Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Bale, raha hitany fa nambenan’ ny tafik’ i Charles fahadimy ny lalana manitsy, ka dia
voatery nanalavi-dalana nihazo tany Genève izy.
Tsapan’ i Farel fa ny tanan’ Andriamanitra no mtarika io fitsidihan’ i Calvin io. Na dia
efa nanaiky ny finoana nohavaozina aza ny. tanànan’ i Genève, dia mbola nisy asa lehibe tsy
maintsy mbola hatao tao. Tsy ny fitambaran’ olona fa ny tsirairay no voataona ho an’
Andriamanitra; ny herin’ ny Fanahy Masina no tsy maintsy miteraka fanavaozana ao am-po
sy ny feon» ny fieritreretana fa tsy ny didy avoakan’ ny fivoriam-be tsy akory. Nitsipaka ny
fahefan’ i Roma ny vahoaka tao Genève, nefa tsy tena vonona hahafoy ny toetra ratsy izay
nandrobona fony i Roma nanjaka tao amin’ izy ireo. Tsy adidy maivamaivana tsy akory ny
manangana ireo foto-kevitra madion’ ny filazantsara sy ny manomana vahoaka hitana amin’
ny fomba mendrika ny toerana izay hita fa niantsoan’ Andriamanitra azy ireo.
Natoky i Farel fa hitany tao amin’ i Calvin ilay olona afaka hiara-misalahy aminy amin’
io asa io Tamin’ ny anaran’ Andria-manitra no nangatahany tamin’ ny fomba manetriketrika
ilay evanjelistra tanora hijanona ka hiasa ao. Natahotra i Calvin ka nihe motra. Sady sarokenatra
izy no nankamamy fandriampahalemana ka nialany ny hifanandrina tamin’ ny
mponina tao Geneve izay sahisahy, tsy tia fehimpehezina, ary nanana toe-tsaina tia herisetra
aza. Nitarika azy hitokantokana ny fahasalamany farofy, sy ny fahazarany tehianatra. Nino
izy fa nahasoa bebe kokoa ny Reformasiona ny peniny, ka nitady toerana mangingina izy
hianarany, ary avy ao amin’ io toerana io, amin’ ny alalan’ ny fanontam-printy no
hampianarany ny fiangonana sy hanabeazany azy. Nefa tonga taminy tahaka ny antson’
Andriamanitra ny fananarana manetriketrika nataon’ i Farel taminy, ka tsy sahy nandà izy.
«Toa hitany, hoy izy ny tanan’ Andriamanitra mitsotra avy any an-danitra, nihazona azy teo
amin’ ny toerana izay nahadodona azy hialana ary tsy azony nakifika izany».D’Aubigné,
History of the Reformation in Europe in the Time of Calvin, boky 9, toko 17.
Tamin’ izany fotoana izany dia nisy loza lehibe nananontanona ny Protestanta. Nilatsaka
tahaka ny varatra tamin’ i Genève ny fanozonana nataon’ ny papa, ary nandrahona ny
handrava azy ireo firenena matanjaka. Hataon’ ity tanàna kely ity ahoana no fanohitra ity
fahefana ara-pinoana izay matetika loatra no nanery mpanjaka sy amperora hilefitra?
Ataony ahoana no hijoro eo anatrehan’ ny tafik’ ireo mpandresy lehibe eto amin’ izao
tontolo izao ?
Notandindomin’ ny fahavalo matanjaka ny fivavahana Protestanta nanerana ny tany
kristiana rehetra. Rehefa lasa ny fandresena voalohany azon’ ny Fanavaozana arapivavahana,
dia namory foloalindahy vaovao indray i Roma, nanantena ny hahatanteraka ny
fandravana azy. Tamin’ izany fotoana izany no namoronana ny antokon’ ny Zezoita, izay
masiaka indrindra, maty eritretreritra sady mahery indrindra amin’ izay rehetra mpanohana
ny papa. Tafasaraka tamin’ ny fatorana eto an-tany sy tamin’ ny tombon-tsoan’ ny
mahaolombelona izy ireo, efa maty raha ny amin’ny fitiavana voa-janahary, efa mangina
tanteraka ny sainy mandanjalanja sy ny feon’ ny fieritreretany, ka tsy nahalala fitsipika, na
fatorana afa-tsy izay omen’ ny antokony izy, ary adidy hafa afa-tsy izay mampitatra ny
173