Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Fitiavana tsy hita fetra teo anatrehan’ ny olona ny lalàna sy ny foto-kevitry ny lanitra. Hoy
Andriamanitra: «Koa tandremo ary ataovy izany, fa izany no fahendrenareo sy ho
fanananareo saina eny imason’ ny firenentsamy hafa; fa handre izany lalàna rehetra izany
izy ka hanao hoe: olona hendry sy manan-tsaina tokoa io firenena lehibe io».4 Koa rehefa
nitsipaka ny fanomezan’ ny lanitra i Frantsa, dia efa namafy ny voan’ ny fikorontanana sy
ny fandravana izy ; ary dia nijinja ny vokatry ny natao tsy azony hodivirana tamin’ ny
Revolisiona (1789) sy ny Fanjakan’ ny Horohoro (Règne de la Terreur).
Fotoana ela talohan’ ny fanenjehana nohetsehin’ ireo afisy napetaka, dia efa voatery
handositra hiala ny tany nahafoizany i Fare!, lehilahy mahery fo sy mafana fo. Nankany
Soisa izy, ary tamin’ ny alalan’ ny asany izay nanohy ny nataon’ i Zwingli, dia
nampahavesadanja ny Fanavaozana ara-pivavahana izy. Tany no nandaniany ireo taona
faramparany niainany, nefa dia mbola nanohy niasa mangina betsaka tamin’ ny fanavaozana
tao Frantsa ihany izy. Nandritra ireo taona voalohany naha-sesitany azy, dia nifantoka
tamin’ ny fomba manokana ho amin’ ny tany nahaterahany ny ezaka nataony. Nandany
fotoana betsaka hitoriana tamin’ ireo mpiray tanindrazana taminy izy, ka tamimpahamalinana
fatratra no nanaovany andrimaso ny ady sady nanampy tamin’ ny alalan’ ny
teny fampaherezana nataony sy ny torohevitra nomeny. Noho ny fampianaran’ ireo sesi-tany
hafa, dia voadika tamin’ ny teny frantsay ny asa soratr’ireo Mpanavao fivavahana Alema
ary niaraka tamin’ izany dia natonta betsaka koa ny Baiboly tamin’ ny teny frantsay. Tamin’
ny alalan’ ireo mpivarotra nitety trano dia namidy be dia be tany Frantsa ireo. Natao vidy
mora tamin’ ny mpivaro-boky izany ka nahazoan’ izy ireo nanohy ny asa ny tombony
azony.
Raha nanomboka ny asany tany Soisa i Farel dia toy ny mpampianatra tsotra ihany no
nisehoany. Nankany amin’ ny fiangonana nitokatokana izy ka nanokan-tena tamin’ ny
fampianarana ny ankizy. Ankoatr’ ireo taranjam-pampianarana mahazatra, dia natsofony
moramora ireo fahamarinan’ ny Baiboly. ary nanantena ny hahatratra ny ray aman-dreniny
izy tamin’ ny alalan’ ny ankizy.
Nisy sasantsasany nino. nefa tonga ny pretra nanakana ny asa, ary natsangany hanohitra
ireo mponina minomino foana tany ambanivohitra. «Tsy mety ho filazantsaran’ i Kristy
izany, hoy ny pretra, satria tsy fiadanana no vokany fa ady».Wylie, boky 14, toko 3. Tahaka
ireo mpianatra voalohany, rehefa nenjehina tao amin’ ny tanàna iray izy dia nandositra ho
amin’ ny hafa indray. Nitety ny vohitra madinika izy sy ireo tanàna. nandeha an-tongotra,
niaritra ny hanoanana, ny hatsiaka sy ny havizanana, ary hatraiza hatraiza dia
notandindomin-doza ny fiainany. Nitory teny an-tsena izy, tany am-piangonana, indraindray
teny amin’ ny polipitran’ ny katedraly. Indraindray tsy nisy mpihaino tao amin’ ny
fiangonana; indraindray tapaky ny horakoraka sy ny fanesoana ny toriteny; noroahina ankeriny
avy eny amin’ ny polipitra koa izy. Matetitetika no nirodona taminy ireo vahoaka tia
herisetra ka nikapoka saiky nahafaty azy. Nandroso ihany anefa izy. Na dia natosi-bohontanana
matetika aza dia tsy nety kivy fa mbola niverina niady ihany ; ka hitany fa nanokatra
ny vavahadiny hidiran’ ny Filazantsara tsirairay ireo tanàna izay manda mafin’ ny papa teo
171