Leviathan dari Bangsa Bangsa_

hamadika ny rahalahiny izy. Vahoaka sesehena no nialoha lalana an’ i Morin, polisin’ ny
mpanjaka, niaraka tamin’ ilay mpamadika, notronin’ ny pretra nanao andiany, ny mpitondra
emboka masina, ny relijiozy sy ny miaramila, samy nandroso miadana tamim-pahanginana
namakivaky ny araben’ ny tanàna. Naseho mazava fa natao ho voninahitry ny «sakramenta
masina» io fisehoana io, mba hikosehana ny fanevatevana nataon’ ireo mpanohitra tamin’
ny lamesa. Nefa koa nisy fikasana handripaka aina nosaronana tao. Rehefa tonga teo
anoloan’ ny tranon’ ny Loterana iray, dia misy famantarana ataon’ ilay mpamadika, fa tsy
nisy teny natao. Nijanona ny mpilahatra. nidirana ny trano, notarihina an-keriny hivoaka ny
fianakaviana manontolo ka hogadraina, dia nandroso indray ireto mpiara-dia nampihoronkoditra
hitady haza vaovao.
Tsy nisy trano nolalovàna fotsiny na kely na lehibe izany, na dia ireo toeram-pianarana
tao amin’ ny Oniversiten’ i Paris aza. Nampivarahontsana ny tanàna manontolo i Morin. . .
Nanjaka ny horohoro.Ibid, boky 4, toko 10.
«Novonoina ho faty tamin’ ny fampijaliana mahatsiravina ny voasambotra, nisy baiko
manokana nomena hampihenana ny afomba hampitarazoka ny fialan’ ainan’ izy ireo. Maty
tahaka ny mpandresy anefa izy ireo. Nijoro tsy azo nohozongozonina izy, ary tsy
voasemban-drahona ny fiadanany. Tsy nanan-kery hampihontsona ny herim-pony ireto
mpanenjika ka nahatsiaro tena ho resy. Natsangana manerana an’ i Paris ny toerampandoroana
ary nisesy isan’ andro ny fandoroana, ny antony dia ny hampiely ny tahotra ny
«herezia» amin’ ny fampielezana ny famonoana ho faty. Na dia izany aza, tamin’ ny farany
dia ny Filazantsara no nahazo tombontsoa. Niaranahita i Paris manontolo fa karazan’ olona
manao ahoana no vokatry ny fampianarana vaovao. Tsy nisy polipitra tahaka ny antontankitain’
ny maritiora. Ny fifaliana tony nampahazava ny endrik’ ireo olona ireo raha niroso. .
. ho any amin’ ny toerana famonoana izy, ny herim-pony teo anivon’ ny lelafo mivaivay, ny
halemem-panahiny namela ny ratsy natao taminy, izany rehetra izany dia nampody tao
amin’ ny olona tsy vitsy, ny hatezerana ho fangorahana, ny fankahalana ho fitiavana, ary
zary fitoriana ny filazantsara tamin-kery tsy azo tohaina».Wylie, boky 13, toko 20.
Ireo pretra, izay niezaka ny hampisendaotra hatrany ny hatezeran’ ny vahoaka, dia
nampiely ny fiampangana mahatsiravina indrindra namelezana ny Protestanta.
Nampangaina ho nioko handripaka ny katolika, handrodana ny fitondram-panjakana sy
hamono ny mpanjaka izy ireo. Tsy nisy aloky ny porofo azony nentina nanohanany izany
filazana izany. Tsy maintsy hotanteraka anefa ireo faminaniana nanambara zava-doza ireo;
tamin’ ny toe-javatra hafa dia hafa sy noho ny antony mifanohitra amin’ izao. Ny fomba
feno habibiana nentin’ ny katolika nampijaly ny Protestanta tsy nanantsiny dia nampiavosa
valin-keloka mavesatra, ka taon-jato maro tatý aoriana dia tanteraka ny loza izay nolazainy
mialoha fa nananontanona ny mpanjakany sy ny fitondram-panjakany ary ny olompeheziny;
saingy ny tsy mpino sy ny papista ihany no nanatanteraka izany. Tsy ny fanorenana, fa ny
fanafoanana ny fivavahana Protestanta no nahatonga ireo antambo mahatsiravina nianjady
tamin’ i Frantsa, telonjato taona tatý aoriana.
167