Leviathan dari Bangsa Bangsa_

afaka hampiverina ny fisamontan’ ny fahorian’ ny olombelona ; vitsy no hitady ny hany
loharano ahitana fanampiana. Vonona ny hanolotra ny fanahiny ho amin’ ny fahafatesana
Izy, mba hitondra famonjena mety ho azon’ izy ireo ; nefa vitsy no manatona Azy mba
hahazoana fiainana.
Indro fa latsa-dranomaso Ilay andrianan’ ny lanitra. Indro Ilay Zanak’ Andriamanitra tsy
manam-petra sahiran-tsaina, miondrika feno tebiteby ! Nampitolagaga ny lanitra manontolo
ny nahita izany. Manambara ny tena toetry ny fahotana izany ; mampiseho ny mahaasa
mafy manao ahoana, eny, na dia ho an’ ny hery tsy hita fetra aza ny mamonjy ny meloka ho
afaka amin’ ny vokatry ny fandikana ny lalàn’ Andriamanitra. Raha mibanjina ny taranaka
farany i Jesosy, dia nahita an’ izao tontolo izao voalentika ao amin’ ny fitaka mitovy amin’
izay nahatonga ny fandravana an’ i Jerosalema. Ny fahotana lehibe nataon’ ny Jiosy dia ny
ny andavany an’ i Kristy ; ny fahotana nataon’ izao tontolo izao kristiana dia ny fandavany
ny lalàn’ Andriamanitra, izay fototry ny fanjakany any an-danitra sy eto an-tany.
Hamavoina sy atao toy ny tsy misy ireo foto-kevitr’ i Jehovah. An-tapitrisany ny olona
voafatotry ny fahotana, andevon’ ny fahotana, tandindomin’ ny fahafatesana faharoa hihatra
aminy, no nandà tsy hihaino ny tenin’ ny fahamarinana tamin’ ny andro namangiana azy.
Fahajambana mahatsiravina ! Hadalana muhagaga !
Roa andro talohan’ ny Paska, rehefa avy namotsipotsitra ny fihatsarambelatsihin’ ireo
mpifehy Jiosy Jesosy, dia nivoaka farany niala avy tao amin’ ny tempoly Izy, ary -nitokana
indray niaraka tamin’ ny mpianany teny amin’ ny tendrombohitra Oliva, ka niaranipctraka
tamin’ izy ireo teo amin’ ny kisilasila rakotr’ ahitra nahatazanany ny tanàna. Talanjona
indray Izy nibanjina ny mandan’ ny tanàna, ny tilikambony, sy ny lapany. Nigagany indray
ny tempoly marevaka sady mamirapiratra, diadema kanto indrindra, satroboninahitr’ ilay
tendrombohitra masina.
An’ arivo taona talohan’ izao dia efa nanandratra ny tombontsoa manokana nomen’
Andriamanitra an’ Isiraely tamin’ ny nanaovany ny tranony masina ho fonenany ny mpanao
Salamo ka nanao hoe : «Naoriny ao Salema ny trano-lay, ary any Ziona ny fonenany»21.
«Nifidy ny firenena Joda kosa Izy, dia ny tendrombohitra Ziona izay tiany. Dia nanao ny
fitoerany masina ho tahaka ny havoana Izy»21 . Tamin’ ny fotoana nanambinana indrindra
an’ Isiraely teo amin’ ny tantarany no nananganana ilay tempoly voalohany. Marobe ireo
tahirin-java-tsarobidy nangonin’ i Davida mpanjaka ho an’ izany, ary ny tolo-tsaina avy
tamin’ Andriamanitra no nanoro ny drafitra nentina nanorina azy.22 Solomona, ilay
mpanjaka hendry indrindra teo amin’ Isiraely no namita ny asa. Io tempoly io no trano be
voninahitra indrindra tamin’ izao tontolo izao. Na dia izany aza dia izao no nambaran’ i
Jehovah tamin’ ny alalan’ ny mpaminany Hagay mikasika ilay tempoly faharoa : «ny
voninahitr’ ity trano ity any am-parany, dia ho lehibe noho ny tany aloha». «Ary
hampihorohoroiko koa ny firenena rehetra. ka ho avy izay irin’ ny firenena rehetra, ary
hofenoiko voninahitra ity trano ity, hoy Jehovah, Tompon’ ny maro»23.
9