Leviathan dari Bangsa Bangsa_

lanitra tsara indrindra; eny, ny lanitra manontolo no natobany tamin’ io Fanomezana tokana
io.
Ny Zanak’ Andriamanitra mihitsy no nalefa hifandahatra amin’ ilay tanàna tsy
mibebaka. Kristy no namindra an’ Isiraely toy ny voaloboka tsara avy tany Egypta.13 Ny
tanany mihitsy no nandroaka ny Jentilisa teo anatrehany. Namboleny tao «an-kavoana
lonaka» 14 izy. Nokarakarain’ ny mpiandry sahany izany ka nofefeny manodidina. Efa
nalefany ny mpanompony hikarakara azy. «Inona moa no mbola azo natao tamin’ ny
tanimboaloboka», hoy Izy. ka tsy efa nataoko taminy ?» 14 Na dia «nanantena azy hamoa
voaloboka tsara» aza Izy. nefa «namoa voalobo-dratsy». dia mbola naniry maty indrindra
sady nanantena azy hamoa ka ny tenany mihitsy no tonga tao amin’ ny tanimboaloboka,
sao’ sendra mba azony vonjena tsy ho ravana izy. Nohadiny manodidina ny voalobony,
norantsanany sy nokarakarainy tamim-pitiavana. Tsy nety sasatra tamin’ ny fiezahany Izy
hamonjeny io voaloboka namboleny io.
Nandritra ny telo taona dia efa niaraka tamin ny vahoakany sy nifangaro taminy Ilay
Tompon’ ny fahazavana sy voninahitra. «Nandehandeha nanao soa sy nahasitrana izay
rehetra azon’ ny herin’ ny devoly,» 15 Izy, nanasitrana ny torotoro fo, nanataka ny
mpifatotra, nampahiratra ny jamba, nampandeha ny malemy sy nampalady ny marenina,
nanadio ny boka. nanangana ny maty, ary nitory ny filazantsara tamin’ ny malahelo. Naleta
tamin ny antokon’ olona rehetra ny antso teno fahasoavana manao hoe : «Mankanesa atý
Amiko ianareo rehetra izay miasa fatratra sy mavesatra entana, fa Izaho hanome anareo
fitsaharana» 16.
Na dia novaliana ratsy aza ny soa nataony, ary novaliana fankahalana ny fitiavany,17 dia
notohizany tamin-kafanam-po ny asam-pamindrampo nampanaovina azy. Tsy nolaviny na
oviana na oviana izay nitady ny fahasoavany. Tsy nanan-trano Izy fa nivezivezy,
faninitsiniana sy tsy fisiana no anjarany isan’ andro, hanompo ny sahirana sy hanamaivana
ny fahorian’ ny olona, ary hitalaho aminy mba hanekeny ity fanomezana aina. Ireo
onjammamindrampo voatosik’ ireo fo mafy ireo hiverina, dia haveriny indray ho samontampitiavana
feno fangorahana tsy hay lazaina. Nefa nihodina niala tamin’ Ilay Sakaizany tsara
indrindra sy hany Mpanampy azy Isiraely. Natao tsinontsinona ny fitalahoan’ ny fitiavany,
nakifakifaka ny toroheviny, natao fihomehezana ny fananarany.
Mihazakazaka ho lasa ny andron’ ny fanantenana sy ny famelankeloka; efa ho feno ny
kapoaky ny fahatezeran’ Andriamanitra izay efa nahemotra ela. ireo rahona izay efa
nihandrona nandritra ny taona maro nihemorana sy nikomiana, dia maintin’ ny loza
ankehitriny, ka efa ho vaky sy hiantonta amin’ ny vahoaka meloka ; ary Ilay hany afaka
hamonjy azy ireo amin’ ny anjara ra’tsy mitatao aminy, dia tsy noraharahainy, nolaviny ary
nohomboiny amin’ ny hazo fijaliana raha afaka fotoana fohy. Rehefa hiantona eo amin’ ny
hazo fijalian’ i Kalvary Kristy, dia ho tapitra ny andron’ ny Isiraely amin’ ny maha-firenena
nomena tombon-tsoa manokana sy notahian’ Andriamanitra azy. Na dia fanahy iiay ihany
aza no very dia loza mavesa-danja lavitra noho ny tombon-tsoa sy ny haren’ izao tontolo
7