Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
tanany havia, nasandrany hanondro ny lanitra ny tanany havanana ary nivoady izy fa hijoro ho mahatoky amin’ ny filazantsara, sy hanaiky malalaka ny finoany, eny, na dia hasiany tombo-kase amin’ ny rany aza ny teny vavolombelona hataony.» Ibid, boky 7, toko 8. Rehefa niseho indray teo anatrehan’ ny Filan-kevitry ny fanja-kana foibe izy, dia tsy nisy nisoritra teny amin’ ny endriny na ny tahotra na ny fitavozavozana. Sady tony izy no niadam-po nefa koa sahy sady mendrika indrindra, raha nijoro ho vavolombelon’ Andriamanitra teo anivon’ ny olona ambony teto an-tany. Nanontanian’ ilay manam-pahefana avy amin’ ny amperora izao ny fanapahan-keviny na naniry ny handà ny fampianarany izy na tsia. Tamin’ ny feo malefaka sy feno fanetren-tena no namalian’ i Lotera azy, tsy nisy herisetra na firehetam-po. Nandefindefitra sy feno fanajana ny fihetsiny, nefa nampiseho fahatokiana sy fifaliana izay nahatalanjona ny mpivory izy. «Ry andriamanjaka mendrika indrindra, ry andriandahy be voninahitra, tompokolahy hajaina», miseho eto anatrehanareo aho androany araka ny baiko nomena ahy omaly, ary noho ny famindrampon’ Andriamanitra dia mangataka indrindra anao aho tompokolahy, miangavy anareo aho ry manan-kaja amam-boninahitra lolohavina an-tampon’ ny loha isany, mba hihaino amim-pandeferana ny fiarovana ny foto-kevitra izay azoko antoka fa marina. Raha mandika ny lalàna sy ny fomba ato amin’ ny lapan’ andriana aho, noho ny tsy fahalalako, dia miangavy anareo aho hamela ahy; tsy nobeazina tao amin’ ny lapan’ ny mpanjaka aho mantsy, fa nitoka-monina tany amin’ ny tranon’ ny relijiozy.» Ibid, boky 7, toko 8. Rehefa avy eo dia niroso hamaly ny fanontaniana izy, ka nolazainy fa tsy mitovy karazana avokoa ny boky navoakany. Ny sasany namelabelarany ny momba ny finoana sy ny asa tsara, ary na dia ny fahavalony aza, dia manambara fa tsy hoc tsy manimba ihany izy ireo fa mahasoa mihitsy aza. Ny fandavana an’ ireny dia fanamelohana ny fahamarinana izay eken’ ny rehetra. Ny sokajy faharoa dia ireo boky mampischo ny fahalovana sy ny fanao tafahoatra hita eo amin’ ny fahafana papaly. Ny fandavana ireo asa ireo dia ho fanamafisana ny fanjakazakan’ i Roma izay hampidanadana varavarana hidiran’ ny fomba maro manohitra tanteraka ny fivavahana. Ny sokajy fahatelo amin’ ny bokiny dia namelzana tsangan’ olona izay niaro ny ratsy tena misy tokoa. Mikasika ireo dia nekeny mazava fa mivatravatra loatra miboatra ny mahamendrika izy. Tsy mihambo ho tsy manampahadisoana izy; nefa na dia ireo boky ireo aza tsy azony lavina satria hampirisika ny fahavalon’ ny fahamarinana ny fihetsika toy izany, ka nohararaotiny izany hanamontsamontsanana ny vahoakan’ Andriamanitra amin’ ny halozana bebc kokoa. «Nefa olombelona tsotra ihany aho, fa tsy Andriamanitra», hoy izy, nanohy ny teniny; «noho izany dia hiaro ny tenako tahaka ny nataon’ i Kristy aho: ‘Raha niteny ratsy aho, ambarao izay ratsy’. . . Noho ny famindrampon’ Andriamanitra, dia miangavy anao aho, ry andriamanjaka mendrika indrindra, sy ianareo andriandahy be voninahitra indrindra, ary ianareo rehetra amin’ny saranga samihafa, miangavy anareo aho mba hanaporofo avy amin’ ny soratry ny mpaminany sy ny apostoly fa diso alio. Raha vantany vao rcsy lahatra amin 114
izany aho, dia hoekeko izay diso rehetra ary izaho no ho voalohany handray ny bokiko ka hanipy azy ao anaty afo. «Manantena aho fa izay vao nolazaiko teo dia mampiseho mazava la eta nolanjalanjaiko fatratra sy noheveriko tsara ny loza izay mety hatrehiko noho izany; nefa sanatria ahy ny ho ketraka amin’ izany, fa faly kosa aho mahita fa ankehitriny, tahaka ny tamin’ ny andro teo aloha, dia mahatonga korontana sy fisaraham-bazana ny filazantsara. Izany no toetran’ ny tenin’ Andriamanitra, izany no anjarany. Tsy tonga hitondra fiadanana eto an-tany aho hoy Jesosy, fa sabatra. Mahagaga sy mahatahotra ny hevitr» Andriamanitra: mitandrema fandrao mihevitra ny hanakana ny fisaiaham-bazana ianareo ka hanenjika ny teny masin’ Andriamanitra ary hihantsy loza aman’ antambo mahatsiaravina, tsy azo ialana. amin’ izao andro izao sy fahoriana mandrakizay, hianjera aminareo. Azoko atao ny maka ohatra maro avy amin’ ny fanambarana nataon» Andriamanitra. Azoko atao ny hilaza ny moniba an’ i Farao, ireo mpanjakan’ i Babylona, sy ny Isiraely, izay mainka koa nanampy hanapotika ny tenany rehefa niezaka hanamafy ny fanjakany izy turnin’ ny fitadiavana hevitra izay toa hendry indrindra teo imason’ ny rehetra. Mamindra tendrombohitra Andriamanitra nefa ireny tsy mahalala akory’.»Ibid. boky 7, toko 8. Teny alemà no nitenenan’ i Lotera fa izao dia nangatahana izy hamerina ny teniny amin’ ny teny latina. Na dia reraky ny fiezahana nataony teo aloha aza izy dia nanaiky ary naveriny indray ny lahateniny mazava sy mahery vaika tahaka ny tamin’ ny voalohany. Andriamanitra no nitarika ny hisian’ izany. Efa nohamaizinin’ ny hevi-diso sy ny finoanoam-poana ny sain’ ny maro tamin’ ireo andriandahy ka tsy voatsapany ny herin’ ny fanazavana nataon’ i Lotera tamin’ ny nandaharany azy tamin’ ny voalohany: fa rehefa niverina kosa izany dia hitany nibaribary tsara ireo hevitra naseho. Naharomotra izay nanamafy ny fony ka nanakimpy ny masony tsy hijery ny mazava ary nanapa-kevitra fa tsy hiaiky ny fahama-rinana ny herin’ ny tenin’ i Lotera. Rehefa nijanona izy dia tczitra ny mpitondra tenin’ ny filan-kevitra nanao hoe: «Tsy novalianao ny fanontaniana napetraka taminao?. . . Angatahina ianao hanome valin-teny tsotra sy mazava. . . Hanaiky ho diso ve ianao sa tsia? Hoy ilay Mpanavao fivavahana: «Koa satria mitaky valin-teny mazava sy tsotra ary hentitra amiko ianao, ry andriamanjaka mendrika indrindra, sy ianareo manam-pahefana ambony indrindra, dia homeko izany, dia ity: Tsy azoko atao ny mampilefitra ny finoako amin’ ny papa na amin’ ny olona ao amin’ ny fivoriam-ben’ ny eglizy, satria mazava sahala amin’ ny mitataovovonana fa imbetsaka izy ireny no diso sady nifanipa-kevitra. Noho izany raha tsy resy lahatry ny teny vavolombelona ao amin’ ny Soratra Masina aho na resy lahatry ny fahamarinana mazava indrindra, raha tsy voatarika amin’ ny alalan’ ireo toko sy andininy noraisiko aho, ka amin’ izay dia voafatotry ny tenin’ Andriamanitra ny feon’ ny fieritreretako, dia tsy afaka hiaiky fa diso aho ary tsy hiaiky fa diso, satria tsy mety amin’ ny kristiana ny miteny manohitra ny feon’ ny fieritreretany. Mijoro amin’ izany aho, ary tsy afaka hanao zavatra hafa; Andriamanitra anie hanampy ahy. Amena.» Ibid, boky 7, toko 8. 115
- Page 71 and 72: Andriamanitra avy amin’ ity tsind
- Page 73 and 74: Tamin’ ny alalan’ ireo asa sora
- Page 75 and 76: tontolo izao hatolotra an-janany, n
- Page 77 and 78: tany an-tsaha, tsy nombam-panompoam
- Page 79 and 80: fivavahana; koa dia nampangain’ n
- Page 81 and 82: Nandritra ny diany, dia hitan’ i
- Page 83 and 84: vahoaka izay nitoriako ny filazants
- Page 85 and 86: ilay Tompo Andriamanitra izay nanok
- Page 87 and 88: Vaky nifofofofo indray ny haromotan
- Page 89 and 90: Taona vitsy taorian’ izany, tamin
- Page 91 and 92: nanohitra ireo fanompoam-tsampy sy
- Page 93 and 94: tao an-tranony ho any an-tsekoly ta
- Page 95 and 96: taloha. Ibid, boky 2, toko 4. Toy i
- Page 97 and 98: nandefa ny tarany hatrany amin’ n
- Page 99 and 100: ihany no afaka mamonjy ny mpanota.
- Page 101 and 102: niditra teo amin’ ny laharan’ n
- Page 103 and 104: masina, ilay hany fahefana fara-tam
- Page 105 and 106: momba anao, sy izay rehetra naneho
- Page 107 and 108: an’ i Ziona fahiny, ary avy ao no
- Page 109 and 110: . . . Fa Kristy mihitsy no melohina
- Page 111 and 112: fanoherana ny fahamarinana, mety ho
- Page 113 and 114: pelatanan’ ny Tompo ny momba izan
- Page 115 and 116: misy fahazavana vaovao namirapiratr
- Page 117 and 118: «Raha tsy tafaverina aho ary raha
- Page 119 and 120: Tsia, hoy ny amperora,«tsy maintsy
- Page 121: Ny ampitson» iny izy no niseho han
- Page 125 and 126: izy. Tsy nahitana avonavona, firehe
- Page 127 and 128: amin’ ny fahazavana noraisin’ i
- Page 129 and 130: hafaliana sy ny fiderana ny fony:
- Page 131 and 132: fahombiazana. Ny fijaliana sy ny fa
- Page 133 and 134: dia nifaninana ho mamim-bahoaka ny
- Page 135 and 136: nefa tamin’ ny fety lehibe fanao
- Page 137 and 138: Eo amin’ i Kristy, hoy izy, no ti
- Page 139 and 140: Sorona mandrakizay. . . ny fijalian
- Page 141 and 142: izay hahatongavany tany amin’ i Z
- Page 143 and 144: Toko 10—Ny fandrosoan’ ny Fanav
- Page 145 and 146: amin’ ireo izay mitonona ho sakai
- Page 147 and 148: ihany no nanao ny zavatra rehetra.
- Page 149 and 150: nianjadian’ ny halozana sy ny fam
- Page 151 and 152: Olona avy amin’ ny saranga rehetr
- Page 153 and 154: Toko 11—Fanoherana nataon’ ny A
- Page 155 and 156: Raha nampiharina io didy io, dia «
- Page 157 and 158: ehetra izay mety hitandroana ny fil
- Page 159 and 160: Fanoherana io ho fanambaran’ ny f
- Page 161 and 162: havahanao aho». Vonon-kanao ny mar
- Page 163 and 164: izany. Tsy azonao atao ny miaro ny
- Page 165 and 166: tamin’ izany, raha nahatsapa fa m
- Page 167 and 168: Andriamanitra. Vetivety dia hita fa
- Page 169 and 170: tombon-tsoa azon’ ireo pretra noh
- Page 171 and 172: tokana ambaran’ ny Baiboly, ka ma
tanany havia, nasandrany hanondro ny lanitra ny tanany havanana ary nivoady izy fa hijoro<br />
ho mahatoky amin’ ny filazantsara, sy hanaiky malalaka ny finoany, eny, na dia hasiany<br />
tombo-kase amin’ ny rany aza ny teny vavolombelona hataony.» Ibid, boky 7, toko 8.<br />
Rehefa niseho indray teo anatrehan’ ny Filan-kevitry ny fanja-kana foibe izy, dia tsy nisy<br />
nisoritra teny amin’ ny endriny na ny tahotra na ny fitavozavozana. Sady tony izy no<br />
niadam-po nefa koa sahy sady mendrika indrindra, raha nijoro ho vavolombelon’ Andriamanitra<br />
teo anivon’ ny olona ambony teto an-tany. Nanontanian’ ilay manam-pahefana avy<br />
amin’ ny amperora izao ny fanapahan-keviny na naniry ny handà ny fampianarany izy na<br />
tsia. Tamin’ ny feo malefaka sy feno fanetren-tena no namalian’ i Lotera azy, tsy nisy<br />
herisetra na firehetam-po. Nandefindefitra sy feno fanajana ny fihetsiny, nefa nampiseho<br />
fahatokiana sy fifaliana izay nahatalanjona ny mpivory izy.<br />
«Ry andriamanjaka mendrika indrindra, ry andriandahy be voninahitra, tompokolahy<br />
hajaina», miseho eto anatrehanareo aho androany araka ny baiko nomena ahy omaly, ary<br />
noho ny famindrampon’ Andriamanitra dia mangataka indrindra anao aho tompokolahy,<br />
miangavy anareo aho ry manan-kaja amam-boninahitra lolohavina an-tampon’ ny loha<br />
isany, mba hihaino amim-pandeferana ny fiarovana ny foto-kevitra izay azoko antoka fa<br />
marina. Raha mandika ny lalàna sy ny fomba ato amin’ ny lapan’ andriana aho, noho ny tsy<br />
fahalalako, dia miangavy anareo aho hamela ahy; tsy nobeazina tao amin’ ny lapan’ ny<br />
mpanjaka aho mantsy, fa nitoka-monina tany amin’ ny tranon’ ny relijiozy.» Ibid, boky 7,<br />
toko 8.<br />
Rehefa avy eo dia niroso hamaly ny fanontaniana izy, ka nolazainy fa tsy mitovy<br />
karazana avokoa ny boky navoakany. Ny sasany namelabelarany ny momba ny finoana sy<br />
ny asa tsara, ary na dia ny fahavalony aza, dia manambara fa tsy hoc tsy manimba ihany izy<br />
ireo fa mahasoa mihitsy aza. Ny fandavana an’ ireny dia fanamelohana ny fahamarinana<br />
izay eken’ ny rehetra. Ny sokajy faharoa dia ireo boky mampischo ny fahalovana sy ny<br />
fanao tafahoatra hita eo amin’ ny fahafana papaly. Ny fandavana ireo asa ireo dia ho<br />
fanamafisana ny fanjakazakan’ i Roma izay hampidanadana varavarana hidiran’ ny fomba<br />
maro manohitra tanteraka ny fivavahana. Ny sokajy fahatelo amin’ ny bokiny dia namelzana<br />
tsangan’ olona izay niaro ny ratsy tena misy tokoa. Mikasika ireo dia nekeny mazava fa<br />
mivatravatra loatra miboatra ny mahamendrika izy. Tsy mihambo ho tsy manampahadisoana<br />
izy; nefa na dia ireo boky ireo aza tsy azony lavina satria hampirisika ny<br />
fahavalon’ ny fahamarinana ny fihetsika toy izany, ka nohararaotiny izany<br />
hanamontsamontsanana ny vahoakan’ Andriamanitra amin’ ny halozana bebc kokoa.<br />
«Nefa olombelona tsotra ihany aho, fa tsy Andriamanitra», hoy izy, nanohy ny teniny;<br />
«noho izany dia hiaro ny tenako tahaka ny nataon’ i Kristy aho: ‘Raha niteny ratsy aho,<br />
ambarao izay ratsy’. . . Noho ny famindrampon’ Andriamanitra, dia miangavy anao aho, ry<br />
andriamanjaka mendrika indrindra, sy ianareo andriandahy be voninahitra indrindra, ary<br />
ianareo rehetra amin’ny saranga samihafa, miangavy anareo aho mba hanaporofo avy amin’<br />
ny soratry ny mpaminany sy ny apostoly fa diso alio. Raha vantany vao rcsy lahatra amin<br />
114
Change language