Leviathan dari Bangsa Bangsa_

amin’ ny tany ama-monina ka hanapaka ny fifandraisany amin’ ny olona ny papa, nefa izao
izy nahazo fiantsoana tamin’ ny teny feno fanajana izao, sy raisina eo anatrehan’ ny
fivoriana be voninahitra indrindra eto amin’ izao tontolo izao. Nisy fanavaozana goavana
sahady tamin’ izany toejavatra izany; satria raha nanameloka azy ho amin’ ny fahanginana
mandrakizay ny papa, dia indro, izy ankehitriny madiva hiloa-bava eo anatrehan’ ny
mpihaino manongilan-tsofina avy amin’ ny lafivalon’ ny tany anjakan’ ny fivavahana
kristiana. Tamin’ izany fomba izany dia nisy fanavaozana goavana vita ary i Lotera no
fiasana tamin’ izany. Efa nidina sahady avy amin’ ny seza fiandrianany i Roma, ary ny
feon’ ny pretra iray no anton’ io fampietrena azy io. Ibid, boky 7, toko 8.
Teo anatrehan’ ity fivorian’ olona ambony fahefana sy ambony voninahitra ity dia toa
saikatra sy vahotra ilay Mpanavao fivavahana ambany fiaviana. Betsaka ireo andriandahy
mahatsikaritra ny fihetseham-pony, no nanatona azy ary nibitsibitsika taminy ny anankiray
hoe: «Aza matahotra izay mamono ny tena, fa tsy afaka mamono ny fanahy.» Ny anankiray
indray nanao hoe: «Raha hoentina eo anatrehan’ ny governora sy ny mpanjaka noho ny
anarako ianareo, dia homena anareo, amin’ ny alalan’ ny Fanahin’ny Rainareo, izay
holazainareo.» Toy izany no nitondran’ ireo olona ambony teo amin’ izao tontolo izao ny
tenin’ i Kristy mba hampaherezana ny mpanompony tamin’ ny ora fitsapana.
Nentina teo amin’ ny toerana nifanatrika indrindra tamin’ ny seza fiandrianan’ ny
amperora i Lotera. Nisy fahanginana lalina dia lalina teo amin’ ireo olona marobe tafavory
tao. Nitsangana ny manamboninahitry ny amperora ka nanondro ireo bokin’ i Lotera isankarazany,
ary nangataka an’ ilay Mpanavao fivavahana hamaly ny fanontaniana roa —
ekeny ve fa azy izy ireo ary nikasa ny handà ny hevitra narosony tao ve izy? Rehefa
novakiana ny lohatenin’ ireo boky ireo dia novalian’ i Lotera ny fanontaniana voalohany
ekeny fa azy ireo. «Raha ny fanontaniana faharoa: hoy izy, dia hitako fa mikasika ny
finoana sy ny famonjena fanahy izany, ary voakasika amin’ izany ny tenin’ Andriamanitra,
dia ilay harena lehibe indrindra sy sarobidy indrindra any an-danitra sy eto an-tany ka raha
hovaliako tsy amim-pieritreretana izany dia ho toy ny manao kitoatoa aho. Mety ho latsaka
noho izay takin’ ny toe-javatra no hambarako ka sao hanota amin’ ny tenin’ i Kristy aho
manao hoe: «Na iza na iza mandà Ahy eo anatrehan’ ny olona, dia mba holaviko kosa eo
anatrehan’ ny Raiko izay any an-danitra.»1 Noho io antony io dia miangavy anao aho ry
Andriamanjaka hajaina, amim-panetren-tena feno mba hanome ahy fotoana ahazoako
mamaly ka tsy ho fahatafintohinana amin’ ny tenin’ Andriamanitra.» D’Aubigné, boky 7,
toko 8.
Fahendrena no nanaovan’ i Lotera io fangatahana io. Niaiky marina ny mpivory tamin’
io fihetsiny io fa tsy firehetam-po na fahatairana foana no nanosika azy. Ny fahatoniana sy
fahaiza-mifehy tena toy izany, izay tsy nampoiziny teo amin’ ny olona izay efa hita ho
sahisahy sy tsy manaiky lembenana dia nanampy ny heriny ka nahatonga azy ho afaka
namaly tamim-pahamalinana, tamin’ ny fomba hentitra feno fahendrena sy fahamendrehana,
izay nahagaga sy nandiso fanantenana ny fahavalony sady nanamaloka ny avonavombavany
sy ny fireharehany.
112