Leviathan dari Bangsa Bangsa_

an’ i Ziona fahiny, ary avy ao no niparitahany hatrany amin’ ny toerana lavitra
indrindra».Ibid, boky 4, toko 10.
Vao ny sasantsasany tamin’ ny fampianaran-dison’ i Roma ihany izao nahatapa-kevitra
an’ i Lotera taminy izao. Nefa rehefa nampitaha ny Soratra Masina tamin’ ny didy sy ny
lalàna navoakan’ ny papa izy, dia gaga aok’ izany. Hoy izy nanoratra: «Eto am-pamakiana
ny didy navoakan’ ireo papa aho, ary. . . tsy fantatro raha ny papa mihitsy no antikristy na
izy no apostoliny, fa lalina loatra ny fanehoana diso ataony ny amin’ i Kristy sy ny
fanomboany Azy eo amin’ ny hazo fijaliana».Ibid, boky 5, toko 1. Tamin’ izany fotoana
izany anefa dia mbola nanohana ny Fiangonan’ i Roma ihany i Lotera, ary tsy nihevitra
velively ny hisaraka tsy hiray aminy.
Niely ho amin’ ny firenena kristiana rehetra ny boky sy ny fampianaran’ ilay Mpanavao
fivavahana. Nitatra tany Soisa sy tany Holanda ny asa. Nahita lalana ho any Frantsa sy ho
any Espaina ny bokiny voadika amin’ ireny fiteny ireny. Tany Angletera dia noraisina ho
toy ny tenin’ ny fiainana ny fampianarany. Nitatra tany Belzika sy tany Italia koa ny
fahamarinana. An’ arivony ny olona nifoha avy tamin’ ny torimaso toy ny an’ ny maty ka
nifaly sy nanantena fiainana mivelona-amin’ ny finoana.
Mainka nampisafoaka an’ i Roma ny famelezana nafitsok’ i Lotera, ary nisy tamin’ ireo
mpanohitra azy diso mafana fo loatra sy mpampianatra ngezalahy tao amin’ ny Oniversite
katolika nilaza fa tsy hanam-pahotana izay mamono mahafaty ilay relijiozy mpiodina.
Indray andro nisy vahiny, nanafina ny poletany tao anaty kapaotiny nanatona ilay Mpanavao
fivavahana ka nanontany azy ny antony handehanany irery toy izao. «Eo am-pelatanan’
Andriamanitra aho», hoy ny navalin’ i Lotera. «Izy no heriko sy ampingako. Inona no azon’
ny olona hatao amiko?» — Ibid, boky 6, toko 2. Raha nandre izany teny izany ilay olona dia
nivaloarika ny endriny ka nihodina lasa toy ny nandositra tsy ho eo anatrehan’ ireo anjelin’
ny lanitra izy.
Vonombonona ny hanapotika an’ i Lotera i Roma; Andriamanitra anefa niaro azy. Re
hatraiza hatraiza ny fampianarany, tao amin’ ny tranobongon’ ny mahantra sy ny trano
fonenan’ ny relijiozy ka hatrany amin’ ny rovan’ andriana, ny Oniversite, sy ny lapan’ ny
mpanjaka; koa dia nitsangana hatraiza hatraiza ireo andriana hanohana ny fiezahany. —Ibid,
boky 6, toko 2.
Tokony ho tamin’ izany fotoana izany i Lotera, raha namaky ny bokin’ i Huss, no nahita
fa ny ‘ fahamarinana lehibe momba ny fanamarinana amin’ ny finoana, izay niezahan’ ny
tenany notohanana sy nampianarina, dia efa notazonin’ ilay Mpanavao fivavahana
Bohemiana. «Samy mpanaraka an’ i Huss daholo izahay», hoy i Lotera, «Paoly, i Augustine
sy ny tenako na dia tsy fantatray aza izany!» «Tsy maintsy hovalian’ Andriamanitra izao
tontolo izao, hoy indray izy nanohy, noho io fahamarinana notorina efa zato taona lasa izay,
nefa nodorana!» —Wylie, boky.6, toko 1.
99