Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
we krwi Baranka, święta wstęga, która łączy wszelką rodzinę na niebie i ziemi<br />
(patrz Efezjan 3,15) — wszystko to będzie się przyczyniało do szczęścia zbawionych. {WB<br />
358.6}<br />
Na nowej ziemi nieśmiertelne istoty z nigdy nie gasnącym zachwytem oglądać będą<br />
cuda twórczej mocy i tajemnice zbawiennej miłości. Nie będzie tam okrutnego, zwodzącego<br />
nieprzyjaciela, który skłaniałby wiernych do lekceważenia Boga. Rozwiną się tam wszelkie<br />
zdolności i umiejętności. Zdobywanie wiedzy nie będzie męczyło umysłu ani wyczerpywało<br />
sił. Będzie można urzeczywistniać największe przedsięwzięcia, osiągać najwspanialsze cele<br />
i realizować najśmielsze marzenia. Będą stale nowe rzeczy do poznania, wyższe poziomy<br />
wiedzy do osiągania, nowe cuda do podziwiania, nowe prawdy do zrozumienia, a wszystko<br />
to będzie miało na celu rozwój duszy i ciała. {WB 358.7}<br />
Zbawieni będą mieli dostęp do wszystkich skarbów wszechświata. Nie skrępowani<br />
śmiertelnością będą bez zmęczenia odwiedzać inne odległe światy, które ubolewały nad<br />
upadkiem i zgubą ludzkości, a rozbrzmiewały radosnymi hymnami na wieść o zbawieniu<br />
człowieka. Z niewypowiedzianym zachwytem mieszkańcy ziemi będą poznawać radość i<br />
mądrość istot, które nigdy nie zgrzeszyły. Te z kolei podzielą się z odkupionymi wiedzą i<br />
mądrością nagromadzoną przez tysiące lat nieustannego rozważania nad dziełem Boga.<br />
Odkupieni jasnym wzrokiem ogarną wspaniałość zbawienia — słońce, gwiazdy i krążące w<br />
ustalonym porządku wokół tronu Bożego galaktyki. Na wszystkich rzeczach, od<br />
najmniejszych do największych, wypisane jest imię Stwórcy i wszędzie widoczna jest<br />
potęga Jego mocy. {WB 359.1}<br />
Lata wieczności przyniosą zbawionym coraz pełniejsze i wspanialsze objawienia Boga i<br />
Chrystusa. Wraz ze wzrostem wiedzy, wzrastać będą także miłość, uwielbienie i szczęście.<br />
Im bardziej odkupieni będą poznawać Boga, tym bardziej będą podziwiać Jego charakter.<br />
Gdy Chrystus ukaże im bogactwo zbawienia i zadziwiające zwycięstwa w wielkim boju z<br />
szatanem, ich serca napełni gorętsza miłość i oddanie się Bogu. Z większym zachwytem<br />
będą grać na swych złotych harfach, a niezliczone głosy zaśpiewają chórem potężną pieśń<br />
uwielbienia. {WB 359.2}<br />
„I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w<br />
morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi,<br />
błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków”. Objawienie 5,13. {WB 359.3}<br />
Wielki bój skończył się. Nie ma już grzechu ani grzeszników. Wszechświat jest<br />
nieskalany, panują w nim pokój i radość. Od Tego, który wszystko stworzył, wypływa<br />
życie, światło i szczęście na całą nieograniczoną przestrzeń. Od najmniejszego atomu do<br />
największego ciała we wszechświecie, wszystkie żywe istoty i martwe rzeczy głoszą w swej<br />
niezmąconej piękności i pełnej radości: Bóg jest miłością. {WB 359.4}<br />
458
Change language