Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
wrażenie stopionej masy — ogromne, kipiące jezioro ognia. Jest to dzień sądu i wytracenia<br />
niesprawiedliwych, „dzień pomsty Pana, rok odwetu za spór z Syjonem”. Izajasza<br />
34,8. {WB 356.3}<br />
Niepobożni otrzymają swą zapłatę na ziemi. Patrz Przypowieści 11,31. „Wszyscy,<br />
którzy czynili zło, staną się cierniem. I spali ich ten nadchodzący dzień — mówi Pan<br />
Zastępów”. Malachiasza 3,19. Jedni zginą w oka mgnieniu, inni będą cierpieć dłużej.<br />
Wszyscy zostaną ukarani „według ich uczynków”. Ponieważ grzechy sprawiedliwych<br />
zostały włożone na szatana, będzie on musiał cierpieć nie tylko za własny bunt, lecz za<br />
wszystkie grzechy, do których zwiódł lud Boży. Jego kara będzie o wiele większa od kary<br />
tych, których oszukał. Kiedy zginą już wszyscy, których zwiódł, on będzie jeszcze cierpiał.<br />
W płomieniach zginą wszyscy nie pokutujący grzesznicy, jako korzenie i gałęzie;<br />
korzeniem tym jest szatan, a gałęziami jego naśladowcy. Niebo i ziemia widząc, że ponieśli<br />
karę za przekroczenie prawa, że uczyniono zadość wszystkim wymaganiom prawa, ogłosi<br />
sprawiedliwość Jahwe. {WB 356.4}<br />
Raz na zawsze skończyło się niszczycielskie dzieło szatana. Przez sześć tysięcy lat<br />
gnębił ludzi, powodując płacz na ziemi i smutek w całym wszechświecie. Wszystkie istoty<br />
wzdychały i drżały z bólu. Teraz już na wieki uwolnione są od wroga i jego pokus. „Cały<br />
świat odpoczął, odetchnął i wybuchnął radosnym okrzykiem”. Izajasza 14,7. Cały<br />
wszechświat śpiewa pochwalne pieśni i radośnie wykrzykuje. Słychać głos licznego tłumu<br />
„jakby szum wielu wód, i jakby huk potężnych grzmotów, które mówiły: Alleluja! Oto Pan,<br />
Bóg nasz, Wszechmogący, objął panowanie”. Objawienie 19,6. {WB 356.5}<br />
W czasie gdy ziemia stała w płomieniach ognia zniszczenia, sprawiedliwi mieszkali<br />
bezpiecznie w świętym mieście. Śmierć nie ma nad nimi żadnej mocy (Objawienie 20,6),<br />
ponieważ dostąpili pierwszego zmartwychwstania. Podczas gdy dla niesprawiedliwych Bóg<br />
jest pożerającym ogniem, dla swego ludu jest „słońcem i tarczą”. Psalmów 84,12. {WB<br />
356.6}<br />
„I widziałem nowe niebo i nową ziemię: albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia<br />
przeminęły”. Objawienie 21,1. Ogień, który spalił niezbożnych, oczyścił ziemię. Ślady<br />
przekleństwa zostały usunięte. Nie będzie wiecznie płonącego piekła, które przypominałoby<br />
zbawionym straszliwe następstwa grzechu. Pozostanie tylko jeden znak tragicznej<br />
przeszłości — nasz Zbawiciel zawsze będzie nosił ślady ukrzyżowania. Na Jego zranionej<br />
głowie, na rękach i nogach widać będzie ślady strasznego dzieła dokonanego przez grzech.<br />
Prorok, spoglądając na Chrystusa w Jego wspaniałości, mówi: „Promienie wychodzą z jego<br />
rąk i tam jest ukryta jego moc”. Habakuka 3,4. W przebitym boku, z którego popłynęła<br />
krew, ukryta jest moc Zbawienia, Jego chwała. Dzięki ofierze poniesionej na krzyżu mógł<br />
zbawić sprawiedliwych i osądzić tych, którzy znieważyli miłosierdzie Boże. Znaki<br />
455