Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Nad tronem ukazuje się krzyż. Następnie przed oczami zgromadzenia przesuwają się<br />
sceny kuszenia i upadku Adama, a potem wszystkie kolejne wydarzenia w wielkim planie<br />
zbawienia: narodziny Jezusa w uniżeniu, Jego młodzieńcze lata pełne prostoty i<br />
posłuszeństwa, chrzest w Jordanie, post i kuszenie na pustyni, publiczna działalność<br />
nauczyciela, objawiająca ludziom kosztowne błogosławieństwa nieba, dni wypełnione<br />
miłością i czynami miłosierdzia, noce spędzone na modlitwie i czuwaniu w samotności gór;<br />
nienawiść, zazdrość i złość ludzi, będące zapłatą za Jego dobroć, straszna i tajemniczą<br />
walka w Getsemane pod brzemieniem grzechów całego świata; wydanie Jezusa morderczej<br />
tłuszczy; bolesne wydarzenia owej pamiętnej nocy, kiedy uczniowie, Jego najukochańsi,<br />
opuszczają Go, a tłum wlecze ulicami Jerozolimy. Syn Boży przed Annaszem — stawiony<br />
przed sądem w pałacu najwyższego kapłana, na sali sądowej Piłata i przed tchórzliwym,<br />
okrutnym Herodem, wyszydzany, wyśmiewany, biczowany, męczony, a w końcu skazany<br />
na śmierć — wszystkie te sceny są wyraźnie przedstawione. {WB 353.3}<br />
Potem przed oczami falującego tłumu ukazują się ostatnie chwile życia Jezusa.<br />
Zbawiciel w drodze na Golgotę, Książę Żywota wiszący na krzyżu, dumni kapłani i<br />
szyderczy tłum drwiący z Jego śmiertelnej męki, nadnaturalna ciemność, trzęsienie ziemi,<br />
pękanie skał i otwieranie się grobów, jako cuda towarzyszące śmierci Zbawiciela<br />
świata. {WB 353.4}<br />
Te straszne sceny są przedstawione dokładnie tak, jak się działy w rzeczywistości.<br />
Szatan, jego aniołowie i poddani nie mają siły odwrócić się od widoku swego dzieła. Każdy<br />
przypomina sobie czyny, jakie popełnił. Herod, który kazał wymordować niewinne dzieci w<br />
Betlejem, aby w ten sposób zgładzić króla izraelskiego, nikczemna Herodiada winna krwi<br />
Jana Chrzciciela; słaby i oportunistyczny Piłat; szydzący żołnierze i kapłani, i starsi ludu, a<br />
także rozszalały tłum wołający: „Krew jego na nas i na dzieci nasze” — wszyscy oni<br />
dostrzegają teraz ogrom swej winy. Daremnie chcą się ukryć przed majestatem Tego,<br />
którego twarz jaśnieje jak słońce. Zbawieni natomiast składają swe korony do stóp<br />
Chrystusa z okrzykiem: „On za nas umarł!” {WB 353.5}<br />
Wśród odkupionych znajdują się apostołowie Chrystusa: odważny Paweł, gorliwy Piotr,<br />
ukochany i miłujący Jan, a także ich szczerzy współbracia oraz wielka rzesza męczenników,<br />
podczas gdy poza murami świętego miasta znajdują się ci, którzy ich prześladowali, więzili<br />
i zabijali. Jest tam okrutny i grzeszny Neron. Widzi radość i wywyższenie tych, których<br />
kiedyś torturował i których śmiertelnym mękom przypatrywał się z szatańskim zachwytem.<br />
Jest i jego matka obserwująca następstwa swego dzieła; widzi, jak złe cechy, które<br />
przekazała swemu synowi, podsycane i rozwijane doprowadziły do strasznych zbrodni,<br />
przejmujących cały świat grozą. {WB 353.6}<br />
Stoją tam także papiescy dostojnicy i biskupi, którzy twierdzili, że są posłami Chrystusa,<br />
a jednocześnie szermowali stosem i więzieniem, aby zawładnąć sumieniami dzieci Bożych.<br />
451
Change language