Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
„Innych ratował, a siebie samego ratować nie może, jest królem izraelskim, niech teraz<br />
zstąpi z krzyża, a uwierzymy w niego”. Mateusza 27,42. Podobnie jak Jakub, wszyscy będą<br />
walczyć z Bogiem. Ich oblicza będą blade, lecz nie ustaną w gorliwych modlitwach. {WB<br />
335.6}<br />
Gdyby ludziom otworzono oczy, zobaczyliby armię aniołów otaczających tych, którzy<br />
zachowali słowo Chrystusa. Aniołowie z serdecznym współczuciem spoglądają na ich<br />
trudne położenie i słyszą ich modlitwy. Czekają na rozkaz swego Wodza, aby ich wyrwać z<br />
niebezpieczeństwa. Muszą jednak czekać. Dzieci Boże muszą wypić kielich i być<br />
ochrzczone specjalnym chrztem. Ta bolesna zwłoka jest najlepszą odpowiedzią na ich<br />
prośby. Starają się z zaufaniem oczekiwać Pana, wierząc, iż On działa i polegają na wierze,<br />
nadziei i cierpliwości — przymiotach, których za mało doświadczali w swym<br />
chrześcijańskim życiu. Czas ucisku będzie dla nich skrócony. „A czyżby Bóg nie wziął w<br />
obronę swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż zwleka w ich<br />
sprawie? Powiadam wam, że szybko weźmie ich w obronę”. Łukasza 18,7-8. Koniec nastąpi<br />
prędzej niż się ludzie tego spodziewają. Pszenica zostanie zebrana, związana w snopy i<br />
zniesiona do spichlerzy Pańskich; kąkol będzie zebrany w wiązki przeznaczone na<br />
spalenie. {WB 335.7}<br />
Wierni swym obowiązkom niebiańscy stróżowie wciąż czuwają. Wydany przez rząd<br />
dekret określi czas stracenia ludzi zachowujących przykazania Boże, ale niektórzy<br />
wrogowie wierzących będą usiłowali wykonać ten wyrok wcześniej. Jednak nikt nie będzie<br />
mógł przebić się przez straż potężnych aniołów, którzy ochraniają każdego wiernego Bogu<br />
człowieka. Dzieci Boże będą napadane w czasie ucieczki z miast lub wsi, lecz podniesione<br />
przeciwko nim miecze będą się kruszyć i padać na ziemię jak źdźbła słomy. Inni będą<br />
chronieni przez aniołów w postaci uzbrojonych ludzi. {WB 336.1}<br />
We wszystkich wiekach Bóg działał przez aniołów w celu ochrony i uwolnienia swego<br />
ludu. Niebiańskie istoty brały czynny udział w życiu ludzi. Pojawiały się w szacie<br />
jaśniejącej jak błyskawica, zjawiały się jako podróżni, wiernym Bogu ukazywały się w<br />
postaci ludzkiej. Aniołowie jako wędrowcy odpoczywali w południe pod drzewami, byli<br />
przyjmowani w domach, w nocy spóźnionym podróżnym służyli jako przewodnicy,<br />
własnymi rękami zapalali ogień na ołtarzach, otwierali więzienia i uwalniali sługi Boże, w<br />
niebiańskiej zbroi przybyli odwalić kamień z grobu Zbawiciela. {WB 336.2}<br />
W postaci ludzkiej aniołowie uczestniczyli w zebraniach sprawiedliwych, odwiedzali też<br />
zgromadzenia niepobożnych, przybyli do Sodomy, aby dowiedzieć się o postępowaniu<br />
mieszkańców miasta i sprawdzić, czy przekroczyli miarę cierpliwości Bożej. Bóg jest<br />
miłosierny i ze względu na garstkę wiernych Mu ludzi odwraca nieszczęście i przedłuża<br />
pokój tłumom innych. Grzesznicy nie zdają sobie sprawy, jak bardzo zawdzięczają swe<br />
428
Change language