Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ostatecznym wyroku gniew Boży będzie czysty, wylany bez żadnej domieszki łaski. {WB<br />
335.1}<br />
W owym dniu wielu będzie pragnęło ochrony miłosierdzia Boga, którym dotychczas<br />
pogardzali: „Oto idą dni — mówi Wszechmogący Pan — że ześlę głód na ziemię, nie głód<br />
chleba ani pragnienie wody, lecz słuchania słów Pana. I wlec się będą od morza do morza, i<br />
tułać się z północy na wschód, szukając słowa Pana, lecz nie znajdą”. Amosa 8,11-12. {WB<br />
335.2}<br />
Lud Boży nie będzie wolny od cierpień, ale choć będzie prześladowany i uciskany, choć<br />
będzie znosić niewygody i głód, to jednak nie zginie. Bóg troszczył się o Eliasza, nie opuści<br />
więc żadnego oddanego Mu dziecięcia. Pan, który zna liczbę włosów każdego człowieka,<br />
będzie się o nich troszczył i w czasie głodu dostarczy pożywienia. Gdy niepobożni będą<br />
ginąć z głodu i zarazy, aniołowie Boży będą strzec sprawiedliwych i zaspokoją ich<br />
potrzeby. Temu, kto „postępuje sprawiedliwie”, dana jest obietnica: „ten ma pod dostatkiem<br />
chleba i nie wysychają jego wody”. „Gdy biedacy i ubodzy szukają wody, a nie ma jej, gdy<br />
ich język usycha z pragnienia, Ja Pan, ich wysłucham, Ja, Bóg Izraela, ich nie<br />
opuszczę”. Izajasza 33,15-16; 41,17. {WB 335.3}<br />
„Zaiste, drzewo figowe nie wydaje owocu, a na winoroślach nie ma gron. Zawodzi<br />
drzewo oliwne, a rola nie dostarcza pożywienia. W ogrodzeniu nie ma owiec, a w oborach<br />
nie ma bydła. Lecz ja będę radował się w Panu, weselił się w Bogu mojego<br />
zbawienia”. Habakuka 3,17-18. {WB 335.4}<br />
„Pan stróżem twoim, Pan cieniem twoim po prawicy twojej. Słońce nie będzie cię razić<br />
za dnia, ani księżyc w nocy. Pan strzec cię będzie od wszelkiego zła, strzec będzie duszy<br />
twojej”. Psalmów 121,5-7. „Bo On wybawi cię z sidła ptasznika i od zgubnej zarazy.<br />
Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest<br />
tarczą i puklerzem. Nie ulękniesz się strachu nocnego ani strzały lecącej za dnia, ani zarazy,<br />
która grasuje w ciemności, ani moru, który poraża w południe. Chociaż padnie u boku<br />
twego tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawicy twojej, ciebie to jednak nie dotknie. Owszem, na<br />
własne oczy ujrzysz i będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych. Dlatego, że Pan jest ucieczką<br />
twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją, nie dosięgnie cię nic złego i plaga nie zbliży<br />
się do namiotu twego”. Psalmów 91,3-10. {WB 335.5}<br />
Ludziom będzie się jednak wydawać, że dzieci Boże muszą krwią przypieczętować swe<br />
świadectwo, jak kiedyś czynili to męczennicy. Sam lud Boży będzie się obawiał, że Pan go<br />
opuścił i że wkrótce zginie z ręki nieprzyjaciół. Będzie to czas strasznej trwogi. Dzień i noc<br />
wierni będą wołać do swego Boga o pomoc. Niepobożni będą się cieszyć, szyderczo<br />
pytając: „Gdzie jest wasza wiara? Dlaczego Bóg nie uwalnia was z naszej ręki, skoro — jak<br />
twierdzicie — jesteście Jego ludem?” Ale oczekujący wybawienia przypomną sobie, co z<br />
szyderstwem mówili kapłani i starsi ludu obecni przy śmierci Chrystusa na krzyżu Golgoty:<br />
427
Change language