Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
dnia Pańskiego — soboty, wymaga posłuszeństwa i grozi sankcją wszystkim tym, którzy<br />
przestępują przykazania. Kto depcze prawo Boże, stosując się do ludzkich przepisów,<br />
pomimo tego, że wie, czym takie postępowanie grozi, ten przyjmuje znamię zwierzęcia,<br />
przyjmuje znak mocy, która wywyższa się ponad Boga. Ostrzeżenie z nieba brzmi: „Jeżeli<br />
ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swe czoło lub na swoją<br />
rękę, to i on pić będzie samo czyste wino gniewu Bożego z kielicha jego<br />
gniewu”. Objawienie 14,9-10. {WB 322.4}<br />
Jednak nikt nie zazna gniewu Bożego, zanim nie otrzyma światła prawdy i go nie<br />
odrzuci. Jest wielu takich, którzy nie mieli sposobności słyszeć o prawdzie przeznaczonej na<br />
obecny czas. Nikt nie przedstawił im we właściwym świetle obowiązków wynikających z<br />
czwartego przykazania. Bóg, który czyta we wszystkich sercach i zna ich pragnienia, nie<br />
pozostawi w nieświadomości tego, kto chce szczerze poznać prawdę. Każdy otrzyma<br />
dostateczne światło, aby mógł podjąć świadomą decyzję. {WB 323.1}<br />
Sobota będzie wielkim sprawdzianem wierności, gdyż dla wielu jest ona prawdą<br />
budzącą kontrowersje. Gdy ludzie zostaną wystawieni na ostateczną i decydującą próbę,<br />
stanowisko wobec soboty dokona podziału między tymi, którzy prawdziwie służą Bogu, a<br />
tymi, którzy tego nie czynią. Święcenie fałszywego dnia odpoczynku zgodnie z przepisami<br />
Kościoła, lecz wbrew czwartemu przykazaniu Dekalogu, będzie znakiem wierności mocy<br />
wrogo ustosunkowanej do Boga, zaś zachowywanie prawdziwego sabatu, jako przejaw<br />
posłuszeństwa wobec prawa Bożego, będzie dowodem wierności względem Stwórcy.<br />
Podczas gdy jedna grupa przyjmie znak uległości wobec ziemskich mocy i otrzyma znamię<br />
zwierzęcia, druga wybierze znak wierności wobec autorytetu Boga i przyjmie pieczęć<br />
swego Stwórcy. {WB 323.2}<br />
Osoby, które głosiły prawdy zawarte w poselstwie trzeciego anioła, często były uważane<br />
za zwykłych panikarzy. Ich przepowiednie stwierdzające, że w Stanach Zjednoczonych<br />
zapanuje nietolerancja religijna, że Kościół i państwo połączą się w celu prześladowania<br />
tych, którzy zachowują przykazania Boże, były traktowane jako absurdalne i bezpodstawne.<br />
Ufnie wierzono, że Ameryka pozostanie zawsze tym, czym była na początku — obrońcą<br />
wolności religijnej, ale gdy sprawa przymusu święcenia niedzieli jest coraz częściej<br />
poruszana, niebezpieczeństwo, w pojawienie się którego nikt nie wierzył, staje się realne, i<br />
w związku z tym poselstwo trzeciego anioła wywoła takie efekty, jakich nie mogło wywołać<br />
wcześniej. {WB 323.3}<br />
W każdym wieku Bóg posyłał swe sługi, aby potępiali grzech, zarówno w świecie, jak i<br />
w Kościele. Jednak ludzie pragną, by im schlebiano, gdyż nie znoszą czystych i prostych<br />
prawd. Wielu reformatorów rozpoczynając swe dzieło postanowiło z wielką ostrożnością<br />
występować przeciw grzechom Kościoła i narodu. Spodziewali się, że przez przykład<br />
czystego, chrześcijańskiego życia przyprowadzą ludzi do prawd Biblii. Jednak Duch Boży<br />
411
Change language