Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Rozdział 36 — Nadchodzący Bój<br />
Od chwili rozpoczęcia się wielkiego boju w niebie szatan zawsze usiłuje podważyć<br />
prawo Boże. To właśnie dla osiągnięcia tego celu zbuntował się przeciwko Stwórcy i<br />
chociaż został strącony z nieba, dalej prowadzi tę samą walkę na ziemi. Jego celem, do<br />
którego stale dąży, jest zwiedzenie ludzi i skłanianie ich do nieposłuszeństwa wobec<br />
przykazań Bożych czy to przez przestępowanie całego Dekalogu czy też przez odrzucenie<br />
niektórych z jego przykazań. Następstwa są jednak te same: „Ktokolwiek bowiem zachowa<br />
cały zakon a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego”. Jakuba 2,10. {WB 311.1}<br />
Starając się wzbudzić w ludziach pogardę dla prawa Bożego, szatan wypaczył nauki<br />
biblijne i w ten sposób wprowadził błędy do zasad wiary wielu tych, którzy twierdzą, że<br />
żyją według Pisma Świętego. Końcowy bój pomiędzy prawdą a błędem to ostatnie starcie w<br />
długiej walce przeciwko prawu Bożemu. Obecne pokolenie jest świadkiem i uczestnikiem<br />
tego boju między przykazaniami ludzkimi a przykazaniami Bożymi, między religią Biblii a<br />
religią tradycji i oszustw. {WB 311.2}<br />
Siły, które połączą się w tej walce przeciwko prawdzie i sprawiedliwości, działają już<br />
dzisiaj. Słowo Boże, które przetrwało do naszych czasów dzięki cierpieniom i przelanej<br />
krwi wielu ludzi nie jest zbytnio cenione. Biblia jest dostępna dla każdego, ale tylko<br />
niewielu traktuje ją jako przewodnik w swym życiu. Niewiara szerzy się nie tylko w<br />
świecie, lecz także w Kościele. Wielu zapiera się nauk biblijnych, które są podstawą<br />
chrześcijańskiej wiary. Prawdy dotyczące dzieła stworzenia, przedstawione przez<br />
natchnionych pisarzy — upadek człowieka w grzech, pojednanie i wiecznie obowiązujące<br />
prawo Boże — są przez większą część chrześcijan całkowicie lub częściowo odrzucane.<br />
Tysiące ludzi, którzy chwalą się swą wiedzą i niezależnością, uważa pokładanie zaufania w<br />
Biblii za oznakę słabości. Krytykowanie Pisma Świętego, interpretowanie go w sposób<br />
symboliczny oraz pozbawianie mocy najwspanialszych prawd w nim zawartych, traktuje się<br />
jako dowód uczoności. Wielu duchownych naucza swych wiernych, a także tłumaczy<br />
studentom w uczelniach teologicznych, że prawo Boże nie jest niezmienne, że zostało<br />
zniesione, oraz że wszyscy, którzy twierdzą, iż jego wymagania nadal obowiązują i należy<br />
je zachowywać, zasługują na pogardę i drwiny. {WB 311.3}<br />
Odrzucając prawdę ludzie odrzucają jej Twórcę. Depcząc prawo Boże, podważają<br />
autorytet Prawodawcy. Jak łatwo jest wyciosać bałwana z drzewa lub kamienia, tak samo<br />
łatwo jest stworzyć sobie bożka z błędnych teorii i nauk. Wskutek fałszywego<br />
przedstawiania charakteru Bożego przez szatana wielu ma niewłaściwe pojęcie o Stwórcy.<br />
Dla niektórych bogiem jest filozofia, natomiast mało jest tych, którzy czczą żywego Boga,<br />
objawionego w Słowie, w Jezusie Chrystusie i w dziełach stworzenia. Tysiące deifikują<br />
przyrodę, a jednocześnie zaprzeczają istnieniu Boga, Stwórcy tej przyrody.<br />
395
Change language