Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
dla zwolenników papiestwa. Ludzie zamykają oczy na prawdziwy charakter rzymskiego<br />
Kościoła i niebezpieczeństwo zagrażające z jego strony. Należy ich pobudzić do<br />
przeciwstawienia się temu najgroźniejszemu wrogowi religijnej i obywatelskiej<br />
wolności. {WB 302.3}<br />
Wielu protestantów sądzi, że religia katolicka nie jest atrakcyjna, że jej nabożeństwa są<br />
nudnym szeregiem bezmyślnych ceremonii. Mylą się jednak w tej kwestii. Katolicyzm nie<br />
jest niezręcznym oszustwem. Nabożeństwa Kościoła rzymskiego wywierają na człowieka<br />
duże wrażenie. Bogato zdobione wnętrza kościołów i uroczyste obrzędy oczarowują ludzi i<br />
uciszają głos rozsądku. Wzrok jest całkowicie pochłonięty. Wspaniałe procesje, wielkie<br />
kościoły, złote monstrancje, relikwie ozdobione drogimi kamieniami, kolorowe malowidła i<br />
wyszukane płaskorzeźby przemawiają do uczestników nabożeństwa. Ucho jest także<br />
zachwycone. Głębokie tony organów, współgrające z melodią wielu głosów i<br />
rozbrzmiewające pod wysokimi sklepieniami oraz między filarami wspaniałych świątyń,<br />
napełniają ludzi zachwytem i czcią. {WB 302.4}<br />
Ten zewnętrzny blask, uroczysty nastrój i przepych, który nie zaspokaja rzeczywistych<br />
potrzeb ludzi uginających się pod ciężarem grzechu, jest dowodem wewnętrznego zepsucia.<br />
Religia Chrystusa nie potrzebuje takich zewnętrznych powabów, aby pozyskać człowieka.<br />
W świetle spływającym z krzyża prawdziwe chrześcijaństwo jest tak wspaniałe i czyste, że<br />
żaden zewnętrzny przepych nie może powiększyć jego prawdziwej wielkości. U Boga<br />
jedyną wartość posiada piękno uświęconego, pokornego i cichego serca. {WB 302.5}<br />
Elokwencja i ujmujący wygląd nie są jeszcze znakiem czystego i wzniosłego charakteru.<br />
Zamiłowanie do sztuki i gładkie maniery często występują u osób zmysłowych i ziemskich.<br />
Szatan wykorzystuje te cechy, aby ludzie zapomnieli o potrzebie duszy, żeby stracili z oczu<br />
przyszłe nieśmiertelne życie, by odwrócili się od swego Wspomożyciela i żyli wyłącznie dla<br />
doczesności. {WB 303.1}<br />
Religia formalnych obrzędów jest bardzo pociągająca dla nieodrodzonego serca.<br />
Okazałość i ceremonie Kościoła katolickiego posiadają w sobie zwodniczą, oczarowującą<br />
moc, która zdobywa wielu. Na Kościół katolicki spogląda się jakby na bramę do nieba.<br />
Oprócz tych, którzy przyjęli prawdę, i których serca są odnowione przez Ducha Bożego,<br />
nikt nie jest wolny od jego wpływu. Tysiące ludzi nie znających Chrystusa przyjmie te<br />
formy pobożności, nie posiadające żadnej mocy. Taka religia jest właśnie tym, czego pragną<br />
masy. {WB 303.2}<br />
Ponieważ Kościół uzurpuje sobie prawo do przebaczania grzechów, katolik sądzi, że<br />
może swobodnie grzeszyć, instytucja spowiedzi, bez której Kościół nie daje rozgrzeszenia,<br />
również prowadzi do szerzenia się zła. Kto klęka przed śmiertelnym człowiekiem i wyznaje<br />
mu tajemnice swego serca, poniża się, ponieważ opowiada o swych grzechach kapłanowi,<br />
który jest człowiekiem tak samo grzesznym i błądzącym. Wyobrażenie o Stwórcy<br />
384
Change language