Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
„Konstytucja Stanów Zjednoczonych gwarantuje wolność sumienia. Jest to podstawowe<br />
prawo każdego obywatela. Natomiast papież Pius IX powiedział w swojej encyklice z dnia<br />
15 VIII 1854 roku: «Niedorzeczne i błędne nauki lub inne brednie broniące wolności<br />
sumienia są największym błędem, zarazą najbardziej dla państwa niebezpieczną». Ten sam<br />
papież w encyklice z dnia 8 XII 1864 r. rzucił klątwę na wszystkich, którzy stoją w obronie<br />
wolności sumienia i wiary, jak również tych, którzy twierdzą, że Kościół nie powinien<br />
używać przemocy”. {WB 301.5}<br />
„Pokojowy ton Rzymu w Stanach Zjednoczonych wcale nie oznacza zmiany jego dążeń.<br />
Papiestwo jest tolerancyjne tam, gdzie jest bezsilne. Biskup 0’Connor powiedział:<br />
«Wolność religijna jest tolerowana do momentu, w którym możliwe stanie się jej<br />
ograniczenie bez narażania na szkodę katolicyzmu». Arcybiskup St. Luis stwierdził:<br />
«Herezja i ateizm są przestępstwem w krajach chrześcijańskich, takich jak Włochy lub<br />
Hiszpania, gdzie wszyscy są katolikami i gdzie przepisy religii katolickiej stanowią istotną<br />
część prawa tych krajów, herezja karana jest tam na równi z innymi przestępstwami»”.<br />
Każdy kardynał, arcybiskup i biskup w Kościele katolickim składa papieżowi przysięgę, w<br />
której wypowiada następujące słowa: „Heretyków, schizmatyków i buntowników<br />
sprzeciwiających się naszemu panu (papieżowi) lub jego następcom, będę prześladował ze<br />
wszystkich sił”. — Josiah Strong, Our Country, rozdz. 5, par. 2-4. {WB 302.1}<br />
To prawda, że wśród katolików także znajdują się prawdziwi chrześcijanie. Tysiące<br />
wyznawców służy Bogu według najlepszego światła, jakie otrzymali. Nie mają dostępu do<br />
Słowa Bożego i dlatego nie znają prawdy, nie dostrzegają różnicy między żywą służbą serca<br />
a zbiorem formalnych ceremonii. Bóg jednak ze współczuciem spogląda na tych, którzy<br />
wychowani są w błędnej wierze, nie dającej prawdziwego zadowolenia. Sprawi, że<br />
promienie światła dostaną się przez otaczającą ich ciemność. Bóg objawi im prawdę o<br />
Jezusie Chrystusie i wielu jeszcze przyłączy się do Jego ludu. {WB 302.2}<br />
Dzisiejszy katolicyzm jako system religijny jest tak samo sprzeczny z ewangelią<br />
Chrystusa, jak był przed wiekami. Kościoły protestanckie są zaślepione, gdyż w<br />
przeciwnym razie dostrzegłyby znaki czasu. Papiestwo sięga dalej w swych planach i<br />
metodach postępowania. Używa rozmaitych sposobów, aby rozszerzyć swój wpływ i<br />
spotęgować swą moc w przygotowywaniu się do okrutnego i zdecydowanego boju w celu<br />
odzyskania władzy nad światem, ponownego wprowadzenia prześladowań oraz zniszczenia<br />
wszystkiego, czego dokonał protestantyzm. Katolicyzm wszędzie zdobywa wpływy.<br />
Spójrzmy tylko na wzrastającą liczbę jego kościołów i kaplic w krajach protestanckich, na<br />
popularność jego wyższych szkół i seminariów w Ameryce, bardzo często patronowanych<br />
przez protestantów. Spójrzmy na wzrost rytualizmu w Anglii i na liczne przypadki<br />
wstępowania protestantów w szeregi katolików. Te fakty powinny zaniepokoić wszystkich,<br />
którzy cenią czyste zasady ewangelii, ale protestanci igrają z papiestwem i podają mu rękę;<br />
poszli z Rzymem na kompromis i poczynili wiele ustępstw, co było miłym zaskoczeniem<br />
383