Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
sądu?” Malachiasza 2,17. Słowo Boże na to odpowiada: „Biada tym, którzy zło nazywają<br />
dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają ciemność w światłość, a światłość w<br />
ciemność”. Izajasza 5,20. {WB 298.1}<br />
Zwodnicze duchy wkładają w usta apostołów słowa, które przeczą temu, co pisali oni<br />
pod natchnieniem Ducha Świętego, gdy żyli na ziemi. Duchy te zaprzeczają boskiemu<br />
pochodzeniu Biblii i tym samym burzą fundament chrześcijańskiej nadziei oraz gaszą<br />
światło, które oświeca drogę do nieba. Szatan każe światu wierzyć, że Biblia jest tylko<br />
fikcją lub co najwyżej książką, w której znajdują odbicie wczesne wierzenia człowieka, i że<br />
obecnie nie należy jej traktować poważnie, a nawet trzeba ją całkowicie odrzucić jako<br />
przeżytek. Na miejsce Słowa Bożego podsuwa on spirytystyczne objawienia. Tą drogą<br />
może kontrolować umysły łudzi i zmuszać ich do wierzenia w to, co chce. Księgę, która ma<br />
sądzić jego oraz jego naśladowców usuwa w cień, Zbawiciela świata traktuje jako zwykłego<br />
człowieka. Jak rzymska straż strzegąca grobu Jezusa rozgłosiła fałszywą wieść, którą<br />
podsunęli im kapłani i przywódcy, by zaprzeczyć Jego zmartwychwstaniu, tak też ci, którzy<br />
wierzą w spirytystyczne objawienia, usiłują wykazać, że nie było żadnych cudownych<br />
wydarzeń w życiu Zbawiciela. Starają się w ten sposób usunąć w cień postać Jezusa, a<br />
zwracając uwagę na własne cuda oświadczają, że o wiele bardziej przewyższają one czyny<br />
Chrystusa. {WB 298.2}<br />
To prawda, że spirytyzm zmienia obecnie swoją postać, zasłaniając swe bardziej<br />
odrażające cechy przybiera pozór chrześcijaństwa. Jednak jego nauki, wygłaszane z katedr i<br />
w prasie, są od wielu lat dobrze znane ludowi Bożemu, w nich bowiem objawia spirytyzm<br />
swój rzeczywisty charakter. Naukom tym nie da się ani zaprzeczyć, ani ich ukryć. {WB<br />
298.3}<br />
Nawet w swej obecnej formie, aczkolwiek dalekiej od tego, by ją można bardziej<br />
tolerować niż poprzednią, jest szczególnie niebezpieczny z powodu sprytniejszych metod<br />
zwodzenia. Podczas gdy dawniejszy spirytyzm odrzucał Chrystusa oraz Biblię, spirytyzm<br />
dzisiejszy stwarza pozory, że przyjmuje i Chrystusa, i Pismo Święte. Jednak interpretuje<br />
Biblię w sposób odpowiadający nieodrodzonemu sercu, a jej uroczyste i ważne prawdy<br />
pozbawia znaczenia. Podkreśla miłość jako główną cechę Boga, lecz sprowadza ją do<br />
ckliwego sentymentalizmu, który czyni małą różnicę między dobrem i złem.<br />
Sprawiedliwość Boga, potępienie przez Niego grzechu oraz wymagania świętego prawa<br />
odsuwa całkowicie na bok. Ludziom każe uważać Dekalog za martwą literę. Przyjemne i<br />
czarujące bajki opanowały zmysły i skłaniają ludzi do odrzucenia Biblii jako podstawy ich<br />
wiary. Postać Chrystusa i Jego nauki są lekceważone jak poprzednio, ale szatan tak oślepił<br />
oczy ludzi, że nie potrafią rozpoznać zwiedzenia. {WB 298.4}<br />
Mało jest tych, którzy mają właściwe pojęcie o zwodniczej mocy spirytyzmu i<br />
niebezpieczeństwie poddania się jego wpływowi. Wielu igra z nim jedynie dla<br />
378
Change language