Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
uczynić w naszym życiu, nie zależy też od stanu serca, ani od naszej wiary lub wyznania<br />
religijnego”. {WB 287.4}<br />
W taki oto sposób rzekomy sługa Chrystusa powtarza kłamstwo, wypowiedziane przez<br />
węża w raju: „Na pewno nie umrzecie, gdy tylko zjecie z niego, otworzą się wam oczy i<br />
będziecie jak Bóg”. Oświadcza, że najpodlejsi grzesznicy — mordercy, złodzieje i<br />
cudzołożnicy — będą po śmierci przygotowani, aby wejść do królestwa nieśmiertelnego<br />
szczęścia. {WB 288.1}<br />
Z czego ten fałszerz Pisma Świętego wyciągał taki wniosek? Otóż z jednego wiersza,<br />
który wyraża poddanie się Dawida zrządzeniom Opatrzności: „Potem pragnął król Dawid<br />
widzieć Absaloma, bo już był odżałował śmierci Amnonowej”. Jego dotkliwy smutek<br />
złagodniał z czasem, myśli zwróciły się od umarłego syna ku żywemu, który sam udał się<br />
na wygnanie ze strachu przed sprawiedliwą karą za swój czyn. I ten tekst ma być dowodem,<br />
że kazirodczy, pijany Amnon został po śmierci natychmiast przeniesiony do przybytków<br />
szczęścia, by tam doznać oczyszczenia i przygotowania do przebywania z bezgrzesznymi<br />
aniołami! To rzeczywiście piękna bajka, uspokajająca nieodrodzone serca! Jest to nauka<br />
samego szatana i działa skutecznie. Czyż można się dziwić, że przy takiej nauce<br />
niezbożność stale się powiększa? {WB 288.2}<br />
Sposób postępowania tego fałszywego nauczyciela jest typowy dla wielu innych. Kilka<br />
słów Pisma Świętego wyrywa się z kontekstu, który w wielu wypadkach wykazałby, że ich<br />
znaczenie jest całkowicie przeciwne narzucanej im interpretacji. Takie oderwane wiersze<br />
przekręca się i używa na poparcie nauk nie mających żadnych podstaw w Słowie Bożym.<br />
Zacytowany wyżej tekst jako dowód, że pijany Amnon znalazł się w niebie, jest wnioskiem<br />
sprzecznym z wyraźnym i stanowczym oświadczeniem Pisma Świętego, że żaden pijak nie<br />
odziedziczy królestwa Bożego. 1 Koryntian 6,10. W taki sposób sceptycy i niewierzący<br />
zmieniają prawdę na kłamstwo, które zwiodło już mnóstwo ludzi i uśpiło ich w kolebce<br />
fałszywego bezpieczeństwa. {WB 288.3}<br />
Gdyby było prawdą to, że dusze wszystkich ludzi idą po śmierci bezpośrednio do nieba,<br />
pragnęlibyśmy raczej śmierci niż życia. Rzeczywiście, wielu wierzących tej teorii popełniło<br />
samobójstwo. Gdy jesteśmy przygnieceni kłopotami, utrapieniami i rozczarowaniami,<br />
wydaje nam się, że łatwo jest przeciąć kruchą nić życia i unieść się w wiecznie szczęśliwy<br />
świat. {WB 288.4}<br />
Bóg dał w swoim Słowie wystarczające dowody, że ukarze przestępców swego prawa.<br />
Ci, którzy łudzą się, że jest On zbyt miłosierny, aby wyegzekwować sprawiedliwość wobec<br />
grzesznika, niech spojrzą na krzyż Golgoty. Śmierć nieskalanego Syna Bożego dowodzi, że<br />
„zapłatą za grzech jest śmierć”, że każde przestąpienie prawa Bożego musi być<br />
sprawiedliwie ukarane. Bezgrzeszny Chrystus stał się za nas grzechem. Poniósł karę za<br />
przestępstwa człowieka i odczuł odwrócenie się oblicza Ojca od siebie tak bardzo, że jego<br />
365
Change language