Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Babilonem — pijemy z wina jego szaleńczej rozpusty. Wielu tych, których nauka o<br />
wiecznych mękach napełnia odrazą, popełnia inny błąd. Widzą, że Pismo Święte<br />
przedstawia Boga jako istotę pełną miłości i litości i dlatego nie potrafią uwierzyć, że może<br />
On wtrącić swe stworzenia do płonącego wiecznym ogniem piekła. Wierząc jednak, że<br />
dusza jest z natury nieśmiertelna, nie widzą innego wyjścia jak to, że wszyscy ludzie będą<br />
zbawieni. Wielu uważa groźby Biblii jedynie za środek straszenia ludzi, zmuszający ich do<br />
posłuszeństwa, nie sądzą zaś, aby miały się dosłownie wypełnić. W takiej sytuacji grzesznik<br />
może żyć, jak chce, może lekceważyć wymagania Boga, a mimo to spodziewać się, że w<br />
końcu i tak otrzyma Jego łaskę. Nauka ta ufająca boskiemu miłosierdziu, ale lekceważąca<br />
Jego sprawiedliwość, podoba się zmysłowemu sercu i rozzuchwala bezbożnych. {WB<br />
287.2}<br />
Aby przekonać się, jak zwolennicy teorii powszechnego zbawienia błędnie interpretują<br />
Pismo Święte dla poparcia swych zgubnych dogmatów, wystarczy zacytować ich własne<br />
wypowiedzi. Na pogrzebie niewierzącego młodzieńca, który zginął nagle w wypadku,<br />
pewien duchowny, uniwersalista, wybrał na swe kazanie pogrzebowe tekst z Pisma<br />
Świętego, mówiący, że Dawid „pocieszył się po śmierci Amnona”. 2 Samuela 13,38.<br />
„Często pytają mnie — powiedział mówca — jaki będzie los tych, którzy zostawiają ten<br />
świat w grzechach, umierają może w stanie nietrzeźwym lub będąc splamionym zbrodnią,<br />
albo jak ten oto młodzieniec, nie wyznawszy nigdy Boga i nie wiedząc co to chrześcijańska<br />
wiara. Posłużmy się Pismem Świętym; jego odpowiedź rozwiąże ten poważny problem.<br />
Amnon był nadzwyczaj grzesznym człowiekiem, nie pokutował. Upojono go, a następnie<br />
pijanego zabito. Dawid był prorokiem Bożym; z pewnością wiedział, czy Amnonowi będzie<br />
dobrze, czy źle na tamtym świecie. Co czytamy? Król Dawid zapragnął w sercu swoim<br />
widzieć się z Absalomem, «gdyż pocieszył się już po śmierci Amnona». {WB 287.3}<br />
Jakiż wniosek należy wyciągnąć z tej wypowiedzi? Czy nie ten, że jego wiara nic nie<br />
mówiła o wiecznych mękach? Tak właśnie sądzimy i jest to wspaniały argument na<br />
poparcie przyjemniejszej, rozumniejszej i pożyteczniejszej hipotezy o ostatecznym i<br />
powszechnym oczyszczeniu oraz pokoju. Dawid pocieszył się widząc, że jego syn umarł.<br />
Dlaczego? Ponieważ okiem proroka mógł spojrzeć w bardziej świetlaną przyszłość i widział<br />
swego syna oddalonego od wszelkich pokus, wolnego i oczyszczonego od zepsucia grzechu<br />
oraz dopuszczonego po uprzednim uświęceniu i wywyższeniu do zgromadzenia<br />
wzniesionych do nieba radosnych duchów. Jedyną pociechą dla Dawida było to, że<br />
umiłowany syn, daleki teraz od grzechu i cierpień, odszedł tam, gdzie najwznioślejsze<br />
tchnienia Ducha Świętego owioną jego ciemną duszę, gdzie umysł chłonąć będzie mądrość<br />
nieba a serce nieśmiertelną miłość; tak przygotowany, mając uświęconą naturę, będzie<br />
rozkoszował się spokojem i towarzystwem dziedziców niebios. Wypowiadając te myśli,<br />
dajemy wyraz naszemu przekonaniu, że zbawienie nie zależy od niczego, co możemy<br />
364