Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
jednak nie może on zatrzymać w swej mocy ani jednego człowieka, który szczerze i za<br />
wszelką cenę pragnie poznać prawdę. Jezus jest prawdą i „światłością, która oświeca<br />
każdego człowieka”. Jana 1,9. Duch Święty został zesłany, aby wprowadzić ludzi we<br />
wszelką prawdę. Z polecenia Syna Bożego napisane jest: „Szukajcie, a<br />
znajdziecie”. Mateusza 7,7. „Jeśli kto chce pełnić wolę jego, ten pozna, czy ta nauka jest z<br />
Boga”. Jana 7,17. {WB 282.5}<br />
Naśladowcy Chrystusa bardzo mało wiedzą o knowaniach, jakie przygotowuje<br />
przeciwko nim szatan i jego aniołowie. Lecz Ten, który mieszka w niebie, pokrzyżuje<br />
wszystkie plany Lucyfera, a zrealizuje swoje. Pan dopuszcza na swe dzieci ogniową próbę<br />
pokuszeń nie dlatego, że chce z przyjemnością patrzeć na ich cierpienia i bóle, lecz dlatego,<br />
że doświadczenie to jest konieczne dla ich ostatecznego zwycięstwa. Zgodnie ze swą<br />
doskonałością Bóg nie może chronić przed pokusami, gdyż celem próby jest właśnie<br />
przygotowanie dzieci Bożych do odparcia wszelkich pokus zła. {WB 282.6}<br />
Ani niezbożni, ani szatan nie mogą przeszkodzić dziełu Bożemu, nie mogą pozbawić<br />
wiernych Bogu Jego obecności, jeśli ze skruszonym sercem wyznają i porzucają swe<br />
grzechy oraz w wierze polegają na boskich obietnicach. Można się oprzeć każdej pokusie i<br />
złemu wpływowi, czy to jawnemu czy też ukrytemu, „nie dzięki mocy ani dzięki sile, lecz<br />
dzięki mojemu Duchowi (...) — mówi Pan Zastępów”. Zachariasza 4,6. {WB 282.7}<br />
„Albowiem oczy Pana zwrócone są na sprawiedliwych, a uszy jego ku prośbie ich (...). I<br />
któż wyrządzi wam co złego, jeżeli będziecie gorliwymi rzecznikami dobrego?” 1 Piotra<br />
3,12-13. {WB 282.8}<br />
Kiedy Balaam, zwiedziony przyrzeczeniem wielkiej nagrody, chciał przez zaklęcia oraz<br />
ofiary przyniesione Panu sprowadzić przekleństwo na Izraelitów, Duch Boży powstrzymał<br />
złe słowa, które Balaam miał wypowiedzieć, tak że ten wykrzyknął: „Jakże mam przeklinać,<br />
kogo Bóg nie przeklina? I jak mam złorzeczyć, komu Pan nie złorzeczy?” „Niechaj umrze<br />
moja dusza śmiercią prawych, niech mój kres będzie taki jak jego”. Kiedy Balak powtórnie<br />
złożył ofiarę, niezbożny prorok powiedział: „Oto nakazano mi błogosławić, On<br />
pobłogosławił, ja tego nie odmienię. W Jakubie nie dopatrzyłem się niczego zdrożnego, nie<br />
widziałem obłudy w Izraelu. Pan, jego Bóg, jest z nim, wykrzykują na cześć jego jako króla.<br />
(...) Gdyż zaklęcie nie ma mocy nad Jakubem ani czary nad Izraelem, już teraz powiedzą o<br />
Jakubie i Izraelu, czego dokonał Bóg”. 4 Mojżeszowa 23,8.10.20-21.23. Mimo to po raz<br />
trzeci zbudowano ołtarze i Balaam ponownie starał się przekląć Izraela. Ale przez niechętne<br />
usta proroka Duch Boży przepowiedział powodzenie wybranego ludu i skarcił głupotę oraz<br />
złośliwość jego nieprzyjaciół: „Błogosławieni są, którzy cię błogosławią, a przeklęci, którzy<br />
cię przeklinają”. 4 Mojżeszowa 24,9. {WB 283.1}<br />
W owym czasie lud izraelski był wierny Bogu i dopóki pozostał posłuszny Jego prawu,<br />
nie mogła go zwyciężyć żadna ziemska ani piekielna moc. Lecz w końcu udało się<br />
358
Change language