Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w<br />
nieprawości”. 2 Tesaloniczan 2,10-12. Mając takie ostrzeżenie powinniśmy uważać na to,<br />
jakie nauki przyjmujemy. {WB 280.1}<br />
Do najskuteczniejszej broni używanej przez wielkiego zwodziciela należą fałszywe<br />
nauki i kłamliwe cuda spirytyzmu. Przemieniając się w anioła światłości szatan zarzuca<br />
swoje sieci tam, gdzie się tego najmniej spodziewają. Gdyby tylko ludzie studiowali księgę<br />
Bożą, usilnie modląc się, aby mogli ją zrozumieć, nie trwaliby w ciemności i nie przyjęliby<br />
fałszywych nauk. Jednak odrzucając prawdę, stają się łupem zwiedzenia. {WB 280.2}<br />
Innym niebezpiecznym błędem jest nauka, która zaprzecza boskości Chrystusa i<br />
twierdzi, że nie istniał On przed swoim przyjściem na świat. Teoria ta akceptowana jest<br />
przez wielu, którzy oświadczają, że wierzą Biblii, ale nauka ta sprzeciwia się wyraźnym<br />
wypowiedziom Jezusa mówiącym o Jego związku z Ojcem, o Jego boskim charakterze oraz<br />
preegzystencji. Poglądu tego nie można utrzymać, jeśli się nie przekręci słów Pisma<br />
Świętego. Nie tylko zaciemnia on pojęcie ludzi o planie zbawienia, lecz także podkopuje<br />
wiarę w Biblię jako objawienie Boże. Jeżeli ludzie nie uznają świadectwa natchnionego<br />
Pisma Świętego dotyczącego boskości Chrystusa, daremna jest z nimi dyskusja na ten<br />
temat, ponieważ nawet najwyraźniejszy dowód nie przekona ich: „Ale człowiek zmysłowy<br />
nie pojmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich<br />
poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzić”. 1 Koryntian 2,14. Kto przyjął ten błąd, nie<br />
może właściwie pojąć charakteru i misji Chrystusa, ani wielkiego Bożego planu zbawienia<br />
ludzkości. {WB 280.3}<br />
Innym chytrym i przynoszącym wiele złego błędem jest rosnące przekonanie, że szatan<br />
nie istnieje jako osoba. Mówi się, że postać ta użyta jest w Piśmie Świętym symbolicznie<br />
dla przedstawienia złych myśli i żądz ludzi. {WB 280.4}<br />
Powszechnie głoszona z ambon nauka, że powtórne przyjście Chrystusa urzeczywistnia<br />
się dla każdego przy śmierci, jest wymysłem, który odprowadza myśli człowieka od<br />
pojawienia się Chrystusa na obłokach nieba. Przez długie lata szatan mówił do ludzi:<br />
„Spójrzcie, oto Jezus jest w kryjówce” (patrz Mateusza 24,23) i wielu utraciło możliwość<br />
zbawienia przyjąwszy to zwiedzenie. {WB 280.5}<br />
Niektórzy uczą, że modlitwa jest niepotrzebna. Naukowcy twierdzą, że człowiek nie<br />
może otrzymać odpowiedzi na modlitwy, gdyż byłoby to niezgodne z istniejącymi prawami;<br />
byłby to cud, a cudów przecież nie ma. Wszechświat — mówią — rządzony jest<br />
niewzruszonymi prawami, a Bóg nie czyni nic, co by się tym zasadom sprzeciwiało. W ten<br />
sposób przedstawiają Boga jako skrępowanego własnymi prawami, tak jakby ich działanie<br />
pozbawiło Go wolności. Takie nauki sprzeciwiają się świadectwu Pisma Świętego. Czyż<br />
Chrystus i apostołowie nie czynili cudów? Ten sam litościwy Zbawiciel także żyje i dzisiaj i<br />
tak samo wysłuchuje modlitwy wiary jak wówczas, kiedy chodził wśród ludzi. To, co<br />
355
Change language