Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
wyszukiwaniem błędów w charakterze lub wierze tych, z którymi się nie zgadzali. Tacy<br />
ludzie są prawą ręką szatana. Wielu jest oskarżycieli braci, którzy są zawsze czynni wtedy,<br />
gdy Bóg działa lub gdy Jego słudzy oddają należną Mu cześć. Stawiają oni w fałszywym<br />
świetle słowa i czyny tych, którzy miłują prawdę i słuchają jej. Przedstawiają gorliwych,<br />
szczerych i oddanych naśladowców Chrystusa jako oszukanych lub oszukujących. Błędnie<br />
interpretują motywy każdego szlachetnego i dobrego czynu, rozgłaszają oszczerstwa i<br />
wzbudzają podejrzliwość w umysłach niedoświadczonych. W każdy możliwy sposób starają<br />
się, aby to, co jest czyste i sprawiedliwe, uważano za złe i zwodnicze. {WB 277.5}<br />
Każdy jednak musi być świadomy tego, co to za ludzie. Łatwo można poznać, czyimi są<br />
dziećmi, kogo naśladują i czyje polecenia spełniają: „Po ich owocach poznacie<br />
ich”. Mateusza 7,16. Ich postępowanie podobne jest do zachowania szatana, tego<br />
zjadliwego oszczercy i „oskarżyciela braci naszych”. Objawienie 12,10. {WB 278.1}<br />
Szatan ma wielu poddanych, którzy chętnie używają wszelkich możliwych błędów, aby<br />
usidlić człowieka; fałszerstwa dostosowują do upodobań i zdolności tych, których Lucyfer<br />
chce zniszczyć. Stara się on, by w Kościele znalazły się osoby nieszczere i nie odrodzone,<br />
które wzbudzają wątpliwość oraz niewiarę i przeszkodzą w ten sposób osobom<br />
dostrzegającym rozwój dzieła Bożego i angażującym się w nie. Wielu nie posiadających<br />
prawdziwej wiary w Boga i Jego Słowo zgadza się z pewnymi zasadami prawdy,<br />
przyjmowani są w szeregi wierzących i tą drogą wprowadzają do Kościoła nauki, które<br />
aczkolwiek są błędne, uważa się za zgodne z Pismem Świętym. {WB 278.2}<br />
Twierdzenie, że nie ma znaczenia, w co ludzie wierzą, jest jednym z najskuteczniejszych<br />
zwiedzeń szatana. On wie, że prawda przyjęta w miłości uświęca człowieka, który ją<br />
przyjął, dlatego też stara się stale podsuwać fałszywe teorie, inną ewangelię oraz przeróżne<br />
bajki. Od początku słudzy Boży walczyli z fałszywymi nauczycielami nie tylko jako<br />
złośliwymi ludźmi, lecz także jako roznosicielami błędów doprowadzających człowieka do<br />
zguby. Eliasz, Jeremiasz oraz apostoł Paweł stanowczo i bez obaw sprzeciwiali się tym,<br />
którzy odprowadzali łudzi od Słowa Bożego. Wolnomyślicielstwo, uważające właściwą<br />
religijną wiarę za coś bez znaczenia, nie znalazło uznania u tych obrońców prawdy. {WB<br />
278.3}<br />
Błędne i dziwaczne interpretacje Pisma Świętego oraz liczne sprzeczne ze sobą poglądy<br />
dotyczące wiary, jakie znajdujemy w dzisiejszym chrześcijaństwie, są dziełem naszego<br />
największego wroga, który tak chce zmylić ludzi, aby nie rozpoznali prawdy. Niezgodę i<br />
rozłam istniejące w Kościołach różnych wyznań chrześcijańskich można w dużym stopniu<br />
przypisać panującej praktyce interpretowania Pisma Świętego w celu poparcia własnych<br />
teorii. Zamiast dokładnie i z pokorą badać Słowo Boże, aby poznać wolę Jego Autora, wielu<br />
przegląda Biblię tylko po to, by znaleźć w niej coś niezwykłego i oryginalnego. {WB<br />
278.4}<br />
352
Change language