Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Syna Bożego o zamiar upokorzenia go przed mieszkańcami nieba. Starał się także wszcząć<br />
spór z wiernymi Bogu aniołami. Wszystkich, których nie mógł przekonać i przeciągnąć na<br />
swoją stronę, oskarżył o obojętność wobec interesów niebiańskich istot. Winę za to, co sam<br />
czynił, zrzucił na tych, którzy pozostali wierni Bogu. Aby podtrzymywać swe zarzuty, że<br />
Bóg go niesprawiedliwie traktuje, uciekł się do fałszowania słów i czynów Stwórcy. Starał<br />
się swymi fałszywymi argumentami dotyczącymi zamiarów Boga wprowadzić aniołów w<br />
zakłopotanie. Wszystko, co było proste, czynił tajemniczym, a przez sprytne oszustwa<br />
wzbudzał wątpliwość co do najwyraźniejszych oświadczeń Jahwe. Wysokie stanowisko,<br />
jakie zajmował, nadawało większej mocy jego twierdzeniom i wielu zwiedzionych<br />
połączyło się z nim w buncie przeciwko Panującemu w niebie. {WB 264.1}<br />
Bóg w swej mądrości pozwolił szatanowi prowadzić dalej jego dzieło do czasu, gdy<br />
niezadowolenie uwidoczni się w jawnym sprzeciwie. Było rzeczą konieczną, aby jego plany<br />
całkowicie się rozwinęły, by wszyscy mogli zobaczyć ich prawdziwy charakter i cel.<br />
Lucyfer jako pomazany cherub był znacznie wywyższony, niebiańskie istoty kochały go, a<br />
jego wpływ był bardzo silny. Rządy Boże obejmowały nie tylko mieszkańców nieba, lecz<br />
także wszystkie inne stworzone przez Niego światy. Szatan sądził, że gdy uda mu się<br />
pociągnąć za sobą aniołów, pociągnie również inne istoty zamieszkujące wszechświat.<br />
Misternie przedstawiał swoją sprawę posługując się wykrętnymi i fałszywymi argumentami,<br />
aby zdobyć zwolenników. Jego zwodnicza moc była bardzo wielka, a przywdziawszy szatę<br />
kłamstwa zdobywał przewagę. Nawet wierni Bogu aniołowie nie mogli dokładnie<br />
rozpoznać jego charakteru ani celu, do jakiego zmierza. {WB 264.2}<br />
Szatan cieszył się tak wielkim szacunkiem, a wszystkie swoje zamiary tak sprytnie<br />
ukrywał, że trudno było przedstawić aniołom prawdziwy charakter jego dzieła. Dopóki<br />
grzech nie dojrzał, nie wydawał się takim złym, jakim naprawdę był. Nie był znany<br />
dotychczas we wszechświecie Bożym i święte istoty nie miały żadnego pojęcia o jego złej<br />
naturze. Nie mogły przewidzieć strasznych następstw, jakie spowodowałoby odrzucenie<br />
prawa Bożego. Szatan początkowo ukrywał swoje dzieło pod pozorem lojalności wobec<br />
Boga. {WB 264.3}<br />
Twierdził, że chodzi mu o powiększenie czci oddawanej Bogu, o umocnienie Jego<br />
rządów i o dobro wszystkich mieszkańców nieba. Wpajając w umysły aniołów znajdujących<br />
się pod jego władzą niezadowolenie, udawał, że — przeciwnie — stara się o jego usunięcie.<br />
Gdy domagał się przeprowadzenia zmian w strukturze i prawach rządu Bożego, czynił to<br />
pod pretekstem, że jest to konieczne w celu zachowania harmonii w niebie. {WB 265.1}<br />
W swoim postępowaniu z grzechem Bóg mógł posługiwać się wyłącznie<br />
sprawiedliwością i prawdą, natomiast szatan używał tego, czego Bóg nie mógł —<br />
pochlebstwa i oszustwa. Lucyfer usiłował podważać słowo Boże i system rządów twierdząc,<br />
że Bóg nie postępuje sprawiedliwie narzucając mieszkańcom nieba prawa i przepisy, że<br />
335
Change language