Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Świętym, pomimo wszystko starają się bronić je za wszelką cenę i złośliwie atakują tych,<br />
którzy głoszą niemiłe dla nich nauki. Ten sposób postępowania stosowano we wszystkich<br />
wiekach. Eliasz został oskarżony o wprowadzenie zamętu w Izraelu, Jeremiasza obwołano<br />
zdrajcą, Pawłowi zarzucano, że zhańbił świątynię. Od owych czasów aż do dnia<br />
dzisiejszego tych, którzy są wierni prawdzie, określa się mianem heretyków,<br />
odszczepieńców i buntowników. Tłumy, które nie potrafią uwierzyć w pewne słowo<br />
prorocze, bez cienia wątpliwości wierzą oskarżeniom rzucanym na tych, którzy mają<br />
odwagę ganić panujące grzechy. Duch ten będzie się szerzyć coraz bardziej. Biblia wyraźnie<br />
uczy, że zbliża się czas, kiedy prawa państwowe będą tak dalece sprzeczne z prawami<br />
Bożymi, że każdy, kto będzie chciał żyć według przykazań Boga, ściągnie na siebie, jako<br />
przestępca, karę potępienia. {WB 243.3}<br />
Jaki jest wobec tego obowiązek posła prawdy? Czy ma dojść do wniosku, że nie należy<br />
jej głosić, skoro najczęściej jedynym tego efektem jest opór ludzi lub omijanie jej<br />
wymagań? Nie, nie ma żadnych podstaw — tak jak nie mieli ich wcześniej reformatorzy do<br />
przemilczania świadectwa Słowa Bożego tylko dlatego, że wywołuje sprzeciw. Wyznanie<br />
wiary, jakie składali święci i męczennicy, zostało zanotowane dla dobra następnych<br />
pokoleń. Te żywe przykłady świętości i bezkompromisowej prawości zachowane są po to,<br />
by dodać odwagi tym wszystkim, którzy zostali powołani w dzisiejszych czasach do<br />
złożenia świadectwa o Bogu. Otrzymali oni łaskę i znajomość prawdy nie po to, by je<br />
zachowali tylko dla siebie, ale po to, by przez nich mądrość Boża opromieniała świat. Czy<br />
w tym pokoleniu Bóg udzielił światła Swoim sługom? Jeśli tak, to powinni pragnąć, by<br />
oświeciło ono cały świat! {WB 244.1}<br />
W dawnych czasach Pan powiedział prorokowi, który przemawiał w Jego Imieniu:<br />
„Lecz dom Izraelski nie będzie cię chciał usłuchać, ponieważ mnie samego usłuchać nie<br />
chcą”. Ezechiela 3,7. Pomimo tego stwierdził: „Lecz mów do nich moje słowa — czy będą<br />
słuchać, czy nie”. Ezechiela 2,7. Do sługi Bożego w dzisiejszych czasach skierowany jest<br />
rozkaz: „Wołaj na całe gardło, nie powściągaj się, podnieś jak trąba swój głos i wspominaj<br />
mojemu ludowi jego występki, a domowi Jakuba jego grzechy”. Izajasza 58,1. {WB 244.2}<br />
Owa odpowiedzialność spoczywa na każdym, kto przyjął światło prawdy podobnie jak<br />
starotestamentowy prorok, do którego Pan powiedział: „Ciebie więc, synu człowieczy,<br />
ustanowiłem stróżem domu izraelskiego; gdy usłyszysz słowo z moich ust, przestrzeżesz ich<br />
w moim imieniu. Gdy mówię do bezbożnego: Bezbożniku, na pewno umrzesz — a ty nic<br />
nie powiesz, aby odwieść bezbożnego od jego postępowania, wtedy ten bezbożny umrze z<br />
powodu swojej winy, lecz jego krwi zażądam od ciebie. Lecz gdy ostrzeżesz bezbożnego,<br />
aby się odwrócił od swojego postępowania, a on się nie odwróci od swojego postępowania,<br />
to umrze z powodu swej winy, lecz ty uratujesz swoją duszę”. Ezechiela 33,7-9. {WB<br />
244.3}<br />
308
Change language