Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
dozwolono mu wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężać ich, dano mu też władzę nad<br />
wszystkimi plemionami i ludami, i językami, i narodami”. Objawienie 13,5-7. Proroctwo to,<br />
prawie całkowicie pokrywające się z opisem małego rogu z siódmego rozdziału Księgi<br />
Daniela, bez wątpienia wskazuje na papiestwo. {WB 233.3}<br />
„Dano mu też moc działania przez czterdzieści dwa miesiące”. „A jedna z głów jego —<br />
mówi prorok — była śmiertelnie raniona”. I dalej: „Jeśli kto w pojmanie wiedzie, w<br />
pojmanie pójdzie, jeśli kto mieczem zabije, musi i on być mieczem zabity”. Czterdzieści<br />
dwa miesiące to ten sam okres co „czas, czasy i pół czasu” lub trzy i pół roku, lub 1260 dni<br />
z siódmego rozdziału Księgi Daniela. Jest to okres prześladowania ludu Bożego przez<br />
papiestwo, który rozpoczął się — jak to wykazano w poprzednich rozdziałach — w roku<br />
538 po Chr. wraz z początkiem supremacji papieskiej, a skończył w roku 1798. W tym roku<br />
papież został uwięziony przez armię francuską, papiestwo otrzymało śmiertelną ranę. W ten<br />
sposób spełniła się przepowiednia: „Jeśli kto w pojmanie wiedzie, w pojmanie<br />
pójdzie”. {WB 233.4}<br />
W tym miejscu pojawia się następny symbol: „I widziałem — pisze apostoł Jan — inne<br />
zwierzę wychodzące z ziemi, i miało dwa rogi podobne do baranich”. Objawienie 13,11.<br />
Wygląd tego zwierzęcia i sposób jego pojawienia się świadczy, że naród, którego jest<br />
symbolem, różni się od potęg przedstawionych za pomocą poprzednich symboli. Wielkie<br />
mocarstwa rządzące światem zostały przedstawione prorokowi Danielowi jako drapieżne<br />
bestie, które powstały, gdy „cztery wiatry niebieskie wzburzyły Wielkie Morze”. Daniela<br />
7,2. W siedemnastym rozdziale ApokalipsyJana anioł wyjaśnił, że wody, które widział<br />
apostoł Jan, to „ludy i tłumy, i narody, i języki”. Wiersz 15. Wiatry są symbolem walki.<br />
Cztery wiatry niebieskie, które wzburzyły Wielkie Morze obrazują zawieruchy wojenne i<br />
przewroty, w których potęgi ziemskie zdobywają władzę. {WB 233.5}<br />
Jednak zwierzę, posiadające dwa rogi podobne do baranich, wychodziło z ziemi.<br />
Zamiast obalać inne mocarstwa, by samemu istnieć, potęga ta miała pojawić się na<br />
terytorium dotychczas nie zamieszkanym i stopniowo na drodze pokojowej wzrastać w siłę.<br />
Wobec tego nie mogła powstać wśród walczących ze sobą narodów Starego Świata —<br />
wzburzonego morza ludów, tłumów, narodów i języków. Jedynym takim terytorium był<br />
wówczas kontynent zachodni. {WB 233.6}<br />
Jaki naród Nowego Świata w roku 1798 stawał się coraz silniejszą i większą potęgą, a<br />
także zwrócił na siebie powszechną uwagę świata? Znalezienie odpowiednika tego symbolu<br />
nie przedstawia żadnych trudności. Jeden tylko naród odpowiada proroctwu, mianowicie<br />
Stany Zjednoczone Ameryki Północnej. Bardzo często mówcy i historycy nieświadomie<br />
powtarzali myśli, a nawet słowa proroka, kiedy opisywali powstanie i rozwój tego kraju.<br />
Apostoł Jan widział zwierzę „wychodzące z ziemi”. Użyte tutaj słowo „wychodzące”<br />
znaczy dosłownie „wyrastające albo kiełkujące jako roślina”. Jak wcześniej stwierdziliśmy,<br />
295
Change language