Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
niezrozumiałe porównywał z innymi tekstami, które miały jakikolwiek związek z<br />
rozważanym przez niego zagadnieniem. Badał każde słowo pod względem jego stosunku do<br />
treści cytatu i kiedy jego rozumienie danego tekstu zgadzało się z kontekstem wypowiedzi,<br />
trudność była pokonana. W ten sposób, gdy napotykał na fragmenty trudne do zrozumienia,<br />
zawsze znajdował ich wyjaśnienie w innych częściach Biblii. Ponieważ studiował ją z<br />
gorliwością i modlitwą, prosząc Boga o światło zrozumienia, to sprawy, które dawniej<br />
wydawały mu się niejasne, stawały się teraz zrozumiałe. Przekonał się o prawdzie słów<br />
psalmisty: „Wykład słów twoich oświeca, daje rozum prostaczkom”. Psalmów<br />
119,130. {WB 169.4}<br />
Z ogromnym zainteresowaniem badał Księgę Daniela i Apokalipsę Jana, stosując te<br />
same zasady interpretacji jak przy innych fragmentach Biblii, i z radością stwierdził, że<br />
prorocze symbole mogą być odczytane. Spostrzegł, że przepowiednie biblijne dokładnie się<br />
spełniły, że wszystkie obrazy, podobieństwa, metafory i porównania są wyjaśnione albo w<br />
bezpośrednim kontekście, albo w innych wypowiedziach Biblii i tak objaśnione muszą być<br />
rozumiane dosłownie. „Przekonałem się — powiedział — że Biblia jest systemem<br />
objawionych prawd, tak wyraźnie i jasno podanych, że nawet najprostszy człowiek nie<br />
potrzebuje błądzić”. — Bliss, Memories of William Miller 70. W miarę jak krok po kroku<br />
śledził proroctwa, każde ogniwo z łańcuchem prawdy nagradzało jego wysiłki. Aniołowie<br />
kierowali jego myślami i odkrywali mu znaczenie Słowa Bożego. {WB 169.5}<br />
Biorąc sposób wypełnienia się proroctw dotyczących przeszłości za kryterium spełnienia<br />
się tych, które dotyczyły przyszłości, Miller przekonał się, że powszechny wówczas pogląd<br />
o duchowym panowaniu Chrystusa — ziemskim tysiącletnim królestwie przed końcem<br />
świata — nie znajduje potwierdzenia w Słowie Bożym. Nauka, mówiąca o tysiącletnim<br />
królestwie sprawiedliwości i pokoju przed osobistym powrotem Pana, odsuwa grozę dnia<br />
Pańskiego daleko w przyszłość. Choć może jest przez to atrakcyjna, to jednak nie zgadza się<br />
z nauką Chrystusa i Jego apostołów. Zbawiciel oświadczył bowiem, że pszenica i kąkol<br />
będą rosnąć razem aż do czasu żniw, to znaczy do końca świata (Mateusza 13,30.38-41), że<br />
„ludzie źli i oszuści coraz bardziej brnąć będą w zło” (2 Tymoteusza 3,13), że „w dniach<br />
ostatecznych nastaną trudne czasy” (2 Tymoteusza 3,1) i że królestwo ciemności trwać<br />
będzie aż do przyjścia Pana, który zniszczy je „tchnieniem ust swoich i zniweczy blaskiem<br />
przyjścia swego”. 2 Tesaloniczan 2,8. {WB 170.1}<br />
Kościół apostolski nie uznawał nauki o nawróceniu się całego świata i duchowym<br />
królestwie Chrystusa. Przyjęła się ona wśród chrześcijan dopiero na początku XVIII wieku.<br />
Jak każdy błąd, miała swoje zgubne skutki. Głosiła, że przyjścia Pańskiego należy<br />
oczekiwać w dalekiej przyszłości i powstrzymywała ludzi od zważania na znaki,<br />
zwiastujące Jego powrót. Napełniła wiernych poczuciem pewności i bezpieczeństwa,<br />
któremu brak było należytego uzasadnienia i spowodowała, że wielu zaniechało<br />
przygotowań na przyjście Pana. {WB 170.2}<br />
212
Change language