Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
pojawiły się błyskawice i spadł mały deszcz. Około godziny dziewiątej chmury rozjaśniły<br />
się, przybierając miedziany lub mosiężny kolor, tak że ziemia, drzewa, skały, budynki,<br />
woda i ludzie wyglądali w tym nieziemskim świetle zupełnie inaczej. Kilka minut potem<br />
ciężka czarna chmura pokryła całe niebo z wyjątkiem wąskiego pasma na horyzoncie.<br />
Zrobiło się tak ciemno, jak zwykle latem o godzinie dziewiątej wieczorem”. {WB 162.5}<br />
„Przerażenie, strach i zdumienie opanowały ludzi. Kobiety stały w drzwiach,<br />
przyglądając się z niepokojem ciemnemu krajobrazowi. Mężczyźni wrócili z pola. Cieśla<br />
opuścił swój warsztat, kowal swą kuźnię, kupiec swój sklep. Szkoły zostały zamknięte, a<br />
drżące ze strachu dzieci uciekały do domów. Podróżni zatrzymali się na najbliższych<br />
farmach. «Co to będzie?» — pytały drżące usta i serca. Zdawało się, że za chwilę potężny<br />
huragan przeciągnie nad krajem, albo że nadszedł koniec wszystkich rzeczy”. {WB 163.1}<br />
„Zapalono świece, a ogień w kominkach palił się tak jasno, jak w bezksiężycowy<br />
jesienny wieczór (...). Kury zeszły się do kurników i zasypiały, bydło rycząc zgromadziło<br />
się przy ogrodzeniach pastwisk, żaby kumkały, ptaki śpiewały swe wieczorne pieśni,<br />
wyleciały nietoperze. Tylko ludzie wiedzieli, że to nie noc nadeszła...” {WB 163.2}<br />
„Dr Nathanael Whittaker, pastor kościoła w Salem, odprawiając nabożeństwo w miejscu<br />
zgromadzeń twierdził w swym kazaniu, że ciemność ta jest nadprzyrodzona. W wielu<br />
innych miejscach członkowie różnych Kościołów zeszli się razem. Podczas wygłaszanych<br />
kazań, odpowiadających chwili, używano jedynie tych tekstów z Biblii, które wskazywały<br />
na to zaćmienie jako zdarzenie zgodne z biblijnym proroctwem. Ciemność stała się<br />
największa krótko po godzinie jedenastej”. — The Essex Antiquarian, kwiecień 1899, III,<br />
Nr 4, 53-54. „W większości miejscowości ciemność za dnia była tak wielka, że bez światła<br />
świec ludzie nie mogli odczytać godziny na zegarze lub zegarkach, ani wykonać<br />
jakichkolwiek domowych zajęć”. {WB 163.3}<br />
„Ciemność ta ogarnęła olbrzymią przestrzeń. Na wschód sięgnęła aż do Falmouth, na<br />
zachód do najodleglejszej części Connecticut i Albany, na południu była widoczna wzdłuż<br />
całego wybrzeża, a na północy sięgała do najdalszych amerykańskich osad”. — W. Gordon,<br />
History of the Rise, Progress and Establishment of the Independence of the USA III,<br />
57. {WB 163.4}<br />
Gęste ciemności tego dnia częściowo rozproszyły się na jedną lub dwie godziny przed<br />
zmierzchem. Niebo rozjaśniło się i wyjrzało słońce, choć było ono wciąż zasnute ciężką i<br />
ciemną mgłą. „Po zachodzie słońca chmury znowu ogarnęły niebo i bardzo szybko nastała<br />
noc”. „Ciemność była nie mniej nadzwyczajna i przerażająca, jak za dnia. Choć księżyc<br />
znajdował się prawie w pełni, nie można było jednak dostrzec żadnego przedmiotu bez<br />
użycia dodatkowego światła, świeciło ono z okien sąsiednich domów i innych miejsc jak<br />
przez egipskie ciemności, nie przepuszczając prawie promieni”. — I. Thomas,<br />
Massachusttes Spy, or, American Oracle of Liberty, 25 maj 1780, tom X, nr 472. Naoczny<br />
203
Change language