Ukończenie Wyścigu_
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
widok drżą góry (...) otchłań morska wydaje swój głos, wysoko podnosi swe ramiona.<br />
Słońce i księżyc wstrzymały swoją jasność w świetle twych szybkich strzał, w blasku twojej<br />
lśniącej włóczni (...). Wyruszasz na pomoc swojemu ludowi, aby ratować swojego<br />
pomazańca”. Habakuka 3,3-4.6.8.10-11.13. {WB 159.4}<br />
Zbawiciel, gdy się miał rozstać z uczniami, pocieszał ich zapewnieniem, że przyjdzie<br />
znowu. „Niechaj się nie trwoży serce wasze (...). W domu Ojca mego wiele jest mieszkań<br />
(...). Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu<br />
i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli”. Jana 14,1-3. „A gdy przyjdzie<br />
Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej<br />
chwały. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jak<br />
pasterz odłącza owce od kozłów”. Mateusza 25,31-32. {WB 160.1}<br />
Aniołowie obecni na górze Oliwnej po wniebowstąpieniu Chrystusa powtórzyli uczniom<br />
obietnicę Jego powrotu: „Mężowie Galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus,<br />
który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do<br />
nieba”. Dzieje Apostolskie 1,11. Apostoł Paweł oświadczył pod natchnieniem Ducha<br />
Świętego: „Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba”. 1<br />
Tesaloniczan 4,16. Prorok z Patmos powiedział: „Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go<br />
wszelkie oko”. Objawienie 1,7. {WB 160.2}<br />
Z jego przyjściem związane jest wspaniałe odnowienie „wszechrzeczy, o czym od<br />
wieków mówił Bóg przez usta świętych proroków swoich”. Dzieje Apostolskie 3,21. Wtedy<br />
długotrwałe panowanie zła zostanie przerwane, a „panowanie nad światem” przypadnie „w<br />
udziale Panu naszemu i Pomazańcowi jego i królować będzie na wieki<br />
wieków”. Objawienie 11,15. „I objawi się chwała Pańska, i ujrzy to wszelkie ciało pospołu,<br />
gdyż usta Pana to powiedziały”. „Wszechmocny Pan rozkrzewi sprawiedliwość i chwałę<br />
wobec wszystkich narodów”. „W owym dniu będzie Pan Zastępów ozdobną koroną i<br />
wspaniałym diademem dla resztki swojego ludu”. Izajasza 40,5; 61,11; 28,5. {WB 160.3}<br />
Potem ustanowione zostanie pod całym niebem tak długo oczekiwane, pełne pokoju<br />
królestwo Mesjasza. „, Gdyż Pan pocieszy Syjon, pocieszy wszystkie jego rozpadliny.<br />
Uczyni z jego pustkowia Eden, a z jego pustyni ogród Pana”. „Chwała Libanu będzie mu<br />
dana, świetność Karmelu i Saronu”. „Już nie będą mówić o tobie. «opuszczona», a o twojej<br />
ziemi nie będą mówić: «pustkowie», lecz będą cię nazywali: «Moja Rozkosz», a twoją<br />
ziemię: «Poślubiona» (...) a jak oblubieniec raduje się z oblubienicy, tak twój Bóg będzie się<br />
radował z ciebie”. Izajasza 51,3; 35,2; 62,4-5. {WB 160.4}<br />
Powtórne przyjście Chrystusa było zawsze nadzieją Jego prawdziwych naśladowców.<br />
Pożegnalna obietnica Zbawiciela na górze Oliwnej, że przyjdzie po raz wtóry, rozjaśniła<br />
uczniom przyszłość i napełniła ich serca radością i nadzieją, które nie mogły przytłumić<br />
troski, ani osłabić doświadczenia. Wśród cierpień i prześladowań „objawienie chwały<br />
199
Change language