06.07.2024 Views

Ukończenie Wyścigu_

Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.

Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

aby wszelką religię uznali za kłamstwo, a Biblię za zbiór bajek i aby, odrzucając boskie<br />

nakazy, oddali się niepohamowanej fali grzechu. {WB 150.4}<br />

Fatalnym błędem, który sprowadził na mieszkańców Francji to nieszczęście, było<br />

wzgardzenie jedną z prawd, a mianowicie tą, że prawdziwa wolność leży w granicach<br />

przykazań Bożych. „O, gdybyś był zważał na moje przykazania, twój pokój byłby jak<br />

strumień, a twoja sprawiedliwość jak fale morskie”. „Nie mają pokoju bezbożni — mówi<br />

Pan”. Izajasza 48,18.22. „Lecz kto mnie słucha, bezpiecznie mieszkać będzie wolny od<br />

strachu przed nieszczęściem”. Przypowieści 1,33. {WB 151.1}<br />

Niezbożni, niewierni i odstępcy przeciwstawiają się przykazaniom Bożym i odrzucają je,<br />

ale skutki ich wpływu dowodzą, że pomyślność człowieka jest ściśle związana z<br />

posłuszeństwem wobec Bożych praw. Kto nie chce wyczytać tej nauki w księdze Boga,<br />

musi ją odczytać w historii narodów. {WB 151.2}<br />

Gdy szatan przy pomocy Kościoła rzymskiego odprowadzał ludzi od posłuszeństwa<br />

Bogu, jego działalność była tak zamaskowana i ukryta, że wszelkie powstałe z tego powodu<br />

nieszczęścia nie były traktowane jako skutek tych wykroczeń. Jego moc była wciąż<br />

osłabiona przez działanie Ducha Świętego, tak że nie mogła wydać pełnego plonu. Naród<br />

nie kojarzył skutków z przyczyną i nie potrafił odkryć faktycznego źródła swej nędzy.<br />

Jednak podczas rewolucji prawo Boże zostało otwarcie odrzucone przez Zgromadzenie<br />

Narodowe. W okresie terroru, jaki potem nastąpił, łatwo było doszukać się związku między<br />

skutkiem a przyczyną. {WB 151.3}<br />

Gdy Francja publicznie wyparła się Boga i odrzuciła Biblię, niezbożnicy wraz z mocami<br />

ciemności radowali się, ponieważ osiągnęli tak dawno upragniony cel — królestwo wolne<br />

od ograniczeń przykazań Bożych. „Ponieważ wyroku skazującego za zły czyn nie wykonuje<br />

się szybko, przeto wzrasta u synów ludzkich chęć pełnienia złego”. Kaznodziei 8,12. Jednak<br />

przekraczanie świętego i sprawiedliwego prawa musi nieuchronnie skończyć się nędzą i<br />

nieszczęściem. Choć nie od razu Bóg osądził ludzi, ich niegodziwość powoli kształtowała<br />

ich przyszły los. Setki lat odstępstwa i zbrodni gromadziły gniew na dzień zapłaty i gdy<br />

miara nieprawości dopełniła się, gardzący Bogiem za późno dowiedzieli się, jak straszną<br />

rzeczą jest nadużyć Bożą cierpliwość. Duch Boży, który powstrzymuje okrutną moc<br />

szatana, został w dużej mierze odepchnięty przez ludzkie serca i teraz temu, którego jedyną<br />

radością jest ludzka nędza, Bóg pozwolił działać według jego woli. Wszyscy, którzy zerwali<br />

się do buntu, musieli zbierać jego owoce, aż kraj napełnił się zbrodnią nie do opisania. Ze<br />

spustoszonych prowincji i zburzonych miast dochodził krzyk przerażenia, krzyk okropnej<br />

krzywdy i udręki. Wydawało się, że we Francji nastąpiło ogromne trzęsienie ziemi. Religia,<br />

prawo, porządek społeczny, rodzina, państwo, Kościół — wszystko to zostało powalone<br />

przez niezbożną rękę, która podniosła się przeciw prawu Bożemu. Sprawdziły się słowa<br />

mędrca: „Bezbożny upada wskutek swej złości”. Przypowieści 11,5. „Grzesznik postępuje<br />

188

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!