06.07.2024 Views

Ukończenie Wyścigu_

Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu. Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.

Ze wszystkich dyscyplin sportowych uprawianych przez Greków i Rzymian biegi były najstarsze i najwyżej cenione. Brali w nich udział młodzi ludzie z szanowanych i zamożnych rodów, nie szczędząc przy tym wysiłku i dyscypliny koniecznych dla zdobycia nagrody. Zawody odbywały się według ścisłych reguł, a odstępstwo od nich uważano za niedopuszczalne. Ci, którzy pragnęli stanąć do wyścigu, musieli wcześniej przejść twardy trening. Szkodliwe pobłażanie apetytowi czy jakimkolwiek zachciankom, które mogłyby obniżyć sprawność umysłową i fizyczną, było wykluczone. Aby mieć nadzieję na zwycięstwo w tej próbie siły i szybkości, należało mieć mięśnie wyćwiczone do granic możliwości, a nerwy pod całkowitą kontrolą. W każdej chwili zawodnik musiał czuć się pewnie, każdy jego ruch musiał być szybki i zdecydowany — fizyczne zdolności musiały być rozwinięte w najwyższym stopniu.
Z udziałem w biegu wiązało się istotne ryzyko. DA 169.4 Kiedy zwycięzca biegu docierał do mety, aplauz ogromnej widowni rozdzierał powietrze i niósł się echem po okolicznych wzgórzach i szczytach. Na oczach tłumów sędzia wręczał mu symbole zwycięstwa — wieniec laurowy i gałązkę palmy, którą zwycięzca dzierżył w prawej ręce. Sławiono go w pieśniach w całym kraju. Także jego rodziców spotykały zaszczyty, a miasto, w którym mieszkał, cieszyło się wysokim uznaniem, iż wydało takiego wielkiego sportowca.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Jako członkowie zakonu nosili święte szaty, odwiedzali więzienia i szpitale, pomagali<br />

chorym i biednym. Głosili przy tym, że wyrzekli się świata i nosili święte imię Jezusa, który<br />

także wędrował czyniąc dobro. Niestety, pod tą szatą nienaganności bardzo często kryły się<br />

najbardziej zbrodnicze zamiary. Główną zasadą zakonu była reguła: „cel uświęca środki” i<br />

zgodnie z nią kłamstwo, kradzież, krzywoprzysięstwo oraz skrytobójstwo były nie tylko<br />

przebaczalne, ale nawet chwalebne, jeżeli służyły dobru Kościoła. Pod najrozmaitszymi<br />

pozorami jezuici torowali sobie drogę do urzędów państwowych, osiągali stanowiska<br />

doradców królów i kierowali polityką narodów. Służyli swym panom po to tylko, by stać się<br />

ich szpiegami. Zakładali kolegia dla synów książąt i szlachty oraz szkoły dla dzieci ludu,<br />

zmuszali też dzieci protestantów do brania udziału w papieskich obrzędach. Cała<br />

zewnętrzna okazałość i blask katolickich ceremonii były zamierzonym oddziaływaniem w<br />

celu oszołomienia umysłu i oczarowania wyobraźni. Na skutek tego synowie często<br />

zdradzali wolność wiary, o którą ich ojcowie tak bardzo walczyli. Jezuici szybko<br />

rozprzestrzenili się w całej Europie, a tam, gdzie zjawiali się, następowało odnowienie<br />

papiestwa. {WB 124.3}<br />

Ażeby udzielić im jeszcze większej mocy, wydano bullę, która ponownie wprowadziła<br />

inkwizycję.14 {WB 124.4}<br />

Pomimo powszechnego wstrętu, z jakim traktowano ją nawet w krajach katolickich,<br />

papiescy władcy na nowo wprowadzili ten straszliwy trybunał, a tortury zbyt straszne,<br />

by zadawać je publicznie, były ponownie stosowane, tym razem w niedostępnych lochach.<br />

W wielu krajach tysiące ludzi, którzy stanowili kwiat narodu, którzy byli<br />

najszlachetniejszymi, najmądrzejszymi i najbardziej miłującymi ojczyznę obywatelami,<br />

traciło życie lub było zmuszonych uciekać do innych krajów. Ginęli uczeni, kaznodzieje,<br />

zwykli mieszkańcy miast, artyści i rzemieślnicy. {WB 124.5}<br />

Takie były środki stosowane przez Rzym, by zgasić światło reformacji, wyrwać z rąk<br />

ludu Biblię i odbudować zabobon oraz ciemnotę średniowiecza. Jednak dzięki Bożemu<br />

błogosławieństwu i wysiłkom tych szlachetnych ludzi, których Pan powołał jako następców<br />

Lutra, protestantyzm nie upadł. Nie zawdzięczał on swej siły łasce ani broni panujących.<br />

Twierdzami protestantyzmu stawały się najmniejsze kraje i najskromniejsze oraz najsłabsze<br />

narody. Oto mała Genewa pośród wrogów, którzy usiłowali ją zniszczyć, oto Holandia<br />

walcząca na piaszczystych brzegach nad Morzem Północnym przeciwko tyranii Hiszpanii,<br />

największego i najbogatszego wówczas królestwa, oto posępna i nieurodzajna Szwecja —<br />

we wszystkich tych państwach reformacja odnosiła zwycięstwa. {WB 125.1}<br />

Przez prawie trzydzieści lat Kalwin pracował w Genewie najpierw po to, aby założyć<br />

Kościół, który będzie żył zgodnie z Biblią, a potem, by szerzyć stamtąd reformację w całej<br />

Europie.* Jego działalność jako nauczyciela narodu nie była wolna od błędów. Był<br />

onjednak narzędziem mającym ogłosić prawdy szczególnie ważne dla jego czasów,<br />

153

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!