เพื่อจบการแข่งขัน_
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
New Covenant Publications International. Thai<br />
ลิขสิทธิ์ © 2020 พันธสัญญาใหม่สิ่งพิมพ์ระหว่างประเทศ<br />
สงวนลิขสิทธิ์ . ห้ามผู้ใดท าซ ้า คัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง ปลอมแปลง จัดเผยแพร่ จ าหน่าย<br />
ให้เช่า เข้าครอบครอง เรียกดึงข้อมูล บันทึก ส่งผ่าน หรือกระท าการใดๆ<br />
เกี่ยวกับสิทธิและทรัพย ์สินทางปัญญาของ[พันธสัญญาใหม่สิ ่งพิมพ ์ระหว่างประเทศ]โดยไม่ชอ<br />
บด้วยกฎหมายหรือโดยไม่ได้รับอนุญาตอย่างเป็ นทางการจาก[ผู้เขียน].นอกจากนี้,หามท าส าเ<br />
นาส้ ่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของสิ่งพิมพ ์ฉบับนี้โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็ นลายลักษณ์อักษรจ<br />
ากส านักพิมพ ์<br />
สงวนลิขสิทธิ์ . ห้ามท าซ ้า แจกจ่าย หรือส่งต่อส่วนหนึ่งของสิ่งพิมพ ์นี้ในรูปแบบใดๆ<br />
หรือโดยวิธีการใดๆรวมถึงการถ่ายส าเนาบันทึกหรือวิธีการทางอิเล็กทรอนิกส ์หรือเครื่องกลอื่น<br />
ๆโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็ นลายลักษณ์อักษรล่วงหน้าจาก[พันธสัญญาใหม่สิ ่งพิมพ ์ระหว่างประเ<br />
ทศ].<br />
SBN: 359-2-85933-609-1<br />
ISBN: 359-2-85933-609-1<br />
การทําแค็ตตาล็อกในข้อมูลสิ่งพิมพ์<br />
ตัดต่อและออกแบบ: พันธสัญญาใหม่สิ่งพิมพ์ระหว่างประเทศ<br />
พิมพ์ในสหราชอาณาจักร<br />
พิมพ์ครั ้งแรก 26 พฤษภาคม 2020<br />
เผยแพร่โดย : พันธสัญญาใหม่สิ่งพิมพ์ระหว่างประเทศ<br />
Kemp House, 160 City Road, London, EC1V 2NX<br />
เยี่ยมชมเว็บไซต์: www.newcovenant.co.uk
ในบรรดาเกมทั้งหมดที่ก่อตั้งในหมู ่ชาวกรีกและโรมัน<br />
เผ่าพันธุ์นั้นเป็ นเกมที่เก่าแก่ที่สุดและได้รับการยกย่องอย่างสูงที่สุด …<br />
การแข่งขันอยู ่ภายใต้กฎระเบียบที่เข้มงวด ซึ่งไม่มีการอุทธรณ์ใดๆ<br />
ผู้ที่ต้องการส่งชื่อของตนเข้าแข่งขันเพื่อชิงรางวัลจะต้องผ่านการฝึกอบรมเต<br />
รียมความพร ้อมที่เข้มงวดก่อน<br />
ห้ามมิให้ปล่อยความอยากอาหารที่เป็ นอันตรายหรือความพึงพอใจอื่นใดที่จะ<br />
ลดความกระปรี้กระเปร่าของจิตใจหรือร่างกายโดยเด็ดขาด<br />
เพื่อจะมีความหวังที่จะประสบความส าเร็จในการทดสอบความแข็งแกร่งและคว<br />
ามเร็ว กล้ามเนื้อจะต้องแข็งแรงและอ่อนนุ ่ม และควบคุมเส้นประสาทได้ดี<br />
ทุกการเคลื่อนไหวต้องแน่วแน่ ทุกย่างก้าว รวดเร็วแน่วแน่<br />
พลังทางกายภาพจะต้องถึงจุดสูงสุด<br />
ขณะที่ผู้เข้าแข่งขันปรากฏตัวต่อหน้าฝูงชนที่รอคอย<br />
ชื่อของพวกเขาก็ได้รับการประกาศ<br />
และกฎของการแข่งขันก็ได้รับการระบุไว้อย่างชัดเจน<br />
จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็เริ่มต้นร่วมกัน<br />
โดยความสนใจที่คงที่ของผู้ชมเป็ นแรงบันดาลใจให้พวกเขามีความมุ ่งมั ่นที่จะ<br />
ชนะ<br />
กรรมการนั ่งใกล้ประตูเพื่อชมการแข่งขันตั้งแต่ต้นจนจบและมอบรางวัลให้กับ<br />
ผู้ชนะที่แท้จริง … เมื่อผู้ชนะไปถึงเป้ าหมาย<br />
เสียงปรบมือของผู้ดูมากมายก็ดังขึ้นในอากาศและตื่นขึ้น<br />
เสียงสะท้อนของภูเขาและภูเขาโดยรอบ<br />
ผู้พิพากษามอบสัญลักษณ์แห่งชัยชนะแก่ผู้ชม<br />
โดยมอบมงกุฎลอเรลและกิ่งปาล ์มให้ถือในมือขวา
กิจการของอัครสาวก<br />
บทที่ 30 ได้รับเรียกให้บรรลุมาตรฐานที่สูงขึ้น<br />
เอลเลน จี. ไวท ์
หน้านี้เว้นว่างไว้โดยเจตนา
New Covenant Publications<br />
International Ltd.<br />
หนังสือปฏิรูป จิตที่ปฏิรูป<br />
New Covenant Publications International Ltd.,<br />
Kemp House, 160 City Road, London, EC1V 2NX<br />
Email: newcovenantpublicationsintl@gmail.com
รับทราบ<br />
อุทิศแด่พระเจ้า.
ค ำน ำ<br />
New Covenant Publications International<br />
[บริษัทสิ่งพิมพ์ระหว่างประเทศแห่งพันธสัญญาใหม่]นั้นได้เชื่อมโยงผู้อ่านกับแผนการของส<br />
วรรค ์ที่เชื่อมโยงสวรรค ์และโลกและตอกย ้าความเป็ นอมตะของกฎแห่งความรักโลโก้หีบพัน<br />
ธสัญญาหมายถึงความสนิทสนมระหว่างพระเยซูคริสต ์กับผู้คนของพระองค ์และความเป็ นศู<br />
นย ์กลางของกฎหมายของพระเจ้า ตามที่เขียนไว้“<br />
นี่จะเป็ นพันธสัญญาซึ่งเราจะท ากับวงศ ์วานอิสราเอลองค ์พระผู้เป็ นเจ้าตรัสดังนี้ว่าเราจะใส่<br />
กฎของเราไว้ในส่วนในของเขาและเขียนไว้ในใจพวกเขาและพวกเขาจะเป็ นประชากรของเร<br />
าและฉันจะ พระเจ้าของพวกเขา” (เยเรมีย ์ 31: 31~33; ฮีบรู 8: 8,<br />
9,10)อันที่จริงพันธสัญญาใหม่ยืนยันถึงการไถ่โดยก าเนิดโดยการต่อสู้ที่ไม่มีการแก้ไขและ<br />
ถูกผนึกด้วยเลือด<br />
ซึ่งมันก็เป็ นเวลาหลายศตวรรษมาแล้วที่หลายคนต้องทนทุกข ์กับความทุกข ์ยากและการก<br />
ดขี่ที่ไม่อาจเข้าใจได้ซึ่งค านวณได้เพื่อลบล้างความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคมืดแสงนี้ได้<br />
รับการต่อสู้อย่างมากและถูกบดบังด้วยประเพณีของมนุษย ์และความไม่รู เป็ ้ นที่นิยมเพราะผู้<br />
อยู ่อาศัยของโลกได้ชิงชังภูมิปัญญาและละเมิดสัญญาความยากล าบากในการประนีประนอ<br />
มกับความชั ่วร ้ายที่เพิ่มขึ้นก่อให้เกิดความหายนะจากความเสื่อมโทรมและความโหดเหี้ยมไ<br />
ร ้ศีลธรรมที่ท าให้ชีวิตหลายคนถูกสังเวยอย่างไม่ยุติธรรมปฏิเสธที่จะยอมจ านนต่ออิสรภาพ<br />
แห่งมโนธรรมอย่างไรก็ตามความรู ้ที่หายไปได้รับการฟื้นฟูโดยเฉพาะในช่วงเวลาของการป<br />
ฏิรูป<br />
โดยในยุคของการปฏิรูปของศตวรรษที่16ได้จุดประกายช่วงเวลาแห่งความจริงการเปลี่ยน<br />
แปลงขั้นพื้นฐานและความปั ่นป่ วนตามมาซึ่งสะท้อนให้เห็นในการต่อต้านการปฏิรูปอย่างไร<br />
ก็ตามจากหนังสือเล่มนี้เราค้นพบความส าคัญที่ไม่อาจปฏิเสธได้ของการปฏิวัติเอกพจน์นี้จ<br />
ากมุมมองของผู้ปฏิรูปและผู้บุกเบิกที่กล้าหาญอื่นๆจากบัญชีของพวกเขาหนึ่งสามารถเข้า<br />
ใจการต่อสู้ท าลายล้าง,เหตุผลพื้นฐานเช่นการต่อต้านปรากฎการณ์และการแทรกแซงเหนื<br />
อธรรมชาติ<br />
ค าขวัญของเรา:“หนังสือถูกปฏิรูปจิตใจถูกเปลี่ยน”เน้นประเภทวรรณกรรมที่แตกต่างกันป<br />
ระกอบขึ้นในยุควิกฤตและผลกระทบนอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงความเร่งด่วนของการป<br />
ฏิรูปการเกิดใหม่ส่วนบุคคลและการเปลี่ยนแปลงในฐานะที่เป็ นส านักพิมพ์Gutenbergประ
กอบกับหน่วยงานการแปลเผยแพร่หลักการของความเชื่อที่มีการปฏิรูปเมื่อ500ปีที่แล้วสื่อ<br />
ดิจิทัลและสื่อออนไลน์จะสื่อสารในทุกภาษาในแง่ของความจริงในยุคสุดท้ายนี้.
หน้านี้เว้นว่างไว้โดยเจตนา
New Covenant Publications<br />
International Ltd.<br />
หนังสือปฏิรูป จิตที่ปฏิรูป<br />
New Covenant Publications International Ltd.,<br />
Kemp House, 160 City Road, London, EC1V 2NX<br />
Email: newcovenantpublicationsintl@gmail.com
รับทราบ<br />
อุทิศแด่พระเจ้า.
ค ำน ำ<br />
New Covenant Publications International<br />
[บริษัทสิ่งพิมพ์ระหว่างประเทศแห่งพันธสัญญาใหม่]นั้นได้เชื่อมโยงผู้อ่านกับแผนการของส<br />
วรรค ์ที่เชื่อมโยงสวรรค ์และโลกและตอกย ้าความเป็ นอมตะของกฎแห่งความรักโลโก้หีบพัน<br />
ธสัญญาหมายถึงความสนิทสนมระหว่างพระเยซูคริสต ์กับผู้คนของพระองค ์และความเป็ นศู<br />
นย ์กลางของกฎหมายของพระเจ้า ตามที่เขียนไว้“<br />
นี่จะเป็ นพันธสัญญาซึ่งเราจะท ากับวงศ ์วานอิสราเอลองค ์พระผู้เป็ นเจ้าตรัสดังนี้ว่าเราจะใส่<br />
กฎของเราไว้ในส่วนในของเขาและเขียนไว้ในใจพวกเขาและพวกเขาจะเป็ นประชากรของเร<br />
าและฉันจะ พระเจ้าของพวกเขา” (เยเรมีย ์ 31: 31~33; ฮีบรู 8: 8,<br />
9,10)อันที่จริงพันธสัญญาใหม่ยืนยันถึงการไถ่โดยก าเนิดโดยการต่อสู้ที่ไม่มีการแก้ไขและ<br />
ถูกผนึกด้วยเลือด<br />
ซึ่งมันก็เป็ นเวลาหลายศตวรรษมาแล้วที่หลายคนต้องทนทุกข ์กับความทุกข ์ยากและการก<br />
ดขี่ที่ไม่อาจเข้าใจได้ซึ่งค านวณได้เพื่อลบล้างความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคมืดแสงนี้ได้<br />
รับการต่อสู้อย่างมากและถูกบดบังด้วยประเพณีของมนุษย ์และความไม่รู เป็ ้ นที่นิยมเพราะผู้<br />
อยู ่อาศัยของโลกได้ชิงชังภูมิปัญญาและละเมิดสัญญาความยากล าบากในการประนีประนอ<br />
มกับความชั ่วร ้ายที่เพิ่มขึ้นก่อให้เกิดความหายนะจากความเสื่อมโทรมและความโหดเหี้ยมไ<br />
ร ้ศีลธรรมที่ท าให้ชีวิตหลายคนถูกสังเวยอย่างไม่ยุติธรรมปฏิเสธที่จะยอมจ านนต่ออิสรภาพ<br />
แห่งมโนธรรมอย่างไรก็ตามความรู ้ที่หายไปได้รับการฟื้นฟูโดยเฉพาะในช่วงเวลาของการป<br />
ฏิรูป<br />
โดยในยุคของการปฏิรูปของศตวรรษที่16ได้จุดประกายช่วงเวลาแห่งความจริงการเปลี่ยน<br />
แปลงขั้นพื้นฐานและความปั ่นป่ วนตามมาซึ่งสะท้อนให้เห็นในการต่อต้านการปฏิรูปอย่างไร<br />
ก็ตามจากหนังสือเล่มนี้เราค้นพบความส าคัญที่ไม่อาจปฏิเสธได้ของการปฏิวัติเอกพจน์นี้จ<br />
ากมุมมองของผู้ปฏิรูปและผู้บุกเบิกที่กล้าหาญอื่นๆจากบัญชีของพวกเขาหนึ่งสามารถเข้า<br />
ใจการต่อสู้ท าลายล้าง,เหตุผลพื้นฐานเช่นการต่อต้านปรากฎการณ์และการแทรกแซงเหนื<br />
อธรรมชาติ<br />
ค าขวัญของเรา:“หนังสือถูกปฏิรูปจิตใจถูกเปลี่ยน”เน้นประเภทวรรณกรรมที่แตกต่างกันป<br />
ระกอบขึ้นในยุควิกฤตและผลกระทบนอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงความเร่งด่วนของการป<br />
ฏิรูปการเกิดใหม่ส่วนบุคคลและการเปลี่ยนแปลงในฐานะที่เป็ นส านักพิมพ์Gutenbergประ
กอบกับหน่วยงานการแปลเผยแพร่หลักการของความเชื่อที่มีการปฏิรูปเมื่อ500ปีที่แล้วสื่อ<br />
ดิจิทัลและสื่อออนไลน์จะสื่อสารในทุกภาษาในแง่ของความจริงในยุคสุดท้ายนี้.
1
2
สารบัญ<br />
ค ำน ำของผู้ประพันธ......................................................................................................................................... ์<br />
6<br />
บท 1 - ควำมพินำศของกรุงเยรูซำเล็ม ........................................................................................................12<br />
บท 2 - กำรกดขี่ข่มเหงในศตวรรษต้นๆ .......................................................................................................28<br />
บท 3 - ยุคมืดทำงจิตวิญญำณ .....................................................................................................................35<br />
บท 4 - ชำววอลเดนซิส .................................................................................................................................44<br />
บท 5 - ยอห ์นไวคลิฟ .....................................................................................................................................56<br />
บท 6 - ฮัสและเจอโรมี....................................................................................................................................68<br />
บท 7 - ลูเธอร ์ตีตัวออกห่ำงจำกโรม .............................................................................................................84<br />
บท 8 - ลูเธอร ์รำยงำนตัวต่อสภำ ............................................................................................................... 101<br />
บท 9 - นักปฏิรูปศำสนำชำวสวิส .............................................................................................................. 118<br />
บท 10 - ควำมก้ำวหน้ำของกำรปฏิรูปในประเทศเยอรมนี ...................................................................... 126<br />
บท 11 - กำรประท้วงของเจ้ำครองแคว้นต่ำงๆ ......................................................................................... 135<br />
บท 12 - กำรปฏิรูปศำสนำในประเทศฝรั ่งเศส ......................................................................................... 145<br />
บท 13 - ประเทศเนเธอร ์แลนด ์และแถบสแกนดิเนเวีย ............................................................................. 163<br />
บท 14 - นักปฏิรูปศำสนำชำวอังกฤษรุ่นหลัง .......................................................................................... 169<br />
บท 15 - พระคัมภีร ์กับกำรปฏิวัติในประเทศฝรั ่งเศส ............................................................................... 184<br />
บท 16 - บรรพบุรุษที่เป็ นพิลกริม .............................................................................................................. 201<br />
บท 17 - ผู้ประกำศข่ำวของรุ่งอรุณ .......................................................................................................... 208<br />
บท 18 -นักปฏิรูปชำวอเมริกันท่ำนหนึ่ง ................................................................................................... 221<br />
บท 19 - ควำมสว่ำงส่องเข้ำไปในที่มืด ..................................................................................................... 239<br />
บท 20 - กำรตื่นตัวครั้งยิ่งใหญ่ฝ่ ำยศำสนำ .............................................................................................. 248<br />
บท 21 - ค ำเตือนที่ถูกปฏิเสธ .................................................................................................................... 262<br />
บท 22 - เหตุกำรณ์เกิดขึ้นตำมค ำพยำกรณ์........................................................................................... 273<br />
บท 23 - สถำนนมัสกำรคืออะไร................................................................................................................ 285<br />
บท 24 - อภิสุทธิสถำน ............................................................................................................................... 295<br />
บท 25 - พระบัญญัติของพระเจ้ำเปลี่ยนแปลงไม่ได้................................................................................. 302<br />
3
บท 26 - ภำรกิจหนึ่งของกำรปฏิรูป .......................................................................................................... 314<br />
บท 27 - กำรฟื้นฟูยุคใหม่ .......................................................................................................................... 321<br />
บท 28 - เผชิญหน้ำกับหนังสือบันทึกแห่งชีวิต ........................................................................................ 333<br />
บท 29 - จุดเริ่มต้นของควำมชั ่ว ............................................................................................................... 343<br />
บท 30 - มนุษย ์และซำตำนเป็ นศัตรูกัน .................................................................................................... 352<br />
บท 31 - สื่อวิญญำณชั ่ว ........................................................................................................................... 356<br />
บท 32 - กับดักของซำตำน ....................................................................................................................... 361<br />
บท 33 - กำรหลอกลวงยิ่งใหญ่ครั้งแรก .................................................................................................... 370<br />
บท 34 - คนตำยติดต่อกับเรำได้หรือ ........................................................................................................ 384<br />
บท 35 - เสรีภำพของจิตส ำนึกถูกคุกคำม ............................................................................................... 392<br />
บท 36 - กำรขัดแย้งที่ก ำลังจะเกิดขึ้น ...................................................................................................... 406<br />
บท 37 - พระคัมภีรเป็ ์ นโล่ป้ องกัน .............................................................................................................. 413<br />
บท 38 - ค ำเตือนสุดท้ำย ........................................................................................................................... 420<br />
บท 39 - เวลำแห่งควำมทุกข ์ยำก.............................................................................................................. 427<br />
บท 40 - ประชำกรของพระเจ้ำได้รับกำรช่วยกู้........................................................................................ 441<br />
บท 41 - โลกร ้ำงอ้ำงว้ำง ............................................................................................................................ 454<br />
บท 42 - ควำมขัดแย้งสิ้นสุดแล้ว .............................................................................................................. 461<br />
4
5
ค าน าของผู้ประพันธ ์<br />
ก่อนบำปเข้ำมำในโลกอำดัมมีควำมสุขกับกำรสื่อสัมพันธ ์กับพระผู้ทรงสร ้ำงของเขำโดยตรงแต่เมื่อม<br />
นุษย ์เลือกแยกตนเองออกห่ำงไปจำกพระเจ้ำโดยกำรฝ่ ำฝืนพระบัญชำของพระองค ์สิทธิพิเศษสูงสุดของม<br />
นุษยชำติจึงถูกตัดขำดสะบั้นไปอย่ำงไรก็ตำมโดยแผนกำรแห่งควำมรอดพระองค ์ยังคงเปิดทำงให้มนุษย ์ผู้<br />
อำศัยบนโลกนี้มีโอกำสติดต่อกับสวรรค ์พระเจ้ำยังคงสื่อกับมนุษย ์ผ่ำนทำงพระวิญญำณบริสุทธิ์ของพระ<br />
องค ์และควำมกระจ่ำงจำกสวรรค ์ก็ยังคงถ่ำยทอดมำสู่ชำวโลกโดยผ่ำนทำงผู้รับใช ้จ ำนวนหนึ่งที่พระองค ์ท<br />
รงเลือก“มนุษย ์กล่ำวค ำซึ่งมำจำกพระเจ้ำตำมที่พระวิญญำณบริสุทธิ์ทรงดลใจเขำ” 2 เปโตร 1:21 {GC<br />
v.1} {GCth17 6.1}<br />
ระหว่ำงสองพันห้ำร ้อยปีแรกของประวัติศำสตร ์มนุษย ์ไม่มีผลงำนเขียนที่เปิดเผยเรื่องของพระเจ้ำกับม<br />
นุษย ์ผู้ที่พระเจ้ำสอนถ่ำยทอดควำมรู ้ให้แก่คนอื่นๆและส่งต่อจำกรุ่นพ่อสู่รุ่นลูกเป็ นทอดๆไปมนุษย ์มำเริ่ม<br />
ต้นรู ้จักกำรใช ้ภำษำเขียนในยุคของโมเสสมีกำรจำรึกพระวจนะที่ได้รับกำรทรงดลใจลงเป็ นชุดผลงำนเช่น<br />
นี้ด ำเนินต่อเนื่องเรื่อยมำเป็ นเวลำหนึ่งพันหกร ้อยกว่ำปี----<br />
จำกโมเสสผู้จำรึกประวัติศำสตร ์กำรทรงสร ้ำงและพระบัญญัติต่ำงๆจวบจนถึงอัครทูตยอห ์นผู้บันทึกสัจธร<br />
รมล ้ำค่ำที่สุดแห่งพระกิตติคุณ {GC v.2} {GCth17 6.2}<br />
พระคัมภีร ์บันทึกไว้ว่ำพระเจ้ำทรงเป็ นผู้ประพันธ ์พระคัมภีร ์แต่ใช ้มือของมนุษย ์เป็ นผู้เขียนและด้วยควำ<br />
มหลำกหลำยของรูปแบบกำรเขียนของพระธรรมแต่ละฉบับซึ่งบ่งบอกถึงอุปนิสัยอันหลำกหลำยของผู้เขี<br />
ยนแต่ละท่ำนสัจธรรมทั้งปวงที่เปิดเผยในพระคัมภีร ์ล้วน“ได้รับกำรดลใจจำกพระเจ้ำ” 2 ทิโมธี 3:16<br />
กระนั้นทั้งหมดเป็ นควำมคิดเห็นตำมค ำพูดของมนุษย ์พระเจ้ำทรงส ำแดงควำมกระจ่ำงเหล่ำนี้สู่สติปัญ<br />
ญำและจิตใจของมนุษย ์ผู้รับใช ้ของพระองค ์โดยผ่ำนทำงพระวิญญำณบริสุทธิ์ของพระองค ์พระองค ์ประทำ<br />
นมำให้ในควำมฝันในนิมิตในสัญลักษณ์และภำพและผู้ที่ถูกเลือกให้รับควำมกระจ่ำงเหล่ำนี้บันทึกควำมรู ้<br />
นี้เป็ นภำษำมนุษย ์ {GC v.3} {GCth17 6.3}<br />
ส่วนพระบัญญัติสิบประกำรนั้นพระเจ้ำเองเป็ นผู้ตรัสและทรงจำรึกด้วยพระหัตถ ์ของพระองค เองพระบั ์<br />
ญญัติสิบประกำรจึงเป็ นของพระเจ้ำไม่ใช่เป็ นกำรประพันธ ์ขึ้นของมนุษย ์แต่พระคัมภีร ์นั้นเป็ นสัจธรรมที่พ<br />
ระเจ้ำประทำนให้แต่อธิบำยด้วยภำษำของมนุษย ์เป็ นกำรร่วมมือของพระเจ้ำกับมนุษย ์คุณลักษณะเช่นนี้ป<br />
รำกฏให้เห็นในพระลักษณะนิสัยของพระคริสต ์พระองค ์ทรงเป็ นพระบุตรพระเจ้ำและทรงเป็ นบุตรมนุษย ์ดัง<br />
นั้นเป็ นควำมจริงเหมือนเช่นพระคริสต ์พระคัมภีร เป็ ์ น<br />
“พระวำทะทรงเกิดเป็ นมนุษย ์และทรงอยู่ท่ำมกลำงเรำ” ยอห ์น 1:14 {GC v.4} {GCth17 6.4}<br />
หนังสือแต่ละเล่มของพระคัมภีร ์น ำเสนอให้เห็นรูปแบบที่แตกต่ำงกันและเปิดเผยเรื่องรำวอันหลำกหลำ<br />
ยอันเนื่องจำกกำรบันทึกที่เกิดขึ้นในยุคสมัยที่แตกต่ำงกันอันยำวนำนโดยผู้ที่อยู่ในสถำนะและมีอำชีพที่ไ<br />
ม่เหมือนกันแต่ละคนใช ้ส ำนวนเขียนที่ไม่เหมือนกันน ำเสนอควำมจริงที่เหมือนกันโดยคนหนึ่งย ้ำเน้นเรื่อง<br />
หนึ่งให้ประทับใจกว่ำอีกคนหนึ่งและเมื่อมีผู้เขียนหลำยท่ำนที่เล่ำเรื่องเดียวกันแต่อยู่ในสถำนกำรณ์และคว<br />
ำมสัมพันธ ์กับเหตุกำรณ์ที่ต่ำงกันคนที่ไม่ตั้งใจอ่ำนก็อำจมีอคติว่ำเรื่องเดียวกันที่บันทึกนี้ขัดแย้งหรือตรง<br />
6
ข้ำมกันแต่ส ำหรับผู้อ่ำนที่ใช ้สติปัญญำให้ควำมเคำรพและมีจิตใจที่โปร่งใสแล้วจะเข้ำใจถึงเบื้องลึกแห่งค<br />
วำมสอดคล้องกันอย่ำงน่ำอัศจรรย ์ {GC vi.1} {GCth17 7.1}<br />
ด้วยกำรน ำเสนอผ่ำนผู้เขียนหลำยท่ำนควำมจริงของพระคัมภีร ์จึงน ำเสนอออกมำในรูปแบบที่ต่ำงกัน<br />
ผู้เขียนคนหนึ่งรับควำมประทับใจกับตอนหนึ่งของเรื่องเขำจึงหยิบตอนนี้ซึ่งตรงกับประสบกำรณ์หรือควำ<br />
มเข้ำใจและควำมชื่นชอบของตนมำเล่ำส่วนอีกคนหนึ่งน ำตอนอื่นของเรื่องเดียวกันมำเขียนแต่ทั้งหมดต่<br />
ำงก็อยู่ภำยใต้กำรทรงน ำของพระวิญญำณบริสุทธิ์ให้น ำเรื่องที่ประทับใจตนเองมำกที่สุดมำเล่ำดังนั้นแต่ล<br />
ะคนอำจน ำแง่มุมหนึ่งของข้อเท็จจริงมำเสนอแต่ข้อเท็จจริงองค ์รวมนั้นมีควำมสอดคล้องกันอย่ำงครบถ้ว<br />
นและสัจธรรมทั้งปวงที่พระคัมภีร ์ส ำแดงให้เห็นต่ำงก็ประสำนเป็ นเนื้อเดียวกันอย่ำงสมบูรณ์น ำมำประยุกต ์<br />
ใช ้ได้อย่ำงดียิ่งเพื่อตอบสนองควำมต้องกำรของมนุษย ์ในทุกสถำนกำรณ์และในทุกประสบกำรณ์ของชีวิ<br />
ต {GC vi.2} {GCth17 7.2}<br />
พระเจ้ำทรงพอพระทัยที่จะสื่อสัจธรรมของพระองค ์มำสู่ชำวโลกโดยผ่ำนตัวแทนที่เป็ นมนุษย ์และโดยผ่<br />
ำนทำงพระวิญญำณบริสุทธิ์พระองค เองทรงคัดสรรมนุษย ์<br />
์และเจิมตั้งคนที่มีคุณสมบัติเพื่อท ำพระรำชกิจ<br />
นี้พระวิญญำณทรงน ำสมองของพวกเขำให้เลือกสิ่งที่ควรพูดและเขียนในสิ่งที่ควรเขียนสมบัติล ้ำค่ำนี้ทรง<br />
มอบให้มนุษย ์ที่ทรงสร ้ำงมำจำกผงคลีแต่กระนั้นก็ยังเป็ นสมบัติที่มำจำกพระเจ้ำค ำพยำนเหล่ำนี้ถูกถ่ำยท<br />
อดผ่ำนค ำอธิบำยที่ไม่สมบูรณ์แบบของภำษำมนุษย ์แต่กระนั้นก็ยังเป็ นค ำพยำนของพระเจ้ำและผู้ฟังที่เป็<br />
นบุตรธิดำซึ่งอยู่ในโอวำทของพระเจ้ำต่ำงสัมผัสถึงพระสิริแห่งฤทธำนุภำพของพระองค ์อันเปี่ยมด้วยพระ<br />
คุณและสัจธรรม {GC vi.3} {GCth17 7.3}<br />
ในพระวจนะของพระเจ้ำพระองค ์ทรงมอบควำมเข้ำใจที่จ ำเป็ นส ำหรับควำมรอดแก่มนุษย ์แล้วมนุษย ์ต้<br />
องรับพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์นี้ว่ำเป็ นกำรส ำแดงพระประสงค ์ของพระองค ์ซึ่งมีสิทธิอ ำนำจและไม่ผิดพลำดพร<br />
ะวจนะเหล่ำนี้เป็ นมำตรฐำนวัดอุปนิสัยเปิดเผยถึงหลักข้อเชื่อและกำรทดสอบประสบกำรณ์<br />
“พระคัมภีร ์ทุกตอนได้รับกำรดลใจจำกพระเจ้ำและเป็ นประโยชน์ในกำรสอนกำรตักเตือนว่ำกล่ำวกำร<br />
แก้ไขสิ่งผิดและกำรอบรมในควำมชอบธรรมเพื่อคนของพระเจ้ำจะมีควำมสำมำรถและพรักพร ้อมเพื่อกำร<br />
ดีทุกอย่ำง” 2 ทิโมธี 3:16, 17 {GC vii.1} {GCth17 7.4}<br />
กระนั้นแม้ว่ำเป็ นข้อเท็จจริงที่พระเจ้ำทรงส ำแดงพระประสงค ์ของพระองค ์แก่มนุษย ์โดยผ่ำนทำงพระวจ<br />
นะของพระองค ์แล้วก็ตำมแต่ก็ไม่ได้หมำยควำมว่ำมนุษย ์ไม่จ ำเป็ นต้องมีพระวิญญำณบริสุทธิ์มำสถิตกับเ<br />
รำและน ำเรำอีกต่อไปในทำงกลับกันพระผู้ช่วยให้รอดของเรำทรงสัญญำที่จะส่งพระวิญญำณบริสุทธิ์มำเ<br />
ปิดเผยพระวจนะแก่ผู้รับใช ้ของพระองค เพื่ออธิบำยและเพื่อน ์<br />
ำค ำสอนของพระองค ์ไปประยุกต ์ใช ้และเนื่อง<br />
จำกพระคัมภีรเกิดขึ้นจำกกำรดลใจของพระวิญญำณบริสุทธิ์จึงเป็ ์<br />
นไปไม่ได้ที่ค ำสอนของพระวิญญำณบ<br />
ริสุทธิ์จะขัดกับพระวจนะ {GC vii.2} {GCth17 7.5}<br />
พระเจ้ำไม่ได้ประทำนหรือแม้แต่มอบหมำยพระวิญญำณบริสุทธิ์มำท ำหน้ำที่แทนพระคัมภีร เพรำะพระ ์<br />
คัมภีร ์กล่ำวไว้อย่ำงชัดเจนว่ำพระวจนะของพระเจ้ำเป็ นเกณฑ ์มำตรฐำนที่ใช ้ทดสอบค ำสอนและประสบกำ<br />
7
รณ์ทั้งปวงอัครทูตยอห ์นกล่ำวว่ำ“ท่ำนที่รักทั้งหลำยอย่ำเชื่อทุกๆวิญญำณแต่จงพิสูจน์วิญญำณนั้นๆว่ำม<br />
ำจำกพระเจ้ำหรือไม่เพรำะว่ำมีผู้เผยพระวจนะเท็จจ ำนวนมำกได้ออกมำในโลก” 1 ยอห ์น 4:1<br />
และผู้เผยพระวจนะอิสยำห ์เคยกล่ำวว่ำ“ไปดูธรรมบัญญัติและถ้อยค ำพยำนแน่ทีเดียวคนที่ไม่พูดเช่น<br />
ข้ำพเจ้ำก็จะเป็ นคนที่ไม่มีรุ่งอรุณเลย” อิสยำห ์ 8:20 {GC vii.3} {GCth17 8.1}<br />
มีคนกลุ่มหนึ่งที่ส ำคัญตนผิดว่ำได้รับควำมแจ่มแจ้งแล้วมีวิชำควำมรู ้ไม่จ ำเป็ นต้องพึ่งพระวจนะของพ<br />
ระเจ้ำเพื่อกำรทรงน ำต่ำงประณำมพระวิญญำณบริสุทธิ์อย่ำงแรงกล้ำคนเหล่ำนี้หลงคิดว่ำสิ่งที่ตนเองเข้ำใ<br />
จนั้นเป็ นพระสุรเสียงของพระเจ้ำในวิญญำณจิตของตนแต่วิญญำณที่ควบคุมคนนี้ไม่ใช่วิญญำณของพ<br />
ระเจ้ำกำรคล้อยตำมควำมเข้ำใจที่ผิดๆเหล่ำนี้ซึ่งมองข้ำมพระคัมภีร ์ไปจะพำคนเหล่ำนี้ไปสู่ควำมสับสนถู<br />
กหลอกและถูกท ำลำยเท่ำนั้นเป็ นกำรรับใช ้แผนของฝ่ ำยชั ่วเนื่องจำกพระรำชกิจของพระวิญญำณบริสุท<br />
ธิ์มีควำมส ำคัญยิ่งต่อคริสตจักรของพระคริสต ์จึงเป็ นเครื่องมือหนึ่งของซำตำนเพื่อสร ้ำงควำมเกลียดชังแ<br />
ก่พระวิญญำณบริสุทธิ์และท ำให้ประชำกรของพระเจ้ำละเลยแหล่งพละก ำลังที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเองทรงเป็<br />
นผู้จัดเตรียมให้ {GC vii.4} {GCth17 8.2}<br />
เพื่อให้สอดคล้องกับพระวจนะของพระเจ้ำพระวิญญำณของพระองค ์ยังคงต้องสถิตอยู่ตลอดระยะเวลำ<br />
กำรประกำศพระกิตติคุณนี้ระหว่ำงยุคต่ำงๆที่พระคัมภีร ์ทั้งภำคพันธสัญญำเดิมและภำคพันธสัญญำใหม่<br />
ก ำลังเขียนอยู่นั้นพระวิญญำณบริสุทธิ์ไม่ได้หยุดกำรสื่อควำมกระจ่ำงแก่ปัญญำของแต่ละบุคคลซึ่งพระเ<br />
จ้ำทรงเรียกนอกเหนือจำกที่บันทึกไว้ในพระธรรมแต่ละเล่มของพระคัมภีรเลยในพระคัมภีร ์<br />
์ก็ยังบันทึกว่ำพ<br />
ระวิญญำณบริสุทธิ์มำถ่ำยทอดค ำเตือนค ำชี้แนะและค ำแนะน ำให้แก่มนุษย ์อันเกี่ยวกับเรื่องของกำรจัดเต<br />
รียมพระคัมภีร ์มีกำรกล่ำวถึงผู้เผยพระวจนะในยุคต่ำงๆซึ่งค ำพูดของท่ำนเหล่ำนั้นมิได้มีกำรบันทึกไว้ในลั<br />
กษณะเดียวกันเมื่องำนรวบรวมพระธรรมต่ำงๆของพระคัมภีรเสร็จสิ้นแล้วพระวิญญำณบริสุทธิ์ยังคงต้อง<br />
์<br />
ด ำเนินพระรำชกิจของพระองค ์ต่อไปในกำรให้ควำมกระจ่ำงเตือนและปลอบประโลมบุตรธิดำทั้งหลำยของ<br />
พระเจ้ำ {GC viii.1} {GCth17 8.3}<br />
พระเยซูทรงสัญญำกับสำวกทั ้งหลำยของพระองค ์ว่ำ“เรำจะทูลขอพระบิดำและพระองค ์จะประทำนผู้ช่ว<br />
ยอีกผู้หนึ่งให้กับพวกท่ำนเพื่อจะอยู่กับท่ำนตลอดไป”<br />
“เมื่อพระวิญญำณแห่งควำมจริงเสด็จมำแล้วพระองค ์จะน ำพวกท่ำนไปสู่ควำมจริงทั้งมวล......และพระอ<br />
งค ์จะทรงแจ้งแก่พวกท่ำนถึงสิ่งต่ำงๆที่จะเกิดขึ้น” ยอห ์น 14:26; 16:13<br />
พระคัมภีร ์สอนเรำอย่ำงชัดเจนว่ำพระสัญญำเหล่ำนี้แม้จะเกิดขึ้นในสมัยของสำวกทั้งหลำยแต่ก็ครอบคลุ<br />
มถึงคริสตจักรของพระคริสต ์ในทุกยุคสมัยเช่นกันพระผู้ช่วยให้รอดประทำนควำมมั ่นใจให้กับผู้ติดตำมว่ำ<br />
“เรำจะอยู่กับท่ำนทั้งหลำยเสมอไปจนกว่ำจะสิ้นยุค” มัทธิว 28:20<br />
และอัครทูตเปำโลประกำศว่ำของประทำนและกำรส ำแดงต่ำงๆของพระวิญญำณบริสุทธิ์นั้นพระองค ์ประท<br />
ำนแก่คริสตจักร<br />
8
“เพื่อเตรียมธรรมิกชนส ำหรับกำรปรนนิบัติและกำรเสริมสร ้ำงพระกำยของพระคริสต ์จนกว่ำเรำทุกคน<br />
จะบรรลุถึงควำมเป็ นน ้ำหนึ่งใจเดียวกันในควำมเชื่อและในควำมรู ้ถึงพระบุตรของพระเจ้ำบรรลุถึงควำมเป็<br />
นผู้ใหญ่คือโตเต็มถึงขนำดควำมบริบูรณ์ของพระคริสต ์” เอเฟซัส 4:12, 13 {GC viii.2} {GCth17 8.4}<br />
อัครทูตอธิษฐำนเผื่อชำวเมืองเอเฟซัสว่ำ“ขอพระเจ้ำของพระเยซูคริสต ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำคือพ<br />
ระบิดำผู้ทรงพระสิริทรงให้ท่ำนทั้งหลำยมีจิตใจที่ประกอบด้วยปัญญำและกำรส ำแดงเพื่อท่ำนจะรู ้จักพระอง<br />
ค ์ขอให้ตำใจของพวกท่ำนสว่ำงขึ้นเพื่อจะได้รู ้ว่ำพระองค ์ประทำนควำมหวังอะไรแก่ท่ำนในกำรทรงเรียกพ<br />
วกท่ำนนั้น.....<br />
และรู ้ว่ำฤทธำนุภำพของพระองค ์ยิ่งใหญ่มำกมำยเพียงไรส ำหรับเรำที่เชื่อนั้นเป็ นฤทธิ์ เดชเดียวกับกำร<br />
ท ำกิจอันทรงอำนุภำพและทรงพลังของพระองค ์” เอเฟซัส 1:17 — 19<br />
พระรำชกิจของพระวิญญำณในกำรให้ควำมกระจ่ำงและควำมเข้ำใจสิ่งล ้ำลึกในพระวจนะอันศักดิ์สิทธิ์ขอ<br />
งพระเจ้ำเป็ นของประทำนที่อัครทูตเปำโลทูลขอส ำหรับคริสตจักรในเมืองเอเฟซัส {GC ix.1} {GCth17<br />
8.5}<br />
หลังจำกที่พระวิญญำณบริสุทธิ์ เปิดเผยกำรอัศจรรย ์อันยิ่งใหญ่ในวันเพ็นเทคอสต ์แล้วอัครสำวกเปโต<br />
รหนุนใจประชำชนให้ส ำนึกผิดและรับบัพติศมำในพระนำมของพระคริสต เพื่อช ์ ำระบำปและเขำกล่ำวว่ำ“เ<br />
พื่อพระเจ้ำจะทรงยกควำมผิดบำปของท่ำนทั้งหลำยแล้วพวกท่ำนจะได้รับของประทำนคือพระวิญญำณบ<br />
ริสุทธิ์ เพรำะว่ำพระสัญญำนั้นตกแก่ท่ำนทั้งหลำยกับลูกหลำนของพวกท่ำนด้วยและแก่ทุกคนที่อยู่ไกลคื<br />
อทุกคนที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำพระเจ้ำของเรำทรงเรียกให้มำเฝ้ ำ” กิจกำร 2:38, 39 {GC ix.2} {GCth17<br />
9.1}<br />
ในเหตุกำรณ์ต่อเนื่องอย่ำงใกล้ชิดกับวันยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำพระองค ์ทรงสัญญำผ่ำนทำงผู้เผยพระวจ<br />
นะโยเอลว่ำจะประทำนพระวิญญำณของพระองค ์แก่เรำเป็ นกรณีพิเศษโยเอล 2:28<br />
ส่วนหนึ่งของค ำพยำกรณ์นี้เกิดขึ้นแล้วในวันเพ็นเทคอสต ์และอีกส่วนหนึ่งจะเกิดขึ้นอย่ำงบริบูรณ์ด้วยกำ<br />
รส ำแดงอันประกอบด้วยพระคุณในวันสิ้นสุดของกำรปิดฉำกงำนกำรประกำศพระกิตติคุณ<br />
ix.3} {GCth17 9.2}<br />
ควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่ระหว่ำงควำมดีกับควำมชั ่วจะทวีควำมเข้มข้นยิ่งขึ้นในช่วงยุคสุดท้ำยในทุกยุคทุก<br />
สมัยซำตำนแสดงควำมเคียดแค้นต่อคริสตจักรของพระเจ้ำมำตลอดและพระเจ้ำประทำนพระคุณและพระ<br />
วิญญำณของพระองค ์มำสถิตอยู่เหนือประชำกรของพระองคเพื่อเสริมก ์ ำลังให้ยืนหยัดต่อต้ำนมำรร ้ำยยำ<br />
มใดที่สำวกทั้งหลำยของพระคริสต ์ออกเผยแพร่พระกิตติคุณสู่ชำวโลกและบันทึกเรื่องรำวส ำหรับยุคต่อๆ<br />
มำพวกเขำจะได้รับมอบปัญญำของพระวิญญำณเพื่อเป็ นต้นทุนของตนแต่เมื่อคริสตจักรเข้ำใกล้สู่ระยะ<br />
สุดปลำยแห่งกำรปลดปล่อยซำตำนจะยิ่งโหมกระหน ่ำควำมรุนแรงของมันมำสู่มนุษย ์มันลงมำ“ด้วยควำมเ<br />
ดือดดำลอย่ำงยิ่งเพรำะมันรู ้ว่ำเวลำของมันมีน้อย” วิวรณ์ 12:12 มันจะโจมตี<br />
“พร ้อมกับกำรอิทธิฤทธิ์ทุกอย่ำงทั้งหมำยส ำคัญและกำรอัศจรรย ์จอมปลอม” 2 เธสะโลนิกำ 2:9<br />
เป็ นเวลำหกพันปีที่จอมบงกำรตนนี้ซึ่งครั้งหนึ่งเคยครองต ำแหน่งสูงสุดของเหล่ำทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำเฝ้<br />
{GC<br />
9
ำเพียรพยำยำมก่อกำรล่อลวงและกำรท ำลำยทักษะกลเม็ดแบบซำตำนรวมทั้งควำมเลวทรำมโหดเหี้ยมทุ<br />
กรูปแบบที่มันพัฒนำมำตลอดทุกยุคสมัยจะถูกงัดออกมำเล่นงำนประชำกรทั้งหลำยของพระเจ้ำในกำร<br />
ห ้ำหั ่นกันในยุคสุดท้ำยนี้และในช่วงเวลำส ำคัญอันตรำยนี้ผู้ติดตำมพระคริสต ์ต้องป่ ำวประกำศค ำเตือนกำ<br />
รเสด็จมำครั้งที่สองขององค ์ให้แก่ชำวโลกและจะต้องเตรียมกลุ่มคน “ปรำศจำกมลทินและข้อต ำหนิ”<br />
ให้พร ้อม 2 เปโตร 3:14<br />
เพื่อยืนต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระองค เมื่อพระองค ์ เสด็จมำในครั้งนี้ส ์<br />
ำหรับคริสตจักรในยุคสุดท้ำยนี้กำรไ<br />
ด้รับมอบพระคุณและพลังเป็ นสิ่งจ ำเป็ นที่ไม่ได้ด้อยควำมส ำคัญกว่ำในยุคของเหล่ำอัครสำวก<br />
ix.4} {GCth17 9.3}<br />
โดยผ่ำนกำรส ำแดงของพระวิญญำณบริสุทธิ์ภำพเหตุกำรณ์ของควำมขัดแย้งอันยำวนำนระหว่ำงคว<br />
ำมดีและควำมชั ่วถูกเปิดเผยให้ผู้ประพันธ ์หนังสือเล่มนี้เห็นครั้งแล้วครั้งเล่ำข้ำพเจ้ำได้รับอนุญำตให้เห็นก<br />
ำรควำมจัดแย้งยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นในยุคต่ำงๆของพระคริสต ์ผู้ทรงเป็ นเจ้ำชำยแห่งชีวิตทรงเป็ นต้นก ำเนิดขอ<br />
งควำมรอดกับซำตำนเจ้ำชำยแห่งควำมชั ่วต้นก ำเนิดของบำปและเป็ นผู้น ำกำรล่วงละเมิดพระบัญญัติศัก<br />
ดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ำควำมเป็ นปฏิปักษ์ของซำตำนที่มีต่อพระคริสตเปิดฉำกต่อสู้กับผู้ติดตำมของพระองค ์<br />
์ค<br />
วำมเกลียดชังเดียวกันที่มีต่อหลักกำรของพระบัญญัติของพระเจ้ำนโยบำยเดียวกันของกำรหลอกลวงยัง<br />
คงมีรูปแบบเหมือนเดิมเพื่อเอำควำมผิดมำแทนที่ควำมจริงเอำบัญญัติของมนุษย ์มำแทนที่พระบัญญัติข<br />
องพระเจ้ำและน ำมนุษย ์ให้กรำบไหว้สิ่งทรงสร ้ำงไม่ใช ้พระผู้สร ้ำงเรื่องทั้งหมดนี้ย้อนกลับไปยังประวัติศำสต<br />
ร ์ของอดีตเมื่อซำตำนพยำยำมแสดงพระลักษณะของพระเจ้ำผิดไปเพื่อให้มนุษย ์เข้ำใจพระผู้ทรงสร ้ำงผิด<br />
ท ำให้มนุษย ์เก็บถนอมควำมคิดเรื่องพระผู้สร ้ำงในทำงที่ผิดจนกลัวและเกลียดชังพระองค ์แทนที่จะรักพระ<br />
องค ์มันลงแรงยกเลิกบทบัญญัติของพระเจ้ำเพื่อท ำให้มนุษย ์คิดว่ำตนเองเป็ นไทพ้นจำกข้อก ำเนิดของพร<br />
ะบัญญัติและกดขี่ข่มเหงต่อผู้ที่กล้ำขัดขืนกลลวงของมันมำอย่ำงต่อเนื่องไม่ลดละตลอดทุกยุคทุกสมัยเป็<br />
นเรื่องที่เกิดขึ้นในสมัยของประวัติศำสตร ์ของบรรพชนผู้เผยพระวจนะและอัครสำวกผู้ยอมพลีชีพเพื่อควำ<br />
มเชื่อและนักปฏิรูปศำสนำทั้งหลำย {GC x.1} {GCth17 10.1}<br />
ในควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่ช่วงสุดท้ำยซำตำนใช ้นโยบำยเดียวกันแสดงออกถึงวิญญำณและกำรกระท ำเดี<br />
ยวกันเพื่อบรรลุให้ถึงเป้ ำหมำยเดียวกันของยุคก่อนๆสิ่งที่เคยเกิดขึ้นมำแล้วจะเกิดขึ้นอีกนอกจำกว่ำกำร<br />
ต่อสู่ที่จะมำนั้นจะห ้ำหั้นอย่ำงรุนแรงเข้มข้นแบบที่ชำวโลกไม่เคยประสบมำก่อนกลลวงของซำตำนจะเพิ่ม<br />
ควำมเฉียบแหลมกำรโจมตีของมันจะยิ่งดุเดือดหำกเป็ นไปได้มันจะล่อลวงผู้ที่พระเจ้ำทรงเลือกสรรให้หลง<br />
มำระโก. 13:22 {GC xi.1} {GCth17 10.2}<br />
ในขณะที่พระวิญญำณของพระเจ้ำทรงเปิดให้ข้ำพเจ้ำเข้ำใจควำมจริงยิ่งใหญ่ในพระวจนะของพระอง<br />
ค ์และเหตุกำรณ์ต่ำงๆทั้งในอดีตและที่จะเกิดขึ้นในอนำคตข้ำพเจ้ำได้รับบัญชำให้เอำสิ่งที่เปิดเผยไปบอกใ<br />
ห้แก่คนอื่นเพื่อแกะรอยประวัติศำสตร ์ควำมขัดแย้งในยุคของสมัยก่อนและน ำเสนอเพื่อให้มองเห็นควำมขั<br />
ดแย้งในอนำคตที่ก ำลังจะมำถึงเพื่อเป้ ำหมำยนี้ดิฉันลงแรงเลือกและรวบรวมเหตุกำรณ์ต่ำงๆในประวัติศำ<br />
สตร ์ของคริสตจักรด้วยจุดประสงค เพื่อเปิดเผยควำมจริงยิ่งใหญ่ของกำรทดสอบของแต่ละยุคที่ให้ไว้กับช<br />
์<br />
{GC<br />
10
ำวโลกที่ไปกระตุ้นควำมโกรธแค้นของซำตำนและควำมเป็ นศัตรูกันกับคริสตจักรที่รักโลกเป็ นควำมจริงที่เ<br />
ก็บถนอมไว้ “พวกเขำไม่ได้รักตัวกลัวตำย” {GC xi.2} {GCth17 10.3}<br />
ในเรื่องที่บันทึกไว้นี้เรำพอจะเห็นได้ถึงควำมขัดแย้งที่จะเกิดขึ้นอยู่ต่อหน้ำเรำให้ค ำนึงถึงเรื่องเหล่ำนี้ภำ<br />
ยใต้แสงสว่ำงที่ส่องมำจำกพระวจนะของพระเจ้ำและกำรทรงส ำแดงของพระวิญญำณของพระองคเรำจะม<br />
์<br />
องเห็นกลลวงของฝ่ ำยควำมชั ่วถูกกระชำกหน้ำกำกออกมำและภัยอันตรำยยิ่งใหญ่ที่เรำต้องคอยหลีกหนี<br />
หำกต้องกำร “เป็ นคนที่ปรำศจำคต ำหนิ” วิวรณ์ 14:5<br />
เมื่อมำปรำกฏตัวอยู่เบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำเมื่อพระองค เสด็จมำ ์ {GC xi.3} {GCth17 10.4}<br />
เหตุกำรณ์ยิ่งใหญ่ที่บ่งบอกถึงควำมเจริญก้ำวหน้ำของกำรปฏิรูปให้ยุคอดีตเป็ นเรื่องของประวัติศำสต<br />
ร ์แล้วเป็ นเรื่องที่รู ้จักกันดีและเป็ นที่ยอมรับของชำวโปรเตสแตนต เป็ ์ นควำมจริงที่ไม่มีใครปฏิเสธประวัติศำ<br />
สตร ์ส่วนนี้ที่ดิฉันน ำเสนออย่ำงย่อตำมขีดจ ำกัดของหนังสือเล่มนี้สั้นกระชับจนต้องเอำข้อเท็จจริงมำย่อเ<br />
พื่อลงในพื้นที่พอที่จะเข้ำใจเนื้อเรื่องที่รวบรวมมำประยุกต ์ใช ้ในบำงกรณีนักประวัติศำสตร ์สรุปรวบรวมเห<br />
ตุกำรณ์ต่ำงๆไว้ด้วยกันเพื่อให้เกิดภำพที่ชัดเจนของเรื่องเหล่ำนั้นหรือย่อรำยละเอียดต่ำงๆให้กระชับดิฉัน<br />
ก็จะอ้ำงอิงค ำพูดของคนเหล่ำนี้แต่มีบำงครั้งที่ดิฉันมิได้อ้ำงอิงที่มำของประโยคเพรำะไม่มุ่งหมำยที่จะใชเ้<br />
ป็ นแหล่งอ้ำงอิงแต่น ำประโยคมำใชเพื่อประกอบกำรน ้<br />
ำเสนอเนื้อหำเท่ำนั้นดิฉันใช ้วิธีเดียวกันนี้ในกำรน ำ<br />
เสนอข้อคิดเห็นและประสบกำรณ์ของนักปฏิรูปอื่นๆในยุคของเรำรวมถึงงำนเขียนที่มีกำรพิมพ์ของท่ำนเ<br />
หล่ำนั้นด้วย” {GC xi.4} {GCth17 10.5}<br />
หนังสือเล่มนี้ไม่มีจุดประสงค ์ที่จะน ำเสนอควำมจริงใหม่เรื่องกำรต่อสู้ในยุคต่ำงๆของอดีตมำกไปกว่ำก<br />
ำรตีแผ่ควำมจริงและหลักกำรต่ำงๆซึ่งมีผลต่อเหตุกำรณ์ทั้งหลำยที่ก ำลังจะเกิดขึ้นกระนั้นในแง่มุมที่เป็ นส่<br />
วนหนึ่งของควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่ระหว่ำงอ ำนำจแห่งควำมสว่ำงกับอ ำนำจแห่งควำมมืดจะมองเห็นว่ำกำรบั<br />
นทึกทั้งหมดของในอดีตจะมีควำมส ำคัญที่ใหม่และโดยบันทึกเหล่ำนี้ล ำแสงใหม่จะส่องไปยังอนำคตล ำแสง<br />
แห่งควำมสว่ำงส่องบนเส้นทำงเดินของผู้ที่ด ำเนินไปเหมือนนักปฏิรูปของยุคก่อนที่ได้รับกำรทรงเรียกแม้ใ<br />
ห้เสี่ยงภัยด้วยสมบัติทำงฝ่ ำยโลกเพื่อเป็ นพยำน<br />
“เพรำะเหตุพระวจนะของพระเจ้ำและค ำพยำนของพระเยซู” วิวรณ์ 1:9 {GC xii.1} {GCth17 11.1}<br />
จุดประสงค ์ของหนังสือเล่มนี้คือเพื่อเปิดเผยภำพของควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่ระหว่ำงควำมจริงกับควำมเท็<br />
จเพื่อเปิดเผยแผนร ้ำยของซำตำนและวิธีต่อต้ำนมันอย่ำงได้ผลเพื่อเสนอวิธีอย่ำงพึงพอใจในกำรแก้ปัญห<br />
ำควำมชั ่วส่องควำมสว่ำงให้เห็นถึงจุดเริ่มต้นและจุดจบของบำปเพื่อเปิดเผยควำมยุติธรรมและควำมรักข<br />
องพระเจ้ำในกำรปฏิบัติกับผู้ที่พระเจ้ำทรงสร ้ำงและส ำแดงให้เห็นถึงพระบัญญัติที่ศักดิ์สิทธิ์และไม่แปรเปลี่<br />
ยนของพระองค ์โดยผ่ำนอิทธิพลของหนังสือเล่มนี้จิตวิญญำณมำกมำยรับกำรปลดปล่อยให้เป็ นไทจำก<br />
อ ำนำจของควำมมืดและร่วม “มีส่วนในมรดกของธรรมิกชนในควำมสว่ำง” โคโลสี 1:12<br />
เพื่อถวำยสรรเสริญแด่พระองค ์ผู้ทรงรักเรำและสละพระชนม์ชีพของพระองค เองเพื่อเรำซึ่งทั้งหมดนี้เป็ ์<br />
น<br />
ค ำอธิษฐำนจำกใจจริงของผู้ประพันธ ์ {GCth17 11.2}<br />
นำงเอเลนจี. ไวท ์ {GC xii.2} {GCth17 11.3}<br />
11
12
บท 1 - ความพินาศของกรุงเยรูซาเล็ม<br />
“โอเรำอยำกให้เจ้ำรู ้ในเวลำนี้ว่ำสิ่งใดสร ้ำงสันติแต่เดี ๋ยวนี้สิ่งนั้นถูกซ่อนไว้จำกตำของเจ้ำแล้วเพรำะว่ำเ<br />
วลำนั้นจะมำถึงเจ้ำเมื่อพวกศัตรูของเจ้ำจะก่อเชิงเทินต่อสู้เจ้ำและล้อมขังเจ้ำไว้ทุกด้ำนแล้วจะเหวี่ยงเจ้ำลง<br />
ให้รำบบนพื้นดินทั้งตัวเจ้ำและลูกๆที่อยู่ข้ำงในเจ้ำและพวกเขำจะไม่ปล่อยให้ศิลำซ ้อนทับกันไว้ข้ำงในเจ้ำเ<br />
พรำะเจ้ำไม่รับรู ้วันเวลำที่พระองค เสด็จมำเยี่ยมเจ้ำ” ์<br />
ลูกำ 19:42-44 {GC 17.1} {GCth17 14.1}<br />
จำกยอดเขำมะกอกเทศพระเยซูทอดพระเนตรกรุงเยรูซำเล็มทัศนียภำพอันงดงำมและเงียบสงบปรำก<br />
ฏอยู่เบื้องพระพักตร ์พระองค ์ขณะนั้นเป็ นช่วงเทศกำลปัสกำ[เทศกำลเฉลิมฉลองของชำวอิสรำเอลที่เริ่ม<br />
ตั้งแต่วันที่14ของเดือนที่7ตำมปฏิทินยิวเพื่อระลึกถึงกำรที่พระเจ้ำทรงน ำชำวอิสรำเอลออกจำกกำรเป็ น<br />
ทำสในแผ่นดินอียิปต ์]<br />
และบุตรหลำนทั้งหลำยของยำโคบจำกทั ่วทุกสำรทิศต่ำงมำร่วมชุมนุมกันที่นั ่นเพื่อเฉลิมฉลองเทศกำ<br />
ลแห่งชำติครั้งใหญ่นี้ในท่ำมกลำงเรือกสวนไร่องุ่นและที่ลำดชันอันเขียวขจีที่รำยล้อมไปด้วยเต็นท ์ของบร<br />
รดำผู้ที่เดินทำงมำร่วมงำนซึ่งบริเวณสถำนที่แห่งนี้มีพระรำชวังอันโอ่อ่ำและป้ อมปรำกำรอันแข็งแกร่งแห่ง<br />
เมืองหลวงของประเทศอิสรำเอลตั้งตระหง่ำนสูงเด่นอยู่บนเนินเขำอันสลับซับซ ้อนนั้นดูรำวกับบุตรีแห่งศิโ<br />
ยนจะเอ่ยอย่ำงเย่อหยิ่งว่ำเรำคือรำชินีและเรำจะไม่ประสบกับควำมเศร ้ำโศกระทมทุกข ์ใดๆเลยเธอถือว่ำต<br />
นเองเป็ นที่โปรดปรำนของสวรรคเธอนั้นงดงำมดั<br />
์<br />
่งเช่นที่ผู้เล่นเครื่องสำยในพระรำชวังสมัยโบรำณเคยร ้อง<br />
ขนำนนำมไว้ว่ำ“สูงตระหง่ำนงำมตระกำรตำเป็ นควำมชื่นบำนของแผ่นดินโลกทั้งสิ้นคือภูเขำศิโยน.....เป็<br />
นนครของกษัตริย ์ผู้ยิ่งใหญ่” สดุดี 48:2<br />
ภำพที่มองเห็นอย่ำงเด่นชัดคือตัวอำคำรพระวิหำรอันตระกำรยิ่งล ำแสงจำกดวงอำทิตย ์ที่ก ำลังเคลื่อน<br />
ลับขอบฟ้ ำขับกับสีขำวดั ่งหิมะของผนังหินอ่อนให้เจิดจ้ำขึ้นทั้งยังสะท้อนแสงแวววับจำกประตูหอคอยและ<br />
ยอดพระวิหำรทองค ำพระวิหำรหลังนี้“งำมหมดจด”และเป็ นควำมภำคภูมิใจของชนชำติยิวจะมีลูกหลำนค<br />
นใดในอิสรำเอลบ้ำงเล่ำเมื่อได้ประจักษ์ในภำพนี้แล้วใจจะไม่มีควำมชื่นบำนปีติยินดีจนเนื้อเต้นแต่กระนั้นก็<br />
ยังมีอีกควำมคิดหนึ่งซึ่งแตกต่ำงที่เกำะกุมอยู่ในพระหทัยของพระเยซู“เมื่อพระองค เสด็จมำใกล้และทอดพ<br />
์<br />
ระเนตรเห็นกรุงแล้วก็ทรงกันแสงสงสำรกรุงนั ้น”ลูกำ19:41<br />
ท่ำมกลำงควำมชื่นชมยินดีเป็ นล้นพ้นที่พระองค เสด็จเข้ำกรุงอย่ำงผู้มีชัยในขณะที่ใบอินทผลัมโบกสะบัดไ<br />
์<br />
ปมำขณะที่เสียงร ้องสรรเสริญโฮซันนำดังก้องสะท้อนทั ่วเนินเขำและขณะที่เสียงของผู้คนนับพันๆต่ำงประ<br />
กำศว่ำพระองค ์ทรงเป็ นพระมหำรำชำแต่พระผู้ช่วยให้รอดของโลกกลับทรงท่วมท้นไปด้วยควำมทุกข ์อย่ำ<br />
งฉับพลันและล ้ำลึกพระองค ์ผู้ทรงเป็ นพระบุตรของพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นองค ์พระสัญญำของอิสรำเอลผู้ทรงมี<br />
อ ำนำจเหนือควำมตำยและทรงเรียกผู้ที่ถูกจ ำจองออกจำกหลุมฝังศพพระองค ์ทรงก ำลังกันแสงไม่ใช่ด้วย<br />
ควำมโศกเศร ้ำตำมธรรมดำแต่ด้วยควำมทุกข ์ระทมอย่ำงถึงที่สุดซึ่งยำกที่จะท ำให้สงบลงได้ {GC<br />
17.2} {GCth17 14.2}<br />
13
แม้พระองค ์จะทรงทรำบดีว่ำพระบำทของพระองค ์ก ำลังจะก้ำวไปสู่ที่ใดกระนั้นพระองค ์ก็ไม่ได้ทรงหลั ่ง<br />
น ้ำตำเพื่อตัวพระองคเองเบื้องหน้ำพระองค ์<br />
์คือสวนเกทเสมนีที่ซึ่งฉำกแห่งควำมทุกข ์ระทมของพระองค ์ก ำ<br />
ลังจะมำถึงพระองค ์ทรงแลเห็นประตูแกะนั้นด้วยซึ่งเหยื่อที่ถูกน ำมำถวำยเป็ นเครื่องบูชำจะต้องถูกน ำผ่ำน<br />
ประตูนี้ไปนับเป็ นเวลำหลำยศตวรรษมำแล้วและประตูนี้เองที่จะถูกเปิดออกไว้ส ำหรับพระองคเมื่อพระองค ์ ์<br />
จะทรงเป็ น “เหมือนลูกแกะที่ถูกน ำไปฆ่ำ” อิสยำห ์ 53:7<br />
ห่ำงออกไปไม่ไกลนักคือภูเขำคำลวำรีสถำนที่แห่งกำรตรึงกำงเขนบนเส้นทำงที่พระคริสต ์จะทรงย่ำงก้ำวไ<br />
ปในอีกไม่ช ้ำนั้นจะเต็มไปด้วยควำมน่ำสยดสยองของควำมมืดมิดอย่ำงที่สุดเมื่อพระองค ์จะทรงมอบวิญญ<br />
ำณจิตของพระองคเป็ ์ นเครื่องบูชำไถ่บำปถึงกระนั้นเงำมืดที่ทอดอยู่เหนือพระองค ์ในช่วงเวลำแห่งควำมชื่<br />
นชมยินดีเช่นนี้หำได้เกิดจำกกำรใคร่ครวญถึงภำพเหตุกำรณ์เหล่ำนี้ไม่มิใช่ด้วยกำรสังหรณ์ถึงควำมทุก<br />
ข ์ระทมที่เกินขนำดของควำมเป็ นมนุษย ์ปุถุชนของพระองคเองที่อำจบดบังวิญญำณแห่งกำรเสียสละนั<br />
์<br />
้นไ<br />
ด้พระองค ์ทรงกันแสงให้ผู้คนจ ำนวนมำกมำยในกรุงเยรูซำเล็มที่จะต้องพินำศไปเนื่องด้วยควำมมืดบอดแล<br />
ะควำมดื้อรั้นของคนทั้งหลำยเหล่ำนั้นที่พระองคเสด็จมำเพื่อทรงอ ์<br />
ำนวยพระพรและทรงช่วยให้รอด<br />
18.1} {GCth17 15.1}<br />
ประวัติศำสตร ์กว่ำหนึ่งพันปีภำยใต้พระพรแห่งกำรพิทักษ์รักษำและควำมโปรดปรำนเป็ นพิเศษของพระ<br />
เจ้ำที่ทรงมีต่อประชำกรที่พระองค ์ทรงเลือกสรรปรำกฏสู่สำยพระเนตรของพระเยซูณภูเขำโมริยำห ์ที่ซึ่งอิ<br />
สอัคบุตรแห่งพันธสัญญำผู้เป็ นเหยื่อที่อยู่ในโอวำทได้ถูกมัดไว้บนแท่นบูชำซึ่งเป็ นสัญลักษณ์เล็งถึงกำรถ<br />
วำยตัวเป็ นเครื่องบูชำของพระบุตรของพระเจ้ำที่นั ่นเองที่พระสัญญำแห่งพระพรอันรุ่งโรจน์เกี่ยวกับพระเม<br />
สสิยำห ์ถูกยืนยันต่อบิดำแห่งควำมเชื่อ (ปฐมกำล 22:9, 16-18)<br />
ณที่นั ่นที่เปลวไฟจำกกำรถวำยบูชำที่ลอยขึ้นสู่สวรรค ์จำกลำนนวดข้ำวของโอรนันได้หันเหทิศทำงดำบข<br />
องทูตมรณะเสีย (1 พงศำวดำร 21)<br />
อันเป็ นสัญลักษณ์ที่เหมำะเจำะเล็งถึงกำรที่พระผู้ช่วยให้รอดได้ทรงถวำยพระองค เองเป็ ์ นเครื่องบูชำไถ่<br />
บำปและทรงท ำหน้ำที่เป็ นผู้ไกล่เกลี่ยของมวลมนุษย ์ผู้หลงผิดทั้งหลำยกรุงเยรูซำเล็มเคยได้รับเกียรติจำก<br />
พระเจ้ำเหนือเมืองอื่นใดบนแผ่นดินโลก“พระยำห ์เวห ์ทรงเลือกศิโยนพระองค ์มีพระประสงค ์จะให้เป็ นที่ประ<br />
ทับของพระองค ์” สดุดี 132:13<br />
ณเมืองนั้นเองที่บรรดำผู้เผยพระวจนะบริสุทธิ์ได้ประกำศข่ำวค ำเตือนมำเป็ นเวลำหลำยยุคหลำยสมัย<br />
ณที่นั ่นปุโรหิตเคยแกว่งกระถำงเครื่องหอมและเป็ นที่ซึ่งควันเครื่องหอมลอยขึ้นสู่เบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำพ<br />
ร ้อมด้วยค ำอธิษฐำนของผู้เข้ำร่วมนมัสกำรที่นั ่นเคยมีกำรถวำยเลือดของลูกแกะที่ถูกน ำมำฆ่ำอยู่ทุกเมื่อ<br />
เชื่อวันอันเป็ นกำรเล็งถึงพระเมษโปดกของพระเจ้ำที่นั ่นพระยำห ์เวห ์ทรงส ำแดงกำรทรงร่วมสถิตของพระอ<br />
งค ์ในหมู่เมฆแห่งพระสิริเหนือพระที่นั ่งกรุณำนั้นที่นั ่นเป็ นที่ตั้งของฐำนบันไดลึกลับที่เชื่อมแผ่นดินโลกเข้ำ<br />
กับสวรรค ์ปฐมกำล 28:12 ยอห ์น 1:51<br />
บันไดอันนั้นที่ทูตทั้งหลำยของพระเจ้ำเคยขึ้นลงและเป็ นบันไดที่เปิดทำงให้โลกมุ่งตรงสู่อภิสุทธิสถำนห<br />
ำกชนชำติอิสรำเอลคงไว้ซึ่งควำมจงรักภักดีของเธอที่มีต่อสวรรค ์แล้วกรุงเยรูซำเล็มก็คงจะด ำรงอยู่เป็ นนิ<br />
ตย ์ในฐำนะเมืองที่พระเจ้ำทรงเลือกสรรเยเรมีย ์17:21~25แต่ประวัติศำสตร ์แห่งประชำกรของพระเจ้ำกลั<br />
{GC<br />
14
บเป็ นบันทึกที่จำรึกถึงเรื่องรำวควำมกลับสัตย ์และกำรกบฏพวกเขำหมิ่นต่อพระคุณของสวรรค ์บิดเบือนสิ<br />
ทธิพิเศษและดูแคลนโอกำสต่ำงๆของตน {GC 18.2} {GCth17 15.2}<br />
ถึงแม้ชนชำติอิสรำเอลจะ“เย้ยหยันบรรดำทูตของพระเจ้ำอยู่เสมอและดูหมิ่นพระวจนะของพระองค ์ทั้งเ<br />
ยำะเย้ยบรรดำผู้เผยพระวจนะของพระองค ์”2พงศำวดำร36:16แต่พระองค ์ก็ยังทรงส ำแดงพระองคเองให้พ<br />
์<br />
วกเขำเห็นว่ำพระองค ์ทรงเป็ น“พระยำห ์เวห ์เป็ นพระเจ้ำผู้เปี่ยมด้วยพระกรุณำและพระคุณพระองค ์กริ้วช ้ำ<br />
ทรงบริบูรณ์ด้วยควำมรักมั ่นคงและควำมสัตย ์จริง” อพยพ 34:6<br />
แม้พวกเขำจะปฏิเสธพระองค ์ซ ้ำแล้วซ ้ำเล่ำก็ตำมทีแต่ค ำวิงวอนด้วยพระเมตตำคุณของพระองค ์ยงคง<br />
มีอย่ำงไม่ขำดสำยยิ่งกว่ำควำมรักควำมสงสำรของบิดำที่มีต่อบุตรที่เขำห่วงใยพระยำห ์เวห ์<br />
“ทรงกล่ำวโดยทูตของพระองค ์อย่ำงไม่หยุดยั้งเพรำะพระองค ์ทรงเมตตำสงสำรประชำกรและที่ประทับของ<br />
พระองค ์” 2 พงศำวดำร 36:15<br />
เมื่อค ำทัดทำนค ำอ้อนวอนและค ำต ำหนิไร ้ผลพระองค ์จึงทรงมอบของประทำนอันล ้ำค่ำจำกสรวงสวรร<br />
ค ์ให้กับพวกเขำไม่ใช่เพียงแค่นี้แต่พระองค ์ยังทรงเททั้งสวรรค ์ลงมำในของประทำนชิ้นเดียวกันนั้นด้วย<br />
{GC 19.1}<br />
พระบุตรของพระเจ้ำเองเสด็จมำเพื่อวิงวอนนครที่ไม่ยอมกลับใจพระคริสต เองผู้ทรงน ์ ำอิสรำเอลดั ่งน ำเ<br />
ถำองุ่นออกจำกอียิปต ์ (สดุดี 80:8)<br />
พระหัตถ ์ของพระองค ์ทรงขับไล่คนนอกศำสนำออกไปต่อหน้ำต่อตำพวกเขำพระองค ์ทรงปลูกเถำองุ่น<br />
นั้นไว้“บนเนินเขำอันอุดมยิ่ง”พระองค ์ทรงล้อมรั้วดูแลมันพระองค ์ทรงรับสั ่งใช ้คนงำนไปคอยรดน ้ำพรวนดิ<br />
นพระองค ์ทรงอุทำนขึ้นมำว่ำ“มีอะไรที่จะท ำได้อีกเพื่อสวนองุ่นของเรำซึ่งเรำยังไม่ได้ท ำให้”อิสยำห ์5:1~4<br />
แม้พระองค ์ทรงมุ่งหวังว่ำมันจะเกิดผลลูกองุ่นแท้ไฉนมันจึงเกิดผลองุ่นเปรี้ยวถึงกระนั้นพระองค ์ก็ยังทรงมุ่<br />
งหวังว่ำมันจะผลิดอกออกผลพระองค ์จึงเสด็จมำยังสวนองุ่นของพระองค ์ด้วยตัวพระองค เองเผื่อว่ำจะช่วย<br />
์<br />
เถำองุ่นให้รอดจำกควำมพินำศได้บ้ำงพระองค ์ทรงสกัดบ่อย ่ำองุ่นไว้พระองค ์ทรงตัดแต่งและทะนุถนอมดูแ<br />
ลมันพระองค ์ไม่ทรงลดละควำมพยำยำมที่จะช่วยเถำองุ่นนี้ที่พระองค เองทรงปลูกไว้ ์<br />
19.2} {GCth17 16.1}<br />
เป็ นเวลำสำมปีที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำแห่งควำมสว่ำงและพระสิริเสด็จเข้ำออกท่ำมกลำงประชำกรของพร<br />
ะองค ์พระองค ์<br />
{GC<br />
“เสด็จไปท ำคุณประโยชน์และรักษำคนทั้งหลำยที่ถูกมำรเบียดเบียน”<br />
เล้ำโลมคนที่ชอกช ้ำระก ำใจร ้องประกำศอิสรภำพแก่บรรดำเชลยท ำให้คนตำบอดมองเห็นคนง่อยเดินได้<br />
และคนหูหนวกได้ยินคนโรคเรื้อนหำยสะอำดคนตำยแล้วเป็ นขึ้นมำและประกำศข่ำวประเสริฐแก่คนอนำถำ<br />
กิจกำร 10:38 ลูกำ 4:18 มัทธิว 11:5<br />
พระองค ์ทรงร ้องเรียกชนทุกชั้นด้วยถ้อยค ำอันกอปรด้วยพระคุณอย่ำงเดียวกันว่ำ<br />
“บรรดำผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภำระหนักจงมำหำเรำและเรำจะให้ท่ำนทั้งหลำยได้หยุดพัก” มัทธิว 11:28<br />
{GC 20.1} {GCth17 16.2}<br />
15
แม้พวกเขำสนองตอบพระองค ์ด้วยควำมชั ่วแทนควำมดีและควำมเกลียดชังแทนควำมรักของพระองค ์<br />
ก็ตำมที (สดุดี 109: 5)<br />
แต่พระองค ์ก็ยังคงด ำเนินพระรำชกิจแห่งพระเมตตำคุณของพระองค ์อย่ำงไม่หยุดยั้งพระองค ์ไม่ทรงเคยขั<br />
บไล่ผู้ใดที่เข้ำมำแสวงหำพระคุณของพระองค เลยพระองค ์ ์ทรงเป็ นคนพเนจรไร ้บ้ำนแม้ว่ำพระองค ์ต้องเผชิ<br />
ญกับค ำต ำหนิติเตียนและควำมอัตคัดขัดสนเป็ นอำจิณถึงกระนั้นพระองค ์กลับทรงด ำรงชีวิตอยู่เพื่อคนย<br />
ำกไร ้และแบ่งเบำควำมทุกข ์ของเพื่อนมนุษย ์ทรงวิงวอนให้พวกเขำรับของประทำนแห่งชีวิตคลื่นแห่งควำม<br />
เมตตำที่ถูกซัดกลับไปเนื่องด้วยใจที่แข็งดั ่งหินของคนเหล่ำนั้นซัดกลับมำใหม่ด้วยกระแสธำรแห่งควำมสง<br />
สำรอันเป็ นคลื่นแห่งรักที่สูงเหนือค ำบรรยำยแต่อิสรำเอลหันหลังให้กับพระสหำยเลิศและพระผู้ช่วยเพียงอ<br />
งคเดียวของเธอเสียค ์<br />
ำอ้อนวอนด้วยควำมรักของพระองค ์ถูกดูแคลนค ำปรึกษำของพระองค ์ถูกเหยียดหย<br />
ำมและค ำตักเตือนของพระองค ์ถูกเย้ยหยัน {GC 20.2} {GCth17 17.1}<br />
ชั ่วโมงแห่งควำมหวังและกำรให้อภัยก ำลังจะผ่ำนพ้นไปอย่ำงรวดเร็วถ้วยแห่งพระพิโรธที่ถูกหน่วงไว้มำ<br />
ช ้ำนำนจวนจะเต็มล้นเมฆหมอกแห่งกำรละทิ้งควำมเชื่อและกำรกบฏที่ตั้งเค้ำมำตลอดหลำยยุคหลำยสมั<br />
ยและบัดนี้ด ำทะมึนไปด้วยควำมหม่นหมองก็ใกล้จะโหมเข้ำใส่ผู้ที่หลงผิดและพระองค เพียงผู้เดียวที่สำมำ<br />
์<br />
รถช่วยพวกเขำให้รอดพ้นจำกผลลัพธ ์ที่ก ำลังจะมำถึงกลับถูกดูหมิ่นถูกกล่ำวร ้ำยและถูกปฏิเสธและจะถู<br />
กตรึงในอีกไม่ช ้ำเมื่อพระคริสต ์จะถูกตรึงไว้บนกำงเขนแห่งคำลวำรีวันเวลำของอิสรำเอลในฐำนะชนชำติที่<br />
พระเจ้ำทรงโปรดปรำนและทรงอ ำนวยพระพรก็จะสิ้นสุดลงกำรสูญเสียแม้เพียงจิตวิญญำณดวงเดียวนั้นนั<br />
บเป็ นหำยนะที่ไม่อำจประเมินค่ำได้ซึ่งมีมูลค่ำมำกยิ่งกว่ำผลก ำไรและทรัพย ์สิ่งของใดๆในฝ่ ำยโลกแต่เมื่อ<br />
พระคริสต ์ทรงเพ่งดูกรุงเยรูซำเล็ม -<br />
เมืองนั้นชนชำตินั้นที่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็ นประชำกรที่ทรงเลือกสรรและเป็ นสมบัติอันล ้ำค่ำของพระองค ์ -<br />
วิบัติของเมืองทั้งเมืองชนชำติทั้งชนชำติก็ปรำกฏอยู่ต่อเบื้องพระพักตร ์พระองค ์ {GC 20.3} {GCth17<br />
17.2}<br />
ผู้เผยพระวจนะเคยคร ่ำครวญร ่ำไห้ให้กับกำรละทิ้งควำมเชื่อของชนชำติอิสรำเอลและควำมเริศร ้ำงอย่<br />
ำงน่ำสะพรึงกลัวอันเป็ นผลสืบเนื่องมำจำกบำปของพวกเขำเยเรมีย ์อยำกให้ดวงตำของเขำเป็ นบ่อน ้ำพุเพื่<br />
อว่ำเขำจะร ้องไห้ทั ้งกลำงวันและกลำงคืนเพรำะบุตรีของชนชำติของเขำที่ถูกฆ่ำและเพรำะฝูงแกะของเขำ<br />
ที่ถูกต้อนเอำไปเป็ นเชลย (เยเรมีย ์ 9:1; 13:17)<br />
แล้วสิ่งใดเล่ำที่เป็ นควำมระทมทุกข ์ของพระองค ์ผู้ทรงช ำเลืองดูภำพเหตุกำรณ์ผ่ำนทำงค ำพยำกรณ์ไม่ใ<br />
ช่แค่เพียงชั ่วข้ำมปีแต่เป็ นระยะเวลำตลอดชั ่วอำยุคนพระองค ์ทอดพระเนตรเห็นทูตมรณะถือดำบชูขึ้นเห<br />
นือเมืองนั้นซึ่งเคยเป็ นที่ประทับของพระยำห ์เวห ์มำช ้ำนำนจำกสันเขำมะกอกเทศตรงต ำแหน่งเดียวกับที่น<br />
ำยพลทิตัสและกองทัพของเขำเข้ำบุกยึดพระองค ์ทอดพระเนตรข้ำมหุบเขำไปยังลำนและมุขศักดิ์สิทธิ์ทร<br />
งมองเห็นภำพเหตุกำรณ์อันน่ำสะพรึงกลัวด้วยน ้ำพระเนตรคลอคือก ำแพงเมืองที่ถูกล้อมด้วยกองทหำรต่<br />
ำงชำติพระองค ์ทรงได้ยินเสียงฝีเท้ำของกองทหำรที่พร ้อมจะออกศึกทรงได้ยินเสียงร ้องขออำหำรอย่ำงกระ<br />
จองอแงของทั้งแม่และเด็กๆภำยในเมืองที่ถูกปิดล้อมทรงเห็นพระนิเวศอันงดงำมและศักดิ์สิทธิ์พระรำชวังแ<br />
ละป้ อมปรำกำรต่ำงๆของเมืองถูกคลอกในเปลวไฟและที่ซึ่งอำคำรเหล่ำนี้เคยตั้งอยู่คงเหลือไว้แค่เพียงกอง<br />
ซำกปรักหักพังที่ก ำลังคุกรุ่นอยู่ {GC 21.1} {GCth17 17.3}<br />
16
เมื่อทอดพระเนตรต่อไปยังยุคต่ำงๆที่ตำมมำพระองค ์ทรงเห็นประชำกรแห่งพันธสัญญำกระจัดกระจำยไ<br />
ปทั ่วทุกดินแดน<br />
“เหมือนซำกปรักหักพังบนชำยฝั ่งทะเลทรำย”<br />
ในกำรลงโทษเพียงชั ่วขณะที่จวนจะตกลงบนลูกหลำนของเธอพระองค ์ทรงเห็นแค่กำรลิ้มรสเพียงจอกแร<br />
กที่เทออกมำจำกถ้วยแห่งพระพิโรธนั้นซึ่งเธอจักต้องดื่มจนเหลือไว้แค่เพียงกำกตะกอนในกำรพิพำกษำค<br />
รั้งสุดท้ำยควำมเมตตำสงสำรและควำมรักควำมอำทรของพระผู้เป็ นเจ้ำสะท้อนออกให้เห็นด้วยพระด ำรัสอั<br />
นสุดแสนคร ่ำครวญที่ว่ำ“โอเยรูซำเล็มเยรูซำเล็มเมืองที่ฆ่ำบรรดำผู้เผยพระวจนะและเอำหินขว้ำงพวกที่ถู<br />
กส่งให้มำหำเจ้ำถึงตำยบ่อยครั้งที่เรำปรำรถนำจะรวบรวมลูกๆของเจ้ำไว้เหมือนแม่ไก่กกลูกอยู่ใต้ปีกของ<br />
มันแต่เจ้ำไม่ยอม”<br />
โอเจ้ำผู้เป็ นชนชำติที่ได้รับควำมโปรดปรำนเหนือประชำชำติอื่นไฉนเจ้ำจึงจะรู เวลำที่พระองค ้<br />
เสด็จมำเ ์<br />
ยี่ยมเจ้ำและสิ่งอะไรที่จะให้สันติสุขแก่เจ้ำเรำได้ห้ำมทูตสวรรค ์แห่งควำมยุติธรรมไว้เรำได้ร ้องเรียกให้เจ้ำก<br />
ลับใจแต่ก็ไร ้ผลเจ้ำไม่ได้เพียงปฏิเสธและปัดบรรดำผู้รับใช ้ผู้แทนและผู้เผยพระวจนะทั้งสิ้นทิ้งเสียแต่เจ้ำยัง<br />
ปฏิเสธและหันหลังให้กับองค ์บริสุทธิ์แห่งอิสรำเอลพระผู้ไถ่ของเจ้ำอีกด้วยหำกเจ้ำจะต้องพินำศไปเจ้ำเองจ<br />
ะต้องเป็ นผู้รับผิดชอบ“แต่พวกท่ำนก็ยังไม่ยอมมำหำเรำเพื่อจะได้ชีวิต” มัทธิว 23:37 ยอห ์น 5:40 {GC<br />
21.2} {GCth17 18.1}<br />
พระคริสต ์ทรงเห็นกรุงเยรูซำเล็มเป็ นสัญลักษณ์เล็งถึงโลกที่แข็งกระด้ำงในควำมไม่เชื่อและกำรกบฏแล<br />
ะก ำลังเร่งรุดเข้ำสู่กำรพิพำกษำโทษของพระเจ้ำตำมผลแห่งกำรกระท ำของเธอวิบัติของเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์ผู้<br />
ล้มลงในบำปซึ่งทับถมลงบนวิญญำณจิตของพระองค ์กดดันให้พระโอษฐ ์ของพระองค ์ต้องเปล่งเสียงร ่ำไห้<br />
อย่ำงขมขื่นสุดที่จะพรรณนำพระองค ์ทรงมองเห็นบันทึกแห่งรอยเปื้อนควำมผิดบำปในควำมทุกข ์ยำกหย<br />
ำดน ้ำตำและโลหิตของมวลมนุษย ์พระองค ์ทรงรู ้สึกสะเทือนพระทัยด้วยควำมสงสำรอย่ำงเหลือคณนำต่อ<br />
คนทั้งหลำยเหล่ำนั้นที่ต้องประสบกับควำมทุกข ์ทรมำนบนแผ่นดินโลกพระองค ์ทรงปรำรถนำที่จะช่วยปล<br />
ดปล่อยพวกเขำสิ้นทุกคนแต่ถึงแม้พระหัตถ ์ของพระองค ์ไม่อำจที่จะหันกลับคลื่นแห่งควำมวิบัติของมนุษ<br />
ยชำติได้กระนั้นก็มีเพียงน้อยคนนักที่จักแสวงหำพระองค ์ผู้ทรงเป็ นแหล่งแห่งควำมช่วยเหลือเดียวของพว<br />
กเขำพระองค ์ทรงเต็มพระทัยที่จะสละวิญญำณจิตของพระองค ์กระทั ่งถึงซึ่งควำมมรณำเพื่อน ำควำมรอด<br />
มำอยู่ใกล้พวกเขำแค่เอื้อมถึงกระนั้นก็ดียังมีเพียงน้อยคนเหลือเกินที่จะเข้ำมำหำพระองค เพื่อจะได้ชีวิต ์<br />
{GC 22.1} {GCth17 18.2}<br />
ผู้ทรงเดชำนุภำพแห่งสรวงสวรรค ์ก ำลังทรงกันแสงพระบุตรของพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นองค ์นิรันดร ์ทรงอยู่ใ<br />
นห้วงทุกข ์พระองค ์ทรงก้มพระพักตร ์ลงด้วยควำมปวดร ้ำวเป็ นภำพที่ท ำให้ทั ่วฟ้ ำสวรรค ์พิศวงภำพนั ้นชี้ใ<br />
ห้เรำเห็นถึงควำมชั ่วช ้ำอย่ำงมหันต ์ของบำปเป็ นภำพที่แสดงให้เห็นถึงภำรกิจอันยำกยิ่ง-<br />
แม้กระทั ่งส ำหรับพระองค ์ผู้ทรงฤทธำนุภำพอันอุดม-<br />
ในกำรที่จะช่วยผู้หลงผิดให้รอดพ้นจำกผลแห่งกำรล่วงละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้ำพระเยซูทอดพร<br />
ะเนตรต่อไปยังคนในชั ่วอำยุสุดท้ำยทรงเห็นโลกที่ตกอยู่ในกำรล่อลวงที่คล้ำยคลึงกับกำรล่อล่วงซึ่งเป็ นเห<br />
ตุแห่งควำมพินำศของกรุงเยรูซำเล็มบำปยิ่งใหญ่ของชำวยิวคือกำรปฏิเสธพระคริสต ์ส่วนบำปอันใหญ่ยิ่ง<br />
ของชำวคริสเตียนนั้นคือกำรปฏิเสธพระบัญญัติของพระเจ้ำซึ่งเป็ นบรรทัดฐำนแห่งกำรปกครองของพระ<br />
17
องค ์ทั้งในฟ้ ำสวรรค ์และบนแผ่นดินโลกข้อบังคับของพระยำห ์เวห ์จะถูกดูหมิ่นและปัดทิ้งไปอย่ำงไร ้ค่ำผู้คน<br />
นับล้ำนที่ติดโซ่ตรวนแห่งบำปเป็ นทำสของซำตำนและถูกก ำหนดวำระสุดท้ำยให้ประสบควำมทุกข ์ทรมำน<br />
ในควำมตำยครั้งที่สองพวกเขำจะปฏิเสธไม่ยอมรับฟังพระวจนะแห่งควำมจริงในวันที่พระองค ์จะเสด็จมำเยื<br />
อนช่ำงเป็ นควำมมืดบอดที่น่ำกลัวและเป็ นควำมลุ่มหลงที่น่ำประหลำดยิ่งนัก {GC 22.2} {GCth17<br />
18.3}<br />
ก่อนถึงเทศกำลปัสกำสองวันเมื่อพระคริสต เสด็จออกจำกพระวิหำรเป็ ์<br />
นครั้งสุดท้ำยหลังจำกทรงประณ<br />
ำมควำมหน้ำซื่อใจคดของบรรดำผู้น ำชำวยิวพระองคเสด็จพร ์ ้อมสำวกทั ้งหลำยไปยังภูเขำมะกอกเทศอีก<br />
และประทับร่วมกับพวกเขำบนเนินเขำเขียวขจีเมื่อมองลงไปจะเห็นเมืองอยู่ตรงเบื้องล่ำงพระองค ์ทรงเพ่งพิ<br />
นิจก ำแพงเมืองป้ อมปรำกำรและพระรำชวังต่ำงๆของเมืองนั้นอีกครั้งและทอดพระเนตรพระวิหำรอันวิจิตร<br />
ตระกำรดั ่งมงกุฎงำมประดับบนยอดเขำอันศักดิ์สิทธิ์อีกครั้งหนึ่ง {GC 23.1} {GCth17 19.1}<br />
หนึ่งพันปีก่อนหน้ำนี้ผู้ประพันธ เพลงสดุดีร ์ ้องสรรเสริญถึงควำมโปรดปรำนของพระเจ้ำที่ทรงมีต่อชนช<br />
ำติอิสรำเอลด้วยกำรท ำให้เธอเป็ นพระนิเวศอันศักดิ์สิทธิ์โดยกำรร่วมสถิตของพระองค ์ว่ำ<br />
“ที่ประทับของพระองค ์อยู่ในซำเล็มที่พ ำนักของพระองค ์อยู่ในศิโยน” พระองค ์<br />
“ทรงเลือกเผ่ำยูดำห ์ภูเขำศิโยนซึ่งพระองค ์ทรงรักพระองค ์ทรงสร ้ำงสถำนนมัสกำรของพระองค ์อย่ำงกับ<br />
ฟ้ ำสวรรค ์สูง” สดุดี 76:2; 78:68, 69<br />
พระวิหำรหลังแรกก่อสร ้ำงขึ้นในยุคที่อิสรำเอลรุ่งเรืองที่สุดในประวัติศำสตร ์แห่งชนชำติของเธอกษัตริย ์ดำ<br />
วิดทรงเป็ นผู้จัดเตรียมทรัพย ์สมบัติมหำศำลไว้เพื่อกำรนี้ส่วนแผนกำรก่อสร ้ำงนั้นก็ได้รับกำรดลใจจำกพร<br />
ะผู้เป็ นเจ้ำ (1 พงศำวดำร 28:12, 19)<br />
ซำโลมอนพระรำชำผู้ชำญฉลำดเลิศล ้ำเหนือกษัตริย ์องค ์ใดแห่งอิสรำเอลทรงเป็ นผู้สร ้ำงพระนิเวศจน<br />
ส ำเร็จบริบูรณ์พระวิหำรหลังนี้เป็ นอำคำรโอ่อ่ำตระกำรตำอย่ำงที่สุดเท่ำที่โลกเคยมีมำแต่กระนั้นก็ดีพระเจ้<br />
ำยังทรงประกำศผ่ำนทำงผู้เผยพระวจนะฮักกัยในเรื่องของพระวิหำรหลังที่สองไว้ว่ำ“ศักดิ์ศรีของพระนิเวศ<br />
หลังนี้จะยิ่งใหญ่กว่ำหลังก่อน”…“เรำจะเขย่ำประชำชำติทั ้งหมดและทรัพย ์สมบัติของประชำชำติทั้งหมดจ<br />
ะเข้ำมำแล้วเรำจะบรรจุนิเวศนี้ให้เต็มด้วยศักดิ์ศรีพระยำห ์เวห ์จอมทัพตรัสเช่นนี้” ฮักกัย 2:9, 7 {GC<br />
23.2} {GCth17 19.2}<br />
ภำยหลังจำกที่กษัตริย ์เนบูคัดเนสซำร ์ท ำลำยพระวิหำรลงก็ได้มีกำรสร ้ำงพระวิหำรขึ้นใหม่ในช่วงรำวๆ<br />
ห้ำร ้อยปีก่อนกำรเสด็จมำบังเกิดของพระคริสต ์โดยพวกที่ตกไปเป็ นเชลยมำชั ่วชีวิตซึ่งได้เดินทำงกลับสู่ภู<br />
มิล ำเนำอันรกร ้ำงว่ำงเปล่ำจนแทบไร ้ผู้คนอำศัยในท่ำมกลำงคนเหล่ำนั้นมีพวกคนเฒ่ำคนแก่ผู้เคยเห็นสง่<br />
ำรำศีของพระวิหำรในสมัยของกษัตริย ์ซำโลมอนและได้ร ้องไห้อยู่ที่รำกฐำนของพระวิหำรหลังใหม่ซึ่งด้อย<br />
กว่ำวิหำรหลังเดิมมำกผู้เผยพระวจนะพรรณนำถึงควำมรู ้สึกนี้ไว้อย่ำงจับใจว่ำ“ในพวกเจ้ำที่เหลืออยู่มีใค<br />
รบ้ำงที่เคยเห็นพระนิเวศนี้ประกอบด้วยศักดิ์ศรีเมื่อครั้งก่อนและบัดนี้พวกเจ้ำเห็นเป็ นอย่ำงไรมองดูแล้วเห<br />
มือนไม่มีอะไรเลยใช่ไหม” ฮักกัย 2:3 เอสรำ 3:12<br />
แล้วจึงทรงมีพระสัญญำประทำนมำให้ว่ำสง่ำรำศีของพระนิเวศครั้งหลังนี้จะยิ่งกว่ำครั้งเดิมนั้น {GC<br />
23.3} {GCth17 19.3}<br />
18
่<br />
แต่พระวิหำรหลังที่สองหำมีควำมสง่ำงำมเทียบเท่ำพระวิหำรหลังแรกหรือมีควำมศักดิ์สิทธิ์ด้วยหมำย<br />
ส ำคัญแห่งกำรร่วมสถิตที่ประจักษ์แจ้งดั ่งเช่นที่มีในพระวิหำรหลังแรกไม่ไม่มีอ ำนำจเหนือธรรมชำติใดแส<br />
ดงให้เห็นเป็ นสัญลักษณ์ในระหว่ำงพิธีมอบถวำยพระวิหำรไม่มีเมฆแห่งพระสิริปกคลุมสถำนศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่<br />
งสร ้ำงเสร็จใหม่ๆไม่มีไฟจำกสวรรค ์ลงมำเผำเครื่องถวำยบูชำบนแท่นนั้นไม่มีหมู่เมฆแห่งพระสิริเหนือพระ<br />
ที่นั ่งกรุณำปรำกฏอยู่ระหว่ำงเครูบในอภิสุทธิสถำนอีกต่อไปหีบพันธสัญญำพระที่นั ่งกรุณำและแผ่นพระโ<br />
อวำทก็ไม่ได้อยู่ที่นั ่นทั้งยังไม่มีพระสุรเสียงดังมำจำกสวรรคเพื่อเผยให้ทรำบน ์<br />
้ำพระทัยของพระยำห ์เวห ์ที่มี<br />
ต่อปุโรหิตผู้ทูลถำมอีกด้วย {GC 24.1} {GCth17 19.4}<br />
ชำวยิวบำกบั ่นอย่ำงไร ้แก่นสำรนำนเป็ นเวลำหลำยศตวรรษเพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่ำพระสัญญำของพระเจ้<br />
ำที่มีไว้กับฮักกัยได้ส ำเร็จลงแล้วถึงกระนั้นก็ดีควำมเย่อหยิ่งและควำมไม่เชื่อบดบังควำมนึกคิดของพวกเข<br />
ำไม่ให้เข้ำใจถึงควำมหมำยอันแท้จริงแห่งถ้อยค ำของผู้เผยพระวจนะพระวิหำรหลังที่สองหำได้รับเกียรติ<br />
ด้วยเมฆแห่งพระสิริของพระยำห ์เวห ์ไม่แต่ด้วยกำรเสด็จมำประทับอยู่ของพระองค ์ผู้ทรงด ำรงสภำพของพ<br />
ระเจ้ำอย่ำงสมบูรณ์เป็ นพระเจ้ำเองที่ทรงปรำกฏเป็ นมนุษย ์แท้จริง<br />
“ผู้พึงปรำรถนำแห่งปวงชน”เสด็จมำยังพระวิหำรของพระองค ์แล้วในครำที่บุรุษแห่งนำซำเร็ธทรงเทศนำสั<br />
งสอนและเยียวยำรักษำอยู่ที่ลำนพระวิหำรศักดิ์สิทธิ์และด้วยกำรทรงร่วมประทับอยู่ของพระคริสตเพียงเห<br />
์<br />
ตุผลเดียวนี้แหละที่ท ำให้พระวิหำรหลังที่สองมีสง่ำรำศีเหนือกว่ำพระวิหำรหลังแรกแต่ชนชำติอิสรำเอลก<br />
ลับสลัดของประทำนแห่งสรวงสวรรค ์ที่ทรงหยิบยื่นให้ทิ้งเสียในวันนั้นเองที่พระอำจำรย ์ผู้ถ่อมสุภำพเสด็จ<br />
ด ำเนินออกจำกประตูพระวิหำรทองค ำสง่ำรำศีก็ได้ละจำกพระวิหำรไปตลอดกำลพระด ำรัสของพระผู้ช่วยใ<br />
ห้รอดที่ว่ำ “นิเวศของเจ้ำจะถูกทอดทิ้งให้ร ้ำงเปล่ำ” มัทธิว 23:38 จึงส ำเร็จลงด้วยประกำรฉะนี้ {GC<br />
24.2} {GCth17 20.1}<br />
สำวกทั้งหลำยเต็มไปด้วยควำมหวำดหวั ่นและประหลำดใจยิ่งนักกับค ำท ำนำยของพระคริสต ์ในเรื่องพร<br />
ะวิหำรที่จะถูกท ำลำยลงพวกเขำอยำกเข้ำใจควำมหมำยในพระด ำรัสของพระเจ้ำให้ลึกซึ้งมำกกว่ำเดิมใน<br />
กำรเสริมแต่งพระวิหำรให้วิจิตรตระกำรตำยิ่งขึ้นนั้นต้องใช ้ทรัพย ์สมบัติแรงงำนและควำมเชี่ยวชำญด้ำนส<br />
ถำปัตยกรรมอย่ำงเต็มที่และใชเวลำนำนมำกกว่ำสี่สิบปีกษัตริย ้<br />
์เฮโรดมหำรำชทุ่มทั้งทรัพย ์สินของอำณำ<br />
จักรโรมและสมบัติของชำวยิวเพื่อพระวิหำรและแม้กระทั ่งจักรพรรดิของโลกนี้ก็ยังถวำยของก ำนัลส่วนพร<br />
ะองคเพื่อประดับประดำพระวิหำรหลังนี้ให้งดงำมยิ่งขึ้นด้วยหินอ่อนสีขำวก้อนใหญ่มหึมำจนเหลือเชื่อที่ก่<br />
์<br />
อเป็ นโครงสร ้ำงหนึ่งของพระวิหำรถูกล ำเลียงมำจำกอำณำจักรโรมเพื่อใช ้ในกำรนี้โดยเฉพำะและเนื่องด้ว<br />
ยสิ่งเหล่ำนี้เองบรรดำสำวกจึงชี้ให้พระอำจำรย ์ของพวกเขำทอดพระเนตรและทูลว่ำ<br />
“พระอำจำรย ์ศิลำกับอำคำรเหล่ำนี้ใหญ่จริงๆ” มำระโก 13:1 {GC 24.3} {GCth17 20.2}<br />
พระเยซูตรัสตอบอย่ำงเคร่งขรึมและน่ำพรั ่นพรึงว่ำ“เรำบอกควำมจริงกับท่ำนว่ำที่นี่จะไม่เหลือก้อนหิน<br />
ซ ้อนทับกันอยู่แม้แต่ก้อนเดียวแต่จะถูกท ำลำยลงหมด” มัทธิว 24:2 {GC 25.1} {GCth17 20.3}<br />
พวกสำวกโยงเรื่องควำมพินำศของกรุงเยรูซำเล็มเข้ำกับภำพกำรเสด็จมำด้วยพระคริสตเองในสง่ำรำศี<br />
์<br />
ชั ่วครำวของฝ่ ำยโลกเพื่อครองบัลลังก ์ของอำณำจักรแห่งสำกลโลกเพื่อลงโทษชำวยิวที่ไม่ยอมกลับใจและ<br />
เพื่อปลดชนชำตินี้ออกจำกแอกของชำวโรมันองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเคยตรัสกับพวกเขำว่ำพระองค ์จะเสด็จมำ<br />
19
ครั้งที่สองดังนั้นเมื่อมีกำรเอ่ยถึงกำรพิพำกษำโทษกรุงเยรูซำเล็มควำมคิดของพวกเขำจึงหวนกลับไปนึก<br />
ถึงภำพกำรเสด็จมำที่ว่ำนั้นและทูลถำมขึ้นในขณะที่ก ำลังห้อมล้อมพระผู้ช่วยให้รอดบนภูเขำมะกอกเทศว่<br />
ำ“เหตุกำรณ์เหล่ำนี้เกิดขึ้นเมื่อไรและอะไรเป็ นหมำยส ำคัญว่ำพระองค ์จะเสด็จมำและยุคเก่ำจะสิ้นสุดลง”<br />
มัทธิว 24:3 {GC 25.2} {GCth17 21.1}<br />
เหตุกำรณ์ที่จะบังเกิดขึ้นถูกปิดซ่อนไว้จำกเหล่ำสำวกด้วยพระเมตตำคุณหำกในขณะนั ้นพวกเขำเข้ำ<br />
ใจควำมจริงอันน่ำสะพรึงกลัวทั้งสองประกำรได้ทั้งหมดคือกำรทนทุกข ์และกำรวำยพระชนม์ของพระผู้ไถ่ร<br />
วมถึงควำมพินำศของเมืองและพระวิหำรของพวกเขำพวกเขำก็คงจะเต็มไปด้วยควำมหวำดกลัวพระคริส<br />
ต ์ทรงเผยให้พวกเขำเห็นเค้ำโครงของภำพเหตุกำรณ์ส ำคัญๆที่จะบังเกิดขึ้นก่อนจะสิ้นยุคทว่ำพวกเขำยังไ<br />
ม่เข้ำใจพระด ำรัสของพระองคเสียทั้งหมดในเวลำนั้นแต่ควำมหมำยเหล่ำนี้จะเด่นชัดขึ้นในเวลำที่ประชำก<br />
์<br />
รของพระองค ์มีควำมจ ำเป็ นต้องใช ้ค ำแนะน ำที่ได้ประทำนให้ไว้ในนั้นค ำพยำกรณ์ที่พระองค ์ตรัสไว้มีควำม<br />
หมำยในสองนัยคือเป็ นกำรบอกถึงควำมพินำศของกรุงเยรูซำเล็มและยังเป็ นกำรกล่ำวถึงควำมสยดสยอง<br />
ของวันอันใหญ่ยิ่งในสมัยจะสิ้นยุคอีกด้วย {GC 25.3} {GCth17 21.2}<br />
พระเยซูทรงเปิดเผยให้เหล่ำสำวกที่ก ำลังตั้งใจฟังถึงเรื่องกำรพิพำกษำโทษที่จะตกแก่ชำวอิสรำเอลที่ล<br />
ะทิ้งพระเจ้ำโดยเฉพำะอย่ำงยิ่งในเรื่องกำรแก้แค้นอย่ำงสำสมตำมผลแห่งกำรกระท ำอันสืบเนื่องมำจำกกำ<br />
รที่พวกเขำปฏิเสธและตรึงพระเมสสิยำห ์ทั้งนี้จะมีหมำยส ำคัญที่เด่นชัดปรำกฏขึ้นก่อนอวสำนกำลอันน่ำ<br />
สะพรึงกลัวนี้โมงยำมอันน่ำครั ่นคร ้ำมจะมำถึงอย่ำงปัจจุบันทันด่วนและพระผู้ช่วยให้รอดทรงเตือนบรรดำ<br />
ผู้ติดตำมพระองค ์ไว้ว่ำ“เพรำะฉะนั้นเมื่อท่ำนเห็นสิ่งที่น่ำรังเกียจซึ่งก่อให้เกิดควำมหำยนะตั้งอยู่ในสถำนบ<br />
ริสุทธิ์ตำมพระวจนะที่กล่ำวโดยดำเนียลผู้เผยพระวจนะ<br />
เมื่อนั้นให้พวกที่อยู่ในแคว้นยูเดียหนีไปภูเขำ” มัทธิว 24:15, 16 ลูกำ 21:20, 21<br />
(ให้ผู้อ่ำนเข้ำใจเอำเถิด)<br />
เมื่อใดที่ชำวโรมันปักธงรูปเคำรพลงบนแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่นอกก ำแพงเมืองห่ำงออกไปหลำยกิโลเม<br />
ตรเมื่อนั้นให้บรรดำผู้ติดตำมพระคริสต ์หนีไปหำที่ลี้ภัยเมื่อเห็นสัญญำณเตือนนี้ผู้ที่จะหลบหนีต้องไม่รอช ้<br />
ำทั้งผู้ที่อำศัยตลอดแคว้นยูเดียและทั ่วกรุงเยรูซำเล็มจะต้องปฏิบัติตำมสัญญำณเตือนภัยในทันทีผู้ที่บังเอิ<br />
ญขึ้นไปบนหลังคำเรือนก็จงอย่ำลงมำเข้ำไปเก็บเอำทรัพย ์สินล ้ำค่ำของตนในบ้ำนเรือนส่วนผู้ที่ท ำงำนในเ<br />
รือกสวนไร่องุ่นก็จงอย่ำเสียเวลำย้อนกลับไปเอำเสื้อคลุมที่ถอดไว้ขณะตรำกตร ำท ำงำนภำยใต้ควำมร ้อนแ<br />
รงในยำมเที่ยงวันพวกเขำต้องไม่รีรอแม้สักเสี้ยววินำทีเดียวเกลือกว่ำจะมีส่วนในควำมวิบัติที่เกิดขึ้นโดยรอ<br />
บนั้น {GC 25.4} {GCth17 21.3}<br />
ในรัชสมัยของกษัตริย ์เฮโรดกรุงเยรูซำเล็มไม่เพียงแต่ถูกสร ้ำงและตกแต่งไว้อย่ำงงดงำมวิจิตรตระกำรต<br />
ำแล้วเท่ำนั้นยังมีกำรสร ้ำงหอคอยก ำแพงเมืองและป้ อมปรำกำรเพื่อเสริมควำมแข็งแกร่งที่มีอยู่แล้วอันเนื่อ<br />
งจำกท ำเลที่ตั้งโดยธรรมชำติท ำให้ดูประหนึ่งว่ำไม่มีทำงบุกทลำยเมืองนี้ได้เวลำนี้หำกมีผู้ใดพยำกรณ์ถึง<br />
ควำมพินำศของเมืองอย่ำงเปิดเผยผู้นั้นก็จะได้รับฉำยำว่ำเป็ นนักเตือนภัยผู้บ้ำคลั ่งเหมือนกับโนอำห ์ในส<br />
มัยของเขำแต่พระคริสต ์ตรัสไว้ว่ำ“ฟ้ ำและดินจะล่วงไปแต่บรรดำถ้อยค ำของเรำจะไม่สูญหำยไปเลย”<br />
มัทธิว 24:35<br />
20
กรุงเยรูซำเล็มถูกกล่ำวโทษด้วยควำมพิโรธเนื่องด้วยควำมผิดบำปทั ้งหลำยของเธอและเนื่องด้วยควำ<br />
มดื้อรั้นไม่เชื่อฟังเธอจึงต้องรับผลสนองแห่งค ำพิพำกษำโทษที่มีไว้ส ำหรับเธออย่ำงแน่นอน {GC<br />
26.1} {GCth17 21.4}<br />
องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงเปิดเผยผ่ำนผู้เผยพระวจนะมีคำห ์ไว้ว่ำ“ท่ำนทั้งหลำยผู้เป็ นผู้น ำของพงศ ์พันธุ ์ย<br />
ำโคบและผู้ครอบครองพงศ ์พันธุ ์อิสรำเอลคือบรรดำผู้ชังควำมยุติธรรมและผู้บิดเบือนควำมถูกต้องทั้งสิ้น<br />
ผู้สร ้ำงศิโยนด้วยโลหิตและสร ้ำงเยรูซำเล็มด้วยควำมอยุติธรรมบรรดำผู้น ำของเมืองนี้ตัดสินควำมด้วยเห็<br />
นแก่สินบนและบรรดำปุโรหิตสั ่งสอนด้วยเห็นแก่สินจ้ำงอีกทั ้งบรรดำผู้เผยพระวจนะก็ท ำนำยด้วยเห็นแก่เ<br />
งินถึงกระนั้นเขำทั้งหลำยยังอิงพระยำห ์เวห ์และกล่ำวว่ำพระยำห ์เวห ์สถิตท่ำมกลำงเรำไม่ใช่หรือไม่มีควำม<br />
หำยนะอะไรเกิดขึ้นแก่เรำได้” มีคำห ์ 3:9-11 {GC 26.2} {GCth17 22.1}<br />
ถ้อยค ำเหล่ำนี้บรรยำยถึงชำวเมืองเยรูซำเล็มผู้เสื่อมทรำมและคิดว่ำตนเองชอบธรรมไว้ได้อย่ำงถูกต้อง<br />
ในขณะที่พวกเขำอ้ำงตนว่ำถือรักษำข้อบังคับแห่งกฎหมำยของพระเจ้ำอย่ำงเคร่งครัดแต่กลับก ำลังล่วงล<br />
ะเมิดหลักกำรทุกประกำรแห่งพระบัญญัตินั้นพวกเขำเกลียดชังพระคริสต เพรำะควำมบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ข<br />
์<br />
องพระองคเปิดโปงควำมชั<br />
์<br />
่วช ้ำของพวกเขำทั้งยังกล่ำวหำพระองค ์ว่ำทรงเป็ นเหตุแห่งควำมทุกข ์ยำกทั้งมว<br />
ลอันเป็ นผลสืบเนื่องมำจำกควำมผิดบำปของพวกเขำเองแม้จะทรำบดีว่ำพระองค ์ทรงปรำศจำกบำปกระนั้<br />
นพวกเขำก็ยังร ้องประกำศว่ำควำมตำยของพระองค ์มีควำมจ ำเป็ นต่อควำมรอดของชนชำติผู้น ำชำวยิวต่<br />
ำงกล่ำวกันว่ำ<br />
“ถ้ำเรำปล่อยให้เขำท ำอย่ำงนี้ต่อไปทุกคนก็จะเชื่อถือเขำแล้วพวกโรมันก็จะมำท ำลำยทั ้งพระวิหำรและชำ<br />
ติของเรำ” ยอห ์น 11:48<br />
หำกสังเวยพระคริสต เสียพวกเขำอำจเข้มแข็งขึ้นและปรองดองกันได้อีกครั้งฉะนั้นพวกเขำจึงนึกตรองดูแ<br />
์<br />
ละเห็นพ้องกับค ำตัดสินของมหำปุโรหิตของตนที่ว่ำให้คนหนึ่งตำยเสียดีกว่ำที่จะให้คนทั้งชำติต้องพินำศ<br />
{GC 27.1} {GCth17 22.2}<br />
ด้วยเหตุนี้ผู้น ำชำวยิวทั้งหลำยจึงสร ้ำง“ศิโยนด้วยโลหิตและสร ้ำงเยรูซำเล็มด้วยควำมอยุติธรรม”<br />
มีคำห ์ 3:10<br />
ถึงกระนั้นก็ดีในขณะที่พวกเขำได้ฆ่ำพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขำเองเสียเหตุเพรำะถูกพระองค ์ทรง<br />
ต ำหนิในเรื่องควำมผิดบำปของตนพวกเขำยังได้ตั้งควำมชอบธรรมของตนเองขึ้นโดยถือว่ำพวกเขำเป็ น<br />
ประชำกรที่พระเจ้ำทรงโปรดปรำนทั้งยังคำดหวังให้องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงช่วยกู้พวกเขำออกจำกหมู่ไพรีผู้<br />
เผยพระวจนะมีคำห ์จึงกล่ำวต่อไปว่ำ“ดังนั้นเพรำะพวกเจ้ำนี่เองศิโยนจะถูกไถเหมือนไถนำและเยรูซำเล็มจ<br />
ะกลำยเป็ นกองสิ่งปรักหักพังและภูเขำแห่งพระนิเวศจะเป็ นที่สูงปกคลุมด้วยต้นไม้” มีคำห ์<br />
27.2} {GCth17 22.3}<br />
3:12 {GC<br />
องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงเลื่อนกำรพิพำกษำโทษของพระองค ์ที่ทรงมีต่อกรุงเยรูซำเล็มและชนชำตินี้ออกไ<br />
ปเป็ นเวลำเกือบสี่สิบปีหลังจำกที่พระคริสต เองทรงประกำศถึงวำระสุดท้ำยของกรุงนี้ควำมอดทนนำนของ<br />
์<br />
พระเจ้ำที่ทรงมีต่อบรรดำผู้ที่ปฏิเสธข่ำวประเสริฐและผู้ที่ฆ่ำพระบุตรของพระองค ์นั้นช่ำงเป็ นเรื่องที่น่ำประ<br />
21
หลำดยิ่งค ำอุปมำเรื่องต้นไม้ที่ไม่เกิดผลเป็ นเครื่องแสดงให้เห็นถึงวิธีกำรของพระเจ้ำที่พึงมีต่อชนชำติยิว<br />
ค ำบัญชำได้ถูกประกำศออกไปแล้วว่ำ“จงโค่นมันทิ้งไปจะให้ดินจืดไปเปล่ำๆท ำไม” ลูกำ 13:7<br />
แต่พระเมตตำคุณของพระเจ้ำได้สงวนมันไว้อีกสักหน่อยหนึ่งยังมีผู้คนอีกมำกมำยในท่ำมกลำงชำวยิว<br />
ผู้ซึ่งเพิกเฉยต่อพระลักษณะและพระรำชกิจของพระคริสต ์และบุตรหลำนของพวกเขำยังไม่มีโอกำสเชยช<br />
มหรือได้รับแสงสว่ำงที่บิดำมำรดำของตนดูแคลนหำกพระเจ้ำทรงส่องแสงสว่ำงสู่พวกเขำผ่ำนทำงค ำเทศ<br />
นำของอัครทูตทั้งหลำยและบรรดำเพื่อนร่วมงำนของพวกเขำแล้วพวกเขำก็คงจะเข้ำใจว่ำค ำพยำกรณ์สั<br />
มฤทธิ์ผลลงอย่ำงไรซึ่งไม่เพียงแต่ในเรื่องกำรเสด็จมำบังเกิดและชีวิตของพระคริสต เท่ำนั้นแต่ในเรื่องควำ<br />
์<br />
มมรณำและกำรเป็ นขึ้นจำกตำยของพระองค ์ด้วยบุตรหลำนไม่ต้องถูกปรับโทษเนื่องด้วยควำมผิดบำปขอ<br />
งบิดำมำรดำแต่เมื่อพวกเขำปฏิเสธแสงสว่ำงที่กระจ่ำงขึ้นซึ่งส่องมำยังพวกเขำเองผนวกกับควำมรู ้ในแสง<br />
สว่ำงที่ทรงโปรดประทำนให้แก่บิดำมำรดำของตนแล้วพวกเขำก็จะมีส่วนในควำมผิดบำปของบิดำมำรดำแ<br />
ละควำมชั ่วช ้ำของพวกเขำจึงเพิ่มขึ้นจนเต็มขนำด {GC 27.3} {GCth17 23.1}<br />
ควำมอดทนนำนของพระเจ้ำที่ทรงมีต่อกรุงเยรูซำเล็มนั้นเป็ นแต่เพียงกำรยืนยันถึงควำมดื้อดึงของชำ<br />
วยิวที่ไม่ยอมส ำนึกผิดพวกเขำปฏิเสธพระเมตตำคุณที่ทรงหยิบยื่นให้เป็ นครั้งสุดท้ำยโดยกำรปฏิบัติต่อเห<br />
ล่ำสำวกของพระเยซูด้วยควำมเกลียดชังและเหี้ยมโหดฉะนั้นพระเจ้ำจึงทรงถอนควำมคุ้มครองของพระอง<br />
ค ์ออกไปจำกพวกเขำและถอนอ ำนำจที่คอยหน่วงอยู่ของพระองค ์ออกไปจำกซำตำนและเหล่ำทูตชั ่วของ<br />
มันแล้วชนชำตินี้ก็ตกอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของผู้น ำที่เธอเลือกเองบุตรหลำนของเธอปัดพระคุณของพร<br />
ะคริสต ์ทิ้งเสียซึ่งเป็ นพระคุณที่น่ำจะสำมำรถช่วยให้พวกเขำขนำบแรงกระตุ้นอันต ่ำช ้ำของพวกเขำลงได้แ<br />
ต่บัดนี้แรงกระตุ้นนั้นมีชัยเหนือพวกเขำเสียแล้วซำตำนปลุกเร ้ำตัณหำที่ป่ ำเถื่อนและต ่ำช ้ำที่สุดของจิตวิ<br />
ญญำณขึ้นมนุษย ์ไม่ได้ใช เหตุผลพวกเขำถูกควบคุมโดยแรงกระตุ้นและโทสะอย่ำงหน้ำมืดตำมัวพวกเขำ<br />
้<br />
ไรเหตุผลและกลำยเป็ ้<br />
นคนโหดเหี้ยมเยี่ยงซำตำนไม่ว่ำจะในครอบครัวในชำติบ้ำนเมืองในท่ำมกลำงชนชั้น<br />
ระดับสูงซึ่งไม่ต่ำงอะไรกับในชนชั้นระดับต ่ำทุกที่เต็มไปด้วยควำมหวำดระแวงควำมริษยำควำมเกลียดชังก<br />
ำรแก่งแย่งกำรกบฏและกำรฆ่ำฟันไม่มีสถำนที่ใดปลอดภัยสักแห่งญำติสนิทมิตรสหำยต่ำงทรยศกันและกั<br />
นพ่อแม่ฆ่ำลูกลูกฆ่ำพ่อแม่ผู้น ำปวงชนไร ้อ ำนำจในกำรปกครองตนเองตัณหำที่อยู่เหนือกำรควบคุมท ำให้<br />
พวกเขำเป็ นทรรำชชำวยิวยอมรับค ำพยำนเท็จเพื่อกล่ำวโทษพระบุตรของพระเจ้ำผู้ทรงปรำศจำกด่ำงพร ้<br />
อยขณะนี้ค ำกล่ำวหำเท็จเหล่ำนั้นท ำให้ชีวิตของพวกเขำเองสั ่นคลอนโดยพฤติกรรมต่ำงๆของพวกเขำซึ่<br />
งเคยถูกกล่ำวไว้นำนมำแล้วว่ำ<br />
“อย่ำท ำให้เรำเผชิญกับองค ์บริสุทธิ์ของอิสรำเอลอีก” อิสยำห ์ 30:11<br />
บัดนี้พวกเขำได้รับสมดั ่งใจปรำรถนำแล้วควำมย ำเกรงพระเจ้ำไม่รบกวนพวกเขำอีกต่อไปแล้วซำตำนคร<br />
องต ำแหน่งผู้น ำของประเทศชำติอีกทั้งอ ำนำจสูงสุดทำงศำสนำและทำงกำรเมืองก็ล้วนตกอยู่ภำยใต้กำรค<br />
รอบง ำของมันด้วย {GC 28.1} {GCth17 23.2}<br />
ในบำงครั้งผู้น ำที่เป็ นอริต่อกันจะรวมหัวกันเพื่อปล้นสะดมและทรมำนเหยื่อผู้เครำะห ์ร ้ำยจำกนั้นพวกเ<br />
ขำก็หันกลับมำห ้ำหั ่นกันเองอย่ำงไร ้ควำมปรำนีแม้แต่ควำมศักดิ์สิทธิ์ของพระวิหำรก็ยังมิอำจยับยั ้งควำมเ<br />
หี้ยมโหดอันน่ำสยองขวัญของคนเหล่ำนั ้นได้บรรดำผู้ที่มำนมัสกำรพระเจ้ำถูกท ำร ้ำยต่อหน้ำแท่นบูชำแล<br />
22
ะพระวิหำรก็เปรอะเปื้อนไปด้วยร่ำงของคนทั้งหลำยที่ถูกฆ่ำกระนั้นก็ดีเหล่ำผู้ก่อเหตุอันโหดเหี้ยมทำรุณเห<br />
ล่ำนี้ยังคิดทึกทักเหมำเอำเองอย่ำงไร เหตุผลและหมิ่นประมำทต่อองค ้<br />
์พระผู้เป็ นเจ้ำด้วยกำรป่ ำวประกำศต่<br />
อหน้ำสำธำรณชนว่ำพวกเขำไม่มีควำมกลัวเลยสักนิดว่ำกรุงเยรูซำเล็มจะถูกท ำลำยลงเพรำะเมืองนี้เป็ น<br />
นครของพระเจ้ำเองเพื่อสร ้ำงฐำนอ ำนำจของพวกเขำให้แข็งแกร่งขึ้นพวกเขำติดสินบนพวกผู้เผยพระวจ<br />
นะเท็จให้กล่ำวถ้อยค ำว่ำประชำกรทั้งหลำยจะต้องคอยกำรช่วยกู้ที่มำจำกพระเจ้ำแม้ในขณะที่กองทหำรโ<br />
รมันก ำลังโอบล้อมพระวิหำรอยู่ก็ตำมทีจนท้ำยที่สุดฝูงชนก็ยังคงยึดมั ่นกับควำมเชื่อที่ว่ำองค ์ผู้สูงสุดจะทร<br />
งยื่นพระหัตถ ์เข้ำขัดขวำงจนศัตรูทั้งหลำยของพวกเขำต้องแพ้พ่ำยไปทว่ำอิสรำเอลได้สลัดควำมคุ้มครอง<br />
ของพระองค ์ทิ้งเสียและบัดนี้เธอไม่มีที่ก ำบังใดๆเลยเยรูซำเล็มเมืองแห่งควำมระทมทุกขเอ๋ยในขณะที่กองทั<br />
์<br />
พต่ำงชำติบุกทลำยป้ อมปรำกำรของเจ้ำลงและสังหำรนักรบของเจ้ำเสียเจ้ำยังเกิดรอยร ้ำวขึ้นจำกควำมขั<br />
ดแย้งภำยในเลือดของบุตรหลำนเจ้ำที่ห ้ำหั ่นกันเองแดงก ่ำทั ่วท้องถนนของเจ้ำแล้วหนอ {GC<br />
29.1} {GCth17 24.1}<br />
ทุกสิ่งที่พระคริสต ์ทรงท ำนำยไว้เกี่ยวกับควำมพินำศของกรุงเยรูซำเล็มเกิดขึ้นจริงตำมตัวอักษรชำวยิ<br />
วประสบกับควำมจริงแห่งพระด ำรัสเตือนของพระองค ์ที่ว่ำ“ท่ำนทั้งหลำยจะตวงให้ผู้อื่นด้วยทะนำนอันใดพ<br />
ระเจ้ำจะทรงตวงให้พวกท่ำนด้วยทะนำนอันนั้น” มัทธิว 7:2 {GC 29.2} {GCth17 24.2}<br />
หมำยส ำคัญและกำรอัศจรรย ์ต่ำงๆปรำกฏขึ้นล้วนแล้วแต่เป็ นลำงร ้ำยบ่งถึงควำมวิบัติและค ำพิพำกษำ<br />
เวลำกลำงดึกในยำมค ่ำคืนมีแสงที่ผิดธรรมชำติส่องอยู่เหนือพระวิหำรและแท่นบูชำในขณะที่ดวงสุริยันเลื่<br />
อนลับขอบฟ้ ำมองเห็นหมู่เมฆเป็ นภำพขบวนรถม้ำและเหล่ำนักรบชุมนุมกันพร ้อมจะออกศึกปุโรหิตที่ปร<br />
ะกอบพิธีในสถำนศักดิ์สิทธิ์ยำมรำตรีกำลต้องตื่นตระหนกกับเสียงลึกลับรำวกับแผ่นดินโลกสั ่นไหวและมีเ<br />
สียงผู้คนจ ำนวนมำกมำยร ้องตะโกนโหวกเหวกขึ้นว่ำ“ให้เรำออกไปจำกที่นี่กันเถอะ”ประตูเมืองบำนใหญ่<br />
ทำงทิศตะวันออกเปิดออกกลำงดึกโดยมือที่ไร ้ร่องรอยเป็ นประตูที่หนักมำกขนำดชำยหนุ่มยี่สิบคนก็ยังแ<br />
ทบปิดไม่ไหวทั้งยังถูกยึดให้แน่นด้วยแท่งเหล็กขนำดมหึมำที่ฝังลึกลงถึงชั้นหินแข็ง Milman, The<br />
History of the Jews เล่มที่ 13 {GC 29.3} {GCth17 24.3}<br />
เป็ นเวลำเจ็ดปีที่ชำยผู้หนึ่งเดินขึ้นล่องไปมำตำมถนนหนทำงในกรุงเยรูซำเล็มพลำงร ้องประกำศถึงควำ<br />
มวิบัติที่จะตกแก่เมืองนี้เขำเฝ้ ำร ้องเพลงศพอันเปล่ำเปลี่ยวทั้งกลำงวันและกลำงคืนว่ำ<br />
“โอเสียงร ้องจำกทิศตะวันออกเอ๋ยเสียงร ้องจำกทิศตะวันตกเอ๋ยเสียงร ้องจำกลมทั ้งสี่ทิศเอ๋ยเสียงร ้องต่อกรุ<br />
งเยรูซำเล็มและพระวิหำรเอ๋ยเสียงร ้องต่อเจ้ำบ่ำวและเจ้ำสำวเอ๋ยเสียงร ้องต่อประชำกรทั้งสิ้นเอ๋ย” Ibid.<br />
บุรุษแปลกหน้ำผู้นี้ถูกจองจ ำและโบยตีทว่ำหำมีเสียงพร ่ำบ่นปริออกจำกริมฝีปำกของเขำไม่หำกจะมีก็<br />
แต่เพียงเสียงตอบรับต่อค ำเหยียดหยำมและควำมทำรุณที่เอ่ยขึ้นว่ำ“วิบัติวิบัติแก่กรุงเยรูซำเล็ม”<br />
“วิบัติวิบัติจะมีแก่ผู้ที่อำศัยอยู่ในนั้น”<br />
เสียงร ้องเตือนของเขำไม่ได้ยุติลงจนกระทั ่งเขำถูกสังหำรในระหว่ำงกำรล้อมกรุงตำมที่เขำท ำนำยไว้<br />
{GC 30.1} {GCth17 24.4}<br />
23
ไม่มีคริสเตียนสักคนพินำศไปในควำมย่อยยับของกรุงเยรูซำเล็มพระคริสต ์ทรงโปรดประทำนค ำเตือนแ<br />
ก่สำวกทั้งหลำยของพระองค ์และทุกคนที่เชื่อในพระด ำรัสของพระองค ์ต่ำงคอยเฝ้ ำดูหมำยส ำคัญที่ทรงสั<br />
ญญำไว้นั้นพระเยซูตรัสว่ำ“เมื่อพวกท่ำนเห็นกองทัพมำตั้งโอบล้อมกรุงเยรูซำเล็มจงรู ้ว่ำวิบัติของเมืองนั ้น<br />
ใกล้เข้ำมำแล้วเวลำนั้นให้คนที่อยู่ในแคว้นยูเดียหนีไปบนภูเขำและคนที่อยู่ในเมืองให้ออกจำกที่นั ่น” ลูกำ<br />
21:20, 21<br />
ภำยหลังจำกที่ชำวโรมันภำยใต้ค ำบัญชำของนำยพลเซสทีอัสล้อมอยู่รอบกรุงพวกเขำกลับถอนทัพอ<br />
อกไปอย่ำงไม่คำดฝันทั้งๆที่สถำนกำรณ์ทุกอย่ำงดูรำวกับจะเอื้อต่อกำรบุกเข้ำจู่โจมในขณะที่แม่ทัพชำวโร<br />
มันถอนกองก ำลังของเขำถอยร่นออกไปโดยไม่ทรำบสำเหตุแม้แต่น้อยนั ้นบรรดำผู้ที่ตกอยู่ในวงล้อมเกือ<br />
บจะยอมพ่ำยแพ้เสียแล้วพวกเขำหมดหวังที่จะทัดทำนแต่ลู่ทำงอันกอปรด้วยพระเมตตำคุณของพระเจ้ำ<br />
ก ำลังน ำพำสถำนกำรณ์ต่ำงๆให้ส่งผลดีต่อประชำกรของพระองคเองคริสเตียนผู้เฝ้ ์<br />
ำระวังมองเห็นหมำย<br />
ส ำคัญที่ทรงสัญญำไว้และบัดนี้เป็ นโอกำสส ำหรับทุกคนที่จะปฏิบัติตำมค ำเตือนของพระผู้ช่วยให้รอดที่ท<br />
รงหยิบยื่นมำให้นั้นพระองค ์ทรงพลิกสถำนกำรณ์จนไม่มีผู้ใดไม่ว่ำชำวยิวหรือชำวโรมันอำจที่จะขัดขวำง<br />
กำรหลบหนีของพวกคริสเตียนได้เมื่อนำยพลเซสทีอัสถอยทัพกลับไปทหำรชำวยิวฝ่ ำวงล้อมออกจำกกรุ<br />
งเยรูซำเล็มไล่ตำมกองทัพที่ก ำลังถอยร่นไปนั้นและในระหว่ำงที่กองทหำรทั้งสองฝ่ ำยเข้ำประจัญกันอย่ำง<br />
ดุเดือดนี้เองพวกคริสเตียนจึงได้โอกำสหลบหนีออกจำกเมืองอีกทั ้งในเวลำนี้ตำมชนบทก็ไร ้ศัตรูผู้คอยสกั<br />
ดกั้นอีกด้วยชำวยิวชุมนุมกันอยู่ที่กรุงเยรูซำเล็มเพื่อเฉลิมฉลองเทศกำลอยู่เพิงในช่วงที่มีกำรล้อมกรุงฉะ<br />
นั้นพวกคริสเตียนทั ่วทั้งแผ่นดินจึงหลบหนีไปได้โดยไม่มีใครขัดขวำงด้วยประกำรฉะนี้พวกเขำรีบเร่งรุดห<br />
ลบหนีไปยังสถำนที่อันปลอดภัยอย่ำงไม่รั้งรอพวกเขำหนีไปยังเมืองเพลลำในดินแดนเพเรียซึ่งอยู่อีกฟำก<br />
หนึ่งของแม่น ้ำจอร ์แดน {GC 30.2} {GCth17 25.1}<br />
กองก ำลังชำวยิวที่ไล่ตำมนำยพลเซสทีอัสและกองทัพของเขำไปนั ้นได้โค่นกองระวังหลังของพวกเขำ<br />
ลงอย่ำงเหี้ยมโหดรำวกับจะผลำญพวกเขำให้สิ้นซำกกองทัพโรมันร่นถอยไปได้ส ำเร็จก็จริงแต่ก็เป็ นไปด้ว<br />
ยควำมยำกล ำบำกยิ่งนักส่วนกองก ำลังชำวยิวนั้นรอดพ้นกลับไปได้โดยแทบไม่ได้รับกำรสูญเสียเลยพวก<br />
เขำกลับเข้ำกรุงเยรูซำเล็มอย่ำงผู้มีชัยพร ้อมด้วยข้ำวของต่ำงๆที่ยึดมำได้แต่กระนั้นก็ดีควำมส ำเร็จที่เห็น<br />
อยู่ในครั้งนี้รังแต่จะน ำควำมเลวร ้ำยมำสู่พวกเขำมันปลุกเร ้ำให้พวกเขำมีใจหยิ่งผยองพองขนต่อชำวโรมั<br />
นอันเป็ นกำรเร่งควำมวิบัติที่เหนือค ำบรรยำยให้ตกลงบนเมืองที่ก ำลังจะพินำศนี้ {GC 31.1} {GCth17<br />
25.2}<br />
ควำมหำยนะที่ตกแก่กรุงเยรูซำเล็มครำเมื่อถูกล้อมเมืองไว้อีกครั ้งโดยนำยพลทิตัสนั้นเป็ นหำยนะที่น่ำ<br />
สยองขวัญยิ่งนักบ้ำนเมืองก ำลังอยู่ในห้วงเวลำของกำรเฉลิมฉลองเทศกำลปัสกำจึงมีชำวยิวนับล้ำนมำร่<br />
วมชุมนุมกันภำยในก ำแพงเมืองก่อนหน้ำนี้คลังอำหำรของพวกเขำถูกท ำลำยไปเนื่องด้วยควำมอิจฉำริษ<br />
ยำและกำรผูกพยำบำทของฝ่ ำยศัตรูซึ่งหำกเก็บรักษำเอำไว้อย่ำงดีแล้วก็จะมีเสบียงเลี้ยงดูผู้ที่อำศัยอยู่ใน<br />
เมืองได้เป็ นเวลำแรมปีและบัดนี้พวกเขำต้องประสบกับควำมอดอยำกขำดแคลนขั ้นร ้ำยแรงข้ำวสำลีถังห<br />
นึ่งขำยกันหนึ่งตะลันต ์ควำมหิวโหยมีอำกำรรุนแรงมำกถึงขนำดที่ผู้คนต้องกัดกินหนังจำกเข็มขัดจำกรอ<br />
งเท้ำและหนังที่หุ้มโล่ของพวกเขำเองมีคนจ ำนวนมำกแอบย่องออกไปในยำมค ่ำคืนเพื่อเก็บพืชป่ ำที่ขึ้นเอ<br />
24
งตำมธรรมชำติบริเวณนอกก ำแพงเมืองแม้จะมีหลำยคนถูกจับได้และถูกฆ่ำตำยอย่ำงโหดเหี้ยมอ ำมหิตแล<br />
ะคนที่หนีรอดปลอดภัยก็มักจะถูกปล้นเอำข้ำวของที่เก็บหำมำได้ด้วยควำมเสี่ยงอย่ำงมหันต ์นั้นไปเสียพว<br />
กผู้มีอ ำนำจปฏิบัติเยี่ยงสัตว เดียรัจฉำนต่อผู้ที่อดอยำกขำดแคลนเพื่อขู<br />
์<br />
่กรรโชกเอำกระทั ่งเศษอำหำรมื้อ<br />
สุดท้ำยที่พวกเขำอำจซุกซ่อนไว้และบ่อยครั้งที่ควำมทำรุณโหดร ้ำยนี้มักจะเป็ นกำรกระท ำของพวกที่กินอ<br />
ยู่อย่ำงอิ่มหน ำส ำรำญและพวกที่ต้องกำรเพียงเพื่อจะกักเก็บเสบียงกรังไว้ส ำหรับอนำคตเท่ำนั้น<br />
{GC<br />
31.2} {GCth17 26.1}<br />
คนนับพันๆต้องตำยเพรำะกันดำรอำหำรและโรคระบำดดูเหมือนว่ำควำมรักควำมเอื้ออำทรตำมสัญชำ<br />
ตญำณมนุษย ์จะสูญสิ้นไปสำมีต่ำงหยิบฉวยข้ำวของของภรรยำภรรยำก็ฉกชิงเอำของของสำมีตนภำพลู<br />
กๆที่ก ำลังยื้อแย่งอำหำรจำกปำกของพ่อแม่ผู้แก่เฒ่ำมีปรำกฏให้เห็นค ำถำมของผู้เผยพระวจนะที่มีอยู่ว่ำ<br />
“ผู้หญิงจะลืมบุตรของนำงที่ยังกินนมอยู่หรือ” หำค ำตอบได้ภำยในก ำแพงเมืองที่ก ำลังพินำศนี้คือว่ำ<br />
“มือของหญิงที่ใจเมตตำกลับเอำลูกของตัวต้มกินลูกถูกต้มเป็ นอำหำรในยำมที่ควำมหำยนะมำสู่ประชำช<br />
นของข้ำพเจ้ำ” อิสยำห ์ 49:15 เพลงคร ่ำครวญ 4:10 และเนื้อควำมที่ว่ำ<br />
“ผู้หญิงส ำรวยและส ำอำงในหมู่พวกท่ำนซึ่งไม่เคยย่ำงเท้ำลงดินเพรำะเป็ นคนส ำอำงและส ำรวยอย่ำงนั ้นจะ<br />
มีตำที่ประสงค ์ร ้ำยต่อสำมีในอ้อมอกของเธอและต่อบุตรชำยและบุตรสำวของเธอ….และลูกแดงที่เพิ่งคลอ<br />
ดเพรำะว่ำเธอจะแอบกินเป็ นอำหำรเพรำะขัดสนทุกอย่ำงในกำรถูกล้อมและในควำมทุกข ์ล ำบำกซึ่งศัตรูข<br />
องท่ำนมำท ำให้ท่ำนทุกข ์ล ำบำกทุกเมือง” เฉลยธรรมบัญญัติ 28:56, 57 {GCth17 26.2}<br />
ได้ส ำเร็จลงอีกครั้งตำมค ำพยำกรณ์ที่กล่ำวเตือนไว้เมื่อ 1,400 ปีก่อน {GC 32.1} {GCth17 27.1}<br />
บรรดำผู้น ำชำวโรมันพยำยำมท ำให้ชำวยิวขวัญหนีดีฝ่ อเพื่อต้องกำรให้พวกเขำยอมจ ำนนเป็ นเชลยแ<br />
ละเมื่อใดที่เชลยเหล่ำนั้นขัดขืนขณะโดนจับจะถูกโบยตีถูกทรมำนและถูกตรึงไว้บนกำงเขนที่หน้ำก ำแพงเ<br />
มืองในแต่ละวันจะมีผู้คนนับร ้อยถูกฆ่ำตำยในลักษณะเช่นนี้และภำรกิจอันน่ำสะพรึงกลัวนี้ด ำเนินต่อไปจน<br />
กระทั ่งตำมหุบเขำเยโฮชำฟัทและที่คำลวำรีมีกำงเขนปักอยู่หนำแน่นเต็มไปหมดจนแทบจะไม่มีช่องว่ำงให้เ<br />
ดินไปมำระหว่ำงกันค ำแช่งสำปอันน่ำครั ่นคร ้ำมซึ่งเคยประกำศไว้ที่หน้ำบัลลังก ์พิพำกษำของปีลำตที่ว่ำ“ใ<br />
ห้ควำมผิดเรื่องควำมตำยของเขำตกอยู่กับเรำและลูกๆของเรำ” มัทธิว 27:25 {GCth17 27.2}<br />
เกิดขึ้นกับพวกเขำอย่ำงน่ำสยดสยอง {GC 32.2} {GCth17 27.3}<br />
ทิตัสมุ่งหวังให้ภำพเหตุกำรณ์อันสุดสยองนี้สิ้นสุดลงและหำกเป็ นเช่นนั้นแล้วกรุงเยรูซำเล็มก็จะรอดพ้<br />
นจำกวำระสุดท้ำยที่เต็มขนำดของเธอเขำรู ้สึกขนลุกขนพองเมื่อเห็นซำกศพวำงเป็ นกองๆตำมหุบเขำเข<br />
ำมองดูพระวิหำรอันงำมวิจิตรตระกำรตำจำกสันเขำมะกอกเทศรำวกับผู้ที่ต้องมนต เสน่ห ์ ์ทั้งยังออกค ำสั ่ง<br />
ห้ำมผู้ใดแตะต้องแม้แต่ศิลำสักก้อนเดียวก่อนที่เขำจะพยำยำมบุกยึดป้ อมปรำกำรนี้เขำวอนขอต่อผู้น ำช<br />
ำวยิวอย่ำงจริงจังว่ำอย่ำบีบคั้นให้เขำท ำสถำนศักดิ์สิทธิ์ให้เป็ นมลทินด้วยโลหิตหำกพวกเขำจะยอมก้ำวอ<br />
อกมำและต่อสู้กันที่ใดที่หนึ่งตรงบริเวณอื่นก็จะไม่มีชำวโรมันสักคนอำจท ำลำยควำมบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ขอ<br />
งพระวิหำรได้โยเซฟัสเองก็ขอร ้องด้วยค ำวิงวอนที่ซำบซึ้งใจอย่ำงที่สุดเพื่อให้พวกเขำยอมจ ำนนและช่วยตั<br />
วของพวกเขำเองรวมทั้งเมืองและสถำนนมัสกำรของพวกเขำให้รอดปลอดภัยแต่ถ้อยค ำวิงวอนของเขำก<br />
25
ลับถูกสนองตอบด้วยค ำแช่งสำปอันน่ำขมขื่นพวกเขำพุ่งหอกเข้ำใส่ชำยผู้นั้นผู้เป็ นคนไกล่เกลี่ยรำยสุดท้<br />
ำยของพวกเขำในขณะที่ก ำลังยืนอ้อนวอนเพื่อพวกเขำอยู่ชำวยิวปฏิเสธค ำอ้อนวอนต่ำงๆของพระบุตรข<br />
องพระเจ้ำเสียแล้วและบัดนี้ค ำทักท้วงและค ำวิงวอนรังแต่จะท ำให้พวกเขำยืนกรำนอย่ำงหนักหน่วงยิ่งขึ้นใ<br />
นอันที่จะท้ำทำยจนถึงที่สุดควำมพยำยำมที่จะปกป้ องพระวิหำรของทิตัสไร ้ผลเพรำะมีท่ำนผู้หนึ่งซึ่งใหญ่ก<br />
ว่ำลั ่นประกำศิตไว้แล้วว่ำศิลำสักก้อนที่ซ ้อนทับกันอยู่ก็จะไม่มี {GC 32.3} {GCth17 27.4}<br />
ควำมดื้อรั้นชนิดหัวชนฝำของบรรดำผู้น ำชำวยิวและอำชญำกรรมอันน่ำอุจำดที่ก่อกันขึ้นภำยในเมือ<br />
งที่ถูกล้อมนี้กระตุ้นให้ชำวโรมันรู ้สึกขยะแขยงและบันดำลโทสะของพวกเขำสุดท้ำยทิตัสตัดสินใจจู่โจมเข้<br />
ำบุกยึดพระวิหำรทว่ำเขำตั้งใจว่ำหำกเป็ นไปได้เขำจะปกป้ องพระวิหำรไว้ไม่ให้ถูกท ำลำยแต่ค ำบัญชำของ<br />
เขำถูกเพิกเฉยหลังจำกที่เขำกลับเข้ำไปพักในเต็นท ์ของตนในเวลำกลำงคืนชำวยิวจู่โจมออกจำกพระวิห<br />
ำรบุกเข้ำโจมตีทหำรที่อยู่ภำยนอกในขณะที่สู้รบกันอยู่นั้นทหำรนำยหนึ่งโยนดุ้นฟืนที่ติดไฟผ่ำนเข้ำไปใ<br />
นช่องประตูมุกและทันใดนั้นเองห้องโถงที่รำยล้อมไปด้วยไม้สนสีดำร ์รอบๆสถำนศักดิ์สิทธิ์ก็เกิดลุกไหม้ขึ้น<br />
ทิตัสเร่งรีบไปยังที่เกิดเหตุตำมมำด้วยนำยพลและทหำรของเขำเขำสั ่งกำรให้พวกทหำรดับเพลิงแต่ไม่มีใค<br />
รฟังเสียงของเขำบรรดำทหำรต่ำงโยนดุ้นฟืนที่ติดไฟเข้ำไปในห้องโถงที่อยู่ถัดจำกพระวิหำรด้วยควำมโกร<br />
ธจัดจำกนั้นพวกเขำก็ชักดำบของตนออกไล่ฆ่ำคนจ ำนวนมำกมำยมหำศำลผู้หวังพึ่งที่ตรงนั้นเป็ นที่หลบ<br />
ภัยโลหิตไหลนองลงมำตำมขั้นบันไดพระวิหำรดุจดั ่งสำยธำรชำวยิวนับพันนับหมื่นพินำศเสียงร ้องตะโกน<br />
ของผู้คนดังขึ้นกลบเสียงสงครำมว่ำ “อิชำโบด” ซึ่งแปลว่ำสง่ำรำศีละไปเสียแล้ว {GC 33.1} {GCth17<br />
27.5}<br />
“ทิตัสรู ้ดีว่ำเขำไม่อำจยับยั้งควำมเดือดดำลของกองทัพลงได้เขำจึงเข้ำไปส ำรวจภำยในตัวอำคำรศักดิ์<br />
สิทธิ์พร ้อมกับนำยทหำรของเขำควำมโอ่อ่ำตระกำรท ำให้พวกเขำถึงกับตะลึงงันและในขณะที่เปลวไฟยังล<br />
ำมมำไม่ถึงวิสุทธิสถำนเขำใช ้ควำมพยำยำมเป็ นครั้งสุดท้ำยปกป้ องสถำนที่นั้นไม่ให้ถูกไฟคลอกเขำผละ<br />
ออกไปและก ำชับพวกทหำรซ ้ำอีกครั้งให้ช่วยกันสกัดเพลิงไม่ให้ลุกลำมนำยร ้อยลิเบอเริลลีสพยำยำมก ำกั<br />
บให้นำยทหำรในกองของเขำปฏิบัติตำมค ำสั ่งทว่ำแม้แต่ควำมเคำรพย ำเกรงที่มีต่อองค ์จักรพรรดิก็ยังต้อง<br />
ยอมยกธงขำวให้กับควำมอำฆำตแค้นที่มีต่อชำวยิวควำมกระสันในกำรท ำศึกสงครำมและควำมโลภหวังป<br />
ล้นสะดมทรัพย ์สินพวกทหำรมองเห็นข้ำวของรอบตัวแวววับไปด้วยทองค ำที่ส่องระยับจับตำต้องกับแสงเป<br />
ลวไฟอันโชติช่วงพวกเขำคำดว่ำคงจะมีสมบัติมหำศำลวำงกองอยู่ในศักดิ์สิทธิ์สถำนทหำรนำยหนึ่งยัดขี้ไ<br />
ต้เข้ำไประหว่ำงบำนพับประตูโดยไม่ทันคิดอำคำรทั้งหลังลุกเป็ นไฟในทันทีเปลวเพลิงและเขม่ำควันที่ด ำโ<br />
ขมงท ำให้พวกทหำรจ ำต้องถอยกรูดออกมำแล้วอำคำรอันโอ่อ่ำก็ถูกปล่อยทิ้งไว้ให้เป็ นไปตำมจุดจบของมั<br />
น {GC 33.2} {GCth17 28.1}<br />
“ช่ำงเป็ นภำพที่น่ำขนลุกขนพองส ำหรับชำวโรมันแล้วส ำหรับชำวยิวเล่ำพวกเขำมองเห็นเป็ นเช่นไรย<br />
อดเขำทั้งลูกที่เชิดตัวเมืองให้ตั้งตระหง่ำนสูงเด่นขึ้นเกิดลุกไหม้ดั<br />
่งภูเขำไฟตึกรำมบ้ำนช่องหลังแล้วหลังเล่<br />
ำถล่มทลำยลงส่งเสียงดังสนั ่นหวั ่นไหวแล้วก็ถูกกลืนเข้ำไปในห้วงเหวลึกที่ร ้อนเป็ นไฟแผ่นหลังคำไม้สนสี<br />
ดำรเป็ ์ นเสมือนแผ่นเปลวไฟยอดหลังคำพระวิหำรทองค ำส่องประกำยคล้ำยล ำแสงเฉดสีแดงเปลวเพลิงแล<br />
ะเขม่ำควันพวยพุ่งออกจำกหอคอยประตูเมืองเป็ นแนวยำวภูเขำโดยรอบสว่ำงไสวขึ้นจึงเห็นภำพผู้คนที่จั<br />
26
บเป็ นกลุ่มๆในที่มืดก ำลังเฝ้ ำดูกระบวนกำรแห่งกำรท ำลำยล้ำงด้วยควำมหวำดกลัวจนขนพองสยองเกล้ำ<br />
ฝูงชนโผล่หน้ำสลอนตำมก ำแพงและที่สูงต่ำงๆของตัวเมืองตอนบนบ้ำงก็มีใบหน้ำซีดเซียวด้วยควำมเจ็บ<br />
ปวดสิ้นหวังบ้ำงก็หน้ำถมึงทึงด้วยควำมอึดอัดคับแค้นเสียงร ้องตะโกนของพวกทหำรโรมันขณะที่ก ำลังวิ่งไ<br />
ปมำและเสียงโหยหวนของพวกกบฏที่ก ำลังพินำศในเปลวเพลิงระคนกับเสียงขู ่ค ำรำมของมหำอัคคีภัยแล<br />
ะเสียงฟ้ ำฟำดของท่อนไม้ที่ร่วงกรำวเสียงกู่ก้องของขุนเขำสะท้อนหรือส่งเสียงอึกทึกครึกโครมของผู้คนที่<br />
อยู่บนที่สูงให้ย้อนกลับมำตลอดทั้งแนวก ำแพงเมืองมีแต่เสียงกรีดร ้องคร ่ำครวญดังกังวำนไปทั ่วผู้ที่ก ำลังจ<br />
ะสิ้นใจเพรำะควำมหิวโหยรวบรวมก ำลังเฮือกสุดท้ำยของตนเพื่อร ้องครวญครำงถึงควำมเดียวดำยอำดูร<br />
{GC 34.1} {GCth17 28.2}<br />
“กำรสังหำรหมู่ที่เกิดขึ้นภำยในดุเดือดกว่ำภำพที่มองเห็นจำกภำยนอกทั้งชำยและหญิงคนแก่เฒ่ำและ<br />
คนหนุ่มสำวกบฏและปุโรหิตคนที่ขัดขืนและคนที่วอนขอควำมเมตตำต่ำงถูกฟันทิ้งในกำรสังหำรโหดอย่ำ<br />
งไม่เลือกหน้ำไปตำมๆกันเหยื่อมีจ ำนวนมำกกว่ำผู้ไล่ล่ำพวกแม่ทัพนำยกองถึงกับต้องตะกำยข้ำมกองศพ<br />
เพื่อปฏิบัติภำรกิจกำรฆ่ำล้ำงเผ่ำพันธุ ์ในครั้งนี้” Milman, The History of the Jews, เล่มที่ 16 {GC<br />
35.1} {GCth17 29.1}<br />
ภำยหลังจำกที่พระวิหำรถูกกวำดล้ำงจนรำบคำบไม่นำนเมืองทั ้งเมืองก็ตกอยู่ในอุ้งมือของชำวโรมันบร<br />
รดำผู้น ำชำวยิวละทิ้งป้ อมปรำกำรอันแข็งแกร่งของพวกเขำไปเสียมีเหลือไว้เพียงควำมวังเวงให้นำยพลทิ<br />
ตัสเขำจ้องมองที่มั ่นเหล่ำนั้นด้วยควำมประหลำดใจอย่ำงมำกยิ่งและเอ่ยขึ้นว่ำพระเจ้ำประทำนสำรพัดสิ่งไว้<br />
ในมือของเขำแล้วเพรำะไม่มีเครื่องจักรกลใดไม่ว่ำจะมีก ำลังมำกแค่ไหนอำจมีชัยเหนือเชิงเทินขนำดมหึม<br />
ำเหล่ำนี้ได้ทั้งเมืองและพระวิหำรถูกรื้อทิ้งจนถึงฐำนรำกและพื้นดินตรงบริเวณที่พระนิเวศศักดิ์สิทธิ์ เคยตั้ง<br />
อยู่ “ถูกไถเหมือนไถนำ” เยเรมีย ์ 26:18<br />
ในกำรโอบล้อมและกำรสังหำรที่กล่ำวมำนี้มีคนจ ำนวนมำกกว่ำล้ำนพินำศไปส่วนพวกที่รอดพ้นมำได้ก็ถู<br />
กจับเป็ นเชลยถูกขำยเป็ นทำสถูกลำกไปกรุงโรมเพื่อประดับชัยให้แก่ผู้พิชิตถูกโยนเข้ำใส่สัตว ์ป่ ำในโรงมห<br />
รสพหรือถูกกระจัดกระจำยไปเป็ นคนพเนจรพลัดถิ่นทั ่วแผ่นดินโลก {GC 35.2} {GCth17 29.2}<br />
พวกยิวตีเหล็กท ำตรวนของตนเองพวกเขำเติมถ้วยแห่งพระพิโรธจนเต็มล้นเพื่อตัวของเขำเองในกำร<br />
กวำดล้ำงจนสิ้นซำกที่เกิดขึ้นกับคนทั้งชำติและในควำมทุกข ์ยำกทั้งปวงอันเป็ นผลพวงของกำรแตกกระ<br />
ซ่ำนเซ็นนั้นพวกเขำเพียงก ำลังเกี่ยวเก็บผลน ้ำมือของตนที่หว่ำนไว้ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ<br />
“โออิสรำเอลเอ๋ยเรำจะท ำลำยเจ้ำ” “เจ้ำสะดุดก็เพรำะบำปผิดของเจ้ำ” โฮเชยำ 13:9;<br />
14:1บ่อยครั้งที่ควำมทุกข ์ยำกของพวกเขำมักถูกมองว่ำเป็ นกำรลงพระอำชญำจำกค ำบัญชำโดยตรงข<br />
องพระเจ้ำจอมหลอกลวงจึงใช ้วิธีนี้เองเป็ นลู่ทำงอ ำพรำงผลงำนของมันพระเจ้ำจะทรงเพิกถอนควำมคุ้มค<br />
รองของพระองค ์ออกและปล่อยให้ซำตำนเข้ำครอบง ำพวกเขำได้ตำมอ ำเภอใจก็ต่อเมื่อพวกเขำปฏิเสธคว<br />
ำมรักควำมเมตตำของพระองค ์อย่ำงหนักหน่วงควำมโหดเหี้ยมอ ำมหิตที่ปรำกฏให้เห็นในควำมพินำศของ<br />
กรุงเยรูซำเล็มเป็ นเครื่องแสดงให้เห็นถึงแรงพยำบำทของซำตำนที่มีต่อผู้ที่ยอมก้มหัวให้กับมัน<br />
35.3} {GCth17 29.3}<br />
{GC<br />
27
เรำไม่อำจทรำบได้เลยว่ำเรำเป็ นหนี้บุญคุณพระคริสต ์มำกเพียงไรส ำหรับสันติสุขและควำมคุ้มครองที่ไ<br />
ด้รับอ ำนำจที่คอยหน่วงเหนี่ยวของพระเจ้ำนี้เองที่คอยปกป้ องมวลมนุษย ์ไม่ให้ถล ำเข้ำสู่กำรครอบง ำของ<br />
ซำตำนอย่ำงเต็มตัวคนดื้อรั้นและคนอกตัญญูมีเหตุผลมำกมำยพอที่จะส ำนึกในบุญคุณของพระเจ้ำส ำห<br />
รับพระเมตตำและควำมอดกลั้นพระทัยนำนของพระองค ์ที่ทรงเหนี่ยวรั้งอ ำนำจชั ่วและภยันตรำยของเหล่ำ<br />
มำรร ้ำยไว้แต่เมื่อมนุษย ์ล่วงล ้ำจนเกินพิกัดควำมอดทนของพระเจ้ำอ ำนำจที่คอยหน่วงเหนี่ยวนั้นก็จะถูกเ<br />
พิกถอนออกไปพระเจ้ำจะไม่ทรงยืนต่อหน้ำคนบำปในฐำนะเพชฌฆำตตำมค ำตัดสินที่มีต่อผู้ล่วงละเมิดแ<br />
ต่พระองค ์จะทรงละผู้ที่ปฏิเสธพระเมตตำคุณของพระองค ์ไว้ตำมล ำพังเพื่อเก็บเกี่ยวสิ่งที่พวกเขำหว่ำนทุก<br />
ล ำแสงที่ถูกดับทุกค ำตักเตือนที่ถูกดูหมิ่นหรือมองข้ำมทุกตัณหำที่ไปหมกมุ่นทุกกำรล่วงละเมิดที่มีต่อพร<br />
ะบัญญัติของพระเจ้ำล้วนแต่เป็ นเมล็ดพันธุ ์ที่ถูกหว่ำนลงซึ่งจะให้ผลผลิตที่แน่นอนในฤดูเก็บเกี่ยวในที่สุด<br />
พระวิญญำณของพระเจ้ำที่ถูกเมินเฉยอยู่เรื่อยมำก็จะถอนตัวออกไปจำกคนบำปแล้วจะไม่มีอ ำนำจใดเหลื<br />
ออยู่เพื่อคอยควบคุมตัณหำชั ่วของจิตวิญญำณและคุ้มครองพวกเขำให้พ้นจำกกำรผูกพยำบำทและกำร<br />
เป็ นศัตรูกันกับซำตำนอีกต่อไปควำมพินำศของกรุงเยรูซำเล็มเป็ นค ำเตือนที่ส ำคัญและน่ำคร ้ำมเกรงส ำห<br />
รับทุกคนที่ล้อเล่นกับข้อเสนอแห่งพระคุณของพระเจ้ำและค ำวิงวอนแห่งพระเมตตำของพระองค ์ไม่เคยมี<br />
พยำนหลักฐำนใดที่หนักแน่นไปกว่ำนี้ที่แสดงให้เห็นถึงควำมเกลียดชังต่อบำปและกำรลงทัณฑ ์อย่ำงเด็ดข<br />
ำดที่จะสนองตอบต่อผู้ที่กระท ำควำมผิด {GC 36.1} {GCth17 30.1}<br />
ค ำพยำกรณ์ของพระผู้ช่วยให้รอดในเรื่องกำรพิพำกษำที่มำเยือนกรุงเยรูซำเล็มเป็ นค ำท ำนำยถึงอีกเห<br />
ตุกำรณ์หนึ่งที่จะต้องส ำเร็จลงด้วยเช่นกันซึ่งควำมพินำศย่อยยับที่เกิดขึ้นกับกรุงนั้นเป็ นแต่เพียงเงำลำงๆ<br />
เรำอำจมองเห็นวำระสุดท้ำยของโลกที่ปฏิเสธพระเมตตำคุณของพระเจ้ำและเหยียบย ่ำพระบัญญัติของพร<br />
ะองค ์ได้จำกจุดจบของเมืองที่ทรงเลือกสรรนี้ได้บ้ำงบันทึกที่จำรึกถึงเรื่องรำวควำมทุกขเวทนำของมวลม<br />
์<br />
นุษย ์ที่โลกได้เคยเป็ นพยำนไว้เกี่ยวกับอำชญำกรรมที่อุบัติขึ้นตลอดระยะเวลำอันยำวนำนหลำยศตวรรษ<br />
นั้นล้วนแล้วแต่เป็ นบันทึกแห่งควำมมืดมนเมื่อพินิจดูสิ่งเหล่ำนี้แล้วจิตใจก็เอือมระอำและควำมนึกคิดก็อ่อ<br />
นเปลี้ยไปควำมน่ำขนพองสยองเกล้ำเคยเป็ นผลลัพธ ์อันเนื่องมำจำกกำรปฏิเสธอ ำนำจของสวรรค ์มำแล้ว<br />
แต่ยังมีอีกภำพหนึ่งปรำกฏขึ้นเพื่อเผยให้เห็นถึงเหตุกำรณ์ในอนำคตที่มืดมนกว่ำบันทึกในอดีตที่มีล ำดับเ<br />
รื่องรำวอันยำวนำนของควำมวุ่นวำยควำมขัดแย้งและกำรปฏิวัติซึ่ง<br />
“กำรรบทั้งสิ้นของนักรบมีเสียงวุ่นวำยและเสื้อคลุมที่เกลือกอยู่ในโลหิต” อิสยำห ์ 9:5 TKJV<br />
เหตุกำรณ์ต่ำงๆเหล่ำนี้ก็ยังมิอำจเปรียบกับควำมน่ำสะพรึงกลัวของวันนั ้นได้เลยคือเมื่อพระวิญญำณที่ค<br />
อยหน่วงเหนี่ยวของพระเจ้ำจะถูกถอนออกไปจำกคนชั ่วอย่ำงสิ้นเชิงเมื่อนั้นจะไม่มีสิ่งใดคอยยับยั้งควำมเดื<br />
อดพล่ำนของตัณหำมนุษย ์และควำมโกรธแค้นของซำตำนได้อีกต่อไปแล้วโลกนี้ก็จะเห็นผลลัพธ ์แห่งกำร<br />
ปกครองของซำตำนอย่ำงที่ไม่เคยมีปรำกฏให้เห็นมำก่อน {GC 36.2} {GCth17 30.2}<br />
4:3)<br />
แต่ในวันนั้นประชำกรของพระเจ้ำจะได้รับกำรช่วยกู้คือทุกคนที่มีชื่อจดในทะเบียนผู้มีชีวิต (อิสยำห ์<br />
ดังเช่นสมัยที่กรุงเยรูซำเล็มถูกท ำลำยพระคริสต ์ทรงประกำศไว้แล้วว่ำพระองค ์จะเสด็จมำเป็ นครั้งที่สอง<br />
เพื่อรวบรวมผู้สัตย ์ซื่อทั้งปวงของพระองค ์ไปอยู่กับพระองค ์“มนุษย ์ทุกชำติทั ่วโลกจะทุกข ์โศกแล้วจะเห็นบุ<br />
28
ตรมนุษย ์เสด็จมำบนเมฆในท้องฟ้ ำทรงฤทธำนุภำพและทรงพระรัศมีอย่ำงยิ่งแล้วพระองค ์จะทรงส่งทูตสวร<br />
รค ์ทั้งหลำยของพระองค ์มำด้วยเสียงแตรที่ดังมำกและให้รวบรวมคนทั้งหมดที่พระองค ์ทรงเลือกไว้แล้วจำ<br />
กทั้งสี่ทิศตั้งแต่ที่สุดฟ้ ำข้ำงนี้จนถึงที่สุดฟ้ ำข้ำงโน้น” มัทธิว 24:30, 31<br />
แล้วผู้ที่ไม่เชื่อฟังข่ำวประเสริฐจะถูกประหำรด้วยลมพระโอษฐ ์ของพระองค ์และถูกเผำผลำญให้สูญไปด้<br />
วยกำรเสด็จมำอันรุ่งโรจน์ของพระองค ์ 2 เธสะโลนิกำ 2:8<br />
คนชั ่วทั้งหลำยจะท ำลำยตัวของพวกเขำเองเหมือนอย่ำงชำวอิสรำเอลในสมัยโบรำณพวกเขำสะดุดก็เพร<br />
ำะควำมผิดบำปของพวกเขำด้วยกำรเกลือกกลั้วอยู่กับบำปพวกเขำใช ้ชีวิตเหินห่ำงออกไปจำกเส้นทำงข<br />
องพระเจ้ำอุปนิสัยของพวกเขำถล ำลึกลงไปในควำมชั ่วจนกำรเสด็จมำปรำกฏด้วยพระสิริของพระองค ์กล<br />
ำยเป็ นเพลิงที่เผำผลำญส ำหรับพวกเขำ {GC 37.1} {GCth17 31.1}<br />
ขอให้มนุษย ์ทั้งมวลต่ำงเฝ้ ำระวังเกลือกว่ำพวกเขำจะละเลยต่อบทเรียนที่ทรงให้ไว้ในพระด ำรัสของพระ<br />
คริสตเฉกเช่นที่พระองค ์<br />
์ทรงเตือนสำวกทั้งหลำยถึงเรื่องควำมพินำศของกรุงเยรูซำเล็มด้วยหมำยส ำคัญ<br />
ที่ทรงส ำแดงในควำมวิบัติที่จะมำถึงเพื่อพวกเขำจะหลบหนีได้พระองค ์ก็ทรงเตือนชนชำวโลกในสมัยนี้ถึงค<br />
วำมพินำศในครั้งหลังด้วยเครื่องหมำยแห่งกำลเวลำที่จะมำถึงเพื่อทุกคนจะรอดพ้นจำกพระพิโรธได้ดุจกัน<br />
พระเยซูทรงประกำศว่ำ<br />
“จะมีหมำยส ำคัญที่ดวงอำทิตย ์ที่ดวงจันทร ์และที่ดวงดำวทั้งหลำยและบนแผ่นดินนั้นชำติต่ำงๆก็จะมีค<br />
วำมทุกข ์” ลูกำ 21:25 มัทธิว 24:29 มำระโก 13:24-26 วิวรณ์ 6:12-17<br />
คนทั้งหลำยที่เฝ้ ำมองเหตุกำรณ์ต่ำงๆที่บ่งไว้ถึงกำรเสด็จมำของพระองค ์<br />
“ก็ให้รู ้ว่ำพระองคเสด็จมำใกล้จะถึงประตูแล้ว” ์<br />
มัทธิว 24:33 พระด ำรัสเตือนของพระองค ์มีอยู่ว่ำ<br />
“เพรำะฉะนั้นท่ำนทั้งหลำยจงเฝ้ ำระวังอยู่” มำระโก 13:35<br />
คนทั้งหลำยที่ใส่ใจในค ำตักเตือนนี้ไม่ได้อยู่ในควำมมืดแล้ววันนั้นไม่น่ำจะมำถึงเขำอย่ำงขโมยมำแต่ส ำหรั<br />
บผู้ที่ไม่เฝ้ ำระวัง “วันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะมำอย่ำงขโมยที่มำในเวลำกลำงคืน” 1 เธสะโลนิกำ 5:2-5<br />
{GC 37.2} {GCth17 31.2}<br />
ชำวโลกยังไม่พร ้อมที่จะรับฟังข่ำวสำรส ำหรับยุคนี้เท่ำๆกับที่ชำวยิวปฏิเสธที่จะรับฟังค ำเตือนของพระ<br />
ผู้ช่วยให้รอดในเรื่องกรุงเยรูซำเล็มเวลำนั้นจะมำถึงเมื่อวันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะมำเยือนคนอธรรมอย่ำง<br />
ไม่ทันรู ้ตัวเมื่อชีวิตยังด ำเนินต่อไปตำมวิถีเดิมๆเมื่อผู้คนต่ำงหมกมุ่นอยู่กับควำมเริงส ำรำญยุ่งเหยิงกับธุร<br />
กิจกำรงำนสับสนอลหม่ำนกับกำรสัญจรไปมำและว้ำวุ่นกับกำรกอบโกยเงินทองเมื่อผู้น ำทำงศำสนำเจริญ<br />
รอยตำมแบบอย่ำงทำงฝ่ ำยโลกและเมื่อผู้คนถูกเกลี้ยกล่อมให้หวังพึ่งในที่ลี้ภัยจอมปลอมเมื่อนั้นแหละดั ่งข<br />
โมยที่แอบย่องมำในยำมวิกำลโดยเจ้ำบ้ำนไม่ทันเฝ้ ำระวังฉันใดควำมพินำศอย่ำงฉับพลันก็จะมำเยือนคน<br />
ที่เลินเล่อและคนอธรรมฉันนั้นและ “พวกเขำจะหนีก็ไม่พ้น” 1 เธสะโลนิกำ 5:3 {GC 38.1} {GCth17<br />
31.3}<br />
29
30
บท 2 - การกดขี่ข่มเหงในศตวรรษต้นๆ<br />
เมื่อพระเยซูทรงเปิดเผยถึงจุดจบของกรุงเยรูซำเล็มและภำพเหตุกำรณ์ของกำรเสด็จมำครั้งที่สองให้แ<br />
ก่สำวกทั้งหลำยของพระองค ์นั้นพระองค ์ทรงท ำนำยถึงประสบกำรณ์ของประชำกรของพระองค ์นับตั้งแต่เ<br />
วลำที่พระองค ์ทรงถูกรับไปจำกพวกเขำจนถึงเวลำที่พระองค ์จะเสด็จกลับมำด้วยฤทธำนุภำพและสง่ำรำศีเ<br />
พื่อปลดปล่อยพวกเขำจำกยอดเขำมะกอกเทศพระผู้ช่วยให้รอดทรงมองเห็นมรสุมที่ก ำลังถำโถมเข้ำมำยั<br />
งคริสตจักรในยุคอัครสำวกและทรงหยั ่งลึกลงไปถึงอนำคตกำลพระเนตรของพระองค เพ่งพินิจถึงมรสุมแห่<br />
์<br />
งกำรท ำลำยล้ำงอันแรงกล้ำที่โหมกระหน ่ำเข้ำใส่บรรดำผู้ติดตำมพระองค ์ในช่วงยุคมืดและยุคแห่งกำรกด<br />
ขี่ข่มเหงที่ก ำลังจะมำถึงในพระด ำรัสเพียงสั้นๆที่กล่ำวถึงหมำยส ำคัญอันน่ำกลัวเหล่ำนั ้นพระองค ์ทรงท ำน<br />
ำยถึงชะตำที่บรรดำเจ้ำผู้ครองโลกนี้จะจัดสรรให้กับคริสตจักรของพระเจ้ำมัทธิว 24:9, 21, 22<br />
ผู้ติดตำมทั้งหลำยของพระคริสต ์จะต้องก้ำวย่ำงไปตำมเส้นทำงแห่งควำมอัปยศอดสูกำรถูกต ำหนิติเตี<br />
ยนและกำรทนทุกข ์ทรมำนอย่ำงเดียวกันกับที่พระอำจำรย ์ของพวกเขำทรงด ำเนินผ่ำนมำแล้วควำมแค้นเ<br />
คืองที่ปะทุขึ้นต่อพระผู้ไถ่ของโลกจะปะทะเข้ำใส่คนทั้งหลำยผู้เชื่อในพระนำมของพระองค ์ {GC<br />
39.1} {GCth17 32.1}<br />
ประวัติศำสตร ์ของคริสตจักรในยุคแรกเป็ นหลักฐำนยืนยันให้เห็นถึงพระด ำรัสอันสมจริงของพระผู้ช่วย<br />
ให้รอดอ ำนำจของโลกและนรกต่ำงประดังกันเข้ำมำเพื่อต่อต้ำนพระคริสต ์ผ่ำนทำงคนทั้งหลำยที่เป็ นผู้ติด<br />
ตำมของพระองค ์ลัทธินอกศำสนำเล็งเห็นว่ำหำกข่ำวประเสริฐได้รับชัยชนะวิหำรและแท่นบูชำของเธอคง<br />
ต้องถูกกวำดล้ำงลงเป็ นแน่ด้วยเหตุนี้เธอจึงรวบรวมกองก ำลังเพื่อออกก ำจัดพวกคริสเตียนไฟแห่งกำรกด<br />
ขี่ถูกจุดให้ลุกขึ้นพวกคริสเตียนถูกปล้นสะดมและต้องระหกระเหินออกจำกบ้ำนเรือนของตนพวกเขำ<br />
“สู้ทนต่อควำมยำกล ำบำกอย่ำงใหญ่หลวง” ฮีบรู 10:32 พวกเขำ<br />
“พบกับกำรเยำะเย้ยและกำรโบยตีและยังถูกล่ำมโซ่และถูกขังคุกด้วย” ฮีบรู 11:36<br />
คนจ ำนวนมำกมำยต้องประทับตรำค ำพยำนของตนด้วยเลือดของพวกเขำเองทั้งขุนนำงและทำสคนร ่ำรว<br />
ยและคนยำกจนคนมีกำรศึกษำและคนไร ้กำรศึกษำต่ำงก็ถูกสังหำรอย่ำงไร ้ควำมปรำนีเฉกเช่นเดียวกัน<br />
{GC 39.2} {GCth17 32.2}<br />
กำรกดขี่ข่มเหงที่เริ่มก่อตัวขึ้นตั้งแต่สมัยของจักรพรรดิเนโรรำวๆช่วงที่เปำโลพลีชีพเพื่อควำมเชื่อขอ<br />
งตนนั้นด ำเนินไปอย่ำงต่อเนื่องเป็ นเวลำหลำยศตวรรษด้วยควำมรุนแรงมำกบ้ำงน้อยบ้ำงคริสเตียนถูกกล่<br />
ำวหำอย่ำงผิดๆว่ำเป็ นอำชญำกรที่น่ำกลัวที่สุดและถูกประณำมว่ำเป็ นต้นเหตุของควำมหำยนะใหญ่หลว<br />
งทั้งปวงอำทิกำรกันดำรอำหำรโรคระบำดร ้ำยแรงและแผ่นดินไหวขณะที่พวกเขำตกเป็ นเป้ ำของควำมเกลี<br />
ยดชังและควำมหวำดระแวงพวกสำยลับที่เห็นแก่ได้เตรียมพร ้อมที่จะทรยศผู้บริสุทธิ์พวกเขำถูกกล่ำวหำว่<br />
ำเป็ นผู้ก่อกำรกบฏต่อรำชอำณำจักรเป็ นมำรศำสนำและเป็ นเหลือบสังคมคนจ ำนวนมำกถูกจับและโยนใ<br />
ห้สัตว ์ป่ ำกัดกินหรือถูกเผำทั้งเป็ นในโรงมหรสพกลำงแจ้งบำงคนถูกตรึงกำงเขนส่วนคนอื่นๆถูกคลุมตัวด้<br />
วยหนังสัตว ์ป่ ำและผลักเข้ำไปยังสนำมกีฬำเพื่อให้สุนัขฉีกกินบ่อยครั้งกำรลงโทษคนเหล่ำนี้ถูกน ำมำเป็ น<br />
ควำมบันเทิงหลักในที่สำธำรณะของเทศกำลรื่นเริงทำงศำสนำฝูงชนจ ำนวนมหำศำลมำร่วมชุมนุมกันเพื่<br />
31
อดูสิ่งที่เพลินตำเพลินใจทั้งส่งเสียงหัวเรำะเยำะเย้ยและปรบไม้ปรบมือให้กับควำมเจ็บปวดเจียนตำยของพว<br />
กเขำ {GC 40.1} {GCth17 32.3}<br />
ไม่ว่ำซอกมุมใดที่ผู้ติดตำมพระคริสต ์หลบซ่อนตัวอยู่พวกเขำจะถูกไล่ล่ำประหนึ่งสัตว ์ป่ ำไล่ล่ำเหยื่อพว<br />
กเขำจ ำต้องเสำะหำที่ลี้ภัยในสถำนที่เปล่ำเปลี่ยวห่ำงไกลจำกผู้คน“สิ้นเนื้อประดำตัวตกระก ำล ำบำกและถู<br />
กท ำทำรุณแผ่นดินโลกไม่คู่ควรกับคนเช่นนั้นเลยเขำพเนจรไปตำมถิ่นทุรกันดำรและตำมภูเขำในถ ้ำและใ<br />
นโพรงใต้ดิน” ฮีบรู 11:37, 38<br />
โพรงใต้ดินเป็ นที่ก ำบังให้คนนับพันๆบริเวณใต้เชิงเขำนอกกรุงโรมมีอุโมงค ์ขุดเป็ นช่องทำงยำวทะลุผ่ำนพื้<br />
นดินและชั้นหินทำงเดินที่มืดและเชื่อมต่อกันเป็ นใยแมงมุมนี้ขยำยวงกว้ำงออกไปนอกก ำแพงเมืองเป็ นระย<br />
ะทำงหลำยกิโลเมตรผู้ติดตำมพระคริสต ์ฝังร่ำงคนตำยไว้ในที่พักสงบใต้ดินเหล่ำนี้และณที่แห่งเดียวกันนี้เ<br />
องที่พวกเขำพบที่พักพิงในยำมที่ตกเป็ นผู้ต้องสงสัยและถูกเนรเทศครำเมื่อพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นแหล่งแห่งชีวิ<br />
ตจะทรงปลุกคนทั้งหลำยที่ต่อสู้จนเต็มก ำลังเมื่อนั้นคนจ ำนวนมำกที่พลีชีพเพื่อพระคริสต ์ก็จะลุกออกมำ<br />
จำกถ ้ำมืดเหล่ำนั้น {GC 40.2} {GCth17 33.1}<br />
ภำยใต้กำรกดขี่ข่มเหงอันโหดเหี้ยมอ ำมหิตบรรดำพยำนฝ่ ำยพระคริสตเหล่ำนี้คงควำมเชื่อของพวกต<br />
์<br />
นไว้มั ่นแม้พวกเขำจ ำต้องสลัดทิ้งควำมสุขสบำยทั้งปวงต้องถูกบดบังจำกล ำแสงของดวงสุริยันต้องสร ้ำงบ้<br />
ำนพักในที่มืดทึบภำยใต้อ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของผืนแผ่นดินกระนั้นพวกเขำก็ไม่เคยปริปำกบ่นแต่กลับ<br />
ให้ค ำหนุนจิตชูใจซึ่งกันและกันด้วยพระวจนะแห่งควำมเชื่อควำมอดทนและควำมหวังเพื่อจะสู้ทนต่อควำม<br />
แร ้นแค้นและควำมทุกข ์ทรมำนซึ่งกำรสูญเสียสิ่งดีๆทั้งหลำยทำงฝ่ ำยโลกก็ไม่อำจกดดันให้พวกเขำละทิ้ง<br />
ควำมเชื่อของตนในพระคริสต ์ได้กำรทดลองต่ำงๆและกำรกดขี่ข่มเหงเป็ นแต่เพียงบันไดที่จะน ำพวกเขำใ<br />
ห้ก้ำวเข้ำใกล้กำรหยุดพักและบ ำเหน็จของพวกเขำมำกยิ่งขึ้นเท่ำนั้นเอง {GC 41.1} {GCth17 33.2}<br />
เหมือนเช่นผู้รับใช ้ทั ้งหลำยของพระเจ้ำในอดีตหลำยคน<br />
“ถูกทรมำนแต่ก็ไม่ยอมรับกำรปลดปล่อยเพื่อจะได้เป็ นขึ้นมำสู่ชีวิตที่ดีกว่ำ” ฮีบรู 11:35<br />
สิ่งเหล่ำนี้ท ำให้พวกเขำหวนร ำลึกถึงพระด ำรัสของพระอำจำรย ์ว่ำเมื่อถูกข่มเหงเพรำะเห็นแก่พระคริสต ์ก็<br />
จงชื่นชมยินดีเถิดเพรำะบ ำเหน็จมีบริบูรณ์อยู่ในสวรรคเพรำะเขำได้ข่มเหงผู้เผยพระวจนะทั้งหลำยที่มีอยู่<br />
์<br />
ก่อนเหมือนกันพวกเขำปลำบปลื้มใจที่ถูกนับว่ำเป็ นผู้ที่คู่ควรต่อกำรทนทุกขเพื่อควำมจริงทั้งยังส่งเสียงร ์<br />
้<br />
องบทเพลงแห่งชัยชนะขึ้นในท่ำมกลำงเสียงเปรี๊ยะๆของเปลวเพลิงพวกเขำเงยหน้ำมองดูเบื้องบนด้วยควำ<br />
มเชื่อพลำงเห็นพระคริสต ์และทูตสวรรค ์ทั้งหลำยก ำลังชะโงกอยู่เหนือเชิงเทินแห่งสรวงสวรรคเพ่งดูพวกเ<br />
์<br />
ขำด้วยควำมสนใจยิ่งและเห็นชอบกับกำรยืนหยัดของพวกเขำมีเสียงหนึ่งดังออกจำกพระที่นั ่งของพระเจ้ำ<br />
ลงมำยังพวกเขำว่ำ<br />
“เจ้ำจงซื่อสัตย ์จวบจนวันตำยและเรำจะมอบมงกุฎแห่งชีวิตให้แก่เจ้ำ” วิวรณ์ 2:10 {GC<br />
41.2} {GCth17 33.3}<br />
ควำมพยำยำมของซำตำนในกำรท ำลำยคริสตจักรของพระคริสต ์ด้วยควำมรุนแรงเป็ นสิ่งที่ไร ้ผลกำรต่<br />
อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ซึ่งมีพวกสำวกของพระเยซูยอมพลีชีพของตนไม่ได้หยุดชะงักไปเมื่อบรรดำผู้ถือธงชัยที่สัต<br />
32
ย ์ซื่อเหล่ำนี้ต้องล้มตำยลงในหน้ำที่ควำมพ่ำยแพ้ของพวกเขำกลับน ำมำซึ่งชัยชนะแม้คนงำนของพระเจ้ำ<br />
จะถูกเข่นฆ่ำแต่พระรำชกิจของพระองค ์ก้ำวต่อไปข้ำงหน้ำอย่ำงมั ่นคงข่ำวประเสริฐยังคงแผ่ออกไปและจ ำ<br />
นวนสำนุศิษย ์ก็ทวีขึ้นอย่ำงต่อเนื่องและแทรกซึมเข้ำไปในดินแดนต่ำงๆที่แม้กระทั ่งพญำอินทรีแห่งโรมยัง<br />
แผ่เข้ำไปไม่ถึงมีคริสเตียนคนหนึ่งโต้กำรคัดค้ำนเพื่อต่อต้ำนพวกผู้น ำนอกศำสนำที่ผลักดันให้กำรกดขี่<br />
ข่มเหงรุกไปข้ำงหน้ำว่ำท่ำนอำจ<br />
“ฆ่ำเรำทรมำนเรำปรับโทษเรำ...ควำมอยุติธรรมของท่ำนจะเป็ นเครื่องพิสูจน์ว่ำเรำบริสุทธิ์ ...หรือควำมเหี้ย<br />
มโหดของท่ำน...ก็หำเป็ นประโยชน์อะไรแก่ท่ำนไม่”<br />
รังแต่จะเป็ นค ำเชื้อเชิญที่หนักแน่นขึ้นในกำรชักน ำให้อีกฝ่ ำยหนึ่งกลับไปยังควำมเชื่อของเขำ<br />
“ยิ่งท่ำนห ้ำหั ่นเรำบ่อยครั้งขึ้นเพียงไรเรำก็ยิ่งทวีจ ำนวนมำกขึ้นเพียงนั้นเลือดของคริสเตียนเป็ นเสมือนเม<br />
ล็ดพันธุ ์” Tertullian, Apology, paragraph 50 {GC 41.3} {GCth17 34.1}<br />
คนจ ำนวนนับพันถูกขังคุกและถูกฆ่ำตำยแต่ก็มีคนอีกมำกมำยผุดขึ้นมำแทนที่พวกเขำอย่ำงรวดเร็วแ<br />
ละคนเหล่ำนั้นที่ยอมตำยเพื่อควำมเชื่อของตนต่ำงได้รับกำรคุ้มครองจำกพระคริสต ์และถูกนับว่ำเป็ นผู้มีชั<br />
ยพวกเขำต่อสู้จนเต็มก ำลังและจะได้รับมงกุฎแห่งสง่ำรำศีเมื่อพระคริสต เสด็จมำควำมอดทนต่อควำมยำก<br />
์<br />
ล ำบำกนำนำประกำรหนุนน ำให้คริสเตียนใกล้ชิดกันเองและติดสนิทกับพระผู้ไถ่ของพวกเขำมำกยิ่งขึ้นแ<br />
บบอย่ำงในขณะที่มีชีวิตและค ำให้กำรในขณะที่สิ้นลมเป็ นค ำพยำนอันคงเส้นคงวำให้กับควำมจริงข้ำทำส<br />
ในอำณัติของซำตำนก ำลังปลดต ำแหน่งของตนและมำขอสมัครเข้ำเป็ นทหำรภำยใต้ร่มธงของพระคริสต ์<br />
ซึ่งเป็ นจุดที่แทบจะไม่มีผู้ใดเคยคำดคิด {GC 42.1} {GCth17 34.2}<br />
ดังนั้นซำตำนจึงวำงอุบำยที่แยบยลขึ้นเพื่อโจมตีกำรปกครองของพระเจ้ำด้วยกำรปักธงรบของมันลงใ<br />
นคริสตจักรของคริสเตียนหำกว่ำหลอกบรรดำผู้ติดตำมพระคริสต ์ให้หลงกลและกระท ำตนไม่ให้เป็ นที่พอ<br />
พระทัยพระเจ้ำแล้วพวกเขำก็จะสูญเสียพละก ำลังควำมแข็งแกร่งและควำมหนักแน่นมั ่นคงและจะตกเป็ นเ<br />
หยื่อได้อย่ำงง่ำยดำย {GC 42.2} {GCth17 34.3}<br />
บัดนี้ศัตรูตัวฉกำจพยำยำมเอำชนะด้วยกำรใช เล่ห ้ ์เพทุบำยแทนกำรใช ้ก ำลังซึ่งมันเคยใช ้แต่ไม่ได้ผลก<br />
ำรกดขี่ข่มเหงยุติลงและถูกสวมรอยด้วยภัยจำกกำรเย้ำยวนในเรื่องควำมมั ่งคั ่งทำงกำยและเกียรติยศฝ่ ำย<br />
โลกพวกที่กรำบไหว้รูปเคำรพถูกชักชวนให้ยอมรับควำมเชื่อของคริสเตียนในส่วนหนึ่งขณะที่พวกเขำยัง<br />
คงปฏิเสธควำมจริงที่ส ำคัญในส่วนอื่นๆพวกเขำอ้ำงตนว่ำยอมรับพระเยซู ในฐำนะพระบุตรของพระเจ้ำและ<br />
เชื่อในเรื่องกำรสิ้นพระชนม์รวมถึงกำรกลับเป็ นขึ้นจำกตำยของพระองค ์ด้วยแต่กลับไม่มีควำมส ำนึกในคว<br />
ำมผิดบำปและไม่รู ้สึกถึงควำมจ ำเป็ นในกำรกลับใจใหม่หรือกำรเปลี่ยนแปลงจิตใจด้วยกำรโอนอ่อนผ่อนต<br />
ำมของพวกเขำในบำงเรื่องนี้เองที่ท ำให้พวกเขำคิดว่ำคริสเตียนควรใช ้ควำมประนีประนอมต่อกันเพื่อว่ำทุ<br />
กฝ่ ำยจะได้รวมเป็ นหนึ่งเดียวบนหลักกำรแห่งควำมเชื่อในพระคริสต ์ {GC 42.3} {GCth17 35.1}<br />
บัดนี้คริสตจักรตกอยู่ภำยใต้ภัยอันตรำยอันน่ำกลัวที่คุมขังกำรทรมำนไฟและดำบล้วนเป็ นพระพรนำนั<br />
ปกำรเมื่อเทียบกับสิ่งเหล่ำนี้คริสเตียนบำงพวกยืนหยัดมั ่นคงประกำศตัวว่ำจะไม่ยอมประนีประนอมส่วนอี<br />
กพวกหนึ่งต่ำงเห็นชอบกับกำรผ่อนปรนหรือกำรดัดแปลงรูปโฉมบำงประกำรแห่งควำมเชื่อของตนแล้วร<br />
33
วมเป็ นเอกภำพกับผู้ที่ยอมรับคริสต ์ศำสนำแต่เพียงบำงส่วนทั้งยังยุยงว่ำกำรกระท ำเช่นนี้อำจเป็ นช่องทำง<br />
ในกำรน ำคนเหล่ำนั้นไปสู่กำรกลับใจอย่ำงแท้จริงนั ่นเป็ นเวลำแห่งควำมปวดร ้ำวอย่ำงสุดซึ้งส ำหรับบรรดำ<br />
ผู้ติดตำมที่สัตย ์ซื่อของพระคริสต ์ภำยใต้เสื้อคลุมแห่งคริสต ์ศำสนำจอมปลอมนี้เองซำตำนจึงก ำลังเล็ดลอ<br />
ดเข้ำไปในคริสตจักรเพื่อกัดกร่อนควำมเชื่อและหันเหควำมคิดของพวกเขำให้ห่ำงไกลจำกพระวจนะแห่ง<br />
ควำมจริง {GC 42.4} {GCth17 35.2}<br />
ในที่สุดคริสเตียนส่วนใหญ่ยอมลดมำตรฐำนของตนและมีกำรรวมตัวกันขึ้นระหว่ำงคริสต ์ศำสนำและลั<br />
ทธินอกศำสนำแม้ผู้ที่กรำบไหว้รูปเคำรพจะแสดงตัวว่ำกลับใจใหม่และเข้ำร่วมกับคริสตจักรแล้วก็ตำมแต่<br />
พวกเขำยังคงยึดติดอยู่กับรูปเคำรพของตนเพียงแต่ปรับเปลี่ยนสิ่งที่เคยกรำบไหว้บูชำมำเป็ นรูปปั้นของพ<br />
ระเยซูและแม้กระทั ่งรูปปั้นของนำงมำรีย ์รวมถึงพวกนักบุญต่ำงๆด้วยเพรำะเหตุนี้เชื้อร ้ำยแห่งกำรกรำบไห<br />
ว้รูปเคำรพจึงแพร่เข้ำสู่คริสตจักรและยังก่อให้เกิดผลอันร ้ำยกำจอยู่เรื่อยมำค ำสอนที่ผิดเพี้ยนพิธีกรรมอั<br />
นงมงำยและพิธีเกี่ยวด้วยเรื่องกำรกรำบไหว้รูปเคำรพถูกรวมเข้ำไว้ในควำมเชื่อของคริสตจักรและในกำร<br />
นมัสกำรของเธอเมื่อผู้ติดตำมพระคริสต ์รวมเป็ นหนึ่งเดียวกับผู้ที่กรำบไหว้รูปเคำรพศำสนำของชำวคริสเ<br />
ตียนจึงเริ่มเสื่อมถอยและคริสตจักรจึงสูญเสียควำมบริสุทธิ์และอ ำนำจของเธอไปอย่ำงไรก็ตำมยังมีคนส่ว<br />
นหนึ่งที่ไม่ได้หลงไปกับกำรหลอกลวงนี้พวกเขำคงไว้ซึ่งควำมจงรักภักดีที่มีต่อพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นแหล่งก ำเ<br />
นิดแห่งควำมจริงและกรำบนมัสกำรพระองค ์แต่เพียงผู้เดียว {GC 43.1} {GCth17 35.3}<br />
ตลอดเวลำที่ผ่ำนมำผู้ที่อ้ำงตนว่ำเป็ นผู้ติดตำมพระคริสต ์จะแบ่งออกเป็ นสองจ ำพวกขณะที่พวกหนึ่งห<br />
มั ่นศึกษำชีวิตของพระผู้ช่วยให้รอดและใช ้ควำมพยำยำมอย่ำงจริงจังในกำรแก้ไขข้อบกพร่องและเดินตำ<br />
มรอยพระบำทของพระองค ์ผู้ทรงเป็ นแบบอย่ำงของตนส่วนอีกพวกหนึ่งกลับหลบเลี่ยงควำมจริงอันเรียบง่<br />
ำยที่น ำไปปฏิบัติได้ซึ่งเปิดเผยให้เห็นถึงควำมผิดพลำดของตนแม้ในสภำพที่ดีที่สุดของเธอคริสตจักรก็ไ<br />
ม่ได้ประกอบไปด้วยผู้ที่สัตย ์ซื่อผู้ที่บริสุทธิ์และผู้ที่จริงใจไปเสียทั้งหมดพระผู้ช่วยให้รอดของเรำทรงสอนไว้แ<br />
ล้วว่ำอย่ำรับคนเหล่ำนั้นที่จงใจเกลือกกลั้วอยู่ในบำปเข้ำไว้ในคริสตจักรแต่กระนั ้นพระองคเองก็ยังทรงมีค<br />
์<br />
วำมสัมพันธ ์กับผู้ที่มีควำมบกพร่องในอุปนิสัยและทรงยินยอมให้พวกเขำมีสิทธิ์ในกำรรับผลประโยชน์นำ<br />
นำประกำรจำกค ำสอนต่ำงๆและแบบอย่ำงของพระองคเผื่อว่ำพวกเขำจะมีโอกำสมองเห็นควำมผิดพลำด<br />
์<br />
ของตนและปรับปรุงแก้ไขให้ถูกต้องในท่ำมกลำงอัครสำวกสิบสองคนมีคนหนึ่งเป็ นคนทรยศยูดำสได้รับก<br />
ำรยอมรับไม่ใช่เพรำะอุปนิสัยที่บกพร่องของเขำแต่แม้ว่ำเขำมีควำมบกพร่องในอุปนิสัยพระองค ์ก็ยังทรงย<br />
อมรับเขำพระคริสต ์ทรงน ำเขำให้มำข้องเกี่ยวกับพวกสำวกเผื่อว่ำเขำจะเรียนรู ้ผ่ำนทำงค ำสั ่งสอนและแบ<br />
บอย่ำงของพระองค ์ว่ำสิ่งใดเป็ นองค ์ประกอบที่ก่อให้เกิดอุปนิสัยของคริสเตียนแล้วจึงถูกโน้มน้ำวให้มองเห็<br />
นถึงควำมผิดพลำดของตนให้กลับใจใหม่และให้ช ำระจิตวิญญำณของตนให้บริสุทธิ์โดยควำมช่วยเหลือที่<br />
มำจำกพระคุณของพระเจ้ำ “ด้วยกำรเชื่อฟังควำมจริง” 1 เปโตร 1:22<br />
แต่ยูดำสไม่ยอมเดินตำมแสงที่ทรงโปรดส่องมำยังเขำด้วยพระมหำกรุณำธิคุณเขำกลับปล่อยตัวจมปลักอ<br />
ยู่ในบำปเขำเปิดโอกำสให้กำรทดลองของซำตำนแทรกเข้ำมำสันดำนชั ่วแห่งอุปนิสัยในตัวเขำจึงผุดขึ้นเข<br />
ำปล่อยให้ควำมนึกคิดตกอยู่ภำยใต้กำรครอบง ำของอ ำนำจมืดเขำโกรธเมื่อถูกต ำหนิในเรื่องควำมผิดแล<br />
ะจึงถูกชักน ำให้ก่ออำชญำกรรมอันอุกฉกรรจ ์ด้วยกำรทรยศพระอำจำรย ์ของเขำฉันใดก็ฉันนั้นคนทั้งหล<br />
ำยผู้บ่มเพำะควำมชั ่วไว้ภำยใต้เปลือกนอกของกำรนับถือศำสนำจะเกลียดชังผู้ที่มำรบกวนควำมสงบสุขด้<br />
34
้<br />
วยกำรประณำมวิถีทำงแห่งควำมผิดบำปของพวกเขำเมื่อโอกำสเหมำะๆมำถึงพวกเขำจะเป็ นเหมือนเช่น<br />
ยูดำสคือทรยศผู้ที่คอยตักเตือนพวกเขำด้วยควำมหวังดี {GC 43.2} {GCth17 36.1}<br />
อัครสำวกเผชิญหน้ำกับคนในคริสตจักรที่แสดงตัวว่ำเคร่งศำสนำในขณะที่ยังคงเก็บซ่อนควำมผิดบำ<br />
ปไว้อย่ำงลับๆอำนำเนียและสัปฟีรำสวมบทบำทของคนหลอกลวงนั้นพวกเขำแสร ้งท ำว่ำได้มอบถวำยทุก<br />
สิ่งแด่พระเจ้ำแล้วทั้งๆที่ยังคงซุกซ่อนบำงส่วนไว้ส ำหรับตัวเองด้วยควำมโลภพระวิญญำณแห่งควำมจริงท<br />
รงเปิดเผยอุปนิสัยที่แท้จริงของผู้เสแสร ้งทั้งสองนี้ให้อัครทูตทรำบและกำรพิพำกษำของพระเจ้ำได้ก ำจัดร<br />
อยเปื้อนควำมโสโครกออกไปจำกคริสตจักรที่บริสุทธิ์พยำนหลักฐำนพิเศษจำกพระวิญญำณของพระคริส<br />
ต ์ผู้ทรงทรำบควำมเป็ นไปในคริสตจักรนี้ท ำให้คนหน้ำไหว้หลังหลอกและกระท ำควำมชั ่วทั้งหลำยอกสั ่นข<br />
วัญหำยพวกเขำไม่อำจคงควำมสัมพันธ ์อันยำวนำนกับตัวแทนของพระคริสต ์ที่มีนิสัยและอำรมณ์อย่ำงเส<br />
มอต้นเสมอปลำยอีกต่อไปและเมื่อเกิดกำรทดลองต่ำงๆร่วมกับกำรกดขี่ข่มเหงขึ้นท่ำมกลำงบรรดำผู้ติดต<br />
ำมของพระองค ์จะมีเพียงผู้ที่เต็มใจละทิ้งทุกสิ่งเพื่อเห็นแก่ควำมจริงเท่ำนั้นที่มำเป็ นสำวกของพระองค ์ดังนั<br />
นเมื่อเทียบกันแล้วคริสตจักรจึงคงควำมบริสุทธิ์ไว้ได้ตรำบเท่ำที่กำรกดขี่ข่มเหงยังมีอยู่แต่เมื่อกำรกดขี่ข่<br />
มเหงสิ้นสุดลงคนทั้งหลำยที่ไม่ได้กลับใจด้วยน ้ำใสใจจริงและด้วยกำรอุทิศถวำยจนหมดสิ้นเพิ่มจ ำนวนเข้<br />
ำมำในคริสตจักรและซำตำนก็ได้โอกำสเข้ำยึดครองฐำนที่มั ่น {GC 44.1} {GCth17 36.2}<br />
แต่ควำมปรองดองจะไม่เกิดขึ้นเลยระหว่ำงพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นเจ้ำชำยแห่งควำมสว่ำงกับเจ้ำแห่งควำมมื<br />
ดและผู้ติดตำมของทั้งสองฝ่ ำยก็ปรองดองกันไม่ได้เช่นกันเมื่อคริสเตียนตกลงปลงใจเข้ำร่วมพวกกับผู้ที่ก<br />
ลับใจเพียงครึ่งเดียวจำกลัทธินอกศำสนำพวกเขำจึงถล ำตัวเข้ำสู่เส้นทำงที่ยิ่งน ำให้ไปไกลห่ำงออกจำกค<br />
วำมจริงซำตำนก็ยิ่งยินดีปรีดำที่มันล่อลวงผู้ติดตำมพระคริสต ์จ ำนวนมำกมำยมหำศำลจ ำนวนหนึ่งส ำเร็<br />
จจำกนั้นมันก็ใช ้อ ำนำจของมันปรำบคนเหล่ำนั้นให้อยู่หมัดยิ่งขึ้นและดลบันดำลให้พวกเขำข่มเหงผู้ที่ยัง<br />
คงสัตย ์ซื่อต่อพระเจ้ำไม่มีผู้ใดเข้ำใจวิธีขัดขวำงควำมเชื่อแท้ของชำวคริสเตียนได้ดีไปกว่ำผู้ที่ครั้งหนึ่งเค<br />
ยเป็ นผู้ปกป้ องควำมเชื่อเหล่ำนั้นและโดยกำรรวมตัวกันระหว่ำงคริสเตียนที่ละทิ้งควำมเชื่อและเพื่อนที่กลั<br />
บใจเพียงครึ่งเดียวจำกพวกนอกศำสนำนี้เองที่น ำมำซึ่งกำรโจมตีเรื่องส ำคัญที่สุดในหลักค ำสอนของพระ<br />
คริสต ์ {GC 45.1} {GCth17 36.3}<br />
ผู้ที่จะเป็ นคนสัตย ์ซื่อในกำรยืนหยัดต่อต้ำนกำรหลอกลวงทั้งหลำยและสิ่งที่น่ำสะอิดสะเอียนต่ำงๆซึ่งป<br />
ลอมแปลงเข้ำมำในครำบของนักศำสนำและแฝงตัวอยู่ในคริสตจักรจ ำเป็ นต้องต่อสู้ด้วยควำมกล้ำหำญช<br />
ำญชัยพระคัมภีร ์ไม่ได้รับกำรยอมรับให้เป็ นมำตรฐำนของควำมเชื่อหลักค ำสอนเกี่ยวกับเสรีภำพในกำรนั<br />
บถือศำสนำถูกตรำหน้ำว่ำนอกรีตผิดหลักศำสนำและผู้ที่ยึดควำมเชื่อนี้ไว้จะเป็ นที่เกลียดชังและถูกเนรเ<br />
ทศ {GC 45.2} {GCth17 37.1}<br />
หลังจำกควำมขัดแย้งที่ยืดเยื้อและรุนแรงคนส่วนน้อยที่ยังคงไว้ซึ่งควำมซื่อสัตย ์ตัดสินใจเลิกคบค้ำสมำ<br />
คมกับคริสตจักรที่ละทิ้งควำมเชื่อหำกเธอยังคงปฏิเสธไม่ยอมปลดปล่อยตัวเองออกจำกควำมเทียมเท็จแล<br />
ะกำรกรำบไหว้รูปเคำรพพวกเขำเห็นว่ำกำรแยกตัวออกมำเป็ นสิ่งที่จ ำเป็ นอย่ำงยิ่งหำกพวกเขำต้องกำรจ<br />
ะปฏิบัติตำมพระวจนะของพระเจ้ำพวกเขำไม่กล้ำทนต่อควำมผิดที่จะน ำจิตวิญญำณของตนไปสู่ควำมตำ<br />
ยและวำงแบบอย่ำงที่เป็ นภัยอันตรำยต่อควำมเชื่อของลูกหลำนกำรจะได้มำซึ่งสันติสุขและควำมสำมัคคี<br />
35
นั้นพวกเขำพร ้อมที่จะท ำตำมข้อตกลงทุกอย่ำงตรำบเท่ำที่ยังคงมีควำมภักดีต่อพระเจ้ำเพียงแต่พวกเขำรู ้<br />
สึกว่ำแม้สันติสุขก็มีรำคำแพงเกินหำกต้องซื้อหำมำด้วยกำรยอมสละหลักกำรหำกควำมสำมัคคีปรองดอ<br />
งจะได้มำด้วยกำรประนีประนอมควำมจริงและควำมชอบธรรมเท่ำนั้นแล้วเรำก็ขอให้เกิดกำรแตกแยกแม้ต้<br />
องท ำสงครำมก็ยินยอม {GC 45.3} {GCth17 37.2}<br />
จะเป็ นกำรดีต่อคริสตจักรและโลกสักเพียงไรหำกหลักกำรต่ำงๆที่เคยกระตุ้นคนที่มีใจแน่วแน่เหล่ำนั ้น<br />
จะถูกรื้อฟื้นขึ้นใหม่ในหัวใจของผู้ที่เรียกตัวเองว่ำเป็ นคนของพระเจ้ำมีกำรละเลยในเรื่องหลักค ำสอนที่เป็ น<br />
เสำหลักแห่งควำมเชื่อของคริสเตียนจนถึงขั้นอันตรำยแนวคิดที่ว่ำหลักค ำสอนเหล่ำนี้ก็ไม่ได้มีควำมสลัก<br />
ส ำคัญอะไรเป็ นควำมคิดเห็นที่ก ำลังได้รับควำมนิยมขึ้นเรื่อยๆควำมเสื่อมถอยเช่นนี้ก ำลังท ำให้อ ำนำจขอ<br />
งพวกผู้แทนซำตำนแข็งแกร่งขึ้นเช่นนั้นแล้วบัดนี้ทฤษฎีเทียมเท็จและกำรหลอกลวงขั ้นร ้ำยแรงซึ่งผู้สัตย ์<br />
ซื่อในสมัยก่อนเคยเสี่ยงชีวิตเพื่อต่อต้ำนและเปิดโปงนั ้นจึงได้รับกำรยอมรับด้วยไมตรีจิตจำกคนนับพันซึ่งเ<br />
ป็ นผู้อ้ำงตนว่ำเป็ นผู้ติดตำมของพระคริสต ์ {GC 46.1} {GCth17 37.3}<br />
แท้จริงแล้วคริสเตียนในยุคแรกๆเป็ นกลุ่มคนที่มีลักษณะเฉพำะควำมประพฤติอันไร ้ที่ติและควำมเชื่อที่ไ<br />
ม่รวนเรของพวกเขำเป็ นค ำต ำหนิที่รบกวนควำมสงบสุขของคนบำปอยู่เนืองๆแม้พวกเขำจะมีจ ำนวนเพีย<br />
งน้อยนิดทั้งยังไม่มีสมบัติพัสถำนต ำแหน่งหน้ำที่กำรงำนหรือยศถำบรรดำศักดิ์แต่พวกเขำก็สร ้ำงควำมอ<br />
กสั ่นขวัญแขวนให้แก่ผู้ที่กระท ำควำมชั ่วณที่ใดก็ตำมที่อุปนิสัยและค ำสั ่งสอนของพวกเขำเลื่องลือไปถึงด้<br />
วยเหตุนี้เองพวกเขำจึงเป็ นที่เกลียดชังแก่คนอธรรมดั ่งเช่นที่อำเบลเป็ นที่เกลียดชังแก่คนอธรรมอย่ำงคำ<br />
อินฉันใดคนที่พยำยำมผลักไสกำรหน่วงเหนี่ยวของพระวิญญำณบริสุทธิ์ก็จะปลิดชีวิตคนของพระเจ้ำฉัน<br />
นั้นและด้วยเหตุผลเดียวกันนี้เองที่ท ำให้ชำวยิวปฏิเสธและตรึงพระผู้ช่วยให้รอดเพรำะควำมบริสุทธิ์ศักดิ์สิ<br />
ทธิ์ในพระอุปนิสัยของพระองค ์ต ำหนิควำมเห็นแก่ตัวและควำมเสื่อมทรำมในตัวเขำอยู่ร ่ำไปนับตั้งแต่สมัย<br />
ของพระคริสต ์จวบจนกระทั ่งบัดนี้สำวกผู้สัตย ์ซื่อของพระองค ์ก็ยังคงปลุกเร ้ำควำมเกลียดชังและกำรโต้แย้<br />
งของผู้ที่หลงรักและเดินตำมวิถีทำงแห่งควำมผิดบำปอยู่เรื่อยมำ {GC 46.2} {GCth17 37.4}<br />
แล้วเรำจะเรียกข่ำวประเสริฐว่ำเป็ นข่ำวแห่งสันติสุขได้อย่ำงไรเมื่ออิสยำห ์ท ำนำยถึงกำรเสด็จมำบังเกิด<br />
ของพระเมสสิยำห ์ท่ำนขนำนนำมพระองค ์ว่ำ<br />
“องค ์สันติรำช”<br />
เมื่อทูตสวรรค ์มำแจ้งข่ำวแก่บรรดำผู้เลี้ยงแกะว่ำพระคริสต เจ้ำเสด็จมำบังเกิดแล้วนั้นทูตสวรรค ์<br />
์ทั้งหลำยก็<br />
ร่วมแซ่ซ ้องสรรเสริญอยู่เหนือที่รำบแห่งเบธเลเฮมว่ำ“พระสิริจงมีแด่พระเจ้ำในที่สูงสุดส่วนบนแผ่นดินโลก<br />
สันติสุขจงมีท่ำมกลำงมนุษย ์ทั้งหลำยที่พระองค ์โปรดปรำนนั้น” ลูกำ 2:14<br />
ดูเหมือนค ำบอกกล่ำวที่แจ้งไว้ล่วงหน้ำทั้งสองประกำรนี้จะมีควำมขัดแย้งกับพระด ำรัสของพระคริสต ์ที่ว่ำ“<br />
เรำไม่ได้น ำสันติภำพมำให้แต่เรำน ำดำบมำ” มัทธิว 10:34<br />
แต่เมื่อท ำควำมเข้ำใจให้ถูกต้องแล้วค ำบอกกล่ำวทั้งคู่สอดรับกันได้เป็ นอย่ำงดีข่ำวประเสริฐเป็ นข่ำวแ<br />
ห่งสันติสุขคริสต ์ศำสนำเป็ นแนวทำงซึ่งหำกยอมรับและปฏิบัติตำมแล้วทั ่วทั้งโลกก็จะเต็มไปด้วยสันติภำพ<br />
ควำมสมำนฉันท ์และควำมสงบสุขศำสนำของพระคริสต ์จะรวมทุกคนที่รับค ำสอนเข้ำเป็ นหนึ่งในควำมสัม<br />
พันธ ์อันแนบแน่นฉันพี่น้องพระรำชกิจของพระเยซูคือกำรน ำมนุษย ์ให้กลับคืนดีกับพระเจ้ำและด้วยเหตุนี้<br />
จึงคืนดีกับเพื่อนมนุษย ์ด้วยกันแต่ชำวโลกส่วนใหญ่ตกอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของซำตำนศัตรูตัวเอ้ของพร<br />
36
ะคริสต ์ข่ำวประเสริฐน ำเสนอหลักกำรในกำรด ำเนินชีวิตซึ่งเป็ นสิ่งที่แตกต่ำงกับอุปนิสัยและควำมปรำรถน<br />
ำของพวกเขำอย่ำงสิ้นเชิงและพวกเขำจึงลุกขึ้นต่อต้ำนพวกเขำเกลียดชังควำมบริสุทธิ์ซึ่งเปิดเผยและกล่<br />
ำวโทษควำมผิดบำปของตนทั้งยังข่มเหงและบดขยี้ผู้ที่รบเร ้ำถึงเรื่องข้อเรียกร ้องอันเที่ยงธรรมและศักดิ์สิท<br />
ธิ์แห่งข่ำวประเสริฐนั้นโดยนัยนี้ที่ว่ำควำมจริงที่ได้รับกำรยกย่องเป็ นเหตุแห่งควำมจงเกลียดจงชังและกำร<br />
ทะเลำะวิวำทข่ำวประเสริฐจึงถูกเรียกว่ำดำบด้วยประกำรฉะนี้ {GC 46.3} {GCth17 38.1}<br />
กำรเตรียมกำรอันล ้ำลึกของพระผู้เป็ นเจ้ำที่ทรงยอมให้คนชอบธรรมทนรับกำรข่มเหงที่มำจำกน ้ำมือข<br />
องคนอธรรมสร ้ำงควำมฉงนสนเท่ห ์ให้แก่คนมำกมำยที่อ่อนแอในควำมเชื่อมีบำงคนถึงกับพร ้อมที่จะละทิ้<br />
งควำมไว้วำงใจในพระเจ้ำเหตุเพรำะพระองค ์ทรงปล่อยให้คนต ่ำช ้ำที่สุดรุ่งเรืองขึ้นในขณะที่คนดีและบริสุท<br />
ธิ์ที่สุดกลับต้องตกระก ำล ำบำกและทนทุกข ์ทรมำนจำกอ ำนำจที่โหดเหี้ยมจึงเกิดมีค ำถำมผุดขึ้นมำว่ำเห<br />
ตุไฉนพระเจ้ำผู้ทรงยุติธรรมทรงกอปรด้วยพระเมตตำคุณและทรงฤทธำนุภำพอันไพบูลย ์จึงทรงยอมทนต่<br />
อควำมอยุติธรรมและกำรกดขี่ข่มเหงได้ถึงเพียงนี้นี่เป็ นค ำถำมที่เรำไม่ควรจะเข้ำไปข้องแวะด้วยพระเจ้ำป<br />
ระทำนสักขีพยำนแห่งรักของพระองค ์ให้แก่เรำอย่ำงเพียงพอและเรำก็ไม่ควรสงสัยในควำมรักมั ่นคงของพ<br />
ระองคเพียงเพรำะควำมไม่เข้ำใจของเรำเองในเรื่องพระรำชกิจแห่งกำรทรงจัดเตรียมของพระองค ์<br />
์พระผู้ช่ว<br />
ยให้รอดทรงหยั ่งรู ้ล่วงหน้ำถึงควำมสงสัยที่จะผุดขึ้นในใจของบรรดำสำวกทั้งหลำยในห้วงเวลำแห่งกำรทด<br />
ลองและควำมมืดมนนี้พระองค ์จึงตรัสกับพวกเขำไว้ว่ำ“จงระลึกถึงค ำที่เรำกล่ำวกับพวกท่ำนแล้วว่ำบ่ำวไ<br />
ม่ได้เป็ นใหญ่กว่ำนำยถ้ำพวกเขำข่มเหงเรำเขำก็จะข่มเหงพวกท่ำนด้วย” ยอห ์น 15:20<br />
พระเยซูทรงทนทุกขเพื่อเรำมำกเสียยิ่งกว่ำที่ผู้ติดตำมของพระองค ์<br />
์คนใดจะต้องทนทุกขเพรำะควำมเหี้<br />
์<br />
ยมโหดของคนอธรรมผู้ที่ได้รับกำรทรงเรียกให้ทนทุกข ์ทรมำนและต้องพลีชีพเพื่อควำมเชื่อก็เพียงแค่ก ำ<br />
ลังเดินตำมรอยพระบำทของพระบุตรที่รักของพระเจ้ำเท่ำนั้นเอง {GC 47.1} {GCth17 38.2}<br />
“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำไม่ได้ทรงเฉื่อยช ้ำในเรื่องพระสัญญำของพระองค ์” 2 เปโตร 3:9<br />
พระองค ์ไม่ได้ทรงลืมหรือละเลยบุตรชำยหญิงของพระองคเลยแต่พระองค ์<br />
์ทรงปล่อยให้คนอธรรมเผยอุปนิ<br />
สัยที่แท้จริงของตนออกมำเพื่อว่ำจะไม่มีผู้ใดที่ปรำรถนำจะท ำตำมน ้ำพระทัยของพระองค ์อำจถูกหลอกใน<br />
เรื่องที่เกี่ยวกับตัวเขำอนึ่งคนชอบธรรมถูกน ำลงในเตำไฟแห่งควำมทุกข ์ยำกก็เพื่อตัวเขำเองจะได้รับกำร<br />
ช ำระให้บริสุทธิ์ เพื่อแบบอย่ำงของเขำจะท ำให้ผู้อื่นมั ่นใจถึงควำมจริงจังในเรื่องควำมเชื่อและกำรนับถือศำ<br />
สนำและเพื่อที่วิถีทำงอันคงเส้นคงวำของพวกเขำจะกล่ำวโทษคนไร ้ศำสนำและคนที่ไม่เชื่อ<br />
48.1} {GCth17 39.1}<br />
พระเจ้ำทรงปล่อยให้คนอธรรมรุ่งเรืองและทรงยอมให้เขำเผยควำมเป็ นศัตรูต่อพระองคเพื่อว่ำเมื่อเขำเ<br />
์<br />
ติมควำมชั ่วของตนจนเต็มขนำดแล้วทุกคนจะเข้ำใจถึงควำมยุติธรรมและพระเมตตำคุณของพระเจ้ำในค<br />
วำมพินำศย่อยยับของเขำวันแห่งกำรทรงแก้แค้นของพระองค เร่งเข้ำมำเมื่อทุกคนที่ล่วงละเมิดพระบัญญั<br />
์<br />
ติและข่มเหงประชำกรของพระองค ์จะได้รับค่ำตอบแทนอย่ำงสำสมตำมกำรกระท ำของตนเมื่อพฤติกรรม<br />
แห่งควำมทำรุณหรือไร ้ควำมเป็ นธรรมในทุกๆรูปแบบที่มีต่อผู้สัตย ์ซื่อของพระเจ้ำจะถูกปรับโทษเสมือนหนึ่<br />
งว่ำเป็ นกำรกระท ำต่อองค ์พระคริสตเอง ์ {GC 48.2} {GCth17 39.2}<br />
{GC<br />
37
ยังมีอีกค ำถำมหนึ่งที่ส ำคัญกว่ำซึ่งควรได้รับกำรเอำใจใส่จำกคริสตจักรต่ำงๆในสมัยนี้อัครทูตเปำโลก<br />
ล่ำวว่ำ “ทุกคนที่ตั้งใจจะด ำเนินชีวิตตำมทำงของพระเจ้ำในพระเยซูคริสต ์จะถูกข่มเหง” 2 ทิโมธี 3:12<br />
แล้วเหตุไฉนจึงดูประหนึ่งว่ำกำรข่มเหงหลับใหลไปนำนถึงป่ ำนนี้มีเพียงเหตุผลเดียวคือว่ำคริสตจักรคล้<br />
อยตำมมำตรฐำนของโลกจึงไม่อำจปลุกกำรต่อต้ำนให้กระพือขึ้นศำสนำที่แพร่หลำยอยู่ในสมัยของเรำนี้ไ<br />
ม่มีลักษณะของควำมบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็ นเอกลักษณ์แห่งควำมเชื่อของคริสเตียนในสมัยของพระคริส<br />
ต ์หรือสมัยของอัครทูตทั้งนี้เนื่องจำกวิญญำณแห่งกำรประนีประนอมต่อควำมผิดบำปเพรำะกำรละเลยต่อ<br />
ควำมจริงอันใหญ่ยิ่งแห่งพระวจนะของพระเจ้ำและเพรำะผู้ศรัทธำในศำสนำเสมอชีวิตของตนมีจ ำนวนเพี<br />
ยงน้อยนิดในคริสตจักรอันเป็ นเหตุให้คริสต ์ศำสนำกลำยเป็ นที่นิยมชมชอบแก่ชนชำวโลกขอให้เกิดกำรฟื้<br />
นฟูควำมเชื่อและควำมเข้มแข็งอย่ำงคริสตจักรสมัยเริ่มแรกขึ้นเถิดแล้ววิญญำณแห่งกำรกดขี่ข่มเหงจะถู<br />
กปลุกและไฟแห่งกำรประหัตประหำรจะถูกจุดให้ลุกขึ้นอีกครั้ง {GC 48.3} {GCth17 39.3}<br />
38
บท 3 - ยุคมืดทางจิตวิญญาณ<br />
ในจดหมำยฉบับที่สองที่เขียนไปยังชำวเมืองเธสะโลนิกำนั้นอัครทูตเปำโลพยำกรณ์ถึงกำรละทิ้งควำม<br />
เชื่อครั้งใหญ่ที่จะมีผลก่อให้เกิดอ ำนำจของระบอบเปปำซี[papacy]เปปำซีหมำยถึงระบอบกำรปกครองที่<br />
มีพระสันตะปำปำทรงเป็ นองค ์ประมุข]ท่ำนประกำศว่ำวันของพระคริสต ์จะยังมำไม่ถึง“จนกว่ำจะมีกำรกบ<br />
ฏเสียก่อนและคนนอกกฎหมำยนั้นจะปรำกฏตัวคือลูกแห่งควำมพินำศผู้กีดกั้นขัดขวำงและยกตัวขึ้นต่อ<br />
สู้ทุกสิ่งที่ได้ชื่อว่ำเป็ นพระหรือสิ่งที่เขำไหว้นมัสกำรนั้นแล้วมันก็จะนั ่งในพระวิหำรของพระเจ้ำประกำศตัว<br />
ว่ำเป็ นพระเจ้ำ”และยิ่งกว่ำนั้นท่ำนอัครทูตยังเตือนพี่น้องของตนว่ำ<br />
“เพรำะว่ำอ ำนำจลึกลับนอกกฎหมำยนั้นก็เริ่มท ำงำนอยู่แล้ว” 2 เธสะโลนิกำ 2:3, 4, 7<br />
แม้กระทั ่งในสมัยยุคแรกเริ่มนั้นท่ำนยังมองเห็นว่ำหลักค ำสอนผิดๆก ำลังคืบคลำนเข้ำมำสู่คริสตจักรแ<br />
ล้วซึ่งเตรียมทำงให้เกิดกำรพัฒนำไปสู่ระบอบเปปำซี {GC 49.1} {GCth17 40.1}<br />
ในช่วงแรกเป็ นไปอย่ำงลับๆและอย่ำงเงียบๆทีละเล็กทีละน้อยและจำกนั้นก็ค่อยๆแผ่อิทธิพลมำกยิ่งขึ้นแ<br />
ละเข้ำครอบง ำจิตใจของผู้คน“อ ำนำจลึกลับนอกกฎหมำย”ด ำเนินงำนที่หลอกลวงและหมิ่นประมำทพระเ<br />
จ้ำนี้อย่ำงก้ำวหน้ำต่อไปขนบธรรมเนียมประเพณีของลัทธินอกศำสนำค่อยๆคืบคลำนเข้ำมำสู่คริสตจักร<br />
อย่ำงแทบไม่ทันรู ้ตัววิญญำณแห่งกำรประนีประนอมและกำรคล้อยตำมกันถูกหน่วงเหนี่ยวไว้ชั ่วขณะหนึ่ง<br />
ด้วยกำรกดขี่ข่มเหงอย่ำงทำรุณโหดร ้ำยซึ่งคริสตจักรต้องทนอยู่ภำยใต้ลัทธินอกศำสนำแต่เมื่อกำรกดขี่<br />
ข่มเหงยุติลงและคริสต ์ศำสนำเข้ำไปสู่รำชส ำนักและพระรำชวังของบรรดำกษัตริย ์ทั้งหลำยคริสตจักรละทิ้<br />
งควำมเรียบง่ำยอันถ่อมตนของพระคริสต ์และของอัครทูตทั้งหลำยของพระองคเพื่อรับควำมโอ่อ่ำและควำ<br />
์<br />
มทะนงตนของบรรดำนักบวชและผู้ปกครองของคนนอกศำสนำและคริสตจักรน ำทฤษฎีและขนบธรรมเนี<br />
ยมของมนุษย ์เข้ำมำแทนที่ข้อก ำหนดต่ำงๆของพระเจ้ำในช่วงต้นศตวรรษที่สี่กำรกลับใจมำเป็ นคริสเตียน<br />
แต่ในนำมของจักรพรรดิคอนสแตนตินสร ้ำงควำมชื่นชมยินดีอันยิ่งใหญ่ให้กับคริสตจักรและวิถีทำงของโ<br />
ลกซึ่งถูกคลุมด้วยรูปแบบแห่งควำมชอบธรรมก็ก้ำวเข้ำมำในคริสตจักรบัดนี้กำรงำนแห่งควำมเสื่อมทรำ<br />
มพัฒนำขึ้นอย่ำงรวดเร็วในขณะที่ดูเหมือนว่ำลัทธินอกศำสนำหำยสำบสูญไปแต่แท้จริงแล้วมันก ำลังเป็ น<br />
ผู้มีชัยต่ำงหำกวิญญำณของเธอเข้ำมำควบคุมคริสตจักรมีกำรน ำหลักค ำสอนพิธีกรรมและควำมเชื่อเรื่อ<br />
งโชคลำงต่ำงๆเข้ำมำผสมผสำนกับควำมเชื่อและกำรนมัสกำรของพวกที่ประกำศว่ำเป็ นผู้ติดตำมพระคริ<br />
สต ์ {GC 49.2} {GCth17 40.2}<br />
กำรประนีประนอมระหว่ำงลัทธินอกศำสนำและคริสต ์ศำสนำนี้ส่งผลท ำให้เกิดกำรพัฒนำ “<br />
คนนอกกฎหมำย”ขึ้นซึ่งถูกท ำนำยไว้ในค ำพยำกรณ์แล้วว่ำจะเป็ นผู้ต่อต้ำนและยกตนขึ้นเหนือพระเจ้ำระ<br />
บอบศำสนำเทียมเท็จที่ยิ่งใหญ่นั้นเป็ นผลงำนชิ้นเอกของอ ำนำจซำตำนซึ่งเป็ นอนุสรณ์แห่งควำมพยำยำ<br />
มของมันในกำรยกตัวเองขึ้นนั ่งบนบัลลังกเพื่อปกครองโลกตำมที่มันต้องกำร ์<br />
{GC 50.1} {GCth17<br />
41.1}<br />
ครั้งหนึ่งซำตำนเคยพยำยำมที่จะประนีประนอมกับพระคริสต ์มันมำหำพระบุตรของพระเจ้ำในถิ่นทุรกั<br />
นดำรแห่งกำรทดลองนั้นและแสดงให้พระองค ์ทอดพระเนตรอำณำจักรและควำมยิ่งใหญ่ทั้งหมดของโลกนี้<br />
39
มันเสนอที่จะมอบทุกสิ่งไว้ในพระหัตถ ์ของพระองค ์หำกพระองค ์จะทรงยอมรับอ ำนำจสูงสุดของเจ้ำชำยแห่<br />
งควำมมืดพระคริสต ์ทรงต ำหนิผู้ล่อลวงที่อวดดีและทรงขับไล่มันไปเสียแต่เมื่อซำตำนน ำเสนอกำรทดลองเ<br />
ดียวกันนี้ให้แก่มนุษย ์มันประสบผลส ำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่ำเพื่อที่จะได้มำซึ่งสมบัติและเกียรติยศทำงโลกคริสต<br />
จักรถูกชักน ำให้แสวงหำควำมพอใจและกำรสนับสนุนจำกเหล่ำผู้ยิ่งใหญ่ของโลกและด้วยกำรท ำเช่นนี้คริ<br />
สตจักรปฏิเสธพระคริสต ์และถูกชักชวนให้แสดงควำมจงรักภักดีต่อตัวแทนของซำตำนซึ่งก็คือบิชอปแห่ง<br />
กรุงโรม [bishop บิชอปหมำยถึงสังฆรำชหรือมุขนำยกเป็ นผู้ปกครองดูแล] {GC 50.2} {GCth17<br />
41.2}<br />
หนึ่งในบรรดำหลักค ำสอนส ำคัญของลัทธิโรมันคือพระสันตะปำปำทรงเป็ นประมุขที่ประจักษ์แก่ตำขอ<br />
งคริสตจักรสำกลของพระคริสต ์ทรงมีอ ำนำจสูงสุดเหนือบิชอปและศิษยำภิบำลทั ่วทุกมุมโลกนอกเหนือจำ<br />
กนี้แล้วพระสันตะปำปำยังทรงได้รับต ำแหน่งของเทพเจ้ำอีกด้วยคือ<br />
“องค ์พระสันตะปำปำพระผู้เป็ นเจ้ำ”(โปรดดูภำคผนวก)และได้รับกำรเทิดทูนให้เป็ นผู้ไม่รู ้พลั้งมนุษย ์ทุกค<br />
นต้องแสดงควำมจงรักภักดีข้อกล่ำวอ้ำงเดียวกันที่ซำตำนเรียกร ้องในถิ่นทุรกันดำรแห่งกำรทดลองนั้นก็<br />
ยังคงถูกเรียกร ้องโดยผ่ำนคริสตจักรแห่งโรมและคนจ ำนวนมหำศำลก็พร ้อมที่จะมอบถวำยกำรนมัสกำรแ<br />
ก่มัน {GC 50.3} {GCth17 41.3}<br />
แต่ผู้ที่ย ำเกรงและถวำยเกียรติพระเจ้ำเผชิญหน้ำกับกำรอ้ำงสิทธิ์อย่ำงกล้ำท้ำทำยสวรรค ์นี้เหมือนเช่น<br />
ที่พระคริสต ์ทรงเผชิญหน้ำกับกำรชักชวนของศัตรูเจ้ำเล่ห ์นั้นด้วยพระด ำรัสที่ว่ำ“จงกรำบนมัสกำรองค ์พ<br />
ระผู้เป็ นเจ้ำผู้เป็ นพระเจ้ำของท่ำนและปรนนิบัติพระองค ์แต่ผู้เดียว” ลูกำ 4:8<br />
พระเจ้ำไม่ทรงเคยเปรยไว้ในพระวจนะของพระองค ์ว่ำพระองค ์ทรงแต่งตั้งมนุษย ์คนใดให้เป็ นผู้น ำในคริ<br />
สตจักรหลักค ำสอนเรื่องอ ำนำจสูงสุดของระบอบเปปำซีนั้นตรงกันข้ำมกับค ำสอนของพระคัมภีร ์พระสันต<br />
ะปำปำไม่อำจมีอ ำนำจเหนือคริสตจักรของพระคริสต ์ได้นอกจำกจะได้มำด้วยกำรฉกชิงเท่ำนั้น<br />
{GC<br />
51.1} {GCth17 41.4}<br />
บรรดำผู้นิยมลัทธิโรมันยืนกรำนกล่ำวหำชำวโปรเตสแตนต ์ว่ำเป็ นพวกนอกรีตและจงใจแยกตัวออกจำ<br />
กคริสตจักรแท้แต่ค ำกล่ำวหำเหล่ำนี้น่ำจะใช ้ได้ดีกับตัวพวกเขำเองมำกกว่ำพวกเขำเป็ นผู้ที่รื้อธงของพร<br />
ะคริสต ์ลงและตีตัวออกห่ำงจำก“หลักควำมเชื่อที่ได้ทรงมอบให้กับพวกธรรมิกชนครั้งเดียวส ำหรับตลอดไ<br />
ป” ยูดำ 3 {GC 51.2} {GCth17 41.5}<br />
ซำตำนรู ้ดีแก่ใจว่ำพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์จะท ำให้มนุษย ์มองเห็นกำรหลอกลวงและต้ำนทำนอ ำนำจของมั<br />
นได้แม้กระทั ่งพระผู้ช่วยให้รอดของโลกก็ยังทรงต่อต้ำนกำรโจมตีของมันด้วยพระวจนะพระคริสต ์ทรงยกโล่<br />
แห่งควำมจริงนิรันดร ์ขึ้นป้ องกันกำรจู่โจมในทุกๆรูปแบบด้วยตรัสว่ำ<br />
“พระคัมภีรเขียนไว้ว่ำ”พระองค ์<br />
์ทรงต้ำนทุกข้อเสนอของศัตรูคู่อริด้วยพระปัญญำและอ ำนำจของพระวจน<br />
ะเพื่อที่ซำตำนจะยังคงมีอิทธิพลอยู่เหนือมนุษย ์และสร ้ำงอ ำนำจให้แก่ผู้ช่วงชิงอย่ำงระบอบเปปำซีนั้นมันต้<br />
องควบคุมให้ขำดควำมรู ้ในพระคัมภีร ์พระคัมภีร ์จะยกชูพระเจ้ำและจัดวำงมนุษย ์ผู้มีขีดจ ำกัดไว้ให้อยู่ในส<br />
ถำนภำพที่แท้จริงของเขำด้วยเหตุนี้มันจึงต้องปกปิดและปรำบปรำมควำมจริงอันศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลำยในพร<br />
40
ะคัมภีร ์คริสตจักรแห่งโรมน ำตรรกศำสตร ์นี้มำใช ้นับเป็ นเวลำหลำยร ้อยปีมีค ำสั ่งห้ำมแจกจ่ำยพระคัมภีร ์ห้<br />
ำมประชำชนอ่ำนหรือมีพระคัมภีร ์ไว้ในบ้ำนและมีเพียงพวกนักบวชกับพระรำชำคณะผู้ไม่มีหลักธรรมเท่ำ<br />
นั้นที่ตีควำมค ำสอนต่ำงๆของพระคัมภีรเพื่อสนับสนุนกำรแอบอ้ำงของพวกเขำด้วยเหตุนี้พระสันตะปำปำ<br />
์<br />
จึงทรงเป็ นที่ยอมรับกันแทบทั ่วทั้งโลกในฐำนะตัวแทนของพระเจ้ำในโลกนี้ซึ่งมีอ ำนำจเหนือคริสตจักรและ<br />
รัฐ {GC 51.3} {GCth17 42.1}<br />
เมื่อเครื่องจับเท็จถูกน ำออกไปแล้วซำตำนก็ท ำงำนตำมควำมต้องกำรของมันค ำพยำกรณ์กล่ำวไว้แล้ว<br />
ว่ำระบอบเปปำซี “จะคิดเปลี่ยนแปลงวำระและธรรมบัญญัติต่ำงๆ” ดำเนียล 7:25<br />
ระบอบเปปำซีไม่รอช ้ำที่จะพยำยำมเริ่มท ำงำนนี้เพื่อจะท ำให้มีคนกลับใจจำกลัทธินอกศำสนำเข้ำมำนั ้นมี<br />
กำรน ำบำงสิ่งมำทดแทนรูปเคำรพเพื่อให้พวกเขำกรำบไหว้บูชำและด้วยกำรกำรท ำเช่นนั ้นจะเป็ นกำรสนั<br />
บสนุนกำรยอมรับคริสต ์ศำสนำแต่เพียงในนำมกำรกรำบไหว้บูชำรูปปั้นและวัตถุมงคลต่ำงๆค่อยๆทยอยเข้<br />
ำมำสู่กำรนมัสกำรของคริสเตียนในที่สุดมีค ำสั ่งจำกที่ประชุมสภำ<br />
(โปรดดูภำคผนวก)จัดตั้งให้มีระเบียบกำรกรำบไหว้บูชำรูปเคำรพขึ้นเพื่อให้งำนแห่งกำรลบหลู่พระเจ้ำสม<br />
บูรณ์แบบโรมจึงถือสิทธิ์ เปลี่ยนแปลงพระบัญญัติของพระเจ้ำโดยลบพระบัญญัติข้อที่สองที่ห้ำมกำรกรำบ<br />
ไหว้รูปเคำรพออกจำกพระบัญญัติของพระเจ้ำเสียและแบ่งพระบัญญัติข้อที่สิบออกเป็ นสองข้อเพื่อให้คง<br />
จ ำนวนข้อในพระบัญญัติไว้เหมือนเดิม {GC 51.4} {GCth17 42.2}<br />
จิตใจที่ยอมต่อลัทธินอกศำสนำนั้นเปิดทำงให้กับกำรละเลยอ ำนำจของสวรรค ์มำกยิ่งขึ้นซำตำนท ำงำ<br />
นผ่ำนพวกผู้น ำคริสตจักรที่ไม่อุทิศตนทั้งยังเหยียบย ่ำพระบัญญัติข้อสี่อีกด้วยและพยำยำมน ำวันสะบำโต<br />
อันเก่ำแก่วันที่พระเจ้ำทรงอวยพระพรและทรงตั ้งไว้เป็ นวันบริสุทธิ์ (ปฐมกำล 2:2, 3)<br />
นั้นออกไปและแทนที่วันนั้นด้วยกำรยกชูวันฉลองเทศกำลที่คนนอกศำสนำถือรักษำในฐำนะ<br />
“วันแห่งกำรเคำรพยกย่องพระอำทิตย ์”<br />
นั้นขึ้นในช่วงเริ่มแรกกำรเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ได้ท ำอย่ำงเปิดเผยในศตวรรษต้นๆคริสเตียนทั้งหมดก็ยังถือ<br />
รักษำวันสะบำโตที่แท้จริงอยู่พวกเขำระวังหวงแหนเพื่อถวำยเกียรติพระเจ้ำและเชื่อว่ำพระบัญญัติของพร<br />
ะองค ์นั้นปรับเปลี่ยนไม่ได้พวกเขำปกป้ องควำมศักดิ์สิทธิ์แห่งข้อบัญญัติอย่ำงกระตือรือร ้นแต่ซำตำนท ำง<br />
ำนผ่ำนตัวแทนทั้งหลำยของมันด้วยเล่ห ์เหลี่ยมอันยิ่งใหญ่เพื่อให้ส ำเร็จตำมที่มันตั้งเป้ ำหมำยไว้เพื่อว่ำควำ<br />
มสนใจของประชำชนจะถูกหันเหไปยังวันอำทิตย ์วันอำทิตย ์ถูกตั้งให้เป็ นเทศกำลเพื่อเฉลิมฉลองกำรเป็ น<br />
ขึ้นมำจำกควำมตำยของพระคริสต ์มีกำรประกอบพิธีกรรมทำงศำสนำในวันนั้นแต่กระนั้นก็ยังถือวันนั้นเ<br />
ป็ นวันแห่งกำรพักผ่อนหย่อนใจส่วนวันสะบำโตก็ยังมีกำรถือรักษำอย่ำงบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ {GC<br />
52.1} {GCth17 42.3}<br />
ซำตำนเตรียมทำงส ำหรับท ำงำนตำมแผนให้ส ำเร็จด้วยกำรชักน ำชำวยิวสมัยก่อนกำรเสด็จมำครั้งแร<br />
กของพระคริสต ์ให้แบกภำระของวันสะบำโตด้วยกฎเกณฑ ์ต่ำงๆที่เข้มงวดที่สุดจนท ำให้กำรถือรักษำวันส<br />
ะบำโตกลำยเป็ นภำระหนักบัดนี้มันฉวยโอกำสโดยกำรใช ้แสงสว่ำงจอมปลอมซึ่งโดยวิธีนี้มันท ำให้ทุกคนม<br />
องวันสะบำโตว่ำเป็ นภำระมันโยนควำมเหยียดหยำมใส่วันสะบำโตว่ำเป็ นสถำบันของพวกยิวขณะที่คริสเตี<br />
ยนทั ่วไปยังคงถือรักษำวันอำทิตย ์เป็ นวันฉลองที่มีควำมสุขต่อไปมันชักน ำพวกเขำด้วยกำรท ำให้วันสะบำ<br />
41
โตเป็ นวันอดอำหำรและวันแห่งควำมโศกเศร ้ำและควำมสิ้นหวังเพื่อแสดงควำมเกลียดชังของพวกเขำที่มี<br />
ต่อศำสนำยิว {GC 52.2} {GCth17 43.1}<br />
ในช่วงต้นของศตวรรษที่สี่จักรพรรดิคอนสแตนตินตรำพระรำชกฤษฎีกำฉบับหนึ่งขึ้นเพื่อตั้งวันอำทิต<br />
ย ์ให้เป็ นวันนักขัตฤกษ์ของรัฐตลอดทั ่วทั้งจักรวรรดิโรม (โปรดดูภำคผนวก)<br />
วันของดวงอำทิตย ์เป็ นที่เคำรพนับถือของประชำชนลัทธินอกศำสนำของพระองค ์และเป็ นวันที่พวกคริสเ<br />
ตียนถวำยเกียรติเป็ นนโยบำยของจักรพรรดิที่จะประสำนผลประโยชน์ที่ไม่ลงตัวระหว่ำงลัทธินอกศำสนำ<br />
กับคริสต ์ศำสนำพระองค ์ได้รับแรงกระตุ้นให้ด ำเนินเรื่องนี้จำกบรรดำบิชอปของคริสตจักรผู้ถูกขับเคลื่อน<br />
ด้วยควำมทะเยอทะยำนและกำรกระหำยอ ำนำจโดยคิดว่ำหำกทั้งคริสเตียนและคนนอกศำสนำจะถือรักษำ<br />
วันเดียวกันแล้วก็จะเป็ นกำรสนับสนุนให้คนนอกศำสนำยอมรับคริสต ์ศำสนำแต่เพียงในนำมและด้วยกำร<br />
ท ำเช่นนี้จะท ำให้อ ำนำจและเกียรติยศของคริสตจักรเจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้นแต่ขณะที่คริสเตียนมำกมำยที่เกร<br />
งกลัวพระเจ้ำถูกชักน ำให้มองวันอำทิตย ์ว่ำเป็ นวันที่มีควำมศักดิ์สิทธิ์ในระดับหนึ่งนั้นพวกเขำก็ยังคงถือรั<br />
กษำวันสะบำโตที่แท้จริงเป็ นวันบริสุทธิ์ของพระเจ้ำและถือรักษำวันนั ้นด้วยควำมเชื่อฟังตำมพระบัญญัติข้<br />
อที่สี่ {GC 53.1} {GCth17 43.2}<br />
จอมหลอกลวงยังท ำงำนของมันไม่เสร็จมันตั้งใจที่จะรวบรวมโลกคริสเตียนให้เข้ำมำอยู่ภำยใต้ร่มธงของ<br />
มันและใช ้อ ำนำจของมันผ่ำนทำงตัวแทนของมันคือพระสันตะปำปำผู้ทรงถือว่ำตนเป็ นตัวแทนของพระคริ<br />
สต ์มันท ำงำนนี้ส ำเร็จโดยอำศัยคนนอกศำสนำที่กลับใจเพียงครึ่งๆกลำงๆพระรำชำคณะที่ทะเยอทะยำนใฝ่<br />
สูงและพวกสมำชิกคริสตจักรที่ฝักใฝ่ ทำงโลกมีกำรจัดประชุมสภำอยู่บ่อยครั ้งเป็ นระยะๆซึ่งมีกำรเรียกบรร<br />
ดำผู้มีอ ำนำจในคริสตจักรจำกทั ่วทุกมุมโลกมำชุมนุมกันในกำรประชุมสภำแทบทุกครั ้งจะเหยียบย ่ำวันสะ<br />
บำโตที่พระเจ้ำทรงสถำปนำไว้นั ้นให้ต ่ำลงทีละเล็กทีละน้อยขณะที่วันอำทิตย ์ได้รับกำรยกชู ให้สูงมำกยิ่งขึ้<br />
นด้วยเหตุนี้ในที่สุดวันเฉลิมฉลองของพวกนอกศำสนำจึงได้รับเกียรติให้เป็ นสถำบันหนึ่งของพระเจ้ำขณ<br />
ะที่วันสะบำโตของพระคัมภีร ์กลับถูกประกำศว่ำเป็ นเครื่องหมำยของศำสนำยิวและผู้ที่ถือรักษำวันนั ้นจะถู<br />
กประณำมว่ำเป็ นผู้ที่ถูกแช่งสำป {GC 53.2} {GCth17 43.3}<br />
ผู้ละทิ้งควำมเชื่อคนส ำคัญนั้นท ำงำนส ำเร็จด้วยกำรยกตัวขึ้น“ต่อสู้ทุกสิ่งที่ได้ชื่อว่ำเป็ นพระหรือสิ่งที่เ<br />
ขำไหว้นมัสกำรนั้น” 2 เธสะโลนิกำ 2:4 จนเป็ นผลส ำเร็จ {GCth17 43.4}<br />
เขำกล้ำเปลี่ยนกฎเพียงข้อเดียวในพระบัญญัติของพระเจ้ำที่ชี้บอกมนุษย ์ทุกคนอย่ำงไม่ผิดพลำดถึงพ<br />
ระเจ้ำองคเที่ยงแท้และผู้ทรงพระชนม์อยู่พระบัญญัติข้อที่สี่เปิดเผยให้เห็นว่ำพระเจ้ำทรงเป็ ์<br />
นพระผู้สร ้ำงฟ้ ำ<br />
และแผ่นดินโลกและด้วยเหตุฉะนั้นจึงทรงแตกต่ำงจำกพระเทียมเท็จทั้งหมดวันสะบำโตเป็ นดั ่งอนุสรณ์ถึง<br />
พระรำชกิจแห่งกำรทรงสร ้ำงว่ำวันที่เจ็ดได้รับกำรทรงตั้งไว้ให้เป็ นวันบริสุทธิ์ เป็ นวันพักผ่อนส ำหรับมนุษย ์เ<br />
ป็ นวันที่ทรงออกแบบไว้ให้จดจ ำพระเจ้ำผู้ทรงพระชนม์อยู่ไว้ในจิตใจของมนุษย ์อยู่เสมอในฐำนะทรงเป็ นแ<br />
หล่งก ำเนิดของสิ่งมีชีวิตและเป็ นผู้ที่มนุษย ์ต้องเคำรพสักกำระซำตำนมุ่งมั ่นที่จะหันมนุษย ์ออกไปจำกควำ<br />
มจงรักภักดีต่อพระเจ้ำและจำกกำรเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค เพรำะฉะนั้นมันจึงหันควำมพยำยำมข<br />
์<br />
องมันมำต่อสู้โดยเฉพำะกับพระบัญญัติข้อนั้นที่ชี้ไปยังพระเจ้ำในฐำนะพระผู้สร ้ำง {GC 53.3} {GCth17<br />
44.1}<br />
42
้<br />
บัดนี้ชำวโปรเตสแตนต ์ผลักดันว่ำกำรกลับเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยของพระคริสต ์ในวันอำทิตย ์ท ำให้<br />
วันนั้นเป็ นวันสะบำโตของคริสเตียนแต่ไม่มีหลักฐำนดังกล่ำวในพระคัมภีร ์พระคริสต ์หรืออัครทูตของพระ<br />
องค ์ไม่เคยให้เกียรติเช่นนี้แก่วันดังกล่ำวกำรถือรักษำวันอำทิตย ์ในฐำนะเป็ นสถำบันหนึ่งของคริสเตียนมี<br />
แหล่งก ำเนิดมำจำก “อ ำนำจลึกลับนอกกฎหมำย” นั้น 2 เธสะโลนิกำ 2:7<br />
ซึ่งแม้ในสมัยของเปำโลเองมันก็เริ่มท ำงำนของมันแล้วพระยำห ์เวห ์ทรงรับระบอบเปปำซีให้เป็ นบุตรตั้งแต่เ<br />
มื่อใดและที่ไหนมีเหตุผลอะไรที่ฟังขึ้นเพื่อใช เป็ ้ นหลักฐำนส ำหรับกำรเปลี่ยนแปลงที่พระคัมภีร ์ไม่ได้รับรอง<br />
{GC 54.1} {GCth17 44.2}<br />
ในศตวรรษที่หกระบอบเปปำซีถูกจัดตั้งขึ้นมำอย่ำงมั ่นคงแล้วเป็ นฐำนอ ำนำจที่ปักหลักอยู่ในนครของ<br />
จักรพรรดิและบิชอปแห่งกรุงโรมได้รับกำรสถำปนำขึ้นเป็ นประมุขเหนือคริสตจักรทั้งหมดลัทธินอกรีตมอ<br />
บต ำแหน่งให้กับระบอบเปปำซีพญำนำคให้“ฤทธิ์ เดชบัลลังก ์และสิทธิอ ำนำจยิ่งใหญ่ของมันแก่สัตว ์ร ้ำยนั้น<br />
” วิวรณ์ 13:2 และบัดนี้ช่วงเวลำ<br />
1,260ปีแห่งกำรกดขี่ข่มเหงของระบอบเปปำซีตำมที่พระธรรมดำเนียลและพระธรรมวิวรณ์พยำกรณ์ไว้นั<br />
นก็เริ่มต้นขึ้นแล้ว (ดำเนียล 7:25 วิวรณ์ 13:5-7) (โปรดดูภำคผนวก)<br />
คริสเตียนถูกบังคับให้เลือกที่จะยอมทิ้งควำมสัตย ์ซื่อของพวกเขำหรือยอมรับพิธีกรรมต่ำงๆและกำรนมัส<br />
กำรของระบอบเปปำซีหรือที่จะค่อยๆตำยในคุกมืดหรือจะยอมตำยด้วยเครื่องทรมำนเผำทั้งเป็ นหรือคมขว<br />
ำนของเพชฌฆำตบัดนี้พระด ำรัสของพระเยซูที่ตรัสไว้ว่ำ“แม้แต่บิดำมำรดำญำติพี่น้องและมิตรสหำยก็จะ<br />
มอบตัวพวกท่ำนไว้และพวกเขำจะฆ่ำพวกท่ำนบำงคนทุกคนจะเกลียดชังพวกท่ำนเพรำะนำมของเรำ”ลูก<br />
ำ21:16,17ได้ส ำเร็จจริงตำมนั้นกำรกดขี่ข่มเหงโหมกระหน ่ำลงใส่ผู้ที่สัตย ์ซื่อด้วยควำมโกรธแค้นที่ยิ่งให<br />
ญ่กว่ำครั้งใดๆมำก่อนและโลกกลำยเป็ นสนำมรบอันกว้ำงใหญ่ไพศำลเป็ นเวลำหลำยร ้อยปีที่คริสตจักรข<br />
องพระคริสต ์ต้องลี้ภัยอยู่ในที่ที่ห่ำงไกลจำกผู้คนและในที่มืดผู้เผยพระวจนะกล่ำวไว้ดังนี้ว่ำ“หญิงนั้นก็หนีเ<br />
ข้ำไปในถิ่นทุรกันดำรที่นั ่นนำงมีสถำนที่ซึ่งพระเจ้ำทรงจัดเตรียมไว้เพื่อนำงจะได้รับกำรเลี้ยงดูตลอดหนึ่ง<br />
พันสองร ้อยหกสิบวัน” วิวรณ์ 12:6 {GC 54.2} {GCth17 44.3}<br />
กำรเรืองอ ำนำจของคริสตจักรโรมันเป็ นเครื่องหมำยชี้บอกจุดเริ่มต้นของยุคมืดขณะที่อ ำนำจของคริส<br />
ตจักรโรมันเพิ่มขึ้นควำมมืดมิดก็ยิ่งหนำทึบยิ่งขึ้นพวกเขำโยกย้ำยควำมเชื่อจำกพระคริสต ์ผู้ทรงเป็ นรำก<br />
ฐำนที่แท้จริงไปยังพระสันตะปำปำแห่งโรมแทนที่จะวำงใจในพระบุตรของพระเจ้ำเพื่อรับกำรอภัยบำปและเ<br />
พื่อควำมรอดนิรันดร ์ประชำชนกลับมองไปที่พระสันตะปำปำและที่บรรดำบำทหลวงกับพระรำชำคณะทั้งห<br />
ลำยผู้ซึ่งพระสันตะปำปำทรงมอบอ ำนำจให้ท ำแทนนั้นพวกเขำถูกสอนว่ำพระสันตะปำปำทรงเป็ นผู้ไกล่เก<br />
ลี่ยของพวกเขำในโลกนี้และถูกสอนว่ำไม่มีผู้ใดเข้ำถึงพระเจ้ำได้นอกจำกจะผ่ำนทำงพระสันตะปำปำและ<br />
นอกจำกนี้พระสันตะปำปำยังทรงเป็ นพระเจ้ำส ำหรับคนทุกคนดังนั้นทุกคนจึงต้องเชื่อฟังโดยไม่มีข้อโต้แย้<br />
งกำรเบี่ยงเบนไปจำกข้อบังคับที่พระสันตะปำปำทรงก ำหนดไว้จะเป็ นเหตุเพียงพอที่ผู้กระท ำผิดจะต้องรับโ<br />
ทษรุนแรงที่สุดทั้งฝ่ ำยกำยและฝ่ ำยวิญญำณจิตด้วยเหตุนี้จิตใจของประชำชนจึงถูกหันเหจำกพระเจ้ำไปยั<br />
งมนุษย ์ที่โหดเหี้ยมที่ท ำผิดและที่พลั้งพลำดได้ไม่เพียงเท่ำนั้นแต่จิตใจของพวกเขำยังถูกหันไปยังเจ้ำชำย<br />
แห่งควำมมืดผู้ใช ้อ ำนำจของมันผ่ำนคนเหล่ำนั้นอีกด้วยบำปปลอมตัวเข้ำมำในครำบของควำมศักดิ์สิทธิ์<br />
เมื่อพระคัมภีร ์ถูกปรำบและมนุษย ์ถือว่ำตนเป็ นผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดเรำจึงเห็นแต่เพียงควำมฉ้อฉลควำมหลอก<br />
43
ลวงและควำมผิดบำปอันต ่ำช ้ำด้วยกำรยกชูกฎหมำยและธรรมเนียมประเพณีของมนุษย ์ขึ้นมำนั้นควำมเ<br />
สื่อมทรำมซึ่งเป็ นผลจำกกำรละทิ้งพระบัญญัติของพระเจ้ำเสมอมำนั้นก็ปรำกฏขึ้นชัด {GC<br />
55.1} {GCth17 45.1}<br />
สมัยนั้นเป็ นช่วงเวลำอันตรำยส ำหรับคริสตจักรของพระคริสต ์ผู้ถือธงที่สัตย ์ซื่อมีหลงเหลืออยู่น้อยเหลื<br />
อเกินถึงแม้ว่ำควำมจริงไม่ถูกทอดทิ้งโดยไม่มีพยำนถึงกระนั้นในบำงครั้งดูเหมือนว่ำหลักค ำสอนที่ผิดและก<br />
ำรเชื่อเรื่องโชคลำงจะมีชัยชนะและศำสนำที่แท้จริงจะถูกกวำดเรียบไปจำกโลกข่ำวประเสริฐถูกเมินเสียแต่<br />
ธรรมเนียมปฏิบัติของศำสนำกลับเพิ่มมำกขึ้นและประชำชนต้องแบกภำระของกำรขูดรีดอย่ำงแสนสำหัส<br />
{GC 55.2} {GCth17 45.2}<br />
พวกเขำถูกสอนไม่เพียงให้หมำยพึ่งพระสันตะปำปำในฐำนะผู้ไกล่เกลี่ยเท่ำนั้นแต่ยังถูกสอนให้พึ่งผลง<br />
ำนของตนเองเพื่อลบมลทินบำปอีกด้วยมีกำรเชิญชวนให้เข้ำร่วมกำรปฏิบัติกิจเหล่ำนี้และอีกมำกมำยใน<br />
ลักษณะเดียวกันอำทิกำรเดินทำงไกลเพื่อแสวงบุญพิธีกรรมแก้บำปกำรบูชำวัตถุมงคลกำรสร ้ำงโบสถ ์ศำ<br />
ลเจ้ำและแท่นบูชำต่ำงๆกำรจ่ำยเงินก้อนใหญ่ให้คริสตจักรเพื่อระงับพระพิโรธของพระเจ้ำหรือเพื่อจะได้รับ<br />
ควำมโปรดปรำนจำกพระองค ์ท ำรำวกับว่ำพระเจ้ำทรงมีลักษณะเหมือนมนุษย ์ที่จะโกรธเคืองในเรื่องเล็กน้<br />
อยหรือที่จะท ำให้หำยโกรธได้ด้วยของถวำยหรือพิธีกรรมแก้บำป {GC 55.3} {GCth17 45.3}<br />
ทั้งๆที่ควำมชั ่วเลวทรำมได้แพร่กระจำยอยู่ทั ่วไปแม้กระทั ่งในท่ำมกลำงผู้น ำของคริสตจักรโรมันด้วยก็ต<br />
ำมทีอิทธิพลของคริสตจักรนั้นก็ยังดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นอย่ำงต่อเนื่องในรำวๆช่วงท้ำยของศตวรรษที่แปดผู้<br />
นิยมระบอบเปปำซีทั้งหลำยต่ำงอ้ำงว่ำในช่วงยุคเริ่มแรกของคริสตจักรนั้นบรรดำบิชอปแห่งโรมครองอ ำน<br />
ำจทำงศำสนำเท่ำเทียมกับอ ำนำจของที่พวกเขำอ้ำงว่ำมีอยู่ในเวลำนี้เพื่อท ำให้ข้ออ้ำงนี้เป็ นที่ยอมรับจึงต้<br />
องมีกำรใช ้วิธีกำรบำงอย่ำงเพื่อแสดงให้เห็นถึงอ ำนำจนั้นและบิดำแห่งกำรมุสำก็ยื่นข้อเสนอได้อย่ำงรวดเร็<br />
วพวกนักบวชปลอมแปลงเอกสำรโบรำณต่ำงๆขึ้นมำมีกำรค้นพบค ำสั ่งต่ำงๆของกำรประชุมสภำที่ไม่เคย<br />
มีใครได้ยินมำก่อนซึ่งรับรองกำรมีอ ำนำจสำกลสูงสุดของพระสันตะปำปำตั้งแต่ยุคแรกเริ่มที่สุดและคริสต<br />
จักรที่ปฏิเสธควำมจริงก็ยอมรับกำรหลอกลวงเหล่ำนี้ด้วยควำมละโมบ (โปรดดูภำคผนวก) {GC<br />
56.1} {GCth17 46.1}<br />
นำยช่ำงผู้สัตย ์ซื่อจ ำนวนน้อยนิดที่ได้ก่อควำมเชื่อของพวกเขำขึ้นบนรำกฐำนที่แท้จริงนั้น (1 โครินธ ์<br />
3:10, 11)<br />
ต่ำงรู ้สึกงงงวยและถูกขัดขวำงเมื่อกองขยะแห่งหลักค ำสอนเทียมเท็จกีดขวำงงำนของพวกเขำเช่นเดี<br />
ยวกับพวกคนงำนซ่อมแซมก ำแพงกรุงเยรูซำเล็มในสมัยของผู้เผยพระวจนะเนหะมีย ์มีบำงคนพร ้อมที่จะพู<br />
ดว่ำ“เรี่ยวแรงของคนที่ขนของก็ก ำลังทรุดลงและมีสิ่งปรักหักพังมำกเรำไม่สำมำรถซ่อมก ำแพงได้”เนหะมี<br />
ย์4:10ด้วยควำมเหนื่อยล้ำกับกำรต้องดิ้นรนอยู่ตลอดเวลำต่อกำรกดขี่ข่มเหงกำรฉ้อฉลควำมชั ่วช ้ำและ<br />
อุปสรรคอื่นๆที่ซำตำนคิดขึ้นมำเพื่อขัดขวำงควำมก้ำวหน้ำของงำนของพวกเขำบำงคนที่เคยเป็ นนำยช่ำ<br />
งที่สัตย ์ซื่อก็ท้อใจและเพื่อเห็นแก่ควำมสงบและควำมปลอดภัยในทรัพย ์สินและชีวิตของตนพวกเขำได้หัน<br />
ออกไปเสียจำกรำกฐำนที่แท้จริงส่วนคนอื่นๆที่ไม่ย่อท้อต่อกำรขัดขวำงของศัตรูก็ประกำศอย่ำงไม่เกรงกลั<br />
44
วว่ำ<br />
“อย่ำกลัวเขำเลยจงระลึกถึงองค เจ้ำนำยผู้ยิ่งใหญ่และน่ำย ์<br />
ำเกรง” เนหะมีย ์ 4:14<br />
และพวกเขำก็ด ำเนินงำนต่อไปทุกคนที่มีดำบก็แนบติดกำยไว้ (เอเฟซัส 6:17) {GC 56.2} {GCth17<br />
46.2}<br />
วิญญำณเดียวกันที่เป็ นวิญญำณแห่งควำมเกลียดชังและกำรต่อต้ำนควำมจริงนั้นดลใจพวกศัตรูของ<br />
พระเจ้ำในทุกยุคทุกสมัยบรรดำผู้รับใช ้ของพระองค ์จึงจ ำเป็ นต้องเฝ้ ำระวังและซื่อสัตย ์ต่อหน้ำที่ในระดับเดี<br />
ยวกับยุคก่อนๆด้วยเช่นกันพระด ำรัสของพระคริสต ์ที่ตรัสให้แก่พวกสำวกรุ่นแรกที่ว่ำ<br />
“สิ่งที่เรำบอกพวกท่ำนนั้นเรำก็บอกคนทั้งหลำยด้วยว่ำจงเฝ้ ำระวังอยู่เถิด” มำระโก 13:37<br />
นั้นยังคงใช ้ได้กับบรรดำผู้ติดตำมของพระองค ์ในยุคสุดท้ำย {GC 56.3} {GCth17 46.3}<br />
ดูเหมือนว่ำควำมมืดนั้นเพิ่มทวีมำกขึ้นกำรบูชำรูปเคำรพกลำยเป็ นเรื่องธรรมดำไปมีกำรจุดเทียนไว้ต<br />
รงหน้ำรูปปั้นต่ำงๆและอธิษฐำนต่อรูปเคำรพธรรมเนียมประเพณีต่ำงๆที่เชื่อเรื่องโชคลำงและที่ไร ้สำระที่สุด<br />
มีให้เห็นทั ่วไปจิตใจของผู้คนถูกครอบง ำอย่ำงสิ้นเชิงโดยควำมเชื่อเรื่องโชคลำงจนดูเหมือนว่ำควำมมีเหตุ<br />
มีผลสิ้นฤทธิ์ไปเสียแล้วขณะที่พวกนักบวชและสังฆรำชเองก็ฝักใฝ่ อยู่กับควำมสนุกสนำนเพลิดเพลินรำค<br />
ะตัณหำและเสื่อมทรำมเรำคำดหมำยได้เพียงแต่ว่ำประชำชนผู้ที่มองไปยังพวกเขำเพื่อรับค ำแนะน ำนั้นก็ค<br />
งจะจมลึกอยู่ในควำมโง่เขลำและควำมชั ่วช ้ำแล้วเป็ นแน่ {GC 57.1} {GCth17 46.4}<br />
ในศตวรรษที่สิบเอ็ดนั้นกำรแอบอ้ำงของระบอบเปปำซีก้ำวไปอีกก้ำวหนึ่งเมื่อพระสันตะปำปำกรกอรีที่<br />
VIIทรงประกำศควำมสมบูรณ์ดีพร ้อมของคริสตจักรโรมันในบรรดำข้ออ้ำงที่พระสันตะปำปำทรงประกำศอ<br />
อกไปนั้นมีอยู่ข้อหนึ่งประกำศว่ำตำมพระคัมภีร ์แล้วคริสตจักรไม่เคยท ำผิดและจะไม่มีวันท ำผิดแต่หลักฐำ<br />
นที่มีในพระคัมภีร ์ไม่ได้สนับสนุนค ำกล่ำวอ้ำงนั้นแต่อย่ำงใดพระสันตะปำปำยังทรงประกำศว่ำตนมีอ ำนำจ<br />
ปลดจักรพรรดิและยังประกำศว่ำไม่มีผู้ใดสำมำรถถอนค ำตัดสินที่ทรงประกำศไปแล้วได้แต่เป็ นสิทธิพิเศษ<br />
ของพระองค ์ที่จะทรงกลับค ำตัดสินของคนอื่นๆทั้งหมด (โปรดดูภำคผนวก) {GC 57.2} {GCth17 47.1}<br />
ตัวอย่ำงหนึ่งที่โดดเด่นที่แสดงให้เห็นถึงลักษณะควำมโหดเหี้ยมของผู้ช่วยทูลผู้ไม่รู ้พลั ้งนี้เห็นได้จำกวิ<br />
ธีที่พระองค ์ทรงปฏิบัติต่อพระเจ้ำเฮนรีที่4จักรพรรดิแห่งเยอรมนีพระเจ้ำเฮนรีไม่ทรงสนพระทัยต่ออ ำนำจ<br />
ของพระสันตะปำปำพระองค ์จึงถูกประกำศคว ่ำบำตรและถูกโค่นล้มรำชบัลลังก ์ด้วยควำมหวำดกลัวต่อกำ<br />
รถูกทอดทิ้งและกำรข่มขู ่จำกเหล่ำเจ้ำชำยของพระองค เองผู้ถูกยุยงโดยค ์<br />
ำบัญชำของระบอบเปปำซีให้แ<br />
ข็งข้อต่อพระองค ์พระเจ้ำเฮนรีจึงทรงตระหนักถึงควำมจ ำเป็ นที่จะท ำสันถวไมตรีกับโรมพระองค ์จึงทรงออ<br />
กเดินทำงพร ้อมกับพระมเหสีและคนรับใช ้ที่จงรักภักดีของพระองค ์ข้ำมเทือกเขำแอลป์ ในช่วงกลำงฤดูหน<br />
ำวเพื่อว่ำพระองค ์จะทรงถ่อมพระองค ์ลงต่อองค ์สันตะปำปำเมื่อเสด็จมำถึงปรำสำทที่พระสันตะปำปำเกรก<br />
อรีพ ำนักอยู่พระองค ์ถูกน ำไปยังลำนชั ้นนอกโดยไม่มีทหำรคุ้มกันและให้คอยที่นั ่นท่ำมกลำงควำมหนำวเ<br />
หน็บของฤดูหนำวโดยให้สวมใส่แต่เครื่องแต่งกำยที่น่ำสังเวชไม่มีอะไรปกปิดพระเศียรและไม่ได้ทรงฉลอง<br />
พระบำทพระองค ์ทรงเฝ้ ำคอยค ำอนุญำตจำกพระสันตะปำปำให้เข้ำเฝ้ ำพระสันตะปำปำไม่ทรงยอมอภัยให้<br />
จนกระทั ่งพระองค ์ทรงอดพระกระยำหำรและสำรภำพบำปติดต่อกันเป็ นเวลำถึงสำมวันแล้วพระสันตะปำป<br />
ำจึงทรงยอมอภัยโทษให้แม้กระทั ่งตอนนั้นกำรอภัยโทษให้ของพระสันตะปำปำก็ยังอยู่บนเงื่อนไขที่ว่ำจักรพ<br />
รรดิเฮนรีจะต้องรอคอยค ำยินยอมจำกพระสันตะปำปำก่อนแล้วพระองค ์จึงจะกลับมำใช ้ยศศักดิ์หรือใช ้อ ำ<br />
45
นำจของต ำแหน่งจักรพรรดิได้และพระสันตะปำปำเกรกอรีทรงภำคภูมิใจในชัยชนะของพระองค ์ทรงประก<br />
ำศว่ำเป็ นหน้ำที่ที่จะก ำจัดควำมเย่อหยิ่งจองหองของพวกกษัตริย ์ทั้งหลำยเสีย {GC 57.3} {GCth17<br />
47.2}<br />
ช่ำงแตกต่ำงกันอย่ำงเห็นได้ชัดระหว่ำงกำรวำงตัวของพระสันตะปำปำกับควำมถ่อมตนและควำมอ่อน<br />
สุภำพของพระคริสต ์ผู้ทรงส ำแดงพระองคเองว่ำก ์ ำลังทรงร ้องขออยู่ที่ประตูใจเพื่อจะได้รับกำรยินยอมให้เ<br />
ข้ำไปข้ำงในเพื่อว่ำพระองค ์จะเสด็จเข้ำมำประทำนกำรอภัยและสันติสุขให้และทรงสอนสำวกทั้งหลำยว่ำ<br />
“ถ้ำใครต้องกำรจะเป็ นนำยคนนั้นจะต้องเป็ นทำสของพวกท่ำน” มัทธิว 20:27 {GC 58.1} {GCth17<br />
47.3}<br />
ในศตวรรษต่อๆมำเรำมองเห็นจ ำนวนหลักค ำสอนผิดๆเพิ่มมำกขึ้นอย่ำงต่อเนื่องที่ออกมำจำกโรมแม้<br />
กระทั ่งก่อนที่จะมีกำรตั้งระบอบเปปำซีค ำสอนต่ำงๆของพวกนักปรำชญ ์จำกศำสนำนอกรีตก็ได้รับควำม<br />
สนใจและมีอิทธิพลต่อคริสตจักรมำแล้วคนมำกมำยที่อ้ำงว่ำกลับใจแล้วยังคงยึดติดอยู่กับหลักปรัชญำขอ<br />
งศำสนำนอกรีตของพวกเขำพวกเขำไม่เพียงแต่ยึดหลักปรัชญำเหล่ำนั้นไว้กับตนเองเท่ำนั้นแต่ยังผลักดั<br />
นปรัชญำนั้นให้แก่ผู้อื่นเพื่อเป็ นวิธีกำรแผ่อิทธิพลของพวกเขำท่ำมกลำงคนนอกศำสนำอีกด้วยด้วยเหตุ<br />
นี้ค ำสอนที่ผิดอย่ำงรุนแรงทั้งหลำยจึงถูกน ำเข้ำมำสู่ควำมเชื่อของคริสเตียนค ำสอนโดดเด่นจำกท่ำมกลำ<br />
งควำมเชื่อที่ผิดๆเหล่ำนี้ก็คือควำมเชื่อเรื่องควำมเป็ นอมตะตำมธรรมชำติของมนุษย ์และเรื่องกำรมีสติรับ<br />
รู ้ได้ของคนตำยหลักค ำสอนนี้ปูพื้นฐำนให้โรมตั้งเรื่องกำรทูลขอควำมช่วยเหลือจำกพวกนักบุญทั้งหลำย<br />
และกำรเทิดทูนพระแม่มำรีย ์ผู้เป็ นหญิงพรหมจรรย ์นั้นขึ้นมำจำกหลักค ำสอนนี้ยังเกิดมีค ำสอนนอกรีตเรื่<br />
องกำรทรมำนนิรันดร ์ส ำหรับคนที่ไม่ยอมกลับใจในที่สุดนั้นด้วยซึ่งเป็ นค ำสอนที่ถูกรวมเข้ำในควำมเชื่อข<br />
องระบอบเปปำซีมำตั้งแต่ต้น {GC 58.2} {GCth17 47.4}<br />
จำกนั้นยังมีกำรปูทำงให้กับกำรน ำค ำสอนของลัทธินอกรีตเข้ำมำอีกเรื่องหนึ่งซึ่งโรมเรียกว่ำ<br />
“แดนช ำระ”[Purgatory]และถูกน ำมำใชเพื่อสร ้ ้ำงควำมหวำดกลัวให้กับฝูงชนที่หลงเชื่อง่ำยและที่เชื่อใน<br />
เรื่องโชคลำงงมงำยโดยค ำสอนนอกรีตนี้ให้กำรรับรองถึงสถำนที่ทรมำนแห่งหนึ่งซึ่งในนั้นพวกวิญญำณที่<br />
ยังมีควำมผิดไม่ถึงขั้นตกนรกนิรันดร ์ต้องไปรับโทษส ำหรับบำปของพวกเขำและเมื่อวิญญำณเหล่ำนั้นหลุ<br />
ดพ้นจำกควำมไม่บริสุทธิ์แล้วเขำก็จะถูกรับเข้ำไปในสวรรค ์ (โปรดดูภำคผนวก) {GC 58.3} {GCth17<br />
48.1}<br />
ยังมีเรื่องปั้นแต่งอีกเรื่องหนึ่งที่จ ำเป็ นต้องแต่งขึ้นมำเพื่อท ำให้โรมมีผลก ำไรจำกควำมกลัวและควำมชั ่<br />
วต่ำงๆของผู้ที่เลื่อมใสโรมนี่เป็ นผลประโยชน์ที่ได้จำกหลักค ำสอนเรื่อง“ใบลบมลทินบำป”<br />
พระสันตะปำปำทรงสัญญำกับทุกคนที่เข้ำร่วมกับพระองค ์ในกำรท ำสงครำมเพื่อแผ่ขยำยอ ำนำจในกำรล<br />
งโทษศัตรูหรือในกำรท ำลำยล้ำงผู้ที่กล้ำปฏิเสธกำรมีอ ำนำจสูงสุดฝ่ ำยจิตวิญญำณของพระองค ์ว่ำเขำทั้ง<br />
หลำยจะได้รับกำรอภัยบำปอย่ำงบริบูรณ์คือบำปทั้งในอดีตปัจจุบันและอนำคตและจะหลุดพ้นจำกควำมเจ็<br />
บปวดทั้งปวงและโทษที่จะต้องรับประชำชนยังถูกสอนว่ำโดยกำรจ่ำยเงินให้คริสตจักรพวกเขำจะช่วยตัวเอ<br />
งให้พ้นจำกบำปและยังปลดปล่อยวิญญำณของมิตรสหำยที่ตำยไปแล้วซึ่งถูกกักขังอยู่ในเปลวไฟแห่งกำร<br />
ทรมำนนั้นได้ด้วยวิธีเช่นนี้โรมเติมเงินลงในคลังต่ำงๆของเธอจนเต็มและคงควำมสง่ำงำมควำมฟุ ้ งเฟ้ อและ<br />
46
ควำมชั ่วช ้ำของกำรท ำตัวเป็ นผู้แทนของพระองค ์ผู้ทรงไม่มีที่แม้แต่จะวำงพระเศียรของพระองค ์<br />
(โปรดดูภำคผนวก) {GC 59.1} {GCth17 48.2}<br />
พิธีศีลมหำสนิทตำมพระคัมภีร ์ได้ถูกแทนที่ด้วยพิธีมิสซำที่ถวำยบูชำรูปเคำรพพวกบำทหลวงของระบ<br />
อบเปปำซีประกอบพิธีของพวกเขำโดยอ้ำงว่ำเปลี่ยนขนมปังและเหล้ำองุ่นธรรมดำให้เป็ น<br />
“พระกำยและพระโลหิตจริงของพระคริสต ์” Cardinal Wiseman, The Real Presence of the<br />
Body and Blood of Our Lord Jesus Christ in the Blessed Eucharist, Proved From<br />
Scripture, lecture 8, sec. 3 ย่อหน้ำที่ 26<br />
ด้วยกำรทึกทักเอำเองพวกเขำอวดอ้ำงอย่ำงเปิดเผยว่ำมีอ ำนำจสร ้ำงพระเจ้ำผู้ทรงสร ้ำงสรรพสิ่งทั้งปวงนั้<br />
นคริสเตียนถูกบังคับด้วยควำมเจ็บปวดถึงตำยให้ปฏิญำณยอมรับในหลักค ำสอนนอกรีตอันร ้ำยกำจและล<br />
บหลู่สวรรค ์นี้ฝูงชนมำกมำยที่ปฏิเสธค ำสอนนี้ถูกโยนทิ้งเข้ำไปในเปลวเพลิง (โปรดดูภำคผนวก) {GC<br />
59.2} {GCth17 48.3}<br />
ในศตวรรษที่สิบสำมมีกำรตั้งเครื่องจักรที่น่ำกลัวที่สุดจำกเครื่องจักรทั้งหมดของระบอบเปปำซีขึ้นนั ่น<br />
ก็คือศำสนศำล[Inquisition]เจ้ำชำยแห่งควำมมืดท ำงำนกับพวกผู้น ำของสภำปกครองสงฆ์ของระบอบเ<br />
ปปำซีในกำรประชุมลับของพวกเขำซำตำนและทูตของมันควบคุมจิตใจของคนชั ่วเหล่ำนี้ในท่ำมกลำงพว<br />
กเขำนั้นมีทูตองค ์หนึ่งของพระเจ้ำที่ตำมองไม่เห็นก ำลังจดบันทึกอันน่ำกลัวของค ำสั ่งที่ชั ่วร ้ำยต่ำงๆของพ<br />
วกเขำและเขียนประวัติศำสตร ์ของกำรกระท ำที่น่ำสยดสยองเกินกว่ำที่จะปรำกฏต่อสำยตำมนุษย ์<br />
“บำบิโลนมหำนคร” นั้น “เมำมำยด้วยโลหิตของพวกธรรมิกชน”<br />
วิวรณ์17:15,16ร่ำงที่ถูกบดขยี้จนบิดเบี้ยวของผู้พลีชีพนับล้ำนร ้องขึ้นต่อพระเจ้ำเพื่อกำรแก้แค้นอ ำนำจ<br />
ที่ละทิ้งควำมเชื่อนั้น {GC 59.3} {GCth17 49.1}<br />
หลักค ำสอนและพิธีกรรมของเปปำซีกลำยเป็ นผู้ปกครองโลกที่มีอ ำนำจสิทธิ์ขำดบรรดำกษัตริย ์และจั<br />
กรพรรดิทั้งหลำยต่ำงโค้งค ำนับให้กับค ำสั ่งของพระสันตะปำปำแห่งกรุงโรมชะตำกรรมของมนุษย ์ส ำหรับยุ<br />
คนี้และตลอดนิรันดร ์กำลดูเหมือนจะอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของพระองค เป็ ์ นเวลำหลำยร ้อยปีที่หลักค ำสอ<br />
นต่ำงๆของโรมได้รับกำรยอมรับอย่ำงไม่มีข้อสงสัยและอย่ำงแพร่หลำยมีกำรประกอบพิธีต่ำงๆด้วยควำมเค<br />
ำรพและเทศกำลของโรมได้รับกำรถือรักษำทั ่วไปนักบวชทั ้งหลำยของโรมได้รับเกียรติและเลี้ยงดูอย่ำงเต็ม<br />
ที่คริสตจักรโรมไม่เคยได้รับศักดิ์ศรีควำมยิ่งใหญ่หรืออ ำนำจเลอเลิศมำกเท่ำนี้มำก่อน<br />
60.1} {GCth17 49.2}<br />
แต่ “เวลำเที่ยงวันของกำรปกครองตำมระบอบเปปำซีเป็ นเวลำเที่ยงคืนของโลก” J. A. Wylie, The<br />
History of Protestantism, เล่มที่ 1 บทที่ 4<br />
แทบไม่มีใครรู ้จักพระคัมภีร ์ไม่ใช่แค่เพียงประชำชนเท่ำนั้นแม้แต่พวกบำทหลวงด้วยเหมือนเช่นพวกฟำริ<br />
สีในอดีตบรรดำผู้น ำของเปปำซีเกลียดชังแสงสว่ำงที่ส่องให้เห็นถึงควำมผิดบำปพระบัญญัติของพระเจ้ำ<br />
ซึ่งเป็ นมำตรฐำนของควำมชอบธรรมถูกก ำจัดออกไปเสียพวกเขำใช ้อ ำนำจอย่ำงไม่มีขีดจ ำกัดและกระท ำ<br />
กำรชั ่วโดยไม่มีอะไรจะมำเหนี่ยวรั้งได้กำรฉ้อฉลควำมโลภและควำมเสเพลสุรุ่ยสุร่ำยพบเห็นได้อย่ำงแพร่ห<br />
ลำยมนุษย ์ใช ้ทุกอำชญำกรรมเพื่อจะได้มำซึ่งควำมมั ่งคั ่งและต ำแหน่งปรำสำทต่ำงๆของพระสันตะปำปำแ<br />
{GC<br />
47
ละพระรำชำคณะทั้งหลำยมีแต่ภำพของควำมลำมกต ่ำที่สุดพระสันตะปำปำบำงองค ์ที่ครองต ำแหน่งอยู่ได้<br />
ก่ออำชญำกรรมต่ำงๆที่น่ำขยะแขยงมำกจนพวกผู้ปกครองบ้ำนเมืองต้องพยำยำมขับไล่เหล่ำผู้มีเกียรติทั้<br />
งหลำยนี้ของคริสตจักรในฐำนะเป็ นสัตว ์ประหลำดที่ชั ่วช ้ำเลวทรำมเกินกว่ำที่จะยอมทนได้เป็ นเวลำหลำย<br />
ศตวรรษที่ยุโรปไม่เจริญก้ำวหน้ำในด้ำนกำรศึกษำศิลปะหรืออำรยธรรมเลยโรคอัมพำตทำงศีลธรรมและด้<br />
ำนสติปัญญำเกิดขึ้นกับคริสตอำณำจักร {GC 60.2} {GCth17 49.3}<br />
สภำพของโลกภำยใต้อ ำนำจของโรมท ำให้ค ำกล่ำวของผู้เผยพระวจนะโฮเชยำส ำเร็จอย่ำงน่ำกลัวและ<br />
อย่ำงถูกต้องว่ำ“ประชำกรของเรำถูกท ำลำยเพรำะขำดควำมรู เพรำะเจ้ำปฏิเสธควำมรู ้<br />
เรำก็ปฏิเสธเจ้ำ...เ<br />
้<br />
พรำะเจ้ำลืมธรรมบัญญัติแห่งพระเจ้ำของเจ้ำเรำเองก็ลืมพงศ ์พันธุ ์ของเจ้ำด้วย”<br />
“ในแผ่นดินนั้นไม่มีควำมซื่อสัตย ์สุจริตควำมเมตตำหรือควำมรู ้จักพระเจ้ำมีแต่กำรสบถสำบำนกำรโกหก<br />
กำรฆ่ำคนกำรลักขโมยและกำรล่วงประเวณีสิ่งเหล่ำนี้แพร่ไปทั ่วมีกำรฆำตกรรมซ ้อนกำรฆำตกรรม”<br />
โฮเชยำ 4:6, 1, 2 สภำพเช่นนี้เป็ นผลต่ำงๆของกำรละทิ้งพระวจนะของพระเจ้ำ {GC 60.3} {GCth17<br />
49.4}<br />
48
่<br />
บท 4 - ชาววอลเดนซิส<br />
ท่ำมกลำงควำมมืดที่ปกคลุมโลกในช่วงเวลำอันยำวนำนแห่งกำรเรืองอ ำนำจของระบอบเปปำซีแสงสว่<br />
ำงแห่งควำมจริงก็ไม่ได้ดับไปจนหมดสิ้นในทุกยุคทุกสมัยยังมีคนยอมเป็ นพยำนเพื่อพระเจ้ำเป็ นคนที่ยึดมั<br />
นในควำมเชื่อว่ำพระคริสต ์ทรงเป็ นคนกลำงระหว่ำงพระเจ้ำกับมนุษย ์พวกเขำยึดถือพระคัมภีร เป็ ์ นแนวทำง<br />
ในกำรด ำเนินชีวิตและเป็ นผู้ถือรักษำวันสะบำโตที่แท้จริงโลกต้องเป็ นหนี้บุคคลเหล่ำนี้มำกเพียงไรคนรุ่นห<br />
ลังไม่มีวันรับรู เลยพวกเขำถูกตรำว่ำเป็ ้<br />
นคนนอกรีตเจตนำรมณ์ของพวกเขำถูกประณำมอุปนิสัยถูกใส่ร ้ำ<br />
ยผลงำนเขียนของเขำเหล่ำนั้นถูกปรำบปรำมแปลควำมหมำยให้ผิดหรือถูกท ำลำยถึงกระนั้นพวกเขำยืน<br />
หยัดอย่ำงมั ่นคงและจำกยุคหนึ่งไปสู่อีกยุคหนึ่งพวกเขำยังคงรักษำควำมเชื่อของตนอย่ำงบริสุทธิ์ เพื่อเป็ น<br />
มรดกอันศักดิ์สิทธิ์ส ำหรับคนรุ่นต่อไป {GC 61.1} {GCth17 51.1}<br />
ประวัติศำสตร ์ประชำกรของพระเจ้ำในช่วงยุคมืดที่เกิดขึ้นหลังจำกโรมเรืองอ ำนำจนั้นถูกจำรึกไว้ในสว<br />
รรค ์มนุษย ์บันทึกประวัติศำสตร เหล่ำนี้ไว้น้อยมำกแต่ร่องรอยที่เป็ ์<br />
นหลักฐำนว่ำเคยมีคนเหล่ำนี้อยู่ในโลกก็<br />
มีหลงเหลืออยู่บ้ำงยกเว้นค ำกล่ำวหำของผู้ที่กดขี่ข่มเหงพวกเขำเพรำะเป็ นนโยบำยของโรมที่ต้องกำรลบ<br />
ล้ำงร่องรอยของควำมไม่พอใจทั้งหมดออกไปจำกหลักค ำสอนหรือค ำสั ่งของตนโรมจะคอยท ำลำยทุกๆอย่<br />
ำงที่นอกรีตทิ้งไม่ว่ำจะเป็ นบุคคลหรือผลงำนเขียนค ำพูดที่ไม่เชื่อหรือสงสัยในที่มำของค ำสอนของระบอบเ<br />
ปปำซีก็เพียงพอที่จะมีโทษถึงตำยไม่ว่ำคนๆนั้นจะร ่ำรวยหรือยำกจนเป็ นคนมีระดับหรือไม่มีระดับนอกจำก<br />
นั้นโรมยังพยำยำมท ำลำยหลักฐำนควำมโหดเหี้ยมทุกชิ้นที่ปฏิบัติต่อผู้คัดค้ำนสภำระบอบเปปำซีออกค ำ<br />
สั ่งให้เผำหนังสือและข้อเขียนทุกเรื่องที่กล่ำวถึงเหตุกำรณ์เหล่ำนี้ทิ้งก่อนกำรคิดค้นเรื่องกำรพิมพ์มีหนังสื<br />
ออยู่ไม่มำกและมักอยู่ในสภำพที่ยำกต่อกำรเก็บรักษำด้วยเหตุนี้จึงยำกที่จะปกป้ องไม่ให้ผู้นิยมลัทธิโรมัน<br />
ท ำลำยหนังสือเหล่ำนี้ {GC 61.2} {GCth17 51.2}<br />
โรมไม่ปล่อยให้โบสถ ์ใดใต้อ ำนำจกำรปกครองของเธอได้รับเสรีภำพทำงควำมคิดโดยไม่ถูกรบกวนหลัง<br />
จำกที่ระบอบเปปำซีเรืองอ ำนำจโรมก็เริ่มยื่นมือออกไปเพื่อบดขยี้ทุกคนที่ไม่ยอมรับควำมยิ่งใหญ่ของตนแ<br />
ละโบสถ ์แล้วโบสถ ์เล่ำก็ต้องทยอยกันมำสยบอยู่ใต้อ ำนำจของเธอ {GC 62.1} {GCth17 51.3}<br />
ในรำชอำณำจักรบริเตนใหญ่ [อังกฤษเวลส ์และสก๊อตแลนด ์]<br />
คริสต ์ศำสนำดั้งเดิมหยั ่งรำกตั้งแต่สมัยแรกเริ่มพระกิตติคุณที่ชำวเครือจักรภพอังกฤษรับไว้ในศตวรรษต้<br />
นๆนั้นไม่ถูกปนเปื้อนด้วยกำรละทิ้งควำมเชื่อของชำวโรมันกำรกดขี่ข่มเหงจำกจักรพรรดิที่ไร ้ศำสนำแผ่ข<br />
ยำยมำจนถึงชำยฝั ่งที่ห่ำงไกลนั ่นคือของขวัญที่คริสตจักรรุ่นแรกของอังกฤษรับจำกโรมคริสเตียนมำกมำ<br />
ยหนีกำรกดขี่ในประเทศอังกฤษเข้ำไปหลบภัยในประเทศสก๊อตแลนด ์จำกที่นั ่นควำมจริงถูกกระจำยไปยัง<br />
ประเทศไอร ์แลนด ์และประเทศเหล่ำนี้ต้อนรับพระกิตติคุณด้วยควำมเปรมปรีดิ์ {GC 62.2} {GCth17<br />
51.4}<br />
เมื่อชำวแซกโซนบุกรุกเข้ำมำในประเทศอังกฤษได้ส ำเร็จควำมเชื่อนอกศำสนำเรืองอ ำนำจผู้ที่เข้ำมำค<br />
วบคุมมองดูว่ำเป็ นกำรเสียเกียรติยิ่งที่จะปล่อยให้ทำสเป็ นผู้สั ่งสอนพวกเขำคริสเตียนจึงถูกบังคับให้ล่ำถอ<br />
ยไปยังภูเขำและทุ่งโล่งแต่กระนั้นแสงสว่ำงที่ถูกปกปิดไว้ชั ่วขณะหนึ่งก็ยังคงส่องสว่ำงต่อไปหลังจำกนั้นหนึ่<br />
49
งศตวรรษในประเทศสก๊อตแลนด ์แสงสว่ำงนี้ส่องไปยังดินแดนที่อยู่ห่ำงไกลออกไปโคลัมบำแห่งประเทศไอร ์<br />
แลนด ์ผู้เคร่งศำสนำและผู้ร่วมงำนของเขำรวบรวมเหล่ำผู้เชื่อที่กระจัดกระจำยให้มำรวมกันบนเกำะไอโอน<br />
ำอันโดดเดี่ยวจัดตั้งที่นี่ให้เป็ นศูนย ์กลำงของกำรรับใช ้ท่ำมกลำงผู้ประกำศพระกิตติคุณเหล่ำนี้มีผู้ถือรักษ<br />
ำวันสะบำโตตำมพระคัมภีร ์อยู่คนหนึ่งดังนั้นควำมจริงของเรื่องนี้จึงถูกถ่ำยทอดให้แก่คนเหล่ำนี้มีกำรจัดตั้<br />
งโรงเรียนขึ้นบนเกำะไอโอนำนักเรียนจำกโรงเรียนนี้ถูกส่งออกไปเป็ นมิชชันนำรีไม่เพียงแต่ไปยังประเทศส<br />
ก๊อตแลนด ์และประเทศอังกฤษเท่ำนั้นแต่ไปยังประเทศเยอรมนีสวิสเซอร ์แลนด ์และแม้กระทั ่งประเทศอิตำลี<br />
ด้วย {GC 62.3} {GCth17 52.1}<br />
แต่สำยตำของโรมจ้องอยู่ที่กลุ่มประเทศอังกฤษและมุ่งมั ่นที่จะน ำเข้ำมำให้อยู่ภำยใต้อ ำนำจของเธอใน<br />
ศตวรรษที่หกมิชชันนำรีของโรมเข้ำไปท ำให้ชำวแซกโซนที่ไร ้ศำสนำรับเชื่อคนเถื่อนผู้ทะนงตนต้อนรับมิ<br />
ชชันนำรีเหล่ำนี้ด้วยควำมชื่นชมและพวกเขำน ำอีกหลำยพันคนมำรับควำมเชื่อของโรมในขณะที่งำนเจริ<br />
ญก้ำวหน้ำไปนั้นบรรดำผู้น ำจำกระบอบเปปำซีำและผู้ที่รับเชื่อใหม่ของเขำได้สัมผัสกับคริสเตียนที่เป็ นแ<br />
บบดั้งเดิมควำมแตกต่ำงอย่ำงโดดเด่นปรำกฏชัดคริสเตียนแบบดั้งเดิมเหล่ำนี้เรียบง่ำยถ่อมตนและมีอุปนิ<br />
สัยอยู่ในแนวของพระคัมภีร ์ทั้งในหลักค ำสอนและกิริยำท่ำทำงขณะที่คริสเตียนจำกโรมแสดงออกถึงควำ<br />
มงมงำยควำมหรูหรำและควำมยโสของหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีผู้แทนของโรมต้องกำร<br />
ให้คริสตจักรเหล่ำนี้ยอมรับอ ำนำจสูงสุดของพระสันตะปำปำชำวอังกฤษตอบด้วยควำมถ่อมตนว่ำพวกเข<br />
ำปรำรถนำที่จะรักมนุษย ์ทุกคนและพระสันตะปำปำไม่ควรได้รับอ ำนำจยิ่งใหญ่ในคริสตจักรและพวกเขำย<br />
อมมอบควำมนอบน้อมต่อพระสันตะปำปำเท่ำๆกับที่ให้กับผู้ติดตำมของพระคริสต ์มีควำมพยำยำมอยู่หล<br />
ำยครั้งที่จะท ำให้พวกเขำภักดีต่อโรมแต่คริสเตียนที่ถ่อมเหล่ำนี้ต้องประหลำดใจกับควำมยโสที่ตัวแทนขอ<br />
งโรมแสดงออกมำพวกเขำตอบด้วยควำมแน่วแน่ว่ำเขำไม่มีพระอำจำรย ์อื่นใดนอกจำกพระคริสต ์บัดนี้สภ<br />
ำพที่แท้จริงของระบอบเปปำซีจึงเปิดเผยออกมำให้เห็นผู้น ำของโรมกล่ำวว่ำ“หำกพวกเจ้ำไม่ยอมรับพี่น้อ<br />
งที่น ำสันติสุขมำให้เจ้ำก็จะต้องรับศัตรูที่น ำสงครำมมำให้หำกเจ้ำไม่ยอมเข้ำร่วมกับเรำในกำรสอนสั ่งเพื่<br />
อน ำวิถีทำงแห่งชีวิตให้แก่ชำวแซกโซนทั ้งหลำยเจ้ำก็จะได้รับกำรทุบตีของควำมตำยจำกพวกเขำ” J. H.<br />
Merle D’Aubigne, History of the Reformation of the Sixteenth Century เล่มที่ 17 บทที่ 2<br />
นี่ไม่ใช่กำรข่มขู ่เท่ำนั้นพวกเขำน ำสงครำมกลอุบำยและกำรหลอกลวงเข้ำมำต่อสู้พยำนที่เชื่อพระคัมภีร เ์<br />
หล่ำนี้จนกระทั ่งคริสตจักรแห่งอังกฤษถูกท ำลำยหรือถูกบังคับให้ยอมจ ำนนต่ออ ำนำจของพระสันตะปำป<br />
ำ {GC 62.4} {GCth17 52.2}<br />
ตลอดช่วงเวลำหลำยศตวรรษในดินแดนที่อยู่นอกกำรปกครองของอ ำนำจโรมนั้นยังมีกลุ่มคริสเตียนที่<br />
แทบไม่ได้รับผลกระทบจำกควำมเสื่อมทรำมของระบอบเปปำซีพวกเขำถูกห้อมล้อมด้วยคนไม่มีศำสนำแ<br />
ละเมื่อเวลำผ่ำนไปก็ได้รับผลกระทบจำกควำมเชื่อที่ผิดๆของคนไม่มีศำสนำเหล่ำนี้บ้ำงแต่พวกเขำก็ยังคง<br />
ถือว่ำพระคัมภีร เป็ ์ นมำตรฐำนเดียวของควำมเชื่อและยังยึดถือควำมจริงอีกมำกมำยในพระคัมภีร ์คริสเตีย<br />
นเหล่ำนี้เชื่อว่ำพระบัญญัติของพระเจ้ำยั ่งยืนและถือรักษำวันสะบำโตแห่งพระบัญญัติข้อที่สี่โบสถ ์ต่ำงๆที่<br />
มีและถือรักษำควำมเชื่อเช่นนี้พบได้ในภำคกลำงของทวีปแอฟริกำและในท่ำมกลำงชำวอำร ์มีเนียในทวีปเ<br />
อเชีย {GC 63.1} {GCth17 53.1}<br />
50
แต่ในบรรดำผู้ที่ต่อต้ำนกำรบุกรุกของอ ำนำจแห่งระบอบเปปำซีนั้นชำววอลเดนซิสจะปรำกฏอยู่ในระ<br />
ดับแนวหน้ำในทุกหนแห่งที่หลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีเข้ำไปยึดพื้นที่ไว้ที่นั ่นค ำสอนเทีย<br />
มเท็จและควำมฉ้อฉลของโรมจะถูกต่อต้ำนอย่ำงเหนียวแน่นที่สุดเป็ นเวลำหลำยศตวรรษที่คริสตจักรแห่ง<br />
พิดมอนต ์คงควำมเป็ นเอกรำชไว้ได้แต่ในที่สุดเวลำนั้นก็มำถึงเมื่อโรมยืนกรำนที่จะให้พวกเขำต้องยอมจ ำ<br />
นนภำยหลังจำกกำรต่อสู้กับควำมโหดเหี้ยมของโรมอย่ำงไร ้ผลผู้น ำของคริสตจักรเหล่ำนี้ยอมรับอย่ำงไม่เ<br />
ต็มใจต่อควำมยิ่งใหญ่ของอ ำนำจที่ดูรำวกับว่ำทั ่วโลกให้กำรยอมรับแต่ยังมีบำงคนที่ปฏิเสธไม่ยอมรับอ ำน<br />
ำจของพระสันตะปำปำหรือของพระรำชำคณะพวกเขำตั ้งใจที่จะรักษำควำมภักดีที่มีต่อพระเจ้ำและต้องกำ<br />
รถนอมรักษำควำมบริสุทธิ์และควำมเรียบง่ำยที่อยู่ในควำมเชื่อของพวกเขำกำรแตกแยกจึงเกิดขึ้นผู้ที่ยึด<br />
มั ่นในควำมเชื่อเก่ำแก่ถึงตอนนี้จ ำต้องถอนตัวออกไปบำงคนละทิ้งถิ่นเดิมที่อยู่บนเทือกเขำแอลป์ ไปชูธงแ<br />
ห่งควำมจริงในดินแดนต่ำงชำติส่วนคนอื่นๆล่ำถอยออกไปหลบอยู่ในหุบเขำอันคับแคบและที่มั ่นบนภูเขำ<br />
ที่ขรุขระเพื่อรักษำเสรีภำพที่จะนมัสกำรพระเจ้ำที่นั ่น {GC 64.1} {GCth17 53.2}<br />
ควำมเชื่อที่คริสเตียนชำววอลเดนซิสยึดถือและสั ่งสอนกันเป็ นเวลำหลำยศตวรรษนั้นช่ำงแตกต่ำงอย่<br />
ำงชัดเจนจำกหลักค ำสอนผิดๆของโรมควำมเชื่อในศำสนำของพวกเขำวำงอยู่บนพื้นฐำนที่จำรึกในพระว<br />
จนะของพระเจ้ำซึ่งเป็ นระบบที่แท้จริงของคริสเตียนชำวนำสมถะเหล่ำนั้นอำศัยอย่ำงโดดเดี่ยวแยกตัวเอง<br />
ออกจำกโลกภำยนอกและตรำกตร ำกับงำนประจ ำวันของพวกเขำท่ำมกลำงฝูงสัตว ์และสวนองุ่นควำมขัด<br />
แย้งที่พวกเขำมีต่อค ำสอนและพิธีนอกศำสนำของคริสตจักรที่ละทิ้งควำมเชื่อนั้นพวกเขำไม่ได้สร ้ำงขึ้นม<br />
ำเองควำมเชื่อของพวกเขำไม่ใช่เป็ นเรื่องที่ได้รับมำใหม่ควำมเชื่อทำงศำสนำของพวกเขำเป็ นมรดกที่รับ<br />
มำจำกบรรพบุรุษพวกเขำต่อสู้เพื่อควำมเชื่อของคริสตจักรของอัครทูตซึ่งเป็ น“หลักควำมเชื่อที่ได้ทรงม<br />
อบให้กับพวกธรรมิกชนครั้งเดียวส ำหรับตลอดไป” ยูดำ 3<br />
“คริสตจักรในป่ ำกันดำร”ไม่ใช่สภำกำรปกครองของคณะสงฆ์ที่ทะนงตนซึ่งสถำปนำอยู่ในเมืองหลวงยิ่<br />
งใหญ่ของโลกแต่เป็ นคริสตจักรที่แท้จริงของพระคริสต ์ซึ่งพิทักษ์สมบัติแห่งควำมจริงที่พระเจ้ำทรงโปรดม<br />
อบไว้ให้ประชำกรของพระองค เพื่อส่งต่อให้กับชำวโลก ์<br />
{GC 64.2} {GCth17 53.3}<br />
ในบรรดำสำเหตุโดดเด่นที่ท ำให้คริสตจักรแท้จริงต้องแยกตัวออกจำกโรมนั้นคือควำมเกลียดชังของโร<br />
มที่มีต่อวันสะบำโตที่พระคัมภีร ์สอนไว้ตำมที่ค ำพยำกรณ์ท ำนำยล่วงหน้ำไว้ว่ำอ ำนำจของระบอบเปปำซีจ<br />
ะโยนทิ้งควำมจริงสู่พื้นดินพระบัญญัติของพระเจ้ำจะถูกเหยียบย ่ำกับฝุ ่ นบนพื้นในขณะที่ขนบธรรมเนียม<br />
ประเพณีของมนุษย ์ถูกเชิดชูขึ้นให้สูงคริสตจักรต่ำงๆที่อยู่ภำยใต้กำรปกครองของระบอบเปปำซีถูกบังคับไ<br />
ว้ตั้งแต่แรกให้ถวำยเกียรติวันอำทิตย ์เป็ นวันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ท่ำมกลำงควำมผิดและควำมเชื่องมงำยที่มีอ<br />
ยู่ทั ่วไปก็ยังมีประชำกรที่แท้จริงของพระเจ้ำที่สงสัยว่ำในเมื่อพวกเขำถือรักษำวันสะบำโตอยู่แล้วพวกเขำยั<br />
งต้องละเว้นจำกกำรท ำงำนในวันอำทิตย ์อีกด้วยแต่กำรกระท ำเช่นนี้ไม่ได้ท ำให้บรรดำผู้น ำของระบอบเป<br />
ปำซีพอใจพวกเขำไม่เพียงแต่ต้องกำรให้ถือรักษำวันอำทิตย ์ให้เป็ นวันบริสุทธิ์ เท่ำนั้นแต่ต้องกำรท ำลำยค<br />
วำมศักดิ์สิทธิ์ของวันสะบำโตด้วยและพวกเขำใช ้ภำษำที่รุนแรงต ำหนิผู้ที่กล้ำให้เกียรติวันนั้นมีเพียงผู้ที่ห<br />
นีไปให้พ้นจำกอ ำนำจของโรมเท่ำนั้นที่จะมีสันติสุขในกำรปฏิบัติตำมพระบัญญัติของพระเจ้ำ<br />
(ดูภำคผนวก) {GC 65.1} {GCth17 54.1}<br />
51
ชำววอลเดนซิสเป็ นหนึ่งในหมู่คนกลุ่มแรกของทวีปยุโรปที่มีพระคัมภีร ์ฉบับแปล<br />
(โปรดดูภำคผนวก)พวกเขำมีพระคัมภีร ์ที่เขียนด้วยมือในภำษำของตนเองมำหลำยร ้อยปีก่อนมีกำรปฏิรู<br />
ปศำสนำ [Reformation กำรปฏิรูปศำสนำในศตวรรษที่<br />
16ที่ประเทศเยอรมนีฝรั ่งเศสสวิสเซอร ์แลนด ์และอังกฤษซึ่งผลกำรปฏิรูปนี้น ำไปสู่นิกำยโปรเตสแตนต ์ในเ<br />
วลำต่อมำ]พวกเขำจึงมีควำมจริงที่ไม่มีสิ่งอื่นเจือปนเรื่องนี้ยิ่งท ำให้พวกเขำตกเป็ นเป้ ำหมำยส ำคัญแห่งค<br />
วำมเกลียดชังและกำรกดขี่พวกเขำประกำศว่ำคริสตจักรแห่งโรมเป็ นกรุงบำบิโลนที่ละทิ้งควำมเชื่อตำมที่<br />
ระบุไว้ในพระธรรมวิวรณ์และพวกเขำเสี่ยงชีวิตของตนเองเพื่อยืนขึ้นมำต่อต้ำนอ ำนำจที่เสื่อมทรำมของโร<br />
มในขณะที่ตกอยู่ภำยใต้กำรกดดันของกำรกดขี่ข่มเหงอย่ำงต่อเนื่องยำวนำนมีบำงคนยอมประนีประนอม<br />
ควำมเชื่อของพวกเขำยอมทิ้งหลักกำรที่โดดเด่นไปทีละเล็กทีละน้อยส่วนคนอื่นๆก็ยังคงยึดมั ่นในควำมจริ<br />
งตลอดระยะเวลำอันยำวนำนของยุคมืดและกำรละทิ้งควำมเชื่อนั้นมีชำววอลเดนซิสที่ไม่ยอมรับควำมยิ่งใ<br />
หญ่ของโรมผู้ซึ่งไม่ยอมกรำบไหว้บูชำรูปเคำรพและเป็ นผู้ที่ถือรักษำวันสะบำโตที่แท้จริงภำยใต้พำยุแห่งก<br />
ำรต่อต้ำนที่รุนแรงที่สุดพวกเขำคงรักษำควำมเชื่อไว้แม้ว่ำพวกเขำจะถูกฆ่ำตำยด้วยหอกของชำวซำวอย<br />
และถูกย่ำงสดด้วยดุ้นฟืนของชำวโรมันพวกเขำยังยืนหยัดเพื่อพระวจนะของพระเจ้ำและพระเกียรติของพ<br />
ระองค ์อย่ำงไม่หวั ่นไหว {GC 65.2} {GCth17 54.2}<br />
ชำววอลเดนซิสพบป้ อมปรำกำรลี้ภัยหลังยอดเทือกเขำสูงเช่นเดียวกับผู้ที่ถูกกดขี่และบีบบังคับในทุก<br />
ยุคทุกสมัยณที่หลบซ่อนเหล่ำนี้แสงสว่ำงแห่งควำมจริงยังลุกโชติช่วงอยู่ท่ำมกลำงควำมมืดมิดของยุคกล<br />
ำงจำกสถำนที่แห่งนี้เหล่ำพยำนเพื่อควำมจริงยังคงรักษำควำมเชื่ออันเก่ำแก่ของพวกเขำไว้ได้ถึงกว่ำหนึ่<br />
งพันปี {GC 65.3} {GCth17 55.1}<br />
พระเจ้ำประทำนที่หลบภัยยิ่งใหญ่น่ำเกรงขำมให้แก่ประชำกรของพระองค ์ซึ่งพอเหมำะกับควำมจริงอัน<br />
ยิ่งใหญ่ที่ทรงโปรดมอบให้พวกเขำส ำหรับผู้ซื่อสัตย ์ที่ต้องลี้ภัยเหล่ำนี้ภูเขำสูงเป็ นสัญลักษณ์ถึงควำมชอบ<br />
ธรรมของพระยำห ์เวห ์พระผู้ไม่ผันแปรพวกเขำชี้ให้ลูกๆดูยอดภูเขำสูงใหญ่ที่ยืนตระหง่ำนอย่ำงคงที่และเล่<br />
ำให้ลูกๆฟังถึงพระองค ์ผู้ทรงไม่แปรผันและไม่มีกำรเปลี่ยนแปลงและพระด ำรัสของพระองค ์จะยั ่งยืนตลอดไ<br />
ปดั ่งภูเขำที่มั ่นคงถำวรพระเจ้ำทรงยึดภูเขำไว้มั ่นและผูกมัดขุนเขำไว้อย่ำงแข็งแรงไม่มีมือใดที่จะเคลื่อนย้ำ<br />
ยมันออกไปได้เว้นแต่พระหัตถ ์ของพระองค ์ผู้ทรงมีอ ำนำจอันไร ้ขอบเขตในท ำนองเดียวกันพระองค ์ทรงสถ<br />
ำปนำพระบัญญัติของพระองค ์ซึ่งเป็ นรำกฐำนกำรปกครองของพระองค ์ในสวรรค ์และบนโลกมือของมนุษ<br />
ย ์อำจยื่นไปยังเพื่อนมนุษย ์และท ำลำยชีวิตของเขำแต่มือนั้นก็อำจพร ้อมที่จะถอนรำกของภูเขำออกมำจำ<br />
กฐำนของมันและเหวี่ยงมันทิ้งไปในทะเลได้เช่นเดียวกับที่มันอำจเปลี่ยนแปลงธรรมบัญญัติข้อหนึ่งของพร<br />
ะยำห ์เวห ์หรือลบพระสัญญำสักข้อหนึ่งที่พระองค ์ทรงมีไว้ให้แก่ผู้ที่กระท ำตำมพระประสงค ์ของพระองค ์ผู้รั<br />
บใช ้ของพระเจ้ำจึงจ ำต้องมีควำมซื่อตรงต่อพระบัญญัติของพระองค ์อย่ำงมั ่นคงดั ่งเช่นภูเขำที่ไม่ผันแปร<br />
{GC 66.1} {GCth17 55.2}<br />
ภูเขำที่ห้อมล้อมหุบเขำที่พวกเขำอำศัยอยู่นั้นเป็ นพยำนถึงอ ำนำจแห่งกำรทรงสร ้ำงของพระเจ้ำอย่ำง<br />
ต่อเนื่องและเป็ นค ำสัญญำถึงกำรปกป้ องดูแลอย่ำงไม่มีวันเสื่อมคลำยของพระองค ์ผู้แสวงบุญเหล่ำนั้นเรีย<br />
นรู ้และรักสัญลักษณ์ที่สงบนิ่งของกำรสถิตอยู่ด้วยของพระยำห ์เวห ์พวกเขำไม่ปล่อยตัวให้กับกำรโอดครว<br />
52
่<br />
ญถึงควำมยำกล ำบำกในชีวิตในท่ำมกลำงควำมอ้ำงว้ำงเปล่ำเปลี่ยวของขุนเขำพวกเขำไม่เคยรู ้สึกโดดเดี่<br />
ยวพวกเขำขอบคุณพระเจ้ำที่ประทำนที่หลบซ่อนจำกควำมโกรธและควำมโหดร ้ำยของมนุษย ์พวกเขำปีติ<br />
ยินดีในเสรีภำพที่จะนมัสกำรต่อเบื้องพระพักตร ์พระองค ์ได้บ่อยครั้งเมื่อศัตรูตำมล่ำพวกเขำป้ อมปรำกำร<br />
ที่แข็งแกร่งของภูเขำก็เป็ นที่ปกป้ องอันมั ่นคงของพวกเขำพวกเขำร ้องถวำยสรรเสริญพระเจ้ำจำกหน้ำผำ<br />
สูงชันต่ำงๆและกองทัพของโรมไม่อำจท ำให้เสียงเพลงแห่งกำรขอบคุณพระเจ้ำเงียบไปได้<br />
66.2} {GCth17 55.3}<br />
ควำมเลื่อมใสของผู้ติดตำมพระคริสต เหล่ำนี้บริสุทธิ์<br />
์ เรียบง่ำยและร ้อนรนพวกเขำถือว่ำหลักกำรแห่งค<br />
วำมจริงมีคุณค่ำเหนือบ้ำนและที่ดินมิตรสหำยญำติสนิทแม้กระทั ่งชีวิตของเขำเองพวกเขำกระตือรือร ้นที่<br />
จะให้หลักกำรเหล่ำนี้ฝังลึกเข้ำไปในจิตใจของเยำวชนเยำวชนจะถูกสอนเรื่องรำวในพระคัมภีร ์และแนะน ำ<br />
ให้รักษำข้อก ำหนดในพระบัญญัติของพระเจ้ำให้ศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่อำยุยังน้อยๆเนื่องจำกพระคัมภีร ์มีอยู่น้อ<br />
ยเล่มดังนั้นพวกเขำจึงน ำข้อพระวจนะอันมีค่ำเหล่ำนี้ใส่เข้ำไปในสมองมีหลำยคนท่องข้อควำมพระคัมภีร ์<br />
จำกทั้งภำคพันธสัญญำเดิมและพันธสัญญำใหม่ได้เป็ นตอนยำวๆกำรนึกคิดเกี่ยวกับพระเจ้ำมีควำมเชื่อม<br />
โยงเหมือนเช่นภำพอันสง่ำงำมของธรรมชำติและเหมือนเช่นพระพรอันเรียบง่ำยของชีวิตประจ ำวันเด็กเล็<br />
กๆเรียนรู ้ที่จะมองไปยังพระเจ้ำด้วยควำมขอบพระคุณว่ำพระองค ์ทรงเป็ นผู้ประทำนพระกรุณำและควำมสุ<br />
ขส ำรำญให้แก่พวกเขำ {GC 67.1} {GCth17 56.1}<br />
พ่อแม่ที่อ่อนน้อมสุภำพและเปี่ยมด้วยรักก็รักลูกๆของตนอย่ำงชำญฉลำดเกินกว่ำที่จะปล่อยให้พวกเ<br />
ขำคุ้นเคยกับกำรตำมใจตนเองเพรำะเบื้องหน้ำของพวกเขำนั้นคือชีวิตที่มีกำรทดลองและควำมยำกล ำบำ<br />
กหรืออำจจะเป็ นควำมตำยที่ต้องยอมพลีชีพพวกเขำได้รับกำรฝึกสอนตั ้งแต่เด็กๆให้อดทนต่อควำมยำก<br />
ล ำบำกให้ยอมอยู่ภำยใต้กำรควบคุมแต่กระนั้นเขำจะต้องรู ้จักคิดและลงมือท ำกำรด้วยตนเองพวกเขำถูกสั<br />
งสอนให้รู ้จักรับผิดชอบตั้งแต่อำยุยังน้อยให้ควบคุมค ำพูดและเข้ำใจปัญญำของกำรนิ่งเงียบค ำพูดที่ไม่เห<br />
มำะสมเพียงค ำเดียวที่ศัตรูของเขำได้ยินอำจไม่เพียงน ำภัยมำยังผู้พูดเท่ำนั ้นแต่อำจน ำภัยมำถึงชีวิตของ<br />
พี่น้องของเขำนับร ้อยๆคนดั ่งสุนัขป่ ำที่ตำมล่ำเหยื่อของมันเหล่ำศัตรูแห่งควำมจริงต่ำงจ้องไล่ล่ำผู้ที่กล้ำท<br />
วงถำมหำเสรีภำพทำงควำมเชื่อของศำสนำ {GC 67.2} {GCth17 56.2}<br />
ชำววอลเดนซิสสละทิ้งควำมร ่ำรวยทำงโลกเพื่อเห็นแก่ควำมจริงด้วยควำมอดทนเพื่อหำอำหำรเลี้ยงชี<br />
พพวกเขำพัฒนำที่ดินทุกตำรำงนิ้วที่อยู่บนภูเขำเพื่อใช เพำะปลูกด้วยควำมระมัดระวังและเอำใจใส่ท ้<br />
ำให้หุ<br />
บเขำและเนินเขำที่ไม่สู้อุดมนักเกิดผลขึ้นมำได้ควำมประหยัดและกำรหักห้ำมใจอย่ำงถึงที่สุดเป็ นส่วนหนึ่<br />
งของกำรศึกษำซึ่งเป็ นมรดกอันเดียวที่ลูกๆของพวกเขำได้รับเด็กๆได้รับกำรสั ่งสอนว่ำพระเจ้ำทรงก ำหน<br />
ดให้ชีวิตต้องมีกรอบระเบียบและควำมต้องกำรของพวกเขำจะได้มำด้วยกำรลงแรงท ำงำนกำรวำงแผนล่ว<br />
งหน้ำกำรใส่ใจและควำมเชื่อกำรกระท ำเช่นนั้นต้องใช ้ควำมอุตสำหะและเหน็ดเหนื่อยแต่จะเป็ นประโยชน์<br />
ต่อสุขภำพอย่ำงยิ่งนี่คือสิ่งที่มนุษย ์ในสภำพที่ล้มในบำปจ ำเป็ นต้องท ำเป็ นกำรเรียนรู ้ที่พระเจ้ำประทำนให้เ<br />
พื่อฝึกหัดและพัฒนำในขณะที่เยำวชนท ำตัวให้คุ้นเคยกับงำนหนักและยำกล ำบำกนั้นพวกเขำก็ไม่ได้ละเ<br />
ลยกำรปลูกฝังทำงปัญญำพวกเขำถูกสอนว่ำควำมสำมำรถทั ้งหมดของพวกเขำนั้นเป็ นของพระเจ้ำและจ<br />
ะต้องปรับปรุงและพัฒนำให้ดีขึ้นเพื่อพระรำชกิจของพระองค ์ {GC 67.3} {GCth17 56.3}<br />
{GC<br />
53
คริสตจักรของชำววูดัวซ ์ [Vaudois ชื่อในปัจจุบันของชำววอลเดนซิส]<br />
มีลักษณะคล้ำยคลึงคริสตจักรของสมัยอัครทูตในด้ำนควำมบริสุทธิ์และควำมเรียบง่ำยพวกเขำไม่ยอมรับ<br />
ควำมเป็ นใหญ่ของพระสันตะปำปำและพระรำชำคณะแต่ยึดถือพระคัมภีร เป็ ์ นสิทธิอ ำนำจเดียวที่สูงสุดและ<br />
ไม่เคยผิดเพี้ยนไม่เหมือนนักบวชของโรมที่ฝักใฝ่ ควำมเป็ นใหญ่ศิษยำภิบำลของพวกเขำปฏิบัติตำมแบบอ<br />
ย่ำงของพระอำจำรย ์ของพวกเขำที่ว่ำพระองค ์ “ไม่ได้มำเพื่อรับกำรปรนนิบัติแต่มำเพื่อปรนนิบัติคนอื่น”<br />
มัทธิว 20:28<br />
พวกเขำเลี้ยงดูฝูงแกะของพระเจ้ำน ำแกะไปยังทุ่งหญ้ำเขียวสดและไปยังพระวจนะศักดิ์สิทธิ์ของพระองค ์ซึ่<br />
งเป็ นน ้ำพุแห่งชีวิตพิธีนมัสกำรของชำววอลเดนซิสก็ช่ำงแตกต่ำงจำกพิธีอันเอิกเกริกและน่ำภูมิใจของค<br />
นทั ่วไปพวกเขำไม่ได้ชุมนุมกันในอำคำรโบสถ ์ที่หรูหรำยิ่งใหญ่ตระกำรตำแต่ชุมนุมกันอยู่ภำยใต้ร่มเงำขอ<br />
งภูเขำในหุบเขำแห่งเทือกเขำแอลป์ หรือในช่วงเวลำอันตรำยจะชุมนุมกันอยู่ในป้ อมปรำกำรหินเพื่อฟังพร<br />
ะวจนะแห่งควำมจริงจำกผู้รับใช ้ของพระคริสต ์ศิษยำภิบำลไม่เพียงเทศนำพระกิตติคุณแต่ยังออกเยี่ยมผู้ป่<br />
วยสอนศำสนำให้กับเด็กๆด้วยวิธีกำรถำมตอบเตือนสติผู้หลงผิดและท ำงำนเพื่อยุติควำมขัดแย้งและเสริม<br />
สร ้ำงควำมปรองดองและควำมรักฉันพี่น้องในช่วงเวลำที่สงบพวกเขำด ำรงชีวิตอยู่ด้วยเงินถวำยจำกจิตศ<br />
รัทธำแต่พวกเขำก็ท ำตัวเหมือนเช่นเปำโลซึ่งเป็ นช่ำงท ำเต็นท ์ศิษยำภิบำลแต่ละคนจะเรียนรู ้กำรงำนหรือ<br />
อำชีพบำงอย่ำงที่จะใช ้จุนเจือชีวิตของเขำเองได้หำกจ ำเป็ นที่จะต้องท ำ {GC 68.1} {GCth17 57.1}<br />
เยำวชนได้รับกำรสอนสั ่งจำกศิษยำภิบำลของพวกเขำถึงแม้ว่ำเยำวชนเหล่ำนี้ต้องใส่ใจกับกำรศึกษำใ<br />
นสำขำวิชำทั ่วไปก็ตำมแต่พระคัมภีร ์ก็ยังเป็ นวิชำหลักพวกเขำท่องจ ำพระคริสตธรรมกิตติคุณมัทธิวและ<br />
ยอห ์นได้ทั้งหมดและยังจดจ ำจดหมำยต่ำงๆของอัครทูตได้หลำยเล่มพวกเขำถูกใช ้ให้คัดลอกพระคัมภีร ์มี<br />
ฉบับคัดลอกบำงฉบับบรรจุพระคัมภีร ์ทั้งเล่มบำงฉบับก็คัดลอกเป็ นตอนสั้นๆที่ได้รับกำรเลือกสรรพร ้อม<br />
ค ำอธิบำยอย่ำงง่ำยๆโดยผู้ที่มีควำมสำมำรถอธิบำยข้อพระคัมภีร ์ด้วยวิธีนี้ขุมทรัพย ์แห่งควำมจริงที่ผู้ที่ต้<br />
องกำรยกตนเหนือพระเจ้ำพยำยำมปกปิดมำเป็ นเวลำนำนจึงถูกเปิดเผยออกมำ {GC 68.2} {GCth17<br />
57.2}<br />
กำรคัดลอกพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ออกมำทีละข้อทีละบทได้นั ้นต้องใช ้ควำมอดทนกำรท ำงำนอย่ำงไม่รู ้จัก<br />
เหน็ดเหนื่อยบ่อยครั้งที่กำรคัดลอกนี้กระท ำกันภำยใต้แสงคบเพลิงในถ ้ำลึกที่มืดมิดของโลกด้วยวิธีกำรเช่<br />
นนี้ที่พระรำชกิจของพระเจ้ำด ำเนินต่อไปท ำให้เห็นน ้ำพระทัยของพระเจ้ำที่เจิดจ้ำขึ้นมำดั ่งทองค ำบริสุทธิ์<br />
และจะสว่ำงสดใสและมีฤทธำนุภำพมำกขึ้นสักปำนใดผู้ที่จะรับรู ้ควำมทุกข ์ยำกของคนเหล่ำนี้ได้ก็มีแต่ผู้ที่<br />
ร่วมในกำรท ำงำนนี้เท่ำนั้นทูตสวรรค ์ห้อมล้อมอยู่รอบคนงำนผู้ซื่อสัตย ์เหล่ำนี้ {GC 69.1} {GCth17<br />
57.3}<br />
ซำตำนผลักดันบรรดำบำทหลวงและพระรำชำคณะของระบอบเปปำซีให้ฝังพระวจนะแห่งควำมจริงลงไ<br />
ปใต้กองขยะของค ำสอนผิดค ำสอนนอกรีตและควำมเชื่อที่งมงำยแต่ด้วยวิธีกำรอัศจรรย ์ที่สุดพระวจนะข<br />
องพระเจ้ำถูกปกป้ องไว้ตลอดยุคมืดอย่ำงไม่มีด่ำงพร ้อยด้วยเหตุว่ำพระวจนะนี้ไม่ได้มีตรำประทับของมนุษ<br />
ย ์แต่มีตรำประทับของพระเจ้ำมนุษย ์ไม่เคยย่อท้อต่อกำรท ำให้ควำมหมำยที่เรียบงำยและชัดเจนในพระคัม<br />
ภีรเกิดควำมสับสนและท ์<br />
ำให้มันขัดแย้งกับค ำพยำนในพระคัมภีร เองดั ์ ่งเช่นเรือโนอำห ์ที่ลอยอยู่กลำงทะเล<br />
54
ลึกที่มีคลื่นใหญ่พระวจนะของพระเจ้ำรอดผ่ำนพำยุที่จ้องท ำลำยดั ่งเหมืองทองค ำและเงินที่ฝังอยู่ใต้ผิวดินใ<br />
ห้ทุกคนที่ต้องกำรหำสมบัติขุดลงไปพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ก็เป็ นเช่นเดียวกันโดยมีขุมทรัพย ์แห่งควำมจริงที่<br />
จะเปิดเผยออกมำให้แก่ผู้ที่แสวงหำอย่ำงจริงใจถ่อมตนและอธิษฐำนสม ่ำเสมอพระเจ้ำทรงออกแบบให้พระ<br />
คัมภีรเป็ ์ นบทเรียนส ำหรับมนุษยชำติทั้งปวงตั้งแต่วัยเด็กวัยหนุ่มสำวและวัยผู้ใหญ่และให้ศึกษำตลอดทุกเ<br />
วลำพระองค ์ประทำนพระวจนะของพระองค ์ให้แก่มนุษย ์เพื่อส ำแดงพระองคเองควำมจริงทุกเรื่องที่ถูกค้น<br />
์<br />
พบใหม่ก็เป็ นกำรเปิดเผยถึงพระลักษณะใหม่ของพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นผู้ประทำนพระวจนะนั้นกำรศึกษำพระ<br />
คัมภีรเป็ ์ นวิถีทำงที่พระเจ้ำทรงก ำหนดไว้เพื่อน ำมนุษย ์ให้มำมีควำมสัมพันธ ์อันใกล้ชิดกับพระผู้สร ้ำงของ<br />
ตนและเพื่อให้เขำได้รับรู ้พระประสงค ์ของพระองค ์ได้ชัดเจนยิ่งขึ้นพระคัมภีร เป็ ์ นสื่อที่ใช ้ติดต่อระหว่ำงพระ<br />
เจ้ำกับมนุษย ์ {GC 69.2} {GCth17 58.1}<br />
ในขณะที่ชำววอลเดนซิสยอมรับว่ำควำมย ำเกรงพระเจ้ำเป็ นบ่อเกิดแห่งปัญญำนั้นพวกเขำไม่ได้มอง<br />
ข้ำมควำมส ำคัญของกำรที่ต้องติดต่อกับโลกภำยนอกกับควำมรู ้ของมนุษยชำติและวิธีด ำรงชีวิตที่มีประสิ<br />
ทธิภำพเพื่อเปิดควำมนึกคิดให้กว้ำงและว่องไวเยำวชนบำงคนจำกโรงเรียนที่อยู่บนภูเขำถูกส่งออกไปเล่ำเ<br />
รียนยังสถำบันกำรศึกษำในเมืองที่ประเทศฝรั ่งเศสหรือประเทศอิตำลีซึ่งมีสำขำวิชำให้เรียนให้คิดและให้ค้<br />
นคว้ำได้มำกกว่ำโรงเรียนในบ้ำนเกิดบนเทือกเขำแอลป์ เยำวชนที่ออกไปต้องพบกับกำรทดลองพวกเขำเ<br />
ห็นควำมชั ่วพวกเขำเผชิญหน้ำกับตัวแทนของซำตำนที่เจ้ำเล่ห ์ที่ผลักดันค ำสอนนอกรีตที่แยบยลที่สุดแ<br />
ละกำรหลอกลวงที่อันตรำยที่สุดแต่กำรศึกษำที่พวกเขำได้รับตั้งแต่วัยเด็กนั้นมีคุณสมบัติที่เตรียมพวกเข<br />
ำให้พร ้อมส ำหรับเรื่องทั้งหมดเหล่ำนี้ {GC 69.3} {GCth17 58.2}<br />
ในโรงเรียนต่ำงๆที่พวกเขำเข้ำไปเรียนนั้นพวกเขำไม่ยอมวำงใจผู้ใดเสื้อผ้ำของพวกเขำถูกจัดเตรียมไ<br />
ว้เพื่อเก็บซ่อนสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนั ่นคือพระคัมภีร ์อันล ้ำค่ำที่เขียนด้วยมือเป็ นผลงำนที่พวกเขำลงแรงด้<br />
วยเวลำแรมเดือนแรมปีพวกเขำน ำคัมภีรเหล่ำนี้ติดตัวไปและเมื่อสบโอกำสที่ไม่ก่อให้เกิดกำรสงสัยพวกเข<br />
์<br />
ำจะวำงเอกสำรบำงส่วนอย่ำงระมัดระวังไว้ตำมทำงของผู้ที่ดูเหมือนว่ำจะเปิดใจรับควำมจริงเยำวชนชำววอ<br />
ลเดนซิสได้รับกำรอบรมตั้งแต่อยู่บนตักของมำรดำโดยมีเป้ ำหมำยเช่นนี้พวกเขำเข้ำใจหน้ำที่นี้และก็ยินดี<br />
ท ำด้วยควำมซื่อสัตย ์ในสถำบันกำรศึกษำเหล่ำนี้มีคนรับเชื่ออย่ำงแท้จริงและบ่อยครั้งที่พบว่ำหลักกำรนี้แ<br />
ทรกซึมไปทั ่วทั้งโรงเรียนกระนั้นผู้น ำเปปำซีแม้จะไต่สวนอย่ำงรอบคอบที่สุดก็ไม่อำจแกะรอยไปยังแหล่งที่<br />
มำของค ำสอนที่เขำตรำว่ำนอกรีตได้ {GC 70.1} {GCth17 59.1}<br />
วิญญำณของพระคริสตเป็ ์ นวิญญำณแห่งกำรประกำศแรงกระตุ้นอันดับแรกของจิตใจที่บังเกิดใหม่คือ<br />
ควำมปรำรถนำที่จะน ำผู้อื่นมำยังพระผู้ช่วยให้รอดคริสเตียนชำววูดัวซ ์ก็มีวิญญำณเช่นนี้พวกเขำตระหนั<br />
กดีว่ำพระเจ้ำทรงมีพระประสงค ์ให้พวกเขำท ำมำกกว่ำที่จะเป็ นเพียงคนเก็บรักษำควำมจริงให้บริสุทธิ์ในค<br />
ริสตจักรของตนเองพวกเขำมีหน้ำที่อันศักดิ์สิทธิ์ เพื่อน ำควำมสว่ำงส่องไปให้แก่คนที่อยู่ในควำมมืดโดยฤ<br />
ทธำนุภำพอันยิ่งใหญ่แห่งพระวจนะของพระเจ้ำพวกเขำมุ่งหวังที่จะท ำลำยแอกที่โรมยัดเยียดให้ไว้ศำสนำ<br />
จำรย ์ชำววูดัวซ ์ถูกฝึกให้เป็ นผู้ประกำศทุกคนที่ต้องกำรก้ำวเข้ำสู่งำนรับใช ้นี้จะถูกก ำหนดให้ผ่ำนกำรเป็ น<br />
นักประกำศเสียก่อนแต่ละคนจะต้องท ำงำนรับใช ้ในพื้นที่งำนประกำศพระกิตติคุณที่ใดที่หนึ่งเป็ นเวลำ 3<br />
55
ปีก่อนที่จะรับหน้ำที่ดูแลโบสถ ์สักแห่งในท้องที่ของตนงำนกำรรับใช ้นี้เรียกร ้องให้มีกำรหักห้ำมใจตนเอง<br />
และกำรเสียสละตั้งแต่เริ่มต้นท ำงำนนี่เป็ นบทน ำที่เหมำะสมส ำหรับช่วงชีวิตของศำสนำจำรย ์ที่ทดสอบจิต<br />
วิญญำณของมนุษย ์เยำวชนที่ได้รับกำรเจิมให้รับงำนศักดิ์สิทธิ์มองเห็นว่ำที่อยู่เบื้องหน้ำพวกเขำนั ้นไม่ใช่<br />
ทรัพย ์ศฤงคำรและควำมรุ่งเรืองทำงโลกแต่เป็ นชีวิตของกำรตรำกตร ำและภัยอันตรำยและอำจจะต้องพลีชี<br />
พเพรำะควำมเชื่อของเขำมิชชันนำรีออกท ำงำนเป็ นคู่ๆตำมแบบอย่ำงที่พระเยซูส่งสำวกของพระองค ์ออก<br />
ไปมักจะมีผู้สูงวัยและมำกด้วยประสบกำรณ์เคียงคู่ออกไปกับคนหนุ่มเพื่อเป็ นเพื่อนช่วยชี้แนะและเป็ นผู้ฝึ<br />
กอบรมเขำและเขำจะต้องเชื่อฟังค ำแนะน ำผู้ร่วมงำนทั้งสองนี้มักจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลำแต่พวกเข<br />
ำมักจะพบกันเพื่ออธิษฐำนและรับค ำแนะน ำด้วยวิธีนี้จึงเกิดกำรเสริมสร ้ำงควำมเชื่อของกันและกันให้เข้ม<br />
แข็งขึ้น {GC 70.2} {GCth17 59.2}<br />
กำรเปิดเผยเป้ ำหมำยพันธกิจของตนจะน ำควำมพ่ำยแพ้มำอย่ำงแน่นอนดังนั้นพวกเขำจึงปกปิดลักษ<br />
ณะแท้จริงของตนศำสนำจำรย ์ทุกคนมีควำมรอบรู เรื่องงำนช่ำงฝีมือบำงอย่ำงหรือมีวิชำชีพและมิชชันนำ<br />
้<br />
รีเหล่ำนี้ท ำงำนของตนภำยใต้กำรอ ำพรำงของอำชีพทำงโลกโดยทั ่วไปพวกเขำเลือกที่จะเป็ นพ่อค้ำหรือค<br />
นเร่ขำยสินค้ำ<br />
“พวกเขำน ำผ้ำไหมเครื่องประดับและสินค้ำอื่นๆซึ่งในยุคนั้นหำซื้อยำกนอกจำกในตลำดที่ห่ำงไกลออกไป<br />
และพวกเขำได้รับกำรต้อนรับในฐำนะพ่อค้ำแต่หำกมำในฐำนะมิชชันนำรีพวกเขำจะถูกขับไล่ออกไป”<br />
Wylie เล่มที่ 1 บทที่ 7<br />
ตลอดเวลำเหล่ำนี้หัวใจของพวกเขำจะยกชูขึ้นไปยังพระเจ้ำเพื่อทูลขอสติปัญญำที่จะน ำเสนอให้เห็นถึงส<br />
มบัติที่มีค่ำยิ่งกว่ำทองค ำหรือเพชรนิลจินดำพวกเขำซ่อนพระคัมภีร ์ทั้งเล่มหรือบำงส่วนไว้กับตัวและที่ใด<br />
ที่โอกำสเอื้ออ ำนวยพวกเขำจะหันเหควำมสนใจของลูกค้ำมำยังหนังสือที่คัดลอกด้วยมือเหล่ำนี้บ่อยครั้งจ<br />
ะพบคนที่ตื่นตัวสนใจต้องกำรอ่ำนพระวจนะของพระเจ้ำและพระคัมภีร ์บำงตอนก็จะถูกมอบด้วยควำมยินดี<br />
ให้แก่ผู้ที่ต้องกำรรับไว้ {GC 71.1} {GCth17 59.3}<br />
งำนของมิชชันนำรีเหล่ำนี้เริ่มต้นขึ้นในที่รำบและหุบเขำรอบๆบริเวณภูเขำที่เขำอำศัยอยู่และขยำยกว้<br />
ำงออกไปเลยอำณำบริเวณเหล่ำนี้พวกเขำเดินด้วยเท้ำเปล่ำและสวมใส่อำภรณ์เนื้อหยำบที่มีร่องรอยของ<br />
กำรเดินทำงเหมือนเช่นที่พระอำจำรย ์ของพวกเขำสวมใส่พวกเขำเดินทำงเข้ำไปยังเมืองใหญ่ๆและเจำะทะ<br />
ลุไปยังดินแดนที่ห่ำงไกลพวกเขำหว่ำนเมล็ดอันล ้ำค่ำไปทุกแห่งหนโบสถ ์มำกมำยเกิดขึ้นตำมทำงที่พวกเ<br />
ขำเดินทำงผ่ำนไปและเลือดของผู้พลีชีพก็เป็ นพยำนให้กับควำมเชื่อเรำจะเห็นดวงวิญญำณทั้งหมดที่เป็ น<br />
ผลงำนที่คนเหล่ำนี้หว่ำนไว้ถูกเก็บเกี่ยวอย่ำงเต็มที่ในวันแห่งพระเจ้ำพระวจนะของพระเจ้ำก ำลังมุ่งหน้ำอ<br />
ย่ำงเงียบๆและถูกปกปิดไว้จนเข้ำไปในอำณำจักรของคริสเตียนและได้รับกำรต้อนรับด้วยควำมชื่นชมทั้งใ<br />
นบ้ำนและในจิตใจของผู้คน {GC 71.2} {GCth17 60.1}<br />
ส ำหรับชำววอลเดนซิสแล้วพระคัมภีร ์ไม่เพียงแต่บันทึกสิ่งที่พระเจ้ำทรงจัดกำรต่อมนุษย ์ในอดีตและเปิ<br />
ดเผยควำมรับผิดชอบและหน้ำที่ของมนุษย ์ในปัจจุบันเท่ำนั้นแต่พระคัมภีร ์ยังเปิดเผยถึงภัยพิบัติและสง่ำร<br />
ำศีที่จะเกิดขึ้นในอนำคตด้วยพวกเขำเชื่อว่ำจุดจบของทุกสิ่งอยู่ไม่ไกลนักและในขณะที่พวกเขำศึกษำพร<br />
ะคัมภีร ์ด้วยกำรอธิษฐำนและด้วยน ้ำตำนั้นพวกเขำได้รับควำมซำบซึ้งใจกับพระวจนะอันมีค่ำเหล่ำนั้นมำก<br />
56
ยิ่งขึ้นและกับหน้ำที่ที่พวกเขำจะต้องประกำศให้ผู้อื่นทรำบควำมจริงแห่งกำรช่วยให้รอดพวกเขำเห็นแผน<br />
กำรไถ่ที่เปิดเผยอย่ำงชัดเจนในหนังสือศักดิ์สิทธิ์และได้พบว่ำควำมเชื่อของพวกเขำที่มีในพระเยซูท ำให้พ<br />
วกเขำได้รับกำรปลอบประโลมใจควำมหวังและสันติสุขเมื่อควำมกระจ่ำงท ำให้พวกเขำเข้ำใจและท ำให้จิต<br />
ใจยินดีปรีดำพวกเขำปรำรถนำที่จะให้ล ำแสงนั้นส่องไปยังเหล่ำคนที่ตกอยู่ภำยใต้ควำมมืดจำกค ำสอนผิ<br />
ดๆของเปปำซี {GC 72.1} {GCth17 60.2}<br />
พวกเขำเห็นว่ำภำยใต้กำรน ำของพระสันตะปำปำและบำทหลวงประชำชนมำกมำยก ำลังพยำยำมหำท<br />
ำงหลุดพ้นจำกบำปที่อยู่ในจิตวิญญำณของพวกเขำอย่ำงไร ้ผลด้วยกำรทรมำนร่ำงกำยคนเหล่ำนี้ถูกสอน<br />
ให้พึ่งพิงในกำรท ำดีเพื่อช่วยตัวเองให้รอดจึงท ำให้พวกเขำมองแต่ตัวเองควำมนึกคิดยึดติดอยู่แต่ในสภำ<br />
พที่เต็มไปด้วยบำปของตนเองมองเห็นตนเองตกอยู่ภำยใต้พระพิโรธของพระเจ้ำคนเหล่ำนี้จึงพยำยำมสร ้<br />
ำงควำมเจ็บปวดทรมำนทั้งฝ่ ำยจิตวิญญำณและร่ำงกำยตนเองแต่กระนั้นก็ยังไม่พบทำงบรรเทำทุกข ์ด้วย<br />
ประกำรฉะนี้ผู้ที่รู ้ส ำนึกในใจจึงถูกหลักค ำสอนของโรมผูกมัดคนนับพันละทิ้งมิตรสหำยและญำติพี่น้องมำ<br />
ใช ้ชีวิตในห้องเล็กๆภำยในส ำนักสงฆ์คนนับพันพยำยำมแสวงหำสันติสุขให้กับควำมนึกคิดของเขำเองด้ว<br />
ยกำรอดอำหำรและเฆี่ยนตีตัวเองอย่ำงทำรุณอยู่บ่อยๆสวดมนต ์กลำงดึกนอนรำบกับก้อนหินที่อยู่ภำยใน<br />
ห้องพักที่มืดทึบชื้นและเยือกเย็นเป็ นเวลำหลำยชั ่วโมงอย่ำงทุกข ์ทรมำนเดินทำงไกลเพื่อแสวงบุญกำรรับใ<br />
ช ้โทษอย่ำงน่ำอดสูและกำรทรมำนอันน่ำกลัวแต่กำรกระท ำเช่นนี้ก็ไร ้ผลพวกเขำถูกบีบบังคับด้วยควำมรู ้<br />
สึกผิดและถูกหลอนด้วยควำมกลัวพระพิโรธของพระเจ้ำที่จะคอยแก้แค้นคนมำกมำยต้องทนทุกข ์ทรมำน<br />
ต่อไปจนกว่ำสภำพธรรมชำติของร่ำงกำยจะยอมแพ้และคนเหล่ำนี้จึงลงไปยังหลุมศพโดยปรำศจำกล ำแสง<br />
หรือควำมหวังใดๆ {GC 72.2} {GCth17 60.3}<br />
ชำววอลเดนซิสปรำรถนำที่จะยื่นอำหำรแห่งชีวิตให้แก่จิตวิญญำณที่หิวโหยเหล่ำนี้พวกเขำต้องกำร<br />
น ำข่ำวสำรแห่งสันติสุขที่มีในพระสัญญำของพระเจ้ำมำให้และชี้ให้คนเหล่ำนั้นเห็นว่ำพระคริสต ์ทรงเป็ น<br />
ควำมหวังเดียวที่เขำทั้งหลำยจะได้รับควำมรอดค ำสอนที่คนเหล่ำนั้นยึดถือที่ว่ำกำรท ำควำมดีชดเชยกำร<br />
ล่วงละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้ำได้นั้นเป็ นค ำสอนที่ตั้งอยู่บนพื้นฐำนของควำมเท็จกำรพึ่งในคุณควำม<br />
ดีของมนุษย ์กีดขวำงภำพควำมรักอันไม่มีขอบเขตของพระคริสต เหตุที่พระเยซูต้องสิ้นพระชนม์เพื่อเป็ ์<br />
นเ<br />
ครื่องบูชำของมนุษย ์ก็เพรำะเผ่ำพันธุ ์มนุษยชำติที่ล้มในบำปไม่อำจท ำสิ่งใดเพื่อน ำตนเองกลับไปคืนดีกับ<br />
พระเจ้ำได้คุณควำมดีที่พระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงถูกตรึงบนกำงเขนและทรงกลับเป็ นขึ้นจำกตำยนั ้นต่ำงหำ<br />
กคือรำกฐำนของควำมเชื่อคริสเตียนกำรที่วิญญำณจิตต้องพึ่งพิงในพระคริสต ์จึงเป็ นเรื่องจริงและควำมสั<br />
มพันธ ์กับพระองค ์จะต้องใกล้ชิดเหมือนดั ่งแขนที่ติดอยู่กับร่ำงกำยหรือกิ่งที่ติดอยู่กับเถำ {GC<br />
73.1} {GCth17 60.4}<br />
ค ำสอนของพระสันตะปำปำและของบำทหลวงชักน ำมนุษย ์ให้มองพระลักษณะของพระเจ้ำและแม้กระ<br />
ทั ่งของพระคริสตเป็ ์ นควำมเกรี้ยวกรำดหงุดหงิดและน่ำกลัวพวกเขำท ำให้พระผู้ช่วยให้รอดกลำยเป็ นผู้ที่ไ<br />
ม่เห็นใจมนุษย ์ซึ่งตกอยู่ในบำปจนต้องใช ้บำทหลวงและพวกนักบุญมำไกล่เกลี่ยส่วนผู้ที่สติปัญญำได้รับค<br />
วำมกระจ่ำงด้วยพระวจนะของพระเจ้ำต่ำงต้องกำรน ำจิตวิญญำณของตนไปหำพระเยซูผู้ทรงเป็ นพระผู้ช่<br />
วยให้รอดที่เปี่ยมด้วยพระเมตตำและควำมรักพระองค ์ผู้ทรงยืนอ้ำแขนออกรอคอยพวกเขำเชิญชวนทุกค<br />
57
นให้เข้ำมำหำพระองค ์พร ้อมกับภำระแห่งบำปควำมกังวลและควำมอ่อนล้ำของพวกเขำคนเหล่ำนี้ปรำรถ<br />
นำที่จะก ำจัดสิ่งกีดขวำงซึ่งซำตำนกองทับถมขึ้นจนมนุษย ์ไม่อำจมองเห็นพระสัญญำและไม่อำจเข้ำหำพ<br />
ระเจ้ำโดยตรงเพื่อสำรภำพบำปของพวกเขำและได้รับกำรอภัยโทษและสันติสุข {GC 73.2} {GCth17<br />
61.1}<br />
มิชชันนำรีชำววอลเดนซิสเปิดเผยควำมจริงอันล ้ำค่ำของข่ำวประเสริฐให้แก่สติปัญญำของผู้ใฝ่ แสวง<br />
หำด้วยควำมกระตือรือร ้นพวกเขำน ำข้อพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์บำงตอนที่คัดลอกด้วยควำมเพียรพยำยำมอ<br />
อกมำอย่ำงระมัดระวังเป็ นควำมสุขยิ่งใหญ่ที่สุดของเขำที่ได้ให้ควำมหวังใจแก่จิตวิญญำณที่รู ้ส ำนึกและต<br />
กอยู่ในบำปที่มองเห็นพระเจ้ำเป็ นแค่ผู้ที่ผูกพยำบำทคอยตัดสินควำมบ่อยครั้งที่พวกเขำมักจะคุกเข่ำพร ้<br />
อมกับริมฝีปำกที่สั ่นเทำและน ้ำตำคลอเต็มเบ้ำเปิดเผยควำมหวังเดียวของคนบำปให้แก่พี่น้องของพวกเข<br />
ำด้วยวิธีนี้แสงสว่ำงแห่งควำมจริงจึงเจำะทะลุเข้ำสู่สติปัญญำที่มืดมนมำกมำยขับไล่เมฆหมอกแห่งควำมสิ้<br />
นหวังออกไปจนดวงอำทิตย ์แห่งควำมชอบธรรมส่องสว่ำงเข้ำไปในจิตใจด้วยล ำแสงแห่งกำรรักษำของพระ<br />
องค ์จึงมีบ่อยครั้งที่ข้อพระคัมภีร ์บำงตอนถูกอ่ำนซ ้ำแล้วซ ้ำอีกตำมควำมประสงค ์ของผู้ฟังซึ่งต้องกำรให้แ<br />
น่ใจว่ำได้ยินถูกต้องแล้วโดยเฉพำะข้อควำมที่พวกเขำต้องกำรรับฟังซ ้ำแล้วซ ้ำอีกด้วยควำมกระตือรือร ้น<br />
ว่ำ “พระโลหิตของพระเยซูคริสต ์พระบุตรของพระองค ์ก็ช ำระเรำให้ปรำศจำกบำปทั ้งสิ้น” 1 ยอห ์น 1:7<br />
“โมเสสยกงูขึ้นในถิ่นทุรกันดำรอย่ำงไรบุตรมนุษย ์จะต้องถูกยกขึ้นอย่ำงนั้นเพื่อทุกคนที่วำงใจพระองค ์จะไ<br />
ด้ชีวิตนิรันดร ์” ยอห ์น 3:14, 15 {GC 73.3} {GCth17 61.2}<br />
มีคนมำกมำยไม่ยอมให้ค ำกล่ำวอ้ำงของโรมมำหลอกได้พวกเขำมองว่ำกำรที่มนุษย ์หรือทูตสวรรค ์จะม<br />
ำท ำหน้ำที่ผู้ไกล่เกลี่ยแทนคนบำปนั้นเป็ นเรื่องไร ้สำระยิ่งเมื่อแสงสว่ำงที่แท้จริงส่องมำยังควำมคิดพวกเขำ<br />
จึงร ้องออกมำด้วยควำมเปรมปรีดิ์ว่ำ“พระคริสต ์ทรงเป็ นปุโรหิตของฉันพระโลหิตเป็ นเครื่องถวำยบูชำขอ<br />
งฉันแท่นบูชำของพระองค ์เป็ นที่สำรภำพบำปของฉัน”พวกเขำน ำตนเข้ำมำพึ่งพิงในพระคุณควำมดีของ<br />
พระเยซูอย่ำงเต็มที่พร ้อมกับพูดซ ้ำแล้วซ ้ำอีกว่ำ “ถ้ำไม่มีควำมเชื่อแล้วจะไม่เป็ นที่พอพระทัยเลย” ฮีบรู<br />
11:6<br />
“นำมอื่นซึ่งให้เรำทั้งหลำยรอดได้นั้นไม่โปรดให้มีท่ำมกลำงมนุษย ์ทั ่วใต้ฟ้ ำ” กิจกำร 4:12 {GC<br />
74.1} {GCth17 61.3}<br />
ควำมมั ่นใจในควำมรักของพระผู้ช่วยให้รอดนั้นดูเหมือนจะลึกซึ้งเกินกว่ำที่บำงจิตวิญญำณที่น่ำสงสำ<br />
รและถูกมรสุมกระหน ่ำเหล่ำนี้จะรับรู ้ได้กำรปลดปล่อยที่พวกเขำได้รับนั้นช่ำงยิ่งใหญ่เหลือเกินควำมสว่ำง<br />
เช่นนี้แหละที่ส่องลงมำยังพวกเขำจนเคลิบเคลิ้มรำวกับว่ำพวกเขำไปอยู่ในสวรรค ์แล้วคนเหล่ำนี้วำงมือข<br />
องตนไว้ในพระหัตถ ์ของพระคริสต ์อย่ำงมั ่นใจเท้ำของพวกเขำยึดติดอยู่บนพระมหำศิลำควำมกลัวตำยทั้ง<br />
ปวงอันตรธำนหำยไปบัดนี้พวกเขำปรำรถนำเรือนจ ำและโซ่ตรวนถ้ำนั ่นจะเป็ นที่ถวำยเกียรติพระนำมของ<br />
พระผู้ไถ่ของพวกเขำ {GC 74.2} {GCth17 62.1}<br />
ในที่ลับต่ำงๆพระวจนะของพระเจ้ำถูกน ำขึ้นมำอ่ำนในบำงครั้งก็อ่ำนให้จิตวิญญำณเพียงดวงเดียวบำง<br />
ครั้งก็อ่ำนให้กลุ่มเล็กๆที่แสวงหำแสงสว่ำงและควำมจริงบ่อยครั้งพวกเขำท ำเช่นนี้ทั้งคืนควำมอยำกรู ้และ<br />
58
ชื่นชมของผู้ฟังนั้นมีมำกจนบ่อยครั้งที่ผู้ฟังไม่ยอมให้ผู้น ำข่ำวแห่งควำมเมตตำหยุดอ่ำนจนกว่ำพวกเขำจั<br />
บใจควำมของข่ำวดีแห่งกำรช่วยให้รอดได้จะมีค ำเช่นนี้พูดออกมำบ่อยๆว่ำ<br />
“พระเจ้ำจะยอมรับของถวำยของฉันหรือเปล่ำพระองค ์จะทรงยอมรับฉันไหมพระองค ์จะทรงอภัยให้ฉันไ<br />
หม”จึงมีค ำตอบอ่ำนให้ฟังว่ำ“บรรดำผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภำระหนักจงมำหำเรำและเรำจะให้ท่ำนทั้งหล<br />
ำยได้หยุดพัก” มัทธิว 11:28 {GC 74.3} {GCth17 62.2}<br />
เมื่อควำมเชื่อสัมผัสถึงพระสัญญำของพระเจ้ำจะได้ยินค ำตอบสนองด้วยควำมชื่นชมยินดีว่ำ “<br />
ไม่ต้องไปแสวงบุญที่ต้องใช เวลำนำนอีกแล้วไม่ต้องเดินทำงที่แสนล ้<br />
ำบำกเพื่อไปยังศำลเจ้ำศักดิ์สิทธิ์ฉันเข้<br />
ำมำหำพระเยซูในสภำพที่เต็มไปด้วยบำปและไม่บริสุทธิ์อย่ำงที่ฉันเป็ นอยู่ในเวลำนี้ได้และพระองค ์จะไม่ทร<br />
งละเลยค ำอธิษฐำนของผู้ที่เสียใจกับบำป‘บำปของเจ้ำได้รับกำรอภัยแล้ว’<br />
บำปของฉันก็จะได้รับกำรอภัยด้วย” {GC 75.1} {GCth17 62.3}<br />
ควำมปีติยินดีอันศักดิ์สิทธิ์จะเต็มล้นจิตใจและค ำสรรเสริญและโมทนำพระคุณแด่พระนำมของพระเยซู<br />
จะแพร่สะพัดออกไปจิตวิญญำณที่มีควำมสุขเหล่ำนี้จะกลับไปยังบ้ำนของตนเพื่อกระจำยแสงสว่ำงเพื่อแบ่<br />
งปันแก่ผู้อื่นอีกครั้งแล้วครั้งเล่ำตรำบเท่ำที่จะท ำได้ถึงประสบกำรณ์ใหม่ที่พวกเขำได้พบหนทำงแห่งชีวิต<br />
ที่แท้จริงพระวจนะจำกพระคัมภีร ์นั้นมีอ ำนำจประหลำดและน่ำเกรงขำมซึ่งตรัสโดยตรงถึงจิตใจของผู้ที่แส<br />
วงหำควำมจริงเป็ นพระสุรเสียงของพระเจ้ำและน ำควำมส ำนึกมำสู่ผู้ที่ได้ยิน {GC 75.2} {GCth17 62.4}<br />
ผู้น ำข่ำวแห่งควำมจริงจะเดินทำงของเขำต่อไปแต่ลักษณะที่ถ่อมตนจริงใจตั้งใจและควำมศรัทธำอย่ำง<br />
ลึกล ้ำของเขำมักจะถูกผู้คนกล่ำวขำนถึงเสมอบ่อยครั้งที่ผู้ฟังไม่ได้ถำมว่ำเขำมำจำกไหนหรือก ำลังจะไปไ<br />
หนในตอนแรกผู้ฟังจะถูกควำมแปลกใจมำบดบังและในตอนหลังควำมส ำนึกในบุญคุณและชื่นชมยินดีเบี่<br />
ยงเบนควำมสนใจจนลืมซักถำมเมื่อถูกเชิญให้ไปที่บ้ำนเขำจะตอบว่ำต้องไปเยี่ยมแกะที่หลงหำยจำกฝูงพว<br />
กผู้ฟังต่ำงถำมกันว่ำเป็ นไปได้ไหมที่เขำจะเป็ นทูตที่ลงมำจำกสวรรค ์ {GC 75.3} {GCth17 63.1}<br />
มีหลำยรำยที่พวกผู้ฟังจะไม่ได้เห็นผู้น ำข่ำวแห่งควำมจริงนี้อีกเลยเขำอำจเดินทำงไปยังดินแดนอื่นหรื<br />
อชีวิตของเขำก ำลังเหี่ยวเฉำลงในคุกมืดที่ไม่มีใครรู ้จักหรืออำจเป็ นไปได้ว่ำกระดูกของเขำถูกเผำไหม้จนเ<br />
หลือแต่เถ้ำอยู่ในบริเวณที่เขำเป็ นพยำนเพื่อควำมจริงอย่ำงไรก็ตำมค ำพูดที่พวกเขำทิ้งไว้นั้นไม่อำจถูกท ำ<br />
ลำยไปค ำพูดเหล่ำนั้นก ำลังท ำงำนอยู่ในจิตใจของมนุษย ์ซึ่งทุกคนจะรู ้ถึงผลงำนที่ประเสริฐเหล่ำนี้อย่ำงเต็<br />
มที่ในวันพิพำกษำที่จะมำถึงเท่ำนั้น {GC 75.4} {GCth17 63.2}<br />
มิชชันนำรีชำววอลเดนซิสก ำลังรุกเข้ำไปในอำณำจักรของซำตำนและอ ำนำจของควำมมืดถูกปลุกใ<br />
ห้ระมัดระวังตัวยิ่งขึ้นอ ำนำจแห่งควำมมืดเฝ้ ำติดตำมควำมพยำยำมทุกขั้นตอนที่ท ำให้ควำมจริงรุดหน้ำไ<br />
ปและจะกระตุ้นตัวแทนของมันให้เกิดควำมกลัวผู้น ำเปปำซีมองเห็นอันตรำยอันใหญ่หลวงที่มีต่อเป้ ำหมำย<br />
ของตนซึ่งเกิดจำกกำรท ำงำนของนักเดินทำงผู้ถ่อมตนเหล่ำนี้หำกปล่อยให้แสงสว่ำงแห่งควำมจริงส่องไป<br />
โดยไม่ถูกขัดขวำงแสงนี้จะปัดเป่ ำเมฆแห่งควำมผิดอันหนำทึบซึ่งปิดล้อมประชำชนไว้ควำมจริงนี้จะน ำให้<br />
ควำมนึกคิดของมนุษย ์ไปยังพระเจ้ำองค เดียวเท่ำนั้นและในที่สุดก็จะท ์<br />
ำลำยอ ำนำจของโรมไป<br />
76.1} {GCth17 63.3}<br />
{GC<br />
59
กำรที่มีคนเหล่ำนี้ซึ่งยึดถือควำมเชื่อของคริสตจักรยุคแรกเริ่มอยู่นั้นเป็ นพยำนอย่ำงต่อเนื่องถึงกำรละ<br />
ทิ้งควำมเชื่อของโรมดังนั้นจึงปลุกควำมเกลียดชังและกำรกดขี่ข่มเหงครั้งรุนแรงที่สุดขึ้นมำกำรที่พวกเข<br />
ำปฏิเสธไม่ยอมทิ้งพระคัมภีร ์ก็เป็ นควำมผิดที่โรมยอมไม่ได้เธอตั้งใจท ำลำยพระคัมภีร ์ให้หมดไปจำกโลกถึ<br />
งตอนนี้โรมเริ่มรณรงค ์ให้ทุกคนเข้ำมำร่วมท ำสงครำมที่น่ำกลัวที่สุดต่อประชำกรของพระเจ้ำที่อำศัยอยู่บ<br />
นภูเขำมีกำรจัดวำงกำรไต่สวนตำมเส้นทำงของพวกเขำและภำพของอำเบลผู้บริสุทธิ์ที่ถูกฆ่ำต่อหน้ำฆำ<br />
ตรกรอย่ำงคำอินก็ปรำกฏให้เห็นอยู่อย่ำงต่อเนื่อง {GC 76.2} {GCth17 63.4}<br />
ครั้งแล้วครั้งเล่ำท้องนำอันอุดมถูกทิ้งให้รกร ้ำงที่อยู่อำศัยและโบสถ ์ของพวกเขำถูกท ำลำยไปจนกระทั ่ง<br />
ในที่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็ นทุ่งนำที่อุดมสมบูรณ์และบ้ำนเรือนของคนบริสุทธิ์และขยันบัดนี้กลำยเป็ นที่รกร ้ำง<br />
เช่นเดียวกับสัตว ์ป่ ำที่หิวกระหำยจะเกิดดุร ้ำยมำกขึ้นเมื่อได้ชิมเลือดควำมดุดันของเหล่ำผู้นิยมเปปำซีถูก<br />
จุดปะทุให้รุนแรงมำกขึ้นด้วยควำมทรมำนของเหยื่อของพวกเขำพยำนเพื่อควำมเชื่อที่บริสุทธิ์มำกมำยถู<br />
กไล่ล่ำข้ำมภูเขำและลงมำตำมที่รำบที่พวกเขำซ่อนตัวขังตัวเองในป่ ำหนำทึบและตำมยอดภูเขำสูง {GC<br />
76.3} {GCth17 64.1}<br />
ไม่มีข้อหำใดจะน ำมำกล่ำวหำต่อกำรฝักใฝ่ ศีลธรรมของคนกลุ่มนี้ได้แม้ศัตรูของพวกเขำยังประกำศว่<br />
ำคนเหล่ำนี้รักควำมสงบเรียบง่ำยและเป็ นพวกเคร่งศำสนำควำมผิดรุนแรงของพวกเขำคือกำรไม่ยอมนมั<br />
สกำรพระเจ้ำตำมพระประสงค ์ขององค ์สันตะปำปำควำมผิดนี้เองพวกเขำจึงถูกกระหน ่ำด้วยควำมอดสูกำ<br />
รเหยียดหยำมกำรเยำะเย้ยและกำรทำรุณกรรมด้วยวิธีต่ำงๆเท่ำที่มนุษย ์หรือมำรร ้ำยจะประดิษฐ ์ขึ้นมำ<br />
{GC 76.4} {GCth17 64.2}<br />
เมื่อถึงจุดที่โรมมุ่งมั ่นจะท ำลำยลัทธิที่เขำเกลียดชังพระสันตะปำปำทรงตรำกฎหมำยขึ้นเพื่อปรักปร ำค<br />
นเหล่ำนี้ว่ำเป็ นคนนอกรีตและต้องน ำไปประหำร<br />
(โปรดดูภำคผนวก)<br />
พวกเขำไม่ได้ถูกกล่ำวหำว่ำเป็ นคนเกียจคร ้ำนหรือคนไม่ซื่อสัตย ์หรือเป็ นคนไร ้ระเบียบแต่ถูกตรำว่ำมีลัก<br />
ษณะเป็ นคนที่ศรัทธำแก่กล้ำและน่ำนับถือเที่ยวไปหลอกลวง<br />
“ลูกแกะจำกฝูงแกะที่แท้จริง”<br />
ดังนั้นพระสันตะปำปำจึงทรงตรำค ำสั ่งถึง “ลัทธิที่เลวร ้ำยซึ่งมุ่งร ้ำยและเป็ นที่น่ำรังเกียจ” หำกพวกเขำ<br />
“ยังคงปฏิเสธไม่ยอมกลับตัวให้บดขยี้ได้ดั ่งงูพิษ” Wylie เล่มที่ 16 บทที่ 1<br />
ผู้มีอ ำนำจที่ออกค ำสั ่งนี้เคยคำดคิดบ้ำงไหมว่ำเขำจะต้องกลับมำพบกับค ำพูดเหล่ำนั ้นอีกครั้งหนึ่งพวกเข<br />
ำเคยรู ้หรือไม่ว่ำค ำพูดเหล่ำนี้ถูกบันทึกไว้ในสมุดบันทึกแห่งสวรรค ์ที่พวกเขำจะต้องเผชิญหน้ำในวันพิพำ<br />
กษำพระเยซูตรัสว่ำ<br />
“ซึ่งพวกท่ำนได้ท ำกับคนใดคนหนึ่งที่เล็กน้อยที่สุดในพี่น้องของเรำนี้ก็เหมือนท ำกับเรำด้วย”<br />
25:40 {GC 77.1} {GCth17 64.3}<br />
พระบัญชำของพระสันตะปำปำนี้เรียกร ้องให้สมำชิกคริสตจักรทุกคนเข้ำร่วมสงครำมต่อสู้กับคนนอก<br />
มัทธิว<br />
รีตเหล่ำนี้เพื่อเป็ นแรงจูงใจแก่ผู้ที่เข้ำร่วมในภำรกิจอันทำรุณโหดร ้ำยนี้ผู้ที่เข้ำร่วมจะ<br />
“หลุดพ้นจำกควำมผิดและกำรลงโทษทำงศำสนำทั ้งสิ้นทั้งบำปทั ่วไปและบำปที่เฉพำะเจำะจงและทุกคนที่เ<br />
ข้ำร่วมจะหลุดพ้นจำกค ำสำบำนที่เคยท ำไว้ทั้งยังมีสิทธิ์อันชอบธรรมในกำรเป็ นเจ้ำของสมบัติที่ได้มำอย่ำ<br />
งไม่ถูกกฎหมำยและพวกเขำยังได้รับสัญญำว่ำบำปทั้งหมดของพวกเขำจะได้รับกำรอภัยถ้ำพวกเขำฆ่ำค<br />
60
นนอกรีตได้ค ำสั ่งนี้ให้ยกเลิกสัญญำทั้งหมดที่เคยท ำไว้กับชำววอลเดนซิสสั ่งให้คนในท้องถิ่นทิ้งพวกเขำห้<br />
ำมทุกคนให้ควำมช่วยเหลือใดๆแก่พวกเขำและให้อ ำนำจทุกคนที่จะริบเอำสมบัติของพวกเขำไปได้”<br />
Wylie, เล่มที่ 16 บทที่ 1<br />
เอกสำรชิ้นนี้เปิดเผยอย่ำงชัดเจนถึงวิญญำณที่อยู่เบื้องหลังฉำกเหล่ำนี้เสียงที่ได้ยินนั้นคือเสียงค ำรำมข<br />
องพญำนำคไม่ใช่พระสุรเสียงของพระคริสต ์ {GC 77.2} {GCth17 64.4}<br />
ผู้น ำของระบอบเปปำซีไม่ยอมปฏิบัติตนตำมมำตรฐำนยิ่งใหญ่ในพระบัญญัติของพระเจ้ำแต่สร ้ำงมำต<br />
รฐำนขึ้นตำมควำมต้องกำรของตนเองและตั้งใจบังคับทุกคนให้ท ำตำมมำตรฐำนนี้เพรำะนี่เป็ นควำมต้องก<br />
ำรของโรมกฎหมำยที่น่ำกลัวที่สุดถูกตรำออกมำแล้วบำทหลวงและพระสันตะปำปำที่คดโกงและหมิ่นประม<br />
ำทพระเจ้ำเริ่มท ำงำนที่ซำตำนก ำหนดให้พวกเขำท ำควำมเมตตำปรำนีไม่มีในอุปนิสัยของพวกเขำวิญญ<br />
ำณเดียวกับที่ตรึงพระคริสต ์บนกำงเขนและฆ่ำอัครสำวกทั้งหลำยวิญญำณเดียวกับที่ขับเคลื่อนจักรพรร<br />
ดิเนโรผู้กระหำยเลือดให้ก ำจัดผู้เชื่อที่ซื่อสัตย ์ในสมัยนั้นเป็ นวิญญำณเดียวกับที่ก ำลังท ำงำนก ำจัดผู้ที่พร<br />
ะเจ้ำทรงรักให้หมดไปจำกโลกนี้ {GC 77.3} {GCth17 65.1}<br />
เป็ นเวลำหลำยศตวรรษที่กำรกดขี่ข่มเหงเช่นนี้เข้ำมำเยือนผู้ที่ย ำเกรงพระเจ้ำพวกเขำอดทนด้วยควำ<br />
มขันติและควำมมั ่นคงเพื่อถวำยเกียรติแด่พระผู้ไถ่โดยที่ไม่ค ำนึงถึงสงครำมปรำบปรำมและกำรสังหำรโห<br />
ดที่ไร ้มนุษยธรรมซึ่งกระท ำต่อพวกเขำคนเหล่ำนี้ยังคงส่งมิชชันนำรีออกไปเพื่อกระจำยควำมจริงอันล ้ำค่<br />
ำพวกเขำถูกตำมล่ำจนตำยแต่กระนั้นเลือดของพวกเขำรดลงบนเมล็ดที่ถูกหว่ำนออกไปและบังเกิดผลอ<br />
อกมำอย่ำงไม่เคยสร ้ำงควำมผิดหวังด้วยประกำรฉะนี้ชำววอลเดนซิสเป็ นพยำนให้พระเจ้ำเป็ นเวลำหลำย<br />
ศตวรรษก่อนที่ลูเธอร ์จะเกิดพวกเขำกระจำยไปอยู่ในหลำยประเทศพวกเขำเพำะเมล็ดของกำรปฏิรูปทำง<br />
ศำสนำที่เริ่มต้นขึ้นในสมัยของไวคลิฟแผ่ขยำยออกไปและฝังลึกในสมัยของลูเธอร ์และจะถูกด ำเนินกำรต่อ<br />
ไปจนถึงครำสิ้นยุคโดยผู้ที่ยอมทนทุกข ์ในทุกสิ่งเพื่อ<br />
วิวรณ์ 1:9 {GC 78.1} {GCth17 65.2}<br />
“พระวจนะของพระเจ้ำและค ำพยำนของพระเยซู”<br />
61
บท 5 - ยอห ์นไวคลิฟ<br />
ก่อนกำรปฏิรูปศำสนำพระคัมภีร ์มีอยู่ในที่ต่ำงๆจ ำนวนน้อยแต่พระเจ้ำไม่ทรงปล่อยให้พระวจนะของพร<br />
ะองค ์ถูกท ำลำยไปอย่ำงสิ้นเชิงควำมจริงที่อยู่ในพระคัมภีร ์จะไม่ถูกปกปิดไว้ตลอดกำลพระองค ์ทรงถอดโซ่<br />
ที่ล่ำมพระวจนะแห่งชีวิตออกได้อย่ำงง่ำยดำยเฉกเช่นที่พระองค ์ทรงเปิดประตูเรือนจ ำและถอดกลอนของ<br />
ประตูเหล็กเพื่อปล่อยผู้รับใช ้ของพระองค ์ให้เป็ นอิสระพระวิญญำณของพระเจ้ำดลใจคนในประเทศต่ำงๆข<br />
องยุโรปให้ค้นหำควำมจริงดั ่งขุมทรัพย ์ที่ซ่อนไว้พระเจ้ำทรงน ำพวกเขำไปยังพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ดลใจให้พ<br />
วกเขำศึกษำแต่ละหน้ำของหนังสือศักดิ์สิทธิ์ด้วยควำมสนใจอย่ำงยิ่งคนเหล่ำนี้เต็มใจยอมรับแสงสว่ำงแม้<br />
ต้องจ่ำยด้วยรำคำสูงสักเพียงไรก็ตำมถึงแม้พวกเขำไม่อำจมองเห็นทุกสิ่งได้อย่ำงชัดเจนแต่กระนั้นพวกเข<br />
ำก็ยังเข้ำถึงควำมจริงที่ฝังไว้มำนำนพวกเขำก้ำวออกไปรำวกับผู้สื่อข่ำวที่สวรรค ์ส่งมำเพื่อหักโซ่ตรวนแห่<br />
งควำมผิดพลำดและควำมงมงำยพร ้อมกับเรียกร ้องให้ผู้ที่ถูกจองจ ำมำนำนลุกขึ้นและประกำศเสรีภำพขอ<br />
งตน {GC 79.1} {GCth17 66.1}<br />
พระวจนะของพระเจ้ำถูกกักเก็บไว้อยู่เป็ นเวลำนำนด้วยภำษำที่ผู้คงแก่เรียนเท่ำนั้นเข้ำใจยกเว้นอยู่ใน<br />
ท่ำมกลำงชำววอลเดนซิสแต่เวลำแห่งกำรแปลและแจกจ่ำยพระคัมภีร ์ให้ผู้คนในดินแดนต่ำงๆตำมภำษำพื้<br />
นเมืองของพวกเขำเองมำถึงแล้วโลกผ่ำนช่วงเวลำเที่ยงคืนอันมืดสนิทไปแล้วชั ่วโมงแห่งควำมมืดมนก ำลัง<br />
จะผ่ำนพ้นไปและมีหมำยส ำคัญตำมที่ต่ำงๆแสดงให้เห็นว่ำฟ้ ำวันใหม่ก ำลังจะมำถึง {GC 79.2} {GCth17<br />
66.2}<br />
ในช่วงศตวรรษที่สิบสี่ยอห ์นไวคลิฟ [John Wycliffe] “ดำวรุ่งของกำรปฏิรูปศำสนำ”<br />
ปรำกฏตัวที่ประเทศอังกฤษเขำไม่ใช่ผู้ประกำศข่ำวกำรปฏิรูปส ำหรับประเทศอังกฤษเท่ำนั้นแต่ส ำหรับทั ่ว<br />
ทั้งคริสต ์ศำสนจักรด้วยค ำประท้วงยิ่งใหญ่ที่โรมเคยอนุญำตให้เขำกล่ำวจะไม่มีวันเงียบหำยไปกำรประท้วง<br />
นั้นเปิดฉำกกำรต่อสู้ที่จะน ำไปสู่กำรปลดปล่อยบุคคลคริสตจักรและประชำชำติ {GC 80.1} {GCth17<br />
66.3}<br />
ไวคลิฟเรียนมำทำงด้ำนศิลปศำสตร ์และส ำหรับเขำแล้วควำมย ำเกรงพระเจ้ำเป็ นบ่อเกิดของปัญญำเข<br />
ำเป็ นที่รู ้จักดีในวิทยำลัยว่ำเป็ นคนเคร่งศำสนำทั้งยังเป็ นคนที่มีควำมสำมำรถพิเศษมำกมำยและเป็ นผู้คง<br />
แก่เรียนด้วยควำมกระหำยควำมรู เขำลงแรงศึกษำหำควำมรู ้<br />
้ในทุกสำขำวิชำเขำศึกษำหำควำมรู ้ทำงด้ำน<br />
ปรัชญำหลักศำสนำของคริสตจักรและกฎหมำยของบ้ำนเมืองโดยเฉพำะกฎหมำยของประเทศของเขำเอ<br />
งคุณค่ำของกำรฝึกอบรมในช่วงต้นของชีวิตให้คุณประโยชน์ต่อกำรท ำงำนของเขำในช่วงต่อมำอย่ำงเห็<br />
นได้ชัดควำมรอบรู ้ในรำยละเอียดของปรัชญำแห่งกำรคำดคะเนในยุคของเขำท ำให้เขำเปิดโปงข้อผิดพล<br />
ำดต่ำงๆได้และโดยกำรเรียนกฎหมำยของประเทศและของฝ่ ำยศำสนำเขำจึงพร ้อมที่จะเข้ำร่วมในกำรต่อ<br />
สู้ยิ่งใหญ่เพื่อเสรีภำพของกำรปกครองและศำสนำในขณะที่เขำใช ้อำวุธพระวจนะของพระเจ้ำได้นั ้นเขำเรี<br />
ยนรู ้วิชำกำรทำงปัญญำของโรงเรียนและเข้ำใจถึงกลเม็ดของผู้มีควำมรู ้ควำมสำมำรถทำงอัจฉริยภำพแล<br />
ะควำมรู ้ที่ลึกซึ้งและรอบรู ้ของเขำท ำให้เขำเป็ นที่นับถือของทั้งมิตรและศัตรูผู้ที่ติดตำมเขำมองดูเขำด้วยค<br />
วำมพึงพอใจว่ำเขำมีควำมนึกคิดอยู่ในระดับแนวหน้ำของประเทศและไม่เปิดโอกำสให้ศัตรูของเขำสร ้ำงค<br />
62
วำมสงสัยให้กับเป้ ำหมำยของกำรปฏิรูปด้วยกำรเปิดโปงควำมไม่รู ้หรือจุดอ่อนของผู้สนับสนุนศัตรูของเข<br />
ำ {GC 80.2} {GCth17 66.4}<br />
ในขณะที่ไวคลิฟยังอยู่ในวิทยำลัยเขำเข้ำร่วมศึกษำพระคัมภีร ์ในยุคแรกๆนั้นพระคัมภีร ์มีเฉพำะภำษำ<br />
โบรำณเท่ำนั้นผู้คงแก่เรียนจึงมีโอกำสเข้ำถึงบ่อน ้ำพุแห่งควำมจริงแต่กลุ่มคนที่ไม่มีกำรศึกษำจะเข้ำไม่ถึ<br />
งด้วยประกำรฉะนี้จึงเป็ นกำรปูทำงให้กับงำนในอนำคตของไวคลิฟในฐำนะนักปฏิรูปศำสนำคนมีควำมรู ้ศึ<br />
กษำพระวจนะของพระเจ้ำและพบควำมจริงยิ่งใหญ่ที่เปิดเผยให้เห็นพระคุณที่ประทำนให้โดยไม่คิดรำคำใน<br />
ค ำสอนของคนเหล่ำนี้พวกเขำเผยแพร่ควำมรอบรู ้ที่อยู่ในควำมจริงนี้และน ำผู้อื่นให้หันไปหำพระวจนะที่มี<br />
ชีวิต {GC 80.3} {GCth17 67.1}<br />
เมื่อไวคลิฟหันมำสนใจพระคัมภีร เขำลงแรงศึกษำค้นคว้ำพระคัมภีร ์<br />
์อย่ำงละเอียดเช่นเดียวกับที่เขำศึก<br />
ษำวิชำอื่นๆในโรงเรียนก่อนหน้ำนี้เขำรู ้สึกว่ำตัวเองยังขำดตกบกพร่องอยู่มำกวิชำกำรที่เขำเล่ำเรียนมำห<br />
รือค ำสอนของคริสตจักรไม่อำจท ำให้เขำพึงพอใจในพระวจนะของพระเจ้ำเขำพบสิ่งที่เขำเคยพยำยำมแส<br />
วงหำแต่ไม่ประสบผลมำก่อนเขำมองเห็นแผนกำรแห่งควำมรอดที่เปิดออกอยู่ในนั้นและก ำหนดให้พระคริ<br />
สตเป็ ์ นผู้ไกล่เกลี่ยของมนุษย ์เพียงพระองค เดียวเขำจึงมอบถวำยตัวเองเพื่อรับใช ์<br />
้พระคริสต ์และตั้งใจที่จะป<br />
ระกำศควำมจริงที่เขำค้นพบนี้ {GC 81.1} {GCth17 67.2}<br />
เหมือนนักปฏิรูปศำสนำในยุคต่อมำเมื่อเริ่มต้นกำรท ำงำนไวคลิฟมองไม่เห็นว่ำงำนของเขำจะน ำเขำไ<br />
ปทิศทำงใดเขำไม่ได้ตั้งใจที่จะน ำตัวเองเข้ำไปต่อต้ำนโรมแต่ควำมศรัทธำต่อควำมจริงไม่อำจน ำเขำให้หลี<br />
กเลี่ยงกำรขัดแย้งกับควำมเท็จได้ยิ่งเขำรู ้ควำมผิดของระบอบเปปำซีชัดเจนมำกขึ้นเท่ำไรเขำก็ยิ่งตั้งใจสอ<br />
นพระคัมภีร ์อย่ำงแรงกล้ำมำกขึ้นเท่ำนั้นเขำมองเห็นว่ำโรมละทิ้งพระวจนะของพระเจ้ำเพื่อเปิดทำงให้ประเ<br />
พณีของมนุษย ์เขำติเตียนเหล่ำนักบวชที่ละทิ้งพระคัมภีร ์อย่ำงไม่กลัวเกรงและเรียกร ้องให้น ำพระคัมภีร ์กลั<br />
บคืนมำให้กับประชำชนและให้น ำอ ำนำจของพระคัมภีร ์กลับคืนมำสู่คริสตจักรเขำเป็ นครูที่มีควำมสำมำร<br />
ถและจริงใจและเป็ นนักเทศน์ที่มีโวหำรดีและชีวิตประจ ำวันของเขำแสดงออกถึงควำมจริงที่เขำเทศน์ควำ<br />
มรู ้ของเขำในพระคัมภีร ์พลังในกำรใช เหตุผลควำมบริสุทธิ์ในชีวิตของเขำควำมกล้ำหำญที่ไม่โอนเอียงแ<br />
้<br />
ละควำมซื่อตรงของเขำท ำให้เขำได้รับควำมนับถือและควำมมั ่นใจอย่ำงกว้ำงขวำงจำกคนทั ่วไปหลำยคนไ<br />
ม่พอใจกับควำมเชื่อในอดีตและเมื่อเห็นควำมชั ่วที่ดำษดื่นในคริสตจักรโรมันพวกเขำจึงขำนรับควำมจริงที่<br />
ไวคลิฟเปิดเผยให้พวกเขำเห็นด้วยควำมชื่นชมยินดีอย่ำงไม่ปกปิดแต่ผู้น ำในระบอบเปปำซีกลับเต็มไปด้ว<br />
ยควำมเดือดดำลเมื่อเห็นว่ำนักปฏิรูปศำสนำคนนี้ได้รับควำมนิยมมำกกว่ำพวกเขำ<br />
81.2} {GCth17 67.3}<br />
ไวคลิฟเป็ นนักจับผิดที่เก่งกำจและเขำโจมตีอย่ำงไม่เกรงกลัวต่อกำรละเมิดหลำยประกำรที่ผู้มีอ ำนำจ<br />
แห่งโรมอนุมัติให้ท ำในขณะที่เป็ นอนุศำสนำจำรย ์รับใช ้พระมหำกษัตริย ์นั้นเขำยืนหยัดอย่ำงกล้ำหำญต่อ<br />
ต้ำนกำรจ่ำยค่ำบรรณำกำรที่พระสันตะปำปำเรียกเก็บจำกพระมหำกษัตริย ์แห่งประเทศอังกฤษและชี้ให้เ<br />
ห็นว่ำกำรที่ระบอบเปปำซีถือสิทธิมีอ ำนำจเหนือฝ่ ำยปกครองของประเทศนั้นเป็ นเรื่องที่ขัดกับเหตุผลและ<br />
ควำมจริงที่พระคัมภีร เปิดเผยไว้ข้อเรียกร ์<br />
้องต่ำงๆของพระสันตะปำปำก่อให้เกิดควำมไม่พอใจและค ำสอนข<br />
องไวคลิฟยังมีอิทธิพลต่อควำมคิดของเหล่ำผู้น ำระดับแนวหน้ำของประเทศกษัตริย ์และขุนนำงทั้งหลำยร่ว<br />
{GC<br />
63
มมือกันไม่ยอมรับข้ออ้ำงว่ำพระสันตะปำปำมีอ ำนำจทำงฝ่ ำยโลกและปฏิเสธไม่ส่งเครื่องบรรณำกำรกำร<br />
ท ำเช่นนี้จึงเป็ นกำรตบหน้ำอย่ำงได้ผลต่ออ ำนำจยิ่งใหญ่ของระบอบเปปำซีในประเทศอังกฤษ<br />
82.1} {GCth17 68.1}<br />
มีควำมชั ่วอีกเรื่องหนึ่งที่นักปฏิรูปศำสนำคนนี้ต่อสู้ด้วยควำมแน่วแน่และยำวนำนคือสถำบันของคณะ<br />
นักบวชภรำดร [Friar ไฟรเออร ์คณะนักบวชที่พเนจรไปทั ่วเพื่อขอรับทำนบริจำค]<br />
นักบวชภรำดรเหล่ำนี้มีอยู่ดำรดำษทั ่วประเทศอังกฤษท ำตัวเป็ นบ่อนท ำลำยควำมยิ่งใหญ่และควำมรุ่งเรือง<br />
ของประเทศวงกำรอุตสำหกรรมกำรศึกษำและศีลธรรมต่ำงรู ้สึกถึงอิทธิพลอันน่ำเศร ้ำใจนี้ชีวิตนักบวชที่เ<br />
กียจคร ้ำนและท ำตัวเป็ นขอทำนไม่เพียงเป็ นเหตุให้แหล่งทรัพยำกรของประชำชนรั ่วไหลอย่ำงหนักแต่ยัง<br />
น ำให้เกิดกำรดูถูกเหยียดหยำมผู้ที่ท ำงำนที่เกิดประโยชน์ศีลธรรมของเยำวชนตกต ่ำและเสื่อมโทรมด้วย<br />
อิทธิพลจำกนักบวชภรำดรเหล่ำนี้คนมำกมำยได้รับกำรชักน ำให้หันหน้ำเข้ำวัดและอุทิศตนเองเพื่อใช ้ชีวิ<br />
ตเป็ นนักบวชกำรกระท ำนี้ไม่ใช่เพียงปรำศจำกกำรยินยอมของพ่อแม่เท่ำนั้นแต่ท ำไปโดยไม่ให้พ่อแม่รับรู ้<br />
และแม้กระทั ่งขัดขืนค ำสั ่งของพ่อแม่บำทหลวงรุ่นแรกท่ำนหนึ่งของคริสตจักรโรมันอ้ำงสิทธิของกำรเป็ น<br />
นักบวชอยู่เหนือควำมรักและหน้ำที่ซึ่งมีต่อบุพกำรีประกำศว่ำ<br />
“แม้ว่ำบิดำของท่ำนนอนร ้องไห้คร ่ำครวญอยู่หน้ำบ้ำนและมำรดำของท่ำนอ้ำงบุญคุณของร่ำงกำยที่ให้<br />
ก ำเนิดท่ำนและเต้ำนมที่เลี้ยงท่ำนมำท่ำนจะต้องเหยียบคนทั้งสองลงใต้ฝ่ ำเท้ำและมุ่งหน้ำตรงไปหำพระคริ<br />
สต ์”<br />
ซึ่งภำยหลังต่อมำลูเธอร เรียก ์<br />
“กำรกระท ำที่โหดเหี้ยมไร ้มนุษยธรรม” นี้ว่ำ<br />
“บ่งบอกถึงลักษณะของสุนัขป่ ำและทรรำชมำกกว่ำคริสเตียนหรือมนุษย ์”<br />
นั ่นคือจิตใจของลูกๆที่ถูกหล่อหลอมให้แข็งกระด้ำงต่อพ่อแม่ Barnas Sears, The Life of<br />
Luther หน้ำ 70, 69<br />
เรื่องเช่นนี้ผู้น ำระบอบเปปำซีจึงท ำตัวเหมือนพวกฟำริสีในสมัยโบรำณที่ใช ้ขนบธรรมเนียมของตนท ำให้<br />
พระบัญญัติของพระเจ้ำไม่มีควำมหมำยดังนั้นมีบ้ำนจ ำนวนมำกถูกทิ้งร ้ำงและพ่อแม่ต้องสูญเสียกำรสมำ<br />
คมกับบุตรธิดำของตนไป {GC 82.2} {GCth17 68.2}<br />
แม้นักศึกษำในมหำวิทยำลัยยังถูกหลอกโดยกำรน ำเสนอตัวแบบจอมปลอมของนักบวชแล้วชักจูงให้เ<br />
ข้ำร่วมเป็ นนักบวชกับพวกเขำหลำยคนกลับใจภำยหลังเพรำะเห็นว่ำพวกเขำก ำลังท ำลำยชีวิตของตนเอ<br />
งและน ำควำมทุกข ์โศกเศร ้ำมำสู่พ่อแม่แต่หำกพวกเขำติดแน่นอยู่ในกับดักกำรจะได้เสรีภำพกลับคืนมำ<br />
นั้นเป็ นสิ่งที่เป็ นไปไม่ได้มีพ่อแม่มำกมำยกลัวอิทธิพลของนักบวชพวกเขำปฏิเสธไม่ยอมส่งลูกๆเข้ำไปศึก<br />
ษำในมหำวิทยำลัยในศูนย ์กลำงกำรศึกษำขนำดใหญ่จ ำนวนนักเรียนลดลงอย่ำงเห็นได้ชัดสถำบันกำรศึก<br />
ษำต้องถดถอยลงและควำมโง่เขลำมีให้เห็นอย่ำงแพร่หลำย {GC 83.1} {GCth17 69.1}<br />
พระสันตะปำปำทรงมอบอ ำนำจให้นักบวชเหล่ำนี้ฟังค ำสำรภำพและให้อภัยบำปได้จึงเป็ นเหตุให้เกิดค<br />
วำมชั ่วมหันต ์ขึ้นมุ่งหวังเพื่อหำผลประโยชน์ใส่ตนเองนักบวชเหล่ำนี้พร ้อมให้อภัยบำปทั้งหมดอย่ำงง่ำยด<br />
ำยจนกระทั ่งอำชญำกรทุกรูปแบบมำหำพวกเขำเพื่อลบล้ำงควำมผิดและผลที่ตำมมำคือควำมชั ่วที่เลวร ้ำ<br />
ยที่สุดก็เพิ่มขึ้นอย่ำงรวดเร็วคนเจ็บป่ วยและคนยำกจนถูกทอดทิ้งไว้ให้อยู่อย่ำงระก ำล ำบำกในขณะที่สิ่งข<br />
องที่ควรจะน ำไปช่วยแก้ไขควำมขัดสนกลับถูกน ำไปให้กับนักบวชที่คอยข่มขู ่บังคับให้ผู้คนต้องท ำทำนแ<br />
{GC<br />
64
ละประณำมผู้ที่กักเก็บไม่น ำของมำให้ตำมที่พวกเขำสั ่งนั้นว่ำเป็ นคนที่ไม่ศรัทธำในศำสนำแม้ว่ำนักบวชเ<br />
หล่ำนี้จะแสดงตนเป็ นคนยำกจนก็ตำมทีแต่ทรัพย ์สมบัติของพวกเขำก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆและตัวโบสถ ์ที่ยิ่งให<br />
ญ่และควำมฟุ ่ มเฟือยบนโต๊ะอำหำรคือสิ่งที่ท ำให้ประเทศชำติยำกจนยิ่งขึ้นอย่ำงเห็นได้ชัดในขณะที่ใช ้ชีวิ<br />
ตด้วยควำมหรูหรำและสุขสบำยพวกเขำกลับส่งตัวแทนที่ไม่มีควำมรู ้ออกไปท ำหน้ำที่แทนตัวแทนเหล่ำนี้<br />
ช ่ำชองในกำรเล่ำนิยำยพิสดำรและต ำนำนหรือเรื่องสนุกเพื่อสร ้ำงควำมเพลิดเพลินให้กับประชำชนและยิ่ง<br />
ท ำให้ชำวบ้ำนกลำยเป็ นเหยื่อโง่ของบรรดำนักบวชต่อไปอย่ำงสมบูรณ์ด้วยวิธีนี้เหล่ำนักบวชภรำดรจึงยัง<br />
คงก ำฝูงชนที่งมงำยไว้ในอุ้งมือและน ำให้พวกเขำเชื่อว่ำหน้ำที่ทำงศำสนำทั้งหมดประกอบด้วยกำรยอมรั<br />
บว่ำพระสันตะปำปำยิ่งใหญ่ที่สุดกำรบูชำเหล่ำนักบุญทั้งหลำยและกำรถวำยสิ่งของให้นักบวชและสิ่งทั้งห<br />
มดนี้ก็เพียงพอที่จะจับจองที่ในสวรรค ์ส ำหรับตนเอง {GC 83.2} {GCth17 69.2}<br />
ผู้มีกำรศึกษำและฝักใฝ่ ในทำงศำสนำต่ำงต้องพบกับควำมล้มเหลวในกำรพยำยำมปฏิรูปกฎระเบียบข<br />
องนักบวชเหล่ำนี้แต่ไวคลิฟมีมุมมองที่ชัดเจนกว่ำเขำมุ่งโจมตีไปยังรำกเง้ำของควำมชั ่วนี้เขำประกำศว่ำ<br />
ควำมผิดอยู่ที่ตัวระบบเองและจะต้องก ำจัดให้หมดสิ้นกำรถกเถียงและควำมสงสัยเกิดตื่นตัวขึ้นในขณะที่นั<br />
กบวชเดินทำงไปทั ่วประเทศขำยใบลบมลทินบำปของพระสันตะปำปำคนมำกมำยเริ่มสงสัยถึงควำมเป็ นไป<br />
ได้ของกำรใช เงินซื้อกำรอภัยบำปพร ้<br />
้อมกับตั้งค ำถำมว่ำเขำควรจะต้องขอกำรอภัยบำปจำกพระเจ้ำหรือจ<br />
ำกพระสันตะปำปำแห่งโรมกันแน่ (โปรดดูภำคผนวกหน้ำ 59)<br />
มีคนไม่น้อยที่ตื่นตระหนกกับควำมโลภของนักบวชภรำดรทั้งหลำยซึ่งดูจะไม่รู ้จักพอพวกเขำกล่ำวกันว่ำ<br />
“พระและนักบวชแห่งโรมก ำลังกัดกร่อนพวกเขำเหมือนกับโรคมะเร็งพระเจ้ำจ ำเป็ นต้องมำช่วยเรำให้หลุด<br />
พ้นมิฉะนั้นแล้วเรำจะพินำศ” D’Aubigné เล่มที่ 17 บทที่ 7<br />
นักบวชที่เที่ยวขอทำนเหล่ำนี้พยำยำมปกปิดควำมโลภด้วยกำรอ้ำงว่ำพวกเขำท ำตำมแบบอย่ำงของพระ<br />
ผู้ช่วยให้รอดพวกเขำอ้ำงว่ำพระเยซูและสำวกของพระองค ์ต่ำงได้รับกำรสนับสนุนด้วยกำรท ำทำนของปร<br />
ะชำชนค ำกล่ำวอ้ำงนี้สร ้ำงผลเสียให้กับกำรกระท ำของพวกเขำเองเพรำะท ำให้คนจ ำนวนมำกกลับไปค้น<br />
หำศึกษำพระคัมภีร เพื่อเรียนรู ์ ้ควำมจริงด้วยตัวเองซึ่งเป็ นสิ่งที่โรมไม่ต้องกำรมำกที่สุดควำมคิดของคนทั้ง<br />
หลำยถูกน ำไปสู่แหล่งควำมจริงซึ่งเป็ นสิ่งที่โรมต้องกำรปกปิด {GC 84.1} {GCth17 70.1}<br />
ไวคลิฟเริ่มเขียนและตีพิมพ์ใบปลิวต่อต้ำนนักบวชภรำดรเขำไม่ต้องกำรสร ้ำงควำมขัดแย้งกับนักบวช<br />
เหล่ำนี้มำกไปกว่ำกำรเรียกร ้องให้ประชำชนหันเข้ำหำค ำสอนในพระคัมภีร ์และพระผู้ทรงประพันธ ์พระคัม<br />
ภีรเขำประกำศว่ำพระสันตะปำปำไม่มีอ ์<br />
ำนำจอภัยบำปหรือขับผู้คนออกจำกศำสนำมำกไปกว่ำนักบวชธร<br />
รมดำและจะไม่มีผู้ใดถูกขับออกจำกศำสนำอย่ำงแท้จริงนอกเสียจำกว่ำผู้นั้นจะได้รับค ำพิพำกษำจำกพร<br />
ะเจ้ำเสียก่อนไม่มีทำงอื่นใดซึ่งให้ผลดีกว่ำในกำรล้มล้ำงโครงสร ้ำงอันใหญ่โตของฝ่ ำยวิญญำณและฝ่ ำยโล<br />
กซึ่งพระสันตะปำปำทรงก่อขึ้นและกักกันจิตวิญญำณและร่ำงกำยของคนนับล้ำนไว้<br />
84.2} {GCth17 70.2}<br />
อีกครั้งหนึ่งไวคลิฟถูกเรียกให้เข้ำมำปกป้ องสิทธิของกษัตริย ์แห่งประเทศอังกฤษเพื่อต่อต้ำนกำรรุกล ้ำ<br />
ของโรมและโดยกำรได้รับแต่งตั ้งให้เป็ นเอกอัครรำชทูตเขำอยู่ในประเทศเนเธอร ์แลนด เป็ ์ นเวลำสองปีเพื่อ<br />
ติดต่อหำรือกับตัวแทนของพระสันตะปำปำที่นั ่นเองเขำติดต่อกับคณะสงฆ์จำกประเทศฝรั ่งเศสประเทศอิ<br />
{GC<br />
65
ตำลีและประเทศสเปนและมีโอกำสเห็นเบื้องหลังเหตุกำรณ์ต่ำงๆและรับรู เรื่องรำวมำกมำยที่เขำไม่มีทำงรั<br />
้<br />
บรู ้หำกเขำอยู่ในประเทศอังกฤษเขำเรียนรู เรื่องที่เป็ ้ นประโยชน์มำกมำยต่อกำรท ำงำนของเขำในเวลำต่อ<br />
มำเขำมองเห็นลักษณะและเป้ ำหมำยที่แท้จริงของสภำกำรปกครองของสงฆ์จำกตัวแทนที่มำจำกรำชส ำ<br />
นักของระบอบเปปำซีเมื่อเขำกลับไปประเทศอังกฤษเขำย ้ำสอนในเรื่องที่เขำเคยสอนอย่ำงเปิดเผยมำกยิ่ง<br />
ขึ้นและด้วยควำมกระตือรือร ้นที่มำกกว่ำเดิมเขำประกำศว่ำควำมโลภควำมหยิ่งยโสและกำรหลอกลวงเป็ น<br />
พระเจ้ำของโรม {GC 84.3} {GCth17 70.3}<br />
ในใบปลิวฉบับหนึ่งเขำกล่ำวถึงพระสันตะปำปำและคนเก็บเงินทั้งหลำยว่ำ<br />
“พวกเขำดูดเงินจำกควำมเป็ นอยู่ของคนยำกจนในแผ่นดินของเรำและในแต่ละปีพวกเขำเอำเงินจ ำนวน<br />
หลำยพันจำกคลังของกษัตริย ์ไปใช ้ในพิธีทำงศำสนำและฝ่ ำยจิตวิญญำณนั ่นเป็ นค ำแช่งสำปที่เป็ นบำป<br />
ทำงศำสนำของพวกนอกรีตและท ำให้คริสต ์ศำสนจักรยอมรับและคงค ำสอนที่ผิดนี้ต่อไปและแน่นอนทีเดี<br />
ยวแม้อำณำบริเวณของเรำจะมีเนินเขำทองค ำอันใหญ่โตก็จะไม่มีผู้ใดได้แตะต้องนอกจำกนักบวชเก็บเงิน<br />
หยิ่งยโสที่ฝักใฝ่ ทำงโลกคนนี้เวลำผ่ำนไปเนินเขำนี้จะถูกใช ้จนหมดเพรำะเขำจะน ำเงินทั้งหมดออกไปจำก<br />
ดินแดนของเรำและจะไม่ส่งอะไรกลับมำให้เรำนอกจำกค ำสำปของพระเจ้ำต่อบำปทำงศำสนำที่เขำท ำไว้”<br />
John Lewis, History of the Life and Sufferings of J. Wiclif หน้ำ 37 {GC 85.1} {GCth17<br />
71.1}<br />
หลังจำกที่ไวคลิฟกลับไปประเทศอังกฤษไม่นำนกษัตริย ์ทรงแต่งตั้งให้เขำเป็ นอธิกำรบดีแห่งเมืองลัตเต<br />
อรเวิร ์ ์ธนี่คือหลักฐำนที่แสดงให้เห็นว่ำอย่ำงน้อยพระรำชำทรงพอพระทัยกับกำรพูดอย่ำงตรงไปตรงมำขอ<br />
งเขำอิทธิพลของไวคลิฟเห็นได้จำกกำรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของพระรำชส ำนักและในกำรหล่อหลอมคว<br />
ำมเชื่อของประเทศชำติอีกด้วย {GC 85.2} {GCth17 71.2}<br />
ในไม่ช ้ำเสียงขู ่ค ำรำมจำกผู้น ำของระบอบเปปำซีก็ดังโหมกระหน ่ำมำใส่เขำสำส ์นตรำตั ้งของพระสันต<br />
ะปำปำ 3<br />
ฉบับส่งตรงมำยังประเทศอังกฤษมำถึงมหำวิทยำลัยพระมหำกษัตริย ์และพระรำชำคณะค ำสั ่งทุกฉบับสั ่งให้<br />
ปิดปำกครูสอนนอกรีตให้เงียบทันทีและอย่ำงเด็ดขำด (Augustus Neander, General History of<br />
the Christian Religion and Church ประโยคที่ 6 ส่วนที่ 2 ตอนที่ 1 ย่อหน้ำที่ 8<br />
โปรดดูภำคผนวกด้วย)<br />
แต่ก่อนที่สำส ์นตรำตั้งจะมำถึงบิชอปทั้งหลำยที่ร ้อนรนออกหมำยเรียกให้ไวคลิฟมำขึ้นศำลต่อหน้ำพวกเ<br />
ขำแต่ไวคลิฟมำที่ศำลพร ้อมกับเจ้ำชำยที่มีอ ำนำจมำกที่สุดในอำณำจักรถึงสองพระองค ์และประชำชนก็<br />
ห้อมล้อมอยู่รอบตึกและวิ่งกรูเข้ำไปข่มขวัญผู้พิพำกษำจนต้องยกเลิกกำรพิจำรณำไปชั ่วครำวและไวคลิ<br />
ฟก็ได้รับอนุญำตให้กลับออกไปอย่ำงสันติไม่นำนจำกนั้นกษัตริย ์เอ็ดเวิร ์ดที่ 3<br />
ผู้ชรำภำพซึ่งเป็ นผู้ที่พวกพระรำชำคณะคอยหำทำงที่จะใช ้อิทธิพลของพระองค เพื่อต่อต้ำนนักปฏิรูปคน<br />
์<br />
นี้เสด็จสวรรคตและผู้ที่เคยปกป้ องไวคลิฟกลำยเป็ นผู้ส ำเร็จรำชกำรแทน {GC 85.3} {GCth17 71.3}<br />
ค ำสั ่งของระบอบเปปำซีก ำหนดให้ประชำชนทั ่วประเทศอังกฤษจับกุมและคุมขังคนนอกรีตมำตรกำรนี้<br />
หมำยถึงเสำประหำรเผำทั้งเป็ นดูเหมือนค่อนข้ำงแน่ว่ำไวคลิฟคงต้องตกเป็ นเหยื่อควำมอำฆำตของโรมแ<br />
66
้<br />
ต่พระเจ้ำผู้ทรงเคยประกำศในอดีตกำลว่ำ “อย่ำกลัวเลยเรำเป็ นโล่ของเจ้ำ” ปฐมกำล 15:1<br />
พระองค ์ทรงยื่นพระหัตถ ์ปกป้ องผู้รับใช ้ของพระองค ์ควำมตำยไม่ได้มำเยือนนักปฏิรูปศำสนำคนนี้แต่กลับ<br />
มำถึงพระสันตะปำปำที่ออกค ำสั ่งให้ท ำลำยเขำพระสันตะปำปำเกรกอรีที่ 11<br />
สิ้นพระชนม์และคณะสงฆ์ที่ชุมนุมกันเพื่อพิพำกษำไวคลิฟก็สลำยตัวไปด้วย {GC 86.1} {GCth17<br />
71.4}<br />
กำรคุ้มครองของพระเจ้ำยังคงควบคุมเหตุกำรณ์ต่ำงๆเพื่อเปิดโอกำสให้กำรปฏิรูปศำสนำเติบใหญ่ขึ้น<br />
ภำยหลังจำกที่พระสันตะปำปำเกรกอรีสิ้นพระชนม์มีกำรเลือกตั้งพระสันตะปำปำสององค ์ที่เป็ นคู่แข่งกันขึ้<br />
นอ ำนำจของทั้งสองฝ่ ำยที่ขัดแย้งกันแต่ละฝ่ ำยอ้ำงว่ำตนไม่รู ้พลั ้งและเรียกร ้องให้อีกฝ่ ำยหนึ่งเชื่อฟัง<br />
(โปรดดูภำคผนวกส ำหรับหน้ำ 50 และ 86)<br />
ต่ำงฝ่ ำยต่ำงเรียกร ้องให้ผู้เชื่อร่วมมือกับตนเพื่อท ำสงครำมต่อสู้กับอีกฝ่ ำยหนึ่งด้วยกำรยืนยันข้อเรียกร ้อ<br />
งของตนโดยกำรสำปแช่งที่ร ้ำยแรงต่อคู่ต่อสู้และสัญญำที่จะให้รำงวัลในสวรรค ์แก่ผู้ที่สนับสนุนตนเหตุกำ<br />
รณ์ที่เกิดขึ้นท ำให้อ ำนำจของระบอบเปปำซีอ่อนก ำลังลงต่ำงฝ่ ำยต่ำงทุ่มเทอย่ำงสุดก ำลังที่ท ำได้เพื่อโจม<br />
ตีอีกฝ่ ำยหนึ่งส่งผลให้ไวคลิฟมีเวลำพักระยะหนึ่งมีกำรประณำมกันอย่ำงรุนแรงและโต้ตอบกันระหว่ำงพระ<br />
สันตะปำปำทั้งสององค ์และมีกำรหลั ่งเลือดเพื่อสนับสนุนค ำกล่ำวอ้ำงที่ขัดแย้งกันอำชญำกรรมและเรื่องน่<br />
ำละอำยไหลบ่ำจนท่วมคริสตจักรในเวลำเดียวกันนักปฏิรูปท่ำนนี้อยู่ที่โบสถ ์แห่งเมืองลัตเตอร เวิร ์ ์ธด้วยคว<br />
ำมสงบสุขเขำท ำงำนด้วยควำมขยันขันแข็งเพื่อชี้ให้มนุษย ์หันจำกพระสันตะปำปำที่ชิงดีชิงเด่นไปหำพระ<br />
เยซูพระผู้ทรงเป็ นเจ้ำชำยแห่งสันติภำพ {GC 86.2} {GCth17 72.1}<br />
ควำมขัดแย้งที่เป็ นสำเหตุให้เกิดควำมรุนแรงและควำมต ่ำทรำมทั้งหมดเตรียมทำงให้กับกำรปฏิรูปศำส<br />
นำโดยชี้ให้ประชำชนเห็นธำตุแท้ของอ ำนำจของระบอบเปปำซีในใบปลิวฉบับหนึ่งที่ไวคลิฟพิมพ์ออกมำเ<br />
รื่องควำมขัดแย้งของพระสันตะปำปำคู่นี้ [On the Schism of the Popes]<br />
เขำเรียกร ้องให้ประชำชนพิจำรณำว่ำบำทหลวงทั้งสองนั้นพูดควำมจริงหรือไม่ในกำรกล่ำวโทษอีกฝ่ ำยห<br />
นึ่งว่ำเป็ นพระคริสตเทียมเท็จเขำกล่ำวว่ำ<br />
์<br />
“พระเจ้ำจะไม่ทรงยอมปล่อยให้ปีศำจแบบบำทหลวงเช่นนี้เพียงคนเดียวมีอ ำนำจปกครองอีกต่อไป.....แต่<br />
ท ำให้ทั้งสองฝ่ ำยแตกแยกเพื่อว่ำโดยพระนำมของพระคริสต ์มนุษย ์จะมีชัยชนะเหนือบำทหลวงทั้งสองง่ำย<br />
ขึ้น” R. Vaughan, Life and Opinions of John de Wycliffe เล่มที่ 2 หน้ำที่ 6 {GC<br />
86.3} {GCth17 72.2}<br />
ไวคลิฟท ำตัวเหมือนพระอำจำรย ์ด้วยกำรประกำศพระกิตติคุณให้แก่คนยำกจนเขำไม่พอใจกับกำรแบ่<br />
งปันแสงสว่ำงไปตำมบ้ำนที่อ่อนน้อมในละแวกโบสถ ์แห่งเมืองลัตเตอรเวิร ์ ์ธของเขำเท่ำนั้นเขำยังมุ่งมั ่นที่จะ<br />
น ำแสงสว่ำงนี้ประกำศไปทั ่วประเทศอังกฤษเพื่อท ำกำรนี้ให้ส ำเร็จเขำจัดตั้งกลุ่มนักเทศน์ซึ่งเป็ นคนที่เรียบ<br />
ง่ำยและเคร่งศำสนำคนที่รักควำมจริงและไม่ปรำรถนำสิ่งอื่นใดนอกจำกต้องกำรประกำศควำมจริงชำยเห<br />
ล่ำนี้ไปทั ่วทุกหนแห่งสอนตำมตลำดตำมท้องถนนในเมืองใหญ่และตำมตรอกซอยของชนบทพวกเขำเข้ำ<br />
ถึงคนชรำคนเจ็บป่ วยและคนยำกจนและน ำข่ำวแห่งควำมชื่นชมยินดีของพระคุณพระเจ้ำไปสู่คนเหล่ำนั<br />
น {GC 87.1} {GCth17 72.3}<br />
67
ในฐำนะที่ไวคลิฟเป็ นศำสตรำจำรย ์ทำงศำสนศำตร ์ที่มหำวิทยำลัยอ็อกซ ์ฟอร ์ดเขำเทศนำพระวจนะข<br />
องพระเจ้ำในหอประชุมของมหำวิทยำลัยเขำสอนควำมจริงให้แก่นักศึกษำที่อยู่ภำยใต้กำรดูแลของเขำด้ว<br />
ยควำมซื่อสัตย ์ถึงกับได้รับต ำแหน่ง“ดุษฎีบัณฑิตแห่งพระกิตติคุณ”แต่ผลงำนยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขำ<br />
คือกำรแปลพระคัมภีรเป็ ์ นภำษำอังกฤษในผลงำนเขียนเรื่อง“ควำมจริงและควำมหมำยของพระคัมภีร ์”<br />
[On the Truth and Meaning of Scripture]<br />
เขำกล่ำวถึงควำมตั้งใจที่จะแปลพระคัมภีร เพื่อให้ทุกคนในประเทศอังกฤษอ่ำนพระรำชกิจที่ประเสริฐยิ่งขอ<br />
์<br />
งพระเจ้ำในภำษำที่เขำเกิดมำ {GC 87.2} {GCth17 73.1}<br />
แต่งำนของเขำต้องหยุดชะงักในทันทีแม้ว่ำเขำอำยุยังไม่ถึงหกสิบปีแต่กำรท ำงำนอย่ำงไม่มีวันหยุดกำร<br />
ศึกษำค้นคว้ำและกำรโจมตีจำกศัตรูทั้งหลำยบั ่นทอนพละก ำลังของเขำและท ำให้เขำแก่ก่อนวัยโรคร ้ำยอั<br />
นตรำยจู่โจมเขำข่ำวนี้น ำควำมชื่นชมที่ยิ่งใหญ่มำให้นักบวชภรำดรทั้งหลำยพวกเขำคิดว่ำบัดนี้ไวคลิฟค<br />
งจะส ำนึกผิดด้วยควำมขมขื่นต่อควำมชั ่วร ้ำยที่เขำท ำกับคริสตจักรและต่ำงรีบเร่งไปยังบ้ำนพักของเขำเ<br />
พื่อฟังค ำสำรภำพจำกไวคลิฟผู้แทนจำกนิกำยทั้งสี่พร ้อมด้วยเจ้ำหน้ำที่ฝ่ ำยปกครองสี่นำยมำยืนห้อมล้อ<br />
มรอบชำยที่พวกเขำคิดว่ำก ำลังจะตำยพร ้อมกับพูดว่ำ<br />
“ควำมตำยอยู่ที่ริมฝีปำกของเจ้ำจงส ำนึกผิดและถอนค ำพูดที่เจ้ำท ำให้พวกเรำเสียหำยต่อหน้ำพวกเรำ”<br />
นักปฏิรูปศำสนำรับฟังด้วยควำมสงบแล้วเขำขอร ้องให้ผู้ที่ดูแลเขำช่วยพยุงเขำขึ้นนั ่งบนเตียงและจ้องหน้<br />
ำพวกที่ก ำลังรอฟังกำรถอนค ำพูดของตนเขำพูดด้วยเสียงหนักแน่นซึ่งเป็ นเสียงที่ท ำให้พวกเขำกลัวจน<br />
ตัวสั ่นอยู่บ่อยๆ“ข้ำพเจ้ำยังไม่ตำยแต่จะมีชีวิตต่อไปและยังจะเปิดเผยควำมชั ่วร ้ำยของนักบวชภรำดรอีก”<br />
D’Aubigné เล่มที่ 17 บทที่ 7 นักบวชเหล่ำนั้นต้องรีบออกจำกห้องนั้นไปด้วยควำมตกใจและเสียหน้ำ<br />
{GC 87.3} {GCth17 73.2}<br />
ค ำพูดของไวคลิฟเป็ นจริงตำมที่เขำกล่ำวไว้เขำมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อน ำอำวุธที่มีพลังยิ่งใหญ่ที่สุดเพื่อต่อ<br />
สู้กับโรมนั ่นคือกำรมอบพระคัมภีร ์ไว้ในมือของเพื่อนร่วมชำติของเขำเป็ นเครื่องมือที่สวรรค ์ประทำนมำเพื่<br />
อปลดปล่อยให้ควำมกระจ่ำงและน ำประชำชนมำยังพระเจ้ำเพื่อท ำงำนนี้ให้ส ำเร็จเขำต้องฟันฝ่ ำอุปสรรคยิ่<br />
งใหญ่มำกมำยไวคลิฟถูกควำมเจ็บป่ วยถ่วงไว้เขำรู ้ดีว่ำมีเวลำเหลือให้เขำท ำงำนเพียงอีกไม่กี่ปีเขำมองเห็น<br />
แรงคัดค้ำนที่เขำต้องเผชิญแต่พระสัญญำจำกพระวจนะของพระเจ้ำท ำให้เขำมีก ำลังใจขึ้นเขำก้ำวไปข้ำง<br />
หน้ำอย่ำงไม่ครั ่นคร ้ำมด้วยพลังสติปัญญำที่เต็มไปด้วยควำมกระปรี้กระเปร่ำด้วยประสบกำรณ์มำกมำยพ<br />
ระเจ้ำทรงน ำเขำเป็ นพิเศษทรงปกป้ องและเตรียมเขำให้พร ้อมส ำหรับภำรกิจนี้ซึ่งเป็ นงำนยิ่งใหญ่ที่สุดของ<br />
เขำในขณะที่โลกคริสเตียนปั ่นป่ วนไปทั ่วนักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้เก็บตัวเงียบอยู่ในห้องท ำงำนที่เมืองลัตเต<br />
อรเวิร ์ ์ธไม่หวำดหวั ่นต่อพำยุที่โหมกระหน ่ำอยู่ภำยนอกตั้งหน้ำตั้งตำท ำงำนที่เขำเลือกท ำ {GC<br />
88.1} {GCth17 73.3}<br />
ในที่สุดงำนที่เขำท ำก็ส ำเร็จเป็ นพระคัมภีร ์ฉบับแปลเป็ นภำษำอังกฤษเล่มแรกที่ไม่มีผู้ใดท ำมำก่อนพร<br />
ะวจนะของพระเจ้ำเปิดออกให้แก่ประเทศอังกฤษแล้วบัดนี้นักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้ไม่เกรงกลัวต่อห้องขังหรื<br />
อหลักประหำรเผำทั้งเป็ นอีกแล้วเขำมอบแสงสว่ำงที่ไม่มีวันดับไว้ในมือของชำวอังกฤษแล้วด้วยกำรมอบ<br />
พระคัมภีร ์ให้แก่เพื่อนร่วมชำติเขำตัดเครื่องพันธนำกำรแห่งควำมโง่เขลำและควำมชั ่วปลดปล่อยและยกร<br />
68
ะดับประเทศของเขำซึ่งบรรลุผลได้มำกกว่ำชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจำกสนำมรบใดๆ {GC 88.2} {GCth17<br />
74.1}<br />
ในสมัยศำสตร ์กำรพิมพ์ยังไม่เป็ นที่รู ้จักจ ำนวนพระคัมภีร ์จะเพิ่มขึ้นด้วยกำรคัดลอกที่เชื่องช ้ำและน่ำเ<br />
บื่อหน่ำยเท่ำนั้นควำมสนใจอยำกได้พระคัมภีร ์มีมหำศำลจนมีคนมำกมำยยินดีลงมือท ำงำนกำรคัดลอกแ<br />
ต่กำรคัดลอกนี้ท ำไปอย่ำงยำกล ำบำกไม่เพียงพอที่จะสนองควำมต้องกำรผู้ซื้อที่ร ่ำรวยกว่ำต้องกำรพระคั<br />
มภีร ์ทั้งเล่มส่วนคนอื่นๆก็ซื้อเพียงบำงตอนมีหลำยครอบครัวร่วมกันซื้อทั้งฉบับด้วยวิธีนี้ไม่ช ้ำพระคัมภีร ์ข<br />
องไวคลิฟก็กระจำยไปสู่บ้ำนเรือนของประชำชน {GC 88.3} {GCth17 74.2}<br />
ค ำวิงวอนเรียกร ้องที่เข้ำถึงควำมมีเหตุมีผลของมนุษย ์ปลุกพวกเขำให้ตื่นขึ้นจำกกำรยอมจ ำนนอย่ำง<br />
หลับหูหลับตำให้กับค ำสอนของระบอบเปปำซีบัดนี้ไวคลิฟสอนหลักธรรมโดดเด่นของชำวโปรเตสแตนต ์<br />
คือควำมรอดโดยควำมเชื่อในพระคริสต ์และพระคัมภีร เท่ำนั้นที่ไม่มีวันผิดพลำดนักเทศน์ที่เขำส่งออกไปนั้<br />
์<br />
นน ำพระคัมภีร ์ไปแจกจ่ำยพร ้อมกับน ำบทควำมที่นักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้เขียนขึ้นติดตัวไปด้วยและประส<br />
บควำมส ำเร็จอันยิ่งใหญ่โดยที่ชำวอังกฤษเกือบครึ่งประเทศยอมรับควำมเชื่อใหม่นี้ {GC 89.1} {GCth17<br />
74.3}<br />
กำรปรำกฏของพระคัมภีร ์น ำควำมวิตกมำสู่ผู้มีอ ำนำจในคริสตจักรบัดนี้พวกเขำต้องเผชิญกับสิ่งที่มี<br />
พลังอ ำนำจมำกกว่ำไวคลิฟเป็ นเครื่องมือที่อำวุธของพวกเขำใช ้ประโยชน์ได้แต่น้อยในเวลำนั ้นประเทศอั<br />
งกฤษยังไม่มีกฎหมำยห้ำมมีพระคัมภีรเพรำะยังไม่เคยมีกำรพิมพ์พระคัมภีร ์<br />
์ออกมำเป็ นภำษำของประชำช<br />
นกฎหมำยดังกล่ำวถูกตรำขึ้นในภำยหลังและบังคับใช ้อย่ำงเข้มงวดในขณะเดียวกันถึงแม้พวกบำทหลวงจ<br />
ะพยำยำมอย่ำงเต็มที่ก็ตำมแต่ช่วงเวลำนี้ก็เป็ นโอกำสอันเหมำะสมส ำหรับกำรกระจำยพระวจนะของพระเ<br />
จ้ำ {GC 89.2} {GCth17 74.4}<br />
อีกครั้งหนึ่งที่ผู้น ำของระบอบเปปำซีวำงแผนเพื่อปิดปำกนักปฏิรูปท่ำนนี้เขำถูกเรียกให้ไปปรำกฏตัวต่<br />
อหน้ำศำลถึงสำมแห่งติดต่อกันแต่ก็ไม่ได้ผลแรกสุดสภำสงฆ์ประกำศว่ำงำนเขียนของเขำนอกรีตและพว<br />
กเขำหว่ำนล้อมกษัตริย ์ริชำร ์ดที่ 2<br />
ผู้มีอำยุเยำว ์วัยมำเป็ นฝ่ ำยตนพวกเขำรับพระรำชกฤษฎีกำให้มีอ ำนำจส่งทุกคนที่ถือค ำสอนต้องห้ำมนี้เ<br />
ข้ำคุก {GC 89.3} {GCth17 74.5}<br />
ไวคลิฟยื่นอุทธรณ์จำกสภำสงฆ์ไปยังรัฐสภำเขำกล่ำวหำสภำปกครองสงฆ์ต่อหน้ำสมำชิกสภำแห่งชำ<br />
ติอย่ำงไม่เกรงกลัวและเรียกร ้องให้ปรับเปลี่ยนวิธีกำรผิดๆจ ำนวนมำกที่คริสตจักรจัดตั้งขึ้นด้วยควำมสำม<br />
ำรถในกำรโน้มน้ำวผู้อื่นให้คล้อยตำมเขำบรรยำยถึงกำรแย่งชิงอ ำนำจและควำมเหลวแหลกของรำชส ำนั<br />
กของระบอบเปปำซีท ำให้ศัตรูของเขำสับสนมิตรสหำยและผู้สนับสนุนของไวคลิฟถูกบังคับให้ยอมจ ำนนไ<br />
ปก่อนหน้ำเขำแล้วและศัตรูของเขำคำดหวังอย่ำงมั ่นใจว่ำนักปฏิรูปผู้นี้จะต้องยอมจ ำนนในครั้งนี้แน่ควำม<br />
ชรำภำพควำมโดดเดี่ยวและควำมไร ้มิตรน่ำจะท ำให้เขำก้มหัวให้กับผู้มีอ ำนำจของทั้งรำชส ำนักและของศ<br />
ำสนำแต่แทนที่จะเห็นเช่นนี้บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีกลับต้องพบกับควำมพ่ำยแพ้ค ำอุทธรณ์ของไวคลิ<br />
69
ฟกระตุ้นรัฐสภำให้ต้องกลับค ำพิพำกษำของคณะศำลและนักปฏิรูปศำสนำผู้นี้ก็ได้รับอิสรภำพอีกครั้งห<br />
นึ่ง {GC 89.4} {GCth17 75.1}<br />
เขำถูกน ำขึ้นศำลเป็ นครั้งที่สำมและในครั้งนี้เขำต้องปรำกฏตัวต่อหน้ำศำลสูงสุดทำงฝ่ ำยศำสนำของ<br />
รำชอำณำจักรศำลนี้ไม่เคยปรำนีต่อพวกคนนอกรีตในศำลนี้โรมน่ำจะได้รับชัยชนะและภำรกิจของนักป<br />
ฏิรูปผู้นี้คงต้องยุติลงเหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีต่ำงคำดคะเนไว้อย่ำงนั้นหำกพวกเขำสำมำรถท ำได้ตำมที่<br />
ตั้งใจไว้ไวคลิฟจะถูกบีบบังคับให้เพิกถอนหลักค ำสอนของเขำหรือไม่ก็ออกจำกศำลไปสู่เปลวเพลิงเท่ำนั ้น<br />
{GC 90.1} {GCth17 75.2}<br />
แต่ไวคลิฟไม่ถอยเขำไม่ยอมเปลี่ยนแปลงควำมเชื่อของเขำเขำยังคงรักษำค ำสอนของเขำอย่ำงปรำศ<br />
จำกควำมกลัวและปฏิเสธข้อกล่ำวหำของผู้ที่ต้องกำรลงโทษเขำเขำไม่คิดถึงตนเองไม่คิดถึงต ำแหน่งไม่คิ<br />
ดถึงเหตุกำรณ์เขำเรียกร ้องคณะผู้พิจำรณำเขำที่อยู่หน้ำบัลลังก ์สูงสุดฝ่ ำยศำสนำนั้นน ำควำมเจ้ำเล่ห ์แล<br />
ะกำรหลอกลวงทั้งหลำยของพวกเขำมำชั ่งน ้ำหนักเทียบกับควำมจริงนิรันดร ์ผู้ที่อยู่ในห้องประชุมสภำต่ำ<br />
งสัมผัสถึงอ ำนำจของพระวิญญำณบริสุทธิ์อ ำนำจของพระเจ้ำสถิตอยู่เหนือคณะผู้พิจำรณำดูประหนึ่งว่ำ<br />
พวกเขำหมดเรี่ยวแรงที่จะเดินออกจำกสถำนที่แห่งนั้นค ำพูดของนักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้เป็ นเหมือนดั ่งลู<br />
กธนูที่ยิงจำกพระเจ้ำเจำะทะลุเข้ำไปในหัวใจของพวกเขำข้อหำนอกรีตที่พวกเขำน ำมำเพื่อปรักปร ำเขำก<br />
ลับถูกอ ำนำจแห่งกำรโน้มน้ำวของเขำโยนกลับไปสู่พวกเขำเองไวคลิฟร ้องถำมว่ำท ำไมพวกเขำถึงกล้ำเผ<br />
ยแพร่สิ่งที่ผิดๆท ำไมพวกเขำจึงกล้ำเอำพระคุณของพระเจ้ำมำหำผลประโยชน์มำเป็ นสินค้ำได้อย่ำงไร<br />
{GC 90.2} {GCth17 75.3}<br />
ในที่สุดเขำก็กล่ำวว่ำ“ลองคิดดูว่ำท่ำนก ำลังต่อสู้กับใครต่อสู้กับชำยแก่คนหนึ่งที่ก ำลังใกล้จะลงหลุมฝั<br />
งศพหรือไม่ใช่แต่ท่ำนก ำลังต่อสู้กับควำมจริงควำมจริงที่มีพละก ำลังมำกกว่ำท่ำนและควำมจริงนั ้นจะชนะ<br />
ท่ำน” Wylie เล่มที่ 2 บทที่ 13<br />
เมื่อเขำกล่ำวจบแล้วไวคลิฟก็เดินออกไปจำกที่ประชุมและไม่มีศัตรูคนใดกล้ำที่จะขัดขวำงเขำ<br />
90.3} {GCth17 75.4}<br />
ภำรกิจของไวคลิฟเกือบส ำเร็จแล้วในไม่ช ้ำธงแห่งควำมจริงที่เขำยกชูมำนำนก ำลังจะพ้นไปจำกมือของ<br />
เขำแต่เขำยังต้องถูกเรียกไปเป็ นพยำนให้กับพระกิตติคุณอีกครั้งหนึ่งควำมจริงจะต้องถูกประกำศออกมำ<br />
จำกป้ อมปรำกำรของอำณำจักรแห่งควำมผิดพลำดไวคลิฟถูกหมำยเรียกให้มำสอบสวนที่ศำลของระบอ<br />
บเปปำซีในกรุงโรมสถำนที่ซึ่งเลือดของเหล่ำธรรมิกชนมักต้องเอำมำหลั ่งไว้ที่นี่เขำไม่ใช่มองไม่เห็นภัยอัน<br />
ตรำยที่ก ำลังคุกคำมเขำอยู่เขำน่ำจะปฏิบัติตำมค ำสั ่งหำกไม่ใช่เพรำะเขำเกิดเป็ นอัมพำตอย่ำงฉับพลันซึ่<br />
งท ำให้เขำออกเดินทำงไม่ได้ถึงแม้ว่ำเสียงของเขำจะไม่ดังขึ้นในกรุงโรมก็ตำมทีแต่เขำก็สำมำรถพูดผ่ำน<br />
ทำงจดหมำยนั ่นเป็ นสิ่งที่เขำตั้งใจท ำจำกบ้ำนพักอธิกำรบดีนักปฏิรูปศำสนำคนนี้เขียนจดหมำยฉบับหนึ่ง<br />
ไปถึงพระสันตะปำปำซึ่งด้วยค ำพูดที่แสดงควำมเคำรพและด้วยวิญญำณของควำมเป็ นคริสเตียนแต่แฝงไ<br />
ปด้วยค ำต ำหนิในพิธีกำรอันโอ่อ่ำและภูมิฐำนของรำชส ำนักของระบอบเปปำซี<br />
76.1}<br />
{GC<br />
{GC 90.4} {GCth17<br />
70
เขำเขียนว่ำ “<br />
ข้ำพเจ้ำชื่นชมยินดีด้วยควำมจริงใจที่จะเปิดเผยและประกำศให้มนุษย ์ทุกคนทรำบถึงควำมเชื่อที่ข้ำพเจ้ำ<br />
ยึดถือและโดยเฉพำะให้กับท่ำนบิชอปแห่งกรุงโรมรับทรำบซึ่งเท่ำที่ข้ำพเจ้ำคำดหวังไว้ว่ำท่ำนยังคงมีสติปั<br />
ญญำที่ปกติดีและเที่ยงธรรมอยู่ท่ำนจะต้องเต็มใจรับรองควำมเชื่อที่ข้ำพเจ้ำมีอยู่อย่ำงแน่นอนหรือหำกผิ<br />
ดก็จะรีบช่วยแก้ไข {GC 91.1} {GCth17 76.2}<br />
“ก่อนอื่นข้ำพเจ้ำเข้ำใจว่ำพระกิตติคุณของพระคริสต เป็ ์ นสำระส ำคัญทั้งหมดของพระบัญญัติของพร<br />
ะเจ้ำ......ข้ำพเจ้ำยอมรับและถือว่ำบิชอปแห่งกรุงโรมซึ่งเป็ นผู้แทนของพระคริสต ์บนโลกนี้จะต้องยึดติดกับ<br />
พระบัญญัติแห่งพระกิตติคุณนั้นมำกกว่ำคนอื่นๆเพรำะควำมยิ่งใหญ่ในท่ำมกลำงสำวกของพระคริสต ์ไม่ไ<br />
ด้ประกอบด้วยควำมสูงศักดิ์หรือเกียรติยศของโลกนี้แต่อยู่ที่กำรติดตำมกำรด ำรงชีวิตของพระคริสต ์และ<br />
ปฏิบัติตำมพระองค ์อย่ำงเคร่งครัด.....ในช่วงชีวิตที่พระคริสต ์ทรงปฏิบัติพระรำชกิจในโลกนั้นพระองค ์ทรงเ<br />
ป็ นผู้ที่ยำกจนที่สุดพระองค ์ทรงถ่อมพระองค ์ลงและละทิ้งอ ำนำจและเกียรติยศทั้งสิ้นของโลกนี้.... {GC<br />
91.2} {GCth17 76.3}<br />
“<br />
ผู้ที่ซื่อสัตย ์ทุกคนไม่ควรท ำตำมเยี่ยงอย่ำงของพระสันตะปำปำหรือผู้บริสุทธิ์ใดๆแต่เขำควรปฏิบัติตำมแบ<br />
บอย่ำงของพระเยซูคริสต ์ส ำหรับเปโตรและบุตรของเศเบดีที่ปรำรถนำเกียรติยศทำงโลกสวนทำงกับหนท<br />
ำงของพระคริสต ์สร ้ำงควำมระคำยเคืองต่อพระทัยของพระองค ์ดังนั้นจึงไม่ควรท ำตำมควำมผิดพลำดของ<br />
พวกเขำในเรื่องเหล่ำนี้........{GC 91.3} {GCth17 76.4}<br />
“พระสันตะปำปำควรละวำงอ ำนำจฝ่ ำยฆรำวำสทั้งในเรื่องกฎหมำยและกำรปกครองทั้งหมดให้อยู่กับอ ำ<br />
นำจทำงฝ่ ำยโลกแล้วขับเคลื่อนหนุนชู ใจคณะสงฆ์ทั้งหมดให้ท ำหน้ำที่ของตนอย่ำงเกิดผลเพรำะพระคริส<br />
ต ์ทรงกระท ำเช่นนี้และโดยเฉพำะสำวกของพระองค ์ก็ท ำตำมเช่นกันด้วยเหตุนี้หำกข้ำพเจ้ำได้กระท ำควำ<br />
มผิดประกำรใดข้ำพเจ้ำจะยอมเข้ำมอบตัวอย่ำงอ่อนน้อมที่สุดเพื่อรับกำรแก้ไขถึงแม้ว่ำจะต้องถึงแก่ควำม<br />
ตำยหำกจ ำเป็ นก็ตำมและนี่หำกข้ำพเจ้ำสำมำรถฝืนสังขำรตนเองและท ำตำมใจปรำรถนำของข้ำพเจ้ำเอง<br />
ได้แล้วข้ำพเจ้ำคงมำเข้ำพบท่ำนบิชอปแห่งกรุงโรมด้วยตนเองแล้วอย่ำงแน่นอนแต่พระเจ้ำทรงกระท ำกำร<br />
ที่ตรงกันข้ำมกับควำมต้องกำรของข้ำพเจ้ำและพระองค ์ทรงสอนให้ข้ำพเจ้ำเชื่อฟังพระเจ้ำมำกกว่ำเชื่อฟั<br />
งมนุษย ์” {GC 91.4} {GCth17 76.5}<br />
6<br />
เขำเขียนปิดท้ำยว่ำ “ให้เรำอธิษฐำนทูลขอพระเจ้ำเพื่อพระองค ์จะทรงกระตุ้นพระสันตะปำปำเออเบนที่<br />
ของเรำเพื่อพระองค ์กับคณะสงฆ์ของพระองค ์จะด ำเนินตำมอย่ำงพระเยซูคริสต ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำในกำรใ<br />
ช ้ชีวิตและควำมประพฤติแล้วพวกเขำจะสอนประชำชนอย่ำงเกิดผลในท ำนองเดียวกันประชำชนจะท ำตำ<br />
มอย่ำงพวกเขำด้วยควำมซื่อสัตย ์” John Foxe, Acts and Monuments เล่มที่ 3 หน้ำ 49, 50 {GC<br />
92.1} {GCth17 77.1}<br />
71
ไวคลิฟน ำเสนอควำมอ่อนน้อมถ่อมตนของพระคริสต ์ให้ปรำกฏแก่พระสันตะปำปำและเหล่ำพระคำร ์ดิ<br />
นัลในลักษณะนี้ซึ่งไม่เพียงแต่แสดงให้พวกเขำเห็นเท่ำนั้นแต่เพื่อให้ทุกคนในอำณำจักรของคริสเตียนเปรี<br />
ยบเทียบควำมแตกต่ำงระหว่ำงพวกเขำกับพระอำจำรย ์ผู้ซึ่งเขำทั้งหลำยอ้ำงตัวว่ำเป็ นตัวแทนของพระอง<br />
ค ์ {GC 92.2} {GCth17 77.2}<br />
ไวคลิฟคำดไว้อย่ำงเต็มที่ว่ำเขำจะต้องชดใช ้ควำมภักดีของเขำด้วยชีวิตกษัตริย ์พระสันตะปำปำและบิ<br />
ชอปร่วมมือกันเพื่อสร ้ำงควำมหำยนะให้แก่เขำและดูน่ำจะแน่ชัดแล้วว่ำภำยในไม่กี่เดือนข้ำงหน้ำนี้เขำคง<br />
จะต้องถูกน ำเข้ำไปสู่หลักประหำรแต่ควำมกล้ำหำญของเขำไม่สั ่นคลอนเขำพูดว่ำ<br />
“ท ำไมพวกท่ำนจึงเฝ้ ำพูดแต่เรื่องกำรแสวงหำมงกุฎแห่งกำรสังเวยชีพเพื่อควำมเชื่อที่ยังอยู่ห่ำงไกลจงปร<br />
ะกำศพระกิตติคุณของพระคริสต ์ให้แก่พวกพระรำชำคณะที่ถือตัวท่ำนก็จะไม่พลำดจำกกำรถูกสังเวยชี<br />
พอย่ำงแน่นอนเป็ นอะไรกันจะให้ข้ำพเจ้ำมีชีวิตอยู่ต่อไปและปิดปำกเงียบหรือ......ไม่มีทำงขอให้กำรโจมตี<br />
ฟำดลงมำข้ำพเจ้ำรอให้มันมำอยู่แล้ว” D’Aubigné เล่มที่ 17 บทที่ 8 {GC 92.3} {GCth17 77.3}<br />
แต่พระเจ้ำยังทรงคุ้มครองดูแลปกป้ องผู้รับใช ้ของพระองค ์อยู่ชำยที่ยืนหยัดอย่ำงกล้ำหำญตลอดทั้งชีวิ<br />
ตเพื่อปกป้ องควำมจริงเผชิญภยันตรำยประจ ำวันในชีวิตของเขำจะไม่ตกเป็ นเหยื่อแห่งควำมเกลียดชังขอ<br />
งศัตรูของเขำไวคลิฟไม่เคยหำทำงปกป้ องตัวเองแต่พระเจ้ำเองทรงเป็ นผู้ปกป้ องเขำและบัดนี้เมื่อเหล่ำศัต<br />
รูมั ่นใจว่ำจะจับเหยื่อของพวกเขำได้พระหัตถ ์ของพระเจ้ำทรงน ำเขำให้พ้นจำกเงื้อมมือของคนเหล่ำนั ้นใน<br />
ขณะที่เขำก ำลังประกอบพิธีศีลมหำสนิทในโบสถ ์ของเขำที่เมืองลัตเตอเวิร ์ธอยู่นั้นเขำเป็ นอัมพำตและล้ม<br />
ลงและไม่นำนต่อมำเขำก็เสียชีวิต {GC 92.4} {GCth17 77.4}<br />
พระเจ้ำทรงมอบภำรกิจนี้แก่ไวคลิฟพระองค ์ทรงน ำพระวจนะแห่งควำมจริงใส่ไว้ในปำกของเขำและทร<br />
งปกป้ องเขำเพื่อให้พระวจนะนี้เข้ำถึงประชำชนชีวิตของเขำได้รับกำรพิทักษ์ไว้และภำรกิจของเขำถูกขย<br />
ำยให้ยำวนำนออกไปจนกระทั ่งเขำปูพื้นฐำนให้กับงำนปฏิรูปทำงศำสนำครั้งยิ่งใหญ่<br />
{GC<br />
92.5} {GCth17 77.5}<br />
ไวคลิฟก้ำวออกมำจำกควำมมืดมนของยุคมืดไม่มีผู้ใดเคยท ำหน้ำที่นี้มำก่อนเพื่อเป็ นต้นแบบให้เขำใ<br />
ช ้ในกำรวำงโครงร่ำงระบบกำรปฏิรูปของเขำเขำรับกำรเลี้ยงดูอบรมขึ้นมำเหมือนเช่นยอห ์นผู้ให้บัพติศม<br />
ำเพื่อท ำหน้ำที่พิเศษของพระเจ้ำเขำเป็ นผู้เริ่มต้นศักรำชใหม่นอกเหนือจำกนั้นสัจธรรมที่เขำประกำศนั้น<br />
ยังมีเอกภำพและสมบูรณ์แบบซึ่งนักปฏิรูปศำสนำคนอื่นๆที่ตำมมำภำยหลังไม่อำจท ำได้ดีกว่ำหรือท ำได้เ<br />
ท่ำเทียมเขำแม้เวลำจะผ่ำนไปเป็ นร ้อยปีก็ตำมพื้นฐำนที่วำงไว้นั้นกว้ำงและลึกขอบข่ำยงำนนั้นมั ่นคงและสั<br />
จจริงจนผู้ที่ตำมมำภำยหลังไม่จ ำเป็ นต้องปรับร่ำงสร ้ำงใหม่อีกเลย {GC 93.1} {GCth17 77.6}<br />
ขบวนกำรยิ่งใหญ่ที่ไวคลิฟจุดประกำยขึ้นเพื่อปลดปล่อยสำมัญส ำนึกและสติปัญญำและให้อิสรภำพแ<br />
ก่ประเทศชำติที่ตกอยู่ในขบวนแห่ยิ่งใหญ่อย่ำงมีชัยของโรมนั้นมีจุดเริ่มต้นจำกพระคัมภีร ์นี่คือต้นก ำเนิด<br />
ของล ำธำรแห่งพระพรซึ่งเป็ นเหมือนน ้ำพุแห่งชีวิตที่ไหลต่อลงมำตลอดทุกยุคนับตั้งแต่ศตวรรษที่14เป็ น<br />
ต้นมำไวคลิฟยอมรับพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ด้วยควำมเชื่ออย่ำงไม่สงสัยว่ำพระคัมภีร เป็ ์ นพระวจนะที่เปิดเผย<br />
น ้ำพระทัยของพระเจ้ำซึ่งได้รับกำรดลใจเป็ นกฎที่เพียงพอต่อควำมเชื่อและกำรกระท ำเขำถูกอบรมให้นับถื<br />
72
อคริสตจักรแห่งโรมว่ำมำจำกพระเจ้ำมีอ ำนำจไม่รู ้พลั ้งและยอมรับค ำสอนและธรรมเนียมปฏิบัติที่มีมำเป็ น<br />
พันปีด้วยควำมเคำรพและไม่มีข้อสงสัยแต่เขำหันหลังให้กับสิ่งเหล่ำนี้เพื่อฟังพระวจนะอันศักดิ์สิทธิ์ของพ<br />
ระเจ้ำนี่คือสิทธิอ ำนำจที่เขำอ้อนวอนให้ประชำชนยอมรับเขำประกำศว่ำพระสุรเสียงของพระเจ้ำที่ตรัสผ่ำ<br />
นมำทำงพระวจนะของพระองคเท่ำนั้นที่เป็ ์ นสิทธิอ ำนำจอันแท้จริงแทนที่จะเป็ นกำรพูดของคริสตจักรผ่ำน<br />
มำทำงพระสันตะปำปำและเขำไม่เพียงสอนว่ำพระคัมภีร เป็ ์ นกำรเปิดเผยถึงน ้ำพระทัยของพระเจ้ำที่สมบูร<br />
ณ์ที่สุดเท่ำนั้นแต่ยังสอนว่ำพระวิญญำณบริสุทธิ์ทรงเป็ นผู้ที่จะแปลควำมหมำยได้แต่เพียงผู้เดียวและมนุษ<br />
ย ์ทุกคนจะต้องเรียนรู ้หน้ำที่ของเขำเองโดยกำรศึกษำค ำสอนในพระคัมภีร ์ด้วยวิธีนี้เขำจึงหันเหควำมคิดข<br />
องมนุษย ์จำกพระสันตะปำปำและคริสตจักรแห่งโรมไปยังพระวจนะของพระเจ้ำ {GC 93.2} {GCth17<br />
78.1}<br />
ไวคลิฟเป็ นนักปฏิรูปศำสนำผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งในเชิงควำมกว้ำงไกลของสติปัญญำควำมชัดเจนใน<br />
ควำมคิดกำรยึดมั ่นในควำมจริงและควำมห้ำวหำญในกำรปกป้ องควำมจริงมีเพียงไม่กี่คนที่มำในภำยหลัง<br />
สำมำรถเทียบเคียงกับเขำได้ชีวิตที่บริสุทธิ์ควำมหมั ่นเพียรในกำรศึกษำและกำรท ำงำนอย่ำงไม่ย่อท้อคุณ<br />
ธรรมที่ไม่เสื่อมถอยควำมรักและควำมซื่อสัตย ์ในกำรรับใช ้ที่เหมือนพระคริสต เหล่ำนี้คืออุปนิสัยของนักป<br />
์<br />
ฏิรูปคนแรกทั้งๆที่เขำมีชีวิตอยู่ในยุคมืดมนทำงปัญญำและควำมเสื่อมโทรมทำงศีลธรรม {GC<br />
94.1} {GCth17 78.2}<br />
บุคลิกของไวคลิฟเป็ นพยำนให้เห็นถึงฤทธำนุภำพในกำรอบรมและเปลี่ยนแปลงของพระคัมภีร ์อันบริสุ<br />
ทธิ์พระคัมภีร เป็ ์ นสิ่งที่ท ำให้เขำเป็ นอย่ำงที่เขำเป็ นควำมพำกเพียรที่จะไขว่คว้ำควำมจริงอันยิ่งใหญ่ตำมที่<br />
เปิดเผยน ำควำมสดชื่นและก ำลังวังชำมำให้แก่ทุกส่วนของร่ำงกำยท ำให้สติปัญญำพัฒนำขึ้นควำมนึกคิ<br />
ดเฉียบแหลมและตัดสินใจได้เหมำะสมกำรศึกษำพระคัมภีร ์จะท ำให้ควำมคิดควำมรู ้สึกและควำมตั้งใจสูงส่<br />
งขึ้นชนิดที่ไม่มีกำรศึกษำอื่นใดท ำได้ให้ควำมแน่วแน่แก่ควำมตั้งใจควำมอดทนควำมกล้ำหำญและควำม<br />
แข็งแกร่งขัดเกลำอุปนิสัยให้งดงำมขึ้นและช ำระจิตวิญญำณให้บริสุทธิ์กำรศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยควำมจริง<br />
ใจและควำมย ำเกรงจะน ำควำมคิดของผู้นั้นเข้ำไปสัมผัสกับพระปัญญำอันไร ้ขอบเขตของพระเจ้ำส่งผลใ<br />
ห้โลกมีคนที่มีปัญญำเข้มแข็งขึ้นและว่องไวขึ้นและเป็ นคนที่มีหลักกำรแห่งคุณธรรมที่สูงส่งขึ้นกว่ำกำรฝึ<br />
กอบรมที่ดีที่สุดด้วยปรัชญำของมนุษย ์ผู้ประพันธ ์สดุดีกล่ำวว่ำ“กำรอธิบำยพระวจนะของพระองค ์ให้ควำ<br />
มสว่ำงทั้งให้ควำมเข้ำใจแก่คนรู ้น้อย” สดุดี 119:130 {GC 94.2} {GCth17 78.3}<br />
ค ำสอนที่ไวคลิฟสอนนั้นแพร่กระจำยออกไปอย่ำงต่อเนื่องระยะหนึ่งผู้ติดตำมทั้งหลำยของเขำซึ่งมักจะ<br />
เรียกกันว่ำพวกไวคลิฟไฟท ์ [Wycliffites] และพวกโลลำร ์ด<br />
[Lollards]ไม่เพียงแต่เดินทำงไปทั ่วประเทศอังกฤษเท่ำนั้นแต่ยังกระจำยไปยังดินแดนอื่นๆโดยน ำควำมรู ้แ<br />
ห่งพระกิตติคุณไปประกำศด้วยบัดนี้ผู้น ำของพวกเขำจำกไปแล้วนักเทศน์เหล่ำนี้จึงท ำงำนด้วยควำมกระ<br />
ตือรือร ้นมำกกว่ำก่อนและฝูงชนก็แห่กันมำฟังค ำสอนของพวกเขำคนที่กลับใจมีทั ้งขุนนำงชั้นสูงและแม้ก<br />
ระทั ่งพระมเหสีของพระรำชำในบำงแห่งจะเห็นกำรปฏิรูปเกิดขึ้นจำกกิริยำท่ำทำงของประชำชนและมีกำร<br />
น ำรูปเคำรพที่เป็ นสัญลักษณ์ของลัทธิโรมันออกไปจำกโบสถ ์ต่ำงๆด้วยแต่ไม่นำนต่อมำคลื่นกำรกดขี่อย่<br />
ำงไร ้ปรำนีกระหน ่ำใส่ผู้ที่กล้ำรับพระคัมภีร เป็ ์ นผู้น ำทำงของเขำพระรำชำแห่งประเทศอังกฤษผู้ร ้อนรนที่จะ<br />
73
เสริมก ำลังของตนด้วยกำรสนับสนุนจำกโรมไม่รีรอที่จะก ำจัดนักปฏิรูปศำสนำทั้งหลำยเป็ นครั้งแรกในประ<br />
วัติศำสตร ์ของประเทศอังกฤษที่หลักประหำรถูกตรำในกฎหมำยให้ใช เป็ ้ นเครื่องสังเวยชีพของสำวกแห่งพ<br />
ระกิตติคุณกำรพลีชีพเพื่อศำสนำคนแล้วคนเล่ำก็เกิดขึ้นผู้สนับสนุนควำมจริงถูกเนรเทศและทรมำนสิ่งเ<br />
ดียวที่พวกเขำท ำได้คือกำรโอดครวญไปสู่พระกรรณขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจอมโยธำแม้จะถูกตำมล่ำว่ำเป็<br />
นศัตรูของคริสตจักรและถูกกล่ำวหำว่ำเป็ นคนทรยศต่อรำชอำณำจักรพวกเขำยืนหยัดเทศนำต่อไปในส<br />
ถำนที่ลี้ลับแสวงหำที่หลบภัยที่ดีที่สุดเท่ำที่ท ำได้ในบ้ำนที่สมถะของคนยำกจนและบ่อยครั้งต้องหลบซ่อน<br />
อยู่ในถ ้ำและอุโมงค ์ {GC 94.3} {GCth17 79.1}<br />
ถึงแม้ว่ำกำรกดขี่ข่มเหงจะด ำเนินไปด้วยควำมรุนแรงคนเหล่ำนี้ก็ยังคงประท้วงควำมเลวร ้ำยทำงควำมเ<br />
ชื่ออย่ำงต่อเนื่องอีกนำนหลำยศตวรรษด้วยควำมสงบศรัทธำจริงใจและอดทนคริสเตียนในยุคแรกๆนั้นรู ้ค<br />
วำมจริงแต่เพียงบำงส่วนแต่พวกเขำเรียนรู ้ที่จะรักและเชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้ำและพวกเขำยอมทนคว<br />
ำมทุกข ์ยำกเพื่อควำมเชื่อดั ่งเช่นสำวกในสมัยของอัครทูตทั้งหลำยมีหลำยคนสละทิ้งทรัพย ์สินฝ่ ำยโลกเพื่<br />
อพระรำชกิจของพระคริสต ์ผู้ที่ยังมีโอกำสอยู่ในบ้ำนของตนเองก็ยินดีให้ที่พักพิงแก่พี่น้องที่ถูกเนรเทศแ<br />
ละเมื่อพวกเขำถูกขับไล่ออกไปเช่นกันพวกเขำก็ยอมรับชะตำกรรมของกำรเป็ นคนที่สังคมไม่ยอมรับจริง<br />
อยู่มีคนนับพันๆคนที่หวำดกลัวต่อควำมรุนแรงของผู้กดขี่เลือกซื้อเสรีภำพของตนด้วยกำรสละทิ้งควำมเ<br />
ชื่อและก้ำวออกจำกห้องขังโดยสวมใส่เสื้อคลุมแห่งกำรส ำนึกผิดเพื่อเป็ นกำรประกำศถอนควำมเชื่อของ<br />
ตนแต่มีคนจ ำนวนไม่น้อยซึ่งมีทั้งคนที่เกิดในตระกูลสูงศักดิ์และคนที่ต ่ำต้อยยำกจนที่แบกรับค ำพยำนแห่ง<br />
ควำมจริงอย่ำงไม่เกรงกลัวในคุกมืดในหอคอยโลลำร ์ดและในกำรทรมำนและเปลวเพลิงพวกเขำชื่นชมยิน<br />
ดีที่จะตีคุณค่ำตนเองว่ำเหมำะสมที่จะ “มีส่วนร่วมในควำมทุกข ์ของพระองค ์” ฟิลิปปี 3:10 {GC<br />
95.1} {GCth17 79.2}<br />
ในขณะที่ไวคลิฟยังมีชีวิตอยู่บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีคว้ำน ้ำเหลวในกำรจัดกำรกับเขำดังที่ตั้งใจไว้<br />
และตรำบที่ร่ำงกำยของเขำนอนพักอย่ำงสงบสุขในหลุมฝังศพพวกเขำไม่มีทำงที่จะลดเลิกควำมแค้นที่มี<br />
ต่อเขำได้40ปีหลังจำกไวคลิฟตำยมีพระรำชกฤษฎีกำจำกสภำแห่งคอนสแทนซ ์ตรำค ำสั ่งให้ขุดกระดูกข<br />
องเขำขึ้นมำเผำต่อหน้ำสำธำรณชนและน ำเถ้ำกระดูกไปทิ้งในล ำธำรที่ไม่ไกลออกไปนักเขียนอำวุโสบันทึ<br />
กไว้ว่ำ“เถ้ำกระดูกของเขำลอยจำกล ำธำรนี้ไปยังแม่น ้ำเอวอนจำกแม่น ้ำเอวอนไปยังแม่น ้ำเซอเวรินและจำ<br />
กแม่น ้ำเซอเวรินไปยังทะเลน้อยแล้วต่อไปยังมหำสมุทรและค ำสอนของไวคลิฟก็จะมีลักษณะที่เหมือนขี้เถ้ำ<br />
ของเขำซึ่งบัดนี้กระจำยไปทั ่วทั้งโลก” T. Fuller, Church History of Britain เล่มที่ 4 ตอนที่ 2<br />
ย่อหน้ำที่ 54 ศัตรูของเขำไม่รู ้แม้แต่น้อยถึงควำมหมำยอันส ำคัญของกำรกระท ำอันต ่ำทรำมนี้ {GC<br />
95.2} {GCth17 80.1}<br />
จำกข้อเขียนของไวคลิฟน ำพำให้ยอห ์นฮัสแห่งประเทศโบฮีเมียประณำมควำมผิดพลำดมำกมำยของ<br />
ลัทธิโรมันและเข้ำร่วมในงำนปฏิรูปแม้ว่ำสองประเทศนี้จะอยู่ห่ำงไกลกันมำกแต่เมล็ดแห่งควำมจริงถูกหว่ำ<br />
นออกไปงำนกำรปฏิรูปนี้แผ่ขยำยจำกประเทศโบฮีเมียไปยังดินแดนอื่นๆน ำควำมคิดของมนุษย ์ไปสู่พระวจ<br />
นะของพระเจ้ำที่ถูกละลืมไปยำวนำนพระหัตถ ์ของพระเจ้ำก ำลังปูทำงไว้ส ำหรับกำรปฏิรูปศำสนำครั ้งยิ่งให<br />
ญ่ {GC 96.1} {GCth17 80.2}<br />
74
75
บท 6 - ฮัสและเจอโรมี<br />
พระกิตติคุณฝังรำกในประเทศโบฮีเมียแต่แรกแล้วตั ้งแต่สมัยศตวรรษที่9พระคัมภีร ์แปลออกมำแล้วและ<br />
มีกำรจัดประชุมนมัสกำรในที่สำธำรณะด้วยภำษำของประชำชนแต่ในขณะที่อิทธิพลของพระสันตะปำปำ<br />
แผ่ขยำยมำกขึ้นพระวจนะของพระเจ้ำก็ยิ่งถูกบดบังพระสันตะปำปำเกรกอรีที่<br />
ทรงลงมือเองเพื่อสยบกษัตริย ์ทั้งหลำยที่ทะนงตนไม่เชื่อฟังและก็ไม่ทรงลดละควำมตั้งใจที่จะครอบง ำปร<br />
ะชำชนให้เป็ นทำสอีกด้วยและเพื่อกำรนี้จึงประกำศพระรำชกฤษฎีกำห้ำมกำรประชุมนมัสกำรในที่สำธำร<br />
ณะด้วยภำษำของชำวโบฮีเมียพระสันตะปำปำทรงประกำศว่ำ“พระเจ้ำองค ์สัพพัญญูทรงพอพระทัยกับกำ<br />
รนมัสกำรพระองค ์ด้วยภำษำที่คนไม่รู ้จักควำมชั ่วร ้ำยและค ำสอนนอกรีตมำกมำยเกิดขึ้นมำเนื่องจำกกำร<br />
ไม่ถือรักษำกฎระเบียบข้อนี้” Wylie เล่มที่ 3 บทที่<br />
ด้วยประกำรฉะนี้โรมจึงบัญชำว่ำแสงสว่ำงจำกพระวจนะของพระเจ้ำจะต้องดับไปและจะต้องกักขังประ<br />
ชำชนไว้ในที่มืดแต่พระเจ้ำทรงจัดเตรียมตัวแทนอื่นๆเพื่อปกป้ องรักษำคริสตจักรให้คงไว้ชำววอลเดนซิสแ<br />
ละชำวอัลบีเจียนซิสที่ถูกกดขี่ข่มเหงให้ทิ้งบ้ำนของตนในประเทศฝรั ่งเศสและประเทศอิตำลีได้เดินทำงไปยั<br />
งประเทศโบฮีเมียแม้ว่ำพวกเขำไม่กล้ำที่จะสอนอย่ำงเปิดเผยแต่ก็ท ำงำนอย่ำงลับๆด้วยควำมกระตือรือร ้น<br />
ด้วยวิธีนี้ควำมเชื่อที่ถูกต้องจึงถูกถนอมเก็บรักษำไว้จำกศตวรรษหนึ่งไปยังอีกศตวรรษหนึ่ง<br />
97.1} {GCth17 81.1}<br />
ก่อนสมัยของฮัสมีคนในประเทศโบฮีเมียลุกขึ้นประณำมอย่ำงเปิดเผยต่อควำมเสื่อมทรำมในคริสตจักร<br />
และควำมเสเพลหลงระเริงของประชำชนผลงำนของพวกเขำปลุกควำมสนใจไปอย่ำงกว้ำงขวำงปลุกควำม<br />
วิตกของสภำปกครองสงฆ์และเปิดฉำกกำรกดขี่ข่มเหงสำวกของพระกิตติคุณพวกเขำถูกกดดันให้ต้องห<br />
นีไปนมัสกำรในป่ ำและตำมภูเขำพวกทหำรไล่ล่ำพวกเขำและมีคนมำกมำยถูกสังหำรเวลำผ่ำนไปอีกระยะ<br />
หนึ่งมีค ำสั ่งประกำศให้เผำทุกคนที่ออกไปจำกกำรนมัสกำรแบบโรมันนิยมแต่ในขณะที่คริสเตียนต่ำงยอม<br />
พลีชีพพวกเขำก็เฝ้ ำรอคอยชัยชนะในอุดมกำรณ์ของพวกเขำมีคนหนึ่ง<br />
“สอนว่ำควำมรอดจะได้มำโดยควำมเชื่อในพระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงถูกตรึงบนกำงเขนเท่ำนั้น”<br />
เขำประกำศก่อนสิ้นใจว่ำ<br />
“บัดนี้ควำมโกรธแค้นของศัตรูแห่งควำมจริงโหมกระหน ่ำใส่พวกเรำแต่จะไม่เป็ นเช่นนี้ตลอดไปท่ำมกลำง<br />
คนธรรมดำสำมัญจะมีคนหนึ่งปรำกฏตัวขึ้นปรำศจำกดำบและอ ำนำจและพวกเขำจะไม่มีทำงเอำชนะเขำ<br />
” Ibid. เล่มที่ 3 บทที่ 1<br />
ยุคของลูเธอร ์ยังอยู่ห่ำงไกลแต่มีผู้หนึ่งก ำลังปรำกฏตัวค ำพยำนของเขำที่ต่อต้ำนโรมจะปลุกคนทั้งประเท<br />
ศ {GC 97.2} {GCth17 81.2}<br />
ยอห ์นฮัส [John Huss]<br />
เกิดมำยำกจนและก ำพร ้ำตั้งแต่เด็กเนื่องจำกพ่อตำยคุณแม่ผู้เคร่งศำสนำเชื่อมั ่นว่ำกำรศึกษำและควำม<br />
ย ำเกรงพระเจ้ำเป็ นสมบัติล ้ำค่ำที่สุดจึงแสวงหำมรดกนี้ให้บุตรชำยของเธอฮัสเรียนที่โรงเรียนท้องถิ่นแล้ว<br />
{GC<br />
76
จึงไปต่อที่มหำวิทยำลัยในกรุงปรำกเขำเรียนด้วยทุนกำรศึกษำกำรกุศลเขำเดินทำงไปกรุงปรำกพร ้อมกับ<br />
คุณแม่ที่เป็ นทั้งแม่ม่ำยและยำกจนเธอไม่มีของฝำกที่มีคุณค่ำทำงฝ่ ำยโลกเพื่อมอบให้บุตรชำยของเธอแต่<br />
ในขณะที่เดินทำงใกล้จะถึงเมืองหลวงเธอคุกเข่ำลงข้ำงลูกน้อยไร ้พ่อและทูลขอพระพรจำกพระบิดำบนสว<br />
รรค ์ของทั้งสองคุณแม่คนนั้นไม่รู เลยว่ำค ้ ำอธิษฐำนของเธอจะได้รับค ำตอบอย่ำงไร {GC 98.1} {GCth17<br />
82.1}<br />
ที่มหำวิทยำลัยฮัสก้ำวขึ้นสู่ควำมโดดเด่นในไม่ช ้ำด้วยควำมตั้งใจเรียนอย่ำงไม่รู ้จักเหนื่อยและเขำพัฒน<br />
ำไปอย่ำงรวดเร็วชีวิตอย่ำงไม่มีที่ติและกิริยำท่ำทำงอันอ่อนสุภำพและชนะใจผู้อื่นนั้นท ำให้เขำเป็ นที่ชื่นช<br />
อบอย่ำงกว้ำงขวำงเขำฝักใฝ่ ด้วยควำมจริงใจต่อคริสตจักรโรมันและเป็ นผู้ที่แสวงหำอย่ำงเอำจริงเอำจังต่อ<br />
พระพรทำงฝ่ ำยวิญญำณที่คริสตจักรโรมันอ้ำงเป็ นผู้ประทำนในเทศกำลฉลองครบรอบห้ำสิบปีครั้งหนึ่งเข<br />
ำไปสำรภำพบำปเขำช ำระเศษเหรียญสุดท้ำยจำกเงินที่เขำมีอยู่น้อยนิดและเข้ำร่วมเดินในขบวนเพื่อหวัง<br />
จะได้ส่วนแบ่งของกำรอภัยอย่ำงหมดจดตำมที่สัญญำหลังจำกที่เขำเรียนจบวิทยำลัยเขำบวชเป็ นพระแล<br />
ะก้ำวขึ้นสู่ควำมโดดเด่นอย่ำงรวดเร็วไม่นำนเขำไปรับใช ้อยู่ในส ำนักพระรำชวังเขำยังได้รับต ำแหน่งศำสต<br />
รำจำรย ์และต่อมำด ำรงต ำแหน่งเป็ นอธิกำรบดีของมหำวิทยำลัยที่เขำเคยเรียนมำก่อนในเวลำเพียงไม่กี่ปี<br />
นักเรียนทุนผู้ยำกจนก้ำวขึ้นไปสู่ต ำแหน่งที่น่ำภำคภูมิของประเทศและชื่อของเขำเป็ นที่รู ้จักกันทั ่วทวีปยุโ<br />
รป {GC 98.2} {GCth17 82.2}<br />
แต่เป็ นอีกสำขำหนึ่งที่ฮัสเริ่มงำนของกำรปฏิรูปหลังจำกที่เขำรับต ำแหน่งบำทหลวงมำแล้วหลำยปีเขำ<br />
ได้รับกำรแต่งตั้งให้เป็ นนักเทศน์ประจ ำโบสถ ์เล็กๆของเมืองเบธเลเฮมผู้ก่อตั้งโบสถ ์แห่งนี้ย ้ำอย่ำงหนักแน่<br />
นถึงควำมส ำคัญของกำรเทศนำสอนพระคัมภีร ์ด้วยภำษำของประชำชนถึงแม้จะมีค ำสั ่งห้ำมของโรมในกำ<br />
รปฏิบัติเรื่องนี้ก็ตำมประเทศโบฮีเมียก็ไม่ได้เลิกไปเสียทั้งหมดแต่กำรขำดควำมรูเรื่องพระคัมภีร ้<br />
์ยังมีมำกแ<br />
ละควำมชั ่วช ้ำร ้ำยแรงที่สุดเกิดขึ้นอย่ำงดำษดื่นท่ำมกลำงประชำกรทุกชนชั้นฮัสประณำมควำมชั<br />
่วเหล่ำ<br />
นี้อย่ำงไม่ลดละเขำอ้อนวอนขอให้ใช ้พระวจนะของพระเจ้ำมำเป็ นหลักกำรแห่งควำมจริงและควำมบริสุทธิ์<br />
ที่เขำพร ่ำสอนอยู่มำใช ้ {GC 99.1} {GCth17 82.3}<br />
เจอโรมี[Jerome]เป็ นพลเมืองคนหนึ่งของกรุงปรำกต่อมำภำยหลังได้มำเป็ นเพื่อนร่วมงำนที่ใกล้ชิดข<br />
องฮัส[Huss]เมื่อเขำเดินทำงกลับจำกประเทศอังกฤษเขำน ำผลงำนเขียนของไวคลิฟติดตัวกลับมำด้วยพ<br />
ระรำชินีแห่งอังกฤษที่กลับใจมำเชื่อค ำสอนของไวคลิฟทรงเป็ นเจ้ำหญิงชำวโบฮีเมียและโดยอำศัยอิทธิพล<br />
ส่วนหนึ่งของเธอผลงำนของนักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้จึงกระจำยไปอย่ำงกว้ำงขวำงในประเทศบ้ำนเกิดของ<br />
พระองค ์ฮัสอ่ำนผลงำนเหล่ำนี้ด้วยควำมสนใจเขำเชื่อว่ำผู้ประพันธ ์จะต้องเป็ นคริสเตียนที่จริงใจและเกิดค<br />
วำมโน้มเอียงที่จะเชื่อกำรปฏิรูปที่ท่ำนสอนฮัสก้ำวเข้ำสู่เส้นทำงที่จะน ำเขำออกห่ำงจำกโรมแล้วโดยไม่รู ้ตัว<br />
{GC 99.2} {GCth17 83.1}<br />
ในช่วงเวลำนี้มีชำยแปลกหน้ำ2คนเดินทำงจำกประเทศอังกฤษมำถึงกรุงปรำกทั ้งสองเป็ นคนมีกำรศึก<br />
ษำพวกเขำผู้ได้รับควำมกระจ่ำงแห่งสัจธรรมมำแล้วและเดินทำงมำเพื่อเผยแพร่ในดินแดนที่ห่ำงไกลนี้พว<br />
กเขำเริ่มงำนด้วยกำรโจมตีควำมเป็ นใหญ่ของพระสันตะปำปำอย่ำงเปิดเผยในไม่ช ้ำผู้ที่อยู่ในอ ำนำจก็ได้ม<br />
ำจัดกำรให้พวกเขำเงียบเสียงไปแต่พวกเขำไม่ยอมทิ้งควำมมุ่งมั ่นไปจึงพยำยำมหำวิธีอื่นมำแทนทั้งสองเป็<br />
77
นทั้งจิตรกรและนักเทศน์จึงเดินหน้ำเอำควำมสำมำรถที่มีอยู่ในตัวออกมำใช ้ในสถำนที่สำธำรณะแห่งหนึ่<br />
งพวกเขำวำดภำพไว้สองภำพภำพหนึ่งแสดงให้เห็นกำรเดินทำงของพระเยซูเข้ำกรุงเยรูซำเล็ม<br />
“ด้วยควำมสุภำพอ่อนโยนพระองค ์ทรงลำทรงลูกลำ” มัทธิว 21:5<br />
สำวกสวมเสื้อเปื้อนฝุ ่ นจำกกำรเดินทำงตำมพระองค ์ด้วยเท้ำเปล่ำอีกรูปหนึ่งแสดงภำพขบวนแห่ของพระ<br />
สันตะปำปำพระสันตะปำปำสวมเสื้อคลุมโอ่อ่ำและสวมมงกุฎสำมชั ้นขี่ม้ำที่ตกแต่งอย่ำงงำมสง่ำมีคนเป่ ำแ<br />
ตรน ำหน้ำขบวนและตำมมำด้วยพระคำร ์ดินัลและพระรำชำคณะแต่งกำยอย่ำงหรูหรำ<br />
99.3} {GCth17 83.2}<br />
นี่คือบทเทศน์ที่ดึงดูดควำมสนใจของคนทุกชนชั้นฝูงชนกรูเข้ำมำดูภำพวำดไม่มีผู้ใดมองไม่เห็นคติธร<br />
รมที่แฝงอยู่ในภำพและหลำยคนประทับใจอย่ำงลึกซึ้งถึงควำมแตกต่ำงระหว่ำงควำมอ่อนสุภำพและควำม<br />
ถ่อมตนของพระคริสต ์ผู้ทรงเป็ นพระอำจำรย ์กับควำมภูมิฐำนของพระสันตะปำปำที่ประกำศว่ำตนเป็ นผู้รับ<br />
ใช ้ของพระองค เกิดควำมแตกตื่นยิ่งใหญ่ขึ้นในกรุงปรำกเวลำผ่ำนไประยะหนึ่งคนแปลกหน้ำทั้งสองก็เห็นว่<br />
์<br />
ำจ ำเป็ นต้องไปจำกที่นี่เพื่อควำมปลอดภัยของตนเองแต่ไม่มีใครลืมบทเรียนที่พวกเขำสอนไว้ภำพวำดส่ง<br />
ผลอย่ำงแรงต่อควำมคิดของฮัสและผลักดันให้เขำใส่ใจศึกษำพระคัมภีร ์และงำนเขียนของไวคลิฟให้มำก<br />
ยิ่งขึ้นแม้ในเวลำนั้นเขำยังไม่พร ้อมที่จะปฏิรูปงำนทั้งหมดตำมที่ไวคลิฟเสนอแนะเขำมองเห็นอุปนิสัยแท้จ<br />
ริงของระบอบเปปำซีได้อย่ำงชัดเจนแล้วและด้วยควำมกระตือรือร ้นอย่ำงแรงกล้ำเขำประณำมควำมหยิ่งย<br />
โสควำมทะเยอทะยำนและควำมเสื่อมโทรมของบรรดำพระรำชำคณะ {GC 100.1} {GCth17 83.3}<br />
จำกประเทศโบฮีเมียแสงสว่ำงส่องขยำยออกไปยังประเทศเยอรมนีเนื่องจำกควำมไม่สงบเกิดขึ้นในมหำ<br />
วิทยำลัยปรำกนักศึกษำชำวเยอรมันจ ำนวนนับร ้อยลำออกไปนักศึกมำกมำยในจ ำนวนนั้นได้รับควำมรู เรื่ ้<br />
องพระคัมภีรเป็ ์ นครั้งแรกจำกฮัสและเมื่อพวกเขำกลับไปยังประเทศของตนจึงประกำศกิตติคุณในบ้ำนเกิด<br />
ของตน {GC 100.2} {GCth17 83.4}<br />
ข่ำวของงำนที่กรุงปรำกถูกรำยงำนไปถึงกรุงโรมและในไม่ช ้ำฮัสได้รับค ำสั ่งให้ไปปรำกฏตัวต่อหน้ำพระ<br />
สันตะปำปำกำรท ำตำมค ำสั ่งก็เท่ำกับกำรน ำตนเองไปหำควำมตำยอย่ำงแน่นอนกษัตริย ์และรำชินีแห่งปร<br />
ะเทศโบฮีเมียมหำวิทยำลัยสมำชิกสภำขุนนำงและข้ำรำชกำรของรัฐบำลเข้ำร่วมถวำยฎีกำต่อพระสันตะป<br />
ำปำเพื่อขออนุญำตให้ฮัสยังคงอยู่กรุงปรำกและตอบโรมโดยทำงผู้แทนแทนที่พระสันตะปำปำจะทรงอนุมัติ<br />
ค ำขอนี้กลับด ำเนินกำรพิพำกษำและตัดสินลงโทษประหำรชีวิตฮัสและทรงประกำศให้กรุงปรำกเป็ นเมืองต้<br />
องห้ำม {GC 100.3} {GCth17 84.1}<br />
ในยุคสมัยนั้นเมื่อใดที่มีกำรประกำศค ำตัดสินเช่นนี้จะก่อให้เกิดควำมตื่นตระหนกไปถ้วนทั ่วกำรประกอ<br />
บพิธีในกำรประกำศค ำตัดสินนี้ถูกปรับเพื่อสร ้ำงกำรขู ่ขวัญต่อประชำชนที่มองพระสันตะปำปำเป็ นผู้แทน<br />
ของพระเจ้ำพระองค ์ทรงเป็ นผู้ถือลูกกุญแจของสวรรค ์และของนรกและมีอ ำนำจที่จะตัดสินพิพำกษำทั้งท<br />
ำงฝ่ ำยโลกและฝ่ ำยวิญญำณเป็ นที่เชื่อกันว่ำประตูสวรรค ์จะปิดให้กับอำณำบริเวณที่ถูกค ำสั ่งต้องห้ำมอย่<br />
ำงนี้จนกว่ำจะท ำให้พระสันตะปำปำพึงพอใจที่จะยกเลิกค ำสั ่งห้ำมคนตำยจะถูกปิดกั้นจำกที่พักพิงแห่งคว<br />
ำมสุขส ำรำญเพื่อเป็ นเครื่องหมำยแสดงถึงควำมหำยนะที่น่ำกลัวนี้พิธีทำงศำสนำทั้งหมดถูกยกเลิกโบสถ ์<br />
ต่ำงๆถูกปิดลงพิธีสมรสประกอบกันในสนำมหญ้ำหน้ำโบสถ ์ห้ำมฝังคนตำยในที่ดินศักดิ์สิทธิ์แต่จะน ำไปฝัง<br />
{GC<br />
78
ในร่องสวนหรือท้องทุ่งโดยไม่มีกำรประกอบพิธีศำสนำด้วยกำรใช ้มำตรกำรเพื่อให้เข้ำถึงจินตนำกำรเช่นนี้<br />
โรมลงแรงแสดงอ ำนำจเพื่อเข้ำควบคุมจิตส ำนึกของมนุษย ์ {GC 101.1} {GCth17 84.2}<br />
ควำมโกลำหลมีอยู่ทั ่วไปในกรุงปรำกมีชนกลุ่มใหญ่ประณำมฮัสว่ำเป็ นต้นเหตุที่ท ำให้เกิดควำมหำยนะ<br />
นี้และยื่นค ำขำดว่ำจะต้องส่งมอบเขำให้โรมช ำระควำมแค้นนักปฏิรูปศำสนำคนนี้หลบไปอำศัยอยู่ในหมู่บ้<br />
ำนเกิดชั ่วระยะเวลำหนึ่งเพื่อท ำให้พำยุสงบเขำเขียนจดหมำยถึงเพื่อนที่กรุงปรำกซึ่งเขำจำกมำว่ำ<br />
“ที่ข้ำพเจ้ำถอนตัวจำกสังคมในหมู่พวกท่ำนก็เพื่อด ำเนินตำมค ำสอนและแบบอย่ำงของพระเยซูคริสต เพื่ ์<br />
อจะไม่เปิดโอกำสให้ผู้ไม่ประสงค ์ดีท ำบำปจนต้องรับโทษพินำศชั ่วนิรันดร ์มำสู่ตนเองและเพื่อไม่เป็ นต้นเหตุ<br />
ให้คนเคร่งศำสนำเกิดควำมเจ็บปวดและรับกำรกดขี่ข่มเหงมำกขึ้นข้ำพเจ้ำถอยออกมำด้วยควำมกลัวเช่<br />
นกันว่ำบำทหลวงที่ไม่เคร่งครัดจะคอยขัดขวำงกำรประกำศพระวจนะของพระเจ้ำในหมู่พวกท่ำนทั้งหลำย<br />
ให้เนิ่นนำนต่อไปแต่ข้ำพเจ้ำไม่ได้ถอยออกมำเพื่อให้ท่ำนปฏิเสธสัจธรรมของพระเจ้ำซึ่งเป็ นสิ่งที่หำกเป็ น<br />
พระประสงค ์ของพระเจ้ำแล้วข้ำพเจ้ำเต็มใจที่จะตำย” Bonnechose, The Reformers Before the<br />
Reformation เล่มที่ 1 หน้ำ 87<br />
ฮัสไม่ได้ยุติภำรกิจของเขำแต่เดินทำงไปทั ่วชนบทโดยรอบเทศนำให้กับฝูงชนที่กระตือรือร ้นด้วยประกำร<br />
ฉะนี้มำตรกำรที่พระสันตะปำปำใช เพื่อก ้ ำจัดข่ำวประเสริฐกลับส่งผลให้ข่ำวนี้แพร่กระจำยออกไปอย่ำงกว้<br />
ำงขวำงยิ่งขึ้น “เรำไม่อำจท ำสิ่งใดที่ขัดกับควำมจริงแต่ท ำเพื่อควำมจริง” 2 โครินธ ์ 13:8 {GC<br />
101.2} {GCth17 84.3}<br />
“ณจุดนี้ในอำชีพของเขำสมองของฮัสดูเหมือนว่ำตกอยู่ในภำพควำมขัดแย้งที่น่ำเจ็บปวดแม้ว่ำคริสต<br />
จักรใช ้ควำมพยำยำมครอบง ำเขำด้วยกำรขู ่ฟ้ ำผ่ำก็ตำมเขำก็ยังไม่ปฏิเสธอ ำนำจของเธอส ำหรับเขำแล้ว<br />
คริสตจักรโรมันยังเป็ นเจ้ำสำวของพระคริสต ์และพระสันตะปำปำยังทรงเป็ นตัวแทนและผู้แทนของพระเจ้ำ<br />
สิ่งที่ฮัสก ำลังท ำสงครำมต่อต้ำนอยู่นั้นคือกำรใช ้อ ำนำจไปในทำงที่ผิดไม่ใช่กำรต่อต้ำนหลักกำรเรื่องนี้สร ้<br />
ำงควำมขัดแย้งรุนแรงที่เกิดขึ้นระหว่ำงควำมเข้ำใจถูกผิดของเขำกับกำรเรียกร ้องของจิตส ำนึกของเขำห<br />
ำกอ ำนำจนั้นยุติธรรมและไม่รู ้พลั้งตำมควำมเชื่อของเขำแล้วท ำไมเขำจึงต้องรู ้สึกว่ำถูกบังคับให้ขัดขืนมั<br />
นหำกท ำตำมเขำก็จะท ำบำปตำมที่เขำเข้ำใจแล้วท ำไมกำรเชื่อฟังคริสตจักรที่ไม่รู ้พลั้งนี้จึงต้องน ำไปสู่ปร<br />
ะเด็นนี้นี่เป็ นปัญหำที่เขำแก้ไม่ได้นี่เป็ นควำมสงสัยที่คอยตำมทรมำนเขำชั ่วโมงแล้วชั ่วโมงเล่ำค ำตอบใกล้<br />
เคียงที่สุดที่เขำประเมินได้คือเหตุกำรณ์เช่นนี้ได้เกิดขึ้นอีกแล้วเหมือนก่อนหน้ำนั้นในสมัยของพระผู้ช่วยใ<br />
ห้รอดเมื่อปุโรหิตของคริสตจักรกลำยเป็ นคนชั ่วร ้ำยและก ำลังใช ้อ ำนำจตำมกฎหมำยเพื่อเป้ ำหมำยที่ผิด<br />
กฎหมำยเรื่องนี้ท ำให้เขำน ำหลักเกณฑ ์ในค ำสอนของพระคัมภีร ์มำใชเป็ ้ นแนวทำงของตนเองและเทศนำ<br />
สอนให้ผู้อื่นท ำเช่นกันส ำหรับพวกเขำเองจะต้องเอำควำมเข้ำใจในพระคัมภีร ์มำควบคุมจิตส ำนึกกล่ำวอีก<br />
นัยหนึ่งแนวทำงที่ไม่รู ้พลั้งคือพระวจนะที่พระเจ้ำตรัสผ่ำนทำงพระคัมภีร ์และไม่ใช่สิ่งที่คริสตจักรพูดผ่ำนบ<br />
ำทหลวงของคริสตจักร Wylie เล่มที่ 3 บทที่ 2 {GC 102.1} {GCth17 85.1}<br />
เวลำผ่ำนไปอีกระยะหนึ่งเมื่อควำมตื่นเต้นในกรุงปรำกเริ่มบรรเทำลงฮัสกลับไปยังโบสถ ์เล็กๆของเขำที่เ<br />
มืองเบธเลเฮมเพื่อเทศนำพระวจนะของพระเจ้ำต่อไปด้วยควำมกระตือรือร ้นและควำมกล้ำหำญยิ่งขึ้นศัตรู<br />
ของเขำแข็งขันและเต็มล้นด้วยอ ำนำจแต่พระรำชินีและขุนนำงมำกมำยเป็ นมิตรสหำยของเขำและประชำ<br />
79
ชนอีกมำกมำยอยู่ข้ำงเขำเมื่อเปรียบเทียบค ำสอนที่บริสุทธิ์และสูงส่งและชีวิตที่บริสุทธิ์ของเขำกับหลักธร<br />
รมเสื่อมโทรมที่ลัทธิโรมันเทศนำบวกกับชีวิตที่โลภและเสเพลที่บรรดำผู้นิยมลัทธิโรมันปฏิบัติท ำให้คนมำ<br />
กมำยถือว่ำเป็ นเกียรติอย่ำงยิ่งที่แสดงตนเข้ำข้ำงเขำ {GC 102.2} {GCth17 85.2}<br />
จนกระทั ่งบัดนี้ฮัสยังอยู่โดดเดี่ยวในกำรท ำงำนแต่ในเวลำนี้เจอโรมีที่รับเชื่อค ำสอนของไวคลิฟตั้งแต่อ<br />
ยู่ในประเทศอังกฤษนั้นได้เข้ำมำร่วมในงำนของกำรปฏิรูปแล้วตั้งแต่เวลำนั้นเป็ นต้นมำทั้งสองเข้ำร่วมกัน<br />
ทั้งในควำมเป็ นและควำมตำยและจะไม่พรำกจำกกันควำมฉลำดที่หลักแหลมวำทะศิลป์ โดดเด่นดีเลิศและ<br />
ควำมรู ้สูงเป็ นคุณสมบัติที่ชนะใจผู้คนนั้นล้วนมีเพียบพร ้อมอยู่ในตัวของเจอโรมีแต่คุณสมบัติต่ำงๆที่เป็ น<br />
จุดแข็งของอุปนิสัยนั้นฮัสจะเหนือกว่ำจิตใจที่สงบนิ่งของเขำท ำหน้ำที่ยับยั้งควำมหุนหันพลันแล่นของเจอ<br />
โรมีได้อย่ำงเหมำะสมส่วนเจอโรมีนั้นด้วยควำมถ่อมใจที่แท้จริงตระหนักถึงคุณค่ำของเพื่อนคนนี้ยอมรับ<br />
ค ำแนะน ำของฮัสแต่โดยดีภำยใต้กำรท ำงำนร่วมกันของคนทั้งสองงำนกำรปฏิรูปขยำยตัวไปอย่ำงรวดเร็ว<br />
{GC 102.3} {GCth17 85.3}<br />
พระเจ้ำประทำนควำมกระจ่ำงอันยิ่งใหญ่ส่องมำยังสมองของชำยที่ได้รับกำรเลือกสรรเหล่ำนี้พระองค ์ท<br />
รงเปิดเผยให้พวกเขำมองเห็นข้อผิดพลำดมำกมำยของโรมแต่พวกเขำไม่ได้รับควำมกระจ่ำงทั ้งหมดที่จะ<br />
ทรงมอบให้โลกพระเจ้ำทรงก ำลังน ำคนทั้งหลำยให้ออกจำกควำมมืดของลัทธิโรมันโดยผ่ำนบุคคลเหล่ำนี้<br />
ซึ่งเป็ นผู้รับใช ้ของพระองค ์แต่ยังมีอุปสรรคมำกมำยและใหญ่หลวงที่พวกเขำต้องรับมือและพระองค ์ทรง<br />
น ำพวกเขำต่อไปทีละก้ำวตำมที่พวกเขำจะทนรับได้พวกเขำไม่พร ้อมที่จะรับควำมกระจ่ำงทั้งหมดในทันที<br />
ดั ่งรัศมีเจิดจ้ำของดวงอำทิตย ์ยำมเที่ยงวันส ำหรับผู้ที่มีชีวิตอยู่ในควำมมืดเป็ นเวลำนำนหำกน ำเสนอให้แ<br />
ก่พวกเขำในทันทีทั้งหมดก็คงจะท ำให้เขำทั้งหลำยหันหนีด้วยเหตุนี้พระองค ์จึงทรงเปิดเผยให้แก่ผู้น ำเหล่<br />
ำนี้ทีละเล็กทีละน้อยตำมที่ประชำชนจะรับได้จำกศตวรรษหนึ่งถึงอีกศตวรรษหนึ่งคนงำนซื่อสัตย ์อื่นๆจะเดิ<br />
นตำมเพื่อน ำประชำชนต่อไปบนเส้นทำงของงำนปฏิรูป {GC 103.1} {GCth17 86.1}<br />
ควำมแตกแยกในคริสตจักรยังคงด ำเนินต่อไปตอนนี้มีพระสันตะปำปำถึงสำมองค ์ก ำลังแก่งแย่งควำมเ<br />
ป็ นใหญ่และกำรต่อสู้ท ำให้คริสตศำสนจักรเต็มไปด้วยอำชญำกรรมและควำมวุ่นวำยพระสันตะปำปำทั้งส<br />
ำมองค ์ไม่หน ำใจกับกำรประณำมสำดใส่กันยังหันไปใช ้อำวุธของทำงโลกแต่ละฝ่ ำยทุ่มทุนควำนหำรอบตัว<br />
เพื่อซื้ออำวุธและเกณฑ ์ทหำรแน่นอนทีเดียวจะต้องใช ้ทรัพย ์สินเงินทองมำกมำยและเพื่อให้ได้อำวุธเหล่ำนี้<br />
มำอสังหำริมทรัพย ์ต ำแหน่งและของประทำนต่ำงๆของคริสตจักรถูกประกำศขำย(โปรดดูภำคผนวกส ำหรั<br />
บหน้ำ59)บำทหลวงทั้งหลำยต่ำงเลียนแบบผู้บังคับบัญชำที่อยู่เหนือขึ้นไปด้วยกำรใช ้ศำสนำหำผลประโย<br />
ชน์ทำงกำรค้ำและกำรท ำสงครำมเพื่อสยบคู่แข่งและท ำให้อ ำนำจของตนเองแข็งแกร่งขึ้นด้วยควำมกล้ำ<br />
หำญที่เพิ่มขึ้นทุกวันฮัสประณำมควำมน่ำรังเกียจซึ่งยอมให้เกิดขึ้นในนำมของศำสนำนั้นและประชำชนพ<br />
ำกันต่อว่ำผู้น ำชำวโรมอย่ำงเปิดเผยที่เป็ นสำเหตุในกำรท ำให้เกิดควำมทุกข ์โศกเศร ้ำที่มีอย่ำงดำษดื่นใน<br />
คริสต ์ศำสนจักร {GC 103.2} {GCth17 86.2}<br />
อีกครั้งหนึ่งดูประหนึ่งว่ำกรุงปรำกใกล้จะตกอยู่กลำงสนำมห ้ำหั ่นที่นองเลือดเช่นเดียวกับสมัยอดีตที่ผ่<br />
ำนมำผู้รับใช ้ของพระเจ้ำถูกกล่ำวหำว่ำเป็ น “ผู้ท ำควำมล ำบำกให้อิสรำเอล” 1<br />
พงศ ์กษัตริย ์18:17เมืองนี้ตกอยู่ภำยใต้กำรควบคุมอีกครั้งฮัสถอนตัวกลับไปยังหมู่บ้ำนถิ่นเกิดของเขำค ำ<br />
80
พยำนที่เขำกล่ำวอย่ำงซื่อสัตย ์จำกโบสถ ์เล็กๆแห่งเมืองเบธเลเฮมที่เขำรักยิ่งนั้นต้องยุติลงเขำจะต้องพูดจ<br />
ำกเวทีที่กว้ำงใหญ่กว่ำนี้ประกำศให้แก่โลกคริสเตียนก่อนที่เขำจะสังเวยชีวิตในฐำนะพยำนให้กับควำมจริง<br />
{GC 104.1} {GCth17 86.3}<br />
เพื่อแก้ไขควำมชั ่วที่ก ำลังรบกวนประเทศต่ำงๆในยุโรปให้หมดไปมีค ำสั ่งเรียกประชุมสภำนัดทั ่วไปที่เมื<br />
องคอนสแตนซ ์ค ำสั ่งนี้มีขึ้นตำมด ำริของจักรพรรดิซีจิสมันด ์[Sigismund]ออกโดยพระสันตะปำปำยอห ์<br />
นที่23ซึ่งเป็ นหนึ่งในสำมของพระสันตะปำปำคู่แข่งกำรขอให้เปิดประชุมสภำเป็ นสิ่งที่พระสันตะปำปำยอห ์<br />
นไม่ประสงค ์ให้มีขึ้นเพรำะตำมอุปนิสัยและนโยบำยของพระองค ์นั้นไม่น่ำผ่ำนกำรตรวจสอบของแม้แต่พระ<br />
รำชำคณะผู้มีศีลธรรมหละหลวมเหลวไหลพอๆกับนักบวชของยุคนั้นแต่พระองค ์ไม่กล้ำขัดขวำงพระประส<br />
งค ์ของจักรพรรดิซีจิสมันด ์ (โปรดดูภำคผนวก) {GC 104.2} {GCth17 87.1}<br />
จุดประสงค ์หลักของกำรประชุมสภำนี้คือสมำนควำมแตกร ้ำวในคริสตจักรและถอนรำกกำรสอนนอกรี<br />
ตออกไปด้วยเหตุนี้จึงมีค ำสั ่งให้พระสันตะปำปำสององค ์ที่ค้ำนกันมำปรำกฏตัวต่อหน้ำสภำรวมทั ้งยอห ์นฮั<br />
สผู้น ำกำรเผยแพร่แนวคิดใหม่ด้วยคนกลุ่มแรกที่คิดถึงควำมปลอดภัยของตนเองนั้นไม่ได้มำเข้ำร่วมด้วย<br />
ตนเองแต่ส่งผู้แทนมำปรำกฎพระสันตะปำปำยอห ์นในขณะที่แสดงออกให้เห็นว่ำเป็ นผู้เรียกกำรประชุมสภ<br />
ำนั้นได้เข้ำมำด้วยควำมหวำดหวั ่นอย่ำงยิ่งตั้งข้อสงสัยว่ำจักรพรรดิมุ่งหมำยอย่ำงลับๆที่จะปลดตนเองออ<br />
กจำกต ำแหน่งทั ้งยังกังวลถึงกำรถูกเปิดโปงเรื่องควำมชั ่วร ้ำยที่ตนเองได้หลู่เกียรติต ำแหน่งของพระสันตะ<br />
ปำปำรวมทั้งอำชญำกรรมต่ำงๆที่พระองค ์ท ำเพื่อได้มำซึ่งต ำแหน่งนี้อย่ำงไรก็ตำมพระองค ์ทรงพระด ำเนินเ<br />
ข้ำเมืองคอนสแตนซ ์ด้วยควำมโอ่อ่ำตระกำรตำมีผู้อยู่ในต ำแหน่งสูงศักดิ์ในศำสนำต่ำงๆเข้ำร่วมอยู่ในขบ<br />
วนตำมด้วยข้ำรำชส ำนักขบวนใหญ่คณะสงฆ์และเจ้ำหน้ำที่ชั้นผู้ใหญ่ของเมืองพร ้อมด้วยประชำชนมำก<br />
มำยออกไปต้อนรับพระองค เหนือพระเศียรของพระองค ์<br />
์มีกลดทองค ำที่หำมโดยพนักงำนสี่คนของศำลขอ<br />
งพระมหำกษัตริย ์ฝูงชนขนำดใหญ่เดินน ำหน้ำพระองค ์และชุดอำภรณ์ที่สวยงำมของพระคำร ์ดินัลและขุน<br />
นำงทั้งหลำยแสดงออกถึงควำมสง่ำโอ่โถง {GC 104.3} {GCth17 87.2}<br />
ในเวลำเดียวกันมีอีกคนหนึ่งก ำลังเดินทำงมุ่งหน้ำมำยังเมืองคอนสแตนซ เช่นกันฮัสตระหนักถึงภัยอัน<br />
์<br />
ตรำยที่ก ำลังคุกคำมเขำอยู่เขำลำมิตรสหำยรำวกับว่ำจะไม่มีโอกำสพบกับพวกเขำอีกและออกเดินทำงไป<br />
ด้วยควำมรู ้สึกว่ำเป็ นทำงที่ก ำลังน ำเขำไปสู่หลักเผำทั้งเป็ นแม้ว่ำเขำจะได้รับกำรคุ้มครองควำมปลอดภัย<br />
จำกกษัตริย ์แห่งประเทศโบฮีเมียและอีกทำงหนึ่งจำกจักรพรรดิซีจิสมันด ์ส ำหรับกำรเดินทำงครั้งนี้ก็ตำมเ<br />
ขำเตรียมทุกอย่ำงด้วยแนวคิดที่จะเผชิญควำมตำยที่มีโอกำสเกิดขึ้น {GC 104.4} {GCth17 87.3}<br />
ในจดหมำยฉบับหนึ่งที่เขียนถึงมิตรสหำยของเขำที่กรุงปรำกเขำกล่ำวว่ำ<br />
“พี่น้องของข้ำพเจ้ำ.....ข้ำพเจ้ำเดินทำงไปด้วยกำรคุ้มครองควำมปลอดภัยจำกกษัตริย ์เพื่อไปพบศัตรูที่เป็<br />
นมนุษย ์และมีเป็ นจ ำนวนมำกด้วย…..ข้ำพเจ้ำมอบควำมวำงใจทั ้งหมดในพระเจ้ำผู้ทรงพลังอ ำนำจยิ่งใหญ่<br />
ในพระผู้ช่วยให้รอดข้ำพเจ้ำเชื่อมั ่นว่ำพระองค ์จะทรงสดับค ำอธิษฐำนที่ร ้อนรนของท่ำนทั้งหลำยพระองค ์<br />
จะทรงประสำทควำมรอบรู ้และพระปัญญำไว้ในปำกของข้ำพเจ้ำเพื่อข้ำพเจ้ำจะสู้พวกเขำได้และพระองค ์<br />
ทรงโปรดประทำนพระวิญญำณบริสุทธิ์ของพระองค ์แก่ข้ำพเจ้ำตำมควำมเหมำะสมเพื่อเสริมข้ำพเจ้ำให้มั ่<br />
81
นคงในควำมจริงของพระองค เพื่อข้ำพเจ้ำจะเผชิญหน้ำด้วยควำมกล้ำหำญกับกำรทดลองเรือนจ ์<br />
ำและหำ<br />
กจ ำเป็ นกับควำมตำยที่โหดเหี้ยม {GCth17 87.4}<br />
พระเยซูคริสต ์ทรงทนทุกข ์เพื่อผู้ที่พระองค ์ทรงรักและด้วยเหตุนี้เรำยังต้องแปลกใจอีกหรือว่ำที่พระองค ์<br />
ทรงวำงแบบอย่ำงของพระองค ์ให้เรำก็เพื่อให้เรำทั้งหลำยจะอดทนต่อควำมทุกข ์ทั้งปวงเพื่อควำมรอดของ<br />
เรำเองพระองค ์คือพระเจ้ำเรำคือผู้ที่พระองค ์ทรงสร ้ำงขึ้นมำพระองค ์ทรงเป็ นพระอำจำรย ์เรำเป็ นผู้รับใช ้ขอ<br />
งพระองค ์พระองค ์ทรงเป็ นจอมเจ้ำนำยของโลกเรำเป็ นมนุษย ์น่ำรังเกียจที่ต้องตำยแต่ถึงกระนั้นพระองค ์ทร<br />
งทนทุกข ์แล้วท ำไมเรำจึงไม่ร่วมทุกข ์ด้วยเล่ำโดยเฉพำะอย่ำงยิ่งเมื่อควำมทุกข ์ยำกนั้นเป็ นกำรช ำระเรำใ<br />
ห้บริสุทธิ์ดังนั้นท่ำนที่รักหำกควำมตำยของข้ำพเจ้ำจะมีส่วนในกำรถวำยเกียรติแด่พระสิริของพระองค ์ขอ<br />
ท่ำนอธิษฐำนให้ควำมตำยมำเร็วๆและเพื่อให้พระองค ์ประทำนฤทธำนุภำพแก่ข้ำพเจ้ำในกำรอดทนต่อคว<br />
ำมทุกข ์ทรมำนทั้งสิ้นด้วยควำมมั ่นคงแต่จะดีกว่ำนี้หำกข้ำพเจ้ำจะกลับมำอยู่ท่ำมกลำงท่ำนทั ้งหลำยโปรด<br />
อธิษฐำนต่อพระเจ้ำเพื่อให้ข้ำพเจ้ำจะกลับมำอย่ำงไร ้ต ำหนินั ่นคือเพื่อข้ำพเจ้ำจะไม่ปิดบังควำมจริงของพ<br />
ระกิตติคุณไปแม้สักข้อเดียวเพื่อจะวำงแบบอย่ำงที่ดีไว้กับพี่น้องของข้ำพเจ้ำด้วยเหตุนี้จึงเป็ นไปได้ที่ท่ำน<br />
อำจไม่เห็นหน้ำข้ำพเจ้ำที่กรุงปรำกอีกแต่หำกเป็ นน ้ำพระทัยของพระเจ้ำผู้ทรงฤทธำนุภำพที่จะโปรดพระ<br />
กรุณำให้น ำข้ำพเจ้ำกลับมำหำท่ำนแล้วให้เรำก้ำวไปข้ำงหน้ำด้วยหัวใจที่มั ่นคงกว่ำนี้ในควำมรอบรู ้และคว<br />
ำมรักในพระบัญญัติของพระองค ์” Bonnechose เล่มที่ 1 หน้ำที่ 147, 148 {GC 105.1} {GCth17<br />
88.1}<br />
ในจดหมำยอีกฉบับหนึ่งที่เขียนถึงบำทหลวงคนหนึ่งที่มำเป็ นสำวกของข่ำวประเสริฐฮัสพูดด้วยควำม<br />
ถ่อมตนอย่ำงลึกซึ้งถึงควำมผิดของตนเองเขำกล่ำวโทษตัวเอง“ที่เคยรู ้สึกยินดีในกำรสวมใส่อำภรณ์อย่ำง<br />
หรูและใชเวลำอย่ำงสิ้นเปลืองไปกับอำชีพกำรงำนที่ไร ้<br />
้สำระ”แล้วเขำก็ให้ค ำตักเตือนที่น่ำจับใจเพิ่มเติมว่ำ<br />
“ขอให้ร ำลึกไว้ในใจของท่ำนเสมอถึงพระสิริของพระเจ้ำและควำมรอดของวิญญำณทั้งปวงแต่ไม่ใช่ค ำนึง<br />
แต่ผลประโยชน์และทรัพย ์สมบัติจงระวังเรื่องกำรตกแต่งแต่บ้ำนเรือนของท่ำนมำกกว่ำจิตวิญญำณและเ<br />
หนือสิ่งอื่นใดจงดูแลวิหำรฝ่ ำยวิญญำณของท่ำนจงเมตตำปรำนีและนอบน้อมต่อผู้ยำกจนและอย่ำใช ้ทรั<br />
พย ์สมบัติในกำรเลี้ยงฉลองหำกท่ำนไม่ยอมแก้ไขชีวิตของท่ำนและหลีกเลี่ยงจำกกำรฟุ ่ มเฟือยข้ำพเจ้ำก<br />
ลัวว่ำท่ำนจะถูกลงโทษอย่ำงรุนแรงดังเช่นข้ำพเจ้ำ.....ท่ำนเข้ำใจค ำสอนของข้ำพเจ้ำดีเพรำะท่ำนได้รับกำ<br />
รสั ่งสอนจำกข้ำพเจ้ำตั้งแต่เด็กจึงเปล่ำประโยชน์ที่ข้ำพเจ้ำจะเขียนถึงท่ำนมำกไปกว่ำนี้แต่ข้ำพเจ้ำขออ้อ<br />
นวอนท่ำนผ่ำนพระคุณของพระเจ้ำของเรำจงอย่ำท ำตำมแบบอย่ำงของข้ำพเจ้ำในเรื่องไร ้สำระที่ท่ำนเคย<br />
เห็นข้ำพเจ้ำล้มลงต่อสิ่งเหล่ำนั้น”บนซองจดหมำยเขำเขียนเพิ่มเติมว่ำ“ข้ำพเจ้ำขอร ้องท่ำนเพื่อนรักจงอ<br />
ย่ำเปิดตรำปิดผนึกนี้จนกว่ำท่ำนได้รับค ำยืนยันว่ำข้ำพเจ้ำตำยแล้ว” Ibid. เล่มที่ 1 หน้ำ 148, 149 {GC<br />
105.2} {GCth17 88.2}<br />
ในระหว่ำงกำรเดินทำงของเขำนั้นเขำได้รับรู ้ถึงสัญญำณบ่งบอกถึงควำมแพร่หลำยในหลักค ำสอนแล<br />
ะควำมนิยมชมชอบที่มีให้กับงำนของเขำประชำชนวิ่งเข้ำมำพบเขำและในบำงเมืองเจ้ำพนักงำนกำรปกค<br />
รองเข้ำมำร่วมเดินไปตำมถนนกับเขำ {GC 106.1} {GCth17 88.3}<br />
82
เมื่อฮัสเดินทำงมำถึงเมืองคอนสแตนซ ์ฮัสได้รับเสรีภำพอย่ำงเต็มที่เขำอยู่ภำยใต้กำรคุ้มครองของจักร<br />
พรรดิอยู่แล้วและได้รับค ำรับรองกำรคุ้มครองเพิ่มเติมเป็ นกำรส่วนตัวของพระสันตะปำปำแต่ด้วยกำรฝ่ ำฝื<br />
นค ำสั ่งห้ำมที่ประกำศอย่ำงซ ้ำซำกบ่อยๆไม่ช ้ำนักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้จึงถูกจับตำมค ำสั ่งของพระสันตะป<br />
ำปำและพระคำร ์ดินัลและถูกโยนเข้ำไปในคุกใต้ดินที่สกปรกต่อมำเขำถูกย้ำยไปยังป้ อมปรำกำรแข็งแรงแ<br />
ห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่อีกฟำกหนึ่งของแม่น ้ำไรน์และถูกกักขังเป็ นนักโทษอยู่ที่นั ่นไม่นำนต่อมำพระสันตะปำปำผู้<br />
ไม่ได้ประโยชน์อะไรมำกนักจำกกำรทุจริตของตนก็ถูกจับเข้ำมำอยู่ในเรือนจ ำแห่งนี้ Ibid. เล่มที่ 1 หน้ำ<br />
247<br />
สภำนี้สอบสวนและพิสูจน์แล้วว่ำพระสันตะปำปำองค ์นี้ท ำควำมชั ่วช ้ำที่สุดนอกจำกกำรฆำตกรรมกำรท ำ<br />
วิทยำคมและกำรผิดประเวณีแล้วยังมี“บำปไม่เหมำะที่จะเอ่ยถึง”ด้วยควำมผิดเหล่ำนี้สภำเองจึงประกำศแ<br />
ละในที่สุดปลดมงกุฎประจ ำต ำแหน่งพระสันตะปำปำออกและโยนพระองค ์ใส่เรือนจ ำพระสันตะปำปำคู่แข่ง<br />
ก็ถูกจับเช่นกันและได้เลือกพระสันตะปำปำองค ์ใหม่ขึ้นมำ{GC106.2} {GCth17 89.1}<br />
แม้ว่ำพระสันตะปำปำเองทรงท ำผิดศีลธรรมที่ร ้ำยแรงกว่ำที่ฮัสเคยกล่ำวหำพวกบำทหลวงและซึ่งเป็ นค<br />
วำมผิดที่ฮัสเรียกร ้องให้มีกำรปฏิรูปแต่สภำแห่งเดียวกันที่ถอดถอนพระสันตะปำปำกลับเลือกเดินหน้ำบด<br />
ขยี้นักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้ต่อไปกำรจับฮัสเข้ำไปอยู่ในเรือนจ ำก่อให้เกิดควำมโกรธแค้นอย่ำงยิ่งใหญ่ในป<br />
ระเทศโบฮีเมียขุนนำงที่มีอ ำนำจเข้ำหำสภำประท้วงด้วยควำมจริงใจต่อต้ำนกำรกระท ำที่ก้ำวร ้ำวนี้จักรพร<br />
รดิผู้ไม่ทรงพอพระทัยกับกำรละเมิดกำรคุ้มครองควำมปลอดภัยออกมำขวำงกำรกระท ำที่ต่อต้ำนพระอง<br />
ค ์แต่ศัตรูของนักปฏิรูปอำฆำตมำดร ้ำยและมุ่งมั ่นพวกเขำชักจูงจักรพรรดิโดยใช ้ควำมโน้มเอียงควำมกลัว<br />
และควำมปรำรถนำแรงกล้ำของพระองค ์ที่มีต่อคริสตจักรพวกเขำเอำเหตุผลโต้แย้งที่ยืดยำวเพื่อพิสูจน์ว่ำ<br />
“ควำมเชื่อต้องไม่อยู่กับคนนอกรีตหรือคนที่เข้ำข่ำยสงสัยว่ำนอกรีตแม้ว่ำเขำจะได้รับกำรคุ้มครองควำม<br />
ปลอดภัยจำกจักรพรรดิและพระมหำกษัตริย ์ก็ตำมที” Jacques Lenfant, History of the Council<br />
of Constance เล่มที่ 1 หน้ำที่ 516 ด้วยประกำรฉะนี้พวกเขำจึงมีชัย {GC 107.1} {GCth17 89.2}<br />
ฮัสถูกรุมเร ้ำด้วยอำกำรเจ็บป่ วยและกำรกักขังอำกำศในคุกมืดที่อับชื้นท ำให้เขำเป็ นไข้จนเกือบเสียชีวิ<br />
ตในที่สุดฮัสถูกน ำไปปรำกฏตัวต่อหน้ำสภำด้วยโซ่ตรวนที่พันธนำกำรอยู่รอบตัวเขำยืนอยู่เบื้องพระพักต<br />
ร ์จักรพรรดิผู้ทรงกอปรด้วยเกียรติและควำมวำงใจเป็ นอย่ำงสูงในค ำสัญญำว่ำจะปกป้ องเขำตลอดเวลำแส<br />
นยำวนำนของกำรต่อสู้คดีนั้นเขำยึดควำมเชื่อไว้อย่ำงมั ่นคงและเมื่อมำปรำกฏอยู่ต่อหน้ำเหล่ำขุนนำงขอ<br />
งคริสตจักรและของรัฐที่มำชุมนุมกันเขำกล่ำวค ำประท้วงที่จริงจังและน่ำเชื่อถือต่อกำรฉ้อรำษฎร ์ของสภำ<br />
ปกครองสงฆ์เมื่อถูกก ำหนดให้เลือกว่ำจะถอนค ำสอนหรือยอมรับควำมตำยอย่ำงทรมำนเขำยอมรับจุดจ<br />
บของผู้ที่ยอมสังเวยชีพ {GC 107.2} {GCth17 89.3}<br />
พระคุณของพระเจ้ำทรงค ้ำชูเขำไว้ในระหว่ำงควำมทุกข ์ยำกหลำยสัปดำห ์ของกำรตัดสินระยะสุดท้ำย<br />
จิตวิญญำณของเขำเต็มล้นด้วยสันติสุขแห่งสวรรคเขำกล่ำวกับเพื่อนคนหนึ่งว่ำ<br />
์<br />
“ข้ำพเจ้ำเขียนจดหมำยฉนับนี้จำกห้องขังและมือที่ล่ำมด้วยโซ่คำดว่ำค ำสั ่งประหำรของข้ำพเจ้ำคงจะมำใ<br />
นวันพรุ่งนี้.....เมื่อนั้นโดยกำรทรงช่วยของพระเยซูคริสต เรำจะพบกันอีกในสันติสุขที่แสนส ์<br />
ำรำญใจของชีวิ<br />
ตแห่งอนำคตท่ำนจะเรียนรู ้ว่ำพระเจ้ำทรงส ำแดงพระเมตตำของพระองคเองต่อข้ำพเจ้ำมำกเพียงไรพระอง<br />
์<br />
83
ค ์ทรงค ้ำจุนข้ำพเจ้ำอย่ำงเกิดผลท่ำมกลำงกำรล่อลวงและควำมทุกข ์ยำกล ำบำก {GC 107.3} {GCth17<br />
90.1}<br />
ในควำมมืดของคุกใต้ดินของเขำเขำมองเห็นล่วงหน้ำถึงชัยชนะของควำมเชื่อที่แท้จริงในควำมฝันเขำ<br />
ได้กลับไปยังโบสถ ์เล็กๆในกรุงปรำกซึ่งเขำเคยเทศนำพระกิตติคุณเขำเห็นพระสันตะปำปำและบิชอปของเ<br />
ขำลบภำพของพระคริสต ์ที่เขำวำดไว้บนฝำผนังทิ้งไป“ภำพนี้ท ำให้เขำเป็ นทุกข ์แต่ในวันต่อมำเขำเห็นจิต<br />
รกรมำกมำยยุ่งอยู่กับงำนฟื้นฟูรูปเหล่ำนี้ให้กลับคืนสู่สภำพเดิมและเพิ่มจ ำนวนมำกขึ้นรวมทั้งด้วยสีสันที่<br />
สดใสยิ่งขึ้นในทันทีที่ภำระงำนของพวกเขำเสร็จสิ้นเหล่ำจิตรกรที่มีฝูงชนห้อมล้อมอยู่นั้นได้อุทำนขึ้นมำว่<br />
ำ“บัดนี้ขอให้พระสันตะปำปำและบิชอปเข้ำมำเลยพวกเขำไม่มีวันลบภำพนี้ทิ้งไปได้อีก”<br />
นักปฏิรูปศำสนำพูดต่อไปขณะที่เล่ำถึงเรื่องของควำมฝันว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำยืนยันด้วยควำมมั ่นใจในเรื่องนี้ว่ำจะไม่มีกำรลบภำพของพระเยซูทิ้งไปอีกแล้วอย่ำงแน่นอนพวกเ<br />
ขำหวังที่จะท ำลำยทิ้งไปแต่นักเทศน์ที่เหนือกว่ำข้ำพเจ้ำจะวำดใหม่ไว้ในหัวใจของคนทั ้งปวง”<br />
D’Aubigné เล่มที่ 1 บทที่ 6 {GC 108.1} {GCth17 90.2}<br />
ฮัสถูกน ำไปปรำกฏตัวต่อหน้ำสภำเป็ นครั้งสุดท้ำยเป็ นกำรประชุมที่ยิ่งใหญ่และตระกำรตำจักรพรรดิเจ้<br />
ำชำยของอำณำจักรผู้ช่วยประจ ำพระรำชส ำนักพระคำร ์ดินัลบิชอปและบำทหลวงรวมทั ้งฝูงชนขนำดให<br />
ญ่มำสังเกตกำรณ์ในเหตุกำรณ์วันนั้นคนจำกทุกภำคในคริสต ์ศำสนจักรได้มำร่วมเป็ นพยำนกำรสังเวยบู<br />
ชำครั้งยิ่งใหญ่ครั้งแรกนี้ในกำรดิ้นรนต่อสู้อันยำวนำนของกำรได้มำซึ่งเสรีภำพของจิตส ำนึก {GC<br />
108.2} {GCth17 90.3}<br />
เมื่อฮัสได้รับค ำสั ่งให้ตัดสินใจครั้งสุดท้ำยเขำปฏิเสธที่จะเพิกถอนและเพ่งด้วยสำยตำที่ทะลุทะลวงไปยังเ<br />
จ้ำแผ่นดินผู้ได้ทรงละเมิดอย่ำงน่ำอับอำยต่อค ำมั ่นสัญญำที่ให้ไว้“ข้ำพเจ้ำตั ้งใจโดยที่ข้ำพเจ้ำเลือกเองที่<br />
จะปรำกฏตัวอยู่หน้ำสภำแห่งนี้ภำยใต้กำรคุ้มครองจำกสำธำรณชนและควำมเชื่อมั ่นในองค ์จักรพรรดิผู้ท<br />
รงอยู่ร่วมกับพวกเรำในที่นี้” Bonnechose เล่มที่ 2 หน้ำ 84<br />
พระพักตร ์ของจักรพรรดิซีจิสมันด ์แดงก ่ำขณะที่สำยตำทุกคู่หันไปยังพระองค ์ {GC 108.3} {GCth17<br />
90.4}<br />
เมื่อประกำศค ำตัดสินไปแล้วพิธีกำรถอดยศก็เริ่มขึ้นบรรดำบิชอปแต่งตัวให้นักโทษอย่ำงพระและขณะ<br />
ที่เขำหยิบเสื้อคลุมของบำทหลวงขึ้นมำนั้นเขำพูดว่ำ “<br />
พวกเขำสวมเสื้อคลุมสีขำวให้แก่พระเยซูคริสต ์ของเรำเพื่อเป็ นกำรลบหลู่พระองคเมื่อตอนที่กษัตริย ์<br />
์เฮโรด<br />
ไต่ส่วนพระองค ์ต่อหน้ำปีลำต” Ibid. เล่มที่ 2 ย่อหน้ำที่ 86<br />
อีกครั้งหนึ่งเมื่อถูกเคี่ยวเข็ญให้ถอนค ำพูดนั้นเขำหันหน้ำไปยังประชำชนและตอบว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำจะเอำใบหน้ำใดแหงนขึ้นไปมองดูสวรรค ์ข้ำพเจ้ำจะมองดูฝูงชนที่ข้ำพเจ้ำเคยเทศนำสอนพระกิ<br />
ตติคุณที่ใสบริสุทธิ์ได้อย่ำงไรไม่เลยข้ำพเจ้ำถือว่ำควำมรอดของพวกเขำส ำคัญกว่ำร่ำงกำยที่แสนเวทนำ<br />
นี้ซึ่งบัดนี้ถูกก ำหนดให้ตำย”เขำถอดเครื่องยศไปทีละชิ้นบิชอปแต่ละองค ์ประกำศค ำแช่งสำปขณะที่ประก<br />
อบพิธีในส่วนของตนในที่สุด“พวกเขำเอำหมวกทรงพีระมิดที่ท ำจำกกระดำษสวมลงบนศีรษะของเขำบน<br />
หมวกกระดำษนี้มีรูปวำดของปีศำจที่น่ำกลัวเขียนด้วยค ำบรรยำยภำพว่ำ<br />
84
“คนนอกรีตผู้ยิ่งใหญ่”อย่ำงเด่นชัดไว้ด้ำนหน้ำฮัสกล่ำวว่ำ‘ด้วยควำมชื่นชมยินดีเป็ นอย่ำงยิ่งข้ำพเจ้ำข<br />
อสวมมงกุฎอันน่ำอับอำยนี้เพื่อพระองค ์โอพระเยซูเจ้ำพระผู้ทรงสวมมงกุฎหนำมเพื่อข้ำพเจ้ำ’”<br />
108.4} {GCth17 91.1}<br />
เมื่อพวกเขำแต่งกำยให้ฮัสเช่นนี้แล้ว<br />
{GC<br />
“พระรำชำคณะกล่ำวว่ำ<br />
‘บัดนี้เรำขอมอบวิญญำณของท่ำนให้กับมำร’ยอห ์นฮัสพูดขณะที่แหงนตำมองไปยังสวรรค เบื้องบน‘และพ<br />
์<br />
ระองคเจ้ำข้ำพระองค ์<br />
์ขอถวำยวิญญำณของข้ำพระองค ์ไว้ในพระหัตถ ์ของพระองค ์ข้ำแต่พระเยซูเจ้ำเพรำ<br />
ะพระองค ์ทรงช่วยข้ำพระองค ์ให้รอดแล้ว’” Wylie เล่มที่ 3 บทที่ 7 {GC 109.1} {GCth17 91.2}<br />
บัดนี้เขำถูกมอบไว้กับเจ้ำหน้ำที่ฝ่ ำยโลกและน ำออกไปสู่สถำนที่ประหำรขบวนใหญ่โตเดินตำมเขำไปมี<br />
ทั้งคนจ ำนวนหลำยร ้อยที่ถืออำวุธบำทหลวงและบิชอปในชุดเสื้อคลุมรำคำแพงและชำวเมืองคอนสแตนซ ์<br />
เมื่อพวกเขำผูกฮัสเข้ำกับหลักประหำรและพร ้อมที่จะจุดไฟอีกครั ้งหนึ่งผู้พลีชีพได้รับกำรชักชวนให้ช่วยตั<br />
วเองให้รอดด้วยกำรประณำมควำมผิดของตนฮัสพูดว่ำ“ควำมผิดอะไรที่จะให้ข้ำพเจ้ำประณำมข้ำพเจ้ำเอ<br />
งทรำบดีว่ำข้ำพเจ้ำไม่มีควำมผิดใดเลยข้ำพเจ้ำร ้องทูลพระเจ้ำให้มำเป็ นพยำนว่ำเรื่องที่ข้ำพเจ้ำเขียนและ<br />
เทศนำทั้งหมดได้ท ำไปเพื่อช่วยจิตวิญญำณให้พ้นจำกบำปและควำมพินำศและด้วยเหตุนี้ข้ำพเจ้ำจึงขอยื<br />
นยันอย่ำงชื่นชมยินดีด้วยโลหิตของข้ำพเจ้ำถึงควำมจริงที่ข้ำพเจ้ำเขียนและเทศนำสอนไว้” Ibid. เล่มที่<br />
3 บทที่ 7 เมื่อเปลวไฟลุกรอบตัวเขำเขำเริ่มร ้องเพลง “พระเยซูบุตรดำวิดขอทรงโปรดเมตตำข้ำพระองค ์”<br />
และร ้องเช่นนี้ต่อไปจนเสียงของเขำเงียบไปตลอดกำล {GC 109.2} {GCth17 91.3}<br />
แม้แต่ศัตรูของเขำก็ยังตะลึงกับควำมกล้ำหำญของเขำผู้นิยมระบอบเปปำซีที่ร ้อนรนคนหนึ่งบรรยำยก<br />
ำรสังเวยชีพของฮัสและของเจอโรมีที่ตำยในเวลำอีกไม่นำนต่อมำว่ำ“คนทั้งสองมีสติที่มั ่นคงแน่วแน่เมื่อเว<br />
ลำสุดท้ำยของพวกเขำมำถึงพวกเขำเตรียมตัวส ำหรับไฟรำวกับว่ำก ำลังจะไปงำนเลี้ยงสมรสพวกเขำไม่ป<br />
ริปำกร ้องเพรำะควำมเจ็บปวดเมื่อเปลวไฟลุกสูงขึ้นไปพวกเขำเริ่มร ้องเพลงสรรเสริญและควำมรุนแรงของ<br />
ไฟไม่อำจจะหยุดกำรร ้องเพลงของพวกเขำได้” Ibid. เล่มที่ 3 บทที่ 7 {GC 109.3} {GCth17 91.4}<br />
เมื่อร่ำงของฮัสถูกเผำเป็ นจุณไปแล้วเถ้ำพร ้อมดินที่อยู่ข้ำงใต้ถูกรวบรวมและน ำไปโปรยในแม่น ้ำไรน์แ<br />
ละไหลไปจำกที่นั ่นลงสู่ทะเลผู้กดขี่ของเขำจินตนำกำรอย่ำงไร ้ผลว่ำพวกเขำได้ถอนรำกแห่งควำมจริงที่เ<br />
ขำเทศน์ไว้พวกเขำไม่ได้คำดฝันแม้แต่น้อยว่ำเถ้ำในวันนั้นที่ไหลไปสู่ทะเลจะเป็ นเมล็ดพันธุ ์ที่กระจำยไปยั<br />
งทุกประเทศทั ่วโลกในดินแดนที่ยังไม่มีใครรู ้จักจะเกิดผลอย่ำงอุดมจำกกำรเป็ นพยำนให้กับควำมจริงเสียง<br />
ที่ดังขึ้นในห้องประชุมสภำแห่งเมืองคอนสแตนซ ์ปลุกเสียงสะท้อนที่จะได้ยินในทุกยุคต่อมำฮัสไม่อยู่แล้วแต่<br />
ควำมจริงที่เขำพลีชีพให้นั้นไม่อำจพินำศไปแบบอย่ำงควำมเชื่อและควำมมั ่นคงของเขำจะให้ก ำลังใจคนอี<br />
กมำกมำยให้ยืนหยัดเพื่อควำมจริงแม้ต้องเผชิญหน้ำกับกำรทรมำนและควำมตำยกำรประหำรชีวิตของเ<br />
ขำแสดงให้ทั ่วทั้งโลกเห็นถึงควำมทำรุณโหดเหี้ยมของโรมศัตรูของควำมจริงไม่ระแคะระคำยเลยว่ำพวกเข<br />
ำก ำลังสำนต่ออุดมกำรณ์ที่ตนเองใฝ่ หำที่จะท ำลำยอย่ำงไร ้ผล {GC 110.1} {GCth17 92.1}<br />
แต่กระนั้นหลักประหำรโดยกำรเผำทั้งเป็ นอีกต้นหนึ่งก ำลังตั้งขึ้นที่เมืองคอนสแตนซ ์โลหิตของอีกคนห<br />
นึ่งจะต้องเป็ นพยำนให้กับควำมจริงตอนที่ร ่ำลำฮัสก่อนที่ฮัสจะออกเดินทำงไปปรำกฏตัวต่อที่ประชุมสภำเ<br />
85
จอโรมีแนะให้เขำกล้ำหำญและตั้งมั ่นไว้โดยประกำศว่ำหำกฮัสตกอยู่ในภัยอันตรำยใดๆตัวเขำเองจะบินไป<br />
ช่วยเมื่อเขำได้รับข่ำวว่ำนักปฏิรูปถูกน ำเข้ำห้องขังแล้วสำวกผู้ซื่อสัตย ์ท่ำนนี้เตรียมตัวทันทีเพื่อท ำตำมที่<br />
สัญญำไว้เขำออกเดินทำงพร ้อมด้วยเพื่อนร่วมทำงเพียงคนเดียวโดยไม่มีกำรคุ้มครองควำมปลอดภัยจำก<br />
ผู้มีอ ำนำจผู้ใดเมื่อเดินทำงถึงเขำจึงรู ้ตัวว่ำตนเองไม่มีหนทำงช่วยปลดปล่อยฮัสเลยนอกจำกน ำตัวเองเข้ำ<br />
หำภัยอันตรำยเสียเองเขำหนีออกจำกเมืองแต่ถูกจับได้ในระหว่ำงเดินทำงกลับบ้ำนเกิดและถูกน ำตัวกลับ<br />
พร ้อมด้วยโซ่ตรวนภำยใต้กำรควบคุมของทหำรอย่ำงแน่นหนำเมื่อเขำปรำกฏต่อหน้ำสภำเป็ นครั้งแรกคว<br />
ำมพยำยำมในกำรโต้ข้อกล่ำวหำที่น ำมำใส่ร ้ำยเขำต้องพบกับเสียงตะโกนร ้องว่ำ<br />
“น ำเขำไปเผำน ำเขำไปเผำ” Bonnechose<br />
เล่มที่1หน้ำที่234เขำถูกโยนเข้ำไปในคุกใต้ดินถูกล่ำมโซ่ในท่ำที่ทรมำนมำกและเลี้ยงด้วยขนมปังและน ้ำ<br />
หลำยเดือนผ่ำนไปควำมทำรุณโหดร ้ำยจำกกำรกักขังน ำควำมเจ็บป่ วยที่คุกคำมชีวิตมำสู่เจอโรมีและศัตรู<br />
ของเขำซึ่งตอนแรกกลัวว่ำเขำจะหลบหนีไปนั้นยอมปฏิบัติต่อเขำด้วยควำมรุนแรงน้อยลงแต่ว่ำเขำยังคง<br />
ถูกขังอยู่ในคุกต่อเป็ นเวลำหนึ่งปี {GC 110.2} {GCth17 92.2}<br />
กำรตำยของฮัสไม่ประสบผลตำมที่เหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีคำดหวังไว้กำรละเมิดกำรคุ้มครองควำมป<br />
ลอดภัยของเขำก่อให้เกิดกระแสควำมโกรธแค้นและเพื่อเป็ นแนวทำงที่ปลอดภัยกว่ำสภำจึงตัดสินใจบังคับ<br />
เจอโรมีให้ถอนควำมเชื่อแทนที่จะน ำเขำไปเผำเจอโรมีถูกน ำมำปรำกฏตัวต่อที่ประชุมสภำและเสนอทำงเ<br />
ลือกให้เขำกลับควำมเชื่อหรือตำยที่หลักเผำทั้งเป็ นควำมตำยตั้งแต่เริ่มแรกของกำรกักขังน่ำจะเป็ นควำม<br />
เมตตำเมื่อเปรียบเทียบกับควำมทุกข ์ทรมำนอันน่ำกลัวที่เขำได้รับแต่บัดนี้เขำอ่อนแอลงไปมำกจำกโรคภั<br />
ยไข้เจ็บควำมโหดของสภำพห้องขังและกำรทรมำนจำกควำมกังวลและควำมตื่นตระหนกกำรเหินห่ำงจำก<br />
มิตรสหำยและท้อแท้จำกเรื่องควำมตำยของฮัสควำมแข็งแกร่งของเจอโรมีจ ำต้องหลีกทำงให้เขำยินยอมเ<br />
ข้ำมอบตัวต่อสภำปฏิญำณตัวเองที่จะยึดควำมเชื่อของคำทอลิกไว้และยอมรับมติของสภำที่ประณำมค ำส<br />
อนของไวคลิฟและฮัสคัดค้ำน “ควำมจริงบริสุทธิ์” ที่พวกเขำเคยสอน Ibid. เล่มที่ 2 หน้ำ 141 {GC<br />
111.1} {GCth17 93.1}<br />
ด้วยกำรกระท ำเช่นนี้เจอโรมียอมให้เสียงของจิตส ำนึกเงียบไปและหลุดพ้นจำกวำระสุดท้ำยของเขำแต่<br />
ในควำมโดดเดี่ยวของคุกใต้ดินเขำมองเห็นสิ่งที่เขำท ำลงไปได้ชัดเจนมำกยิ่งขึ้นเขำคิดถึงควำมกล้ำหำญ<br />
และควำมซื่อสัตย ์ของฮัสและใคร่ครวญเปรียบเทียบกับกำรปฏิเสธควำมจริงของตนเองเขำนึกตรึกตรองถึ<br />
งพระอำจำรย ์ที่เขำเองปฏิญำณว่ำจะรับใช ้และพระผู้ทรงทนทุกข ์ต่อควำมมรณำบนกำงเขนเพื่อเขำก่อน<br />
ที่เขำจะถอนควำมเชื่อเขำพบแรงปลอบประโลมหนุนใจท่ำมกลำงควำมทุกข ์ยำกทั ้งหมดของเขำภำยใต้ค<br />
วำมคุ้มครองของพระเจ้ำแต่บัดนี้ควำมเศร ้ำเสียใจและควำมสงสัยทรมำนจิตวิญญำณของเขำเขำรู ้ดีว่ำเข<br />
ำจะต้องถูกบังคับให้ถอนควำมเชื่ออื่นๆอีกก่อนที่เขำจะบรรลุสันติภำพกับโรมเส้นทำงที่เขำก ำลังเดินไปนี้จ<br />
ะสิ้นสุดลงที่กำรละทิ้งควำมเชื่ออย่ำงสิ้นเชิงเขำจึงตัดสินใจอย่ำงแน่วแน่ว่ำเพียงเพื่อหลบหนีควำมทุกข ์ทร<br />
มำนชั ่วระยะเวลำสั้นๆเขำไม่ควรปฏิเสธพระเจ้ำของเขำ {GC 111.2} {GCth17 93.2}<br />
ไม่นำนต่อมำเขำก็ถูกน ำมำปรำกฏตัวต่อสภำกำรยอมจ ำนนของเขำไม่ได้สร ้ำงควำมพึงพอใจแก่คณะ<br />
ผู้พิพำกษำควำมกระหำยเลือดที่เพิ่มขึ้นอย่ำงแรงจำกกำรตำยของฮัสนั้นร ้องถำมหำเหยื่อรำยใหม่เจอโรมี<br />
86
จะรักษำชีวิตของเขำได้ด้วยกำรสละทิ้งควำมจริงทั้งหมดเท่ำนั้นแต่เขำตัดสินใจแล้วว่ำจะยืนยันควำมเชื่อ<br />
ของเขำและยอมพลีชีพตำมพี่ชำยของเขำเข้ำสู่เปลวเพลิง {GC 112.1} {GCth17 93.3}<br />
เขำประกำศยกเลิกกำรถอนควำมเชื่อครั้งก่อนและในขณะที่เป็ นคนใกล้ตำยเขำเรียกร ้องอย่ำงขึงขังข<br />
อโอกำสต่อสู้แก้ข้อกล่ำวหำพระรำชำคณะกลัวผลกระทบจำกค ำแก้ต่ำงของเขำจึงยืนกรำนว่ำเขำควรรับ<br />
รองหรือปฏิเสธควำมจริงของข้อกล่ำวหำเขำเท่ำนั้นเจอโรมีประท้วงควำมโหดร ้ำยและควำมอยุติธรรมเช่น<br />
นี้เขำกล่ำวว่ำ“เป็ นเวลำสำมร ้อยสี่สิบวันที่ท่ำนได้กักขังข้ำพเจ้ำไว้ในคุกมืดอันน่ำกลัวท่ำมกลำงควำมสก<br />
ปรกเหม็นคลุ้งสำบคำวและขำดแคลนแทบทุกสิ่งแล้วท่ำนก็น ำข้ำพเจ้ำออกมำให้ยืนอยู่ต่อหน้ำท่ำนท่ำนย<br />
อมฟังแต่ศัตรูแห่งควำมตำยของข้ำพเจ้ำเพียงฝ่ ำยเดียวท่ำนปฏิเสธที่จะฟังข้ำพเจ้ำ.....หำกท่ำนเป็ นคนฉ<br />
ลำดอย่ำงแท้จริงและเป็ นแสงสว่ำงของโลกจงระวังตัวอย่ำท ำบำปต่อควำมยุติธรรมส ำหรับตัวข้ำพเจ้ำแล้ว<br />
ข้ำพเจ้ำเป็ นเพียงคนอ่อนแอที่ต้องตำยชีวิตของข้ำพเจ้ำนั้นมีควำมส ำคัญเพียงน้อยนิดและที่ข้ำพเจ้ำร ้อง<br />
ขอท่ำนอย่ำท ำกำรตัดสินอย่ำงไม่ยุติธรรมนั ้นข้ำพเจ้ำพูดเพื่อท่ำนมำกกว่ำพูดเพื่อตนเอง” Ibid. เล่มที่ 2<br />
หน้ำที่ 146, 147 {GC 112.2} {GCth17 93.4}<br />
ในที่สุดเขำก็ได้ตำมที่ขอต่อหน้ำผู้พิพำกษำทั ้งหลำยเจอโรมีคุกเข่ำลงและอธิษฐำนทูลขอพระวิญญำ<br />
ณของพระเจ้ำทรงควบคุมควำมคิดและค ำพูดของเขำเพื่อเขำจะไม่พูดสิ่งอื่นใดที่ตรงข้ำมกับควำมจริงหรื<br />
อไม่คู่ควรกับพระอำจำรย ์ของเขำส ำหรับเขำแล้วพระสัญญำของพระเจ้ำที่ประทำนแก่สำวกยุคแรกนั้นได้<br />
ส ำเร็จแล้วคนเขำ<br />
“จะมอบพวกท่ำนให้เจ้ำเมืองและกษัตริย ์เพรำะเรำ……อย่ำกังวลว่ำจะพูดอะไรหรืออย่ำงไรเพรำะเมื่อถึงเวล<br />
ำนั้นค ำที่พวกท่ำนจะพูดนั้นพระเจ้ำจะประทำนแก่พวกท่ำนเพรำะว่ำผู้ที่พูดไม่ใช่ตัวท่ำนเองแต่เป็ นพระวิ<br />
ญญำณแห่งพระบิดำของพวกท่ำนผู้ตรัสผ่ำนท่ำน” มัทธิว 10:18-20 {GC 112.3} {GCth17 94.1}<br />
ค ำพูดของเจอโรมีสร ้ำงควำมประหลำดใจและควำมชื่นชมแม้ในหมู่ศัตรูของเขำเขำถูกกักขังไว้ในคุกใ<br />
ต้ดินที่มืดทั้งปีไม่มีโอกำสอ่ำนหรือแม้แต่เห็นในสภำพที่ทุกข ์ระทมทำงกำยและหวั ่นวิตกทำงจิตใจแต่ถึงกร<br />
ะนั้นเขำยังน ำเสนอค ำโต้แย้งของเขำได้อย่ำงชัดเจนและด้วยพลังรำวกับว่ำเขำมีโอกำสศึกษำอย่ำงไม่ว่ำง<br />
เว้นเขำชี้ให้ผู้ฟังมองดูคนบริสุทธิ์ของพระเจ้ำเรียงรำยเป็ นแถวยำวที่ถูกผู้พิพำกษำไร ้ควำมยุติธรรมตัดสิ<br />
นประหำรในคนแทบทุกรุ่นผู้ที่แสวงหำกำรยกระดับจิตวิญญำณของประชำชนในรุ่นของตนต้องถูกประณ<br />
ำมและถูกก ำจัดออกไปแต่ในเวลำต่อมำกลับพิสูจน์ให้เห็นว่ำสมควรได้รับเกียรติพระคริสตเองทรงถูกตัดสิ<br />
์<br />
นเป็ นผู้ร ้ำยณบัลลังก ์ศำลที่ไม่ชอบธรรม {GC 112.4} {GCth17 94.2}<br />
ในกำรถอนควำมเชื่อของเขำครั้งนั้นเจอโรมีเห็นชอบกับควำมยุติธรรมของกำรตัดสินประหำรฮัสบัดนี้<br />
เขำประกำศกำรส ำนึกผิดในกำรกระท ำของเขำและเป็ นพยำนให้กับควำมบริสุทธิ์และควำมเป็ นคนศักดิ์สิ<br />
ทธิ์ของผู้ที่ยอมสังเวยชีพเพื่อพระเจ้ำท่ำนนั้นเขำพูดว่ำ“ข้ำพเจ้ำรู ้จักท่ำนเป็ นอย่ำงดีตั ้งแต่เด็กท่ำนเป็ นบุ<br />
คคลที่ประเสริฐคนหนึ่งเป็ นคนเที่ยงธรรมและคนบริสุทธิ์ท่ำนถูกตัดสินประหำรทั้งๆที่ไม่มีควำมผิด……..ข้<br />
ำพเจ้ำเองก็เช่นกันพร ้อมที่จะตำยข้ำพเจ้ำจะไม่หดหัวถอยกลับไปต่อหน้ำควำมทรมำนที่ศัตรูและพยำนเท็<br />
จจัดเตรียมไว้ให้ข้ำพเจ้ำซึ่งสักวันหนึ่งคนเหล่ำนี้จะต้องรำยงำนกำรกระท ำของตนเองต่อเบื้องพระพักตร ์ข<br />
87
องพระเจ้ำยิ่งใหญ่ผู้ซึ่งไม่มีสิ่งใดสำมำรถลวงได้” Bonnechose เล่มที่ 2 หน้ำที่ 151 {GC<br />
113.1} {GCth17 94.3}<br />
เจอโรมีกล่ำวต่อในกำรต ำหนิตนเองที่ปฏิเสธควำมจริงว่ำ“ในบรรดำควำมบำปผิดที่ข้ำพเจ้ำท ำไปตั้งแ<br />
ต่วัยเยำวเป็ ์ นต้นมำไม่มีควำมผิดใดที่สร ้ำงควำมทุกข ์ใจมำกและท ำให้ข้ำพเจ้ำเสียใจอย่ำงแสนสำหัสเท่ำกั<br />
บสิ่งที่ข้ำพเจ้ำท ำไปในสถำนที่เลวร ้ำยแห่งนี้เมื่อข้ำพเจ้ำเห็นชอบด้วยกับค ำพิพำกษำโทษแสนชั ่วช ้ำที่ตั<br />
ดสินต่อไวคลิฟและยอห ์นฮัสผู้พลีชีพอันศักดิ์สิทธิ์ผู้เป็ นทั้งอำจำรย ์และมิตรของข้ำพเจ้ำถูกแล้วครับข้ำพเ<br />
จ้ำขอสำรภำพจำกใจและขอประกำศด้วยควำมรู ้สึกขยะแขยงว่ำข้ำพเจ้ำหวำดกลัวต่อควำมตำยอย่ำงน่ำ<br />
อับอำยจนได้ประณำมค ำสอนของพวกเขำดังนั้นข้ำพเจ้ำจึงทูลขอวิงวอน……พระเจ้ำผู้ยิ่งใหญ่ขอทรงโปร<br />
ดเมตตำอภัยบำปของข้ำพเจ้ำผู้ไม่คู่ควรจะได้รับโดยเฉพำะแก่บำปครั้งนี้ซึ่งเป็ นบำปเลวร ้ำยที่สุด”เขำชี้ไ<br />
ปยังผู้พิพำกษำทั้งหลำยและพูดอย่ำงหนักแน่นว่ำ“ท่ำนตัดสินประหำรไวคลิฟและยอห ์นฮัสไม่ใช่เพรำะท่ำ<br />
นทั้งสองสั ่นคลอนหลักค ำสอนของคริสตจักรแต่เพียงเพรำะท่ำนทั้งสองประณำมเรื่องอื้อฉำวของพฤติกร<br />
รมที่กระท ำออกมำจำกคณะสงฆ์ในควำมหรูหรำฟุ ่ มเฟือยควำมยโสและควำมชั ่วของบรรดำพระรำชำคณ<br />
ะและบำทหลวงทั้งหลำยสิ่งที่พวกเขำยืนยันเห็นพ้องต้องกันและไม่อำจกลบเกลื่อนได้ข้ำพเจ้ำก็ขอคิดและ<br />
ประณำมเช่นเดียวกับพวกเขำด้วย” {GC 113.2} {GCth17 95.1}<br />
ค ำพูดของเขำถูกขัดจังหวะพระรำชำคณะทั้งหลำยโกรธจนตัวสั ่นร ้องขึ้นมำว่ำ“เรำต้องกำรข้อพิสูจน์อื่<br />
นใดอีกเรำเห็นกับตำแล้วว่ำคนนอกรีตนี้ดื้อรั้นที่สุด” {GC114.1} {GCth17 95.2}<br />
โดยไม่สะทกสะท้ำนต่อควำมโผงผำงรุนแรงเจอโรมีเปล่งเสียงต่อไปว่ำ“อะไรกันนะท่ำนคิดว่ำข้ำพเจ้ำกลั<br />
วควำมตำยหรือท่ำนกักขังข้ำพเจ้ำมำหนึ่งปีในคุกมืดที่น่ำกลัวน่ำขยะแขยงกว่ำควำมตำยเสียอีกท่ำนปฏิ<br />
บัติอย่ำงทำรุณโหดร ้ำยต่อข้ำพเจ้ำมำกกว่ำที่ท ำกับคนชำวเติร ์กคนยิวหรือคนนอกศำสนำและเนื้อหนังข<br />
องข้ำพเจ้ำเปื่อยเน่ำหลุดออกจำกกระดูกทั้งเป็ นและกระนั้นข้ำพเจ้ำไม่เคยบ่นเพรำะควำมยุ่งยำกที่โศกเศ<br />
ร ้ำกลำยเป็ นคนเข้มแข็งทำงใจและทำงจิตวิญญำณแต่ข้ำพเจ้ำอดไม่ได้ที่ต้องแสดงควำมประหลำดใจต่อร<br />
ะดับควำมป่ ำเถื่อนที่ท่ำนกระท ำต่อคริสเตียนคนหนึ่ง” Ibid. เล่มที่ 2 หน้ำ 151-153 {GC<br />
114.2} {GCth17 95.3}<br />
อำรมณ์โกรธแค้นฉุนเฉียวปะทุขึ้นมำอีกครั้งหนึ่งแล้วพวกเขำก็น ำเจอโรมีกลับไปยังห้องขังอย่ำงเร่งด่ว<br />
นแต่ถึงกระนั้นค ำพูดของเขำส่งผลอย่ำงแรงต่อควำมคิดของบำงคนที่อยู่ในที่ประชุมในวันนั้นและปรำรถ<br />
นำที่จะช่วยชีวิตของเจอโรมีเจ้ำหน้ำที่ชั้นผู้ใหญ่ของคริสตจักรมำเยี่ยมเขำและขอให้เขำมอบตัวยอมต่อส<br />
ภำเสนอโอกำสสดใสที่สุดให้แก่เขำเพื่อเป็ นรำงวัลของกำรประกำศเลิกต่อต้ำนโรมแต่เช่นเดียวกับพระอำจ<br />
ำรย ์ของเขำเมื่อทรงได้รับข้อเสนอควำมเกรียงไกรฝ่ ำยโลกเจอโรมียังคงยืนหยัดมั ่นคงอย่ำงไม่สั ่นคลอน<br />
{GC 114.3} {GCth17 95.4}<br />
เขำพูดว่ำ“พิสูจน์ให้ข้ำพเจ้ำเห็นจำกพระค ำอันศักดิ์สิทธิ์ว่ำข้ำพเจ้ำผิดแล้วข้ำพเจ้ำก็จะบอกเลิก”<br />
{GC 114.4} {GCth17 95.5}<br />
88
ผู้ล่อลวงคนหนึ่งพูดว่ำ“พระค ำศักดิ์สิทธิ์ท ำได้ทุกอย่ำงนอกจำกที่จะเอำมำพิพำกษำคนใครจะเข้ำใจข้<br />
อเขียนได้จนกว่ำคริสตจักรจะแปลควำมหมำยแล้ว” {GC 114.5} {GCth17 95.6}<br />
เจอโรมีตอบว่ำ“ประเพณีของมนุษย ์ที่สืบกันต่อๆมำมีคุณค่ำของควำมเชื่อมำกกว่ำพระกิตติคุณของพ<br />
ระผู้ช่วยให้รอดของเรำหรือเปำโลไม่ได้วิงวอนผู้ที่ได้จดหมำยของท่ำนให้ฟังประเพณีของมนุษย ์แต่กล่ำวว่<br />
ำให้ ‘ค้นหำพระคัมภีร’” ์ {GC 114.6} {GCth17 96.1}<br />
ค ำตอบร ้องดังขึ้นมำว่ำ“คนนอกรีตข้ำพเจ้ำเสียใจที่ได้อ้อนวอนเธอมำนำนเช่นนี้ข้ำพเจ้ำเห็นแล้วว่ำเธ<br />
อมีมำรอ้อนวอนอยู่ข้ำงตัวเธอ” Wylie เล่มที่ 3 บทที่ 10 {GC 114.7} {GCth17 96.2}<br />
ต่อมำไม่นำนค ำตัดสินประหำรได้ตกมำถึงเขำเขำถูกน ำไปยังจุดเดียวกับที่ฮัสสังเวยชีพเขำร ้องเพลงใ<br />
นระหว่ำงที่เดินทำงไปสีหน้ำของเขำแจ่มใสด้วยควำมชื่นชมยินดีและมีสันติสุขสำยตำของเขำมุ่งอยู่ที่พระ<br />
คริสต ์และส ำหรับเขำแล้วควำมตำยไม่ได้ท ำให้เขำหวำดกลัวอีกต่อไปเมื่อเพชรฆำตประหำรจะมำจุดไฟที่ก<br />
องเพลิงก้ำวเข้ำมำยืนอยู่ข้ำงหลังของเขำผู้สังเวยชีพร ้องอุทำนขึ้นมำว่ำ<br />
“เดินมำข้ำงหน้ำอย่ำงกล้ำหำญเถิดจุดไฟต่อหน้ำข้ำพเจ้ำเลยหำกข้ำพเจ้ำกลัวตำยข้ำพเจ้ำคงจะไม่มำยื<br />
นอยู่ที่นี่” {GC 114.8} {GCth17 96.3}<br />
ขณะที่เปลวเพลิงลุกอยู่รอบตัวของเขำค ำพูดสุดท้ำยของเขำเป็ นค ำอธิษฐำน“พระองคเจ้ำข้ำพระบิดำ<br />
์<br />
เจ้ำผู้ยิ่งใหญ่โปรดทรงเมตตำข้ำพระองค ์และอภัยบำปของข้ำพระองคเพรำะพระองค ์<br />
์ทรงทรำบว่ำข้ำพระอ<br />
งค ์รักควำมจริงของพระองค ์ตลอดมำ” Bonnechose เล่มที่ 2 หน้ำ 168<br />
เสียงของเขำเงียบไปและริมฝีปำกยังขยับอธิษฐำนต่อไปเมื่อไฟท ำหน้ำที่ของมันแล้วเถ้ำถ่ำนของผู้สังเว<br />
ยชีพพร ้อมดินที่ติดกับเถ้ำถูกเก็บรวบรวมขึ้นมำไปโปรยลงในแม่น ้ำไรน์เหมือนเช่นที่ท ำกับเถ้ำของฮัส<br />
{GC 115.1} {GCth17 96.4}<br />
ผู้ถือคบเพลิงที่ซื่อสัตย ์ของพระเจ้ำต่ำงพินำศไปเช่นนี้แต่ควำมกระจ่ำงแห่งควำมจริงที่พวกเขำประกำ<br />
ศซึ่งเป็ นแสงสว่ำงแห่งควำมกล้ำหำญของพวกเขำไม่มีสิ่งใดจะมำดับได้เช่นเดียวกับที่มนุษย ์ไม่อำจลองห<br />
มุนดวงอำทิตย ์ให้ถอยหลังกลับทำงเดินของมันเพื่อห้ำมฟ้ ำวันใหม่ที่ก ำลังมำถึงโลก<br />
115.2} {GCth17 96.5}<br />
กำรประหำรฮัสจุดประกำยเปลวเพลิงแห่งควำมโกรธแค้นและควำมหวำดกลัวในประเทศโบฮีเมียคนทั ่ว<br />
ทั้งประเทศรู ้สึกได้ว่ำเขำตกเป็ นเหยื่อของควำมผูกพยำบำทของบำทหลวงและกำรทรยศของจักรพรรดิฮัส<br />
ได้รับกำรขนำนนำมว่ำครูที่ซื่อสัตย ์ผู้สอนควำมจริงและสภำซึ่งสั ่งประหำรเขำถูกตั้งข้อหำด้วยควำมผิดฐ<br />
ำนกระท ำกำรฆำตกรรมบัดนี้ค ำสอนของเขำดึงดูดควำมสนใจได้มำกขึ้นกว่ำก่อนโดยค ำสั ่งของพระสันตะ<br />
ปำปำงำนเขียนของไวคลิฟถูกน ำไปเผำแต่บัดนี้ส่วนที่หลุดรอดจำกกำรท ำลำยก็ถูกน ำขึ้นจำกที่หลบซ่อ<br />
นและศึกษำร่วมกับพระคัมภีร ์หรือตำมแต่ส่วนที่ประชำชนจะได้มำและน ำคนมำกมำยเข้ำมำต้อนรับกำรป<br />
ฏิรูปควำมเชื่อ {GC 115.3} {GCth17 96.6}<br />
{GC<br />
89
พวกฆำตกรของฮัสไม่ได้ยืนสงบนิ่งมองดูควำมส ำเร็จในสิ่งที่ท ำไปพระสันตะปำปำและจักรพรรดิจับมือ<br />
กันร่วมบดขยี้ขบวนกำรเคลื่อนไหวและกองทัพของจักรพรรดิซีจิสมันด ์ก็บุกกระหน ่ำใส่ประเทศโบฮีเมีย<br />
{GC 115.4} {GCth17 97.1}<br />
แต่มีผู้ปลดปล่อยคนหนึ่งได้เกิดขึ้นมำซิสก้ำเป็ นหนึ่งในแม่ทัพที่มีควำมสำมำรถที่สุดและเป็ นผู้น ำของ<br />
ประเทศโบฮีเมียในยุคนั้นสำยตำของเขำเกิดบอดสนิทไม่นำนหลังจำกสงครำมเปิดฉำกด้วยควำมวำงใจใน<br />
กำรทรงช่วยของพระเจ้ำและควำมชอบธรรมของอุดมกำรณ์ของพวกเขำชนชำตินั้นได้ร่วมใจกันต่อต้ำน<br />
กองทัพยิ่งใหญ่ที่โหมกระหน ่ำลงมำใส่พวกเขำครั้งแล้วครั้งเล่ำจักรพรรดิรวบรวมกองทหำรที่สดใหม่ขึ้นม<br />
ำเพื่อบุกประเทศโบฮีเมียเพียงเพื่อได้รับกำรขับไล่กลับออกไปอย่ำงน่ำอับอำยชำวฮัสนิยม [Hussite<br />
ผู้ติดตำมและเชื่อค ำสอนของฮัส]<br />
ถูกปลูกฝังให้อยู่เหนือกำรกลัวควำมตำยและไม่มีสิ่งใดจะมำขัดขวำงพวกเขำได้หลำยปีหลังจำกสงครำมเ<br />
ปิดฉำกซิสก้ำผู้กล้ำหำญตำยแต่โปรโดปิอูสเข้ำมำรับหน้ำที่แทนเขำเป็ นนำยพลที่มีควำมกล้ำหำญและค<br />
วำมสำมำรถที่เท่ำเทียมกันและในบำงด้ำนเป็ นผู้น ำที่มีควำมสำมำรถมำกกว่ำ {GC 116.1} {GCth17<br />
97.2}<br />
เมื่อศัตรูของชำวโบฮีเมียได้ข่ำวถึงกำรตำยของนักสู้ตำบอดเห็นว่ำเป็ นโอกำสดีที่จะเอำคืนสิ่งที่สูญเสีย<br />
ไปบัดนี้พระสันตะปำปำประกำศท ำสงครำมครูเสด [Crusade War สงครำมศำสนำ]<br />
กับผู้ติดตำมที่เชื่อฮัสและอีกครั้งหนึ่งกองก ำลังขนำดมหึมำถูกส่งมำจู่โจมประเทศโบฮีเมียแต่พวกเขำต้อง<br />
ประสบกับควำมพ่ำยแพ้แล้วก็มีกำรประกำศท ำสงครำมครูเสดอีกครั้งหนึ่งทุกประเทศทั ่วยุโรปที่อยู่ภำยใต้<br />
อ ำนำจของระบอบเปปำซีมีกำรรณรงค ์กองก ำลังเงินทองและอำวุธสงครำมผู้คนมำกมำยวิ่งเข้ำมำซบใต้ธ<br />
งชัยของระบอบเปปำซีเพื่อรับประกันว่ำในที่สุดจะก ำจัดคนนอกรีตที่เป็ นสำวกของฮัสไปได้ด้วยควำมมั ่นใ<br />
จในชัยชนะกองก ำลังขนำดใหญ่บุกเข้ำประเทศโบฮีเมียประชำชนรวมพลังเพื่อต่อต้ำนผู้บุกรุกกองทหำรส<br />
องฝ่ ำยมุ่งหน้ำเดินทัพเข้ำหำกันจนประชิดแม่น ้ำเพียงสำยเดียวที่กั้นขวำงระหว่ำงพวกเขำ“พวกกองทหำ<br />
รครูเสดมีก ำลังที่เหนือกว่ำแต่แทนที่พวกเขำจะบุกข้ำมแม่น ้ำไปและปิดฉำกกำรสู้รบกับชำวฮัสนิยมซึ่งต้อ<br />
งเดินทำงมำไกลพวกเขำได้แต่ยืนจ้องมองนักสู้เหล่ำนั้น” Wylie เล่มที่ 3 บทที่ 17<br />
แล้วทันใดนั้นควำมหวำดกลัวลึกลับปะทุขึ้นท่ำมกลำงพวกเขำโดยที่ไม่ได้เข้ำจู่โจมแม้สักครั้งเดียวกองก ำ<br />
ลังยิ่งใหญ่แตกกระจำยประหนึ่งมีอ ำนำจที่ตำเปล่ำมองไม่เห็นเข้ำมำขับไล่ทหำรชำวฮัสนิยมตำมสังหำรกอ<br />
งทหำรที่มำบุกได้เป็ นจ ำนวนมำกพวกเขำไล่ตำมผู้หลบหนีไปและยึดทรัพย ์ไว้มำกมำยสงครำมครั ้งนี้แทน<br />
ที่จะท ำให้ยำกจนกลับสร ้ำงควำมร ่ำรวยให้แก่ชำวโบฮีเมีย {GC 116.2} {GCth17 97.3}<br />
สองสำมปีต่อมำภำยใต้กำรน ำของพระสันตะปำปำองค ์ใหม่มีกำรท ำสงครำมครูเสดขึ้นอีกครั้งเหมือนเ<br />
ช่นครั้งก่อนๆมีกำรเกณฑ ์ชำยหญิงจำกประเทศในยุโรปภำยใต้กำรปกครองของระบอบเปปำซีมีกำรยื่นเส<br />
นอรำงวัลตอบแทนให้แก่ผู้ที่เข้ำร่วมกิจกรรมอันตรำยนี้สัญญำจะให้อภัยควำมผิดร ้ำยแรงที่สุดอย่ำงสมบูร<br />
ณ์แก่นักรบครูเสดทุกคนทุกคนที่ตำยในสงครำมจะได้กำรตอบแทนอย่ำงอุดมในสวรรค ์และผู้ที่รอดมำจะไ<br />
ด้รับเกียรติยศและทรัพย ์สมบัติที่ได้จำกกำรสู้รบอีกครั้งหนึ่งกองก ำลังทหำรมหึมำได้เข้ำร่วมและเดินข้ำม<br />
ชำยแดนเข้ำไปในประเทศโบฮีเมียกองก ำลังของชำวฮัสนิยมถอยกรูดต่อหน้ำพวกเขำปล่อยให้ผู้บุกรุกถ<br />
90
ล ำลึกเข้ำไปในประเทศและลวงให้พวกเขำคิดว่ำได้รับชัยชนะแล้วในที่สุดกองก ำลังทหำรของนำยพลโปรโ<br />
ดปิอูสปักหลักอยู่กับที่แล้วกลับตัวหันหน้ำเข้ำหำศัตรูรุกหน้ำเข้ำประจัญบำนบัดนี้ชำวครูเสดจึงค้นพบคว<br />
ำมผิดพลำดของตนเองพวกเขำเก็บตัวอยู่ในค่ำยคอยกำรจู่โจมเมื่อเสียงกระหึ่มของกองก ำลังรุกหน้ำเข้ำ<br />
มำใกล้แม้ก่อนที่จะมองเห็นชำวฮัสนิยมพวกเขำแตกตื่นด้วยควำมหวำดกลัวเจ้ำชำยนำยพลและทหำรธร<br />
รมดำละทิ้งยุทธภัณฑ ์และวิ่งหนีไปทั ่วสำรทิศผู้แทนของระบอบเปปำซีที่เป็ นหัวหน้ำกำรบุกครั้งนี้พยำยำม<br />
รวบรวมกองก ำลังที่แตกตื่นและไร ้ระเบียบแต่กลับไร ้ผลแม้เขำจะพยำยำมอย่ำงถึงที่สุดแล้วก็ตำมทีแม้แต่ตั<br />
วเขำเองก็ยังถูกกวำดต้อนไปในกลุ่มผู้หลบหนีเมื่อควำมชุลมุนวุ่นวำยสิ้นสุดลงและอีกครั้งหนึ่งทรัพย ์สินที่<br />
ทิ้งไว้ตกอยู่ในก ำมือของผู้ชนะ {GC 116.3} {GCth17 98.1}<br />
ด้วยลักษณะเช่นนี้เป็ นครั้งที่สองที่กองก ำลังมหึมำซึ่งรวบรวมจัดส่งโดยประเทศมหำอ ำนำจต่ำงๆในยุโร<br />
ปและประกอบด้วยชำยฉกรรจ ์นักสู้กล้ำหำญที่ผ่ำนกำรฝึกมำแล้วรวมทั ้งเพียบพร ้อมด้วยอำวุธต้องหลบห<br />
นีโดยที่ยังไม่ทันเป็ นฝ่ ำยโจมตีแม้แต่ครั้งเดียวต่อหน้ำกองก ำลังของประเทศอ่อนแอเล็กๆเหตุกำรณ์เช่นนี้<br />
ส ำแดงให้เห็นถึงอ ำนำจของพระเจ้ำผู้บุกรุกถูกจู่โจมด้วยควำมกลัวซึ่งมีฤทธำนุภำพเหนือธรรมชำติพระอ<br />
งค ์ผู้ทรงเอำชนะกองก ำลังทหำรขนำดใหญ่ของฟำโรห ์ที่ทะเลแดงผู้ทรงกระท ำให้กองทหำรของชำวมีเดีย<br />
นหลบหนีต่อหน้ำกิเดโอนและนักสู้สำมร ้อยคนผู้ทรงกระท ำให้กองก ำลังของชำวอำซีเรียนที่ยโสสยบลงชั ่ว<br />
ข้ำมคืนทรงยื่นพระหัตถ ์ออกมำอีกครั ้งเพื่อต่อสู้อ ำนำจของผู้กดขี่“เขำทั้งหลำยจะอยู่ที่นั ่นอย่ำงหวำดกลั<br />
วยิ่งนักหวำดกลัวอย่ำงที่ไม่เคยเป็ นเพรำะพระเจ้ำจะทรงกระจำยกระดูกของคนที่ตั้งค่ำยสู้เจ้ำเจ้ำจะท ำให้<br />
พวกเขำอับอำยเพรำะพระเจ้ำทรงปฏิเสธเขำ” สดุดี 53:5 {GC 117.1} {GCth17 98.2}<br />
ผู้น ำระบอบเปปำซีถอดใจที่จะเอำชนะด้วยกำรต่อสู้ในที่สุดจึงเข้ำหำด้วยวิธีทำงกำรทูตพวกเขำใช ้วิธีป<br />
ระนีประนอมท ำเป็ นว่ำยอมให้ชำวโบฮีเมียมีเสรีภำพทำงจิตส ำนึกแต่แท้จริงได้ทรยศให้พวกเขำเข้ำสู่อ ำนำ<br />
จของโรมชำวโบฮีเมียระบุหัวข้อส ำคัญสี่ประกำรเพื่อเป็ นเงื่อนไขสันติภำพกับโรมคือกำรมีเสรีภำพในกำรเ<br />
ทศน์ค ำสอนของพระคัมภีร ์สิทธิของทั ่วทั้งคริสตจักรที่จะรับขนมปังและเหล้ำองุ่นในพิธีศีลมหำสนิทและใช ้<br />
ภำษำแม่ในกำรนมัสกำรกำรละเว้นบุคคลในต ำแหน่งฝ่ ำยสงฆ์จำกกำรรับหน้ำที่และต ำแหน่งใดๆทำงฝ่ ำยโ<br />
ลกและในกรณีของอำชญกรรมอ ำนำจตัดสินคดีของศำลกำรเมืองจะเหนือกว่ำของกำรฝ่ ำยสงฆ์และฝ่ ำย<br />
ฆรำวำสในที่สุดผู้มีอ ำนำจฝ่ ำยเปปำซี {GCth17 98.3}<br />
“เห็นด้วยที่จะให้กำรยอมรับเงื่อนไขสี่ข้อของชำวฮัสนิยมแต่สิทธิของกำรตีควำมเรื่องเหล่ำนี้ซึ่งหมำย<br />
ถึงกำรก ำหนดควำมส ำคัญที่แน่นอนจะต้องขึ้นอยู่กับสภำกล่ำวอีกนัยหนึ่งคือต้องขึ้นกับพระสันตะปำปำ<br />
และจักรพรรดิ” Wylie เล่มที่ 3 บทที่ 18<br />
มีกำรลงนำมในสนธิสัญญำซึ่งตั้งอยู่บนพื้นฐำนของเงื่อนไขเหล่ำนี้ในที่สุดโรมก็ได้สิ่งที่ตนเองต้องกำรซึ่ง<br />
พลำดจำกกำรใช ้ก ำลังด้วยวิธีเสแสร ้งและฉ้อฉลเพรำะเวลำที่ตีควำมหมำยข้อเขียนของฮัสเปรียบเทียบกั<br />
บพระคัมภีร ์โรมอยู่ในสถำนะที่จะบิดเบือนควำมหมำยเพื่อรองรับจุดประสงค ์ของตนเองได้ {GC<br />
118.1} {GCth17 99.1}<br />
มีคนกลุ่มใหญ่ในประเทศโบฮีเมียที่มองเห็นว่ำกำรกระท ำเช่นนี้ทรยศต่อเสรีภำพของพวกเขำพวกเขำ<br />
ไม่อำจให้กำรยินยอมกับสนธิสัญญำนี้ได้ควำมขัดแย้งและกำรแตกแยกจึงเกิดขึ้นก่อให้เกิดกำรต่อสู้และก<br />
91
ำรนองเลือดภำยในกันเองในกำรต่อสู้ครั ้งนี้นำยพลโปรโคปิอูสพ่ำยแพ้และประเทศโบฮีเมียสูญเสียเสรีภำพไ<br />
ป {GC 118.2} {GCth17 99.2}<br />
บัดนี้จักรพรรดิซีจิสมันด ์ผู้ทรยศฮัสและเจอโรมีได้ขึ้นครองรำชเป็ นกษัตริย ์ของประเทศโบฮีเมียและพร<br />
ะองค ์ทรงเดินหน้ำสถำปนำหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีขึ้นโดยไม่ค ำนึงถึงค ำปฏิญำณที่ใ<br />
ห้ไว้ว่ำจะค ้ำจุนสิทธิของชำวโบฮีเมียแต่พระองค ์ได้รับประโยชน์เพียงเล็กน้อยจำกกำรยอมอยู่ใต้กำรบังคั<br />
บบัญชำของโรมเป็ นเวลำยี่สิบปีที่ชีวิตของพระองค เต็มไปด้วยงำนตรำกตร ์<br />
ำและภัยอันตรำยกองทัพของพ<br />
ระองค ์ไร ้ประโยชน์และคลังสมบัติรั ่วไหลเนื่องจำกกำรต่อสู้ที่ยืดยำวและไร ้ผลและบัดนี้หลังจำกได้เสวยรำช<br />
สมบัติหนึ่งปีก็สิ้นพระชนม์ปล่อยให้อำณำจักรของพระองค ์จ่ออยู่บนขอบหลุมของสงครำมกลำงเมืองและ<br />
ทิ้งชื่อที่ตีตรำด้วยควำมอัปยศเป็ นมรดกให้แก่คนรุ่นหลัง {GC 118.3} {GCth17 99.3}<br />
ควำมวุ่นวำยควำมโกลำหลและกำรนองเลือดยืดเยื้อต่อไปอีกครั้งหนึ่งที่กองก ำลังต่ำงชำติรุกเข้ำไปใน<br />
ประเทศโบฮีเมียควำมไม่พอใจภำยในยังคงบั ่นทอนประเทศอย่ำงต่อเนื่องผู้ที่คงควำมซื่อสัตย ์ต่อพระกิตติคุ<br />
ณต้องตกอยู่ใต้กำรกดขี่ข่มเหงที่นองเลือด {GC 118.4} {GCth17 99.4}<br />
เช่นเดียวกับที่พี่น้องร่วมชำติในอดีตจับมือท ำพันธสัญญำกับโรมและซึมซับควำมผิดของเธอผู้ที่ยึดค<br />
วำมเชื่อโบรำณก็ได้รวมตัวกันก่อตั้งเป็ นคริสตจักรที่มีลักษณะเฉพำะโดยตั้งชื่อว่ำ “ยูไนเตดเบรเธรน”<br />
[United<br />
Brethren]<br />
กำรกระท ำนี้ชักน ำค ำสำปแช่งของทุกชนชั้นมำใส่พวกเขำแต่ถึงกระนั้นควำมมั ่นคงของคนเหล่ำนี้ไม่ยอ<br />
มสั ่นคลอนพวกเขำถูกกดดันให้ต้องหำที่หลบซ่อนในป่ ำและถ ้ำพวกเขำยังคงประชุมร่วมกันเพื่ออ่ำนพระว<br />
จนะของพระเจ้ำและเข้ำร่วมนมัสกำรพระองค ์ด้วยกัน {GC 119.1} {GCth17 99.5}<br />
โดยทำงผู้น ำสำส ์นที่ถูกส่งออกไปอย่ำงลับๆไปยังประเทศต่ำงๆพวกเขำเรียนรู ้จำกที่โน่นบ้ำงที่นี่บ้ำงว่ำ<br />
ยัง“มีผู้เชื่อควำมจริงกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยกระจัดกระจำยอยู่ตำมเมืองต่ำงๆซึ่งเป็ นเหยื่อของกำรกดขี่ข่มเหงเ<br />
ช่นเดียวกับพวกเขำและที่ใจกลำงเทือกเขำแอลป์ มีคริสตจักรโบรำณแห่งหนึ่งที่ยังคงยึดมั ่นอยู่ในรำกฐำน<br />
ของพระคัมภีร ์และต่อต้ำนกำรเทิดทูนบูชำควำมทุจริตของโรม”<br />
Wylie<br />
เล่มที่3บทที่19พวกเขำรับทรำบข่ำวลับนี้ด้วยควำมสุขใจอย่ำงเหลือล้นและเริ่มติดต่อสื่อสำรกับเหล่ำคริส<br />
เตียนชำววอลเดนซิส {GC 119.2} {GCth17 99.6}<br />
ชำวโบฮีเมียยืนหยัดอยู่ในพระกิตติคุณพวกเขำเฝ้ ำรอคอยให้ผ่ำนพ้นรำตรีแห่งกำรกดขี่ข่มเหงในชั ่วโ<br />
มงมืดมิดที่สุดพวกเขำคงอดทนเพ่งสำยตำไปยังขอบฟ้ ำเหมือนดั ่งผู้ที่เฝ้ ำรอเวลำรุ่งอรุณ<br />
“ชะตำกรรมของพวกเขำตกอยู่ในวันแห่งควำมเลวร ้ำยแต่……พวกเขำจ ำค ำพูดที่ฮัสกล่ำวเป็ นคนแรกแล<br />
ะย ้ำโดยเจอโรมีว่ำหนึ่งศตวรรษจะต้องหมุนมำบรรจบก่อนที่วันใหม่จะมำถึงค ำพูดนี้ที่ให้ไว้กับชำวตำโบไร<br />
ต ์ [Taborites คือผู้ปฏิรูปชำวฮัสนิยม]<br />
เป็ นเหมือนค ำพูดของโยเซฟที่ให้ไว้กับชนเผ่ำทั้งสิบสองที่ค่ำยกักกันทำสว่ำ“เรำจะตำยแล้วแต่พระเจ้ำจะเ<br />
สด็จมำเยี่ยมเยียนพวกท่ำนแน่ๆและจะพำออกไปจำกดินแดนนี้” Ibid. เล่มที่ 3 บทที่ 19 {GCth17<br />
99.7}<br />
92
ช่วงเวลำปิดท้ำยของศตวรรษที่สิบห้ำเป็ นพยำนให้กับกำรเติบโตขึ้นของคริสตจักรเบรเธรนอย่ำงช ้ำๆแ<br />
ต่มั ่นคงถึงแม้ว่ำพวกเขำจะอยู่ห่ำงไกลจำกกำรไม่ถูกรังควำนก็ตำมพวกเขำก็ยังคงมีโอกำสได้ชื่นชมกับก<br />
ำรพักผ่อนที่ค่อนข้ำงสงบบ้ำงเมื่อต้นศตววรษที่สิบหกเปิดฉำกขึ้นมำโบสถ ์ของพวกเขำในประเทศโบฮีเมี<br />
ยและโมรำเวียมีจ ำนวนถึงสองร ้อยแห่ง Ezra Hall Gillett, Life and Times of John Huss เล่มที่ 2<br />
หน้ำ 570<br />
ผู้ที่เหลืออยู่จ ำนวนน้อยนิดซึ่งหลุดพ้นจำกเปลวเพลิงและคมดำบได้ชื่นชมที่มีโอกำสเห็นฟ้ ำใหม่ซึ่งฮัสได้<br />
ท ำนำยไว้ล่วงหน้ำ” Wylie เล่ม 3 บทที่ 19 {GC 119.3} {GCth17 100.1}<br />
93
่<br />
บท 7 - ลูเธอร ์ตีตัวออกห่างจากโรม<br />
มำร ์ตินลูเธอร[Martin_Luther]ยืนอยู่ในแนวหน้ำสุดของบรรดำผู้ที่ได้รับกำรทรงเรียกให้น ์<br />
ำคริสตจัก<br />
รออกจำกควำมมืดของหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีเพื่อเข้ำสู่ควำมกระจ่ำงของควำมเชื่อ<br />
ที่บริสุทธิ์ยิ่งขึ้นเขำเป็ นคนกระตือรือร ้นมุ่งมั ่นภักดีไม่กลัวผู้ใดนอกจำกควำมย ำเกรงพระเจ้ำและไม่ยอมรั<br />
บรำกฐำนควำมเชื่อทำงศำสนำใดนอกจำกพระคัมภีร ์ลูเธอร เป็ ์ นบุคคลแห่งยุคในสมัยของเขำพระเจ้ำทรง<br />
บรรลุพระรำชกิจยิ่งใหญ่เพื่อกำรปฏิรูปคริสตจักรและเพื่อควำมกระจ่ำงแก่ชำวโลกโดยผ่ำนทำงเขำ{GC<br />
120.1} {GCth17 101.1}<br />
ดั ่งผู้ประกำศข่ำวประเสริฐรุ่นแรกลูเธอร เติบโตขึ้นจำกกลุ่มชนที่ยำกจนเขำใช ์<br />
้ชีวิตช่วงต้นในบ้ำนที่สม<br />
ถะของชำวนำชำวเยอรมันคนหนึ่งคุณพ่อของเขำท ำงำนตรำกตร ำทุกวันในฐำนะคนงำนเหมืองเพื่อให้ได้เ<br />
งินส ำหรับกำรศึกษำของเขำเขำตั้งใจให้ลูกเป็ นทนำยแต่พระเจ้ำทรงประสงค ์ให้เขำเป็ นผู้ก่อสร ้ำงในวิหำร<br />
ยิ่งใหญ่ซึ่งเติบใหญ่อย่ำงเชื่องช ้ำในหลำยศตวรรษที่ผ่ำนมำควำมยำกล ำบำกควำมอดอยำกและกำรอยู่ใน<br />
วินัยอย่ำงเคร่งครัดเป็ นโรงเรียนซึ่งพระปัญญำของพระเจ้ำเตรียมลูเธอร ์ส ำหรับงำนกำรรับใช ้ที่ส ำคัญยิ่งใน<br />
ชีวิตของเขำ {GC 120.2}<br />
คุณพ่อของลูเธอรเป็ ์ นคนที่มีควำมคิดมั ่นคงและว่องไวและมีอุปนิสัยที่เข้มแข็งอย่ำงแรงกล้ำซื่อสัตย ์มุ่ง<br />
มั ่นและซื่อตรงเขำจริงใจต่อควำมส ำนึกในหน้ำที่และปล่อยให้ผลลัพธ เป็ ์ นไปตำมที่ควรจะเป็ นควำมสำมำรถ<br />
ในกำรใช ้ดุลพินิจอย่ำงดีและบริสุทธิ์ของเขำท ำให้เขำมองระบบของนักบวชด้วยควำมคลำงแคลงใจเขำไม่<br />
พอใจอย่ำงมำกเมื่อลูเธอร ์ก้ำวเข้ำสู่ชีวิตนักบวชโดยไม่ได้รับอนุญำตจำกเขำและเวลำผ่ำนไปสองปีก่อนที่<br />
พ่อลูกจะคืนดีกันกระนั้นทัศนคติของเขำก็ยังคงเหมือนเดิม {GC 120.3} {GCth17 101.2}<br />
พ่อและแม่ของลูเธอร ์ให้ควำมสนใจต่อกำรศึกษำและกำรฝึกอบรมของลูกๆอย่ำงมำกพวกเขำบำกบั ่น<br />
สอนลูกเรื่องควำมรู ้ของพระเจ้ำและปฏิบัติตำมจริยธรรมอันดีของคริสเตียนบ่อยครั้งลูกชำยคนนี้จะได้ยิน<br />
ค ำอธิษฐำนของคุณพ่อดังขึ้นเพื่อเขำจะจดจ ำพระนำมของพระเจ้ำและสักวันหนึ่งจะช่วยเผยควำมจริงขอ<br />
งพระองค ์ให้กว้ำงไกลขึ้นด้วยชีวิตตรำกตร ำของพวกเขำที่พอจะเอื้อได้อย่ำงมีควำมสุขพ่อแม่ทั้งสองนี้จะใ<br />
ช ้ทุกโอกำสพัฒนำด้วยควำมกระตือรือร ้นเพื่อปลูกฝังศีลธรรมหรือปัญญำควำมพยำยำมของพวกเขำนั ้น<br />
จริงใจและอุตสำหะเพื่อเตรียมลูกๆส ำหรับชีวิตเคร่งครัดในศำสนำและเป็ นคนที่มีประโยชน์ด้วยอุปนิสัยที่มั<br />
นคงแน่วแน่และแข็งแกร่งบำงครั้งพวกเขำกวดขันมำกเกินไปแต่นักปฏิรูปเองแม้จะรู ้ตัวว่ำในบำงส่วนพวก<br />
เขำพลำดไปก็จริงอยู่แต่ก็ยังรู ้ว่ำกำรฝึกอบรมของพวกเขำเป็ นเรื่องที่เหมำะสมมำกกว่ำกำรต ำหนิ {GC<br />
121.1} {GCth17 101.3}<br />
ขณะอยู่ที่โรงเรียนซึ่งเขำเข้ำเรียนเมื่ออำยุยังน้อยนั้นลูเธอร ์ได้รับกำรปฏิบัติอย่ำงแข็งกร ้ำวจนถึงขั้นรุ<br />
นแรงพ่อแม่ของเขำยำกจนมำกจนในกำรเดินทำงจำกบ้ำนไปโรงเรียนต่ำงเมืองเขำจ ำเป็ นต้องขออำหำรด้<br />
วยกำรร ้องเพลงตำมบ้ำนและบ่อยครั้งที่เขำต้องทนกับควำมหิวแนวคิดทำงศำสนำอันน่ำเศร ้ำสลดและงมง<br />
ำยที่นิยมกันในเวลำนั้นท ำให้เขำกลัวเขำนอนลงในเวลำกลำงคืนด้วยหัวใจที่เศร ้ำสลดมองไปด้วยควำมหว<br />
ำดหวั ่นถึงอนำคตที่มืดมนและหวำดกลัวอยู่เสมอเมื่อคิดว่ำพระเจ้ำทรงเป็ นผู้เข้มงวดเป็ นผู้ตัดสินควำมที่ไ<br />
94
ม่ยอมผ่อนปรนเป็ นผู้ปกครองที่เกรี้ยวกรำดโหดเหี้ยมแทนที่จะเป็ นพระบิดำผู้ทรงพระเมตตำแห่งสรวงสวร<br />
รค ์ {GC 121.2} {GCth17 101.4}<br />
แต่กระนั้นภำยใต้ควำมผิดหวังมำกมำยและใหญ่หลวงลูเธอร ์มุ่งหน้ำบำกบั ่นรุกคืบหน้ำไปสู่มำตรฐำน<br />
ที่สูงทั้งฝ่ ำยศีลธรรมและควำมเป็ นเลิศทำงปัญญำซึ่งดึงดูดจิตวิญญำณของเขำเขำกระหำยควำมรู ้และลั<br />
กษณะควำมคิดที่จริงใจและปฏิบัติได้ของเขำนั้นน ำเขำให้ปรำรถนำสิ่งที่มั ่นคงและมีประโยชน์มำกกว่ำสิ่ง<br />
ที่มีไว้เพื่อโอ้อวดและผิวเผิน {GC 121.3} {GCth17 102.1}<br />
เมื่ออำยุได้สิบแปดปีลูเธอร เข้ำเรียนที่มหำวิทยำลัยเออร ์<br />
เฟิร ์ ์ทสภำพของเขำดีขึ้นและอนำคตสดใสกว่ำ<br />
ชีวิตในช่วงแรกเริ่มด้วยควำมมัธยัสถ ์และควำมขยันขันแข็งพ่อแม่ของเขำหำเงินได้พอที่จะเลี้ยงปำกเลี้ยง<br />
ท้องและให้กำรเลี้ยงดูตำมที่เขำต้องกำรและอิทธิพลของมิตรรอบข้ำงที่รู ้ใจช่วยลดควำมมืดมนของชีวิตที่<br />
เคยถูกอบรมมำก่อนเขำสมัครเข้ำเรียนกับอำจำรย ์ชื่อดังที่สุดเขำขยันขันแข็งเก็บสะสมแนวคิดอันล ้ำค่ำ<br />
ที่สุดของพวกเขำและเอำควำมรู ้ของผู้มีปัญญำมำเป็ นของตนแม้เขำเคยอยู่ภำยใต้ระเบียบวินัยที่เข้มงวด<br />
ของครูผู้สอนในอดีตเขำฉำยแววควำมโดดเด่นตั้งแต่แรกและด้วยอิทธิพลที่เอื้ออ ำนวยสมองของเขำพัฒ<br />
นำขึ้นอย่ำงรวดเร็วควำมจ ำที่แม่นย ำควำมคิดที่กระฉับกระเฉงพลังกำรใช เหตุผลอันแรงกล้ำและกำรน ้<br />
ำม<br />
ำประยุกต ์ใช ้อย่ำงไม่ย่อท้อในไม่ช ้ำส่งเขำขึ้นไปอยู่ระดับหัวแถวท่ำมกลำงผู้ร่วมงำนกำรฝึกวินัยทำงปัญญ<br />
ำท ำให้เขำเข้ำใจอย่ำงเต็มที่และปลุกกำรท ำงำนของสมองให้ตื่นและท ำให้ควำมเข้ำใจเฉียบแหลมสิ่งเหล่ำ<br />
นี้ก ำลังจัดเตรียมเขำให้พร ้อมส ำหรับควำมขัดแย้งในชีวิต {GC 121.4} {GCth17 102.2}<br />
ควำมย ำเกรงพระเจ้ำฝังลึกอยู่ในหัวใจของลูเธอร ์ท ำให้เขำยังคงรักษำควำมมั ่นคงของเป้ ำหมำยและน ำ<br />
เขำไปสู่ควำมถ่อมใจอยู่เบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำในส่วนลึกของหัวใจเขำรู ้ว่ำต้องพึ่งกำรทรงช่วยของพระเจ้<br />
ำเขำจึงไม่เคยพลำดที่จะเริ่มต้นแต่ละวันด้วยค ำอธิษฐำนในขณะที่จิตใจของเขำอ้อนวอนทูลขอกำรทรงน ำ<br />
และกำรสนับสนุนอย่ำงต่อเนื่องเขำพูดอยู่เสมอว่ำ“กำรอธิษฐำนที่ดีเป็ นอีกด้ำนที่ดีของกำรศึกษำ”<br />
D’Aubigné เล่มที่ 2 บทที่ 2 {GC 122.1} {GCth17 102.3}<br />
วันหนึ่งในขณะที่เขำค้นคว้ำศึกษำหนังสือในห้องสมุดอยู่นั้นเขำพบพระคัมภีร ์ภำษำละตินเล่มหนึ่งหนัง<br />
สือเช่นนี้เขำไม่เคยเห็นมำก่อนเขำไม่เคยรู เลยว่ำมีหนังสือเช่นนี้เขำเคยได้ยินว่ำมีหนังสือพระกิตติคุณแล<br />
้<br />
ะจดหมำยของอัครทูตบำงตอนซึ่งน ำมำอ่ำนในที่ประชุมให้ประชำชนฟังและเขำคิดว่ำนั ่นเป็ นพระคัมภีร ์ทั้ง<br />
เล่มบัดนี้เขำเห็นพระวจนะของพระเจ้ำทั้งเล่มเป็ นครั้งแรกเขำพลิกหน้ำกระดำษศักดิ์สิทธิ์ด้วยควำมเกรงข<br />
ำมระคนกับควำมพิศวงด้วยชีพจรที่เต้นแรงและหัวใจที่เต้นเป็ นจังหวะอย่ำงแรงเขำอ่ำนพระวจนะแห่งชีวิตใ<br />
ห้ตัวเองฟังหยุดชะงักครั้งแล้วครั้งเล่ำและอุทำนว่ำ<br />
“โอหำกพระเจ้ำจะประทำนหนังสือเช่นนี้ให้เป็ นของข้ำสักเล่มหนึ่ง” Ibid. เล่มที่ 2 บทที่ 2<br />
ทูตสวรรค ์อยู่เคียงข้ำงเขำและล ำแสงจำกพระบัลลังก ์ของพระเจ้ำเปิดเผยขุมทรัพย ์แห่งควำมจริงให้เขำเข้<br />
ำใจเขำหวำดกลัวอยู่ตลอดเวลำที่จะท ำให้พระเจ้ำไม่พอพระทัยแต่บัดนี้เขำส ำนึกถึงสภำวะของเขำที่เป็ น<br />
คนบำปอย่ำงที่เขำไม่เคยรู ้สึกมำก่อน {GC 122.2} {GCth17 103.1}<br />
95
ในที่สุดควำมปรำรถนำอย่ำงจริงใจที่จะหลุดพ้นจำกบำปและพบกับสันติสุขในพระเจ้ำน ำเขำให้ก้ำวเข้<br />
ำไปประจ ำอยู่ในวัดและอุทิศตนเองสู่ชีวิตของนักบวชในสถำนที่แห่งนี้เขำถูกก ำหนดให้ท ำงำนหนักจ ำเจที่<br />
ต ่ำต้อยที่สุดและให้ขอทำนตำมบ้ำนเขำอยู่ในวัยที่ต้องกำรควำมเคำรพและค ำชมเชยมำกที่สุดแต่หน้ำที่ก<br />
ำรงำนอันต ่ำเช่นนี้ท ำลำยควำมรู ้สึกตำมธรรมชำติของเขำแต่เขำก็ทนท ำงำนที่อับอำยขำยหน้ำนี้อย่ำงอ<br />
ดทนโดยเชื่อว่ำเป็ นสิ่งจ ำเป็ นที่ต้องท ำเพรำะบำปของตน{GC 123.1} {GCth17 103.2}<br />
ทุกเสี้ยวนำทีที่เขำปลีกตัวจำกหน้ำที่ประจ ำวันของเขำได้เขำจะใช ้ในกำรศึกษำอดหลับอดนอนและแ<br />
ม้แต่เจียดเวลำที่ใช ้ในกำรรับประทำนอำหำรอันน้อยนิดของเขำเขำชื่นชอบกับกำรศึกษำพระวจนะของพ<br />
ระเจ้ำเหนือสิ่งอื่นใดเขำพบพระคัมภีร เล่มหนึ่งที่ล่ำมโซ่ติดกับผนังของคอนแวนต ์<br />
์และบ่อยครั้งจะไปที่แห่งนี้<br />
ขณะที่ควำมส ำนึกผิดในบำปของเขำเพิ่มมำกขึ้นเขำลงแรงด้วยกำรกระท ำของเขำเองเพื่อจะรับกำรอภัย<br />
และมีสันติสุขเขำด ำเนินชีวิตอย่ำงเคร่งครัดด้วยกำรอดอำหำรกำรเฝ้ ำระวังระไวและทุบตีตัวเองเพื่อยับยั้ง<br />
ควำมชั ่วตำมธรรมชำติของวัยของเขำซึ่งชีวิตนักบวชของเขำไม่อำจปลดปล่อยเขำให้พ้นจำกสิ่งเหล่ำนี้ไ<br />
ด้เขำไม่หลบหลีกจำกหน้ำที่กำรเสียสละใดที่จะช่วยเขำไปให้ถึงควำมบริสุทธิ์แห่งหัวใจเพื่อท ำให้เขำเข้ำเ<br />
ฝ้ ำเป็ นที่ชอบเบื้องพระพักตร ์ของพระเจ้ำเขำพูดในเวลำต่อมำว่ำ“ข้ำพเจ้ำเป็ นนักบวชที่เคร่งครัดอย่ำงจริ<br />
งแท้และปฏิบัติตำมกฎระเบียบอย่ำงกวดขันเกินกว่ำที่ข้ำพเจ้ำจะเอ่ยเป็ นวำจำได้หำกมีนักบวชคนใดจะเข้<br />
ำสวรรค ์ได้ด้วยกำรงำนของนักบวชเช่นนี้แล้วข้ำพเจ้ำจะต้องเป็ นคนที่คู่ควรอย่ำงแน่นอน........หำกข้ำพเ<br />
จ้ำยังคงกระท ำกำรนี้ยืดยำวต่อไปอีกข้ำพเจ้ำน่ำจะแบกควำมบัดสีของข้ำพเจ้ำไปถึงควำมตำยเป็ นแน่” {<br />
GCth17 103.3}<br />
Ibid. เล่มที่ 2 บทที่ 3<br />
จำกผลของควำมเข้มงวดทำงวินัยอันเจ็บปวดเช่นนี้เขำสูญเสียพละก ำลังและเป็ นลมอยู่เสมอส่งผลให้เขำ<br />
กลับฟื้นสู่สภำพปกติอีกต่อไปไม่ได้แต่ด้วยควำมพำกเพียรทั ้งหมดนี้จิตวิญญำณของเขำกลับไม่พบกับสั<br />
นติสุขในที่สุดเขำถูกบีบคั้นจนเกือบตกสู่ควำมสิ้นหวัง {GC 123.2} {GCth17 104.1}<br />
เมื่อลูเธอร ์ดูเหมือนว่ำสูญเสียทุกอย่ำงไปแล้วพระเจ้ำประทำนมิตรและผู้ช่วยคนหนึ่งมำให้เขำสเตำพิท<br />
ซ ์ผู้เคร่งครัดในศำสนำมำเปิดพระวจนะของพระเจ้ำให้ลูเธอรเข้ำใจและขอให้เขำมองข้ำมตนเองยุติกำรไต<br />
์<br />
ร่ตรองถึงกำรลงโทษของพระเจ้ำอันเนื่องมำจำกกำรล่วงละเมิดพระบัญญัติของพระองค ์และมองไปยังพระเ<br />
ยซูพระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงอภัยบำป<br />
“แทนที่จะทรมำนตัวเองอันเนื่องจำกบำปให้ท่ำนวิ่งเข้ำหำอ้อมแขนของพระผู้ไถ่จงวำงใจในพระองค ์ในชีวิ<br />
ตแห่งควำมชอบธรรมของพระองค ์ในควำมตำยที่ลบล้ำงบำป.....จงฟังพระบุตรของพระเจ้ำพระองคเสด็จม<br />
์<br />
ำรับสภำพมนุษย ์เพื่อประทำนควำมมั ่นใจแก่ท่ำนว่ำจะได้รับควำมพึงพอพระทัยของพระเจ้ำ”<br />
“จงรับพระองค ์ผู้ทรงรักท่ำนก่อน” Ibid. เล่มที่ 2 บทที่ 4<br />
ผู้สื่อข่ำวแห่งพระกรุณำพูดไว้เช่นนี้ค ำพูดของเขำสร ้ำงควำมประทับใจต่อควำมคิดของลูเธอร ์ภำยหลังจำ<br />
กกำรดิ้นรนมำกมำยกับควำมผิดที่เขำยึดไว้มำเนิ่นนำนค ำพูดท ำให้เขำเข้ำใจควำมจริงและแล้วสันติสุขจึ<br />
งเกิดขึ้นในจิตวิญญำณที่ทุกข ์โศกของเขำ {GC 123.3} {GCth17 104.2}<br />
96
ลูเธอร ์ได้รับกำรเจิมตั้งให้เป็ นบำทหลวงและย้ำยจำกกำรจ ำวัดไปด ำรงต ำแหน่งศำสตรำจำรย ์ในมหำวิ<br />
ทยำลัยแห่งวิตเทนเบิร ์กเขำพำกเพียรกับกำรศึกษำพระคัมภีร ์ภำษำดั้งเดิมเริ่มเอำเรื่องพระคัมภีร ์มำบรรย<br />
ำยและน ำพระธรรมสดุดีพระกิตติคุณและจดหมำยของอัครทูตมำเปิดเผยให้กลุ่มชนที่ชื่นชอบฟังค ำเทศน์<br />
ของเขำเข้ำใจสเตำพิทซ ์ผู้เป็ นทั้งเพื่อนและผู้บังคับบัญชำของเขำขอร ้องให้เขำก้ำวขึ้นธรรมำสน์และเทศ<br />
นำพระวจนะของพระเจ้ำลูเธอร ์ลังเลใจรู ้สึกว่ำตนเองไม่คู่ควรที่จะพูดกับประชำชนในฐำนะเป็ นตัวแทนของ<br />
พระคริสต ์หลังจำกที่เขำดิ้นรนเป็ นระยะเวลำนำนเขำจึงยอมท ำตำมค ำขอของเพื่อนเขำเป็ นผู้ที่ช ำนำญเรื่<br />
องของพระคัมภีร ์อยู่แล้วและพระคุณของพระเจ้ำสถิตอยู่กับเขำควำมคล่องแคล่วในกำรพูดของเขำดึงดูด<br />
ควำมสนใจของผู้ฟังกำรน ำเสนอควำมจริงของเขำนั้นชัดเจนและมีพลังสำมำรถโน้มน้ำวควำมเข้ำใจและ<br />
ควำมศรัทธำแรงกล้ำของเขำสัมผัสจิตใจของเหล่ำผู้ฟัง {GC 124.1} {GCth17 104.3}<br />
ลูเธอร ์ยังคงเป็ นบุตรที่ซื่อสัตย ์ของคริสตจักรเปปำซีและไม่เคยคิดที่จะท ำสิ่งอื่นใดเลยภำยใต้กำรจัดเตรี<br />
ยมของพระเจ้ำเขำได้ไปเยือนกรุงโรมเขำออกเดินทำงด้วยเท้ำพักแรมตำมวัดริมทำงณคอนแวนต ์แห่งหนึ่<br />
งในประเทศอิตำลีเขำตะลึงกับควำมร ่ำรวยโอ่อ่ำตระกำรตำและควำมหรูหรำด้วยรำยได้มำกมำยจำกเงินบริ<br />
จำคนักบวชพักอำศัยอยู่ในห้องพักที่โอ่โถงแต่งกำยด้วยเสื้อผ้ำที่หรูหรำและรำคำแพงที่สุดและกินเลี้ยงที่<br />
โต๊ะอำหำรอย่ำงหรูหรำฟุ ่ มเฟือยด้วยควำมสงสัยที่เจ็บปวดลูเธอร เปรียบเทียบควำมแตกต่ำงของภำพเช่น<br />
์<br />
นี้กับชีวิตของเขำที่ละทิ้งตนและควำมยำกล ำบำกควำมคิดของเขำเริ่มสับสน {GC 124.2} {GCth17<br />
104.4}<br />
ในที่สุดเขำมองเห็นเมืองที่มีภูเขำเจ็ดยอดแต่ไกลเขำก้มลงกับพื้นกรำบด้วยควำมซึ้งใจพร ้อมกับร ้องว่<br />
ำ “กรุงโรมที่บริสุทธิ์ข้ำขอน้อมค ำนับท่ำน” Ibid. เล่มที่ 2 บทที่ 6<br />
เขำเดินทำงเข้ำไปในเมืองไปเยี่ยมตำมโบสถ ์ต่ำงๆฟังนิยำยอันแสนประหลำดที่พวกบำทหลวงและนักบวชเ<br />
ล่ำซ ้ำแล้วซ ้ำอีกและประกอบพิธีกรรมทั้งหมดตำมที่ก ำหนดทุกแห่งหนสิ่งที่เขำมองเห็นท ำให้เขำเต็มไปด้ว<br />
ยควำมประหลำดใจและควำมหวำดกลัวเขำตระหนักว่ำควำมชั ่วร ้ำยมีดำษดื่นอยู่ในนักบวชทุกชนชั้นเขำ<br />
ได้ยินกำรพูดตลกลำมกจำกพวกพระรำชำคณะและวิตกกับวำจำหยำบคำยอันน่ำรังเกียจของพวกเขำแ<br />
ม้ในขณะประกอบพิธีมิสซำในขณะที่เขำคลุกคลีอยู่กับนักบวชและประชำชนเขำก็พบกับควำมส ำมะเลเท<br />
เมำและควำมเสเพลไม่ว่ำเขำจะหันหน้ำไปทิศใดแม้ในสถำนที่บริสุทธิ์ เขำก็พบแต่ค ำพูดหยำบคำยเขำเขีย<br />
นบันทึกไว้ว่ำ“ไม่มีใครจะนึกภำพออกได้เลยว่ำบำปหรือกำรกระท ำที่น่ำอับอำยจะพบได้ในโรมจะต้องไปดูแ<br />
ละฟังเองก่อนจึงจะเชื่อด้วยเหตุนี้จึงมีคนพูดติดปำกว่ำ<br />
‘หำกมีนรกกรุงโรมก็สร ้ำงอยู่บนนั ้นเป็ นอเวจีที่ให้ก ำเนิดบำปทุกชนิด’” Ibid. เล่มที่ 2 บทที่ 6 {GC<br />
124.3} {GCth17 105.1}<br />
ด้วยค ำสั ่งของพระสันตะปำปำที่ตรำออกมำไม่นำนนักเรื่องกำรอภัยบำปที่สัญญำปลดปล่อยทุกคนที่คุ<br />
กเข่ำขึ้น“บันไดปีลำต”เป็ นบันไดที่อ้ำงว่ำพระเยซูเสด็จก้ำวลงขณะออกจำกห้องพิพำกษำของชำวโรมันแ<br />
ละทรงเคลื่อนย้ำยจำกกรุงเยรูซำเล็มมำยังกรุงโรมวันหนึ่งขณะที่ลูเธอร ์ก ำลังคุกเข่ำขึ้นบันไดด้วยควำมเลื่<br />
อมใสศรัทธำอยู่ทันใดนั้นเขำได้ยินเสียงดังดั ่งฟ้ ำร ้องบอกกับเขำว่ำ“คนชอบธรรมจะมีชีวิตด ำรงอยู่โดยคว<br />
ำมเชื่อ” โรม 1:17<br />
97
เขำกระโดดขึ้นยืนและวิ่งไปจำกที่นั ่นด้วยควำมอับอำยและควำมหวำดกลัวข้อพระคัมภีร ์นี้ไม่เคยสูญเ<br />
สียอ ำนำจกำรดลใจไปจำกจิตวิญญำณของเขำเลยตั้งแต่เวลำนั้นเป็ นต้นมำเขำมองเห็นอย่ำงชัดเจนยิ่งขึ้<br />
นกว่ำก่อนถึงควำมล้มเหลวในกำรพึ่งกำรกระท ำของมนุษย ์เพื่อได้ควำมรอดและควำมจ ำเป็ นที่จะต้องมีคว<br />
ำมเชื่อที่มั ่นคงเสมอในพระคุณควำมดีของพระคริสต ์ตำของเขำเปิดออกแล้วและจะไม่มีวันเปิดให้กับกำรห<br />
ลอกลวงของระบอบเปปำซีอีกเมื่อเขำหันหน้ำออกไปจำกโรมเขำก็หันหัวใจของเขำออกไปด้วยตั้งแต่เวลำ<br />
นั้นรอยร ้ำวขยำยใหญ่ขึ้นจนเขำตัดควำมสัมพันธ ์ทั ้งหมดออกจำกคริสตจักรของระบอบเปปำซี {GC<br />
125.1} {GCth17 105.2}<br />
หลังจำกที่ลูเธอร ์กลับจำกโรมเขำรับปริญญำดุษฎีบัณฑิต [ดอกเตอร ์หรือ doctor<br />
ผู้ได้รับปริญญำเอก]ทำงด้ำนศำสนศำสตร ์จำกมหำวิทยำลัยวิตเทนเบิร ์กบัดนี้เขำมีเสรีภำพที่จะอุทิศตนใ<br />
ห้กับพระคัมภีร ์ที่เขำรักอย่ำงที่ไม่เคยมีมำก่อนเขำสัญญำอย่ำงจริงจังว่ำจะศึกษำพระวจนะของพระเจ้ำด้ว<br />
ยควำมใส่ใจและเทศนำด้วยควำมสัตย ์ซื่อตลอดชั ่วชีวิตไม่ใช่ค ำสอนหรือหลักข้อเชื่อของพระสันตะปำปำเ<br />
ขำไม่ได้เป็ นนักบวชหรือศำสตรำจำรย ์ธรรมดำคนหนึ่งแต่เป็ นผู้ประกำศพระคัมภีร ์ที่ผ่ำนกำรรับรองมำแ<br />
ล้วคนหนึ่งเขำได้รับกำรทรงเรียกให้เป็ นผู้เลี้ยงแกะเพื่ออภิบำลลูกแกะในฝูงของพระเจ้ำที่หิวและกระหำยค<br />
วำมจริงเขำประกำศอย่ำงแน่วแน่ว่ำคริสเตียนจะต้องไม่รับหลักค ำสอนอื่นใดนอกจำกที่วำงอยู่บนหลักฐำน<br />
ของพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ค ำพูดเช่นนี้โจมตีที่ฐำนรำกโดยตรงของระบอบเปปำซีเป็ นค ำพูดที่ประกอบด้วยห<br />
ลักกำรส ำคัญของกำรปฏิรูปศำสนำ {GC 125.2} {GCth17 105.3}<br />
ลูเธอร ์มองเห็นถึงอันตรำยของกำรยกชูทฤษฎีของมนุษย ์ขึ้นเหนือพระวจนะของพระเจ้ำเขำโจมตีอย่ำง<br />
ไม่เกรงกลัวถึงควำมซื่อสัตย ์จอมปลอมที่หวังผลของผู้คงแก่เรียนและต่อต้ำนปรัชญำและศำสนศำสตร ์ซึ่ง<br />
ครอบง ำประชำชนมำนำนเขำประณำมว่ำควำมรู เช่นนี้ไม่เพียงไร ้<br />
้ค่ำแต่ยังเป็ นพิษที่อันตรำยและเขำลงแรง<br />
ที่จะน ำควำมคิดของผู้ฟังของเขำให้หันจำกเล่ห ์เหลี่ยมของนักปรัชญำและนักศำสนศำสตร ์ให้มำหำควำ<br />
มจริงนิรันดร ์ตำมค ำสอนของผู้เผยพระวจนะและอัครทูต {GC 126.1} {GCth17 106.1}<br />
ข่ำวสำรที่เขำประกำศแก่ประชำชนที่สนใจฟังนั้นล ้ำค่ำยิ่งนักหูของพวกเขำไม่เคยได้ยินค ำสอนเช่นนี้<br />
มำก่อนข่ำวประเสริฐแห่งควำมรักของพระผู้ช่วยให้รอดควำมมั ่นใจของกำรอภัยและสันติสุขโดยผ่ำนพระโ<br />
ลหิตของกำรไถ่บำปท ำให้หัวใจของเขำทั้งหลำยเปรมปรีดิ์และแตะต้องใจของพวกเขำให้มีควำมหวังอมตะ<br />
ขึ้นในใจที่เมืองวิตเทนเบิร ์กล ำแสงแห่งควำมกระจ่ำงดวงหนึ่งถูกจุดให้สว่ำงขึ้นและจะแผ่กว้ำงออกไปจนถึง<br />
ที่สุดปลำยของโลกและจะทวีควำมสว่ำงยิ่งขึ้นจนถึงเวลำปิดฉำกลง {GC 126.2} {GCth17 106.2}<br />
แต่ควำมสว่ำงและควำมมืดประสำนเข้ำกันเป็ นหนึ่งไม่ได้ระหว่ำงควำมจริงและควำมเท็จมีควำมขัดแย้ง<br />
ที่ไม่อำจปกปิดได้กำรเชิดชูและปกป้ องฝ่ ำยหนึ่งหมำยถึงกำรโจมตีและเอำชนะอีกฝ่ ำยหนึ่งพระผู้ช่วยให้รอ<br />
ดเองทรงเปิดเผยว่ำ “เรำไม่ได้น ำสันติภำพมำให้แต่เรำน ำดำบมำ” มัทธิว 10:34<br />
ไม่กี่ปีต่อมำหลังจำกที่กำรปฏิรูปทำงศำสนำเปิดฉำกขึ้นลูเธอร ์พูดว่ำ“พระเจ้ำไม่ได้ทรงน ำข้ำพเจ้ำพระอง<br />
ค ์ทรงผลักข้ำพเจ้ำให้เดินไปข้ำงหน้ำพระองค เป็ ์ นผู้ขับเคลื่อนข้ำพเจ้ำข้ำพเจ้ำไม่ได้เป็ นนำยของตัวเองข้<br />
ำพเจ้ำปรำรถนำที่จะอยู่อย่ำงสงบแต่ข้ำพเจ้ำถูกผลักให้เข้ำมำอยู่ท่ำมกลำงควำมทุกข ์ยำกและกำรปฏิวัติ<br />
98
” D’Aubigné เล่มที่ 5 บทที่ 2 บัดนี้เวลำที่กดดันให้เขำเข้ำสู่กำรต่อสู้ก ำลังมำถึงแล้ว {GC<br />
126.3} {GCth17 106.3}<br />
คริสตจักรโรมันเอำพระคุณของพระเจ้ำมำท ำเป็ นสินค้ำโต๊ะของคนแลกเงิน (มัทธิว 21: 12)<br />
ถูกจัดตั้งขึ้นข้ำงแท่นบูชำของคริสตจักรและบรรยำกำศของบริเวณคริสตจักรกระหึ่มไปด้วยเสียงร ้องของ<br />
ผู้ซื้อและผู้ขำยเบื้องหลังเสียงเชิญชวนในกำรหำเงินทุนเพื่อก่อสร ้ำงโบสถ ์เซนต ์ปีเตอร ์ที่กรุงโรมมีกำรเสน<br />
อขำยใบลบมลทินบำปอย่ำงเปิดเผยด้วยสิทธิอ ำนำจของพระสันตะปำปำอำคำรโบสถ ์หลังหนึ่งจะถูกสร ้ำง<br />
ขึ้นด้วยรำคำอำชญำกรรมเพื่อใช ้นมัสกำรพระเจ้ำฐำนรำกของโบสถ ์ตั้งอยู่บนค่ำจ้ำงของควำมชั ่วแต่วิธีก<br />
ำรซึ่งโรมน ำมำใชเพื่อขยำยอ ้ ำนำจของตนนั้นยั ่วยุปลุกปั ่นให้เกิดกำรตอบโต้อย่ำงเลวร ้ำยที่สุดต่ออ ำนำจ<br />
และควำมยิ่งใหญ่ของโรมวิธีกำรเช่นนี้กระตุ้นให้เกิดศัตรูต่อหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีผู้<br />
มุ่งมั ่นและท ำงำนอย่ำงเกิดผลและน ำไปสู่สงครำมที่สั ่นคลอนบัลลังก ์ของระบอบเปปำซีและกระแทกมงกุฎ<br />
สำมชั้นบนพระเศียรของพระสันตะปำปำ {GC 127.1} {GCth17 106.4}<br />
เททเซลเป็ นเจ้ำหน้ำที่ที่ได้รับกำรแต่งตั้งให้จัดกำรเรื่องกำรขำยใบลบมลทินบำปในประเทศเยอรมนีเข<br />
ำเคยถูกตัดสินในควำมผิดเลวร ้ำยที่สุดต่อสังคมและต่อพระบัญญัติของพระเจ้ำแต่เขำก็หลุดพ้นจำกกำร<br />
ลงโทษทั้งยังได้รับกำรจ้ำงให้สำนต่อโครงกำรระดมทุนที่ไร ้ศีลธรรมของพระสันตะปำปำด้วยควำมฮึกเหิมเ<br />
ขำเน้นย ้ำค ำล่อลวงอย่ำงเปิดเผยและเล่ำนิทำนลวงโลกทั้งหลำยเพื่อหลอกประชำชนที่ไม่รู ้ที่เชื่องมงำยได้<br />
อย่ำงง่ำยดำยหำกพวกเขำมีพระวจนะของพระเจ้ำอยู่กับตัวพวกเขำก็จะไม่ถูกหลอกเช่นนี้เพื่อควบคุมปร<br />
ะชำชนเหล่ำนี้ให้อยู่ใต้กำรปกครองของระบอบเปปำซีและเพื่อขยำยอ ำนำจและทรัพย ์สมบัติของบรรดำผู้<br />
น ำพระคัมภีร ์จึงเป็ นของต้องห้ำมส ำหรับพวกเขำ (โปรดดู John C. L. Gieseler, A Compendium<br />
of Ecclesiastical History ตอนที่ 4 เล่มที่ 1 ย่อหน้ำที่ 5) {GC 127.2} {GCth17 107.1}<br />
เมื่อเททเซลเดินทำงเข้ำไปยังเมืองหนึ่งจะมีผู้ส่งข่ำวคนหนึ่งเดินน ำหน้ำเขำและประกำศว่ำ“พระคุณขอ<br />
งพระเจ้ำและของคุณพ่อศักดิ์สิทธิ์มำเยือนท่ำนถึงประตูบ้ำนของท่ำนแล้ว”D’Aubigné<br />
เล่มที่3บทที่1และประชำชนจะออกมำต้อนรับผู้เสแสร ้งที่หมิ่นประมำทพระเจ้ำคนนี้รำวกับว่ำเขำเป็ นพระเ<br />
จ้ำเองที่เสด็จมำจำกสวรรค เพื่อลงมำหำพวกเขำธุรกิจอันน่ำอับอำยนี้เกิดขึ้นในคริสตจักรและเททเซลก้ำ<br />
์<br />
วขึ้นธรรมำสน์กล่ำวยกย่องว่ำใบลบมลทินบำปเป็ นของประทำนประเสริฐที่สุดของพระเจ้ำเขำเปิดเผยว่ำโ<br />
ดยควำมดีของใบลบมลทินบำปของเขำบำปทั้งหมดที่ผู้ซื้อปรำรถนำจะกระท ำในภำยหลังจะได้รับกำรอภั<br />
ยและยังบอกด้วยว่ำ “กำรกลับใจเป็ นสิ่งที่ไม่จ ำเป็ น” Ibid. เล่มที่ 3<br />
บทที่1นอกเหนือจำกนี้เขำยังให้ควำมมั ่นใจแก่ผู้ฟังว่ำใบลบมลทินบำปมีอ ำนำจไม่เพียงแต่จะช่วยผู้ที่ยังมี<br />
ชีวิตให้รอดแต่จะช่วยคนที่ตำยไปแล้วด้วยทันทีที่เหรียญเงินตกกระทบดังกริ๊งกับก้นตู้รับบริจำคดวงวิญญ<br />
ำณที่ถูกช ำระด้วยเงินนั้นจะรอดพ้นจำกแดนช ำระและมุ่งหน้ำขึ้นไปสวรรค ์ (โปรดดู K. R.<br />
Hagenbach, History of the Reformation ตอนที่ 1 หน้ำ 96) {GC 127.3} {GCth17 107.2}<br />
เมื่อซีโมนมำกัสเสนอที่จะซื้ออ ำนำจที่จะท ำกำรอัศจรรย ์จำกอัครสำวกนั ้นเปโตรตอบเขำว่ำ<br />
“เงินของเจ้ำจงพินำศพร ้อมกับตัวเจ้ำเพรำะเจ้ำคิดว่ำของประทำนจำกพระเจ้ำสำมำรถซื้อด้วยเงินได้”<br />
กิจกำร 8:20<br />
99
แต่คนนับพันกระเสือกกระสนคว้ำสิ่งที่เททเซลเสนอทองค ำและเงินไหลเข้ำสู่กองคลังของเขำควำมรอ<br />
ดที่เงินทองหำซื้อได้นั้นจะรับมำได้มำง่ำยกว่ำควำมรอดที่ต้องกำรกำรกลับใจควำมเชื่อและกำรลงแรงอย่ำ<br />
งพำกเพียรเพื่อต่อต้ำนและเอำชนะบำป (โปรดดูภำคผนวก) {GC 128.1} {GCth17 107.3}<br />
ผู้คงแก่เรียนและเคร่งครัดในคริสตจักรโรมันต่อต้ำนหลักค ำสอนเรื่องใบลบมลทินบำปและมีคนมำกมำ<br />
ยที่ไม่ศรัทธำในค ำกล่ำวอ้ำงที่ขัดแย้งต่อทั้งเหตุผลและกำรเปิดเผยไม่มีพระรำชำคณะองค ์ใดกล้ำแม้แต่ส่ง<br />
เสียงคัดค้ำนกำรค้ำขำยที่ชั ่วช ้ำเช่นนี้แต่สติปัญญำของคนมำกมำยถูกรบกวนและหงุดหงิดและหลำยคน<br />
ทูลถำมพระเจ้ำอย่ำงกระวนกระวำยใจว่ำพระองค ์จะไม่ทรงกระท ำกำรใดๆผ่ำนเครื่องมือบำงอย่ำงเพื่อช ำระ<br />
คริสตจักรของพระองค ์หรือ {GC 128.2} {GCth17 108.1}<br />
แม้ลูเธอร ์จะยังคงเป็ นผู้นิยมระบอบเปปำซีอย่ำงเข้มงวดก็ตำมทีเขำวิตกกับกำรหมิ่นประมำทพระเจ้ำอ<br />
ย่ำงอุกอำจในเรื่องธุรกิจใบลบมลทินบำปนี้คนจ ำนวนมำกในโบสถ ์ของเขำซื้อใบรับรองกำรอภัยบำปและต่<br />
อมำไม่นำนพวกเขำก็เข้ำมำหำศำสนำจำรย ์ของตนเพื่อสำรภำพบำปของตนและหวังจะได้รับกำรปลดเป<br />
ลื้องบำปไม่ใช่เพรำะกำรส ำนึกผิดและมีควำมปรำรถนำจะปฏิรูปแต่อำศัยเหตุผลของกำรมีใบลบมลทินบำ<br />
ปลูเธอร ์ปฏิเสธที่จะปลดเปลื้องพวกเขำและเตือนเขำทั้งหลำยว่ำหำกพวกเขำจะไม่กลับใจและปฏิรูปชีวิตข<br />
องพวกเขำแล้วพวกเขำจะต้องพินำศไปพร ้อมบำปด้วยควำมสังสัยพวกเขำกลับไปหำเททเซลบ่นกับเขำว่<br />
ำผู้รับสำรภำพบำปปฏิเสธใบลบมลทินบำปของเขำและมีบำงคนกล้ำทวงเงินคืนจำกเขำนักบวชภรำดรผู้<br />
นี้โกรธเป็ นฟืนเป็ นไฟเขำกล่ำวค ำสำปแช่งรุนแรงมำกมำยจัดกำรวำงเพลิงตำมสี่แยกต่ำงๆพร ้อมกับประก<br />
ำศว่ำ“เขำได้รับพระบัญชำจำกพระสันตะปำปำให้เผำคนนอกรีตทั้งหลำยที่กล้ำต่อต้ำนใบลบมลทินบำปอั<br />
นศักดิ์สิทธิ์ที่สุด” D’Aubigné เล่มที่ 3 บทที่ 4 {GC 128.3} {GCth17 108.2}<br />
บัดนี้ลูเธอร ์ก้ำวสู่งำนของเขำอย่ำงกล้ำหำญในฐำนะผู้เชิดชูสัจธรรมเสียงเตือนอย่ำงจริงใจและน่ำย ำเก<br />
รงของเขำดังออกมำจำกธรรมำสน์เขำเปิดเผยลักษณะอันก้ำวร ้ำวของบำปต่อหน้ำประชำชนและสอนพว<br />
กเขำว่ำเป็ นไปไม่ได้ที่มนุษย ์จะบรรเทำควำมผิดหรือหนีกำรลงโทษให้พ้นด้วยกำรกระท ำของตนเองไม่มีสิ่ง<br />
ใดนอกจำกกำรส ำนึกผิดกำรกลับใจหันเข้ำหำพระเจ้ำและควำมเชื่อในพระคริสต ์จึงจะช่วยคนบำปให้รอด<br />
ได้พระคุณของพระคริสต ์ซื้อขำยกันไม่ได้เป็ นของประทำนที่ให้เปล่ำเขำแนะประชำชนไม่ให้ซื้อใบลบมลทิ<br />
นบำปแต่ให้มองด้วยควำมเชื่อไปยังพระผู้ไถ่ผู้ทรงถูกตรึงบนกำงเขนเขำเล่ำประสบกำรณ์อันแสนเจ็บปวด<br />
ของตนในกำรแสวงหำควำมรอดอย่ำงไร ้สำระโดยกำรลงโทษตนเองและให้ควำมมั ่นใจแก่ผู้ฟังว่ำด้วยกำรหั<br />
นมองออกไปจำกตัวเองและกำรมีควำมเชื่อในพระคริสต ์พวกเขำจะพบสันติสุขและควำมสุข {GC<br />
129.1} {GCth17 108.3}<br />
ในขณะที่เททเซลยังด ำเนินกำรค้ำของเขำและกำรเสแสร ้งอย่ำงไม่ย ำเกรงพระเจ้ำนั้นลูเธอร ์ตัดสินใจต่<br />
อต้ำนกำรล่วงละเมิดนี้ให้ได้ผลยิ่งขึ้นแล้วในไม่ช ้ำโอกำสก็มำถึงโบสถ ์ปรำสำทแห่งเมืองวิตเทนเบิร ์กมีวัตถุ<br />
ตำมต ำนำนโบรำณมำกมำยและจะน ำออกแสดงให้ประชำชนบูชำในเทศกำลศักดิ์สิทธิ์ต่ำงๆเพื่อสำรภำพ<br />
บำปและจะได้รับกำรอภัยอย่ำงหมดสิ้นด้วยเหตุฉะนี้ในวันเหล่ำนี้ประชำชนจ ำนวนมำกจะเข้ำเยี่ยมสถำน<br />
ที่แห่งนี้มีเทศกำลส ำคัญที่สุดเทศกำลหนึ่งคือวันฉลองนักบุญทั้งหลำยและก ำลังใกล้จะมำถึงแล้วก่อนหน้ำ<br />
นั้นหนึ่งวันลูเธอร ์ซึ่งมำพร ้อมกับฝูงชนไปยังโบสถ ์เขำน ำแผ่นป้ ำยประกอบด้วยข้อเสนอเก้ำสิบห้ำข้อซึ่งต่<br />
100
อต้ำนหลักค ำสอนเรื่องใบลบมลทินบำปไปปิดไว้ที่หน้ำประตูเขำเปิดเผยถึงควำมเต็มใจของเขำที่จะไปปก<br />
ป้ องบทควำมเหล่ำนี้ในวันรุ่งขึ้นที่มหำวิทยำลัยจำกทุกคนที่เห็นสมควรที่จะโจมตีข้อเสนอเหล่ำนี้ {GC<br />
129.2} {GCth17 109.1}<br />
ข้อเสนอของเขำดึงดูดควำมสนใจของฝูงชนอย่ำงกว้ำงขวำงมีคนมำอ่ำนแล้วอ่ำนอีกและเล่ำต่อๆกันใ<br />
นทุกที่ควำมตื่นเต้นเกิดขึ้นในมหำวิทยำลัยและทั ่วทั้งเมืองบทควำมเหล่ำนี้แสดงให้เห็นว่ำอ ำนำจที่จะประท<br />
ำนกำรอภัยบำปและยกควำมผิดไม่เคยมอบไว้ให้กับพระสันตะปำปำหรือมนุษย ์คนหนึ่งคนใดอุบำยทั้งหมด<br />
เป็ นเรื่องตลกที่สร ้ำงขึ้นมำเองเพื่อขูดรีดเงินด้วยกำรเล่นอยู่กับควำมงมงำยของประชำชนเป็ นเครื่องมือข<br />
องซำตำนที่จะท ำลำยจิตวิญญำณของคนทั้งหมดที่วำงใจในเล่ห ์เหลี่ยมที่เสแสร ้งและหลอกลวงนี้ทั้งยังแส<br />
ดงให้เห็นอย่ำงชัดเจนว่ำข่ำวประเสริฐของพระคริสตเป็ ์ นสมบัติล ้ำค่ำที่สุดของคริสตจักรและพระคุณของ<br />
พระเจ้ำที่เปิดเผยให้เห็นนั้นทรงโปรดประทำนให้อย่ำงเสรีแก่ทุกคนที่แสวงหำด้วยกำรกลับใจและด้วยควำม<br />
เชื่อ {GC 130.1} {GCth17 109.2}<br />
บทควำมของลูเธอร ์ท้ำทำยกำรเปิดอภิปรำยปัญหำนี้แต่ไม่มีผู้ใดกล้ำรับค ำท้ำนี้เพียงไม่กี่วันแนวคิดที่เ<br />
ขำเสนอกระหึ่มไปทั ่วประเทศเยอรมนีและเพียงไม่กี่สัปดำห ์ก็ดังก้องไปทั ่วอำณำจักรคริสต ์ศำสนำผู้นิยมลั<br />
ทธิโรมันที่เคร่งครัดมำกมำยผู้มองเห็นและโอดครวญถึงควำมชั ่วที่ดำษดื่นอยู่ในคริสตจักรแต่ไม่รู ้ว่ำจะยั<br />
บยั้งกำรแพร่กระจำยของมันในคริสตจักรได้อย่ำงไรพวกเขำอ่ำนข้อควำมเหล่ำนั ้นด้วยควำมชื่นชมยินดีรู ้<br />
ดีว่ำเป็ นพระสุรเสียงของพระเจ้ำพวกเขำรู ้สึกว่ำพระเจ้ำทรงวำงพระหัตถ ์ที่กอปรด้วยพระเมตตำคุณลงมำเ<br />
พื่อหยุดยั้งคลื่นแห่งควำมชั ่วที่ก ำลังทะลักออกมำจำกรำชส ำนักของโรมเจ้ำชำยและเจ้ำส ำนักกำรปกครอ<br />
งฉลองด้วยควำมยินดีอย่ำงลับๆที่เกิดแรงทัดทำนอ ำนำจซึ่งปฏิเสธสิทธิ์ในกำรอุทธรณ์ค ำตัดสิน<br />
130.2} {GCth17 109.3}<br />
แต่คนมำกมำยที่รักบำปและเชื่ออย่ำงงมงำยกลับหวำดผวำเมื่อกลลวงต่ำงๆของส ำนักสงฆ์ที่พวกเขำยึ<br />
ดถือเพื่อคลำยควำมกังวลของตนถูกทลำยลงเหล่ำสงฆ์เจ้ำเล่ห ์ทั ้งหลำยเมื่อพบว่ำงำนส่งเสริมอำชญำกร<br />
รมของพวกตนถูกขัดขวำงและผลประโยชน์ก ำลังตกอยู่ในอันตรำยจึงเดือดดำลยิ่งนักและรวบรวมก ำลังเ<br />
พื่อรักษำธุรกิจจอมปลอมของพวกตนนักปฏิรูปศำสนำผู้นี้ต้องเผชิญหน้ำกับผู้กล่ำวหำที่โหดร ้ำยบำงคน<br />
กล่ำวหำว่ำเขำกระท ำตนอย่ำงหุนหันพลันแล่นและท ำไปโดยอำรมณ์ชั ่ววูบคนอื่นกล่ำวหำว่ำเขำสันนิษฐ<br />
ำนขึ้นเองประกำศว่ำพระเจ้ำไม่ได้ทรงน ำในสิ่งที่เขำท ำอยู่แต่ท ำจำกควำมยโสและท ำไปด้วยควำมเถรตรง<br />
เขำโต้กลับไปว่ำ“มีผู้ใดไม่รู ้หรือว่ำไม่บ่อยนักที่มนุษย ์จะเสนอควำมคิดใหม่โดยไม่แสดงออกบ้ำงถึงควำมภ<br />
ำคภูมิใจและไม่ถูกกล่ำวหำว่ำเป็ นผู้ยุยงกำรทะเลำะกัน.....ท ำไมพระคริสต ์และผู้ยอมพลีชีพทั้งหลำยจึงถูก<br />
ประหำรก็เพรำะดูเหมือนว่ำพวกเขำหมิ่นประมำทปัญญำของสมัยนั้นและน ำเสนอเรื่องแปลกใหม่โดยไม่ได้<br />
ขอค ำแนะน ำอย่ำงถ่อมตนจำกผู้ควบคุมดูแลควำมคิดเห็นโบรำณ” {GC 130.3} {GCth17 109.4}<br />
เขำประกำศอีกครั้งหนึ่งว่ำ“ไม่ว่ำข้ำพเจ้ำจะท ำสิ่งใดสิ่งนั้นจะส ำเร็จไม่ใช่โดยควำมรอบรู ้ของมนุษย ์แต่โ<br />
ดยกำรทรงน ำของพระเจ้ำหำกงำนนั้นเป็ นของพระเจ้ำมีผู้ใดจะห้ำมงำนนั้นได้หำกไม่ใช่แล้วใครเล่ำจะท ำไ<br />
ด้ไม่ใช่ด้วยควำมตั้งใจของข้ำพเจ้ำหรือของพวกเขำหรือของพวกเรำแต่โดยน ้ำพระทัยของพระองค ์พระบิ<br />
ดำผู้บริสุทธิ์พระองค ์ผู้สถิตอยู่บนสรวงสวรรค ์” Ibid. เล่มที่ 3 บทที่ 6 {GC 131.1} {GCth17 110.1}<br />
{GC<br />
101
ถึงแม้พระวิญญำณของพระเจ้ำทรงขับเคลื่อนลูเธอร ์ให้เริ่มงำนของเขำแต่เขำก็ไม่ได้ด ำเนินงำนคืบห<br />
น้ำโดยปรำศจำกควำมขัดแย้งที่รุนแรงค ำต ำหนิของศัตรูของเขำกำรแปลควำมหมำยจุดประสงค ์ของเขำ<br />
ไปในทำงที่ผิดค ำถำกถำงมุ่งร ้ำยอย่ำงไร ้ควำมยุติธรรมถึงอุปนิสัยและเจตนำของเขำนั้นถำโถมใส่เขำดั ่งก<br />
ระแสน ้ำเชี่ยวกรำกและสิ่งเหล่ำนี้ไม่ได้ปรำศจำกผลเขำเคยมั ่นใจว่ำผู้น ำประชำชนทั้งในคริสตจักรและในโ<br />
รงเรียนจะร่วมมือกับเขำด้วยควำมยินดีในควำมพยำยำมที่จะให้มีกำรปฏิรูปเกิดขึ้นก ำลังใจที่มำจำกผู้อยู่ใ<br />
นต ำแหน่งสูงดลบันดำลให้เขำมีควำมสุขและควำมหวังด้วยควำมคำดหวังเขำเริ่มมองเห็นท้องฟ้ ำวันใหม่ข<br />
องคริสตจักรที่สดใสกว่ำแต่ก ำลังใจกลับกลำยเป็ นค ำต ำหนิและค ำประณำมเจ้ำหน้ำที่ชั้นสูงของทั้งคริสตจั<br />
กรและรัฐต่ำงยอมรับว่ำบทควำมของเขำนั้นจริงแต่ในไม่ช ้ำพวกเขำกลับมองเห็นว่ำกำรยอมรับควำมจริงเ<br />
หล่ำนี้จะต้องพัวพันกับกำรเปลี่ยนแปลงมำกมำยกำรท ำให้ประชำชนรอบรู ้และปฏิรูปหมำยถึงกำรลอบท ำ<br />
ลำยอ ำนำจของโรมหยุดสำยน ้ำนับพันที่บัดนี้ก ำลังไหลเข้ำสู่คลังสมบัติของคริสตจักรและเป็ นกำรตัดตอน<br />
ควำมฟุ ่ มเฟือยและควำมหรูหรำของผู้น ำระบอบเปปำซียิ่งกว่ำนั้นกำรสอนให้ประชำชนคิดและปฏิบัติตนอ<br />
ย่ำงมีควำมรับผิดชอบโดยมองหำควำมรอดในพระคริสต เท่ำนั้นจะคว ์ ่ำบัลลังก ์ของพระสันตะปำปำและใน<br />
ที่สุดท ำลำยอ ำนำจของพวกเขำเองด้วยเหตุผลนี้พวกเขำปฏิเสธสติปัญญำที่พระเจ้ำทรงโปรดประทำนแก่<br />
เขำทั้งหลำยและตั้งตนขึ้นต่อต้ำนพระคริสต ์และสัจธรรมด้วยกำรต่อต้ำนผู้คนที่พระองค ์ทรงบัญชำให้มำเ<br />
ปิดเผยควำมกระจ่ำงแก่พวกเขำ {GC 131.2} {GCth17 110.2}<br />
ลูเธอร ์ตัวสั ่นเมื่อมำค ำนึงถึงตนเองเขำล ำพังเพียงคนเดียวที่ต่อต้ำนอ ำนำจยิ่งใหญ่ที่สุดของโลกบำงครั้<br />
งเขำสงสัยว่ำแท้จริงแล้วพระเจ้ำทรงน ำเขำอยู่หรือไม่ในกำรตั้งตนต่อต้ำนอ ำนำจของคริสตจักรเขำบันทึก<br />
ไว้ว่ำ“ข้ำพเจ้ำคือผู้ใดเล่ำที่จะมำต้ำนควำมยิ่งใหญ่ของพระสันตะปำปำผู้ซึ่ง.....พระรำชำทั้งโลกและคนทั้ง<br />
พิภพกลัวจนตัวสั ่น.....ไม่มีผู้ใดรู ้ว่ำหัวใจของข้ำพเจ้ำทุกข ์ทรมำนเพียงไรในช่วงเวลำสองปีแรกนี้และต้องท้<br />
อแท้ใจจนข้ำพเจ้ำแทบจะพูดได้ว่ำอับปำงไปแล้วก็ได้” Ibid.<br />
เล่มที่3บทที่6แต่เขำไม่ถึงกับสิ้นหวังเสียเลยทีเดียวเมื่อกำรสนับสนุนของมนุษย ์ล้มเหลวเขำก็มองไปยังพร<br />
ะเจ้ำแต่ผู้เดียวและเรียนรู ้ว่ำเขำพึ่งพิงสวัสดิภำพอันสมบูรณ์ในพระหัตถ ์ที่ยิ่งใหญ่ได้<br />
132.1} {GCth17 111.1}<br />
ลูเธอรเขียนจดหมำยไปถึงเพื่อนคนหนึ่งของกำรปฏิรูปศำสนำว่ำ“เรำเข้ำไม่ถึงควำมรอบรู ์<br />
้ในพระคัมภี<br />
ร ์ด้วยกำรศึกษำหรือด้วยทำงปัญญำหน้ำที่อันดับแรกของท่ำนคือเริ่มต้นด้วยกำรอธิษฐำนจงร ้องทูลขอพ<br />
ระเจ้ำเพื่อประทำนพระเมตตำคุณยิ่งใหญ่ของพระองค ์ให้แก่ท่ำนซึ่งเป็ นควำมรอบรู ้ที่แท้จริงในพระค ำของ<br />
พระองค ์ไม่มีใครแปลควำมหมำยพระวจนะของพระเจ้ำได้นอกจำกพระผู้ทรงเป็ นแหล่งก ำเนิดของพระวจ<br />
นะนี้เพรำะพระองค ์ตรัสเองว่ำ<br />
“พระเจ้ำจะทรงสั ่งสอนพวกเขำทุกคน”<br />
ยอห ์น6:45จงอย่ำหวังสิ่งใดจำกผลกำรท ำงำนของท่ำนจำกควำมรู ้ของท่ำนเองจงวำงใจในพระองค ์แต่ผู้เดี<br />
ยวและในกำรดลใจของพระวิญญำณของพระองค ์จงเชื่อเรื่องนี้จำกค ำพูดของชำยคนหนึ่งที่เคยมีประสบ<br />
กำรณ์มำแล้ว” Ibid. เล่มที่ 3 บทที่ 7<br />
เรื่องนี้เป็ นบทเรียนที่มีควำมส ำคัญยิ่งส ำหรับผู้ที่สัมผัสได้ว่ำพระเจ้ำทรงเรียกให้เขำเสนอสัจธรรมที่ส ำคั<br />
ญส ำหรับยุคนี้แก่ผู้อื่นสัจธรรมเหล่ำนี้จะกระตุ้นซำตำนและสมุนผู้รักนิทำนลวงโลกที่มันแต่งขึ้นให้เป็ นศัต<br />
{GC<br />
102
รูกับเรำเรำต้องกำรบำงสิ่งบำงอย่ำงที่มำกกว่ำก ำลังทำงปัญญำและควำมรู ้ของมนุษย ์ในกำรต่อสู้กับอ ำนำ<br />
จควำมชั ่ว {GC 132.2} {GCth17 111.2}<br />
เมื่อฝ่ ำยศัตรูใช ้ขนบธรรมเนียมและประเพณีหรือค ำรับรองและอ ำนำจของพระสันตะปำปำมำล่อลวงลูเ<br />
ธอร ์ก็เผชิญหน้ำกับสิ่งเหล่ำนี้ด้วยพระคัมภีร ์และพระคัมภีร เท่ำนั้นนี่เป็ ์ นค ำโต้เถียงที่พวกเขำตอบไม่ได้ดัง<br />
นั้นทำสของลัทธินิยมยึดตำมตัวบทกฎเกณฑ ์และควำมงมงำยจึงประกำศก้องตำมหำโลหิตของเขำเช่นเดี<br />
ยวกับที่ชำวยิวเคยร ้องเรียกพระโลหิตของพระคริสต ์มำแล้วคนคลั ่งไคล้ชำวโรมันร ้องว่ำ“เขำเป็ นคนนอกรี<br />
ตเป็ นกำรทรยศที่ร ้ำยแรงต่อคริสตจักรที่ปล่อยให้คนนอกรีตมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกหนึ่งชั ่วโมงจงสร ้ำงตะแลงแ<br />
กงแขวนเขำทันที” Ibid. เล่มที่ 3 บทที่ 9<br />
แต่ลูเธอร ์ไม่ได้ตกเป็ นเหยื่อควำมรุนแรงของคนเหล่ำนี้พระเจ้ำทรงมีงำนให้เขำท ำและส่งทูตสวรรค ์มำปก<br />
ป้ องเขำอย่ำงไรก็ตำมมีคนอีกมำกมำยที่ได้รับควำมกระจ่ำงอันล ้ำค่ำจำกลูเธอร ์ต้องตกเป็ นเป้ ำควำมเคีย<br />
ดแค้นของซำตำนและยอมพลีชีพต่อควำมทุกข ์ทรมำนและควำมตำยอย่ำงอำจหำญเพื่อเห็นแก่สัจธรรม<br />
{GC 132.3} {GCth17 111.3}<br />
ค ำสอนของลูเธอร ์ดึงดูดควำมสนใจของผู้ที่มีสติปัญญำรอบคอบทั ่วทั้งประเทศเยอรมนีล ำแสงแห่งควำ<br />
มกระจ่ำงส่องออกมำจำกค ำเทศนำและผลงำนเขียนของเขำปลุกและส่องสว่ำงแก่คนนับพันควำมเชื่อที่ก<br />
อปรด้วยชีวิตก ำลังเข้ำมำแทนที่ลัทธิถือระเบียบไร ้ชีวิตที่ดักจับคริสตจักรมำแล้วอย่ำงเนิ่นนำนวันแล้ววันเ<br />
ล่ำประชำชนก ำลังสูญเสียควำมวำงใจอย่ำงงมงำยที่มีให้กับลัทธิโรมันอคติที่ขวำงกั้นอยู่ก ำลังพังทลำยไป<br />
พระวจนะของพระเจ้ำที่ลูเธอร ์ใช ้ทดสอบหลักค ำสอนทุกอย่ำงและข้อโต้แย้งทุกเรื่องเป็ นเหมือนดำบสองค<br />
มที่เฉือนเข้ำไปในหัวใจของประชำชนทั ่วทุกแห่งหนเกิดกำรตื่นตัวของควำมปรำรถนำที่จะก้ำวหน้ำทำงฝ่<br />
ำยจิตวิญญำณทุกแห่งหนเกิดควำมหิวกระหำยควำมชอบธรรมอย่ำงที่ไม่เคยปรำกฏมำนำนแสนนำนสำ<br />
ยตำของประชำชนที่เคยหันไปมองแต่พิธีกรรมของมนุษย ์และผู้ไกล่เกลี่ยฝ่ ำยโลกนั้นบัดนี้ก ำลังหันมำหำ<br />
พระคริสต ์และองค ์ผู้ทรงถูกตรึงกำงเขนด้วยควำมส ำนึกต่อบำปและด้วยควำมเชื่อ<br />
133.1} {GCth17 112.1}<br />
ควำมสนใจที่แพร่กระจำยอย่ำงกว้ำงขวำงนี้ยิ่งปลุกควำมกลัวของผู้ที่อยู่ในอ ำนำจของระบอบเปปำซีเป็<br />
นทวีคูณลูเธอร ์ได้รับค ำสั ่งให้ไปรำยงำนตัวที่กรุงโรมเพื่อให้กำรกับข้อกล่ำวหำเรื่องค ำสอนนอกรีตค ำสั ่งนี้<br />
ท ำให้เพื่อนๆของเขำวิตกกังวลเป็ นอย่ำงยิ่งพวกเขำทรำบดีอย่ำงเต็มอกถึงภัยอันตรำยที่จะคุกคำมตัวเขำ<br />
ในเมืองที่เลวทรำมนั้นซึ่งเมำมำยด้วยโลหิตของผู้ที่ยอมพลีชีพเพื่อพระเยซูมำแล้วพวกเขำไม่เห็นด้วยกับ<br />
กำรเดินทำงไปกรุงโรมของลูเธอร ์และยื่นขอให้เขำรับกำรตรวจสอบที่ประเทศเยอรมนี<br />
133.2} {GCth17 112.2}<br />
ในที่สุดค ำขอก็ประสบผลส ำเร็จและมีกำรแต่งตั้งผู้แทนทำงกฎหมำยของพระสันตะปำปำเพื่อมำฟังคดี<br />
นี้ในค ำสั ่งที่พระสันตะปำปำทรงให้ไว้กับผู้แทนท่ำนนี้ลูเธอร ์ถูกระบุว่ำเป็ นคนนอกรีตแล้วผู้แทนของพระสั<br />
นตะปำปำจึงสั ่งให้<br />
“ฟ้ องและบังคับโดยไม่รอช ้ำ”<br />
หำกลูเธอร ์ยังคงไม่ยอมอ่อนข้อและยังยืนกรำนต่อไปและผู้แทนไม่อำจจับตัวเขำได้ผู้แทนมีอ ำนำจ<br />
{GC<br />
{GC<br />
103
“เนรเทศเขำในทุกภำคของประเทศเยอรมนีก ำจัดสำปแช่งและบัพพำชนียกรรม<br />
[กรรมที่สงฆ์ท ำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่ออกจำกศำสนำ] ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเขำ” Ibid. เล่มที่ 4 บทที่ 2<br />
นอกจำกนี้เพื่อจัดกำรถอนรำกกำรแพร่กระจำยของกลุ่มนอกรีตนี้พระสันตะปำปำยังทรงสั ่งให้ผู้แทนข<br />
องพระองค ์บัพพำชนียกรรมทุกคนนอกจำกจักรพรรดิไม่ว่ำจะมีต ำแหน่งใดในคริสตจักรหรือต ำแหน่งกำร<br />
ปกครองที่ละเลยกำรจับกุมลูเธอร ์และผู้ติดตำมของเขำและส่งมอบตัวพวกเขำให้กับโรมเพื่อกำรแก้แค้นไ<br />
ด้อย่ำงสำสมใจ {GC 133.3} {GCth17 112.3}<br />
พฤติกรรมนี้แสดงถึงวิญญำณอันแท้จริงของหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีค ำสั ่งทั้งฉบับ<br />
ไม่ปรำกฏร่องรอยของหลักกำรของคริสเตียนหรือแม้แต่ควำมยุติธรรมของคนทั ่วไปลูเธอร ์อยู่ห่ำงจำกโรม<br />
เป็ นระยะทำงไกลมำกเขำไม่มีโอกำสที่จะอธิบำยหรือปกป้ องจุดยืนของเขำแต่ถึงกระนั้นก่อนที่จะมีกำรพิจ<br />
ำรณำคดีของเขำเขำก็ถูกสรุปว่ำเป็ นคนนอกรีตเสียแล้วและในวันเดียวกันนั้นเขำก็ถูกเคี่ยวเข็ญถูกกล่ำว<br />
โทษถูกพิพำกษำและถูกตัดสินลงโทษและเรื่องทั้งหมดนี้กระท ำโดยคุณพ่อศักดิ์สิทธิ์ที่ตั้งตนเองขึ้นมำเป็ น<br />
ผู้มีอ ำนำจสูงสุดที่ไม่รู ้พลั้งในคริสตจักรหรือในกำรปกครอง {GC 134.1} {GCth17 112.4}<br />
ในช่วงเวลำนี้ซึ่งลูเธอร ์ต้องกำรควำมเห็นใจและค ำแนะน ำของมิตรแท้พระเจ้ำทรงจัดส่งเมลังค ์ธอน[M<br />
elanchthon]ไปยังเมืองวิตเทนเบิร ์กเขำมีอำยุน้อยมีกิริยำสงบเสงี่ยมและสุภำพถ่อมตนกำรพินิจพิเครำะ<br />
ห ์ที่รอบคอบของเมลังค ์ธอนควำมรอบรู ้ที่กว้ำงขวำงและควำมคล่องแคล่วในวำทะรวมทั ้งควำมบริสุทธิ์และ<br />
อุปนิสัยที่ซื่อตรงได้ชนะใจควำมเลื่อมใสและควำมชื่นชมของคนอย่ำงกว้ำงขวำงควำมสำมำรถอันปรำดเป<br />
รื่องของเขำก็ไม่แพ้อำรมณ์อันสุขุมของเขำไม่นำนเขำกลำยเป็ นสำวกที่ซื่อสัตย ์ของข่ำวประเสริฐและเป็<br />
นมิตรที่ลูเธอร ์วำงใจมำกที่สุดและเป็ นผู้สนับสนุนอันล ้ำค่ำควำมสุภำพควำมระมัดระวังและควำมละเอียดข<br />
องเขำกลำยเป็ นสิ่งที่เสริมก ำลังให้แก่ควำมกล้ำหำญและพลังของลูเธอร ์กำรเข้ำร่วมท ำงำนด้วยกันของพ<br />
วกเขำส่งเสริมควำมเข้มแข็งให้กับงำนของกำรปฏิรูปศำสนำและเป็ นแหล่งก ำลังใจที่ยิ่งใหญ่แก่ลูเธอร ์ {GC<br />
134.2} {GCth17 113.1}<br />
เมืองออกซ ์บูร ์กถูกก ำหนดให้เป็ นที่พิจำรณำคดีและนักปฏิรูปท่ำนนี้จึงออกเดินทำงด้วยเท้ำมุ่งหน้ำไป<br />
ที่นั ่นควำมน่ำกลัวรุนแรงรอคอยเขำอยู่ตลอดเวลำค ำขู ่อย่ำงเปิดเผยว่ำเขำจะถูกจับกุมและลอบฆ่ำในระห<br />
ว่ำงทำงและมิตรสหำยทั้งหลำยต่ำงขอให้เขำอย่ำออกเดินทำงแม้กระทั ่งยังขอร ้องเขำให้ออกไปจำกเมืองวิ<br />
ตเทนเบิร ์กสักระยะหนึ่งและเข้ำไปหำที่หลบซ่อนปลอดภัยกับผู้ที่จะปกป้ องเขำด้วยควำมยินดีแต่เขำไม่ยอ<br />
มทิ้งหน้ำที่ที่พระเจ้ำทรงจัดวำงไว้ให้เขำเขำต้องรักษำสัจธรรมไว้อย่ำงซื่อสัตย ์ต่อไปแม้ต้องทนกับปัญหำแ<br />
ละควำมล ำบำกอย่ำงใหญ่หลวงค ำพูดที่เขำให้ไว้คือ<br />
“ข้ำพเจ้ำเป็ นเหมือนเยเรมีย ์เป็ นผู้ที่ต่อสู้และดิ้นรนแต่ค ำขู ่ของพวกเขำยิ่งเพิ่มมำกขึ้นเท่ำไรควำมสุขของ<br />
ข้ำพเจ้ำก็จะทวีมำกยิ่งขึ้นเท่ำนั้น.....พวกเขำท ำลำยเกียรติยศและชื่อเสียงของข้ำพเจ้ำไปแล้วมีอยู่เพียงสิ่<br />
งเดียวที่คงเหลืออยู่นั ่นคือร่ำงกำยที่น่ำสมเพชของข้ำพเจ้ำให้พวกเขำเอำไปเลยพวกเขำจะท ำให้ชีวิตขอ<br />
งข้ำพเจ้ำสั้นลงไปไม่กี่ชั ่วโมงแต่ส ำหรับจิตวิญญำณของข้ำพเจ้ำแล้วพวกเขำเอำไปไม่ได้ผู้ที่ปรำรถนำจะ<br />
ประกำศพระวจนะของพระคริสต ์แก่โลกจะต้องคำดว่ำควำมตำยจะมำเยือนได้ในทุกขณะ” Ibid. เล่มที่ 4<br />
บทที่ 4 {GC 134.3} {GCth17 113.2}<br />
104
ข่ำวเรื่องลูเธอรเดินทำงมำถึงเมืองออกซ ์<br />
์บูร ์กท ำให้ผู้แทนกฎหมำยของระบอบเปปำซีพึงพอใจเป็ นล้น<br />
พ้นดูประหนึ่งว่ำคนนอกรีตที่ปลุกควำมสนใจของคนทั้งโลกนั้นบัดนี้ตกอยู่ในอ ำนำจของโรมแล้วและผู้แท<br />
นระบอบเปปำซีตั้งใจอย่ำงแน่วแน่ว่ำจะไม่ปล่อยเขำให้หลุดไปนักปฏิรูปท ำพลำดไปที่ไม่ได้ขอใบสั ่งกำรคุ้ม<br />
ครองควำมปลอดภัยให้แก่ตนเองมิตรสหำยทั้งหลำยของเขำต่ำงก ำชับเขำว่ำอย่ำไปปรำกฏตัวต่อหน้ำผู้แ<br />
ทนของระบอบเปปำซีหำกไม่ได้ใบสั ่งนี้และพวกเขำร่วมกันลงแรงที่จะขอจักรพรรดิให้ตรำใบคุ้มครองนี้ทู<br />
ตของระบอบเปปำซีตั้งใจไว้แล้วว่ำหำกท ำได้จะบังคับให้ลูเธอร ์ถอนควำมเชื่อหรือหำกท ำไม่ส ำเร็จจะบังคับ<br />
ย้ำยเขำไปกรุงโรมเพื่อรับจุบจบเช่นเดียวกับฮัสและเจอโรมีด้วยเหตุนี้โดยผ่ำนทำงผู้แทนของตนเขำลงแรง<br />
โน้มน้ำวให้ลูเธอร ์ไปปรำกฏตัวโดยปรำศจำกใบคุ้มครองควำมปลอดภัยให้วำงใจในควำมเมตตำของเขำเรื่<br />
องนี้นักปฏิรูปไม่ยอมท ำตำมอย่ำงแข็งขันจนกระทั ่งเขำได้ใบคุ้มครองของจักรพรรดิแล้วเขำจึงไปปรำกฏ<br />
ตัวต่อหน้ำทูตของผู้น ำระบอบเปปำซี {GC 135.1} {GCth17 113.3}<br />
เพื่อท ำตำมนโยบำยผู้แทนของเหล่ำผู้นิยมลัทธิโรมันตัดสินใจที่จะพยำยำมเอำชนะลูเธอร ์ด้วยกำรแสด<br />
งควำมสุภำพอ่อนโยนในกำรสัมภำษณ์ของผู้แทนพระสันตะปำปำนั้นเขำแสดงออกถึงควำมเป็ นมิตรเป็ นอ<br />
ย่ำงดีแต่ยื่นข้อเรียกร ้องให้ลูเธอร ์ยอมจ ำนนต่ออ ำนำจของคริสตจักรโดยปริยำยและยอมในทุกเรื่องโดยไม่<br />
มีข้อโต้แย้งหรือควำมสงสัยเขำไม่ได้ประเมินอุปนิสัยของชำยที่เขำก ำลังต่อกรด้วยอย่ำงถูกต้องในค ำตอบ<br />
ของลูเธอรเขำอธิบำยถึงควำมเคำรพต่อคริสตจักรควำมปรำรถนำของเขำเพื่อสัจธรรมควำมพร ์<br />
้อมของเ<br />
ขำที่จะตอบเรื่องทั้งหมดที่ขัดแย้งกับเรื่องที่เขำสอนและยินดีมอบค ำสอนของเขำให้มหำวิทยำลัยชั้นน ำบ<br />
ำงแห่งตัดสินแต่ในเวลำเดียวกันเขำประท้วงแนวทำงของพระคำร ์ดินัลที่ก ำหนดให้เขำถอนควำมเชื่อของเ<br />
ขำโดยไม่ได้พิสูจน์เสียก่อนว่ำเขำผิดจริง {GC 135.2} {GCth17 114.1}<br />
ค ำตอบสนองเดียวที่เขำได้รับคือ“ถอนควำมเชื่อให้ถอนควำมเชื่อเสีย”นักปฏิรูปศำสนำคนนี้แสดงให้เ<br />
ห็นว่ำจุดยืนของเขำนั้นมีพระคัมภีร ์สนับสนุนและยืนกรำนอย่ำงแข็งขันว่ำเขำจะไม่ละทิ้งสัจธรรมผู้แทนข<br />
องระบอบเปปำซีตอบค ำโต้แย้งของลูเธอร ์ไม่ได้จึงประโคมค ำต ำหนิค ำถำกถำงเสียดสีและค ำยกยอที่แทร<br />
กด้วยข้อควำมจำกธรรมเนียมประเพณีและค ำกล่ำวของบรรพบุรุษโหมกระหน ่ำลงใส่เขำท ำให้นักปฏิรูปศ<br />
ำสนำไม่มีโอกำสพูดเมื่อเห็นว่ำกำรประชุมคงจะด ำเนินต่อไปเช่นนี้และไม่เกิดผลในที่สุดด้วยควำมไม่เต็มใ<br />
จลูเธอร ์ได้รับอนุญำตให้น ำเสนอค ำตอบด้วยลำยลักษณ์อักษร {GC 136.1} {GCth17 114.2}<br />
เขำกล่ำวในจดหมำยที่เขียนถึงเพื่อนคนหนึ่งว่ำ“ด้วยกำรท ำเช่นนี้ผู้ถูกกดขี่กลับได้ประโยชน์ถึงสองต่<br />
อประกำรแรกสิ่งที่เขียนไว้นั้นอำจถูกยื่นไปให้ผู้อื่นพิจำรณำและประกำรที่สองเขำมีโอกำสที่ดีกว่ำที่จะจัด<br />
กำรกับควำมหวำดหวั ่นมำกกว่ำกับจิตส ำนึกของผู้กดขี่ที่มีอ ำนำจเด็ดขำดยโสและพูดจำพล่ำมไม่เป็ นภำ<br />
ษำผู้ซึ่งหำกเป็ นได้จะเอำชนะด้วยภำษำข่มขู ่บังคับของตนเอง” Martyn, The Life and Times of<br />
Luther หน้ำ 271, 272 {GC 136.2} {GCth17 114.3}<br />
ในกำรสอบสวนครั้งต่อมำลูเธอร ์น ำเสนอค ำอธิบำยทัศนะของเขำที่ชัดเจนรวบรัดและหนักแน่นสนับส<br />
นุนอย่ำงเต็มที่ด้วยข้ออ้ำงจำกพระคัมภีร ์หลังจำกที่ลูเธอร ์อ่ำนเสียงดังจบลงเขำก็ยื่นเอกสำรนั้นให้พระคำ<br />
ร ์ดินัลซึ่งรับมำโยนไว้ข้ำงตัวด้วยอำกำรดูหมิ่นเหยียดหยำมและประกำศว่ำล้วนเป็ นค ำพูดที่ไร ้สำระและเป็<br />
105
นข้ออ้ำงที่ไร เหตุผลลูเธอร ้ ์ฉุนจัดตอนนี้เขำเผชิญหน้ำกับพระรำชำคณะที่ยโสคนนี้บนจุดยืนของท่ำนเอง<br />
—นั ่นคือธรรมเนียมและค ำสอนของคริสตจักร<br />
และได้ล้มล้ำงข้ออ้ำงของพระรำชำคณะลงอย่ำงเด็ดขำด {GC 136.3} {GCth17 114.4}<br />
เมื่อพระรำชำคณะเห็นว่ำตนเองไม่อำจโต้ค ำอธิบำยอย่ำงมีเหตุและผลของลูเธอร ์ได้ท่ำนก็ควบคุมตัวเอ<br />
งไม่อยู่และตะโกนลั ่นว่ำ“ถอนค ำพูดเสียมิฉะนั ้นเรำจะส่งเจ้ำไปกรุงโรมให้ไปรำยงำนตัวต่อหน้ำคณะผู้พิพำ<br />
กษำที่แต่งตั้งไว้เพื่อจัดกำรกับอุดมกำรณ์ของเจ้ำเรำจะบัพพำชนียกรรมเจ้ำและพรรคพวกทั้งหมดของเจ้<br />
ำและทุกคนที่สนับสนุนเจ้ำไม่ว่ำจะเป็ นเวลำใดก็ตำมและจะขับไล่พวกเขำออกจำกโบสถ ์”<br />
และในที่สุดท่ำนประกำศด้วยน ้ำเสียงโอหังและโกรธว่ำ<br />
D’Aubigné, London ed. เล่มที่ 4 บทที่ 8 {GC 136.4} {GCth17 115.1}<br />
“ถอนค ำพูดเสียหำกไม่ถอนก็อย่ำได้กลับมำอีก”<br />
นักปฏิรูปศำสนำพร ้อมด้วยมิตรสหำยของเขำรีบออกไปจำกที่นั ่นทันทีกำรท ำเช่นนี้ประกำศอย่ำงชัดเ<br />
จนว่ำเขำจะไม่ถอนค ำพูดพระคำร ์ดินัลไม่คำดคิดว่ำจะเกิดเรื่องเช่นนี้ท่ำนเคยนึกชมตนเองว่ำจะสำมำรถใ<br />
ช ้ควำมรุนแรงข่มขู ่ลูเธอร ์ให้ยอมจ ำนนได้บัดนี้ท่ำนถูกทิ้งให้อยู่ตำมล ำพังกับผู้สนับสนุนท่ำนมองหน้ำแต่<br />
ละคนด้วยควำมเสียใจอย่ำงแสนสำหัสที่แผนกำรล้มเหลวอย่ำงไม่คำดฝัน {GC 137.1} {GCth17<br />
115.2}<br />
ควำมพยำยำมของลูเธอร ์ในเหตุกำรณ์ครั้งนี้มิได้ไร ้ผลฝูงชนขนำดใหญ่ที่ติดตำมเหตุกำรณ์ในวันนั้น<br />
มีโอกำสเปรียบเทียบชำยสองคนและตัดสินด้วยตนเองถึงสภำพจิตวิญญำณของแต่ละคนที่แสดงออกมำ<br />
รวมทั้งจุดแข็งและควำมจริงของจุดยืนของพวกเขำช่ำงแตกต่ำงมำกเพียงไรนักปฏิรูปมีลักษณะที่เรียบง่ำ<br />
ยถ่อมตนมั ่นคงยืนหยัดด้วยพระก ำลังของพระเจ้ำมีควำมจริงอยู่กับตัวส่วนผู้แทนของพระสันตะปำปำถือว่<br />
ำตนเองส ำคัญหยิ่งยโสโอหังและไร เหตุผลไม่มีข้อโต้แย้งอ้ำงอิงแม้สักข้อที่ได้จำกพระคัมภีร ้<br />
์แต่ถึงกระนั้นก็<br />
ยังร ้องลั ่นว่ำ“จงถอนค ำพูดหรือจะให้น ำตัวส่งไปลงโทษที่กรุงโรม” {GC 137.2} {GCth17 115.3}<br />
แม้ว่ำลูเธอร ์ได้รับกำรคุ้มครองควำมปลอดภัยแล้วก็ตำมเหล่ำผู้นิยมลัทธิโรมันก็ยังวำงแผนที่จะบุกจับ<br />
และน ำเขำเข้ำคุกให้ได้มิตรสหำยของเขำแนะว่ำหำกอยู่ในเมืองนี้ต่อจะไม่เกิดประโยชน์เขำควรกลับไปยังเ<br />
มืองวิตเทนเบิร ์กอย่ำงไม่รอช ้ำและให้ปกปิดแผนนี้ไว้อย่ำงเข้มงวดก่อนฟ้ ำสำงบนหลังม้ำเขำพร ้อมกับผู้<br />
น ำทำงเพียงคนเดียวที่เจ้ำพนักงำนปกครองจัดหำมำให้เดินทำงออกจำกเมืองออกซ ์บูร ์กด้วยข้อเตือนห้ำ<br />
มต่ำงๆลูเธอรเดินทำงอย่ำงลับๆฝ่ ์<br />
ำควำมมืดและถนนอันเงียบสงัดของเมืองศัตรูที่ตื่นตัวอยู่และโหดเหี้ยม<br />
ก ำลังวำงแผนท ำลำยเขำเขำจะหนีพ้นกับดักที่เตรียมไว้ส ำหรับเขำหรือไม่เป็ นช่วงเวลำที่น่ำเป็ นห่วงและต้<br />
องอธิษฐำนอย่ำงแรงกล้ำเขำมำถึงประตูเล็กบำนหนึ่งของก ำแพงเมืองประตูเปิดไว้ส ำหรับเขำเขำพร ้อมด้ว<br />
ยคนน ำทำงเดินผ่ำนประตูไปโดยไม่มีอุปสรรคใดๆทันทีที่ออกนอกเมืองอย่ำงปลอดภัยผู้หลบหนีทั ้งสองเร่ง<br />
กำรเดินทำงและก่อนที่ผู้แทนของพระสันตะปำปำจะทรำบเรื่องกำรหลบหนีของลูเธอร เขำก็อยู่ไกลเกินผู้ก<br />
์<br />
ดขี่จะเอื้อมมือไปถึงซำตำนและผู้แทนของมันพ่ำยแพ้ผู้ที่พวกเขำคิดว่ำอยู่ในก ำมือของพวกเขำนั ้นหนีไป<br />
เสียแล้วดั ่งนกที่รอดพ้นจำกกับดักของนำยพรำน {GC 137.3} {GCth17 115.4}<br />
106
เมื่อผู้แทนของพระสันตะปำปำทรำบข่ำวกำรหลบหนีของลูเธอร ์ท่ำนรู ้สึกแปลกใจและโกรธแค้นเป็ นอย่<br />
ำงยิ่งท่ำนเคยคำดหวังว่ำจะได้รับเกียรติยิ่งใหญ่ส ำหรับปัญญำและควำมแน่วแน่ในกำรจัดกำรกับผู้ก่อกว<br />
นของคริสตจักรได้แต่กลับพลำดหวังไปแล้วท่ำนบรรยำยควำมโกรธเคืองในจดหมำยที่เขียนถึงเจ้ำชำยเฟ<br />
รเดอริคผู้ทรงเป็ นอิเล็กเตอร ์แห่งแซกโซนีโดยประณำมลูเธอร ์อย่ำงขมขื่นและยื่นค ำขำดว่ำเจ้ำชำยเฟรเด<br />
อริคจะต้องส่งตัวนักปฏิรูปไปยังกรุงโรมหรือต้องอเปหิลูเธอร ์ออกไปจำกเมืองแซกโซนี<br />
138.1} {GCth17 115.5}<br />
เพื่อเป็ นกำรปกป้ องตนเองลูเธอรเรียกร ์ ้องให้ผู้แทนของพระสันตะปำปำหรือองค ์พระสันตะปำปำเองแส<br />
ดงให้เขำเห็นข้อผิดพลำดของเขำที่ต่ำงจำกพระคัมภีร ์และเขำปฏิญำณตนอย่ำงจริงจังที่สุดที่จะละทิ้งค ำส<br />
อนของเขำหำกสำมำรถแสดงให้เห็นว่ำขัดแย้งกับพระวจนะของพระเจ้ำและเขำขอบคุณพระเจ้ำที่เห็นว่ำต<br />
นเองสมควรได้รับกำรทรมำนในอุดมกำรณ์ที่ศักดิ์สิทธิ์ เช่นนี้ {GC 138.2} {GCth17 115.6}<br />
ในเวลำนั้นอิเล็กเตอร ์ยังทรงมีควำมรู เรื่องค ้ ำสอนของนักปฏิรูปเพียงเล็กน้อยแต่พระองค ์ทรงประทับใจ<br />
อย่ำงสุดซึ้งใจกับค ำพูดที่ตรงไปตรงมำหนักแน่นและชัดเจนของลูเธอร ์และเจ้ำชำยเฟรเดอริคทรงตัดสินใจ<br />
ที่จะยืนเคียงข้ำงปกป้ องเขำจนกว่ำจะพิสูจน์ว่ำนักปฏิรูปนั ้นอยู่ฝ่ ำยผิดพระองค ์ทรงตอบค ำสั ่งของผู้แทนพ<br />
ระสันตะปำปำด้วยกำรเขียนว่ำ“เนื่องจำกดร…มำร ์ตินรำยงำนตัวต่อท่ำนที่เมืองออกซ ์บูร ์กแล้วน่ำจะเป็ นที่<br />
พึงพอใจส ำหรับท่ำนพวกเรำไม่คำดว่ำท่ำนจะพยำยำมบังคับให้เขำถอนค ำพูดโดยที่ยังไม่ได้ท ำให้มั ่นใจว่ำ<br />
เขำผิดไม่มีคนมีกำรศึกษำสักคนในละแวกของพวกเรำที่มำแจ้งให้ข้ำพเจ้ำทรำบว่ำหลักค ำสอนของมำร ์ติ<br />
นนั้นขำดจริยธรรมต่อต้ำนคริสเตียนหรือนอกรีต’นอกจำกนี้เจ้ำชำยยังทรงปฏิเสธที่จะส่งเขำไปกรุงโรมห<br />
รือขับเขำออกไปจำกรัฐกำรปกครองของพระองค ์” D’Aubigné เล่มที่ 4 บทที่10 {GC<br />
138.3} {GCth17 116.1}<br />
อิเล็กเตอร ์ทรงมองเห็นว่ำศีลธรรมของสังคมโดยทั ่วไปเสื่อมลงมำนำนแล้วจ ำเป็ นต้องมีกำรปฏิรูปอย่ำง<br />
มำกมำยกำรจัดกำรอย่ำงสลับซับซ ้อนและสิ้นเปลืองเพื่อควบคุมและลงโทษอำชญำกรรมเป็ นสิ่งที่ไร ้ควำม<br />
จ ำเป็ นหำกมนุษย ์เพียงแต่ยอมรับและเชื่อฟังข้อก ำหนดของพระเจ้ำและค ำสั ่งของจิตส ำนึกที่ได้รับควำมก<br />
ระจ่ำงแล้วพระองค ์ทรงเห็นว่ำลูเธอร ์ก ำลังท ำงำนเพื่อบรรลุถึงเป้ ำหมำยนี้และทรงแอบดีใจที่ในคริสตจักรเ<br />
ริ่มรู ้สึกถึงผลกระทบในเรื่องนี้ {GC 138.4} {GCth17 116.2}<br />
พระองค ์ยังทรงมองเห็นว่ำลูเธอร ์ประสบควำมส ำเร็จอย่ำงโดดเด่นในฐำนะที่เป็ นศำสตรำจำรย ์คนหนึ่งข<br />
องมหำวิทยำลัยเวลำผ่ำนไปเพียงปีเดียวตั้งแต่นักปฏิรูปติดบทควำมของเขำที่โบสถ ์ประจ ำปรำสำทจ ำนว<br />
นคนที่เดินทำงมำแสวงบุญที่โบสถ ์ในเทศกำลนักบุญทั้งหลำยลดลงไปอย่ำงมำกท ำให้โรมขำดทั้งคนเข้ำ<br />
ร่วมนมัสกำรและเงินถวำยแต่มีคนอีกชนชั้นหนึ่งเข้ำมำแทนที่พวกเขำมำยังเมืองวิตเทนเบิร ์กไม่ใช่ในฐำน<br />
ะนักแสวงบุญเพื่อบูชำวัตถุของขลังแต่ในฐำนะนักเรียนเพื่อเข้ำมำศึกษำในโรงเรียนของเมืองผลงำนเขียน<br />
ของลูเธอร ์จุดประกำยไปทั ่วทุกแห่งหนให้เกิดควำมสนใจในพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมำใหม่และไม่ใช่เฉพำะ<br />
ในทุกภำคของประเทศเยอรมนีเท่ำนั ้นแต่มำจำกดินแดนห่ำงไกลอื่นๆด้วยนักศึกษำพำกันมำยังมหำวิทยำ<br />
ลัยเยำวชนคนหนุ่มเมื่อเดินทำงมำเห็นเมืองวิตเทนเบิร ์กเป็ นครั ้งแรกจะ“ชูมือขึ้นไปยังท้องฟ้ ำและสรรเสริ<br />
ญพระเจ้ำผู้ทรงท ำให้ควำมกระจ่ำงแห่งสัจธรรมส่องออกมำจำกเมืองนี้เหมือนเช่นได้ส่องออกมำจำกศิโยน<br />
{GC<br />
107
ในสมัยโบรำณและแผ่ขยำยจำกที่นั ่นไปยังที่สุดปลำยของประเทศห่ำงไกล” Ibid. เล่มที่ 4 บทที่ 10 {GC<br />
139.1} {GCth17 116.3}<br />
ในเวลำนั้นลูเธอร ์ไม่เห็นด้วยแต่เพียงบำงส่วนของค ำสอนผิดๆของลัทธิโรมันแต่เมื่อเขำเปรียบเทียบข้<br />
อเขียนศักดิ์สิทธิ์กับค ำสั ่งและธรรมนูญของระบอบเปปำซีเขำตกใจและแปลกใจอย่ำงมำกเขำบันทึกไว้ว่ำ“<br />
ข้ำพเจ้ำก ำลังอ่ำนค ำสั ่งของพระสันตะปำปำและ......ข้ำพเจ้ำไม่ทรำบว่ำพระสันตะปำปำเองเป็ นพระคริสต ์เ<br />
ทียมเท็จหรือเป็ นอัครทูตของพระองค ์กันแน่แบบอย่ำงของพระคริสต ์ถูกบิดเบือนไปจำกควำมจริงอย่ำงมำ<br />
กและถูกตรึงไว้ในบรรดำพระสันตะปำปำเหล่ำนี้” Ibid. เล่มที่ 5<br />
บทที่1อย่ำงไรก็ตำมในเวลำนั้นลูเธอร ์ก็ยังเป็ นผู้สนับสนุนคริสตจักรโรมันและไม่เคยคิดที่จะแยกตัวออกจำ<br />
กควำมสัมพันธ ์ของเธอ {GC 139.2} {GCth17 117.1}<br />
ผลงำนเขียนของนักปฏิรูปศำสนำและหลักค ำสอนของเขำขยำยไปยังทุกประเทศของอำณำจักรคริสเ<br />
ตียนผลงำนนี้แผ่กระจำยไปยังประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์และประเทศฮอลลันดำงำนเขียนเป็ นเล่มกระจำยไป<br />
ถึงประเทศฝรั ่งเศสและประเทศสเปนประเทศอังกฤษต้อนรับค ำสอนของเขำดั ่งพระวจนะแห่งชีวิตสัจธรรม<br />
แผ่ขยำยไปยังประเทศเบลเยียมและประเทศอิตำลีด้วยคนเป็ นพันตื่นจำกควำมเซื่องซึมเหมือนตำยมำสู่คว<br />
ำมชื่นชมยินดีและควำมหวังของชีวิตแห่งควำมเชื่อ {GC 139.3} {GCth17 117.2}<br />
กำรโจมตีของลูเธอร ์ยิ่งท ำให้โรมฉุนเฉียวผู้คัดค้ำนเขำอย่ำงบ้ำระห ่ำบำงคนรวมทั้งบรรดำดุษฎีบัณฑิต<br />
ในมหำวิทยำลัยคำทอลิกทั้งหลำยต่ำงพำกันประกำศว่ำผู้ใดที่ฆ่ำนักบวชทรยศผู้นี้ได้จะเป็ นคนที่ไร ้บำปวั<br />
นหนึ่งมีคนแปลกหน้ำคนหนึ่งซ่อนปืนสั้นไว้ใต้เสื้อคลุมเดินเข้ำมำหำนักปฏิรูปศำสนำและถำมว่ำท ำไมจึงเ<br />
ดินอยู่ตำมล ำพังลูเธอร ์ตอบเขำว่ำ“ข้ำพเจ้ำอยู่ในพระหัตถ ์ของพระเจ้ำพระองค ์ทรงเป็ นก ำลังและโล่ของข้<br />
ำพเจ้ำมนุษย ์จะท ำอะไรข้ำพเจ้ำได้เล่ำ” Ibid. เล่มที่ 6 บทที่ 2<br />
เมื่อคนแปลกหน้ำได้ยินเช่นนั้นสีหน้ำของเขำซีดลงทันทีและวิ่งออกไปจำกที่นั ่นเหมือนเห็นทูตสวรรค ์ของ<br />
พระเจ้ำอยู่ที่นั ่น {GC 140.1} {GCth17 117.3}<br />
โรมมุ่งมั ่นที่จะท ำลำยลูเธอร ์แต่พระเจ้ำทรงเป็ นผู้ต่อสู้ปกป้ องแทนเขำค ำสอนของเขำมีให้ฟังทุกที่“ใน<br />
กระท่อมและในคอนแวนต....ในปรำสำทของผู้ดีในมหำวิทยำลัยและในพระรำชวังของพระรำชำ”<br />
์<br />
และขุนนำงทั้งหลำยก ำลังลุกขึ้นในทุกที่เพื่อสนับสนุนควำมพยำยำมของเขำ Ibid. เล่มที่ 6 บทที่ 2 {GC<br />
140.2} {GCth17 117.4}<br />
ในช่วงเวลำนี้ลูเธอร ์อ่ำนผลงำนของฮัสและพบควำมจริงยิ่งใหญ่ในเรื่องกำรท ำให้ชอบธรรมโดยควำมเ<br />
ชื่อซึ่งเป็ นเรื่องที่เขำก ำลังพำกเพียรเพื่อยึดถือและสอนเป็ นค ำสอนตรงกับที่นักปฏิรูปชำวโบฮีเมียนผู้นี้ยึด<br />
ถือไว้ก่อนแล้วลูเธอร ์กล่ำวว่ำ“พวกเรำรวมทั ้งเปำโลออกัสตินและตัวข้ำพเจ้ำล้วนเป็ นชำวฮัสนิยมมำตลอ<br />
ดโดยไม่รู ้ตัว”ลูเธอร ์กล่ำวต่อไปว่ำ“พระเจ้ำจะเสด็จมำเยือนโลกนี้อย่ำงแน่นอนเพรำะมีผู้เทศนำเรื่องนี้แก่ช<br />
ำวโลกเมื่อหนึ่งศตวรรษที่แล้วและถูกเผำสังเวยไป” Wylie เล่มที่ 6 บทที่ 1 {GC 140.3} {GCth17<br />
118.1}<br />
108
ในค ำอุทธรณ์ที่เขียนไปถึงจักรพรรดิและขุนนำงของประเทศเยอรมนีในนำมของกำรปฏิรูปศำสนำคริ<br />
สต ์นั้นลูเธอรเขียนถึงเรื่องของพระสันตะปำปำว่ำ“เป็ ์<br />
นเรื่องน่ำสะพรึงกลัวเพียงไรที่มองดูมนุษย ์คนนั้นอุปโ<br />
ลกน์ตัวเองให้เป็ นผู้แทนของพระคริสต ์แสดงควำมยิ่งใหญ่ตระกำรตำที่ไม่มีจักรพรรดิองค ์ใดจะเสมอเหมือ<br />
นบุคคลท่ำนนี้มีลักษณะเหมือนพระเยซูผู้ยำกจนหรือเปโตรผู้ถ่อมตนหรือไม่พวกเขำพูดกันว่ำเขำเป็ นเจ้<br />
ำนำยของโลกแต่พระคริสต ์ผู้ที่บุคคลท่ำนนี้อ้ำงว่ำเป็ นตัวแทนของพระองค ์ตรัสว่ำ“รำชอ ำนำจของเรำไม่ไ<br />
ด้เป็ นของโลก”ยอห ์น18:36อำณำบริเวณกำรปกครองของผู้แทนพระคริสต ์จะครอบคลุมเกินกว่ำอำณำเ<br />
ขตของเจ้ำนำยผู้ทรงเป็ นหัวหน้ำของเขำรึ” D’Aubigné เล่มที่ 6 บทที่ 3 {GC 140.4} {GCth17<br />
118.2}<br />
เขำเขียนถึงมหำวิทยำลัยต่ำงๆไว้เช่นนี้ว่ำ“ข้ำพเจ้ำหวำดกลัวเป็ นอย่ำงยิ่งว่ำมหำวิทยำลัยต่ำงๆจะกลำ<br />
ยเป็ นประตูทำงเข้ำของนรกนอกเสียจำกว่ำพวกเขำจะพำกเพียรเพื่ออธิบำยและจำรึกพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์<br />
ไว้ในหัวใจของเยำวชนข้ำพเจ้ำไม่ขอแนะน ำให้ผู้ใดเอำบุตรของตนไปอยู่ในที่ๆพระคัมภีร ์ไม่ใช่เป็ นผู้ปกค<br />
รองหลักสถำบันทุกแห่งที่มนุษย ์ไม่ใส่ใจในพระวจนะของพระเจ้ำตลอดเวลำจะตกต ่ำไปสู่ควำมชั ่วช ้ำเลวท<br />
รำม” Ibid. เล่มที่ 6 บทที่ 3 {GC 140.5} {GCth17 118.3}<br />
ค ำอุทธรณ์นี้แพร่กระจำยไปทั ่วประเทศเยอรมนีอย่ำงรวดเร็วและส่งอิทธิพลอย่ำงมำกต่อประชำชนคน<br />
ทั้งประเทศถูกปลุกขึ้นมำและฝูงชนจ ำนวนมำกถูกกระตุ้นเพื่อรวมก ำลังไปอยู่รอบธงชัยของกำรปฏิรูปผู้ต่<br />
อต้ำนลูเธอรเดือดดำลด้วยควำมต้องกำรแก้แค้นพวกเขำเรียกร ์<br />
้องให้พระสันตะปำปำจัดกำรขั้นเด็ดขำดกั<br />
บเขำมีค ำสั ่งประกำศว่ำให้ประณำมค ำสอนของเขำทันทีให้เวลำหกสิบวันแก่นักปฏิรูปและพรรคพวกให้ถ<br />
อนค ำพูดหำกพ้นก ำหนดนี้แล้วจะถูกบัพพำชนียกรรม {GC 141.1} {GCth17 118.4}<br />
นั ่นเป็ นวิกฤตอันน่ำโหดร ้ำยส ำหรับนักปฏิรูปศำสนำคนนี้เป็ นเวลำหลำยศตวรรษมำแล้วที่ค ำสั ่งบัพพำ<br />
ชนียกรรมของโรมสร ้ำงควำมหวำดผวำแก่เหล่ำรำชวงศ ์ที่มีอ ำนำจเป็ นค ำสั ่งที่น ำควำมวิบัติและควำมหำย<br />
นะมำสู่อำณำจักรยิ่งใหญ่มำกมำยคนทั ่วไปจะถือเป็ นเรื่องน่ำกลัวและหวำดหวั ่นหำกผู้ใดได้รับค ำสำปเช่น<br />
นี้พวกเขำจะถูกตัดขำดจำกกำรคบค้ำสมำคมกับเพื่อนร่วมชำติและถูกปฏิบัติเยี่ยงคนนอกกฎหมำยและ<br />
ถูกตำมล่ำล้ำงผลำญลูเธอร ์ตระหนักดีถึงพำยุที่ก ำลังโหมกระหน ่ำมำใส่เขำแต่เขำยืนหยัดอย่ำงมั ่นคงวำงใ<br />
จในพระคริสต เพื่อสนับสนุนและปกป้ ์<br />
องเขำด้วยควำมเชื่อและควำมกล้ำหำญของผู้ยอมสังเวยชีพเขำบัน<br />
ทึกไว้ว่ำ<br />
“สิ่งที่ก ำลังจะเกิดขึ้นนั้นข้ำพเจ้ำไม่อำจบอกได้และข้ำพเจ้ำก็ไม่สนใจเช่นกันที่จะกลัวให้มันเกิดณสถำ<br />
นที่ใดก็ได้เพรำะข้ำพเจ้ำปรำศจำกควำมกลัว {GCth17 118.5}<br />
ไม่มีใบไม้แม้แต่เพียงหนึ่งใบที่ร่วงโดยที่ไม่ใช่พระประสงค ์ของพระบิดำเช่นนั้นแล้วพระองค ์จะทรงดูแลพ<br />
วกเรำมำกกว่ำนี้เพียงไรเป็ นเรื่องเล็กน้อยที่จะตำยเพื่อพระวจนะในเมื่อพระวจนะที่ทรงบังเกิดเป็ นเนื้อหนังเ<br />
องทรงสิ้นพระชนม์แล้วหำกเรำตำยไปกับพระองค เรำก็จะมีชีวิตอยู่กับพระองค ์<br />
์และด ำเนินชีวิตผ่ำนสิ่งที่พร<br />
ะองค ์ทรงด ำเนินผ่ำนไปก่อนพวกเรำเรำจะไปอยู่ในที่ๆพระองค ์ทรงอยู่และอยู่ร่วมกับพระองค ์ตลอดไป” Ibi<br />
d. 3d London ed., Walther, 1840 เล่มที่ 6 บทที่ 9 {GC 141.2} {GCth17 119.1}<br />
109
เมื่อสำส ์นตรำตั้งของระบอบเปปำซีมำถึงลูเธอรเขำพูดว่ำ“ข้ำพเจ้ำชังและต ์<br />
ำหนิค ำสั ่งนี้ว่ำไร ้จริยธรรม<br />
และเป็ นควำมเท็จ.....ค ำสั ่งนี้เป็ นกำรประณำมองค ์พระคริสต .....ข้ำพเจ้ำชื่นชมยินดีที่ต้องมำแบกรับควำม<br />
์<br />
เลวเช่นนี้เพื่อผลดีที่สุดของอุดมกำรณ์นี้บัดนี้ข้ำพเจ้ำรู ้สึกมีเสรีภำพมำกขึ้นในหัวใจเพรำะในที่สุดข้ำพเจ้<br />
ำทรำบดีว่ำพระสันตะปำปำเป็ นพระคริสตเทียมเท็จและบัลลังก ์<br />
์ของพระองค ์นั้นเป็ นของซำตำนเอง”<br />
D’Aubigné เล่มที่ 6 บทที่ 9 {GC 141.3} {GCth17 119.2}<br />
อย่ำงไรก็ตำมค ำสั ่งของโรมไม่ใช่ไร ้ผลห้องขังกำรทรมำนและดำบเป็ นอำวุธอย่ำงรุนแรงที่จะบังคับให้ปฏิ<br />
บัติตำมคนอ่อนแอและคนที่เชื่องมงำยต่ำงกลัวจนตัวสั ่นอยู่ภำยใต้ค ำสั ่งของพระสันตะปำปำและแม้ว่ำโดย<br />
ทั ่วไปจะมีควำมเห็นอกเห็นใจลูเธอร ์ก็ตำมผู้คนส่วนใหญ่ถือว่ำชีวิตตนเองมีค่ำมำกเกินกว่ำที่จะเข้ำเสี่ยงกั<br />
บอุดมกำรณ์ของกำรปฏิรูปทุกสิ่งบ่งบอกว่ำงำนกำรปฏิรูปศำสนำก ำลังจะปิดฉำกลง<br />
142.1} {GCth17 119.3}<br />
แต่ลูเธอร ์ก็ยังไม่กลัวโรมโยนค ำประณำมใส่ลูเธอร ์และโลกก็จ้องมองเหตุกำรณ์นี้ไม่น่ำสงสัยเลยว่ำเขำ<br />
จะต้องพินำศหรือไม่ก็ถูกบังคับให้ยอมจ ำนนแต่ด้วยพละก ำลังอันเหลือเชื่อเขำโยนค ำสั ่งตัดสินประหำรกลั<br />
บไปใส่พระสันตะปำปำและเปิดเผยต่อสำธำรณชนถึงควำมตั้งใจที่จะละทิ้งควำมเคำรพต่อองค ์พระสันตะป<br />
ำปำตลอดไปลูเธอร ์น ำสำส ์นตรำตั้งของพระสันตะปำปำพร ้อมทั้งกฎระเบียบทำงวินัยศำสนำกฎระเบียบขอ<br />
งพระสันตะปำปำในเรื่องของศำสนำและเอกสำรบำงอย่ำงที่สนับสนุนอ ำนำจของระบอบเปปำซีมำเผำต่อ<br />
หน้ำกลุ่มนักศึกษำดุษฎีบัณฑิตทั้งหลำยและประชำชนทุกระดับชั้นที่มำชุมนุมเขำกล่ำวว่ำ“ศัตรูของข้ำพ<br />
เจ้ำเผำหนังสือของข้ำพเจ้ำเพื่อท ำร ้ำยอุดมกำรณ์ของสัจธรรมในสมองของประชำชนและท ำลำยจิตวิญ<br />
ญำณของพวกเขำด้วยเหตุผลนี้ข้ำพเจ้ำก็ขอเผำหนังสือของพวกเขำเป็ นกำรตอบแทนควำมขัดแย้งที่รุน<br />
แรงก ำลังเริ่มต้นขึ้นจนถึงบัดนี้ข้ำพเจ้ำเพียงแค่เล่นกับพระสันตะปำปำข้ำพเจ้ำเริ่มงำนนี้ในพระนำมของพ<br />
ระเจ้ำงำนนี้จะถูกท ำให้สิ้นสุดเสร็จสิ้นโดยไม่มีข้ำพเจ้ำแต่โดยฤทธำนุภำพของพระองค ์” Ibid. เล่มที่ 6<br />
บทที่ 10 {GC 142.2} {GCth17 119.4}<br />
ลูเธอร ์ตอบโต้ค ำต ำหนิของศัตรูทั้งหลำยที่เหน็บแนมเขำถึงจุดอ่อนของอุดมกำรณ์ของเขำว่ำ<br />
“ใครจะรู ้ได้ว่ำพระเจ้ำไม่ได้ทรงเลือกและทรงเรียกข้ำพเจ้ำและหำกพวกเขำไม่กลัวแล้วโดยกำรดูแคลนข้ำ<br />
พเจ้ำพวกเขำก็ก ำลังดูแคลนพระเจ้ำเองมิใช่หรือโมเสสอยู่ตัวคนเดียวขณะเดินทำงออกจำกประเทศอียิป<br />
ตเอลียำห ์ ์อยู่เพียงล ำพังในสมัยกษัตริย ์อำหับครองรำชสมบัติอิสยำห ์อยู่คนเดียวในกรุงเยรูซำเล็มเอเสเคีย<br />
ลอยู่ตำมล ำพังที่กรุงบำบิโลน.....พระเจ้ำไม่ทรงเคยเลือกผู้เผยพระวจนะไม่ว่ำจำกมหำปุโรหิตหรือบุคคลยิ่<br />
งใหญ่อื่นแต่โดยทั ่วไปพระองค ์ทรงเลือกคนที่ต ่ำต้อยและถูกเหยียดหยำมซึ่งครั้งหนึ่งทรงเลือกแม้กระทั ่งค<br />
นเลี้ยงแกะอย่ำงอำโมสในทุกยุคคนของพระเจ้ำจะต้องต ำหนิผู้ยิ่งใหญ่เช่นพระรำชำขุนนำงปุโรหิตและนัก<br />
ปรำชญ ์ด้วยกำรเสี่ยงภัยต่อชีวิต.....ข้ำพเจ้ำไม่ได้บอกว่ำตัวเองเป็ นผู้เผยพระวจนะแต่ข้ำพเจ้ำบอกว่ำพว<br />
กเขำจะต้องเกรงกลัวอย่ำงแน่นอนเพรำะว่ำข้ำพเจ้ำมีเพียงคนเดียวและพวกเขำมีคนมำกมำยข้ำพเจ้ำมั ่น<br />
ใจในข้อนี้ว่ำพระวจนะของพระเจ้ำสถิตอยู่กับข้ำพเจ้ำและไม่ได้อยู่กับพวกเขำ” Ibid. เล่มที่ 6 บทที่ 10<br />
{GC 142.3} {GCth17 120.1}<br />
{GC<br />
110
แต่ถึงกระนั้นลูเธอร ์ต้องต่อสู้กับตนเองอย่ำงรุนแรงในกำรตัดสินใจขั้นสุดท้ำยที่จะแยกตัวออกจำกคริส<br />
ตจักรในช่วงเวลำนี้เขำบันทึกไว้ว่ำ“ข้ำพเจ้ำตระหนักมำกขึ้นในแต่ละวันถึงควำมล ำบำกที่จะต้องละทิ้งหลัก<br />
ธรรมที่ฝังในสมองมำตั้งแต่เด็กโอมันช่ำงเจ็บปวดกระไรปำนนั้นแม้ข้ำพเจ้ำมีพระคัมภีร ์อยู่เคียงข้ำงข้ำพเจ้<br />
ำเพื่อรับรองแก่ข้ำพเจ้ำให้กล้ำยืนหยัดตำมล ำพังต่อต้ำนพระสันตะปำปำและจับได้ว่ำเขำเป็ นพระคริสตเที<br />
์<br />
ยมเท็จมีควำมทุกข ์ล ำบำกในใจอะไรบ้ำงที่ข้ำพเจ้ำไม่ได้ประสบมีสักกี่ครั้งที่ข้ำพเจ้ำไม่ได้ถำมตนเองด้วย<br />
ควำมขมขื่นถึงค ำถำมที่ติดอยู่บนริมฝีปำกของบรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีว่ำ‘มีเจ้ำเพียงผู้เดียวที่ฉลำดห<br />
รือคนอื่นเป็ นฝ่ ำยผิดหรือจะเป็ นเช่นไรหำกในที่สุดตัวเจ้ำเองที่เป็ นฝ่ ำยผิดและท ำให้จิตวิญญำณมำกมำย<br />
ที่ยุ่งเกี่ยวกับควำมผิดของเจ้ำต้องพินำศไปตลอดกำล’ข้ำพเจ้ำต่อสู้เช่นนี้กับตัวเองและกับซำตำนจนพระ<br />
คริสตเสด็จมำเสริมก ์<br />
ำลังหัวใจของข้ำพเจ้ำเพื่อต่อสู้กับข้อสงสัยเหล่ำนี้” Martyn หน้ำ 372, 373 {GC<br />
143.1} {GCth17 120.2}<br />
พระสันตะปำปำข่มขู ่ลูเธอร ์ว่ำหำกเขำไม่ถอนค ำพูดจะถูกบัพพำชนียกรรมและบัดนี้ค ำขู ่นั้นก็เกิดขึ้น<br />
จริงมีค ำสั ่งของพระสันตะปำปำฉบับใหม่ปรำกฏออกมำประกำศเรื่องกำรตัดนักปฏิรูปออกจำกคริสตจักรโ<br />
รมันเป็ นครั้งสุดท้ำยประณำมเขำว่ำเป็ นผู้ที่ถูกสวรรค ์แช่งสำปและยังรวมถึงทุกคนที่รับเชื่อหลักค ำสอนข<br />
องเขำก็ได้รับค ำตัดสินเช่นนี้ด้วยพวกเขำก้ำวเข้ำสู่กำรต่อสู้ยิ่งใหญ่อย่ำงเต็มตัวแล้ว {GC<br />
143.2} {GCth17 120.3}<br />
กำรต่อต้ำนเป็ นชะตำกรรมซึ่งเกิดขึ้นกับทุกคนที่พระเจ้ำทรงใช ้ให้เสนอควำมจริงโดยเฉพำะที่ประยุกต ์<br />
ใช ้กับยุคของพวกเขำยุคสมัยของลูเธอร ์มีควำมจริงส ำหรับในยุคนั้นซึ่งเป็ นควำมจริงที่ส ำคัญส ำหรับเวลำ<br />
นั้นมีควำมจริงแห่งยุคส ำหรับคริสตจักรในปัจจุบันนี้ด้วยพระองค ์ผู้ทรงกระท ำกำรตำมค ำแนะน ำของพระป<br />
ระสงค ์ของพระองค ์จะทรงพอพระทัยที่จะน ำมนุษย ์ไปอยู่ในสภำวกำรณ์ต่ำงๆและบัญชำให้พวกเขำรับหน้<br />
ำที่พิเศษส ำหรับยุคที่พวกเขำมีชีวิตอยู่และภำยใต้สภำพที่พวกเขำถูกใช ้ให้ไปหำกพวกเขำจะซำบซึ้งในคุ<br />
ณค่ำของควำมกระจ่ำงที่ประทำนให้แก่พวกเขำสัจธรรมอันยิ่งใหญ่ก็จะถูกเปิดออกแก่พวกเขำแต่คนส่วนใ<br />
หญ่ในทุกวันนี้ไม่ปรำรถนำสัจธรรมมำกไปกว่ำพวกนิยมระบอบเปปำซีที่ต่อต้ำนลูเธอร ์พวกเขำมีควำมปร<br />
ำรถนำแบบเดียวกันที่จะรับทฤษฎีและธรรมเนียมของมนุษย ์แทนพระวจนะของพระเจ้ำเหมือนเช่นสมัยก่อ<br />
นผู้ที่น ำเสนอควำมจริงส ำหรับยุคนี้ไม่ควรคำดหวังที่จะได้รับควำมพึงพอใจที่มำกไปกว่ำนักปฏิรูปในอดีต<br />
ที่ผ่ำนมำควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่ระหว่ำงสัจธรรมกับควำมเท็จระหว่ำงพระคริสต ์และซำตำนจะต้องเพิ่มควำม<br />
รุนแรงมำกขึ้นจนถึงวันปิดฉำกประวัติศำสตร ์ของโลก {GC 143.3} {GCth17 121.1}<br />
พระเยซูตรัสกับสำวกของพระองค ์ว่ำ“ถ้ำพวกท่ำนเป็ นของโลกโลกก็ย่อมจะรักคนที่เป็ นของโลกเองแต่<br />
เพรำะท่ำนไม่ได้เป็ นของโลกคือเรำเลือกท่ำนออกจำกโลกเพรำะเหตุนี้โลกจึงเกลียดชังท่ำนจงระลึกถึงค ำ<br />
ที่เรำกล่ำวกับพวกท่ำนแล้วว่ำ<br />
‘บ่ำวไม่ได้เป็ นใหญ่กว่ำนำย’<br />
ถ้ำพวกเขำข่มเหงเรำเขำก็จะข่มเหงพวกท่ำนด้วยถ้ำเขำปฏิบัติตำมค ำของเรำพวกเขำก็จะปฏิบัติตำมค ำ<br />
ของพวกท่ำนด้วย” ยอห ์น 15:19, 20<br />
และในอีกทำงหนึ่งพระเจ้ำทรงประกำศอย่ำงชัดเจนว่ำ“วิบัติเมื่อทุกคนบอกว่ำท่ำนดีเพรำะบรรพบุรุษข<br />
องเขำก็ท ำอย่ำงนั้นกับพวกผู้เผยพระวจนะเท็จเหมือนกัน”ลูกำ6:26ในวันนี้วิญญำณของโลกเข้ำประสำ<br />
111
นกับพระวิญญำณของพระคริสต ์ไม่ได้มำกไปกว่ำในสมัยอดีตและในเวลำนี้ผู้ที่เทศนำสอนพระวจนะของ<br />
พระเจ้ำอย่ำงบริสุทธิ์ถูกต้องจะไม่ได้รับควำมชื่นชอบมำกไปกว่ำในสมัยนั้นรูปแบบของกำรต่อต้ำนสัจธรร<br />
มอำจเปลี่ยนไปควำมเป็ นศัตรูกันอำจไม่โจ่งแจ้งเพรำะปกปิดได้ดียิ่งขึ้นแต่ควำมขัดแย้งแบบเดียวกันยังคง<br />
มีอยู่และจะปรำกฏให้เห็นจนถึงยุคสุดปลำย {GC 144.1} {GCth17 121.2}<br />
112
บท 8 - ลูเธอร ์รายงานตัวต่อสภา<br />
ชำร ์ลส ์ที่5[CharlesV]ทรงเป็ นจักรพรรดิองค ์ใหม่ที่ขึ้นครองรำชย ์ในประเทศเยอรมนีและผู้แทนของโร<br />
มรีบส่งสำรแสดงควำมยินดีมำทันทีและโน้มน้ำวให้พระรำชำใช ้อ ำนำจต่อต้ำนกำรปฏิรูปศำสนำในทำงกลั<br />
บกันอิเล็กเตอร ์แห่งแซกโซนีซึ่งจักรพรรดิชำร ์ลส เป็ ์ นหนี้บุญคุณจำกกำรได้ขึ้นครองรำชย ์กลับทรงขอร ้อง<br />
ให้พระองค ์อย่ำทรงกระท ำกำรใดต่อต้ำนลูเธอร ์จนกว่ำพระองค ์จะทรงให้โอกำสฟังเขำเสียก่อนจักรพรรดิ<br />
จึงทรงตกที่นั ่งล ำบำกและเสียหน้ำอย่ำงยิ่งเหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีจะไม่พึงพอใจกับสิ่งใดเลยจนกว่ำจะมี<br />
พระบัญชำก ำหนดโทษประหำรชีวิตลูเธอร ์อิเล็กเตอรเคยทรงประกำศอย่ำงแข็งขันแล้วว่ำ“พระรำชำหรือบุ<br />
์<br />
คคลอื่นใดก็ยังไม่เคยพิสูจน์ว่ำผลงำนเขียนของลูเธอร ์ผิด” ดังนั้นพระองค ์จึงทรงขอให้<br />
“จัดหำกำรคุ้มครองควำมปลอดภัยให้กับดร.<br />
ลูเธอรเพื่อเขำจะปรำกฏตัวต่อหน้ำกำรไต่สวนของคณะผู้พิพำกษำที่มีควำมรู ์<br />
้มีจริยธรรมและไม่ล ำเอียง”<br />
D’Aubigné เล่มที่ 6 บทที่ 11 {GC 145.1} {GCth17 122.1}<br />
บัดนี้หลังจำกที่จักรพรรดิชำร ์ลส ์ขึ้นครองรำชสมบัติไม่นำนทุกฝ่ ำยหันควำมสนใจไปที่กำรประชุมสภำ<br />
ของรัฐต่ำงๆของประเทศเยอรมนีซึ่งจัดขึ้นที่เมืองวอร ์มส ์มีปัญหำกำรเมืองและเรื่องน่ำสนใจที่ต้องให้ที่ประ<br />
ชุมสภำแห่งชำตินี้พิจำรณำเป็ นครั้งแรกที่เจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยของประเทศเยอรมนีจะเข้ำเฝ้ ำจักรพร<br />
รดิหนุ่มในกำรประชุมที่ปรึกษำนี้เจ้ำหน้ำที่ชั้นสูงของคริสตจักรและของรัฐจำกทุกมุมของบ้ำนเกิดต่ำงเดิ<br />
นทำงมำที่นี่เจ้ำนำยทำงฝ่ ำยโลกคนที่เกิดในตระกูลชั้นสูงคนมีอ ำนำจและหวงในศักดิ์ศรีชำติตระกูลของต<br />
นคณะสงฆ์ที่โอ่อ่ำภำคกูมิด้วยควำมรู ้สึกที่เหนือกว่ำผู้อื่นทั้งฐำนะและอ ำนำจอัศวินจำกพระรำชส ำนักกับ<br />
มหำดเล็กดูแลอำวุธของตนและทูตำนุทูตจำกดินแดนต่ำงชำติที่ห่ำงไกลต่ำงมำชุมนุมกันที่เมืองวอร ์มส ์กร<br />
ะนั้นเรื่องที่ปลุกควำมสนใจอย่ำงลึกซึ้งของผู้ชุมนุมจ ำนวนมำกนั้นเป็ นเรื่องของนักปฏิรูปชำวแซกโซนท่ำ<br />
นนั้น {GC 145.2} {GCth17 122.2}<br />
ก่อนหน้ำนี้จักรพรรดิชำร ์ลส ์ทรงแนะอิเล็กเตอร ์ให้น ำลูเธอร ์มำที่ประชุมรัฐสภำด้วยโดยทรงรับรองเรื่อง<br />
ควำมปลอดภัยและทรงสัญญำที่จะให้มีกำรอภิปรำยหำรือปัญหำที่โต้แย้งกันอยู่อย่ำงเสรีกับผู้รอบรู ้และมี<br />
ควำมสำมำรถลูเธอร ์มีควำมกระตือรือร ้นที่จะมำปรำกฏตัวต่อเบื้องพระพักตร ์จักรพรรดิบัดนี้สุขภำพของเ<br />
ขำไม่สู้แข็งแรงนักแต่ถึงกระนั้นเขำเขียนจดหมำยถึงอิเล็กเตอร ์มีใจควำมว่ำ“หำกข้ำพเจ้ำไปเมืองวอร ์มส ์<br />
ในสภำพที่แข็งแรงไม่ได้ก็ให้หำมข้ำพเจ้ำไปไม่ว่ำข้ำพเจ้ำจะเจ็บป่ วยมำกเพียงไรเพรำะว่ำเมื่อจักรพรรดิท<br />
รงเรียกข้ำพเจ้ำให้เข้ำเฝ้ ำแล้วข้ำพเจ้ำไม่สงสัยเลยว่ำนั ่นคือกำรทรงเรียกของพระเจ้ำหำกพวกเขำปรำรถ<br />
นำที่จะใช ้ควำมรุนแรงต่อข้ำพเจ้ำและเป็ นเรื่องที่มีโอกำสเป็ นไปได้มำก<br />
(เพรำะนี่ไม่ใช่เป็ นค ำสั ่งของพวกเขำเองที่เรียกข้ำพเจ้ำให้ปรำกฏตัว)<br />
ข้ำพเจ้ำขอมอบเรื่องนี้ไว้ในพระหัตถ ์ของพระเจ้ำพระองค ์ผู้ทรงปกป้ องรักษำชำยหนุ่มทั้งสำมจำกเตำหล<br />
อมที่ไฟลุกรุนแรงนั้นยังทรงพระชนม์และทรงครองอ ำนำจอยู่หำกพระองค ์จะไม่ทรงช่วยข้ำพเจ้ำให้รอดชีวิ<br />
ตของข้ำพเจ้ำก็มีควำมส ำคัญเพียงเล็กน้อยขอเพียงให้เรำปกป้ องข่ำวประเสริฐไว้ไม่เปิดโอกำสให้คนชั ่วดู<br />
แคลนและให้เรำยอมหลั ่งเลือดเพื่อข่ำวประเสริฐด้วยเกรงว่ำพวกเขำจะได้ชัยชนะไม่ใช่เป็ นเรื่องของข้ำพเ<br />
จ้ำที่จะมำตัดสินว่ำชีวิตหรือควำมตำยของข้ำพเจ้ำจะมีส่วนช่วยให้คนอื่นๆทั้งหมดได้รับควำมรอดหรือไม่..<br />
113
......ท่ำนอำจคำดหวังทุกสิ่งจำกข้ำพเจ้ำได้ .....นอกจำกกำรวิ่งหนีและถอนค ำพูดข้ำพเจ้ำบินไม่ได้และถอ<br />
นค ำพูดก็ยิ่งท ำไม่เป็ น” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 1 {GC 146.1} {GCth17 122.3}<br />
ข่ำวเรื่องลูเธอร ์จะปรำกฏตัวต่อที่ประชุมรัฐสภำซึ่งกระจำยไปทั ่วเมืองวอร ์มส ์นั ้นสร ้ำงควำมตื่นเต้นไปทั ่<br />
วอำเลียนเดอร ์ผู้แทนของพระสันตะปำปำที่ได้รับมอบหมำยให้ติดตำมคดีนี้เป็ นพิเศษรู ้สึกตื่นตระหนกและ<br />
โกรธจัดเขำเห็นว่ำผลลัพธ ์ของเรื่องนี้จะส่งผลร ้ำยต่อระบอบเปปำซีกำรอนุญำตให้สอบสวนคดีที่พระสันต<br />
ะปำปำทรงตัดสินประหำรชีวิตแล้วนั้นจะเป็ นกำรดูแคลนอ ำนำจเด็ดขำดของพระสันตะปำปำนอกจำกนี้เข<br />
ำยังกลัวว่ำวำทศิลป์ และกำรโต้แย้งอันทรงพลังของชำยคนนี้อำจเปลี่ยนใจผู้ครองแคว้นจ ำนวนมำกให้ออก<br />
ห่ำงจำกวิถีของพระสันตะปำปำดังนั้นเขำจึงทัดทำนด้วยท่ำทีเร่งด่วนที่สุดกับจักรพรรดิชำร ์ลส ์ให้คัดค้ำน<br />
กำรปรำกฏตัวของลูเธอร ์ที่เมืองวอร ์มส ์ในเวลำนั้นค ำสั ่งของพระสันตะปำปำให้บัพพำชนียกรรมลูเธอร ์ได้<br />
ประกำศไปแล้วและบวกกับค ำเรียกร ้องของผู้แทนพระสันตะปำปำโน้มน้ำวให้จักรพรรดิยอมจ ำนนพระองค ์<br />
ทรงเขียนจดหมำยไปถึงอิเล็กเตอร ์ว่ำหำกลูเธอร ์ไม่ยอมถอนค ำพูดเขำก็ต้องอยู่ที่เมืองวิตเทนเบิร ์กต่อไป<br />
{GC 146.2} {GCth17 122.4}<br />
อำเลียนเดอร ์ไม่พอใจกับชัยชนะครั้งนี้ด้วยก ำลังและเล่ห ์เหลี่ยมเขำเพียรพยำยำมด้วยอ ำนำจทั้งปวงที่เ<br />
ขำมีเพื่อก ำหนดโทษลูเธอร ์ให้ได้ด้วยควำมไม่ลดละเพื่ออุดมกำรณ์ที่ดีกว่ำเขำผลักดันให้เจ้ำผู้ครองแคว้น<br />
พระรำชำคณะและสมำชิกอื่นๆของสภำให้หันมำสนใจเรื่องนี้โดยกล่ำวหำนักปฏิรูปผู้นี้ว่ำ“ก่อควำมไม่สงบ<br />
กบฏไม่เคร่งครัดในศำสนำและหมิ่นประมำทพระเจ้ำ”แต่ควำมรุนแรงและอำรมณ์ที่ผู้แทนของพระสันตะปำ<br />
ปำแสดงออกนั้นเปิดเผยอย่ำงชัดเจนถึงวิญญำณที่หนุนเขำอยู่“เขำด ำเนินไปด้วยควำมเกลียดชังและกำ<br />
รแก้แค้น”“มำกกว่ำด้วยควำมกระตือรือร ้นและฝักใฝ่ ทำงศำสนำ”เป็ นค ำวิจำรณ์ของคนทั ่วไป Ibid. เล่มที่<br />
7บทที่1 สมำชิกส่วนใหญ่ของที่ประชุมรัฐสภำมีควำมโน้มเอียงที่จะชื่นชอบอุดมกำรณ์ของลูเธอร ์ {GC<br />
147.1} {GCth17 123.1}<br />
อำเลียนเดอรเพิ่มควำมพยำยำมเป็ ์<br />
นสองเท่ำเพื่อโน้มน้ำวจักรพรรดิถึงหน้ำที่ที่จะต้องท ำตำมประกำศิต<br />
ต่ำงๆของระบอบเปปำซีให้ส ำเร็จแต่ภำยใต้กฎหมำยของประเทศเยอรมนีเรื่องนี้ท ำไม่ได้หำกปรำศจำกคว<br />
ำมเห็นชอบของบรรดำเจ้ำผู้ครองแคว้นและในที่สุดจักรพรรดิชำร ์ลส ์ทรงแพ้ต่อกำรรบเร ้ำของผู้แทนพระ<br />
สันตะปำปำจึงทรงขอให้ผู้แทนเสนอเรื่องของเขำเข้ำที่ประชุมรัฐสภำ“เป็ นวันที่ภำคภูมิใจส ำหรับทูตของพ<br />
ระสันตะปำปำกำรประชุมสภำนั้นยิ่งใหญ่อุดมกำรณ์นั้นยิ่งใหญ่กว่ำอำเลียนเดอร ์จะเป็ นผู้เรียกร ้องเพื่อโรม<br />
…..ผู้เป็ นมำรดำและมีอ ำนำจสิทธิ์ขำดของคริสตจักรทั้งปวง”เขำจะแก้ต่ำงให้แก่อำณำจักรของเปโตรต่อ<br />
หน้ำเจ้ำนำยของอำณำจักรคริสเตียนที่ร่วมประชุมกัน“เขำมีของประทำนของกำรพูดอย่ำงคล่องแคล่วแล<br />
ะเขำใช ้โอกำสได้อย่ำงยิ่งใหญ่และเหมำะเจำะพระเจ้ำทรงจัดเตรียมและสั ่งกำรให้นักพูดผู้มีควำมสำมำรถที่<br />
สุดของโรมมำปรำกฏตัวและอ้อนวอนต่อหน้ำบัลลังก ์ศำลที่สง่ำงำมน่ำเคำรพที่สุดนี้ก่อนที่โรมจะถูกก ำหน<br />
ดโทษ” Wylie เล่มที่ 6<br />
บทที่4ผู้ที่สนับสนุนนักปฏิรูปคำดคะเนผลค ำกล่ำวหำของอำเลียนเดอร ์ด้วยควำมหวำดหวั ่นเล็กน้อยอิเล็<br />
กเตอร ์แห่งแซกโซนีไม่ได้เสด็จมำร่วมประชุมแต่พระองค ์ทรงสั ่งกำรให้สมำชิกสภำบำงคนที่เข้ำร่วมประชุ<br />
มอยู่ที่นั ่นจดบันทึกค ำแถลงของผู้แทนของพระสันตะปำปำ{GC 147.2} {GCth17 123.2}<br />
114
อำเลียนเดอร ์ตั้งใจใช ้พลังควำมรู ้และวำทศิลป์ ทั้งหมดเพื่อล้มล้ำงสัจธรรมเขำโจมตีลูเธอร ์ด้วยข้อหำชุ<br />
ดแล้วชุดเล่ำเรื่องกำรเป็ นศัตรูกับคริสตจักรและรัฐคนเป็ นและคนตำยบรรพชิตและฆำรวำสสภำและคริสเ<br />
ตียนทั ่วไปเขำประกำศว่ำ“ควำมผิดของลูเธอร ์นั ้นมีมำกจนเป็ นเหตุผลเท่ำเทียมกับที่จะเผำคนนอกรีตทั้งเ<br />
ป็ นได้ถึงแสนคน” {GC 148.1} {GCth17 123.3}<br />
ในตอนสรุปเขำพยำยำมโยนควำมเหยียดหยำมใส่ผู้ที่สนับสนุนควำมเชื่อของกำรปฏิรูป<br />
“พวกลูเธอรเรนเหล่ำนี้เป็ ์ นใครกันนะพวกครูจองหองอวดดีพวกพระเลวทรำมนักบวชเหลวไหลเสเพลทนำ<br />
ยที่รู ้ไม่เท่ำทันและขุนนำงที่เสื่อมกับประชำชนทั ่วไปที่ถูกชักน ำและบิดเบือนให้หลงทำงศักยภำพและอ ำนำ<br />
จของคำทอลิกนั้นเหนือกว่ำพวกเขำเพียงไรค ำตัดสินเอกฉันท ์จำกสภำอันทรงเกียรตินี้จะสร ้ำงควำมกระ<br />
จ่ำงแก่คนธรรมดำเตือนคนที่ไม่รอบคอบช่วยกำรตัดสินของคนที่ไม่มั ่นใจและเสริมก ำลังแก่คนอ่อนแอ”<br />
D’Aubigné เล่มที่ 7 บทที่ 3 {GC 148.2} {GCth17 123.4}<br />
ผู้สนับสนุนสัจธรรมในทุกยุคถูกอำวุธเช่นนี้โจมตีค ำโต้แย้งแบบเดียวกันถูกยัดเยียดใส่ผู้ที่กล้ำน ำเสน<br />
อค ำสอนอันเรียบง่ำยและตรงไปตรงมำของพระวจนะของพระเจ้ำเพื่อคัดค้ำนข้อผิดพลำดของคริสตจักรผู้<br />
ที่ชื่นชอบศำสนำยอดนิยมมักอุทำนว่ำ“นักเทศน์หลักข้อเชื่อแนวใหม่เหล่ำนี้คือผู้ใดเล่ำพวกเขำไม่มีกำร<br />
ศึกษำมีไม่กี่คนและแถมยังเป็ นคนชนชั้นยำกจนกระนั้นพวกเขำก็อ้ำงว่ำมีควำมจริงและเป็ นคนที่พระเจ้ำ<br />
ทรงเลือกสรรไว้แล้วพวกเขำขำดควำมรู ้และถูกหลอกคริสตจักรของเรำมีจ ำนวนคนและอิทธิพลเหนือกว่ำ<br />
พวกเขำมำกเพียงไรบุคคลยิ่งใหญ่และมีควำมรู ้สูงจ ำนวนมำกเพียงไรที่อยู่ท่ำมกลำงพวกเรำฝ่ ำยเรำมีพละ<br />
ก ำลังมำกกว่ำเพียงไร”สิ่งเหล่ำนี้คือข้อโต้แย้งที่ส่งอิทธิพลต่อโลกแต่ปัจจุบันนี้ก็ไม่อำจสรุปใดๆได้มำกไปก<br />
ว่ำในสมัยของนักปฏิรูป {GC 148.3} {GCth17 124.1}<br />
กำรปฏิรูปศำสนำไม่ได้จบลงที่ลูเธอร ์ตำมที่หลำยคนคิดแต่จะด ำเนินต่อไปจนประวัติศำสตร ์โลกปิดฉำ<br />
กลงลูเธอร ์ท ำงำนยิ่งใหญ่ที่สะท้อนควำมกระจ่ำงซึ่งพระเจ้ำทรงอนุญำตให้ส่องไปอยู่ในตัวเขำอย่ำงไรก็ตำม<br />
เขำก็ไม่ได้รับควำมกระจ่ำงทั้งหมดที่ต้องประทำนแก่ชำวโลกจำกสมัยนั ้นจนมำถึงยุคนี้ควำมกระจ่ำงใหม่ๆ<br />
ยังส่องมำสู่พระคัมภีร ์และสัจธรรมใหม่ก็เปิดเผยออกมำอยู่ตลอดเวลำ {GC 148.4} {GCth17 124.2}<br />
ค ำปรำศรัยของผู้แทนพระสันตะปำปำฝังควำมประทับใจที่ลึกซึ้งต่อที่ประชุมรัฐสภำลูเธอร ์ไม่ได้อยู่ที่นั ่<br />
นเพื่อเอำสัจธรรมที่ชัดเจนและน่ำเชื่อถือของพระวจนะของพระเจ้ำมำตอบโต้ผู้แทนของระบอบเปปำซีไม่มี<br />
ควำมพยำยำมใดๆเลยที่จะปกป้ องนักปฏิรูปผู้นี้มีกำรแสดงออกถึงอำรมณ์โดยทั ่วไปที่ไม่เพียงเพื่อก ำหนด<br />
โทษเขำและประณำมหลักค ำสอนของเขำเท่ำนั้นแต่หำกเป็ นไปได้จะถอนรำกถอนโคนค ำสอนนอกรีตนี้ด้<br />
วยโรมใช ้ประโยชน์จำกโอกำสที่ได้เปรียบที่สุดในกำรปกป้ องอุดมกำรณ์ของเธอทุกสิ่งที่โรมน่ำจะพูดเพื่อแ<br />
ก้ข้อที่ถูกกล่ำวหำของตนเองนั้นเธอก็พูดหมดไปแล้วแต่ชัยชนะที่ปรำกฏออกมำเป็ นสัญญำณบอกถึงคว<br />
ำมพ่ำยแพ้ต่อแต่นี้ไปควำมแตกต่ำงระหว่ำงควำมจริงและควำมผิดนั้นจะปรำกฏให้เห็นชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อทั้<br />
งสองฝ่ ำยจะลงสนำมสู้รบกันอย่ำงเปิดเผยตั้งแต่วันนั้นเป็ นต้นมำโรมจะไม่ได้ยืนอย่ำงมั ่นคงเหมือนที่เคยยื<br />
นมำก่อนอีกเลย {GC 149.1} {GCth17 124.3}<br />
115
ในขณะที่สมำชิกส่วนใหญ่ของที่ประชุมรัฐสภำไม่ลังเลที่จะมอบลูเธอร ์ให้โรมช ำระแค้นยังมีสมำชิกอีก<br />
จ ำนวนมำกที่เห็นและเศร ้ำใจกับควำมชั ่วช ้ำที่เกิดขึ้นในคริสตจักรและปรำรถนำที่จะยับยั้งกำรกระท ำทำรุ<br />
ณต่ำงๆที่คนเยอรมันต้องทนทุกข ์ทรมำนซึ่งเป็ นผลจำกควำมเหลวแหลกและควำมโลภของสภำกำรปกค<br />
รองของสงฆ์ผู้แทนของพระสันตะปำปำเสนอกฎของระบอบเปำปำซีออกมำอย่ำงสมเหตุสมผลบัดนี้พระเจ้<br />
ำทรงดลใจสมำชิกของที่ประชุมรัฐสภำท่ำนหนึ่งให้กล่ำวค ำบรรยำยอย่ำงถูกต้องถึงผลของควำมโหดเหี้ย<br />
มของระบอบเปปำซีดิวค ์จอร ์จแห่งแซกโซนีลุกขึ้นยืนในที่ประชุมอันทรงเกียรติและอธิบำยด้วยควำมแม่น<br />
ย ำอย่ำงยิ่งถึงกำรหลอกลวงและเรื่องน่ำรังเกียจของหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีและผลลั<br />
พธ ์ที่ร ้ำยกำจของสิ่งเหล่ำนี้เขำปิดท้ำยด้วยกำรพูดว่ำ {GC 149.2} {GCth17 124.4}<br />
“สิ่งเหล่ำนี้เป็ นกำรละเมิดบำงประกำรที่ร ้องโอดครวญถึงโรมควำมละอำยทั้งสิ้นถูกปัดทิ้งและเป้ ำหมำยเ<br />
ดียวของพวกเขำคือ……เงินเงินเงิน…..จนนักเทศน์ซึ่งควรสอนเรื่องสัจธรรมไม่กล่ำวถึงเรื่องใดเลยนอกจำ<br />
กควำมเท็จและไม่ใช่ผู้ฟังยอมทนฟังเท่ำนั้นแต่ยังมอบรำงวัลตอบแทนอีกด้วยเพรำะยิ่งโกหกเท่ำไรพวกเข<br />
ำก็จะได้ประโยชน์มำกขึ้นเท่ำนั้นน ้ำโสโครกเช่นนี้ไหลออกมำจำกบ่อน ้ำพุเหม็นเน่ำนี้เองควำมเสเพลยื่น<br />
มือออกไปสู่ควำมโลภ…….โออนิจจังเรื่องอับอำยอื้อฉำวที่คณะสงฆ์ก่อท ำให้จิตวิญญำณที่น่ำสงสำรมำก<br />
มำยถูกเหวี่ยงสู่ควำมหำยนะนิรันดร ์กำลจะต้องมีกำรปฏิรูปอย่ำงทั ่วถึงเกิดขึ้นให้ได้” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่<br />
4 {GC 149.3} {GCth17 124.5}<br />
ลูเธอรเองคงไม่อำจเสนอค ์<br />
ำต่อว่ำระบอบเปปำซีที่รุนแรงและได้ผลดีกว่ำนี้และควำมจริงมีอยู่ว่ำผู้พูดเป็<br />
นศัตรูที่มีควำมตั้งใจแน่วแน่ของนักปฏิรูปกลับสร ้ำงอิทธิพลอันยิ่งใหญ่แก่ค ำพูดของเขำ {GC<br />
150.1} {GCth17 125.1}<br />
หำกดวงตำของที่ประชุมสภำเปิดกว้ำงออกได้มำกกว่ำนี้พวกเขำน่ำจะมองเห็นทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำอ<br />
ยู่ท่ำมกลำงพวกเขำส่องล ำแสงแห่งควำมกระจ่ำงขวำงควำมมืดแห่งควำมผิดและเปิดสมองและจิตใจเพื่อใ<br />
ห้รับสัจธรรมอ ำนำจของพระเจ้ำแห่งสัจธรรมและสติปัญญำที่ควบคุมแม้กระทั ่งศัตรูของกำรปฏิรูปศำสนำ<br />
ดังนี้แล้วจึงเตรียมทำงให้กับงำนยิ่งใหญ่ที่ก ำลังจะบรรลุผลมำร ์ตินลูเธอร ์ไม่ได้อยู่ในที่ประชุมสภำแห่งนี้แต่<br />
พระสุรเสียงของพระองค ์ผู้ทรงยิ่งใหญ่กว่ำลูเธอร ์ดังขึ้นจนได้ยินทั้งสภำ {GC 150.2} {GCth17 125.2}<br />
ที่ประชุมรัฐสภำจึงตั้งกรรมกำรขึ้นทันทีเพื่อเตรียมหนังสือแจกแจงกำรกดขี่ข่มเหงของระบอบเปปำซีที่<br />
สร ้ำงภำระหนักหน่วงต่อชำวเยอรมันคณะกรรมกำรยื่นหนังสือนี้ที่ประกอบด้วยรำยละเอียดละเมิดถึงหนึ่ง<br />
ร ้อยกับอีกหนึ่งข้อต่อจักรพรรดิพร ้อมกับเรียกร ้องให้พระองค ์ทรงรีบจัดกำรแก้ไขข้อละเมิดเหล่ำนี้ผู้ที่ทูล<br />
ข้อเสนอพูดว่ำ“ช่ำงเป็ นกำรสูญเสียจิตวิญญำณของคริสเตียนอะไรปำนนี้ช่ำงเป็ นกำรปล้นสะดมกำรขูดเ<br />
ลือดอะไรเช่นนี้กับเรื่องอื้อฉำวที่ห้อมล้อมอยู่รอบผู้น ำฝ่ ำยจิตวิญญำณของโลกคริสเตียนเป็ นหน้ำที่ของเ<br />
รำที่จะป้ องกันควำมหำยนะและกำรเสียเกียรติยศชื่อเสียงคนของเรำด้วยเหตุนี้เรำจึงร ้องขอด้วยควำมถ่อม<br />
ใจและเร่งด่วนที่สุดให้พระองค ์ทรงโปรดสั ่งกำรให้มีกำรปฏิรูปอย่ำงทั ่วถึงและด ำเนินจนบรรลุผลส ำเร็จ”<br />
Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 4 {GC 150.3} {GCth17 125.3}<br />
116
บัดนี้สภำเรียกร ้องให้นักปฏิรูปศำสนำเข้ำรำยงำนตัวต่อพวกเขำในที่สุดจักรพรรดิทรงยอมตำมค ำเรีย<br />
กร ้องแม้ว่ำอำเลียนเดอร ์จะอ้อนวอนคัดค้ำนและข่มขู ่ก็ตำมทีและลูเธอร ์ได้รับหมำยเรียกให้ปรำกฏตัวต่อห<br />
น้ำที่ประชุมรัฐสภำหมำยเรียกนี้มำพร ้อมใบรับรองควำมปลอดภัยเพื่อน ำเขำกลับไปยังที่ที่มั ่นคงปลอดภัย<br />
พนักงำนป่ ำวประกำศคนหนึ่งเป็ นผู้น ำสำส ์นเหล่ำนี้มำยังเมืองวิตเทนเบิร ์กและเขำได้รับภำรกิจให้น ำลูเธอ<br />
ร ์ไปยังเมืองวอร ์มส ์ด้วย {GC 150.4} {GCth17 125.4}<br />
มิตรสหำยของลูเธอร ์หวั ่นวิตกและเป็ นทุกข ์พวกเขำตระหนักถึงอคติและควำมเกลียดชังที่มีต่อเขำพว<br />
กเขำกลัวว่ำอีกฝ่ ำยหนึ่งจะไม่เคำรพแม้ค ำรับรองควำมปลอดภัยและขอร ้องให้เขำอย่ำน ำชีวิตของตนไปห<br />
ำภัยอันตรำยเขำตอบว่ำ“บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีไม่ได้ปรำรถนำที่จะให้ข้ำพเจ้ำมำเมืองวอร ์มส ์แต่ต้อ<br />
งกำรก ำหนดโทษและควำมตำยของข้ำพเจ้ำนี่ไม่ใช่เรื่องส ำคัญไม่ต้องอธิษฐำนเผื่อข้ำพเจ้ำแต่อธิษฐำนเผื่<br />
อพระวจนะของพระเจ้ำ.....พระคริสต ์จะประทำนพระวิญญำณของพระองค ์ให้ข้ำพเจ้ำที่จะเอำชนะอำจำรย ์<br />
แห่งควำมเท็จเหล่ำนี้ในชีวิตนี้ข้ำพเจ้ำชังพวกเขำด้วยควำมตำยข้ำพเจ้ำจะมีชัยเหนือพวกเขำพวกเขำ<br />
ท ำงำนยุ่งที่เมืองวอร ์มส เพื่อบังคับให้ข้ำพเจ้ำถอนค ์<br />
ำพูดและนี่คือกำรถอนค ำพูดของข้ำพเจ้ำก่อนหน้ำนี้ข้<br />
ำพเจ้ำบอกว่ำพระสันตะปำปำเป็ นผู้แทนของพระคริสต ์บัดนี้ข้ำพเจ้ำยืนยันว่ำพระองคเป็ ์ นปฏิปักษ์ของพร<br />
ะคริสต ์และเป็ นอัครสำวกของมำร” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 6 {GC 150.5} {GCth17 125.5}<br />
กำรเดินทำงอันตรำยเช่นนี้ลูเธอร ์ไม่ได้ไปตำมล ำพังคนเดียวนอกจำกผู้ส่งสำส ์นของส ำนักพระรำชวัง<br />
แล้วยังมีมิตรสหำยสนิทที่สุดของเขำสำมคนตั้งใจที่จะไปกับเขำด้วยเมลังค ์ธอนปรำรถนำอย่ำงจริงใจที่จะเ<br />
ข้ำร่วมกับพวกเขำหัวใจของเขำผูกติดอยู่กับหัวใจของลูเธอร ์และต้องกำรที่จะติดตำมเขำไปหำกจ ำเป็ นแ<br />
ม้จะต้องถูกขังหรือพบกับควำมตำยก็ตำมทีแต่ค ำร ้องขอของเขำถูกปฏิเสธหำกลูเธอร ์จะพินำศควำมหวัง<br />
ของกำรปฏิรูปศำสนำจะต้องตกอยู่กับผู้ร่วมงำนหนุ่มของเขำนักปฏิรูปศำสนำพูดกับเมลังค ์ธอนขณะที่ล<br />
ำจำกกันว่ำ“หำกข้ำพเจ้ำไม่กลับมำและศัตรูของข้ำพเจ้ำฆ่ำข้ำพเจ้ำให้ตำยจงเทศนำสอนต่อไปและยืนห<br />
ยัดอยู่ในสัจธรรมจงท ำงำนแทนข้ำพเจ้ำ.....หำกท่ำนรอดควำมตำยของข้ำพเจ้ำก็เป็ นควำมเสียหำยอันน้<br />
อยนิด” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 7<br />
นักศึกษำและประชำชนที่ร่วมชุมนุมกันเพื่อเป็ นพยำนในกำรออกเดินทำงของลูเธอร ์นั้นรู ้สึกเร ้ำใจกับเหตุ<br />
กำรณ์นั้นอย่ำงมำกชนกลุ่มใหญ่ที่หัวใจได้รับกำรสัมผัสของข่ำวประเสริฐแล้วพำกันมำร่วมร ่ำไห้ลำเขำด้ว<br />
ยบรรยำกำศเช่นนี้นักปฏิรูปศำสนำและผู้ติดตำมจึงออกเดินทำงจำกเมืองวิตเทนเบิร ์ก<br />
151.1} {GCth17 126.1}<br />
ระหว่ำงกำรเดินทำงพวกเขำพบว่ำจิตใจของประชำชนถูกครอบง ำด้วยควำมหวำดกลัวที่หดหู่ในบำงเ<br />
มืองไม่มีเกียรติยศที่จะมอบให้พวกเขำเมื่อหยุดพักแรมในยำมค ่ำคืนมีบำทหลวงหวังดีคนหนึ่งแสดงควำมวิ<br />
ตกของตนโดยกำรให้ลูเธอร ์ดูภำพของนักปฏิรูปชำวอิตำเลียนที่ต้องพลีชีพเพื่อควำมเชื่อวันรุ่งขึ้นพวกเข<br />
ำได้รับข่ำวว่ำงำนเขียนของลูเธอร ์ถูกประณำมที่เมืองวอร ์มส ์ผู้ส่งข่ำวของส ำนักพระรำชวังก ำลังประกำศ<br />
ค ำสั ่งของจักรพรรดิและเรียกร ้องให้ประชำชนน ำงำนเขียนเหล่ำนั้นไปให้เจ้ำพนักงำนฝ่ ำยปกครองผู้น ำสำ<br />
ส ์นที่น ำเขำมำหวำดหวั ่นต่อควำมปลอดภัยของลูเธอร ์ในที่สภำและคิดว่ำควำมตั้งใจของเขำคงหวั ่นไหวจึง<br />
ถำมเขำว่ำยังคิดที่จะเดินทำงต่อไปหรือไม่เขำตอบว่ำ<br />
{GC<br />
117
“แม้จะถูกสั ่งห้ำมในทุกเมืองข้ำพเจ้ำก็จะมุ่งหน้ำต่อไป” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 7 {GC 151.2} {GCth17<br />
126.2}<br />
ที่เมืองเออรเฟิร ์ ์ทลูเธอร ์ได้รับกำรต้อนรับอย่ำงมีเกียรติฝูงชนที่ชื่นชอบเขำต่ำงมำห้อมล้อมเขำไว้เขำเ<br />
ดินไปตำมถนนที่เขำเคยย ่ำเท้ำมำก่อนแล้วพร ้อมกับถุงเงินขอทำนของเขำเขำไปเยี่ยมห้องคอนแวนต ์ขอ<br />
งเขำและใคร่ครวญถึงกำรต่อสู้ผ่ำนทำงควำมกระจ่ำงที่เขำได้รับมอบซึ่งบัดนี้ก ำลังปกคลุมทั ่วประเทศเยอ<br />
รมนีชำวบ้ำนขอร ้องให้ลูเธอร เทศนำซึ่งเป็ ์ นเรื่องที่เขำถูกสั ่งห้ำมกระท ำแต่ผู้น ำสำส ์นอนุญำตให้เขำเทศน์<br />
และบัดนี้นักบวชภรำดรที่ครั้งหนึ่งเคยท ำงำนจ ำเจที่คอนแวนต ์แห่งนี้ก็ก้ำวขึ้นธรรมำสน์ {GC<br />
152.1} {GCth17 126.3}<br />
ต่อหน้ำฝูงชนที่แออัดกันหนำแน่นเขำย ้ำถึงพระค ำของพระคริสต ์ว่ำ“ขอให้สันติสุขจงเป็ นของท่ำน”<br />
“บรรดำนักปรัชญำดุษฎีบัณฑิตและนักเขียนทั้งหลำยพยำยำมสอนมนุษย ์ไปให้ถึงวิถีที่จะได้ชีวิตนิรัน<br />
ดร ์แต่พวกเขำไม่ประสบควำมส ำเร็จบัดนี้ข้ำพเจ้ำจะมำบอกวิธีแก่ท่ำน.....พระเจ้ำทรงเรียกชำยคนหนึ่งให้<br />
กลับเป็ นขึ้นจำกควำมตำยคือพระเยซูคริสต ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำเพื่อพระองค ์จะทรงท ำลำยควำมตำ<br />
ยก ำจัดบำปและปิดประตูนรกนี่เป็ นงำนของกำรช่วยให้รอด.....พระคริสต ์ทรงได้ชัยชนะแล้วนี่เป็ นข่ำวแห่ง<br />
ควำมยินดีและเรำได้รับควำมรอดโดยกำรกระท ำของพระองค ์และไม่ใช่โดยกำรกระท ำของเรำเอง.....พระเ<br />
ยซูคริสต ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำตรัสว่ำ‘สันติสุขจงมีแก่ท่ำนทั ้งหลำยจงดูที่มือของเรำ’พูดอีกนัยหนึ่งก็คื<br />
อโอมนุษย ์ทั้งหลำยดูเถิดเพรำะเรำเรำผู้เดียวเท่ำนั้นผู้ซึ่งก ำจัดบำปของท่ำนและไถ่ท่ำนให้เป็ นไทบัดนี้ท่ำน<br />
มีสันติสุขแล้วพระเจ้ำตรัสดังนี้” {GC 152.2} {GCth17 126.4}<br />
เขำพูดต่อชี้ให้เห็นว่ำควำมเชื่อที่แท้จริงนั้นจะปรำกฎให้เห็นด้วยชีวิตที่บริสุทธิ์“เนื่องจำกพระเจ้ำทรงช่<br />
วยเรำให้รอดแล้วก็ขอให้เรำจัดกำรกับงำนของเรำให้เข้ำที่เข้ำทำงเพื่อจะให้พระองค ์ทรงยอมรับท่ำนเป็ น<br />
คนร ่ำรวยหรือก็ขอให้สมบัติของท่ำนเลี้ยงดูควำมต้องกำรของผู้ขัดสนท่ำนเป็ นคนยำกจนหรือขอให้งำนก<br />
ำรรับใช ้ของท่ำนเป็ นที่ยอมรับของคนร ่ำรวยหำกงำนของท่ำนมีประโยชน์ต่อตัวท่ำนเองเท่ำนั้นงำนรับใช ้ข<br />
องท่ำนที่ท่ำนแสร ้งท ำเพื่อถวำยพระเจ้ำนั้นเป็ นกำรมุสำโดยสิ้นเชิง” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 7 {GC<br />
152.3} {GCth17 126.5}<br />
ประชำชนฟังอย่ำงตะลึงหลงใหลอำหำรแห่งชีวิตที่แบ่งปันให้แก่จิตวิญญำณที่หิวกระหำยพระคริสต ์ได้รั<br />
บกำรเทิดทูนต่อหน้ำผู้ฟังให้อยู่เหนือพระสันตะปำปำผู้แทนพระองค ์จักรพรรดิและพระรำชำลูเธอร ์ไม่ได้ก<br />
ล่ำวถึงภัยอันตรำยที่คุกคำมตนเองเลยเขำไม่ได้พยำยำมท ำให้ตัวเองเป็ นเป้ ำหมำยให้คนห่วงใยหรือเห็นใจ<br />
เลยเขำใคร่ครวญถึงพระคริสต ์จนลืมตนเองไปเขำซ่อนตัวอยู่ด้ำนหลังพระองค ์แห่งกำงเขนคำลวำรีคอยห<br />
ำทำงที่จะน ำเสนอพระเยซู ในฐำนะพระผู้ช่วยให้รอดของคนบำปเท่ำนั้น {GC 152.4} {GCth17 126.6}<br />
ในขณะที่นักปฏิรูปศำสนำเดินทำงต่อไปทุกที่ที่เขำไปนั้นให้ควำมสนใจเขำเป็ นอย่ำงมำกกลุ่มชนขนำด<br />
ใหญ่ที่กระตือรือร ้นห้อมล้อมเขำไว้และเสียงที่เป็ นมิตรเตือนเขำถึงจุดประสงค ์ของผู้นิยมลัทธิโรมันบำงค<br />
นพูดว่ำ“พวกเขำจะเอำท่ำนไปเผำและสลำยร่ำงกำยของท่ำนให้เป็ นเถ้ำถ่ำนเหมือนที่ท ำกับยอห ์นฮัส”ลูเธ<br />
อร ์ตอบว่ำ“แม้ว่ำพวกเขำจะก่อไฟตลอดทำงจำกเมืองวอร ์มส ์ไปถึงเมืองวิตเทนเบิร ์กจนเปลวสูงขึ้นไปถึงสว<br />
118
รรค ์ข้ำพเจ้ำก็จะเดินผ่ำนไปในนำมของพระเจ้ำข้ำพเจ้ำจะไปปรำกฏตัวต่อหน้ำพวกเขำข้ำพเจ้ำจะเดินเข้<br />
ำไปในปำกของสัตว ์ใหญ่ประหลำดตัวนี้และหักฟันของมันเพื่อประกำศนำมของพระเยซูคริสต ์องค ์พระผู้เ<br />
ป็ นเจ้ำ” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 7 {GC 153.1} {GCth17 127.1}<br />
ข่ำวกำรเดินทำงใกล้ถึงเมืองวอร ์มส ์ของลูเธอร ์ก่อให้เกิดควำมชุลมุนวุ่นวำยครั้งใหญ่มิตรสหำยวิตกถึง<br />
ควำมปลอดภัยของเขำจนตัวสั ่นศัตรูของเขำหวำดหวั ่นต่อควำมส ำเร็จในอุดมกำรณ์ของพวกเขำพวกเข<br />
ำพยำยำมทุ่มเทอย่ำงเหนียวแน่นโน้มน้ำวไม่ให้ลูเธอร เดินทำงเข้ำเมืองด้วยค ์<br />
ำปลุกปั ่นของเหล่ำผู้นิยมระบ<br />
อบเปปำซีเขำได้รับกำรขอร ้องให้ไปพักที่ปรำสำทแห่งหนึ่งของอัศวินที่เป็ นมิตรณที่แห่งนี้พวกเขำประกำ<br />
ศว่ำควำมยุ่งยำกทั้งหมดจะปรับให้เข้ำกันอย่ำงมีมิตรไมตรีเพื่อนๆคอยพยำยำมปลุกเขำให้กลัวด้วยกำรส<br />
ำธยำยถึงภัยอันตรำยที่คุกคำมเขำอยู่ควำมพยำยำมทั้งปวงของพวกเขำล้มเหลวลูเธอร ์ยังคงไม่หวั ่นไหวป<br />
ระกำศว่ำ“แม้ว่ำในกรุงวอร ์มส ์จะมีจ ำนวนปีศำจมำกพอๆกับจ ำนวนกระเบื้องบนหลังคำบ้ำนข้ำพเจ้ำก็ยังจ<br />
ะมุ่งหน้ำเดินเข้ำไป” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 7 {GC 153.2} {GCth17 127.2}<br />
เมื่อลูเธอรเดินทำงมำถึงเมืองวอร ์<br />
์มส ์มีกลุ่มคนขนำดใหญ่มำรวมตัวกันอยู่ที่ประตูเมืองเพื่อต้อนรับเขำไ<br />
ม่เคยมีกลุ่มชนขนำดใหญ่เช่นนี้ออกมำต้อนรับจักรพรรดิมำก่อนควำมตื่นเต้นนั้นแรงมำกและจำกท่ำมก<br />
ลำงหมู่คนเหล่ำนี้มีเสียงเพลงสวดศพดังขึ้นอย่ำงสยองขวัญและละห้อยส่งมำเตือนลูเธอร ์ถึงจุดจบที่รอเขำ<br />
อยู่ในขณะที่ลูเธอร ์ก้ำวลงจำกรถม้ำเขำพูดว่ำ“พระเจ้ำจะทรงเป็ นโล่ป้ องกันข้ำพเจ้ำ” {GC<br />
153.3} {GCth17 127.3}<br />
บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีไม่เชื่อว่ำลูเธอร ์กล้ำเสี่ยงมำปรำกฏตัวที่เมืองวอร ์มส ์และกำรมำถึงของเขำ<br />
ท ำให้พวกเขำขวัญหำยจักรพรรดิทรงเรียกที่ปรึกษำให้พิจำรณำถึงแนวทำงที่จะด ำเนินกำรต่อไปมีบิชอป<br />
องค ์หนึ่งซึ่งเป็ นผู้นิยมระบอบเปปำซีที่เข้มแข็งได้ประกำศว่ำ<br />
“เรำหำรือกันถึงเรื่องนี้มำนำนแล้วใช ้อ ำนำจจักรพรรดิของท่ำนก ำจัดชำยคนนี้เสียทันทีไม่ใช่ซีจิสมันด ์หรื<br />
อที่บงกำรให้เผำยอห ์นฮัสเรำไม่มีภำระผูกพันที่ต้องออกใบหรือปฏิบัติตำมใบคุ้มครองควำมปลอดภัยของ<br />
คนนอกรีตคนหนึ่ง” จักรพรรดิตรัสว่ำ “ไม่เรำต้องรักษำสัญญำของเรำที่ให้ไว้” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 8<br />
ดังนั้นพวกเขำจึงลงควำมเห็นกันว่ำต้องฟังค ำแก้ต่ำงของนักปฏิรูปศำสนำผู้นี้เสียก่อน {GC<br />
153.4} {GCth17 127.4}<br />
คนทั้งเมืองกระตือรือร ้นอยำกเห็นชำยน่ำพิศวงคนนี้และในไม่ช ้ำมีกลุ่มคนขนำดใหญ่เข้ำมำเยือนที่พัก<br />
ของเขำลูเธอร ์แทบจะยังไม่ทันฟื้นคืนสู่ควำมปกติจำกอำกำรเจ็บป่ วยเมื่อไม่นำนมำนี้เขำอ่อนเปลี้ยจำกกำ<br />
รเดินทำงที่ใชเวลำถึงสองสัปดำห ้<br />
์เต็มเขำต้องเตรียมตัวเพื่อเผชิญหน้ำกับเหตุกำรณ์ส ำคัญในวันรุ่งขึ้นแล<br />
ะเขำต้องกำรควำมสงบและกำรพักผ่อนแต่ประชำชนมีควำมปรำรถนำอย่ำงแรงกล้ำที่จะพบเขำให้ได้จนเ<br />
ขำได้เวลำพักผ่อนเพียงไม่กี่ชั ่วโมงเมื่อขุนนำงอัศวินบำทหลวงและประชำชนมำล้อมเขำไว้อย่ำงใจจดใจจ่อ<br />
ในท่ำมกลำงคนเหล่ำนี้มีขุนนำงอยู่หลำยคนที่กล้ำเรียกร ้องให้จักรพรรดิปฏิรูปกำรกระท ำล่วงละเมิดต่ำงๆ<br />
ของกิจกรรมสงฆ์จนลูเธอร ์กล่ำวว่ำ “คนเหล่ำนี้เป็ นไทแล้วโดยข่ำวประเสริฐของเรำ” Martyn หน้ำ 393<br />
ทั้งศัตรูและมิตรเข้ำมำเยี่ยมพระนักบวชกล้ำหำญท่ำนนี้แต่เขำต้อนรับพวกเขำด้วยใจสงบที่ไม่หวั ่นไหวตอ<br />
บทุกคนด้วยควำมสง่ำผ่ำเผยและปัญญำท่ำทำงของเขำมั ่นคงและกล้ำหำญใบหน้ำซีดผอมที่มีร่องรอยขอ<br />
119
งกำรตรำกตร ำและควำมเจ็บป่ วยกลับแสดงออกถึงควำมเมตตำและควำมสุขค ำพูดเคร่งขรึมและจริงใจลึก<br />
ซึ้งของเขำท ำให้เขำมีพลังที่แม้กระทั ่งศัตรูของเขำก็ยังรับมือไม่อยู่ทั้งมิตรสหำยและศัตรูรู ้สึกอัศจรรย ์ใจอ<br />
ย่ำงล้นพ้นบำงคนเชื่อว่ำมีฤทธำนุภำพของพระเจ้ำสถิตอยู่ในตัวเขำคนอื่นๆประกำศเหมือนเช่นพวกฟำริ<br />
สีพูดถึงพระเยซูว่ำ “มีผีเข้ำสิงอยู่” มัทธิว 11:18 {GC 154.1} {GCth17 128.1}<br />
วันต่อมำลูเธอร ์ถูกสั ่งให้ไปยังที่ประชุมรัฐสภำเจ้ำหน้ำที่ส ำนักพระรำชวังคนหนึ่งได้รับแต่งตั้งให้น ำเขำไ<br />
ปยังห้องประชุมแต่เขำเข้ำไปในสภำด้วยควำมยำกล ำบำกมีประชำชนแออัดแน่นอยู่ทุกซอกซอยทุกคนต้<br />
องกำรมำดูพระนักบวชที่กล้ำต่อต้ำนสิทธิอ ำนำจของพระสันตะปำปำ {GC 154.2} {GCth17 128.2}<br />
ในขณะที่เขำก ำลังจะเดินก้ำวเข้ำไปยังเบื้องหน้ำคณะผู้พิพำกษำของเขำนั้นนำยพลวีรบุรุษสูงอำยุท่ำ<br />
นหนึ่งผู้ผ่ำนสงครำมในหลำยสนำมพูดกับเขำด้วยควำมปรำนีว่ำ“พระผู้น่ำสงสำรพระผู้น่ำสงสำรบัดนี้ท่ำ<br />
นก ำลังปกป้ องศักดิ์ศรีอันสูงเกียรติยิ่งกว่ำข้ำหรือมำกกว่ำแม่ทัพคนใดในสงครำมที่ดุเดือดที่สุดของเรำแต่<br />
หำกกำรต่อสู้ของท่ำนนั้นชอบธรรมและท่ำนมั ่นใจในกำรต่อสู้ครั้งนี้ก็จงมุ่งหน้ำต่อไปในพระนำมของพระเ<br />
จ้ำและอย่ำกลัวสิ่งใดทั้งสิ้นพระเจ้ำจะไม่ทรงทอดทิ้งท่ำน” D’Aubigné เล่มที่ 7 บทที่ 8 {GC<br />
154.3} {GCth17 128.3}<br />
ในที่สุดลูเธอร ์ก็มำยืนอยู่เบื้องหน้ำสภำจักรพรรดิประทับบนพระที่นั ่งพวกขุนนำงและเจ้ำหน้ำที่ระดับสู<br />
งสุดของอำณำจักรห้อมล้อมพระองค ์ไว้ไม่เคยมีผู้ใดมำปรำกฏต่อที่ประชุมอันสูงเกียรติกว่ำนี้ดังมำร ์ตินลู<br />
เธอร ์ที่ต้องมำแก้ต่ำงควำมเชื่อของตนเอง“กำรปรำกฎตัวครั ้งนี้เป็ นสัญญำณในตัวของมันเองบ่งบอกถึงชั<br />
ยชนะเหนืออ ำนำจของระบอบเปปำซีพระสันตะปำปำทรงตัดสินก ำหนดโทษชำยคนนี้แล้วและในเวลำนี้เข<br />
ำก ำลังยืนอยู่ต่อหน้ำศำลซึ่งโดยพฤตินัยตั้งตัวขึ้นเหนืออ ำนำจของพระสันตะปำปำแล้วพระสันตะปำปำทร<br />
งบัญชำให้เขำอยู่ภำยใต้ค ำสั ่งต้องห้ำมและทรงตัดเขำขำดจำกสังคมมนุษย ์ทั ้งปวงแต่ถึงกระนั้นเขำกลับไ<br />
ด้รับค ำสั ่งให้มำปรำกฏตัวด้วยถ้อยค ำที่น่ำย ำเกรงเคำรพและได้รับกำรต้อนรับจำกที่ประชุมอันทรงเกียรติ<br />
ที่สุดในโลกพระสันตะปำปำทรงก ำหนดโทษให้เขำปิดปำกเงียบไปตลอดกำลและบัดนี้เขำก ำลังจะอ้ำปำกพู<br />
ดต่อหน้ำคนที่สนใจมำฟังเขำนับพันซึ่งมำชุมนุมกันจำกดินแดนที่ไกลที่สุดของอำณำจักรคริสเตียนจำกเ<br />
หตุกำรณ์นี้ลูเธอร ์กลำยเป็ นตัวจักรส ำคัญก่อให้เกิดกำรปฏิวัติครั้งยิ่งใหญ่ขึ้นโรมก ำลังถดถอยลงจำกบัลลั<br />
งก ์ของเธอและเป็ นเพรำะเสียงของพระสงฆ์องค ์หนึ่งที่เป็ นต้นเหตุให้เกิดเรื่องน่ำอับอำยอดสูเช่นนี้ขึ้น<br />
Ibid. เล่ำที่ 7 บทที่ 8 {GC 155.1} {GCth17 128.4}<br />
เมื่อลูเธอร ์มำอยู่เบื้องหน้ำที่ประชุมอันทรงเกียรติและมีอ ำนำจมำกเช่นนี้เขำรู ้สึกประหม่ำและท ำตัวไม่ถู<br />
กมีเจ้ำผู้ครองแคว้นอยู่หลำยพระองค ์สังเกตเห็นอำรมณ์เช่นนี้ของเขำจึงเดินเข้ำไปหำเขำและมีอยู่พระอง<br />
ค ์หนึ่งกระซิบว่ำ<br />
“อย่ำกลัวคนที่จะฆ่ำกำยแต่ไม่สำมำรถฆ่ำจิตวิญญำณได้”<br />
มีอีกพระองค ์หนึ่งพูดว่ำ“เมื่อพวกเขำพำท่ำนเข้ำไปอยู่ต่อหน้ำผู้มีอ ำนำจและพระรำชำเพรำะเห็นแก่พระเ<br />
จ้ำพระวิญญำณของพระบิดำจะประทำนสิ่งที่ท่ำนจะพูดให้แก่ท่ำน”ด้วยวิธีนี้บุรุษยิ่งใหญ่ของโลกน ำพระด ำ<br />
รัสของพระคริสต ์มำหนุนใจผู้รับใช ้ของพระองค ์ในยำมวิกฤตของกำรพิพำกษำ {GC 155.2} {GCth17<br />
128.5}<br />
120
ลูเธอร ์ถูกน ำตัวให้มำอยู่ต่อหน้ำบัลลังก ์ของจักรพรรดิโดยตรงควำมเงียบสงัดปกคลุมอยู่เหนือที่ประชุ<br />
มแออัดแห่งนี้แล้วเจ้ำหน้ำที่ส ำนักพระรำชวังลุกขึ้นยืนและเอำมือชี้ไปที่ผลงำนเขียนกองหนึ่งของลูเธอร เรี ์<br />
ยกร ้องให้นักปฏิรูปศำสนำคนนี้ตอบค ำถำมสองข้อคือยอมรับว่ำเป็ นของตนไหมและเขำจะเสนอขอถอนแ<br />
นวคิดที่เขำประกำศออกไปหรือไม่เมื่ออ่ำนชื่อเรื่องของหนังสือแล้วลูเธอร ์ตอบว่ำส ำหรับค ำถำมแรกนั้นเข<br />
ำยอมรับว่ำเป็ นหนังสือของเขำเขำพูดต่อไปว่ำ“ส ำหรับค ำถำมที่สองซึ่งเกี่ยวข้องกับควำมเชื่อและควำมร<br />
อดของจิตวิญญำณซึ่งพระวจนะของพระเจ้ำอันเป็ นสมบัติล ้ำค่ำที่สุดไม่ว่ำจะเป็ นบนสวรรค ์หรือบนโลกมีส่<br />
วนพัวพันด้วยจะเป็ นกำรไม่รอบคอบหำกข้ำพเจ้ำจะตอบโดยไม่ไตร่ตรองเสียก่อนข้ำพเจ้ำอำจรับรองน้อย<br />
กว่ำที่สถำนกำรณ์เรียกร ้องหรือพูดมำกกว่ำควำมจริงที่ต้องกำรและจะกระท ำบำปต่อพระด ำรัสของพระค<br />
ริสต ์ที่ว่ำ“แต่ผู้ใดจะไม่ยอมรับเรำต่อหน้ำมนุษย ์เรำก็จะไม่ยอมรับผู้นั้นเฉพำะพระพักตร ์พระบิดำของเรำผู้<br />
สถิตในสวรรค ์ด้วย”มัทธิว10:33ด้วยเหตุผลนี้ข้ำพเจ้ำจึงขอพระบรมรำชำนุญำตโปรดประทำนเวลำให้ข้ำ<br />
พเจ้ำเพื่อจะทูลตอบโดยไม่ผิดต่อพระค ำของพระเจ้ำ” D’Aubigné เล่มที่ 7 บทที่ 8 {GC<br />
155.3} {GCth17 129.1}<br />
ลูเธอร ์ด ำเนินด้วยควำมชำญฉลำดในกำรน ำเสนอค ำอุทธรณ์นี้กำรกระท ำของเขำโน้มน้ำวให้ที่ประชุม<br />
เชื่อว่ำเขำไม่ได้ท ำตำมอำรมณ์หรือด้วยควำมหุนหันไม่มีใครคำดคิดว่ำบุคคลที่มักแสดงควำมแกร่งกล้ำแ<br />
ละไม่ยอมประนีประนอมจะมีควำมสงบนิ่งและควบคุมตนเช่นนี้ได้ซึ่งยิ่งเสริมก ำลังให้เขำและในเวลำต่อมำ<br />
ช่วยให้เขำสำมำรถตอบอย่ำงรอบคอบแน่วแน่มีปัญญำและสง่ำงำมจนท ำให้ศัตรูของเขำแปลกใจและผิดห<br />
วังและต ำหนิควำมทะนงโอหังและควำมอวดดีของพวกเขำเอง {GC 156.1} {GCth17 129.2}<br />
วันต่อมำเขำต้องปรำกฏตัวเพื่อให้ค ำตอบสุดท้ำยของเขำหัวใจของเขำหดหู่ไประยะเวลำหนึ่งเมื่อเขำใ<br />
คร่ครวญถึงกองก ำลังที่รวมตัวต่อต้ำนสัจธรรมควำมเชื่อของเขำสะดุดควำมหวำดผวำจนตัวสั ่นคุกคำมเ<br />
ขำควำมกลัวครอบง ำเขำภัยอันตรำยเพิ่มทวีคูณอยู่ต่อหน้ำเขำศัตรูของเขำดูเหมือนจะก ำชัยชนะอ ำนำจ<br />
ของควำมมืดดูเหมือนจะเป็ นต่อเมฆหมอกมำก่อตัวอยู่รอบตัวเขำและดูคล้ำยกับว่ำแยกเขำออกจำกพระเ<br />
จ้ำเขำปรำรถนำที่จะได้หลักประกันว่ำพระเจ้ำจอมโยธำจะสถิตอยู่ร่วมกับเขำด้วยจิตวิญญำณที่ปวดร ้ำวเ<br />
ขำฟุบหน้ำลงกับพื้นและเปล่งเสียงร ้องด้วยหัวใจที่แตกสลำยซึ่งไม่มีผู้ใดนอกจำกพระเจ้ำจะเข้ำใจได้อย่ำง<br />
ครบถ้วน {GC 156.2} {GCth17 129.3}<br />
เขำทูลวิงวอนว่ำ“โอพระเจ้ำผู้ยิ่งใหญ่และทรงพระชนม์อยู่เป็ นนิตย ์โลกนี้ช่ำงโหดร ้ำยจริงหนอดูเถิดมัน<br />
อ้ำปำกเพื่อกลืนข้ำพระองค ์และข้ำพระองค ์มีควำมวำงใจในพระองค เพียงน้อยนิด.....หำกข้ำพระองค ์<br />
์มีก ำลั<br />
งบนโลกเพียงเท่ำนี้ในควำมเชื่อมั ่นต่อพระองค ์ทุกอย่ำงก็จะจบลงเพียงนี้.....เวลำช่วงสุดท้ำยของข้ำพระอง<br />
ค ์มำถึงแล้วเขำประกำศก ำหนดโทษของข้ำพระองค ์แล้ว.....โอข้ำแต่พระเจ้ำโปรดช่วยข้ำพระองค ์ต่อต้ำน<br />
ปัญญำทั้งปวงของชำวโลกเรื่องนี้........เพรำะพระองคเพียงผู้เดียว.....เพรำะนี่ไม่ใช่งำนของข้ำพระองค ์<br />
์แต่เ<br />
ป็ นของพระองค ์ข้ำพระองค ์ไม่มีอะไรที่ต้องท ำที่นี่ไม่มีสิ่งใดที่จะแข่งขันกับคนยิ่งใหญ่ของโลกนี้.....แต่อุดม<br />
กำรณ์นี้เป็ นของพระองค.....เป็ ์ นอุดมกำรณ์ชอบธรรมและชั ่วนิรันดร ์โอพระเจ้ำข้ำโปรดช่วยข้ำพระองค ์ด้<br />
วยพระเจ้ำผู้ทรงสัตย ์ซื่อและไม่เปลี่ยนแปลงข้ำพระองค ์จะไม่มอบควำมวำงใจไว้กับมนุษย ์คนใด.....เรื่องทั้ง<br />
หมดของมนุษย ์นั้นไม่แน่นอนทุกสิ่งที่มำจำกมนุษย ์นั้นล้มเหลว....พระองค ์ทรงเลือกข้ำพระองค ์ให้ท ำงำนนี้<br />
121
....โปรดยืนเคียงข้ำงข้ำพระองค เพื่อเห็นแก่พระเยซูคริสต ์<br />
์ผู้ที่พระองค ์ทรงรักผู้ทรงปกป้ องข้ำพระองค ์ทรงเ<br />
ป็ นโล่และเป็ นป้ อมปรำกำรอันแข็งแกร่งของข้ำพระองค ์” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 8 {GC 156.3} {GCth17<br />
129.4}<br />
พระเจ้ำองค ์สัพพัญญูประทำนให้ลูเธอร ์ตระหนักถึงภัยอันตรำยของเขำเพื่อเขำจะไม่วำงใจในก ำลังของ<br />
ตนเองและพุ่งเข้ำหำภัยอันตรำยอย่ำงหุนหันอย่ำงไรก็ตำมไม่ใช่ควำมกลัวเรื่องควำมเจ็บปวดส่วนตัวกำรท<br />
รมำนหรือควำมตำยที่น่ำสยดสยองที่ก ำลังคืบกระชั้นชิดเข้ำมำหำเขำที่ท ำให้เขำเกิดควำมหวำดกลัวสย<br />
องขวัญเขำมำถึงวิกฤตแล้วและตระหนักถึงควำมบกพร่องของตนเองที่จะเผชิญหน้ำกับมันโดยควำมอ่อน<br />
แอของเขำอุดมกำรณ์ของสัจธรรมอำจได้รับควำมเสียหำยเขำปล ้ำสู้กับพระเจ้ำไม่ใช่เพื่อควำมปลอดภัย<br />
ของตัวเขำเองแต่เพื่อชัยชนะของข่ำวประเสริฐเช่นเดียวกับอิสรำเอลกำรปล ้ำสู้ในคืนนั้นที่ข้ำงล ำธำรเปลี่<br />
ยวเนื่องมำจำกควำมปวดร ้ำวและควำมขัดแย้งในจิตวิญญำณของเขำเหมือนเช่นอิสรำเอลเขำมีชัยชนะร่<br />
วมกับพระเจ้ำในควำมสิ้นหวังต ่ำสุดของเขำควำมเชื่อของเขำยึดมั ่นติดอยู่กับพระคริสต ์พระผู้ช่วยกู้ผู้ทรง<br />
พลังเขำเข้มแข็งขึ้นด้วยควำมมั ่นใจว่ำเขำจะไม่ปรำกฏตัวต่อหน้ำสภำตำมล ำพังสันติสุขกลับคืนสู่จิตวิญ<br />
ญำณของเขำและเขำชื่นชมยินดีที่ได้รับอนุญำตให้เทิดทูนพระวจนะของพระเจ้ำต่อหน้ำผู้ปกครองของป<br />
ระเทศทั้งหลำย {GC 157.1} {GCth17 130.1}<br />
ด้วยสติที่ยึดมั ่นอยู่ในพระเจ้ำลูเธอร เตรียมตัวเพื่อกำรต่อสู้ที่อยู่เบื้องหน้ำเขำเขำวำงแผนถึงเรื่องค ์<br />
ำตอ<br />
บของเขำตรวจสอบข้อควำมผลงำนเขียนต่ำงๆของตนเองและดึงข้อพิสูจน์ที่เหมำะสมจำกพระคัมภีร เพื่อ ์<br />
สนับสนุนจุดยืนของตนแล้วเอำมือซ ้ำยวำงอยู่บนพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ที่เปิดอยู่ชูมือขวำขึ้นสู่สวรรค ์และป<br />
ฏิญำณว่ำ“จะผดุงควำมซื่อสัตย ์ต่อข่ำวประเสริฐและสำรภำพควำมเชื่อของเขำอย่ำงเสรีแม้ว่ำเขำจะต้องป<br />
ระทับค ำพยำนด้วยเลือดของเขำเองก็ตำม” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 8 {GC 157.2} {GCth17 130.2}<br />
อีกครั้งหนึ่งเมื่อเขำถูกน ำมำปรำกฏตัวอยู่หน้ำที่ประชุมรัฐสภำสีหน้ำของเขำไม่มีร่องรอยของควำมหว<br />
ำดกลัวหรือควำมขุ ่นมัวเลยสงบและมีสันติสุขแต่ด้วยควำมกล้ำหำญและทรงเกียรติอย่ำงภูมิฐำนในฐำนะ<br />
พยำนของพระเจ้ำเขำยืนขึ้นท่ำมกลำงผู้ยิ่งใหญ่ของโลกบัดนี้เจ้ำหน้ำที่ส ำนักพระรำชวังสั ่งให้เขำตัดสินว่ำ<br />
จะต้องกำรถอนค ำสอนข้อเชื่อของเขำหรือไม่ลูเธอร ์กล่ำวตอบด้วยน ้ำเสียงที่นอบน้อมและถ่อมปรำศจำก<br />
ควำมรุนแรงหรืออำรมณ์ท่ำทำงของเขำนิ่งสุขุมและน่ำเคำรพย ำเกรงแต่เขำแสดงให้เห็นถึงควำมมั ่นใจแล<br />
ะควำมเปรมปรีดิ์ซึ่งท ำให้ที่ประชุมแปลกใจ {GC 158.1} {GCth17 130.3}<br />
ลูเธอร ์พูดว่ำ“จักรพรรดิผู้สุขุมเยือกเย็นที่สุดเจ้ำนำยอันทรงเกียรติทั้งหลำยขุนนำงที่เคำรพข้ำพเจ้ำม<br />
ำปรำกฏตัวต่อหน้ำท่ำนในวันนี้เพื่อปฏิบัติตำมค ำบัญชำที่เมื่อวำนนี้ก ำชับแก่ข้ำพเจ้ำและโดยพระเมตตำ<br />
คุณของพระเจ้ำข้ำพเจ้ำขออนุญำตวิงวอนท่ำนและขุนนำงยิ่งใหญ่ทั้งหลำยโปรดใส่ใจฟังกำรปกป้ องอุดม<br />
กำรณ์เรื่องหนึ่งที่ข้ำพเจ้ำมั ่นใจว่ำชอบธรรมและสัตย ์จริงหำกข้ำพเจ้ำจะล่วงเกินในกำรใช ้สภำอันทรงเกีย<br />
รติแห่งนี้ไปในทำงที่ไม่เหมำะไม่ควรอันเนื่องจำกกำรขำดควำมรู ้แล้วข้ำพเจ้ำขอร ้องให้ท่ำนอภัยแก่ข้ำพเ<br />
จ้ำเพรำะข้ำพเจ้ำไม่ได้เติบโตขึ้นในพระรำชวังของพระรำชำแต่อยู่อย่ำงสันโดษในคอนแวนต ์” Ibid. เล่มที่<br />
7 บทที่ 8 {GC 158.2} {GCth17 130.4}<br />
122
แล้วเขำพูดต่อไปเกี่ยวกับเรื่องของปัญหำเขำอธิบำยว่ำงำนเขียนทั้งหมดของเขำที่ตีพิมพ์ออกมำนั้นไ<br />
ม่ใช่มีลักษณะแบบเดียวกันหมดในบำงส่วนเขำกล่ำวถึงเรื่องควำมเชื่อและกำรท ำควำมดีและแม้ศัตรูของเ<br />
ขำก็ยังประกำศว่ำผลงำนเหล่ำนั้นไม่เป็ นภัยแต่กลับเป็ นคุณประโยชน์หำกจะถอนงำนเขียนเหล่ำนี้จะเป็ น<br />
กำรประณำมควำมจริงที่ทุกฝ่ ำยยอมรับงำนประเภทที่สองประกอบด้วยข้อเขียนที่เปิดโปงควำมเลวและกำ<br />
รละเมิดของระบอบเปปำซีหำกจะลบล้ำงผลงำนเหล่ำนี้ก็จะไปส่งเสริมควำมโหดเหี้ยมของโรมและเปิดโอกำ<br />
สให้กว้ำงขึ้นแก่ควำมไร ้จริยธรรมอีกมำกมำยให้ทวีคูณส่วนผลงำนประเภทที่สำมเขำมุ่งโจมตีเฉพำะตัวบุค<br />
คลที่ปกป้ องควำมชั ่วที่เห็นอยู่กลำดเกลื่อนเขำสำรภำพอย่ำงไม่ลังเลว่ำเรื่องนี้เขำใช ้ควำมรุนแรงมำกกว่ำ<br />
ควำมสุภำพเขำไม่ได้อ้ำงว่ำตนเองไร ้ข้อบกพรองแต่แม้กระทั ่งหนังสือเหล่ำนี้เขำก็ยังไม่อำจถอนได้เพรำะก<br />
ำรกระท ำเช่นนั้นจะไปเสริมควำมฮึกเหิมของศัตรูแห่งสัจธรรมและพวกเขำก็จะใช ้โอกำสนั้นบดขยี้คนของ<br />
พระเจ้ำด้วยควำมโหดเหี้ยมยิ่งขึ้น {GC 158.3} {GCth17 130.5}<br />
เขำพูดต่อไปว่ำ“อย่ำงไรก็ตำมข้ำพเจ้ำเป็ นเพียงคนธรรมดำคนหนึ่งไม่ใช่พระเจ้ำดังนั้นข้ำพเจ้ำจะปกป้<br />
องตัวเองเหมือนเช่นที่พระคริสต ์ทรงกระท ำว่ำ ‘ถ้ำเรำพูดผิดก็จงเป็ นพยำนในสิ่งที่ผิดนั้น’ ......<br />
โดยพระเมตตำคุณของพระเจ้ำข้ำพเจ้ำขอวิงวอนท่ำนจักรพรรดิผู้ทรงสุขุมเยือกเย็นที่สุดและท่ำนขุนนำ<br />
งผู้เรืองนำมทั้งหลำยและบุรุษทุกระดับชั้นให้ท่ำนใช ้ข้อเขียนของผู้เผยพระวจนะและของอัครทูตพิสูจน์ว่ำ<br />
ข้ำพเจ้ำท ำผิดทันทีที่ข้ำพเจ้ำจ ำนนต่อหลักฐำนเหล่ำนี้ข้ำพเจ้ำจะเป็ นคนแรกที่คว้ำหนังสือของข้ำพเจ้ำแ<br />
ละโยนมันลงไปในกองเพลิง {GC 159.1} {GCth17 131.1}<br />
“ข้ำพเจ้ำหวังว่ำเรื่องที่ข้ำพเจ้ำพูดไปเมื่อสักครู่นี้แสดงให้เห็นอย่ำงชัดเจนว่ำข้ำพเจ้ำตรวจสอบอย่ำงระ<br />
มัดระวังและพิจำรณำถึงภัยอันตรำยที่ข้ำพเจ้ำก ำลังน ำตัวเองเข้ำไปเสี่ยงแต่แทนที่จะท้อแท้ข้ำพเจ้ำกลับชื่<br />
นชมยินดีที่เห็นว่ำในเวลำนี้เหมือนเช่นในยุคก่อนข่ำวประเสริฐเป็ นต้นเหตุของปัญหำและควำมขัดแย้งนี่เ<br />
ป็ นลักษณะและชะตำกรรมของพระวจนะของพระเจ้ำพระเยซูคริสต ์ตรัสว่ำ<br />
‘เรำไม่ได้น ำสันติภำพมำให้แต่เรำน ำดำบมำ’ มัทธิว 10:34<br />
ค ำสอนของพระเจ้ำนั้นแสนประเสริฐและแสนน่ำกลัวจงระมัดระวังเกลือกว่ำโดยทึกทักที่จะระงับควำมขัดแ<br />
ย้งท่ำนกลับไปกดขี่พระวจนะอันศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ำและชักน ำกระแสอันตรำยอันเชี่ยวกรำกที่รุนแรงน่ำ<br />
กลัวควำมหำยนะในปัจจุบันและควำมพินำศนิรันดร ์กำลมำสู่ตัวท่ำนเอง.....ข้ำพเจ้ำอำจยกตัวอย่ำงมำกม<br />
ำยจำกพระวจนะของพระเจ้ำได้ข้ำพเจ้ำอำจพูดถึงเรื่องของฟำโรห ์เรื่องกษัตริย ์แห่งกรุงบำบิโลนและกษัต<br />
ริย ์อื่นๆของประเทศอิสรำเอลซึ่งพฤติกรรมของพวกเขำนั้นล้วนมีส่วนอย่ำงเห็นผลในกำรท ำลำยตนเองเมื่<br />
อพวกเขำแสวงหำค ำปรึกษำที่ดูเหมือนว่ำชำญฉลำดที่สุดเพื่อเพิ่มขยำยอำณำจักรของตน<br />
‘พระองค ์ผู้ทรงเคลื่อนภูเขำและมันก็ไม่รู’” ้ โยบ 9:5 Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 8 {GC 159.2} {GCth17<br />
131.2}<br />
ลูเธอร ์กล่ำวเป็ นภำษำเยอรมันไปแล้วบัดนี้เขำได้รับกำรขอให้พูดเรื่องเดียวกันอีกครั้งหนึ่งเป็ นภำษำละ<br />
ตินแม้จะหมดแรงจำกกำรพูดที่ผ่ำนมำก็ตำมเขำก็ยอมท ำตำมและกล่ำวค ำพูดของเขำอีกครั ้งด้วยควำมชั<br />
ดเจนและด้วยพลังเหมือนเช่นครั้งแรกกำรทรงน ำของพระเจ้ำคอยชี้แนะอยู่ในเรื่องนี้ควำมผิดและควำมงม<br />
123
งำยปิดบังสมองของเจ้ำชำยจ ำนวนมำกจนมองไม่เห็นน ้ำหนักของเหตุผลในกำรพูดครั้งแรกแต่กำรพูดครั้<br />
งที่สองท ำให้พวกเขำมองเห็นใจควำมที่เสนอไว้อย่ำงชัดเจน {GC 160.1} {GCth17 131.3}<br />
พวกที่ดื้อรั้นไม่ยอมรับควำมกระจ่ำงและตั้งใจไม่ยอมให้สัจธรรมมำโน้มน้ำวจิตใจของตนพำกันเดือนดำ<br />
ลกับพลังค ำพูดของลูเธอร ์ขณะที่เขำหยุดพูดโฆษกของสภำพูดด้วยควำมโกรธว่ำ “<br />
ท่ำนยังไม่ได้ตอบค ำถำมที่ให้ไว้ .......ท่ำนจะต้องให้ค ำตอบที่ชัดเจนและแน่นอน.....ท่ำนจะถอนควำมเชื่อหรื<br />
อไม่ถอน” {GC 160.1} {GCth17 131.4}<br />
นักปฏิรูปศำสนำตอบว่ำ“ในเมื่อจักรพรรดิผู้สุขุมเยือกเย็นที่สุดและขุนนำงชั้นผู้ใหญ่ทั้งหลำยต้องกำร<br />
ให้ข้ำพเจ้ำให้ค ำตอบที่ชัดเจนฟังง่ำยและตรงไปตรงมำข้ำพเจ้ำก็จะตอบท่ำนและค ำตอบก็คือข้ำพเจ้ำมิอำ<br />
จจ ำนนควำมเชื่อของข้ำพเจ้ำให้กับพระสันตะปำปำหรือให้กับสภำต่ำงๆได้เพรำะเรื่องนี้ชัดแจ้งยิ่งกว่ำยำม<br />
เที่ยงวันว่ำพวกเขำท ำผิดและขัดแย้งกันเองอยู่บ่อยๆด้วยเหตุนี้นอกเสียจำกว่ำพวกเขำจะโน้มน้ำวข้ำพเจ้<br />
ำได้ด้วยค ำพยำนของพระคัมภีร ์หรือโดยอ้ำงเหตุผลที่ชัดเจนที่สุดนอกเสียจำกว่ำพวกเขำจะชักจูงข้ำพเจ้<br />
ำส ำเร็จโดยใช ้ข้อควำมที่ข้ำพเจ้ำอ้ำงไว้และนอกเสียจำกว่ำพวกเขำจะมำเปลี่ยนจิตส ำนึกของข้ำพเจ้ำซึ่ง<br />
ยึดติดกับพระวจนะของพระเจ้ำแล้วข้ำพเจ้ำไม่สำมำรถและจะไม่ถอนควำมเชื่อเพรำะเป็ นเรื่องไม่ปลอดภัย<br />
ที่คริสเตียนคนหนึ่งมำพูดค้ำนกับจิตส ำนึกของเขำข้ำพเจ้ำยืนอยู่ที่นี่ข้ำพเจ้ำจะไม่ท ำประกำรอื่นใดขอพร<br />
ะเจ้ำทรงโปรดช่วยข้ำพเจ้ำด้วยอำเมน” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 8 {GC 160.2} {GCth17 131.5}<br />
ด้วยประกำรเช่นนี้ชำยชอบธรรมคนนี้ยืนอยู่บนรำกฐำนที่มั ่นคงของพระเจ้ำแสงสว่ำงของสวรรค ์แจ่ม<br />
จ ำรัสอยู่ในสีหน้ำของเขำควำมยิ่งใหญ่และควำมบริสุทธิ์ของอุปนิสัยของเขำสันติสุขและควำมชื่นชมยินดี<br />
ของเขำปรำกฏให้ทุกคนเห็นในขณะที่เขำเป็ นพยำนคัดค้ำนอ ำนำจแห่งควำมชั ่วและเป็ นพยำนถึงควำมเ<br />
ชื่อที่เอำชนะโลก {GC 160.3} {GCth17 132.1}<br />
คนทั้งห้องประชุมนิ่งเงียบด้วยควำมประหลำดใจไปชั ่วขณะหนึ่งในกำรตอบครั้งแรกลูเธอร ์พูดด้วยน ้ำเสี<br />
ยงต ่ำด้วยควำมเคำรพย ำเกรงแทบจะนอบน้อมถ่อมตนเหล่ำผู้นิยมลัทธิโรมันแปลควำมหมำยกำรแสดงอ<br />
อกเช่นนี้ว่ำเขำก ำลังเริ่มเสียขวัญพวกเขำคิดว่ำที่เขำขอเลื่อนเวลำพูดออกไปนั ้นเป็ นกำรเปิดทำงให้กับก<br />
ำรถอนค ำพูดจักรพรรดิชำร ์ลส ์พระองค เองก็ทรงสังเกตอย่ำงกึ่งดูแคลนเห็นท่ำทีที่อิดโรยของนักบวชคน<br />
์<br />
นี้อำภรณ์ที่เรียบและค ำแถลงที่ชัดเจนบ่งบอกให้ทรำบว่ำ“พระนักบวชองค ์นี้จะไม่มีทำงท ำให้เรำเป็ นคนน<br />
อกรีตอย่ำงแน่นอน”แต่ควำมกล้ำและควำมแน่วแน่ที่บัดนี้เขำแสดงออกมำรวมทั ้งพลังและควำมชัดเจนใน<br />
กำรใช เหตุผลของเขำท ้<br />
ำให้คนทุกฝ่ ำยแปลกใจจักรพรรดิทรงเปลี่ยนไปเป็ นควำมชื่นชมทรงอุทำนขึ้นมำว่<br />
ำ“พระนักบวชองค ์นี้พูดด้วยใจที่ปรำศจำกควำมกลัวและควำมกล้ำหำญที่ไม่หวั ่นไหว”เจ้ำผู้ครองแคว้นเย<br />
อรมนีหลำยพระองค ์ทรงมองดูผู้แทนประเทศคนนี้ของพวกเขำด้วยควำมภำคภูมิใจและควำมชื่นชมยินดี<br />
{GC 160.4} {GCth17 132.2}<br />
พรรคพวกของโรมแตกกระจุยไปอุดมกำรณ์ของพวกเขำดูเหมือนตกอยู่ในสภำพที่ไม่เอื้ออ ำนวยที่สุด<br />
พวกเขำจึงหำทำงรักษำอ ำนำจของตนไม่ใช่ด้วยกำรปฏิบัติตำมพระคัมภีร ์แต่เลือกที่จะใช ้วิธีข่มขู ่ซึ่งเป็ นวิ<br />
ธีโต้เถียงที่โรมไม่เคยลดละโฆษกของสภำพูดว่ำ“หำกท่ำนไม่ยอมถอนควำมเชื่อจักรพรรดิและผู้น ำของทั้<br />
124
งประเทศจะปรึกษำว่ำจะเลือกใช ้วิธีใดเพื่อต่อต้ำนคนนอกรีตที่ไม่ยอมแก้ไขคนนี้”<br />
161.1} {GCth17 132.3}<br />
{GC<br />
มิตรสหำยของลูเธอร ์ที่ฟังค ำปกป้ องอันประเสริฐด้วยควำมชื่นชมนั้นเมื่อได้ยินค ำพูดเช่นนี้ก็ตกใจกลัว<br />
แต่ตัวดุษฎีบัณฑิตเองกลับพูดอย่ำงสงบนิ่งว่ำ“ขอพระเจ้ำทรงเป็ นผู้ช่วยข้ำพเจ้ำเพรำะข้ำพเจ้ำจะไม่ถอน<br />
ค ำพูดใดเลย” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 8 {GC 161.2} {GCth17 132.4}<br />
แล้วพวกเขำน ำลูเธอร ์ออกไปจำกที่ประชุมรัฐสภำในขณะที่เจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยทรงปรึกษำหำรือ<br />
ร่วมกันเกิดควำมรู ้สึกทั ่วไปว่ำวิกฤตครั้งยิ่งใหญ่มำถึงแล้วกำรยืนกรำนปฏิเสธที่จะยอมจ ำนนอำจส่งผลต่อ<br />
ประวัติศำสตร ์ของคริสตจักรเป็ นเวลำหลำยยุคสภำตัดสินใจที่จะให้โอกำสลูเธอร ์อีกครั้งหนึ่งที่จะถอนค ำส<br />
อนพวกเขำน ำลูเธอรเข้ำมำในสภำเป็ ์<br />
นครั้งสุดท้ำยถำมเขำอีกครั้งหนึ่งว่ำจะปฏิเสธค ำสอนของเขำหรือไม่<br />
เขำพูดว่ำ“ข้ำพเจ้ำไม่มีค ำตอบอื่นใดที่จะให้นอกจำกที่ให้ไว้แล้ว”<br />
เป็ นที่แน่ชัดว่ำไม่มีสิ่งใดจะโน้มน้ำวเขำได้เลยไม่ว่ำจะด้วยค ำสัญญำหรือด้วยค ำขู ่ที่จะให้เขำยอมจ ำนนต่<br />
อค ำตัดสินของโรม {GC 161.3} {GCth17 132.5}<br />
ผู้น ำระบอบเปปำซีทั้งหลำยรู ้สึกเดือดดำลที่อ ำนำจของพวกเขำซึ่งทั้งพระรำชำและขุนนำงทั้งหลำยกลั<br />
วจนตัวสั ่นต้องถูกพระนักบวชต ่ำต้อยคนหนึ่งเหยียดหยำมดูแคลนพวกเขำปรำรถนำที่จะท ำให้นักบวชผู้<br />
นี้สัมผัสกับควำมพิโรธของพวกเขำด้วยกำรทรมำนชีวิตของเขำให้มลำยไปแต่ลูเธอรเข้ำใจถึงภัยอันตรำ<br />
์<br />
ยของเขำพูดกับคนทั้งหลำยด้วยเกียรติยศและควำมสุขุมเยือกเย็นของคริสเตียนถ้อยค ำของเขำปรำศจำ<br />
กควำมหยิ่งยโสกิเลสตัณหำและกำรหลอกลวงเขำไม่ได้คิดถึงตนเองหรือผู้สูงศักดิ์ที่อยู่รอบตัวเขำรู เพียงว่ ้<br />
ำเขำอยู่เบื้องพระพักตร ์ของพระเจ้ำผู้ทรงสภำพล ้ำเลิศอย่ำงไร ้ขอบเขตกว่ำพระสันตะปำปำพระรำชำคณะ<br />
พระรำชำและจักรพรรดิพระคริสต ์ตรัสผ่ำนค ำพยำนของลูเธอร ์ด้วยพลังและควำมยิ่งใหญ่ที่ดลใจทั้งมิตรส<br />
หำยและศัตรูด้วยควำมตะลึงและควำมพิศวงไปชั ่วขณะหนึ่งพระวิญญำณของพระเจ้ำทรงร่วมสถิตอยู่ในที่<br />
ประชุมสภำแห่งนั้นเพื่อสัมผัสใจผู้น ำสูงสุดของอำณำจักรมีขุนนำงจ ำนวนหนึ่งยอมรับควำมชอบธรรมใน<br />
อุดมกำรณ์ของลูเธอร ์หลำยคนถูกโน้มน้ำวให้มำเชื่อสัจธรรมแต่ควำมประทับใจที่ได้รับของบำงคนอยู่ไม่น<br />
ำนมีคนอยู่อีกจ ำพวกหนึ่งที่ไม่แสดงออกถึงควำมเชื่อของพวกเขำในเวลำนั ้นแต่แสวงหำสิ่งที่รับทรำบจำ<br />
กพระคัมภีร ์ด้วยตนเองจนเวลำต่อมำกลำยเป็ นผู้สนับสนุนงำนกำรปฏิรูปอย่ำงไม่กลัวผู้ใด<br />
161.4} {GCth17 132.6}<br />
อิเล็กเตอรเฟรดเดอริคทรงคอยกำรปรำกฏตัวของลูเธอร ์<br />
์ต่อที่ประชุมรัฐสภำด้วยควำมกังวลใจและฟังด้<br />
วยอำรมณ์ที่ซำบซึ้งขณะที่ลูเธอร ์พูดพระองค ์ทรงเป็ นพยำนด้วยควำมสุขและควำมภำคภูมิใจถึงควำมกล้<br />
ำหำญควำมแน่วแน่และกำรรู ้จักตนเองและควำมตั้งใจที่จะยืนหยัดอย่ำงมั ่นคงยิ่งขึ้นในกำรปกป้ องอุดมกำ<br />
รณ์ของดุษฎีบัณฑิตท่ำนนี้พระองค ์ทรงเปรียบเทียบควำมแตกต่ำงของคู่กรณีที่โต้แย้งกันและมองเห็นว่ำ<br />
อ ำนำจของสัจธรรมท ำให้ปัญญำของพระสันตะปำปำพระรำชำและพระรำชำคณะหมดควำมหมำยระบอบ<br />
เปปำซีต้องรับภำระของควำมพ่ำยแพ้ที่สัมผัสได้ท่ำมกลำงชนทุกชำติและตลอดทุกยุคสมัย<br />
162.1} {GCth17 133.1}<br />
{GC<br />
{GC<br />
125
ในขณะที่ผู้แทนของพระสันตะปำปำรู ้สึกถึงผลที่ได้จำกค ำแถลงของลูเธอรเขำหวำดกลัวอย่ำงไม่เคยเ<br />
์<br />
ป็ นมำก่อนถึงควำมมั ่นคงของอ ำนำจของโรมและตั้งใจที่จะใช ้ทุกวิธีภำยใต้อ ำนำจของตนเพื่อล้มล้ำงนักป<br />
ฏิรูปศำสนำคนนี้ด้วยวำทศิลป์ และวิธีทำงกำรทูตที่เป็ นคุณสมบัติโดดเด่นของเขำเขำน ำเสนอจักรพรรดิ<br />
ผู้ทรงเยำว ์วัยให้เห็นถึงควำมเขลำและอันตรำยของกำรสละมิตรภำพและกำรสนับสนุนของรำชส ำนักที่เรื<br />
องอ ำนำจของโรมเพื่อแลกกับอุดมกำรณ์ของนักบวชที่ไม่ส ำคัญคนหนึ่ง {GC 162.2} {GCth17 133.2}<br />
ค ำพูดของเขำนั้นไม่ได้ปรำศจำกผลเสียเลยทีเดียวในวันต่อมำหลังจำกค ำตอบของลูเธอร ์จักรพรรดิช<br />
ำร ์ลส ์ทรงส่งสำส ์นมำเพื่อให้น ำเสนอต่อที่ประชุมรัฐสภำประกำศเจตนำรมณ์ของพระองค ์ที่จะด ำเนินตำมน<br />
โยบำยของผู้น ำคนก่อนหน้ำนี้ในกำรรักษำและปกป้ องศำสนำคำทอลิกเนื่องจำกลูเธอร ์ปฏิเสธที่จะละทิ้งค<br />
วำมผิดของตนจึงจ ำเป็ นต้องใช ้มำตรกำรขั้นเด็ดขำดกับเขำและค ำสอนนอกรีตที่เขำสอน“พระนักบวชเพี<br />
ยงองคเดียวที่หลงผิดไปด้วยควำมโง่เขลำของตนเองได้ลุกขึ้นต่อต้ำนควำมเชื่อของอำณำจักรคริสเตียนเ<br />
์<br />
พื่อหยุดยั้งควำมไม่เคำรพย ำเกรงเรำจะสละซึ่งรำชอำณำจักรของเรำทรัพย ์สมบัติของเรำมิตรสหำยของเร<br />
ำกำยของเรำเลือดของเรำจิตวิญญำณของเรำและชีวิตของเรำเรำก ำลังจะขับไล่ออกัสตินลูเธอร ์ออกไปให้<br />
พ้นห้ำมเขำมำก่อกวนแม้เพียงเล็กน้อยที่สุดท่ำมกลำงประชำชนแล้วเรำจะด ำเนินต่อไปเพื่อบัพพำชนียก<br />
รรมเขำและพวกผู้ติดตำมของเขำในฐำนะคนนอกรีตดื้อรั้นด้วยกำรสั ่งให้เป็ นบุคคลต้องห้ำมและด้วยกำรใ<br />
ช ้ทุกวิธีกำรที่จะท ำลำยพวกเขำเรำเรียกร ้องให้สมำชิกของทุกรัฐท ำตัวให้เป็ นคริสเตียนที่ซื่อสัตย ์” Ibid.<br />
เล่มที่ 7<br />
บทที่9อย่ำงไรก็ตำมจักรพรรดิทรงประกำศว่ำต้องเคำรพต่อหนังสือคุ้มครองที่ออกให้กับลูเธอร ์และก่อนที่<br />
จะสำนต่อเรื่องใดเพื่อก ำจัดเขำต้องปล่อยให้เขำกลับไปยังบ้ำนด้วยควำมปลอดภัยเสียก่อน<br />
162.3} {GCth17 133.3}<br />
บัดนี้ท่ำมกลำงสมำชิกสภำมีควำมเห็นที่ขัดแย้งกันอยู่สองฝ่ ำยทูตและตัวแทนของพระสันตะปำปำเรีย<br />
กร ้องให้ไม่ต้องไปค ำนึงถึงหนังสือรับรองควำมปลอดภัยของนักปฏิรูปศำสนำพวกเขำพูดว่ำ<br />
“แม่น ้ำไรน์จะต้องรับเถ้ำถ่ำนของเขำเหมือนที่รับเถ้ำถ่ำนของยอห ์นฮัสเมื่อศตวรรษที่แล้ว” Ibid. เล่มที่ 7<br />
บทที่ 9<br />
แต่เจ้ำชำยทั้งหลำยของประเทศเยอรมนีแม้พวกเขำเองจะเป็ นผู้นิยมระบอบเปปำซีและปฏิญำณตนเป็ นศั<br />
ตรูของลูเธอร ์ก็ยังคัดค้ำนกำรฝ่ ำฝืนควำมวำงใจระดับสำธำรณชนว่ำเป็ นรอยด่ำงแห่งศักดิ์ศรีของประเทศ<br />
ชำติพวกเขำชี้ถึงหำยนะที่เกิดขึ้นหลังจำกที่ฮัสตำยและประกำศว่ำพวกเขำไม่กล้ำที่จะท ำให้ควำมชั ่วอัน<br />
น่ำสยดสยองเหล่ำนั้นเกิดขึ้นซ ้ำอีกกับประเทศเยอรมนีและกับจักรพรรดิเยำว ์วัยของประเทศ {GC<br />
163.1} {GCth17 133.4}<br />
จักรพรรดิชำร ์ลส ์พระองคเองทรงให้ค ์ ำตอบกับข้อเสนอเลวทรำมนี้ว่ำ“แม้ว่ำเกียรติยศและควำมเชื่อจะ<br />
ถูกลบเลือนออกไปจำกโลกสิ่งเหล่ำนี้ก็ยังควรจะมีอยู่ในจิตใจของเจ้ำชำยผู้ครองแคว้นทั้งหลำย” Ibid.<br />
เล่มที่ 7 บทที่ 9<br />
ศัตรูตัวยงสมุนระบอบเปปำซีของลูเธอร ์ยังคงเรียกร ้องให้จักรพรรดิปฏิบัติต่อนักปฏิรูปเหมือนที่จักรพรรดิ<br />
ซีจิสมันด ์กระท ำกับฮัสคือปล่อยให้เขำไปอยู่ในควำมเมตตำของคริสตจักรแต่เมื่อพระองค ์ทรงหวนคิดถึง<br />
{GC<br />
126
ภำพเหตุกำรณ์เมื่อฮัสอยู่ในที่ชุมชนสำธำรณะชี้ให้ดูโซ่ตรวนของเขำและเตือนให้จักรพรรดิร ำลึกถึงควำ<br />
มเชื่อถือในค ำมั ่นสัญญำของพระองค ์จักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่ 5 จึงทรงประกำศว่ำ<br />
“เรำไม่ต้องกำรเสียหน้ำเหมือนซีจิสมันด ์” Lenfant เล่มที่ 1 หน้ำ 422 {GC 163.2} {GCth17 133.5}<br />
อย่ำงไรก็ตำมจักรพรรดิชำร ์ลส ์ทรงจงใจไม่ยอมรับสัจธรรมที่ลูเธอร เสนอพระองค ์ ์ทรงบันทึกไว้ว่ำ<br />
“เรำตัดสินใจอย่ำงแน่วแน่ที่จะท ำตำมแบบอย่ำงของบรรพบุรุษ” D’Aubigné เล่มที่ 7 บทที่ 9<br />
พระองค ์ทรงตัดสินใจแล้วที่จะไม่ก้ำวออกจำกเส้นทำงของธรรมเนียมแม้เพื่อเดินไปบนทำงแห่งสัจธรรมแล<br />
ะควำมชอบธรรมก็ตำมด้วยเหตุที่บรรพบุรุษของพระองค ์ทรงท ำเช่นนั ้นพระองค ์ก็จะทรงเชิดชูระบอบเปปำ<br />
ซีพร ้อมกับควำมโหดร ้ำยและควำมเสื่อมทรำมทั้งหมดของมันด้วยด้วยประกำรฉะนี้พระองค ์จึงทรงยึดจุดยื<br />
นของพระองค ์คือทรงปฏิเสธที่จะรับควำมกระจ่ำงใดๆที่เพิ่มขึ้นมำกกว่ำบรรพบุรุษของพระองค ์ทรงเคยรับไ<br />
ว้หรือทรงปฏิเสธที่จะปฏิบัติหน้ำที่ใดๆที่บรรพบุรุษไม่เคยปฏิบัติ {GC 163.3} {GCth17 133.6}<br />
ในปัจจุบันมีผู้คนมำกมำยที่ยังคงยึดติดอยู่กับธรรมเนียมและประเพณีของบรรพบุรุษเช่นนั้นเมื่อพระเจ้<br />
ำประทำนควำมกระจ่ำงที่เพิ่มขึ้นพวกเขำกลับปฏิเสธที่จะรับเพรำะไม่ได้ประทำนแก่บรรพบุรุษของพวกเข<br />
ำพวกเขำจึงไม่ยอมรับด้วยเรำไม่ได้อยู่ในสถำนะที่บรรพบุรุษของเรำอยู่ผลที่ตำมมำคือหน้ำที่และควำมรับ<br />
ผิดชอบของเรำก็จะไม่เหมือนของพวกเขำเรำจะไม่เป็ นที่ชอบพระทัยของพระเจ้ำเมื่อเรำดูแบบอย่ำงของบ<br />
รรพบุรุษเพื่อใช เป็ ้ นเครื่องก ำหนดหน้ำที่ของเรำแทนที่จะค้นหำพระวจนะของพระเจ้ำเพื่อตัวของเรำเองคว<br />
ำมรับผิดชอบของเรำนั้นส ำคัญกว่ำควำมรับผิดชอบของบรรพบุรุษของเรำเรำต้องรับผิดชอบต่อควำมกร<br />
ะจ่ำงที่พวกเขำได้รับและตกทอดมำสู่เรำและเรำยังต้องรับผิดชอบต่อควำมกระจ่ำงเพิ่มเติมซึ่งบัดนี้ก ำลังส่<br />
องมำยังพวกเรำจำกพระวจนะของพระเจ้ำ {GC 164.1} {GCth17 134.1}<br />
พระคริสต ์ตรัสถึงชำวยิวที่ไม่เชื่อว่ำ“ถ้ำเรำไม่ได้มำสั ่งสอนพวกเขำเขำก็คงจะไม่มีบำปแต่เดี ๋ยวนี้พวกเ<br />
ขำไม่มีข้อแก้ตัวในเรื่องบำปของเขำ”ยอห ์น15:22อ ำนำจของพระเจ้ำแบบเดียวกันตรัสผ่ำนลูเธอร ์ไปถึงจั<br />
กรพรรดิและเจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยของประเทศเยอรมนีขณะที่ควำมกระจ่ำงส่องออกจำกพระวจนะขอ<br />
งพระเจ้ำพระวิญญำณของพระองค ์ทรงขอร ้องเป็ นครั้งสุดท้ำยกับผู้ร่วมประชุมหลำยท่ำนดั ่งเช่นปีลำตเมื่<br />
อหลำยศตวรรษก่อนหน้ำนี้ยอมให้ควำมหยิ่งจองหองและควำมต้องกำรเป็ นที่นิยมของประชำชนปิดหัวใจ<br />
ของเขำจำกพระผู้ไถ่ของโลกดังเช่นเฟลิกส ์ที่กลัวจนตัวสั ่นบัญชำผู้น ำสำส ์นแห่งสัจธรรมว่ำ“วันนี้เจ้ำไปไ<br />
ด้แล้วถ้ำมีโอกำสข้ำจะเรียกเจ้ำมำอีก”ดั ่งเช่นกษัตริย ์อำกริปปำผู้หยิ่งยโสสำรภำพว่ำ<br />
“เจ้ำจะชวนเรำเป็ นคริสเตียนในช่วงเวลำเพียงสั ้นๆหรือ” กิจกำร 24:25; 26:28<br />
ถึงอย่ำงนั้นจักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่ 5<br />
ทรงหันหนีจำกข่ำวสำรที่สวรรค ์ประทำนมำให้ยอมแพ้ต่อค ำบัญชำของควำมทะนงและนโยบำยทำงโลกท<br />
รงตัดสินใจไม่ยอมรับควำมกระจ่ำงแห่งสัจธรรม {GC 164.2} {GCth17 134.2}<br />
ข่ำวลือเรื่องแผนจัดกำรลูเธอร ์แพร่กระจำยไปอย่ำงกว้ำงขวำงท ำให้เกิดควำมตื่นเต้นครั้งใหญ่ทั ่วทั้งเมื<br />
องนักปฏิรูปศำสนำมีมิตรสหำยมำกมำยซึ่งรู ้ดีถึงควำมโหดเหี้ยมน่ำกลัวของโรมที่มีต่อผู้คนทั้งหลำยที่เปิด<br />
โปงควำมชั ่วของเธอพวกเขำลงควำมเห็นว่ำจะไม่ยอมให้เขำถูกน ำไปพลีชีพขุนนำงนับร ้อยร่วมกันปฏิญ<br />
ำณตนที่จะปกป้ องเขำมีคนไม่น้อยประณำมอย่ำงเปิดเผยว่ำข่ำวของส ำนักรำชวังแสดงถึงกำรยอมจ ำนน<br />
127
่<br />
อย่ำงอ่อนๆต่ออ ำนำจของโรมที่ประตูรั้วบ้ำนต่ำงๆและในสถำนที่สำธำรณะหลำยแห่งติดแผ่นป้ ำยบ้ำงก็ปร<br />
ะณำมและบ้ำงก็สนับสนุนลูเธอร ์มีอยู่ป้ ำยหนึ่งที่คัดแต่ข้อพระคัมภีร ์ส ำคัญในพระธรรมปัญญำจำรย ์ว่ำ“โอ<br />
แผ่นดินเอ๋ยวิบัติแก่เจ้ำเมื่อกษัตริย ์ของเจ้ำเป็ นเพียงคนรับใช ้”ปัญญำจำรย ์10:16ศรัทธำที่ชื่นชมลูเธอร ์ทั<br />
วทั้งเยอรมนีท ำให้ทั้งจักรพรรดิและที่ประชุมรัฐสภำเชื่อว่ำควำมอยุติธรรมใดที่กระท ำต่อเขำจะท ำลำยสัน<br />
ติสุขของจักรวรรดิและแม้กระทั ่งต่อควำมมั ่นคงของรำชบัลลังก ์ {GC 164.3} {GCth17 134.3}<br />
อิเล็กเตอรเฟรเดอริคแห่งแคว้นแซกโซนีทรงสงวนท่ำทีด้วยควำมรอบคอบพระองค ์<br />
์ทรงปกปิดควำมรู ้สึ<br />
กแท้จริงที่มีต่อนักปฏิรูปศำสนำในขณะเดียวกันทรงคอยปกป้ องเขำอย่ำงระมัดระวังทรงดูกำรเคลื่อนไหว<br />
ทั้งหมดของเขำและของศัตรูทั้งหมดของเขำด้วยแต่มีคนมำกมำยที่ไม่พยำยำมปกปิดควำมเห็นใจต่อลูเธ<br />
อร ์มีเจ้ำผู้ครองแคว้นขุนนำงบำรอนและบุคคลที่โดดเด่นอื่นๆทั้งฆำรวำสและนักบวชทยอยมำเยี่ยมเขำสป<br />
ำลำทินเขียนบันทึกไว้ว่ำ“ห้องเล็กๆของดุษฎีบัณฑิตไม่พอรับแขกที่เข้ำมำหำเขำ” Martyn เล่มที่ 1<br />
หน้ำที่ 404<br />
ประชำชนมองเขำรำวกับเป็ นคนที่เหนือมนุษย ์แม้คนที่ไม่มีควำมเชื่อในค ำสอนของเขำยังอดที่จะชื่นชอบไ<br />
ม่ได้กับจริยธรรมอันสูงส่งที่น ำเขำให้กล้ำเผชิญกับควำมตำยแทนกำรละเมิดจิตส ำนึกของตนเอง<br />
165.1} {GCth17 134.4}<br />
มีควำมพยำยำมอย่ำงเอำจริงเอำจังที่จะให้ลูเธอร เห็นชอบกับกำรประนีประนอมกับโรมขุนนำงและเจ้ำ<br />
์<br />
ผู้ครองแคว้นมำกมำยแนะเขำว่ำหำกเขำยังคงยืนกรำนยึดมั ่นอยู่กับกำรตัดสินใจของตนเองต่อต้ำนค ำบั<br />
ญชำของคริสตจักรและของสภำต่ำงๆในไม่ช ้ำเขำคงจะถูกเนรเทศออกไปจำกรำชอำณำจักรแล้วก็จะไม่ไ<br />
ด้รับกำรปกป้ องลูเธอร ์ตอบข้อเรียกร ้องนี้ว่ำ“ข่ำวประเสริฐของพระคริสต ์ไม่อำจประกำศออกไปโดยปรำศ<br />
จำกกำรต่อต้ำน.......แล้วท ำไมจึงต้องให้ควำมหวำดกลัวหรือควำมหวำดหวั ่นเรื่องภัยอันตรำยแยกเรำออ<br />
กจำกพระเจ้ำและจำกพระวจนะของพระองค ์ซึ่งเป็ นสัจธรรมเพียงอย่ำงเดียวไม่ข้ำพเจ้ำเลือกสละร่ำงกำยเ<br />
สียเลือดและพลีชีพดีกว่ำ” D’Aubigné เล่มที่ 7 บทที่ 10 {GC 165.2} {GCth17 134.5}<br />
อีกครั้งหนึ่งเขำถูกรบเร ้ำให้ยอมจ ำนนต่อค ำตัดสินของจักรพรรดิแล้วเขำจะไม่ต้องกลัวสิ่งอื่นใดเลยเข<br />
ำตอบว่ำ“ด้วยสุดหัวใจของข้ำพเจ้ำข้ำพเจ้ำยอมให้จักรพรรดิเจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยและแม้คริสเตียนที่<br />
ดุร ้ำยที่สุดตรวจสอบและพิพำกษำผลงำนของข้ำพเจ้ำแต่ด้วยเงื่อนไขเพียงข้อเดียวคือพวกเขำต้องยึดพร<br />
ะวจนะของพระเจ้ำเป็ นมำตรฐำนมนุษย ์ไม่มีสิ่งอื่นใดต้องท ำนอกจำกเชื่อปฏิบัติตำมพระวจนะจงอย่ำเสนอ<br />
ควำมรุนแรงมำสู่จิตส ำนึกของข้ำพเจ้ำซึ่งผูกติดและล่ำมโซ่ไว้กับพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว” Ibid. เล่มที่ 7<br />
บทที่ 10 {GC 166.1} {GCth17 135.1}<br />
เขำกล่ำวกับข้อเรียกร ้องอีกข้อหนึ่งว่ำ“ข้ำพเจ้ำยินดีที่จะสละกำรคุ้มครองควำมปลอดภัยข้ำพเจ้ำมอบ<br />
กำยของข้ำพเจ้ำเองและชีวิตไว้ในพระหัตถ ์ขององค ์จักรพรรดิแต่พระวจนะของพระเจ้ำนั้น--ไม่มีทำง”<br />
Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 10<br />
เขำกล่ำวว่ำเขำเต็มใจที่จะยอมตำมค ำตัดสินของที่ประชุมใหญ่แต่ด้วยเงื่อนไขเพียงข้อเดียวคือที่ประชุมต้<br />
องตัดสินตำมพระคัมภีรเขำเสริมว่ำ“ในเรื่องที่เกี่ยวกับพระวจนะของพระเจ้ำและควำมเชื่อคริสเตียนทุกคน<br />
์<br />
เป็ นผู้ตัดสินได้ดีเท่ำกับพระสันตะปำปำแม้ว่ำจะมีที่ประชุมนับล้ำนอำจเห็นพ้องสนับสนุนก็ตำม” Martyn<br />
{GC<br />
128
เล่มที่ 1 หน้ำที่ 410<br />
ในที่สุดทั้งมิตรสหำยและศัตรูก็เชื่อว่ำควำมพยำยำมที่จะให้ปรองดองกันคงไม่เกิดผล {GC<br />
166.2} {GCth17 135.2}<br />
หำกนักปฏิรูปศำสนำยอมอ่อนข้อเพียงจุดเดียวซำตำนและสมุนของมันก็จะได้รับชัยชนะแต่ควำมแน่ว<br />
แน่อย่ำงไม่สั ่นคลอนเป็ นวิถีทำงของกำรปลดปล่อยคริสตจักรและเริ่มยุคที่ใหม่และดีกว่ำขึ้นมำอิทธิพลขอ<br />
งชำยหนุ่มหนึ่งคนนี้ผู้กล้ำคิดและท ำตำมควำมคิดของตนเองในเรื่องของศำสนำส่งผลต่อคริสตจักรและโ<br />
ลกไม่ใช่เพียงแต่ในยุคของเขำเท่ำนั้นแต่ในทุกยุคของภำยภำคหน้ำควำมแน่วแน่และควำมสัตย ์ซื่อจะเสริ<br />
มก ำลังให้คนทั้งปวงจนถึงวันสิ้นยุคซึ่งต้องผ่ำนประสบกำรณ์ที่คล้ำยคลึงกันอ ำนำจและควำมยิ่งใหญ่ของ<br />
พระเจ้ำยืนตะหง่ำนเหนือเล่ห ์เหลี่ยมของมนุษย ์และเหนืออ ำนำจยิ่งใหญ่ของซำตำน<br />
166.3} {GCth17 135.3}<br />
ไม่นำนต่อมำเจ้ำหน้ำที่ของจักรพรรดิมำสั ่งให้ลูเธอร ์กลับบ้ำนและเขำรู ้ดีว่ำค ำตัดสินลงโทษเขำจะตำม<br />
ติดค ำสั ่งนี้อย่ำงรวดเร็วเส้นทำงของเขำปกคลุมด้วยเมฆหมอกด ำทะมึนแต่ในขณะที่เขำเดินทำงออกจำก<br />
เมืองวอร ์มส ์ใจของเขำกลับเต็มล้นด้วยควำมสุขและกำรสรรเสริญเขำพูดว่ำ“มำรเองก็ยังยืนปกป้ องอยู่ที่<br />
ป้ อมปรำกำรของพระสันตะปำปำแต่พระคริสต ์ทรงกระท ำให้เกิดช่องว่ำงกว้ำงขวำงขึ้นในที่แห่งนั้นและซำ<br />
ตำนถูกบังคับให้สำรภำพว่ำพระเจ้ำยิ่งใหญ่กว่ำมัน” D’Aubigné เล่มที่ 7 บทที่ 11 {GC<br />
166.4} {GCth17 135.4}<br />
หลังจำกออกเดินทำงไปแล้วด้วยควำมปรำรถนำให้คนทั้งหลำยไม่เข้ำใจผิดว่ำควำมแน่วแน่ของเขำนั ้<br />
นเป็ นกำรกบฏลูเธอร ์จึงเขียนจดหมำยไปถึงจักรพรรดิว่ำ“พระเจ้ำผู้ทรงหยั ่งรู ้หัวใจทรงเป็ นพยำนของข้ำพ<br />
เจ้ำว่ำข้ำพเจ้ำเตรียมพร ้อมอย่ำงจริงใจที่สุดที่จะเชื่อฟังพระจักรพรรดิทั้งด้วยเกียรติยศและปรำศจำกเกียร<br />
ติยศด้วยชีวิตและด้วยควำมตำยและไม่มีข้อยกเว้นนอกจำกพระวจนะของพระเจ้ำที่มนุษย ์ใช ้ด ำรงชีวิตใน<br />
ทุกกิจกรรมของชีวิตในปัจจุบันนี้ควำมภักดีของข้ำพเจ้ำจะไม่หวั ่นไหวเพรำะในเรื่องนี้กำรที่จะสูญเสียหรือ<br />
ได้ก ำไรนั้นไม่มีผลต่อควำมรอดแต่เมื่อเกี่ยวกับผลประโยชน์นิรันดร ์กำลแล้วพระเจ้ำทรงประสงค ์ให้มนุษย ์<br />
ไม่ควรยอมจ ำนนต่อมนุษย ์ด้วยกันเพรำะกำรยอมจ ำนนในเรื่องฝ่ ำยจิตวิญญำณเช่นนี้คือกำรนมัสกำรที่แ<br />
ท้จริงและควรจะต้องถวำยแด่พระผู้สร ้ำงเท่ำนั้น” Ibid. เล่มที่ 7 บทที่ 11 {GC 167.1} {GCth17 136.1}<br />
ในกำรเดินทำงออกจำกเมืองวอร ์มส ์ลูเธอร ์ได้รับกำรต้อนรับอย่ำงภำคภูมิใจมำกกว่ำขณะที่เดินทำงมุ่<br />
งหน้ำสู่เมืองวอร ์มส ์ก่อนหน้ำนั้นคณะสงฆ์อันทรงเกียรติต้อนรับนักบวชที่ถูกบัพพำชนียกรรมแล้วผู้นี้ผู้ป<br />
กครองฝ่ ำยพลเรือนให้เกียรติกับชำยที่จักรพรรดิทรงประณำมเขำได้รับกำรร ้องขอให้เทศนำทั้งๆที่มีค ำสั ่ง<br />
ห้ำมจำกส ำนักพระรำชวังอีกครั้งหนึ่งเขำก้ำวขึ้นสู่ธรรมำสน์และพูดว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำไม่เคยปฏิญำณที่จะเอำโซ่มำล่ำมพระวจนะของพระเจ้ำไว้และจะไม่มีทำงท ำเช่นนั้นด้วย”<br />
Martyn เล่มที่ 1 หน้ำที่ 420 {GC 167.2} {GCth17 136.2}<br />
เมื่อเขำไปจำกเมืองวอร ์มส ์ได้ไม่นำนเหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีเกลี้ยกล่อมจักรพรรดิให้ทรงประกำศก<br />
ฤษฎีกำต่อต้ำนเขำในค ำสั ่งนี้ลูเธอร ์ถูกประณำมว่ำ“เป็ นซำตำนที่มำในร่ำงของมนุษย ์และแต่งตัวด้วยชุด<br />
{GC<br />
129
ของนักบวช” D’Aubigné เล่มที่ 7 บทที่ 11<br />
มีค ำสั ่งประกำศว่ำในทันทีที่หนังสือคุ้มครองควำมปลอดภัยหมดอำยุจะต้องจัดกำรทุกทำงที่จะยับยั้งงำนข<br />
องเขำห้ำมทุกคนให้ที่พ ำนักแก่เขำให้อำหำรหรือน ้ำดื่มแก่เขำหรือโดยทำงค ำพูดหรือกำรกระท ำในที่สำธ<br />
ำรณะหรือในที่ส่วนตัวที่จะช่วยหรือยุยงส่งเสริมเขำจะต้องจับกุมเขำไม่ว่ำเขำจะอยู่ที่ใดและส่งมอบให้กับผู้<br />
มีอ ำนำจผู้ติดตำมของเขำจะต้องถูกจับเข้ำคุกและทรัพย ์สมบัติของพวกเขำจะต้องถูกยึดงำนเขียนของเข<br />
ำต้องถูกท ำลำยและในที่สุดทุกคนที่กล้ำขัดขืนค ำสั ่งนี้จะถูกรวมอยู่ในกำรลงโทษนี้ด้วยอิเล็กเตอร ์แห่งแซ<br />
กโซนีและเจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยที่เป็ นมิตรกับลูเธอรเดินทำงออกไปจำกเมืองวอร ์<br />
์มส ์หลังจำกที่เขำเดิน<br />
ทำงออกไปไม่นำนและค ำสั ่งของจักรพรรดิได้ผ่ำนมติของที่ประชุมรัฐสภำบัดนี้เหล่ำผู้นิยมลิทธิโรมันพำกั<br />
นชื่นชมยินดีอย่ำงเหลือล้นพวกเขำถือว่ำจุดจบของนักปฏิรูปศำสนำถูกประทับตรำไว้แล้ว<br />
167.3} {GCth17 136.3}<br />
พระเจ้ำทรงจัดเตรียมหนทำงหนีภัยให้ผู้รับใช ้ของพระองค ์ในช่วงเวลำที่อันตรำยนี้มีสำยตำหนึ่งคอยเฝ้<br />
ำติดตำมกำรเคลื่อนไหวของลูเธอร ์และหัวใจที่ซื่อสัตย ์และประเสริฐดวงหนึ่งตัดสินใจเข้ำมำช่วยเหลือเป็ นที่<br />
ประจักษ์อย่ำงแน่ชัดว่ำไม่มีสิ่งใดจะท ำให้โรมพอใจนอกจำกควำมตำยของเขำด้วยกำรซ่อนตัวเท่ำนั้นที่จะ<br />
ถนอมเขำไว้ให้พ้นจำกเขี้ยวสิงห ์พระเจ้ำประทำนสติปัญญำให้กับอิเล็กเตอร เฟรเดอริคแห่งแคว้นแซกโซ<br />
์<br />
นีเพื่อวำงแผนที่จะรักษำนักปฏิรูปศำสนำผู้นี้ไว้ด้วยควำมร่วมมือของพระสหำยที่ซื่อสัตย ์คนหนึ่งท ำให้จุด<br />
ประสงค ์ของอิเล็กเตอร ์ท ำได้ส ำเร็จและลูเธอร ์ถูกซ่อนตัวจำกมิตรสหำยและศัตรูอย่ำงได้ผลในขณะที่เดิน<br />
ทำงกลับบ้ำนอยู่นั้นเขำถูกลักพำตัวจำกผู้ที่ควบคุมเขำและรีบส่งตัวผ่ำนป่ ำไปยังปรำสำทวำร ์ตบูร ์กซึ่งเป็<br />
นป้ อมปรำกำรอ้ำงว้ำงโดดเดี่ยวบนภูเขำทั้งกำรลักพำตัวและกำรซ่อนตัวนั้นท ำกันอย่ำงลึกลับแม้แต่อิเล็ก<br />
เตอรเฟรเดอริคเองก็ไม่รู ์<br />
้อยู่เป็ นเวลำนำนว่ำเขำไปที่ใดกำรไม่รู ้ระแคะระคำยถึงเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ปรำศจำกกำ<br />
รวำงแผนตรำบใดที่อิเล็กเตอร ์ไม่ทรงทรำบเรื่องของลูเธอร ์พระองค ์ก็จะทรงเปิดเผยสิ่งใดไม่ได้พระองค เอง ์<br />
พอพระทัยกับควำมปลอดภัยของนักปฏิรูปศำสนำและรู ้แค่นี้ก็พอพระทัยแล้ว {GC 168.1} {GCth17<br />
137.1}<br />
ฤดูใบไม้ผลิฤดูร ้อนและฤดูใบไม้ร่วงผ่ำนไปและฤดูหนำวมำถึงแล้วและลูเธอร ์ยังคงเป็ นนักโทษอยู่อำเลีย<br />
นเดอร ์และพวกของเขำยินดีหรรษำอย่ำงยิ่งที่ดูประหนึ่งว่ำแสงสว่ำงของข่ำวประเสริฐก ำลังจะดับลงแต่แท<br />
นที่จะเป็ นเช่นนี้นักปฏิรูปศำสนำก ำลังเติมน ้ำมันใส่ตะเกียงของเขำจำกคลังแห่งควำมจริงและแสงสว่ำงจะ<br />
ส่องออกมำด้วยล ำแสงที่แจ่มจ ำรัสมำกขึ้น {GC 168.2} {GCth17 137.2}<br />
ในควำมคุ้มครองอย่ำงเป็ นมิตรของปรำสำทวำร ์ตบูร ์กลูเธอร ์อยู่อย่ำงมีควำมสุขชั ่วขณะหนึ่งที่ได้หลุด<br />
พ้นจำกควำมร ้อนและควำมโกลำหลของกำรต่อสู้แต่เขำไม่อำจพบควำมพึงพอใจในควำมสงบและกำรพัก<br />
ผ่อนได้นำนนักชีวิตของเขำนั้นคุ้นเคยกับกำรท ำงำนและควำมขัดแย้งที่เกรี้ยวกรำดเขำทนอยู่กับกำรไม่<br />
ท ำงำนไม่ได้ในวันเวลำที่โดดเดี่ยวนั้นสภำพของคริสตจักรปรำกฏขึ้นอยู่ต่อหน้ำเขำและเขำร ้องขึ้นด้วยค<br />
วำมสิ้นหวัง“อนิจจำไม่มีผู้ใดในยุคสุดท้ำยของพระพิโรธของพระเจ้ำที่จะยืนขึ้นดั ่งก ำแพงอยู่เบื้องพระพัก<br />
ตร ์พระเจ้ำและช่วยอิสรำเอลให้รอด” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่<br />
2อีกครั้งหนึ่งควำมคิดของเขำวกกลับมำหำเขำเองและเขำวิตกว่ำจะถูกกล่ำวหำว่ำเป็ นคนขี้ขลำดที่ถอย<br />
{GC<br />
130
หนีออกจำกกำรต่อสู้แล้วเขำก็ต ำหนิตัวเองที่เกียจคร ้ำนและเอำแต่ใจตนเองแต่กระนั้นในเวลำเดียวกันใน<br />
ทุกวันเขำกลับบรรลุผลงำนได้มำกกว่ำที่ชำยคนหนึ่งจะท ำได้ปำกกำของเขำไม่เคยอยู่นิ่งในขณะที่ศัตรูข<br />
องเขำยกยอตนเองว่ำเขำหำยเงียบไปแล้วพวกเขำแปลกใจและมึนงงกับหลักฐำนที่มีตัวตนซึ่งแสดงว่ำเขำ<br />
ยังท ำงำนอย่ำงขันแข็งอยู่ใบปลิวเป็ นตั้งๆที่ออกมำจำกปำกกำของเขำกระจำยไปทั ่วประเทศเยอรมนีเขำยัง<br />
ได้รับใช ้งำนส ำคัญที่สุดเพื่อเพื่อนร่วมชำติของเขำด้วยกำรแปลพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำให<br />
ม่เป็ นภำษำเยอรมันจำกเกำะหินปัทมอสของเขำเป็ นเวลำเกือบหนึ่งปีเต็มที่เขำได้ประกำศข่ำวประเสริฐแล<br />
ะต ำหนิบำปและควำมผิดในยุคของเขำ {GC 168.3} {GCth17 137.3}<br />
แต่พระเจ้ำทรงถนอมผู้รับใช ้ของพระองค ์ให้ออกจำกเวทีของชีวิตสำธำรณะไม่ใช่เพียงเพื่อถนอมรักษ<br />
ำชีวิตของลูเธอร ์จำกควำมอำฆำตของศัตรูหรือเพื่อเอื้อให้เขำมีเวลำเงียบส ำหรับท ำงำนส ำคัญเท่ำนั้นเขำ<br />
ได้ผลลัพธ ์ที่ล ้ำค่ำมำกกว่ำนี้ในที่พักบนภูเขำที่โดดเดี่ยวและห่ำงไกลลิบลับของเขำนั ้นลูเธอร ์ถูกกันออก<br />
จำกกำรสนับสนุนทำงโลกและปิดตนเองจำกค ำสรรเสริญเยินยอของมนุษย ์เขำจึงหลุดพ้นจำกควำมหยิ่ง<br />
ทะนงและควำมมั ่นใจในตนเองซึ่งบ่อยครั้งมีต้นเหตุมำจำกควำมส ำเร็จโดยกำรทนทุกข ์และกำรได้รับควำม<br />
อดสูเขำก ำลังถูกเตรียมตัวให้พร ้อมอีกครั้งเพื่อจะเดินอย่ำงปลอดภัยบนเส้นทำงสูงอันน่ำเวียนหัวซึ่งเขำถู<br />
กยกย่องและเชิดชูขึ้นไปอย่ำงกะทันหัน {GC 169.1} {GCth17 138.1}<br />
ในขณะที่มนุษย ์ชื่นชมยินดีกับเสรีภำพที่สัจธรรมน ำมำนั้นพวกเขำมีควำมโน้มเอียงที่จะเชิดชูผู้ที่พระเ<br />
จ้ำทรงใช ้มำเพื่อตัดโซ่แห่งควำมผิดและควำมงมงำยซำตำนคอยหำทำงที่จะหันแนวคิดและควำมรักของม<br />
นุษย ์ให้ออกห่ำงไปจำกพระเจ้ำและให้ยึดติดกับสื่อตัวแทนที่เป็ นมนุษย ์มันน ำพวกเขำให้ไปยกย่องเครื่องมื<br />
อธรรมดำและให้ละเลยพระหัตถ ์ที่ทรงน ำพำเหตุกำรณ์ทั้งหมดของกำรทรงน ำบ่อยครั้งผู้น ำศำสนำที่ได้รั<br />
บกำรสรรเสริญเยินยอและเคำรพเช่นนี้จะสูญเสียควำมรู ้สึกที่ต้องพึ่งพระเจ้ำและถูกชักน ำให้เชื่อในตัวเขำ<br />
เองผลที่ตำมมำคือเขำจะพยำยำมควบคุมควำมคิดและจิตส ำนึกของประชำชนผู้ซึ่งมีใจโอนเอียงที่จะหวัง<br />
คอยให้เขำน ำแทนที่จะพึ่งพระวจนะของพระเจ้ำบ่อยครั้งที่งำนของกำรปฏิรูปล่ำช ้ำเพรำะบรรดำผู้สนับสนุ<br />
นหมกมุ่นอยู่กับควำมรู ้สึกเช่นนี้พระเจ้ำทรงประสงค ์ที่จะปกป้ องอุดมกำรณ์ของกำรปฏิรูปให้ออกไปจำกภั<br />
ยอันตรำยนี้พระองค ์ทรงประสงค ์ให้พระรำชกิจของพระเจ้ำรับรอยประทับที่ไม่ใช่เป็ นของมนุษย ์แต่เป็ นขอ<br />
งพระเจ้ำสำยตำของมนุษย ์หันไปหำลูเธอร เพรำะว่ำเป็ ์ นผู้อธิบำยสัจธรรมเขำถูกน ำออกไปเพื่อว่ำสำยตำทั้<br />
งปวงของมนุษย ์จะหันไปมองผู้ทรงเป็ นแหล่งก ำเนิดแห่งสัจธรรม {GC 169.2} {GCth17 138.2}<br />
131
บท 9 - นักปฏิรูปศาสนาชาวสวิส<br />
เป็ นที่ประจักษ์ว่ำในกำรคัดสรรบุคคลที่จะมำปฏิรูปคริสตจักรพระเจ้ำทรงใช ้แบบแผนเดียวกันกับกำรก่<br />
อตั้งคริสตจักรพระอำจำรย ์แห่งสวรรค ์ทรงมองข้ำมบุคคลยิ่งใหญ่ของโลกคนมียศศักดิ์และคนร ่ำรวยที่คุ้นเ<br />
คยกับค ำเยินยอและเทิดทูนให้เป็ นผู้น ำของประชำชนพวกเขำเย่อหยิ่งและมั ่นใจในตนเองกับสถำนะที่เหนื<br />
อชั้นกว่ำของตนเกินกว่ำที่จะยอมถูกหล่อหลอมจิตใจให้เห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมโลกและยอมที่จะเป็ นผู้ร่วม<br />
งำนของบุรุษแห่งเมืองนำซำเร็ธพระด ำรัสที่กล่ำวกับชำวประมงกำลิลีที่ไม่มีกำรศึกษำและตรำกตร ำท ำงำ<br />
นหนักว่ำ“จงตำมเรำมำและเรำจะตั ้งท่ำนให้เป็ นผู้หำคนดั ่งหำปลำ” มัทธิว 4:19<br />
สำวกเหล่ำนี้เป็ นคนถ่อมและเป็ นคนที่สอนได้ยิ่งพวกเขำรับอิทธิพลจำกค ำสอนจอมปลอมของยุคนั ้นน้<br />
อยเท่ำไรพระคริสต ์ก็จะทรงสอนและฝึกพวกเขำเพื่องำนรับใช ้ของพระองค ์ได้มำกขึ้นเท่ำนั้นในสมัยของงำ<br />
นปฏิรูปยิ่งใหญ่จึงมีสภำพเป็ นเช่นนี้นักปฏิรูปศำสนำแนวหน้ำทั้งหลำยเป็ นคนที่มำจำกพื้นฐำนชีวิตที่ยำก<br />
จนถ่อมตัวคือเป็ นผู้ที่หลุดพ้นอย่ำงมำกที่สุดจำกควำมหยิ่งผยองของฐำนะและจำกอิทธิพลของควำมทิฐิ<br />
มำนะและเล่ห ์กลของนักบวชแผนกำรของพระเจ้ำเลือกที่จะใช เครื่องมือที่ต ้ ่ำต้อยเพื่อผลที่ยิ่งใหญ่แล้วเกีย<br />
รติยศจะไม่เป็ นของมนุษย ์แต่จะถวำยพระสิริแด่พระเจ้ำผู้ทรงประกอบกิจผ่ำนพวกเขำให้เป็ นไปตำมน ้ำพร<br />
ะทัยและพระประสงค ์ของพระองค ์ {GC 171.1} {GCth17 139.1}<br />
สองสำมสัปดำห ์หลังจำกลูเธอรเกิดในกระท่อมชำวเหมืองที่แคว้นแซกโซนีอูลริคสวิงก ์<br />
์ลี<br />
[Ulric<br />
Zwingli]เกิดในกระต๊อบของคนเลี้ยงสัตว ์ท่ำมกลำงเทือกเขำแอลป์ สภำพแวดล้อมของสวิงก ์ลีในวัยเด็กแ<br />
ละกำรฝึกอบรมในวัยเยำว ์นั้นได้เตรียมเขำเพื่อท ำงำนรับใช ้ในอนำคตเขำได้รับกำรเลี้ยงดูท่ำมกลำงควำม<br />
ยิ่งใหญ่งดงำมและล ้ำเลิศของธรรมชำติสติปัญญำของเขำถูกประทับด้วยควำมรู ้สึกของควำมยิ่งใหญ่มีพลั<br />
งอ ำนำจและควำมเกรียงไกรของพระเจ้ำประวัติศำสตร ์ผลงำนอันกล้ำหำญที่เกิดขึ้นในเทือกเขำบ้ำนเกิดข<br />
องเขำนั้นจุดประกำยแรงบันดำลใจอันเยำว ์วัยของเขำและเขำนั ่งอยู่เคียงข้ำงกำยคุณย่ำผู้เคร่งครัดศำสน<br />
ำตั้งใจฟังนิทำนจำกพระคัมภีร ์อันล ้ำค่ำที่เธอรวบรวมจำกต ำนำนและประเพณีสืบทอดมำของคริสตจักรด้<br />
วยควำมสนใจอย่ำงกระตือรือร ้นเขำฟังเรื่องรำววีรกรรมอันน่ำยกย่องของบรรพชนและผู้เผยพระวจนะเรื่อ<br />
งของคนเลี้ยงแกะที่เฝ้ ำฝูงแกะบนเนินเขำของแผ่นดินปำเลสไตน์ที่ทูตสวรรค ์มำแจ้งกับพวกเขำเรื่องของท<br />
ำรกน้อยแห่งหมู่บ้ำนเบธเลเฮมและบุรุษแห่งกำงเขนคำลวำรี {GC 171.2} {GCth17 139.2}<br />
บิดำของสวิงก ์ลีมีควำมปรำรถนำเช่นเดียวกับยอห ์นลูเธอร ์ที่ต้องกำรให้ลูกชำยมีกำรศึกษำและได้ส่งเ<br />
ด็กชำยออกไปจำกหุบเขำบ้ำนเกิดตั้งแต่ยังเยำว ์วัยสติปัญญำของเขำพัฒนำขึ้นอย่ำงรวดเร็วจนไม่นำนต่<br />
อมำเกิดเป็ นปัญหำในกำรหำครูที่มีควำมสำมำรถมำสอนเขำเมื่ออำยุ 13<br />
ปีเขำไปที่เมืองเบิร ์นซึ่งในเวลำนั้นเป็ นโรงเรียนที่โดดเด่นที่สุดของประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์แต่ณที่นี้มีภัยอั<br />
นตรำยเรื่องหนึ่งปรำกฏขึ้นที่คุกคำมชะตำชีวิตของเขำนักบวชภรำดรหลำยองค ์ทุ่มเทแย่งกันที่จะชักน ำใ<br />
ห้เขำก้ำวเข้ำสู่ชีวิตของนักบวชในเวลำนั้นพระนักบวชของนิกำยโดมินิกันและฟรำนซิสกันมีกำรแข่งขันกั<br />
นที่จะแย่งควำมนิยมจำกชำวบ้ำนพวกเขำลงแรงตกแต่งโบสถ ์ต่ำงๆของพวกเขำอย่ำงตระกำรตำมีพิธีกรร<br />
มอย่ำงโอ่อ่ำและใช เครื่องรำงเรืองนำมและของขลังเพื่อดึงดูดควำมสนใจ ้<br />
{GC 172.1} {GCth17 140.1}<br />
132
นักบวชนิกำยโดมินิกันแห่งเมืองเบิร ์นเห็นว่ำหำกเขำสำมำรถเอำชนะนักศึกษำหนุ่มที่มีควำมสำมำรถ<br />
สูงนี้มำเข้ำเป็ นพวกด้วยแล้วพวกเขำจะได้ทั้งประโยชน์และเกียรติยศควำมหนุ่มแน่นของเขำควำมสำมำร<br />
ถตำมธรรมชำติในกำรพูดและในกำรเขียนของเขำและอัจฉริยะทำงดนตรีและกำพย ์กลอนจะดึงดูดประช<br />
ำชนเข้ำมำยังที่ประชุมของพวกเขำและเพิ่มรำยได้ให้กับนิกำยของตนได้ดีกว่ำพิธีกรรมและกำรแสดงออก<br />
อย่ำงหรูหรำพวกเขำพำกเพียรด้วยเล่ห ์กลและค ำป้ อยอจนสำมำรถชักน ำสวิงก ์ลีเข้ำมำยังคอนแวนต ์ของ<br />
พวกตนเมื่อลูเธอร ์ยังเป็ นนักเรียนอยู่นั้นเขำต้องเก็บตัวเองอยู่ในห้องเล็กๆของคอนแวนต ์และหำกพระเจ้ำ<br />
ไม่ทรงจัดเตรียมที่จะปลดปล่อยเขำแล้วเขำคงจะจมหำยไปกับโลกส่วนสวิงก ์ลีนั้นไม่ได้รับอนุญำตให้เผชิ<br />
ญกับภัยอันตรำยแบบเดียวกันนี้ภำยใต้กำรทรงน ำของพระเจ้ำคุณพ่อของเขำรู ้ระแคะระคำยกับข่ำวสำรเรื่<br />
องแผนกำรของพวกนักบวชเขำไม่เคยตั้งใจที่จะปล่อยให้ลูกชำยมีชีวิตที่เกียจคร ้ำนและไร ้ประโยชน์ของนั<br />
กบวชทั้งหลำยเขำเห็นว่ำชีวิตที่มีประโยชน์ในอนำคตของลูกก ำลังตกอยู่ในควำมเสี่ยงจึงรีบเรียกตัวเขำก<br />
ลับบ้ำนโดยไม่รอช ้ำ {GC 172.2} {GCth17 140.2}<br />
ชำยหนุ่มเชื่อฟังค ำสั ่งนี้แต่อยู่อย่ำงพึงพอใจในหุบเขำบ้ำนเกิดได้ไม่นำนและไม่ช ้ำต่อมำเขำจึงกลับไปเ<br />
รียนหนังสืออีกและเวลำผ่ำนไประยะหนึ่งเขำเดินทำงไปกรุงบำเซลที่นี่เองสวิงก ์ลีได้ยินถึงเรื่องข่ำวประเสริฐ<br />
ของพระคุณของพระเจ้ำที่ประทำนให้เปล่ำๆเป็ นครั้งแรกวิทเทมบำกครูสอนภำษำโบรำณคนหนึ่งพบพระ<br />
คัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งเล่มในขณะที่ศึกษำภำษำกรีกและฮีบรูและด้วยเหตุนี้ล ำแสงแห่งควำมกระจ่ำงของพระเ<br />
จ้ำจึงส่องมำยังสติปัญญำของนักเรียนที่เรียนอยู่กับเขำเขำประกำศว่ำมีสัจธรรมที่เก่ำแก่และมีคุณค่ำอันไ<br />
ร ้ขอบเขตมำกกว่ำทฤษฎีใดๆที่ครูในโรงเรียนและนักปรำชญ ์สอนสัจธรรมโบรำณนี้คือควำมตำยของพระ<br />
คริสตเป็ ์ นค่ำไถ่เดียวของคนบำปส ำหรับสวิงก ์ลีแล้วค ำพูดเหล่ำนี้เป็ นดั ่งล ำแสงแรกที่ส่องออกมำในยำมรุ่<br />
งอรุณ {GC 173.1} {GCth17 140.3}<br />
ไม่นำนต่อมำพระเจ้ำทรงเรียกสวิงก ์ลีให้ออกจำกกรุงบำเซลเพื่อท ำงำนที่ส ำคัญที่สุดในชีวิตขอบข่ำยง<br />
ำนชิ้นแรกของเขำอยู่ที่โบสถ ์แห่งหนึ่งในเทือกเขำแอลป์ ซึ่งห่ำงจำกหุบเขำบ้ำนเกิดของเขำไม่ไกลมำกนั<br />
กเมื่อเขำได้รับกำรเจิมตั้งให้เป็ นบำทหลวงแล้วผู้ร่วมงำนปฏิรูปคนหนึ่งกล่ำวว่ำเขำ“อุทิศจิตวิญญำณทั้ง<br />
หมดของเขำให้กับกำรค้นหำสัจธรรมของพระเจ้ำเพรำะเขำตระหนักดีว่ำเขำจะต้องเรียนรู ้มำกสักเพียงไรเ<br />
พื่อดูแลฝูงแกะที่พระคริสต ์ทรงโปรดมอบควำมวำงใจไว้กับเขำ” Wylie เล่มที่ 8 บทที่ 5<br />
ยิ่งเขำค้นหำพระคัมภีร ์มำกขึ้นเท่ำไรเขำก็พบควำมแตกต่ำงระหว่ำงควำมจริงของพระคัมภีร ์และค ำสอ<br />
นนอกรีตของโรมเขำมอบควำมไว้วำงใจให้กับพระคัมภีร ์ว่ำเป็ นพระวจนะของพระเจ้ำเป็ นกฎเกณฑ ์เดียวที่เ<br />
พียบพร ้อมและไม่ผิดเพี้ยนเขำมองเห็นว่ำพระคัมภีร ์ต้องแปลควำมหมำยของพระคัมภีรเองเขำไม่กล้ำพย<br />
์<br />
ำยำมอธิบำยพระคัมภีร เพื่อสนับสนุนทฤษฏีหรือหลักค ์<br />
ำสอนซึ่งตั้งสมมติฐำนไว้แล้วแต่ยึดมั ่นว่ำเป็ นหน้ำ<br />
ที่ของเขำที่จะเรียนรู ้ค ำสอนซึ่งเป็ นค ำสอนที่ตรงไปตรงมำและชัดเจนเขำมุ่งมั ่นท ำตัวให้พร ้อมเพื่อสนับสนุ<br />
นทุกควำมพยำยำมเพื่อเข้ำใจควำมหมำยให้ครบถ้วนและถูกต้องและเขำยังทูลขอควำมช่วยเหลือจำกพร<br />
ะวิญญำณบริสุทธิ์ซึ่งเขำประกำศว่ำจะเป็ นผู้เปิดเผยควำมหมำยนั้นแก่ทุกคนที่แสวงหำด้วยควำมจริงใจแ<br />
ละด้วยกำรอธิษฐำน {GC 173.2} {GCth17 141.1}<br />
133
สวิงก ์ลีกล่ำวว่ำ“พระคัมภีร ์มำจำกพระเจ้ำไม่ได้มำจำกมนุษย ์และยิ่งไปกว่ำนั้นพระเจ้ำผู้ประทำนควำม<br />
กระจ่ำงนี้จะประทำนให้ท่ำนเข้ำใจว่ำค ำพูดเหล่ำนี้มำจำกพระเจ้ำพระวจนะของพระเจ้ำไม่ผิดพลำดเป็ นพร<br />
ะวจนะที่แจ่มจ ำรัสมีค ำสอนอยู่ในตัวเปิดเผยตนเองส่องสว่ำงให้จิตวิญญำณด้วยควำมรอดและพระคุณทั้ง<br />
หมดประโลมใจในพระเจ้ำถ่อมใจลงเพื่อยอมจ ำนนและแม้กระทั ่งสละสิทธิ์ตนเองไปและกอดพระเจ้ำไว้”สวิง<br />
ก ์ลีเองพิสูจน์ควำมจริงของค ำพูดเหล่ำนี้แล้วเขำเล่ำถึงประสบกำรณ์ในช่วงเวลำนี้ของชีวิตและเขียนไว้ใน<br />
เวลำต่อมำว่ำ“เมื่อ......ข้ำพเจ้ำเริ่มที่จะมอบถวำยตนเองทั้งหมดให้พระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์แล้วปรัชญำและหลั<br />
กค ำสอนจะเสนอแนะค ำขัดแย้งให้แก่ข้ำพเจ้ำเสมอในที่สุดข้ำพเจ้ำก็มำถึงจุดหนึ่งที่ข้ำพเจ้ำคิดว่ำ‘ท่ำนต้อ<br />
งปล่อยวำงทั้งหมดไว้และเรียนรู ้ควำมหมำยของพระเจ้ำจำกพระวจนะอันเรียบง่ำยของพระองคเอง’แล้วข้ำ<br />
์<br />
พเจ้ำเริ่มทูลขอควำมกระจ่ำงของพระองค ์และพระคัมภีร ์ก็กลำยเป็ นเรื่องที่ง่ำยขึ้นมำกส ำหรับข้ำพเจ้ำ”<br />
Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 6 {GC 174.1} {GCth17 141.2}<br />
หลักค ำสอนที่สวิงก ์ลีเทศน์นั้นเขำไม่ได้รับจำกลูเธอร ์แต่เป็ นหลักค ำสอนของพระคริสต ์นักปฏิรูปชำว<br />
สวิสกล่ำวว่ำ“หำกลูเธอรเทศนำเรื่องของพระคัมภีร ์<br />
เขำจะท ์ ำสิ่งที่ข้ำพเจ้ำก ำลังท ำอยู่คนที่เขำน ำมำหำพร<br />
ะคริสต ์มีจ ำนวนมำกกว่ำที่ข้ำพเจ้ำน ำมำเองแต่เรื่องนี้ไม่ส ำคัญข้ำพเจ้ำจะไม่เป็ นพยำนถึงนำมอื่นนอกจำ<br />
กพระนำมของพระคริสต ์ข้ำพเจ้ำเป็ นทหำรของพระองค ์และพระองค ์ทรงเป็ นหัวหน้ำเพียงพระองคเดียวข<br />
์<br />
องข้ำพเจ้ำข้ำพเจ้ำไม่เคยเขียนอักษรสักค ำไปหำลูเธอร ์และเขำก็ไม่เคยเขียนถึงข้ำพเจ้ำท ำไม.....ก็เพื่อแ<br />
สดงให้เห็นว่ำพระวิญญำณของพระเจ้ำทรงท ำงำนอย่ำงเป็ นหนึ่งเดียวกันเนื่องจำกเรำทั้งสองไม่ได้สมรู ้ร่ว<br />
มคิดกันแต่สอนหลักค ำสอนของพระคริสต ์ที่เหมือนกันเช่นนี้” D’Aubigné เล่มที่ 8 บทที่ 9 {GC<br />
174.2} {GCth17 141.3}<br />
ในปีค.ศ. 1516<br />
สวิงก ์ลีได้รับเชิญให้เป็ นนักเทศน์ในคอนแวนต ์ที่เมืองไอน์ซีเดนที่นี่เองเขำจะได้เห็นควำมชั ่วช ้ำของโรมได้<br />
อย่ำงใกล้ชิดยิ่งขึ้นและจะได้ส่งอิทธิพลกำรเป็ นนักปฏิรูปศำสนำให้แผ่ขยำยไกลออกไปจำกบ้ำนเกิดของเ<br />
ขำบนเทือกเขำแอลป์ ในบรรดำสิ่งที่ดึงดูดใจของเมืองไอน์ซีเดนนั้นมีรูปปั ้นพระแม่พรหมจำรีที่เชื่อกันว่ำมี<br />
อ ำนำจกระท ำกำรอัศจรรย ์ได้เหนือประตูทำงเข้ำคอนแวนต ์มีข้อควำมจำรึกไว้ว่ำ<br />
“สถำนที่แห่งนี้ท่ำนจะได้รับกำรอภัยบำปอย่ำงสมบูรณ์” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 5<br />
ผู้แสวงบุญจะเดินทำงมำยังศำลของพระแม่พรหมจำรีแห่งนี้ตลอดทุกฤดูกำลแต่งำนเฉลิมฉลองยิ่งใหญ่ปร<br />
ะจ ำปีของกำรเทิดทูนเกียรติจะมีฝูงชนมำกันอย่ำงล้นหลำมจำกทุกสำรทิศของประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์แม้<br />
กระทั ่งไกลไปถึงประเทศฝรั ่งเศสและประเทศเยอรมนีสวิงก ์ลีรู ้สึกทุกข ์ใจจำกภำพเหล่ำนี้เป็ นอย่ำงยิ่งเขำจึง<br />
ฉวยโอกำสประกำศอิสรภำพผ่ำนกำรเทศนำข่ำวประเสริฐแก่ผู้ที่ตกเป็ นทำสของควำมเชื่องมงำย<br />
174.3} {GCth17 142.1}<br />
เขำพูดว่ำ“โปรดอย่ำนึกภำพว่ำพระเจ้ำสถิตอยู่กับวิหำรหลังนี้มำกกว่ำสถำนที่อื่นๆซึ่งพระองค ์ทรงสร ้ำ<br />
งไม่ว่ำท่ำนจะพ ำนักอยู่ในประเทศใดพระเจ้ำสถิตอยู่รอบตัวท่ำนและสดับฟังท่ำน.....กำรกระท ำที่ไม่เกิดประ<br />
โยชน์กำรเดินทำงไกลเพื่อแสวงบุญของถวำยรูปปั้นกำรร ้องอุทธรณ์ขอพระแม่พรหมจำรีหรือนักบุญทั้งห<br />
ลำยจะท ำให้ท่ำนได้รับพระคุณของพระเจ้ำกระนั้นหรือ.....เรำจะได้อะไรกับกำรพูดมำกมำยในค ำอธิษฐำน<br />
{GC<br />
134
ของเรำเรำจะได้อะไรจำกผ้ำคลุมศีรษะเงำงำมศีรษะที่ถูกกล้อนอย่ำงรำบเรียบเสื้อคลุมยำวระย้อยหรือรองเ<br />
ท้ำแตะทองค ำ.....พระเจ้ำทรงทอดพระเนตรที่จิตใจและหัวใจของเรำก็ห่ำงไกลจำกพระองค ์”เขำพูดต่ออีกว่<br />
ำ“พระคริสต ์ผู้ทรงถูกตรึงกำงเขนครั้งเดียวนั้นทรงเป็ นเครื่องถวำยบูชำและทรงเป็ นเหยื่อที่เพียงพอแล้วส ำ<br />
หรับบำปของผู้เชื่อตลอดนิรันดร ์กำล” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 5 {GC 175.1} {GCth17 142.2}<br />
ค ำสอนเช่นนี้ไม่เป็ นที่ต้อนรับส ำหรับผู้ฟังจ ำนวนมำกเป็ นเรื่องน่ำผิดหวังอย่ำงยิ่งส ำหรับพวกเขำที่ได้รั<br />
บกำรบอกเล่ำว่ำกำรเดินทำงแสนเหนื่อยยำกของพวกเขำนั้นไร ้ประโยชน์พวกเขำไม่เข้ำใจเรื่องกำรอภัย<br />
ที่ให้เปล่ำๆผ่ำนทำงพระคริสต ์พวกเขำพอใจกับวิถีเดิมที่น ำไปสู่สวรรค ์ตำมที่โรมจัดวำงไว้ให้พวกเขำพวก<br />
เขำหดถอยจำกควำมยุ่งยำกในกำรค้นหำสิ่งที่ดีกว่ำเป็ นเรื่องง่ำยที่จะวำงใจมอบควำมรอดไว้กับบำทหลวง<br />
และพระสันตะปำปำมำกกว่ำกำรแสวงหำควำมบริสุทธิ์แห่งจิตใจ {GC 175.2} {GCth17 142.3}<br />
แต่มีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่รับข่ำวสำรแห่งกำรช่วยให้รอดผ่ำนทำงพระคริสต ์ด้วยควำมชื่นชมยินดีกำรถือร<br />
ะเบียบต่ำงๆตำมที่โรมก ำหนดไม่อำจให้สันติสุขแก่จิตวิญญำณและด้วยควำมเชื่อพวกเขำยอมรับพระโลหิ<br />
ตของพระผู้ช่วยให้รอดเพื่อไถ่บำปของพวกเขำคนเหล่ำนี้กลับไปยังบ้ำนและเปิดเผยควำมกระจ่ำงอันล ้ำค่<br />
ำที่พวกเขำได้รับให้แก่คนอื่นๆควำมจริงจึงกระจำยจำกหมู่บ้ำนหนึ่งไปยังอีกหมู่บ้ำนหนึ่งจำกเมืองหนึ่งไปสู่<br />
อีกเมืองหนึ่งและจ ำนวนของผู้แสวงบุญที่ไปยังศำลเจ้ำพระแม่พรหมจำรีลดลงอย่ำงมำกเงินถวำยก็ลดลงแ<br />
ละส่งผลต่อเงินเดือนของสวิงก ์ลีที่มำจำกเงินถวำยเหล่ำนั้นแต่เรื่องเช่นนี้ท ำให้เขำมีควำมสุขเมื่อเขำเห็น<br />
อ ำนำจของควำมคลั ่งไคล้และควำมงมงำยเริ่มแตกสลำยไป {GC 175.3} {GCth17 142.4}<br />
ผู้มีอ ำนำจในคริสตจักรไม่ได้ตำบอดกับงำนที่สวิงก ์ลีบรรลุผลแต่ส ำหรับเวลำนี้พวกเขำอดทนที่จะไม่เข้<br />
ำไปขัดขวำงหวังว่ำยังจะใชเขำท ้ ำงำนตำมอุดมกำรณ์ของพวกตนพวกเขำลงแรงเพื่อเอำชนะเขำด้วยค ำเ<br />
ยินยอและในขณะเดียวกันสัจธรรมก ำลังเข้ำยึดครองหัวใจของประชำชน {GC 176.1} {GCth17<br />
143.1}<br />
กำรท ำงำนของสวิงก ์ลีที่เมืองไอน์ซีเดนฝึกเขำให้ท ำงำนในขอบเขตที่กว้ำงขึ้นซึ่งเขำจะต้องก้ำวเข้ำไป<br />
ในไม่ช ้ำหลังจำกอยู่ที่นี่สำมปีเขำได้รับเชิญให้ไปอยู่ที่ส ำนักนักเทศน์ในโบสถ ์ของเมืองซูริคในเวลำนั้นที่นี่เ<br />
ป็ นเมืองส ำคัญที่สุดของสมำพันธ ์สวิสและอิทธิพลใดที่เคลื่อนไหวออกจำกที่นี่จะมีผลกระทบอย่ำงกว้ำงขว<br />
ำงแต่คณะนักบวชที่เชิญเขำมำยังเมืองซูริคตั้งใจขัดขวำงแนวคิดใหม่ใดๆที่จะเกิดขึ้นพวกเขำจึงด ำเนินก<br />
ำรต่อด้วยกำรแนะแนวถึงหน้ำที่ต่ำงๆของเขำ {GC 176.2} {GCth17 143.2}<br />
พวกเขำแจกแจงว่ำ“ท่ำนต้องบำกบั ่นทุกทำงที่จะจัดเก็บรำยได้ของหน่วยโดยไม่มองข้ำมเรื่องเล็กน้อย<br />
ที่สุดท่ำนต้องเคี่ยวเข็ญคนที่ซื่อสัตย ์ทั้งจำกบนธรรมำสน์และในห้องสำรภำพผิดให้ช ำระสิบลดและเงินถว<br />
ำยอื่นที่ต้องจ่ำยและให้ใชเงินถวำยเป็ ้ นตัววัดควำมรักที่มีต่อคริสตจักรท่ำนต้องขยันในกำรเพิ่มรำยได้จำก<br />
คนเจ็บป่ วยจำกมวลชนทั้งหลำยและโดยทั ่วไปจำกทุกค ำสั ่งของคณะนักบวช”พวกเขำส ำทับต่อไปอีกว่ำ“<br />
กำรประกอบพิธีศำสนำต่ำงๆกำรเทศนำและกำรอภิบำลฝูงแกะก็เป็ นหน้ำที่ของอนุศำสกเช่นกันแต่ส ำหรั<br />
บเรื่องเหล่ำนี้ท่ำนอำจหำคนมำท ำแทนได้และโดยเฉพำะในเรื่องของกำรเทศนำท่ำนไม่ควรประกอบพิธีศำ<br />
135
สนำแก่ผู้ใดนอกจำกผู้ที่มีชื่อเสียงและจะประกอบก็ต่อเมื่อได้รับเชิญท่ำนห้ำมประกอบพิธีโดยปรำศจำกก<br />
ำรแบ่งแยกคนทั้งหลำย” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 6 {GC 176.3} {GCth17 143.3}<br />
สวิงก ์ลีฟังค ำสั ่งนี้อย่ำงเงียบๆและหลังจำกแสดงควำมขอบคุณที่ได้รับเกียรติมำรับต ำแหน่งส ำคัญนี้เข<br />
ำอธิบำยต่อไปเสนอแนวทำงที่เขำจะท ำเขำพูดว่ำ“ชีวิตของพระคริสต ์ถูกปกปิดไว้จำกประชำชนนำนเกินไ<br />
ปแล้วข้ำพเจ้ำจะเทศนำพระธรรมพระกิตติคุณทั้งหมดเริ่มจำกมัทธิว.........ซึ่งจะคัดมำจำกพระคัมภีร เพียง ์<br />
แหล่งเดียวหยั ่งลึกถึงก้นบึ้งเปรียบเทียบข้อพระคัมภีร ์กับอีกข้อพระคัมภีร ์และค้นหำควำมเข้ำใจด้วยกำรอ<br />
ธิษฐำนอยู่เสมอและอย่ำงกระตือรือร ้นข้ำพเจ้ำจะมอบถวำยกำรรับใช เพื่อถวำยพระเกียรติพระเจ้ำเพื่อสรรเ<br />
้<br />
สริญพระบุตรองคเดียวของพระองค ์<br />
เพื่อควำมรอดของจิตวิญญำณและเพื่ออบรมในทำงธรรมของควำมเ<br />
์<br />
ชื่อที่แท้จริง” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 6<br />
ถึงแม้คณะสงฆ์ส่วนหนึ่งไม่เห็นด้วยกับแผนกำรของเขำและพยำยำมห้ำมปรำมเขำก็ตำมสวิงก ์ลีคงยืนหยั<br />
ดอย่ำงหนักแน่นเขำประกำศว่ำเขำไม่ได้เสนอแนะวิธีกำรใหม่ใดๆเลยแต่เป็ นวิธีกำรเก่ำแก่ที่คริสตจักรใช ้ใ<br />
นสมัยแรกเริ่มและในยุคที่ยังบริสุทธิ์อยู่ {GC 176.4} {GCth17 144.1}<br />
สัจธรรมที่เขำสอนกระตุ้นควำมสนใจให้ตื่นขึ้นแล้วและประชำชนจ ำนวนมำกพำกันเข้ำมำฟังค ำเทศน<br />
ำของเขำรวมถึงหลำยคนที่เลิกเข้ำร่วมนมัสกำรมำนำนแล้วเขำเริ่มงำนรับใช ้ของเขำด้วยกำรเปิดพระธรร<br />
มพระกิตติคุณอ่ำนและอธิบำยถึงเรื่องชีวิตค ำสอนและควำมตำยอันดลใจของพระคริสต ์แก่ผู้ฟังของเขำเช่<br />
นเดียวกับที่เมืองไอน์ซีเดนเขำเสนอพระวจนะของพระเจ้ำว่ำเป็ นสิทธิอ ำนำจอันไม่แปรเปลี่ยนและควำมตำ<br />
ยของพระคริสตเป็ ์ นกำรถวำยบูชำเดียวที่สมบูรณ์แบบเขำพูดว่ำ“ข้ำพเจ้ำปรำรถนำที่จะน ำท่ำนไปหำพระ<br />
คริสต ์ไปยังพระคริสต ์ผู้ทรงเป็ นต้นก ำเนิดแห่งควำมรอดที่แท้จริง” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 6<br />
ประชำชนทุกชนชั้นรำยล้อมนักเทศน์ท่ำนนี้ไว้ตั้งแต่รัฐบุรุษและผู้คงแก่เรียนไปจนถึงช่ำงฝีมือและชำวนำ<br />
พวกเขำฟังถ้อยค ำของเขำด้วยควำมสนใจอย่ำงล ้ำลึกเขำไม่เพียงแต่ประกำศเสนอควำมรอดที่ให้เปล่ำๆแ<br />
ต่ยังต ำหนิควำมชั ่วและควำมทุจริตในยุคนั้นอย่ำงไม่เกรงกลัวผู้ใดหลำยคนออกจำกโบสถ ์พร ้อมกับสรรเส<br />
ริญพระเจ้ำพวกเขำพูดกันว่ำ“ชำยคนนี้เป็ นนักเทศน์แห่งควำมจริงเขำจะเป็ นโมเสสของเรำเพื่อน ำเรำออ<br />
กจำกควำมมืดของชำวอียิปต ์” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 6 {GC 177.1} {GCth17 144.2}<br />
แต่แม้ว่ำงำนของเขำได้รับกำรต้อนรับในช่วงแรกอย่ำงกระตือรือร ้นก็ตำมผ่ำนไประยะหนึ่งกำรต่อต้ำน<br />
ก็ปรำกฏขึ้นพระนักบวชจ ำนวนหนึ่งตั้งตนขึ้นเพื่อขัดขวำงงำนของเขำและประณำมค ำสอนของเขำหลำ<br />
ยคนโจมตีเขำด้วยค ำถำกถำงและกำรเยำะเย้ยคนอื่นๆหันไปใช ้วิธีหยำบคำยและกำรข่มขู ่แต่สวิงก ์ลีรับมือ<br />
กับเรื่องทั้งหมดด้วยควำมอดทนเขำพูดว่ำ“หำกเรำปรำรถนำที่จะน ำคนชั ่วมำอยู่ฝ่ ำยของพระเยซูคริสต ์แ<br />
ล้วเรำต้องปิดตำให้กับหลำยสิ่ง” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 6 {GC 177.2} {GCth17 144.3}<br />
ประมำณช่วงเวลำนี้มีตัวแทนคนใหม่เข้ำมำช่วยงำนกำรปฏิรูปให้คืบหน้ำต่อไปมีสหำยคนหนึ่งที่ศรัทธ<br />
ำในกำรปฏิรูปจำกเมืองบำเซลได้ส่งลูเซียนคนหนึ่งมำยังเมืองซูริคพร ้อมน ำผลงำนเขียนของลูเธอร ์ติดตัว<br />
มำด้วยเขำแนะน ำว่ำกำรขำยหนังสือเหล่ำนี้อำจเป็ นวิธีอันทรงพลังในกำรกระจำยควำมกระจ่ำงให้กว้ำงขว<br />
ำงออกไปเขำเขียนจดหมำยถึงสวิงก ์ลีควำมว่ำ“ให้ทดสอบชำยคนนี้ว่ำมีควำมรอบคอบและควำมสำมำรถ<br />
เพียงพอหรือไม่หำกมีก็ให้เขำน ำผลงำนของลูเธอร ์ไปยังทุกเมืองทุกต ำบลทุกหมู่บ้ำนและแม้กระทั ่งทุกๆบ้<br />
136
ำนในประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์และโดยเฉพำะกำรอธิบำยค ำอธิษฐำนขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำอย่ำงละเอียดที่เ<br />
ขียนไว้ให้คนทั ่วไปอ่ำนยิ่งมีคนรู ้มำกก็จะยิ่งมีคนต้องกำรซื้อมำกขึ้น” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 6<br />
ด้วยวิธีเช่นนี้ควำมกระจ่ำงจึงได้พบประตูทำงเข้ำ {GC 178.1} {GCth17 145.1}<br />
ในช่วงเวลำที่พระเจ้ำจะทรงตัดโซ่ตรวนของควำมโง่เขลำและควำมงมงำยก็เป็ นเวลำที่ซำตำนท ำงำนอ<br />
ย่ำงสุดก ำลังยิ่งขึ้นเพื่อปกปิดมนุษย ์ให้อยู่ในควำมมืดและล่ำมโซ่พวกเขำให้แน่นหนำยิ่งขึ้นขณะที่มนุษย ์<br />
ก ำลังลุกขึ้นในดินแดนต่ำงๆเพื่อน ำเสนอเรื่องกำรอภัยและกำรช ำระให้บริสุทธิ์โดยผ่ำนทำงพระโลหิตของ<br />
พระคริสต ์ให้แก่ประชำชนทั ่วไปนั้นโรมก็ด ำเนินกำรต่อไปด้วยพลังที่เสริมขึ้นใหม่เพื่อเปิดตลำดของเธอให้<br />
ครอบคลุมทั ่วอำณำจักรของคริสเตียนโดยเสนอกำรอภัยด้วยกำรแลกกับเงิน {GC 178.2} {GCth17<br />
145.2}<br />
ทุกบำปมีรำคำติดไว้และคนทั้งหลำยได้รับใบอนุญำตท ำบำปอย่ำงเสรีหำกคลังสมบัติของคริสตจักรจะเ<br />
ต็มอยู่เสมอดังนั้นขบวนกำรทั้งสองด ำเนินหน้ำต่อไปคือขบวนกำรหนึ่งเสนอกำรอภัยบำปด้วยกำรแลกกั<br />
บเงินและอีกขบวนกำรหนึ่งเสนอกำรอภัยบำปโดยผ่ำนพระคริสต ์โรมอนุญำตให้ท ำบำปได้และใชเป็ ้ นแหล่<br />
งที่มำของรำยได้ส่วนนักปฏิรูปประณำมบำปและชี้ไปยังพระคริสต ์ผู้ทรงช ำระและทรงไถ่บำป<br />
178.3} {GCth17 145.3}<br />
ในประเทศเยอรมนีงำนของกำรขำยใบลบมลทินบำปได้ถูกมอบหมำยให้พวกนักบวชภรำดรคณะโดมิ<br />
นิกันและให้เทคเซลผู้โหดเหี้ยมเป็ นผู้ด ำเนินกำรในประเทศสวิตเซอร ์แลนด ์กำรค้ำใบลบมลทินบำปนั้นตก<br />
อยู่ในมือของนักบวชภรำดรคณะฟรำนซิสกันภำยใต้กำรควบคุมของแซมสันผู้เป็ นนักบวชชำวอิตำเลียน<br />
แซมสันเคยท ำงำนรับใช ้คริสตจักรอย่ำงดีมำแล้วด้วยกำรน ำเงินมหำศำลจำกประเทศเยอรมนีและประเทศ<br />
สวิสเซอร ์แลนด เข้ำคลังของระบอบเปปำซีบัดนี้เขำเดินทำงไปทั<br />
์<br />
่วประเทศสวิสเซอร ์แลนด เพื่อดึงดูดฝูงชน<br />
์<br />
จ ำนวนมำกปล้นเงินทองเล็กน้อยที่ชำวนำผู้ยำกไร ้หำมำและรีดไถสมบัติมีค่ำมำกมำยจำกชนชั ้นร ่ำรวยแ<br />
ต่ผลกระทบของกำรปฏิรูปท ำให้รำยได้ลดน้อยลงแม้จะยังไม่หยุดชะงักไปในขณะที่สวิงก ์ลียังอยู่ที่ไอน์ซีเด<br />
นนั้นแซมสันเดินทำงเข้ำมำยังประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์และในเวลำต่อมำไม่นำนเดินทำงมำถึงหมู่บ้ำนใกล้เ<br />
คียงพร ้อมสินค้ำของเขำเมื่อนักปฏิรูปศำสนำได้รับรำยงำนถึงพันธกิจของเขำเขำก็ออกเดินทำงเพื่อไปต่<br />
อต้ำนทันทีทั้งสองไม่ได้เผชิญหน้ำกันแต่ควำมส ำเร็จตกเป็ นของสวิงก ์ลีเมื่อสำมำรถเปิดโปงกำรหลอกลว<br />
งของนักบวชภรำดรผู้นี้จนเขำต้องหลบไปหำสถำนที่แห่งใหม่ {GC 178.4} {GCth17 145.4}<br />
ที่เมืองซูริคสวิงก ์ลีเทศนำอย่ำงเร่ำร ้อนต่อต้ำนคนเร่ขำยใบลบมลทินบำปและเมื่อแซมสันเดินทำงมำถึง<br />
ที่นั ่นมีผู้ส่งข่ำวจำกสภำมำแจ้งเขำว่ำให้เดินทำงต่อไปแต่ในที่สุดเขำใชเล่ห ้ ์อุบำยจนสำมำรถเข้ำเมืองได้แ<br />
ต่ถูกขับออกไปโดยไม่ได้ขำยใบลบมลทินบำปแม้เพียงสักใบและไม่นำนต่อมำเขำก็ออกจำกประเทศสวิสเ<br />
ซอร ์แลนด ์ {GC 179.1} {GCth17 145.5}<br />
กำรปฏิรูปศำสนำได้รับกำรสนับสนุนอย่ำงท่วมท้นจำกโรคระบำดที่เกิดขึ้นซึ่งเรียกกันว่ำควำมตำยครั้<br />
งยิ่งใหญ่ที่กวำดไปทั ่วประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์ในปีค.ศ.1519เมื่อมนุษย ์เผชิญหน้ำกับผู้ท ำลำยหลำยคนม<br />
ำถึงจุดที่รู ้สึกว่ำกำรอภัยโทษบำปที่เขำซื้อไว้เมื่อไม่นำนมำนี้มันช่ำงอนิจจังและไร ้ค่ำเพียงไรและพวกเขำตั้ง<br />
{GC<br />
137
ตำรอคอยรำกฐำนของควำมเชื่อที่มั ่นคงกว่ำนี้สวิงก ์ลีล้มป่ วยลงที่เมืองซูริคและสภำพของเขำหมดหวังอย่<br />
ำงสิ้นเชิงที่จะหำยป่ วยและมีข่ำวแพร่กระจำยทั ่วไปว่ำเขำตำยไปแล้วในห้วงเวลำวิกฤตแห่งกำรทดลองนั้นค<br />
วำมหวังและก ำลังใจของเขำไม่สั ่นคลอนเขำมองไปยังกำงเขนแห่งคำลวำรีด้วยควำมเชื่อวำงใจในกำรอภัย<br />
จำกบำปที่มีอย่ำงเพียงพอเมื่อเขำกลับออกมำจำกประตูมรณะเขำเทศนำข่ำวประเสริฐด้วยควำมกระตือรื<br />
อร ้นยิ่งขึ้นกว่ำก่อนและค ำพูดของเขำส่งผลที่มีอ ำนำจมำกกว่ำเก่ำประชำชนต้อนรับอำจำรย ์ที่รักยิ่งของ<br />
พวกเขำที่กลับจำกปำกแดนของหลุมศพด้วยควำมยินดีพวกเขำเองก็มำจำกกำรดูแลคนเจ็บและคนที่จว<br />
นจะตำยและพวกเขำสัมผัสได้ถึงคุณค่ำของข่ำวประเสริฐอย่ำงที่ไม่เคยสัมผัสมำก่อน<br />
179.2} {GCth17 146.1}<br />
สวิงก ์ลีค้นพบควำมเข้ำใจแห่งสัจธรรมด้วยควำมชัดเจนยิ่งขึ้นและได้ประสบด้วยตนเองอย่ำงเต็มที่ถึง<br />
อ ำนำจของกำรฟื้นฟูขึ้นใหม่เขำใส่ใจในเรื่องกำรล้มลงในบำปของมนุษย ์และแผนกำรไถ่ให้รอดเขำพูดว่ำ“<br />
โดยทำงอำดัมเรำทุกคนตำยหมดจมปลักอยู่ในควำมเสื่อมโทรมและถูกก ำหนดลงโทษ”Wylieเล่มที่8บทที่<br />
9“พระคริสต......ทรงไถ่เรำให้ได้รับควำมรอดที่ไม่มีวันสิ้นสุด.......กำรทนทุกข ์<br />
์ระทมของพระองค เป็ ์ นเครื่อง<br />
ถวำยบูชำชั ่วนิรันดร ์และมีฤทธิ์แห่งกำรรักษำอย่ำงยั ่งยืนสร ้ำงควำมพอพระทัยแก่ควำมยุติธรรมของพระเ<br />
จ้ำไปตลอดกำลเพื่อเห็นแก่ทุกคนที่วำงใจด้วยควำมเชื่อที่มั ่นคงและไม่หวั ่นไหว”อย่ำงไรก็ตำมเขำยังสอน<br />
อย่ำงชัดเจนว่ำเนื่องด้วยพระคุณของพระคริสต ์มนุษย ์ไม่มีเสรีภำพที่จะท ำบำปอีกต่อไป“ที่ใดที่มีควำมเชื่อ<br />
ในพระเจ้ำพระเจ้ำสถิตอยู่ที่นั ่นและที่ใดที่พระเจ้ำทรงร่วมสถิตอยู่ด้วยแล้วที่นั ่นจะมีควำมกระตือรือร ้นที่จะเ<br />
ร่งเร ้ำและบังคับให้มนุษย ์ท ำกำรดี” D’Aubigné หน้ำ 8 บทที่ 9 {GC 180.1} {GCth17 146.2}<br />
ค ำเทศนำเช่นนี้ปลุกควำมสนใจจนมีคนเข้ำมำฟังเขำเทศน์จนล้นโบสถ ์เขำเปิดเผยสัจธรรมทีละเล็กที<br />
ละน้อยให้แก่ผู้ฟังเท่ำที่พวกเขำจะรับได้ในตอนแรกเขำระมัดระวังที่จะไม่น ำเสนอเรื่องที่จะท ำให้พวกเขำตื่<br />
นตกใจและก่อให้เกิดอคติงำนของเขำคือกำรเอำชนะจิตใจของพวกเขำให้เข้ำมำหำค ำสอนของพระคริสต ์<br />
เพื่อให้ควำมรักของพระองค ์ท ำให้จิตใจของพวกเขำอ่อนโยนลงและยกชูแบบอย่ำงของพระองค ์ไว้ต่อหน้ำ<br />
และเมื่อพวกเขำพร ้อมที่จะรับหลักกำรของข่ำวประเสริฐควำมเชื่อและกำรกระท ำที่งมงำยของพวกเขำจะ<br />
พ่ำยแพ้ไปอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้ {GC 180.2} {GCth17 146.3}<br />
กำรปฏิรูปศำสนำในเมืองซูริคคืบหน้ำไปทีละก้ำวด้วยควำมหวำดผวำศัตรูของกำรปฏิรูปถูกปลุกเร ้ำใ<br />
ห้ต่อต้ำนอย่ำงแข็งขันหนึ่งปีก่อนหน้ำนี้พระนักบวชแห่งเมืองวิตเทนเบิรกเอ่ยปำกปฏิเสธพระสันตะปำปำ<br />
์<br />
และจักรพรรดิที่ให้ไปปรำกฏตัวที่เมืองวอร ์มส ์และบัดนี้ดูเหมือนว่ำทุกสิ่งบ่งบอกถึงกำรคัดค้ำนข้อกล่ำวห<br />
ำของระบอบเปปำซีที่เมืองซูริคเช่นกันมีกำรโจมตีใส่สวิงก ์ลีครั ้งแล้วครั้งเล่ำในแคนเทินของระบอบเปปำซี<br />
[Canton<br />
{GC<br />
เขตกำรปกครองขนำดเล็กของระบอบเปปำซี]<br />
มีกำรจับสำวกของข่ำวประเสริฐไปยังตะแลงแกงเผำทั้งเป็ นอยู่เป็ นระยะๆแต่นี่ยังไม่พอจะต้องปิดปำกครูสอ<br />
นนอกรีตให้เงียบไปด้วยเพื่อให้เป็ นไปตำมที่วำงแผนไว้บิชอปแห่งเมืองคอนสเตนซ ์จัดส่งผู้ช่วยสำมคนไปยัง<br />
สภำของเมืองซูริคเพื่อกล่ำวหำสวิงก ์ลีเรื่องกำรสอนประชำชนให้ละเมิดกฎระเบียบของคริสตจักรกำรท ำเ<br />
ช่นนี้จะคุกคำมต่อสันติภำพและระเบียบวินัยอันดีของสังคมเขำย ้ำว่ำหำกยกเว้นผู้มีอ ำนำจของคริสตจักร<br />
คนหนึ่งจะท ำให้เกิดควำมสับสนอลหม่ำนไปทั ่วสวิงก ์ลีตอบพวกเขำว่ำตลอดสี่ปีมำนี้เขำสอนข่ำวประเสริฐ<br />
138
ที่เมืองซูริค“ซึ่งมีควำมสงบและมีสันติสุขมำกกว่ำเมืองอื่นๆในสมำพันธ ์นี้”<br />
เขำพูดว่ำ<br />
“คริสต ์ศำสนำไม่ใช่โล่คุ้มภัยทั ่วไปที่ดีที่สุดหรือ” Wylie เล่มที่ 8 บทที่ 11 {GC 180.3} {GCth17<br />
147.1}<br />
พวกผู้ช่วยให้ค ำแนะน ำเตือนสมำชิกสภำให้คงอยู่ในคริสตจักรต่อไปพวกเขำประกำศว่ำหำกออกไปจำ<br />
กที่นี่ก็จะไม่มีควำมรอดสวิงก ์ลีตอบสนองโดยให้ก ำลังใจแก่เหล่ำสมำชิกสภำว่ำ<br />
“ขออย่ำให้ค ำกล่ำวหำนี้ท ำให้พวกท่ำนหวั ่นไหวเลยรำกฐำนของคริสตจักรคือพระศิลำคือพระคริสต ์องค เ์<br />
ดียวกับที่ประทำนนำมนี้ให้เปโตรเพรำะเขำยอมรับพระองค ์อย่ำงสัตย ์ซื่อในทุกประเทศผู้ใดก็ตำมที่เชื่ออย่<br />
ำงสุดจิตสุดใจในพระเยซูคริสต เจ้ำจะเป็ ์ นที่ยอมรับของพระเจ้ำแท้จริงแล้วสถำนที่แห่งนี้คือคริสตจักรออก<br />
จำกที่นี่แล้วจะไม่มีผู้ใดได้รับควำมรอด” D’Aubigné London ed.<br />
เล่มที่8บทที่11จำกผลของกำรประชุมครั้งนี้ผู้ช่วยคนหนึ่งของบิชอปได้รับควำมเชื่อของกำรปฏิรูป {GC<br />
181.1} {GCth17 147.2}<br />
สภำบอกปัดที่จะตัดสินลงโทษสวิงก ์ลีและโรมเตรียมตัวที่จะเข้ำจู่โจมใหม่อีกครั้งนักปฏิรูปศำสนำเมื่อได้<br />
รับแจ้งถึงกำรวำงแผนของศัตรูก็อุทำนขึ้นมำว่ำ“ให้พวกเขำเข้ำมำเลยข้ำพเจ้ำกลัวเขำเหมือนหน้ำผำหิน<br />
กลัวคลื่นที่ซัดกระหน ่ำใส่ตีนหน้ำผำ” Wylie เล่มที่ 8 บทที่ 11<br />
ควำมพยำยำมของคณะนักบวชมีแต่ท ำให้ขบวนกำรที่พวกเขำพยำยำมล้มล้ำงเติบโตขึ้นสัจธรรมยังคงแ<br />
พร่กระจำยออกไปในประเทศเยอรมนีผู้ที่ยึดถือควำมเชื่อนี้ที่โศกเศร ้ำจำกกำรหำยตัวไปของลูเธอร ์กลับมี<br />
ก ำลังใจอีกครั้งหนึ่งเมื่อมองเห็นควำมก้ำวหน้ำของข่ำวประเสริฐในประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์ {GC<br />
181.2} {GCth17 147.3}<br />
ในขณะที่กำรปฏิรูปทำงศำสนำหยั ่งรำกลงในเมืองซูริคได้อย่ำงมั ่นคงแล้วผลลัพธ ์ที่เห็นอย่ำงเด่นชัดคื<br />
อกำรก ำจัดควำมชั ่วและกำรส่งเสริมควำมเป็ นระเบียบและควำมสำมัคคีกันสวิงก ์ลีเขียนบันทึกไว้ว่ำ“สันติ<br />
สุขได้เข้ำมำอยู่ในเมืองของเรำแล้วไม่มีกำรทะเลำะกันไม่มีเรื่องหน้ำไหว้หลังหลอกไม่มีควำมอิจฉำริษยำไม่<br />
มีกำรต่อสู้ขัดแย้งกันควำมเป็ นหนึ่งเดียวกันเช่นนี้จะมำจำกที่ใดได้นอกจำกจะมำจำกพระเจ้ำและค ำสอน<br />
ของเรำซึ่งเติมเต็มพวกเรำด้วยผลของสันติสุขและควำมเคร่งครัดในศำสนำ” Ibid. เล่มที่ 8 บทที่ 15<br />
{GC 181.3} {GCth17 147.4}<br />
ชัยชนะที่กำรปฏิรูปศำสนำได้รับนั้นยั ่วยุเหล่ำผู้นิยมลัทธิโรมันให้ยิ่งมุ่งมั ่นบำกบั ่นที่จะโค่นล้มอุดมกำร<br />
ณ์นี้ลงให้ได้เมื่อพวกเขำเห็นว่ำกำรใช ้วิธีกดขี่ข่มเหงมีผลเพียงเล็กน้อยต่อกำรก ำจัดงำนของลูเธอร ์ในปร<br />
ะเทศเยอรมนีพวกเขำตัดสินใจที่จะใช ้วิธีหนำมยอกเอำหนำมบ่งกับกำรปฏิรูปด้วยอำวุธของมันเองพวกเข<br />
ำจะจัดเวทีโต้วำทีกับสวิงก ์ลีขึ้นและวำงแผนกำรด ำเนินงำนที่มั ่นใจว่ำจะได้ชัยชนะโดยเลือกคนของตนเอง<br />
ไม่เพียงแต่สถำนที่ต่อสู้เท่ำนั้นแต่รวมถึงคณะผู้ตัดสินกำรโต้เวทีครั้งนี้ด้วยและหำกพวกเขำสำมำรถควบ<br />
คุมสวิงก ์ลีให้อยู่ภำยใต้อ ำนำจของพวกเขำแล้วพวกเขำจะต้องดูแลไม่ให้เขำหนีรอดเมื่อใดที่ปิดปำกผู้น ำไ<br />
ด้ขบวนกำรนี้จะถูกบดขยี้ไปได้อย่ำงรวดเร็วจุดมุ่งหมำยนี้ถูกปกปิดไว้อย่ำงระมัดระวัง {GC<br />
181.4} {GCth17 148.1}<br />
139
เวทีโต้วำทีนี้ก ำหนดให้จัดขึ้นที่เมืองเบเดนแต่สวิงก ์ลีไม่ได้ไปปรำกฏตัวที่นั ่นสภำของเมืองซูริคสงสัยแ<br />
ผนของเหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีและได้รับกำรเตือนจำกกองเพลิงที่ถูกจุดขึ้นในแคนเทินส ำหรับผู้ที่ยึดข่<br />
ำวประเสริฐพวกเขำจึงสั ่งห้ำมศำสนำจำรย ์ของตนไปเปิดเผยตัวเองให้เป็ นเป้ ำของภัยนี้ที่เมืองซูริคเขำพร ้<br />
อมที่จะพบหน้ำกับพรรคพวกที่โรมจะส่งมำแต่กำรที่จะเดินทำงไปยังเมืองเบเดนที่ซึ่งเลือดของผู้พลีชีพเพื่<br />
อควำมจริงเพิ่งจะหลั ่งไปนั้นจะเป็ นกำรเข้ำหำควำมตำยอย่ำงแน่นอนอีโคลัมพำเดียสและแฮลเลอร ์<br />
[Oecolampadius and Haller] ได้รับเลือกให้เป็ นตัวแทนของนักปฏิรูปศำสนำในขณะที่ดร.<br />
เอคผู้โด่งดังซึ่งบรรดำดุษฎีบัณฑิตและพระรำชำคณะให้กำรสนับสนุนเป็ นผู้แทนฝ่ ำยโรม<br />
182.1} {GCth17 148.2}<br />
แม้สวิงก ์ลีไม่ได้ปรำกฏตัวที่ห้องประชุมผู้คนในที่แห่งนั้นสัมผัสได้ถึงอิทธิพลของเขำเลขำทั้งหมดได้รับ<br />
กำรคัดเลือกโดยกลุ่มผู้นิยมระบอบเปปำซีและคนอื่นๆถูกสั ่งห้ำมบันทึกข้อควำมใดๆเป็ นอันขำดโดยมีโทษ<br />
ถึงตำยอย่ำงไรก็ตำมทุกวันสวิงก ์ลีได้รับรำยงำนบันทึกอย่ำงเที่ยงตรงถึงเรื่องทั้งหมดที่พูดในเมืองเบเดนทุ<br />
กคืนนักเรียนคนหนึ่งที่เข้ำฟังกำรโต้วำทีได้จดบันทึกสิ่งที่โต้เถียงกันในวันนั้นนักเรียนอีกสองคนอำสำน ำเ<br />
อกสำรนี้ส่งพร ้อมจดหมำยของอีโคลัมพำเดียสไปให้สวิงก ์ลีที่เมืองซูริคนักปฏิรูปศำสนำจะตอบจดหมำย<br />
พร ้อมให้ค ำแนะน ำและข้อเสนอแนะเขำเขียนจดหมำยในเวลำกลำงคืนและนักเรียนน ำกลับไปยังเมืองเบเด<br />
นในเช ้ำวันรุ่งขึ้นเพื่อหลบหลีกควำมเข้มงวดในกำรตรวจตรำของยำมที่เฝ้ ำอยู่ตรงประตูก ำแพงเมืองผู้สื่อ<br />
ข่ำวเหล่ำนี้เอำตะกร ้ำเป็ ดไก่ทูนวำงบนศีรษะจึงเดินผ่ำนได้โดยไม่มีอุปสรรคใดเลย {GC 182.2} {GCth17<br />
148.3}<br />
ด้วยวิธีเช่นนี้สวิงก ์ลียืนหยัดต่อสู้กับศัตรูเจ้ำเล่ห ์ของเขำไมโคเนียสพูดว่ำ“ด้วยกำรใคร่ครวญไตร่ตรอง<br />
อดหลับอดนอนของเขำและด้วยค ำแนะน ำที่ส่งไปยังเมืองเบเดนเขำกลับท ำงำนได้มำกกว่ำกำรไปอภิปรำย<br />
ด้วยตนเองท่ำมกลำงศัตรูของเขำ” D’Aubigné เล่มที่ 11 บทที่ 13 {GC 183.1} {GCth17 148.4}<br />
บรรดำผู้นิยมลัทธิโรมันเต็มล้นด้วยชัยชนะที่คำดว่ำจะได้พวกเขำพำกันเดินทำงมำยังเมืองเบเดนสวม<br />
ใส่ชุดอำภรณ์หรูที่สุดและตกแต่งด้วยเครื่องประดับแวววำวพวกเขำอยู่อย่ำงสุขกำยสบำยใจโต๊ะอำหำรเต็ม<br />
ไปด้วยอำหำรชั้นเลิศและเหล้ำไวน์ที่ผ่ำนกำรคัดสรรมำอย่ำงดีที่สุดแล้วพวกเขำชดเชยภำระหนักในหน้ำ<br />
ที่ของศำสนกิจด้วยควำมรื่นเริงและกำรสนุกสนำนอย่ำงส ำมะเลเทเมำแตกต่ำงอย่ำงชัดแจ้งจำกพวกนักป<br />
ฏิรูปศำสนำซึ่งประชำชนมองดูพวกเขำว่ำดีกว่ำพวกขอทำนเพียงเล็กน้อยและควำมมัธยัสถ ์ในกำรใช เงิน ้<br />
ของพวกเขำท ำให้พวกเขำอยู่ที่โต๊ะอำหำรเพียงชั ่วครู่บำงครั้งเจ้ำของบ้ำนที่อีโคลัมพำเดียสพักอำศัยด้ว<br />
ยถือโอกำสสังเกตเขำในห้องของเขำพบว่ำเขำศึกษำและอธิษฐำนอยู่ตลอดเวลำและรู ้สึกสงสัยอย่ำงยิ่งจน<br />
ต้องรำยงำนว่ำอย่ำงน้อยที่สุดคนนอกรีตก็เป็ นคนที่ “เคร่งครัดศำสนำอย่ำงมำกยิ่ง” {GC<br />
183.2} {GCth17 149.1}<br />
ที่ประชุม“เอคเดินอย่ำงจองหองขึ้นธรรมำสน์ที่ตกแต่งอย่ำงหรูในขณะที่อีโคลัมพำเดียสแต่งตัวอย่ำงถ่<br />
อมตนถูกบังคับให้นั ่งบนเก้ำอี้ไม้เดี่ยวที่แกะสลักอย่ำงหยำบๆอยู่ข้ำงหน้ำคู่ต่อสู้” Ibid.<br />
เล่มที่11บทที่13เสียงดังฟังชัดและควำมมั ่นใจของเอคไม่เคยท ำให้เขำผิดหวังควำมกระตือรือร ้นของเขำถู<br />
กกระตุ้นด้วยควำมหวังในทองค ำและชื่อเสียงเพรำะผู้ที่ปกป้ องควำมเชื่อจะได้รับเงินตอบแทนอย่ำงงดงำมเ<br />
{GC<br />
140
มื่อค ำถกเถียงที่ดีล้มเหลวเขำก็หันไปใช ้ค ำหมิ่นประมำทและแม้แต่ค ำสำบำนแทน<br />
183.3} {GCth17 149.2}<br />
{GC<br />
อีโคลัมพำเดียสเสงี่ยมเจียมตัวและไม่วำงใจในตัวเองเขำเคยถอยออกจำกกำรต่อสู้มำก่อนแล้วแต่ครั้ง<br />
นี้เขำก้ำวเข้ำมำด้วยค ำปฏิญำณอันเคร่งขรึมว่ำ“ข้ำพเจ้ำไม่ยอมรับมำตรฐำนกำรพิพำกษำอื่นใดนอกจำ<br />
กพระวจนะของพระเจ้ำ” Ibid. เล่มที่ 11 บทที่ 13<br />
แม้จะอ่อนสุภำพและท่ำทำงที่มีมำรยำทเขำผ่ำนกำรพิสูจน์ว่ำมีควำมสำมำรถและไม่สะทกสะท้ำนในขณะ<br />
ที่ผู้นิยมลัทธิโรมันร ้องขอกำรใช ้สิทธิอ ำนำจในกำรด ำเนินตำมธรรมเนียมปฏิบัติของคริสตจักรซึ่งพวกเข<br />
ำปฏิบัติกันมำจนเป็ นนิสัยนักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้ยึดมั ่นอย่ำงมั ่นคงในพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์แย้งว่ำ“ธรรมเนี<br />
ยมปฏิบัติไม่มีผลบังคับใช ้ในประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์ของเรำนอกเสียจำกว่ำจะเป็ นไปตำมรัฐธรรมนูญและ<br />
ในขณะนี้ในเรื่องของควำมเชื่อนั้นพระคัมภีรเป็ ์ นรัฐธรรมนูญของเรำ” Ibid. เล่มที่ 11 บทที่ 13 {GC<br />
183.4} {GCth17 149.3}<br />
ควำมแตกต่ำงระหว่ำงผู้โต้เถียงทั้งสองนี้ใช่ว่ำไม่มีผลกำรใช เหตุผลอย่ำงสงบนิ่งและโปร่งใสของนักปฏิ<br />
้<br />
รูปที่เสนอไปอย่ำงสุภำพอ่อนโยนและถ่อมตนเป็ นที่ถูกใจของสติปัญญำของผู้ที่หันหนีด้วยควำมสะอิดสะเ<br />
อียนจำกเรื่องทึกทักเอำเองอย่ำงโอ้อวดและอึกทึกของเอค {GC 184.1}<br />
กำรอภิปรำยด ำเนินอย่ำงต่อเนื่องเป็ นเวลำสิบแปดวันเมื่อสิ้นสุดกำรประชุมเหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีอ้<br />
ำงว่ำตนเป็ นฝ่ ำยชนะอย่ำงมั ่นใจผู้ช่วยส่วนใหญ่เข้ำข้ำงโรมและที่ประชุมรัฐสภำแถลงว่ำนักปฏิรูปศำสนำเ<br />
ป็ นฝ่ ำยพ่ำยแพ้และประกำศว่ำพวกเขำทั้งหมดรวมทั้งสวิงก ์ลีผู้น ำของพวกเขำต้องถูกตัดขำดออกไปจำก<br />
คริสตจักรแต่ผลของกำรประชุมเผยให้เห็นว่ำควำมได้เปรียบนั้นอยู่ฝ่ ำยใดกำรประลองกันครั้งนี้มีผลอย่ำง<br />
ยิ่งต่อแรงผลักดันในอุดมกำรณ์ของโปรเตสแตนต ์และไม่นำนต่อมำเมืองที่ส ำคัญคือเมืองเบิร ์นและเมืองบำ<br />
เซลก็ได้ประกำศเข้ำข้ำงฝ่ ำยกำรปฏิรูปศำสนำ {GC 184.2} {GCth17 150.1}<br />
บท 10 - ความก้าวหน้าของการปฏิรูปในประเทศเยอรมนี<br />
กำรหำยตัวไปอย่ำงลึกลับของลูเธอร ์สร ้ำงควำมตื่นตระหนกไปทั ่วประเทศเยอรมนีเสียงถำมหำควำมเป็<br />
นอยู่ของเขำดังขึ้นทุกแห่งหนข่ำวลือที่โหดร ้ำยที่สุดแพร่สะพัดไปทั ่วและหลำยคนเชื่อว่ำเขำถูกลอบสังหำ<br />
รไปแล้วมีกำรร ่ำไห้คร ่ำครวญอย่ำงทุกข ์ระทมไม่เพียงในหมู่มิตรร่วมสำบำนทั้งหลำยแต่รวมถึงผู้ที่ไม่เปิดเ<br />
ผยตัวเองว่ำยืนเข้ำข้ำงกำรปฏิรูปศำสนำหลำยคนเอ่ยปำกปฏิญำณกับตนเองว่ำจะแก้แค้นให้กับกำรตำย<br />
ของลูเธอร ์{GC 185.1} {GCth17 151.1}<br />
ผู้น ำชำวโรมันมองดูด้วยควำมหวำดผวำถึงควำมรู ้สึกต่อต้ำนพวกตนที่เพิ่มมำกขึ้นแม้ว่ำในช่วงแรกพ<br />
วกเขำจะยินดีปรีดำกับกำรตำยของลูเธอร ์ตำมที่สันนิษฐำนไว้ก็ตำมแต่ไม่นำนต่อมำพวกเขำปรำรถนำที่<br />
141
จะหลบออกไปจำกควำมโกรธแค้นของประชำชนศัตรูของเขำไม่ได้เป็ นทุกข ์มำกนักจำกกำรกระท ำอันกล้<br />
ำหำญที่สุดของเขำที่ผ่ำนมำในขณะที่เขำอยู่ท่ำมกลำงพวกเขำเมื่อเปรียบเทียบกับตอนที่เขำถูกก ำจัดอ<br />
อกไปแล้วควำมกลัวเข้ำมำครอบง ำพวกที่โกรธแค้นและพำกเพียรที่จะท ำลำยนักปฏิรูปผู้กล้ำคนนี้ซึ่งในเว<br />
ลำนี้กลำยเป็ นผู้ต้องขังที่ช่วยตัวเองไม่ได้มีคนหนึ่งพูดว่ำ<br />
“มีอยู่ทำงเดียวที่จะช่วยพวกเรำให้รอดได้คือให้จุดคบเพลิงและค้นหำลูเธอร ์ทั ่วทั้งโลกเพื่อน ำเขำกลับคืนม<br />
ำให้แก่ประชำชำติที่ตำมหำเขำอยู่” D’Aubigné เล่มที่ 9 บทที่ 1<br />
ค ำสั ่งของจักรพรรดิดูประหนึ่งว่ำไม่มีอ ำนำจบรรดำผู้แทนของพระสันตะปำปำโกรธแค้นจัดเมื่อพวกเขำเ<br />
ห็นว่ำมีคนสนใจพวกเขำน้อยกว่ำจุดจบของลูเธอรเสียอีก ์ {GC 185.2} {GCth17 151.2}<br />
ข่ำวเรื่องที่ว่ำเขำปลอดภัยแม้จะกลำยเป็ นนักโทษท ำให้ควำมกลัวของประชำชนสงบลงแต่ยิ่งปลุกเร ้ำค<br />
วำมสนใจที่จะชื่นชมเขำต่อไปมีกำรอ่ำนผลงำนเขียนของเขำด้วยควำมกระตือรือร ้นมำกกว่ำเดิมมีคนจ ำ<br />
นวนเพิ่มขึ้นมำเข้ำร่วมอุดมกำรณ์ของชำยผู้กล้ำหำญที่กล้ำยืนขึ้นปกป้ องพระวจนะของพระเจ้ำในสภำ<br />
พที่เสี่ยงภัยเช่นนี้ควำมเข้มแข็งของกำรปฏิรูปศำสนำเพิ่มขึ้นอย่ำงไม่ลดละเมล็ดที่ลูเธอร ์หว่ำนไปแล้วนั ้นง<br />
อกขึ้นในทุกแห่งหนกำรหำยตัวของเขำท ำให้งำนหนึ่งส ำเร็จซึ่งหำกเขำยังปรำกฏตัวอยู่อำจท ำไม่ส ำเร็จก็<br />
ได้คนท ำงำนอื่นๆตระหนักถึงควำมรับผิดชอบใหม่ที่เกิดขึ้นซึ่งบัดนี้ผู้น ำยิ่งใหญ่ของพวกเขำถูกก ำจัดออก<br />
ไปจำกพวกเขำด้วยควำมเชื่อและควำมกระตือรือร ้นที่ใหม่พวกเขำรุกคืบไปข้ำงหน้ำด้วยก ำลังของเขำเท่<br />
ำที่จะท ำได้เพื่องำนซึ่งเริ่มขึ้นอย่ำงงำมสง่ำจะได้ไม่ถูกขัดขวำง {GC 185.3} {GCth17 151.3}<br />
แต่ซำตำนไม่ได้อยู่นิ่งเฉยบัดนี้มันหันมำใช ้ควำมพยำยำมที่เคยท ำมำแล้วในทุกขบวนกำรของกำรปฏิ<br />
รูปอื่นๆนั ่นคือกำรหลอกลวงและกำรท ำลำยประชำชนด้วยวิธีตบตำเอำของเทียมมำแทนของแท้ดั ่งในคริส<br />
ตจักรของศตวรรษที่หนึ่งที่มีพระคริสต เทียมเท็จในศตวรรษที่สิบหกก็มีผู้เผยพระวจนะจอมปลอมด้วยเช่น<br />
์<br />
กัน {GC 186.1} {GCth17 152.1}<br />
มีชำยอยู่จ ำนวนหนึ่งที่ได้ผลกระทบจำกควำมตื่นเต้นในโลกของศำสนำพวกเขำจินตนำกำรนึกว่ำตนไ<br />
ด้รับกำรเปิดเผยพิเศษจำกสวรรค ์และอ้ำงว่ำได้รับกำรบัญชำจำกพระเจ้ำให้สำนต่อกำรปฏิรูปศำสนำที่ลูเ<br />
ธอรเริ่มต้นอย่ำงบอบบำงให้ส ์<br />
ำเร็จควำมจริงพวกเขำก ำลังจะรื้อถอนงำนที่ลูเธอร ์ท ำเสร็จสิ้นไปแล้วพวกเข<br />
ำปฏิเสธหลักกำรยิ่งใหญ่ซึ่งเป็ นรำกฐำนของงำนกำรปฏิรูปศำสนำที่ว่ำพระวจนะของพระเจ้ำเป็ นกฎแห่งค<br />
วำมเชื่อและกำรปฏิบัติที่ครบถ้วนบริบูรณ์รวมทั้งยังเอำมำตรฐำนของควำมคิดและควำมรู ้สึกที่เปลี่ยนแป<br />
ลงได้และไม่แน่นอนของพวกตนไปแทนที่พระวจนะซึ่งไม่ผิดพลำดด้วยวิธีนี้พวกเขำเคลื่อนย้ำยเครื่องจับเ<br />
ท็จของพระเจ้ำและเปิดทำงสะดวกให้ซำตำนน ำควำมเท็จมำควบคุมสติปัญญำของมนุษย ์ตำมที่มันพึงพอใ<br />
จ {GC 186.2} {GCth17 152.2}<br />
หนึ่งในพวกผู้เผยพระวจนะเหล่ำนี้อ้ำงว่ำตนได้รับกำรชี้แนะจำกทูตสวรรค ์กำเบรียลนักเรียนคนหนึ่งซึ่ง<br />
เข้ำร่วมกับเขำและได้ละทิ้งกำรเรียนไปเปิดเผยว่ำพระเจ้ำเองประทำนพระปัญญำของพระองค ์แก่เขำเพื่ออ<br />
ธิบำยพระวจนะของพระองค ์ส่วนคนอื่นๆที่มีแนวโน้มไปในทำงควำมคลั ่งไคล้ก็เข้ำร่วมกับพวกเขำกำรด ำเ<br />
นินกำรของผู้สนับสนุนเหล่ำนี้ก่อให้เกิดควำมตื่นเต้นไม่น้อยกำรเทศนำของลูเธอร ์ที่ผ่ำนมำได้ปลุกประช<br />
142
ำชนทุกแห่งหนให้ตระหนักถึงควำมจ ำเป็ นที่ต้องปฏิรูปแต่ในเวลำนี้คนที่จริงใจอย่ำงแท้จริงบำงคนกลับถูก<br />
เล่ห ์เหลี่ยมของผู้เผยพระวจนะใหม่น ำไปในทำงผิด {GC 186.3} {GCth17 152.3}<br />
ผู้น ำของขบวนกำรนี้มุ่งหน้ำไปยังเมืองวิตเทนเบิร ์กและเร่งเร ้ำค ำอ้ำงของพวกเขำให้กับเมลังค ์ธอนและ<br />
ผู้ร่วมงำนของเขำพวกเขำพูดว่ำ“พระเจ้ำทรงจัดส่งเรำมำให้สอนประชำชนเรำได้สนทนำด้วยควำมสนิท<br />
สนมกับพระเจ้ำเรำรู ้ดีว่ำอะไรจะเกิดขึ้นกล่ำวอีกนัยหนึ่งคือเรำเป็ นอัครทูตและผู้เผยพระวจนะและจะมำอ้อ<br />
นวอนดร. ลูเธอร ์” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 7 {GC 187.1} {GCth17 152.4}<br />
นักปฏิรูปศำสนำทั้งหลำยรู ้สึกแปลกใจและงุนงงเป็ นเรื่องที่พวกเขำไม่เคยเผชิญหน้ำมำก่อนและพวกเ<br />
ขำไม่รู ้ว่ำจะปฏิบัติตำมแนวทำงใดดีเมลังค ์ธอนพูดขึ้นมำว่ำ“แน่นอนทีเดียวชำยเหล่ำนี้มีวิญญำณพิเศษอ<br />
ยู่ด้วยแต่เป็ นวิญญำณประเภทใด.....ในทำงหนึ่งให้เรำระวังอย่ำไปดับพระวิญญำณของพระเจ้ำและอีกทำง<br />
หนึ่งก็อย่ำให้วิญญำณของซำตำนน ำเรำให้หลงทำง” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 7 {GC 187.2} {GCth17<br />
152.5}<br />
ผลของค ำสอนใหม่ปรำกฏให้เห็นในเร็ววันค ำสอนนี้น ำประชำชนให้ละเลยหรือแม้กระทั ่งทิ้งพระคัมภีร ์ไ<br />
ปโดยสิ้นเชิงโรงเรียนตกสู่สภำพโกลำหลนักเรียนปัดทิ้งกำรควบคุมทั้งหมดละทิ้งกำรเรียนและถอนตัวออ<br />
กจำกมหำวิทยำลัยกลุ่มคนที่คิดว่ำตนมีควำมสำมำรถฟื้นฟูและควบคุมงำนของกำรปฏิรูปศำสนำเกือบ<br />
น ำอุดมกำรณ์นี้ไปสู่ควำมหำยนะอย่ำงสมบูรณ์บัดนี้เหล่ำผู้นิยมลัทธิโรมันได้ควำมมั ่นใจกลับคืนมำและร ้อ<br />
งอุทำนด้วยควำมปรีดำว่ำ“กำรต่อสู้อยู่ขั้นสุดท้ำยแล้วและทั้งหมดก็จะตกเป็ นของเรำ” Ibid. เล่มที่ 9<br />
บทที่ 7 {GC 187.3} {GCth17 153.1}<br />
ที่เมืองวำร ์ตบูร ์กเมื่อลูเธอร ์ได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นก็พูดด้วยควำมห่วงใยอย่ำงสุดซึ้งว่ำ“ข้ำพเจ้ำคำดคะเนอ<br />
ยู่เสมอว่ำซำตำนจะส่งภัยพิบัตินี้มำให้เรำ” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 7<br />
เขำมองเห็นธำตุแท้ของผู้เผยพระวจนะเสแสร ้งเหล่ำนั้นและมองเห็นภัยอันตรำยที่คุกคำมอุดมกำรณ์ของ<br />
สัจธรรมกำรต่อต้ำนของพระสันตะปำปำและของจักรพรรดิไม่ได้ท ำให้เขำงุนงงและเป็ นทุกขเหมือนที่เป็ ์ น<br />
อยู่ในขณะนี้ศัตรูเลวร ้ำยที่สุดออกมำจำกกลุ่มคนที่อ้ำงว่ำตนเป็ นมิตรของกำรปฏิรูปศำสนำสัจธรรมอันเ<br />
ดียวกันนี้ที่เคยน ำควำมชื่นชมยินดีและก ำลังใจมำให้เขำก ำลังถูกน ำมำก่อควำมอลหม่ำนและสร ้ำงควำม<br />
สับสนให้เกิดขึ้นในคริสตจักร {GC 187.4} {GCth17 153.2}<br />
ในงำนของกำรปฏิรูปพระวิญญำณของพระเจ้ำเคยน ำลูเธอร ์ให้รุกคืบหน้ำมำแล้วและก้ำวรุดล ้ำเกินห<br />
น้ำตัวเขำเองไปเขำไม่ได้เสนอตัวที่จะมำท ำหน้ำที่ที่เขำท ำแล้วนี้หรือท ำกำรเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงเช่นนี้เข<br />
ำเป็ นเพียงภำชนะในพระหัตถ ์ของพระเจ้ำผู้ทรงฤทธำนุภำพอันไร ้ขอบเขตแต่กระนั้นเขำจะหวั ่นวิตกกับผ<br />
ลของงำนอยู่เสมอเขำเคยพูดครั้งหนึ่งว่ำ“หำกข้ำพเจ้ำรู ้ว่ำค ำสอนของข้ำพเจ้ำจะไปท ำให้คนหนึ่งเจ็บเพีย<br />
งคนเดียวไม่ว่ำจะเป็ นคนที่ต ่ำต้อยหรือไม่มีชื่อเสียงซึ่งเป็ นเรื่องที่เป็ นไปไม่ได้เพรำะเป็ นข่ำวประเสริฐเอง—<br />
ข้ำพเจ้ำจะยอมตำยสิบครั้งดีกว่ำที่จะไม่ถอนค ำพูด” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 7 {GC 188.1} {GCth17<br />
153.3}<br />
143
ในเวลำนี้ที่เมืองวิตเทนเบิร ์กเองจุดศูนย ์กลำงของงำนกำรปฏิรูปศำสนำก ำลังตกสู่อ ำนำจของควำมบ้ำ<br />
คลั ่งและไร ้กฎระเบียบสภำพอันน่ำกลัวเช่นนี้ไม่ได้เกิดจำกค ำสอนของลูเธอร ์แต่ทั ่วทั้งประเทศเยอรมนีศัต<br />
รูของเขำก ำลังระดมกล่ำวหำเขำว่ำเป็ นต้นเหตุด้วยควำมขมขื่นในจิตวิญญำณเขำถำมขึ้นในบำงครั้งว่ำ<br />
“งำนปฏิรูปศำสนำอันยิ่งใหญ่นี้จะจบลงในลักษณะเช่นนี้หรือ” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 7<br />
อีกครั้งที่เมื่อเขำปล ้ำสู้กับพระเจ้ำในค ำอธิษฐำนสันติสุขหลั ่งไหลเข้ำไปในจิตใจของเขำเขำพูดว่ำ“งำน<br />
นี้ไม่ใช่เป็ นงำนของข้ำพเจ้ำแต่เป็ นของพระองคเองพระองค ์ ์คงไม่ปล่อยให้ควำมงมงำยหรือควำมคลั ่งไคล้ม<br />
ำกัดกร่อนพระรำชกิจนี้”เขำไม่อำจทนรับกับควำมคิดที่ยอมนิ่งเฉยไม่ท ำอะไรกับควำมขัดแย้งในวิกฤตเช่<br />
นนี้อีกต่อไปจึงตัดสินใจกลับไปเมืองวิตเทนเบิร ์ก {GC 188.2} {GCth17 153.4}<br />
เขำเริ่มออกเดินทำงเสี่ยงภัยครั้งนี้โดยไม่รีรอเขำอยู่ภำยใต้ค ำสั ่งต้องห้ำมของอำณำจักรศัตรูมีสิทธิเสรี<br />
ที่จะปลิดชีวิตของเขำได้มิตรสหำยได้รับค ำสั ่งห้ำมเกื้อหนุนหรือให้ที่เขำพักพิงรัฐบำลของจักรพรรดิก ำลัง<br />
ใช ้วิธีกวดขันเข้มงวดที่สุดกับผู้ติดตำมของเขำแต่เขำเห็นว่ำงำนของกำรประกำศข่ำวประเสริฐก ำลังตกอ<br />
ยู่ในอันตรำยและในพระนำมของพระเจ้ำเขำจึงออกไปต่อสู้ในสงครำมเพื่อสัจธรรมอย่ำงไม่เกรงกลัว {GC<br />
188.3} {GCth17 154.1}<br />
ในจดหมำยฉบับหนึ่งที่เขียนถึงอิเล็กเตอร ์ลูเธอร ์ทูลถึงจุดประสงค ์ของเขำที่จะออกจำกเมืองวำร ์ตบูร ์ก<br />
ว่ำ“ขอกรำบทูลให้ฝ่ ำพระบำททรำบว่ำข้ำพเจ้ำก ำลังจะเดินทำงไปเมืองวิตเทนเบิร ์กภำยใต้กำรคุ้มครองที่เ<br />
หนือกว่ำทั้งของขุนนำงและอิเล็กเตอร ์ทั้งหลำยข้ำพเจ้ำไม่ได้คิดที่จะทูลขอกำรสนับสนุนของฝ่ ำพระบำท<br />
และยิ่งไม่ปรำรถนำที่จะขอกำรคุ้มครองของท่ำนข้ำพเจ้ำประสงค ์ที่จะปกป้ องตัวเองหำกข้ำพเจ้ำทรำบว่ำฝ่<br />
ำพระบำทจะสำมำรถปกป้ องและจะปกป้ องข้ำพเจ้ำแล้วข้ำพเจ้ำคงจะไม่มุ่งหน้ำไปยังเมืองวิตเทนเบิร ์กเลย<br />
ไม่มีดำบอันใดที่จะสำนต่ออุดมกำรณ์นี้ได้พระเจ้ำเท่ำนั้นที่จะทรงกระท ำทุกสิ่งโดยไม่ต้องกำรช่วยเหลือหรื<br />
อควำมเห็นชอบของมนุษย ์ผู้ที่มีควำมเชื่อยิ่งใหญ่ที่สุดจะเป็ นผู้ที่ปกป้ องได้ดีที่สุด” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 8<br />
{GC 188.4} {GCth17 154.2}<br />
ในจดหมำยฉบับที่สองที่เขียนในระหว่ำงกำรเดินทำงไปเมืองวิตเทนเบิร ์กลูเธอร เขียนเพิ่มเติมว่ำ“ข้ำพเ<br />
์<br />
จ้ำพร ้อมที่จะรับควำมไม่พอพระทัยของฝ่ ำพระบำทและควำมโกรธของคนทั้งโลกคนเมืองวิตเทนเบิร ์กไม่ใช่<br />
ลูกแกะของข้ำพเจ้ำหรือพระเจ้ำไม่ได้ทรงมอบพวกเขำมำอยู่ภำยใต้กำรดูแลของเรำหรือและหำกจ ำเป็ นไ<br />
ม่ควรหรือที่ข้ำพเจ้ำจะต้องเสี่ยงตำยเพื่อเขำทั้งหลำยนอกจำกนี้แล้วข้ำพเจ้ำกลัวที่จะเห็นกำรจลำจลที่น่ำ<br />
กลัวเกิดขึ้นในประเทศเยอรมนีซึ่งเป็ นวิธีที่พระเจ้ำจะทรงใช ้ในกำรลงโทษบ้ำนเมืองของเรำ” Ibid. เล่มที่ 9<br />
บทที่ 7 {GC 189.1} {GCth17 154.3}<br />
ด้วยควำมระมัดระวังและควำมถ่อมตนแต่กระนั้นด้วยกำรตัดสินใจอย่ำงแน่วแน่และเข้มแข็งเขำก้ำวเข้ำ<br />
สู่งำนของเขำเขำพูดว่ำ“เรำจะต้องใช ้ค ำพูดปรำบและท ำลำยสิ่งที่เกิดขึ้นจำกควำมรุนแรงข้ำพเจ้ำจะไม่ใช ้<br />
ก ำลังต่อต้ำนควำมงมงำยและควำมไม่เชื่อ.....ไม่มีผู้ใดจะต้องถูกบังคับฝืนใจเสรีภำพเป็ นแก่นแท้ของควำม<br />
เชื่อ” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 8 {GC 189.2} {GCth17 154.4}<br />
144
ในไม่ช ้ำมีข่ำวกระจำยไปทั ่วเมืองวิตเทนเบิร ์กว่ำลูเธอร ์กลับมำแล้วและจะมำเทศนำประชำชนเดินทำงม<br />
ำจำกทั ่วสำรทิศและเข้ำมำในโบสถ ์จนล้นโบสถ ์ลูเธอร ์ก้ำวขึ้นสู่ธรรมำสน์เขำเทศนำสอนสั ่งและเตือนด้วย<br />
พระปัญญำยิ่งใหญ่และควำมอ่อนโยนเขำพูดถึงวิถีของบำงคนที่เข้ำหำวิธีกำรรุนแรงเพื่อลบล้ำงพิธีมิสซำเ<br />
ขำพูดว่ำ {GC 189.3} {GCth17 154.5}<br />
“พิธีมิสซำนั้นเป็ นสิ่งไม่ดีเป็ นพิธีที่พระเจ้ำทรงต่อต้ำนควรที่จะก ำจัดทิ้งไปและข้ำพเจ้ำปรำรถนำว่ำทั ่วทั้<br />
งโลกควรเอำงำนเลี้ยงแห่งข่ำวประเสริฐเข้ำมำแทนแต่อย่ำเอำก ำลังแยกผู้ใดออกมำเรำจะต้องปล่อยเรื่องนี้<br />
ให้อยู่ในพระหัตถ ์ของพระเจ้ำพระวจนะของพระเจ้ำจะเป็ นผู้กระท ำไม่ใช่ด้วยค ำพูดของเรำและท ำไมจึงเป็<br />
นเช่นนี้ท่ำนจะถำมเพรำะข้ำพเจ้ำไม่ได้ก ำหัวใจของมนุษย ์ไว้ในมือของข้ำพเจ้ำเหมือนดินในมือของช่ำงปั้<br />
นหม้อเรำมีสิทธิที่จะพูดเรำไม่มีสิทธิที่จะลงมือท ำให้เรำเทศนำส่วนงำนที่เหลือเป็ นของพระเจ้ำหำกข้ำพเจ้<br />
ำจะใช ้ก ำลังข้ำพเจ้ำจะได้ประโยชน์อะไรหน้ำตำบูดบึ้งพิธีรีตรองถูกล้อเลียนกฎระเบียบของมนุษย ์และคว<br />
ำมหน้ำซื่อใจคด.......แต่จะไม่มีควำมจริงใจหรือควำมเชื่อหรือควำมรักเมื่อขำดสำมสิ่งนี้แล้วทุกสิ่งก็จะพร่อ<br />
งไปด้วยและข้ำพเจ้ำจะไม่ยอมแลกกิ่งหนึ่งของต้นแพร ์กับผลเช่นนี้......พระเจ้ำทรงกระท ำกำรด้วยพระวจน<br />
ะของพระองคเพียงอย่ำงเดียวได้มำกกว่ำที่ท่ำนและข้ำพเจ้ำและคนทั้งโลกร่วมแรงลงมือท ์<br />
ำพระเจ้ำทรงสัม<br />
ผัสที่หัวใจและเมื่อทรงก ำหัวใจได้แล้วทุกสิ่งก็จะมีชัย.......{GC 189.4} {GCth17 155.1}<br />
“ข้ำพเจ้ำจะเทศนำปรึกษำหำรือกันและเขียนแต่ข้ำพเจ้ำจะไม่บังคับผู้ใดเพรำะควำมเชื่อเป็ นกำรกระ<br />
ท ำที่ท ำด้วยควำมสมัครใจให้คิดตำมดูว่ำข้ำพเจ้ำท ำอะไรไปบ้ำงข้ำพเจ้ำลุกขึ้นต่อต้ำนพระสันตะปำปำใบ<br />
ลบมลทินบำปและบรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีแต่ปรำศจำกควำมรุนแรงหรือเอะอะโวยวำยข้ำพเจ้ำน ำเสน<br />
อพระวจนะของพระเจ้ำข้ำพเจ้ำเทศนำและเขียนนี่คือสิ่งทั้งหมดที่ข้ำพเจ้ำท ำและกระนั้นในขณะที่ข้ำพเจ้ำ<br />
นอนหลับอยู่.....พระวจนะที่ข้ำพเจ้ำเทศนำไปนั้นได้ล้มล้ำงหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีจน<br />
แม้เจ้ำชำยหรือจักรพรรดิก็ไม่เคยอำจท ำลำยล้ำงได้มำกเท่ำนี้และกระนั้นข้ำพเจ้ำไม่ได้ท ำอะไรเลยพระวจ<br />
นะท ำงำนนี้โดยล ำพังหำกข้ำพเจ้ำปรำรถนำที่จะเข้ำพึ่งกำรใช ้ก ำลังแล้วทั ้งประเทศเยอรมนีคงนองเลือดไป<br />
แล้วแต่ผลจะเป็ นเช่นไรควำมเสียหำยและควำมพินำศทั้งต่อร่ำงกำยและจิตวิญญำณข้ำพเจ้ำจึงนิ่งเงียบไว้<br />
และปล่อยให้พระวจนะแพร่กระจำยไปทั ่วโลกตำมล ำพัง” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 8 {GC 190.1} {GCth17<br />
155.2}<br />
วันแล้ววันเล่ำตลอดทั้งสัปดำห ์ลูเธอร เทศนำให้กับฝูงชนที่สนใจต่อไปพระวจนะของพระเจ้ำสลำยมนตร ์<br />
์<br />
ขลังของควำมคลั ่งไคล้ในศำสนำอ ำนำจของข่ำวประเสริฐน ำประชำชนที่หลงผิดให้กลับมำสู่เส้นทำงแห่งสั<br />
จธรรม {GC 190.2} {GCth17 155.3}<br />
ลูเธอร ์ไม่ปรำรถนำที่จะเผชิญหน้ำกับผู้ที่คลั ่งศำสนำซึ่งวิธีของพวกเขำคือกำรสร ้ำงควำมเลวทรำมต ่ำ<br />
ช ้ำเขำรู ้ว่ำคนเหล่ำนี้เป็ นคนที่มีแนวทำงกำรตัดสินใจที่ไม่มั ่นคงและมีอำรมณ์ที่ควบคุมไม่ได้เป็ นคนที่อ้ำง<br />
ตนว่ำได้รับควำมกระจ่ำงจำกสวรรค ์ส่องลงมำเป็ นพิเศษแต่จะไม่ยอมทนกับควำมขัดแย้งแม้เพียงเล็กน้อย<br />
ที่สุดหรือแม้แต่กำรเตือนสอนและค ำแนะน ำอย่ำงเมตตำที่สุดพวกเขำอ้ำงตนอย่ำงอวดดีว่ำมีอ ำนำจสูงสุด<br />
และก ำหนดให้ทุกคนต้องยอมรับค ำกล่ำวอ้ำงของพวกเขำโดยปรำศจำกข้อสงสัยใดๆแต่เมื่อพวกเขำยื่น<br />
ค ำขำดที่จะขอสัมภำษณ์เขำ[ลูเธอร]เขำก็ตอบตกลงที่จะพบพวกเขำและถือโอกำสเปิดโปงเล่ห ์<br />
์เหลี่ยมกำ<br />
145
รหลอกลวงของพวกเขำได้ส ำเร็จจนคนหลอกลวงเหล่ำนั้นต้องออกจำกเมืองวิตเทนเบิร ์กทันที {GC<br />
190.3} {GCth17 155.4}<br />
พวกคลั ่งศำสนำถูกหยุดยั้งไปชั ่วขณะหนึ่งแต่หลำยปีต่อมำเหตุกำรณ์เกิดปะทุขึ้นมำอย่ำงรุนแรงมำก<br />
กว่ำและให้ผลลัพธ ์ที่น่ำกลัวกว่ำนี้ลูเธอร ์กล่ำวถึงเรื่องผู้น ำในกำรเคลื่อนไหวนี้ว่ำ“ส ำหรับพวกเขำแล้วพร<br />
ะคัมภีรเป็ ์ นเพียงจดหมำยที่ตำยไปแล้วฉบับหนึ่งและพวกเขำทั้งหมดเริ่มร ้องว่ำ<br />
‘พระวิญญำณพระวิญญำณ’แน่นอนที่สุดข้ำพเจ้ำจะไม่ตำมไปสถำนที่ซึ่งพระวิญญำณของพวกเขำน ำไป<br />
ขอพระเจ้ำแห่งควำมเมตตำโปรดทรงคุ้มครองข้ำพเจ้ำให้พ้นจำกคริสตจักรที่ไม่มีผู้ใดนอกจำกนักบุญข้ำ<br />
พเจ้ำปรำรถนำที่จะอยู่กับคนถ่อมตนอ่อนแอคนเจ็บป่ วยที่รู ้และส ำนึกบำปของตนเองและเป็ นผู้ที่โอดครว<br />
ญและร ้องต่อพระเจ้ำจำกก้นบึ้งของหัวใจอยู่เสมอเพื่อจะได้รับกำรปลอบประโลมใจและกำรสนับสนุนของ<br />
พระองค ์” Ibid. เล่มที่ 10 บทที่ 10 {GC 190.4} {GCth17 156.1}<br />
โธมัสมูนเซอรเป็ ์ นคนคลั ่งศำสนำรุนแรงที่สุดคนหนึ่งเขำเป็ นคนที่มีควำมสำมำรถมำกมำยซึ่งหำกน ำ<br />
พำในแนวทำงที่ถูกต้องจะช่วยเขำให้กระท ำกำรดีได้แต่เขำไม่ได้เรียนรู ้หลักกำรแท้จริงอันดับแรกของศำ<br />
สนำ“เขำถูกครอบง ำด้วยควำมปรำรถนำที่จะปฏิรูปโลกและเหมือนเช่นผู้ศรัทธำอย่ำงแรงกล้ำทั้งหลำยที่<br />
ลืมไปว่ำกำรปฏิรูปจะต้องเริ่มต้นที่ตัวเขำเอง” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 8<br />
เขำมีควำมทะเยอทะยำนอยำกได้ต ำแหน่งและบำรมีและไม่ยอมที่จะเป็ นรองแม้ต่อลูเธอรเขำประกำศว่ำนัก<br />
์<br />
ปฏิรูปศำสนำที่น ำพระคัมภีรเข้ำมำแทนอ ์ ำนำจของพระสันตะปำปำนั้นเพียงแต่ก ำลังจัดตั้งหลักค ำสอนแ<br />
ละพิธีกรรมของระบอบเปปำซีรูปแบบใหม่เท่ำนั้นเขำอ้ำงว่ำตัวเขำเองได้รับกำรบัญชำจำกพระเจ้ำให้น ำเส<br />
นอกำรปฏิรูปที่แท้จริงมูนเซอร ์กล่ำวว่ำ<br />
“ผู้ที่มีวิญญำณนี้จะประกอบด้วยควำมเชื่อที่แท้จริงแม้ในชีวิตของเขำจะไม่เคยเห็นพระคัมภีร ์ก็ตำม”<br />
Ibid. เล่มที่ 10 บทที่ 10 {GC 191.1} {GCth17 156.2}<br />
ครูของพวกคลั ่งศำสนำยอมปล่อยตนเองให้อยู่ในกำรควบคุมของควำมประทับใจโดยถือว่ำทุกควำมคิ<br />
ดและแรงกระตุ้นเป็ นพระสุรเสียงของพระเจ้ำผลที่ตำมมำคือคนเหล่ำนี้กลำยเป็ นพวกสุดขั้วบำงคนถึงกับเ<br />
ผำพระคัมภีร ์ของตนทิ้งพร ้อมกับร ้องอุทำนว่ำ“ตัวอักษรฆ่ำชีวิตแต่พระวิญญำณประทำนชีวิต”ค ำสอนขอ<br />
งมูนเซอร ์ถูกอกถูกใจควำมปรำรถนำของมนุษย ์ที่ต้องกำรสิ่งที่น่ำพิศวงในขณะเดียวกันก็สนองต่อควำมห<br />
ยิ่งทะนงโดยน ำควำมคิดและควำมเห็นของมนุษย ์มำอยู่เหนือพระวจนะของพระเจ้ำคนนับพันต้อนรับค ำสอ<br />
นของเขำในไม่ช ้ำเขำประณำมระเบียบทั้งหมดของกำรนมัสกำรในที่สำธำรณะและประกำศว่ำกำรเชื่อฟัง<br />
ขุนนำงทั้งหลำยจะเป็ นควำมพยำยำมในกำรรับใช ้ทั้งพระเจ้ำและพระเบลีอัล {GC 191.2} {GCth17<br />
156.3}<br />
สติปัญญำของประชำชนที่ได้เริ่มทิ้งแอกจำกกำรปกครองของระบอบเปปำซีนั้นก็เริ่มไม่อดทนต่อกำร<br />
อยู่ภำยใต้กำรควบคุมของอ ำนำจรัฐเช่นกันค ำสอนแบบปฏิวัติของมูนเซอร ์ที่อ้ำงว่ำมำจำกพระเจ้ำน ำพวก<br />
เขำตีตัวออกห่ำงจำกกฎระเบียบทั้งปวงและปล่อยกำรตัดสินใจไว้กับอคติและตัณหำภำพน่ำกลัวและโหดร ้<br />
146
ำยที่สุดของควำมไม่สงบและควำมขัดแย้งก็เกิดขึ้นตำมมำและทุ่งนำของประเทศเยอรมนีก็จมอยู่ในกองเลื<br />
อด {GC 191.3} {GCth17 156.4}<br />
ควำมระทมทุกข ์ของจิตวิญญำณที่ลูเธอรเคยประสบก่อนหน้ำนั้นเนิ่นนำนมำแล้วที่เมืองเออร ์<br />
เฟิร ์ ์ทบัด<br />
นี้มำทับถมทวีคูณลงบนตัวเขำเมื่อเขำเห็นผลลัพธ ์ของควำมคลั ่งศำสนำกระท ำต่อขบวนกำรปฏิรูปศำสน<br />
ำขุนนำงที่นิยมระบอบเปปำซีประกำศว่ำกำรจลำจลเป็ นผลอันถูกต้องตำมหลักค ำสอนของลูเธอร ์และมีขุ<br />
นนำงอีกมำกมำยพร ้อมที่จะสนับสนุนแม้ว่ำข้อกล่ำวหำนี้จะปรำศจำกรำกฐำนแม้แต่น้อยแต่ก็เป็ นเรื่องที่ส<br />
ร ้ำงแต่ควำมทุกข ์ระทมให้แก่ลูเธอร ์กำรที่อุดมกำรณ์ของสัจธรรมต้องมำรับควำมอับอำยขำยหน้ำด้วยกำ<br />
รถูกจัดให้เทียบเท่ำกับควำมคลั ่งศำสนำอันต ่ำช ้ำที่สุดเช่นนี้ดูเหมือนจะเกินกว่ำที่เขำจะทนได้ในอีกทำงห<br />
นึ่งผู้น ำของกำรจลำจลเกลียดชังลูเธอร เพรำะเขำไม่เพียงต่อต้ำนค ์<br />
ำสอนของพวกตนและปฏิเสธค ำอ้ำงข<br />
องพวกตนที่บอกว่ำได้รับกำรดลใจจำกเบื้องบนเท่ำนั้นแต่ยังประกำศว่ำพวกตนเป็ นกบฏต่ออ ำนำจรัฐอีก<br />
ด้วยคนเหล่ำนี้โต้ด้วยกำรประณำมเขำว่ำเป็ นผู้หลอกลวงที่ต ่ำช ้ำดูเหมือนว่ำเขำจะได้สร ้ำงศัตรูให้แก่ตัวเ<br />
องทั้งจำกทำงฝ่ ำยขุนนำงและฝ่ ำยประชำชน {GC 192.1} {GCth17 157.1}<br />
บรรดำผู้นิยมลัทธิโรมันพำกันยินดีปรีดำคำดว่ำคงจะได้เห็นกำรล่มสลำยอย่ำงรวดเร็วของขบวนกำร<br />
ปฏิรูปศำสนำและพวกเขำโยนควำมผิดให้แก่ลูเธอร ์แม้กระทั ่งควำมผิดที่เขำเคยพำกเพียรอย่ำงจริงใจในก<br />
ำรแก้ไขพวกคลั ่งศำสนำประสบควำมส ำเร็จได้รับควำมเห็นใจจำกคนกลุ่มใหญ่ด้วยกำรอ้ำงควำมเท็จว่ำถู<br />
กกระท ำอย่ำงไร ้ควำมยุติธรรมและก็มักจะเป็ นเช่นนี้กับผู้เข้ำข้ำงฝ่ ำยที่ผิดคือพวกเขำกลับถูกยกย่องว่ำเป็<br />
นผู้ที่ยอมพลีชีพด้วยเหตุนี้ผู้ที่ลงแรงต่อต้ำนกำรปฏิรูปศำสนำกลับได้รับควำมสงสำรและยกย่องว่ำเป็ นเห<br />
ยื่อของควำมโหดร ้ำยและกำรกดขี่ข่มเหงนี่เป็ นงำนของซำตำนที่กระตุ้นด้วยวิญญำณของกำรกบฏซึ่งเป็<br />
นอันเดียวกันกับที่เกิดขึ้นครั้งแรกในสวรรค ์ {GC 192.2} {GCth17 157.2}<br />
ซำตำนเพียรพยำยำมอยู่ตลอดเวลำที่จะหลอกลวงมนุษย ์และน ำพวกเขำให้เรียกบำปเป็ นควำมชอบธ<br />
รรมมำรท ำงำนนี้ได้ผลส ำเร็จอย่ำงดียิ่งบ่อยครั้งกำรจับผิดและกำรต่อว่ำถูกโยนใส่ผู้รับใช ้ซื่อสัตย ์ของพระเ<br />
จ้ำเพรำะพวกเขำยืนหยัดปกป้ องสัจธรรมมนุษย ์ที่เป็ นเพียงสมุนของซำตำนกลับได้รับค ำสรรเสริญและค ำ<br />
เยินยอและแม้กระทั ่งถูกมองว่ำเป็ นผู้ยอมพลีชีพในขณะพวกที่ควรได้รับควำมเคำรพและยกย่องเนื่องจำก<br />
ควำมซื่อสัตย ์ต่อพระเจ้ำกลับถูกละเลยให้ยืนอย่ำงเดียวดำยภำยใต้ควำมสงสัยและควำมแคลงใจ<br />
192.3} {GCth17 157.3}<br />
ควำมบริสุทธิ์ที่จอมปลอมกำรช ำระบริสุทธิ์ที่หลอกลวงยังคงท ำงำนของมันในกำรล่อลวงภำยใต้รูปแบ<br />
บต่ำงๆนำนำเล่ห ์เหลี่ยมเหล่ำนี้ยังคงเปิดเผยถึงวิญญำณเดิมเช่นเดียวกับในสมัยของลูเธอร เพื่อหันเหจิตใ ์<br />
จออกห่ำงจำกพระคัมภีร ์และน ำมนุษย ์ให้ติดตำมควำมคิดและควำมรู ้สึกของตนเองมำกกว่ำที่จะยอมเชื่อ<br />
ฟังพระบัญญัติของพระเจ้ำนี่เป็ นเครื่องมือหนึ่งของซำตำนที่ท ำงำนได้อย่ำงเกิดผลที่สุดด้วยกำรโยนค ำต ำ<br />
หนิใส่ควำมบริสุทธิ์และสัจธรรม {GC 193.1} {GCth17 157.4}<br />
ลูเธอร ์ปกป้ องข่ำวประเสริฐจำกกำรถูกโจมตีจำกทุกชนชั้นอย่ำงไม่เกรงกลัวพระวจนะของพระเจ้ำผ่ำน<br />
กำรพิสูจน์จำกทุกควำมขัดแย้งแล้วว่ำเป็ นอำวุธอันทรงอำนุภำพด้วยพระวจนะนั้นเขำต่อสู้กับอ ำนำจที่ปล้<br />
{GC<br />
147
นมำของพระสันตะปำปำและปรัชญำแห่งเหตุผลของนักวิชำกำรในขณะที่เขำปักหลักอย่ำงมั ่นคงดั ่งศิลำ<br />
ต่อต้ำนพวกคลั ่งศำสนำที่หำทำงเป็ นพันธมิตรกับกำรปฏิรูปศำสนำ {GC 193.2} {GCth17 158.1}<br />
แต่ละองค ์ประกอบที่ต่อต้ำนนี้ในตัวมันเองก็เป็ นกำรตัดพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ออกไปและเชิดชูปัญญำขอ<br />
งมนุษย ์ให้เป็ นแหล่งของควำมจริงและควำมรู ้ทำงศำสนำแทนลัทธินิยมเหตุผลนั้นบูชำเหตุผลอยู่แล้วและ<br />
น ำเรื่องนี้มำเป็ นบรรทัดฐำนของศำสนำลัทธิโรมันอ้ำงว่ำอ ำนำจสูงสุดของพระสันตะปำปำนั้นเป็ นแรงบัน<br />
ดำลใจที่สืบทอดต่อเนื่องมำอย่ำงไม่ขำดสำยจำกอัครทูตและเปลี่ยนแปลงไม่ได้มำตลอดทุกยุคกำรอ้ำงนี้เปิ<br />
ดโอกำสมำกมำยให้แก่ควำมฟุ ่ มเฟือยทุกรูปแบบและควำมฉ้อฉลที่ถูกปกปิดภำยใต้สิทธิของกำรปกป้ อง<br />
ค ำสั ่งของอัครทูตกำรทรงดลใจที่มูนเซอร ์และมิตรสหำยอ้ำงนั้นได้มำจำกแหล่งควำมคิดที่ไม่สูงไปกว่ำกำร<br />
จินตนำกำรขึ้นเองแต่กลับมีอิทธิพลลบล้ำงอ ำนำจทั้งปวงไม่ว่ำเป็ นของมนุษย ์หรือของพระเจ้ำคริสเตียนที่<br />
แท้จริงจะรับพระวจนะของพระเจ้ำเหมือนคลังขุมทรัพย ์อันยิ่งใหญ่แห่งสัจธรรมที่ได้รับกำรดลใจและเป็ นเค<br />
รื่องทดสอบแรงดลใจทั้งปวง {GC 193.3} {GCth17 158.2}<br />
เมื่อลูเธอร ์กลับจำกเมืองวำร ์ทเบิร ์กเขำแปลพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่จนเสร็จสมบูร<br />
ณ์และไม่นำนต่อมำได้แจกจ่ำยข่ำวประเสริฐให้กับประชำชนในประเทศเยอรมนีในภำษำของพวกเขำเองผู้<br />
ที่รักควำมจริงรับผลงำนแปลนี้ด้วยควำมปลื้มปีติอย่ำงยิ่งส่วนผู้ที่ฝักใฝ่ ในขนบธรรมเนียมและบัญญัติของ<br />
มนุษย ์ก็จะปฏิเสธอย่ำงเหยียดหยำม {GC 193.4} {GCth17 158.3}<br />
บำทหลวงทั้งหลำยต่ำงหวำดผวำเมื่อรู ้ว่ำประชำชนทั ่วไปสำมำรถโต้ตอบกับพวกเขำในเรื่องค ำสอนขอ<br />
งพระวจนะของพระเจ้ำและควำมไม่รู ้ของพวกเขำจะถูกเปิดโปงอำวุธในกำรใช เหตุผลฝ่ ้ ำยเนื้อหนังของพว<br />
กเขำนั้นไม่มีประสิทธิภำพที่จะไปต่อกรกับดำบของพระวิญญำณโรมจึงสั ่งระดมผู้ที่มีอ ำนำจทั้งหมดให้ขัด<br />
ขวำงกำรแจกจ่ำยพระคัมภีร ์แต่ค ำสั ่งค ำประณำมและกำรทรมำนล้วนมีค่ำเท่ำกันคือไม่เกิดผลโรมยิ่งประ<br />
ณำมและยิ่งสั ่งห้ำมพระคัมภีร ์มำกเพียงไรควำมกระตือรือร ้นของประชำชนที่อยำกรู ้ว่ำสอนเรื่องอะไรกันแ<br />
น่ยิ่งมีมำกขึ้นเท่ำนั้นทุกคนที่อ่ำนหนังสือได้ร ้อนรนอยำกศึกษำพระวจนะของพระเจ้ำด้วยตนเองพวกเขำ<br />
พกพำพระคัมภีร ์ไปทุกแห่งและอ่ำนแล้วอ่ำนอีกและจะไม่พอใจจนกว่ำจะท่องพระคัมภีร ์ส่วนใหญ่ได้เมื่อเห็<br />
นถึงควำมชื่นชอบที่ประชำชนต้อนรับพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่ลูเธอร ์ก็เริ่มแปลภำคพั<br />
นธสัญญำเดิมทันทีและตีพิมพ์เป็ นตอนๆในทันทีที่แปลเสร็จ {GC 194.1} {GCth17 158.4}<br />
ผลงำนเขียนของลูเธอร ์ได้รับกำรต้อนรับแบบเดียวกันทั ้งในเมืองและในหมู่บ้ำนเล็กๆ“อะไรที่ลูเธอร ์และ<br />
มิตรสหำยเขียนคนอื่นๆก็จะเผยแพร่ออกไปพระนักบวชจ ำนวนมำกเมื่อเข้ำใจถึงข้อก ำหนดของชีวิตนักบ<br />
วชที่ผิดบทบัญญัติก็มีควำมปรำรถนำที่จะแลกเปลี่ยนชีวิตเฉื่อยชำยืดยำดกับชีวิตที่กระฉับกระเฉงตื่นตัว<br />
แต่พวกเขำขำดควำมรู ้ที่จะประกำศพระวจนะของพระเจ้ำจึงท ำได้เพียงเดินทำงไปยังหมู่บ้ำนเดินเยี่ยมไปต<br />
ำมหมู่บ้ำนเล็กๆและกระต๊อบต่ำงๆขำยหนังสือของลูเธอร ์และเพื่อนต่อมำไม่นำนจึงมีบรรณำกรผู้กล้ำหำ<br />
ญเหล่ำนี้กระจำยไปทั ่วประเทศเยอรมนี” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 11 {GC 194.2} {GCth17 159.1}<br />
คนมั ่งมีและคนยำกจนคนมีกำรศึกษำและคนขำดควำมรู ้ต่ำงศึกษำผลงำนเขียนเหล่ำนี้ด้วยควำมสนใ<br />
จอย่ำงยิ่งยำมค ่ำคืนครูของโรงเรียนในหมู่บ้ำนอ่ำนออกเสียงให้คนกลุ่มเล็กๆที่ล้อมอยู่รอบเตำผิงฟังในแต่ล<br />
148
ะควำมพยำยำมจะมีจิตวิญญำณบำงดวงส ำนึกได้ในสัจธรรมเหล่ำนี้และรับพระวจนะด้วยควำมยินดีพวกเ<br />
ขำจะกระจำยข่ำวดีต่อไปให้แก่ผู้อื่น {GC 194.3} {GCth17 159.2}<br />
พระวจนะที่ได้รับกำรดลใจเหล่ำนี้ผ่ำนกำรรับรองแล้วว่ำ“กำรอธิบำยพระวจนะของพระองค ์ให้ควำมสว่<br />
ำงทั้งให้ควำมเข้ำใจแก่คนรู ้น้อย” สดุดี 119:130<br />
กำรศึกษำพระคัมภีร ์ก ำลังสร ้ำงกำรเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในสติปัญญำและจิตใจของประชำชนกฎของร<br />
ะบอบเปปำซีผูกแอกเหล็กไว้บนประชำชนผู้อยู่ใต้กำรปกครองของตนซึ่งบังคับพวกเขำให้อยู่ในควำมโง่เ<br />
ขลำและควำมตกต ่ำมีกำรถือรักษำพิธีงมงำยต่ำงๆอย่ำงเหนียวแน่นแต่สติปัญญำและหัวใจของพวกเขำมี<br />
ส่วนร่วมเพียงน้อยนิดในพิธีกรรมเหล่ำนั้นค ำเทศนำของลูเธอร ์ที่เปิดเผยสัจธรรมอันชัดเจนเรียบง่ำยของ<br />
พระวจนะของพระเจ้ำได้ถูกวำงไว้ในมือของประชำชนธรรมดำและจำกนั้นพระวจนะนี้เองก็จะปลุกอ ำนำจ<br />
ที่หลับไปของพวกเขำให้ตื่นขึ้นพระวจนะเหล่ำนี้ไม่เพียงช ำระและยกระดับธรรมชำติฝ่ ำยวิญญำณให้บริสุ<br />
ทธิ์ เท่ำนั้นแต่ยังประทำนก ำลังและควำมกระปรี้กระเปร่ำใหม่แก่สติปัญญำอีกด้วย {GC 195.1} {GCth17<br />
159.3}<br />
เป็ นที่แน่ชัดว่ำประชำชนทุกระดับชั้นถือพระคัมภีร ์ไว้ในมือพวกเขำปกป้ องหลักค ำสอนของกำรปฏิรูป<br />
ศำสนำบรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีซึ่งพึ่งกำรศึกษำพระคัมภีร ์ไว้กับบำทหลวงและนักบวชทั ้งหลำยนั้นบัด<br />
นี้พยำยำมเกลี้ยกล่อมผู้สอนให้ก้ำวออกมำและลบล้ำงค ำสอนใหม่แต่เนื่องจำกขำดควำมรู ้ทั้งในเรื่องของ<br />
พระคัมภีร ์และอ ำนำจของพระเจ้ำบำทหลวงและนักบวชภรำดรทั้งหลำยจึงพ่ำยแพ้อย่ำงยับเยินให้กับผู้ที่พ<br />
วกเขำประณำมว่ำไร ้กำรศึกษำและนอกรีตนักเขียนคำทอลิกคนหนึ่งเขียนบันทึกไว้ว่ำ“ด้วยควำมไม่เป็ นสุ<br />
ขลูเธอร ์ได้ชักชวนผู้ติดตำมของเขำให้อย่ำวำงใจค ำสอนอื่นนอกจำกพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์” D’Aubigné<br />
เล่มที่ 9 บทที่ 11<br />
ประชำชนจะชุมนุมกันเพื่อฟังสัจธรรมซึ่งพูดสนับสนุนโดยผู้ที่มีกำรศึกษำน้อยและแม้แต่ฟังกำรอภิปรำย<br />
ของพวกเขำกับนักศำสนศำสตร ์ที่มีกำรศึกษำและมีวำทศิลป์ ควำมรู ้ไม่เท่ำทันอันน่ำอับอำยของบุคคลผู้<br />
มีหน้ำที่ส ำคัญเหล่ำนี้ปรำกฏให้เห็นอย่ำงแจ่มแจ้งเมื่อค ำโต้เถียงของพวกเขำต้องถูกหักล้ำงด้วยค ำสอนเ<br />
รียบง่ำยของพระวจนะของพระเจ้ำกรรมกรทหำรสตรีและแม้กระทั ่งเด็กๆคุ้นเคยกับค ำสอนของพระคัมภีร ์<br />
มำกกว่ำบรรดำบำทหลวงและดุษฎีบัณฑิตทั้งหลำยที่มีกำรศึกษำสูง {GC 195.2} {GCth17 159.4}<br />
ควำมแตกต่ำงระหว่ำงสำวกของข่ำวประเสริฐกับผู้สนับสนุนควำมเชื่องมงำยของระบบสันตะปำปำปรำ<br />
กฏให้เห็นในหมู่ชนชั้นผู้มีกำรศึกษำไม่น้อยไปกว่ำในหมู่คนธรรมดำ<br />
“ตรงกันข้ำมกับผู้ปกป้ องหลักกำรค ำสอนฝ่ ำยสภำกำรปกครองของสงฆ์ฝ่ ำยเดิมผู้ซึ่งได้ละเลยกำรศึก<br />
ษำภำษำและพัฒนำควำมรู ้ด้ำนวรรณกรรม.......[ฝ่ ำยปฏิรูป]คือเยำวชนผู้มีใจเปิดกว้ำงผู้ซึ่งอุทิศตัวในกำ<br />
รศึกษำกำรค้นคว้ำพระคัมภีร ์และฝึกฝนตัวพวกเขำเองให้คุ้นเคยกับผลงำนชิ้นเอกในอดีตพวกเขำมีสมอง<br />
ที่ว่องไวมีจิตวิญญำณที่สูงส่งและหัวใจที่กล้ำหำญในไม่ช ้ำชำยหนุ่มเหล่ำนี้กอบโกยควำมรู ้มำกมำยจนช่วง<br />
เวลำหนึ่งที่ยำวนำนไม่มีผู้ใดสำมำรถแข่งกับพวกเขำได้ .....ฉะนั้นเมื่อผู้ปกป้ องขบวนกำรปฏิรูปเยำว ์วัยเห<br />
ล่ำนี้มำเผชิญหน้ำอภิปรำยกับดุษฎีบัณฑิตผู้นิยมโรมทั้งหลำยในที่ประชุมใดก็ตำมพวกเขำโจมตีคู่ต่อสู้ได้<br />
149
อย่ำงง่ำยดำยและด้วยควำมมั ่นใจจนคู่ต่อสู้ลังเลใจเสียหน้ำและตกสู่สภำพอันน่ำอับอำยในสำยตำของทุก<br />
คน” Ibid. เล่มที่ 9 บทที่ 11 {GC 195.3} {GCth17 160.1}<br />
เมื่อคณะสงฆ์ของโรมเห็นจ ำนวนคนที่มำเข้ำร่วมประชุมในโบสถ ์ลดน้อยลงพวกเขำร ้องขอควำมช่วยเ<br />
หลือของเจ้ำพนักงำนกำรปกครองและใช ้ทุกวิธีที่อ ำนำจของพวกตนจะท ำได้เพื่อพยำยำมน ำผู้ฟังกลับคื<br />
นมำแต่ประชำชนพบค ำสอนใหม่ซึ่งสนองควำมต้องกำรฝ่ ำยจิตวิญญำณของเขำทั ้งหลำยแล้วพวกเขำจึง<br />
หันหนีจำกผู้ที่ป้ อนพวกเขำด้วยแกลบของควำมงมงำยและประเพณีของมนุษย ์อันไร ้ค่ำที่ปฏิบัติมำอย่ำงย<br />
ำวนำน {GC 196.1} {GCth17 160.2}<br />
เมื่อกำรกดขี่ข่มเหงเริ่มต้นกระท ำต่อบรรดำครูสอนสัจธรรมพวกเขำท ำตำมพระด ำรัสของพระคริสต ์ที่<br />
ว่ำ “เมื่อเขำข่มเหงท่ำนในเมืองหนึ่งจงหนีไปยังอีกเมืองหนึ่ง” มัทธิว 10:23<br />
ควำมกระจ่ำงส่องทะลุไปทุกแห่งหนในบำงแห่งผู้ลี้ภัยมักจะพบประตูที่เป็ นมิตรเปิดให้พวกเขำเพื่อพักอยู่ที่<br />
นั ่นพวกเขำก็จะเทศนำเรื่องพระคริสต ์ในบำงครั้งก็เทศนำกันในโบสถ ์หรือหำกสิทธิพิเศษนั้นถูกปฏิเสธก็จ<br />
ะเทศนำกันในบ้ำนหรือในที่กลำงแจ้งที่ใดก็ตำมที่มีผู้ฟังที่นั ่นก็คือวิหำรศักดิ์สิทธิ์สัจธรรมที่ถูกประกำศออ<br />
กไปด้วยพลังและควำมมั ่นใจเช่นนี้แผ่ขยำยออกไปด้วยฤทธำนุภำพที่ไม่อำจต้ำนทำนได้ {GC<br />
196.2} {GCth17 160.3}<br />
อ ำนำจทั้งฝ่ ำยสงฆ์และฝ่ ำยปกครองระดมก ำลังกันเข้ำบดขยี้พวกนอกรีตอย่ำงไร ้ผลพวกเขำเปลี่ยนไป<br />
ใช ้กำรคุมขังกำรทรมำนเผำทั ้งเป็ นและคมดำบซึ่งก็ไร ้ผลเช่นกันผู้เชื่อนับพันประทับตรำควำมเชื่อด้วยเลื<br />
อดของตนเองแต่งำนก็ยังคงด ำเนินต่อไปกำรกดขี่ได้แต่ท ำหน้ำที่กระจำยสัจธรรมให้ยิ่งกว้ำงไกลออกไปแล<br />
ะพวกคลั ่งศำสนำที่ซำตำนพยำยำมน ำเข้ำมำผูกติดกับพวกปฏิรูปท ำให้ควำมแตกต่ำงระหว่ำงงำนของซ<br />
ำตำนและพระรำชกิจของพระเจ้ำเห็นเด่นชัดยิ่งขึ้น {GC 196.3} {GCth17 161.1}<br />
150
บท 11 - การประท้วงของเจ้าครองแคว้นต่างๆ<br />
ค ำพยำนอันสง่ำงำมสูงสุดเรื่องหนึ่งเท่ำที่เคยกล่ำวมำซึ่งแสดงควำมเห็นชอบต่อกำรปฏิรูปศำสนำคือ<br />
ค ำประท้วงของเจ้ำผู้ครองแคว้นต่ำงๆที่เป็ นคริสเตียนของประเทศเยอรมนีซึ่งเสนอในที่ประชุมรัฐสภำแห่งเ<br />
มืองสปำยส ์ในปีค.ศ.1529ควำมกล้ำหำญควำมเชื่อและควำมแน่วแน่ของคนของพระเจ้ำน ำอิสรภำพทำง<br />
ควำมคิดและจิตส ำนึกมำให้กับคนในยุคต่อๆมำค ำประท้วงของพวกเขำท ำให้คริสตจักรที่ปฏิรูปแล้วได้ชื่อ<br />
ว่ำคริสตจักรโปรเตสแตนต ์หลักกำรของชื่อนี้คือ“สำระที่แท้จริงของผู้คัดค้ำน” D’Aubigné เล่มที่ 13<br />
บทที่ 6 {GC 197.1} [โปรเตสมำจำกค ำภำษำอังกฤษ protest<br />
แปลว่ำคัดค้ำนประท้วงค ำว่ำโปรเตสแตนต ์หมำยถึงผู้คัดค้ำนหรือผู้ประท้วง] {GCth17 162.1}<br />
วันมืดมนและมีภัยคุกคำมคืบคลำนมำถึงกำรปฏิรูปศำสนำแล้วแม้ว่ำค ำสั ่งจำกเมืองวอร ์มส ์ที่ประกำศว่<br />
ำลูเธอรเป็ ์ นคนผิดกฎหมำยและห้ำมเขำสอนหรือให้ผู้ใดเชื่อค ำสอนของเขำแต่จนถึงตอนนี้กำรให้สิทธิเส<br />
รีภำพในกำรนับถือศำสนำก็ยังมีอยู่ทั ่วไปในอำณำจักรพระพรของพระเจ้ำยังคงยับยั ้งอ ำนำจของฝ่ ำยต่อต้<br />
ำนสัจธรรมจักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่5ทรงมุ่งมั ่นที่จะบดขยี้กำรปฏิรูปศำสนำแต่บ่อยครั้งเมื่อพระองค ์ทรงยกพระ<br />
หัตถ ์ขึ้นเพื่อฟำดฟันจะต้องมีเหตุกำรณ์มำบังคับพระองค ์ให้ทรงหันกำรโจมตีไปทำงอื่นครั้งแล้วครั้งเล่ำดูเ<br />
หมือนว่ำผู้ที่กล้ำเอำตนเองไปคัดค้ำนโรมคงต้องพบจุดจบในทันทีอย่ำงหลีกหนีไม่พ้นแต่ในเสี้ยวนำทีวิกฤ<br />
ตเหล่ำนั้นกองทหำรชำวเติร ์กปรำกฏตัวขึ้นที่ชำยแดนฝั ่งตะวันออกหรือกษัตริย ์ของประเทศฝรั ่งเศสหรือ<br />
แม้กระทั ่งองค ์พระสันตะปำปำเองที่ทรงอิจฉำจักรพรรดิซึ่งได้รับควำมนิยมชมชอบมำกขึ้นก็เปิดศึกท ำสง<br />
ครำมกับพระองค ์และด้วยเหตุกำรณ์เหล่ำนี้ท่ำมกลำงควำมขัดแย้งและควำมวุ่นวำยของประเทศกำรปฏิรู<br />
ปศำสนำจึงถูกปล่อยให้แข็งแกร่งและขยำยกว้ำงไกลยิ่งขึ้น {GC 197.2} {GCth17 162.2}<br />
อย่ำงไรก็ตำมในที่สุดชนชั้นปกครองของระบอบเปปำซีได้ระงับควำมอำฆำตต่ำงๆของพวกเขำแล้วหำเ<br />
หตุผลมำร่วมมือกันก ำจัดพวกนักปฏิรูปศำสนำที่ประชุมรัฐสภำแห่งเมืองสปำยส ์ในปีค.ศ.<br />
1526อนุญำตให้แต่ละรัฐมีเสรีภำพอย่ำงเต็มที่ในเรื่องของศำสนำจนกว่ำจะถึงกำรประชุมสำมัญทั ่วไปของ<br />
สภำแต่ภัยอันตรำยที่ได้รับกำรยกเว้นนี้ยังไม่ทันผ่ำนพ้นไปจักรพรรดิก็ทรงเรียกประชุมสภำเป็ นครั้งที่สอง<br />
ที่เมืองสปำยส ์ในปีค.ศ.1529โดยก ำหนดเป้ ำหมำยเพื่อบดขยี้คนนอกรีตหำกเป็ นไปได้จะท ำกำรหว่ำนล้อ<br />
มเจ้ำผู้ครองแคว้นต่ำงๆด้วยสันติวิธีให้มำอยู่ฝ่ ำยต่อต้ำนกำรปฏิรูปทำงศำสนำแต่หำกแผนเหล่ำนี้ล้มเหล<br />
วจักรพรรดิชำร ์ลส ์ทรงเตรียมพร ้อมที่จะพึ่งดำบ {GC 197.3} {GCth17 162.3}<br />
บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีต่ำงชื่นชมหรรษำพวกเขำจ ำนวนมำกมำยปรำกฏตัวที่เมืองสปำยส ์และแส<br />
ดงตัวอย่ำงเปิดเผยว่ำเป็ นศัตรูกับนักปฏิรูปศำสนำและทุกคนที่ฝักใฝ่ พวกเขำเมลังค ์ธอนกล่ำวว่ำ“เรำเป็ น<br />
คนเลวทรำมและเป็ นขยะของโลกแต่พระคริสต ์จะทอดพระเนตรลงมำยังคนน่ำสงสำรเหล่ำนี้ของพระองค ์แ<br />
ละจะทรงเก็บรักษำพวกเขำไว้” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 5<br />
เจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยที่เป็ นอีแวนเจลิคัล[Evangelicalกลุ่มคริสเตียนผู้ฝักใฝ่ กำรประกำศข่ำวประเสริ<br />
ฐ]ถูกสั ่งห้ำมเทศนำแม้กระทั ่งในที่พักอำศัยของพวกเขำแต่ชำวเมืองสปำยส ์ต่ำงกระหำยพระวจนะของพร<br />
ะเจ้ำแม้จะมีค ำสั ่งห้ำมคนจ ำนวนนับพันยังแห่กันเข้ำไปประชุมที่โบสถ ์ของอิเล็กเตอร ์แห่งแซกโซนี {GC<br />
198.1} {GCth17 163.1}<br />
151
สภำพเช่นนี้เพียงแต่เร่งวิกฤตให้เกิดเร็วขึ้นข่ำวจำกส ำนักพระรำชวังประกำศต่อที่ประชุมรัฐสภำว่ำเนื่<br />
องจำกมติที่อนุมัติให้มีเสรีภำพทำงควำมคิดท ำให้เกิดควำมวุ่นวำยยิ่งใหญ่จักรพรรดิจึงทรงก ำหนดให้ยกเ<br />
ลิกเสียกำรตัดสินด้วยควำมอ ำเภอใจนี้ก่อให้เกิดควำมโกรธเคืองและควำมวิตกในหมู่คริสเตียนอีแวนเจลิคั<br />
ลมีคนหนึ่งพูดว่ำ“พระคริสต ์ทรงตกเข้ำไปอยู่ในมือของคำยำฟำสและปีลำตอีกแล้ว”เหล่ำผู้นิยมลัทธิโรมั<br />
นทวีควำมรุนแรงมำกขึ้นผู้นิยมระบอบเปปำซีผู้ดันทุรังคนหนึ่งประกำศว่ำ<br />
“ชำวเติรก ์ก็ยังดีกว่ำชำวลูเธอรเรน<br />
์<br />
[Lutheran<br />
สมำชิกของคริสเตียนโปรเตสแตนต ์นิกำยลูเธอร เรนซึ่งมีควำมเชื่อตำมค ์<br />
ำสอนของมำร ์ตินลูเธอ]เพรำะชำ<br />
วเติรก ์ยังถือศีลวันอดแต่ชำวลูเธอร เรนล่วงละเมิดวันเหล่ำนั้นหำกเรำจะต้องเลือกระหว่ำงพระคัมภีร ์<br />
์ศักดิ์สิ<br />
ทธิ์ของพระเจ้ำและควำมผิดเก่ำๆของคริสตจักรเรำจะปฏิเสธเรื่องแรก”<br />
เมลังค ์ธอนพูดว่ำ“ทุกๆวันในที่ประชุมรวมเฟเบอร ์จะขว้ำงก้อนหินใหม่ๆใส่พวกเรำผู้เชื่อพระกิตติคุณ”<br />
Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 5 {GC 198.2} {GCth17 163.2}<br />
กำรยอมผ่อนปรนในเรื่องของศำสนำก่อตั้งขึ้นมำก่อนอย่ำงถูกต้องตำมกฎหมำยและรัฐที่เป็ นอีแวนเจ<br />
ลิคัลต่ำงลงควำมเห็นว่ำต้องต่อต้ำนกำรล่วงละเมิดสิทธิ์นี้ของพวกเขำให้ถึงที่สุดลูเธอร ์ยังคงตกอยู่ภำยใต้<br />
ค ำสั ่งห้ำมของเมืองวอร ์มส ์ไม่ได้รับอนุญำตให้มำปรำกฏตัวที่เมืองสปำยส ์แต่ผู้ร่วมอุดมกำรณ์คนหนึ่งของ<br />
เขำซึ่งเป็ นเจ้ำผู้ครองแคว้นที่พระเจ้ำทรงเรียกให้ขึ้นมำปกป้ องอุดมกำรณ์ของพระองค ์ในยำมฉุกเฉินครั้ง<br />
นี้ได้ก้ำวเข้ำมำแทนที่ของเขำอิเล็กเตอร เฟรเดอริคแห่งแคว้นแซกโซนีซึ่งเป็ ์<br />
นขุนนำงชั้นสูงที่เคยปกป้ องลู<br />
เธอร ์ในอดีตเสียชีวิตไปแล้วแต่ดยุคยอห ์นพระอนุชำที่สืบทอดรำชสมบัติต้อนรับกำรปฏิรูปศำสนำด้วยคว<br />
ำมชื่นชมปรีดำและถึงแม้จะเป็ นผู้รักสันติแต่พระองค ์ก็ทรงแสดงพลังและควำมกล้ำหำญอย่ำงใหญ่หลวงใ<br />
นทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของควำมเชื่อนี้ {GC 198.3} {GCth17 163.3}<br />
บรรดำบำทหลวงเรียกร ้องรัฐทั้งหลำยที่ปฏิรูปศำสนำแล้วให้ยอมอยู่ภำยใต้อ ำนำจศำลของโรมโดยปริย<br />
ำยในทำงกลับกันนักปฏิรูปศำสนำต่ำงอ้ำงถึงเสรีภำพที่ได้รับอนุญำตมำก่อนหน้ำนี้พวกเขำไม่อำจเห็นพ้<br />
องกับโรมที่ต้องกำรควบคุมรัฐเหล่ำนั้นซึ่งได้รับพระวจนะของพระเจ้ำด้วยควำมยินดีเป็ นอันมำก {GC<br />
199.1} {GCth17 164.1}<br />
เพื่อเป็ นกำรประนีประนอมในที่สุดมีกำรเสนอแนะว่ำที่ใดที่กำรปฏิรูปศำสนำยังไม่ได้ก่อตั ้งขึ้นจะต้องกว<br />
ดขันบังคับให้ใช ้กฤษฎีกำแห่งเมืองวอร ์มส ์และส ำหรับ“ในที่ซึ่งประชำชนหันออกจำกควำมเชื่อและในที่ซึ่ง<br />
ประชำชนไม่ยอมคล้อยตำมโดยปรำศจำกภัยอันตรำยของกำรจลำจลนั้นอย่ำงน้อยที่สุดห้ำมพวกเขำก่อใ<br />
ห้เกิดกำรปฏิรูปใหม่ขึ้นมำห้ำมพวกเขำกล่ำวพำดพิงถึงเรื่องที่อำจเกิดควำมขัดแย้งกันขึ้นห้ำมพวกเขำต่<br />
อต้ำนพิธีมิสซำห้ำมพวกเขำหว่ำนล้อมให้ชำวโรมันคำทอลิกรับนิกำยลูเธอรเรน[Lutheranism]คริสต ์<br />
์ศ<br />
ำสนำนิกำยหนึ่งที่มีควำมเชื่อตำมค ำสอนของมำร ์ตินลูเธอร ]” ์ Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 5<br />
ระเบียบนี้ผ่ำนควำมเห็นชอบของที่ประชุมรัฐสภำเป็ นที่ชื่นชอบอย่ำงยิ่งต่อบำทหลวงและพระรำชำคณะทั้<br />
งหลำยของระบบสันตะปำปำ {GC 199.2} {GCth17 164.2}<br />
หำกมีกำรเอำพระรำชกฤษฎีกำนี้มำบังคับใช ้แล้ว“กำรปฏิรูปศำสนำจะแผ่ขยำยต่อไปอีกไม่ได้.....ในที่ซึ่<br />
งยังไม่เป็ นที่รู ้จักหรือฝังรำกลึกอย่ำงมั ่งคง......ในที่ซึ่งก่อร่ำงแล้ว” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 5<br />
152
เสรีภำพในกำรพูดจะถูกห้ำมจะไม่อนุญำตให้มีกำรกลับใจและผู้สนับสนุนทั้งหลำยของกำรปฏิรูปศำสนำต้<br />
องยอมอยู่ใต้กฎข้อบังคับและข้อห้ำมเหล่ำนี้ทันทีดูประหนึ่งว่ำควำมหวังของโลกก ำลังจะดับไป“อ ำนำจของ<br />
โรมที่ก ำลังจะกลับมำก่อตั้งขึ้นใหม่นี้.....จะน ำกำรทำรุณกรรมของสมัยอดีตกลับมำอย่ำงแน่นอน”และจะเ<br />
ปิดโอกำสให้พวกคลั ่งศำสนำและควำมไม่ลงรอยกัน“บรรลุควำมส ำเร็จในกำรท ำลำยงำนนี้ที่ถูกสั ่นคลอนอ<br />
ย่ำงรุนแรงแล้ว” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 5 {GC 199.3} {GCth17 164.3}<br />
ในขณะที่ฝ่ ำยอีแวนเจลิคัลประชุมกันเพื่อปรึกษำหำรือนั้นพวกเขำต่ำงมองหน้ำกันด้วยควำมตกใจที่ห<br />
ำทำงออกให้กับปัญหำนี้ไม่ได้ต่ำงถำมซึ่งกันและกันว่ำ<br />
“จะต้องท ำประกำรใดต่อไป”<br />
ประเด็นส ำคัญยิ่งส ำหรับโลกก ำลังตกเป็ นเดิมพัน“หัวหน้ำกำรปฏิรูปศำสนำจะต้องยอมมอบตัวและท ำตำ<br />
มค ำสั ่งไหมเป็ นกำรง่ำยเพียงไรซึ่งในยำมวิกฤตรุนแรงเช่นนี้ที่นักปฏิรูปศำสนำจะถกเถียงจนเข้ำไปอยู่ฝ่ ำย<br />
ผิดมีข้ออ้ำงที่พอฟังได้สักกี่ข้อและเหตุผลอย่ำงดีสักกี่ประกำรที่จะหำมำอ้ำงเพื่อยอมจ ำนนเจ้ำผู้ครองแคว้<br />
นที่ฝักใฝ่ ลูเธอร ์ได้รับกำรค ้ำประกันให้ถือศำสนำของตนได้อย่ำงเสรีประโยชน์เดียวกันนี้ก็ยื่นให้กับผู้ที่อยู่ใ<br />
ต้กำรปกครองของเขำที่รับแนวคิดกำรปฏิรูปไว้แล้วก่อนหน้ำที่กฤษฎีกำนี้ประกำศบังคับใช ้สิ่งเหล่ำนี้ควร<br />
ท ำให้พวกเขำพอใจแล้วมิใช่หรือหำกยอมจ ำนนแล้วจะหลีกเลี่ยงภัยอันตรำยได้มำกเพียงไรมีภัยอันตรำย<br />
และข้ออ้ำงแปลกใหม่อะไรบ้ำงที่พวกต่อต้ำนจะน ำมำรุกต้อนพวกเขำอีกมีใครรู ้ไหมว่ำอนำคตนั้นจะน ำโอ<br />
กำสอะไรมำให้ให้เรำยึดสันติภำพไว้ให้เรำคว้ำกิ่งมะกอกเทศที่โรมยื่นมำให้และปิดแผลของประเทศเยอรม<br />
นีด้วยค ำโต้แย้งทั้งหลำยเช่นนี้ด้วยเหตุผลลักษณะเหล่ำนี้นักปฏิรูปศำสนำอำจน ำมำอ้ำงควำมชอบธรรมใ<br />
นกำรรับแนวทำงนี้ซึ่งเป็ นที่แน่นอนว่ำแนวทำงนี้จะต้องน ำกำรล่มสลำยมำสู่อุดมกำรณ์ของพวกเขำในไม่<br />
ช ้ำ {GC 199.4} {GCth17 164.4}<br />
“ด้วยควำมชื่นชมยินดีพวกเขำศึกษำหลักกำรที่ใช เพื่อวำงแผนในเรื่องนี้และด ้<br />
ำเนินต่อไปด้วยควำมเชื่<br />
อหลักกำรนี้คืออะไรมันคือสิทธิของโรมที่จะบังคับควบคุมจิตส ำนึกและห้ำมกำรไต่ถำมอย่ำงเสรีแต่พวกเข<br />
ำเองและผู้ที่ฝักใฝ่ โปรเตสแตนต ์มีเสรีภำพทำงศำสนำด้วยไม่ใช่หรือใช่แล้วที่ระบุเป็ นพิเศษในข้อเสนอนี้เป็<br />
นควำมกรุณำแต่ไม่ได้เป็ นเรื่องของสิทธิส ำหรับคนทั้งหมดที่อยู่นอกเหนือที่ระบุไว้จะต้องปกครองด้วยหลั<br />
กกำรยิ่งใหญ่ของอ ำนำจจิตส ำนึกนั้นอยู่นอกห้องว่ำควำมโรมเป็ นผู้พิพำกษำที่ไม่รู ้พลั้งและจะต้องเชื่อฟังเ<br />
ธอกำรยอมรับข้อเสนอนี้จะเป็ นกำรยอมรับโดยปริยำยว่ำเสรีภำพทำงศำสนำจะจ ำกัดอยู่กับชำวแซกโซน<br />
ที่ปฏิรูปแล้วแต่ส ำหรับโลกคริสเตียนที่เหลือกำรไต่ถำมอย่ำงเสรีและมีควำมเชื่อที่ปฏิรูปแล้วถือเป็ นอำชญ<br />
ำกรรมและจะต้องน ำไปเข้ำคุกมืดและตะแลงแกงเผำทั้งเป็ นพวกเขำจะยอมต่อเสรีภำพทำงศำสนำเฉพำะ<br />
ที่หรือยอมที่จะประกำศว่ำกำรปฏิรูปศำสนำได้คนกลับใจคนสุดท้ำยแล้วหรือได้ปรำบปรำมที่ดินตำรำงสุด<br />
ท้ำยแล้วหรือและสถำนที่ใดที่โรมเข้ำครองอ ำนำจในเวลำนี้ที่นั ่นเธอจะครองควำมเป็ นใหญ่ตลอดไปเชียวห<br />
รือนักปฏิรูปศำสนำจะยืนกรำนแก้ต่ำงว่ำพวกเขำเป็ นผู้บริสุทธิ์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเลือดของคนนับร ้อย<br />
นับพันซึ่งต้องพลีชีพของตนในดินแดนของระบบสันตะปำปำอันเป็ นผลจำกกำรด ำเนินตำมข้อเสนอนี้ได้ไ<br />
หมเรื่องนี้จะเป็ นกำรทรยศอุดมกำรณ์ของข่ำวประเสริฐและเสรีภำพของโลกคริสเตียนในช่วงเวลำที่ส ำคัญ<br />
ยิ่งนี้” Wylie เล่มที่ 9 บทที่ 15 แต่พวกเขำต้องกำรที่จะ<br />
“สละทิ้งทุกสิ่งแม้บ้ำนเมืองของเขำมงกุฎของพวกเขำและชีวิตของพวกเขำด้วย” มำกกว่ำ D’Aubigné<br />
เล่มที่ 13 บทที่ 5 {GC 200.1} {GCth17 165.1}<br />
153
เจ้ำผู้ครองแคว้นทั ้งหลำยพูดกันว่ำ“ให้เรำปฏิเสธพระรำชกฤษฎีกำนี้เพรำะในเรื่องของจิตส ำนึกแล้วเสี<br />
ยงข้ำงมำกไม่มีอ ำนำจ”ผู้ช่วยทั้งหลำยประกำศว่ำ“เรำเป็ นหนี้บุญคุณพระรำชกฤษฎีกำของปีค.ศ.1526<br />
ส ำหรับสันติสุขที่อำณำจักรของเรำอยู่กันอย่ำงมีควำมสุขหำกลบล้ำงไปจะท ำให้ประเทศเยอรมนีเต็มไปด้<br />
วยควำมทุกข ์และกำรแตกแยกที่ประชุมรัฐสภำขำดควำมสำมำรถที่จะท ำได้มำกไปกว่ำกำรรักษำเสรีภำพ<br />
ทำงศำสนำจนกว่ำจะมีกำรประชุมครั้งต่อไป” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่<br />
5เป็ นหน้ำที่ของรัฐที่จะปกป้ องเสรีภำพของจิตส ำนึกและนี่เป็ นขอบเขตอ ำนำจของรัฐในเรื่องศำสนำทุกรัฐ<br />
บำลทำงโลกที่พยำยำมใช ้สิทธิอ ำนำจของพลเรือนมำควบคุมและบังคับกำรถือปฏิบัติศำสนำก ำลังสังเวย<br />
หลักกำรพื้นฐำนที่แท้จริงซึ่งคริสเตียนอีแวนเจลิคัลได้ดิ้นรนต่อสู้มำอย่ำงสง่ำผ่ำเผย<br />
201.1} {GCth17 165.2}<br />
บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซียึดมั ่นที่จะล้มล้ำงสิ่งที่พวกเขำเรียกกันว่ำ “ควำมดื้อรั้นที่กล้ำหำญ”<br />
พวกเขำเริ่มด้วยกำรลงแรงท ำให้เกิดกำรแตกแยกในหมู่คนที่สนับสนุนงำนปฏิรูปศำสนำและขู ่ทุกคนที่ไม่<br />
ประกำศอย่ำงเปิดเผยว่ำอยู่ฝ่ ำยตนในที่สุดมีค ำสั ่งเรียกผู้แทนของเมืองที่เสรีให้มำรำยงำนตัวต่อที่ประชุมรั<br />
ฐสภำและก ำหนดให้ประกำศว่ำจะยอมตำมข้อเสนอหรือไม่พวกเขำอ้อนวอนขอยืดเวลำออกไปแต่ไม่ได้ผ<br />
ลเมื่อถูกน ำมำยังที่ทดสอบมีคนจ ำนวนเกือบครึ่งเข้ำข้ำงนักปฏิรูปศำสนำผู้ที่ปฏิเสธที่จะสละทิ้งเสรีภำพข<br />
องจิตส ำนึกและสิทธิของกำรตัดสินใจส่วนบุคคลทรำบดีว่ำจุดยืนของเขำท ำให้อนำคตของพวกเขำจะต้อ<br />
งถูกวิพำกษ์วิจำรณ์ประณำมและกดขี่ข่มเหงมีผู้แทนคนหนึ่งพูดว่ำ<br />
“เรำจะปฏิเสธพระวจนะของพระเจ้ำหรือถูกเผำทั้งเป็ น” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 5 {GC 201.2} {GCth17<br />
165.3}<br />
กษัตริย ์เฟอร ์ดินันด ์[KingFerdinand]ผู้แทนของจักรพรรดิในที่ประชุมรัฐสภำทรงเห็นว่ำพระรำชกฤ<br />
ษฎีกำเช่นนี้จะก่อให้เกิดควำมแตกแยกขั้นรุนแรงนอกเสียจำกว่ำจะต้องโน้มน้ำวเจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำย<br />
ให้ยอมรับและสนับสนุนดังนั้นพระองค ์จึงพยำยำมใช ้ศิลปะในกำรชักจูงโดยทรำบดีว่ำกำรใช ้ก ำลังกับบุคค<br />
ลเหล่ำนี้มีแต่จะท ำให้พวกเขำตั ้งใจแน่วแน่ยิ่งขึ้นพระองค ์ทรง“ขอร ้องให้เจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยยอมรับ<br />
พระรำชกฤษฎีกำโดยให้ควำมมั ่นใจแก่พวกเขำว่ำจักรพรรดิจะทรงยินดีปรีดำกับพวกเขำเป็ นอย่ำงยิ่ง”แต่<br />
บุคคลเหล่ำนี้ยอมรับเพียงอ ำนำจที่เหนือกว่ำอ ำนำจปกครองใดๆของโลกและตอบด้วยควำมสงบว่ำ“เรำจะ<br />
เชื่อปฏิบัติตำมจักรพรรดิในทุกสิ่งที่จะสนับสนุนให้รักษำควำมสงบสุขและถวำยเกียรติแด่พระเจ้ำ” Ibid.<br />
เล่มที่ 13 บทที่ 5 {GC 201.3} {GCth17 165.4}<br />
ในที่สุดกษัตริย ์ทรงประกำศต่อหน้ำที่ประชุมรัฐสภำให้อิเล็กเตอร ์และสหำยทั้งหลำยทรำบว่ำพระรำชก<br />
ฤษฎีกำนี้“จะตรำขึ้นในรูปแบบของพระบรมรำชโองกำร”และ“ทำงออกที่เหลืออยู่เพียงหนึ่งเดียวคือกำรยอ<br />
มจ ำนนต่อเสียงข้ำงมำก”เมื่อตรัสเสร็จสิ้นพระองค ์ก็เสด็จออกจำกที่ประชุมไม่เปิดโอกำสให้นักปฏิรูปศำส<br />
นำปรึกษำหำรือหรือโต้ตอบ“พวกเขำส่งคณะผู้แทนไปทูลวิงวอนกษัตริย ์ให้เสด็จกลับมำแต่ไม่เกิดผล”พร<br />
ะองค ์ทรงตอบค ำทัดทำนว่ำ“เรื่องนี้ตัดสินไปเรียบร ้อยแล้วสิ่งที่เหลืออยู่คือกำรยอมจ ำนนเท่ำนั้น” Ibid.<br />
เล่มที่ 13 บทที่ 5 {GC 202.1} {GCth17 166.1}<br />
{GC<br />
154
คณะรำชส ำนักเชื่อมั ่นว่ำเจ้ำผู้ครองแคว้นคริสเตียนทั้งหลำยจะยึดพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ไว้เหนือกว่ำหลั<br />
กค ำสอนและข้อก ำหนดของมนุษย ์และพวกเขำรู ้ดีว่ำที่ใดที่มีกำรยอมรับหลักกำรนี้ผลสุดท้ำยจะล้มล้ำงระ<br />
บอบเปปำซีลงได้แต่ดั ่งเช่นคนนับพันตั้งแต่สมัยของพวกเขำที่มองหำแต่<br />
“สิ่งที่ตำมองเห็นได้”เท่ำนั้นพวกเขำยกยอปลอบใจตนเองว่ำอุดมกำรณ์ของจักรพรรดิและของพระสัน<br />
ตะปำปำนั้นแข็งแกร่งและของพวกนักปฏิรูปศำสนำนั้นอ่อนแรงหำกนักปฏิรูปพึ่งควำมช่วยเหลือของมนุษ<br />
ย ์แต่ล ำพังแล้วพวกเขำก็คงจะไร ้พลังจริงตำมที่เหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีคำดคะเนไว้แต่แม้พวกเขำจะด้อ<br />
ยกว่ำในเรื่องของจ ำนวนและในควำมไม่ลงรอยกับโรมนั้นพวกเขำก็มีพละก ำลังของตนเองพวกเขำได้ร ้อง<br />
ขอ“จำกรำยงำนของที่ประชุมรัฐสภำไปจนถึงพระวจนะของพระเจ้ำและจำกจักรพรรดิชำร ์ลส ์ไปจนถึงพร<br />
ะเยซูคริสต ์ผู้ทรงเป็ นจอมรำชันและจอมเจ้ำนำย” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 6 {GC 202.2} {GCth17<br />
166.2}<br />
เมื่อจักรพรรดิเฟอร ์ดินันด ์ปฏิเสธที่จะเคำรพควำมเชื่อมั ่นจำกจิตส ำนึกของพวกเขำเจ้ำผู้ครองแคว้นทั ้<br />
งหลำยตกลงร่วมกันที่จะไม่สนใจกับกำรที่พระองค ์ไม่ได้อยู่ในที่ประชุมแต่จะน ำค ำประท้วงเสนอต่อที่ประชุ<br />
มสภำแห่งชำติโดยไม่รอช ้ำดังนั้นจึงมีกำรร่ำงค ำประกำศอันน่ำเคร่งขรึมขึ้นและน ำเสนอต่อที่ประชุมรัฐสภ<br />
ำ {GC 202.3} {GCth17 166.3}<br />
“พวกเรำที่อยู่กันณที่นี้ขอประท้วงต่อหน้ำพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นพระผู้ทรงสร ้ำงพระผู้ทรงถนอมรักษำพระผู้<br />
ทรงไถ่และพระผู้ช่วยพระองค เดียวของเรำและในวันหนึ่งข้ำงหน้ำพระองค ์<br />
์จะทรงเป็ นพระผู้พิพำกษำของเร<br />
ำและต่อหน้ำคนทั้งปวงและสิ่งมีชีวิตทั้งหลำยว่ำพวกเรำเพื่อนของพวกเรำประชำชนของเรำไม่ยินยอมแล<br />
ะไม่ยึดถือในลักษณะใดๆที่เกี่ยวกับข้อเสนอของพระรำชกฤษฎีกำนี้ซึ่งตรงกันข้ำมกับพระเจ้ำซึ่งไม่สอดค<br />
ล้องกับพระวจนะของพระองค ์กับจิตส ำนึกที่ถูกต้องของเรำและกับควำมรอดของจิตวิญญำณ”<br />
202.4} {GCth17 166.4}<br />
“อะไรกันน่ะจะให้พวกเรำรับรองพระบรมรำชโองกำรนี้เชียวหรือพวกเรำขอยืนยันว่ำเมื่อพระเป็ นเจ้ำผู้<br />
ยิ่งใหญ่ทรงเรียกคนหนึ่งให้มำมีควำมรอบรู ้ในเรื่องของพระเจ้ำแต่กระนั้นคนนี้รับควำมรู เรื่องของพระเจ้ำไ<br />
้<br />
ม่ได้”<br />
“ไม่มีหลักค ำสอนใดที่แน่นอนนอกไปเสียจำกที่สอดคล้องกับพระวจนะของพระเจ้ำ......พระเจ้ำไม่อนุญ<br />
ำตให้มีหลักค ำสอนอื่นใด.......เรำต้องอธิบำยพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ด้วยข้อพระคัมภีร ์ข้ออื่นๆที่ชัดเจนกว่ำ....<br />
.ในบรรดำสิ่งจ ำเป็ นทั้งหมดส ำหรับคริสเตียนหนังสือศักดิ์สิทธิ์ เล่มนี้ง่ำยต่อควำมเข้ำใจและถูกก ำหนดไว้ใ<br />
ห้ขับไล่ควำมมืดพวกเรำตกลงใจกันแล้วด้วยพระคุณของพระเจ้ำที่จะถนอมรักษำกำรเทศนำให้คงควำมบ<br />
ริสุทธิ์และเน้นเทศนำเฉพำะแต่พระวจนะของพระองค ์เท่ำนั้นตำมที่บันทึกไว้ในพระธรรมของพระคัมภีร ์ทั้ง<br />
ภำคพันธสัญญำเดิมและภำคพันธสัญญำใหม่โดยไม่เพิ่มเติมสิ่งใดที่จะขัดแย้งเข้ำไปเลยพระวจนะนี้เป็ นสั<br />
จธรรมเดียวเท่ำนั้นเป็ นกฎเที่ยงแท้ของหลักค ำสอนทั้งปวงและของชีวิตทั้งมวลและจะไม่ทรยศหรือหลอก<br />
ลวงเรำผู้ใดที่สร ้ำงขึ้นบนรำกฐำนนี้จะยืนหยัดอดทนต่อต้ำนอ ำนำจทั้งปวงของขุมนรกในขณะที่ควำมไร ้ส<br />
{GC<br />
155
ำระของมนุษย ์ที่ปักหลักต่อต้ำนเรื่องนี้จะล้มลงต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระเจ้ำ” {GC 203.1} {GCth17<br />
167.1}<br />
“ด้วยเหตุนี้พวกเรำปฏิเสธแอกที่บังคับให้พวกเรำแบกรับ”<br />
“ในเวลำเดียวกันพวกเรำคำดหวังว่ำพระรำชำผู้ทรงอ ำนำจสูงสุดจะทรงปฏิบัติต่อเรำทั้งหลำยดั ่งเจ้ำช<br />
ำยคริสเตียนคนหนึ่งที่รักพระเจ้ำเหนือสิ่งอื่นใดและพวกเรำเองประกำศว่ำเรำพร ้อมที่จะถวำยทั้งควำมรักแ<br />
ละกำรเชื่อฟังซึ่งเป็ นหน้ำที่โดยชอบธรรมและถูกต้องตำมกฎหมำยของเรำแด่พระองค ์รวมทั ้งตัวท่ำนด้วยเ<br />
จ้ำนำยอันสง่ำงำมของเรำ” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 6 {GC 203.2} {GCth17 167.2}<br />
เป็ นเรื่องที่สร ้ำงควำมประทับใจอย่ำงสุดซึ้งให้กับที่ประชุมรัฐสภำคนส่วนใหญ่ประหลำดใจและตื่นตระห<br />
นกกับควำมกล้ำของผู้คัดค้ำนส ำหรับพวกเขำแล้วอนำคตมีแต่ควำมปั ่นป่ วนและควำมไม่แน่นอนควำมไม่<br />
พอใจกำรต่อสู้และกำรนองเลือดเป็ นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้แต่นักปฏิรูปศำสนำทั้งหลำยกลับมั ่นใจในควำมยุติธรร<br />
มของอุดมกำรณ์ของพวกเขำพวกเขำพึ่งพระหัตถ ์ของพระเจ้ำผู้ทรงสัพพัญญูจนเปี่ยมล้นด้วยควำมกล้ำ<br />
หำญและควำมแน่วแน่ {GC 203.3} {GCth17 167.3}<br />
“หลักกำรต่ำงๆที่ระบุในค ำประท้วงอันน่ำยกย่องนี้......เป็ นแก่นแท้ของค ำสอนของนิกำยโปรเตสแตนต ์<br />
บัดนี้กำรคัดค้ำนนี้ต่อต้ำนกำรข่มเหงมนุษย ์ในเรื่องของควำมเชื่อสองประกำรประกำรแรกคือกำรแทรกแ<br />
ซงขององค ์กรฝ่ ำยปกครองพลเรือนและประกำรที่สองคืออ ำนำจเผด็จกำรของคริสตจักรแทนกำรข่มเหงเ<br />
หล่ำนี้นิกำยโปรเตสแตนต ์ก ำหนดให้อ ำนำจของจิตส ำนึกอยู่เหนือองค ์กรฝ่ ำยพลเรือนและให้สิทฺธิอ ำนำจ<br />
แห่งพระวจนะของพระเจ้ำอยู่เหนือคริสตจักรที่มีตัวตนแรกสุดนิกำยนี้ปฏิเสธอ ำนำจฝ่ ำยพลเรือนในเรื่องที่<br />
เกี่ยวข้องกับพระเจ้ำและพูดในลักษณะเดียวกันกับผู้เผยพระวจนะและอัครทูตว่ำ<br />
‘เรำจ ำเป็ นต้องเชื่อฟังพระเจ้ำมำกกว่ำเชื่อฟังมนุษย ’ ์<br />
นิกำยนี้เทิดทูนมงกุฎของพระเยซูคริสต ์ในขณะอยู่เบื้องหน้ำมงกุฏของจักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่ 5<br />
แต่ที่ก้ำวไปไกลกว่ำนั้นคือนิกำยนี้ได้วำงหลักกำรที่ว่ำค ำสอนทั้งหมดของมนุษย ์ควรต้องอยู่ภำยใต้พระด ำ<br />
รัสของพระเจ้ำ” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 6<br />
นอกเหนือจำกนี้ผู้คัดค้ำนยังยืนยันสิทธิของตนที่จะพูดอย่ำงเสรีในเรื่องสัจธรรมที่ตนเชื่อพวกเขำจะไม่เพี<br />
ยงเชื่อและปฏิบัติตำมเท่ำนั้นแต่จะสอนสิ่งที่พระวจนะของพระเจ้ำได้น ำเสนอและพวกเขำปฏิเสธสิทธิของ<br />
บำทหลวงและองค ์กรฝ่ ำยพลเรือนในกำรเข้ำมำแทรกแซงกำรประท้วงที่เมืองสปำยส เป็ ์ นพยำนอันน่ำเคร่ง<br />
ขรึมที่คัดค้ำนกำรไม่ให้เสรีภำพทำงศำสนำและยืนยันถึงสิทธิอันชอบของคนทั้งปวงที่จะนมัสกำรพระเจ้ำ<br />
ตำมที่จิตส ำนึกของตนก ำหนด {GC 203.4} {GCth17 167.4}<br />
ถ้อยแถลงนี้ท ำขึ้นมำแล้วเขียนไว้ในควำมทรงจ ำของคนนับพันนับหมื่นและจดบันทึกไว้ในสมุดของสว<br />
รรค ์ที่ซึ่งควำมพยำยำมใดๆของมนุษย ์ไม่อำจลบทิ้งได้อีแวนเจลิคัลชำวเยอรมันต่ำงยอมรับค ำประท้วงนี้ว่ำ<br />
เป็ นกำรแสดงออกถึงควำมเชื่อทุกหนทุกแห่งผู้คนทั ้งหลำยยึดถือค ำประกำศนี้เป็ นสัญญำของยุคใหม่และ<br />
ยุคที่ดีกว่ำเจ้ำผู้ครองแคว้นพระองค ์หนึ่งตรัสกับชำวโปรเตสแตนต ์ที่เมืองสปำยส ์ว่ำ“ขอพระเจ้ำยิ่งใหญ่ผู้ป<br />
ระทำนพระคุณแก่ท่ำนทั้งหลำยให้ท่ำนประกำศอย่ำงมีพลังอย่ำงเสรีและอย่ำงปรำศจำกควำมกลัวทรงปก<br />
156
ป้ องท่ำนให้อยู่ในควำมมั ่นคงของคริสเตียนจนถึงชั ่วนิรันดร” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 6 {GC<br />
204.1} {GCth17 168.1}<br />
หำกหลังจำกที่ขบวนกำรปฏิรูปศำสนำท ำงำนส ำเร็จไประดับหนึ่งแล้วพวกเขำตกลงใจที่จะชะลอชั ่วคร<br />
ำวเพื่อรับควำมชื่นชมของชำวโลกพวกเขำก็จะท ำตัวเป็ นคนไม่ซื่อสัตย ์ต่อพระเจ้ำและต่อตัวพวกเขำเองแ<br />
ละจะเป็ นกำรน ำควำมพินำศมำสู่ตนเองอย่ำงแน่นอนประสบกำรณ์ของนักปฏิรูปที่สง่ำงำมเหล่ำนี้เป็ นบทเ<br />
รียนส ำหรับคนทั้งหลำยในยุคต่อๆมำเล่ห ์เหลี่ยมของซำตำนที่ใช ้ในกำรต่อต้ำนพระเจ้ำและพระวจนะของ<br />
พระองคฺ์นั้นยังไม่เปลี่ยนแปลงมันยังคงต่อต้ำนกำรใช ้พระคัมภีร เป็ ์ นหนังสือน ำทำงชีวิตเหมือนเช่นที่มันเค<br />
ยต่อต้ำนในศตวรรษที่สิบหกในสมัยนี้ของเรำมีกำรเดินห่ำงออกไปจำกหลักค ำสอนและข้อเชื่ออย่ำงมำกแ<br />
ละเป็ นเรื่องจ ำเป็ นที่จะต้องกลับไปยังหลักกำรยิ่งใหญ่ของขบวนกำรคัดค้ำน…นั ่นคือพระคัมภีร ์และพระคัม<br />
ภีรเท่ำนั้นเป็ ์ นหลักเกณฑ ์แห่งควำมเชื่อและหน้ำที่ซำตำนยังคงท ำงำนผ่ำนทุกวิถีทำงที่มันควบคุมได้เพื่อ<br />
ท ำลำยเสรีภำพทำงศำสนำอ ำนำจที่ต่อต้ำนคริสเตียนซึ่งผู้คัดค้ำนในเมืองสปำยส ์ปฏิเสธนั้นปัจจุบันนี้หลัง<br />
จำกได้เสริมพลังขึ้นใหม่มันก ำลังทวงหำอ ำนำจที่สูญเสียไปกลับคืนมำกำรยึดมั ่นในพระวจนะของพระเจ้ำอ<br />
ย่ำงไม่หวั ่นไหวเช่นเดียวกับที่แสดงออกในวิกฤตกำรณ์ของกำรปฏิรูปศำสนำครั้งนั้นเป็ นควำมหวังเดียวข<br />
องกำรปฏิรูปในวันนี้ {GC 204.2} {GCth17 168.2}<br />
มีสัญญำณบอกเหตุปรำกฏออกมำให้เห็นถึงอันตรำยที่มีต่อชำวโปรเตสแตนต ์แต่มีสัญญำณบอกเหตุ<br />
เช่นกันว่ำพระหัตถ ์ของพระเจ้ำทรงยื่นออกมำปกป้ องผู้ที่ซื่อสัตย ์ต่อพระองค ์ช่วงเวลำนั้นเองที่“เมลังค ์ธอ<br />
นน ำทำงพำซีโมนไกรเนอูสสหำยของเขำให้รีบเร่งเดินผ่ำนถนนของเมืองสปำยส ์อย่ำงรวดเร็วมุ่งหน้ำไปยั<br />
งแม่น ้ำไรน์เร่งเร ้ำให้เขำข้ำมแม่น ้ำไปให้ได้ซีโมนแปลกใจกับกำรผลักดันอย่ำงเร่งรีบเช่นนี้เมลังค ์ธอนเล่ำ<br />
ให้ฟังในภำยหลังว่ำ‘มีชำยชรำคนหนึ่งท่ำทำงเคร่งขรึมจริงจังและเป็ นคนที่ข้ำพเจ้ำไม่รู ้จักมำปรำกฏต่อห<br />
น้ำข้ำพเจ้ำและพูดว่ำในอีกหนึ่งนำทีกษัตริย ์เฟอร ์ดินันด ์จะส่งเจ้ำหน้ำที่ฝ่ ำยตุลำกำรมำจับตัวไกรเนอูส’”<br />
{GC 205.1} {GCth17 169.1}<br />
ในช่วงเวลำกลำงวันนั้นเฟเบอร ์ดุษฎีบัณฑิตท่ำนหนึ่งของพระสันตะปำปำได้เทศนำกล่ำวเรื่องน่ำอับอ<br />
ำยอื้อฉำวใส่ไกรเนอูสและปิดท้ำยด้วยกำรโต้เถียงกันถึงเรื่องที่เขำปกป้ อง“ควำมผิดบำงอย่ำงที่น่ำรังเกียจ<br />
”“เฟเบอร ์ปิดบังควำมโกรธของตนไว้แต่ได้เข้ำเฝ้ ำพระรำชำและทันทีหลังจำกนั้นได้รับค ำสั ่งให้น ำตัวศำสต<br />
รำจำรย ์ผู้โผงผำงแห่งเมืองไฮเดลสเบิร ์กมำเมลังค ์ธอนไม่สงสัยเลยว่ำพระเจ้ำทรงช่วยมิตรคนนี้ของเขำด้ว<br />
ยกำรทรงบัญชำให้ทูตสวรรค ์องค ์หนึ่งมำเตือนเขำล่วงหน้ำในเรื่องนี้ {GC 205.2} {GCth17 169.2}<br />
“เขำยืนอยู่บนริมฝั ่งแม่น ้ำไรน์อย่ำงแน่นิ่งคอยจนกระทั ่งกระแสน ้ำของแม่น ้ำได้ช่วยไกรเนอูสให้พ้นจำก<br />
ผู้ที่ข่มเหงเขำเมลังค ์ธอนร ้องขึ้นขณะที่มองเห็นเพื่อนอยู่บนฝั ่งตรงข้ำมว่ำ‘ในที่สุดเขำก็หลุดพ้นจำกเขี้ย<br />
วเล็บของผู้กระหำยเลือดของคนบริสุทธิ์ ’เมื่อเขำเดินทำงกลับถึงบ้ำนเมลังค ์ธอนได้รับข่ำวว่ำเจ้ำหน้ำที่ได้<br />
มำตำมหำไกรเนอูสและบุกค้นหำเขำทั ่วบ้ำน” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 6 {GC 205.3} {GCth17 169.3}<br />
กำรปฏิรูปศำสนำจะต้องถูกยกชูขึ้นให้โดดเด่นยิ่งกว่ำคนยิ่งใหญ่เด่นดังทั้งหลำยของโลกเจ้ำผู้ครองแค<br />
ว้นอีแวนเจลิคัลถูกปฏิเสธกำรรับฟังจำกกษัตริย ์เฟอร ์ดินันด ์แต่พวกเขำกลับได้รับโอกำสให้เสนออุดมกำร<br />
157
ณ์ต่อหน้ำจักรพรรดิและองค ์ประชุมของเจ้ำหน้ำที่ชั้นสูงทั้งหลำยของคริสตจักรและของรัฐเพื่อเป็ นกำรสง<br />
บควำมขัดแย้งที่รบกวนอำณำจักรจักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่5จึงทรงบัญชำให้เปิดประชุมรัฐสภำขึ้นที่เมืองออก<br />
ซ ์บูร ์กในปีถัดจำกกำรประท้วงที่เมืองสปำยส ์จักรพรรดิทรงประกำศว่ำจะท ำหน้ำที่เป็ นองค ์ประธำนเองจึงส่<br />
งหมำยเรียกผู้น ำโปรเตสแตนต ์ทั้งหลำยให้มำยังสถำนที่แห่งนี้ {GC 205.4} {GCth17 169.4}<br />
ภัยอันตรำยใหญ่หลวงคุกคำมงำนกำรปฏิรูปศำสนำอยู่แต่ผู้สนับสนุนยังคงมอบควำมวำงใจของอุดมก<br />
ำรณ์ของตนไว้กับพระเจ้ำและปฏิญำณตนที่จะยึดมั ่นอยู่ในพระกิตติคุณที่ปรึกษำของอิเล็กเตอร ์แห่งแคว้<br />
นแซกโซนีขอร ้องไม่ให้พระองค ์ไปปรำกฏตัวที่ประชุมรัฐสภำพวกเขำบอกว่ำจักรพรรดิต้องกำรให้เจ้ำผู้คร<br />
องแคว้นทั้งหลำยมำชุมนุมกันเพื่อล่อพวกเขำมำติดกับดัก“กำรเดินทำงไปที่นั ่นและปิดตัวเองอยู่ภำยใน<br />
ก ำแพงเมืองพร ้อมกับศัตรูที่มีขุมก ำลังมำกมำยไม่เป็ นกำรเสี่ยงไปหน่อยหรือ”แต่คนอื่นๆประกำศอย่ำงสง่ำ<br />
ผ่ำเผยว่ำ“ขอให้เจ้ำผู้ครองแคว้นทั ้งหลำยวำงตัวอย่ำงกล้ำหำญและงำนของพระเจ้ำจะรอด”ลูเธอร ์กล่ำวว่<br />
ำ“พระเจ้ำทรงสัตย ์ซื่อพระองค ์จะไม่ทรงทอดทิ้งพวกเรำ” Ibid. เล่มที่ 14 บทที่ 2<br />
อิเล็กเตอรเสด็จพร ์ ้อมด้วยผู้ติดตำมมุ่งหน้ำไปยังเมืองออกซ ์บูร ์กทุกคนคุ้นเคยกับภัยอันตรำยที่ก ำลังคุก<br />
คำมพระองค ์และหลำยคนเดินมุ่งหน้ำไปด้วยสีหน้ำที่ขุ ่นมัวและหัวใจที่เป็ นทุกข ์แต่ลูเธอร เดินทำงพร ์ ้อมกั<br />
บพวกเขำจนถึงเมืองโคบูร ์กและได้หนุนควำมเชื่อที่ตกต ่ำของพวกเขำด้วยกำรร ้องเพลงสรรเสริญที่แต่งขึ้<br />
นมำในขณะที่เดินทำง<br />
“พระเจ้ำทรงเป็ นป้ อมปรำกำรที่แข็งแรง”<br />
เสียงเพลงหนุนใจขจัดทิ้งควำมกังวลใจผ่อนคลำยควำมทุกข ์แก่หัวใจหลำยดวง {GC 206.1} {GCth17<br />
170.1}<br />
เจ้ำผู้ครองแคว้นที่ปฏิรูปแล้วทั้งหลำยตัดสินใจอย่ำงแน่วแน่ที่จะจัดท ำถ้อยแถลงทำงทัศนคติออกมำอย่<br />
ำงเป็ นระบบพร ้อมหลักฐำนจำกพระคัมภีร เพื่อเสนอต่อที่ประชุมรัฐสภำและมอบภำระกำรเตรียมงำนให้กับ<br />
์<br />
ลูเธอรเมลังค ์ ์ธอนและเพื่อนๆถ้อยแถลงฉบับนี้เป็ นที่ยอมรับร่วมกันของชำวโปรเตสแตนต ์ถือว่ำเป็ นกำรแ<br />
สดงออกถึงควำมเชื่อของพวกเขำและได้รวมตัวกันเพื่อลงชื่อในเอกสำรส ำคัญนี้มันเป็ นช่วงเวลำที่ส ำคัญ<br />
และทดสอบควำมเชื่อของพวกเขำนักปฏิรูปศำสนำร ้อนใจไม่ต้องกำรให้อุดมกำรณ์ของพวกเขำไปพัวพัน<br />
กับปัญหำทำงกำรเมืองพวกเขำรู ้สึกว่ำกำรปฏิรูปศำสนำไม่ควรใช ้อิทธิพลใดนอกจำกที่ออกมำจำกพระว<br />
จนะของพระเจ้ำในขณะที่เจ้ำผู้ครองแคว้นต่ำงๆที่เป็ นคริสเตียนก ำลังเดินหน้ำเข้ำลงนำมในแถลงกำรณ์ฉ<br />
บับนี้อยู่นั้นเมลังค ์ธอนร ้องขัดขึ้นมำว่ำ<br />
“นี่เป็ นเรื่องของนักศำสนศำสตร ์และของอำจำรย ์ที่จะน ำเสนอเรื่องเหล่ำนี้ให้เรำสงวนผู้มีอ ำนำจปกครอง<br />
ทั้งหลำยของบ้ำนเมืองเพื่องำนอื่นดีกว่ำ” ดยุคยอห ์นแห่งแคว้นแซกโซนีตรัสตอบว่ำ<br />
“ขอให้พระเจ้ำทรงห้ำมท่ำนเถิดที่ท่ำนจะมำขวำงเรำไม่ให้มีส่วนร่วมเรำตัดสินใจแล้วที่จะท ำในสิ่งที่ถูกต้อง<br />
โดยไม่ห่วงตัวเรำเองในเรื่องของมงกุฎเรำมีควำมปรำรถนำที่จะยอมรับพระเจ้ำส ำหรับเรำแล้วหมวกต ำแห<br />
น่งและเสื้อประจ ำต ำแหน่งของเรำมีค่ำไม่เท่ำกับกำงเขนของพระเยซูคริสต ์”<br />
เมื่อพูดจบแล้วพระองค ์ก็ลงนำมในเอกสำรเจ้ำผู้ครองแคว้นอีกพระองค ์หนึ่งพูดขณะที่จับปำกกำขึ้นมำว่ำ<br />
“หำกเกียรติของพระเยซูคริสต ์จอมเจ้ำนำยของเรำต้องกำรให้เรำท ำเช่นนี้เรำก็พร ้อมแล้ว.....ที่จะทิ้งสมบัติ<br />
และชีวิตไว้เบื้องหลัง”พระองค ์ตรัสต่อว่ำ“เรำยอมประกำศสละพลเมืองและรัฐกำรปกครองของเรำยอมสละ<br />
ดินแดนที่มีธงของบรรพบุรุษของเรำอยู่ในมือมำกกว่ำที่จะยอมรับหลักค ำสอนอื่นๆที่นอกเหนือจำกค ำสอ<br />
158
นที่บรรจุในเอกสำรแถลงกำรณ์ฉบับนี้” Ibid. เล่มที่ 14 บทที่ 2<br />
คนของพระเจ้ำมีควำมเชื่อและควำมกล้ำหำญเช่นนี้แหละ {GC 206.2} {GCth17 170.2}<br />
เวลำที่ก ำหนดไว้เพื่อเข้ำเฝ้ ำจักรพรรดิมำถึงแล้วจักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่5ทรงขึ้นประทับบนบัลลังก ์มีอีเล็กเ<br />
ตอร ์และเจ้ำผู้ครองแคว้นมำกมำยล้อมโดยรอบและทรงให้เรียกนักปฏิรูปศำสนำชำวโปรเตสแตนต ์ทั้งหลำ<br />
ยเข้ำเฝ้ ำมีกำรอ่ำนถ้อยแถลงควำมเชื่อในที่ชุมนุมอันงำมสง่ำนั้นควำมจริงของพระกิตติคุณเปล่งออกมำอ<br />
ย่ำงชัดเจนและเปิดโปงควำมผิดของคริสตจักรเปปำซีออกมำอย่ำงชัดเจนจะกล่ำวได้ว่ำ“เป็ นวันยิ่งใหญ่ที่สุ<br />
ดของงำนปฏิรูปศำสนำและเป็ นวันที่มีเกียรติที่สุดวันหนึ่งของประวัติศำสตร ์ของคริสเตียนและของมนุษย<br />
ชำติ” Ibid. เล่มที่ 14 บทที่ 7 {GC 207.1} {GCth17 171.1}<br />
เวลำผ่ำนไปเพียงไม่กี่ปีนับตั้งแต่บำทหลวงแห่งเมืองวิตเทนเบิร ์กยืนขึ้นอย่ำงโดดเดี่ยวที่เมืองวอร ์มส ์ต่อ<br />
หน้ำที่ประชุมสภำแห่งชำติบัดนี้เจ้ำผู้ครองแคว้นผู้ทรงเกียรติที่สุดและมีอ ำนำจมำกที่สุดของอำณำจักรห<br />
ลำยพระองค ์ได้เข้ำมำแทนที่ของเขำลูเธอร ์ได้รับค ำสั ่งห้ำมปรำกฏตัวที่เมืองออกซ ์บูร ์กแต่เขำอยู่ที่นั ่นโดย<br />
ทำงค ำพูดและค ำอธิษฐำนเขำเขียนบันทึกไว้ว่ำ“ข้ำพเจ้ำดีใจอย่ำงล้นพ้นที่มีชีวิตอยู่จนถึงชั ่วโมงนี้เมื่อพร<br />
ะนำมของพระคริสต ์ได้รับกำรเชิดชู ในสถำนที่สำธำรณะและในที่ชุมนุมอันทรงเกียรติโดยคณะผู้เชื่ออันส<br />
ง่ำงำมนี้” Ibid. เล่มที่ 14<br />
บทที่7ข้อพระคัมภีร ์ที่ว่ำ“ข้ำพระองค ์จะกล่ำวถึงพระโอวำทของพระองคเฉพำะพระพักตร ์<br />
์บรรดำพระรำชำ<br />
” สดุดี 119:46 จึงส ำเร็จด้วยประกำรฉะนี้” {GC 207.2} {GCth17 171.2}<br />
ในสมัยของเปำโลพระกิตติคุณที่เป็ นเหตุให้ท่ำนถูกคุมขังนั้นก็ถูกน ำขึ้นสู่สำยตำของเจ้ำชำยและขุนน<br />
ำงทั้งหลำยของเมืองจักรพรรดิในลักษณะนี้เช่นเดียวกันดังนั้นในโอกำสนี้สิ่งที่จักรพรรดิทรงประกำศห้ำมเ<br />
ทศนำบนธรรมำสน์กลับถูกน ำมำประกำศในพระรำชวังถ้อยค ำที่หลำยคนถือว่ำแม้แต่คนรับใช ้ก็ไม่สมควร<br />
ฟังนั้นได้ดังขึ้นเพื่อให้ขุนนำงและเจ้ำนำยของอำณำจักรได้ยินด้วยควำมประหลำดใจพระรำชำและบุคคลยิ่<br />
งใหญ่กลำยเป็ นเป็ นผู้ฟังเสียเองเจ้ำฟ้ ำชำยมกุฎรำชกุมำรหลำยพระองค ์กลำยเป็ นนักเทศน์และเรื่องที่เทศ<br />
น์คือสัจธรรมของพระเจ้ำมีนักเขียนคนหนึ่งบันทึกไว้ว่ำ<br />
“ตั้งแต่สมัยของอัครทูตยังไม่เคยมีงำนที่ยิ่งใหญ่กว่ำหรือกำรเป็ นพยำนควำมเชื่อที่ดีเลิศกว่ำครั้งนี้”<br />
D’Aubigné เล่มที่ 14 บทที่ 7 {GC 208.1} {GCth17 172.1}<br />
บิชอปองค ์หนึ่งของพระสันตะปำปำเปิดเผยว่ำ“ทุกสิ่งที่ชำวลูเธอรเรนกล่ำวมำนั<br />
์ ้นเป็ นควำมจริงเรำปฏิเ<br />
สธไม่ได้” บิชอปอีกองค ์ถำมดร. เอคว่ำ<br />
“ท่ำนจะใชเหตุผลที่ดีกว่ำมำลบล้ำงค ้<br />
ำพยำนควำมเชื่อของอิเล็กเตอร ์และคณะของเขำท ำไว้หรือไม่”ค ำต<br />
อบคือ“หำกจะใช ้งำนเขียนของอัครทูตและของผู้เผยพระวจนะมำลบล้ำงแล้วไม่ได้เลยแต่เมื่อใช ้ของพวกบ<br />
ำทหลวงและของสภำก็จะท ำได้”ผู้ถำมได้ตอบว่ำ“เรำเข้ำใจแล้วตำมที่ท่ำนบอกมำนั ่นคือว่ำชำวลูเธอรเรน<br />
์<br />
อยู่ในพระคัมภีร ์และพวกเรำอยู่นอกพระคัมภีร ์” Ibid. เล่มที่ 14 บทที่ 8 {GC 208.2} {GCth17 172.2}<br />
เจ้ำผู้ครองแคว้นของประเทศเยอรมนีบำงพระองค ์ทรงหันกลับมำอยู่ฝ่ ำยกำรปฏิรูปควำมเชื่อจักรพรร<br />
ดิเองทรงเปิดเผยว่ำเอกสำรของชำวโปรเตสแตนต ์ไม่เป็ นอย่ำงอื่นนอกจำกควำมจริงถ้อยแถลงสำรภำพค<br />
159
วำมเชื่อนี้ถูกแปลเป็ นหลำยภำษำและกระจำยไปทั ่วยุโรปและเป็ นที่ยอมรับของคนจ ำนวนนับล้ำนในยุคต่อ<br />
ๆมำว่ำเป็ นกำรแสดงออกถึงควำมเชื่อของพวกเขำ{GC208.3} {GCth17 172.3}<br />
ผู้รับใช ้ที่ซื่อสัตย ์ของพระเจ้ำไม่ได้ท ำงำนอย่ำงโดดเดี่ยวในขณะที่เทพผู้ครองศักดิเทพและวิญญำณชั ่ว<br />
ในสถำนฟ้ ำอำกำศรวมกันต่อต้ำนพวกเขำพระเจ้ำไม่ทรงทอดทิ้งประชำกรของพระองค ์หำกตำของพวกเ<br />
ขำจะเปิดออกพวกเขำจะเห็นหลักฐำนกำรทรงร่วมสถิตของพระเจ้ำและกำรทรงช่วยอย่ำงเด่นชัดเช่นเดีย<br />
วกับที่ประทำนให้ผู้เผยพระวจนะในโบรำณกำลเมื่อคนรับใช ้ของเอลีชำชี้ให้เขำดูกองทัพของศัตรูที่ล้อมพ<br />
วกเขำและตัดโอกำสหนีทุกเส้นทำงผู้เผยพระวจนะอธิษฐำนว่ำ<br />
“ข้ำแต่พระยำห ์เวห ์ขอทรงเปิดตำของเขำเพื่อเขำจะได้เห็น” 2 พงศ ์กษัตริย ์ 6:17<br />
และดูเถิดมีรถและม้ำเพลิงอยู่เต็มทั ่วภูเขำกองทัพของชำวสวรรค ์ตั ้งป้ อมอยู่เพื่อปกป้ องคนของพระเจ้ำใน<br />
ลักษณะเดียวกันทูตสวรรค ์ยืนปกป้ องล้อมรอบผู้รับใช ้ทั ้งหลำยในขบวนกำรของกำรปฏิรูปศำสนำ {GC<br />
208.4} {GCth17 172.4}<br />
มีหลักกำรหนึ่งที่ลูเธอร ์ถือรักษำอย่ำงเหนียวแน่นที่สุดคือกำรไม่เข้ำไปพึ่งอ ำนำจฝ่ ำยโลกให้มำสนับสนุ<br />
นงำนกำรปฏิรูปและไม่ขออำวุธเพื่อกำรปกป้ องเขำชื่นชมปรีดำที่เจ้ำผู้ครองแคว้นของอำณำจักรหลำยพ<br />
ระองค ์ได้ทรงสำรภำพตอบยอมรับพระกิตติคุณแต่เมื่อพวกเขำเสนอที่จะเข้ำร่วมเป็ นพันธมิตรในกำรปกป้<br />
องลูเธอร ์จะประกำศว่ำ“พระเจ้ำผู้เดียวเท่ำนั ้นที่ควรเป็ นผู้ปกป้ องหลักค ำสอนของพระกิตติคุณ.....หำกมนุ<br />
ษย ์ยุ่งกับเรื่องนี้ยิ่งน้อยเท่ำไรกำรเข้ำแทรกแซงเรื่องนี้ของพระเจ้ำก็จะโดดเด่นมำกขึ้นเท่ำนั้นในทัศนะของ<br />
เขำแล้วค ำเตือนภัยของฝ่ ำยกำรเมืองเกิดจำกควำมกลัวที่ไร ้คุณค่ำและควำมไม่วำงใจที่เต็มไปด้วยบำป”<br />
D’Aubigné, London ed. เล่มที่ 10 บทที่ 14 {GC 209.1} {GCth17 173.1}<br />
เมื่อศัตรูทรงพลังทั้งหลำยรวมตัวกันเพื่อล้มล้ำงควำมเชื่อของกำรปฏิรูปและดูประหนึ่งว่ำดำบหลำยพัน<br />
เล่มก ำลังจะชักออกจำกฝักมำห ้ำหั ่นกันนั้นลูเธอรเขียนไว้ว่ำ<br />
์<br />
“ซำตำนก ำลังพ่นควำมโกรธของมันออกมำพระสันตะปำปำผู้ไร ้คุณธรรมทรงก ำลังวำงอุบำยและพวกเรำ<br />
ก ำลังถูกคุกคำมด้วยสงครำมจงชักชวนประชำชนมำต่อสู้อย่ำงกล้ำหำญอยู่เบื้องพระบัลลังก ์ของพระเจ้ำ<br />
ด้วยควำมเชื่อและค ำอธิษฐำนเพื่อว่ำพระวิญญำณของพระเจ้ำจะทรงมีชัยต่อศัตรูของเรำและทรงระงับพว<br />
กเขำด้วยวิธีสันติสิ่งที่เรำต้องกำรมำกที่สุดงำนที่เรำต้องท ำมำกที่สุดคือกำรอธิษฐำนจงบอกกับประชำชน<br />
ว่ำบัดนี้พวกเขำก ำลังเป็ นเป้ ำของคมดำบและควำมโกรธแค้นของซำตำนและจงบอกให้พวกเขำอธิษฐำน”<br />
D’Aubigné, London ed. เล่มที่ 10 บทที่ 14 {GC 209.2} {GCth17 173.2}<br />
อีกครั้งหนึ่งในเวลำต่อมำเมื่อพูดถึงเรื่องกำรรวมตัวเป็ นพันธมิตรที่ผู้ครองแคว้นผู้ฝักใฝ่ กำรปฏิรูปศำส<br />
นำวำงแผนที่จะตั้งขึ้นลูเธอร เปิดเผยว่ำอำวุธเดียวที่จะใช ์<br />
้ในกำรต่อสู้นี้คือ“ดำบของพระวิญญำณ”เขำเขีย<br />
นจดหมำยถึงอิเล็กเตอร ์แห่งแคว้นแซกโซนีว่ำ“ด้วยจิตส ำนึกของเรำเรำไม่อำจเห็นชอบกับกำรตั้งกลุ่มพั<br />
นธมิตรที่เสนอขึ้นมำเรำยอมตำยสิบครั ้งแทนที่จะเห็นพระกิตติคุณเป็ นเหตุท ำให้ต้องหลั ่งเลือดเพียงหยดเ<br />
ดียวหน้ำที่ส่วนของพวกเรำต้องเป็ นเหมือนลูกแกะที่ก ำลังถูกน ำไปฆ่ำเรำต้องแบกกำงเขนของพระคริสต ์<br />
ขอให้ท่ำนผู้สูงศักดิ์อย่ำตกใจกลัวค ำอธิษฐำนของเรำท ำงำนได้ผลมำกกว่ำค ำคุยโอ้อวดของศัตรูของเรำเ<br />
พียงแต่อย่ำให้พระหัตถ ์ของพระองค เปื้อนเลือดของพี่น้องของพระองค ์<br />
์หำกจักรพรรดิทรงก ำหนดมอบเรำ<br />
160
ให้กับศำลตัดสินควำมเรำก็พร ้อมที่จะไปปรำกฏตัวพระองค ์ไม่อำจทรงปกป้ องควำมเชื่อของเรำได้แต่ละค<br />
นควรเชื่อด้วยควำมเสี่ยงภัยของเขำเอง” Ibid. เล่มที่ 14 บทที่ 1 {GC 209.3} {GCth17 173.3}<br />
จำกสถำนที่ลี้ลับของกำรอธิษฐำนพลังที่เขย่ำโลกของขบวนกำรปฏิรูปศำสนำอันยิ่งใหญ่ก็ปรำกฏขึ้น<br />
ณที่นั ่นผู้รับใช ้ของพระเจ้ำวำงเท้ำของพวกเขำลงบนศิลำแห่งค ำมั ่นสัญญำด้วยควำมสงบศักดิ์สิทธิ์ในระ<br />
หว่ำงกำรต่อสู้ที่ออกซ ์บูร ์กลูเธอร ์“ไม่ยอมให้สักวันหนึ่งผ่ำนไปโดยไม่อุทิศเวลำอย่ำงน้อยสำมชั ่วโมงให้กับ<br />
กำรอธิษฐำนและนั ่นก็เป็ นเวลำที่เหมำะสมที่สุดเพื่อกำรศึกษำ”ในห้องส่วนตัวของเขำจะได้ยินเสียงของเข<br />
ำที่พรั ่งพรูทูลขอต่อพระเจ้ำด้วยถ้อยค ำ“ที่เปี่ยมด้วยกำรเทิดทูนควำมย ำเกรงและควำมหวังเหมือนคนหนึ่<br />
งที่พูดกับมิตรสหำย”“ข้ำพเจ้ำทรำบดีว่ำพระองค ์ทรงเป็ นพระบิดำและพระเจ้ำของเรำ”เขำพูด“และพระอง<br />
ค ์จะทรงขับไล่ผู้ที่กดขี่ข่มเหงเหล่ำบุตรของพระองค ์ไปเพรำะพระองค เองทรงได้รับภัยอันตรำยร่วมกับพวก<br />
์<br />
เรำเรื่องทั้งหมดนี้เป็ นของพระองค ์และเพรำะกำรทรงควบคุมของพระองค เท่ำนั้นที่เรำทั้งหลำยยื่นมือเข้ำม<br />
์<br />
ำเกี่ยวข้องขอพระองค ์ทรงปกป้ องพวกเรำด้วยเถิดโอพระบิดำเจ้ำข้ำ” Ibid. เล่มที่ 14 บทที่ 6 {GC<br />
210.1} {GCth17 174.1}<br />
เขำเขียนจดหมำยถึงเมลังค ์ธอนผู้ก ำลังถูกควำมเครียดและควำมกลัวทับถมว่ำ<br />
“พระคุณและสันติสุขในพระคริสต ์ข้ำพเจ้ำพูดว่ำในพระคริสต ์ไม่ใช่ในโลกอำเมนข้ำพเจ้ำเกลียดและเกลีย<br />
ดอย่ำงถึงที่สุดเกลียดควำมกังวลสุดโต่งที่ก ำลังกัดกินท่ำนอยู่หำกอุดมกำรณ์นั้นไม่ยุติธรรมสลัดทิ้งไปเลย<br />
หำกเป็ นงำนที่ชอบธรรมแล้วท ำไมเรำจึงต้องไม่ซื่อตรงกับค ำสัญญำของพระองค ์ที่ทรงบัญชำให้เรำนอน<br />
หลับโดยปรำศจำกควำมกลัวเล่ำ....เรำจะไม่ขำดพระคริสต ์ในงำนที่เกี่ยวกับควำมยุติธรรมและสัจธรรมเล<br />
ยพระองค ์ทรงพระชนม์อยู่พระองค ์ทรงครองรำชย ์อยู่แล้วเรำยังจะกลัวอะไรกันอีกเล่ำ” Ibid. เล่มที่ 14<br />
บทที่ 6 {GC 210.2} {GCth17 174.2}<br />
พระเจ้ำทรงสดับค ำทูลขอของผู้รับใช ้ของพระองค ์อย่ำงแน่นอนพระองค ์ประทำนพระคุณและควำมกล้ำ<br />
หำญให้แก่เจ้ำผู้ครองแคว้นและผู้รับใช ้ทั้งหลำยเพื่อเก็บรักษำสัจธรรมไว้ต่อสู้กับผู้กุมอ ำนำจแห่งควำมมืด<br />
ของโลกนี้พระเจ้ำตรัสว่ำ“นี่แน่ะเรำวำงศิลำก้อนหนึ่งลงในศิโยนเป็ นศิลำหัวมุมที่เลือกสรรอันล ้ำค่ำและใค<br />
รที่เชื่อในพระองค ์ก็จะไม่ผิดหวัง” 1 เปโตร<br />
2:6นักปฏิรูปชำวโปรเตสแตนต ์ได้ก่อขึ้นบนรำกฐำนของพระคริสต ์และประตูแห่งนรกจะไม่มีทำงเอำชนะพ<br />
วกเขำ {GC 210.3} {GCth17 174.3}<br />
161
บท 12 - การปฏิรูปศาสนาในประเทศฝร ่งเศส ั<br />
กำรประท้วงที่เมืองสปำยส ์และกำรสำรภำพควำมเชื่อที่เมืองออกซ ์บูร ์กซึ่งเป็ นสัญลักษณ์แห่งชัยชนะข<br />
องกำรปฏิรูปศำสนำในประเทศเยอรมนีนั้นก่อให้เกิดควำมขัดแย้งและควำมอึมครึมตำมมำเป็ นเวลำหลำย<br />
ปีควำมแตกแยกของผู้สนับสนุนและกำรคุกคำมของศัตรูที่เข้มแข็งกว่ำบั ่นทอนก ำลังจนดูเหมือนว่ำขบว<br />
นกำรนิยมโปรเตสแตนต ์คงต้องพบกำรล่มสลำยเป็ นแน่คนนับพันประทับตรำค ำพยำนของพวกเขำด้วยเ<br />
ลือดของตนเองสงครำมกลำงเมืองระเบิดขึ้นอุดมกำรณ์ของชำวโปรเตสแตนต ์ถูกผู้เชื่อแนวหน้ำคนหนึ่งหั<br />
กหลังส่งผลให้เจ้ำผู้ครองแคว้นที่ฝักใฝ่ ปฏิรูปผู้สูงศักดิ์ที่สุดพระองค ์หนึ่งตกไปอยู่ในมือของจักรพรรดิและเ<br />
ป็ นเชลยถูกลำกจำกเมืองหนึ่งไปยังอีกเมืองหนึ่งแต่ในเสี้ยววินำทีของชัยชนะที่อยู่แค่เอื้อมนี้เองควำมพ่ำย<br />
แพ้เข้ำจู่โจมจักรพรรดิพระองค ์ทอดพระเนตรเหยื่อถูกฉกชิงออกไปจำกอุ้งพระหัตถ ์ต่อหน้ำต่อตำในที่สุด<br />
พระองค ์ทรงจ ำยอมต้องอนุญำตให้เสรีภำพแก่หลักค ำสอนที่พระองค ์ทรงมุ่งมั ่นท ำลำยมำทั้งชีวิตของพระ<br />
องค ์พระองค ์ทรงเอำรำชอำณำจักรสมบัติและชีวิตทั้งหมดเป็ นเดิมพันในกำรบดขยี้พวกนอกรีตให้สิ้นซำก<br />
บัดนี้ทรงเห็นสงครำมท ำลำยกองทัพของพระองคเองดูดกินทรัพย ์<br />
์สินของพระองค ์อำณำจักรต่ำงๆของพร<br />
ะองค ์ถูกคุกคำมจำกกำรกบฏในขณะที่ทุกแห่งหนควำมเชื่อที่พระองค ์ทรงพยำยำมก ำจัดก ำลังแผ่ขยำยว<br />
งกว้ำงยิ่งขึ้นจักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่ 5 ทรงก ำลังต่อสู้กับฤทธำนุภำพอันสัพพัญญูพระเจ้ำตรัสว่ำ<br />
“จงเกิดควำมสว่ำง” ปฐมกำล 1:3<br />
แต่จักรพรรดิทรงใช ้ควำมพยำยำมที่จะรักษำควำมมืดให้ปกคลุมอย่ำงไม่สิ้นสุดเป้ ำหมำยของพระองค ์ล้มเ<br />
หลวและในสภำพที่แก่ก่อนวัยและควำมเสื่อมโทรมจำกกำรต่อสู้มำนำนพระองค ์จึงทรงสละรำชสมบัติและ<br />
ทรงหลบไปเก็บตัวอยู่ในวัด {GC 211.1} {GCth17 175.1}<br />
ที่ประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์ก็เหมือนกับที่ประเทศเยอรมนีต้องพบกับวันมืดมนของกำรปฏิรูปศำสนำใน<br />
ขณะที่มีหลำยเขตปกครองรับควำมเชื่อกำรปฏิรูปแล้วก็ตำมเขตอื่นๆก็ยังยึดติดอยู่กับศำสนำของโรมกำร<br />
กดขี่ข่มเหงของพวกเขำที่กระท ำต่อผู้ที่ต้องกำรรับสัจธรรมก่อให้เกิดสงครำมกลำงเมืองสวิงก ์ลีและหลำย<br />
คนที่เข้ำร่วมกับเขำในกำรปฏิรูปล้มเสียชีวิตในสนำมกำรต่อสู้นองเลือดที่เมืองเคพเพลอีโคลัมพำเดียสถู<br />
กเรื่องหำยนะน่ำกลัวเหล่ำนี้รุมเร ้ำไม่นำนต่อมำก็เสียชีวิตโรมประสบชัยและดูเหมือนว่ำในสถำนที่หลำยแ<br />
ห่งโรมก ำลังได้สิ่งทั้งหลำยที่เธอสูญเสียไปกลับคืนมำแต่พระองค ์ผู้ประทำนค ำแนะน ำตั้งแต่นิรันดร ์กำลไม่ท<br />
รงเคยทอดทิ้งพระรำชกิจของพระองค ์หรือประชำกรของพระองค ์พระหัตถ ์ของพระองค ์จะทรงช่วยกู้พวกเ<br />
ขำออกมำในดินแดนอื่นๆพระองค ์ทรงเรียกกรรมกรขึ้นมำเพื่อสำนต่องำนกำรปฏิรูป<br />
211.2} {GCth17 175.2}<br />
ในประเทศฝรั ่งเศสวันใหม่เริ่มต้นก่อนที่ชื่อของลูเธอร ์จะเป็ นที่รู ้จักในนำมของนักปฏิรูปหนึ่งในผู้ที่พบค<br />
วำมกระจ่ำงคือชำยสูงอำยุชื่อลำเฟบเร<br />
{GC<br />
[Lefevre]<br />
เขำเป็ นผู้มีกำรศึกษำอย่ำงกว้ำงขวำงเป็ นศำสตรำจำรย ์ในมหำวิทยำลัยปำรีสและเป็ นผู้นิยมระบอบเปปำ<br />
ซีอย่ำงจริงใจและกระตือรือร ้นในขณะที่เขำวิจัยค้นคว้ำเรื่องวรรณคดีโบรำณเขำพุ่งควำมสนใจไปที่พระคัม<br />
ภีร ์และแนะน ำกำรศึกษำเรื่องนี้ให้แก่นักศึกษำของเขำ {GC 212.1} {GCth17 176.1}<br />
162
ลำเฟบเรเป็ นผู้เทิดทูนนักบุญอย่ำงแรงกล้ำและเขำก ำลังด ำเนินกำรที่จะเขียนประวัติศำสตร เรื่องนักบุ ์<br />
ญและผู้พลีชีพทั้งหลำยตำมต ำนำนของคริสตจักรนี่เป็ นงำนหนักมำกแต่เขำก็เดินหน้ำด ำเนินกำรงำนชิ้<br />
นนี้มำได้พอสมควรแล้วเมื่อนึกขึ้นได้ว่ำเขำอำจหำข้อมูลที่เป็ นประโยชน์ได้จำกในพระคัมภีร ์ด้วยเป้ ำหมำ<br />
ยนี้เขำจึงเริ่มศึกษำพระคัมภีร ์แน่นอนทีเดียวเขำพบนักบุญในพระคัมภีร ์แต่ไม่ใช่เป็ นไปตำมรูปแบบที่บันทึ<br />
กของพวกโรมันควำมกระจ่ำงเจิดจ้ำจำกพระเจ้ำปรำกฏขึ้นในสติปัญญำของเขำด้วยควำมประหลำดใจแล<br />
ะควำมรังเกียจเขำหันหลังให้กับงำนที่เขำก ำหนดให้ตนเองและอุทิศตนให้กับกำรศึกษำพระวจนะของพระเ<br />
จ้ำในไม่ช ้ำเขำเริ่มสอนสัจธรรมอันล ้ำค่ำที่เขำค้นพบ {GC 212.2} {GCth17 176.2}<br />
ในปีค.ศ. 1512 ก่อนที่ทั้งลูเธอร ์และสวิงก ์ลีเริ่มงำนกำรปฏิรูปลำเฟบเรเขียนบันทึกไว้ว่ำ<br />
“ด้วยควำมเชื่อพระเจ้ำทรงเป็ นผู้ประทำนควำมชอบธรรมนั ้นแก่เรำซึ่งโดยพระคุณเท่ำนั้นที่จะช ำระเรำให้<br />
บริสุทธิ์ส ำหรับชีวิตนิรันดร ์” Wylie เล่มที่ 13 บทที่ 1<br />
เมื่อเขำใคร่ครวญถึงควำมลึกลับของกำรไถ่ให้รอดแล้วเขำร ้องอุทำนขึ้นมำว่ำ<br />
“โอกำรแลกเปลี่ยนอันยิ่งใหญ่ที่เหนือค ำพูดใดๆพระองค ์ผู้ทรงปรำศจำกบำปถูกตัดสินให้ตำยและคนผิดก<br />
ลับเป็ นอิสระพระผู้อ ำนวยพรทรงแบกรับค ำสำปและคนที่สมควรถูกสำปกลับได้รับพระพรพระผู้ให้ก ำเนิด<br />
ชีวิตสิ้นพระชนม์และคนตำยกลับมีชีวิตอยู่ต่อไปควำมมืดปกคลุมพระสิริอันเจิดจ้ำแต่ผู้ที่ไม่รู ้อะไรเลยนอ<br />
กจำกควำมสับสนกลับได้สวมอำภรณ์แห่งพระสิริ” D’Aubigné, London ed. เล่มที่ 12 บทที่ 2 {GC<br />
212.3} {GCth17 176.3}<br />
ในขณะที่เขำสอนว่ำพระสิริแห่งกำรช่วยให้รอดเป็ นของพระเจ้ำเพียงผู้เดียวนั้นเขำก็ประกำศเช่นกันว่<br />
ำหน้ำที่ของกำรเชื่อฟังเป็ นของมนุษย ์เขำพูดว่ำ“หำกท่ำนเป็ นสมำชิกในคริสตจักรของพระคริสต ์ท่ำนเป็<br />
นส่วนหนึ่งของพระกำยของพระองค ์หำกท่ำนเป็ นของพระกำยของพระองค ์ท่ำนก็จะเปี่ยมด้วยพระลักษณ<br />
ะของพระเจ้ำ......โอหำกมนุษย ์จะเข้ำถึงควำมเข้ำใจของอภิสิทธิ์นี้เขำจะด ำเนินชีวิตที่สะอำดบริสุทธิ์มีศีลธ<br />
รรมและน่ำเคำรพมำกเพียงไรและจะน่ำชังเพียงไรเมื่อเปรียบเทียบกับควำมสง่ำงำมภำยในตัวเขำซึ่งเป็ นคว<br />
ำมสง่ำงำมที่ตำฝ่ ำยเนื้อหนังมองไม่เห็นและแล้วเขำยังจะนึกถึงควำมสง่ำงำมทั้งหมดของโลกนี้อีกหรือ”<br />
Ibid. เล่มที่ 12 บทที่ 2 {GC 213.1} {GCth17 177.1}<br />
ในหมู่นักเรียนของลำเฟบเรมีบำงคนที่ฟังถ้อยค ำของเขำอย่ำงใจจดใจจ่อและเป็ นผู้ที่จะประกำศสัจธรร<br />
มต่อไปหลังจำกเสียงของผู้เป็ นครูจะยุติไปนำนแล้วตัวอย่ำงเช่นวิลเลียมฟำเรล<br />
[William<br />
Farel]เขำเป็ นบุตรชำยของพ่อแม่ที่เคร่งครัดศำสนำและถูกอบรมให้รับควำมเชื่อในค ำสอนของคริสตจักร<br />
โดยไม่สงสัยเขำอำจพูดถึงตนเองเหมือนที่อัครทูตเปำโลพูด“ข้ำพระบำทด ำเนินชีวิตตำมลัทธิที่เคร่งที่สุดใ<br />
นศำสนำของพวกข้ำพระบำทคือเป็ นพวกฟำริสี” กิจกำร 26:5<br />
เขำเป็ นผู้นิยมลัทธิโรมันที่เคร่งครัดเขำรุ่มร ้อนด้วยควำมกระตือรือร ้นที่จะท ำลำยทุกคนที่กล้ำต่อต้ำนคริ<br />
สตจักรในเวลำต่อมำเขำพูดถึงชีวิตของเขำในเวลำนั้นว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำจะขบฟันของข้ำพเจ้ำเหมือนสุนัขป่ ำที่ดุร ้ำยเมื่อข้ำพเจ้ำได้ยินใครก็ตำมที่พูดต่อต้ำนพระสันตะ<br />
ปำปำ” Wylie เล่มที่ 13 บทที่ 2<br />
เขำไม่เคยลดละกำรเชิดชูบรรดำนักบุญเขำผลัดเปลี่ยนไปเข้ำพิธีตำมโบสถ ์ต่ำงๆของกรุงปำรีสโดยมีลำเ<br />
163
ฟบเรเป็ นเพื่อนกรำบไหว้นมัสกำรที่แท่นบูชำและตกแต่งศำลศักดิ์สิทธิ์ต่ำงๆด้วยของถวำยแต่กำรถือปฏิบั<br />
ติสิ่งต่ำงๆเหล่ำนี้ไม่ได้น ำสันติสุขมำสู่จิตวิญญำณของเขำเลยควำมส ำนึกผิดในบำปตรำตรึงอยู่กับเขำซึ่ง<br />
กำรปลงอำบัติทั้งหมดไม่อำจที่จะขจัดทิ้งไปได้ดั ่งเสียงที่มำจำกสวรรคเขำได้ยินค ์ ำของนักปฏิรูปศำสนำที่<br />
ว่ำ“ควำมรอดได้มำโดยพระคุณ”“พระองค ์ผู้ไม่ทรงมีบำปได้ถูกก ำหนดให้ตำยและอำชญำกรได้รับกำรปล<br />
ดปล่อย”“กำงเขนของพระคริสตเท่ำนั<br />
์ ้นที่จะเปิดประตูของสวรรค ์และปิดประตูของนรก” {GC<br />
213.2} {GCth17 177.2}<br />
ฟำเรลตอบรับสัจธรรมอย่ำงชื่นชมยินดีเหมือนเช่นกำรกลับใจของเปำโลเขำหันหลังให้กับพันธนำกำร<br />
ผูกมัดของประเพณีไปสู่เสรีภำพของพระบุตรของพระเจ้ำเขำพูดว่ำ“ข้ำพเจ้ำเดินกลับมำดั ่งลูกแกะที่ถ่อม<br />
ตนและไม่มีภัยแทนที่จะเป็ นสุนัขจิ้งจอกที่มีหัวใจฆำตกรเขำถอนหัวใจทั ้งสิ้นของเขำออกไปให้พ้นจำกพระ<br />
สันตะปำปำและมอบถวำยแด่พระเยซูคริสต ์” D’Aubigné เล่มที่ 12 บทที่ 3 {GC 214.1} {GCth17<br />
178.1}<br />
ในขณะที่ลำเฟบเรเผยแพร่ควำมกระจ่ำงแก่หมู่นักศึกษำต่อไปนั้นฟำเรลรับใช ้พระคริสต ์อย่ำงกระตือรื<br />
อร ้นเหมือนเช่นที่เคยท ำให้กับงำนของพระสันตะปำปำเขำออกประกำศสัจธรรมในที่สำธำรณะไม่นำนต่อ<br />
มำบิชอปแห่งเมืองมีอูสที่เป็ นเจ้ำหน้ำที่ชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่งของคริสตจักรได้เข้ำมำร่วมกับพวกเขำมีครูชั้น<br />
น ำมำกด้วยควำมสำมำรถและควำมรู ้ได้เข้ำร่วมงำนประกำศข่ำวประเสริฐและสำมำรถน ำคนทุกชนชั้นเข้<br />
ำมำเชื่อจำกบ้ำนของช่ำงฝีมือและชำวนำไปจนถึงรำชวังของพระรำชำพระขนิษฐำของกษัตริย ์ฟรำนซิส<br />
ที่1ซึ่งขณะนั้นเป็ นพระรำชวงศ ์ที่ปกครองอยู่ได้มำรับเชื่อเรื่องกำรปฏิรูปดูเหมือนว่ำชั ่วเวลำหนึ่งกษัตริย ์เอ<br />
งและพระรำชชนนีให้ควำมเห็นชอบกับเรื่องนี้นักปฏิรูปรอคอยเวลำเมื่อทั้งประเทศฝรั ่งเศสจะเข้ำมำอยู่ภำ<br />
ยใต้ร่มของข่ำวประเสริฐอย่ำงเปี่ยมด้วยควำมหวัง {GC 214.2} {GCth17 178.2}<br />
แต่พวกเขำไม่สมหวังกำรทดลองและกำรกดขี่ข่มเหงรอคอยสำวกของพระคริสต ์อยู่แต่ด้วยควำมเมต<br />
ตำปรำนีเรื่องนี้จึงถูกปกปิดไม่ให้พวกเขำมองเห็นมีช่วงเวลำแห่งสันติเข้ำมำแทรกเพื่อเสริมพลังส ำหรับรับ<br />
มือกับพำยุลูกใหญ่และกำรปฏิรูปศำสนำเจริญขึ้นอย่ำงรวดเร็วบิชอปแห่งเมืองมีอูสท ำงำนด้วยควำมกระตื<br />
อรือร ้นในแขวงกำรปกครองของท่ำนเพื่อสอนทั้งนักบวชและประชำชนบำทหลวงที่ขำดควำมรู ้และไร ้ศีลธ<br />
รรมถูกปลดทิ้งไปหมดและเท่ำที่พอจะท ำได้น ำผู้ที่มีควำมรู ้และเคร่งครัดฝ่ ำยศำสนำเข้ำมำท ำงำนแทนบิช<br />
อปองค ์นี้มีควำมปรำรถนำอย่ำงแรงกล้ำที่จะให้ประชำชนของท่ำนเข้ำถึงพระวจนะของพระเจ้ำด้วยตัวขอ<br />
งเขำเองและในไม่ช ้ำก็ท ำเรื่องนี้จนส ำเร็จลำเฟบเรลงแรงแปลพระคริสตธรรมคัมภีร ์ใหม่และในช่วงเวลำเดี<br />
ยวกับที่พระคัมภีร ์ภำษำเยอรมันของลูเธอร ์ออกมำจำกโรงพิมพ์ที่เมืองวิตเทนเบิร ์กพระคริสตธรรมคัมภีร ์<br />
ภำคพันธสัญญำใหม่ภำษำฝรั ่งเศสก็ถูกจัดพิมพ์เผยแพร่ในเมืองมีอูสบิชอปทุ่มเททั ้งแรงงำนและค่ำใช ้จ่ำ<br />
ยเพื่อแจกจ่ำยพระคัมภีร ์ไปยังวัดต่ำงๆที่อยู่ภำยใต้กำรดูแลของท่ำนและในไม่ช ้ำชำวนำแห่งเมืองมีอูสเป็ นเ<br />
จ้ำของพระคริสตธรรมคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์นี้ {GC 214.3} {GCth17 178.3}<br />
จิตวิญญำณเหล่ำนี้ต้อนรับข่ำวสำรจำกสวรรค ์ดั ่งคนเดินทำงไกลที่กระหำยน ้ำเจียนตำยต้อนรับน ้ำพุแ<br />
ห่งชีวิตด้วยควำมชื่นชมยินดีคนงำนในทุ่งนำช่ำงฝีมือในโรงงำนผ่อนคลำยควำมเหน็ดเหนื่อยจำกงำนประ<br />
จ ำวันที่ตรำกตร ำโดยกำรสนทนำถึงสัจธรรมอันล ้ำค่ำของพระคัมภีร ์พอตกเย็นพวกเขำชุมนุมกันตำมบ้ำ<br />
164
นเพื่ออ่ำนพระวจนะของพระเจ้ำและร่วมกันอธิษฐำนและสรรเสริญพระเจ้ำแทนที่จะเดินเข้ำโรงเหล้ำในไม่<br />
ช ้ำกำรเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่เกิดขึ้นในชุมชนเหล่ำนี้ถึงแม้ว่ำพวกชำวนำจะเป็ นชนชั ้นต ่ำที่สุดและไม่มี<br />
กำรศึกษำและต้องท ำงำนหนักก็ตำมฤทธำนุภำพแห่งพระคุณของพระเจ้ำที่ปฏิรูปและยกชูระดับให้สูงขึ้นใ<br />
นชีวิตของพวกเขำก็ได้ส ำแดงออกมำด้วยควำมถ่อมตนเปี่ยมด้วยควำมรักและควำมบริสุทธิ์พวกเขำยืน<br />
ขึ้นเป็ นพยำนให้เป็ นที่ประจักษ์ว่ำข่ำวประเสริฐสำมำรถบรรลุอะไรได้บ้ำงแก่ผู้ที่รับไว้ด้วยควำมจริงใจ {GC<br />
215.1} {GCth17 179.1}<br />
แสงสว่ำงที่จุดขึ้นในเมืองมีอูสส่องไปไกลจ ำนวนคนที่กลับใจเพิ่มขึ้นทุกวันควำมโกรธเคืองของผู้ที่อยู่ใ<br />
นอ ำนำจถูกสกัดกั้นไประยะเวลำหนึ่งโดยกษัตริย ์ผู้ทรงรังเกียจควำมดันทุรังใจแคบของสภำกำรปกครองข<br />
องสงฆ์แต่ในที่สุดผู้น ำของระบอบเปปำซีสำมำรถก ำชัยชนะบัดนี้มีกำรปักเสำประหำรไว้พร ้อมแล้วบิชอปแ<br />
ห่งเมืองมีอูสถูกบังคับให้เลือกระหว่ำงเปลวเพลิงและกำรกลับค ำเขำเลือกทำงเดินที่ง่ำยกว่ำแต่ฝูงแกะของเ<br />
ขำยังคงยืนหยัดอย่ำงมั ่นคงอยู่โดยไม่ใส่ใจกับผู้น ำที่ล้มไปแล้วหลำยคนเป็ นพยำนให้กับสัจธรรมในเปลวเ<br />
พลิงด้วยควำมกล้ำหำญและควำมซื่อสัตย ์ที่หลักประหำรของพวกเขำเช่นนี้คริสตชนถ่อมตนเหล่ำนี้ได้บ<br />
อกกับคนนับพันซึ่งในวันเวลำแห่งควำมสงบไม่เคยได้ยินค ำพยำนของพวกเขำเลย<br />
215.2} {GCth17 179.2}<br />
ไม่เพียงแต่คนต ่ำต้อยและยำกจนที่จมอยู่ในควำมทุกข ์ล ำบำกและควำมเหยียดหยำมเท่ำนั ้นที่กล้ำลุก<br />
ขึ้นเป็ นพยำนเพื่อพระคริสต ์ในท้องพระโรงอันโอ่โถงของปรำสำทและในพระรำชวังยังมีจิตวิญญำณเชื้อพ<br />
ระวงศ ์ที่ถือว่ำสัจธรรมมีค่ำมำกกว่ำทรัพย ์สมบัติหรือยศต ำแหน่งหรือแม้ชีวิตชุดเสื้อเกรำะของกษัตริย ์หุ้ม<br />
ห่อจิตวิญญำณอันสูงส่งและมั ่นคงแน่วแน่ได้ดีกว่ำเสื้อคลุมและหมวกยศของบิชอปหลุยส เดเบอร ์ ์ควิน<br />
[Louis de Berquin]<br />
เกิดในตระกูลสูงศักดิ์ เขำเป็ นขุนนำงชั้นอัศวินมีควำมกล้ำหำญและมียศศักดิ์สูงส่งเขำเอำใจใส่กับกำรศึก<br />
ษำมีมำรยำทที่ดีและศีลธรรมไร ้ที่ติมีนักเขียนคนหนึ่งบันทึกไว้ว่ำ<br />
“เขำเป็ นผู้ติดตำมธรรมนูญของชำวระบอบเปปำซีที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งและเป็ นผู้ฟังคนส ำคัญของพิธีมิสซำแ<br />
ละกำรเทศนำ......และเขำยกชูคุณควำมดีอื่นๆของเขำทั้งหมดด้วยกำรแสดงควำมเกลียดชังเป็ นพิเศษต่อ<br />
นิกำยลูเธอรเรน”แต่เช่นเดียวกับคนอื่นๆอีกมำกมำยที่ได้รับกำรทรงน ์<br />
ำให้เข้ำถึงพระคัมภีร เขำประหลำดใ ์<br />
จที่ได้ค้นพบว่ำค ำสอนในพระคัมภีร ์นั้น“ไม่ใช่หลักค ำสอนของโรมแต่เป็ นหลักค ำสอนของลูเธอร ์” Wylie<br />
เล่มที่ 13 บทที่ 9 ตั้งแต่เวลำนั้นเป็ นต้นมำเขำอุทิศตนเองทั้งหมดเพื่ออุดมกำรณ์ของข่ำวประเสริฐ {GC<br />
215.3} {GCth17 179.3}<br />
“เขำเป็ นขุนนำงชั้นสูงที่มีกำรศึกษำดีเลิศที่สุดของประเทศฝรั ่งเศส”<br />
ควำมฉลำดและวำทศิลป์ ของเขำควำมกล้ำหำญที่เด็ดเดี่ยวและควำมกระตือรือร ้นอย่ำงวีรบุรุษของเขำแล<br />
ะบำรมีที่เขำมีในพระรำชส ำนักเพรำะเขำเป็ นที่พอพระทัยของพระรำชำเป็ นสำเหตุให้คนทั ่วไปคำดหวังว่ำเ<br />
ขำเป็ นผู้ที่ชะตำกรรมก ำหนดมำเป็ นนักปฏิรูปศำสนำของประเทศเบซำ [Beza] กล่ำวว่ำ<br />
“เบอร ์ควินน่ำจะเป็ นลูเธอร ์คนที่สองหำกกษัตริย ์ฟรำนซิสที่ 1 ทรงเป็ นอิเล็กเตอร ์คนที่สอง”<br />
บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีร ้องตะโกนว่ำ “เขำเลวยิ่งกว่ำลูเธอรเสียอีก” ์ Ibid, เล่มที่ 13 บทที่ 9<br />
{GC<br />
165
แน่นอนทีเดียวที่บรรดำผู้นิยมลัทธิโรมันของประเทศฝรั ่งเศสรังเกียจเขำมำกยิ่งกว่ำนี้พวกเขำจับเขำโยนใ<br />
ส่ห้องขังด้วยข้อกล่ำวหำเป็ นคนนอกศำสนำแต่พระรำชำทรงปล่อยให้เขำได้รับอิสรภำพกำรต่อสู้นี้ด ำเนิ<br />
นต่อไปเป็ นเวลำหลำยปีกษัตริย ์ฟรำนซิสทรงโอนเอนอยู่ระหว่ำงโรมและกำรปฏิรูปศำสนำพระองค ์ทรงใช ้วิ<br />
ธีผ่อนปรนกับกำรยับยั้งควำมโหดร ้ำยของพวกพระนักบวชสลับกันไปเจ้ำหน้ำที่ฝ่ ำยปกครองของพระสัน<br />
ตะปำปำจับเบอร ์ควินขังในเรือนจ ำสำมครั้งแต่พระรำชำก็ทรงปล่อยเขำออกมำพระองค ์ทรงชื่นชอบควำม<br />
ฉลำดและควำมงำมของอุปนิสัยของเขำไม่ทรงยอมที่จะปล่อยให้เขำตกไปอยู่ในมือของควำมอำฆำตมำด<br />
ร ้ำยของบรรดำพระรำชำคณะ {GC 216.1} {GCth17 180.1}<br />
ครั้งแล้วครั้งเล่ำมีค ำเตือนมำถึงเบอร ์ควินแจ้งถึงภัยอันตรำยที่คุกคำมเขำในประเทศฝรั ่งเศสพร ้อมกับ<br />
รบเร ้ำเขำให้เดินตำมรอยเท้ำของผู้ที่พบควำมปลอดภัยโดยกำรเนรเทศตัวเองด้วยควำมสมัครใจเอรัสมัส<br />
[Erasmus]<br />
ที่ขี้ขลำดและเป็ นนักฉวยโอกำสเป็ นผู้มีควำมรอบรู ้มำกมำยแต่บกพร่องในเรื่องจริยธรรมซึ่งเรียกร ้องให้ยึด<br />
ถือชีวิตและเกียรติยศที่ต้องยอมจ ำนนอยู่ภำยใต้สัจธรรมได้เขียนจดหมำยถึงเบอร ์ควินใจควำมว่ำ<br />
“ขอตัวไปเป็ นทูตของต่ำงประเทศซิเดินทำงท่องไปในประเทศเยอรมนีท่ำนรู ้จักเบดำเป็ นอย่ำงดีและเขำเป็<br />
นคนเช่นนี้คือเป็ นสัตว ์ประหลำดพันหัวพ่นพิษรอบทิศศัตรูของท่ำนชื่อกองอุดมกำรณ์ของท่ำนดีกว่ำอุด<br />
มกำรณ์ของพระเยซูคริสต ์หรือพวกเขำจะไม่ปล่อยท่ำนไปจนกว่ำจะได้ท ำลำยท่ำนอย่ำงทุกข ์ทรมำนอย่ำ<br />
วำงใจในกำรคุ้มครองของพระรำชำมำกนักไม่ว่ำในกรณีใดๆอย่ำเอำตัวข้ำพเจ้ำไปประนีประนอมกับคณะ<br />
ศำสนศำสตร ์” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 9 {GC 216.2} {GCth17 180.2}<br />
แต่ขณะที่ภัยอันตรำยเข้มข้นขึ้นควำมกระตือรือร ้นของเบอร ์ควินมีแต่จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นแทนที่จะท ำต<br />
ำมค ำแนะน ำให้ใช ้วิธีกำรเมืองและเอำตัวรอดของเอรัสมัสเขำกลับตัดสินใจเด็ดขำดที่จะใช ้วิธีที่ท้ำทำยมำ<br />
กยิ่งขึ้นเขำไม่เพียงแต่จะยืนหยัดเพื่อปกป้ องสัจธรรมแต่จะโจมตีควำมผิดพลำดด้วยข้อกล่ำวหำว่ำเป็ นพ<br />
วกนอกศำสนำที่บรรดำผู้นิยมลัทธิโรมันพยำยำมใช เพื่อจองจ ้ ำเขำเขำจะย้อนข้อกล่ำวหำนี้มัดใส่พวกเขำ<br />
ผู้ต่อต้ำนที่แข็งขันและอำฆำตมำดร ้ำยที่สุดของเขำคือบรรดำดุษฎีบัณฑิตผู้คงแก่เรียนและนักบวชต่ำงๆ<br />
ของแผนกศำสนศำสตร ์ของมหำวิทยำลัยปำรีสซึ่งเป็ นสถำบันชั้นน ำทำงด้ำนศำสนศำสตร ์ของระดับเมือง<br />
และระดับชำติจำกผลงำนเขียนของดุษฎีบัณฑิตเหล่ำนี้เบอร ์ควินร่ำงข้อเสนอสิบสองรำยกำรที่เขำประกำ<br />
ศอย่ำงเปิดเผยว่ำ“ขัดกับพระคัมภีร ์และเป็ นค ำสอนนอกรีต”และเขำยื่นทูลขอให้พระรำชำทรงเป็ นผู้พิพำก<br />
ษำในควำมขัดแย้งครั้งนี้ {GC 216.3} {GCth17 180.3}<br />
พระรำชำไม่ทรงปรำรถนำที่จะน ำก ำลังและควำมเห็นต่ำงของคู่ต่อสู้ที่ขัดแย้งกันมำปะทะกันและทรงยิน<br />
ดีที่จะมีโอกำสสยบควำมยโสของพระนักบวชเหล่ำนี้พระองค ์ทรงขอให้เหล่ำผู้นิยมลัทธิโรมันใช ้พระคัมภีร ์<br />
ป้ องกันอุดมกำรณ์ของตนพวกเขำรู ้ดีแก่ใจว่ำอำวุธนี้จะเอื้อประโยชน์แก่พวกเขำเพียงน้อยนิดกำรกักขัง<br />
กำรทรมำนและเสำประหำรต่ำงหำกเป็ นอำวุธที่พวกเขำใช ้ด้วยควำมเชี่ยวชำญบัดนี้เหตุกำรณ์กลับตำล<br />
ปัตรและพวกเขำรู ้ดีว่ำตนเองก ำลังจะตกลงไปในเหวที่พวกเขำตั้งใจจะโยนเบอร ์ควินลงไปด้วยควำมตกตะ<br />
ลึงพวกเขำเหลียวมองรอบกำยเพื่อหำทำงหนี {GC 217.1} {GCth17 181.1}<br />
166
“ในช่วงเวลำนั้นเองรูปปั้นของพระแม่มำรีย ์หญิงพรหมจรรย ์ที่ตั้งอยู่มุมถนนแห่งหนึ่งถูกทุบท ำลำย”เกิ<br />
ดควำมวุ่นวำยขึ้นในเมืองประชำชนกลุ่มใหญ่พำกันวิ่งไปยังสถำนที่แห่งนั้นด้วยสีหน้ำที่อำลัยและโกรธจัด<br />
กษัตริย ์ก็ทรงสะเทือนพระทัยมำกนี่เป็ นโอกำสที่เอื้ออ ำนวยประโยชน์แก่บรรดำพระนักบวชที่จะใช ้แก้ไขส<br />
ถำนกำรณ์ของฝ่ ำยตนได้เป็ นอย่ำงดีและพวกเขำก็ไวพอที่จะฉวยไว้และต่ำงร ้องขึ้นมำว่ำ“นี่คือผลงำนค ำ<br />
สอนของเบอร ์ควินทุกอย่ำงจะถูกโค่นทิ้งไม่ว่ำศำสนำกฎหมำยแม้แต่รำชบัลลังก ์ก็ตำมโดยกำรวำงแผนขอ<br />
งพวกลูเธอรเรน” ์ Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 9 {GC 217.2} {GCth17 181.2}<br />
อีกครั้งหนึ่งเบอร ์ควินถูกจับกษัตริย ์ทรงปลีกพระองค ์ออกไปจำกกรุงปำรีสเปิดโอกำสให้พระนักบวชทั้ง<br />
หลำยท ำตำมใจปรำรถนำนักปฏิรูปศำสนำถูกสอบสวนและถูกตัดสินประหำรและเพื่อไม่ให้กษัตริย ์ฟรำนซิ<br />
สทรงเข้ำแทรกแซงช่วยเหลือเขำจึงสั ่งให้ส ำเร็จโทษในวันเดียวกับที่ประกำศค ำตัดสินในเวลำเที่ยงวันเบอร ์<br />
ควินถูกน ำไปยังสถำนที่มรณะฝูงชนขนำดใหญ่มำชุมนุมกันเพื่อเป็ นพยำนในเหตุกำรณ์ที่จะเกิดขึ้นและมี<br />
หลำยคนที่มองดูด้วยควำมแปลกใจและสงสัยว่ำเหยื่อนี้ถูกเลือกมำจำกครอบครัวขุนนำงที่ดีและกล้ำหำญ<br />
ที่สุดของประเทศฝรั ่งเศสควำมตกตะลึงกำรไม่เห็นด้วยอย่ำงเหยียดหยำมควำมรังเกียจอย่ำงขมขื่นสร ้ำงค<br />
วำมมัวหมองให้ปรำกฎบนใบหน้ำของฝูงชนที่ออกันเข้ำมำแต่มีอยู่ใบหน้ำหนึ่งซึ่งไม่ปรำกฎแม้เงำมืดเลยค<br />
วำมคิดของผู้ยอมพลีชีพอยู่ห่ำงไกลจำกเหตุกำรณ์วุ่นวำยนี้เขำมีแต่ควำมรู ้สึกถึงกำรทรงร่วมสถิตของพ<br />
ระเจ้ำของเขำเท่ำนั้น {GC 217.1} {GCth17 181.3}<br />
รถเข็นสองล้อน่ำอนำถที่เขำนั ่งใบหน้ำขมวดคิ้วของบรรดำผู้กล่ำวหำเขำควำมตำยอันน่ำสยดสยองที่<br />
เขำก ำลังมุ่งหน้ำไปหำนั้นสิ่งเหล่ำนี้เขำไม่ได้ใส่ใจเลยพระองค ์ผู้ทรงพระชนม์และทรงสิ้นพระชนม์และทรง<br />
เป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยและทรงด ำรงพระชนม์ตรำบเท่ำนิรันดรกำลและผู้ทรงถือกุญแจแห่งควำมตำยแล<br />
ะนรกทรงอยู่เคียงข้ำงเขำสีหน้ำของเบอร ์ควินเปล่งประกำยด้วยแสงและสันติสุขของสวรรค ์เขำแต่งตัวด้ว<br />
ยอำภรณ์อย่ำงดีสวม“เสื้อคลุมสีม่วงมีเสื้อคลุมผ้ำต่วนและผ้ำแพรดิ้นยกดอกและผ้ำคล้องคอสีทอง”<br />
D’Aubigné, History of the Reformation in Europe in the Time of Calvin เล่มที่ 2 บทที่ 16<br />
เขำก ำลังจะเป็ นพยำนให้กับควำมเชื่อของเขำต่อเบื้องพระพักตร ์ของจอมกษัตริย ์และผู้เฝ้ ำมองดูทั้งจักรว<br />
ำลและไม่มีสัญลักษณ์ของควำมอำลัยเศร ้ำมำแสดงให้เห็นว่ำควำมชื่นชมยินดีของเขำเป็ นเรื่องเท็จ {GC<br />
218.1} {GCth17 181.4}<br />
ในขณะที่ขบวนเคลื่อนไปอย่ำงช ้ำๆผ่ำนถนนที่แออัดประชำชนต่ำงประหลำดใจถึงสันติสุขที่ไม่มัวหมอ<br />
งชัยชนะที่มีควำมสุขของสีหน้ำและท่ำทำงของเขำพวกเขำพูดว่ำ“เขำดูเหมือนผู้หนึ่งที่นั ่งอยู่ในวิหำรและ<br />
ตั้งจิตภำวนำถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์” Wylie เล่มที่ 13 บทที่ 9 {GC 218.2} {GCth17 182.1}<br />
ที่หลักประหำรเบอร ์ควินพยำยำมแถลงเล็กน้อยกับประชำชนแต่พระนักบวชทั้งหลำยหวั ่นวิตกถึงผลเ<br />
สียที่จะตำมมำเริ่มส่งเสียงตะโกนและทหำรตบอำวุธของเขำและกำรโห่ร ้องของพวกเขำก็กลบเสียงของผู้<br />
พลีชีพท่ำนนี้ด้วยประกำรฉะนี้ในปีค.ศ.1529ผู้ที่อยู่ในอ ำนำจสูงสุดทำงอักษรศำสตร ์และศำสนำของกรุง<br />
ปำรีสที่มีวัฒนธรรมระดับสูงได้“วำงแบบอย่ำงต ่ำช ้ำให้กับอำณำประชำรำษฎร ์ของปีค.ศ.1793ในกำรช่วง<br />
ชิงควำมได้เปรียบบนตะแลงแกงกับค ำพูดอันศักดิ์สิทธิ์ของผู้ที่ก ำลังจะตำย” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่ 9 {GC<br />
218.3} {GCth17 182.2}<br />
167
เบอร ์ควินถูกรัดคอตำยและเอำร่ำงไปเผำในเปลวเพลิงข่ำวกำรเสียชีวิตของเขำท ำให้มิตรสหำยของกำ<br />
รปฏิรูปศำสนำทั ่วประเทศฝรั ่งเศสโศกเศร ้ำแต่แบบอย่ำงของเขำไม่สูญเปล่ำพยำนทั้งหลำยของสัจธรรมต่<br />
ำงพูดว่ำ“พวกเรำก็พร ้อมที่จะเผชิญกับควำมตำยด้วยควำมยินดีโดยกำรเพ่งสำยตำของเรำไปยังชีวิตที่<br />
ก ำลังจะมำถึง” D’ Aubigné, History of the Reformation in Europe in the Time of Calvin<br />
เล่มที่ 2 บทที่ 16 {GC 218.4} {GCth17 182.3}<br />
ในช่วงเวลำของกำรกดขี่ข่มเหงที่เมืองมีอูสครูทั้งหลำยของกำรปฏิรูปศำสนำถูกถอนใบอนุญำตเทศน<br />
ำและพวกเขำจึงไปหำงำนอื่นท ำเวลำผ่ำนไปช่วงหนึ่งลำเฟบเรเดินทำงไปยังประเทศเยอรมนีฟำเรลกลับไป<br />
ยังบ้ำนเกิดที่อยู่ทำงฝั ่งตะวันออกของประเทศฝรั ่งเศสเพื่อประกำศควำมกระจ่ำงในบ้ำนสมัยวัยเด็กของเข<br />
ำเขำรับข่ำวเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองมีอูสแล้วและสัจธรรมที่เขำสอนด้วยควำมแข็งขันอย่ำงปรำศจำกควำมก<br />
ลัวสำมำรถเข้ำถึงผู้ฟังในไม่ช ้ำเจ้ำหน้ำที่บ้ำนเมืองถูกกระตุ้นให้ตื่นตัวขึ้นมำเพื่อปิดปำกของเขำและเขำก็<br />
ถูกขับออกไปจำกเมืองถึงแม้เขำท ำงำนอย่ำงเปิดเผยไม่ได้อีกต่อไปเขำก็ยังเดินทำงไปทั ่วทุ่งรำบและตำมห<br />
มู่บ้ำนต่ำงๆสอนในบ้ำนส่วนตัวและในทุ่งหญ้ำห่ำงไกลผู้คนและหำที่พักแรมในป่ ำและตำมถ ้ำหินซึ่งเป็ นสถ<br />
ำนที่ที่เขำไปเป็ นประจ ำในวัยเด็กพระเจ้ำทรงจัดเตรียมเขำเพื่อกำรทดลองที่ยิ่งใหญ่ขึ้นเขำพูดว่ำ“กำงเขน<br />
กำรกดขี่และเล่ห ์กลของซำตำนที่ข้ำพเจ้ำถูกเตือนไว้ก่อนหน้ำนี้ไม่ได้ขำดตกบกพร่องแม้แต่น้อยแต่รุนแ<br />
รงกว่ำที่ตัวข้ำพเจ้ำเองจะแบกรับได้เสียอีกแต่พระเจ้ำทรงเป็ นพระบิดำของข้ำพเจ้ำพระองค ์ทรงจัดเตรียม<br />
ก ำลังให้ข้ำพเจ้ำและจะทรงจัดเตรียมไว้อยู่เสมอตำมที่ข้ำพเจ้ำต้องกำร” D’Aubigné, History of the<br />
Reformation of the Sixteenth Century เล่มที่ 12 บทที่ 9 {GC 219.1} {GCth17 183.1}<br />
ดั ่งสมัยของอัครสำวกกำรกดขี่ “ กลับเป็ นเหตุให้ข่ำวประเสริฐแผ่ขยำยออกไป” ฟีลิปปี 1:12<br />
พวกเขำถูกขับออกไปจำกกรุงปำรีสและเมืองมีอูสพวกที่“กระจัดกระจำยไปก็เที่ยวประกำศพระวจนะนั้น”<br />
กิจกำร 8:4ด้วยประกำรฉะนี้ควำมกระจ่ำงจึงไปถึงหมู่บ้ำนห่ำงไกลของประเทศฝรั ่งเศส {GC<br />
219.2} {GCth17 183.2}<br />
พระเจ้ำยังทรงจัดเตรียมคนท ำงำนเพื่อขยำยงำนของพระองค ์ในโรงเรียนแห่งหนึ่งของกรุงปำรีสมีเยำว<br />
ชนที่มีจิตใจสงบเยือกเย็นและมีควำมคิดรอบคอบคนหนึ่งบ่งบอกถึงสมองที่มีพลังและมีควำมคิดที่ลึกซึ้งแ<br />
ละมีชีวิตที่ไร ้ต ำหนิไม่น้อยกว่ำควำมกระตือรือร ้นทำงฝ่ ำยปัญญำและควำมซื่อสัตย ์ภักดีต่อศำสนำควำมเ<br />
ฉลียวฉลำดและควำมสำมำรถในกำรประยุกต ์ใช ้งำนท ำให้เขำเป็ นที่ภำคภูมิใจของวิทยำลัยอย่ำงรวดเร็ว<br />
และคำดหวังด้วยควำมมั ่นใจว่ำยอห ์นคำลวิน [John Calvin]<br />
จะเป็ นผู้ปกป้ องคริสตจักรที่มีควำมสำมำรถสูงสุดและมีเกียรติยศมำกที่สุดคนหนึ่งแต่ควำมกระจ่ำงของพ<br />
ระเจ้ำผ่ำนทะลุแม้กระทั ่งก ำแพงของลัทธิที่เน้นกำรสอนโดยไม่สนใจกำรทดลองและของเรื่องเวทมนตร ์คำถ<br />
ำที่ล้อมรอบเขำอยู่เขำได้ยินค ำสอนใหม่ด้วยควำมสะดุ้งตกใจและไม่สงสัยเลยว่ำคนนอกศำสนำเหล่ำนั้นส<br />
มควรที่จะให้ไฟเผำไปอย่ำงไรก็ตำมโดยแทบจะไม่รู ้ตัวเขำถูกพำมำเผชิญหน้ำกับคนนอกศำสนำและถูกบั<br />
งคับให้ทดสอบอ ำนำจทำงศำสนศำสตร ์ของโรมปะทะกับค ำสอนของโปรเตสแตนต ์<br />
219.3} {GCth17 183.3}<br />
{GC<br />
168
ลูกพี่ลูกน้องหนึ่งของคำลวินเข้ำร่วมขบวนกำรปฏิรูปศำสนำและมำอยู่ที่กรุงปำรีสญำติสนิททั้งสองมำ<br />
พบกันบ่อยๆและพูดคุยกันถึงเรื่องที่ก ำลังรบกวนโลกของคริสต ์ศำสนำอยู่โอลีเวตัน[Olivetan]ผู้ฝักใฝ่ โป<br />
รเตสแตนต ์พูดว่ำ“ในโลกนี้มีอยู่เพียงสองศำสนำศำสนำหนึ่งเป็ นประเภทที่มนุษย ์คิดค้นขึ้นซึ่งมนุษย ์ช่วย<br />
ตัวเขำเองให้รอดด้วยกำรประกอบพิธีกรรมและกำรท ำควำมดีส่วนอีกประเภทหนึ่งเป็ นศำสนำตำมที่พระคั<br />
มภีรเปิดเผยไว้และสอนให้มนุษย ์<br />
์มองหำควำมรอดวิธีเดียวซึ่งมำจำกพระคุณของพระเจ้ำที่ให้โดยเปล่ำๆ”<br />
{GC 220.1} {GCth17 184.1}<br />
คำลวินร ้องอุทำนขึ้นมำว่ำ“ผมจะไม่ยอมรับค ำสอนใหม่ใดๆของคุณคุณคิดว่ำทุกวันนี้ผมด ำเนินชีวิตม<br />
ำผิดๆอย่ำงนั้นหรือ” Wylie เล่มที่ 13 บทที่ 7 {GC 220.2} {GCth17 184.2}<br />
แต่ควำมคิดต่ำงๆเกิดขึ้นแล้วในสมองของเขำที่เขำไม่อำจลบทิ้งไปตำมต้องกำรขณะที่อยู่ในห้องพักเพี<br />
ยงล ำพังเขำเฝ้ ำใคร่ครวญค ำพูดของลูกพี่ลูกน้องคนนั้นควำมส ำนึกในบำปฝังลึกอยู่ในใจเขำเขำเห็นตนเ<br />
องยืนอยู่เบื้องหน้ำผู้พิพำกษำผู้ทรงศักดิ์สิทธิ์และทรงธรรมโดยปรำศจำกผู้ไกล่เกลี่ยกำรอธิษฐำนต่อนักบุ<br />
ญกำรท ำควำมดีและพิธีกรรมของคริสตจักรทั้งหมดนี้ล้วนไม่มีฤทธำนุภำพมำลบล้ำงบำปได้เขำมองไม่เห็<br />
นอะไรอยู่เบื้องหน้ำเขำนอกจำกควำมมืดที่สิ้นหวังตลอดกำลดุษฎีบัณฑิตหลำยคนของคริสตจักรพยำยำ<br />
มช่วยเขำให้ทุเลำจำกควำมทุกข ์ของเขำเขำหันไปพึ่งกำรสำรภำพบำปถือศีลแก้บำปแต่กลับไร ้ผลสิ่งเหล่<br />
ำนี้น ำจิตวิญญำณของเขำกลับไปคืนดีกับพระเจ้ำไม่ได้ {GC 220.3} {GCth17 184.3}<br />
ในขณะที่คำลวินยังตกอยู่ในสภำพกำรดิ้นรนอย่ำงไร ้ผลนี้มีอยู่วันหนึ่งเขำบังเอิญไปเดินอยู่ที่จัตุรัสสำธ<br />
ำรณะแห่งหนึ่งและได้เห็นกำรลงโทษเผำทั้งเป็ นคนนอกศำสนำคนหนึ่งที่นั ่นเขำรู ้สึกประหลำดใจอย่ำงยิ่งต่<br />
อควำมสงบเยือกเย็นที่ปรำกฏบนใบหน้ำของผู้ยอมพลีชีพเพื่อควำมเชื่อคนนั้นท่ำมกลำงควำมทำรุณโหด<br />
ร ้ำยของกำรตำยอย่ำงน่ำสยดสยองเช่นนั้นและภำยใต้กำรพิพำกษำลงโทษของคริสตจักรซึ่งโหดร ้ำยยิ่งกว่<br />
ำผู้ยอมพลีชีพกลับแสดงออกถึงควำมเชื่อและควำมกล้ำหำญซึ่งนักศึกษำหนุ่มคนนี้น ำมำเปรียบเทียบกั<br />
บควำมหดหู่และควำมมืดมนของตนเองทั้งๆที่เขำด ำรงชีวิตโดยกำรเชื่อฟังอย่ำงเคร่งครัดต่อคริสตจักรเข<br />
ำทรำบดีว่ำควำมเชื่อของคนนอกศำสนำทั้งหลำยตั้งอยู่บนพระคัมภีรเขำจึงตัดสินใจอย่ำงแน่วแน่ที่จะศึก<br />
์<br />
ษำพระคัมภีร ์และค้นหำเคล็ดลับควำมสุขของพวกเขำเท่ำที่เขำจะท ำได้ {GC 220.4} {GCth17 184.4}<br />
เขำพบพระคริสต ์ในพระคัมภีร เขำร ์ ้องขึ้นมำว่ำ“โอพระบิดำเจ้ำกำรถวำยบูชำของพระองค ์ระงับพระพิโ<br />
รธของพระองค ์ไปแล้วพระโลหิตของพระองค ์ทรงช ำระมลทินของข้ำพระองค ์แล้วกำงเขนของพระองค ์แบ<br />
กค ำสำปของข้ำพระองค ์ไว้แล้วควำมมรณำของพระองค ์ไถ่ข้ำพระองค ์แล้วพวกเรำคิดค้นเรื่องโง่ๆที่เหลวไ<br />
หลมำกมำยขึ้นมำแต่พระองค ์ทรงจัดวำงพระวจนะของพระองค ์ไว้ต่อหน้ำข้ำพระองค เหมือนคบเพลิงส่อง<br />
์<br />
สว่ำงและพระองค ์ทรงสัมผัสหัวใจของข้ำพระองค เพื่อข้ำพระองค ์<br />
์จะค ำนึงถึงคุณควำมดีอื่นๆที่นอกเหนือจ<br />
ำกพระคุณควำมดีของพระเยซูว่ำเป็ นสิ่งที่พึงรังเกียจ” Martyn เล่มที่ 3 บทที่ 13 {GC<br />
221.1} {GCth17 185.1}<br />
คำลวินเรียนมำเพื่อเป็ นบำทหลวงเมื่ออำยุเพียง12ปีเขำถูกแต่งตั้งให้เป็ นศิษยำภิบำลของโบสถ ์เล็กๆแ<br />
ห่งหนึ่งและบิชอปโกนหัวของเขำตำมกฎของคริสตจักรเขำไม่ได้ผ่ำนพิธีอุทิศถวำยตัวแด่พระเจ้ำหรือบรร<br />
169
ลุกำรท ำหน้ำที่ของบำทหลวงแต่เขำเป็ นสมำชิกคนหนึ่งของคณะสงฆ์รับต ำแหน่งและรับเงินตอบแทนตำ<br />
มหน้ำที่ {GC 221.2} {GCth17 185.2}<br />
บัดนี้เมื่อรู ้ว่ำเขำไม่มีทำงจะเป็ นบำทหลวงแล้วเขำจึงหันไปศึกษำกฎหมำยอยู่ระยะหนึ่งแต่ในที่สุดก็ทิ้งสิ่<br />
งที่เขำมุ่งมั ่นไปและตั้งใจอุทิศชีวิตของเขำให้กับข่ำวประเสริฐแต่ลังเลใจที่จะเป็ นครูของสำธำรณชนโดยธร<br />
รมชำติแล้วเขำเป็ นคนขี้อำยและรู ้สึกว่ำต ำแหน่งหน้ำที่นี้เป็ นภำระส ำหรับเขำและเขำยังคงปรำรถนำที่จะอุ<br />
ทิศตนในกำรศึกษำแต่ในที่สุดกำรขอร ้องด้วยควำมจริงใจของมิตรสหำยเอำชนะกำรยินยอมของเขำเขำ<br />
พูดว่ำ“เป็ นเรื่องวิเศษยิ่งนักที่คนหนึ่งเกิดมำอย่ำงต้อยต ่ำจะได้รับกำรเชิดชู ให้สูงเกียรติเช่นนี้”<br />
เล่มที่ 13 บทที่ 9 {GC 221.3} {GCth17 185.3}<br />
Wylie<br />
คำลวินก้ำวสู่ชีวิตกำรท ำงำนอย่ำงเงียบๆและถ้อยค ำของเขำเป็ นเหมือนน ้ำค้ำงที่ตกลงมำท ำให้พื้นโลก<br />
ชุ่มชื่นขึ้นใหม่เขำย้ำยออกจำกกรุงปำรีสแล้วและบัดนี้อยู่ที่เมืองใหญ่ในต่ำงจังหวัดภำยใต้กำรคุ้มครองคว<br />
ำมปลอดภัยของเจ้ำหญิงมำกำเร็ต [Princess Margaret]<br />
พระองค ์ทรงรักข่ำวประเสริฐและทรงยื่นกำรคุ้มครองควำมปลอดภัยให้สำวกของข่ำวประเสริฐคำลวินเป็ น<br />
ชำยหนุ่มยังเยำว ์วัยมีท่ำทีอ่อนโยนและไม่เสแสร ้งเขำเริ่มท ำงำนกับประชำชนตำมบ้ำนของพวกเขำสมำชิ<br />
กคนอื่นๆของครอบครัวพำกันมำร่วมวงเขำอ่ำนพระคัมภีร ์และเปิดเผยสัจธรรมของกำรช่วยให้รอดผู้ที่ได้<br />
ฟังสัจธรรมนี้ก็ถ่ำยทอดต่อไปให้แก่คนอื่นๆและในไม่ช ้ำครูคนนี้ก็เดินทำงเลยไปยังเมืองใหญ่และต ำบลอื่น<br />
ที่อยู่รอบๆเขำเดินทำงเข้ำไปถึงทั้งปรำสำทและกระต๊อบหำกได้รับอนุญำตเขำรุกไปข้ำงหน้ำวำงรำกฐำนข<br />
องคริสตจักรที่จะผลิตพยำนกล้ำหำญให้แก่สัจธรรม {GC 221.4} {GCth17 185.4}<br />
เวลำผ่ำนไปไม่กี่เดือนเขำก็มำปรำกฏตัวที่กรุงปำรีสอีกเกิดควำมปั ่นป่ วนขึ้นในแวดวงของผู้มีควำมรู ้แ<br />
ละนักวิชำกำรกำรศึกษำภำษำโบรำณน ำผู้คนมำรู ้จักพระคัมภีร ์และมีหลำยคนที่หัวใจยังไม่เคยสัมผัสกับสั<br />
จธรรมของพระคัมภีร ์ก็มีควำมกระตือรือร ้นที่จะเข้ำร่วมอภิปรำยถึงเรื่องนี้และแม้กระทั ่งต่อสู้กับผู้สนับสนุ<br />
นลัทธิโรมันคำลวินแม้จะเป็ นคู่ต่อสู้ที่มีควำมสำมำรถในด้ำนของกำรโต้แย้งทำงศำสนำแต่เขำมีพระรำชกิ<br />
จที่ต้องบรรลุให้ส ำเร็จซึ่งสูงส่งกว่ำนักวิชำกำรที่ส่งเสียงหนวกหูเหล่ำนี้สติปัญญำของผู้คนถูกปลุกให้ตื่นแ<br />
ละบัดนี้เป็ นเวลำที่จะเปิดเผยสัจธรรมแก่พวกเขำแล้วในขณะที่ห้องประชุมของมหำวิทยำลัยต่ำงๆเต็มไปด้<br />
วยเสียงกึกก้องของกำรโต้เถียงทำงด้ำนศำสนศำสตร ์อยู่นั้นคำลวินเดินไปตำมบ้ำนเปิดพระคัมภีร ์ให้ประช<br />
ำชนและบอกพวกเขำเรื่องของพระคริสต ์และพระองค ์ผู้ทรงถูกตรึงบนกำงเขน {GC 222.1} {GCth17<br />
186.1}<br />
ภำยใต้กำรจัดเตรียมของพระเจ้ำกรุงปำรีสจะต้องได้รับค ำเชิญอีกครั้งหนึ่งเพื่อรับข่ำวประเสริฐกำรเชิ<br />
ญเรียกของลำเฟบเรและฟำเรลถูกปฏิเสธแต่อีกครั้งหนึ่งชำวปำรีสทุกชนชั้นในเมืองหลวงอันยิ่งใหญ่แห่ง<br />
นี้จะต้องได้ยินข่ำวนี้กษัตริย ์ทรงรับอิทธิพลจำกผลประโยชน์ทำงกำรเมืองยังไม่ยอมเข้ำข้ำงโรมอย่ำงเต็มตั<br />
วในกำรต่อต้ำนกำรปฏิรูปศำสนำเจ้ำหญิงมำกำเร็ตยังคงยึดมั ่นในควำมหวังที่ว่ำชำวโปรเตสแตนต ์จะต้อง<br />
ประสบชัยชนะในฝรั ่งเศสระหว่ำงที่กษัตริย ์ไม่อยู่เจ้ำหญิงตัดสินใจว่ำจะต้องประกำศควำมเชื่อของขบวนก<br />
ำรปฏิรูปในกรุงปำรีสพระนำงจึงทรงรับสั ่งให้อำจำรย ์ชำวโปรเตสแตนต ์คนหนึ่งมำเทศนำตำมโบสถ ์ต่ำงๆข<br />
องกรุงสิ่งนี้เป็ นเรื่องต้องห้ำมของระบอบเปปำซีเจ้ำหญิงจึงทรงเปิดพระรำชวังพระองค ์ทรงจัดห้องหนึ่งขึ้นเ<br />
170
ป็ นโบสถ ์เล็กๆและประกำศว่ำทุกวันในเวลำที่ก ำหนดไว้จะมีกำรเทศนำและเชิญประชำชนทุกชนชั้นและทุก<br />
ฐำนะให้เข้ำร่วมฝูงชนออกันเข้ำมำประกอบพิธีไม่เพียงโบสถ ์เล็กๆห้องนั้นแต่ห้องโถงและทำงเดินเต็มไปด้ว<br />
ยประชำชนมีคนนับพันำชุมนุมกันทุกวัน=ขุนนำงนักกำรเมืองทนำยพ่อค้ำและคนงำนช่ำงฝีมือพระมหำ<br />
กษัตริย ์แทนที่จะทรงห้ำมกำรชุมนุมกลับรับสั ่งให้เปิดโบสถ ์แห่งกรุงปำรีสสองแห่งพระวจนะของพระเจ้ำไม่เ<br />
คยดลใจชำวเมืองเช่นนี้มำก่อนดูเหมือนว่ำพระวิญญำณแห่งชีวิตจำกสวรรค ์ทรงโปรดระบำยลงมำยังประ<br />
ชำชนกำรประมำณตนควำมบริสุทธิ์ควำมมีระเบียบและควำมขยันมำแทนที่กำรเมำสุรำควำมไร ้ศีลธรรมก<br />
ำรชิงดีชิงเด่นกันและควำมเกียจคร ้ำน {GC 222.2} {GCth17 186.2}<br />
แต่สภำกำรปกครองของสงฆ์ไม่ได้อยู่เฉยเมื่อพระมหำกษัตริย ์ยังทรงปฏิเสธที่จะเข้ำไปแทรกเพื่อห้ำม<br />
กำรเทศนำพวกเขำจึงหันไปหำประชำชนโดยใช ้ทุกวิธีในกำรปลุกระดมควำมหวำดกลัวอคติและควำมบ้ำ<br />
คลั ่งของฝูงชนที่รู ้ไม่เท่ำทันและเชื่อเรื่องเวทมนตร ์คำถำกรุงปำรีสยอมตกอยู่ในค ำสอนของครูเทียมเท็จเ<br />
หล่ำนี้อย่ำงปิดหูปิดตำเหมือนกรุงเยรูซำเล็มในอดีตซึ่งไม่ทรำบเวลำแห่งกำรลงโทษหรือสิ่งที่เป็ นของเธอใน<br />
เวลำแห่งสันติสุขเป็ นเวลำสองปีที่มีกำรเทศนำพระวจนะของพระเจ้ำในเมืองหลวงถึงแม้จะมีคนมำกมำยย<br />
อมรับข่ำวประเสริฐแต่คนส่วนใหญ่ปฏิเสธข่ำวประเสริฐนี้กษัตริย ์ฟรำนซิสทรงปฏิบัติพระองค ์รำวกับว่ำมีพ<br />
ระทัยกว้ำงต่อเรื่องนี้แต่ก็เพียงเพื่อสนองจุดมุ่งหมำยของพระองคเองและบรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีจึงประ<br />
์<br />
สบควำมส ำเร็จในกำรทวงคืนบำรมีและอิทธิพลอีกครั้งหนึ่งที่โบสถ ์ต่ำงๆถูกปิดลงและหลักประหำรก็ถูกตั้ง<br />
ขึ้น {GC 223.1} {GCth17 187.1}<br />
คำลวินยังคงอยู่ในกรุงปำรีสเตรียมตัวเองด้วยกำรศึกษำใคร่ครวญและอธิษฐำนเผื่องำนในอนำคตและเ<br />
ผยแพร่ควำมกระจ่ำงต่อไปแต่ในที่สุดควำมระแวงสงสัยก็พุ่งมำใส่เขำเจ้ำหน้ำที่ทั้งหลำยมุ่งมั ่นที่จะน ำเขำไ<br />
ปสู่กองเพลิงเขำคิดว่ำตัวเองปลอดภัยในที่หลบซ่อนของตนเองไม่เคยคิดว่ำจะเกิดภัยอันตรำยเมื่อเพื่อนๆ<br />
วิ่งกรูเข้ำไปในห้องของเขำแจ้งข่ำวว่ำเจ้ำหน้ำที่ก ำลังเดินทำงมำจับกุมเขำในทันใดนั้นมีเสียงเคำะดังขึ้นที่<br />
ประตูใหญ่ด้ำนนอกไม่มีเวลำที่จะรีรอแล้วเพื่อนบำงคนหน่วงเหนี่ยวเจ้ำหน้ำที่ไว้ที่หน้ำประตูคนอื่นๆช่วยกั<br />
นพำนักปฏิรูปออกทำงหน้ำต่ำงบำนหนึ่งแล้วเขำรีบหนีออกนอกเมืองไปหลบอยู่ในกระต๊อบของกรรมกรค<br />
นหนึ่งที่ฝักใฝ่ กำรปฏิรูปเขำอ ำพรำงตนเองด้วยเสื้อผ้ำของเจ้ำบ้ำนและแบกจอบไว้บนบ่ำและเริ่มออกเดินท<br />
ำงไปมุ่งหน้ำไปทำงทิศใต้และอีกครั้งหนึ่งไปหลบภัยในอำณำเขตกำรปกครองของเจ้ำหญิงมำกำเร็ตโปรดดู<br />
D’Aubigné, History of the Reformation in Europe in the Time of Calvin เล่มที่ 2 บทที่ 30<br />
{GC 223.2} {GCth17 187.2}<br />
เขำพักอยู่ที่นั ่นหลำยเดือนปลอดภัยที่อยู่ภำยใต้กำรคุ้มครองของมิตรสหำยที่มีอ ำนำจและมุอยู่กับกำร<br />
ศึกษำเหมือนที่เคยท ำมำก่อนแต่หัวใจของเขำยังยึดมั ่นที่จะประกำศข่ำวประเสริฐของพระเยซูไปทั ่วประเท<br />
ศฝรั ่งเศสและเขำจึงทนอยู่เฉยต่อไปอีกไม่ได้ในทันทีที่ดูเหมือนว่ำพำยุเริ่มสงบลงเขำพบท ำเลใหม่ในกำร<br />
ท ำงำนที่เมืองโพยเทียรส ์ที่นั ่นมีมหำวิทยำลัยอยู่แห่งหนึ่งและมีผลกำรต้อนรับแนวคิดใหม่อย่ำงดีคนทุกชน<br />
ชั้นดีใจที่ได้ฟังข่ำวประเสริฐไม่มีกำรเทศนำในที่สำธำรณะแต่เทศนำกันในบ้ำนพักอำศัยของผู้ปกครองข<br />
องเมืองในบ้ำนของเขำเองและบำงครั้งที่สวนสำธำรณะคำลวินเปิดเผยพระค ำแห่งชีวิตนิรันดรให้แก่ผู้ปรำร<br />
ถนำที่จะฟังเวลำผ่ำนไประยะหนึ่งเมื่อจ ำนวนคนผู้ฟังเพิ่มมำกขึ้นจึงคิดว่ำกำรชุมนุมกันนอกเมืองน่ำจะปล<br />
171
่<br />
อดภัยกว่ำมีถ ้ำแห่งหนึ่งที่อยู่ในช่องลึกและแคบระหว่ำงภูเขำสองลูกมีต้นไม้และหินย้อยยิ่งท ำให้สถำนที่แ<br />
ห่งนั้นถูกปกปิดได้อย่ำงมิดชิดยิ่งขึ้นพวกเขำเลือกสถำนที่แห่งนี้มำเป็ นที่ประชุมผู้เข้ำร่วมเดินทำงเป็ นกลุ่<br />
มเล็กๆออกจำกเมืองด้วยเส้นทำงต่ำงกันเพื่อมำถึงที่แห่งนี้ในสถำนที่ปกปิดแห่งนี้พวกเขำอ่ำนออกเสียงแ<br />
ละอธิบำยพระคัมภีร เป็ ์ นครั้งแรกที่ชำวโปรเตสแตนต ์ของประเทศฝรั ่งเศสประกอบพิธีศีลมหำสนิทขององค ์<br />
พระผู้เป็ นเจ้ำกันที่นี่โบสถ ์เล็กๆแห่งนี้ส่งนักประกำศพระกิตติคุณที่ซื่อสัตย ์หลำยคนไปสู่โลกภำยนอก<br />
{GC 224.1} {GCth17 188.1}<br />
คำลวินกลับไปกรุงปำรีสอีกครั ้งเขำยังไม่ทิ้งควำมหวังที่จะท ำให้ทั ่วประเทศฝรั ่งเศสยอมรับกำรปฏิรูปศำ<br />
สนำแต่เขำพบว่ำประตูแทบทุกบำนปิดให้กับงำนนี้หำกสอนข่ำวประเสริฐหมำยถึงกำรเดินตรงไปหำหลักป<br />
ระหำรและในที่สุดเขำตัดสินใจที่จะมุ่งหน้ำไปยังประเทศเยอรมนีเขำยังไม่ทันก้ำวออกไปจำกประเทศฝรั ่งเศ<br />
สพำยุลูกหนึ่งก็ระเบิดใส่ชำวโปรเตสแตนต ์ซึ่งหำกเขำยังคงอยู่ที่นั ่นจะต้องน ำเขำเข้ำไปมีส่วนร่วมในควำม<br />
หำยนะครั้งยิ่งใหญ่ที่ก ำลังจะตำมมำอย่ำงแน่นอน {GC 224.2} {GCth17 188.2}<br />
นักปฏิรูปศำสนำชำวฝรั ่งเศสทั้งหลำยที่กระตือรือร ้นต้องกำรเห็นประเทศของตนก้ำวทันประเทศเยอร<br />
มนีและสวิสเซอร ์แลนด ์พวกเขำมุ่งมั ่นโจมตีควำมงมงำยของโรมเพื่อปลุกคนทั้งประเทศให้ตื่นฉะนั้นเพียงชั<br />
วคืนเดียวป้ ำยประท้วงโจมตีพิธีมิสซำผุดขึ้นทั ่วประเทศฝรั ่งเศสกำรเคลื่อนไหวที่กระตือรือร ้นแต่ตัดสินใจที่<br />
ผิดพลำดนี้แทนที่จะสนับสนุนกลับน ำควำมหำยนะมำให้ไม่เพียงแต่กับผู้รณรงค เท่ำนั้นแต่ยังสร ์<br />
้ำงควำมเ<br />
ดือดร ้อนมำสู่ผู้สนับสนุนกำรปฏิรูปทั ่วทั้งประเทศฝรั ่งเศสด้วยเหตุกำรณ์นี้เปิดโอกำสให้พวกนิยมลัทธิโรมั<br />
นรับสิ่งที่พวกเขำใฝ่ ฝันมำนำนนั ่นคือข้ออ้ำงในกำรโค่นท ำลำยพวกนอกศำสนำอย่ำงเด็ดขำดว่ำเป็ นพวก<br />
ยุยงก่อกวนซึ่งเป็ นอันตรำยต่อควำมมั ่นคงของรำชบัลลังก ์และต่อควำมสงบสุขของประเทศชำติ {GC<br />
224.3} {GCth17 188.3}<br />
มือลึกลับอำจเป็ นมือของมิตรสหำยที่สิ้นคิดหรือของศัตรูที่เต็มไปด้วยเล่ห ์กลนั้นไม่มีผู้ใดล่วงรู ้ได้เอำแ<br />
ผ่นป้ ำยอันหนึ่งไปติดที่ประตูของห้องส่วนพระองค ์ของพระรำชำพระองค ์ทรงกริ้วนักในแผ่นป้ ำยนี้กล่ำวโจ<br />
มตีควำมเชื่องมงำยที่ประชำชนยังเทิดทูนมำตลอดหลำยยุคหลำยสมัยด้วยกำรอำจหำญแบบไม่เคยปรำก<br />
ฎมำก่อนที่กล้ำน ำถ้อยค ำชัดเจนและอุกอำจเช่นนี้รุกล ้ำเข้ำไปติดไว้ในพระรำชฐำนยิ่งท ำให้พระองค ์พิโร<br />
ธสุดขีดพระองค ์ทรงยืนสงบนิ่งไปชั ่วครู่ตัวสั ่นและพูดไม่ออกและแล้วท่ำมกลำงพระพิโรธพระองค ์ทรงลั ่นถ้<br />
อยค ำที่น่ำกลัวนี้ออกมำว่ำ“ให้จับทุกคนที่สงสัยว่ำเป็ นพวกลูเธอร ์นอกศำสนำโดยไม่ต้องแยกแยะเรำจะ<br />
ก ำจัดพวกมันให้หมดไป” Ibid. เล่มที่ 4 บทที่ 10<br />
ลูกเต๋ำถูกโยนลงไปแล้วพระรำชำทรงตัดสินพระทัยไปอยู่ฝ่ ำยโรมอย่ำงเต็มตัว {GC 225.1} {GCth17<br />
189.1}<br />
มีกำรใช ้มำตรกำรจับกุมชำวลูเธอรเรนทุกคนในกรุงปำรีสทันทีมีช่ำงฝีมือยำกจนคนหนึ่งที่ศรัทธำในค<br />
์<br />
วำมเชื่อกำรปฏิรูปและเป็ นผู้คอยแจ้งผู้เชื่อทั้งหลำยให้ไปยังสถำนที่ประชุมลับอยู่เสมอถูกจับและถูกสั ่งให้<br />
น ำผู้แทนของพระสันตะปำปำไปยังทุกบ้ำนของชำวโปรเตสแตนต ์ในเมืองภำยใต้ค ำขู ่ที่จะถูกประหำรทันที<br />
ที่หลักเผำทั้งเป็ นข้อเสนอที่ชั ่วช ้ำนี้ท ำให้เขำกลัวจนหัวหดในที่สุดควำมกลัวต่อเปลวเพลิงครอบง ำเขำเข<br />
ำยินยอมที่จะกลำยเป็ นผู้ทรยศพี่น้องของเขำเจ้ำภำพที่ห้อมล้อมด้วยขบวนของบำทหลวงผู้ถือธูปพระนัก<br />
172
บวชทหำรเดินน ำหน้ำมีโมริน[Morin]นักสืบของพระรำชวังกับผู้ทรยศเดินไปอย่ำงช ้ำๆและเงียบๆผ่ำนไป<br />
ตำมถนนของเมืองกำรกระท ำเช่นนี้เป็ นกำรจัดฉำกให้เห็นว่ำเป็ นกำรเทิดพระเกียรติพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ทำ<br />
งศำสนำเป็ นพิธีกำรลบล้ำงบำปของกำรหมิ่นประมำทของผู้ต่อต้ำนพิธีมิสซำแต่เบื้องหลังกำรแห่นี้มีเป้ ำห<br />
มำยแห่งควำมตำยปกปิดไว้อยู่เมื่อขบวนเคลื่อนมำถึงฝั ่งตรงข้ำมของบ้ำนชำวลูเธอร เรนคนหนึ่งผู้ทรยศจ<br />
์<br />
ะส่งสัญลักษณ์แต่ไม่พูดอะไรขบวนจะหยุดบุกเข้ำไปในบ้ำนและกระชำกคนในครอบครัวออกมำล่ำมโซ่ไว้<br />
และกลุ่มคนที่น่ำกลัวนี้มุ่งหน้ำต่อไปเพื่อค้นหำเหยื่อรำยต่อไปพวกเขำ“ไม่ละเว้นสักบ้ำนไม่ว่ำจะเป็ นบ้ำนใ<br />
หญ่หรือบ้ำนเล็กแม้คณะใดคณะหนึ่งของมหำวิทยำลัยแห่งปำรีส.....โมรินสร ้ำงแรงสั ่นสะเทือนไปทั้งเมือง..<br />
...เป็ นยุคสมัยแห่งควำมน่ำสะพรึงกลัว” Ibid. เล่มที่ 4 บทที่ 10 {GC 225.2} {GCth17 189.2}<br />
เหยื่อทั้งหลำยถูกฆ่ำอย่ำงโหดร ้ำยทำรุณมีค ำสั ่งพิเศษให้ลดระดับควำมแรงของเปลวเพลิงให้ต ่ำลงเพื่อ<br />
ยืดควำมทรมำนเจ็บปวดของพวกเขำแต่เขำเหล่ำนั้นตำยอย่ำงผู้พิชิตควำมแน่วแน่ของพวกเขำไม่สั ่นคล<br />
อนสันติสุขของพวกเขำไม่มัวหมองเมื่อผู้กดขี่ขำดก ำลังอ ำนำจที่จะเปลี่ยนควำมมั ่นคงที่ไม่ยอมโอนอ่อน<br />
ของพวกเขำได้ผู้กดขี่ของพวกเขำก็รู ้ว่ำตนเองพ่ำยแพ้“มีกำรแจกจ่ำยตะแลงแกงไปทั ่วทุกมุมของกรุงปำ<br />
รีสและเผำเหยื่อในวันต่อมำเป็ นกำรออกแบบเพื่อเผยแพร่ควำมโหดร ้ำยของควำมเชื่อนอกศำสนำโดยกำ<br />
รกระจำยกำรประหำรให้กว้ำงออกไปแต่ในที่สุดควำมได้เปรียบตกอยู่กับข่ำวประเสริฐท ำให้ทั ่วกรุงปำรีสปร<br />
ะจักษ์ว่ำแนวคิดใหม่จะผลิตคนชนิดใดออกมำไม่มีธรรมำสน์ใดที่จะเปรียบได้กับกองเพลิงของผู้ยอมพลีชี<br />
พเพื่อศำสนำควำมสงบสุขอย่ำงสุขุมเยือกเย็นซึ่งปรำกฏบนใบหน้ำของชำยเหล่ำนี้ในขณะที่เคลื่อนไป.....<br />
ยังจุดประหำรควำมกล้ำหำญเยี่ยงวีรบุรุษของพวกเขำเมื่อยืนอยู่กลำงเปลวเพลิงที่รุนแรงกำรให้อภัยต่อค<br />
วำมเจ็บปวดของพวกเขำด้วยใจถ่อมได้เปลี่ยนแปลงควำมโกรธให้เป็ นควำมสงสำรควำมเกลียดชังให้เป็ นค<br />
วำมรักด้วยกรณีตัวอย่ำงเหล่ำนี้ที่มีจ ำนวนไม่น้อยและได้วิงวอนด้วยวำทศิลป์ ที่มิอำจต้ำนทำนได้เพื่อสนับ<br />
สนุนข่ำวประเสริฐ” Wylie เล่มที่ 13 บทที่ 20 {GC 226.1} {GCth17 190.1}<br />
เหล่ำบำทหลวงพยำยำมเก็บรักษำอำรมณ์โกรธแค้นที่ก ำลังเป็ นที่สนใจนี้ให้ร ้อนแรงต่อไปด้วยกำรเที่ย<br />
วกระจำยข้อกล่ำวหำที่ร ้ำยแรงน่ำกลัวที่สุดใส่ชำวโปรเตสแตนต ์พวกเขำถูกกล่ำวหำว่ำอยู่เบื้องหลังกำรวำ<br />
งแผนสังหำรหมู่พวกคำทอลิกกำรโค่นรัฐบำลและกำรลอบสังหำรพระมหำกษัตริย ์แต่ไม่เคยแสดงหลักฐำน<br />
ใดๆมำสนับสนุนข้อกล่ำวหำเหล่ำนี้อย่ำงไรก็ตำมค ำพยำกรณ์ชั ่วเหล่ำนี้ได้เกิดขึ้นจริงภำยใต้สภำวกำรณ์<br />
ที่แตกต่ำงจำกนี้มำกและเกิดจำกต้นเหตุที่มีลักษณะตรงกันข้ำมควำมโหดเหี้ยมที่ชำวคำทอลิกก่อขึ้นต่อ<br />
ชำวโปรเตสแตนต ์ที่ไร ้ควำมผิดเหล่ำนี้ได้มำสะสมรวบรวมกันเป็ นตุ้มน ้ำหนักของกำรแก้แค้นและหลำยศ<br />
ตวรรษต่อมำก่อให้เกิดวำระสุดท้ำยดั ่งเช่นที่พวกเขำท ำนำยว่ำจะเกิดขึ้นกับพระมหำกษัตริย ์กำรปกครอง<br />
ของพระองค ์และประชำกรของพระองค ์แต่ครั้งนี้เป็ นกำรกระท ำของพวกนอกศำสนำและของพวกนิยมระ<br />
บอบเปปำซีเองไม่ใช่กำรสถำปนำแต่เป็ นกำรก ำจัดนิกำยโปรเตสแตนต ์ต่ำงหำกซึ่งสำมร ้อยปีต่อมำจะน ำค<br />
วำมพินำศอย่ำงเลวร ้ำยที่สุดมำสู่ประเทศฝรั ่งเศสจริงตำมที่พวกเขำท ำนำยไว้ {GC 226.2} {GCth17<br />
190.2}<br />
บัดนี้ควำมระแวงสงสัยควำมไม่ไว้วำงใจและควำมโหดเหี้ยมแทรกซึมเข้ำไปยังคนทุกชนชั้นของสังคมท่<br />
ำมกลำงสัญญำณเตือนภัยทั ่วไปจะมองเห็นได้ว่ำค ำสอนของชำวลูเธอรเรนฝังลึกเพียงไรในควำมคิดของบุ<br />
์<br />
173
คคลที่นั ่งอยู่ในต ำแหน่งสูงสุดของกำรศึกษำอิทธิพลและคุณลักษณะที่ดีงำมต ำแหน่งที่ต้องกำรควำมน่ำเ<br />
ชื่อถือและมีเกียรติไม่อำจหำผู้ใดมำรับหน้ำที่ได้อย่ำงกะทันหันช่ำงฝีมือช่ำงพิมพ์นักกำรศึกษำศำสตรำจ<br />
ำรย ์ในมหำวิทยำลัยนักเขียนและแม้กระทั ่งมหำดเล็กก็ยังหำยตัวไปคนนับร ้อยหลบหนีออกจำกกรุงปำรีสเ<br />
นรเทศตัวเองให้ออกไปจำกบ้ำนเกิดของตนและในหลำยรำยแสดงตนเป็ นครั้งแรกว่ำพวกเขำเห็นด้วยกับ<br />
ควำมเชื่อเรื่องกำรปฏิรูปศำสนำเหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีมองดูรอบตัวด้วยควำมตกตะลึงว่ำมีคนนอกศำ<br />
สนำที่พวกเขำไม่เคยสงสัยในหมู่พวกเขำเองพวกเขำระบำยควำมโกรธนี้ใส่กลุ่มเหยื่อทั้งหลำยที่ต ่ำต้อยก<br />
ว่ำซึ่งตกอยู่ในอ ำนำจของพวกเขำเรือนจ ำแออัดยัดเยียดและบรรยำกำศก็ดูประหนึ่งว่ำปกคลุมด้วยควำม<br />
มืดจำกควันของกองเพลิงที่ลุกไหม้ส ำหรับผู้เชื่อข่ำวประเสริฐ {GC 227.1} {GCth17 191.1}<br />
กษัตริย ์ฟรำนซิสที่1[FrancisI]เคยได้รับกำรเทิดทูนให้เป็ นผู้น ำในขบวนกำรยิ่งใหญ่ของกำรฟื้นฟูกำร<br />
เรียนรู ้ซึ่งบ่งบอกถึงกำรเปิดฉำกของศตวรรษที่สิบหกพระองค ์ทรงมีควำมสุขในกำรรวบรวมคนที่มีควำมรู ้<br />
จำกทุกประเทศมำยังพระรำชวังของพระองค ์กำรที่พระองค ์ทรงรักกำรเรียนรู ้และทรงเกลียดชังควำมโง่เขล<br />
ำและควำมเชื่องมงำยของพระนักบวชส่วนหนึ่งอย่ำงน้อยที่สุดมำจำกกำรยอมผ่อนปรนต่อกำรปฏิรูปศำส<br />
นำแต่ผู้สนับสนุนกำรเรียนรู ้พระองค ์นี้กลับทรงได้รับแรงบันดำลใจอย่ำงแรงกล้ำที่จะก ำจัดพวกนอกศำสน<br />
ำออกไปให้หมดทรงตรำค ำสั ่งประกำศเลิกล้มงำนพิมพ์ทั ่วทั้งประเทศฝรั ่งเศสกษัตริย ์ฟรำนซิสที่1ทรงแสด<br />
งตัวอย่ำงหนึ่งในจ ำนวนมำกมำยที่มีบันทึกไว้ซึ่งแสดงให้เห็นว่ำวัฒนธรรมด้ำนปัญญำไม่ใช่เครื่องป้ องกัน<br />
กำรไม่ยอมผ่อนปรนในเรื่องของศำสนำและกำรกดขี่ข่มเหง {GC 227.2} {GCth17 191.2}<br />
ด้วยพิธีแห่อันน่ำเคร่งขรึมและเปิดเผยประเทศฝรั ่งเศสให้ค ำมั ่นกับตัวเองอย่ำงเต็มที่เพื่อกำรท ำลำยนิก<br />
ำยโปรเตสแตนต ์บำทหลวงทั้งหลำยยื่นค ำขำดเรียกร ้องว่ำกำรหมิ่นประมำทที่ท ำต่อสวรรคเบื้องบนด้วยก<br />
์<br />
ำรประณำมพิธีมิสซำจะต้องชดใช ้ด้วยเลือดและพระรำชำแสดงออกในที่สำธำรณะในนำมของประชำชนยิ<br />
นยอมเข้ำร่วมงำนน่ำกลัวนี้ {GC 227.3} {GCth17 191.3}<br />
วันที่ 21 มกรำคมค.ศ. 1535<br />
ถูกก ำหนดให้เป็ นวันประกอบพิธีสยดสยองนี้ควำมกลัวอย่ำงงมงำยและควำมเกลียดชังอย่ำงดันทุรังของค<br />
นทั้งประเทศถูกกระตุ้นคนมำกมำยจำกประเทศข้ำงเคียงกรูกันเข้ำมำยังถนนของกรุงปำรีสวันนั้นเปิดฉำ<br />
กด้วยขบวนแห่ใหญ่โตและน่ำประทับใจ“บ้ำนที่เรียงรำยอยู่ตำมเส้นทำงที่ขบวนแห่เคลื่อนผ่ำนต่ำงแขวน<br />
ผ้ำไว้ทุกข ์และมีแท่นบูชำตั ้งขึ้นตำมจุดต่ำงๆ”หน้ำประตูทุกบ้ำนมีคบเพลิงที่ลุกอยู่เพื่อถวำยเกียรติ“พิธีกร<br />
รมศักดิ์สิทธิ์”ก่อนฟ้ ำสำงขบวนตั้งแถวเตรียมตัวที่พระรำชวังของพระมหำกษัตริย ์“ริ้วธงและกำงเขนของโ<br />
บสถ ์ประจ ำต ำบลต่ำงๆน ำอยู่หน้ำขบวนต่อไปเป็ นขบวนของพลเมืองเดินคู่กันมือถือโคมไฟตำมด้วยนักบว<br />
ชภรำดรสี่นิกำยแต่ละนิกำยแต่งตัวด้วยเสื้อผ้ำพิเศษ”แล้วตำมด้วยขบวนยิ่งใหญ่ของกองโบรำณวัตถุของ<br />
ขลังที่มีชื่อตำมด้วยคณะนักบวชผู้ยิ่งใหญ่ในเสื้อคลุมผ้ำสักหลำดสีม่วงและสีแดงเข้มและมีเครื่องประดับต<br />
กแต่งไว้อย่ำงมำกมำยเป็ นริ้วขบวนที่โอ่อ่ำหรูหรำและระยิบระยับ {GC 228.1} {GCth17 192.1}<br />
“บิชอปแห่งกรุงปำรีสท ำหน้ำที่เป็ นเจ้ำภำพของพิธีนี้พำดผ้ำคลุมอันตระกำรตำ.....พยุงโดยเจ้ำชำยสี่อ<br />
งค ์ที่มีสำยเลือดเดียวกัน.....พระรำชำเสด็จตำมเจ้ำภำพ......ในวันนั้นกษัตริย ์ฟรำนซิสที่ 1<br />
ไม่ได้สวมมงกุฎไม่ได้สวมเสื้อคลุมประจ ำต ำแหน่ง”ด้วย“พระเศียรที่ไม่มีสิ่งใดปกปิดพระเนตรมองต ่ำอยู่กับ<br />
174
พื้นและในพระหัตถ ์ถือเทียนขนำดเล็กที่ติดไฟอยู่”พระรำชำแห่งประเทศฝรั ่งเศสทรงปรำกฏตัว<br />
“ในฐำนะของผู้ส ำนึกผิด” Ibid. เล่มที่ 13 บทที่<br />
21พระองค ์ทรงกรำบลงด้วยควำมอดสูที่ทุกแท่นบูชำไม่ใช่เพื่อควำมชั ่วที่ท ำให้จิตวิญญำณของพระองค เ์<br />
ป็ นมลทินหรือเลือดไร ้ควำมผิดที่ท ำให้พระหัตถ ์ของพระองค เปื้อนแต่เพื่อบำปโทษถึงตำยของข้ำแผ่นดิน<br />
์<br />
ทั้งหลำยที่กล้ำประณำมพิธีมิสซำเบื้องพระปฤษฎำงค ์ของพระองค ์คือพระรำชินีและข้ำรำชบริพำรชั้นสูงข<br />
องรัฐพวกเขำเดินมำกันเป็ นคู่ๆแต่ละคนถือโคมที่มีไฟติดอยู่ {GC 228.2} {GCth17 192.2}<br />
ส่วนหนึ่งของพิธีในวันนั้นพระมหำกษัตริย ์ต้องขึ้นปรำศรัยต่อเจ้ำหน้ำที่ชั้นสูงของอำณำจักรในหอประ<br />
ชุมใหญ่ของส ำนักพระรำชวังของบิชอปพระองค ์ทรงปรำกฏด้วยพระพักตรเศร ์ ้ำหมองต่อหน้ำคนทั้งหลำย<br />
และตรัสด้วยค ำพูดที่น่ำประทับใจและคล่องแคล่วคร ่ำครวญถึง“ควำมผิดนี้ค ำหมิ่นประมำทวันแห่งควำมเศ<br />
ร ้ำหมองและอัปยศ”ที่เกิดขึ้นกับประเทศและพระองคฺ์ทรงเรียกร ้องให้ประชำชนที่อยู่ภำยใต้กำรปกครองขอ<br />
งพระองค ์ช่วยกันก ำจัดพวกนอกศำสนำที่เหมือนกับกำรแพร่โรคติดต่อร ้ำยแรงที่ก ำลังคุกคำมท ำลำยประ<br />
เทศฝรั ่งเศสพระองค ์ตรัสว่ำ<br />
“ท่ำนสุภำพบุรุษทั้งหลำยเป็ นควำมจริงเหมือนเช่นที่ข้ำพเจ้ำเป็ นพระรำชำของท่ำนหำกข้ำพเจ้ำทรำบว่ำ<br />
แขนหรือเท้ำข้ำงหนึ่งของข้ำพเจ้ำเองมีจุดด่ำงหรือติดเชื้อของโรคร ้ำยแรงนี้ข้ำพเจ้ำจะมอบอวัยวะนั ้นให้ท่<br />
ำนทั้งหลำยตัดมันทิ้งไป.....และนอกจำกนี้หำกข้ำพเจ้ำทรำบว่ำบุตรคนหนึ่งของข้ำพเจ้ำมีมลทินเพรำะโร<br />
คนี้ข้ำพเจ้ำก็จะไม่ปล่อยให้เขำหลุดไปได้ .....ข้ำพเจ้ำจะน ำเขำมำเป็ นเครื่องเผำถวำยบูชำแด่พระเจ้ำ”น ้ำพ<br />
ระเนตรของพระองค ์ท ำให้พระองค ์ทรงส ำลักค ำพูดและผู้ฟังทั้งห้องประชุมร ่ำไห้พูดด้วยเสียงเดียวกันว่ำ<br />
“พระองค ์จะมีชีวิตอยู่และตำยเพื่อศำสนำคำทอลิก” D’Aubigné, History of the Reformation in<br />
Europe in the Time of Calvin เล่มที่ 4 บทที่ 12 {GC 228.3} {GCth17 192.3}<br />
ควำมมืดกลำยเป็ นควำมสยดสยองต่อประเทศที่ปฏิเสธควำมกระจ่ำงแห่งสัจธรรมพระคุณที่<br />
“น ำควำมรอด”ได้มำปรำกฏให้เห็นแล้วแต่หลังจำกสัมผัสกับฤทธำนุภำพและควำมศักดิ์สิทธิ์ของควำมกร<br />
ะจ่ำงนี้หลังจำกคนจ ำนวนหลำยพันซึมซับถึงควำมงำมจำกสวรรค เบื้องบนหลังจำกที่ควำมกระจ่ำงส่องสว่<br />
์<br />
ำงไปยังเมืองและต ำบลใหญ่เล็กต่ำงๆแล้วประเทศฝรั ่งเศสกลับหันหลังไปเลือกควำมมืดมำกกว่ำควำมสว่ำง<br />
พวกเขำสลัดทิ้งของประทำนจำกสวรรค ์ที่ยื่นมำให้พวกเขำเรียกควำมชั ่วเป็ นควำมดีและควำมดีเป็ นควำ<br />
มชั ่วจนพวกเขำตกเป็ นเหยื่อของกำรหลอกลวงตนเองอย่ำงสมัครใจบัดนี้แม้ว่ำพวกเขำจะเชื่อจริงๆว่ำก ำ<br />
ลังรับใช ้อยู่ในรำชกิจของพระเจ้ำโดยกำรกดขี่ประชำชนของพระองค ์ก็ตำมทีควำมจริงใจของพวกเขำก็ไ<br />
ม่ได้ท ำให้พวกเขำไร ้ควำมผิดควำมกระจ่ำงที่น่ำจะช่วยพวกเขำออกจำกกำรหลอกลวงได้น่ำจะช่วยจิตวิ<br />
ญญำณของพวกเขำพ้นจำกควำมรู ้สึกผิดที่ต้องเสียเลือดเนื้อแต่พวกเขำกลับปฏิเสธควำมกระจ่ำงนี้ด้วย<br />
ควำมตั้งใจ {GC 229.1} {GCth17 193.1}<br />
ในวิหำรโบสถ ์อันยิ่งใหญ่นี้มีกำรปฏิญำณอย่ำงน่ำเคร่งขรึมที่จะกวำดล้ำงคนนอกศำสนำเกือบสำมศต<br />
วรรษต่อมำในสถำนที่แห่งเดียวกันนี้ประเทศที่ลืมพระเจ้ำผู้ทรงพระชนม์ได้สถำปนำเทพธิดำแห่งเหตุผลขึ้<br />
นประทับบนพระรำชบัลลังก ์ขบวนแห่ถูกจัดขึ้นอีกครั้งผู้แทนทั้งปวงของประเทศฝรั ่งเศสเริ่มงำนที่พวกเขำ<br />
สำบำนที่จะท ำ“ตะแลงแกงถูกตั ้งขึ้นเป็ นระยะเพื่อเผำคริสเตียนโปรเตสแตนต ์ทั้งเป็ นและวำงแผนให้จุดฟืนใ<br />
175
นนำทีที่กษัตริย ์เสด็จมำถึงและขบวนจะหยุดเพื่อเป็ นพยำนดูกำรประหำร Wylie เล่มที่ 13 บทที่ 21<br />
รำยละเอียดของควำมทรมำนที่พยำนเหล่ำนี้ต้องทนดูเพื่อพระคริสต ์นั้นน่ำแสลงใจเกินกว่ำที่จะน ำมำเล่ำแ<br />
ต่ในส่วนของเหยื่อแล้วไม่มีควำมหวั ่นไหวใดเกิดขึ้นเลยเมื่อพวกเขำถูกร ้องขอให้ถอนควำมเชื่อก็จะตอบว่<br />
ำ“ข้ำพเจ้ำเชื่อแต่ในสิ่งที่ผู้เผยพระวจนะและอัครทูตเทศนำมำแล้วในอดีตและในสิ่งที่ธรรมิกชนทั้งหลำยเ<br />
ชื่อควำมเชื่อของข้ำพเจ้ำตั้งมั ่นอยู่ในพระเจ้ำพระองค ์จะทรงต่อต้ำนอ ำนำจทั้งหมดของนรก”<br />
D’Aubigné, History of the Reformation in Europe in the Time of Calvin เล่มที่ 4 บทที่ 12<br />
{GC 229.2} {GCth17 193.2}<br />
ครั้งแล้วครั้งเล่ำขบวนแห่มำหยุดอยู่ตรงสถำนที่ทรมำนเมื่อพวกเขำกลับมำถึงจุดเริ่มต้นที่พระรำชวังแ<br />
ล้วฝูงชนก็แยกย้ำยกันไปและกษัตริย ์และพระรำชำคณะทั้งหลำยก็กลับกันไปด้วยควำมพึงพอใจกับเหตุกำ<br />
รณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นและต่ำงแสดงควำมชื่นชมยินดีกันเองถึงผลงำนที่เริ่มต้นเพื่อท ำลำยพวกนอกศำสน<br />
ำต่อไปจนบรรลุควำมส ำเร็จ {GC 230.1} {GCth17 194.1}<br />
ข่ำวประเสริฐแห่งสันติสุขที่ประเทศฝรั ่งเศสปฏิเสธจะถูกถอนรำกออกไปอย่ำงแน่นอนและผลที่ตำมมำ<br />
จะน่ำกลัวเพียงไรในวันที่ 21 มกรำคมค.ศ. 1793<br />
สองร ้อยห้ำสิบแปดปีนับจำกวันที่ประเทศฝรั ่งเศสผูกมัดตนเองอย่ำงเต็มตัวที่จะกดขี่ข่มเหงนักปฏิรูปศำส<br />
นำทั้งหลำยขบวนแห่อีกขบวนหนึ่งที่มีเป้ ำหมำยที่แตกต่ำงกันอย่ำงมำกเคลื่อนผ่ำนไปตำมถนนของกรุงป<br />
ำรีส“อีกครั้งหนึ่งกษัตริย ์เป็ นบุคคลเอกของขบวนอีกครั้งหนึ่งมีควำมโกลำหลและเสียงตะโกนเกิดขึ้นและอี<br />
กครั้งหนึ่งเสียงร ้องหำเหยื่อให้มีมำกขึ้นก็ดังมำอีกครั้งหนึ่งที่เห็นตะแลงแกงที่ไหม้จนด ำเป็ นตอตะโกและอี<br />
กครั้งหนึ่งที่งำนของวันนั้นปิดฉำกลงอีกครั้งด้วยภำพกำรประหำรอันน่ำสยดสยองกษัตริย ์หลุยส ์ที่16ทรง<br />
ดิ้นรนอยู่ระหว่ำงมือของผู้คุมและของผู้ประหำรทรงถูกลำกกระชำกไปยังเขียงส ำเร็จโทษถูกก ำลังจับกดลง<br />
ไปรอจนขวำนฟันลงมำและพระเศียรของพระองค ์ก็หลุดขำดกลิ้งไปตำมตะแลงแกง” Wylie เล่มที่ 13<br />
บทที่ 21 กษัตริย ์ของประเทศฝรั ่งเศสไม่ได้เป็ นเหยื่อเพียงรำยเดียวใกล้จุดเดียวกันมีเหยื่ออีก 2800<br />
คนตำยด้วยกิโยตีน [guillotine เป็ นอุปกรณ์กำรประหำรชีวิตของประเทศฝรั ่งเศส]<br />
ในระหว่ำงวันนองเลือดของยุคสมัยแห่งควำมน่ำสะพรึงกลัว [Reign of Terror<br />
ช่วงเวลำของควำมรุนแรงและกำรฆ่ำโดยผู้มีอ ำนำจเกิดขึ้นระหว่ำงวันที่ 5 กันยำยนค.ศ. 1793 ถึงวันที่<br />
28 กรกฎำคมค.ศ. 1794 เป็ นควำมรุนแรงที่เกิดขึ้นหลังกำรปฏิวัติฝรั ่งเศส] {GC 230.2} {GCth17<br />
194.2}<br />
กำรปฏิรูปศำสนำมอบพระคัมภีร ์ที่เปิดออกให้แก่โลกเปิดเผยค ำสอนของพระบัญญัติของพระเจ้ำและก<br />
ระตุ้นจิตส ำนึกของประชำชนให้เข้ำใจถึงสำระเหล่ำนั้นควำมรักอนันต ์ของพระเจ้ำเปิดเผยให้มนุษย ์เห็นข้<br />
อก ำหนดและหลักกำรของสวรรค ์พระเจ้ำตรัสไว้แล้วว่ำ“จงรักษำและท ำตำมกฎเหล่ำนั้นเพรำะกำรกระท ำ<br />
อย่ำงนั้นจะแสดงถึงสติปัญญำและควำมเข้ำใจของพวกท่ำนต่อหน้ำชนชำติทั้งหลำยเมื่อคนเหล่ำนั้นได้ยิ<br />
นถึงกฎเกณฑ ์เหล่ำนี้แล้วเขำจะกล่ำวว่ำ‘แท้จริงชนชำติใหญ่นี้เป็ นประชำชนที่มีปัญญำและมีควำมเข้ำใจ<br />
’” เฉลยธรรมบัญญัติ 4:6<br />
เมื่อประเทศฝรั ่งเศสปฏิเสธของประทำนแห่งสวรรคเธอหว่ำนเมล็ดอนำธิปไตยและควำมหำยนะผลจำกกำ<br />
์<br />
176
รกระท ำซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ของเหตุและผลที่ตำมมำก่อให้เกิดกำรปฏิวัติและยุคสมัยแห่งควำมน่ำสะพรึงกลั<br />
ว {GC 230.3} {GCth17 194.3}<br />
เนิ่นนำนก่อนหน้ำกำรกดขี่ข่มเหงที่เกิดจำกป้ ำยประท้วงพิธีมิสซำนั ้นฟำเรลผู้กล้ำหำญและมีใจเร่ำร ้อ<br />
นถูกกดดันให้ต้องหลบหนีออกจำกแผ่นดินบ้ำนเกิดเขำหลบไปอยู่ประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์และเขำลงแรงเ<br />
พื่อสนับสนุนงำนของสวิงก ์ลีเขำช่วยเปลี่ยนเข็มชี้วัดของตรำชั ่งไปสนับสนุนงำนของกำรปฏิรูปศำสนำเข<br />
ำใช ้บั้นปลำยชีวิตที่นี่อย่ำงไรก็ตำมเขำยังคงทุ่มเทอิทธิพลที่ตั้งใจไว้แล้วส่วนหนึ่งส ำหรับกำรปฏิรูปในประเ<br />
ทศฝรั ่งเศสในช่วงปีแรกๆของกำรลี้ภัยเขำพำกเพียรลงแรงเป็ นพิเศษให้กับกำรประกำศข่ำวประเสริฐในปร<br />
ะเทศบ้ำนเกิดของเขำเขำใช เวลำค่อนข้ำงมำกเทศนำในหมู่เพื่อนร่วมชำติที่อยู่ใกล้ชำยแดนและด้วยกำร<br />
้<br />
เฝ้ ำดูอย่ำงใจจดใจจ่อติดตำมควำมขัดแย้งและสนับสนุนด้วยค ำพูดหนุนใจและค ำปรึกษำด้วยกำรช่วยเหลื<br />
อของผู้เนรเทศอื่นๆผลงำนเขียนของนักปฏิรูปชำวเยอรมันถูกแปลเป็ นภำษำฝรั ่งเศสและพิมพ์ร่วมกับพระ<br />
คัมภีร ์ภำษำฝรั ่งเศสเป็ นจ ำนวนมำกมำยบรรณกรน ำหนังสือเหล่ำนี้ไปออกจ ำหน่ำยอย่ำงกว้ำงขวำงในปร<br />
ะเทศฝรั ่งเศสจัดส่งให้บรรณกรในรำคำต ่ำและผลก ำไรของงำนนี้ท ำให้งำนด ำเนินต่อไป<br />
{GC<br />
231.1} {GCth17 195.1}<br />
ฟำเรลก้ำวเข้ำสู่ชีวิตกำรท ำงำนในประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์ด้วยกำรจ ำแลงตัวเป็ นครูที่เจียมตัวเขำหลบ<br />
ไปอยู่ในโบสถ ์ประจ ำหมู่บ้ำนที่อยู่ห่ำงไกลอุทิศตนอยู่กับกำรสอนเด็กนอกเหนือจำกกำรสอนในสำขำวิชำ<br />
กำรตำมปกติแล้วเขำยังแนะน ำสัจธรรมของพระคัมภีร ์ด้วยควำมระมัดระวังหวังว่ำจะเข้ำถึงผู้ปกครองโดย<br />
กำรท ำงำนผ่ำนเด็กเหล่ำนี้มีบำงคนเชื่อแต่บำทหลวงก้ำวออกมำขวำงให้หยุดงำนนี้และประชำชนบ้ำนนอ<br />
กที่งมงำยต่อเรื่องเวทมนตร ์คำถำถูกปลุกระดมให้ขึ้นมำต่อต้ำนงำนนี้พวกบำทหลวงพูดว่ำ“เรื่องนั้นไม่ใช่เ<br />
ป็ นข่ำวประเสริฐของพระคริสต เห็นอยู่แล้วว่ำกำรเทศนำเช่นนี้ไม่ได้สร ์<br />
้ำงสันติภำพแต่ก่อให้เกิดสงครำม”<br />
Wylie เล่มที่ 14 บทที่ 3<br />
เขำท ำตัวเหมือนเช่นสำวกรุ่นแรกคือเมื่อกำรกดขี่ข่มเหงมำถึงเขำก็หนีจำกเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งจำก<br />
หมู่บ้ำนหนึ่งสู่อีกหมู่บ้ำนหนึ่งจำกเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเขำเดินทำงโดยกำรเดินทนต่อควำมอดอยำกค<br />
วำมหนำวเหน็บและควำมเหน็ดเหนื่อยและเสี่ยงกับภัยอันตรำยต่อชีวิตทุกแห่งหนเขำเทศนำตำมตลำดใน<br />
โบสถ ์ต่ำงๆบำงครั้งบนธรรมำสน์ของวิหำรโบสถ ์บำงครั้งโบสถ ์ที่เขำเทศน์นั้นไม่มีคนฟังบำงครั้งเสียงร ้องตะ<br />
โกนและเสียงเยำะเย้ยขัดขวำงค ำเทศนำของเขำลงกลำงคันอีกครั้งเขำถูกกระชำกอย่ำงรุนแรงออกไปจำ<br />
กธรรมำสน์เขำถูกฝูงชนรุมทุบตีเจียนตำยมำกกว่ำหนึ่งครั้งกระนั้นเขำก็ยังคงรุกคืบหน้ำต่อไปแม้ว่ำจะถูก<br />
ขับไล่ไสส่งอยู่บ่อยๆแต่ด้วยควำมแน่วแน่มั ่นคงอย่ำงไม่สั ่นคลอนเขำหวนกลับไปที่ซึ่งถูกโจมตีแล้วเขำก็เห็<br />
นแต่ละหมู่บ้ำนและแต่ละเมืองที่เคยเป็ นปรำกำรแข็งแกร่งของหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซี<br />
เปิดประตูต้อนรับข่ำวประเสริฐโบสถ ์เล็กประจ ำหมู่บ้ำนที่เขำท ำงำนครั้งแรกนั้นตอบรับควำมเชื่อของกำรป<br />
ฏิรูปเมืองโมเรทและเมืองนิวซำเทลถึงกับประกำศเลิกพิธีกรรมต่ำงๆของชำวโรมและขนย้ำยรูปบูชำออกไป<br />
จำกโบสถ ์ต่ำงๆของเมือง {GC 231.2} {GCth17 195.2}<br />
ฟำเรลปรำรถนำมำช ้ำนำนแล้วที่จะปักมำตรฐำนของโปรเตสแตนต ์ลงในกรุงเจนิวำหำกยึดเมืองนี้ได้ก็<br />
จะเป็ นศูนย ์กลำงของขบวนกำรปฏิรูปศำสนำของประเทศฝรั ่งเศสสวิสเซอร ์แลนด ์และอิตำลีด้วยเป้ ำหมำย<br />
177
นี้อยู่ต่อหน้ำเขำท ำงำนต่อไปจนกระทั ่งได้เมืองและหมู่บ้ำนรอบๆมำแล้วเขำเดินทำงเข้ำกรุงเจนิวำกับเพื่อน<br />
เพียงคนเดียวแต่ได้รับอนุญำตให้เทศนำเพียงสองครั้งเท่ำนั้นพวกบำทหลวงไม่ประสบควำมส ำเร็จในกำรใ<br />
ห้เจ้ำหน้ำที่ฝ่ ำยปกครองตั้งข้อหำใส่เขำพวกเขำจึงเรียกให้เขำมำปรำกฏตัวต่อหน้ำสภำคณะนักบวชพว<br />
กเขำมำพร ้อมอำวุธที่เก็บซ่อนไว้ใต้เสื้อคลุมหมำยมั ่นต้องเอำชีวิตของเขำให้ได้ภำยนอกหอประชุมพวกเ<br />
ขำยังจัดเตรียมฝูงชนบ้ำคลั ่งพร ้อมกระบองและดำบไว้เพื่อประกันว่ำเขำต้องเสียชีวิตอย่ำงแน่นอนหำกเขำ<br />
หนีหลุดจำกที่ประชุมสภำแต่กำรปรำกฏตัวของเจ้ำพนักงำนฝ่ ำยปกครองในวันนั้นและกองก ำลังติดอำวุธ<br />
จ ำนวนหนึ่งช่วยชีวิตของเขำไว้เช ้ำตรู่ในวันต่อมำเขำถูกน ำพำตัวข้ำมทะเลสำบพร ้อมกับเพื่อนของเขำไ<br />
ปยังสถำนที่ปลอดภัยควำมพยำยำมของเขำครั้งแรกที่จะประกำศทั ่วกรุงเจนิวำจึงสิ้นสุดลง {GC<br />
232.1} {GCth17 196.1}<br />
ส ำหรับกำรทดลองในครั ้งต่อมำพระองค ์ทรงเลือกใช เครื่องมือที่ต ้ ่ำต้อยกว่ำนี้เป็ นชำยหนุ่มคนหนึ่งมีรูป<br />
ลักษณ์ที่ต ่ำต้อยมำกจนผู้ที่อ้ำงว่ำเป็ นผู้ฝักใฝ่ งำนกำรปฏิรูปศำสนำก็ยังปฏิบัติต่อเขำอย่ำงเย็นชำแต่คนเ<br />
ช่นนี้จะท ำอะไรได้ในต ำแหน่งที่แม้แต่ฟำเรลก็ไม่เป็ นที่ยอมรับคนที่มีควำมกล้ำหำญและประสบกำรณ์น้อย<br />
นิดจะต้ำนทำนพำยุที่โหมกระหน ่ำจนคนแข็งแกร่งและกล้ำหำญที่สุดยังต้องหนีไปแล้วได้อย่ำงไรพระเจ้ำต<br />
รัสว่ำ“ไม่ใช่ด้วยก ำลังไม่ใช่ด้วยฤทธำนุภำพแต่ด้วยวิญญำณของเรำพระยำห ์เวห ์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ”<br />
เศคำริยำห ์ 4:6<br />
“แต่พระเจ้ำได้ทรงเลือกพวกที่โลกถือว่ำโง่เพื่อท ำให้พวกมีปัญญำอับอำย”[…]“เพรำะควำมเขลำของพร<br />
ะเจ้ำยังมีปัญญำยิ่งกว่ำปัญญำของมนุษย ์และควำมอ่อนแอของพระเจ้ำก็ยังมีก ำลังมำกยิ่งกว่ำก ำลังของม<br />
นุษย ์” 1 โครินธ ์ 1:27, 25 {GC 232.2} {GCth17 196.2}<br />
โฟรเมนต ์[Froment]เริ่มท ำงำนด้วยกำรเป็ นครูสัจธรรมที่เขำสอนให้นักเรียนในโรงเรียนถูกน ำไปเล่ำ<br />
ต่ออีกครั้งที่บ้ำนไม่นำนต่อมำพ่อแม่ก็มำฟังเขำอธิบำยพระคัมภีร ์จนกระทั ่งผู้ที่สนใจนั ่งฟังกันเต็มห้องเรีย<br />
นมีกำรแจกพระคัมภีร ์ใหม่และใบปลิวอย่ำงเสรีและแจกไปถึงคนอีกมำกมำยที่ไม่กล้ำเข้ำมำฟังหลักค ำสอ<br />
นใหม่อย่ำงเปิดเผยผ่ำนไประยะหนึ่งคนงำนเหล่ำนี้ก็ถูกกดดันให้ต้องหนีเอำตัวรอดเหมือนกันแต่สัจธรรมที่<br />
เขำสอนฝังลึกเข้ำไปอยู่ในสมองของประชำชนเสียแล้วกำรปฏิรูปศำสนำถูกปลูกลงไปแล้วและพัฒนำแข็ง<br />
แกร่งและขยำยออกไปอย่ำงต่อเนื่องนักเทศน์ทั้งหลำยเดินทำงกลับมำและด้วยควำมพำกเพียรอุตสำหะข<br />
องพวกเขำในที่สุดกำรนมัสกำรแบบโปรเตสแตนต ์ได้ถูกก่อตั้งขึ้นในกรุงเจนิวำ {GC 232.3} {GCth17<br />
196.3}<br />
เมืองนี้ประกำศตัวที่จะปฏิรูปศำสนำแล้วเมื่อคำลวินก้ำวเข้ำประตูเมืองมำหลังจำกพเนจรไปตำมที่ต่ำงๆ<br />
และมีชีวิตที่ขึ้นๆลงๆเมื่อเขำเดินทำงกลับจำกบ้ำนเกิดในครั ้งหลังสุดในขณะที่ก ำลังเดินทำงไปกรุงบำเซลเ<br />
มื่อเขำทรำบว่ำเส้นทำงตรงถูกกองก ำลังของจักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่ 5<br />
ครอบครองอยู่เขำจึงต้องใช เส้นทำงอ้อมโดยทำงกรุงเจนิวำ ้<br />
{GC 233.1} {GCth17 197.1}<br />
ในกำรมำเยือนครั้งนี้ฟำเรลรู ้ว่ำเขำพบพระหัตถ ์ของพระเจ้ำแล้วแม้กรุงเจนิวำรับควำมเชื่อของกำรปฏิ<br />
รูปแล้วก็ตำมแต่ที่นี่ยังมีงำนมำกมำยที่ต้องท ำมนุษย ์ไม่ได้กลับใจกันเป็ นหมู่คณะแต่รอดกันเป็ นรำยบุคคล<br />
งำนของกำรบังเกิดใหม่จะต้องท ำกันในใจและจิตใต้ส ำนึกโดยฤทธำนุภำพของพระวิญญำณบริสุทธิ์ไม่ใช่โ<br />
178
ดยค ำสั ่งของสภำต่ำงๆในขณะที่ประชำชนของกรุงเจนิวำปัดทิ้งอ ำนำจของโรมไปแล้วพวกเขำยังไม่พร ้อม<br />
ที่จะละทิ้งควำมชั ่วที่เฟื่องฟูสมัยอยู่ใต้กำรปกครองของเธอกำรจะสถำปนำหลักกำรบริสุทธิ์ของข่ำวประเส<br />
ริฐที่นี่และกำรเตรียมประชำชนให้เข้ำมำท ำหน้ำที่ต่ำงๆอย่ำงคู่ควรตำมที่เห็นว่ำพระเจ้ำทรงก ำลังเรียกพว<br />
กเขำนั้นไม่ใช่ภำรกิจที่ง่ำยเลย {GC 233.2} {GCth17 197.2}<br />
ฟำเรลมั ่นใจว่ำคำลวินเป็ นผู้ที่เขำเองจะท ำงำนนี้ร่วมกันได้ในพระนำมของพระเจ้ำเขำอ้อนวอนอย่ำงเอ<br />
ำจริงเอำจังให้นักเทศน์หนุ่มพ ำนักและท ำงำนที่นี่คำลวินถึงกับผงะหงำยไปเล็กน้อยด้วยควำมตื่นตกใจเขำ<br />
เป็ นคนขี้อำยและรักสงบเขำเก็บตัวออกห่ำงจำกท่ำทีอันอำจหำญไม่ต้องกำรพี่งผู้อื่นและแม้กระทั ่งควำมรุ<br />
นแรงของชำวเจนิวำคนนี้สุขภำพที่อ่อนแอรวมทั้งนิสัยที่ขยันของเขำเรียกร ้องให้เขำเกษียณตนเองเขำเชื่<br />
อว่ำด้วยกำรใช ้ปำกกำเขำจะท ำงำนรับใช ้อุดมกำรณ์ของกำรปฏิรูปได้ดีกว่ำเขำต้องกำรหำที่พักสงบเงียบ<br />
เพื่อศึกษำและสอนและสร ้ำงคริสตจักรโดยทำงสื่อสิ่งพิมพ์แต่ค ำให้สติอย่ำงเอำจริงเอำจังของฟำเรลที่มำถึ<br />
งเขำนั้นเป็ นเช่นดั ่งเสียงเรียกจำกสวรรค ์และเขำไม่กล้ำปฏิเสธเขำพูดว่ำดูประหนึ่ง“พระหัตถ ์ของพระเจ้ำ<br />
ทรงยื่นลงมำจำกสวรรค ์และมำวำงอยู่บนตัวเขำและตรึงเขำอย่ำงเพิกถอนไม่ได้ให้ติดแน่นอยู่กับสถำนที่ซึ่<br />
งเขำร ้อนใจต้องกำรหนีไปให้พ้น” D’Aubigné, History of the Reformation in Europe in the<br />
Time of Calvin เล่มที่ 9 บทที่ 17 {GC 233.3} {GCth17 197.3}<br />
ในเวลำนี้ภัยอันตรำยรุนแรงมำล้อมกรอบแนวอุดมกำรณ์ของโปรเตสแตนต ์ค ำประณำมของพระสันตะ<br />
ปำปำดังกระหึ่มลงมำยังกรุงเจนิวำและประเทศมหำอ ำนำจขู ่ที่จะท ำลำยเมืองเล็กๆนี้จะต้ำนอ ำนำจสภำกำ<br />
รปกครองของสงฆ์ที่บ่อยครั้งบังคับพระรำชำและจักรพรรดิให้ยอมจ ำนนมำแล้วได้อย่ำงไรเมืองนี้จะต้ำนก<br />
องก ำลังทหำรของผู้พิชิตยิ่งใหญ่ของโลกได้อย่ำงไร {GC 234.1} {GCth17 198.1}<br />
ตลอดทุกยุคสมัยของโลกคริสต ์ศำสนำศัตรูน่ำกลัวต่ำงข่มขู ่นิกำยโปรเตสแตนต ์ชัยชนะครั้งแรกของก<br />
ำรปฏิรูปศำสนำผ่ำนไปโรมรวมพลังขึ้นมำใหม่หวังที่จะท ำลำยล้ำงผลำญให้ส ำเร็จในช่วงเวลำนี้คณะสงฆ์เ<br />
ยสุอิต [Order of the Jesuits]<br />
ได้ถูกก่อตั้งขึ้นเป็ นคณะสงฆ์ที่โหดเหี้ยมที่สุดไร ้ธรรมะและมีอ ำนำจมำกที่สุดในบรรดำเหล่ำคณะสงฆ์ที่สนั<br />
บสนุนหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีพวกเขำตัดตัวเองขำดจำกควำมสัมพันธ ์ทำงโลกและผ<br />
ลประโยชน์ของมนุษย ์ตำยต่อกำรเรียกหำของควำมรักตำมธรรมชำติเหตุผลและจิตส ำนึกไม่มีสิทธิ์ออกค<br />
วำมเห็นใดๆทั้งสิ้นพวกเขำไม่สนใจกฎระเบียบไม่มีสัมพันธภำพยกเว้นกับคณะสงฆ์ของพวกเดียวกันเองแ<br />
ละไม่มีหน้ำที่อื่นใดนอกจำกกำรแผ่ขยำยอ ำนำจของตน<br />
(โปรดดูภำคผนวก)ข่ำวประเสริฐของพระคริสต ์ท ำให้ผู้เชื่อเผชิญกับภัยอันตรำยและทนกับควำมทุกข ์ยำ<br />
กได้ไม่ย่อท้อต่อควำมหนำวเหน็บควำมอดอยำกควำมตรำกตร ำล ำบำกและควำมยำกจนเพื่อเชิดชูธงแห่ง<br />
สัจธรรมต่อหน้ำเครื่องทรมำนดึงแขนขำคุกมืดและกำรถูกเผำทั้งเป็ นเพื่อที่จะสู้กับกลุ่มพลังเหล่ำนี้ได้นั้น<br />
ลัทธิเยสุอิต[Jesuitism]จึงสร ้ำงแรงบันดำลใจแก่ผู้ติดตำมของเขำด้วยควำมคลั ่งไคล้ศำสนำเพื่อท ำให้พว<br />
กเขำสำมำรถทนต่อภัยอันตรำยต่ำงๆแบบเดียวกันได้และเพื่อให้ใช ้อำวุธทุกชนิดของกำรหลอกลวงในกำ<br />
รต่อต้ำนกับฤทธำนุภำพแห่งสัจธรรมไม่มีอำชญำกรรมใดที่รุนแรงเกินที่พวกเขำจะท ำไม่มีกำรล่อลวงใดที่<br />
เลวทรำมเกินกว่ำที่พวกเขำจะปฏิบัติพวกเขำปฏิญำณที่จะอดอยำกและถ่อมตนตลอดไปเป้ ำหมำยที่ตั้งไว้<br />
179
คือเพื่อแสวงหำสมบัติและอ ำนำจอุทิศตนในกำรโค่นล้มลัทธิโปรเตสแตนต ์และรื้อฟื้นน ำกลับซึ่งควำมเกรีย<br />
งไกรของกำรปกครองในระบบเปปำซี {GC 234.2} {GCth17 198.2}<br />
เมื่อพวกเขำปรำกฏตัวในฐำนะสมำชิกของสมณศักดิ์พวกเขำจะสวมเสื้อคลุมของควำมน่ำเคำรพสักก<br />
ำระไปเยี่ยมเรือนจ ำและโรงพยำบำลดูแลรับใช ้คนป่ วยและคนยำกจนแสดงออกให้เห็นว่ำละทิ้งโลกและยึดถื<br />
อพระนำมศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูออกไปทุกแห่งหนเพื่อประพฤติแต่ควำมเมตตำแต่เบื้องหลังกริยำท่ำทำงภ<br />
ำยนอกที่ไร ้ต ำหนินี้มักปกปิดจุดมุ่งหมำยของกำรก่ออำชญำกรรมและอันตรำยถึงตำยไว้หลักกำรขั้นพื้น<br />
ฐำนของคณะสงฆ์นี้คือบทสรุปสุดท้ำยเป็ นสิ่งที่พิสูจน์ว่ำวิธีปฏิบัติเพื่อไปถึงเป้ ำหมำยนั้นถูกต้องโดยอำศัย<br />
หลักเกณฑ ์นี้กำรโกหกกำรลักขโมยกำรให้ค ำพยำนเท็จกำรลอบสังหำรไม่เพียงเป็ นบำปที่อภัยได้แต่ยังเป็<br />
นเรื่องที่น่ำสรรเสริญยกย่องเมื่อเป็ นกำรรับใช ้ผลประโยชน์ของคริสตจักรภำยใต้กำรอ ำพรำงปลอมแปลง<br />
ต่ำงๆนำนำบรรดำเยสุอิตหำวิธีเจำะเข้ำไปจนถึงส ำนักงำนของรัฐไต่เต้ำขึ้นไปจนถึงต ำแหน่งที่ปรึกษำของ<br />
พระรำชำและมีส่วนในกำรปรับแต่งนโยบำยของประเทศชำติพวกเขำท ำตัวเป็ นคนรับใช เพื่อสอดแนมควำ<br />
้<br />
มลับของเจ้ำนำยพวกเขำจัดตั้งวิทยำลัยต่ำงๆให้กับบรรดำเจ้ำชำยและผู้ครองแคว้นทั้งหลำยและตั้งโรงเรีย<br />
นให้กับคนทั ่วไปและลูกๆของพ่อแม่ที่เป็ นชำวโปรเตสแตนต ์ถูกชักน ำให้เข้ำมำสัมผัสกับพิธีกรรมของระบ<br />
บสันตะปำปำกำรแสดงออกอย่ำงมโหฬำรตระกำรตำของพิธีนมัสกำรของชำวโรมสร ้ำงควำมสับสนแก่สม<br />
องและท ำให้จินตนำกำรพร่ำมัวหลงใหลไปและด้วยเหตุนี้เสรีภำพที่บรรพบุรุษต่อสู้เสียเลือดเนื้อถูกบรรดำ<br />
ลูกๆหักหลังนักบวชเยสุอิตขยำยตัวไปทั ่วยุโรปอย่ำงรวดเร็วและไม่ว่ำจะไปที่ใดจะมีกำรฟื้นฟูหลักค ำสอนแ<br />
ละพิธีกรรมของระบอบเปปำซีตำมมำ {GC 235.1} {GCth17 199.1}<br />
เพื่อเพิ่มอ ำนำจแก่นักบวชเยสุอิตมำกขึ้นมีกำรตรำค ำสั ่งให้รื้อฟื้นศำสนศำลขึ้นมำใหม่อีกครั้ง<br />
[Inquisition ศำลพิเศษตั้งขึ้นในคริสต ์ศตวรรษที่ 13<br />
เป็ นศำลที่มีอ ำนำจสูงสุดในกำรสอบสวนและพิจำรณำโทษคนนอกศำสนำหรือพวกมิจฉำทิฏฐิ]<br />
(โปรดดูภำคผนวก)ถึงแม้คนทั ่วไปและแม้แต่ในประเทศคำทอลิกจะรังเกียจศำสนศำลนี้ก็ตำมผู้ปกครองใน<br />
ระบบสันตะปำปำก็ยังจัดตั้งศำลที่น่ำกลัวนี้ขึ้นอีกครั้งและควำมทำรุณโหดร ้ำยอันน่ำสยดสยองเกินกว่ำที่จ<br />
ะน ำมำเปิดเผยก็เกิดขึ้นอีกครั้งในที่ลี้ลับของคุกมืดใต้ดินผู้ที่มีแววจะเป็ นควำมหวังของชำติในหลำยประเท<br />
ศจ ำนวนหลำยพันคนซึ่งใสสะอำดและสูงส่งที่สุดมีสติปัญญำปรำดเปรื่องและมีกำรศึกษำมำกที่สุดศำสนำ<br />
จำรย ์ผู้เคร่งในศำสนำและน่ำศรัทธำเลื่อมใสพลเมืองที่รักชำติและขยันนักวิชำกำรที่ปรำดเปรื่องศิลปินที่มี<br />
พรสวรรค ์ช่ำงฝีมือที่ช ำนำญถูกสังหำรหรือบังคับกดดันให้หลบหนีไปอยู่ต่ำงประเทศ {GC<br />
235.2} {GCth17 199.2}<br />
โรมใช ้วิธีเหล่ำนี้เพื่อดับควำมกระจ่ำงของกำรปฏิรูปศำสนำเพื่อดึงคนให้หันออกไปจำกพระคัมภีร ์และ<br />
น ำควำมโง่เขลำและควำมงมงำยของยุคมืดกลับคืนมำแต่ภำยใต้กำรอ ำนวยพรของพระเจ้ำและกำรท ำงำน<br />
ของผู้มีศีลธรรมสูงส่งที่พระเจ้ำทรงเรียกให้มำสำนต่องำนของลูเธอร ์นิกำยโปรเตสแตนต ์ไม่ได้ถูกโค่นทิ้งไ<br />
ปพลังของงำนนี้ไม่ได้มำจำกควำมโปรดปรำนหรืออำวุธของเจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยประเทศทั้งหลำยที่เ<br />
ล็กที่สุดถ่อมตัวที่สุดและมีพลังน้อยที่สุดกลำยมำเป็ นป้ อมค่ำยอันแข็งแกร่งเจนิวำนครน้อยๆแห่งนี้ตั้งอยู่ท่<br />
ำมกลำงศัตรูมหำอ ำนำจที่วำงแผนท ำลำยเธอประเทศฮอลลันดำที่ตั้งอยู่บนหำดทรำยริมฝั ่งทะเลทำงภำคเ<br />
180
หนือดิ้นรนต่อสู้กับเผด็จกำรของประเทศสเปนซึ่งในขณะนั้นเป็ นอำณำจักรยิ่งใหญ่และมั ่งคั ่งที่สุดแต่ประเ<br />
ทศสวีเดนที่สิ้นหวังไร ้ผลกลับเป็ นผู้ก ำชัยชนะมำสู่กำรปฏิรูปศำสนำ {GC 235.3} {GCth17 199.3}<br />
เป็ นเวลำเกือบสำมสิบปีที่คำลวินท ำงำนในกรุงเจนิวำช่วงแรกเพื่อก่อตั้งโบสถ ์ที่ยึดถือคุณค่ำฝ่ ำยศีลธร<br />
รมของพระคัมภีร ์และต่อมำเพื่อควำมก้ำวหน้ำของกำรปฏิรูปศำสนำตลอดทั ่วทวีปยุโรปวิถีของเขำในฐำน<br />
ะผู้น ำสำธำณชนนั้นไม่ใช่ไร ้ต ำหนิหรือค ำสอนของเขำไม่ใช่ไร ้ข้อผิดพลำดแต่เขำเป็ นเครื่องมือเพื่อขยำ<br />
ยควำมจริงที่ส ำคัญในสมัยของเขำให้กว้ำงไกลออกไปเพื่อถนอมรักษำหลักกำรของโปรเตสแตนต ์ในกำร<br />
ต้ำนคลื่นของหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีที่ก ำลังพัดกลับมำอย่ำงแรงและเพื่อส่งเสริมในค<br />
ริสตจักรที่รับกำรปฏิรูปแล้วให้ด ำเนินชีวิตที่เรียบง่ำยและบริสุทธิ์แทนควำมหยิ่งจองหองและควำมเสื่อมโท<br />
รมที่ค ำสอนของชำวโรมฟูมฟักไว้ {GC 236.1} {GCth17 200.1}<br />
จำกกรุงเจนิวำสื่อสิ่งพิมพ์และครูสอนออกไปประกำศหลักค ำสอนของกำรปฏิรูปผู้ถูกกดขี่ในทุกดินแด<br />
นต่ำงมองไปยังจุดนี้เพื่อขอค ำแนะน ำค ำปรึกษำและก ำลังใจเมืองของคำลวินกลำยเป็ นสถำนที่ลี้ภัยแก่นัก<br />
ปฏิรูปศำสนำของยุโรปตะวันตกทั้งหมดที่ถูกตำมล่ำผู้ลี้ภัยหนีออกจำกพำยุน่ำกลัวที่พัดเป็ นเวลำหลำยศ<br />
ตวรรษมำยังประตูของกรุงเจนิวำในสภำพที่อดอยำกบำดเจ็บสูญเสียบ้ำนและญำติสนิทพวกเขำได้รับกำ<br />
รต้อนรับอย่ำงอบอุ่นและดูแลด้วยควำมเอำใจใส่และเมื่อได้พบบ้ำนใหม่ที่นี่แล้วพวกเขำเป็ นพระพรแก่กรุง<br />
นี้โดยกำรใช ้ทักษะควำมรู ้และควำมเคร่งครัดในศำสนำของพวกเขำเป็ นกำรตอบแทนหลำยคนที่มำหลบภั<br />
ยที่นี่แล้วเดินทำงกลับไปยังประเทศของตนเพื่อต่อต้ำนเผด็จกำรของโรมจอห ์นน็อกซ ์[JohnKnox]..นักป<br />
ฏิรูปผู้กล้ำหำญชำวสก็อตแลนด ์พวกพิวริตัน[Puritans]สมำชิกโปรเตสแตนต ์นิกำยหนึ่งที่ยึดถือหลักคว<br />
ำมเคร่งครัดในศำสนำ]จ ำนวนไม่น้อยจำกประเทศอังกฤษชำวโปรเตสแตนต ์ของประเทศฮอลลันดำและขอ<br />
งประเทศสเปนและพวกฮิวโกน็อทส ์ [Huguenots สมำชิกโปรเตสแตนต ์ชำวฝรั ่งเศสในยุคสมัยก่อน]<br />
จำกประเทศฝรั ่งเศสได้น ำคบเพลิงแห่งสัจธรรมจำกกรุงเจนิวำไปส่องสว่ำงในดินแดนบ้ำนเกิดของพวกเข<br />
ำที่ยังตกอยู่ในควำมมืด {GC 236.2} {GCth17 200.2}<br />
181
บท 13 - ประเทศเนเธอร ์แลนด ์และแถบสแกนดิเนเวีย<br />
กำรปกครองแบบเผด็จกำรของระบอบเปปำซีในประเทศเนเธอร ์แลนด ์ก่อให้เกิดกำรประท้วงอย่ำงรุนแร<br />
งมำแล้วตั้งแต่แรกเริ่มเจ็ดร ้อยปีก่อนสมัยของลูเธอร ์บิชอปเนเธอร ์แลนด ์สององค ์ที่มำในฐำนะทูตของกรุงโ<br />
รมกล่ำวโทษสันตปะปำของโรมอย่ำงไม่กลัวเกรงทั้งสององค ์รับรู ้ธำตุแท้ของรำชส ำนักของสันตะปำปำพระ<br />
เจ้ำ<br />
“ทรงสร ้ำงพระรำชินีและคู่ชีวิตของพระองค ์ไว้แล้วนั ่นก็คือคริสตจักรเป็ นกำรทรงจัดเตรียมอันประเสริฐ<br />
และยั ่งยืนนิรันดร ์ส ำหรับครอบครัวของเธอมีสินสอดที่ไม่มีวันด้อยค่ำหรือเสื่อมทรำมและประทำนมงกุฎแล<br />
ะคทำนิรันดรแก่นำง.......ทั้งหมดนี้ท่ำนกอบโกยผลประโยชน์เหมือนเช่นโจรเข้ำฉกชิงท่ำนแต่งตั้งตนเองไป<br />
อยู่ในวิหำรของพระเจ้ำแทนที่จะเป็ นคนเลี้ยงแกะท่ำนกลับท ำตัวเป็ นสุนัขจิ้งจอกต่อแกะท่ำนแสดงให้พวกเ<br />
รำเชื่อว่ำท่ำนเป็ นบิชอปสูงศักดิ์แต่ท่ำนเหมือนทรรำชมำกกว่ำ.....ท่ำนควรจะเป็ นคนรับใช ้ของบรรดำคนรั<br />
บใช ้ทั้งปวงตำมที่ท่ำนเรียกตนเองแต่ท่ำนกลับพยำยำมเป็ นเจ้ำนำยเหนือเจ้ำนำยทั้งปวง.....ท่ำนท ำให้พระ<br />
บัญชำของพระเจ้ำเป็ นที่เหยียดหยำม.....พระวิญญำณบริสุทธิ์ทรงเป็ นผู้สร ้ำงคริสตจักรทั้งปวงไปไกลจน<br />
สุดขอบฟ้ ำ.....เมืองของพระเจ้ำของเรำที่ซึ่งเรำเป็ นพลเมืองอยู่นั้นแผ่ออกกว้ำงไปจนถึงดินแดนทั้งหมดขอ<br />
งสวรรค ์และกว้ำงขวำงกว่ำเมืองที่ผู้เผยพระวจนะเรียกว่ำกรุงบำบิโลนซึ่งแสร ้งท ำตัวว่ำเป็ นพระเจ้ำเอำตัวเ<br />
องให้ไปถึงสวรรค ์และอวดว่ำปัญญำของตนอมตะและสุดท้ำยแม้จะไร เหตุผลอ้ำงว่ำตนเองไม่เคยรู ้<br />
้พลั้งและ<br />
จะไม่มีวันท ำผิด” Gerard Brandt, History of the Reformation in and About the Low<br />
Countries เล่มที่ 1 หน้ำที่ 6 {GC 237.1} {GCth17 201.1}<br />
ศตวรรษแล้วศตวรรษเล่ำมีคนอื่นๆลุกขึ้นมำสะท้อนค ำประท้วงนี้และครูสอนรุ่นแรกที่เดินทำงผ่ำนดินแ<br />
ดนต่ำงๆและรู ้จักกันในนำมต่ำงๆรับอุปนิสัยของมิชชันนำรีชำววูดัวซ ์ประกำศควำมรู เรื่องข่ำวประเสริฐไปยั<br />
้<br />
งทุกที่จนแทรกเข้ำไปยังประเทศเนเธอร ์แลนด ์ค ำสอนของพวกเขำกระจำยไปอย่ำงรวดเร็วพวกเขำแปลพ<br />
ระคัมภีร ์ของชำววอลเดนซิสออกมำเป็ นข้อๆเป็ นภำษำดัชพวกเขำประกำศว่ำ“ในนั ้นมีประโยชน์มำกมำย<br />
ไม่มีเรื่องตลกไม่มีนิยำยไม่มีกำรพูดเล่นไม่มีกำรหลอกลวงมีแต่ถ้อยค ำแห่งสัจธรรมจริงๆแล้วมีเปลือกแข็ง<br />
อยู่บ้ำงที่นั ่นนิดที่นี่หน่อยแต่ว่ำส่วนที่เป็ นไขกระดูกและควำมหวำนของสิ่งที่ดีและศักดิ์สิทธิ์จะพบได้ในนั้น<br />
อย่ำงง่ำยดำย” Ibid. เล่มที่ 1 หน้ำที่ 14<br />
มิตรสหำยในควำมเชื่อสมัยโบรำณเขียนไว้เช่นนี้ในศตวรรษที่สิบสอง {GC 238.1} {GCth17 202.1}<br />
บัดนี้กำรกดขี่ของโรมเริ่มขึ้นแล้วแต่ท่ำมกลำงกองฟืนและกำรทรมำนผู้เชื่อยังคงเพิ่มจ ำนวนมำกขึ้นป<br />
ระกำศด้วยควำมแน่วแน่ว่ำพระคัมภีรเป็ ์ นสิทธิอ ำนำจเดียวที่ไม่ผิดพลำดของศำสนำและ “<br />
ไม่ควรบังคับมนุษย ์ผู้ใดให้เชื่อแต่ต้องเอำชนะเขำด้วยกำรเทศนำสั ่งสอน” Martyn เล่มที่ 2 หน้ำที่ 87<br />
{GC 238.2} {GCth17 202.2}<br />
ค ำสอนของลูเธอร ์พบดินที่เอื้ออ ำนวยในประเทศเนเธอร ์แลนด ์และคนจริงใจและซื่อสัตย ์ต่ำงลุกขึ้นมำเ<br />
ทศนำข่ำวประเสริฐเมนโนไซมอนซ ์ [Menno Simons]<br />
มำจำกหมู่บ้ำนเล็กๆแห่งหนึ่งของประเทศฮอลลันดำเขำรับกำรศึกษำตำมแบบฉบับของโรมันคำทอลิกแล<br />
182
ะรับกำรเจิมให้เป็ นบำทหลวงเขำไม่มีควำมรู เรื่องพระคัมภีร ้<br />
เลยและเขำไม่ต้องกำรอ่ำนเพรำะกลัวจะถูกหล<br />
์<br />
อกให้เชื่อในเรื่องนอกรีตเมื่อควำมสงสัยเรื่องหลักค ำสอนกำรแปรสำร[Transubstantiation]หลักค ำสอ<br />
นเรื่องพิธีศีลมหำสนิทที่ว่ำเมื่อบำทหลวงเสกขนมปังและเหล้ำองุ่นแล้วสำรของขนมปังและเหล้ำองุ่นก็เปลี่<br />
ยนเป็ นสำรแท้ของพระกำยและพระโลหิตของพระเยซูคริสต ์ส่วนรูปปรำกฏยังคงเป็ นขนมปังและเหล้ำองุ่น<br />
อยู่]รุกเร ้ำใส่เขำเขำถือว่ำเป็ นกำรทดลองที่มำจำกซำตำนและหำทำงที่จะปลดตัวเองออกด้วยกำรอธิษฐำ<br />
นและกำรสำรภำพบำปแต่ไม่เกิดผลเขำพยำยำมสงบเสียงของจิตส ำนึกด้วยกำรคลุกคลีกับเรื่องที่ไม่ชวน<br />
ให้คิดถึงควำมสงสัยนี้แต่ไม่ประสบผลหลังจำกนั้นระยะหนึ่งเขำมีโอกำสศึกษำพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำค<br />
พันธสัญญำใหม่รวมทั้งงำนเขียนของลูเธอร ์ท ำให้เขำยอมรับควำมเชื่อที่ปฏิรูปแล้วไม่นำนหลังจำกนั้นเข<br />
ำไปเห็นกำรประหำรชำยคนหนึ่งด้วยกำรตัดศีรษะเพรำะไปรับบัพติศมำใหม่เรื่องนี้น ำเขำไปศึกษำพระคัม<br />
ภีร ์ในเรื่องกำรให้บัพติศมำกับทำรกเขำไม่พบหลักฐำนของเรื่องนี้ในพระคัมภีร ์แต่เห็นว่ำพระคัมภีร ์ทุกตอ<br />
นของเรื่องนี้ระบุว่ำกำรกลับใจและควำมเชื่อเป็ นเงื่อนไขของกำรรับบัพติศมำ {GC 238.3} {GCth17<br />
202.3}<br />
เมนโนถอนตัวออกจำกคริสตจักรโรมันและอุทิศชีวิตเพื่อสอนสัจธรรมที่เขำรับมำทั้งในประเทศเยอรมนี<br />
และประเทศเนเธอร ์แลนด ์มีคนคลั ่งศำสนำกลุ่มหนึ่งปรำกฏขึ้นสอนควำมเชื่อเหลวไหลและปลุกระดมมวล<br />
ชนท ำลำยควำมมีระเบียบและควำมดีงำมและมุ่งไปสู่ควำมรุนแรงและกำรกบฏเมนโนมองเห็นผลอันน่ำหวำ<br />
ดกลัวที่ขบวนกำรนี้ก ำลังก่อให้เกิดขึ้นอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้และเขำบำกบั ่นอย่ำงเหนียวแน่นในกำรต่อต้ำน<br />
ค ำสอนผิดๆและแผนกำรป่ ำเถื่อนของพวกคลั ่งศำสนำกลุ่มนี้อย่ำงไรก็ตำมมีคนมำกมำยที่เคยถูกขบวนก<br />
ำรนี้น ำไปในทำงผิดแต่ได้ละทิ้งค ำสอนเลวร ้ำยไปแล้วและยังมีลูกหลำนของคริสเตียนดั้งเดิมซึ่งเป็ นผลจำ<br />
กค ำสอนของชำววอลเดนซิสเมนโนท ำงำนอยู่กับคนกลุ่มนี้ด้วยควำมกระตือรือร ้นและประสบผลอย่ำงสูง<br />
{GC 239.1} {GCth17 203.1}<br />
เขำเดินทำงพร ้อมกับภรรยำและลูกๆเป็ นเวลำยี่สิบห้ำปีทนกับควำมยำกล ำบำกและควำมขัดสนอย่ำงรุ<br />
นแรงและบ่อยครั้งเสี่ยงภัยถึงชีวิตเขำท่องไปทั ่วประเทศเนเธอร ์แลนด ์และภำคเหนือของประเทศเยอรมนีส่<br />
วนใหญ่ท ำงำนกับชนชั้นยำกจนแต่ส่งผลกระทบกว้ำงไกลโดยธรรมชำติเขำเป็ นคนมีวำทศิลป์ แม้จะมีกำร<br />
ศึกษำจ ำกัดเขำเป็ นคนที่มีจริยธรรมอย่ำงไม่หวั ่นไหวมีใจถ่อมและมำรยำทดีงำมและมีควำมเคร่งครัดฝ่ ำย<br />
ศำสนำที่จริงจังและจริงใจเป็ นแบบอย่ำงชีวิตตำมค ำสอนที่เขำสอนและได้รับควำมไว้วำงใจของประชำชน<br />
ผู้ติดตำมของเขำถูกกดขี่ข่มเหงจนกระจำยพวกเขำทุกข ์ทรมำนอย่ำงหนักจำกกำรไปยุ่งกับพวกคลั ่งศำ<br />
สนำมุนสเตอไรต ์[Munsterites]หมำยถึงกลุ่มศำสนำที่ตั้งขึ้นในเมืองมุนสเตอของประเทศเยอรมนี]อย่ำง<br />
ไรก็ตำมคนจ ำนวนมำกมำรับเชื่ออันเนื่องจำกผลงำนของเขำ {GC 239.2} {GCth17 203.2}<br />
ไม่มีที่ใดรับหลักค ำสอนกำรปฏิรูปอย่ำงกว้ำงขวำงเท่ำกับที่ประเทศเนเธอร ์แลนด ์มีไม่กี่ประเทศที่ผู้เชื่อ<br />
ต้องทนต่อกำรกดขี่ข่มเหงรุนแรงกว่ำที่นี่ในประเทศเยอรมนีจักรพรรดิชำร ์ลส ์ที่ 5<br />
ทรงประกำศห้ำมกำรปฏิรูปศำสนำและพร ้อมจะน ำผู้เชื่อทั้งหมดไปยังหลักประหำรแต่เจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งห<br />
ลำยทรงลุกขึ้นขัดขวำงควำมเผด็จกำรของพระองค ์ในประเทศเนเธอร ์แลนด ์กษัตริย ์ฟีลิปที่ 2<br />
ทรงใช ้อ ำนำจยิ่งกว่ำนั้นและออกประกำศค ำสั ่งกดขี่ติดต่อกันเป็ นชุดอย่ำงต่อเนื่องกำรอ่ำนพระคัมภีร ์กำร<br />
183
ฟังเทศนำเรื่องของพระคัมภีร ์หรือแม้จะพูดเรื่องพระคัมภีร ์ต้องได้รับโทษถึงตำยที่หลักประหำรกำรอธิษฐำ<br />
นทูลต่อพระเจ้ำในที่ลับกำรละเว้นจำกกำรกรำบไหว้รูปเคำรพหรือกำรร ้องเพลงสดุดีต้องรับโทษถึงตำยเช่<br />
นกันแม้ผู้ที่สำบำนว่ำจะตัดขำดจำกควำมผิดก็ยังต้องรับโทษประหำรหำกเป็ นชำยให้ตำยด้วยดำบหำกเป็<br />
นหญิงให้ฝังทั้งเป็ นคนนับพันพินำศไปภำยใต้กำรปกครองของจักรพรรดิชำร ์ลส ์และกษัตริย ์ฟีลิปที่ 2 {GC<br />
239.3} {GCth17 203.3}<br />
มีอยู่ครั้งหนึ่งคนทั้งครอบครัวถูกน ำมำอยู่ต่อหน้ำผู้สอบสวนด้วยข้อกล่ำวหำว่ำไม่เข้ำร่วมพิธีมิสซำแล<br />
ะนมัสกำรกันเองที่บ้ำนเมื่อผู้สอบสวนถำมถึงเรื่องกำรปฏิบัติที่ท ำกันอย่ำงลับๆลูกคนเล็กที่สุดตอบว่ำ<br />
“เรำคุกเข่ำลงและอธิษฐำนขอให้พระเจ้ำส่องสว่ำงควำมคิดของเรำและอภัยบำปของเรำเรำอธิษฐำนเผื่อพ<br />
ระมหำกษัตริย ์ของเรำเพื่อให้กำรปกครองของพระองค ์รุ่งเรืองและชีวิตของพระองค ์มีควำมสุขเรำอธิษฐำน<br />
เผื่อพนักงำนปกครองขอให้พระเจ้ำพิทักษ์รักษำพวกเขำ” Wylie เล่มที่ 18 บทที่<br />
6ผู้พิพำกษำบำงคนได้รับควำมเร ้ำใจอย่ำงลึกซึ้งแต่กระนั้นผู้เป็ นพ่อและลูกคนหนึ่งถูกตัดสินให้ตำยที่หลั<br />
กประหำร {GC 240.1} {GCth17 204.1}<br />
ควำมเดือดดำลของผู้กดขี่มีมำกพอๆกับควำมเชื่อของผู้ยอมพลีชีพไม่เพียงผู้ชำยเท่ำนั้นผู้หญิงที่บอ<br />
บบำงและเด็กสำวที่อ่อนวัยแสดงควำมกล้ำหำญที่ไม่สะทกสะท้ำน“ผู้เป็ นภรรยำจะลุกขึ้นยืนเคียงข้ำงเสำ<br />
ประหำรของสำมีและในขณะที่เขำทุกข ์ทรมำนอยู่กับไฟภรรยำจะกระซิบค ำปลอบใจหรือร ้องเพลงสดุดีให้<br />
ก ำลังใจสำมี”“หญิงสำวเยำว ์วัยลงนอนในหลุมศพในขณะยังมีชีวิตประหนึ่งก ำลังเดินเข้ำห้องนอนของเธอใ<br />
นยำมค ่ำคืนหรือไปยังตะแลงแกงและกองไฟแต่งตัวด้วยอำภรณ์ดีที่สุดรำวกับว่ำก ำลังเดินเข้ำสู่พิธีสมรสข<br />
องตนเอง” Ibid. เล่มที่ 18 บทที่ 6 {GC 240.2} {GCth17 204.2}<br />
เช่นเดียวกับสมัยที่พวกนอกศำสนำเพียรพยำยำมท ำลำยข่ำวประเสริฐเลือดของคริสเตียนเป็ นเหมือน<br />
เมล็ดพืช (โปรดดู Tertullian, Apology ย่อหน้ำที่ 50)<br />
กำรกดขี่ข่มเหงมีแต่จะเป็ นเหตุให้พยำนเพื่อสัจธรรมเพิ่มจ ำนวนมำกขึ้นปีแล้วปีเล่ำรำชวงศ ์ทั ้งหลำยรุมเร ้<br />
ำอยู่ในควำมบ้ำคลั ่งอันเนื่องมำจำกควำมตั้งใจอันเด็ดเดี่ยวของประชำชนที่พวกเขำปรำบไม่ได้พวกเขำยัง<br />
คงดิ้นรนต่อไปกับงำนโหดเหี้ยมของตนแต่ก็ไร ้ผลภำยใต้กำรน ำของวิลเลียมแห่งเมืองโอเรนจ ์<br />
[William<br />
of Orange] ผู้สูงส่งในที่สุดกำรปฏิวัติก็ได้น ำเสรีภำพในกำรนมัสกำรพระเจ้ำมำสู่ประเทศฮอลลันดำ<br />
{GC 240.3} {GCth17 204.3}<br />
ในเทือกเขำพิดมอนต ์บนพื้นรำบของประเทศฝรั ่งเศสและบนชำยหำดของประเทศฮอลลันดำกำรเติบโ<br />
ตของข่ำวประเสริฐสร ้ำงด้วยเลือดของเหล่ำสำวกแต่ในประเทศทำงเหนือข่ำวประเสริฐแผ่เข้ำไปได้อย่ำงสั<br />
นติเมื่อนักศึกษำแห่งเมืองวิตเทนเบิร ์กเดินทำงกลับบ้ำนพวกเขำน ำควำมเชื่อของกำรปฏิรูปไปสู่ประเทศส<br />
แกนดิเนเวียงำนเขียนของลูเธอร ์ที่ตีพิมพ์แล้วก็ช่วยกระจำยควำมกระจ่ำงประชำชนธรรมดำและยำกไร ้ขอ<br />
งทำงเหนือหันหลังให้กับควำมเสื่อมจริยธรรมควำมหรูหรำและควำมงมงำยของโรมเพื่อต้อนรับสัจธรรมอัน<br />
บริสุทธิ์ เรียบง่ำยและดลบันดำลชีวิตของพระคัมภีร ์{GC 240.4} {GCth17 204.4}<br />
184
ทำวเซ็น [Tausen] “นักปฏิรูปศำสนำของประเทศเดนมำร ์ก”<br />
เป็ นบุตรของชำวนำคนหนึ่งเด็กชำยคนนี้แสดงออกตั้งแต่เยำว ์วัยถึงควำมฉลำดทำงปัญญำที่ตื่นตัวเขำก<br />
ระหำยกำรศึกษำแต่ถูกปฏิเสธอันเนื่องจำกฐำนะของพ่อแม่เขำจึงเข้ำไปอยู่ในวัดควำมบริสุทธิ์ของชีวิตแ<br />
ละควำมขยันและควำมซื่อตรงของเขำท ำให้เป็ นที่ชื่นชอบของผู้ดูแลเขำกำรสอบบ่งบอกว่ำเขำมีควำมสำ<br />
มำรถที่จะท ำประโยชน์ให้กับคริสตจักรในอนำคตได้เป็ นอย่ำงดีจึงตัดสินใจที่จะให้เขำรับกำรศึกษำในมหำ<br />
วิทยำลัยแห่งใดแห่งหนึ่งของประเทศเยอรมนีหรือประเทศเนเธอร ์แลนด ์นักเรียนผู้เยำว ์คนนี้ได้รับอนุญำตใ<br />
ห้เลือกโรงเรียนเองโดยมีเงื่อนไขว่ำห้ำมไปที่เมืองวิตเทนเบิร ์กนักศึกษำของคริสตจักรไม่ควรเสี่ยงต่อกำรรั<br />
บพิษของค ำสอนนอกศำสนำนักบวชภรำดรกล่ำวไว้เช่นนี้ {GC 241.1} {GCth17 205.1}<br />
ทำวเซ็นเดินทำงไปเมืองโคโลญจ ์ในเวลำนั้นก็เหมือนกับในปัจจุบันเมืองนี้เป็ นป้ อมอันแข็งแรงของลัทธิ<br />
โรมันต่อมำไม่นำนเขำรู ้สึกสะอิดสะเอียนต่อควำมเชื่อเรื่องเวทมนตร ์คำถำของคนที่ไปเล่ำเรียนในช่วงเวล<br />
ำเดียวกันเขำได้รับหนังสือของลูเธอร เขำอ่ำนหนังสือเหล่ำนี้ด้วยควำมประหลำดใจและควำมดีใจและปรำ<br />
์<br />
รถนำที่จะได้รับกำรชี้แนะเป็ นกำรส่วนตัวจำกนักปฏิรูปศำสนำแต่กำรที่จะท ำเช่นนี้เขำต้องเสี่ยงต่อกำรขั<br />
ดขืนผู้ดูแลเขำในวัดและสูญเสียกำรสนับสนุนของพวกเขำเขำจึงตัดสินใจและไม่นำนต่อมำสมัครเข้ำเป็ น<br />
นักเรียนที่เมืองวิตเทนเบิร ์ก {GC 241.2} {GCth17 205.2}<br />
เมื่อเขำเดินทำงกลับมำประเทศเดนมำร ์กเขำกลับไปประจ ำอยู่ที่วัดอีกครั้งยังไม่มีผู้ใดสงสัยว่ำเขำเป็ นผู้<br />
ฝักใฝ่ ในนิกำยลูเธอรเรนเขำไม่ได้เปิดเผยควำมลับนี้แต่เพียรพยำยำมที่จะน ์<br />
ำคนอื่นๆไปสู่ควำมเชื่อที่บริสุ<br />
ทธิ์กว่ำและมีชีวิตที่ศักดิ์สิทธิ์กว่ำโดยไม่ปลุกอคติของเพื่อนๆเขำเปิดพระคัมภีร ์และอธิบำยควำมหมำยที่แ<br />
ท้จริงและในที่สุดเทศนำเรื่องของพระคริสต ์ให้พวกเขำฟังว่ำพระองค ์ทรงเป็ นควำมชอบธรรมและทรงเป็ น<br />
ควำมหวังเดียวของควำมรอดของคนบำปเรื่องนี้ท ำให้นักบวชอำวุโสกว่ำโกรธพวกเขำตั ้งควำมหวังสูงใน<br />
ตัวเขำว่ำจะเป็ นผู้ปกป้ องโรมอย่ำงอำจหำญเขำถูกย้ำยออกจำกวัดไปกักขังอยู่ภำยใต้กำรควบคุมอย่ำงเห<br />
นียวแน่น {GC 241.3} {GCth17 205.3}<br />
ผู้ควบคุมคนใหม่ของเขำรู ้สึกหวำดผวำอย่ำงยิ่งเมื่อนักบวชหลำยคนประกำศยอมรับควำมเชื่อของนิก<br />
ำยโปรเตสแตนต ์โดยผ่ำนซี่กรงห้องขังของเขำทำวเซ็นได้พูดคุยกับผู้ที่อยู่ใกล้ชิดเขำถึงควำมรู เรื่องสัจธร ้<br />
รมหำกบำทหลวงเดนมำร ์กเหล่ำนั้นมีควำมช ำนำญในกำรปฏิบัติตำมแผนกำรจัดกำรค ำสอนนอกรีตของ<br />
คริสตจักรแล้วคงจะไม่ได้ยินเสียงของทำวเซ็นอีกต่อไปแต่แทนที่จะส่งเขำไปอยู่ในหลุมศพสักแห่งในคุกมืด<br />
ใต้ดินพวกเขำกลับขับไล่เขำออกไปจำกวัดบัดนี้พวกเขำหมดสิทธิ์ที่จะจัดกำรกับเขำอีกแล้วมีรำชโองกำร<br />
ฉบับหนึ่งที่เพิ่งจะออกมำจำกส ำนักพระรำชวังเสนอกำรคุ้มครองให้ครูสอนหลักค ำสอนใหม่ทำวเซ็นจึงเริ่ม<br />
เทศนำโบสถ ์ต่ำงๆเปิดประตูต้อนรับเขำประชำชนพำกันเข้ำมำฟังนักเทศน์อื่นๆก็เทศนำพระวจนะของพร<br />
ะเจ้ำเช่นเดียวกันมีกำรแจกจ่ำยพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่ที่แปลเป็ นภำษำแดนิชออกไป<br />
อย่ำงกว้ำงขวำงควำมพยำยำมของเหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีที่ต้องกำรท ำลำยงำนนี้ยิ่งเป็ นกำรขยำยงำน<br />
นี้ให้กว้ำงไกลออกไปอีกและต่อมำไม่นำนประเทศเดนมำร ์กประกำศรับควำมเชื่อของกำรปฏิรูปศำสนำ<br />
{GC 242.1} {GCth17 206.1}<br />
185
ในประเทศสวีเดนก็เหมือนกันคนหนุ่มที่ดื่มจำกบ่อน ้ำของเมืองวิตเทนเบิร ์กน ำน ้ำธ ำรงชีวิตไปสู่เพื่อนร่<br />
วมชำติในบรรดำผู้ที่ท ำงำนปฏิรูปทำงศำสนำของประเทศสวีเดนมีอยู่สองคนคือโอลำฟและลูเรนติอูสเพต<br />
ริ [Olaf and Laurentius Petri]<br />
ซึ่งเป็ นบุตรของช่ำงตีเหล็กเมืองโอรีโบรและไปเรียนภำยใต้กำรสอนของลูเธอร ์และเมลังค ์ธอนได้กลับมำส<br />
อนสัจธรรมที่ทั้งสองร ่ำเรียนมำอย่ำงขะมักเขม้นเช่นเดียวกับนักปฏิรูปผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นด้วยควำมกระตือรื<br />
อร ้นและวำทศิลป์ ที่ดีเยี่ยมโอลำฟจะกระตุ้นประชำชนให้ตื่นส่วนลูเรนติอูสนั้นก็เหมือนกับเมลังค ์ธอนเป็ นผู้<br />
คงแก่เรียนช่ำงคิดและสุขุมเยือกเย็นทั้งสองเป็ นคนเคร่งศำสนำอย่ำงจริงจังมีมำตรฐำนทำงศำสนศำสตร ์ที่<br />
สูงส่งและมีควำมกล้ำหำญที่ไม่หวั ่นไหวในกำรประกำศสัจธรรมกำรต่อต้ำนของพวกนิยมระบอบเปปำซีก็ไ<br />
ม่ลดละบำทหลวงคำทอลิกปลุกระดมประชำชนที่รู ้ไม่เท่ำทันและเชื่องมงำยขึ้นมำโอลำฟเพตริถูกฝูงชนล<br />
อบท ำร ้ำยอยู่เสมอและหลำยครั ้งแทบจะเอำชีวิตไม่รอดแต่นักปฏิรูปศำสนำเหล่ำนี้เป็ นที่ชื่นชอบของพระม<br />
หำกษัตริย ์และได้รับกำรปกป้ องจำกพระองค ์ {GC 242.2} {GCth17 206.2}<br />
ภำยใต้กำรปกครองของคริสตจักรโรมันคำทอลิกประชำชนจมดิ่งสู่ควำมยำกจนและถูกกำรกดขี่ข่มเห<br />
งรังควำนพวกเขำขำดควำมรู เรื่องพระคัมภีร ้<br />
์และมีศำสนำที่เป็ นเพียงสัญลักษณ์และพิธีกรรมซึ่งไม่ถ่ำยทอ<br />
ดควำมกระจ่ำงอันใดมำสู่สติปัญญำพวกเขำก ำลังกลับไปหำควำมเชื่องมงำยและกำรปฏิบัติอย่ำงป่ ำเถื่อน<br />
ของบรรพบุรุษของคนนอกศำสนำประเทศถูกแบ่งแยกออกเป็ นส่วนๆที่ต่อสู้แข่งขันกันควำมขัดแย้งอย่ำงไ<br />
ม่สิ้นสุดของกลุ่มเหล่ำนี้ยิ่งเพิ่มควำมทุกข ์ให้แก่ทุกคนกษัตริย ์ทรงตัดสินพระทัยให้มีกำรปฏิรูปประเทศแล<br />
ะคริสตจักรและพระองค ์ทรงต้อนรับผู้ช่วยที่มีควำมสำมำรถเหล่ำนี้ให้มำช่วยต่อสู้กับโรม<br />
243.1} {GCth17 207.1}<br />
ต่อหน้ำพระรำชำและผู้น ำของประเทศสวีเดนโอลำฟเพตริปกป้ องหลักค ำสอนควำมเชื่อของกำรปฏิรูป<br />
กับพวกนักต่อสู้ของฝ่ ำยโรมด้วยควำมสำมำรถที่เยี่ยมยอดเขำเปิดเผยว่ำกำรจะรับค ำสอนของเหล่ำบรร<br />
พบุรุษได้นั้นก็ต่อเมื่อสอดคล้องกับพระคัมภีร เท่ำนั้นและยังบอกว่ำสำระส ์<br />
ำคัญของควำมเชื่อมีบันทึกไว้อย่<br />
ำงชัดเจนและเรียบง่ำยในพระคัมภีร เพื่อให้คนทั้งปวงเข้ำใจพระคริสต ์<br />
์ตรัสว่ำ<br />
“ค ำสอนของเรำไม่ใช่ของเรำเองแต่เป็ นของผู้ทรงใชเรำมำ” ้<br />
ยอห ์น 7:16<br />
และอัครทูตเปำโลเปิดเผยว่ำหำกท่ำนจะประกำศข่ำวประเสริฐอื่นซึ่งขัดกับข่ำวประเสริฐแล้วท่ำนเองก็ต้อง<br />
ถูกแช่งสำป (กำลำเทีย 1: 8) นักปฏิรูปกล่ำวว่ำ<br />
“แล้วคนอื่นๆจะตรำหลักเกณฑ ์ที่ไม่มีข้อพิสูจน์ขึ้นมำตำมอ ำเภอใจและก ำหนดว่ำเป็ นสิ่งจ ำเป็ นเพื่อควำม<br />
รอดได้อย่ำงไร” Wylie เล่มที่ 10 บทที่ 4<br />
เขำแสดงให้ประจักษ์ว่ำค ำสั ่งของคริสตจักรไม่มีสิทธิอ ำนำจในกำรบังคับเมื่อขัดกับพระบัญชำของพระเจ้ำ<br />
พร ้อมทั้งปกป้ องรักษำหลักกำรยิ่งใหญ่ของควำมเชื่อโปรเตสแตนต ์ที่ว่ำ “พระคัมภีร ์และพระคัมภีร เท่ำนั้น” ์<br />
เป็ นหลักเกณฑ ์ของควำมเชื่อและกำรถือปฏิบัติ {GC 243.2} {GCth17 207.2}<br />
กำรต่อสู้นี้แม้จะด ำเนินอยู่บนเวทีที่ค่อนข้ำงไม่เป็ นที่ทรำบกันก็ตำมแต่มีผลแสดงให้เรำทรำบว่ำ“ผู้คนป<br />
ระเภทใดที่เข้ำมำประจ ำต ำแหน่งต่ำงๆในกองทัพของนักปฏิรูปศำสนำพวกเขำไม่ใช่ผู้ไร ้กำรศึกษำพวกช<br />
อบแบ่งแยกพวกชอบขัดแย้งโวยวำย—<br />
{GC<br />
186
ตรงกันข้ำมอย่ำงลิบลับพวกเขำเป็ นคนที่ศึกษำพระวจนะของพระเจ้ำมำแล้วรู ้วิธีกำรใช ้อำวุธที่พระคัม<br />
ภีร ์จัดหำมำให้พวกเขำในแง่ของควำมรู ้พวกเขำก้ำวล ้ำยุคไปแล้วเมื่อเรำจ ำกัดควำมสนใจของเรำไปยังศู<br />
นย ์กลำงอันโดดเด่นเช่นเมืองวิตเทนเบิร ์กและเมืองซูริคและบุคคลเลื่องลือชื่อเช่นลูเธอร ์และเมลังค ์ธอนสวิ<br />
งก ์ลีและอีโคลัมพำเดียสแล้วก็มักจะมีกำรแย้งว่ำคนเหล่ำนี้เป็ นผู้น ำของขบวนกำรและเป็ นธรรมดำที่เรำจะ<br />
คำดว่ำคนเหล่ำนี้มีพลังยิ่งใหญ่และควำมรู ้กว้ำงขวำงแต่ผู้ที่เป็ นลูกน้องของพวกเขำไม่น่ำจะเป็ นเช่นนั้นเอ<br />
ำละให้เรำกลับไปมองดูโรงละครที่ไม่ค่อยมีใครทรำบเรื่องและไร ้ชื่อเสียงของประเทศสวีเดนรวมถึงนำมอัน<br />
ต ่ำต้อยอย่ำงเช่นโอลำฟและลูเรนติอูสเพตริจำกบรรดำอำจำรย ์ลงไปถึงสำวกทั ้งหลำยเรำจะพบอะไร.....นั<br />
กวิชำกำรและนักศำสนศำสตร ์บุคคลที่เข้ำใจข่ำวประเสริฐแห่งสัจธรรมทั้งระบบอย่ำงถ่องแท้และเป็ นผู้มีชั<br />
ยชนะเหนือผู้เชี่ยวชำญกำรศึกษำและบุคคลยิ่งใหญ่ทั้งหลำยของโรม” Ibid. เล่มที่ 10 บทที่ 4{GC<br />
243.3} {GCth17 207.3}<br />
จำกผลของควำมขัดแย้งนี้กษัตริย ์ของประเทศสวีเดนทรงรับควำมเชื่อของโปรเตสแตนต ์และไม่นำนต่<br />
อมำรัฐสภำประกำศสนับสนุนเข้ำข้ำงควำมเชื่อนี้โอลำฟเพตริแปลพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำ<br />
ใหม่เป็ นภำษำสวีเดนและตำมพระประสงค ์ของพระรำชำพี่น้องทั้งสองได้ลงมือแปลพระคัมภีร ์ทั้งเล่มด้วยป<br />
ระกำรฉะนี้ประชำชนในประเทศสวีเดนจึงได้รับพระวจนะของพระเจ้ำเป็ นครั้งแรกในภำษำแม่ที่ประชุมรัฐสภ<br />
ำประกำศสั ่งทั ่วทั้งอำณำจักรให้อำจำรย ์อธิบำยพระคัมภีร ์และต้องสอนเด็กๆในโรงเรียนให้อ่ำนพระคัมภีร ์ด้<br />
วย {GC 244.1} {GCth17 208.1}<br />
ควำมกระจ่ำงอันเป็ นพระพรของข่ำวประเสริฐขับไล่ควำมมืดมนอันเนื่องจำกควำมไม่รู ้และควำมงมงำยใ<br />
ห้ออกไปอย่ำงมั ่นคงและแน่นอนพวกเขำหลุดพ้นจำกกำรกดขี่ของโรมบ้ำนเมืองบรรลุถึงควำมแข็งแกร่งแ<br />
ละยิ่งใหญ่ซึ่งไม่เคยเป็ นเช่นนี้มำก่อนประเทศสวีเดนเป็ นป้ อมปรำกำรปกป้ องควำมเชื่อของโปรเตสแตนต ์ห<br />
นึ่งศตวรรษต่อมำในช่วงเวลำบอบช ้ำอันตรำยที่สุดประเทศเล็กๆและอ่อนแอนี้เป็ นประเทศเดียวในทวีปยุโร<br />
ปที่กล้ำยื่นมือแห่งควำมช่วยเหลือออกไป—<br />
เพื่อช่วยประเทศเยอรมนีให้รอดจำกกำรต่อสู้อย่ำงเหี้ยมโหดของสงครำมสำมสิบปีดูประหนึ่งว่ำทวีปยุโ<br />
รปตอนเหนือทั้งหมดต้องตกอยู่ภำยใต้เผด็จกำรของโรมอีกครั้งหนึ่งกองทัพของสวีเดนเป็ นผู้ที่ท ำให้ประเ<br />
ทศเยอรมนีพลิกชัยชนะที่อยู่แค่เอื้อมของพระสันตะปำปำไปสู่ควำมพ่ำยแพ้และน ำชัยชนะของเสรีภำพทำ<br />
งควำมเชื่อมำสู่ชำวโปรเตสแตนต ์รวมทั ้งชำวคำลวินนิยม[Calvinist]ผู้ที่เชื่อตำมค ำสอนของคำลวิน]และ<br />
ชำวลูเธอรเรนและน ์ ำเสรีภำพทำงจิตส ำนึกคืนสู่ประเทศที่ยอมรับกำรปฏิรูปทำงศำสนำ {GC<br />
244.2} {GCth17 208.2}<br />
187
บท 14 - นักปฏิรูปศาสนาชาวอังกฤษรุ่นหลัง<br />
ในขณะที่ลูเธอร ์ก ำลังกำงพระคัมภีร ์ที่ถูกปิดให้กับประชำชนของประเทศเยอรมนีพระวิญญำณของพร<br />
ะเจ้ำทรงผลักดันให้ทินเดล<br />
[Tyndale]<br />
กระท ำสิ่งเดียวกันเพื่อประเทศอังกฤษพระคัมภีร ์ของไวคลิฟแปลมำจำกภำษำละตินและผิดพลำดมำกมำย<br />
พระคัมภีร ์นี้ไม่เคยถูกพิมพ์ออกมำและต้นทุนของเอกสำรต้นฉบับที่คัดลอกด้วยมือมีรำคำสูงมำกจนมีแต่<br />
คนร ่ำรวยหรือขุนนำงเพียงไม่กี่คนที่จะซื้อได้และนอกเหนือจำกนี้ยังเป็ นหนังสือที่คริสตจักรสั ่งห้ำมอย่ำงเ<br />
ข้มงวดกวดขันปริมำณจ ำหน่ำยจึงถูกจ ำกัดอยู่ในวงแคบในปีค.ศ. 1516<br />
หนึ่งปีก่อนบทควำมของลูเธอร ์จะปรำกฏออกมำสู่สำธำรณชนเอรัสมัสตีพิมพ์พระคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำ<br />
ใหม่ของเขำออกมำเป็ นภำษำกรีกและภำษำละตินบัดนี้เป็ นครั้งแรกที่พระวจนะของพระเจ้ำถูกพิมพ์ออกม<br />
ำในภำษำดั้งเดิมในผลงำนนี้ข้อผิดพลำดมำกมำยของฉบับก่อนถูกแก้ไขและแปลควำมหมำยได้ชัดเจนม<br />
ำกขึ้นท ำให้ชนชั้นที่มีกำรศึกษำจ ำนวนมำกเข้ำถึงควำมรอบรู ้ในสัจธรรมเพิ่มขึ้นและเสริมแรงดลใจขึ้นให<br />
ม่ให้กับงำนของกำรปฏิรูปแต่คนสำมัญทั ่วไปส่วนใหญ่ยังถูกกีดกันจำกพระวจนะของพระเจ้ำทินเดลก ำลัง<br />
จะสำนต่องำนของไวคลิฟให้ส ำเร็จสมบูรณ์ด้วยกำรมอบพระคัมภีร ์ให้แก่เพื่อนร่วมชำติ<br />
245.1} {GCth17 209.1}<br />
ทินเดลเป็ นนักเรียนที่ขยันและเป็ นผู้แสวงหำสัจธรรมอย่ำงจริงใจเขำได้รับข่ำวประเสริฐจำกพระคัมภีร ์<br />
ภำคพันธสัญญำใหม่ภำษำกรีกของเอรัสมัสเขำเทศนำในสิ่งที่เขำเชื่ออย่ำงไม่เกรงกลัวเรียกร ้องว่ำค ำสอ<br />
นทั้งหมดต้องผ่ำนกำรทดสอบของพระคัมภีร ์ต่อค ำกล่ำวของผู้นิยมระบอบเปปำซีที่อ้ำงว่ำคริสตจักรเป็ น<br />
ผู้ให้พระคัมภีร ์และคริสตจักรเท่ำนั้นที่อธิบำยพระคัมภีร ์ได้ทิลเดลโต้กลับว่ำ<br />
“ท่ำนทรำบไหมว่ำผู้ใดสอนนกอินทรีย ์ให้หำเหยื่อนี่แน่ะพระเจ้ำองค เดียวกันนี้แหละที่ทรงสอนบรรดำบุตร<br />
์<br />
หิวโหยให้แสวงหำพระบิดำของพวกเขำจำกพระวจนะของพระองค ์ช่ำงไกลจำกควำมจริงเหลือเกินที่ท่ำนว่<br />
ำท่ำนให้พระคัมภีร ์แก่พวกเรำท่ำนเองต่ำงหำกเป็ นผู้เก็บซ่อนพระคัมภีร ์จำกพวกเรำท่ำนเป็ นผู้เผำคนทั้ง<br />
หลำยที่สอนพระคัมภีร ์และหำกท่ำนท ำได้ท่ำนคงจะเผำพระคัมภีร ์ทิ้งเสีย” D’Aubigne, History of the<br />
Reformation of the Sixteenth Century เล่มที่ 18 บทที่ 4 {GC 245.2} {GCth17 209.2}<br />
ค ำเทศนำของทินเดลกระตุ้นควำมสนใจอย่ำงใหญ่หลวงคนมำกมำยยอมรับสัจธรรมแต่พวกบำทหลวง<br />
ตื่นตระหนกและทินเดลยังไม่ทันออกไปจำกพื้นที่พวกเขำก็ใช ้วิธีข่มขู ่และตีควำมค ำสอนของเขำอย่ำงคล<br />
ำดเคลื่อนเพื่อท ำลำยผลงำนของเขำบ่อยครั้งเหลือเกินที่พวกเขำประสบควำมส ำเร็จทินเดลโอดครวญว่ำ<br />
“จะให้ท ำอย่ำงไรเวลำที่ข้ำพเจ้ำหว่ำนอยู่แห่งหนึ่งศัตรูก็บุกเข้ำไปท ำลำยไร่นำที่ข้ำพเจ้ำเพิ่งหว่ำนมำข้ำพ<br />
เจ้ำไม่อำจไปปรำกฏตัวในทุกแห่งได้โอหำกคริสเตียนทั้งหลำยมีพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ในภำษำของเขำเองพ<br />
วกเขำจะต้ำนทำนกับคนหลอกลวงเหล่ำนี้ด้วยตนเองได้ปรำศจำกพระคัมภีร ์แล้วเป็ นไปไม่ได้ที่จะให้ฆรำว<br />
ำสยึดมั ่นอยู่ในสัจธรรม” {GC 246.1} {GCth17 210.1}<br />
บัดนี้จุดมุ่งหมำยใหม่ผุดขึ้นในควำมคิดของเขำเขำพูดว่ำ“บทเพลงสดุดีที่ร ้องกันในวิหำรของพระยำห ์เ<br />
วห ์ใช ้ภำษำของชนชำติอิสรำเอลและจะไม่ให้ข่ำวประเสริฐออกเสียงในท่ำมกลำงหมู่พวกเรำเป็ นภำษำอัง<br />
กฤษกระนั้นหรือ.....ควรให้คริสตจักรมีแสงสว่ำงในยำมเที่ยงวันน้อยกว่ำในยำมรุ่งอรุณหรือ......คริสเตียนจ<br />
188<br />
{GC
ะต้องอ่ำนพระคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่ด้วยภำษำแม่ของเขำ”บรรดำดุษฎีบัณฑิตและครูทั้งหลำยของค<br />
ริสตจักรขัดแย้งกันเองด้วยพระคัมภีรเท่ำนั้นมนุษย ์ ์จึงจะเข้ำถึงสัจธรรมได้“คนหนึ่งเห็นชอบกับดุษฎีบัณฑิ<br />
ตคนนี้อีกคนกับคนนั้นบัดนี้เจ้ำของควำมคิดแต่ละค่ำยขัดแย้งกันแล้วเรำจะแยกคนที่พูดถูกออกจำกคน<br />
ที่พูดผิดได้อย่ำงไร.....ด้วยวิธีใดเรำบอกควำมจริงให้รู ้คือโดยพระวจนะของพระเจ้ำ” Ibid. เล่มที่ 18 บทที่<br />
4 {GC 246.2} {GCth17 210.2}<br />
ต่อมำไม่นำนดุษฎีบัณฑิตคำทอลิกที่มีควำมรู ้สูงที่ก ำลังโต้เถียงกับเขำร ้องขึ้นมำว่ำ“เรำน่ำจะอยู่โดยไม่<br />
มีพระบัญญัติของพระเจ้ำดีกว่ำอยู่โดยไม่มีกฎของพระสันตะปำปำ”ทินเดลตอบว่ำ“ข้ำพเจ้ำขอท้ำทำยต่อ<br />
พระสันตะปำปำและกฎทั้งหลำยของพระองค ์และหำกพระเจ้ำจะรักษำชีวิตของข้ำพเจ้ำไว้ในอีกไม่กี่ปีข้ำพ<br />
เจ้ำจะท ำให้เด็กไถนำคนหนึ่งเข้ำใจพระคัมภีร ์มำกกว่ำท่ำน”Anderson, Annals of the English<br />
Bible หน้ำ 19 {GC 246.3} {GCth17 210.3}<br />
จุดมุ่งหมำยเพื่อมอบพระคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่แก่ประชำชนด้วยภำษำของเขำเองเริ่มเจริญเติบโ<br />
ตบัดนี้เป็ นที่แน่นอนแล้วและเขำทุ่มเทตนเองให้กับงำนนี้ทันทีกำรกดขี่ข่มเหงกดดันเขำจนต้องหนีออกจำ<br />
กบ้ำนของเขำเขำเดินทำงไปกรุงลอนดอนและชั ่วระยะเวลำหนึ่งที่นั ่นเขำท ำงำนโดยไม่ถูกรบกวนแต่ควำม<br />
รุนแรงของเหล่ำผู้นิยมระบอบเปปำซีท ำให้เขำต้องหลบหนีอีกครั้งหนึ่งดูคล้ำยกับว่ำทั้งประเทศอังกฤษปิด<br />
ประตูต่อต้ำนเขำและเขำตัดสินใจที่จะไปหำที่หลบภัยในประเทศเยอรมนีณที่นั ่นเขำเริ่มพิมพ์พระคัมภีร ์ภำ<br />
คพันธสัญญำใหม่เป็ นภำษำอังกฤษงำนนี้ถูกสั ่งให้หยุดกำรพิมพ์ถึงสองครั้งแต่เมื่อถูกห้ำมพิมพ์ในเมืองห<br />
นึ่งเขำก็ไปพิมพ์อีกเมืองหนึ่งในที่สุดเขำเดินทำงไปถึงเมืองวอร ์มส ์ซึ่งเมื่อไม่กี่ปีก่อนหน้ำนี้ลูเธอร ์ได้ปกป้ อง<br />
ข่ำวประเสริฐต่อหน้ำที่ประชุมรัฐสภำในเมืองโบรำณแห่งนั้นมีมิตรสหำยของกำรปฏิรูปอยู่มำกมำยและทิน<br />
เดลด ำเนินงำนของเขำต่อไปโดยไม่มีสิ่งใดขัดขวำงพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่สำมพันเล่<br />
มพิมพ์เสร็จในเวลำไม่ช ้ำต่อมำและกำรพิมพ์อีกงวดหนึ่งตำมมำในปีเดียวกัน {GC 246.4} {GCth17<br />
210.4}<br />
เขำท ำงำนไปด้วยควำมจริงใจและพำกเพียรเต็มที่ถึงแม้เจ้ำหน้ำที่ของทำงประเทศอังกฤษจะคอยเฝ้ ำท่ำ<br />
เรือต่ำงๆไว้อย่ำงเข้มงวดก็ตำมทีพระวจนะของพระเจ้ำก็ถูกลักลอบล ำเลียงในหลำยลักษณะไปยังกรุงลอน<br />
ดอนและจำกที่นั ่นกระจำยไปทั ่วประเทศบรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีเพียรพยำยำมที่จะก ำจัดสัจธรรมแต่ก<br />
ลับไร ้ผลมีอยู่ครั้งหนึ่งบิชอปแห่งเมืองเดอรเฮมซื้อหนังสือพระคัมภีร ์<br />
์ในคลังทั้งหมดที่มีอยู่จำกคนขำยหนัง<br />
สือคนหนึ่งที่เป็ นสหำยของทินเดลเพื่อน ำไปท ำลำยโดยคิดว่ำกำรท ำเช่นนี้จะขัดขวำงงำนได้อย่ำงยิ่งใหญ่<br />
แต่ในทำงตรงข้ำมเงินที่จ่ำยไปนั้นกลับถูกน ำไปซื้อวัตถุดิบส ำหรับพิมพ์พระคัมภีร ์งวดใหม่กว่ำและดีกว่ำซึ่<br />
งหำกไม่ได้ท ำเช่นนั้นก็จะพิมพ์งวดใหม่ไม่ได้เลยต่อมำภำยหลังเมื่อทินเดลเป็ นนักโทษมีกำรยื่นเสรีภำพให้<br />
เขำด้วยเงื่อนไขว่ำจะต้องเปิดเผยชื่อของนำยทุนของเขำเขำตอบว่ำบิชอปแห่งเมืองเดอรเฮมช่วยเขำมำก<br />
์<br />
กว่ำคนอื่นเพรำะด้วยกำรจ่ำยเงินอย่ำงงำมให้กับหนังสือที่เหลืออยู่ในมือท ำให้เขำด ำเนินกำรก้ำวต่อไปด้ว<br />
ยควำมกล้ำหำญ {GC 247.1} {GCth17 211.1}<br />
ทินเดลถูกทรยศตกไปอยู่ในมือของศัตรูและมีอยู่ครั้งหนึ่งต้องทุกข ์ทรมำนอยู่ในห้องขังเป็ นเวลำหลำยเ<br />
ดือนในที่สุดเขำเป็ นพยำนให้กับตัวเองถึงควำมเชื่อของเขำด้วยกำรยอมพลีชีพแต่ยุทโธปกรณ์ที่เขำเตรีย<br />
189
มไว้ท ำให้นักรบอื่นๆพร ้อมเข้ำท ำสงครำมตลอดมำทุกศตวรรษจนกระทั ่งถึงยุคสมัยของเรำ<br />
247.2} {GCth17 211.2}<br />
{GC<br />
ลำทิเมอร[Latimer]ยืนยันจำกบนธรรมำสน์ว่ำประชำชนควรอ่ำนพระคัมภีร ์<br />
์ในภำษำของตนเขำพูดว่<br />
ำ“พระเจ้ำเองทรงเป็ นผู้ประพันธ ์พระคัมภีร ์”และพระคัมภีร ์ประกอบด้วยพลังและควำมยั ่งยืนยงเป็ นนิตย ์ขอ<br />
งพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นเจ้ำของ“ไม่มีพระรำชำจักรพรรดิผู้ครองนครหรือผู้ปกครองเมืองคนใด.....แต่ทุกคนต้อ<br />
งยึดถือปฏิบัติตำม.....พระวจนะอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค ์”<br />
“ให้เรำอย่ำใช ้ทำงเบี่ยงใดแต่จงใช ้พระวจนะของพระเจ้ำชี้น ำเรำอย่ำให้เรำเดินตำม.....บรรพบุรุษของเร<br />
ำหรืออย่ำแสวงหำสิ่งที่พวกเขำท ำแต่ท ำให้ในสิ่งที่พวกเขำน่ำจะท ำ” {GC 248.1} {GCth17 212.1}<br />
บำรเนสและฟริท ์<br />
[Barnes and Frith]<br />
มิตรสหำยซื่อสัตย ์ของทินเดลลุกขึ้นปกป้ องสัจธรรมตำมมำด้วยคนในตระกูลริดเล่ห ์และแครนเมอร ์<br />
[Ridley and Cranmer]<br />
ผู้น ำกำรปฏิรูปศำสนำในอังกฤษเหล่ำนี้เป็ นคนที่มีกำรศึกษำและส่วนใหญ่เคยได้รับเกียรติอย่ำงสูงสืบเนื่อ<br />
งจำกควำมจริงใจหรือจริยธรรมอันเคร่งครัดในควำมสัมพันธ ์กับโรมกำรคัดค้ำนระบอบเปปำซีของพวกเข<br />
ำเกิดจำกกำรไปรู ้ข้อผิดพลำดของ<br />
“รำชส ำนักของสันตะปำปำ”<br />
ควำมคุ้นเคยกับเรื่องควำมลึกลับของบำบิโลนยิ่งเพิ่มน ้ำหนักอย่ำงใหญ่หลวงต่อค ำพยำนของพวกเขำที่ต่<br />
อต้ำนเธอ {GC 248.2} {GCth17 212.2}<br />
ลำทิเมอร ์พูดว่ำ“ตอนนี้ข้ำพเจ้ำขอตั้งค ำถำมที่แปลกประหลำดข้อหนึ่งใครคือบิชอปและพระรำชำคณ<br />
ะที่ขยันที่สุด.....ข้ำพเจ้ำรู ้ดีว่ำท่ำนก ำลังฟังอยู่และก ำลังรอฟังอย่ำงตั้งใจว่ำข้ำพเจ้ำจะเอ่ยชื่อผู้ใด.....ข้ำพเ<br />
จ้ำจะบอกท่ำนคนนั้นคือพญำมำร......มันไม่เคยออกไปจำกแขวงกำรปกครองไปหำมันได้เมื่อท่ำนต้องกำร<br />
มันอยู่บ้ำนเสมอ......มันจะอยู่กับคันไถของมันตลอดเวลำ.....ท่ำนจะไม่เคยเห็นมันเกียจคร ้ำนข้ำพเจ้ำรับร<br />
อง.....ที่ใดที่มำรตั้งรกรำก......ที่นั ่นหนังสือก็จะหำยไปและจะชูเทียนไขขึ้นมำพระคัมภีร ์จะหำยไปและลูกประ<br />
ค ำจะโผล่ออกมำควำมกระจ่ำงของพระกิตติคุณจะหำยไปแสงสว่ำงจำกเทียนไขจะโผล่ขึ้นมำใช่ในเวลำเที่<br />
ยงวัน.....รื้อกำงเขนของพระคริสต ์ลงแต่เชิดชูแดนช ำระให้สูงขึ้น.....ก ำจัดกำรใส่เครื่องนุ่งห่มให้กับคนเปลื<br />
อยกำยคนยำกจนและคนไร ้ควำมสำมำรถแต่ไปส่งเสริมกำรตบแต่งรูปปั้นบูชำและประดิษฐ ์ประดอยตอไม้แ<br />
ละก้อนหินอย่ำงหรูหรำสนับสนุนประเพณีและกฎระเบียบของมนุษย ์ก ำจัดประเพณีและพระวจนะอันศักดิ์<br />
สิทธิ์ที่สุดของพระเจ้ำออกไป.....โออยำกให้พระรำชำคณะทั้งหลำยเป็ นคนขยันหว่ำนเมล็ดค ำสอนที่ดีเหมื<br />
อนที่ซำตำนหว่ำนเปลือกหอยและหญ้ำละมำน” Ibid. “Sermon of the Plough” {GC<br />
248.3} {GCth17 212.3}<br />
หลักกำรยิ่งใหญ่ที่นักปฏิรูปศำสนำเหล่ำนี้เก็บสงวนไว้เป็ นหลักกำรเดียวกับที่ปกป้ องโดยชำววอลเดน<br />
ซิสโดยไวคลิฟโดยจอห ์นฮัสโดยลูเธอร ์โดยสวิงก ์ลีและคนทั้งหลำยที่เข้ำร่วมกับพวกเขำหลักกำรนี้เป็ นต้น<br />
ฉบับระเบียบควำมเชื่อและกำรถือปฏิบัติที่ไม่ผิดพลำดพวกเขำไม่ยอมรับสิทธิอ ำนำจของพระสันตะปำปำ<br />
สภำต่ำงๆบรรพบุรุษและพระรำชำทั้งหลำยที่จะมำควบคุมจิตส ำนึกในเรื่องของศำสนำพระคัมภีร เป็ ์ นสิทธิ<br />
190
อ ำนำจของพวกเขำและพวกเขำใช ้ค ำสอนของพระคัมภีรเพื่อทดสอบหลักค ์<br />
ำสอนต่ำงๆและค ำอ้ำงทั้งหล<br />
ำยควำมเชื่อในพระเจ้ำและในพระวจนะของพระองค ์ค ้ำจุนคนบริสุทธิ์ เหล่ำนี้ในขณะที่พลีชีพของตนที่หลั<br />
กประหำรลำทิเมอร ์ร ้องอุทำนแก่ผู้ร่วมพลีชีพขณะเปลวเพลิงก ำลังปิดปำกพวกเขำให้เงียบว่ำ“จงมีใจสุข<br />
สบำยกันเถิดวันนี้เรำจุดเทียนไขเช่นนี้ในประเทศอังกฤษโดยพระคุณของพระเจ้ำข้ำพเจ้ำมั ่นใจว่ำไฟนี้จะไ<br />
ม่มีทำงดับไป” Works of Hugh Latimer เล่มที่ 1 หน้ำที่ 13 {GC 249.1} {GCth17 213.1}<br />
ที่ประเทศสก็อตแลนดเมล็ดพันธุ ์ ์แห่งสัจธรรมที่โคลัมบำ[Columba]และผู้ร่วมงำนหว่ำนไปนั้นไม่ได้ถู<br />
กท ำลำยไปโดยสิ้นเชิงเป็ นเวลำหลำยร ้อยปีหลังจำกที่คริสตจักรแห่งอังกฤษยอมจ ำนนต่อโรมแล้วผู้ที่อยู่ป<br />
ระเทศสก็อตแลนด ์ยังคงรักษำเสรีภำพไว้แต่ว่ำในศตวรรษที่สิบสองหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเป<br />
ปำซีได้มำจัดตั้งขึ้นที่นี่และไม่มีประเทศใดที่อ ำนำจนี้ปกครองอย่ำงเด็ดขำดเท่ำที่นี่ไม่มีควำมมืดเกิดขึ้นที่ใ<br />
ดที่จะมืดมิดกว่ำของที่นี่แต่ยังมีล ำแสงที่แทรกทะลุผ่ำนควำมมืดและให้ค ำมั ่นสัญญำของวันที่จะมำถึงคนใ<br />
นตระกูลโลลำร ์ด[TheLollards]เดินทำงจำกประเทศอังกฤษพร ้อมกับพระคัมภีร ์และค ำสอนของไวคลิฟพ<br />
วกเขำท ำงำนหนักเพื่อเก็บรักษำควำมรู ้ในเรื่องของข่ำวประเสริฐและในทุกศตวรรษจะมีพยำนและผู้พลีชี<br />
พของข่ำวประเสริฐ {GC 249.2} {GCth17 213.2}<br />
กำรเริ่มต้นของกำรปฏิรูปศำสนำที่ยิ่งใหญ่มำพร ้อมกับผลงำนเขียนของลูเธอร ์และพระคัมภีร ์ภำคพันธ<br />
สัญญำใหม่ของทินเดลรอดพ้นสำยตำของคณะสงฆ์ผู้น ำสำส ์นเหล่ำนี้เดินทำงอย่ำงเงียบๆไปตำมภูเขำแ<br />
ละหุบเขำคอยเติมชีวิตใหม่แก่คบเพลิงแห่งสัจธรรมที่เกือบจะมอดดับไปในประเทศสก็อตแลนด ์และรื้อทิ้งผ<br />
ลงำนกำรกดขี่ที่โรมได้ท ำมำนำนถึงสี่ศตวรรษ {GC 249.3} {GCth17 213.3}<br />
อีกครั้งหนึ่งเลือดของผู้ยอมพลีชีพสร ้ำงแรงกระตุ้นสดใหม่แก่ขบวนกำรผู้น ำของผู้นิยมระบอบเปปำซี<br />
ตื่นตัวขึ้นมำทันทีต่อภัยอันตรำยที่คุกคำมกับอุดมกำรณ์ของพวกเขำด้วยกำรจับลูกหลำนของชำวสก็อ<br />
ตแลนด ์ที่มีฐำนะสูงและมีเกียรติที่สุดไปสู่หลักเผำประหำรสิ่งที่พวกเขำท ำมีแต่เป็ นกำรก่อสร ้ำงธรรมำสน์ขึ้<br />
นมำซึ่งถ้อยค ำของพยำนที่ก ำลังพบกับควำมตำยเหล่ำนี้ดังกระหึ่มไปทั ่วแดนดินปลุกจิตวิญญำณของปร<br />
ะชำชนให้ตื่นขึ้นด้วยจุดประสงค ์ที่ไม่มีวันตำยเพื่อสลัดทิ้งโซ่ตรวนของโรม {GC 249.4} {GCth17<br />
213.4}<br />
ฮำมิลตันและวิสฮำร ์ท [Hamilton and Wishart]<br />
มีลักษณะนิสัยอันสง่ำงำมดุจเจ้ำชำยสมตำมเลือดเนื้อเชื้อไขของพวกเขำทั้งสองสืบตระกูลควำมเป็ นสำว<br />
กที่ถ่อมตนมำช ้ำนำนพวกเขำยอมพลีชีพที่หลักประหำรแต่จำกกองเพลิงที่เผำวิสฮำร ์ทเรำยังเห็นนักปฏิรู<br />
ปอีกคนหนึ่งที่เปลวไฟไม่อำจปิดปำกเขำให้เงียบได้ผู้ที่โดยกำรทรงน ำของพระเจ้ำจะมำตีระฆังมรณะครั้งสุ<br />
ดท้ำยให้แก่หลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีในประเทศสก็อตแลนด ์ {GC 250.1} {GCth17<br />
214.1}<br />
จอห ์นน็อคซ ์หันหลังให้กับประเพณีและควำมเชื่อเรื่องภูตผีปีศำจของคริสตจักรแล้วเพื่อรับสัจธรรมแห่<br />
งพระวจนะของพระเจ้ำค ำสอนของวิสฮำร ์ท ์ยืนยันควำมถูกต้องในกำรตัดสินใจที่จะสลัดควำมสัมพันธ ์กับโ<br />
191
รมและเอำตัวเองมำเข้ำร่วมกับนักปฏิรูปศำสนำทั้งหลำยที่ถูกกดขี่ข่มเหง {GC 250.2} {GCth17<br />
214.2}<br />
มิตรสหำยขอร ้องให้เขำรับต ำแหน่งของนักเทศน์เขำผงะถอยกลับหวำดกลัวถึงควำมรับผิดชอบของงำ<br />
นนี้ด้วยอำกำรสั ่นไปทั้งตัวแต่หลังจำกเก็บตัวดิ้นรนต่อสู้อย่ำงเจ็บปวดกับตัวเองเป็ นเวลำหลำยวันเขำจึงต<br />
อบตกลงแต่เมื่อเขำยอมรับหน้ำที่นี้แล้วเขำรุกต่อไปด้วยควำมตั้งใจอันแน่วแน่ไม่ยอมโอนอ่อนและกล้ำหำ<br />
ญอย่ำงไม่ย่อท้อตรำบเท่ำที่เขำมีชีวิตอยู่นักปฏิรูปศำสนำผู้จริงใจคนนี้ไม่กลัวมนุษย ์หน้ำไหนไฟของกำร<br />
พลีชีพที่ลุกอยู่รอบตัวเขำเพียงแต่ยิ่งปลุกควำมตั้งใจมุ่งมั ่นของเขำให้แรงกล้ำยิ่งขึ้นด้ำมขวำนของกำรกด<br />
ขี่ง้ำงอยู่เหนือศีรษะของเขำอย่ำงน่ำหวำดเสียวแต่จุดยืนของเขำยังคงที่ไม่สั ่นคลอนฟำดฟันอย่ำงเด็ดเดี่ย<br />
วไปทั้งซ ้ำยและขวำเพื่อถอนรำกกำรกรำบไหว้รูปเคำรพ {GC 250.3} {GCth17 214.3}<br />
เมื่อเขำถูกน ำตัวมำไต่สวนต่อเบื้องพระพักตร ์พระรำชินีแห่งประเทศสก็อตแลนด ์ซึ่งแม้แต่ควำมกระตือ<br />
รือร ้นของผู้น ำโปรเตสแตนต ์หลำยคนยังต้องลดน้อยลงเมื่ออยู่เบื้องพระพักตร ์ของพระองค ์แต่จอห ์นน็อค<br />
ซ ์ไม่หวั ่นไหวในกำรเป็ นพยำนให้แก่สัจธรรมกำรยกยอเอำชนะใจเขำไม่ได้เขำจะไม่เสียขวัญด้วยค ำขู ่พระ<br />
รำชินีทรงกล่ำวหำว่ำเขำเป็ นคนนอกศำสนำพระนำงทรงประกำศว่ำเขำสอนประชำชนให้ยอมรับศำสนำที่<br />
รัฐสั ่งห้ำมและล่วงละเมิดพระบัญชำของพระเจ้ำที่สั ่งคนใต้บังคับให้ปฏิบัติตำมผู้ครองแคว้นของพวกเขำน็<br />
อคซ ์ตอบด้วยควำมมั ่นใจว่ำ {GC 250.4} {GCth17 214.4}<br />
“ในขณะที่ศำสนำอันเป็ นธรรมจะไม่พึ่งก ำลังหรือสิทธิอ ำนำจที่มีต้นก ำเนิดจำกเจ้ำผู้ครองแคว้นทำงฝ่<br />
ำยโลกแต่จำกพระเจ้ำผู้ทรงด ำรงอยู่เป็ นนิตย ์เพียงผู้เดียวผู้ใต้บังคับบัญชำก็ไม่มีพันธะใดที่ต้องวำงกรอบ<br />
ศำสนำของพวกเขำตำมควำมต้องกำรของเจ้ำผู้ครองแคว้นทั้งหลำยด้วยเพรำะบ่อยครั้งในบรรดำคนทั้งห<br />
ลำยแล้วเจ้ำผู้ครองแคว้นเหล่ำนี้กลับเป็ นผู้ที่ไม่รู เรื่องศำสนำที่แท้จริงของพระเจ้ำมำกที่สุด....หำกบุตรทั้ง<br />
้<br />
หลำยของอับรำฮัมที่อยู่ใต้กำรปกครองของฟำโรห ์ต่ำงต้องนับถือศำสนำของฟำโรห ์แล้วโลกนี้จะมีศำสน<br />
ำอะไรหรือหำกมนุษย ์ทั้งหมดในสมัยของอัครทูตต้องนับถือศำสนำของจักรพรรดิโรมันแล้วทั ่วทั้งโลกจะมี<br />
ศำสนำอะไร....และด้วยเหตุนี้ข้ำแต่พระนำงพระองค ์ทรงรับรู ้ว่ำผู้อยู่ใต้กำรปกครองจะไม่ผูกมัดติดกับศำส<br />
นำของเจ้ำผู้ปกครองถึงแม้ว่ำพวกเขำจะได้รับค ำบัญชำให้เชื่อฟังเจ้ำผู้ปกครองก็ตำม”<br />
250.5} {GCth17 214.5}<br />
พระนำงมำรีย ์ตรัสว่ำ “เจ้ำแปลพระคัมภีร ์ในทำงหนึ่งและพวกเขำ (ครูสอนชำวโรมันคำทอลิก)<br />
แปลเป็ นอีกแบบหนึ่งเรำจะเชื่อผู้ใดและใครจะเป็ นผู้ตัดสิน” {GC 251.1} {GCth17 215.1}<br />
นักปฏิรูปศำสนำตอบว่ำ“พระองค ์จะต้องทรงเชื่อพระเจ้ำพระเจ้ำตรัสในพระวจนะอย่ำงชัดเจนและเมื่อต่<br />
ำงไปจำกสิ่งที่พระวจนะสอนแล้วพระองค ์ก็ไม่ควรเชื่อทั้งสองฝ่ ำยพระวจนะของพระเจ้ำนั้นมีควำมชัดเจนอ<br />
ยู่ในตัวและหำกดูเหมือนว่ำมีตอนใดที่ไม่ชัดเจนพระวิญญำณของพระเจ้ำผู้ไม่ทรงเคยขัดแย้งกับพระองค ์เ<br />
องจะทรงอธิบำยเรื่องเดียวกันนี้ให้เข้ำใจได้จำกข้อควำมในตอนอื่นๆจนไม่มีข้อสงสัยหลงเหลืออยู่นอกจำ<br />
กพวกที่ดื้อรั้นที่ต้องกำรคงอยู่อย่ำงไม่ยอมรู เท่ำนั้น” ้ David Laing, The Collected Works of John<br />
Knox เล่มที่ 2 หน้ำที่ 281, 284 {GC 251.2} {GCth17 215.2}<br />
{GC<br />
192
นี่คือควำมจริงที่นักปฏิรูปศำสนำ<br />
[คนนี้]<br />
ซึ่งไม่เกรงกลัวผู้ใดพูดใส่หูของคนในพระรำชส ำนักโดยเอำชีวิตของตนเข้ำเสี่ยงด้วยควำมกล้ำหำญเดียว<br />
กันที่ไม่เกรงกลัวผู้ใดเขำยึดถือรักษำเป้ ำหมำยของเขำไว้เพียรอธิษฐำนและต่อสู้ในสงครำมของพระเจ้ำจ<br />
นประเทศสก็อตแลนด ์ปลอดจำกหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซี {GC 251.3} {GCth17<br />
215.3}<br />
ในประเทศอังกฤษกำรสถำปนำนิกำยโปรเตสแตนต ์ขึ้นเป็ นศำสนำประจ ำชำติท ำให้กำรกดขี่ข่มเหงล<br />
ดลงแต่ไม่ได้หยุดไปเลยซะทีเดียวถึงแม้ว่ำจะมีกำรประกำศเลิกหลักค ำสอนมำกมำยของโรมแล้วก็ตำมแต่<br />
รูปแบบพิธีต่ำงๆของเธอก็ยังคงถูกเก็บอยู่ไว้ไม่น้อยพวกเขำปฏิเสธควำมเป็ นใหญ่ของพระสันตะปำปำแต่<br />
สถำปนำพระรำชำขึ้นบนพระที่นั ่งครองต ำแหน่งหัวหน้ำของคริสตจักรพิธีของคริสตจักรยังห่ำงไกลจำกค<br />
วำมบริสุทธิ์และควำมเรียบง่ำยของข่ำวประเสริฐหลักกำรยิ่งใหญ่ของเสรีภำพทำงศำสนำยังเป็ นเรื่องที่ไม่เ<br />
ข้ำใจกันแม้ผู้ปกครองโปรเตสแตนต ์จะไม่ค่อยเข้ำพึ่งควำมโหดเหี้ยมน่ำกลัวที่โรมใช ้ต่อต้ำนพวกนอกศำส<br />
นำก็ตำมทีแต่กระนั ้นสิทธิของมนุษย ์ทุกคนที่จะนมัสกำรพระเจ้ำตำมค ำสั ่งของจิตส ำนึกของเขำเองก็ยังไม่<br />
เป็ นที่ยอมรับทุกคนจะถูกก ำหนดให้รับค ำสอนและถือรักษำรูปแบบของกำรนมัสกำรตำมที่คริสตจักรซึ่งไ<br />
ด้รับกำรสถำปนำก ำหนดไว้แล้วผู้คัดค้ำนจะถูกกดขี่ข่มเหงตำมแต่จะมำกหรือน้อยเป็ นเช่นนี้อยู่หลำยร ้อ<br />
ยปี {GC 251.4} {GCth17 215.4}<br />
ในศตวรรษที่สิบเจ็ดศำสนำจำรย ์หลำยพันคนถูกปลดออกจำกต ำแหน่งประชำชนถูกสั ่งห้ำมเข้ำร่วมป<br />
ระชุมทำงศำสนำด้วยโทษของกำรปรับอย่ำงหนักกำรกักขังและกำรเนรเทศเว้นแต่จะเป็ นกำรประชุมที่คริส<br />
ตจักรอนุมัติเหล่ำผู้ซื่อสัตย ์ที่ไม่อำจละเว้นกำรร่วมนมัสกำรพระเจ้ำถูกกดดันให้ไปประชุมนมัสกำรกันตำ<br />
มซอกซอยที่มืดใต้เพดำนหลังคำอันมืดมิดและบำงโอกำสในกลำงป่ ำตอนเที่ยงคืนใต้ร่มเงำลึกเข้ำไปในป่ ำ<br />
ทึบกลำยเป็ นอำคำรวิหำรของพระเจ้ำเหล่ำบุตรที่กระจัดกระจำยและถูกกดขี่ของพระเจ้ำมำชุมนุมกันเพื่อ<br />
ทูลควำมในใจทั้งหมดออกมำเป็ นค ำอธิษฐำนและค ำสรรเสริญแต่แม้พวกเขำจะระวังมำกเพียงไรหลำยคน<br />
ต้องรับควำมทุกข ์ทรมำนอันเนื่องมำจำกควำมเชื่อเรือนจ ำแออัดครอบครัวแตกกระจำยหลำยคนถูกขับไ<br />
ล่ไปอยู่ต่ำงประเทศอย่ำงไรก็ตำมพระเจ้ำทรงร่วมสถิตกับประชำกรของพระองค ์และกำรกดขี่ข่มเหงไม่อำจ<br />
มีชัยต่อค ำพยำนของพวกเขำได้หลำยคนถูกกดดันให้ข้ำมมหำสมุทรไปยังประเทศอเมริกำและณที่นี้พวก<br />
เขำวำงรำกฐำนกำรปกครองฝ่ ำยบ้ำนเมืองและเสรีภำพทำงศำสนำซึ่งกลำยมำเป็ นป้ อมปรำกำรและเป็ นเ<br />
กียรติของประเทศนี้ {GC 252.1} {GCth17 216.1}<br />
อีกครั้งหนึ่งเช่นเดียวกับในสมัยของอัครทูตกำรกดขี่ข่มเหงกลับกลำยมำเป็ นกำรเผยแพร่ข่ำวประเสริฐ<br />
ในคุกมืดที่แออัดด้วยคนขี้เมำและอำชญำกรร ้ำยกำจจอห ์นบันยัน [John Bunyan]<br />
หำยใจเอำบรรยำกำศที่แท้จริงของสวรรค ์และในที่แห่งนี้เขำเขียนนิทำนแฝงคติของกำรเดินทำงของผู้แสว<br />
งบุญจำกดินแดนแห่งควำมพินำศไปสู่เมืองสวรรค ์ของพระเจ้ำเป็ นเวลำกว่ำสองร ้อยปีเสียงที่มำจำกเรือน<br />
จ ำเบดฟอร ์ดพูดกับหัวใจของคนมำกมำยด้วยอ ำนำจอันเร ้ำใจหนังสือของบันยันเรื่องเดอะพิวกรีมโปรแกร<br />
ส [Bunyan’s Pilgrim’s Progress กำรเดินกำรของผู้แสวงบุญ]<br />
และเกรซอะเบำดิ่งทูเดอะชีพออฟซินเนอร ์ส [Grace Abounding to the Chief of Sinners<br />
193
พระคุณอย่ำงเหลือล้นที่มีต่อคนบำป] น ำเส้นทำงย่ำงก้ำวของคนมำกมำยไปสู่ทำงแห่งชีวิต {GC<br />
252.2} {GCth17 216.2}<br />
บำสเตอร ์ฟลำเวลอัลไลน์ [Baxter, Flavel, Alleine]<br />
และบุคคลอื่นๆที่มีควำมสำมำรถมีกำรศึกษำและประสบกำรณ์ลึกซึ้งในคริสเตียนลุกขึ้นปกป้ องควำมเชื่อ<br />
อย่ำงกล้ำหำญซึ่งครั้งหนึ่งเคยมอบให้แก่ธรรมิกชนควำมส ำเร็จของผลงำนของบุคคลเหล่ำนี้ซึ่งผู้ปกครอ<br />
งประเทศสั ่งเนรเทศและตรำหน้ำเป็ นคนนอกกฎหมำยนั้นจะไม่มีวันพินำศไปหนังสือของฟลำเวลเรื่องเฟำเ<br />
ทนออฟไลฟ์ แอนดเมทอดออฟเกรซ ์<br />
[Fountain of Life and Method of Grace<br />
น ้ำพุแห่งชีวิตและวิธีกำรของพระคุณ]<br />
สอนคนนับพันถึงวิธีที่จะอุทิศตนเพื่อน ำจิตวิญญำณของตนเองให้อยู่กับพระคริสต ์หนังสือของบำสเตอร เ์<br />
รื่องรีฟอร ์มพำสเตอร ์ [Reformed Pastor ศำสนำจำรย ์ที่ปฏิรูปแล้ว]<br />
ผ่ำนกำรพิสูจน์แล้วว่ำเป็ นพระพรแก่คนมำกมำยที่ปรำรถนำกำรฟื้นฟูในงำนของพระเจ้ำและเรื่องเซนท ์ส<br />
แอเวอร ์ลำสติ่งเรส [Saints’ Everlasting Rest กำรพักผ่อนนิรันดร ์ของธรรมิกชน]<br />
ของเขำท ำหน้ำที่ของกำรน ำจิตวิญญำณไปสู่กำร“พักผ่อน”ที่ยังคงมีอยู่ส ำหรับประชำกรของพระเจ้ำ<br />
{GC 252.3} {GCth17 216.3}<br />
หนึ่งร ้อยปีต่อมำในวันมืดยิ่งใหญ่ทำงฝ่ ำยจิตวิญญำณไวท ์ฟิลด ์<br />
[Whitefield]<br />
และพี่น้องตระกูลเวสเล่ย ์[TheWesleys]ปรำกฏตัวเพื่อมำถือประทีปแห่งควำมกระจ่ำงของพระเจ้ำภำยใต้<br />
กฎระเบียบของคริสตจักรที่ประเทศอังกฤษสถำปนำขึ้นประชำชนของประเทศอังกฤษตกสู่สภำพกำรถดถ<br />
อยทำงศำสนำที่แทบจะแยกควำมแตกต่ำงจำกคนนอกศำสนำไม่ออกศำสนำเรื่องของธรรมชำติเป็ นวิชำ<br />
กำรศึกษำยอดนิยมของคณะสงฆ์และมักถูกรวมไว้ในค ำสอนศำสนศำสตร ์ส่วนใหญ่ของพวกเขำเองคนช<br />
นชั้นสูงเยำะเย้ยพวกที่เคร่งครัดศำสนำและพวกเขำทะนงตนว่ำอยู่เหนือพวกที่ตนจัดว่ำเป็ นคนคลั ่งศำสน<br />
ำคนชนชั้นต ่ำรู ้ไม่เท่ำทันอย่ำงยิ่งและถูกทอดทิ้งให้อยู่กับกำรกระท ำชั ่วในขณะที่คริสตจักรไม่มีควำมอำจ<br />
หำญหรือควำมเชื่อพอที่จะสนับสนุนอุดมกำรณ์ของสัจธรรมที่ก ำลังดิ่งลงต ่ำอีกต่อไป{GC<br />
253.1} {GCth17 217.1}<br />
หลักค ำสอนเรื่องควำมชอบธรรมโดยควำมเชื่อที่ลูเธอร ์สอนไว้อย่ำงชัดเจนนั้นแทบจะเลือนหำยไปจำก<br />
สำยตำและหลักกำรของระบบสันตะปำปำเรื่องกำรไว้วำงใจในกำรกระท ำควำมดีเพื่อควำมรอดได้เข้ำมำแท<br />
นที่ไวท ์ฟิลด ์และพี่น้องตระกูลเวสเล่ย ์ซึ่งเป็ นสมำชิกของคริสตจักรที่อังกฤษสถำปนำขึ้นนั้นเป็ นคนที่แสว<br />
งหำควำมพอพระทัยของพระเจ้ำด้วยควำมจริงใจและในเรื่องนี้พวกเขำได้รับกำรสอนว่ำสำมำรถได้มำโดย<br />
กำรด ำเนินชีวิตที่ดีงำมและถือรักษำกฎระเบียบของศำสนำ {GC 253.2} {GCth17 217.2}<br />
ครั้งหนึ่งเมื่อชำร ์ลส เวสเล่ย ์ ์ล้มป่ วยและคิดว่ำอีกไม่นำนคงต้องตำยมีคนถำมเขำว่ำควำมหวังชีวิตนิรัน<br />
ดร ์ของเขำนั้นตั้งอยู่บนพื้นฐำนอะไรค ำตอบของเขำคือ“ข้ำพเจ้ำได้ใช ้ควำมพยำยำมที่ดีที่สุดที่จะรับใช ้พ<br />
ระเจ้ำ”ในขณะที่เพื่อนคนนี้ที่ตั้งค ำถำมดูเหมือนว่ำไม่พอใจกับค ำตอบนักเวสเล่ย ์คิด<br />
“อะไรกันนะควำมพยำยำมของเรำไม่เพียงพอที่จะเป็ นพื้นฐำนควำมหวังของเรำหรือเขำจะปล้นควำมพยำ<br />
ยำมของเรำไปหรือเรำไม่มีอะไรที่จะไว้วำงใจได้อีกแล้ว” John Whitehead, Life of the Rev.<br />
194
Charles Wesley หน้ำที่ 102<br />
ควำมมืดหนำทึบเช่นนี้แหละที่ปกคลุมอยู่เหนือคริสตจักรปิดซ่อนกำรไถ่บำปปล้นสง่ำรำศีของพระคริสต ์ไ<br />
ปและหันควำมคิดของมนุษย ์ออกไปจำกควำมหวังเดียวที่จะได้ควำมรอด—<br />
นั ่นคือพระโลหิตของพระผู้ไถ่ที่ถูกตรึงบนกำงเขน {GC 253.3} {GCth17 217.3}<br />
เวสเล่ย ์และผู้ร่วมงำนของเขำถูกชักจูงให้มองเห็นว่ำศำสนำเที่ยงแท้ตั้งอยู่ในหัวใจและพระบัญญัติของ<br />
พระเจ้ำนั้นครอบคลุมไปถึงควำมคิดค ำพูดและกำรกระท ำด้วยเมื่อพวกเขำมั ่นใจถึงควำมจ ำเป็ นของเรื่องค<br />
วำมบริสุทธิ์ของจิตใจรวมทั้งควำมถูกต้องของท่ำทำงภำยนอกแล้วพวกเขำมุ่งหน้ำด้วยควำมจริงจังที่จะมี<br />
ชีวิตใหม่ด้วยควำมพยำยำมอย่ำงขะมักเขม้นและหมั ่นอธิษฐำนพวกเขำทุ่มเทเพื่อสยบควำมชั ่วของหัวใจ<br />
ฝ่ ำยธรรมชำติพวกเขำด ำเนินชีวิตที่ปฏิเสธควำมต้องกำรของตนเองมีใจกุศลและทนควำมอดสูรักษำทุก<br />
มำตรกำรด้วยควำมเคร่งครัดและเที่ยงตรงที่คิดว่ำจะช่วยพวกเขำให้ได้ควำมพึงพอพระทัยของพระเจ้ำแต่<br />
พวกเขำไม่ได้สิ่งที่พวกเขำแสวงหำควำมพยำยำมของพวกเขำที่จะปลดปล่อยตัวเองออกจำกกำรลงโทษ<br />
ของบำปหรือเอำตัวออกจำกอิทธิพลของมันนั้นไร ้ผลเป็ นกำรดิ้นรนแบบเดียวกับที่ลูเธอรเคยประสบมำใน<br />
์<br />
ห้องเล็กๆที่เออร เฟิร ์ ์ทเป็ นปัญหำเดียวกับที่ทรมำนจิตวิญญำณของเขำ<br />
“มนุษย ์จะชอบธรรมเฉพำะพระพักตร ์พระเจ้ำได้อย่ำงไร” โยบ 9:2 {GC 254.1} {GCth17 218.1}<br />
ไฟแห่งสัจธรรมของพระเจ้ำซึ่งใกล้ดับมอดไปแล้วจำกแท่นบูชำของชำวโปรเตสแตนต ์จะต้องถูกจุดให้ส<br />
ว่ำงขึ้นอีกจำกคบเพลิงโบรำณที่ส่งต่อกันมำตั้งแต่สมัยของคริสเตียนในประเทศโบฮีเมียหลังกำรปฏิรูปศำ<br />
สนำกองก ำลังของโรมบุกเข้ำเหยียบย ่ำขับไล่พวกโปรเตสแตนต ์ในประเทศโบฮีเมียทุกคนที่ไม่ยอมละทิ้งสั<br />
จธรรมถูกกดดันต้องหนีเอำตัวรอดบำงคนไปหลบภัยในแคว้นแซกโซนีณที่นี้พวกเขำรักษำควำมเชื่อโบรำ<br />
ณไว้จำกลูกหลำนของคริสเตียนเหล่ำนี้ควำมกระจ่ำงจึงตกมำถึงเวสเล่ย ์และเพื่อนๆ<br />
254.2} {GCth17 218.2}<br />
หลังจำกที่จอห ์นและชำร ์ลส เวสเล่ย ์ ์ [John and Charles Wesley]<br />
ได้รับกำรเจิมตั้งให้รับใช ้แล้วทั้งสองถูกส่งไปท ำพันธกิจที่ประเทศอเมริกำบนเรือล ำนั้นมีพวกโมรำเวียน[Th<br />
eMoraviansกลุ่มปฏิรูปที่เชื่อตำมค ำสอนของฮัสจุดเริ่มต้นของคริสตจักรอยู่ในประเทศโบฮีเมียและโมร<br />
ำเวีย]<br />
โดยสำรไปด้วยกำรเดินทำงครั้งนี้พวกเขำเผชิญกับพำยุร ้ำยแรงและจอห ์นเวสเล่ย ์ต้องมำเผชิญหน้ำกับค<br />
วำมตำยรู ้สึกว่ำตนไม่มั ่นใจในสันติสุขของพระเจ้ำในทำงตรงกันข้ำมชำวเยอรมันเหล่ำนั้นแสดงออกถึงคว<br />
ำมสงบนิ่งและควำมวำงใจซึ่งเป็ นเรื่องแปลกส ำหรับเขำ {GC 254.3} {GCth17 218.3}<br />
เขำพูดว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำคอยสังเกตอุปนิสัยที่เอำจริงเอำจังของพวกเขำมำนำนแล้วในเรื่องของควำมถ่อมตนแล้วพิสูจน์ใ<br />
ห้เห็นตลอดเวลำว่ำพวกเขำท ำงำนที่ต ่ำต้อยเพื่อผู้โดยสำรคนอื่นๆซึ่งเป็ นงำนที่ชำวอังกฤษไม่ยอมท ำเป็ น<br />
งำนที่พวกเขำปรำรถนำที่จะท ำโดยไม่หวังผลตอบแทนพวกเขำพูดว่ำเป็ นกำรดีที่จะท ำเพื่อควำมภูมิใจแล<br />
ะพระผู้ช่วยให้รอดผู้เป็ นที่รักของพวกเขำทรงกระท ำแก่ผู้อื่นมำกกว่ำนี้และทุกวันพวกเขำมีโอกำสแสดงอ<br />
อกถึงควำมสุภำพถ่อมตนที่ไม่มีควำมล ำบำกใดจะไปเปลี่ยนแปลงหำกพวกเขำถูกผลักถูกทุบตีหรือโยนไ<br />
{GC<br />
195
ปมำพวกเขำจะลุกขึ้นและเดินจำกไปแต่ไม่มีค ำบ่นออกมำจำกปำกของพวกเขำบัดนี้เป็ นโอกำสทดสอบว่<br />
ำพวกเขำหลุดพ้นจำกวิญญำณแห่งควำมกลัวรวมทั้งควำมเย่อหยิ่งควำมโกรธและควำมอำฆำตจริงหรือไ<br />
ม่ในขณะที่พวกเขำเริ่มพิธีศำสนำของพวกเขำด้วยบทเพลงสดุดีและร ้องไปได้ครึ่งเพลงนั้นคลื่นยักษ์ได้โ<br />
หมกระหน ่ำใส่อย่ำงรุนแรงจนใบเอกฉีกเป็ นชิ้นๆคลื่นทะเลปกคลุมทั ่วล ำเรือน ้ำทะเลสำดเทใส่ระหว่ำงดำด<br />
ฟ้ ำเรือรำวกับว่ำทะเลกลืนพวกเรำไปแล้วกลุ่มชำวอังกฤษเริ่มกรีดเสียงร ้องลั ่นแต่กลุ่มชำวเยอรมันยังคงร ้<br />
องเพลงอย่ำงสงบต่อไปต่อมำภำยหลังข้ำพเจ้ำถำมคนหนึ่งว่ำ ‘พวกคุณไม่กลัวกันหรือไง’ เขำตอบว่ำ<br />
‘ขอบคุณพระเจ้ำพวกเรำไม่มีควำมกลัวกัน’<br />
‘พวกผู้หญิงและเด็กกลัวกันหรือเปล่ำ’<br />
ข้ำพเจ้ำถำมเขำต่อว่ำ<br />
เขำตอบอย่ำงอ่อนโยนว่ำ<br />
‘ไม่ครับพวกผู้หญิงและเด็กๆของเรำไม่กลัวที่จะตำยครับ’” Whitehead, Life of the Rev. John<br />
Wesley หน้ำที่ 10 {GC 255.1} {GCth17 219.1}<br />
เมื่อเดินทำงมำถึงเมืองสำวันนำเวสเล่ย ์พักอยู่กับพวกโมรำเวียนระยะหนึ่งและประทับใจอย่ำงสุดซึ้งกับกิ<br />
ริยำท่ำทำงควำมเป็ นคริสเตียนของพวกเขำเขำเขียนถึงพิธีทำงศำสนำแบบหนึ่งของพวกเขำที่ช่ำงแตกต่<br />
ำงจำกพิธีที่ไร ้ชีวิตของคริสตจักรแห่งอังกฤษ [Church of England<br />
คริสตจักรประจ ำชำติของประเทศอังกฤษ]ว่ำ“ควำมเรียบง่ำยประกอบกับควำมน่ำเกรงขำมที่เด่นชัดของ<br />
ทั้งพิธีเกือบท ำให้ข้ำพเจ้ำลืมช่วงเวลำหนึ่งพันเจ็ดร ้อยปีที่คั ่นกลำงและจินตนำกำรว่ำตนเองก ำลังนั ่งอยู่ใน<br />
ที่ประชุมที่ไม่มีระเบียบพิธีกรรมแต่มีเปำโลคนเย็บเต็นท ์หรือเปโตรชำวประมงเป็ นประธำนในที่ประชุมถึงอ<br />
ย่ำงนั้นกลับสัมผัสได้ถึงพระวิญญำณและฤทธำนุภำพ” Ibid. หน้ำที่ 11, 12 {GC 255.2} {GCth17<br />
219.2}<br />
เมื่อเวสเล่ย ์กลับถึงประเทศอังกฤษนักเทศน์ชำวโมรำเวียนคนหนึ่งแนะน ำเขำให้เข้ำใจกระจ่ำงขึ้นในเรื่อ<br />
งควำมเชื่อของพระคัมภีร เขำมำถึงจุดที่เชื่อมั<br />
์<br />
่นว่ำเขำต้องละทิ้งกำรพึ่งพำตัวเองเพื่อรับควำมรอดและต้อง<br />
มอบควำมวำงใจทั้งหมดให้“พระเมษโปดกของพระเจ้ำผู้ทรงรับควำมผิดบำปของโลกไปเสีย”ในที่ประชุมครั้<br />
งหนึ่งของชำวโมรำเวียนที่กรุงลอนดอนมีกำรน ำข้อเขียนของลูเธอร ์ขึ้นมำอ่ำนเกี่ยวกับกำรเปลี่ยนแปลง<br />
ที่พระวิญญำณของพระเจ้ำทรงกระท ำต่อหัวใจของผู้เชื่อขณะที่เวสเล่ย ์ฟังอยู่นั้นควำมเชื่อจุดประกำยขึ้นใ<br />
นจิตวิญญำณของเขำเขำพูดว่ำ“ข้ำพเจ้ำรู ้สึกว่ำหัวใจของข้ำพเจ้ำอบอุ่นขึ้นมำอย่ำงน่ำประหลำดข้ำพเจ้<br />
ำรู ้สึกว่ำข้ำพเจ้ำวำงใจในพระคริสต ์และในพระองค ์แต่เพียงผู้เดียวเพื่อควำมรอดและพระองค ์ประทำนควำ<br />
มมั ่นใจแก่ข้ำพเจ้ำว่ำพระองค ์ทรงน ำบำปของข้ำพเจ้ำออกไปแล้วและทรงช่วยข้ำพเจ้ำให้รอดพ้นจำกกฎ<br />
ของบำปและควำมตำย” Ibid. หน้ำ 52 {GC 255.3} {GCth17 219.3}<br />
ตลอดเวลำอันยำวนำนมำหลำยปีของกำรดิ้นรนต่อสู้ที่เหนื่อยยำกและล ำบำก—<br />
หลำยปีแห่งกำรละทิ้งควำมสุขของตนเองอย่ำงเข้มงวดกวดขันหรือมีแต่ควำมน่ำอับอำยและน่ำอดสู—<br />
เวสเล่ย ์ยึดมั ่นต่อจุดมุ่งหมำยของเขำอย่ำงแน่วแน่ในกำรแสวงหำพระเจ้ำบัดนี้เขำพบพระองค ์แล้วและค้น<br />
พบว่ำพระคุณที่เขำเคยบำกบั ่นที่จะได้มำโดยกำรอธิษฐำนและกำรอดอำหำรโดยกำรให้ทำนและกำรลงโท<br />
ษตัวเองนั้นที่แท้แล้วเป็ นของประทำน “ที่ไม่ต้องเสียเงินและไม่มีรำคำติดไว้” {GC 256.1} {GCth17<br />
220.1}<br />
196
ในทันทีที่เขำตั้งมั ่นอยู่ในควำมเชื่อของพระคริสต ์แล้วจิตวิญญำณทั ้งหมดของเขำเร่ำร ้อนด้วยควำมป<br />
รำรถนำที่จะประกำศควำมรู เรื่องพระกิตติคุณอันแจ่มจรัสของพระคุณของพระเจ้ำที่ประทำนโดยเปล่ำๆเข<br />
้<br />
ำพูดว่ำ“ข้ำพเจ้ำถือว่ำทั ่วทั้งโลกเป็ นโบสถ ์ที่อยู่ภำยใต้กำรปกครองของข้ำพเจ้ำไม่ว่ำข้ำพเจ้ำจะอยู่ส่วนไห<br />
นข้ำพเจ้ำถือว่ำเป็ นเรื่องเหมำะสมและถูกต้องและเป็ นหน้ำที่ผูกพันของข้ำพเจ้ำที่ต้องประกำศให้ทุกคนที่<br />
ยินดีจะฟังข่ำวประเสริฐเรื่องของกำรช่วยให้รอด” Ibid. หน้ำ 74 {GC 256.2} {GCth17 220.2}<br />
เขำยังคงด ำรงชีวิตที่เคร่งครัดและปฏิเสธควำมสุขของตนเองต่อไปในเวลำนี้ไม่ใช่เนื่องจำกเป็ นพื้นฐำ<br />
นแต่เป็ นผลของควำมเชื่อไม่ใช่เป็ นรำกแต่ว่ำเป็ นผลของควำมบริสุทธิ์พระคุณของพระเจ้ำในพระคริสต เป็ ์<br />
นรำกฐำนของควำมหวังของคริสเตียนและพระคุณนั้นจะแสดงออกด้วยกำรเชื่อฟังชีวิตของเวสเล่ย ์อุทิศใ<br />
ห้กับกำรเทศนำควำมจริงยิ่งใหญ่ที่เขำได้รับไว้นั ่นคือกำรท ำให้เป็ นคนชอบธรรมโดยควำมเชื่อในพระโลหิ<br />
ตของกำรลบล้ำงบำปของพระคริสต ์และฤทธำนุภำพของพระวิญญำณบริสุทธิ์ที่จะท ำให้หัวใจเกิดผลด้วย<br />
ชีวิตซึ่งสอดคล้องกับแบบอย่ำงของพระคริสต ์ {GC 256.3} {GCth17 220.3}<br />
ไวท ์ฟิลด ์และพี่น้องเวสเล่ย ์รับกำรเตรียมตัวเพื่อพันธกิจของพวกเขำด้วยกำรใช เวลำอันยำวนำนและเ<br />
้<br />
ฉียบขำดในกำรส ำนึกโดยส่วนตัวถึงสภำพของตนเองที่เดินผิดทำงและเพื่อฝึกพวกเขำให้อดทนต่อควำม<br />
ทุกข ์ยำกในฐำนะทหำรที่ดีของพระคริสต ์พวกเขำต้องรับกำรทดสอบยำกล ำบำกอย่ำงแสนสำหัสของกำร<br />
ถูกดูหมิ่นกำรเย้ยหยันและกำรข่มเหงทั้งในมหำวิทยำลัยและในขณะที่ก้ำวเข้ำสู่งำนของกำรรับใช เพื่อนนั ้<br />
กเรียนที่ไร ้ศีลธรรมเรียกพวกเขำรวมทั้งผู้ที่เห็นใจพวกเขำอีกหลำยคนอย่ำงดูถูกว่ำพวกเมทอดิสต ์<br />
[Methodist]<br />
แต่ในปัจจุบันนี้กลำยเป็ นชื่อที่มีเกียรติของนิกำยยิ่งใหญ่ที่สุดนิกำยหนึ่งของประเทศอเมริกำและประเทศอั<br />
งกฤษ {GC 256.4} {GCth17 220.4}<br />
ในฐำนะที่เป็ นสมำชิกของคริสตจักรแห่งอังกฤษพวกเขำเลื่อมใสอย่ำงแรงกล้ำในรูปแบบของกำรนมัส<br />
กำรแต่พระเจ้ำทรงน ำเสนอแก่พวกเขำให้เรียนรู ้ถึงมำตรฐำนที่สูงกว่ำจำกพระวจนะของพระองค ์พระวิญ<br />
ญำณบริสุทธิ์ เร่งเร ้ำให้พวกเขำเทศนำเรื่องพระคริสต ์และพระองค ์ผู้ทรงถูกตรึงบนกำงเขนฤทธำนุภำพข<br />
องพระเจ้ำองค ์ผู้สูงสุดเสด็จมำสถิตร่วมด้วยในกำรท ำงำนของพวกเขำคนจ ำนวนหลำยพันส ำนึกในควำม<br />
ผิดและกลับใจจึงมีควำมจ ำเป็ นที่ต้องคอยปกป้ องฝูงแกะเหล่ำนี้จำกสุนัขป่ ำที่คอยล่ำเหยื่อเวสเล่ย ์ไม่มีควำ<br />
มคิดที่จะจัดตั้งนิกำยใหม่แต่เขำบริหำรดูแลพวกเขำภำยใต้ชื่อที่เรียกว่ำควำมผูกพันของชำวเมทอดิสต ์<br />
[Methodist Connection] {GC 257.1} {GCth17 221.1}<br />
นักเทศน์เหล่ำนี้เผชิญกับกำรต่อต้ำนที่ลึกลับและสุดจะทนจำกคริสตจักรแห่งอังกฤษถึงกระนั้นโดยพร<br />
ะปัญญำของพระองค ์พระเจ้ำทรงใช ้อ ำนำจเหนือเหตุกำรณ์ที่จะก่อให้เกิดกำรปฏิรูปขึ้นจำกภำยในตัวคริส<br />
ตจักรเองหำกกำรปฏิรูปมำจำกภำยนอกเพียงอย่ำงเดียวคงจะไม่สำมำรถแทรกซึมเข้ำไปในจุดที่มีควำมต้<br />
องกำรอย่ำงยิ่งแต่เพรำะนักเทศน์ซึ่งได้รับกำรฟื้นฟูเหล่ำนี้เป็ นคนในคริสตจักรและท ำงำนจำกภำยในรั้วข<br />
องคริสตจักรทุกแห่งหนที่พวกเขำประสบโอกำสควำมกระจ่ำงก็จะพบทำงเข้ำไปได้มิฉะนั ้นก็เป็ นไปไม่ได้ห<br />
ำกประตูยังคงปิดอยู่นักบวชบำงคนถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจำกควำมเซื่องซึมฝ่ ำยศีลธรรมและกลำยเป็ นนักเทศ<br />
197
น์ที่กระตือรือร ้นในคริสตจักรของตนเองคริสตจักรที่ตกอยู่ในควำมมึนงงเซื่องซึมของพิธีกรรมกลับมีชีวิต<br />
ขึ้นมำอีก {GC 257.2} {GCth17 221.2}<br />
ในสมัยของเวสเล่ย ์เหมือนเช่นในทุกยุคของประวัติศำสตร ์คริสตจักรผู้ที่มีของประทำนต่ำงๆจะท ำงำนที่<br />
ต่ำงได้รับมอบหมำยพวกเขำไม่ได้เห็นพ้องต้องกันในทุกเรื่องของหลักค ำสอนแต่พระวิญญำณบริสุทธิ์ทร<br />
งขับเคลื่อนทุกคนและให้ร่วมกันด้วยเป้ ำหมำยเดียวกันเพื่อน ำจิตวิญญำณมำยังพระคริสต ์มีอยู่ครั้งหนึ่งค<br />
วำมขัดแย้งระหว่ำงไวท ์ฟิลด ์และเวสเล่ย ์สองพี่น้องคุกคำมที่จะสร ้ำงควำมแตกแยกขึ้นแต่ในขณะที่พวกเข<br />
ำเรียนรู ้ถึงควำมสุภำพอ่อนน้อมในโรงเรียนของพระคริสต ์ควำมอดกลั้นและควำมรักที่มีต่อกันท ำให้คืนดี<br />
กันได้พวกเขำไม่มีเวลำที่จะมำทะเลำะกันในขณะที่ควำมผิดและควำมชั ่วดำษดื่นอยู่ทุกที่และคนบำปก ำลัง<br />
ดิ่งลงสู่ควำมพินำศ {GC 257.3} {GCth17 221.3}<br />
ผู้รับใช ้ของพระเจ้ำเดินอยู่บนเส้นทำงที่ขรุขระผู้ที่มีอิทธิพลและมีกำรศึกษำสูงใช ้อ ำนำจต่อสู้พวกเขำผ่<br />
ำนไประยะหนึ่งพระนักบวชจำกคณะสงฆ์จ ำนวนมำกแสดงควำมเป็ นศัตรูอย่ำงออกหน้ำและประตูโบสถ ์ปิด<br />
ใส่พวกที่มีควำมเชื่อบริสุทธิ์และคนทั้งหลำยที่ประกำศควำมเชื่อนี้แนวทำงของคณะสงฆ์ที่ประณำมพวกเ<br />
ขำจำกธรรมำสน์ปลุกระดมธำตุแห่งควำมมืดควำมรู ้ไม่เท่ำทันและควำมชั ่วขึ้นมำครั้งแล้วครั้งเล่ำจอห ์นเว<br />
สเล่ย ์หนีพ้นควำมตำยโดยพระเมตตำคุณอันอัศจรรย ์ของพระเจ้ำเมื่อควำมโกรธแค้นของฝูงชนก่อตัวขึ้นเ<br />
พื่อต่อสู้เขำและดูประหนึ่งว่ำไม่มีทำงหนีพ้นทูตสวรรค ์องค ์หนึ่งในร่ำงของมนุษย ์มำอยู่เคียงข้ำงตัวเขำฝูงช<br />
นผงะถอยกรูดและผู้รับใช ้ของพระคริสต เดินออกไปจำกสถำนที่อันตรำยแห่งนั้นด้วยควำมปลอดภัย ์<br />
{GC<br />
258.1} {GCth17 222.1}<br />
เวสเล่ย ์กล่ำวถึงกำรช่วยกู้ออกจำกฝูงชนบ้ำคลั ่งในครั้งหนึ่งของเหตุกำรณ์เหล่ำนี้ว่ำ<br />
“หลำยคนพยำยำมที่จะผลักข้ำพเจ้ำให้ล้มลงในขณะที่พวกเรำก ำลังเดินลงเขำบนเส้นทำงที่ลื่นมุ่งหน้ำไป<br />
ยังตัวเมืองพวกเขำคำดคะเนว่ำหำกข้ำพเจ้ำล้มกองอยู่กับพื้นข้ำพเจ้ำก็คงแทบจะลุกไม่ขึ้นอีกแล้วแต่ข้ำพ<br />
เจ้ำไม่ได้สะดุดเลยแม้แต่ลื่นไถลก็ยังไม่มีจนกระทั ่งข้ำพเจ้ำหลุดพ้นจำกเงื้อมมือของพวกเขำ.....แม้จะมีหล<br />
ำยคนพยำยำมที่จะกระชำกคอเสื้อและตัวเสื้อของข้ำพเจ้ำเพื่อดึงข้ำพเจ้ำลงไปพวกเขำไม่สำมำรถคว้ำจับ<br />
ได้เลยมีเพียงคนเดียวคว้ำฝำปิดกระเป๋ ำเสื้อคลุมของข้ำพเจ้ำได้ซึ่งต่อมำก็หลุดไปติดอยู่ในมือของเขำส่ว<br />
นฝำอีกข้ำงหนึ่งซึ่งมีธนบัตรอยู่ใบหนึ่งถูกฉีกขำดครึ่งหนึ่ง......มีชำยล ่ำสันบึกบึนคนหนึ่งที่ประชิดอยู่ข้ำง<br />
หลังข้ำพเจ้ำใช ้ไม้เท้ำโอ๊กขนำดใหญ่ฟำดข้ำพเจ้ำหลำยครั้งซึ่งหำกเขำตีถูกศีรษะด้ำนหลังของข้ำพเจ้ำสั<br />
กหนึ่งครั้งเขำก็น่ำจะไม่ต้องยุ่งยำกอีกต่อไปแต่ทุกครั้งที่เขำตีกำรฟำดของเขำถูกเบี่ยงออกไปข้ำพเจ้ำไม่รู ้<br />
ท ำไมถึงเป็ นเช่นนี้เพรำะข้ำพเจ้ำเคลื่อนตัวไปทำงขวำหรือซ ้ำยไม่ได้......มีอีกคนหนึ่งวิ่งฝ่ ำคนที่หนำแน่นเ<br />
ข้ำมำและชูมือขึ้นพร ้อมจะฟำดลงมำแต่ทันใดนั้นกลับปล่อยมือลงและเพียงแค่ถูกศีรษะข้ำพเจ้ำพร ้อมกับ<br />
พูดว่ำ<br />
‘เส้นผมของเขำนิ่มดีจัง’.....คนกลุ่มแรกที่หัวใจได้รับกำรเปลี่ยนแปลงนั้นเป็ นคนกล้ำหำญของต ำบลเป็ นหั<br />
วหน้ำของคนเลวในทุกโอกำสมีคนหนึ่งในกลุ่มนี้เป็ นนักชกมวยเพื่อรำงวัลที่สนำมมวยสวนหมี......{GC<br />
258.2} {GCth17 222.2}<br />
198
“พระเจ้ำทรงเตรียมพวกเรำเพื่อพระประสงค ์ของพระองค ์ด้วยวิธีกำรนุ่มนวลเพียงไรสองปีที่แล้วอิฐก้อน<br />
หนึ่งเฉียดไหล่ของข้ำพเจ้ำไปหนึ่งปีหลังจำกนั้นหินก้อนหนึ่งตกใส่ข้ำพเจ้ำตรงบริเวณระหว่ำงตำเดือนที่แ<br />
ล้วถูกฟำดหนึ่งครั้งและเย็นนี้สองครั้งครั้งหนึ่งก่อนเดินทำงเข้ำมำเมืองนี้และอีกครั้งหลังจำกที่เดินทำงออก<br />
ไปจำกที่นี่แต่ทั้งสองครั้งไม่เป็ นอะไรเลยแม้ว่ำชำยคนหนึ่งจะทุบหน้ำอกของข้ำพเจ้ำอย่ำงสุดแรงก็ตำมแล<br />
ะอีกคนตีปำกข้ำพเจ้ำอย่ำงแรงจนเลือดพุ่งออกมำทันทีข้ำพเจ้ำไม่รู ้สึกเจ็บปวดจำกกำรทุบตีทั้งสองมำกไ<br />
ปกว่ำฟำงแห้งมำถูกตัวข้ำพเจ้ำ” John Wesley, Works เล่มที่ 3 หน้ำ 297, 298 {GC<br />
259.1} {GCth17 223.1}<br />
ชำวเมทอดิสต ์ในยุคแรก—<br />
ทั้งประชำชนและนักเทศน์ต้องทนกับกำรเย้ยหยันและกำรกดขี่ข่มเหงจำกสมำชิกคริสตจักรและจำกผู้ไม่เ<br />
คร่งครัดศำสนำอย่ำงเปิดเผยที่ได้รับกำรยุยงมำอย่ำงผิดๆพวกเขำถูกน ำตัวขึ้นฟ้ องศำลยุติธรรมเป็ นควำ<br />
มยุติธรรมแต่ในนำมเพรำะควำมยุติธรรมเป็ นสิ่งที่หำยำกในศำลสมัยนั้นบ่อยครั้งพวกเขำต้องทนทุกข ์ทร<br />
มำนกับควำมรุนแรงจำกผู้ที่กดขี่ข่มเหงพวกเขำฝูงชนไปจำกบ้ำนหนึ่งสู่อีกบ้ำนหนึ่งเพื่อท ำลำยเครื่องเรือ<br />
นและสินค้ำปล้นทุกสิ่งที่พวกเขำต้องกำรและข่มเหงชำยหญิงและเด็กอย่ำงทำรุณในบำงครั้งจะปิดป้ ำยปร<br />
ะกำศในที่ชุมนุมชนเรียกร ้องให้ผู้ที่ต้องกำรเข้ำมำช่วยทุบหน้ำต่ำงและปล้นบ้ำนของชำวเมทอดิสต ์ให้มำร<br />
วมตัวกันในเวลำและสถำนที่ที่ก ำหนดกำรละเมิดทั้งกฎของมนุษย ์และของพระเจ้ำอย่ำงเปิดเผยเหล่ำนี้ถูก<br />
ปล่อยให้เกิดขึ้นโดยไม่มีกำรห้ำมปล่อยให้มีกำรกดขี่ข่มเหงอย่ำงเป็ นระบบที่กระท ำต่อคนที่มีควำมผิดอยู่เ<br />
พียงอย่ำงเดียวคือกำรพยำยำมน ำเท้ำของคนบำปออกจำกทำงเดินของควำมพินำศไปสู่ทำงเดินที่บริสุทธิ์<br />
{GC 259.2} {GCth17 223.2}<br />
จอห ์นเวสเล่ย ์พูดถึงข้อกล่ำวหำตัวเขำเองและผู้ร่วมงำนว่ำ“บำงคนกล่ำวหำว่ำหลักค ำสอนของคนเหล่<br />
ำนี้เป็ นเรื่องเท็จบกพร่องและคลั ่งควำมศรัทธำเป็ นสิ่งใหม่และไม่เคยได้ยินมำก่อนจนถึงเมื่อไม่นำนมำนี้บำง<br />
คนว่ำพวกเขำเป็ นลัทธิเควกเคอนิยม [Quakerism พวกเคร่งศำสนำ]<br />
พวกคลั ่งศำสนำและเป็ นหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีกำรเสแสร ้งทั้งหมดนี้ถูกถอนออกมำ<br />
จำกรำกแล้วเป็ นที่ประจักษ์แล้วว่ำหลักค ำสอนทุกแขนงเป็ นหลักค ำสอนชัดเจนของพระคัมภีร ์ที่คริสตจัก<br />
รของเรำเองตีควำมไว้ด้วยเหตุนี้จึงไม่ใช่เป็ นค ำสอนเท็จหรือค ำสอนที่ผิดบนเงื่อนไขที่ว่ำพระคัมภีร เป็ ์ นจริง<br />
”<br />
“คนอื่นๆกล่ำวหำว่ำ‘ค ำสอนของพวกเขำเข้มงวดเกินไปพวกเขำท ำให้ทำงไปสู่สวรรค ์แคบเกินไป’<br />
แต่ในควำมเป็ นจริงแล้วนี่เป็ นค ำค้ำนแต่เดิม<br />
(แทบจะเป็ นค ำค้ำนเดียวมำเป็ นเวลำนำน)<br />
และในทำงลับๆแล้วเป็ นพื้นฐำนของค ำค้ำนอื่นอีกนับพันซึ่งปรำกฏออกมำในหลำยรูปแบบแต่สิ่งเหล่ำนี้จ<br />
ะท ำให้ทำงไปสวรรค ์คับแคบกว่ำทำงที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำและอัครสำวกของพระองค ์ท ำไว้หรือหลัก<br />
ค ำสอนของพวกเขำเคร่งครัดกว่ำของพระคัมภีร ์หรือให้ลองพิจำรณำข้อพระคัมภีร ์ที่กล่ำวไว้อย่ำงชัดเจนเ<br />
พียงไม่กี่ข้อ‘พวกท่ำนจงรักองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำผู้เป็ นพระเจ้ำของท่ำนด้วยสุดใจของท่ำนด้วยสุดจิตของท่ำน<br />
ด้วยสุดก ำลังของท่ำน’‘ค ำที่ไม่เป็ นสำระทุกค ำซึ่งมนุษย ์พูดนั้นมนุษย ์จะต้องรับผิดชอบถ้อยค ำเหล่ำนั้นใน<br />
199
วันพิพำกษำ’…‘ท่ำนจะรับประทำนจะดื่มหรือจะท ำอะไรก็ตำมจงท ำเพื่อถวำยพระเกียรติแด่พระเจ้ำ’ ลูกำ<br />
10:27 มัทธิว 12:36 1 โครินธ ์ 10:31 {GC 259.3} {GCth17 223.3}<br />
“หำกหลักค ำสอนของพวกเขำเข้มงวดกว่ำนี้แล้วก็จะต้องโทษพวกเขำแต่จิตส ำนึกของท่ำนก็ทรำบดีว่<br />
ำไม่ใช่และผู้ใดเล่ำจะลดควำมเข้มงวดลงไปให้น้อยกว่ำหนึ่งจุดโดยไม่ท ำให้พระวจนะของพระเจ้ำเสื่อมไปจ<br />
ะถือว่ำผู้พิทักษ์ควำมล ้ำลึกของพระเจ้ำเป็ นคนสัตย ์ซื่อได้ไหมหำกเขำเปลี่ยนส่วนใดของทรัพย ์สินอันศักดิ์<br />
สิทธิ์ที่มอบไว้ในควำมรับผิดชอบของเขำไม่ได้เขำลดควำมส ำคัญส่วนหนึ่งส่วนใดลงไปไม่ได้เขำท ำสิ่งใดใ<br />
ห้เบำบำงลงไม่ได้เขำถูกบังคับต้องประกำศให้มนุษย ์ทุกคนทรำบว่ำ‘ข้ำพเจ้ำมิอำจลดพระคัมภีร ์ลงมำสู่รส<br />
นิยมของท่ำนได้ท่ำนต้องก้ำวไปให้ถึงหรือต้องพินำศไปตลอดกำล’นี่เป็ นพื้นฐำนแท้จริงของกำรเรียกร ้อง<br />
ที่นิยมชื่นชอบกันในเรื่องควำมไม่ใจกว้ำงของคนเหล่ำนี้พวกเขำเป็ นคนไม่ใจกว้ำงอย่ำงไรในแง่ไหนละพว<br />
กเขำไม่ได้ให้อำหำรแก่คนหิวกระหำยและสวมเสื้อผ้ำให้คนเปลือยกำยหรือ‘ไม่เลยไม่ใช่เรื่องนี้พวกเขำไม่<br />
ได้ขำดแคลนในเรื่องนี้แต่พวกเขำไม่ใจกว้ำงในเรื่องของกำรตัดสินลงควำมเห็นพวกเขำคิดว่ำจะไม่มีผู้ใด<br />
รอดได้นอกจำกผู้ที่ท ำตำมวิธีของพวกเขำเอง’” Ibid. เล่มที่ 3 หน้ำ 152, 153 {GC 260.1} {GCth17<br />
224.1}<br />
กำรถดถอยฝ่ ำยวิญญำณซึ่งมีให้เห็นในประเทศอังกฤษในช่วงก่อนสมัยของเวสเล่ย ์เพียงเล็กน้อยนั้นส่<br />
วนใหญ่เกิดขึ้นจำกค ำสอนแบบต่อต้ำนพระบัญญัติคนมำกมำยยืนยันว่ำพระคริสต ์รื้อบัญญัติฝ่ ำยศีลธรร<br />
มไปแล้วและคริสเตียนต่ำงๆจึงไม่ได้อยู่ภำยใต้ข้อบังคับให้ถือปฏิบัติฝ่ ำยศีลธรรมและผู้เชื่อจะหลุดพ้นจำก<br />
“กำรผูกมัดของกำรกระท ำควำมดี”<br />
ส่วนคนอื่นๆแม้จะยอมรับว่ำพระบัญญัติยังคงยั ่งยืนต่อไปนั้นประกำศว่ำเป็ นเรื่องไม่จ ำเป็ นที่อำจำรย ์ทั้งหล<br />
ำยจะเรียกร ้องให้ประชำชนเชื่อปฏิบัติตำมค ำสอนของพระบัญญัติเนื่องจำกว่ำผู้ที่พระเจ้ำทรงเลือกสรรให้<br />
รอดนั้น“ด้วยแรงผลักดันที่ไม่มีสิ่งใดต้ำนทำนได้ของพระเจ้ำจะน ำคนเหล่ำนี้ให้เคร่งครัดในศำสนำและกระ<br />
ท ำคุณควำมดีเอง”<br />
ในส่วนผู้ที่ถูกก ำหนดให้เลวทรำมไปตลอดกำลจะ<br />
“ไม่มีพลังพอที่จะเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้ำ” {GC 260.2} {GCth17 224.2}<br />
ยังมีคนอื่นที่เชื่อเช่นกันว่ำ“ผู้ที่พระเจ้ำเลือกสรรแล้วจะล้มหำยจำกพระคุณหรือสูญเสียควำมพึงพอพร<br />
ะทัยของพระเจ้ำไม่ได้”โดยให้ข้อสรุปที่ยิ่งคับแคบกว่ำนี้ว่ำ“กำรกระท ำควำมชั ่วของคนเหล่ำนี้แท้จริงแล้วไ<br />
ม่บำปหรือจะถือว่ำเป็ นกรณีกำรละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้ำของพวกเขำก็หำมิได้ดังนั้นด้วยประกำรนี้<br />
พวกเขำจึงไม่มีสำเหตุที่จะต้องสำรภำพบำปของพวกเขำหรือหยุดควำมบำปเหล่ำนั้นด้วยกำรกลับใจ”<br />
McClintock and Strong, Cyclopedia, art. “ Antinomians.”<br />
ดังนั้นพวกเขำจึงประกำศว่ำแม้จะเป็ นบำปที่เลวร ้ำยที่สุด<br />
“ที่คนทั ่วไปถือว่ำเป็ นกำรล่วงละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้ำที่ร ้ำยแรงที่สุดจะไม่เป็ นบำปในสำยพระเนตร<br />
ของพระเจ้ำ” หำกคนที่ท ำบำปนั้นเป็ นคนที่ได้รับกำรเลือกสรรแล้ว<br />
“เพรำะเป็ นคุณสมบัติที่ส ำคัญและโดดเด่นของผู้ที่เลือกสรรแล้วที่พวกเขำไม่สำมำรถท ำสิ่งใดที่ไม่เป็ นที่พ<br />
อพระทัยของพระเจ้ำหรือที่พระบัญญัติห้ำมไว้” {GC 261.1} {GCth17 225.1}<br />
200
หลักค ำสอนชั ่วร ้ำยนี้โดยพื้นฐำนแล้วมีควำมเหมือนกันกับค ำสอนของนักกำรศึกษำและนักศำสนศำ<br />
สตร ์ชื่อดังในเวลำต่อมำที่ว่ำไม่มีพระบัญญัติของพระเจ้ำที่ปรับเปลี่ยนไม่ได้ที่จะน ำมำใชเป็ ้ นมำตรฐำนขอ<br />
งควำมถูกต้องแต่มำตรฐำนฝ่ ำยศีลธรรมถูกก ำหนดโดยตัวสังคมเองและอยู่ภำยใต้กำรเปลี่ยนแปลงอยู่เสม<br />
อแนวควำมคิดทั้งหมดนี้ได้รับกำรดลใจจำกวิญญำณบงกำรเดียวกัน—<br />
คือผู้ที่ได้เริ่มงำนของมันท่ำมกลำงวิญญำณที่ปรำศจำกบำปทั ้งปวงบนสวรรค ์ในกำรหำทำงที่จะก ำจัดคว<br />
ำมยับยั้งชั ่งใจอันชอบธรรมของพระบัญญัติของพระเจ้ำ {GC 261.2} {GCth17 225.2}<br />
หลักค ำสอนเรื่องพระบัญชำของพระเจ้ำซึ่งแก้ไขอุปนิสัยของมนุษย ์โดยที่ไม่แปรเปลี่ยนนั้นได้น ำคนม<br />
ำกมำยไปสู่กำรไม่ยอมรับพระบัญญัติของพระเจ้ำอย่ำงแท้จริงเวสเล่ย ์ยืนหยัดต่อต้ำนควำมเชื่อที่ผิดของบ<br />
รรดำครูนิรบัญญัติก [ (นิ-ระ-บัน-หยัด-ติ-กะ) Antinomian<br />
หมำยถึงผู้ที่ถือว่ำควำมรอดเกิดจำกควำมเชื่อเท่ำนั้นเป็ นกลุ่มที่มีค ำสอนแบบต่อต้ำนพระบัญญัติ]<br />
และแสดงให้เห็นว่ำหลักค ำสอนที่น ำไปสู่ค ำสอนของพวกนิรบัญญัติกนิยม [Antinomianism]<br />
นี้ขัดแย้งกับพระคัมภีร ์<br />
“เพรำะว่ำพระคุณของพระเจ้ำปรำกฏแล้วเพื่อช่วยทุกคนให้รอด”<br />
“กำรกระท ำเช่นนี้เป็ นกำรดีและเป็ นที่ชอบพระทัยของพระเจ้ำองค ์พระผู้ช่วยให้รอดของเรำพระองค ์ทร<br />
งประสงค ์ให้ทุกคนรับควำมรอดและรู ้ควำมจริงเพรำะว่ำพระเจ้ำมีองคเดียวและคนกลำงก็มีผู้เดียวระหว่ำง<br />
์<br />
พระเจ้ำกับมนุษย ์คือพระเยซูคริสต ์ผู้ทรงสภำพมนุษย ์ผู้ประทำนพระองคเองเป็ ์ นค่ำไถ่ส ำหรับทุกคนเหตุก<br />
ำรณ์นี้เป็ นพยำนในเวลำที่เหมำะสมของมันเอง” ทิตัส 2:11 1 ทิโมธี 2:3-6<br />
พระเจ้ำประทำนพระวิญญำณของพระองค ์อย่ำงไม่จ ำกัดเพื่อให้มนุษย ์ทุกคนเข้ำถึงทำงแห่งควำมรอดได้ด้<br />
วยเหตุนี้พระคริสต ์ผู้ทรงเป็ น“ควำมสว่ำงแท้ที่ท ำให้มนุษย ์ทุกคนเห็นควำมจริงได้นั้นก ำลังเข้ำมำในโลก”<br />
ยอห ์น 1:9 มนุษย ์ล้มเหลวในเรื่องควำมรอดโดยกำรปฏิเสธของประทำนแห่งชีวิตโดยเจตนำของเขำเอง<br />
{GC 261.3} {GCth17 225.3}<br />
ในกำรตอบข้ออ้ำงที่ว่ำเมื่อพระคริสต ์สิ้นพระชนม์ข้อก ำหนดของพระบัญญัติสิบประกำรถูกยกเลิกไป<br />
พร ้อมกับกฎระเบียบของพิธีกรรมนั้นเวสเล่ย ์กล่ำวว่ำ“บัญญัติศีลธรรมที่บรรจุอยู่ในพระบัญญัติสิบประกำ<br />
รและบังคับโดยผู้เผยพระวจนะนั้นพระองค ์ไม่ได้ลบล้ำงทิ้งไปกำรเสด็จมำของพระองค ์ไม่ได้ออกแบบมำเพื่<br />
อถอนคืนส่วนใดของเรื่องนี้นี่คือพระบัญญัติที่ไม่มีอะไรจะท ำลำยได้ซึ่ง‘ยืนหยัดเป็ นพยำนอันสัตย ์ซื่อในสว<br />
รรค’.....เป็ ์ นเรื่องที่มีมำตั้งแต่ปฐมกำลของโลกที่‘ไม่ได้เขียนไว้บนแผ่นศิลำ’แต่จำรึกไว้ในหัวใจของเหล่ำบุ<br />
ตรทั้งหลำยของมนุษย ์เมื่อพวกเขำออกมำจำกพระหัตถ ์ของพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นพระผู้สร ้ำงแต่ว่ำตัวอักษรที่<br />
นิ้วพระหัตถ ์ของพระเจ้ำเคยจำรึกไว้นั้นบัดนี้บำปท ำลำยไปแล้วเสียส่วนใหญ่แต่ถึงกระนั้นจะไม่สำมำรถลบ<br />
ทิ้งไปทั้งหมดในขณะที่เรำยังมีจิตส ำนึกของควำมดีและควำมชั ่วอยู่ทุกส่วนของพระบัญญัตินี้จะต้องยังคง<br />
มีผลบังคับใช ้ต่อมวลมนุษย ์และในทุกยุคโดยไม่ขึ้นอยู่กับทั้งเวลำหรือสถำนที่หรือสถำนกำรณ์อื่นใดที่ง่ำย<br />
ต่อกำรเปลี่ยนแปลงแต่ขึ้นอยู่กับพระลักษณะของพระเจ้ำและลักษณะธรรมชำติของมนุษย ์และควำมสัมพั<br />
นธ ์ที่ไม่เปลี่ยนแปลงที่มีต่อกัน {GC 262.1} {GCth17 226.1}<br />
201
”<br />
‘เรำไม่ได้มำล้มเลิกแต่มำท ำให้สมบูรณ์ทุกประกำร’…..โดยไม่มีข้อสงสัยควำมหมำยของพระองค ์ในที่นี้คื<br />
อ (สอดคล้องกับเรื่องทั้งหมดก่อนหน้ำนี้และที่ตำมหลังมำ)—<br />
เรำมำเพื่อสถำปนำพระบัญญัติให้ครบบริบูรณ์ของมันถึงแม้ว่ำจะมีกำรเคลือบปกปิดของมนุษย ์อยู่ก็ตำมเ<br />
รำมำเพื่อชี้มุมมองที่ครบถ้วนและชัดเจนของอะไรก็ตำมในเรื่องนี้ที่มืดและคลุมเครือเรำมำเพื่อประกำศคว<br />
ำมส ำคัญแท้จริงและเต็มบริบูรณ์ของทุกส่วนของพระบัญญัติเพื่อแสดงให้เห็นถึงควำมเข้ำใจอันยำวและก<br />
ว้ำงที่ครอบคลุมขอบข่ำยทั้งหมดของพระบัญญัติทุกข้อที่อยู่ในนั้นและถึงควำมลึกซึ้งอันสูงและลึกควำม<br />
บริสุทธิ์และควำมเป็ นศำสนำของพระบัญญัติในทุกแขนงซึ่งยำกเกินกว่ำจะเข้ำใจได้” Wesley, sermon<br />
25 {GC 262.2} {GCth17 226.2}<br />
เวสเล่ย ์ประกำศถึงควำมสอดคล้องกันอย่ำงสมบูรณ์ของพระบัญญัติและของพระกิตติคุณ<br />
“ดังนั้นจะมองเห็นควำมสัมพันธ ์อย่ำงใกล้ชิดที่สุดระหว่ำงพระบัญญัติและพระกิตติคุณในทำงหนึ่งพระบัญ<br />
ญัติยังจัดหำทำงอยู่ตลอดเวลำและชี้ให้เรำไปหำพระกิตติคุณในอีกทำงหนึ่งพระกิตติคุณน ำเรำอยู่ตลอดเ<br />
วลำให้ไปยังกำรบรรลุถึงพระบัญญัติอย่ำงบริบูรณ์ยิ่งขึ้นตัวอย่ำงเช่นพระบัญญัติก ำหนดให้เรำรักพระเจ้ำ<br />
ให้รักเพื่อนบ้ำนให้เป็ นคนสุภำพถ่อมใจหรือบริสุทธิ์ เรำรู ้สึกว่ำเรำไม่สมบูรณ์ในสิ่งเหล่ำนี้ใช่ส ำหรับเรำแล้<br />
ว<br />
‘มนุษย ์ท ำสิ่งเหล่ำนี้ไม่ได้’<br />
แต่เรำเองเห็นพระสัญญำของพระเจ้ำที่จะประทำนควำมรักนั้นแก่เรำและท ำให้เรำถ่อมใจสุภำพและบริสุท<br />
ธิ์ เรำยึดพระกิตติคุณนี้และข่ำวประเสริฐนี้ไว้เป็ นสิ่งที่กระท ำแก่เรำตำมควำมเชื่อของเรำแล้วเรำจะบรรลุถึง<br />
ควำมชอบธรรมของพระบัญญัติโดยควำมเชื่อซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต ........{GC ์<br />
227.1}<br />
263.1} {GCth17<br />
เวสเล่ย ์กล่ำวว่ำ“ศัตรูระดับสูงสุดของพระกิตติคุณของพระคริสต ์คือผู้ที่ตีควำมหมำยของพระบัญญัติเ<br />
ข้ำข้ำงตนเองอย่ำงโจ่งแจ้งและแน่ชัดและกล่ำวร ้ำยพระบัญญัติคือผู้ที่สอนมนุษย ์ให้ละเมิด<br />
(ลบล้ำงปล่อยวำงยกเลิกพันธะ)ไม่ใช่เพียงข้อเดียวเท่ำนั้นไม่ว่ำจะเป็ นข้อที่เล็กที่สุดหรือใหญ่ที่สุดแต่รวม<br />
ถึงพระบัญญัติทั้งหมดเลยทีเดียว.......เรื่องแปลกประหลำดที่สุดของเหตุกำรณ์หลอกลวงอย่ำงรุนแรงทั้งห<br />
มดนี้คือผู้ที่ยอมปล่อยตัวให้กับเรื่องนี้เชื่ออย่ำงจริงจังว่ำพวกเขำถวำยเกียรติพระคริสต ์ด้วยกำรโยนพระบั<br />
ญญัติของพระองค ์ทิ้งไปและเชื่อว่ำพวกเขำก ำลังขยำยงำนของพระองค ์ให้กว้ำงขึ้นทั้งๆที่พวกเขำก ำลัง<br />
ท ำลำยหลักค ำสอนของพระองค ์ใช่แล้วพวกเขำถวำยเกียรติพระองค เหมือนเช่นยูดำสท ์<br />
ำเมื่อพูดว่ำ<br />
‘สวัสดีพระอำจำรย ์แล้วจูบค ำนับพระองค’พระองค ์ ์น่ำจะตรัสกับพวกเขำทุกคนได้อย่ำงยุติธรรมว่ำ‘ท่ำ<br />
นจะทรยศบุตรมนุษย ์ด้วยกำรจูบหรือ’กำรกระท ำต่อไปนี้ไม่ใช่อื่นใดนอกจำกเป็ นกำรทรยศพระองค ์ด้วยก<br />
ำรจูบคือกำรพูดถึงพระโลหิตของพระองค ์แล้วก็ถอดมงกุฎของพระองค ์ออกไปคือกำรท ำส่วนใดส่วนหนึ่ง<br />
ของพระบัญญัติของพระองค ์ให้ด้อยควำมส ำคัญลงภำยใต้ข้ออ้ำงว่ำจะท ำให้พระกิตติคุณของพระองค ์ก้ำ<br />
วหน้ำไปอีกทั้งไม่มีใครที่จะสำมำรถหนีข้อกล่ำวหำนี้ได้อย่ำงแน่นอนคือผู้ซึ่งเทศนำสั ่งสอนควำมเชื่อไม่ว่ำ<br />
จะเป็ นโดยตรงหรือโดยอ้อมในลักษณะที่มีแนวโน้มจะท ำให้ทุกแขนงของกำรเชื่อฟังถูกขจัดออกไปรวมถึง<br />
202
ผู้ซึ่งเทศนำสั ่งสอนเรื่องของพระคริสต เพื่อจะล้มเลิกหรือลดควำมส ์<br />
ำคัญในทำงใดก็ตำมแม้เพียงที่เล็กน้อย<br />
ที่สุดของพระบัญญัติของพระเจ้ำ” Ibid. {GC 263.2} {GCth17 227.2}<br />
ต่อผู้ที่ชอบย ้ำว่ำ<br />
“กำรเทศนำเรื่องของพระกิตติคุณจะตอบค ำถำมของพระบัญญัติได้ทั้งหมด”<br />
เวสเล่ย ์ตอบว่ำ“เรื่องนี้เรำปฏิเสธอย่ำงที่สุดกำรสอนนี้ไม่บรรลุจุดประสงค ์แรกที่สุดของพระบัญญัติกล่ำวคื<br />
อกำรโน้มน้ำวมนุษย ์ให้เชื่อในควำมบำปและกำรปลุกผู้คนที่หลับใหลไม่รู ้ตัวที่ขอบปลำยนรกให้ตื่นตัวขึ้นม<br />
ำ” อัครทูตเปำโลประกำศว่ำ “ธรรมบัญญัตินั้นท ำให้เรำรู ้จักบำป”<br />
“และมนุษย ์จะรู ้สึกได้ว่ำต้องกำรพระโลหิตของพระคริสต เพื่อช ์ ำระล้ำงบำปของเขำได้ก็ต่อเมื่อเขำจะส ำนึ<br />
กว่ำตนเป็ นคนบำปเท่ำนั้นพระผู้เป็ นเจ้ำของเรำเองยังตรัสว่ำ‘คนแข็งแรงไม่ต้องกำรหมอแต่คนเจ็บป่ วยต้อ<br />
งกำร’ดังนั้นเป็ นเรื่องเหลวไหลที่จะเสนอแพทย ์ให้ผู้ที่ยังแข็งแรงอยู่หรืออย่ำงน้อยวำดมโนภำพว่ำตนเป็ นค<br />
นเช่นนั้นก่อนอื่นท่ำนต้องท ำให้พวกเขำเชื่อว่ำพวกเขำเป็ นคนป่ วยมิฉะนั้นแล้วพวกเขำจะไม่ขอบคุณท่ำ<br />
นที่ท ำงำนให้พวกเขำเป็ นเรื่องเหลวไหลพอๆกันที่จะเสนอพระคริสต ์ให้กับผู้ที่หัวใจยังเต็มดวงอยู่ที่ยังไม่เคย<br />
แตกหักสลำยไป” โรม 3:20 มัทธิว 9:12 Ibid. sermon 35 {GC 264.1} {GCth17 228.1}<br />
ด้วยเหตุนี้ในขณะที่เวสเล่ย ์ประกำศข่ำวประเสริฐแห่งพระคุณของพระเจ้ำเขำท ำตัวเหมือนกับพระอำจ<br />
ำรย ์ของเขำที่เพียรพยำยำม “ท ำให้ธรรมบัญญัตินั ้นยิ่งใหญ่และมีเกียรติ” อิสยำห ์ 42:21<br />
เขำบรรลุงำนที่พระเจ้ำทรงมอบหมำยให้เขำท ำอย่ำงซื่อสัตย ์และพระองค ์ทรงอนุญำตให้เขำมีโอกำสเห็นผ<br />
ลงำนเหล่ำนั้นในช่วงบั้นปลำยชีวิตอันยำวนำนกว่ำแปดสิบปีของเขำ—<br />
มำกกว่ำกึ่งศตวรรษที่เขำรับใช ้ด้วยกำรเดินทำงประกำศ—<br />
มีจิตวิญญำณที่ฝักใฝ่ ติดตำมเขำกว่ำครึ่งล้ำนแต่มีคนจ ำนวนอีกมำกมำยผ่ำนกำรท ำงำนของเขำได้รั<br />
บกำรช่วยกู้ออกมำจำกควำมหำยนะและควำมตกต ่ำของบำปไปสู่ชีวิตที่สูงส่งและบริสุทธิ์ขึ้นและเรำจะไม่<br />
มีทำงรู ้ถึงจ ำนวนคนที่บรรลุถึงประสบกำรณ์ที่ลึกซึ้งและอิ่มเอิบกว่ำนั ้นจนกว่ำครอบครัวของผู้ที่ได้รับควำ<br />
มรอดทั้งหมดจะมำรวมตัวกันในแผ่นดินของพระเจ้ำชีวิตของเขำสำธิตให้เห็นถึงบทเรียนอันล ้ำค่ำคู่ควรต่<br />
อคริสเตียนทุกคนขอให้ควำมเชื่อควำมถ่อมตนควำมกระตือรือร ้นที่ไม่รู ้จักเหน็ดเหนื่อยกำรเสียสละตนแล<br />
ะกำรอุทิศตนของผู้รับใช ้ของพระคริสต ์ท่ำนนี้สะท้อนออกมำจำกคริสตจักรในทุกวันนี้เทอญ<br />
264.2} {GCth17 228.2}<br />
{GC<br />
203
บท 15 - พระคัมภีร ์กับการปฏิวัติในประเทศฝร ่งเศส ั<br />
ในศตวรรษที่สิบหกกำรปฏิรูปศำสนำหำทำงเข้ำไปยังประเทศต่ำงๆในยุโรปด้วยกำรมอบพระคัมภีร ์ที่เปิ<br />
ดออกให้แก่ประชำชนบำงประเทศต้อนรับไว้ด้วยควำมยินดีรำวกับเป็ นผู้สื่อข่ำวชำวสวรรค ์ส่วนประเทศอื่น<br />
ๆนั้นระบอบของเปปำซีประสบควำมส ำเร็จอย่ำงมำกยิ่งในกำรขัดขวำงกำรเข้ำมำของพระคัมภีร ์ควำมกระ<br />
จ่ำงแห่งควำมเข้ำใจพระคัมภีร ์ซึ่งมีอิทธิพลในกำรยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นจึงแทบจะถูกตัดออกไปหมดมีอยู่<br />
ประเทศหนึ่งที่ควำมกระจ่ำงเข้ำไปได้แล้วแต่ควำมมืดก็ยังไม่เข้ำใจควำมกระจ่ำงนั้นเป็ นเวลำหลำยศตวรร<br />
ษที่สัจธรรมและควำมผิดต่อสู้แย่งชิงควำมเป็ นใหญ่ในที่สุดควำมชั ่วชนะและสัจธรรมของสวรรค ์ถูกผลักทิ้<br />
งออกไป“หลักกำรพิพำกษำมีอย่ำงนี้คือควำมสว่ำงเข้ำมำในโลกแล้วแต่มนุษย ์รักควำมมืดมำกกว่ำควำม<br />
สว่ำง” ยอห ์น 3:19<br />
ประเทศนั้นถูกทิ้งไว้ให้เก็บเกี่ยวผลของวิถีที่เธอเลือกเองพระเจ้ำทรงถอนกำรควบคุมและกำรยับยั ้งของพร<br />
ะวิญญำณบริสุทธิ์ออกไปจำกคนที่ดูแคลนของประทำนแห่งพระคุณของพระองค ์ปล่อยให้ควำมชั ่วเติบให<br />
ญ่ขึ้นและทั ่วทั้งโลกเห็นผลของกำรปฏิเสธสัจธรรมอย่ำงจงใจ {GC 265.1} {GCth17 229.1}<br />
สงครำมต่อต้ำนพระคัมภีร ์ด ำเนินมำเป็ นเวลำหลำยศตวรรษแล้วในประเทศฝรั ่งเศสจนถึงจุดสุดยอดด้ว<br />
ยเหตุกำรณ์ของกำรปฏิวัติในประเทศฝรั ่งเศส [the Revolution]<br />
กำรลุกลำมอันน่ำกลัวนั้นเป็ นผลลัพธ ์ที่คู่ควรจำกกำรกดขี่ของโรมที่มีต่อพระคัมภีร(โปรดดูภำคผนวก)เ<br />
์<br />
ป็ นกำรน ำเสนอตัวอย่ำงที่โดดเด่นที่สุดให้โลกเห็นถึงกำรท ำงำนตำมนโยบำยของระบอบเปปำซีเป็ นตัวอย่<br />
ำงที่แสดงให้เห็นถึงผลลัพธ ์ของค ำสอนของคริสตจักรโรมันที่มีกำรทะนุบ ำรุงส่งเสริมมำมำกว่ำหนึ่งพันปี<br />
{GC 265.2} {GCth17 229.2}<br />
ผู้เผยพระวจนะท ำนำยไว้ล่วงหน้ำแล้วถึงกำรปรำบปรำมพระคัมภีร ์ในช่วงกำรเรืองอ ำนำจของระบอบเ<br />
ปปำซีและอัครสำวกผู้บันทึกพระธรรมวิวรณ์ยังชี้ให้เห็นถึงผลอันน่ำสยดสยองที่จะเกิดกับประเทศฝรั ่งเศส<br />
โดยเฉพำะจำกกำรครองควำมเป็ นใหญ่ของ “คนนอกกฎหมำย” {GC 266.1} {GCth17 230.1}<br />
ทูตสวรรค ์ของพระผู้เป็ นเจ้ำกล่ำวไว้ว่ำ“เขำจะเหยียบย ่ำวิสุทธินครตลอดสี่สิบสองเดือนเรำจะให้ฤทธำ<br />
นุภำพแก่พยำนทั้งสองของเรำและทั้งสองจะเผยพระวจนะตลอดหนึ่งพันสองร ้อยหกสิบวันโดยแต่งตัวด้วย<br />
ผ้ำกระสอบ........เมื่อเขำทั้งสองเสร็จสิ้นกำรเป็ นพยำนแล้วสัตว ์ร ้ำยที่ขึ้นมำจำกบำดำลลึกก็จะต่อสู้กับเขำ<br />
มันจะชนะและจะฆ่ำเขำทั้งสองและศพของเขำทั้งสองจะอยู่บนถนนในมหำนครนั้นที่เรียกตำมภำษำอุปไม<br />
ยว่ำโสโดมและอียิปต ์ซึ่งเป็ นเมืองที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเขำถูกตรึง........คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลก<br />
จะยินดีด้วยเรื่องเขำทั้งสองพวกเขำจะรื่นเริงและให้ของขวัญแก่กันและกันเพรำะว่ำผู้เผยพระวจนะทั้งสอง<br />
นี้ได้ทรมำนคนทั้งหลำยที่อยู่ในโลกหลังจำกนั้นสำมวันครึ่งลมปรำณจำกพระเจ้ำก็เข้ำสู่ศพของเขำและเข<br />
ำทั้งสองก็ลุกขึ้นยืนด้วยขำตัวเองคนทั ้งหลำยที่เห็นก็ตกอยู่ในควำมกลัวอย่ำงยิ่ง” วิวรณ์ 11:2-11 {GC<br />
266.2} {GCth17 230.2}<br />
ช่วงเวลำ “สี่สิบสองเดือน” และ “หนึ่งพันสองร ้อยหกสิบวัน”<br />
ที่กล่ำวถึงนี้เป็ นช่วงเวลำเดียวกันที่ต่ำงหมำยถึงเวลำที่คริสตจักรของพระคริสต ์จะต้องทนทุกข ์ทรมำนจำ<br />
204
กกำรกดขี่ของโรมช่วงเวลำ 1260 ปีของกำรเรืองอ ำนำจของระบอบเปปำซีเริ่มขึ้นในปีค.ศ. 538<br />
และสิ้นสุดลงในปีค.ศ. 1798 (โปรดดูภำคผนวก)<br />
ในเวลำนั้นกองก ำลังของประเทศฝรั ่งเศสบุกเข้ำไปกรุงโรมและจับพระสันตะปำปำเป็ นเชลยและพระองค ์สิ้<br />
นพระชนม์ขณะที่ถูกเนรเทศแม้จะมีกำรแต่งตั้งพระสันตะปำปำองค ์ใหม่ในเวลำไม่นำนต่อมำก็ตำมสภำก<br />
ำรปกครองของระบอบเปปำซีก็ไม่สำมำรถปกครองด้วยอ ำนำจที่มีเหมือนในอดีต {GC 266.3} {GCth17<br />
230.3}<br />
กำรกดขี่ข่มเหงคริสตจักรไม่ได้ด ำเนินอย่ำงต่อเนื่องตลอดช่วงเวลำ 1260<br />
ปีนี้ด้วยพระเมตตำคุณของพระเจ้ำที่มีต่อประชำกรของพระองค ์พระองค ์ทรงกระท ำให้เวลำแห่งควำมทุกข ์<br />
ของกำรกดขี่สั้นลงเมื่อพระผู้ช่วยให้รอดทรงท ำนำยถึง “ควำมทุกข ์ล ำบำกใหญ่ยิ่ง”<br />
ที่จะกระหน ่ำลงมำยังคริสตจักรพระองค ์ตรัสว่ำ<br />
“ถ้ำไม่ได้ทรงให้วันเหล่ำนั้นย่นสั้นเข้ำจะไม่มีมนุษย ์รอดได้เลยแต่เพรำะทรงเห็นแก่พวกที่ทรงเลือกจึงทรงใ<br />
ห้วันเหล่ำนั้นย่นสั้นเข้ำ” มัทธิว 24:21, 22<br />
โดยทำงอิทธิพลของกำรปฏิรูปศำสนำกำรกดขี่ข่มเหงยุติไปก่อนปีค.ศ. 1798 {GC 266.4} {GCth17<br />
230.4}<br />
ผู้เผยพระวจนะกล่ำวถึงพยำนสองท่ำนต่อไปว่ำ“พยำนทั ้งสองนั้นคือต้นมะกอกเทศสองต้นและคันประ<br />
ทีปสองอันที่ตั้งอยู่เฉพำะพระพักตร ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำแห่งแผ่นดินโลก”ผู้ประพันธ ์สดุดีตรัสว่ำ“พระวจนะข<br />
องพระองคเป็ ์ นตะเกียงแก่เท้ำของข้ำพระองค ์และเป็ นควำมสว่ำงแก่ทำงของข้ำพระองค ์” วิวรณ์ 11:4<br />
สดุดี 119:105<br />
พยำนสองท่ำนนั้นหมำยถึงพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำเดิมและพันธสัญญำใหม่พระคัมภีร ์ทั้ง<br />
สองภำคเป็ นพยำนส ำคัญต่อต้นก ำเนิดและควำมยั ่งยืนของพระบัญญัติของพระเจ้ำทั้งสองเป็ นพยำนถึงแ<br />
ผนกำรแห่งควำมรอดด้วยเช่นกันแบบจ ำลองต่ำงๆเครื่องถวำยบูชำทั้งหลำยและค ำพยำกรณ์ของภำคพัน<br />
ธสัญญำเดิมเล็งถึงกำรเสด็จมำของพระผู้ช่วยให้รอดในภำยภำคหน้ำพระกิตติคุณและจดหมำยของอัครทู<br />
ตในภำคพันธสัญญำใหม่เปิดเผยถึงพระผู้ช่วยให้รอดผู้เสด็จมำในลักษณะที่ตรงตำมแบบจ ำลองและค ำพ<br />
ยำกรณ์ที่ท ำนำยไว้ล่วงหน้ำแล้วอย่ำงถูกต้องแม่นย ำ {GC 267.1} {GCth17 231.1}<br />
“พยำนทั้งสองของเรำ.......จะเผยพระวจนะตลอดหนึ่งพันสองร ้อยหกสิบวันโดยแต่งตัวด้วยผ้ำกระสอบ”<br />
ในเวลำส่วนใหญ่ของช่วงเวลำนี้พยำนทั้งสองของพระเจ้ำถูกเก็บไว้อยู่ในที่มืดอ ำนำจของระบอบเปปำซีทุ่<br />
มเทที่จะซ่อนและปกปิดพระวจนะแห่งสัจธรรมไปจำกประชำชนและชูพยำนเท็จไว้ต่อหน้ำพวกเขำเพื่อหัก<br />
ล้ำงค ำพยำนของพระวจนะ(โปรดดูภำคผนวก)เมื่ออ ำนำจฝ่ ำยศำสนำและทำงฝ่ ำยโลกสั ่งห้ำมพระคัมภีร เ์<br />
มื่อค ำพยำนของพระคัมภีร ์ถูกท ำให้คลำดเคลื่อนไปและมนุษย ์และมำรพยำยำมท ำทุกวิถีทำงที่ประดิษฐ ์ขึ้น<br />
ได้เพื่อหันควำมคิดของพวกเขำให้ออกไปจำกพระวจนะเมื่อผู้ที่กล้ำประกำศสัจธรรมอันศักดิ์สิทธิ์ถูกตำม<br />
ล่ำทรยศทรมำนขังอยู่ในคุกมืดสังเวยชีพเพื่อควำมเชื่อหรือถูกบังคับให้หนีเข้ำหำควำมมั ่นคงปลอดภัยข<br />
องภูเขำและไปยังโพรงหินและถ ้ำของโลกพยำนผู้ซื่อสัตย ์เหล่ำนี้จึงเผยพระวจนะในชุดผ้ำกระสอบอย่ำงไร<br />
ก็ตำมพวกเขำก็ยังคงเป็ นพยำนตลอดช่วงเวลำ1260ปีนี้ในเวลำมืดที่สุดยังมีผู้ซื่อสัตย ์ที่รักพระวจนะของ<br />
205
พระเจ้ำและยังหวงแหนเกียรติของพระองค ์ผู้รับใช ้ที่ภักดีเหล่ำนี้รับสติปัญญำก ำลังและสิทธิอ ำนำจในกำร<br />
ประกำศควำมจริงตลอดช่วงเวลำทั้งหมดนี้ {GC 267.2} {GCth17 231.2}<br />
“ถ้ำใครคิดจะท ำร ้ำยพยำนทั้งสองไฟก็จะพลุ่งออกจำกปำกของทั้งสองและเผำผลำญศัตรูเหล่ำนั้นใคร<br />
ที่คิดท ำร ้ำยพยำนทั้งสองก็จะต้องตำยอย่ำงนั้น” วิวรณ์ 11:5<br />
มนุษย ์ไม่อำจรอดพ้นกำรถูกลงโทษเมื่อเหยียบย ่ำพระวจนะของพระเจ้ำควำมหมำยของค ำประณำมที่น่ำก<br />
ลัวนี้ระบุอยู่ในบทปิดท้ำยของพระธรรมวิวรณ์ที่ว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำเตือนทุกคนที่ได้ยินค ำพยำกรณ์ในหนังสือนี้ว่ำถ้ำใครเพิ่มเติมสิ่งใดเข้ำไปในหนังสือนี้พระเจ้ำก็<br />
จะทรงเพิ่มเติมภัยพิบัติที่เขียนไว้ในหนังสือเล่มนี้แก่คนนั้นและถ้ำใครตัดถ้อยค ำอะไรออกจำกหนังสือพย<br />
ำกรณ์นี้พระเจ้ำก็จะทรงตัดส่วนแบ่งของเขำที่มีอยู่ในต้นไม้แห่งชีวิตและในนครบริสุทธิ์ตำมที่เขียนไว้ในห<br />
นังสือเล่มนี้ไปเสีย” วิวรณ์ 22:18, 19 {GC 268.1} {GCth17 232.1}<br />
พระเจ้ำประทำนค ำเตือนเช่นนี้ไว้เพื่อป้ องกันไม่ให้มนุษย ์ปรับเปลี่ยนสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่พระองค ์ทรงเปิดเผย<br />
หรือทรงบัญชำค ำประณำมที่เคร่งขรึมนี้มีผลใช ้กับทุกคนที่ใช ้อิทธิพลของเขำน ำมนุษย ์ให้นับถือพระบัญ<br />
ญัติของพระเจ้ำอย่ำงไม่เอำจริงเอำจังค ำเตือนเหล่ำนี้ควรท ำให้พวกที่ประกำศอย่ำงท ำเป็ นเล่นว่ำกำรเชื่อ<br />
ฟังพระบัญญัติของพระเจ้ำหรือไม่นั้นเป็ นเรื่องไม่ส ำคัญเกิดควำมรู ้สึกกลัวจนตัวสั ่นทุกคนที่ยกควำมคิดเ<br />
ห็นของตนขึ้นเหนือกำรเปิดเผยของพระเจ้ำและทุกคนที่เปลี่ยนควำมหมำยชัดแจ้งของพระคัมภีร เพื่อให้เ ์<br />
ข้ำกับควำมสะดวกของตนเองหรือเพื่อเห็นแก่ประโยชน์ของกำรเข้ำกับชำวโลกก ำลังน ำควำมรับผิดชอบ<br />
อันน่ำกลัวมำใส่ตัวพระวจนะที่บันทึกไว้เป็ นตัวอักษรซึ่งคือพระบัญญัติของพระเจ้ำจะประมำณค่ำอุปนิสัย<br />
ของมนุษย ์ทุกคนและกล่ำวโทษทุกคนที่บททดสอบซึ่งผิดพลำดไม่ได้นี้จะประกำศว่ำไม่เป็ นที่พึงประสงค ์<br />
{GC 268.2} {GCth17 232.2}<br />
“เมื่อเขำทั้งสองเสร็จสิ้น [ก ำลังเสร็จสิ้น] กำรเป็ นพยำนแล้ว”<br />
ช่วงเวลำที่พยำนทั้งสองเผยพระวจนะในขณะที่แต่งกำยด้วยชุดผ้ำกระสอบได้สิ้นสุดลงในปีค.ศ.<br />
1798ในขณะที่พวกเขำใกล้ถึงเวลำสิ้นสุดกำรท ำงำนในควำมมืดมนนั้นอ ำนำจที่มีสัญลักษณ์เป็ น“สัตว ์ร ้<br />
ำยที่ขึ้นมำจำกบำดำลลึก”วิวรณ์11:7จะท ำสงครำมโจมตีพวกเขำอ ำนำจที่ปกครองอยู่ในคริสตจักรและรั<br />
ฐของหลำยประเทศในยุโรปถูกควบคุมโดยซำตำนผ่ำนตัวกลำงคือระบอบของเปปำซีมำเป็ นเวลำหลำยศต<br />
วรรษแต่ในที่แห่งนี้มีกำรแสดงออกอย่ำงใหม่ให้เห็นถึงอ ำนำจของซำตำน {GC 268.3} {GCth17<br />
232.3}<br />
โรมมีนโยบำยปกปิดพระคัมภีร ์ไว้ในภำษำที่คนไม่รู ้จักและซ่อนไว้จำกประชำชนทั ่วไปภำยใต้กำรอ้ำงต<br />
นว่ำเคำรพนับถือพระคัมภีร ์ภำยใต้กำรปกครองของเธอนั้นพยำนทั้งสองต้องเผยพระวจนะในขณะที่“แต่ง<br />
ตัวด้วยผ้ำกระสอบ” วิวรณ์ 11:3<br />
แต่มีอีกอ ำนำจหนึ่งคืออ ำนำจของสัตว ์ร ้ำยที่ขึ้นมำจำกบำดำลประกำศท ำสงครำมอย่ำงเปิดเผยต่อสู้พระว<br />
จนะของพระเจ้ำ {GC 269.1} {GCth17 233.1}<br />
206
ถนนใน “มหำนคร” ที่พยำนทั้งสองถูกฆ่ำและที่ศพของพวกเขำอยู่นั้นคือประเทศอียิปต ์ฝ่ ำย<br />
“จิตวิญญำณ” วิวรณ์ 11:8<br />
ในบรรดำประเทศต่ำงๆในประวัติศำสตร ์ของพระคัมภีร ์อียิปต เป็ ์ นประเทศที่ปฏิเสธกำรทรงด ำรงอยู่ของพร<br />
ะเจ้ำผู้ทรงพระชนม์และต่อต้ำนพระบัญชำของพระองค ์อย่ำงห้ำวหำญที่สุดไม่มีพระรำชำองค ์ใดกล้ำกบฏ<br />
ต่ออ ำนำจของสวรรค ์อย่ำงเปิดเผยและอย่ำงหยิ่งผยองมำกไปกว่ำกษัตริย ์ของประเทศอียิปต เมื่อโมเสสน ์ ำ<br />
ข่ำวมำให้ฟำโรห ์ในนำมของพระเจ้ำฟำโรห ์ตอบอย่ำงยโสว่ำ<br />
“พระยำห ์เวห ์นั้นเป็ นใครเล่ำเรำจึงจะต้องฟังเสียงของพระองค ์และปล่อยคนอิสรำเอลไปเรำไม่รู ้จักพระยำห ์<br />
เวห ์และยิ่งกว่ำนั้นเรำจะไม่ปล่อยคนอิสรำเอลไปเป็ นอันขำด” อพยพ 5:2<br />
นี่คือลัทธิควำมเชื่อที่ว่ำไม่มีพระเจ้ำและประเทศที่มีสัญลักษณ์ของอียิปต เป็ ์ นตัวแทนนี้จะส่งเสียงปฏิเสธว่ำ<br />
มีพระเจ้ำผู้ทรงพระชนม์และจะแสดงออกถึงวิญญำณของควำมไม่เชื่อและควำมท้ำทำยที่คล้ำยคลึงกัน<br />
“มหำนคร” นี้ยังเปรียบเป็ นเมืองโสโดมฝ่ ำย “วิญญำณ”<br />
อีกด้วยควำมชั ่วช ้ำของเมืองโสโดมในกำรฝ่ ำฝืนพระบัญญัติของพระเจ้ำแสดงออกโดยเฉพำะอย่ำงยิ่งด้วย<br />
กำรมักมำกในโลกีย ์และบำปนี้ยังจะเป็ นคุณสมบัติโดดเด่นของประเทศที่มีลักษณะตรงตำมคุณสมบัติจ ำเ<br />
พำะของพระคัมภีร ์ข้อนี้อย่ำงสมบูรณ์ {GC 269.2} {GCth17 233.2}<br />
ตำมค ำพูดของผู้เผยพระวจนะท่ำนนี้ดังนั้นก่อนถึงปีค.ศ. 1798<br />
เพียงเล็กน้อยจะมีบำงอ ำนำจที่มีต้นก ำเนิดมำจำกซำตำนและมีลักษณะของซำตำนปรำกฏขึ้นมำท ำสงค<br />
รำมกับพระคัมภีร ์ในดินแดนที่ค ำพยำนทั้งสองของพระเจ้ำถูกปิดปำกให้เงียบเสียงจะมีกำรส ำแดงออกให้เ<br />
ห็นถึงควำมไม่เชื่อพระเจ้ำของฟำโรห ์และควำมมักมำกในโลกีย ์ของเมืองโสโดม {GC 269.3} {GCth17<br />
233.3}<br />
ค ำพยำกรณ์นี้เกิดขึ้นอย่ำงแม่นย ำและน่ำตะลึงตำตะลึงใจที่สุดในประวัติศำสตร ์ของประเทศฝรั ่งเศสระ<br />
หว่ำงกำรปฏิวัติในปีค.ศ. 1793<br />
“เป็ นครั้งแรกที่โลกได้ยินจำกกำรประชุมของคนกลุ่มหนึ่งที่มีชำติก ำเนิดและได้รับกำรศึกษำอย่ำงมีอำรย<br />
ธรรมและได้รับสิทธิอย่ำงชอบธรรมในกำรปกครองประเทศที่ดีเลิศที่สุดประเทศหนึ่งของทวีปยุโรปยกเสียง<br />
ของพวกเขำอย่ำงพร ้อมเพรียงกันในกำรปฏิเสธสัจธรรมอันน่ำเคร่งขรึมที่สุดเท่ำที่จิตวิญญำณของมนุษ<br />
ย ์ได้รับและประกำศด้วยเสียงอย่ำงเป็ นเอกฉันท ์ที่จะละทิ้งควำมเชื่อและกำรนมัสกำรเทพเจ้ำองค ์หนึ่ง” Sir<br />
Walter Scott, Life of Napoleon เล่มที่ 1 บทที่ 17<br />
“ฝรั ่งเศสเป็ นประเทศเดียวในโลกที่ยังคงมีกำรบันทึกอย่ำงถูกต้องหลงเหลืออยู่ในฐำนะระดับประเทศเธอชู<br />
มือของเธอขึ้นกบฏต่อพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นเจ้ำของจักรวำลอย่ำงเปิดเผยคนหมิ่นประมำทพระเจ้ำมำกมำยแ<br />
ละคนไม่เชื่อพระเจ้ำมำกมำยยังคงมีอยู่และจะมีต่อไปในประเทศอังกฤษเยอรมนีสเปนและประเทศอื่นๆแต่ป<br />
ระเทศฝรั ่งเศสยืนแยกตัวโดดเดี่ยวอยู่ต่ำงหำกในประวัติศำสตร ์โลกในฐำนะรัฐเดียวที่ประกำศว่ำไม่มีพระเจ้<br />
ำด้วยพระรำชกฤษฎีกำที่ออกมำจำกที่ประชุมของรัฐสภำและพลเมืองทั ้งหมดของเมืองหลวงและประชำช<br />
นอีกจ ำนวนมำกทั ่วทั้งประเทศทั้งหญิงและชำยต่ำงเต้นร ำท ำเพลงด้วยควำมยินดีปรีดำยอมรับค ำประกำศ<br />
ของรัฐบำล” Blackwood’s Magazine, November, 1870 {GC 269.4} {GCth17 234.1}<br />
207
ประเทศฝรั ่งเศสยังเผยให้เห็นถึงคุณสมบัติที่โดดเด่นของเมืองโสโดมด้วยในช่วงของกำรปฏิวัติมีกำรแส<br />
ดงออกถึงสภำพควำมตกต ่ำทำงฝ่ ำยศีลธรรมและควำมเสื่อมโทรมคล้ำยคลึงกับที่น ำควำมพินำศมำยังเมื<br />
องต่ำงๆของที่รำบมำแล้วและนักประวัติศำสตร ์ได้เปิดเผยทั้งควำมไม่เชื่อพระเจ้ำและควำมเสเพลไร ้ศีลธรร<br />
มของประเทศฝรั ่งเศสตำมที่ให้ไว้ในค ำพยำกรณ์“ส่วนที่เกี่ยวข้องอย่ำงใกล้ชิดกับกฎหมำยเหล่ำนี้ซึ่งมีผ<br />
ลต่อศำสนำคือกำรลดควำมส ำคัญของกำรรวมเป็ นหนึ่งในกำรสมรสให้เหลือเป็ นเพียงกำรท ำสัญญำทำง<br />
กฎหมำยที่มีลักษณะผูกพันชั ่วครำวซึ่งคนสองคนใดจะเข้ำร่วมหรือสลัดทิ้งไปตำมควำมพึงพอใจได้ทั้งๆที่ก<br />
ำรสมรสเป็ นควำมผูกพันอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดซึ่งมนุษย ์สำมำรถสร ้ำงขึ้นได้และควำมยั ่งยืนอันยำวนำนของค<br />
วำมสัมพันธ ์นี้จะน ำไปสู่เอกภำพของสังคม.......หำกพวกปีศำจทั ้งหลำยตั้งเป้ ำหมำยให้ตนเองคิดค้นหำวิธี<br />
ที่ได้ผลที่สุดเพื่อท ำลำยสิ่งใดก็ได้ที่น่ำเคำรพที่ดีงำมหรือที่ยั ่งยืนนำนในชีวิตครอบครัวและในเวลำเดียวกัน<br />
ได้รับกำรประกันควำมมั ่นใจว่ำผลร ้ำยของเป้ ำหมำยนี้จะกระทบต่อเนื่องไปจำกคนยุคหนึ่งไปสู่อีกยุคหนึ่งพ<br />
วกเขำไม่น่ำจะคิดค้นแผนกำรอื่นใดที่ได้ผลมำกไปกว่ำกำรท ำให้กำรสมรสเสื่อมทรำมลงโซฟีย ์อำร เนำต ์ ์<br />
[Sophie<br />
Arnoult]<br />
ดำรำชื่อดังจำกควำมสำมำรถในกำรพูดค ำคมคนหนึ่งได้บรรยำยถึงพิธีแต่งงำนของประชำรำษฎร ์ไว้ว่ำเป็<br />
น ‘กำรประกอบพิธีศำสนำให้กับกำรล่วงประเวณี’” Scott เล่มที่ 1 บทที่ 17 {GC 270.1} {GCth17<br />
234.2}<br />
“เป็ นเมืองที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำถูกตรึงกำงเขน” วิวรณ์ 11:8<br />
ประเทศฝรั ่งเศสท ำให้ข้อก ำหนดของค ำพยำกรณ์นี้เกิดขึ้นตำมที่ท ำนำยไว้ไม่มีดินแดนใดที่ควำมเป็ นศัต<br />
รูต่อต้ำนพระคริสต ์จะถูกแสดงออกอย่ำงโดดเด่นไปมำกกว่ำนี้ไม่มีประเทศใดที่สัจธรรมต้องผจญกับกำรต่<br />
อต้ำนที่ขมขื่นและโหดเหี้ยมไปมำกกว่ำนี้ด้วยกำรกดขี่ข่มเหงที่ประเทศฝรั ่งเศสท ำกับผู้ที่ยอมรับพระกิตติ<br />
คุณเธอได้ตรึงพระคริสต ์ในตัวสำวกทั้งหลำยของพระองค ์ไว้บนกำงเขน {GC 271.1} {GCth17 235.1}<br />
ศตวรรษแล้วศตวรรษเล่ำธรรมิกชนทั้งหลำยต้องเสียเลือดเนื้อในขณะที่ชำววอลเดนซิสสละชีวิตของต<br />
นไว้บนเทือกเขำพิดมอนต ์<br />
“เพื่อพระวจนะของพระเจ้ำและเพื่อกำรเป็ นพยำนของพระเยซู”<br />
พี่น้องของพวกเขำคือพวกเอลบีเจนส ์แห่งประเทศฝรั ่งเศสก็แบกกำรเป็ นพยำนเพื่อสัจธรรมในลักษณะเดี<br />
ยวกันในยุคของกำรปฏิรูปศำสนำสำวกของพวกเขำถูกประหำรด้วยกำรทำรุณกรรมที่โหดเหี้ยมพระรำช<br />
ำและขุนนำงสตรีชำติก ำเนิดตระกูลสูงและหญิงสำวบอบบำงควำมระทมทุกข ์ของผู้ที่ยอมพลีชีพแด่พระเย<br />
ซูกลำยเป็ นอำหำรตำของผู้ที่หยิ่งยโสและเหล่ำอัศวินของประเทศพวกฮิวโกน็อทส ์ที่กล้ำหำญต่อสู้เพื่อสิท<br />
ธิซึ่งหัวใจมนุษย ์ถือว่ำศักดิ์สิทธิ์ที่สุดพวกเขำต้องหลั ่งเลือดในสนำมรบอันดุเดือดหลำยต่อหลำยครั้งพวกโ<br />
ปรเตสแตนต ์ถูกจัดว่ำเป็ นพวกนอกกฎหมำยมีกำรตั้งค่ำหัวของพวกเขำและแต่ละคนถูกตำมล่ำดั ่งสัตว ์ป่<br />
ำ {GC 271.2} {GCth17 235.2}<br />
“คริสตจักรในถิ่นทุรกันดำร”ซึ่งหมำยถึงลูกหลำนจ ำนวนน้อยนิดของคริสเตียนสมัยก่อนที่หลงเหลือแ<br />
ละยังคงหลบซ่อนอยู่ตำมภูเขำทำงตอนใต้ในศตวรรษที่18นั้นพวกเขำยังคงถนอมควำมเชื่อของบรรพบุรุ<br />
ษไว้ในขณะที่พวกเขำเสี่ยงภัยในกำรเดินทำงไปประชุมกันตำมที่รำบของภูเขำและหนองน ้ำเปลี่ยวในยำม<br />
ค ่ำคืนพวกเขำถูกพวกทหำรม้ำไล่ล่ำและกระชำกไปเป็ นทำสฝีพำยในเรือของโรมันตลอดชีวิตคนที่ใสสะอ<br />
208
ำดที่สุดที่บริสุทธิ์ที่สุดมีกำรศึกษำมำกที่สุดของประเทศฝรั ่งเศสถูกล่ำมโซ่ถูกทรมำนอย่ำงทำรุณโหดเหี้ย<br />
มท่ำมกลำงโจรและฆำตรกรรับจ้ำง (โปรดดู Wylie เล่มที่ 22 บทที่ 6)<br />
ส่วนคนอื่นๆที่ได้รับกำรปฏิบัติที่เมตตำกว่ำจะถูกยิงทิ้งอย่ำงเลือดเย็นเพรำะพวกเขำไม่มีอำวุธและขำดคว<br />
ำมช่วยเหลือพวกเขำกรำบคุกเข่ำลงอธิษฐำนคนชรำสตรีที่ป้ องกันตัวเองไม่ได้และเด็กไร เดียงสำจ ้ ำนวนห<br />
ลำยร ้อยคนล้มตำยอยู่กับพื้นในสถำนที่ประชุมในกำรเดินทำงข้ำมภูเขำหรือป่ ำทึบซึ่งเป็ นสถำนที่ที่พวกเ<br />
ขำใช ้ชุมนุมกันอยู่เป็ นประจ ำนั ้นไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่จะพบ“ร่ำงของคนตำยนอนเรียงรำยตำมทุ่งหญ้ำแ<br />
ละบ้ำงแขวนห้อยบนต้นไม้ในทุกๆสี่ก้ำวที่เดินไป”ประเทศของพวกเขำซึ่งถูกทิ้งร ้ำงด้วยคมดำบขวำนและต<br />
ะแลงแกงได้ถูกเปลี่ยนเป็ นป่ ำกันดำรอันอ้ำงว้ำงน่ำกลัว<br />
“ควำมโหดเหี้ยมเหล่ำนี้ไม่ได้ก่อขึ้น.....ในยุคมืดแต่ในยุคแห่งควำมรุ่งเรืองของพระเจ้ำหลุยส ์ที่ 14<br />
ในเวลำนั้นวิทยำศำสตรเจริญรุ่งเรืองวรรณกรรมก ์<br />
ำลังเฟื่องฟูขุนนำงชั้นสูงของรำชส ำนักและของเมืองห<br />
ลวงเป็ นผู้มีกำรศึกษำและมีวำทศิลป์ และส่งผลกระทบอย่ำงมำกต่อคุณงำมควำมดีของควำมถ่อมตนและค<br />
วำมรัก” Ibid. เล่มที่ 22 บทที่ 7 {GC 271.3} {GCth17 235.3}<br />
แต่ที่ด ำมืดที่สุดในบรรดำบัญชีด ำของอำชญำกรรมเป็ นกำรกระท ำที่เลวร ้ำยน่ำกลัวและโหดเหี้ยมที่สุด<br />
นั ่นคือกำรสังหำรหมู่วันเซนต ์บำร ์โทโลมิว [St. Bartholomew Massacre<br />
วันที่ฝูงชนชำวฝรั ่งเศสผู้นับถือนิกำยโรมันคำทอลิกไล่สังหำรพวกฮิวโกน็อทส ์หรือโปรเตสแตนต ์ชำวฝรั ่งเ<br />
ศสภำยใต้ค ำสั ่งของพระเจ้ำชำร ์ลส ์ที่แห่งประเทศฝรั ่งเศสกำรสังหำรเริ่มขึ้นก่อนรุ่งสำงของเช ้ำวันที่ 24<br />
สิงหำคมค.ศ. 1572 ซึ่งตรงกับวันสมโภชของนักบุญบำร ์โทโลมิว]<br />
โลกยังจ ำภำพควำมน่ำกลัวที่สยองขวัญของกำรฆ่ำอย่ำงขี้ขลำดและโหดเหี้ยมที่สุดได้นักบวชและพระรำ<br />
ชำคณะของโรมเร่งเร ้ำให้กษัตริย ์ของประเทศฝรั ่งเศสยื่นพระหัตถ ์ออกสนับสนุนงำนเหี้ยมโหดนี้ระฆังที่ดัง<br />
ขึ้นในกลำงดึกของยำมค ่ำคืนเป็ นสัญญำณของกำรลงมือสังหำรชำวโปรเตสแตนต ์หลำยพันคนนอนอย่ำ<br />
งสงบในบ้ำนของตนโดยวำงใจในเกียรติยศที่ได้ให้ค ำมั ่นสัญญำไว้ของพระรำชำพวกเขำถูกลำกไปนอกบ้<br />
ำนโดยไม่มีกำรเตือนและถูกฆ่ำทิ้งอย่ำงเลือดเย็น {GC 272.1} {GCth17 236.1}<br />
พระคริสต ์ทรงเป็ นผู้น ำที่ตำมองไม่เห็นในกำรช่วยกู้ประชำกรของพระองค ์ออกจำกกำรเป็ นทำสในประเ<br />
ทศอียิปต ์ซำตำนก็เช่นกันเป็ นผู้น ำของสมุนของมันที่ตำมองไม่เห็นในกำรกระท ำที่โหดเหี้ยมต่อกำรยอม<br />
พลีชีพของคนมำกมำยเหล่ำนี้กำรสังหำรหมู่นี้เกิดขึ้นในกรุงปำรีสอย่ำงต่อเนื่องเป็ นเวลำเจ็ดวันสำมวันแร<br />
กด้วยควำมโหดเหี้ยมอย่ำงที่ประเมินไม่ได้และงำนนี้ไม่ได้จ ำกัดอยู่เฉพำะในตัวเมืองเท่ำนั้นแต่โดยค ำสั ่งพิ<br />
เศษของพระรำชำได้ขยำยไปยังทุกจังหวัดและทุกอ ำเภอที่พบพวกโปรเตสแตนต ์พวกเขำไม่ได้เห็นแก่อำยุ<br />
หรือเพศทำรกไร เดียงสำหรือคนแก่ผมหงอกก็ยังไม่เว้นขุนนำงและชำวชนบทคนแก่และคนหนุ่มแม่และเด็<br />
้<br />
กถูกสังหำรพร ้อมกันกำรฆำตกรรมทั ่วทั้งประเทศฝรั ่งเศสด ำเนินอย่ำงต่อเนื่องเป็ นเวลำนำนสองเดือนคน<br />
ชั้นหัวกระทิของประเทศพินำศไปถึงเจ็ดหมื่นคน {GC 272.2} {GCth17 236.2}<br />
“เมื่อข่ำวกำรสังหำรหมู่ไปถึงกรุงโรมควำมปีติยินดีท่ำมกลำงเหล่ำนักบวชนั้นล้นเหลือจนไม่มีขอบเขต<br />
พระคำร ์ดินัลแห่งเมืองลอเรนมอบมงกุฎหลำยพันอันเป็ นรำงวัลให้แก่ผู้ส่งข่ำวปืนใหญ่ของเมืองเซนตเอนเ<br />
์<br />
จโลยิงสลุตดังสนั ่นให้กำรเคำรพและชื่นชมเสียงระฆังดังกังวำนจำกทุกยอดหอคอยของโบสถ ์กองไฟเปลี่ย<br />
209
่<br />
นกลำงคืนเป็ นกลำงวันและพระสันตะปำปำเกรกอรีที่ 13<br />
เสด็จร่วมขบวนยำวพร ้อมด้วยพระคำร ์ดินนัลและคนส ำคัญอื่นๆในศำสนำมุ่งหน้ำไปยังโบสถ ์เซนต ์หลุยซ ์<br />
ณที่นั ่นพระคำร ์ดินัลแห่งโลเรนสวดบทเตเดียม......มีกำรหล่อเหรียญเพื่อร ำลึกถึงกำรสังหำรหมู่และที่กรุง<br />
วำติกันยังมีจิตรกรรมฝำผนังซึ่งวำดโดยวำซำรี [Frescoes of Vasari]<br />
อยู่สำมภำพที่บรรยำยถึงภำพกำรโจมตีของกองทัพเรือภำพพระรำชำนั ่งในที่ประชุมสภำก ำลังวำงแผนกำ<br />
รสังหำรหมู่และภำพกำรสังหำรหมู่ที่เกิดขึ้นพระสันตะปำปำเกรกอรีประทำนรำงวัลให้พระเจ้ำชำร ์ลส เป็ ์ นกุ<br />
หลำบทองค ำและสี่เดือนหลังจำกกำรสังหำรหมู่พระองค ์ทรงฟังค ำเทศนำของบำทหลวงชำวฝรั ่งเศสด้วยค<br />
วำมพอพระทัย......ที่พูดถึง‘วันนั้นที่เต็มล้นด้วยควำมสุขและควำมปรีดำเมื่อพระสันตะปำปำบิดำผู้ศักดิ์สิท<br />
ธิ์ที่สุดทรงได้รับข่ำวและทรงพระด ำเนินด้วยควำมเคร่งขรึมเพื่อไปขอบคุณพระเจ้ำและเซนต ์หลุยซ ์”‘<br />
Henry White, The Massacre of St. Bartholomew บทที่ 14 ย่อหน้ำที่ 34 {GC<br />
272.3} {GCth17 236.3}<br />
วิญญำณผู้บงกำรที่ชักน ำอยู่เบื้องหลังกำรสังหำรหมู่วันเซนต ์บำร ์โทโลมิวเป็ นวิญญำณเดียวกับที่ชัก<br />
น ำในกำรปฏิวัติพวกเขำประกำศว่ำพระเยซูคริสต เป็ ์ นคนหลอกลวงและเสียงร ้องเรียกของผู้ไม่เชื่อชำวฝรั<br />
งเศสที่มำชุมนุมคือ<br />
“บดขยี้เจ้ำตัวร ้ำย”<br />
นั้นหมำยถึงพระคริสต ์ค ำหมิ่นประมำทพระเจ้ำที่ท้ำทำยต่อสวรรค ์และควำมชั ่วที่น่ำรังเกียจเกิดขึ้นคู่กันไป<br />
มีกำรเชิดชูคนต ่ำช ้ำที่สุดคนทำรุณโหดร ้ำยเยี่ยงสัตว ์และควำมชั ่วช ้ำที่สุดให้สูงส่งทั้งหมดนี้ท ำเพื่อเทิดเกี<br />
ยรติอย่ำงสูงแก่ซำตำนในขณะเดียวกันก็ตรึงพระคริสต ์พร ้อมกับพระลักษณะของพระองค ์ผู้ทรงเป็ นสัจธร<br />
รมควำมบริสุทธิ์และควำมรักที่ไม่เห็นแก่ตัวไว้บนกำงเขนด้วย {GC 273.1} {GCth17 237.1}<br />
“สัตว ์ร ้ำยที่ขึ้นมำจำกบำดำลลึกก็จะต่อสู้กับเขำมันจะชนะและฆ่ำเขำทั ้งสองเสีย”อ ำนำจไม่เชื่อพระเจ้ำ<br />
ที่ปกครองประเทศฝรั ่งเศสในช่วงของกำรปฏิวัติและในยุคสมัยแห่งควำมน่ำสะพรึงกลัวนั้นได้ท ำสงครำมต่<br />
อต้ำนพระเจ้ำและพระวจนะศักดิ์สิทธิ์ของพระองค ์อย่ำงที่โลกไม่เคยเห็นมำก่อนที่ประชุมสภำแห่งชำติล้มล้<br />
ำงกำรนมัสกำรพระเจ้ำพระคัมภีร ์ถูกรวบรวมและถูกน ำไปเผำทิ้งในที่สำธำรณะด้วยกำรแสดงออกถึงกำร<br />
ดูถูกเหยียดหยำมทุกวิธีที่จะท ำได้พระบัญญัติของพระเจ้ำถูกเหยียบย ่ำอยู่ใต้เท้ำสถำบันพระคัมภีร ์ต่ำงๆถู<br />
กก ำจัดวันพักผ่อนประจ ำสัปดำห ์ถูกปัดทิ้งและตั้งทุกวันที่สิบขึ้นมำแทนเพื่ออุทิศให้กับกำรส ำมะเลเทเมำแ<br />
ละกำรหมิ่นประมำทพระเจ้ำพิธีบัพติศมำและพิธีศีลมหำสนิทถูกสั ่งห้ำมค ำประกำศต่ำงๆถูกติดอย่ำงสะดุด<br />
ตำอยู่เหนือสถำนที่ฝังศพประกำศให้รู ้ว่ำควำมตำยเป็ นกำรนอนหลับสนิทชั ่วนิรันดร ์<br />
{GC<br />
273.2} {GCth17 237.2}<br />
มีกำรกล่ำวกันว่ำควำมย ำเกรงพระเจ้ำนั้นห่ำงไกลเหลือเกินจำกกำรเป็ นจุดเริ่มต้นของปัญญำจนกลำ<br />
ยเป็ นจุดเริ่มต้นของควำมโง่เขลำมีกำรสั ่งห้ำมกำรนมัสกำรทำงศำสนำทั ้งหมดนอกจำกที่เกี่ยวข้องกับเสรี<br />
ภำพและกำรประชุมของประเทศ“บิชอปของรัฐธรรมนูญแห่งกรุงปำรีสถูกชักชวนให้เข้ำมำมีบทบำทส ำคั<br />
ญของกำรแสดงละครอันน่ำขบขันของเรื่องโง่เขลำและอื้อฉำวที่สุดที่ไม่เคยแสดงมำก่อนในระดับชำติ.....<br />
ท่ำนถูกเชิญมำในขบวนเต็มยศเพื่อประกำศต่อหน้ำที่ประชุมสภำว่ำทุกแง่มุมของศำสนำที่ท่ำนสอนมำห<br />
ลำยปีนั้นเป็ นวิชำหนึ่งของกำรบวชเป็ นบำทหลวงซึ่งไม่มีพื้นฐำนทั้งในประวัติศำสตร ์หรือสัจธรรมอันศักดิ์<br />
210
สิทธิ์ท่ำนบอกปัดด้วยค ำพูดที่ขึงขังและแน่วแน่ถึงเรื่องกำรทรงด ำรงอยู่ของพระเจ้ำที่ท่ำนเคยเทิดทูนนมัส<br />
กำรนั้นและในภำยภำคหน้ำท่ำนจะอุทิศตนเพื่อกำรสักกำระต่อเสรีภำพควำมเท่ำเทียมกันคุณควำมดีและ<br />
ศีลธรรมหลังจำกนั้นท่ำนก็น ำเครื่องประดับยศฝ่ ำยศำสนำของท่ำนออกมำวำงบนโต๊ะและประธำนของที่ป<br />
ระชุมสภำก็สวมกอดท่ำนฉันพี่น้องบำทหลวงละทิ้งศำสนำหลำยองค ์ได้ท ำตำมแบบอย่ำงของพระรำชำค<br />
ณะท่ำนนี้” Scott เล่มที่ 1 บทที่ 17 {GC 274.1}) {GCth17 238.1}<br />
“คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกจะยินดีด้วยเรื่องเขำทั้งสองและพวกเขำจะรื่นเริงและจะให้ของขวัญแ<br />
ก่กันและกันเพรำะว่ำผู้เผยพระวจนะทั้งสองนี้ได้ทรมำนคนทั้งหลำยที่อยู่ในโลก” วิวรณ์<br />
11:10ประเทศฝรั ่งเศสที่ไม่เชื่อพระเจ้ำได้ท ำให้เสียงเตือนสติจำกพยำนสองท่ำนของพระเจ้ำเงียบไปพระ<br />
ค ำแห่งสัจธรรมนอนแน่นิ่งอยู่บนถนนของเธอและผู้ที่เกลียดชังข้อห้ำมและข้อก ำหนดของพระบัญญัติขอ<br />
งพระเจ้ำพำกันโห่ร ้องด้วยด้วยควำมมีชัยมนุษย ์ขัดขืนพระรำชำแห่งสรวงสวรรค ์อย่ำงเปิดเผยพวกเขำร ้อ<br />
งเช่นเดียวกับคนบำปในอดีตว่ำ“พระเจ้ำทรงทรำบได้อย่ำงไรพระเจ้ำผู้สูงสุดมีควำมรู ้หรือ” สดุดี 73:11<br />
{GC 274.2} {GCth17 238.2}<br />
ด้วยกำรหมิ่นประมำทพระเจ้ำอย่ำงอำจหำญเหลือเชื่อบำทหลวงองค ์หนึ่งขององค ์กรใหม่พูดว่ำ<br />
“พระเจ้ำหำกพระองค ์ทรงด ำรงอยู่ขอจงล้ำงแค้นให้กับพระนำมที่เสื่อมเสียไปของพระองค เรำขอท้ำทำยพร<br />
์<br />
ะองค ์พระองค ์ยังทรงนิ่งเฉยพระองค ์ไม่กล้ำที่จะตรัสสั ่งให้ฟ้ ำร ้องฟำดลงมำแล้วภำยหลังจำกนี้ใครเล่ำจะเชื่<br />
อว่ำพระองค ์ทรงพระชนม์อยู่” Lacretelle, History เล่มที่ 11 หน้ำที่ 309 ใน Sir Archibald Alison,<br />
History of Europe เล่มที่ 1 บทที่ 10<br />
นี่เป็ นเสียงสะท้อนของค ำพูดฟำโรห ์อย่ำงแน่แท้ทีเดียวที่ว่ำ“พระยำห ์เวห ์นั้นเป็ นใครเล่ำเรำจึงจะต้องฟังเสี<br />
ยงของพระองค ์” ” เรำไม่รู ้จักพระยำห ์เวห ์” {GC 274.3} {GCth17 238.3}<br />
“คนโง่ร ำพึงในใจตนว่ำไม่มีพระเจ้ำ” สดุดี 14:1 และพระเจ้ำทรงเปิดเผยถึงผู้บิดเบือนควำมจริงว่ำ<br />
“ควำมโง่ของพวกเขำจะปรำกฏต่อทุกคน” 2 ทิโมธี 3:9<br />
หลังจำกที่ประเทศฝรั ่งเศสประกำศเลิกนมัสกำรพระเจ้ำผู้ทรงชนม์ผู้ทรงเป็ น<br />
“องค ์ผู้สูงเด่นและสูงส่งผู้ทรงด ำรงอยู่นิรันดร ์” อิสยำห ์ 57:15<br />
เวลำผ่ำนไปเพียงเล็กน้อยจนกระทั ่งเธอดิ่งต ่ำลงสู่กำรกรำบบูชำรูปเคำรพด้วยกำรบูชำเทพธิดำแห่งเหตุผ<br />
ลในร่ำงของหญิงเสเพลไร ้ศีลธรรมจรรยำคนหนึ่งและเป็ นเรื่องที่เกิดขึ้นในสภำผู้แทนของประเทศและโดย<br />
อ ำนำจสูงสุดของฝ่ ำยปกครองและฝ่ ำยนิติบัญญัตินักประวัติศำสตร ์กล่ำวไว้ว่ำ<br />
“มีอยู่พิธีหนึ่งของยุควิกลจริตนี้ที่ครองควำมเบำปัญญำบวกกับควำมไม่เคร่งครัดทำงศำสนำอย่ำงไร ้คู่แข่ง<br />
ประตูของห้องประชุมสภำเปิดกว้ำงให้กับขบวนนักดนตรีซึ่งน ำหน้ำด้วยบรรดำสมำชิกของสภำกำรปกคร<br />
องเทศบำลซึ่งเดินตำมกันมำเป็ นขบวนด้วยอำกำรเคร่งขรึมพร ้อมกับร ้องเพลงสรรเสริญให้เกียรติแก่เสรีภ<br />
ำพและมำพร ้อมกับสตรีเพศที่มีผ้ำคลุมหน้ำในฐำนะเป้ ำหมำยของกำรสักกำระบูชำในอนำคตของพวกเข<br />
ำซึ่งพวกเขำตั้งสมญำนำมให้เธอว่ำเทพธิดำแห่งเหตุผล[Goddess of Reason]<br />
เมื่อขบวนเข้ำมำยังบริเวณหน้ำห้องแล้วก็ท ำพิธียิ่งใหญ่เปิดผ้ำคลุมหน้ำของเธอออกและน ำไปตั้งอยู่ข้<br />
ำงขวำของประธำนคนทั ่วไปจ ำหน้ำตำเธอได้ว่ำเป็ นนักเต้นระบ ำของโรงโอเปร่ำ.......ที่ประชุมสภำแห่งชำติ<br />
211
ของประเทศฝรั ่งเศสเทิดเกียรติอย่ำงเปิดเผยแก่บุคคลผู้นี้ว่ำเป็ นตัวแทนที่เหมำะสมที่สุดของเหตุผลที่สำธ<br />
ำรณชนสมควรต้องกรำบไหว้บูชำ {GC 275.1} {GCth17 239.1}<br />
“<br />
พิธีกรรมน่ำขบขันที่ไม่น่ำเคำรพและเหลวไหลนี้เป็ นที่ยอมรับกันอยู่บ้ำงและตลอดทั ่วทั้งประเทศมีกำรเลีย<br />
นแบบกำรประกอบพิธีเทพธิดำแห่งเหตุผลประชำชนของท้องถิ่นเหล่ำนี้มีควำมปรำรถนำที่จะแสดงว่ำตนเ<br />
องเท่ำเทียมกับจุดสูงสุดของกำรปฏิวัติ” Scott เล่มที่ 1 บทที่ 17 {GC 275.2} {GCth17 239.2}<br />
พิธีกรคนหนึ่งซึ่งท ำหน้ำที่แนะน ำพิธีบูชำเทพธิดำแห่งเหตุผลกล่ำวว่ำ“สมำชิกกฤษฎีกำแห่งชำติทั้งห<br />
ลำยควำมคลั ่งไคล้ศำสนำหลีกทำงให้กับเหตุผลแล้วตำที่พร่ำมัวทนมองควำมเจิดจ้ำของแสงไม่ได้วันนี้มีฝู<br />
งชนขนำดใหญ่มำชุมนุมกันภำยใต้หลังคำทรงโกทิธ<br />
[ตึกทรงเยอรมัน]<br />
เหล่ำนั้นซึ่งเป็ นครั้งแรกที่สะท้อนเสียงแห่งควำมจริงที่นั ่นชำวฝรั ่งเศสฉลองกำรนมัสกำรที่แท้จริงซึ่งคือเท<br />
พธิดำแห่งเสรีภำพซึ่งคือเทพธิดำของเหตุผลที่นั ่นพวกเรำได้สรุปควำมตั้งใจเพื่อควำมเจริญรุ่งเรืองในส่ว<br />
นต่ำงๆของประเทศที่นั ่นพวกเรำได้ละทิ้งรูปเคำรพที่ไม่มีชีวิตเพื่อแลกกับเทพธิดำแห่งเหตุผลรูปเคำรพที่<br />
มีชีวิตซึ่งเป็ นผลงำนชิ้นเอกของธรรมชำติ” M. A. Thiers, History of the French Revolution<br />
เล่มที่ 2 หน้ำ 370, 371 {GC 275.3} {GCth17 239.3}<br />
เมื่อพวกเขำน ำเทพธิดำมำถึงที่ห้องประชุมสภำแล้วนักพูดคนนี้จูงมือเธอและหันไปยังที่ประชุมและพูด<br />
ว่ำ“เพื่อนมนุษย ์มตะทั้งหลำยต่อแต่นี้ให้พวกท่ำนหยุดสั ่นกลัวต่อหน้ำเสียงฟ้ ำร ้องที่ไร ้อ ำนำจของพระเจ้ำ<br />
ผู้ซึ่งควำมกลัวของตัวท่ำนได้จินตนำขึ้นมำเองจงอย่ำยอมรับพระเจ้ำให้ยอมรับแต่เหตุผลข้ำพเจ้ำขอเสน<br />
อรูปบูชำประเสริฐและบริสุทธิ์แก่ท่ำนหำกท่ำนต้องกำรรูปเคำรพบูชำให้กรำบบูชำรูปนี้เท่ำนั้น.....ก้มกรำบ<br />
ลงต่อหน้ำสภำสูงสุดแห่งเสรีภำพที่น่ำเคำรพยิ่งโอม่ำนแห่งเหตุและผล” {GC 276.1} {GCth17 240.1}<br />
“หลังจำกประธำนกอดเทพธิดำแล้วพวกเขำก็ยกเธอขึ้นประดับในรถที่หรูหรำและน ำขบวนเคลื่อนไปท่<br />
ำมกลำงฝูงชนมำกมำยมุ่งหน้ำไปยังโบสถ ์ปรำสำทโนธำเดมเพื่อเข้ำแทนที่เทพเจ้ำยกชูเธอขึ้นสูงไว้บนแท่<br />
นบูชำที่นั ่นและรับกำรยกย่องจำกผู้ที่อยู่ที่นั ่น” Alison เล่มที่ 1 บทที่ 10 {GC 276.2} {GCth17<br />
240.2}<br />
ไม่นำนต่อมำเหตุกำรณ์ที่ตำมมำคือกำรเผำพระคัมภีร ์ในที่สำธำรณะมีอยู่ครั้งหนึ่ง“สมำคมป๊ อบปูล่ำแ<br />
ห่งพิพิธภัณฑ ์” ได้ก้ำวเข้ำมำยังเทศบำลนครร ้องด้วยเสียงอันดังว่ำ “ขอให้เหตุผลจงเจริญ” [Vive la<br />
Raison]<br />
และถือเสำไม้ที่บนยอดปักด้วยซำกหนังสือหลำยเล่มที่เผำไหม้ไปเป็ นบำงส่วนในบรรดำหนังสือเหล่ำนี้มีห<br />
นังสือสังฆวัตร[เป็ นหนังสือคู่มืออธิษฐำนประจ ำวันซึ่งประกอบด้วยค ำอธิษฐำนเพลงนมัสกำรเพลงสดุดีแล<br />
ะหัวข้อส ำหรับอ่ำนซึ่งใช ้กันเป็ นประจ ำในคณะนักบวชส ำคัญๆ]ต ำรำสวดมนต ์และพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภ<br />
ำคพันธสัญญำเดิมและภำคพันธสัญญำใหม่ซึ่ง“ชดใช ้บำปไปแล้วในกองไฟส ำหรับเรื่องตลกทั้งหลำยที่บัง<br />
คับให้มนุษยชำติหลงงมงำย” Journal of Paris, 1793, No. 318 อ้ำงใน Buchez-Roux, Collection<br />
of Parliamentary History เล่มที่ 30 หน้ำ 200, 201 {GC 276.3} {GCth17 240.3}<br />
212
หลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีเป็ นผู้เริ่มงำนที่คนไม่เชื่อพระเจ้ำได้ด ำเนินสำนต่อจนส ำเร็<br />
จนโยบำยของโรมเป็ นผู้วำงข้อก ำหนดทั้งในด้ำนสังคมด้ำนกำรเมืองและด้ำนศำสนำเพื่อเร่งให้ประเทศฝรั ่ง<br />
เศสดิ่งลงสู่หำยนะนักเขียนเมื่ออ้ำงอิงถึงควำมโหดร ้ำยของกำรปฏิวัติครั้งนี้ได้กล่ำวว่ำเรื่องเลยเถิดเหล่ำนี้<br />
จะต้องกล่ำวโทษไปที่รำชวงศ ์และคริสตจักร(โปรดดูภำคผนวก)หำกต้องกำรควำมยุติธรรมที่แท้จริงแล้วจะ<br />
ต้องกล่ำวโทษคริสตจักรหลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีวำงยำพิษใส่ลงในควำมคิดของกษัตริ<br />
ย ์ทั้งหลำยเพื่อให้ต่อต้ำนกำรปฏิรูปศำสนำว่ำพวกคนเหล่ำนี้เป็ นศัตรูต่อรำชวงศเป็ ์ นองค ์ประกอบของควำ<br />
มขัดแย้งที่จะส่งผลแห่งควำมตำยต่อสันติสุขและควำมปรองดองกันของประชำชำติมันเป็ นเล่ห ์เหลี่ยมของ<br />
โรมที่ใช ้วิธีนี้เพื่อบันดำลให้เกิดควำมโหดเหี้ยมโดยตรงและกำรกดขี่ที่น่ำกลัวที่สุดออกมำจำกรำชบัลลังก ์<br />
{GC 276.4} {GCth17 240.4}<br />
วิญญำณแห่งเสรีภำพเคลื่อนไปด้วยกันกับพระคัมภีร ์ไม่ว่ำที่ใดก็ตำมที่ยอมรับพระกิตติคุณสมองของ<br />
ประชำชนก็จะตื่นพวกเขำเริ่มสลัดทิ้งโซ่ตรวนที่ผูกมัดพวกเขำเยี่ยงทำสของควำมรู ้ไม่เท่ำทันควำมชั ่วแล<br />
ะควำมเชื่อทำงไสยศำสตร ์พวกเขำเริ่มคิดและด ำเนินชีวิตอย่ำงมนุษย ์บรรดำพระรำชำทรงเห็นและอกสั ่นข<br />
วัญหำยกับกำรกดขี่ของพวกพระองค ์ {GC 277.1} {GCth17 241.1}<br />
โรมไม่รีรอที่จะสุมไฟแห่งควำมกลัวอันน่ำอิจฉำของพวกเขำให้โหมแรงขึ้นพระสันตะปำปำตรัสกับผู้ส ำ<br />
เร็จรำชกำรของประเทศฝรั ่งเศสในปีค.ศ. 1525 ว่ำ “พวกคนบ้ำคลั ่งเหล่ำนี้<br />
[หมำยถึงพวกที่สนับสนุนโปรเตสแตนต ์]จะไม่เพียงท ำให้เกิดควำมสับสนและท ำลำยศำสนำเท่ำนั้นแต่จะ<br />
ท ำลำยทั้งอำณำจักรควำมดีประเสริฐกฎหมำยควำมเป็ นระเบียบและฐำนันดรศักดิ์ด้วย” G. de Felice,<br />
History of the Protestants of France เล่มที่ 1 บทที่ 2 ย่อหน้ำที่ 8<br />
สองสำมปีต่อมำมีค ำสั ่งจำกระบอบเปปำซีออกมำเตือนพระรำชำว่ำ“ใต้ฝ่ ำละอองธุลีพระบำทจงอย่ำถูกหล<br />
อกพวกโปรเตสแตนต ์จะก่อกวนควำมเป็ นระเบียบทั้งหมดของฝ่ ำยปกครองทำงกำรเมืองและของศำสนำด้<br />
วย......รำชบัลลังก ์ก็ตกอยู่ภำยใต้อันตรำยที่พอๆกับแท่นบูชำ.....กำรน ำศำสนำใหม่เข้ำมำจ ำเป็ นต้องน ำก<br />
ำรปกครองใหม่เข้ำมำด้วย” D’Aubigne, History of the Reformation in Europe in the Time<br />
of Calvin เล่มที่ 2 บทที่ 36<br />
และนักศำสนศำสตร ์ร ้องขอควำมฝักใฝ่ ของประชำชนด้วยกำรประกำศว่ำหลักค ำสอนของพวกโปรเตสแต<br />
นต ์“ชักน ำคนไปในทำงผิดมุ่งสู่ของใหม่และควำมเขลำมันปล้นควำมรักของประชำรำษฎร ์ที่อุทิศถวำยแด่<br />
พระรำชำและท ำลำยทั้งคริสตจักรและรัฐ”ด้วยวิธีนี้โรมประสบควำมส ำเร็จในกำรชักน ำประเทศฝรั ่งเศสเข้<br />
ำต่อต้ำนกำรปฏิรูปศำสนำ“ดำบของกำรกดขี่ข่มเหงชักออกจำกฝักเป็ นครั้งแรกในประเทศฝรั<br />
่งเศสเพื่อย<br />
กชูรำชบัลลังก ์ปกปักรักษำไว้ซึ่งคุณงำมควำมดีและรักษำกฎหมำยให้ยั ่งยืน” Wylie เล่มที่ 13 บทที่ 4<br />
{GC 277.2} {GCth17 241.2}<br />
ผู้ปกครองแผ่นดินคำดไม่ถึงแม้เพียงแต่น้อยว่ำผลลัพธ ์ของนโยบำยที่ตัดสินจุดจบของประเทศจะออก<br />
มำเป็ นเช่นนั้นค ำสอนของพระคัมภีร ์ควรจะได้ฝังหลักกำรแห่งควำมยุติธรรมกำรประมำณตนสัจธรรมคว<br />
ำมเสมอภำคและควำมโอบอ้อมอำรีลงในสมองและหัวใจของประชำชนซึ่งล้วนเป็ นศิลำมุมเอกที่จะน ำให้ปร<br />
ะเทศรุ่งเรือง “ควำมชอบธรรมย่อมเชิดชูประชำชำติ” ดังนั้น “พระที่นั ่งนั้นถูกสถำปนำไว้” สุภำษิต<br />
213
14:34; 16:12<br />
“ผลงำนของควำมชอบธรรมจะเป็ นสันติสุขและผลลัพธ ์ของควำมชอบธรรมคือควำมเงียบสงบและควำมว<br />
ำงใจเป็ นนิตย ์” อิสยำห ์ 32:17<br />
ผู้ที่ปฏิบัติตำมพระบัญญัติของพระเจ้ำจะเคำรพและปฏิบัติตำมกฎหมำยของประเทศของเขำอย่ำงแน่แท้ผู้<br />
ที่ย ำเกรงพระเจ้ำจะเทิดเกียรติพระรำชำในอ ำนำจกำรปกครองที่ยุติธรรมและชอบด้วยกฎหมำยแต่ประเท<br />
ศฝรั ่งเศสที่ไม่มีควำมสุขได้สั ่งห้ำมพระคัมภีร ์และประกำศห้ำมกำรมีสำวกของพระคัมภีร ์ศตวรรษแล้วศตว<br />
รรษเล่ำบุคคลที่มีหลักกำรและจริยธรรมบุคคลที่มีปัญญำเฉียบแหลมและพลังศีลธรรมที่เข้มแข็งผู้ที่กล้ำป<br />
ฏิญำณต่อกำรตัดสินใจและควำมเชื่อของตนที่จะทนทุกขเพื่อสัจธรรมเป็ ์<br />
นเวลำหลำยศตวรรษที่คนเหล่ำ<br />
นี้ต้องใช ้ชีวิตอย่ำงทุกข ์ทรมำนตกเป็ นทำสในเรือของชำวโรมันสำบสูญที่หลักประหำรหรือเปื่อยเน่ำในคุก<br />
มืดใต้ดินคนหลำยพันพบควำมปลอดภัยด้วยกำรอพยพหนีและเหตุกำรณ์เหล่ำนี้ด ำเนินไปอย่ำงต่อเนื่องเ<br />
ป็ นเวลำสองร ้อยห้ำสิบปีนับจำกกำรปฏิรูปศำสนำได้เปิดฉำกขึ้น {GC 277.3} {GCth17 241.3}<br />
ในช่วงเวลำอันยำวนำนนี้แทบจะไม่มีชำวฝรั ่งเศสสักรุ่นหนึ่งที่ไม่เคยเห็นสำวกของพระกิตติคุณหนีตำ<br />
ยเพื่อเอำตัวรอดต่อหน้ำควำมโกรธอย่ำงบ้ำคลั ่งของผู้กดขี่และพวกเขำน ำสติปัญญำศิลปะควำมขยันและ<br />
ควำมเป็ นระเบียบติดตัวไปด้วย*ซึ่งตำมหลักเกณฑ์แล้วพวกเขำดีเลิศอย่ำงเด่นชัดอยู่แต่ก่อน…เพื่อไปสร ้ำ<br />
งควำมมั ่งคั ่งให้กับประเทศที่พวกเขำไปลี้ภัยได้และในสัดส่วนที่พวกเขำเติมของประทำนคุณภำพดีเลิศเห<br />
ล่ำนี้ให้แก่ประเทศที่ไปลี้ภัยพวกเขำก็ท ำให้ประเทศของตนขำดของประทำนเหล่ำนี้ไปในสัดส่วนเดียวกัน<br />
หำกคนทั้งหมดที่บัดนี้ถูกขับออกไปยังคงอยู่ในประเทศฝรั ่งเศสแล้วหำกในช่วงเวลำสำมร ้อยปีนี้ทักษะในด้<br />
ำนอุตสำหกรรมของผู้ถูกเนรเทศถูกน ำมำท ำไร่เพำะปลูกในดินแดนของเธอหำกในช่วงเวลำสำมร ้อยปีนี้ค<br />
วำมสำมำรถทำงศิลปะถูกน ำมำพัฒนำผลผลิตของเธอหำกในช่วงเวลำสำมร ้อยปีนี้อัจฉริยะด้ำนกำรสร ้ำง<br />
สรรค ์และพลังกำรวิเครำะห ์ถูกน ำมำท ำให้วรรณคดีของเธอรุ่งเรืองและปรับปรุงวิทยำศำสตร ์แล้วหำกสติปั<br />
ญญำของพวกเขำถูกน ำมำใช ้ในกำรให้ค ำปรึกษำแก่สภำแล้วควำมกล้ำหำญในกำรต่อสู้สงครำมของเธ<br />
อควำมเท่ำเทียมในกำรร่ำงกฎหมำยของเธอและให้ศำสนำของพระคัมภีรเสริมสร ์ ้ำงควำมแข็งแกร่งให้กับ<br />
ปัญญำและควบคุมจิตส ำนึกของประชำกรของเธอแล้วในวันนี้ประเทศฝรั ่งเศสจะล้อมรอบด้วยควำมเจริญ<br />
รุ่งเรืองแจ่มจรัสเพียงไรเธอน่ำจะได้เป็ นประเทศยิ่งใหญ่ร ่ำรวยและมีสุขมำกเพียงไรเธอน่ำจะเป็ นแบบอย่ำงแ<br />
ก่ประเทศอื่นมำกเพียงไร {GC 278.1} {GCth17 242.1}<br />
“แต่ควำมดื้อรั้นดันทุรังอย่ำงหลับหูหลับตำและไม่ยอมผ่อนปรนได้ขับไล่ครูผู้มีคุณธรรมดีทุกคนผู้มีระเ<br />
บียบวินัยสูงทุกคนผู้ปกป้ องรำชบัลลังก ์อย่ำงซื่อสัตย ์ทุกคนออกไปจำกแดนดินของเธอพวกเขำพูดกับคน<br />
เหล่ำนี้ซึ่งน่ำจะท ำให้ประเทศของตนเป็ นประเทศที่‘มีชื่อเสียงและโชติช่วงชัชวำล’<br />
ในโลกนี้ว่ำจงเลือกสิ่งที่ท่ำนต้องกำรเสำประหำรเผำทั้งเป็ นหรือถูกเนรเทศออกนอกประเทศในที่สุดควำม<br />
หำยนะของประเทศได้ส ำเร็จบริบูรณ์ไม่หลงเหลือจิตส ำนึกให้พวกเขำประณำมไม่มีศำสนำที่จะให้ลำกไปยั<br />
งเสำประหำรเผำทั้งเป็ นอีกแล้วไม่มีผู้รักชำติที่จะให้ขับไล่เนรเทศอีกต่อไป” Wylie เล่มที่ 13 บทที่ 20<br />
และทั้งหมดนี้คือผลลัพธ ์อันร ้ำยกำจของกำรปฏิวัติที่มำพร ้อมกับควำมโหดเหี้ยม {GC 279.1} {GCth17<br />
242.2}<br />
214
“กำรอพยพหนีภัยของพวกฮิวโกน็อทส ์มำพร ้อมกับควำมตกต ่ำที่แผ่ไปทั ่วประเทศฝรั ่งเศสเมืองผลิตที่<br />
เคยรุ่งเรืองเสื่อมลงมณฑลที่เคยอุดมสมบูรณ์กลับไปสู่ควำมรกร ้ำงแบบท้องถิ่นดั้งเดิมควำมเฉื่อยทำงปัญ<br />
ญำและควำมเสื่อมถอยลงทำงศีลธรรมตำมต่อมำจำกช่วงเวลำของควำมเจริญที่ผิดธรรมดำกรุงปำรีสกล<br />
ำยเป็ นโรงทำนขนำดใหญ่ที่เลี้ยงคนยำกจนและมีกำรคำดว่ำในช่วงเวลำที่กำรปฏิวัติเปิดฉำกมีขอทำนสอ<br />
งแสนคนไปยื่นขอกำรสงเครำะห ์จำกพระหัตถ ์ของพระรำชำมีเพียงนักบวชเยสุอิตเท่ำนั้นที่รุ่งเรืองอยู่ในปร<br />
ะเทศที่ผุพังและปกครองโบสถ ์และโรงเรียนเรือนจ ำและเรือโรมันอย่ำงเผด็จกำรอ ำมหิต”<br />
279.2} {GCth17 242.3}<br />
ข่ำวประเสริฐน่ำจะน ำค ำตอบมำให้แก่ปัญหำทำงกำรเมืองและทำงสังคมเหล่ำนั้นที่สร ้ำงควำมสับสนแ<br />
ก่ควำมสำมำรถของคณะสงฆ์พระรำชำและผู้ร่ำงกฎหมำยของเธอและในที่สุดได้น ำประเทศดิ่งลงสู่อนำธิป<br />
ไตยและควำมพินำศแต่ภำยใต้กำรครอบง ำของโรมประชำชนสูญเสียบทเรียนประเสริฐแห่งกำรเสียสละตน<br />
เองและควำมรักที่ไม่เห็นแก่ตัวของพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขำพวกเขำถูกน ำพำออกไปจำกกำรเสียสล<br />
ะควำมต้องกำรของตนเองเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นไม่มีกำรต ำหนิคนร ่ำรวยที่กดขี่คนยำกจนและคนยำกจนไม่ไ<br />
ด้รับกำรช่วยเหลือหรือควำมเห็นใจจำกกำรเป็ นทำสและควำมต ่ำต้อยควำมเห็นแก่ตัวของคนร ่ำรวยและค<br />
นมีอ ำนำจเพิ่มมำกขึ้นและกดขี่ข่มเหงมำกยิ่งขึ้นอย่ำงเห็นได้ชัดเป็ นเวลำนับศตวรรษควำมโลภและควำม<br />
ส ำมะเลเทเมำของพวกขุนนำงส่งผลให้เกิดกำรข่มขู ่อย่ำงทำรุณต่อชำวชนบทคนร ่ำรวยกระท ำผิดต่อคน<br />
ยำกจนและคนยำกจนเกลียดชังคนร ่ำรวย {GC 279.3} {GCth17 243.1}<br />
ในหลำยจังหวัดพวกขุนนำงต่ำงๆจะเป็ นผู้ถือกรรมสิทธิ์ครองที่ดินและคนชนชั้นแรงงำนจะเป็ นผู้เช่ำพ<br />
วกเขำอยู่ภำยใต้ควำมเมตตำของเจ้ำของที่และถูกบังคับให้จ ำนนอยู่ใต้ข้อเรียกร ้องที่รุนแรงภำระในกำรส<br />
นับสนุนทั้งคริสตจักรและรัฐตกอยู่กับชนชั้นกลำงและชนชั้นต ่ำลงมำพวกเขำถูกเจ้ำหน้ำที่ฝ่ ำยปกครองแ<br />
ละคณะสงฆ์เรียกเก็บภำษีอย่ำงหนัก<br />
“ควำมผำสุกของพวกผู้ดีจะต้องถือว่ำเป็ นกฎหมำยสูงสุดชำวนำและคนชนบทอำจต้องอดอยำกโดยที่ผู้ก<br />
ดขี่ไม่สนใจใยดีในสิ่งใดเลย.........ทุกย่ำงก้ำวของประชำชนถูกบังคับให้เข้ำไปปรึกษำเพื่อให้ประโยชน์แก่น<br />
ำยทุนเจ้ำของที่ทุกย่ำงก้ำวของชีวิตคนงำนเกษตรกรรมเป็ นชีวิตที่มีแต่กำรท ำงำนตรำกตร ำและควำมทุก<br />
ข ์ระทมที่ไม่มีกำรบรรเทำหำกกล้ำที่จะบ่นร ้องทุกข ์ค ำร ้องทุกขเหล่ำนั้นจะได้รับกำรปฏิบัติอย่ำงดูถูกเหยีย<br />
์<br />
ดหยำมศำลยุติธรรมจะฟังค ำให้กำรของผู้ดีมำกกว่ำของชำวชนบทผู้พิพำกษำรับสินบนอย่ำงเปิดเผยคว<br />
ำมต้องกำรตำมอ ำเภอใจของพวกขุนนำงถือว่ำมีอ ำนำจตำมกฎหมำยโดยอำศัยประโยชน์ของระบบทุจริต<br />
ที่แพร่หลำยเช่นนี้ในจ ำนวนภำษีที่ขูดรีดได้จำกคนธรรมดำซึ่งส่วนหนึ่งขูดรีดโดยผู้มีอิทธิพลทำงโลกและ<br />
อีกส่วนโดยพวกคณะสงฆ์นั้นไม่มีแม้แต่เพียงครึ่งหนึ่งตกไปสู่กองคลังของรำชวังหรือของฝ่ ำยศำสนำเลยที่<br />
เหลือถูกยักยอกไปใช ้อย่ำงสุรุ่ยสุร่ำยเพื่อสนองตัณหำของตนและพวกที่ขูดรีดพลเมืองเพื่อนร่วมชำติเหล่<br />
ำนี้ยังได้รับกำรยกเว้นกำรช ำระภำษีและได้รับสิทธิลดหย่อนทั้งหมดที่ชอบด้วยระเบียบของกฎหมำยและป<br />
ระเพณีตำมที่รัฐก ำหนดด้วยคนที่อยู่ในชนชั้นพิเศษมีอยู่หนึ่งแสนห้ำหมื่นคนและสนองควำมต้องกำรของ<br />
กำรตำมใจตนเองของพวกเขำคนเป็ นล้ำนถูกตัดสินด้วยชีวิตที่สิ้นหวังและตกต ่ำ”<br />
{GC 279.4} {GCth17 243.2}<br />
{GC<br />
(โปรดดูภำคผนวก)<br />
215
ฝ่ ำยกำรปกครองปล่อยตัวให้กับควำมสุขส ำรำญและควำมเสเพลควำมเชื่อมั ่นระหว่ำงประชำชนกับพว<br />
กผู้ปกครองมีอยู่เพียงเล็กน้อยควำมระแวงสงสัยฝังแน่นอยู่ในทุกมำตรกำรของฝ่ ำยกำรปกครองซึ่งส่อให้เ<br />
ห็นถึงควำมมุ่งร ้ำยและเห็นแก่ตัวเป็ นเวลำกว่ำกึ่งศตวรรษก่อนกำรปฏิวัติที่พระเจ้ำหลุยส ์ที่15ทรงครองรำ<br />
ชย ์อยู่แม้ในเวลำที่ชั ่วช ้ำเหล่ำนั้นพระรำชำองค ์นี้ยังทรงโดดเด่นในเรื่องของควำมเกียจคร ้ำนเหลำะแหละแ<br />
ละมักมำกในกำมด้วยคนชั้นสูงที่ชั ่วช ้ำและโหดร ้ำยและคนชนชั้นต ่ำที่ยำกจนและรู ้ไม่เท่ำทันเช่นนี้รัฐบำล<br />
ท ำผิดพลำดในเรื่องกำรเงินและประชำชนฉุนเฉียวโกรธแค้นเป็ นสภำพที่ไม่จ ำเป็ นต้องใช ้ตำของผู้พยำกร<br />
ณ์ก็สำมำรถท ำนำยล่วงหน้ำได้ว่ำจะมีกำรปะทุที่น่ำกลัวเกิดขึ้นในเวลำอันใกล้เมื่อที่ปรึกษำให้ค ำเตือนพร<br />
ะรำชำมักตรัสตอบอย่ำงคุ้นเคยว่ำ<br />
“พยำยำมท ำเรื่องให้ด ำเนินไปได้ตรำบเท่ำที่ฉันมีชีวิตอยู่หลังจำกฉันตำยแล้วก็ให้เป็ นไปตำมทำงของมัน”<br />
เป็ นเรื่องไม่เกิดผลที่จะเร่งเร ้ำให้มีกำรปฏิรูปพระองค ์ทรงมองเห็นควำมชั ่วแต่ไม่มีทั้งควำมกล้ำหรือก ำลังที่<br />
จะเผชิญกับมันวำระสุดท้ำยที่ก ำลังรอคอยฝรั ่งเศสนั้นค ำตอบอย่ำงคนเกียจคร ้ำนและเห็นแก่ตัวของพระอ<br />
งค ์สะท้อนให้เห็นภำพได้อย่ำงจริงแท้ “หลังจำกฉันน ้ำค่อยท่วมก็แล้วกัน” {GC 280.1} {GCth17<br />
244.1}<br />
โดยกำรบีบจุดอ่อนที่ควำมอิจฉำของพระรำชำและของชนชั ้นปกครองโรมใช ้อิทธิพลเพื่อท ำให้พวกเข<br />
ำจับประชำชนไว้ใต้พันธะผูกมัดโดยรู ้ดีว่ำด้วยกำรท ำเช่นนี้บ้ำนเมืองจะอ่อนแอลงและโดยวิธีนี้จะจับทั้งฝ่ ำ<br />
ยปกครองและประชำชนไว้ใต้อำณัติของเธอได้ด้วยนโยบำยของสำยตำที่มองกำรณ์ไกลเธอประจักษ์ดีว่ำเ<br />
พื่อผูกมัดมนุษย ์ให้เป็ นทำสอย่ำงได้ผลนั ้นจะต้องผูกโซ่ตรวนไว้ที่จิตวิญญำณของพวกเขำและวิธีแน่นอน<br />
ที่สุดที่จะป้ องกันไม่ให้พวกเขำหนีพันธะผูกมัดของพวกเขำคือกำรท ำให้พวกเขำไม่มีเสรีภำพควำมโหดร ้<br />
ำยที่รุนแรงกว่ำควำมทุกข ์ทรมำนทำงกำยถึงพันเท่ำที่เป็ นผลมำจำกนโยบำยของเธอก็คือควำมเสื่อมทำง<br />
ศีลธรรมประชำชนถูกกีดกันไม่ให้มีพระคัมภีร ์และถูกทิ้งให้อยู่กับค ำสอนของควำมดันทุรังและควำมเห็นแ<br />
ก่ตัวพวกเขำจึงถูกห่อหุ้มอยู่ในควำมรู ้ไม่เท่ำทันและควำมเชื่อทำงไสยศำสตร ์และจมอยู่ในควำมชั ่วซึ่งท ำใ<br />
ห้พวกเขำไม่เหมำะที่จะปกครองตนเองอย่ำงสิ้นเชิง {GC 281.1} {GCth17 244.2}<br />
แต่ผลที่ออกมำทั้งหมดนั้นช่ำงแตกต่ำงอย่ำงมำกจำกสิ่งที่โรมมุ่งหมำยไว้แทนที่จะก ำฝูงชนไว้อย่ำงงมง<br />
ำยภำยใต้ค ำสอนของเธอผลงำนของเธอกลับท ำให้พวกเขำกลำยเป็ นผู้ไม่เชื่อศำสนำและเป็ นนักปฏิวัติพ<br />
วกเขำดูหมิ่นลัทธิโรมันว่ำเป็ นวิชำคำถำนักบวชพวกเขำมองว่ำคณะสงฆ์เป็ นพรรคที่กดขี่พวกเขำพระเจ้<br />
ำองคเดียวที่พวกเขำรู ์<br />
้จักก็คือพระเจ้ำของโรมค ำสอนของพระเจ้ำนี้เป็ นศำสนำเดียวของพวกเขำเท่ำนั้นพ<br />
วกเขำถือว่ำควำมโลภและควำมโหดเหี้ยมของโรมเป็ นผลอันชอบด้วยเหตุของพระคัมภีร ์ดังนั้นพวกเขำจึง<br />
ไม่ต้องกำรมีส่วนในสิ่งเหล่ำนี้เลย {GC 281.2} {GCth17 244.3}<br />
โรมน ำเสนอพระลักษณะของพระเจ้ำอย่ำงผิดๆและบิดเบือนข้อก ำหนดของพระองค ์และบัดนี้มนุษย ์ไม่<br />
ยอมรับทั้งพระคัมภีร ์และพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นแหล่งก ำเนิดของพระคัมภีร ์โรมก ำหนดว่ำค ำสอนของเธอต้องใ<br />
ช ้ควำมงมงำยภำยใต้ควำมเห็นชอบอย่ำงเสแสร ้งของพระคัมภีร ์ในกำรตอบสนองเรื่องนี้วอลแตร[Voltair<br />
์<br />
e]และพรรคพวกโยนทิ้งพระวจนะของพระเจ้ำไปและกระจำยพิษแห่งควำมไม่เชื่อไปทุกแห่งหนแทนโรมบด<br />
ขยี้ประชำชนให้อยู่ใต้ส้นเท้ำเหล็กของเธอจนติดดินไปแล้วและบัดนี้ฝูงชนนั้นเสื่อมทรำมและถูกทำรุณกร<br />
216
รมเยี่ยงสัตว ์และในกำรตอบโต้ควำมโหดเหี้ยมนี้พวกเขำได้โยนกำรยับยั้งชั ่งใจทั้งหมดทิ้งไปพวกเขำโกรธเ<br />
ป็ นฟืนเป็ นไฟกับกำรหลอกลวงอันระยิบระยับที่หลงเทิดทูนมำเป็ นเวลำช ้ำนำนพวกเขำไม่ยอมรับทั ้งสัจธร<br />
รมและควำมเท็จและกำรส ำคัญผิดถึงอิสระในเสรีภำพทำสของควำมชั ่วร ้ำยจึงปีติยินดีในอิสรภำพที่คำด<br />
คิดเอำเองของพวกเขำ {GC 281.3} {GCth17 244.4}<br />
ในตอนต้นของกำรปฏิวัติประชำชนได้รับพระบรมรำชำนุญำตให้มีตัวแทนในจ ำนวนที่มำกกว่ำขุนนำง<br />
และผู้น ำศำสนำรวมกันดังนั้นดุลอ ำนำจจึงตกอยู่ในมือของพวกเขำแต่พวกเขำไม่พร ้อมที่จะใช ้สิ่งนี้ด้วยปั<br />
ญญำและควำมพอดีพวกเขำกระตือรือร ้นที่จะแก้ไขควำมผิดพลำดที่พวกเขำเคยทนทุกข ์ทรมำนมำพวก<br />
เขำตั้งใจอย่ำงแน่วแน่ที่จะสร ้ำงสังคมใหม่ประชำชนที่เคียดแค้นในควำมคิดของพวกเขำฝังอยู่กับควำมขม<br />
ขื่นและควำมทรงจ ำของกำรถูกรังแกที่ถนอมเก็บมำนำนตัดสินใจที่จะปฏิวัติสภำพของควำมเศร ้ำที่ลุกลำ<br />
มใหญ่โตจนสุดทนได้และแก้แค้นผู้ที่พวกเขำถือว่ำเป็ นต้นก ำเนิดของควำมทุกข ์ให้กับตนเองคนที่ถูกกด<br />
ขี่น ำบทเรียนที่ได้รับขณะที่ถูกกดขี่มำใช ้และกลำยเป็ นผู้กดขี่คนที่เคยกดขี่พวกเขำ<br />
282.1} {GCth17 245.1}<br />
ประเทศฝรั ่งเศสที่ไร ้ควำมสุขจึงเก็บเกี่ยวเลือดจำกผลที่เธอหว่ำนเป็ นผลลัพธ ์จำกกำรที่เธอยอมไปอยู่<br />
ภำยใต้กำรควบคุมของอ ำนำจของโรมอันน่ำกลัวประเทศฝรั ่งเศสภำยใต้อิทธิพลของโรมได้ปักหลักประหำ<br />
รเผำทั้งเป็ นต้นแรกขึ้นเมื่อตอนเปิดฉำกกำรปฏิรูปศำสนำและที่แห่งเดียวกันนั้นยังได้ตั้งกิโยตีนเครื่องแรก<br />
ขึ้นมำเมื่อตอนเปิดฉำกกำรปฏิวัติด้วยเช่นกันณจุดเดียวกันกับที่ผู้ยอมพลีชีพเพื่อควำมเชื่อของโปรเตสแ<br />
ตนต ์คนแรกถูกเผำในศตวรรษที่สิบหกเหยื่อคนแรกก็ถูกคมมีดกิโยตีนในศตวรรษที่สิบแปดที่นี่ด้วยเช่นกั<br />
นด้วยกำรขับไล่ข่ำวประเสริฐที่น่ำจะน ำกำรรักษำมำให้เธอฝรั ่งเศสกลับเปิดประตูให้กับควำมไม่เชื่อพระเจ้<br />
ำและควำมพินำศเมื่อกำรควบคุมของพระบัญญัติของพระเจ้ำถูกสลัดทิ้งไปผลที่ปรำกฏออกมำก็คือกฎห<br />
มำยของมนุษย ์นั้นไม่พอที่จะขวำงกั้นคลื่นลมตัณหำของมนุษย ์และประเทศถูกต้อนเข้ำไปสู่กำรปฏิวัติและ<br />
ควำมโกลำหลสงครำมต่อสู้กับพระคัมภีร เปิดฉำกให้กับยุคหนึ่งซึ่งจำรึกไว้ในประวัติศำสตร ์<br />
์ของโลกว่ำเป็ น<br />
ยุคแห่งกำรปกครองอันหฤโหดสันติภำพและควำมสุขถูกก ำจัดออกไปจำกบ้ำนและหัวใจของมนุษย ์ไม่มีผู้ใ<br />
ดมีควำมมั ่นคงผู้ที่ได้รับชัยชนะในวันนี้จะถูกระแวงสงสัยและถูกก ำหนดโทษในวันรุ่งขึ้นควำมรุนแรงและค<br />
วำมชั ่วช ้ำลำมกมีอ ำนำจชี้ เป็ นชี้ตำยอย่ำงไม่มีกำรขัดขวำง {GC 282.2} {GCth17 245.2}<br />
พระมหำกษัตริย ์นักบวชและขุนนำงถูกบังคับให้ยอมจ ำนนต่อควำมโหดเหี้ยมของประชำชนที่ตื่นเต้นแ<br />
ละบ้ำคลั ่งควำมกระหำยกำรแก้แค้นของพวกเขำเพียงแต่ถูกกระตุ้นขึ้นด้วยกำรประหำรพระมหำกษัตริย ์แ<br />
ละในไม่ช ้ำพวกที่ออกค ำสั ่งแห่งควำมตำยของพระองค ์ก็เดินตำมพระองค ์ไปยังตะแลงแกงมีกำรสังหำรหมู่<br />
ทุกคนที่สงสัยว่ำเป็ นศัตรูต่อกำรปฏิวัติเรือนจ ำแออัดบำงครั้งมีผู้ต้องขังถึงสองแสนคนเมืองใหญ่ของรำชอ<br />
ำณำจักรเต็มไปด้วยภำพอันน่ำสยดสยองพรรคหนึ่งของนักปฏิวัติต่อสู้กับอีกพรรคหนึ่งและประเทศฝรั ่งเศ<br />
สกลำยเป็ นสนำมใหญ่ของควำมขัดแย้งของฝูงชนที่ถูกซัดไปเซมำด้วยไฟของรำคะตัณหำของพวกเขำเอ<br />
ง“ในกรุงปำรีสกำรจลำจลเกิดขึ้นแล้วเกิดขึ้นอีกตำมกันมำและประชำชนแตกออกเป็ นเสี้ยวเล็กเสี้ยวน้อย<br />
ที่ดูเหมือนว่ำไม่มีจุดประสงค ์ใดนอกจำกกำรท ำลำยล้ำงกันเอง”<br />
และเพื่อซ ้ำเติมควำมทุกข ์ให้กับตัวเองประเทศได้ประกำศเข้ำร่วมสงครำมอันยืดเยื้อและท ำลำยล้ำงกับอ ำ<br />
{GC<br />
217
นำจยิ่งใหญ่ของยุโรป“ประเทศแทบจะล้มละลำยกองทัพส่งเสียงเรียกร ้องค่ำจ้ำงค้ำงจ่ำยคนในกรุงปำรีสก ำ<br />
ลังอดอยำกต่ำงจังหวัดถูกทิ้งร ้ำงเพรำะกำรปล้นสะดมและอำรยธรรมแทบสูญสิ้นไปในควำมสับสนอลหม่ำ<br />
นและปรำศจำกศีลธรรม” {GC 283.1} {GCth17 245.3}<br />
ประชำชนเรียนรู ้อย่ำงดีเกินพอจำกบทเรียนของควำมโหดเหี้ยมและกำรทำรุณกรรมที่โรมเพียรสอนอ<br />
ย่ำงขันแข็งในที่สุดวันแห่งควำมทุกขเข็ญก็มำถึงไม่ใช่เป็ ์<br />
นเวลำนี้ที่สำวกของพระเยซูถูกโยนเข้ำไปในคุกใ<br />
ต้ดินและลำกไปหลักประหำรคนเหล่ำนี้พินำศหรือถูกขับเนรเทศออกไปนำนแล้วบัดนี้โรมผู้ไม่ยอมผ่อนปร<br />
นรู ้สึกถึงอ ำนำจแห่งควำมตำยของผู้ที่เธอได้ฝึกให้ชื่นชมพฤติกรรมกระหำยเลือด“แบบอย่ำงกำรกดขี่ที่พ<br />
วกนักบวชชำวฝรั ่งเศสแสดงออกมำหลำยชั ่วอำยุคนบัดนี้ย้อนกลับมำยังพวกเขำเองด้วยควำมรุนแรงเข้<br />
มข้นตะแลงแกงแดงด้วยเลือดของบรรดำบำทหลวงเรือโรมันและเรือนจ ำที่ครั้งหนึ่งแออัดด้วยพวกฮิวโกน็อ<br />
ทส ์นั้นบัดนี้เต็มไปด้วยผู้ที่กดขี่ข่มเหงพวกเขำพวกนักบวชชำวโรมันคำทอลิกถูกล่ำมโซ่ติดกับที่นั ่งและต<br />
รำกตร ำอยู่กับกำรกรรเชียงพวกเขำประสบกับควำมทุกข ์ทั ้งหมดที่คริสตจักรของพวกเขำกระท ำอย่ำงไม่<br />
ยั้งต่อคนนอกศำสนำที่สุภำพอ่อนน้อม” {GC 283.2} {GCth17 245.4}<br />
“แล้ววันเหล่ำนั้นก็มำถึงเมื่อศำลช ำระควำมที่โหดเหี้ยมที่สุดน ำกฎระเบียบที่ป่ ำเถื่อนที่สุดมำใชเมื่อไม่<br />
้<br />
มีผู้ใดกล้ำทักทำยเพื่อนบ้ำนของเขำหรือกล้ำอธิษฐำน.........โดยที่ไม่ตกอยู่ในอันตรำยของกำรท ำผิดที่มี<br />
โทษถึงตำยเมื่อนักสืบแอบซุ่มอยู่ทุกมุมเมื่อกิโยตีนท ำงำนนำนและหนักทุกเช ้ำเมื่อเรือนจ ำขังผู้ต้องโทษเต็<br />
มเกือบเท่ำท้องเรือของเรือขนทำสเมื่อท่อระบำยน ้ำเทน ้ำผสมเลือดฟองฟอดไหลลงสู่แม่น ้ำไซน์......ในขณ<br />
ะที่ทุกวันเหยื่อเต็มคันรถถูกน ำผ่ำนถนนในกรุงปำรีสไปสู่วำระสุดท้ำยของพวกเขำข้ำหลวงต่ำงๆที่คณะกร<br />
รมกำรของผู้มีอ ำนำจสูงสุดส่งมำประจ ำในแผนกเปิดเผยให้เห็นถึงควำมโหดเหี้ยมอย่ำงเลยเถิดที่ไม่มีผู้ใด<br />
รู ้แม้แต่ในเมืองหลวงใบมีดของเครื่องแห่งควำมตำยถูกยกขึ้นและปล่อยลงมำช ้ำเกินไปในกำรสังหำรเชลย<br />
เป็ นแถวๆถูกยิงทิ้งด้วยลูกปืนมีกำรเจำะรูใต้ท้องเรือที่แออัดเมืองลียงส ์กลำยเป็ นทะเลทรำยแม้กระทั ่งที่เมือ<br />
งอำร ์รัสยังมีกำรปฏิเสธควำมเมตตำอย่ำงโหดเหี้ยมของกำรตำยเร็วที่จะให้แก่นักโทษตลอดแถบเมืองลอร ์<br />
จำกเมืองสูมำร ์ไปยังทะเลมีฝูงกำและฝูงเหยี่ยวขนำดเล็กมำกินซำกศพเปลือยที่เรียงรำยพันกันเป็ นเกลียว<br />
ไม่มีควำมเมตตำต่อเพศหรืออำยุจ ำนวนเยำวชนชำยหญิงอำยุสิบเจ็ดที่ถูกรัฐบำลเลวทรำมฆำตกรรมนับไ<br />
ด้หลำยร ้อยชีวิตทำรกถูกกระชำกไปจำกอ้อมอกและโยนลงไปยังหอกเหล็กแต่ละอันตลอดแนวยำโคบิน”<br />
(โปรดดูภำคผนวก) ในช่วงเวลำสั้นๆของสิบปีนี้ฝูงชนจ ำนวนมำกพินำศ {GC 284.1} {GCth17 246.1}<br />
เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้เป็ นสิ่งที่ซำตำนต้องกำรนี่เป็ นสิ่งที่มันพยำยำมท ำให้ได้มำเป็ นเวลำหลำยยุคแ<br />
ล้วนโยบำยของมันถือกำรหลอกลวงตั้งแต่ต้นจนจบและเป้ ำหมำยแน่วแน่ของมันคือกำรน ำควำมทุกข ์ยำ<br />
กและควำมพินำศมำสู่มนุษย ์เพื่อลบล้ำงและท ำให้ผลของกำรทรงสร ้ำงของพระเจ้ำเป็ นมลทินเพื่อท ำให้เป้<br />
ำประสงค ์แห่งควำมเมตตำและควำมรักของพระเจ้ำมัวหมองไปและด้วยเหตุนี้ท ำให้สวรรคเศร ์ ้ำหมองแล้วด้<br />
วยศิลปะของกำรหลอกลวงมันท ำให้ควำมคิดของมนุษย ์มืดไปและน ำพวกเขำให้โทษควำมผิดกลับไปยังพ<br />
ระเจ้ำรำวกับว่ำควำมทุกข ์ล ำบำกทั้งหมดนี้เป็ นผลของแผนกำรทรงสร ้ำงในลักษณะเดียวกันเมื่อผู้ใดที่ถูก<br />
ท ำให้ตกต ่ำเสื่อมสภำพและถูกทำรุณกรรมเมื่อพวกเขำใช ้ควำมรุนแรงโหดร ้ำยของมันท ำให้ตนเองเป็ นไ<br />
ทแล้วมันจะรุกเร ้ำให้พวกเขำเพิ่มควำมโหดร ้ำยอย่ำงโหดเหี้ยมให้จนถึงที่สุดแล้วพวกเผด็จกำรและผู้กดขี่<br />
218
ทั้งหลำยจะอ้ำงภำพกำรไร ้ศีลธรรมที่ควบคุมไม่ได้นี้ว่ำเป็ นแบบอย่ำงของผลแห่งเสรีภำพ {GC<br />
284.2} {GCth17 246.2}<br />
เมื่อสืบพบควำมผิดที่ซ่อนไว้ได้ชุดหนึ่งซำตำนก็เพียงแต่อ ำพรำงควำมผิดนั้นไว้ด้วยหน้ำกำกที่ต่ำงกัน<br />
และฝูงชนก็ต้อนรับมันด้วยควำมกระตือรือร ้นเหมือนเช่นครั้งก่อนเมื่อประชำชนค้นพบว่ำลัทธิโรมันนั ้นห<br />
ลอกลวงและซำตำนใช ้ตัวแทนนี้น ำพวกเขำให้ล่วงละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้ำไม่ได้อีกต่อไปมันก็จะปลุ<br />
กระดมให้พวกเขำถือว่ำศำสนำทั้งปวงนั้นเป็ นเรื่องหลอกลวงและพระคัมภีร เป็ ์ นหนังสือนิทำนสอนเด็กและ<br />
เมื่อสลัดข้อก ำหนดของพระเจ้ำทิ้งไปได้แล้วพวกเขำก็ปล่อยตัวให้กับควำมชั ่วที่ควบคุมไม่ได้ {GC<br />
285.1} {GCth17 247.1}<br />
ควำมผิดร ้ำยแรงที่สร ้ำงควำมวิบัติเช่นนี้ต่อผู้ที่อยู่ในประเทศฝรั ่งเศสเกิดจำกกำรไม่รู ้จักสัจธรรมอันยิ่งใ<br />
หญ่เรื่องหนึ่งนั ่นคือเสรีภำพที่แท้จริงอยู่ภำยในกฎข้อห้ำมของพระบัญญัติของพระเจ้ำ<br />
“ถ้ำเจ้ำเชื่อฟังบัญญัติของเรำแล้วควำมสมบูรณ์สุขของเจ้ำจะเป็ นเหมือนแม่น ้ำและควำมชอบธรรมของเ<br />
จ้ำจะเหมือนคลื่นทะเล” “พระยำห ์เวห ์ตรัสว่ำ ‘ไม่มีสันติสุขแก่คนอธรรม’”<br />
“แต่ผู้ที่ฟังข้ำจะอยู่อย่ำงปลอดภัยและเขำอยู่อย่ำงสุขไม่กลัวสิ่งร ้ำยใดๆ” อิสยำห ์ 48:18, 22 สุภำษิต<br />
1:33 {GC 285.2} {GCth17 247.2}<br />
พวกไม่เชื่อพระเจ้ำพวกนอกศำสนำและพวกละทิ้งพระเจ้ำต่ำงต่อต้ำนและปรักปร ำประณำมพระบัญญั<br />
ติของพระเจ้ำแต่ผลลัพธ ์ของพฤติกรรมของพวกเขำผ่ำนกำรพิสูจน์แล้วว่ำควำมผำสุกของมนุษย ์นั ้นผูก<br />
ติดกับกำรเชื่อฟังข้อบัญญัติของพระเจ้ำผู้ที่ไม่ยอมอ่ำนบทเรียนจำกหนังสือของพระเจ้ำจะต้องถูกสั ่งให้ศึ<br />
กษำหนังสือประวัติศำสตร ์ของประชำชำติต่ำงๆ {GC 285.3} {GCth17 247.3}<br />
เมื่อซำตำนท ำงำนผ่ำนคริสตจักรโรมันเพื่อน ำมนุษย ์ให้เลิกล้มกำรเชื่อฟังตัวแทนของมันถูกปกปิดไว้แ<br />
ละผลงำนของมันถูกอ ำพรำงจนมองไม่ออกว่ำควำมเสื่อมศีลธรรมและควำมระทมทุกข ์ที่ตำมมำนั้นเป็ นผ<br />
ลลัพธ ์ของกำรล่วงละเมิดและพระวิญญำณของพระเจ้ำได้ทรงยับยั้งขัดขวำงอ ำนำจของมันไม่ให้มันบรรลุ<br />
ถึงเป้ ำหมำยของมันอย่ำงเต็มที่ประชำชนไม่ได้สืบตำมรอยไปยังสำเหตุและค้นหำต้นตอควำมทุกข ์ระทมข<br />
องพวกเขำแต่สภำแห่งชำติได้สลัดทิ้งพระบัญญัติของพระเจ้ำไปอย่ำงเปิดเผยและในช่วงกำรปกครองอัน<br />
ทุกขเข็ญที่ตำมมำนั้นทุกคนมองเห็นแล้วว่ำผลลัพธ ์<br />
์ของกำรกระท ำของเหตุและผลเป็ นอย่ำงไร {GC<br />
285.4} {GCth17 247.4}<br />
เมื่อประเทศฝรั ่งเศสปฏิเสธพระเจ้ำอย่ำงเปิดเผยและสลัดพระคัมภีร ์ทิ้งไปคนชั ่วและวิญญำณแห่งควำม<br />
มืดยินดีปรีดำที่ได้บรรลุเป้ ำหมำยที่ปรำรถนำมำเนิ่นนำนแล้วนั ่นคืออำณำจักรที่ปลอดจำกกำรควบคุมข<br />
องพระบัญญัติของพระเจ้ำเนื่องจำกไม่มีกำรตัดสินลงโทษควำมชั ่วอย่ำงรวดเร็วดังนั้นหัวใจของบรรดำบุต<br />
รของมนุษย ์จึง “เจตนำมุ่งท ำควำมอธรรม” ปัญญำจำรย ์ 8:11<br />
แต่กำรล่วงละเมิดบัญญัติที่เที่ยงธรรมและชอบธรรมจะต้องได้รับผลของควำมทุกข ์ยำกล ำบำกและพินำศ<br />
อย่ำงแน่นอนแม้กำรพิพำกษำจะไม่มำเยือนพวกเขำในทันทีควำมชั ่วของมนุษย ์ก็ได้ก ำหนดวำระสุดท้ำย<br />
ของตนเองเอำไว้แล้วอย่ำงแน่นอนกำรละทิ้งควำมเชื่อและอำชญำกรรมที่ด ำเนินมำเป็ นเวลำหลำยศตวรร<br />
219
ษได้สะสมพระพิโรธของพระเจ้ำจนน ำไปสู่วันแห่งควำมทุกขเข็ญและเมื่อควำมชั<br />
์<br />
่วของพวกเขำนั้นอิ่มตัวผู้<br />
ที่ดูแคลนพระเจ้ำจะเรียนรู ้ก็สำยเกินไปเสียแล้วว่ำเป็ นเรื่องน่ำกลัวเพียงไรที่จะท ำให้พระเจ้ำหมดควำมอดท<br />
นพระเจ้ำทรงถอนพระวิญญำณของพระองค ์ที่คอยยับยั้งอ ำนำจโหดร ้ำยของซำตำนออกไปมำกแล้วและม<br />
ำรร ้ำยที่ควำมสุขใจเดียวของมันคือควำมหำยนะของมนุษย ์ก็ได้รับอนุญำตให้ท ำตำมควำมมุ่งหมำยของมั<br />
นอย่ำงเต็มที่ผู้ที่เลือกรับใช ้ฝ่ ำยกบฏจะถูกปล่อยให้เก็บเกี่ยวผลของมันจนกระทั ่งทั ่วแผ่นดินเต็มล้นด้วยอ<br />
ำชญำกรรมที่น่ำสะพรึงกลัวเกินกว่ำจะบันทึกได้เสียงร ้องอันน่ำสยดสยองดังจำกมณฑลและเมืองต่ำงๆที่พั<br />
งพินำศไปเป็ นเสียงของควำมทุกข ์ที่ขมขื่นประเทศฝรั ่งเศสถูกเขย่ำรำวกับแผ่นดินไหวศำสนำกฎหมำยคว<br />
ำมเป็ นระเบียบของสังคมครอบครัวบ้ำนเมืองและคริสตจักรต่ำงถูกฟำดฟันท ำลำยลงไปโดยมืออันไร ้ศีลธร<br />
รมที่ชูขึ้นท้ำทำยพระบัญญัติของพระเจ้ำนักปรำชญ ์กล่ำวไว้แล้วอย่ำงจริงแท้ว่ำ“ควำมชอบธรรมของคน<br />
ที่ดีพร ้อมย่อมท ำให้ทำงของเขำตรงแต่คนอธรรมจะล้มลงด้วยควำมอธรรมของตน”<br />
“แม้ว่ำคนบำปท ำชั ่วตั้งร ้อยครั้งและอำยุเขำยังยั ่งยืนอยู่ได้ถึงกระนั้นข้ำพเจ้ำยังรู ้แน่ว่ำสวัสดิมงคลจะมี<br />
แก่เขำทั้งหลำยที่ย ำเกรงพระเจ้ำคือที่มีควำมย ำเกรงเฉพำะพระพักตร ์พระองค ์”<br />
“แต่ว่ำจะไม่เป็ นสวัสดิมงคลแก่คนอธรรมอำยุของเขำที่เป็ นดังเงำก็จะไม่ยืดยำวออกไปได้เพรำะเขำไม่มีค<br />
วำมย ำเกรงเฉพำะพระพักตร ์พระเจ้ำ” สุภำษิต 11:5 ปัญญำจำรย ์ 8:12, 13<br />
“เพรำะว่ำพวกเขำเกลียดควำมรู ้และไม่เลือกเอำควำมย ำเกรงพระยำห ์เวห ์”<br />
“เพรำะฉะนั้นพวกเขำจะกินผลแห่งทำงของตนเองและอิ่มด้วยควำมคิดเห็นของพวกเขำเอง” สุภำษิต<br />
1:29, 31 {GC 286.1} {GCth17 248.1}<br />
พยำนซื่อสัตย ์ของพระเจ้ำที่ถูกอ ำนำจหมิ่นประมำทพระเจ้ำที่<br />
“ขึ้นมำจำกบำดำลลึก”<br />
ฆ่ำนั้นจะไม่อยู่นิ่งเงียบอีกต่อไปแล้ว“หลังจำกนั ้นสำมวันครึ่งลมปรำณจำกพระเจ้ำก็เข้ำสู่ศพของเขำและเ<br />
ขำทั้งสองก็ลุกขึ้นยืนด้วยขำตัวเองคนทั้งหลำยที่เห็นก็ตกอยู่ในควำมกลัวอย่ำงยิ่ง” วิวรณ์ 11:11<br />
ในปีค.ศ. 1793<br />
สภำแห่งประเทศฝรั ่งเศสออกกฤษฎีกำล้มล้ำงศำสนำคริสต ์และยกเลิกพระคัมภีร ์สำมปีครึ่งต่อมำมีมติให้เ<br />
พิกถอนกฤษฎีกำนี้ด้วยเหตุนี้สภำแห่งเดียวกันยอมผ่อนปรนต่อพระคัมภีร ์โลกมองดูควำมผิดมหันต ์ที่เป็<br />
นผลจำกกำรปฏิเสธพระวจนะศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ำด้วยควำมตกตะลึงและมนุษย ์ประจักษ์ถึงควำมจ ำเป็ น<br />
ที่ต้องมีควำมเชื่อในพระเจ้ำและพระวจนะของพระองค เป็ ์ นรำกฐำนของคุณควำมดีและศีลธรรมพระเจ้ำตรั<br />
สว่ำ“เจ้ำเยำะเย้ยและกล่ำวหยำบช ้ำต่อใครเจ้ำขึ้นเสียงของเจ้ำต่อผู้ใดและเบิ่งตำของเจ้ำอย่ำงเย่อหยิ่งต่อ<br />
องค ์บริสุทธิ์ของอิสรำเอล” อิสยำห ์ 37:23<br />
“เพรำะฉะนั้นนี่แน่ะครั้งนี้เรำจะท ำให้เขำรู ้จักเรำจะท ำให้เขำรู ้จักฤทธิ์ เดชและฤทธำนุภำพของเรำและเขำ<br />
ทั้งหลำยจะรู ้ว่ำนำมของเรำคือยำห ์เวห ์” เยเรมีย ์ 16:21 {GC 287.1} {GCth17 249.1}<br />
ผู้เผยพระวจนะเปิดเผยถึงเรื่องของพยำนสองท่ำนต่อไปว่ำ“เขำทั้งสองได้ยินเสียงดังจำกสวรรค ์กล่ำวว่<br />
ำ ‘จงขึ้นมำที่นี่เถิด’ พวกศัตรูก็เห็นเขำทั้งสองขึ้นไปสู่สวรรค ์ด้วยเมฆ” วิวรณ์ 11:12<br />
เนื่องจำกประเทศฝรั ่งเศสท ำสงครำมกับพยำนสองท่ำนของพระเจ้ำท่ำนทั้งสองจึงได้รับเกียรติอย่ำงที่ไม่เค<br />
ยได้รับมำก่อนในปีค.ศ.1804มีกำรก่อตั้งสมำคมพระคริสตธรรมคัมภีร ์อังกฤษและต่ำงประเทศขึ้นตำมด้ว<br />
220
ยองค ์กรในลักษณะเดียวกันที่มีสำขำมำกมำยทั ่วทวีปยุโรปในปีค.ศ. 1816<br />
สมำคมพระคริสตธรรมอเมริกันได้ก่อตั้งขึ้นในขณะที่สมำคมของประเทศอังกฤษก่อตั ้งขึ้นนั้นมีกำรพิมพ์แ<br />
ละแจกจ่ำยพระคัมภีร ์ถึงห้ำสิบภำษำตั้งแต่เวลำนั้นเป็ นต้นมำมีกำรแปลเป็ นหลำยร ้อยภำษำหลักและภำษ<br />
ำท้องถิ่น (โปรดดูภำคผนวก) {GC 287.2} {GCth17 249.2}<br />
เป็ นเวลำกว่ำห้ำสิบปีก่อนค.ศ.1792งำนประกำศต่ำงแดนเป็ นเรื่องที่ได้รับควำมสนใจแต่เพียงเล็กน้อยไ<br />
ม่มีกำรก่อตั้งสมำคมใหม่ขึ้นมำและมีคริสตจักรเพียงไม่กี่แห่งที่ลงแรงพยำยำมประกำศเรื่องของศำสนำคริ<br />
สต ์ไปยังดินแดนของคนนอกศำสนำแต่มำถึงช่วงปิดท้ำยศตวรรษที่สิบแปดมีกำรเปลี่ยนแปลงยิ่งใหญ่เกิด<br />
ขึ้นมนุษย ์ไม่พอใจกับผลงำนของลัทธิกำรใช เหตุผลและตระหนักถึงควำมจ ้<br />
ำเป็ นที่จะต้องรับกำรเปิดเผยข<br />
องพระเจ้ำและมีประสบกำรณ์ของศำสนำนับจำกนั้นเป็ นต้นมำงำนของพันธกิจต่ำงประเทศเจริญเติบโตอ<br />
ย่ำงที่ไม่เคยปรำกฏมำก่อน {GC 287.3} {GCth17 249.3}<br />
กำรพัฒนำของงำนด้ำนกำรพิมพ์ได้กระตุ้นงำนกำรกระจำยพระคัมภีร ์ให้รวดเร็วขึ้นมำกควำมสะดวก<br />
ของกำรสื่อสำรระหว่ำงประเทศต่ำงๆก ำแพงขวำงกั้นอคติและแนวรั้วปกป้ องระดับชำติที่พังทลำยไปและกำ<br />
รสูญเสียอ ำนำจกำรปกครองฝ่ ำยรัฐของพระสันตะปำปำแห่งโรมได้เปิดประตูให้กับกำรน ำพระวจนะของพร<br />
ะเจ้ำเข้ำมำเป็ นเวลำหลำยปีที่มีกำรขำยพระคัมภีร ์ตำมถนนในกรุงโรมโดยไม่มีกำรควบคุมและบัดนี้ได้น ำไ<br />
ปเผยแพร่ยังทุกมุมของโลกที่มีมนุษย ์อำศัยอยู่ {GC 288.1} {GCth17 250.1}<br />
วอลแตร ์ผู้ไม่เชื่อพระเจ้ำเคยพูดอย่ำงโอ้อวดว่ำ“เรำเบื่อที่จะฟังคนพูดแล้วพูดอีกว่ำชำยสิบสองคนก่อตั ้<br />
งศำสนำคริสต ์ขึ้นมำเรำจะพิสูจน์ให้เห็นว่ำชำยเพียงคนเดียวก็พอที่จะคว ่ำมันทิ้งไป”<br />
หลำยยุคผ่ำนไปนับจำกวันที่เขำตำยจำกไปคนนับล้ำนเข้ำร่วมกำรต่อสู้กับพระคัมภีร ์แต่ก็ห่ำงไกลเหลือเกิ<br />
นจำกกำรที่พระคัมภีร ์ถูกท ำลำยในสมัยวอลแตร ์มีหนึ่งร ้อยเล่มบัดนี้มีหนึ่งหมื่นเล่มถูกแล้วมีพระวจนะของ<br />
พระเจ้ำหนึ่งแสนเล่มนักปฏิรูปศำสนำยุคแรกคนหนึ่งพูดถึงเรื่องโบสถ ์ของชำวคริสเตียนว่ำ<br />
“พระคัมภีรเป็ ์ นทั ่งที่ท ำให้ค้อนสึกไปมำกมำยแล้ว”<br />
พระยำห ์เวห ์ตรัสว่ำ<br />
“อำวุธทุกชนิดที่ท ำขึ้นเพื่อต่อสู้เจ้ำจะไม่ชนะและเจ้ำจะพิสูจน์ว่ำลิ้นทุกลิ้นที่ลุกขึ้นต่อสู้เจ้ำในกำรพิพำกษ<br />
ำนั้นชั ่วร ้ำยนี่คือมรดกของบรรดำผู้รับใช ้ของพระยำห ์เวห ์และกำรให้ควำมยุติธรรมต่อพวกเขำนั้นมำจำกเ<br />
รำ” อิสยำห ์ 54:17 {GC 288.2} {GCth17 250.2}<br />
“พระวจนะพระเจ้ำของเรำจะยั ่งยืนเป็ นนิตย ์”…“ผลงำนแห่งพระหัตถ ์ของพระองค ์นั้นคือควำมซื่อสัตย ์แ<br />
ละยุติธรรมข้อบังคับทั้งสิ้นของพระองค ์ก็ไว้ใจได้ข้อบังคับเหล่ำนั้นได้ทรงสถำปนำไว้เป็ นนิตย ์นิรันดร ์อีกทั้ง<br />
ได้ทรงกระท ำโดยควำมซื่อสัตย ์และควำมเที่ยงธรรม” อิสยำห ์ 40:8 สดุดี 111:7,<br />
8สิ่งใดที่สร ้ำงขึ้นตำมอ ำนำจของมนุษย ์จะถูกล้มล้ำงไปแต่ที่ก่อขึ้นบนศิลำแห่งพระวจนะของพระเจ้ำจะอยู่<br />
ยั ่งยืนนำน {GC 288.3} {GCth17 250.3}<br />
221
บท 16 - บรรพบุรุษที่เป็ นพิลกริม<br />
แม้ว่ำนักปฏิรูปศำสนำชำวอังกฤษทิ้งค ำสอนของลัทธิโรมันไปแล้วก็ตำมแต่พวกเขำก็ยังคงเก็บรักษำรู<br />
ปแบบพิธีต่ำงๆของเธอเอำไว้มำกมำยด้วยเหตุนี้แม้พวกเขำปฏิเสธสิทธิอ ำนำจและหลักควำมเชื่อทำงศำส<br />
นำของโรมไปแล้วพวกเขำก็ยังรับประเพณีและพิธีกรรมของโรมจ ำนวนไม่น้อยเข้ำมำรวมไว้ในกำรนมัสกำ<br />
รของคริสตจักรแห่งอังกฤษด้วยพวกเขำอ้ำงว่ำกำรกระท ำเช่นนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องของจิตส ำนึกแม้จะเป็ นเรื่<br />
องที่พระคัมภีร ์ไม่ได้บัญชำให้ถือปฏิบัติและเป็ นเรื่องที่ไม่จ ำเป็ นแต่ก็ไม่ได้ห้ำมไว้และไม่ใช่เป็ นเรื่องชั ่วร ้ำย<br />
ในตัวเองกำรถือปฏิบัติมีแนวโน้มที่จะเชื่อมช่องว่ำงที่แยกระหว่ำงคริสตจักรที่ปฏิรูปแล้วกับโรมให้ใกล้ชิดกั<br />
นมำกขึ้นและพวกเขำถูกโน้มน้ำวให้ส่งเสริมผู้นิยมลัทธิโรมันให้มำรับควำมเชื่อของชำวโปรเตสแตนต ์<br />
{GC 289.1} {GCth17 251.1}<br />
ส ำหรับพวกอนุรักษ์นิยมและพวกประนีประนอมแล้วดูเหมือนเหตุผลตำมที่อ้ำงเหล่ำนี้พอจะรับได้แต่ส ำ<br />
หรับอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับวิธีนี้ควำมจริงแล้วประเพณีเหล่ำนี้มี<br />
“แนวโน้มเชื่อมช่องว่ำงระหว่ำงโรมกับกำรปฏิรูปศำสนำ” Martyn เล่มที่ 5 หน้ำ 22<br />
กลับเป็ นเหตุผลอันหนักแน่นในมุมมองของพวกเขำว่ำไม่ควรรักษำรูปแบบพิธีเหล่ำนี้ไว้พวกเขำมองว่ำปร<br />
ะเพณีเหล่ำนี้เป็ นเครื่องหมำยประดับควำมเป็ นทำสที่พวกเขำได้รับกำรช่วยกู้ออกมำแล้วและไม่ปรำรถนำ<br />
ที่จะกลับไปอีกพวกเขำให้เหตุผลว่ำพระวจนะของพระเจ้ำทรงจัดวำงกฎระเบียบไว้ให้แล้วเพื่อดูแลกำรนมัส<br />
กำรของพระองค ์และมนุษย ์ไม่มีเสรีภำพที่จะเพิ่มเติมหรือตัดทิ้งไปในช่วงเริ่มแรกสุดของกำรละทิ้งศำสนำ<br />
คริสตจักรพยำยำมเสริมอ ำนำจของพระเจ้ำให้แก่ตนเองโรมเริ่มบังคับให้ท ำสิ่งที่พระเจ้ำไม่ได้ทรงห้ำมไว้แล<br />
ะสุดท้ำยลงเอยด้วยกำรสั ่งห้ำมท ำสิ่งที่พระเจ้ำบัญชำไว้อย่ำงชัดเจน {GC 289.2} {GCth17 251.2}<br />
คนมำกมำยมีควำมปรำรถนำอย่ำงจริงใจที่จะกลับไปหำควำมบริสุทธิ์และควำมเรียบง่ำยที่เป็ นคุณลักษ<br />
ณะของคริสตจักรยุคเริ่มต้นพวกเขำถือว่ำประเพณีมำกมำยที่คริสตจักรอังกฤษสถำปนำไว้นั ้นเป็ นอนุสร<br />
ณ์ของกำรกรำบไหว้รูปเคำรพและด้วยจิตส ำนึกแล้วพวกเขำเข้ำร่วมนมัสกำรในพิธีเหล่ำนี้ไม่ได้แต่คริสต<br />
จักรที่มีอ ำนำจฝ่ ำยพลเรือนสนับสนุนไม่อนุญำตให้มีกำรไม่เห็นด้วยกับกฎระเบียบของเธอกฎหมำยก ำหน<br />
ดให้ทุกคนต้องเข้ำร่วมพิธีของเธอและสั ่งห้ำมกำรประชุมนมัสกำรทำงศำสนำที่ไม่ได้รับอนุญำตโดยก ำห<br />
นดโทษให้ติดคุกเนรเทศและถึงแก่ควำมตำยหำกฝ่ ำฝืน {GC 290.1} {GCth17 252.1}<br />
เมื่อเริ่มต้นศตวรรษที่สิบเจ็ดกษัตริย ์แห่งประเทศอังกฤษองค ์ใหม่เสด็จขึ้นครองรำชย ์ได้ไม่นำนก็ทรงเปิ<br />
ดเผยถึงพระประสงค ์ของพระองค ์ที่จะบังคับพวกพิวริตัน<br />
โปรเตสแตนต ์นิกำยหนึ่งที่เคร่งครัดหลักศีลธรรมจรรยำของศำสนำ]<br />
[Puritans<br />
ให้ยอม<br />
“ปฏิบัติตำมหรือ…..ขับคนพวกนี้ออกไปจำกแผ่นดินหรือกระท ำควำมรุนแรงที่ร ้ำยกว่ำนั้น” George<br />
Bancroft, History of the United States of America ตอนที่ 1 บทที่ 12 ย่อหน้ำที่ 6<br />
คนเหล่ำนี้ถูกตำมล่ำถูกกดขี่ข่มเหงและถูกกักขังในคุกพวกเขำมองไม่เห็นอนำคตที่จะมีวันเวลำที่ดีกว่ำนี้<br />
คนจ ำนวนมำกยอมจ ำนนต่อกำรตัดสินใจรับใช ้พระเจ้ำตำมที่จิตส ำนึกบงกำรแล้วเห็นว่ำ<br />
“ประเทศอังกฤษมำถึงจุดสิ้นสุดของกำรเป็ นสถำนที่น่ำอยู่ตลอดไป” J. G. Palfrey, History of New<br />
England บทที่ 3 ย่อหน้ำที่ 43<br />
222
ในที่สุดมีบำงคนมุ่งหน้ำหำที่ลี้ภัยในประเทศฮอลันดำพวกเขำพบกับควำมยำกล ำบำกกำรสูญเสียและกำร<br />
ติดคุกเป้ ำหมำยของพวกเขำถูกขัดขวำงถูกหักหลังไปอยู่ในมือของศัตรูแต่ด้วยควำมอดทนอย่ำงพำกเพี<br />
ยรในที่สุดพวกเขำก็ได้ชัยชนะและลี้ภัยบนชำยฝั ่งที่เป็ นมิตรของสำธำรณรัฐเนเธอร ์แลนด ์ {GC<br />
290.2} {GCth17 252.2}<br />
ในกำรหนีภัยนั้นพวกเขำทิ้งบ้ำนทรัพย ์สมบัติและวิถีกำรท ำมำหำเลี้ยงชีพพวกเขำกลำยเป็ นคนแปลก<br />
หน้ำในดินแดนใหม่อยู่ท่ำมกลำงคนที่มีภำษำและวัฒนธรรมที่แตกต่ำงกันพวกเขำถูกบังคับให้รับอำชีพแ<br />
ปลกใหม่และไม่เคยท ำมำก่อนเพื่อเลี้ยงชีพคนวัยกลำงคนที่เคยพรวนแต่ดินบัดนี้ต้องเรียนรู ้อำชีพทำงเครื่<br />
องกลแต่พวกเขำก็ยอมรับกับสถำนกำรณ์ด้วยควำมยินดีและไม่ยอมเสียเวลำกับกำรอยู่เฉยหรือกำรโอด<br />
ครวญถึงแม้บ่อยครั้งควำมยำกจนจะรุมเร ้ำเข้ำมำแต่พวกเขำขอบคุณพระเจ้ำที่ยังประทำนพระพรมำให้แ<br />
ละพบควำมสุขที่ฝังอยู่กับควำมสัมพันธ ์ทำงฝ่ ำยจิตวิญญำณที่ยังไม่ถูกละเมิด“พวกเขำรู ้ตัวว่ำตนเป็ นผู้เดิ<br />
นทำงแสวงบุญและไม่สนใจมองสิ่งเหล่ำนั้นมำกนักแต่เชิดสำยตำไปยังสวรรค ์ซึ่งเป็ นเมืองอันเป็ นที่รักยิ่งข<br />
องพวกเขำและท ำให้วิญญำณจิตของพวกเขำสงบลง” Bancroft ตอนที่ 1 บทที่ 12 ย่อหน้ำที่ 15 {GC<br />
290.3} {GCth17 252.3}<br />
ขณะอยู่ในสภำพของคนลี้ภัยและยำกล ำบำกควำมรักและควำมเชื่อของพวกเขำแข็งแกร่งพวกเขำวำง<br />
ใจในพระสัญญำของพระเจ้ำและพระองค ์ไม่ทรงท ำให้พวกเขำผิดหวังในช่วงเวลำของควำมขัดสนทูตสวร<br />
รค ์ของพระองค ์อยู่เคียงข้ำงพวกเขำเพื่อให้ก ำลังใจและสนับสนุนพวกเขำและเมื่อดูเหมือนว่ำพระหัตถ ์ของ<br />
พระเจ้ำทรงชี้ให้พวกเขำข้ำมน ้ำข้ำมทะเลไปยังแผ่นดินที่พวกเขำจะจัดตั ้งเป็ นประเทศและทิ้งไว้เป็ นมรดกเ<br />
สรีภำพทำงศำสนำอันล ้ำค่ำให้แก่ลูกหลำนรุ่นต่อๆมำพวกเขำมุ่งหน้ำต่อไปตำมที่พระเจ้ำทรงน ำโดยไม่ยอ<br />
มถอย {GC 291.1} {GCth17 253.1}<br />
พระเจ้ำทรงอนุญำตให้กำรทดลองเกิดขึ้นกับประชำกรของพระองค เพื่อเตรียมพวกเขำให้บรรลุผลตำ<br />
์<br />
มพระประสงค ์อันล ้ำค่ำที่ทรงจัดเตรียมไว้ให้พวกเขำคริสตจักรตกต ่ำลงเพื่อจะถูกยกชู ให้สูงขึ้นพระเจ้ำทรง<br />
ก ำลังจะส ำแดงฤทธำนุภำพของพระองคเพื่อพวกเขำเพื่อประทำนอีกหลักฐำนหนึ่งให้ชำวโลกเห็นว่ำพระอ<br />
์<br />
งค ์จะไม่ทอดทิ้งผู้ที่วำงใจในพระองค ์พระองค ์ทรงเข้ำควบคุมสถำนกำรณ์ต่ำงๆเพื่อเอำควำมโกรธแค้นของ<br />
ซำตำนและอุบำยของคนชั ่วมำเสริมพระสิริของพระองค ์และน ำประชำกรของพระองค ์ไปยังที่มั ่นคงปลอด<br />
ภัยกำรกดขี่ข่มเหงและกำรเนรเทศก ำลังเปิดทำงไปสู่เสรีภำพ {GC 291.2} {GCth17 253.2}<br />
เมื่อถูกกดดันในตอนต้นให้แยกตัวออกจำกคริสตจักรอังกฤษพวกพิวริตันร่วมปฏิญำณอย่ำงเคร่งขรึม<br />
ในฐำนะประชำกรเสรีของพระเจ้ำที่จะ<br />
“ด ำเนินร่วมกันในเส้นทำงทั้งหมดของพระองค ์ที่ทรงส ำแดงแก่พวกเขำ” J. Brown, The Pilgrim<br />
Fathers หน้ำ 74<br />
นี่เป็ นวิญญำณอันแท้จริงของกำรปฏิรูปเป็ นหลักกำรส ำคัญของควำมเชื่อโปรเตสแตนต ์ด้วยจุดมุ่งหมำย<br />
นี้พวกพิลกริม [Pilgrim กลุ่มผู้เดินทำงไกลเพื่อไปตั้งถิ่นฐำนใหม่]<br />
เดินทำงออกจำกประเทศฮอลันดำไปหำบ้ำนที่อยู่ในโลกใหม่ยอห ์นโรบินสัน [John Robinson]<br />
223
ศำสนำจำรย ์ของพวกเขำภำยใต้กำรทรงน ำของพระเจ้ำถูกยับยั้งห้ำมเดินทำงไปกับพวกเขำค ำปรำศรัย<br />
อ ำลำของเขำที่ให้กับพวกผู้อพยพมีใจควำมว่ำ {GC 291.3} {GCth17 253.3}<br />
“พี่น้องทั้งหลำยบัดนี้พวกเรำก ำลังจะจำกกันและพระเจ้ำทรงทรำบดีว่ำข้ำพเจ้ำจะยังมีชีวิตอยู่ที่จะเห็นใ<br />
บหน้ำของท่ำนอีกหรือไม่แต่ไม่ว่ำพระเจ้ำจะทรงจัดวำงไว้ให้หรือไม่ข้ำพเจ้ำขอก ำชับท่ำนต่อเบื้องพระพัก<br />
ตร ์พระเจ้ำและต่อหน้ำเหล่ำทูตสวรรค ์อันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค ์ว่ำตำมข้ำพเจ้ำมำอย่ำให้ห่ำงออกไปจำก<br />
ที่ข้ำพเจ้ำติดตำมพระคริสต ์หำกพระเจ้ำทรงใช ้วิธีอื่นใดส ำแดงค ำสอนอันใดแก่ท่ำนขอให้ท่ำนพร ้อมรับไว้เ<br />
หมือนที่ท่ำนรับควำมจริงในงำนรับใช ้ของข้ำพเจ้ำเพรำะข้ำพเจ้ำมั ่นใจอย่ำงยิ่งว่ำพระเจ้ำทรงมีสัจธรรมแล<br />
ะมีควำมกระจ่ำงอีกมำกมำยที่จะเปิดเผยจำกพระวจนะอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค ์” Martyn เล่มที่. 5<br />
หน้ำที่ 70 {GC 291.4} {GCth17 253.4}<br />
“ในส่วนของข้ำพเจ้ำข้ำพเจ้ำไม่อำจคร ่ำครวญได้อย่ำงเต็มที่ถึงสภำพของคริสตจักรต่ำงๆที่ปฏิรูปแล้ว<br />
ซึ่งมำถึงจุดหนึ่งของศำสนำและณบัดนี้ไม่อำจไปไกลกว่ำผู้ก่อตั ้งกำรปฏิรูปของพวกเขำชำวลูเธอรเรนจะ<br />
์<br />
ก้ำวไปไกลเกินกว่ำที่ลูเธอร ์มองเห็นไม่ได้……..และทุกท่ำนก็มองเห็นแล้วว่ำชำวคำลวินนิยมเองก็ยึดติดกั<br />
บสิ่งที่ผู้ยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำท่ำนนี้ทิ้งไว้ผู้ซึ่งยังมองไม่เห็นสิ่งทั้งปวงนี่เป็ นควำมทุกข ์ยำกที่จะต้องร ้องไห้เศร ้<br />
ำใจเป็ นอย่ำงยิ่งเพรำะแม้ว่ำพวกเขำเป็ นควำมกระจ่ำงที่ลุกไหม้และส่องสว่ำงเจิดจ้ำในยุคของพวกเขำแต่<br />
ถึงกระนั้นก็ยังไม่ได้สองทะลุผ่ำนค ำสอนทั ้งหมดของพระเจ้ำแต่หำกพวกเขำยังมีชีวิตอยู่ในเวลำนี้พวกเขำ<br />
ก็จะเต็มใจรับควำมกระจ่ำงเพิ่มเติมเช่นที่พวกเขำได้รับไว้ตั้งแต่แรก” D. Neal, History of the<br />
Puritans เล่มที่ 1 หน้ำที่ 269 {GC 292.1} {GCth17 254.1}<br />
“ขอให้ท่ำนจดจ ำพันธสัญญำของคริสตจักรของท่ำนที่ท่ำนตกลงจะเดินในมรรคำทั้งหมดของพระเจ้ำ<br />
ที่ได้ทรงเปิดเผยไว้หรือที่จะทรงเปิดเผยให้แก่ท่ำนจงจดจ ำพระสัญญำและค ำปฏิญำณที่ท ำกับพระเจ้ำและ<br />
ที่ท ำต่อกันเพื่อจะรับควำมกระจ่ำงและสัจธรรมอื่นใดที่จะส ำแดงแก่ท่ำนจำกพระค ำที่บันทึกไว้ของพระองค ์<br />
แต่ว่ำข้ำพเจ้ำขอวิงวอนท่ำนให้เอำใจใส่กับสิ่งที่ท่ำนจะรับไว้เป็ นสัจธรรมและจงเปรียบเทียบชั ่งน ้ำหนักกับ<br />
ควำมกระจ่ำงของพระคัมภีร ์ข้ออื่นๆก่อนที่ท่ำนจะรับเพรำะเป็ นไปไม่ได้ที่โลกของคริสเตียนผู้ซึ่งเพิ่งจะก้ำว<br />
ออกมำจำกควำมมืดหนำทึบของกำรต่อต้ำนคริสเตียนเมื่อไม่นำนมำนี้จะรอบรู ้ควำมกระจ่ำงอย่ำงสมบูร<br />
ณ์ได้ในทันที” Martyn เล่มที่ 5 หน้ำที่ 70, 71 {GC 292.2} {GCth17 254.2}<br />
ควำมปรำรถนำที่จะมีเสรีภำพของจิตส ำนึกได้ดลบันดำลใจพิลกริมทั้งหลำยให้กล้ำหำญฝ่ ำอันตรำยข<br />
องกำรเดินทำงแสนไกลข้ำมทะเลเพื่อไปทนควำมทุกข ์ยำกล ำบำกและภัยอันตรำยของถิ่นทุรกันดำรและด้<br />
วยพระพรของพระเจ้ำไปวำงฐำนรำกของประเทศอันยิ่งใหญ่บนชำยฝั ่งของทวีปอเมริกำถึงแม้พิลกริมเหล่<br />
ำนี้จะสัตย ์ซื่อและย ำเกรงพระเจ้ำก็ตำมทีพวกเขำก็ยังไม่เข้ำใจหลักกำรยิ่งใหญ่ของเสรีภำพทำงศำสนำอิส<br />
รภำพที่พวกเขำต้องเสียสละอย่ำงใหญ่หลวงเพื่อหำมำให้แก่ตนเองนั้นพวกเขำยังไม่พร ้อมที่จะแบ่งปันให้แ<br />
ก่ผู้อื่น<br />
“มีน้อยคนนักแม้แต่ในพวกนักคิดและนักสอนศีลธรรมชั ้นน ำของศตวรรษที่สิบเจ็ดที่จะมีแนวคิดอันยุติธร<br />
รมของหลักกำรยิ่งใหญ่ซึ่งเป็ นผลของกำรเติบโตของพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่ที่ยอมรับ<br />
พระเจ้ำให้ทรงเป็ นพระผู้พิพำกษำแต่เพียงผู้เดียว” Ibid. เล่มที่ 5 หน้ำที่ 297<br />
224
หลักค ำสอนที่บอกว่ำพระเจ้ำทรงมอบหมำยสิทธิอ ำนำจให้คริสตจักรที่จะควบคุมจิตส ำนึกและมีอ ำนำจตีค<br />
วำมรวมถึงลงโทษพวกนอกศำสนำนั้นเป็ นข้อผิดพลำดที่ฝังรำกลึกของระบอบเปปำซีในขณะที่นักปฏิรูป<br />
ศำสนำไม่ยอมรับหลักค ำสอนของโรมแต่พวกเขำก็ไม่ได้หลุดพ้นจำกวิญญำณของกำรไม่ยอมผ่อนปรน<br />
ของโรมอย่ำงสิ้นเชิงเสียทีเดียวควำมมืดอันหนำทึบที่หลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีได้ครอบ<br />
ง ำโลกคริสเตียนทั้งหมดผ่ำนทำงกำรปกครองนำนหลำยชั ่วอำยุคนนั้นยังไม่เหือดหำยไปเสียเลยทีเดียวอำ<br />
จำรย ์ชั้นน ำคนหนึ่งในอำณำนิคมของอ่ำวแมสซำชูเซตส ์กล่ำวว่ำ<br />
“กำรผ่อนปรนในเรื่องศำสนำเป็ นเหตุท ำให้โลกต่อต้ำนคริสเตียนและคริสตจักรไม่เคยได้รับบำดเจ็บจำกก<br />
ำรลงโทษคนนอกศำสนำ” Ibid. เล่มที่ 5 หน้ำที่ 335<br />
ชำวอำณำนิคมทั้งหลำยจัดวำงกฎระเบียบว่ำมีเฉพำะสมำชิกคริสตจักรเท่ำนั้นที่จะออกเสียงในรัฐบำลพล<br />
เรือนได้คริสตจักรรัฐแบบหนึ่งได้ถูกก่อตั้งขึ้นซึ่งก ำหนดให้ทุกคนต้องบริจำคเพื่อสนับสนุนคณะสงฆ์และเจ้<br />
ำพนักงำนฝ่ ำยปกครองได้รับอ ำนำจที่จะก ำจัดคนนอกศำสนำได้ด้วยเหตุนี้อ ำนำจฝ่ ำยฆรำวำสจึงตกไปอ<br />
ยู่ในมือของคริสตจักรหลังจำกนั้นไม่นำนมำตรกำรเหล่ำนี้ก็น ำไปสู่ผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ซึ่งก็คือกำรกดขี่ข่<br />
มเหงนั ่นเอง{GC 292.3} {GCth17 254.3}<br />
สิบเอ็ดปีหลังจำกอำณำนิคมแรกได้ก่อตั้งขึ้นโรเจอร ์วิลเลียมส ์ [Roger Williams]<br />
เดินทำงมำยังโลกใหม่เช่นเดียวกับพิลกริมรุ่นแรกเขำมำเพื่อใช ้สิทธิเสรีภำพทำงศำสนำอย่ำงเต็มที่แต่ที่ไม่<br />
เหมือนคนอื่นก็คือเขำเห็นในสิ่งที่น้อยคนในสมัยของเขำจะมองเห็นเขำเห็นว่ำเสรีภำพนี้เป็ นสิทธิอันชอบ<br />
ของทุกคนไม่ว่ำพวกเขำจะมีควำมเชื่อในศำสนำใดเขำเป็ นคนแสวงหำสัจธรรมที่เอำจริงเอำจังเขำเห็นด้ว<br />
ยกับโรบินสันที่กล่ำวว่ำเป็ นไปไม่ได้ที่ควำมกระจ่ำงทั ้งปวงจำกพระวจนะของพระเจ้ำได้ถูกรับเอำไว้ทั้งหมด<br />
วิลเลียมส ์“เป็ นคนแรกในโลกคริสเตียนยุคใหม่ที่ก่อตั้งรัฐบำลพลเรือนบนหลักกำรของเสรีภำพของจิตส ำ<br />
นึกควำมเสมอภำคในด้ำนควำมคิดเห็นทำงกฎหมำย” Bancroft ตอนที่ 1 บทที่ 15 ย่อหน้ำที่ 16<br />
เขำประกำศว่ำเป็ นหน้ำที่ของเจ้ำพนักงำนฝ่ ำยปกครองที่ต้องควบคุมกำรก่ออำชญำกรรมแต่ไม่ใช่ไปคว<br />
บคุมจิตส ำนึกเขำพูดว่ำ“สำธำรณชนหรือเจ้ำพนักงำนฝ่ ำยปกครองเป็ นผู้ตัดสินเรื่องติดค้ำงกันระหว่ำงม<br />
นุษย ์กับมนุษย ์แต่เมื่อพวกเขำพยำยำมก ำหนดหน้ำที่ของมนุษย ์ที่มีต่อพระเจ้ำแล้วพวกเขำก็ดูเหมือนจะอ<br />
ยู่ผิดที่และควำมปลอดภัยก็ไม่อำจจะมีได้เพรำะเห็นได้อย่ำงชัดเจนว่ำหำกเจ้ำพนักงำนฝ่ ำยปกครองมีอ ำ<br />
นำจเขำก็อำจจะตรำบัญญัติควำมเห็นหรือควำมเชื่อแบบหนึ่งในวันนี้และอีกแบบในวันรุ่งขึ้นเหมือนที่เคย<br />
ท ำมำแล้วในประเทศอังกฤษโดยพระมหำกษัตริย ์และพระรำชินีหลำยๆพระองค ์และโดยพระสันตะปำปำหล<br />
ำยองค ์และคณะที่ปรึกษำหลำยคณะของคริสตจักรโรมันจนควำมเชื่อกลำยเป็ นควำมวุ่นวำยกองพะเนิน”<br />
Martyn เล่มที่ 5 หน้ำที่ 340 {GC 293.1} {GCth17 255.1}<br />
กำรเข้ำร่วมพิธีกรรมต่ำงๆในคริสตจักรที่ก่อตั้งขึ้นทำแล้วอย่ำงเป็ นทำงกำรแล้วนั ้นเป็ นเรื่องที่ต้องถือป<br />
ฉิบัติโดยมีโทษทัณฑ ์ของกำรปรับหรือจ ำคุก“วิลเลียมส ์ต ำหนิกฎหมำยฉบับนี้กำรบังคับให้เข้ำร่วมคริสต<br />
จักรท้องถิ่นเป็ นบทบัญญัติที่เลวที่สุดในประมวลกฎหมำยของประเทศอังกฤษกำรบังคับมนุษย ์ให้เข้ำร่วม<br />
พิธีกับผู้มีควำมเชื่อแตกต่ำงกันนั้นเขำถือว่ำเป็ นกำรละเมิดสิทธิตำมธรรมชำติของพวกเขำอย่ำงโจ่งแจ้ง<br />
กำรลำกคนไม่ฝักใฝ่ ศำสนำและไม่เต็มใจเข้ำร่วมให้ไปนมัสกำรพร ้อมกับผู้อื่นนั้นดูคล้ำยกับต้องกำรให้เขำ<br />
เป็ นคนหน้ำซื่อใจคด……‘ไม่ควรมีผู้ใดถูกบังคับให้เข้ำร่วมนมัสกำร’<br />
225
ผู้ต่อต้ำนที่ตะลึงกับค ำพูดของเขำอุทำนขึ้นมำว่ำ<br />
‘อะไรกันนะคนท ำงำนจะรับค่ำจ้ำงสมกับงำนที่ท ำหรือไม่’<br />
เขำตอบว่ำ<br />
‘สมแน่นอนสมกับค่ำจ้ำงที่ได้จำกคนจ้ำงเขำ’” Bancroft ตอนที่ 1 บทที่ 15 ย่อหน้ำที่ 2 {GC<br />
294.1} {GCth17 255.2}<br />
คนเคำรพและรักโรเจอร ์วิลเลียมส ์ในฐำนะผู้รับใช ้ที่ซื่อสัตย ์เขำเป็ นคนมีควำมสำมำรถที่หำยำกมีควำม<br />
ซื่อตรงไม่เอนเอียงและมีควำมเมตตำกรุณำอย่ำงแท้จริงอย่ำงไรก็ตำมควำมแน่วแน่ที่ไม่เห็นด้วยกับกำรม<br />
อบสิทธิอ ำนำจแก่เจ้ำพนักงำนฝ่ ำยปกครองให้อยู่เหนือคริสตจักรและกำรเรียกร ้องเสรีภำพทำงศำสนำขอ<br />
งเขำไม่เป็ นที่ยอมรับของผู้มีอ ำนำจพวกเขำเน้นว่ำกำรน ำหลักค ำสอนใหม่มำใช ้จะเป็ นกำรไป<br />
“ลบล้ำงพื้นฐำนกำรปกครองของรัฐและของประเทศ” Ibid. ตอนที่ 1 บทที่ 15 ย่อหน้ำที่ 10<br />
เขำถูกตัดสินเนรเทศออกจำกอำณำนิคมและในที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงกำรจับกุมเขำถูกบังคับให้หนีท่ำมกลำ<br />
งควำมหนำวและพำยุหิมะของฤดูหนำวเข้ำไปในป่ ำทึบ {GC 294.2} {GCth17 255.3}<br />
เขำกล่ำวว่ำ“เป็ นเวลำสิบสี่สัปดำห ์ข้ำพเจ้ำถูกโหมกระหน ่ำอย่ำงสำหัสไม่รู ้ว่ำอำหำรหรือที่นอนมีควำม<br />
หมำยเช่นใด” แต่ “นกกำในป่ ำกันดำรเลี้ยงข้ำพเจ้ำ” และบ่อยครั้งโพรงต้นไม้เป็ นที่พักหลบภัยให้เขำ<br />
Martyn เล่มที่ 5 หน้ำที่ 349, 350<br />
ด้วยสภำพเช่นนี้เขำฝ่ ำพำยุหนีต่อไปอย่ำงทรมำนแสนสำหัสจนพบที่ลี้ภัยในเผ่ำอินเดียแดงซึ่งเขำเอำชนะ<br />
ควำมไว้วำงใจเละควำมรักของพวกเขำเมื่อเขำสอนสัจธรรมของข่ำวประเสริฐให้แก่พวกเขำ<br />
294.3} {GCth17 255.4}<br />
หลังจำกเวลำหลำยเดือนของกำรเปลี่ยนแปลงและกำรพเนจรในที่สุดเขำเดินทำงมุ่งไปถึงชำยฝั ่งของอ่<br />
ำวแนร ์รำแกนเซตต ์ณที่นั ่นเขำวำงรำกฐำนรัฐแรกของยุคใหม่ซึ่งยอมรับสิทธิของเสรีภำพทำงศำสนำตำม<br />
ควำมหมำยอย่ำงครบถ้วนที่สุดหลักกำรพื้นฐำนอำณำนิคมของโรเจอร ์วิลเลียมส ์คือ<br />
“มนุษย ์ทุกคนต้องมีเสรีภำพที่จะนมัสกำรพระเจ้ำตำมควำมกระจ่ำงของจิตส ำนึกของตนเอง” Ibid. เล่มที่<br />
5 หน้ำที่ 354<br />
โรดไอแลนด ์รัฐเล็กๆของเขำเป็ นที่ลี้ภัยของผู้ถูกกดขี่ข่มเหงและขยำยและเจริญขึ้นจนหลักกำรพื้นฐำนคื<br />
อเสรีภำพฝ่ ำยพลเรือนและฝ่ ำยศำสนำกลำยมำเป็ นศิลำมุมเอกของสำธำรณรัฐอเมริกำ<br />
295.1} {GCth17 256.1}<br />
ในเอกสำรเก่ำแก่อันยิ่งใหญ่ซึ่งบรรพบุรุษของเรำสถำปนำขึ้นเพื่อเป็ นกฎหมำยแห่งสิทธิและเสรีภำพข<br />
องพลเมืองที่เรียกว่ำค ำประกำศอิสรภำพของประเทศสหรัฐอเมริกำนั้นพวกเขำประกำศว่ำ<br />
“เรำยึดถือควำมจริงเหล่ำนี้เป็ นหลักฐำนในตัวเองว่ำมนุษย ์ทั้งปวงถูกสร ้ำงมำอย่ำงเท่ำเทียมกันและพระผู้ส<br />
ร ้ำงประทำนสิทธิ์บำงประกำรที่โอนกันไม่ได้ให้แก่เขำทั้งหลำยซึ่งประกอบด้วยชีวิตเสรีภำพและกำรแสวงห<br />
ำควำมสุข”และรัฐธรรมนูญใช ้ถ้อยค ำชัดเจนที่สุดในกำรรับรองกำรไม่ล่วงละเมิดจิตส ำนึก“จะไม่มีกำรก ำห<br />
นดบททดสอบทำงศำสนำเพื่อใช เป็ ้ นคุณสมบัติในกำรรับเข้ำท ำงำนในต ำแหน่งหน้ำที่ทำงรำชกำรใดๆภำย<br />
ใต้รัฐบำลของประเทศสหรัฐอเมริกำ”<br />
{GC<br />
{GC<br />
226
“รัฐสภำจะไม่บัญญัติกฎหมำยที่เกี่ยวข้องกับกำรจัดตั้งศำสนำใดๆหรือห้ำมกำรท ำเช่นนั้นอย่ำงเสรี”<br />
{GC 295.2} {GCth17 256.2}<br />
“ผู้ร่ำงรัฐธรรมนูญตระหนักถึงหลักกำรอันยั ่งยืนที่ว่ำควำมสัมพันธ ์ของมนุษย ์กับพระเจ้ำของเขำอยู่เห<br />
นือกฎหมำยของมนุษย ์และสิทธิของจิตส ำนึกของเขำนั้นย้ำยโอนกันไม่ได้ไม่จ ำเป็ นต้องใช เหตุผลในกำรส<br />
้<br />
นับสนุนสัจธรรมนี้เรำส ำนึกอยู่อย่ำงเต็มอกควำมส ำนึกในเรื่องนี้ที่ท้ำทำยกฎหมำยมนุษย ์เป็ นพลังที่อยู่คู่กั<br />
บผู้พลีชีพในกำรถูกทรมำนและในเปลวไฟจ ำนวนมำกมำยมำแล้วพวกเขำสัมผัสได้ว่ำหน้ำที่ของพวกเขำ<br />
ที่มีต่อพระเจ้ำนั้นอยู่เหนือกฎหมำยของมนุษย ์และมนุษย ์ไม่อำจมีอ ำนำจเหนือจิตส ำนึกของพวกเขำได้สิ่ง<br />
นี้เป็ นหลักกำรที่เกิดมำพร ้อมกับชีวิตซึ่งไม่มีสิ่งใดจะก ำจัดไปได้” Congressional documents<br />
(U.S.A.), serial No. 200, document No. 271 {GC 295.3} {GCth17 256.3}<br />
เมื่อข่ำวเรื่องแผ่นดินที่มนุษย ์ทุกคนสำมำรถอยู่อย่ำงมีควำมสุขกับผลจำกแรงงำนของตนเองและมีเสรี<br />
ภำพที่จะปฏิบัติตำมจิตส ำนึกของตนเองแพร่กระจำยไปยังประเทศต่ำงๆทั ่วทวีปยุโรปคนนับหมื่นก็พำกันแ<br />
ห่ไปยังชำยฝั ่งของโลกใหม่อำณำนิคมขยำยตัวเพิ่มขึ้นอย่ำงรวดเร็ว“โดยกฎหมำยพิเศษรัฐแมสซำชูเซต<br />
สืเสนอให้กำรต้อนรับและกำรช่วยเหลือที่ให้เปล่ำโดยทุนของรัฐแก่คริสเตียนทุกชนชั้นที่ต้องกำรข้ำมมห<br />
ำสมุทรแอตแลนติก‘เพื่อหนีภัยสงครำมหรือควำมอดอยำกหรือกำรกดดันจำกผู้กดขี่ข่มเหงพวกเขำ’ด้วย<br />
เหตุนี้โดยกฎหมำยแล้วผู้ที่หนีภัยและผู้ที่ถูกเหยียบย ่ำจึงได้มำในฐำนะแขกของอำณำนิคม” Martyn<br />
เล่มที่ 5 หน้ำที่ 417<br />
ในเวลำยี่สิบปีนับตั้งแต่กำรขึ้นบกเป็ นครั้งแรกที่พลิมัทมีพิลกริมมำตั ้งรกรำกที่อำณำนิคมนิวอิงแลนด ์เป็<br />
นจ ำนวนหลำยพันคน {GC 296.1} {GCth17 257.1}<br />
เพื่อจะไปให้ถึงเป้ ำหมำยที่แสวงหำ“พวกเขำพึงพอใจกับรำยได้น้อยนิดเพียงเพื่อให้อยู่รอดด้วยกำรมีชี<br />
วิตอยู่อย่ำงสมถะและท ำงำนอย่ำงตรำกตร ำพวกเขำไม่ขอสิ่งใดจำกพื้นดินนอกจำกผลตอบแทนที่เหมำะส<br />
มจำกกำรตรำกตร ำของพวกเขำเองไม่มีนิมิตทองค ำอันมีค่ำส่องรัศมีหลอกลวงอยู่รอบเส้นทำงเดินของพ<br />
วกเขำ……..พวกเขำพึงพอใจกับกำรพัฒนำที่ช ้ำแต่มั ่นคงของสังคมกำรปกครองของพวกเขำพวกเขำทน<br />
อยู่อย่ำงขำดแคลนในป่ ำทึบด้วยควำมอดทนรดน ้ำต้นเสรีภำพด้วยน ้ำตำของพวกเขำและหยำดเหงื่อจำก<br />
หน้ำผำกจนมันหยั ่งรำกลึกลงในแผ่นดิน” {GC 296.2} {GCth17 257.2}<br />
เขำทั้งหลำยยึดพระคัมภีร เป็ ์ นรำกฐำนของควำมเชื่อและที่มำของปัญญำและธรรมนูญของเสรีภำพพ<br />
วกเขำพำกเพียรสอนหลักกำรเหล่ำนี้ในบ้ำนในโรงเรียนและในโบสถ ์และผลที่ปรำกฏคือควำมมัธยัสถ ์ควำ<br />
มฉลำดควำมบริสุทธิ์และกำรประมำณตนผู้ที่อำศัยอยู่ในอำณำนิคมของพวกพิวริตันมำหลำยปี<br />
“อำจไม่เคยเห็นคนเมำสักคนหรือได้ยินค ำสบถสำบำนหรือพบคนขอทำน” Bancroft ตอนที่ 1 บทที่19<br />
ย่อหน้ำที่ 25<br />
จนท ำให้เห็นว่ำหลักกำรของพระคัมภีร เป็ ์ นเครื่องปกป้ องควำมยิ่งใหญ่ของประเทศอำณำนิคมที่อ่อนแอแ<br />
ละอยู่อย่ำงห่ำงไกลเติบโตรวมกันเป็ นสมำพันธ ์รัฐที่ยิ่งใหญ่และโลกเฝ้ ำมองด้วยควำมประหลำดใจถึงสันติสุ<br />
ขและควำมเจริญรุ่งเรืองของ “คริสตจักรที่ไม่มีพระสันตะปำปำและรัฐที่ไม่มีพระรำชำ” {GC<br />
296.3} {GCth17 257.3}<br />
227
แต่จ ำนวนคนที่ใฝ่ ฝันต้องกำรอพยพมำยังชำยฝั ่งอเมริกำเพิ่มขึ้นอย่ำงต่อเนื่องพวกเขำถูกกระตุ้นด้วย<br />
แรงดลใจที่แตกต่ำงอย่ำงมำกจำกของพิลกริมรุ่นแรกแม้ว่ำควำมเชื่อและควำมบริสุทธิ์ของชนรุ่นแรกจะมี<br />
พลังครอบคลุมและหล่อหลอมจิตใจอย่ำงกว้ำงขวำงแต่กระนั ้นอิทธิพลของมันก็ลดน้อยลงเป็ นล ำดับเมื่อผู้<br />
อพยพมำใหม่ที่ไขว่คว้ำสมบัติทำงโลกมีจ ำนวนเพิ่มสูงขึ้น {GC 296.4} {GCth17 257.4}<br />
กฎระเบียบของชำวอำณำนิคมรุ่นแรกที่อนุญำตให้เฉพำะสมำชิกของคริสตจักรมีสิทธิออกเสียงหรือรั<br />
บต ำแหน่งพนักงำนปกครองฝ่ ำยพลเรือนน ำไปสู่ผลเสียหำยมำกที่สุดมำตรกำรนี้น ำมำใชเพื่อรักษำควำ<br />
้<br />
มบริสุทธิ์ของรัฐแต่กลับไปสร ้ำงควำมเสื่อมศีลธรรมในคริสตจักรกำรถือศำสนำแต่เปลือกนอกเพื่อเป็ นเงื่อ<br />
นไขของสิทธิออกเสียงและกำรรับต ำแหน่งหน้ำที่ซึ่งถูกกระตุ้นจำกนโยบำยทำงโลกเพียงอย่ำงเดียวท ำให้<br />
มีคนมำกมำยเข้ำร่วมคริสตจักรโดยไม่กลับใจด้วยเหตุนี้คริสตจักรจึงประกอบด้วยคนจ ำนวนมำกมำยที่ไม่<br />
กลับใจและแม้แต่ในงำนรับใช ้ก็ยังมีผู้ที่ถือหลักค ำสอนที่ผิดและไม่มีควำมรู เรื่องฤทธำนุภำพกำรฟื้นฟูใหม่<br />
้<br />
ของพระวิญญำณบริสุทธิ์ด้วยประกำรฉะนี้จึงเป็ นอีกครั้งหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงผลของควำมชั ่วซึ่งพบได้บ่อ<br />
ยในประวัติศำสตร ์ของคริสตจักรนับตั้งแต่สมัยของจักรพรรดิคอนสแตนตินจนถึงปัจจุบันที่พยำยำมสร ้ำง<br />
คริสตจักรด้วยกำรช่วยเหลือของรัฐและที่แสวงหำอ ำนำจฝ่ ำยโลกเพื่อสนับสนุนข่ำวประเสริฐของพระองค ์<br />
ผู้ทรงประกำศว่ำ “รำชอ ำนำจของเรำไม่ได้เป็ นของโลกนี้” ยอห ์น 18:36<br />
กำรน ำคริสตจักรมำรวมกับรัฐไม่ว่ำจะเล็กน้อยเพียงไรก็ตำมซึ่งดูประหนึ่งว่ำสำมำรถน ำโลกให้เข้ำมำใกล้<br />
ชิดกับคริสตจักรได้มำกขึ้นนั้นแต่ในควำมเป็ นจริงแล้วกลับน ำคริสตจักรไปใกล้ชิดกับโลกมำกขึ้น {GC<br />
297.1} {GCth17 258.1}<br />
หลักกำรยิ่งใหญ่ที่โรบินสันและโรเจอร ์วิลเลียมส ์สนับสนุนอย่ำงสง่ำงำมซึ่งกล่ำวว่ำสัจธรรมจะต้องพัฒ<br />
นำต่อไปและคริสเตียนควรพร ้อมรับควำมกระจ่ำงที่อำจส่องมำจำกพระวจนะอันศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ำนั้นห<br />
ลักกำรนี้ได้สูญหำยไปแล้วจำกสำยตำของชนรุ่นต่อมำของพวกเขำคริสตจักรต่ำงๆของโปรเตสแตนต ์ใน<br />
ประเทศอเมริกำรวมทั้งในทวีปยุโรปที่นิยมชมชอบอย่ำงมำกในกำรต้อนรับพระพรของกำรปฏิรูปศำสนำได้<br />
ล้มเหลวที่จะรุกคืบหน้ำต่อไปบนวิถีของกำรปฏิรูปแม้จะมีคนซื่อสัตย ์ไม่กี่คนลุกขึ้นมำในบำงครั้งบำงครำว<br />
เพื่อประกำศสัจธรรมใหม่ๆและเปิดโปงควำมผิดที่ยึดถือมำนำนก็ตำมคนส่วนใหญ่ก็ยังมีลักษณะคล้ำยชำว<br />
ยิวในสมัยของพระคริสต ์หรือผู้นิยมระบอบเปปำซีในสมัยของลูเธอร ์ที่พอใจจะเชื่อตำมที่บรรพบุรุษเชื่อและ<br />
ด ำเนินชีวิตตำมแบบฉบับที่พวกเขำด ำเนินด้วยเหตุนี้ศำสนำจึงถดถอยอีกครั้งหนึ่งไปสู่รูปแบบพิธีกำรและ<br />
เก็บถนอมควำมเชื่อที่ผิดรวมถึงควำมเชื่องมงำยต่ำงๆที่คงจะถูกโยนทิ้งไปตั้งนำนแล้วหำกคริสตจักรยังคง<br />
ด ำเนินตำมควำมกระจ่ำงของพระวจนะของพระเจ้ำอย่ำงต่อเนื่องด้วยเหตุนี้จิตวิญญำณที่ได้รับกำรดลใจ<br />
จำกกำรปฏิรูปศำสนำจึงค่อยๆตำยจำกไปทีละน้อยจนกระทั ่งมีควำมจ ำเป็ นอย่ำงยิ่งที่จะต้องมีกำรปฏิรูปใ<br />
นคริสตจักรโปรเตสแตนตเช่นเดียวกับในคริสตจักรโรมันในสมัยของลูเธอร ์<br />
์มีกำรฝักใฝ่ ทำงโลกและกำรสล<br />
บไสลทำงฝ่ ำยจิตวิญญำณในแบบเดียวกันมีควำมคล้ำยคลึงกันในกำรเคำรพนับถือควำมคิดของมนุษย ์แ<br />
ละในกำรน ำทฤษฎีของมนุษย ์เข้ำมำใช ้แทนค ำสอนของพระวจนะของพระเจ้ำ {GC 297.2} {GCth17<br />
258.2}<br />
228
กำรแจกจ่ำยพระคัมภีร ์อย่ำงกว้ำงขวำงเกิดขึ้นในช่วงต้นของศตวรรษที่สิบเก้ำและด้วยวิธีนี้เองควำมก<br />
ระจ่ำงอันยิ่งใหญ่จึงส่องไปยังโลกแต่ไม่มีกำรสำนต่อเพื่อท ำให้เกิดควำมก้ำวหน้ำทำงควำมเข้ำใจที่สอดค<br />
ล้องกับควำมกระจ่ำงที่ถูกเปิดเผยขึ้นใหม่นี้หรือควำมก้ำวหน้ำในทำงศำสนำที่ปฏิบัติได้ซำตำนกีดกันพร<br />
ะวจนะของพระเจ้ำจำกประชำกรเหมือนในยุคก่อนไม่ได้ทุกคนเข้ำถึงพระคัมภีร ์ได้แต่เพื่อให้บรรลุถึงเป้ ำห<br />
มำยของมันมันท ำให้คนมำกมำยให้ควำมส ำคัญกับพระคัมภีร ์แต่เพียงน้อยนิดมนุษย ์ละเลยที่จะค้นหำพระ<br />
คัมภีร ์และพวกเขำจึงยังคงรับกำรแปลควำมหมำยที่ผิดต่อไปและเก็บถนอมหลักค ำสอนต่ำงๆที่ไม่มีพื้นฐำ<br />
นจำกพระคัมภีร ์{GC 298.1} {GCth17 258.3}<br />
เมื่อซำตำนมองเห็นควำมล้มเหลวของควำมพยำยำมที่จะบดขยี้สัจธรรมด้วยกำรกดขี่ข่มเหงอีกครั้งห<br />
นึ่งที่มันหันไปใช เล่ห ้ ์เหลี่ยมของกำรประนีประนอมซึ่งน ำไปสู่กำรละทิ้งศำสนำครั้งยิ่งใหญ่และกำรก่อตั้งคริ<br />
สตจักรแห่งโรมขึ้นมำมันชักจูงคริสเตียนทั ้งหลำยให้ท ำพันธมิตรกันเองแต่บัดนี้ไม่ใช่กำรท ำพันธมิตรกับ<br />
คนนอกศำสนำแต่กับคนเหล่ำนั้นที่อุทิศตนให้กับวัตถุในโลกนี้ผู้ซึ่งได้พิสูจน์ตัวพวกเขำเองว่ำเป็ นคนกรำบ<br />
ไหว้รูปเคำรพอย่ำงแท้จริงเช่นเดียวกับคนที่กรำบไหว้รูปเคำรพและบัดนี้ผลของกำรเข้ำร่วมเป็ นพันธมิตร<br />
นั้นไม่ได้ร ้ำยแรงน้อยไปกว่ำในยุคก่อนพวกเขำอุปถัมภ ์ควำมหยิ่งยโสและควำมฟุ ้ งเฟ้ อไว้ด้วยกำรเอำศำส<br />
นำมำบังหน้ำและคริสตจักรทั้งหลำยจึงเสื่อมลงซำตำนยังคงบิดเบือนหลักค ำสอนของพระคัมภีร ์ต่อไปและ<br />
ประเพณีที่จะท ำลำยคนเป็ นจ ำนวนหลำยล้ำนก ำลังฝังรำกลึกคริสตจักรค ้ำจุนและปกป้ องประเพณีเหล่ำนี้<br />
ไว้แทนที่จะช่วงชิงเอำ “หลักควำมเชื่อที่ได้ทรงมอบให้กับพวกธรรมิกชนครั ้งเดียวส ำหรับตลอดไป” ยูดำ<br />
3 ด้วยประกำรฉะนี้หลักกำรที่นักปฏิรูปศำสนำท ำและยอมทนทุกข ์ยำกมำกมำยนั ้นจึงด้อยค่ำลงไป {GC<br />
298.2} {GCth17 258.4}<br />
229
บท 17 - ผู้ประกาศข่าวของรุ่งอรุณ<br />
หนึ่งในบรรดำควำมจริงที่เคร่งขรึมที่สุดและกระนั้นยังประเสริฐที่สุดที่พระคัมภีร เปิดเผยไว้คือกำรเสด็จ<br />
์<br />
มำครั้งที่สองของพระคริสต เพื่อปิดฉำกพระรำชกิจยิ่งใหญ่แห่งกำรไถ่ให้รอดส ์<br />
ำหรับประชำกรของพระเจ้ำ<br />
ที่สัญจรและพ ำนักอยู่ใน “แดนและเงำแห่งควำมตำย” มัทธิว 4:16<br />
มำเนิ่นนำนแล้วนั้นพระสัญญำแห่งกำรเสด็จมำของพระองค ์ผู้ทรง“เป็ นชีวิตและกำรเป็ นขึ้นจำกตำย”<br />
“น ำผู้ถูกเนรเทศกลับมำ” ยอห ์น 11:25 2 ซำมูเอล 14:13<br />
จึงเป็ นควำมหวังอันล ้ำค่ำที่บันดำลให้จิตใจปีติยินดีค ำสอนเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองเป็ นส่วนที่ส ำคัญที่สุ<br />
ดของพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์นับตั้งแต่วันที่มนุษย ์คู่แรกก้ำวย่ำงออกจำกสวนเอเดนด้วยควำมโศกเศร ้ำบรรด<br />
ำบุตรแห่งควำมเชื่อทั้งหลำยต่ำงรอคอยกำรเสด็จมำของพระผู้ทรงโปรดสัญญำไว้เพื่อให้มำหักโค่นอ ำนำ<br />
จของผู้ท ำลำยและน ำพวกเขำกลับไปยังสวรรค ์ที่สูญเสียไปมนุษย ์ผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้ำในสมัยโบรำณเฝ้ ำ<br />
รอกำรเสด็จมำของพระเมสสิยำห ์ด้วยสง่ำรำศีซึ่งเป็ นจุดหมำยสูงสุดแห่งควำมหวังของพวกเขำมีเพียงเอโ<br />
นคเท่ำนั้นซึ่งเป็ นคนรุ่นที่เจ็ดผู้สืบเชื้อสำยจำกบรรพบุรุษที่เคยอำศัยอยู่ในสวนเอเดนที่ด ำเนินในโลกนี้พร ้<br />
อมกับพระเจ้ำของเขำเป็ นเวลำสำมศตวรรษพระเจ้ำทรงอนุญำตให้เขำมองเห็นกำลข้ำงหน้ำเมื่อพระเจ้ำพ<br />
ระผู้ช่วยให้รอดพ้นเสด็จมำเอโนคประกำศว่ำ<br />
“นี่แน่ะองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำก ำลังเสด็จมำพร ้อมกับผู้บริสุทธิ์ของพระองค ์นับเป็ นหมื่นๆเพื่อทรงพิพำกษำทุก<br />
คน” ยูดำ 14, 15<br />
ในค ่ำคืนของควำมทุกข ์ยำกโยบบรรพบุรุษของเรำกล่ำวถึงควำมยำกล ำบำกด้วยควำมวำงใจที่ไม่สั ่นคลอ<br />
นว่ำ“ข้ำเองทรำบว่ำพระผู้ไถ่ของข้ำทรงพระชนม์อยู่และในที่สุดพระองค ์จะทรงปรำกฏบนแผ่นดินโลก..…<br />
ในเนื้อหนังของข้ำข้ำจะเห็นพระเจ้ำผู้ซึ่งข้ำจะได้เห็นเองและดวงตำของข้ำจะได้เห็นไม่ใช่คนอื่น”<br />
19:25-27 {GC 299.1} {GCth17 259.1}<br />
กำรเสด็จมำของพระคริสต ์เพื่อน ำไปสู่กำรปกครองด้วยควำมชอบธรรมดลใจให้เป็ นค ำพูดที่ประเสริฐเ<br />
ลิศและแรงกล้ำที่สุดของบรรดำผู้เขียนที่อุทิศตนแด่พระเจ้ำกวีและผู้เผยพระวจนะในพระคัมภีร ์ประพันธ ์ด้<br />
วยถ้อยค ำที่เปล่งประกำยดั ่งไฟแห่งสวรรค ์ผู้ประพันธ ์สดุดีขับร ้องถึงฤทธำนุภำพและควำมงำมสง่ำของกษั<br />
ตริย ์แห่งอิสรำเอลว่ำ“พระเจ้ำทรงทอแสงออกมำจำกศิโยนนครแห่งควำมงำมพร ้อมสรรพพระเจ้ำของเรำเ<br />
สด็จมำพระองค ์มิได้ทรงเงียบอยู่….พระองค ์ทรงเรียกฟ้ ำสวรรคเบื้องบนและแผ่นดินโลกเพื่อจะทรงพิพำกษ<br />
์<br />
ำประชำกรของพระองค ์” สดุดี 50:2-4<br />
“จงให้ฟ้ ำสวรรค ์ยินดีและแผ่นดินโลกเปรมปรีดิ์…..เฉพำะพระพักตร ์พระยำห ์เวห ์เพรำะพระองคเสด็จมำเพ<br />
์<br />
รำะพระองคเสด็จมำพิพำกษำโลกพระองค ์<br />
์จะทรงพิพำกษำโลกด้วยควำมชอบธรรมและจะทรงพิพำกษำช<br />
นชำติทั้งหลำยด้วยควำมซื่อสัตย ์ของพระองค ์” สดุดี 96:11-13 {GC 300.1} {GCth17 260.1}<br />
ผู้เผยพระวจนะอิสยำห ์กล่ำวว่ำ“ผู้อำศัยในผงคลีจงตื่นขึ้นและโห่ร ้องด้วยควำมชื่นบำนเพรำะน ้ำค้ำงข<br />
องพระองคเป็ ์ นน ้ำค้ำงแห่งควำมสว่ำงและแผ่นดินโลกจะให้คนตำยเป็ นขึ้น”<br />
“คนตำยของพระองค ์จะมีชีวิตศพของเขำทั้งหลำยจะลุกขึ้น”<br />
โยบ<br />
230
“พระองค ์จะทรงกลืนควำมตำยเสียเป็ นนิตย ์แล้วพระยำห ์เวห ์องค เจ้ำนำยจะทรงเช็ดน ์<br />
้ำตำจำกทุกใบหน้<br />
ำและจะทรงเอำกำรลบหลู่แห่งชนชำติของพระองค ์ไปจำกทั ่วแผ่นดินโลกเพรำะพระยำห ์เวห ์ได้ตรัสแล้วแล<br />
ะในวันนั้นเขำจะกล่ำวกันว่ำ<br />
‘ดูสินี่คือพระเจ้ำของเรำเรำรอคอยพระองค เพื่อพระองค ์ ์จะทรงช่วยเรำให้รอดนี่คือพระยำห ์เวห ์เรำรอคอย<br />
พระองค ์ให้เรำยินดีและเปรมปรีดิ์ในควำมรอดจำกพระองค ์” อิสยำห ์ 26:19; 25:8, 9 {GC<br />
300.2} {GCth17 260.2}<br />
เมื่อฮำบำกุกจดจ่ออยู่ในนิมิตอันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ เขำเห็นพระองคเสด็จมำ“พระเจ้ำเสด็จจำกเทมำนอ<br />
์<br />
งค ์บริสุทธิ์ เสด็จจำกภูเขำปำรำนควำมสง่ำงำมของพระองค ์คลุมทั ่วฟ้ ำสวรรค ์และโลกก็เต็มด้วยค ำสรรเสริ<br />
ญพระองค ์พระรัศมีของพระองค ์ดังแสงสว่ำง”<br />
“พระองค ์ทรงยืนและเขย่ำแผ่นดินแล้วบรรดำภูเขำนิรันดรก็แตกเป็ นเสี่ยงๆและเหล่ำเนินเขำอันอยู่เนือ<br />
งนิตย ์ก็ยุบต ่ำลงกำรเสด็จของพระองค ์ก็เป็ นดังดั ้งเดิม”<br />
“พระองค ์ทรงม้ำคือทรงรถรบแห่งชัยชนะ”<br />
“ภูเขำทั้งหลำยเห็นพระองค ์แล้วบิดเบี้ยวไปกระแสน ้ำเชี่ยวกรำกก็กวำดผ่ำนไป…..มันชูมือของมันขึ้นเ<br />
บื้องสูงดวงอำทิตย ์ดวงจันทร ์หยุดนิ่งบนที่สูงเมื่อแสงแห่งลูกธนูทั้งหลำยของพระองค ์พุ่งผ่ำนไปเมื่อแสงแว<br />
บวำบแห่งหอกของพระองค ์พุ่งไป”<br />
“พระองคเสด็จออกมำเพื่อช่วยประชำกรของพระองค ์<br />
์ให้รอดเพื่อช่วยผู้ที่พระองค ์ทรงเจิมไว้ให้รอด”<br />
ฮำบำกุก 3:3, 4, 6, 8, 10, 11, 13 {GC 300.3} {GCth17 260.3}<br />
เมื่อพระผู้ช่วยให้รอดทรงจวนจะจำกสำวกไปนั้นพระองค ์ทรงปลอบประโลมพวกเขำที่ตกอยู่ในควำมเศ<br />
ร ้ำใจด้วยควำมมั ่นใจว่ำพระองค ์จะเสด็จกลับมำอีก“อย่ำให้ใจพวกท่ำนเป็ นทุกข ์เลย….ในพระนิเวศของพ<br />
ระบิดำเรำมีที่อยู่มำกมำย…..เรำไปจัดเตรียมที่ไว้ส ำหรับพวกท่ำนเมื่อเรำไปจัดเตรียมที่ไว้ส ำหรับท่ำนแล้ว<br />
เรำจะกลับมำอีกและรับท่ำนไปอยู่กับเรำ” ยอห ์น 14:1-3<br />
“บุตรมนุษย ์เสด็จมำด้วยพระรัศมีพร ้อมกับทูตสวรรค ์ทั้งหมด”…“พระองค ์จะประทับบนพระที่นั ่งอันรุ่งโรจน์<br />
ของพระองค ์ประชำชำติทั้งหมดจะประชุมกันเฉพำะพระพักตร ์พระองค ์” มัทธิว 25:31, 32 {GC<br />
301.1} {GCth17 261.1}<br />
หลังจำกที่พระคริสต เสด็จขึ้นสวรรค ์<br />
์แล้วทูตสวรรค ์ที่ยังรีรออยู่บนภูเขำมะกอกเทศย ้ำถึงพระสัญญำข<br />
องกำรเสด็จกลับมำของพระองค ์ว่ำ“พระเยซูองค ์นี้ที่ทรงรับไปจำกท่ำนทั้งหลำยขึ้นไปยังสวรรค ์นั้นจะเสด็จ<br />
มำอีกในลักษณะเดียวกับที่ท่ำนทั้งหลำยได้เห็นพระองค เสด็จไปยังสวรรค ์<br />
์นั้น” กิจกำร 1:11<br />
และเมื่ออัครสำวกเปำโลได้รับกำรดลใจจำกพระวิญญำณเขำกล่ำวเป็ นพยำนว่ำ<br />
“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำจำกสวรรค ์ด้วยพระด ำรัสสั ่งด้วยเสียงเรียกของหัวหน้ำทูตสวรรค ์และด้วยเสี<br />
ยงแตรของพระเจ้ำ” 1 เธสะโลนิกำ 4:16 ผู้เผยพระวจนะแห่งเกำะปัทมอสกล่ำวว่ำ<br />
“นี่แน่ะพระองค ์จะเสด็จมำพร ้อมกับหมู่เมฆและนัยน์ตำทุกดวงจะเห็นพระองค ์” วิวรณ์ 1:7 {GC<br />
301.2} {GCth17 261.2}<br />
231
กำรเสด็จกลับมำของพระองค ์จะรวมถึงเรื่องรำวต่ำงๆที่ประเสริฐซึ่งเมื่อสิ่งสำรพัดจะ“ฟื้นฟูสรรพสิ่งตำม<br />
ที่พระเจ้ำตรัสไว้โดยปำกของบรรดำผู้เผยพระวจนะบริสุทธิ์ของพระองค ์ตั้งแต่กำลโบรำณมำ” กิจกำร<br />
3:21 และแล้วควำมชั ่วร ้ำยที่ปกครองโลกมำเป็ นเวลำอันยำวนำนจะถูกท ำลำย<br />
“อำณำจักรของโลกนี้”จะมำ“เป็ นขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำแล้วและเป็ นของพระคริสต ์ของพระองค ์แล<br />
ะพระองค ์จะทรงครอบครองตลอดไปเป็ นนิตย ์” วิวรณ์ 11:15<br />
“พระสิริของพระยำห ์เวห ์จะปรำกฏแล้วมนุษย ์ทุกคนจะมองเห็นด้วยกัน”<br />
”<br />
“พระยำห ์เวห ์องค เจ้ำนำยจะทรงท ์<br />
ำให้ควำมชอบธรรมและกำรสรรเสริญงอกขึ้นมำต่อหน้ำประชำชำติ<br />
พระเจ้ำ“จะเป็ นมงกุฎงดงำมและจะเป็ นมงกุฎสง่ำแก่คนที่เหลืออยู่แห่งชนชำติของพระองค ์” อิสยำห ์<br />
40:5; 61:11; 28:5 {GC 301.3} {GCth17 261.3}<br />
เวลำนั้นอำณำจักรแห่งสันติสุขและที่รอคอยมำเนิ่นนำนของพระเมสสิยำห ์จะรับกำรสถำปนำขึ้นตลอ<br />
ดทั ่วฟ้ ำสวรรค ์<br />
“พระยำห ์เวห ์จะทรงชู ใจศิโยนพระองค ์จะทรงชู ใจที่ทิ้งร ้ำงทุกแห่งของเธอและจะท ำให้ถิ่นทุรกันดำรของ<br />
เธอเหมือนสวนเอเดนและที่รำบแห้งแล้งของเธอเหมือนอุทยำนของพระยำห ์เวห ์”<br />
“มันจะได้รับศักดิ์ศรีของเลบำนอนทั้งควำมโอ่อ่ำตระกำรของคำรเมลและชำโรน”<br />
“ท่ำนจะไม่ถูกเรียกว่ำผู้ถูกทอดทิ้งอีกต่อไปและแผ่นดินของท่ำนจะไม่ถูกเรียกว่ำที่ทิ้งร ้ำงอีกต่อไปแต่ค<br />
นเขำจะเรียกท่ำนว่ำควำมปีติยินดีของเรำอยู่ในเธอและเรียกแผ่นดินของท่ำนว่ำแต่งงำนแล้ว”<br />
“เจ้ำบ่ำวเปรมปรีดิ์ในเจ้ำสำวอย่ำงไรพระเจ้ำของท่ำนจะเปรมปรีดิ์ในท่ำนอย่ำงนั้น” อิสยำห ์ 51:3; 35:2;<br />
62:4, 5 {GC 302.1} {GCth17 262.1}<br />
กำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเป็ นควำมหวังของผู้ติดตำมที่ซื่อสัตย ์ของพระองค ์ตลอดทุกยุคทุกส<br />
มัยพระสัญญำที่พระผู้ช่วยให้รอดกล่ำวเป็ นค ำอ ำลำบนภูเขำมะกอกเทศว่ำพระองค ์จะเสด็จกลับมำอีกท ำใ<br />
ห้อนำคตของบรรดำสำวกเจิดจ้ำท ำให้จิตใจของพวกเขำปีติยินดีและมีควำมหวังใจซึ่งควำมโศกเศร ้ำไม่อ<br />
ำจระงับหรือควำมทุกข ์ล ำบำกไม่อำจจะมำลบเลือนท่ำมกลำงควำมทุกข ์ยำกและกำรกดขี่ข่มเหง“กำรปรำ<br />
กฏอันทรงสง่ำรำศีของพระเจ้ำใหญ่ยิ่งและพระเยซูคริสต ์พระผู้ช่วยให้รอดของเรำ” ทิตัส 2:13 TKJV เป็ น<br />
“ควำมหวังอันมีสุข”<br />
ในขณะที่คริสเตียนชำวเมืองเธสะโลนิกำก ำลังโศกเศร ้ำที่ต้องฝังร่ำงของคนที่พวกเขำรักผู้ซึ่งหวังว่ำจะเป็<br />
นพยำนเห็นถึงกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่เปำโลผู้เป็ นอำจำรย ์ของพวกเขำ<br />
ชี้ให้พวกเขำมองไปยังกำรกลับเป็ นขึ้นจำกควำมตำยที่จะมีขึ้นเมื่อพระผู้ช่วยในรอดเสด็จกลับมำและแล้ว<br />
คนที่ตำยในพระคริสต ์จะเป็ นขึ้นจำกควำมตำยและถูกรับขึ้นไปพร ้อมกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่เพื่อพบองค ์พระ<br />
ผู้เป็ นเจ้ำในฟ้ ำอำกำศเปำโลกล่ำวว่ำ<br />
“อย่ำงนั้นแหละเรำก็จะอยู่กับองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเป็ นนิตย ์เพรำะฉะนั้นจงหนุนใจกันด้วยถ้อยค ำเหล่ำนี้เถิด”<br />
1 เธสะโลนิกำ 4:16, 18 {GC 302.2} {GCth17 262.2}<br />
232
บนเกำะปัทมอสสำวกที่พระองค ์ทรงรักได้ยินพระสัญญำว่ำ<br />
“เรำจะมำในเร็วๆนี้แน่นอน”<br />
และเสียงตอบที่เฝ้ ำปรำรถนำของเขำกลำยมำเป็ นค ำอธิษฐำนของคริสตจักรตลอดกำรเดินทำงอันยำวไก<br />
ลว่ำ “พระเยซูองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเชิญเสด็จมำเถิด” วิวรณ์ 22:20 {GC 302.3} {GCth17 262.3}<br />
จำกคุกมืดใต้ดินจำกหลักประหำรจำกตะแลงแกงที่บรรดำธรรมิกชนและผู้พลีชีพต่ำงเป็ นพยำนให้กับ<br />
ควำมจริงพวกเขำสืบต่อถ้อยค ำแห่งควำมเชื่อและควำมหวังใจมำตลอดหลำยศตวรรษมีคริสเตียนคนหนึ่ง<br />
กล่ำวว่ำ“เมื่อพวกเขำมั ่นใจถึงกำรกลับเป็ นขึ้นมำจำกตำยของพระคริสต ์และผลที่สุดก็คือกำรกลับเป็ นขึ้<br />
นมำจำกตำยของตัวพวกเขำเองเมื่อพระองคเสด็จมำสิ่งนี้จึงท ์<br />
ำให้พวกเขำชังควำมตำยและค้นพบว่ำพวก<br />
เขำอยู่เหนือควำมตำยนั้น” Daniel T. Taylor, The Reign of Christ on Earth: or, The Voice of<br />
the Church in All Ages, หน้ำ 33 พวกเขำยินดีที่จะไปยังหลุมฝังศพเพื่อจะได้ “เป็ นขึ้นสู่อิสรภำพ”<br />
Ibid. หน้ำ 54 พวกเขำเฝ้ ำคอย<br />
“กำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจำกสวรรค ์ในหมู่เมฆที่เต็มด้วยรัศมีภำพของพระบิดำของพระองค ์”<br />
“น ำกำลเวลำของอำณำจักรมำให้แก่ผู้ชอบธรรม”ชำววอลเดนซิสยึดมั ่นอยู่กับควำมเชื่อเดียวกันนี้<br />
Ibid. หน้ำ 129-132 จอห ์นไวคลิฟเอง [ค.ศ. 1324-1384]<br />
ก็เฝ้ ำคอยกำรเสด็จมำของพระผู้ไถ่ผู้ทรงเป็ นควำมหวังของคริสตจักร Ibid. หน้ำ 132-134 {GC<br />
302.4} {GCth17 262.4}<br />
ลูเธอร ์ [ค.ศ. 1483-1546] ประกำศว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำบอกกับตัวเองโดยไม่ต้องสงสัยเลยว่ำวันแห่งกำรพิพำกษำจะต้องเกิดขึ้นภำยในสำมร ้อยปีที่จะถึง<br />
นี้พระเจ้ำจะไม่ทรงยอมไม่ทรงปล่อยและไม่ทรงทนต่อโลกที่ชั ่วร ้ำยนำนไปกว่ำนี้”<br />
“วันยิ่งใหญ่ก ำลังใกล้เข้ำมำเมื่ออำณำจักรแห่งควำมน่ำสะอิดสะเอียนจะถูกท ำลำยล้ำงไป” Ibid. หน้ำ<br />
158, 134 {GC 303.1} {GCth17 263.1}<br />
เมลังค ์ธอนกล่ำวว่ำ“โลกเก่ำแก่ใบนี้ไม่ได้อยู่ห่ำงจำกจุดจบ”จอห ์นคำลวินเชื้อเชิญให้คริสเตียน“อย่ำรี<br />
รอแต่ให้มีควำมปรำรถนำอย่ำงแรงกล้ำต่อวันแห่งกำรเสด็จมำของพระคริสต ์อันเป็ นเหตุกำรณ์ที่สดใสด้ว<br />
ยควำมหวังที่สุดเหนือเหตุกำรณ์ทั้งหลำย” และยังประกำศว่ำ<br />
“ให้ครอบครัวทั้งหมดของบรรดำผู้ที่ซื่อสัตย ์จงเก็บรักษำภำพของวันนั้นไว้”<br />
“เรำจะต้องกระหำยหำพระคริสตเรำจะต้องแสวงหำคิดค ์<br />
ำนึงถึงจนกว่ำจะถึงอรุณรุ่งของวันอันยิ่งใหญ่นั้<br />
นเมื่อองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำจะส ำแดงสง่ำรำศีของรำชอำณำจักรของพระองค ์โดยบริบูรณ์” Ibid. หน้ำ<br />
158, 134 {GC 303.2} {GCth17 263.2}<br />
จอห ์นน็อคซ ์นักปฏิรูปชำวสก๊อตแลนด ์กล่ำวว่ำ“พระเยซูเจ้ำของเรำไม่ทรงน ำเนื้อหนังของเรำกลับไปยั<br />
งสวรรค ์แล้วหรือพระองค ์จะไม่เสด็จกลับมำหรือเรำทรำบดีว่ำพระองค ์จะเสด็จกลับมำและจะเสด็จกลับมำอ<br />
ย่ำงเร็วไวด้วย” ริดลีย ์และลำทิเมอร ์ [Ridley and Latimer]<br />
ผู้สละชีวิตเพื่อควำมจริงพวกเขำรอคอยกำรเสด็จกลับมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำด้วยควำมเชื่อริดลีย ์บันทึก<br />
ไว้ว่ำ“ไม่เป็ นที่น่ำสงสัยเลยว่ำโลกใบนี้ก ำลังจะสิ้นสุดลงข้ำพเจ้ำเชื่อฉะนั้นข้ำพเจ้ำจึงกล่ำวเช่นนี้ให้จิตใจ<br />
233
ของพวกเรำร ้องขอต่อพระคริสต ์พระผู้ช่วยให้รอดของเรำร ้องขอพร ้อมๆกับยอห ์นผู้รับใช ้ของพระเจ้ำว่ำพ<br />
ระเยซูเจ้ำเชิญเสด็จมำเถิด” Ibid. หน้ำ 151, 145 {GC 303.3} {GCth17 263.3}<br />
แบกซเตอร ์ ์กล่ำวว่ำ“ควำมคิดที่ว่ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำนั้นสร ้ำงควำมหวำนชื่นและควำมปีติยิ<br />
นดีอย่ำงที่สุดให้แก่ข้ำพเจ้ำ” Richard Baxter, Works เล่มที่ 17 หน้ำ 555<br />
“เป็ นผลงำนแห่งควำมเชื่อและเป็ นคุณลักษณะของธรรมิกชนของพระองค ์ที่ชื่นชอบกับกำรเสด็จมำของ<br />
พระองค ์และเฝ้ ำคอยด้วยควำมหวังอันมีสุข”<br />
“หำกควำมตำยเป็ นศัตรูตัวสุดท้ำยที่จะถูกท ำลำยไปในกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยเรำคงจะเรียนรู ้ว่ำผู้เ<br />
ชื่อจะต้องเฝ้ ำคอยและอธิษฐำนเพื่อกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระคริสต ์ด้วยควำมจริงจังเพื่อชัยชนะที่สม<br />
บูรณ์ครั้งสุดท้ำยจะเกิดขึ้น” Ibid. เล่มที่ 17 หน้ำ 500<br />
“นี่คือวันที่ผู้เชื่อทุกคนจะต้องเฝ้ ำปรำรถนำและมีควำมหวังและรอคอยเพื่อให้ภำรกิจทั้งหมดของกำรไถ่ให้<br />
รอดและควำมปรำรถนำและควำมอุตสำหะทั้งหมดในจิตวิญญำณของพวกเขำส ำเร็จ”<br />
“พระองคเจ้ำข้ำโปรดเร่งวันแห่งควำมหวังใจนี้เถิด” ์<br />
Ibid. เล่มที่ 17 หน้ำ 182, 183<br />
นี่เป็ นควำมหวังของคริสตจักรในสมัยของอัครทูตควำมหวังของ“คริสตจักรที่อยู่ในถิ่นทุรกันดำร”<br />
และเป็ นควำมหวังของนักปฏิรูปศำสนำทั้งหลำย {GC 303.4} {GCth17 263.4}<br />
ค ำพยำกรณ์ไม่เพียงบอกล่วงหน้ำถึงลักษณะและเป้ ำหมำยของกำรเสด็จมำของพระคริสตเท่ำนั้นแต่ยั<br />
์<br />
งแสดงให้เห็นถึงเครื่องหมำยเพื่อให้มนุษย ์ทรำบว่ำวันนั้นก ำลังใกล้เข้ำมำแล้วพระเยซูตรัสว่ำ<br />
“จะมีหมำยส ำคัญที่ดวงอำทิตย ์ที่ดวงจันทร ์และที่ดวงดำวทั้งหลำย” ลูกำ 21:25<br />
“ดวงอำทิตย ์จะมืดไปและดวงจันทร ์จะไม่ส่องแสงดวงดำวทั้งหลำยจะตกจำกฟ้ ำและบรรดำสิ่งที่มีอ ำนำจใน<br />
ท้องฟ้ ำจะสะเทือนสะท้ำนเมื่อนั้นพวกเขำจะเห็นบุตรมนุษย ์เสด็จมำในเมฆทรงฤทธำนุภำพและพระรัศมีอ<br />
ย่ำงยิ่ง” มำระโก 13:24-26<br />
ผู้เขียนพระธรรมวิวรณ์บรรยำยถึงหมำยส ำคัญแรกที่จะมำถึงก่อนกำรเสด็จมำครั้งที่สองว่ำ<br />
“แผ่นดินไหวยิ่งใหญ่ดวงอำทิตย ์กลำยเป็ นสีด ำมืดเหมือนกับเสื้อผ้ำขนสัตว ์ที่ใช ้ไว้ทุกข ์และดวงจันทร ์วั<br />
นเพ็ญก็กลำยเป็ นเหมือนกับสีเลือด” วิวรณ์ 6:12 {GC 304.1} {GCth17 264.1}<br />
ก่อนศตวรรษที่สิบเก้ำจะเริ่มขึ้นมีหลำยคนเป็ นพยำนเห็นหมำยส ำคัญเหล่ำนี้เหตุกำรณ์เกิดขึ้นจริงตำ<br />
มค ำพยำกรณ์ในปีค.ศ.1755เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงที่สุดเท่ำที่เคยบันทึกไว้เป็ นที่รู ้จักกันทั ่วไปว่ำเป็ นแผ่น<br />
ดินไหวแห่งเมืองลิสบอนแรงสั ่นสะเทือนแผ่ขยำยไปถึงพื้นที่ส่วนใหญ่ของทวีปยุโรปแอฟริกำและอเมริกำแร<br />
งสั ่นสะเทือนนี้รู ้สึกได้ถึงประเทศกรีนแลนด ์ถึงหมู่เกำะอินดีสตะวันตกถึงเกำะมำเดรำไปถึงประเทศนอรเวย ์ ์<br />
และประเทศสวีเดนจนถึงเกำะบริเตนใหญ่และประเทศไอร ์แลนด ์แรงสั ่นสะเทือนแผ่กระจำยครอบคลุมพื้นที่<br />
ไม่น้อยกว่ำสิบล้ำนตำรำงกิโลเมตรควำมรุนแรงของแรงสั ่นสะเทือนในทวีปแอฟริกำเกือบจะเท่ำกับในทวีป<br />
ยุโรปเมืองอัลเจียร[เมืองหลวงของประเทศอัลจีเรียในทวีปแอฟริกำเหนือ]ถูกท ์<br />
ำลำยไปเกือบหมดมีหมู่บ้ำน<br />
แห่งหนึ่งห่ำงจำกประเทศมอร็อคโคไม่ไกลนักหมู่บ้ำนนี้มีประชำกรอำศัยรำว 8,000 ถึง 10,000<br />
234
คนถูกกลืนหำยไปทั้งหมู่บ้ำนคลื่นขนำดใหญ่พัดกระหน ่ำกวำดชำยฝั ่งประเทศสเปนและทวีปแอฟริกำกลื<br />
นหลำยเมืองไปและสร ้ำงควำมเสียหำยอย่ำงใหญ่หลวง {GC 304.2} {GCth17 264.2}<br />
แรงสั ่นสะเทือนรุนแรงที่สุดเกิดขึ้นในประเทศสเปนและประเทศโปรตุเกสที่เมืองคำดิสมีรำยงำนว่ำคลื่นที่<br />
พัดเข้ำมำสูงถึง 18 เมตรภูเขำ<br />
“บำงลูกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศโปรตุเกสสั ่นสะเทือนอย่ำงรุนแรงดูประหนึ่งว่ำเป็ นกำรสะเทือนที่มำจำกฐำน<br />
รำกของภูเขำยอดภูเขำบำงลูกเปิดออกปริออกและฉีกขำดอย่ำงน่ำพิศวงก้อนหินขนำดใหญ่ถูกเหวี่ยงลง<br />
ไปในหุบเขำที่อยู่ใกล้เคียงเล่ำกันว่ำมีเปลวไฟพวยพุ่งออกมำจำกภูเขำเหล่ำนี้” Sir Charles Lyell,<br />
Principles of Geology หน้ำ 495 {GC 304.3} {GCth17 264.3}<br />
ที่เมืองลิสบอน“มีเสียงสนั ่นดังออกมำจำกใต้พื้นดินและวินำทีต่อมำแรงสั ่นสะเทือนอย่ำงรุนแรงท ำลำยเ<br />
มืองส่วนใหญ่ไปในช่วงเวลำประมำณหกนำทีกว่ำหกหมื่นคนพินำศในตอนแรกคลื่นม้วนตัวกลับลงไปในท<br />
ะเลก่อนและปล่อยให้เห็นแนวพื้นดินแห้งและแล้วคลื่นก็ม้วนซัดกลับเข้ำมำเป็ นคลื่นที่สูงกว่ำระดับปกติถึง<br />
สิบห้ำเมตรหรือกว่ำนั้น”<br />
“ในบรรดำเหตุกำรณ์ผิดธรรมชำติที่เกี่ยวพันกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่เมืองลิสบอนในช่วงหำยนะนี้เป็ นกำร<br />
พังทรุดลงมำของท่ำเรือแห่งใหม่ที่สร ้ำงด้วยหินอ่อนด้วยค่ำใช ้จ่ำยมหำศำลฝูงชนมหำศำลเข้ำไปรวมตัวกั<br />
นเพื่อหลบภัยอยู่ที่นั ่นเป็ นจุดหลบภัยเพื่อให้พ้นจำกสิ่งปรักหักพังที่ทับถมลงมำแต่ทันใดนั้นเองท่ำเรือนี้ก็จ<br />
มดิ่งลงพร ้อมกับคนทั้งหมดที่อยู่บนนั้นและไม่มีแม้ศพเดียวลอยขึ้นมำบนผิวน ้ำอีกเลย” Ibid. หน้ำ 495<br />
{GC 305.1} {GCth17 265.1}<br />
“แรงสั ่นสะเทือน”ของแผ่นดินไหวท ำให้“โบสถ ์และคอนแวนต ์ทุกแห่งอำคำรสำธำรณะขนำดใหญ่เกือบ<br />
ทั้งหมดและบ้ำนเรือนมำกกว่ำหนึ่งในสี่พังทลำยลงมำทันทีสองชั ่วโมงหลังจำกแผ่นดินไหวเกิดไฟลุกไหม้ต<br />
ำมที่ต่ำงๆและโหมไหม้อย่ำงรุนแรงเป็ นเวลำเกือบสำมวันจนท ำให้เมืองแทบจะร ้ำงเปล่ำไปอย่ำงสิ้นเชิงแผ่น<br />
ดินไหวเกิดขึ้นในวันบริสุทธิ์ดังนั้นโบสถ ์และคอนแวนต ์จึงมีคนชุมนุมอยู่เต็มมีน้อยคนที่หนีรอด”--<br />
Encyclopedia Americana, art. “Lisbon,” note (ฉบับปีค.ศ.<br />
1831).“ควำมหวำดกลัวของผู้คนนั ้นเกินค ำบรรยำยไม่มีใครร ้องไห้เพรำะมันมำกเกินกว่ำน ้ำตำพวกเขำวิ่<br />
งไปและวิ่งมำเพ้อคลั ่งด้วยควำมหวำดกลัวและตกใจต่ำงตบหน้ำและทุบอกของตนเองพร ้อมกับร ้องเสียงดัง<br />
ว่ำ “โปรดเมตตำด้วยเถิด! วำระสุดท้ำยของโลกมำถึงแล้ว”<br />
แม่ลืมลูกของตนและวิ่งแบกรูปปั้นกำงเขนเครำะห ์ร ้ำยที่คนมำกมำยวิ่งหลบเข้ำไปในโบสถ ์เพื่อกำรปกป้ อง<br />
คุ้มครองแต่พิธีศำสนำก็เผยถึงควำมไร ้ประโยชน์เหล่ำคนที่น่ำสงสำรกอดแท่นบูชำที่ช่วยพวกเขำไม่ได้รู<br />
ปปั้นต่ำงๆบรรดำบำทหลวงและประชำชนทั้งหลำยถูกฝังไว้ใต้กองปรักหักพังเดียวกัน”<br />
มีผู้เสียชีวิตประมำณกว่ำ 90,000 คนในวันวิปโยคนั้น {GC 305.2} {GCth17 265.2}<br />
ยี่สิบห้ำปีต่อมำหมำยส ำคัญอันดับต่อมำที่กล่ำวถึงในค ำพยำกรณ์ได้ปรำกฏขึ้นดวงอำทิตย ์และดวงจั<br />
นทร ์มืดไปสิ่งที่ท ำให้เหตุกำรณ์นี้เด่นชัดคือควำมจริงของเวลำที่เหตุกำรณ์นี้จะเกิดขึ้นถูกระบุไว้อย่ำงแม่น<br />
ย ำในขณะที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงสนทนำกับสำวกของพระองค ์บนภูเขำมะกอกเทศพระองค ์ทรงพรรณนำ<br />
235
ถึงช่วงเวลำอันยำวนำนแห่งควำมทุกข ์ยำกล ำบำกของคริสตจักรซึ่งหมำยถึงระยะเวลำ1,260ปีภำยใต้กำ<br />
รกดขี่ของพระสันตะปำปำพระองค ์ทรงสัญญำว่ำเวลำแห่งควำมทุกขเวทนำจะถูกย่นให้สั้นเข้ำจำกนั้นพระ<br />
์<br />
องค ์จึงทรงกล่ำวถึงเหตุกำรณ์บำงอย่ำงที่จะเกิดขึ้นก่อนกำรเสด็จมำของพระองค ์และทรงก ำหนดเวลำที่เร<br />
ำจะเห็นหมำยส ำคัญอัน“หลังจำกควำมทุกข ์ล ำบำกนั ้นผ่ำนพ้นไปแล้วดวงอำทิตย ์จะมืดไปและดวงจันทร ์จ<br />
ะไม่ส่องแสง” มำระโก 13:24 ช่วงระยะเวลำ 1,260 วันหรือ 1,260 ปีได้สิ้นสุดลงในปีค.ศ. 1798<br />
กำรกดขี่ข่มเหงยุติไปจนเกือบหมดสิ้นก่อนหน้ำนั้นประมำณ 25<br />
ปีตำมพระด ำรัสของพระคริสต ์นั้นภำยหลังกำรกดขี่ข่มเหงแล้วดวงอำทิตย ์จะมืดไปในวันที่ 19<br />
พฤษภำคมค.ศ. 1780 ค ำพยำกรณ์นี้ส ำเร็จจริง {GC 306.1} {GCth17 266.1}<br />
“ในบรรดำปรำกฏกำรณ์ทั้งหมดอำจเป็ นเพียงเหตุกำรณ์เดียวก็ว่ำได้ซึ่งลึกลับที่สุดและไม่อำจอธิบำยไ<br />
ด้นั ่นคือปรำกฏกำรณ์วันมืดที่เกิดขึ้นในวันที่ 19 พฤษภำคมค.ศ. 1780<br />
เป็ นควำมมืดแปลกประหลำดที่สุดของทั ่วทั้งท้องฟ้ ำและบรรยำกำศที่มองเห็นในเขตมลรัฐนิวอิงแลนด ์” R.<br />
M. Devens, Our First Century หน้ำ 89 {GC 306.2} {GCth17 266.2}<br />
มีผู้เห็นเหตุกำรณ์คนหนึ่งที่อำศัยอยู่ในมลรัฐแมสซำชูเซตส ์บรรยำยเหตุกำรณ์วันนั้นไว้ดังนี้<br />
“ในเวลำเช ้ำดวงอำทิตย ์ปรำกฏขึ้นในท้องฟ้ ำที่สว่ำงสดใสแต่ในไม่ช ้ำก็ถูกปกคลุมด้วยเมฆมำกเมฆเปลี่ยน<br />
มำมืดมนออกด ำและเป็ นลำงร ้ำยทันทีที่ปรำกฏฟ้ ำแลบและร ้องค ำรำมและฝนตกลงมำเล็กน้อยพอใกล้เวล<br />
ำเก้ำนำฬิกำเมฆเริ่มเบำบำงลงและปรำกฏเป็ นสีทองเหลืองและสีทองแดงและพื้นโลกก้อนหินต้นไม้สิ่งปลูก<br />
สร ้ำงผืนน ้ำและคนต่ำงถูกเปลี่ยนไปโดยแสงประหลำดที่เหนือธรรมชำติไม่กี่นำทีต่อมำเมฆด ำหนำทึบแผ่<br />
ขยำยไปทั ่วท้องฟ้ ำเว้นไว้แต่แนวเล็กๆตรงสุดขอบฟ้ ำและแล้วก็มืดสนิทรำวกับควำมมืดในเวลำยี่สิบเอ็ดนำ<br />
ฬิกำของค ่ำคืนในฤดูร ้อน.....{GC 306.3} {GCth17 266.3}<br />
“ควำมกลัวควำมวิตกกังวลและควำมหวำดหวั ่นค่อยๆอัดแน่นเข้ำมำในควำมรู ้สึกนึกคิดของประชำชน<br />
แม่บ้ำนยืนอยู่ที่ประตูมองดูภูมิประเทศที่มืดมิดพ่อบ้ำนต่ำงกลับจำกงำนในทุ่งนำช่ำงไม้ทิ้งเครื่องมือช่ำงตีเ<br />
หล็กทิ้งเตำเผำเหล็กพ่อค้ำออกจำกร ้ำนของตนโรงเรียนปล่อยนักเรียนกลับบ้ำนและเด็กๆวิ่งกลับบ้ำนด้วย<br />
เนื้อตัวสั ่นเทำผู้ที่เดินทำงหยุดหำห้องพักตำมโรงนำที่ใกล้ที่สุดทุกริมฝีปำกและหัวใจต่ำงถำมว่ำ<br />
“เกิดอะไรขึ้น”ดูรำวกับว่ำพำยุเฮอริเคนก ำลังจะพัดผ่ำนดินแดนนี้หรือว่ำนี่เป็ นวันที่ทุกสิ่งทุกอย่ำงจะต้<br />
องมำถึงจุดจบเสียแล้ว {GC 306.4} {GCth17 266.4}<br />
“มีกำรใช เทียนไขไฟจำกเตำผิงส่องแสงเจิดจ้ำรำวกับในค ้<br />
่ำคืนของฤดูใบไม้ร่วงที่ไม่มีแสงจันทร .....ฝูงวิห ์<br />
กบินกลับรังและไปหลับพักฝูงวัวกลับมำรวมตัวที่หน้ำท้องทุ่งหญ้ำและส่งเสียงร ้องกบหลำยตัวส่งเสียงร ้องเ<br />
บำๆฝูงนกร ้องเพลงยำมค ่ำคืนและค้ำงคำวต่ำงบินไปมำแต่มนุษย ์รู ้ดีว่ำเวลำนี้ยังไม่ใช่เวลำกลำงคืน.....{GC<br />
307.1} {GCth17 267.1}<br />
“ดร. นำธำนำเอลวิเทคเคอร ์ [Nathanael Whittaker]<br />
ศำสนำจำรย ์ของคริสตจักรแทเบอร ์นำเคิลแห่งเมืองซำเลมจัดประชุมศำสนำในบ้ำนและเทศนำพร ้อมกับ<br />
ยืนยันว่ำควำมมืดนี้เกิดขึ้นจำกเหตุกำรณ์ที่เหนือธรรมชำติมีคนประชุมกันในสถำนที่อื่นๆอีกหลำยแห่ง<br />
236
ค ำเทศนำที่ไม่ได้ถูกตระเตรียมมำก่อนจึงหนีไม่พ้นค ำเทศนำที่ดูเสมือนชี้ให้เห็นว่ำควำมมืดที่เกิดขึ้นสอด<br />
คล้องกับค ำพยำกรณ์ในพระคัมภีร.....ควำมมืดหนำทึบที่สุดเกิดขึ้นหลังสิบเอ็ดนำฬิกำเล็กน้อย”<br />
์<br />
Essex Antiquarian เมษำยน 1899 เล่มที่ 3 ฉบับที่ 4 หน้ำ 53, 54<br />
“ควำมมืดที่เกิดขึ้นในพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศในช่วงเวลำกลำงวันนั้นรุนแรงมำกจนไม่อำจดูเวลำที่นำฬิ<br />
กำข้อมือหรือนำฬิกำข้ำงฝำผนังหำกปรำศจำกแสงเทียนไขแล้วแม้แต่จะรับประทำนอำหำรหรือจัดกำรดูแ<br />
ลธุรกิจในบ้ำนก็ไม่อำจกระท ำได้....{GC 307.2} {GCth17 267.2}<br />
“ควำมมืดที่แผ่ขยำยออกไปนั้นช่ำงดูแปลกประหลำดยิ่งนักมีผู้คนสังเกตว่ำควำมมืดแผ่กว้ำงไปทำงทิศ<br />
ตะวันออกจรดเมืองฟำลเมำธ ์และไปยังทำงทิศตะวันตกจนจรดส่วนที่ไกลที่สุดของมลรัฐคอนเนตทิกัตและ<br />
เมืองอัลบำนีไปถึงทำงตอนใต้ควำมมืดนี้ไปไกลถึงชำยฝั ่งทะเลและทำงตอนเหนือของอเมริกำไปจนถึงเขต<br />
ที่ตั้งรกรำกของชำวอเมริกัน” William Gordon, History of the Rise, Progress, and<br />
Establishment of the Independence of the U.S.A. เล่มที่ 3 หน้ำที่ 57 {GC<br />
307.3}) {GCth17 267.3}<br />
ควำมมืดอย่ำงรุนแรงที่สุดของวันนั้นด ำเนินต่อไปประมำณสักหนึ่งหรือสองชั ่วโมงก่อนพลบค ่ำท้องฟ้ ำ<br />
บำงส่วนก็เริ่มปลอดโปร่งขึ้นดวงอำทิตย ์ปรำกฏแม้ว่ำยังมีหมอกด ำหนำทึบบดบังไว้<br />
“หลังจำกดวงอำทิตย ์ตกดินแล้วเมฆกลับมำปกคลุมอีกและมืดลงอย่ำงรวดเร็ว”<br />
“เป็ นควำมมืดของยำมค ่ำคืนที่ผิดธรรมดำและดูน่ำกลัวไม่น้อยไปกว่ำควำมมืดที่เกิดขึ้นในช่วงเวลำกล<br />
ำงวันแม้จะมีดวงจันทร ์ที่เกือบเต็มดวงแต่ก็มองวัตถุต่ำงๆไม่เห็นยกเว้นจะใช ้แสงเทียนช่วยซึ่งเมื่อมองไปยัง<br />
บ้ำนที่ใกล้เคียงกันหรือสถำนที่อื่นๆที่ไกลออกไปจะดูประหนึ่งว่ำเป็ นควำมมืดของชำวเมืองอียิปต ์ซึ่งล ำแส<br />
งแทบจะไม่อำจเจำะทะลุผ่ำนไปได้” Isaiah Thomas, Massachusetts Spy; or, American Oracle<br />
of Liberty เล่มที่ 10 ฉบับที่ 472 (25 พฤษภำคม 1780)<br />
ผู้เห็นเหตุกำรณ์คนหนึ่งกล่ำวว่ำ“ข้ำพเจ้ำไม่อำจที่จะหยุดคิดในขณะนั้นว่ำหำกมีเงำมืดใดที่หนำทึบพอที่<br />
จะปกปิดดวงดำวที่สุกใสได้ทุกดวงในจักรวำลหรือก ำจัดดวงดำวเหล่ำนั้นให้สำบสูญไปก็ยังไม่ใช่ควำมมืดที่<br />
สมบูรณ์มำกเท่ำกับเวลำนี้”จำกจดหมำยของดร.ซำมูเอลเทนนีย ์เขียนที่เมืองอีซีเตอร ์มลรัฐนิวแฮมป์ เชียร ์<br />
ธันวำคมค.ศ. 1785 ใน Massachusetts Historical Society Collections, 1792 ชุดที่ 1 เล่มที่ 1<br />
หน้ำ 97<br />
แม้ว่ำจะเป็ นเวลำยี่สิบเอ็ดนำฬิกำของคืนวันนั้นที่ดวงจันทรเต็มดวง“ก็แทบจะไม่สำมำรถขับไล่เงำมืดที่ละ<br />
์<br />
ม้ำยคล้ำยเงำแห่งควำมตำยออกไปได้”หลังเวลำเที่ยงคืนควำมมืดหำยไปและเมื่อดวงจันทร ์ปรำกฏให้เห็นค<br />
รั้งแรกนั้นก็มีลักษณะเป็ นสีเลือด {GC 307.4} {GCth17 267.4}<br />
วันที่ 19 พฤษภำคมค.ศ. 1780 ถูกจำรึกไว้ในประวัติศำสตร ์ว่ำเป็ น “วันแห่งควำมมืด”<br />
ตั้งแต่ในสมัยของโมเสสเป็ นต้นมำยังไม่เคยมีช่วงเวลำใดที่ได้รับกำรบันทึกไว้ว่ำเกิดควำมมืดอันหนำทึบข<br />
ยำยวงกว้ำงออกไปกว้ำงไกลและยำวนำนเท่ำที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ค ำบรรยำยของผู้ที่อยู่ในเหตุกำรณ์เป็ นเพีย<br />
งเสียงสะท้อนที่มำจำกพระวจนะของพระเจ้ำซึ่งโยเอลผู้เผยพระวจนะบันทึกไว้เมื่อ 2500<br />
ปีก่อนที่เหตุกำรณ์จะส ำเร็จตำมค ำพยำกรณ์ว่ำ<br />
The<br />
237
“ดวงอำทิตย ์จะกลำยเป็ นควำมมืดดวงจันทรเป็ ์ นเลือดก่อนวันแห่งพระยำห ์เวห ์จะมำถึงคือวันอันยิ่งใหญ่แล<br />
ะน่ำสยดสยอง” โยเอล 2:31 {GC 308.1} {GCth17 268.1}<br />
พระคริสต ์ทรงบัญชำประชำกรของพระองค ์ให้เฝ้ ำติดตำมหมำยส ำคัญของกำรเสด็จกลับมำของพระอ<br />
งค ์และให้ชื่นชมยินดีเมื่อพวกเขำเห็นเครื่องหมำยที่แสดงถึงกษัตริย ์ผู้ก ำลังจะเสด็จมำพระองค ์ตรัสว่ำ“เมื่<br />
อเหตุกำรณ์เหล่ำนี้เริ่มจะเกิดขึ้นนั้นจงลุกขึ้นยืนและผงกศีรษะขึ้นเพรำะว่ำกำรไถ่ตัวพวกท่ำนใกล้จะถึงแล้<br />
ว”พระองค ์ทรงชี้ให้ผู้ติดตำมของพระองค ์มองดูต้นไม้ที่ก ำลังแตกยอดในฤดูใบไม้ผลิและตรัสว่ำ“เมื่อผลิใบ<br />
พวกท่ำนก็เห็นด้วยตัวเองและรู ้อยู่ว่ำฤดูร ้อนใกล้จะมำถึงแล้วเช่นนั้นแหละเมื่อท่ำนทั้งหลำยเห็นเหตุกำร<br />
ณ์เหล่ำนี้เกิดขึ้นก็ให้รู ้ว่ำแผ่นดินของพระเจ้ำใกล้จะมำถึงแล้ว” ลูกำ 21:28, 30, 31 {GC<br />
308.2} {GCth17 268.2}<br />
แต่เมื่อควำมเย่อหยิ่งและระเบียบพิธีกรรมเข้ำแทนที่วิญญำณแห่งกำรถ่อมใจและกำรอุทิศตนที่มีอยู่ใน<br />
คริสตจักรควำมรักที่มีในพระคริสต ์และควำมเชื่อในกำรเสด็จกลับมำของพระองค ์ก็เยือกเย็นลงชีวิตทำงฝ่<br />
ำยโลกและกำรแสวงหำควำมเพลิดเพลินได้กลืนผู้ที่อ้ำงตนว่ำเป็ นประชำกรของพระเจ้ำพวกเขำมองไม่เห็<br />
นค ำชี้แนะของพระผู้ช่วยให้รอดในเรื่องของหมำยส ำคัญของกำรเสด็จมำของพระองค ์พวกเขำละเลยหลัก<br />
ค ำสอนเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระคริสต ์ข้อพระคัมภีร ์ที่เกี่ยวเนื่องกับเรื่องนี้ก็ถูกบดบังด้วยกำรแ<br />
ปลควำมหมำยอย่ำงผิดๆจนถูกละเลยและลืมไปเสียเกือบหมดโดยเฉพำะอย่ำงยิ่งเกิดกับคริสตจักรต่ำงๆใน<br />
ประเทศสหรัฐอเมริกำสังคมทุกชนชั้นต่ำงเพลิดเพลินอยู่กับเสรีภำพและควำมสุขสบำยควำมใคร่อยำกอย่<br />
ำงทะเยอทะยำนในทรัพย ์สมบัติและควำมหรูหรำฟุ ่ มเฟือยท ำให้เกิดกำรหมกมุ่นอยู่แต่กับกำรแสวงหำเงิน<br />
ทองและกระหำยอยำกด้วยกำรยื้อแย่งชื่อเสียงและอ ำนำจซึ่งดูเสมือนว่ำจะอยู่ใกล้แค่เอื้อมของทุกคนสิ่งเห<br />
ล่ำนี้น ำมนุษย ์ให้มุ่งควำมสนใจและควำมหวังของพวกเขำไว้กับสิ่งของในชีวิตนี้และผลักวันอันน่ำเคร่งขรึ<br />
มนี้ให้ไกลออกไปในอนำคตข้ำงหน้ำจนกว่ำสิ่งต่ำงๆที่พวกเขำสนใจในปัจจุบันนี้จะล่วงลับไป<br />
309.1} {GCth17 268.3}<br />
เมื่อพระผู้ช่วยให้รอดทรงย ้ำให้ผู้ติดตำมพระองค ์มองดูหมำยส ำคัญของกำรเสด็จกลับมำของพระองค ์<br />
นั้นพระองค ์ตรัสไว้ล่วงหน้ำถึงสภำพเสื่อมถอยในบำปที่จะเกิดขึ้นก่อนกำรเสด็จมำครั้งที่สองจะมีกิจกรรมแ<br />
ละควำมวุ่นวำยของธุรกิจทำงฝ่ ำยโลกและกำรแสวงหำควำมสุขส ำรำญเช่นเดียวกับในสมัยโนอำห ์ได้แก่ก<br />
ำรซื้อกำรขำยกำรเพำะปลูกกำรก่อสร ้ำงกำรสมรสและยกให้เป็ นสำมีภรรยำกันควบคู่ไปกับกำรลืมพระเจ้<br />
ำและชีวิตในเบื้องหน้ำส ำหรับผู้ที่มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลำนี้พระคริสต ์ทรงเตือนว่ำ“แต่จงระวังตัวให้ดีเกรงว่ำใจ<br />
ของท่ำนจะเต็มล้นไปด้วยกำรเสเพลกำรเมำเหล้ำและกำรห่วงกังวลถึงชีวิตนี้แล้วเวลำนั ้นจะมำถึงท่ำนโดยไ<br />
ม่คำดฝัน”<br />
“แต่จงเฝ้ ำระวังอยู่ทุกเวลำจงอธิษฐำนเพื่อพวกท่ำนจะมีก ำลังรอดพ้นเหตุกำรณ์ทุกอย่ำงที่จะเกิดขึ้นนั้<br />
นและจะยืนอยู่ต่อหน้ำบุตรมนุษย ์ได้” ลูกำ 21:34, 36 {GC 309.2} {GCth17 268.4}<br />
พระด ำรัสของพระผู้ช่วยให้รอดที่จำรึกไว้ในพระธรรมวิวรณ์เน้นให้เห็นถึงสภำพของคริสตจักรในช่วงเว<br />
ลำดังกล่ำวว่ำ“เจ้ำได้ชื่อว่ำมีชีวิตอยู่แต่ว่ำเจ้ำได้ตำยแล้ว”และส ำหรับผู้ที่ไม่ยอมตื่นขึ้นจำกควำมมั ่นคงอ<br />
{GC<br />
238
ย่ำงประมำทนั้นมีค ำเตือนอันเคร่งขรึมประกำศว่ำ“ถ้ำเจ้ำไม่ตื่นขึ้นเรำจะมำเหมือนอย่ำงขโมยและเจ้ำจะไม่<br />
รู ้ว่ำเรำจะมำหำเจ้ำชั ่วโมงไหน” วิวรณ์ 3:1, 3 {GC 309.3} {GCth17 268.5}<br />
กำรปลุกมนุษย ์ให้ตื่นขึ้นเพื่อรับรู ้ถึงภัยอันตรำยของเขำนั้นเป็ นเรื่องจ ำเป็ นเพื่อให้พวกเขำลุกขึ้นเตรีย<br />
มตัวพร ้อมรับเหตุกำรณ์ส ำคัญที่เกี่ยวเนื่องกับเวลำแห่งพระเมตตำคุณที่จะสิ้นสุดลงผู้เผยพระวจนะของพ<br />
ระเจ้ำประกำศว่ำ“วันแห่งพระยำห ์เวห ์นั้นยิ่งใหญ่และน่ำกลัวอย่ำงยิ่งใครเล่ำจะทนอยู่ได้”ผู้ใดจะทนอยู่ได้เมื่<br />
อพระองค ์จะเสด็จมำ“พระเนตรของพระองค ์บริสุทธิ์ เกินกว่ำจะทอดพระเนตรกำรชั ่วจะทรงมองดูควำมบำ<br />
ปก็ไม่ได้” โยเอล 2:11 ฮำบำกุก 1:13 ส ำหรับผู้ที่ร ้องเรียกว่ำ<br />
“ข้ำแต่พระเจ้ำของข้ำพระองค ์ข้ำพระองค ์ทั้งหลำยรู ้จักพระองค ์”แต่กระนั้นพวกเขำยังคงล่วงละเมิดพันธสั<br />
ญญำของพระองค ์และติดตำมพระอื่นเก็บซ่อนกำรชั ่วไว้ในใจและรักทำงแห่งควำมอธรรมส ำหรับคนเช่นนี้<br />
วันแห่งพระเจ้ำ“เป็ นควำมมืดมิใช่ควำมสว่ำงเป็ นควำมมืดครึ้มมิใช่ควำมเจิดจ้ำเลย” โฮเชยำ 8:2, 1 สดุดี<br />
16;4 อำโมส 5:20 พระยำห ์เวห ์ตรัสว่ำ<br />
“ในเวลำนั้นเรำจะเอำตะเกียงส่องดูเยรูซำเล็มและเรำจะลงโทษพวกไม่รู ้ร ้อนรู ้หนำวมำนำนเหมือนตะกอนเ<br />
หล้ำที่เกรอะจนหนำผู้ที่คิดในใจของตนว่ำ‘พระยำห ์เวห ์จะไม่ทรงให้สิ่งดีและพระองค ์ก็จะไม่ทรงให้สิ่งร ้ำย’”เ<br />
ศฟันยำห ์1:12“เรำจะลงโทษโลกเพรำะควำมชั ่วร ้ำยและลงโทษคนอธรรมเพรำะควำมผิดบำปของพวกเขำ<br />
เรำท ำให้ควำมเย่อหยิ่งของคนจองหองสิ้นสุดและท ำให้ควำมยโสของคนโหดร ้ำยลดต ่ำลง”<br />
อิสยำห ์<br />
13:11 “เงินหรือทองค ำของเขำก็ดีจะไม่สำมำรถช่วยกู้เขำได้”<br />
“ทรัพย ์สมบัติของพวกเขำจะถูกปล้นและบ้ำนของพวกเขำจะร ้ำงเปล่ำ” เศฟันยำห ์<br />
310.1} {GCth17 269.1}<br />
1:18, 13 {GC<br />
ในขณะที่ผู้เผยพระวจนะเยเรมีย ์เฝ้ ำรอคอยเวลำที่น่ำกลัวนั้นได้ร ้องออกมำว่ำ“ข้ำบิดตัวด้วยควำมเจ็บ<br />
ปวด....ข้ำจะนิ่งอยู่ไม่ได้เพรำะข้ำได้ยินเสียงเขำสัตว เสียงปลุกของสงครำมหำยนะซ ์<br />
้อนหำยนะถูกเร ้ำขึ้นม<br />
ำ” เยเรมีย ์ 4:19, 20 {GC 310.2} {GCth17 269.2}<br />
“วันนั้นจะเป็ นวันแห่งพระพิโรธเป็ นวันที่ทุกข ์ใจและระทมเป็ นวันที่มีควำมพินำศและกำรท ำลำยล้ำงเป็<br />
นวันที่มืดและหม่นหมองเป็ นวันที่มีเมฆคลุมและมืดทึบวันที่มีเสียงแตรและเสียงโห่ร ้องของสงครำม”เศฟันย<br />
ำห ์1:15,16“นี่แน่ะวันแห่งพระยำห ์เวห ์จะมำ.....เพื่อจะท ำให้แผ่นดินเป็ นที่ร ้ำงเปล่ำและเพื่อจะท ำลำยคนบำ<br />
ปของมันเสียจำกแผ่นดินนั้น” อิสยำห ์ 13:9 {GC 310.3} {GCth17 269.3}<br />
เมื่อพิจำรณำถึงวันอันยิ่งใหญ่นั้นพระวจนะของพระเจ้ำใช ้ภำษำที่เคร่งขรึมและน่ำจับใจที่สุดเพื่อเรียกร ้<br />
องให้ประชำกรของพระองค ์ที่ยังคงสลบไสลทำงฝ่ ำยจิตวิญญำณให้ตื่นขึ้นและแสวงหำพระพักตร ์ของพระ<br />
องค ์ด้วยกำรกลับใจและกำรถ่อมตน“จงเป่ ำเขำสัตว ์ในศิโยนจงเปล่งเสียงเตือนภัยบนภูเขำบริสุทธิ์ของเรำ<br />
ให้ทุกคนที่อำศัยในแผ่นดินตัวสั ่นเพรำะวันแห่งพระยำห ์เวห ์ก ำลังมำใกล้เข้ำมำแล้ว”<br />
“จงจัดเตรียมพิธีอดอำหำรจงเรียกประชุมท ำพิธีจงรวบรวมประชำชนจงช ำระชุมนุมชนให้บริสุทธิ์จงประชุ<br />
มพวกผู้ใหญ่จงรวบรวมเด็กๆ.....จงให้เจ้ำบ่ำวออกจำกเรือนหอและเจ้ำสำวออกจำกห้องของตนให้บรรดำ<br />
ปุโรหิตคือผู้ปรนนิบัติพระยำห ์เวห ์ร ้องไห้อยู่ระหว่ำงเฉลียงกับแท่นบูชำ”<br />
239
“จงกลับมำหำเรำด้วยสุดใจด้วยกำรอดอำหำรกำรร ้องไห้และกำรโอดครวญจงฉีกใจของพวกเจ้ำไม่ใช่<br />
ฉีกเสื้อของเจ้ำจงกลับมำหำพระยำห ์เวห ์พระเจ้ำของพวกท่ำนเพรำะว่ำพระองค ์ทรงเปี่ยมด้วยพระคุณและ<br />
พระกรุณำพระองค ์กริ้วช ้ำและบริบูรณ์ด้วยควำมรักมั ่นคง” โยเอล 2:1, 15-17, 12, 13 {GC<br />
311.1} {GCth17 270.1}<br />
กำรตระเตรียมคนให้พร ้อมส ำหรับวันของพระเจ้ำนั้นเป็ นงำนปฏิรูปยิ่งใหญ่ที่จะต้องท ำให้ส ำเร็จพระเจ้ำ<br />
ทรงมองเห็นว่ำประชำกรจ ำนวนมำกที่อ้ำงตนว่ำเป็ นประชำกรของพระองค ์นั้นไม่ได้เตรียมพร ้อมเพื่อชีวิต<br />
นิรันดร ์และด้วยพระเมตตำคุณของพระเจ้ำพระองค ์จึงทรงก ำลังจะส่งข่ำวสำรค ำเตือนมำปลุกพวกเขำให้<br />
ตื่นขึ้นจำกกำรไม่รู ้สึกตัวและน ำพวกเขำให้เตรียมตัวพร ้อมเพื่อกำรเสด็จมำของพระเจ้ำ<br />
311.2} {GCth17 270.2}<br />
เรำจะมองเห็นค ำเตือนนี้ในพระธรรมวิวรณ์บทที่ 14<br />
ในบทนี้มีข่ำวสำรสำมประกำรซึ่งแสดงให้เห็นด้วยกำรประกำศโดยชำวสวรรค ์และเหตุกำรณ์ที่ตำมติดมำ<br />
ทันทีทันใดนั้นคือกำรเสด็จมำของบุตรมนุษย ์เพื่อ“เก็บเกี่ยวบนแผ่นดินโลก”ค ำเตือนที่หนึ่งประกำศว่ำถึงเ<br />
วลำที่จะทรงพิพำกษำแล้วผู้เผยพระวจนะมองเห็นทูตสวรรค ์องค ์หนึ่งเหำะ<br />
“ไปในท้องฟ้ ำเพื่อประกำศข่ำวประเสริฐนิรันดร ์แก่คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกแก่ทุกประชำชำติทุกเ<br />
ผ่ำทุกภำษำและทุกชนชำติท่ำนประกำศเสียงดังว่ำ‘จงเกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระองคเพ<br />
์<br />
รำะถึงเวลำที่พระองค ์จะทรงพิพำกษำแล้วจงนมัสกำรพระองค ์ผู้ทรงสร ้ำงฟ้ ำสวรรค ์แผ่นดินโลกทะเลและบ่<br />
อน ้ำพุทั้งหลำย” วิวรณ์ 14:6, 7 {GC 311.3} {GCth17 270.3}<br />
ข่ำวที่ประกำศไปนี้เป็ นส่วนหนึ่งของ“ข่ำวประเสริฐนิรันดร ์”พันธกิจของกำรประกำศข่ำวประเสริฐไม่ได้<br />
ทรงมอบหมำยให้แก่ทูตสวรรค ์ทั้งหลำยแต่ทรงโปรดมอบควำมรับผิดชอบนี้ไว้กับมนุษย ์ทูตสวรรค ์ผู้บริสุท<br />
ธิ์ได้รับบัญชำให้น ำทำงในพระรำชกิจนี้และมีหน้ำที่รับผิดชอบในขบวนกำรอันยิ่งใหญ่แห่งกำรช่วยมนุษย ์<br />
ให้รอดแต่กำรประกำศข่ำวประเสริฐที่แท้จริงจะถูกท ำโดยผู้รับใช ้ทั้งหลำยของพระคริสต ์ในโลกนี้ {GC<br />
312.1} {GCth17 270.4}<br />
มนุษย ์ที่ซื่อสัตย ์ซึ่งเชื่อฟังค ำตักเตือนของพระวิญญำณของพระเจ้ำและค ำสอนที่มีอยู่ในพระวจนะของ<br />
พระองค ์จะเป็ นผู้ประกำศค ำเตือนให้แก่ชำวโลกพวกเขำเป็ นผู้ที่ใส่ใจ“ค ำเผยพระวจนะที่แน่นอน”<br />
“เป็ นเสมือนตะเกียงที่ส่องสว่ำงในที่มืดจนกว่ำแสงอรุณจะขึ้นและดำวรุ่งจะผุดขึ้นในใจของพวกท่ำน” 2<br />
เปโตร 1:19 พวกเขำแสวงหำควำมรอบรู ้ของพระเจ้ำมำกยิ่งกว่ำที่จะหำขุมทรัพย ์ที่ซ่อนไว้พวกเขำถือว่ำ<br />
“ผลที่ได้จำกปัญญำย่อมดีกว่ำผลที่ได้จำกเงินและผลิตผลของปัญญำนั้นดีกว่ำทองค ำ” สุภำษิต 3:14<br />
และองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงเปิดเผยให้พวกเขำเห็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในรำชอำณำจักร<br />
“ควำมลึกลับของพระยำห ์เวห ์มีอยู่แก่คนที่ย ำเกรงพระองค ์และพระองค ์จะทรงแจ้งพันธสัญญำของพระอง<br />
ค ์แก่เขำเหล่ำนั้น” สดุดี 25:14 TKJV {GC 312.2} {GCth17 270.5}<br />
ผู้ที่เข้ำใจควำมจริงนี้และมีส่วนร่วมในงำนประกำศกลับไม่ใช่นักศำสนศำสตร ์ผู้คงแก่เรียนพวกเขำเป็ น<br />
คนยำมที่ซื่อสัตย ์ที่ศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยควำมหมั ่นเพียรและด้วยกำรอธิษฐำนพวกเขำรู เวลำของยำมค<br />
้<br />
่ำคื<br />
{GC<br />
240
นค ำพยำกรณ์จะถูกเปิดเผยให้พวกเขำรู ้ถึงเหตุกำรณ์ที่ก ำลังจะเกิดขึ้นแต่บรรดำผู้คงแก่เรียนไม่ได้รับหน้<br />
ำที่นี้และข่ำวนี้ถูกประกำศโดยผู้ที่ถ่อมตนกว่ำพระเยซูตรัสว่ำ “เมื่อยังมีควำมสว่ำงอยู่ก็จงเดินไปเถิด”<br />
ยอห ์น 12:35<br />
ผู้ที่ไม่สนใจแสงสว่ำงที่พระเจ้ำประทำนให้หรือละเลยไม่แสวงหำแสงนั้นเมื่ออยู่ใกล้คนเหล่ำนี้จะถูกปล่อยให้<br />
อยู่ในควำมมืดแต่พระผู้ช่วยให้รอดทรงประกำศว่ำ<br />
“คนที่ตำมเรำมำจะไม่ต้องเดินในควำมมืดแต่จะมีควำมสว่ำงแห่งชีวิต” ยอห ์น 8:12<br />
ผู้ใดก็ตำมที่ตั้งมั ่นอย่ำงเด็ดเดี่ยวเพื่อแสวงหำที่จะปฏิบัติตำมน ้ำพระทัยของพระเจ้ำเอำใจใส่อย่ำงจริงใจต่อ<br />
แสงสว่ำงที่ทรงโปรดประทำนให้แล้วจะได้รับแสงสว่ำงมำกยิ่งขึ้นส ำหรับผู้ที่มีจิตวิญญำณเช่นนี้พระเจ้ำจะ<br />
ประทำนดวงดำวแห่งสวรรค ์ที่มีประกำยเจิดจ้ำเพื่อน ำเขำไปสู่ควำมจริงทั้งมวล {GC 312.3} {GCth17<br />
270.6}<br />
ในสมัยที่พระคริสต เสด็จมำครั้งแรกนั้นบรรดำปุโรหิตและธรรมจำรย ์<br />
์ทั้งหลำยที่อยู่ในนครบริสุทธิ์ซึ่งเป็<br />
นผู้ที่ได้รับมอบควำมรับผิดชอบให้ดูแลพระวจนะของพระเจ้ำพวกเขำน่ำจะมองเห็นหมำยส ำคัญที่บอกเว<br />
ลำและประกำศกำรเสด็จมำของพระองค ์ผู้ที่ทรงโปรดสัญญำไว้ค ำพยำกรณ์ของมีคำห ์ระบุสถำนที่ประสูติ<br />
ของพระเยซูดำเนียลระบุเวลำของกำรเสด็จมำมีคำห ์ 5:2 ดำเนียล 9:25<br />
พระเจ้ำประทำนค ำพยำกรณ์เหล่ำนี้ให้ผู้น ำชำวยิวพวกเขำจึงไม่มีข้อแก้ตัวว่ำพวกเขำไม่รู ้และไม่ประกำศ<br />
ให้แก่ประชำชนทรำบว่ำกำรเสด็จมำของพระเมสสิยำห ์ใกล้เข้ำมำแล้วควำมไม่รู ้ของพวกเขำเป็ นผลลัพธ ์<br />
ของกำรละเลยที่เป็ นบำปชำวยิวสร ้ำงผลงำนด้วยกำรฆ่ำผู้เผยพระวจนะของพระเจ้ำด้วยกำรปฏิบัติตำมผู้<br />
ยิ่งใหญ่แห่งโลกนี้พวกเขำจึงก ำลังเคำรพบูชำผู้รับใช ้ของซำตำนพวกเขำหมกมุ่นอยู่กับกำรแก่งแย่งชิงดีอ<br />
ย่ำงทะเยอทะยำนเพื่อต ำแหน่งและอ ำนำจพวกเขำทั้งหลำยมองไม่เห็นเกียรติยศของพระเจ้ำซึ่งกษัตริย ์แห่<br />
งสรวงสวรรค ์ทรงยื่นมำให้แก่พวกเขำ {GC 313.1} {GCth17 271.1}<br />
ผู้ปกครองของชนชำติอิสรำเอลควรที่จะเอำใส่ใจอย่ำงลึกซึ้งและด้วยควำมย ำเกรงเพื่อศึกษำถึงสถำน<br />
ที่เวลำและสภำพแวดล้อมของเหตุกำรณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศำสตร ์โลกนั ่นคือกำรเสด็จมำของพระบุ<br />
ตรของพระเจ้ำเพื่อมำไถ่มนุษย ์ให้ได้รับควำมรอดทุกคนควรที่จะเฝ้ ำระวังเพื่อจะเป็ นหนึ่งในคนกลุ่มแรกที่<br />
จะต้อนรับพระผู้ไถ่ของโลกแต่ดูเถิดที่หมู่บ้ำนเบธเลเฮมมีผู้เดินทำงสองคนที่เหน็ดเหนื่อยจำกกำรเดินทำง<br />
ไกลมำจำกเนินเขำแห่งเมืองนำซำเร็ธเดินตำมถนนอันคับแคบที่ทอดยำวไปจนสุดฝั ่งตะวันออกของเมือง<br />
พวกเขำพยำยำมหำที่พักและที่ก ำบังส ำหรับยำมค ่ำคืนอย่ำงไร ้ผลไม่มีประตูใดเปิดออกต้อนรับพวกเขำใน<br />
ที่สุดพวกเขำเข้ำหลบในคอกสัตว ์อันน่ำสังเวชที่เตรียมไว้ส ำหรับวัวและพระผู้ช่วยให้รอดของโลกทรงบังเกิ<br />
ดที่นั ่น {GC 313.2} {GCth17 271.2}<br />
บรรดำทูตจำกสวรรคเคยเห็นพระสิริซึ่งพระบุตรของพระเจ้ำทรงมีร่วมกับพระบิดำก่อนที่โลกนี้จะเกิดขึ้<br />
์<br />
นและทูตสวรรคเหล่ำนี้รอคอยด้วยควำมสนใจอย่ำงแรงกล้ำต่อกำรเสด็จมำของพระองค ์<br />
์ในโลกนี้ว่ำเป็ นเห<br />
ตุกำรณ์ที่เต็มล้นด้วยควำมชื่นชมยินดีส ำหรับมนุษย ์ทุกคนทูตสวรรค ์ได้รับบัญชำให้น ำข่ำวแห่งควำมยิน<br />
ดีไปให้ผู้ที่เตรียมพร ้อมที่จะรับและให้แก่ผู้ที่จะน ำเรื่องนี้ไปประกำศให้ชนชำวโลกด้วยควำมชื่นชมยินดีพร<br />
ะคริสต ์ทรงถ่อมพระองค ์ลงมำรับสภำพธรรมชำติของมนุษย ์พระองค ์ทรงต้องแบกรับควำมทุกข ์โศกอันห<br />
241
นักเหลือคณำในขณะที่พระองค ์ถวำยจิตวิญญำณของพระองค ์ให้เป็ นเครื่องบูชำไถ่บำปแต่กระนั้นทูตสว<br />
รรค ์ก็ยังปรำรถนำที่จะเห็นแม้ในสภำพที่ถ่อมพระองค ์ของพระบุตรของพระเจ้ำผู้สูงสุดที่จะปรำกฏต่อหน้ำ<br />
มนุษย ์อย่ำงสง่ำงำมและเต็มไปด้วยสง่ำรำศีสมกับพระลักษณะของพระองค ์จะมีบุคคลส ำคัญของโลกมำร่ว<br />
มชุมนุมที่เมืองหลวงของแผ่นดินอิสรำเอลเพื่อต้อนรับกำรเสด็จมำของพระองค ์หรือไม่จะมีทูตสวรรค ์จ ำน<br />
วนมำกมำยมำแนะน ำพระองค ์ให้ผู้ที่ก ำลังรอคอยได้รู ้จักหรือไม่ {GC 313.3} {GCth17 271.3}<br />
ทูตสวรรค ์องค ์หนึ่งมำเยือนโลกเพื่อดูว่ำมีผู้ใดบ้ำงที่เตรียมพร ้อมต้อนรับพระเยซูแต่ทูตองค ์นั้นมองไม่เ<br />
ห็นเครื่องหมำยแห่งกำรรอคอยทูตองค ์นั้นไม่ได้ยินเสียงสรรเสริญและเสียงโห่ร ้องอย่ำงมีชัยที่แสดงว่ำเวลำ<br />
ที่พระเมสสิยำห ์จวนจะเสด็จถึงแล้วทูตสวรรค ์บินไปมำชั ่วขณะหนึ่งเหนือเมืองที่ได้รับกำรเลือกสรรและเห<br />
นือพระวิหำรที่กำรร่วมสถิตของพระเจ้ำได้รับกำรส ำแดงให้เห็นมำเป็ นเวลำช ้ำนำนแต่แม้ที่นี่ก็ไม่ได้ดูแตก<br />
ต่ำงจำกที่อื่นๆปุโรหิตที่แต่งกำยอย่ำงโอ้อวดและทะนงตัวยังคงเผำเครื่องถวำยบูชำที่เป็ นมลทินในพระวิหำ<br />
รฟำริสีพูดกับประชำชนด้วยเสียงอันดังหรือยืนอธิษฐำนอย่ำงโอ้อวดตำมมุมถนนในพระรำชวังของกษัตริ<br />
ย ์ในที่ชุมนุมของนักปรัชญำในโรงเรียนของรับบีพวกเขำก็มีสภำพที่ไม่แตกต่ำงกันคือเมินเฉยควำมจริงอั<br />
นอัศจรรย ์ที่ท ำให้ทั้งสวรรค ์ชื่นชมยินดีและสรรเสริญพระเจ้ำที่พระผู้ไถ่ของมนุษย ์ก ำลังจะเสด็จมำในโลก<br />
{GC 314.1} {GCth17 272.1}<br />
ไม่มีหลักฐำนใดที่แสดงว่ำชำวโลกรอคอยกำรเสด็จมำของพระคริสต ์และไม่มีกำรเตรียมตัวต้อนรับเจ้ำ<br />
ชำยแห่งชีวิตในขณะที่ผู้น ำข่ำวชำวสวรรค ์ก ำลังจะกลับไปยังสวรรค ์ด้วยควำมพิศวงพร ้อมกับเรื่องรำวอัน<br />
น่ำอับอำยนั้นก็ได้พบคนเลี้ยงแกะกลุ่มหนึ่งที่ก ำลังเฝ้ ำฝูงแกะในยำมค ่ำคืนและในขณะที่พวกเขำจ้องมอง<br />
ขึ้นไปยังท้องฟ้ ำที่มีดวงดำวส่องระยิบระยับและก ำลังนึกตรึกตรองถึงค ำพยำกรณ์ที่พระเมสสิยำห ์จะเสด็จ<br />
มำในโลกนี้พร ้อมทั้งปรำรถนำกำรเสด็จมำของพระผู้ไถ่ของโลกนี้เป็ นอย่ำงมำกนี่คือชนกลุ่มหนึ่งที่พร ้อม<br />
จะรับข่ำวสำรจำกสวรรค ์และในทันใดนั้นทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำก็ปรำกฏตัวขึ้นประกำศถึงข่ำวดีแห่งควำม<br />
ชื่นชมยินดีรัศมีภำพของสวรรค ์ส่องแสงเจิดจ้ำไปทั ่วทุ่งรำบทูตสวรรคเหลือคณำนับถูกเปิดเผยให้เห็นรำว<br />
์<br />
กับว่ำควำมชื่นชมยินดีนั้นยิ่งใหญ่เกินกว่ำที่ผู้น ำข่ำวเพียงองคเดียวจะน ์ ำมำจำกสวรรค ์ได้เสียงมำกหลำย<br />
เปล่งขึ้นเป็ นเสียงสรรเสริญซึ่งบรรดำประชำชำติที่ได้รับควำมรอดจะร่วมกันร ้องในวันหนึ่งว่ำ“พระสิริจงมี<br />
แด่พระเจ้ำในที่สูงสุดส่วนบนแผ่นดินโลกสันติสุขจงมีท่ำมกลำงมนุษย ์ทั ้งหลำยที่พระองค ์โปรดปรำนนั้น”<br />
ลูกำ 2:14 {GC 314.2}) {GCth17 272.2}<br />
โอเรื่องอันน่ำอัศจรรย ์ใจที่เกิดขึ้นณหมู่บ้ำนเบธเลเฮมจะเป็ นบทเรียนที่ดีให้แก่เรำเช่นไรเป็ นเรื่องที่ต ำ<br />
หนิควำมไม่เชื่อของเรำหรือควำมหยิ่งยโสและควำมไม่ต้องกำรพึ่งพำผู้ใดของเรำเป็ นเรื่องที่เตือนให้เรำระวั<br />
งเกลือกว่ำโดยควำมเฉยเมยอย่ำงไร ้ควำมส ำนึกของเรำจะท ำให้เรำมองไม่เห็นหมำยส ำคัญแห่งกำลเวลำแ<br />
ละดังนั้นเรำจึงไม่รู เวลำที่พระเจ้ำจะเสด็จมำหำเรำ ้<br />
{GC 315.1} {GCth17 272.3}<br />
ทูตสวรรค ์ไม่ได้พบผู้เฝ้ ำคอยกำรเสด็จมำของพระเมสสิยำห ์ในแถบเนินเขำของมณฑลยูเดียเพียงแห่ง<br />
เดียวหรือในหมู่คนเลี้ยงแกะที่ต ่ำต้อยเท่ำนั้นแต่ในแผ่นดินของคนนอกศำสนำยังมีผู้ที่เฝ้ ำคอยพระองค ์ด้ว<br />
ยเช่นกันพวกเขำเป็ นนักปรำชญ ์ผู้ร ่ำรวยและมียศศักดิ์ เป็ นนักปรัชญำแห่งทิศตะวันออกเป็ นนักศึกษำธร<br />
รมชำตินักปรำชญ ์เหล่ำนี้มองดูพระหัตถกิจของพระเจ้ำและแลเห็นพระองค ์พวกเขำศึกษำพระคัมภีร ์ของ<br />
242
ชำวฮีบรูและเรียนรู ้ว่ำดำวดวงหนึ่งจะขึ้นมำจำกยำโคบและด้วยควำมปรำรถนำอย่ำงแรงกล้ำพวกเขำรอค<br />
อยกำรเสด็จมำของพระองค ์ผู้ที่ไม่เพียงแต่ให้ “อิสรำเอลจะได้รับกำรปลอบโยนใจ” เท่ำนั้นแต่<br />
“เป็ นควำมสว่ำงที่ส่องแก่คนต่ำงชำติ” และ “น ำควำมรอดไปจนถึงที่สุดปลำยแผ่นดินโลก” ลูกำ 2:25,<br />
32; กิจกำร 13:47<br />
พวกเขำเป็ นผู้แสวงหำแสงสว่ำงและแสงสว่ำงจำกพระที่นั ่งของพระเจ้ำส่องสว่ำงบนทำงเดินของพวกเขำใ<br />
นขณะที่ปุโรหิตและรับบีแห่งกรุงเยรูซำเล็มที่ได้รับกำรแต่งตั้งให้เป็ นผู้พิทักษ์และเป็ นผู้อธิบำยควำมจริงพ<br />
วกเขำถูกควำมมืดห่อหุ้มไว้ดวงดำวที่สวรรค ์ส่งมำได้น ำคนต่ำงชำติแปลกหน้ำเหล่ำนี้ไปยังสถำนที่ประสูติ<br />
ของพระมหำกษัตริย ์องค ์ใหม่ผู้มำบังเกิด {GC 315.2} {GCth17 272.4}<br />
“บรรดำผู้ที่รอคอยพระองค ์”พระคริสต ์“จะทรงปรำกฏเป็ นครั้งที่สองไม่ใช่เพื่อก ำจัดบำปแต่เพื่อน ำควำ<br />
มรอดมำให้”ฮีบรู9:28เช่นเดียวกับข่ำวกำรมำบังเกิดของพระผู้ช่วยให้รอดข่ำวเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สอง<br />
ของพระเยซูนั้นไม่ทรงโปรดมอบให้ผู้น ำทำงศำสนำพวกเขำไม่ได้ถนอมรักษำควำมสัมพันธ ์กับพระเจ้ำแล<br />
ะปฏิเสธแสงสว่ำงจำกสวรรค ์ด้วยเหตุนี้พวกเขำจึงไม่ได้เป็ นกลุ่มคนที่อัครสำวกเปำโลบรรยำยไว้ว่ำ“แต่พี่<br />
น้องทั้งหลำยท่ำนไม่อยู่ในควำมมืดแล้ววันนั้นไม่น่ำจะมำถึงท่ำนอย่ำงขโมยมำท่ำนทุกคนเป็ นลูกของควำ<br />
มสว่ำงและเป็ นลูกของเวลำกลำงวันเรำไม่ได้เป็ นของกลำงคืนหรือของควำมมืด” 1 เธสะโลนิกำ 5:4, 5<br />
{GC 315.3} {GCth17 273.1}<br />
คนยำมบนก ำแพงแห่งเมืองศิโยนควรเป็ นคนกลุ่มแรกที่รู ้ข่ำวกำรเสด็จกลับมำของพระผู้ช่วยให้รอดพ<br />
วกเขำควรเป็ นคนกลุ่มแรกที่จะป่ ำวประกำศว่ำพระองค ์ใกล้จะเสด็จมำแล้วพวกเขำควรเป็ นคนกลุ่มแรกที่เ<br />
ตือนผู้คนให้เตรียมพร ้อมเพื่อกำรเสด็จมำของพระองค ์แต่พวกเขำกลับอยู่อย่ำงสุขสบำยเพ้อฝันแต่เพียง<br />
ควำมสงบสุขและควำมปลอดภัยในขณะที่ผู้คนต่ำงหลับใหลอยู่ในควำมผิดบำปพระเยซูทรงเห็นว่ำคริสตจั<br />
กรของพระองค ์นั้นเป็ นดังเช่นต้นมะเดื่อเทศที่ไม่ออกผลที่มีใบแห่งควำมจอมปลอมปกคลุมเต็มไปหมดแต่<br />
ก็ยังไม่บังเกิดผลที่มีคุณค่ำมีกำรโอ้อวดในกำรถือรักษำพิธีกรรมทำงศำสนำในขณะที่ขำดวิญญำณแห่งค<br />
วำมถ่อมตนขำดควำมเสียใจที่ท ำผิดและขำดควำมเชื่อที่แท้จริงซึ่งสิ่งเหล่ำนี้เท่ำนั้นที่เป็ นกำรรับใช ้ที่พระเ<br />
จ้ำทรงพอพระทัยแทนที่พวกเขำจะมีคุณงำมควำมดีแห่งพระวิญญำณของพระเจ้ำพวกเขำกลับหยิ่งยโสถื<br />
อระเบียบโอ้อวดเห็นแก่ตัวกดขี่ผู้คนคริสตจักรที่ละทิ้งพระเจ้ำจะปิดตำให้กับเครื่องหมำยบอกเวลำพระเจ้ำ<br />
ไม่ทรงทอดทิ้งพวกเขำหรือปล่อยให้คุณควำมดีของพระเจ้ำสูญหำยไปจำกพวกเขำแต่พวกเขำเหินห่ำงไป<br />
จำกพระองค ์และแยกตัวเองออกไปจำกควำมรักของพระองค ์ในขณะที่พวกเขำปฏิเสธไม่ท ำตำมข้อก ำหน<br />
ดพระสัญญำของพระองค ์จึงไม่สัมฤทธิผลในตัวของพวกเขำ {GC 315.4} {GCth17 273.2}<br />
นี่คือผลที่จะเกิดขึ้นอย่ำงแน่นอนเมื่อละเลยที่จะซำบซึ้งในคุณค่ำและพัฒนำแสงสว่ำงและโอกำสที่พระเ<br />
จ้ำประทำนให้ศำสนำจะถดถอยอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้จนเหลือแต่เพียงพิธีกรรมและวิญญำณของคุณควำม<br />
ดีที่มีชีวิตจะสูญหำยไปนอกเสียจำกคริสตจักรจะปฏิบัติตำมทำงออกของพระองค ์ที่โปรดประทำนไว้ยอมรั<br />
บแสงสว่ำงทั้งหมดและปฏิบัติตำมหน้ำที่ทั้งหมดที่เปิดเผยไว้ให้แล้วควำมจริงนี้มีให้เห็นในประวัติศำสตร ์ข<br />
องคริสตจักรซึ่งเกิดขึ้นซ ้ำแล้วซ ้ำอีกพระเจ้ำทรงเรียกหำผลงำนแห่งควำมเชื่อและกำรเชื่อฟังจำกประชำก<br />
รของพระองค ์ตำมสัดส่วนของพระพรและโอกำสที่ทรงโปรดประทำนให้กำรเชื่อฟังจ ำเป็ นต้องมีกำรเสียสล<br />
243
ะและเกี่ยวข้องกับกำงเขนนี่คือเหตุผลที่ว่ำท ำไมคนมำกมำยที่อ้ำงตนว่ำเป็ นผู้ติดตำมของพระคริสต ์จึงปฏิ<br />
เสธไม่ยอมรับแสงสว่ำงจำกสวรรค ์และเช่นเดียวกับชำวยิวในอดีตที่ไม่รู เวลำที่พระองค ้<br />
เสด็จมำลูกำ ์ 19:44<br />
เพรำะว่ำควำมทะนงตัวและควำมไม่เชื่อพระเจ้ำจึงเสด็จผ่ำนพวกเขำไปและเปิดเผยควำมจริงให้แก่บุคคลอื่<br />
นเช่นคนเลี้ยงแกะแห่งหมู่บ้ำนเบธเลเฮมและนักปรำชญ ์แห่งทิศตะวันออกซึ่งใส่ใจกับแสงสว่ำงทั้งหมดที่พ<br />
วกเขำได้รับ {GC 316.1} {GCth17 273.3}<br />
244
บท 18 -นักปฏิรูปชาวอเมริกันท่านหนึ่ง<br />
ชำวนำซื่อตรงและจริงใจคนหนึ่งที่พระเจ้ำทรงเลือกไว้โดยเฉพำะเพื่อให้ประกำศข่ำวกำรเสด็จมำครั้งที่<br />
สองของพระคริสต ์นั้นเคยถูกชักน ำให้สงสัยว่ำพระคัมภีร ์มีต้นก ำเนิดมำจำกพระเจ้ำจริงหรือแต่ถึงกระนั้นเ<br />
ขำก็ยังมีควำมปรำรถนำที่จะเรียนรู ้ควำมจริงช่วงต้นของชีวิตวิลเลียมมิลเลอร ์[William Miller]<br />
ก็มีลักษณะคล้ำยคลึงกับชีวิตของนักปฏิรูปคนอื่นๆที่ต้องต่อสู้กับควำมยำกจนและจึงได้รับบทเรียนยิ่งใ<br />
หญ่ของกำรใช ้แรงงำนและกำรละทิ้งตนเองสมำชิกคนอื่นๆในครอบครัวของเขำต่ำงมีคุณลักษณะของกำ<br />
รพึ่งตนเองและมีจิตใจที่รักเสรีมีควำมสำมำรถในเรื่องของควำมอดทนและรักชำติอย่ำงแรงกล้ำสิ่งเหล่ำนี้จึ<br />
งเป็ นคุณสมบัติโดดเด่นที่มีอยู่ในอุปนิสัยของเขำด้วยคุณพ่อของเขำเป็ นผู้น ำในกองทหำรปฏิวัติและรับใ<br />
ช ้ในกองทัพด้วยควำมเสียสละเพื่อต่อสู้และทนกับควำมล ำบำกในช่วงเวลำที่ยุ่งเหยิงซึ่งท ำให้เรำมองเห็นส<br />
ภำพบีบคั้นที่มีต่อชีวิตช่วงเยำว ์วัยของมิลเลอร ์{GC 317.1} {GCth17 274.1}<br />
มิลเลอร ์มีร่ำงกำยที่สมบูรณ์และตั้งแต่ช่วงวัยเด็กก็เห็นได้อย่ำงชัดเจนว่ำเขำมีสติปัญญำที่ดีกว่ำเด็กทั ่ว<br />
ไปขณะที่เขำโตขึ้นคุณสมบัติเหล่ำนี้ก็ยิ่งเห็นได้ชัดเจนมำกขึ้นควำมนึกคิดของเขำว่องไวและพัฒนำอย่ำ<br />
งสมบูรณ์และเขำมีควำมกระตือรือร ้นใฝ่ หำควำมรู ้ถึงแม้ว่ำเขำจะไม่ได้รับประโยชน์จำกกำรศึกษำในระดับ<br />
อุดมศึกษำก็ตำมแต่กำรเป็ นคนรักกำรศึกษำและนิสัยที่ชอบคิดอย่ำงรอบคอบและช่ำงพินิจพิเครำะห ์ของเ<br />
ขำท ำให้เขำเป็ นคนตัดสินใจดีและมีวิสัยทัศน์ที่กว้ำงไกลเขำมีนิสัยทำงศีลธรรมที่ไร ้ต ำหนิและมีชื่อเสียงที่<br />
น่ำอิจฉำยกย่องเขำได้รับกำรยอมรับว่ำซื่อสัตย ์มัธยัสถ ์และโอบอ้อมอำรีตั ้งแต่อำยุยังน้อยเขำทุ่มเทก ำลัง<br />
และหมั ่นฝึกฝนจนมีควำมเชี่ยวชำญแต่เขำยังคงรักษำนิสัยของกำรเรียนรู ้ไว้เขำรับหน้ำที่ต่ำงๆทั้งทำงฝ่ ำ<br />
ยพลเรือนและฝ่ ำยกำรทหำรจนได้รับควำมเชื่อถือและดูประหนึ่งว่ำหนทำงที่น ำไปสู่ควำมร ่ำรวยและเกียรติ<br />
ยศเปิดกว้ำงไว้ให้เขำแล้ว {GC 317.2} {GCth17 274.2}<br />
แม่ของเขำเป็ นสตรีที่มีควำมศรัทธำอันแก่กล้ำอย่ำงล ้ำเลิศและเขำได้รับอิทธิพลด้ำนศำสนำตั ้งแต่ช่วง<br />
วัยเด็กแต่ในช่วงต้นของวัยหนุ่มเขำหลงเข้ำไปยังสังคมของพวกเทวูเบกขำนิยม [deists<br />
คือผู้ที่เชื่อว่ำมีพระเจ้ำซึ่งเป็ นผู้ที่สร ้ำงสรรพสิ่งในจักรวำลตั้งแต่เริ่มต้นแต่หลังจำกนั้นก็ปล่อยให้จักรวำล<br />
ด ำเนินไปตำมวิถีทำงของมันเองโดยไม่ได้เข้ำมำแทรกแซงใดๆในขณะเดียวกันพวกเขำก็เชื่อมั ่นในเหตุผล<br />
ด้วยเชื่อว่ำเหตุผลเท่ำนั้นที่จะช่วยให้มนุษย ์เกิดควำมเข้ำใจศำสนำและศีลธรรมอย่ำงถูกต้องและคิดว่ำจะส<br />
ำมำรถใช เหตุผลพิสูจน์ในเรื่องพระเจ้ำได้]ซึ่งเป็ ้<br />
นอิทธิพลที่แรงกว่ำแหล่งอื่นเพรำะคนส่วนใหญ่ในสังคมนี้เ<br />
ป็ นพลเมืองดีและเป็ นคนใจบุญและมีจิตใจเมตตำกรุณำคนกลุ่มนี้ด ำรงชีวิตอยู่ท่ำมกลำงสถำบันของคริสเ<br />
ตียนในระดับหนึ่งอุปนิสัยของพวกเขำจึงถูกหล่อหลอมด้วยสภำพที่ล้อมรอบพวกเขำไว้ส่วนควำมเป็ นเลิศ<br />
ที่ท ำให้พวกเขำได้รับควำมเคำรพและควำมวำงใจนั้นพวกเขำเป็ นหนี้บุญคุณพระคัมภีร ์แต่กระนั้นของปร<br />
ะทำนอันดีเลิศเหล่ำนี้มักถูกน ำไปใช ้ในทำงที่ผิดจนส่งผลเสียต่อพระวจนะค ำของพระเจ้ำจำกกำรเข้ำร่วม<br />
สังคมกับชำยกลุ่มนี้ท ำให้มิลเลอร ์รับควำมนึกคิดของพวกเขำไว้ในช่วงเวลำนั ้นกำรแปลควำมหมำยพระ<br />
คัมภีร ์ก่อให้เกิดควำมยุ่งยำกซึ่งดูประหนึ่งว่ำมันยำกเกินกว่ำที่เขำจะจัดกำรได้แต่แนวควำมเชื่อใหม่ของเข<br />
ำซึ่งถึงแม้จะตัดพระคัมภีร ์ทิ้งไปก็ไม่ได้เสนอให้เอำสิ่งใดที่ดีกว่ำเข้ำมำทดแทนเขำจึงยังคงอยู่ห่ำงไกลจำกค<br />
วำมรู ้สึกพึงพอใจอย่ำงไรก็ตำมเขำยังคงยึดติดอยู่กับควำมเชื่อนี้นำนประมำณ 12 ปีแต่เมื่อเขำอำยุ 34<br />
245
ปีพระวิญญำณบริสุทธิ์ทรงดลใจให้เขำรู ้สึกถึงสภำพของเขำที่เป็ นคนบำปเขำพบว่ำควำมเชื่อเดิมของเขำ<br />
ไม่ได้ให้ควำมเชื่อมั ่นว่ำเขำจะมีควำมสุขเมื่อเขำตำยไปแล้วอนำคตนั้นมืดมนและหดหู่ต่อมำในภำยหลังเ<br />
ขำได้กล่ำวถึงควำมรู ้สึกของเขำในขณะนั้นว่ำ {GC 318.1} {GCth17 275.1}<br />
“กำรท ำลำยล้ำงเป็ นควำมคิดที่โหดร ้ำยและเย็นชำและเมื่อพิจำรณำให้ดีแล้วทุกอย่ำงคงจะต้องถูกท ำ<br />
ลำยอย่ำงแน่นอนสวรรคเป็ ์ นเหมือนทองเหลืองที่วำงอยู่เหนือศีรษะของข้ำพเจ้ำและพื้นผิวโลกก็เป็ นเหมือ<br />
นเหล็กอยู่ใต้เท้ำข้ำพเจ้ำอะไรคือชั ่วนิจนิรันดร ์และควำมตำยล่ะท ำไมถึงมียิ่งข้ำพเจ้ำพยำยำมหำเหตุผลม<br />
ำกขึ้นเท่ำไรข้ำพเจ้ำก็ยิ่งออกห่ำงจำกค ำตอบมำกขึ้นเท่ำนั้นยิ่งข้ำพเจ้ำคิดให้มำกขึ้นเท่ำไรข้อสรุปของข้<br />
ำพเจ้ำก็กระจำยออกไปมำกยิ่งขึ้นเท่ำนั้นข้ำพเจ้ำพยำยำมหยุดคิดแต่ข้ำพเจ้ำควบคุมควำมคิดของตนเอง<br />
ไม่ได้ข้ำพเจ้ำเศร ้ำหมองอย่ำงแท้จริงแต่ไม่เข้ำใจว่ำท ำไมถึงเป็ นเช่นนี้ข้ำพเจ้ำบ่นและคร ่ำครวญแต่ไม่ทร<br />
ำบบ่นถึงใครข้ำพเจ้ำทรำบดีว่ำมีสิ่งที่ผิดแต่ไม่ทรำบจะท ำอย่ำงไรหรือจะไปหำสิ่งที่ถูกจำกที่ไหนข้ำพเจ้ำร ้<br />
องคร ่ำครวญแต่ไร ้ซึ่งควำมหวัง” {GC 318.2} {GCth17 275.2}<br />
เขำอยู่ในสภำพเช่นนี้นำนหลำยเดือนแล้วเขำก็เล่ำต่อไปว่ำ“ในทันใดนั ้นพระลักษณะของพระผู้ช่วยให้<br />
รอดที่ชัดเจนมำกไหลเข้ำมำสู่ควำมคิดของข้ำพเจ้ำจะมีใครที่ช่ำงประเสริฐและกอปรด้วยพระเมตตำคุณม<br />
ำกไปกว่ำพระองค ์ผู้ทรงมำลบมลทินบำปของกำรล่วงละเมิดของเรำทั้งหลำยและช่วยเรำให้รอดพ้นจำกกำ<br />
รต้องทนทุกข ์ซึ่งเป็ นกำรลงโทษของบำปข้ำพเจ้ำรู ้สึกทันทีว่ำบุคคลท่ำนนั้นจะต้องน่ำรักมำกเพียงไรและจิ<br />
นตนำกำรว่ำข้ำพเจ้ำซบตัวเข้ำไปอยู่ในอ้อมพระกรและวำงใจในพระเมตตำของท่ำนผู้นั้นแต่ก็เกิดค ำถำม<br />
ขึ้นมำว่ำจะพิสูจน์อย่ำงไรว่ำบุคคลเช่นนี้มีจริงข้ำพเจ้ำทรำบดีว่ำนอกเหนือจำกหลักฐำนที่มีอยู่ในพระคัม<br />
ภีร ์แล้วข้ำพเจ้ำไม่อำจหำหลักฐำนอื่นใดเพื่อยืนยันว่ำมีพระผู้ช่วยให้รอดเช่นนี้จริงหรือแม้จะหำต่อไปในอ<br />
นำคตกำล……..{GC319.1} {GCth17 276.1}<br />
“ข้ำพเจ้ำเข้ำใจแล้วว่ำพระคัมภีร ์ท ำให้มองเห็นภำพของพระผู้ช่วยให้รอดในลักษณะที่ข้ำพเจ้ำต้องกำ<br />
รพอดีและข้ำพเจ้ำก็งุนงงเมื่อพบว่ำหนังสือที่พระเจ้ำไม่ได้ดลใจท ำไมจึงพัฒนำหลักกำรที่สมบูรณ์แบบที่ป<br />
รับให้เข้ำกับควำมต้องกำรของโลกที่ล้มลงในบำปได้เป็ นอย่ำงดีข้ำพเจ้ำจึงถูกบังคับให้ยอมรับว่ำพระคัมภี<br />
ร ์จะต้องเป็ นกำรเปิดเผยจำกพระเจ้ำเป็ นหนังสือที่ข้ำพเจ้ำชื่นชอบที่สุดและข้ำพเจ้ำได้ค้นพบมิตรสหำยคื<br />
อพระเยซูพระผู้ช่วยให้รอดทรงเป็ นเอกในท่ำมกลำงคนนับหมื่นและพระคัมภีร ์ที่เมื่อก่อนหน้ำนี้ดูมืดมนและ<br />
ขัดแย้งกันบัดนี้กลำยเป็ นตะเกียงแก่เท้ำของข้ำพเจ้ำและเป็ นควำมสว่ำงแก่ทำงของข้ำพเจ้ำควำมนึกคิด<br />
ของข้ำพเจ้ำสงบและเต็มอิ่มข้ำพเจ้ำพบว่ำพระเจ้ำทรงเป็ นพระศิลำที่อยู่ในท่ำมกลำงมหำสมุทรแห่งชีวิตบั<br />
ดนี้ข้ำพเจ้ำจึงศึกษำพระคัมภีร เป็ ์ นหลักและข้ำพเจ้ำกล่ำวอย่ำงจริงใจว่ำข้ำพเจ้ำศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยควำ<br />
มสุขยิ่งใหญ่ข้ำพเจ้ำค้นพบแล้วว่ำยังมีเรื่องอีกกว่ำครึ่งที่ข้ำพเจ้ำไม่เคยรับรู ้ข้ำพเจ้ำคิดสงสัยว่ำท ำไมก่อน<br />
หน้ำนี้ข้ำพเจ้ำจึงมองไม่เห็นควำมงดงำมและพระสิริที่อยู่ในนั้นและแปลกใจที่ข้ำพเจ้ำเคยปฏิเสธพระคัมภี<br />
ร ์ข้ำพเจ้ำพบทุกสิ่งที่หัวใจของข้ำพเจ้ำปรำรถนำและวิธีรักษำโรคทั้งหลำยของวิญญำณจิตข้ำพเจ้ำไม่สน<br />
ใจที่จะอ่ำนหนังสืออื่นๆและใส่ใจที่จะได้พระปัญญำจำกพระเจ้ำ” S. Bliss, Memoirs of Wm. Miller<br />
หน้ำ 65-67 {GC 319.2} {GCth17 276.2}<br />
246
มิลเลอร ์ประกำศควำมเชื่อในศำสนำที่เขำเคยเหยียดหยำมต่อหน้ำสำธำรณชนแต่เพื่อนทั้งหลำยที่ไม่เ<br />
ชื่อพระเจ้ำต่ำงไม่รีรอที่จะยกข้อโต้แย้งทั้งหมดที่เขำเองมักเคยใช ้โต้เกี่ยวกับสิทธิอ ำนำจของพระเจ้ำที่มีใน<br />
พระคัมภีร ์ในเวลำนั้นเขำยังไม่พร ้อมที่จะตอบพวกเพื่อนๆแต่เขำคิดค ำนึงว่ำหำกพระคัมภีรเป็ ์ นหนังสือที่พ<br />
ระเจ้ำทรงใช เปิดเผยแล้วพระคัมภีร ้<br />
์ทุกตอนจะต้องสอดคล้องกันและในเมื่อเป็ นหนังสือที่ประทำนให้สั ่งสอน<br />
มนุษย ์พระคัมภีร ์จะต้องปรับให้เขำเข้ำใจได้เขำจึงตั้งใจศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยตนเองและค้นหำให้แน่ใจว่ำทุ<br />
กสิ่งที่ดูว่ำขัดแย้งกันจะกลมกลืนกันได้หรือไม่ {GC 319.3} {GCth17 276.3}<br />
เขำมุ่งมั ่นละทิ้งควำมคิดเห็นที่เขำเคยมีมำทั้งหมดและงดใช ้หนังสืออธิบำยพระคัมภีรเขำเปรียบเทียบข้<br />
์<br />
อพระคัมภีร ์แต่ละข้อด้วยข้อพระคัมภีร ์โดยอำศัยควำมช่วยเหลือจำกข้อพระคัมภีร ์ที่อ้ำงอิงในเนื้อหำและจ<br />
ำกหนังสือค ำศัพท ์สัมพันธ เขำศึกษำอย่ำงสม ์<br />
่ำเสมอและอย่ำงมีระบบตั้งแต่พระธรรมปฐมกำลเขำอ่ำนทีละ<br />
ข้อศึกษำอย่ำงต่อเนื่องด้วยอัตรำเร็วที่ไม่เร็วเกินกว่ำที่จะเข้ำใจควำมหมำยของข้อพระคัมภีร เป็ ์ นตอนๆแล<br />
ะไม่รู ้สึกล ำบำกใจกับข้อพระคัมภีร ์ตอนนั้นๆอีกต่อไปเมื่อเขำพบเรื่องใดที่ไม่ชัดเจนเขำก็จะน ำข้อพระคัมภี<br />
ร ์ข้อนั้นมำเปรียบเทียบกับข้อพระธรรมอื่นที่ดูว่ำน่ำจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เขำก ำลังศึกษำอยู่ทุกค ำที่อยู่ใน<br />
พระคัมภีร ์ผ่ำนกำรพิจำรณำอย่ำงเหมำะสมตำมหัวข้อที่อยู่ในข้อพระคัมภีร ์นั้นและถ้ำหำกมุมมองเกี่ยวกั<br />
บข้อพระคัมภีร ์ต่ำงๆมีควำมเกี่ยวพันกันอยู่แล้วข้อควำมเหล่ำนั้นก็จะไม่ก่อให้เกิดปัญหำอีกต่อไปด้วยประ<br />
กำรฉะนี้เมื่อใดก็ตำมที่เขำพบข้อควำมที่เข้ำใจยำกเขำก็จะพบค ำอธิบำยในส่วนอื่นของพระคัมภีร ์ในขณ<br />
ะที่เขำศึกษำพระคัมภีร ์พร ้อมกับกำรอธิษฐำนอย่ำงร ้อนรนจริงใจเพื่อขอควำมเข้ำใจจำกพระเจ้ำข้อควำม<br />
ที่เขำไม่เข้ำใจก็จะได้รับควำมกระจ่ำงเขำสัมผัสกับควำมจริงที่ผู้ประพันธ ์สดุดีเขียนไว้ว่ำ“กำรอธิบำยพระ<br />
วจนะของพระองค ์ให้ควำมสว่ำงทั ้งให้ควำมเข้ำใจแก่คนรู ้น้อย” สดุดี 119:130 {GC 320.1} {GCth17<br />
277.1}<br />
เขำศึกษำพระธรรมดำเนียลและวิวรณ์ด้วยควำมสนใจยิ่งเขำใช ้หลักกำรกำรแปลควำมหมำยพระคัมภี<br />
รเช่นเดียวกับที่ใช ์<br />
้ในพระคัมภีร ์ข้ออื่นๆและพบว่ำเขำเข้ำใจสัญลักษณ์ต่ำงๆที่ใช ้ในกำรพยำกรณ์ได้ซึ่งสร ้<br />
ำงควำมยินดีอย่ำงยิ่งให้กับเขำเขำเห็นค ำพยำกรณ์เท่ำที่เกิดขึ้นแล้วเกิดขึ้นตรงตำมที่บันทึกไว้ส่วนตัวเล<br />
ขสัญลักษณ์อุทำหรณ์กำรเปรียบเทียบและอื่นๆล้วนอธิบำยส่วนเกี่ยวข้องที่สัมพันธ ์กันหรือข้อควำมที่ใช ้<br />
บรรยำยเพื่ออธิบำยข้อพระคัมภีร ์อื่นๆและเมื่อน ำมำใช ้อธิบำยแล้วก็ท ำให้เข้ำใจอย่ำงตรงไปตรงมำมิลเลอ<br />
ร ์กล่ำวว่ำ“ข้ำพเจ้ำพอใจยิ่งที่ศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยวิธีนี้ด้วยว่ำพระคัมภีร ์มีระบบในกำรเปิดเผยควำมจริงที่<br />
ชัดเจนและเรียบง่ำยจนผู้เดินเท้ำธรรมดำแม้จะโง่เขลำก็ไม่อำจเข้ำใจผิด” Bliss หน้ำ 70<br />
ข้อแล้วข้อเล่ำของสำยโซ่แห่งควำมจริงตอบแทนควำมพยำยำมของเขำในขณะที่เขำก้ำวเดินไปทีละก้ำวเ<br />
พื่อค้นหำเส้นทำงที่ยิ่งใหญ่ของค ำพยำกรณ์ทูตแห่งสวรรค ์น ำควำมคิดของเขำและเปิดเผยควำมหมำยขอ<br />
งพระคัมภีร ์ให้เขำเข้ำใจ {GC 320.2} {GCth17 277.2}<br />
เขำใช ้ค ำพยำกรณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตเป็ นเกณฑ ์เพื่อพิจำรณำค ำพยำกรณ์ที่ยังไม่เกิดขึ้นในอนำคตเขำ<br />
พึงพอใจว่ำแนวคิดที่คนทั ่วไปเชื่อกันอย่ำงแพร่หลำยว่ำกำรครอบครองฝ่ ำยจิตวิญญำณของพระคริสต ์จะเ<br />
กิดขึ้นหนึ่งพันปีก่อนสิ้นโลกไม่ใช่เป็ นเรื่องที่พระวจนะของพระเจ้ำสอนไว้หลักค ำสอนนี้เน้นว่ำหนึ่งพันปีแห่<br />
งควำมชอบธรรมและสันติสุขเกิดขึ้นก่อนกำรเสด็จมำของพระเป็ นเจ้ำจึงเลื่อนวันอันน่ำสะพรึงกลัวของพ<br />
247
ระเจ้ำออกไปเสียยำวไกลถึงแม้ว่ำควำมคิดเช่นนี้ดูจะสร ้ำงควำมสบำยใจให้ก็ตำมทีแต่เรื่องนี้ตรงกันข้ำมกับ<br />
ค ำสอนที่พระคริสต ์และสำวกทั้งหลำยของพระองค ์สอนไว้ว่ำต้นข้ำวสำลีและต้นข้ำวละมำนจะต้องโตขึ้นพ<br />
ร ้อมๆกันจนถึงเวลำเก็บเกี่ยวซึ่งหมำยถึงวันที่โลกนี้สิ้นสุดเมื่อ“คนชั ่วและคนเจ้ำเล่ห ์จะเลวลง”เมื่อ“ในสมัย<br />
จะสิ้นยุคนั้นจะเกิดเหตุกำรณ์กลียุค”และอำณำจักรแห่งควำมมืดจะยังคงด ำเนินต่อไปจนพระผู้เป็ นเจ้ำเสด็<br />
จมำและ“จะทรงประหำรมันด้วยลมพระโอษฐ ์ของพระองค ์และจะทรงผลำญให้สูญไปด้วยกำรเสด็จมำอันรุ่ง<br />
โรจน์ของพระองค ์” มัทธิว 13:30; 38-41 2 ทิโมธี 3:13, 1 (TBS1971) 2 เธสะโลนิกำ 2:8 {GC<br />
321.1} {GCth17 278.1}<br />
หลักค ำสอนเรื่องคนทั้งโลกจะกลับใจและกำรครอบครองฝ่ ำยวิญญำณของพระคริสต ์นั้นไม่ใช่เป็ นเรื่อง<br />
ที่คริสตจักรในสมัยของอัครทูตสอนคริสเตียนทั ่วไปไม่ยอมรับค ำสอนนี้จนกระทั ่งถึงช่วงประมำณต้นศตวร<br />
รษที่สิบแปดผลลัพธ ์ที่ได้นั้นชั ่วร ้ำยเช่นเดียวกับค ำสอนผิดอื่นๆหลักค ำสอนนี้สอนให้มนุษย ์มองหำกำรเส<br />
ด็จกลับมำของพระคริสต ์ว่ำเป็ นเรื่องไกลตัวและขัดขวำงพวกเขำจำกกำรเอำใจใส่เครื่องหมำยต่ำงๆที่ประ<br />
กำศถึงเวลำที่พระองค ์ใกล้จะเสด็จมำค ำสอนนี้ยังก่อให้เกิดควำมรู ้สึกมั ่นใจและปลอดภัยที่ไม่มีหลักยึดเห<br />
นี่ยวและน ำคนมำกมำยให้ละเลยกำรเตรียมตัวให้พร ้อมซึ่งเป็ นสิ่งที่จ ำเป็ นในกำรต้อนรับองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำ<br />
ของพวกเขำ {GC 321.2} {GCth17 278.2}<br />
มิลเลอร ์ค้นพบว่ำพระคริสต ์จะเสด็จมำจริงและพระองค ์จะเสด็จมำเองตำมที่พระคัมภีร ์สอนไว้เปำโลกล่<br />
ำวว่ำ“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำจำกสวรรค ์ด้วยพระด ำรัสสั ่งด้วยเสียงเรียกของหัวหน้ำทูตสวรรค ์และด้<br />
วยเสียงแตรของพระเจ้ำ” 1 เธสะโลนิกำ 4:16 และพระผู้ช่วยให้รอดทรงประกำศว่ำ<br />
“มนุษย ์ทุกชำติทั ่วโลก…….จะเห็นบุตรมนุษย ์เสด็จมำบนเมฆในท้องฟ้ ำทรงฤทธำนุภำพและพระรัศมีอย่ำง<br />
ยิ่ง”<br />
“เพรำะว่ำฟ้ ำแลบจำกทิศตะวันออกส่องไปจนถึงทิศตะวันตกอย่ำงไรกำรเสด็จมำของบุตรมนุษย ์ก็จะเป็<br />
นอย่ำงนั้น” มัทธิว 24:30, 27 พระองค ์จะเสด็จมำพร ้อมกับชำวสวรรค ์ทั้งปวง<br />
“บุตรมนุษย ์เสด็จมำด้วยพระรัศมีพร ้อมกับทูตสวรรค ์ทั้งหมด” มัทธิว 25:31<br />
“พระองค ์จะทรงส่งทูตสวรรค ์ทั้งหลำยของพระองค ์มำด้วยเสียงแตรที่ดังมำกและให้รวบรวมคนทั้งหมดที่พ<br />
ระองค ์ทรงเลือกไว้แล้ว” มัทธิว 24:31 {GC 321.3} {GCth17 278.3}<br />
เมื่อพระองคเสด็จมำผู้ชอบธรรมที่ตำยแล้วจะเป็ ์<br />
นขึ้นจำกควำมตำยและผู้ชอบธรรมที่ยังมีชีวิตอยู่จะถู<br />
กเปลี่ยนแปลงใหม่เปำโลกล่ำวว่ำ“เรำจะไม่ล่วงหลับหมดทุกคนแต่จะถูกเปลี่ยนใหม่ทุกคนในชั ่วขณะเดียว<br />
ในพริบตำเดียวเมื่อเป่ ำแตรครั้งสุดท้ำยเพรำะว่ำจะมีกำรเป่ ำแตรและพวกที่ตำยแล้วจะถูกท ำให้เป็ นขึ้นโด<br />
ยปรำศจำกควำมเสื่อมสลำยแล้วเรำจะถูกเปลี่ยนใหม่เพรำะว่ำสิ่งที่เสื่อมสลำยได้นี้ต้องสวมด้วยสิ่งที่เสื่อมส<br />
ลำยไม่ได้และสภำพที่ต้องตำยนี้ต้องสวมด้วยสภำพที่ไม่ตำย” 1 โครินธ ์ 15:51-53<br />
และในจดหมำยที่เขียนถึงชำวเธสะโลนิกำเปำโลกล่ำวต่อไปหลังจำกที่บรรยำยถึงเรื่องกำรเสด็จมำขององ<br />
ค ์พระเป็ นเจ้ำว่ำ<br />
“ทุกคนที่ตำยแล้วในพระคริสต ์จะเป็ นขึ้นมำก่อนหลังจำกนั้นพระเจ้ำจะทรงรับพวกเรำซึ่งยังมีชีวิตอยู่ขึ้นไป<br />
248
ในเมฆพร ้อมกับคนเหล่ำนั้นและจะได้พบองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำในฟ้ ำอำกำศอย่ำงนั้นแหละเรำก็จะอยู่กับองค ์<br />
พระผู้เป็ นเจ้ำเป็ นนิตย ์” 1 เธสะโลนิกำ 4:16, 17 {GC 322.1} {GCth17 279.1}<br />
ประชำกรของพระเจ้ำจะยังคงไม่ได้รับแผ่นดินของพระเจ้ำจนกว่ำพระคริสต ์จะเสด็จกลับมำพระผู้ช่วยใ<br />
ห้รอดตรัสว่ำ“เมื่อบุตรมนุษย ์เสด็จมำด้วยพระรัศมีพร ้อมกับทูตสวรรค ์ทั้งหมดแล้วพระองค ์จะประทับบนพ<br />
ระที่นั ่งอันรุ่งโรจน์ของพระองค ์ประชำชำติทั้งหมดจะมำประชุมกันเฉพำะพระพักตร ์พระองค ์และพระองค ์จะ<br />
ทรงแยกพวกเขำออกจำกกันเหมือนผู้เลี้ยงแกะแยกแกะออกจำกแพะพระองค ์จะทรงจัดให้ฝูงแกะอยู่เบื้อง<br />
ขวำพระหัตถ ์ของพระองค ์และฝูงแพะอยู่เบื้องซ ้ำยขณะนั้นพระมหำกษัตริย ์จะตรัสกับพวกผู้ที่อยู่เบื้องขวำ<br />
พระหัตถ ์ของพระองค ์ว่ำ‘ท่ำนทั้งหลำยที่ได้รับพระพรจำกพระบิดำของเรำจงมำรับเอำรำชอำณำจักรซึ่งเ<br />
ตรียมไว้ส ำหรับท่ำนทั้งหลำยตั้งแต่แรกสร ้ำงโลก’” มัทธิว25:31-34<br />
ข้อพระธรรมที่กล่ำวมำนี้ท ำให้มองเห็นว่ำเมื่อบุตรมนุษย ์เสด็จมำคนที่ตำยไปแล้วจะเป็ นขึ้นมำจำกควำ<br />
มตำยปรำศจำกเน่ำเปื่อยและคนที่ยังมีชีวิตอยู่จะถูกเปลี่ยนแปลงใหม่ด้วยกำรเปลี่ยนแปลงยิ่งใหญ่นี้พวกเ<br />
ขำจึงพร ้อมที่จะรับอำณำจักรของพระองค เพรำะเปำโลกล่ำวไว้ดังนี้ว่ำ<br />
์<br />
“เนื้อและเลือดไม่มีส่วนในอำณำจักรของพระเจ้ำและสิ่งที่เสื่อมสลำยไม่มีส่วนในสิ่งที่ไม่เสื่อมสลำย” 1<br />
โครินธ ์ 15:50<br />
มนุษย ์ในเวลำนี้มีสภำพมตะเสื่อมสลำยได้แต่แผ่นดินของพระเจ้ำนั้นไม่เสื่อมสลำยจะยืนยงตลอดไปดังนั ้น<br />
มนุษย ์ในสภำพที่เป็ นอยู่นี้จะเข้ำไปในอำณำจักรของพระเจ้ำไม่ได้แต่เมื่อพระเยซูเสด็จมำพระองค ์จะประ<br />
ทำนควำมเป็ นอมตะให้แก่ประชำกรของพระองค ์แล้วพระองค ์จะทรงเชิญชวนให้พวกเขำมำรับรำชอำณำ<br />
จักรซึ่งก่อนหน้ำนี้พวกเขำเป็ นแต่เพียงผู้รับมรดกเท่ำนั้น {GC 322.2} {GCth17 279.2}<br />
ข้อพระคัมภีร เหล่ำนี้รวมทั้งข้อพระคัมภีร ์<br />
์อื่นๆพิสูจน์ให้สมองของมิลเลอร เข้ำใจอย่ำงชัดเจนว่ำเหตุกำ<br />
์<br />
รณ์ที่คนทั ่วไปคำดว่ำจะเกิดขึ้นก่อนกำรเสด็จมำของพระคริสต เช่นกำรครอบครองอย่ำงสันติทั<br />
์<br />
่วจักรวำลแ<br />
ละกำรจัดตั้งอำณำจักรของพระเจ้ำขึ้นบนโลกแท้ที่จริงแล้วจะเกิดขึ้นหลังกำรเสด็จมำครั ้งที่สองของพระค<br />
ริสต ์นอกจำกนี้หมำยส ำคัญทั้งหมดของยุคและสภำพของโลกนั ้นก็ก ำลังเป็ นไปตำมที่ค ำพยำกรณ์เกี่ยวกั<br />
บวำระสุดท้ำยที่บรรยำยไว้จำกกำรศึกษำพระคัมภีร เพียงอย่ำงเดียวเขำจึงสรุปอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่ำช่วงเ<br />
์<br />
วลำที่ยังมีเหลือไว้ให้กับโลกนี้ก ำลังจะถึงจุดจบ {GC 323.1} {GCth17 280.1}<br />
เขำกล่ำวว่ำ“ยังมีหลักฐำนอื่นที่ส่งผลอย่ำงจ ำเป็ นในชีวิตต่อควำมคิดของข้ำพเจ้ำนั ่นคือล ำดับเหตุกำ<br />
รณ์ในพระคัมภีร ์…..ข้ำพเจ้ำค้นพบว่ำเหตุกำรณ์ที่ถูกท ำนำยไว้ล่วงหน้ำเป็ นเหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้นแล้วในอดี<br />
ตและมักเกิดขึ้นตำมเวลำที่ก ำหนดไว้เวลำหนึ่งร ้อยยี่สิบปีของเรื่องน ้ำจะท่วมโลก (ปฐมกำล 6:3)<br />
เจ็ดวันก่อนน ้ำเริ่มท่วมพร ้อมกับฝนที่ตกลงมำสี่สิบวันตำมที่ท ำนำยไว้ (ปฐมกำล 7:4)<br />
พงศ ์พันธุ ์ของอับรำฮัมจะต้องรอนแรมไปเป็ นเวลำสี่ร ้อยปี (ปฐมกำล 15:13)<br />
เวลำสำมวันที่พนักงำนเชิญถ้วยเสวยและพนักงำนขนมฝันเห็น (ปฐมกำล 40:12-20) เจ็ดปีของฟำโรห ์<br />
(ปฐมกำล 41:28-54) สี่สิบปีในป่ ำกันดำร (กันดำรวิถี 14:34) กำรกันดำรอำหำรนำนสำมปีครึ่ง (1<br />
พงษ์กษัตริย ์ 17:1) [โปรดดูลูกำ 4:25].…..กำรเป็ นเชลยนำนเจ็ดสิบปี (เยเรมีย ์ 25:11)<br />
เจ็ดวำระของกษัตริย ์เนบูคัดเนสซำร ์(ดำเนียล4:13-16)<br />
249
และเจ็ดสัปดำห ์หกสิบสองสัปดำห ์และหนึ่งสัปดำห ์ที่รวมกันแล้วเป็ นเจ็ดสิบสัปดำห ์แห่งปีก ำหนดไว้ส ำ<br />
หรับชนชำติยิว (ดำเนียล 9:24-27) --<br />
เหตุกำรณ์ที่มีระยะเวลำก ำหนดไว้ซึ่งเคยเป็ นแต่เพียงส่วนหนึ่งในค ำพยำกรณ์และได้เกิดขึ้นจริงตำมค ำท ำ<br />
นำย” Bliss หน้ำ 74, 75 {GC 323.2} {GCth17 280.2}<br />
ดังนั้นเมื่อเขำค้นพบจำกกำรศึกษำพระคัมภีร ์ว่ำล ำดับช่วงเวลำต่ำงๆตำมที่เขำเข้ำใจนั้นไปสิ้นสุดลงที่<br />
กำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระคริสต เขำจึงไม่อำจปฏิเสธและถือว่ำ ์<br />
“ทรงก ำหนดเวลำ” กิจกำร 17:26<br />
ไว้ซึ่งพระเจ้ำทรงเปิดเผยให้แก่ผู้รับใช ้ของพระองค ์โมเสสกล่ำวว่ำ<br />
“สิ่งลี้ลับทั้งปวงเป็ นของพระยำห ์เวห ์พระเจ้ำของเรำทั้งหลำยแต่สิ่งที่ทรงส ำแดงนั้นเป็ นของเรำทั้งหลำยแล<br />
ะของลูกหลำนของเรำเป็ นนิตย ์”และพระเจ้ำทรงเปิดเผยผ่ำนผู้เผยพระวจนะอำโมสว่ำพระองค ์จะ“ไม่ทรง<br />
ท ำสิ่งหนึ่งสิ่งใดโดยไม่เปิดเผยควำมลี้ลับให้แก่ผู้รับใช ้ของพระองค ์คือผู้เผยพระวจนะ”เฉลยธรรมบัญญัติ2<br />
9:29;อำโมส3:7;ผู้ที่ศึกษำพระวจนะของพระเจ้ำจึงมั ่นใจเมื่อพบกับเหตุกำรณ์ยิ่งใหญ่ที่จะเกิดขึ้นในประวัติ<br />
ศำสตร ์มนุษยชำติตำมที่แจกแจงไว้อย่ำงชัดเจนในพระคัมภีร ์แห่งควำมจริง {GC 324.1} {GCth17<br />
281.1}<br />
มิลเลอร ์กล่ำวต่อไปว่ำ“เมื่อข้ำพเจ้ำมั ่นใจอย่ำงเต็มที่ว่ำพระคัมภีร ์ทุกตอนได้รับกำรดลใจจำกพระเจ้ำแล<br />
ะเป็ นประโยชน์(2ทิโมธี3:16)และไม่ได้เกิดขึ้นมำจำกควำมคิดของมนุษย ์แต่เขียนขึ้นโดยคนบริสุทธิ์ขณะ<br />
ที่ได้รับกำรดลใจจำกพระวิญญำณบริสุทธิ์ (2 เปโตร 1:21)<br />
และเขียนบันทึกไว้เพื่อ‘สั ่งสอนเรำเพื่อเรำจะได้มีควำมหวังโดยควำมทรหดอดทนและโดยกำรหนุนใจจำก<br />
พระคัมภีร์ ’โรม15:4ข้ำพเจ้ำจึงถือว่ำล ำดับเวลำที่อยู่ในพระคัมภีร ์ก็เป็ นส่วนหนึ่งในพระวจนะของพระเจ้ำแ<br />
ละจะต้องให้ควำมสนใจอย่ำงจริงจังเช่นเดียวกับพระคัมภีร ์ตอนอื่นๆด้วยเหตุนี้ข้ำพเจ้ำจึงพยำยำมท ำควำม<br />
เข้ำใจในสิ่งที่พระเจ้ำทรงมีพระเมตตำเห็นว่ำเหมำะสมที่จะเปิดเผยให้เรำรับรู ้ข้ำพเจ้ำไม่มีสิทธิ์ที่จะมองข้ำม<br />
ช่วงเวลำแห่งค ำพยำกรณ์เหล่ำนี้” Bliss หน้ำ 75 {GC 324.2} {GCth17 281.2}<br />
ค ำพยำกรณ์ที่ดูว่ำน่ำจะชัดเจนที่สุดที่กล่ำวถึงเรื่องเวลำของกำรเสด็จมำครั ้งที่สองอยู่ในพระธรรมดำเ<br />
นียล 8:14 “อยู่นำนสองพันสำมร ้อยวันแล้วสถำนบริสุทธิ์นั้นจะได้รับกำรช ำระ” ดำเนียล<br />
8:14[TKJV]มิลเลอร ์ใช ้หลักกำรว่ำพระคัมภีร ์จะอธิบำยพระคัมภีร เองเขำค้นพบว่ำหนึ่งวันในค ์<br />
ำพยำกรณ์<br />
เป็ นเครื่องหมำยแทนเวลำหนึ่งปีของโลก (กันดำรวิถี 14:34; เอเสเคียล 4:6)<br />
เขำยังเข้ำใจว่ำช่วงเวลำ2300วันของค ำพยำกรณ์หรือปีตำมที่เป็ นจริงนั้นจะครอบคลุมเลยเวลำที่ให้ไว้แ<br />
ก่ชนชำติยิวด้วยเหตุนี้สถำนบริสุทธิ์[Sanctuary]สถำนบริสุทธิ์หรือสถำนนมัสกำรเป็ นค ำเรียกพระวิหำร<br />
หรือสถำนที่ส ำหรับนมัสกำรพระเจ้ำของชำวยิวในสมัยพระคัมภีร ์พันธะสัญญำเดิม]<br />
จึงไม่ได้หมำยถึงสถำนนมัสกำรของชำวยิวมิลเลอร เห็นด้วยกับแนวคิดที่ยอมรับกันอย่ำงแพร่หลำยของค<br />
์<br />
ริสเตียนในยุคนั้นว่ำโลกนี้คือสถำนนมัสกำรและด้วยเหตุนี้เขำจึงเข้ำใจว่ำกำรช ำระสถำนนมัสกำรที่พยำ<br />
กรณ์ไว้ในพระธรรมดำเนียล8:14หมำยถึงกำรช ำระโลกด้วยไฟเมื่อพระคริสต เสด็จมำครั้งที่สองเขำสรุปว่<br />
์<br />
ำเมื่อเขำหำเวลำเริ่มต้นของ2300วันได้เขำก็จะรู ้อย่ำงมั ่นใจถึงเวลำแห่งกำรเสด็จมำครั้งที่สองได้ดังนั ้นก็จ<br />
ะรู ้วันสิ้นสุดของทุกสิ่งที่ยิ่งใหญ่นั้นซึ่งเป็ นวันที่สภำพทุกสิ่งในทุกวันนี้รวมทั้ง“ควำมหยิ่งอ ำนำจควำมโอ้อว<br />
250
ดและควำมอนิจจังควำมชั ่วและกำรกดขี่จะยุติลง”<br />
เมื่อค ำแช่งสำปจะถูก“ก ำจัดให้สิ้นไปจำกโลกควำมตำยจะถูกท ำลำยไปบ ำเหน็จจะถูกมอบให้แก่บรรดำผู้รับ<br />
ใช ้ของพระเจ้ำผู้เผยพระวจนะธรรมิกชนและทุกคนที่ย ำเกรงพระนำมของพระองค ์และคนเหล่ำนั้นที่ท ำลำ<br />
ยโลกจะถูกท ำลำยทิ้งไป” Bliss หน้ำ 76 {GC 324.3} {GCth17 281.3}<br />
มิลเลอร ์ศึกษำค ำพยำกรณ์ต่อไปด้วยควำมตั้งใจใหม่และแน่วแน่ยิ่งขึ้นเขำอุทิศเวลำทั้งกลำงวันและกล<br />
ำงคืนเพื่อศึกษำสิ่งที่มีควำมส ำคัญยิ่งและดึงดูดควำมสนใจของเขำไปทั้งหมดเขำไม่พบข้อมูลใดที่มีอยู่ใน<br />
พระธรรมดำเนียลบทที่ 8 ที่จะใชเป็ ้ นข้อมูลเพื่อชี้ถึงเวลำเริ่มต้นของ 2300<br />
วันแม้ทูตสวรรค ์กำเบรียลที่ได้รับพระบัญชำให้ไปอธิบำยดำเนียลเพื่อให้เข้ำใจนิมิตก็อธิบำยได้เพียงบำงส่<br />
วนเท่ำนั้นในขณะที่เรื่องรำวกำรกดขี่ข่มเหงอันน่ำกลัวที่จะมำยังคริสตจักรได้ถูกเปิดเผยออกให้แก่นิมิตข<br />
องผู้เผยพระวจนะนั้นเขำก็หมดแรงทนไม่ไหวอีกต่อไปทูตสวรรค ์จึงจำกเขำไปช่วงระยะเวลำหนึ่งดำเนียล<br />
“อ่อนเพลียและนอนป่ วยอยู่หลำยวัน” เขำกล่ำวว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำไม่สบำยใจเพรำะนิมิตและไม่เข้ำใจเรื่องรำวเลย” ดำเนียล 8:27 {GC 325.1} {GCth17<br />
282.1}<br />
ถึงกระนั้นพระเจ้ำทรงบัญชำผู้สื่อข่ำวของพระองค ์ว่ำ “จงท ำให้ชำยผู้นี้เข้ำใจนิมิตนั ้นเถิด”<br />
พระบัญชำนั้นจะต้องส ำเร็จทูตสวรรค ์ก็ท ำตำมพระบัญชำจึงกลับมำหำดำเนียลในภำยหลังและกล่ำวว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำออกมำณบัดนี้เพื่อจะให้ควำมกระจ่ำงและควำมเข้ำใจแก่ท่ำน”<br />
“เพรำะฉะนั้นจงพิจำรณำค ำตอบและเข้ำใจนิมิตนั้น” ดำเนียล 8:27, 16; 9:22, 23, 25-27<br />
มีเรื่องส ำคัญเรื่องหนึ่งในนิมิตของบทที่8ที่ยังไม่มีค ำอธิบำยนั ่นคือเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเวลำคือช่วงเวลำ<br />
2300 วันดังนั้นทูตสวรรค ์ที่กลับมำอธิบำยจึงเน้นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกำลเวลำ {GC 325.2} {GCth17<br />
282.2}<br />
“มี70สัปดำห ์แห่งปีก ำหนดไว้ส ำหรับชนชำติของท่ำนและนครบริสุทธิ์ของท่ำน…..จงสังเกตและเข้ำใจ<br />
ว่ำนับตั้งแต่กำรที่ถ้อยค ำนั้นออกไปให้สร ้ำงกรุงเยรูซำเล็มขึ้นใหม่จนถึงสมัยประมุขผู้ถูกเจิมไว้ก็เป็ นเวลำ<br />
7 สัปดำห ์และเยรูซำเล็มถูกสร ้ำงขึ้นพร ้อมด้วยลำนเมืองเป็ นเวลำ 62<br />
สัปดำห ์แต่จะเกิดขึ้นในช่วงเวลำยำกล ำบำกหลังจำก 62<br />
สัปดำห ์แล้วท่ำนผู้ถูกเจิมจะต้องถูกตัดออกและจะไม่มีอะไรเหลือ…..ท่ำนจะท ำพันธสัญญำอย่ำงมั ่นคงกับ<br />
คนเป็ นอันมำกอยู่หนึ่งสัปดำห ์ท่ำนจะท ำให้กำรถวำยสัตวบูชำและเครื่องบูชำอื่นๆหยุดไปครึ่งสัปดำห ์”<br />
ดำเนียล 9:24-27 {GC 326.1} {GCth17 283.1}<br />
ทูตสวรรค ์ได้รับบัญชำให้ไปหำดำเนียลด้วยจุดประสงค ์ที่เร่งด่วนเพื่ออธิบำยนิมิตของบทที่ 8<br />
ที่เขำไม่เข้ำใจซึ่งเป็ นเรื่องที่เกี่ยวกับเวลำคือ“อยู่นำนสองพันสำมร ้อยวันแล้วสถำนบริสุทธิ์นั้นจะได้รับกำ<br />
รช ำระ” ดำเนียล 8:14 TKJV หลังจำกทูตสวรรค ์พูดกับดำเนียลว่ำ<br />
“จงพิจำรณำค ำตอบและเข้ำใจนิมิตนั้น” ทูตสวรรค ์นั้นเริ่มต้นกล่ำวด้วยประโยคที่ว่ำ “มี 70<br />
สัปดำห ์แห่งปีก ำหนดไว้ส ำหรับชนชำติของท่ำนและนครบริสุทธิ์ของท่ำน” ค ำว่ำ “ก ำหนดไว้”<br />
นั้นมีหมำยควำมว่ำ “ตัดออกมำ” ทูตสวรรคเปิดเผยว่ำ ์<br />
70 สัปดำห ์ซึ่งหมำยถึง 490<br />
251
ปีจะเป็ นเวลำที่ถูกตัดออกมำให้กับชนชำวยิวโดยเฉพำะแต่ช่วงเวลำนี้จะถูกตัดออกจำกที่ใดในขณะที่<br />
2300 วันเป็ นช่วงเวลำเดียวที่กล่ำวถึงในบทที่ 8 ดังนั้นช่วงเวลำนี้จึงต้องเป็ นช่วงเวลำที่ 70<br />
สัปดำห ์ถูกตัดออกมำ 70 สัปดำห ์จึงต้องเป็ นส่วนหนึ่งของ 2300<br />
วันและช่วงเวลำทั้งสองนี้จะต้องเริ่มต้นพร ้อมกันทูตสวรรคเปิดเผยว่ำ ์<br />
70<br />
สัปดำห ์นี้จะเริ่มต้นตั้งแต่มีค ำสั ่งให้ไปบูรณะและสร ้ำงกรุงเยรูซำเล็มขึ้นใหม่หำกหำวันที่ออกค ำสั ่งนี้ได้ก็จะ<br />
หำจุดเริ่มต้นของช่วงเวลำอันส ำคัญยิ่งของ 2300 วันได้อย่ำงแน่นอน {GC 326.2} {GCth17 283.2}<br />
ค ำสั ่งนี้พบอยู่ในพระธรรมเอสรำบทที่7ข้อ12-26;<br />
เป็ นกฤษฎีกำที่สมบูรณ์ครบถ้วนที่สุดของกษัตริย ์อำรทำเซอร ์ซีสกษัตริย ์แห่งเปอรเซียซึ่งได้ทรงบัญชำ<br />
์<br />
ไว้ในปีก.ค.ศ. 457 แต่พระธรรมเอสรำ 6:14<br />
บันทึกไว้ว่ำพระนิเวศของพระเจ้ำที่กรุงเยรูซำเล็มนั้นก่อสร ้ำงขึ้น“ตำมกฤษฎีกำของไซรัสและดำริอัสและอ<br />
ำรทำเซอร ์ซีสกษัตริย ์แห่งเปอรเซีย”กษัตริย ์ ์ทั ้งสำมพระองค ์นี้เป็ นผู้ริเริ่มสนับสนุนและท ำให้กฤษฎีกำนี้ส ำ<br />
เร็จซึ่งท ำให้ค ำพยำกรณ์เกิดขึ้นอย่ำงเสร็จสมบูรณ์และเป็ นจุดเริ่มต้นของ 2300 ปีเมื่อเอำก.ค.ศ. 457<br />
เป็ นปีที่ประกำศค ำสั ่งทุกๆสิ่งที่เจำะจงของค ำพยำกรณ์ซึ่งเกี่ยวข้องกับ 70 สัปดำห ์จึงเกิดขึ้นจริง {GC<br />
326.3} {GCth17 283.3}<br />
“นับตั้งแต่กำรที่ถ้อยค ำนั้นออกไปให้สร ้ำงกรุงเยรูซำเล็มขึ้นใหม่จนถึงสมัยประมุขผู้ถูกเจิมไว้ก็เป็ นเวล<br />
ำ 7 สัปดำห ์และ.....เวลำ 62 สัปดำห ์” นั ่นคือเวลำ 69 สัปดำห ์หรือ 483<br />
ปีกฤษฎีกำของกษัตริย ์อำรทำเซอร ์ซีสมีผลบังคับใช ้ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีก.ค.ศ. 457<br />
เมื่อนับตั้งแต่เวลำนั้นไปอีก 483 ปีเวลำนี้จะไปสิ้นสุดที่ค.ศ. 27 (โปรดดูภำคผนวก)<br />
ในเวลำนั้นเหตุกำรณ์ที่พยำกรณ์ไว้ก็เกิดขึ้นจริงค ำว่ำ “พระเมสสิยำห ์” หมำยถึง “ผู้ถูกเจิม”<br />
ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ.27ยอห ์นให้บัพติศมำแก่พระคริสต ์และพระวิญญำณทรงเจิมพระองค ์อัครสำ<br />
วกเปโตรเป็ นพยำนว่ำ“พระเจ้ำทรงเจิมพระเยซูชำวนำซำเร็ธด้วยพระวิญญำณบริสุทธิ์และด้วยฤทธำนุภำ<br />
พ”กิจกำร10:38และพระผู้ช่วยให้รอดเองทรงเปิดเผยว่ำ“พระวิญญำณขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำสถิตกับข้ำ<br />
พเจ้ำเพรำะว่ำพระองค ์ทรงเจิมตั ้งข้ำพเจ้ำไว้”ลูกำ4:18;หลังจำกพระคริสต ์ทรงรับบัพติศมำแล้วพระองคเส<br />
์<br />
ด็จไปยังแคว้นกำลิลี“ทรงประกำศข่ำวประเสริฐของพระเจ้ำโดยตรัสว่ำ ‘เวลำก ำหนดมำถึงแล้ว’” มำระโก<br />
1:14, 15 {GC 327.1} {GCth17 284.1}<br />
“ท่ำนจะท ำพันธสัญญำอย่ำงมั ่นคงกับคนเป็ นอันมำกอยู่หนึ่งสัปดำห ์”หนึ่งสัปดำห ์ในที่นี้เป็ นสัปดำห ์สุ<br />
ดท้ำยของ70สัปดำห ์เป็ นเจ็ดปีสุดท้ำยของช่วงเวลำที่ถูกตัดไว้ให้ส ำหรับชำวยิวโดยเฉพำะช่วงเวลำนี้ครอ<br />
บคลุมจำกค.ศ. 27 จนถึงค.ศ. 34<br />
ในช่วงแรกพระคริสต เองทรงเป็ ์ นผู้ยื่นค ำเชื้อเชิญแห่งข่ำวประเสริฐให้กับชนชำติยิวและในช่วงหลังสำวกข<br />
องพระองคเป็ ์ นผู้กระท ำกำรต่อในขณะที่อัครสำวกด ำเนินกำรประกำศข่ำวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้ำพระ<br />
ผู้ช่วยให้รอดตรัสบัญชำว่ำ<br />
“อย่ำไปยังที่อยู่ของพวกต่ำงชำติและอย่ำเข้ำไปในเมืองของชำวสะมำเรียแต่ว่ำจงไปหำแกะหลงของวงศ ์ว<br />
ำนอิสรำเอลนั้นดีกว่ำ” มัทธิว 10:5, 6 {GC 327.2} {GCth17 284.2}<br />
252
“ท่ำนจะท ำให้กำรถวำยสัตวบูชำและเครื่องบูชำอื่นๆหยุดไปครึ่งสัปดำห ์” ในปีค.ศ. 31<br />
หรือสำมปีครึ่งหลังจำกที่พระองค ์ทรงรับบัพติศมำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำทรงถูกตรึงบนกำงเขนด้วยกำ<br />
รถวำยบูชำอันยิ่งใหญ่บนกำงเขนคำลวำรีนี้เองท ำให้ระบบกำรถวำยบูชำที่ชี้ไปยังพระเมษโปดกของพระเ<br />
จ้ำซึ่งท ำกันมำนำนถึงสี่พันปีสิ้นสุดลงลูกแกะที่แท้จริงมำแทนที่ลูกแกะที่เป็ นแบบจ ำลองและที่นั ่นก็ได้ท ำใ<br />
ห้กำรถวำยสัตวบูชำต่ำงๆและเครื่องบูชำอื่นๆของระบบพิธีกำรถวำยสัตวบูชำทั ้งหมดมำถึงจุดสิ้นสุด {GC<br />
327.3} {GCth17 284.3}<br />
เจ็ดสิบสัปดำห ์หรือ490ปีที่จัดไว้ให้กับชำวยิวโดยเฉพำะได้สิ้นสุดลงตำมที่กล่ำวไว้ข้ำงต้นในปีค.ศ.34;<br />
ในช่วงเวลำนั้นชนชำติยิวผ่ำนทำงกำรกระท ำของสภำซันเฮดรินของชำวยิวประทับตรำปฏิเสธไม่รับข่ำว<br />
ประเสริฐโดยกำรพลีชีพเพื่อควำมเชื่อของสเทเฟนและกำรกดขี่ข่มเหงผู้ติดตำมพระคริสต ์ภำยหลังจำกนั้<br />
นพระกิตติคุณแห่งควำมรอดนี้จึงไม่ได้จ ำกัดไว้ส ำหรับผู้ที่เลือกสรรไว้แล้วเท่ำนั้นอีกต่อไปแต่ได้ถูกประทำ<br />
นให้กับโลกกำรกดขี่ข่มเหงบังคับให้สำวกทั้งหลำยหนีออกไปจำกกรุงเยรูซำเล็ม“กระจำยไปก็เที่ยวประกำ<br />
ศพระวจนะนั้น”“ฟิลิปไปยังเมืองหนึ่งในแคว้นสะมำเรียและประกำศเรื่องพระคริสต ์ให้ชำวเมืองนั้นฟัง”ด้วย<br />
กำรทรงน ำของพระเจ้ำเปโตรประกำศพระกิตติคุณให้กับนำยร ้อยโครเนลิอัสผู้ย ำเกรงพระเจ้ำที่เมืองซีซำรี<br />
ยำและเปำโลผู้มีจิตใจอันแรงกล้ำกลับใจมำมีควำมเชื่อในพระคริสต ์รับบัญชำให้น ำข่ำวดีแห่งพระกิตติคุณ<br />
“ไปไกลไปหำบรรดำคนต่ำงชำติ” กิจกำร 8:4, 5; 22:21 {GC 328.1} {GCth17 285.1}<br />
เมื่อมำถึงจุดนี้ก็จะเห็นว่ำค ำพยำกรณ์เหล่ำนี้เกิดขึ้นจริงอย่ำงเหลือเชื่อและปีก.ค.ศ. 457<br />
จึงเป็ นจุดเริ่มต้นของ 70 สัปดำห ์อย่ำงไม่ต้องสงสัยและไปสิ้นสุดที่ปีค.ศ. 34<br />
จำกข้อมูลเหล่ำนี้จึงไม่ยำกที่จะหำวันสิ้นสุด 2300 วัน 70 สัปดำห ์หรือ 490 ปีที่ต้องลบออกไปจำก<br />
2300 วันท ำให้มีเวลำเหลืออยู่ 1810 วันภำยหลังที่ 490 วันสิ้นสุดไปแล้วยังมี 1810<br />
วันที่จะเกิดขึ้นตำมค ำพยำกรณ์นับจำกค.ศ. 34 ไป 1810 วันเวลำนั้นจะไปสิ้นสุดลงที่ปีค.ศ. 1844<br />
ผลที่ตำมมำก็คือ 2300 วันแห่งพระธรรมดำเนียลจะสิ้นสุดลงในปีค.ศ. 1844<br />
ตำมที่ทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำกล่ำวไว้ว่ำเมื่อช่วงเวลำของค ำพยำกรณ์ที่ยิ่งใหญ่นี้สิ้นสุดลง<br />
“สถำนบริสุทธิ์นั้นจะได้รับกำรช ำระ”ดังนั้นเวลำส ำหรับกำรช ำระสถำนนมัสกำรซึ่งเชื่อกันอย่ำงกว้ำงขวำ<br />
งทั ่วไปว่ำจะเกิดขึ้นเมื่อพระเยซูเสด็จกลับมำจึงเป็ นวันที่ถูกก ำหนดออกมำอย่ำงชัดเจน<br />
{GC<br />
328.2} {GCth17 285.2}<br />
ในช่วงแรกมิลเลอร ์และผู้ร่วมงำนเชื่อว่ำเวลำ 2300 วันจะสิ้นสุดลงในช่วงฤดูใบไม้ผลิของค.ศ. 1844<br />
แต่ทว่ำค ำพยำกรณ์ได้ชี้ไปที่ช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีนั้น (โปรดดูภำคผนวก)<br />
ควำมเข้ำใจผิดในจุดนี้น ำควำมผิดหวังและควำมงุนงงมำให้กับผู้ที่ยึดติดอยู่กับช่วงเวลำอันแรกว่ำเป็ นวัน<br />
ที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำแต่เหตุกำรณ์นี้ไม่กระทบต่อเหตุผลอันหนักแน่นซึ่งแสดงให้เห็นว่ำระยะเวล<br />
ำ 2300 วันสิ้นสุดลงที่ปีค.ศ. 1844<br />
และเหตุกำรณ์ยิ่งใหญ่ที่มีควำมหมำยถึงกำรช ำระสถำนนมัสกำรจะต้องเกิดขึ้น {GC 328.3} {GCth17<br />
285.3}<br />
253
มิลเลอร ์ศึกษำพระคัมภีร ์ต่อไปเหมือนกับที่เขำท ำมำแล้วเพื่อพิสูจน์ว่ำเรื่องนี้เป็ นเรื่องที่พระเจ้ำทรงเปิด<br />
เผยให้เขำทรำบตั้งแต่มิลเลอรเริ่มศึกษำเรื่องนี้เขำไม่ได้คำดคิดแม้แต่เพียงนิดเดียวว่ำจะได้ข้อสรุปดังที่เข<br />
์<br />
ำได้มำในเวลำนี้เขำเองก็แทบจะไม่เชื่อผลจำกกำรค้นคว้ำของเขำแต่หลักฐำนจำกพระคัมภีร ์นั้นชัดเจนแ<br />
ละหนักแน่นมำกจนไม่อำจตัดออกไปได้ {GC 329.1} {GCth17 286.1}<br />
เขำใส่ใจศึกษำพระคัมภีร ์นำนถึงสองปีจนกระทั ่งในปีค.ศ.1818เขำเชื่อมั ่นอย่ำงแน่วแน่ว่ำยังมีเวลำอีก<br />
เพียง25ปีก่อนที่พระคริสต ์จะเสด็จมำเพื่อช่วยประชำกรของพระองค ์ให้รอดมิลเลอร ์กล่ำวว่ำ“ข้ำพเจ้ำไม่<br />
จ ำเป็ นต้องพูดถึงควำมสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจของข้ำพเจ้ำเมื่อข้ำพเจ้ำมองเห็นควำมหวังในภำยภำคหน้ำที่<br />
น่ำปีติยินดีหรือไม่จ ำเป็ นต้องกล่ำวถึงควำมหวังใจอันเร่ำร ้อนของจิตวิญญำณของข้ำพเจ้ำที่จะได้มีส่วนร่<br />
วมในควำมชื่นชมยินดีของผู้ที่ได้รับควำมรอดบัดนี้พระคัมภีร เป็ ์ นหนังสือเล่มใหม่ส ำหรับข้ำพเจ้ำแท้จริงแ<br />
ล้วพระคัมภีร เป็ ์ นศูนย ์รวมของเหตุผลค ำสอนทุกเรื่องที่ข้ำพเจ้ำเคยมองดูมืดมนลึกลับหรือไม่ชัดเจนหำยไ<br />
ปจำกควำมคิดของข้ำพเจ้ำด้วยแสงสว่ำงสดใสที่มำจำกหนังสือศักดิ์สิทธิ์และควำมจริงนั้นช่ำงสว่ำงและเจิ<br />
ดจ้ำเพียงไรควำมขัดแย้งและควำมไม่แน่นอนที่ข้ำพเจ้ำเคยพบในพระวจนะก็หำยไปจนหมดถึงแม้จะมีอยู่อี<br />
กหลำยตอนที่ข้ำพเจ้ำยังไม่พอใจกับควำมเข้ำใจที่ยังไม่เต็มที่แต่ข้ำพเจ้ำก็ได้รับควำมกระจ่ำงอย่ำงเพียงพ<br />
อที่มำจำกพระคัมภีร เพื่อส่องเข้ำไปในควำมคิดที่มืดมนของข้ำพเจ้ำจนท ์<br />
ำให้ข้ำพเจ้ำเกิดควำมสุขในกำร<br />
ศึกษำพระคัมภีร ์ซึ่งก่อนหน้ำนี้ข้ำพเจ้ำไม่เคยคิดว่ำข้ำพเจ้ำจะหำข้อสรุปเช่นนี้จำกค ำสอนในพระคัมภีร ์ไ<br />
ด้” Bliss หน้ำ 76, 77 {GC 329.2} {GCth17 286.2}<br />
“ด้วยควำมเชื่อมั ่นอันแรงกล้ำว่ำเหตุกำรณ์ยิ่งใหญ่ที่ถูกท ำนำยล่วงหน้ำไว้ในพระคัมภีร ์ก ำลังจะเกิดขึ้น<br />
ในไม่ช ้ำเกิดมีค ำถำมกระทบกลับมำยังข้ำพเจ้ำด้วยอ ำนำจที่ยิ่งใหญ่ถึงหน้ำที่ของข้ำพเจ้ำที่มีต่อโลกในหลั<br />
กฐำนที่มีผลกระทบต่อควำมคิดของข้ำพเจ้ำ” Ibid. หน้ำ 81<br />
เขำท ำอย่ำงอื่นไม่ได้นอกจำกจะรู ้สึกว่ำเป็ นหน้ำที่ของเขำที่จะต้องแบ่งปันแสงสว่ำงที่เขำได้รับให้แก่ผู้อื่นเ<br />
ขำคำดว่ำจะต้องเผชิญกับกำรต่อต้ำนจำกคนที่ไม่เชื่อแต่เขำก็มั ่นใจว่ำคริสเตียนทุกคนคงจะชื่นชมยินดีใ<br />
นควำมหวังใจที่จะพบกับองค ์พระผู้ช่วยให้รอดที่พวกเขำอ้ำงว่ำรักเขำกลัวเพียงอย่ำงเดียวว่ำในท่ำมกลำง<br />
ควำมชื่นชมยินดีอย่ำงสุดซึ้งของกำรได้รับควำมรอดในเวลำอันรวดเร็วนั้นคนจ ำนวนมำกอำจจะรับหลัก<br />
ค ำสอนโดยไม่ได้ศึกษำหลักควำมจริงที่มีอยู่ในพระคัมภีรเสียก่อนเขำจึงลังเลไม่อยำกประกำศออกไปโดยเ<br />
์<br />
กรงว่ำเขำอำจจะผิดพลำดและน ำผู้อื่นให้หลงดังนั้นเขำจึงกลับไปทบทวนหลักฐำนต่ำงๆที่สนับสนุนข้อสรุ<br />
ปของเขำและเพื่อพิจำรณำอย่ำงรอบคอบถึงข้อยุ่งยำกทุกข้อที่เข้ำมำในควำมคิดของเขำเขำพบว่ำควำม<br />
ขัดแย้งต่ำงๆค่อยๆเลือนหำยไปภำยใต้แสงสว่ำงจำกพระวจนะของพระเจ้ำดั ่งหมอกหำยไปเมื่อได้รับล ำแสง<br />
จำกดวงอำทิตย ์เขำใช เวลำศึกษำเช่นนี้ถึงห้ำปีจนเขำมั<br />
้<br />
่นใจจุดยืนของเขำว่ำถูกต้องที่สุด {GC<br />
329.3} {GCth17 286.3}<br />
บัดนี้หน้ำที่ที่จะต้องเปิดเผยให้ผู้อื่นทรำบถึงสิ่งที่เขำเชื่อซึ่งพระคัมภีร ์สอนไว้อย่ำงชัดเจนบีบคั้นเขำด้ว<br />
ยแรงกระตุ้นใหม่เขำพูดว่ำ“ในขณะที่ข้ำพเจ้ำท ำงำนอยู่นั้นเรื่องนี้ดังก้องอยู่ในหูของข้ำพเจ้ำตลอดเวลำ‘ไ<br />
ปจงไปบอกโลกถึงภัยอันตรำยของเขำ’ข้อพระคัมภีร ์ข้อนี้ปรำกฏขึ้นมำในควำมคิดของข้ำพเจ้ำอยู่ตลอดเ<br />
วลำ “ถ้ำเรำกล่ำวแก่คนอธรรมว่ำ ‘โอคนอธรรมเจ้ำจะต้องตำยแน่’<br />
254
แต่เจ้ำไม่ได้กล่ำวเตือนคนอธรรมให้กลับจำกทำงของเขำคนอธรรมนั้นจะต้องตำยเนื่องจำกควำมผิดบำป<br />
ชั ่วของเขำแต่เรำจะลงโทษเจ้ำเรื่องโลหิตของเขำแต่ถ้ำเจ้ำได้เตือนคนอธรรมให้หันกลับจำกทำงของเขำแ<br />
ต่เขำไม่หันกลับจำกทำงของเขำเขำจะต้องตำยเนื่องจำกควำมผิดบำปของเขำแต่เจ้ำจะช่วยชีวิตของเจ้ำเ<br />
องให้รอด” เอเสเคียล 33:8, 9<br />
ข้ำพเจ้ำรู ้สึกว่ำหำกคนชั ่วได้รับค ำเตือนมำกพอจะมีคนจ ำนวนมำกมำยจำกคนเหล่ำนี้ที่จะกลับใจและหำ<br />
กพวกเขำไม่ได้รับค ำเตือนข้ำพเจ้ำอำจต้องรับผิดชอบต่อโลหิตของพวกเขำ” Bliss หน้ำ 92 {GC<br />
330.1} {GCth17 287.1}<br />
เขำเริ่มเสนอแนวคิดของตนขณะอยู่กับเพื่อนฝูงเป็ นกำรส่วนตัวเท่ำที่โอกำสจะเอื้ออ ำนวยเขำอธิษฐำ<br />
นขอเผื่อมีผู้รับใช ้คนใดตระหนักถึงควำมส ำคัญและร่วมทุ่มเทกับกำรเผยแพร่เรื่องนี้แต่เขำไม่อำจก ำจัดค<br />
วำมคิดว่ำกำรประกำศค ำเตือนนี้เป็ นหน้ำที่ของตัวเขำเอง“จงออกไปบอกเรื่องนี้ให้โลกรู เรำจะทวงถำมเลื<br />
้<br />
อดของพวกเขำจำกมือของเจ้ำ”ประโยคนี้ย้อนกลับเข้ำมำในควำมคิดของเขำอยู่เรื่อยๆเขำรีรออยู่นำนถึ<br />
ง 9 ปีภำระนี้ยังคงบีบคั้นจิตใจของเขำตรำบจนกระทั ่งในปีค.ศ. 1813<br />
เขำจึงเริ่มน ำเสนอที่มำของควำมเชื่อของเขำต่อหน้ำสำธำรณชนเป็ นครั้งแรก {GC 330.2} {GCth17<br />
287.2}<br />
ดั ่งเช่นเอลีชำถูกเรียกออกมำจำกกำรเดินตำมหลังโคในทุ่งนำเพื่อรับเสื้อคลุมของกำรถวำยตัวในหน้ำ<br />
ที่ของผู้เผยพระวจนะมิลเลอร ์ก็ได้รับกำรทรงเรียกให้ทิ้งคันไถและเปิดเผยควำมลึกลับในอำณำจักรของพร<br />
ะเจ้ำให้แก่ประชำชนเขำรับหน้ำที่ด้วยควำมหวั ่นไหวเขำน ำผู้ฟังไปทีละขั้นทีละตอนจำกช่วงเวลำแห่งค ำพ<br />
ยำกรณ์ไปจนถึงกำรปรำกฏตัวครั้งที่สองของพระคริสต ์ทุกครั้งที่เขำประกำศเขำได้รับก ำลังและมีควำมก<br />
ล้ำมำกยิ่งขึ้นเมื่อเขำมองเห็นว่ำค ำพูดของเขำกระตุ้นควำมสนใจอย่ำงกว้ำงขวำง<br />
331.1} {GCth17 288.1}<br />
มิลเลอร ์จะยอมน ำเสนอแนวคิดของเขำต่อที่ชุมชนก็ต่อเมื่อได้รับกำรร ้องขอจำกบรรดำพี่น้องของเขำ<br />
ซึ่งเขำถือว่ำค ำขอร ้องเหล่ำนั้นเป็ นกำรทรงเรียกจำกพระเจ้ำในเวลำนี้เขำอำยุ 50<br />
ปีแล้วเขำไม่คุ้นเคยกับกำรพูดในที่สำธำรณะและรู ้สึกทุกข ์ใจกับควำมรู ้สึกว่ำเขำไม่คู่ควรกับงำนที่อยู่เบื้อ<br />
งหน้ำเขำแต่เมื่อเขำเริ่มต้นท ำงำนงำนของเขำได้รับพระพรในลักษณะพิเศษที่ช่วยจิตวิญญำณทั้งหลำยใ<br />
ห้รอดกำรบรรยำยครั้งแรกของเขำก่อให้เกิดกำรตื่นตัวทำงศำสนำสมำชิกทั ้งหมดจำกสิบสำมครอบครัวย<br />
กเว้นเพียงสองคนกลับใจเขำได้รับกำรขอร ้องให้ไปพูดที่อื่นทันทีและเกือบทุกแห่งที่เขำไปท ำงำนเกิดกำร<br />
ฟื้นฟูในพระรำชกิจของพระเจ้ำคนบำปกลับใจคนที่เป็ นคริสเตียนได้รับกำรหนุนใจให้มอบถวำยตัวมำกยิ่ง<br />
ขึ้นและคนที่นับถือเทวูเบกขำนิยมและคนไม่เชื่อเรื่องพระเจ้ำก็ได้รับทรำบควำมจริงในพระคัมภีร ์และศำสน<br />
ำของคริสเตียนค ำพยำนของผู้ที่เขำท ำงำนด้วยนั้นพูดถึงเขำว่ำ“เขำเข้ำถึงควำมนึกคิดของคนระดับหนึ่ง<br />
ที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงอิทธิพลของคนอื่น”Ibid…หน้ำ138ค ำเทศนำของเขำถูกจัดวำงไว้เพื่อให้ปลุกควำมนึ<br />
กคิดของสำธำรณชนให้รับรู เรื่องยิ่งใหญ่ทำงศำสนำและเพื่อหยุดยั้งกำรก้ำวหน้ำของฝ่ ้<br />
ำยโลกและฝ่ ำยเนื้อ<br />
หนังของคนในยุคนั้น {GC 331.2} {GCth17 288.2}<br />
{GC<br />
255
ในแทบทุกเมืองมีคนนับสิบบำงแห่งก็นับร ้อยที่กลับใจจำกผลของกำรเทศนำของเขำในที่หลำยแห่งคริ<br />
สตจักรโปรเตสแตนต ์ต่ำงๆเกือบทุกนิกำยเปิดประตูต้อนรับเขำและค ำเชิญให้เขำไปท ำงำนก็มักมำจำกผู้รั<br />
บใช ้ของโบสต ์ต่ำงๆเขำมีกฎที่ยึดไว้อย่ำงไม่แปรเปลี่ยนก็คือเขำจะไม่ไปท ำงำนในที่ที่เขำไม่ได้รับเชิญแต่ก<br />
ระนั้นในไม่ช ้ำเขำก็พบว่ำเขำตอบสนองค ำเชิญที่เข้ำมำนั้นไม่ได้กว่ำครึ่งมีคนมำกมำยที่ไม่ยอมรับแนวคิด<br />
ของเขำเรื่องเวลำที่แน่นอนของกำรเสด็จมำครั้งที่สองแต่ก็ยอมรับเรื่องของกำรเสด็จกลับมำของพระคริส<br />
ต ์และเวลำที่เสด็จกลับมำนั้นอยู่ใกล้มำกและจ ำเป็ นต้องเตรียมตัวให้พร ้อมในเมืองใหญ่หลำยเมืองผลกำร<br />
ท ำงำนของเขำท ำให้เกิดกำรเปลี่ยนแปลงอย่ำงเห็นได้ชัดพ่อค้ำสุรำเลิกขำยเหล้ำและปรับเปลี่ยนร ้ำนค้ำใ<br />
ห้เป็ นห้องประชุมบ่อนกำรพนันต้องปิดตัวลงคนไม่เชื่อพระเจ้ำกลุ่มเทวูเบกขำนิยมกลุ่มคนที่นับถือทุกอย่<br />
ำงและแม้กระทั ่งคนเสเพลที่สุดก็ยังปฏิรูปมีบำงคนเหล่ำนี้ไม่ได้ไปโบสถ ์มำหลำยปีแล้วมีกำรจัดประชุมอธิ<br />
ษฐำนในคริสตจักรนิกำยต่ำงๆในห้องพักต่ำงๆมีนักธุรกิจมำชุมนุมกันในช่วงกลำงวันเพื่ออธิษฐำนและสรร<br />
เสริญพระเจ้ำตลอดเกือบทุกชั ่วโมงไม่มีเหตุกำรณ์ที่น่ำตื่นเต้นแต่โดยทั ่วไปแล้วมีแต่ควำมเคร่งขรึมในควำ<br />
มนึกคิดของทุกคนผลงำนของเขำมีลักษณะคล้ำยคลึงกับกำรปฏิรูปศำสนำในยุคก่อนคือมุ่งหมำยให้เข้ำ<br />
ใจและปลุกควำมส ำนึกให้ตื่นขึ้นมำมำกกว่ำที่จะปลุกควำมตื่นเต้นทำงอำรมณ์ {GC 331.3} {GCth17<br />
288.3}<br />
ในปีค.ศ.1833มิลเลอร ์ได้รับใบอนุญำตให้เทศนำจำกคริสตจักรแบ็บติสต ์ที่เขำเป็ นสมำชิกอยู่ศำสนำจ<br />
ำรย ์มำกมำยในนิกำยนี้ยอมรับกำรท ำงำนของเขำและภำยใต้ใบอนุญำตที่มิลเลอร ์ได้รับอย่ำงเป็ นทำงกำร<br />
จึงท ำให้เขำท ำงำนของเขำต่อไปเขำเดินทำงและเทศนำสั ่งสอนอย่ำงไม่มีวันหยุดแม้ว่ำตัวเขำเองจะท ำงำน<br />
จ ำกัดอยู่ในแถบบริเวณนิวอิงแลนด ์และมลรัฐในแถบกลำงก็ตำมทีเป็ นเวลำหลำยปีที่ค่ำใช ้จ่ำยของเขำมำ<br />
จำกกระเป๋ ำของเขำเองและเขำไม่เคยได้รับเงินเพียงพอกับค่ำใช ้จ่ำยในกำรเดินทำงไปยังสถำนที่ต่ำงๆที่เข<br />
ำได้รับเชิญด้วยประกำรฉะนี้เขำไม่ได้รับประโยชน์ทำงด้ำนกำรเงินจำกงำนที่เขำท ำในชุมชนเลยแต่กลับ<br />
มีผลอย่ำงหนักต่อทรัพย ์สินของเขำซึ่งค่อยๆลดลงไปอย่ำงต่อเนื่องในช่วงเวลำนี้เขำเป็ นพ่อในครอบครัวให<br />
ญ่แต่พวกเขำเป็ นคนประหยัดและขยันขันแข็งฟำร ์มของเขำจึงสำมำรถคงอยู่ได้เช่นเดียวกับตัวเขำเองก็<br />
ยังอยู่รอด {GC 332.1} {GCth17 289.1}<br />
ในปีค.ศ.1833สองปีหลังจำกที่มิลเลอร เริ่มเทศนำในที่สำธำรณะหลักฐำนสุดท้ำยที่เป็ ์<br />
นเครื่องหมำยแ<br />
สดงว่ำพระคริสต ์จะเสด็จกลับมำในไม่ช ้ำตำมที่พระผู้ช่วยให้รอดสัญญำไว้ก็เกิดขึ้นพระเยซูตรัสว่ำ<br />
“ดวงดำวทั้งหลำยจะตกจำกฟ้ ำสวรรค ์” มัทธิว 24:29<br />
และขณะที่ยอห ์นเห็นในนิมิตเป็ นภำพที่ประกำศวันของพระเจ้ำท่ำนประกำศไว้ในพระธรรมวิวรณ์ว่ำ“และด<br />
วงดำวทั้งหลำยในท้องฟ้ ำก็ตกลงมำบนแผ่นดินเหมือนกับต้นมะเดื่อที่ถูกลมแรงพัดจนผลที่ยังไม่สุกหล่นล<br />
งมำ” วิวรณ์ 6:13<br />
ค ำพยำกรณ์นี้เกิดขึ้นจริงอย่ำงน่ำประทับใจและสะดุดตำในเหตุกำรณ์ฝนดำวตกของวันที่ 13<br />
พฤศจิกำยนค.ศ.1833นั ่นเป็ นภำพฝนดำวตกที่เกิดขึ้นอย่ำงกว้ำงขวำงและน่ำประหลำดใจอย่ำงที่ไม่เคย<br />
มีกำรบันทึกมำก่อนว่ำ“ทั ่วท้องฟ้ ำของประเทศสหรัฐอเมริกำในขณะนั้นลุกเป็ นไฟอย่ำงน่ำตกใจกลัวไม่เค<br />
ยมีปรำกฏกำรณ์ใดเกิดขึ้นในท้องฟ้ ำของประเทศนี้ตั้งแต่มีกำรอพยพมำตั้งถิ่นฐำนที่นี่โดยคนในสังคมส่ว<br />
256
นหนึ่งมองดูเหตุกำรณ์นี้ด้วยควำมชื่นชมยิ่งแต่คนอีกกลุ่มหนึ่งมองดูด้วยควำมกลัวและควำมตื่นตระหนก<br />
”<br />
“ควำมงดงำมอันเลอเลิศและน่ำกลัวยังคงประทับอยู่ในควำมทรงจ ำของคนมำกมำย….ไม่เคยมีฝนตกแ<br />
รงเท่ำกับฝนดำวตกที่ตกลงมำยังโลกซึ่งเหมือนกันในทุกทิศทั้งทิศตะวันออกตกเหนือและใต้กล่ำวได้ค ำเดี<br />
ยวว่ำดูเหมือนว่ำมีกำรเคลื่อนไหวทั ่วทั้งท้องฟ้ ำ…..ศำสตรำจำรย ์ซิลลีแมน<br />
[Silliman]บรรยำยไว้ในวำรสำรว่ำเป็ นภำพที่ปรำกฏทั ่วทั้งท้องฟ้ ำในทวีปอเมริกำเหนือ…..ตั้งแต่ตีสองจน<br />
ถึงแสงตะวันขึ้นอย่ำงเต็มที่ท้องฟ้ ำแจ่มใสและไม่มีเมฆควำมสว่ำงสุกใสที่ไม่หยุดหย่อนยังคงส่องแสงประกำ<br />
ยตลอดทั ่วทั้งท้องฟ้ ำ” R. M. Devens, American Progress; or, The Great Events of the<br />
Greatest Century บทที่ 28 ย่อหน้ำที่ 1-5 {GC 333.1} {GCth17 289.2}<br />
“แน่นอนไม่มีค ำพูดใดที่จะบรรยำยควำมยิ่งใหญ่ของเหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้น……ผู้ที่ไม่ได้อยู่ในเหตุกำรณ์<br />
จะจินตนำควำมงดงำมของสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ดูประหนึ่งว่ำดวงดำวทั้งหมดของทั ่วทั้งท้องฟ้ ำมำชุมนุมกันที่<br />
จุดหนึ่งใกล้กลำงฟ้ ำนภำและยิงออกมำพร ้อมๆกันด้วยควำมเร็วของสำยฟ้ ำแลบไปยังขอบฟ้ ำทุกด้ำนแต่ด<br />
ำวเหล่ำนั้นก็ไม่หมดดวงดำวนับพันๆดวงพุ่งออกมำตำมทำงของดวงดำวนับพันๆดวงดูประหนึ่งว่ำดำวเหล่<br />
ำนี้ถูกสร ้ำงขึ้นมำเพื่อกำรณ์นี้โดยเฉพำะ” F. Reed, in the Christian Advocate and Journal, 13<br />
ธันวำคม 1833<br />
“ผลมะเดื่อที่ร่วงหล่นลงมำจำกต้นมะเดื่อเมื่อถูกลมแรงพัดจึงน่ำจะเป็ นค ำบรรยำยภำพที่ถูกต้องกว่ำเป็ นภ<br />
ำพที่ไม่อำจมองดูได้ “The Old Countryman,” ใน Portland Evening Advertiser, 26<br />
พฤศจิกำยน 1833 {GC 333.2} {GCth17 289.3}<br />
ในวำรสำรพำณิชย ์ของรัฐนิวยอร ์คฉบับวันที่ 14 พฤศจิกำยนค.ศ. 1833<br />
ตีพิมพ์บทควำมที่ยำวบทหนึ่งกล่ำวถึงเหตุกำรณ์อัศจรรย ์ที่เกิดขึ้นว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำคิดว่ำคงไม่มีนักปรัชญำหรือนักกำรศึกษำใดเคยเล่ำถึงหรือบันทึกเหตุกำรณ์เช่นที่เกิดขึ้นเมื่อเ<br />
ช ้ำวำนนี้ผู้เผยพระวจนะท ำนำยไว้อย่ำงแม่นย ำเมื่อหนึ่งพันแปดร ้อยปีที่แล้วหำกเรำมีปัญหำท ำควำมเข้ำใ<br />
จค ำว่ำดำวตกหมำยถึงดำวที่ตกลงมำ…..ในแง่หนึ่งที่ว่ำมันเป็ นไปได้ที่เป็ นเช่นนั้นจริง” {GC<br />
334.1} {GCth17 290.1}<br />
นั ่นคือเหตุกำรณ์ที่เป็ นหมำยส ำคัญสุดท้ำยของกำรเสด็จกลับมำของพระองค ์ซึ่งพระเยซูทรงเตือนสำ<br />
วกทั้งหลำยของพระองค ์ว่ำ“เมื่อท่ำนทั้งหลำยเห็นสิ่งทั้งหมดนี้แล้วก็ให้รู ้ว่ำพระองคเสด็จมำใกล้จะถึงประตู<br />
์<br />
แล้ว” มัทธิว 24:33<br />
ภำยหลังเหตุกำรณ์เหล่ำนี้ยอห ์นเห็นเหตุกำรณ์ยิ่งใหญ่ที่จะเกิดขึ้นตำมมำท้องฟ้ ำเปิดออกเหมือนดั ่งหนัง<br />
สือที่ม้วนแผ่นดินไหวภูเขำและเกำะต่ำงๆเคลื่อนตัวไปจำกที่ของมันและคนชั ่วตกอยู่ในควำมกลัวพยำยำม<br />
หำที่หลบไปให้พ้นจำกพระพักตร ์ของบุตรมนุษย ์วิวรณ์ 6:12-17 {GC 334.2} {GCth17 290.2}<br />
คนมำกมำยที่เห็นดวงดำวตกลงมำนั้นมองดูเหตุกำรณ์นี้ว่ำเป็ นกำรประกำศถึงกำรพิพำกษำที่ก ำลังจะ<br />
มำถึง“เป็ นเหตุกำรณ์ที่น่ำกลัวเป็ นเหตุกำรณ์ที่น ำหน้ำเป็ นสัญลักษณ์แห่งควำมเมตตำของวันยิ่งใหญ่และ<br />
257
น่ำกลัวนั้น” “The Old Countryman,” in Portland Evening Advertiser,<br />
26พฤศจิกำยน1833ด้วยเหตุนี้ประชำชนจึงต่ำงหันเหควำมสนใจไปยังค ำพยำกรณ์ที่จะเกิดขึ้นและท ำให้<br />
คนมำกมำยสนใจค ำเตือนเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สอง {GC 334.3} {GCth17 290.3}<br />
ในปีค.ศ.1840มีเหตุกำรณ์ส ำคัญอีกเหตุกำรณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นตำมที่พยำกรณ์ไว้ซึ่งสร ้ำงควำมสนใจอ<br />
ย่ำงยิ่งใหญ่ให้กับคนจ ำนวนมำกสองปีก่อนหน้ำนี้โยซียำห ์ลิท ์ช [Josiah Litch]<br />
ผู้รับใช ้แนวหน้ำคนหนึ่งที่ประกำศเรื่องกำรเสด็จกลับมำของพระเยซูตีพิมพ์บทควำมเรื่องของพระธรรมวิว<br />
รณ์บทที่ 9 ซึ่งท ำนำยถึงกำรล่มสลำยของอำณำจักรโอโตแมน [Ottoman Empire]<br />
ตำมที่เขำค ำนวณไว้นั้นอ ำนำจของอำณำจักรนี้จะถูกสลำยลงใน“ช่วงรำวเดือนสิงหำคมของปีค.ศ.1840<br />
”และเพียงไม่กี่วันก่อนหน้ำที่เหตุกำรณ์จะเกิดขึ้นเขำเขียนว่ำ<br />
“ถ้ำจะให้ช่วงเวลำแรกคือ<br />
150ปีเกิดขึ้นก่อนที่เดียโคเซส[Deacozes]ขึ้นครองรำชย ์ตำมควำมยินยอมของชำวเติร ์กและเมื่อช่วงเว<br />
ลำแรกสิ้นสุดลงช่วงเวลำ 391 ปีกับอีก15 วันต่อมำก็จะเริ่มขึ้นซึ่งช่วงเวลำที่สองนี้จะสิ้นสุดลงในวันที่ 16<br />
สิงหำคมค.ศ. 1840<br />
คือเมื่อคำดกำรณ์ว่ำอ ำนำจของโอโตแมนในเมืองคอนสเตนติโนเปิลจะสูญสิ้นลงและข้ำพเจ้ำเชื่อมั ่นว่ำเรื่<br />
องนี้จะเกิดขึ้นตำมนี้” Josiah Litch, in Signs of the Times, and Expositor of Prophecy, 1<br />
สิงหำคม 1840 {GC 334.4} {GCth17 290.4}<br />
ตรงตำมเวลำที่ก ำหนดประเทศตุรกีโดยทำงเอกอัครรำชทูตได้ขอกำรคุ้มครองจำกอ ำนำจพันธมิตรขอ<br />
งทวีปยุโรปและด้วยกำรกระท ำนี้ได้น ำตนเองให้ไปอยู่ภำยใต้กำรปกครองของประเทศคริสเตียนเหตุกำรณ์<br />
เกิดขึ้นตรงตำมที่พยำกรณ์ไว้(โปรดดูภำคผนวก)เมื่อเรื่องนี้เป็ นที่ประจักษ์แล้วผู้คนจึงมั ่นใจว่ำหลักกำรที่<br />
มิลเลอร ์และเพื่อนๆใช ้แปลควำมหมำยของค ำพยำกรณ์เป็ นสิ่งที่ถูกต้องท ำให้กำรเคลื่อนไหวของเรื่องกำร<br />
เสด็จกลับมำนั ้นมีน ้ำหนักคนมีควำมรู ้และมีต ำแหน่งเข้ำร่วมงำนกับมิลเลอร ์ในงำนกำรประกำศและในงำ<br />
นตีพิมพ์เผยแพร่แนวคิดของเขำและตั้งแต่ปีค.ศ. 1840 จนถึง 1844<br />
งำนนี้จึงแพร่กระจำยไปอย่ำงรวดเร็ว {GC 335.1} {GCth17 291.1}<br />
วิลเลียมมิลเลอรเป็ ์ นคนที่มีก ำลังทำงควำมคิดที่เข้มแข็งเขำมีระเบียบทั้งทำงแนวคิดและกำรศึกษำและเ<br />
ขำเพิ่มพูนสิ่งเหล่ำนี้ด้วยสติปัญญำแห่งสวรรค ์โดยเชื่อมโยงตัวเองกับพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นแหล่งของปัญญำ<br />
ทั้งหลำยเขำเป็ นชำยที่มีคุณค่ำไม่ว่ำที่ใดที่ผู้คนให้ควำมส ำคัญกับอุปนิสัยที่ซื่อสัตย ์และศีลธรรมที่เป็ นเลิ<br />
ศเขำก็จะได้รับควำมเคำรพและควำมนับถือมิลเลอรเป็ ์ นคนมีจิตใจที่เต็มไปด้วยควำมเมตตำอย่ำงแท้จริงร<br />
วมกันกับควำมถ่อมตนตำมแบบฉบับของคริสเตียนและอ ำนำจในกำรควบคุมตนเองเขำเอำใจใส่และสุภำ<br />
พอ่อนโยนต่อทุกคนพร ้อมที่จะฟังข้อคิดเห็นของผู้อื่นและชั ่งข้อโต้แย้งของพวกเขำเขำใช ้พระค ำของพระเ<br />
จ้ำทดสอบทฤษฎีและหลักค ำสอนทั ้งหมดโดยปรำศจำกอคติและไม่ใช ้อำรมณ์และควำมมีเหตุมีผลของเข<br />
ำและควำมรอบรู ้ในพระคัมภีร ์ท ำให้เขำโต้แย้งควำมผิดและเปิดโปงควำมเท็จได้<br />
291.2}<br />
GC 335.2} {GCth17<br />
แต่ถึงกระนั้นงำนที่เขำท ำก็ไม่ได้ท ำโดยไม่มีกำรต่อต้ำนที่รุนแรงเหมือนเช่นนักปฏิรูปในอดีตครูสอนศ<br />
ำสนำในคริสตจักรที่โด่งดังไม่ยอมรับมุมมองที่เขำเสนอเพรำะว่ำพวกเขำไม่สำมำรถพิสูจน์จุดยืนของตน<br />
258
ด้วยข้อพระคัมภีร ์พวกเขำจึงใช ้ค ำพูดและค ำสอนของมนุษย ์รวมทั้งวิธีปฏิบัติที่คนในอดีตส่งต่อกันมำแต่พ<br />
ระวจนะของพระเจ้ำเป็ นค ำพยำนเดียวที่นักเทศน์แห่งควำมจริงเรื่องกำรเสด็จกลับมำยอมรับ<br />
“พระคัมภีร ์และพระคัมภีร เท่ำนั้น” ์<br />
เป็ นค ำขวัญของพวกเขำเมื่อคนที่ต่อต้ำนไม่สำมำรถหำข้อโต้แย้งจำกพระคัมภีร ์พวกเขำก็ใช ้วิธีกำรหัวเร<br />
ำะเยำะและกำรเย้ยหยันพวกเขำใช เวลำเงินทองและควำมสำมำรถท ้<br />
ำลำยคนที่ควำมผิดเดียวของเขำคือก<br />
ำรรอคอยกำรเสด็จมำของพระเจ้ำด้วยควำมสุขและพยำยำมด ำเนินชีวิตให้บริสุทธิ์และกระตุ้นผู้อื่นให้เตรีย<br />
มตัวเพื่อรับกำรเสด็จมำปรำกฏของพระองค ์ {GC 335.3} {GCth17 291.3}<br />
คนเหล่ำนี้ใช ้ควำมพยำยำมอย่ำงตั้งใจเพื่อหันเหควำมคิดของคนทั้งหลำยให้ออกไปจำกเรื่องของกำรเ<br />
สด็จมำครั้งที่สองของพระเยซูพวกเขำท ำให้กำรศึกษำค ำพยำกรณ์เรื่องกำรเสด็จมำของพระคริสต ์และยุ<br />
คสุดปลำยของโลกเป็ นบำปที่น่ำอับอำยด้วยกำรใช ้วิธีนี้ครูสอนศำสนำที่โด่งดังเหล่ำนี้บ่อนท ำลำยควำมเ<br />
ชื่อที่มีต่อพระวจนะของพระเจ้ำค ำสอนของพวกเขำจึงท ำให้คนไม่เชื่อพระเจ้ำและคนมำกมำยถือสิทธิที่จะ<br />
ท ำตำมหัวใจชั ่วของตนเองแล้วจ้ำวแห่งควำมชั ่วร ้ำยก็โยนควำมผิดทั้งหมดไปยังชำวแอ๊ดเวนตีส[Advent<br />
ists]คือกลุ่มคนที่รอคอยกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์] {GC 336.1} {GCth17 292.1}<br />
ในขณะที่มิลเลอร ์ดึงดูดฝูงชนที่เฉลียวฉลำดและตั้งใจมำฟังเขำจนแน่นบ้ำนแต่ชื่อของเขำไม่ค่อยถูกเ<br />
อ่ยถึงจำกส ำนักพิมพ์ทำงศำสนำเว้นแต่จะถูกน ำมำเย้ยหยันหรือต ำหนิครูสอนศำสนำที่ไม่ใส่ใจและไม่เก<br />
รงกลัวพระเจ้ำต่ำงใช ้อ ำนำจที่ได้มำจำกต ำแหน่งหน้ำที่ประณำมเขำอย่ำงน่ำเกลียดใช ้ค ำพูดเฉียบคมที่<br />
ต ่ำช ้ำและลบหลู่เพื่อทับถมมิลเลอร ์และงำนที่เขำท ำชำยผมหงอกที่ทิ้งควำมสุขสบำยในบ้ำนเพื่อเดินทำงจ<br />
ำกเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งด้วยค่ำใช ้จ่ำยของตนเองท ำงำนอย่ำงไม่หยุดหย่อนเพื่อประกำศให้กับชำวโลก<br />
ทรำบค ำเตือนที่น่ำสะพรึงกลัวเรื่องกำรพิพำกษำที่ก ำลังใกล้เข้ำมำแต่ถูกประณำมอย่ำงเย้ยหยันว่ำเป็ นค<br />
นคลั ่งศำสนำเป็ นคนหลอกลวงและเป็ นคนโกงฉวยโอกำส {GC 336.2} {GCth17 292.2}<br />
ค ำเยำะเย้ยควำมเท็จและค ำใส่ร ้ำยที่ทับถมลงบนตัวเขำท ำให้เกิดเสียงทัดทำนที่ไม่พอใจแม้กระทั ่งจำก<br />
ส ำนักพิมพ์ของชำวโลกคนพวกนี้กล่ำวว่ำ“กำรมองดูเรื่องที่มีควำมยิ่งใหญ่อย่ำงเหลือเชื่อและมีผลที่น่ำก<br />
ลัวเช่นนี้”<br />
อย่ำงไม่ใส่ใจและปรำศจำกควำมย ำเกรง<br />
“มิเพียงแต่ล้อเล่นกับควำมรู ้สึกของคนที่เผยแพร่และผู้สนับสนุนเรื่องนี้เท่ำนั้น” แต่<br />
“น ำเอำวันพิพำกษำมำล้อเล่นเยำะเย้ยองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและสบประมำทควำมน่ำกลัวของกำรพิพำกษำข<br />
องพระองค ์” Bliss หน้ำ 183 {GC 336.3} {GCth17 292.3}<br />
ผู้อยู่เบื้องหลังควำมชั ่วทั้งปวงไม่เพียงแต่จะเสำะหำวิธีต่อต้ำนผลที่เกิดขึ้นจำกกำรประกำศข่ำวกำรเสด็<br />
จกลับมำเท่ำนั้นแต่มันต้องกำรท ำลำยคนที่ประกำศเรื่องนี้ด้วยมิลเลอร ์น ำควำมจริงในพระคัมภีร ์ไปประยุก<br />
ตเพื่อให้เข้ำสู่หัวใจของผู้ฟังเขำต ์<br />
ำหนิบำปและรบกวนควำมรู ้สึกว่ำตนเองดีพอของผู้ฟังค ำพูดอันเรียบง่ำ<br />
ยและเชือดเฉือนของเขำจึงสร ้ำงศัตรูขึ้นมำสมำชิกในโบสถ ์ที่ต่อต้ำนข่ำวสำรของเขำให้อ ำนำจกับกลุ่มค<br />
นชั้นต ่ำและศัตรูทั้งหลำยก็วำงแผนหมำยเอำชีวิตของเขำเมื่อเขำเดินออกจำกห้องประชุมแต่ทูตสวรรค ์ผู้<br />
บริสุทธิ์ของพระเจ้ำก็อยู่กลำงฝูงชนนั้นและทูตองค ์หนึ่งในสภำพของมนุษย ์จูงแขนของผู้รับใช ้ของพระเจ้ำ<br />
259
่<br />
และน ำเขำฝ่ ำฝูงชนที่เดือดดำลออกไปยังที่ปลอดภัยงำนที่เขำท ำนั้นยังไม่เสร็จสมบูรณ์และซำตำนพร ้อม<br />
กับตัวแทนของมันก็ต้องพบกับควำมผิดหวังในแผนกำรของมัน {GC 336.4} {GCth17 292.4}<br />
ถึงแม้ว่ำมิลเลอร ์จะได้รับกำรต่อต้ำนมำกมำยแต่กลับมีคนให้ควำมสนใจกับเรื่องกำรเสด็จกลับมำของ<br />
พระคริสตเพิ่มมำกขึ้นอย่ำงต่อเนื่องมีคนเพิ่มขึ้นจำกสิบจนเป็ ์<br />
นร ้อยจนมีคนมำชุมนุมเพิ่มมำกขึ้นเป็ นหล<br />
ำยพันคนในโบสถ ์ต่ำงๆมีคนกลับใจเป็ นจ ำนวนมำกแต่เมื่อเวลำล่วงเลยไประยะหนึ่งควำมรู ้สึกต่อต้ำนก็เริ่มเ<br />
กิดกับคนที่กลับใจใหม่ด้วยและโบสถ ์ต่ำงๆจึงเริ่มจัดระเบียบกับคนที่ยอมรับแนวควำมคิดของมิลเลอร ์มำต<br />
รกำรนี้ส่งผลให้มีคนเขียนตอบเป็ นจดหมำยที่ส่งไปยังคริสเตียนทุกนิกำยเรียกร ้องว่ำหำกหลักค ำสอนที่เข<br />
ำเชื่อไม่ถูกต้องให้ใช ้พระคัมภีร ์ชี้ควำมผิดนั้นออกมำ {GC 337.1} {GCth17 293.1}<br />
เขำกล่ำวว่ำ“มีอะไรบ้ำงที่เรำเชื่อซึ่งเรำไม่ได้รับบัญชำจำกพระวจนะของพระเจ้ำซึ่งท่ำนเองยอมให้เป็ น<br />
กฎและเป็ นกฎเดียวของควำมเชื่อและวิถีทำงปฏิบัติของเรำเรำท ำอะไรลงไปจนท่ำนต้องประณำมพวกเรำ<br />
อย่ำงรุนแรงทั้งจำกธรรมำสน์และจำกสิ่งตีพิมพ์และใครให้อ ำนำจที่ชอบธรรมกับท่ำนเพื่อกีดกันเรำ[ชำวแ<br />
อ๊ดเวนตีส]ให้ออกจำกคริสตจักรของท่ำนและกำรร่วมสำมัคคีธรรมกับท่ำน”<br />
“หำกเรำเป็ นฝ่ ำยผิดช่วยบอกเรำด้วยว่ำเรำผิดที่ตรงส่วนไหนให้ใช ้พระคัมภีร ์แสดงให้เรำเห็นว่ำเรำผิดเ<br />
รำได้รับกำรเยำะเย้ยเพียงพอแล้วแต่กำรเยำะเย้ยก็ไม่อำจท ำให้เรำยอมรับว่ำเรำผิดพระวจนะของพระเจ้ำเ<br />
ท่ำนั้นที่จะเปลี่ยนแปลงแนวคิดของเรำข้อสรุปของเรำได้มำด้วยควำมรอบคอบและด้วยกำรอธิษฐำนซึ่งเป็<br />
นหลักฐำนต่ำงๆที่เรำได้รับจำกพระคัมภีร ์” Ibid. หน้ำ 250, 252 {GC 337.2} {GCth17 293.2}<br />
จำกยุคหนึ่งไปอีกยุคหนึ่งค ำเตือนที่พระเจ้ำประทำนให้โลกผ่ำนทำงผู้รับใช ้ของพระองค ์ได้รับกำรตอบ<br />
สนองอย่ำงไม่เลื่อมใสและด้วยควำมไม่เชื่อในลักษณะที่คล้ำยๆกันเมื่อบำปของคนยุคก่อนน ้ำท่วมโลกกระตุ้<br />
นให้พระองค ์ส่งน ้ำมำท่วมโลกแต่พระองค ์ยังทรงให้พวกเขำรับรู ้พระประสงค ์ของพระองค ์ก่อนเพื่อให้โอกำ<br />
สพวกเขำหันหลังกลับจำกทำงบำปชั ่วของตนเป็ นเวลำ 120<br />
ปีที่ค ำเตือนให้กลับใจดังก้องอยู่ในหูของคนเหล่ำนั้นเกลือกว่ำพระพิโรธของพระเจ้ำจะมำท ำลำยพวกเขำ<br />
แต่ข่ำวสำรนั้นก็ถูกมองดูว่ำเป็ นเรื่องนิยำยเหลวไหลและพวกเขำไม่เชื่อด้วยควำมชั ่วร ้ำยที่อยู่ภำยในจึงท ำ<br />
ให้พวกเขำเยำะเย้ยผู้สื่อข่ำวของพระเจ้ำดูแคลนค ำอ้อนวอนและแม้กระทั ่งกล่ำวหำว่ำเขำสร ้ำงเรื่องขึ้นมำ<br />
เพียงคนเดียวกล้ำดีอย่ำงไรจึงลุกขึ้นต่อต้ำนผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลำยของโลกหำกค ำเตือนของโนอำห ์เป็ นเรื่องจ<br />
ริงท ำไมทั้งโลกจึงมองไม่เห็นและไม่เชื่อคนหนึ่งคนกล้ำยืนยันต่อต้ำนปัญญำของคนนับพันๆคนพวกเขำไ<br />
ม่ยอมรับค ำเตือนและไม่ยอมเข้ำไปหลบภัยในเรือ {GC 337.3} {GCth17 293.3}<br />
คนเย้ยหยันชี้ เน้นไปยังสิ่งต่ำงๆที่อยู่ในธรรมชำติพวกเขำชี้ไปยังฤดูกำลที่แปรเปลี่ยนอย่ำงต่อเนื่องชี้ไ<br />
ปยังท้องฟ้ ำสีครำมที่ไม่เคยมีฝนตกลงมำชี้ไปยังทุ่งหญ้ำเขียวขจีที่ชุ่มฉ ่ำขึ้นจำกน ้ำค้ำงที่ตกลงมำในยำม<br />
ค ่ำคืนและพวกเขำก็พูดว่ำ “เขำไม่ได้เล่ำนิทำนอยู่ใช่ไหม”<br />
พวกเขำประกำศด้วยควำมเหยียดหยำมว่ำนักเทศน์แห่งควำมชอบธรรมเป็ นคนคลั ่งศำสนำอย่ำงรุนแรงแ<br />
ล้วจึงท ำในสิ่งที่ตนเองท ำต่อไปตั้งใจแสวงหำควำมส ำรำญมำกยิ่งกว่ำก่อนมุ่งมั ่นยิ่งขึ้นกับทำงแห่งควำมชั<br />
วของตนแต่ควำมไม่เชื่อของพวกเขำก็ไม่อำจหยุดยั้งเหตุกำรณ์ที่ถูกท ำนำยไว้พระเจ้ำทรงอดทนนำนกับ<br />
260
ควำมชั ่วของพวกเขำพระองค ์ประทำนโอกำสมำกมำยให้พวกเขำกลับใจแต่เมื่อเวลำที่ก ำหนดมำถึงกำรพิ<br />
พำกษำของพระองค ์จะเกิดขึ้นกับผู้ที่ปฏิเสธพระเมตตำคุณของพระองค ์ {GC 338.1} {GCth17 294.1}<br />
พระคริสต ์ทรงเปิดเผยว่ำจะมีกำรไม่เชื่อเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระองค ์ในลักษณะที่คล้ำยๆกัน<br />
นี้พระองค ์ตรัสไว้ว่ำดั ่งคนในสมัยของโนอำห ์“น ้ำท่วมกวำดเอำพวกเขำไปทุกคนโดยไม่ทันรู ้ตัวอย่ำงไรเมื่อ<br />
บุตรมนุษย ์เสด็จมำก็จะเป็ นอย่ำงนั้น” มัทธิว 24:39<br />
เมื่อคนที่อ้ำงตนว่ำมีพระเจ้ำเข้ำร่วมมือกับคนของโลกด ำเนินชีวิตเหมือนพวกเขำและแสวงหำควำมสนุกส<br />
นำนที่ต้องห้ำมร่วมกันกับพวกเขำเมื่อควำมหรูหรำของโลกนี้กลำยมำเป็ นควำมหรูหรำของคริสตจักรเมื่อ<br />
ระฆังของพิธีสมรสดังกังวำนและทุกคนมองไปยังอนำคตของชีวิตแห่งควำมร ่ำรวยทำงฝ่ ำยโลกและทันใดนั้<br />
นเมื่อสำยฟ้ ำแลบสว่ำงแวบขึ้นมำจำกท้องฟ้ ำอนำคตที่สดใสและควำมหวังที่หลอกลวงก็จะมำถึงจุดจบ<br />
{GC 338.2} {GCth17 294.2}<br />
เช่นเดียวกับที่พระเจ้ำทรงบัญชำผู้รับใช ้ของพระองค ์ให้มำเตือนโลกเรื่องน ้ำท่วมฉันใดพระองค ์ทรงบัญ<br />
ชำผู้สื่อข่ำวที่พระองค ์ทรงเลือกสรรให้มำแจ้งให้ทรำบเรื่องกำรพิพำกษำสุดท้ำยที่ใกล้เข้ำมำดั ่งคนที่อำศัย<br />
ในยุคเดียวกับโนอำห ์ที่หัวเรำะเยำะเย้ยค ำท ำนำยของนักเทศน์แห่งควำมชอบธรรมก็เป็ นเช่นเดียวกันกับ<br />
สมัยของมิลเลอร ์ที่แม้แต่คนที่ประกำศว่ำตนเองเชื่อพระเจ้ำก็ยังเยำะเย้ยเสียดสีค ำตักเตือนนั้น {GC<br />
339.1} {GCth17 295.1}<br />
ท ำไมคริสตจักรต่ำงๆจึงไม่ยอมรับหลักค ำสอนและกำรประกำศเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระคริส<br />
ต ์นี้เล่ำในขณะที่กำรเสด็จกลับมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำน ำควำมหำยนะและควำมเศร ้ำสลดมำให้คนชั ่วแ<br />
ต่ส ำหรับคนชอบธรรมแล้วกลับเป็ นเรื่องที่เปี่ยมล้นด้วยควำมสุขชื่นชมและควำมหวังควำมจริงอันยิ่งใหญ่<br />
นี้ปลอบประโลมบรรดำผู้ซื่อสัตย ์ของพระเจ้ำมำตลอดทุกยุคทุกสมัยแล้วท ำไมเรื่องนี้คล้ำยกับพระองค ์ผู้<br />
ทรงเป็ นเจ้ำของเรื่องจึงกลับกลำยมำเป็ น “หินที่ท ำให้คนหกล้ม” และ “ศิลำที่ท ำให้คนสะดุด” 1 เปโตร<br />
2:8<br />
ให้กับผู้ที่ประกำศตนว่ำเป็ นประชำกรของพระองค ์ได้เล่ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำได้ทรงสัญญำกับสำวก<br />
ด้วยพระองคเองว่ำ“เมื่อเรำไปจัดเตรียมที่ไว้ส ์<br />
ำหรับท่ำนแล้วเรำจะกลับมำอีกและรับท่ำนไปอยู่กับเรำ”<br />
ยอห ์น 14:3<br />
พระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงเปี่ยมด้วยควำมเมตตำทรงทรำบล่วงหน้ำถึงควำมโดดเดี่ยวและควำมโศกเศร ้ำของ<br />
ผู้ติดตำมพระองค ์พระองค ์จึงทรงบัญชำทูตสวรรค ์ให้มำปลอบประโลมเพื่อสร ้ำงควำมมั ่นใจว่ำพระองค ์จะเ<br />
สด็จกลับมำเช่นเดียวกับที่พระองค เสด็จไปยังสวรรค ์<br />
์นั ้นในขณะที่สำวกยืนเพ่งมองขึ้นไปยังเบื้องบนเพื่อดู<br />
ภำพสุดท้ำยของพระองค ์ที่พวกเขำรักพวกเขำต้องหยุดชะงักด้วยเสียงหนึ่งซึ่งดังขึ้นมำว่ำ<br />
“ชำวกำลิลีเอ๋ยท ำไมพวกท่ำนถึงยืนจ้องมองฟ้ ำสวรรค ์พระเยซูองค ์นี้ที่ทรงรับไปจำกท่ำนทั้งหลำยขึ้นไปยั<br />
งสวรรค ์นั้นจะเสด็จมำอีกในลักษณะเดียวกับที่ท่ำนทั้งหลำยได้เห็นพระองค เสด็จไปยังสวรรค ์<br />
์นั้น” กิจกำร<br />
1:11<br />
ค ำพูดของทูตสวรรค ์จุดประกำยควำมหวังขึ้นมำใหม่อีกครั ้งหนึ่งสำวกทั้งหลำย“จึงกลับไปที่กรุงเยรูซำ<br />
เล็มด้วยควำมยินดีอย่ำงยิ่งและอยู่ในพระวิหำรทุกวันสรรเสริญพระเจ้ำ” ลูกำ 24:52, 53<br />
261
พวกเขำไม่ได้ชื่นชมยินดีเพรำะพระเยซูทรงจำกพวกเขำไปและทรงปล่อยให้พวกเขำดิ้นรนกับกำรทดลอ<br />
งและกำรล่อลวงของโลกแต่เพรำะค ำมั ่นสัญญำที่ทูตสวรรค ์กล่ำวว่ำพระองค ์จะเสด็จกลับมำอีก {GC<br />
339.2} {GCth17 295.2}<br />
บัดนี้กำรประกำศเรื่องกำรเสด็จมำของพระคริสต ์ควรเป็ นเหมือนข่ำวแห่งควำมปรีดียิ่งที่ทูตสวรรค ์ประ<br />
กำศกับคนเลี้ยงแกะแห่งหมู่บ้ำนเบธเลเฮมผู้ที่รักพระผู้ช่วยให้รอดอย่ำงจริงจังจะท ำอย่ำงอื่นไม่ได้นอกจำก<br />
จะยินดีต้อนรับค ำประกำศที่มีรำกฐำนอยู่บนพระวจนะของพระเจ้ำที่ว่ำพระองค ์ผู้ทรงเป็ นศูนย ์กลำงของค<br />
วำมหวังแห่งชีวิตนิรันดร ์จะเสด็จกลับมำอีกแต่จะกลับมำไม่ใช่เพื่อมำรับกำรดูถูกและกำรเหยียดหยำมแล<br />
ะกำรถูกปฏิเสธเหมือนเช่นที่พระองค เสด็จมำครั้งแรกแต่จะเสด็จมำด้วยอ ์<br />
ำนำจและพระสิริเพื่อช่วยประชำ<br />
กรของพระองค ์ให้รอดผู้ที่ไม่รักพระผู้ช่วยให้รอดจะเป็ นผู้ที่ต้องกำรให้พระองค ์ยังคงอยู่ห่ำงไกลออกไปและ<br />
ไม่มีหลักฐำนอื่นใดที่จะสรุปว่ำคริสตจักรเหินห่ำงจำกพระเจ้ำได้ดีไปกว่ำควำมฉุนเฉียวและควำมเกลียดชั<br />
งที่ถูกกระตุ้นให้เกิดขึ้นจำกข่ำวสำรที่สวรรค ์ส่งมำให้ {GC 339.3} {GCth17 295.3}<br />
ผู้ที่ยอมรับค ำสอนเรื่องกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์ถูกกระตุ้นให้มองเห็นควำมจ ำเป็ นที่ต้องกลับใจ<br />
และถ่อมตนต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำมีคนมำกมำยที่เคยลังเลระหว่ำงพระคริสต ์และโลกมำบัดนี้ก็รู ้สึกว่ำ<br />
ถึงเวลำที่ต้องเลือกทำงใดทำงหนึ่งแล้ว“สิ่งที่เกี่ยวข้องกับนิรันดร ์กำลกลำยเป็ นเรื่องจริงอย่ำงที่ไม่เคยเป็ น<br />
มำก่อนสวรรค ์มำอยู่ใกล้และพวกเขำรู ้สึกว่ำตนเองเป็ นคนผิดต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำ” Bliss หน้ำ<br />
146<br />
คริสเตียนตื่นตัวขึ้นกับชีวิตใหม่ในฝ่ ำยจิตวิญญำณพวกเขำรู ้สึกว่ำเวลำเหลือน้อยถ้ำจะต้องท ำอะไรให้เพื่<br />
อนมนุษย ์ก็ต้องรีบท ำเวลำของโลกเหลืออยู่เพียงนิดเดียวและดูประหนึ่งว่ำช่วงเวลำที่จะเป็ นอมตะเริ่มต้นขึ้<br />
นตรงหน้ำพวกเขำแล้วและเรื่องรำวต่ำงๆเกี่ยวกับจิตวิญญำณไม่ว่ำจะเป็ นเรื่องควำมสุขหรือควำมทุกข ์ที่เ<br />
ป็ นอมตะก็เข้ำมำบดบังทุกสิ่งที่เป็ นของฝ่ ำยโลกพระวิญญำณของพระเจ้ำประทับอยู่เหนือพวกเขำและประ<br />
ทำนอ ำนำจให้กับค ำเชื้อเชิญอย่ำงจริงใจที่พวกเขำมีให้แก่พี่น้องของพวกเขำรวมทั ้งให้กับคนบำปทั้งหลำ<br />
ยด้วยเพื่อให้เตรียมพร ้อมส ำหรับวันของพระเจ้ำค ำพยำนเงียบๆของชีวิตประจ ำวันของพวกเขำเป็ นค ำต ำ<br />
หนิอย่ำงต่อเนื่องต่อสมำชิกคริสตจักรที่นับถือแต่เพียงในนำมและไม่ได้อุทิศถวำยตัวคนเหล่ำนี้ไม่ต้องกำร<br />
ให้กำรแสวงหำควำมเพลิดเพลินกำรมุ่งหวังหำเงินและควำมทะเยอทะยำนใฝ่ หำเกียรติยศทำงโลกของพว<br />
กเขำถูกรบกวนดังนั้นควำมเป็ นศัตรูและกำรต่อต้ำนจึงหันเป้ ำเข้ำหำคนที่เชื่อเรื่องกำรเสด็จมำและผู้ที่ปร<br />
ะกำศเรื่องนี้ {GC 340.1} {GCth17 296.1}<br />
เนื่องจำกผู้ต่อต้ำนไม่สำมำรถหักล้ำงค ำอธิบำยเรื่องช่วงเวลำของค ำพยำกรณ์ได้พวกเขำจึงพยำยำมไ<br />
ม่สนับสนุนกำรศึกษำเรื่องเหล่ำนี้โดยสอนว่ำค ำพยำกรณ์นี้ถูกประทับตรำปิดไว้แล้วดังนั้นคริสตจักรโปรเ<br />
ตสแตนต ์จึงเดินตำมวิธีกำรของคริสตจักรโรมันในขณะที่คริสตจักรโรมันน ำพระคัมภีร ์ไปจำกประชำชนค<br />
ริสตจักรโปรเตสแตนต ์ก็อ้ำงว่ำในพระวจนะอันศักดิ์สิทธิ์มีบำงตอนที่ส ำคัญซึ่งน ำให้เห็นควำมจริงที่จะน ำ<br />
มำประยุกต ์ใช ้ในยุคของพวกเรำได้นั้นไม่สำมำรถเข้ำใจได้ {GC 340.2} {GCth17 296.2}<br />
ผู้รับใช ้หลำยคนและคนทั้งหลำยต่ำงเปิดเผยว่ำค ำพยำกรณ์ที่อยู่ในพระธรรมดำเนียลและพระธรรมวิว<br />
รณ์เป็ นเรื่องลึกลับที่ไม่มีใครเข้ำใจแต่พระคริสต ์ทรงน ำสำวกของพระองค ์ไปยังพระวจนะในพระธรรมดำเ<br />
262
นียลซึ่งเป็ นเหตุกำรณ์ที่จะเกิดขึ้นในยุคของเขำทั้งหลำยว่ำ“ให้ผู้อ่ำนเข้ำใจเอำเถิด” มัทธิว 24:15<br />
และข้ออ้ำงที่ว่ำพระธรรมวิวรณ์นั้นลึกลับและเข้ำใจไม่ได้จึงขัดแย้งกับชื่อของพระธรรมวิวรณ์ที่ว่ำ<br />
“วิวรณ์ของพระเยซูคริสต ์ที่พระเจ้ำประทำนแก่พระองค เพื่อส ์ ำแดงต่อบรรดำผู้รับใช ้ของพระองค เกี่ยวกับ ์<br />
สิ่งที่จะต้องเกิดขึ้นในเร็วๆนี้.….[ขอ]ควำมสุขจงมีแก่ผู้ที่อ่ำนและแก่บรรดำผู้ที่ฟังค ำเผยพระวจนะแล้วประ<br />
พฤติตำมสิ่งต่ำงๆที่เขียนไว้ในนั้นเพรำะว่ำเวลำนั้นใกล้เข้ำมำแล้ว” วิวรณ์ 1:1-3 {GC 341.1} {GCth17<br />
296.3}<br />
ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ”[ขอ]ควำมสุขจงมีแก่ผู้อ่ำน”มีคนที่ไม่ยอมอ่ำนพระพรนั้นจึงไม่ได้มีไว้ส ำหรับ<br />
คนๆนั้น“ผู้ที่ฟังค ำเผยพระวจนะ”มีคนที่ไม่ยอมรับฟังเรื่องรำวของค ำพยำกรณ์พระพรนั้นก็ไม่ได้มีไว้ส ำห<br />
รับคนกลุ่มนี้เช่นกัน “ประพฤติตำมสิ่งต่ำงๆที่เขียนไว้ในนั ้น”<br />
มีคนมำกมำยไม่ยอมฟังค ำเตือนและค ำสั ่งสอนที่มีในพระธรรมวิวรณ์คนเหล่ำนี้จึงไม่อำจอ้ำงสิทธิรับพระพ<br />
รที่พระองค ์ทรงสัญญำไว้นี้คนทุกคนที่เยำะเย้ยเรื่องค ำพยำกรณ์และหัวเรำะเยำะสัญลักษณ์ต่ำงๆที่ประทำ<br />
นให้อย่ำงเคร่งขรึมคนทุกคนที่ไม่ยอมปฏิรูปชีวิตของตนและไม่เตรียมตัวเพื่อรับกำรเสด็จมำของบุตรมนุษ<br />
ย ์คนเหล่ำนี้จะไม่ได้รับพระพร {GC 341.2} {GCth17 296.4}<br />
เมื่อพิจำรณำถึงเรื่องค ำพยำนที่ได้รับกำรดลใจนี้มนุษย ์กล้ำดีอย่ำงไรจึงเที่ยวไปสอนว่ำพระธรรมวิวรณ์<br />
นั้นเป็ นหนังสือลึกลับที่มนุษย ์ไม่อำจเข้ำใจได้พระธรรมวิวรณ์เป็ นหนังสือที่เปิดเผยควำมลึกลับเป็ นหนังสื<br />
อที่เปิดอยู่กำรศึกษำพระธรรมวิวรณ์จะน ำควำมนึกคิดไปยังค ำพยำกรณ์ที่อยู่ในพระธรรมดำเนียลและพร<br />
ะธรรมทั้งสองเล่มนี้จะน ำค ำสอนที่ส ำคัญซึ่งพระเจ้ำประทำนให้แก่มนุษย ์เพื่อให้เขำรับรู เกี่ยวกับเหตุกำรณ์<br />
้<br />
ที่จะเกิดขึ้นเมื่อประวัติศำสตร ์ของโลกนี้จะสิ้นสุดลง {GC 341.3} {GCth17 297.1}<br />
ภำพเหตุกำรณ์ที่ลึกลับและน่ำสนใจที่เป็ นประสบกำรณ์ของคริสตจักรถูกเปิดเผยให้ยอห ์นเห็นเขำเห็น<br />
สภำพภัยอันตรำยควำมขัดแย้งและกำรช่วยประชำกรของพระเจ้ำให้รอดในครั้งสุดท้ำยเขำบันทึกข่ำวสำร<br />
สุดท้ำยที่จะกระตุ้นให้ท้องทุ่งของโลกสุกเพื่อเก็บรวบรวมเป็ นฟ่ อนข้ำวเข้ำไปในยุ้งฉำงแห่งสวรรค ์หรือต้อง<br />
ถูกมัดเพื่อใช เป็ ้ นฟืนส ำหรับกำรท ำลำยด้วยไฟเรื่องรำวที่ส ำคัญอย่ำงยิ่งยวดเหล่ำนี้ถูกเปิดเผยให้แก่เขำโ<br />
ดยเฉพำะส ำหรับคริสตจักรในยุคสุดท้ำยเพื่อคนเหล่ำนั้นที่หันกลับจำกควำมผิดมำสู่ควำมจริงจะได้รับค ำ<br />
ชี้แนะถึงภัยอันตรำยและควำมขัดแย้งที่อยู่เบื้องหน้ำพวกเขำไม่จ ำเป็ นต้องมีใครตกอยู่ในควำมมืดมิดในเรื่<br />
องเหตุกำรณ์ที่ก ำลังจะเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ {GC 341.4} {GCth17 297.2}<br />
ถ้ำเช่นนั้นท ำไมกำรขำดควำมรู เรื่องส่วนที่ส ้ ำคัญยิ่งในพระคัมภีร ์อันศักดิ์สิทธิ์จึงแพร่กระจำยไปอย่ำงก<br />
ว้ำงไกลเช่นนี้ท ำไมคนทั ่วไปจึงไม่ยอมศึกษำค ำสอนของเรื่องนี้สิ่งนี้เป็ นผลของควำมพยำยำมที่เจ้ำชำยแห่<br />
งควำมมืดจัดวำงไว้เพื่อปิดหูปิดตำมนุษย ์เพื่อไม่ให้เห็นกำรล่อลวงของมันด้วยเหตุนี้พระคริสต ์พระผู้ทรงเปิ<br />
ดเผยเรื่องรำวทั้งหมดนี้ทรงทอดพระเนตรเห็นสงครำมที่จะเกิดขึ้นเพื่อจู่โจมผู้ที่ศึกษำพระธรรมวิวรณ์พระ<br />
องค ์จึงทรงประกำศว่ำควำมสุขจะมีไว้ให้แก่ผู้ที่อ่ำนและผู้ที่ฟังและถือรักษำข้อควำมที่เขียนไว้ในค ำพยำก<br />
รณ์นี้ {GC 342.1} {GCth17 297.3}<br />
263
264
บท 19 - ความสว่างส่องเข้าไปในที่มืด<br />
จำกยุคหนึ่งไปยังอีกยุคหนึ่งพระรำชกิจของพระเจ้ำในโลกน ำเสนอให้เห็นถึงลักษณะควำมโดดเด่นที่ค<br />
ล้ำยคลึงกันในทุกกำรปฏิรูปที่ยิ่งใหญ่หรือในขบวนกำรเคลื่อนไหวทำงศำสนำหลักกำรของพระเจ้ำที่มีต่อม<br />
นุษย ์นั้นเหมือนเดิมมำตลอดกำรเคลื่อนไหวส ำคัญของปัจจุบันมีแนวขนำนเหมือนเช่นของในอดีตและประ<br />
สบกำรณ์ของคริสตจักรในยุคก่อนมีบทเรียนที่มีคุณค่ำส ำหรับยุคของเรำ {GC 343.1} {GCth17<br />
298.1}<br />
ในขบวนกำรเคลื่อนไหวที่ยิ่งใหญ่นั้นไม่มีควำมจริงใดในพระคัมภีร ์ที่สอนไว้อย่ำงชัดเจนมำกไปกว่ำกำร<br />
ทรงน ำของพระเจ้ำโดยทำงพระวิญญำณบริสุทธิ์ที่ทรงชี้แนะผู้รับใช ้ของพระองค ์ในโลกเพื่อให้พระรำชกิจ<br />
ของกำรช่วยให้รอดเจริญยิ่งขึ้นต่อไปมนุษย ์เป็ นเครื่องมือในพระหัตถ ์ของพระเจ้ำเพื่อใช ้ให้บรรลุวัตถุประส<br />
งค ์แห่งพระคุณและพระเมตตำแต่ละคนมีส่วนของตนเองที่จะต้องท ำซึ่งแต่ละคนได้รับมอบแสงสว่ำงจ ำนวน<br />
หนึ่งที่ถูกปรับให้เข้ำกับควำมต้องกำรในเวลำของเขำและเพียงพอที่จะช่วยให้เขำท ำงำนที่พระเจ้ำทรงมอบ<br />
ให้เขำท ำแต่ไม่มีมนุษย ์คนใดไม่ว่ำจะได้รับเกียรติจำกสวรรค ์อย่ำงมำกเพียงใดก็ตำมเคยบรรลุถึงควำมเข้ำ<br />
ใจอย่ำงเต็มที่ในเรื่องแผนกำรยิ่งใหญ่ของกำรไถ่หรือแม้แต่ก้ำวไปถึงควำมรู ้สึกซำบซึ้งอย่ำงบริบูรณ์ต่อพร<br />
ะประสงค ์ของพระเจ้ำในพระรำชกิจส ำหรับยุคของเขำเองมนุษย ์เข้ำใจไม่ได้อย่ำงหมดจดถึงสิ่งที่พระเจ้ำจะ<br />
ทรงกระท ำให้ส ำเร็จผ่ำนทำงงำนที่ทรงมอบให้เขำเหล่ำนั้นท ำพวกเขำไม่เข้ำใจในลักษณะทั ้งหมดของข่ำว<br />
สำรที่พวกเขำกล่ำวในนำมของพระองค ์ {GC 343.2} {GCth17 298.2}<br />
“ท่ำนจะหยั ่งรู ้ควำมลี้ลับของพระเจ้ำได้หรือท่ำนจะหยั ่งรู ้ควำมไพบูลย ์ขององค ์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้หมด<br />
สิ้นหรือ”<br />
“เพรำะควำมคิดของเรำไม่ใช่ควำมคิดของเจ้ำและทำงของพวกเจ้ำก็ไม่ใช่ทำงของเรำ”พระเจ้ำตรัสดัง<br />
นี้“เพรำะฟ้ ำสวรรค ์สูงกว่ำแผ่นดินโลกอย่ำงไรทำงของเรำก็สูงกว่ำทำงของพวกเจ้ำและควำมคิดของเรำก็<br />
สูงกว่ำควำมคิดของเจ้ำอย่ำงนั้น”<br />
“จงจ ำสิ่งล่วงเลยมำนำนแล้วเพรำะเรำเป็ นพระเจ้ำและไม่มีผู้อื่นอีกเรำเป็ นพระเจ้ำและไม่มีใครเป็ นเหมื<br />
อนเรำผู้แจ้งตอนจบให้ทรำบตั้งแต่เริ่มต้นและแจ้งสิ่งที่ยังไม่ได้ท ำนั้นให้ทรำบตั้งแต่อดีตกำลทั้งกล่ำวว่ำ<br />
‘แผนงำนของเรำจะยั ่งยืนและเรำจะท ำทุกสิ่งตำมควำมประสงค ์ของเรำ’” โยบ 11:7 อิสยำห ์ 55:8, 9;<br />
46:9, 10 {GC 343.3} {GCth17 298.3}<br />
แม้แต่บรรดำผู้เผยพระวจนะที่ได้รับควำมกรุณำจำกพระเจ้ำด้วยควำมกระจ่ำงพิเศษของพระวิญญำณ<br />
ก็ไม่ได้เข้ำใจอย่ำงเต็มที่ถึงควำมส ำคัญของกำรเปิดเผยต่ำงๆที่ทรงมอบหมำยให้แก่พวกเขำควำมหมำยจ<br />
ะถูกเปิดเผยในแต่ละยุคตำมที่ประชำกรของพระเจ้ำจ ำเป็ นต้องได้รับค ำแนะน ำที่มีอยู่ในนั้น {GC<br />
344.1} {GCth17 299.1}<br />
ขณะที่เปโตรเขียนถึงควำมรอดซึ่งถูกท ำให้เกิดควำมกระจ่ำงผ่ำนทำงข่ำวประเสริฐนั ้นได้กล่ำวว่ำในเรื่<br />
องของควำมรอดนั้น<br />
265
้<br />
“พวกผู้เผยพระวจนะผู้ได้พยำกรณ์ถึงพระคุณซึ่งจะเกิดแก่พวกท่ำนก็ได้เสำะและสืบค้นอย่ำงถี่ถ้วนเกี่ยว<br />
กับเรื่องควำมรอดนี้พวกเขำได้สืบหำบุคคลและเวลำซึ่งพระวิญญำณของพระคริสต ์ผู้สถิตอยู่ในพวกเขำ<br />
ได้ทรงแจ้งไว้โดยทรงบอกล่วงหน้ำถึงควำมทุกข ์ทรมำนของพระคริสต ์และพระสิริที่จะมำภำยหลังควำมทุ<br />
กขเหล่ำนั้นพระองค ์<br />
์ทรงเผยให้ผู้เผยพระวจนะเหล่ำนั้นทรำบว่ำพวกเขำไม่ได้ปรนนิบัติตัวเองในเรื่องเหล่ำ<br />
นี้แต่ปรนนิบัติพวกท่ำน” 1 เปโตร 1:10-12 {GC 344.2} {GCth17 299.2}<br />
แต่ถึงกระนั้นในขณะที่ไม่ทรงโปรดประทำนให้ผู้เผยพระวจนะทั้งหลำยเข้ำใจอย่ำงเต็มที่ถึงสิ่งที่เปิดเผยใ<br />
ห้พวกเขำก็ตำมทีแต่พวกเขำแสวงหำอย่ำงจริงใจที่จะรับควำมกระจ่ำงทั ้งหมดที่พระเจ้ำทรงพึงพอพระทัย<br />
จะเปิดเผยพวกเขำ “เสำะและสืบค้น” อย่ำงจริงจัง<br />
“สืบหำบุคคลและเวลำซึ่งพระวิญญำณของพระคริสต ์ผู้สถิตอยู่ในพวกเขำได้ทรงแจ้งไว้”<br />
เป็ นบทเรียนอะไรเช่นนี้ที่มีไว้ให้แก่ประชำกรของพระเจ้ำในยุคของคริสเตียนค ำพยำกรณ์ที่มีประโยชน์ส ำ<br />
หรับพวกเขำได้ทรงโปรดประทำนให้แก่ผู้รับใช ้ของพระองค ์<br />
“ทรงเผยให้ผู้เผยพระวจนะเหล่ำนั้นทรำบว่ำพวกเขำไม่ได้ปรนนิบัติตัวเองในเรื่องเหล่ำนี้แต่ปรนนิบัติพวก<br />
ท่ำน” ให้เรำมองดูคนบริสุทธิ์ทั้งหลำยของพระเจ้ำในขณะที่ “เสำะและสืบค้น”<br />
อย่ำงจริงจังในเรื่องของสิ่งที่เปิดเผยให้แก่เขำเหล่ำนั้นส ำหรับคนในยุคภำยหน้ำที่ยังไม่เกิดมำในโลกให้เปรี<br />
ยบเทียบควำมแตกต่ำงระหว่ำงควำมกระตือรือร ้นอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขำกับควำมไม่ใส่ใจอย่ำงเหลือค<br />
ณำนับของผู้ที่ทรงโปรดปรำนในยุคต่อๆมำในกำรปฏิบัติต่อของประทำนของสวรรคเป็ ์ นกำรต ำหนิกระไรเ<br />
ช่นนี้ที่มีต่อผู้ที่ไม่ใยดีที่รักควำมสบำยและรักโลกพวกเขำพึงพอใจที่จะประกำศว่ำค ำพยำกรณ์ทั้งหลำยนั<br />
นเป็ นเรื่องที่เข้ำใจไม่ได้ {GC 344.3} {GCth17 299.3}<br />
แม้ว่ำสมองของมนุษย ์ที่มีขอบเขตอันจ ำกัดนั้นไม่เพียงพอที่จะเข้ำไปให้ถึงที่ปรึกษำของพระเจ้ำผู้ไม่มี<br />
ขอบเขตจ ำกัดหรือที่จะเข้ำใจอย่ำงเต็มที่ถึงผลของกำรกระท ำตำมพระประสงค ์ของพระองค ์แต่กระนั้นบ่อ<br />
ยครั้งเป็ นควำมผิดพลำดหรือควำมสะเพร่ำของพวกเขำเองที่ท ำให้เข้ำใจข่ำวสำรของสวรรค ์ได้อย่ำงเลือ<br />
นรำงไม่ใช่เป็ นเรื่องไม่บ่อยนักที่สมองของประชำชนและแม้แต่ผู้รับใช ้ของพระเจ้ำเองจะบอดไปเนื่องจำกคว<br />
ำมเห็นของมนุษย ์รวมถึงประเพณีต่ำงๆและค ำสอนเทียมเท็จของมนุษย ์จนท ำให้พวกเขำจับใจควำมได้แต่<br />
บำงส่วนในสิ่งยิ่งใหญ่ที่พระองค ์ทรงเปิดเผยในพระค ำของพระองค ์สำวกทั้งหลำยของพระคริสต ์ก็เป็ นเช่นนี้<br />
แม้ในเวลำที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงอยู่ร่วมกับพวกเขำนั้นสมองของเขำทั้งหลำยซึมซับด้วยแนวคิดที่นิยมกั<br />
นว่ำพระเมสสิยำห ์ทรงเป็ นเจ้ำชำยทำงฝ่ ำยโลกผู้ที่จะยกชำติอิสรำเอลขึ้นไปยังบัลลังก ์ของอำณำจักรแห่ง<br />
จักรวำลและพวกเขำไม่เข้ำใจควำมหมำยของพระด ำรัสที่บอกไว้ล่วงหน้ำถึงเรื่องควำมทุกข ์ทรมำนและคว<br />
ำมตำย {GC 344.4} {GCth17 299.4}<br />
พระคริสตเองทรงเป็ ์ นผู้ประทำนข่ำวสำรให้แก่พวกเขำว่ำ“เวลำก ำหนดมำถึงแล้วและแผ่นดินของพระเ<br />
จ้ำก็มำใกล้แล้วจงกลับใจใหม่และเชื่อข่ำวประเสริฐ” มำระโก 1:15<br />
ข่ำวสำรนั้นอยู่บนพื้นฐำนค ำพยำกรณ์ของพระธรรมดำเนียลบทที่ 9 ทูตสวรรคเปิดเผยว่ำ ์<br />
69<br />
สัปดำห ์นั้นจะเลยไปถึง “ประมุขผู้ถูกเจิม”<br />
266
และสำวกทั้งหลำยตั้งตำรอคอยด้วยควำมหวังอันยิ่งใหญ่และควำมชื่นชมยินดีถึงกำรจัดตั้งอำณำจักรในก<br />
รุงเยรูซำเล็มของพระเมสสิยำห ์เพื่อขึ้นครอบครองทั ่วทั้งโลก {GC 345.1} {GCth17 300.1}<br />
พวกเขำเทศนำข่ำวที่พระคริสต ์ทรงมอบหมำยให้พวกเขำทั ้งหลำยแม้พวกเขำเองเข้ำใจควำมหมำยผิด<br />
ในขณะที่ค ำประกำศของพวกเขำมีรำกฐำนอยู่บนพระธรรมดำเนียล 9:25<br />
พวกเขำกลับมองไม่เห็นในข้อต่อไปของบทเดียวกันที่กล่ำวว่ำพระเมสสิยำห ์จะถูกตัดออกนับตั ้งแต่วันที่พ<br />
วกเขำเกิดขึ้นมำหัวใจของพวกเขำก็ปักอยู่บนรัศมีภำพที่คิดว่ำจะได้มำจำกอำณำจักรของโลกและเรื่องนี้<br />
ท ำให้ควำมเข้ำใจของพวกเขำบอดไปทั้งในข้อก ำหนดของค ำพยำกรณ์และพระด ำรัสของพระคริสต ์ {GC<br />
345.2} {GCth17 300.2}<br />
พวกเขำประกอบหน้ำที่ของกำรน ำเสนอค ำเชื้อเชิญแห่งพระเมตตำคุณให้แก่ชนชำติยิวและแล้วในเวล<br />
ำที่พวกเขำคำดหวังที่จะเห็นองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของพวกเขำเสด็จขึ้นประทับบนบัลลังก ์ของกษัตริย ์ดำวิดนั้<br />
นกลับเห็นพระองค ์ถูกจับเป็ นผู้ร ้ำยถูกโบยตีถูกเหยียดหยำมและถูกต้องโทษถึงตำยและถูกยกชูขึ้นบนกำง<br />
เขนคำลวำรีควำมสิ้นหวังและควำมปวดร ้ำวบีบคั้นหัวใจของสำวกเหล่ำนั้นเพียงไรในช่วงเวลำที่องค ์พระผู้เ<br />
ป็ นเจ้ำของพวกเขำบรรทมอยู่ในอุโมงค ์ฝังศพ {GC 345.3} {GCth17 300.3}<br />
พระคริสตเสด็จมำตรงตำมเวลำที่ก ์<br />
ำหนดและในลักษณะที่ค ำพยำกรณ์บอกไว้แล้วล่วงหน้ำค ำพยำนข<br />
องพระคัมภีร ์ส ำเร็จตรงตำมรำยละเอียดพระรำชกิจของกำรรับใช ้พระองค ์ประกำศข่ำวสำรแห่งควำมรอดแ<br />
ล้วและ “พระด ำรัสของพระองค ์ประกอบด้วยสิทธิอ ำนำจ” ลูกำ 4:32<br />
หัวใจของผู้ฟังเป็ นพยำนว่ำพระด ำรัสเหล่ำนั้นมำจำกสวรรค ์พระค ำและพระวิญญำณของพระเจ้ำเป็ นพยำ<br />
นว่ำพระเจ้ำทรงเป็ นผู้บัญชำส่งพระบุตรให้เสด็จมำ {GC 346.1} {GCth17 301.1}<br />
สำวกทั้งหลำยยังคงยึดเกำะพระอำจำรย ์ไว้ด้วยรักที่ไม่เสื่อมสลำยถึงกระนั้นสมองของพวกเขำก็ยังตก<br />
อยู่ภำยใต้ควำมไม่แน่นอนและควำมสงสัยในควำมทุกข ์ระทมของพวกเขำพวกเขำไม่ได้คิดถึงพระด ำรัสข<br />
องพระคริสต ์ที่เน้นบอกเรื่องควำมทุกข ์ทรมำนและควำมตำยของพระองค ์หำกพระเยซูชำวนำซำเร็ธทรงเ<br />
ป็ นพระเมสสิยำห ์ที่แท้จริงแล้วพวกเขำจะตกลงสู่ควำมทุกข ์โศกและควำมผิดหวังอย่ำงนี้ด้วยหรือนี่เป็ นปั<br />
ญหำที่ทรมำนจิตวิญญำณของพวกเขำในขณะที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงอยู่ในอุโมงค ์ฝังศพในช่วงเวลำที่สิ้<br />
นหวังของวันสะบำโตนั้นที่คั ่นกลำงอยู่ระหว่ำงควำมตำยของพระองค ์และกำรกลับเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำ<br />
ยของพระองค ์ {GC 346.2} {GCth17 301.2}<br />
ถึงแม้ค ่ำคืนควำมมืดแห่งควำมทุกข ์โศกล้อมอยู่รอบผู้ติดตำมของพระเยซูแต่กระนั้นพวกเขำไม่ได้ถูก<br />
ทอดทิ้งผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ“เมื่อข้ำนั ่งอยู่ในควำมมืดพระยำห ์เวห ์จะทรงเป็ นควำมสว่ำงแก่ข้ำ…..พระอ<br />
งค ์จะทรงน ำข้ำพเจ้ำออกไปยังควำมสว่ำงและข้ำพเจ้ำจะเห็นกำรช่วยกู้ของพระองค ์”<br />
“ส ำหรับพระองค ์แม้ควำมมืดก็ไม่มืดกลำงคืนก็สว่ำงอย่ำงกลำงวันควำมมืดเป็ นอย่ำงควำมสว่ำง”<br />
พระเจ้ำตรัสว่ำ<br />
“ควำมสว่ำงผุดขึ้นมำในควำมมืดให้คนเที่ยงธรรม”<br />
“เรำจะน ำคนตำบอดทั้งหลำยไปในทำงที่เขำทั้งหลำยไม่รู ้จักเรำจะพำเขำเดินไปในวิถีที่เขำไม่รู ้จักเรำจะให้<br />
ควำมมืดข้ำงหน้ำพวกเขำกลับเป็ นควำมสว่ำงท ำที่ขรุขระให้เป็ นที่รำบสิ่งเหล่ำนี้เป็ นสิ่งที่เรำควรจะท ำและ<br />
267
เรำจะไม่ละทิ้งสิ่งเหล่ำนี้” มีคำห ์ 7:8, 9 สดุดี 139:12; 112:4 อิสยำห ์ 42:16 {GC 346.3} {GCth17<br />
301.3}<br />
ค ำที่สำวกประกำศไปในนำมขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำนั้นถูกต้องตำมรำยละเอียดทุกประกำรและแม้แต่เห<br />
ตุกำรณ์ที่ชี้บอกไว้นั้นก็ก ำลังเกิดขึ้นตรงตำมนั้นข่ำวที่พวกเขำประกำศคือ“เวลำก ำหนดมำถึงแล้วและแผ่<br />
นดินของพระเจ้ำก็มำใกล้แล้ว” มำระโก 1:15 เมื่อ “เวลำก ำหนด” ที่สิ้นสุดลงคือเวลำ 69<br />
สัปดำห ์ของพระธรรมดำเนียลบทที่ 9 ซึ่งเป็ นเวลำที่เลยไปถึงพระเมสสิยำห ์<br />
“ผู้ถูกเจิมไว้”;พระวิญญำณทรงเจิมพระคริสต เมื่อยอห ์ ์นบัพติศมำให้พระองค ์ที่แม่น ้ำจอร ์แดนและ“แผ่นดิ<br />
นของพระเจ้ำ”ซึ่งพวกเขำประกำศว่ำใกล้แล้วนั้นก็ถูกจัดตั้งขึ้นโดยกำรสิ้นพระชนม์ของพระคริสต ์แผ่นดิ<br />
นนี้ไม่ได้เป็ นอำณำจักรทำงฝ่ ำยโลกตำมที่พวกเขำถูกสอนให้เชื่อกันและก็ยังไม่ใช่แผ่นดินอมตะในอนำค<br />
ตที่จะจัดตั้งขึ้นเมื่อ“รำชอำณำจักรกับรำชอ ำนำจและควำมยิ่งใหญ่แห่งบรรดำรำชอำณำจักรภำยใต้สวรร<br />
ค ์ทั้งสิ้นจะต้องถูกมอบไว้แก่บรรดำผู้บริสุทธิ์คือประชำกรขององค ์ผู้สูงสุดนั้น” ดำเนียล 7:27<br />
รำชอำณำจักรนิรันดร ์นั้นซึ่ง “รำชอำณำจักรทั้งสิ้นจะปรนนิบัติและเชื่อฟังท่ำน” ดำเนียล 7: 27 TKJV<br />
ค ำว่ำ<br />
“แผ่นดินของพระเจ้ำ”ตำมที่ใช ้ในพระคัมภีร ์นั้นจะหมำยถึงทั้งแผ่นดินแห่งพระคุณและแผ่นดินแห่งพระสิริ<br />
เปำโลเสนอให้เห็นแผ่นดินแห่งพระคุณในจดหมำยที่เขียนถึงชำวฮีบรูภำยหลังจำกที่ชี้ให้มองไปยังพระคริ<br />
สต ์ผู้ทรงเป็ นพระผู้อ้อนวอนเผื่อผู้ทรงเมตตำผู้ทรง<br />
“เห็นใจในควำมอ่อนแอของเรำ”<br />
แล้วนั้นอัครสำวกกล่ำวต่อไปว่ำ<br />
“ฉะนั้นขอให้เรำเข้ำมำถึงพระที่นั ่งแห่งพระคุณด้วยควำมกล้ำเพื่อเรำจะได้รับพระเมตตำและจะพบพระคุ<br />
ณ” ฮีบรู 4:15, 16<br />
พระที่นั ่งแห่งพระคุณหมำยถึงแผ่นดินแห่งพระคุณกำรมีพระที่นั ่งอยู่หมำยควำมว่ำจะต้องมีอำณำจักรด้วย<br />
ในอุปมำหลำยเรื่องพระคริสต ์ทรงใช ้ข้อควำม “แผ่นดินสวรรค ์”<br />
เพื่อหมำยถึงกำรท ำงำนของพระคุณพระเจ้ำในหัวใจของมนุษย ์ {GC 346.4} {GCth17 301.4}<br />
ดังนั้นพระที่นั ่งอันรุ่งโรจน์จึงหมำยถึงแผ่นดินแห่งพระสิริและพระผู้ช่วยให้รอดตรัสถึงแผ่นดินนี้ว่ำ“เมื่อ<br />
บุตรมนุษย ์เสด็จมำด้วยพระรัศมีพร ้อมกับทูตสวรรค ์ทั้งหมดแล้วพระองค ์จะประทับบนพระที่นั ่งอันรุ่งโรจน์<br />
ของพระองค ์ประชำชำติทั้งหมดจะประชุมเฉพำะพระพักตร ์พระองค ์” มัทธิว 25:31, 32<br />
แผ่นดินนี้ยังเป็ นเรื่องของอนำคตจะไม่ถูกจัดตั้งขึ้นจนกว่ำพระคริสต ์จะเสด็จมำครั้งที่สอง {GC<br />
347.1} {GCth17 302.1}<br />
แผ่นดินแห่งพระคุณนั้นถูกสถำปนำขึ้นทันทีหลังจำกที่มนุษย ์ล้มลงในบำปคือเมื่อมีกำรจัดตั้งแผนกำร<br />
เพื่อไถ่มนุษยชำติที่ผิดบำปให้รอดจึงเป็ นแผ่นดินที่มีอยู่ในพระประสงค ์และโดยพระสัญญำของพระเจ้ำแล<br />
ะมนุษย ์สำมำรถเข้ำมำเป็ นประชำกรได้ผ่ำนทำงควำมเชื่อแต่กระนั้นก็ยังไม่ได้ถูกจัดตั้งขึ้นอย่ำงแท้จริงจน<br />
กระทั ่งเมื่อพระคริสต ์ทรงสิ้นพระชนม์แต่แม้ภำยหลังจำกพระผู้ช่วยให้รอดเสด็จมำรับพันธกิจในโลกแล้วนั้<br />
นหำกแม้ทรงเบื่อหน่ำยกับหัวใจมนุษย ์ที่แข็งกระด้ำงและไม่ซำบซึ้งในพระคุณพระองค ์ยังอำจจะทรงถอนตั<br />
วจำกกำรถวำยบูชำบนกำงเขนคำลวำรีได้ในสวนเกทเสมนีจอกแห่งควำมทุกข ์สั ่นอยู่ในพระหัตถ ์ของพร<br />
268
ะองค ์แม้แต่ในขณะนั้นพระองค ์ยังอำจจะเช็ดพระเสโทที่เป็ นดั ่งหยดเลือดออกจำกหน้ำผำกและทิ้งเผ่ำพันธุ ์<br />
มนุษยชำติไว้ให้พินำศในควำมชั ่วก็ได้หำกพระองค ์ทรงกระท ำเช่นนี้จะไม่มีกำรไถ่มนุษย ์ที่ล้มลงในบำปให้<br />
รอดได้แต่เมื่อพระผู้ช่วยให้รอดทรงพลีชีพของพระองค ์และด้วยลมพระโอษฐ ์สุดท้ำยร ้องขึ้นมำว่ำ<br />
“ส ำเร็จแล้ว”<br />
นั้นแผนกำรแห่งกำรไถ่ให้รอดที่เกิดขึ้นจึงผ่ำนกำรรับรองแผ่นดินแห่งพระคุณซึ่งก่อนหน้ำนี้ด ำรงอยู่ได้โ<br />
ดยพระสัญญำของพระเจ้ำนั้นก็ได้รับกำรสถำปนำขึ้นหลังจำกนั้น {GC 347.2} {GCth17 302.2}<br />
ดังนั้นควำมตำยของพระคริสต ์—<br />
เหตุกำรณ์เดียวกันนี้ที่สำวกทั้งหลำยมองว่ำเป็ นกำรท ำลำยควำมหวังของพวกเขำไปโดยสิ้นเชิง—<br />
เป็ นกำรท ำให้ควำมหวังของพวกเขำคงอยู่ยั ่งยืนไปตลอดกำลในขณะที่เหตุกำรณ์นี้น ำควำมผิดหวังอันโห<br />
ดร ้ำยมำยังพวกเขำกลับเป็ นสุดยอดของเหตุกำรณ์ที่พิสูจน์ว่ำควำมเชื่อของพวกเขำถูกต้องเหตุกำรณ์ที่<br />
ท ำให้พวกเขำทุกข ์โศกเศร ้ำใจและสิ้นหวังนั้นเป็ นเหตุกำรณ์เปิดประตูควำมหวังให้บุตรทุกคนของอำดัมแ<br />
ละเป็ นศูนย ์กลำงของชีวิตภำยภำคหน้ำและควำมสุขนิรันดร ์ส ำหรับผู้ที่ซื่อสัตย ์ทุกคนของพระเจ้ำตลอดทุ<br />
กยุค {GC 348.1} {GCth17 302.3}<br />
พระประสงค ์ของพระเมตตำคุณอันไร ้ขอบเขตก ำลังไปถึงจุดของควำมส ำเร็จถึงแม้โดยผ่ำนควำมผิดห<br />
วังของสำวกก็ตำมในขณะที่พระคุณและอ ำนำจค ำสอนของพระเจ้ำเอำชนะหัวใจของพวกเขำพระองค ์“ตรั<br />
สไม่เหมือนที่มนุษย ์พูด”แต่กระนั้นทองค ำบริสุทธิ์แห่งควำมรักของพวกเขำที่มีให้กับพระเยซูระคนอยู่กับอั<br />
ลลอยด ์ไร ้ค่ำของควำมยโสฝ่ ำยโลกและควำมทะเยอทะยำนที่เห็นแก่ตัวแม้ในห้องเลี้ยงฉลองปัสกำในห่วงเ<br />
วลำอันเคร่งขรึมนั้นเมื่อพระอำจำรย ์ก ำลังด ำเนินเข้ำไปอยู่ในเงำมืดของสวนเกทเสมนียัง<br />
“มีกำรโต้เถียงกันในพวกสำวกว่ำใครในพวกเขำที่นับว่ำเป็ นใหญ่” ลูกำ 22:24<br />
ภำพในนิมิตของพวกเขำนั้นมีแต่บัลลังก ์มงกุฎและพระสิริในขณะที่ควำมอับอำยและควำมระทมทุกข ์ข<br />
องสวนหอพิพำกษำกำงเขนคำลวำรีอยู่เบื้องหน้ำพวกเขำควำมหยิ่งในหัวใจและควำมกระหำยเกียรติยศท<br />
ำงฝ่ ำยโลกได้ท ำให้พวกเขำเกำะติดอย่ำงแนบแน่นกับค ำสอนผิดในยุคของพวกเขำและละเลยพระค ำของ<br />
พระผู้ช่วยให้รอดไปอย่ำงไม่ใส่ใจซึ่งเป็ นพระค ำที่แสดงให้เห็นถึงธรรมชำติที่แท้จริงของแผ่นดินของพระอง<br />
ค ์และชี้ไปยังเบื้องหน้ำถึงควำมทุกข ์ระทมของพระองค ์และควำมตำยและควำมผิดเหล่ำนี้น ำไปสู่ผลของก<br />
ำรทดลอง—ซึ่งแหลมคมแต่จ ำเป็ น—<br />
ซึ่งอนุญำตให้เกิดขึ้นเพื่อแก้ไขพวกเขำถึงแม้ว่ำสำวกทั ้งหลำยเข้ำใจควำมหมำยข่ำวสำรของพวกเขำ<br />
ผิดไปและพลำดที่จะท ำให้ควำมคำดหวังของพวกเขำเกิดขึ้นจริงแต่กระนั้นพวกเขำก็เทศนำเรื่องค ำเตือน<br />
ที่พระเจ้ำประทำนให้พวกเขำและพระเจ้ำจะทรงตอบแทนควำมเชื่อของพวกเขำและให้เกียรติควำมเชื่อฟัง<br />
ของพวกเขำพวกเขำได้รับมอบควำมวำงใจเพื่อท ำงำนประกำศให้คนทุกชำติเรื่องข่ำวประเสริฐอันสง่ำงำม<br />
ของกำรเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยของพระเจ้ำของพวกเขำประสบกำรณ์ขมขื่นที่อนุญำตให้เกิดนั้นมีจุดป<br />
ระสงค ์ที่จะเตรียมพวกเขำเพื่องำนนี้ {GC 348.2} {GCth17 302.4}<br />
269
ภำยหลังที่พระเยซูทรงเป็ นขึ้นจำกควำมตำยแล้วพระองค ์ทรงปรำกฏต่อสำวกของพระองค ์บนทำงที่มุ่ง<br />
หน้ำไปยังหมู่บ้ำนเอมมำอูสและ“พระองค ์ทรงอธิบำยพระคัมภีร ์ที่เล็งถึงพระองค ์ทุกข้อให้เขำฟังเริ่มต้นตั้งแ<br />
ต่โมเสสและบรรดำผู้เผยพระวจนะ”ลูกำ24:27หัวใจของสำวกทั ้งสองเร่ำร ้อนควำมเชื่อจุดประกำยขึ้นมำ<br />
พวกเขำได้รับกำร<br />
“ทรงโปรดให้...บังเกิดใหม่เข้ำในควำมหวังที่ยั ่งยืน” 1<br />
เปโตร1:3;แม้ก่อนที่พระเยซูจะทรงเปิดเผยพระองค เองให้แก่พวกเขำเป็ ์<br />
นพระประสงค ์ของพระองค ์ที่จะส่อง<br />
ให้ควำมเข้ำใจของเขำสว่ำงและตรึงควำมเชื่อของเขำลงบน“ค ำเผยพระวจนะที่แน่นอนยิ่งกว่ำนั้นอีก” 2<br />
เปโตร 1:19<br />
พระองค ์ทรงปรำรถนำที่จะให้ควำมจริงฝังรำกแน่นลงในควำมนึกคิดของพวกเขำไม่ใช่เพียงเพรำะถูก<br />
สนับสนุนด้วยค ำพยำนส่วนตัวของพระองคเองแต่เป็ ์ นเพรำะหลักฐำนที่ปรำศจำกข้อสงสัยซึ่งถูกน ำเสนอใ<br />
ห้เห็นด้วยสัญลักษณ์และเงำของกฎระเบียบที่เป็ นแบบจ ำลองและด้วยค ำพยำกรณ์ของพระคริสตธรรมคัม<br />
ภีร ์ภำคพันธสัญญำเดิมบรรดำผู้ติดตำมพระคริสต ์จ ำเป็ นต้องมีควำมเชื่อที่ฉลำดซึ่งไม่เพียงมีไว้ส ำหรับตั<br />
วเขำเองเท่ำนั้นแต่เพื่อพวกเขำจะได้น ำควำมรู เรื่องของพระคริสต ้<br />
์ไปให้แก่โลกด้วยและในขั้นตอนแรกสุด<br />
ของกำรให้ควำมรู ้นี้พระเยซูทรงชี้แนะสำวกทั้งหลำยไปยัง “โมเสสและบรรดำผู้เผยพระวจนะ”<br />
ด้วยค ำพยำนในลักษณะนี้นี่เองที่พระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงเป็ นขึ้นจำกควำมตำยได้ทรงใช เพื่อกล่ำวถึงคุณค่<br />
้<br />
ำและควำมส ำคัญของพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำเดิม {GC 349.1} {GCth17 303.1}<br />
เกิดกำรเปลี่ยนแปลงอะไรเช่นนี้ในหัวใจของสำวกทั ้งหลำยเมื่อพวกเขำมองดูพระพักตร ์ของพระอำจำร<br />
ย ์ที่พวกเขำรักอีกครั้งลูกำ 24:32 ด้วยส ำนึกที่สมบูรณ์และบริบูรณ์กว่ำเดิมพวกเขำ<br />
“พบคนที่โมเสสกล่ำวถึงในหนังสือธรรมบัญญัติและคนที่พวกผู้เผยพระวจนะกล่ำวถึง” ยอห ์น<br />
1:45;ควำมไม่แน่นอนควำมทุกข ์ระทมควำมสิ้นหวังหลีกทำงให้กับควำมมั ่นใจที่บริบูรณ์และควำมเชื่อที่ไม่<br />
มัวหมองเป็ นเรื่องแปลกอะไรเช่นนี้เมื่อภำยหลังที่พระองค เสด็จกลับสวรรค ์<br />
์แล้วพวกเขำ<br />
“อยู่ในพระวิหำรทุกวันสรรเสริญพระเจ้ำ” ตลอดเวลำลูกำ 24:53<br />
ประชำชนที่รู เพียงแต่ควำมตำยอันน่ำอับอำยนั้นมองไปยังใบหน้ำของพวกเขำเหล่ำนั้นเพื่อมองดูสีหน้ำที่เ<br />
้<br />
ศร ้ำสร ้อยสับสนและพ่ำยแพ้แต่กลับเห็นควำมชื่นชมและควำมมีชัยช่ำงเป็ นกำรตระเตรียมอะไรเช่นนี้ส ำห<br />
รับสำวกเหล่ำนี้เพื่องำนที่อยู่ต่อหน้ำพวกเขำพวกเขำด ำเนินผ่ำนควำมทุกข ์ยำกที่แสนระทมสำหัสซึ่งเป็ น<br />
ประสบกำรณ์ที่พวกเขำทนได้และมองเห็นแล้วว่ำจะเป็ นเช่นไรเมื่อในสำยตำมนุษย ์นั้นทุกสิ่งดูพ่ำยแพ้ไปแ<br />
ต่พระค ำของพระเจ้ำกระท ำกำรส ำเร็จอย่ำงมีชัยนับจำกนี้ไปจะมีสิ่งอันใดอีกไหมที่จะมำคุกคำมควำมเชื่อ<br />
ของพวกเขำหรือท ำให้ควำมรักอันเร่ำร ้อนของเขำเย็นชำลงไปในควำมเศร ้ำใจอันแสนระทมพวกเขำจะ<br />
“ได้รับกำรชู ใจอย่ำงมำกมำย” ควำมหวังที่เปรียบ “เสมือนสมอที่แน่นอนและมั ่นคงของจิตใจ” ฮีบรู 6:18,<br />
19 พวกเขำเป็ นพยำนให้กับพระปัญญำและอ ำนำจของพระเจ้ำและ<br />
“แน่ใจว่ำแม้ควำมตำยหรือชีวิตหรือบรรดำทูตสวรรค ์หรือเทพเจ้ำหรือสิ่งซึ่งมีอยู่ในปัจจุบันนี้หรือสิ่งซึ่งจะ<br />
มีในภำยหน้ำหรือฤทธิ์ เดชทั้งหลำยหรือซึ่งสูงหรือซึ่งลึกหรือสิ่งใดๆอื่นที่ได้ทรงสร ้ำงแล้ว”<br />
จะแยกเรำทั้งหลำยให้ออกไปจำก“ควำมรักของพระเจ้ำซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำไ<br />
ด้”พวกเขำกล่ำวต่อไปว่ำ“ในเหตุกำรณ์ทั้งหมดนี้เรำมีชัยเหลือล้นโดยพระองค ์ผู้ทรงรักเรำทั้งหลำย” โรม<br />
8:38, 39, 37 “พระวจนะขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำยั ่งยืนอยู่เป็ นนิตย ์” 1 เปโตร 1:25<br />
270
และ“ใครจะเป็ นผู้ลงโทษอีกพระเยซูคริสต ์ผู้สิ้นพระชนม์แล้วหรือและยิ่งกว่ำนั้นอีกพระเจ้ำทรงให้พระองค เป็ ์<br />
นขึ้นมำจำกควำมตำยพระองค ์สถิตณเบื้องขวำพระหัตถ ์ของพระเจ้ำและทรงอธิษฐำนขอเพื่อเรำด้วย”<br />
โรม 8:34 {GC 349.2} {GCth17 303.2}<br />
องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำตรัสว่ำ “ประชำกรของเรำจะไม่ต้องอับอำยอีกต่อไป” โยเอล 2:26<br />
“กำรร ้องไห้อำจจะคงอยู่สักคืนหนึ่งแต่ควำมยินดีจะมำเวลำเช ้ำ” สดุดี 30:5<br />
ในวันที่พระองค ์ทรงเป็ นขึ้นจำกควำมตำยเมื่อสำวกเหล่ำนี้พบพระผู้ช่วยให้รอดและหัวใจของพวกเขำเร่ำร ้<br />
อนอยู่ภำยในขณะที่ฟังพระด ำรัสของพระองคเมื่อพวกเขำมองไปยังพระเศียรและพระหัตถ ์<br />
์และพระบำทที่บ<br />
ำดเจ็บเพื่อเขำทั้งหลำยนั้นก่อนกำรเสด็จกลับสวรรคเมื่อพระเยซูทรงน ์<br />
ำพวกเขำไปไกลจนถึงหมู่บ้ำนเบธ<br />
ำนีและชูพระหัตถ ์ขึ้นอวยพรพวกเขำและทรงบัญชำว่ำ“จงออกไปทั ่วโลกประกำศข่ำวประเสริฐแก่มนุษย ์ทุ<br />
กคน” และตรัสต่อไปอีกว่ำ “เรำจะอยู่กับท่ำนทั้งหลำยเสมอไป” มำระโก 16:15 มัทธิว 28:20<br />
ในวันเพ็นเทคอสตเมื่อพระผู้ช่วยที่ทรงโปรดสัญญำไว้นั้นเสด็จมำและประทำนอ ์<br />
ำนำจจำกเบื้องบนและจิต<br />
วิญญำณของผู้เชื่อต่ำงตื้นตันด้วยควำมรู ้สึกถึงกำรทรงสถิตอยู่ด้วยขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของพวกเขำผู้เ<br />
สด็จกลับไปสวรรค ์แล้วนั้นนับแต่นั้นเป็ นต้นมำถึงแม้ทำงเดินของพวกเขำจะน ำไปสู่กำรถวำยบูชำและกำร<br />
พลีชีพเพรำะควำมเชื่อเช่นเดียวกับพระองค ์พวกเขำจะยอมเอำกำรรับใช ้ข่ำวประเสริฐแห่งพระคุณกับ<br />
“มงกุฎแห่งควำมชอบธรรม” 2 ทิโมธี 4:8<br />
ซึ่งจะได้รับเมื่อพระองค เสด็จมำเพื่อมำแลกกับสง่ำรำศีของบัลลังก ์<br />
์ฝ่ ำยโลกซึ่งเคยเป็ นควำมหวังในช่วงต้น<br />
ของกำรเป็ นสำวกหรือ “พระองค ์ผู้ทรงสำมำรถท ำทุกสิ่งได้มำกยิ่งกว่ำที่ทูลขอหรือคิด” เอเฟซัส 3:20<br />
ทรงโปรดประทำนให้พวกเขำเหล่ำนั้นร่วมทุกข ์กับพระองค ์มีส่วนร่วมในควำมสุขของพระองค ์—<br />
เป็ นควำมสุขของกำร “น ำบุตรจ ำนวนมำกไปสู่ศักดิ์ศรี” ฮีบรู 2:10<br />
ควำมปีติยินดีเป็ นล้นพ้นเหลือที่จะกล่ำวเป็ น “ศักดิ์ศรีนิรันดร ์มำกมำย” ซึ่งเปำโลกล่ำวว่ำ “เปรียบ”<br />
ไม่ได้กับ “ควำมยำกล ำบำกชั ่วครำวและเล็กน้อยของเรำ” 2 โครินธ ์ 4:17 {GC 350.1} {GCth17<br />
304.1}<br />
ประสบกำรณ์ของเหล่ำสำวกที่ประกำศ “ข่ำวประเสริฐเรื่องแผ่นดินพระเจ้ำ” มัทธิว 24:14<br />
ในช่วงกำรเสด็จมำครั้งที่หนึ่งของพระคริสต ์นั้นจะมีให้เห็นอีกในประสบกำรณ์ของผู้ประกำศข่ำวกำรเสด็จ<br />
มำครั้งที่สองของพระองค ์ดั ่งสำวกที่ออกไปประกำศว่ำ“เวลำก ำหนดมำถึงแล้วและแผ่นดินของพระเจ้ำก็มำ<br />
ใกล้แล้ว” มำระโก 1:15<br />
มิลเลอร ์และเพื่อนออกประกำศว่ำช่วงเวลำแห่งค ำพยำกรณ์ที่ยำวที่สุดและเป็ นช่วงสุดท้ำยที่เขียนไว้ในพร<br />
ะคัมภีร ์ก ำลังจะสิ้นสุดแล้วและเวลำพิพำกษำก ำลังจะมำถึงและอำณำจักรนิรันดร ์ก ำลังจะเข้ำมำแล้วค ำเท<br />
ศนำของสำวกในเรื่องของเวลำนั้นวำงอยู่บนพื้นฐำนเรื่องเจ็ดสิบสัปดำห ์ของพระธรรมดำเนียลบทที่ 9<br />
ข่ำวสำรของมิลเลอร ์และเพื่อนประกำศกำรสิ้นสุดของ 2300 วันของพระธรรมดำเนียล 8:14<br />
ซึ่งมีเจ็ดสิบสัปดำห ์เป็ นส่วนหนึ่งของช่วงเวลำนี้กำรเทศนำของแต่ละเรื่องวำงอยู่บนพื้นฐำนของเหตุกำร<br />
ณ์ในแต่ละส่วนที่เกิดขึ้นจริงตรงตำมค ำพยำกรณ์ของช่วงเวลำค ำพยำกรณ์ยิ่งใหญ่อันเดียวกัน<br />
351.1} {GCth17 304.2}<br />
{GC<br />
271
เหมือนเช่นสำวกรุ่นแรกวิลเลียมมิลเลอร ์และเพื่อนเองไม่ได้เข้ำใจอย่ำงเต็มที่ถึงควำมหมำยของข่ำวสำ<br />
รที่พวกเขำประกำศควำมผิดที่ก่อร่ำงมำเนิ่นนำนในคริสตจักรได้ขัดขวำงพวกเขำที่จะไปให้ถึงกำรแปลคว<br />
ำมหมำยจุดส ำคัญของค ำพยำกรณ์ได้อย่ำงถูกต้องด้วยเหตุนี้ถึงแม้พวกเขำจะประกำศข่ำวสำรที่พระเจ้ำ<br />
ทรงบัญชำให้พวกเขำประกำศแก่ชำวโลกก็ตำมทีแต่กระนั้นโดยควำมเข้ำใจควำมหมำยของมันผิดไปพว<br />
กเขำจึงตกลงสู่ควำมผิดหวัง {GC 351.2} {GCth17 304.3}<br />
ในกำรอธิบำยพระธรรมดำเนียล8:14“อยู่นำนสองพันสำมร ้อยวันแล้วสถำนบริสุทธิ์นั้นจะได้รับกำรช ำ<br />
ระ”[TKJV]นั้นตำมที่กล่ำวมำแล้วว่ำมิลเลอรเอำแนวคิดที่รับกันทั<br />
์<br />
่วไปว่ำโลกเป็ นสถำนบริสุทธิ์และเขำเชื่อ<br />
ว่ำกำรช ำระสถำนบริสุทธิ์หมำยถึงกำรช ำระโลกให้บริสุทธิ์ด้วยไฟเมื่อองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเสด็จมำดังนั้นเมื่อเ<br />
ขำค้นพบว่ำเวลำสิ้นสุดของ2300วันนั้นบอกไว้ล่วงหน้ำอย่ำงแน่นอนแล้วเขำจึงสรุปว่ำนี่คือวันของกำรเส<br />
ด็จมำครั้งที่สองของพระเยซูควำมผิดของเขำเกิดจำกกำรยอมรับแนวคิดนิยมที่ว่ำอะไรคือสถำนบริสุทธิ์<br />
{GC 352.1} {GCth17 305.1}<br />
ในระบบกำรประกอบพิธีที่เป็ นแบบจ ำลองซึ่งเป็ นเงำของกำรถวำยบูชำและกำรเป็ นปุโรหิตของพระคริ<br />
สต ์นั้นกำรช ำระวิหำรเป็ นพิธีสุดท้ำยที่มหำปุโรหิตจะปฏิบัติหน้ำที่ในกำรรับใช ้ประจ ำปีพิธีนี้เป็ นภำรกิจปิด<br />
ท้ำยของกำรลบมลทินบำปซึ่งเป็ นกำรขจัดหรือกำรน ำบำปออกไปจำกชนชำติอิสรำเอลพิธีนี้ท ำให้เห็นภ<br />
ำพในเบื้องหน้ำถึงพระรำชกิจปิดท้ำยของพระมหำปุโรหิตของพวกเรำในสวรรค ์ในกำรน ำบำปออกไปหรือ<br />
ลบบำปของประชำกรของพระองค ์ทิ้งไปซึ่งเป็ นบำปที่ถูกบันทึกไว้ในสมุดของสวรรค ์พิธีนี้เกี่ยวข้องกับงำน<br />
ของกำรพิจำรณำตรวจสอบซึ่งเป็ นงำนของกำรพิพำกษำและมันจะเกิดขึ้นทันทีก่อนกำรเสด็จมำของพระ<br />
คริสต ์บนเมฆในท้องฟ้ ำด้วยฤทธำนุภำพและทรงพระรัศมีอย่ำงยิ่งมัทธิว24:30;เพรำะเมื่อพระองคเสด็จมำ<br />
์<br />
ทุกคดีจะต้องตัดสินเสร็จแล้วพระเยซูตรัสว่ำ<br />
“เรำจะน ำบ ำเหน็จของเรำมำด้วยเพื่อตอบแทนตำมกำรกระท ำของแต่ละคน” วิวรณ์ 22:12<br />
ภำรกิจของกำรพิพำกษำนี้ที่จะมีขึ้นก่อนเวลำพระคริสต เสด็จมำครั้งที่สองเล็กน้อยนั้นเป็ ์<br />
นข่ำวของทูตสว<br />
รรค ์องค ์ที่หนึ่งในพระธรรมวิวรณ์14:7“จงเกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระองค เพรำะถึงเวลำที่<br />
์<br />
พระองค ์จะทรงพิพำกษำแล้ว” {GC 352.2} {GCth17 305.2}<br />
ำ<br />
ผู้ที่ประกำศค ำเตือนนี้ให้ข่ำวสำรที่ถูกต้องในเวลำที่เหมำะสมแต่เหมือนเช่นสำวกในยุคแรกที่ประกำศว่<br />
“เวลำก ำหนดมำถึงแล้วและแผ่นดินของพระเจ้ำก็มำใกล้แล้ว”<br />
นั้นข่ำวของพวกเขำตั้งอยู่บนพื้นฐำนค ำพยำกรณ์ของพระธรรมดำเนียลบทที่ 9<br />
แต่กลับพลำดที่จะมองเห็นว่ำพระคัมภีร เล่มเดียวกันบอกถึงควำมตำยของพระเมสสิยำห ์<br />
์ไว้ล่วงหน้ำมิลเล<br />
อร ์และเพื่อนเทศนำข่ำวสำรที่ตั้งอยู่บนพื้นฐำนของดำเนียล 8:14 และวิวรณ์ 14:7<br />
แต่กลับพลำดที่จะมองเห็นว่ำยังมีข่ำวอื่นที่ให้มำในพระธรรมวิวรณ์บทที่14ซึ่งต้องประกำศก่อนองค ์พระผู้<br />
เป็ นเจ้ำจะเสด็จกลับมำดั ่งสำวกที่เข้ำใจผิดในเรื่องแผ่นดินที่จะมำจัดตั้งเมื่อสิ้นสุด 70<br />
สัปดำห ์ชำวแอ๊ดเวนตีสก็เข้ำใจผิดในเรื่องของเหตุกำรณ์ที่จะเกิดขึ้นเมื่อสิ้นสุด2300วันในทั้งสองกรณีมี<br />
กำรยอมรับหรือค่อนข้ำงเป็ นกำรยึดติดกับค ำสอนผิดที่นิยมกันอย่ำงแพร่หลำยซึ่งท ำให้สมองมืดบอดจำ<br />
กควำมจริงคนทั้งสองกลุ่มนี้กระท ำตำมน ้ำพระทัยของพระเจ้ำด้วยกำรประกำศข่ำวที่พระองค ์ทรงปรำรถน<br />
272
ำให้พวกเขำท ำและทั้งสองเข้ำใจข่ำวสำรของพวกเขำเองผิดไปจึงต้องผิดหวัง {GC 352.3} {GCth17<br />
305.3}<br />
ถึงกระนั้นพระเจ้ำทรงกระท ำกำรส ำเร็จตำมพระประสงค ์แห่งพระเมตตำคุณของพระองคเองในกำรทรง<br />
์<br />
อนุญำตให้ข่ำวค ำเตือนเรื่องกำรพิพำกษำถูกประกำศออกไปเช่นนั้นวันยิ่งใหญ่นั้นก ำลังจะมำถึงแล้วและภ<br />
ำยใต้กำรทรงน ำของพระองค ์คนทั้งปวงตกสู่กำรทดสอบเรื่องของก ำหนดเวลำที่เฉพำะเพื่อจะเปิดให้พวกเ<br />
ขำทั้งหลำยมองเห็นว่ำมีสิ่งใดอยู่ในหัวใจของพวกเขำข่ำวสำรนี้ถูกจัดเตรียมไว้เพื่อทดสอบและช ำระคริสต<br />
จักรให้บริสุทธิ์ เป็ นกำรน ำไปเพื่อให้เห็นว่ำควำมรักของพวกเขำนั ้นวำงอยู่กับโลกนี้หรืออยู่กับพระคริสต ์แล<br />
ะสวรรค ์พวกเขำต่ำงอ้ำงว่ำรักพระผู้ช่วยให้รอดบัดนี้จะต้องพิสูจน์ควำมรักของพวกเขำพวกเขำพร ้อมที่จะ<br />
ละทิ้งควำมหวังและควำมทะเยอทะยำนฝ่ ำยโลกและต้อนรับด้วยควำมชื่นชมยินดีในกำรเสด็จมำขององค ์<br />
พระผู้เป็ นเจ้ำของพวกเขำหรือไม่ข่ำวสำรนี้ถูกจัดเตรียมไว้เพื่อให้พวกเขำมองเห็นสภำพที่แท้จริงของฝ่ ำย<br />
จิตวิญญำณเป็ นข่ำวสำรที่ทรงโปรดประทำนให้ด้วยควำมเมตตำเพื่อปลุกพวกเขำให้แสวงหำองค ์พระผู้เป็<br />
นเจ้ำด้วยกำรกลับใจและควำมถ่อมตน {GC 353.1} {GCth17 306.1}<br />
ถึงแม้ควำมผิดหวังนี้จะเป็ นผลจำกกำรเข้ำใจผิดในข่ำวสำรที่พวกเขำประกำศก็ตำมควำมผิดหวังนี้จะ<br />
ต้องถูกลบล้ำงออกไปตลอดกำลด้วยเช่นกันควำมผิดหวังจะทดสอบหัวใจของบรรดำผู้ที่อ้ำงว่ำยอมรับค ำเ<br />
ตือนในขณะที่เผชิญกับควำมผิดหวังพวกเขำหุนหันที่จะละทิ้งประสบกำรณ์และควำมวำงใจที่มีในพระค ำ<br />
ของพระเจ้ำหรือไม่หรือจะแสวงหำด้วยกำรอธิษฐำนและกำรถ่อมใจเพื่อที่จะรู ้ว่ำจุดใดของค ำพยำกรณ์ที่พ<br />
วกเขำพลำดที่จะเข้ำใจมีสักกี่คนที่ท ำไปเนื่องจำกควำมกลัวหรือด้วยควำมหุนหันและควำมตื่นเต้นมีสักกี่<br />
คนที่ไม่จริงใจและไม่เชื่อคนมำกมำยอ้ำงว่ำตนรักที่จะเห็นองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเสด็จมำปรำกฏแต่เมื่อได้รับก<br />
ำรทรงเรียกให้มำร่วมทนทุกข ์กำรเย้ยหยันและกำรต ำหนิของโลกและบททดสอบของกำรล่ำช ้ำและควำมผิ<br />
ดหวังแล้วพวกเขำจะประกำศยกเลิกควำมเชื่อหรือไม่เนื่องจำกพวกเขำไม่ได้เข้ำใจทันทีถึงวิธีกำรที่พระเจ้<br />
ำทรงปฏิบัติต่อพวกเขำพวกเขำจะละทิ้งควำมจริงที่ถูกสนับสนุนด้วยค ำพยำนอันโปร่งใสที่สุดจำกพระค ำ<br />
ของพระองค ์หรือไม่ {GC 353.2} {GCth17 306.2}<br />
กำรทดสอบนี้จะเปิดเผยควำมเข้มแข็งของผู้ที่ปฏิบัติตำมด้วยควำมเชื่อที่แท้จริงในสิ่งที่พวกเขำเชื่อว่ำ<br />
เป็ นค ำสอนของพระค ำและพระวิญญำณของพระเจ้ำกำรทดสอบนี้จะสอนพวกเขำถึงภัยอันตรำยของกำร<br />
รับทฤษฎีและกำรแปลควำมหมำยของมนุษย ์แทนที่จะให้พระคัมภีร ์อธิบำยควำมหมำยตัวเองมีเพียงประส<br />
บกำรณ์นี้เท่ำนั้นที่จะสอนเรื่องนี้ได้ส ำหรับเหล่ำบุตรแห่งควำมเชื่อแล้วควำมสับสนและควำมทุกข ์โศกเศร ้<br />
ำใจที่มำจำกควำมผิดของเขำเองจะท ำงำนซึ่งจ ำเป็ นส ำหรับกำรแก้ไขจะน ำพวกเขำให้ใส่ใจศึกษำค ำพย<br />
ำกรณ์มำกยิ่งขึ้นจะเป็ นกำรสอนพวกเขำให้ตรวจสอบพื้นฐำนควำมเชื่ออย่ำงระมัดระวังและปฏิเสธทุกเรื่อ<br />
งที่ไม่ได้วำงอยู่บนพื้นฐำนควำมจริงของพระเจ้ำถึงแม้ว่ำโลกคริสเตียนจะยอมรับอย่ำงกว้ำงขวำงเพียงไรก็<br />
ตำม {GC 354.1} {GCth17 307.1}<br />
สิ่งที่ดูประหนึ่งว่ำมืดมนต่อควำมเข้ำใจของผู้เชื่อในห้วงเวลำแห่งกำรทดลองนั้นจะได้รับควำมกระจ่ำงใ<br />
นภำยหลังเช่นเดียวกับสำวกรุ่นแรกเมื่อพวกเขำจะเห็นสิ่งที่“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงท ำให้เขำในบั้นปลำย”<br />
พวกเขำจะรู ้ว่ำแม้จะมีกำรทดลองอันเนื่องจำกควำมเข้ำใจผิดของพวกเขำพระประสงค ์แห่งรักของพระเจ้ำ<br />
273
ที่มีต่อพวกเขำเกิดขึ้นสม ่ำเสมอพวกเขำจะเรียนรู ้โดยประสบกำรณ์อันจะท ำให้เกิดควำมสุขว่ำ<br />
“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงมีควำมสงสำรและควำมเมตตำกรุณำ”<br />
และ<br />
“พระมรรคำทั้งสิ้นของพระยำห ์เวห ์เป็ นควำมรักมั ่นคงและควำมสัตย ์จริงแก่ผู้ที่รักษำพันธสัญญำและพระโ<br />
อวำทของพระองค ์” ยำกอบ 5:11 สดุดี 25:10 {GC 354.2} {GCth17 307.2}<br />
274
บท 20 - การตื่นตัวคร ั้งยิ่งใหญ่ฝ่ ายศาสนา<br />
กำรตื่นตัวครั้งยิ่งใหญ่ทำงศำสนำในช่วงของกำรประกำศเรื่องกำรใกล้เสด็จมำในเร็ววันของพระคริสต ์<br />
นั้นถูกบอกไว้ล่วงหน้ำแล้วในค ำพยำกรณ์ของข่ำวทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งของพระธรรมวิวรณ์บทที่ 14<br />
ทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งก ำลัง<br />
“เหำะไปในท้องฟ้ ำเพื่อประกำศข่ำวประเสริฐนิรันดร ์แก่คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกแก่ทุกประชำช<br />
ำติทุกเผ่ำทุกภำษำและทุกชนชำติท่ำนประกำศเสียงดังว่ำจงเกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระ<br />
องคเพรำะถึงเวลำที่พระองค ์<br />
์จะทรงพิพำกษำแล้วจงนมัสกำรพระองค ์ผู้ทรงสร ้ำงฟ้ ำสวรรค ์แผ่นดินโลกทะเ<br />
ลและบ่อน ้ำพุทั้งหลำย” วิวรณ์ 14:6, 7 {GC 355.1} {GCth17 308.1}<br />
ข้อเท็จจริงที่ว่ำทูตสวรรค ์องค ์หนึ่งเป็ นผู้ประกำศค ำเตือนนี้แสดงว่ำเป็ นเรื่องที่มีควำมส ำคัญอย่ำงมำก<br />
ยิ่งด้วยควำมบริสุทธิ์รัศมีและสิทธิอ ำนำจของผู้สื่อข่ำวชำวสวรรค ์นั ้นพระปัญญำของพระเจ้ำพอพระทัยที่เ<br />
สนอให้เห็นถึงคุณลักษณะที่สูงส่งของพระรำชกิจที่จะต้องกระท ำให้ส ำเร็จโดยทำงข่ำวสำรและสิทธิอ ำนำจ<br />
และรัศมีที่จะร่วมอยู่กับพระรำชกิจนี้ทูตสวรรค ์ที่เหำะไป “ในท้องฟ้ ำ” ค ำเตือนที่ “ประกำศ[ด้วย]เสียงดัง”<br />
และประกำศให้<br />
“คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกแก่ทุกประชำชำติทุกเผ่ำทุกภำษำและทุกชนชำติ”ท ำให้มองเห็นว่ำเป็ น<br />
ขบวนกำรเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและแผ่กว้ำงยิ่งใหญ่ไปทั ่วทั้งโลก {GC 355.2} {GCth17 308.2}<br />
ข่ำวสำรเองบอกแจ้งให้เรำทรำบถึงเวลำเมื่อเหตุกำรณ์นี้จะเกิดขึ้นข่ำวนี้เป็ นส่วนหนึ่งของ<br />
“ข่ำวประเสริฐนิรันดร ์”และประกำศแจ้งเรื่องกำรเริ่มต้นของกำรพิพำกษำข่ำวสำรเรื่องกำรช่วยให้รอดได้ถู<br />
กเทศนำสั ่งสอนมำตลอดในทุกยุคทุกสมัยแต่ข่ำวสำรนี้เป็ นส่วนหนึ่งของข่ำวประเสริฐที่จะถูกประกำศเฉ<br />
พำะในวำระสุดท้ำยเท่ำนั้นเพรำะในเวลำนี้เองเท่ำนั้นที่เวลำของกำรพิพำกษำจะมำถึงค ำพยำกรณ์ต่ำงๆไ<br />
ด้น ำเสนอล ำดับของเหตุกำรณ์อย่ำงต่อเนื่องที่น ำไปสู่กำรเริ่มต้นของกำรพิพำกษำสิ่งนี้เป็ นเรื่องจริงโดยเ<br />
ฉพำะในพระธรรมดำเนียลแต่ค ำพยำกรณ์ของดำเนียลในส่วนที่สัมพันธ ์กับเหตุกำรณ์ในวำระสุดท้ำยนั้น<br />
ดำเนียลได้รับบัญชำให้ปิดผนึกและประทับตรำไว้ “จนถึงวำระสุดท้ำย” ดำเนียล 12:4<br />
ตำมค ำพยำกรณ์ที่เกิดขึ้นจริงแล้วเหล่ำนี้ข่ำวเรื่องกำรพิพำกษำนี้จะถูกประกำศออกไปไม่ได้จนกว่ำจะถึง<br />
เวลำปัจจุบันนี้ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำแต่เมื่อถึงวำระสุดท้ำย<br />
“คนเป็ นอันมำกจะวิ่งไปวิ่งมำและควำมรู ้จะทวีขึ้น” ดำเนียล 12:4 {GC 355.3} {GCth17 308.3}<br />
อัครทูตเปำโลเตือนคริสตจักรไม่ให้คอยกำรเสด็จมำของพระคริสต ์ในเวลำของท่ำนเปำโลกล่ำวไว้ว่ำ<br />
“วันนั้นจะไม่มำถึงจนกว่ำจะมีกำรกบฏเสียก่อนและคนนอกกฎหมำยนั้นจะปรำกฏตัว” 2<br />
เธสะโลนิกำ2:3;จวบจนกระทั ่งภำยหลังกำรละทิ้งควำมเชื่อยิ่งใหญ่และช่วงเวลำอันยำวนำนของกำรปกคร<br />
องภำยใต้ “คนนอกกฎหมำย” แล้วจึงจะเฝ้ ำคอยกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำได้<br />
“คนนอกกฎหมำย” ซึ่งมีนำมอื่นว่ำ “อ ำนำจลึกลับนอกกฎหมำย” 2 เธสะโลนิกำ 2:7<br />
“ลูกแห่งควำมพินำศ” ยอห ์น 17:2 และ “คนชั ่ว”<br />
นั้นหมำยถึงระบอบเปปำซีซึ่งตำมที่ค ำพยำกรณ์กล่ำวไว้ล่วงหน้ำนั้นจะเรืองอ ำนำจ 1,260<br />
275
ปีช่วงเวลำนี้ได้สิ้นสุดลงในปีค.ศ.1798กำรเสด็จมำของพระคริสต ์จะไม่เกิดขึ้นก่อนเวลำนั้นเวลำในข้อเขี<br />
ยนของเปำโลครอบคลุมตั้งแต่ยุคของคริสเตียนจนไปถึงปีค.ศ.1798เวลำหลังจำกนี้จึงเป็ นช่วงเวลำที่จะป<br />
ระกำศข่ำวเรื่องพระคริสต เสด็จมำครั้งที่สองได้ ์<br />
{GC 356.1} {GCth17 309.1}<br />
ในอดีตที่ผ่ำนมำไม่มีกำรประกำศข่ำวสำรในท ำนองนี้แม้แต่ที่เรำรับรู ้มำเปำโลก็ไม่ได้เทศนำเรื่องนี้เขำ<br />
บอกพี่น้องให้คอยมองหำกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำในเวลำอีกยำวนำนของอนำคตนักปฏิรูปศำส<br />
นำทั้งหลำยก็ไม่ได้ประกำศเรื่องนี้มำร ์ตินลูเธอร ์ตั้งวันพิพำกษำไว้อีกสำมร ้อยปีในอนำคตนับจำกเวลำขอ<br />
งเขำแต่นับตั้งแต่ปีค.ศ.1798เป็ นต้นมำผนึกที่ปิดพระธรรมดำเนียลได้ถูกแกะออกแล้วควำมรู เรื่องค ้ ำพยำ<br />
กรณ์ต่ำงๆเพิ่มขึ้นและมีคนมำกมำยประกำศข่ำวสำรส ำคัญของกำรพิพำกษำว่ำใกล้เข้ำมำแล้ว<br />
356.2} {GCth17 309.2}<br />
เหมือนกำรปฏิรูปยิ่งใหญ่ของศตวรรษที่16ขบวนกำรเคลื่อนไหวเรื่องกำรเสด็จมำเกิดขึ้นพร ้อมๆกันใน<br />
ส่วนต่ำงๆของโลกคริสเตียนทั้งในประเทศยุโรปและอเมริกำคนแห่งควำมเชื่อและค ำอธิษฐำนได้รับกำรชัก<br />
น ำให้ศึกษำค ำพยำกรณ์และแกะตำมรอยข้อควำมบันทึกที่ได้รับกำรดลใจพวกเขำมองเห็นหลักฐำนที่ท ำ<br />
ให้เชื่อว่ำเหตุกำรณ์ทั้งสิ้นใกล้ถึงยุคสุดท้ำยแล้วในดินแดนต่ำงๆมีคริสเตียนหลำยกลุ่มที่อยู่กันตำมล ำพังโ<br />
ดดเดี่ยวได้ข้อสรุปจำกกำรศึกษำพระคัมภีร เท่ำนั้นที่น ์ ำมำถึงควำมเชื่อว่ำพระผู้ช่วยให้รอดก ำลังใกล้จะเส<br />
ด็จกลับมำ {GC 357.1} {GCth17 310.1}<br />
ในปีค.ศ.1821สำมปีหลังจำกมิลเลอร ์มำถึงข้อควำมอธิบำยของค ำพยำกรณ์ที่บอกเวลำของกำรพิพำ<br />
กษำดร. โยเซฟวูลฟฟ์ [Joseph Wolff] “มิชชันนำรีเพื่อประกำศไปทั ่วทั้งโลก”<br />
เริ่มประกำศถึงกำรใกล้เสด็จมำในเร็ววันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำวูลฟฟ์ เกิดในประเทศเยอรมนีพ่อแม่เป็ นชำ<br />
วฮีบรูคุณพ่อเป็ นรับบีชำวยิวในขณะที่ยังมีอำยุน้อยมำกนั้นเขำมีควำมเชื่อมั ่นในควำมจริงของศำสนำคริ<br />
สตเขำมีสมองที่ว่องไวและอยำกรู ์<br />
้อยำกเห็นเขำกระตือรือร ้นฟังค ำสนทนำที่มีขึ้นทุกวันในบ้ำนของคุณพ่อ<br />
ในขณะที่ชำวฮีบรูผู้เลื่อมใสเคร่งครัดในศำสนำมำชุมนุมกันเพื่อทบทวนควำมหวังใจและกำรคำดหวังล่วง<br />
หน้ำของพวกเขำทั้งหลำยถึงพระรัศมีของพระเมสสิยำห ์ที่ก ำลังจะเสด็จมำและกำรน ำประเทศอิสรำเอลกลั<br />
บคืนมำอยู่มำวันหนึ่งเขำได้ยินถึงกำรเอ่ยพระนำมของเยซูชำวนำซำเร็ธเด็กชำยคนนี้ถำมขึ้นมำว่ำท่ำนเ<br />
ป็ นผู้ใดค ำตอบที่เขำได้คือ“ชำวยิวท่ำนหนึ่งที่มีควำมสำมำรถยิ่งใหญ่แต่ท่ำนแสร ้งท ำตัวเป็ นพระเมสสิยำ<br />
ห ์ศำลของยิวพิพำกษำตัดสินประหำรท่ำน”ผู้สงสัยถำมต่อ<br />
“ท ำไมกรุงเยรูซำเล็มจึงถูกท ำลำยไปและท ำไมพวกเรำจึงตกเป็ นเชลยอยู่”<br />
คุณพ่อตอบว่ำ“โอ่โอเพรำะชำวยิวฆ่ำผู้เผยพระวจนะทั ้งหลำย”ในทันใดนั้นมีควำมคิดหนึ่งแล่นเข้ำมำในส<br />
มองของเด็กคนนี้“พระเยซูคงเป็ นผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งด้วยเช่นกันและชำวยิวฆ่ำพระองค ์ไปเสียในขณะ<br />
ที่ท่ำนไม่มีควำมผิด” Travels and Adventures of the Rev. Joseph Wolff เล่มที่ 1 หน้ำที่ 6<br />
เขำมีควำมคิดเช่นนี้อย่ำงแรงกล้ำถึงแม้จะถูกห้ำมเข้ำไปในโบสถ ์ของชำวคริสเตียนก็ตำมทีแต่บ่อยครั้งเข<br />
ำก็เถลไถลอยู่ภำยนอกคอยฟังค ำเทศนำ {GC 357.2} {GCth17 310.2}<br />
เมื่อวูลฟฟ์ อำยุ7ขวบเขำคุยอวดอ้ำงกับเพื่อนบ้ำนผู้สูงอำยุคนหนึ่งถึงชัยชนะในภำยภำคหน้ำของชน<br />
ชำติอิสรำเอลเมื่อพระเมสสิยำห ์เสด็จมำเมื่อมีคนแก่คนหนึ่งพูดขึ้นอย่ำงเมตตำว่ำ“เด็กน้อยที่รักลุงจะบอ<br />
{GC<br />
276
กหนูว่ำพระเมสสิยำห ์แท้จริงคือผู้ใดท่ำนคือพระเยซูชำวนำซำเร็ธ.....ที่บรรพบุรุษของหนูตรึงกำงเขนเหมื<br />
อนเช่นที่ท ำกับผู้เผยพระวจนะคนอื่นๆกลับไปอ่ำนพระธรรมอิสยำห ์บทที่ 53<br />
และหนูจะมั ่นใจว่ำพระเยซูคริสต ์ทรงเป็ นพระบุตรของพระเจ้ำ” Ibid. เล่มที่ 1 หน้ำที่ 7<br />
ในทันทีทันใดนั้นควำมมั ่นใจได้ตรำตรึงลงสู่เขำเขำกลับบ้ำนและไปอ่ำนพระคัมภีร ์สงสัยว่ำค ำพยำกรณ์จะ<br />
ส ำเร็จได้อย่ำงบริบูรณ์ในเยซูชำวนำซำเร็ธได้อย่ำงไรค ำของชำวคริสตเป็ ์ นเรื่องจริงหรือเด็กชำยขอให้คุณ<br />
พ่ออธิบำยค ำพยำกรณ์แต่กลับพบกับควำมเงียบที่เคร่งขรึมมำกจนเขำไม่กล้ำที่จะเอ่ยถึงเรื่องนี้อีกต่อไป<br />
อย่ำงไรก็ตำมเรื่องนี้เพียงแต่เพิ่มควำมปรำรถนำของเขำที่จะเรียนรู เรื่องศำสนำของคริสเตียนให้มำกยิ่งขึ้<br />
้<br />
น {GC 357.3} {GCth17 310.3}<br />
ในบ้ำนเชื้อสำยยิวของเขำนั้นควำมรู ้ที่เขำเสำะแสวงหำถูกกีดขวำงอย่ำงขันแข็งจำกเขำแต่เขำออกจ<br />
ำกบ้ำนของพ่อขณะที่มีอำยุเพียง11ปีออกไปยังโลกเพื่อแสวงหำกำรศึกษำให้กับตนเองเพื่อเลือกศำสนำแ<br />
ละท ำมำหำเลี้ยงชีพเขำไปพักอำศัยกับญำติได้ระยะหนึ่งแต่ในไม่ช ้ำก็ถูกขับออกไปด้วยข้อหำละทิ้งควำมเ<br />
ชื่อและเขำจึงต้องหำหนทำงของตนเองอย่ำงโดดเดี่ยวไม่มีเงินในท่ำมกลำงหมู่คนแปลกหน้ำเขำไปจำกที่ห<br />
นึ่งไปยังอีกที่หนึ่งขยันเรียนและอยู่รอดด้วยกำรสอนภำษำฮีบรูโดยอิทธิพลของครูชำวคำทอลิกเขำถูกชัก<br />
น ำให้รับควำมเชื่อของโรมและตั้งใจที่จะเป็ นมิชชันนำรีในหมู่คนของเขำเองหลำยปีต่อมำเขำไปพร ้อมเป้ ำ<br />
หมำยนี้เพื่อศึกษำในวิทยำลัยออฟโปรปำกันดำที่กรุงโรมเนื่องจำกเขำมีควำมคิดเสรีและกำรพูดที่ตรงไปต<br />
รงมำในขณะที่เขำอยู่ที่นี่เขำถูกกล่ำวหำว่ำเป็ นคนนอกรีตเขำโจมตีอย่ำงเปิดเผยถึงกำรกระท ำทำรุณขอ<br />
งคริสตจักรและเรียกร ้องเรื่องควำมจ ำเป็ นที่จะต้องปฏิรูปแม้ว่ำในช่วงต้นเจ้ำหน้ำที่ชั้นสูงของระบอบเปปำ<br />
ซีปฏิบัติต่อเขำด้วยควำมเห็นชอบก็ตำมทีแต่ต่อมำไม่นำนเขำก็ถูกขับออกไปจำกกรุงโรมเขำเดินทำงไปม<br />
ำภำยใต้กำรเฝ้ ำมองของคริสตจักรจนกระทั ่งประจักษ์แจ้งว่ำไม่อำจน ำเขำให้มำอยู่ภำยใต้กำรผูกมัดของลั<br />
ทธิโรมันได้เขำจึงถูกตรำว่ำเป็ นคนที่แก้ไขไม่ได้และถูกปล่อยให้ไปตำมที่เขำพึงพอใจบัดนี้เขำจึงมุ่งหน้ำไ<br />
ปประเทศอังกฤษและรับควำมเชื่อของโปรเตสแตนต เข้ำร่วมกับคริสตจักรอังกฤษหลังจำกเข้ำเรียนแล้วส<br />
์<br />
องปีเขำจึงก้ำวออกไปท ำงำนของเขำเองในปีค.ศ. 1821 {GC 358.1} {GCth17 311.1}<br />
ในขณะที่วูลฟฟ์ ยอมรับควำมจริงอันยิ่งใหญ่ของกำรเสด็จมำครั้งที่หนึ่งของพระคริสต ์ว่ำพระองค ์ทรง<br />
“เป็ นคนที่รับควำมเจ็บปวดและคุ้นเคยกับควำมเจ็บไข้” อิสยำห ์ 53:3<br />
เขำมองเห็นว่ำค ำพยำกรณ์ต่ำงๆเปิดเผยด้วยน ้ำหนักที่เท่ำเทียมกันให้เห็นถึงกำรเสด็จมำครั้งที่สองด้วยฤ<br />
ทธำนุภำพและพระรัศมีและในขณะที่เขำหำทำงน ำคนของเขำไปยังพระเยซูชำวนำซำเร็ธว่ำทรงเป็ นพระ<br />
ผู้ที่ทรงโปรดสัญญำไว้และชี้ให้พวกเขำเห็นกำรเสด็จมำครั้งที่หนึ่งในควำมถ่อมตนในฐำนะเครื่องถวำยบูช<br />
ำเพื่อบำปทั้งหลำยของมนุษย ์นั้นเขำก็สอนพวกเขำด้วยว่ำพระองค ์จะเสด็จมำครั ้งที่สองในฐำนะกษัตริย ์แ<br />
ละพระผู้ช่วยให้รอด {GC 358.2} {GCth17 311.2}<br />
เขำกล่ำวว่ำ“เยซูชำวนำซำเร็ธทรงเป็ นพระเมสสิยำห ์องคเที่ยงแท้พระหัตถ ์<br />
์และพระบำทของพระองค ์ถู<br />
กแทงพระองค ์ถูกน ำดั ่งลูกแกะมำยังคนฆ่ำพระองค ์ทรงรับควำมเจ็บปวดและคุ้นเคยกับควำมเจ็บไข้ซึ่งต่อม<br />
ำได้น ำธำรพระกรไปจำกยูดำห ์และอ ำนำจกำรปกครองออกไปจำกหว่ำงเท้ำพระองค ์ผู้เสด็จมำครั้งแรกแล้<br />
วจะเสด็จมำเป็ นครั้งที่สองในหมู่เมฆบนท้องฟ้ ำและด้วยเสียงแตรของเทพบดี” Joseph Wolff,<br />
277
Researches and Missionary Labors หน้ำ 62<br />
“และจะประทับอยู่บนภูเขำมะกอกเทศและกำรครอบครองนั้นซึ่งเคยถูกมอบให้แก่อำดัมเมื่อแรกสร ้ำงโลกแ<br />
ละถูกริบไปโดยเขำ (ปฐมกำล 1: 26; 3:17)<br />
จะถูกมอบให้แก่พระเยซูพระองค ์จะทรงเป็ นกษัตริย ์ปกครองสิ้นทั้งโลกกำรร ้องไห้คร ่ำครวญและควำมทุกข ์<br />
ระทมของโลกที่สร ้ำงมำนั้นจะยุติแต่จะได้ยินเสียงบทเพลงสรรเสริญและขอบพระคุณ.....เมื่อพระเยซูเสด็จ<br />
มำด้วยพระรัศมีของพระบิดำและทูตสวรรค ์บริสุทธิ์ .....ผู้เชื่อที่ตำยแล้วจะกลับเป็ นขึ้นมำจำกตำยก่อน 1<br />
เธสะโลนิกำ 4:16 1 โครินธ ์ 15:23<br />
ชำวคริสเตียนเรียกเรื่องนี้ว่ำกำรเป็ นขึ้นมำจำกกำรตำยครั้งที่หนึ่งแล้วสัตว ์ทั้งหลำยในโลกจะเปลี่ยนแปลง<br />
ธรรมชำติของมัน (อิสยำห ์ 11: 6-9) และจะเชื่องอยู่เบื้องพระเยซู (สดุดี 8)<br />
สันติสุขทั ่วจักรวำลจะปรำกฏ” Journal of the Rev. Joseph Wolff หน้ำ 378, 379<br />
“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะทอดพระเนตรลงมำยังโลกอีกครั้งหนึ่งและตรัสว่ำ ‘ดูสิดียิ่งนัก’” Ibid. หน้ำ 294<br />
{GC 359.1} {GCth17 311.3}<br />
วูลฟฟ์ เชื่อว่ำกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำนั้นมำใกล้แล้วในกำรแปลควำมหมำยช่วงเวลำค ำพยำ<br />
กรณ์ของเขำนั้นเขำจัดวำงกำรเสด็จมำอย่ำงยิ่งใหญ่ให้อยู่ในช่วงเวลำห่ำงจำกเวลำที่มิลเลอร ์จัดวำงไว้ไม่<br />
กี่ปีส ำหรับคนเหล่ำนั้นที่ใช ้ข้อพระคัมภีร ์ “วันนั ้นโมงนั้นไม่มีใครรู ้”<br />
เพื่อมำย ้ำเน้นว่ำมนุษย ์จะไม่รู เรื่องกำรใกล้เวลำเสด็จกลับมำนั<br />
้<br />
้นวูลฟฟ์ ตอบว่ำ“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำท<br />
รงบอกไว้หรือว่ำจะไม่มีทำงรู ้วันและเวลำพระองค ์ไม่ได้ทรงประทำนหมำยส ำคัญแห่งกำลเวลำเพื่อให้เรำรู ้อ<br />
ย่ำงน้อยที่สุดถึงกำรใกล้เข้ำมำของกำรเสด็จมำของพระองค เช่นเดียวกับกำรใกล้เข้ำมำของฤดูร ์<br />
้อนเมื่อต้<br />
นมะเดื่อเทศออกใบหรือมัทธิว24:32เรำจะไม่มีวันรู ้ช่วงเวลำนั ้นหรือในเมื่อพระองค เองยังทรงเชิญชวนให้เ<br />
์<br />
รำไม่เพียงแต่อ่ำนพระธรรมดำเนียลที่เผยพระวจนะแต่ให้เข้ำใจด้วยและในพระธรรมดำเนียลเล่มนี้ยังบอก<br />
ว่ำถ้อยค ำเหล่ำนั้นจะถูกปิดเก็บไว้จนถึงวำระสุดท้ำย<br />
(ซึ่งเป็ นเช่นนั้นในเวลำของเขำ)และ‘คนเป็ นอันมำกจะวิ่งไปวิ่งมำ’(เป็ นค ำพูดของชำวฮีบรูที่แสดงออกถึงก<br />
ำรสังเกตและกำรคิดค ำนึงถึงเวลำ) ‘และควำมรู ’ ้ (ที่เกี่ยวข้องกับเวลำนั ้น) ‘จะทวีขึ้น’<br />
ดำเนียล12:4นอกจำกนี้องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำไม่ได้ทรงมุ่งหมำยที่จะตรัสโดยข้อควำมนี้ว่ำกำรใกล้เข้ำ<br />
มำนี้จะไม่เป็ นที่รับรู ้แต่ทรงหมำยควำมว่ำวันที่แน่นอนของ ‘วันนั้นโมงนั้นไม่มีใครรู ’ ้<br />
เขำพูดต่อไปว่ำเรำมีหมำยส ำคัญของเวลำที่ถูกเปิดออกให้รู ้ได้อย่ำงเพียงพอเพื่อเชิญชวนให้เรำเตรียมตัว<br />
ส ำหรับกำรเสด็จมำของพระองคเหมือนเช่นโนอำห ์<br />
์เป็ นผู้เตรียมนำวำ” Wolff, Researches and<br />
Missionary Labors หน้ำ 404, 405 {GC 359.2} {GCth17 311.4}<br />
วูลฟฟ์ เขียนถึงเรื่องระบบซึ่งเป็ นที่นิยมในกำรแปลควำมหมำยหรืออธิบำยควำมหมำยของพระคัมภีร ์ไป<br />
ในทำงที่ผิดว่ำ“โบสถ ์คริสเตียนส่วนใหญ่หันเหไปจำกแนวทำงอันเรียบง่ำยของพระคัมภีร ์และหันเข้ำหำระ<br />
บบกำรปรำกฏทำงวิญญำณของทำงพุทธที่เชื่อว่ำควำมสุขในอนำคตของมนุษยชำติจะประกอบด้วยกำรเ<br />
คลื่อนไปมำในอำกำศและตั้งสมมติฐำนเอำเองว่ำเมื่ออ่ำนเจอค ำว่ำยิวจะต้องเข้ำใจว่ำเป็ นคนนอกศำสนำ<br />
และเมื่ออ่ำนค ำว่ำเยรูซำเล็มจะต้องเข้ำใจว่ำเป็ นคริสตจักรและเมื่อกล่ำวถึงโลกก็จะหมำยถึงท้องฟ้ ำและเมื่<br />
อกล่ำวถึงกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำพวกเขำจะต้องเข้ำใจว่ำเป็ นกำรเจริญขึ้นของสมำคมของชำ<br />
278
วมิชชันนำรีและก ำลังขึ้นไปยังภูเขำบ้ำนขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำหมำยถึงกำรประชุมยิ่งใหญ่ของชำวเมทอดิ<br />
สต ์” Journal of the Rev. Joseph Wolff หน้ำ 96 {GC 360.1} {GCth17 312.1}<br />
ในช่วงเวลำยี่สิบสี่ปีระหว่ำงค.ศ.1821~1845;วูลฟฟ์ เดินทำงไปอย่ำงกว้ำงไกลทั ้งในทวีปแอฟริกำท่องไ<br />
ปในประเทศอียิปต ์และประเทศอบิสซีเนีย[ชื่อเดิมของประเทศเอธิโอเปีย]ไปในทวีปเอเชียไปยังประเทศปำเ<br />
ลสไตน์ประเทศซีเรียประเทศเปอร เซียเมืองปอคฮำรำและประเทศอินเดียเขำเดินทำงมำเยี่ยมประเทศสหรัฐ<br />
์<br />
อเมริกำด้วยในกำรเดินทำงมำที่นี่เขำได้เทศนำที่เกำะเซนตเฮเลนำเขำเดินทำงมำถึงเมืองนิวยอร ์<br />
์คในเดือ<br />
นสิงหำคมปีค.ศ. 1837<br />
และหลังจำกเทศนำในเมืองนี้แล้วเขำก็ไปเทศนำที่รัฐฟีลลำเดลเฟียและเบลติมอลและในที่สุดเดินทำงต่อไ<br />
ปยังกรุงวอชิงตันขณะอยู่ที่นั ่นเขำกล่ำวว่ำ<br />
“โดยกำรเสนอของอดีตประธำนำธิบดีควีนซีอำดัมส ์ในกำรประชุมรัฐสภำสภำอนุมัติเป็ นเอกฉันท ์ให้ข้ำพ<br />
เจ้ำใช ้หอประชุมคอนเกรสเป็ นห้องบรรยำยซึ่งข้ำพเจ้ำบรรยำยในวันเสำร ์ได้รับเกียรติเป็ นอย่ำงยิ่งด้วยกำ<br />
รเข้ำฟังของสมำชิกรัฐสภำและบิชอปแห่งรัฐเวอร ์จิเนียและคณะสงฆ์และประชำชนของรัฐวอชิงตันสมำชิ<br />
กกำรปกครองแห่งรัฐนิวเยอซีและเพนซีเวเนียก็ให้เกียรติเดียวกันนี้แก่ข้ำพเจ้ำด้วยข้ำพเจ้ำบรรยำยผลงำ<br />
นวิจัยของข้ำพเจ้ำในเอเชียและรวมทั้งเรื่องกำรเสด็จขึ้นครองด้วยพระองค เองของพระเยซูคริสต ์<br />
์”<br />
หน้ำ 398, 399 {GC 360.2} {GCth17 312.2}<br />
ดร.<br />
วูลฟฟ์ เดินทำงท่องไปยังประเทศป่ ำเถื่อนที่สุดโดยไม่ได้รับกำรปกป้ องจำกผู้มีอ ำนำจของประเทศยุโรปเขำ<br />
ทนต่อสภำพที่แร ้นแค้นและภัยอันตรำยนับไม่ถ้วนที่ล้อมอยู่รอบตัวเขำเขำถูกลงโทษด้วยกำรตีเท้ำและตก<br />
อยู่ในสภำพอดอยำกถูกจับขำยเป็ นทำสและถูกตัดสินประหำรถึงสำมครั้งคนร ้ำยจี้ปล้นคุกคำมรอบตัวเข<br />
ำและบำงครั้งเกือบพินำศอันเนื่องจำกกำรกระหำยน ้ำมีอยู่ครั้งหนึ่งเขำถูกปล้นจนหมดตัวและถูกทิ้งให้เดิน<br />
เท้ำไปหลำยร ้อยไมล ์ข้ำมภูเขำหิมะพัดตีใส่หน้ำของเขำและเท้ำเปล่ำของเขำสัมผัสพื้นดินที่แข็งเป็ นน ้ำแ<br />
ข็งจนเท้ำของเขำชำไป {GC 361.1} {GCth17 313.1}<br />
เมื่อมีคนเตือนเขำเรื่องของกำรท่องไปท่ำมกลำงคนป่ ำเถื่อนและคนเผ่ำที่ดุร ้ำยนั้นวูลฟฟ์ มักจะแถลงให้<br />
Ibid.<br />
ตัวเองว่ำ “มีเครื่องป้ องกันจัดเตรียมไว้ให้แล้ว” <br />
“ค ำอธิษฐำนใจร ้อนรนเพื่อพระคริสต ์และควำมไว้วำงใจในกำรทรงช่วยของพระองค ์” เขำกล่ำวว่ำ<br />
“ยิ่งไปกว่ำนั้นข้ำพเจ้ำยังได้รับกำรจัดเตรียมด้วยควำมรักของพระเจ้ำและเพื่อนบ้ำนของข้ำพเจ้ำอยู่ในหัวใ<br />
จของข้ำพเจ้ำและพระคัมภีร ์อยู่ในมือของข้ำพเจ้ำ” W.H.D. Adams, In Perils Oft หน้ำ 192<br />
เขำน ำพระคัมภีร ์ภำษำฮีบรูและภำษำอังกฤษติดตัวไปทุกแห่งหนเขำกล่ำวถึงกำรเดินทำงช่วงหลังว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำ.....เอำพระคัมภีร ์ที่เปิดออกไว้อยู่ในมือของข้ำพเจ้ำข้ำพเจ้ำรู ้ว่ำพลังของข้ำพเจ้ำอยู่ในพระค ำเล่<br />
มนี้และเป็ นหนังสือที่จะค ้ำจุนข้ำพเจ้ำ” Ibid. หน้ำ 201 {GC 361.2} {GCth17 313.2}<br />
ด้วยกำรท ำเช่นนี้เขำเก็บรักษำงำนของเขำเอำไว้ได้จนกระทั ่งน ำข่ำวสำรของกำรพิพำกษำไปยังโลกส่<br />
วนใหญ่ที่มีคนอำศัยอยู่ท่ำมกลำงคนยิวชำวเติร ์กคนพำร ์ซีส ์ชำวฮินดูและคนอีกหลำยชำติและเผ่ำพันธุ ์นั้<br />
279
นเขำได้แจกจ่ำยพระค ำของพระเจ้ำในท่ำมกลำงภำษำต่ำงๆเหล่ำนี้และในทุกที่เขำได้ประกำศถึงเหตุกำร<br />
ณ์ที่บ่งบอกว่ำพระเมสสิยำห ์ก ำลังใกล้จะเสด็จมำครอบครอง {GC 361.3} {GCth17 313.3}<br />
ในกำรเดินทำงของเขำไปยังเมืองปอคฮำรำเขำได้พบคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ห่ำงไกลและอยู่อย่ำงโดดเดี่ยวซึ่<br />
งเชื่อค ำสอนเรื่องกำรใกล้เสด็จมำในเร็ววันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเขำกล่ำวว่ำ<br />
“ชำวอำหรับและชำวเยเมนมีหนังสือเล่มหนึ่งที่เรียกว่ำซีรำซึ่งกล่ำวถึงเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระ<br />
คริสต ์และกำรปกครองของพระองค ์ด้วยพระรัศมีและพวกเขำคำดว่ำเหตุกำรณ์ยิ่งใหญ่จะเกิดขึ้นในปีค.ศ.<br />
1840” Journal of the Rev. Joseph Wolff หน้ำ 377<br />
“ในประเทศเยเมน....ข้ำพเจ้ำอยู่กับบุตรทั้งหลำยของเรคำบพวกเขำไม่ดื่มสุรำไม่ปลูกสวนองุ่นไม่หว่ำนเม<br />
ล็ดพืชและอำศัยอยู่ในเต็นท ์และข้ำพเจ้ำจ ำโยนำดับชำยแก่แสนดีได้เป็ นอย่ำงดีเขำเป็ นบุตรชำยของเรค<br />
ำบและข้ำพเจ้ำยังพบพงศ ์พันธุ ์ของอิสรำเอลเชื้อสำยของดำนในท่ำมกลำงพวกเขำ.....คนเหล่ำนี้รวมทั้งพ<br />
งศ ์พันธุ ์ของเรคำบคำดว่ำในเร็ววันนี้พระเมสสิยำห ์จะเสด็จมำในเมฆบนท้องฟ้ ำ Ibid. หน้ำ 389 {GC<br />
361.4} {GCth17 313.4}<br />
มีมิชชันนำรีอีกท่ำนหนึ่งพบควำมเชื่อลักษณะคล้ำยคลึงกันนี้ในคนชำวทำตำรีนักบวชชำวทำตำถำม<br />
มิชชันนำรีว่ำพระคริสต ์จะเสด็จมำครั้งที่สองเมื่อไรเมื่อมิชชันนำรีตอบว่ำไม่เคยรู เรื่องเช่นนี้มำก่อนนักบว<br />
้<br />
ชก็แปลกใจอย่ำงยิ่งที่คนหนึ่งซึ่งท ำตัวเป็ นครูสอนพระคัมภีร ์ไม่มีควำมรู ้ในเรื่องนี้และเขำบอกกล่ำวถึงควำ<br />
มเชื่อของเขำเองที่วำงอยู่บนพื้นฐำนของค ำพยำกรณ์ว่ำพระคริสต ์จะเสด็จมำในรำวปีค.ศ. 1844 {GC<br />
362.1} {GCth17 314.1}<br />
นับตั้งแต่เวลำก่อนโน้นคือตั้งแต่ปีค.ศ. 1826<br />
ข่ำวเรื่องของกำรเสด็จกลับมำได้เริ่มมีกำรประกำศขึ้นในประเทศอังกฤษขบวนกำรเคลื่อนไหวไม่ได้ก่อตัว<br />
ขึ้นอย่ำงเป็ นปึกแผ่นเหมือนเช่นที่เกิดขึ้นในประเทศอเมริกำไม่มีกำรสอนกันทั ่วไปถึงเรื่องเวลำที่แน่นอนข<br />
องกำรเสด็จมำแต่มีกำรประกำศไปอย่ำงกว้ำงขวำงถึงควำมจริงอันยิ่งใหญ่ของกำรใกล้เสด็จมำของพระคริ<br />
สต ์ด้วยฤทธำนุภำพและพระรัศมีและนี่ไม่ใช่เพียงท่ำมกลำงผู้ที่ไม่เห็นพ้องหรือผู้ที่ไม่ยอมปฏิบัติตำมค ำส<br />
อนของศำสนำเท่ำนั้นนักเขียนชำวอังกฤษคนหนึ่งชื่อมอรั ่นบร๊อค [Mourant Brock]<br />
กล่ำวว่ำมีผู้รับใช ้ของคริสตจักรแห่งอังกฤษประมำณ 700 คนร่วมอยู่ในกำรประกำศ<br />
“ข่ำวประเสริฐแห่งแผ่นดินสวรรค ์” ข่ำวสำรที่ชี้ไปยังปีค.ศ. 1844<br />
ว่ำเป็ นเวลำที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำก็ถูกประกำศไปยังบริเทนใหญ่ด้วยสื่อสิ่งพิมพ์เรื่องกำรเสด็จมำจ<br />
ำกประเทศสหรัฐอเมริกำนั้นถูกแจกจ่ำยไปอย่ำงกว้ำงขวำงมีกำรพิมพ์หนังสือและนิตยสำรใหม่ในประเทศ<br />
อังกฤษและในปีค.ศ. 1842 โรเบิร ์ทวินเตอร ์ [Robert Winter]<br />
ชำวอังกฤษโดยก ำเนิดรับควำมเชื่อเรื่องกำรเสด็จมำจำกประเทศอเมริกำเขำเดินทำงกลับไปยังประเทศบ้ำ<br />
นเกิดเพื่อประกำศข่ำวกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำคนมำกมำยเข้ำร่วมกับเขำในงำนนี้และข่ำวสำร<br />
เรื่องกำรพิพำกษำก็ถูกประกำศไปยังที่ต่ำงๆของประเทศอังกฤษ {GC 362.2} {GCth17 314.2}<br />
ในทวีปอเมริกำใต้ท่ำมกลำงควำมป่ ำเถื่อนและเล่ห ์กลของพวกนักบวชลำคูนซำ<br />
[Lacunza]<br />
นักบวชเยสุอิตชำวสเปนองค ์หนึ่งศึกษำค้นหำพระคัมภีร ์และรับควำมจริงเรื่องกำรเสด็จกลับมำอย่ำงรวดเ<br />
280
ร็วของพระคริสต เขำถูกรบเร ์ ้ำให้ประกำศค ำเตือนแต่ถึงกระนั้นเขำก็ปรำรถนำที่จะหนีให้พ้นจำกกำรควบ<br />
คุมของอ ำนำจโรมเขำตีพิมพ์แนวคิดของเขำโดยใช ้นำมแฝง “รับบีเบนเอสรำ” [Rabbi Ben-Ezra]<br />
เพื่อแทนตัวเขำเองว่ำเป็ นชำวยิวที่กลับใจลำคูนซำมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่สิบแปดแต่ในรำวปีค.ศ. 1825<br />
หนังสือของเขำซึ่งพบหนทำงไปอยู่ที่ประเทศอังกฤษได้ถูกแปลเป็ นภำษำอังกฤษสื่อสิ่งพิมพ์ท ำให้คนในปร<br />
ะเทศอังกฤษที่ตื่นตัวสนใจเรื่องของกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระคริสต ์อยู่แล้วเพิ่มควำมใส่ใจมำกยิ่งขึ้น<br />
{GC 363.1} {GCth17 315.1}<br />
ในศตวรรษที่สิบแปดที่ประเทศเยอรมนีหลักค ำสอนเรื่องนี้ได้ถูกสอนโดยเบ็งเกล<br />
[Bengel]<br />
ซึ่งเป็ นผู้รับใช ้คนหนึ่งในคริสตจักรลูเธอรเรนและเป็ ์ นนักกำรศึกษำพระคัมภีร ์และนักวิจำรณ์เรืองนำมหลัง<br />
จำกเบ็งเกลจบกำรศึกษำแล้วเขำ<br />
“อุทิศตัวเองให้กับกำรศึกษำศำสนศำสตร ์สมองของเขำสนใจและเคร่งครัดในเรื่องนี้อยู่แล้วตั้งแต่กำรศึกษ<br />
ำและกำรอบรมในช่วงเยำว ์วัยท ำให้เขำมีควำมโน้มเอียงเข้ำหำทำงศำสนศำสตรเช่นเดียวกับเยำวชนทั้งห<br />
์<br />
ลำยที่มีอุปนิสัยชอบคิดทั้งก่อนหน้ำนี้และตั้งแต่นั้นมำเขำต้องดิ้นรนต่อสู้กับควำมสงสัยและควำมยุ่งยำกใ<br />
นธรรมชำติของศำสนำและด้วยควำมรู ้สึกนึกคิดอย่ำงมำกเขำพูดถึงเรื่องนี้ว่ำเป็ นเพรำะ<br />
‘ลูกศรมำกมำยที่ปักลงหัวใจอันน่ำสงสำรของเขำและท ำให้ชีวิตในวัยหนุ่มของเขำนั้นแทบจะทนไม่ได้’”<br />
เมื่อเขำมำเป็ นสมำชิกของสภำแห่งเมืองเวอรเทมเบิร ์ ์กเขำต่อสู้เพื่อเสรีภำพทำงศำสนำเขำเป็ นผู้ที่คงรักษ<br />
ำไว้ซึ่งสิทธิและโอกำสของคริสตจักรเขำเป็ นผู้ที่สนับสนุนอย่ำงมีเหตุมีผลต่อเสรีภำพส ำหรับคนทั้งหลำย<br />
ที่คิดว่ำตัวเองถูกผูกมัดบนพื้นฐำนของมโนธรรมให้ถอนตัวออกจำกกำรเข้ำร่วมกับคริสตจักร<br />
Encyclopaedia Britannica, 9th ed., art. “Bengel”<br />
ที่จังหวัดบ้ำนเกิดของเขำยังคงสัมผัสถึงผลดีของนโยบำยนี้ {GC 363.2} {GCth17 315.2}<br />
ในขณะที่เบ็งเกลเตรียมค ำเทศนำจำกพระธรรมวิวรณ์บทที่ 21<br />
เพื่อใช ้ในวันอำทิตย ์ของเรื่องกำรเสด็จกลับมำควำมกระจ่ำงเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระคริสต ์ได้ส<br />
ว่ำงเจิดจ้ำลงมำยังควำมคิดของเขำค ำพยำกรณ์ของพระธรรมวิวรณ์เปิดออกสู่ควำมเข้ำใจของเขำอย่ำง<br />
ที่ไม่เคยเป็ นมำก่อนเขำรู ้สึกเต็มตื้นถึงควำมส ำคัญอันยิ่งใหญ่และรัศมีอย่ำงล้นเหลือของภำพที่ผู้เผยพระ<br />
วจนะเสนอจนเขำต้องหยุดคิดใคร่ครวญถึงเรื่องนี้ไปชั ่วขณะหนึ่งบนธรรมำสน์เรื่องนี้กลับมำหำเขำอย่ำง<br />
ชัดแจ้งและมีพลังอีกครั้งหนึ่งตั้งแต่นั้นมำเขำอุทิศตัวเองให้กับกำรศึกษำเรื่องค ำพยำกรณ์โดยเฉพำะค ำพ<br />
ยำกรณ์ในพระธรรมวิวรณ์และในเวลำอันรวดเร็วเขำก็มำถึงควำมเชื่อว่ำทั้งหมดนี้ชี้บอกว่ำกำรเสด็จมำข<br />
องพระคริสต ์ใกล้เข้ำมำแล้ววันที่เขำก ำหนดไว้ว่ำพระคริสต ์จะเสด็จมำครั้งที่สองนั้นใกล้เคียงกับวันที่มิลเล<br />
อร ์ก ำหนดในเวลำต่อมำผิดกันเพียงไม่กี่ปี {GC 363.3} {GCth17 315.3}<br />
ผลงำนเขียนของเบ็งเกลแพร่ไปทั ่วอำณำจักรของชำวคริสต ์แนวคิดของเขำในเรื่องค ำพยำกรณ์เป็ น<br />
ที่ยอมรับกันทั ่วไปในรัฐเวอร เทมเบิร ์ ์กของเขำเองและรับกันบ้ำงในส่วนอื่นของประเทศเยอรมนีขบวนกำรเ<br />
คลื่อนไหวนี้ด ำเนินต่อไปหลังจำกที่เขำเสียชีวิตและข่ำวพระคริสตเสด็จมำนั้นมีให้ฟังในประเทศเยอรมนีใน<br />
์<br />
ช่วงเวลำเดียวกันกับดินแดนอื่นที่เรื่องนี้ก ำลังดึงดูดควำมสนใจอยู่ในช่วงต้นมีผู้เชื่อบำงคนเดินทำงไปยังป<br />
281
ระเทศรัสเซียและจัดตั้งเป็ นกลุ่มเล็กๆที่นั ่นและควำมเชื่อเรื่องกำรใกล้เสด็จมำในเร็ววันของพระคริสต ์ยังคง<br />
เป็ นที่ยึดถือโดยคริสตจักรเยอรมนีทั้งหลำยในประเทศนั้น {GC 364.1} {GCth17 316.1}<br />
ควำมกระจ่ำงส่องสว่ำงที่ประเทศฝรั ่งเศสและประเทศสวิสเซอร ์แลนด ์ด้วยเช่นกันที่กรุงเจนิวำซึ่งเป็ นเมื<br />
องที่ฟำเรลและคำลวินประกำศควำมจริงของเรื่องกำรปฏิรูปนั้นโกสเซ็น [Gaussen]<br />
เทศนำข่ำวสำรของกำรเสด็จมำครั้งที่สองในขณะที่โกสเซ็นยังเป็ นนักเรียนอยู่นั้นเขำเผชิญกับลัทธิของก<br />
ำรถือเหตุผลในศำสนำซึ่งเป็ นที่แพร่หลำยมำกทั ่วทั้งทวีปยุโรปในปลำยศตวรรษที่สิบแปดและช่วงเริ่มต้นข<br />
องศตวรรษที่สิบเก้ำและเมื่อเขำเข้ำร่วมกำรรับใช ้นั้นเขำไม่เพียงขำดควำมรู เรื่องควำมเชื่อที่ถูกต้องเท่ำนั้<br />
้<br />
นแต่ยังมีควำมโน้มเอียงที่จะเข้ำหำควำมสงสัยเขำสนใจศึกษำค ำพยำกรณ์ตั้งแต่ยังเยำว ์วัยหลังจำกที่เขำ<br />
อ่ำนหนังสือประวัติศำสตร ์สมัยโบรำณของโรลลิน [Rollin] แล้วเขำเริ่มสนใจพระธรรมดำเนียลบทที่ 2<br />
และเขำรู ้สึกจับใจที่ได้พบว่ำตำมที่เห็นในบันทึกของประวัติศำสตร ์นั้นเหตุกำรณ์ต่ำงๆส ำเร็จตรงตำมค ำพ<br />
ยำกรณ์อย่ำงน่ำประหลำดใจนี่คือค ำพยำนที่แสดงให้เห็นว่ำพระคัมภีร ์ได้รับกำรดลใจซึ่งเป็ นเหมือนสมอให้<br />
เขำในท่ำมกลำงภัยอันตรำยของชีวิตในช่วงปลำยเขำไม่อำจพักลงอย่ำงพึงพอใจกับค ำสอนของพวกลัท<br />
ธิถือเหตุผลได้อีกต่อไปและในเวลำต่อมำเมื่อเขำศึกษำพระคัมภีร ์และค้นหำแสงสว่ำงที่ชัดเจนยิ่งขึ้นนั้นเข<br />
ำก็พบควำมเชื่อที่ถูกต้อง {GC 364.2} {GCth17 316.2}<br />
ขณะที่เขำด ำเนินกำรค้นหำค ำพยำกรณ์ต่อไปนั้นเขำได้มำถึงควำมเชื่อว่ำกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เ<br />
ป็ นเจ้ำนั้นมำใกล้แล้วเขำประทับใจกับควำมเคร่งขรึมและควำมส ำคัญของควำมจริงอันยิ่งใหญ่นี้จึงตั้งใจที่<br />
จะเสนอให้กับประชำชนแต่ควำมเชื่อที่แพร่หลำยว่ำค ำพยำกรณ์ของดำเนียลเป็ นเรื่องที่ลึกลับและไม่สำม<br />
ำรถเข้ำใจได้นั้นเป็ นอุปสรรคร ้ำยแรงในกำรท ำงำนของเขำในที่สุดเขำตัดสินใจเหมือนเช่นที่ฟำเรลท ำม<br />
ำแล้วในกำรประกำศข่ำวประเสริฐที่กรุงเจนิวำ—เขำเริ่มท ำงำนกับเด็กโดยหวังที่จะกระตุ้นพ่อแม่ให้สนใจ<br />
{GC 364.3} {GCth17 316.3}<br />
เขำพูดในเวลำต่อมำถึงเป้ ำหมำยของกำรกระท ำนี้ว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำตั้งใจที่จะให้คนทั้งหลำยเข้ำใจเรื่องนี้ไม่ใช่เนื่องจำกควำมส ำคัญอันน้อยนิดแต่กลับกันเพรำะเป็<br />
นเรื่องที่มีคุณค่ำและข้ำพเจ้ำตั้งใจที่จะเสนอเรื่องนี้ด้วยวิธีที่คุ้นเคยและนั ่นคือพูดกับเด็กๆข้ำพเจ้ำต้องกำร<br />
ที่จะให้คนได้ยินและกลัวว่ำคนจะไม่ฟังข้ำพเจ้ำหำกไปพูดกับผู้ใหญ่”<br />
“ข้ำพเจ้ำจึงตัดสินใจที่จะไปหำผู้เยำว ์ข้ำพเจ้ำรวบรวมเด็กๆมำหำกมีคนมำกันมำกก็แสดงว่ำพวกเขำฟังกั<br />
นยินดีสนใจและแสดงว่ำพวกเขำเข้ำใจและอธิบำยเรื่องเหล่ำนี้ได้ข้ำพเจ้ำมั ่นใจว่ำในไม่ช ้ำจะได้คนกลุ่มที่ส<br />
องและต่อมำผู้ใหญ่จะรู ้สึกว่ำคุ้มค่ำที่จะนั ่งลงและศึกษำเมื่อท ำสิ่งนี้แล้วเรำก็ชนะในเรื่องนี้” L. Gaussen,<br />
Daniel the Prophet เล่มที่ 2 ค ำน ำ {GC 365.1} {GCth17 317.1}<br />
ควำมพยำยำมของเขำประสบกับควำมส ำเร็จในขณะที่เขำพูดกับเด็กๆนั้นผู้ใหญ่ก็เข้ำมำฟังด้วยคนที่<br />
ตั้งใจฟังพำกันมำนั ่งเต็มระเบียงโบสถ ์ของเขำในท่ำมกลำงคนเหล่ำนี้มีทั้งคนที่มีต ำแหน่งสูงและมีกำรศึกษ<br />
ำและมีคนแปลกหน้ำและคนต่ำงชำติที่มำท่องเที่ยวกรุงเจนิวำและด้วยกำรท ำเช่นนี้ข่ำวสำรจึงแพร่ออกไป<br />
ยังที่อื่นๆ {GC 365.2} {GCth17 317.2}<br />
282
ควำมส ำเร็จนี้ท ำให้โกสเซ็นมีก ำลังใจเขำจัดพิมพ์บทเรียนของเขำออกมำด้วยควำมหวังที่จะส่งเสริมให้<br />
มีกำรศึกษำหนังสือค ำพยำกรณ์ในคริสตจักรต่ำงๆที่มีหมู่คนพูดภำษำฝรั ่งเศสโกสเซ็นกล่ำวว่ำ<br />
“หนังสือชี้แนะที่พิมพ์ให้แก่เด็กนั้นก็เพื่อบอกกับผู้ใหญ่ผู้ที่บ่อยครั้งละเลยหนังสือเหล่ำนี้ด้วยกำรอ้ำงอย่ำ<br />
งผิดๆว่ำมันคลุมเครือ<br />
‘จะไปว่ำหนังสือเหล่ำนี้คลุมเครือได้อย่ำงไรในเมื่อเด็กๆของคุณยังเข้ำใจได้’”<br />
เขำกล่ำวต่อไปว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำมีควำมปรำรถนำอันยิ่งใหญ่หำกท ำได้คือจะสอนควำมรู เรื่องค ้ ำพยำกรณ์ให้เป็ นที่นิยมของคนทั้<br />
งโบสถ ์”<br />
“แน่นอนทีเดียวไม่มีกำรศึกษำใดที่ข้ำพเจ้ำเห็นว่ำจะให้ค ำตอบส ำหรับควำมต้องกำรของยุคได้ดีกว่ำนี้”<br />
“โดยเรื่องนี้จะเตรียมเรำให้พร ้อมส ำหรับควำมทุกข ์ล ำบำกที่ใกล้เข้ำมำแล้วและให้เรำเฝ้ ระวังำและรอคอย<br />
พระเยซูคริสต ์” {GC 365.3} {GCth17 317.3}<br />
ถึงแม้โกสเซ็นจะเป็ นนักเทศน์ภำษำฝรั ่งเศสที่โด่งดังและเป็ นที่รักยิ่งคนหนึ่งก็ตำมต่อมำไม่นำนเขำถูก<br />
สั ่งให้พักงำนควำมผิดหลักของเขำคือเขำใช ้พระคัมภีร ์สอนเยำวชนแทนที่จะใช ้วิธีกำรสอนแบบถำมตอบ<br />
ของคริสตจักรซึ่งเป็ นคู่มือที่ไม่มีพิษภัยและมีเหตุมีผลและซึ่งแทบจะขำดควำมเชื่ออันท ำให้เกิดประโยชน์<br />
ต่อมำเขำมำเป็ นครูในโรงเรียนศำสนศำสตร ์ในวันอำทิตย ์เขำท ำงำนของเขำต่อในหน้ำที่ครูสอนพระคัมภี<br />
ร ์แบบถำมตอบให้แก่เด็กๆและสอนพวกเขำเรื่องพระคัมภีร ์ผลงำนของเขำเรื่องค ำพยำกรณ์นั้นปลุกควำม<br />
สนใจมำกมำยจำกต ำแหน่งของศำสตรำจำรย ์ผ่ำนทำงงำนพิมพ์และอำชีพชื่นชอบของเขำในกำรเป็ นครู<br />
สอนเด็กเขำใช ้สิ่งนี้ส่งอิทธิพลอันกว้ำงไกลต่อไปอีกหลำยปีและเป็ นเครื่องมือในกำรเรียกควำมสนใจของค<br />
นมำกมำยให้ศึกษำค ำพยำกรณ์ที่แสดงให้เห็นว่ำกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำนั้นใกล้เข้ำมำแล้ว<br />
{GC 366.1} {GCth17 318.1}<br />
ที่ประเทศสแกนดิเนเวียมีกำรประกำศข่ำวสำรเรื่องกำรเสด็จมำและได้จุดประกำยควำมสนใจไว้อย่ำงก<br />
ว้ำงขวำงคนมำกมำยถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจำกควำมมั ่นคงอย่ำงประมำทเพื่อสำรภำพและละทิ้งบำปของพวกเ<br />
ขำและแสวงหำกำรอภัยในพระนำมของพระคริสต ์แต่คณะสงฆ์ของคริสตจักรของรัฐต่อต้ำนขบวนกำรเค<br />
ลื่อนไหวและโดยทำงอิทธิพลของพวกเขำท ำให้บำงคนที่เทศนำข่ำวนี้ถูกจับไปอยู่ในเรือนจ ำในสถำนที่ห<br />
ลำยแห่งที่นักเทศน์เรื่องกำรใกล้เสด็จมำในเร็ววันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำถูกปรำบให้เงียบไปนั้นพระเจ้ำทรง<br />
พอพระทัยที่จะประทำนข่ำวสำรด้วยวิธีอัศจรรย ์ผ่ำนทำงเด็กเล็กๆเนื่องจำกพวกเขำมีอำยุต ่ำกว่ำเกณฑ ์ก<br />
ฎหมำยบ้ำนเมืองจึงควบคุมพวกเขำไม่ได้และจึงปล่อยให้พวกเขำพูดโดยไม่ถูกคุกคำม<br />
366.2} {GCth17 318.2}<br />
ขบวนกำรเคลื่อนไหวส่วนใหญ่นี้เกิดขึ้นท่ำมกลำงคนในชนชั้นที่ระดับต ่ำกว่ำและประชำชนชุมนุมกันเ<br />
พื่อฟังค ำเตือนในบ้ำนต ่ำต้อยของคนที่ใช ้แรงงำนนักเทศน์รุ่นเด็กเองส่วนใหญ่แล้วก็เป็ นคนยำกจนของช<br />
นบทบำงคนมีอำยุไม่เกิน 6 หรือ 8<br />
ปีและในขณะที่ชีวิตของพวกเขำประจักษ์เป็ นพยำนว่ำรักพระผู้ช่วยให้รอดและก ำลังพยำยำมด ำเนินชีวิต<br />
ที่จะเชื่อฟังข้อก ำหนดของพระเจ้ำนั้นแต่โดยทั ่วไปแล้วพวกเขำก็แสดงออกถึงปัญญำและควำมสำมำรถที่<br />
เห็นได้ในเด็กทั ่วไปที่มีอำยุเท่ำกับพวกเขำอย่ำงไรก็ตำมเมื่อพวกเขำยืนขึ้นต่อหน้ำประชำชนแล้วมีหลักฐ<br />
{GC<br />
283
ำนพยำนแสดงให้เห็นว่ำพวกเขำท ำไปด้วยอิทธิพลที่เกินของประทำนในธรรมชำติในตัวเขำน ้ำเสียงและกิ<br />
ริยำเปลี่ยนไปและด้วยพลังอันเคร่งขรึมพวกเขำให้ค ำเตือนเรื่องกำรพิพำกษำโดยใช ้ค ำต่ำงๆที่มำจำกพระ<br />
คัมภีร ์ “จงเกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระองคเพรำะถึงเวลำที่พระองค ์<br />
์จะทรงพิพำกษำแล้ว”<br />
พวกเขำต ำหนิบำปของประชำชนไม่เพียงต ำหนิกำรผิดศีลธรรมและควำมชั ่วแต่ปรำบปรำมควำมฝักใฝ่ ใน<br />
ทำงโลกและกำรละทิ้งควำมเชื่อและเตือนผู้ฟังให้เร่งรีบหนีออกไปจำกพระพิโรธที่ก ำลังจะมำ<br />
366.3} {GCth17 318.3}<br />
ประชำชนฟังด้วยอำกำรตัวสั ่นพระวิญญำณของพระเจ้ำที่ต ำหนิบำปตรัสกับหัวใจของพวกเขำหลำย<br />
คนถูกชักชวนให้ค้นหำพระคัมภีร ์ด้วยควำมสนใจใหม่และเจำะลึกมำกยิ่งขึ้นคนที่มีชีวิตไม่ประมำณตนและ<br />
ไร ้ศีลธรรมได้ปฏิรูปตนเองคนอื่นละทิ้งกำรกระท ำที่ไม่ซื่อสัตย ์และผลกำรกระท ำนั้นโดดเด่นมำกจนแม้แต่<br />
ผู้รับใช ้ของคริสตจักรของรัฐยังถูกบีบให้ยอมรับว่ำพระหัตถ ์ของพระเจ้ำสถิตร่วมอยู่ในขบวนกำรเคลื่อนไ<br />
หวนี้ {GC 367.1} {GCth17 319.1}<br />
พระเจ้ำทรงมีพระประสงค ์ที่จะให้ข่ำวดีของกำรเสด็จมำของพระผู้ช่วยให้รอดประกำศในประเทศสแกน<br />
ดิเนเวียและเมื่อเสียงของผู้รับใช ้ถูกปิดพระองค ์จึงประทำนพระวิญญำณลงบนเด็กเพื่อพระรำชกิจจะส ำเร็จ<br />
เมื่อพระเยซูเสด็จเข้ำใกล้กรุงเยรูซำเล็มห้อมล้อมด้วยฝูงชนที่ชื่นชมมีสุขมำพร ้อมด้วยเสียงร ้องดังก้องแห่<br />
งชัยชนะและกำรโบกกิ่งใบตำลประกำศเทิดทูนให้เป็ นบุตรของดำวิดนั้นฟำริสีทั้งหลำยที่ริษยำได้ร ้องเรียกใ<br />
ห้พระองค ์สั ่งพวกเขำให้หยุดแต่พระเยซูตรัสตอบพวกเขำว่ำนี่เป็ นกำรกระท ำที่ส ำเร็จตำมค ำพยำกรณ์แล<br />
ะหำกคนเหล่ำนี้จะปิดปำกนิ่งเสียก้อนหินก็จะส่งเสียงร ้องประชำชนที่ถูกค ำขู ่ของปุโรหิตและผู้ปกครองต่ำ<br />
งยุติเสียงร ้องแห่งควำมยินดีในขณะที่พวกเขำเดินเข้ำไปยังประตูกรุงเยรูซำเล็มแต่หลังจำกนั้นไม่นำนเด็ก<br />
ในลำนวิหำรได้ร ้องเพลงโต้ตอบและโบกกิ่งใบตำลพวกเขำร ้องว่ำ “โฮซันนำแก่บุตรของดำวิด” มัทธิว<br />
21:8-16 พวกฟำริสีไม่พอใจอย่ำงเจ็บปวดทูลพระองค ์ว่ำ<br />
“ท่ำนไม่ได้ยินค ำที่คนพวกนี้ร ้องหรือพระเยซูตรัสตอบว่ำได้ยินแล้วพวกท่ำนยังไม่เคยอ่ำนหรือว่ำพระองค ์<br />
ทรงกระท ำให้ค ำสรรเสริญออกมำจำกปำกเด็กและทำรกที่ยังไม่หย่ำนม”<br />
เช่นเดียวกับที่พระเจ้ำทรงกระท ำกำรในเด็กทั ้งหลำยในสมัยที่พระคริสต เสด็จมำครั้งที่หนึ่งพระองค ์<br />
์ก็จะทรง<br />
กระท ำกำรผ่ำนเด็กเหล่ำนั้นในกำรประกำศข่ำวของกำรเสด็จมำครั ้งที่สองด้วยพระค ำของพระเจ้ำจะต้อง<br />
ส ำเร็จนั ่นคือกำรประกำศเรื่องกำรเสด็จมำของพระผู้ช่วยให้รอดจะต้องประกำศให้แก่ทุกคนทุกภำษำและทุ<br />
กประชำชำติ {GC 367.2} {GCth17 319.2}<br />
ข่ำวนี้ได้ทรงโปรดประทำนให้วิลเลียมมิลเลอร ์และผู้ร่วมงำนเพื่อเตือนคนในประเทศอเมริกำประเทศนี้ก<br />
ลำยเป็ นศูนย ์กลำงของขบวนกำรเคลื่อนไหวยิ่งใหญ่ที่ประกำศเรื่องกำรเสด็จมำข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่ห<br />
นึ่งส ำเร็จตรงตำมค ำพยำกรณ์ที่นี่ผลงำนเขียนของมิลเลอร ์และเพื่อนนั้นแพร่ไปยังดินแดนที่ห่ำงไกลไม่ว่ำ<br />
ที่ใดในโลกที่มิชชันนำรีไปถึงข่ำวชื่นชมยินดีเรื่องกำรเสด็จมำในเร็ววันของพระคริสต ์ก็ถูกประกำศออกไป<br />
ยังที่นั ่นข่ำวประเสริฐนิรันดร ์แผ่ออกไปกว้ำงและไกล<br />
“จงเกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระองค ์เพรำะถึงเวลำที่พระองค ์จะทรงพิพำกษำแล้ว”<br />
368.1} {GCth17 319.3}<br />
{GC<br />
{GC<br />
284
ดูประหนึ่งว่ำค ำพยำนของค ำพยำกรณ์ที่ชี้ไปยังกำรเสด็จมำของพระคริสต ์ในช่วงฤดูใบไม้ผลิของปีค.<br />
ศ. 1844<br />
มีผลอย่ำงแรงต่อควำมคิดของประชำชนในขณะที่ข่ำวนี้ประกำศไปยังรัฐต่ำงๆนั้นทุกแห่งมีกำรตื่นตัวด้วย<br />
ควำมสนใจคนมำกมำยเชื่อมั ่นว่ำเหตุผลต่ำงๆที่มำจำกค ำพยำกรณ์นั้นถูกต้องพวกเขำสละข้อคิดเห็นอัน<br />
ยโสของตนไปและรับควำมจริงด้วยควำมชื่นชมยินดีผู้รับใช ้บำงคนวำงแนวคิดและควำมรู ้สึกแบ่งแยกออกไ<br />
ปทิ้งเงินเดือนและคริสตจักรไปและเข้ำร่วมกำรประกำศเรื่องกำรเสด็จมำของพระเยซูอย่ำงไรก็ตำมเมื่อเปรี<br />
ยบเทียบแล้วมีผู้รับใช ้ค่อนข้ำงน้อยที่ยอมรับข่ำวสำรเรื่องนี้ดังนั้นจึงทรงโปรดมอบหมำยเรื่องนี้ส่วนใหญ่ใ<br />
ห้แก่อำสำประกำศที่ถ่อมใจชำวนำละทิ้งทุ่งนำไปนำยช่ำงกลทิ้งเครื่องมือไปพ่อค้ำทิ้งสิ้นค้ำไปผู้ที่มีวิชำชีพ<br />
ทิ้งต ำแหน่งของเขำไปแต่ถึงกระนั้นจ ำนวนคนที่ท ำงำนก็ยังน้อยอยู่เมื่อเปรียบเทียบกับงำนที่จะต้องท ำให้เ<br />
สร็จสภำพของคริสตจักรที่ปรำศจำกคุณงำมควำมดีและโลกที่ตกอยู่ในควำมชั ่วน ำควำมหนักใจมำให้กับ<br />
ผู้เฝ้ ำยำมที่ซื่อสัตย ์และพวกเขำยอมอดทนด้วยควำมเต็มใจอยู่กับกำรตรำกตร ำควำมอดอยำกและควำม<br />
ทุกข ์ทรมำนเพื่อจะตำมคนทั้งหลำยให้กลับใจเข้ำมำสู่ควำมรอดถึงแม้พวกเขำจะถูกซำตำนต่อต้ำนพันธกิ<br />
จของพวกเขำก้ำวไปข้ำงหน้ำอย่ำงมั ่นคงและคนนับพันยอมรับควำมจริงเรื่องกำรเสด็จมำ {GC<br />
368.2} {GCth17 319.4}<br />
ในทุกที่จะได้ยินเสียงค ำพยำนที่ให้ตรวจสอบหัวใจร ้องเตือนคนบำปทั้งชำวโลกและสมำชิกคริสตจักรใ<br />
ห้หนีไปจำกพระพิโรธที่จะมำถึงดั ่งยอห ์นผู้ให้บัพติศมำผู้บอกข่ำวล่วงหน้ำของพระคริสต ์นักเทศน์ทั้งหลำ<br />
ยวำงขวำนตรงรำกของต้นไม้และร ้องเรียกทุกคนให้เกิดผลที่สมกับกำรกลับใจกำรเชิญชวนที่เร ้ำใจของพ<br />
วกเขำนั้นตรงกันข้ำมกับค ำมั ่นใจในสันติสุขและควำมปลอดภัยที่ดังก้องมำจำกธรรมำสน์ที่นิยมกันทั ่วไป<br />
และเมื่อใดที่มีกำรประกำศข่ำวนี้ประชำชนก็ได้รับกำรเร ้ำใจค ำพยำนเรียบง่ำยและตรงไปตรงมำของพระคั<br />
มภีร ์ที่เข้ำถึงหัวใจด้วยอ ำนำจของพระวิญญำณบริสุทธิ์น ำควำมส ำนึกผิดลงมำยังพวกเขำที่น้อยคนจะป<br />
ฏิเสธได้อย่ำงเต็มที่ศำสตรำจำรย ์ทำงศำสนำหลำยคนถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมำจำกควำมปลอดภัยอันจอมปล<br />
อมของพวกเขำพวกเขำมองเห็นกำรถดถอยไปจำกควำมจริงของพวกเขำควำมฝักใฝ่ ในโลกและควำมไม่เ<br />
ชื่อของพวกเขำควำมหยิ่งยโสและควำมเห็นแก่ตัวของพวกเขำคนมำกมำยแสวงหำพระเจ้ำด้วยกำรกลับใ<br />
จและกำรถ่อมตนควำมรักที่พวกเขำยึดติดกับสิ่งของในโลกนั้นบัดนี้พวกเขำน ำไปยึดไว้กับสวรรค ์พระวิญ<br />
ญำณของพระเจ้ำทรงสถิตอยู่กับพวกเขำและด้วยหัวใจที่อ่อนลงและมอบถวำยพวกเขำเข้ำร่วมกับเสียงร ้<br />
องที่ว่ำ “จงเกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระองคเพรำะถึงเวลำที่พระองค ์<br />
์จะทรงพิพำกษำแล้ว”<br />
{GC 369.1} {GCth17 320.1}<br />
คนบำปร ่ำไห้ถำมว่ำ “ข้ำพเจ้ำจะต้องกระท ำประกำรใดที่จะได้รับควำมรอด”<br />
ชีวิตของผู้ที่มีบำดแผลของควำมไม่ซื่อสัตย ์พร ้อมที่จะชดใช ้ทุกคนที่พบสันติสุขในพระคริสต ์ปรำรถนำที่จ<br />
ะเห็นผู้อื่นแบ่งปันพระพรหัวใจของพ่อแม่หันไปหำลูกและหัวใจของลูกหันไปหำพ่อแม่สิ่งกีดขวำงของควำม<br />
หยิ่งยโสและกำรสงวนตัวนั้นถูกกวำดทิ้งไปพวกเขำสำรภำพจำกใจจริงสมำชิกในครอบครัวท ำงำนเพื่อคว<br />
ำมรอดของผู้ที่ใกล้ตัวและใกล้ชิดสนิทที่สุดบ่อยครั้งจะได้ยินเสียงของกำรทูลขอเพื่อผู้อื่นด้วยควำมจริงใจ<br />
ในทุกแห่งหนจะมีจิตวิญญำณที่ร ้องเรียกพระเจ้ำด้วยควำมทุกข ์ระทมใจหลำยคนปล ้ำสู้ตลอดคืนด้วยกำร<br />
285
อธิษฐำนเพื่อรับควำมมั ่นใจว่ำบำปของเขำได้รับอภัยแล้วหรือเพื่อให้ญำติและเพื่อนบ้ำนกลับใจ<br />
369.2} {GCth17 320.2}<br />
{GC<br />
คนทุกชนชั้นแห่กันเข้ำร่วมกำรประชุมของผู้รอคอยกำรเสด็จมำของพระคริสต ์คนร ่ำรวยและคนยำกจ<br />
นคนชนชั้นระดับสูงและชนชั้นระดับต ่ำพวกเขำมำจำกทุกอำชีพมีใจจดจ่อที่จะฟังด้วยตนเองเรื่องกำรเส<br />
ด็จมำครั้งที่สองของพระคริสต ์พระเจ้ำทรงขวำงห้ำมวิญญำณของกำรต่อต้ำนในขณะที่ผู้รับใช ้อธิบำยเหตุ<br />
ผลของควำมเชื่อในบำงครั้งเครื่องมือนั้นอ่อนก ำลังแต่พระวิญญำณของพระเจ้ำทรงเสริมอ ำนำจให้กับคว<br />
ำมจริงพวกเขำสัมผัสกับทูตสวรรค ์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ร่วมด้วยในที่ประชุมและทุกวันมีคนมำกมำยเข้ำร่วมกับ<br />
ผู้เชื่อในขณะที่กล่ำวย ้ำถึงหลักฐำนกำรใกล้เสด็จมำในเร็ววันของพระคริสต ์ฝูงชนมหึมำฟังค ำอันเคร่งขรึ<br />
มอย่ำงแน่นิ่งแทบไม่หำยใจดูประหนึ่งว่ำสวรรค ์และโลกเข้ำประชิดกันคนแก่ผู้เยำว ์และคนวัยกลำงคนสัมผั<br />
สกับอ ำนำจของพระเจ้ำเหล่ำคนทั้งหลำยกลับบ้ำนด้วยเพลงสรรเสริญที่ติดริมฝีปำกและเสียงชื่นชมยินดี<br />
ดังกังวำนในอำกำศที่สงบของยำมค ่ำคืนไม่มีผู้ใดเลยที่เข้ำร่วมประชุมเหล่ำนั ้นจะลืมภำพทั้งหมดที่น่ำสนใ<br />
จอย่ำงยิ่งยวด {GC 369.3} {GCth17 320.3}<br />
กำรประกำศเรื่องเวลำที่แน่นอนของกำรเสด็จมำของพระคริสต ์นั้นท ำให้เกิดกำรต่อต้ำนอันยิ่งใหญ่จำ<br />
กคนมำกมำยในทุกชนชั้นตั้งแต่ผู้รับใช ้บนธรรมำสน์ลงไปจนถึงคนบำปที่ไม่อยู่ในกรอบระเบียบที่กล้ำท้ำ<br />
ทำยสวรรค ์ค ำพยำกำรณ์นั้นเกิดขึ้นจริง<br />
“ในวำระสุดท้ำยพวกที่ชอบเยำะเย้ยจะมำเยำะเย้ยและท ำตำมตัณหำของตนเองและจะถำมว่ำ<br />
‘พระสัญญำว่ำพระองค ์จะเสด็จมำนั้นอยู่ที่ไหนเพรำะว่ำตั้งแต่บรรพบุรุษล่วงหลับไปแล้วทุกสิ่งก็เป็ นอยู่เหมื<br />
อนเดิมตั้งแต่ทรงสร ้ำงโลก’” 2 เปโตร 3:3, 4<br />
คนมำกมำยที่อ้ำงว่ำตนรักพระผู้ช่วยให้รอดนั ้นประกำศว่ำพวกเขำไม่ได้ต่อต้ำนค ำสอนเรื่องกำรเสด็จมำ<br />
ครั้งที่สองพวกเขำเพียงแต่คัดค้ำนกำรก ำหนดเวลำที่แน่นอนแต่พระเนตรของพระเจ้ำที่เห็นไปอย่ำงทั ่วถึง<br />
นั้นทรงอ่ำนหัวใจของพวกเขำพวกเขำไม่ประสงค ์ที่จะฟังเรื่องกำรเสด็จมำของพระคริสต เพื่อพิพำกษำโล<br />
์<br />
กในควำมชอบธรรมพวกเขำเป็ นคนรับใช ้ที่ไม่ซื่อสัตย ์มำตลอดกำรกระท ำของพวกเขำไม่อำจที่จะทนได้กั<br />
บกำรตรวจสอบของพระเจ้ำผู้ทรงตรวจพินิจหัวใจและเขำเหล่ำนั้นกลัวที่จะเข้ำเฝ้ ำพระเจ้ำเหมือนเช่นชำว<br />
ยิวในสมัยพระเยซูเสด็จมำครั้งที่หนึ่งที่ไม่พร ้อมจะต้อนรับพระองค ์พวกเขำไม่เพียงปฏิเสธเท่ำนั้นแต่ยังเยำ<br />
ะเย้ยผู้ที่เฝ้ ำคอยองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำอีกด้วยซำตำนและทูตของมันยินดีปรีดำและโยนค ำต ำหนิใส่พระพักตร ์<br />
ของพระคริสต ์รวมถึงทูตสวรรค ์ผู้บริสุทธิ์ว่ำคนที่อ้ำงตนว่ำเป็ นคนของพระเจ้ำนั้นมีควำมรักเพียงน้อยนิดใ<br />
ห้กับพระองค ์จนไม่ปรำรถนำที่จะให้พระองค เสด็จมำปรำกฏ ์<br />
{GC 370.1} {GCth17 321.1}<br />
พวกเขำโต้ว่ำ<br />
“แต่ไม่มีใครรู เรื่องวันหรือเวลำ”<br />
้<br />
นี่เป็ นข้อพระคัมภีร ์ที่ผู้ปฏิเสธควำมเชื่อเรื่องกำรเสด็จมำน ำมำใช ้บ่อยที่สุดพระคัมภีร ์กล่ำวว่ำ<br />
“ไม่มีใครรู เรื่องวันหรือเวลำแม้แต่บรรดำทูตสวรรค ้<br />
์แห่งฟ้ ำสวรรค ์หรือพระบุตรมีแต่พระบิดำองคเดียว”<br />
์<br />
มัทธิว 24:36<br />
ผู้ที่รอคอยกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำอธิบำยข้อพระคัมภีร ์นี้ได้อย่ำงชัดเจนและสอดคล้องกันแต่จ<br />
ะเห็นได้อย่ำงชัดเจนว่ำผู้ต่อต้ำนน ำพระคัมภีร ์ข้อนี้ไปใช ้ในทำงที่ผิดพระเยซูคริสต ์ตรัสข้อควำมเหล่ำนี้ใน<br />
286
กำรสนทนำครั้งส ำคัญกับสำวกทั้งหลำยบนภูเขำมะกอกเทศภำยหลังจำกที่เสด็จออกจำกวิหำรเป็ นครั้งสุ<br />
ดท้ำยสำวกทูลถำมว่ำ<br />
“อะไรเป็ นหมำยส ำคัญว่ำพระองค ์จะเสด็จมำและยุคเก่ำจะสิ้นสุดลง”<br />
พระเยซูประทำนหมำยส ำคัญให้พวกเขำและตรัสว่ำ<br />
“เมื่อท่ำนทั้งหลำยเห็นสิ่งทั้งหมดนี้แล้วก็ให้รู ้ว่ำพระองคเสด็จมำใกล้จะถึงประตูแล้ว” ์<br />
มัทธิว 24:3, 33<br />
จะต้องไม่ใช ้พระด ำรัสข้อหนึ่งของพระผู้ช่วยให้รอดไปท ำลำยพระด ำรัสอื่นถึงแม้ไม่มีผู้ใดรู ้วันหรือชั ่วโมงข<br />
องกำรเสด็จมำของพระองค ์ก็ตำมทีแต่เรำได้รับกำรชี้แนะและจ ำเป็ นต้องรู ้ว่ำเวลำนั้นใกล้จะถึงแล้วนอกจำ<br />
กนี้เรำยังได้รับกำรชี้แนะว่ำกำรละเลยค ำเตือนของพระองค ์และปฏิเสธหรือเพิกเฉยที่จะรับรู ้ว่ำกำรเสด็จมำ<br />
นั้นใกล้จะถึงเวลำแล้วจะมีภัยถึงตำยต่อตัวเรำเหมือนกับที่เกิดกับคนในสมัยของโนอำห ์ที่ไม่รู ้ว่ำเมื่อใดน ้ำท่<br />
วมจะมำถึงและอุปมำในบทเดียวกันได้เปรียบเทียบควำมแตกต่ำงระหว่ำงทำสที่สัตย ์ซื่อและไม่สัตย ์ซื่อและ<br />
ได้ก ำหนดวำระสุดท้ำยให้แก่ผู้ที่คิดในใจว่ำ<br />
“นำยของข้ำมำช ้ำ”<br />
เรื่องนี้แสดงให้เห็นอย่ำงชัดเจนว่ำพระคริสต ์จะทรงปฏิบัติและประทำนบ ำเหน็จให้แก่คนเหล่ำนั้นที่พระองค ์<br />
ทรงพบว่ำเฝ้ ำคอยและสอนเรื่องกำรเสด็จมำและแก่คนเหล่ำนั้นที่ปฏิเสธเรื่องนี้พระองค ์ตรัสว่ำ<br />
“เพรำะฉะนั้นพวกท่ำนจงเฝ้ ำระวังอยู่.....เมื่อนำยมำพบเขำท ำอย่ำงนั้นบ่ำวคนนั้นก็เป็ นสุข” มัทธิว<br />
24:42, 46 “ถ้ำเจ้ำไม่ตื่นขึ้นเรำจะมำเหมือนอย่ำงขโมยและเจ้ำจะไม่รู ้ว่ำเรำจะมำหำเจ้ำชั ่วโมงไหน”<br />
วิวรณ์ 3:3 {GC 370.2} {GCth17 321.2}<br />
เปำโลกล่ำวถึงคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่รู ้ตัวว่ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำ<br />
“วันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะมำอย่ำงขโมยที่มำในเวลำกลำงคืนเมื่อเขำพูดกันว่ำ<br />
‘สงบสุขและปลอดภัยแล้ว’ เมื่อนั้นแหละควำมพินำศก็จะมำถึงทันที.....พวกเขำจะหนีก็ไม่พ้น”<br />
เขำยังกล่ำวถึงผู้ที่ใส่ใจฟังค ำเตือนของพระผู้ช่วยให้รอดว่ำ<br />
“พี่น้องทั้งหลำยท่ำนไม่อยู่ในควำมมืดแล้ววันนั้นไม่น่ำจะมำถึงท่ำนอย่ำงขโมยมำท่ำนทุกคนเป็ นลูกของค<br />
วำมสว่ำงและเป็ นลูกของเวลำกลำงวันเรำไม่ได้เป็ นของกลำงคืนหรือของควำมมืด” 1 เธสะโลนิกำ 5:2-5<br />
{GC 371.1} {GCth17 321.3}<br />
ด้วยประกำรฉะนี้จึงแสดงให้เห็นว่ำพระคัมภีร ์ไม่มีหลักฐำนใดที่จะปล่อยให้มนุษย ์ยังคงจมอยู่กับควำมไม่<br />
รู ้ในเรื่องว่ำใกล้เวลำที่พระคริสต ์จะเสด็จมำแล้วแต่ส ำหรับผู้ที่ปรำรถนำเพียงแต่หำข้อแก้ตัวที่จะปฏิเสธคว<br />
ำมจริงจะปิดหูตัวเองให้กับค ำอธิบำยนี้และคนเย้ยหยันที่โอ้อวดและแม้คนที่อ้ำงตัวเป็ นผู้รับใช ้ของพระคริส<br />
ต ์ยังด ำเนินส่งเสียงกึกก้องไปว่ำ “วันนั้นโมงนั้นไม่มีใครรู ้”<br />
ในขณะที่ประชำชนลุกตื่นขึ้นมำและเริ่มที่จะถำมหำทำงแห่งควำมรอดครูสอนศำสนำกลับก้ำวเท้ำเข้ำมำ<br />
ขวำงระหว่ำงพวกเขำกับควำมจริงคอยหำวิธีที่จะท ำให้ควำมกลัวของพวกเขำสงบด้วยกำรแปลควำมหมำ<br />
ยพระค ำของพระเจ้ำอย่ำงหลอกลวงผู้เฝ้ ำยำมที่ไม่ซื่อสัตย ์เข้ำร่วมอยู่ในงำนของผู้หลอกลวงผู้ยิ่งใหญ่ร ้อง<br />
ว่ำสันติสุขสันติสุขในเมื่อพระเจ้ำไม่ได้ตรัสถึงเรื่องสันติสุขเลยคนมำกมำยจะเป็ นเช่นเดียวกับฟำริสีในสมั<br />
ยของพระคริสต ์คือตนเองปฏิเสธที่จะเข้ำไปในแผ่นดินสวรรค ์และยังขัดขวำงผู้อื่นที่ก ำลังจะเดินเข้ำไปอีก<br />
ด้วยมือของพวกเขำจะต้องรับผิดชอบกับโลหิตของจิตวิญญำณเหล่ำนี้ {GC 372.1} {GCth17 322.1}<br />
287
โดยทั ่วไปแล้วคนที่ถ่อมตนและอุทิศตนมำกที่สุดในคริสตจักรเป็ นคนกลุ่มแรกที่จะรับข่ำวสำรนี้ผู้ที่ศึก<br />
ษำพระคัมภีร ์ด้วยตัวเองจะมองไม่เห็นสิ่งใดนอกจำกลักษณะที่ไม่วำงอยู่บนพระคัมภีร ์ของแนวคิดเรื่องค ำพ<br />
ยำกรณ์ที่ยอมรับกันทั ่วไปและประชำชนในที่ใดก็ตำมที่ไม่ได้อยู่ภำยใต้กำรควบคุมของพวกนักบวชไม่ว่ำ<br />
พวกเขำจะอยู่ที่ใดก็ตำมที่มีกำรค้นคว้ำศึกษำพระค ำของพระเจ้ำด้วยตนเองแล้วจะต้องเปรียบเทียบหลัก<br />
ค ำสอนเรื่องกำรเสด็จกลับมำกับพระคัมภีร เพื่อยืนยันได้ว่ำมีแหล่งก ์<br />
ำเนิดมำจำกพระเจ้ำ<br />
372.2} {GCth17 322.2}<br />
คนมำกมำยถูกพี่น้องไม่เชื่อกดขี่ข่มเหงมีบำงคนยอมที่จะปิดปำกเงียบในเรื่องควำมหวังใจของพวกเขำ<br />
เองเพื่อรักษำต ำแหน่งในคริสตจักรแต่มีอีกหลำยคนรู ้สึกว่ำควำมจงรักภักดีต่อพระเจ้ำห้ำมกำรกระท ำเช่น<br />
นั้นในกำรปกปิดควำมจริงที่ทรงโปรดมอบให้อยู่ภำยใต้กำรดูแลของพวกเขำมีคนจ ำนวนไม่น้อยถูกตัดออก<br />
ไปจำกกำรร่วมสำมัคคีธรรมกันในคริสตจักรโดยไม่มีสำเหตุอื่นใดนอกจำกกำรแสดงออกถึงควำมเชื่อในเรื่<br />
องของกำรเสด็จมำของพระคริสต ์ค ำกล่ำวต่อไปนี้ของผู้เผยพระวจนะมีค่ำอย่ำงยิ่งส ำหรับผู้ที่ต้องทนแบก<br />
รับกำรทดลองควำมเชื่อของพวกเขำ<br />
“พี่น้องของพวกเจ้ำที่เกลียดชังเจ้ำและเหวี่ยงเจ้ำออกไปเพรำะเหตุนำมของเรำได้พูดว่ำ<br />
‘ขอพระยำห ์เวห ์ทรงได้รับเกียรติเพื่อเรำจะได้เห็นควำมชื่นบำนของพวกเจ้ำ’<br />
แต่เขำเหล่ำนั้นแหละจะได้รับควำมอับอำย” อิสยำห ์ 66:5 {GC 372.3} {GCth17 322.3}<br />
ทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำก ำลังเฝ้ ำมองดูด้วยควำมสนใจอย่ำงสุดซึ้งถึงผลลัพธ ์ที่ได้จำกค ำเตือนโดยรวมแ<br />
ล้วเมื่อคริสตจักรปฏิเสธข่ำวสำรทูตสวรรค ์ก้ำวจำกไปด้วยควำมเศร ้ำแต่มีคนอีกมำกมำยที่ยังไม่ได้ผ่ำนก<br />
ำรทดสอบในเรื่องควำมจริงของกำรเสด็จมำคนมำกมำยถูกสำมีภรรยำพ่อแม่และลูกน ำไปในทำงผิดและ<br />
ท ำให้เชื่อว่ำกำรฟังแม้เพียงค ำสอนนั้นก็บำปแล้วทูตสวรรค ์ได้รับบัญชำให้มำคอยเฝ้ ำรักษำจิตวิญญำณเ<br />
หล่ำนี้ด้วยควำมซื่อสัตย ์เพรำะยังมีอีกแสงหนึ่งที่จะส่องลงมำจำกบัลลังก ์ของพระเจ้ำมำยังพวกเขำ<br />
372.4} {GCth17 322.4}<br />
ด้วยควำมปรำรถนำที่ไม่อำจพูดออกมำทำงวำจำได้นั้นผู้ที่ได้รับข่ำวนั้นเฝ้ ำคอยกำรเสด็จมำของพระ<br />
ผู้ช่วยให้รอดเวลำที่พวกเขำคิดว่ำจะพบพระองค ์นั้นใกล้เข้ำมำแล้วพวกเขำก้ำวเข้ำมำยังเวลำนี้ด้วยควำม<br />
เคร่งขรึมอย่ำงสงบพวกเขำสงบนิ่งอยู่ในกำรสื่อสัมพันธ ์อย่ำงคหวำนชื่นกับพระเจ้ำและในควำมแน่วแน่แ<br />
ห่งสันติสุขที่จะเป็ นของเขำทั้งหลำยในเวลำสดใสที่จะตำมต่อจำกนี้มำไม่มีผู้ใดเลยที่มีประสบกำรณ์ในเรื่อ<br />
งควำมหวังและควำมไว้วำงใจอันนี้จะลืมเวลำอันมีค่ำของกำรรอคอยนี้เป็ นเวลำหลำยสัปดำห ์ก่อนถึงเวลำ<br />
นี้ที่ธุรกิจทำงฝ่ ำยโลกส่วนใหญ่ถูกปัดวำงไว้ผู้เชื่อที่จริงใจตรวจสอบด้วยควำมระมัดระวังถึงควำมคิดและอำ<br />
รมณ์ของหัวใจของตัวเองรำวกับว่ำก ำลังนอนรอควำมตำยอยู่บนเตียงของตนเองและจะปิดตำให้กับภำพ<br />
ของทำงโลกนี้ในเวลำเพียงอีกไม่กี่ชั ่วโมงไม่มีกำรตัด “ชุดยำวไปสวรรค ์” (โปรดดูภำคผนวก)<br />
แต่ทุกคนตระหนักว่ำต้องกำรหลักฐำนจำกภำยในเพื่อแสดงว่ำพวกเขำเตรียมพร ้อมที่จะต้อนรับพระผู้ช่วย<br />
ให้รอดชุดขำวยำวของพวกเขำคือควำมบริสุทธิ์ของจิตใจ—<br />
อุปนิสัยที่ถูกล้ำงบำปให้หมดไปด้วยพระโลหิตไถ่บำปของพระคริสต ์อยำกให้จิตวิญญำณเดียวกันของกำร<br />
ตรวจสอบหัวใจนี้และควำมเชื่อเดียวกันที่แน่วแน่จริงใจนี้ยังคงมีอยู่ในคนที่อ้ำงว่ำตนเป็ นคนของพระเจ้ำห<br />
{GC<br />
{GC<br />
288
ำกพวกเขำยังคงด ำเนินอยู่เบื้องพระพักตร ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำต่อไปด้วยควำมถ่อมใจเช่นนี้และทูลเสนอค ำวิ<br />
งวอนอยู่ที่พระที่นั ่งกรุณำแล้วพวกเขำจะรับประสบกำรณ์ที่ไพบูลย ์มำกยิ่งกว่ำที่ได้รับในเวลำนี้มีกำรอธิษ<br />
ฐำนน้อยเกินไปมีควำมส ำนึกในบำปอย่ำงจริงใจน้อยมำกและกำรขำดควำมเชื่อที่มีชีวิตท ำให้คนมำกมำย<br />
ขำดพระคุณที่พระผู้ไถ่ของเรำจะประทำนให้อย่ำงอุดม {GC 373.1} {GCth17 323.1}<br />
พระเจ้ำทรงประสงค ์ที่จะพิสูจน์ประชำกรของพระองค ์พระหัตถ ์ของพระองค ์ทรงปกปิดข้อผิดพลำดจุด<br />
หนึ่งของกำรค ำนวณเวลำของค ำพยำกรณ์ชำวแอ๊ดเวนตีสทั ้งหลำยไม่ได้ค้นพบจุดผิดนี้หรือแม้แต่ผู้คัดค้<br />
ำนที่มีกำรศึกษำส่วนใหญ่ก็ค้นไม่พบเช่นกันคนจ ำพวกหลังกล่ำวว่ำ<br />
“กำรค ำนวณของท่ำนในเรื่องเวลำของช่วงค ำพยำกรณ์นั้นถูกต้องมีเหตุกำรณ์ยิ่งใหญ่บำงอย่ำงจะเกิดขึ้น<br />
ในไม่ช ้ำนี้แต่ไม่ใช่เรื่องที่นำยมิลเลอร ์ท ำนำยแต่เป็ นกำรกลับใจของโลกไม่ใช่กำรเสด็จกลับมำของพระคริ<br />
สต ์” (โปรดดูภำคผนวก) {GC 373.2} {GCth17 323.2}<br />
เวลำที่พวกเขำรอคอยนั้นผ่ำนพ้นไปและพระคริสต ์ไม่ได้เสด็จมำปรำกฏเพื่อช่วยประชำกรของพระอง<br />
ค ์คนที่รอคอยพระผู้ช่วยให้รอดด้วยควำมเชื่อจริงใจและด้วยควำมรักต้องประสบกับควำมผิดหวังที่ขมขื่นแ<br />
ต่ถึงกระนั้นพระประสงค ์ของพระเจ้ำก ำลังจะส ำเร็จพระองค ์ก ำลังทดสอบหัวใจของผู้ที่อ้ำงตนว่ำรอคอยกำ<br />
รเสด็จมำปรำกฏของพระองค ์ท่ำมกลำงคนเหล่ำนี้มีหลำยคนที่ถูกเร ้ำด้วยแรงบันดำลใจที่ไม่ได้สูงส่งไปกว่<br />
ำควำมกลัวควำมเชื่อที่เขำมีนั้นไม่ได้มีผลกระทบต่อหัวใจหรือชีวิตของพวกเขำเมื่อเหตุกำรณ์ที่พวกเขำค<br />
ำดไว้ไม่ได้เกิดขึ้นคนเหล่ำนี้ก็ประกำศว่ำพวกเขำไม่ได้ผิดหวังพวกเขำไม่เคยเชื่อเลยว่ำพระคริสต ์จะเสด็<br />
จมำพวกเขำอยู่ท่ำมกลำงคนกลุ่มแรกที่เยำะเย้ยควำมเศร ้ำโศกของผู้เชื่อที่ซื่อสัตย ์ {GC<br />
374.1} {GCth17 324.1}<br />
แต่พระเยซูและชำวสวรรค ์ทั้งปวงมองด้วยควำมรักและควำมเห็นใจมำยังคนทั้งหลำยที่เหน็ดเหนื่อยและ<br />
ซื่อสัตย ์แต่กระนั้นกลับต้องผิดหวังหำกม่ำนที่คั ่นระหว่ำงโลกที่มองด้วยตำเปล่ำได้กับโลกที่มองไม่เห็นนั ้น<br />
จะเปิดออกได้เขำทั้งหลำยจะมองเห็นทูตสวรรคเข้ำมำใกล้จิตวิญญำณที่ยืนหยัดอยู่และปกป้ ์<br />
องพวกเขำเ<br />
หล่ำนั้นจำกลูกศรของซำตำน {GC 374.2} {GCth17 324.2}<br />
289
บท 21 - ค าเตือนที่ถูกปฏิเสธ<br />
เป้ ำหมำยของวิลเลียมมิลเลอร ์และเพื่อนร่วมงำนของเขำในกำรเทศนำสอนหลักค ำสอนเรื่องกำรเสด็จ<br />
มำครั้งที่สองของพระคริสต ์นั้นก็เพียงเพื่อกระตุ้นคนทั้งหลำยให้เตรียมพร ้อมส ำหรับกำรพิพำกษำพวกเข<br />
ำต้องกำรปลุกคนที่มีควำมเชื่อทำงศำสนำให้หันไปยังควำมหวังที่แท้จริงของคริสตจักรและเน้นถึงควำม<br />
จ ำเป็ นที่พวกเขำจะต้องมีประสบกำรณ์ของชีวิตคริสเตียนที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นและพวกเขำยังท ำงำนเพื่อปลุกผู้<br />
ที่ยังไม่กลับใจให้เห็นถึงควำมจ ำเป็ นที่จะต้องกลับใจทันทีและหันกลับไปหำพระเจ้ำ<br />
“พวกเขำไม่ได้น ำผู้รับเชื่อใหม่เข้ำร่วมนิกำยหรือกลุ่มศำสนำใดดังนั้นพวกเขำจึงท ำงำนกับคนทุกกลุ่<br />
มและทุกนิกำยโดยไม่ก้ำวก่ำยองค ์กรหรือระบบกำรปกครองใดๆ” {GC375.1} {GCth17 325.1}<br />
มิลเลอร ์กล่ำวว่ำ“งำนทั ้งหมดที่ข้ำพเจ้ำท ำไปนั้นข้ำพเจ้ำไม่เคยมีควำมปรำรถนำหรือควำมคิดที่จะสร ้<br />
ำงกลุ่มผลประโยชน์อื่นใดนอกเหนือจำกนิกำยที่มีอยู่แล้วหรือท ำให้นิกำยหนึ่งได้รับประโยชน์บนควำมสู<br />
ญเสียของอีกนิกำยหนึ่งข้ำพเจ้ำตั้งใจที่จะท ำให้เกิดประโยชน์ต่อทุกฝ่ ำยข้ำพเจ้ำคำดหวังว่ำคริสเตียนทุก<br />
คนจะชื่นชมกับควำมหวังใจในกำรเสด็จมำของพระคริสต ์และผู้ที่มองไม่เห็นอย่ำงที่ข้ำพเจ้ำมองเห็นนั ้นจะ<br />
ไม่รักผู้ที่รับหลักค ำสอนนี้น้อยลงข้ำพเจ้ำไม่เคยคิดว่ำจะมีควำมจ ำเป็ นที่ต้องแยกกันประชุมเป้ ำหมำยทั้ง<br />
หมดของข้ำพเจ้ำคือข้ำพเจ้ำต้องกำรน ำจิตวิญญำณให้กลับใจมำหำพระเจ้ำเพื่อแจ้งให้โลกทรำบถึงกำรพิ<br />
พำกษำที่จะมำถึงและเพื่อน ำเพื่อนมนุษย ์ให้ตระเตรียมจิตใจให้พร ้อมเพื่อเข้ำเฝ้ ำพระเจ้ำของพวกเขำด้วย<br />
ควำมสันติคนส่วนใหญ่ที่กลับใจจำกงำนประกำศที่ข้ำพเจ้ำท ำไปก็เข้ำร่วมกับคริสตจักรต่ำงๆที่มีอยู่แล้ว”<br />
Bliss หน้ำ 328 {GC 375.2} {GCth17 325.2}<br />
เนื่องจำกงำนที่มิลเลอร ์ท ำนั้นมักส่งผลให้คริสตจักรเติบใหญ่ขึ้นงำนนี้จึงถูกยอมรับว่ำดีในช่วงเวลำระ<br />
ยะหนึ่งแต่เมื่อบรรดำผู้รับใช ้และผู้น ำทำงศำสนำตัดสินใจต่อต้ำนค ำสอนเรื่องกำรเสด็จมำของพระคริสต ์แ<br />
ละตั้งใจจะยับยั้งกำรตื่นตัวทุกอย่ำงที่เกิดจำกเรื่องนี้พวกเขำไม่เพียงขัดขวำงจำกบนธรรมำสน์เท่ำนั้นแต่<br />
ยังสั ่งห้ำมสมำชิกของพวกเขำเข้ำร่วมกำรประชุมกำรประกำศเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองด้วยห้ำมแม้กระ<br />
ทั ่งกำรพูดคุยถึงควำมหวังใจของพวกเขำในกำรชุมนุมสังสรรค ์ของโบสถ ์ด้วยเหตุนี้ผู้เชื่อจึงตกอยู่ในสภำ<br />
พทุกข ์หนักและล ำบำกใจอย่ำงยิ่งพวกเขำรักคริสตจักรและไม่เต็มใจที่จะแยกตัวเองออกไปแต่เมื่อพวกเขำ<br />
เห็นว่ำมีกำรปิดบังค ำพยำนที่อยู่ในพระวจนะของพระเจ้ำและไม่ยอมให้พวกเขำมีสิทธิในกำรส ำรวจค ำพย<br />
ำกรณ์พวกเขำจึงรู ้สึกว่ำควำมภักดีที่พวกเขำมีต่อพระเจ้ำนั้นท ำให้พวกเขำยอมท ำตำมค ำสั ่งเหล่ำนั้นไม่<br />
ได้พวกเขำถือว่ำคนเหล่ำนั้นที่พยำยำมปิดประตูต่อค ำพยำนที่อยู่ในพระวจนะของพระเจ้ำนั้นไม่อำจก่อตั้<br />
งเป็ นคริสตจักรของพระคริสตซึ่ง “เป็ นหลักและเป็ นรำกฐำนแห่งควำมจริง” ได้ 1 ทิโมธี 3:15<br />
ด้วยเหตุนี้พวกเขำจึงถือว่ำกำรแยกตัวเองออกจำกคริสตจักรที่พวกเขำมีควำมสัมพันธ ์อยู่เดิมนั ้นไม่ผิดใน<br />
ช่วงฤดูร ้อนปีค.ศ. 1844 มีสมำชิกประมำณ 15,000<br />
คนถอนตัวเองออกจำกกำรเป็ นสมำชิกของคริสตจักรต่ำงๆ {GC 376.1} {GCth17 325.3}<br />
ประมำณช่วงเวลำนี้เกิดกำรเปลี่ยนแปลงอย่ำงเห็นได้ชัดขึ้นในคริสตจักรส่วนใหญ่ทั ่วประเทศสหรัฐอเม<br />
ริกำเป็ นเวลำหลำยปีแล้วที่คริสตจักรต่ำงๆค่อยๆปรับตัวอย่ำงต่อเนื่องสู่วิถีทำงปฏิบัติและธรรมเนียมของช<br />
290
ำวโลกเป็ นเหตุท ำให้ชีวิตฝ่ ำยจิตวิญญำณพลอยตกต ่ำลงไปด้วยแต่ในปีนั้นมีหลักฐำนที่แสดงให้เห็นว่ำจ ำ<br />
นวนสมำชิกลดลงอย่ำงกะทันหันและลดลงอย่ำงเห็นได้ชัดในเกือบทุกคริสตจักรทั ่วประเทศในขณะที่ไม่มีผู้<br />
ใดบอกสำเหตุที่แท้จริงของเหตุกำรณ์นี้แต่ทุกคนก็รับรู ้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและถูกวิพำกษ์วิจำรณ์อย่ำงกว้ำงข<br />
วำงจำกสื่อมวลชนและจำกบนธรรมำสน์ {GC 376.2} {GCth17 325.4}<br />
จำกที่ประชุมของคณะเพรสไบทีเรียนแห่งเมืองฟีลำเดลเฟียนำยบำรเนส[Barnes]ผู้เขียนหนังสืออธิบ<br />
ำยพระคัมภีร ์ที่คนมำกมำยใช ้อ้ำงอิงและเป็ นศำสนำจำรย ์ของโบสถ ์ระดับแนวหน้ำแห่งหนึ่งในเมืองนั้น“เขำ<br />
กล่ำวว่ำเขำท ำงำนรับใช เป็ ้ นศำสนำจำรย ์มำแล้วนำนกว่ำยี่สิบปีและทุกครั้งที่เขำประกอบพิธีศีลมหำสนิท<br />
จะมีผู้มำรับเชื่อใหม่ไม่มำกก็น้อยซึ่งพิธีที่เขำประกอบครั้งล่ำสุดนั้นแตกต่ำงไปอย่ำงสิ้นเชิงแต่ในตอนนี้ไม่<br />
มีกำรตื่นตัวไม่มีกำรกลับใจในบรรดำผู้เชื่อก็มองไม่เห็นกำรเติบใหญ่ขึ้นในพระคุณและไม่มีผู้ใดเข้ำมำยังห้<br />
องท ำงำนของเขำเพื่อพูดคุยเรื่องควำมรอดของจิตวิญญำณของพวกเขำด้วยธุรกิจที่ดีขึ้นและอนำคตขอ<br />
งกำรค้ำและกำรผลิตที่สดใสควำมนึกคิดทำงฝ่ ำยโลกจึงมีเพิ่มมำกขึ้นเหตุกำรณ์เช่นนี้เกิดขึ้นกับทุกนิกำ<br />
ยเช่นกัน”Congregational Journal ฉบับวันที่ 23 พฤษภำคมค.ศ. 1844 {GC 376.3} {GCth17<br />
325.5}<br />
ในเดือนกุมภำพันธ ์ของปีเดียวกันศำตรำจำรย ์ฟินนีย ์[Finney]แห่งวิทยำลัยโอเบอร ์ลินกล่ำวว่ำ“เรำมี<br />
ข้อเท็จจริงที่อยู่ต่อหน้ำเรำว่ำโดยทั ่วไปแล้วคริสตจักรโปรเตสแตนต ์ในประเทศของเรำมักจะเฉื่อยชำหรือไ<br />
ม่ก็เป็ นศัตรูกับกำรปฏิรูปทำงศีลธรรมแทบทุกเรื่องตลอดมำมีข้อยกเว้นอยู่บ้ำงแต่ก็ไม่พอที่จะเปลี่ยนควำ<br />
มจริงเป็ นอย่ำงอื่นนอกจำกที่เป็ นอยู่โดยทั ่วไปเรำยังมีควำมจริงเพื่อใช ้สนับสนุนยืนยันอีกเรื่องหนึ่งคือแทบ<br />
จะหำอิทธิพลของกำรฟื้นฟูในคริสตจักรไม่พบควำมเฉื่อยชำทำงจิตวิญญำณมีอยู่ทั ่วไปเกือบทุกหนแห่งแ<br />
ละรุนแรงอย่ำงน่ำกลัวซึ่งส ำนักข่ำวศำสนำจำกทั ่วประเทศก็เป็ นพยำนได้…..ในระดับกว้ำงนั้นสมำชิกของ<br />
คริสตจักรฝักใฝ่ เรื่องของแฟชั ่นพวกเขำจับมือกับคนอธรรมในงำนเลี้ยงสนุกสนำนกำรเต้นร ำงำนรื่นเริงฯ<br />
ลฯ.....แต่เรำไม่จ ำเป็ นต้องขยำยเรื่องรำวอันปวดร ้ำวเหล่ำนี้มีหลักฐำนมำกมำยที่หนักแน่นและประดังเข้ำ<br />
มำตลอดเพื่อแสดงให้เห็นว่ำคริสตจักรโดยทั ่วไปก ำลังมีสภำพที่ถดถอยอย่ำงน่ำเศร ้ำใจพวกเขำเหินห่ำงไ<br />
ปไกลจำกองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและพระองค ์ทรงเพิกถอนพระองคเองออกไปจำกพวกเขำ”<br />
์<br />
377.1} {GCth17 326.1}<br />
มีผู้เขียนคนหนึ่งในนิตยสำรรีลีจัสเทเลสโกบ [Religious Telesope] เขียนยืนยันว่ำ<br />
“เรำไม่เคยเห็นควำมตกต ่ำในวงกำรศำสนำอย่ำงที่เกิดขึ้นอยู่ทุกหนทุกแห่งในขณะนี้ในควำมเป็ นจริงแล้ว<br />
คริสตจักรจะต้องตื่นขึ้นและค้นหำสำเหตุของปัญหำนี้เพรำะเป็ นปัญหำส ำหรับทุกคนที่รักศิโยนจะต้องพิจ<br />
ำรณำเมื่อเรำนึกในใจว่ำมีคนกลับใจอย่ำงแท้จริง‘จ ำนวนน้อยมำก’เพียงไรนั ้นและคนบำปที่ไม่ยอมกลับใจแ<br />
ละมีจิตใจแข็งกระด้ำงซึ่งมีจ ำนวนแทบจะเทียบกันไม่ได้แล้วนั้นเรำแทบจะร ้องอุทำนขึ้นมำอย่ำงไม่ได้ตั ้งใจว่<br />
ำ‘พระเจ้ำทรงลืมพระเมตตำคุณแล้วหรือหรือว่ำประตูแห่งพระกรุณำปิดไปแล้ว’” {GC 377.2} {GCth17<br />
326.2}<br />
สภำพเช่นนี้ไม่อำจเกิดขึ้นได้โดยปรำศจำกสำเหตุในตัวคริสตจักรเองควำมมืดมิดทำงฝ่ ำยจิตวิญญำ<br />
ณที่เกิดขึ้นกับทั้งประเทศกับคริสตจักรทั้งหลำยและกับแต่ละบุคคลนั้นไม่ได้เกิดขึ้นจำกกำรถอนคืนควำม<br />
{GC<br />
291
ช่วยเหลือของพระคุณของพระเจ้ำตำมอ ำเภอใจในส่วนของพระองค ์แต่เกิดจำกในส่วนของมนุษย ์ที่ละเลย<br />
หรือปฏิเสธแสงสว่ำงที่พระเจ้ำประทำนมำให้ประวัติศำสตร ์ของชนชำติยิวในสมัยของพระคริสต ์ก็เป็ นตัวอ<br />
ย่ำงที่เรำเห็นได้อย่ำงชัดเจนที่สุดของควำมจริงในเรื่องนี้พวกชนชำติยิวฝักใฝ่ อยู่กับทำงโลกและลืมพระเจ้ำ<br />
และพระวจนะของพระองค ์ควำมเข้ำใจของพวกเขำก็มืดมนไปจิตใจของพวกเขำก็มีแต่เรื่องทำงโลกและข<br />
องเนื้อหนังด้วยประกำรฉะนี้พวกเขำจึงไม่รับรู เรื่องกำรเสด็จมำของพระเมสสิยำห ้<br />
์และด้วยควำมหยิ่งและค<br />
วำมไม่เชื่อนี้เองพวกเขำจึงปฏิเสธพระผู้ไถ่แต่ในขณะนั้นพระเจ้ำก็ยังไม่ทรงตัดชนชำติยิวออกจำกกำรรับ<br />
ควำมรู ้หรือกำรมีส่วนร่วมในพระพรของกำรไถ่ให้รอดแต่คนเหล่ำนั้นที่ปฏิเสธควำมจริงได้สูญเสียควำมปร<br />
ำรถนำทั้งหมดที่จะรับของประทำนจำกสวรรค ์<br />
“พวกเขำถือว่ำควำมมืดคือควำมสว่ำงและควำมสว่ำงคือควำมมืด”<br />
อิสยำห ์5:20;จนกระทั ่งแสงสว่ำงที่อยู่ในตัวเขำกลำยเป็ นควำมมืดและควำมมืดมนนั้นก็ยิ่งใหญ่ทีเดียว<br />
{GC 377.3} {GCth17 326.3}<br />
เรื่องนี้ช่ำงเหมำะเจำะกับนโยบำยของซำตำนที่ต้องกำรให้มนุษย ์มีศำสนำแค่เพียงเปลือกนอกแต่ขำดวิ<br />
ญญำณแห่งคุณงำมควำมดีอันมีชีวิตภำยหลังจำกที่ชนชำติยิวปฏิเสธข่ำวประเสริฐแล้วพวกเขำยังคงกระ<br />
ตือรือร ้นที่จะรักษำพิธีกรรมโบรำณของพวกเขำไว้พวกเขำเก็บรักษำเอกลักษณ์ของชำติไว้อย่ำงเคร่งครั<br />
ดในขณะที่พวกเขำเองยอมรับโดยดุษฎีว่ำพระเจ้ำไม่ได้สถิตอยู่ท่ำมกลำงพวกเขำอีกแล้วค ำพยำกรณ์ขอ<br />
งดำเนียลชี้ถึงเวลำที่พระเมสสิยำห ์จะเสด็จมำไว้อย่ำงไม่ผิดพลำดและพยำกรณ์ถึงกำรสิ้นพระชนม์ของพ<br />
ระองค ์ไว้อย่ำงเปิดเผยชัดเจนจนพวกรับบีบั ่นทอนกำรศึกษำค ำพยำกรณ์นี้และในที่สุดพวกเขำประกำศ<br />
ค ำแช่งสำปแก่ทุกคนที่พยำยำมค ำนวณเวลำนั้นในศตวรรษต่อๆมำชนชำติอิสรำเอลที่ตกอยู่ในสภำพตำ<br />
บอดและไม่กลับใจก็ยังยืนกรำนไม่ใส่ใจควำมรอดที่ถูกเสนอให้ด้วยควำมปรำนีไม่สนใจพระพรที่มำพร ้อม<br />
กับข่ำวประเสริฐนี่คือค ำเตือนที่น่ำเคร่งขรึมและน่ำสะพรึงกลัวถึงอันตรำยที่เกิดขึ้นเมื่อมีกำรปฏิเสธแสงส<br />
ว่ำงจำกสวรรค ์ {GC 378.1} {GCth17 327.1}<br />
ไม่ว่ำที่ใดก็ตำมที่มีสำเหตุเช่นนี้ปรำกฏอยู่ผลที่ได้รับซึ่งเหมือนกันก็จะตำมมำผู้ที่ตั้งใจสยบควำมส ำนึก<br />
ในหน้ำที่ของเขำเพรำะขัดแย้งกับควำมโน้มเอียงของตนเองแล้วในที่สุดเขำจะสูญเสียอ ำนำจกำรแยกแยะ<br />
ระหว่ำงควำมจริงและควำมผิดไปควำมเข้ำใจของเขำจะมืดมนควำมส ำนึกจะกระด้ำงไปจิตใจจะแข็งกระด้ำ<br />
งและจิตวิญญำณจะแยกออกไปจำกพระเจ้ำไม่ว่ำที่ใดที่ละทิ้งหรือดูแคลนข่ำวแห่งควำมจริงของพระเจ้ำค<br />
วำมมืดจะห้อมล้อมคริสตจักรที่นั ่นไว้ควำมเชื่อและควำมรักจะเยือกเย็นลงและควำมเหินห่ำงและควำมแต<br />
กร ้ำวจะเข้ำมำสมำชิกของคริสตจักรใส่ใจและใช ้พลังไปกับกำรแสวงหำสิ่งของทำงฝ่ ำยโลกและคนบำปก็จ<br />
ะยิ่งแข็งกร ้ำวด้วยกำรไม่ส ำนึกในบำปของตน {GC 378.2} {GCth17 327.2}<br />
ข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งในพระธรรมวิวรณ์บทที่14ที่ประกำศเวลำกำรพิพำกษำของพระเจ้ำและเรี<br />
ยกร ้องให้มนุษย ์เกรงกลัวและนมัสกำรพระองค ์นั้นมีไว้เพื่อแยกผู้ที่แสดงตนว่ำเป็ นประชำกรของพระเจ้ำให้<br />
ออกมำจำกอิทธิพลที่เลวร ้ำยของโลกและเพื่อปลุกให้พวกเขำมองเห็นสภำพที่แท้จริงของกำรท ำตัวให้เหมื<br />
อนชำวโลกและกำรละทิ้งควำมเชื่อของพวกเขำในข่ำวสำรนี้พระเจ้ำประทำนค ำเตือนมำยังคริสตจักรซึ่งห<br />
ำกพวกเขำรับไว้ก็คงจะแก้ไขควำมชั ่วที่ขวำงกั้นพวกเขำให้ห่ำงไปจำกพระองค ์ได้หำกพวกเขำยอมรับข่ำ<br />
292
วสำรจำกสวรรค ์ยอมถ่อมจิตใจของพวกเขำต่อเบื้องพระพักตร ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและแสวงหำด้วยควำมจริ<br />
งใจที่จะเตรียมพร ้อมเพื่อเข้ำเฝ้ ำต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระองค ์แล้วพระวิญญำณและอ ำนำจของพระเจ้ำ<br />
จะปรำกฏอยู่ท่ำมกลำงพวกเขำคริสตจักรจะก้ำวกลับไปสู่สภำพที่ศักดิ์สิทธิ์ในควำมเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกั<br />
นในควำมเชื่อและในควำมรักซึ่งมีอยู่ในสมัยของอัครทูตคือเมื่อผู้เชื่อทั้งหลำย “เป็ นน ้ำหนึ่งใจเดียวกัน”<br />
และ<br />
“กล่ำวพระวจนะของพระเจ้ำด้วยใจกล้ำหำญ”เมื่อ“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำก็โปรดให้คนทั้งหลำยที่ก ำลังจะรอดเ<br />
พิ่มจ ำนวนเข้ำมำมำกยิ่งขึ้นทุกๆวัน” กิจกำร 4:32, 31; 2:47 {GC 379.1} {GCth17 327.3}<br />
หำกคนที่อ้ำงว่ำตนเป็ นประชำกรของพระเจ้ำจะยอมรับแสงสว่ำงจำกพระวจนะของพระองค ์ที่ส่องลงมำ<br />
ยังพวกเขำแล้วพวกเขำคงจะไปถึงควำมเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกันที่พระคริสต ์ทรงอธิษฐำนเผื่อและที่อัครทูต<br />
ได้บรรยำยไว้ว่ำ“เป็ นน ้ำหนึ่งใจเดียวกันที่มำจำกพระวิญญำณนั ้นโดยมีสันติภำพเป็ นเครื่องผูกพันมีกำยเ<br />
ดียวและมีพระวิญญำณองคเดียวเหมือนอย่ำงที่ท่ำนได้รับกำรทรงเรียกให้มำถึงควำมหวังเดียวในกำรทรงเ<br />
์<br />
รียกพวกท่ำนนั้นมีองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำองคเดียวควำมเชื่อเดียวบัพติศมำเดียว” ์<br />
เอเฟซัส 4:3-5 {GC<br />
379.2} {GCth17 327.4}<br />
ผู้ที่ยอมรับข่ำวสำรเรื่องกำรเสด็จมำของพระคริสต ์จะได้รับประสบกำรณ์ที่มีผลอันประเสริฐเช่นนี้พวกเ<br />
ขำมำจำกคริสเตียนนิกำยต่ำงๆและควำมแตกต่ำงที่แบ่งแยกให้เกิดนิกำยต่ำงๆนั้นก็ถูกขว้ำงทิ้งลงไปยังพื้<br />
นดินและหลักควำมเชื่อทำงศำสนำต่ำงๆที่ขัดแย้งกันก็ถูกท ำลำยจนย่อยยับควำมหวังที่ไม่วำงอยู่บนรำกฐ<br />
ำนของพระคัมภีรเกี่ยวกับระยะเวลำหนึ่งพันปีในโลกก็ถูกปล่อยทิ้งไปทัศนะผิดๆเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สอง<br />
์<br />
ก็ได้รับกำรแก้ไขควำมหยิ่งยโสและกำรท ำตำมอย่ำงชำวโลกก็ถูกกวำดทิ้งไปสิ่งที่ผิดๆก็ถูกท ำให้ถูกต้องจิ<br />
ตใจของคนมำกมำยถูกประสำนด้วยมิตรภำพที่แสนหวำนชื่นและควำมรักและควำมสุขครองควำมเป็ นให<br />
ญ่หำกหลักค ำสอนนี้มีผลเช่นนี้ต่อคนเพียงไม่กี่คนที่ได้รับค ำสอนนี้ก็จะมีผลเช่นเดียวกันนี้กับทุกคนที่ได้<br />
รับด้วย {GC 379.3} {GCth17 327.5}<br />
แต่โดยทั ่วไปคริสตจักรไม่ยอมรับค ำเตือนนี้ผู้รับใช ้ทั้งหลำยของคริสตจักรเหล่ำนั้นซึ่งเป็ นคนเฝ้ ำยำมข<br />
อง“พงศ ์พันธุ ์อิสรำเอล”ควรจะต้องเป็ นคนแรกที่เข้ำใจเครื่องหมำยของกำรเสด็จมำของพระเยซูพวกเขำไ<br />
ม่ได้เรียนรู ้ควำมจริงทั้งจำกค ำพยำนของผู้เผยพระวจนะหรือจำกหมำยส ำคัญของยุคในขณะที่ควำมหวัง<br />
และควำมทะเยอทะยำนฝ่ ำยโลกเข้ำครองหัวใจของพวกเขำควำมรักที่พวกเขำมีถวำยให้แก่พระเจ้ำและคว<br />
ำมเชื่อในพระวจนะของพระองค ์ก็เยือกเย็นลงไปเรื่อยๆและเมื่อมีกำรน ำเสนอหลักค ำสอนเรื่องกำรเสด็จกลั<br />
บของพระคริสต ์สิ่งเหล่ำนี้ก็ได้แต่เพียงไปปลุกอคติและควำมไม่เชื่อของพวกเขำขึ้นควำมจริงคือส่วนใหญ่<br />
ของข่ำวสำรนี้ถูกประกำศโดยคนธรรมดำทั ่วไปจึงท ำให้เกิดกำรต่อต้ำนมำกขึ้นเช่นเดียวกับที่เคยเกิดขึ้นใ<br />
นอดีตค ำพยำนที่ชัดเจนของพระวจนะของพระเจ้ำถูกโต้ด้วยค ำถำมที่ว่ำ<br />
“มีใครบ้ำงในพวกผู้ใหญ่หรือพวกฟำริสีที่ศรัทธำในตัวเขำ”<br />
ยอห ์น7:48;และเมื่อพวกเขำพบว่ำเป็ นกำรยำกที่จะโต้แย้งเรื่องเวลำของค ำพยำกรณ์หลำยคนจึงไม่สนับส<br />
นุนกำรศึกษำเรื่องเกี่ยวกับค ำพยำกรณ์โดยสอนว่ำหนังสือค ำพยำกรณ์นั ้นถูกปิดผนึกไว้แล้วและไม่ได้มีไ<br />
ว้เพื่อให้ใครเข้ำใจคนจ ำนวนมำกที่วำงใจในศำสนำจำรย ์ของพวกเขำอย่ำงเต็มที่ก็ไม่ยอมรับฟังค ำเตือนแ<br />
293
ละถึงแม้อำจมีบำงคนที่ยอมรับควำมจริงพวกเขำก็ไม่กล้ำยอมรับอย่ำงเปิดเผยด้วยเกรงว่ำจะ<br />
“ถูกขับออกจำกธรรมศำลำ” ยอห ์น 9:22<br />
ข่ำวสำรที่พระเจ้ำประทำนมำเพื่อกำรทดสอบและกำรช ำระคริสตจักรได้แสดงให้เห็นอย่ำงชัดเจนว่ำมีคน<br />
จ ำนวนมำกเพียงไรที่รักโลกนี้มำกกว่ำรักพระคริสต ์ควำมสัมพันธ ์ที่พวกเขำมีให้กับโลกนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่ำ<br />
แรงจูงใจที่จะน ำเขำไปสู่สวรรค ์พวกเขำเลือกที่จะรับฟังเสียงของปัญญำที่เป็ นของโลกนี้และหันหนีไปจำก<br />
ข่ำวสำรแห่งควำมจริงที่น ำไปสู่กำรตรวจสอบจิตใจ {GC 380.1} {GCth17 328.1}<br />
ด้วยกำรไม่ยอมรับค ำเตือนของทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งพวกเขำจึงปฏิเสธวิถีที่สวรรค ์จัดเตรียมไว้เพื่อน ำ<br />
พวกเขำกลับคืนสู่ควำมบริบูรณ์พวกเขำรังเกียจผู้ประกำศข่ำวแห่งพระคุณที่จะแก้ไขควำมชั ่วซึ่งแยกพว<br />
กเขำออกไปจำกพระเจ้ำและด้วยควำมกระตือรือร ้นมำกยิ่งขึ้นพวกเขำหันไปหำควำมเป็ นมิตรกับโลกนี่เป็<br />
นสำเหตุของสภำพอันน่ำกลัวของกำรหมกมุ่นอยู่กับทำงโลกกำรละทิ้งควำมเชื่อและกำรตำยของจิตวิญ<br />
ญำณซึ่งเกิดขึ้นในคริสตจักรต่ำงๆในปีค.ศ.1844{GC380.2} {GCth17 328.2}<br />
ในพระธรรมวิวรณ์บทที่ 14 ทูตสวรรค ์องค ์ที่สองบินตำมทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งมำและประกำศว่ำ<br />
“บำบิโลนมหำนครนั้นพังทลำยแล้วพังทลำยแล้วนครที่ให้ทุกประชำชำติดื่มเหล้ำองุ่นแห่งรำคะในกำรล่ว<br />
งประเวณีของนำง” วิวรณ์ 14:8 “บำบิโลน” เป็ นค ำที่มำจำกรำกศัพท ์ “บำเบล”<br />
ซึ่งหมำยถึงควำมสับสนพระคัมภีร ์ใช ้ค ำนี้เพื่อหมำยถึงรูปแบบต่ำงๆของศำสนำเทียมเท็จหรือศำสนำที่ละ<br />
ทิ้งควำมจริงในพระธรรมวิวรณ์บทที่17ใช ้ผู้หญิงแทนบำบิโลนพระคัมภีร ์ใช ้ผู้หญิงเป็ นสัญลักษณ์แทนคริ<br />
สตจักรหญิงที่มีคุณธรรมหมำยถึงคริสตจักรบริสุทธิ์หญิงชั ่วหมำยถึงคริสตจักรที่ละทิ้งควำมเชื่อที่แท้จริง<br />
{GC 381.1} {GCth17 329.1}<br />
พระคัมภีร ์ใช ้กำรแต่งงำนเป็ นสัญลักษณ์แทนควำมสัมพันธ ์อันศักดิ์สิทธิ์และยั ่งยืนนำนระหว่ำงพระคริ<br />
สต ์และคริสตจักรของพระองค ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำร่วมสัมพันธ ์กับประชำกรของพระองค ์ด้วยพันธสัญญำที่<br />
ศักดิ์สิทธิ์พระองค ์ทรงสัญญำที่จะเป็ นพระเจ้ำของพวกเขำและประชำกรของพระองค ์ก็ปฏิญำณว่ำพวกเข<br />
ำเองจะเป็ นของพระองค ์และเป็ นของพระองค ์แต่เพียงผู้เดียวเท่ำนั้นพระองค ์ทรงประกำศว่ำ“เรำจะหมั้นเจ้ำ<br />
ไว้ส ำหรับเรำเป็ นนิตย ์เออเรำจะหมั้นเจ้ำไว้ด้วยควำมชอบธรรมควำมยุติธรรมควำมรักมั ่นคงและควำมกรุ<br />
ณำ” โฮเชยำ 2:19 และตรัสอีกว่ำ<br />
“เรำเป็ นนำยเหนือพวกเจ้ำ”เยเรมีย ์3:14;และเปำโลก็ใช ้สัญลักษณ์เดียวกันนี้ในพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำ<br />
คพันธสัญญำใหม่โดยกล่ำวไว้ว่ำ“ข้ำพเจ้ำหมั้นท่ำนไว้กับสำมีคนเดียวเพื่อถวำยพวกท่ำนให้เป็ นหญิงพร<br />
หมจำรีบริสุทธิ์แด่พระคริสต ์” 2 โครินธ ์ 11:2 {GC 381.2} {GCth17 329.2}<br />
ควำมไม่ซื่อสัตย ์ของคริสตจักรต่อพระคริสต ์ด้วยกำรหันควำมวำงใจและควำมรักออกไปจำกพระองค ์แ<br />
ละยอมให้ควำมรักต่อสิ่งของทำงโลกครอบง ำจิตวิญญำณเปรียบได้กับกำรละเมิดค ำปฏิญำณของกำรแต่<br />
งงำนเป็ นภำพที่น ำเสนอให้เห็นบำปของชนชำติอิสรำเอลที่ออกไปจำกพระเจ้ำและควำมรักประเสริฐของพ<br />
ระเจ้ำซึ่งพวกเขำดูแคลนก็ได้รับกำรพรรณนำอย่ำงน่ำจับใจไว้ว่ำ“เรำปฏิญำณต่อเจ้ำและท ำพันธสัญญำ<br />
กับเจ้ำและเจ้ำก็เป็ นของเรำ”<br />
294
“เจ้ำงดงำมมำกทีเดียวและเจ้ำเจริญขึ้นเป็ นชนชั้นกษัตริย ์ชื่อเสียงของเจ้ำก็เลื่องลือไปท่ำมกลำงประช<br />
ำชำติในเรื่องควำมงดงำมของเจ้ำเพรำะควำมงดงำมนั้นก็สมบูรณ์ทีเดียวเนื่องด้วยสง่ำรำศีที่เรำมอบให้เจ้<br />
ำ.....<br />
แต่เจ้ำวำงใจในควำมงดงำมของเจ้ำและเจ้ำเล่นชู้ เนื่องด้วยชื่อเสียงของเจ้ำ”<br />
“เชื้อสำยอิสรำเอลเอ๋ยพวกเจ้ำได้ทรยศต่อเรำเช่นเดียวกับภรรยำทรยศต่อสำมี”<br />
“เจ้ำภรรยำที่นอกใจดูซิเจ้ำรับคนแปลกหน้ำมำแทนที่สำมี” เอเสเคียล 16:8, 13-15, 32 เยเรมีย ์<br />
3:20 {GC 381.3} {GCth17 329.3}<br />
พระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่ใช ้ภำษำที่คล้ำยคลึงกันเพื่อกล่ำวถึงคริสเตียนที่เป็ นมิตรกั<br />
บทำงโลกมำกกว่ำที่จะแสวงหำน ้ำพระทัยของพระเจ้ำอัครทูตยำกอบกล่ำวไว้ว่ำ“คนไม่ซื่อสัตย ์ต่อพระเจ้ำท่<br />
ำนทั้งหลำยรู ้ว่ำกำรเป็ นมิตรกับโลกนั้นคือกำรเป็ นศัตรูกับพระเจ้ำเพรำะฉะนั้นใครก็ตำมที่ต้องกำรเป็ นมิต<br />
รกับโลกก็ตั้งตัวเป็ นศัตรูกับพระเจ้ำ” ยำกอบ 4:4 {GC 382.1} {GCth17 330.1}<br />
พระธรรมวิวรณ์บทที่ 17 บรรยำยหญิง (บำบิโลน) ไว้ว่ำ<br />
“นุ่งห่มสวมชุดสีม่วงและสีแดงเข้มและประดับด้วยทองค ำอัญมณีต่ำงๆและไข่มุกในมือของนำงมีถ้วยทอง<br />
ค ำที่เต็มไปด้วยสิ่งน่ำสะอิดสะเอียนและของโสโครกจำกกำรล่วงประเวณีของตนและบนหน้ำผำกของนำงมี<br />
ชื่อที่เป็ นควำมลึกลับเขียนไว้ว่ำ ‘บำบิโลนมหำนครแม่ของหญิงแพศยำทั้งหลำย’”<br />
ผู้เผยพระวจนะกล่ำวต่อไปอีกว่ำ“ข้ำพเจ้ำเห็นหญิงนั ้นเมำมำยด้วยโลหิตของพวกธรรมิกชนและโลหิตขอ<br />
งบรรดำพยำนของพระเยซู”บำบิโลนยังถูกบรรยำยต่อไปอีกว่ำเป็ น“นครที่ครอบครองอยู่เหนือกษัตริย ์ทั้ง<br />
หลำยของแผ่นดินโลก” วิวรณ์ 17:4-16, 18<br />
โรมมีอ ำนำจเด็ดขำดอยู่เหนือบรรดำกษัตริย ์ในโลกที่เป็ นคริสเตียนมำนำนหลำยศตวรรษผ้ำสีม่วงและ<br />
สีแดงเข้มเครื่องประดับทองค ำอัญมณีต่ำงๆและไข่มุกแสดงให้เห็นอย่ำงชัดเจนถึงควำมยิ่งใหญ่และอ ำนำจ<br />
ยิ่งใหญ่ของรำชส ำนักของโรมที่หยิ่งยโสและไม่มีค ำบรรยำยลักษณะอ ำนำจใดได้อย่ำงเหมำะเจำะว่ำ“เมำม<br />
ำยด้วยโลหิตของพวกธรรมิกชน”เนื่องจำกคริสตจักรนี้ได้กดขี่ข่มเหงผู้ติดตำมพระคริสต ์อย่ำงทำรุณบำ<br />
บิโลนยังถูกกล่ำวหำด้วยบำปของกำรมีควำมสัมพันธ ์ที่ไม่ถูกต้องกับ“กษัตริย ์ทั้งหลำยของแผ่นดินโลก”ค<br />
ริสตจักรของยิวกลำยเป็ นหญิงแพศยำด้วยกำรเหินห่ำงไปจำกองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและผูกมิตรกับคนนอกศ<br />
ำสนำและโรมก็ท ำตนให้เป็ นมลทินด้วยวิธีเดียวกันนี้โดยแสวงหำกำรสนับสนุนจำกอ ำนำจทำงฝ่ ำยโลกโร<br />
มจึงต้องได้รับกำรต ำหนิที่คล้ำยคลึงกัน {GC 382.2} {GCth17 330.2}<br />
บำบิโลนถูกตรำว่ำเป็ น<br />
“แม่ของหญิงแพศยำทั ้งหลำย” วิวรณ์ 17:5<br />
ดังนั้นบุตรหญิงทั้งหลำยของนำงจึงต้องเป็ นสัญลักษณ์ของคริสตจักรต่ำงๆที่ยึดติดกับหลักค ำสอนและปร<br />
ะเพณีต่ำงๆของนำงและท ำตำมแบบอย่ำงของนำงด้วยกำรยอมทิ้งควำมจริงและควำมเห็นชอบของพระเจ้<br />
ำเพื่อเชื่อมสัมพันธ ์ที่ไม่ถูกต้องกับโลกนี้ข่ำวสำรแห่งพระธรรมวิวรณ์บทที่ 14<br />
ที่ประกำศถึงกำรล่มสลำยของบำบิโลนจะต้องหมำยถึงกลุ่มศำสนำที่ครั้งหนึ่งเคยบริสุทธิ์ผุดผ่องและบัดนี้<br />
ท ำชั ่วไปแล้วเนื่องจำกข่ำวนี้มำหลังค ำเตือนเรื่องกำรพิพำกษำข่ำวนี้จึงต้องประกำศในวำระสุดท้ำยด้วยเห<br />
ตุนี้ค ำเตือนนี้จึงไม่ได้มีไว้ส ำหรับคริสตจักรโรมันเท่ำนั้นเพรำะคริสตจักรดังกล่ำวตกอยู่ในสภำพที่ล่มสลำ<br />
295
ยมำเป็ นเวลำนำนหลำยศตวรรษแล้วยิ่งกว่ำนั้นในพระธรรมวิวรณ์บทที่<br />
18ยังเรียกให้ประชำกรของพระเจ้ำออกมำจำกบำบิโลนตำมพระคัมภีร ์ข้อนี้ยังต้องมีประชำกรของพระเจ้ำ<br />
อีกเป็ นจ ำนวนมำกที่ยังคงอยู่ในบำบิโลนและในเวลำนี้จะพบประชำกรส่วนใหญ่ที่ติดตำมพระคริสต ์ได้ใน<br />
คริสตจักรไหนไม่ต้องสงสัยเลยคนเหล่ำนี้ยังอยู่ในคริสตจักรต่ำงๆที่ยึดถือควำมเชื่อของโปรเตสแตนต ์ในส<br />
มัยที่คริสตจักรเหล่ำนี้เกิดขึ้นมำนั้นพวกเขำยืนขึ้นอย่ำงงำมสง่ำเพื่อพระเจ้ำและเพื่อควำมจริงและพระพร<br />
ของพระองค ์ก็สถิตอยู่ร่วมกับพวกเขำแม้ชำวโลกที่ไม่เชื่อยังต้องยอมรับผลลัพธ ์อันดีเลิศที่เกิดจำกกำรย<br />
อมรับหลักกำรต่ำงๆของข่ำวประเสริฐในค ำพูดของผู้เผยพระวจนะที่กล่ำวกับชนชำติอิสรำเอลว่ำ“ชื่อเสีย<br />
งของเจ้ำก็เลื่องลือไปท่ำมกลำงประชำชำติในเรื่องควำมงำมของเจ้ำเพรำะควำมงำมนั ้นก็สมบูรณ์ทีเดียวเ<br />
นื่องด้วยสง่ำรำศีที่เรำมอบให้เจ้ำพระยำห ์เวห ์องค เจ้ำนำยตรัสดังนี้แหละ”แต่พวกเขำก็กลับล้มลงด้วยควำ<br />
์<br />
มปรำรถนำเดียวกันที่น ำค ำแช่งสำปและควำมหำยนะมำให้กับชนชำติอิสรำเอลนั ่นคือควำมต้องกำรเลีย<br />
นแบบประเพณีและพยำยำมสร ้ำงมิตรภำพกับพวกคนอธรรม“เจ้ำวำงใจในควำมงดงำมของเจ้ำและเจ้ำเล่<br />
นชู้ เนื่องด้วยชื่อเสียงของเจ้ำ” เอเสเคียล 16:14, 15 {GC 382.3} {GCth17 330.3}<br />
คริสตจักรโปรเตสแตนต ์จ ำนวนมำกมำยท ำตำมแบบอย่ำงของโรมในกำรมีควำมสัมพันธ ์อย่ำงไร ้ศีลธร<br />
รมกับ“กษัตริย ์ทั้งหลำยของแผ่นดินโลก”นั ่นคือเป็ นคริสตจักรของรัฐที่มีควำมสัมพันธ ์กับกำรปกครองทำ<br />
งฝ่ ำยโลกและนิกำยอื่นๆด้วยกำรแสวงหำกำรยอมรับของฝ่ ำยโลกและค ำว่ำ“บำบิโลน”จึงเป็ นค ำที่ใช ้บรรย<br />
ำยองค ์กรเหล่ำนี้ได้อย่ำงเหมำะสมพวกเขำทั้งหมดต่ำงอ้ำงว่ำหลักค ำสอนของพวกเขำได้มำจำกพระคัม<br />
ภีร ์แต่กระนั้นยังแยกออกเป็ นนิกำยต่ำงๆจนแทบนับจ ำนวนนิกำยได้ไม่ถ้วนพร ้อมด้วยหลักควำมเชื่อและท<br />
ฤษฎีที่ขัดแย้งแตกต่ำงกันมำกมำย {GC 383.1} {GCth17 331.1}<br />
นอกเหนือจำกบำปของกำรเข้ำร่วมกับโลกคริสตจักรที่แยกตัวออกมำจำกโรมก็ยังคงมีลักษณะอื่นๆข<br />
องโรมด้วย {GC 383.2} {GCth17 331.2}<br />
มีรำยงำนฉบับหนึ่งของคริสตจักรโรมันคำทอลิกที่แย้งไว้ว่ำ“หำกคริสตจักรแห่งโรมเคยท ำผิดเรื่องรูปเ<br />
คำรพของเหล่ำนักบุญแล้วคริสตจักรแห่งอังกฤษซึ่งเป็ นลูกสำวของเธอก็ผิดเช่นเดียวกันที่ถวำยโบสถ ์ให้<br />
นำงมำรีย ์ถึง 10 แห่งแล้วถวำยให้พระคริสตเพียงแห่งเดียว” ์<br />
Richard Challoner, The Catholic<br />
Christian Instructed ค ำน ำหน้ำ 21, 22 {GC 384.1} {GCth17 331.3}<br />
ในหนังสือ “เอทริทีส ์ออนเดอะมิลเลเนียม” [A Treatise on the Millennium] ดร. ฮอพคินส ์<br />
[Hopkins]เขียนไว้ว่ำ“ไม่มีเหตุผลใดที่จะมำพิจำรณำว่ำเจตนำรมย ์และกำรกระท ำของกำรต่อต้ำนคริสเตี<br />
ยนนั้นจ ำกัดอยู่ในคริสตจักรซึ่งในปัจจุบันนี้เรียกว่ำคริสตจักรแห่งโรมภำยในคริสตจักรต่ำงๆของนิกำยโป<br />
รเตสแตนต ์ก็มีสภำพของกำรต่อต้ำนพระคริสต ์อยู่มำกทีเดียวและคริสตจักรเหล่ำนั้นก็ยังห่ำงไกลจำกกำร<br />
ได้รับกำรปฏิรูปทั้งหมดจำกเรื่อง.....ควำมเสื่อมโทรมทำงศีลธรรมและควำมชั ่วช ้ำ” Samuel Hopkins,<br />
Works เล่มที่ 2 หน้ำ 328 {GC 384.2} {GCth17 331.4}<br />
ดร. กูทรีย ์ [Guthrie] เขียนถึงเรื่องกำรแยกตัวของคริสตจักรเพสไบทีเรียนออกจำกโรมว่ำ<br />
“เมื่อกว่ำสำมร ้อยปีที่แล้วคริสตจักรของเรำที่มีธงชัยเป็ นรูปพระคัมภีร ์ที่เปิดออกและค ำขวัญที่ติดอยู่บนแ<br />
296
ผ่นป้ ำยว่ำ<br />
‘จงค้นหำพระคัมภีร’ ์<br />
ได้เดินเป็ นขบวนออกมำจำกประตูของโรม”<br />
และแล้วท่ำนก็ถำมค ำถำมที่ส ำคัญอย่ำงมำกว่ำ“พวกเขำก้ำวหลุดออกมำจำกบำบิโลนหมดแล้วใช่หรือไม่<br />
” Thomas Guthrie, The Gospel in Ezekiel หน้ำ 237 {GC 384.3} {GCth17 331.5}<br />
สเปอเจิน[Spurgeon]กล่ำวว่ำ“ดูเสมือนหนึ่งว่ำคริสตจักรแห่งอังกฤษถูกกัดกร่อนจนหมดด้วยพิธีกร<br />
รมทำงศำสนำแต่ผู้ที่มีควำมเห็นไม่สอดคล้องกันก็ไม่ได้เลวน้อยกว่ำพวกนักปรัชญำนอกศำสนำคนที่เรำ<br />
คิดว่ำมีสิ่งที่ดีกว่ำก็ก ำลังหันหลังเดินออกไปทีละคนจำกหลักพื้นฐำนแห่งควำมเชื่อเมื่อคิดดูให้รอบคอบแล้<br />
วข้ำพเจ้ำเชื่อว่ำที่ตรงกลำงหัวใจของประเทศอังกฤษนั้นมีลักษณะเหมือนรวงผึ้งที่รวมเอำคนนอกศำสนำ<br />
ที่สมควรให้แช่งด่ำไว้อยู่ภำยในแล้วคนเหล่ำนี้ยังกล้ำขึ้นธรรมำสน์และเรียกตัวเองว่ำเป็ นคริสเตียน” {GC<br />
384.4} {GCth17 332.1}<br />
อะไรคือต้นเหตุที่ท ำให้เกิดกำรละทิ้งควำมเชื่อครั้งยิ่งใหญ่คริสตจักรเริ่มตีตัวออกจำกควำมเรียบง่ำยข<br />
องข่ำวประเสริฐด้วยวิธีกำรใดก็ด้วยกำรยอมท ำตำมวิถีปฏิบัติของพวกนอกศำสนำเพื่อช่วยให้คนนอกศำ<br />
สนำยอมรับศำสนำคริสเตียนได้ง่ำยยิ่งขึ้นอัครทูตเปำโลประกำศว่ำ“อ ำนำจลึกลับนอกกฎหมำยนั้นก็เริ่ม<br />
ท ำงำนอยู่แล้ว” 2 เธสะโลนิกำ 2:7<br />
ซึ่งมีควำมหมำยรวมถึงสมัยของท่ำนเองด้วยในช่วงสมัยของอัครสำวกนั้นคริสตจักรยังคงค่อนข้ำงบริสุทธิ์<br />
แต่“ในช่วงท้ำยของศตวรรษที่สองคริสตจักรส่วนใหญ่เริ่มรับรูปแบบใหม่เข้ำมำควำมเรียบง่ำยของยุคแรกเ<br />
ริ่มหำยไปโดยไม่ทันรู ้ตัวเมื่อสำวกผู้ชรำภำพพักผ่อนในหลุมฝังศพลูกๆของพวกเขำร่วมกับผู้เชื่อใหม่ๆ......<br />
ก็ก้ำวออกมำและปั้นแต่งแนวทำงใหม่ขึ้น” Robert Robinson, Ecclesiastical Researches บทที่ 6<br />
ย่อหน้ำที่ 17 หน้ำ 51<br />
เพื่อหำคนมำรับเชื่อให้ได้นั้นพวกเขำจึงลดมำตรฐำนอันสูงส่งของควำมเชื่อของคริสเตียนลงและผลที่ตำ<br />
มมำคือ“คนนอกศำสนำไหลบ่ำเข้ำมำในคริสตจักรพวกเขำมำพร ้อมธรรมเนียมทั้งหลำยกำรปฏิบัติต่ำงๆ<br />
และบรรดำรูปเคำรพ” Gavazzi, Lectures หน้ำ 278<br />
ในขณะที่ศำสนำคริสต ์ได้รับควำมเห็นชอบและกำรสนับสนุนจำกผู้ปกครองฝ่ ำยโลกนั้นมีผู้มำรับเชื่อเพีย<br />
งในนำมเป็ นจ ำนวนมำกมำยแต่ในขณะที่มีสภำพภำยนอกเป็ นคริสเตียนคนจ ำนวนมำกก็ยัง<br />
“คงเป็ นคนนอกศำสนำโดยยังคงแอบกรำบไหว้บูชำรูปเคำรพอยู่” Ibid. หน้ำ 278 {GC<br />
384.5} {GCth17 332.2}<br />
สภำพเดียวกันนี้ยังคงเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่ำกับแทบทุกคริสตจักรที่เรียกตนเองว่ำโปรเตสแตนต ์ไม่ใ<br />
ช่หรือเมื่อผู้ก่อตั้งคริสตจักรที่เต็มไปด้วยวิญญำณของกำรปฏิรูปอย่ำงแท้จริงตำยจำกไปลูกหลำนของพว<br />
กเขำก็ก้ำวออกมำและ“ปรับแต่งขบวนกำรด้วยรูปแบบใหม่”ในขณะที่พวกเขำยึดมั ่นอย่ำงไม่ลืมหูลืมตำอ<br />
ยู่กับควำมเชื่อที่บรรพบุรุษส่งต่อมำและปฏิเสธไม่ยอมรับควำมจริงใดๆที่ใหม่กว่ำที่พวกเขำมองเห็นเหล่ำบุ<br />
ตรทั้งหลำยของนักปฏิรูปจึงก้ำวห่ำงออกไปจำกตัวอย่ำงแห่งควำมถ่อมตนกำรเสียสละและกำรละทิ้งสิ่งขอ<br />
งในโลกของนักปฏิรูปทั ้งหลำยด้วยประกำรฉะนี้“ควำมเรียบง่ำยแต่แรกจึงหำยไป”วิถีแห่งโลกไหลบ่ำเข้ำมำ<br />
ยังคริสตจักรและน ำ“ธรรมเนียมวิธีปฏิบัติและรูปเคำรพ” เข้ำมำในคริสตจักรด้วย” {GC<br />
385.1} {GCth17 332.3}<br />
297
อนิจจังกำรเป็ นมิตรกับโลกซึ่งเป็ น“ศัตรูกับพระเจ้ำ”ของคนทั้งหลำยที่ประกำศว่ำตนเป็ นผู้ติดตำมพระ<br />
คริสต ์นั้นช่ำงน่ำกลัวเพียงไรคริสตจักรที่เป็ นที่นิยมของผู้คนทั ่วทั้งอำณำจักรคริสเตียนเหินห่ำงไปจำกมำ<br />
ตรฐำนแห่งควำมถ่อมตนกำรละทิ้งตนควำมเรียบง่ำยและคุณควำมดีที่มีอยู่ในพระคัมภีร ์อย่ำงมำกเพียงไร<br />
จอห ์นเวสเล่ย ์กล่ำวถึงวิธีกำรใชเงินอย่ำงถูกต้องว่ำ“อย่ำใช ้<br />
้ตะลันต ์อันมีค่ำยิ่งไปอย่ำงสิ้นเปลืองเพียงเพื่อส<br />
นองควำมต้องกำรของดวงตำด้วยเครื่องนุ่มห่มที่ไม่จ ำเป็ นและมีรำคำแพงหรือด้วยเครื่องประดับที่ไม่จ ำเป็<br />
นอย่ำสิ้นเปลืองกับกำรตกแต่งบ้ำนด้วยของหำยำกของที่เกินควำมต้องกำรหรือมีรำคำแพงหรือในภำพถ่<br />
ำยภำพวำดที่มีรำคำแพงหรือในสิ่งของที่เคลือบด้วยทอง.....จงอย่ำหำสิ่งใดเพื่อน ำมำสนองตอบกับควำมห<br />
ยิ่งยโสของชีวิตเพื่อจะเป็ นที่ชื่นชมหรือรับค ำเยินยอจำกมนุษย.....‘ตรำบใดที่ท่ำนท ์<br />
ำสิ่งที่ดีๆเพื่อตัวเองผู้ค<br />
นจะกล่ำวถึงท่ำนในทำงที่ดี’ตรำบใดที่ท่ำน‘แต่งตัวเองด้วยผ้ำลินินสีม่วงและมีเนื้อดี’และแต่ง‘อย่ำงหรูหรำทุ<br />
กวัน’ไม่ต้องสงสัยเลยว่ำคนมำกมำยจะยกย่องรสนิยมที่สูงส่งควำมโอบอ้อมอำรีและควำมมีน ้ำใจของท่ำน<br />
แต่อย่ำซื้อค ำสรรเสริญของพวกเขำด้วยรำคำแพงเช่นนี้แต่ให้พึงพอใจกับเกียรติที่มำจำกพระเจ้ำ”<br />
Wesley, Works, Sermon 50, “The Use of Money”<br />
แต่มีคริสตจักรจ ำนวนมำกในปัจจุบันนี้ที่ละเลยค ำสอนเช่นนี้ {GC 385.2} {GCth17 332.4}<br />
กำรแสดงว่ำตนเองเป็ นคนมีศำสนำกลำยเป็ นสิ่งที่โลกนี้นิยมชมชอบประมุขนักกำรเมืองทนำยควำมแ<br />
พทย ์นักธุรกิจต่ำงพำกันเข้ำร่วมเป็ นสมำชิกในคริสตจักรก็เพื่อเป็ นช่องทำงสร ้ำงควำมนับถือและควำมวำ<br />
งใจทำงสังคมและควำมก้ำวหน้ำในฝ่ ำยโลกของตนเองด้วยวิธีนี้พวกเขำพยำยำมปกปิดธุรกรรมที่ไม่ชอบ<br />
ธรรมของตนเองไว้ด้วยกำรอ้ำงตนว่ำเป็ นคริสเตียนองค ์กรศำสนำคริสต ์ต่ำงๆที่ได้รับกำรสนับสนุนด้วยทรั<br />
พย ์และอิทธิพลของบรรดำชำวโลกที่รับบัพติศมำเข้ำมำแต่ยังหมกมุ่นอยู่ในทำงโลกีย ์เหล่ำนี้ก็ท ำให้จ ำเป็<br />
นที่จะต้องพยำยำมหำควำมนิยมและกำรสนับสนุนมำกยิ่งขึ้นโบสถ ์อันโอ่อ่ำตระกำรตำซึ่งตกแต่งอย่ำงหรู<br />
หรำที่สุดถูกสร ้ำงขึ้นตำมถนนที่มีชื่อผู้เข้ำร่วมนมัสกำรแต่งกำยด้วยเครื่องแต่งกำยรำคำแพงและน ำสมัยใ<br />
ชเงินเดือนสูงจ้ำงผู้รับใช ้<br />
้ที่มีควำมสำมำรถสร ้ำงควำมส ำรำญและดึงดูดผู้คนค ำเทศนำของพวกเขำจะต้อง<br />
ไม่แตะเรื่องบำปที่ท ำกันอย่ำงแพร่หลำยแต่ค ำเทศนำของพวกเขำจะต้องรื่นหูสร ้ำงควำมพึงพอใจด้วยเหตุ<br />
นี้คนบำปที่อยู่ในสังคมจึงสมัครเข้ำร่วมอยู่ในบัญชีของคริสตจักรและบำปที่นิยมชมชอบจึงซ่อนอยู่ภำยใ<br />
ต้กำรเสแสร ้งของควำมเลื่อมใสในศำสนำ {GC 386.1} {GCth17 333.1}<br />
นิตยสำรชั้นน ำฝ่ ำยโลกฉบับหนึ่งวิจำรณ์เรื่องทัศนคติที่เป็ นอยู่ของผู้ที่อ้ำงตนเป็ นคริสเตียนที่มีกับโลก<br />
ว่ำ“คริสตจักรยอมรับวิญญำณของยุคนี้และปรับวิธีนมัสกำรตำมควำมต้องกำรของยุคสมัยใหม่อย่ำงไม่ทั<br />
นรู ้สึกตัว”“แท้จริงแล้วทุกสิ่งที่ช่วยท ำให้ศำสนำดูน่ำสนใจก็ถูกคริสตจักรน ำมำใชเป็ ้ นเครื่องมือ”<br />
และนักเขียนคนหนึ่งของหนังสือพิมพ์นิวยอร ์คอินดิเพนเดนท ์ [New York Independent]<br />
กล่ำวถึงค ำที่เชื่อและปฏิบัติและนมักสำรตำมแบบชำวเมทอดิสต ์ไว้ว่ำ<br />
“เส้นแบ่งระหว่ำงผู้ที่เคร่งในศำสนำและผู้ที่ไม่มีศำสนำเลือนหำยไปเป็ นเพียงเงำสลัวและผู้ที่ร ้อนรนของทั้ง<br />
สองฝ่ ำยต่ำงท ำกำรลบควำมแตกต่ำงทั้งหมดที่มีระหว่ำงวิธีกำรประพฤติและควำมสนุกสนำนของพวกเขำ<br />
”“ศำสนำที่ได้รับควำมนิยมชมชอบจะมีสมำชิกเพิ่มมำกขึ้นด้วยคนที่ได้รับประโยชน์โดยไม่ต้องใส่ใจกับห<br />
น้ำที่ที่มำพร ้อมกับศำสนำนั้น” {GC 386.2} {GCth17 333.2}<br />
298
เฮำวำร ์ดครอสบี [Howard Crosby] กล่ำวว่ำ<br />
“เป็ นเรื่องน่ำเป็ นห่วงอย่ำงยิ่งเมื่อพวกเรำเห็นคริสตจักรของพระคริสต ์แทบไม่ได้ท ำตำมแผนกำรขององค ์<br />
พระผู้เป็ นเจ้ำเช่นเดียวกับชำวยิวในสมัยโบรำณที่ปล่อยให้ควำมสัมพันธ ์กับประเทศที่กรำบไหว้รูปเคำรพข<br />
โมยหัวใจของพวกเขำไปจำกพระเจ้ำ......ก็เป็ นเช่นนั้นแหละกับคริสตจักรของพระเจ้ำในเวลำนี้ด้วยกำรเข้<br />
ำมีส่วนร่วมอย่ำงจอมปลอมกับโลกที่ไม่เชื่อละทิ้งวิธีกำรของพระเจ้ำที่ประทำนชีวิตแท้และปล่อยตัวเองไปกั<br />
บนิสัยชั ่วของสังคมที่ไม่มีพระคริสต ์ถึงแม้บำงครั้งค ำโต้แย้งและข้อสรุปพอจะรับฟังได้แต่สิ่งเหล่ำนี้ก็ห่ำงไก<br />
ลจำกค ำเปิดเผยของพระเจ้ำและขัดแย้งโดยตรงกับกำรเติบโตขึ้นในพระคุณทั้งปวง” The Healthy<br />
Christian: An Appeal to the Church หน้ำ 141, 142 {GC 387.1} {GCth17 333.3}<br />
ท่ำมกลำงกระแสคลื่นแห่งกำรหมกมุ่นในทำงโลกีย ์และกำรแสวงหำควำมส ำรำญกำรเสียสละและกำรถ<br />
วำยตนเพื่อพระคริสต ์จึงหำยไปจนเกือบหมด“มีชำยและหญิงบำงคนในคริสตจักรของเรำที่ปัจจุบันอยู่ในวั<br />
ยท ำงำนพวกเขำถูกสอนไว้ตั้งแต่เมื่อยังเป็ นเด็กให้ถวำยตัวเพื่อจะมอบถวำยตนหรือท ำงำนรับใช ้พระคริสต ์<br />
”แต่“หำกในเวลำนี้ต้องกำรเงินทุนขึ้นมำ.....ไม่มีใครจะต้องถูกร ้องขอให้บริจำคโอไม่อย่ำงแน่นอนให้จัดงำ<br />
นรื่นเริงแสดงละครจ ำลองกำรพิพำกษำงำนเลี้ยงหรูหรำหรือของกินอะไรก็ได้ที่ท ำให้คนเพลิดเพลิน”<br />
{GC 387.2} {GCth17 334.1}<br />
ผู้ว่ำกำรรัฐวิสคอนซินวำสเบิร ์น [Washburn] ปรำศรัยในกำรประชุมประจ ำปีเมื่อวันที่ 9<br />
มกรำคมค.ศ.1873ว่ำ“อำจจะต้องมีกำรตรำกฎหมำยบำงฉบับเพื่อน ำมำใช ้ท ำลำยโรงเรียนที่ท ำให้มีนักก<br />
ำรพนันเกิดขึ้นมีโรงเรียนเช่นนี้อยู่ทุกที่แม้กระทั ่งในคริสตจักรที่บำงครั้งพบว่ำก ำลังท ำงำนของมำรโดยไม่<br />
รู ้ตัวและไม่สงสัยกำรแสดงดนตรีเพื่อรับของขวัญกำรจัดกิจกรรมขำยชุดของขวัญและกำรขำยตั ๋วจับฉล<br />
ำกรำงวัลฉลำกกินแบ่งชุดรำงวัลต่ำงๆและอื่นๆซึ่งในบำงครั้งจัดขึ้นเพื่อช่วยให้บรรลุเป้ ำหมำยทำงศำสนำ<br />
หรือกำรกุศลแต่บ่อยครั้งที่จัดขึ้นมำด้วยจุดประสงค ์ที่ไม่ค่อยมีคุณค่ำซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนแล้วแต่เป็ นเครื่องมื<br />
อหำเงินที่ไม่ได้ให้คุณค่ำส ำคัญเลยไม่มีสิ่งใดที่ท ำลำยศีลธรรมและเป็ นพิษภัยโดยเฉพำะกับเยำวชนได้มำ<br />
กเท่ำกับกำรได้เงินหรือสมบัติโดยไม่ได้พำกเพียรท ำงำนคนมีเกียรติเข้ำร่วมกิจกรรมกำรเสี่ยงโชคเหล่ำนี้<br />
และปลอบจิตใต้ส ำนึกของเขำเองด้วยควำมคิดว่ำเขำได้ใชเงินไปในวัตถุประสงค ้<br />
์ที่ดีมันจึงไม่ใช่เรื่องแปลก<br />
ที่เยำวชนในรัฐนี้บ่อยครั้งมักจะตกไปสู่นิสัยลักษณะนี้ซึ่งควำมตื่นเต้นจำกกำรละเล่นกิจกรรมเสี่ยงโชคจะเ<br />
กิดขึ้นเกือบแน่นอนที่สุด” {GC 387.3} {GCth17 334.2}<br />
วิญญำณของกำรประนีประนอมกับวิถีทำงของชำวโลกก ำลังบุกรุกเข้ำไปยังโบสถ ์ต่ำงๆทั ่วอำณำจักร<br />
ของคริสตศำสนำที่กรุงลอนดอนโรเบิร ์ทเอ็ดคินส ์ [Robert Atkins]<br />
เทศนำวำดภำพที่มืดมนของควำมถดถอยทำงฝ่ ำยจิตวิญญำณที่เกิดขึ้นอยู่ทั ่วไปในประเทศอังกฤษไว้ว่ำ“<br />
โลกนี้มีจ ำนวนคนชอบธรรมอย่ำงแท้จริงลดลงไปเรื่อยๆและไม่มีผู้ใดใส่ใจเหล่ำผู้ที่ประกำศตนเป็ นผู้เชื่อใน<br />
ศำสนำในปัจจุบันนี้และในทุกๆคริสตจักรเป็ นผู้ที่รักโลกเป็ นผู้ที่ประนีประนอมกับโลกเป็ นผู้ที่รักสิ่งของเครื่<br />
องมืออ ำนวยควำมสะดวกสบำยและเป็ นผู้ที่ทะเยอทะยำนไขว่คว้ำเกียรติยศพวกเขำถูกเรียกให้เข้ำมำร่วม<br />
ทุกข ์กับพระคริสต ์แต่พวกเขำกลับหดถอยไปแม้แต่เพียงด้วยค ำต ำหนิ......ละทิ้งควำมเชื่อละทิ้งควำมเชื่อล<br />
ะทิ้งควำมเชื่อถูกสลักไว้อยู่ที่ด้ำนหน้ำสุดของทุกๆโบสถ ์หำกพวกเขำเข้ำใจมันหำกพวกเขำรู ้สึกถึงมันก็ค<br />
299
งจะมีควำมหวังแต่อนิจจำพวกเขำร ้องว่ำ ‘ข้ำเป็ นเศรษฐีและข้ำร ่ำรวยแล้วข้ำไม่ต้องกำรสิ่งใดเลย’ วิวรณ์<br />
3:17” Second Advent Library, tract No. 39 {GC 388.1} {GCth17 334.3}<br />
บำปยิ่งใหญ่ที่เป็ นข้อกล่ำวหำที่มีต่อบำบิโลนคือ“นครที่ให้ประชำชำติดื่มเหล้ำองุ่นแห่งรำคะในกำรล่ว<br />
งประเวณีของนำง”วิวรณ์14:8;ถ้วยยำพิษที่เธอเอำมำให้กับโลกหมำยถึงค ำสอนเทียมเท็จที่เธอรับไว้ซึ่งเป็<br />
นผลจำกควำมสัมพันธ ์ที่ไม่เหมำะสมของเธอที่เธอมีกับผู้ยิ่งใหญ่ของโลกมิตรภำพที่มีกับโลกท ำให้ควำมเ<br />
ชื่อของเธอผิดเพี้ยนไปและเมื่อถึงครำวของเธอเธอก็น ำสิ่งที่ผิดๆชักจูงโลกด้วยกำรสอนหลักค ำสอนที่ค้ำ<br />
นกับค ำสอนที่ชัดเจนที่สุดของพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ {GC 388.2} {GCth17 334.4}<br />
โรมไม่อนุญำตให้ประชำชนมีพระคัมภีร ์และบังคับให้ทุกคนยอมรับค ำสอนของเธอแทนกำรน ำพระวจน<br />
ะของพระเจ้ำกลับคืนมำให้มนุษย ์นั้นเป็ นผลงำนของกำรปฏิรูปแต่ไม่ได้เป็ นเรื่องเกินควำมจริงใช่หรือไม่ที่<br />
คริสตจักรในยุคของเรำสอนมนุษย ์ให้น ำควำมเชื่อของพวกเขำไปวำงไว้ที่หลักควำมเชื่อและค ำสอนของค<br />
ริสตจักรแทนที่จะวำงไว้ในพระคัมภีร ์ชำร ์ลส ์บีเคอร ์<br />
[Charles<br />
Beecher]กล่ำวถึงคริสตจักรโปรเตสแตนต ์ต่ำงๆว่ำ“พวกเขำหลบหน้ำไม่กล่ำวค ำพูดรุนแรงเพื่อต่อต้ำน<br />
หลักควำมเชื่อทำงศำสนำซึ่งมีควำมอ่อนไหวแบบเดียวกับที่พวกนักบวชผู้บริสุทธิ์ เหล่ำนั้นหลีกเลี่ยงไม่พู<br />
ดวำจำรุนแรงเพื่อต่อต้ำนกำรสถำปนำกำรกรำบไหว้รูปบูชำนักบุญและผู้พลีชีพเพื่อศำสนำซึ่งพวกเขำเป็<br />
นผู้ก่อขึ้นมำเอง.....นิกำยโปรเตสแตนต ์อีแวนเจลิคัลผูกมัดมือของพวกเขำไว้ด้วยกันกับพวกตนเองตกลง<br />
ระหว่ำงกันเองว่ำคนที่เป็ นนักเทศน์ไม่ว่ำจะอยู่ที่ไหนก็จะเป็ นนักเทศน์ไม่ได้หำกเขำไม่ยอมรับหนังสือบำงเ<br />
ล่มนอกเหนือจำกพระคัมภีร..........ไม่ใช่เป็ ์ นเรื่องที่จินตนำกำรขึ้นมำเองที่จะกล่ำวว่ำอ ำนำจฝ่ ำยควำมเชื่<br />
อทำงศำสนำเริ่มห้ำมปรำมพระคัมภีร เหมือนที่โรมเคยท ์<br />
ำมำแล้วแต่ท ำไปด้วยวิธีที่ลึกลับเฉียบแหลมกว่ำ”<br />
Sermon on “The Bible a Sufficient Creed,” delivered at Fort Wayne, Indiana 22<br />
กุมภำพันธ ์ 1846 {GC 388.3} {GCth17 335.1}<br />
เมื่อครูที่ซื่อสัตย ์อธิบำยพระวจนะของพระเจ้ำก็จะมีผู้คงแก่เรียนผู้รับใช ้ต่ำงๆที่อ้ำงว่ำเข้ำใจพระคัมภีร ์ลุ<br />
กขึ้นและปรักปร ำค ำสอนที่ดีงำมทั้งหลำยว่ำเป็ นค ำสอนนอกรีตและด้วยกำรกระท ำเช่นนี้จึงขับไล่ผู้ที่แสวง<br />
หำควำมจริงไปหำกโลกไม่ได้ถูกมอมเมำอย่ำงสิ้นหวังด้วยเหล้ำองุ่นของบำบิโลนแล้วฝูงชนมำกมำยคงจะเ<br />
ชื่อและกลับใจด้วยควำมจริงที่เรียบง่ำยและเชือดเฉือนของพระวจนะของพระเจ้ำแต่ควำมเชื่อทำงศำสนำ<br />
นั้นสับสนและขัดแย้งกันจนประชำชนไม่รู ้ว่ำจะเชื่ออะไรว่ำเป็ นควำมจริงบำปของโลกที่ไม่กลับใจนอนหมอ<br />
บอยู่ที่หน้ำประตูโบสถ ์ {GC 389.1} {GCth17 335.2}<br />
ข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สองแห่งพระธรรมวิวรณ์บทที่14ประกำศออกไปเป็ นครั้งแรกในช่วงฤดูร ้อนขอ<br />
งปีค.ศ.1844และในช่วงเวลำนั้นข่ำวนี้ใช ้ได้โดยตรงกับคริสตจักรต่ำงๆในประเทศสหรัฐอเมริกำที่ซึ่งค ำเตื<br />
อนเรื่องกำรพิพำกษำถูกประกำศในประเทศอย่ำงกว้ำงขวำงที่สุดและโดยทั ่วไปถูกปฏิเสธมำกที่สุดและคริ<br />
สตจักรถดถอยอย่ำงรวดเร็วที่สุดแต่ข่ำวสำรของทูตสวรรค ์องค ์ที่สองไม่ได้ส ำเร็จบริบูรณ์ในปีค.ศ.1844ใ<br />
นช่วงเวลำดังกล่ำวคริสตจักรต่ำงๆต้องประสบกับกำรเสื่อมถอยทำงฝ่ ำยศีลธรรมอันเป็ นผลเนื่องมำจำกก<br />
ำรปฏิเสธแสงสว่ำงเรื่องข่ำวกำรเสด็จกลับมำแต่กำรเสื่อมถอยนี้ก็ยังไม่สมบูรณ์เช่นกันขณะที่พวกเขำปฏิ<br />
เสธควำมจริงพิเศษส ำหรับเวลำนั้นควำมเสื่อมถอยของพวกเขำก็ยิ่งตกต ่ำลงไปเรื่อยๆแต่ยังตกต ่ำไม่พอที่<br />
300
จะกล่ำวว่ำ“บำบิโลนมหำนครนั ้นพังทลำยแล้ว.....เพรำะว่ำนครนี้ได้ท ำให้ทุกประชำชำติดื่มเหล้ำองุ่นแห่ง<br />
รำคะในกำรล่วงประเวณีของนำง” วิวรณ์ 14:8<br />
เธอยังไม่ได้ท ำให้ทุกประเทศกระท ำเช่นนี้จิตวิญญำณแห่งกำรท ำตำมโลกและควำมไม่สนใจต่อควำมจริงซึ่<br />
งเป็ นบททดสอบส ำหรับยุคเวลำของเรำก็มีอยู่และก ำลังแพร่หลำยต่อเนื่องในคริสตจักรของนิกำยโปรเตส<br />
แตนต ์ตลอดทั ่วทุกประเทศในโลกคริสเตียนและคริสตจักรเหล่ำนี้ก็ถูกรวมอยู่ในค ำต ำหนิที่เคร่งขรึมและน่<br />
ำกลัวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สองแต่ผลงำนแห่งกำรละทิ้งควำมเชื่อยังก้ำวไปไม่ถึงจุดที่สูงที่สุด<br />
389.2} {GCth17 335.3}<br />
พระคัมภีรเปิดเผยว่ำก่อนที่องค ์<br />
์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำซำตำนจะกระท ำ“อิทธิฤทธิ์ทุกอย่ำงทั้งหมำย<br />
ส ำคัญและกำรอัศจรรย ์จอมปลอมและอุบำยชั ่วทุกอย่ำง”และพวกที่“ไม่ได้รักควำมจริงเพื่อจะรอดได้”<br />
จะถูกปล่อยให้ “ควำมลุ่มหลงมำถึงพวกเขำให้เขำเชื่อสิ่งที่เท็จ” 2 เธสะโลนิกำ 2:9-11<br />
จวบจนกระทั ่งสภำพเช่นนี้จะเกิดขึ้นและกำรรวมตัวของคริสตจักรกับโลกจะเกิดขึ้นตลอดทั ่วทั้งอำณำจัก<br />
รคริสเตียนแล้วกำรล่มจมของมหำนครบำบิโลนจึงจะเกิดขึ้นอย่ำงสมบูรณ์กำรเปลี่ยนแปลงอันนี้เติบใหญ่<br />
ขึ้นอย่ำงเป็ นล ำดับแต่กำรส ำเร็จอย่ำงบริบูรณ์ของค ำพยำกรณ์ในพระธรรมวิวรณ์ 14:8<br />
นี้ยังคงเป็ นสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนำคต {GC 389.3} {GCth17 335.4}<br />
แม้คริสตจักรต่ำงๆที่รวมกันเป็ นบำบิโลนจะมีควำมมืดมนทำงจิตวิญญำณและเหินห่ำงไปจำกพระเจ้ำแ<br />
ต่ก็ยังมีผู้ติดตำมที่แท้จริงของพระคริสต ์จ ำนวนมำกอยู่ในคริสตจักรเหล่ำนั้นในจ ำนวนนี้ยังมีคนอีกมำกม<br />
ำยที่ไม่เคยเห็นควำมจริงพิเศษส ำหรับยุคนี้มีคนจ ำนวนไม่น้อยที่ไม่พอใจกับสภำพปัจจุบันของตนและอยำ<br />
กได้รับแสงสว่ำงที่ชัดเจนยิ่งขึ้นพวกเขำแสวงหำพระฉำยำของพระคริสต ์จำกคริสตจักรที่เขำร่วมอยู่อย่ำง<br />
ไร ้ผลในขณะที่คริสตจักรเหล่ำนี้เหินห่ำงออกไปจำกควำมจริงมำกยิ่งขึ้นและท ำตัวเป็ นพันธมิตรยิ่งใกล้ชิด<br />
กับโลกมำกขึ้นควำมแตกต่ำงระหว่ำงคนสองกลุ่มนี้จะยิ่งมีมำกขึ้นและในที่สุดจะลงเอยด้วยกำรแตกแยกเ<br />
วลำจะมำถึงเมื่อผู้ที่รักพระเจ้ำอย่ำงสิ้นสุดใจคงอยู่ร่วมต่อไปไม่ได้กับพวกที่“รักควำมสนุกมำกกว่ำรักพระเ<br />
จ้ำยึดถือทำงพระเจ้ำแต่เพียงเปลือกนอกแต่ปฏิเสธฤทธิ์ เดชของทำงนั้น” 2 ทิโมธี 3:4-5 {GC<br />
390.1} {GCth17 336.1}<br />
พระธรรมวิวรณ์บทที่18ชี้ไปถึงเวลำเมื่อคริสตจักรจะก้ำวไปถึงสภำพตำมที่ทูตสวรรค ์องค ์ที่สองกล่ำวไ<br />
ว้อย่ำงเต็มตัวตำมผลลัพธ ์ของกำรปฏิเสธค ำเตือนสำมประกำรของวิวรณ์ 14: 6-12<br />
และประชำกรของพระเจ้ำที่ยังคงอยู่ในบำบิโลนจะถูกเรียกให้แยกตัวออกจำกควำมสัมพันธ ์ที่มีกับเธอนี่เป็<br />
นข่ำวสุดท้ำยที่มีไว้ให้กับโลกนี้และพระรำชกิจนี้จะต้องท ำให้ส ำเร็จเมื่อผู้“ที่ไม่เชื่อควำมจริงแต่ยินดีในกำ<br />
รอธรรม” 2 เธสะโลนิกำ 2:12<br />
จะถูกปล่อยให้ลุ่มหลงและเชื่อในสิ่งที่เท็จแล้วจำกนั้นแสงแห่งควำมจริงจะส่องสว่ำงบนทุกคนที่จิตใจเปิดรับ<br />
ควำมจริงและบุตรทั้งหลำยของพระเจ้ำที่ยังคงอยู่ในบำบิโลนจะตอบรับเสียงเรียกที่ว่ำ<br />
“จงออกมำจำกนครนั้นเถิดชนชำติของเรำเอ๋ย” วิวรณ์ 18:4 {GC 390.2} {GCth17 336.2}<br />
{GC<br />
301
302
่<br />
บท 22 - เหตุการณ์เกิดขึ้นตามค าพยากรณ์<br />
ช่วงฤดูใบไม้ผลิของปีค.ศ.1844ซึ่งคำดไว้แต่แรกว่ำเป็ นเวลำที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำและเมื่อเวล<br />
ำนั้นผ่ำนไปผู้ที่รอคอยด้วยควำมเชื่อในเรื่องกำรเสด็จมำปรำกฏของพระองค ์จึงรู ้สึกสงสัยและไม่มั ่นใจไปชั<br />
วขณะหนึ่งในขณะที่โลกถือว่ำพวกเขำพ่ำยแพ้อย่ำงยับเยินและผ่ำนกำรพิสูจน์ว่ำเป็ นพวกที่ยึดมั ่นอยู่กับ<br />
ควำมเชื่อที่ผิดๆแต่แหล่งปลอบประโลมใจของพวกเขำก็ยังคงเป็ นพระวจนะของพระเจ้ำหลำยคนศึกษำพร<br />
ะคัมภีร ์ต่อไปพวกเขำน ำสิ่งที่พวกเขำเชื่อออกมำตรวจสอบอีกครั ้งเพื่อหำหลักฐำนของควำมเชื่อและศึกษ<br />
ำค ำพยำกรณ์อย่ำงละเอียดเพื่อค้นหำแสงสว่ำงให้มำกขึ้นค ำพยำนในพระคัมภีร ์ที่สนับสนุนจุดยืนของพว<br />
กเขำนั้นชัดเจนและเด็ดขำดหมำยส ำคัญที่ไม่อำจเข้ำใจเป็ นอื่นใดชี้ให้เห็นว่ำกำรเสด็จมำของพระคริสต ์<br />
นั้นใกล้มำกแล้วพระพรพิเศษของพระเจ้ำที่ท ำให้คนบำปกลับใจและท ำให้คริสเตียนฟื้นฟูจิตวิญญำณต่ำง<br />
ยืนยันว่ำข่ำวสำรนี้มำจำกสวรรค ์และแม้ผู้เชื่อจะอธิบำยควำมผิดหวังของพวกเขำไม่ได้พวกเขำต่ำงรู ้สึก<br />
มั ่นใจว่ำเหตุกำรณ์ที่ผ่ำนไปแล้วนั้นพระเจ้ำทรงน ำพวกเขำอยู่ {GC 391.1} {GCth17 337.1}<br />
ค ำสอนหนึ่งที่สำนอยู่กับค ำพยำกรณ์ต่ำงๆที่พวกเขำถือว่ำใช ้ประยุกตเข้ำได้ดีกับช่วงเวลำของกำรเส<br />
์<br />
ด็จมำครั้งที่สองคือค ำสอนซึ่งปรับเข้ำได้อย่ำงดีเป็ นพิเศษกับสภำพของควำมไม่แน่นอนและควำมหวำดห<br />
วั ่นของพวกเขำและหนุนใจพวกเขำให้รอคอยอย่ำงอดทนในควำมเชื่อว่ำสิ่งที่บัดนี้มืดมนเข้ำใจไม่ได้จะถูก<br />
ท ำให้กระจ่ำงชัดแจ้งในเวลำอันสมควร {GC 391.2} {GCth17 337.2}<br />
ในบรรดำค ำพยำกรณ์ต่ำงๆที่พวกเขำไม่เข้ำใจมีพระธรรมฮำบำกุก 2:1-4 รวมอยู่ด้วย<br />
“ข้ำพเจ้ำจะยืนเฝ้ ำดูอยู่ข้ำพเจ้ำจะยืนที่หอคอยและเฝ้ ำรอเพื่อจะดูว่ำพระองค ์จะตรัสอะไรแก่ข้ำพเจ้ำและข้<br />
ำพเจ้ำจะทูลตอบอย่ำงไรในเรื่องกำรร ้องทุกข ์ของข้ำพเจ้ำแล้วพระยำห ์เวห ์ตรัสตอบข้ำพเจ้ำว่ำ<br />
‘จงเขียนนิมิตนั้นลงไปจงเขียนไว้บนแผ่นป้ ำยให้ชัดเจนเพื่อให้คนที่วิ่งอ่ำนได้คล่องเพรำะว่ำนิมิตนั ้นยังรอเว<br />
ลำของมันอยู่มันก ำลังรีบไปถึงควำมส ำเร็จมันจะไม่มุสำถ้ำดูช ้ำไปก็จงคอยสักหน่อยมันจะมำถึงแน่นอนคง<br />
ไม่ล่ำช ้ำนักดูเถิดคนหยิ่งจองหองจิตใจภำยในเขำไม่ซื่อตรงแต่ว่ำคนชอบธรรมจะด ำรงชีวิตอยู่ด้วยควำม<br />
ซื่อสัตย ’” ์ {GC 392.1} {GCth17 338.1}<br />
ย้อนกลับไปตั้งแต่แรกในปีค.ศ. 1842 ค ำแนะน ำในค ำพยำกรณ์นี้ที่บอกให้<br />
“เขียนนิมิตนั้นลงไปจงเขียนไว้บนแผ่นป้ ำยให้ชัดเจนเพื่อให้คนที่วิ่งอ่ำนได้คล่อง”ท ำให้ชำร ์ลส ์ฟิทช [Char ์<br />
lesFitch]วำดผังค ำพยำกรณ์เพื่อใช ้อธิบำยนิมิตของพระธรรมดำเนียลและวิวรณ์กำรตีพิมพ์แผนผังนี้ถือ<br />
ว่ำท ำให้ค ำสั ่งของฮำบำกุกส ำเร็จในเวลำนั้นไม่มีผู้ใดสังเกตว่ำในค ำพยำกรณ์เดียวกันนี้กล่ำวถึงกำรล่ำช ้<br />
ำที่จะเกิดขึ้นก่อนที่นิมิตนี้จะส ำเร็จซึ่งนั ่นก็คือเวลำที่พวกเขำต้องรอคอยหลังจำกช่วงเวลำแห่งควำมผิดห<br />
วังข้อพระคัมภีร ์นี้จึงโดดเด่นขึ้นมำ“นิมิตนั้นยังรอเวลำของมันอยู่มันก ำลังรีบไปถึงควำมส ำเร็จมันจะไม่มุส<br />
ำถ้ำดูช ้ำไปก็จงคอยสักหน่อยมันจะมำถึงแน่นอนคงไม่ล่ำช ้ำนัก.....คนชอบธรรมจะด ำรงชีวิตอยู่ด้วยควำ<br />
มซื่อสัตย ์” {GC 392.2} {GCth17 338.2}<br />
ข้อควำมตอนหนึ่งในค ำพยำกรณ์ของเอเสเคียลท ำให้ผู้เชื่อมีก ำลังและได้รับควำมประเล้ำประโลมใจ“<br />
พระวจนะของพระยำห ์เวห ์มำถึงข้ำพเจ้ำว่ำ‘บุตรแห่งมนุษย ์เอ๋ยสุภำษิตบทนี้ของพวกเจ้ำซึ่งกล่ำวถึงแผ่นดิ<br />
303
นอิสรำเอลที่ว่ำ‘วันเหล่ำนั้นก็ไกลออกไปและนิมิตทุกเรื่องก็เหลว’นั้นหมำยควำมว่ำอะไรเพรำะฉะนั้นจงบอ<br />
กเขำว่ำ…วันเหล่ำนั้นก็ใกล้และนิมิตทุกเรื่องก็จะส ำเร็จ......เรำจะพูดและค ำพูดนั้นจะต้องเป็ นไปตำมนั้นโด<br />
ยไม่ล่ำช ้ำอีกต่อไป’”<br />
“พงศ ์พันธุ ์อิสรำเอลกล่ำวว่ำ‘นิมิตที่เขำเห็นเป็ นเรื่องของอีกหลำยวันข้ำงหน้ำและเขำเผยพระวจนะถึง<br />
ช่วงเวลำที่อยู่ห่ำงไกลโน้น’เพรำะฉะนั ้นจงกล่ำวกับพวกเขำว่ำพระยำห ์เวห ์องค เจ้ำนำยตรัสดังนี้ว่ำบรรดำ<br />
์<br />
ถ้อยค ำของเรำจะไม่ล่ำช ้ำอีกต่อไปและวำจำที่เรำลั ่นออกมำนั้นจะต้องเป็ นไปตำมนั้น” เอเสเคียล 12:21-<br />
25, 27, 28 {GC 392.3} {GCth17 338.3}<br />
คนทั้งหลำยที่เฝ้ ำรออยู่ต่ำงปีติยินดีพวกเขำเชื่อว่ำพระองค ์ผู้ทรงทรำบบั ้นปลำยตั้งแต่ต้นได้ทอดพระเ<br />
นตรผ่ำนยุคต่ำงๆลงมำและทรงมองเห็นควำมผิดหวังของพวกเขำพระองค ์ประทำนพระด ำรัสที่หนุนใจและ<br />
ให้ควำมหวังแก่พวกเขำหำกไม่ใช่พระวจนะส่วนนี้ที่ชี้แนะให้พวกเขำรอคอยอย่ำงอดทนและให้ควำมเชื่อ<br />
ยึดมั ่นในพระวจนะของพระเจ้ำไว้แล้วพวกเขำคงสูญเสียควำมเชื่อในช่วงเวลำแห่งกำรทดลองนั้นแน่ {GC<br />
393.1} {GCth17 339.1}<br />
อุปมำเรื่องหญิงพรหมจำรีสิบคนของพระธรรมมัทธิวบทที่25แสดงให้เห็นประสบกำรณ์ของบรรดำผู้ที่ร<br />
อคอยกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์ในพระธรรมมัทธิวบทที่24พระคริสต ์ทรงตอบค ำถำมของสำวกเรื่อง<br />
หมำยส ำคัญของกำรเสด็จมำของพระองค ์และหมำยส ำคัญของวำระสุดท้ำยของโลกพระองค ์ทรงเน้นย ้ำเ<br />
หตุกำรณ์ส ำคัญที่สุดบำงประกำรของประวัติศำสตร ์โลกและของคริสตจักรตั้งแต่กำรเสด็จมำครั้งแรกจน<br />
ถึงกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระองค ์กล่ำวคือกำรท ำลำยกรุงเยรูซำเล็มควำมทุกข ์ยำกยิ่งใหญ่ของคริสต<br />
จักรภำยใต้กำรกดขี่ของพวกนอกศำสนำและของเปปำซีดวงอำทิตย ์และดวงจันทร ์มืดไปและดวงดำวตกจ<br />
ำกท้องฟ้ ำหลังจำกนี้พระองค ์ตรัสถึงอำณำจักรของพระองค ์ที่ก ำลังจัดตั้งขึ้นและพระองค ์ทรงเล่ำอุปมำผู้รั<br />
บใช ้สองประเภทที่รอคอยกำรเสด็จมำของพระองค ์พระธรรมมัทธิวบทที่25เริ่มต้นด้วยข้อควำมดังนี้ว่ำ“แผ่<br />
นดินสวรรค ์จะเปรียบเหมือนหญิงพรหมจำรีสิบคน”พระวจนะในบทนี้ท ำให้เรำมองเห็นคริสตจักรในวำระสุ<br />
ดท้ำยซึ่งมีลักษณะคล้ำยคลึงกับที่เน้นให้เห็นในตอนท้ำยของบทที่24อุปมำนี้อธิบำยประสบกำรณ์ของพว<br />
กเขำด้วยพิธีสมรสของคนในโลกตะวันออก {GC 393.2} {GCth17 339.2}<br />
“เวลำนั้นแผ่นดินสวรรค ์จะเปรียบเหมือนหญิงพรหมจำรีสิบคนถือตะเกียงของตนออกไปรับเจ้ำบ่ำวเป็<br />
นคนโง่ห้ำคนและเป็ นคนมีปัญญำห้ำคนคนโง่เหล่ำนั้นเอำตะเกียงของตนไปแต่ไม่ได้เอำน ้ำมันไปด้วยคนที่<br />
มีปัญญำนั้นเอำน ้ำมันใส่ขวดไปกับตะเกียงของตนด้วยเมื่อเจ้ำบ่ำวมำช ้ำก็พำกันง่วงเหงำและหลับไปเมื่อถึ<br />
งเวลำเที่ยงคืนก็มีเสียงร ้องว่ำ ‘เจ้ำบ่ำวมำแล้วจงออกมำรับท่ำนเถิด’” {GC 393.3} {GCth17 339.3}<br />
เป็ นที่เข้ำใจว่ำกำรเสด็จมำของพระคริสต ์ตำมข่ำวที่ทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งประกำศนั้นหมำยถึงกำรมำข<br />
องเจ้ำบ่ำวกำรปฏิรูปที่เกิดขึ้นอย่ำงกว้ำงขวำงภำยใต้กำรประกำศข่ำวกำรใกล้เสด็จมำในเร็ววันของพระอ<br />
งค ์ได้รับกำรตอบสนองด้วยหญิงพรหมจำรีที่ออกไปต้อนรับเรื่องนี้มีลักษณะคล้ำยคลึงกับอุปมำในพระธร<br />
รมมัทธิว24ที่ชี้ให้เห็นคนสองจ ำพวกทุกคนถือตะเกียงของตนเองซึ่งคือพระคัมภีร ์และพวกเขำออกไปต้อ<br />
นรับพระองค ์ผู้ทรงเป็ นเจ้ำบ่ำวพร ้อมกับแสงไฟจำกตะเกียงแต่ในขณะที่“คนโง่เหล่ำนั้นเอำตะเกียงของตนไ<br />
304
ปแต่ไม่ได้เอำน ้ำมันไปด้วยคนที่มีปัญญำนั้นเอำน ้ำมันใส่ขวดไปกับตะเกียงของตนด้วย”คนกลุ่มที่สองได้รั<br />
บพระคุณของพระเจ้ำได้รับอ ำนำจแห่งกำรเกิดใหม่และควำมเข้ำใจของพระวิญญำณบริสุทธิ์ที่ท ำให้พระว<br />
จนะของพระองคเป็ ์ นตะเกียงแก่เท้ำและเป็ นควำมสว่ำงแก่ทำงพวกเขำศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยควำมย ำเกรง<br />
พระเจ้ำเพื่อเรียนรู ้ควำมจริงและแสวงหำด้วยควำมจริงใจเพื่อจะให้จิตใจและชีวิตของพวกเขำบริสุทธิ์คนเห<br />
ล่ำนี้มีประสบกำรณ์ของตนเองมีควำมเชื่อในพระเจ้ำและในพระวจนะของพระองค ์ที่ควำมผิดหวังและควำม<br />
ล่ำช ้ำไม่อำจท ำลำยได้ส่วนคนอื่นๆนั้น“เอำตะเกียงของตนไปแต่ไม่ได้เอำน ้ำมันไปด้วย”พวกเขำท ำตำมแร<br />
งหุนหันข่ำวสำรที่น่ำเกรงขำมกระตุ้นให้พวกเขำกลัวแต่ควำมเชื่อของพวกเขำยึดติดอยู่กับพวกพี่น้องขอ<br />
งพวกเขำพวกเขำพอใจกับแสงริบหรี่ของควำมรู ้สึกดีๆโดยไม่ท ำควำมเข้ำใจกับควำมจริงอย่ำงถ่องแท้หรื<br />
อกับพระคุณที่กระท ำกำรอยู่ในจิตใจอย่ำงแท้จริงคนเหล่ำนี้ออกไปต้อนรับพระเจ้ำด้วยควำมหวังอย่ำงเต็ม<br />
ล้นที่จะได้รับรำงวัลตอบแทนในทันทีแต่พวกเขำไม่ได้เตรียมพร ้อมส ำหรับควำมล่ำช ้ำและควำมผิดหวังเมื่<br />
อกำรทดลองเกิดขึ้นควำมเชื่อของพวกเขำก็หำยไปและแสงสว่ำงของพวกเขำก็มอดลง<br />
393.4} {GCth17 340.1}<br />
“ด้วยเมื่อเจ้ำบ่ำวมำช ้ำก็พำกันง่วงเหงำและหลับไป”ควำมล่ำช ้ำของเจ้ำบ่ำวหมำยถึงช่วงเวลำที่องค ์พร<br />
ะผู้เป็ นเจ้ำจะมำปรำกฏนั้นผ่ำนพ้นไปเวลำของควำมผิดหวังและดูเหมือนเกิดกำรล่ำช ้ำในช่วงเวลำแห่งคว<br />
ำมไม่แน่นอนนี้ผู้ที่สนใจเรื่องนี้อย่ำงผิวเผินและไม่ตั้งใจอย่ำงเต็มที่ก็เริ่มสั ่นคลอนและควำมตั้งใจของพวกเ<br />
ขำก็เริ่มคลำยลงแต่ส ำหรับผู้ที่วำงรำกฐำนควำมเชื่อบนควำมรู ้ในพระคัมภีร ์มีศิลำอยู่ใต้เท้ำของพวกเขำ<br />
ซึ่งคลื่นแห่งควำมผิดหวังไม่อำจซัดพำออกไปพวกเขำ“พำกันง่วงเหงำและหลับไป”คนกลุ่มหนึ่งไม่สนใจแล<br />
ะละทิ้งควำมเชื่อไปส่วนคนอีกกลุ่มหนึ่งรอคอยด้วยควำมอดทนจนกระทั ่งได้รับแสงสว่ำงที่ชัดเจนขึ้นแต่กร<br />
ะนั้นในยำมค ่ำคืนของกำรทดลองดูประหนึ่งว่ำคนกลุ่มหลังสูญเสียควำมทะเยอทะยำนและควำมตั้งใจไประ<br />
ดับหนึ่งคนที่เชื่อไม่จริงและเชื่ออย่ำงผิวเผินจึงพึ่งพำควำมเชื่อของพี่น้องไม่ได้ทุกคนต้องยืนขึ้นหรือล้มลง<br />
ด้วยตัวของเขำเอง {GC 394.1} {GCth17 340.2}<br />
ประมำณช่วงเวลำนี้ควำมคลั ่งศำสนำเริ่มเกิดขึ้นบำงคนที่เคยอ้ำงตนว่ำเป็ นผู้เชื่อเรื่องกำรเสด็จกลับม<br />
ำด้วยใจร ้อนรนกลับปฏิเสธพระวจนะของพระเจ้ำว่ำเป็ นเครื่องชี้ทำงที่ไม่มีวันผิดพลำดและโดยกำรอ้ำงว่ำ<br />
ได้รับกำรทรงน ำจำกพระวิญญำณได้ปล่อยตัวพวกเขำเองไปอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของควำมรู ้สึกควำมนึ<br />
กคิดและจินตนำกำรของตนเองมีบำงคนแสดงออกถึงควำมกระตือรือร ้นอย่ำงไม่มีเหตุผลและดันทุรังและป<br />
รักปร ำทุกคนที่ไม่ยอมรับแนวทำงของพวกเขำควำมคิดและกำรด ำเนินกิจกรรมอย่ำงคลั ่งไคล้ของพวกเข<br />
ำไม่ได้รับควำมเห็นใจจำกคนส่วนใหญ่ของชำวแอ๊ดเวนตีส<br />
ผู้รอคอยกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระคริสต ์]<br />
{GC<br />
[Adventists<br />
ยิ่งกว่ำนั้นพวกเขำด ำเนินกิจเพียงเพื่อน ำกำรต ำหนิมำสู่เป้ ำหมำยของควำมจริง {GC 395.1} {GCth17<br />
341.1}<br />
ซำตำนใช ้วิธีเหล่ำนี้เพื่อต่อต้ำนและท ำลำยพันธกิจของพระเจ้ำขบวนกำรประกำศกำรเสด็จกลับมำขอ<br />
งพระเยซูปลุกเร ้ำประชำชนให้ตื่นตัวขึ้นอย่ำงมำกยิ่งคนบำปนับพันกลับใจและคนซื่อสัตย ์ต่ำงถวำยตนเอง<br />
ท ำงำนประกำศควำมจริงแม้กระทั ่งในช่วงเวลำที่ล่ำช ้ำออกไปเจ้ำชำยแห่งควำมชั ่วก ำลังสูญเสียคนที่เคยอ<br />
305
ยู่ใต้อ ำนำจของมันและเพื่อจะก่อให้เกิดควำมเสียหำยแก่พระรำชกิจของพระเจ้ำได้นั ้นมันจึงหลอกใช ้ผู้ที่อ้<br />
ำงตนว่ำมีควำมเชื่อและผลักดันให้พวกเขำไปจนสุดกู่แล้วตัวแทนทั้งหลำยของมันก็เตรียมพร ้อมคอยจับ<br />
ผิดในทุกเรื่องควำมล้มเหลวทั้งหลำยกำรกระท ำที่ไม่ถูกต้องทุกอย่ำงและชูสิ่งนั้นขึ้นต่อหน้ำคนเหล่ำนี้ด้ว<br />
ยควำมสว่ำงที่เกินควำมเป็ นจริงเพื่อท ำให้ชำวแอ๊ดเวนตีสและควำมเชื่อของพวกเขำเป็ นที่น่ำรังเกียจดังนั้<br />
นยิ่งมันผลักดันคนที่มันควบคุมจิตใจได้ให้เข้ำไปรวมกลุ่มกับผู้ที่เชื่อในกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์ได้<br />
มำกยิ่งขึ้นเท่ำไหร่มันก็จะได้เปรียบมำกยิ่งขึ้นเท่ำนั้นเพรำะคนเหล่ำนี้จะถูกนับว่ำเป็ นส่วนหนึ่งของผู้เชื่อ<br />
ทั้งหลำย {GC 395.2} {GCth17 341.2}<br />
ซำตำนเป็ น“ผู้ที่กล่ำวโทษพวกพี่น้อง”และวิญญำณเช่นนี้ของมันก็ดลใจมนุษย ์ให้คอยจับผิดและหำจุ<br />
ดบกพร่องในประชำกรขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและประจำนสิ่งนั้นให้คนอื่นดูในขณะที่สิ่งดีๆที่พวกเขำท ำนั้น<br />
จะถูกปล่อยไว้โดยไม่กล่ำวถึงเมื่อพระเจ้ำทรงประกอบกิจเพื่อช่วยจิตวิญญำณให้รอดซำตำนก็จะท ำงำนข<br />
องมันด้วยอย่ำงขันแข็งเมื่อเหล่ำบุตรของพระเจ้ำมำชุมนุมเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำซำตำนจะมำอยู่ท่ำมกล<br />
ำงพวกเขำด้วยในทุกกำรประชุมฟื้นฟูมันจะน ำผู้ที่จิตใจยังไม่ได้รับกำรช ำระและมีควำมคิดที่ไม่สมดุลเข้ำ<br />
มำเมื่อมีคนรับควำมจริงบำงประกำรและได้เข้ำมำอยู่ร่วมกับผู้เชื่อมันท ำงำนผ่ำนคนเหล่ำนี้น ำทฤษฎีมำล<br />
วงผู้ที่ไม่ระวังตัวกำรเข้ำร่วมชุมนุมกับเหล่ำบุตรของพระเจ้ำไม่ได้เป็ นเครื่องพิสูจน์ว่ำบุคคลนั้นเป็ นคริสเตี<br />
ยนที่แท้จริงแม้กระทั ่งในวิหำรนมัสกำรหรือที่โต๊ะเสวยขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำบ่อยครั้งซำตำนมักจะไปอยู่ใน<br />
โอกำสที่ส ำคัญที่สุดโดยท ำงำนผ่ำนพฤติกรรมของบุคคลเหล่ำนั้นที่มันสำมำรถใช เป็ ้ นตัวแทนของมันได้<br />
{GC 395.3} {GCth17 341.3}<br />
เจ้ำชำยแห่งควำมชั ่วแย่งชิงพื้นที่ทุกกระเบียดนิ้วที่ประชำกรของพระเจ้ำย่ำงก้ำวไปในเส้นทำงเดินที่มุ่ง<br />
สู่เมืองสวรรค ์ในประวัติศำสตร ์ทั้งหมดของคริสตจักรนั้นไม่มีกำรปฏิรูปใดที่ด ำเนินไปโดยปรำศจำกกำรเผ<br />
ชิญหน้ำกับอุปสรรคที่รุนแรงเป็ นเช่นนี้ในสมัยของเปำโลด้วยไม่ว่ำอัครสำวกเปำโลจะจัดตั้งคริสตจักรขึ้นใ<br />
นสถำนที่แห่งใดก็ตำมจะมีบำงคนที่อ้ำงตนว่ำรับเชื่อแต่คนเหล่ำนี้ก็น ำควำมเชื่อผิดๆเข้ำมำด้วยซึ่งหำกรับ<br />
ควำมเชื่อผิดๆเหล่ำนี้เข้ำไปแล้วควำมเชื่อเหล่ำนี้ก็จะเบียดควำมรักที่มีให้กับควำมจริงจนออกไปในที่สุดลู<br />
เธอรเองก็ต้องทนกับควำมสับสนและควำมกังวลใจยิ่งใหญ่จำกแนวทำงปฏิบัติของพวกคลั<br />
์<br />
่งศำสนำที่อ้ำงว่<br />
ำพระเจ้ำตรัสโดยตรงกับพวกเขำและพวกเขำจึงวำงแนวคิดและทัศนะของตนเองไว้อยู่เหนือค ำพยำนของ<br />
พระคัมภีร ์หลำยคนที่ขำดควำมเชื่อและประสบกำรณ์แต่คิดว่ำตนเองรู ้พอแล้วและเป็ นผู้ที่ชอบฟังและพูด<br />
ถึงสิ่งใหม่ๆจะถูกกำรอวดอ้ำงของครูใหม่ๆเหล่ำนี้หลอกและพวกเขำเข้ำร่วมกับตัวแทนของซำตำนในกำร<br />
ท ำงำนของกำรท ำลำยสิ่งที่พระเจ้ำทรงดลบันดำลให้ลูเธอร ์สร ้ำงขึ้นมำและพี่น้องตระกูลเวสเล่ย ์รวมทั้งคน<br />
อื่นๆที่เป็ นพระพรให้แก่โลกด้วยอิทธิพลและควำมเชื่อของพวกเขำในทุกย่ำงก้ำวก็ต้องเผชิญกับเล่ห ์ของ<br />
ซำตำนที่คอยผลักดันคนที่กระตือรือร ้นเกินขอบเขตที่ไม่สมดุลและไม่ได้ช ำระตนให้บริสุทธิ์ให้กลำยเป็ น<br />
คนคลั ่งศำสนำทุกระดับ {GC 396.1} {GCth17 342.1}<br />
วิลเลียมมิลเลอร ์ไม่เห็นใจกับอิทธิพลต่ำงๆที่น ำไปสู่กำรคลั ่งศำสนำเหมือนเช่นลูเธอรเขำเปิดเผยว่ำจะ<br />
์<br />
ต้องเอำพระวจนะของพระเจ้ำมำทดสอบทุกวิญญำณมิลเลอร ์กล่ำวว่ำ“ในวันนี้พวกผีร ้ำยมีอ ำนำจยิ่งใหญ่<br />
เหนือควำมนึกคิดของบำงคนและเรำจะรู ้ได้อย่ำงไรว่ำเป็ นวิญญำณของพวกไหนพระคัมภีร ์ตอบว่ำ<br />
306
“พวกท่ำนจะรู ้จักเขำได้เพรำะผลของพวกเขำ”<br />
มัทธิว<br />
7:20……มีวิญญำณมำกมำยออกไปในโลกและเรำได้รับบัญชำให้ทดสอบวิญญำณเหล่ำนี้ในโลกทุกวันนี้<br />
หำกวิญญำณที่ไม่ท ำให้เรำมีชีวิตอยู่อย่ำงสงบสุขอยู่อย่ำงชอบธรรมและอยู่ด้วยกำรมีพระเจ้ำวิญญำณนั้<br />
นไม่ได้เป็ นพระวิญญำณที่มำจำกพระคริสต ์ข้ำพเจ้ำมั ่นใจมำกขึ้นทุกทีว่ำซำตำนมีส่วนร่วมอย่ำงมำกในข<br />
บวนกำรที่บ้ำคลั ่งเหล่ำนี้......มีหลำยคนท่ำมกลำงพวกเรำที่ท ำตัวประหนึ่งว่ำได้รับกำรช ำระตนให้บริสุทธิ์แ<br />
ล้วที่ยังคงด ำเนินตำมธรรมเนียมของมนุษย ์และแสดงออกอย่ำงชัดเจนว่ำพวกเขำไม่รู เรื่องควำมจริงพอๆ<br />
้<br />
กับกลุ่มคนที่ไม่ได้แสร ้งท ำตัวเลย” Bliss หน้ำ 236, 237<br />
“วิญญำณแห่งควำมผิดจะน ำเรำออกไปจำกควำมจริงและพระวิญญำณของพระเจ้ำจะทรงน ำเรำให้เข้ำไป<br />
ถึงควำมจริงแต่ท่ำนโต้ว่ำมีบำงคนที่อำจท ำผิดและคิดว่ำตนเองมีควำมจริงแล้วจะเป็ นเช่นไรต่อไปเรำตอบว่<br />
ำพระวิญญำณและพระวจนะจะต้องเห็นพ้องกันถ้ำมีคนหนึ่งที่ตัดสินตนเองด้วยพระวจนะของพระเจ้ำและ<br />
พบว่ำทุกอย่ำงที่เขำท ำสอดคล้องกับพระวจนะทั้งหมดแล้วเขำจะต้องเชื่อว่ำเขำมีควำมจริงอยู่แต่หำกเขำ<br />
พบว่ำวิญญำณที่น ำเขำอยู่นั้นไม่สอดคล้องกับค ำสอนทั้งหมดในธรรมบัญญัติหรือหนังสือของพระเจ้ำแล้<br />
วขอให้เขำเดินด้วยควำมระมัดระวังเกลือกว่ำเขำจะตกลงสู่กับดักของผีมำร” The Advent Herald<br />
and Signs of the Times Reporter เล่มที่ 8 หมำยเลขที่ 23 (วันที่ 15 มกรำคมค.ศ. 1845)<br />
“บ่อยครั้งข้ำพเจ้ำพบหลักฐำนของควำมศรัทธำจำกดวงตำที่ลุกเป็ นแววแก้มที่เปียกโชกและค ำพูดที่สะอื้<br />
นมำกกว่ำจำกเสียงอึกทึกทั้งปวงของโลกคริสเตียน” Bliss หน้ำ 282 {GC 396.2} {GCth17 342.2}<br />
ในสมัยของกำรปฏิรูปศำสนำศัตรูของพวกเขำน ำควำมชั ่วทั้งหมดที่เกิดจำกกำรคลั ่งศำสนำมำป้ ำยใส่<br />
คนที่ท ำงำนต่อต้ำนควำมคลั ่งไคล้ศำสนำด้วยควำมจริงใจพวกคนที่ต่อต้ำนขบวนกำรประกำศข่ำวกำรเส<br />
ด็จกลับมำก็ใช ้วิธีกำรที่คล้ำยคลึงกันนี้และพวกเขำไม่เพียงไม่พอใจกับกำรเป็ นตัวแทนที่ผิดๆและขยำยคว<br />
ำมผิดของพวกหัวรุนแรงและพวกคลั ่งไคล้ศำสนำอย่ำงไร เหตุผลเท่ำนั้นพวกเขำยังกระจำยข่ำวที่แทบจะไ<br />
้<br />
ม่มีมูลควำมจริงหลงเหลืออยู่คนเหล่ำนี้ท ำไปด้วยอคติและควำมเกลียดชังข่ำวที่ประกำศว่ำพระคริสตเสด็<br />
์<br />
จมำถึงหน้ำประตูแล้วกวนใจควำมสงบสุขของพวกเขำพวกเขำกลัวว่ำเรื่องนี้จะเป็ นควำมจริงแต่กระนั้นก็<br />
ยังหวังว่ำไม่เป็ นเช่นนั้นและนี่คือควำมลับที่เป็ นเหตุให้คนเหล่ำนี้ต่อสู้กับชำวแอ๊ดเวนตีสและควำมเชื่อของ<br />
พวกเขำ {GC 397.1} {GCth17 342.3}<br />
ข้อเท็จจริงที่ว่ำมีคนคลั ่งศำสนำหลำยคนไต่เต้ำขึ้นไปจนอยู่ในระดับผู้น ำของชำวแอ๊ดเวนตีสนั้นก็ไม่ใ<br />
ช่เป็ นเหตุผลที่น ำมำตัดสินว่ำขบวนกำรนี้ไม่ได้มำจำกพระเจ้ำหรือกำรมีคนคลั ่งศำสนำและคนหลอกลวง<br />
เข้ำมำสู่คริสตจักรในสมัยของเปำโลหรือสมัยของลูเธอร ์ก็ไม่อำจใชเป็ ้ นข้ออ้ำงในกำรประณำมผลงำนขอ<br />
งพวกเขำจงให้ประชำกรของพระเจ้ำตื่นขึ้นจำกกำรหลับใหลและเริ่มต้นลงแรงในงำนของกลับใจและกำรป<br />
ฏิรูปด้วยควำมจริงใจให้พวกเขำศึกษำพระคัมภีร เพื่อเรียนรู ์ ้ควำมจริงตำมที่มีอยู่ในพระเยซู ให้พวกเขำอุทิ<br />
ศตนทั้งหมดให้พระเจ้ำและจะไม่ขำดหลักฐำนที่แสดงให้เห็นว่ำซำตำนยังคงว่องไวขันแข็งและตื่นตัวอยู่มัน<br />
จะแสดงอ ำนำจด้วยกำรหลอกลวงทั้งหมดที่เป็ นไปได้เรียกสมุนทั้งหมดที่ล้มลงให้เข้ำมำช่วยงำนของมัน<br />
{GC 398.1} {GCth17 343.1}<br />
307
กำรประกำศเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระเยซูไม่ใช่เป็ นสำเหตุที่ท ำให้เกิดกำรคลั ่งไคล้ทำงศำสน<br />
ำและกำรแตกแยกเหตุกำรณ์ทั้งหมดนี้ปรำกฏให้เห็นในช่วงฤดูร ้อนของปีค.ศ. 1844<br />
เมื่อผู้ที่รอคอยกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์ตกอยู่ในควำมสงสัยและควำมสับสนในเรื่องสถำนภำพที่แท้<br />
จริงของพวกตนกำรประกำศข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งและ“เสียงร ้องในยำมเที่ยงคืน”มีไว้เพื่อสกัดพว<br />
กที่คลั ่งไคล้ศำสนำและควำมไม่ลงรอยกันผู้ที่เข้ำร่วมในขบวนกำรอันส ำคัญนี้ปรองดองกันอย่ำงดีจิตใจขอ<br />
งพวกเขำเปี่ยมล้นด้วยควำมรักที่มีให้ต่อกันและมีให้กับพระเยซูที่พวกเขำหวังว่ำจะได้เข้ำเฝ้ ำในไม่ช ้ำคว<br />
ำมเชื่อเดียวและควำมหวังใจเดียวยกพวกเขำขึ้นไปอยู่เหนือระดับอิทธิพลของมนุษย ์และเป็ นโล่ต่อต้ำนกำ<br />
รจู่โจมของซำตำนได้อย่ำงดี {GC 398.2} {GCth17 343.2}<br />
“เมื่อเจ้ำบ่ำวมำช ้ำก็พำกันง่วงเหงำและหลับไปเมื่อถึงเวลำเที่ยงคืนก็มีเสียงร ้องว่ำเจ้ำบ่ำวมำแล้วจงออ<br />
กมำรับท่ำนเถิดหญิงพรหมำจำรีทั้งหมดนั้นก็ลุกขึ้นตกแต่งตะเกียงของตน” มัทธิว 25:5-7<br />
ในช่วงฤดูร ้อนของปีค.ศ.1844ซึ่งเป็ นเวลำกึ่งกลำงระหว่ำงเวลำเดิมที่มีกำรสอนว่ำเป็ นเวลำสิ้นสุดของค ำ<br />
พยำกรณ์2300วันกับช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีเดียวกันซึ่งภำยหลังเป็ นก ำหนดเวลำใหม่ที่ยืดออกไปข่ำวสำร<br />
ตำมค ำของพระคัมภีร ์ที่ว่ำ “เจ้ำบ่ำวมำแล้ว” ได้ถูกประกำศออกไป {GC 398.3} {GCth17 343.3}<br />
สิ่งที่น ำไปสู่ขบวนกำรนี้เกิดขึ้นเนื่องจำกมีกำรค้นพบว่ำกฤษฎีกำของกษัตริย ์อำรทำเซอร ์ซีสที่ทรงสั ่งใ<br />
ห้บูรณะกรุงเยรูซำเล็มซึ่งเป็ นจุดเริ่มต้นของช่วงเวลำ2300วันนั้นค ำสั ่งนี้มีผลบังคับใช ้ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง<br />
ของปีก.ค.ศ.[ก่อนคริสตศักรำช]457ค ำสั ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในช่วงต้นปีตำมที่เคยเชื่อกันดังนั้นเมื่อค ำนวณ<br />
จำกฤดูใบไม้ร่วงของปีก.ค.ศ. 457 แล้วช่วง 2300 ปีจะไปสิ้นสุดที่ช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ. 1844<br />
(โปรดดู Appendix ของหน้ำ 329) {GC 398.4} {GCth17 343.4}<br />
ข้อคิดเห็นที่ได้จำกแบบจ ำลองต่ำงๆในพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำเดิมก็ชี้แนะไปที่ฤดูใบไม้<br />
ร่วงว่ำเป็ นเวลำที่เหตุกำรณ์ซึ่งแสดงถึง “กำรช ำระสถำนนมัสกำร” [Cleansing of the<br />
sanctuary]จะต้องเกิดขึ้นเรื่องนี้มีควำมชัดเจนมำกขึ้นเมื่อมีกำรศึกษำอย่ำงเอำใจใส่ถึงแบบจ ำลองต่ำงๆ<br />
ที่สัมพันธ ์กับกำรเสด็จมำครั้งแรกของพระคริสต ์ซึ่งเกิดขึ้นจริงตรงตำมค ำพยำกรณ์ {GC<br />
399.1} {GCth17 344.1}<br />
กำรฆ่ำลูกแกะปัสกำเป็ นสัญลักษณ์เล็งถึงควำมตำยของพระคริสตเปำโลกล่ำวว่ำ“พระคริสต ์<br />
์ผู้ทรงเป็ น<br />
ปัสกำของเรำถูกถวำยบูชำแล้ว” 1 โครินธ ์ 5:7<br />
พิธีโบกถวำยพืชผลรุ่นแรกที่เก็บเกี่ยวได้ซึ่งเป็ นพิธีที่ประกอบในช่วงเทศกำลปัสกำนั้นเป็ นแบบจ ำลองที่เล็<br />
งไปถึงกำรเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยของพระคริสต เปำโลกล่ำวถึงเรื่องกำรเป็ ์<br />
นขึ้นจำกควำมตำยขององค ์<br />
พระผู้เป็ นเจ้ำและกำรเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยของประชำกรทั ้งหลำยของพระองค ์ว่ำ“พระคริสต ์ทรงเป็ นผ<br />
ลแรกต่อจำกนั้นก็คือคนทั้งหลำยที่เป็ นของพระคริสต ์ในเวลำที่พระองค เสด็จมำ”1โครินธ ์<br />
์15:23;ดั ่งกำรโ<br />
บกถวำยพืชผลซึ่งเป็ นต้นข้ำวสุกที่ถูกเก็บรวบรวมก่อนถึงเวลำแห่งกำรเก็บเกี่ยวพระคริสต ์ทรงเป็ นผลแร<br />
กของกำรเก็บเกี่ยวชีวิตอมตะของผู้ที่จะได้รับควำมรอดในวันที่เป็ นขึ้นจำกควำมตำยที่จะเกิดขึ้นในอนำค<br />
ตซึ่งพวกเขำจะถูกรวบรวมไว้เพื่อเก็บเข้ำยุ้งฉำงของพระองค ์ {GC 399.2} {GCth17 344.2}<br />
308
แบบจ ำลองต่ำงๆที่เป็ นสัญลักษณ์เหล่ำนี้ได้ส ำเร็จจริงไม่ใช่เพียงแต่เหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้นเท่ำนั้นแต่รวม<br />
ถึงเกิดขึ้นตรงตำมเวลำที่ก ำหนดไว้ด้วยวันที่14ของเดือนที่หนึ่งของชำวยิวในวันเดียวกันและเดือนเดียวกั<br />
นตลอดช่วงเวลำ15ศตวรรษอันยำวนำนนี้ลูกแกะปัสกำถูกฆ่ำพระคริสต ์ทรงเสวยปัสกำร่วมกับสำวกของ<br />
พระองค ์พระองค ์ทรงสถำปนำกำรเลี้ยงนี้เพื่อระลึกถึงควำมตำยของพระองค เองที่ทรงเป็ ์ น<br />
“พระเมษโปดกของพระเจ้ำผู้ทรงรับบำปของโลกไป” ยอห ์น 1:29<br />
ในคืนเดียวกันนั้นพระองค ์ถูกมือของคนชั ่วจับไปตรึงกำงเขนและฆ่ำเสียและในฐำนะพระต้นแบบที่แท้จริง<br />
ของกำรโบกถวำยพืชผลองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำทรงเป็ นขึ้นจำกควำมตำยในวันที่สำม<br />
“ทรงเป็ นผลแรกของพวกที่ได้ล่วงหลับไป”ทรงเป็ นตัวอย่ำงของคนชอบธรรมทั ้งหมดที่จะเป็ นขึ้นจำกควำ<br />
มตำย“ร่ำงกำยอันต ่ำต้อย”จะถูกเปลี่ยนแปลงและจะเป็ น“เหมือนพระกำยของพระองค ์ที่เต็มด้วยพระรัศมี”<br />
1 โครินธ ์ 15:20 ฟีลิปปี 3:21 {GC 399.3} {GCth17 344.3}<br />
ในท ำนองเดียวกันแบบจ ำลองต่ำงๆที่เป็ นสัญลักษณ์เรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองจะต้องเกิดขึ้นตรงตำม<br />
เวลำที่ก ำหนดไว้ในพิธีกำรที่เป็ นสัญลักษณ์ในระบบของโมเสสนั้นกำรช ำระสถำนนมัสกำรหรือวันยิ่งใหญ่<br />
ของกำรลบมลทินบำปจะถูกจัดให้มีขึ้นในวันที่สิบของเดือนที่เจ็ดของชำวยิว(เลวีนิติ16:29~34)เมื่อมหำ<br />
ปุโรหิตลบมลทินบำปของอิสรำเอลทั้งปวงและน ำบำปของพวกเขำออกไปจำกสถำนนมัสกำรแล้วมหำปุโร<br />
หิตจะก้ำวออกมำและอวยพรประชำชนพวกเขำจึงเชื่อว่ำพระคริสต ์ผู้ทรงเป็ นมหำปุโรหิตของเรำจะทรงมำ<br />
ปรำกฏตัวเพื่อช ำระโลกด้วยกำรท ำลำยบำปและคนบำปและอวยพระพรผู้ที่รอคอยพระองค ์ด้วยกำรประท<br />
ำนชีวิตอมตะให้ส ำหรับวันที่สิบของเดือนที่เจ็ดซึ่งเป็ นวันยิ่งใหญ่ส ำคัญของกำรลบมลทินบำปคือเป็ นวัน<br />
ช ำระสถำนนมัสกำรนั้นวันดังกล่ำวของปีค.ศ. 1844 ตรงกับวันที่ 22<br />
เดือนตุลำคมวันดังกล่ำวจึงถูกคำดกำรณ์ว่ำเป็ นวันที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำเรื่องทั้งหมดนี้สอดคล้อ<br />
งกับข้อพิสูจน์ที่ยอมรับกันว่ำช่วงเวลำ2300วันจะสิ้นสุดในช่วงฤดูใบไม้ร่วงและเป็ นบทสรุปที่ดูประหนึ่งว่ำไ<br />
ม่มีใครโต้แย้งได้ {GC 399.4} {GCth17 344.4}<br />
ในอุปมำของพระธรรมมัทธิวบทที่25หลังจำกช่วงเวลำแห่งกำรรอคอยและกำรหลับใหลแล้วเจ้ำบ่ำวก็ม<br />
ำกำรมำนี้เข้ำได้ดีกับเหตุและผลที่น ำเสนอไว้ข้ำงต้นนี้ทั้งในแง่ของค ำพยำกรณ์และในแบบจ ำลองต่ำงๆที่เ<br />
ป็ นสัญลักษณ์คนเหล่ำนี้มีควำมเชื่อมั ่นคงในควำมจริงและผู้เชื่อนับพันป่ ำวประกำศ<br />
“เสียงร ้องในยำมเที่ยงคืน” ด้วยเสียงอันดัง {GC 400.1} {GCth17 345.1}<br />
ขบวนกำรนี้โหมกระหน ่ำไปทั ่วทุกแดนดินรำวกับคลื่นใหญ่สึนำมิจำกเมืองหนึ่งไปยังอีกเมืองหนึ่งจำกห<br />
มู่บ้ำนหนึ่งไปยังอีกหมู่บ้ำนหนึ่งและเข้ำไปถึงที่ห่ำงไกลควำมเจริญจนประชำกรของพระเจ้ำที่รอคอยกำรก<br />
ลับมำของพระองค ์ตื่นตัวกันอย่ำงเต็มที่กำรประกำศข่ำวนี้ท ำให้ควำมคลั ่งศำสนำหำยไปเหมือนกับหมอกใ<br />
นยำมเช ้ำตรู่ก่อนดวงอำทิตย ์ขึ้นผู้เชื่อทั้งหลำยมองเห็นควำมสงสัยและควำมกังวลใจของพวกเขำถูกก ำจั<br />
ดทิ้งไปและจิตใจของพวกเขำก็เต็มล้นด้วยควำมหวังและก ำลังใจกำรงำนที่พวกเขำท ำก็ไม่ได้มีลักษณะบ้ำ<br />
คลั ่งซึ่งจะเห็นได้เป็ นประจ ำเมื่อมนุษย ์เกิดตื่นเต้นขึ้นโดยไม่มีอิทธิพลจำกพระวจนะและพระวิญญำณของพ<br />
ระเจ้ำควบคุมเป็ นเหตุกำรณ์ที่มีลักษณะคล้ำยคลึงกับห้วงเวลำที่ชนชำติอิสรำเอลในอดีตถ่อมใจและหันก<br />
ลับไปหำพระเจ้ำเมื่อพวกเขำได้รับข่ำวตักเตือนจำกผู้รับใช ้ของพระองค ์สิ่งที่เกิดขึ้นนี้มีลักษณะชัดเจนที่ชี้<br />
309
ให้เห็นเหมือนกันในทุกๆยุคว่ำเป็ นพระรำชกิจของพระเจ้ำมีควำมสุขปลำบปลื้มใจไม่มำกแต่มีกำรตรวจสอ<br />
บจิตใจอย่ำงลึกซึ้งมีกำรสำรภำพบำปและละทิ้งสิ่งของทำงโลกกำรเตรียมตัวเพื่อพบกับองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเ<br />
ป็ นภำระของจิตวิญญำณที่ปวดร ้ำวมีกำรอธิษฐำนอย่ำงร ้อนรนและกำรมอบถวำยชีวิตทั้งหมดให้พระเจ้ำ<br />
{GC 400.2} {GCth17 345.2}<br />
มิลเลอร ์บรรยำยถึงลักษณะของเหตุกำรณ์นั ้นว่ำ“ไม่มีกำรแสดงออกอย่ำงยิ่งใหญ่ถึงควำมสุขกล่ำวคือ<br />
ควำมสุขเหล่ำนั้นถูกระงับไว้ส ำหรับโอกำสในอนำคตเมื่อทั้งสวรรค ์และโลกจะร่วมกันชื่นชมกับควำมสุขที่ไ<br />
ม่อำจบรรยำยด้วยค ำพูดใดๆและเป็ นควำมสุขที่เต็มล้นด้วยรัศมีภำพไม่มีเสียงตะโกนโห่ร ้องเพรำะนั ่นก็เก็<br />
บถนอมไว้เพื่อร ้องให้ดังออกจำกสวรรค ์นักร ้องทั้งหลำยพำกันเงียบพวกเขำรอคอยที่จะเข้ำร่วมร ้องเพลงกั<br />
บหมู่ทูตสวรรค ์กับคณะนักร ้องแห่งสรวงสวรรค.....ไม่มีกำรปะทะควำมรู ์<br />
้สึกกันทุกคนมีใจเดียวกันและควำ<br />
มคิดเดียวกัน” Bliss หน้ำ 270, 271 {GC 401.1} {GCth17 345.3}<br />
มีอีกคนหนึ่งที่ร่วมอยู่ในเหตุกำรณ์นี้เป็ นพยำนว่ำ“ในทุกหนทุกแห่งมีกำรส ำรวจจิตใจอย่ำงจริงจังและ<br />
มีวิญญำณแห่งกำรถ่อมใจต่อพระเจ้ำแห่งสวรรค ์สูงสุดสิ่งเหล่ำนี้ท ำให้เกิดกำรละทิ้งสิ่งของฝ่ ำยโลกนี้กำร<br />
ประสำนรอยร ้ำวและควำมเป็ นปรปักษ์กันกำรสำรภำพควำมผิดกำรยอมมอบถวำยตัวต่อเบื้องพระพักตร ์<br />
พระเจ้ำและสำรภำพควำมผิดกำรทูลขอพระเจ้ำด้วยหัวใจที่แตกสลำยเพื่อกำรอภัยและให้พระเจ้ำทรงยอม<br />
รับสิ่งเหล่ำนี้ท ำให้เกิดกำรถ่อมตัวและมอบถวำยจิตวิญญำณอย่ำงที่ไม่เคยปรำกฏมำก่อนเลยตำมที่พระเ<br />
จ้ำทรงบัญชำผ่ำนโยเอลว่ำเมื่อวันยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำใกล้จะมำถึงจะเกิดกำรฉีกใจไม่ใช่ฉีกเสื้อผ้ำ(โยเอล<br />
2:13);และต่ำงหันเข้ำมำหำพระเจ้ำด้วยกำรอดอำหำรและกำรร ้องไห้และกำรคร ่ำครวญตำมที่พระเจ้ำตรัส<br />
ผ่ำนเศคำริยำห ์ว่ำวิญญำณแห่งพระคุณและกำรวิงวอนได้เทลงมำยังบุตรทั้งหลำยของพระเจ้ำพวกเขำมอ<br />
งมำยังพระองค ์ที่เขำได้แทงมีกำรร ่ำไห้คร ่ำครวญอย่ำงยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน......และผู้ที่มองหำองค ์พระผู้เป็ น<br />
เจ้ำได้ถ่อมจิตวิญญำณของพวกเขำต่อเบื้องพระพักตร ์พระองค ์” โดย Bliss ในหนังสือ Advent Shield<br />
and Review เล่มที่ 1 หน้ำ 271 (มกรำคมค.ศ. 1845) {GC 401.2} {GCth17 346.1}<br />
ในบรรดำควำมเคลื่อนไหวทำงศำสนำที่ส ำคัญๆตั้งแต่สมัยของอัครทูตยังไม่เคยมีกำรเคลื่อนไหวครั้งใด<br />
ที่ไม่พบควำมไม่บกพร่องของมนุษย ์และเล่ห ์ของซำตำนมำกเท่ำกับสิ่งที่เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ.1<br />
844ถึงแม้ในเวลำนี้หลังจำกเหตุกำรณ์ผ่ำนพ้นไปหลำยปีแล้วก็ตำมทุกคนที่มีส่วนร่วมกับขบวนกำรในครั้<br />
งนั้นและยังคงยืนหยัดอยู่บนควำมจริงพวกเขำยังคงรู ้สึกได้ถึงอิทธิพลอันศักดิ์สิทธิ์ของพระรำชกิจที่ให้เกิ<br />
ดสุขและต่ำงก็เป็ นพยำนว่ำเหตุกำรณ์ครั้งนั้นมำจำกพระเจ้ำ {GC 401.3} {GCth17 346.2}<br />
เมื่อเสียงร ้องดังขึ้นว่ำ “เจ้ำบ่ำวมำแล้วจงออกมำรับท่ำนเถิด” ผู้ที่รอคอย<br />
“ก็ลุกขึ้นตกแต่งตะเกียงของตน”พวกเขำศึกษำพระวจนะของพระเจ้ำด้วยควำมสนใจอย่ำงแรงกล้ำอย่ำงที่<br />
ไม่เคยเป็ นมำก่อนทูตสวรรค ์ได้รับบัญชำจำกสวรรค ์ให้ไปปลุกผู้ที่ท้อถอยและตระเตรียมพวกเขำให้พร ้อ<br />
มที่จะรับข่ำวสำรงำนนี้ไม่ได้พึ่งปัญญำหรือควำมรอบรู ้ของมนุษย ์แต่พึ่งในฤทธิ์อ ำนำจของพระเจ้ำคนกลุ่<br />
มแรกที่รับฟังและปฏิบัติตำมกำรทรงเรียกไม่ใช่คนที่เก่งที่สุดแต่กลับเป็ นคนที่ถ่อมและทุ่มเทที่สุดชำวไร่ทิ้ง<br />
ต้นพืชไว้ในท้องทุ่งนำยช่ำงทิ้งเครื่องมือพวกเขำออกไปประกำศค ำเตือนพร ้อมกับน ้ำตำและควำมปีติยินดี<br />
ส่วนคนที่เมื่อก่อนหน้ำนี้เคยเป็ นผู้น ำในขบวนกำรกลับเป็ นคนกลุ่มสุดท้ำยที่เข้ำร่วมขบวนกำรเคลื่อนไห<br />
310
วนี้คริสตจักรโดยทั ่วไปไม่ต้อนรับข่ำวสำรนี้และคนกลุ่มใหญ่ที่ยอมรับข่ำวนี้ต่ำงต้องถอนตัวออกจำกกำร<br />
ข้องเกี่ยวกับโบสถ ์ภำยใต้กำรทรงน ำของพระเจ้ำข่ำวนี้ถูกประกำศออกไปพร ้อมกับข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์<br />
ที่สองและท ำให้ขบวนกำรนี้มีพลัง {GC 402.1} {GCth17 346.3}<br />
ข่ำวสำรที่ว่ำ“เจ้ำบ่ำวมำแล้ว”ไม่ได้เป็ นข่ำวที่ต้องถกเถียงกันมำกนักแม้กระทั ่งข้อพิสูจน์ของพระคัมภี<br />
ร ์ก็ชัดเจนและแน่นอนข่ำวนี้ถูกประกำศออกไปด้วยพลังผลักดันที่เคลื่อนไหวในจิตวิญญำณไม่มีอะไรต้อง<br />
สงสัยไม่มีอะไรต้องไต่ถำมเมื่อครั้งที่พระคริสต เสด็จเข้ำกรุงเยรูซำเล็มอย่ำงมีชัยชนะประชำชนที่เดินทำงม<br />
์<br />
ำชุมนุมจำกทั ่วทุกหนทุกแห่งเพื่อฉลองเทศกำลพำกันแห่ไปยังภูเขำมะกอกเทศและขณะที่พวกเขำเข้ำร่ว<br />
มกับฝูงชนที่ติดตำมพระเยซูอยู่นั้นพวกเขำได้รับแรงบันดำลใจในช่วงเวลำนั้นพวกเขำจึงได้ร่วมร ้องกันด้ว<br />
ยเสียงอันดังพร ้อมกับคนอื่นๆว่ำ“ขอให้ท่ำนผู้ที่เสด็จมำในพระนำมขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงพระเจริญ”<br />
มัทธิว 21:9<br />
ในลักษณะที่คล้ำยคลึงกันก็มีผู้ไม่เชื่อได้เข้ำไปร่วมกำรประชุมกับพวกแอ๊ดเวนตีสบำงคนมำเข้ำร่วมด้วย<br />
ควำมอยำกรู ้อยำกเห็นบ้ำงก็ด้วยกำรเยำะเย้ยคนเหล่ำนี้ต่ำงรู ้สึกได้ถึงอ ำนำจที่น่ำเชื่อถือซึ่งมำพร ้อมกับข่<br />
ำวสำร “เจ้ำบ่ำวมำแล้ว” {GC 402.2} {GCth17 347.1}<br />
ในเวลำนั้นมีควำมเชื่อที่ท ำให้กำรอธิษฐำนได้รับค ำตอบเป็ นควำมเชื่อที่ท ำให้ได้รับรำงวัลตอบแทนดั ่ง<br />
ฝนที่ตกลงมำยังโลกที่แห้งผำกพระวิญญำณแห่งพระคุณเสด็จลงมำยังผู้ที่แสวงหำด้วยควำมจริงใจคนทั้ง<br />
หลำยที่หวังว่ำอีกไม่นำนนักพวกเขำจะยืนอยู่ต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระผู้ไถ่ของเขำคนเหล่ำนี้เต็มไปด้วย<br />
ควำมสุขอันยิ่งใหญ่ที่ไม่อำจกล่ำวออกมำเป็ นค ำพูดได้อ ำนำจที่นุ่มนวลและท ำให้อ่อนลงของพระวิญญำ<br />
ณบริสุทธิ์หลอมจิตใจของคนเหล่ำนี้ในขณะที่พระเจ้ำประทำนพระพรของพระองค ์อย่ำงเต็มขนำดให้แก่ผู้<br />
ที่ซื่อสัตย ์และผู้เชื่อ {GC 402.3} {GCth17 347.2}<br />
ด้วยควำมระมัดระวังและควำมเคร่งขรึมบรรดำผู้ที่รับข่ำวสำรนี้ได้เดินก้ำวเข้ำมำยังเวลำที่พวกเขำหวัง<br />
ว่ำจะได้พบองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของพวกเขำทุกเช ้ำพวกเขำรู ้สึกว่ำหน้ำที่อันดับแรกคือกำรหำหลักฐำนเพื่อ<br />
ให้แน่ใจว่ำพระเจ้ำทรงยอมรับพวกเขำจิตใจของพวกเขำสำนเข้ำหำกันอย่ำงใกล้ชิดและพวกเขำอธิษฐำน<br />
ร่วมกันและเผื่อซึ่งกันและกันพวกเขำมักประชุมร่วมกันในที่สงบเพื่อสนทนำกับพระเจ้ำและเสียงร ้องทูลขอ<br />
เหล่ำนี้ดังขึ้นไปจำกท้องทุ่งและไร่นำไปสู่สวรรค ์ส ำหรับพวกเขำแล้วควำมมั ่นใจว่ำพระผู้ช่วยให้รอดทรงยอ<br />
มรับพวกเขำกลำยเป็ นสิ่งที่จ ำเป็ นมำกยิ่งกว่ำอำหำรประจ ำวันของพวกเขำเสียอีกและหำกมีเมฆหมอกมำ<br />
บดบังควำมคิดของเขำพวกเขำจะไม่ยอมหยุดพักจนกระทั ่งเมฆหมอกเหล่ำนั้นถูกปัดกวำดทิ้งไปหมดในข<br />
ณะที่พวกเขำตระหนักถึงพระคุณแห่งกำรอภัยพวกเขำต้องกำรมองเห็นพระพักตร ์ของพระองค ์ที่จิตวิญ<br />
ญำณพวกเขำรักยิ่ง {GC 403.1} {GCth17 347.3}<br />
แต่เป็ นอีกครั้งหนึ่งที่พวกเขำถูกก ำหนดมำให้ต้องพบกับควำมผิดหวังเวลำที่ถูกก ำหนดไว้ผ่ำนไปและ<br />
พระผู้ช่วยให้รอดก็ไม่ได้เสด็จมำพวกเขำได้มองไปข้ำงหน้ำถึงกำรเสด็จมำของพระองค ์ด้วยควำมเชื่อมั ่น<br />
ที่ไม่หวั ่นไหวและบัดนี้พวกเขำก็รู ้สึกเหมือนนำงมำรีย ์เมื่อเธอมำถึงอุโมงค ์ฝังศพของพระผู้ช่วยให้รอดและ<br />
พบว่ำว่ำงเปล่ำเธอร ้องไห้พร ้อมกับพูดว่ำ“เขำเอำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของข้ำพเจ้ำไปและข้ำพเจ้ำไม่ทรำบว่ำ<br />
เอำไปไว้ที่ไหน” ยอห ์น 20:13 {GC 403.2} {GCth17 347.4}<br />
311
ควำมรู ้สึกกลัวเกรงควำมกลัวว่ำข่ำวสำรนี้อำจจะเป็ นจริงท ำหน้ำที่ควบคุมอยู่เหนือโลกของผู้ที่ไม่เชื่อไ<br />
ว้ได้ช่วงระยะหนึ่งเมื่อเวลำที่ก ำหนดเลยผ่ำนไปควำมรู ้สึกดังกล่ำวไม่ได้หำยไปทันทีในช่วงแรกพวกเขำไม่<br />
กล้ำฉลองชัยชนะทับถมต่อผู้ที่ผิดหวังแต่เมื่อไม่มีเครื่องหมำยแห่งพระพิโรธของพระเจ้ำปรำกฏให้เห็นคนเ<br />
หล่ำนี้ก็หำยกลัวและกลับไปต ำหนิและหัวเรำะเยำะอีกคนกลุ่มใหญ่ที่เคยอ้ำงว่ำตนเชื่อเรื่องกำรเสด็จมำขอ<br />
งองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำก็ประกำศละทิ้งควำมเชื่อของพวกเขำบำงคนที่เคยมีควำมเชื่อมั ่นสูงควำมภำคภูมิใจข<br />
องพวกเขำก็ต้องพบกับควำมเจ็บปวดอย่ำงแสนสำหัสจนพวกเขำอยำกจะหลบหนีออกไปจำกโลกเหมือนเ<br />
ช่นโยนำห ์พวกเขำบ่นต่อว่ำพระเจ้ำและอยำกตำยมำกกว่ำอยำกมีชีวิตอยู่ต่อไปส่วนผู้ที่ยึดควำมเชื่อไว้บน<br />
ควำมคิดเห็นของผู้อื่นและไม่ได้ยึดมั ่นอยู่กับพระวจนะของพระเจ้ำคนเหล่ำนี้ก็พร ้อมที่จะเปลี่ยนแนวคิดข<br />
องตนพวกคนเย้ยหยันชักน ำคนที่อ่อนแอและคนที่ขี้ขลำดให้มำเป็ นพวกตนและพวกเขำร่วมกันประกำศว่<br />
ำไม่มีอะไรต้องกลัวหรือต้องมำให้คำดหวังอีกแล้วเวลำผ่ำนไปแล้วองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำก็ไม่ได้เสด็จมำและโล<br />
กก็จะเป็ นเช่นนี้ต่อไปอีกหลำยพันปี {GC 403.3} {GCth17 348.1}<br />
ผู้เชื่อที่ร ้อนรนและจริงใจยอมสละทุกสิ่งเพื่อพระคริสต ์และมีส่วนร่วมในกำรสถิตอยู่ด้วยของพระองค ์อย่<br />
ำงที่ไม่เคยมีมำก่อนพวกเขำเชื่อว่ำพวกเขำประกำศค ำเตือนสุดท้ำยให้โลกแล้วและคำดหวังว่ำในเวลำอีก<br />
ไม่ช ้ำจะเข้ำร่วมในแวดวงสังคมกับพระอำจำรย ์และเหล่ำทูตสวรรค ์และพวกเขำถอนตัวออกไปจำกสังคมข<br />
องผู้ที่ไม่ยอมรับข่ำวประเสริฐเสียเป็ นส่วนใหญ่ด้วยควำมปรำรถนำอย่ำงแรงกล้ำพวกเขำอธิษฐำนว่ำ<br />
“พระเยซูองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเชิญเสด็จมำเถิด” วิวรณ์ 22:21<br />
แต่พระองค ์ไม่ได้เสด็จมำและบัดนี้พวกเขำต้องกลับมำแบกรับภำระหนักและควำมสับสนในชีวิตอีกครั้งห<br />
นึ่งและทนอยู่กับกำรเหน็บแนมและกำรถำกถำงของโลกที่คอยเย้ยหยันสิ่งเหล่ำนี้เป็ นกำรทดสอบควำมเชื่<br />
อและควำมอดทนอย่ำงรุนแรง {GC 404.1} {GCth17 348.2}<br />
แต่กระนั้นควำมผิดหวังครั้งนี้ไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่ำควำมผิดหวังที่สำวกทั้งหลำยได้รับในสมัยที่พระคริสต ์<br />
เสด็จมำครั้งแรกเมื่อพระเยซูทรงลูกลำเข้ำกรุงเยรูซำเล็มอย่ำงผู้มีชัยผู้ติดตำมของพระองค เชื่อมั ์ ่นว่ำพระ<br />
องค ์ก ำลังจะทรงขึ้นครองบัลลังก ์ของกษัตริย ์ดำวิดและปลดปล่อยอิสรำเอลจำกอ ำนำจกำรกดขี่พวกเขำตั้<br />
งควำมหวังไว้อย่ำงเต็มที่และเต็มไปด้วยควำมสุขพวกเขำแข่งกันถวำยพระเกียรติกษัตริย ์ของพวกเขำมีห<br />
ลำยคนถอดเสื้อนอกของตนเองออกมำปูเป็ นพรมตำมทำงที่พระองค ์ทรงด ำเนินผ่ำนหรือโปรยใบตำลต่อเ<br />
บื้องพระพักตร ์พระองค ์ด้วยควำมสุขอย่ำงแรงกล้ำพวกเขำร่วมกันเปล่งเสียงด้วยควำมยินดีว่ำ“โฮซันนำแ<br />
ก่บุตรของดำวิด”เสียงร ้องชื่นชมนี้ดังกวนใจพวกฟำริสีและท ำให้พวกเขำโกรธพวกเขำอยำกจะให้พระเย<br />
ซูต ำหนิสำวกของพระองค ์แต่พระองค ์ตรัสตอบว่ำ“แม้คนพวกนี้จะนิ่งเงียบแต่ศิลำทั้งหลำยก็ยังจะส่งเสียงร ้<br />
อง” ลูกำ 19:40<br />
ค ำพยำกรณ์จะต้องส ำเร็จสำวกทั้งหลำยจะท ำให้พระประสงค ์ของพระเจ้ำส ำเร็จแต่กระนั้นพวกเขำถูกก ำ<br />
หนดให้ต้องพบกับควำมผิดหวังที่ขมขื่นเพียงไม่กี่วันผ่ำนไปพวกเขำต่ำงมองดูพระผู้ช่วยให้รอดสิ้นพระชน<br />
ม์อย่ำงแสนทรมำนและฝังพระองค ์ไว้ในอุโมงค ์สิ่งที่พวกเขำคำดหวังไว้ไม่ได้เกิดขึ้นอย่ำงที่พวกเขำคิดแม้เ<br />
พียงนิดเดียวและควำมหวังของพวกเขำก็ตำยไปพร ้อมกับพระเยซูจวบจนกระทั ่งองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของพว<br />
กเขำเสด็จออกมำจำกอุโมงค ์ฝังศพอย่ำงผู้มีชัยพวกเขำจึงเข้ำใจสิ่งที่ถูกท ำนำยไว้ล่วงหน้ำในค ำพยำกร<br />
312
ณ์ว่ำ“จ ำเป็ นที่พระคริสต ์จะต้องทรงทนทุกข ์และเป็ นขึ้นจำกตำย” กิจกำร 17:3 {GC 404.2} {GCth17<br />
348.3}<br />
ห้ำร ้อยปีก่อนหน้ำนี้องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงประกำศผ่ำนทำงผู้เผยพระวจนะเศคำริยำห ์ว่ำ“ธิดำแห่งศิโย<br />
นเอ๋ยจงร่ำเริงอย่ำงยิ่งเถิดโอบุตรีแห่งเยรูซำเล็มเอ๋ยจงโห่ร ้องนี่แน่ะกษัตริย ์ของเธอเสด็จมำหำเธอทรงควำ<br />
มยุติธรรมและควำมรอดพระองค ์ทรงอ่อนสุภำพและทรงลูกลำ” เศคำริยำห ์ 9:9<br />
หำกเหล่ำสำวกรับรู ้ได้ก่อนว่ำพระคริสต ์จะทรงถูกพิพำกษำและต้องสิ้นพระชนม์แล้วพวกเขำคงท ำให้ค ำ<br />
พยำกรณ์นี้ส ำเร็จไม่ได้ {GC 405.1} {GCth17 349.1}<br />
ในท ำนองเดียวกันมิลเลอร ์และมิตรสหำยของเขำท ำให้ค ำพยำกรณ์ส ำเร็จและประกำศข่ำวที่พระคัมภี<br />
ร ์บอกไว้ล่วงหน้ำว่ำจะต้องประกำศให้โลกทรำบแต่หำกพวกเขำเข้ำใจอย่ำงเต็มที่ถึงค ำพยำกรณ์ที่ชี้ถึงคว<br />
ำมผิดหวังที่พวกเขำจะได้รับแล้วพวกเขำคงจะประกำศข่ำวนี้ให้แก่โลกไม่ได้พวกเขำคงจะประกำศข่ำวอื่น<br />
ให้แก่ชนทุกชำติก่อนที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งและองค ์ที่สองถูกประกำ<br />
ศในเวลำที่เหมำะสมและก่อให้เกิดผลตำมที่พระเจ้ำทรงจัดวำงให้พวกเขำท ำให้ส ำเร็จ<br />
405.2} {GCth17 349.2}<br />
ชำวโลกต่ำงจ้องดูและคำดว่ำเมื่อเวลำที่ก ำหนดผ่ำนไปและพระคริสต ์ไม่ได้เสด็จมำปรำกฏควำมเชื่อเรื่<br />
องกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์จะถูกปล่อยทิ้งไปในขณะที่มีคนมำกมำยที่ต้องเผชิญกับกำรทดลองอย่<br />
ำงหนักและละทิ้งควำมเชื่อไปแต่ก็มีบำงคนที่ยังยืนหยัดอย่ำงมั ่นคงผลที่เกิดขึ้นจำกขบวนกำรรอคอยกำรเ<br />
สด็จกลับมำของพระคริสต ์อันประกอบด้วยวิญญำณแห่งควำมถ่อมตนและกำรตรวจสอบจิตใจกำรละทิ้งท<br />
ำงฝ่ ำยโลกและเกิดกำรปฏิรูปในชีวิตนั้นต่ำงเป็ นพยำนให้เห็นว่ำขบวนกำรนี้มำจำกพระเจ้ำพวกเขำไม่กล้<br />
ำปฏิเสธว่ำอ ำนำจของพระวิญญำณบริสุทธิ์ เป็ นพยำนให้กับกำรเทศนำเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองและพว<br />
กเขำหำข้อผิดพลำดในกำรค ำนวณเวลำของค ำพยำกรณ์ไม่ได้ผู้ต่อต้ำนที่มีควำมสำมำรถสูงสุดยังไม่อำ<br />
จเอำชนะกำรแปลควำมหมำยเรื่องระบบในค ำพยำกรณ์ของพวกเขำได้หำกไม่มีหลักฐำนในพระคัมภีร ์มำ<br />
ยืนยันพวกเขำจะไม่ยอมปฏิเสธจุดยืนของพวกเขำที่ได้มำด้วยกำรศึกษำพระคัมภีร ์อย่ำงจริงจังและกำรอ<br />
ธิษฐำนจุดยืนที่สติปัญญำของพวกเขำได้มำด้วยควำมกระจ่ำงจำกพระวิญญำณของพระเจ้ำและจิตใจเร่ำ<br />
ร ้อนด้วยอ ำนำจที่มีชีวิตจุดยืนที่ทนได้กับกำรวิจำรณ์ที่รุนแรงที่สุดและกำรต่อต้ำนอย่ำงขมขื่นจำกครูสอ<br />
นศำสนำที่มีชื่อเสียงและนักปรำชญ ์ของโลกและที่ยืนหยัดต้ำนแรงกดดันจำกผู้มีควำมรู ้และคล่องแคล่วที่<br />
สุดและกำรต ำหนิและดุด่ำของผู้มีเกียรติและของคนต ่ำช ้ำ {GC 405.3} {GCth17 349.3}<br />
จริงอยู่สิ่งที่พวกเขำคำดหวังไว้เกิดกำรผิดพลำดขึ้นแต่เหตุกำรณ์นี้ก็ไม่อำจสั ่นคลอนควำมเชื่อที่พวก<br />
เขำมีในพระวจนะของพระเจ้ำเมื่อโยนำห ์ออกไปประกำศตำมถนนของเมืองนีนะเวห ์ว่ำเมืองนีนะเวห ์จะถูก<br />
ท ำลำยภำยในสี่สิบวันองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงยอมรับกำรถ่อมใจของชำวเมืองนี้และทรงขยำยเวลำแห่งพระ<br />
กรุณำธิคุณออกไปกระนั้นสิ่งที่โยนำห ์ประกำศนั้นเป็ นข่ำวสำรมำจำกพระเจ้ำและเมืองนีนะเวห ์ก็ถูกทดสอ<br />
บตำมพระประสงค ์ของพระองค ์ในท ำนองเดียวกันชำวแอ๊ดเวนตีสเชื่อว่ำพระเจ้ำทรงน ำพวกเขำให้ประกำ<br />
ศค ำเตือนเรื่องกำรพิพำกษำพวกเขำประกำศว่ำ“ข่ำวนี้ทดสอบจิตใจของผู้ที่ได้รับฟังทุกคนและกระตุ้นให้เ<br />
กิดควำมรักในกำรเสด็จมำปรำกฏขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำหรือไม่ข่ำวสำรนี้ก็สร ้ำงควำมเกลียดชังไม่น้อยไป<br />
{GC<br />
313
กว่ำกันซึ่งมีเพียงพระเจ้ำเท่ำนั้นที่จะทรงรับรู ้ได้ข่ำวสำรนี้ขีดเส้นแบ่งแยก.......เพื่อให้ตรวจสอบจิตใจของต<br />
นเองเพื่อจะได้รู ้ว่ำหำกองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเสด็จมำแล้วนั ้นจะพบพวกเขำอยู่ฝ่ ำยไหนเพื่อพวกเขำจะอุทำนว่<br />
ำ‘ดูสินี่คือพระเจ้ำของเรำเรำรอคอยพระองค เพื่อพระองค ์ ์จะทรงช่วยเรำให้รอด’ อิสยำห ์ 25:9<br />
หรือพวกเขำจะร ้องขอให้ก้อนหินและภูเขำล้มลงทับพวกเขำเพื่อจะหนีให้พ้นไปจำกพระพักตร ์ของพระอง<br />
ค ์ผู้ประทับอยู่บนบัลลังก ์และหนีให้พ้นจำกพระพิโรธของพระเมษโปดกดังนั้นเรำเชื่อว่ำพระเจ้ำทรงทดลอง<br />
ประชำกรของพระองค ์และทดสอบควำมเชื่อของพวกเขำและพิสูจน์เขำเหล่ำนั ้นและทรงเห็นว่ำพวกเขำจะ<br />
หดถอยไปจำกหน้ำที่กำรงำนที่พระองค ์ทรงเห็นว่ำเหมำะส ำหรับพวกเขำในเวลำแห่งกำรทดลองหรือไม่หรื<br />
อว่ำพวกเขำจะสละสิ่งของในโลกนี้และพึ่งพิงในพระวจนะของพระเจ้ำด้วยควำมมั ่นใจอย่ำงแน่วแน่” The<br />
Advent Herald and Signs of the Times Reporter ฉบับที่ 14 เล่มที่ 8 (13 พฤศจิกำยน 1844)<br />
{GC 406.1} {GCth17 350.1}<br />
ควำมรู ้สึกของผู้ที่ยังเชื่อว่ำพระเจ้ำทรงน ำพวกเขำในเหตุกำรณ์ที่ผ่ำนมำถูกบรรยำยไว้ในค ำพูดของวิ<br />
ลเลียมมิลเลอร ์ว่ำ“หำกข้ำพเจ้ำสำมำรถย้อนเวลำกลับไปในอดีตได้อีกครั้งหนึ่งและข้ำพเจ้ำมีหลักฐำนอันเ<br />
ดียวกันกับที่ข้ำพเจ้ำมีอยู่นี้ข้ำพเจ้ำจะตอบอย่ำงจริงใจทั้งต่อหน้ำพระเจ้ำและต่อหน้ำมนุษย ์ว่ำข้ำพเจ้ำก็จ<br />
ะท ำเหมือนที่ท ำมำแล้ว”<br />
“ข้ำพเจ้ำหวังว่ำข้ำพเจ้ำได้ช ำระเสื้อผ้ำให้สะอำดจำกเลือดของวิญญำณจิตพวกนั ้นข้ำพเจ้ำรู ้ว่ำเท่ำที่<br />
ก ำลังอ ำนำจของข้ำพเจ้ำจะท ำได้ข้ำพเจ้ำปลดปล่อยตัวเองให้พ้นจำกกำรปรับโทษของควำมผิดของพวก<br />
เขำแล้ว”คนของพระเจ้ำท่ำนนี้เขียนต่อไปว่ำ“แม้ข้ำพเจ้ำจะต้องพบกับควำมผิดหวังถึงสองครั้งแต่ข้ำพเจ้<br />
ำไม่หดหู่หรือท้อถอย.....ควำมหวังของข้ำพเจ้ำเรื่องกำรเสด็จมำของพระคริสต ์ก็ยังมั ่นคงเหมือนเดิมข้ำพเ<br />
จ้ำกระท ำแต่สิ่งที่ข้ำพเจ้ำไตร่ตรองมำแล้วหลำยปีและตระหนักว่ำเป็ นหน้ำที่ที่ข้ำพเจ้ำจะต้องท ำหำกข้ำพเ<br />
จ้ำท ำผิดไปก็คงเป็ นมำจำกควำมกรุณำและควำมรักที่ข้ำพเจ้ำมีให้กับเพื่อนมนุษย ์และส ำนึกในหน้ำที่ที่มี<br />
ต่อพระเจ้ำ”<br />
“สิ่งหนึ่งที่ข้ำพเจ้ำทรำบดีคือข้ำพเจ้ำไม่เคยเทศนำเรื่องอื่นใดนอกจำกเรื่องที่ข้ำพเจ้ำเชื่อและพระเจ้ำส<br />
ถิตอยู่กับข้ำพเจ้ำอ ำนำจของพระองค ์ส ำแดงออกในผลงำนเหล่ำนั้นและก่อให้เกิดผลดีมำกมำย”<br />
“จำกบรรดำคนที่เรำมองเห็นได้กำรเทศนำในครั้งนั้นท ำให้มีคนนับพันๆคนศึกษำพระคัมภีร ์ซึ่งหมำยค<br />
วำมว่ำด้วยควำมเชื่อและกำรช ำระด้วยพระโลหิตของพระคริสต ์มีคนมำกมำยกลับคืนดีกับพระเจ้ำ” Bliss<br />
หน้ำ 256, 255, 277, 280, 281<br />
“ข้ำพเจ้ำไม่เคยเข้ำหำรอยยิ้มของคนยโสหรือสะทกสะท้ำนเมื่อโลกไม่พอใจบัดนี้ข้ำพเจ้ำไม่ต้องกำรซื้อคว<br />
ำมพอใจของพวกเขำหรือท ำเกินหน้ำที่เพื่อยั ่วโทสะของพวกเขำข้ำพเจ้ำหวังว่ำข้ำพเจ้ำจะไม่ร ้องขอชีวิต<br />
จำกมือของพวกเขำหรือกลัวจะต้องสูญเสียชีวิตถ้ำหำกนั ่นเป็ นพระประสงค ์ที่ดีของพระองค ์” J.<br />
White, Life of Wm. Miller หน้ำ 315 {GC 406.2} {GCth17 350.2}<br />
พระเจ้ำไม่ได้ทรงทอดทิ้งประชำกรของพระองค ์พระวิญญำณของพระองค ์ยังคงสถิตอยู่กับผู้ที่ไม่ได้รีบ<br />
ปฏิเสธแสงสว่ำงที่ทรงโปรดประทำนมำให้และประณำมขบวนกำรต้อนรับกำรเสด็จมำของพระเยซูในจดห<br />
314
มำยที่เขียนถึงชำวฮีบรูมีค ำหนุนใจและค ำเตือนส ำหรับผู้ที่ถูกทดลองและก ำลังรอคอยขณะที่อยู่ในวิกฤต<br />
กำรณ์นี้ว่ำ“เพรำะฉะนั้นอย่ำละทิ้งควำมไว้วำงใจของท่ำนอันจะน ำมำซึ่งบ ำเหน็จยิ่งใหญ่ท่ำนทั้งหลำยจ ำเป็<br />
นต้องมีควำมทรหดอดทนเพื่อท่ำนจะสำมำรถท ำตำมพระทัยได้แล้วท่ำนก็จะได้รับสิ่งที่ทรงสัญญำไว้นั้นเ<br />
พรำะอีกเพียงไม่นำนพระองค ์ผู้จะเสด็จมำก็จะเสด็จมำและจะไม่ทรงชักช ้ำแต่คนชอบธรรมของเรำนั้นจะ<br />
ด ำรงชีวิตอยู่ด้วยควำมเชื่อและถ้ำเขำหันกลับเรำจะไม่มีควำมพอใจในคนนั ้นเลยแต่พวกเรำเองไม่ใช่พวก<br />
ที่หันกลับและถึงซึ่งควำมพินำศแต่เป็ นพวกที่เชื่อมั ่นจึงท ำให้ชีวิตปลอดภัย” ฮีบรู 10:35-39 {GC<br />
407.1} {GCth17 351.1}<br />
หลักฐำนที่แสดงให้เห็นว่ำค ำสอนนี้พูดโดยตรงกับคริสตจักรที่อยู่ในวำระสุดท้ำยมำจำกพระวจนะข้อที่<br />
ชี้ไปยังกำรใกล้เสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำ“อีกเพียงไม่นำนพระองค ์ผู้จะเสด็จมำก็จะเสด็จมำและจะไม่ท<br />
รงชักช ้ำ”ฮีบรู10:37;และข้อพระคัมภีร ์นี้ชี้ให้เห็นอย่ำงชัดเจนว่ำดูเสมือนหนึ่งว่ำจะเกิดกำรล่ำช ้ำขึ้นและดู<br />
ประหนึ่งว่ำกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะถูกเลื่อนออกไปข้อชี้แนะนี้ช่ำงเหมำะสมกับประสบกำรณ์<br />
ของชำวแอ๊ดเวนตีสในเวลำนี้ควำมเชื่อของเหล่ำคนทั้งหลำยที่พระคัมภีร ์กล่ำวถึงนี้ก ำลังตกอยู่ในสภำพอั<br />
นตรำยที่จะอับปำงลงพวกเขำปฏิบัติตำมพระประสงค ์ของพระเจ้ำภำยใต้กำรทรงน ำของพระวิญญำณของ<br />
พระองค ์และพระวจนะของพระองค ์แต่ถึงกระนั้นพวกเขำไม่เข้ำใจพระประสงค ์ของพระองค ์ในประสบกำร<br />
ณ์ที่ผ่ำนพ้นมำของพวกเขำหรือไม่เข้ำใจหนทำงที่อยู่ข้ำงหน้ำและพวกเขำถูกทดลองให้สงสัยว่ำพระเจ้ำท<br />
รงน ำพวกเขำอยู่จริงหรือไม่ข้อพระคัมภีร ์ที่เหมำะสมที่สุดส ำหรับพวกเขำในเวลำนี้คือ“คนชอบธรรมของเ<br />
รำนั้นจะด ำรงชีวิตอยู่ด้วยควำมเชื่อ” ฮีบรู 10:38<br />
ในขณะที่แสงสว่ำงอันเจิดจ้ำของ“เสียงร ้องยำมเที่ยงคืน”ส่องมำยังเส้นทำงเดินของพวกเขำและพวกเขำไ<br />
ด้เห็นค ำพยำกรณ์ถูกเปิดเผยออกและหมำยส ำคัญต่ำงๆที่เกิดขึ้นอย่ำงรวดเร็วตำมค ำพยำกรณ์ก็ก ำลังบ<br />
อกว่ำพระคริสต ์ใกล้จะเสด็จมำแล้วนั้นพวกเขำก็ได้เดินรำวกับว่ำมองเห็นจริงๆแต่บัดนี้เมื่อพวกเขำตกอยู่<br />
ภำยใต้ควำมหวังที่สิ้นสลำยพวกเขำจะสำมำรถยืนอยู่ได้ก็ด้วยควำมเชื่อในพระเจ้ำและในพระวจนะของพร<br />
ะองคเท่ำนั้นเสียงเยำะเย้ยของชำวโลกก ์<br />
ำลังบอกกับพวกเขำว่ำ“พวกท่ำนถูกหลอกทิ้งควำมเชื่อของท่ำนเ<br />
สียและยอมรับว่ำขบวนกำรรอคอยกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์นั ้นมำจำกซำตำน”แต่พระวจนะของพ<br />
ระเจ้ำเปิดเผยว่ำ“ถ้ำเขำหันกลับเรำจะไม่มีควำมพอใจในคนนั ้นเลย”ฮีบรู10:38;หำกพวกเขำประกำศละทิ้<br />
งควำมเชื่อในเวลำนี้และปฏิเสธไม่ยอมรับอ ำนำจของพระวิญญำณบริสุทธิ์ที่มำพร ้อมกับข่ำวสำรนี้ก็จะเป็<br />
นกำรถอยหลังกลับไปสู่ควำมหำยนะเปำโลหนุนใจให้พวกเขำยืนหยัดต่อไปว่ำ“เพรำะฉะนั ้นอย่ำละทิ้งควำม<br />
ไว้วำงใจของท่ำน”<br />
“ท่ำนทั้งหลำยจ ำเป็ นต้องมีควำมทรหดอดทน”<br />
“อีกเพียงไม่นำนพระองค ์ผู้จะเสด็จมำก็จะเสด็จมำและจะไม่ทรงชักช ้ำ”หนทำงเดียวที่ปลอดภัยคือถนอ<br />
มรักษำแสงสว่ำงที่พวกเขำได้รับจำกพระเจ้ำยึดมั ่นในพระสัญญำและศึกษำพระคัมภีร ์ต่อไปและเฝ้ ำรอด้วย<br />
ควำมอดทนจนได้รับแสงสว่ำงเพิ่มเติมมำกขึ้น {GC 408.1} {GCth17 351.2}<br />
315
316
บท 23 - สถานนมัสการคืออะไร<br />
มีข้อพระคัมภีร ์อยู่ข้อหนึ่งที่มีควำมเป็ นเลิศเหนือกว่ำข้อพระคัมภีร ์ข้ออื่นใดที่เป็ นทั้งรำกฐำนและเสำห<br />
ลักของควำมเชื่อเรื่องกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์ข้อพระคัมภีร ์ข้อนี้ประกำศไว้ว่ำ<br />
“อยู่นำนสองพันสำมร ้อยวันแล้วสถำนบริสุทธิ์นั้นจะได้รับกำรช ำระ” ดำเนียล 8:14 TKJV<br />
เป็ นพระค ำที่คุ้นเคยของผู้เชื่อทุกคนที่เชื่อในกำรใกล้เสด็จมำในเร็ววันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเป็ นค ำพยำก<br />
รณ์ติดปำกของคนนับพันที่กล่ำวย ้ำถึงค ำพยำกรณ์นี้ดุจเป็ นค ำขวัญของควำมเชื่อของพวกเขำทุกคนรู ้<br />
สึกว่ำเหตุกำรณ์ที่บอกไว้ล่วงหน้ำเป็ นควำมคำดหวังที่สดใสที่สุดและเป็ นควำมหวังที่พวกเขำเก็บทะนุถนอ<br />
มไว้มำกที่สุดค ำพยำกรณ์นี้สิ้นสุดลงในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ.<br />
1844ชำวแอ๊ดเวนตีสทั้งหลำยก็เชื่อเหมือนกับคริสเตียนอื่นๆทั ่วทั้งโลกว่ำโลกหรือพื้นที่บำงส่วนในโลกนี้คื<br />
อสถำนนมัสกำร[Sanctuary]ในพระคัมภีร ์ภำษำไทยใช ้ค ำว่ำสถำนนมัสกำรหรือสถำนศักดิ์สิทธิ์หรือสถ<br />
ำนบริสุทธิ์ เป็ นสถำนที่ประทับและนมัสกำรพระเจ้ำในสมัยพระคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำเดิมในขณะที่ชนชำ<br />
ติอิสรำเอลเดินทำงอยู่ในถิ่นทุรกันดำรนั้นกำรสร ้ำงสถำนนมัสกำรจะเป็ นในลักษณะของพลับพลำ<br />
[Tabernacle] หรือเต็นท ์นัดพบ [Tabernacle of the tent of the<br />
congregation]ซึ่งเคลื่อนย้ำยได้จนเมื่อกษัตริย ์ซำโลมอนสร ้ำงเป็ นอำคำรถำวรจึงเปลี่ยนมำใช ้ค ำว่ำพร<br />
ะวิหำร[(Temple)]พวกเขำเข้ำใจว่ำกำรช ำระสถำนนมัสกำรก็คือกำรท ำให้โลกบริสุทธิ์ด้วยไฟซึ่งจะเกิด<br />
ขึ้นในวันสุดท้ำยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและเหตุกำรณ์นี้จะเกิดขึ้นเมื่อพระเยซูเสด็จมำครั้งที่สองพวกเขำจึงสรุปว่ำ<br />
พระคริสต ์จะเสด็จกลับมำยังโลกในปีค.ศ. 1844 {GC 409.1} {GCth17 352.1}<br />
แต่เวลำที่ก ำหนดไว้ผ่ำนพ้นไปและองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำไม่ได้เสด็จมำปรำกฏผู้เชื่อรู ้ดีแก่ใจว่ำพระค ำของ<br />
พระเจ้ำไม่เคยผิดพลำดกำรแปลค ำพยำกรณ์ของพวกเขำคงจะผิดแต่ข้อผิดพลำดอยู่ที่ไหนหลำยคนรีบ<br />
ตัดบทต่อปัญหำที่ยุ่งยำกนี้ด้วยกำรปฏิเสธว่ำ 2300 วันไม่ได้สิ้นสุดลงในปีค.ศ.<br />
1844พวกเขำหำเหตุผลให้กับเรื่องนี้ไม่ได้นอกจำกเรื่องเดียวคือพระคริสต ์ไม่ได้เสด็จมำตำมที่พวกเขำตั้<br />
งควำมหวังไว้พวกเขำโต้ว่ำหำกเวลำของค ำพยำกรณ์นี้สิ้นสุดลงที่ค.ศ. 1844<br />
แล้วพระคริสต ์ก็ควรจะต้องเสด็จกลับมำช ำระสถำนนมัสกำรด้วยไฟเพื่อท ำให้โลกบริสุทธิ์และเมื่อพระองค ์<br />
ไม่ได้เสด็จมำช่วงเวลำนั้นจึงยังไม่สิ้นสุด {GC 409.2} {GCth17 352.2}<br />
กำรยอมรับข้อสรุปเช่นนี้หมำยถึงกำรประกำศไม่ยอมรับวิธีกำรค ำนวณช่วงเวลำของค ำพยำกรณ์ที่ใช ้<br />
ค ำนวณดังที่ผ่ำนมำระยะเวลำ2300วันเริ่มต้นขึ้นเมื่อกษัตริย ์อำรทำเซอร ์ซีสประกำศพระบัญชำให้บูรณะ<br />
และสร ้ำงกรุงเยรูซำเล็มขึ้นใหม่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีก.ค.ศ.[ก่อนคริสตศักรำช]457เมื่อเอำเวลำนี้เป็ น<br />
จุดเริ่มต้นเรำจะอธิบำยเหตุกำรณ์ต่ำงๆทั ้งหมดที่พระธรรมดำเนียล9:25~27บอกไว้ล่วงหน้ำได้อย่ำงคล้อ<br />
งจองสมบูรณ์ที่สุดหกสิบเก้ำสัปดำห ์หรือช่วงเวลำ 483 [69 x 7 = 483] ปีแรกของ 2300<br />
ปีจะรวมเวลำยำวนำนไปจนถึงพระเมสสิยำห ์ผู้ถูกเจิมกำรรับบัพติศมำของพระคริสต ์และได้รับกำรเจิมโดย<br />
พระวิญญำณบริสุทธิ์ในปีค.ศ.27ท ำให้ค ำพยำกรณ์นี้เกิดขึ้นจริงตรงตำมที่ก ำหนดไว้ในช่วงกึ่งกลำงสัปด<br />
ำห ์ที่เจ็ดสิบพระเมสสิยำห ์ [ท่ำนผู้ถูกเจิม] จะถูกตัดออกในฤดูใบไม้ผลิของปีค.ศ.<br />
31พระคริสต ์ทรงถูกตรึงบนกำงเขนภำยหลังจำกที่พระองค ์ทรงรับบัพติศมำแล้วเป็ นเวลำสำมปีครึ่งส ำหรั<br />
317
บช่วงเวลำเจ็ดสิบสัปดำห ์หรือ490ปีนั้นเป็ นเวลำที่จัดให้แก่ชนชำวยิวโดยเฉพำะเมื่อเวลำนี้สิ้นสุดลงชนชำ<br />
ตินี้ได้ประทับตรำกำรปฏิเสธพระคริสต ์ของตนเองโดยกำรกดขี่ข่มเหงสำวกของพระองค ์อัครสำวกจึงหันไ<br />
ปหำคนต่ำงชำติในปีค.ศ. 34 ดังนั้นช่วง 490 ปีแรกจำกระยะเวลำ 2300 ปีได้ผ่ำนพ้นไปจึงคงเหลือ<br />
1810 ปีเมื่อเริ่มนับตั้งแต่ปีค.ศ. 34 ไปอีก 1810 ปีระยะเวลำนี้จะไปสิ้นสุดที่ค.ศ. 1844<br />
ทูตสวรรค ์กล่ำวว่ำ “แล้วสถำนบริสุทธิ์นั้นจะได้รับกำรช ำระ”<br />
รำยละเอียดเฉพำะเจำะจงของค ำพยำกรณ์ที่ผ่ำนมำทั้งหมดเกิดขึ้นส ำเร็จจริงตรงตำมเวลำที่ก ำหนดไว้อย่<br />
ำงไม่มีข้อสงสัย {GC 410.1} {GCth17 353.1}<br />
ด้วยวิธีกำรค ำนวณเวลำเช่นนี้ทุกอย่ำงก็กระจ่ำงและประสำนเข้ำกันเป็ นอย่ำงดียกเว้นยังมองไม่เห็นว่ำ<br />
มีเหตุกำรณ์ใดที่จะน ำมำตอบค ำถำมเรื่องกำรช ำระสถำนนมัสกำรซึ่งเกิดขึ้นในปีค.ศ.<br />
1844หำกจะปฏิเสธว่ำวันที่พยำกรณ์ไว้ไม่ได้สิ้นสุดในช่วงเวลำนั้นจะท ำให้ปัญหำทั้งหมดสับสนมำกยิ่งขึ้<br />
นและเป็ นกำรปฏิเสธไม่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นซึ่งเป็ นเหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้นตรงตำมที่พยำกรณ์ไว้อย่ำงไม่ผิดพ<br />
ลำด {GC 410.2} {GCth17 353.2}<br />
แต่พระเจ้ำทรงน ำประชำกรของพระองค ์ในขบวนกำรยิ่งใหญ่แห่งกำรประกำศข่ำวกำรเสด็จกลับมำขอ<br />
งพระเยซูฤทธำนุภำพและพระรัศมีของพระองค ์ร่วมสถิตอยู่กับขบวนกำรนี้และพระองค ์จะไม่ทรงปล่อยให้เ<br />
รื่องนี้จบลงด้วยควำมมืดมนและควำมผิดหวังหรือให้คนประณำมว่ำเป็ นกำรตื่นตูมและควำมงมงำยพระอง<br />
ค ์จะไม่ทรงปล่อยให้ควำมสงสัยและควำมไม่แน่นอนเกิดขึ้นกับพระค ำของพระองค ์ถึงแม้มีคนจ ำนวนมำกล<br />
ะทิ้งวิธีกำรค ำนวณเวลำของค ำพยำกรณ์ที่แล้วมำและไม่ยอมรับที่มำของขบวนกำรนี้ว่ำถูกต้องแต่ยังมีค<br />
นอีกมำกมำยที่ไม่ยอมละทิ้งข้อเชื่อและประสบกำรณ์ซึ่งได้รับกำรสนับสนุนโดยพระคัมภีร ์และค ำพยำนขอ<br />
งพระวิญญำณของพระเจ้ำพวกเขำเชื่อว่ำพวกเขำใช ้หลักกำรกำรแปลควำมหมำยที่ถูกต้องในกำรศึกษำ<br />
ค ำพยำกรณ์ต่ำงๆและเป็ นหน้ำที่ของพวกเขำที่จะต้องยึดควำมจริงที่ได้มำแล้วให้มั ่นคงและด ำเนินกำรศึก<br />
ษำค้นคว้ำพระคัมภีร ์ในแนวทำงเดียวกันต่อไปพวกเขำอธิษฐำนอย่ำงร ้อนรนทบทวนจุดยืนและศึกษำพระ<br />
คัมภีรเพื่อค้นหำข้อผิดพลำดของพวกเขำเองเนื่องจำกพวกเขำมองไม่เห็นข้อผิดพลำดในกำรค ์<br />
ำนวณเว<br />
ลำของค ำพยำกรณ์พวกเขำจึงใส่ใจศึกษำเรื่องรำวของสถำนนมัสกำรมำกยิ่งขึ้น { GC<br />
410.3} {GCth17 353.3}<br />
ในกำรศึกษำพระคัมภีร ์พวกเขำไม่พบหลักฐำนใดที่สนับสนุนแนวคิดซึ่งเป็ นที่ยอมรับกันทั ่วไปว่ำโลกนี้<br />
คือสถำนนมัสกำรแต่พวกเขำพบค ำอธิบำยที่สมบูรณ์ที่สุดในพระคัมภีร เกี่ยวกับเรื่องรำวของสถำนนมัสก<br />
์<br />
ำรรวมถึงสภำพที่ตั้งและพิธีกำรต่ำงๆของสถำนนมัสกำรค ำพยำนของผู้เขียนพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์จำรึกไว้<br />
อย่ำงชัดเจนและมีอยู่มำกมำยเกินกว่ำที่จะเกิดค ำถำมใดๆอัครทูตเปำโลกล่ำวไว้ในจดหมำยที่เขียนถึงชำว<br />
ฮีบรูว่ำ“แม้แต่พันธสัญญำเดิมนั ้นก็ยังมีกฎเกณฑ์ต่ำงๆส ำหรับศำสนพิธีและส ำหรับสถำนนมัสกำรในโลกเ<br />
พรำะว่ำพลับพลำจัดเตรียมเสร็จแล้วในห้องชั้นนอกนั้นมีคันประทีปโต๊ะและขนมปังเฉพำะพระพักตร ์ห้องนี้<br />
เรียกว่ำวิสุทธิสถำนและข้ำงหลังม่ำนชั้นที่สองมีห้องซึ่งเรียกว่ำอภิสุทธิสถำนห้องนั้นมีแท่นทองค ำส ำหรับ<br />
เผำเครื่องหอมและมีหีบพันธสัญญำหุ้มด้วยทองค ำทุกด้ำนภำยในนั้นมีโถทองค ำบรรจุมำนำมีไม้เท้ำของ<br />
อำโรนที่ออกดอกตูมและมีแผ่นศิลำจำรึกพันธสัญญำเหนือหีบนั้นมีตัวเครูบแห่งพระสิริกำงปีกคลุมพระที่<br />
318
นั ่งกรุณำนั้นสิ่งเหล่ำนี้เรำไม่อำจพรรณนำให้ละเอียดตอนนี้ได้” ฮีบรู 9:1-5 {GC 411.1} {GCth17<br />
354.1}<br />
สถำนนมัสกำรที่เปำโลกล่ำวถึงนี้หมำยถึงพลับพลำ[Tabernacle]ที่โมเสสสร ้ำงขึ้นตำมพระบัญชำข<br />
องพระเจ้ำเพื่อเป็ นที่ประทับในโลกขององค ์ผู้สูงสุด“ให้พวกเขำสร ้ำงสถำนนมัสกำรส ำหรับเรำเพื่อเรำจะอ<br />
ยู่ท่ำมกลำงพวกเขำ” อพยพ 25:8<br />
นี่คือพระบัญชำที่ประทำนให้แก่โมเสสขณะที่เข้ำเฝ้ ำพระเจ้ำอยู่บนภูเขำชนชำติอิสรำเอลเดินทำงอยู่ในป่<br />
ำกันดำรและพลับพลำนี้ถูกสร ้ำงขึ้นเพื่อให้เคลื่อนย้ำยจำกที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งได้แต่ถึงกระนั้นพลับพลำนี้<br />
ก็ยังมีโครงสร ้ำงที่สง่ำงำมยิ่งฝำผนังของพลับพลำเป็ นแผ่นไม้เรียบที่หุ้มด้วยทองค ำอย่ำงหนำและวำงอยู่ใ<br />
นเบ้ำข้อต่อที่ท ำด้วยเงินหลังคำพลับพลำท ำด้วยผ้ำม่ำนหรือผ้ำคลุมหลำยชั้นชั้นนอกสุดท ำด้วยหนังสัต<br />
ว ์ชั้นในสุดท ำจำกผ้ำป่ ำนเนื้อดีมีภำพปักตัวเครูบอันสวยงำมบริเวณลำนพลับพลำมีแท่นเครื่องบูชำเผำทั้<br />
งตัววำงอยู่ภำยในตัวพลับพลำมีม่ำนอย่ำงดีและสวยงำมกั้นพลับพลำออกเป็ นสองส่วนเรียกว่ำวิสุทธิสถำ<br />
นกับอภิสุทธิสถำนและม่ำนชนิดเดียวกันนี้ก็ใช ้ปิดทำงที่เข้ำไปสู่ห้องแรก {GC 411.2} {GCth17<br />
354.2}<br />
ภำยในวิสุทธิสถำนมีคันประทีปอยู่ทำงทิศใต้ของพลับพลำคันประทีปนี้มีตะเกียงเจ็ดดวงที่ส่องสว่ำงในส<br />
ถำนนมัสกำรทั้งกลำงวันและกลำงคืนทำงทิศเหนือมีโต๊ะขนมปังเฉพำะพระพักตร ์และด้ำนหน้ำม่ำนที่กั้นร<br />
ะหว่ำงวิสุทธิสถำนและอภิสุทธิสถำนมีแท่นทองค ำส ำหรับเผำเครื่องหอมทุกวันควันหอมจำกแท่นบูชำนี้จะ<br />
ลอยขึ้นไปยังเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำพร ้อมกับค ำอธิษฐำนของชนชำติอิสรำเอล {GC 412.1} {GCth17<br />
355.1}<br />
ภำยในอภิสุทธิสถำนมีหีบซึ่งท ำจำกไม้มีค่ำห่อหุ้มด้วยทองค ำเป็ นที่เก็บแผ่นศิลำสองแผ่นที่พระเจ้ำได้<br />
ทรงจำรึกพระบัญญัติสิบประกำรของพระองค ์ไว้เหนือหีบซึ่งเป็ นฝำปิดหีบศักดิ์สิทธิ์คือพระที่นั ่งกรุณำเป็ น<br />
ผลงำนงำมสง่ำยิ่งเหนือพระที่นั ่งกรุณำมีเครูบอยู่2รูปปกคลุมไว้เครูบแต่ละรูปจะอยู่ที่ปลำยของพระที่นั ่งแล<br />
ะทั้งหมดนี้ท ำด้วยทองค ำบริสุทธิ์สิ่งที่แสดงให้เห็นว่ำพระเจ้ำสถิตร่วมอยู่ด้วยในห้องนี้คือเมฆแห่งพระสิริที่อ<br />
ยู่ระหว่ำงเครูบทั้งสอง {GC 412.2} {GCth17 355.2}<br />
หลังจำกที่ชำวฮีบรูตั้งถิ่นฐำนอยู่ในแผ่นดินคำนำอันแล้วพระวิหำรที่กษัตริย ์ซำโลมอนสร ้ำงได้มำแทน<br />
ที่พลับพลำหลังนี้ถึงแม้ว่ำพระวิหำรนี้จะเป็ นโครงสร ้ำงถำวรและมีขนำดใหญ่กว่ำแต่ก็ยังคงสัดส่วนเดียวกัน<br />
ไว้และตกแต่งด้วยเครื่องใช ้ที่เหมือนกันรูปแบบของสถำนนมัสกำรคงอยู่ในรูปแบบนี้จนถึงช่วงของกำรท ำ<br />
ลำยโดยชำวโรมันในช่วงปีค.ศ.70ยกเว้นแต่ในช่วงของดำเนียลที่สถำนนมัสกำรเป็ นเพียงซำกปรักหักพัง<br />
{GC 412.3} {GCth17 355.3}<br />
นี่เป็ นสถำนนมัสกำรในโลกเพียงหลังเดียวที่พระคัมภีร ์ให้รำยละเอียดไว้ซึ่งเปำโลกล่ำวไว้ว่ำเป็ นสถำนน<br />
มัสกำรแห่งพันธสัญญำเดิมแล้วในพันธสัญญำใหม่ไม่มีสถำนนมัสกำรหรือ {GC 412.4} {GCth17<br />
355.4}<br />
319
เมื่อผู้ที่แสวงหำควำมจริงเปิดพระธรรมฮีบรูอ่ำนอีกครั้งหนึ่งพวกเขำพบสถำนนมัสกำรหลังที่สองหรือ<br />
สถำนนมัสกำรแห่งพันธสัญญำใหม่เปำโลกล่ำวว่ำ<br />
“แม้แต่พันธสัญญำเดิมนั้นก็ยังมีกฎเกณฑ ์ต่ำงๆส ำหรับสถำนนมัสกำรในโลก” กำรใช ้ค ำว่ำ<br />
“ก็ยังมี”หมำยควำมว่ำเปำโลเคยอ้ำงถึงสถำนนมัสกำรหลังนี้มำก่อนเมื่อเรำพลิกพระคัมภีร ์กลับไปยังข้อแ<br />
รกของบทก่อนจะพบว่ำ“เรื่องที่เรำพูดอยู่นี้คือเรำมีมหำปุโรหิตอย่ำงนี้ผู้ประทับเบื้องขวำพระที่นั ่งของพระเ<br />
จ้ำในสวรรค เป็ ์ นผู้ปฏิบัติกิจในสถำนศักดิ์สิทธิ์และในพลับพลำแท้ที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงตั้งไว้ไม่ใช่มนุษย ์<br />
ตั้ง” ฮีบรู 8:1, 2 {GC 413.1} {GCth17 356.1}<br />
ข้อพระคัมภีร ์นี้เปิดเผยให้เห็นสถำนศักดิ์สิทธิ์[สถำนนมัสกำร]แห่งพันธสัญญำใหม่สถำนนมัสกำรแห่<br />
งพันธสัญญำเดิมนั้นถูกตั้งขึ้นโดยมนุษย ์ถูกสร ้ำงขึ้นโดยโมเสสส่วนสถำนนมัสกำรหลังนี้ถูกตั้งขึ้นโดยอง<br />
ค ์พระผู้เป็ นเจ้ำไม่ใช่มนุษย ์ในสถำนนมัสกำรหลังแรกนั้นปุโรหิตในโลกเป็ นผู้ประกอบพิธีแต่ในสถำนนมัส<br />
กำรหลังนี้พระคริสต ์ผู้ทรงเป็ นมหำปุโรหิตของเรำทรงเป็ นผู้ปฏิบัติกิจที่เบื้องขวำพระหัตถ ์ของพระเจ้ำสถำ<br />
นนมัสกำรหลังหนึ่งอยู่บนโลกส่วนอีกหลังหนึ่งอยู่ในสวรรค ์ {GC 413.2} {GCth17 356.2}<br />
นอกจำกนี้โมเสสได้สร ้ำงพลับพลำตำมแบบอย่ำงองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำตรัสสั ่งโมเสสให้“สร ้ำงพลับพลำแล<br />
ะเครื่องใช ้ไม้สอยทุกชิ้นของพลับพลำนั้นตำมแบบที่เรำแจ้งแก่เจ้ำทุกประกำร”และพระองค ์ตรัสก ำชับอีกว่<br />
ำ “จงระวังท ำสิ่งเหล่ำนี้ตำมแบบอย่ำงที่เรำแจ้งแก่เจ้ำบนภูเขำ” อพยพ 25:9, 40<br />
และเปำโลกล่ำวว่ำพลับพลำหลังแรก“เป็ นเครื่องหมำยของยุคปัจจุบันกำรน ำของถวำยและเครื่องบูชำมำ<br />
ถวำยตำมแบบ”นั ่นคือบริเวณที่บริสุทธิ์ต่ำงๆภำยในสถำนนมัสกำรเป็ น“แบบจ ำลองของสวรรค ์”ปุโรหิตผู้<br />
ประกอบพิธีถวำยตำมบัญญัติปฏิบัติกิจเป็ น“แบบจ ำลองและเงำของสิ่งที่อยู่ในสวรรค ์”และ“พระคริสต ์ไม่ไ<br />
ด้เสด็จเข้ำในสถำนศักดิ์สิทธิ์ที่สร ้ำงขึ้นด้วยมือมนุษย ์ซึ่งถอดแบบจำกของจริงแต่พระองค เสด็จเข้ำไปใน<br />
์<br />
สวรรค ์นั้นเองเพื่อทรงปรำกฏตัวต่อพระพักตร ์พระเจ้ำเพื่อพวกเรำ” ฮีบรู 9:9; 23; 8:5; 9:24 {GC<br />
413.3} {GCth17 356.3}<br />
สถำนศักดิ์สิทธิ์[สถำนนมัสกำร]ในสวรรค ์ที่พระเยซูทรงปฏิบัติพระรำชกิจเพื่อเรำอยู่นั้นเป็ นต้นแบบที่<br />
ยิ่งใหญ่ซึ่งสถำนนมัสกำรที่โมเสสสร ้ำงนั้นได้จ ำลองแบบมำพระเจ้ำประทำนพระวิญญำณของพระองค ์ให้<br />
แก่ผู้สร ้ำงสถำนนมัสกำรในโลกควำมสำมำรถทำงศิลปะที่แสดงออกให้เห็นในกำรสร ้ำงเป็ นกำรแสดงออก<br />
ถึงพระปรีชำสำมำรถของพระเจ้ำฝำผนังมีลักษณะเป็ นทองค ำขนำดใหญ่สะท้อนแสงรอบทิศจำกตะเกียงเ<br />
จ็ดดวงของคันประทีปทองค ำโต๊ะขนมปังและแท่นเผำเครื่องหอมเปล่งประกำยระยิบดังทองค ำขัดเงำม่ำนข<br />
นำดใหญ่ที่รวมตัวเป็ นเพดำนมีภำพทูตสวรรค ์ที่ทอด้วยด้ำยสีฟ้ ำสีม่วงและสีแดงเข้มเพิ่มควำมงำมให้กับภ<br />
ำพนั้นและเลยผ้ำม่ำนชั้นที่สองเข้ำไปมีแสงสว่ำงเจิดจ้ำ[HolyShekinah]ปรำกฏอยู่เหนือพระที่นั ่งกรุณำ<br />
ซึ่งเป็ นกำรส ำแดงถึงพระสิริของพระเจ้ำที่สำมำรถมองเห็นได้ไม่มีใครนอกจำกมหำปุโรหิตเพียงผู้เดียวเท่<br />
ำนั้นที่จะเข้ำไปยืนอยู่ต่อหน้ำแสงสว่ำงนั้นและยังคงมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ {GC 414.1} {GCth17 357.1}<br />
ควำมงดงำมยิ่งใหญ่ของพลับพลำในโลกสะท้อนให้สำยตำของมนุษย ์มองเห็นพระสิริของพระวิหำรในส<br />
วรรค ์ที่ซึ่งพระคริสต ์ผู้ทรงน ำหน้ำเสด็จเข้ำไปก่อนเรำเพื่อปฏิบัติพระรำชกิจต่อเบื้องบัลลังก ์ของพระเจ้ำเ<br />
พื่อเรำเป็ นที่ประทับของพระมหำกษัตริย ์เหนือกษัตริย ์ทั้งหลำยที่ซึ่งคนนับแสนๆปรนนิบัติพระองค ์คนนับล้<br />
320
ำนๆเข้ำเฝ้ ำพระองค ์ (ดำเนียล 7:10)<br />
พระวิหำรหลังนั้นซึ่งเปี่ยมล้นด้วยพระสิริของบัลลังก ์นิรันดร เป็ ์ นที่ซึ่งมีเสรำฟิมทูตผู้ปกป้ องที่เต็มด้วยสง่ำ<br />
รำศีปกคลุมใบหน้ำในขณะที่สรรเสริญพระองค ์นี่เป็ นผลงำนยิ่งใหญ่ที่สุดเท่ำที่ฝี มือมนุษย ์เคยท ำแต่ผลงำ<br />
นนี้เป็ นเพียงเงำที่เลือนรำงของควำมยิ่งใหญ่และสง่ำงำมของพระวิหำรในสวรรค ์แต่กระนั้นควำมจริงที่ส ำคั<br />
ญเรื่องสถำนนมัสกำรในโลกและพิธีกำรต่ำงๆสอนเรำถึงสถำนนมัสกำรในสวรรค ์และพระรำชกิจยิ่งใหญ่ที่<br />
ก ำลังด ำเนินอยู่เพื่อควำมรอดของมนุษย ์ {GC 414.2} {GCth17 357.2}<br />
สถำนนมัสกำรในโลกมีห้องอยู่สองห้องซึ่งจ ำลองมำจำกบริเวณที่บริสุทธิ์ภำยในสถำนนมัสกำรบนสวร<br />
รค ์ในนิมิตอัครทูตยอห ์นได้รับอนุญำตให้เห็นภำพพระวิหำรของพระเจ้ำในสวรรคเขำเห็น<br />
์<br />
“คบเพลิงเจ็ดอันจุดอยู่ตรงหน้ำพระที่นั ่ง” วิวรณ์ 4:5 เขำเห็นทูตสวรรค ์องค ์หนึ่ง<br />
“ถือกระถำงไฟทองค ำออกมำและยืนอยู่ที่แท่นบูชำพระเจ้ำประทำนเครื่องหอมมำกมำยแก่ทูตองค ์นั ้นเพื่อใ<br />
ห้ถวำยร่วมกับค ำอธิษฐำนของธรรมิกชนทั้งหมดบนแท่นบูชำทองค ำที่อยู่หน้ำพระที่นั ่งนั้น”วิวรณ์8:3;ใน<br />
ที่นี้ผู้เผยพระวจนะได้รับอนุญำตให้มองเห็นห้องแรกของสถำนนมัสกำรในสวรรค ์และเขำเห็น<br />
“คบเพลิงเจ็ดอัน” และ “แท่นบูชำทองค ำ”<br />
ซึ่งเทียบได้กับคันประทีปทองค ำและแท่นเผำเครื่องหอมในสถำนนมัสกำรบนโลกอีกครั ้งหนึ่ง<br />
“พระวิหำรของพระเจ้ำในสวรรค ์ก็เปิดออก”วิวรณ์11:19;และเขำมองผ่ำนเข้ำไปในม่ำนไปยังอภิสุทธิสถำ<br />
นณที่นี่เขำมองเห็น“หีบพันธสัญญำของพระองค ์”ซึ่งเทียบได้กับหีบศักดิ์สิทธิ์ที่โมเสสสร ้ำงขึ้นเพื่อใช ้บรร<br />
จุพระบัญญัติของพระเจ้ำ {GC 414.3} {GCth17 357.3}<br />
ด้วยประกำรฉะนี้ผู้ที่ศึกษำเรื่องเหล่ำนี้พบข้อพิสูจน์ที่ไม่อำจโต้แย้งได้ว่ำมีสถำนนมัสกำรอยู่ในสวรรค ์จ<br />
ริงโมเสสสร ้ำงสถำนนมัสกำรในโลกตำมแบบที่พระเจ้ำทรงเปิดเผยให้เห็นเปำโลสอนว่ำแบบที่ใช ้สร ้ำงนั้นม<br />
ำจำกสถำนนมัสกำรหลังแท้ในสวรรค ์และยอห ์นยืนยันว่ำเขำเห็นสถำนนมัสกำรในสวรรค ์<br />
415.1} {GCth17 358.1}<br />
พระวิหำรในสวรรค เป็ ์ นที่ประทับของพระเจ้ำบัลลังก ์ของพระองค ์ถูกสถำปนำด้วยควำมชอบธรรมและก<br />
ำรพิพำกษำในอภิสุทธิสถำนเป็ นพระบัญญัติของพระองค เป็ ์ นกฎบัญญัติยิ่งใหญ่ชอบธรรมที่ใช ้ทดสอบม<br />
นุษยชำติทั้งปวงเหนือหีบพันธสัญญำที่ใช ้บรรจุแผ่นพระบัญญัติมีพระที่นั ่งกรุณำปกคลุมอยู่พระคริสต ์ทร<br />
งทูลแก้ต่ำงคนบำปด้วยพระโลหิตของพระองค เองที่หน้ำพระที่นั<br />
์<br />
่งนี้ซึ่งแสดงให้เห็นถึงกำรประสำนควำมยุติ<br />
ธรรมเข้ำกับควำมเมตตำในแผนกำรช่วยมนุษย ์ให้รอดกำรประมวลสองสิ่งนี้มีเพียงพระปัญญำที่ไร ้ขอบเ<br />
ขตเท่ำนั้นที่สำมำรถคิดขึ้นมำได้และพระอ ำนำจที่ไม่มีขีดจ ำกัดสำมำรถท ำให้ส ำเร็จกำรประมวลนี้สร ้ำงค<br />
วำมฉงนและควำมเทิดทูนให้กับทั ่วทั้งสวรรคเสรำฟิมในสถำนนมัสกำรบนโลกมองดูพระที่นั<br />
์<br />
่งกรุณำด้วยค<br />
วำมเคำรพย ำเกรงซึ่งแสดงให้เห็นว่ำชำวสวรรค ์ใส่ใจต่อพระรำชกิจของกำรไถ่ให้รอดนี่เป็ นควำมลี้ลับของ<br />
พระเมตตำกรุณำซึ่งเหล่ำทูตสวรรค ์ปรำรถนำที่จะเห็นคือกำรที่พระเจ้ำยังทรงยุติธรรมในขณะที่ทรงท ำให้<br />
คนบำปที่กลับใจกลำยเป็ นผู้ชอบธรรมและทรงเริ่มต้นกำรติดต่อสัมพันธ ์กับมนุษยชำติที่ล้มลงในบำปใหม่<br />
อีกครั้งหนึ่งคือกำรที่พระคริสต ์ทรงถ่อมตัวเพื่อช่วยฝูงชนนับไม่ถ้วนขึ้นมำจำกเหวแห่งควำมหำยนะและเอ<br />
ำเสื้อแห่งควำมชอบธรรมของพระองค ์ที่ไร ้ต ำหนิสวมใส่ให้แก่พวกเขำนั้นเพื่อให้พวกเขำเข้ำมำเป็ นอันหนึ่<br />
{GC<br />
321
งอันเดียวกันกับทูตสวรรค ์ที่ไม่เคยล้มลงในบำปและอำศัยอยู่เบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำตลอดไปเป็ นนิตย ์<br />
{GC 415.2} {GCth17 358.2}<br />
พระรำชกิจของพระคริสต ์ในฐำนะผู้ไกล่เกลี่ยของมนุษย ์ถูกเสนอไว้ให้เห็นอย่ำงงดงำมในค ำพยำกรณ์<br />
ของเศคำริยำห ์ที่กล่ำวถึงพระองค ์ว่ำพระองค ์ทรงเป็ น<br />
“ชำยผู้ที่มีชื่อว่ำพระอังกูร”<br />
ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ“ท่ำนผู้นี้แหละจะเป็ นผู้สร ้ำงพระวิหำรของพระยำห ์เวห ์และจะรับเกียรติศักดิ์และจะ<br />
นั ่งและปกครองอยู่บนรำชบัลลังก ์ของท่ำนและจะมีปุโรหิตผู้หนึ่งอยู่ข้ำงบัลลังก ์ของท่ำนและมีกำรประสำน<br />
งำนกันอย่ำงดีระหว่ำงท่ำนทั้งสอง” เศคำริยำห ์ 6:12, 13 {GC 415.3} {GCth17 358.3}<br />
“ท่ำนผู้นี้แหละจะเป็ นผู้สร ้ำงพระวิหำรของพระยำห ์เวห ์”ด้วยกำรถวำยบูชำและกำรเป็ นผู้ไกล่เกลี่ยของ<br />
พระคริสต ์พระองค ์จึงทรงเป็ นทั้งรำกฐำนและผู้สร ้ำงคริสตจักรของพระเจ้ำอัครทูตเปำโลเน้นว่ำพระองค ์“เ<br />
ป็ นศิลำหัวมุมในพระองค ์นั้นทุกส่วนของโครงสร ้ำงถูกเชื่อมต่อกันและเจริญขึ้นเป็ นวิหำรอันบริสุทธิ์ในอง<br />
ค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและในพระองค ์นั้นพวกท่ำนก็ก ำลังถูกก่อสร ้ำงขึ้นด้วยกันให้เป็ นที่สถิตของพระเจ้ำโดยพร<br />
ะวิญญำณ” เอเฟซัส 2:20-22 {GC 416.1} {GCth17 359.1}<br />
พระองค ์“จะรับเกียรติศักดิ์”เศคำริยำห ์6:13;พระเกียรติของกำรไถ่มวลมนุษย ์ที่ล้มในบำปให้รอดนั ้นเป็<br />
นของพระคริสต ์นี่คือบทเพลงของผู้ที่ได้รับกำรไถ่ที่จะถวำยไปตลอดชั ่วนิรันดร ์<br />
“พระองค ์ทรงรักเรำทรงปลดปล่อยเรำจำกบำปของเรำด้วยพระโลหิตของพระองค.....ขอพระเกียรติและอำ<br />
์<br />
นุภำพจงมีแด่พระองค ์สืบๆไปเป็ นนิตย ์” วิวรณ์ 1:5, 6 {GC 416.2} {GCth17 359.2}<br />
พระองค ์“จะนั ่งและปกครองอยู่บนรำชบัลลังก ์ของท่ำนและจะมีปุโรหิตผู้หนึ่งอยู่ข้ำงบัลลังก ์ของท่ำน”ใ<br />
นเวลำนี้อำณำจักรแห่งพระสิริยังไม่ได้ถูกน ำเข้ำมำตั้งอยู่“บนพระที่นั ่งอันรุ่งโรจน์ของพระองค ์” มัทธิว<br />
25:31 ตรำบจนกระทั ่งพระรำชกิจของพระองค ์ในฐำนะผู้ไกล่เกลี่ยจะสิ้นสุดเมื่อ<br />
“พระเจ้ำจะประทำนบัลลังก ์ของดำวิดบรรพบุรุษของท่ำนให้แก่ท่ำน”เป็ นอำณำจักรที่“ไม่มีวันสิ้นสุดเลย”ลู<br />
กำ1:32,33ในฐำนะปุโรหิตบัดนี้พระคริสต ์ประทับอยู่บนบัลลังก ์ร่วมกับพระบิดำวิวรณ์3:21;พระองค ์จะปร<br />
ะทับบนบัลลังก ์ร่วมกับพระเจ้ำผู้ทรงด ำรงอยู่เป็ นนิตย ์และทรงด ำรงอยู่ด้วยพระองคเองพระองค ์ ์ทรง<br />
“แบกควำมเจ็บไข้ของพวกเรำและหอบควำมเจ็บปวดของเรำไป”<br />
“ทรงเคยถูกทดลองใจเหมือนเรำทุกอย่ำงถึงกระนั้นพระองค ์ก็ยังปรำศจำกบำป”<br />
พระองค ์<br />
“พระองค ์จึงทรงสำมำรถช่วยผู้ที่ถูกทดลองได้”“ถ้ำใครท ำบำปเรำก็มีผู้ช่วยทูลขอพระบิดำเพื่อเรำ”อิส<br />
ยำห ์ 53:4 ฮีบรู 4:15; 2:18 1 ยอห ์น 2:1<br />
กำรทูลขอของพระองค ์ก็คือด้วยพระวรกำยที่ถูกแทงและแตกหักและด้วยชีวิตที่ไร ้ต ำหนิพระหัตถ ์ที่มีบำด<br />
แผลสีข้ำงที่ถูกแทงและพระบำทที่เสียรูปอ้อนวอนเพื่อมนุษย ์ผู้ล้มลงในบำปกำรไถ่บำปของมนุษย ์ถูกซื้อด้<br />
วยรำคำที่ประเมินค่ำไม่ได้เช่นนั้น {GC 416.3} {GCth17 359.3}<br />
“และมีกำรประสำนงำนกันอย่ำงดีระหว่ำงท่ำนทั้งสอง”ควำมรักของพระบิดำซึ่งมีไม่น้อยไปกว่ำของพระ<br />
บุตรเป็ นบ่อน ้ำพุแห่งกำรช่วยให้รอดส ำหรับมวลมนุษย ์ที่หลงหำยไปพระเยซูตรัสกับสำวกก่อนเสด็จไปจำก<br />
พวกเขำว่ำ “เรำจะอ้อนวอนพระบิดำเพื่อท่ำนเพรำะว่ำพระบิดำเองก็ทรงรักพวกท่ำน” ยอห ์น 16:26, 27<br />
322
“พระเจ้ำทรงให้โลกนี้คืนดีกันกับพระองค ์โดยพระคริสต ์” 2 โครินธ ์ 5:19<br />
และพระรำชกิจของพระองค ์ในสถำนนมัสกำรเบื้องบนนั้นจะมี“กำรประสำนงำนกันอย่ำงดีระหว่ำงท่ำนทั้ง<br />
สอง”“พระเจ้ำทรงรักโลกดังนี้คือได้ประทำนพระบุตรองคเดียวของพระองค ์<br />
เพื่อทุกคนที่วำงใจในพระบุตรนั้<br />
์<br />
นจะไม่พินำศแต่มีชีวิตนิรันดร ์” ยอห ์น 3:16 {GC 416.4} {GCth17 359.4}<br />
ค ำถำมที่ว่ำสถำนนมัสกำรคืออะไรนั้นพระคัมภีร ์ตอบไว้อย่ำงชัดเจนค ำว่ำ “สถำนนมัสกำร”<br />
ตำมที่พระคัมภีร ์ใช ้นั้นประกำรแรกหมำยถึงพลับพลำที่โมเสสสร ้ำงตำมต้นแบบที่มีอยู่ในสวรรค ์และประก<br />
ำรที่สองหมำยถึง“พลับพลำแท้”ในสวรรค ์ฮีบรู8:2ซึ่งสถำนนมัสกำรในโลกนี้ชี้ เล็งไปถึงเมื่อพระคริสต ์ทรงสิ้<br />
นพระชนม์พิธีจ ำลองที่เป็ นสัญลักษณ์ก็สิ้นสุดลง“พลับพลำแท้”ในสวรรค ์คือสถำนนมัสกำรแห่งพันธสัญ<br />
ญำใหม่และในขณะที่ค ำพยำกรณ์ในพระธรรมดำเนียล8:14;ส ำเร็จตำมนี้สถำนนมัสกำรที่กล่ำวถึงในข้อ<br />
นี้จะต้องเป็ นสถำนนมัสกำรแห่งพันธสัญญำใหม่เมื่อ2300วันสิ้นสุดลงในปีค.ศ.1844นั้นไม่มีสถำนนมัสก<br />
ำรอยู่บนโลกมำหลำยศตวรรษแล้วด้วยเหตุนี้ค ำพยำกรณ์ที่ว่ำ“อยู่นำนสองพันสำมร ้อยวันแล้วสถำนบริสุ<br />
ทธิ์นั้นจะได้รับกำรช ำระ”จึงชี้ไปยังสถำนนมัสกำรในสวรรค ์อย่ำงไม่ต้องสงสัย {GC 417.1} {GCth17<br />
360.1}<br />
แต่ค ำถำมส ำคัญที่สุดที่ยังต้องกำรค ำตอบคือกำรช ำระสถำนนมัสกำรคืออะไรกำรช ำระนี้เป็ นพิธีกรรม<br />
หนึ่งของสถำนนมัสกำรบนโลกตำมที่พระคริสตธรรมคัมภีร เดิมบันทึกไว้แต่มีอะไรที่อยู่ในสวรรค ์<br />
์ที่ต้องกำ<br />
รกำรช ำระพระธรรมฮีบรูบทที่9สอนเรื่องกำรช ำระสถำนนมัสกำรทั้งบนโลกและของสวรรค ์ไว้อย่ำงชัดเจน<br />
ว่ำ“เกือบทุกสิ่งได้รับกำรช ำระให้บริสุทธิ์ได้ด้วยเลือดและถ้ำไม่มีโลหิตไหลออกแล้วก็จะไม่มีกำรยกโทษบำ<br />
ปเลยเพรำะฉะนั้นแบบจ ำลองของสวรรค ์จึงจ ำเป็ นต้องถูกช ำระให้บริสุทธิ์โดยใช เครื่องบูชำเช่นนี้แต่ว่ำขอ<br />
้<br />
งจริงจำกสวรรค ์นั้นต้องช ำระให้บริสุทธิ์ด้วยเครื่องบูชำอันประเสริฐกว่ำนั ้น” ฮีบรู 9:22, 23<br />
ซึ่งคือพระโลหิตอันล ้ำค่ำของพระคริสต ์ {GC 417.2} {GCth17 360.2}<br />
กำรช ำระทั้งในพิธีจ ำลองบนโลกและพิธีจริงในสวรรค ์ต้องใช เลือดในพิธีจ ้ ำลองใช เลือดของสัตว ้ ์และในพิ<br />
ธีจริงใช ้พระโลหิตของพระคริสต เปำโลกล่ำวถึงเหตุผลของกำรช ์<br />
ำระที่ต้องใช เลือดว่ำถ้ำไม่มีโลหิตไหลออ<br />
้<br />
กแล้วก็จะไม่มีกำรยกโทษบำปเลยกำรยกโทษบำปหรือกำรลบบำปทิ้งไปเป็ นพระรำชกิจที่ต้องท ำให้ส ำเร็จ<br />
แต่บำปเข้ำมำเกี่ยวข้องกับสถำนนมัสกำรทั้งในสวรรค ์และในโลกได้อย่ำงไรเรำจะเรียนรู เรื่องนี้ได้ด้วยกำร<br />
้<br />
ศึกษำพิธีกรรมที่เป็ นสัญลักษณ์เพรำะปุโรหิตในโลกประกอบกิจ<br />
“ที่เป็ นแต่แบบจ ำลองและเงำของสิ่งที่อยู่ในสวรรค ์” ฮีบรู 8:5 {GC 417.3} {GCth17 360.3}<br />
กำรประกอบพิธีในสถำนนมัสกำรบนโลกประกอบด้วยสองส่วนปุโรหิตท ำพิธีในวิสุทธิสถำนทุกวันส่วน<br />
มหำปุโรหิตจะประกอบพิธีพิเศษในกำรลบมลทินบำปในอภิสุทธิสถำนปีละหนึ่งครั้งทั้งนี้เพื่อเป็ นกำรช ำระ<br />
สถำนนมัสกำรวันแล้ววันเล่ำคนบำปที่กลับใจจะน ำเครื่องบูชำถวำยมำยังประตูพลับพลำสำรภำพบำปขอ<br />
งเขำพร ้อมกับวำงมือลงบนหัวของเหยื่อนี่เป็ นสัญลักษณ์ของกำรถ่ำยโอนบำปจำกตัวเขำไปยังเครื่องถวำ<br />
ยบูชำที่ไร ้บำปจำกนั้นก็จะฆ่ำสัตว ์ตัวนั้นอัครทูตกล่ำวไว้ว่ำ<br />
“ถ้ำไม่มีโลหิตไหลออกแล้วก็จะไม่มีกำรยกโทษบำปเลย” “ชีวิตของสัตว ์ทุกตัวอยู่ในเลือด”<br />
เลวีนิติ17:11;พระบัญญัติของพระเจ้ำที่ถูกละเมิดร ้องทวงหำชีวิตของผู้ล่วงละเมิดเลือดเป็ นสัญลักษณ์ข<br />
323
องชีวิตที่เป็ นค่ำปรับโดยที่เหยื่อนั้นแบกรับบำปของเขำแทนปุโรหิตเอำเลือดนี้ไปยังวิสุทธิสถำนและพรมใ<br />
ส่หน้ำผ้ำม่ำนด้ำนหลังม่ำนนั้นเป็ นที่ตั้งของหีบซึ่งบรรจุพระบัญญัติที่คนบำปได้ล่วงละเมิดพิธีกำรนี้จึงเป็<br />
นสัญลักษณ์ของกำรโอนย้ำยบำปไปสู่สถำนนมัสกำรแต่ในบำงกรณีจะไม่มีกำรน ำเลือดเข้ำไปในวิสุทธิส<br />
ถำนแต่ปุโรหิตจะรับประทำนเนื้อสัตว ์นั้นแทนตำมที่โมเสสได้ชี้แนะบุตรของอำโรนว่ำพระเจ้ำทรงให้ท่ำน<br />
“แบกรับควำมผิดของชุมนุมชน” เลวีนิติ 10:17<br />
พิธีทั้งสองเป็ นสัญลักษณ์ของกำรโยกย้ำยบำปจำกผู้ที่กลับใจไปสู่สถำนนมัสกำร {GC 418.1} {GCth17<br />
361.1}<br />
พิธีเช่นนี้เกิดขึ้นวันแล้ววันเล่ำตลอดทั้งปีบำปของชนชำติอิสรำเอลจึงถูกถ่ำยโอนไปสู่สถำนนมัสกำรแ<br />
ละจึงจ ำเป็ นต้องมีพิธีพิเศษเพื่อก ำจัดบำปเหล่ำนี้ออกไปพระเจ้ำทรงบัญชำให้ลบมลทินบำปออกไปจำกห้<br />
องบริสุทธิ์แต่ละห้อง<br />
“เขำจะท ำกำรลบมลทินของอภิสุทธิสถำนเพรำะเหตุมลทินของคนอิสรำเอลเพรำะเหตุกำรณ์ล่วงละเมิดเ<br />
พรำะบำปทั้งสิ้นของพวกเขำและอำโรนจะท ำต่อเต็นท ์นัดพบซึ่งอยู่กับเขำท่ำมกลำงมลทินของพวกเขำ”<br />
จะต้องท ำกำรลบมลทินบำปให้กับแท่นบูชำด้วยเพื่อ“ช ำระแท่นให้บริสุทธิ์พ้นมลทินของคนอิสรำเอล”<br />
เลวีนิติ 16:16, 19 {GC 418.2} {GCth17 361.2}<br />
ปีละครั้งในวันยิ่งใหญ่ของกำรลบมลทินบำปปุโรหิตจะเข้ำไปยังอภิสุทธิสถำนเพื่อช ำระสถำนนมัสกำร<br />
กำรประกอบพิธีนี้เป็ นกำรปิดรอบของกำรประกอบพิธีที่ท ำมำตลอดทั้งปีในวันลบมลทินบำปมหำปุโรหิต<br />
น ำแพะสองตัวมำยังประตูหน้ำพลับพลำและจับฉลำกแพะสองตัวนั้น“ฉลำกหนึ่งตกเป็ นของพระยำห ์เวห ์อี<br />
กฉลำกหนึ่งเพื่ออำซำเซล” เลวีนิติ 16:8<br />
แพะที่ตกเป็ นของพระยำห ์เวห ์จะถูกฆ่ำเพื่อเป็ นเครื่องถวำยบูชำไถ่บำปของประชำชนและมหำปุโรหิตจะ<br />
น ำเลือดแพะเข้ำไปในม่ำนและพรมลงบนพระที่นั ่งกรุณำและบนแท่นเผำเครื่องหอมที่อยู่หน้ำม่ำน {GC<br />
419.1} {GCth17 361.3}<br />
“อำโรนจะเอำมือทั้งสองวำงบนหัวแพะที่มีชีวิตนั้นสำรภำพบำปต่ำงๆของคนอิสรำเอลกำรล่วงละเมิดข<br />
องพวกเขำทั้งหมดและให้บำปทั้งสิ้นของพวกเขำตกลงบนหัวแพะนั้นจำกนั้นจงปล่อยมันเข้ำไปในถิ่นทุร<br />
กันดำรโดยมือของคนที่เลือกไว้แพะนั้นจะบรรทุกควำมผิดทั้งหมดไปยังที่เปลี่ยวแล้วเขำก็ปล่อยให้มันเข้ำถิ่<br />
นทุรกันดำรไป” เลวีนิติ 16:21, 22 แพะของอำซำเซล [Scapegoat]<br />
จะไม่กลับเข้ำมำยังค่ำยของอิสรำเอลอีกต่อไปและคนที่น ำแพะนี้ไปปล่อยจะต้องช ำระตนเองและเสื้อผ้ำขอ<br />
งเขำด้วยน ้ำก่อนที่จะกลับมำยังค่ำย {GC 419.2} {GCth17 361.4}<br />
พิธีทั้งหมดนี้มีเป้ ำหมำยเพื่อให้ชนชำติอิสรำเอลซำบซึ้งว่ำพระเจ้ำทรงบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์และพระองค ์ทร<br />
งเกลียดชังบำปและยิ่งกว่ำนั้นเพื่อแสดงให้เห็นว่ำเป็ นไปไม่ได้ที่เรำจะเข้ำสัมผัสกับบำปโดยไม่ท ำให้ตนเองเ<br />
ปรอะเปื้อนในขณะที่พิธีลบมลทินบำปก ำลังด ำเนินอยู่ทุกคนจะต้องถ่อมจิตใจธุรกิจทุกชนิดจะต้องถูกเลื่อ<br />
นออกไปและชนชำติอิสรำเอลทุกคนต้องใช เวลำในวันนั้นถ่อมใจต่อเบื้องพระพักตร ้<br />
์พระเจ้ำด้วยกำรอธิษฐ<br />
ำนอดอำหำรและตรวจสอบจิตใจอย่ำงถี่ถ้วน {GC 419.3} {GCth17 361.5}<br />
324
พิธีจ ำลองซึ่งเป็ นสัญลักษณ์นี้ได้สอนบทเรียนแห่งควำมจริงที่ส ำคัญของกำรลบมลทินบำปมีตัวแทนห<br />
นึ่งเข้ำมำรับผิดแทนคนบำปแต่บำปไม่ได้ถูกลบทิ้งไปโดยเลือดของเหยื่อนั้นด้วยวิธีนี้หนทำงหนึ่งได้ถูกจัด<br />
เตรียมไว้เพื่อโยกย้ำยบำปนั้นไปยังสถำนนมัสกำรด้วยกำรถวำยเลือดเป็ นเครื่องบูชำเช่นนี้คนบำปได้ยอม<br />
รับอ ำนำจของธรรมบัญญัติสำรภำพควำมผิดในกำรล่วงละเมิดของตนเองและแสดงออกถึงควำมปรำรถน<br />
ำที่จะได้รับกำรอภัยผ่ำนทำงควำมเชื่อในพระผู้ไถ่ที่จะเสด็จมำแต่เขำยังไม่ได้หลุดพ้นจำกกำรปรับโทษขอ<br />
งพระบัญญัติโดยสิ้นเชิงในวันลบมลทินบำปมหำปุโรหิตน ำของถวำยบูชำจำกที่ชุมนุมชนเข้ำไปยังอภิสุท<br />
ธิสถำนพร ้อมกับเลือดส ำหรับถวำยบูชำและประพรมเลือดนั้นลงบนพระที่นั ่งกรุณำซึ่งตั้งอยู่เหนือพระบัญ<br />
ญัติเพื่อเป็ นกำรตอบสนองตำมข้อเรียกร ้องต่ำงๆของพระบัญญัติหลังจำกนั้นมหำปุโรหิตผู้อยู่ในฐำนะขอ<br />
งผู้ไกล่เกลี่ยจะเอำบำปมำวำงบนตัวเขำเองและน ำออกไปจำกสถำนนมัสกำรเขำวำงมือลงบนหัวแพะของ<br />
อำซำเซลและสำรภำพบำปทั้งหมดลงไปยังแพะตัวนั้นซึ่งเป็ นสัญลักษณ์ของกำรโอนถ่ำยบำปจำกมหำปุโร<br />
หิตไปสู่แพะนั้นแล้วแพะจะน ำบำปนั้นไปเสียและถือว่ำบำปนั้นหมดสิ้นไปจำกประชำชนตลอดกำล<br />
{GC<br />
420.1} {GCth17 362.1}<br />
พิธีด ำเนินไปในลักษณะเช่นนี้เพื่อเป็ น“แบบจ ำลองและเงำของสิ่งที่อยู่ในสวรรค ์”และกำรปฏิบัติใดๆใน<br />
แบบจ ำลองของกำรประกอบพิธีในสถำนนมัสกำรบนโลกก็เป็ นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในกำรประกอบพิธีของสถำ<br />
นนมัสกำรบนสวรรค ์ด้วยภำยหลังจำกที่พระคริสต เสด็จกลับไปยังสวรรค ์<br />
์พระผู้ช่วยให้รอดของเรำทรงเริ่ม<br />
ปฏิบัติพระรำชกิจในฐำนะมหำปุโรหิตของเรำเปำโลกล่ำวว่ำ“เพรำะว่ำพระคริสต ์ไม่ได้เสด็จเข้ำในสถำนศั<br />
กดิ์สิทธิ์ที่สร ้ำงขึ้นด้วยมือมนุษย ์ซึ่งถอดแบบจำกของจริงแต่พระองคเสด็จไปในสวรรค ์<br />
์นั ่นเองเพื่อทรงปรำ<br />
กฏตัวต่อพระพักตร ์พระเจ้ำเพื่อเรำ” ฮีบรู 9:24 {GC 420.2} {GCth17 362.2}<br />
กำรประกอบพิธีตลอดทั้งปีของปุโรหิตในห้องแรกของสถำนนมัสกำร“ข้ำงหลังม่ำน”ซึ่งใช เป็ ้ นประตูแล<br />
ะแยกวิสุทธิสถำนออกจำกลำนวิหำรส่วนนอกนั้นเป็ นกำรแสดงถึงพระรำชกิจกำรประกอบพิธีที่พระคริสต ์<br />
จะทรงเข้ำไปปฏิบัติภำยหลังจำกที่พระองค เสด็จกลับไปยังสวรรค ์<br />
์แล้วมันเป็ นหน้ำที่ของปุโรหิตที่ต้องปรน<br />
นิบัติอยู่ทุกวันเพื่อทูลถวำยต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำด้วยเลือดซึ่งเป็ นเครื่องบูชำไถ่บำปและด้วยเครื่องห<br />
อมที่ลอยขึ้นไปพร ้อมกับค ำอธิษฐำนของชนชำติอิสรำเอลพระคริสต ์ก็เช่นเดียวกันได้ทรงวิงวอนต่อพระบิ<br />
ดำเพื่อคนบำปด้วยพระโลหิตของพระองค เองและทรงถวำยต่อพระองค ์<br />
์ด้วยเครื่องหอมล ้ำค่ำแห่งควำมชอ<br />
บธรรมของพระองคเองและค ์ ำอธิษฐำนของผู้เชื่อที่กลับใจนี่คือพระรำชกิจในห้องแรกภำยในสถำนนมัสกำ<br />
รบนสวรรค ์ {GC 420.3} {GCth17 362.3}<br />
จนกว่ำจะถึงเวลำนั้นควำมเชื่อของบรรดำสำวกของพระคริสต ์ได้ติดตำมพระองค ์ไปในขณะที่เสด็จขึ้น<br />
สวรรค ์จนเลือนหำยไปจำกสำยตำควำมหวังทั้งหลำยของพวกเขำรวมอยู่ที่นี่ดังที่เปำโลกล่ำวว่ำ“ควำมหวั<br />
งที่เรำยึดนั้นเป็ นเสมือนสมอที่แน่นอนและมั ่นคงของจิตใจเป็ นควำมหวังที่น ำไปสู่อภิสุทธิสถำนข้ำงหลังม่<br />
ำนที่ที่พระเยซูทรงน ำหน้ำเสด็จเข้ำไปก่อนแล้วเพื่อเรำเพรำะพระองค ์ทรงเป็ นมหำปุโรหิตชั ่วนิรันดร ์”พระ<br />
องค ์“เสด็จเข้ำไปในสถำนศักดิ์สิทธิ์ครั้งเดียวเป็ นพอและพระองค ์ไม่ได้ทรงน ำเลือดแพะและเลือดลูกวัวเข้ำ<br />
ไปแต่ทรงน ำพระโลหิตของพระองคเองเข้ำไปจึงได้มำซึ่งกำรไถ่บำปชั<br />
์<br />
่วนิรันดร ์” ฮีบรู 6:19, 20; 9:12<br />
{GC 421.1} {GCth17 363.1}<br />
325
พระรำชกิจกำรประกอบพิธีในห้องแรกของสถำนนมัสกำรได้ด ำเนินอย่ำงต่อเนื่องมำเป็ นเวลำสิบแปด<br />
ศตวรรษแล้วพระโลหิตของพระคริสต ์ที่ถูกน ำมำวิงวอนถวำยเพื่อผู้เชื่อที่กลับใจได้น ำมำซึ่งกำรให้อภัยพว<br />
กเขำและกำรยอมรับพวกเขำของพระบิดำแต่ถึงกระนั้นบำปทั้งหลำยของพวกเขำยังคงอยู่ในสมุดบันทึกเ<br />
ช่นเดียวกับในพิธีจ ำลองซึ่งเป็ นสัญลักษณ์ที่มีงำนของกำรลบมลทินบำปในช่วงปิดท้ำยของปีดังนั ้นก่อน<br />
ที่พระรำชกิจของพระคริสต เพื่อไถ่มนุษย ์ ์ให้รอดจะส ำเร็จจึงต้องมีกำรลบมลทินบำปเพื่อก ำจัดบำปออกไป<br />
จำกสถำนนมัสกำรด้วยนี่คือพระรำชกิจที่จะเริ่มต้นขึ้นเมื่อระยะเวลำ2300วันสิ้นสุดลงตำมที่ผู้เผยพระวจ<br />
นะดำเนียลกล่ำวไว้ล่วงหน้ำว่ำในเวลำนั้นมหำปุโรหิตของเรำจะเสด็จเข้ำไปในอภิสุทธิสถำนเพื่อปฏิบัติพร<br />
ะรำชกิจสุดท้ำยที่ส ำคัญยิ่งคือกำรช ำระสถำนนมัสกำร {GC 421.2} {GCth17 363.2}<br />
ดั ่งในสมัยโบรำณบำปทั้งหลำยของประชำชนถูกโอนไปยังเครื่องบูชำไถ่บำปด้วยควำมเชื่อและผ่ำนทำง<br />
เลือดของสัตว ์ที่เป็ นเครื่องบูชำนั้นบำปได้ถูกโอนถ่ำยไปยังสถำนนมัสกำรบนโลกพิธีในพันธสัญญำใหม่ก็<br />
เช่นกันโดยควำมเชื่อบำปของผู้ที่กลับใจจะถูกน ำไปวำงไว้กับพระคริสต ์และจะโอนถ่ำยไปสู่สถำนนมัสกำรใ<br />
นสวรรค ์และเช่นเดียวกับที่พิธีช ำระจ ำลองในโลกจะเสร็จสิ้นได้ด้วยกำรก ำจัดบำปที่ท ำให้สถำนนมัสกำรเป<br />
รอะเปื้อนออกไปฉันใดกำรช ำระจริงที่มีขึ้นในสถำนนมัสกำรบนสวรรค ์ก็จะเสร็จสิ้นได้ด้วยกำรก ำจัดหรือล<br />
บบำปออกจำกสมุดบันทึกฉันนั้นแต่ก่อนที่จะลบบำปเหล่ำนี้ทิ้งไปได้ส ำเร็จนั้นจะต้องมีกำรตรวจสอบสมุด<br />
บันทึกเพื่อดูว่ำผู้ใดกลับใจจำกบำปและเชื่อในพระคริสต ์พวกเขำจึงจะได้รับประโยชน์จำกกำรลบมลทินบ<br />
ำปของพระองค ์ดังนั้นกำรช ำระสถำนนมัสกำรจึงมีควำมเกี่ยวพันกับกำรพิจำรณำไต่สวนซึ่งเป็ นพระรำช<br />
กิจของกำรพิพำกษำพระรำชกิจนี้จะต้องท ำให้เสร็จสิ้นก่อนพระคริสต เสด็จมำเพื่อไถ่ประชำกรของพระอง<br />
์<br />
คเมื่อพระองค ์ เสด็จมำพระองค ์<br />
์จะน ำบ ำเหน็จมำเพื่อตอบแทนกำรกระท ำของทุกคนวิวรณ์<br />
421.3} {GCth17 363.3}<br />
22:12 {GC<br />
ด้วยเหตุนี้ผู้ที่ติดตำมแสงสว่ำงของผู้เผยพระวจนะจะพบว่ำเมื่อ 2300 วันสิ้นสุดในปีค.ศ. 1844<br />
พระคริสต ์ไม่ได้เสด็จกลับมำยังโลกแต่พระองคเสด็จเข้ำไปในอภิสุทธิสถำนภำยในสถำนนมัสกำรบนสวร<br />
์<br />
รคเพื่อปฏิบัติพระรำชกิจสุดท้ำยแห่งกำรลบมลทินบำปเพื่อเตรียมกำรเสด็จกลับมำของพระองค ์<br />
์<br />
422.1} {GCth17 364.1}<br />
เป็ นที่ประจักษ์ด้วยว่ำในขณะที่เครื่องถวำยบูชำไถ่บำปชี้ไปยังพระคริสต ์ในฐำนะเป็ นเครื่องบูชำและมห<br />
ำปุโรหิตเป็ นตัวแทนของพระคริสต ์ในฐำนะผู้ไกล่เกลี่ยแพะของอำซำเซลเป็ นสัญลักษณ์ของซำตำนผู้เป็<br />
นต้นเหตุแห่งบำปซึ่งในที่สุดแล้วบำปต่ำงๆของผู้ที่กลับใจอย่ำงแท้จริงจะถูกน ำไปไว้บนมันโดยอำศัยเครื่อง<br />
บูชำไถ่บำปมหำปุโรหิตเอำบำปออกไปจำกสถำนนมัสกำรและน ำไปไว้บนแพะของอำซำเซลเมื่อพระคริส<br />
ต ์ทรงลบบำปของประชำกรของพระองค ์ด้วยฤทธิ์อ ำนำจของพระโลหิตของพระองค ์ออกจำกสถำนนมัสก<br />
ำรในสวรรค ์ในวันเสร็จสิ้นพระรำชกิจของพระองค ์แล้วพระองค ์จะทรงน ำบำปเหล่ำนั้นไปไว้บนซำตำนผู้ซึ่ง<br />
ในกำรด ำเนินกำรพิพำกษำจะเป็ นผู้ที่ต้องรับโทษในตอนสุดท้ำยแพะของอำซำเซลจะถูกน ำไปปล่อยยังถิ่<br />
นที่ไม่มีผู้คนอำศัยมันจะไม่หวนกลับมำสู่ชุมนุมชนอิสรำเอลอีกเลยเช่นเดียวกันซำตำนจะถูกขับไปจำกเ<br />
บื้องพระพักตร ์พระเจ้ำและจำกประชำกรของพระองค ์ตลอดชั ่วนิรันดร ์และจะถูกท ำลำยทิ้งไปพร ้อมกับบำ<br />
ปและคนบำปทั้งหลำยในกำรท ำลำยครั ้งสุดท้ำย {GC 422.2} {GCth17 364.2}<br />
{GC<br />
326
327
บท 24 - อภิสุทธิสถาน<br />
เรื่องของสถำนนมัสกำรคือกุญแจไขควำมลับของควำมผิดหวังที่เกิดขึ้นในปีค.ศ. 1844<br />
เรื่องนี้เปิดเผยให้เห็นควำมจริงทั้งระบบซึ่งเชื่อมต่อกันและสอดคล้องกันที่แสดงให้เห็นถึงพระหัตถ ์ของพระ<br />
เจ้ำในกำรทรงน ำขบวนกำรยิ่งใหญ่ของกำรรอกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์และที่เปิดเผยให้เห็นถึงจุดยื<br />
นรวมถึงหน้ำที่ที่ประชำกรของพระเจ้ำต้องท ำในปัจจุบันเช่นเดียวกับสำวกทั้งหลำยของพระเยซูที่ภำยหลั<br />
งค ่ำคืนอันน่ำสะพรึงกลัวของควำมทุกข ์ระทมและควำมสิ้นหวังแต่“เมื่อพวกสำวกเห็นองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำแล้<br />
วก็มีควำมยินดี”ยอห ์น20:20บัดนี้ผู้ที่เฝ้ ำคอยกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระองค ์ด้วยควำมเชื่อก็จะมีควำ<br />
มชื่นชมยินดีเช่นนั้นเหมือนกันพวกเขำเคยคำดหวังว่ำพระองค ์จะทรงปรำกฏด้วยพระรัศมีเพื่อประทำน<br />
บ ำเหน็จให้แก่ผู้รับใช ้ทั้งหลำยของพระองค ์ในขณะที่พวกเขำผิดหวังพวกเขำก็มองไม่เห็นพระเยซูพวกเขำ<br />
ร ่ำไห้พร ้อมกับมำรีย ์ที่หน้ำทำงเข้ำอุโมงค ์ฝังศพว่ำ“เขำเอำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของข้ำพเจ้ำไปและข้ำพเจ้ำไ<br />
ม่ทรำบว่ำเอำไปไว้ที่ไหน”ยอห ์น20:13;แต่บัดนี้พวกเขำมองเห็นพระองค ์อีกครั้งหนึ่งในอภิสุทธิสถำนพระ<br />
องค ์ผู้ทรงเป็ นมหำปุโรหิตผู้กอปรด้วยพระเมตตำคุณจะเสด็จมำปรำกฏตัวในเร็ววันในฐำนะกษัตริย ์และพร<br />
ะผู้ช่วยของพวกเขำแสงสว่ำงจำกสถำนนมัสกำรส่องไปยังอดีตปัจจุบันและอนำคตพวกเขำทรำบดีว่ำพระ<br />
เจ้ำทรงน ำพวกเขำด้วยกำรจัดเตรียมที่ไม่พลำดพลั ้งแม้ว่ำพวกเขำจะเป็ นเหมือนเช่นสำวกรุ่นแรกคือตัว<br />
พวกเขำเองเป็ นผู้ที่พลำดในกำรเข้ำใจข่ำวสำรที่ประกำศแต่ถึงกระนั้นข่ำวสำรเหล่ำนั้นก็ยังถูกต้องในทุก<br />
แง่มุมด้วยกำรประกำศข่ำวนี้พวกเขำท ำให้พระประสงค ์ของพระเจ้ำส ำเร็จและงำนที่พวกเขำท ำไปในองค ์<br />
พระผู้เป็ นเจ้ำก็ไม่ได้ไร ้ประโยชน์พวกเขำ“บังเกิดใหม่เข้ำในควำมหวังที่ยั ่งยืน” 1 เปโตร 1:3 และ<br />
“ชื่นชมยินดีด้วยควำมยินดีเป็ นล้นพ้นสุดจะพรรณนำ” 1 เปโตร 1:8 {GC 423.1} {GCth17 365.1}<br />
ค ำพยำกรณ์ทั้งในพระธรรมดำเนียล8:14ที่ว่ำ“อยู่นำนสองพันสำมร ้อยวันแล้วสถำนบริสุทธิ์นั้นจะได้รั<br />
บกำรช ำระ”[TKJV]และข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งที่ว่ำ“จงเกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระ<br />
องคเพรำะถึงเวลำที่พระองค ์<br />
์จะทรงพิพำกษำแล้ว” วิวรณ์ 14:7<br />
น ำไปยังพระรำชกิจของพระคริสต ์ในอภิสุทธิสถำนเพื่อกำรพิจำรณำพิพำกษำและไม่ใช่เพื่อเสด็จมำไถ่ป<br />
ระชำกรของพระองค ์และท ำลำยคนชั ่วควำมผิดพลำดไม่ได้อยู่ที่กำรค ำนวณช่วงเวลำของค ำพยำกรณ์แต่<br />
อยู่ที่เหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสิ้นสุด2300วันด้วยควำมผิดพลำดนี้ผู้เชื่อทั้งหลำยต้องประสบกับควำมผิดห<br />
วังแต่ถึงกระนั้นทุกเรื่องที่ค ำพยำกรณ์ท ำนำยไว้ล่วงหน้ำและทุกเรื่องที่พระคัมภีร ์ยืนยันว่ำจะต้องเกิดก็เกิด<br />
ขึ้นแล้วในช่วงเวลำขณะที่พวกเขำก ำลังโอดครวญถึงควำมล้มเหลวของควำมหวังของพวกเขำเหตุกำรณ์<br />
ที่ถูกท ำนำยไว้ก็เกิดขึ้นจริงและเหตุกำรณ์นี้จะต้องส ำเร็จก่อนที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำปรำกฏเพื่อป<br />
ระทำนบ ำเหน็จให้ผู้รับใช ้ทั้งหลำยของพระองค ์ {GC 424.1} {GCth17 366.1}<br />
พระคริสตเสด็จมำแล้วไม่ได้มำยังโลกตำมที่พวกเขำตั้งควำมหวังไว้แต่ตำมที่แสดงให้เห็นล่วงหน้ำในแบ<br />
์<br />
บจ ำลองซึ่งเป็ นสัญลักษณ์พระคริสต เสด็จเข้ำไปยังอภิสุทธิสถำนของพระวิหำรของพระเจ้ำในสวรรค ์<br />
์ผู้เผ<br />
ยพระวจนะดำเนียลบรรยำยกำรเสด็จมำครั้งนี้ของพระองค เพื่อไปหำผู้เจริญด้วยวัยวุฒิว่ำ“ข้ำพเจ้ำเห็นใน<br />
์<br />
นิมิตเวลำกลำงคืนนี่แน่ะมีท่ำนผู้หนึ่งเหมือนบุตรมนุษย ์มำพร ้อมกับบรรดำเมฆของสวรรค ์”ไม่ได้มำยังโล<br />
328
กแต่“มำหำผู้เจริญด้วยวัยวุฒินั ้นมีคนน ำท่ำนมำเฝ้ ำเฉพำะพระพักตร ์พระองค ์” ดำเนียล 7:13 {GC<br />
424.2} {GCth17 366.2}<br />
ผู้เผยพระวจนะมำลำคีบอกไว้ล่วงหน้ำถึงกำรเสด็จมำในครั้งนี้เช่นกันว่ำ“พระยำห ์เวห ์จอมทัพตรัสว่ำ‘<br />
นี่แน่ะเรำส่งทูตของเรำไปเพื่อตระเตรียมหนทำงไว้ข้ำงหน้ำเรำและองค เจ้ำนำยผู้ซึ่งเจ้ำแสวงหำนั้นจะเสด็จ<br />
์<br />
มำยังพระวิหำรของพระองค ์อย่ำงกะทันหันทูตแห่งพันธสัญญำผู้ซึ่งเจ้ำพอใจนั้นดูซิท่ำนก ำลังมำแล้ว’”มำ<br />
ลำคี3:1ส ำหรับประชำกรขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำนั้นพระองคเสด็จมำยังพระวิหำรของพระองค ์<br />
์อย่ำงกะทันหั<br />
นอย่ำงคำดไม่ถึงพวกเขำไม่ได้คอยรับพระองค ์ที่นั ่นพวกเขำคำดว่ำพระองค ์จะเสด็จมำยังโลกด้วย“เปลวเ<br />
พลิง…..จะลงโทษสนองคนที่ไม่รู ้จักพระเจ้ำและคนที่ไม่ด ำเนินชีวิตตำมข่ำวประเสริฐเรื่องของพระเยซูเจ้ำอ<br />
งค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำ” 2 เธสะโลนิกำ 1:7, 8 {GC 424.3} {GCth17 366.3}<br />
แต่คนทั้งหลำยยังไม่พร ้อมที่จะต้อนรับองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของพวกเขำยังมีงำนเตรียมกำรที่พวกเขำจะต้<br />
องท ำให้เสร็จแสงสว่ำงจะทรงโปรดประทำนแก่พวกเขำซึ่งจะน ำควำมคิดของพวกเขำไปยังพระวิหำรของ<br />
พระองค ์ที่อยู่ในสวรรค ์และเมื่อโดยควำมเชื่อพวกเขำติดตำมกำรประกอบพิธีของมหำปุโรหิตเข้ำไปในพร<br />
ะวิหำรนั้นแล้วหน้ำที่ใหม่จะถูกเปิดเผยให้แก่พวกเขำข่ำวสำรอื่นๆซึ่งเป็ นค ำเตือนและค ำสอนจะถูกมอบให้<br />
แก่คริสตจักร {GC 424.4} {GCth17 366.4}<br />
ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ“ใครจะทนอยู่ได้ในวันที่ท่ำนมำและใครจะยืนมั ่นอยู่ได้เมื่อท่ำนปรำกฏตัวเพรำ<br />
ะว่ำท่ำนเป็ นประดุจไฟถลุงแร่และประดุจสบู่ของช่ำงซักฟอกท่ำนจะนั ่งลงอย่ำงช่ำงถลุงเงินและช่ำงชะล้ำงเ<br />
งินและท่ำนจะช ำระบุตรหลำนของเลวีให้บริสุทธิ์และถลุงพวกเขำอย่ำงถลุงทองค ำและถลุงเงินจนกว่ำเขำ<br />
จะน ำเครื่องบูชำมำถวำยแด่พระยำห ์เวห ์ด้วยควำมชอบธรรม” มำลำคี 3:2,<br />
3เมื่อกำรอุทธรณ์ของพระคริสต ์ในสถำนนมัสกำรเบื้องบนสิ้นสุดลงผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ในโลกจะต้องยืนอยู่เบื้<br />
องพระพักตร ์ของพระเจ้ำผู้บริสุทธิ์โดยปรำศจำกคนกลำงเสื้อคลุมของพวกเขำจะต้องไม่มีจุดด่ำงพร ้อยอุ<br />
ปนิสัยของพวกเขำจะต้องถูกช ำระให้บริสุทธิ์จำกบำปด้วยกำรประพรมของพระโลหิตพวกเขำจะต้องเป็ น<br />
ผู้มีชัยในสงครำมกำรต่อสู้กับควำมชั ่วด้วยพระคุณของพระเจ้ำและด้วยควำมอุตสำหะของพวกเขำเองใน<br />
ขณะที่กำรพิจำรณำพิพำกษำในสวรรค ์ก ำลังด ำเนินก้ำวหน้ำไปอยู่นั้นในขณะที่บำปทั้งหลำยของผู้เชื่อที่<br />
ส ำนึกผิดก ำลังถูกลบออกไปจำกสถำนนมัสกำรนั้นประชำกรของพระองค ์ในโลกมีงำนพิเศษของกำรช ำร<br />
ะให้บริสุทธิ์และกำรก ำจัดบำปทิ้งหน้ำที่เหล่ำนี้ถูกเปิดเผยไว้อย่ำงชัดเจนมำกขึ้นในข่ำวของพระธรรมวิวร<br />
ณ์บทที่ 14 {GC 425.1} {GCth17 367.1}<br />
เมื่อภำรกิจนี้ถูกท ำให้เสร็จสมบูรณ์แล้วบรรดำผู้ติดตำมของพระคริสต ์จึงจะพร ้อมส ำหรับกำรเสด็จมำ<br />
ปรำกฏของพระองค ์“แล้วเครื่องบูชำของยูดำห ์และเยรูซำเล็มจะเป็ นที่พอพระทัยพระยำห ์เวห ์ดังในอดีตแล<br />
ะดังในปีก่อนๆ”มำลำคี3:4;แล้วคริสตจักรที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำจะมำรับกลับคืนเมื่อพระองค เสด็จมำ ์<br />
นั้นจะเป็ น “คริสตจักรบริสุทธิ์…ไม่มีด่ำงพร ้อยริ้วรอยหรือมลทินใดๆ” เอเฟซัส 5:26, 27<br />
แล้วคริสตจักรนั้นจะเป็ น<br />
“รุ่งอรุณแจ่มจรัสดังจันทรเพ็ญกระจ่ำงจ้ำปำนตะวันน่ำเกรงขำมดังกองทัพมีธงประจ ์<br />
ำ”<br />
6:10 {GC 425.2} {GCth17 367.2}<br />
เพลงซำโลมอน<br />
329
นอกจำกกำรกล่ำวถึงองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเสด็จมำยังพระวิหำรของพระองค ์แล้วผู้เผยพระวจนะมำลำคียัง<br />
ท ำนำยถึงกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระองค เป็ ์ นกำรเสด็จมำเพื่อพิพำกษำดังที่จำรึกไว้ว่ำ<br />
“แล้วเรำจะมำใกล้เจ้ำเพื่อกำรพิพำกษำเรำจะเป็ นพยำนที่รวดเร็วที่กล่ำวโทษนักวิทยำคมพวกผิดประเวณี<br />
ผู้ที่สบถเท็จผู้ที่บีบบังคับลูกจ้ำงในเรื่องค่ำจ้ำงผู้บีบบังคับแม่ม่ำยและลูกก ำพร ้ำผู้ผลักไสคนต่ำงด้ำวให้ไปเ<br />
สียและผู้ที่ไม่ย ำเกรงเรำ”มำลำคี3:5ผู้เผยพระวจนะยูดำกล่ำวถึงเหตุกำรณ์เดียวกันว่ำ“นี่แน่ะองค ์พระผู้เป็<br />
นเจ้ำก ำลังเสด็จมำพร ้อมกับผู้บริสุทธิ์ของพระองค ์นับเป็ นหมื่นๆเพื่อท ำกำรพิพำกษำทุกคนและเพื่อท ำให้<br />
คนอธรรมทุกคนส ำนึกตัวถึงกำรอธรรมทุกอย่ำงที่พวกเขำท ำไปตำมวิถีทำงอธรรมนั ้น”ยูดำ14,15;กำรเ<br />
สด็จมำนี้และกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำยังพระวิหำรของพระองค เป็ ์ นเหตุกำรณ์ที่แตกต่ำงกันอย่ำ<br />
งชัดเจนและเป็ นคนละเหตุกำรณ์ {GC 425.3} {GCth17 367.3}<br />
กำรเสด็จมำของพระคริสต ์ไปยังอภิสุทธิสถำนในฐำนะมหำปุโรหิตเพื่อช ำระสถำนนมัสกำรตำมที่กล่ำว<br />
ไว้ในพระธรรมดำเนียล8:14;กำรเสด็จมำของบุตรมนุษย ์ไปยังผู้เจริญด้วยวัยวุฒิตำมบันทึกในพระธรรมด<br />
ำเนียล7:13และกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำไปยังพระวิหำรของพระองค ์ที่ผู้เผยพระวจนะมำลำคีพย<br />
ำกรณ์ไว้ทั้งหมดนี้เป็ นกำรบรรยำยถึงเหตุกำรณ์เดียวกันและเหตุกำรณ์นี้ก็บรรยำยไว้ในเรื่องเจ้ำบ่ำวมำถึ<br />
งงำนสมรสในอุปมำสำวพรหมจำรีสิบคนที่พระคริสต ์ทรงเล่ำไว้ในพระธรรมมัทธิวบทที่ 25 {GC<br />
426.1} {GCth17 368.1}<br />
ในช่วงฤดูร ้อนและฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ. 1844 มีเสียงร ้องป่ ำวประกำศดังขึ้นมำว่ำ<br />
“เจ้ำบ่ำวมำแล้ว”จึงเกิดคนสองกลุ่มขึ้นตำมลักษณะของหญิงพรหมจำรีมีปัญญำและโง่คนกลุ่มหนึ่งรอค<br />
อยกำรปรำกฏขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำด้วยควำมชื่นชมยินดีพวกเขำบำกบั ่นเตรียมตัวที่จะต้อนรับพระองค ์<br />
ส่วนคนอีกกลุ่มหนึ่งเข้ำร่วมขบวนกำรด้วยควำมกลัวและท ำด้วยควำมหุนหันพวกเขำพอใจกับทฤษฎีควำ<br />
มจริงแต่ขำดพระคุณของพระเจ้ำในอุปมำเมื่อเจ้ำบ่ำวมำ“พวกที่เตรียมพร ้อมอยู่แล้วก็ไปกับท่ำนในงำนส<br />
มรส”มัทธิว25:10;จุดนี้ท ำให้เรำมองเห็นว่ำกำรมำของเจ้ำบ่ำวจะเกิดขึ้นก่อนงำนสมรสพิธีสมรสหมำยถึง<br />
พระคริสต ์ได้รับอำณำจักรของพระองค ์กรุงเยรูซำเล็มใหม่คือนครบริสุทธิ์ซึ่งเป็ นเมืองหลวงและเป็ นตัวแท<br />
นของอำณำจักรนั้นจะถูกเรียกว่ำ“เจ้ำสำวที่เป็ นมเหสีของพระเมษโปดก”ทูตสวรรค ์บอกยอห ์นว่ำ“มำนี่ซิเ<br />
รำจะให้ท่ำนดูเจ้ำสำวที่เป็ นมเหสีของพระเมษโปดก”ผู้เผยพระวจนะกล่ำวต่อไปว่ำ“ท่ำนน ำข้ำพเจ้ำโดยพ<br />
ระวิญญำณขึ้นไปบนภูเขำสูงใหญ่และส ำแดงให้ข้ำพเจ้ำเห็นนครบริสุทธิ์คือเยรูซำเล็มซึ่งลอยลงมำจำกสว<br />
รรค ์และจำกพระเจ้ำ”<br />
วิวรณ์21:9,10;จึงเห็นได้อย่ำงชัดเจนว่ำเจ้ำสำวในที่นี้หมำยถึงเมืองบริสุทธิ์และหญิงพรหมจำรีที่ออกไปต้<br />
อนรับเจ้ำบ่ำวเป็ นสัญลักษณ์ของคริสตจักรพระธรรมวิวรณ์เรียกประชำกรของพระเจ้ำว่ำเป็ นแขกรับเชิญ<br />
ในงำนเลี้ยงสมรสวิวรณ์19:9;หำกประชำกรของพระเจ้ำเป็ นแขกของงำนแล้วพวกเขำจะมีสัญลักษณ์เป็ น<br />
เจ้ำสำวไม่ได้ดังที่พระธรรมดำเนียลกล่ำวไว้ว่ำพระคริสต ์จะรับ“รำชอ ำนำจศักดิ์ศรีกับรำชอำณำจักร”จำก<br />
ผู้เจริญด้วยวัยวุฒิในสวรรค ์พระองค ์จะทรงต้อนรับกรุงเยรูซำเล็มใหม่ซึ่งเป็ นเมืองหลวงของอำณำจักรขอ<br />
งพระองค ์ที่“เตรียมพร ้อมเหมือนอย่ำงเจ้ำสำวที่แต่งตัวไว้ส ำหรับสำมี”ดำเนียล7:14;วิวรณ์21:2;เมื่อพระอ<br />
งค ์ทรงรับอำณำจักรแล้วพระองค ์จะเสด็จมำด้วยพระรัศมีเป็ น“กษัตริย ์เหนือกษัตริย ์ทั้งหลำยและเจ้ำนำยเ<br />
หนือเจ้ำนำยทั้งหลำย” วิวรณ์ 19:16<br />
330
เพื่อไถ่ประชำกรของพระองค ์ผู้ที่จะ“ร่วมงำนเลี้ยงกับอับรำอัมอิสอัคและยำโคบ”ที่โต๊ะของพระองค ์ในอำณ<br />
ำจักรของพระองค ์ (มัทธิว 8:11 ลูกำ 22:30) เพื่อมีส่วนในงำนเลี้ยงสมรสของพระเมษโปดก {GC<br />
426.2} {GCth17 368.2}<br />
กำรร ้องประกำศว่ำ “เจ้ำบ่ำวมำแล้ว” ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ. 1844<br />
ท ำให้คนนับพันคำดหวังว่ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จกลับมำในทันทีเจ้ำบ่ำวเสด็จมำจริงตำมเวลำที่ก ำหน<br />
ดไว้แต่ไม่ได้เสด็จมำยังโลกตำมที่พวกเขำคำดหวังแต่เสด็จไปยังผู้เจริญด้วยวัยวุฒิในสวรรค ์ไปยังงำนสมร<br />
สเข้ำสู่งำนเลี้ยงในอำณำจักรของพระองค ์“พวกที่เตรียมพร ้อมอยู่แล้วก็ไปกับท่ำนในงำนสมรสแล้วประตูก็<br />
ปิด”มัทธิว25:10;พวกเขำไม่ได้เข้ำร่วมงำนสมรสด้วยตนเองเพรำะงำนนี้เกิดขึ้นในสวรรค ์ในขณะที่พวกเ<br />
ขำยังคงอยู่ในโลกนี้ผู้ติดตำมพระคริสต ์จะ“คอยรับนำยของตนเมื่อนำยจะกลับมำจำกงำนสมรส”ลูกำ12:<br />
36;แต่พวกเขำจะต้องเข้ำใจพระรำชกิจของพระองค ์และติดตำมพระองค ์ด้วยควำมเชื่อในขณะที่พระองค เ์<br />
สด็จเข้ำไปเฝ้ ำเฉพำะพระพักตร ์พระเจ้ำในแง่นี้แหละจึงถูกกล่ำวได้ว่ำพวกเขำได้เข้ำไปร่วมในงำนสมรส<br />
{GC 427.1} {GCth17 368.3}<br />
ในอุปมำเฉพำะผู้ที่มีน ้ำมันในภำชนะร่วมกับในตะเกียงเท่ำนั้นจึงจะเป็ นผู้ที่เข้ำไปในงำนสมรสได้คนเหล่<br />
ำนั้นที่รู ้ควำมจริงจำกพระคัมภีร ์จะต้องมีพระวิญญำณและพระคุณของพระเจ้ำและผู้ที่รอคอยด้วยควำมอ<br />
ดทนในค ่ำคืนของกำรทดลองที่ขมขื่นและได้ค้นคว้ำศึกษำพระคัมภีร เพื่อหำแสงสว่ำงที่ชัดแจ้งยิ่งขึ้นพวกเ<br />
์<br />
ขำเหล่ำนี้จะได้เห็นควำมจริงเรื่องสถำนนมัสกำรในสวรรค ์และกำรเปลี่ยนแปลงกำรประกอบพิธีของพระผู้<br />
ช่วยให้รอดและโดยควำมเชื่อพวกเขำจึงติดตำมพระองค ์ในพระรำชกิจของพระองค เข้ำไปในสถำนนมัสก<br />
์<br />
ำรเบื้องบนและทุกคนที่ยอมรับค ำพยำนของพระคัมภีร ์ในควำมจริงเรื่องเดียวกันนี้ก็ก ำลังติดตำมพระคริส<br />
ต ์ด้วยควำมเชื่อในขณะที่พระองค เสด็จเข้ำไปเฝ้ ์ ำเฉพำะพระพักตร ์พระเจ้ำเพื่อประกอบพระรำชกิจสุดท้ำ<br />
ยของกำรทรงเป็ นคนกลำงและรับอำณำจักรของพระองค เมื่อพระรำชกิจนี้สิ้นสุดลงสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้<br />
์<br />
ถูกแสดงเป็ นเครื่องหมำยด้วยกำรเข้ำร่วมงำนสมรส {GC 427.2} {GCth17 368.4}<br />
อุปมำในพระธรรมมัทธิวบทที่22;ใช ้สัญลักษณ์ของงำนสมรสเดียวกันนี้และเสนอให้เห็นอย่ำงชัดเจนว่<br />
ำกำรพิจำรณำพิพำกษำจะต้องเกิดขึ้นก่อนงำนสมรสก่อนที่งำนสมรสจะเริ่มขึ้นนั้นกษัตริย ์เสด็จมำทอด<br />
พระเนตรแขกรับเชิญเพื่อดูว่ำทุกคนสวมเสื้อส ำหรับงำนอภิเษกสมรสหรือไม่ซึ่งเป็ นเสื้อคลุมของอุปนิสัยอั<br />
นไร ้ต ำหนิที่ได้ผ่ำนกำรช ำระล้ำงและท ำให้ขำวสะอำดโดยพระโลหิตของพระเมษโปดกมัทธิว22:11;วิวรณ์<br />
7:14;เมื่อพบผู้ที่บกพร่องก็จะขับผู้นั้นออกไปแต่ทุกคนที่ผ่ำนกำรตรวจสอบแล้วพบว่ำสวมใส่เสื้อส ำหรับง<br />
ำนอภิเษกสมรสก็จะเป็ นที่ยอมรับของพระเจ้ำและสมควรมีส่วนร่วมในอำณำจักรของพระองค ์และมีที่นั ่งอยู่<br />
บนบัลลังก ์ของพระองค ์พระรำชกิจของกำรตรวจสอบอุปนิสัยเพื่อดูว่ำผู้ใดเตรียมพร ้อมส ำหรับอำณำจักร<br />
ของพระองค ์คือกำรพิจำรณำพิพำกษำซึ่งเป็ นพระรำชกิจช่วงปิดท้ำยของงำนในสถำนนมัสกำรเบื้องบน<br />
{GC 428.1} {GCth17 369.1}<br />
เมื่อพระรำชกิจแห่งกำรพิจำรณำไต่สวนสิ้นสุดลงเมื่อทุกคนในทุกยุคที่อ้ำงตนว่ำเป็ นผู้ติดตำมพระคริ<br />
สต ์ผ่ำนกำรตรวจสอบและตัดสินแล้วและเมื่อถึงเวลำนั้นเวลำแห่งพระกรุณำธิคุณจึงจะสิ้นสุดลงแล้วประตู<br />
แห่งพระกรุณำก็จะปิดลงดังนั้นด้วยค ำพูดสั้นๆที่ว่ำ“พวกที่เตรียมพร ้อมอยู่แล้วก็ไปกับท่ำนในงำนสมรสแ<br />
331
ล้วประตูก็ปิด”จึงเป็ นกำรน ำพวกเรำไปยังกำรประกอบพิธีขั ้นสุดท้ำยของพระผู้ช่วยให้รอดคือไปยังเวลำเมื่<br />
อพระรำชกิจยิ่งใหญ่เพื่อช่วยมนุษย ์ให้รอดจะเสร็จสมบูรณ์ {GC 428.2} {GCth17 369.2}<br />
ในพิธีของสถำนนมัสกำรในโลกนี้ดังที่เรำมองเห็นแล้วว่ำเป็ นภำพร่ำงรูปแบบของพิธีในสวรรคเมื่อมหำ<br />
์<br />
ปุโรหิตเข้ำไปยังอภิสุทธิสถำนในวันลบมลทินบำปนั้นกำรประกอบพิธีในห้องแรกได้เสร็จสิ้นลงแล้วพระเจ้<br />
ำทรงบัญชำว่ำ“อย่ำให้มีคนอยู่ในเต็นท ์นัดพบเมื่ออำโรนเข้ำไปลบมลทินในอภิสุทธิสถำนจนกว่ำเขำจะอ<br />
อกมำ”เลวีนิติ16:17;ดังนั้นเมื่อพระคริสตเสด็จเข้ำไปในอภิสุทธิสถำนเพื่อประกอบพระรำชกิจของกำรล<br />
์<br />
บมลทินบำปให้เสร็จสิ้นนั้นพระองค ์ได้สิ้นสุดกำรประกอบพิธีของพระองค ์ในห้องแรกแล้วเว้นเสียแต่กำรป<br />
ระกอบพิธีในห้องแรกยุติลงแล้วเท่ำนั้นกำรประกอบพิธีในห้องที่สองจึงเริ่มต้นขึ้นในพิธีจ ำลองซึ่งเป็ นสัญลั<br />
กษณ์นั้นเมื่อมหำปุโรหิตออกจำกวิสุทธิสถำนในวันลบมลทินบำปเขำเข้ำไปข้ำงในยังเบื้องพระพักตร ์พระเ<br />
จ้ำเพื่อถวำยเลือดซึ่งเป็ นเครื่องบูชำไถ่บำปเพื่อคนอิสรำเอลทั้งหลำยที่กลับใจจำกบำปของตนเองอย่ำงจริ<br />
งใจเพรำะเหตุนี้พระคริสต ์ทรงท ำพระรำชกิจของพระองค ์ในฐำนะผู้อุทธรณ์ของเรำส ำเร็จไปส่วนหนึ่งเท่ำนั้<br />
นจึงทรงเข้ำไปเพื่อท ำพระรำชกิจอีกส่วนหนึ่งและพระองค ์ยังทรงวิงวอนต่อพระบิดำเพื่อคนบำปด้วยพระโ<br />
ลหิตของพระองคเอง ์ {GC 428.3} {GCth17 369.3}<br />
ในปีค.ศ.1844ชำวแอ๊ดเวนตีสไม่เข้ำใจเนื้อหำของเรื่องนี้เมื่อเวลำที่พวกเขำคำดว่ำพระผู้ช่วยให้รอดจ<br />
ะเสด็จมำผ่ำนพ้นไปแล้วพวกเขำก็ยังคงเชื่อว่ำกำรเสด็จมำของพระองค ์นั ้นจะเกิดขึ้นอีกไม่นำนพวกเขำถื<br />
อว่ำพวกเขำมำถึงวิกฤตที่ส ำคัญและเชื่อว่ำพระรำชกิจของพระคริสต ์ในฐำนะผู้อุทธรณ์ต่อเบื้องพระพักต<br />
ร ์พระเจ้ำได้ยุติลงแล้วส ำหรับพวกเขำแล้วพระคัมภีร ์ดูเหมือนจะสอนว่ำเวลำแห่งพระกรุณำธิคุณส ำหรับม<br />
นุษย ์จะปิดลงช่วงสั้นๆก่อนที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จกลับมำจริงในหมู่เมฆของท้องฟ้ ำสิ่งนี้ดูเหมือนจะเป็<br />
นหลักฐำนจำกพระคัมภีร เหล่ำนั้นซึ่งชี้ไปยังเวลำเมื่อมนุษย ์<br />
์จะแสวงหำเคำะและร ้องเรียกที่ประตูแห่งพระก<br />
รุณำแต่ประตูนั้นจะไม่เปิดให้แก่พวกเขำและมันจึงมีค ำถำมเกิดขึ้นกับพวกเขำว่ำวันเวลำที่พวกเขำได้ก ำ<br />
หนดรอคอยกำรเสด็จมำของพระคริสต ์อำจจะไม่ใช่จุดเริ่มต้นของช่วงเวลำนี้ซึ่งจะต้องเกิดขึ้นทันทีทันใด<br />
ก่อนกำรเสด็จกลับมำของพระองคเมื่อพวกเขำประกำศเตือนเรื่องกำรพิพำกษำที่ใกล้เข้ำมำแล้วพวกเขำ<br />
์<br />
คิดว่ำหน้ำที่ที่ต้องท ำให้กับโลกนี้เสร็จสิ้นไปแล้วและพวกเขำจึงหลุดพ้นจำกภำระที่ต้องช่วยจิตวิญญำณอื่<br />
นให้รอดพ้นจำกบำปในเวลำเดียวกันควำมหยิ่งยโสและกำรดูหมิ่นเยำะเย้ยของคนที่ไม่มีพระเจ้ำดูจะเป็ นอี<br />
กหลักฐำนหนึ่งที่แสดงว่ำพระวิญญำณของพระเจ้ำถูกเพิกถอนไปจำกผู้ที่ปฏิเสธพระเมตตำคุณของพระ<br />
องคเรื่องทั้งหมดเหล่ำนี้ล้วนยืนยันควำมเชื่อของพวกเขำว่ำเวลำแห่งพระกรุณำธิคุณของพระเจ้ำสิ้นสุดล<br />
์<br />
งแล้วหรือตำมที่พวกเขำพูดกันว่ำ“ประตูแห่งพระกรุณำธิคุณได้ปิดไปแล้ว”{GC429.1} {GCth17<br />
370.1}<br />
แต่แสงสว่ำงที่ชัดแจ้งเพิ่มขึ้นได้มำพร ้อมกับกำรศึกษำเจำะลึกเรื่องสถำนนมัสกำรบัดนี้พวกเขำมองเห็<br />
นแล้วว่ำพวกเขำถูกต้องที่เชื่อว่ำจุดสิ้นสุดของ 2300 วันในปีค.ศ. 1844<br />
นั้นเป็ นจุดที่ชี้บอกถึงวิกฤตส ำคัญถึงแม้มันจะเป็ นควำมจริงว่ำประตูแห่งควำมหวังและควำมเมตตำที่มนุษ<br />
ย ์ใช เข้ำหำพระเจ้ำมำเป็ ้<br />
นเวลำหนึ่งพันแปดร ้อยปีนั้นถูกปิดลงแล้วแต่ประตูอีกบำนหนึ่งได้ถูกเปิดออกและ<br />
กำรอภัยบำปได้ถูกยื่นให้แก่มนุษย ์โดยผ่ำนกำรอุทธรณ์ของพระคริสต ์ในอภิสุทธิสถำนพระรำชกิจส่วนห<br />
332
นึ่งของพระคริสต ์สิ้นสุดลงเพียงเพื่อเปิดทำงให้อีกพระรำชกิจหนึ่งยังคงมี<br />
“ประตูที่เปิด”อยู่เพื่อเข้ำสู่สถำนนมัสกำรในสวรรค ์ซึ่งพระคริสต ์ก ำลังปฏิบัติพระรำชกิจเพื่อคนบำป {GC<br />
429.2} {GCth17 370.2}<br />
บัดนี้เรำมองเห็นพระด ำรัสของพระคริสต ์ในพระธรรมวิวรณ์ที่ตรัสกับคริสตจักรในเวลำปัจจุบันนี้ว่ำ“พ<br />
ระองค ์ผู้บริสุทธิ์ผู้ทรงสัตย ์จริงผู้ทรงมีลูกกุญแจของดำวิดผู้ทรงเปิดแล้วจะไม่มีใครปิดได้ผู้ทรงปิดแล้วจะไ<br />
ม่มีใครเปิดได้นั้นตรัสดังนี้ว่ำ‘เรำรู ้จักควำมประพฤติของเจ้ำนี่แน่ะเรำจัดวำงประตูที่เปิดไว้ตรงหน้ำพวกเจ้ำ<br />
ประตูนี้ไม่มีใครสำมำรถปิดได้ ’” วิวรณ์ 3:7, 8 {GC 430.1} {GCth17 371.1}<br />
เฉพำะคนเหล่ำนั้นที่ติดตำมพระเยซูโดยควำมเชื่อในพระรำชกิจยิ่งใหญ่ของกำรลบมลทินบำปจึงจะได้<br />
รับประโยชน์ของพระรำชกิจกำรทรงเป็ นคนกลำงของพระองค ์ที่ทรงท ำเพื่อพวกเขำในขณะที่ผู้ปฏิเสธแส<br />
งสว่ำงซึ่งน ำให้เห็นพระรำชกิจแห่งกำรรับใช ้นี้จะไม่ได้รับประโยชน์ใดๆเลยชำวยิวที่ปฏิเสธควำมสว่ำงที่พ<br />
ระคริสต ์ประทำนให้เมื่อพระองค เสด็จมำครั้งแรกและไม่ยอมรับว่ำพระองค ์<br />
์ทรงเป็ นพระผู้ช่วยให้รอดของโล<br />
กนั้นไม่อำจได้รับกำรอภัยผ่ำนทำงพระองค เมื่อพระเยซูเสด็จกลับสู่สวรรค ์<br />
์และทรงเข้ำไปยังสถำนนมัสกำร<br />
ในสวรรค ์พร ้อมด้วยพระโลหิตของพระองค เพื่อหลั ์ ่งพระพรของกำรทรงเป็ นคนกลำงให้แก่สำวกทั้งหลำย<br />
ของพระองค ์นั้นชำวยิวยังคงอยู่ในควำมมืดสนิทด้วยกำรถวำยสัตวบูชำต่ำงๆและเครื่องบูชำอื่นๆที่ไร ้ประโ<br />
ยชน์ต่อไปกำรประกอบพิธีในพิธีจ ำลองต่ำงๆและเงำต่ำงๆได้ยุติไปแล้วประตูบำนนั้นซึ่งเมื่อก่อนมนุษย ์เคย<br />
ใชเพื่อเข้ำหำพระเจ้ำนั้นไม่ได้ถูกเปิดไว้อีกต่อไปแล้วชำวยิวปฏิเสธที่จะแสวงหำพระองค ้<br />
์ด้วยวิธีเดียวที่จะไ<br />
ปถึงพระองค ์ได้คือผ่ำนทำงพระรำชกิจของพระองค ์ในสถำนนมัสกำรบนสวรรค ์ดังนั้นพวกเขำจึงไม่ได้สื่อ<br />
สัมพันธ ์กับพระเจ้ำส ำหรับพวกเขำแล้วประตูบำนนั้นถูกปิดไปพวกเขำไม่มีควำมรู เรื่องพระคริสต ้<br />
์ว่ำทรงเป็<br />
นเครื่องบูชำแท้จริงและทรงเป็ นคนกลำงเพียงผู้เดียวต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำด้วยเหตุนี้พวกเขำจึงไม่ได้<br />
รับประโยชน์ของกำรทรงเป็ นคนกลำงของพระองค ์ {GC 430.2} {GCth17 371.2}<br />
สภำพของชำวยิวที่ไม่เชื่อแสดงให้เห็นสภำพควำมไม่ใส่ใจและควำมไม่เชื่อที่ปรำกฏอยู่ท่ำมกลำงผู้ที่อ้<br />
ำงว่ำตนเป็ นคริสเตียนพวกเขำตั ้งใจไม่ยอมรับพระรำชกิจของมหำปุโรหิตผู้ทรงกอปรด้วยพระเมตตำคุณ<br />
ของเรำในพิธีจ ำลองซึ่งเป็ นสัญลักษณ์เมื่อมหำปุโรหิตเข้ำไปยังอภิสุทธิสถำนชนชำติอิสรำเอลทุกคนจะ<br />
ต้องเข้ำมำชุมนุมกันรอบพระวิหำรและถ่อมใจลงต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำด้วยควำมเคร่งขรึมที่สุดเพื่อรั<br />
บกำรอภัยจำกบำปและไม่ถูกอัปเปหิออกจำกชุมนุมชนเป็ นเรื่องที่ส ำคัญมำกยิ่งเพียงไรส ำหรับช่วงเวลำแ<br />
ห่งกำรลบมลทินบำปแท้จริงที่ก ำลังด ำเนินอยู่ในขณะนี้ที่เรำจะต้องเข้ำใจพระรำชกิจของมหำปุโรหิตของ<br />
เรำและรู ้ว่ำหน้ำที่ใดที่ทรงต้องกำรให้เรำท ำ {GC 430.3} {GCth17 371.3}<br />
มนุษย ์หลุดพ้นจำกกำรลงโทษไม่ได้หำกเขำปฏิเสธค ำเตือนที่พระเจ้ำประทำนให้ด้วยควำมเมตตำข่ำว<br />
ค ำเตือนจำกสวรรค ์ส่งมำยังโลกในสมัยของโนอำห ์และควำมรอดของพวกเขำขึ้นกับวิธีที่พวกเขำตอบสน<br />
องต่อข่ำวสำรนั้นเนื่องจำกพวกเขำปฏิเสธค ำเตือนพระวิญญำณของพระเจ้ำจึงถอนไปจำกชำติพันธุ ์มนุ<br />
ษย ์ที่บำปชั ่วและพวกเขำพินำศไปกับน ้ำที่ท่วมโลกในสมัยของอับรำฮัมพระเมตตำคุณหยุดที่จะอ้อนวอนค<br />
นผิดของเมืองโสโดมและคนทั้งหมดนอกจำกโลทพร ้อมภรรยำและบุตรสำวสองคนถูกไฟที่ส่งมำจำกสวรร<br />
คเผำจนหมดสิ้นในสมัยของพระคริสต ์<br />
์ก็เช่นกันพระบุตรของพระเจ้ำทรงประกำศต่อชำวยิวที่ไม่เชื่อของยุ<br />
333
คนั้นว่ำ “นิเวศของเจ้ำจะถูกทอดทิ้งให้ร ้ำงเปล่ำ”<br />
มัทธิว23:38;เมื่อมองต่อไปยังยุคสุดท้ำยพระเจ้ำผู้ทรงกอปรด้วยอ ำนำจที่ไม่จ ำกัดองคเดียวกันนี้ทรงประก<br />
์<br />
ำศถึงควำม“พินำศเพรำะเขำไม่ได้รักควำมจริงเพื่อจะรอดได้เพรำะเหตุนี้พระเจ้ำจึงทรงให้ควำมลุ่มหลงมำ<br />
ถึงพวกเขำให้เขำเชื่อสิ่งที่เท็จเพื่อทุกคนที่ไม่เชื่อควำมจริงแต่ยินดีในกำรอธรรมจะถูกพิพำกษำ” 2<br />
เธสะโลนิกำ 2:10-12<br />
เมื่อพวกเขำปฏิเสธค ำสอนจำกพระวจนะของพระเจ้ำพระองค ์จึงทรงถอนพระวิญญำณบริสุทธิ์ไปและ<br />
ปล่อยให้พวกเขำตกอยู่กับกำรหลอกลวงที่พวกเขำรัก {GC 431.1} {GCth17 372.1}<br />
แต่พระคริสต ์ยังคงทรงอุทธรณ์เพื่อมนุษย ์และยังประทำนแสงสว่ำงให้แก่ผู้ที่แสวงหำถึงแม้ว่ำในช่วงแรก<br />
ผู้ที่รอคอยกำรกลับมำของพระคริสต ์จะไม่เข้ำใจเรื่องนี้ต่อมำภำยหลังก็ได้รับควำมกระจ่ำงเมื่อพระคัมภีร ์ไ<br />
ด้อธิบำยจุดยืนที่แท้จริงของพวกเขำออกมำให้พวกเขำเข้ำใจ{GC431.2} {GCth17 372.2}<br />
ช่วงเวลำค.ศ.1844ผ่ำนพ้นไปแล้วเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกยิ่งใหญ่มำถึงผู้ที่ยังคงยึดควำมเชื่อในเรื่องข<br />
องกำรเสด็จกลับมำมีอยู่เพียงเรื่องเดียวที่ยังคงปลอบใจให้พวกเขำยึดควำมจริงอย่ำงมั ่นคงไว้คือแสงสว่ำง<br />
ที่ส่องน ำควำมคิดของพวกเขำไปยังสถำนนมัสกำรเบื้องบนบำงคนละทิ้งควำมเชื่อเรื่องกำรค ำนวณเวลำ<br />
ของค ำพยำกรณ์และให้เหตุผลว่ำอิทธิพลของพระวิญญำณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่กับขบวนกำรรอกำรเสด็จก<br />
ลับมำของพระคริสต ์นั้นมำจำกตัวแทนของมนุษย ์หรือไม่ก็มำจำกซำตำนคนอีกกลุ่มหนึ่งยึดไว้อย่ำงแน่วแ<br />
น่ว่ำพระเจ้ำทรงน ำพวกเขำผ่ำนพ้นเหตุกำรณ์ในอดีตและขณะที่พวกเขำรอคอยและเฝ้ ำระวังและอธิษฐำ<br />
นเพื่อที่จะแสวงหำน ้ำพระทัยของพระเจ้ำนั้นพวกเขำมองเห็นมหำปุโรหิตยิ่งใหญ่ของพวกเขำเสด็จเข้ำสู่พ<br />
ระรำชกิจของกำรประกอบพิธีอีกพิธีหนึ่งและพวกเขำติดตำมพระองค เข้ำไปโดยควำมเชื่อพวกเขำรับกำ<br />
์<br />
รทรงน ำให้เห็นพันธกิจในช่วงท้ำยของคริสตจักรพวกเขำจึงเข้ำใจข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งและองค ์ที่<br />
สองได้ดียิ่งขึ้นและพร ้อมที่จะรับและประกำศให้โลกรู ้ถึงค ำเตือนอันน่ำสะพรึงกลัวของข่ำวของทูตสวรรค ์อ<br />
งค ์ที่สำมในพระธรรมวิวรณ์บทที่ 14 {GC 431.3} {GCth17 372.3}<br />
334
บท 25 - พระบัญญัติของพระเจ้าเปลี่ยนแปลงไม่ได้<br />
“พระวิหำรของพระเจ้ำในสวรรค ์ก็เปิดออกและหีบพันธสัญญำของพระองค ์ก็ปรำกฏในพระวิหำรนั้น”วิ<br />
วรณ์11:19;หีบพันธสัญญำของพระเจ้ำอยู่ในอภิสุทธิสถำนซึ่งเป็ นห้องที่สองของสถำนนมัสกำรในกำรป<br />
ระกอบพิธีของพลับพลำบนโลกซึ่ง“เป็ นแต่แบบจ ำลองและเงำของสิ่งที่อยู่ในสวรรค ์”ฮีบรู8:5;นั้นห้องอภิสุ<br />
ทธิสถำนนี้จะถูกเปิดออกเฉพำะในวันยิ่งใหญ่แห่งกำรลบมลทินบำปเท่ำนั้นเพื่อช ำระสถำนนมัสกำรด้วยเ<br />
หตุนี้กำรประกำศว่ำพระวิหำรของพระเจ้ำในสวรรค เปิดออกและมองเห็นหีบพันธสัญญำของพระองค ์<br />
์จึงชี้<br />
บอกให้ทรำบว่ำอภิสุทธิสถำนของสถำนนมัสกำรในสวรรค ์ถูกเปิดออกในปีค.ศ.1844ในขณะที่พระคริสต เ์<br />
สด็จเข้ำไปในนั้นเพื่อปฏิบัติพระรำชกิจของกำรลบมลทินบำปให้เสร็จสิ้นบรรดำผู้ที่ติดตำมมหำปุโรหิตผู้<br />
ยิ่งใหญ่ของเขำเข้ำไปด้วยควำมเชื่อในขณะที่พระองค เสด็จเข้ำไปปฏิบัติพระรำชกิจของพระองค ์<br />
์ในอภิสุท<br />
ธิสถำนจะมองเห็นหีบพันธสัญญำในขณะที่พวกเขำศึกษำหัวข้อเรื่องสถำนนมัสกำรพวกเขำจึงได้มำถึงจุ<br />
ดที่เข้ำใจถึงกำรเปลี่ยนพระรำชกิจของพระผู้ช่วยให้รอดและพวกเขำได้มองเห็นว่ำบัดนี้พระองค ์ทรงปฏิบั<br />
ติกิจอยู่เบื้องหน้ำหีบของพระเจ้ำก ำลังทรงวิงวอนเพื่อคนบำปทั้งหลำยด้วยพระโลหิตของพระองค เอง ์<br />
{GC 433.1} {GCth17 373.1}<br />
หีบที่อยู่ในพลับพลำบนโลกมีศิลำสองแผ่นจำรึกค ำสั ่งของธรรมบัญญัติของพระเจ้ำหีบเป็ นแต่เพียงภำ<br />
ชนะรองรับแผ่นพระบัญญัติและกำรที่มีธรรมบัญญัติของพระเจ้ำปรำกฏอยู่ท ำให้หีบนี้มีคุณค่ำและศักดิ์สิ<br />
ทธิ์ เมื่อพระวิหำรของพระเจ้ำในสวรรค เปิดออกจึงท ์ ำให้มองเห็นหีบพันธสัญญำของพระองค ์ภำยในอภิสุท<br />
ธิสถำนของสถำนนมัสกำรบนสวรรค ์พระบัญญัติของพระเจ้ำได้รับกำรเชิดชูขึ้นไว้อย่ำงศักดิ์สิทธิ์ เป็ นพระ<br />
บัญญัติที่พระเจ้ำตรัสไว้เองท่ำมกลำงเสียงฟ้ ำร ้องที่ภูเขำซีนำยและทรงจำรึกไว้ลงบนแผ่นศิลำด้วยนิ้วพระ<br />
หัตถ ์ของพระองคเอง ์ {GC 433.2} {GCth17 373.2}<br />
พระบัญญัติของพระเจ้ำภำยในสถำนนมัสกำรในสวรรค เป็ ์ นต้นฉบับที่ยิ่งใหญ่ซึ่งมีบัญญัติที่จำรึกไว้บน<br />
แผ่นศิลำและที่โมเสสบันทึกไว้ในหนังสือพระคัมภีร ์5เล่มแรกเป็ นส ำเนำที่ไม่ผิดเพี้ยนผู้ที่เข้ำถึงสำระส ำคั<br />
ญนี้จึงจะมองเห็นลักษณะอันศักดิ์สิทธิ์และเปลี่ยนแปลงไม่ได้ของธรรมบัญญัติของพระเจ้ำพวกเขำเข้ำใจ<br />
อย่ำงถ่องแท้อย่ำงที่ไม่เคยเข้ำใจมำก่อนถึงควำมส ำคัญของพระด ำรัสของพระผู้ช่วยให้รอดที่ตรัสไว้ว่ำ“จ<br />
นกว่ำฟ้ ำและดินจะล่วงไปแม้อักษรที่เล็กที่สุดหรือขีดขีดหนึ่งก็จะไม่มีวันสูญไปจำกธรรมบัญญัติ”มัทธิว5:<br />
18;พระบัญญัติของพระเจ้ำซึ่งเปิดเผยพระประสงค ์ของพระองค ์และเป็ นส ำเนำพระลักษณะของพระองค ์จะ<br />
ต้องด ำรงอยู่เป็ นนิตย ์เพื่อเป็ น“สักขีพยำนอันสัตย ์ซื่อในท้องฟ้ ำ”สดุดี89:37[TKJV]ไม่มีพระบัญญัติข้อใด<br />
ที่ถูกยกเลิกไปไม่มีอักษรตัวหนึ่งหรือขีดขีดหนึ่งที่จะเปลี่ยนแปลงไปผู้ประพันธ ์สดุดีกล่ำวไว้ว่ำ<br />
“พระวจนะของพระองค ์ตั ้งมั ่นคงในสวรรค ์”<br />
“ข้อบังคับทั้งสิ้นของพระองค ์ก็ไว้ใจได้ข้อบังคับเหล่ำนั้นได้ทรงสถำปนำไว้เป็ นนิตย ์นิรันดร ์” สดุดี<br />
119:89; 111:7, 8 {GC 434.1} {GCth17 374.1}<br />
ตรงใจกลำงของพระบัญญัติสิบประกำรคือพระบัญญัติข้อที่สี่ตำมที่ประกำศไว้ตั้งแต่แรกว่ำ<br />
“จงระลึกถึงวันสะบำโตถือเป็ นวันบริสุทธิ์จงท ำงำนทั้งสิ้นของเจ้ำหกวันแต่วันที่เจ็ดนั้นเป็ นสะบำโตแด่พระ<br />
ยำห ์เวห ์พระเจ้ำของเจ้ำในวันนั้นห้ำมท ำงำนใดๆไม่ว่ำเจ้ำเองหรือบุตรชำยบุตรหญิงของเจ้ำหรือทำสทำสี<br />
335
ของเจ้ำหรือสัตว ์ใช ้งำนของเจ้ำหรือคนต่ำงด้ำวที่อำศัยอยู่ในประตูเมืองของเจ้ำเพรำะในหกวันพระยำห ์เว<br />
ห ์ทรงสร ้ำงฟ้ ำและแผ่นดินทะเลและสรรพสิ่งซึ่งมีอยู่ในที่เหล่ำนั้นแต่ในวันที่เจ็ดทรงพักเพรำะฉะนั้นพระยำ<br />
ห ์เวห ์ทรงอวยพรวันสะบำโตและทรงตั้งวันนั้นไว้เป็ นวันบริสุทธิ์” อพยพ 20:8-11 {GC 434.2} {GCth17<br />
374.2}<br />
พระวิญญำณของพระเจ้ำทรงดลบันดำลนักศึกษำพระค ำของพระองค ์ให้เกิดควำมประทับใจท ำให้พว<br />
กเขำส ำนึกว่ำได้ล่วงละเมิดบัญญัติข้อนี้อย่ำงไม่รู ้ตัวด้วยกำรละเลยวันพักผ่อนของพระผู้สร ้ำงพวกเขำเริ่<br />
มตรวจสอบหำเหตุผลต่ำงๆของกำรถือรักษำวันที่หนึ่งของสัปดำห ์แทนวันที่พระเจ้ำทรงตั้งไว้ให้เป็ นวันบริ<br />
สุทธิ์พวกเขำไม่พบหลักฐำนในพระคัมภีร ์ที่กล่ำว่ำพระบัญญัติข้อที่สี่ถูกลบล้ำงไปหรือวันสะบำโตเปลี่ยนแ<br />
ปลงไปพระพรที่ทรงตั้งให้วันที่เจ็ดเป็ นวันบริสุทธิ์ตั้งแต่แรกนั้นยังไม่เคยถูกยกเลิกไปพวกเขำตั้งใจแสวงหำเ<br />
พื่อเรียนรู ้และท ำตำมน ้ำพระทัยของพระเจ้ำด้วยควำมจริงใจบัดนี้เมื่อพวกเขำมองเห็นว่ำตนเองล่วงละเมิด<br />
พระบัญญัติของพระองค ์จิตใจของพวกเขำจึงเต็มล้นด้วยควำมโศกเศร ้ำและเพื่อแสดงควำมภักดีต่อพระอ<br />
งค ์พวกเขำจึงถือรักษำวันสะบำโตของพระเจ้ำให้บริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ {GC 434.3} {GCth17 374.3}<br />
พวกเขำต้องใช ้ควำมพยำยำมอย่ำงมำกและอย่ำงจริงใจเพื่อเปลี่ยนแปลงควำมเชื่อของตนไม่มีใครจะม<br />
องไม่เห็นว่ำหำกสถำนนมัสกำรบนโลกนี้เป็ นภำพเหมือนหรือส ำเนำของสถำนนมัสกำรบนสวรรค ์ธรรมบั<br />
ญญัติที่อยู่ในหีบบนโลกก็เป็ นส ำเนำที่ถูกต้องแม่นย ำของพระบัญญัติในหีบของสวรรค ์ด้วยและกำรยอมรั<br />
บควำมจริงเรื่องสถำนนมัสกำรในสวรรค ์ก็มีควำมสัมพันธ ์กับกำรยอมรับข้อก ำหนดต่ำงๆในพระบัญญัติข<br />
องพระเจ้ำรวมถึงหน้ำที่ที่เขำมีต่อวันสะบำโตของพระบัญญัติข้อที่สี่นี่คือควำมลับของกำรต่อต้ำนอย่ำงข<br />
มขื่นและมุ่งมั ่นที่มีต่อกำรอธิบำยอย่ำงสอดคล้องกันของพระคัมภีร ์ที่เผยถึงพระรำชกิจของพระคริสต ์ในส<br />
ถำนนมัสกำรบนสวรรค ์มนุษย ์หำทำงปิดประตูที่พระเจ้ำทรงเปิดไว้และเปิดประตูที่พระองค ์ทรงปิดไปแล้วแต่<br />
พระองค ์“ผู้ทรงเปิดแล้วจะไม่มีใครปิดได้ผู้ทรงปิดแล้วจะไม่มีใครเปิดได้”ตรัสว่ำ“เรำรู ้จักควำมประพฤติขอ<br />
งเจ้ำนี่แน่ะเรำจัดวำงประตูที่เปิดไว้ตรงหน้ำพวกเจ้ำประตูนี้ไม่มีใครปิดได้” วิวรณ์ 3:7, 8<br />
พระคริสต ์ทรงเปิดประตูหรืออีกนัยหนึ่งทรงประกอบพิธีของอภิสุทธิสถำนแล้วแสงสว่ำงก ำลังส่องออก<br />
มำจำกประตูบำนนั้นที่เปิดอยู่ของสถำนนมัสกำรในสวรรค ์และเปิดให้เห็นถึงพระบัญญัติข้อที่สี่ว่ำยังเป็ นส่<br />
วนหนึ่งในธรรมบัญญัติที่บรรจุอยู่ในอภิสุทธิสถำนนั้นสิ่งที่พระเจ้ำทรงสถำปนำไว้แล้วไม่มีมนุษย ์คนใดจะ<br />
ท ำให้ล้มคว ่ำลงไปได้ {GC 435.1} {GCth17 375.1}<br />
ผู้ที่ยอมรับแสงสว่ำงเรื่องของกำรเป็ นผู้ไกล่เกลี่ยของพระคริสต ์และควำมยั ่งยืนยงของธรรมบัญญัติขอ<br />
งพระเจ้ำจะพบว่ำสิ่งเหล่ำนี้คือควำมจริงที่พระธรรมวิวรณ์บทที่14บันทึกไว้ข่ำวสำรต่ำงๆในบทนี้ประกอบด้<br />
วยค ำเตือนสำมประกำร(โปรดดูภำคผนวก)เพื่อตระเตรียมผู้ที่อำศัยอยู่ในโลกให้พร ้อมส ำหรับกำรเสด็จม<br />
ำครั้งที่สองขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำค ำประกำศที่ว่ำ“ถึงเวลำที่พระองค ์จะทรงพิพำกษำ”ชี้ไปยังพระรำชกิจช่<br />
วงปิดท้ำยของพระคริสต เพื่อควำมรอดของมนุษย ์<br />
์เป็ นกำรประกำศข่ำวแห่งควำมจริงที่จะต้องเผยแพร่จวบ<br />
จนกระทั ่งกำรอุทธรณ์ของพระผู้ช่วยให้รอดจะยุติลงและพระองค ์จะเสด็จกลับมำยังโลกเพื่อรับคนทั้งหลำย<br />
ให้ไปอยู่กับพระองค ์กำรพิพำกษำที่เริ่มขึ้นในปีค.<br />
ศ.1844จะต้องด ำเนินต่อไปจนกระทั ่งคดีทุกรำยของทั้งคนที่ยังมีชีวิตและของคนที่ตำยไปแล้วจะถูกตัดสิน<br />
336
ดังนั้นกำรพิจำรณำนี้จึงจะด ำเนินต่อไปจนถึงเวลำที่ประตูแห่งพระกรุณำธิคุณของมนุษย ์จะปิดลงในกำรเ<br />
ตรียมมนุษย ์ให้พร ้อมเพื่อที่จะยืนขึ้นในวันพิพำกษำได้นั ้นข่ำวสำรนี้บัญชำพวกเขำให้<br />
“เกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระองค ์”<br />
“จงนมัสกำรพระองค ์ผู้ทรงสร ้ำงฟ้ ำสวรรค ์แผ่นดินโลกทะเลและบ่อน ้ำพุทั้งหลำย”ผลของกำรรับข่ำวสำ<br />
รเหล่ำนี้ได้ถูกบรรยำยไว้ด้วยถ้อยค ำที่ว่ำนี่แหละ“คือพวกที่ถือรักษำพระบัญญัติของพระเจ้ำและจงรักภัก<br />
ดีต่อพระเยซู”ในกำรที่จะเตรียมตัวให้พร ้อมส ำหรับกำรพิพำกษำมนุษย ์จ ำเป็ นต้องถือรักษำพระบัญญัติข<br />
องพระเจ้ำพระบัญญัติฉบับนั้นจะเป็ นมำตรฐำนของอุปนิสัยส ำหรับกำรพิพำกษำอัครทูตเปำโลประกำศว่ำ<br />
“พวกที่มีธรรมบัญญัติและท ำบำปก็จะต้องถูกพิพำกษำตำมธรรมบัญญัติ.....ในวันที่พระเจ้ำทรงพิพำกษำ<br />
ควำมลับของมนุษย ์โดยพระเยซูคริสต ์”และเขำยังบอกต่อไปอีกว่ำ<br />
“คนที่ประพฤติตำมธรรมบัญญัติต่ำงหำกที่พระเจ้ำทรงถือว่ำเป็ นผู้ชอบธรรม” โรม 2:12-16<br />
ในกำรที่จะถือรักษำพระบัญญัติของพระเจ้ำได้นั้นจ ำเป็ นต้องมีควำมเชื่อเพรำะเมื่อ<br />
“ไม่มีควำมเชื่อแล้วจะไม่เป็ นที่พอพระทัยเลย”และ“กำรกระท ำใดๆที่ไม่ได้เกิดจำกควำมเชื่อก็เป็ นบำปทั้ง<br />
สิ้น” ฮีบรู 11:6 โรม 14:23 {GC 435.2} {GCth17 375.2}<br />
ทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งประกำศเรียกให้มนุษย ์ “เกรงกลัวพระเจ้ำและถวำยพระเกียรติแด่พระองค ์”<br />
และให้“นมัสกำรพระองค ์ผู้ทรงสร ้ำงฟ้ ำสวรรค ์แผ่นดินโลก”กำรจะปฏิบัติได้ตำมนี้พวกเขำจะต้องเชื่อฟังพ<br />
ระบัญญัติของพระองค ์นักปรำชญ ์กล่ำวไว้ว่ำ“จงย ำเกรงพระเจ้ำและรักษำพระบัญญัติของพระองคเพรำะ<br />
์<br />
นี่แหละเป็ นหน้ำที่ทั้งสิ้นของมนุษย ์” ปัญญำจำรย ์ 12:13 TKJV<br />
เมื่อปรำศจำกกำรเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้ำแล้วไม่มีกำรนมัสกำรใดที่พระเจ้ำจะทรงพอพระทัย“เพรำ<br />
ะว่ำควำมรักต่อพระเจ้ำเป็ นอย่ำงนี้คือเมื่อเรำประพฤติตำมพระบัญญัติของพระองค ์”“ผู้ใดไม่ฟังธรรมบัญ<br />
ญัติแม้ค ำอธิษฐำนของเขำก็เป็ นที่น่ำสะอิดสะเอียน” 1 ยอห ์น 5:3 สุภำษิต 28:9 {GC 436.1} {GCth17<br />
376.1}<br />
หน้ำที่ในกำรนมัสกำรพระเจ้ำวำงอยู่บนพื้นฐำนควำมจริงที่ว่ำพระองค ์ทรงเป็ นพระผู้สร ้ำงและสิ่งมีชีวิต<br />
ทั้งปวงเกิดขึ้นมำได้ก็เพรำะพระองค ์และไม่ว่ำที่ใดในพระคัมภีร เมื่อพระองค ์ ์ทรงอ้ำงสิทธิของพระองค ์ให้ม<br />
นุษย ์ถวำยควำมเคำรพและนมัสกำรเหนือพระทั้งปวงของคนต่ำงชำติแล้วจะมีหลักฐำนอ้ำงถึงอ ำนำจแห่ง<br />
กำรทรงสร ้ำงของพระองค ์ร่วมด้วย“พระทั ้งปวงของชนชำติทั้งหลำยเป็ นรูปเคำรพแต่พระยำห ์เวห ์ทรงสร ้ำ<br />
งฟ้ ำสวรรค ์” สดุดี 96:5 “องค ์บริสุทธิ์ตรัสว่ำ<br />
‘พวกเจ้ำจะเปรียบเรำกับผู้ใดและมีใครที่เสมอเหมือนเรำจงเงยตำของพวกท่ำนขึ้นใครสร ้ำงสิ่งเหล่ำนี้’”<br />
“พระยำห ์เวห ์ผู้ทรงสร ้ำงฟ้ ำสวรรค ์(พระองค ์คือพระเจ้ำ)ผู้ทรงปั้นแผ่นดินโลกและท ำมันไว้ .....ตรัสดังนี้ว่<br />
ำเรำคือยำห ์เวห ์และไม่มีอื่นอีก” อิสยำห ์ 40:25, 26; 45:18<br />
ผู้ประพันธ ์สดุดีตรัสว่ำ“จงรู เถิดว่ำพระยำห ้<br />
์เวห ์ทรงเป็ นพระเจ้ำคือพระองค เองที่ทรงสร ์ ้ำงเรำทั้งหลำยแ<br />
ละเรำก็เป็ นของพระองค ์”<br />
“มำเถิดให้เรำนมัสกำรและกรำบลงให้เรำคุกเข่ำลงเฉพำะพระพักตร ์ของพระยำห ์เวห ์ผู้ทรงสร ้ำงเรำ”สดุดี1<br />
337
00:3;95:6;และชำวสวรรค ์ผู้บริสุทธิ์ที่นมัสกำรพระเจ้ำบอกเหตุผลว่ำท ำไมพวกเขำจึงถวำยนมัสกำรพระ<br />
องค ์“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและพระเจ้ำของข้ำพระองค ์ทั้งหลำยพระองค ์ทรงสมควรที่จะได้รับพระสิริพระเกียร<br />
ติและฤทธำนุภำพเพรำะว่ำพระองค ์ทรงสร ้ำงสรรพสิ่ง” วิวรณ์ 4:11 {GC 436.2} {GCth17 376.2}<br />
ในพระธรรมวิวรณ์บทที่14มนุษย ์ถูกร ้องเรียกให้กรำบนมัสกำรพระผู้สร ้ำงและค ำเผยพระวจนะนี้ท ำให้<br />
มองเห็นถึงคนกลุ่มหนึ่งที่ถือรักษำพระบัญญัติของพระเจ้ำอันเนื่องมำจำกผลของกำรประกำศข่ำวสำรสำ<br />
มประกำรนี้หนึ่งในพระบัญญัติเหล่ำนี้เน้นอย่ำงเฉพำะเจำะจงไปยังพระเจ้ำว่ำทรงเป็ นพระผู้สร ้ำงพระบัญญั<br />
ติข้อที่สี่ประกำศว่ำ“วันที่เจ็ดนั้นเป็ นสะบำโตแด่พระยำห ์เวห ์พระเจ้ำของเจ้ำ.....เพรำะในหกวันพระยำห ์เวห ์<br />
ทรงสร ้ำงฟ้ ำและแผ่นดินทะเลและสรรพสิ่งซึ่งมีอยู่ในที่เหล่ำนั้นแต่ในวันที่เจ็ดทรงพักเพรำะฉะนั้นพระยำห ์<br />
เวห ์ทรงอวยพรวันสะบำโตและทรงตั้งวันนั้นไว้เป็ นวันบริสุทธิ์” อพยพ 20:10, 11<br />
พระยำห ์เวห ์ยังตรัสต่อไปอีกถึงเรื่องของวันสะบำโตไว้ว่ำวันนั้น<br />
“เป็ นหมำยส ำคัญ.....เพื่อเจ้ำจะทรำบว่ำเรำคือยำห ์เวห ์เป็ นพระเจ้ำของเจ้ำ” เอเสเคียล 20:20<br />
และพระองค ์ทรงให้เหตุผลว่ำ“ในหกวันพระยำห ์เวห ์ได้ทรงสร ้ำงฟ้ ำสวรรค ์และแผ่นดินโลกแต่ในวันที่เจ็ดท<br />
รงหยุดพักและหย่อนพระทัย” อพยพ 31:17 {GC 437.1} {GCth17 376.3}<br />
“ควำมส ำคัญของวันสะบำโตในกำรเป็ นอนุสรณ์ของกำรสร ้ำงโลกนั้นก็เพื่อคงรักษำเหตุผลที่แท้จริงต<br />
ลอดไปว่ำท ำไมถึงต้องถวำยกำรนมัสกำรแด่พระเจ้ำ”นั ่นคือเพรำะว่ำพระองค ์ทรงเป็ นพระผู้สร ้ำงและเรำเป็<br />
นผู้ที่พระองค ์ทรงสร ้ำง“ด้วยเหตุนี้วันสะบำโตจึงเป็ นรำกฐำนเดียวที่แท้จริงของกำรนมัสกำรพระเจ้ำเพรำะ<br />
วันสะบำโตสอนควำมจริงยิ่งใหญ่ด้วยวิธีกำรที่ประทับใจที่สุดและไม่มีค ำสอนอื่นใดที่ท ำได้เช่นนี้รำกฐำนแ<br />
ท้จริงของกำรนมัสกำรพระเจ้ำไม่ใช่จะต้องเป็ นวันที่เจ็ดเท่ำนั้นแต่กำรนมัสกำรทั้งหมดนั้นวำงอยู่บนพื้นฐ<br />
ำนควำมแตกต่ำงระหว่ำงพระเจ้ำพระผู้สร ้ำงและสรรพสิ่งที่พระองค ์ทรงสร ้ำงควำมจริงยิ่งใหญ่นี้จะไม่มีวันล้<br />
ำสมัยและลืมไม่ได้เป็ นอันขำด”J.N.Andrews, History of the Sabbath บทที่ 27<br />
พระเจ้ำทรงสถำปนำวันสะบำโตไว้ในสวนเอเดนเพื่อให้สมองของมนุษย ์จดจ ำควำมจริงของเรื่องนี้ตลอดไป<br />
และนำนตรำบเท่ำที่ควำมจริงที่ว่ำพระองค ์ทรงเป็ นพระผู้สร ้ำงของเรำเป็ นเหตุผลที่เรำต้องนมัสกำรพระอง<br />
ค ์ต่อไปตรำบนำนเท่ำนั้นวันสะบำโตก็จะยังคงเป็ นเครื่องหมำยและอนุสรณ์ของควำมจริงนั้นหำกทั ่วทั้งจัก<br />
รวำลถือรักษำวันสะบำโตแล้วควำมคิดและควำมรู ้สึกของมนุษย ์จะถูกน ำพำไปยังพระผู้สร ้ำงในฐำนะที่ทรง<br />
เป็ นศูนย ์รวมของควำมเคำรพและกำรนมัสกำรและจะไม่มีคนกรำบไหว้รูปเคำรพคนไม่เชื่อพระเจ้ำหรือคน<br />
นอกศำสนำกำรถือรักษำวันสะบำโตจะเป็ นเครื่องหมำยแห่งควำมจงรักภักดีที่มีต่อพระเจ้ำองค เที่ยงแท้“ผู้ ์<br />
ทรงสร ้ำงฟ้ ำสวรรค ์แผ่นดินโลกทะเลและบ่อน ้ำพุทั้งหลำย”ข่ำวสำรที่บัญชำให้มนุษย ์นมัสกำรพระเจ้ำและ<br />
ถือรักษำพระบัญญัติของพระองค ์นั้นจะเรียกเชิญเป็ นพิเศษให้ถือรักษำพระบัญญัติข้อที่สี่ {GC<br />
437.2} {GCth17 377.1}<br />
ผู้ที่ประพฤติตำมพระบัญญัติของพระเจ้ำและด ำเนินตำมควำมเชื่อของพระเยซูจะแตกต่ำงจำกคนอีกก<br />
ลุ่มหนึ่งที่ท ำผิดและถูกทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมเตือนด้วยถ้อยค ำที่เคร่งขรึมและน่ำกลัวว่ำ<br />
“ถ้ำใครบูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปของมันและรับเครื่องหมำยของมันไว้ที่หน้ำผำกหรือที่มือของเขำคนนั ้นจะต้อ<br />
งดื่มเหล้ำองุ่นแห่งควำมกริ้วของพระเจ้ำ” วิวรณ์ 14:9, 10<br />
338
กำรจะเข้ำใจข่ำวสำรเรื่องนี้ได้นั้นจ ำเป็ นต้องแปลควำมหมำยของสัญลักษณ์เหล่ำนี้ให้ถูกต้องสัตว ์ร ้ำยรูป<br />
ของมันและเครื่องหมำยของมันหมำยถึงอะไร {GC 438.1} {GCth17 377.2}<br />
ค ำพยำกรณ์เรื่องนี้และกำรใช ้สัญลักษณ์เหล่ำนี้มีอยู่ในพระธรรมวิวรณ์เริ่มจำกบทที่ 12<br />
เมื่อพญำนำคคอยท ำลำยพระคริสต ์ในสมัยที่พระองค ์ประสูติพญำนำคคือซำตำน (วิวรณ์ 12:9)<br />
มันเป็ นผู้บงกำรให้กษัตริย ์เฮโรดบัญชำสั ่งประหำรพระผู้ช่วยให้รอดแต่ตัวแทนเอกของซำตำนที่ท ำสงครำ<br />
มกับพระคริสต ์และประชำกรของพระองค ์ในช่วงคริสต ์ศตวรรษที่หนึ่งนั้นคืออำณำจักรโรมที่มีลัทธินอกศ<br />
ำสนำเป็ นศำสนำที่นิยมนับถือกันอย่ำงแพร่หลำยด้วยเหตุนี้ในขณะที่พญำนำคหมำยถึงซำตำนเป็ นหลักใ<br />
นอีกแง่หนึ่งแล้วพญำนำคเป็ นสัญลักษณ์ของอำณำจักรโรมนอกศำสนำนั ่นเอง {GC 438.2} {GCth17<br />
377.3}<br />
พระธรรมวิวรณ์บทที่ 13 (ข้อ 1-10) บรรยำยถึงสัตว ์ร ้ำยอีกตัวหนึ่งที่ “เหมือนเสือดำว” ที่<br />
“พญำนำคให้ฤทธิ์ เดชบัลลังก ์และสิทธิอ ำนำจยิ่งใหญ่ของมันแก่สัตว ์ร ้ำยนั้น”ชำวโปรเตสแตนต ์ส่วนใหญ่เ<br />
ชื่อว่ำสัญลักษณ์นี้หมำยถึงระบอบเปปำซี[Papacy]ระบอบกำรปกครองที่มีพระสันตะปำปำเป็ นองค ์ประมุ<br />
ข]ซึ่งสืบทอดอ ำนำจและบัลลังก ์และสิทธิอ ำนำจซึ่งครั้งหนึ่งอำณำจักรโรมันในอดีตเคยถือครองค ำบรรยำ<br />
ยสัตว ์ร ้ำยที่เหมือนเสือดำวตัวนี้เปิดเผยไว้ว่ำ“สัตว ์ร ้ำยนั้นใช ้ปำกพูดจำใหญ่โตและหมิ่นประมำทพระเจ้ำ....<br />
..มันเปิดปำกของมันพูดหมิ่นประมำทพระเจ้ำพูดหมิ่นประมำทต่อพระนำมของพระองค ์ต่อสถำนที่สถิตขอ<br />
งพระองค ์และต่อพวกที่อยู่ในสวรรค ์และทรงอนุญำตให้มันท ำสงครำมกับธรรมิกชนและชนะพวกเขำและป<br />
ระทำนให้มันมีอ ำนำจเหนือทุกเผ่ำทุกชนชำติทุกภำษำและทุกประชำชำติ”ค ำพยำกรณ์นี้มีลักษณะเกือบ<br />
คล้ำยคลึงกับค ำพยำกรณ์ที่บรรยำยเรื่องเขำเล็กของพระธรรมดำเนียลบทที่ดังนั้นค ำพยำกรณ์นี้จึงเล็งถึง<br />
ระบอบเปปำซีอย่ำงไม่มีข้อสงสัย {GC 439.1} {GCth17 378.1}<br />
“ทรงอนุญำตให้มันใช ้สิทธิอ ำนำจท ำกำรสี่สิบสองเดือน”และผู้เผยพระวจนะกล่ำวต่อไปว่ำเขำเห็น“หัว<br />
หนึ่งของมันเหมือนอย่ำงถูกฟันปำงตำย”และกล่ำวต่อไปอีกว่ำ“คนใดที่ก ำหนดไว้ให้เป็ นเชลยคนนั้นก็จะไ<br />
ปเป็ นเชลยคนใดที่ก ำหนดไว้ให้ถูกฆ่ำด้วยดำบคนนั้นก็ต้องถูกฆ่ำด้วยดำบ”วิวรณ์ 13:5, 3, 10<br />
เวลำสี่สิบสองเดือนเป็ นระยะเวลำเดียวกันกับ<br />
“หนึ่งวำระสองวำระกับครึ่งวำระ”<br />
สำมปีครึ่งหรือ1,260วันแห่งพระธรรมดำเนียลบทที่7ซึ่งเป็ นเวลำที่อ ำนำจกำรปกครองของระบอบเปปำซี<br />
กดขี่ประชำกรของพระเจ้ำตำมที่กล่ำวถึงในบทก่อนๆระยะเวลำนี้เริ่มต้นด้วยกำรเรืองอ ำนำจของระบอบเป<br />
ปำซีในปีค.ศ.538และสิ้นสุดลงในปีค.ศ.1798ในช่วงเวลำนั้นพระสันตะปำปำถูกกองทัพของประเทศฝรั ่งเ<br />
ศสจับไปเป็ นเชลยอ ำนำจของระบอบเปปำซีถูกฟันปำงตำยและเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นจริงตำมที่ท ำนำยไว้“คนใด<br />
ที่ก ำหนดไว้ให้เป็ นเชลยคนนั้นก็จะไปเป็ นเชลย”{GC439.2} {GCth17 378.2}<br />
เมื่อมำถึงจุดนี้มีกำรแนะน ำสัญลักษณ์อีกอันหนึ่งขึ้นมำผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ“ข้ำพเจ้ำเห็นสัตว ์ร ้ำย<br />
อีกตัวหนึ่งขึ้นมำจำกแผ่นดินมันมีสองเขำเหมือนลูกแกะและพูดเหมือนอย่ำงพญำนำค”<br />
วิวรณ์13:11ทั้งลักษณะกำรปรำกฏตัวและกิริยำท่ำทำงกำรขึ้นมำของสัตว ์ร ้ำยตัวนี้แสดงให้เห็นว่ำประเท<br />
ศซึ่งสัญลักษณ์นี้เป็ นตัวแทนถึงนั้นแตกต่ำงจำกประเทศเหล่ำนั้นที่ถูกแสดงด้วยสัญลักษณ์ต่ำงๆก่อนหน้<br />
ำนี้อำณำจักรยิ่งใหญ่ต่ำงๆที่เคยปกครองโลกถูกน ำมำปรำกฏให้ผู้เผยพระวจนะดำเนียลเห็นในลักษณะขอ<br />
339
งสัตว ์ป่ ำล่ำเหยื่อพวกมันขึ้นมำเมื่อ“ลมทั้งสี่ของฟ้ ำสวรรค ์ได้ปลุกปั ่นทะเลใหญ่นั้น” ดำเนียล 7:2<br />
ในพระธรรมวิวรณ์บทที่ 17 ทูตสวรรค ์อธิบำยว่ำน ้ำหมำยถึง<br />
“ชนชำติต่ำงๆฝูงชนต่ำงๆประชำชำติต่ำงๆและภำษำต่ำงๆ”วิวรณ์17:15;ลมเป็ นสัญลักษณ์ของกำรต่อสู้<br />
ลมทั้งสี่ของฟ้ ำสวรรค ์ที่ปลุกปั ่นทะเลใหญ่หมำยถึงภำพเหตุกำรณ์น่ำกลัวของกำรปรำบปรำมและกำรปฏิ<br />
วัติที่อำณำจักรเหล่ำนี้ใช เพื่อก้ำวขึ้นสู่อ ้<br />
ำนำจ {GC 439.3} {GCth17 378.3}<br />
แต่สัตว ์ร ้ำยที่มีสองเขำเหมือนลูกแกะนั้น“ขึ้นมำจำกแผ่นดิน”แทนที่มันจะล้มล้ำงประเทศอื่นๆเพื่อตั้งต<br />
นขึ้นประเทศที่มีเครื่องหมำยเป็ นสัตว ์ร ้ำยนี้จะต้องมำในอำณำบริเวณที่ไม่มีผู้ใดครอบครองมำก่อนและเติ<br />
บใหญ่ขึ้นอย่ำงต่อเนื่องและอย่ำงสันติประเทศนี้จึงไม่ได้เกิดขึ้นมำจำกประชำชำติที่แออัดและแก่งแย่งชิงดี<br />
กันในโลกเก่ำที่มีสัญลักษณ์เป็ นทะเลปั ่นป่ วนของ“ชนชำติต่ำงๆฝูงชนต่ำงๆประชำชำติต่ำงๆและภำษำต่ำ<br />
งๆ”จึงต้องค้นหำประเทศนี้ในทวีปทำงฝั ่งตะวันตก{GC440.1} {GCth17 379.1}<br />
มีชำติใดในโลกใหม่ทีขึ้นมำเรืองอ ำนำจในปีค.ศ.1798และดูมีลักษณะท่ำทำงแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่และ<br />
ดึงดูดควำมสนใจของคนทั้งโลกกำรแปลควำมหมำยของสัญลักษณ์นี้เป็ นเรื่องที่ไม่มีข้อสงสัยมีอยู่ประเทศ<br />
หนึ่งและเป็ นเพียงประเทศเดียวที่มีคุณสมบัติตรงตำมค ำพยำกรณ์นี้ซึ่งมันชี้ตรงไปยังประเทศสหรัฐอเมริก<br />
ำอย่ำงไม่ผิดพลำดครั้งแล้วครั้งเล่ำเมื่อนักพูดและนักประวัติศำสตร ์บรรยำยถึงกำรขึ้นมำและกำรเติบใหญ่<br />
ของประเทศนี้ควำมคิดที่เป็ นค ำพูดเดียวกันกับของผู้เขียนพระวจนะศักดิ์สิทธิ์ถูกน ำมำใช ้โดยแทบจะไม่รู ้<br />
ตัวสัตว ์ร ้ำยนี้ “ขึ้นมำจำกแผ่นดิน” ค ำว่ำ “ขึ้นมำ”<br />
ตำมผู้แปลนี้มีควำมหมำยว่ำ“กำรเจริญเติบโตหรือกำรงอกออกมำเหมือนต้นไม้”และตำมที่เรำเห็นประเทศ<br />
นี้จะต้องเกิดขึ้นมำในอำณำบริเวณที่ไม่มีกำรครอบครองมำก่อนมีนักเขียนชื่อดังคนหนึ่งบรรยำยถึงกำร<br />
ขึ้นมำของประเทศสหรัฐอเมริกำไว้ว่ำ“เธอปรำกฏขึ้นมำอย่ำงลึกลับจำกพื้นที่ว่ำงเปล่ำ” และกล่ำวอีกว่ำ<br />
“ดั ่งเมล็ดพืชที่สงบเงียบเธอโตขึ้นจนเป็ นอำณำจักร” G. A. Townsend, The New World<br />
Compared with the Old หน้ำ 462 ในปีค.ศ. 1850<br />
นิตยสำรของประเทศยุโรปฉบับหนึ่งกล่ำวถึงประเทศสหรัฐอเมริกำว่ำเป็ นอำณำจักรอัศจรรย ์ซึ่ง<br />
“ปรำกฏขึ้นมำ” “ท่ำมกลำงควำมสงบเงียบของโลกและมีอ ำนำจมำกขึ้นและยโสเพิ่มขึ้นทุกวัน”<br />
จำกเดอะดับบลินเนชั ่น [The Dublin Nation]<br />
แอ็ดวอร ์ดเอเวอแร็ตกล่ำวในปำฐกถำเรื่องกำรก่อตั้งผู้แสวงบุญพิลกริมของประเทศนี้ไว้ว่ำ<br />
“พวกเขำมองหำสถำนที่เช่นนี้ใช่ไหมคือที่ซึ่งสันโดษไม่เป็ นภัยเพรำะไม่เป็ นที่รู ้จักและปลอดภัยเพรำะอยู่ห่<br />
ำงไกลที่ซึ่งคริสตจักรน้อยแห่งหมู่บ้ำนเลเดนจะชื่นชมยินดีในเสรีภำพของมโนธรรมจงดูเถิดอำณำบริเวณ<br />
กว้ำงใหญ่ไพศำลที่.....พวกเขำแบกธงกำงเขนเข้ำครอบครองอย่ำงสันติ”ค ำปำฐกที่พลิมัทมลรัฐแมสซำชู<br />
เซตสเมื่อวันที่ ์ 22 ธันวำคมค.ศ. 1824 หน้ำ 11 {GC 440.2} {GCth17 379.2}<br />
“มีสองเขำเหมือนลูกแกะ”เขำที่มีลักษณะเหมือนของลูกแกะแสดงถึงควำมเยำว ์วัยไร เดียงสำและอ่อนโ<br />
้<br />
ยนซึ่งบรรยำยลักษณะของประเทศสหรัฐอเมริกำได้อย่ำงเหมำะสมตำมที่ผู้เผยพระวจนะเห็น“ขึ้นมำ”ในปี<br />
ค.ศ.1798;คริสเตียนมำกมำยที่อพยพไปยังประเทศอเมริกำในช่วงแรกและหำที่หลบภัยจำกกำรกดขี่ของ<br />
กษัตริย ์และกำรไม่ผ่อนปรนของพวกบำทหลวงพวกเขำมุ่งมั ่นที่จะสถำปนำกำรปกครองที่ตั้งอยู่บนรำกฐำ<br />
340
นอันกว้ำงใหญ่ของเสรีภำพทำงฝ่ ำยปกครองของรัฐกับศำสนำแนวคิดของพวกเขำปรำกฏให้เห็นในค ำปร<br />
ะกำศเอกรำชของประเทศสหรัฐอเมริกำซึ่งเปิดเผยให้เห็นควำมจริงอันยิ่งใหญ่ว่ำ<br />
“มนุษย ์ทุกคนถูกสร ้ำงมำอย่ำงเท่ำเทียมกัน”<br />
และไม่มีสิทธิที่จะโอน<br />
“ชีวิตเสรีภำพและกำรแสวงหำควำมสุข”ให้แก่ผู้อื่นและรัฐธรรมนูญรับรองให้ประชำกรมีสิทธิปกครองตนเ<br />
องให้เลือกตั้งผู้แทนเพื่อร่ำงและตรำกฎหมำยได้เสรีภำพในกำรนับถือศำสนำก็ได้รับอนุญำตด้วยเช่นกันม<br />
นุษย ์ทุกคนได้รับอนุญำตให้นมัสกำรพระเจ้ำได้ตำมที่จิตใต้ส ำนึกของตนก ำหนดแนวทำงของสำธำรณรัฐ<br />
นิยมและโปรเตสแตนต ์นิยมเป็ นหลักกำรพื้นฐำนของประเทศหลักกำรเหล่ำนี้คือเคล็ดลับของอ ำนำจและ<br />
ควำมรุ่งเรืองมั ่งคั ่งของเขำผู้คนจำกทั ่วทั้งอำณำจักรคริสเตียนที่ถูกกดขี่และถูกเหยียบย ่ำต่ำงพำกันหันเ<br />
ข้ำหำดินแดนนี้ด้วยควำมสนใจและควำมหวังคนนับล้ำนแสวงหำชำยฝั ่งทะเลของประเทศนี้จนประเทศสห<br />
รัฐอเมริกำก้ำวขึ้นไปอยู่ท่ำมกลำงประเทศที่มีอ ำนำจมำกที่สุดของโลก<br />
[ค ำประกำศเอกรำชของประเทศสหรัฐอเมริกำ The Declaration of Independence ท ำขึ้นวันที่ 4<br />
กรกฎำคมค.ศ. 1776] {GC 441.1} {GCth17 379.3}<br />
แต่สัตว ์ร ้ำยที่มีเขำเหมือนลูกแกะนี้“พูดเหมือนอย่ำงพญำนำคมันใช ้สิทธิอ ำนำจทั้งหมดของสัตว ์ร ้ำยตั<br />
วแรกต่อหน้ำสัตว ์ร ้ำยนั้นมันท ำให้โลกและคนที่อยู่ในโลกบูชำสัตว ์ร ้ำยตัวที่มีบำดแผลฉกรรจ ์ซึ่งได้รับกำร<br />
รักษำแล้ว.......สั ่งให้คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกสร ้ำงรูปจ ำลองรูปหนึ่งให้กับสัตว ์ร ้ำยตัวที่มีบำดแผลจ<br />
ำกดำบแต่ยังมีชีวิตอยู่นั้น” วิวรณ์ 13:11-14 {GC 441.2} {GCth17 379.4}<br />
คุณลักษณะของเขำที่เหมือนของลูกแกะและเสียงของพญำนำคของสัญลักษณ์นั้นชี้ให้เห็นถึงควำมแ<br />
ตกต่ำงอันโดดเด่นระหว่ำงกำรประกำศแสดงตัวกับกำรปฏิบัติของประเทศซึ่งเป็ นควำมหมำยของสัญลักษ<br />
ณ์นั้นกำร“พูด”ของประเทศนี้คือกำรกระท ำของอ ำนำจในกำรตรำกฎหมำยและอ ำนำจกำรปกครองของเ<br />
ธอด้วยกำรกระท ำนี้เธอจะน ำกำรหลอกลวงมำสู่หลักกำรเสรีภำพและสันติภำพเหล่ำนั้นซึ่งเป็ นพื้นฐำนข<br />
องนโยบำยของเธอค ำท ำนำยที่ว่ำเธอจะพูดจำ<br />
“อย่ำงพญำนำค”<br />
และ“ใช ้สิทธิอ ำนำจทั้งหมดของสัตว ์ร ้ำยตัวแรก”ได้ท ำนำยไว้ล่วงหน้ำอย่ำงชัดเจนถึงพัฒนำกำรของจิตใจ<br />
ที่ไม่ยอมประนีประนอมและกดขี่ข่มเหงซึ่งประเทศที่มีสัญลักษณ์เป็ นพญำนำคและสัตว ์ร ้ำยที่เหมือนเสือด<br />
ำวเคยท ำมำแล้วส ำหรับประโยคที่ว่ำสัตว ์ร ้ำยที่มีสองเขำ“ท ำให้โลกและคนที่อยู่ในโลกบูชำสัตว ์ร ้ำยตัวเดิ<br />
มนั้น”TBS1971;แสดงให้เห็นว่ำอ ำนำจของประเทศนี้จะถูกใช เพื่อบังคับให้ถือรักษำกฎบำงอย่ำงซึ่งเป็ ้<br />
นกำ<br />
รแสดงควำมเคำรพต่อระบอบเปปำซี {GC 442.1} {GCth17 380.1}<br />
กำรกระท ำเช่นนี้จะขัดแย้งโดยตรงต่อหลักกำรกำรปกครองต่อคุณสมบัติของธรรมเนียมเสรีภำพต่อ<br />
ค ำปฏิญำณที่ประกำศเอกรำชและต่อรัฐธรรมนูญของประเทศสหรัฐอเมริกำผู้ก่อตั้งประเทศจัดหำวิธีอย่ำง<br />
ชำญฉลำดเพื่อป้ องกันกำรน ำอ ำนำจทำงฝ่ ำยโลกไปอยู่เหนือคริสตจักรซึ่งจะก่อให้เกิดผลลัพธ ์ที่หลีกเลี่ยง<br />
ไม่ได้คือกำรไม่ยอมประนีประนอมและกำรกดขี่รัฐธรรมนูญก ำหนดไว้ว่ำ<br />
“รัฐสภำจะไม่บัญญัติกฎหมำยที่เกี่ยวข้องกับสถำบันศำสนำใดๆและจะไม่ห้ำมเสรีภำพในกำรนับถือศำสน<br />
ำ”และ“จะไม่มีกำรก ำหนดให้สอบวิชำศำสนำเพื่อเป็ นคุณสมบัติในกำรเข้ำรับต ำแหน่งหน้ำที่ทำงรำชกำร<br />
ภำยใต้รัฐบำลของประเทศสหรัฐอเมริกำ”กำรนับถือศำสนำจะถูกบังคับจำกอ ำนำจฝ่ ำยกำรปกครองได้ก็ต่<br />
341
อเมื่อมีกำรละเมิดข้อก ำหนดที่ปกป้ องเสรีภำพของชำตินี้อย่ำงจงใจเท่ำนั้นแต่ควำมไม่สอดคล้องกันของก<br />
ำรกระท ำเช่นนั้นก็ไม่ได้มำกไปกว่ำที่สัญลักษณ์ได้แสดงไว้ให้เห็นสัตว ์ร ้ำยที่มีเขำเหมือนลูกแกะซึ่งแสดงลั<br />
กษณะที่บริสุทธิ์สุภำพและไม่มีพิษภัยนั้นจะพูดจำอย่ำงพญำนำค {GC 442.2} {GCth17 380.2}<br />
“สั ่งให้คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกสร ้ำงรูปจ ำลองรูปหนึ่งให้กับสัตว ์ร ้ำย”เรื่องนี้แสดงให้เห็นอย่ำงชั<br />
ดเจนถึงรูปแบบกำรปกครองที่อ ำนำจตรำกฎหมำยของรัฐขึ้นอยู่กับประชำชนซึ่งเป็ นหลักฐำนชัดเจนที่สุ<br />
ดว่ำประเทศที่ค ำพยำกรณ์กล่ำวถึงนี้คือประเทศสหรัฐอเมริกำ{GC 442.3} {GCth17 380.3}<br />
แต่อะไรคือกำรท ำ“รูปจ ำลองรูปหนึ่งให้กับสัตว ์ร ้ำย”และจะท ำรูปนี้ได้อย่ำงไรสัตว ์ร ้ำยที่มีเขำสองเขำเป็<br />
นผู้ท ำรูปจ ำลองนี้และเป็ นรูปจ ำลองที่ท ำให้กับสัตว ์ร ้ำยเรียกอีกชื่อหนึ่งว่ำเป็ นรูปจ ำลองของสัตว ์ร ้ำยกำรที่<br />
จะเรียนรู ้ว่ำรูปจ ำลองนี้มีลักษณะอย่ำงไรและจะท ำรูปนี้ได้อย่ำงไรนั้นเรำจะต้องศึกษำถึงลักษณะของตัวสัต<br />
ว ์ร ้ำยซึ่งก็คือระบอบเปปำซีนั ่นเอง {GC 443.1} {GCth17 381.1}<br />
เมื่อคริสตจักรยุคแรกเริ่มเสื่อมถอยลงด้วยกำรละทิ้งควำมเรียบง่ำยของข่ำวประเสริฐและรับพิธีกรรมแ<br />
ละประเพณีของพวกนอกศำสนำเข้ำมำเธอก็สูญเสียพระวิญญำณและอ ำนำจของพระเจ้ำไปและเพื่อที่จะ<br />
ควบคุมจิตส ำนึกผิดชอบของประชำชนให้ได้นั้นเธอจึงแสวงหำกำรสนับสนุนจำกอ ำนำจทำงฝ่ ำยโลกผล<br />
ที่ได้คือระบอบเปปำซีซึ่งคือคริสตจักรหนึ่งที่ควบคุมอ ำนำจของรัฐและใช ้อ ำนำจนั้นท ำตำมสิ่งที่เธอต้องก<br />
ำรโดยเฉพำะเพื่อลงโทษพวก“นอกรีต”ในกำรที่ประเทศสหรัฐอเมริกำจะท ำรูปจ ำลองของสัตว ์ร ้ำยได้นั ้นอ ำ<br />
นำจทำงศำสนำจะต้องควบคุมอ ำนำจกำรปกครองเพื่อคริสตจักรจะใช ้อ ำนำจของรัฐท ำสิ่งที่เธอต้องกำร<br />
{GC 443.2} {GCth17 381.2}<br />
เมื่อใดก็ตำมที่ศำสนจักรได้รับอ ำนำจของรัฐเธอก็ใช ้อ ำนำจนี้ลงโทษผู้ที่ขัดแย้งกับหลักค ำสอนของเธอ<br />
คริสตจักรโปรเตสแตนต ์ที่ด ำเนินตำมรอยเท้ำของโรมด้วยกำรเป็ นพันธมิตรกับอ ำนำจฝ่ ำยโลกได้แสดงออ<br />
กถึงควำมปรำรถนำเดียวกันที่จะจ ำกัดเสรีภำพของจิตใต้ส ำนึกตัวอย่ำงในเรื่องนี้เห็นได้จำกกำรกดขี่ข่มเ<br />
หงอันยำวนำนและต่อเนื่องที่มีต่อผู้ที่ขัดแย้งกับคริสตจักรแห่งอังกฤษ [Church of England]<br />
ในช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17<br />
ผู้รับใช ้หลำยพันคนที่ไม่ลงรอยกับคริสตจักรถูกบังคับให้หลบหนีไปจำกคริสตจักรและคนอีกมำกมำยทั้ง<br />
ที่เป็ นศำสนำจำรย ์และประชำชนธรรมดำถูกปรับกักขังทรมำนและเข่นฆ่ำเพรำะควำมเชื่อของพวกเขำ<br />
{GC 443.3} {GCth17 381.3}<br />
กำรละทิ้งศำสนำเป็ นเหตุให้คริสตจักรในยุคแรกเข้ำขอควำมช่วยเหลือจำกอ ำนำจกำรปกครองและเป็<br />
นกำรเปิดเส้นทำงที่พัฒนำไปสู่ระบอบเปปำซีซึ่งก็คือสัตว ์ร ้ำยเปำโลกล่ำวไว้ว่ำ“จะมีกำรกบฏเสียก่อนและ<br />
คนนอกกฎหมำยนั้นจะปรำกฏตัว” 2 เธสะโลนิกำ 2:3<br />
ด้วยเหตุนี้กำรละทิ้งศำสนำในคริสตจักรเป็ นกำรเตรียมทำงให้กับกำรท ำรูปจ ำลองแก่สัตว ์ร ้ำย<br />
443.4} {GCth17 381.4}<br />
พระคัมภีรเปิดเผยว่ำก่อนที่องค ์<br />
์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำจะมีกำรถดถอยทำงศำสนำที่คล้ำยคลึงกับที่เ<br />
คยเกิดขึ้นในศตวรรษที่หนึ่ง“วำระสุดท้ำยนั้นจะเป็ นเวลำที่น่ำกลัวเพรำะผู้คนจะเห็นแก่ตัวรักเงินทองโอ้อว<br />
{GC<br />
342
้<br />
ดหยิ่งยโสชอบดูหมิ่นไม่เชื่อฟังพ่อแม่อกตัญญูชั ่วร ้ำยไร ้มนุษยธรรมไม่ให้อภัยกันใส่ร ้ำยกันไม่ยับยั้งชั ่งใจดุ<br />
ร ้ำยเกลียดชังควำมดีทรยศมุทะลุโอหังรักควำมสนุกมำกกว่ำรักพระเจ้ำยึดถือทำงพระเจ้ำแต่เพียงเปลือก<br />
นอกแต่ปฏิเสธฤทธิ์ เดชของทำงนั้น” 2 ทิโมธี 3:1-5<br />
“พระวิญญำณตรัสอย่ำงชัดแจ้งว่ำต่อไปภำยหน้ำจะมีบำงคนละทิ้งควำมเชื่อโดยหันไปเชื่อฟังวิญญำณทั้ง<br />
หลำยที่ล่อลวงและค ำสอนของพวกผี” 1 ทิโมธี 4:1 ซำตำนจะกระท ำกำรด้วย<br />
“อิทธิฤทธิ์ทุกอย่ำงทั้งหมำยส ำคัญและกำรอัศจรรย ์จอมปลอมและอุบำยชั ่วทุกอย่ำง” และทุกคนที่<br />
“ไม่ได้รักควำมจริงเพื่อจะรอดได้”จะถูกปล่อยให้รับ“ควำมลุ่มหลงมำถึงพวกเขำให้เขำเชื่อสิ่งที่เท็จ”2เธสะ<br />
โลนิกำ2:9,10,11;เมื่อสภำพไร ้ศีลธรรมเช่นนี้เกิดขึ้นผลลัพธ ์แบบเดียวกับที่เคยเกิดขึ้นในศตวรรษที่หนึ่ง<br />
ก็จะตำมมำ {GC 444.1} {GCth17 382.1}<br />
คนมำกมำยมองดูว่ำควำมเชื่อหลำกหลำยในคริสตจักรโปรเตสแตนต ์น่ำจะเป็ นข้อพิสูจน์อย่ำงแน่วแน่<br />
ว่ำไม่มีทำงที่จะบังคับให้เกิดควำมเป็ นหนึ่งได้แต่เป็ นเวลำหลำยปีมำแล้วที่คริสตจักรซึ่งมีควำมเชื่อแบบโปร<br />
เตสแตนต ์มีแนวคิดเกิดขึ้นและแรงขึ้นที่จะสนับสนุนให้คริสตจักรต่ำงๆรวมตัวกันโดยใช ้พื้นฐำนของหลักข้<br />
อเชื่อที่เหมือนกันกำรจะท ำให้กำรรวมตัวเช่นนี้กระชับแน่นได้นั้นจ ำเป็ นต้องยอมผ่อนปรนไม่พูดคุยถึงเรื่อ<br />
งที่ทุกคนมีควำมเห็นไม่ตรงกันแม้ว่ำเรื่องนั้นจะเป็ นเรื่องส ำคัญในพระคัมภีร ์มำกเพียงไรก็ตำม {GC<br />
444.2} {GCth17 382.2}<br />
ในปีค.ศ. 1846 ชำร ์ลส ์ปีเชอร ์ [Charles Beecher] เทศนำเปิดเผยว่ำกำรด ำเนินกำรของ<br />
“นิกำยโปรเตสแตนต ์ต่ำงๆ [the Evangelical Protestant<br />
denominations]ไม่เพียงถูกก่อตั้งขึ้นมำภำยใต้แรงกดดันมหำศำลบนควำมหวำดกลัวของมนุษย ์เท่ำนั<br />
นแต่พวกเขำยังด ำเนินงำนและเคลื่อนไหวและคงอยู่ในสภำพที่เลวร ้ำยอย่ำงสิ้นเชิงและเข้ำหำธรรมชำติฝ่<br />
ำยต ่ำทุกชั ่วโมงเพื่อหยุดยั้งควำมจริงและคุกเข่ำลงต่ออ ำนำจของกำรละทิ้งศำสนำเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นมำแล้<br />
วกับโรมไม่ใช่หรือเรำก ำลังเลียนแบบกำรด ำเนินชีวิตของเธออีกใช่ไหมและเรำมองเห็นอะไรอยู่เบื้องหน้ำก<br />
ำรประชุมสภำทั ่วไปอีกวำระหนึ่งกำรประชุมระดับโลกพันธมิตรของคริสตจักรนิกำยโปรเตสแตนต ์ต่ำงๆแล<br />
ะศำสนำสำกลของทั้งโลก” ค ำเทศนำเรื่อง “The Bible a Sufficient Creed” จำกเมือง Fort Wayne<br />
มลรัฐอินเดียนำ 22 กุมภำพันธ ์ค.ศ. 1846<br />
เมื่อเป้ ำหมำยนี้บรรลุแล้วหลังจำกนั้นในควำมพยำยำมที่จะรวมตัวกันเป็ นหนึ่งเดียวอย่ำงสมบูรณ์ก็จะมีอีก<br />
เพียงก้ำวเดียวคือกำรหันไปใช ้ก ำลัง {GC 444.3} {GCth17 382.3}<br />
เมื่อคริสตจักรแนวหน้ำทั้งหลำยในประเทศสหรัฐอเมริกำจับมือกันโดยใช ้หลักค ำสอนที่เหมือนกันเป็ นเ<br />
ครื่องยึดเหนี่ยวพวกเขำจะกดดันรัฐบำลให้ออกกฎหมำยบังคับให้ท ำตำมค ำบัญชำของพวกเขำและให้อุ้ม<br />
ชูสถำบันของพวกเขำเมื่อนั้นโปรเตสแตนต ์ในประเทศสหรัฐอเมริกำจะสร ้ำงรูปจ ำลองของอ ำนำจของโรมั<br />
นขึ้นและผลลัพธ ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ซึ่งจะเกิดขึ้นอย่ำงแน่นอนคือฝ่ ำยปกครองจะก ำหนดโทษให้แก่ผู้ที่ไม่เห็<br />
นด้วยกับเธอ {GC 445.1} {GCth17 383.1}<br />
สัตว ์ร ้ำยที่มีสองเขำ“บังคับทุกคนทั ้งคนเล็กน้อยและคนใหญ่โตคนมั ่งมีและคนยำกจนเสรีชนและทำสใ<br />
ห้รับเครื่องหมำยไว้ที่มือขวำหรือที่หน้ำผำกของพวกเขำเพื่อไม่ให้ใครสำมำรถซื้อหรือขำยได้ถ้ำหำกไม่มีเ<br />
343
ครื่องหมำยที่เป็ นชื่อของสัตว ์ร ้ำยหรือเป็ นตัวเลขของชื่อมัน” วิวรณ์ 13:16, 17<br />
ทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมเตือนว่ำ“ถ้ำใครบูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปของมันและรับเครื่องหมำยของมันไว้ที่หน้ำผำกห<br />
รือที่มือของเขำคนนั้นจะต้องดื่มเหล้ำองุ่นแห่งควำมกริ้วของพระเจ้ำ”“สัตว ์ร ้ำย”ที่กล่ำวถึงในที่นี้ซึ่งสัตว ์ร ้ำ<br />
ยที่มีเขำสองเขำบังคับให้ผู้คนบูชำนั้นคือสัตว ์ร ้ำยตัวแรกหรือสัตว ์ร ้ำยที่เหมือนเสือดำวในพระธรรมวิวรณ์<br />
บทที่ 13 ซึ่งหมำยถึงระบอบเปปำซีนั ่นเอง<br />
“รูปจ ำลองของมัน”<br />
เป็ นสัญลักษณ์ถึงรูปแบบของคริสตจักรโปรเตสแตนต ์ที่ละทิ้งควำมเชื่อซึ่งจะถูกพัฒนำขึ้นเมื่อคริสตจักรโ<br />
ปรเตสแตนต ์ต่ำงๆจะแสวงหำอ ำนำจฝ่ ำยปกครองมำบังคับค ำสอนที่ไม่มีเหตุผลของพวกเขำส่วนค ำว่ำ<br />
“เครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำย” นั้นยังจะต้องหำค ำอธิบำยต่อไป {GC 445.2} {GCth17 383.2}<br />
ภำยหลังค ำเตือนไม่ให้บูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปของมันแล้วค ำพยำกรณ์ยังเปิดเผยต่อไปว่ำนี่แหละคือ“พวก<br />
ที่ถือรักษำพระบัญญัติของพระเจ้ำและจงรักภักดีต่อพระเยซู”เนื่องจำกว่ำผู้ที่ประพฤติตำมพระบัญญัติขอ<br />
งพระเจ้ำจะแตกต่ำงไปจำกผู้ที่บูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปของมันและรับเครื่องหมำยของมันสิ่งที่จะตำมมำคือผู้ที่<br />
ถือรักษำพระบัญญัติของพระเจ้ำอยู่มุมหนึ่งและผู้ที่ฝ่ ำฝืนพระบัญญัติของพระเจ้ำก็จะอยู่อีกมุมหนึ่งจะมีก<br />
ำรแยกแยะออกอย่ำงชัดเจนระหว่ำงผู้ที่นมัสกำรพระเจ้ำและผู้ที่บูชำสัตว ์ร ้ำย {GC 445.3} {GCth17<br />
383.3}<br />
ลักษณะพิเศษของสัตว ์ร ้ำยและรูปจ ำลองของมันคือกำรล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของพระเจ้ำดำเนียลก<br />
ล่ำวถึงเขำเล็กหรือระบอบเปปำซีว่ำ “จะคิดเปลี่ยนแปลงวำระและธรรมบัญญัติต่ำงๆ” ดำเนียล 7:25<br />
และเปำโลเรียกอ ำนำจเดียวกันนี้ว่ำ<br />
“คนนอกกฎหมำย”<br />
ที่จะยกตนขึ้นเหนือพระเจ้ำค ำพยำกรณ์ทั้งสองเรื่องนี้เสริมซึ่งกันและกันด้วยกำรเปลี่ยนพระบัญญัติของ<br />
พระเจ้ำเท่ำนั้นที่ระบอบเปปำซีจะยกตนขึ้นให้สูงเหนือพระเจ้ำผู้ที่รู ้ตัวและเข้ำใจแต่ยังคงถือรักษำบัญญัติที่<br />
เปลี่ยนไปแล้วนี้ก ำลังให้เกียรติอย่ำงสูงส่งแก่อ ำนำจที่ลงมือท ำกำรเปลี่ยนแปลงนี้กำรแสดงควำมเชื่อฟังต่อ<br />
บัญญัติของระบอบเปปำซีในลักษณะเช่นนี้จะเป็ นเครื่องหมำยแสดงควำมภักดีต่อพระสันตะปำปำแทนพร<br />
ะเจ้ำ {GC 446.1} {GCth17 384.1}<br />
ระบอบเปปำซีเคยพยำยำมเปลี่ยนพระบัญญัติของพระเจ้ำมำแล้วพระบัญญัติข้อที่สองที่ห้ำมกรำบบูช<br />
ำรูปเคำรพถูกตัดทิ้งไปและพระบัญญัติข้อที่สี่ถูกเปลี่ยนไปเพื่อเปิดทำงให้ถือรักษำวันที่หนึ่งเป็ นวันสะบำโ<br />
ตแทนวันที่เจ็ดแต่บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีเน้นย ้ำว่ำเหตุผลที่ตัดพระบัญญัติข้อที่สองออกไปก็เพรำะเป็<br />
นพระบัญญัติที่ไม่จ ำเป็ นเนื่องจำกรวมอยู่ในพระบัญญัติข้อที่หนึ่งแล้วและพวกเขำน ำเสนอพระบัญญัติต<br />
รงตำมที่พระเจ้ำทรงประสงค ์ให้ทุกคนเข้ำใจได้กำรเปลี่ยนแปลงด้วยควำมตั้งใจและควำมพยำยำมถูกแสดง<br />
ให้เห็นตำมที่พระคัมภีร เขียนไว้ว่ำเขำ“จะคิดเปลี่ยนแปลงวำระและธรรมบัญญัติต่ำงๆ”กำรเปลี่ยนแปลงพร<br />
์<br />
ะบัญญัติข้อที่สี่ท ำให้ค ำพยำกรณ์นี้ส ำเร็จอย่ำงถูกต้องแม่นย ำผู้มีอ ำนำจเพียงคนเดียวที่อ้ำงเรื่องนี้คือศำ<br />
สนจักรกำรกระท ำเช่นนี้ท ำให้อ ำนำจของระบอบเปปำซีได้ตั้งตนเองขึ้นเหนือพระเจ้ำอย่ำงเปิดเผย<br />
446.2} {GCth17 384.2}<br />
ในขณะที่ผู้นมัสกำรพระเจ้ำจะถูกชี้ให้เห็นว่ำแตกต่ำงอย่ำงเป็ นพิเศษด้วยกำรให้ควำมเคำรพต่อพระบั<br />
ญญัติข้อที่สี่เพรำะข้อนี้เป็ นเครื่องหมำยของอ ำนำจแห่งกำรทรงสร ้ำงของพระเจ้ำและเป็ นพยำนถึงสิทธิ์ใ<br />
{GC<br />
344
นกำรอ้ำงของพระเจ้ำที่ทรงเรียกร ้องให้มนุษย ์แสดงควำมเคำรพย ำเกรงและแสดงควำมจงรักภักดีส่วนผู้ที่<br />
บูชำสัตว ์ร ้ำยจะถูกชี้ให้เห็นว่ำแตกต่ำงด้วยควำมพยำยำมของพวกเขำในกำรล้มล้ำงท ำลำยอนุสรณ์ของ<br />
พระผู้สร ้ำงและยกชูสถำบันของโรมขึ้นมำในนำมของวันอำทิตย ์นี้แหละที่หลักค ำสอนและพิธีกรรมของระ<br />
บอบเปปำซีใช ้อ้ำงสิทธิ์อย่ำงโอหังเป็ นครั้งแรก(โปรดดูภำคผนวก)และกำรอำศัยอ ำนำจทำงฝ่ ำยรัฐเป็ นครั้<br />
งแรกของมันคือกำรบังคับให้ถือรักษำวันอำทิตย ์เป็ น“วันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำ”แต่พระคัมภีร ์บอกให้ทรำบ<br />
ว่ำวันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำคือวันที่เจ็ดไม่ใช่วันที่หนึ่งพระคริสต ์ตรัสว่ำ<br />
“บุตรมนุษย ์เป็ นเจ้ำเป็ นนำยเหนือวันสะบำโตด้วย” มำระโก 2:28 พระบัญญัติข้อที่สี่เปิดเผยว่ำ<br />
“วันที่เจ็ดนั้นเป็ นสะบำโตแด่พระยำห ์เวห ์พระเจ้ำของเจ้ำ” อพยพ 20:10<br />
และโดยผ่ำนทำงผู้เผยพระวจนะอิสยำห ์พระเจ้ำทรงก ำหนดให้เป็ น “วันบริสุทธิ์ของเรำ” อิสยำห ์ 58:13<br />
{GC 446.3} {GCth17 384.3}<br />
ค ำอ้ำงที่น ำมำใช ้กันอยู่บ่อยครั้งว่ำพระคริสต ์ทรงเปลี่ยนวันสะบำโตไปแล้วนั้นถูกพิสูจน์ว่ำผิดด้วยพระ<br />
ด ำรัสของพระองคเองพระองค ์ ์ตรัสในค ำเทศนำบนภูเขำว่ำ“อย่ำคิดว่ำเรำมำล้มเลิกธรรมบัญญัติและค ำข<br />
องผู้เผยพระวจนะเรำไม่ได้มำล้มเลิกแต่มำท ำให้สมบูรณ์ทุกประกำรเพรำะเรำบอกควำมจริงแก่ท่ำนทั้งหล<br />
ำยว่ำจนกว่ำฟ้ ำและดินจะล่วงไปแม้อักษรที่เล็กที่สุดหรือขีดขีดหนึ่งก็จะไม่มีวันสูญไปจำกธรรมบัญญัติจน<br />
กว่ำทุกสิ่งจะเกิดขึ้นเพรำะฉะนั้นใครท ำให้ข้อเล็กน้อยเพียงข้อหนึ่งในพระบัญญัตินี้มีควำมส ำคัญน้อยลงแ<br />
ละสอนคนอื่นให้ท ำอย่ำงนั้นด้วยคนนั้นจะได้ชื่อว่ำเป็ นผู้เล็กน้อยที่สุดในแผ่นดินสวรรค ์แต่ใครที่ประพฤติแ<br />
ละสอนตำมธรรมบัญญัติคนนั้นจะได้ชื่อว่ำเป็ นใหญ่ในแผ่นดินสวรรค ์” มัทธิว 5:17-19 {GC<br />
447.1} {GCth17 385.1}<br />
ควำมจริงหนึ่งที่ชำวโปรเตสแตนต ์ยอมรับกันทั ่วไปคือพระคัมภีร ์ไม่ได้ให้อ ำนำจในกำรเปลี่ยนแปลงวัน<br />
สะบำโตเรื่องนี้ถูกตีพิมพ์เผยแพร่ไว้อย่ำงชัดเจนในนิตยสำรของสมำคมใบปลิวแห่งประเทศสหรัฐอเมริกำ<br />
[American Tract Society] และสหพันธ ์รวิวำรศึกษำของประเทศสหรัฐอเมริกำ [American Sunday<br />
School<br />
Union]<br />
หนึ่งในผลงำนที่ตีพิมพ์นี้ยอมรับว่ำ“พระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่ไม่ได้กล่ำวถึงค ำบัญชำใ<br />
ดๆให้ถือรักษำวันสะบำโต[วันอำทิตย ์ซึ่งเป็ นวันที่หนึ่งของสัปดำห ์]หรือให้กฎเกณฑ ์แน่นอนเพื่อถือรักษำวั<br />
นนั้น” George Elliott, The Abiding Sabbath หน้ำ 184 {GC 447.2} {GCth17 385.2}<br />
อีกท่ำนกล่ำวว่ำ “จวบจนถึงเวลำที่พระคริสต ์สิ้นพระชนม์นั้นไม่ได้มีกำรเปลี่ยนวันเวลำ” และ<br />
“เท่ำที่มีบันทึกไว้พวกเขำ[บรรดำอัครทูต]ก็ไม่มีค ำสั ่งชัดเจนใดๆที่ก ำหนดให้ละทิ้งวันสะบำโตวันที่เจ็ดและ<br />
ให้มำถือรักษำวันที่หนึ่งของสัปดำห ์เป็ นวันสะบำโตแทน” A. E. Waffle, The Lord’s Day หน้ำ 186-<br />
188 {GC 447.3} {GCth17 385.3}<br />
ชำวโรมันคำทอลิกยอมรับว่ำคริสตจักรของพวกเขำเองเป็ นผู้เปลี่ยนแปลงวันสะบำโตและประกำศว่ำก<br />
ำรที่ชำวโปรเตสแตนต ์ยอมรับกำรถือรักษำวันอำทิตย ์ก็เท่ำกับเป็ นกำรยอมรับอ ำนำจของเธอด้วยหนังสือ<br />
ค ำสอนศำสนำคริสต ์ของคำทอลิก [the Catholic Catechism of Christian]<br />
ตอบค ำถำมเรื่องวันที่จะต้องถือรักษำเพื่อปฏิบัติตำมพระบัญญัติข้อที่สี่ไว้ดังนี้ว่ำ“ในช่วงเวลำของบัญญัติ<br />
345
เดิมวันเสำรเป็ ์ นวันที่ได้ถูกตั้งไว้ให้เป็ นวันบริสุทธิ์แต่คริสตจักรได้รับกำรทรงชี้แนะจำกพระคริสต ์และกำรชี้<br />
น ำจำกพระวิญญำณของพระเจ้ำให้เอำวันอำทิตย ์มำแทนที่วันเสำร ์ดังนั้นในปัจจุบันนี้เรำจึงตั้งวันที่หนึ่งให้<br />
เป็ นวันบริสุทธิ์แทนวันที่เจ็ดบัดนี้วันอำทิตย ์จึงหมำยถึงและคือวันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำ”<br />
447.4} {GCth17 385.4}<br />
เพื่อเป็ นเครื่องหมำยแสดงอ ำนำจของคริสตจักรคำทอลิกนักเขียนผู้นิยมระบอบเปปำซีอ้ำงงำนเขียนที่<br />
ว่ำ“กำรกระท ำในกำรลงมือเปลี่ยนให้วันสะบำโตเป็ นวันอำทิตย ์ซึ่งชำวโปรเตสแตนต ์อนุญำตให้ท ำนั้น.....ก<br />
ำรถือรักษำวันอำทิตย ์เท่ำกับพวกเขำยอมรับอ ำนำจของคริสตจักรคำทอลิกที่จะสถำปนำกำรเฉลิมฉลอง<br />
และสั ่งให้พวกเขำอยู่ภำยใต้บำป” Henry Tuberville, An Abridgment of the Christian<br />
Doctrine หน้ำ 58<br />
เช่นนี้แล้วอะไรคือกำรเปลี่ยนแปลงวันสะบำโตมันเป็ นแต่เพียงสัญลักษณ์หรือเครื่องหมำยแห่งอ ำนำจของ<br />
คริสตจักรโรมันซึ่งก็คือ “เครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำย” {GC 448.1} {GCth17 386.1}<br />
คริสตจักรโรมันไม่เคยสละสิทธิ์ในกำรแอบอ้ำงควำมยิ่งใหญ่ของเธอและเมื่อชำวโปรเตสแตนต ์ทั้งหลำย<br />
ยอมรับวันสะบำโตที่เธอเป็ นผู้ก่อตั้งขึ้นในขณะที่ปฏิเสธวันสะบำโตของพระคัมภีร เท่ำกับพวกเขำยอมรับ<br />
์<br />
ค ำกล่ำวอ้ำงนี้โดยปริยำยพวกเขำอ้ำงที่มำของกำรเปลี่ยนแปลงนี้ไปที่ธรรมเนียมประเพณีและท ำตำมบร<br />
รพบุรุษทั้งหลำยแต่ด้วยกำรกระท ำนี้พวกเขำละเลยหลักกำรแท้จริงที่ท ำให้พวกเขำต้องแยกตัวออกจำกโ<br />
รมนั ่นคือ“พระคัมภีร ์และพระคัมภีร เท่ำนั ์ ้นที่เป็ นศำสนำของชำวโปรเตสแตนต ์”ผู้นิยมระบอบเปปำซีมองเ<br />
ห็นว่ำคนเหล่ำนี้ก ำลังหลอกลวงตนเองและตั้งใจปิดตำของตนเองต่อควำมจริงในเรื่องนี้เมื่อกำรเคลื่อนไหว<br />
ที่บังคับให้ถือรักษำวันอำทิตย ์ได้รับกำรเห็นชอบมำกขึ้นผู้นิยมระบอบเปปำซีจึงปีติยินดีโดยรู ้สึกมั ่นใจว่ำใ<br />
นที่สุดชำวโปรเตสแตนต ์ทั้งหมดจะถูกน ำเข้ำมำอยู่ภำยใต้ปีกของโรมอีกครั ้ง {GC 448.2} {GCth17<br />
386.2}<br />
เหล่ำผู้นิยมลัทธิโรมันเปิดเผยว่ำ“กำรถือรักษำวันอำทิตย ์ของชำวโปรเตสแตนต ์ทั้งหลำยนั้นเป็ นกำรแ<br />
สดงออกถึงควำมจงรักภักดีที่มีต่อคริสตจักร [คำทอลิก] ไม่ใช่กับตัวพวกเขำเอง” Mgr. Segur, Plain<br />
Talk About the Protestantism of Today หน้ำ 213<br />
กำรใช ้กฎหมำยบังคับให้ถือรักษำวันอำทิตย ์ในส่วนของคริสตจักรโปรเตสแตนตเป็ ์ นกำรบังคับให้นมัสกำร<br />
ระบอบเปปำซีซึ่งก็คือนมัสกำรสัตว ์ร ้ำยนั ่นเองคนเหล่ำนั้นที่เข้ำใจค ำอ้ำงสิทธิ์ของพระบัญญัติข้อที่สี่แต่ยั<br />
งเลือกที่จะถือรักษำวันสะบำโตเทียมเท็จแทนวันสะบำโตแท้จริงเช่นนั้นแล้วจึงก ำลังถวำยกำรนมัสกำรต่อ<br />
อ ำนำจที่สั ่งให้ถือปฏิบัติด้วยพฤติกรรมกำรบังคับให้ปฏิบัติหน้ำที่ทำงศำสนำโดยอ ำนำจฝ่ ำยโลกเช่นนี้เท่ำ<br />
กับคริสตจักรต่ำงๆเป็ นผู้สร ้ำงรูปจ ำลองของสัตว ์ร ้ำยขึ้นมำด้วยตนเองดังนั้นกำรใช ้กฎหมำยบังคับกำรถือ<br />
รักษำวันอำทิตย ์ในประเทศสหรัฐอเมริกำจึงเป็ นกำรบังคับให้บูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปจ ำลองของมัน<br />
448.3} {GCth17 386.3}<br />
แต่คริสเตียนในรุ่นก่อนๆถือรักษำวันอำทิตย ์โดยคิดว่ำพวกเขำก ำลังถือรักษำวันสะบำโตของพระคัมภี<br />
ร ์และในเวลำนี้มีคริสเตียนซื่อสัตย ์อยู่ในทุกคริสตจักรไม่เว้นแม้แต่ในชุมชนชำวคำทอลิกที่เชื่อด้วยควำม<br />
จริงใจว่ำวันอำทิตย ์เป็ นวันสะบำโตที่พระเจ้ำทรงแต่งตั้งไว้พระเจ้ำทรงยอมรับควำมตั ้งใจและควำมซื่อสัตย ์ที่<br />
{GC<br />
{GC<br />
346
จริงใจของพวกเขำแต่เมื่อกฎหมำยจะถูกตรำขึ้นเพื่อบังคับให้ถือรักษำวันอำทิตย ์และโลกจะได้รับควำมกร<br />
ะจ่ำงในเรื่องหน้ำที่ที่พึงปฏิบัติต่อวันสะบำโตที่แท้จริงแล้วเมื่อนั้นเองผู้ใดก็ตำมที่ยังจะคงล่วงละเมิดพระบัญ<br />
ญัติของพระเจ้ำเพื่อปฏิบัติตำมกฎหมำยซึ่งไม่ได้มีอ ำนำจที่สูงไปกว่ำของโรมโดยวิธีนั้นจะเป็ นกำรถวำยเกี<br />
ยรติแก่หลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีให้สูงกว่ำพระเจ้ำเขำก ำลังเทิดเกียรติโรมและอ ำนำจที่<br />
ออกกฎบังคับซึ่งโรมได้สถำปนำขึ้นเขำก ำลังกรำบบูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปจ ำลองของมันในขณะที่มนุษย ์ปฏิเ<br />
สธข้อก ำหนดที่พระเจ้ำทรงประกำศว่ำเป็ นสัญลักษณ์แทนอ ำนำจของพระองค ์และให้เกียรติกับข้อก ำหน<br />
ดที่โรมเลือกเป็ นเครื่องหมำยแทนอ ำนำจของเธอนั้นพวกเขำก็จะรับเครื่องหมำยที่แสดงควำมภักดีต่อโรม<br />
ซึ่งเป็ น<br />
“เครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำย”และตรำบจนกระทั ่งทุกคนเข้ำใจประเด็นนี้อย่ำงชัดเจนและพวกเขำจะต้องเลือ<br />
กระหว่ำงพระบัญญัติของพระเจ้ำและข้อก ำหนดของมนุษย ์แล้วผู้ที่ยังคงเลือกที่จะล่วงละเมิดต่อไปจะรับ<br />
“เครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำย” {GC 449.1} {GCth17 387.1}<br />
ข่ำวข่มขู ่น่ำกลัวที่สุดที่เคยมอบให้แก่มนุษย ์ที่ต้องตำยถูกบันทึกอยู่ในข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมสิ่ง<br />
นั้นคงเป็ นบำปร ้ำยแรงมำกที่เรียกร ้องพระพิโรธของพระเจ้ำซึ่งไม่เจือปนกับพระเมตตำให้เทลงมำมนุษย ์จะ<br />
ไม่ถูกปล่อยให้ตกอยู่ในควำมมืดอันเกี่ยวเนื่องด้วยเรื่องส ำคัญยิ่งนี้ข่ำวสำรค ำเตือนเรื่องบำปนี้ทรงโปรดป<br />
ระทำนให้แก่ชำวโลกก่อนที่กำรพิพำกษำของพระเจ้ำจะมำเยือนเพื่อให้ทุกคนรู ้ว่ำท ำไมพวกเขำจะต้องถูก<br />
ลงโทษและมีโอกำสที่จะหนีให้พ้นค ำพยำกรณ์เปิดเผยให้ทรำบว่ำทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งจะประกำศข่ำวของ<br />
เขำ<br />
“แก่ทุกประชำชำติทุกเผ่ำทุกภำษำและทุกชนชำติ”<br />
วิวรณ์14:6;ค ำเตือนของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมซึ่งเป็ นส่วนหนึ่งของข่ำวสำรเดียวกันสำมประกำรจะต้องถูก<br />
ประกำศให้กว้ำงไกลออกไปไม่น้อยกว่ำกันโดยในค ำพยำกรณ์ใชเสียงดังและทูตสวรรค ้<br />
์บินในกลำงท้องฟ้ ำเ<br />
ป็ นสัญลักษณ์แสดงและเป็ นข่ำวที่จะเรียกร ้องให้โลกสนใจ{GC 449.2} {GCth17 387.2}<br />
ในประเด็นของกำรต่อสู้นี้โลกคริสเตียนทั้งหมดจะถูกแบ่งออกเป็ นสองกลุ่มใหญ่คือกลุ่มที่ถือรักษำพระ<br />
บัญญัติของพระเจ้ำและด ำเนินตำมควำมเชื่อของพระเยซูกับกลุ่มที่บูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปจ ำลองของมันและ<br />
รับเครื่องหมำยของมันถึงแม้คริสตจักรและรัฐจะร่วมมือกันใช ้อ ำนำจเพื่อ“บังคับทุกคนทั้งคนเล็กน้อยและ<br />
คนใหญ่โตคนมั ่งมีและคนยำกจนเสรีชนและทำส” วิวรณ์ 13:16 เพื่อรับ<br />
“เครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำย”วิวรณ์19:20;แต่ถึงกระนั้นประชำกรของพระเจ้ำจะไม่ต้องรับเครื่องหมำยนั ้นผู้<br />
เผยพระวจนะบนเกำะปัทมอสเห็น<br />
“บรรดำคนที่มีชัยชนะต่อสัตว ์ร ้ำยและต่อรูปของมันและต่อตัวเลขของชื่อมันเขำทั้งหลำยยืนอยู่ริมทะเลแ<br />
ก้วและถือพิณของพระเจ้ำ” และร ้องเพลงของโมเสสและเพลงของพระเมษโปดกวิวรณ์<br />
450.1} {GCth17 387.3}<br />
15:2, 3 {GC<br />
347
บท 26 - ภารกิจหนึ่งของการปฏิรูป<br />
ภำรกิจของกำรปฏิรูปวันสะบำโตที่จะต้องท ำให้ส ำเร็จในยุคสุดท้ำยถูกพยำกรณ์ไว้ในพระธรรมอิสยำห ์<br />
ว่ำ“พระยำห ์เวห ์ตรัสดังนี้ว่ำ‘จงรักษำควำมยุติธรรมและท ำควำมชอบธรรมเพรำะควำมรอดของเรำใกล้มำ<br />
ถึงและควำมชอบธรรมของเรำจะเผยออกควำมสุขย่อมมีแก่คนที่ท ำเช่นนี้และแก่มนุษย ์ผู้ยึดมันไว้มั ่นคือผู้<br />
รักษำวันสะบำโตไม่ท ำให้วันนั้นเสื่อมเสียและรักษำมือของเขำจำกกำรท ำชั ่วร ้ำยใดๆ’”<br />
“และคนต่ำงชำติผู้เข้ำจำรีตถือพระยำห ์เวห ์เพื่อปรนนิบัติพระองค ์และรักพระนำมของพระยำห ์เวห ์และเ<br />
ป็ นผู้รับใช ้ของพระองค ์ทุกคนที่รักษำวันสะบำโตไม่ให้เสื่อมเสียและยึดมั ่นในพันธสัญญำของเรำเรำจะน ำ<br />
พวกเขำมำยังภูเขำบริสุทธิ์ของเรำและท ำให้เขำชื่นบำนอยู่ในนิเวศอธิษฐำนของเรำ” อิสยำห ์ 56:1, 2,<br />
6, 7 {GC 451.1} {GCth17 388.1}<br />
พระวจนะค ำเหล่ำนี้ประยุกต ์ใช ้ได้กับทุกยุคสมัยของคริสเตียนดังที่กล่ำวไว้ว่ำ“พระยำห ์เวห ์องคเจ้ำนำ<br />
์<br />
ยผู้ทรงรวบรวมอิสรำเอลที่กระจัดกระจำยตรัสว่ำ‘เรำจะรวบรวมคนอื่นมำไว้กับเขำนอกจำกพวกที่ได้รวบ<br />
รวมไว้แล้ว’”อิสยำห ์56:8;นี่เป็ นกำรเกริ่นบอกไว้ล่วงหน้ำว่ำพระกิตติคุณจะรวบรวมคนต่ำงชำติเข้ำมำและ<br />
ผู้ที่ถวำยเกียรติวันสะบำโตจะได้รับพระพรด้วยประกำรฉะนี้ข้อผูกพันของพระบัญญัติข้อที่สี่จึงมีผลครอบ<br />
คลุมขยำยออกไปภำยหลังจำกกำรตรึงกำงเขนกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยและกำรเสด็จกลับสวรรค ์ของพ<br />
ระคริสต ์ต่อเนื่องยำวนำนจนถึงเมื่อบรรดำผู้รับใช ้ของพระองค ์ประกำศข่ำวแห่งควำมชื่นชมยินดีให้แก่ชน<br />
ทุกชำติ {GC 451.2} {GCth17 388.2}<br />
พระยำห ์เวห ์ทรงบัญชำผ่ำนผู้เผยพระวจนะคนเดียวกันว่ำ“จงเก็บค ำพยำนไว้และจงผนึกตรำธรรมบัญ<br />
ญัติไว้ในพวกสำวกของข้ำพเจ้ำ”อิสยำห ์8:16;ตรำประทับของพระเจ้ำปรำกฏอยู่ในพระบัญญัติข้อที่สี่พร<br />
ะบัญญัติข้อนี้เพียงข้อเดียวในพระบัญญัติสิบประกำรที่เปิดเผยให้เห็นพระนำมและต ำแหน่งของพระผู้ประ<br />
ทำนพระบัญญัติพระบัญญัติข้อนี้ประกำศว่ำพระองค ์ทรงเป็ นผู้สร ้ำงฟ้ ำสวรรค ์และแผ่นดินโลกและด้วยเห<br />
ตุนี้จึงเป็ นสิทธิของพระองค ์ที่จะต้องได้รับกำรเคำรพและนมัสกำรเหนือพระอื่นใดนอกเหนือจำกบัญญัติข้<br />
อนี้แล้วไม่มีข้อควำมใดในพระบัญญัติสิบประกำรที่แสดงให้เห็นว่ำพระบัญญัติได้มำโดยอ ำนำจของผู้ใดเมื่<br />
อวันสะบำโตถูกเปลี่ยนด้วยอ ำนำจของระบอบเปปำซีตรำประทับนี้จึงถูกน ำออกไปจำกพระบัญญัติสำวกทั้<br />
งหลำยของพระเยซูได้รับบัญชำให้ฟื้นฟูบัญญัติข้อนี้กลับคืนมำด้วยกำรยกย่องเทิดทูนวันสะบำโตแห่งพร<br />
ะบัญญัติข้อที่สี่ให้กลับมำยังต ำแหน่งที่ถูกต้องในฐำนะที่เป็ นอนุสรณ์ของพระผู้สร ้ำงและเป็ นเครื่องหมำยแ<br />
ห่งอ ำนำจของพระองค ์ {GC 452.1} {GCth17 388.3}<br />
“ไปค้นพระรำชบัญญัติและถ้อยค ำพยำน”ในขณะที่มีหลักค ำสอนต่ำงๆและทฤษฎีหลำกหลำยซึ่งขัดแ<br />
ย้งกันอยู่มำกมำยพระบัญญัติของพระเจ้ำจะต้องเป็ นกฎเดียวที่แม่นย ำเที่ยงตรงเพื่อใช ้ทดสอบบรรดำแนว<br />
คิดค ำสอนและทฤษฎีต่ำงๆผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ“ถ้ำเขำไม่พูดตำมค ำเหล่ำนี้ก็เพรำะในตัวเขำไม่มีแสง<br />
สว่ำงเสียเลย” อิสยำห ์ 8:20 TKJV {GC 452.2} {GCth17 389.1}<br />
พระองค ์ทรงบัญชำอีกครั้งหนึ่งว่ำ“จงร ้องดังๆอย่ำออมเสียงไว้จงเปล่งเสียงของเจ้ำเหมือนเป่ ำเขำสัตว ์จ<br />
งแจ้งให้ชนชำติของเรำรู ้ตัวในเรื่องกำรทรยศของเขำให้เชื้อสำยของยำโคบรู ้ตัวในเรื่องบำปของเขำ”ผู้ที่ต้<br />
348
องรับค ำเตือนเรื่องกำรทรยศนั้นไม่ใช่คนชั ่วของโลกแต่เป็ นคนที่พระยำห ์เวห ์ทรงจัดไว้ให้เป็ น“ชนชำติของ<br />
เรำ”เพื่อเตือนให้ตื่นขึ้นจำกกำรล่วงละเมิดพระองค ์ยังทรงประกำศต่อไปอีกว่ำ“กระนั้นเขำยังแสวงหำเรำทุ<br />
กวันและยินดีจะรู ้จักทำงของเรำรำวกับว่ำเขำเป็ นประชำชำติที่ท ำควำมชอบธรรมและไม่ได้ละทิ้งกฎหมำย<br />
ของพระเจ้ำของเขำ” อิสยำห ์ 58:1, 2<br />
ข้อควำมนี้เปิดเผยให้เห็นถึงคนกลุ่มหนึ่งที่คิดว่ำตนเองชอบธรรมและท ำตัวประหนึ่งว่ำสนใจรับใช ้ในพระร<br />
ำชกิจของพระเจ้ำอย่ำงมำกยิ่งแต่ค ำต ำหนิที่ขึงขังและเอำจริงเอำจังของพระเจ้ำผู้ทรงตรวจสอบหัวใจนั้น<br />
พิสูจน์ให้เห็นว่ำคนเหล่ำนี้เหยียบย ่ำกฎบัญญัติของพระองค ์{GC452.3} {GCth17 389.2}<br />
ผู้เผยพระวจนะจึงชี้ให้เห็นถึงข้อบัญญัติที่ถูกทอดทิ้งไป”เจ้ำจะซ่อมเสริมรำกฐำนของคนหลำยชั ่วอำยุ<br />
ขึ้นใหม่เจ้ำจะได้ชื่อว่ำเป็ นผู้ซ่อมก ำแพงที่พังผู้ซ่อมแซมถนนให้เหมือนเดิมเพื่ออยู่อำศัยถ้ำเจ้ำหันเท้ำจำก<br />
กำรเหยียบย ่ำวันสะบำโตคือจำกกำรท ำตำมใจของเจ้ำในวันบริสุทธิ์ของเรำและเรียกสะบำโตว่ำวันปีติยิน<br />
ดีและเรียกวันบริสุทธิ์ของพระยำห ์เวห ์ว่ำวันมีเกียรติถ้ำเจ้ำให้เกียรติวันนั้นไม่ไปตำมทำงของเจ้ำเองไม่ท ำ<br />
ตำมควำมพอใจของเจ้ำหรือพูดแต่เรื่องไร ้สำระแล้วเจ้ำจะปีติยินดีในพระยำห ์เวห ์” อิสยำห ์ 58:12 — 14<br />
ค ำพยำกรณ์นี้ใช ้กับยุคของเรำด้วยก ำแพงที่พังเกิดขึ้นในพระบัญญัติของพระเจ้ำเมื่อวันสะบำโตถูกเปลี่ย<br />
นแปลงไปด้วยอ ำนำจของโรมันแต่ถึงเวลำแล้วที่จะต้องสถำปนำสถำบันของพระเจ้ำให้กลับคืนมำก ำแพงที่<br />
พังจะต้องได้รับกำรซ่อมแซมและรำกฐำนของคนหลำยชั ่วอำยุจะต้องได้รับกำรซ่อมเสริมขึ้นใหม่ {GC<br />
452.4} {GCth17 389.3}<br />
พระผู้สร ้ำงทรงแต่งตั้งวันสะบำโตให้เป็ นวันศักดิ์สิทธิ์ด้วยกำรพักผ่อนและกำรอ ำนวยพระพรอำดัมในส<br />
ภำพที่บริสุทธิ์ในขณะที่อยู่ในสวนเอเดนอันศักดิ์สิทธิ์ได้ถือรักษำวันสะบำโตและเมื่อเขำล้มลงในบำปแม้เ<br />
ขำกลับใจแล้วเขำก็ยังต้องถูกขับออกไปจำกบ้ำนที่มีควำมสุขถึงกระนั้นเขำก็ยังถือรักษำวันสะบำโตอัครปิ<br />
ตำทั้งหมดถือรักษำวันสะบำโตนับตั้งแต่อำเบลจนถึงโนอำห ์ผู้ชอบธรรมไปจนถึงอับรำฮัมและยำโคบเมื่อป<br />
ระชำชนที่พระยำห ์เวห ์ทรงเลือกสรรต้องตกเป็ นทำสอยู่ในแผ่นดินอียิปต ์ท่ำมกลำงคนที่กรำบไหว้รูปเคำร<br />
พพวกเขำลืมเรื่องบัญญัติของพระเจ้ำไปแต่เมื่อพระยำห ์เวห ์ทรงปลดปล่อยชนชำติอิสรำเอลแล้วพระองค ์<br />
ทรงประกำศพระบัญญัติของพระองค ์อย่ำงยิ่งใหญ่ตระกำรตำให้แก่คนเหล่ำนั้นเพื่อให้พวกเขำทรำบถึงพร<br />
ะประสงค ์ของพระองค ์อีกทั้งย ำเกรงและเชื่อฟังพระองค ์ตลอดไป {GC 453.1} {GCth17 390.1}<br />
ตั้งแต่วันนั้นจวบจนวันนี้ควำมรู เรื่องพระบัญญัติของพระเจ้ำยังคงถูกเก็บรักษำไว้ในโลกนี้และวันสะบำ<br />
้<br />
โตของพระบัญญัติข้อที่สี่ก็ยังคงได้รับกำรถือรักษำไว้มำโดยตลอดแม้ว่ำ“คนนอกกฎหมำย”2เธสะโลนิก<br />
ำ2:3เหยียบย ่ำวันศักดิ์สิทธิ์ของพระยำห ์เวห ์ลงไปอยู่ใต้ฝ่ ำเท้ำจนส ำเร็จถึงกระนั้นก็ตำมแม้ในช่วงเวลำขอ<br />
งกำรเรืองอ ำนำจของคนนอกกฎหมำยก็ยังมีคนสัตย ์ซื่อซึ่งซ่อนตัวอยู่ในที่ลี้ลับได้ถวำยเกียรติให้กับวันนั้<br />
นนับตั้งแต่สมัยกำรปฏิรูปศำสนำเป็ นต้นมำก็ยังคงมีคนในทุกยุคที่ถือรักษำวันนั ้นอยู่แม้บ่อยครั้งจะตกอยู่<br />
ท่ำมกลำงกำรกดขี่และกำรข่มเหงก็ยังมีค ำพยำนที่ซื่อสัตย ์เกิดขึ้นซึ่งพิสูจน์ให้เห็นถึงควำมยั ่งยืนยงของ<br />
พระบัญญัติของพระเจ้ำและหน้ำที่อันศักดิ์สิทธิ์ที่ควรถวำยให้กับวันสะบำโตแห่งกำรทรงสร ้ำง<br />
453.2} {GCth17 390.2}<br />
{GC<br />
349
ควำมจริงเหล่ำนี้ที่ถูกน ำเสนอไว้ในพระธรรมวิวรณ์บทที่14ซึ่งเกี่ยวโยงกับ“ข่ำวประเสริฐนิรันดร ์”นั ้นจะ<br />
ท ำให้เห็นถึงควำมแตกต่ำงของคริสตจักรของพระคริสต ์ในช่วงเวลำที่พระองค ์จะเสด็จมำปรำกฏข่ำวสำร<br />
สำมประกำรนี้ส่งผลให้มีค ำประกำศว่ำ“นี่แหละ....คือพวกที่ถือรักษำพระบัญญัติของพระเจ้ำและจงรักภักดี<br />
ต่อพระเยซู”วิวรณ์14:12;และเป็ นข่ำวสำรสุดท้ำยที่ประทำนมำให้ก่อนองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำในทัน<br />
ทีที่ข่ำวนี้ถูกประกำศออกไปแล้วผู้เผยพระวจนะเห็นบุตรมนุษย ์เสด็จมำด้วยพระรัศมีเพื่อเก็บเกี่ยวโลก<br />
{GC 453.3} {GCth17 390.3}<br />
บรรดำผู้ที่ได้รับควำมกระจ่ำงในเรื่องของสถำนนมัสกำรและพระบัญญัติที่ปรับเปลี่ยนไม่ได้ของพระเจ้ำ<br />
จะเปี่ยมล้นด้วยควำมสุขและอัศจรรย ์ใจในขณะที่พวกเขำมองดูควำมงดงำมและควำมกลมกลืนกันของค<br />
วำมจริงทั้งระบบที่เปิดเผยออกมำให้พวกเขำเข้ำใจพวกเขำปรำรถนำที่จะแบ่งปันควำมกระจ่ำงอันล ้ำค่ำนี้<br />
ให้กับคริสเตียนทุกคนและยังเชื่อว่ำคริสเตียนเหล่ำนี้จะรับควำมกระจ่ำงนี้ด้วยควำมชื่นชมยินดีแต่ควำมจ<br />
ริงที่จะท ำให้พวกเขำขัดแย้งกับโลกนั้นไม่เป็ นที่ต้อนรับของคนจ ำนวนมำกที่อ้ำงว่ำเป็ นผู้ติดตำมพระคริส<br />
ต ์กำรเชื่อฟังพระบัญญัติข้อที่สี่ต้องกำรควำมเสียสละซึ่งเป็ นเรื่องที่คนส่วนใหญ่ถอยหนีไป<br />
454.1} {GCth17 391.1}<br />
ในขณะที่ข้อก ำหนดของวันสะบำโตถูกประกำศออกมำนั้นมีคนมำกมำยให้เหตุผลด้วยกำรใช ้จุดยืนข<br />
องทำงฝ่ ำยโลกโดยพูดว่ำ“เรำถือรักษำวันอำทิตย ์มำตลอดบรรพบุรุษของเรำถือรักษำวันนี้และคนดีและนั<br />
กบุญมำกมำยนอนตำยตำหลับในขณะที่ถือรักษำวันนี้หำกสิ่งที่พวกเขำท ำนั้นถูกต้องพวกเรำก็ท ำถูกด้ว<br />
ยเช่นกันกำรถือรักษำวันสะบำโตใหม่นี้จะผลักดันให้พวกเรำไม่เป็ นอันหนึ่งอันเดียวกันกับโลกและพวกเรำ<br />
ก็จะไม่มีอิทธิพลเหนือพวกเขำกลุ่มคนขนำดเล็กที่ถือรักษำวันที่เจ็ดหวังจะท ำอะไรให้ส ำเร็จที่จะต้ำนคนทั้ง<br />
โลกซึ่งถือรักษำวันอำทิตย ์เล่ำ”ค ำโต้แย้งเหล่ำนี้คล้ำยคลึงกับที่ชำวยิวใช ้แก้ตัวปฏิเสธพระคริสต ์บรรพบุรุ<br />
ษของพวกเขำได้รับกำรยอมรับจำกพระเจ้ำเมื่อพวกเขำถวำยเครื่องบูชำเสมอมำแล้วท ำไมเล่ำลูกหลำน<br />
ของพวกเขำจะได้รับควำมรอดด้วยวิธีเดียวกันนี้ไม่ได้หรือในสมัยของลูเธอร ์ก็เช่นกันบรรดำผู้นิยมระบอ<br />
บเปปำซีลุกขึ้นโต้ว่ำคริสเตียนที่แท้จริงตำยในควำมเชื่อของคำทอลิกและดังนั้นศำสนำที่พวกเขำนับถืออ<br />
ยู่จึงเพียงพอต่อควำมรอดของพวกเขำกำรให้เหตุผลเช่นนี้จะกลำยเป็ นสิ่งกีดขวำงควำมก้ำวหน้ำทั ้งหลำย<br />
ในควำมเชื่อและกำรปฏิบัติทำงฝ่ ำยศำสนำ {GC 454.2} {GCth17 391.2}<br />
คนมำกมำยยังคงยืนยันว่ำกำรถือรักษำวันอำทิตย ์เป็ นหลักค ำสอนที่ได้รับกำรยอมรับและเป็ นประเพ<br />
ณีที่แพร่หลำยของคริสตจักรมำตลอดหลำยศตวรรษค ำคัดค้ำนที่ต้ำนข้อโต้แย้งนี้คือหลักฐำนที่แสดงให้เ<br />
ห็นว่ำวันสะบำโตและกำรถือรักษำวันสะบำโตมีควำมเก่ำแก่กว่ำและแพร่หลำยมำกกว่ำควำมเก่ำแก่นั้นเที<br />
ยบเท่ำอำยุของโลกเลยทีเดียวและยังผ่ำนกำรรับรองของทั้งทูตสวรรค ์และพระเจ้ำด้วยเมื่อครำวที่พระเจ้ำท<br />
รงวำงรำกฐำนของโลกเมื่อดำวรุ่งแซ่ซ ้องสรรเสริญและบรรดำบุตรพระเจ้ำโห่ร ้องด้วยควำมชื่นบำนนั้นรำ<br />
กฐำนของวันสะบำโตก็ถูกสถำปนำขึ้นมำแล้วโยบ 38:6,<br />
7ปฐมกำล2:1,2,3;สถำบันวันสะบำโตก ำหนดไว้ให้เรำถวำยควำมเคำรพสถำบันนี้ไม่ได้ตั้งขึ้นโดยอ ำนำจ<br />
ของมนุษย ์และไม่ได้ดัดแปลงมำจำกประเพณีของมนุษย ์แต่ผู้เจริญด้วยวัยวุฒิ [ดำเนียล 7:9]<br />
ทรงเป็ นผู้จัดตั้งขึ้นและพระค ำนิรันดร ์ของพระองค ์ได้บัญชำไว้ {GC 454.3} {GCth17 391.3}<br />
{GC<br />
350
เมื่อประชำชนเริ่มหันมำสนใจเรื่องของกำรปฏิรูปวันสะบำโตอำจำรย ์ผู้มีชื่อเสียงหลำยคนก็บิดเบือนพร<br />
ะค ำของพระเจ้ำโดยกำรแปลควำมหมำยของค ำพยำนในพระคัมภีร ์ไปในแนวทำงที่จะสยบควำมคิดที่สงสั<br />
ยและคนเหล่ำนั้นที่ไม่ได้ศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยตนเองก็รู ้สึกพอใจที่จะรับข้อสรุปซึ่งสอดคล้องกับควำมปรำ<br />
รถนำของเขำเองคนมำกมำยลงแรงล้มล้ำงควำมจริงโดยใช ้ข้อถกเถียงเล่ห ์เหลี่ยมประเพณีต่ำงๆที่บรรพบุ<br />
รุษปฏิบัติกันมำและอ ำนำจของคริสตจักรผู้ที่สนับสนุนวันสะบำโตจึงถูกผลักดันให้ไปค้นหำพระคัมภีร เพื่ ์<br />
อยืนยันควำมถูกต้องของพระบัญญัติข้อที่สี่ผู้ที่มีใจถ่อมพร ้อมด้วยพระค ำแห่งควำมจริงซึ่งเป็ นเพียงอำวุธ<br />
เดียวได้ยืนหยัดทนต่อกำรจู่โจมของผู้ที่มีกำรศึกษำซึ่งทั้งรู ้สึกแปลกใจและโกรธเมื่อพบว่ำเล่ห ์เหลี่ยมที่คล่<br />
องแคล่วของพวกเขำไม่มีก ำลังต่อสู้กับควำมเรียบง่ำยซึ่งเป็ นเหตุผลที่ตรงไปตรงมำของผู้ที่เชี่ยวชำญในพ<br />
ระคัมภีร ์แทนที่จะเป็ นรำยละเอียดปลีกย่อยที่ได้จำกกำรร ่ำเรียน {GC 455.1} {GCth17 392.1}<br />
เมื่อไม่มีค ำพยำนของพระคัมภีร ์สนับสนุนพวกเขำแล้วคนมำกมำยที่ยังคงยืนกรำนอย่ำงไม่ย่อท้อโดยลื<br />
มไปว่ำเหตุผลเดียวกันนี้เคยใช ้โจมตีพระคริสต ์และบรรดำอัครทูตของพระองค ์มำแล้วพวกเขำพูดว่ำ“ท ำไ<br />
มบุคคลส ำคัญของเรำจึงไม่เข้ำใจปัญหำเรื่องวันสะบำโตนี้แต่มีน้อยคนนักเชื่อเหมือนพวกท่ำนมันเป็ นไปไ<br />
ม่ได้ที่ท่ำนเป็ นฝ่ ำยถูกและคนมีควำมรู ้ทั้งหลำยในโลกเป็ นฝ่ ำยผิด” {GC 455.2} {GCth17 392.2}<br />
ในกำรตอบโต้ค ำถกเถียงเช่นนี้จ ำเป็ นต้องกล่ำวอ้ำงค ำสอนต่ำงๆในพระคัมภีร ์และประวัติวิธีกำรที่องค ์<br />
พระผู้เป็ นเจ้ำทรงปฏิบัติต่อประชำกรของพระองค ์มำตลอดทุกยุคทุกสมัยเท่ำนั้นพระเจ้ำทรงกระท ำกิจผ่ำ<br />
นผู้ที่ฟังและปฏิบัติตำมพระสุรเสียงของพระองค ์ผู้ที่ยอมพูดเมื่อจ ำเป็ นต้องพูดควำมจริงถึงแม้ว่ำเป็ นเรื่อง<br />
ที่พูดล ำบำกผู้ที่ไม่กลัวที่จะต ำหนิบำปที่ผู้คนนิยมเหตุผลที่พระองค ์ไม่ทรงเลือกผู้มีควำมรู ้และมีต ำแหน่งสู<br />
งมำน ำขบวนกำรปฏิรูปก็เพรำะพวกเขำเชื่อมั ่นในศำสนำทฤษฎีและระบอบศำสนศำสตร ์ของตนและไม่รู ้สึ<br />
กถึงควำมต้องกำรที่จะให้พระเจ้ำสอนเฉพำะผู้ที่ติดต่อเป็ นกำรส่วนตัวกับแหล่งพระปัญญำเท่ำนั้นจึงจะเข้<br />
ำใจหรืออธิบำยพระคัมภีร ์ได้บำงครั ้งคนที่มีกำรศึกษำน้อยถูกเรียกมำให้ประกำศควำมจริงไม่ใช่เพรำะพว<br />
กเขำไม่มีกำรศึกษำแต่เพรำะพวกเขำไม่เคยคิดว่ำตนเองเก่งเกินกว่ำที่จะให้พระเจ้ำสอนพวกเขำเรียนอยู่<br />
ในโรงเรียนของพระคริสต ์ควำมถ่อมตนและกำรเชื่อฟังของพวกเขำท ำให้พวกเขำยิ่งใหญ่ในกำรมอบควำ<br />
มรู ้ที่เป็ นควำมจริงให้แก่พวกเขำนั้นพระเจ้ำทรงประทำนเกียรติให้พวกเขำด้วยซึ่งเมื่อเปรียบเทียบแล้วเกีย<br />
รติยศทำงฝ่ ำยโลกและควำมยิ่งใหญ่ของมนุษย ์จมหำยไปอย่ำงไม่มีควำมหมำย {GC 455.3} {GCth17<br />
392.3}<br />
ชำวแอ๊ดเวนตีสส่วนใหญ่ปฏิเสธควำมจริงเรื่องสถำนนมัสกำรและพระบัญญัติของพระเจ้ำและคนจ ำนว<br />
นมำกได้ละทิ้งควำมเชื่อที่พวกเขำมีในขบวนกำรรอกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์และรับแนวคิดต่ำงๆข<br />
องค ำพยำกรณ์ที่ประยุกต ์ใช ้กับงำนนี้ซึ่งไม่น่ำเชื่อถือและขัดแย้งบำงคนถูกชักน ำไปสู่ควำมผิดซ ้ำซำกขอ<br />
งกำรก ำหนดวันเวลำที่แน่นอนที่พระคริสต ์จะเสด็จกลับมำแสงสว่ำงที่บัดนี้ส่องควำมกระจ่ำงในเรื่องสถำน<br />
นมัสกำรควรจะแสดงให้พวกเขำเห็นว่ำไม่มีช่วงเวลำของค ำพยำกรณ์ที่ครอบคลุมไปจนถึงกำรเสด็จกลับ<br />
มำครั้งที่สองและไม่มีกำรท ำนำยไว้ล่วงหน้ำอีกแล้วถึงเวลำที่แน่นอนของเหตุกำรณ์นี้แต่พวกเขำกลับหัน<br />
หลังให้กับควำมกระจ่ำงครั้งแล้วครั้งเล่ำพวกเขำก ำหนดเวลำกำรเสด็จกลับมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและต้<br />
องรับควำมผิดหวังเรื่อยมำ {GC 456.1} {GCth17 393.1}<br />
351
เมื่อคริสตจักรที่เมืองเธสะโลนิกำรับแนวคิดที่ผิดในเรื่องกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์อัครทูตเปำโล<br />
แนะน ำพวกเขำให้ทดสอบควำมหวังใจและกำรรอคอยของพวกเขำอย่ำงรอบคอบด้วยพระค ำของพระเจ้ำ<br />
ท่ำนอ้ำงค ำพยำกรณ์ที่เปิดเผยเหตุกำรณ์ที่จะเกิดขึ้นก่อนพระคริสต ์จะเสด็จมำและแสดงให้เห็นว่ำไม่มีเห<br />
ตุผลใดที่จะหวังว่ำพระองค ์จะเสด็จมำในยุคของพวกเขำค ำเตือนของท่ำนคือ<br />
“อย่ำให้ใครล่อลวงท่ำนโดยทำงหนึ่งทำงใดเลย” 2 เธสะโลนิกำ 2:3<br />
หำกพวกเขำยังคงหมกมุ่นอยู่กับกำรรอคอยที่พระคัมภีร ์ไม่ได้สอนไว้พวกเขำก็จะถูกชักน ำให้ท ำสิ่งที่ผิด<br />
ควำมผิดหวังจะเปิดโอกำสให้พวกเขำถูกผู้ที่ไม่เชื่อเย้ยหยันและพวกเขำจะเสี่ยงต่อควำมท้อถอยและจะถูก<br />
ชักน ำให้สงสัยควำมจริงที่จ ำเป็ นส ำหรับควำมรอดค ำเตือนของอัครทูตที่ให้กับชำวเธสะโลนิกำจึงมีบทเรี<br />
ยนส ำคัญส ำหรับผู้ที่มีชีวิตอยู่ในยุคสุดท้ำยชำวแอ๊ดเวนตีสมำกมำยรู ้สึกว่ำพวกเขำไม่อำจเตรียมตัวให้กร<br />
ะตือรือร ้นและแข็งขันได้นอกเสียจำกจะมีเวลำก ำหนดที่แน่นอนของกำรเสด็จมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเพื่อ<br />
ใช ้ยึดควำมเชื่อให้มั ่นแต่เมื่อควำมหวังของพวกเขำถูกกระตุ้นขึ้นมำครั้งแล้วครั้งเล่ำเพียงเพื่อไปพบกับคว<br />
ำมผิดหวังควำมเชื่อของพวกเขำถูกกระเทือนอย่ำงมำกจนกระทั ่งพวกเขำไม่สำมำรถรู ้สึกประทับใจในควำ<br />
มจริงยิ่งใหญ่ของค ำพยำกรณ์ได้อีกต่อไป {GC 456.2} {GCth17 393.2}<br />
กำรเทศนำเรื่องก ำหนดเวลำที่แน่นอนส ำหรับกำรพิพำกษำซึ่งเป็ นข่ำวสำรองค ์ที่หนึ่งนั้นเป็ นไปตำมพ<br />
ระบัญชำของพระเจ้ำกำรค ำนวณช่วงเวลำของค ำพยำกรณ์ซึ่งข่ำวสำรนั้นได้วำงรำกฐำนไว้ได้จัดวำงจุดสิ้<br />
นสุดของ 2300 วันไว้ที่ฤดูใบไม้ร่วงของปีค.ศ. 1844<br />
เรื่องนี้เป็ นเรื่องที่ไม่มีผู้ใดโต้แย้งได้ควำมพยำยำมซ ้ำๆหลำยครั้งที่จะหำวันใหม่ของจุดเริ่มต้นและวันสิ้นสุด<br />
ของช่วงเวลำพยำกรณ์นี้และเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นเพื่อสนับสนุนจุดยืนเหล่ำนั้นไม่เพียงหันเหควำมคิดให้ออก<br />
ห่ำงไกลไปจำกควำมจริงแห่งยุคเท่ำนั้นแต่ยังท ำให้เกิดควำมเหยียดหยำมต่อควำมพยำยำมทั้งหมดที่ใช ้ใ<br />
นกำรอธิบำยค ำพยำกรณ์ต่ำงๆด้วยยิ่งมีกำรก ำหนดเวลำแน่นอนของกำรเสด็จมำครั้งที่สองบ่อยมำกขึ้นแ<br />
ละถูกสอนออกไปมำกยิ่งขึ้นเท่ำไรก็จะยิ่งเข้ำไปสู่เป้ ำประสงค ์ของซำตำนมำกขึ้นเท่ำนั้นเมื่อเวลำที่ก ำหนด<br />
ไว้ผ่ำนพ้นไปมันจะยุให้เย้ยหยันและหมิ่นประมำทผู้สนับสนุนเรื่องนี้และด้วยเหตุนี้จึงโหมกระหน ่ำค ำต ำหนิ<br />
ใส่ขบวนกำรยิ่งใหญ่ของกำรรอกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์ในช่วงปีค.ศ. 1843 และค.ศ. 1844<br />
ผู้ที่ยังคงยืนกรำนอยู่ในควำมผิดเช่นนี้ในที่สุดพวกเขำจะก ำหนดวันเวลำกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์<br />
ให้ห่ำงไกลออกไปยังอนำคตที่ยำวนำนด้วยกำรกระท ำเช่นนี้พวกเขำจะถูกน ำไปยังกำรนอนพักในควำมรู ้<br />
สึกปลอดภัยจอมปลอมและคนมำกมำยจะไม่มีโอกำสหลุดพ้นจำกกำรหลอกลวงนี้จนกระทั ่งสำยเกินไป<br />
{GC 457.1} {GCth17 394.1}<br />
ประวัติศำสตร ์ของชนชำติอิสรำเอลสมัยโบรำณเป็ นตัวอย่ำงอันโดดเด่นซึ่งแสดงให้เห็นถึงประสบกำร<br />
ณ์ที่ผ่ำนมำของชุมนุมชนชำวแอ๊ดเวนตีสพระเจ้ำทรงน ำประชำกรของพระองค ์ในขบวนกำรรอกำรเสด็จ<br />
กลับมำของพระคริสต เหมือนเช่นที่พระองค ์<br />
์ทรงน ำชนชำติอิสรำเอลออกจำกประเทศอียิปต ์ในครำวที่เกิด<br />
กำรผิดหวังครั้งยิ่งใหญ่ควำมเชื่อของพวกเขำถูกทดสอบเหมือนเช่นคนชำติฮีบรูถูกทดสอบที่ทะเลแดงหำ<br />
กพวกเขำยังคงวำงใจในพระหัตถ ์ที่ทรงน ำในประสบกำรณ์ที่ผ่ำนมำแล้วพวกเขำก็จะเห็นควำมรอดของพ<br />
ระเจ้ำหำกทุกคนที่ท ำงำนร่วมกันในปีค.ศ. 1844<br />
ได้รับข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมและประกำศข่ำวนี้ด้วยอ ำนำจของพระวิญญำณบริสุทธิ์แล้วองค ์พระผู้เ<br />
352
ป็ นเจ้ำจะทรงกระท ำกิจยิ่งใหญ่ในสิ่งที่พวกเขำลงแรงท ำกันอยู่แสงเจิดจ้ำแห่งควำมกระจ่ำงจะส่องลงมำยังโ<br />
ลกหลำยปีที่ผ่ำนมำผู้อำศัยอยู่ในโลกคงจะได้รับค ำเตือนนี้และงำนช่วงท้ำยก็คงจะเสร็จสมบูรณ์ไปแล้วแล<br />
ะพระคริสต ์น่ำจะเสด็จกลับมำแล้วเพื่อไถ่ประชำกรของพระองค ์ให้รอด {GC 457.2} {GCth17 394.2}<br />
พระเจ้ำไม่ทรงประสงค ์ให้ชนชำติอิสรำเอลเดินวนเวียนอยู่ในป่ ำกันดำรถึงสี่สิบปีพระองค ์ทรงประสงค ์<br />
น ำพวกเขำเข้ำไปยังแผ่นดินคำนำอันโดยตรงและให้อยู่ที่นั ่นเป็ นประชำชนที่บริสุทธิ์และมีควำมสุขแต่<br />
“พวกเขำไม่สำมำรถเข้ำไปได้นั้นก็เพรำะพวกเขำขำดควำมเชื่อ” ฮีบรู 3:19<br />
เป็ นเพรำะกำรเสื่อมถอยออกห่ำงและกำรละทิ้งควำมเชื่อพวกเขำจึงพินำศในถิ่นทุรกันดำรและคนอื่นถูกย<br />
กชูขึ้นเพื่อเข้ำไปแผ่นดินแห่งค ำสัญญำแทนในท ำนองเดียวกันไม่ใช่พระประสงค ์ของพระเจ้ำที่กำรเสด็จก<br />
ลับมำของพระคริสต ์จะล่ำช ้ำนำนถึงเพียงนี้และประชำกรของพระองค ์ต้องคงอยู่นำนหลำยปีในโลกแห่งบำ<br />
ปและเศร ้ำโศกแต่ควำมไม่เชื่อแยกพวกเขำออกไปจำกพระเจ้ำในขณะที่พวกเขำปฏิเสธหน้ำที่ที่พระองค ์ท<br />
รงมอบหมำยให้พวกเขำท ำนั้นคนอื่นจึงถูกยกชูขึ้นเพื่อให้ประกำศข่ำวสำรนี้แทนด้วยพระเมตตำคุณที่พร<br />
ะเยซูทรงมีต่อโลกนี้พระองค ์จึงทรงเลื่อนกำรกลับมำของพระองค ์ออกไปเพื่อคนบำปจะมีโอกำสรับค ำเตือ<br />
นและแสวงหำพระองค ์ผู้ทรงเป็ นร่มก ำบังก่อนที่พระพิโรธของพระเจ้ำจะหลั ่งลงมำ<br />
{GC<br />
458.1} {GCth17 395.1}<br />
เวลำนี้เช่นเดียวกับยุคก่อนในอดีตกำรประกำศควำมจริงที่เตือนสอนเรื่องบำปและควำมผิดของยุคจะก<br />
ระตุ้นให้เกิดกำรต่อต้ำนขึ้น“เพรำะทุกคนที่ประพฤติชั ่วก็เกลียดควำมสว่ำงและไม่มำหำควำมสว่ำงเนื่องจ<br />
ำกกลัวว่ำกำรกระท ำของตนจะปรำกฏ” ยอห ์น 3:20<br />
ในขณะที่มนุษย ์มองเห็นว่ำไม่อำจใช ้พระคัมภีร เพื่อรักษำจุดยืนของตนเองได้แล้วคนมำกมำยจึงตั้งใจที่จะรั<br />
์<br />
กษำจุดยืนของตนด้วยควำมรุนแรงและพวกเขำโจมตีด้วยวิญญำณที่โหดเหี้ยมไปที่อุปนิสัยและควำมตั้งใ<br />
จของผู้ที่ยืนหยัดเพื่อปกป้ องควำมเชื่อที่ไม่ได้รับควำมนิยมนโยบำยเดียวกันนี้ถูกใช ้มำตลอดทุกยุคสมัยเ<br />
อลียำห ์ถูกประณำมว่ำเป็ นคนสร ้ำงควำมยุ่งยำกในแผ่นดินอิสรำเอลเยเรมีย ์เป็ นคนทรยศเปำโลท ำให้วิหำ<br />
รเป็ นมลทินตั้งแต่สมัยโน้นมำจนถึงวันนี้ผู้ที่จงรักภักดีต่อควำมจริงจะถูกปรักปร ำว่ำเป็ นผู้ก่อควำมไม่สงบเ<br />
ป็ นคนนอกรีตหรือเป็ นคนก่อควำมแตกแยกฝูงชนที่ไม่มีควำมเชื่อมำกพอที่จะยอมรับถ้อยค ำอันแน่นอน<br />
ของค ำพยำกรณ์จะยอมหลงเชื่อโดยไม่สงสัยในค ำกล่ำวหำที่มีต่อผู้ที่กล้ำต ำหนิบำปที่ผู้คนนิยมท ำกันวิญ<br />
ญำณเช่นนี้จะมีมำกขึ้นและยิ่งมำกขึ้นและพระคัมภีร ์สอนไว้อย่ำงชัดเจนว่ำเวลำก ำลังจะมำถึงเมื่อกฎหมำ<br />
ยของรัฐจะขัดแย้งกับพระบัญญัติของพระเจ้ำจนกระทั ่งใครก็ตำมที่เชื่อฟังทุกค ำสั ่งสอนของพระเจ้ำจะต้อ<br />
งกล้ำหำญที่จะรับค ำต ำหนิและกำรลงโทษในฐำนะคนท ำควำมชั ่ว {GC 458.2} {GCth17 395.2}<br />
เมื่อมองเห็นภำพเช่นนี้แล้วอะไรคือหน้ำที่ของผู้สื่อข่ำวแห่งควำมจริงเขำควรต้องสรุปใช่ไหมว่ำเขำไม่<br />
ควรประกำศควำมจริงเนื่องจำกบ่อยครั้งผลลัพธ เดียวที่ได้รับจำกกำรประกำศคือกำรกระตุ้นให้มนุษย ์<br />
์หล<br />
บเลี่ยงหรือขัดขวำงสิ่งที่ประกำศไม่ใช่เขำไม่มีเหตุผลอื่นที่จะเก็บค ำพยำนของพระค ำพระเจ้ำเอำไว้เพียงเ<br />
พรำะพระค ำเหล่ำนี้กระตุ้นให้เกิดกำรต่อต้ำนซึ่งไม่น้อยไปกว่ำที่เคยเกิดกับนักปฏิรูปในยุคก่อนๆควำมเชื่อ<br />
ของธรรมิกชนและของผู้ยอมพลีชีพถูกจำรึกไว้เพื่อเป็ นประโยชน์ส ำหรับคนในยุคต่อๆมำผู้ที่ด ำเนินชีวิตเ<br />
ป็ นแบบอย่ำงทั้งในควำมบริสุทธิ์และควำมซื่อสัตย ์อย่ำงมั ่นคงถูกส่งต่อมำเพื่อเป็ นก ำลังใจแก่ผู้ที่บัดนี้ได้รั<br />
353
บกำรทรงเรียกให้ยืนขึ้นเพื่อเป็ นพยำนให้พระเจ้ำพวกเขำได้รับพระคุณและควำมจริงไม่ใช่เพื่อตนเองแต่โ<br />
ดยผ่ำนพวกเขำโลกจะได้รับควำมกระจ่ำงในควำมรู เรื่องพระเจ้ำพระเจ้ำทรงโปรดประทำนควำมกระจ่ำงให้<br />
้<br />
แก่ผู้รับใช ้ทั้งหลำยในยุคนี้แล้วหรือยังถ้ำเช่นนั้นแล้วพวกเขำจึงควรให้แสงนั้นส่องออกไปในโลก {GC<br />
459.1} {GCth17 396.1}<br />
ในสมัยโบรำณกำลพระยำห ์เวห ์ทรงเปิดเผยให้กับคนหนึ่งที่กล่ำวถึงพระนำมของพระองค ์ว่ำ<br />
“พงศ ์พันธุ ์อิสรำเอลจะไม่ยอมฟังเจ้ำเพรำะเขำไม่ยอมฟังเรำ”ถึงกระนั้นพระองค ์ยังตรัสว่ำ“แต่เจ้ำจงกล่ำว<br />
ถ้อยค ำของเรำให้พวกเขำฟังแม้พวกเขำจะฟังหรือปฏิเสธก็ตำมเถอะ” เอเสเคียล 3:7; 2:7<br />
ในเวลำนี้พระบัญชำของพระเจ้ำมำถึงผู้รับใช ้ของพระองค ์ว่ำ“จงร ้องดังๆอย่ำออมเสียงไว้จงเปล่งเสียงของเ<br />
จ้ำเหมือนเป่ ำเขำสัตว ์จงแจ้งให้ชนชำติของเรำรู ้ตัวในเรื่องกำรทรยศของเขำให้เชื้อสำยของยำโคบรู ้ตัวในเ<br />
รื่องบำปของเขำ” อิสยำห ์ 58:1 {GC 459.2} {GCth17 396.2}<br />
ตรำบเท่ำที่ทุกคนยังมีโอกำสผู้ที่ได้รับควำมกระจ่ำงแห่งควำมจริงจะมีหน้ำที่ที่ศักดิ์สิทธิ์และน่ำสะพรึงก<br />
ลัวเช่นเดียวกับผู้เผยพระวจนะแห่งอิสรำเอลที่พระด ำรัสของพระยำห ์เวห ์มำถึงว่ำ“บุตรมนุษย ์เอ๋ยเรำได้ตั้ง<br />
เจ้ำให้เป็ นคนยำมส ำหรับพงศ ์พันธุ ์อิสรำเอลและเมื่อเจ้ำได้ยินถ้อยค ำจำกปำกเรำเจ้ำจงเตือนพวกเขำแท<br />
นเรำถ้ำเรำกล่ำวกับคนอธรรมว่ำ‘โอคนอธรรมเจ้ำจะต้องตำยแน่’และเจ้ำไม่ได้กล่ำวเตือนคนอธรรมให้กลั<br />
บจำกทำงของเขำคนอธรรมนั้นจะต้องตำยเนื่องจำกควำมผิดบำปของเขำแต่เรำจะลงโทษเจ้ำเรื่องโลหิตข<br />
องเขำแต่ถ้ำเจ้ำได้ตักเตือนคนอธรรมให้หันกลับจำกทำงของเขำแต่เขำไม่หันกลับจำกทำงของเขำเขำจะ<br />
ต้องตำยเนื่องจำกควำมผิดบำปของเขำแต่เจ้ำจะช่วยชีวิตของเจ้ำเองให้รอด” เอเสเคียล 33:7-9 {GC<br />
459.3} {GCth17 396.3}<br />
อุปสรรคยิ่งใหญ่ต่อกำรรับและกำรเผยแพร่ควำมจริงคือข้อเท็จจริงที่ว่ำมันจะต้องมีควำมไม่สะดวกและ<br />
กำรถูกต ำหนินี่คือข้อโต้แย้งเดียวต่อควำมจริงซึ่งผู้ที่สนับสนุนควำมจริงไม่เคยสำมำรถที่จะปฏิเสธได้แต่เรื่<br />
องเหล่ำนี้ไม่เคยขัดขวำงผู้ติดตำมที่ซื่อสัตย ์ของพระคริสต ์พวกเขำไม่เคยรอให้ควำมจริงยอมรับอย่ำงแพ<br />
ร่หลำยก่อนเมื่อพวกเขำเชื่อมั ่นในหน้ำที่ของพวกเขำแล้วพวกเขำก็ตั ้งมั ่นรับกำงเขนและกล่ำวร่วมกับอัค<br />
รทูตเปำโลว่ำ“ควำมยำกล ำบำกชั ่วครำวและเล็กน้อยของเรำจะท ำให้เรำมีศักดิ์ศรีนิรันดร ์มำกมำยอย่ำงไ<br />
ม่มีที่เปรียบ”<br />
และกล่ำวร่วมกับคนในยุคโบรำณด้วยที่<br />
“ถือว่ำควำมอับอำยขำยหน้ำเพื่อพระคริสต ์ล ้ำค่ำกว่ำสมบัติทั้งหลำยของอียิปต ์” 2 โครินธ ์ 4:17 ฮีบรู<br />
11:26 {GC 460.1} {GCth17 397.1}<br />
ไม่ว่ำพวกเขำจะนับถือศำสนำใดมีเพียงผู้ที่รับใช ้โลกด้วยใจเท่ำนั้นที่จะท ำตำมกฎข้อก ำหนดมำกกว่ำ<br />
ที่จะท ำตำมหลักกำรของศำสนำเรำจะต้องเลือกควำมถูกต้องเพรำะเป็ นสิ่งที่ถูกและมอบผลลัพธ ์ที่ได้ไว้กั<br />
บพระเจ้ำส ำหรับผู้ที่มีหลักกำรควำมเชื่อและควำมกล้ำหำญนั้นโลกเป็ นหนี้ผลงำนกำรปฏิรูปที่ยิ่งใหญ่ของ<br />
พวกเขำงำนกำรปฏิรูปส ำหรับยุคนี้จะต้องด ำเนินต่อไปข้ำงหน้ำด้วยคนลักษณะเดียวกันนี้ {GC<br />
460.2} {GCth17 397.2}<br />
354
พระยำห ์เวห ์ตรัสดังนี้ว่ำ“จงฟังเรำพวกเจ้ำผู้รู ้จักควำมชอบธรรมชนชำติที่มีธรรมบัญญัติของเรำอยู่ใน<br />
ใจอย่ำกลัวกำรเยำะเย้ยของมนุษย ์และอย่ำวิตกต่อกำรถำกถำงของเขำเพรำะว่ำตัวแมลงจะกินเขำเหมือน<br />
กินเสื้อผ้ำและตัวหนอนจะกินเขำเหมือนกินขนแกะแต่ควำมชอบธรรมของเรำจะด ำรงเป็ นนิตย ์และควำมร<br />
อดของเรำอยู่ทุกชั ่วชำติพันธุ ์” อิสยำห ์ 51:7, 8 {GC 460.3} {GCth17 397.3}<br />
355
บท 27 - การฟื้นฟู ยุคใหม่<br />
ไม่ว่ำที่ใดก็ตำมเมื่อมีกำรเทศนำพระวจนะของพระเจ้ำอย่ำงสัตย ์ซื่อผลที่ตำมมำจะประจักษ์เป็ นพยำน<br />
ว่ำค ำเทศนำเหล่ำนั้นมีแหล่งก ำเนิดจำกพระเจ้ำพระวิญญำณของพระเจ้ำสถิตอยู่ร่วมกับบทเทศน์ของผู้รั<br />
บใช ้ของพระองค ์และค ำเทศนำนั้นจึงประกอบด้วยอ ำนำจปลุกจิตส ำนึกของคนบำปให้ตื่นขึ้น<br />
“ควำมสว่ำงแท้ที่ท ำให้มนุษย ์ทุกคนเห็นควำมจริงได้นั้นก ำลังเข้ำมำในโลก” ยอห ์น 1:9<br />
ควำมสว่ำงนี้ส่องเข้ำไปในที่ลี้ลับของจิตวิญญำณและเปิดเผยสิ่งที่ซ่อนเร ้นอยู่ในควำมมืดออกมำควำมส ำ<br />
นึกอย่ำงลึกซึ้งเกิดขึ้นในควำมคิดและจิตใจของเขำทั้งหลำยพวกเขำรู ้สึกส ำนึกถึงควำมผิดบำปควำมชอ<br />
บธรรมและกำรพิพำกษำที่ก ำลังจะมำถึงพวกเขำรู ้สึกถึงควำมชอบธรรมของพระยำห ์เวห ์และตระหนักถึง<br />
ควำมน่ำกลัวที่ต้องปรำกฏตัวต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำผู้ทรงตรวจสอบจิตใจในขณะที่เขำยังคงมีควำมผิ<br />
ดและควำมไม่บริสุทธิ์ด้วยควำมเจ็บปวดรวดร ้ำวพวกเขำร ้องว่ำ<br />
“ใครจะช่วยให้พ้นจำกร่ำงกำยแห่งควำมตำยนี้”โรม7:24;เมื่อกำงเขนแห่งคำลวำรีพร ้อมด้วยเครื่องบูช<br />
ำอันไม่มีที่สิ้นสุดเพื่อบำปของมนุษย ์ได้ถูกเปิดเผยให้เห็นพวกเขำมองไม่เห็นสิ่งอื่นใดนอกจำกพระคุณอัน<br />
ประเสริฐของพระคริสต ์ที่เพียงพอเพื่อลบมลทินบำปแห่งกำรล่วงละเมิดของพวกเขำนี่เป็ นวิธีเดียวที่จะน ำ<br />
มนุษย ์ให้กลับคืนดีกับพระเจ้ำได้ด้วยควำมเชื่อและควำมถ่อมตนพวกเขำจะต้องยอมรับพระเมษโปดกของ<br />
พระเจ้ำผู้ทรงรับบำปของโลกไปพวกเขำได้รับกำร“ทรงยกบำปที่ได้ท ำไปแล้ว”<br />
ผ่ำนทำงพระโลหิตของพระเยซูโรม 3:25 {GC 461.1} {GCth17 398.1}<br />
จิตวิญญำณเหล่ำนี้พิสูจน์กำรกลับใจด้วยกำรเกิดผลพวกเขำเชื่อและรับบัพติศมำและลุกขึ้นด ำเนินไป<br />
ตำมชีวิตใหม่เป็ นคนที่ถูกสร ้ำงขึ้นใหม่ในพระเยซูคริสต ์ไม่ได้ประพฤติตำมรำคะตัณหำของกำลก่อนแต่<br />
ด ำเนินตำมรอยพระบำทของพระบุตรของพระเจ้ำโดยเชื่อในพระองค เพื่อสะท้อนพระลักษณะของพระองค ์<br />
์<br />
และช ำระตนให้บริสุทธิ์ดังที่พระองค ์ทรงบริสุทธิ์สิ่งที่ครั้งหนึ่งพวกเขำเคยเกลียดชังบัดนี้พวกเขำรักและสิ่ง<br />
ที่เคยรักบัดนี้พวกเขำรังเกียจผู้ที่หยิ่งยโสและอวดดีบัดนี้เป็ นคนอ่อนสุภำพและมีใจอ่อนน้อมคนไร ้สำระแล<br />
ะทะนงตนกลำยเป็ นคนเอำจริงเอำจังและสงบเสงี่ยมคนหมิ่นประมำทกลำยเป็ นคนที่ย ำเกรงคนขี้เมำกลำย<br />
เป็ นคนสุขุมเยือกเย็นและคนผิดศีลธรรมกลับกลำยเป็ นคนบริสุทธิ์สิ่งไร ้สำระที่นิยมกันตำมอย่ำงโลกถูกทิ้ง<br />
ไปคริสเตียนจะไม่แสวงหำ“กำรประดับตัวแต่ภำยนอกด้วยกำรถักผมกำรสวมใส่เครื่องทองค ำหรือกำรนุ่ง<br />
ห่มเสื้อผ้ำแต่จงประดับด้วยบุคลิกที่ซ่อนอยู่ในใจด้วยเครื่องประดับซึ่งไม่รู เสื่อมสลำยคือด้วยจิตใจที่สุภำพ<br />
้<br />
อ่อนโยนและจิตใจที่สงบซึ่งเป็ นสิ่งล ้ำค่ำยิ่งในสำยพระเนตรพระเจ้ำ” 1 เปโตร 3:3, 4 {GC<br />
461.2} {GCth17 398.2}<br />
กำรฟื้นฟูน ำมำซึ่งกำรตรวจสอบหัวใจอย่ำงลึกซึ้งและกำรถ่อมตนกำรฟื้นฟูจะแสดงคุณลักษณะของก<br />
ำรเรียกร ้องคนบำปอย่ำงเคร่งขรึมจริงใจและมีควำมเห็นอกเห็นใจอย่ำงแรงกล้ำต่อผู้ที่ได้รับกำรไถ่แล้วด้วย<br />
พระโลหิตของพระคริสต ์บรรดำชำยและหญิงต่ำงอธิษฐำนและปล ้ำสู้กับพระเจ้ำเพื่อควำมรอดของจิตวิญ<br />
ญำณทั้งหลำยผลของกำรฟื้นฟูเช่นนี้จะเห็นได้ในจิตวิญญำณที่ไม่ถอยหนีจำกกำรปฏิเสธตนเองและกำร<br />
อุทิศถวำยตัวแต่ชื่นชมยินดีที่พวกเขำถูกนับว่ำเป็ นผู้ที่คู่ควรที่จะได้รับกำรต ำหนิและกำรทดลองเพื่อเห็น<br />
แก่พระคริสต ์มนุษย ์มองเห็นกำรเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชีวิตของผู้ที่รับพระนำมของพระเยซูชุมชนได้ประ<br />
356
โยชน์จำกอิทธิพลของพวกเขำพวกเขำท ำงำนร่วมกับพระคริสต ์และหว่ำนร่วมกับพระวิญญำณเพื่อเก็บเ<br />
กี่ยวชีวิตนิรันดร ์{GC 462.1} {GCth17 399.1}<br />
คนเหล่ำนี้อำจจะถูกกล่ำวถึงได้ว่ำเป็ น“เพรำะควำมเสียใจนั้นท ำให้ท่ำนกลับใจ”“เพรำะว่ำควำมเสียใจต<br />
ำมพระประสงค ์ของพระเจ้ำท ำให้เกิดกำรกลับใจซึ่งจะน ำไปสู่ควำมรอดและจะไม่ท ำให้เสียใจแต่ควำมเสียใ<br />
จอย่ำงโลกนั ้นย่อมน ำสู่ควำมตำยจงดูสิว่ำควำมเสียใจตำมพระประสงค ์ของพระเจ้ำเช่นนี้น ำไปสู่กำรเอำจ<br />
ริงเอำจังเพียงไรและยังท ำให้เกิดกำรขวนขวำยที่จะพิสูจน์ตัวเองเกิดควำมขุ ่นเคืองควำมตื่นตัวควำมอำลัย<br />
ควำมกระตือรือร ้นและเกิดกำรลงโทษพวกท่ำนพิสูจน์ตัวเองในทุกด้ำนแล้วว่ำเป็ นผู้ปรำศจำกควำมผิดในเ<br />
รื่องนี้” 2 โครินธ ์ 7:9-11 {GC 462.2} {GCth17 399.2}<br />
นี่คือผลกำรประกอบกิจของพระวิญญำณของพระเจ้ำไม่มีหลักฐำนใดที่แสดงให้เห็นว่ำมีกำรกลับใจอย่<br />
ำงแท้จริงยกเว้นว่ำจะเห็นผลของกำรปฏิรูปหำกเขำคืนของประกันคืนสิ่งที่ขโมยผู้อื่นมำสำรภำพบำปและ<br />
รักพระเจ้ำและเพื่อนมนุษย ์ของเขำแล้วจึงจะมั ่นใจว่ำคนบำปนั้นพบสันติสุขกับพระเจ้ำนี่คือผลที่เกิดขึ้นใน<br />
อดีตหลังจำกที่มีกำรตื่นตัวทำงศำสนำเมื่อดูจำกผลของพวกเขำแล้วจะเห็นว่ำพวกเขำได้รับพระพรของ<br />
พระเจ้ำเพื่อช่วยมนุษย ์ให้รอดและยกระดับมนุษยชำติ {GC 462.3} {GCth17 399.3}<br />
แต่กำรฟื้นฟูมำกมำยในยุคใหม่แตกต่ำงอย่ำงเด่นชัดจำกกำรฟื้นฟูที่เป็ นผลจำกพระคุณของพระเจ้ำก<br />
ำรฟื้นฟูในยุคแรกจะเกิดขึ้นหลังจำกผู้รับใช ้ของพระเจ้ำลงแรงท ำงำนจริงอยู่กำรฟื้นฟูจุดประกำยควำมสน<br />
ใจขึ้นอย่ำงแพร่หลำยมีหลำยคนกลับใจและคนจ ำนวนมำกเข้ำร่วมกับคริสตจักรแต่ถึงกระนั้นผลที่ได้รับไ<br />
ม่ได้ยืนยันดังที่เชื่อกันว่ำชีวิตที่แท้จริงทำงฝ่ ำยจิตวิญญำณเติบโตควบคู่กันไปด้วยแสงสว่ำงที่ลุกโชนขึ้นม<br />
ำชั ่วครู่ชั ่วยำมไม่ช ้ำก็ดับไปปล่อยให้ควำมมืดนั้นหนำทึบยิ่งกว่ำเดิม {GC 463.1} {GCth17 400.1}<br />
บ่อยครั้งกำรฟื้นฟูตำมที่นิยมท ำกันนั้นมักอำศัยกำรสร ้ำงจิตนำกำรด้วยกำรปลุกเร ้ำอำรมณ์โดยสนอ<br />
งควำมเพลิดเพลินที่มีต่อสิ่งใหม่ๆและน่ำตื่นเต้นคนที่กลับใจด้วยวิธีนี้แทบจะไม่มีควำมปรำรถนำที่ฟังควำ<br />
มจริงในพระคัมภีร ์ใส่ใจแต่เพียงเล็กน้อยกับเรื่องค ำพยำนของผู้เผยพระวจนะและของอัครทูตพิธีกำรทำง<br />
ศำสนำดึงดูดควำมสนใจของพวกเขำไม่ได้นอกเสียจำกว่ำพิธีกรรมนั้นจะมีสิ่งเร ้ำอำรมณ์ข่ำวสำรที่อ้อนว<br />
อนสติอันไร ้อำรมณ์ก็ไม่อำจปลุกให้เกิดกำรตอบสนองพวกเขำไม่ใส่ใจค ำเตือนอย่ำงตรงไปตรงมำของพร<br />
ะวจนะของพระเจ้ำที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับผลประโยชน์ทำงฝ่ ำยนิรันดร ์ของพวกเขำ<br />
463.2} {GCth17 400.2}<br />
ส ำหรับจิตวิญญำณของทุกคนที่กลับใจอย่ำงแท้จริงแล้วควำมสัมพันธ ์ของเขำที่มีต่อพระเจ้ำและต่อสิ่ง<br />
ที่เกี่ยวข้องกับนิรันดร ์กำลจะเป็ นเรื่องส ำคัญในชีวิตแต่ในคริสตจักรที่นิยมกันในทุกวันนี้จิตวิญญำณแห่ง<br />
กำรถวำยตนให้พระเจ้ำอยู่ที่ไหนบรรดำผู้ที่กลับใจแล้วไม่ได้ละทิ้งควำมหยิ่งและควำมรักที่มีให้กับโลกพวก<br />
เขำไม่ยินดีที่จะปฏิเสธตนเองเพื่อแบกกำงเขนและติดตำมพระเยซูผู้ทรงอ่อนสุภำพและถ่อมตนมำกไปกว่<br />
ำก่อนที่เขำจะกลับใจศำสนำกลำยเป็ นของเล่นสนุกส ำหรับคนไม่เชื่อพระเจ้ำและคนช่ำงสงสัยเพรำะคนมำ<br />
กมำยที่รับว่ำตนเองเป็ นคริสเตียนขำดควำมรู เรื่องหลักกำรทำงศำสนำอ ้<br />
ำนำจฝ่ ำยศีลธรรมอย่ำงพระเจ้ำแ<br />
ทบจะหำยไปจำกคริสตจักรจ ำนวนมำกกำรเลี้ยงสังสรรค ์กำรแสดงละครในโบสถ ์งำนรื่นเริงเทศกำลในโบส<br />
{GC<br />
357
ถ ์บ้ำนช่องหรูหรำกำรอวดตนสิ่งเหล่ำนี้ท ำลำยควำมคิดเรื่องพระเจ้ำไปจนหมดสิ้นที่ดินและทรัพย ์สินและ<br />
กำรงำนทำงฝ่ ำยโลกครอบง ำควำมคิดและแทบจะไม่เหลียวมองเรื่องของผลประโยชน์ทำงฝ่ ำยนิรันดร ์<br />
{GC 463.3} {GCth17 400.3}<br />
ถึงแม้ควำมเชื่อและควำมเคร่งครัดในศำสนำจะเสื่อมทรำมลงอย่ำงแพร่หลำยแต่ก็ยังมีผู้ติดตำมที่ซื่อสั<br />
ตย ์ของพระคริสต ์อยู่ในคริสตจักรเหล่ำนี้ก่อนที่กำรพิพำกษำสุดท้ำยของพระเจ้ำจะมำถึงโลกจะมีกำรฟื้น<br />
ฟูจิตวิญญำณแบบดั้งเดิมขึ้นในประชำกรขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำอย่ำงที่ไม่มีผู้ใดเคยเห็นนับตั้งแต่สมัยของ<br />
อัครทูตพระวิญญำณและฤทธิ์ เดชของพระเจ้ำจะหลั ่งลงมำยังเหล่ำบุตรของพระองค ์ในเวลำนั้นคนมำกมำ<br />
ยจะแยกตนเองออกจำกคริสตจักรต่ำงๆที่ยอมให้ควำมรักของโลกนี้เข้ำมำแทนที่ควำมรักของพระเจ้ำและ<br />
พระวจนะของพระองค ์คนมำกมำยทั้งบรรดำอำจำรย ์และประชำชนจะยินดีรับควำมจริงยิ่งใหญ่ที่พระเจ้ำท<br />
รงใช ้ให้ประกำศในเวลำนี้เพื่อเตรียมผู้คนให้พร ้อมส ำหรับกำรเสด็จมำครั ้งที่สองขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำศัตรู<br />
ของจิตวิญญำณประสงค ์ที่จะขัดขวำงงำนนี้และก่อนที่เวลำของกำรเคลื่อนไหวเช่นนี้จะมำถึงมันจะพยำยำ<br />
มขัดขวำงโดยน ำสิ่งเทียมเท็จเข้ำมำในบรรดำคริสตจักรที่มันน ำมำให้อยู่ภำยใต้อ ำนำจกำรหลอกลวงของ<br />
มันได้มันจะท ำให้ดูประหนึ่งว่ำพระพรพิเศษของพระเจ้ำหลั ่งลงมำแล้วจะมีกำรส ำแดงที่ท ำให้คิดว่ำเป็ นควำ<br />
มสนใจยิ่งใหญ่ในศำสนำประชำชนมำกมำยจะปีติยินดีว่ำพระเจ้ำทรงประกอบกิจอัศจรรย ์เพื่อเขำซึ่งควำม<br />
จริงแล้วเป็ นผลงำนของอีกวิญญำณหนึ่งซำตำนคอยหำทำงที่จะแผ่อิทธิพลของมันเหนือโลกคริสเตียนโด<br />
ยกำรอ ำพรำงตัวเองไว้ภำยใต้ศำสนำ {GC 464.1} {GCth17 401.1}<br />
ในกำรฟื้นฟูมำกมำยที่เกิดขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่แล้วอิทธิพลเดียวกันนี้ยังคงกระท ำกำรอยู่<br />
ไม่มำกก็น้อยซึ่งจะแสดงออกมำให้เห็นในกำรเคลื่อนไหวที่กว้ำงขวำงมำกขึ้นในอนำคตจะมีกำรกระตุ้นเพื่<br />
อเร ้ำควำมรู ้สึกทำงอำรมณ์ผสมผสำนควำมถูกต้องเข้ำกับควำมเท็จซึ่งปรับไว้อย่ำงดีเพื่อน ำให้หลงแต่ไม่<br />
มีผู้ใดจะต้องถูกหลอกภำยใต้แสงสว่ำงของพระวจนะพระเจ้ำนั ้นกำรจะตัดสินธรรมชำติของกำรเคลื่อนไห<br />
วเหล่ำนี้ไม่ใช่เรื่องยำกไม่ว่ำที่ใดเมื่อมนุษย ์ละเลยค ำพยำนในพระคัมภีร ์หันหลังให้กับควำมจริงอันตรงไปต<br />
รงมำและตรวจสอบจิตใจควำมจริงที่เรียกร ้องให้ปฏิเสธตนเองและละทิ้งโลกเมื่อนั้นเรำจะมั ่นใจได้ว่ำพระเจ้ำ<br />
ไม่ได้ประทำนพระพรให้พวกเขำและด้วยกฎเกณฑ ์ที่พระคริสต เองประทำนไว้ว่ำ<br />
์<br />
“พวกท่ำนจะรู ้จักพวกเขำได้ด้วยผลของพวกเขำ” มัทธิว 7:16<br />
เป็ นที่ประจักษ์ชัดว่ำกำรเคลื่อนไหวเหล่ำนี้ไม่ใช่กำรกระท ำของพระวิญญำณของพระเจ้ำ<br />
464.2} {GCth17 401.2}<br />
ในควำมจริงต่ำงๆของพระวจนะพระเจ้ำพระองค ์ทรงเปิดเผยเรื่องรำวของพระองค เองให้แก่มนุษย ์<br />
์และทุ<br />
กคนที่ยอมรับควำมจริงเหล่ำนี้จะได้รับกำรปกป้ องจำกกำรหลอกลวงของซำตำนกำรละเลยควำมจริงเหล่<br />
ำนี้เปิดประตูให้กับควำมชั ่วซึ่งบัดนี้แพร่กระจำยไปทั ่วโลกศำสนำลักษณะและควำมส ำคัญของธรรมบัญญั<br />
ติของพระเจ้ำถูกมองข้ำมไปค่อนข้ำงมำกกำรมีมุมมองที่ผิดในเรื่องคุณลักษณะควำมเป็ นนิรันดร ์กำลและ<br />
ข้อผูกพันของธรรมบัญญัติของพระเจ้ำน ำไปสู่ควำมเชื่อผิดๆที่เกี่ยวพันกับกำรกลับใจและกำรช ำระให้บริ<br />
สุทธิ์และส่งผลให้มำตรฐำนควำมเคร่งครัดในคริสตจักรตกต ่ำลงเคล็ดลับของกำรขำดพระวิญญำณและฤ<br />
ทธิ์ เดชของพระเจ้ำในกำรฟื้นฟูในยุคของเรำอยู่ตรงจุดนี้เอง {GC 465.1} {GCth17 402.1}<br />
{GC<br />
358
คนมีชื่อเสียงโด่งดังและเคร่งศำสนำในนิกำยต่ำงๆยอมรับควำมจริงเรื่องนี้และรู ้สึกเศร ้ำใจศำสตรำจำร<br />
ย ์เอ็ดเวิร ์ดเอ. ปำร ์ค [Edwards A. Park]<br />
เปิดเผยถึงสภำพอันตรำยของศำสนำในปัจจุบันโดยกล่ำวอย่ำงเชี่ยวชำญว่ำ“แหล่งหนึ่งของภัยอันตรำย<br />
คือบนธรรมำสน์ละเลยกำรน ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำมำบังคับใช ้ในสมัยก่อนธรรมำสน์เป็ นสถำนที่ที่สะ<br />
ท้อนเสียงของสำมัญส ำนึก…...บรรดำนักเทศน์เรืองนำมที่สุดของเรำเทศนำตำมแบบอย่ำงของพระอำจำร<br />
ย ์ได้อย่ำงดีเลิศและยกควำมโดดเด่นให้กับธรรมบัญญัติทั้งค ำสอนและค ำขู ่ของธรรมบัญญัติพวกเขำย ้ำห<br />
ลักกำรยิ่งใหญ่สองข้อคือธรรมบัญญัติเป็ นบันทึกส ำเนำควำมบริบูรณ์ดีเลิศของพระเจ้ำและผู้ที่ไม่รักธรร<br />
มบัญญัติก็ไม่ได้รักข่ำวประเสริฐเพรำะว่ำธรรมบัญญัติและข่ำวประเสริฐเป็ นภำพกระจกเงำสะท้อนให้เห็น<br />
ถึงพระลักษณะที่แท้จริงของพระเจ้ำภัยอันตรำยนี้น ำไปสู่ภัยต่อไปคือกำรประเมินควำมชั ่วร ้ำยของบำปไป<br />
ในทำงต ่ำถึงขนำดไปลดคุณค่ำของธรรมบัญญัติขอบข่ำยของบำปและกำรคำดโทษของบำปควำมยุติธร<br />
รมของพระบัญญัติเป็ นสัดส่วนกับควำมผิดจำกกำรไม่เชื่อปฏิบัติตำมพระบัญญัติ.....<br />
465.2} {GCth17 402.2}<br />
“ภัยอันตรำยอีกเรื่องหนึ่งที่ผูกติดอยู่กับภัยอันตรำยที่กล่ำวมำแล้วข้ำงต้นคือกำรประเมินควำมยุติธรร<br />
มของพระเจ้ำต ่ำเกินไปธรรมำสน์ในปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะแยกควำมยุติธรรมของพระเจ้ำให้ออกไปจำกพ<br />
ระเมตตำคุณของพระองคเพื่อท ์ ำให้พระเมตตำคุณเหลือเพียงแค่ควำมรู ้สึกแทนที่จะยกชู ให้เป็ นหลักกำร<br />
ควำมหลำกหลำยของศำสนศำสตร ์แนวใหม่แยกสิ่งที่พระเจ้ำทรงรวมเข้ำไว้ด้วยกันธรรมบัญญัติของพระเ<br />
จ้ำเป็ นสิ่งดีหรือชั ่วธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเป็ นสิ่งที่ดีดังนั้นควำมยุติธรรมก็เป็ นสิ่งดีเพรำะเป็ นอ ำนำจที่<br />
น ำธรรมบัญญัติมำปฏิบัติด้วยนิสัยของกำรประเมินกฎหมำยและควำมยุติธรรมของพระเจ้ำไปในทำงต ่ำร<br />
วมทั้งขนำดและกำรลดคุณค่ำของกำรไม่เชื่อฟังมนุษย ์ทั้งหลำยจึงไถลลงไปสู่นิสัยกำรประเมินคุณค่ำพระ<br />
คุณที่ประทำนให้เพื่อลบมลทินบำปไปทำงต ่ำ”ด้วยประกำรฉะนี้ข่ำวประเสริฐจึงสูญเสียคุณค่ำและควำมส ำ<br />
คัญไปจำกจิตใจของมนุษย ์และในไม่ช ้ำพวกเขำก็พร ้อมที่จะละทิ้งพระคัมภีร ์ {GC 465.3} {GCth17<br />
402.3}<br />
ครูสอนศำสนำมำกมำยยืนยันว่ำโดยกำรสิ้นพระชนม์ของพระคริสต ์พระองค ์ได้ทรงยกเลิกธรรมบัญญั<br />
ติไปแล้วและตั้งแต่บัดนั้นเป็ นต้นมำมนุษย ์จึงหลุดพ้นจำกข้อบังคับของธรรมบัญญัติมีบำงคนน ำเสนอให้เ<br />
ห็นว่ำธรรมบัญญัติเป็ นแอกที่เศร ้ำสลดและพวกเขำยังแสดงให้เห็นถึงเสรีภำพที่จะเพลิดเพลินภำยใต้ข่ำว<br />
ประเสริฐที่ตรงกันข้ำมกับพันธนำกำรของธรรมบัญญัติ {GC 466.1} {GCth17 403.1}<br />
แต่ผู้เผยพระวจนะและอัครทูตทั้งหลำยไม่ได้เห็นว่ำธรรมบัญญัติศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ำเป็ นเช่นนี้กษัตริ<br />
ย ์ดำวิดตรัสว่ำ“ข้ำพระองค ์จะเดินอย่ำงอิสระเพรำะข้ำพระองค ์ได้แสวงหำข้อบังคับของพระองค ์”สดุดี119:<br />
45;อัครทูตยำกอบเขียนถึงพระบัญญัติสิบประกำรภำยหลังจำกพระคริสต ์ทรงสิ้นพระชนม์ว่ำเป็ น<br />
“ธรรมบัญญัติของพระเจ้ำ” และ “เป็ นธรรมบัญญัติแห่งเสรีภำพ” ยำกอบ 2:8;<br />
1:25;และอีกครึ่งศตวรรษหลังจำกที่พระเยซูคริสต ์ทรงถูกตรึงกำงเขนผู้เผยพระวจนะแห่งพระธรรมวิวรณ์<br />
กล่ำวอ ำนวยพรแก่“คนทั ้งหลำยที่ประพฤติตำมพระบัญญัติของพระองค ์…”<br />
{GC<br />
359
“เพื่อว่ำพวกเขำจะมีสิทธิ์ในต้นไม้แห่งชีวิตและเข้ำไปในนครนั้นโดยทำงประตูได้”วิวรณ์22:14 Thai<br />
KJV TSV {GC 466.2} {GCth17 403.2}<br />
ค ำที่ใช ้อ้ำงกันว่ำกำรสิ้นพระชนม์ของพระคริสต ์ลบล้ำงธรรมบัญญัติของพระบิดำไปแล้วนั้นเป็ นเรื่องที่<br />
ไม่มีรำกฐำนหำกเปลี่ยนแปลงหรือยกเลิกธรรมบัญญัติได้พระคริสต ์ไม่จ ำเป็ นต้องเสด็จมำสิ้นพระชนม์เพื่<br />
อช่วยมนุษย ์จำกโทษแห่งบำปกำรสิ้นพระชนม์ของพระคริสต ์ไม่ได้มีไว้เพื่อลบล้ำงธรรมบัญญัติแต่เพื่อพิสู<br />
จน์ว่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเปลี่ยนแปลงไม่ได้พระบุตรของพระเจ้ำเสด็จมำเพื่อ“ท ำให้ธรรมบัญญัตินั้น<br />
ยิ่งใหญ่และมีเกียรติ”อิสยำห ์42:21;พระองค ์ตรัสว่ำ“อย่ำคิดว่ำเรำมำล้มเลิกธรรมบัญญัติและค ำของบรรด<br />
ำผู้เผยพระวจนะ”“ฟ้ ำและดินจะล่วงไปแม้อักษรที่เล็กที่สุดหรือขีดขีดหนึ่งก็จะไม่มีวันสูญไปจำกธรรมบัญ<br />
ญัติ” มัทธิว 5:17, 18<br />
และพระองค ์ตรัสถึงพระองคเองว่ำ“ข้ำแต่พระเจ้ำของข้ำพระองค ์<br />
์ข้ำพระองค ์ยินดีท ำตำมพระทัยพระองค ์ธ<br />
รรมบัญญัติของพระองค ์อยู่ในจิตใจของข้ำพระองค ์” สดุดี 40:8 {GC 466.3} {GCth17 403.3}<br />
โดยเนื้อแท้แล้วธรรมบัญญัติของพระเจ้ำแปรเปลี่ยนไม่ได้ธรรมบัญญัติเปิดเผยน ้ำพระทัยและพระลักษ<br />
ณะของพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นแหล่งก ำเนิดธรรมบัญญัติพระเจ้ำทรงเป็ นควำมรักและธรรมบัญญัติของพระอง<br />
ค ์คือควำมรักหลักกำรยิ่งใหญ่สองประกำรของธรรมบัญญัติคือควำมรักที่ถวำยพระเจ้ำและควำมรักที่มีให้<br />
มนุษย ์ “ควำมรักจึงเป็ นสิ่งที่ท ำให้ธรรมบัญญัติส ำเร็จอย่ำงครบถ้วน” โรม<br />
13:10;พระลักษณะของพระเจ้ำคือควำมชอบธรรมและควำมจริงและนี่เป็ นลักษณะของธรรมบัญญัติของ<br />
พระองค ์ผู้ประพันธ ์สดุดีกล่ำวว่ำ“ธรรมบัญญัติของพระองคเป็ ์ นควำมจริง”<br />
“พระบัญญัติทั้งสิ้นของพระองค ์ก็ชอบธรรม”สดุดี119:142,172และอัครทูตเปำโลเปิดเผยว่ำ“ธรรมบั<br />
ญญัติจึงเป็ นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และบัญญัตินั้นก็ศักดิ์สิทธิ์ยุติธรรมและดีงำม”โรม7:12;ธรรมบัญญัติเช่นนี้ซึ่งส ำ<br />
แดงถึงน ้ำพระทัยและพระประสงค ์ของพระเจ้ำจะต้องยั ่งยืนดั ่งพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นแหล่งก ำเนิดของธรรมบัญ<br />
ญัติ {GC 467.1} {GCth17 404.1}<br />
กำรกลับใจและกำรช ำระให้บริสุทธิ์[Sanctification]เป็ นพระรำชกิจของกำรน ำมนุษย ์ให้คืนดีกับพระ<br />
เจ้ำด้วยกำรน ำมนุษย ์มำประสำนเข้ำกับหลักกำรของธรรมบัญญัติของพระองค ์ในปฐมกำลพระเจ้ำทรงสร ้<br />
ำงมนุษย ์ตำมแบบพระฉำยำของพระองค ์ให้เขำเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยบริบูรณ์กับสภำพธรรมชำติแล<br />
ะธรรมบัญญัติของพระเจ้ำหลักกำรแห่งควำมชอบธรรมจำรึกไว้ในจิตใจของเขำแต่บำปท ำให้เขำเหินห่ำงไ<br />
ปจำกพระผู้สร ้ำงของเขำเขำไม่สะท้อนพระฉำยำของพระเจ้ำอีกต่อไปจิตใจของเขำต่อสู้กับหลักกำรของธ<br />
รรมบัญญัติของพระเจ้ำ“กำรเอำใจใส่เนื้อหนังคือกำรเป็ นศัตรูต่อพระเจ้ำไม่ปฏิบัติตำมธรรมบัญญัติของ<br />
พระเจ้ำและที่จริงไม่สำมำรถปฏิบัติตำมได้” โรม 8:7 แต่ว่ำ<br />
“พระเจ้ำทรงรักโลกดังนี้คือได้ประทำนพระบุตรองคเดียวของพระองค ์<br />
์”<br />
ยอห ์น<br />
3:16เพื่อมนุษย ์จะกลับคืนดีกับพระเจ้ำโดยพระคุณอันประเสริฐของพระคริสตเขำกลับคืนไปสู่ควำมเป็ ์<br />
นอั<br />
นหนึ่งอันเดียวกันร่วมกับพระผู้สร ้ำงของเขำอีกจิตใจของเขำจะต้องได้รับกำรเปลี่ยนแปลงใหม่ด้วยพระคุ<br />
ณของพระเจ้ำเขำต้องมีชีวิตใหม่ที่ได้รับจำกเบื้องบนกำรเปลี่ยนแปลงนี้คือกำรบังเกิดใหม่พระเยซูตรัสว่ำ<br />
360
หำกปรำศจำกกำรบังเกิดใหม่เขำ“ไม่สำมำรถเห็นแผ่นดินของพระเจ้ำ”ยอห ์น 3:3 {GC<br />
467.2} {GCth17 404.2}<br />
ก้ำวแรกของกำรคืนดีกับพระเจ้ำคือกำรส ำนึกในบำป“บำปเป็ นสิ่งที่ผิดธรรมบัญญัติ”“ธรรมบัญญัตินั้<br />
นท ำให้เรำรู ้จักบำป” 1 ยอห ์น 3:4 โรม 3:20<br />
ในกำรที่จะมองเห็นควำมผิดของตนเองได้นั ้นจะคนบำปจะต้องตรวจสอบอุปนิสัยของเขำเทียบกับมำตรฐ<br />
ำนยิ่งใหญ่แห่งควำมชอบธรรมของพระเจ้ำมำตรฐำนนี้เป็ นกระจกเงำที่จะส่องให้เห็นถึงอุปนิสัยชอบธรรม<br />
ที่สมบูรณ์แบบและท ำให้มองเห็นควำมบกพร่องของตนเอง {GC 467.3} {GCth17 404.3}<br />
ธรรมบัญญัติเปิดเผยให้มนุษย ์เห็นบำปของเขำแต่ธรรมบัญญัติไม่ได้จัดเตรียมทำงแก้ไว้ให้ในขณะที่ธ<br />
รรมบัญญัติสัญญำที่จะให้ชีวิตแก่ผู้ที่เชื่อฟังแต่ธรรมบัญญัติก็ประกำศว่ำควำมตำยเป็ นส่วนแบ่งที่มีไว้ส ำ<br />
หรับผู้ล่วงละเมิดข่ำวประเสริฐของพระคริสต เท่ำนั้นที่จะปลดปล่อยเขำให้พ้นจำกกำรพิพำกษำลงโทษหรื<br />
์<br />
อรอยมลทินของบำปเขำจะต้องกลับใจมำหำพระเจ้ำผู้ที่ธรรมบัญญัติของพระองค ์ได้ถูกล่วงละเมิดและมีค<br />
วำมเชื่อในพระคริสต ์ผู้ทรงเป็ นเครื่องบูชำไถ่บำปด้วยวิธีเหล่ำนี้เขำจะได้รับกำร“ยกบำปที่ได้ท ำไปแล้ว”โร<br />
ม3:20;และรับส่วนในสภำพของพระเจ้ำเขำเป็ นบุตรของพระเจ้ำอันเนื่องจำกพระวิญญำณทรงให้เขำมีฐำ<br />
นะเป็ นบุตรของพระเจ้ำโดยพระวิญญำณนั้นเขำจึงร ้องเรียกพระเจ้ำว่ำ “อับบำ (พ่อ)” โรม 8:15 {GC<br />
467.4} {GCth17 404.4}<br />
บัดนี้เขำมีเสรีที่จะล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของพระเจ้ำหรือเปำโลกล่ำวว่ำ“ถ้ำเช่นนั้นเรำลบล้ำงธรรมบั<br />
ญญัติด้วยควำมเชื่อหรือเปล่ำเลยเรำยังชูธรรมบัญญัติขึ้นอีก”“เรำที่ตำยต่อบำปแล้วจะมีชีวิตในบำปต่อไ<br />
ด้อย่ำงไร”และยอห ์นประกำศว่ำ“เพรำะว่ำควำมรักต่อพระเจ้ำเป็ นอย่ำงนี้คือเมื่อเรำประพฤติตำมพระบัญ<br />
ญัติของพระองค ์และพระบัญญัติของพระองค ์นั้นไม่เป็ นภำระหนักเกินไป”<br />
โรม3:31;6:2;1ยอห ์น5:3;กำรบังเกิดใหม่น ำจิตใจให้กลมกลืนเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระเจ้ำและน ำมำ<br />
ให้ประสำนกับธรรมบัญญัติของพระองค เมื่อกำรเปลี่ยนแปลงยิ่งใหญ่นี้เกิดขึ้นในคนบำปเขำออกจำกควำ<br />
์<br />
มตำยเพื่อเข้ำสู่ชีวิตออกจำกบำปไปสู่ควำมบริสุทธิ์ออกจำกกำรล่วงละเมิดและกำรกบฏเข้ำสู่กำรเชื่อฟัง<br />
และควำมภักดีชีวิตเดิมที่เหินห่ำงจำกพระเจ้ำสิ้นสุดไปชีวิตใหม่แห่งกำรกลับคืนดีกับพระเจ้ำแห่งควำมเชื่อ<br />
และแห่งควำมรักได้เริ่มต้นขึ้นและ“ควำมชอบธรรมของธรรมบัญญัติ”“จะได้ส ำเร็จในตัวเรำที่ไม่ด ำเนินตำ<br />
มเนื้อหนังแต่ตำมฝ่ ำยวิญญำณ” โรม 8:4<br />
และจิตวิญญำณของเขำจะพูดว่ำ“โอข้ำพระองค ์รักธรรมบัญญัติของพระองค ์จริงๆเป็ นค ำภำวนำของข้ำ<br />
พระองคเสมอ” ์ สดุดี 119:97 {GC 468.1} {GCth17 405.1}<br />
“ธรรมบัญญัติของพระยำห ์เวห ์ดีพร ้อมและฟื้นฟูชีวิต” สดุดี 19:7<br />
เมื่อปรำศจำกธรรมบัญญัติมนุษย ์จะมีแนวควำมคิดที่ไม่ถูกต้องในเรื่องของควำมบริสุทธิ์และควำมศักดิ์สิ<br />
ทธิ์ของพระเจ้ำหรือในเรื่องควำมผิดและควำมไม่บริสุทธิ์ของตนเองพวกเขำไม่มีควำมส ำนึกที่แท้จริงในบำ<br />
ปและไม่รู ้สึกถึงควำมจ ำเป็ นที่ต้องกลับใจจำกบำปพวกเขำมองไม่เห็นสภำพของตนเองว่ำที่พวกเขำหลงไ<br />
ปนั้นเป็ นกำรล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของพระเจ้ำพวกเขำไม่ได้ตระหนักถึงควำมต้องกำรพระโลหิตไถ่บำ<br />
ปของพระคริสต ์พวกเขำรับควำมหวังแห่งควำมรอดโดยไม่มีกำรเปลี่ยนแปลงจิตใจโดยสิ้นเชิงหรือไม่มีกำร<br />
361
ปฏิรูปชีวิตของเขำดังนั้นกำรกลับใจอย่ำงผิวเผินจึงมีอยู่อย่ำงมำกมำยและคนจ ำนวนมำกเข้ำร่วมคริสตจั<br />
กรโดยที่ไม่เคยติดสนิทกับพระคริสต ์ {GC 468.2} {GCth17 405.2}<br />
ทฤษฎีผิดๆเรื่องกำรช ำระให้บริสุทธิ์ก็ผุดขึ้นมำจำกกำรละเลยและละทิ้งธรรมบัญญัติของพระเจ้ำด้วยเ<br />
ช่นกันทฤษฎีนี้โดดเด่นอยู่ในขบวนกำรเคลื่อนไหวทำงศำสนำของทุกวันนี้ทฤษฎีเหล่ำนี้เป็ นทั้งหลักค ำส<br />
อนที่ผิดๆและให้ผลลัพธ ์ของกำรปฏิบัติที่เป็ นอันตรำยร่วมกับควำมเป็ นจริงที่ว่ำคนมำกมำยชื่นชอบทฤษ<br />
ฎีเหล่ำนี้ท ำให้มีควำมจ ำเป็ นต้องลงแรงเพิ่มขึ้นเป็ นสองเท่ำเพื่อทุกคนจะเข้ำใจอย่ำงชัดเจนถึงสิ่งที่พระคัม<br />
ภีร ์สอนในเรื่องนี้ {GC 469.1} {GCth17 406.1}<br />
กำรช ำระให้บริสุทธิ์ที่แท้จริงเป็ นหลักค ำสอนของพระคัมภีร ์อัครทูตเปำโลกล่ำวไว้ในจดหมำยที่เขียนถึ<br />
งคริสตจักรเมืองเธสะโลนิกำว่ำ<br />
“พระประสงค ์ของพระเจ้ำเป็ นอย่ำงนี้คือให้พวกท่ำนเป็ นคนบริสุทธิ์”และท่ำนอธิษฐำนว่ำ“ขอให้พระเจ้ำแห่<br />
งสันติสุขทรงช ำระท่ำนทั้งหลำยให้เป็ นคนบริสุทธิ์หมดจด” 1 เธสะโลนิกำ 4:3;<br />
5:23;พระคัมภีร ์สอนไว้อย่ำงชัดเจนว่ำกำรช ำระให้บริสุทธิ์คืออะไรและจะได้มำด้วยวิธีใดพระผู้ช่วยให้รอด<br />
ทรงอธิษฐำนเผื่อสำวกของพระองค ์ว่ำ“ขอทรงแยกพวกเขำให้บริสุทธิ์ด้วยควำมจริงพระวจนะของพระอง<br />
คเป็ ์ นควำมจริง”ยอห ์น17:17และเปำโลสอนผู้เชื่อให้“ช ำระไว้โดยพระวิญญำณบริสุทธิ์”โรม15:16;อะไร<br />
คือพระรำชกิจของพระวิญญำณบริสุทธิ์พระเยซูตรัสบอกสำวกของพระองค ์ว่ำ“เมื่อพระวิญญำณแห่งคว<br />
ำมจริงเสด็จมำแล้วพระองค ์จะน ำพวกท่ำนไปสู่ควำมจริงทั้งมวล”ยอห ์น 16:13 และผู้ประพันธ ์สดุดีตรัสว่ำ<br />
“ธรรมบัญญัติของพระองคเป็ ์ นควำมจริง”<br />
119:142พระด ำรัสและพระวิญญำณของพระเจ้ำเปิดเผยให้มนุษย ์เห็นถึงหลักกำรยิ่งใหญ่แห่งควำมชอบธ<br />
รรมที่ฝังอยู่ในธรรมบัญญัติของพระองค ์และเนื่องจำกธรรมบัญญัติของพระเจ้ำนั้น“ศักดิ์สิทธิ์ยุติธรรมแล<br />
ะดีงำม”โรม7:12;และเป็ นส ำเนำควำมบริบูรณ์ดีเลิศของพระเจ้ำผลลัพธ ์ที่ตำมมำคืออุปนิสัยที่สร ้ำงพัฒน<br />
ำขึ้นจำกกำรเชื่อฟังธรรมบัญญัติจะต้องบริสุทธิ์ด้วยเช่นกันพระคริสต ์ทรงเป็ นแบบอย่ำงที่บริบูรณ์ดีเลิศข<br />
องอุปนิสัยเช่นนี้พระองค ์ตรัสว่ำ“เรำประพฤติตำมบัญญัติของพระบิดำ”<br />
“เรำท ำตำมชอบพระทัยของพระองคเสมอ”ยอห ์ ์น15:10;8:29บรรดำผู้ติดตำมของพระคริสต ์จะต้องเป็<br />
นเหมือนพระองค ์นั ่นคือโดยพระคุณของพระเจ้ำเพื่อสร ้ำงอุปนิสัยที่กลมกลืนเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกันกับห<br />
ลักกำรของธรรมบัญญัติของพระองค ์นี่คือกำรช ำระให้บริสุทธิ์ตำมพระคัมภีร ์<br />
406.2}<br />
สดุดี<br />
{GC 469.2} {GCth17<br />
กำรช ำระให้บริสุทธิ์นี้จะส ำเร็จได้โดยควำมเชื่อในพระคริสต เท่ำนั้นด้วยอ ์ ำนำจของพระวิญญำณของพ<br />
ระเจ้ำที่สถิตอยู่ร่วมด้วยเปำโลเตือนผู้เชื่อว่ำ“ท่ำนจงอุตสำห ์ประพฤติอย่ำงสมกับควำมรอดของท่ำนทั ้งห<br />
ลำยด้วยควำมเกรงกลัวและตัวสั ่น.....เพรำะว่ำพระเจ้ำเป็ นผู้ทรงท ำกำรอยู่ภำยในพวกท่ำนให้ท่ำนมีควำมป<br />
ระสงค ์และมีควำมสำมำรถท ำตำมชอบพระทัยของพระองค ์” ฟีลิปปี 2:12,<br />
13คริสเตียนจะรู ้สึกถึงควำมเย้ำยวนใจของบำปแต่เขำจะยังคงยืนหยัดต่อสู้บำปอยู่เสมอนี่เป็ นจุดที่เขำจ ำเ<br />
ป็ นต้องได้รับควำมช่วยเหลือของพระคริสต เมื่อควำมอ่อนแอของมนุษย ์<br />
์เข้ำประสำนกับควำมเข้มแข็งของ<br />
362
พระเจ้ำแล้วเขำจะร ้องขึ้นด้วยควำมเชื่อว่ำ“สำธุกำรแด่พระเจ้ำผู้ประทำนชัยชนะแก่เรำทั้งหลำยโดยพระเย<br />
ซูคริสต ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำ” 1 โครินธ ์ 15:57 {GC 469.3} {GCth17 406.3}<br />
พระคัมภีรเปิดเผยให้เห็นอย่ำงชัดเจนว่ำผลของกำรช ์<br />
ำระให้บริสุทธิ์นั้นจะก้ำวหน้ำขึ้นไปอย่ำงต่อเนื่องเ<br />
มื่อคนบำปกลับใจเขำจะพบสันติสุขในพระเจ้ำผ่ำนทำงพระโลหิตแห่งกำรลบมลทินบำปชีวิตของคริสเตีย<br />
นคนนั้นเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นบัดนี้เขำจะต้อง “ไปสู่ควำมเป็ นผู้ใหญ่” ฮีบรู 6:1<br />
เพื่อที่จะเติบใหญ่ขึ้น“เต็มถึงขนำดควำมบริบูรณ์ของพระคริสต ์”เอเฟซัส4:13;อัครทูตเปำโลกล่ำวไว้ว่ำ“ข้<br />
ำพเจ้ำท ำอย่ำงหนึ่งคือลืมสิ่งที่ผ่ำนพ้นมำแล้วโน้มตัวไปยังสิ่งที่อยู่เบื้องหน้ำและข้ำพเจ้ำบำกบั ่นมุ่งหน้ำไป<br />
สู่หลักชัยเพื่อจะได้รับรำงวัลคือกำรทรงเรียกแห่งเบื้องบนซึ่งมีในพระเยซูคริสต ์”<br />
ฟีลิปปี3:13,14;และเปโตรวำงขั้นตอนที่เรำจะบรรลุถึงกำรช ำระตนให้บริสุทธิ์ตำมที่กล่ำวไว้ในพระคัมภีร ์ว่<br />
ำ“พวกท่ำนจงพยำยำมอย่ำงที่สุดที่จะเอำคุณธรรมเพิ่มควำมเชื่อของพวกท่ำนเอำควำมรู เพิ่มคุณธรรมเ<br />
้<br />
อำกำรควบคุมตัวเองเพิ่มควำมรู เอำควำมทรหดอดทนเพิ่มกำรควบคุมตัวเองและเอำควำมย ้<br />
ำเกรงพระเจ้ำ<br />
เพิ่มควำมทรหดอดทนเอำควำมรักฉันพี่น้องเพิ่มควำมย ำเกรงพระเจ้ำและเอำควำมรักเพิ่มควำมรักฉันพี่<br />
น้อง..... ถ้ำพวกท่ำนท ำเช่นนั้นท่ำนจะไม่มีวันล้มลง” 2 เปโตร 1:5-10 {GC 470.1} {GCth17 407.1}<br />
ผู้ที่มีประสบกำรณ์ของกำรช ำระให้บริสุทธิ์ตำมพระคัมภีร ์จะแสดงออกถึงวิญญำณแห่งควำมถ่อมตนเ<br />
ช่นเดียวกับโมเสสพวกเขำมองเห็นควำมบริสุทธิ์ยิ่งใหญ่ที่น่ำเกรงขำมและเห็นว่ำตนเองไม่คู่ควรที่จะน ำมำ<br />
เทียบกับควำมบริสุทธิ์และควำมบริบูรณ์อันสูงส่งของพระเจ้ำผู้ทรงไม่มีขอบเขตจ ำกัด<br />
470.2} {GCth17 407.2}<br />
ชีวิตของผู้เผยพระวจนะดำเนียลเป็ นแบบอย่ำงของผู้ที่ได้รับกำรช ำระให้บริสุทธิ์แล้วอย่ำงแท้จริงชีวิตอั<br />
นยืนยำวนั้นเปี่ยมล้นด้วยกำรรับใช ้อย่ำงมีเกียรติเพื่อพระอำจำรย ์ของเขำเขำ“ผู้เป็ นที่รักอย่ำงยิ่ง”ดำเนีย<br />
ล10:11;ของสวรรค ์แต่ถึงกระนั้นแทนที่ดำเนียลจะอ้ำงว่ำตนเป็ นผู้ที่บริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ผู้เผยพระวจนะผู้<br />
มีเกียรติท่ำนนี้แสดงตนเองว่ำเป็ นชนชำติอิสรำเอลที่บำปหนำทูลขอต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำเพื่อประชำ<br />
กรของท่ำนท่ำนกล่ำวว่ำ“ข้ำพระองค ์ทั ้งหลำยไม่ได้ถวำยค ำวิงวอนต่อพระองค ์ด้วยอ้ำงควำมชอบธรรมข<br />
องข้ำพระองค ์ทั้งหลำยเป็ นเหตุแต่ได้อ้ำงพระกรุณำยิ่งใหญ่ของพระองค ์”<br />
“ข้ำพระองค ์ทั้งหลำยได้ท ำบำปและท ำควำมอธรรม”ท่ำนกล่ำวว่ำ“ข้ำพเจ้ำก ำลังพูดอธิษฐำนสำรภำพ<br />
บำปของข้ำพเจ้ำและบำปของอิสรำเอลประชำกรของข้ำพเจ้ำ”และในภำยหลังเมื่อพระบุตรของพระเจ้ำเส<br />
ด็จมำปรำกฏแก่ดำเนียลเพื่อประทำนค ำแนะน ำดำเนียลบอกว่ำ“ข้ำพเจ้ำก็สิ้นเรี่ยวสิ้นแรงหน้ำของข้ำพเจ้<br />
ำก็ซีดไปข้ำพเจ้ำหมดแรง” ดำเนียล 9:18, 15, 20; 10:8 {GC 470.3} {GCth17 407.3}<br />
เมื่อโยบได้ยินพระสุรเสียงขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำที่ออกมำจำกลมพำยุหมุนนั้นเขำอุทำนขึ้นมำว่ำ“ข้ำพ<br />
ระองค ์จึงเกลียดตนเองและกลับใจอยู่ในผงคลีและขี้เถ้ำ” โยบ 42:6<br />
เมื่ออิสยำห ์เห็นพระสิริขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและได้ยินเสียงเสรำฟิมร ้องว่ำ“บริสุทธิ์บริสุทธิ์บริสุทธิ์พระยำ<br />
ห ์เวห ์จอมทัพ” เขำจึงร ้องขึ้นว่ำ “วิบัติแก่ข้ำพเจ้ำเพรำะว่ำข้ำพเจ้ำพินำศแล้ว” อิสยำห ์ 6:3,<br />
5หลังจำกเปำโลถูกรับขึ้นไปยังสวรรค ์ชั้นที่สำมและได้ยินเรื่องรำวต่ำงๆที่มนุษย ์ไม่อำจกล่ำวออกมำเป็ น<br />
{GC<br />
363
ค ำพูดท่ำนกล่ำวถึงตนเองว่ำ“เป็ นคนเล็กน้อยยิ่งกว่ำคนเล็กน้อยที่สุดในพวกธรรมิกชนทั้งหมด”2โครินธ ์<br />
12:2-4เอเฟซัส3:8.<br />
ส ำหรับยอห ์นผู้เป็ นสำวกที่พระองค ์ทรงรักเป็ นผู้เอนกำยลงแนบพระอุระของพระเยซูเมื่อมองเห็นพระสิ<br />
ริของพระองคเขำเองยัง<br />
์<br />
471.1} {GCth17 408.1}<br />
“ล้มลงแทบพระบำทของพระองคเหมือนอย่ำงคนตำย” ์<br />
วิวรณ์<br />
1:17 {GC<br />
ผู้ที่ด ำเนินอยู่ภำยใต้ร่มเงำของกำงเขนแห่งคำลวำรีจะไม่ยกตนขึ้นไม่โอ้อวดกล่ำวอ้ำงว่ำตนเองหลุดพ้<br />
นจำกบำปแล้วพวกเขำตระหนักว่ำเป็ นเพรำะบำปของเขำที่น ำควำมปวดร ้ำวมำสู่พระหทัยของพระบุตรข<br />
องพระเจ้ำและควำมคิดนี้จึงท ำให้เขำถ่อมใจลงผู้ที่ด ำเนินชีวิตใกล้ชิดพระเยซูมำกที่สุดจะมองเห็นควำมอ่<br />
อนแอและบำปของมนุษยชำติได้อย่ำงชัดเจนที่สุดและควำมหวังเดียวของพวกเขำอยู่ที่พระคุณควำมดีข<br />
องพระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงสิ้นพระชนม์บนกำงเขนและกลับเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยแล้ว<br />
471.2} {GCth17 408.2}<br />
กำรช ำระให้บริสุทธิ์ที่ก ำลังได้รับควำมนิยมในโลกแห่งศำสนำนั้นจะมีเรื่องของวิญญำณแห่งกำรยกตน<br />
และกำรละเลยพระบัญญัติของพระเจ้ำซึ่งท ำให้เรื่องกำรช ำระนี้กลำยเป็ นสิ่งที่ผิดไปจำกหลักค ำสอนของ<br />
พระคัมภีร ์ผู้ที่ให้กำรสนับสนุนหลักค ำสอนนี้สอนว่ำกำรช ำระให้บริสุทธิ์ เป็ นสิ่งที่เกิดขึ้นโดยทันทีได้มำด้ว<br />
ยควำมเชื่อเท่ำนั้นและจะบรรลุไปจนถึงควำมบริสุทธิ์อย่ำงบริบูรณ์พวกเขำจะพูดว่ำ“เชื่อเท่ำนั้นแล้วพระพ<br />
รจะเป็ นของท่ำน”ผู้รับไม่ต้องพยำยำมท ำสิ่งใดอีกซึ่งเป็ นสิ่งที่พวกเขำต่ำงคิดกันไปเองในขณะเดียวกันพว<br />
กเขำปฏิเสธอ ำนำจของธรรมบัญญัติของพระเจ้ำพวกเขำอ้ำงว่ำได้รับกำรปลดปล่อยจำกข้อผูกพันของ<br />
กำรถือรักษำพระบัญญัติแล้วแต่จะเป็ นไปได้หรือที่มนุษย ์จะเป็ นผู้บริสุทธิ์สอดคล้องตำมน ้ำพระทัยและพระ<br />
ลักษณะของพระเจ้ำโดยไม่ต้องเข้ำมำประสำนกลมกลืนกับหลักกำรต่ำงๆที่ส ำแดงให้เห็นถึงธรรมชำติและ<br />
น ้ำพระทัยของพระองค ์และที่แสดงว่ำเป็ นที่ชอบพระทัยของพระองค ์ {GC 471.3} {GCth17 408.3}<br />
ควำมต้องกำรอยำกจะมีศำสนำที่ง่ำยๆซึ่งไม่ต้องใช ้ควำมมำนะบำกบั ่นไม่ต้องปฏิเสธตนเองไม่ต้องแยก<br />
ตัวออกจำกควำมโง่เขลำของโลกท ำให้หลักค ำสอนที่ว่ำเชื่อและต้องเชื่อเท่ำนั้นกลำยเป็ นหลักค ำสอนที่ไ<br />
ด้รับควำมนิยมแต่พระวจนะของพระเจ้ำบอกไว้อย่ำงไรอัครทูตยำกอบบอกไว้ว่ำ<br />
“ใครจะกล่ำวว่ำตนมีควำมเชื่อแต่ไม่ประพฤติตำมจะมีประโยชน์อะไรควำมเชื่อนั้นจะช่วยให้เขำรอดได้หรื<br />
อ.....คนโฉดเขลำเอ๋ยท่ำนต้องกำรให้พิสูจน์ว่ำควำมเชื่อที่ไม่มีกำรประพฤติตำมนั ้นไร ้ผลหรืออับรำฮัมบรร<br />
พบุรุษของเรำถวำยอิสอัคบุตรของท่ำนบนแท่นบูชำจึงถูกช ำระให้ชอบธรรมเพรำะกำรประพฤติไม่ใช่หรือ<br />
ท่ำนก็เห็นแล้วว่ำควำมเชื่อนั้นท ำงำนควบคู่กับกำรประพฤติตำมของเขำและควำมเชื่อก็สมบูรณ์โดยกำร<br />
ประพฤตินั้น.....พวกท่ำนก็เห็นแล้วว่ำคนหนึ่งคนใดจะถูกช ำระให้ชอบธรรมได้ก็เพรำะกำรประพฤติและไม่<br />
ใช่เพรำะควำมเชื่อเพียงอย่ำงเดียว” ยำกอบ 2:14-24 {GC 472.1} {GCth17 409.1}<br />
ค ำพยำนจำกพระวจนะของพระเจ้ำต่อต้ำนหลักค ำสอนอันหลอกลวงเกี่ยวกับควำมเชื่อที่ปรำศจำกกำ<br />
รกระท ำกำรอ้ำงควำมโปรดปรำนของสวรรค ์โดยไม่ท ำตำมข้อก ำหนดที่เป็ นเงื่อนไขเพื่อรับควำมเมตตำนั้น<br />
{GC<br />
364
ไม่ใช่ควำมเชื่อแต่เป็ นกำรทึกทักคิดเอำเองเพรำะควำมเชื่อที่แท้จริงต้องมีรำกฐำนวำงอยู่บนพระสัญญำแ<br />
ละเงื่อนไขของพระคัมภีร ์{GC 472.2} {GCth17 409.2}<br />
อย่ำให้ผู้ใดหลอกลวงตนเองด้วยควำมเชื่อที่ว่ำเขำจะเป็ นผู้บริสุทธิ์ได้ในขณะที่ตั้งใจละเมิดบัญญัติข้อใ<br />
ดข้อหนึ่งของพระเจ้ำกำรกระท ำควำมผิดในสิ่งที่รู ้ว่ำบำปจะท ำให้พระสุรเสียงของพระวิญญำณที่เป็ นพยำ<br />
นนั้นนิ่งเงียบไปและท ำให้จิตวิญญำณแยกออกไปจำกพระเจ้ำ“บำปเป็ นสิ่งที่ผิดธรรมบัญญัติ”และ“ผู้ใดที่<br />
ท ำบำปอยู่เรื่อยๆ[กระท ำผิดธรรมบัญญัติ]คนนั้นยังไม่เห็นพระองค ์และยังไม่รู ้จักพระองค ์”1ยอห ์น3:1,4,6<br />
ถึงแม้ในจดหมำยของยอห ์นจะเขียนถึงเรื่องควำมรักไว้อย่ำงเต็มที่แต่ยอห ์นก็ไม่ลังเลใจที่จะเปิดเผยถึงลัก<br />
ษณะที่แท้จริงของคนอีกกลุ่มหนึ่งที่อ้ำงว่ำตนได้รับกำรช ำระแต่ยังมีชีวิตที่ล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของพระ<br />
เจ้ำ“ผู้ที่กล่ำวว่ำ‘ข้ำพเจ้ำรู ้จักพระองค’แต่ไม่ได้ประพฤติตำมพระบัญญัติของพระองค ์<br />
์คนนั้นเป็ นคนพูดมุ<br />
สำและสัจจะไม่ได้อยู่ในเขำเลยแต่ผู้ที่ประพฤติตำมพระวจนะของพระองค ์ควำมรักของพระเจ้ำก็บริบูรณ์อ<br />
ยู่ในคนนั้นอย่ำงแท้จริง” 1 ยอห ์น2:4,5<br />
นี่เป็ นวิธีทดสอบควำมเชื่อของมนุษย ์ทุกคนเรำไม่อำจยอมรับว่ำมนุษย ์คนใดเป็ นผู้บริสุทธิ์โดยไม่ได้น ำ<br />
ผู้นั้นไปวัดเทียบกับควำมบริสุทธิ์ของพระเจ้ำซึ่งเป็ นเพียงมำตรฐำนเดียวของทั้งในสวรรค ์และในโลกหำกม<br />
นุษย ์ไม่มีควำมรู ้สึกถึงควำมส ำคัญของบัญญัติแห่งศีลธรรมหำกพวกเขำดูแคลนและท ำให้ข้อบังคับของ<br />
พระเจ้ำดูเป็ นเรื่องเล็กน้อยหำกผู้ใดท ำให้ข้อเล็กน้อยสักข้อหนึ่งในธรรมบัญญัติเหล่ำนี้เบำลงทั้งสอนคนอื่<br />
นให้ท ำอย่ำงนั้นด้วยผู้นั้นก็จะไม่มีค่ำในสำยตำของสวรรค ์และเรำจะรู ้ว่ำค ำอ้ำงของพวกเขำนั้นปรำศจำก<br />
รำกฐำน {GC 472.3} {GCth17 409.3}<br />
กำรอ้ำงว่ำตนไม่มีบำปเป็ นหลักฐำนในตัวเองที่แสดงให้เห็นว่ำผู้ที่อ้ำงตนเช่นนี้ยังห่ำงไกลจำกควำมบริ<br />
สุทธิ์ทั้งนี้เป็ นเพรำะเขำยังไม่เข้ำใจอย่ำงแท้จริงถึงเรื่องควำมบริสุทธิ์อันไม่มีที่สิ้นสุดของพระเจ้ำและควำม<br />
ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค ์หรือในเรื่องที่ว่ำเขำควรจะต้องกลำยเป็ นคนเช่นไรจึงจะมีบุคลิกที่ประสำนกลมกลืน<br />
กับพระลักษณะของพระองค เป็ ์ นเพรำะเขำไม่มีแนวคิดที่ถูกต้องในเรื่องควำมรักที่บริสุทธิ์และสูงส่งของพร<br />
ะเยซูรวมถึงควำมร ้ำยกำจและควำมชั ่วช ้ำของบำปที่มนุษย ์ถือว่ำตนเองบริสุทธิ์ยิ่งระยะทำงระหว่ำงตัวเขำเ<br />
องกับพระคริสต ์ห่ำงมำกขึ้นร่วมกับแนวคิดของเขำบกพร่องในเรื่องพระลักษณะและข้อก ำหนดของพระเจ้<br />
ำมำกยิ่งขึ้นเท่ำใดเขำก็จะยิ่งมองว่ำตนเองมีควำมชอบธรรมมำกยิ่งขึ้นเท่ำนั้น {GC 473.1} {GCth17<br />
410.1}<br />
กำรช ำระให้บริสุทธิ์ตำมที่พระคัมภีร ์กล่ำวไว้หมำยรวมถึงร่ำงกำยทั ้งหมดคือจิตวิญญำณจิตใจและร่ำง<br />
กำยเปำโลอธิษฐำนเผื่อชำวเมืองเธสะโลนิกำเพื่อให้พระเจ้ำทรงรักษำ“วิญญำณจิตใจและร่ำงกำย.....ให้ป<br />
รำศจำกกำรติเตียนจนถึงวันที่พระเยซูคริสต ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของเรำจะเสด็จมำ”<br />
1เธสะโลนิกำ5:23;อีกครั้งเขำเขียนไปหำผู้เชื่อว่ำ“พี่น้องทั้งหลำยโดยเห็นแก่ควำมเมตตำกรุณำของพระเ<br />
จ้ำข้ำพเจ้ำจึงวิงวอนท่ำนทั้งหลำยให้ถวำยตัวของท่ำนแด่พระองคเพื่อเป็ ์ นเครื่องบูชำอันบริสุทธิ์ที่มีชีวิตแ<br />
ละเป็ นที่พอพระทัยพระเจ้ำ”โรม12:1ในสมัยของชนชำติอิสรำเอลโบรำณของบูชำที่น ำมำถวำยพระเจ้ำจะ<br />
ต้องผ่ำนกำรตรวจสอบอย่ำงละเอียดหำกพบต ำหนิใดในสัตว ์ที่น ำมำถวำยก็จะไม่รับสัตว ์ตัวนั ้นไว้เพรำะพร<br />
ะเจ้ำตรัสสั ่งไว้ว่ำของที่น ำมำถวำยต้อง<br />
“ปรำศจำกต ำหนิ”<br />
365
ดังนั้นคริสเตียนจึงได้รับบัญชำให้ถวำยร่ำงกำยของเขำให้เป็ น“เครื่องบูชำอันบริสุทธิ์ที่มีชีวิตและเป็ นที่พ<br />
อพระทัยพระเจ้ำ”ในกำรที่จะท ำสิ่งนี้ได้นั้นเขำจะต้องถนอมรักษำก ำลังทั้งหมดของเขำให้อยู่ในสภำพที่ดี<br />
ที่สุดกำรกระท ำทุกอย่ำงที่ท ำให้ก ำลังทำงฝ่ ำยกำยหรือทำงควำมคิดอ่อนแอลงจะท ำให้บุคคลนั้นไม่เหมำะ<br />
ที่จะรับใช ้พระผู้สร ้ำงของเขำและพระเจ้ำจะทรงพอพระทัยกับของถวำยซึ่งด้อยกว่ำสิ่งที่ดีที่สุดที่เรำสำมำร<br />
ถน ำมำถวำยได้หรือพระคริสต ์ตรัสว่ำ“จงรักองค ์พระผู้เป็ นพระเจ้ำของท่ำนด้วยสุดใจของท่ำนด้วยสุดจิตข<br />
องท่ำน”มัทธิว22:37;ผู้ที่รักพระเจ้ำด้วยสุดจิตสุดใจจะปรำรถนำที่จะถวำยกำรรับใช ้ด้วยชีวิตที่ดีที่สุดให้แ<br />
ก่พระองค ์และจะแสวงหำอยู่เสมอที่จะน ำก ำลังทั้งหมดในชีวิตให้สอดประสำนกลมกลืนกับกฎบัญญัติที่จะส่<br />
งเสริมควำมสำมำรถของเขำเพื่อท ำตำมน ้ำพระทัยของพระองค ์พวกเขำจะไม่ท ำให้เครื่องบูชำที่จะถวำยต่<br />
อพระบิดำบนสวรรค ์ต้องอ่อนแอลงหรือเป็ นมลทินด้วยกำรปล่อยตัวให้หมกมุ่นกับกำรตำมใจปำกหรือตัณ<br />
หำ{GC473.2} {GCth17 410.2}<br />
เปโตรกล่ำวไว้ว่ำ “ให้เว้นจำกตัณหำของเนื้อหนังซึ่งต่อสู้กับวิญญำณจิต” 1 เปโตร 2:11<br />
ทุกกำรสนองควำมพึงพอใจที่เป็ นควำมผิดบำปมีแนวโน้มที่จะท ำให้ควำมสำมำรถของกำรรับรู ้ฝ่ ำยปัญญ<br />
ำและฝ่ ำยจิตวิญญำณเย็นชำและตำยด้ำนไปและพระวจนะหรือพระวิญญำณของพระเจ้ำจะสร ้ำงควำมซำ<br />
บซึ้งต่อจิตใจได้แต่เพียงเล็กน้อยเปำโลเขียนไปถึงชำวเมืองโครินธ ์ว่ำ“ขอให้เรำช ำระตัวเองให้ปรำศจำกมล<br />
ทินทุกอย่ำงของเนื้อหนังและวิญญำณจิตจงมีควำมบริสุทธิ์อย่ำงสมบูรณ์ด้วยควำมเกรงกลัวพระเจ้ำ”2โค<br />
รินธ ์7:1;และในบรรดำผลของพระวิญญำณอันประกอบด้วย“ควำมรักควำมยินดีสันติสุขควำมอดทนควำ<br />
มกรุณำควำมดีควำมซื่อสัตย ์ควำมสุภำพอ่อนโยน”นั้นเปำโลยังรวม<br />
เข้ำไปด้วยกำลำเทีย 5:22, 23 {GC 474.1} {GCth17 411.1}<br />
“กำรรู ้จักบังคับตน”<br />
ทั้งๆที่มีกำรดลใจเปิดเผยถึงเรื่องเหล่ำนี้ก็ตำมแต่มีผู้ที่อ้ำงตนว่ำเป็ นคริสเตียนสักกี่คนที่ท ำให้พละก ำลั<br />
งของเขำอ่อนแอลงด้วยกำรแสวงหำทรัพย ์สมบัติหรือด้วยกำรเทิดทูนบูชำสิ่งที่ก ำลังเป็ นที่นิยมกันมีสักกี่<br />
คนที่ก ำลังท ำให้ควำมเป็ นมนุษย ์ที่มีแบบพระฉำยำของพระเจ้ำตกต ่ำลงด้วยควำมตะกละตะกลำมกำรดื่ม<br />
สุรำควำมสนุกสนำนในสิ่งต้องห้ำมและคริสตจักรแทนที่จะต ำหนิกำรกระท ำเหล่ำนี้บ่อยครั้งกลับกลำยเป็ น<br />
ผู้สนับสนุนควำมชั ่วโดยชักน ำผ่ำนในเรื่องของควำมอยำกอำหำรอย่ำงตะกละตะกลำมให้ทะเยอทะยำนอย<br />
ำกได้ทรัพย ์สินหรือกำรรักในควำมสนุกสนำนให้สะสมทรัพย ์สมบัติซึ่งควำมรักที่ควรจะมีให้กับพระคริสต ์นั้<br />
นมีน้อยเกินไปหำกในวันนี้พระเยซูจะเสด็จมำยังคริสตจักรต่ำงๆและทอดพระเนตรงำนเลี้ยงและกำรค้ำขำย<br />
ที่ไม่บริสุทธิ์ทั้งหลำยซึ่งกระท ำกันในนำมของศำสนำพระองค ์จะไม่ทรงขับไล่คนทั้งหลำยที่ท ำลำยควำมศั<br />
กดิ์สิทธิ์ให้ออกไปเหมือนดังเช่นที่พระองค ์ทรงเคยขับไล่คนแลกเงินออกจำกพระวิหำรหรือ<br />
474.2} {GCth17 411.2}<br />
อัครทูตยำกอบเปิดเผยว่ำปัญญำที่มำจำกเบื้องบนนั้น “บริสุทธิ์ เป็ นประกำรแรก” ยำกอบ 3:17<br />
หำกเขำมำพบคนเหล่ำนั้นที่อ้ำงพระนำมอันล ้ำค่ำของพระเยซูด้วยริมฝีปำกที่เป็ นมลทินด้วยบุหรี่ลมหำยใ<br />
จและล ำตัวแปดเปื้อนด้วยกลิ่นสกปรกและยังท ำให้บรรยำกำศของฟ้ ำสวรรคเปรอะเปื้อนพร ์<br />
้อมทั้งบังคับทุ<br />
กคนรอบตัวพวกเขำให้สูดควันพิษหำกอัครทูตท่ำนนี้สัมผัสกับกำรด ำเนินชีวิตที่ขัดแย้งกับข่ำวประเสริฐ<br />
อันบริสุทธิ์ เขำจะไม่ปรักปร ำต ำหนิคนเหล่ำนี้ว่ำ“ปัญญำฝ่ ำยโลกฝ่ ำยเนื้อหนังและฝ่ ำยปีศำจ”หรือยำกอบ<br />
{GC<br />
366
3:15;บรรดำทำสของบุหรี่ที่อ้ำงว่ำตนได้รับพระพรด้วยกำรช ำระให้บริสุทธิ์อย่ำงหมดจดแล้วจะพูดถึงควำ<br />
มหวังของพวกเขำในแผ่นดินสวรรค ์แต่พระวจนะของพระเจ้ำประกำศไว้อย่ำงชัดเจนว่ำ<br />
“ไม่มีสิ่งใดที่เป็ นมลทิน....จะเข้ำไปในนครนั้นได้เลย” วิวรณ์ 21:27 {GC 474.3} {GCth17 411.3}<br />
“ท่ำนรู ้แล้วไม่ใช่หรือว่ำร่ำงกำยของพวกท่ำนเป็ นวิหำรของพระวิญญำณบริสุทธิ์ผู้สถิตในท่ำนผู้ซึ่งพว<br />
กท่ำนได้รับจำกพระเจ้ำและท่ำนทั้งหลำยไม่ใช่เจ้ำของตัวท่ำนเองเพรำะว่ำพระเจ้ำทรงซื้อท่ำนไว้แล้วด้วยร<br />
ำคำสูงฉะนั้นจงถวำยพระเกียรติแด่พระเจ้ำด้วยร่ำงกำยของพวกท่ำนเถิด”1โครินธ ์6:19,20;ผู้ที่มีร่ำงกำย<br />
เป็ นวิหำรของพระวิญญำณบริสุทธิ์จะไม่ตกเป็ นทำสของนิสัยที่ชั ่วช ้ำก ำลังวังชำของเขำเป็ นของพระคริส<br />
ต ์ผู้ทรงไถ่เขำไว้แล้วด้วยพระโลหิตทรัพย ์สมบัติของเขำเป็ นขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเขำจะไม่มีควำมผิดได้อ<br />
ย่ำงไรเมื่อเขำผลำญทรัพย ์สินที่เขำได้รับฝำกไว้ในแต่ละปีผู้ที่อ้ำงตนว่ำเป็ นคริสเตียนใช ้จ่ำยเงินจ ำนวนมห<br />
ำศำลกับสิ่งที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์และกับกำรปล่อยตัวให้หมกมุ่นอยู่กับสิ่งชั ่วร ้ำยในขณะที่จิตวิญญำณ<br />
ก ำลังพินำศเพรำะขำดพระวจนะแห่งชีวิตพวกเขำลักขโมยเงินสิบลดและเงินถวำยจำกพระเจ้ำในขณะที่พ<br />
วกเขำใชเงินไปกับกำรบูชำตัณหำชั<br />
้<br />
่วที่ท ำลำยล้ำงมำกกว่ำที่จะน ำไปช่วยเหลือคนยำกจนหรือเพื่อสนับส<br />
นุนข่ำวประเสริฐหำกทุกคนที่อ้ำงตนว่ำเป็ นผู้ติดตำมพระคริสต ์จะได้รับกำรช ำระให้บริสุทธิ์อย่ำงแท้จริงแ<br />
ล้วเงินทองของเขำจะเข้ำไปสู่พระคลังขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำแทนที่จะใช ้ไปกับสิ่งที่ไม่จ ำเป็ นและแม้แต่กำร<br />
ปล่อยตัวหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่ให้โทษแก่ร่ำงกำยและคริสเตียนจะต้องเป็ นแบบอย่ำงของกำรบังคับตนกำรป<br />
ฏิเสธตนเองและกำรเสียสละตนแล้วพวกเขำจึงจะเป็ นแสงสว่ำงของโลก {GC 475.1} {GCth17 412.1}<br />
โลกปล่อยตัวให้หมกมุ่นอยู่ในโลกียวิสัย“ตัณหำของเนื้อหนังและตัณหำของตำและควำมทะนงในลำภย<br />
ศ”1ยอห ์น2:16;ครอบง ำประชำชนทั ่วไปแต่กำรทรงเรียกของผู้ติดตำมพระคริสต ์นั้นมีควำมบริสุทธิ์ศักดิ์สิ<br />
ทธิ์กว่ำนี้“จงออกจำกท่ำมกลำงพวกเขำและจงแยกตัวออกจำกเขำทั ้งหลำย.....อย่ำแตะต้องสิ่งที่ไม่สะอำด<br />
”2โครินธ ์6:17;ภำยใต้ควำมกระจ่ำงของพระวจนะของพระเจ้ำเรำประกำศได้อย่ำงมั ่นใจโดยไม่ต้องแก้ตัวว่ำ<br />
กำรช ำระให้บริสุทธิ์ที่แท้จริงจะเกิดขึ้นไม่ได้หำกไม่มีกำรละทิ้งโดยสิ้นเชิงซึ่งกำรไล่ล่ำในทำงบำปและกำรส<br />
นองควำมอยำกทำงฝ่ ำยโลก {GC 475.2} {GCth17 412.2}<br />
ส ำหรับผู้ที่ยอมประพฤติตำมเงื่อนไขที่ว่ำ“จงออกจำกท่ำมกลำงพวกเขำและจงแยกตัวออกจำกเขำทั้ง<br />
หลำย.....อย่ำแตะต้องสิ่งที่ไม่สะอำด”นั้นพระสัญญำของพระเจ้ำคือ“แล้วเรำจึงจะรับพวกเจ้ำไว้เรำจะเป็ นดั<br />
งบิดำของพวกเจ้ำและพวกเจ้ำจะเป็ นบุตรชำยบุตรหญิงของเรำพระเจ้ำผู้ทรงฤทธำนุภำพทั้งสิ้นได้ตรัสดัง<br />
นั้น”2โครินธ ์6:17,18เป็ นสิทธิพิเศษและเป็ นหน้ำที่ของคริสเตียนทุกคนที่จะรับประสบกำรณ์อันมีค่ำและเ<br />
ต็มเปี่ยมในเรื่องต่ำงๆของพระเจ้ำพระเยซูตรัสว่ำ“เรำเป็ นควำมสว่ำงของโลกคนที่ตำมเรำมำจะไม่ต้องเดินใ<br />
นควำมมืดแต่จะมีควำมสว่ำงแห่งชีวิต”ยอห ์น8:12;“วิถีของคนชอบธรรมเหมือนแสงอรุณซึ่งฉำยสุกใสยิ่ง<br />
ๆขึ้นจนสว่ำงเต็มที่”สุภำษิต4:18;ทุกย่ำงก้ำวแห่งควำมเชื่อและกำรเชื่อฟังจะน ำจิตวิญญำณให้เข้ำมำติด<br />
สนิทกับพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นควำมสว่ำงของโลกมำกยิ่งขึ้นซึ่ง“ควำมมืดในพระองค ์ไม่มีเลย”1ยอห ์น1:5ล ำแส<br />
งสว่ำงเจิดจ้ำของดวงอำทิตย ์แห่งควำมชอบธรรมจะส่องลงมำยังผู้รับใช ้ของพระเจ้ำและพวกเขำจะสะท้อน<br />
แสงสว่ำงของพระองค ์ในขณะที่ดวงดำวบอกเรำว่ำในฟ้ ำสวรรค ์มีแสงสว่ำงที่ยิ่งใหญ่ซึ่งเป็ นสง่ำรำศีที่ท ำใ<br />
ห้ดวงดำวสุกใสสว่ำงเจิดจ้ำคริสเตียนก็ควรเป็ นเช่นนี้เหมือนกันพวกเขำจะต้องส ำแดงให้เห็นว่ำมีพระเจ้ำผู้<br />
367
สถิตอยู่บนบัลลังก ์ของจักรวำลพระลักษณะของพระองค ์สมควรที่จะรับค ำสรรเสริญและรับไว้เป็ นแบบอย่ำ<br />
งผู้ที่เป็ นพยำนของพระองค ์จะแสดงให้ทุกคนเห็นถึงพระคุณแห่งพระวิญญำณของพระองค ์ควำมบริสุทธิ์แ<br />
ละควำมศักดิ์สิทธิ์แห่งพระลักษณะของพระองค ์ {GC 475.3} {GCth17 412.3}<br />
ในจดหมำยของเปำโลที่เขียนถึงชำวเมืองโคโลสีเผยให้เห็นถึงพระพรอันอุดมที่ทรงโปรดประทำนให้เหล่<br />
ำบุตรของพระเจ้ำท่ำนเขียนไว้ว่ำ“เรำไม่ได้หยุดอธิษฐำนและทูลขอเพื่อท่ำนทั้งหลำยเพื่อให้ท่ำนเต็มเปี่ยม<br />
ด้วยควำมรู เรื่องพระประสงค ้<br />
์ของพระองค ์โดยสรรพปัญญำและควำมเข้ำใจฝ่ ำยจิตวิญญำณเพื่อพวกท่ำ<br />
นจะด ำเนินชีวิตอย่ำงสมควรต่อองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและจะเป็ นที่ชอบพระทัยของพระองค ์ทุกประกำรคือให้เกิ<br />
ดผลในกำรดีทุกอย่ำงและเจริญขึ้นในควำมรู ้ถึงเรื่องพระเจ้ำให้พวกท่ำนมีก ำลังด้วยฤทธำนุภำพทั้งสิ้นตำ<br />
มอนุภำพแห่งพระสิริของพระองคเพื่อให้ท่ำนมีควำมทรหดอดทนและมีควำมอดทนในทุกสิ่งพร ์<br />
้อมทั้งมีคว<br />
ำมยินดี” โคโลสี 1:9-11 {GC 476.1} {GCth17 413.1}<br />
อีกครั้งเปำโลเขียนถึงควำมปรำรถนำที่จะให้พี่น้องในเมืองเอเฟซัสเข้ำใจถึงสิทธิพิเศษอันสูงส่งของกำ<br />
รเป็ นคริสเตียนท่ำนเปิดเผยให้พวกเขำทรำบด้วยภำษำที่เข้ำใจง่ำยที่สุดว่ำบุตรชำยและบุตรหญิงขององค ์<br />
ผู้สูงสุดจะได้รับอ ำนำจและควำมรู ้อันมหัศจรรย ์ยิ่ง“ขอให้ประทำนควำมเข้มแข็งภำยในจิตใจด้วยฤทธำนุภ<br />
ำพที่มำทำงพระวิญญำณของพระองค ์แก่พวกท่ำนตำมพระสิริอันอุดมของพระองค ์”เพื่อ“หยั ่งรำกและตั้ง<br />
มั ่นอยู่ในควำมรัก”เพื่อ“ให้ท่ำนสำมำรถเข้ำใจร่วมกับธรรมิกชนทั ้งหมดถึงควำมกว้ำงควำมยำวควำมสูง<br />
ควำมลึกคือให้ซำบซึ้งในควำมรักของพระคริสต ์ซึ่งเกินควำมรู ้”แต่ค ำอธิษฐำนของอัครทูตไปถึงสิทธิพิเศษ<br />
สูงสุดเมื่ออธิษฐำนว่ำ“เพื่อพวกท่ำนจะได้รับควำมบริบูรณ์ของพระเจ้ำอย่ำงเต็มเปี่ยม” เอเฟซัส 3:16-19<br />
{GC 476.2} {GCth17 413.2}<br />
พระคัมภีรเผยให้เรำเห็นถึงสิ่งสูงสุดที่เรำจะรับโดยควำมเชื่อในพระสัญญำของพระบิดำบนสวรรค ์<br />
เมื่อเร ์<br />
ำปฏิบัติตำมข้อก ำหนดของพระองค ์โดยผ่ำนพระคุณแห่งควำมดีงำมอันประเสริฐของพระคริสตเรำเข้ำถึง<br />
์<br />
พระที่นั ่งของพระเจ้ำผู้ทรงกอปรด้วยฤทธำนุภำพอันไม่มีที่สิ้นสุด“พระองค ์ผู้ไม่ได้ทรงหวงพระบุตรของพร<br />
ะองคเองแต่ประทำนพระบุตรนั้นเพื่อเรำทุกคนถ้ำเช่นนั้นพระองค ์<br />
์จะไม่ประทำนสิ่งสำรพัดให้เรำด้วยกันกับ<br />
พระบุตรนั้นหรือ” โรม 8:32<br />
พระบิดำประทำนพระวิญญำณของพระองค ์โดยไม่จ ำกัดให้แก่พระบุตรและเรำจะมีส่วนในควำมไพบูลย ์นี้ด้<br />
วยพระเยซูตรัสว่ำ“เพรำะฉะนั้นถ้ำพวกท่ำนเองผู้เป็ นคนบำปยังรู ้จักให้สิ่งดีแก่บุตรของตนยิ่งกว่ำนั้นสักเท่<br />
ำใดพระบิดำผู้สถิตในสวรรค ์จะประทำนพระวิญญำณบริสุทธิ์แก่พวกที่ขอต่อพระองค ์”ลูกำ11:13“สิ่งใดที่<br />
พวกท่ำนขอในนำมของเรำเรำจะท ำสิ่งนั้น”<br />
“จนบัดนี้พวกท่ำนก็ยังไม่ได้ขอสิ่งใดในนำมของเรำจงขอเถิดแล้วจะได้เพื่อควำมชื่นชมยินดีของท่ำนจ<br />
ะมีเต็มเปี่ยม” ยอห ์น 14:14; 16:24 {GC 477.1} {GCth17 414.1}<br />
ในขณะที่ชีวิตของคริสเตียนจะมีลักษณะของควำมถ่อมใจแต่เขำจะต้องไม่เป็ นคนที่โศกเศร ้ำและลดค่ำ<br />
ตัวเองเป็ นโอกำสของทุกคนที่จะด ำเนินชีวิตเพื่อพระเจ้ำจะทรงเห็นชอบและอวยพระพรไม่ใช่พระประสงค ์ข<br />
องพระบิดำในสวรรค ์ของเรำที่จะให้เรำถูกปรับโทษและอยู่ในควำมมืดมนตลอดไปกำรเดินก้มหน้ำและจิตใ<br />
368
จที่คิดถึงแต่เพียงตนเองไม่ใช่สิ่งที่พิสูจน์ถึงกำรถ่อมใจที่แท้จริงเรำเข้ำหำพระเยซูและรับกำรช ำระและยืนขึ้<br />
นต่อหน้ำพระบัญญัติโดยปรำศจำกควำมละอำยและควำมเศร ้ำโศก“เพรำะฉะนั้นไม่มีกำรลงโทษคนที่อยู่ใ<br />
นพระเยซูคริสต ์”<br />
“ที่ไม่ด ำเนินตำมฝ่ ำยเนื้อหนังแต่ตำมพระวิญญำณ” โรม 8:1, 4 {GC 477.2} {GCth17 414.2}<br />
โดยทำงพระเยซูเหล่ำบุตรของอำดัมที่ล้มลงในบำปจะได้เป็ น “ลูกของพระเจ้ำ” 1 ยอห ์น 3:2<br />
“ทั้งผู้ช ำระให้บริสุทธิ์และคนเหล่ำนั้นที่ได้รับกำรช ำระก็มีพระบิดำองคเดียวกันด้วยเหตุนี้พระเยซูจึงไม่ทรง<br />
์<br />
ละอำยที่จะเรียกเขำเหล่ำนั้นว่ำพี่น้อง”ฮีบรู2:11ชีวิตของคริสเตียนจะต้องเป็ นชีวิตแห่งควำมเชื่อชีวิตแห่ง<br />
ชัยชนะและชีวิตที่ปีติยินดีในพระเจ้ำ“เพรำะทุกคนที่เกิดจำกพระเจ้ำก็มีชัยเหนือโลกและควำมเชื่อของเรำ<br />
นี่แหละเป็ นชัยชนะที่มีชัยเหนือโลก”1ยอห ์น5:4;เนหะมีย ์ผู้รับใช ้ของพระเจ้ำกล่ำวด้วยควำมจริงใจว่ำ“ควำ<br />
มชื่นบำนของตนในพระยำห ์เวห ์เป็ นก ำลังของท่ำน”<br />
เนหะมีย ์<br />
8:10และเปำโลกล่ำวว่ำ“จงชื่นชมยินดีในองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทุกเวลำข้ำพเจ้ำขอย ้ำอีกครั้งว่ำจงชื่นชมยิน<br />
ดีเถิด”<br />
“จงชื่นบำนอยู่เสมอจงอธิษฐำนอย่ำงสม ่ำเสมอจงขอบพระคุณในทุกกรณีเพรำะนี่แหละเป็ นพระประสง<br />
ค ์ของพระเจ้ำส ำหรับพวกท่ำนในพระเยซูคริสต ์” ฟีลิปปี 4: 4 1 เธสะโลนิกำ 5:16-18 {GC<br />
477.3} {GCth17 414.3}<br />
ที่กล่ำวมำทั้งหมดนี้เป็ นผลของกำรกลับใจและกำรช ำระให้บริสุทธิ์ตำมพระคัมภีร ์และเนื่องจำกว่ำโลก<br />
คริสเตียนไม่ได้ใส่ใจหลักกำรยิ่งใหญ่ของควำมชอบธรรมที่พระบัญญัติของพระเจ้ำเปิดเผยไว้เรำจึงไม่ค่อย<br />
ได้เห็นถึงผลเหล่ำนี้นี่เป็ นสำเหตุที่ว่ำท ำไมจึงไม่ค่อยเห็นผลงำนยิ่งใหญ่และยั ่งยืนของพระวิญญำณของพ<br />
ระเจ้ำเหมือนเช่นกำรฟื้นฟูที่เคยเกิดขึ้นในอดีต {GC 478.1} {GCth17 415.1}<br />
ด้วยกำรเฝ้ ำมองก็จะท ำให้เกิดกำรเปลี่ยนแปลงขึ้นในตัวเรำและในขณะที่ธรรมบัญญัติอันศักดิ์สิทธิ์ขอ<br />
งพระเจ้ำซึ่งเผยให้มนุษย ์เห็นถึงพระลักษณะที่สมบูรณ์และบริสุทธิ์ของพระองค ์ถูกละเลยควำมนึกคิดของ<br />
คนทั้งหลำยจึงถูกหันเหไปหำค ำสอนและทฤษฎีของมนุษย ์จึงไม่เป็ นที่น่ำประหลำดใจว่ำท ำไมควำมเคร่งครั<br />
ดทำงศำสนำในคริสตจักรจึงลดน้อยถอยลงเช่นนี้องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำตรัสว่ำ“เขำได้ทอดทิ้งเรำซึ่งเป็ นน ้ำพุ<br />
ที่มีน ้ำแห่งชีวิตแล้วสกัดบ่อน ้ำไว้ส ำหรับตนเองเป็ นบ่อแตกที่ขังน ้ำไม่ได้” เยเรมีย ์ 2:13 {GC<br />
478.2} {GCth17 415.2}<br />
“บุคคลผู้เป็ นสุขคือผู้ไม่เดินตำมค ำแนะน ำของคนอธรรม.......แต่ควำมปีติยินดีของผู้นั้นอยู่ในธรรมบั<br />
ญญัติของพระยำห ์เวห ์เขำใคร่ครวญธรรมบัญญัติของพระองค ์ทั้งกลำงวันและกลำงคืนเขำเป็ นเหมือนต้น<br />
ไม้ที่ปลูกไว้ริมธำรน ้ำซึ่งเกิดผลตำมฤดูกำลและใบก็ไม่เหี่ยวแห้งทุกอย่ำงที่เขำท ำก็จ ำเริญขึ้น”สดุดี1:1,2,<br />
3,กำรน ำพระบัญญัติของพระเจ้ำให้กลับคืนสู่สภำพเดิมในที่ๆถูกต้องเท่ำนั้นจึงจะฟื้นฟูให้คนทั้งหลำยกลั<br />
บมีควำมเชื่อและศีลธรรมตำมอย่ำงพระเจ้ำในแบบดั ้งเดิมได้“พระยำห ์เวห ์ตรัสดังนี้ว่ำ‘จงยืนที่ถนนและมอง<br />
ให้ดีและถำมหำทำงโบรำณนั้นว่ำทำงดีอยู่ที่ไหนแล้วจงเดินในทำงนั้นและให้จิตใจของเจ้ำได้ควำมสงบ’ ”<br />
เยเรมีย ์ 6:16 {GC 478.3} {GCth17 415.3}บท<br />
369
370
บท 28 - เผชิญหน้ากับหนังสือบันทึกแห่งชีวิต<br />
ผู้เผยพระวจนะดำเนียลกล่ำวว่ำ“ขณะที่ข้ำพเจ้ำยืนดูอยู่มีหลำยบัลลังก ์มำตั ้งไว้และผู้หนึ่งซึ่งเจริญด้วย<br />
วัยวุฒิมำประทับฉลองของพระองค ์ขำวอย่ำงหิมะพระเกศำบนพระเศียรเหมือนขนแกะขำวสะอำดพระบัลลั<br />
งก ์ของพระองค เป็ ์ นเปลวเพลิงกงจักรของบัลลังก ์นั้นเป็ นไฟลุกธำรไฟพุ่งออกและไหลออกมำเฉพำะพระพั<br />
กตร ์พระองค ์คนนับแสนๆปรนนิบัติพระองค ์คนนับล้ำนๆเข้ำเฝ้ ำพระองค ์ผู้พิพำกษำก็ขึ้นนั ่งบัลลังก ์บรรดำ<br />
หนังสือก็เปิดออก” ดำเนียล 7:9, 10 {GC 479.1} {GCth17 416.1}<br />
นี่คือภำพในนิมิตที่แสดงให้ผู้เผยพระวจนะเห็นถึงวันยิ่งใหญ่และน่ำสะพรึงกลัวเมื่ออุปนิสัยและชีวิตของ<br />
มนุษย ์ทุกคนจะถูกน ำมำตรวจสอบต่อเบื้องพระพักตร ์พระผู้ทรงพิพำกษำของทั ่วสำกลโลกและมนุษย ์ทุกค<br />
นจะได้รับผลตอบแทน “ตำมกำรกระท ำของเขำ” มัทธิว 16:27<br />
ผู้เจริญด้วยวัยวุฒิท่ำนนั้นคือพระเจ้ำพระบิดำผู้ประพันธ ์สดุดีกล่ำวไว้ว่ำ“ก่อนที่ภูเขำทั้งหลำยเกิดขึ้นมำก่<br />
อนที่พระองค ์ทรงให้ก ำเนิดแผ่นดินโลกและพิภพพระองค ์ทรงเป็ นพระเจ้ำตั้งแต่นิรันดร ์กำลถึงนิรันดร ์กำล”<br />
สดุดี90:2;พระองค ์ทรงเป็ นแหล่งก ำเนิดแห่งชีวิตของคนทั้งหลำยและเป็ นบ่อเกิดแห่งกฎเกณฑ ์ทั้งปวงที่จะ<br />
ใช ้ในกำรพิพำกษำและทูตสวรรค ์ศักดิ์สิทธิ์มำกมำยนับจ ำนวนเป็ นแสนๆเป็ นล้ำนๆซึ่งเป็ นผู้คอยดูแลช่วยเ<br />
หลือและเป็ นพยำนจะเข้ำร่วมในกำรพิพำกษำยิ่งใหญ่นี้ {GC 479.2} {GCth17 416.2}<br />
“นี่แน่ะมีท่ำนผู้หนึ่งเหมือนบุตรมนุษย ์มำพร ้อมกับบรรดำเมฆของสวรรค ์และท่ำนมำหำผู้เจริญด้วยวัย<br />
วุฒินั้นมีคนน ำท่ำนมำเฝ้ ำเฉพำะพระพักตร ์พระองค ์รำชอ ำนำจศักดิ์ศรีกับรำชอำณำจักรทรงมอบไว้กับท่<br />
ำนเพื่อชนทุกชำติทุกเผ่ำทุกภำษำจะปรนนิบัติท่ำนรำชอำณำจักรของท่ำนเป็ นรำชอำณำจักรนิรันดร ์ซึ่ง<br />
จะไม่มีที่สิ้นสุด” ดำเนียล 7:13, 14<br />
กำรเสด็จมำของพระคริสต ์ตำมที่บรรยำยไว้ในที่นี้ไม่ใช่เป็ นกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระองค ์พระองค เส ์<br />
ด็จมำหำผู้เจริญด้วยวัยวุฒิในสวรรคเพื่อรับรำชอ ์ ำนำจและศักดิ์ศรีและรำชอำณำจักรซึ่งจะทรงโปรดประ<br />
ทำนให้พระองค เมื่อพระรำชกิจในฐำนะคนกลำงสิ้นสุดลงกำรเสด็จมำที่กล่ำวถึงในที่นี้ไม่ใช่เป็ ์<br />
นกำรเสด็จก<br />
ลับมำยังโลกครั้งที่สองแต่เป็ นกำรเสด็จมำซึ่งถูกท ำนำยไว้ล่วงหน้ำในค ำพยำกรณ์ว่ำจะเกิดขึ้นเมื่อช่วงเว<br />
ลำ 2300 วันสิ้นสุดลงในปีค.ศ. 1844<br />
มหำปุโรหิตผู้ยิ่งใหญ่ของเรำเสด็จมำพร ้อมกับเหล่ำทูตสวรรคเพื่อเข้ำไปยังอภิสุทธิสถำนและณที่นั<br />
์<br />
่นพระ<br />
องค ์ทรงปรำกฏต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำเพื่อท ำภำรกิจสุดท้ำยของกำรประกอบพิธีเพื่อมนุษย ์ซึ่งคือพระ<br />
รำชกิจแห่งกำรพิจำรณำพิพำกษำและกำรลบบำปให้แก่คนทั้งปวงที่ถูกแสดงให้เห็นว่ำสมควรจะได้รับประ<br />
โยชน์จำกพระรำชกิจของพระองค ์ {GC 479.3} {GCth17 416.3}<br />
ในพิธีจ ำลองที่เป็ นสัญลักษณ์นั้นเฉพำะคนเหล่ำนั้นที่เข้ำมำอยู่เบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำด้วยกำรสำรภำ<br />
พบำปและกำรกลับใจและบำปทั้งหลำยของเขำถูกโอนไปยังสถำนนมัสกำรผ่ำนทำงเลือดของเครื่องบูชำไ<br />
ถ่บำปแล้วเท่ำนั้นจึงจะเป็ นผู้ที่มีส่วนร่วมในพิธีของวันลบมลทินบำปได้ในวันยิ่งใหญ่แห่งกำรลบมลทินบำ<br />
ปและกำรพิจำรณำพิพำกษำสุดท้ำยก็เป็ นเช่นเดียวกันเฉพำะผู้ที่แสดงตนว่ำเป็ นประชำกรของพระเจ้ำเท่<br />
ำนั้นจึงจะถูกน ำเข้ำมำสู่กำรพิจำรณำส่วนกำรพิพำกษำคนชั ่วเป็ นอีกงำนหนึ่งที่แยกออกไปอย่ำงชัดเจนแ<br />
ละจะเกิดขึ้นในช่วงหลัง“กำรพิพำกษำจะเริ่มต้นที่ครอบครัวของพระเจ้ำและถ้ำเริ่มต้นที่พวกเรำก่อนปลำย<br />
371
ทำงของคนเหล่ำนั้นที่ไม่เชื่อฟังข่ำวประเสริฐของพระเจ้ำจะเป็ นอย่ำงไร” 1 เปโตร 4:17 {GC<br />
480.1} {GCth17 417.1}<br />
หนังสือบันทึกต่ำงๆในสวรรค ์ที่บันทึกชื่อและกำรกระท ำของมนุษย ์จะเป็ นตัวก ำหนดกำรพิพำกษำตัดสิ<br />
นผู้เผยพระวจนะดำเนียลกล่ำวไว้ว่ำ<br />
“ผู้พิพำกษำก็ขึ้นนั ่งบัลลังก ์บรรดำหนังสือก็เปิดออก”<br />
ผู้เขียนพระธรรมวิวรณ์บรรยำยภำพเดียวกันนี้เพิ่มเติมไว้ว่ำ“หนังสืออีกเล่มหนึ่งก็ถูกเปิดออกด้วยคือหนัง<br />
สือแห่งชีวิตคนตำยก็ถูกพิพำกษำตำมกำรกระท ำของเขำทั้งหลำยที่เขียนไว้ในหนังสือเหล่ำนั้น” วิวรณ์<br />
20:12 {GC 480.2} {GCth17 417.2}<br />
หนังสือแห่งชีวิตประกอบด้วยรำยชื่อของคนทั้งหมดที่เคยร่วมรับใช ้พระเจ้ำพระเยซูทรงบอกกับสำวกทั้<br />
งหลำยให้“จงชื่นชมยินดีที่ชื่อของท่ำนจดไว้ในสวรรค ์”ลูกำ10:20;เปำโลกล่ำวกับผู้ร่วมงำนที่ซื่อสัตย ์ว่ำเ<br />
ขำมี “ชื่อ….อยู่ในหนังสือแห่งชีวิตแล้ว” ฟีลิปปี 4:3<br />
ในขณะที่ดำเนียลมองไปยังภำยภำคหน้ำเมื่อ“เวลำยำกล ำบำกอย่ำงไม่เคยมีมำตั ้งแต่ครั้งมีประชำชำติจน<br />
ถึงสมัยนั้น”และประกำศว่ำ“ชนชำติของท่ำนจะได้รับกำรช่วยกู้คือทุกคนที่มีชื่อบันทึกไว้ในหนังสือ”<br />
และผู้เขียนพระธรรมวิวรณ์กล่ำวว่ำผู้ที่จะเข้ำไปยังเมืองของพระเจ้ำจะต้อง<br />
“มีชื่อจดไว้ในหนังสือชีวิตของพระเมษโปดก” ดำเนียล 12:1 วิวรณ์ 21:27 {GC 480.3} {GCth17<br />
417.3}<br />
“หนังสือม้วนหนึ่งส ำหรับบันทึกควำมจ ำเฉพำะพระพักตร ์”<br />
เป็ นหนังสือบันทึกกำรกระท ำดีของ<br />
“ผู้ที่เกรงกลัวพระยำห ์เวห ์และยกย่องพระนำมของพระองค ์”มำลำคี3:16;ค ำพูดแห่งควำมเชื่อและกำรกระ<br />
ท ำแห่งควำมรักของพวกเขำถูกบันทึกไว้ในสวรรคเนหะมีย ์ ์กล่ำวถึงเรื่องนี้เมื่อพูดว่ำ“ข้ำแต่พระเจ้ำของข้ำ<br />
พระองค ์…..ขอทรงระลึกถึงข้ำพระองค ์และขออย่ำทรงลบล้ำงกำรดีทั้งหลำยของข้ำพระองค ์ที่ข้ำพระองค ์ไ<br />
ด้ท ำเพื่อพระนิเวศของพระเจ้ำของข้ำพระองค ์”เนหะมีย ์13:14;ในหนังสือส ำหรับบันทึกควำมจ ำเฉพำะพร<br />
ะพักตร ์ของพระเจ้ำเล่มนี้ทุกกำรกระท ำที่ท ำด้วยควำมชอบธรรมจะถูกบันทึกไว้ชั ่วนิรันดร ์กำรต่อต้ำนทุก<br />
กำรทดลองกำรเอำชนะทุกควำมชั ่วกำรกล่ำวทุกค ำพูดแห่งควำมเมตตำจะถูกบันทึกในหนังสือเล่มนี้ไว้อย่<br />
ำงสัตย ์ซื่อทุกกำรกระท ำที่ท ำด้วยควำมเสียสละทุกกำรอดทนต่อควำมเจ็บปวดและควำมโศกเศร ้ำเพื่อเห็น<br />
แก่พระคริสต ์จะถูกบันทึกไว้ผู้ประพันธ ์สดุดีกล่ำวไว้ว่ำ“พระองค ์ทรงนับกำรระหกระเหินของข้ำพระองค ์ทรง<br />
เก็บน ้ำตำของข้ำพระองค ์ใส่ขวดของพระองค ์ไว้น ้ำตำนั้นไม่อยู่ในบัญชีของพระองค ์หรือพระเจ้ำข้ำ” สดุดี<br />
56:8 {GC 481.1} {GCth17 418.1}<br />
มีกำรบันทึกบำปทั ้งหลำยของมนุษย ์ไว้ด้วยเช่นกัน“พระเจ้ำจะทรงเอำกำรงำนทุกอย่ำงเข้ำสู่กำรพิพำ<br />
กษำพร ้อมด้วยสิ่งเร ้นลับทุกอย่ำงไม่ว่ำดีหรือชั ่ว”<br />
“ค ำที่ไม่เป็ นสำระทุกค ำซึ่งมนุษย ์พูดนั้นมนุษย ์จะต้องรับผิดชอบถ้อยค ำเหล่ำนั้นในวันพิพำกษำ”<br />
พระผู้ช่วยให้รอดตรัสว่ำ “พวกท่ำนจะพ้นผิดหรือถูกตัดสินลงโทษก็เพรำะค ำพูดของท่ำน” ปัญญำจำรย ์<br />
12:14 มัทธิว 12:36, 37<br />
ควำมตั้งใจต่ำงๆอันเร ้นลับและเป้ ำหมำยลับต่ำงๆจะถูกบันทึกไว้อย่ำงไม่ผิดพลำดเพรำะพระเจ้ำ<br />
372
“จะทรงเปิดเผยสิ่งที่ซ่อนอยู่ในควำมมืดและจะทรงเผยควำมมุ่งหมำยของจิตใจทั้งหลำย”1โครินธ ์4:5“ดูสิ<br />
มีกำรบันทึกไว้ต่อหน้ำเรำ…..ควำมชั ่วของพวกเขำและควำมชั ่วของบรรพบุรุษของเขำรวมกันพระยำห ์เว<br />
ห ์ตรัสดังนี้” อิสยำห ์ 65:6, 7 {GC 481.2} {GCth17 418.2}<br />
ทุกกำรกระท ำของมนุษย ์จะถูกน ำมำตรวจสอบต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำและลงบันทึกไว้ว่ำเป็ นกำรกร<br />
ะท ำที่ซื่อสัตย ์หรือไม่ซื่อสัตย ์อีกด้ำนหนึ่งที่ตรงกับชื่อของแต่ละคนในบันทึกของสวรรค เหล่ำนี้จะมีทุกค ์<br />
ำพู<br />
ดที่พูดผิดทุกกำรกระท ำที่เห็นแก่ตัวทุกหน้ำที่ที่ท ำด้วยควำมไม่สัตย ์ซื่อและบำปทุกๆบำปที่ซ่อนเร ้นและปิ<br />
ดบังไว้อย่ำงมีชั้นเชิงสิ่งเหล่ำนี้ถูกบันทึกไว้ด้วยควำมแม่นย ำอย่ำงน่ำสะพรึงกลัวค ำเตือนต่ำงๆจำกสวรรค ์แ<br />
ละบรรดำค ำเตือนสอนจำกสวรรค ์ที่ถูกละเลยเวลำที่สูญเสียไปอย่ำงเปล่ำประโยชน์โอกำสที่ไม่ได้พัฒนำใ<br />
ห้ดีขึ้นอิทธิพลที่มีผลต่อผู้อื่นทั้งในทำงที่ดีหรือชั ่วทูตสวรรค ์จะจดบันทึกเรื่องเหล่ำนี้ไว้ตำมล ำดับเวลำ<br />
{GC 482.1} {GCth17 419.1}<br />
ธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเป็ นมำตรฐำนของกำรพิพำกษำเพื่อตรวจสอบอุปนิสัยและชีวิตของมนุษย ์นั<br />
กปรำชญ ์กล่ำวไว้ว่ำ“จงย ำเกรงพระเจ้ำและรักษำพระบัญญัติของพระองค เพรำะสิ่งนี้เป็ ์ นหน้ำที่ของมนุษย ์<br />
ทั้งปวงเพรำะว่ำพระเจ้ำจะทรงเอำกำรงำนทุกอย่ำงเข้ำสู่กำรพิพำกษำ”ปัญญำจำรย ์12:13,14;อัครทูตยำ<br />
กอบเตือนสอนพี่น้องของท่ำนว่ำ“พวกท่ำนจงพูดและท ำเหมือนอย่ำงคนที่จะถูกพิพำกษำด้วยหลักเกณฑ ์<br />
แห่งเสรีภำพ” ยำกอบ 2:12 {GC 482.2} {GCth17 419.2}<br />
คนเหล่ำนั้นที่ถูกตัดสินในกำรพิพำกษำว่ำ“สมควร”จะเป็ นผู้ที่มีส่วนในกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยของผู้<br />
ชอบธรรมพระเยซูตรัสว่ำ“คนที่นับว่ำสมควรกับกำรอยู่ในยุคหน้ำและกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำย<br />
.....เขำเป็ นเหมือนทูตสวรรค ์และเป็ นบุตรของพระเจ้ำคือบุตรของกำรเป็ นขึ้นจำกตำย” ลูกำ 20:35, 36<br />
และอีกครั้งหนึ่งพระองค ์ทรงเปิดเผยว่ำ “คนที่ประพฤติดีก็เป็ นขึ้นมำสู่ชีวิต”<br />
ยอห ์น5:29;ผู้ชอบธรรมที่ตำยไปแล้วจะไม่ถูกปลุกให้เป็ นขึ้นมำจนกว่ำกำรเสร็จสิ้นของกำรพิพำกษำซึ่งจ<br />
ะแสดงให้เห็นว่ำพวกเขำนั้นคู่ควรต่อกำร“เป็ นขึ้นมำสู่ชีวิต”ด้วยเหตุนี้พวกเขำจึงไม่ได้มำปรำกฏตัวด้วยต<br />
นเองต่อหน้ำบัลลังก ์พิพำกษำเมื่อบันทึกต่ำงๆของพวกเขำถูกน ำมำพิจำรณำตรวจสอบและคดีของพวกเ<br />
ขำถูกตัดสิน {GC 482.3} {GCth17 419.3}<br />
พระเยซูจะทรงเป็ นทนำยของพวกเขำเพื่อแก้ต่ำงแทนพวกเขำต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำ<br />
“ถ้ำใครท ำบำปเรำก็มีผู้ช่วยทูลขอพระบิดำเพื่อเรำคือพระเยซูคริสต ์ผู้ทรงเที่ยงธรรมนั้น” 1 ยอห ์น<br />
2:1“เพรำะว่ำพระคริสต ์ไม่ได้เสด็จเข้ำไปในสถำนศักดิ์สิทธิ์ที่สร ้ำงขึ้นด้วยมือมนุษย ์ซึ่งถอดแบบจำกของ<br />
จริงแต่พระองคเสด็จเข้ำไปในสวรรค ์<br />
์นั้นเองเพื่อทรงปรำกฏตัวต่อพระพักตร ์พระเจ้ำเพื่อพวกเรำ”“เพรำะเ<br />
หตุนี้พระองค ์จึงทรงสำมำรถช่วยคนทั้งหลำยที่เข้ำมำใกล้พระเจ้ำโดยทำงพระองค ์นั้นอย่ำงเต็มที่เพรำะว่ำ<br />
พระองค ์ทรงพระชนม์อยู่ทุกเวลำเพื่อทูลเผื่อคนเหล่ำนั้น” ฮีบรู 9:24; 7:25 {GC 482.4} {GCth17<br />
419.4}<br />
เมื่อหนังสือบันทึกต่ำงๆถูกเปิดออกในวันพิพำกษำชีวิตของมนุษย ์ทุกคนที่เชื่อพระเยซูจะมำปรำกฏต่อ<br />
เบื้องพระพักตร ์ของพระเจ้ำโดยเริ่มจำกคนแรกที่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้พระองค ์ผู้ทรงเป็ นทนำยของเรำจะน ำเ<br />
373
สนอคนที่มีชีวิตในยุคต่อๆมำและจบกำรพิพำกษำด้วยคนที่ยังมีชีวิตอยู่ชื่อของมนุษย ์ทุกคนจะถูกเอ่ยถึงทุ<br />
กรำยจะถูกพิจำรณำอย่ำงละเอียดถี่ถ้วนมีชื่อที่สอบผ่ำนและมีชื่อที่ถูกปฏิเสธใครก็ตำมที่ยังมีบำปปรำกฏเ<br />
หลืออยู่ในหนังสือบันทึกซึ่งเป็ นบำปที่ยังไม่ได้กลับใจและยังไม่ได้รับกำรอภัยชื่อของพวกเขำเหล่ำนั ้นจะถู<br />
กลบออกไปจำกหนังสือแห่งชีวิตและบันทึกกำรดีของพวกเขำจะถูกลบออกไปจำกหนังสือส ำหรับบันทึกค<br />
วำมจ ำเฉพำะพระพักตร ์ของพระเจ้ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงเปิดเผยแก่โมเสสว่ำ<br />
“ผู้ใดท ำบำปต่อเรำเรำก็จะลบชื่อผู้นั้นจำกหนังสือของเรำ” อพยพ<br />
32:33และผู้เผยพระวจนะเอเสเคียลกล่ำวไว้ว่ำ“แต่เมื่อคนชอบธรรมหันจำกควำมชอบธรรมของเขำและ<br />
ท ำบำป.....ควำมชอบธรรมซึ่งเขำได้ท ำมำแล้วนั้นจะไม่ถูกจดจ ำไว้อีก” เอเสเคียล 18:24 {GC<br />
483.1} {GCth17 420.1}<br />
ทุกคนที่กลับใจจำกบำปด้วยควำมจริงใจและยอมรับพระโลหิตของพระคริสต เป็ ์ นเครื่องบูชำลบมลทิน<br />
บำปด้วยควำมเชื่อจะมีค ำจำรึกไว้ตรงชื่อของพวกเขำในหนังสือของสวรรค ์ว่ำบำปของพวกเขำได้รับอภัย<br />
แล้วเมื่อพวกเขำกลำยมำเป็ นผู้มีส่วนร่วมในควำมชอบธรรมของพระคริสต ์และอุปนิสัยต่ำงๆของพวกเขำ<br />
ถูกค้นพบว่ำรวมเป็ นหนึ่งเดียวกับธรรมบัญญัติของพระเจ้ำแล้วบำปต่ำงๆของพวกเขำจะถูกลบออกไปแล<br />
ะจะถูกจัดว่ำเป็ นผู้ที่เหมำะสมที่จะได้ชีวิตนิรันดร ์พระเจ้ำทรงประกำศผ่ำนทำงผู้เผยพระวจนะอิสยำห ์ว่ำ“เร<br />
ำเรำเองคือผู้นั ้นผู้ลบล้ำงกำรทรยศของเจ้ำด้วยเห็นแก่เรำเองและเรำจะไม่จดจ ำบำปของเจ้ำ”อิสยำห ์43:2<br />
5;พระเยซูตรัสว่ำ“คนที่ชนะก็จะสวมเสื้อสีขำวและเรำจะไม่ลบชื่อของเขำออกจำกหนังสือแห่งชีวิตเรำจะรั<br />
บรองชื่อของเขำเฉพำะพระพักตร ์พระบิดำของเรำและต่อหน้ำบรรดำทูตสวรรค ์ของพระองค ์”<br />
“เพรำะฉะนั้นทุกคนที่จะรับเรำต่อหน้ำมนุษย ์เรำจะรับผู้นั้นต่อเฉพำะพระพักตร ์พระบิดำของเรำผู้สถิตใ<br />
นสวรรค ์แต่ผู้ใดจะไม่ยอมรับเรำต่อหน้ำมนุษย ์เรำก็จะไม่ยอมรับผู้นั้นเฉพำะพระพักตร ์พระบิดำของเรำผู้ส<br />
ถิตในสวรรค ์ด้วย” วิวรณ์ 3:5 มัทธิว 10:32, 33 {GC 483.2} {GCth17 420.2}<br />
ค ำพิพำกษำของศำลในโลกนี้เป็ นสิ่งที่มนุษย ์ให้ควำมสนใจด้วยใจจดจ่อที่สุดแต่ควำมสนใจนี้เทียบไม่ได้<br />
กับที่ปรำกฏออกมำให้เห็นในบัลลังก ์พิพำกษำของสวรรค เมื่อรำยชื่อที่บันทึกไว้ในหนังสือแห่งชีวิตถูกน ์<br />
ำ<br />
ขึ้นมำพิจำรณำต่อเบื้องพระพักตร ์พระผู้ทรงพิพำกษำโลกทั้งหลำยพระผู้ทรงเป็ นทนำยเสนอขอให้ทุกคน<br />
ที่มีชัยชนะโดยควำมเชื่อในพระโลหิตของพระองค ์รับกำรอภัยจำกกำรล่วงละเมิดเพื่อพวกเขำจะกลับเข้ำไ<br />
ปอยู่ในบ้ำนสวนเอเดนของพวกเขำและถูกสถำปนำขึ้นเป็ นผู้ร่วมรับมรดกซึ่งเป็ น “อำณำจักรดั้งเดิม”<br />
ร่วมกับพระองค ์มีคำห ์ 4:8<br />
ซำตำนคิดท ำลำยแผนกำรของพระเจ้ำในกำรสร ้ำงมนุษย ์ด้วยควำมพยำยำมของมันในกำรหลอกและ<br />
ล่อลวงเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์แต่บัดนี้พระคริสต ์ทูลขอให้แผนกำรของพระเจ้ำด ำเนินต่อไปให้ถึงที่สุดรำวกับว่ำม<br />
นุษย ์ไม่เคยล้มลงในบำปพระองค ์ทรงทูลขอให้ประชำกรของพระองค ์ไม่เพียงแต่ได้รับกำรอภัยและกำรช ำร<br />
ะบำปทั้งปวงอย่ำงหมดสิ้นเท่ำนั้นแต่ให้มีส่วนร่วมกับพระสิริของพระองค ์และได้นั ่งบนบัลลังก ์ของพระองค ์<br />
ด้วย {GC 483.3} {GCth17 420.3}<br />
374
ในขณะที่พระเยซูทรงแก้ต่ำงให้แก่ประชำกรแห่งพระคุณของพระองค ์ต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำซำตำ<br />
นกล่ำวหำพวกเขำว่ำเป็ นผู้ล่วงละเมิดจอมหลอกลวงตัวยงลงแรงน ำพวกเขำให้รู ้สึกสงสัยเพื่อให้พวกเขำสู<br />
ญเสียควำมเชื่อมั ่นในพระเจ้ำหวังที่จะแยกพวกเขำออกไปจำกควำมรักของพระองค ์และท ำผิดต่อธรรมบั<br />
ญญัติของพระองค ์บัดนี้มันชี้ไปยังหนังสือบันทึกชีวิตของพวกเขำชี้ไปยังจุดบกพร่องต่ำงๆในอุปนิสัยที่ห<br />
ลู่พระเกียรติพระผู้ไถ่ของพวกเขำซึ่งมีควำมแตกต่ำงไปจำกอุปนิสัยของพระคริสต ์มันชี้ไปยังบำปทั้งหมด<br />
ที่มันล่อลวงให้พวกเขำท ำและจำกทั้งหมดนี้มันจึงอ้ำงว่ำคนเหล่ำนี้อยู่ภำยใต้กำรปกครองของมัน {GC<br />
484.1} {GCth17 421.1}<br />
พระเยซูไม่ได้ทรงหำข้อแก้ตัวให้กับบำปทั ้งหลำยของพวกเขำแต่ทรงชี้ให้เห็นกำรส ำนึกผิดและควำมเ<br />
ชื่อของพวกเขำและทรงอ้ำงสิทธิ์ที่พวกเขำจะได้รับกำรอภัยโทษพระองค ์ทรงชูพระหัตถ ์ที่มีรอยแผลขึ้นต่อ<br />
เบื้องพระพักตร ์พระบิดำและทูตสวรรค ์บริสุทธิ์ทั้งหลำยพระองค ์ตรัสว่ำเรำรู ้จักชื่อของพวกเขำเรำได้สลัก<br />
พวกเขำไว้บนฝ่ ำมือของเรำ“เครื่องบูชำที่พระเจ้ำทรงปรำรถนำคือจิตใจที่แตกสลำยใจที่แตกสลำยและส ำ<br />
นึกผิดนั้นข้ำแต่พระเจ้ำพระองค ์จะไม่ทรงดูถูก” สดุดี 51:17<br />
และพระองค ์ทรงประกำศต่อผู้ที่กล่ำวโทษประชำกรของพระองค ์ว่ำ“พระยำห ์เวห ์ผู้ทรงเลือกสรรกรุงเยรูซำเ<br />
ล็มทรงว่ำกล่ำวเจ้ำนี่เป็ นดุ้นฟืนที่ฉวยออกมำจำกไฟไม่ใช่หรือ” เศคำริยำห ์ 3:2<br />
พระคริสต ์จะทรงสวมควำมชอบธรรมของพระองค เองให้แก่ผู้ที่สัตย ์<br />
์ซื่อของพระองค เพื่อพระองค ์ ์จะทรงน ำ<br />
พวกเขำเข้ำมำหำพระบิดำเป็ น“คริสตจักรที่มีศักดิ์ศรีไม่มีด่ำงพร ้อยริ้วรอยหรือมลทินใดๆเลย”เอเฟซัส5:<br />
27;ชื่อของคนเหล่ำนั้นยังคงจำรึกอยู่ในหนังสือแห่งชีวิตและมีบันทึกเกี่ยวกับพวกเขำว่ำ<br />
“พวกเขำจะด ำเนินไปกับเรำในชุดสีขำวเพรำะว่ำเขำเป็ นคนที่คู่ควร” วิวรณ์ 3:4 {GC 484.2} {GCth17<br />
421.2}<br />
ด้วยประกำรฉะนี้พระสัญญำแห่งพันธสัญญำใหม่จะเกิดขึ้นอย่ำงสมบูรณ์ว่ำ“เรำจะให้อภัยควำมผิดบำ<br />
ปของเขำและจะไม่จดจ ำบำปของเขำอีกต่อไป”<br />
“พระยำห ์เวห ์ตรัสว่ำในวันเหล่ำนั้นและในเวลำนั้นจะหำควำมผิดบำปในอิสรำเอลไม่พบเลยจะหำบำปใ<br />
นยูดำห ์ก็จะไม่พบเลย”เยเรมีย ์31:34;50:20;“ในวันนั้นกิ่งของพระยำห ์เวห ์จะงดงำมและรุ่งโรจน์และผลิตผ<br />
ลของแผ่นดินจะเป็ นควำมภูมิใจและเป็ นเกียรติของผู้รอดตำยในอิสรำเอลและคนที่เหลืออยู่ในศิโยนและต<br />
กค้ำงอยู่ในเยรูซำเล็มจะถูกเรียกว่ำบริสุทธิ์คือทุกคนที่ถูกบันทึกว่ำมีชีวิตในเยรูซำเล็ม” อิสยำห ์ 4:2, 3<br />
{GC 485.1} {GCth17 422.1}<br />
พระรำชกิจแห่งกำรพิจำรณำพิพำกษำและกำรลบบำปออกไปนั ้นจะต้องท ำให้เสร็จก่อนกำรเสด็จกลับ<br />
มำครั้งที่สองขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเนื่องจำกคนที่ตำยไปแล้วจะถูกพิพำกษำตำมสิ่งที่บันทึกไว้ในหนังสือจึ<br />
งเป็ นไปไม่ได้ที่บำปทั้งหลำยของมนุษย ์จะถูกลบออกไปจนกว่ำกำรพิพำกษำจะเสร็จสิ้นซึ่งในกำรพิพำกษำ<br />
นี้กรณีของพวกเขำจะได้รับกำรตรวจสอบแต่อัครทูตเปำโลกล่ำวไว้อย่ำงชัดเจนว่ำบำปของผู้เชื่อจะถูกล<br />
บทิ้งไป “วำระพักผ่อนหย่อนใจจะได้มำจำกพระพักตร ์พระเจ้ำ” และพระเจ้ำ<br />
“จะประทำนพระคริสต ์ที่ทรงก ำหนดไว้นั้น” กิจกำร 3:19, 20 TBS 1971, THSV<br />
375
เมื่อกำรพิจำรณำพิพำกษำตรวจสอบเสร็จสิ้นพระคริสต ์จะเสด็จมำพร ้อมกับบ ำเหน็จของพระองคเพื่อ<br />
์<br />
ประทำนให้กับทุกคนตำมกำรกระท ำของเขำ {GC 485.2} {GCth17 422.2}<br />
ในพิธีจ ำลองที่เป็ นสัญลักษณ์นั้นเมื่อมหำปุโรหิตท ำพิธีลบบำปให้ชนชำติอิสรำเอลแล้วเขำจะก้ำวออ<br />
กมำและอวยพรแก่คนที่ร่วมชุมนุมกันอยู่ในท ำนองเดียวกันเมื่อพระรำชกิจในฐำนะคนกลำงของพระเยซูสิ้<br />
นสุดลงแล้วพระองค ์จะเสด็จออกมำปรำกฏในสภำพที่ปรำศจำกบำปเพื่อ“น ำควำมรอดมำให้”<br />
9:28)<br />
เพื่อประทำนพระพรแห่งชีวิตนิรันดร ์ให้แก่ประชำกรที่รอคอยพระองคเช่นเดียวกับปุโรหิตที่น ์<br />
ำบำปออ<br />
กมำจำกสถำนนมัสกำรแล้วสำรภำพลงบนหัวของแพะของอำซำเซลพระคริสต ์ก็จะทรงน ำบำปเหล่ำนี้ทั้ง<br />
หมดวำงลงบนซำตำนซึ่งเป็ นผู้ให้ก ำเนิดและส่งเสริมบำปแพะของอำซำเซลที่รับบำปของชนชำติอิสรำเอ<br />
ลจะถูกน ำไปปล่อย “ยังที่เปลี่ยว.....ถิ่นทุรกันดำร” (เลวีนิติ 16:22)<br />
ในท ำนองเดียวกันซำตำนจะรับมลทินบำปต่ำงๆทั้งหมดที่มันเป็ นผู้ก่อเหตุให้ประชำกรของพระเจ้ำท ำควำ<br />
มผิดมันจะถูกขังเป็ นระยะเวลำหนึ่งพันปีอยู่ในโลกซึ่งจะกลำยเป็ นที่ร ้ำงไม่มีผู้คนอำศัยและในที่สุดมันจะรับ<br />
โทษเต็มขนำดของบำปในไฟที่จะท ำลำยคนชั ่วทั้งหมดด้วยประกำรฉะนี้แผนกำรไถ่อันยิ่งใหญ่จะส ำเร็จเมื่<br />
อบำปถูกท ำลำยให้สูญสิ้นไปและทุกคนที่เต็มใจละทิ้งควำมชั ่วจะได้รับควำมรอด {GC 485.3} {GCth17<br />
422.3}<br />
(ฮีบรู<br />
เมื่อถึงเวลำที่ก ำหนดไว้ส ำหรับกำรพิพำกษำคือเมื่อเวลำ 2300 วันสิ้นสุดลงในปีค.ศ 1844<br />
กำรพิจำรณำตรวจสอบและกำรลบบำปต่ำงๆได้เริ่มต้นขึ้นทุกคนที่เคยรับพระนำมของพระคริสต ์มำไว้กับ<br />
ตัวจะต้องผ่ำนกำรตรวจสอบอย่ำงถี่ถ้วนทั้งผู้ที่ยังมีชีวิตและผู้ที่ตำยไปแล้วจะถูกพิพำกษำ “<br />
ตำมกำรกระท ำของเขำทั้งหลำยที่เขียนไว้ในหนังสือเหล่ำนั้น” วิวรณ์ 20:12 {GC 486.1} {GCth17<br />
423.1}<br />
บำปทั้งหลำยที่ยังไม่ได้กลับใจและละทิ้งไปจะไม่ได้รับกำรอภัยและจะไม่ถูกลบออกจำกหนังสือที่จดบัน<br />
ทึกไว้แต่จะคงอยู่เพื่อเป็ นพยำนปรักปร ำคนบำปในวันของพระเจ้ำเขำอำจท ำบำปนั้นในควำมสว่ำงของเวล<br />
ำกลำงวันหรือในควำมมืดของยำมค ่ำคืนแต่สิ่งเหล่ำนี้จะถูกเปิดเผยและปรำกฏให้เห็นต่อเบื้องพระพักตร ์ข<br />
องพระองค ์ผู้ซึ่งเรำต้องเผชิญหน้ำด้วยทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำมองเห็นบำปทุกอย่ำงและบันทึกสิ่งเหล่ำนั้นไ<br />
ว้ในหนังสือบันทึกซึ่งไม่ผิดพลำดบำปนั้นอำจถูกท ำอย่ำงซ่อนเร ้นถูกปฏิเสธถูกปกปิดจำกพ่อแม่ภรรยำลู<br />
กหรือเพื่อนๆควำมผิดที่อำจไม่มีผู้ใดสงสัยนอกจำกตัวเขำเองแต่กลับถูกเปิดออกอย่ำงหมดเปลือกต่อหน้<br />
ำสำยลับชำวสวรรค ์ควำมมืดของยำมค ่ำคืนที่มืดมิดที่สุดกำรอ ำพรำงอย่ำงมีศิลปะแห่งกำรหลอกลวงทั้งป<br />
วงไม่พอเพียงที่จะปกปิดแม้สักควำมคิดหนึ่งจำกกำรรับรู ้ของพระเจ้ำผู้ทรงด ำรงอยู่เป็ นนิตย ์พระเจ้ำทรงมี<br />
บันทึกที่แม่นย ำของทุกกำรกระท ำที่ไม่เป็ นธรรมและทุกกำรซื้อขำยที่ไม่ยุติธรรมกำรประพฤติที่แสดงออก<br />
ว่ำเคร่งศำสนำไม่สำมำรถหลอกพระองค ์ได้พระองค ์ไม่เคยประเมินอุปนิสัยของใครผิดมนุษย ์อำจถูกผู้ที่มีใ<br />
จคดโกงหลอกแต่พระเจ้ำทรงเจำะผ่ำนทุกสิ่งทุกอย่ำงที่ซ่อนเร ้นไว้และอ่ำนควำมในใจของชีวิตได้<br />
486.2} {GCth17 423.2}<br />
{GC<br />
376
ช่ำงเป็ นแนวคิดที่น่ำเคร่งขรึมเกรงขำมเพียงไรวันแล้ววันเล่ำเรื่อยไปจนถึงนิรันดร ์กำลที่หนังสือแห่งสว<br />
รรค ์ยังคงท ำกำรบันทึกตลอดมำค ำพูดต่ำงๆที่ครั้งหนึ่งเคยพูดออกไปและกิจกรรมที่ครั้งหนึ่งเคยท ำจะถูกเ<br />
รียกกลับคืนไม่ได้ทูตสวรรค ์จดบันทึกทั้งสิ่งที่ดีและชั ่วผู้พิชิตยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกไม่อำจเรียกสิ่งที่เกิดขึ้นไปแ<br />
ล้วคืนมำได้แม้เพียงสักวันเดียวกำรกระท ำต่ำงๆของเรำค ำพูดทั ้งหลำยของเรำแม้แต่แรงจูงใจต่ำงๆที่เร ้นลั<br />
บที่สุดของเรำทั้งหมดนี้มีส่วนในกำรก ำหนดชะตำกรรมของเรำว่ำเรำจะได้พบกับควำมผำสุกหรือควำมทุ<br />
กข ์ถึงแม้เรำอำจลืมสิ่งที่เรำท ำไปแล้วแต่สิ่งเหล่ำนั้นจะเป็ นพยำนเพื่อน ำไปสู่ควำมบริสุทธิ์หรือเพื่อน ำไปสู่<br />
กำรลงโทษ {GC 486.3} {GCth17 423.3}<br />
ดั ่งจิตรกรที่วำดสัดส่วนของใบหน้ำด้วยควำมแม่นย ำลงบนผืนผ้ำใบที่สะอำดหนังสือเบื้องบนก็จะบันทึ<br />
กอุปนิสัยอย่ำงสัตย ์ซื่อด้วยแต่กระนั้นช่ำงไม่ค่อยมีใครรู ้สึกกังวลใจที่ชำวสวรรค ์จะมองเห็นบันทึกกำรกระ<br />
ท ำเหล่ำนั้นถ้ำผ้ำม่ำนที่แยกระหว่ำงสิ่งที่ตำมองเห็นกับที่ตำมองไม่เห็นจะถูกเปิดออกและเหล่ำบุตรของมว<br />
ลมนุษย ์จะมองเห็นทูตสวรรค ์ที่ก ำลังคอยจดบันทึกค ำพูดทุกค ำและกำรกระท ำทุกอย่ำงที่พวกเขำจะต้องเ<br />
ผชิญหน้ำอีกครั้งในวันพิพำกษำแล้วในแต่ละวันจะมีค ำพูดสักกี่ค ำที่พวกเขำจะไม่พูดและมีกำรกระท ำสัก<br />
กี่อย่ำงที่พวกเขำจะไม่ท ำ {GC 487.1} {GCth17 424.1}<br />
ในกำรพิพำกษำทุกตะลันต ์ควำมสำมำรถจะถูกน ำมำตรวจสอบอย่ำงถี่ถ้วนว่ำมีกำรน ำมำใช ้ให้เกิดปร<br />
ะโยชน์อย่ำงไรเรำใช ้ต้นทุนที่สวรรค ์ให้เรำยืมมำนั้นอย่ำงไรเมื่อองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเสด็จกลับมำพระองค ์จะท<br />
รงได้รับต้นทุนของพระองค ์กลับคืนพร ้อมดอกเบี้ยหรือไม่เรำพัฒนำควำมสำมำรถที่ทรงฝำกเรำไว้ในมือแ<br />
ละในใจและในสมองของเรำเพื่อถวำยเกียรติพระเจ้ำและเพื่อเป็ นพระพรแก่โลกอย่ำงไรเรำใช เวลำของเรำ ้<br />
ปำกกำของเรำเสียงของเรำเงินทองของเรำและอิทธิพลของเรำอย่ำงไรเรำท ำถวำยพระคริสตเพื่อคนยำกจ<br />
์<br />
นคนทุกข ์ยำกคนก ำพร ้ำหรือแม่ม่ำยอย่ำงไรพระเจ้ำทรงแต่งตั้งให้เรำเป็ นผู้ดูแลพระวจนะอันบริสุทธิ์ของพ<br />
ระองคเรำท ์ ำอะไรกับแสงสว่ำงและควำมจริงที่ทรงโปรดประทำนให้เรำเพื่อน ำคนอื่นให้ได้รู ้ถึงควำมรอดกำร<br />
อ้ำงตนว่ำเชื่อพระคริสต ์นั้นไม่มีคุณค่ำใดๆแต่ควำมรักที่แสดงออกมำให้เห็นเป็ นกำรกระท ำเท่ำนั้นที่ถือว่ำ<br />
มีคุณค่ำที่แท้จริงแต่กระนั้นในสำยตำของชำวสวรรค ์มีเพียงควำมรักที่ท ำให้กำรกระท ำเกิดคุณค่ำขึ้นมำไ<br />
ม่ว่ำกำรกระท ำใดๆที่ท ำด้วยควำมรักกำรกระท ำนั้นอำจเล็กน้อยที่สุดในสำยตำของมนุษย ์แต่พระเจ้ำทรงย<br />
อมรับและตอบแทนกำรกระท ำนั้น {GC 487.2} {GCth17 424.2}<br />
ควำมเห็นแก่ตัวของมนุษย ์ที่ซ่อนอยู่จะถูกเปิดเผยไว้ในหนังสือของสวรรค ์มีบันทึกของกำรละเลยหน้ำ<br />
ที่ต่ำงๆที่ต้องท ำให้กับเพื่อนมนุษย ์และกำรละลืมกำรทรงเรียกร ้องของพระผู้ช่วยให้รอดพวกเขำจะได้เห็น<br />
จำกหนังสือเล่มนี้ว่ำพวกเขำใช เวลำควำมคิดและพละก ้<br />
ำลังที่ควรเป็ นของพระคริสต ์ไปให้กับซำตำนบ่อย<br />
แค่ไหนเป็ นบันทึกน่ำเศร ้ำที่ทูตสวรรค ์ต้องน ำไปยังสวรรค ์มนุษย ์ที่มีปัญญำและแสดงตนว่ำติดตำมพระคริ<br />
สต ์กลับหมกมุ่นอยู่กับกำรสะสมทรัพย ์สมบัติทำงฝ่ ำยโลกหรือสนุกสนำนกับควำมเพลิดเพลินทำงโลกพว<br />
กเขำสังเวยเงินทองเวลำและก ำลังให้กับกำรโอ้อวดและสนองตัณหำของตนเองแต่ใชเวลำเพียงเล็กน้อยใน<br />
้<br />
กำรอธิษฐำนกำรศึกษำพระคัมภีร ์กำรถ่อมตนและกำรสำรภำพบำป {GC 487.3} {GCth17 424.3}<br />
ซำตำนค้นหำกลวิธีอย่ำงนับไม่ถ้วนเพื่อครอบครองควำมคิดของเรำจนท ำให้เรำไม่ใส่ใจกับงำนที่เรำค<br />
วรท ำควำมคุ้นเคยมำกที่สุดจอมหลอกลวงเกลียดชังควำมจริงยิ่งใหญ่ต่ำงๆที่เปิดเผยให้เห็นเครื่องบูชำลบ<br />
377
มลทินบำปและคนกลำงผู้มีอ ำนำจอย่ำงเต็มล้นมันรู ้ดีแก่ใจว่ำในกำรที่จะได้ผลตำมที่มันต้องกำรนั้นมันจะ<br />
ต้องหันเหควำมคิดให้ออกไปจำกพระเยซูและจำกควำมจริงของพระองค ์ {GC 488.1} {GCth17 425.1}<br />
ผู้ที่ต้องกำรรับผลประโยชน์จำกกำรทรงเป็ นคนกลำงของพระผู้ช่วยให้รอดจะต้องไม่ยอมให้สิ่งใดมำขัด<br />
ขวำงควำมพยำยำมของเขำที่จะไปให้ถึงควำมบริสุทธิ์ที่สมบูรณ์แบบด้วยควำมย ำเกรงพระเจ้ำเขำจะต้องใ<br />
ชเวลำอันมีค่ำเพื่อกำรศึกษำควำมจริงของพระค ้<br />
ำด้วยควำมจริงใจและด้วยกำรอธิษฐำนแทนที่จะใช ้ไปกับ<br />
ควำมสนุกสนำนเพลิดเพลินกำรโอ้อวดหรือกำรแสวงหำผลก ำไรประชำกรของพระเจ้ำจะต้องเข้ำใจเรื่องส<br />
ถำนนมัสกำรและกำรพิจำรณำพิพำกษำอย่ำงถ่องแท้ทุกคนต้องมีควำมรู เรื่องต ้ ำแหน่งและพระรำชกิจขอ<br />
งมหำปุโรหิตผู้ยิ่งใหญ่หำไม่แล้วมันเป็ นไปไม่ได้ที่พวกเขำจะน ำควำมเชื่อซึ่งจ ำเป็ นส ำหรับช่วงเวลำนี้ออก<br />
มำใช ้หรือเข้ำไปอยู่ในต ำแหน่งที่พระเจ้ำทรงจัดเตรียมไว้ให้เขำไปอยู่ทุกคนมีจิตวิญญำณที่จะต้องช่วยให้<br />
รอดหรือปล่อยให้พินำศแต่ละคนมีคดีที่จะต้องขึ้นศำลของพระเจ้ำแต่ละคนจะต้องเผชิญหน้ำกับพระผู้พิพ<br />
ำกษำผู้ยิ่งใหญ่เป็ นเรื่องส ำคัญมำกเพียงไรที่สมองของทุกคนจะต้องไตร่ตรองอยู่เสมอถึงภำพเหตุกำรณ์อั<br />
นส ำคัญเคร่งขรึมเมื่อกำรพิพำกษำจะเกิดขึ้นและหนังสือบันทึกต่ำงๆจะถูกเปิดออกเมื่อทุกคนพร ้อมกับด<br />
ำเนียลจะยืนขึ้นในส่วนที่ก ำหนดไว้เมื่อสิ้นสุดวันทั้งหลำยนั้นดำเนียล 12:13 TKJV {GC<br />
488.2} {GCth17 425.2}<br />
ทุกคนที่ได้รับแสงสว่ำงในหัวข้อเรื่องเหล่ำนี้จะต้องเป็ นพยำนให้กับควำมจริงอันยิ่งใหญ่ที่พระเจ้ำทรงม<br />
อบหมำยให้พวกเขำสถำนนมัสกำรในสวรรค เป็ ์ นจุดศูนย ์กลำงกำรปฏิบัติพระรำชกิจของพระคริสต เพื่อม ์<br />
นุษย ์มันเกี่ยวข้องกับจิตวิญญำณทุกดวงที่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้สถำนนมัสกำรในสวรรค เปิดให้เห็นถึงแผนก<br />
์<br />
ำรไถ่ให้รอดซึ่งก ำลังน ำเรำไปสู่ช่วงเวลำสุดท้ำยของกำรสิ้นยุคและก ำลังเปิดเผยให้เห็นเรื่องรำวแห่งชัยชน<br />
ะของกำรต่อสู้ระหว่ำงควำมชอบธรรมและบำปเป็ นเรื่องส ำคัญอย่ำงยิ่งที่ทุกคนจะต้องตรวจสอบหัวข้อเรื่อ<br />
งเหล่ำนี้อย่ำงละเอียดและสำมำรถให้ค ำตอบแก่ทุกคนที่ถำมถึงเหตุผลของควำมหวังที่มีอยู่ในนั้นได้ {GC<br />
488.3} {GCth17 425.3}<br />
กำรอุทธรณ์ของพระคริสตเพื่อมนุษย ์ ์ในสถำนนมัสกำรเบื้องบนเป็ นสิ่งจ ำเป็ นต่อแผนกำรแห่งควำมรอ<br />
ดเท่ำเทียมกับกำรตำยของพระองค ์บนกำงเขนโดยกำรตำยของพระคริสต ์พระองค ์ทรงเริ่มพระรำชกิจนั้น<br />
ซึ่งภำยหลังจำกกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยแล้วได้เสด็จขึ้นไปท ำต่อให้ส ำเร็จในสวรรค เรำจะต้องเข้ำไปภำยใ<br />
์<br />
นม่ำนด้วยควำมเชื่อ “พระเยซูผู้ทรงน ำหน้ำเสด็จเข้ำไปก่อนเพื่อเรำ” ฮีบรู 6:20<br />
ณที่นั ่นควำมสว่ำงจำกกำงเขนแห่งคำลวำรีถูกสะท้อนออกมำณที่นั ่นเรำจะเข้ำใจควำมลึกลับของกำรไถ่ใ<br />
ห้รอดได้ชัดเจนยิ่งขึ้นกำรช่วยมนุษย ์ให้รอดบรรลุควำมส ำเร็จได้ด้วยค่ำใช ้จ่ำยที่ประเมินค่ำไม่ได้ของสวร<br />
รคเครื่องบูชำที่ถวำยมีค่ำเทียบเท่ำกับค ์<br />
ำเรียกร ้องที่เต็มขนำดของธรรมบัญญัติของพระเจ้ำที่ถูกล่วงละเมิ<br />
ดพระเยซูทรงเปิดทำงที่จะไปยังบัลลังก ์ของพระบิดำและโดยกำรทรงเป็ นคนกลำงของพระองค ์ทุกคนที่ต้อ<br />
งกำรอย่ำงจริงใจที่จะเข้ำมำหำพระองค ์ด้วยควำมเชื่ออำจจะเข้ำมำถึงเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำได้<br />
489.1} {GCth17 426.1}<br />
“ผู้ซ่อนกำรละเมิดของตนไว้จะไม่เจริญแต่ผู้สำรภำพและทิ้งมันจะได้ควำมกรุณำ”<br />
{GC<br />
สุภำษิต<br />
28:13หำกผู้ที่ปกปิดและหำข้อแก้ตัวให้กับควำมผิดต่ำงๆของตนมองเห็นว่ำซำตำนมีควำมยินดีปรีดำเพี<br />
378
ยงใดและมันเยำะเย้ยพระคริสต ์และทูตสวรรค ์ศักดิ์สิทธิ์ เพรำะกำรกระท ำของพวกเขำอย่ำงไรพวกเขำก็คง<br />
จะเร่งรีบสำรภำพบำปทั้งหลำยของตนเองและขจัดมันทิ้งไปซำตำนกระท ำเพื่อกำรควบคุมควำมคิดทั้งหม<br />
ดโดยผ่ำนทำงควำมบกพร่องต่ำงๆในอุปนิสัยและมันรู ้ดีว่ำหำกพวกเขำเก็บสงวนควำมบกพร่องเหล่ำนี้ไว้<br />
มันก็จะประสบชัยชนะด้วยเหตุนี้มันจึงคอยหำโอกำสที่จะหลอกผู้ติดตำมพระคริสต ์ด้วยเล่ห ์ที่ร ้ำยกำจของ<br />
มันอยู่เสมอเพื่อพวกเขำจะไม่มีทำงเอำชนะได้แต่พระเยซูทรงทูลขอเผื่อเขำทั้งหลำยด้วยพระหัตถ ์ที่มีบำด<br />
แผลและพระวรกำยที่ฟกช ้ำและพระองค ์ทรงประกำศให้กับทุกคนที่จะติดตำมพระองค ์ว่ำ<br />
“พระคุณของเรำก็เพียงพอกับเจ้ำ” 2 โครินธ ์ 12:9<br />
“จงเอำแอกของเรำแบกไว้แล้วเรียนจำกเรำเพรำะว่ำเรำสุภำพอ่อนโยนและใจอ่อนน้อมและจิตใจของพวก<br />
ท่ำนจะได้หยุดพักด้วยว่ำแอกของเรำก็พอเหมำะและภำระของเรำก็เบำ” มัทธิว 11:29, 30<br />
อย่ำให้ผู้ใดคิดว่ำควำมบกพร่องทั้งหลำยของเขำรักษำให้หำยไม่ได้พระเจ้ำจะประทำนควำมเชื่อและพระคุ<br />
ณที่จะเอำชนะสิ่งเหล่ำนี้ {GC 489.2} {GCth17 426.2}<br />
เรำก ำลังมีชีวิตอยู่ในวันยิ่งใหญ่ของกำรลบมลทินบำปในพิธีจ ำลองที่เป็ นสัญลักษณ์นั้นเมื่อมหำปุโรหิ<br />
ตทูลขอกำรลบบำปให้ชนชำติอิสรำเอลทุกคนจะต้องบังคับใจตัวเองด้วยกำรส ำนึกผิดจำกบำปและถ่อมต<br />
นต่อเบื้องพระพักตร ์องค ์พระผู้เป็ นพระเจ้ำไม่เช่นนั้นแล้วพวกเขำอำจจะถูกไล่ออกจำกท่ำมกลำงชนชำติ<br />
อิสรำเอลเลวีนิติ 23:27, 29 TBS 1971, THSV<br />
ในท ำนองเดียวกันในช่วงที่เวลำแห่งพระกรุณำธิคุณของเขำมีเหลือไม่มำกนักทุกคนที่ต้องกำรมีชื่อคงอยู่<br />
ในหนังสือแห่งชีวิตจะต้องบังคับจิตใจของตนเองต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำด้วยกำรเสียใจต่อบำปและกำร<br />
กลับใจอย่ำงแท้จริงนับตั้งแต่ตอนนี้จ ำเป็ นที่จะต้องมีกำรตรวจสอบจิตใจอย่ำงถี่ถ้วนและสัตย ์ซื่อคนจ ำนวน<br />
มำกที่อ้ำงว่ำตนเป็ นคริสเตียนจะต้องขจัดจิตใจที่เล่นๆไม่จริงจังทิ้งไปมีกำรต่อสู้ที่ส ำคัญอยู่เบื้องหน้ำของทุ<br />
กคนที่ต้องกำรเอำชนะควำมโน้มเอียงชั ่วที่พยำยำมควบคุมพวกเขำกำรเตรียมพร ้อมเป็ นงำนที่แต่ละคนต้<br />
องท ำด้วยตนเองเรำไม่ได้รอดเป็ นหมู่คณะควำมบริสุทธิ์และกำรอุทิศตนของคนหนึ่งไปทดแทนคุณลักษ<br />
ณะที่ขำดไปของอีกคนหนึ่งไม่ได้แม้ว่ำคนทุกชำติจะต้องผ่ำนกำรตรวจสอบในกำรพิพำกษำต่อเบื้องพระพั<br />
กตร ์พระเจ้ำแต่กระนั้นพระองค ์จะทรงตรวจสอบแต่ละกรณีอย่ำงละเอียดและระมัดระวังรำวกับว่ำไม่มีคนอื่น<br />
ใดในโลกนี้อีกแล้วทุกคนจะต้องผ่ำนกำรทดสอบและจะต้องปรำศจำกต ำหนิหรือริ้วรอยหรือควำมบกพร่อง<br />
ใดๆ {GC 489.3} {GCth17 426.3}<br />
เหตุกำรณ์ต่ำงๆที่เกี่ยวข้องกับภำรกิจปิดท้ำยของกำรลบมลทินบำปนั ้นช่ำงน่ำเคร่งขรึมส ำคัญยิ่งนักค<br />
วำมสนใจต่อสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเหตุกำรณ์นี้มีควำมส ำคัญอย่ำงยิ่งในขณะนี้กำรพิพำกษำนี้ก ำลังด ำเนินอยู่<br />
ในสถำนนมัสกำรเบื้องบนและด ำเนินต่อเนื่องมำแล้วเป็ นเวลำหลำยปีในเร็ววันนี้รวดเร็วเพียงไรไม่มีผู้ใดท<br />
รำบกำรพิจำรณำนี้จะด ำเนินมำถึงผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ชีวิตของเรำจะปรำกฏอย่ำงน่ำสะพรึงกลัวต่อเบื้องพระ<br />
พักตร ์พระเจ้ำเพื่อรับกำรตรวจสอบจึงเป็ นเรื่องจ ำเป็ นอย่ำงยิ่งที่จิตวิญญำณทุกดวงจะต้องรับฟังค ำตักเตื<br />
อนของพระผู้ช่วยให้รอดในช่วงเวลำนี้มำกกว่ำช่วงเวลำอื่นๆว่ำ<br />
“จงเฝ้ ำระวังและอธิษฐำนเพรำะพวกท่ำนไม่รู ้ว่ำวันนั้นหรือเวลำนั้นจะมำถึงเมื่อไหร่” มำระโก 13:33<br />
379
“ถ้ำเจ้ำไม่ตื่นขึ้นเรำจะมำเหมือนอย่ำงขโมยและเจ้ำจะไม่รู ้ว่ำเรำจะมำหำเจ้ำชั ่วโมงไหน” วิวรณ์ 3:3<br />
{GC 490.1} {GCth17 427.1}<br />
เมื่องำนกำรพิจำรณำพิพำกษำปิดฉำกลงชะตำกรรมของทุกคนจะถูกตัดสินว่ำจะมีชีวิตหรือตำยเวลำ<br />
แห่งพระกรุณำธิคุณจะสิ้นสุดลงเพียงช่วงสั้นๆก่อนกำรเสด็จมำปรำกฏขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำในหมู่เมฆบ<br />
นท้องฟ้ ำในพระธรรมวิวรณ์พระคริสต ์ทรงมองไปยังเวลำนั้นและประกำศว่ำ<br />
“จงให้คนอธรรมประพฤติกำรอธรรมต่อไปจงให้คนโสมมประพฤติกำรโสมมต่อไปจงให้คนชอบธรรมท ำ<br />
กำรชอบธรรมต่อไปและจงให้คนบริสุทธิ์ เป็ นคนบริสุทธิ์ต่อไป‘นี่แน่ะเรำจะมำในเร็วๆนี้และจะน ำบ ำเหน็จขอ<br />
งเรำมำด้วยเพื่อตอบแทนตำมกำรกระท ำของแต่ละคน’” วิวรณ์ 22:11, 12 {GC 490.2} {GCth17<br />
427.2}<br />
คนชอบธรรมและคนชั ่วจะยังคงด ำรงชีวิตอยู่ในโลกในสภำพมตะของเขำคือคนทั้งหลำยจะยังคงก ำลังเ<br />
พำะปลูกและก่อสร ้ำงก ำลังกินและดื่มทุกคนไม่ได้ตระหนักเลยว่ำกำรตัดสินสุดท้ำยซึ่งเปลี่ยนแปลงไม่ได้<br />
ก ำลังถูกประกำศอยู่ในสถำนนมัสกำรเบื้องบนในสมัยก่อนน ้ำท่วมโลกภำยหลังจำกที่โนอำห ์เข้ำไปในนำว<br />
ำแล้วพระเจ้ำทรงกักเก็บตัวเขำไว้และทรงปิดประตูไม่ให้คนชั ่วร ้ำยเข้ำไปแต่ทว่ำเป็ นเวลำเจ็ดวันที่คนทั้งห<br />
ลำยไม่รู ้ว่ำหำยนะของพวกเขำถูกก ำหนดไว้แล้วพวกเขำยังคงด ำเนินชีวิตที่สะเพร่ำรักสนุกและเยำะเย้ย<br />
ค ำเตือนเรื่องกำรพิพำกษำที่ก ำลังจะมำถึงพระผู้ช่วยให้รอดตรัสว่ำ<br />
“เมื่อบุตรมนุษย ์เสด็จมำก็จะเป็ นอย่ำงนั้น” มัทธิว 24:39.<br />
ดั ่งขโมยในยำมเที่ยงคืนที่มำอย่ำงเงียบๆไม่มีใครรู เห็นชั ้ ่วโมงแห่งกำรตัดสินก็จะมำถึงเช่นนั้นชั ่วโมงซึ่งเ<br />
ป็ นจุดที่ก ำหนดชะตำกรรมของมนุษย ์ทุกคนซึ่งเป็ นกำรเพิกถอนครั้งสุดท้ำยของข้อเสนอแห่งควำมเมตต<br />
ำที่มีใหกับบรรดำผู้ที่ท ำผิด {GC 491.1} {GCth17 427.3}<br />
“เพรำะฉะนั้นท่ำนทั้งหลำยจงเฝ้ ำระวังอยู่.......หำกเจ้ำของบ้ำนกลับมำอย่ำงฉับพลันท่ำนอำจพบว่ำพว<br />
กท่ำนก ำลังนอนหลับอย” มำระโก 13:35, 36<br />
สภำพที่อันตรำยจะเป็ นของผู้ที่เมื่อยล้ำในกำรรอคอยและหันไปหำสิ่งเย้ำยวนของโลกในขณะที่นักธุรกิ<br />
จก ำลังหมกมุ่นอยู่กับกำรติดตำมกำรค้ำก ำไรในขณะที่คนรักควำมสนุกหรรษำก ำลังคอยมองแต่กำรตำม<br />
ใจตนเองในขณะที่บุตรสำวของแฟชั ่นก ำลังจัดเตรียมเครื่องประดับอำจเป็ นเวลำที่พระผู้ทรงพิพำกษำคน<br />
ทั้งโลกจะประกำศค ำตัดสินว่ำเจ้ำ “ถูกชั ่งในตรำชูทรงเห็นว่ำยังขำดอยู่” ดำเนียล 5:27 {GC<br />
491.2} {GCth17 427.4}<br />
380
บท 29 - จุดเริ่มต้นของความชั ่ว<br />
ในควำมนึกคิดของคนมำกมำยจุดเริ่มต้นของบำปและเหตุผลที่บำปยังคงมีอยู่เป็ นเรื่องน่ำฉงนอย่ำงม<br />
ำกพวกเขำมองเห็นกำรกระท ำของควำมชั ่วพร ้อมด้วยผลของควำมโศกเศร ้ำและหำยนะที่น่ำกลัวและต่ำง<br />
ถำมว่ำเรื่องทั้งหมดนี้ยังเกิดขึ้นได้อย่ำงไรภำยใต้อ ำนำจกำรปกครองของพระเจ้ำผู้ทรงกอปรด้วยพระปัญ<br />
ญำอ ำนำจและควำมรักที่ไม่มีขอบเขตจ ำกัดนี่เป็ นควำมลึกลับที่พวกเขำหำค ำอธิบำยไม่ได้และในควำมไ<br />
ม่มั ่นใจและควำมสงสัยของพวกเขำพวกเขำจึงมืดบอดมองไม่เห็นควำมจริงที่เปิดเผยอย่ำงชัดแจ้งในพระว<br />
จนะของพระเจ้ำและจ ำเป็ นต่อควำมรอดในขณะที่มีคนสอบถำมเกี่ยวกับเรื่องที่บำปยังคงมีอยู่นั้นพวกเขำ<br />
ลงแรงไปค้นหำในสิ่งที่พระเจ้ำไม่ทรงเปิดเผยดังนั้นพวกเขำจึงไม่พบค ำตอบที่จะแก้ปัญหำของพวกเขำแล<br />
ะเช่นนั้นพวกเขำจึงถูกกระตุ้นด้วยแนวโน้มที่จะสงสัยและกำรหำข้อผิดพลำดเล็กๆน้อยๆในเรื่องนี้ก็เข้ำคร<br />
อบง ำเป็ นข้ออ้ำงเพื่อปฏิเสธพระค ำในคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ส ำหรับคนอื่นๆพลำดที่จะเข้ำใจอย่ำงน่ำพึงพอใจในเ<br />
รื่องปัญหำยิ่งใหญ่ของควำมชั ่วทั้งนี้เป็ นเพรำะข้อเท็จจริงที่ว่ำขนบธรรมเนียมและกำรแปลควำมหมำยผิดไ<br />
ด้บดบังค ำสอนของพระคัมภีร ์ในเรื่องพระลักษณะนิสัยของพระเจ้ำลักษณะกำรปกครองของพระองค ์และ<br />
หลักกำรต่ำงๆของพระองค ์ในกำรจัดกำรกับบำป {GC 492.1} {GCth17 428.1}<br />
กำรจะอธิบำยจุดเริ่มต้นของบำปเพื่อจะใช เป็ ้ นเหตุผลอธิบำยถึงกำรที่บำปยังคงมีอยู่นั้นเป็ นเรื่องที่เป็ น<br />
ไปไม่ได้แต่กระนั้นเรำเข้ำใจทั้งในเรื่องจุดเริ่มต้นของบำปและกำรจัดกำรบำปขั ้นสุดท้ำยได้อย่ำงเพียงพอที่<br />
จะได้รับกำรแสดงให้เห็นอย่ำงเต็มที่ถึงควำมยุติธรรมและพระเมตตำคุณของพระเจ้ำในกำรจัดกำรทุกอย่ำ<br />
งที่ทรงท ำกับควำมชั ่วไม่มีเรื่องใดที่พระคัมภีร ์สอนไว้ชัดเจนมำกไปกว่ำเรื่องที่ว่ำพระเจ้ำไม่ทรงต้องรับผิดช<br />
อบกับกำรเข้ำมำของบำปว่ำไม่มีกำรถอนคืนพระคุณของพระเจ้ำอย่ำงไม่มีเหตุผลไม่มีควำมบกพร่องในระ<br />
บอบกำรปกครองของพระเจ้ำที่เปิดโอกำสให้เกิดกำรกบฏขึ้นบำปเป็ นผู้บุกรุกไม่มีเหตุผลใดที่จะบอกว่ำบำ<br />
ปยังคงมีอยู่ได้อย่ำงไรบำปลึกลับและอธิบำยไม่ได้หำกให้ข้อแก้ตัวแก่บำปก็จะเป็ นกำรปกป้ องบำปหำกพบ<br />
ว่ำมีข้อแก้ตัวประกำรใดหรือหำสำเหตุเพื่อแสดงให้เห็นว่ำบำปคงอยู่ได้อย่ำงไรแล้วบำปก็ไม่ใช่บำปค ำจ ำกั<br />
ดควำมของบำปได้มำตำมที่พระค ำของพระเจ้ำให้ไว้คือ “บำปเป็ นสิ่งที่ผิดธรรมบัญญัติ” 1 ยอห ์น 3:4<br />
บำปเป็ นผลจำกกำรกระท ำของหลักกำรที่ต่อสู้กับธรรมบัญญัติยิ่งใหญ่แห่งควำมรักซึ่งเป็ นพื้นฐำนกำรป<br />
กครองของพระเจ้ำ {GC 492.2} {GCth17 428.2}<br />
ก่อนที่ควำมชั ่วจะเข้ำมำทั ่วทั้งจักรวำลมีสันติสุขและควำมสุขทุกสิ่งเข้ำประสำนอย่ำงบริบูรณ์กับพระป<br />
ระสงค ์ของพระเจ้ำพระผู้สร ้ำงควำมรักที่ถวำยแด่พระเจ้ำนั้นสูงส่งควำมรักที่มีให้แก่กันนั้นไม่ล ำเอียงพระค<br />
ริสต ์ผู้ทรงเป็ นพระวำทะผู้ทรงเป็ นพระบุตรองคเดียวของพระเจ้ำทรงเป็ ์<br />
นหนึ่งเดียวกับพระบิดำผู้ทรงด ำรงอ<br />
ยู่เป็ นนิตย ์คือทรงเป็ นหนึ่งเดียวทั้งในธรรมชำติในพระลักษณะและในเป้ ำหมำยพระองค ์ทรงเป็ นเพียงผู้เดีย<br />
วของทั้งจักรวำลที่ทรงสำมำรถเข้ำร่วมในกำรประชุมต่ำงๆและในกำรวำงแผนทั้งหมดของพระเจ้ำได้พระบิ<br />
ดำทรงประกอบกิจผ่ำนพระคริสต ์ในกำรทรงสร ้ำงชำวสวรรค ์ทั ้งปวง<br />
“ในพระองค ์สรรพสิ่งได้ถูกสร ้ำงขึ้นทั้งในท้องฟ้ ำ….ไม่ว่ำจะเป็ นเทวบัลลังก ์หรือเป็ นเทพอำณำจักรหรือเ<br />
ป็ นเทพผู้ครองหรือศักดิเทพ” โคโลสี 1:16 TBS 1971<br />
และชำวสวรรค ์ทั้งปวงถวำยควำมภักดีแด่พระคริสตเสมอเท่ำพระบิดำ ์<br />
{GC 493.1} {GCth17 429.1}<br />
381
ธรรมบัญญัติแห่งควำมรักเป็ นรำกฐำนกำรปกครองของพระเจ้ำควำมสุขของสรรพสิ่งที่ทรงสร ้ำงทั้งห<br />
มดขึ้นกับควำมสอดคล้องอย่ำงบริบูรณ์ที่พวกเขำมีต่อหลักกำรยิ่งใหญ่ของควำมชอบธรรมพระเจ้ำทรงป<br />
ระสงค ์กำรรับใช ้แห่งรักจำกสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่พระองค ์ทรงสร ้ำงคือควำมจงรักภักดีที่เกิดขึ้นจำกกำรส ำนึ<br />
กอย่ำงมีสติในพระลักษณะของพระองค ์พระองค ์ไม่ทรงพอพระทัยควำมจงรักภักดีที่ได้จำกกำรบังคับและ<br />
พระองค ์ทรงโปรดประทำนควำมนึกคิดที่เป็ นอิสระให้แก่ชำวสวรรค ์ทั้งปวงเพื่อพวกเขำจะมอบถวำยกำรรับ<br />
ใช ้ด้วยใจสมัคร {GC 493.2} {GCth17 429.2}<br />
แต่มีบุคคลหนึ่งเลือกใช เสรีภำพนี้ไปในทำงผิดบำปเริ่มต้นขึ้นในตัวเขำเขำเป็ ้<br />
นผู้ที่ได้รับเกียรติมำกที่สุ<br />
ดจำกพระเจ้ำรองลงมำจำกพระคริสต ์และเขำเป็ นผู้ที่มีอ ำนำจและสง่ำรำศีมำกที่สุดเมื่อเทียบกับบรรดำผู้อ<br />
ำศัยในสวรรค ์อื่นๆก่อนที่ลูซิเฟอร ์จะล้มลงในบำปเขำเป็ นหัวหน้ำเครูบผู้พิทักษ์บริสุทธิ์และไร ้มลทิน“พระย<br />
ำห ์เวห ์องค เจ้ำนำยตรัสดังนี้ว่ำเจ้ำเป็ ์<br />
นแบบอย่ำงของควำมสมบูรณ์เต็มด้วยสติปัญญำและมีควำมงำมอย่ำ<br />
งพร ้อมเจ้ำอยู่ในสวนเอเดนอุทยำนของพระเจ้ำอัญมณีทุกอย่ำงเป็ นเครื่องแต่งกำยของเจ้ำ......เรำแต่งตั้งเ<br />
จ้ำไว้โดยมีเครูบเป็ นผู้พิทักษ์เจ้ำอยู่บนภูเขำบริสุทธิ์ของพระเจ้ำและเจ้ำเดินอยู่ท่ำมกลำงศิลำเพลิงเจ้ำปร<br />
ำศจำกต ำหนิในวิธีทำงของเจ้ำตั้งแต่วันที่เจ้ำได้ถูกสร ้ำงขึ้นจนเมื่อพบบำปชั ่วในตัวเจ้ำ” เอเสเคียล<br />
28:12-15 {GC 493.3} {GCth17 429.3}<br />
ลูซิเฟอร ์น่ำจะยังคงอยู่เป็ นที่ชื่นชอบของพระเจ้ำเป็ นที่รักและได้รับเกียรติจำกหมู่ทูตสวรรค ์ทั้งปวงเขำ<br />
น่ำจะใช ้อ ำนำจอันสูงสง่ำเพื่อเป็ นพระพรแก่ผู้อื่นและเพื่อถวำยเกียรติพระผู้สร ้ำงแต่ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่<br />
ำ“ใจของเจ้ำผยองขึ้นเพรำะควำมงำมของเจ้ำเจ้ำท ำให้ปัญญำของเจ้ำวิปริตไปเนื่องด้วยควำมสง่ำงำมขอ<br />
งเจ้ำ”เอเสเคียล28:17;ทีละเล็กทีละน้อยลูซิเฟอรเข้ำไปหมกมุ่นอยู่กับควำมต้องกำรยกตนให้สูงขึ้น“เจ้ำถื<br />
์<br />
อตัวว่ำควำมคิดเจ้ำเป็ นเหมือนควำมคิดพระเจ้ำ”<br />
“เจ้ำร ำพึงในใจของเจ้ำว่ำข้ำจะตั ้งพระที่นั ่งของข้ำเหนือดวงดำวทั้งหลำยของพระเจ้ำข้ำจะนั ่งบนขุนเข<br />
ำแห่งกำรชุมนุม…ข้ำจะขึ้นไปเหนือควำมสูงของเมฆข้ำจะท ำให้ตัวของข้ำเหมือนองค ์สูงสุด’”<br />
28:6 อิสยำห ์ 14:13, 14.<br />
เอเสเคียล<br />
แทนที่ลูซิเฟอร ์จะพยำยำมชักจูงให้สิ่งมีชีวิตทั้งปวงเทิดทูนพระเจ้ำให้สูงสุดและจงรักภักดีต่อพระผู้ที่สร ้<br />
ำงเขำมำนั้นเขำกลับพยำยำมที่จะให้ทูตสวรรค ์รับใช ้และเคำรพตัวเขำเองและเขำโลภเกียรติยศที่พระบิดำ<br />
ทรงโปรดประทำนให้พระบุตรของพระองค เจ้ำชำยแห่งเหล่ำทูตสวรรค ์<br />
์องค ์นี้หวังอยำกได้อ ำนำจซึ่งเป็ นสิท<br />
ธิพิเศษของพระคริสต เท่ำนั้นที่จะเป็ ์ นผู้ถือครอง {GC 494.1} {GCth17 430.1}<br />
ชำวสวรรค ์ทั้งปวงชื่นชมปรีดำที่จะสะท้อนรัศมีภำพของพระผู้สร ้ำงและถวำยสรรเสริญพระองค ์และใน<br />
ขณะที่พระเจ้ำทรงได้รับเกียรติเช่นนี้ทุกสิ่งมีแต่สันติสุขและควำมชื่นชมแต่บัดนี้มีเสียงหนึ่งที่ไม่ประสำนเข้<br />
ำกับเสียงอื่นๆท ำลำยควำมกลมกลืนของชำวสวรรค ์ไปกำรท ำเพื่อตนเองและกำรยกตนขึ้นเป็ นวิถีทำงที่ต<br />
รงข้ำมกับแผนกำรของพระผู้สร ้ำงกำรกระท ำเช่นนี้กระตุ้นให้เกิดควำมชั ่วในจิตใจที่ซึ่งพระสิริของพระเจ้ำ<br />
จะต้องยิ่งใหญ่ที่สุดสภำของชำวสวรรค ์อ้อนวอนลูซิเฟอร ์พระบุตรของพระเจ้ำอธิบำยให้เขำเห็นควำมยิ่งให<br />
ญ่คุณควำมดีและควำมยุติธรรมของพระผู้สร ้ำงและพระบัญญัติของพระองค ์ที่ศักดิ์สิทธิ์และไม่เปลี่ยนแป<br />
382
ลงพระเจ้ำทรงเป็ นผู้วำงระเบียบของสวรรค ์ด้วยพระองคเองและด้วยกำรออกไปจำกระเบียบลูซิเฟอร ์<br />
์จะหลู่เ<br />
กียรติพระผู้สร ้ำงของเขำและน ำหำยนะมำสู่ตนเองแต่ค ำตักเตือนที่ประทำนให้ด้วยควำมรักของพระเจ้ำแล<br />
ะพระเมตตำคุณที่ไม่มีวันหมดสิ้นกลับปลุกแต่วิญญำณกำรต่อต้ำนลูซิเฟอร ์ปล่อยให้ควำมอิจฉำที่มีต่อพ<br />
ระคริสต ์มีชัยและเขำก็ยิ่งมุ่งมั ่นมำกขึ้น {GC 494.2} {GCth17 430.2}<br />
ควำมทะนงตนในควำมงดงำมของตัวเองหล่อเลี้ยงควำมปรำรถนำของควำมเป็ นใหญ่ลูซิเฟอร ์ไม่ส ำนึก<br />
ว่ำเกียรติยศสูงศักดิ์ที่ทรงโปรดประทำนให้เขำนั้นเป็ นของประทำนจำกพระเจ้ำและไม่ท ำให้เขำรู ้สึกซำบซึ้ง<br />
ในพระคุณต่อพระผู้สร ้ำงเขำเทิดทูนในรัศมีสดใสและควำมสูงเกียรติและหวังอยำกที่จะเท่ำเทียมกับพระเจ้<br />
ำชำวสวรรค ์รักและเคำรพเขำทูตสวรรค ์ต่ำงยินดีปฏิบัติตำมค ำสั ่งของเขำและเขำได้รับสติปัญญำและรัศ<br />
มีภำพเหนือกว่ำทูตสวรรค ์ทั้งหมดถึงกระนั้นพระบุตรของพระเจ้ำทรงเป็ นที่ยอมรับของชำวสวรรค ์พระอง<br />
ค ์ทรงเป็ นหนึ่งร่วมกับพระบิดำทั้งในพลังและอ ำนำจในประชุมสภำทั้งหมดของพระเจ้ำพระคริสต ์ทรงเข้ำร่ว<br />
มอยู่ด้วยในขณะที่ลูซิเฟอร ์ไม่ได้รับอนุญำตให้เข้ำร่วมในกำรวำงแผนกำรของพระเจ้ำทูตสวรรค ์ยิ่งใหญ่อง<br />
ค ์นี้ถำมว่ำ<br />
“ท ำไมพระคริสต ์จึงมีอ ำนำจยิ่งใหญ่เช่นนี้ท ำไมพระองค ์จึงได้รับเกียรติเหนือกว่ำลูซิเฟอร ์” {GC<br />
495.1} {GCth17 431.1}<br />
ลูซิเฟอร ์ออกไปจำกต ำแหน่งของเขำซึ่งอยู่ถัดจำกเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำเขำไปกระจำยควำมรู ้สึกไม่<br />
พอใจให้กับทูตสวรรค ์ทั้งหลำยเขำท ำงำนนี้อย่ำงลับๆและชั ่วขณะหนึ่งเขำปกปิดเป้ ำหมำยแท้จริงด้วยกำร<br />
แสดงว่ำย ำเกรงพระเจ้ำเขำพยำยำมสร ้ำงควำมไม่พอใจในเรื่องพระบัญญัติที่ใช ้ปกครองชำวสวรรค ์และยุย<br />
งว่ำพวกเขำถูกบังคับด้วยข้อห้ำมต่ำงๆที่ไม่จ ำเป็ นเนื่องจำกทูตสวรรค ์มีธรรมชำติที่บริสุทธิ์ เขำจึงปลุกเร ้ำ<br />
ว่ำพวกเขำควรต้องปฏิบัติตำมควำมปรำรถนำของตนเองเขำพยำยำมท ำตัวเพื่อให้ทูตสวรรคเห็นใจในตัวเ<br />
์<br />
ขำด้วยกำรท ำให้เห็นว่ำพระเจ้ำทรงปฏิบัติต่อเขำอย่ำงไม่ยุติธรรมด้วยกำรประทำนเกียรติยศสูงสุดให้แก่พ<br />
ระคริสตเขำอ้ำงว่ำควำมอยำกได้อ ์<br />
ำนำจและเกียรติยศที่ยิ่งใหญ่ขึ้นนั้นไม่ได้มีเป้ ำหมำยเพื่อยกชูตนเองขึ้นใ<br />
ห้สูงแต่ก ำลังหำเสรีภำพมำให้กับชำวสวรรค ์ทั้งปวงเพื่อโดยวิธีนี้พวกเขำจะได้ไปถึงระดับที่สูงยิ่งขึ้น {GC<br />
495.2} {GCth17 431.2}<br />
ด้วยพระเมตตำคุณอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำพระองค ์ทรงอดกลั้นพระทัยนำนต่อลูซิเฟอร ์พระองค ์ไม่ทรง<br />
ปลดเขำออกจำกต ำแหน่งสูงศักดิ์ในทันทีเมื่อเขำปล่อยตัวให้กับวิญญำณของควำมไม่พึงพอใจหรือเมื่อเข<br />
ำเริ่มเสนอข้ออ้ำงผิดให้แก่ทูตสวรรค ์ที่ซื่อสัตย ์เขำยังคงอยู่ในสวรรค ์อีกนำนครั้งแล้วครั้งเล่ำลูซิเฟอร ์ได้รับ<br />
ข้อเสนอของกำรอภัยโทษโดยมีข้อแม้ให้กลับใจและยอมมอบถวำยตัวควำมพยำยำมเช่นนี้มีเพียงควำมรัก<br />
และพระปัญญำของพระเจ้ำที่จัดไว้เพื่อให้เขำรู ้สึกส ำนึกในควำมผิดวิญญำณของควำมไม่พอใจไม่เคยมีปร<br />
ำกฏในสวรรค ์แรกเริ่มนั้นลูซิเฟอรเองมองไม่เห็นว่ำก ์<br />
ำลังหลงไปทำงใดเขำไม่เข้ำใจธรรมชำติที่แท้จริงของ<br />
ควำมรู ้สึกต่ำงๆของตนเองแต่เมื่อควำมไม่พึงพอใจของเขำผ่ำนกำรพิสูจน์ว่ำไม่มีมูลเหตุแล้วลูซิเฟอร ์ก็รู ้สึ<br />
กแน่ใจว่ำตัวเขำเองผิดและสิ่งต่ำงๆที่พระเจ้ำทรงกล่ำวไว้นั ้นยุติธรรมและเขำควรที่จะยอมรับข้อก ำหนดเห<br />
ล่ำนี้ต่อหน้ำชำวสวรรค ์ทั้งปวงหำกเขำท ำเช่นนี้เขำคงช่วยตัวเองและทูตสวรรค ์มำกมำยไว้ในเวลำนี้เขำยัง<br />
ไม่ได้ละทิ้งควำมภักดีต่อพระเจ้ำไปโดยสิ้นเชิงแม้เขำจะละทิ้งต ำแหน่งของเทพผู้พิทักษ์ไปแล้วแต่กระนั้นห<br />
383
ำกเขำยอมกลับไปหำพระเจ้ำยอมรับพระปัญญำยิ่งใหญ่ของพระผู้สร ้ำงและพอใจรับต ำแหน่งที่ทรงโปรดแ<br />
ต่งตั้งให้เขำในแผนกำรยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำแล้วเขำคงจะได้รับแต่งตั้งให้กลับไปอยู่ในต ำแหน่งเดิมแต่ควำม<br />
หยิ่งทะนงตนท ำให้ตัวเขำไม่ยอมจ ำนนเขำยืนกรำนปกป้ องแนวคิดของเขำยืนยันว่ำไม่จ ำเป็ นต้องกลับใจ<br />
และมอบตัวเองอย่ำงเต็มที่เข้ำสู่ควำมขัดแย้งอันยิ่งใหญ่เพื่อต่อสู้พระผู้สร ้ำงของเขำ {GC<br />
495.3} {GCth17 431.3}<br />
บัดนี้ก ำลังปัญญำเฉียบแหลมทั้งหมดของเขำมุ่งหันเข้ำหำงำนแห่งกำรหลอกลวงเพื่อเอำชนะควำมเห็<br />
นใจของทูตสวรรค ์ที่อยู่ภำยใต้กำรบัญชำของเขำแม้แต่ควำมจริงที่พระคริสต ์ได้ทรงเตือนและแนะน ำแก่เข<br />
ำก็ยังถูกบิดเบือนเพื่อใช ้ในแผนกำรทรยศส ำหรับทูตสวรรค ์ที่วำงใจและผูกพันใกล้ชิดที่สุดกับซำตำนมัน<br />
ท ำให้พวกเขำมองว่ำมันไม่ได้รับควำมยุติธรรมต ำแหน่งของมันไม่ได้รับควำมเคำรพและเสรีภำพของมันถู<br />
กตัดทอนในกำรแปลควำมหมำยพระด ำรัสของพระคริสต ์ไปในทำงที่ผิดเช่นนี้มันก้ำวไปสู่กำรพูดกลับกล<br />
อกและพูดเท็จมันกล่ำวหำพระบุตรของพระเจ้ำว่ำทรงวำงแผนเพื่อท ำให้มันอับอำยต่อหน้ำบรรดำผู้อำศัย<br />
ในสวรรค ์มันยังน ำเสนอประเด็นเท็จระหว่ำงตัวมันเองกับเหล่ำทูตสวรรค ์ที่ซื่อสัตย ์อีกด้วยทูตสวรรค ์ที่มันไ<br />
ม่สำมำรถโน้นน้ำวและน ำเข้ำมำอยู่ฝ่ ำยเดียวกับมันได้นั้นมันกล่ำวหำว่ำเป็ นผู้ที่ไม่สนใจผลประโยชน์ของ<br />
ชำวสวรรค ์มันซัดทอดงำนที่ตัวมันก ำลังท ำอยู่นี้ใส่ทูตสวรรคเหล่ำนั้นที่ยังคงภักดีต่อพระเจ้ำในกำรที่จะ<br />
์<br />
ท ำให้ค ำกล่ำวหำของมันที่ว่ำพระเจ้ำไม่ทรงยุติธรรมนั้นมีน ้ำหนักมันหันไปโจมตีพระด ำรัสและกำรกระท ำ<br />
ของพระผู้สร ้ำงเป็ นแผนของมันที่ท ำให้ทูตสวรรค ์รู ้สึกงุนงงในเรื่องพระประสงค ์ของพระเจ้ำด้วยเล่ห ์เหลี่ยม<br />
กำรโต้เถียงของมันทุกสิ่งที่เรียบง่ำยนั้นมันห่อหุ้มด้วยควำมลึกลับและกำรบิดเบือนอย่ำงมีศิลปะมันโยนข้อ<br />
สงสัยใส่ถ้อยค ำอันชัดแจ้งที่สุดของพระยำห ์เวห ์ต ำแหน่งสูงของมันที่อยู่ใกล้อ ำนำจกำรปกครองของพระเ<br />
จ้ำท ำให้สิ่งที่มันพูดมีน ้ำหนักมำกยิ่งขึ้นและโน้มน้ำวให้ชำวสวรรค ์มำกมำยเข้ำร่วมกับมันในกำรกบฏต่อ<br />
อ ำนำจของพระเจ้ำแห่งสรวงสวรรค ์ {GC 496.1} {GCth17 432.1}<br />
ด้วยพระปัญญำของพระเจ้ำพระองค ์ทรงปล่อยให้ซำตำนท ำงำนของมันต่อไปจนกระทั ่งจิตใจแห่งควำม<br />
ไม่พอใจสุกงอมกลำยเป็ นกำรกบฏเต็มรูปแบบเป็ นเรื่องจ ำเป็ นที่ต้องปล่อยให้แผนกำรต่ำงๆของมันพัฒนำ<br />
ไปอย่ำงเต็มที่เพื่อทุกคนจะมองเห็นลักษณะและธำตุแท้ของพวกมันลูซิเฟอร ์ในฐำนะเครูบผู้ที่ไดรับกำรเจิ<br />
มแล้วนั้นได้รับกำรเชิดชูไว้อย่ำงสูงส่งมันเป็ นที่รักยิ่งของชำวสวรรค ์และมีอิทธิพลเหนือพวกเขำอย่ำงแรงก<br />
ล้ำอำณำบริเวณกำรปกครองของพระเจ้ำไม่ได้รวมเฉพำะชำวสวรรค เท่ำนั้นแต่ยังรวมโลกทั้งหมดที่พระอ<br />
์<br />
งค ์ทรงสร ้ำงและซำตำนคิดว่ำหำกมันชักน ำทูตสวรรคเข้ำร่วมกำรกบฏกับมันได้แล้วมันก็จะชักน ์<br />
ำโลกอื่น<br />
เข้ำร่วมกับมันด้วยมันน ำเสนอปัญหำในส่วนของมันได้อย่ำงแนบเนียนมันใช เล่ห ้ ์เหลี่ยมและกำรหลอกลวง<br />
เพื่อบรรลุเป้ ำหมำยของมันอ ำนำจของกำรหลอกลวงของมันนั้นยิ่งใหญ่และมันได้เปรียบด้วยกำรแฝงตัวโ<br />
ดยสวมเสื้อคลุมแห่งควำมเท็จแม้แต่บรรดำทูตสวรรค ์ที่จงรักภักดีก็ไม่อำจเข้ำใจลักษณะนิสัยของมันหรือ<br />
มองเห็นว่ำงำนของมันจะน ำไปสู่ทิศทำงใด {GC 497.1} {GCth17 432.2}<br />
ซำตำนได้รับเกียรติสูงส่งอย่ำงมำกยิ่งและกำรกระท ำทั้งหมดของมันถูกปกปิดไว้อย่ำงลึกลับยำกที่บรร<br />
ดำทูตสวรรค ์จะเปิดเผยธรรมชำติที่แท้จริงของงำนของมันบำปจะไม่ปรำกฏว่ำชั ่วร ้ำยอย่ำงที่มันเป็ นจนกว่<br />
ำมันจะเติบใหญ่อย่ำงเต็มที่นับแต่ก่อนจวบจนกระทั ่งบัดนี้ไม่มีที่ส ำหรับบำปในจักรวำลของพระเจ้ำและสิ่ง<br />
384
่<br />
มีชีวิตที่บริสุทธิ์ไม่เข้ำใจถึงธรรมชำติและควำมชั ่วร ้ำยของมันพวกเขำมองไม่เห็นผลพวงต่ำงๆอันน่ำกลัว<br />
ที่จะตำมมำภำยหลังซึ่งเป็ นผลลัพธ ์จำกกำรละทิ้งธรรมบัญญัติของพระเจ้ำในช่วงแรกซำตำนปกปิดกำรก<br />
ระท ำของมันไว้ภำยใต้กำรแสดงออกว่ำจงรักภักดีต่อพระเจ้ำมันอ้ำงว่ำก ำลังหำทำงส่งเสริมเกียรติยศของ<br />
พระเจ้ำควำมมั ่นคงในกำรปกครองของพระองค ์และผลประโยชน์ของผู้อำศัยทั้งหมดในสวรรค ์ในขณะที่มั<br />
นปลูกฝังควำมไม่พอใจเข้ำไปในควำมคิดของทูตสวรรค ์ที่อยู่ภำยใต้มันนั้นมันท ำอย่ำงแนบเนียนจนดูรำว<br />
กับว่ำมันก ำลังหำทำงก ำจัดควำมไม่พอใจเมื่อมันเรียกร ้องให้เปลี่ยนแปลงระเบียบและกฎบัญญัติต่ำงๆของ<br />
กำรปกครองของพระเจ้ำนั้นมันท ำภำยใต้กำรหลอกลวงว่ำสิ่งเหล่ำนี้เป็ นเรื่องที่จ ำเป็ นเพื่อรักษำควำมเป็ น<br />
อันหนึ่งอันเดียวกันในสวรรค ์ {GC 497.2} {GCth17 432.3}<br />
ในกำรที่พระเจ้ำทรงจัดกำรกับบำปนั้นพระองค ์ทรงใช ้ได้เฉพำะควำมชอบธรรมและควำมจริงเท่ำนั้นซ<br />
ำตำนใช ้กำรประจบประแจงและกำรหลอกลวงซึ่งเป็ นสิ่งที่พระเจ้ำทรงใช ้ไม่ได้นั ่นคือมันหำทำงที่จะปลอมแ<br />
ปลงพระค ำของพระเจ้ำและเสนอให้ทูตสวรรค ์ทั้งหลำยเข้ำใจแผนกำรกำรปกครองของพระองค ์ไปในทำง<br />
ที่ผิดโดยอ้ำงว่ำพระเจ้ำไม่ทรงยุติธรรมในกำรจัดวำงกฎและระเบียบต่ำงๆให้กับบรรดำผู้ที่อำศัยอยู่ในสวรร<br />
ค ์และอ้ำงว่ำในกำรก ำหนดให้สิ่งมีชีวิตทั้งปวงยอมจ ำนนและเชื่อฟังพระองค ์นั้นพระองคเพียงแต่ต้องกำรย<br />
์<br />
กพระองคเองขึ้นด้วยเหตุนี้จึงจ ์<br />
ำเป็ นที่จะต้องแสดงให้เหล่ำชำวสวรรค ์ทั้งปวงรวมทั้งโลกทั้งหลำยเห็นว่ำกำ<br />
รปกครองของพระเจ้ำยุติธรรมและธรรมบัญญัติของพระองค ์บริบูรณ์ซำตำนท ำให้ดูประหนึ่งว่ำตัวมันเอง<br />
คอยพยำยำมส่งเสริมเพื่อประโยชน์ของจักวำลดังนั้นลักษณะที่แท้จริงของผู้ฉกชิงคนนี้และเป้ ำหมำยแท้จ<br />
ริงของมันจะต้องถูกเข้ำใจโดยทุกๆคนซำตำนต้องมีเวลำเพื่อเปิดเผยตนเองให้เป็ นที่ประจักษ์ด้วยผลงำนชั<br />
วต่ำงๆของมัน {GC 498.1} {GCth17 433.1}<br />
ควำมขัดแย้งที่มันเองเป็ นผู้ก่อให้เกิดขึ้นในสวรรค ์ซำตำนกลับกล่ำวโทษธรรมบัญญัติและกำรปกครอง<br />
ของพระเจ้ำมันประกำศว่ำควำมชั ่วทั้งปวงเป็ นผลจำกกำรบริหำรจัดกำรของพระเจ้ำมันอ้ำงว่ำเป็ นควำมป<br />
ระสงค ์ของมันที่จะท ำให้บัญญัติต่ำงๆของพระยำห ์เวห ์ดีขึ้นดังนั้นจึงเป็ นเรื่องจ ำเป็ นที่จะต้องให้มันแสดงสิ่ง<br />
ที่มันอ้ำงให้เห็นประจักษ์และแสดงผลลัพธ ์ของข้อเสนอของมันในกำรเปลี่ยนแปลงธรรมบัญญัติของพระเจ้<br />
ำผลงำนของมันเองจะต้องปรักปร ำตัวมันเองซำตำนอ้ำงแต่แรกแล้วว่ำมันไม่ได้กบฏทั ้งจักรวำลจึงต้องเห็น<br />
จอมหลอกลวงเปิดเผยโฉมหน้ำออกมำ {GC 498.2} {GCth17 433.2}<br />
แม้เมื่อพระเจ้ำทรงชี้ขำดไม่ให้ซำตำนอยู่ในสวรรค ์ต่อไปพระองค ์ผู้ทรงกอปรด้วยพระปัญญำยังไม่ทรง<br />
ท ำลำยซำตำนเนื่องจำกพระเจ้ำทรงยอมรับกำรรับใช ้ด้วยควำมรักเท่ำนั้นควำมภักดีของผู้ที่พระองค ์ทรงส<br />
ร ้ำงทั้งหมดจะต้องวำงอยู่บนควำมส ำนึกในควำมยุติธรรมและพระเมตตำกรุณำของพระองค ์บรรดำผู้ที่อำ<br />
ศัยในสวรรค ์และโลกอื่นๆที่ยังไม่ได้เตรียมพร ้อมในกำรท ำควำมเข้ำใจธรรมชำติของบำปหรือผลพวงต่ำงๆ<br />
ที่ตำมมำของบำปจะไม่สำมำรถมองเห็นควำมยุติธรรมและพระเมตตำของพระเจ้ำในกำรท ำลำยซำตำนได้<br />
หำกทรงก ำจัดมันทิ้งไปเสียในทันทีพวกเขำจะรับใช ้พระเจ้ำด้วยควำมกลัวมำกกว่ำด้วยควำมรักอิทธิพลข<br />
องผู้หลอกลวงจะไม่ถูกท ำลำยไปจนหมดสิ้นหรือแม้กระทั ่งวิญญำณแห่งกำรกบฏก็จะไม่ถูกถอนรำกออกไ<br />
ปจนหมดสิ้นจะต้องยอมปล่อยให้ควำมชั ่วเติบโตจนสุกงอมเพื่อผลที่ดีต่อทั้งจักรวำลไปตลอดกำลอย่ำงไม่<br />
สิ้นสุดซำตำนจะต้องพัฒนำหลักกำรต่ำงๆของมันอย่ำงเต็มที่ทั้งนี้เพื่อสิ่งมีชีวิตทั้งปวงซึ่งพระเจ้ำทรงสร ้ำง<br />
385
จะมองเห็นข้อกล่ำวหำที่มันมีต่อกำรปกครองของพระเจ้ำด้วยแสงสว่ำงที่แท้จริงเพื่อควำมยุติธรรมและพร<br />
ะเมตตำของพระเจ้ำและพระบัญญัติที่ไม่เปลี่ยนแปลงของพระองค ์จะหลุดพ้นจำกข้อกล่ำวหำไปตลอดกำ<br />
ล {GC 498.3} {GCth17 433.3}<br />
กำรกบฏของซำตำนจะต้องเป็ นบทเรียนของจักรวำลนำนตลอดไปทุกยุคที่ก ำลังจะมำถึงเป็ นพยำนหลั<br />
กฐำนไปตลอดกำลถึงธรรมชำติและผลลัพธ ์อันน่ำกลัวต่ำงๆของบำปกำรกระท ำตำมแนวทำงของซำตำน<br />
ซึ่งมีผลต่อทั้งมนุษย ์และทูตสวรรค ์จะเป็ นข้อพิสูจน์ว่ำกำรละเลยอ ำนำจของพระเจ้ำจะเกิดผลอย่ำงไรสิ่งเห<br />
ล่ำนี้จะเป็ นหลักฐำนแสดงให้เห็นว่ำกำรปกครองของพระเจ้ำและธรรมบัญญัติของพระองค ์มีไว้เพื่อควำมส<br />
มบูรณ์พูนสุขของสรรพสิ่งที่พระเจ้ำทรงสร ้ำงนั้นด้วยเหตุนี้ประวัติศำสตร ์ของประสบกำรณ์กำรกบฏที่น่ำ<br />
กลัวนี้จะเป็ นแนวก ำบังป้ องกันอย่ำงต่อเนื่องให้แก่สิ่งมีชีวิตศักดิ์สิทธิ์ทั้งมวลเพื่อป้ องกันไม่ให้พวกเขำถูกห<br />
ลอกในเรื่องธรรมชำติของกำรล่วงละเมิดเพื่อช่วยพวกเขำไม่ให้ท ำบำปและตกลงสู่ควำมทุกข ์ของกำรต้อง<br />
โทษ {GC 499.1} {GCth17 434.1}<br />
ผู้ฉกชิงยิ่งใหญ่ผู้นี้ยังคงแก้ตัวอย่ำงต่อเนื่องไปเรื่อยๆจนถึงจุดที่ใกล้ปิดฉำกควำมขัดแย้งในสวรรค เมื่อ ์<br />
ค ำประกำศว่ำซำตำนและผู้สนับสนุนทั้งหมดของมันจะต้องถูกขับออกจำกที่พ ำนักอันสุขส ำรำญถูกประก<br />
ำศออกมำแล้วหลังจำกนั้นหัวหน้ำกบฏจึงประกำศอย่ำงห้ำวหำญหมิ่นประมำทธรรมบัญญัติของพระผู้สร ้<br />
ำงมันย ้ำข้ออ้ำงว่ำทูตสวรรค ์ไม่ต้องกำรกำรควบคุมแต่ควรปล่อยให้ท ำตำมควำมต้องกำรของพวกเขำเอง<br />
ซึ่งจะชี้น ำไปในทำงที่ถูกเสมอมันประณำมว่ำข้อก ำหนดของพระเจ้ำจ ำกัดเสรีภำพของพวกมันและประกำ<br />
ศว่ำเป็ นควำมประสงค ์ของมันที่จะหำทำงลบล้ำงธรรมบัญญัติเพื่อว่ำเมื่อหลุดออกจำกข้อผูกมัดนี้ชำวสว<br />
รรค ์จะมีควำมเป็ นอยู่ที่สูงขึ้นและมีรำศีมำกยิ่งขึ้น {GC 499.2} {GCth17 434.2}<br />
ซำตำนและพรรคพวกของมันพร ้อมใจกันซัดทอดควำมผิดทั้งหมดของกำรกบฏใส่พระคริสต ์โดยประก<br />
ำศว่ำหำกพวกมันไม่ถูกต ำหนิก็คงจะไม่มีทำงที่จะกบฏด้วยควำมดื้อรั้นและกำรท้ำทำยอย่ำงไม่เกรงกลัวใน<br />
กำรทรยศของมันมันพยำยำมคว ่ำกำรปกครองของพระเจ้ำแต่กลับไร ้ผลแต่กระนั้นมันยังอ้ำงอย่ำงหมิ่นปร<br />
ะมำทว่ำตนเป็ นเหยื่อบริสุทธิ์ของอ ำนำจที่กดขี่และแล้วในที่สุดจ้ำวจอมกบฏและผู้สนับสนุนทั ้งหมดของมั<br />
นก็ถูกขับออกจำกสวรรค ์ {GC 499.3} {GCth17 434.3}<br />
วิญญำณเดียวกันที่ก่อกำรกบฏขึ้นในสวรรค ์ยังคงดลบันดำลให้เกิดกำรกบฏขึ้นในโลกซำตำนสำนต่อ<br />
นโยบำยเดียวกันนี้กับมนุษย ์ดังที่มันกระท ำกับบรรดำทูตสวรรค ์บัดนี้วิญญำณของมันเข้ำครอบครองในตั<br />
วเหล่ำบุตรที่ไม่เชื่อฟังเช่นเดียวกับซำตำนพวกเขำพยำยำมหำทำงท ำลำยข้อห้ำมในธรรมบัญญัติของพ<br />
ระเจ้ำและสัญญำที่จะให้เสรีภำพแก่มนุษย ์ผ่ำนทำงกำรล่วงละเมิดกฎต่ำงๆในนั้นกำรต ำหนิบำปยังคงปลุก<br />
เร ้ำวิญญำณของควำมเกลียดชังและกำรต่อต้ำนเมื่อข่ำวสำรค ำเตือนของพระเจ้ำน ำสติของพวกเขำกลับ<br />
คืนมำซำตำนก็น ำมนุษย ์ให้แก้ตัวว่ำตนเองถูกและหำควำมเห็นใจจำกผู้อื่นในวิถีบำปของตนที่ได้ท ำลงไป<br />
แทนที่จะแก้ไขควำมผิดของพวกเขำพวกเขำกลับเกรี้ยวกรำดใส่ผู้ที่ตักเตือนรำวกับว่ำคนผู้นั้นเป็ นต้นเห<br />
ตุเดียวที่ก่อให้เกิดควำมล ำบำกตั้งแต่สมัยของอำเบลผู้ชอบธรรมจนถึงยุคนี้ของเรำวิญญำณเดียวกันนี้ยัง<br />
คงปฏิบัติต่อผู้ที่กล้ำต ำหนิบำป {GC 500.1} {GCth17 435.1}<br />
386
ซำตำนชักน ำมนุษย ์ให้ท ำบำปด้วยกำรบิดเบือนพระลักษณะอุปนิสัยของพระเจ้ำเช่นเดียวกับที่มันเคย<br />
ท ำในสวรรค ์มันท ำให้มนุษย ์มองว่ำพระเจ้ำทรงเข้มงวดและโหดเหี้ยมและเมื่อมันท ำส ำเร็จในระดับหนึ่งมัน<br />
ก็ประกำศว่ำข้อจ ำกัดต่ำงๆที่ไม่ยุติธรรมของพระเจ้ำท ำให้มนุษย ์ล้มลงในบำปเช่นเดียวกับที่น ำให้มันเองก<br />
บฏ {GC 500.2} {GCth17 435.2}<br />
แต่พระเจ้ำพระผู้ทรงด ำรงอยู่นิรันดร ์กำลทรงประกำศถึงพระลักษณะของพระองคเองว่ำ ์<br />
“<br />
พระยำห ์เวห ์พระยำห ์เวห ์พระเจ้ำผู้เปี่ยมด้วยพระกรุณำและพระคุณพระองค ์กริ้วช ้ำทรงบริบูรณ์ด้วยควำม<br />
รักมั ่นคงและควำมสัตย ์จริงผู้ทรงส ำแดงควำมรักมั ่นคงจนถึงพันๆชั ่วอำยุคนผู้ประทำนอภัยกำรล่วงละเมิด<br />
กำรทรยศและบำปแต่จะไม่ทรงละเว้นกำรลงโทษอย่ำงแน่นอน” อพยพ 34:6. 7 {GC 500.3} {GCth17<br />
435.3}<br />
ด้วยกำรขับซำตำนออกจำกสวรรค ์พระเจ้ำทรงประกำศถึงควำมยุติธรรมของพระองค ์และรักษำเกียรติ<br />
ของพระบัลลังก ์ของพระองค ์ไว้แต่เมื่อมนุษย ์ท ำบำปด้วยกำรยอมแพ้ต่อกำรหลอกลวงของวิญญำณนี้ที่ล<br />
ะทิ้งพระเจ้ำพระเจ้ำประทำนหลักฐำนแห่งควำมรักของพระองค ์ด้วยกำรประทำนพระบุตรองคเดียวของพระ<br />
์<br />
องค ์ให้เสด็จมำสิ้นพระชนม์เพื่อมนุษยชำติที่ล้มลงในบำปในกำรลบมลทินบำปได้เปิดเผยให้เห็นถึงพระลัก<br />
ษณะของพระเจ้ำกำรพิสูจน์อันทรงพลังของกำงเขนแสดงให้ทั ่วทั้งจักรวำลได้มองเห็นว่ำแนวทำงแห่งบำป<br />
ที่ลูซิเฟอรเลือกนั้นไม่มีเหตุกล่ำวหำกำรปกครองของพระเจ้ำได้ ์<br />
{GC 500.4} {GCth17 436.1}<br />
ในกำรต่อสู้ระหว่ำงพระคริสต ์กับซำตำนในช่วงสมัยที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงปฏิบัติพระรำชกิจในโลกนั้น<br />
ธำตุแท้ของจ้ำวจอมหลอกลวงถูกเปิดกระชำกออกไม่มีสิ่งใดที่มีผลต่อกำรถอนรำกซำตำนออกไปจำกคว<br />
ำมรักของเหล่ำทูตสวรรค ์และจักรวำลทั้งปวงที่ภักดีได้ดีไปกว่ำสงครำมโหดเหี้ยมที่มันท ำกับพระผู้ไถ่ของโ<br />
ลกกำรหมิ่นประมำทอย่ำงท้ำทำยของมันที่เรียกร ้องให้พระคริสต ์กรำบบูชำมันควำมอำจหำญอย่ำงอวดดี<br />
ไม่เกรงกลัวที่ยกพระองค ์ขึ้นไปบนยอดเขำและยอดหอคอยพระนิเวศควำมประสงค ์ร ้ำยกำจที่เรียกร ้องให้พ<br />
ระองค ์กระโจนจำกควำมสูงที่น่ำกลัวควำมมุ่งร ้ำยที่ไม่เคยหลับใหลที่ตำมล่ำพระองค ์ไปทุกที่กำรดลบันดำ<br />
ลใจของปุโรหิตและประชำชนให้ปฏิเสธควำมรักของพระองค ์และในที่สุดร ้องว่ำ<br />
“เอำไปตรึงเอำไปตรึงที่กำงเขน” ลูกำ 23:21<br />
เรื่องทั้งหมดนี้กระตุ้นให้เกิดควำมตะลึงและควำมโกรธของทั ่วทั้งจักรวำล {GC 501.1} {GCth17 436.2}<br />
ซำตำนเป็ นผู้ที่ปลุกปั ่นให้โลกปฏิเสธพระคริสต เจ้ำชำยแห่งควำมชั<br />
์<br />
่วลงแรงและเล่ห ์ทั้งหมดของมันเพื่อ<br />
ท ำลำยพระเยซูเพรำะมันมองเห็นว่ำพระเมตตำและควำมรักของพระผู้ช่วยควำมเห็นอกเห็นใจและควำมสง<br />
สำรอันอ่อนโยนของพระองค ์แสดงให้โลกเห็นถึงพระลักษณะของพระเจ้ำซำตำนโต้สิทธิกำรเรียกร ้องทุกข้<br />
อที่พระบุตรของพระเจ้ำยกชูขึ้นมำและใช ้มนุษย ์เป็ นตัวแทนของมันเพื่อท ำให้ชีวิตของพระผู้ช่วยให้รอดเต็<br />
มล้นด้วยควำมทุกข ์ระทมและควำมเศร ้ำโศกกำรหลอกลวงและควำมเท็จที่มันพยำยำมหำมำเพื่อขัดขวำง<br />
พระรำชกิจของพระเยซูควำมเกลียดชังอย่ำงเปิดเผยผ่ำนเหล่ำบุตรที่ไม่เชื่อฟังค ำใส่ร ้ำยอันโหดเหี้ยมที่มั<br />
นกล่ำวหำพระองค ์ผู้ทรงเป็ นแบบอย่ำงของชีวิตที่ดีนั้นสิ่งทั้งหมดเหล่ำนี้เกิดขึ้นมำจำกควำมอำฆำตที่ฝังลึ<br />
กอยู่ภำยในไฟริษยำและปองร ้ำยควำมเกลียดชังและผูกพยำบำทที่ปะทุขึ้นมำระเบิดเข้ำใส่พระบุตรของพร<br />
387
ะเจ้ำบนกำงเขนคำลวำรีในขณะที่ชำวสวรรค ์ทั้งปวงจ้องมองภำพนั ้นด้วยควำมหวำดกลัวอย่ำงเงียบงัน<br />
{GC 501.2} {GCth17 436.3}<br />
เมื่อกำรถวำยบูชำอันยิ่งใหญ่ส ำเร็จบริบูรณ์แล้วพระคริสต เสด็จขึ้นไปยังที่สูงพระองค ์<br />
์ทรงปฏิเสธที่จะรับ<br />
ค ำเยินยอเกียรติจำกทูตสวรรค ์จวบจนกระทั ่งพระองค ์ทรงน ำเสนอค ำเรียกร ้องว่ำ“ข้ำพระองค ์ปรำรถนำใ<br />
ห้คนเหล่ำนั้นที่พระองค ์ประทำนแก่ข้ำพระองค ์อยู่กับข้ำพระองค ์ในที่ที่ข้ำพระองค ์อยู่นั้น”ยอห ์น17:24;แ<br />
ละแล้วค ำตอบจำกบัลลังก ์ของพระบิดำดังขึ้นมำด้วยควำมรักและอ ำนำจที่ไม่อำจบรรยำยได้ว่ำ<br />
“ให้ทูตสวรรค ์ทั้งหมดของพระเจ้ำกรำบนมัสกำรพระบุตร”ฮีบรู1:6;ไม่มีรอยด่ำงพร ้อยแม้เพียงรอยเดีย<br />
วอยู่บนพระเยซูควำมอัปยศอดสูของพระองค ์สิ้นสุดลงกำรถวำยบูชำของพระองค ์ส ำเร็จบริบูรณ์พระเจ้ำท<br />
รงโปรดประทำนพระนำมหนึ่งให้พระองค ์ซึ่งเหนือกว่ำนำมอื่นใดทั้งสิ้น {GC 501.3} {GCth17 436.4}<br />
บัดนี้ควำมผิดของซำตำนโดดเด่นขึ้นมำให้เห็นอย่ำงไม่มีข้อแก้ตัวมันถูกเปิดเผยออกมำให้เห็นนิสัยที่<br />
แท้จริงของมันว่ำเป็ นผู้พูดปดและเป็ นฆำตกรเป็ นที่ประจักษ์แจ้งแล้วว่ำวิญญำณเดียวกันที่มันใช ้ปกครองเ<br />
หล่ำบุตรมนุษย ์ทั้งหลำยที่อยู่ภำยใต้อ ำนำจของมันนั้นเป็ นวิญญำณเดียวกันกับที่มันต้องกำรส ำแดงหำก<br />
มันเพียงได้รับอนุญำตให้ควบคุมชำวสวรรค เหล่ำนั้นมันเคยอ้ำงว่ำกำรล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของพระเจ้<br />
์<br />
ำจะน ำมำซึ่งเสรีภำพและควำมสูงส่งแต่ผลที่ปรำกฏออกมำให้เห็นคือกำรจองจ ำและควำมตกต ่ำ {GC<br />
502.1} {GCth17 437.1}<br />
ค ำกล่ำวหำอันหลอกลวงของซำตำนที่มีต่อพระลักษณะและกำรปกครองของพระเจ้ำปรำกฏให้เห็นด้ว<br />
ยควำมสว่ำงที่แท้จริงมันกล่ำวหำว่ำพระเจ้ำเพียงแต่แสวงหำที่จะยกตัวพระองค ์เองให้สูงขึ้นด้วยกำรทรงเรี<br />
ยกร ้องกำรยอมจ ำนนและกำรเชื่อฟังจำกสิ่งที่พระองค ์ทรงสร ้ำงและมันยังประกำศว่ำในขณะที่พระผู้สร ้ำง<br />
บังคับให้ผู้อื่นทั้งหมดละทิ้งตนเองนั้นพระองคเองกลับไม่ยอมละทิ้งตนและไม่ยอมเสียสละบัดนี้เป็ ์<br />
นที่ประจัก<br />
ษ์แจ้งแล้วว่ำพระผู้ทรงครอบครองจักรวำลทรงเสียสละอย่ำงยิ่งใหญ่ที่สุดเท่ำที่ควำมรักจะกระท ำได้เพื่อคว<br />
ำมรอดของมนุษยชำติที่ล้มลงในบำปและมีบำปหนำเพรำะ<br />
“พระเจ้ำทรงให้โลกนี้คืนดีกันกับพระองค ์โดยพระคริสต ์” 2 โครินธ ์ 5:19<br />
และยังเป็ นที่ประจักษ์ด้วยว่ำในขณะที่ลูซิเฟอร เปิดประตูให้บำปเข้ำมำด้วยควำมปรำรถนำที่จะได้เกียรติย<br />
์<br />
ศและควำมยิ่งใหญ่นั้นพระคริสต ์ทรงท ำลำยบำปด้วยกำรถ่อมพระองค ์และเชื่อฟังจนถึงควำมมรณำ {GC<br />
502.2} {GCth17 437.2}<br />
พระเจ้ำทรงส ำแดงให้เห็นถึงควำมเกลียดชังของพระองค ์ที่ทรงมีต่อหลักกำรต่ำงๆของกำรกบฏชำวสว<br />
รรค ์ทั้งปวงเห็นควำมยุติธรรมของพระองค ์ที่ถูกเปิดเผยให้เห็นทั้งในกำรลงโทษซำตำนและในกำรช่วยมนุษ<br />
ย ์ให้รอดจำกบำปลูซิเฟอร เคยประกำศว่ำหำกธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเปลี่ยนแปลงไม่ได้และงดกำรลงโท<br />
์<br />
ษไม่ได้ผู้ล่วงละเมิดทุกคนจะต้องถูกขวำงกั้นให้ออกไปจำกพระกรุณำธิคุณของพระผู้สร ้ำงตลอดไปมันยัง<br />
อ้ำงว่ำมนุษยชำติที่บำปหนำนี้อยู่ไกลเกินที่จะช่วยให้รอดดังนั้นจึงเป็ นเหยื่อโดยชอบธรรมของมันแต่ควำ<br />
มตำยของพระคริสตเป็ ์ นข้อโต้แย้งเพื่อเห็นแก่มนุษย ์อย่ำงที่ไม่อำจล้มล้ำงไปได้กำรลงโทษตำมที่ธรรมบัญ<br />
ญัติก ำหนดได้ตกอยู่กับพระองค ์ผู้ทรงมีฐำนะเท่ำเทียมกับพระเจ้ำและมนุษย ์มีอิสระที่จะรับควำมชอบธรรม<br />
388
ของพระคริสต ์และด้วยกำรมีชีวิตที่ส ำนึกผิดและถ่อมตนเขำก็จะได้ชัยชนะเหมือนเช่นพระบุตรของพระเจ้<br />
ำได้มีชัยชนะเหนืออ ำนำจของซำตำนมำแล้วด้วยเหตุนี้พระเจ้ำทรงยุติธรรมและกระนั้นยังทรงเป็ นผู้กระ<br />
ท ำให้ทุกคนที่เชื่อในพระเยซูได้รับกำรท ำให้เป็ นผู้ชอบธรรมด้วย {GC 502.3} {GCth17 437.3}<br />
แต่พระเยซูคริสต เสด็จมำยังโลกเพื่อรับทุกข ์<br />
์ทรมำนและสิ้นพระชนม์ไม่ใช่เพียงเพื่อปฏิบัติกิจของกำร<br />
ช่วยมนุษย ์ให้รอดเท่ำนั้นพระองคเสด็จมำเพื่อ ์<br />
“ท ำให้ธรรมบัญญัตินั้นยิ่งใหญ่” และ<br />
“ท ำให้พระธรรมนั้นมีเกียรติ” อิสยำห ์ 42:21<br />
ไม่ใช่เพียงเพื่อให้ผู้ที่อยู่ในโลกนี้ถือรักษำธรรมบัญญัติของพระองค ์ตำมที่ควรจะต้องถือรักษำเท่ำนั้นแ<br />
ต่เพื่อส ำแดงให้โลกทั้งปวงในจักรวำลมองเห็นว่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเปลี่ยนแปลงไม่ได้หำกปัดข้อก ำ<br />
หนดต่ำงๆของธรรมบัญญัติทิ้งไปได้แล้วพระบุตรของพระเจ้ำไม่จ ำเป็ นต้องเสด็จมำสละชีวิตของพระองค เ์<br />
พื่อไถ่กำรล่วงละเมิดกำรตำยของพระคริสต ์พิสูจน์ให้เห็นว่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเปลี่ยนแปลงไม่ได้แล<br />
ะเครื่องถวำยบูชำที่ซึ่งควำมรักอันไร ้ขอบเขตผลักดันพระบิดำและพระบุตรเพื่อไถ่คนบำปให้รอดนั้นแสดงใ<br />
ห้ทั ่วทั้งจักรวำลเห็นว่ำควำมยุติธรรมและพระเมตตำคุณของพระเจ้ำเป็ นรำกฐำนของธรรมบัญญัติและกำ<br />
รปกครองของพระองค ์สิ่งใดที่น้อยกว่ำแผนกำรแห่งกำรลบมลทินบำปนี้จะไม่เพียงพอที่จะท ำได้<br />
503.1} {GCth17 438.1}<br />
ในกำรด ำเนินกำรขั้นสุดท้ำยของกำรพิพำกษำนั้นจะมองเห็นได้ว่ำไม่มีสำเหตุของบำปคงอยู่อีกต่อไปเ<br />
มื่อพระผู้ทรงพิพำกษำทั ้งโลกจะยื่นค ำขำดกับซำตำนว่ำ“ท ำไมเจ้ำจึงกบฏต่อเรำและปล้นเอำคนของเรำไ<br />
ปจำกอำณำจักรของเรำ”ผู้ให้ก ำเนิดควำมชั ่วไม่อำจให้ข้อแก้ตัวได้ทุกปำกจะไม่มีค ำพูดและผู้ร่วมกบฏจ ำ<br />
นวนมำกทั้งหมดจะพูดไม่ออก {GC 503.2} {GCth17 438.2}<br />
ในขณะที่กำงเขนคำลวำรีประกำศว่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำนั้นเปลี่ยนแปลงไม่ได้กำงเขนนี้ยังประก<br />
ำศว่ำค่ำจ้ำงของบำปคือควำมตำยในเสียงร ้องของพระผู้ช่วยขณะจะสิ้นประชนม์ว่ำ“ส ำเร็จแล้ว”<br />
นั้นระฆังประกำศควำมตำยของซำตำนได้ดังขึ้นสงครำมกำรต่อสู้ยิ่งใหญ่ซึ่งด ำเนินมำเนิ่นนำนถูกตัดสิ<br />
นแล้วและกำรถอนรำกแห่งควำมชั ่วถูกก ำหนดไว้อย่ำงแน่นอนแล้วพระบุตรของพระเจ้ำทรงด ำเนินผ่ำนป<br />
ระตูหลุมฝังศพเพื่อว่ำ“โดยทำงควำมตำยนั ้นพระองค ์จะทรงท ำลำยมำรผู้มีอ ำนำจ” ฮีบรู 2:14<br />
ควำมปรำรถนำของลูซิเฟอร ์ที่จะยกชูตัวเองขึ้นท ำให้มันพูดว่ำ“ข้ำจะขึ้นไปยังฟ้ ำสวรรค ์ข้ำจะตั้งพระที่<br />
นั ่งของข้ำเหนือดวงดำวทั้งหลำยของพระเจ้ำ..…ข้ำจะท ำให้ตัวของข้ำเองเหมือนองค ์ผู้สูงสุด”พระเจ้ำทรง<br />
ประกำศว่ำ“เรำท ำให้เจ้ำกลำยเป็ นเถ้ำถ่ำนบนพื้นโลก..…และจะไม่ด ำรงต่อไปเป็ นนิตย ์” อิสยำห ์ 14:13,<br />
14 เอเสเคียล 28:18, 19<br />
“พระยำห ์เวห ์จอมทัพตรัสว่ำนี่แน่ะวันนั้นจะมำถึงคือวันที่จะเผำผลำญเหมือนเตำอบเมื่อคนที่เย่อหยิ่งทั้<br />
งสิ้นและคนที่ประกอบกำรอธรรมทั้งหมดจะเป็ นเหมือนตอข้ำววันที่จะมำนั้นจะไหม้เขำหมดจนไม่มีรำกหรื<br />
อกิ่งเหลืออยู่เลย” มำลำคี 4:1 {GC 503.3} {GCth17 438.3}<br />
{GC<br />
389
ทั ่วทั้งจักรวำลจะเป็ นพยำนเห็นถึงธรรมชำติและผลลัพธ ์ต่ำงๆของบำปและในเรื่องกำรก ำจัดบำปไปจน<br />
หมดสิ้นนั้นหำกกำรก ำจัดนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มแรกจะน ำควำมหวำดกลัวมำให้กับทูตสวรรค ์ทั ้งหลำยและน ำ<br />
กำรลบหลู่เกียรติมำสู่พระเจ้ำแต่ณบัดนี้กำรก ำจัดนี้เป็ นกำรพิสูจน์ให้เห็นถึงควำมรักของพระเจ้ำและจัดว<br />
ำงพระเกียรติของพระองค ์ไว้ต่อหน้ำผู้ที่ยินดีปฏิบัติตำมพระทัยของพระองค ์และมีธรรมบัญญัติของพระอง<br />
ค ์อยู่ในใจของเขำควำมชั ่วจะไม่ปรำกฏอีกพระค ำของพระเจ้ำกล่ำวไว้ว่ำ“ควำมทุกข ์ยำกจะไม่โผล่ขึ้นเป็ น<br />
ค ำรบสอง” นำฮูม 1:9<br />
พระบัญญัติของพระเจ้ำที่ซำตำนต ำหนิว่ำเป็ นแอกแห่งกำรผูกมัดจะถูกเทิดทูนเป็ นบัญญัติแห่งเสรีภำ<br />
พสรรพสิ่งแห่งกำรทรงสร ้ำงทั้งปวงที่ผ่ำนกำรทดสอบและกำรพิสูจน์จะไม่หันเหไปจำกควำมจงรักภักดีที่มี<br />
ต่อพระเจ้ำพระลักษณะของพระองค ์นี้ส ำแดงไว้ต่อหน้ำพวกเขำให้เห็นถึงควำมรักที่หยั ่งไม่ถึงและพระปัญ<br />
ญำอันไร ้ขอบเขตได้อย่ำงครบบริบูรณ์ {GC 504.1} {GCth17 438.4}<br />
390
บท 30 - มนุษย ์และซาตานเป็ นศัตรูกัน<br />
“เรำจะให้เจ้ำกับหญิงนี้เป็ นศัตรูกันทั้งพงศ ์พันธุ ์ของเจ้ำและพงศ ์พันธุ ์ของนำงด้วยเขำจะท ำให้หัวของเ<br />
จ้ำแหลกและเจ้ำจะท ำให้ส้นเท้ำของเขำฟกช ้ำ”ปฐมกำล3:15;ค ำตัดสินของพระเจ้ำที่ประกำศต่อซำตำน<br />
ภำยหลังจำกที่มนุษย ์ล้มลงในบำปนั้นเป็ นค ำพยำกรณ์ด้วยเช่นกันเป็ นค ำพยำกรณ์ซึ่งครอบคลุมตลอดทุ<br />
กยุคจนกระทั ่งถึงสิ้นยุคและเปิดเผยให้เห็นควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่ซึ่งเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์ทั้งหลำยที่มีชีวิตอยู่ในโล<br />
กจะต้องมีส่วนเข้ำร่วม {GC 505.1} {GCth17 439.1}<br />
พระเจ้ำทรงประกำศว่ำ“เรำจะให้เจ้ำ….เป็ นศัตรูกัน”ควำมเป็ นศัตรูกันนี้ไม่ได้เกิดขึ้นมำเองตำมธรรมช<br />
ำติเมื่อมนุษย ์ละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้ำธรรมชำติของเขำกลำยเป็ นชั ่วร ้ำยและเขำก็ไปปรองดองกับ<br />
ซำตำนโดยไม่ขัดขืนโดยธรรมชำติแล้วคนบำปกับผู้เป็ นต้นก ำเนิดของบำปย่อมไม่เป็ นศัตรูกันทั้งสองกลำ<br />
ยเป็ นคนที่ชั ่วร ้ำยเนื่องจำกกำรละทิ้งพระเจ้ำผู้ที่ละทิ้งพระเจ้ำจะอยู่ไม่เป็ นสุขนอกจำกว่ำเขำจะได้รับควำม<br />
เห็นใจและกำรสนับสนุนด้วยกำรชักน ำให้ผู้อื่นท ำตำมแบบอย่ำงของเขำด้วยเหตุนี้บรรดำทูตสวรรค ์ที่ล้ม<br />
ลงในบำปและคนชั ่วจะจับมือกันด้วยควำมเป็ นมิตรอย่ำงเต็มที่หำกพระเจ้ำไม่ได้ทรงเข้ำขัดขวำงเป็ นพิเศ<br />
ษแล้วซำตำนและมนุษย ์คงเข้ำร่วมเป็ นพันธมิตรต่อต้ำนสวรรค ์และแทนที่จะคงควำมเป็ นอริกับซำตำนคร<br />
อบครัวของมนุษย ์ทั้งหลำยคงจะเข้ำร่วมกับมันต่อต้ำนพระเจ้ำ {GC 505.2} {GCth17 439.2}<br />
เช่นเดียวกับที่ซำตำนท ำให้ทูตสวรรค ์ทั้งหลำยกบฏมำแล้วมันล่อลวงมนุษย ์ให้ท ำบำปเพื่อมนุษย ์จะร่ว<br />
มมือกับมันในสงครำมที่มันท ำกับสวรรค ์มันไม่มีควำมขัดแย้งระหว่ำงตัวมันเองกับทูตสวรรค ์ที่ล้มลงในบำป<br />
ในเรื่องควำมเกลียดชังที่มีต่อพระคริสต ์ส่วนในเรื่องอื่นๆนั้นพวกมันมีควำมเห็นไม่ลงรอยกันเลยพวกมันรว<br />
มตัวกันอย่ำงเหนียวแน่นในกำรต่อต้ำนอ ำนำจของพระเจ้ำผู้ทรงปกครองจักรวำลแต่เมื่อซำตำนได้ยินค ำ<br />
ประกำศว่ำตัวมันเองกับหญิงและพงศ ์พันธุ ์ของมันกับพงศ ์พันธุ ์ของนำงจะเป็ นศัตรูกันมันรู ้ดีว่ำควำมพยำ<br />
ยำมที่มันจะท ำให้มนุษย ์เลวลงจะถูกขัดขวำงและมนุษย ์จะมีวิธีต่อต้ำนอ ำนำจของมัน<br />
{GC<br />
505.3} {GCth17 439.3}<br />
ควำมเป็ นศัตรูของซำตำนต่อมนุษยชำติปะทุขึ้นเพรำะโดยทำงพระคริสต ์มนุษย ์เป็ นคนที่พระเจ้ำทรงรั<br />
กและเมตตำมันต้องกำรท ำลำยแผนกำรของพระเจ้ำในกำรไถ่มนุษย ์ให้รอดมันต้องกำรหลู่เกียรติพระเจ้ำ<br />
ด้วยกำรลบล้ำงและท ำลำยผลงำนแห่งกำรทรงสร ้ำงของพระองค ์มันต้องกำรท ำให้สวรรค ์โศกเศร ้ำและท ำ<br />
ให้โลกเต็มล้นด้วยควำมทุกข ์และหำยนะแล้วมันชี้ไปยังควำมชั ่วทั้งมวลเหล่ำนี้ว่ำเป็ นผลจำกพระรำชกิจข<br />
องพระเจ้ำในกำรสร ้ำงมนุษย ์ {GC 506.1} {GCth17 440.1}<br />
พระคุณที่พระคริสต ์ทรงปลูกฝังไว้ในจิตใจท ำให้มนุษย ์เป็ นศัตรูกับซำตำนเมื่อปรำศจำกพระคุณแห่งก<br />
ำรกลับใจและอ ำนำจแห่งกำรบังเกิดใหม่นี้มนุษย ์จะยังคงเป็ นนักโทษของซำตำนต่อไปเป็ นบ่ำวที่พร ้อมจะ<br />
ท ำตำมค ำบัญชำของมันแต่หลักกำรใหม่ในจิตใจก่อให้เกิดควำมขัดแย้งที่ครั้งหนึ่งเคยมีแต่ควำมสงบสุข<br />
อ ำนำจที่พระคริสต ์ประทำนให้นั้นท ำให้มนุษย ์ต่อต้ำนจอมเผด็จกำรและผู้ฉกชิงได้ใครก็ตำมที่แสดงตนว่ำ<br />
เกลียดชังบำปแทนที่จะรักบำปใครก็ตำมที่ต่อต้ำนและเอำชนะกิเลสตัณหำเหล่ำนั้นที่คุกรุ่นอยู่ภำยในคนเ<br />
หล่ำนี้ก ำลังแสดงให้เห็นกำรด ำเนินกำรของหลักปฏิบัติที่มำจำกเบื้องบน {GC 506.2} {GCth17 440.2}<br />
391
ควำมเป็ นศัตรูกันระหว่ำงวิญญำณของพระคริสต ์และวิญญำณของซำตำนถูกแสดงออกให้เห็นอย่ำงเ<br />
ด่นชัดที่สุดในกำรต้อนรับที่โลกกระท ำต่อพระเยซูกำรที่พระองคเสด็จมำโดยไม่มีควำมร ์<br />
่ำรวยควำมหรูหร<br />
ำหรือควำมยิ่งใหญ่ทำงฝ่ ำยโลกไม่ได้เป็ นสำเหตุมำกนักที่ท ำให้ชำวยิวปฏิเสธพระองค ์พวกเขำเห็นว่ำพระ<br />
องค ์ทรงมีอ ำนำจมำกเกินพอที่จะชดเชยกำรขำดคุณสมบัติภำยนอกเหล่ำนั้นแต่เป็ นเพรำะควำมบริสุทธิ์<br />
และควำมศักดิ์สิทธิ์ของพระคริสต ์ต่ำงหำกที่ท ำให้คนอธรรมเกลียดชังพระองค ์ชีวิตที่ละทิ้งตนเองและชีวิต<br />
ที่ปรำศจำกบำปของพระองค ์ต ำหนิคนหยิ่งยโสและมักมำกในทำงกำมอย่ำงต่อเนื่องเรื่องเหล่ำนี้กระตุ้นให้<br />
พวกเขำเป็ นศัตรูต่อพระบุตรของพระเจ้ำซำตำนและบรรดำทูตสวรรค ์ชั ่วร่วมมือกับคนชั ่วพลังแห่งกำรละ<br />
ทิ้งควำมเชื่อทั้งหมดวำงแผนร่วมกันเพื่อต่อต้ำนพระเจ้ำผู้ทรงมีชัยในกำรต่อสู้ของควำมจริง {GC<br />
506.3} {GCth17 440.3}<br />
ควำมเป็ นศัตรูเดียวกันนี้ปรำกฏต่อผู้ติดตำมของพระคริสต เหมือนเช่นที่เคยเกิดกับพระอำจำรย ์<br />
์ของพ<br />
วกเขำผู้ใดก็ตำมที่มองเห็นคุณลักษณะที่น่ำเกลียดของบำปและต่อต้ำนกำรทดลองด้วยก ำลังจำกเบื้องบ<br />
นจะปลุกควำมโกรธแค้นของซำตำนและสมุนของมันอย่ำงแน่นอนควำมเกลียดชังหลักกำรแห่งควำมจริง<br />
ที่บริสุทธิ์กำรต ำหนิและกำรกดขี่ผู้สนับสนุนควำมจริงจะยังคงมีต่อไปตรำบเท่ำที่บำปและคนบำปยังด ำรงอ<br />
ยู่ผู้ติดตำมพระคริสต ์และผู้รับใช ้ซำตำนจะรวมตัวประสำนเข้ำกันไม่ได้กำรจู่โจมกำงเขนยังไม่ยุติ“ทุกคนที่<br />
ตั้งใจจะด ำเนินชีวิตตำมทำงพระเจ้ำในพระเยซูคริสต ์จะถูกข่มเหง” 2 ทิโมธี 3:12 {GC 507.1} {GCth17<br />
441.1}<br />
บรรดำตัวแทนของซำตำนท ำงำนอยู่ภำยใต้กำรชี้น ำของมันอยู่ตลอดเวลำเพื่อสร ้ำงอ ำนำจของมันและ<br />
เพื่อสร ้ำงอำณำจักรของมันในกำรต่อต้ำนกำรปกครองของพระเจ้ำด้วยเป้ ำหมำยนี้พวกมันหำทำงที่จะหล<br />
อกลวงผู้ติดตำมของพระคริสต ์และล่อให้พวกเขำหันควำมภักดีไปจำกพระองค ์พวกเขำท ำตัวเหมือนเช่น<br />
ผู้น ำของพวกเขำด้วยกำรแปลควำมหมำยและบิดเบือนพระคัมภีร ์ไปในทำงที่ผิดเพื่อให้ได้ผลตำมที่พวก<br />
พวกเขำต้องกำรในขณะที่ซำตำนบำกบั ่นต ำหนิพระเจ้ำอยู่นั้นตัวแทนของมันก็คอยใส่ร ้ำยประชำกรของ<br />
พระองค ์ด้วยวิญญำณที่ประหำรพระคริสต ์ผลักดันคนชั ่วทั้งหลำยให้ท ำลำยผู้ติดตำมของพระองค ์ทั้งหมด<br />
นี้ท ำนำยไว้ล่วงหน้ำแล้วในค ำพยำกรณ์แรกสุดนั ่นคือ“เรำจะให้เจ้ำกับหญิงนี้เป็ นศัตรูกันทั้งพงศ ์พันธุ ์ของ<br />
เจ้ำและพงศ ์พันธุ ์ของนำงด้วย”และควำมเป็ นศัตรูกันนี้จะด ำเนินไปจนถึงเวลำสิ้นยุค<br />
507.2} {GCth17 441.2}<br />
ซำตำนระดมกองทัพทั้งหมดของมันและโหมพลังที่มันมีอยู่เข้ำไปในกำรต่อสู้ท ำไมมันถึงไม่ถูกต่อต้ำน<br />
ที่รุนแรงกว่ำนี้ท ำไมทหำรของพระคริสต ์จึงง่วงนอนไร ้ชีวิตชีวำและไม่เอำใจใส่เช่นนี้นั ่นก็เป็ นเพรำะพวกเข<br />
ำมีควำมสัมพันธ ์ที่จริงใจกับพระคริสต ์น้อยเกินไปและพวกเขำขำดพระวิญญำณของพระองค ์พวกเขำไม่ไ<br />
ด้ท ำตัวเหมือนพระอำจำรย ์ที่เห็นว่ำบำปนั้นน่ำรังเกียจและน่ำขยะแขยงพวกเขำไม่ได้เผชิญกับมันเหมือน<br />
อย่ำงพระคริสต ์ที่ทรงต่อต้ำนอย่ำงตั้งใจและแน่วแน่พวกเขำไม่ตระหนักถึงควำมชั ่วช ้ำและควำมร ้ำยกำจข<br />
องบำปและตำบอดมองไม่เห็นลักษณะและพลังอ ำนำจของเจ้ำชำยแห่งควำมมืดควำมเป็ นศัตรูต่อซำตำนแ<br />
ละต่อผลงำนของมันมีไม่มำกเพรำะพวกเขำไม่มีควำมรู เรื่องพลังอ ้ ำนำจควำมชั ่วร ้ำยและควำมรุนแรงของ<br />
สงครำมที่มันก ำลังต่อสู้กับพระคริสต ์และคริสตจักรของพระองค ์ฝูงชนจ ำนวนมำกถูกหลอกในเรื่องนี้พวก<br />
{GC<br />
392
เขำไม่รู ้ว่ำศัตรูของพวกเขำเป็ นนำยพลยิ่งใหญ่ที่ควบคุมควำมคิดของทูตสวรรค ์ชั ่วทั้งหลำยและด้วยแผน<br />
กำรที่วำงไว้อย่ำงดีและกำรเคลื่อนย้ำยที่คล่องแคล่วมันก ำลังท ำสงครำมต่อสู้กับพระคริสต เพื่อไม่ให้จิตวิญ<br />
์<br />
ญำณได้รับควำมรอดในท่ำมกลำงผู้ที่อ้ำงตัวว่ำเป็ นคริสเตียนและแม้กระทั ่งบรรดำอำจำรย ์ผู้ประกำศข่ำว<br />
ประเสริฐนั้นมีน้อยคนนักที่อ้ำงถึงซำตำนนอกจำกกำรกล่ำวถึงโดยบังเอิญบนธรรมำสน์พวกเขำมองข้ำม<br />
หลักฐำนกำรท ำงำนต่ำงๆและควำมส ำเร็จของมันที่มีอยู่อย่ำงต่อเนื่องพวกเขำละเลยค ำตักเตือนมำกมำย<br />
ถึงเล่ห ์เหลี่ยมของมันดูเสมือนว่ำพวกเขำละเลยว่ำซำตำนมีตัวตน{GC_507.3} {GCth17 441.3}<br />
ในขณะที่มนุษย ์ขำดควำมรู เรื่องอุบำยของมันศัตรูร ้<br />
้ำยกำจตนนี้จะอยู่บนเส้นทำงเดินของพวกเขำทุกเ<br />
สี้ยวนำทีมันแทรกตัวเข้ำไปอยู่ในทุกมุมบ้ำนบนถนนทุกสำยในเมืองในโบสถ ์ในที่ประชุมสภำแห่งชำติในศ<br />
ำลยุติธรรมมันน ำควำมสับสนควำมหลอกลวงกำรชักชวนให้ท ำผิดในทุกสถำนที่มันท ำลำยจิตวิญญำณแ<br />
ละร่ำงกำยของชำยหญิงและเด็กมันท ำให้ครอบครัวแตกแยกมันยังหว่ำนควำมเกลียดชังควำมทะเยอทะย<br />
ำนใฝ่ สูงควำมขัดแย้งกำรยุยงก่อควำมไม่สงบและกำรฆำตกรรมและดูเหมือนชำวคริสเตียนจะมองดูเรื่องเห<br />
ล่ำนี้รำวกับว่ำพระเจ้ำทรงก ำหนดไว้และสิ่งเหล่ำนี้จ ำต้องเกิดขึ้น {GC 508.1} {GCth17 442.1}<br />
ซำตำนก ำลังหำทำงที่จะเอำชนะประชำกรของพระเจ้ำอยู่อย่ำงต่อเนื่องด้วยกำรท ำลำยสิ่งขวำงกั้นที่แย<br />
กพวกเขำออกจำกโลกอิสรำเอลในอดีตถูกล่อลวงให้ท ำบำปเมื่อพวกเขำเข้ำไปผูกมิตรกับคนนอกศำสนำ<br />
ซึ่งพระเจ้ำตรัสห้ำมไว้อิสรำเอลในยุคใหม่ก็ถูกน ำพำให้หลงไปในลักษณะที่คล้ำยคลึงกัน“พระของยุคนี้ท ำใ<br />
ห้ควำมคิดของคนที่ไม่เชื่อมืดไปเพื่อไม่ให้เห็นควำมสว่ำงของข่ำวประเสริฐคือเรื่องพระสิริของพระคริสต ์ผู้<br />
ทรงเป็ นพระฉำยำของพระเจ้ำ” 2 โครินธ ์ 4:4<br />
ทุกคนที่ไม่ใช่ผู้ติดตำมอย่ำงแน่วแน่เด็ดเดี่ยวของพระคริสต ์ก็จะเป็ นบ่ำวรับใช ้ของซำตำนหัวใจที่ยังไม่<br />
บังเกิดใหม่จะรักบำปและมีใจฝักใฝ่ ที่จะเก็บถนอมมันไว้และแก้ตัวให้กับมันหัวใจที่บังเกิดใหม่แล้วจะเกลียดบ<br />
ำปและตั้งใจที่จะต่อต้ำนบำปนั้นเมื่อคริสเตียนเลือกสังคมของคนไร ้ศีลธรรมและของคนไม่เชื่อพวกเขำก ำ<br />
ลังเปิดตัวเองให้กับกำรทดลองซำตำนจะซ่อนเร ้นตัวเองไว้ไม่ให้มองเห็นและจะค่อยๆดึงกำรล่อลวงของมัน<br />
ออกมำปิดบังตำของพวกเขำพวกเขำมองไม่เห็นว่ำคนเหล่ำนั้นที่พวกเขำคบอยู่จะน ำภัยอันตรำยมำให้แ<br />
ละตรำบเท่ำที่พวกเขำยังคงซึมซับอุปนิสัยค ำพูดและกำรกระท ำต่ำงๆของโลกนี้เอำไว้ตำของพวกเขำจึงยิ่<br />
งมองอะไรไม่เห็นมำกขึ้นเรื่อยๆ {GC 508.2} {GCth17 442.2}<br />
กำรยอมท ำตำมขนบธรรมเนียมแบบชำวโลกเปลี่ยนคริสตจักรไปทำงของฝ่ ำยโลกกำรกระท ำนี้ไม่เคย<br />
ที่จะเปลี่ยนโลกให้มำหำพระคริสต ์ควำมคุ้นเคยกับบำปจะท ำให้บำปดูน่ำรังเกียจน้อยลงไปอย่ำงหลีกเลี่ยงไ<br />
ม่ได้ผู้ที่เลือกคบกับบ่ำวรับใช ้ของซำตำนในไม่ช ้ำก็จะเลิกกลัวเจ้ำนำยของมันเมื่อหน้ำที่กำรงำนของเรำ<br />
ท ำให้เรำต้องพบกับกำรทดลองเหมือนเช่นดำเนียลในพระรำชวังของพระรำชำเรำจะมั ่นใจได้ว่ำพระเจ้ำจะ<br />
ทรงปกป้ องเรำแต่หำกเรำน ำตัวเข้ำสู่กำรทดลองเรำจะล้มลงไม่เร็วก็ช ้ำ {GC 509.1} {GCth17 443.1}<br />
บ่อยครั้งผู้ล่อลวงท ำงำนอย่ำงได้ผลผ่ำนกลุ่มคนที่เรำสงสัยน้อยที่สุดว่ำจะตกอยู่ภำยใต้กำรควบคุมขอ<br />
งมันกำรมีควำมสำมำรถพิเศษและกำรมีกำรศึกษำเป็ นสิ่งที่ได้รับกำรยกย่องและได้รับเกียรติซึ่งดูประหนึ่ง<br />
ว่ำคุณสมบัติเหล่ำนี้จะสำมำรถชดเชยควำมย ำเกรงพระเจ้ำหรือกำรเป็ นที่พอพระทัยจำกพระเจ้ำได้เมื่อพิ<br />
393
จำรณำในตัวควำมสำมำรถและกำรเรียนรู ้แล้วจะพบว่ำสิ่งเหล่ำนี้เป็ นของประทำนจำกพระเจ้ำแต่เมื่อน ำเ<br />
อำคุณสมบัติเหล่ำนี้เข้ำมำแทนที่ควำมเคร่งทำงศำสนำแทนที่มันจะน ำจิตวิญญำณให้เข้ำใกล้ชิดพระเจ้ำ<br />
มำกขึ้นกลับน ำให้เหินห่ำงไปจำกพระองค เช่นนั้นแล้วสิ่งเหล่ำนี้ก็จะกลำยเป็ ์<br />
นค ำสำปแช่งและเป็ นหลุมพร<br />
ำงคนจ ำนวนมำกมีควำมคิดที่แพร่หลำยว่ำคนทั้งหลำยที่ดูมีมำรยำทหรือมีกิริยำที่เรียบร ้อยนั้นจะต้องมีส่<br />
วนเกี่ยวข้องกับพระคริสต ์ไม่มีควำมผิดใดที่ยิ่งใหญ่กว่ำนี้อีกแล้วคุณสมบัติเหล่ำนี้จะต้องมีประดับอยู่ในบุ<br />
คลิกของคริสเตียนทุกคนเพรำะจะมีอิทธิพลอันแรงกล้ำสนับสนุนศำสนำที่แท้จริงแต่จะต้องน ำคุณสมบัติเ<br />
หล่ำนี้มอบถวำยพระเจ้ำมิฉะนั้นมันก็จะเป็ นพลังให้กับควำมชั ่วได้มีคนมำกมำยที่สติปัญญำได้รับกำรพัฒ<br />
นำและมีกิริยำมำรยำทที่งดงำมซึ่งไม่ยอมก้มลงให้กับกำรกระท ำที่คนส่วนมำกถือว่ำผิดศีลธรรมแต่พวกเข<br />
ำก็เป็ นเครื่องมือที่ได้รับกำรขัดเกลำในมือของซำตำนอิทธิพลและแบบอย่ำงที่เป็ นผลจำกอุปนิสัยเจ้ำเล่ห ์<br />
หลอกลวงของพวกเขำท ำให้พวกเขำเป็ นศัตรูตัวฉกำจต่องำนของพระเจ้ำมำกยิ่งกว่ำผู้ที่โง่เขลำและไม่ผ่<br />
ำนกำรพัฒนำ {GC 509.2} {GCth17 443.2}<br />
กำรอธิษฐำนด้วยใจร ้อนรนและพึ่งพิงในพระเจ้ำท ำให้กษัตริย ์ซำโลมอนได้รับปัญญำที่ท ำให้โลกพิศวง<br />
และชื่นชมแต่เมื่อเขำหันหลังไปจำกแหล่งของก ำลังและก้ำวต่อไปด้วยกำรพึ่งในตัวเองเขำจึงตกเป็ นเหยื่อ<br />
ของกำรทดลองแล้วควำมสำมำรถอันอัศจรรย ์ที่ทรงโปรดประทำนให้กษัตริย ์ผู้ทรงฉลำดที่สุดนั้นก็กลับท ำ<br />
ให้เขำกลำยมำเป็ นตัวแทนอันมีประสิทธิภำพของศัตรูฝ่ ำยจิตวิญญำณ {GC 509.3} {GCth17 443.3}<br />
ในขณะที่ซำตำนคอยหำโอกำสอยู่เสมอที่จะท ำให้สมองปิดรับข้อเท็จจริงคริสเตียนจะต้องไม่ลืมว่ำพว<br />
กเขำไม่ได้“ต่อสู้กับเนื้อหนังและเลือดแต่ต่อสู้กับพวกภูตผีที่ครอบครองพวกภูตผีที่มีอ ำนำจพวกภูตผีที่ค<br />
รองพิภพในยุคมืดนี้ต่อสู้กับพวกวิญญำณชั ่วในสวรรคสถำน” เอเฟซัส 6:12<br />
ค ำเตือนที่ได้รับกำรดลใจนั้นดังก้องมำตลอดทุกศตวรรษจนถึงยุคของเรำว่ำ“จงควบคุมตัวเองจงระวังระไว<br />
ให้ดีศัตรูของพวกท่ำนคือมำรดุจสิงโตค ำรำมเดินวนเวียนเที่ยวเสำะหำคนที่มันจะกัดกินได้” 1 เปโตร 5:8<br />
“จงสวมยุทธภัณฑ ์ทั้งชุดของพระเจ้ำเพื่อจะสำมำรถต่อสู้กับอุบำยของมำรได้” เอเฟซัส 6:11 {GC<br />
510.1} {GCth17 444.1}<br />
นับตั้งแต่สมัยของอำดัมมำจนถึงยุคของพวกเรำนี้ศัตรูยิ่งใหญ่ของเรำใช ้อ ำนำจของมันเพื่อกดขี่และ<br />
ท ำลำยบัดนี้มันก ำลังเตรียมกำรรณรงค ์ครั้งสุดท้ำยเพื่อต่อต้ำนคริสตจักรทุกคนที่ต้องกำรติดตำมพระเย<br />
ซูจะถูกน ำเข้ำสู่ควำมขัดแย้งกับศัตรูผู้ไม่ปรำนีนี้คริสเตียนที่ยิ่งประพฤติตนตำมแบบอย่ำงของพระเจ้ำจะยิ่<br />
งท ำให้ตนเองตกเป็ นเป้ ำกำรจู่โจมของซำตำนมำกขึ้นอย่ำงแน่นอนทุกคนที่เข้ำร่วมพระรำชกิจของพระเ<br />
จ้ำอย่ำงกระตือรือร ้นเพื่อหำทำงเปิดเผยกำรหลอกลวงของผู้ชั ่วและเพื่อน ำเสนอพระคริสต ์ต่อหน้ำคนทั้งป<br />
วงจะเป็ นพยำนร่วมกับอำจำรย ์เปำโลเมื่อท่ำนกล่ำวถึงกำรรับใช ้องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำด้วยควำมถ่อมใจด้วย<br />
น ้ำตำและด้วยกำรทดลองทั้งหลำย{GC510.2} {GCth17 444.2}<br />
ซำตำนเข้ำโจมตีพระคริสต ์ด้วยกำรทดลองที่รุนแรงและลึกลับที่สุดแต่ในทุกควำมขัดแย้งมันถูกขับไล่ไ<br />
ปพระองค ์ทรงต่อสู้สงครำมเหล่ำนั้นเพื่อเรำชัยชนะเหล่ำนั้นท ำให้เรำเป็ นผู้พิชิตได้เช่นกันพระคริสต ์จะประ<br />
ทำนก ำลังให้ทุกคนที่แสวงหำซำตำนเอำชนะมนุษย ์คนใดไม่ได้หำกตัวเขำเองไม่ยินยอมผู้ล่อลวงไม่มีอ ำนำ<br />
จควบคุมควำมตั้งใจหรือบังคับจิตวิญญำณให้ท ำบำปมันอำจก่อควำมทุกข ์ล ำบำกแต่ไม่อำจท ำให้เปรอะเ<br />
394
ปื้อนได้มันท ำให้ปวดร ้ำวทรมำนแต่ไม่อำจท ำให้เสื่อมเสียได้ควำมจริงที่พระคริสต ์ทรงมีชัยแล้วนั้นจะต้องเ<br />
ป็ นแรงบันดำลใจให้แก่ผู้ติดตำมทั้งหลำยของพระองคเพื่อให้มีควำมกล้ำที่จะต่อสู้อย่ำงองอำจในสงครำมต่<br />
์<br />
อต้ำนบำปและซำตำน {GC 510.3} {GCth17 444.3}<br />
395
บท 31 - สื่อวิญญาณชั ่ว<br />
พระคัมภีรเปิดเผยให้เห็นอย่ำงชัดเจนถึงเรื่องควำมสัมพันธ ์<br />
์ระหว่ำงโลกที่มองเห็นกับโลกที่มองไม่เห็นแ<br />
ละยังเปิดเผยอย่ำงชัดเจนถึงเรื่องกำรพิทักษ์รักษำของทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำรวมทั ้งเรื่องสื่อของวิญญำณ<br />
ชั ่วโดยเรื่องเหล่ำนี้มีกำรเชื่อมต่อกับประวัติศำสตร ์ของมนุษย ์ชำติอย่ำงแยกไม่ออกมีแนวโน้มมำกขึ้นเรื่อย<br />
ๆที่คนไม่เชื่อว่ำมีวิญญำณชั ่วต่ำงๆอยู่ในขณะที่มีคนอีกมำกมำยคิดว่ำทูตสวรรค ์ศักดิ์สิทธิ์ซึ่ง<br />
“เป็ นเพียงวิญญำณที่รับใช ้พระเจ้ำที่ทรงส่งไปปรนนิบัติบรรดำคนที่จะได้รับควำมรอด” ฮีบรู 1:14<br />
นั้นเป็ นวิญญำณของคนตำยแต่พระคัมภีร ์ไม่เพียงสอนเรำว่ำมีทูตสวรรค ์ทั้งที่ดีและชั ่วแต่ยังแสดงหลักฐำ<br />
นที่ไม่อำจโต้แย้งด้วยว่ำทูตสวรรค ์ไม่ใช่วิญญำณที่ออกมำจำกร่ำงของคนตำย {GC 511.1} {GCth17<br />
445.1}<br />
ก่อนที่พระเจ้ำจะทรงสร ้ำงมนุษย ์มีทูตสวรรค ์อยู่แล้วเพรำะครั้นเมื่อวำงรำกฐำนของโลกนั้น“เหล่ำดำวรุ่<br />
งแซ่ซ ้องสรรเสริญและบรรดำบุตรพระเจ้ำโห่ร ้องด้วยควำมชื่นบำน” โยบ 38:7<br />
หลังจำกมนุษย ์ล้มลงในบำปทูตสวรรค ์ก็ได้รับบัญชำให้เฝ้ ำต้นไม้แห่งชีวิตไว้และเรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนที่จะมีค<br />
วำมตำยมำสู่มนุษย ์ทูตสวรรค ์มีธรรมชำติเหนือกว่ำมนุษย ์เพรำะผู้ประพันธ ์สดุดีกล่ำวไว้ว่ำมนุษย ์ได้รับกำ<br />
รทรงสร ้ำงมำให้ “ต ่ำกว่ำพวกทูตสวรรค ์แต่หน่อยเดียว” สดุดี 8:5 TKJV {GC 511.2} {GCth17<br />
445.2}<br />
พระคัมภีร ์บอกให้เรำทรำบถึงเรื่องจ ำนวนของชำวสวรรค ์รวมทั้งอ ำนำจและรัศมีของทูตสวรรคเหล่ำนั้<br />
์<br />
นควำมสัมพันธ ์ของทูตสวรรค ์กับกำรปกครองของพระเจ้ำและควำมสัมพันธ ์ของทูตสวรรค ์กับพระรำชกิจ<br />
แห่งกำรไถ่ให้รอด“พระยำห ์เวห ์ทรงสถำปนำบัลลังก ์ของพระองค ์ไว้ในฟ้ ำสวรรค ์และรำชอำณำจักรของพ<br />
ระองค ์ครอบครองทุกสิ่งอยู่” ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำได้ยินเสียงทูตสวรรค ์มำกมำยรอบพระที่นั ่ง”ในห้องโถงของพระรำชำแห่งจอมกษัตริย ์พวกเข<br />
ำเฝ้ ำคอยอยู่ทูตสวรรค ์ที่ “ทรงมหิทธิฤทธิ์” ผู้รับใช ้ “ที่เชื่อฟังพระวจนะของพระองค ์”<br />
“ผู้ท ำตำมพระวจนะของพระองค ์”สดุดี103:19,20,21;วิวรณ์5:11;ดำเนียลผู้เผยพระวจนะเห็นผู้สื่อข่ำวช<br />
ำวสวรรค ์นับแสนๆล้ำนๆปรนนิบัติพระองค ์อัครทูตเปำโลประกำศว่ำเป็ น“กำรชุมนุมรื่นเริงของทูตสวรรค ์ม<br />
ำกมำยเหลือที่จะนับได้” ดำเนียล 7:10 ฮีบรู<br />
“เหมือนลักษณะสำยฟ้ ำแลบ” (เอเสเคียล 1:14)<br />
12:22 ในฐำนะผู้สื่อข่ำวของพระเจ้ำพวกเขำออกไป<br />
มีรัศมีที่สว่ำงเจิดจ้ำและกำรบินที่รวดเร็วอย่ำงยิ่งทูตสวรรค ์ที่มำปรำกฏอยู่ที่อุโมงค ์ฝังศพขององค ์พระผู้<br />
ช่วยให้รอดนั้นมีสัณฐำน“เหมือนแสงฟ้ ำแลบเสื้อขำวเหมือนหิมะ”ท ำให้ทหำรยำมที่เฝ้ ำอยู่นั้นตัวสั ่นและล้<br />
มลง“เหมือนคนตำย”มัทธิว28:3,4;เมื่อเซนนำเคอริบพระรำชำผู้หยิ่งยโสแห่งประเทศอัสซีเรียต ำหนิและล<br />
บหลู่พระเกียรติของพระเจ้ำและข่มขู ่ที่จะท ำลำยประเทศอิสรำเอล“ในคืนนั้นทูตของพระยำห ์เวห ์ได้ออกไป<br />
และได้ประหำรคนในค่ำยอัสซีเรียเสีย185,000คน”พวกทูตสวรรค ์“ไปท ำลำยนักรบกล้ำหำญผู้บังคับกอง<br />
และเจ้ำนำยทั้งหมดในค่ำย”ของพระรำชำเซนนำเคอริบ<br />
396
“ฉะนั้นพระองค ์จึงเสด็จกลับไปยังแผ่นดินของพระองค ์ด้วยควำมอับอำยขำยพระพักตร ์” 2<br />
พงศ ์กษัตริย ์ 19:35 2 พงศำวดำร 32:21 {GC 511.3} {GCth17 445.3}<br />
ทูตสวรรค ์ได้รับบัญชำให้ออกไปเยี่ยมเหล่ำบุตรของพระเจ้ำเพื่อปฏิบัติภำรกิจแห่งควำมเมตตำพวกเข<br />
ำไปหำอับรำฮัมด้วยพระสัญญำแห่งพระพร...ไปยังประตูเมืองโสโดมเพื่อช่วยโลทผู้ชอบธรรมให้รอดพ้นจำ<br />
กไฟแห่งควำมพินำศ...ไปยังเอลียำห ์ในขณะที่เขำก ำลังจะล้มตำยในป่ ำกันดำรด้วยควำมอ่อนเปลี้ยและหิว<br />
กระหำย...ไปยังเอลีชำพร ้อมด้วยรถเพลิงและม้ำเพลิงเพื่อห้อมล้อมเมืองเล็กๆที่ถูกศัตรูโอบล้อมไว้...ไปยัง<br />
ดำเนียลในขณะที่เขำแสวงหำพระปัญญำของพระเจ้ำในพระรำชวังของพระรำชำนอกรีตหรือในขณะถูกทิ้<br />
งให้เป็ นเหยื่อของสิงห ์ทูตสวรรค ์ไปยังเปโตรเมื่อเขำถูกตัดสินประหำรชีวิตขณะที่อยู่ในคุกมืดของกษัตริย ์เ<br />
ฮโรดไปยังนักโทษในคุกที่เมืองฟีลิปปีไปยังเปำโลและเพื่อนของเขำในยำมค ่ำคืนท่ำมกลำงพำยุร ้ำยในทะเล<br />
ปั ่นป่ วนไปเปิดสมองของโครเนลิอัสเพื่อให้เขำรับพระกิตติคุณไปหำเปโตรเพื่อบอกให้เขำน ำข่ำวแห่งควำม<br />
รอดไปให้คนแปลกหน้ำต่ำงศำสนำดังนั้นในทุกยุคทุกสมัยทูตสวรรค ์ออกไปรับใช ้ประชำกรของพระเจ้ำ{G<br />
C 512.1} {GCth17 446.1}<br />
ทูตสวรรค ์ผู้คุ้มครองดูแลหนึ่งองค ์จะได้รับมอบหมำยให้ดูแลผู้ติดตำมของพระคริสต ์แต่ละคนชำวสวรร<br />
คเหล่ำนี้คอยเฝ้ ์ ำดูแลปกป้ องผู้ชอบธรรมจำกอ ำนำจชั ่วร ้ำยเรื่องนี้ซำตำนเองก็ตระหนักดีเมื่อมันพูดว่ำ“โ<br />
ยบย ำเกรงพระเจ้ำเปล่ำๆหรือพระองค ์ไม่ได้ทรงกั้นรั้วรอบตัวเขำครอบครัวของเขำและทุกสิ่งที่เขำมีอยู่เสี<br />
ยทุกด้ำนหรือ”โยบ1:9,10;ผู้ประพันธ ์สดุดีแสดงให้เห็นสื่อที่พระเจ้ำทรงใช เพื่อปกป้ ้ องประชำกรของพระอ<br />
งค ์ตำมที่พระคัมภีร ์บันทึกไว้ว่ำ“ทูตของพระยำห ์เวห ์ได้ตั ้งค่ำยล้อมบรรดำผู้ที่ย ำเกรงพระองค ์และช่วยกู้พว<br />
กเขำ”สดุดี34:7;พระผู้ช่วยให้รอดตรัสถึงคนทั้งหลำยที่เชื่อพระองค ์ว่ำ“จงระวังให้ดีอย่ำดูหมิ่นผู้เล็กน้อยเ<br />
หล่ำนี้สักคนหนึ่งด้วยเรำกล่ำวแก่ท่ำนทั้งหลำยว่ำบนสวรรค ์พวกทูตสวรรค ์ของเขำเฝ้ ำอยู่เสมอต่อพระพั<br />
กตร ์พระบิดำของเรำผู้ทรงสถิตในสวรรค ์” มัทธิว 18:10 TKJV<br />
ทูตสวรรค ์ที่ได้รับมอบหมำยให้รับใช เหล่ำบุตรของพระเจ้ำนั้นเข้ำเฝ้ ้<br />
ำต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระองค ์อ<br />
ยู่ตลอดเวลำ {GC 512.2} {GCth17 446.2}<br />
ด้วยเหตุนี้ประชำกรของพระเจ้ำที่ต้องสัมผัสกับอ ำนำจแห่งกำรหลอกลวงและควำมชั ่วร ้ำยที่ไม่เคยหลั<br />
บของเจ้ำชำยแห่งควำมมืดและต้องขัดแย้งกับอ ำนำจชั ่วทั้งปวงจะรู ้สึกมั ่นใจได้ถึงกำรพิทักษ์รักษำอย่ำงต่อ<br />
เนื่องไม่หยุดหย่อนจำกทูตสวรรค ์ทั้งหลำยค ำสัญญำเช่นนี้ไม่ได้ทรงโปรดประทำนให้อย่ำงไม่จ ำเป็ นหำกพ<br />
ระเจ้ำทรงโปรดประทำนพระสัญญำแห่งพระคุณและกำรคุ้มครองแก่บุตรทั้งหลำยของพระองค ์ก็เพรำะว่ำบุ<br />
ตรของพระองค ์ต้องเผชิญกับสื่อชั ่วที่มีอ ำนำจยิ่งใหญ่ซึ่งเป็ นสื่อที่มีอยู่มำกมำยมุ่งมั ่นและไม่ย่อท้อและเป็ น<br />
สื่อที่มีควำมโหดร ้ำยและมีพลังที่ไม่มีมนุษย ์คนใดจะอยู่ได้อย่ำงปลอดภัยโดยกำรปฏิเสธและไม่สนใจสื่อนี้<br />
{GC 513.1} {GCth17 447.1}<br />
วิญญำณชั ่วถูกสร ้ำงมำแต่เดิมโดยปรำศจำกบำปพวกมันมีสภำพพลังอ ำนำจและรัศมีเท่ำเทียมกับชำ<br />
วสวรรค ์ผู้บริสุทธิ์ซึ่งบัดนี้เป็ นผู้สื่อข่ำวของพระเจ้ำแต่เมื่อพวกมันล้มลงในบำปพวกมันจึงได้รวมพลังเพื่อล<br />
บหลู่พระเกียรติพระเจ้ำและเพื่อท ำลำยมนุษย ์พวกมันเข้ำร่วมกับซำตำนในกำรกบฏและถูกขับออกจำกส<br />
397
วรรค ์พร ้อมกันกับซำตำนและในยุคต่อมำพวกมันร่วมมือกันในกำรท ำสงครำมต่อต้ำนอ ำนำจของพระเจ้ำ<br />
พระคัมภีร ์บอกให้เรำทรำบถึงเรื่องกำรรวมตัวและกำรปกครองของพวกมันถึงระดับชั ้นต่ำงๆของพวกมันถึ<br />
งกำรแทรกแซงและเล่ห ์เหลี่ยมของพวกมันและถึงแผนกำรอันร ้ำยกำจเพื่อต่อต้ำนสันติสุขและควำมสุขข<br />
องมวลมนุษย ์ {GC 513.2} {GCth17 447.2}<br />
ประวัติศำสตร ์ในพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำเดิมน ำเสนอให้เห็นอยู่บ่อยครั้งว่ำวิญญำณชั ่ว<br />
มีตัวตนและพวกมันมีสื่อตัวแทนแต่ในสมัยที่พระคริสต ์ทรงด ำรงอยู่ในโลกนี้วิญญำณชั ่วแสดงอ ำนำจของ<br />
มันให้เห็นอย่ำงชัดเจนที่สุดพระคริสตเสด็จมำเพื่อให้แผนกำรแห่งกำรไถ่มนุษย ์<br />
์ที่จัดไว้ส ำเร็จและซำตำนมุ่ง<br />
มั ่นอ้ำงสิทธิ์ของมันเพื่อควบคุมโลกมันประสบควำมส ำเร็จในกำรสถำปนำกำรกรำบไหว้รูปเคำรพในทุกมุม<br />
โลกยกเว้นในแผ่นดินปำเลสไตน์พระคริสต เสด็จมำยังดินแดนแห่งเดียวที่ยังไม่ตกไปอยู่ภำยใต้อ ์<br />
ำนำจทั้งห<br />
มดของมำรจอมหลอกลวงพระองคเสด็จมำเพื่อส่องแสงแห่งสวรรค ์<br />
์แก่บรรดำประชำชนและณที่นี้เองอ ำน<br />
ำจคู่แข่งทั้งสองต่ำงอ้ำงควำมเป็ นใหญ่พระเยซูทรงกำงพระกรแห่งควำมรักออกทรงเชิญชวนทุกคนที่ประ<br />
สงค ์จะรับกำรอภัยและสันติสุขในพระองคเหล่ำทูตแห่งควำมมืดตระหนักดีว่ำพวกมันไม่มีอ ์<br />
ำนำจเบ็ดเสร็จใ<br />
นกำรควบคุมและพวกมันเข้ำใจว่ำหำกพันธกิจของพระคริสต ์ประสบผลส ำเร็จแล้วอ ำนำจของพวกมันก็จ<br />
ะสิ้นสุดลงซำตำนค ำรำมดั ่งสิงห ์ที่ถูกล่ำมไว้และแสดงอ ำนำจดื้อดึงอย่ำงไม่ย ำเกรงเหนือทั้งร่ำงกำยรวมทั้ง<br />
จิตวิญญำณของมนุษย ์ {GC 513.3} {GCth17 447.3}<br />
พระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำใหม่กล่ำวไว้อย่ำงชัดเจนว่ำมนุษย ์ถูกปีศำจเข้ำสิงผู้ที่ถูกผีสิงเห<br />
ล่ำนี้ไม่เพียงแต่ได้รับควำมทุกข ์ทรมำนของโรคที่มีต้นเหตุจำกธรรมชำติเท่ำนั้นพระคริสต ์ทรงเข้ำพระทัย<br />
อย่ำงถ่องแท้กับสิ่งที่พระองค ์ทรงกระท ำอยู่และพระองค ์ทรงทรำบเป็ นอย่ำงดีถึงกำรมำปรำกฏตัวโดยตรงข<br />
องวิญญำณชั ่วและสมุนของมัน {GC 514.1} {GCth17 448.1}<br />
ตัวอย่ำงที่เด่นชัดของจ ำนวนอ ำนำจและควำมชั ่วร ้ำยของพวกมันรวมทั ้งอ ำนำจและพระเมตตำคุณขอ<br />
งพระคริสต ์มีบันทึกไว้ในพระคัมภีร ์ในเรื่องกำรรักษำคนถูกผีสิงที่เมืองเกรำซำชำยบ้ำคลั ่งผู้น่ำสงสำรที่ปฏิ<br />
เสธกำรควบคุมบิดตัวไปมำด้วยควำมเจ็บปวดน ้ำลำยฟูมปำกอำละวำดบรรยำกำศเต็มไปด้วยเสียงร ้องอันโ<br />
หยหวนเขำท ำร ้ำยตัวเองและน ำอันตรำยมำให้กับทุกคนที่เข้ำใกล้ร่ำงกำยที่มีเลือดไหลโทรมและเสียโฉมแ<br />
ละสติที่ฟั ่นเฟือนเป็ นภำพที่เจ้ำชำยแห่งควำมมืดพึงพอใจปีศำจตนหนึ่งที่ควบคุมชำยผู้ทนทุกข ์ทรมำนนี้<br />
ประกำศว่ำ“ข้ำชื่อกองพลเพรำะว่ำพวกเรำมีหลำยตนด้วยกัน”มำระโก5:9;“กองพล”ในกองทัพชำวโรมัน<br />
ประกอบด้วยทหำรสำมพันถึงห้ำพันนำยเหล่ำทูตของซำตำนเคลื่อนย้ำยกันเป็ นกองทัพด้วยเช่นกันและก<br />
องทัพหนึ่งที่ปีศำจเหล่ำนี้สิงอยู่ด้วยนั้นมีจ ำนวนไม่น้อยกว่ำหนึ่งกองพล {GC 514.2} {GCth17 448.2}<br />
เมื่อพระเยซูตรัสบัญชำให้วิญญำณชั ่วออกไปจำกเหยื่อของมันแล้วชำยเหล่ำนี้นั ่งอย่ำงสงบแทบพระบ<br />
ำทของพระผู้ช่วยให้รอดสงบเสงี่ยมมีสติสัมปชัญญะและสุภำพแต่ปีศำจเหล่ำนี้ได้รับอนุญำตให้กวำดต้อน<br />
ฝูงสุกรลงไปในทะเลและส ำหรับชำวเมืองเก>>>รำซำแล้วควำมเสียหำยนี้ยิ่งใหญ่กว่ำพระพรที่พระเยซูคริ<br />
สต ์ประทำนและพวกเขำวิงวอนพระผู้รักษำที่มำจำกพระเจ้ำให้ออกไปจำกที่นั ่นนี่เป็ นผลที่ซำตำนวำงแผน<br />
ที่จะให้เกิดขึ้นด้วยกำรกล่ำวโทษกำรสูญเสียที่เกิดขึ้นของพวกเขำให้กับพระเยซูเช่นนี้มันได้ปลุกระดมคว<br />
ำมหวำดกลัวอย่ำงเห็นแก่ตัวของประชำชนขึ้นและขัดขวำงพวกเขำไม่ให้ฟังพระวจนะของพระองค ์ซำตำ<br />
398
นมักจะกล่ำวโทษคริสเตียนอยู่เสมอว่ำเป็ นต้นเหตุของควำมเสียหำยควำมโชคร ้ำยและควำมทุกข ์ทรมำนแ<br />
ทนที่จะให้กำรต ำหนิทั้งหลำยตกไปยังที่ที่ถูกต้องคือตัวมันเองและสมุนของมัน {GC 514.3} {GCth17<br />
448.3}<br />
แต่พระประสงค ์ของพระคริสต ์ไม่ได้ถูกขัดขวำงพระองค ์ทรงปล่อยให้วิญญำณชั ่วท ำลำยฝูงสุกรเพื่อ<br />
ต ำหนิชำวยิวที่เลี้ยงสัตว ์มลทินเพื่อมุ่งหวังผลก ำไรหำกพระคริสต ์ไม่ทรงยับยั้งปีศำจไว้พวกมันคงไม่เพียงแ<br />
ต่กวำดฝูงสุกรลงทะเลไปแต่จะกวำดทั้งผู้เลี้ยงและเจ้ำของไปด้วยกำรที่คนเลี้ยงและเจ้ำของไม่ได้รับอันตรำ<br />
ยก็เนื่องจำกอ ำนำจของพระองค ์ทั้งสิ้นที่ปกป้ องพวกเขำด้วยพระเมตตำคุณยิ่งกว่ำนี้เหตุกำรณ์ที่ทรงอนุ<br />
ญำตให้เกิดขึ้นเพื่อให้สำวกเป็ นพยำนถึงอ ำนำจอันโหดร ้ำยของซำตำนที่มีต่อมนุษย ์และสัตว ์พระผู้ช่วยให้<br />
รอดทรงประสงค ์ให้ผู้ติดตำมพระองค ์รู ้จักศัตรูที่พวกเขำต้องเผชิญเพื่อไม่ให้ถูกหลอกและพ่ำยแพ้ต่อเล่ห ์เ<br />
หลี่ยมของมันเป็ นพระประสงค ์ของพระองค ์ด้วยเช่นกันที่จะให้ประชำชนในแถบนั้นเห็นอ ำนำจของพระอง<br />
ค ์ที่จะหักโซ่ตรวนของซำตำนและปลดปล่อยผู้ที่ถูกมันพันธนำกำรไว้และถึงแม้พระเยซูทรงจำกไปแล้วชำย<br />
ที่ได้รับกำรช่วยกู้อย่ำงเหลือเชื่อก็ยังคงอยู่ประกำศพระเมตตำคุณของพระผู้ทรงมีพระคุณต่อพวกเขำ<br />
{GC 515.1} {GCth17 449.1}<br />
เหตุกำรณ์อื่นๆที่มีลักษณะคล้ำยคลึงกันก็ได้ถูกบันทึกไว้ในพระคัมภีร ์ลูกสำวที่น่ำสงสำรของหญิงชำว<br />
ซีเรียฟีนิเซียถูกผีโสโครกเข้ำสิงพระเยซูทรงขับไล่มันออกไปด้วยพระด ำรัสของพระองค ์<br />
(มำระโก7:26,27,28,29,30)“คนถูกผีสิงคนหนึ่งที่ตำบอดและเป็ นใบ้”(มัทธิว12:22)เยำวชนคนหนึ่งถูกผี<br />
ใบ้เข้ำสิงและบ่อยครั้งที่“ผีมักจะท ำให้เขำตกในกองไฟหรือในน ้ำเพื่อจะฆ่ำให้ตำย” (มำระโก 9:17-27)<br />
ชำยผู้น่ำเวทนำ “มีผีโสโครกเข้ำสิง” (ลูกำ 4:33-36)<br />
มันรบกวนควำมสงบของวันสะบำโตที่ธรรมศำลำในเมืองคำเปอรนำอุมพระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงเปี่ยมด้ว<br />
ยพระเมตตำทรงรักษำผู้ที่ถูกผีสิงเหล่ำนี้ให้หำยทุกรำยในเกือบทุกกรณีพระคริสต ์ทรงทักทำยเหล่ำผีมำร<br />
นี้เหมือนเช่นกับสิ่งมีชีวิตที่มีปัญญำพระองค ์ตรัสสั ่งมันให้ออกจำกเหยื่อของมันและอย่ำทรมำนเขำอีกต่อไ<br />
ปเมื่อผู้เข้ำร่วมนมัสกำรที่เมืองคำเปอรนำอุมเห็นอ ำนำจยิ่งใหญ่ของพระองค ์พวกเขำ“ก็ประหลำดใจพูดกั<br />
นว่ำ‘ถ้อยค ำของคนนี้มีอะไรพิเศษนะเพรำะท่ำนสั ่งผีโสโครกด้วยสิทธิอ ำนำจและฤทธิ์ เดชและพวกมันก็อ<br />
อกมำ’” ลูกำ 4:36 {GC 515.2} {GCth17 449.2}<br />
โดยทั ่วไปแล้วบรรดำคนเหล่ำนั ้นที่ถูกผีเข้ำสิงมักจะถูกแสดงให้เห็นว่ำอยู่ในสภำพที่ทรมำนอย่ำงสำหัส<br />
แต่ถึงกระนั้นก็มีข้อยกเว้นให้กับกฎข้อนี้มีบำงคนอยำกมีอ ำนำจเหนือธรรมชำติจึงต้อนรับอิทธิพลของซำ<br />
ตำนด้วยควำมยินดีแน่นอนทีเดียวคนเหล่ำนี้ไม่มีควำมขัดแย้งกับผีมำรคนประเภทนี้คือคนเหล่ำนั้นที่มีวิ<br />
ญญำณแห่งกำรหยั ่งรู ้อนำคตตัวอย่ำงเช่นซีโมนมำกัสเอลีมำสคนท ำวิทยำคมและทำสสำวที่ติดตำมเปำโ<br />
ลกับสิลำสในเมืองฟีลิปปี {GC 516.1} {GCth17 450.1}<br />
ไม่มีผู้ใดจะตกลงไปสู่ภัยอันตรำยจำกอิทธิพลของวิญญำณชั ่วได้ยิ่งใหญ่กว่ำผู้ที่ไม่ยอมรับว่ำภูตผีและ<br />
ทูตของมันรวมทั้งตัวแทนวิญญำณชั ่วนั้นมีตัวตนทั้งๆที่เขำมีค ำพยำนโดยตรงและมำกมำยจำกพระคัมภีร ์<br />
ตรำบใดที่เรำยังขำดควำมรู เรื่องเพทุบำยของมันแล้วมันจะได้เปรียบเรำมำกเกินกว่ำที่เรำจะคิดได้คนมำก<br />
้<br />
399
มำยรับฟังข้อเสนอของมันในขณะที่คิดว่ำตนเองก ำลังท ำตำมกำรบงกำรของสติปัญญำของตนเองนี่คือเ<br />
หตุผลว่ำท ำไมซำตำนจึงท ำงำนด้วยอ ำนำจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเพื่อหลอกลวงและท ำลำยเมื่อเรำก ำลังเข้ำใกล้เ<br />
วลำสิ้นยุคมันประกำศไปทั ่วทุกแห่งให้เชื่อว่ำมันไม่มีตัวตนเป็ นนโยบำยของมันที่จะปกปิดตนเองและลักษ<br />
ณะงำนที่มันท ำ {GC 516.2} {GCth17 450.2}<br />
มำรผู้หลอกลวงที่ยิ่งใหญ่ไม่กลัวสิ่งใดมำกเท่ำกับกำรที่เรำจะรู ้ทันเล่ห ์เหลี่ยมของมันเพื่อปกปิดลักษณ<br />
ะและเป้ ำหมำยที่แท้จริงของมันได้ดียิ่งขึ้นมันจึงท ำให้ตัวของมันปรำกฏออกมำให้เห็นในสภำพที่ไม่มีผลต่<br />
อควำมรู ้สึกมำกไปกว่ำกำรเป็ นตัวตลกหรือตัวประหลำดมันพอใจกับกำรที่มันถูกวำดให้มีรูปร่ำงที่น่ำขบขั<br />
นและน่ำรังเกียจวิปลำสครึ่งสัตว ์ครึ่งมนุษย ์มันพอใจที่ได้ยินชื่อของมันถูกใช ้ในกำรกีฬำและถูกน ำมำล้อเลี<br />
ยนโดยผู้ที่คิดว่ำตนเองฉลำดและมีควำมรู ้{GC 516.3} {GCth17 450.3}<br />
เนื่องจำกมันใส่หน้ำกำกให้แก่ตัวเองด้วยควำมช ำนำญสูงสุดจนมีค ำถำมกันอย่ำงกว้ำงขวำงว่ำ“มันมีตั<br />
วตนจริงหรือ”หลักฐำนควำมส ำเร็จของมันคือทฤษฏีเท็จต่ำงๆที่โลกแห่งศำสนำยอมรับกันอย่ำงกว้ำงขวำ<br />
งซึ่งเป็ นทฎษฎีที่ท ำให้ค ำพยำนอันชัดเจนของพระคัมภีร ์กลำยเป็ นเท็จและเนื่องจำกว่ำซำตำนควบคุมคว<br />
ำมคิดของผู้ที่ไม่รู ้สึกถึงอิทธิพลของมันได้เป็ นอย่ำงดีที่สุดพระค ำของพระเจ้ำจึงให้ตัวอย่ำงผลงำนอันร ้ำย<br />
กำจมำกมำยของมันแก่เรำเปิดโปงกองก ำลังลับของมันและจัดวำงให้เรำตั้งมั ่นต่อต้ำนกำรจู่โจมของมัน<br />
{GC 517.1} {GCth17 451.1}<br />
หำกเรำไม่มีที่หลบภัยและถูกช่วยให้หลุดพ้นด้วยอ ำนำจยิ่งใหญ่ของพระผู้ไถ่แล้วก ำลังและควำมร ้ำยก<br />
ำจของซำตำนและสมุนของมันนั้นอำจจะท ำให้เรำหวั ่นวิตกอย่ำงแน่นอนเรำท ำให้บ้ำนของเรำปลอดภัยด้<br />
วยกลอนประตูและกุญแจเพื่อปกป้ องทรัพย ์สินและชีวิตของเรำจำกคนชั ่วแต่เรำไม่ค่อยคิดถึงบรรดำทูตส<br />
วรรค ์ชั ่วที่คอยหำทำงเข้ำมำหำเรำอยู่เสมอและคอยโจมตีเรำผู้ซึ่งเรำไม่อำจต้ำนกำรจู่โจมของมันได้โดย<br />
ก ำลังของเรำเองหำกเรำยอมมันก็จะก่อกวนควำมคิดของเรำให้สับสนทรมำนร่ำงกำยของเรำและท ำลำย<br />
ทรัพย ์สินและชีวิตของเรำควำมพึงพอใจเดียวของพวกมันคือควำมทุกขเวทนำและกำรท ์<br />
ำลำยสภำพของ<br />
บรรดำผู้ที่ต่อต้ำนกำรอ้ำงสิทธิต่ำงๆของพระเจ้ำและยอมตกไปอยู่ในกำรทดลองของซำตำนนั้นน่ำกลัวยิ่ง<br />
นักจนกระทั ่งพระเจ้ำทรงยอมปล่อยพวกเขำให้ไปอยู่ภำยใต้กำรปกครองของวิญญำณชั ่วทั้งหลำยแต่บรร<br />
ดำผู้ที่ติดตำมพระคริสต ์จะปลอดภัยภำยใต้กำรคุ้มครองของพระองค ์ทูตสวรรค ์หลำยองค ์ผู้มีก ำลังมหำศำ<br />
ลถูกส่งจำกสวรรคเพื่อมำปกป้ ์ องพวกเขำคนชั ่วไม่สำมำรถตีฝ่ ำแนวป้ องกันที่พระเจ้ำทรงจัดวำงล้อมรอบ<br />
ประชำกรของพระองค ์ได้ {GC 517.2} {GCth17 451.2}<br />
400
บท 32 - กับดักของซาตาน<br />
สงครำมยิ่งใหญ่ระหว่ำงพระคริสต ์กับซำตำนซึ่งมีมำเกือบหกพันปีใกล้จะปิดฉำกลงในอีกไม่ช ้ำและฝ่ ำย<br />
อธรรมเพิ่มควำมพยำยำมเป็ นสองเท่ำเพื่อท ำลำยพันธกิจของพระคริสต ์ที่มีต่อมนุษย ์และผูกมัดจิตวิญญ<br />
ำณทั้งหลำยให้ติดในกับดักของมันเพื่อเหนี่ยวรั้งคนทั้งหลำยให้ตกอยู่ในควำมมืดและไม่ส ำนึกผิดในบำปจ<br />
นกระทั ่งกำรทรงเป็ นคนกลำงของพระผู้ช่วยให้รอดสิ้นสุดลงและไม่มีกำรถวำยบูชำเพื่อไถ่บำปอีกต่อไปนี่คื<br />
อจุดมุ่งหมำยที่มันพยำยำมท ำให้ส ำเร็จ{GC518.1} {GCth17 452.1}<br />
เมื่อใดที่ไม่มีควำมพยำยำมเป็ นพิเศษเพื่อต่อต้ำนอ ำนำจของมันเมื่อใดที่ควำมเพิกเฉยยังคงแพร่หลำย<br />
ทั้งในคริสตจักรและในโลกซำตำนจะไม่ใส่ใจเพรำะมันไม่ได้เสี่ยงต่อกำรสูญเสียเชลยที่มันชักจูงตำมอ ำเภ<br />
อใจแต่เมื่อจิตวิญญำณเริ่มหันมำสนใจเรื่องของนิจนิรันดร ์และตั้งค ำถำมว่ำ“ข้ำพเจ้ำจะต้องท ำอย่ำงไรจึงจ<br />
ะรอดได้”มันจะตั ้งมั ่นหำทำงประชันอ ำนำจของมันกับอ ำนำจของพระคริสต ์และขัดขวำงอิทธิพลของพระวิ<br />
ญญำณบริสุทธิ์ {GC 518.2} {GCth17 452.2}<br />
พระคัมภีรเปิดเผยให้เห็นถึงเหตุกำรณ์หนึ่งเมื่อครั้งที่เหล่ำทูตสวรรค ์<br />
์ของพระเจ้ำเข้ำเฝ้ ำอยู่ต่อเบื้องพระ<br />
พักตร ์ของพระองค ์ซำตำนเข้ำมำอยู่ท่ำมกลำงพวกเขำด้วย (โยบ 1:6)<br />
มันไม่ได้มำเพื่อกรำบนมัสกำรกษัตริย ์แห่งนิรันดร ์กำลแต่มันมำเพื่อสำนต่อแผนกำรอันชั ่วร ้ำยของมัน<br />
เพื่อต่อต้ำนผู้ชอบธรรมด้วยเป้ ำหมำยเดียวกันนี้มันเข้ำร่วมในกำรประชุมเมื่อคนทั้งหลำยชุมนุมนมัสกำร<br />
พระเจ้ำถึงแม้ว่ำมันซ่อนตัวจำกกำรมองเห็นแต่มันท ำงำนอย่ำงขยันขันแข็งเพื่อควบคุมควำมคิดของผู้เข้<br />
ำร่วมนมัสกำรเปรียบเช่นนำยพลผู้มำกด้วยประสบกำรณ์มันวำงแผนไว้ล่วงหน้ำในขณะที่มันเฝ้ ำมองดูผู้<br />
สื่อข่ำวของพระเจ้ำก ำลังค้นคว้ำพระค ำในพระคัมภีร ์มันก็จดบันทึกหัวข้อเรื่องที่จะน ำเสนอให้กับคนทั้งหล<br />
ำยมันใช เล่ห ้ ์เหลี่ยมและควำมเฉียบแหลมของมันควบคุมสถำนกำรณ์เพื่อไม่ให้ข่ำวสำรเข้ำถึงผู้ที่มันก ำลัง<br />
หลอกลวงผู้ที่ต้องกำรค ำตักเตือนมำกที่สุดก็จะถูกเร่งเร ้ำให้ติดภำรกิจกำรค้ำที่เขำจ ำเป็ นต้องเข้ำร่วมหรื<br />
อด้วยวิธีกำรใดวิธีหนึ่งที่จะขัดขวำงเขำจำกกำรได้ยินค ำสอนที่เป็ นดังเช่น “กลิ่นหอมน ำไปสู่ชีวิต” {GC<br />
518.3} {GCth17 452.3}<br />
อีกครั้งหนึ่งซำตำนเห็นผู้รับใช ้ทั้งหลำยขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำแบกภำระหนักเพรำะควำมมืดมนทำงฝ่ ำ<br />
ยจิตวิญญำณที่ครอบง ำประชำชนไว้มันฟังค ำอธิษฐำนอันร ้อนรนของพวกเขำเพื่อทูลขอพระคุณและพลั<br />
งอ ำนำจของพระเจ้ำให้ท ำลำยเวทมนตร ์ของควำมไม่สนใจควำมมักง่ำยและควำมเกียจคร ้ำนจำกนั้นมันจึง<br />
ลงมือใช ้อุบำยต่ำงๆของมันด้วยควำมกระตือรือร ้นที่ปลุกขึ้นใหม่มันล่อลวงมนุษย ์ให้หมกมุ่นอยู่กับเรื่องขอ<br />
งควำมอยำกอำหำรหรือสนองตัณหำของตนเองในรูปแบบอื่นใดๆและโดยกำรท ำเช่นนี้ควำมรู ้สึกของพวก<br />
เขำจะชำด้ำนไปจนกระทั ่งไม่ได้ยินสิ่งนั้นๆที่พวกเขำจ ำเป็ นต้องเรียนรู ้มำกที่สุด {GC 519.1} {GCth17<br />
453.1}<br />
ซำตำนรู ้ดีว่ำทุกคนที่มันชักน ำให้ละเลยกำรอธิษฐำนและกำรศึกษำพระคัมภีร ์จะพ่ำยแพ้ต่อกำรจู่โจม<br />
ของมันด้วยเหตุนี้มันจึงคิดค้นเครื่องมือทุกรูปแบบเท่ำที่จะท ำได้เพื่อครอบง ำควำมคิดมีคนบำงกลุ่มที่แสด<br />
งตนว่ำเคร่งศำสนำแต่แทนที่พวกเขำจะมุ่งแสวงหำควำมจริงพวกเขำกลับท ำศำสนำของพวกเขำให้เป็ นก<br />
401
ำรมองหำข้อบกพร่องในอุปนิสัยหรือจับผิดในควำมเชื่อของผู้ที่พวกเขำไม่เห็นด้วยคนเช่นนี้คือสมุนมือข<br />
วำของซำตำนบรรดำผู้กล่ำวโทษพี่น้องมีอยู่ไม่น้อยทีเดียวและพวกเขำขยันขันแข็งเสมอเมื่อพระเจ้ำทรง<br />
ประกอบกิจและผู้รับใช ้ของพระองค ์ถวำยควำมจงรักภักดีอย่ำงจริงใจพวกเขำจะป้ ำยสีกล่ำวเท็จใส่ค ำพูดแ<br />
ละกำรกระท ำของผู้ที่รักและปฏิบัติตำมควำมจริงพวกเขำกล่ำวหำผู้รับใช ้ของพระคริสต ์ที่จริงใจกระตือรือ<br />
ร ้นและถวำยตัวว่ำเป็ นผู้ที่ถูกหลอกหรือเป็ นผู้หลอกลวงพวกเขำมีหน้ำที่บิดเบือนแรงจูงใจของทุกควำมจริ<br />
งและทุกกำรกระท ำที่ชอบธรรมพวกเขำมีหน้ำที่แพร่กระจำยค ำพูดที่เป็ นนัยและที่กระตุ้นควำมสงสัยเข้ำไ<br />
ปในควำมคิดของผู้ที่ไม่มีประสบกำรณ์ในทุกรูปแบบเท่ำที่จะเป็ นไปได้นั้นพวกเขำจะท ำให้ทุกเรื่องที่บริสุท<br />
ธิ์และชอบธรรมกลับกลำยเป็ นเรื่องโสโครกและหลอกลวง {GC 519.2} {GCth17 453.2}<br />
แต่ไม่มีผู้ใดจ ำเป็ นต้องถูกหลอกในเรื่องเหล่ำนี้เรำดูออกได้ง่ำยว่ำพวกเขำเป็ นบุตรของผู้ใดแบบอย่ำง<br />
ของใครที่พวกเขำปฏิบัติตำมอยู่และพวกเขำท ำงำนของผู้ใด“พวกท่ำนจะรู ้จักพวกเขำได้ด้วยผลของพว<br />
กเขำ”มัทธิว7:16;วิถีทำงของพวกเขำคล้ำยคลึงกับวิถีของซำตำนผู้หมิ่นประมำทพระเจ้ำด้วยควำมเกลีย<br />
ดชัง “ ผู้กล่ำวหำพี่น้องของเรำ” วิวรณ์ 12:10 {GC 519.3} {GCth17 453.3}<br />
ผู้หลอกลวงยิ่งใหญ่ตนนี้มีตัวแทนมำกมำยที่พร ้อมน ำเสนอค ำสอนผิดๆทุกเรื่องและทุกรูปแบบเพื่อดัก<br />
จับจิตวิญญำณค ำสอนนอกรีตเหล่ำนี้จัดเตรียมไว้พร ้อมเพื่อให้เข้ำกับรสนิยมที่หลำกหลำยและควำมสำม<br />
ำรถที่จะรับได้ของผู้ที่มันต้องกำรท ำลำยมันมีแผนน ำคนที่ไม่สัตย ์ซื่อและยังไม่กลับใจเข้ำมำสู่คริสตจักรเพื่<br />
อก่อให้เกิดควำมสงสัยและควำมไม่เชื่อและขัดขวำงทุกคนที่ต้องกำรเห็นงำนของพระเจ้ำเจริญก้ำวหน้ำแล<br />
ะพร ้อมที่จะก้ำวไปกับงำนนั้นมีคนจ ำนวนมำกที่ไม่มีควำมเชื่อที่แท้จริงในพระเจ้ำหรือในพระค ำของพระอง<br />
ค ์ได้ยอมรับหลักควำมจริงบำงประกำรและอ้ำงว่ำตนเองเป็ นคริสเตียนด้วยเหตุฉะนี้พวกเขำจึงน ำค ำสอน<br />
ที่ผิดๆเข้ำมำว่ำเป็ นหลักค ำสอนของพระคัมภีร ์{GC 520.1} {GCth17 454.1}<br />
กำรท ำตัวรำวกับว่ำมนุษย ์จะเชื่ออะไรก็ไม่มีผลต่อสิ่งที่เขำเชื่อเป็ นกำรหลอกลวงที่เกิดผลมำกที่สุดขอ<br />
งซำตำนมันรู ้ว่ำควำมจริงที่รับไว้ด้วยใจรักจะช ำระจิตวิญญำณของผู้รับด้วยเหตุนี้มันจึงลงแรงหำทำงอย่ำง<br />
ต่อเนื่องเพื่อเอำทฤษฎีเทียมเท็จเรื่องโกหกมุสำและข่ำวประเสริฐอย่ำงอื่นเข้ำมำแทนที่นับตั้งแต่แรกเริ่มบร<br />
รดำผู้รับใช ้ของพระเจ้ำได้ต่อสู้กับผู้สอนเทียมเท็จไม่ใช่ในฐำนะคนชั ่วแต่ในฐำนะผู้สอนควำมเท็จที่น ำควำ<br />
มตำยมำสู่จิตวิญญำณเอลียำห ์เยเรมีย ์และเปำโลยืนหยัดต่อต้ำนอย่ำงมั ่นคงและไม่เกรงกลัวผู้ที่น ำมนุษย ์<br />
ให้หันเหไปจำกพระค ำของพระเจ้ำพวกเสรีนิยมซึ่งเห็นว่ำผู้ที่มีควำมเชื่อที่ถูกต้องในศำสนำนั้นไม่ส ำคัญพ<br />
วกเขำไม่ชื่นชอบบรรดำผู้พิทักษ์ควำมจริงผู้บริสุทธิ์ เหล่ำนี้ {GC 520.2} {GCth17 454.2}<br />
กำรแปลควำมหมำยพระคัมภีร ์อย่ำงคลุมเครือและเพ้อฝันรวมทั้งทฤษฎีขัดแย้งมำกมำยเกี่ยวกับควำม<br />
เชื่อทำงศำสนำที่พบในโลกของคริสเตียนล้วนเป็ นผลงำนของศัตรูผู้ยิ่งใหญ่ของเรำที่ท ำให้ควำมคิดสับสน<br />
เพื่อพวกเขำจะมองไม่เห็นควำมจริงควำมขัดแย้งและควำมแตกแยกที่เกิดขึ้นในโบสถ ์ต่ำงๆของโลกคริสเตี<br />
ยนนั้นส่วนใหญ่เป็ นผลสืบเนื่องมำจำกประเพณีนิยมที่ถือปฏิบัติกันมำในเรื่องกำรต่อสู้กันเพื่อเอำพระคัม<br />
ภีร ์มำสนับสนุนทฤษฎีที่ตนโปรดแทนที่จะศึกษำพระค ำของพระเจ้ำอย่ำงเอำใจใส่ด้วยใจที่ถ่อมเพื่อที่จะรับ<br />
ควำมรู ้ในเรื่องน ้ำพระทัยของพระองค ์คนมำกมำยกลับแสวงหำเพียงเพื่อจะพบเรื่องแปลกประหลำดหรือเรื่<br />
องแปลกใหม่ {GC 520.3} {GCth17 454.3}<br />
402
ในกำรที่จะรักษำหลักค ำสอนที่ผิดๆหรือแนวทำงกำรประพฤติต่ำงๆที่ไม่ใช่แนวทำงของคริสเตียนเอำไ<br />
ว้บำงคนจะยึดข้อควำมตอนหนึ่งของพระคัมภีร ์ที่แยกออกจำกเนื้อเรื่องหรือบำงครั้งอำจจะอ้ำงเพียงครึ่งห<br />
นึ่งของข้อพระคัมภีร ์ข้อหนึ่งเพื่อพิสูจน์จุดยืนของตนทั้งๆที่ข้อควำมส่วนที่เหลือของข้อพระคัมภีร ์อำจจะใ<br />
ห้ควำมหมำยซึ่งค่อนข้ำงจะไปในทำงตรงข้ำมด้วยควำมเจ้ำเล่ห ์ของงูเฒ่ำพวกมันแอบซ่อนตัวเองอยู่ด้ำน<br />
หลังค ำพูดอธิบำยที่ไม่ต่อเนื่องเพื่อสนองควำมปรำรถนำฝ่ ำยเนื้อหนังของมันเองด้วยวิธีเช่นนี้คนมำกมำ<br />
ยจึงตั้งใจบิดเบือนพระค ำของพระเจ้ำส่วนคนอื่นที่ช่ำงจินตนำกำรจะยึดภำพลักษณ์และเครื่องหมำยในพร<br />
ะค ำศักดิ์สิทธิ์ เพื่อแปลควำมหมำยให้เข้ำกับจิตนำกำรของเขำเองโดยแทบจะไม่ใส่ใจกับหลักฐำนของพระ<br />
คัมภีร ์ที่จะใช ้แปลควำมหมำยของพระคัมภีร เองแล้วหลังจำกนั้นพวกเขำจึงเสนอแนวคิดทั้งหลำยที่ผิดปก<br />
์<br />
ติของตนเองว่ำเป็ นบรรดำค ำสอนของพระคัมภีร ์{GC 521.1} {GCth17 455.1}<br />
เมื่อใดก็ตำมที่มีกำรศึกษำพระคัมภีร ์โดยปรำศจำกวิญญำณจิตแห่งกำรอธิษฐำนกำรถ่อมใจและกำรย<br />
อมเรียนรู ้ข้อควำมที่เข้ำใจอย่ำงตรงไปตรงมำที่สุดและเรียบง่ำยที่สุดรวมถึงข้อที่ควำมยำกที่สุดก็จะถูกบิด<br />
เบือนไปจำกควำมหมำยที่แท้จริงผู้น ำของระบอบเปปำซีเลือกข้อพระคัมภีร ์บำงส่วนเพื่อใช ้ตอบสนองจุดป<br />
ระสงค ์ของตนโดยกำรแปลควำมหมำยเพื่อให้เหมำะกับตนเองแล้วน ำมำเสนอให้แก่ประชำชนในขณะที่ไม่ไ<br />
ด้ให้โอกำสพวกเขำศึกษำพระคัมภีร ์และท ำควำมเข้ำใจข้อควำมอันศักดิ์สิทธิ์แห่งควำมจริงด้วยตัวเองพร<br />
ะคัมภีร ์ทั้งเล่มควรจะถูกมอบให้แก่พวกเขำตำมที่เขียนไว้อย่ำงนั้นกำรไม่มีผู้สอนพระคัมภีร เลยยังจะดีกว่ำ ์<br />
กำรมีคนสอนพระคัมภีร ์ที่แปลควำมหมำยอย่ำงผิดๆ {GC 521.2} {GCth17 455.2}<br />
พระคัมภีร ์ถูกออกแบบไว้เพื่อน ำทำงทุกคนที่ประสงค ์จะเรียนรู ้น ้ำพระทัยของพระผู้สร ้ำงของตนพระเจ้ำ<br />
ประทำนค ำพยำกรณ์อันเที่ยงตรงแม่นย ำให้แก่มนุษย ์ทูตสวรรค ์ทั ้งหลำยรวมทั้งพระเยซูคริสต เองก็เสด็จม ์<br />
ำเพื่อเปิดเผยให้กับดำเนียลและยอห ์นได้เข้ำใจถึงสิ่งต่ำงๆที่จะต้องเกิดขึ้นในไม่ช ้ำนี้เรื่องส ำคัญต่ำงๆที่เกี่ย<br />
วกับควำมรอดของเรำไม่ได้ถูกทอดทิ้งให้อยู่ในควำมลึกลับเรื่องเหล่ำนี้ไม่ได้ถูกเปิดเผยในลักษณะที่สร ้ำง<br />
ควำมงุนงงและน ำผู้สัตย ์ซื่อที่แสวงหำควำมจริงให้หลงทำงองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำตรัสผ่ำนผู้เผยพระวจนะฮำบำ<br />
กุกว่ำ“จงเขียนนิมิตนั้นลงไป…เพื่อให้คนที่วิ่งอ่ำนได้คล่อง” ฮำบำกุก 2:2<br />
พระค ำของพระเจ้ำนั้นกระจ่ำงแจ้งส ำหรับผู้ที่ศึกษำด้วยจิตใจแห่งกำรอธิษฐำนจิตวิญญำณที่สัตย ์ซื่อจ<br />
ริงใจทุกดวงจะมำถึงแสงสว่ำงแห่งควำมจริง “ควำมสว่ำงถูกหว่ำนแก่คนชอบธรรม” สดุดี 97:11<br />
ไม่มีคริสตจักรใดจะก้ำวขึ้นสู่ควำมบริสุทธิ์ได้นอกจำกสมำชิกของคริสตจักรนั ้นๆจะแสวงหำควำมจริง<br />
ด้วยควำมร ้อนรนดั ่งเช่นค้นหำขุมทรัพย ์ที่ซ่อนอยู่ {GC 521.3} {GCth17 455.3}<br />
ด้วยเสียงประกำศที่บอกให้เปิดใจกว้ำงไวตำของมนุษย ์จึงบอดไปด้วยเล่ห ์กลของศัตรูของพวกเขำในข<br />
ณะที่มันกระท ำกำรตลอดเวลำอย่ำงต่อเนื่องเพื่อให้เป้ ำหมำยของมันสัมฤทธิ์ผลขณะที่มันประสบควำมส ำ<br />
เร็จด้วยกำรใช ้กำรคำดเดำต่ำงๆของมนุษย ์เข้ำมำแทนที่พระคัมภีร ์นั้นธรรมบัญญัติของพระเจ้ำก็ถูกละเล<br />
ยและคริสตจักรทั้งหลำยจึงตกอยู่ภำยใต้กำรจองจ ำของบำปในขณะที่พวกเขำอ้ำงว่ำตนเองมีอิสระเสรี<br />
{GC 522.1} {GCth17 456.1}<br />
403
ส ำหรับคนมำกมำยแล้วกำรวิจัยด้ำนวิทยำศำสตร ์กลับกลำยเป็ นค ำสำปพระเจ้ำทรงอนุญำตให้โลกรับ<br />
แสงสว่ำงของกำรค้นพบทำงวิทยำศำสตร ์และศิลปศำสตร ์แต่กระนั้นแม้แต่ผู้มีสติปัญญำเฉลียวฉลำดที่สุ<br />
ดถ้ำหำกกำรวิจัยค้นพบของเขำไม่ได้อยู่ภำยใต้กำรทรงน ำของพระค ำของพระองค ์แล้วควำมพยำยำมที่จ<br />
ะสืบค้นควำมสัมพันธ ์ระหว่ำงวิทยำศำสตร ์กับกำรเปิดเผยของพระเจ้ำรังแต่จะน ำมำซึ่งควำมสับสน<br />
522.2} {GCth17 456.2}<br />
ควำมรู ้ของมนุษย ์ทำงด้ำนวัตถุและฝ่ ำยจิตวิญญำณมีอยู่เพียงบำงส่วนและไม่สมบูรณ์ด้วยเหตุนี้คนมำ<br />
กมำยจึงประสำนแนวควำมคิดทำงวิทยำศำสตรเข้ำกับข้อควำมในพระคัมภีร ์<br />
์ไม่ได้หลำยคนรับเอำเพียงท<br />
ฤษฎีและกำรคำดเดำมำเป็ นข้อเท็จจริงด้ำนวิทยำศำสตร ์และพวกเขำคิดว่ำจะต้องน ำพระค ำของพระเจ้ำม<br />
ำผ่ำนกำรทดสอบด้วยค ำสอน “ที่ส ำคัญผิดว่ำเป็ นควำมรู ้” 1 ทิโมธี 6:20<br />
พระผู้สร ้ำงและพระรำชกิจของพระองค ์อยู่เหนือควำมเข้ำใจของพวกเขำและเนื่องจำกพวกเขำอธิบำยเรื่อ<br />
งเหล่ำนี้ด้วยกฎแห่งธรรมชำติไม่ได้พวกเขำจึงถือว่ำประวัติศำสตร ์ในพระคัมภีร เป็ ์ นเรื่องที่เชื่อถือไม่ได้ผู้ที่<br />
สงสัยในควำมน่ำเชื่อถือของเรื่องรำวที่บันทึกไว้ในพระคริสตธรรมคัมภีร ์ภำคพันธสัญญำเดิมและใหม่มัก<br />
จะก้ำวไปข้ำงหน้ำอีกก้ำวหนึ่งและสงสัยในเรื่องกำรด ำรงอยู่ของพระเจ้ำและให้เหตุผลเรื่องอ ำนำจที่ไม่สุดสิ้<br />
นว่ำเป็ นผลมำจำกธรรมชำติเมื่อพวกเขำปล่อยสมอที่ยึดมั ่นไปแล้วพวกเขำก็ถูกทอดทิ้งให้ล่องลอยไปกระ<br />
ทบศิลำแห่งควำมไม่ซื่อสัตย ์ {GC 522.3} {GCth17 456.3}<br />
ด้วยเหตุฉะนี้คนมำกมำยจึงหลงผิดไปจำกควำมเชื่อและถูกมำรล่อลวงมนุษย ์มุมำนะท ำตนให้เป็ นคนฉ<br />
ลำดเหนือกว่ำพระผู้สร ้ำงของตนปรัชญำของมนุษย ์พยำยำมค้นหำและอธิบำยควำมลึกลับต่ำงๆซึ่งจะไม่มี<br />
วันเปิดเผยให้ทรำบตลอดชั ่วนิรันดร ์กำลหำกเพียงแต่มนุษย ์จะแสวงหำและเข้ำใจถึงสิ่งที่พระเจ้ำทรงเปิดเ<br />
ผยพระองคเองและพระประสงค ์<br />
์ของพระองค ์แล้วพวกเขำจะมองเห็นภำพสง่ำรำศีควำมศักดิ์สิทธิ์และอ ำนำ<br />
จของพระยำห ์เวห ์จนท ำให้พวกเขำตระหนักถึงควำมต ่ำต้อยของตนเองและจะพึงพอใจกับสิ่งที่ทรงเปิดเผย<br />
ให้พวกเขำและบุตรทั้งหลำยของพวกเขำ {GC 522.4} {GCth17 457.1}<br />
ผลงำนชิ้นเอกแห่งกำรล่อลวงของซำตำนคือกำรคอยควบคุมให้ควำมคิดของมนุษย ์ค้นคว้ำและคำดเด<br />
ำอยู่กับเรื่องที่พระเจ้ำไม่ทรงเปิดเผยให้ทรำบและเรื่องที่พระองค ์ไม่ทรงประสงค ์ให้เรำเข้ำใจเพรำะเรื่องนี้แห<br />
ละที่ลูซีเฟอร ์สูญเสียที่อยู่ของมันในสวรรค ์มันไม่พอใจเพรำะพระเจ้ำไม่ทรงเปิดเผยควำมลับต่ำงๆในพระป<br />
ระสงค ์ของพระองค ์ให้มันทรำบและมันไม่ใส่ใจกับสิ่งที่ทรงเปิดเผยไว้แล้วในเรื่องหน้ำที่กำรงำนในต ำแหน่ง<br />
สูงส่งที่ทรงโปรดมอบหมำยให้มันด้วยกำรปลุกระดมควำมไม่พอใจเดียวกันนี้ในท่ำมกลำงทูตสวรรค ์ที่อยู่ภ<br />
ำยใต้กำรน ำของมันมันท ำให้ทูตสวรรคเหล่ำนั้นล้มในบำปบัดนี้มันพยำยำมท ์<br />
ำให้ควำมคิดของมนุษย ์เปร<br />
อะเปื้อนด้วยเจตนำรมณ์เดียวกันและน ำมนุษย ์ให้ละเลยพระบัญชำโดยตรงของพระเจ้ำ<br />
523.1} {GCth17 457.2}<br />
บรรดำผู้ที่ไม่เต็มใจรับควำมจริงอันแหลมคมและเข้ำใจง่ำยของพระคัมภีร ์ก็ยังคงตำมหำนวนิยำยที่ถูกใ<br />
จต่อไปเพื่อปรำบมโนธรรมให้สงบยิ่งหลักค ำสอนที่น ำเสนอต่ำงๆมีควำมเกี่ยวข้องกับฝ่ ำยจิตวิญญำณกำร<br />
ปฏิเสธตนและกำรถ่อมตนน้อยลงเท่ำใดกำรยินดีรับไว้ด้วยควำมพอใจก็จะมีมำกยิ่งขึ้นเท่ำนั้นคนเหล่ำนี้<br />
ท ำให้พลังทำงปัญญำเสื่อมลงเพื่อสนองควำมต้องกำรฝ่ ำยเนื้อหนังพวกเขำฉลำดเกินไปด้วยควำมทะนงใ<br />
{GC<br />
{GC<br />
404
นปัญญำของตนเองเกินกว่ำที่จะศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยใจที่ส ำนึกผิดและด้วยค ำอธิษฐำนที่ร ้อนรนเพื่อขอก<br />
ำรทรงน ำจำกพระเจ้ำพวกเขำจึงไม่มีเกรำะก ำบังกำรล่อลวงซำตำนเตรียมพร ้อมสนองควำมปรำรถนำขอ<br />
งหัวใจและมันยื่นกำรหลอกลวงเข้ำแทนที่ควำมจริงด้วยวิธีเดียวกันนี้ระบอบเปปำซีจึงได้มำซึ่งอ ำนำจในกำ<br />
รครอบง ำควำมคิดของมนุษย ์และด้วยกำรปฏิเสธควำมจริงเพรำะต้องข้องเกี่ยวกับกำงเขนชำวโปเตสแตน<br />
ต ์ก็ก ำลังเดินตำมแนวทำงเดียวกันนี้ทุกคนที่ละเลยพระค ำของพระเจ้ำเพื่อตำมหำควำมสะดวกสบำยและแ<br />
นวทำงที่ไม่แตกต่ำงไปจำกชำวโลกจะถูกปล่อยให้รับค ำสอนเทียมเท็จแทนควำมจริงในศำสนำผู้ที่ตั้งใจปฏิ<br />
เสธควำมจริงจะยอมรับค ำสอนผิดที่น่ำรังเกียจทุกรูปแบบผู้ที่ยืนมองกำรหลอกลวงด้วยควำมหวำดกลัวก็<br />
พร ้อมที่จะรับกำรหลอกลวงอันดับต่อไปได้อย่ำงง่ำยดำยอัครทูตเปำโลกล่ำวถึงคนกลุ่มหนึ่งที่“ไม่ได้รักคว<br />
ำมจริงเพื่อจะรอด”ประกำศว่ำ“เพรำะเหตุนี้พระเจ้ำจึงทรงให้ควำมลุ่มหลงมำถึงพวกเขำให้เขำเชื่อสิ่งที่เท็จ<br />
เพื่อทุกคนที่ไม่เชื่อควำมจริงแต่ยินดีในกำรอธรรมจะได้ถูกพิพำกษำ” 2 เธสะโลนิกำ 2:10-12<br />
ด้วยค ำเตือนที่มีอยู่เบื้องหน้ำเรำเช่นนี้จึงเป็ นเรื่องจ ำเป็ นที่เรำจะต้องคอยเฝ้ ำระวังตนเองว่ำจะรับหลัก<br />
ค ำสอนแบบใด {GC 523.2} {GCth17 457.3}<br />
ในบรรดำสื่อที่มำรผู้ล่อลวงใช ้ได้ผลมำกที่สุดคือค ำสอนจอมปลอมและควำมอัศจรรย ์เทียมเท็จของลัท<br />
ธิทรงวิญญำณมันแปลงตัวเป็ นทูตแห่งควำมสว่ำงและกระจำยตำข่ำยในที่ๆคนคำดไม่ถึงหำกมนุษย ์เพียงแ<br />
ต่ศึกษำพระค ำของพระเจ้ำพร ้อมกับอธิษฐำนอย่ำงจริงใจเพื่อจะเข้ำใจพระค ำของพระองค ์แล้วพวกเขำจะไ<br />
ม่ถูกทอดทิ้งให้อยู่ในควำมมืดเพื่อรับหลักค ำสอนที่เทียมเท็จแต่เมื่อพวกเขำปฏิเสธควำมจริงแล้วพวกเขำ<br />
ก็จะตกเป็ นเหยื่อของกำรหลอกลวง {GC 524.1} {GCth17 458.1}<br />
ค ำสอนที่อันตรำยอีกเรื่องหนึ่งคือค ำสอนที่ปฏิเสธควำมเป็ นพระเจ้ำของพระคริสต ์ที่อ้ำงว่ำพระองค ์ไม่ไ<br />
ด้ทรงด ำรงอยู่ก่อนที่พระองค ์จะเสด็จมำยังโลกนี้ทฤษฎีนี้ได้รับกำรตอบรับอย่ำงแพร่หลำยจำกชนกลุ่มให<br />
ญ่ที่อ้ำงตนว่ำเชื่อพระคัมภีร ์แต่เป็ นค ำสอนที่ขัดแย้งโดยตรงกับข้อพระคัมภีร ์ที่บันทึกไว้อย่ำงชัดเจนที่สุด<br />
ของพระผู้ช่วยให้รอดของเรำในเรื่องควำมสัมพันธ ์ของพระองค ์กับพระบิดำพระลักษณะควำมเป็ นพระเจ้ำ<br />
ของพระองค ์และกำรทรงด ำรงอยู่ก่อนเสด็จมำในโลกค ำสอนนี้ไม่สำมำรถที่จะรับพิจำรณำได้โดยปรำศจ<br />
ำกกำรโต้แย้งอย่ำงไม่มีเหตุผลที่สุดกับพระคัมภีร ์ค ำสอนนี้ไม่เพียงท ำให้ควำมคิดของมนุษย ์ในเรื่องพระรำ<br />
ชกิจของกำรไถ่บำปตกต ่ำลงเท่ำนั้นแต่ยังเป็ นกำรบ่อนท ำลำยควำมเชื่อที่มีต่อพระคัมภีร ์ว่ำเป็ นหนังสือที่ไ<br />
ด้รับกำรเปิดเผยจำกพระเจ้ำด้วยเรื่องนี้ไม่เพียงแต่ท ำให้ค ำสอนดังกล่ำวเป็ นภัยแต่ยังท ำให้ค ำสอนนี้ยอม<br />
รับได้ยำกยิ่งขึ้นด้วยหำกมนุษย ์ปฏิเสธค ำพยำนของพระคัมภีร ์ที่ได้รับกำรดลใจในเรื่องควำมเป็ นพระเจ้ำข<br />
องพระคริสต ์แล้วก็เป็ นเรื่องไร ้ประโยชน์ที่จะถกเถียงเรื่องนี้กับพวกเขำเพรำะไม่ว่ำค ำโต้แย้งจะมีเหตุผลข้อ<br />
สรุปที่ดีเพียงไรก็ตำมก็ไม่อำจท ำให้พวกเขำเชื่อได้<br />
“แต่คนทั ่วไปจะไม่รับสิ่งเหล่ำนี้ซึ่งเป็ นของพระวิญญำณแห่งพระเจ้ำเพรำะว่ำเขำเห็นว่ำเป็ นเรื่องโง่และเ<br />
ขำไม่สำมำรถเข้ำใจเพรำะจะเข้ำใจสิ่งเหล่ำนี้ได้ก็ต้องวินิจฉัยโดยพึ่งพระวิญญำณ”1โครินธ ์2:14;ผู้ที่ยึด<br />
ค ำสอนเทียมเท็จนี้จะไม่มีแนวคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับพระลักษณะนิสัยหรือพระรำชกิจของพระเยซูคริสต ์หรื<br />
อแผนกำรยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำส ำหรับกำรไถ่มนุษย ์ให้รอด {GC 524.2} {GCth17 458.2}<br />
405
ข้อผิดพลำดอีกประกำรหนึ่งที่ซับซ ้อนและเป็ นอันตรำยคือควำมเชื่อที่แพร่กระจำยไปอย่ำงรวดเร็วว่ำซ<br />
ำตำนไม่มีตัวตนชื่อที่ปรำกฏในพระคัมภีร ์ก็เป็ นเพียงนำมสมมติที่ใช ้แทนควำมคิดและควำมปรำรถนำชั ่ว<br />
ของมนุษย ์ {GC 524.3} {GCth17 458.3}<br />
ค ำสอนที่แพร่หลำยดังก้องจำกธรรมำสน์ที่มีชื่อเสียงว่ำกำรเสด็จมำครั ้งที่สองของพระคริสต เป็ ์ นกำรเส<br />
ด็จมำถึงบุคคลแต่ละคนเมื่อเขำเสียชีวิตลงซึ่งค ำสอนนี้เป็ นกลวิธีเพื่อเบี่ยงเบนควำมคิดของมนุษย ์ไปจำก<br />
กำรเสด็จกลับมำของพระองคเองบนเมฆแห่งฟ้ ์<br />
ำสวรรคเป็ ์ นเวลำนำนหลำยปีที่ซำตำนกล่ำวไว้เสมอว่ำ<br />
“ดูซิท่ำนผู้นั้นอยู่ที่ห้องชั้นใน” (มัทธิว 24:23-26)<br />
และจิตวิญญำณมำกมำยพินำศไปก็เพรำะกำรหลอกลวงนี้ {GC 525.1} {GCth17 459.1}<br />
อีกครั้งปัญญำฝ่ ำยโลกสอนว่ำกำรอธิษฐำนเป็ นเรื่องไม่จ ำเป็ นนักวิทยำศำสตร ์อ้ำงว่ำไม่มีค ำตอบแท้จริ<br />
งที่ได้จำกกำรอธิษฐำนสิ่งนี้เป็ นกำรละเมิดกฎไม่มีเรื่องของกำรอัศจรรย ์พวกเขำกล่ำวว่ำจักรวำลอยู่ภำยใ<br />
ต้กำรควบคุมของกฎที่แน่นอนและพระเจ้ำเองจะไม่ทรงกระท ำสิ่งใดที่ขัดแย้งกับกฎเหล่ำนี้ด้วยประกำรฉะ<br />
นี้พวกเขำอธิบำยว่ำกฎของพระเจ้ำผูกมัดพระองคเองท ์ ำรำวกับว่ำกฎของพระเจ้ำท ำงำนได้โดยแยกออกไ<br />
ปจำกเสรีภำพของพระองค ์ค ำสอนเช่นนี้ขัดแย้งกับค ำพยำนในพระคัมภีร ์พระคริสต ์และอัครสำวกของพระ<br />
องคเป็ ์ นผู้ท ำกำรอัศจรรย ์ไม่ใช่หรือพระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระเมตตำคุณพระองค ์นี้ทรงพระชน<br />
ม์อยู่ในวันนี้และพระองค ์ทรงเต็มพระทัยที่จะสดับฟังค ำอธิษฐำนแห่งควำมเชื่อเช่นเดียวกับสมัยที่พระองค ์<br />
ทรงด ำเนินอยู่ท่ำมกลำงมนุษย ์ธรรมชำติร่วมมือกับสภำพที่เหนือธรรมชำติมันเป็ นส่วนหนึ่งในแผนกำรข<br />
องพระเจ้ำที่จะทรงตอบค ำอธิษฐำนแห่งควำมเชื่อซึ่งพระองค ์จะไม่ประทำนให้แก่เรำหำกเรำไม่ทูลขอ {GC<br />
525.2} {GCth17 459.2}<br />
หลักค ำสอนผิดและแนวคิดเพ้อฝันมีอยู่มำกมำยนำนัปกำรในโบสถ ์ต่ำงๆของอำณำจักรคริสเตียนเป็ นเ<br />
รื่องเป็ นไปไม่ได้ที่จะประเมินผลลัพธ ์ต่ำงๆอันชั ่วร ้ำยที่เกิดจำกกำรย้ำยหลักเขตหลักเดียวในบรรดำหลักเข<br />
ตมำกมำยตำมที่พระค ำของพระเจ้ำก ำหนดให้ออกไปมีคนจ ำนวนเพียงเล็กน้อยที่ผจญเข้ำไปในกำรท ำเช่<br />
นนี้และยุติกำรกระท ำด้วยกำรปฏิเสธควำมจริงเพียงเรื่องเดียวคนส่วนใหญ่ด ำเนินกำรต่อไปในกำรละทิ้งห<br />
ลักกำรแห่งควำมจริงไปทีละข้อทีละข้อจนพวกเขำกลำยเป็ นคนนอกรีตไปเลยอย่ำงแท้จริง<br />
525.3} {GCth17 459.3}<br />
ข้อผิดพลำดต่ำงๆของศำสนศำสตร ์ที่เป็ นที่นิยมได้ผลักดันจิตวิญญำณจ ำนวนมำกให้ตกไปอยู่ในควำ<br />
มสงสัยไม่เช่นนั้นแล้วคนเหล่ำนี้น่ำจะกลำยเป็ นผู้เชื่อในพระคัมภีร เป็ ์ นไปไม่ได้ที่จะให้พวกเขำยอมรับหลัก<br />
ค ำสอนที่ท ำร ้ำยควำมรู ้สึกส ำนึกของควำมยุติธรรมควำมเมตตำและควำมกรุณำและเนื่องจำกควำมรู ้สึกเ<br />
หล่ำนี้เป็ นค ำสอนของพระคัมภีร ์พวกเขำจึงปฏิเสธที่จะยอมรับว่ำเป็ นพระค ำของพระเจ้ำ<br />
525.4} {GCth17 459.4}<br />
นี่คือเป้ ำหมำยที่ซำตำนคอยหำทำงที่จะท ำให้ส ำเร็จไม่มีสิ่งใดที่มันปรำรถนำมำกไปกว่ำกำรท ำลำยควำ<br />
มไว้วำงใจในพระเจ้ำและในพระค ำของพระองค ์ซำตำนน ำอยู่ในแนวหน้ำของกองทัพที่ยิ่งใหญ่ของผู้สงสัย<br />
ทั้งหลำยและมันท ำงำนสุดอ ำนำจของมันที่จะหลอกล่อจิตวิญญำณให้เข้ำร่วมขบวนกำรของมันกำรสงสัย<br />
{GC<br />
{GC<br />
406
จึงกลำยเป็ นสิ่งที่คนนิยมท ำมีชนกลุ่มใหญ่ที่สงสัยพระค ำของพระเจ้ำด้วยเหตุผลเดียวกันกับที่พวกเขำสง<br />
สัยพระเจ้ำของพระคัมภีร ์นั ่นคือเพรำะพระค ำต ำหนิและประณำมบำปผู้ที่ไม่เต็มใจที่จะเชื่อฟังปฏิบัติตำมข้<br />
อก ำหนดทั้งหลำยของพระค ำก็พยำยำมจะล้มล้ำงอ ำนำจของพระค ำนั้นพวกเขำอ่ำนพระคัมภีร ์หรือฟังค ำ<br />
สอนจำกธรรมำสน์ศักดิ์สิทธิ์ เพียงเพื่อจับผิดพระคัมภีร ์หรือค ำเทศนำคนจ ำนวนไม่น้อยกลำยเป็ นคนนอก<br />
รีตเพื่อแก้ต่ำงให้ตนเองหรือเพื่อแก้ตัวให้กับตนเองที่ละทิ้งหน้ำที่ส่วนคนอื่นๆรับหลักกำรแห่งควำมสงสัยเ<br />
พรำะควำมหยิ่งและควำมเกียจคร ้ำนเนื่องจำกพวกเขำรักควำมสะดวกสบำยมำกเกินไปจนไม่ยอมแยกตน<br />
เองออกมำเพื่อจะบรรลุควำมส ำเร็จในสิ่งที่คู่ควรแก่คุณค่ำซึ่งต้องใช ้ควำมพยำยำมและกำรปฏิเสธตนเอง<br />
พวกเขำจึงมุ่งหวังที่จะได้มำซึ่งกำรยกย่องว่ำมีสติปัญญำเป็ นเลิศด้วยกำรวิพำกษ์วิจำรณ์พระคัมภีร ์มีเรื่อง<br />
รำวมำกมำยที่สติปัญญำอันมีขอบเขตจ ำกัดและไม่ได้รับควำมกระจ่ำงจำกพระปัญญำของพระเจ้ำจะไม่มี<br />
ทำงเข้ำใจได้และด้วยเหตุนี้พวกเขำจึงหำโอกำสวิพำกษ์วิจำรณ์มีคนอีกมำกมำยที่รู ้สึกเสมือนว่ำเป็ นสิ่งที่<br />
ถูกต้องที่จะยืนเคียงข้ำงผู้ไม่มีควำมเชื่อผู้เยำะเย้ยและผู้ไม่มีศำสนำแต่ภำยใต้กำรแสดงออกที่บริสุทธิ์จะพ<br />
บว่ำคนเหล่ำนี้ถูกกระตุ้นด้วยควำมเชื่อมั ่นในตนเองและควำมทะนงตนหลำยคนชื่นชอบที่จะค้นหำบำงเรื่อ<br />
งในพระคัมภีร เพื่อท ์ ำให้ควำมคิดของผู้อื่นงุนงงสับสนมีบำงคนในช่วงเริ่มแรกจะต ำหนิและให้เหตุผลเข้ำข้<br />
ำงฝ่ ำยผิดเพียงเพื่อสนองควำมชื่นชอบในเรื่องกำรโต้แย้งพวกเขำไม่ตระหนักว่ำกำรกระท ำเช่นนี้จะน ำตัว<br />
เองเข้ำไปพัวพันอยู่ในบ่วงแร ้วของผู้ล่ำเหยื่อแต่เมื่อพวกเขำแสดงตนอย่ำงเปิดเผยว่ำไม่เชื่อพวกเขำรู ้สึก<br />
ว่ำจ ำเป็ นต้องรักษำจุดยืนของตนต่อไปดังนั ้นพวกเขำจึงเข้ำร่วมกับคนชั ่วและปิดประตูสวรรค ์ให้กับตัวขอ<br />
งพวกเขำเอง {GC 526.1} {GCth17 460.1}<br />
พระเจ้ำประทำนหลักฐำนอย่ำงเพียงพอในพระค ำของพระองคเพื่อเป็ ์ นพยำนหลักฐำนเรื่องพระลักษณะ<br />
ควำมเป็ นพระเจ้ำของพระองค ์ควำมจริงต่ำงๆอันยิ่งใหญ่ในเรื่องควำมรอดของเรำถูกเปิดเผยไว้อย่ำงชัดเจ<br />
นด้วยกำรช่วยเหลือของพระวิญญำณบริสุทธิ์ซึ่งทรงสัญญำไว้ว่ำจะประทำนให้แก่ทุกคนที่แสวงหำด้วยคว<br />
ำมจริงใจมนุษย ์ทุกคนคงจะเข้ำใจควำมจริงต่ำงๆเหล่ำนี้ด้วยตนเองได้พระเจ้ำได้ประทำนหลักฐำนอันเป็ น<br />
พื้นฐำนที่หนักแน่นแก่มนุษย ์ซึ่งบนพื้นฐำนนี้พวกเขำจะวำงใจในควำมเชื่อของพวกเขำ<br />
526.2} {GCth17 460.2}<br />
แต่กระนั้นควำมคิดอันจ ำกัดของมนุษย ์ไม่เพียงพอที่จะเข้ำใจถึงแผนกำรต่ำงๆและพระประสงค ์ทั้งหลำ<br />
ยของพระผู้ทรงไม่มีข้อจ ำกัดเรำไม่มีทำงที่จะพบพระเจ้ำได้ด้วยกำรตรวจสอบค้นหำเรำต้องไม่ใช ้มืออวดดี<br />
เปิดม่ำนที่ปกปิดสง่ำรำศีอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำอัครทูตประกำศว่ำ<br />
“ข้อตัดสินของพระองค ์นั้นเหลือที่จะหยั ่งรู ้ได้และทำงของพระองค ์ก็เหลือที่จะสืบเสำะได้” โรม 11:33<br />
เรำสำมำรถที่จะเข้ำใจวิธีกำรต่ำงๆที่พระองค ์ทรงติดต่อกับเรำและน ้ำพระทัยทั้งหลำยที่พระองค ์ทรงมีต่อเร<br />
ำได้มำกพอเพื่อเรำจะสำมำรถมองเห็นควำมรักและพระเมตตำคุณอันไม่มีขอบเขตซึ่งประสำนเข้ำกับฤทธ<br />
ำนุภำพอันไม่มีที่สิ้นสุดพระบิดำแห่งสวรรค ์ของเรำทรงควบคุมสรรพสิ่งด้วยพระปัญญำและควำมชอบธรร<br />
มและเรำจะต้องไม่เป็ นผู้ที่ไม่พอใจและไม่ไว้วำงใจแต่เรำจะก้มกรำบลงด้วยกำรยอมจ ำนนด้วยควำมย ำเกร<br />
งพระองค ์จะทรงเปิดเผยพระประสงค ์ให้เรำทรำบมำกพอเพื่อก่อเกิดประโยชน์แก่เรำนอกเหนือจำกนี้เรำยั<br />
งต้องไว้วำงใจในพระหัตถ ์อันทรงฤทธำนุภำพและพระหทัยที่ทรงเปี่ยมด้วยรักของพระองค ์ด้วย<br />
527.1} {GCth17 461.1}<br />
{GC<br />
{GC<br />
407
ในขณะที่พระเจ้ำประทำนประจักษ์พยำนหลักฐำนมำกพอส ำหรับควำมเชื่อพระองค ์ก็จะไม่ทรงขจัดทิ้ง<br />
ข้อแก้ตัวทั้งหมดของกำรไม่เชื่อทุกคนที่ค้นหำตะขอเพื่อแขวนควำมสงสัยของเขำก็จะพบตะขอเหล่ำนั ้นแ<br />
ละผู้ที่ปฏิเสธที่จะรับและเชื่อฟังพระค ำของพระเจ้ำจนกว่ำข้อโต้แย้งทุกข้อจะถูกขจัดทิ้งไปและไม่มีช่องว่ำง<br />
เหลือไว้ส ำหรับข้อสงสัยอีกต่อไปจะไม่มีทำงที่จะไปถึงแสงสว่ำง {GC 527.2} {GCth17 461.2}<br />
กำรไม่วำงใจในพระเจ้ำเป็ นผลที่เกิดขึ้นตำมธรรมชำติของหัวใจที่ไม่ได้บังเกิดใหม่ซึ่งเป็ นปฏิปักษ์กับพร<br />
ะเจ้ำแต่ควำมเชื่อได้รับกำรดลใจจำกพระวิญญำณบริสุทธิ์และเจริญงอกงำมขึ้นด้วยกำรหวงแหนไว้เท่ำนั้น<br />
ไม่มีมนุษย ์คนใดจะเข้มแข็งในควำมเชื่อได้โดยปรำศจำกควำมอุตสำหะพยำยำมอย่ำงแน่วแน่ควำมไม่เชื่อ<br />
จะแข็งแกร่งขึ้นเมื่อมันได้รับกำรสนับสนุนและหำกมนุษย ์ปล่อยตัวไปกับค ำถำมและกำรจับผิดแทนที่จะพึ่ง<br />
พิงบนประจักษ์พยำนหลักฐำนที่พระเจ้ำประทำนให้เพื่อค ้ำชูควำมเชื่อของพวกเขำแล้วพวกเขำจะพบว่ำข้<br />
อสงสัยต่ำงๆได้รับกำรยืนยันอย่ำงมั ่นคงยิ่งขึ้น {GC 527.3} {GCth17 461.3}<br />
แต่ผู้ที่สงสัยพระสัญญำของพระเจ้ำและไม่วำงใจในควำมเชื่อมั ่นของพระคุณของพระองค ์หลู่พระเกียร<br />
ติของพระองค ์อิทธิพลของพวกเขำแทนที่จะดึงผู้อื่นเข้ำมำหำองค ์พระเยซูคริสต ์กลับผลักไสให้ออกไปจำก<br />
พระองคเขำเหล่ำนั้นเป็ ์<br />
นเหมือนต้นไม้ที่ไม่เกิดผลซึ่งแผ่กิ่งก้ำนสำขำแห่งควำมมืดมนกว้ำงและไกลบดบัง<br />
ต้นพืชอื่นไม่ให้ได้รับแสงแดดและท ำให้พืชไม้เหล่ำนั้นเหี่ยวเฉำและตำยภำยใต้เงำอันเยือกเย็นของมันผลง<br />
ำนแห่งชีวิตของคนเหล่ำนี้เป็ นพยำนปรักปร ำพวกเขำอย่ำงไม่สิ้นสุดพวกเขำก ำลังหว่ำนเมล็ดแห่งควำมไ<br />
ม่เชื่อและควำมสงสัยซึ่งจะเกิดผลเพื่อกำรเก็บเกี่ยวอย่ำงไม่เคยพลำด {GC 527.4} {GCth17 461.4}<br />
มีอยู่เพียงวิถีทำงเดียวให้ปฏิบัติตำมส ำหรับผู้ที่ปรำรถนำอย่ำงจริงใจที่จะถูกปล่อยให้หลุดพ้นจำกควำม<br />
สงสัยคือแทนที่จะสงสัยและจับผิดสิ่งที่พวกเขำยังไม่เข้ำใจให้พวกเขำสนใจแสงสว่ำงที่ส่องมำยังพวกเขำก่<br />
อนหน้ำนี้แล้วแทนแล้วพวกเขำจะได้รับแสงที่สว่ำงยิ่งขึ้นให้พวกเขำปฏิบัติทุกหน้ำที่ซึ่งได้ถูกเปิดเผยให้พว<br />
กเขำเข้ำใจอย่ำงชัดเจนและพวกเขำก็จะเข้ำใจและปฏิบัติในสิ่งเหล่ำนั้นที่บัดนี้พวกเขำก ำลังสงสัยอยู่<br />
{GC 528.1} {GCth17 462.1}<br />
ซำตำนน ำเสนอสิ่งปลอมแปลงที่คล้ำยของจริงอย่ำงมำกเพื่อล่อลวงผู้ที่ประสงค ์จะให้มันหลอกคนเหล่<br />
ำนี้เป็ นผู้ที่ไม่ต้องกำรปฏิเสธควำมปรำรถนำของตนและไม่ยอมเสียสละตำมที่ควำมจริงก ำหนดไว้แต่มันไม่<br />
มีทำงดักเก็บจิตวิญญำณให้อยู่ในอ ำนำจของมันแม้เพียงจิตวิญญำณเดียวที่แสวงหำควำมจริงด้วยควำม<br />
จริงใจไม่ว่ำจะต้องจ่ำยด้วยรำคำสูงเพียงใดพระคริสต ์ทรงเป็ นควำมจริงและเป็ น<br />
“ควำมสว่ำงแท้ที่ท ำให้มนุษย ์ทุกคนเห็นควำมจริงได้นั้นก ำลังเข้ำมำในโลก” ยอห ์น 1:9<br />
พระวิญญำณแห่งควำมจริงได้รับบัญชำให้น ำมนุษย ์ไปสู่ควำมจริงทั้งปวงและด้วยอ ำนำจของพระบุตร<br />
ของพระเจ้ำได้ถูกประกำศไว้ว่ำ<br />
“จงหำแล้วจะพบ”<br />
“ถ้ำใครตั้งใจประพฤติตำมพระประสงค ์ของพระองค ์คนนั ้นก็จะรู ้ว่ำค ำสอนนี้มำจำกพระเจ้ำ” มัทธิว 7:7<br />
ยอห ์น 7:17 {GC 528.2} {GCth17 462.2}<br />
ผู้ติดตำมของพระคริสต ์ทรำบแต่เพียงเล็กน้อยถึงแผนต่ำงๆซึ่งซำตำนและสมุนของมันจัดไว้เพื่อต่อต้ำ<br />
นพวกเขำแต่พระองค ์ผู้ประทับอยู่ในสวรรค ์จะทรงใช ้อ ำนำจบังคับเหนือกำรล่อลวงทั้งหมดเหล่ำนี้เพื่อว่ำแ<br />
408
ผนกำรอันล ้ำลึกของพระองค ์จะสัมฤทธิ์ผลองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงยอมให้ประชำกรของพระองค ์ตกสู่กำรท<br />
ดลองที่ยำกล ำบำกอย่ำงแสนสำหัสไม่ใช่เพรำะพระองค ์ทรงพอพระทัยในควำมเศร ้ำโศกและควำมทุกข ์ทร<br />
มำนแต่เป็ นเพรำะกระบวนกำรนี้จ ำเป็ นต่อชัยชนะในบั้นปลำยของพวกเขำพระองค ์ป้ องกันพวกเขำจำกก<br />
ำรทดลองสมดังรัศมีภำพของพระองค ์ไม่ได้เพรำะจุดประสงค ์ที่แท้จริงของกำรทดลองก็เพื่อเตรียมพวกเข<br />
ำให้พร ้อมที่จะต่อต้ำนมนต เสน่ห ์ ์ทั้งปวงของควำมชั ่ว {GC 528.3} {GCth17 462.3}<br />
ทั้งบรรดำคนชั ่วหรือมำรทั้งหลำยก็ไม่อำจขัดขวำงพระรำชกิจของพระเจ้ำหรือปิดซ่อนกำรปรำกฏขอ<br />
งพระองค ์จำกประชำกรของพระองค ์ได้หำกพวกเขำเพียงแต่จะยอมสำรภำพและละทิ้งบำปต่ำงๆด้วยหัวใจ<br />
ที่มอบถวำยส ำนึกผิดและยึดมั ่นในพระสัญญำของพระองค ์ด้วยควำมเชื่อทุกกำรทดลองและทุกอิทธิพลที่เ<br />
ป็ นปรปักษ์ไม่ว่ำจะเปิดเผยหรือในที่ลับจะถูกต้ำนทำนได้อย่ำงส ำเร็จ<br />
“ไม่ใช่ด้วยก ำลังไม่ใช่ด้วยฤทธำนุภำพแต่ด้วยวิญญำณของเรำพระยำห ์เวห ์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ”<br />
เศคำริยำห ์ 4:6 {GC 529.1} {GCth17 463.1}<br />
“เพรำะว่ำพระเนตรขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเฝ้ ำดูคนชอบธรรมและพระกรรณของพระองค ์สดับค ำอ้อนว<br />
อนของพวกเขำ...ถ้ำพวกท่ำนขวนขวำยท ำดีใครจะท ำร ้ำยพวกท่ำน” 1 เปโตร 3:12, 13<br />
เมื่อบำลำอัมถูกยั ่วยวนด้วยค ำสัญญำของรำงวัลตอบแทนอันมั ่งคั ่งเพื่อให้สำปคนอิสรำเอลและด้วยกำ<br />
รถวำยเครื่องบูชำแด่พระยำห ์เวห ์เพื่อให้ทรงสำปแช่งประชำกรของพระองค ์พระวิญญำณของพระเจ้ำตรัส<br />
ห้ำมควำมชั ่วที่เขำปรำรถนำจะกล่ำวออกมำและบำลำอัมถูกบังคับให้อุทำนขึ้นมำว่ำ“ข้ำพเจ้ำจะแช่งผู้ที่พ<br />
ระเจ้ำไม่ทรงแช่งได้อย่ำงไรข้ำพเจ้ำจะประณำมผู้ที่พระยำห ์เวห ์ไม่ทรงประณำมได้อย่ำงไร”“ขอให้ข้ำพเจ้ำต<br />
ำยเหมือนอย่ำงกำรตำยของผู้ชอบธรรมและขอให้บั้นปลำยชีวิตข้ำพเจ้ำเป็ นเหมือนของเขำ”หลังจำกที่เข<br />
ำถวำยเครื่องบูชำอีกครั้งหนึ่งผู้เผยพระวจนะไม่ชอบธรรมคนนี้ประกำศว่ำ“ดูสิข้ำพเจ้ำได้รับพระบัญชำใ<br />
ห้อวยพรเมื่อพระองค ์ทรงอวยพรข้ำพเจ้ำก็ไม่อำจเปลี่ยนจะไม่มีควำมทุกข ์ในยำโคบให้ทรงเห็นและในอิส<br />
รำเอลไม่ทรงพบควำมล ำบำกพระยำห ์เวห ์พระเจ้ำของเขำสถิตกับเขำและเสียงโห่ร ้องถวำยพรพระรำชำอ<br />
ยู่ท่ำมกลำงเขำ”“ดังนั ้นไม่มีเวทมนต ์ใดอำจกระทบยำโคบไม่มีของขลังใดอำจท ำร ้ำยอิสรำเอลบัดนี้ยำโคบ<br />
และอิสรำเอลจะได้รับค ำบอกกล่ำวว่ำพระเจ้ำได้ทรงท ำสิ่งใด”แต่ถึงกระนั้นมีกำรสร ้ำงแท่นถวำยบูชำขึ้นอี<br />
กเป็ นครั้งที่สำมและอีกครั้งหนึ่งบำลำอัมพยำยำมพูดค ำสำปแช่งแต่จำกปำกที่ไม่เต็มใจพูดของผู้เผยพระว<br />
จนะพระวิญญำณของพระเจ้ำได้เปิดเผยถึงควำมอุดมสมบูรณ์ของผู้ที่พระเจ้ำทรงเลือกสรรและประณำม<br />
ควำมผิดและควำมผูกพยำบำทของศัตรูทั้งหลำยของพวกเขำ“คนที่อวยพรท่ำนก็จะได้รับพรผู้ที่สำปแช่ง<br />
ท่ำนก็จะถูกสำปแช่ง” กันดำรวิถี 23:8,10, 20, 21, 23; 24:9 {GC 529.2} {GCth17 463.2}<br />
ในเวลำนี้ชนชำติอิสรำเอลภักดีต่อพระเจ้ำและตรำบเท่ำที่พวกเขำยังคงสัตย ์ซื่อต่อพระบัญญัติของพร<br />
ะองค ์ไม่มีอ ำนำจใดในโลกหรือขุมนรกจะมีชัยชนะเหนือพวกเขำได้แต่ทว่ำค ำสำปแช่งที่บำลำอัมไม่ได้รับอ<br />
นุญำตให้กล่ำวแช่งประชำกรของพระเจ้ำนั้นในที่สุดก็ประสบควำมส ำเร็จด้วยกำรล่อลวงให้พวกเขำท ำบำ<br />
ปเมื่อพวกเขำล่วงละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้ำพวกเขำจึงแยกตัวเองออกไปจำกพระองค ์และถูกทิ้งให้สัม<br />
ผัสกับอ ำนำจของผู้ท ำลำย {GC 529.3} {GCth17 463.3}<br />
409
ซำตำนรู ้ดีว่ำจิตวิญญำณที่อ่อนแอที่สุดเมื่อติดสนิทในพระคริสต ์จะเป็ นคู่ต่อสู้ที่เหนือกว่ำทูตแห่งควำม<br />
มืดและหำกมันจะแสดงตนอย่ำงเปิดเผยแล้วมันก็จะถูกจู่โจมและถูกต่อต้ำนด้วยเหตุนี้มันจึงหำทำงที่จะดึง<br />
ทหำรแห่งกำงเขนออกไปจำกป้ อมปรำกำรที่แข็งแกร่งในขณะที่มันดักซุ่มอยู่กับสมุนของมันพร ้อมที่จะออ<br />
กท ำลำยทุกคนที่กล้ำย่ำงกรำยเข้ำมำยังเขตแดนของมันมีเพียงในควำมไว้วำงใจพระเจ้ำด้วยใจที่ถ่อมสุภำ<br />
พและในกำรเชื่อฟังปฏิบัติตำมพระบัญญัติทั้งหมดของพระองคเท่ำนั้นที่เรำจะมั<br />
์<br />
่นคงปลอดภัย {GC<br />
530.1} {GCth17 464.1}<br />
ไม่มีมนุษย ์คนใดจะอยู่รอดปลอดภัยได้เกินหนึ่งวันหรือหนึ่งชั ่วโมงโดยปรำศจำกกำรอธิษฐำนเรำจ ำเป็ น<br />
ต้องทูลวิงวอนองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเป็ นพิเศษเพื่อขอสติปัญญำในกำรเข้ำใจพระค ำของพระองค ์พระค ำจะเปิ<br />
ดเผยอุบำยของผู้ล่อลวงและวิธีที่จะต่อต้ำนมันอย่ำงสัมฤทธิ์ผลซำตำนเป็ นผู้มีควำมช ำนำญในกำรอ้ำงข้อ<br />
พระคัมภีร ์มันใส่ค ำแปลของมันลงไปในข้อพระคัมภีร เพื่อหวังจะท ์ ำให้เรำสะดุดล้มลงเรำต้องศึกษำพระคัม<br />
ภีร ์ด้วยจิตใจที่ถ่อมไม่ละสำยตำจำกกำรพึ่งพิงในพระเจ้ำในขณะที่เรำต้องเฝ้ ำระวังเล่ห ์อุบำยของซำตำนอ<br />
ยู่เสมออย่ำงไม่หยุดหย่อนนั้นเรำจะต้องอธิษฐำนอย่ำงสม ่ำเสมอไม่ว่ำงเว้นด้วยควำมเชื่อว่ำ“ขออย่ำทรงน ำ<br />
พวกข้ำพระองคเข้ำไปในกำรทดลอง” ์<br />
มัทธิว 6:13 {GC 530.2} {GCth17 464.2}<br />
410
บท 33 - การหลอกลวงยิ่งใหญ่คร ั้งแรก<br />
ตั้งแต่ประวัติศำสตร ์ยุคแรกเริ่มของมวลมนุษย ์ซำตำนเริ่มลงแรงหลอกลวงเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์เรำมันเป็ นผู้<br />
ก่อกำรกบฏขึ้นในสวรรค ์มันต้องกำรน ำคนทั้งโลกให้ร่วมท ำสงครำมเพื่อต่อสู้กำรปกครองของพระเจ้ำอำดั<br />
มและเอวำมีควำมสุขอย่ำงแท้จริงเมื่อพวกเขำเชื่อฟังธรรมบัญญัติของพระเจ้ำและควำมจริงข้อนี้เป็ นพยำ<br />
นปรักปร ำถึงข้ออ้ำงที่มันกล่ำวหำไว้ในสวรรค ์อยู่ตลอดเวลำว่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำกดขี่และขัดขวำ<br />
งผลประโยชน์ของสิ่งมีชีวิตทั้งปวงที่พระองค ์ทรงสร ้ำงและนอกจำกนี้ควำมอิจฉำของมันยังถูกปลุกให้ตื่น<br />
ขึ้นเมื่อมันมองดูบ้ำนอันสวยงำมที่พระเจ้ำทรงจัดเตรียมไว้ให้กับคู่ชำยหญิงผู้ปรำศจำกบำปมันตั้งใจจะท ำ<br />
ให้พวกเขำล้มลงในบำปเพื่อว่ำเมื่อแยกพวกเขำออกจำกพระเจ้ำและน ำให้มำอยู่ภำยใต้อ ำนำจของมันได้แ<br />
ล้วมันก็จะครอบครองโลกและจัดตั้งอำณำจักรของมันไว้บนโลกนี้เพื่อต่อต้ำนพระผู้สูงสุด {GC<br />
531.1} {GCth17 465.1}<br />
หำกซำตำนเปิดเผยลักษณะที่แท้จริงของมันเองมันก็คงจะถูกปฏิเสธในทันทีเพรำะอำดัมและเอวำได้รั<br />
บค ำเตือนถึงศัตรูตัวฉกำจนี้แต่มันท ำงำนในที่มืดมันปกปิดเป้ ำหมำยของมันไว้เพื่อที่จะด ำเนินกำรให้บรรลุ<br />
ตำมวัตถุประสงค ์ได้อย่ำงมีประสิทธิภำพมำกขึ้นในเวลำนั้นงูเป็ นสัตว ์ที่มีรูปร่ำงน่ำลุ่มหลงมันจึงใช ้งูเป็ นสื่อ<br />
และตัวมันเองเป็ นผู้พูดกับเอวำผ่ำนสื่อว่ำ“จริงหรือที่พระเจ้ำตรัสว่ำ‘ห้ำมพวกเจ้ำกินผลจำกต้นไม้ทุกต้นใ<br />
นสวนนี้’”ปฐมกำล3:1หำกเอวำถอยออกไปโดยไม่ถกเถียงกับผู้ล่อลวงตนนี้เธอก็คงจะปลอดภัยแต่เธอกลั<br />
บไปต่อปำกต่อค ำกับมันและตกเป็ นเหยื่อในแผนร ้ำยของมันด้วยวิธีเดียวกันนี้มีคนมำกมำยที่ยังคงตกเป็ น<br />
เหยื่อของซำตำนพวกเขำสงสัยและโต้เถียงเรื่องข้อก ำหนดของพระเจ้ำและแทนที่จะเชื่อฟังพระบัญชำต่ำ<br />
งๆของพระองค ์พวกเขำกลับรับทฤษฏีของมนุษย ์ซึ่งเป็ นเพียงเครื่องมือของซำตำนที่ถูกอ ำพรำงไว้ {GC<br />
531.2} {GCth17 465.2}<br />
“หญิงนั้นจึงตอบงูว่ำ‘ผลของต้นไม้ในสวนนี้เรำกินได้เว้นแต่ผลของต้นไม้ที่อยู่กลำงสวนนั้นพระเจ้ำตรั<br />
สว่ำห้ำมพวกเจ้ำกินและถูกต้องเลยมิฉะนั้นพวกเจ้ำจะตำย’งูจึงพูดกับหญิงนั้นว่ำ‘พวกเจ้ำจะไม่ตำยแน่เพ<br />
รำะพระเจ้ำทรงทรำบอยู่ว่ำพวกเจ้ำกินผลจำกต้นไม้นั้นวันใดตำของพวกเจ้ำจะสว่ำงขึ้นในวันนั้นแล้วพวกเ<br />
จ้ำจะเป็ นเหมือนอย่ำงพระเจ้ำคือรู ้ควำมดีและควำมชั ่ว’”ปฐมกำล3:2,3,4,5;มันประกำศว่ำพวกเขำจะเป็ นเ<br />
หมือนพระเจ้ำจะมีสติปัญญำที่ดีขึ้นกว่ำเดิมและจะมีสถำนภำพที่สูงขึ้นเอวำพ่ำยแพ้ต่อกำรทดลองและโด<br />
ยอิทธิพลของเธออำดัมจึงถูกน ำให้ท ำบำปด้วยพวกเขำยอมรับถ้อยค ำของงูที่ว่ำพระเจ้ำไม่ทรงเอำจริงกับ<br />
สิ่งที่ตรัสไว้พวกเขำไม่วำงใจพระผู้สร ้ำงและคิดว่ำพระองค ์ทรงจ ำกัดเสรีภำพของตนและคิดว่ำพวกเขำน่ำ<br />
จะได้รับปัญญำและเกียรติยศที่ยิ่งใหญ่ด้วยกำรละเมิดธรรมบัญญัติของพระองค ์ {GC 532.1} {GCth17<br />
466.1}<br />
แต่หลังจำกกำรท ำบำปอำดัมค้นพบประโยคที่ว่ำ“ในวันใดที่เจ้ำกินเจ้ำจะต้องตำยแน่”นั้นหมำยควำมว่<br />
ำอะไรปฐมกำล2:17;เขำได้ควำมหมำยตำมที่ซำตำนชักน ำให้เขำเชื่อซึ่งกล่ำวว่ำเขำจะก้ำวขึ้นไปสู่สถำน<br />
ภำพที่สูงส่งกว่ำหรือแล้วแน่นอนจะได้รับผลดีอันยิ่งใหญ่ด้วยกำรล่วงละเมิดและซำตำนผ่ำนกำรพิสูจน์ว่ำเ<br />
ป็ นผู้มีบุญคุณของเผ่ำพันธุ ์มนุษยชำติแต่อำดัมไม่ได้พบว่ำนี่คือควำมหมำยของกำรพิพำกษำของพระเจ้<br />
ำพระองค ์ทรงประกำศว่ำเพื่อเป็ นกำรลงโทษบำปของมนุษย ์เขำจึงต้องกลับไปสู่ดินที่เขำมำนั้น<br />
411
“เจ้ำเป็ นผงคลีดินและเจ้ำจะกลับเป็ นผงคลีดินดังเดิม”<br />
ปฐมกำล<br />
3:19ค ำพูดของซำตำนที่ว่ำ“ตำของพวกเจ้ำจะสว่ำงขึ้น”เกิดขึ้นจริงในควำมหมำยในแง่นี้เท่ำนั้นภำยหลัง<br />
จำกที่อำดัมและเอวำไม่เชื่อฟังพระเจ้ำตำของพวกเขำถูกเปิดออกเพื่อมองเห็นควำมเขลำของตนพวกเข<br />
ำได้รู ้จักกับควำมชั ่วและได้ลิ้มรสผลลัพธ ์อันขมขื่นของกำรล่วงละเมิด {GC 532.2} {GCth17 466.2}<br />
ตรงใจกลำงสวนเอเดนมีต้นไม้แห่งชีวิตขึ้นอยู่ผลของต้นไม้นี้มีอ ำนำจต่อชีวิตให้ยำวออกไปหำกอำดัมยั<br />
งคงเชื่อฟังพระเจ้ำเขำยังเข้ำไปถึงต้นไม้นี้ได้อย่ำงเสรีและมีชีวิตอยู่ต่อไปแต่เมื่อเขำท ำบำปเขำถูกตัดขำดไ<br />
ม่ให้เข้ำไปรับประทำนผลจำกต้นไม้แห่งชีวิตดังนั้นเขำจึงตกไปอยู่ใต้อ ำนำจของควำมตำยค ำตัดสินของพ<br />
ระเจ้ำที่ว่ำ“เจ้ำเป็ นผงคลีดินและเจ้ำจะกลับเป็ นผงคลีดินดังเดิม”<br />
{GC 532.3} {GCth17 466.3}<br />
แสดงให้เห็นว่ำในที่สุดชีวิตจะสูญสิ้นไป<br />
ชีวิตอมตะที่ทรงสัญญำให้กับมนุษย ์ด้วยข้อแม้ของกำรเชื่อฟังจึงถูกริบคืนไปด้วยกำรล่วงละเมิดอำดัม<br />
ถ่ำยทอดสิ่งที่เขำไม่มีไปให้แก่ลูกหลำนไม่ได้และเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์ที่ล้มลงในบำปก็สิ้นหวังแต่ด้วยกำรเสียสล<br />
ะของพระบุตรของพระเจ้ำพระเจ้ำจึงทรงน ำชีวิตอมตะมำอยู่ใกล้แค่เอื้อมในขณะที่<br />
“ควำมตำยก็ได้แผ่ไปถึงมวลมนุษย ์ทุกคนเพรำะมนุษย ์ทุกคนท ำบำป” พระเยซูคริสต ์<br />
“ทรงท ำให้ชีวิตและสภำพอมตะปรำกฏชัดโดยทำงข่ำวประเสริฐ” โรม 5:12 2 ทิโมธี 1:10<br />
และโดยทำงพระเยซูคริสต ์เท่ำนั้นที่จะได้ชีวิตอมตะพระเยซูตรัสว่<br />
“คนที่วำงใจในพระบุตรก็มีชีวิตนิรันดร ์คนที่ไม่เชื่อฟังพระบุตรก็จะไม่ได้เห็นชีวิต” ยอห ์น 3:36<br />
ทุกคนเข้ำมำรับพระพรนี้ได้เมื่อปฏิบัติตำมเงื่อนไขทุกคน<br />
“ที่พำกเพียรท ำควำมดีแสวงหำศักดิ์ศรีเกียรติและควำมเป็ นอมตะนั้น” จะได้ “ชีวิตนิรันดร ์” โรม 2:7<br />
{GC 533.1} {GCth17 467.1}<br />
บุคคลเพียงผู้เดียวเท่ำนั้นที่สัญญำกับอำดัมว่ำเขำจะมีชีวิตอยู่ได้โดยกำรไม่ต้องเชื่อฟังคือจอมหลอก<br />
ลวงผู้ยิ่งใหญ่และค ำประกำศของงูที่กล่ำวแก่เอวำในสวนเอเดนว่ำ “พวกเจ้ำจะไม่ตำยแน่”<br />
นั้นเป็ นค ำเทศนำบทแรกที่กล่ำวถึงเรื่องวิญญำณที่ไม่ตำยแต่กระนั้นค ำประกำศนี้ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นฐำน<br />
ที่มำจำกอ ำนำจของซำตำนเท่ำนั้นดังก้องจำกบรรดำธรรมำสน์ของโลกคริสเตียนและเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์ส่วน<br />
ใหญ่ยอมรับด้วยควำมเต็มใจเหมือนที่บรรพบุรุษคู่แรกของเรำรับไว้ค ำตัดสินลงโทษของพระเจ้ำที่ว่ำ<br />
“ตัวคนที่ท ำบำปจะต้องตำย” เอเสเคียล 18:20<br />
นั้นถูกแปรเปลี่ยนมำเป็ นว่ำจิตวิญญำณที่ท ำบำปจะไม่ตำยแต่จะอยู่ตลอดไปชั ่วนิรันดร เรำท ์ ำอย่ำงอื่นไ<br />
มได้นอกจำกฉงนใจกับควำมมัวเมำอย่ำงประหลำดที่ท ำให้มนุษย ์เชื่อค ำพูดของซำตำนได้ง่ำยเช่นนี้และไ<br />
ม่ยอมเชื่อพระค ำของพระเจ้ำได้ถึงขนำดนี้ {GC 533.2} {GCth17 467.2}<br />
หำกภำยหลังจำกที่มนุษย ์ล้มลงในบำปแล้วยังได้รับอนุญำตให้เข้ำถึงต้นไม้แห่งชีวิตอย่ำงเสรีเขำจะมีชีวิ<br />
ตอยู่ตลอดไปและเมื่อเป็ นเช่นนี้จะท ำให้บำปเป็ นอมตะแต่เครูบและกระบี่เพลิงกั้นขวำง<br />
“ทำงที่จะไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิต”ไว้ปฐมกำล3:24;และไม่มีสมำชิกคนใดในครอบครัวของอำดัมได้รับอนุญำตใ<br />
412
ห้ผ่ำนสิ่งกีดขวำงและรับประทำนผลไม้ที่ให้ชีวิตนั้นดังนั้นจึงไม่มีคนบำปที่มีชีวิตเป็ นอมตะ {GC<br />
533.3} {GCth17 467.3}<br />
แต่ภำยหลังที่มนุษย ์ล้มลงในบำปแล้วซำตำนสั ่งสมุนของมันให้ลงแรงเป็ นพิเศษที่จะตอกย ้ำควำมเชื่อเรื่<br />
องธรรมชำติที่เป็ นอมตะของมนุษย ์และเมื่อมันชักจูงคนให้ยอมรับค ำสอนที่ผิดนี้ได้แล้วมันก็น ำให้พวกเข<br />
ำสรุปว่ำคนบำปจะมีชีวิตตลอดไปอย่ำงทุกข ์ทรมำนบัดนี้เจ้ำชำยแห่งควำมมืดซึ่งท ำงำนผ่ำนตัวแทนของ<br />
มันจะแสดงให้เห็นว่ำพระเจ้ำเป็ นทรรำชที่ผูกพยำบำทมันประกำศว่ำพระองค ์จะกวำดต้อนทุกคนที่พระอง<br />
ค ์ไม่ทรงพอพระทัยลงไปในนรกและท ำให้พวกเขำลิ้มรสพระพิโรธของพระองค ์ไปตลอดกำลและในขณะที่<br />
พวกเขำทรมำนอยู่ในควำมทุกข ์ระทมที่ไม่อำจบรรยำยได้และชักดิ้นอยู่ในเปลวเพลิงนิรันดร ์นั้นพระผู้สร ้ำ<br />
งทอดพระเนตรมำยังพวกเขำด้วยควำมพึงพอพระทัย {GC 534.1} {GCth17 468.1}<br />
ด้วยประกำรฉะนี้ปีศำจเอำคุณลักษณะของพระผู้สร ้ำงและพระผู้ทรงมีพระคุณของมนุษยชำติมำสวมใ<br />
ส่ให้กับตัวเองควำมโหดเหี้ยมเป็ นของซำตำนพระเจ้ำทรงเป็ นควำมรักและทุกสิ่งที่พระองค ์ทรงสร ้ำงนั้นบริ<br />
สุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์และงำมน่ำรักจนกระทั ่งจอมกบฏคนแรกนี้น ำบำปเข้ำมำซำตำนเองคือศัตรูที่ล่อให้มนุษย ์<br />
ท ำบำปและถ้ำมันท ำได้มันก็จะท ำลำยพวกเขำเสียและเมื่อมันมั ่นใจว่ำมนุษย ์ตกเป็ นเหยื่อของมันแล้วมันก็<br />
จะยินดีปรีดำในหำยนะที่ท ำไว้หำกมันท ำได้มันต้องกำรจะกวำดต้อนมนุษย ์ทั ้งเผ่ำพันธุ ์ให้ติดร่ำงแหของมั<br />
นถ้ำไม่ใช่เป็ นเพรำะอ ำนำจของพระเจ้ำที่ขัดขวำงไว้แล้วก็จะไม่มีบุตรชำยหญิงของอำดัมสักคนเดียวรอด<br />
ได้เลย {GC 534.2} {GCth17 468.2}<br />
ในทุกวันนี้ซำตำนจ้องหำทำงเอำชนะมนุษย ์เหมือนที่มันเอำชนะบรรพบุรุษคู่แรกของเรำมำแล้วด้วยก<br />
ำรท ำลำยควำมเชื่อมั ่นของพวกเขำที่มีในพระผู้สร ้ำงและท ำให้พวกเขำสงสัยในพระปัญญำที่พระองค ์ทรงใ<br />
ช ้ในกำรปกครองและสงสัยในควำมยุติธรรมของธรรมบัญญัติต่ำงๆของพระเจ้ำซำตำนและผู้แทนของมัน<br />
กล่ำวหำว่ำพระเจ้ำทรงเลวร ้ำยกว่ำพวกมันเพื่อเป็ นกำรแก้ต่ำงให้กับควำมโหดร ้ำยและกำรกบฏของพวกมั<br />
นเองจอมหลอกลวงผู้ยิ่งใหญ่ลงแรงโยกย้ำยอุปนิสัยโหดเหี้ยมของมันเองไปให้แก่พระบิดำบนสวรรค เพื่อ ์<br />
ท ำให้ดูประหนึ่งว่ำมันเองถูกใส่ร ้ำยและถูกขับออกจำกสวรรคเพรำะมันไม่ยอมอยู่ภำยใต้ผู้ปกครองที่ไม่เที่<br />
์<br />
ยงธรรมมันน ำเสนอให้โลกมองเห็นว่ำพวกเขำจะอยู่อย่ำงมีควำมสุขภำยใต้เสรีภำพของกำรปกครองที่ไม่เ<br />
ข้มงวดของมันซึ่งตรงข้ำมกับพระบัญชำอันเข้มงวดของพระยำห ์เวห ์ที่บีบบังคับพวกเขำด้วยประกำรฉะนี้<br />
มันจึงประสบควำมส ำเร็จในกำรล่อลวงจิตวิญญำณให้หันไปจำกควำมภักดีที่มีต่อพระเจ้ำ<br />
534.3} {GCth17 468.3}<br />
หลักค ำสอนเรื่องคนชั ่วที่ตำยไปแล้วจะถูกทรมำนในนรกด้วยไฟและก ำมะถันที่ลุกไหม้อยู่ชั ่วนิรันดร ์นั้น<br />
ช่ำงเป็ นเรื่องที่น่ำรังเกียจเพียงไรต่อทุกอำรมณ์แห่งควำมรักและควำมเมตตำและแม้กระทั ่งต่อควำมรู ้สึกที่เ<br />
ป็ นธรรมของเรำเป็ นเพรำะบำปของชีวิตอันสั้นในโลกนี้พวกเขำจึงต้องทนทุกข ์ทรมำนนำนแสนนำนตรำบ<br />
เท่ำที่พระเจ้ำทรงมีพระชนม์อยู่แต่กระนั้นหลักค ำสอนเรื่องนี้ยังคงแพร่หลำยและฝังลึกอยู่ในหลักควำมเชื่<br />
อของอำณำจักรคริสเตียนจ ำนวนมำกนักศำสนศำสตร ์ปริญญำเอกคนหนึ่งกล่ำวว่ำ“ภำพทรมำนในนรก<br />
จะท ำให้วิสุทธิชนทั้งหลำยมีควำมสุขตลอดไปเมื่อพวกเขำเห็นคนที่มีนิสัยแบบเดียวกันและเกิดมำด้วยสภ<br />
ำพที่เหมือนกันถูกกวำดต้อนลงไปอยู่ในควำมทุกข ์ระทมและกำรที่พวกเขำแตกต่ำงจำกพวกนั ้นเช่นนี้ท ำ<br />
{GC<br />
413
ให้พวกเขำรู ้สึกว่ำพวกเขำมีควำมสุขมำกเพียงไร”มีอีกคนหนึ่งบรรยำยไว้ว่ำ“ในขณะที่ค ำพิพำกษำแห่งก<br />
ำรสำปแช่งด ำเนินอยู่ในภำชนะแห่งควำมแค้นไปตลอดกำลนั้นควันแห่งกำรทรมำนของพวกเขำทั้งหลำย<br />
จะลอยขึ้นไปเป็ นนิจในสำยตำของภำชนะแห่งควำมเมตตำซึ่งแทนที่จะเข้ำไปมีส่วนในเป้ ำหมำยอันน่ำล ำเ<br />
ค็ญเหล่ำนี้พวกเขำกลับกล่ำวว่ำอำเมนอำเลลูยำสรรเสริญองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำ” {GC 535.1} {GCth17<br />
469.1}<br />
ค ำสอนเช่นนี้หำได้จำกหน้ำไหนในพระค ำของพระเจ้ำเล่ำผู้ที่ได้รับควำมรอดในสวรรค ์จะสูญเสียอำรม<br />
ณ์ทั้งหมดของควำมสงสำรและควำมเห็นใจและแม้กระทั ่งควำมรู ้สึกธรรมดำของมนุษย ์หรือจะเอำเรื่องเหล่<br />
ำนี้ไปแลกกับควำมไร ้อำรมณ์ของผู้ถือลัทธิสโตอิกหรือควำมโหดเหี้ยมของคนป่ ำเถื่อนหรือไม่ไม่ใช่อย่ำง<br />
นั้นแน่นอนค ำสอนเช่นนี้ไม่ได้มำจำกพระค ำของพระเจ้ำผู้ที่มีแนวคิดตำมควำมเห็นที่เสนอข้ำงต้นนั้นอำ<br />
จจะเป็ นคนที่มีควำมรู ้และจริงใจแต่พวกเขำถูกเล่ห ์ของซำตำนหลอกมันน ำพวกเขำให้เข้ำใจข้อควำมอัน<br />
หนักแน่นของพระคัมภีร ์ไปในทำงที่ผิดมอบภำษำที่แสดงออกถึงควำมขมขื่นและควำมมุ่งร ้ำยซึ่งเป็ นควำ<br />
มรู ้สึกของมันเองแต่ไม่ใช่ควำมรู ้สึกของพระผู้สร ้ำงของเรำ<br />
“เรำมีชีวิตอยู่แน่นอนอย่ำงไรเรำไม่พอใจในควำมตำยของคนอธรรมแต่พอใจในกำรที่คนอธรรมหันจำ<br />
กทำงของเขำและมีชีวิตอยู่ไม่ใช่หรือจงหันกลับจงหันกลับจำกทำงชั ่วของเจ้ำโอพงศ ์พันธุ ์อิสรำเอลเอ๋ย<br />
ท ำไมจึงยอมตำย” เอเสเคียล 33:11 {GC 535.2} {GCth17 469.2}<br />
พระเจ้ำจะทรงได้รับสิ่งใดหำกเรำยอมรับว่ำพระองค ์ทรงชื่นชอบกับกำรมองดูควำมทุกข ์ทรมำนอันไม่มี<br />
วันจบสิ้นและพระองค ์ทรงเพลิดเพลินกับเสียงร ้องโอดครวญและเสียงกรีดร ้องและค ำแช่งของสิ่งมีชีวิตที่พ<br />
ระองค ์ทรงปล่อยให้ทุกข ์ทรมำนอยู่ในเปลวไฟนรกเสียงอันน่ำสยดสยองเหล่ำนี้จะเป็ นเสียงดนตรีในพระกร<br />
รณของพระผู้ทรงเป็ นควำมรักที่ไร ้ขอบเขต/ที่ไม่สิ้นสุด????ได้อย่ำงไรมีกำรเร่งเร ้ำว่ำกำรลงโทษคนชั ่วด้ว<br />
ยควำมทุกข ์ทรมำนอย่ำงไม่สิ้นสุดนั้นแสดงให้เห็นว่ำพระองค ์ทรงเกลียดชังบำปที่เป็ นควำมชั ่วซึ่งส่งผลร ้ำ<br />
ยต่อสันติสุขและควำมเป็ นระเบียบของจักรวำลโอนี่คือกำรหมิ่นประมำทพระนำมของพระเจ้ำอย่ำงเลวร ้ำย<br />
ท ำรำวกับว่ำควำมเกลียดชังบำปของพระเจ้ำเป็ นเหตุผลที่ท ำให้บำปยังคงอยู่ได้ตลอดไปตำมค ำสอนของ<br />
นักศำสนศำสตรเหล่ำนี้กำรทรมำนอย่ำงต่อเนื่องโดยไม่มีควำมหวังที่จะได้รับควำมเมตตำท ์<br />
ำให้เหยื่อที่น่ำ<br />
สงสำรบ้ำคลั ่งและในขณะที่พวกเขำสำปแช่งและหมิ่นประมำทพระเจ้ำด้วยควำมเดือดดำลนั ้นควำมผิดขอ<br />
งพวกเขำก็จะเพิ่มมำกขึ้นพระสิริของพระเจ้ำไม่ได้ถูกเพิ่มขึ้นด้วยบำปที่เพิ่มมำกขึ้นอย่ำงต่อเนื่องตลอด<br />
ทุกยุค {GC 536.1} {GCth17 470.1}<br />
เป็ นเรื่องเกินก ำลังสมองของมนุษย ์ที่จะประเมินควำมชั ่วร ้ำยที่เกิดจำกค ำสอนผิดในเรื่องของกำรทรมำ<br />
นชั ่วนิรันดร ์ศำสนำของพระคัมภีร ์ที่เปี่ยมด้วยควำมรักและควำมดีทั ้งอุดมด้วยควำมเห็นอกเห็นใจถูกท ำใ<br />
ห้มัวหมองไปด้วยควำมงมงำยและถูกเติมแต่งด้วยควำมน่ำสะพรึงกลัวเมื่อเรำพิจำรณำถึงซำตำนป้ ำยสีที่<br />
ผิดๆใส่พระลักษณะของพระเจ้ำเรำจะไม่สงสัยหรือว่ำพระผู้สร ้ำงผู้ทรงกอปรด้วยพระเมตตำคุณของเรำนั้<br />
นน่ำกลัวน่ำรังเกียจและน่ำเกลียดชังค ำสั ่งสอนจำกธรรมำสน์ด้วยภำพของพระเจ้ำที่น่ำกลัวเช่นนี้แพร่กร<br />
ะจำยไปทั ่วทั้งโลกท ำให้คนนับล้ำนนับพันสงสัยและไม่เชื่อในศำสนำ {GC 536.2} {GCth17 470.2}<br />
414
ทฤษฏีเรื่องกำรทรมำนชั ่วนิรันดร เป็ ์ นค ำสอนเท็จเรื่องหนึ่งที่เป็ นองค ์ประกอบของเหล้ำอันน่ำสะอิดสะเ<br />
อียนของบำบิโลนซึ่งเธอบังคับให้ทุกชนชำติดื่มวิวรณ์ 14:8; 17:2<br />
กำรที่ผู้รับใช ้ของพระเยซูคริสต ์รับค ำสอนที่ผิดนี้และประกำศสั ่งสอนจำกธรรมำสน์อันศักดิ์สิทธิ์ เป็ นเรื่<br />
องที่ลึกลับอย่ำงแน่แท้พวกเขำรับเรื่องนี้จำกโรมเหมือนเช่นกำรรับเรื่องของวันสะบำโตเทียมเท็จจริงอยู่เรื่<br />
องนี้ถูกสอนโดยบุคคลที่ยิ่งใหญ่และคนดีแต่พวกเขำไม่ได้รับแสงสว่ำงในเรื่องนี้เหมือนเช่นที่พวกเรำได้รับ<br />
พวกเขำต้องรับผิดชอบกับแสงที่ส่องมำในยุคของพวกเขำเท่ำนั้นเรำรับผิดชอบต่อแสงสว่ำงที่ส่องมำในส<br />
มัยของเรำหำกเรำหันไปจำกค ำพยำนในพระค ำของพระเจ้ำและรับหลักค ำสอนเทียมเท็จด้วยเหตุผลว่ำบร<br />
รพบุรุษของเรำได้สอนไว้เรำก็จะตกเข้ำไปสู่ค ำสำปแช่งที่มีไว้ส ำหรับบำบิโลนเรำก ำลังดื่มเหล้ำองุ่นอันน่ำ<br />
สะอิดสะเอียนของเธอ {GC 536.3} {GCth17 470.3}<br />
มีคนกลุ่มใหญ่ซึ่งรังเกียจหลักค ำสอนเรื่องกำรทรมำนชั ่วนิรันดร ์ก ำลังถูกผลักดันไปยังอีกด้ำนหนึ่งขอ<br />
งควำมเชื่อผิดพวกเขำรับรู ้ว่ำพระคัมภีร ์น ำเสนอพระเจ้ำว่ำทรงเปี่ยมด้วยควำมรักและพระเมตตำคุณพวกเ<br />
ขำไม่สำมำรถเชื่อได้ว่ำพระองค ์จะทรงมอบสิ่งมีชีวิตของพระองค ์ให้ลงไปอยู่ในไฟนรกที่เผำอยู่ชั ่วนิรันดร ์แ<br />
ต่พวกเขำก็เชื่อว่ำจิตวิญญำณมีธรรมชำติที่เป็ นอมตะพวกเขำจึงมองไม่เห็นทำงเลือกอื่นนอกจำกสรุปว่ำ<br />
มนุษย ์ทั้งมวลจะรอดได้ในที่สุดคนมำกมำยมองดูว่ำค ำขู ่ในพระคัมภีร ์มีไว้ส ำหรับท ำให้มนุษย ์กลัวเพื่อจะใ<br />
ห้เชื่อฟังและสิ่งเหล่ำนั้นจะไม่เกิดขึ้นตำมที่บันทึกไว้ดังนั้นคนบำปจึงมีชีวิตเพื่อควำมสุขอย่ำงเห็นแก่ตัวละ<br />
เลยข้อก ำหนดของพระเจ้ำและยังหวังที่จะรับควำมพึงพอพระทัยของพระเจ้ำในที่สุดค ำสอนเช่นนี้ตั้งอยู่บ<br />
นควำมคำดหวังในพระเมตตำคุณของพระเจ้ำแต่ไม่สนใจในควำมยุติธรรมของพระองค ์ท ำให้หัวใจที่ฝักใฝ่ ใ<br />
นเนื้อหนังพึงพอใจและท ำให้คนชั ่วกล้ำกระท ำกำรชั ่วของตน {GC 537.1} {GCth17 471.1}<br />
ในกำรที่จะแสดงให้เห็นว่ำบรรดำผู้เชื่อในค ำสอนเรื่องควำมรอดครอบจักรวำลใช ้พระคัมภีร ์มำสนับสนุ<br />
นค ำสอนที่ท ำลำยจิตวิญญำณได้อย่ำงไรนั้นเป็ นเรื่องจ ำเป็ นที่จะต้องใช ้ค ำพูดของพวกเขำเองในงำนศพข<br />
องชำยหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่เคร่งในศำสนำและตำยกะทันหันจำกอุบัติเหตุศำสนำจำรย ์ผู้เชื่อเรื่องควำมรอดค<br />
รอบจักรวำลเลือกข้อควำมในพระคัมภีร เรื่องของกษัตริย ์<br />
์ดำวิดที่ว่ำ<br />
“ดำวิดพระรำชำ…ทรงคิดถึงอัมโนนคลำยลงเนื่องจำกเขำสิ้นชีพแล้ว” 2 ซำมูเอล 13:39 {GC<br />
537.2} {GCth17 471.2}<br />
นักเทศน์คนนั้นกล่ำวว่ำ“มีคนถำมข้ำพเจ้ำเสมอว่ำผู้ที่ด ำเนินชีวิตอยู่ในบำปจะมีชะตำกรรมเช่นใดเมื่อ<br />
เขำจำกโลกนี้ไปเขำอำจตำยไปในขณะที่มึนเมำตำยพร ้อมกับรอยเปรอะเปื้อนของอำชญำกรรมแดงก ่ำที่<br />
ไม่ได้ล้ำงให้สะอำดหรือตำยเหมือนเช่นชำยหนุ่มคนนี้ที่ไม่เคยรับเชื่อหรือมีควำมสุขกับประสบกำรณ์ทำง<br />
ศำสนำเรำพอใจกับพระคัมภีร ์ค ำตอบจำกพระคัมภีร ์จะแก้ปัญหำอันน่ำกลัวนี้อัมโนนเป็ นคนบำปหนำอย่ำ<br />
งมำกยิ่งเขำไม่ยอมกลับใจเขำเมำและในขณะที่มึนเมำอยู่นั้นก็ตำยดำวิดทรงเป็ นผู้เผยพระวจนะของพระเ<br />
จ้ำพระองค ์ย่อมทรงทรำบดีว่ำในโลกที่จะมำถึงนั้นอัมโนนจะอยู่ในสภำพเลวร ้ำยหรือดีอย่ำงไรพระทัยของ<br />
พระองค ์ที่ส ำแดงออกมำนั้นหมำยควำมว่ำอะไร<br />
‘แล้วดำวิดพระรำชำตรอมพระทัยอำลัยถึงอับซำโลมเพรำะกำรที่ทรงคิดถึงอัมโนนนั้นคลำยลงเนื่องจำกเ<br />
ขำสิ้นชีพแล้ว’ 2 ซำมูเอล 13:39 {GC 537.3} {GCth17 471.3}<br />
415
“เรำได้ข้อสรุปจำกกำรอนุมำนภำษำค ำพูดนี้ไว้อย่ำงไรกำรทรมำนอย่ำงไม่รู ้สิ้นสุดนี้เป็ นส่วนหนึ่งของ<br />
ควำมเชื่อทำงศำสนำของพระองค ์ไม่ใช่หรือเช่นนั้นเรำจึงตั้งแง่คิดด้วยว่ำในที่นี้เรำมำค้นพบข้อพิสูจน์อย่<br />
ำงภำคภูมิสนับสนุนสมมติฐำนเรื่องควำมบริสุทธิ์และสันติสุขอย่ำงครอบจักรวำลทั้งหมดซึ่งถูกใจกว่ำให้ค<br />
วำมกระจ่ำงมำกกว่ำและมีควำมเมตตำมำกกว่ำดำวิดทรงรับกำรเล้ำโลมใจเมื่อเห็นพระรำชโอรสของพระ<br />
องค ์สิ้นชีพและท ำไมถึงเป็ นเช่นนี้เพรำะด้วยสำยตำของกำรพยำกรณ์พระองค ์ทรงมองไปยังอนำคตข้ำงห<br />
น้ำที่สดใสกว่ำและเห็นพระโอรสองค ์นั้นหลุดพ้นไปจำกกำรทดลองทั้งปวงหลุดพ้นจำกกำรจองจ ำและได้รั<br />
บกำรช ำระจำกควำมชั ่วของบำปและหลังจำกที่ถูกท ำให้บริสุทธิ์และบรรลุถึงควำมกระจ่ำงแล้วเขำได้เข้ำไ<br />
ปอยู่ร่วมในที่ชุมนุมของวิญญำณเบื้องบนและมีควำมชื่นชมยินดีควำมเล้ำโลมใจเดียวของพระองค ์คือพระ<br />
โอรสอันเป็ นที่รักของพระองค ์ถูกน ำออกไปจำกสภำพปัจจุบันซึ่งเป็ นบำปและทุกข ์ทรมำนและได้ไปอยู่ใน<br />
ที่ๆลมพระโอษฐ ์สูงส่งที่สุดของพระวิญญำณบริสุทธิ์จะเป่ ำลงบนจิตวิญญำณอันมืดมนของเขำได้ซึ่งเป็ น<br />
สถำนที่ที่ควำมคิดของเขำจะเปิดรับปัญญำของสวรรค ์และควำมรักอมตะอันหวำนชื่นและเตรียมพร ้อมด้ว<br />
ยธรรมชำติที่ผ่ำนกำรช ำระแล้วให้พักผ่อนอย่ำงมีควำมสุขและเข้ำสังคมกับผู้รับมรดกของสวรรค ์<br />
538.1} {GCth17 472.1}<br />
“ด้วยแนวคิดเช่นนี้เรำต้องเข้ำใจและเชื่อว่ำควำมรอดของสวรรค ์ไม่ได้ขึ้นกับสิ่งใดที่เรำท ำในชีวิตนี้หรื<br />
อไม่ขึ้นกับกำรเปลี่ยนแปลงหัวใจใหม่หรือควำมเชื่อของเรำในปัจจุบันหรือกำรนับถือศำสนำของเรำในเวล<br />
ำนี้” {GC 538.2} {GCth17 472.2}<br />
ด้วยประกำรฉะนี้อำจำรย ์ที่แสดงตนว่ำเป็ นผู้รับใช ้ของพระคริสต ์จึงได้กล่ำวซ ้ำค ำที่งูพูดไว้ในสวนเอเด<br />
น“พวกเจ้ำจะไม่ตำย”“พวกเจ้ำกินผลจำกต้นไม้นั้นวันใดตำของพวกเจ้ำจะสว่ำงขึ้นในวันนั้นแล้วพวกเจ้ำ<br />
จะเป็ นเหมือนอย่ำงพระเจ้ำ”เขำประกำศว่ำคนบำปชั ่วที่สุดไม่ว่ำจะเป็ นฆำตกรโจรขโมยและคนผิดประเวณี<br />
เมื่อตำยแล้วจะเข้ำสู่ควำมสุขส ำรำญอมตะ {GC 538.3} {GCth17 472.3}<br />
ผู้บิดเบือนพระคัมภีร เหล่ำนี้เอำข้อสรุปเช่นนี้มำจำกที่ใดจำกประโยคเดียวของดำวิดที่จ ์<br />
ำนนต่อกำรทร<br />
งน ำของพระเจ้ำจิตวิญญำณของเขำ“ตรอมพระทัยอำลัยถึงอับซำโลมเพรำะกำรที่ทรงคิดถึงอัมโนนนั ้นค<br />
ลำยลงเนื่องจำกเขำสิ้นชีพแล้ว”ควำมเจ็บปวดของควำมโศกเศร ้ำใจคลำยไปตำมกำลเวลำควำมคิดของพ<br />
ระองค ์หันจำกพระรำชโอรสที่สิ้นชีพไปยังพระรำชโอรสที่ยังมีชีวิตอยู่ซึ่งขับไล่ตนเองออกไปอันเนื่องจำกก<br />
ลัวกำรลงโทษที่ยุติธรรมต่ออำชญำกรรมที่เขำก่อไว้และนี่เป็ นหลักฐำนของอัมโนนผู้ซึ่งเมำและผิดประเว<br />
ณีกับคนในบ้ำนว่ำเมื่อเขำตำยแล้วได้ถูกโยกย้ำยทันทีไปยังที่อยู่อำศัยแห่งควำมสุขส ำรำญที่นั ่นเขำได้รับ<br />
กำรช ำระและถูกเตรียมให้พร ้อมเพื่อเข้ำไปอยู่ร่วมกับทูตสวรรค ์ผู้ไม่มีบำปช่ำงเป็ นนิยำยที่ถูกใจยิ่งนักเหม<br />
ำะกับควำมต้องกำรของจิตใจที่ฝักใฝ่ เนื้อหนังเป็ นค ำสอนของซำตำนเองและท ำงำนของมันอย่ำงได้ผลเรำ<br />
จะไม่รู ้สึกแปลกใจหรือว่ำด้วยค ำสอนเช่นนี้ควำมชั ่วจึงมีอยู่อย่ำงชุกชุม {GC 538.4} {GCth17 472.4}<br />
แนวทำงที่ครูเทียมเท็จคนนี้ด ำเนินอยู่แสดงให้เห็นถึงแนวทำงของครูเทียมเท็จอีกมำกมำยกำรเอำค ำบ<br />
ำงค ำออกไปจำกเนื้อหำของพระคัมภีร ์ซึ่งในหลำยกรณีจะได้ควำมหมำยที่ตรงกันข้ำมโดยสิ้นเชิงกับควำม<br />
หมำยที่ได้จำกกำรแปลควำมและข้อควำมที่ไม่ประติดประต่อเช่นนี้เป็ นข้อควำมที่ถูกบิดเบือนและถูกน ำไ<br />
ปใชเพื่อพิสูจน์หลักค ้<br />
ำสอนซึ่งไม่มีรำกฐำนในพระค ำของพระเจ้ำข้อควำมที่ใช ้อ้ำงเป็ นหลักฐำนเพื่อแสดง<br />
{GC<br />
416
ว่ำอัมโนนขี้เมำอยู่ในสวรรคเป็ ์ นกำรอนุมำนที่ขัดแย้งโดยตรงกับข้อควำมที่ชัดเจนและตรงไปตรงมำของพ<br />
ระคัมภีร ์ที่ว่ำคนขี้เมำจะไม่มีส่วนในแผ่นดินของพระเจ้ำ 1<br />
โครินธ ์6:10;ด้วยวิธีเดียวกันนี้คนช่ำงสงสัยคนไม่เชื่อและคนเย้ยหยันแปลงควำมจริงให้กลับเป็ นเรื่องโกหก<br />
และคนจ ำนวนมำกถูกเล่ห ์เหลี่ยมของพวกเขำหลอกและถูกกล่อมให้หลับในเปลอันปลอดภัยของฝ่ ำยเนื้อ<br />
หนัง {GC 539.1} {GCth17 473.1}<br />
หำกวิญญำณของมนุษย ์ทุกคนได้เข้ำไปยังสวรรค เมื่อวำระของเขำสิ้นสุดลงนี้เป็ ์<br />
นเรื่องจริงแล้วเรำน่ำจ<br />
ะปรำรถนำควำมตำยมำกกว่ำกำรมีชีวิตมีคนมำกมำยถูกชักจูงด้วยควำมเชื่อนี้และได้ปลิดชีวิตของตนเอ<br />
งลงเมื่อชีวิตถูกรุมเร ้ำด้วยควำมทุกข ์ควำมกังวลใจและควำมผิดหวังดูประหนึ่งว่ำจะเป็ นกำรง่ำยที่จะเด็ดเส้<br />
นด้ำยอันเปรำะบำงของชีวิตและบินไปสู่ควำมสุขส ำรำญของโลกนิรันดร ์ {GC 539.2} {GCth17 473.2}<br />
พระเจ้ำประทำนหลักฐำนมั ่นใจแน่วแน่ว่ำพระองค ์จะทรงลงโทษผู้ที่ล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของพระองค ์<br />
ผู้ที่ปลอบใจตัวเองว่ำพระองค ์ทรงกอปรด้วยพระเมตตำคุณอันเหลือล้นจะไม่ลงโทษคนบำปนั้นควรมองไป<br />
ยังกำงเขนคำลวำรีควำมตำยของพระบุตรผู้ทรงปรำศจำกบำปของพระเจ้ำเป็ นหลักฐำนให้เห็นว่ำ“ค่ำจ้ำง<br />
ของบำปคือควำมตำย”กำรละเมิดบัญญัติทุกข้อของพระเจ้ำจะต้องได้รับกำรตอบแทนที่ยุติธรรมพระคริส<br />
ต ์ผู้ทรงปรำศจำกบำปเสด็จมำรับบำปของมนุษย ์พระองค ์ทรงแบกรับควำมผิดของผู้ล่วงละเมิดและกำรที่พ<br />
ระบิดำทรงซ่อนพระพักตร ์ไปจำกพระองค ์ท ำให้พระหทัยของพระองค ์แตกสลำยและชีวิตของพระองค ์แตก<br />
หักไปกำรทรงสละทั้งหมดนี้กระท ำไปเพื่อไถ่คนบำปให้รอดมนุษย ์จะหลุดพ้นจำกกำรลงโทษของบำปด้วยวิ<br />
ธีอื่นไม่ได้และจิตวิญญำณทุกดวงที่ปฏิเสธไม่ยอมรับกำรไถ่บำปด้วยรำคำแพงเช่นนี้จะต้องแบกรับควำมผิ<br />
ดและกำรลงโทษของกำรล่วงละเมิดด้วยตัวของเขำเอง {GC 539.3} {GCth17 473.3}<br />
ให้เรำพิจำรณำดูซิว่ำพระคัมภีร ์สอนเพิ่มเติมไว้อย่ำงไรถึงเรื่องกำรกลับใจของคนอธรรมและคนที่ไม่กลั<br />
บใจที่ผู้เชื่อในเรื่องควำมรอดครอบจักรวำล[Universalist]ที่สอนว่ำคนเหล่ำนี้จะไปเป็ นทูตสวรรค ์ที่บริสุท<br />
ธิ์และมีควำมสุขในสวรรค ์ {GC 540.1} {GCth17 473.4}<br />
“ใครที่กระหำยเรำจะให้เขำดื่มจำกบ่อน ้ำพุแห่งชีวิตโดยไม่ต้องเสียอะไรเลย” วิวรณ์ 21:6<br />
พระสัญญำนี้ให้ไว้ส ำหรับผู้กระหำยเท่ำนั้นไม่ได้มีไว้ส ำหรับผู้ใดนอกจำกผู้ที่รู ้สึกว่ำตนเองต้องกำรน ้ำแห่<br />
งชีวิตและแสวงหำน ้ำนั้นโดยยอมละทิ้งสิ่งของอื่นทั้งปวง“คนที่ชนะจะได้รับสิ่งเหล่ำนี้เป็ นมรดกและเรำจะเป็<br />
นพระเจ้ำของเขำและเขำจะเป็ นบุตรของเรำ” วิวรณ์ 21:7<br />
ในที่นี้ยังระบุข้อก ำหนดไว้ด้วยในกำรที่จะเป็ นผู้รับมรดกทั้งหมดได้นั้นเรำจะต้องต่อต้ำนและเอำชนะบำป<br />
{GC 540.2} {GCth17 473.5}<br />
องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงเปิดเผยผ่ำนผู้เผยพระวจนะอิสยำห ์ว่ำ“จงบอกคนชอบธรรมว่ำเขำจะเป็ นสุข”“วิ<br />
บัติแก่คนอธรรมเพรำะว่ำสิ่งเลวร ้ำยจะเกิดกับเขำเพรำะว่ำเขำต้องถูกจัดกำรตำมสิ่งที่มือของเขำได้ท ำ”<br />
อิสยำห ์ 3:10, 11 นักปรำชญ ์กล่ำวว่ำ<br />
417
“แม้ว่ำคนบำปท ำชั ่วตั้งร ้อยครั้งและอำยุเขำยังยั ่งยืนอยู่ได้ถึงกระนั้นข้ำพเจ้ำยังรู ้แน่ว่ำสวัสดิมงคลจะมี<br />
แก่เขำทั้งหลำยที่ย ำเกรงพระเจ้ำคือที่มีควำมย ำเกรงเฉพำะพระพักตร ์พระองค ์แต่ว่ำจะไม่เป็ นสวัสดิมงคล<br />
แก่คนอธรรม” ปัญญำจำรย ์ 8:12, 13 และเปำโลยืนยันว่ำคนบำป<br />
“สะสมโทษให้แก่ตัวเองในวันที่พระเจ้ำทรงพระพิโรธซึ่งพระองค ์จะทรงส ำแดงกำรพิพำกษำที่เที่ยงธรรมใ<br />
ห้ประจักษ์เพรำะพระองค ์จะประทำนแก่ทุกคนตำมควรแก่กำรกระท ำของเขำ”“ควำมทุกขเวทนำจะเกิดแก่<br />
ทุกคนที่ประพฤติชั ่ว” โรม 2:5, 6, 9 {GC 540.3} {GCth17 473.6}<br />
“ทุกคนที่ล่วงประเวณีหรือที่ท ำกำรโสโครกหรือที่ละโมบ(ซึ่งก็คือคนนับถือรูปเคำรพ)จะไม่มีมรดกในแ<br />
ผ่นดินของพระคริสต ์และพระเจ้ำ” เอเฟซัส 5:5<br />
“จงมุ่งมั ่นที่จะได้อยู่อย่ำงสงบกับทุกคนและที่จะได้ควำมบริสุทธิ์ เพรำะถ้ำปรำศจำกควำมบริสุทธิ์แล้วก็<br />
จะไม่มีใครได้เห็นองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเลย” ฮีบรู 12:14<br />
“คนทั้งหลำยที่ช ำระเสื้อผ้ำของตนก็เป็ นสุขเพื่อว่ำพวกเขำจะมีสิทธิ์ในต้นไม้แห่งชีวิตและเข้ำไปในนค<br />
รนั้นโดยทำงประตูได้ภำยนอกเป็ นที่ของพวกสุนัขพวกใช เวทมนตร ้ ์พวกล่วงประเวณีพวกฆำตกรพวกบูชำ<br />
รูปเคำรพและพวกที่รักและประพฤติกำรหลอกลวงทุกคน” วิวรณ์ 22:14, 15 {GC 541.1} {GCth17<br />
474.1<br />
พระเจ้ำประทำนให้มนุษย ์ได้ทรำบถึงพระลักษณะของพระองค ์และวิธีกำรที่พระองค ์ทรงจัดกำรกับบำป“<br />
พระยำห ์เวห ์พระยำห ์เวห ์เป็ นพระเจ้ำผู้เปี่ยมด้วยพระกรุณำและพระคุณพระองค ์กริ้วช ้ำทรงบริบูรณ์ด้วยค<br />
วำมรักมั ่นคงและควำมสัตย ์จริงผู้ทรงส ำแดงควำมรักมั ่นคงจนถึงพันๆชั ่วอำยุคนผู้ประทำนอภัยกำรล่วงละ<br />
เมิดกำรทรยศและบำปแต่จะไม่ทรงละเว้นกำรลงโทษอย่ำงแน่นอน”<br />
อพยพ<br />
34:6,7“พระองค ์จะทรงท ำลำยคนอธรรมทุกคน”“แต่ผู้ละเมิดจะถูกท ำลำยไปด้วยกันอนำคตของคนอธรร<br />
มจะถูกตัดออกไป” สดุดี 145:20; 37:38<br />
ก ำลังและอ ำนำจกำรปกครองของพระเจ้ำจะถูกใช เพื่อปรำบกำรกบฏแต่กระนั้นกำรแสดงออกทั้งหมด<br />
้<br />
ที่เปิดเผยให้เห็นถึงกำรลงโทษเพื่อควำมยุติธรรมนั้นจะสอดคล้องอย่ำงสมบูรณ์กับพระลักษณะของพระเจ้<br />
ำที่ว่ำพระองค ์ทรงพระเมตตำทรงอดทนนำนและโอบอ้อมอำรี {GC 541.2} {GCth17 474.2}<br />
พระเจ้ำไม่ทรงเคยบังคับควำมนึกคิดหรือกำรตัดสินใจของผู้ใดพระองค ์ไม่ทรงชื่นชอบกับกำรเชื่อฟังด้<br />
วยกำรบังคับพระองค ์ทรงประสงค ์ที่จะให้สิ่งมีชีวิตทั้งปวงที่พระองค ์ทรงสร ้ำงด้วยพระหัตถ ์ของพระองค ์รัก<br />
พระองคเพรำะพระองค ์<br />
์สมควรที่จะได้รับควำมรักพระองค ์ทรงปรำรถนำให้เขำทั ้งหลำยเชื่อฟังพระองค เพร ์<br />
ำะเขำเข้ำใจอย่ำงลึกซึ้งถึงพระปัญญำควำมยุติธรรมและควำมโอบอ้อมอำรีของพระองค ์และทุกคนที่มีควำ<br />
มคิดที่ถูกต้องในคุณสมบัติเหล่ำนี้จะรักพระองค เพรำะเขำทั้งหลำยถูกชักน ์<br />
ำให้เข้ำมำหำพระองค ์ด้วยควำ<br />
มรู ้สึกชื่นชอบในพระลักษณะต่ำงๆของพระองค ์ {GC 541.3} {GCth17 474.3}<br />
หลักกำรต่ำงๆแห่งพระเมตตำคุณควำมปรำนีและควำมรักที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนและทรงเป็ นแบบ<br />
อย่ำงนั้นเป็ นหลักฐำนบันทึกถึงพระประสงค ์และพระลักษณะของพระเจ้ำพระคริสต ์ทรงเปิดเผยว่ำพระองค ์<br />
418
ไม่ทรงสอนเรื่องอื่นใดนอกจำกสิ่งที่พระองค ์ทรงรับจำกพระบิดำของพระองค ์หลักกำรเรื่องกำรปกครองขอ<br />
งพระเจ้ำเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่ำงบริบูรณ์กับกฎของพระผู้ช่วยให้รอดที่ว่ำ“จงรักศัตรู”พระเจ้ำทรงจัด<br />
กำรอย่ำงยุติธรรมกับคนชั ่วเพื่อประโยชน์ของจักรวำลและเพื่อผลประโยชน์แม้กระทั ่งส ำหรับผู้ที่ได้รับค ำ<br />
พิพำกษำของพระองค ์ด้วยหำกท ำได้พระองค ์ทรงประสงค ์ที่จะท ำให้พวกเขำมีควำมสุขโดยอยู่ภำยใต้กฎบั<br />
ญญัติแห่งกำรปกครองของพระองค ์และควำมยุติธรรมแห่งพระลักษณะของพระองค ์พระองค ์ทรงห้อมล้อม<br />
พวกเขำไว้ด้วยของประทำนแห่งควำมรักของพระองค ์พระองค ์ประทำนควำมรอบรู ้ในธรรมบัญญัติของพ<br />
ระองค ์แก่พวกเขำและติดตำมพวกเขำไปด้วยข้อเสนอแห่งพระเมตตำของพระองค ์แต่พวกเขำกลับดูแคล<br />
นควำมรักของพระองค ์ท ำให้ธรรมบัญญัติของพระองค ์ไม่เกิดประโยชน์และปฏิเสธพระเมตตำของพระอง<br />
ค ์ในขณะที่พวกเขำรับของประทำนจำกพระองค ์อย่ำงสม ่ำเสมอไม่หยุดหย่อนพวกเขำกลับหลู่เกียรติพระ<br />
ผู้ประทำนทุกอย่ำงให้พวกเขำเกลียดชังพระเจ้ำเพรำะพวกเขำทรำบดีว่ำพระองค ์ทรงเกลียดบำปของพวก<br />
เขำพระเจ้ำทรงอดทนกับกำรนอกลู่นอกทำงของพวกเขำแต่เวลำแห่งกำรตัดสินจะมำถึงในที่สุดคือเมื่อชะ<br />
ตำกรรมของพวกเขำจะต้องถูกตัดสินแล้วหลังจำกนั้นพระองค ์จะทรงเอำโซ่ล่ำมกบฏเหล่ำนี้ไว้ให้อยู่แนบ<br />
กำยของพระองค ์หรือพระองค ์จะทรงบังคับพวกเขำให้ท ำตำมน ้ำพระทัยของพระองค ์หรือ<br />
541.4} {GCth17 474.4}<br />
ผู้ที่เลือกซำตำนเป็ นผู้น ำของพวกเขำและอยู่ภำยใต้อ ำนำจกำรควบคุมของมันจะไม่พร ้อมที่จะเข้ำไปอ<br />
ยู่ต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระเจ้ำควำมหยิ่งยโสกำรหลอกลวงควำมโสโครกควำมโหดเหี้ยมฝังลึกลงไปในอุ<br />
ปนิสัยของพวกเขำพวกเขำจะเข้ำไปอำศัยอยู่ในสวรรค ์ร่วมกับคนที่พวกเขำเคยดูแคลนและเกลียดชังเมื่<br />
อครั้นยังมีชีวิตอยู่ในโลกได้หรือคนโกหกจะไม่ยอมรับควำมจริงคนที่ถือตัวและหยิ่งยโสจะไม่พอใจกับกำรถ่<br />
อมตัวคนที่คดโกงจะไม่ชอบเรื่องของควำมชัดเจนคนที่เห็นแก่ตัวจะมองคนที่รักอย่ำงไม่เห็นแก่ตัวว่ำเป็ นค<br />
นไม่น่ำดึงดูดแล้วสวรรค ์จะมอบควำมสุขให้แก่คนที่ฝักใฝ่ ฝ่ ำยโลกและเห็นแก่ตัวได้อย่ำงนั้นหรือ {GC<br />
542.1} {GCth17 475.1}<br />
เป็ นไปได้หรือที่คนใช ้ชีวิตอยู่อย่ำงกบฏต่อพระเจ้ำจะถูกรับไปอยู่ในสวรรค ์ทันทีและมีส่วนร่วมที่จะเห็นส<br />
ถำนภำพอันสูงส่งและบริสุทธิ์ที่มีอยู่มำโดยตลอดในสวรรค ์ซึ่งเป็ นสถำนที่ที่จิตวิญญำณทุกดวงเปี่ยมด้วย<br />
ควำมรักใบหน้ำทุกคนเปล่งประกำยด้วยควำมสุขเสียงดนตรีไพเรำะจับใจลอยขึ้นถวำยเกียรติพระเจ้ำและ<br />
พระเมษโปดกและพระสิริอันไม่สิ้นสุดซึ่งส่องจำกพระพักตร ์ของพระองค ์ผู้ประทับบนบัลลังก ์มำยังผู้ที่ได้รับ<br />
กำรไถ่ไว้แล้วเป็ นไปได้หรือที่หัวใจของผู้ที่เต็มล้นด้วยควำมเกลียดชังพระเจ้ำเกลียดชังควำมจริงและควำม<br />
ศักดิ์สิทธิ์จะเข้ำร่วมกับชำวสวรรค ์และเข้ำร่วมร ้องเพลงสรรเสริญพวกเขำจะทนอยู่ในพระสิริของพระเจ้ำแ<br />
ละพระเมษโปดกได้หรือไม่ได้ไม่ได้แน่นอนเวลำแห่งพระกรุณำธิคุณได้ถูกมอบให้แก่พวกเขำเพื่อพวกเขำจ<br />
ะพัฒนำให้เกิดอุปนิสัยต่ำงๆส ำหรับสวรรค ์ขึ้นแต่พวกเขำไม่เคยฝึกควำมคิดที่จะรักควำมบริสุทธิ์พวกเขำ<br />
ไม่เคยเรียนรู ้ภำษำของชำวสวรรค ์และบัดนี้ก็สำยเกินไปแล้วชีวิตที่กบฏต่อพระเจ้ำท ำให้พวกเขำไม่เหมำะ<br />
ส ำหรับสวรรค ์ควำมบริสุทธิ์ควำมศักดิ์สิทธิ์และสันติสุขจะเป็ นสิ่งที่ทรมำนพวกเขำพระสิริของพระเจ้ำจะเป็<br />
นดั ่งไฟที่เผำผลำญพวกเขำหวังที่จะหนีไปให้พ้นสถำนที่บริสุทธิ์พวกเขำปรำรถนำที่จะต้อนรับกำรท ำลำ<br />
ยเพื่อจะซ่อนตัวให้พ้นจำกพระพักตร ์ของพระองค ์ผู้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อไถ่พวกเขำชะตำกรรมของคนชั ่ว<br />
ถูกก ำหนดไว้แล้วด้วยกำรเลือกของพวกเขำเองกำรถูกกันออกไปจำกสวรรค ์ของพวกเขำนั ้นส่วนหนึ่งมำ<br />
{GC<br />
419
จำกควำมสมัครใจของตนเองและอีกส่วนมำจำกพระเจ้ำคือควำมยุติธรรมและพระเมตตำกรุณำ<br />
542.2} {GCth17 475.2}<br />
{GC<br />
ดั ่งน ้ำที่ท่วมโลกไฟในวันยิ่งใหญ่ประกำศค ำตัดสินของพระเจ้ำว่ำคนชั ่วรักษำให้หำยไม่ได้พวกเขำไม่มี<br />
นิสัยที่จะยอมอยู่ภำยใต้อ ำนำจของพระเจ้ำพวกเขำฝึกควำมตั้งใจให้กบฏและเมื่อชีวิตสิ้นสุดลงก็สำยเกินไ<br />
ปที่จะหันแนวคิดให้ไปอยู่ด้ำนตรงข้ำมสำยเกินไปที่จะหันออกจำกกำรล่วงละเมิดไปสู่กำรเชื่อฟังจำกควำม<br />
เกลียดชังไปสู่ควำมรัก {GC 543.1} {GCth17 476.1}<br />
เมื่อพระเจ้ำทรงละเว้นชีวิตคำอินที่เป็ นฆำตกรพระองค ์ประทำนให้โลกเห็นตัวอย่ำงของผลที่จะเกิดขึ้นเ<br />
มื่อพระองค ์ทรงปล่อยให้คนบำปมีชีวิตอยู่ต่อไปในวิถีทำงของบำปโดยไม่ถูกควบคุมโดยอิทธิพลกำรสอนแ<br />
ละแบบอย่ำงชีวิตของคำอินลูกหลำนมำกมำยถูกชักน ำเข้ำไปสู่บำปจน<br />
“ควำมชั ่วร ้ำยของมนุษย ์มีมำกบนแผ่นดิน” และ<br />
“เค้ำควำมคิดในใจทั้งหมดของเขำล้วนเป็ นเรื่องชั ่วร ้ำยตลอดเวลำ”<br />
“คนทั้งโลกเสื่อมทรำมไปเฉพำะพระพักตร ์ของพระเจ้ำและแผ่นดินก็เต็มด้วยควำมโหดร ้ำย” ปฐมกำล<br />
6:5, 11 {GC 543.2} {GCth17 476.2}<br />
ด้วยพระเมตตำคุณที่พระเจ้ำทรงมีต่อโลกพระองค ์จึงทรงกวำดล้ำงคนชั ่วในสมัยของโนอำห ์ด้วยพระเม<br />
ตตำคุณพระองค ์ทรงท ำลำยผู้อำศัยที่ชั ่วในเมืองโสโดมโดยอ ำนำจกำรหลอกลวงของซำตำนคนทั้งหลำยที่<br />
ท ำควำมชั ่วได้รับควำมเห็นใจและควำมชื่นชมและด้วยเหตุนี้จึงน ำให้คนอื่นกบฏอยู่ตลอดเวลำเป็ นเช่นนี้ใ<br />
นสมัยของคำอินและในสมัยของโนอำห ์และในสมัยของอับรำฮัมและโลทในสมัยของเรำก็จะเป็ นเช่นนั้นด้ว<br />
ยด้วยเพรำะพระเมตตำคุณของพระเจ้ำที่มีต่อจักรวำลนั ่นเองที่พระองค ์จะทรงท ำลำยผู้ที่ปฏิเสธพระคุณข<br />
องพระองค ์ในที่สุด {GC 543.3} {GCth17 476.3}<br />
“ค่ำจ้ำงของบำปคือควำมตำยแต่ของประทำนจำกพระเจ้ำคือชีวิตนิรันดร ์ในพระเยซูคริสต ์องค ์พระผู้เ<br />
ป็ นเจ้ำของเรำ”โรม6:23ชีวิตเป็ นมรดกของคนชอบธรรมควำมตำยเป็ นส่วนแบ่งของคนชั ่วโมเสสเปิดเผย<br />
แก่คนอิสรำเอลว่ำ“ข้ำพเจ้ำได้วำงชีวิตและสิ่งดีควำมตำยและสิ่งร ้ำยไว้ต่อหน้ำท่ำน”เฉลยธรรมบัญญัติ30<br />
:15;ควำมตำยที่พระคัมภีร ์กล่ำวถึงในข้อนี้ไม่ใช่ควำมตำยที่ประกำศตัดสินให้แก่อำดัมเพรำะมนุษยชำติทั้<br />
งปวงต้องรับโทษจำกกำรล่วงละเมิดแต่เป็ น<br />
“ควำมตำยครั้งที่สอง”<br />
ที่ถูกน ำมำเปรียบเทียบให้เห็นถึงควำมแตกต่ำงกับชีวิตนิรันดร ์{GC 544.1} {GCth17 477.1}<br />
ผลพวงแห่งบำปของอำดัมส่งผลให้ควำมตำยตกทอดไปสู่เผ่ำพันธุ ์มนุษยชำติทั้งหมดทุกคนลงไปยังหลุ<br />
มฝังศพเหมือนกันและด้วยกำรจัดเตรียมของแผนกำรแห่งกำรไถ่ให้รอดทุกคนจะออกมำจำกหลุมศพของ<br />
ตน“ทั้งคนชอบธรรมและคนไม่ชอบธรรมจะเป็ นขึ้นจำกตำย”“เพรำะว่ำ....ทุกคนต้องตำยโดยเกี่ยวเนื่องกับ<br />
อำดัมทุกคนก็จะได้รับชีวิตโดยเกี่ยวเนื่องกับพระคริสต ์” กิจกำร 24:15 1 โครินธ ์ 15:22<br />
แต่มีควำมแตกต่ำงระหว่ำงคนสองกลุ่มที่ออกมำจำกหลุมศพ“ทุกคนที่อยู่ในอุโมงค ์ฝังศพจะได้ยินเสียง<br />
ของพระบุตรและจะก้ำวออกมำคนที่ประพฤติดีก็ขึ้นมำสู่ชีวิตคนที่ประพฤติชั ่วก็เป็ นขึ้นมำสู่กำรพิพำกษำ<br />
420
” ยอห ์น 5:28, 29 ผู้ที่ “สมควร” แก่กำรฟื้นขึ้นสู่ชีวิตจะ<br />
“เป็ นสุขและบริสุทธิ์ควำมตำยครั้งที่สองจะไม่มีอ ำนำจเหนือเขำทั้งหลำย” วิวรณ์ 20:6<br />
แต่ผู้ที่ไม่ได้รับกำรอภัยผ่ำนทำงกำรกลับใจและควำมเชื่อจะต้องรับโทษของกำรล่วงละเมิดนี่เป็ น<br />
“ค่ำจ้ำงของบำป”<br />
“ตำมกำรกระท ำของเขำ”<br />
พวกเขำรับโทษทนทุกข ์ทรมำนด้วยระยะเวลำและควำมรุนแรงที่แตกต่ำงกัน<br />
แต่ในที่สุดจะจบลงด้วยควำมตำยครั้งที่สองเนื่องจำกว่ำเป็ นไปไม่ได้ที่พระเจ้ำผู้ทรงเปี่ยมล้นไปด้วยควำ<br />
มยุติธรรมและพระเมตตำคุณจะทรงช่วยคนบำปที่ยังคงท ำบำปอยู่ให้รอดพระองค ์จึงทรงเพิกถอนสิทธิขอ<br />
งกำรมีชีวิตอยู่ของพวกเขำซึ่งกำรล่วงละเมิดของพวกเขำท ำให้สูญเสียกำรมีชีวิตอยู่นี้ไปและพวกเขำเอง<br />
ก็พิสูจน์ว่ำตนเองไม่คู่ควรที่จะได้รับกำรมีชีวิตอยู่นักเขียนที่ได้รับกำรดลใจบันทึกไว้ว่ำ<br />
“ยังอีกหน่อยหนึ่งคนอธรรมจะไม่มีอีกแม้จะมองดูที่ของเขำให้ดีเขำก็ไม่ได้อยู่ที่นั ่น”<br />
ส่วนอีกท่ำนหนึ่งเปิดเผยว่ำพวกเขำ “จะเป็ นอย่ำงที่ไม่เคยเป็ น” สดุดี 37:10 โอบำดีห ์ 16<br />
ควำมเสื่อมเสียห่อหุ้มพวกเขำไว้พวกเขำจึงจมลงสู่ควำมสิ้นหวังหำยสำบสูญไปตลอดกำล {GC<br />
544.2} {GCth17 477.2}<br />
บทอวสำนของบำปจะจบลงเช่นนี้พร ้อมกับควำมทุกข ์และควำมหำยนะทั ้งหมดที่เป็ นผลงำนของบำปผู้<br />
ประพันธ ์สดุดีกล่ำวไว้ว่ำ“พระองค ์ได้ทรงต ำหนิบรรดำประชำชำติและทรงท ำลำยคนอธรรมแล้วทรงลบชื่อ<br />
ของพวกเขำออกไปเป็ นนิตย ์นิรันดร ์ศัตรูได้ถึงจุดจบในควำมพินำศตลอดกำลส่วนเมืองทั ้งหลำยของเขำ<br />
พระองค ์ก็ทรงถอนรำกถอนโคนและอนุสรณ์ของพวกเขำก็สูญไป” สดุดี 9:5, 6<br />
ในพระธรรมวิวรณ์ยอห ์นมองไปข้ำงหน้ำยังสภำพนิรันดร ์กำลเขำได้ยินเพลงสรรเสริญที่ขับร ้องโดยคน<br />
ทั้งจักรวำลโดยไม่มีแม้เสียงโน้ตตัวหนึ่งที่ผิดเพี้ยนมำรบกวนสิ่งมีชีวิตทั้งในสวรรค ์และในโลกต่ำงส่งเสียงเยิ<br />
นยอพระสิริของพระเจ้ำวิวรณ์5:13;ในขณะนั้นจะไม่มีเหล่ำจิตวิญญำณที่พินำศกล่ำวค ำหลู่เกียรติพระเจ้<br />
ำในขณะที่พวกเขำทุรนทุรำยในนรกด้วยควำมทรมำนที่ไม่รู ้จักสิ้นสุดไม่มีเหล่ำผู้เครำะห ์ร ้ำยในนรกที่จะค<br />
อยส่งเสียงโหยหวนออกมำปะปนกับเสียงเพลงของบรรดำผู้ที่ได้รับควำมรอด {GC 545.1} {GCth17<br />
478.1}<br />
หลักค ำสอนเรื่องคนตำยมีควำมนึกคิดมีพื้นฐำนที่ผิดมำจำกเรื่องธรรมชำติของควำมเป็ นอมตะซึ่งเป็ น<br />
หลักค ำสอนเรื่องกำรทรมำนชั ่วนิรันดร ์คือขัดแย้งกับค ำสอนของพระคัมภีร ์ทั้งด้วยเหตุและผลและขัดแย้ง<br />
กับควำมรู ้สึกของมนุษย ์ตำมควำมเชื่อที่นิยมอย่ำงแพร่หลำยนี้ผู้ที่รอดในสวรรค ์จะยังคุ้นเคยกับเรื่องทั้งห<br />
มดที่เกิดขึ้นในโลกและโดยเฉพำะกับชีวิตของมิตรสหำยที่เขำจำกมำแต่คนตำยจะมีควำมสุขได้อย่ำงไรเมื่<br />
อเขำรู ้ถึงควำมทุกข ์ของคนที่ยังมีชีวิตอยู่มองเห็นคนที่เขำรักท ำบำปและมองเห็นพวกเขำต้องทนอยู่ในค<br />
วำมทุกข ์ยำกควำมผิดหวังและควำมปวดร ้ำวของชีวิตผู้ที่ต้องวนเวียนอยู่กับมิตรสหำยในโลกเช่นนี้จะเพลิ<br />
ดเพลินใจอยู่กับควำมสุขส ำรำญของสวรรค ์ได้มำกน้อยเพียงไรและเป็ นเรื่องที่น่ำขยะแขยงเพียงไรที่เชื่อว่ำ<br />
ในทันทีที่ลมหำยใจออกจำกร่ำงวิญญำณของผู้ที่ไม่ได้กลับใจในบำปจะถูกส่งไปอยู่ในเปลวเพลิงนรกเขำจ<br />
ะต้องจมดิ่งลงไปในควำมระทมใจมำกน้อยเพียงไรเมื่อมองดูมิตรสหำยที่ไม่ได้เตรียมตัวและต้องก้ำวลงสู่หลุ<br />
421
มศพเพื่อเข้ำไปอยู่ในควำมทุกข ์และควำมบำปชั ่วนิรันดร ์มีคนมำกมำยเสียสติไปเนื่องจำกแนวคิดอันน่ำก<br />
ลัวเช่นนี้ {GC 545.2} {GCth17 478.2}<br />
พระคัมภีร ์กล่ำวถึงเรื่องเหล่ำนี้อย่ำงไรกษัตริย ์ดำวิดเปิดเผยว่ำเมื่อมนุษย ์ตำยแล้วเขำจะไม่รู ้สึกตัว“เมื่อ<br />
ลมหำยใจของเขำพรำกไปเขำก็กลับเป็ นดินในวันเดียวกันนั้นควำมคิดของเขำก็สูญสิ้นไป”สดุดี146:4;ก<br />
ษัตริย ์ซำโลมอนก็เป็ นพยำนในท ำนองเดียวกันว่ำ“เพรำะว่ำคนเป็ นย่อมรู ้ว่ำเขำเองคงจะตำยแต่คนตำยแล้<br />
วก็ไม่รู ้อะไรเลย”<br />
“ทั้งควำมรักของพวกเขำและควำมชังพร ้อมกับควำมอิจฉำของพวกเขำได้สูญไปนำนแล้วและเขำทั้งห<br />
ลำยจะไม่มีส่วนในสิ่งใดที่เกิดขึ้นภำยใต้ดวงอำทิตย ์อีกต่อไป”“ในแดนคนตำยที่เจ้ำจะไปนั้นไม่มีกำรงำนหรื<br />
อควำมคิดหรือควำมรู ้หรือสติปัญญำ” ปัญญำจำรย ์ 9:5, 6, 10 {GC 545.3} {GCth17 478.3}<br />
เมื่อค ำอธิษฐำนทูลขอของกษัตริย ์เฮเซคียำห ์ได้รับค ำตอบแล้วว่ำพระองค ์จะทรงมีชีวิตอยู่ต่อไปอีก15;<br />
ปีกษัตริย ์ผู้ทรงซำบซึ้งในพระคุณอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำได้ทรงถวำยค ำสรรเสริญโมทนำคุณพระเจ้ำในบ<br />
ทเพลงนี้พระองค ์ตรัสถึงเหตุผลของควำมชื่นชมยินดีว่ำ“เพรำะแดนคนตำยขอบพระคุณพระองค ์ไม่ได้คว<br />
ำมมรณำก็สรรเสริญพระองค ์ไม่ได้บรรดำคนที่ลงไปยังหลุมนั้นจะหวังในควำมซื่อสัตย ์ของพระองค ์ไม่ได้ค<br />
นมีชีวิตคนมีชีวิตเขำขอบพระคุณพระองคเหมือนอย่ำงที่ข้ำพระองค ์<br />
์ท ำอยู่ในเวลำนี้” อิสยำห ์ 38:18, 19<br />
ศำสนศำสตร ์ที่คนนิยมทั ่วไปได้แสดงให้เห็นว่ำคนชอบธรรมที่ตำยแล้วอยู่ในสวรรค ์อย่ำงมีควำมสุขส ำ<br />
รำญและร ้องสรรเสริญพระเจ้ำด้วยลิ้นอมตะแต่กษัตริย ์เฮเซคียำห ์ไม่ได้มองเห็นภำพของควำมตำยว่ำมีคว<br />
ำมงำมสง่ำเช่นนี้พระด ำรัสของพระองค ์นั้นตรงกันกับค ำพยำนที่ผู้ประพันธ ์สดุดีกล่ำวไว้ว่ำ“ในควำมตำยไ<br />
ม่มีกำรระลึกถึงพระองค ์ในแดนคนตำยใครเล่ำจะยกย่องพระองค ์”“คนตำยไม่สรรเสริญพระยำห ์เวห ์และทุ<br />
กคนที่ลงไปสู่ที่สงัดก็เช่นกัน” สดุดี 6:5; 115:17 {GC 546.1} {GCth17 479.1}<br />
ในวันเพ็นเทคอสตเปโตรประกำศว่ำบรรพชนดำวิด“ตำยแล้วและถูกฝังไว้แล้วและอุโมงค ์<br />
์ฝังศพของท่ำ<br />
นยังอยู่กับเรำจนถึงทุกวันนี้” “เพรำะว่ำดำวิดไม่ได้ขึ้นไปยังสวรรค ์” กิจกำร 2:29, 34<br />
ควำมจริงที่ว่ำดำวิดยังคงอยู่ในอุโมงค ์ฝังศพจนกว่ำจะถึงวันที่กลับเป็ นขึ้นมำสู่ชีวิตเป็ นสิ่งที่พิสูจน์ให้เห็นว่<br />
ำเมื่อคนชอบธรรมตำยเขำไม่ได้ไปสวรรค ์โดยกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยและโดยทำงพระคุณควำมดีของ<br />
ควำมจริงที่ว่ำพระคริสต ์ทรงเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยเท่ำนั้นแล้วที่ในที่สุดดำวิดจะไปนั<br />
่งอยู่ด้ำนขวำมือข<br />
องพระเจ้ำ {GC 546.2} {GCth17 479.2}<br />
เปำโลกล่ำวว่ำ“เพรำะว่ำถ้ำคนตำยไม่ถูกท ำให้เป็ นขึ้นมำพระคริสต ์ก็ไม่ได้ทรงถูกท ำให้เป็ นขึ้นมำและ<br />
ถ้ำพระคริสต ์ไม่ได้ทรงถูกท ำให้เป็ นขึ้นมำควำมเชื่อของพวกท่ำนก็ไร ้ประโยชน์ท่ำนก็ยังตกอยู่ในบำปขอ<br />
งตนและถ้ำอย่ำงนั้นคนทั้งหลำยที่ล่วงหลับในพระคริสต ์ก็พินำศไปด้วย”1โครินธ ์15:16,17,18;หำกว่ำใน<br />
ช่วงเวลำ4,000ปีนี้คนชอบธรรมมุ่งตรงไปยังสวรรค เมื่อพวกเขำตำยเปำโลจะพูดได้อย่ำงไรว่ำหำกไม่มีกำร<br />
์<br />
เป็ นขึ้นจำกตำยแล้ว“คนทั้งหลำยที่ล่วงหลับในพระคริสต ์ก็พินำศไปด้วย”<br />
ไม่จ ำเป็ นต้องมีกำรเป็ นขึ้นจำกตำย {GC 546.3} {GCth17 479.3}<br />
422
เมื่อทินเดลผู้พลีชีพเพื่อควำมเชื่ออ้ำงถึงสภำพของควำมตำยได้เปิดเผยไว้ว่ำ“ข้ำพเจ้ำสำรภำพอย่ำงเ<br />
ปิดเผยว่ำข้ำพเจ้ำไม่เชื่อว่ำคนที่ตำยแล้วได้รับสง่ำรำศีบริบูรณ์ดังเช่นที่พระคริสต ์ได้รับหรือมีสภำพเหมือ<br />
นทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำเรื่องดังกล่ำวไม่ได้เป็ นส่วนหนึ่งของควำมเชื่อของข้ำพเจ้ำเลยเพรำะหำกเป็ นเช่น<br />
นั้นจริงข้ำพเจ้ำมองไม่เห็นสิ่งอื่นใดเว้นเสียแต่ว่ำค ำเทศนำเรื่องเนื้อหนังกลับมีชีวิตเป็ นเรื่องที่ไร ้ประโยชน์”<br />
William Tyndale, Preface of New Testament (ed. 1534). Reprinted in British<br />
Reformers-Tindale, Firth, Barnes หน้ำ 349 {GC 547.1} {GCth17 480.1}<br />
เป็ นควำมจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ว่ำควำมหวังใจในเรื่องคนตำยจะมีควำมสุขอันเป็ นอมตะท ำให้คนมำกมำย<br />
ละเลยหลักค ำสอนเรื่องกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยในพระคัมภีร ์แนวโน้มในเรื่องนี้ดร.อำดัมคลำร ์ค[Adam/<br />
Clarke]เคยกล่ำวไว้ว่ำ“หลักค ำสอนเรื่องกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยดูจะมีผลต่อควำมคิดของคริสเตียนยุ<br />
คแรกเริ่มมำกกว่ำในยุคปัจจุบันเป็ นอย่ำงนี้ได้อย่ำงไรบรรดำอัครทูตเฝ้ ำสอนอย่ำงต่อเนื่องและกระตุ้นผู้ติ<br />
ดตำมของพระเจ้ำให้ขยันเชื่อฟังและชื่นชมยินดีกับเรื่องนี้ขณะเดียวกันผู้สืบทอดในยุคปัจจุบันแทบจะไม่<br />
กล่ำวถึงเรื่องนี้เลยด้วยเหตุฉะนี้อัครทูตทั้งหลำยจึงเทศนำสั ่งสอนและคริสเตียนในยุคแรกเชื่อดังนั ้นพวกเร<br />
ำเทศนำและผู้ฟังของเรำก็เชื่อไม่มีหลักค ำสอนใดของพระกิตติคุณที่มีกำรเน้นมำกเป็ นพิเศษกว่ำนี้และไม่<br />
มีหลักค ำสอนใดในระบบกำรเทศนำของปัจจุบันที่ถูกละเลยไปมำกกว่ำนี้” Commentary, remarks on<br />
1 Corinthians 15 ย่อหน้ำที่ 3 {GC 547.2} {GCth17 480.2}<br />
เรื่องนี้ด ำเนินไปจนกระทั ่งควำมจริงอันงดงำมของกำรเป็ นขึ้นจำกตำยถูกบดบังไปจนเกือบหมดและหำ<br />
ยไปจำกโลกของคริสเตียนด้วยเหตุนี้นักเขียนแนวหน้ำทำงด้ำนศำสนำได้อภิปรำยข้อควำมของเปำโลใน<br />
1 เธสะโลนิกำ 4:13-18 ว่ำ<br />
“เพื่อให้ง่ำยต่อกำรเล้ำโลมใจหลักค ำสอนเรื่องชีวิตอมตะอันมีสุขของผู้ชอบธรรมจะเข้ำแทนที่หลักค ำสอ<br />
นที่น่ำสงสัยเกี่ยวกับเรื่องกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระเจ้ำเมื่อเรำตำยพระเจ้ำเสด็จมำรับเรำนั ่นเป็ นสิ่งที่เ<br />
รำรอคอยและต้องกำรคนตำยเข้ำไปสู่สง่ำรำศีแล้วพวกเขำไม่ต้องรอคอยเสียงแตรเพื่อกำรพิพำกษำและเ<br />
พื่อควำมสุขของเขำ” {GC 547.3} {GCth17 480.3}<br />
แต่เมื่อพระเยซูก ำลังจะเสด็จไปจำกสำวกทั้งหลำยของพระองค ์พระองค ์ไม่ได้ตรัสบอกว่ำพวกเขำจะมำ<br />
หำพระองค ์ในเร็ววันพระองค ์ตรัสว่ำ“เรำไปจัดเตรียมที่ไว้ส ำหรับพวกท่ำนเมื่อเรำไปจัดเตรียมที่ไว้ส ำหรับ<br />
ท่ำนแล้วเรำจะกลับมำอีกและรับท่ำนไปอยู่กับเรำ” ยอห ์น 14:2, 3 และเปำโลบอกเรำอีกว่ำ<br />
“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะเสด็จมำจำกสวรรค ์ด้วยพระด ำรัสสั ่งด้วยเสียงเรียกของหัวหน้ำทูตสวรรค ์และด้ว<br />
ยเสียงแตรของพระเจ้ำและทุกคนที่ตำยแล้วในพระคริสต ์จะเป็ นขึ้นมำก่อนหลังจำกนั้นพระเจ้ำจะทรงรับพว<br />
กเรำซึ่งยังมีชีวิตอยู่ขึ้นไปในเมฆพร ้อมกับคนเหล่ำนั้นและจะได้พบองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำในฟ้ ำอำกำศอย่ำงนั้<br />
นแหละเรำก็จะอยู่กับองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเป็ นนิตย ์”และเปำโลยังกล่ำวต่อไปอีกว่ำ<br />
“เพรำะฉะนั้นจงหนุนใจกันด้วยถ้อยค ำเหล่ำนี้เถิด” 1 เธสะโลนิกำ 4: 16-18<br />
ค ำเล้ำโลมใจนี้และค ำสอนของอำจำรย ์ที่เชื่อเรื่องควำมรอดครอบจักรวำลที่กล่ำวไว้ข้ำงต้นนั ้นช่ำงตรง<br />
กันข้ำมเหลือเกินคนกลุ่มหลังปลอบใจมิตรสหำยที่สูญเสียเพื่อนเนื่องจำกควำมตำยโดยค ำเล้ำโลมใจว่ำไ<br />
423
ม่ว่ำคนตำยจะมีบำปหนำเพียงไรเมื่อเขำหำยใจเฮือกสุดท้ำยในโลกนี้เขำจะได้รับกำรต้อนรับท่ำมกลำงเหล่<br />
ำทูตสวรรคเปำโลยังเน้นให้พี่น้องมองไปยังภำยภำคหน้ำของกำรเสด็จมำขององค ์<br />
์พระผู้เป็ นเจ้ำเมื่อโซ่ตรว<br />
นของหลุมศพจะขำดและ “ทุกคนที่ตำยแล้วในพระคริสต ์” จะเป็ นขึ้นมำสู่ชีวิตนิรันดร ์ {GC<br />
548.1} {GCth17 481.1}<br />
ก่อนที่คนใดจะเข้ำไปยังปรำสำทแห่งควำมสุขชีวิตของเขำจะต้องผ่ำนกำรพิจำรณำเสียก่อนอุปนิสัยแ<br />
ละกำรกระท ำของเขำจะต้องผ่ำนกำรตรวจสอบต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระเจ้ำทุกคนจะถูกพิพำกษำตำม<br />
ที่บันทึกไว้ในหนังสือและจะได้ผลตอบแทนตำมกำรงำนที่เขำกระท ำกำรพิพำกษำนี้ไม่ได้มีขึ้นเมื่อคนๆนั้น<br />
ตำยสังเกตค ำพูดของเปำโลที่ว่ำ<br />
“พระองค ์ทรงก ำหนดวันหนึ่งไว้แล้วในวันนั้นพระองค ์จะทรงพิพำกษำโลกตำมควำมชอบธรรมโดยบุคค<br />
ลที่พระองค ์ทรงก ำหนดไว้และพระเจ้ำทรงให้คนทั้งปวงมีควำมมั ่นใจในเรื่องนี้โดยทรงให้บุคคลผู้นั้นเป็ นขึ้น<br />
จำกตำย”กิจกำร17:31;ในที่นี้อัครทูตบอกไว้อย่ำงชัดเจนถึงเวลำที่แน่นอนของอนำคตที่ถูกก ำหนดไว้เพื่<br />
อพิพำกษำโลก {GC 548.2} {GCth17 481.2}<br />
หนังสือยูดำเขียนถึงช่วงเวลำเดียวกันนี้ว่ำ“พวกทูตสวรรค ์ที่ไม่รักษำอ ำนำจครอบครองของตนเองแต่<br />
ละทิ้งถิ่นฐำนของตนพระองค ์ก็ทรงจองจ ำไว้ด้วยโซ่อันไม่รู ้จักสลำยในที่มืดจนกว่ำจะถึงเวลำพิพำกษำในวั<br />
นยิ่งใหญ่นั้น”และยูดำยังอ้ำงถึงค ำพูดของเอโนคว่ำ“นี่แน่ะองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำก ำลังเสด็จมำพร ้อมกับผู้บริสุ<br />
ทธิ์ของพระองค ์นับเป็ นหมื่นๆเพื่อท ำกำรพิพำกษำทุกคน”ยูดำ6,14,15;ยอห ์นเปิดเผยว่ำเขำ“เห็นบรรดำ<br />
คนตำยทั้งคนใหญ่โตและคนเล็กน้อยยืนอยู่หน้ำพระที่นั ่งนั้นแล้วหนังสือต่ำงๆก็ถูกเปิดออกและหนังสืออีก<br />
เล่มหนึ่งก็ถูกเปิดออกด้วยคือหนังสือแห่งชีวิตคนตำยก็ถูกพิพำกษำตำมกำรกระท ำของเขำทั้งหลำยที่เขี<br />
ยนไว้ในหนังสือเหล่ำนั้น” วิวรณ์ 20:12 {GC 548.3} {GCth17 481.3}<br />
แต่หำกคนตำยมีควำมสุขในแดนแห่งควำมส ำรำญของสวรรค ์หรือบิดตัวด้วยควำมเจ็บปวดในเปลวเพ<br />
ลิงของนรกอยู่แล้วจะยังมีควำมจ ำเป็ นที่ต้องมีกำรพิพำกษำในอนำคตอีกหรือค ำสอนทั้งหลำยในพระค ำข<br />
องพระเจ้ำในประเด็นต่ำงๆที่ส ำคัญเหล่ำนี้ไม่คลุมเครือและไม่ขัดแย้งกันเรื่องอย่ำงนี้สมองธรรมดำของคน<br />
คนทั ่วไปเข้ำใจได้แต่ควำมคิดที่ปรำศจำกอคติจะมองเห็นปัญญำหรือควำมยุติธรรมในทฤษฎีที่ใช ้กันอยู่ใ<br />
นปัจจุบันได้อย่ำงไรเมื่อคนชอบธรรมถูกสอบสวนและพิพำกษำจะได้รับค ำชมเชยได้อย่ำงไรว่ำ“ดีแล้วเจ้ำเ<br />
ป็ นบ่ำวที่ดีและซื่อสัตย ์….จงร่วมยินดีกับนำยของเจ้ำเถิด”<br />
ในเมื่อพวกเขำอำศัยอยู่ต่อเบื้องพระพักตร ์พระองค ์มำเป็ นเวลำนำนแล้วคนชั ่วจะได้รับหมำยเรียกสั ่งใ<br />
ห้ออกมำจำกสถำนที่ทรมำนเพื่อรับค ำตัดสินจำกพระผู้ทรงพิพำกษำโลกว่ำ“จงถอยไปจำกเรำและเข้ำไป<br />
อยู่ในไฟที่ไหม้อยู่เป็ นนิตย ์” เช่นนั้นหรือมัทธิว 25:21, 41<br />
โอช่ำงเป็ นกำรหลอกลวงที่น่ำขนลุกยิ่งนักเป็ นกำรกล่ำวหำพระปัญญำและควำมยุติธรรมของพระเจ้ำอย่ำ<br />
งน่ำละอำย {GC 549.1} {GCth17 482.1}<br />
ทฤษฏีเรื่องวิญญำณอมตะเป็ นหลักค ำสอนเทียมเท็จหนึ่งของโรมที่หยิบยืมมำจำกลัทธินอกศำสนำแล<br />
ะผสมผสำนเข้ำไปในศำสนำของชำวคริสเตียนมำร ์ตินลูเธอร ์จัดเรื่องนี้ให้ไปอยู่ใน<br />
424
“นิยำยประหลำดที่เป็ นหนึ่งในกองมูลฝอยค ำสั ่งของโรม” E. Petavel, The Problem of<br />
Immortality หน้ำ 255 นักปฏิรูปศำสนำท่ำนนี้ [มำร ์ตินลูเธอร]<br />
์<br />
แสดงควำมคิดเห็นต่อค ำพูดของซำโลมอนในพระธรรมปัญญำจำรย ์ที่กล่ำวถึงคนตำยไม่รู ้อะไรเลยว่ำ“เป็<br />
นอีกแหล่งที่พิสูจน์ให้เรำทรำบว่ำคนตำยไม่มี…..ควำมรู ้สึกท่ำนบอกไว้ว่ำไม่มีหน้ำที่กำรงำนไม่มีควำมรู ้ทำ<br />
งวิทยำศำสตร ์ไม่มีควำมรู ้ไม่มีปัญญำที่นั ่นซำโลมอนลงควำมเห็นว่ำคนตำยนอนหลับและไม่มีควำมรู ้สึกใ<br />
ดเลยเพรำะคนตำยนอนอยู่ที่นั ่นไม่รู ้จ ำนวนวันหรือปีแต่เมื่อเขำเป็ นขึ้นมำจำกตำยเขำจะรู ้สึกว่ำได้นอนห<br />
ลับไปไม่ถึงหนึ่งนำที” Martin Luther, Exposition of Solomon’s Booke Called Ecclesiastes<br />
หน้ำ 152 {GC 549.2} {GCth17 482.2}<br />
ไม่มีข้อควำมใดในพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ที่บอกเรำว่ำเมื่อคนชอบธรรมตำยไปเขำจะไปรับรำงวัลหรือเมื่อ<br />
คนชั ่วตำยไปเขำจะต้องไปรับกำรลงโทษเหล่ำบรรพชนและผู้เผยพระวจนะทั้งหลำยไม่ได้ยืนยันเช่นนั้นพระ<br />
คริสต ์และสำวกของพระองค ์ก็ไม่ได้ชี้แนะไว้เช่นนั้นพระคัมภีร ์สอนไว้อย่ำงชัดเจนว่ำคนตำยไม่ได้ไปสวรร<br />
ค ์ทันทีแต่บอกไว้ว่ำพวกเขำยังนอนหลับอยู่จนถึงวันที่เป็ นขึ้นจำกตำย 1 เธสะโลนิกำ 4:14 โยบ 14:10-<br />
12 ในวันนั้นเมื่อสำยเงินขำดและชำมทองค ำบุบสลำย<br />
(ปัญญำจำรย ์12:6)ควำมคิดของมนุษย ์ก็พินำศไปคนที่ลงไปยังหลุมศพจะหยุดเงียบไปพวกเขำจะไม่ทรำบ<br />
ถึงสิ่งใดที่เกิดขึ้นภำยใต้ดวงอำทิตย ์โยบ 14:21.<br />
ผู้ชอบธรรมที่เมื่อยล้ำได้รับกำรพักผ่อนอย่ำงมีสุขไม่ว่ำเวลำนั ้นจะยำวนำนหรือสั้นก็จะเป็ นเพียงชั ่วครู่<br />
ส ำหรับพวกเขำพวกเขำนอนหลับและถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงแตรของพระเจ้ำเพื่อเข้ำสู่ชีวิตอมตะอันเ<br />
ปล่งรัศมีเจิดจ้ำ“เพรำะว่ำจะมีกำรเป่ ำแตรและพวกที่ตำยแล้วจะถูกท ำให้เป็ นขึ้นโดยปรำศจำกควำมเสื่อม<br />
สลำยแล้วเรำจะถูกเปลี่ยนใหม่เพรำะว่ำสิ่งที่เสื่อมสลำยได้นี้ต้องสวมด้วยสิ่งที่เสื่อมสลำยไม่ได้และสภำพที่<br />
ต้องตำยนี้ต้องสวมด้วยสภำที่ไม่ตำยเมื่อสิ่งที่เสื่อมสลำยได้นี้สวมด้วยสิ่งที่เสื่อมสลำยไม่ได้และสภำพที่ต้อ<br />
งตำยนี้สวมด้วยสภำพที่ไม่ตำยเมื่อนั้นพระวจนะที่เขียนไว้จะส ำเร็จว่ำควำมตำยก็ถูกกลืนเข้ำในชัยชนะแ<br />
ล้ว” 1 โครินธ ์ 15:52-54<br />
ในขณะที่พวกเขำตื่นขึ้นจำกกำรนอนหลับอย่ำงสบำยนั้นพวกเขำจะเริ่มคิดว่ำหยุดงำนไปเมื่อใดควำม<br />
รู ้สึกสุดท้ำยของเขำคือควำมเจ็บปวดของควำมตำยควำมคิดสุดท้ำยของพวกเขำคือเมื่อก ำลังจะตกเข้ำไ<br />
ปอยู่ใต้อ ำนำจของหลุมศพเมื่อพวกเขำลุกขึ้นจำกหลุมแห่งควำมตำยควำมคิดชื่นชมอันดับแรกจะเป็ นเสี<br />
ยงดังกังวำนที่จะร ้องขึ้นอย่ำงมีชัยว่ำ“โอควำมตำยชัยชนะของเจ้ำอยู่ที่ไหนโอควำมตำยเหล็กในของเจ้ำอ<br />
ยู่ที่ไหน” 1 โครินธ ์ 15:55 {GC 549.3} {GCth17 482.3}<br />
425
บท 34 - คนตายติดต่อกับเราได้หรือ<br />
งำนกำรดูแลรับใช ้ของทูตสวรรค ์บริสุทธิ์ตำมค ำสอนของพระคัมภีร ์นั้นเป็ นควำมจริงที่ให้ควำมเล้ำโลม<br />
ใจมำกที่สุดและประเสริฐยิ่งส ำหรับสำนุศิษย ์ทุกคนของพระคริสต ์แต่ค ำสอนในพระคัมภีร เรื่องนี้กลับถูกท ์<br />
ำ<br />
ให้มัวหมองและถูกบิดเบือนเนื่องจำกค ำสอนผิดๆทั้งหลำยของศำสนศำสตร ์ที่คนนิยมหลักค ำสอนเรื่องส<br />
ภำพชีวิตอมตะซึ่งในตอนแรกถูกหยิบยืมมำจำกปรัชญำของคนนอกศำสนำและต่อมำได้ถูกแทรกเข้ำมำ<br />
ในควำมเชื่อของคริสเตียนในช่วงยุคมืดแห่งกำรละทิ้งควำมเชื่อครั้งใหญ่จนเข้ำมำแทนที่ควำมจริงที่พระคั<br />
มภีร ์สอนไว้อย่ำงชัดเจนว่ำ<br />
“คนตำยแล้วก็ไม่รู ้อะไรเลย”<br />
ปัญญำจำรย ์9:5;ฝูงชนลงเอยเชื่อกันว่ำ“วิญญำณที่รับใช ้พระเจ้ำที่ทรงส่งไปปรนนิบัติบรรดำคนที่จะได้รับ<br />
ควำมรอด” ฮีบรู 1:9<br />
นั้นคือวิญญำณของคนตำยแต่ไม่ว่ำพวกเขำจะกล่ำวถึงเรื่องนี้ด้วยวิธีใดก็ตำมพวกเขำก็ไม่สำมำรถล<br />
บล้ำงค ำพยำนในพระคัมภีร ์ที่กล่ำวว่ำทูตสวรรค ์มีอยู่แล้วและมีควำมสัมพันธ ์กับประวัติศำสตร ์ของมนุษย ์<br />
ก่อนที่ควำมตำยจะเกิดขึ้นกับมนุษย ์ {GC 551.1} {GCth17 483.1}<br />
หลักค ำสอนเรื่องคนตำยมีควำมนึกคิดโดยเฉพำะควำมเชื่อเรื่องวิญญำณของคนตำยจะกลับมำดูแลค<br />
นที่ยังมีชีวิตอยู่นั้นได้ปูทำงให้กับลัทธิทรงวิญญำณยุคใหม่หำกคนตำยได้รับอนุญำตให้ไปอยู่เบื้องพระพัก<br />
ตร ์ของพระเจ้ำและทูตสวรรค ์บริสุทธิ์และได้รับสิทธิให้รับรู ้มำกยิ่งกว่ำก่อนที่ยังไม่ตำยท ำไมพวกเขำจึงไม่ก<br />
ลับมำยังโลกเพื่อให้ควำมกระจ่ำงและสอนสั ่งคนที่ยังมีชีวิตอยู่เล่ำหำกตำมที่นักศำสนศำสตร ์โด่งดังสอนว่<br />
ำวิญญำณของคนตำยจะวนเวียนอยู่รอบๆมิตรสหำยบนโลกท ำไมพวกเขำจึงไม่ได้รับอนุญำตให้มำสื่อมำเ<br />
ตือนให้ละทิ้งควำมชั ่วหรือประเล้ำประโลมในยำมโศกเศร ้ำเล่ำผู้ที่เชื่อว่ำคนตำยมีควำมนึกคิดจะปฏิเสธอย่<br />
ำงไรในเรื่องควำมกระจ่ำงของพระเจ้ำที่วิญญำณอันมีสง่ำรำศีน ำมำสื่อสำรให้แก่เขำนี่เป็ นช่องทำงที่ถือว่ำ<br />
ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็ นช่องทำงที่ซำตำนใช เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค ้<br />
์ของมันทูตสวรรค ์ทั ้งหลำยที่ล้มลงในบำปจะ<br />
ท ำตำมค ำบัญชำของมันโดยมำปรำกฏตัวในฐำนะผู้น ำข่ำวจำกโลกวิญญำณในขณะที่แสดงออกว่ำน ำคน<br />
เป็ นให้ไปสื่อสำรกับคนตำยนั้นเจ้ำชำยแห่งควำมชั ่วได้ใส่อิทธิพลแห่งกำรหลอกลวงของมันลงไปในควำม<br />
คิดของพวกเขำ {GC 551.2} {GCth17 483.2}<br />
มันมีอ ำนำจท ำให้ดูเหมือนว่ำน ำรูปร่ำงของมิตรสหำยที่ตำยจำกไปมำปรำกฏต่อหน้ำมนุษย ์กำรปลอม<br />
แปลงนั้นท ำได้แนบเนียนหน้ำตำค ำพูดน ้ำเสียงที่คุ้นเคยถูกจ ำลองมำได้อย่ำงน่ำพิศวงคนมำกมำยรู ้สึกส<br />
บำยใจและมั ่นใจว่ำคนที่เขำรักมีควำมสุขส ำรำญในสวรรค ์และโดยปรำศจำกควำมระแวงถึงภัยอันตรำยพ<br />
วกเขำปล่อยให้หูฟัง “วิญญำณทั ้งหลำยที่ล่อลวงและค ำสอนของพวกผี” 1 ทิโมธี 4:1 {GC<br />
552.1} {GCth17 484.1}<br />
เมื่อซำตำนชักน ำให้พวกเขำเชื่อว่ำคนตำยกลับมำสนทนำกับพวกเขำจริงมันก็จะท ำให้ผู้ที่ลงไปยังหลุ<br />
มฝังศพโดยที่ไม่ได้เตรียมพร ้อมมำปรำกฏตัวพวกเขำจะอ้ำงว่ำมีควำมสุขอยู่ในสวรรค ์และแม้กระทั ่งบอก<br />
ว่ำได้ต ำแหน่งสูงส่งที่นั ่นและด้วยเหตุนี้ค ำสอนที่ว่ำไม่มีควำมแตกต่ำงระหว่ำงคนชอบธรรมและคนชั ่วจึงแ<br />
พร่กระจำยไปในบำงครั้งผู้มำเยือนจำกโลกวิญญำณที่หลอกลวงบอกให้ระวังและกล่ำวค ำเตือนที่เกิดขึ้นจ<br />
426
ริงและเมื่อพวกเขำเชื่อมั ่นมำกยิ่งขึ้นมันก็จะน ำเสนอค ำสอนที่บ่อนท ำลำยควำมเชื่อในพระคัมภีร ์โดยตรง<br />
มันแสดงควำมสนใจอย่ำงจริงจังต่อควำมทุกข ์สุขของมิตรสหำยในโลกเพื่อจะสอดแทรกควำมผิดอันตรำย<br />
ที่สุดเนื่องจำกมันกล่ำวควำมจริงบ้ำงและบำงครั้งยังท ำนำยเหตุกำรณ์ในอนำคตท ำให้สิ่งที่มันกล่ำวน่ำเชื่<br />
อถือและคนจ ำนวนมำกยอมรับค ำสอนเท็จของมันได้อย่ำงง่ำยดำยและเชื่ออย่ำงหมดหัวใจเสมือนหนึ่งว่ำ<br />
ค ำสอนเหล่ำนั้นเป็ นควำมจริงศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของพระคัมภีร ์พระบัญญัติของพระเจ้ำถูกละเลยพระวิญญำ<br />
ณแห่งพระคุณถูกดูแคลนและพระโลหิตแห่งพันธสัญญำถูกมองว่ำไม่ศักดิ์สิทธิ์วิญญำณเหล่ำนี้ปฏิเสธค<br />
วำมเป็ นพระเจ้ำของพระคริสต ์และจัดพระผู้สร ้ำงให้อยู่ในระดับเดียวกับมันด้วยกำรปลอมแปลงในรูปแบบใ<br />
หม่กบฏตัวยงผู้นี้ยังคงต่อสู้กับพระเจ้ำในสงครำมที่มันก่อขึ้นในสวรรค ์และด ำเนินต่อมำในโลกเป็ นเวลำเกื<br />
อบหกพันปี {GC 552.2} {GCth17 484.2}<br />
คนมำกมำยพยำยำมให้เหตุผลในเรื่องกำรส ำแดงทำงวิญญำณโดยชี้ว่ำสิ่งเหล่ำนั้นเกิดจำกมือของคน<br />
ทรงที่มีลูกเล่นและว่องไวแต่แท้จริงแล้วในขนำดที่ผลกำรเล่นกลบ่อยครั้งก็หลอกว่ำเป็ นกำรแสดงออกที่แท้<br />
จริงก็ตำมทีแต่ก็มีกำรแสดงที่เห็นได้ชัดแจ้งว่ำมีอ ำนำจที่เหนือธรรมชำติร่วมอยู่ด้วยควำมลึกลับที่เป็ นจุดเ<br />
ริ่มต้นของลัทธิทรงวิญญำณในยุคใหม่ไม่ได้เกิดขึ้นจำกกำรเล่นกลหรือเล่ห ์เหลี่ยมของมนุษย ์แต่เป็ นผลง<br />
ำนโดยตรงของเหล่ำทูตสวรรค ์ชั ่วซึ่งโดยวิธีนี้น ำกำรหลอกลวงที่ท ำลำยจิตวิญญำณอย่ำงได้ผลที่สุดวิธีห<br />
นึ่งมำให้คนมำกมำยจะติดกับดักโดยเชื่อว่ำลัทธิทรงวิญญำณเป็ นเพียงกำรหลอกลวงที่มนุษย ์ท ำขึ้นเมื่อ<br />
พวกเขำต้องเผชิญหน้ำกับกำรส ำแดงที่เกิดขึ้นซึ่งเป็ นสิ่งที่พวกเขำปฏิเสธไม่ได้ว่ำเป็ นผลงำนของอ ำนำจ<br />
ที่เหนือธรรมชำติแล้วพวกเขำจึงถูกหลอกและถูกชักน ำให้ยอมรับว่ำสิ่งเหล่ำนั้นเกิดจำกอ ำนำจยิ่งใหญ่ข<br />
องพระเจ้ำ {GC 553.1} {GCth17 485.1}<br />
คนเหล่ำนี้มองข้ำมค ำพยำนในพระคัมภีร เรื่องกำรอัศจรรย ์<br />
์ที่ซำตำนและตัวแทนของมันท ำนักมำยำกล<br />
ของฟำโรห ์เลียนแบบพระรำชกิจของพระเจ้ำได้ด้วยกำรช่วยเหลือของซำตำนเปำโลประกำศว่ำก่อนกำรเ<br />
สด็จมำครั้งที่สองของพระคริสต ์จะมีเหตุกำรณ์ที่คล้ำยคลึงกันซึ่งแสดงให้เห็นถึงอ ำนำจของซำตำนก่อนก<br />
ำรเสด็จกลับมำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะมี“กำรดลบันดำลของซำตำนพร ้อมกับกำรอิทธิฤทธิ์ทุกอย่ำงทั้ง<br />
หมำยส ำคัญและกำรอัศจรรย ์จอมปลอมและอุบำยชั ่วทุกอย่ำง” 2 เธสะโลนิกำ 2:9, 10.<br />
และอัครทูตยอห ์นบรรยำยถึงอ ำนำจกำรท ำอัศจรรย ์ที่จะแสดงออกในวำระสุดท้ำยว่ำ .<br />
“มันท ำหมำยส ำคัญที่ยิ่งใหญ่ถึงขั้นท ำให้ไฟตกจำกฟ้ ำลงมำยังแผ่นดินโลกต่อหน้ำคนทั้งหลำยมันล่อลวง<br />
คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกด้วยหมำยส ำคัญต่ำงๆ” ซึ่ง “ทรงอนุญำตให้มันท ำ” วิวรณ์ 13:13, 14.<br />
กำรท ำนำยไว้ในที่นี้ไม่ใช่เป็ นเพียงเรื่องกำรหลอกลวงมนุษย ์จะถูกหลอกด้วยกำรอัศจรรย ์ต่ำงๆที่บรรดำตั<br />
วแทนของซำตำนมีอ ำนำจท ำไม่ใช่ด้วยสิ่งที่พวกมันแสร ้งท ำ {GC 553.2} {GCth17 485.2}<br />
เป็ นเวลำเนิ่นนำนแล้วที่เจ้ำชำยแห่งควำมมืดมุ่งมั ่นบงกำรวำงแผนเพื่อกำรหลอกลวงมันปรับเปลี่ยนก<br />
ำรทดลองต่ำงๆของมันอย่ำงช ่ำชองเพื่อให้เหมำะกับทุกชนชั้นและทุกสภำวกำรณ์ส ำหรับคนที่มีกำรศึกษ<br />
ำและเป็ นผู้ดีมันเสนอลัทธิทรงวิญญำณในรูปแบบที่ประณีตและมีเหตุมีผลและด้วยวิธีนี้มันประสบผลส ำเร็<br />
จในกำรดึงคนมำกมำยเข้ำไปยังกับดักของมันอัครทูตยำกอบกล่ำวถึงควำมรู ้ที่ลัทธิทรงวิญญำณให้ไว้ว่ำ“<br />
ปัญญำอย่ำงนี้ไม่ใช่ปัญญำที่มำจำกเบื้องบนแต่เป็ นปัญญำฝ่ ำยโลกฝ่ ำยเนื้อหนังและฝ่ ำยผีปีศำจ”ยำกอ<br />
427
บ3:15.อย่ำงไรก็ตำมในเรื่องนี้ผู้ล่อลวงที่ยิ่งใหญ่จะใช ้วิธีปกปิดถ้ำกำรปกปิดจะให้ผลดีที่สุดกับเป้ ำหมำยข<br />
องมันผู้ที่ปรำกฏตัวอยู่เบื้องพระพักตร ์พระคริสต ์ในป่ ำกันดำรด้วยควำมสว่ำงเจิดจ้ำของทูตสวรรค ์ทั้งหลำ<br />
ยจะมำหำมนุษย ์ในลักษณะที่น่ำสนใจที่สุดคือในฐำนะทูตแห่งควำมสว่ำงมันเข้ำหำควำมมีเหตุมีผลด้วยกำ<br />
รเสนอแก่นสำรที่สูงส่งมันน ำควำมพึงพอใจให้พวกช่ำงเพ้อฝันด้วยภำพที่ชวนให้หลงใหลและมันชักน ำคว<br />
ำมรู ้สึกด้วยกำรแสดงควำมรักและควำมโอบอ้อมอำรีออกมำอย่ำงสวยงำมมันกระตุ้นควำมนึกคิดไปสู่ควำ<br />
มอวดดีอย่ำงรวดเร็วท ำให้คนทะนงในควำมฉลำดของตัวเองจนจิตใจของพวกเขำหมิ่นประมำทพระเจ้ำแห่<br />
งนิรันดร ์กำลสิ่งมีชีวิตผู้มีอ ำนำจยิ่งใหญ่ตนนี้ผู้ที่สำมำรถน ำพระผู้ช่วยของโลกไปยังภูเขำสูงและน ำอำณำ<br />
จักรทั้งโลกและสง่ำรำศีของอำณำจักรเหล่ำนั้นให้มำปรำกฏต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระองค ์จะน ำกำรล่อล<br />
วงต่ำงๆของมันมำให้แก่มนุษย ์ในลักษณะที่จะบิดเบือนควำมรู ้สึกของทุกคนที่ไม่ได้อยู่ภำยใต้กำรปกป้ อง<br />
ด้วยอ ำนำจของพระเจ้ำ {GC 553.3} {GCth17 485.3}<br />
ในเวลำนี้ซำตำนหลอกมนุษย ์เหมือนเช่นที่มันหลอกเอวำในสวนเอเดนด้วยค ำเยินยอด้วยกำรจุดประ<br />
กำยควำมต้องกำรอยำกได้ควำมรู ้ต้องห้ำมด้วยกำรปลุกปั ่นควำมทะเยอทะยำนที่อยำกให้ตนเองสูงส่งขึ้น<br />
ด้วยกำรยึดควำมชั ่วเหล่ำนี้ไว้ที่เป็ นเหตุท ำให้มันล้มลงและโดยวิธีเดียวกันนี้มันมุ่งมั ่นที่จะท ำให้มนุษย ์พิน<br />
ำศมันประกำศว่ำ“พวกเจ้ำจะเป็ นเหมือนอย่ำงพระเจ้ำคือรู ้ควำมดีและควำมชั ่ว”ปฐมกำล3:5;ลัทธิทรงวิญ<br />
ญำณสอนว่ำ“มนุษย ์เป็ นสิ่งมีชีวิตที่เจริญขึ้นไปเรื่อยๆชะตำกรรมของเขำตั้งแต่เกิดจะต้องก้ำวไปข้ำงหน้ำ<br />
แม้กระทั ่งไปถึงนิรันดร ์กำลไปยังพระเจ้ำพระบิดำ”และยังกล่ำวต่อไปว่ำ<br />
“สมองของแต่ละคนจะตัดสินตนเองและไม่ตัดสินผู้อื่น”<br />
“กำรพิพำกษำจะยุติธรรมเพรำะเป็ นกำรตัดสินตัวเอง....บัลลังก ์อยู่ในตัวของท่ำน”อำจำรย ์ของลัทธิทร<br />
งวิญญำณคนหนึ่งกล่ำวขณะที่“ควำมรู ้สึกทำงจิตวิญญำณ”ตื่นขึ้นภำยในตัวเขำว่ำ“เพื่อนมนุษย ์ทุกคนข<br />
องข้ำพเจ้ำทุกคนเป็ นเทวดำชั้นต ่ำที่ไม่ได้ล้มลงในบำป” และอีกท่ำนหนึ่งสอนว่ำ<br />
“คนดีและบริบูรณ์ทุกคนคือพระคริสต ์” {GC 554.1} {GCth17 486.1}<br />
ด้วยประกำรฉะนี้ควำมชอบธรรมและควำมดีรอบคอบของพระเจ้ำผู้ทรงไม่มีที่สิ้นสุดองค ์แท้จริงที่เรำจะ<br />
ต้องเทิดทูนสรรเสริญและควำมชอบธรรมอันบริบูรณ์ของพระบัญญัติซึ่งเป็ นมำตรฐำนที่แท้จริงที่มนุษย ์ต้<br />
องก้ำวไปให้ถึงถูกซำตำนเอำธรรมชำติที่บำปและผิดของตัวมนุษย ์เองเข้ำไปแทนที่เพื่อเป็ นเป้ ำหมำยของ<br />
กำรเทิดทูนเกียรติเป็ นกฎเดียวของกำรพิพำกษำหรือเป็ นมำตรฐำนของอุปนิสัยนี่เป็ นกำรเคลื่อนไปข้ำงห<br />
น้ำแต่ไม่ได้ยิ่งสูงขึ้นแต่กลับดิ่งลงต ่ำ {GC 554.2} {GCth17 486.2}<br />
กฎของสภำพทั้งทำงฝ่ ำยปัญญำและฝ่ ำยจิตวิญญำณมีอยู่ว่ำด้วยกำรเฝ้ ำมองเรำจะรับกำรเปลี่ยนแป<br />
ลงสมองจะค่อยๆปรับตัวให้เข้ำกับเรื่องที่เรำครุ่นคิดและจะผสมผสำนเข้ำกับสิ่งที่เขำรักและเคำรพมนุษย ์จ<br />
ะก้ำวไปได้ไม่สูงเกินกว่ำมำตรฐำนแห่งควำมบริสุทธิ์หรือควำมดีหรือควำมจริงของเขำเขำจะไปไม่ถึงอุดม<br />
คติที่สูงส่งของเขำเขำจะไม่สำมำรถเข้ำไปถึงสิ่งที่สูงส่งแต่จะจมดิ่งลงไปเรื่อยๆพระคุณของพระเจ้ำเท่ำนั้น<br />
ที่มีอ ำนำจยกชูมนุษย ์ขึ้นหำกปล่อยให้เขำอยู่ตำมล ำพังวิถีของเขำจะตกต ่ำลงอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้ {GC<br />
555.1} {GCth17 487.1}<br />
428
ส ำหรับผู้ที่ตำมใจตนเองผู้ที่รักแต่ควำมสนุกสนำนและผู้ที่ใฝ่ ใจในกำมำรมณ์ลัทธิทรงวิญญำณเข้ำหำ<br />
คนเหล่ำนี้ด้วยกำรปกปิดน้อยกว่ำเมื่อมันเข้ำหำผู้ดีและผู้มีกำรศึกษำโดยรวมแล้วพวกเขำจะพบสิ่งที่เข้ำไ<br />
ด้กับแนวควำมคิดของพวกเขำซำตำนศึกษำเครื่องหมำยชี้บอกจุดอ่อนทุกจุดในธรรมชำติของมนุษย ์มัน<br />
บันทึกบำปที่แต่ละคนมีควำมโน้มเอียงจะท ำและแล้วมันก็จะจัดกำรไม่ให้เสียโอกำสที่จะสร ้ำงควำมพอใจให้<br />
กับแนวโน้มในกำรท ำชั ่วส ำหรับสิ่งที่ถูกต้องมันล่อลวงมนุษย ์ให้ท ำมำกเกินขอบเขตเพื่อให้พลังกำยควำม<br />
คิดและศีลธรรมอ่อนแอไปด้วยกำรไม่รู ้จักประมำณตนมันท ำลำยคนนับพันและยังคงท ำลำยต่อไปโดยให้ห<br />
มกมุ่นอยู่กับตัณหำซึ่งท ำร ้ำยธรรมชำติของมนุษย ์อย่ำงโหดเหี้ยมและเพื่อท ำให้งำนของมันส ำเร็จมันประ<br />
กำศผ่ำนทำงวิญญำณว่ำ<br />
“ควำมรู ้ที่แท้จริงยกระดับมนุษย ์ให้อยู่เหนือกฎทุกข้อ”“ทุกสิ่งที่ถูกต้อง”ที่“พระเจ้ำไม่ทรงประณำม”แล<br />
ะ“บำปทั้งปวงที่ท ำไปก็ถือว่ำไม่มีควำมผิด”เมื่อคนทั้งหลำยถูกชักน ำให้เชื่อว่ำควำมปรำรถนำเป็ นกฎหมำ<br />
ยสูงสุดเสรีภำพคือใบอนุญำตและมนุษย ์ต้องรับผิดชอบต่อตัวเขำเองเท่ำนั้นจึงไม่ต้องแปลกใจเมื่อควำมไม่<br />
ถูกต้องและควำมเลวร ้ำยไหลบ่ำเข้ำมำมำกเช่นนี้คนจ ำนวนมำกมำยกระตือรือร ้นที่จะยอมรับค ำสอนต่ำงๆ<br />
ที่ปล่อยให้พวกเขำมีเสรีภำพในกำรท ำสิ่งที่หัวใจฝ่ ำยเนื้อหนังเรียกร ้องบังเหียนควบคุมตนถูกวำงไว้ที่คอข<br />
องตัณหำอ ำนำจควำมคิดและจิตวิญญำณถูกท ำให้อยู่ภำยใต้กำรควบคุมของควำมโน้มเอียงเยี่ยงสัตว ์แล<br />
ะแล้วซำตำนก็กวำดคนนับพันที่อ้ำงตัวว่ำเป็ นผู้ติดตำมพระคริสต เข้ำไปในร่ำงแหของมันด้วยควำมปีติยิ<br />
์<br />
นดี {GC 555.2} {GCth17 487.2}<br />
แต่ไม่มีผู้ใดจะต้องถูกหลอกด้วยเรื่องเหลวไหลของลัทธิทรงวิญญำณพระเจ้ำประทำนควำมสว่ำงอย่ำง<br />
เพียงพอเพื่อให้พวกเขำตรวจพบกับดักดังที่ได้แสดงให้เห็นแล้วว่ำทฤษฏีที่เป็ นพื้นฐำนโดยตรงของลัทธิท<br />
รงวิญญำณนั้นมีควำมขัดแย้งกับข้อควำมที่ชัดเจนที่สุดของพระคัมภีร ์พระคัมภีร เปิดเผยว่ำคนตำยไม่รู ์<br />
้อะ<br />
ไรเลยควำมนึกคิดของเขำก็สูญสิ้นไปเขำทั้งหลำยไม่มีส่วนอันใดที่บังเกิดขึ้นภำยใต้ดวงอำทิตย ์พวกเขำไ<br />
ม่รู ้ว่ำผู้ที่เขำรักมำกที่สุดในโลกจะมีควำมสุขหรือควำมทุกข ์ {GC 556.1} {GCth17 488.1}<br />
ยิ่งกว่ำนั้นพระเจ้ำทรงห้ำมไว้อย่ำงชัดเจนถึงกำรกระท ำทุกอย่ำงที่ติดต่อสื่อสำรแบบจอมปลอมกับวิญ<br />
ญำณซึ่งจำกไปแล้วในสมัยของคนฮีบรูมีคนอยู่กลุ่มหนึ่งที่อ้ำงว่ำสำมำรถสื่อกับคนตำยได้เหมือนเช่นคน<br />
ทรงในยุคปัจจุบันแต่ผู้ที่มำเยือนจำกโลกอื่นที่เรียกว่ำ<br />
“วิญญำณของผู้ที่คุ้นเคย”<br />
นั้นพระคัมภีรเปิดเผยว่ำเป็ ์ น “วิญญำณชั ่ว” (เปรียบเทียบกันดำรวิถี 25:1-3 สดุดี 106:28 1 โครินธ ์<br />
10:20 วิวรณ์ 16:14)<br />
กำรเข้ำไปยุ่งเกี่ยวกับวิญญำณของผู้ที่เรำคุ้นเคยนั้นถูกก ำหนดไว้ว่ำเป็ นสิ่งที่น่ำรังเกียจจ ำเพำะพระเจ้<br />
ำและมีกำรห้ำมปรำมอย่ำงจริงจังโดยมีโทษถึงตำยเลวีนิติ 19:31; 20: 27<br />
บัดนี้ค ำว่ำเวทมนตร ์คำถำเองก็เป็ นที่ผู้คนเหยียดหยำมกำรอ้ำงว่ำมนุษย ์สำมำรถสื่อสำรกับวิญญำณ<br />
ชั ่วต่ำงๆได้นั้นถูกมองว่ำเป็ นนิยำยในยุคมืดแต่ลัทธิทรงวิญญำณที่มีผู้เชื่อนับร ้อยนับพันแม้กระทั ่งเป็ นล้ำ<br />
นได้แทรกตัวเข้ำไปในวงกำรวิทยำศำสตร ์บุกเข้ำไปในคริสตจักรและเป็ นที่นิยมของผู้ออกกฎหมำยบ้ำนเ<br />
มืองและแม้กระทั ่งในพระรำชส ำนักของพระรำชำกำรหลอกลวงอันใหญ่หลวงนี้ก ำลังหวนกลับคืนมำใหม่ป<br />
429
้<br />
ลอมแปลงด้วยรูปลักษณ์ใหม่ซึ่งแท้จริงแล้วก็คือกำรทรงเจ้ำเข้ำผีที่ถูกประณำมและห้ำมปรำมในสมัยโบรำ<br />
ณนั ่นเอง {GC 556.2} {GCth17 488.2}<br />
หำกไม่มีหลักฐำนอื่นใดเพื่อแสดงถึงธำตุแท้ของลัทธิทรงวิญญำณแล้ววิญญำณที่ไม่เห็นควำมแตกต่ำ<br />
งระหว่ำงควำมชอบธรรมและบำประหว่ำงคุณงำมควำมดีและควำมบริสุทธิ์ของอัครทูตของพระคริสต ์กับท<br />
ำสรับใช เลวที่สุดของซำตำนก็ควรเป็ ้<br />
นกำรเพียงพอส ำหรับคริสเตียนโดยกำรน ำเสนอว่ำคนเลวที่สุดไปอยู่<br />
สวรรค ์และรับเกียรติอย่ำงสูงที่นั ่นเช่นนี้ซำตำนก ำลังบอกโลกให้รู ้ว่ำ<br />
“ไม่ว่ำท่ำนจะชั ่วช ้ำเพียงใดก็ตำมไม่ว่ำท่ำนจะเชื่อพระเจ้ำและพระคัมภีร ์หรือไม่เชื่อก็ตำมขอให้ใช ้ชีวิตตำม<br />
ควำมพึงพอใจของท่ำนสวรรคเป็ ์ นบ้ำนของท่ำน” ผู้สอนของลัทธิทรงวิญญำณแทบจะประกำศว่ำ<br />
“ทุกคนที่ท ำชั ่วก็เป็ นคนดีในสำยพระเนตรของพระยำห ์เวห ์และพระองค ์พอพระทัยคนเหล่ำนั้น” และ<br />
“พระเจ้ำแห่งควำมยุติธรรมอยู่ที่ไหน” มำลำคี 2:17 พระค ำของพระเจ้ำกล่ำวไว้ว่ำ<br />
“วิบัติแก่พวกที่เรียกควำมชั ่วว่ำควำมดีและเรียกควำมดีว่ำควำมชั ่วร ้ำยพวกที่ถือว่ำควำมมืดคือควำมสว่ำ<br />
งและควำมสว่ำงคือควำมมืด” อิสยำห ์ 5:20 {GC 556.3} {GCth17 488.3}<br />
วิญญำณหลอกลวงเหล่ำนี้ที่ปลอมตัวเป็ นอัครทูตถูกน ำมำใชเพื่อคัดค้ำนสิ่งที่พวกเขำเขียนภำยใต้กำ<br />
้<br />
รทรงดลใจของพระวิญญำณบริสุทธิ์ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกพวกเขำปฏิเสธแหล่งที่มำอันศักดิ์สิทธิ์ข<br />
องพระคัมภีร ์และด้วยเหตุนี้จึงท ำลำยรำกฐำนแห่งควำมหวังของคริสเตียนและดับแสงสว่ำงที่ส่องทำงไปสู่ส<br />
วรรค ์ซำตำนพยำยำมท ำให้ทั้งโลกเชื่อว่ำพระคัมภีรเป็ ์ นเพียงต ำนำนนิยำยหรือเป็ นแค่หนังสือที่เหมำะส ำ<br />
หรับเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์ในยุคแรกเท่ำนั้นแต่ปัจจุบันถือว่ำไม่ส ำคัญหรือล้ำสมัยและมันน ำเสนอกำรส ำแดงทำ<br />
งวิญญำณเพื่อเอำไปแทนที่พระค ำของพระเจ้ำนี่เป็ นช่องทำงที่อยู่ภำยใต้กำรควบคุมของมันโดยสิ้นเชิงด้ว<br />
ยวิธีนี้มันท ำให้โลกเชื่อสิ่งที่มันต้องกำรให้เชื่อมันน ำพระคัมภีร ์ที่ตัดสินมันและผู้ติดตำมทั้งหลำยของมันไ<br />
ปไว้ในที่มืดซึ่งเป็ นที่ที่มันต้องกำรมันท ำให้พระผู้ช่วยให้รอดของโลกมีค่ำไม่มำกไปกว่ำมนุษย ์ธรรมดำคน<br />
หนึ่งดังเช่นทหำรชำวโรมันที่เฝ้ ำอยู่หน้ำอุโมค ์ฝังศพของพระเยซูแพร่กระจำยรำยงำนเท็จซึ่งปุโรหิตและผู้<br />
ปกครองบอกให้พวกเขำพูดเพื่อเป็ นข้อพิสูจน์ในกำรหักล้ำงเรื่องกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยของพระเยซูนั<br />
นบรรดำผู้ที่เชื่อเรื่องกำรส ำแดงทำงวิญญำณก็กระท ำกำรแบบเดียวกันโดยกำรท ำให้ดูประหนึ่งว่ำไม่มีเห<br />
ตุกำรณ์อัศจรรย ์ใดเกิดขึ้นในชีวิตของพระผู้ช่วยให้รอดหลังจำกที่พวกเขำคอยหำทำงปัดพระเยซู ให้ไปอยู่<br />
ทำงด้ำนหลังฉำกแล้วพวกเขำจึงหันควำมสนใจมำที่กำรอัศจรรย ์ต่ำงๆของพวกเขำเองประกำศว่ำกำรอัศ<br />
จรรย ์เหล่ำนี้ยิ่งใหญ่กว่ำผลงำนของพระเยซูคริสต เสียอีก ์ {GC 557.1} {GCth17 489.1}<br />
เป็ นเรื่องจริงที่ในเวลำนี้ลัทธิทรงวิญญำณก ำลังเปลี่ยนแปลงรูปแบบและปกปิดลักษณะบำงประกำรที่น่<br />
ำพึงรังเกียจและสวมหน้ำกำกของคริสเตียนแต่ค ำพูดต่ำงๆของมันจำกเวทีและจำกสื่อมวลชนปรำกฏอยู่ห<br />
น้ำสำธำรณชนมำเป็ นเวลำหลำยปีและด้วยสิ่งเหล่ำนี้ธำตุแท้ของมันถูกเผยออกมำให้เห็นไม่อำจที่จะปฏิเ<br />
สธหรือปกปิดค ำสอนต่ำงๆเหล่ำนี้ได้ {GC 557.2} {GCth17 489.2}<br />
แม้ในรูปแบบปัจจุบันที่ห่ำงไกลจำกกำรมีคุณค่ำเพียงพอที่จะพอยอมรับได้กว่ำในอดีตก็ตำมโดยควำมเ<br />
ป็ นจริงแล้วกลับอันตรำยกว่ำเพรำะมีกำรหลอกลวงที่เต็มไปด้วยเล่ห ์เหลี่ยมมำกกว่ำในขณะที่รูปแบบเดิมโ<br />
430
จมตีพระคริสต ์และพระคัมภีร ์รูปแบบปัจจุบันกลับประกำศยอมรับทั้งพระคริสต ์และพระคัมภีร ์แต่จะแปลคว<br />
ำมหมำยของพระคัมภีร ์ในลักษณะที่ถูกใจของหัวใจที่ยังไม่บังเกิดใหม่โดยควำมจริงที่ส ำคัญจริงจังและจ ำเ<br />
ป็ นในพระคัมภีร ์กลำยเป็ นสิ่งที่ไม่มีควำมหมำยควำมรักถูกสำธยำยว่ำเป็ นคุณลักษณะส ำคัญที่สุดของพร<br />
ะเจ้ำแต่กลับถูกลดระดับให้เหลือเป็ นอำรมณ์อ่อนไหวอันเปรำะบำงซึ่งท ำให้ควำมดีงำมและควำมชั ่วมีควำ<br />
มแตกต่ำงกันน้อยมำกควำมยุติธรรมของพระเจ้ำกำรประณำมบำปของพระองค ์และข้อก ำหนดของธรรม<br />
บัญญัติบริสุทธิ์ของพระองค ์ทั้งหมดนี้ถูกปัดทิ้งออกไปจำกสำยตำประชำชนถูกสอนให้รับว่ำพระบัญญัติสิ<br />
บประกำรของพระเจ้ำเป็ นค ำสอนที่ตำยไปแล้วนิยำยรื่นหูและมีมนตเสน่ห ์ ์ครอบง ำควำมรู ้สึกและน ำมนุษย ์ใ<br />
ห้ปฏิเสธพระคัมภีร ์ว่ำเป็ นพื้นฐำนของควำมเชื่อในควำมเป็ นจริงแล้วพวกเขำก็ยังคงปฏิเสธพระคริสตเหมื<br />
์<br />
อนเมื่อก่อนแต่ซำตำนท ำให้ตำของพวกเขำบอดไปจนมองไม่เห็นกำรหลอกลวง {GC 558.1} {GCth17<br />
489.3}<br />
มีคนจ ำนวนน้อยที่เข้ำใจได้อย่ำงถูกต้องถึงอ ำนำจกำรล่อลวงของลัทธิทรงวิญญำณและภัยอันตรำยข<br />
องกำรไปอยู่ภำยใต้อิทธิพลของมันหลำยคนเข้ำไปยุ่งเกี่ยวกับลัทธิทรงวิญญำณเพื่อสนองควำมอยำกรู ้อ<br />
ยำกเห็นพวกเขำไม่ได้เชื่อเรื่องเช่นนี้และจะหวำดกลัวเมื่อคิดว่ำจะต้องเข้ำไปอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของวิ<br />
ญญำณเหล่ำนั้นแต่พวกเขำกลับย ่ำเข้ำไปในเขตแดนต้องห้ำมและผู้ท ำลำยผู้ยิ่งใหญ่ก็ใช ้อ ำนำจของมันเ<br />
ข้ำควบคุมโดยที่พวกเขำไม่เต็มใจในทันทีที่พวกเขำปล่อยตัวให้สมองถูกชักจูงไปตำมบัญชำของมันแล้วมั<br />
นก็จะจับพวกเขำมำเป็ นเหยื่อมันเป็ นไปไม่ได้ที่พวกเขำจะใช ้ก ำลังของตนเองมำปลดปล่อยให้หลุดพ้นจำ<br />
กมนตเสน่ห ์ ์และกำรล่อลวงของมันไม่มีสิ่งใดเว้นไว้เสียแต่อ ำนำจของพระเจ้ำที่ทรงโปรดประทำนให้ผ่ำนทำ<br />
งกำรอธิษฐำนด้วยควำมเชื่อที่ร ้อนรนเท่ำนั้นที่จะช่วยปลดปล่อยจิตวิญญำณที่ถูกจับเหล่ำนี้ให้เป็ นอิสระไ<br />
ด้ {GC 558.2} {GCth17 490.1}<br />
ทุกคนที่ปล่อยตัวให้หมกมุ่นอยู่กับอุปนิสัยบำงส่วนที่ชั ่วหรือจงใจเก็บรักษำบำปที่รู ้อยู่แก่ใจก ำลังเชื้อเชิ<br />
ญกำรทดลองต่ำงๆของซำตำนพวกเขำแยกตัวเองออกไปจำกพระเจ้ำและจำกกำรคุ้มครองของทูตสวรรค ์<br />
เมื่อซำตำนน ำเสนอกำรล่อลวงต่ำงๆของมันพวกเขำจะไม่มีเครื่องป้ องกันและตกเป็ นเหยื่อได้อย่ำงง่ำยดำ<br />
ยผู้ที่น ำตัวเองไปอยู่ภำยใต้อ ำนำจของมันจะไม่มีทำงรู ้ว่ำวิถีชีวิตของพวกเขำจะสิ้นสุดลงที่ใดเมื่อผู้ล่อลวงเ<br />
อำชนะพวกเขำได้แล้วมันก็จะใช ้พวกเขำเป็ นตัวแทนเพื่อล่อลวงผู้อื่นไปสู่ควำมหำยนะต่อไป {GC<br />
558.3} {GCth17 490.2}<br />
ผู้เผยพระวจนะอิสยำห ์กล่ำวว่ำ“เมื่อเขำทั้งหลำยกล่ำวกับพวกท่ำนว่ำ‘จงปรึกษำกับคนทรงหรือพ่อมด<br />
แม่มดผู้ร ้องเสียงจ้อกแจ้กและเสียงพึมพ ำ’ไม่ควรหรือที่ประชำชนจะปรึกษำพระเจ้ำของเขำควรหรือที่เขำ<br />
จะไปปรึกษำคนตำยเพื่อคนเป็ นไปดูธรรมบัญญัติและถ้อยค ำพยำนแน่ทีเดียวคนที่ไม่พูดเช่นข้ำพเจ้ำก็จะ<br />
เป็ นคนที่ไม่มีรุ่งอรุณเลย”อิสยำห ์8:19,20หำกมนุษย ์พร ้อมที่จะรับควำมจริงเรื่องธรรมชำติของมนุษย ์และ<br />
สภำพของคนตำยที่พระคัมภีร ์กล่ำวไว้อย่ำงชัดเจนแล้วพวกเขำก็จะมองเห็นข้ออ้ำงและกำรส ำแดงของลั<br />
ทธิทรงวิญญำณว่ำเป็ นกำรกระท ำของซำตำนที่มันท ำด้วยอ ำนำจและนิมิตและกำรอัศจรรย ์ที่หลอกลวงแ<br />
ต่แทนที่จะยอมจ ำนนต่อเสรีภำพที่เข้ำกันได้ดีกับหัวใจฝ่ ำยเนื้อหนังและละทิ้งบำปต่ำงๆที่พวกเขำชื่นชอบ<br />
ฝูงชนจ ำนวนมำกกลับปิดตำของตนจำกแสงสว่ำงและเดินตรงเข้ำไปโดยไม่สนใจค ำเตือนในขณะที่ซำตำ<br />
431
่<br />
นสำนกับดักของมันอยู่รอบตัวของพวกเขำและพวกเขำจึงตกเป็ นเหยื่อของมัน“เพรำะเขำไม่ได้รักควำมจ<br />
ริงเพื่อจะรอดได้เพรำะเหตุนี้พระเจ้ำจึงทรงให้ควำมลุ่มหลงมำถึงพวกเขำให้เขำเชื่อสิ่งที่เท็จ” 2<br />
เธสะโลนิกำ 2:10, 11 {GC 559.1} {GCth17 490.3}<br />
ผู้ที่ต่อต้ำนค ำสอนของลัทธิทรงวิญญำณมิได้ก ำลังโจมตีมนุษย ์เท่ำนั้นแต่ก ำลังต่อสู้กับซำตำนและทูต<br />
ของมันพวกเขำเข้ำร่วมต่อสู้กับพวกภูตผีที่ครอบครองพวกภูตผีที่มีอ ำนำจและพวกวิญญำณชั ่วในสวรร<br />
คสถำนเอเฟซัส6:12;ซำตำนไม่ยอมปล่อยอำณำเขตของมันแม้สักกระเบียดเดียวยกเว้นว่ำมันจะถูกอ ำน<br />
ำจของผู้สื่อข่ำวชำวสวรรค ์ขับไล่ออกไปประชำกรของพระเจ้ำจะต้ำนมันได้ด้วยพระด ำรัสที่ว่ำ<br />
“มีพระคัมภีรเขียนไว้ว่ำ…”<br />
์<br />
เหมือนเช่นที่พระผู้ช่วยให้รอดของเรำเคยเอำชนะมำแล้วในวันนี้ซำตำนอ้ำงพระคัมภีร เหมือนที่เคยท ์ ำ<br />
มำแล้วในสมัยของพระคริสต ์และมันจะบิดเบือนค ำสอนของพระคัมภีรเพื่อสนับสนุนกำรหลอกลวงของมัน<br />
์<br />
ผู้ที่จะยืนหยัดอยู่ในช่วงเวลำอันตรำยจะต้องเข้ำใจค ำพยำนในพระคัมภีร ์ด้วยตนเอง {GC<br />
559.2} {GCth17 490.4}<br />
คนมำกมำยจะต้องเผชิญหน้ำกับวิญญำณของปีศำจที่มำในร่ำงของญำติหรือมิตรสหำยที่เขำรักและ<br />
ประกำศค ำสอนเทียมเท็จที่อันตรำยที่สุดผู้มำเยือนเหล่ำนี้จะดึงดูดควำมเห็นอกเห็นใจที่อ่อนไหวที่สุดของเ<br />
รำและจะท ำกำรอัศจรรย ์เพื่อยืนยันค ำอวดอ้ำงของมันเรำจะต้องเตรียมตัวให้พร ้อมเพื่อต่อต้ำนสิ่งเหล่ำนี้ด้<br />
วยควำมจริงในพระคัมภีร ์ที่ว่ำคนตำยไม่รู ้อะไรเลยและผู้ที่มำปรำกฏเช่นนั ้นเป็ นวิญญำณของมำร {GC<br />
560.1} {GCth17 491.1}<br />
สิ่งที่อยู่ตรงหน้ำเรำคือ“ช่วงเวลำแห่งกำรทดลองซึ่งจะมำถึงคนทั ่วทั้งโลกเพื่อจะทดลองคนทั้งหลำยที่อ<br />
ยู่ในโลก”วิวรณ์3:10;ทุกคนที่ไม่ได้วำงควำมเชื่อของเขำอย่ำงมั ่นคงในพระค ำของพระเจ้ำจะถูกหลอกและ<br />
พ่ำยแพ้ซำตำนท ำงำนด้วย “อุบำยชั ่วทุกอย่ำง” 2 เธสะโลนิกำ 2:10<br />
เพื่อควบคุมบุตรทั้งหลำยของมนุษย ์และกำรหลอกลวงของมันจะเพิ่มขึ้นอย่ำงต่อเนื่องแต่มันจะบรรลุเป้<br />
ำหมำยของมันได้ก็ต่อเมื่อมนุษย ์ยอมจ ำนนต่อกำรทดลองของมันด้วยควำมสมัครใจเท่ำนั้นบรรดำผู้ที่แสว<br />
งหำควำมจริงด้วยควำมจริงใจและบำกบั ่นที่จะช ำระจิตวิญญำณของพวกเขำด้วยกำรเชื่อฟังลงมือท ำสิ่งที่<br />
พวกเขำสำมำรถท ำได้เพื่อเตรียมตัวให้พร ้อมส ำหรับควำมขัดแย้งเช่นนี้แล้วพวกเขำจะพบแนวป้ องกันที่มั<br />
นคงในพระเจ้ำแห่งควำมจริงพระผู้ช่วยให้รอดทรงสัญญำว่ำ<br />
“เพรำะว่ำเจ้ำถือรักษำค ำของเรำคือมีควำมทรหดอดทนเรำจะเฝ้ ำรักษำเจ้ำ” วิวรณ์ 3:10<br />
พระองค ์จะทรงส่งทูตสวรรค ์ทุกองค ์ออกจำกสวรรค ์ในไม่ช ้ำเพื่อไปปกป้ องประชำกรของพระองค ์มำกก<br />
ว่ำที่จะทรงปล่อยจิตวิญญำณเพียงดวงเดียวที่วำงใจในพระองค ์ต้องพ่ำยแพ้แก่ซำตำน<br />
560.2} {GCth17 491.2}<br />
ผู้เผยพระวจนะอิสยำห ์บรรยำยให้เห็นถึงภำพหลอกลวงอันน่ำกลัวที่จะเกิดขึ้นกับคนชั ่วซึ่งท ำให้พวกเ<br />
ขำถือว่ำตนเองปลอดภัยจำกจำกกำรพิพำกษำของพระเจ้ำไว้ว่ำ“เรำได้ท ำพันธสัญญำกับควำมตำยแล้ว<br />
{GC<br />
432
และเรำได้ท ำข้อตกลงกับแดนคนตำยเมื่อภัยพิบัติไหลบ่ำลงมำมันจะไม่มำถึงเรำเพรำะเรำท ำให้ควำมเท็จ<br />
เป็ นที่หลบภัยของเรำและเรำถูกก ำบังไว้ด้วยกำรโกหก” อิสยำห ์ 28:15<br />
กลุ่มคนที่บรรยำยไว้ในที่นี้รวมถึงผู้ดื้อรั้นไม่ส ำนึกผิดที่คอยปลอบตนเองอย่ำงมั ่นใจว่ำกำรลงโทษไม่มีไ<br />
ว้ให้กับคนบำปว่ำมนุษยชำติทั้งปวงไม่ว่ำจะชั ่วสักเพียงไรก็จะถูกยกชู ให้ขึ้นถึงสวรรค ์ไปเป็ นทูตสวรรค ์ของ<br />
พระเจ้ำแต่ที่รุนแรงมำกยิ่งกว่ำนี้คือพวกที่ไปท ำพันธสัญญำไว้กับควำมตำยและท ำข้อตกลงไว้กับแดนนร<br />
กพวกที่ตัดตนเองขำดไปจำกควำมจริงที่พระเจ้ำแห่งสรวงสวรรค ์ทรงจัดเตรียมไว้ให้เพื่อเป็ นโล่ป้ องกันในเ<br />
วลำแห่งควำมทุกข ์ยำกและยอมเข้ำหลบอยู่ในควำมเท็จที่ซำตำนเสนอให้แทนซึ่งเป็ นข้ออ้ำงที่หลอกลวง<br />
ของลัทธิทรงวิญญำณ {GC 560.3} {GCth17 491.3}<br />
สิ่งที่น่ำพิศวงเกินค ำบรรยำยใดๆคือตำของคนในยุคนี้มืดบอดไปคนนับพันปฏิเสธพระค ำของพระเจ้ำว่ำ<br />
ไม่คู่ควรที่จะเชื่อและยอมรับกำรหลอกลวงของซำตำนด้วยควำมเชื่อมั ่นอย่ำงร ้อนรนคนเย้ยหยันและคนเ<br />
ยำะเย้ยประณำมควำมดื้อรั้นของผู้ที่พอใจในควำมเชื่อของบรรดำผู้เผยพระวจนะและอัครทูตและพวกเขำเ<br />
บี่ยงเบนตนเองด้วยกำรยกชูเพื่อเยำะเย้ยค ำประกำศที่จริงจังขึงขังของพระคัมภีร ์ในเรื่องพระคริสต ์และแผ<br />
นกำรแห่งกำรไถ่ให้รอดและกำรลงโทษที่จะตกลงมำยังผู้ที่ปฏิเสธควำมจริงพวกเขำแสร ้งท ำเป็ นสงสำรอย่<br />
ำงยิ่งใหญ่ต่อคนที่มีควำมคิดคับแคบอ่อนแอและงมงำยเช่นนี้ที่ยอมรับข้ออ้ำงของพระเจ้ำและเชื่อฟังข้อก ำ<br />
หนดในธรรมบัญญัติของพระองค ์พวกเขำแสดงออกอย่ำงแน่ใจรำวกับว่ำได้กระท ำพันธสัญญำไว้กับควำ<br />
มตำยและท ำข้อตกลงไว้กับแดนคนตำยรำวกับว่ำพวกเขำสร ้ำงแนวขวำงกั้นที่ผ่ำนและทะลุไม่ได้ระหว่ำงตั<br />
วเขำเองกับพระพิโรธของพระเจ้ำไม่มีสิ่งใดจะท ำให้พวกเขำกลัวพวกเขำยอมผู้ล่อลวงด้วยควำมเต็มใจพว<br />
กเขำเข้ำร่วมเป็ นหนึ่งกับมันอย่ำงสนิทสนมและอิ่มเอิบอยู่ในวิญญำณของมันอย่ำงเต็มที่จนไม่มีก ำลังหรื<br />
อควำมโน้มเอียงที่จะปลีกตัวออกไปจำกกับดักของมัน {GC 561.1} {GCth17 492.1}<br />
ซำตำนเตรียมกำรมำเนิ่นนำนแล้วเพื่อเตรียมพร ้อมส ำหรับควำมพยำยำมครั้งสุดท้ำยของมันในกำรห<br />
ลอกลวงโลกงำนที่มันท ำนั้นวำงอยู่บนพื้นฐำนที่มันกล่ำวให้ควำมมั ่นใจแก่เอวำในสวนเอเดนว่ำ“พวกเจ้ำจ<br />
ะไม่ตำยแน่”พวกเจ้ำกินผลจำกต้นไม้นั้นวันใดตำของพวกเจ้ำจะสว่ำงขึ้นในวันนั้นแล้วพวกเจ้ำจะเป็ นเหมื<br />
อนอย่ำงพระเจ้ำคือรู ้ควำมดีและควำมชั ่ว” ปฐมกำล 3:4,5.<br />
มันเตรียมทำงทีละเล็กทีละน้อยส ำหรับผลงำนชิ้นเอกของกำรหลอกลวงด้วยกำรพัฒนำลัทธิทรงวิญญ<br />
ำณแผนงำนของมันยังไม่เสร็จสมบูรณ์ตำมที่มันวำงแผนไว้แต่จะท ำให้ส ำเร็จได้ในช่วงสุดท้ำยของเวลำที่เ<br />
หลือผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ“ข้ำพเจ้ำเห็นวิญญำณโสโครกสำมดวงรูปร่ำงเหมือนอย่ำงกบ…….วิญญำณเ<br />
หล่ำนี้เป็ นผีที่ท ำหมำยส ำคัญพวกมันออกไปหำกษัตริย ์ทั้งหลำยทั ่วโลกเพื่อรวบรวมกษัตริย ์เหล่ำนั้นไปท ำ<br />
สงครำมในวันยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำผู้ทรงฤทธำนุภำพสูงสุด”<br />
วิวรณ์16:13,14;คนทั้งโลกจะถูกกวำดให้เข้ำร่วมขบวนกำรหลอกลวงนี้ยกเว้นผู้ที่อยู่ภำยใต้อ ำนำจกำรป<br />
กป้ องของพระเจ้ำด้วยกำรเชื่อในพระค ำของพระองค ์คนทั้งหลำยจะถูกกล่อมให้หลับไปอย่ำงรวดเร็วกับคว<br />
ำมเชื่อมั ่นที่อันตรำยและตื่นขึ้นมำพบกับพระพิโรธของพระเจ้ำที่เทลงมำ {GC 561.2} {GCth17 492.2}<br />
433
องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำผู้เป็ นพระเจ้ำตรัสว่ำ“เรำจะตั ้งควำมยุติธรรมเป็ นเชือกวัดและควำมชอบธรรมเป็ นลูก<br />
ดิ่งแล้วลูกเห็บจะกวำดควำมเท็จอันเป็ นที่หลบภัยไปเสียและน ้ำจะไหลบ่ำล้นที่ก ำบังแล้วพันธสัญญำของพ<br />
วกท่ำนกับควำมตำยจะเป็ นโมฆะและข้อตกลงของท่ำนกับแดนคนตำยจะไม่ด ำรงอยู่เมื่อภัยพิบัติไหลบ่ำล<br />
งมำพวกท่ำนจะถูกมันเหยียบย ่ำ” อิสยำห ์ 28:17, 18 {GC 562.1} {GCth17 492.3}<br />
434
บท 35 - เสรีภาพของจิตส านึกถูกคุกคาม<br />
ปัจจุบันนี้ชำวโปรเตสแตนต ์มองดูลัทธิโรมันด้วยควำมชื่นชมมำกกว่ำในอดีตที่ผ่ำนมำมำกในประเทศ<br />
ต่ำงๆที่ศำสนำคริสต ์นิกำยคำทอลิกยังไม่เฟื่องฟูมำกนักผู้นิยมระบอบเปปำซีต้องใช ้วิธีรอมชอมเพื่อหวังส<br />
ร ้ำงอิทธิพลมีควำมเฉยเมยเพิ่มมำกขึ้นต่อหลักค ำสอนทั้งหลำยที่แยกบรรดำคริสตจักรซึ่งปฏิรูปแล้วออก<br />
จำกสภำปกครองสงฆ์ของระบอบเปปำซีควำมเห็นก ำลังขยำยตัวเพิ่มมำกขึ้นในเรื่องที่ว่ำในที่สุดแล้วเรำก็<br />
ไม่ได้แตกต่ำงกันมำกนักในประเด็นส ำคัญต่ำงๆดังที่เคยนึกไว้ในอดีตและในเรื่องที่ว่ำกำรยอมอ่อนตำมเพี<br />
ยงเล็กน้อยในส่วนของเรำจะน ำพวกเรำไปสู่ควำมเข้ำใจกับโรมได้ดียิ่งขึ้นเวลำนั้นในสมัยที่ชำวโปรเตสแต<br />
นต ์ให้คุณค่ำอย่ำงสูงกับเสรีภำพของจิตส ำนึกซึ่งต้องซื้อมำด้วยรำคำแพงพวกเขำสอนลูกๆให้เกลียดชัง<br />
หลักค ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีและถือว่ำกำรแสวงหำกำรปรองดองกับโรมนั้นเป็ นกำรทรยศ<br />
ต่อพระเจ้ำแต่บัดนี้ควำมรู ้สึกที่แสดงออกนั้นช่ำงแตกต่ำงกับสมัยนั้นอย่ำงมำกกระไรเช่นนี้ {GC<br />
563.1} {GCth17 493.1}<br />
บรรดำผู้ที่ปกป้ องระบอบเปปำซีเปิดเผยว่ำคริสตจักรของตนถูกใส่ร ้ำยมำตลอดและโลกของชำวโปรเต<br />
สแตนต ์มีแนวโน้มที่จะยอมรับค ำกล่ำวประโยคนี้ผู้คนจ ำนวนมำกเร่งเร ้ำว่ำเป็ นเรื่องไม่ยุติธรรมที่จะตัดสินค<br />
ริสตจักรของวันนี้ด้วยสิ่งที่น่ำรังเกียจและโง่เขลำซึ่งเห็นชัดในกำรปกครองของเธอในช่วงหลำยศตวรรษข<br />
องควำมไม่รู ้และควำมมืดพวกเขำแก้ต่ำงให้กับควำมโหดเหี้ยมอันน่ำสยดสยองว่ำเป็ นผลจำกควำมป่ ำเถื่อ<br />
นของอนำรยะในสมัยนั้นและวิงวอนว่ำอิทธิพลของอำรยธรรมยุคใหม่เปลี่ยนทัศนคติของเธอไปแล้ว {GC<br />
563.2} {GCth17 493.2}<br />
คนเหล่ำนี้ลืมค ำอ้ำงของอ ำนำจอวดดีนี้ที่ว่ำตนเองไม่เคยพลั้งซึ่งถูกประกำศมำเป็ นเวลำแปดร ้อยปีไปแ<br />
ล้วหรือค ำอ้ำงนี้ยังไม่เคยถูกประกำศถอนแต่กลับมีกำรยืนยันค ำอ้ำงนี้ในศตวรรษที่สิบเก้ำอย่ำงหนักแน่น<br />
กว่ำแต่ก่อนโรมประกำศอย่ำงแข็งขันว่ำ“คริสตจักรไม่เคยท ำผิดหรือจะไม่มีวันท ำผิดตำมที่พระคัมภีร ์บอก<br />
ไว้” John L. von Mosheim, Institutes of Ecclesiastical History เล่มที่ 3 century II ตอน 2<br />
บทที่ 2 section 9 note 17 เธอจะประกำศเลิกหลักกำรที่ครอบง ำวิถีของเธอในอดีตได้อย่ำงไร {GC<br />
564.1} {GCth17 494.1}<br />
คริสตจักรของระบอบเปปำซีจะไม่มีวันละทิ้งค ำอ้ำงว่ำตนเองไม่รู ้พลั้งของเธอทิ้งไปทุกสิ่งที่เธอท ำไปใน<br />
กำรกดขี่ผู้ที่ปฏิเสธค ำสอนซึ่งไร ้หลักเกณฑ ์นั้นเธอถือว่ำท ำถูกต้องแล้วแล้วเธอจะไม่ท ำสิ่งนั้นซ ้ำอีกหรือห<br />
ำกโอกำสนั้นปรำกฏขึ้นอีกถ้ำกฎหมำยซึ่งปัจจุบันถูกควบคุมโดยรัฐบำลฝ่ ำยโลกถูกยกเลิกและโรมได้รับโ<br />
อกำสกลับไปสู่อ ำนำจเดิมแล้วกำรเผด็จกำรและกำรกดขี่ของเธอจะฟื้นกลับคืนมำอย่ำงรวดเร็ว {GC<br />
564.2} {GCth17 494.2}<br />
นักเขียนลือชื่อคนหนึ่งกล่ำวถึงท่ำทีของสภำปกครองสงฆ์ของระบอบเปปำซีในเรื่องเสรีภำพของจิต<br />
ส ำนึกและภัยอันตรำยที่คุกคำมโดยเฉพำะต่อสหรัฐอเมริกำจำกนโยบำยที่ประสบควำมส ำเร็จไว้ว่ำ {GC<br />
564.3} {GCth17 494.3}<br />
435
“มีผู้คนมำกมำยที่ฝังใจกับกำรให้เหตุผลว่ำควำมกลัวศำสนำคริสต ์นิกำยโรมันคำทอลิกในสหรัฐอเมริก<br />
ำนั้นเป็ นเพรำะควำมดื้อรั้นไม่ยอมผ่อนปรนและท ำตัวเหมือนเด็กคนเหล่ำนี้มองไม่เห็นลักษณะและท่ำทีขอ<br />
งลัทธิโรมันที่เป็ นปฏิปักษ์ต่อสถำบันเสรีต่ำงๆของเรำหรือไม่พบสิ่งบอกเหตุล่วงหน้ำใดที่แสดงถึงกำรแผ่อิ<br />
ทธิพลของเธอก่อนอื่นให้เรำมำเปรียบเทียบหลักกำรขั้นพื้นฐำนของรัฐบำลของเรำกับของคริสตจักรคำท<br />
อลิก {GC 564.4} {GCth17 494.4}<br />
“รัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกำรับรองเสรีภำพของจิตส ำนึกไม่มีสิ่งใดมีคุณค่ำหรือเป็ นเรื่องพื้นฐำนมำ<br />
กไปกว่ำนี้ในจดหมำยเวียน [Encyclical letter] ที่พระสันตะปำปำปำปีอุสที่ 9<br />
ทรงส่งไปยังบิชอปทั้งหลำยเมื่อวันที่15สิงหำคมค.ศ.1854มีใจควำมว่ำ‘หลักค ำสอนไร ้สำระและผิดๆหรือก<br />
ำรพูดอย่ำงเพ้อเจ้อเพื่อปกป้ องเสรีภำพของจิตส ำนึกนั้นเป็ นควำมผิดที่ร ้ำยแรงอย่ำงยิ่งเป็ นพวกที่รบกวน<br />
และเหนือสิ่งอื่นใดเป็ นพวกที่ร ้ำยกำจที่สุดของประเทศ’สันตะปำปำองคเดียวกันในสำส ์<br />
์นสันตะปำปำลงวัน<br />
ที่ 8 ธันวำคมค.ศ. 1864 ทรงประณำม<br />
‘ผู้ที่รับรองเสรีภำพทำงจิตส ำนึกและกำรนมัสกำรทำงศำสนำ’รวมทั้ง‘ผู้คนทั้งหลำยที่ยืนหยัดว่ำคริสตจักร<br />
ไม่มีสิทธิ์ใช ้ก ำลังบังคับ’ {GC 564.5} {GCth17 494.5}<br />
“น ้ำเสียงอันสงบเยือกเย็นของฝ่ ำยโรมในสหรัฐอเมริกำไม่ได้บ่งบอกว่ำมีกำรเปลี่ยนแปลงของหัวใจเธอ<br />
ยอมผ่อนปรนในจุดที่เธอช่วยตัวเองไม่ได้บิชอปโอ’ คอนเนอร ์ [O’Connor]<br />
กล่ำวว่ำ‘จะยอมทนให้ฝ่ ำยตรงข้ำมถือปฏิบัติเสรีภำพทำงศำสนำได้เพียงแค่ถึงจุดที่ผลกระทบนั้นไม่เกิดภั<br />
ยต่อโลกของคำทอลิก...อำร ์คบิชอปแห่งเซนต ์หลุยซ เคยกล่ำวไว้ครั้งหนึ่งว่ำ‘ควำมเชื่อนอกรีตและกำรไม่เ<br />
์<br />
ชื่อเลยเป็ นอำชญำกรรมและส ำหรับในประเทศที่เป็ นคริสเตียนเช่นในประเทศอิตำลีและสเปนที่มีประชำกร<br />
ส่วนใหญ่เป็ นคำทอลิกและศำสนำคำทอลิกเป็ นส่วนประกอบส ำคัญของกฎหมำยของบ้ำนเมืองควำมผิดเ<br />
หล่ำนี้ถูกลงโทษเช่นเดียวกับอำชญำกรรมอื่นๆ’…..{GC 565.1} {GCth17 495.1}<br />
“พระคำร ์ดินัลอำร ์คบิชอปและบิชอปทุกคนในคริสตจักรคำทอลิกจะต้องสำบำนควำมจงรักภักดีของต<br />
นต่อพระสันตะปำปำด้วยค ำพูดต่อไปนี้‘บรรดำคนนอกรีตบรรดำผู้ท ำให้ศำสนำแตกแยกและผู้ทรยศต่อเจ้<br />
ำนำยของเรำ(พระสันตะปำปำ)หรือผู้สืบต ำแหน่งของผู้กล่ำวมำแล้วข้ำงต้นข้ำฯจะกดขี่และต่อต้ำนด้วยสุ<br />
ดก ำลังของข้ำ’” Josiah Strong, Our Country บทที่ 5 ย่อหน้ำ 2-4 [โปรดดู APPENDIX FOR<br />
CORRECTED REFERENCES] {GC 565.2} {GCth17 495.2}<br />
จริงอยู่ที่ในสังคมของโรมันคำทอลิกยังมีคริสเตียนที่จริงใจอยู่มีคนจ ำนวนหลำยพันในคริสตจักรที่ยังค<br />
งปรนนิบัติรับใช ้พระเจ้ำตำมควำมกระจ่ำงที่ดีที่สุดซึ่งพวกเขำได้รับพวกเขำไม่ได้รับอนุญำตให้เข้ำถึงพระ<br />
วจนะของพระองค ์ดังนั้นจึงไม่เข้ำใจควำมจริง [ตีพิมพ์ในปีค.ศ. 1888 และ<br />
1911;โปรดดูภำคผนวก]พวกเขำไม่เคยมองเห็นควำมแตกต่ำงระหว่ำงกำรรับใช ้ด้วยใจที่มีชีวิตกับกำรว<br />
นเวียนอยู่ในพิธีกรรมและระเบียบพระเจ้ำทรงทอดพระเนตรด้วยควำมอ่อนโยนเมตตำสงสำรต่อจิตวิญญำ<br />
ณเหล่ำนี้ผู้ซึ่งได้รับกำรศึกษำในควำมเชื่อที่ลวงตำและไม่น่ำพึงพอใจพระองค ์จะทรงกระท ำให้ล ำแสงแห่ง<br />
ควำมกระจ่ำงส่องทะลุผ่ำนควำมมืดหนำทึบที่โอบล้อมพวกเขำอยู่พระองค ์จะทรงส ำแดงสัจธรรมที่มีอยู่ใน<br />
436
องค ์พระเยซูแก่พวกเขำและจะมีคนมำกมำยกลำยเป็ นประชำกรของพระองค ์ {GC 565.3} {GCth17<br />
495.3}<br />
แต่ลัทธิโรมันในยุคปัจจุบันที่มีลักษณะเป็ นระบบก็ยังไม่มีอะไรสอดคล้องกับข่ำวประเสริฐของพระคริสต ์<br />
มำกไปกว่ำยุคเดิมในประวัติศำสตร ์ของเธอคริสตจักรต่ำงๆของโปรเตสแตนต ์ยังคงตกอยู่ในควำมมืดมนมิเ<br />
ช่นนั้นแล้วพวกเขำคงจะเห็นหมำยส ำคัญของกำลเวลำแล้วคริสตจักรโรมันมีแผนกำรและรูปแบบของกำร<br />
ปฏิบัติที่กว้ำงไกลกว่ำเธอก ำลังใช เครื่องมือทุกอย่ำงเพื่อขยำยอิทธิพลของเธอและเพิ่มอ ้<br />
ำนำจของเธอในก<br />
ำรเตรียมตัวส ำหรับควำมขัดแย้งที่รุนแรงและมุ่งมั ่นอย่ำงแน่วแน่เพื่อเอำโลกมำอยู่ใต้กำรควบคุมของเธอ<br />
อีกครั้งหนึ่งให้ได้และเพื่อสถำปนำกำรกดขี่ข่มเหงขึ้นมำใหม่อีกครั้งและก ำจัดทุกสิ่งที่นิกำยโปรเตสแตนต ์<br />
ได้ท ำเอำไว้คริสตจักรคำทอลิกก ำลังยึดพื้นที่ได้รอบด้ำนดูจำกจ ำนวนโบสถ ์ใหญ่และโบสถ ์เล็กต่ำงๆในป<br />
ระเทศที่เป็ นโปรเตสแตนต ์จงมองดูควำมนิยมของผู้คนในวิทยำลัยและศูนย ์ฝึกทำงศำสนำในประเทศอเมริ<br />
กำที่ได้รับกำรสนับสนุนอย่ำงกว้ำงขวำงจำกชำวโปรเตสแตนต ์ให้ดูกำรขยำยตัวของลัทธิยึดพิธีกรรมทำง<br />
ศำสนำในประเทศอังกฤษและบ่อยครั้งพวกเขำเอำใจออกห่ำงเพื่อไปเข้ำร่วมกับคำทอลิกสิ่งเหล่ำนี้ควรต้อ<br />
งปลุกควำมกังวลของทุกคนที่นับถือหลักกำรอันบริสุทธิ์ของพระกิตติคุณให้ตื่นขึ้น<br />
565.4} {GCth17 495.4}<br />
ชำวโปรเตสแตนตเข้ำไปยุ่งและสนับสนุนหลักค ์<br />
ำสอนและพิธีกรรมของระบอบเปปำซีพวกเขำประนีปร<br />
ะนอมและยอมผ่อนปรนในหลำยสิ่งที่แม้แต่พวกนิยมระบอบเปปำซีเองก็ยังรู ้สึกแปลกใจและไม่เข้ำใจผู้คน<br />
มำกมำยปิดตำตนเองให้กับลักษณะที่แท้จริงของลัทธิโรมันและให้กับภัยอันตรำยที่จะเกิดขึ้นเมื่อเธอเรือง<br />
อ ำนำจประชำชนจ ำเป็ นต้องได้รับกำรกระตุ้นให้ต่อต้ำนควำมก้ำวหน้ำของศัตรูที่อันตรำยที่สุดของเสรีภำ<br />
พฝ่ ำยพลเรือนและฝ่ ำยศำสนำ {GC 566.1} {GCth17 496.1}<br />
ชำวโปรเตสแตนต ์มำกมำยทึกทักว่ำศำสนำคำทอลิกนั้นไม่มีจุดน่ำสนใจและกำรนมัสกำรนั ้นก็น่ำเบื่อห<br />
น่ำยเป็ นพิธีกรรมที่วกวนไร ้ควำมหมำยพวกเขำเข้ำใจเรื่องนี้ผิดแม้ลัทธิโรมันจะตั้งอยู่บนกำรหลอกลวงแ<br />
ต่ก็ไม่ใช่เป็ นกำรหลอกลวงที่หยำบหรือเซ่อซ่ำพิธีทำงศำสนำของคริสตจักรโรมันนั้นเป็ นพิธีกรรมที่น่ำปร<br />
ะทับใจที่สุดกำรแสดงออกที่โอ่อ่ำหรูหรำและพิธีกรรมที่ขึงขังสะกดประสำทรับรู ้ต่ำงๆของคนทั้งหลำยและ<br />
ท ำให้เสียงคัดค้ำนของเหตุผลและจิตส ำนึกเงียบลงได้สำยตำจะหลงมนตเสน่ห ์ ์โบสถ ์อันยิ่งใหญ่ตระกำรตำ<br />
ขบวนแห่ที่สง่ำงำมแท่นบูชำทองค ำหิ้งบูชำประดับเพชรระยิบระยับภำพวำดเรืองนำมและรูปปั ้นอันงดงำม<br />
วิจิตรล้วนดึงดูดควำมสนใจของผู้ที่รักควำมสวยงำมหูก็ถูกมนต ์สะกดเช่นกันเสียงดนตรีที่ไม่ด้อยกว่ำของ<br />
ผู้ใดเสียงโน้ตจำกออร ์แกนที่ทุ้มลึกผสมผสำนกับเสียงไพเรำะของคณะประสำนเสียงดังก้องลอยขึ้นสู่โดม<br />
สูงและผ่ำนทำงเดินระหว่ำงเสำหินของวิหำรโบสถ ์อันสง่ำงำมสิ่งเหล่ำนี้ไม่พลำดที่จะสร ้ำงควำมประทับใจแ<br />
ก่จิตใจของผู้คนด้วยควำมน่ำเกรงขำมและควำมเคำรพ {GC 566.2} {GCth17 496.2}<br />
ภำพลักษณ์ภำยนอกอันตระกำรตำเอิกเกริกและอย่ำงมีระเบียบแบบแผนเหล่ำนี้เพียงแค่ยั ่วยุอำรมณ์อ<br />
ยำกต่ำงๆของจิตวิญญำณที่เจ็บป่ วยด้วยบำปเท่ำนั้นภำพลักษณ์ภำยนอกเหล่ำนี้เป็ นหลักฐำนของควำม<br />
เสื่อมทำงจริยธรรมที่อยู่ภำยในศำสนำของพระคริสต ์ไม่จ ำเป็ นต้องใช ้สิ่งดึงดูดใจเช่นนี้มำโฆษณำชวนเชื่อ<br />
ภำยใต้แสงที่ส่องมำจำกกำงเขนคริสตศำสนำที่แท้จริงจะปรำกฏให้เห็นถึงควำมใสบริสุทธิ์และเป็ นที่รักยิ่งจ<br />
{GC<br />
437
นไม่มีเครื่องประดับภำยนอกใดๆจะเพิ่มคุณค่ำที่แท้จริงของมันได้มันเป็ นควำมงดงำมของควำมบริสุทธิ์ศัก<br />
ดิ์สิทธิ์ เป็ นจิตวิญญำณที่อ่อนสุภำพและสงบเยือกเย็นซึ่งเป็ นสิ่งที่มีคุณค่ำต่อพระเจ้ำ<br />
{GC<br />
566.3} {GCth17 496.3}<br />
รูปแบบอันสว่ำงเจิดจ้ำไม่จ ำเป็ นต้องเป็ นดัชนีชี้วัดควำมคิดที่บริสุทธิ์และสูงส่งศิลปะแบบกรอบควำมคิ<br />
ดระดับสูงและรสนิยมอันละเอียดอ่อนนั้นบ่อยครั้งเกิดขึ้นมำจำกสติปัญญำที่ฝักใฝ่ ทำงเนื้อหนังและทำงโล<br />
กบ่อยครั้งซำตำนจะใช ้สิ่งเหล่ำนี้เพื่อน ำผู้คนให้ลืมควำมจ ำเป็ นของฝ่ ำยจิตวิญญำณเพื่อท ำให้พวกเขำห<br />
ลงหำยไปจำกภำพของชีวิตอมตะในอนำคตเพื่อหันพวกเขำไปจำกพระผู้ช่วยอนันต ์ของเขำและด ำเนินชี<br />
วิตเพื่อโลกนี้เท่ำนั้น {GC 567.1} {GCth17 497.1}<br />
ศำสนำที่ดูสวยงำมแต่ภำยนอกนั้นเป็ นที่ถูกตำต้องใจของหัวใจที่ยังไม่บังเกิดใหม่ควำมโอ่อ่ำตระกำรตำ<br />
และมีระเบียบแบบแผนในพิธีนมัสกำรของคำทอลิกมีพลังล่อลวงและมีมนต ์ขลังและหลอกลวงผู้คนจ ำนวน<br />
มำกมำยมำแล้วและท ำให้คนเหล่ำนี้มองคริสตจักรโรมันเป็ นเหมือนประตูที่แท้จริงของสวรรค ์ไม่มีผู้ใดนอ<br />
กจำกผู้ที่วำงเท้ำของตนยืนอย่ำงมั ่นคงบนรำกฐำนของควำมจริงและหัวใจได้รับกำรบังเกิดใหม่ด้วยพระวิ<br />
ญญำณของพระเจ้ำแล้วเท่ำนั้นจึงจะปลอดภัยจำกอิทธิพลของเธอคนนับพันที่ไม่เคยมีควำมรู ้ด้ำนประสบ<br />
กำรณ์กับพระคริสต ์จะถูกชักน ำให้รับศำสนำแต่เปลือกนอกที่ปรำศจำกพลังศำสนำเช่นนี้เป็ นที่ปรำรถนำ<br />
ของคนมำกมำย {GC 567.2} {GCth17 497.2}<br />
ค ำอ้ำงของคริสตจักรว่ำมีสิทธิอภัยบำปท ำให้บรรดำผู้นิยมลัทธิโรมันรู ้สึกว่ำมีเสรีภำพที่จะท ำบำปและ<br />
พิธีทำงศำสนำกของกำรสำรภำพบำปซึ่งหำกไม่ท ำตำมจะไม่ได้รับกำรอภัยนั ้นก็มีแนวโน้มที่จะมอบใบอนุ<br />
ญำตให้ท ำบำปได้ด้วยเช่นกันผู้ที่คุกเข่ำต่อหน้ำมนุษย ์ที่ล้มลงในบำปและเปิดใจสำรภำพควำมลับและจินต<br />
นำกำรของหัวใจของตนนั้นก ำลังลดควำมเป็ นมนุษย ์และลดศักดิ์ศรีของทุกสัญชำติญำณอันสง่ำงำมของ<br />
จิตวิญญำณของเขำให้ต ่ำลงในกำรเปิดเผยบำปต่ำงๆของชีวิตของเขำให้กับบำทหลวง_ผู้ซึ่งมีข้อบกพร่อ<br />
งเป็ นคนมตะที่เต็มไปด้วยบำปและมักจะหมกมุ่นในเมรัยและโลกียวิสัย_มำตรฐำนอุปนิสัยของเขำจะยิ่งตก<br />
ต ่ำลงและผลลัพธ ์คือเขำกลำยเป็ นผู้มีมลทินในควำมคิดของเขำนั้นเขำลดคุณค่ำของพระเจ้ำลงสู่ระดับเดี<br />
ยวกับมนุษย ์ผู้เต็มไปด้วยบำปเพรำะบำทหลวงยืนอยู่ในฐำนะของตัวแทนพระเจ้ำกำรสำรภำพบำปอันเสื่อ<br />
มน่ำอำยจำกมนุษย ์ไปสู่มนุษย ์เช่นนี้เป็ นน ้ำพุลึกลับซึ่งเป็ นบ่อกระจำยควำมชั ่วมำกมำยที่ท ำให้โลกเป็ นม<br />
ลทินและเตรียมโลกไว้ส ำหรับควำมพินำศสุดท้ำยอย่ำงไรก็ตำมส ำหรับผู้ที่หมกมุ่นแต่จะสนองตัณหำของต<br />
นเองกำรสำรภำพบำปให้กับมนุษย ์ที่ต้องตำยด้วยกันนั้นเป็ นเรื่องน่ำชื่นชอบมำกกว่ำกำรเปิดใจต่อพระเจ้<br />
ำธรรมชำติมนุษย ์พึงพอใจที่จะสำรภำพบำปมำกกว่ำกำรละทิ้งบำปกำรห่มด้วยผ้ำกระสอบและตีด้วยต้น<br />
ต ำแยหรือทรมำนด้วยโซ่ตรวนเพื่อสร ้ำงควำมบัดสีให้แก่เนื้อหนังนั้นท ำได้ง่ำยกว่ำที่จะเอำตัณหำฝ่ ำยเนื้อ<br />
หนังไปตรึงกำงเขนหัวใจที่ฝักใฝ่ เนื้อหนังยินดีแบกแอกหนักแทนที่จะน้อมค ำนับต่อแอกของพระคริสต ์<br />
{GC 567.3} {GCth17 497.3}<br />
โบสถ ์ของโรมกับโบสถ ์ของชำวยิวในสมัยที่พระคริสต เสด็จมำครั้งแรกนั้นมีควำมคล้ำยคลึงกันอย่ำงโด<br />
์<br />
ดเด่นในขณะที่ชำวยิวเหยียบย ่ำหลักกำรทุกข้อของธรรมบัญญัติของพระเจ้ำอย่ำงลับๆแต่ในลักษณะภำย<br />
นอกแล้วพวกเขำถือรักษำกฎบัญญัติเหล่ำนี้อย่ำงเข้มงวดและท ำให้กฎเหล่ำนี้เป็ นภำระหนักเพิ่มขึ้นด้วย<br />
438
ข้อเรียกร ้องบังคับต่ำงๆและขนบธรรมเนียมประเพณีทั้งหลำยซึ่งท ำให้กำรเชื่อฟังปฏิบัติตำมเป็ นเรื่องที่เจ็<br />
บปวดและเป็ นภำระเช่นเดียวกับที่ชำวยิวอ้ำงว่ำเคำรพธรรมบัญญัติบรรดำผู้นิยมลัทธิโรมันก็อ้ำงว่ำตนเค<br />
ำรพกำงเขนพวกเขำเทิดทูนสัญลักษณ์ที่แสดงถึงกำรทนทุกข ์ของพระคริสต ์ในขณะที่ชีวิตของพวกเขำ<br />
ปฏิเสธพระองค ์ผู้ซึ่งกำงเขนนั้นเป็ นสัญลักษณ์ถึง {GC 568.1} {GCth17 498.1}<br />
บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีตั้งกำงเขนไว้บนโบสถ ์วำงบนแท่นบูชำและปักอยู่บนเสื้อคลุมของพวกเขำใ<br />
นทุกที่จะมองเห็นเครื่องหมำยของกำงเขนในทุกแห่งจะถวำยเกียรติและเชิดชูไว้อย่ำงเปิดเผยแต่ค ำสอนข<br />
องพระคริสต ์กลับถูกฝังไว้ใต้กองประเพณีที่ไร ้ควำมหมำยและกำรตีควำมหมำยเท็จและข้อเรียกร ้องบังคับ<br />
อันโหดเหี้ยมพระด ำรัสของพระผู้ช่วยให้รอดที่กล่ำวถึงควำมดื้อรั้นของชำวยิวน่ำจะน ำมำใช ้กับผู้น ำคริสต<br />
จักรโรมันคอทอลิกได้อย่ำงรุนแรงกว่ำว่ำ“เพรำะพวกเขำเอำห่อของหนักวำงบนบ่ำของมนุษย ์แต่ส่วนพวก<br />
เขำเองไม่ยอมแม้แต่จะใช ้สักนิ้วเดียวไปยก”มัทธิว23:4;จิตวิญญำณที่รู ้ส ำนึกถูกเก็บให้[หรือถูกควบคุมไว้<br />
ให้??]หวำดผวำอยู่ตลอดเวลำกลัวพระพิโรธของพระเจ้ำผู้ไม่ทรงพอพระทัยในขณะที่ผู้ด ำรงต ำแหน่งสูงม<br />
ำกมำยของคริสตจักรกลับใช ้ชีวิตอย่ำงหรูหรำฟุ ่ มเฟือยและเพลิดเพลินอยู่กับตัณหำฝ่ ำยเนื้อหนัง {GC<br />
568.2} {GCth17 498.2}<br />
กำรกรำบบูชำรูปเคำรพและโบรำณวัตถุกำรปลุกนักบุญและเทิดทูนพระสันตะปำปำเป็ นเล่ห ์กลของซำ<br />
ตำนที่จะหันเหสติปัญญำของคนทั้งหลำยออกไปจำกพระเจ้ำและพระบุตรของพระองค เพื่อท ์ ำลำยพวกเข<br />
ำให้พินำศอย่ำงสมบูรณ์มันเพียรพยำยำมเปลี่ยนควำมสนใจของพวกเขำออกจำกพระองค ์ผู้ทรงเป็ นผู้เดี<br />
ยวที่พวกเขำจะพบควำมรอดได้มันจะชี้น ำให้พวกเขำไปหำวัตถุใดก็ตำมมำแทนที่พระองค ์ผู้ตรัสว่ำ“บรรด<br />
ำผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภำระหนักจงมำหำเรำและเรำจะให้ท่ำนทั้งหลำยได้หยุดพัก” มัทธิว 11:28 {GC<br />
568.3} {GCth17 498.3}<br />
ซำตำนพยำยำมอยู่ตลอดเวลำที่จะน ำเสนอพระลักษณะของพระเจ้ำธรรมชำติของบำปและประเด็นที่แ<br />
ท้จริงของควำมขัดแย้งครั้งยิ่งใหญ่ให้ผู้คนเข้ำใจผิดเล่ห ์เพทุบำยของมันบั ่นทอนภำระควำมผูกพันที่มีต่อ<br />
ธรรมบัญญัติของพระเจ้ำให้ลดลงและมอบใบอนุญำตให้มนุษย ์ท ำบำปได้ในเวลำเดียวกันมันยังน ำมนุษย ์ใ<br />
ห้ทะนุถนอมทัศนคติผิดๆต่อพระเจ้ำเพื่อต้องกำรให้คนเหล่ำนั้นนับถือพระเจ้ำด้วยควำมหวำดผวำและควำ<br />
มเกลียดชังแทนควำมรักควำมโหดเหี้ยมที่เป็ นส่วนหนึ่งของอุปนิสัยของมันนั้นมันซัดทอดใส่พระผู้สร ้ำงมั<br />
นปลูกฝังเรื่องนี้ไว้ในระบบของศำสนำและแสดงออกในรูปแบบของกำรนมัสกำรด้วยเหตุนี้สติปัญญำของ<br />
มนุษย ์จึงบอดไปและซำตำนก็รวบรวมคนเหล่ำนี้มำเป็ นสมุนเพื่อสู้รบกับพระเจ้ำด้วยแนวคิดเรื่องพระลักษ<br />
ณะของพระเจ้ำที่ถูกบิดเบือนเช่นนี้ประชำชำติทั้งหลำยที่ไม่เชื่อพระเจ้ำถูกชักน ำให้เชื่อว่ำกำรถวำยมนุษ<br />
ย ์เป็ นเครื่องบูชำเป็ นสิ่งที่จ ำเป็ นเพื่อรับประกันควำมพึงพอพระทัยของพระเจ้ำและเป็ นกำรท ำผิดอย่ำงโหด<br />
เหี้ยมน่ำกลัวภำยใต้รูปแบบหลำกหลำยของกำรกรำบไหว้รูปเคำรพ {GC 569.1} {GCth17 499.1}<br />
คริสตจักรโรมันคำทอลิกน ำรูปแบบของลัทธินอกศำสนำและของชำวคริสเตียนมำรวมเข้ำด้วยกันและ<br />
ท ำเช่นเดียวกับพวกนอกศำสนำคือบิดเบือนพระลักษณะของพระเจ้ำอย่ำงผิดๆและหันไปใช ้กำรปฏิบัติที่โ<br />
หดเหี้ยมและน่ำรังเกียจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ำกันเลยโรมในสมัยที่เรืองอ ำนำจได้มีกำรใช เครื่องมือทรมำนเพื่อบั<br />
้<br />
งคับให้เห็นชอบตำมค ำสอนของเธอหลักประหำรมีไว้ส ำหรับผู้ที่ไม่ยอมจ ำนนตำมข้อกล่ำวหำของเธอมีก<br />
439
ำรสังหำรหมู่ที่ยังไม่ทรำบจ ำนวนจนกว่ำจะถึงเวลำเปิดเผยในวันพิพำกษำผู้ด ำรงต ำแหน่งสูงในคริสตจักรเ<br />
พียรศึกษำภำยใต้ซำตำนผู้เป็ นเจ้ำนำยของพวกเขำเพื่อที่จะประดิษฐ ์วิธีทรมำนทำรุณที่สุดเท่ำที่จะท ำได้โ<br />
ดยไม่ปลิดชีวิตเหยื่อมีอยู่หลำยรำยที่กระบวนกำรทรมำนอย่ำงโหดเหี้ยมนี้ถูกท ำซ ้ำแล้วซ ้ำอีกจนถึงขีดจ ำ<br />
กัดสูงสุดของควำมอดทนของมนุษย ์จนกระทั ่งธรรมชำติหยุดดิ้นรนและผู้ที่ตกเป็ นเหยื่อต้อนรับควำมตำย<br />
ว่ำเป็ นกำรหลุดพ้นอันหวำนชื่น {GC 569.2} {GCth17 499.2}<br />
นี่เป็ นจุดจบของผู้ต่อต้ำนโรมส ำหรับผู้ติดตำมของเธอนั้นเธอฝึกวินัยด้วยกำรเฆี่ยนด้วยหวำยด้วยกำร<br />
อดอยำกอันทำรุณโหดร ้ำยและด้วยกำรทรมำนร่ำงกำยที่น่ำหดหู่ใจทุกรูปแบบในกำรที่จะท ำให้สวรรค ์ชื่น<br />
ชอบนั้นผู้ส ำนึกผิดละเมิดบัญญัติของพระเจ้ำด้วยกำรละเมิดกฎของธรรมชำติพวกเขำถูกสอนให้ตัดขำด<br />
จำกสิ่งผูกพันที่พระเจ้ำประทำนแก่มนุษย ์เพื่อเป็ นพระพรส ำหรับกำรใช ้ชีวิตชั ่วครำวของพวกเขำบนโลกนี้<br />
ลำนหญ้ำรอบโบสถ ์ฝังเหยื่อนับล้ำนที่ใช ้ชีวิตของพวกเขำอย่ำงไร ้ควำมหมำยด้วยกำรพยำยำมเก็บกดอำ<br />
รมณ์ควำมรักตำมธรรมชำติของพวกเขำด้วยกำรระงับควำมคิดและควำมรู ้สึกเห็นอกเห็นใจต่อเพื่อนมนุ<br />
ษย ์เพรำะเป็ นสิ่งที่น่ำรังเกียจต่อพระเจ้ำ {GC 569.3} {GCth17 499.3}<br />
หำกเรำต้องกำรเข้ำใจควำมโหดเหี้ยมอันเด็ดเดี่ยวของซำตำนที่ปรำกฏให้เห็นมำเป็ นเวลำหลำยร ้อยปี<br />
ซึ่งไม่ใช่ในหมู่คนที่ไม่เคยได้ยินเรื่องของพระเจ้ำแต่ปรำกฏอยู่ในใจกลำงและทั ่วทั้งอำณำจักรโลกคริสเตีย<br />
นแล้วเรำเพียงแค่ต้องมองไปยังประวัติศำสตร ์ของลัทธิโรมันเจ้ำชำยแห่งควำมชั ่วบรรลุถึงจุดมุ่งหมำยของ<br />
มันในกำรหลู่พระเกียรติของพระเจ้ำและน ำควำมหำยนะมำสู่มนุษย ์ผ่ำนทำงระบบกำรหลอกลวงอันมหึมำ<br />
นี้และในขณะที่เรำมองเห็นว่ำมันได้รับชัยชนะด้วยกำรจ ำแลงตัวเองและบรรลุงำนของมันจนส ำเร็จโดยผ่ำ<br />
นทำงผู้น ำต่ำงๆของคริสตจักรนี้ได้อย่ำงไรแล้วเรำจะเข้ำใจได้ดียิ่งขึ้นว่ำท ำไมมันจึงเกลียดชังพระคัมภีร ์ยิ่ง<br />
นักหำกมนุษย ์อ่ำนพระคัมภีร เล่มนั ์ ้นแล้วเขำจะเห็นพระเมตตำคุณและควำมรักของพระเจ้ำอย่ำงเด่นชัดพ<br />
วกเขำจะเห็นว่ำพระองค ์ไม่ทรงเคยบัญชำให้มนุษย ์แบกภำระหนักเหล่ำนี้เลยสิ่งที่พระองค ์ขอคือหัวใจที่ชอ<br />
กช ้ำและส ำนึกผิดกับจิตวิญญำณที่ถ่อมและเชื่อฟัง {GC 570.1} {GCth17 500.1}<br />
พระคริสต ์ไม่เคยประทำนแบบอย่ำงในชีวิตของพระองค ์ที่ให้ชำยและหญิงปิดเก็บตัวเองอย่ำงโดดเดี่ยวใ<br />
นวัดเพื่อเตรียมตัวเองให้คู่ควรกับสวรรค ์พระองค ์ไม่เคยสอนว่ำควำมรักและควำมเมตตำจะต้องถูกเก็บกดไ<br />
ว้พระหทัยของพระผู้ช่วยให้รอดนั้นเต็มเปี่ยมด้วยควำมรักยิ่งมนุษย ์เข้ำใกล้ควำมบริบูรณ์ฝ่ ำยศีลธรรมมำ<br />
กขึ้นเท่ำไรประสำทสัมผัสของเขำก็จะไวยิ่งขึ้นและกำรรับรู เรื่องบำปของเขำก็จะแหลมคมยิ่งขึ้นและควำม<br />
้<br />
เห็นอกเห็นใจของเขำที่มีต่อผู้ที่เดือดร ้อนก็จะลึกซึ้งมำกขึ้นเท่ำนั้นพระสันตะปำปำทรงอ้ำงว่ำตัวพระองคเ์<br />
องเป็ นผู้แทนของพระคริสต ์แต่อุปนิสัยของพระองค ์จะน ำมำเปรียบเทียบกับพระลักษณะของพระผู้ช่วยให้<br />
รอดของเรำได้อย่ำงไรมีใครบ้ำงไหมที่เคยพบว่ำพระคริสต ์ทรงส่งผู้คนเข้ำคุกหรือเข้ำเครื่องทรมำนดึงแขน<br />
ขำเพรำะคนเหล่ำนั้นไม่ยอมนับถือพระองค ์ในฐำนะรำชำแห่งสวรรคเคยมีใครบ้ำงไหมที่ได้ยินพระสุรเสียง<br />
์<br />
ของพระองค ์ตัดสินประหำรผู้ที่ไม่ยอมรับพระองค เมื่อประชำชนจำกหมู่บ้ำนของชำวสะมำเรียถำกถำงพระ<br />
์<br />
องค ์อัครทูตยอห ์นโกรธแค้นมำกและทูลถำมพระองค ์ว่ำ<br />
“องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำพระองค ์ทรงต้องกำรให้พวกข้ำพระองค ์ขอไฟจำกสวรรค ์ลงมำเผำผลำญเขำไหม”<br />
พระเยซูทอดพระเนตรด้วยพระเมตตำสงสำรมำยังสำวกของพระองค ์และทรงต ำหนิจิตใจที่แข็งกระด้ำงขอ<br />
440
งเขำว่ำ“บุตรมนุษย ์ไม่ได้มำเพื่อท ำลำยชีวิตมนุษย ์แต่มำเพื่อช่วยเขำทั้งหลำยให้รอด”ลูกำ9:54,56;วิญญ<br />
ำณที่พระคริสต ์ทรงส ำแดงนั้นช่ำงแตกต่ำงอย่ำงยิ่งยวดจำกวิญญำณของผู้ที่อ้ำงตนเป็ นผู้แทนของพระอ<br />
งคเสียนี่กระไร ์ {GC 570.2} {GCth17 500.2}<br />
บัดนี้คริสตจักรโรมันน ำเสนอภำพลักษณ์หนึ่งที่ดูดีให้ชำวโลกเห็นโดยใช ้ค ำขอโทษห่อหุ้มปิดบังบันทึก<br />
ควำมทำรุณโหดเหี้ยมของเธอเธอสวมใส่อำภรณ์ที่คล้ำยละม้ำยพระคริสต ์แต่เธอยังไม่เปลี่ยนแปลงหลักกำ<br />
รทั้งหมดของระบอบเปปำซีที่ปรำกฏในยุคอดีตก็ยังคงปรำกฏในยุคปัจจุบันหลักค ำสอนต่ำงๆที่ออกอุบำยไ<br />
ว้ในยุคที่มืดมนที่สุดก็ยังใช ้ได้ผลอยู่จงอย่ำให้ผู้ใดหลอกลวงตนเองเลยระบอบเปปำซีที่บัดนี้ชำวโปรเตสแ<br />
ตนต ์พร ้อมที่จะให้เกียรตินั้นยังคงเป็ นเหมือนเดิมเช่นเดียวกับที่เคยปกครองโลกในสมัยของกำรปฏิรูปศำ<br />
สนำซึ่งเมื่อคนของพระเจ้ำลุกขึ้นพร ้อมที่จะเอำชีวิตของตนเข้ำแลกเพื่อเปิดโปงควำมชั ่วของเธอเธอยังคง<br />
ครอบครองควำมหยิ่งยโสและกำรเสแสร ้งที่ทะนงตนเหมือนเดิมซึ่งครอบง ำกษัตริย ์และขุนนำงทั้งหลำยอยู่<br />
และยังคงอ้ำงอภิสิทธิ์ในกำรใช ้พระรำชอ ำนำจของพระเจ้ำจิตวิญญำณของเธอในปัจจุบันไม่ได้เหี้ยมและโ<br />
หดร ้ำยน้อยไปกว่ำในสมัยที่เธอบดขยี้เสรีภำพของมนุษย ์และสังหำรบรรดำธรรมิกชนขององค ์ผู้สูงสุด<br />
{GC 571.1} {GCth17 501.1}<br />
ระบอบเปปำซีก็เพียงแค่เป็ นไปตำมที่ค ำพยำกรณ์เปิดเผยว่ำเธอจะเป็ นนั ่นคือกำรละทิ้งศำสนำในเวลำ<br />
ต่อมำ2เธสะโลนิกำ2:3,4.นโยบำยส่วนหนึ่งของเธอคือเสแสร ้งคุณสมบัติที่จะท ำให้บรรลุจุดประสงค ์ของเ<br />
ธอมำกที่สุดแต่ภำยใต้หลำกหลำยสีในครำบของกิ้งก่ำคำมีเลียนนั้นเธอปกปิดพิษร ้ำยที่ไม่เคยแปรเปลี่ยน<br />
ของเจ้ำงูร ้ำยเธอประกำศว่ำ“ควำมเชื่อไม่ควรไปอยู่กับคนนอกศำสนำหรือคนที่ถูกสงสัยว่ำเป็ นพวกนอกศ<br />
ำสนำ” Lenfant เล่มที่ 1 หน้ำ 516<br />
เรำจะยอมรับอ ำนำจซึ่งมีประวัติที่เขียนด้วยเลือดของธรรมิกชนมำเป็ นเวลำหนึ่งพันปีให้มำเป็ นส่วนห<br />
นึ่งของคริสตจักรของพระคริสต ์ในปัจจุบันนี้หรือ {GC 571.2} {GCth17 501.2}<br />
ส ำหรับข้ออ้ำงที่ว่ำศำสนำคริสต ์นิกำยคำทอลิกแตกต่ำงจำกนิกำยโปรเตสแตนต ์น้อยกว่ำในสมัยก่อน<br />
มำกซึ่งชอบอ้ำงกันในประเทศโปรเตสแตนต ์ทั ้งหลำยนั้นไม่ได้ปรำศจำกเหตุผลมีกำรเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นจ<br />
ริงแต่กำรเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ได้เกิดในระบอบเปปำซีแท้จริงแล้วกำรที่ศำสนำคริสต ์นิกำยคำทอลิกมีควำมค<br />
ล้ำยกับโปรเตสแตนต ์ของสมัยนี้มำกขึ้นนั้นเป็ นเพรำะนิกำยโปรเตสแตนต เสื่อมถอยลงไปมำกนับตั<br />
์<br />
้งแต่สมั<br />
ยของนักปฏิรูป {GC 571.3} {GCth17 501.3}<br />
เมื่อคริสตจักรโปรเตสแตนต ์ทั้งหลำยเสำะแสวงหำควำมนิยมของโลกควำมรักเทียมเท็จท ำให้พวกเขำ<br />
ตำบอดพวกเขำไม่รู ้สิ่งใดเลยนอกจำกรู ้ว่ำเป็ นเรื่องถูกต้องที่จะเชื่อในส่วนดีของควำมชั ่วทั้งปวงและในที่สุ<br />
ดผลที่ตำมมำอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้คือพวกเขำก็จะเชื่อว่ำทุกสิ่งที่ดีนั้นชั ่วแทนที่จะยืนหยัดปกป้ องควำมเชื่<br />
อที่ครั้งหนึ่งเคยประทำนแก่เหล่ำธรรมิกชนบัดนี้พวกเขำกลับก ำลังขออภัยต่อโรมที่พวกเขำเคยแสดงควำ<br />
มเห็นที่มีอคติต่อเธอขอร ้องให้ยกโทษส ำหรับควำมดันทุรังของพวกเขำ {GC 571.4} {GCth17 501.4}<br />
มีคนกลุ่มใหญ่แม้แต่ในพวกที่มองลัทธิโรมันด้วยควำมไม่ชอบใจก็ยังเข้ำใจเพียงเล็กน้อยถึงอันตรำยที่<br />
มำจำกอ ำนำจและอิทธิพลของเธอคนมำกมำยเน้นย ้ำว่ำควำมมืดทำงปัญญำและศีลธรรมซึ่งแพร่หลำยใน<br />
441
ช่วงยุคกลำงนั้นมีส่วนเอื้อประโยชน์ต่อกำรเผยแพร่ค ำสอนที่ไม่มีหลักเกณฑ ์ควำมเชื่อโชคลำงและกำรก<br />
ดขี่ของเธอซึ่งปัญญำที่เปิดกว้ำงและเจริญของยุคปัจจุบันรวมถึงควำมรู ้ที่กระจำยไปอย่ำงกว้ำงขวำงและเ<br />
สรีภำพทำงศำสนำที่เพิ่มมำกขึ้นจะไม่ยอมให้กำรถือทิฐิและเผด็จกำรเกิดกำรฟื้นฟูขึ้นมำได้แค่คิดว่ำสภำ<br />
พเช่นนั้นจะเกิดขึ้นในยุคแห่งควำมรอบรู ้ของปัจจุบันนี้ก็ถูกเย้ยหยันแล้วจริงอยู่ควำมกระจ่ำงเจิดจ้ำทำงปั<br />
ญญำศีลธรรมและศำสนำก ำลังส่องลงมำยังยุคปัจจุบันนี้ควำมกระจ่ำงจำกสวรรค ์ส่องลงมำบนโลกผ่ำนท<br />
ำงหน้ำหนังสือที่บรรจุพระวจนะศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ำที่กำงเปิดอยู่นั้นแต่ควรจดจ ำไว้ว่ำควำมกระจ่ำงยิ่งป<br />
ระทำนมำมำกเท่ำไรควำมมืดของผู้ที่บิดเบือนและปฏิเสธควำมกระจ่ำงนั้นก็จะมีมำกขึ้นเท่ำนั้น {GC<br />
572.1} {GCth17 502.1}<br />
กำรศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยกำรหมั ่นเพียรอธิษฐำนจะเปิดเผยให้ชำวโปรเตสแตนต เห็นอุปนิสัยที่แท้จริงข<br />
์<br />
องระบอบเปปำซีและจะท ำให้พวกเขำเกลียดชังและหลบหนีไปจำกระบอบนี้แต่คนจ ำนวนมำกคิดว่ำตนเอ<br />
งฉลำดและหยิ่งเกินไปจนไม่เห็นควำมจ ำเป็ นที่ต้องแสวงหำพระเจ้ำด้วยใจถ่อมเพื่อเข้ำถึงสัจธรรมแม้พวกเ<br />
ขำจะภำคภูมิใจถึงควำมรอบรู ้ของตนเองก็ตำมทีแต่พวกเขำยังขำดควำมรู ้ทั้งเรื่องพระคัมภีร ์และเรื่องฤท<br />
ธำนุภำพของพระเจ้ำพวกเขำรู เพียงว่ำต้องใช ้<br />
้วิธีกำรบำงอย่ำงควบคุมจิตส ำนึกของตนให้สงบลงและไปแส<br />
วงหำวิธีนั้นจำกแหล่งที่เลวที่สุดและที่น่ำอดสูที่สุดของฝ่ ำยจิตวิญญำณสิ่งที่พวกเขำต้องกำรคือวิธีที่จะลื<br />
มพระเจ้ำซึ่งจะได้รับกำรยอมรับว่ำเป็ นวิธีร ำลึกถึงพระองค ์ระบอบเปปำซีปรับตัวพร ้อมที่จะตอบสนองสิ่งที่<br />
คนเหล่ำนี้ขำดระบอบนี้เตรียมตัวไว้ส ำหรับมนุษยชำติสองจ ำพวกซึ่งรวบรวมคนไว้เกือบทั ่วทั้งโลกคือพวก<br />
ที่จะได้รับควำมรอดผ่ำนทำงควำมดีของเขำเองและพวกที่จะได้รับควำมรอดในขณะที่ยังอยู่ในบำปทั้งหล<br />
ำยของเขำนี่คือเคล็ดลับอ ำนำจของระบอบเปปำซี {GC 572.2} {GCth17 502.2}<br />
เป็ นที่ประจักษ์แล้วว่ำยุคของควำมมืดมนอันยิ่งใหญ่ฝ่ ำยปัญญำเอื้อต่อควำมส ำเร็จของระบอบเปปำซีแ<br />
ละยังจะแสดงให้เห็นอีกว่ำยุคของควำมสว่ำงทำงปัญญำก็จะเอื้อต่อควำมส ำเร็จของระบอบเปปำซีด้วยอย่ำ<br />
งเท่ำเทียมกันในอดีตที่ผ่ำนมำสมัยที่มนุษย ์มีชีวิตอยู่โดยปรำศจำกพระวจนะของพระเจ้ำและปรำศจำกคว<br />
ำมรู เรื่องสัจธรรมนั้นตำของพวกเขำถูกปิดไปและคนมำกมำยเดินไปติดกับดักโดยที่มองไม่เห็นตำข่ำยซึ่งแ<br />
้<br />
ผ่ขยำยรอดักจับเท้ำของพวกเขำในยุคนี้มีคนมำกมำยที่ตำของพวกเขำพร่ำมัวไปด้วยแสงอันเจิดจ้ำของ<br />
กำรคำดเดำของมนุษย ์ที่“เรียกกันอย่ำงผิดๆว่ำวิทยำศำสตร ์”<br />
พวกเขำมองไม่เห็นตำข่ำยและเดินเข้ำไปอย่ำงเต็มใจรำวกับถูกปิดตำพระเจ้ำทรงออกแบบให้มนุษย ์ทะ<br />
นุถนอมพลังทำงปัญญำของตนไว้รำวกับเป็ นของประทำนจำกพระผู้สร ้ำงของเขำและควรน ำมำใช ้ในพระ<br />
รำชกิจกำรรับใช เพื่อสัจธรรมและควำมชอบธรรมแต่เมื่อพวกเขำฟูมฟักควำมหยิ่งและควำมทะเยอทะยำน<br />
้<br />
ไว้ในหัวใจและมนุษย ์เชิดชูทฤษฎีของตนเองเหนือพระวจนะของพระเจ้ำแล้วปัญญำก็จะท ำให้เกิดควำมเสี<br />
ยหำยได้มำกกว่ำกำรรู ้ไม่เท่ำทันด้วยเหตุนี้วิทยำศำสตร ์จอมปลอมของยุคปัจจุบันนี้ซึ่งลอบท ำลำยควำมเ<br />
ชื่อในพระคัมภีร ์จะผ่ำนกำรพิสูจน์ว่ำประสบควำมส ำเร็จในกำรเตรียมทำงเพื่อต้อนรับระบอบเปปำซีด้วยรู<br />
ปแบบที่ถูกอกถูกใจผู้คนทั ่วไปเช่นเดียวกับในยุคมืดเมื่อกำรกักเก็บควำมจริงเปิดทำงให้กับกำรแผ่ขยำยข<br />
องระบอบเปปำซี {GC 572.3} {GCth17 502.3}<br />
442
ในขบวนกำรเคลื่อนไหวที่ก ำลังด ำเนินกำรอยู่ในปัจจุบันนี้ในประเทศสหรัฐอเมริกำเพื่อให้สถำบันต่ำงๆ<br />
และคริสตจักรได้รับกำรสนับสนุนจำกฝ่ ำยรัฐนั้นชำวโปรเตสแตนต ์ก ำลังเดินตำมรอยเท้ำของบรรดำผู้นิย<br />
มระบอบเปปำซีไม่เพียงเท่ำนี้พวกเขำก ำลังเปิดประตูให้แก่ระบอบเปปำซีเพื่อพลิกฟื้นอิทธิพลควำมยิ่งให<br />
ญ่ซึ่งเธอสูญเสียไปในโลกเก่ำให้กลับคืนมำในประเทศอเมริกำซึ่งเป็ นประเทศโปรเตสแตนต ์และสิ่งที่เพิ่มค<br />
วำมโดดเด่นให้กับขบวนกำรเคลื่อนไหวนี้คือแท้จริงแล้วเป้ ำหมำยหลักที่มุ่งหมำยไว้ก็คือกำรบังคับให้ถือรัก<br />
ษำวันอำทิตย ์ซึ่งเป็ นขนบธรรมเนียมหนึ่งที่ก ำเนิดมำจำกโรมและเธออ้ำงว่ำกำรถือรักษำวันอำทิตย ์นี้เป็ นสั<br />
ญลักษณ์แสดงถึงสิทธิอ ำนำจของเธอวิญญำณของระบอบเปปำซีคือวิญญำณของกำรประนีประนอมกับ<br />
ขนบธรรมเนียมของชำวโลกซึ่งเป็ นกำรเชิดชูขนบธรรมเนียมของมนุษย ์ให้เหนือกว่ำพระบัญญัติของพระ<br />
เจ้ำวิญญำณนี้ก ำลังแทรกซึมเข้ำไปในคริสตจักรโปรเตสแตนต ์มำกมำยและก ำลังน ำพวกเขำให้ท ำงำนเ<br />
พื่อเชิดชูวันอำทิตย ์เช่นเดียวกันกับที่ระบอบเปปำซีได้ท ำล่วงหน้ำพวกเขำมำก่อนแล้ว<br />
573.1} {GCth17 503.1}<br />
หำกผู้อ่ำนต้องกำรทรำบถึงตัวแทนที่จะถูกน ำมำใช ้ในกำรต่อสู้ที่ก ำลังจะมำถึงในเร็ววันนี้เขำเพียงต้อง<br />
ย้อนรอยไปดูข้อควำมซึ่งบันทึกถึงวิธีที่โรมใช ้ในยุคก่อนๆที่ผ่ำนมำส ำหรับเป้ ำหมำยเดียวกันนี้หำกต้องกำ<br />
รทรำบว่ำเมื่อผู้นิยมระบอบเปปำซีและชำวโปรเตสแตนต ์ร่วมมือกันแล้วจะท ำอย่ำงไรเพื่อจัดกำรกับผู้ที่ปฏิเ<br />
สธหลักค ำสอนของพวกเขำก็ขอให้ไปดูวิญญำณที่โรมปฏิบัติต่อวันสะบำโตและผู้ที่ปกป้ องวันนั้น<br />
{GC<br />
573.2} {GCth17 503.2}<br />
พระรำชกฤษฎีกำจำกรำชส ำนักกำรประชุมสภำและพิธีกรรมต่ำงๆของคริสตจักรซึ่งได้รับกำรสนับสนุ<br />
นโดยอ ำนำจฝ่ ำยโลกเป็ นกระบวนกำรที่ท ำให้วันฉลองเทศกำลนอกศำสนำได้รับต ำแหน่งอันมีเกียรติในโ<br />
ลกคริสเตียนกำรบังคับให้ถือรักษำวันอำทิตย ์เป็ นครั้งแรกอย่ำงเปิดเผยเป็ นกฎหมำยที่จักรพรรดิคอนสแต<br />
นตินทรงตรำขึ้นในปีค.ศ. 321 (โปรดดูภำคผนวกส ำหรับหน้ำ GC53)<br />
ค ำสั ่งนี้บังคับให้คนในเมืองพักผ่อนใน “วันเคำรพบูชำดวงอำทิตย ์”<br />
แต่อนุญำตให้คนในชนบทยังคงท ำงำนเกษตรกรรมได้แม้โดยธำตุแท้แล้วเป็ นกฎหมำยของคนนอกศำ<br />
สนำแต่จักรพรรดิเป็ นผู้ประกำศบังคับใช ้ภำยหลังจำกที่พระองค ์ทรงรับเชื่อศำสนำคริสต ์แต่เพียงในนำม<br />
{GC 574.1} {GCth17 503.3}<br />
เมื่อปรำกฏว่ำพระรำชกฤษฎีกำไม่เพียงพอที่จะใช ้แทนสิทธิอ ำนำจของพระเจ้ำยูซีเบียส<br />
[Eusebius]บิชอปคนหนึ่งผู้ซึ่งดิ้นรนหำควำมนิยมในบรรดำเจ้ำชำยอีกทั ้งยังเป็ นสหำยพิเศษและผู้ประจ<br />
บสอพลอจักรพรรดิคอนสแตนตินได้น ำเสนอค ำอ้ำงว่ำพระคริสต ์ทรงย้ำยวันสะบำโตให้ไปเป็ นวันอำทิตย ์แ<br />
ล้วโดยไม่ยกค ำพยำนหลักฐำนใดในพระคัมภีร ์แม้สักข้อเดียวมำพิสูจน์หลักค ำสอนใหม่นี้บิชอปยูซีเบียสเอ<br />
งยอมรับอย่ำงไม่เต็มใจถึงควำมเท็จของเรื่องนี้และชี้ไปที่ต้นก ำเนิดของกำรเปลี่ยนแปลงเขำกล่ำวว่ำ“ทุกสิ่<br />
งไม่ว่ำจะเป็ นหน้ำที่ที่ต้องท ำในวันสะบำโตเรำย้ำยไปยังวันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำแล้ว” Robert Cox,<br />
Sabbath Laws and Sabbath Duties หน้ำ 538<br />
แต่ข้อโต้แย้งที่น ำมำอ้ำงสนับสนุนวันอำทิตย ์นั้นถึงแม้จะไม่มีหลักฐำนพิสูจน์กลับยิ่งส่งเสริมให้มนุษย ์กล้ำ<br />
{GC<br />
443
มำกขึ้นในกำรเหยียบย ่ำวันสะบำโตขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทุกคนที่ปรำรถนำจะได้รับเกียรติของโลกพำกัน<br />
ยอมรับวันเทศกำลที่โลกนิยมกันนี้ {GC 574.2} {GCth17 503.4}<br />
เมื่อระบอบเปปำซีเริ่มปักรำกฐำนอย่ำงมั ่นคงแล้วงำนของกำรเทิดทูนวันอำทิตย ์ก็ด ำเนินคืบหน้ำต่อไป<br />
มีอยู่ช่วงระยะหนึ่งที่ประชำชนซึ่งท ำงำนเกษตรกรรมยังไม่ได้เข้ำโบสถ ์และก็ยังคงถูกถือรักษำวันที่เจ็ดเป็ น<br />
วันสะบำโตแต่กำรเปลี่ยนแปลงอย่ำงได้ผลก็ค่อยๆเกิดขึ้นผู้ที่ด ำรงต ำแหน่งศักดิ์สิทธิ์ทำงศำสนำถูกสั ่งห้ำ<br />
มกำรตัดสินลงโทษควำมขัดแย้งทำงด้ำนกำรปกครองในวันอำทิตย ์หลังจำกนั้นไม่นำนทุกคนไม่ว่ำมีต ำแห<br />
น่งใดได้รับค ำสั ่งให้ละเว้นกำรท ำงำนปกติมิฉะนั้นจะต้องรับโทษปรับหำกเป็ นคนเสรีและต้องรับโทษกำรเฆี่ย<br />
นในกรณีที่เป็ นทำสหลังจำกนั้นมีค ำสั ่งให้ลงโทษคนร ่ำรวยด้วยกำรยึดที่ดินกึ่งหนึ่งและในที่สุดหำกยังคงดื้<br />
อดึงต่อไปก็จะถูกบังคับให้เป็ นทำสชนชั้นระดับต ่ำจะต้องทรมำนกับกำรถูกขับออกจำกสังคมชั ่วกัลปำวสำ<br />
น {GC 574.3} {GCth17 503.5}<br />
นอกจำกนั้นเหตุกำรณ์อัศจรรย ์ก็ถูกน ำมำปรำมผู้ที่ไม่ยอมรับพระรำชกฤษฎีกำนี้ด้วยในบรรดำเหตุกำ<br />
รณ์อัศจรรย ์เหล่ำนั้นมีกำรรำยงำนว่ำชำวนำคนหนึ่งเตรียมตัวเพื่อออกไถนำในวันอำทิตย ์ขณะท ำควำมส<br />
ะอำดคันไถด้วยท่อนเหล็กอยู่นั้นเหล็กท่อนนั้นไปแทงมือของเขำจนดึงไม่ออกเขำต้องไปทุกที่โดยมีท่อนเห<br />
ล็กติดตัวเขำไปเป็ นเวลำนำนสองปีด้วย“ควำมเจ็บปวดสุดที่จะทนได้และอับอำย” Francis West,<br />
Historical and Practical Discourse on the Lord’s Day หน้ำ 174 {GC 575.1 {GCth17<br />
504.1}<br />
ต่อมำพระสันตะปำปำทรงแนะว่ำบำทหลวงของท้องถิ่นควรตักเตือนผู้ล่วงละเมิดวันอำทิตย ์และเรียกร ้อ<br />
งให้พวกเขำไปโบสถ ์และสวดมนต เกรงว่ำหำกไม่ท ์<br />
ำเช่นนั้นจะน ำควำมหำยนะมำสู่ตัวเขำเองและเพื่อนบ้ำน<br />
ในกำรประชุมของสภำคณะนักบวชครั้งหนึ่งมีกำรน ำข้อโต้แย้งข้อหนึ่งขึ้นมำเนื่องจำกข้อนี้ถูกน ำมำใช ้กั<br />
นอย่ำงกว้ำงขวำงแม้แต่ในชำวโปรเตสแตนต ์ด้วยกันเองคือว่ำเนื่องจำกมีคนถูกฟ้ ำผ่ำขณะท ำงำนในวันอ<br />
ำทิตย ์วันอำทิตย ์จึงต้องเป็ นวันสะบำโตพระรำชำคณะกล่ำวว่ำ“เป็ นที่แน่ชัดว่ำพระเจ้ำทรงไม่พอพระทัยยิ่ง<br />
นักที่พวกเขำละเลยวันนี้”จึงมีกำรอ้อนวอนต่อบำทหลวงและอำจำรย ์ทั้งหลำยบรรดำพระรำชำและเจ้ำชำ<br />
ยและประชำชนทุกคนที่ซื่อสัตย ์ว่ำ<br />
“จะต้องใช ้ควำมพยำยำมและควำมตั้งใจอย่ำงสุดควำมสำมำรถของพวกเขำที่จะน ำวันนี้กลับคืนสู่เกียร<br />
ติที่ควรได้รับและเพื่อควำมน่ำเชื่อถือของคริสต ์ศำสนำจะต้องถือรักษำอย่ำงสัตย ์ซื่อมำกกว่ำนี้ในเวลำที่จะ<br />
มำถึง” Thomas Morer, Discourse in Six Dialogues on the Name, Notion, and<br />
Observation of the Lord’s Day หน้ำ 271 {GC 575.2} {GCth17 504.2}<br />
เมื่อเป็ นที่แน่ชัดว่ำค ำสั ่งของสภำไม่เกิดผลจึงมีกำรน ำอ ำนำจทำงโลกเข้ำมำเพื่อบัญญัติค ำสั ่งที่จะสร ้ำ<br />
งควำมหวำดผวำในหัวใจของประชำชนและบังคับให้พวกเขำหลีกเลี่ยงจำกกำรท ำงำนในวันอำทิตย ์ที่ประ<br />
ชุมสภำสงฆ์ซึ่งจัดขึ้นในกรุงโรมมีกำรเน้นย ้ำเรื่องที่สรุปไปแล้วในอดีตด้วยน ้ำหนักและควำมน่ำเกรงขำมยิ่<br />
งขึ้นพวกเขำยังผนวกกฎหมำยนี้เข้ำไปรวมอยู่ในกฎหมำยฝ่ ำยศำสนำและให้อ ำนำจทำงฝ่ ำยปกครองบัง<br />
444
คับใช เกือบทั ้ ่วอำณำจักรของโลกคริสเตียน See Heylyn, History of the Sabbath เล่มที่ 2 บทที่ 5<br />
ตอนที่ 7 {GC 575.3} {GCth17 504.3}<br />
แม้บัดนี้กำรขำดสิทธิอ ำนำจตำมพระคัมภีรเพื่อถือรักษำวันอำทิตย ์<br />
์น ำควำมอับอำยมำให้ไม่น้อยประช<br />
ำชนทวงถำมคุณครูผู้สอนถึงสิทธิของกำรบอกปัดพระบัญชำของพระยำห ์เวห ์ที่ว่ำ“วันที่เจ็ดนั้นเป็ นวันสะ<br />
บำโตแด่พระยำห ์เวห ์พระเจ้ำของเจ้ำ”อพยพ20:10;ทิ้งไปแล้วมำถวำยเกียรติแก่วันของดวงอำทิตย ์จึงจ ำเ<br />
ป็ นต้องหำข้อมูลอื่นเพื่อเสริมค ำพยำนของพระคัมภีร ์ที่ขำดไปนี้ในช่วงท้ำยของศตวรรษที่สิบสองมีชำยค<br />
นหนึ่งที่สนับสนุนอย่ำงแรงกล้ำเพื่อให้ถือรักษำวันอำทิตย ์ออกเยี่ยมตำมโบสถ ์ต่ำงๆในประเทศอังกฤษเขำ<br />
ถูกต่อต้ำนจำกพยำนที่ซื่อสัตย ์ต่อสัจธรรมและกำรลงแรงของเขำนั้นไม่เกิดผลเลยจนเขำต้องไปจำกประเ<br />
ทศนี้ช่วงหนึ่งและค้นหำวิธีเพื่อท ำให้คนปฏิบัติตำมค ำสอนของเขำเมื่อเขำกลับมำอีกครั ้งเขำมำพร ้อมกับ<br />
สิ่งที่เขำเคยขำดไปและประสบควำมส ำเร็จมำกขึ้นเป็ นอย่ำงมำกเขำน ำข้อมูลม้วนหนึ่งมำด้วยซึ่งเขำอ้ำงว่<br />
ำมำจำกพระเจ้ำโดยตรงเป็ นม้วนข้อมูลที่ประกอบด้วยพระบัญชำที่สั ่งให้ถือรักษำวันอำทิตย ์รวมทั้งค ำขู ่น่<br />
ำกลัวเพื่อก ำรำบผู้ที่ไม่เชื่อฟังเอกสำรอันล ้ำค่ำนี้—<br />
เป็ นกำรปลอมแปลงที่ชั ่วร ้ำยเช่นเดียวกับสถำบันที่ให้กำรสนับสนุน—<br />
ถูกกล่ำวถึงกันว่ำตกลงมำจำกสวรรค ์และถูกพบในกรุงเยรูซำเล็มบนแท่นบูชำของเซนต ์สิเมโอนในกลโ<br />
กธำแต่ในควำมเป็ นจริงแล้วพระรำชวังของสังฆรำชที่กรุงโรมเป็ นแหล่งต้นก ำเนิดของเอกสำรนี้กำรฉ้อฉ<br />
ลและกำรปลอมแปลงเพื่อควำมเจริญรุ่งเรืองของอ ำนำจและควำมร ่ำรวยของคริสตจักรเช่นนี้เป็ นเรื่องที่ส<br />
ภำกำรปกครองสงฆ์ของระบอบเปปำซีถือว่ำถูกต้องตำมกฎหมำยมำตลอดทุกยุค<br />
576.1} {GCth17 505.1}<br />
ม้วนข้อมูลห้ำมกำรท ำงำนตั้งแต่เก้ำนำฬิกำคือบ่ำยสำมโมงของวันเสำร ์ไปจนถึงดวงอำทิตย ์ขึ้นในวันจั<br />
นทร ์และอ้ำงว่ำสิทธิอ ำนำจของค ำสั ่งนี้ผ่ำนกำรรับรองจำกเหตุกำรณ์อัศจรรย ์มำกมำยที่เกิดขึ้นมีรำยงำน<br />
ว่ำมีหลำยคนที่ท ำงำนเกินเวลำที่ก ำหนดไว้ต้องล้มป่ วยลงด้วยโรคอัมพำตมีคนหนึ่งที่ลงแรงบดข้ำวโพดแท<br />
นที่จะได้แป้ งข้ำวเขำกลับเห็นกระแสเลือดไหลออกมำและล้อกังหันไม่ยอมหมุนถึงแม้จะยังคงมีน ้ำไหลผ่ำน<br />
อย่ำงแรงก็ตำมมีหญิงคนหนึ่งที่เอำก้อนแป้ งที่นวดแล้วใส่เข้ำไปในเตำอบเมื่อน ำออกมำก็ยังคงเป็ นแป้ งดิบ<br />
ถึงแม้เตำอบจะร ้อนมำกก็ตำมทีมีอีกคนหนึ่งที่เตรียมก้อนแป้ งท ำขนมปังเพื่อเข้ำเตำอบในเวลำเก้ำนำฬิก<br />
ำแต่กลับตั้งใจที่จะเก็บไว้จนถึงวันจันทร เขำพบว่ำในวันต่อมำก้อนแป้ ์<br />
งดิบนั้นกลำยเป็ นขนมปังและอบสุกโ<br />
ดยฤทธิ์ เดชของพระเจ้ำชำยคนหนึ่งก ำลังอบขนมปังในเวลำ 9<br />
นำฬิกำของวันเสำร ์พบว่ำเมื่อเขำหักขนมปังในวันรุ่งขึ้นมีเลือดไหลออกมำจำกขนมปังนั ้นเรื่องไร ้สำระ<br />
และเต็มไปด้วยเวทมนตร ์คำถำในลักษณะเช่นนี้ถูกผู้สนับสนุนวันอำทิตย ์พยำยำมใช เป็ ้ นรำกฐำนในกำรส<br />
ร ้ำงควำมศักดิ์สิทธิ์ให้แก่วันอำทิตย ์โปรดดู Roger de Hoveden, Annals เล่มที่ 2 หน้ำ 526-530<br />
{GC 576.2} {GCth17 505.2}<br />
ที่ประเทศสก๊อตแลนดเช่นเดียวกับที่ประเทศอังกฤษกำรให้เกียรติวันอำทิตย ์<br />
์มำกยิ่งขึ้นท ำได้โดยกำรเ<br />
อำส่วนหนึ่งของวันสะบำโตโบรำณมำรวมเข้ำด้วยกันแต่เวลำที่จะต้องถือให้บริสุทธิ์นั้นจะแตกต่ำงกันออก<br />
{GC<br />
445
้<br />
ไปพระรำชกฤษฎีกำของกษัตริย ์แห่งประเทศสก๊อตแลนด ์ประกำศให้ถือ“วันเสำร ์ตั้งแต่เที่ยงวันสิบสองนำ<br />
ฬิกำให้เป็ นวันบริสุทธิ์”และห้ำมผู้ใดท ำงำนทำงฝ่ ำยโลกตั้งแต่เวลำนั้นจนถึงเช ้ำวันจันทร ์ Morer หน้ำ<br />
290, 291 {GC 577.1} {GCth17 506.1}<br />
แม้ว่ำจะลงแรงพำกเพียรอย่ำงไรเพื่อสถำปนำวันอำทิตย ์ให้เป็ นวันศักดิ์สิทธิ์แล้วก็ตำมผู้นิยมระบอบเป<br />
ปำซีเองกลับสำรภำพอย่ำงเปิดเผยในที่สำธำรณะว่ำวันสะบำโตมีสิทธิอ ำนำจที่มำจำกพระเจ้ำและสถำบัน<br />
ที่ขึ้นมำแทนที่วันสะบำโตมีต้นก ำเนิดที่มำจำกมนุษย ์ในศตวรรษที่สิบหกสภำของระบอบเปปำซีประกำศอ<br />
ย่ำงชัดเจนว่ำ“จงให้คริสเตียนทั ้งปวงจดจ ำไว้ว่ำพระเจ้ำทรงเป็ นผู้ทรงเจิมให้วันที่เจ็ดนั้นเป็ นวันศักดิ์สิทธิ์แ<br />
ละเป็ นที่ยอมรับและถือปฏิบัติมำไม่เพียงชำวยิวเท่ำนั้นแต่โดยทุกคนที่แสร ้งท ำตัวว่ำเป็ นผู้นมัสกำรพระเจ้<br />
ำถึงแม้เรำที่เป็ นคริสเตียนได้เปลี่ยนวันสะบำโตของพวกเขำให้เป็ นวันขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำแล้วก็ตำม”<br />
Ibid. หน้ำ 281, 282<br />
ผู้ที่ก ำลังเหยียบย ่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำนั้นไม่ได้เป็ นผู้ที่ขำดควำมรู เรื่องลักษณะงำนของพวกเขำแต่<br />
้<br />
พวกเขำจงใจวำงตนเองให้อยู่เหนือพระเจ้ำ {GC 577.2} {GCth17 506.2}<br />
ภำพแสดงตัวอย่ำงที่เด่นชัดถึงนโยบำยของโรมที่มีต่อผู้ที่ขัดแย้งกับเธอจะเห็นได้จำกกำรกดขี่อันยำว<br />
นำนและกำรนองเลือดของกลุ่มวอลเดนซิสบำงคนในชนกลุ่มนี้ถือรักษำวันสะบำโตส่วนคนอื่นๆจ ำต้องทน<br />
ทุกข ์ทรมำนในลักษณะเดียวกันเพรำะควำมสัตย ์ซื่อที่พวกเขำมีต่อพระบัญญัติข้อที่สี่ประวัติศำสตร ์ของโ<br />
บสถ ์ต่ำงๆในประเทศเอธิโอเปียและอบิสซีเนียนั้นมีควำมส ำคัญเป็ นพิเศษท่ำมกลำงควำมมืดสลัวของยุคมื<br />
ดคริสเตียนในภำคกลำงของทวีปแอฟริกำนั้นหำยไปจำกสำยตำของโลกและโลกก็ลืมพวกเขำไปพวกเขำ<br />
มีควำมสุขกับเสรีภำพในกำรถือรักษำควำมเชื่อของพวกเขำอยู่นำนหลำยศตวรรษแต่ในที่สุดโรมรู ้ถึงเรื่อ<br />
งควำมเป็ นอยู่ของพวกเขำในไม่ช ้ำจักรพรรดิแห่งอบิสซีเนียจึงถูกลวงให้ยอมรับว่ำพระสันตะปำปำเป็ นผู้แ<br />
ทนของพระคริสต ์กำรยอมอ่อนข้อในเรื่องอื่นๆก็เกิดขึ้นตำมมำมีกำรออกกฎหมำยประกำศห้ำมถือรักษำวั<br />
นสะบำโตภำยใต้กำรลงโทษที่โหดเหี้ยมที่สุดโปรดดู Michael Geddes, Church History of<br />
Ethiopia หน้ำ 311, 312<br />
แต่ในไม่ช ้ำควำมเผด็จกำรของระบอบเปปำซีก็กลำยเป็ นแอกที่ขมขื่นมำกจนชำวอบิสซีเนียตัดสินใจป<br />
ลดมันออกจำกบ่ำของพวกเขำหลังจำกกำรดิ้นรนต่อสู้อย่ำงรุนแรงพวกเขำขับไล่บรรดำผู้นิยมลัทธิโรมัน<br />
ออกไปจำกอำณำจักรต่ำงๆของพวกเขำและควำมเชื่อโบรำณกลับคืนมำอีกครั ้งคริสตจักรต่ำงๆชื่นชมปรี<br />
ดำในอิสรภำพนี้และไม่เคยลืมบทเรียนที่พวกเขำได้รับเกี่ยวกับเรื่องกำรหลอกลวงรวมถึงเรื่องควำมคลั ่งศ<br />
ำสนำและอ ำนำจกดขี่อันเด็ดขำดของโรมภำยในอำณำบริเวณอันสันโดษนั้นพวกเขำพึงพอใจที่จะคงอยู่ที่<br />
นั ่นไม่เป็ นที่รู ้จักของโลกคริสเตียนทั ้งปวง {GC 577.3} {GCth17 506.3}<br />
คริสตจักรต่ำงๆในทวีปแอฟริกำยึดถือวันสะบำโตตำมที่คริสตจักรของระบอบเปปำซีได้ยึดถือไว้ก่อนที่<br />
เธอจะละทิ้งศำสนำไปโดยสิ้นเชิงในขณะที่พวกเขำถือรักษำวันสะบำโตตำมแบบพระบัญญัติของพระเจ้ำนั<br />
นพวกเขำหลีกเลี่ยงจำกกำรท ำงำนในวันอำทิตย ์ตำมธรรมเนียมของคริสตจักรเมื่อได้รับอ ำนำจสูงสุดโรมเ<br />
หยียบย ่ำวันสะบำโตของพระเจ้ำลงเพื่อเชิดชูวันของเธอเองขึ้นแต่คริสตจักรต่ำงๆในทวีปแอฟริกำที่เก็บซ่<br />
อนตัวอยู่เกือบพันปีนั้นไม่ได้มีส่วนแบ่งในกำรละทิ้งควำมเชื่อนี้เลยเมื่อพวกเขำตกไปอยู่ภำยใต้กำรครอบค<br />
446
รองของโรมนั้นก็ถูกบังคับให้ละทิ้งวันสะบำโตที่แท้จริงและยกย่องวันสะบำโตเทียมเท็จขึ้นแต่ในทันทีที่พว<br />
กเขำได้รับเอกรำชแล้วพวกเขำก็หวนกลับไปเชื่อฟังพระบัญญัติข้อที่สี่ (โปรดดูภำคผนวก) {GC<br />
578.1} {GCth17 507.1}<br />
ข้อควำมบันทึกในอดีตเหล่ำนี้เปิดเผยอย่ำงชัดแจ้งถึงควำมแค้นของโรมที่มีต่อวันสะบำโตที่แท้จริงและ<br />
ผู้ที่ปกป้ องวันสะบำโตรวมถึงวิธีกำรที่เธอใช เพื่อให้เกียรติแก่สถำบันที่เธอได้สร ้<br />
้ำงขึ้นพระวจนะของพระเจ้ำ<br />
สอนว่ำภำพเหตุกำรณ์นี้จะเกิดขึ้นซ ้ำอีกครั้งเมื่อชำวโรมันคำทอลิกและชำวโปรเตสแตนต ์จะรวมตัวกันเพื่<br />
อกำรเชิดชูวันอำทิตย ์ {GC 578.2} {GCth17 507.2}<br />
ค ำพยำกรณ์ของพระธรรมวิวรณ์บทที่13เปิดเผยว่ำอ ำนำจที่มีสัญลักษณ์เป็ นสัตว ์ร ้ำยซึ่งมีเขำเหมือน<br />
ลูกแกะจะท ำให้“โลกและคนที่อยู่ในโลก”บูชำระบอบเปปำซี…ซึ่งใช ้สัญลักษณ์เป็ นสัตว ์ที่มีร่ำง“เหมือนเสือ<br />
ดำว”สัตว ์ร ้ำยที่มีสองเขำยังพูดด้วยว่ำ“ให้คนทั ้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกสร ้ำงรูปจ ำลองรูปหนึ่งให้กับสัต<br />
ว ์ร ้ำย”และยิ่งกว่ำนั้นยัง“บังคับทุกคนทั้งคนเล็กน้อยและคนใหญ่โตคนมั ่งมีและคนยำกจนเสรีชนและทำส”<br />
ให้รับเครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำยวิวรณ์ 13:11-16<br />
เป็ นที่ประจักษ์แล้วว่ำสัตว ์ร ้ำยที่มีเขำเหมือนลูกแกะนั้นเป็ นสัญลักษณ์ถึงอ ำนำจของประเทศสหรัฐอเม<br />
ริกำและค ำพยำกรณ์นี้จะส ำเร็จเมื่อประเทศสหรัฐอเมริกำจะบังคับกำรถือรักษำวันอำทิตย ์ซึ่งโรมอ้ำงไว้ว่ำเ<br />
ป็ นกำรยอมรับอย่ำงพิเศษถึงอ ำนำจของเธอแต่ในเรื่องกำรสวำมิภักดิ์ต่อระบอบเปปำซีนี้ประเทศสหรัฐอเ<br />
มริกำไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวอิทธิพลของโรมในบรรดำประเทศที่เคยยอมรับอ ำนำจกำรปกครองของเธอนั ้นยังไ<br />
ม่ได้ถูกท ำลำยไปมำกนักและค ำพยำกรณ์บอกไว้ล่วงหน้ำแล้วว่ำเธอจะฟื้นฟูอ ำนำจกลับคืนมำอีก“ข้ำพเจ้<br />
ำเห็น.....หัวหนึ่งของมันเหมือนอย่ำงถูกฟันปำงตำยแต่บำดแผลฉกรรจ ์นั้นได้รับกำรรักษำให้หำยแล้วคน<br />
ทั้งโลกติดตำมสัตว ์ร ้ำยนั ้นไปด้วยควำมอัศจรรย ์ใจ” วิวรณ์ 13:3<br />
แผลฉกรรจ ์ซึ่งเกิดจำกกำรฟันปำงตำยนั้นชี้ไปยังกำรล่มสลำยของระบอบเปปำซีในปีค.ศ.<br />
1798*ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำหลังจำกนั ้น“บำดแผลฉกรรจ ์นั้นได้รับกำรรักษำให้หำยแล้วคนทั้งโลกติดต<br />
ำมสัตว ์ร ้ำยนั้นไปด้วยควำมอัศจรรย ์ใจ”เปำโลกล่ำวไว้ว่ำ“คนนอกกฎหมำย”จะอยู่ต่อไปจนถึงกำรเสด็จกลั<br />
บมำครั้งที่สองของพระคริสต ์ 2 เธสะโลนิกำ 2:3-8<br />
เขำจะด ำเนินงำนกำรหลอกลวงต่อไปจนถึงช่วงสิ้นยุคและผู้เขียนพระคัมภีร ์วิวรณ์ยังกล่ำวถึงระบอบเป<br />
ปำซีต่อไปอีกว่ำ“คนทั้งหลำยที่อยู่บนแผ่นดินโลกจะบูชำสัตว ์ร ้ำยนั้นคือคนที่ไม่มีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชี<br />
วิต”วิวรณ์13:8;ทั้งในโลกเก่ำและโลกใหม่ระบอบเปปำซีจะได้รับกำรเทิดเกียรติด้วยกำรเคำรพนับถือที่มีใ<br />
ห้กับสถำบันวันอำทิตย ์ซึ่งเป็ นสถำนบันที่วำงอยู่บนสิทธิอ ำนำจของคริสตจักรโรมันแต่เพียงผู้เดียว {GC<br />
578.3} {GCth17 507.3}<br />
นับตั้งแต่กลำงศตวรรษที่สิบเก้ำเป็ นต้นมำนักกำรศึกษำเรื่องค ำพยำกรณ์ในประเทศสหรัฐได้เสนอค ำ<br />
พยำนนี้สู่ชำวโลกจำกเหตุกำรณ์ต่ำงๆที่ก ำลังเกิดขึ้นในเวลำนี้จะมองเห็นควำมก้ำวหน้ำอย่ำงรวดเร็วที่มุ่งไ<br />
ปสู่กำรส ำเร็จจริงอย่ำงครบถ้วนของค ำพยำกรณ์ส ำหรับครูชำวโปรเตสแตนต ์ทั้งหลำยยังคงใช ้ข้ออ้ำงแบ<br />
บเดียวกับผู้น ำระบอบเปปำซีในเรื่องสิทธิอ ำนำจจำกพระเจ้ำในกำรให้ถือรักษำวันอำทิตย ์และยังคงขำดห<br />
447
ลักฐำนจำกพระคัมภีร เช่นเดียวกับผู้น ์<br />
ำระบอบเปปำซีผู้ซึ่งได้ปั้นแต่งเรื่องอัศจรรย ์ขึ้นเพื่อแทนที่พระบัญช<br />
ำจำกพระเจ้ำกำรกล่ำวยืนยันว่ำกำรพิพำกษำลงโทษของพระเจ้ำที่มีต่อมนุษย ์ส ำหรับกำรละเมิดกำรนับถื<br />
อวันอำทิตย ์เป็ นวันสะบำโตของพวกเขำจะเกิดขึ้นซ ้ำอีกครั้งซึ่งบัดนี้ก ำลังเริ่มถูกผลักดันแล้วและกำรเคลื่<br />
อนไหวที่จะบังคับให้ถือรักษำวันอำทิตย ์ก ำลังได้รับควำมนิยมเพิ่มขึ้นอย่ำงรวดเร็ว {GC 579.1} {GCth17<br />
508.1}<br />
ควำมฉลำดและเจ้ำเล่ห ์อย่ำงน่ำประหลำดใจนั ้นเป็ นของคริสตจักรโรมันเธออ่ำนสถำนกำรณ์ได้เป็ นอย่<br />
ำงดีเธอซุ่มรอเวลำของเธอและเห็นว่ำคริสตจักรโปรเตสแตนต ์แสดงควำมภักดีต่อเธอด้วยกำรยอมรับวันส<br />
ะบำโตเทียมเท็จและพวกเขำก ำลังเตรียมตัวที่จะบังคับให้ถือรักษำวันนี้ด้วยวิธีเฉพำะแบบเดียวกับที่เธอเคย<br />
ใช ้ในวันวำนที่ผ่ำนไปผู้ที่ปฏิเสธควำมกระจ่ำงแห่งสัจธรรมจะยังคงแสวงหำควำมช่วยเหลือจำกอ ำนำจที่อุ<br />
ปโลกน์ตนเองว่ำไม่รู ้พลั้งนี้เพื่อเทิดทูนสถำบันหนึ่งซึ่งก ำเนิดมำจำกเธอไม่ใช่เรื่องยำกที่จะคำดเดำได้ว่ำเ<br />
ธอพร ้อมเพียงไรที่จะลงมือช่วยชำวโปรเตสแตนต ์ในงำนนี้ผู้ใดเล่ำจะเข้ำใจได้ดีไปกว่ำผู้น ำของระบอบเปป<br />
ำซีว่ำควรจะใช ้วิธีใดในกำรจัดกำรผู้ที่ไม่เชื่อปฏิบัติตำมคริสตจักร {GC 580.1} {GCth17 508.2}<br />
คริสตจักรโรมันคำทอลิกพร ้อมด้วยกิ่งก้ำนสำขำทั้งหมดทั ่วทั้งโลกก่อร่ำงเป็ นองค ์กรขนำดใหญ่ที่อยู่ภ<br />
ำยใต้กำรควบคุมและกำรออกแบบวำงแผนเพื่อรับใช ้ผลประโยชน์ของรำชส ำนักของระบอบเปปำซีผู้สื่อส<br />
ำรนับล้ำนของคริสตจักรในทุกประเทศทั ่วโลกได้รับกำรก ำชับให้ผูกมัดตนเองด้วยควำมจงรักภักดีต่อองค ์<br />
พระสันตะปำปำไม่ว่ำคนเหล่ำนี้จะมีสัญชำติใดหรือมีรัฐบำลใดพวกเขำต้องถือว่ำอ ำนำจของคริสตจักรอยู่<br />
เหนืออ ำนำจอื่นใดถึงแม้พวกเขำจะปฏิญำณกล่ำวควำมจงรักภักดีต่อรัฐบำลแล้วก็ตำมแต่เบื้องหลังค ำป<br />
ฏิญำณเท็จนี้ค ำสำบำนที่จะเชื่อฟังโรมได้ปลดปล่อยพวกเขำจำกพันธะค ำปฏิญำณทุกค ำที่เป็ นปฏิปักษ์ต่<br />
อผลประโยชน์ของเธอ {GC 580.2} {GCth17 508.3}<br />
ประวัติศำสตรเป็ ์ นพยำนถึงควำมพยำยำมอย่ำงมีศิลปะและไม่ลดละของเธอเพื่อสอดแทรกตัวเธอเองเ<br />
ข้ำไปในเรื่องต่ำงๆของประเทศทั้งหลำยและเมื่อเข้ำยึดครองได้ก้ำวแรกแล้วก็จะแผ่ขยำยเป้ ำหมำยของตน<br />
เองออกไปแม้จะต้องท ำลำยเจ้ำชำยและประชำชนก็ตำมทีในปีค.ศ. 1204 พระสันตะปำปำอินโนเซนต ์ที่ 3<br />
ทรงบีบคั้นพระรำชำเปโตรที่ 2 แห่งประเทศอำร ์รำกอนให้กล่ำวค ำปฏิญำณประหลำดต่อไปนี้<br />
“ข้ำพเจ้ำเปโตรพระรำชำแห่งชำวอำร ์รำกอเนียนยอมรับและสัญญำที่จะซื่อสัตย ์และเชื่อฟังต่อนำยขอ<br />
งข้ำพเจ้ำคือพระสันตะปำปำอินโนเซนต ์ต่อผู้สืบต ำแหน่งคำทอลิกของพระองค ์และคริสตจักรโรมันคำทอ<br />
ลิกและจะรักษำอำณำจักรของข้ำพเจ้ำไว้อย่ำงสัตย ์ซื่อด้วยกำรเชื่อฟังพระองค ์ปกป้ องควำมเชื่อของคำท<br />
อลิกและกดขี่ข่มเหงพวกนอกศำสนำ” John Dowling, The History of Romanism เล่มที่ 5 บทที่<br />
6 ตอนที่ 55<br />
เรื่องนี้สอดคล้องกับกำรกล่ำวอ้ำงในเรื่องอ ำนำจของพระสันตะปำปำของโรมว่ำ“เป็ นเรื่องถูกต้องตำมกฎห<br />
มำยที่พระองค ์จะปลดจักรพรรดิได้”และ“พระองค ์สำมำรถอภัยบำปประชำชนจำกกำรไปจงรักภักดีต่อผู้ป<br />
กครองที่ไม่ชอบธรรมได้” Mosheim เล่มที่ 3 cent 11 ตอนที่ 2 บทที่ 2 ตอนที่ 9 โน๊ต 17<br />
(โปรดดูภำคผนวก) {GC 580.3} {GCth17 508.4}<br />
448
ให้จดจ ำไว้ว่ำค ำโอ้อวดของโรมคือเธอไม่เคยเปลี่ยนแปลงหลักกำรของพระสันตะปำปำเกรกอรีที่7และ<br />
พระสันตะปำปำอินโนเซนต ์ที่3;ยังคงเป็ นหลักกำรของคริสตจักรโรมันคำทอลิกและหำกเธอมีอ ำนำจเธอค<br />
งใช ้มันอย่ำงกระฉับกระเฉงกระปรี้กระเปร่ำเหมือนเช่นหลำยศตวรรษที่ผ่ำนมำชำวโปรเตสแตนต ์รู เพียงน้อ ้<br />
ยนิดในสิ่งที่พวกเขำท ำเมื่อเสนอตัวยอมรับควำมช่วยเหลือจำกโรมในเรื่องกำรเทิดทูนวันอำทิตย ์ในขณะที่<br />
พวกเขำทุ่มเทที่จะบรรลุเป้ ำหมำยของพวกเขำโรมก ำลังมุ่งหน้ำที่จะสถำปนำอ ำนำจของเธอขึ้นใหม่อีกครั้<br />
งเพื่อกอบกู้อ ำนำจยิ่งใหญ่ที่ได้สูญเสียไปทันทีที่หลักกำรนี้ถูกสถำปนำขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกำว่ำคริส<br />
ตจักรมีควำมชอบธรรมใช ้หรือควบคุมอ ำนำจของรัฐว่ำกฎหมำยทำงโลกบังคับกำรปฏิบัติตำมระเบียบทำง<br />
ศำสนำได้กล่ำวโดยสรุปคืออ ำนำจของคริสตจักรและอ ำนำจของรัฐครอบง ำจิตส ำนึกชัยชนะของโรมในปร<br />
ะเทศนี้ก็เป็ นเรื่องที่แน่นอน {GC 581.1} {GCth17 509.1}<br />
พระวจนะของพระเจ้ำเตือนถึงภัยอันตรำยที่จะมำถึงหำกละเลยเรื่องนี้ไปโลกของโปรเตสแตนต ์ก็จะเรีย<br />
นรู ้ว่ำอะไรคือจุดมุ่งหมำยแท้จริงของโรมซึ่งเมื่อถึงเวลำนั้นก็สำยเกินไปเสียแล้วที่จะหนีให้พ้นจำกกับดักเธ<br />
อก ำลังเรืองอ ำนำจขึ้นอย่ำงเงียบๆหลักค ำสอนต่ำงๆของเธอก ำลังส่งอิทธิพลของเธอในสภำร่ำงกฎหมำยใ<br />
นคริสตจักรต่ำงๆและในหัวใจของมนุษย ์เธอก ำลังก่อร่ำงโครงสร ้ำงอันสูงตระหง่ำนและมหึมำในที่ลี้ลับเพื่อใ<br />
ห้กำรกดขี่ข่มเหงดังเช่นในอดีตเกิดขึ้นอีกครั้งเธอก ำลังสร ้ำงกองก ำลังที่แข็งแกร่งอย่ำงหลบซ่อนและไม่มี<br />
ผู้ใดสงสัยเพื่อไปสู่เป้ ำหมำยสุดท้ำยเมื่อถึงเวลำที่เธอจะเข้ำจู่โจมทั้งหมดที่เธอต้องกำรคือสมรภูมิที่ได้เปรี<br />
ยบและสิ่งนี้ยื่นไปไว้ให้เธอเรียบร ้อยแล้วเรำจะเห็นในเร็ววันนี้และจะสัมผัสว่ำเป้ ำหมำยของธำตุแท้ของโรมั<br />
นนั้นคืออะไรใครก็ตำมที่เชื่อและปฏิบัติตำมพระวจนะของพระเจ้ำจะประสบกับกำรต ำหนิและกำรกดขี่ข่มเ<br />
หง {GC 581.2} {GCth17 509.2}<br />
449
บท 36 - การขัดแย้งที่ก าลังจะเกิดขึ้น<br />
นับตั้งแต่กำรต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ที่เริ่มต้นขึ้นในสวรรค ์ซำตำนมุ่งมั ่นล้มล้ำงธรรมบัญญัติของพระเจ้ำมันก้<br />
ำวเข้ำสู่กำรกบฏต่อพระผู้สร ้ำงก็เพื่อท ำกำรนี้ให้ส ำเร็จและแม้ว่ำมันถูกขับออกจำกสวรรค ์ไปแล้วมันก็ยัง<br />
คงด ำเนินสงครำมเดียวกันนี้ในโลกกำรหลอกลวงมนุษย ์และชักน ำให้พวกเขำล่วงละเมิดธรรมบัญญัติขอ<br />
งพระเจ้ำเป็ นเป้ ำหมำยที่มันคอยท ำอย่ำงมุ่งมั ่นมำตลอดไม่ว่ำจะกระท ำโดยกำรละทิ้งธรรมบัญญัติไปทั้งห<br />
มดหรือปฏิเสธบัญญัติเพียงข้อหนึ่งข้อใดท้ำยสุดก็ได้ผลเท่ำกันผู้ที่ท ำผิดธรรมบัญญัติแม้เพียง“ข้อเดียว”<br />
ก็ดูแคลนธรรมบัญญัติทั ้งหมดอิทธิพลและแบบอย่ำงของเขำอยู่ฝ่ ำยเดียวกันกับพวกที่ล่วงละเมิดเขำจึง<br />
“ท ำผิดธรรมบัญญัติทั้งหมด” ยำกอบ 2:10 {GC 582.1} {GCth17 510.1}<br />
เพื่อท ำให้กฎเกณฑ ์ต่ำงๆของพระเจ้ำถูกดูแคลนซำตำนจึงบิดเบือนหลักค ำสอนของพระคัมภีร ์และค ำ<br />
สอนที่ผิดเหล่ำนี้จึงกลำยเป็ นส่วนหนึ่งของควำมเชื่อของคนนับพันที่อ้ำงตนว่ำเชื่อพระคัมภีร ์กำรต่อสู่ยิ่งใ<br />
หญ่ครั้งสุดท้ำยระหว่ำงควำมจริงและควำมเท็จจึงเป็ นเพียงกำรดิ้นรนครั้งสุดท้ำยของควำมขัดแย้งที่มีมำอ<br />
ย่ำงยำวนำนเกี่ยวกับธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเรำก ำลังก้ำวเข้ำสู่สงครำมนี้ซึ่งเป็ นสงครำมระหว่ำงกฎระเ<br />
บียบของมนุษย ์กับกฎข้อบังคับของพระยำห ์เวห ์ระหว่ำงศำสนำของพระคัมภีร ์กับศำสนำของนิยำยและปร<br />
ะเพณี {GC 582.2} {GCth17 510.2}<br />
สื่อตัวแทนที่จะรวมตัวกันต่อต้ำนควำมจริงและควำมชอบธรรมในกำรขับเคี่ยวนี้ก ำลังท ำกำรอย่ำงแข็ง<br />
ขันพระวจนะศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ำซึ่งส่งต่อมำยังเรำด้วยรำคำของควำมทุกข ์ยำกและเลือดเนื้อเช่นนี้กลับ<br />
ถูกประเมินค่ำเพียงเล็กน้อยพระคัมภีร ์อยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่มีน้อยคนยอมรับพระคัมภีร เป็ ์ นแนวทำงในกำร<br />
ด ำเนินชีวิตกำรไม่มีศำสนำมีอยู่เกลื่อนกลำดอย่ำงน่ำตกใจซึ่งไม่เพียงแต่ในฝ่ ำยโลกเท่ำนั้นแต่ในคริสตจัก<br />
รเองด้วยมีคนมำกมำยปฏิเสธหลักค ำสอนซึ่งเป็ นเสำหลักของควำมเชื่อคริสเตียนควำมจริงยิ่งใหญ่เรื่องก<br />
ำรสร ้ำงโลกตำมที่ผู้เขียนซึ่งได้รับกำรดลใจน ำเสนอเรื่องมนุษย ์ล้มลงในบำปกำรลบบำปและควำมยั ่งยืนยง<br />
ของธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเป็ นเรื่องที่คนส่วนใหญ่ในโลกคริสเตียนแทบจะละทิ้งไปแล้วทั้งหมดหรือเพียง<br />
บำงส่วนคนนับพันที่ภูมิใจในปัญญำและควำมเป็ นเอกเทศของตนเองจะมองดูว่ำกำรวำงใจพระคัมภีร ์อย่ำง<br />
เต็มที่เป็ นหลักฐำนแสดงถึงควำมอ่อนแอของคนๆนั ้นพวกเขำคิดว่ำกำรจับผิดพระคัมภีร ์กำรปลูกฝังและก<br />
ำรอธิบำยควำมจริงที่ส ำคัญตำมแนวคิดของเขำเป็ นเครื่องพิสูจน์ควำมสำมำรถและควำมรู ้ที่เลิศหรูของพ<br />
วกเขำอำจำรย ์จ ำนวนมำกก ำลังสอนประชำชนและศำสตรำจำรย ์และครูมำกมำยก ำลังอบรมปลูกฝังนักศึ<br />
กษำว่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำถูกเปลี่ยนแปลงไปหรือถูกยกเลิกไปแล้วและผู้ที่ถือว่ำธรรมบัญญัติยังคงมี<br />
ผลบังคับใช ้และยังต้องถือรักษำตำมที่ได้จำรึกไว้เป็ นผู้ที่สมควรแก่กำรถูกเย้ยหยันและดูแคลน<br />
582.3} {GCth17 510.3}<br />
เมื่อมนุษย ์ปฏิเสธควำมจริงพวกเขำก็ปฏิเสธพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นแหล่งต้นก ำเนิดแห่งควำมจริงเมื่อพวกเ<br />
ขำเหยียบย ่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำพวกเขำก็ได้ปฏิเสธอ ำนำจของพระองค ์ผู้ประทำนธรรมบัญญัติด้ว<br />
ยกำรที่จะเทิดทูนบูชำหลักค ำสอนและทฤษฎีเทียมเท็จนั้นก็ง่ำยพอๆกับกำรแกะสลักรูปเคำรพจำกไม้หรือ<br />
ก้อนหินซำตำนต้องกำรใส่ร ้ำยพระเจ้ำอย่ำงผิดๆมันจึงชักน ำมนุษย ์ให้มองดูพระองค ์ด้วยพระลักษณะที่ผิด<br />
มีคนมำกมำยน ำรูปเคำรพทำงปรัชญำมำเทิดทูนไว้แทนที่พระยำห ์เวห ์ในขณะที่มีคนจ ำนวนเล็กน้อยนมัส<br />
450<br />
{GC
กำรพระเจ้ำผู้ทรงพระชนม์ตำมที่ได้ทรงเปิดเผยไว้ในพระวจนะของพระองค ์ในพระคริสต ์และในพระรำชกิจ<br />
แห่งกำรทรงสร ้ำงคนนับพันๆกรำบไหว้ธรรมชำติในขณะที่พวกเขำปฏิเสธพระเจ้ำแห่งธรรมชำติแม้จะมีรู<br />
ปแบบที่แตกต่ำงกันแต่กำรกรำบไหว้รูปเคำรพยังมีอยู่ในโลกคริสเตียนในทุกวันนี้เหมือนเช่นที่มีอยู่ในอิสร<br />
ำเอลโบรำณสมัยเอลียำห ์พระของคนที่อ้ำงตนว่ำฉลำดพระของนักปรัชญำของนักอักษรศำสตร ์ของนักก<br />
ำรเมืองของผู้สื่อข่ำวของคนในสังคมชั้นสูงที่มีกำรศึกษำของวิทยำลัยและมหำวิทยำลัยต่ำงๆแม้แต่พระขอ<br />
งสถำบันศำสนศำสตร ์บำงแห่งพระของบรรดำคนเหล่ำนี้ก็ดีกว่ำพระบำอัลพระเจ้ำแห่งดวงอำทิตย ์ของชำ<br />
วฟินิเชียแต่เพียงเล็กน้อย {GC 583.1} {GCth17 511.1}<br />
ในบรรดำค ำสอนผิดๆที่ชำวคริสเตียนยอมรับไม่มีค ำสอนใดที่ท้ำทำยต่ออ ำนำจสวรรค ์โจมตีโดยตรงต่<br />
อควำมมีเหตุผลและมีผลร ้ำยแรงมำกไปกว่ำหลักค ำสอนใหม่ที่ได้รับกำรยอมรับอย่ำงรวดเร็วว่ำธรรมบัญ<br />
ญัติของพระเจ้ำไม่มีผลบังคับใช ้กับมนุษย ์แล้วทุกประเทศมีกฎหมำยของตนเองซึ่งต้องเคำรพและปฏิบัติต<br />
ำมไม่มีรัฐบำลใดจะอยู่ได้โดยไม่มีกฎหมำยเหล่ำนี้และพวกเขำคิดได้อย่ำงไรว่ำพระผู้สร ้ำงท้องฟ้ ำและแผ่น<br />
ดินโลกจะไม่มีกฎระเบียบเพื่อใช ้ปกครองสิ่งมีชีวิตที่พระองค ์ทรงสร ้ำงมำนั้นสมมติว่ำรัฐมนตรีที่มีชื่อเสียงจ<br />
ะป่ ำวประกำศอย่ำงเปิดเผยว่ำกฎหมำยที่ใช ้ปกครองประเทศและปกป้ องสิทธิของพลเมืองเป็ นสิ่งที่ไม่จ ำเป็<br />
นเพรำะกฎหมำยเหล่ำนี้จ ำกัดเสรีภำพของประชำชนดังนั้นจึงไม่ต้องปฏิบัติตำมเรำควรจะทนปล่อยให้คนเ<br />
ช่นนี้พูดอีกนำนไหมแต่กำรละเลยกฎหมำยของบ้ำนเมืองและประเทศชำติจะร ้ำยแรงไปกว่ำกำรเหยียบย ่ำ<br />
ข้อบังคับทั้งหลำยของพระเจ้ำซึ่งเป็ นพื้นฐำนของกำรปกครองทั้งปวงหรือ {GC 584.1} {GCth17<br />
511.2}<br />
กำรที่จะให้ประเทศทั้งหลำยยกเลิกกฎหมำยและปล่อยให้ประชำชนท ำสิ่งที่ตนพอใจเป็ นเรื่องที่เกิดขึ้นไ<br />
ด้ง่ำยกว่ำกำรที่จะให้พระเจ้ำแห่งจักรวำลทรงลบล้ำงธรรมบัญญัติของพระองค ์และปล่อยให้โลกไม่มีมำตร<br />
ฐำนเพื่อใช ้ต ำหนิคนที่ท ำผิดและยืนยันควำมถูกต้องของผู้ที่เชื่อฟังเรำเคยทรำบถึงผลของกำรยกเลิกธรร<br />
มบัญญัติของพระเจ้ำหรือไม่เรื่องนี้เคยมีกำรทดลองมำแล้วภำพเหตุกำรณ์ที่น่ำสะพรึงกลัวนี้เกิดขึ้นในประ<br />
เทศฝรั ่งเศสเมื่อผู้ที่ไม่มีศำสนำขึ้นมำมีอ ำนำจในกำรปกครองประเทศสิ่งที่เกิดขึ้นแสดงให้โลกเห็นว่ำกำร<br />
ละทิ้งข้อห้ำมที่พระเจ้ำทรงจัดวำงไว้คือกำรยอมรับกำรปกครองภำยใต้กำรกดขี่ข่มเหงที่โหดเหี้ยมที่สุดกำ<br />
รไม่สนใจต่อมำตรฐำนแห่งควำมชอบธรรมเป็ นกำรเปิดทำงให้เจ้ำชำยแห่งควำมชั ่วสถำปนำอ ำนำจของมั<br />
นขึ้นในโลก {GC 584.2} {GCth17 511.3}<br />
สถำนที่ใดก็ตำมที่ปฏิเสธข้อบังคับของพระเจ้ำบำปก็จะดูไม่เป็ นบำปอีกต่อไปหรือควำมชอบธรรมก็จะไ<br />
ม่เป็ นสิ่งที่ผู้คนปรำรถนำผู้ที่ปฏิเสธไม่ยอมรับกำรปกครองของพระเจ้ำก็จะเป็ นผู้ที่ไม่เหมำะสมที่จะปกครอ<br />
งตนเองโดยสิ้นเชิงค ำสอนอันตรำยเหล่ำนี้ของพวกเขำได้ปลูกฝังวิญญำณแห่งควำมดื้อรั้นลงไปในหัวใจ<br />
ของเด็กและเยำวชนผู้ซึ่งมีธรรมชำติที่ไม่ชอบให้ใครมำควบคุมและไม่มีควำมเป็ นระเบียบอยู่แล้วผลลัพธ ์<br />
คือสภำพสังคมที่ไร ้ศีลธรรมในขณะที่พวกเขำเยำะเย้ยควำมหูเบำของผู้ที่เชื่อฟังข้อก ำหนดของพระเจ้ำฝู<br />
งชนเหล่ำนี้ยินดีรับกำรหลอกลวงของซำตำนพวกเขำปล่อยตัวให้กับตัณหำฝ่ ำยต ่ำและท ำบำปต่ำงๆที่เป็<br />
นสำเหตุให้พวกคนนอกศำสนำต้องได้รับกำรพิพำกษำโทษ {GC 584.3} {GCth17 511.4}<br />
451
ผู้ที่สอนประชำชนให้ใส่ใจพระบัญญัติของพระเจ้ำแต่เพียงเล็กน้อยก ำลังหว่ำนกำรไม่เชื่อฟังเพื่อเก็บเกี่<br />
ยวควำมไม่เชื่อฟังเมื่อมีกำรละทิ้งข้อห้ำมทั้งหมดที่ธรรมบัญญัติของพระเจ้ำบังคับไว้ในไม่ช ้ำกฎหมำยของ<br />
มนุษย ์ก็จะถูกละเลยไปด้วยเนื่องจำกพระเจ้ำทรงห้ำมกำรกระท ำที่ไม่สัตย ์ซื่อกำรโลภกำรพูดปดและกำรห<br />
ลอกลวงส่วนมนุษย ์นั้นพร ้อมที่จะเหยียบย ่ำกฎเกณฑ ์ของพระองค ์ที่ขัดขวำงควำมเจริญรุ่งเรืองทำงฝ่ ำยโ<br />
ลกของพวกเขำแต่ผลลัพธ ์ของกำรละทิ้งข้อบังคับเหล่ำนี้จะเป็ นไปตำมที่พวกเขำไม่ได้คำดหวังไว้ถ้ำธรรม<br />
บัญญัติไม่มีผลบังคับใช ้ต่อไปแล้วท ำไมพวกเขำจึงต้องกลัวกำรล่วงละเมิดอีกหรือทรัพย ์สมบัติจะไม่ปลอด<br />
ภัยอีกต่อไปผู้คนจะใช ้ควำมรุนแรงเพื่อเอำสิ่งของที่เป็ นของเพื่อนบ้ำนและคนที่แข็งแรงที่สุดจะกลำยเป็ นค<br />
นร ่ำรวยที่สุดพวกเขำจะไม่เคำรพต่อชีวิตค ำปฏิญำณในงำนแต่งงำนจะไม่ใช่ก ำแพงศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้ องคร<br />
อบครัวอีกต่อไปผู้ที่มีอ ำนำจก็คงจะใช ้ก ำลังไปแย่งชิงภรรยำของเพื่อนบ้ำนมำเป็ นของตนได้ตำมควำมต้อ<br />
งกำรพระบัญญัติข้อที่ห้ำคงถูกยกเลิกไปพร ้อมๆกับพระบัญญัติข้อที่สี่เด็กๆจะไม่เกรงกลัวต่อกำรคร่ำเอำ<br />
ชีวิตของพ่อแม่ถ้ำหำกกำรกระท ำนั้นจะสนองควำมปรำรถนำแห่งหัวใจอันชั ่วช ้ำของพวกเขำโลกศิวิไลซ ์<br />
นี้จะกลำยเป็ นถ ้ำของโจรและฆำตกรควำมสงบสุขกำรพักผ่อนและควำมผำสุกจะมลำยหำยไปจำกโลก<br />
{GC 585.1} {GCth17 512.1}<br />
หลักค ำสอนที่ว่ำมนุษย ์หลุดพ้นจำกกำรต้องเชื่อฟังข้อก ำหนดของพระเจ้ำบั ่นทอนอ ำนำจควำมรับผิด<br />
ชอบทำงฝ่ ำยศีลธรรมและเปิดประตูให้ควำมชั ่วไหลบ่ำเข้ำมำในโลกเรียบร ้อยแล้วกำรไม่มีกฎหมำยกำรส ำ<br />
มะเลเทเมำและกำรฉ้อโกงเป็ นเสมือนคลื่นยักษ์ที่ก ำลังโหมกระหน ่ำใส่เรำซำตำนท ำงำนอยู่ในครอบครัวธง<br />
ของมันโบกสะบัดแม้กระทั ่งในบ้ำนที่เรียกตัวเองว่ำเป็ นครอบครัวคริสเตียนควำมอิจฉำกำรคิดร ้ำยต่อกันก<br />
ำรหน้ำไหว้หลังหลอกกำรตีตัวออกห่ำงกำรแก่งแย่งกันกำรต่อสู้กันกำรทรยศต่อควำมไว้วำงใจของคู่สมร<br />
สกำรหมกมุ่นอยู่กับตัณหำหลักกำรและค ำสอนทั้งระบบของศำสนำซึ่งควรจะเป็ นพื้นฐำนและโครงสร ้ำงข<br />
องคนในสังคมกลับก ำลังซวนเซพร ้อมที่จะดิ่งลงสู่ควำมพินำศเมื่อจับอำชญำกรที่โหดเหี้ยมที่สุดโยนเข้ำคุ<br />
กบ่อยครั้งที่กำรกระท ำเช่นนี้กลับกลำยเป็ นกำรให้รำงวัลแก่พวกเขำและท ำให้พวกเขำได้รับควำมสนใจรำ<br />
วกับว่ำได้รับเกียรติยศที่น่ำอิจฉำสื่อต่ำงๆรำยงำนบุคลิกและกำรท ำอำชญำกรรมของเขำสื่อต่ำงๆบรรยำ<br />
ยถึงควำมเลวร ้ำยที่เขำท ำไว้อย่ำงละเอียดสิ่งเหล่ำนี้กระตุ้นให้ผู้อื่นเลียนแบบกำรฉ้อฉลปล้นจี้และฆำตกรร<br />
มและซำตำนชื่นชมกับควำมส ำเร็จในผลงำนชั ่วร ้ำยของมันควำมหลงใหลในอบำยมุขกำรจงใจคร่ำชีวิตอ<br />
ย่ำงโหดเหี้ยมกำรไม่ประมำณตนที่เพิ่มมำกขึ้นอย่ำงน่ำกลัวรวมทั ้งควำมชั ่วทุกขนำดและทุกรูปแบบจะต้อ<br />
งปลุกทุกคนที่ย ำเกรงพระเจ้ำให้ตื่นขึ้นเพื่อแสวงหำวิธีกำรที่จะยับยั้งคลื่นแห่งควำมชั ่วเหล่ำนี้เสีย {GC<br />
585.2} {GCth17 512.2}<br />
ศำลยุติธรรมทุจริตผู้ปกครองบ้ำนเมืองกระท ำกำรอย่ำงหวังผลและหมกมุ่นอยู่กับควำมเพลิดเพลินในร<br />
ำคะตัณหำกำรไม่รู ้จักบังคับตนท ำให้ควำมนึกคิดของคนมำกมำยมัวหมองจนซำตำนเข้ำควบคุมพวกเขำ<br />
ไว้ได้เกือบทั้งหมดผู้พิพำกษำไม่สัตย ์ซื่อติดสินบนและหลอกลวงกำรเมำสุรำและกำรเที่ยวหำควำมส ำรำ<br />
ญกิเลสตัณหำควำมริษยำควำมไม่ซื่อสัตย ์ในทุกรูปแบบถูกพบได้ในผู้ที่รักษำกฎหมำย<br />
“ควำมชอบธรรมก็ยืนอยู่ไกลเพรำะควำมจริงล้มลงที่ลำนเมืองและควำมเที่ยงตรงเข้ำไปไม่ได้” อิสยำห ์<br />
59:14 {GC 586.1} {GCth17 512.3}<br />
452
ควำมชั ่วและควำมมืดทำงจิตวิญญำณที่มีให้เห็นอยู่ทั ่วไปภำยใต้กำรปกครองของโรมนั้นเป็ นผลลัพธ ์ที่<br />
เกิดขึ้นอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้เมื่อเธอปรำบท ำลำยพระคัมภีร ์แต่จะมองหำสำเหตุของกำรไม่มีศำสนำกำรปฏิ<br />
เสธธรรมบัญญัติของพระเจ้ำและกำรเสื่อมโทรมทำงศีลธรรมในยุคแห่งเสรีภำพทำงศำสนำซึ่งเต็มไปด้วยแ<br />
สงสว่ำงแห่งข่ำวประเสริฐได้อย่ำงไรบัดนี้ซำตำนไม่สำมำรถควบคุมโลกให้อยู่ภำยใต้กำรปกครองของมันด้ว<br />
ยกำรกักเก็บพระคัมภีร ์มันจึงหำวิธีอื่นเพื่อท ำให้เป้ ำหมำยเดียวกันนี้ประสบควำมส ำเร็จกำรท ำลำยควำมเ<br />
ชื่อในพระคัมภีร ์จะให้ผลลัพธ เหมือนกับกำรท ์<br />
ำลำยพระคัมภีร ์ซึ่งเป็ นสิ่งที่มันต้องกำรโดยกำรท ำให้เชื่อว่ำ<br />
ธรรมบัญญัติของพระเจ้ำไม่มีผลบังคับใช ้แล้วมันน ำมนุษย ์ให้ล่วงละเมิดธรรมบัญญัติเสมือนหนึ่งพวกเขำ<br />
ไม่รู ้จักข้อบังคับต่ำงๆของธรรมบัญญัติเลยและในปัจจุบันนี้ก็เป็ นเหมือนเช่นสมัยก่อนคือมันขยำยแผนงำ<br />
นของมันผ่ำนทำงคริสตจักรองค ์กรศำสนำของยุคนี้ปฏิเสธที่จะรับฟังควำมจริงที่พระคัมภีร ์กล่ำวไว้อย่ำงชั<br />
ดแจ้งแต่ไม่เป็ นที่นิยมและในกำรต่อสู้กับควำมจริงเหล่ำนี้พวกเขำยอมรับค ำอธิบำยและจุดยืนที่กระจำยเ<br />
มล็ดแห่งควำมสงสัยไว้พวกเขำต่ำงยึดติดกับค ำสอนผิดๆของระบอบเปปำซีในเรื่องคนตำยมีสภำพเป็ นอม<br />
ตะและคนตำยยังคงรู เรื่องเขำปฏิเสธโล่เดียวที่ใช ้<br />
้ปกป้ องกำรหลอกลวงในเรื่องลัทธิทรงวิญญำณหลักค ำส<br />
อนเรื่องกำรทรมำนเป็ นนิตย ์ท ำให้คนมำกมำยไม่เชื่อพระคัมภีร ์และเมื่อประชำชนถูกกระตุ้นด้วยกำรอ้ำงสิ<br />
ทธิของพระบัญญัติข้อที่สี่พวกเขำได้ค้นพบว่ำกำรถือรักษำวันสะบำโตวันที่เจ็ดเป็ นสิ่งที่พระคัมภีร ์ก ำหน<br />
ดไว้แต่เนื่องจำกมีเพียงหนทำงเดียวที่จะหลุดพ้นจำกหน้ำที่ที่พวกเขำไม่ต้องกำรนี้ได้ครูผู้มีชื่อเสียงหลำย<br />
คนจึงประกำศว่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำไม่มีผลบังคับใช ้แล้วด้วยวิธีกำรเช่นนี้พวกเขำปัดธรรมบัญญัติ<br />
และวันสะบำโตทิ้งไปพร ้อมๆกันในขณะที่กำรปฏิรูปวันสะบำโตด ำเนินขยำยกว้ำงต่อไปนั้นกำรปฏิเสธธรร<br />
มบัญญัติของพระเจ้ำเพื่อหลีกเลี่ยงจำกกำรต้องท ำตำมพระบัญญัติข้อที่สี่จะขยำยผลออกไปอย่ำงกว้ำงไ<br />
กลค ำสอนของผู้น ำศำสนำเปิดประตูให้กับควำมไม่ซื่อสัตย ์ลัทธิทรงวิญญำณและกำรเหยียบย ่ำบัญญัติศั<br />
กดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ำและผู้น ำเหล่ำนี้จะต้องรับผิดชอบอย่ำงใหญ่หลวงต่อควำมชั ่วที่มีอยู่ในโลกของคริสเตี<br />
ยน {GC 586.2} {GCth17 512.4}<br />
แต่ถึงกระนั้นคนกลุ่มเดียวกันนี้ยังกล่ำวอ้ำงว่ำควำมเลวร ้ำยที่แพร่กระจำยอย่ำงรวดเร็วนั้นส่วนใหญ่แล้<br />
วมักเกิดจำกกำรท ำให้วันที่เรียกกันว่ำ“วันสะบำโตของชำวคริสเตียน”หมดควำมศักดิ์สิทธิ์และกำรบังคับใ<br />
ห้ถือรักษำวันอำทิตย ์อำจจะช่วยให้ศีลธรรมของสังคมดีขึ้นได้เป็ นอย่ำงมำกค ำอ้ำงนี้เน้นกันเป็ นพิเศษในป<br />
ระเทศสหรัฐอเมริกำซึ่งเป็ นประเทศที่หลักค ำสอนเรื่องวันสะบำโตที่แท้จริงถูกประกำศอย่ำงกว้ำงขวำงมำ<br />
กที่สุดในประเทศนี้กำรรณรงค เรื่องกำรรู ์ ้จักบังคับตนเองเป็ นงำนที่โดดเด่นและส ำคัญที่สุดชิ้นหนึ่งของกำ<br />
รปฏิรูปทำงด้ำนศีลธรรมจึงมักถูกน ำเข้ำมำรวมกับขบวนกำรถือรักษำวันอำทิตย ์ผู้ที่สนับสนุนกำรถือรัก<br />
ษำวันอำทิตย ์จะอ้ำงว่ำกำรถือรักษำวันอำทิตย ์จะให้ผลประโยชน์สูงสุดแก่สังคมและผู้ที่ปฏิเสธไม่ยอมเป็ น<br />
พวกเดียวกับเขำจะถูกประณำมว่ำเป็ นศัตรูต่อกำรรณรงค ์ให้รู ้จักบังคับตนเองและกำรปฏิรูปแต่ในควำมเ<br />
ป็ นจริงก็คือมีขบวนกำรที่ก ำลังก่อตั้งสิ่งที่ผิดแต่กลับถูกเอำมำเชื่อมโยงกับอีกงำนหนึ่งซึ่งเป็ นงำนที่ดีวิธีนี้<br />
ไม่ได้ท ำให้เรื่องที่ผิดกลำยเป็ นสิ่งที่ทุกคนยอมรับเรำอำจปลอมแปลงสำรพิษโดยกำรผสมสำรพิษลงไปใน<br />
อำหำรที่ดีแต่เรำไม่ได้เปลี่ยนสภำพธรรมชำติของสำรพิษในทำงตรงข้ำมกลับท ำให้สำรพิษนี้มีอันตรำยม<br />
ำกยิ่งขึ้นเพรำะเรำอำจรับประทำนเข้ำไปโดยไม่รู ้ตัวได้มำกขึ้นนี่เป็ นกลเม็ดของซำตำนที่จะน ำควำมจริงใน<br />
ปริมำณที่เพียงพอผสมลงไปในควำมเท็จเพื่อท ำให้ควำมเท็จมองดูน่ำเชื่อถือผู้น ำกำรเคลื่อนไหวในเรื่องก<br />
453
ำรถือรักษำวันอำทิตย ์อำจสนับสนุนกำรปฏิรูปตำมที่ประชำชนต้องกำรโดยกำรน ำหลักกำรที่สอดคล้องกั<br />
บพระคัมภีร ์มำใช ้ในกำรปฏิรูปแต่กระนั้นก็จะมีข้อก ำหนดที่ขัดแย้งกับธรรมบัญญัติของพระเจ้ำอยู่ในกำร<br />
ปฏิรูปนั้นซึ่งผู้รับใช ้ของพระเจ้ำจะยอมเข้ำร่วมกับขบวนกำรนี้ไม่ได้ไม่มีเหตุผลเพียงพอเพื่อสนับสนุนให้ล<br />
ะทิ้งพระบัญญัติของพระเจ้ำและน ำกฎเกณฑ ์ของมนุษย ์มำทดแทน {GC 587.1} {GCth17 513.1}<br />
ซำตำนอำศัยควำมเชื่อผิดสองอย่ำงคือควำมไม่รู ้จักตำยของจิตวิญญำณและควำมศักดิ์สิทธิ์ของวันอ<br />
ำทิตย ์เพื่อน ำผู้คนให้มำอยู่ภำยใต้กำรหลอกลวงต่ำงๆของมันในขณะที่เรื่องแรกเป็ นกำรวำงฐำนให้กับลัทธิ<br />
ทรงวิญญำณเรื่องที่สองเป็ นกำรสร ้ำงสำยสัมพันธ ์แห่งควำมเห็นอกเห็นใจให้แก่โรมชำวโปรเตสแตนต ์ในป<br />
ระเทศสหรัฐอเมริกำจะน ำหน้ำในกำรยื่นมือข้ำมช่องว่ำงเพื่อจับมือกับลัทธิทรงวิญญำณพวกเขำจะเอื้อม<br />
มือข้ำมเหวลึกเพื่อจับมือกับอ ำนำจของโรมและภำยใต้อิทธิพลของกำรรวมตัวของทั้งสำมนี้ประเทศนี้จะเดิ<br />
นตำมรอยเท้ำของโรมในกำรเหยียบย ่ำสิทธิของใจส ำนึกผิดชอบ {GC 588.1} {GCth17 513.2}<br />
เนื่องจำกลัทธิทรงวิญญำณเลียนแบบกำรเป็ นคริสเตียนแต่ในนำมของยุคนี้ได้อย่ำงใกล้เคียงมันจึงมี<br />
อ ำนำจหลอกลวงและดักจับได้มำกยิ่งขึ้นซำตำนเองปรับเปลี่ยนตำมแนวทำงของควำมทันสมัยมันจะปรำ<br />
กฏร่ำงเป็ นทูตแห่งควำมสว่ำงโดยผ่ำนสื่อของลัทธิทรงวิญญำณมีกำรท ำให้อัศจรรย ์ต่ำงๆเกิดขึ้นคนป่ วย<br />
ถูกรักษำให้หำยและกำรกระท ำสิ่งมหัศจรรย ์มำกมำยที่ไม่อำจปฏิเสธได้ .<br />
และในขณะที่วิญญำณต่ำงๆจะยอมรับว่ำมีควำมเชื่อในพระคัมภีร ์และแสดงควำมเคำรพต่อสถำบันของคริ<br />
สตจักรนั้นผลงำนต่ำงๆที่มันท ำไปก็จะได้รับกำรยอมรับว่ำเป็ นกำรส ำแดงออกซึ่งฤทธิ์อ ำนำจของพระเจ้ำ<br />
{GC 588.2} {GCth17 513.3}<br />
บัดนี้เส้นแบ่งแยกระหว่ำงผู้ที่เป็ นคริสเตียนและผู้ที่ไม่มีศำสนำนั้นแทบจะแยกออกจำกกันไม่ได้สมำชิก<br />
คริสตจักรรักสิ่งของที่ชำวโลกรักและพร ้อมที่จะกระโดดเข้ำร่วมกับพวกเขำซำตำนตั้งใจที่จะรวมพวกเขำใ<br />
ห้เป็ นหนึ่งเดียวและด้วยเหตุนี้มันจึงท ำให้อุดมกำรณ์ของมันแข็งแกร่งด้วยกำรกวำดเอำคนทั้งหมดเข้ำไป<br />
สู่แนวทำงของลัทธิทรงวิญญำณส ำหรับบรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีผู้โอ้อวดว่ำกำรอัศจรรย ์เป็ นสัญลักษ<br />
ณ์รับรองควำมเป็ นคริสตจักรที่แท้จริงพวกเขำก็จะถูกอ ำนำจที่กระท ำกำรอัศจรรย ์นี้หลอกอย่ำงง่ำยดำยส่<br />
วนชำวโปรเตสแตนต เมื่อละทิ้งควำมจริงซึ่งเป็ ์<br />
นโล่ก ำบังไปแล้วก็จะถูกหลอกลวงไปด้วยบรรดำผู้นิยมระบอ<br />
บเปปำซีชำวโปรเตสแตนต ์ทั้งหลำยและชำวโลกจะยอมรับรูปแบบของศำสนำที่ปรำศจำกอ ำนำจพวกเขำ<br />
จะเห็นขบวนกำรยิ่งใหญ่ของกำรร่วมมือกันครั้งนี้จะน ำโลกให้กลับใจและเปิดทำงน ำไปสู่ยุคพันปีที่ทุกคนร<br />
อคอยมำเนิ่นนำน {GC 588.3} {GCth17 513.4}<br />
โดยทำงลัทธิทรงวิญญำณซำตำนจะปรำกฏตัวเสมือนหนึ่งเป็ นผู้อุปถัมภ ์ปวงมนุษยชำติจะรักษำโรคต่<br />
ำงๆของประชำชนและจะแอบอ้ำงน ำเสนอระบบควำมเชื่อทำงศำสนำที่ใหม่และสูงส่งกว่ำแต่ในเวลำเดียวกั<br />
นมันท ำงำนเป็ นผู้ท ำลำยด้วยกำรทดลองของมันน ำคนมำกมำยไปสู่ควำมพินำศกำรไม่บังคับตนเองเข้ำค<br />
รอบครองแทนที่ควำมมีเหตุมีผลส่งผลให้เกิดกำรปล่อยตัวไปตำมกำมำรมณ์กำรต่อสู้และกำรนองเลือดซ<br />
ำตำนชื่นชอบกำรท ำสงครำมเพรำะสงครำมจะกระตุ้นตัณหำที่ต ่ำช ้ำที่สุดของจิตวิญญำณแล้วกวำดล้ำงเ<br />
หยื่อของสงครำมให้จมดิ่งลงสู่ควำมชั ่วร ้ำยและกำรนองเลือดไปตลอดนิจนิรันดร เป้ ์ ำหมำยของมันคือยุยงใ<br />
454
ห้ประชำชำติต่ำงๆสู้รบกันเองเพรำะโดยวิธีนี้มันเบี่ยงเบนจิตใจของประชำชนออกไปจำกงำนของกำรเตรีย<br />
มตัวเพื่อยืนหยัดในวันของพระเจ้ำ {GC 589.1} {GCth17 514.1}<br />
ซำตำนท ำทุกวิถีทำงเพื่อเก็บรวบรวมจิตวิญญำณที่ไม่ได้เตรียมพร ้อมมันศึกษำควำมล ้ำลึกของห้องป<br />
ฏิบัติกำรทำงธรรมชำติและใช ้อ ำนำจทั ้งหมดของมันบังคับธำตุทั้งหลำยเท่ำที่พระเจ้ำทรงอนุญำตเมื่อมันไ<br />
ด้รับอนุญำตให้น ำควำมทุกข ์โหมเข้ำใส่โยบนั้นฝูงสัตว ์ต่ำงๆบรรดำคนใช ้บ้ำนและลูกๆก็ถูกกวำดไปจนหม<br />
ดสิ้นอย่ำงรวดเร็วเพียงไรควำมทุกข ์แล้วควำมทุกขเล่ำโหมกระหน ์<br />
่ำลงมำติดต่อกันในชั ่วพริบตำเดียวพระ<br />
เจ้ำทรงเป็ นผู้ปกป้ องสิ่งมีชีวิตทั้งปวงที่พระองค ์ทรงสร ้ำงและทรงล้อมรอบเขำให้พ้นจำกอ ำนำจของผู้ท ำล<br />
ำยแต่โลกคริสเตียนแสดงออกถึงกำรดูแคลนธรรมบัญญัติของพระยำห ์เวห ์และองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะทรงก<br />
ระท ำสิ่งที่ทรงประกำศไว้คือพระองค ์จะทรงถอนคืนพระพรของพระองค ์ออกไปจำกโลกและน ำกำรพิทักษ์รั<br />
กษำของพระองค ์ออกไปจำกผู้ที่ต่อต้ำนธรรมบัญญัติของพระองค ์รวมถึงผู้ที่สอนและบังคับผู้อื่นให้ท ำสิ่งเ<br />
ดียวกับพวกเขำด้วยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันซำตำนก ำกับจัดกำรทุกคนที่พระเจ้ำไม่ได้ทรงปกป้ องไว้เป็ น<br />
พิเศษมันจะแสดงควำมมีมิตรไมตรีกับบำงคนและน ำควำมร ่ำรวยมำให้ทั ้งนี้เพื่อสำนต่อแผนกำรที่มันจัดว<br />
ำงไว้และมันจะน ำควำมทุกข ์ยำกมำยังคนอื่นๆและน ำมนุษย ์ให้เชื่อว่ำพระเจ้ำเป็ นผู้ที่ท ำให้พวกเขำเกิดคว<br />
ำมทุกข ์ยำกนั้น {GC 589.2} {GCth17 514.2}<br />
ในขณะที่ซำตำนแสดงตนว่ำเป็ นแพทย ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สำมำรถรักษำโรคภัยไข้เจ็บทั้งหมดของบุตรทั้งหลำ<br />
ยของมนุษย ์มันจะน ำโรคภัยและหำยนะเข้ำมำจนเมืองต่ำงๆที่มีผู้คนอำศัยอย่ำงหนำแน่นลดจ ำนวนลงจนเ<br />
หลือแต่เพียงซำกและควำมอ้ำงว้ำงแม้แต่ในเวลำนี้มันก็ยังท ำงำนของมันอยู่ซำตำนก ำลังแผลงฤทธิ์อ ำนำ<br />
จของมันในทุกๆที่และในรูปแบบนับพันในอุบัติเหตุและหำยนะทำงทะเลและทำงบกในไฟไหม้ยิ่งใหญ่ในพำยุ<br />
โทนำโดรุนแรงและพำยุลูกเห็บที่โหดร ้ำยในลมพำยุน ้ำท่วมพำยุหมุนคลื่นใต้ทะเลและแผ่นดินไหวต่ำงๆมัน<br />
กวำดพืชผลที่ก ำลังจะเก็บเกี่ยวทิ้งไปแล้วกำรกันดำรอำหำรและควำมทุกข ์ล ำบำกก็ตำมมำมันท ำให้อำกำ<br />
ศมีกลิ่นไอแห่งควำมตำยและคนนับพันๆก็พินำศด้วยโรคระบำดสิ่งเหล่ำนี้จะเกิดบ่อยขึ้นและรุนแรงมำกยิ่ง<br />
ขึ้นกำรท ำลำยจะเกิดขึ้นกับทั้งคนและสัตว ์ “โลกจะคร ่ำครวญและเหี่ยวเฉำไป”<br />
“คนสูงศักดิ์ของโลกก็โรยรำโลกเป็ นมลทินเนื่องด้วยผู้อำศัยของมันเพรำะเขำทั้งหลำยละเมิดธรรมบั<br />
ญญัติฝ่ ำฝืนกฎเกณฑ ์และหักท ำลำยพันธสัญญำนิรันดร ์นั้น” อิสยำห ์ 24:4, 5 {GC 589.3} {GCth17<br />
514.3}<br />
แล้วจอมหลอกลวงจะท ำให้คนทั้งหลำยเชื่อว่ำบรรดำผู้ที่รับใช ้พระเจ้ำเป็ นต้นเหตุของควำมชั ่วทั้งหลำ<br />
ยเหล่ำนี้กลุ่มที่ก่อควำมไม่พอใจให้กับสวรรค ์จะโยนควำมทุกข ์ทั ้งหมดเข้ำใส่ผู้ที่เชื่อฟังพระบัญญัติของพ<br />
ระเจ้ำเพรำะกำรเชื่อฟังของพวกเขำต ำหนิผู้ล่วงละเมิดอยู่อย่ำงต่อเนื่องจะมีกำรประกำศออกมำว่ำมนุษย ์<br />
ก ำลังท ำผิดต่อพระเจ้ำด้วยกำรล่วงละเมิดวันสะบำโตวันอำทิตย ์ว่ำบำปนี้น ำควำมทุกข ์ล ำบำกต่ำงๆเข้ำมำ<br />
ซึ่งจะไม่สิ้นสุดลงจนกว่ำจะมีกำรบังคับให้ถือรักษำวันอำทิตย ์อย่ำงเคร่งครัดและว่ำผู้ที่ประกำศเกี่ยวกับกำ<br />
รถือรักษำพระบัญญัติข้อที่สี่ก ำลังท ำลำยควำมศักดิ์สิทธิ์ของวันอำทิตย ์และเป็ นผู้ก่อควำมยำกล ำบำกให้<br />
แก่คนทั้งหลำยอีกทั้งยังขวำงกั้นกำรได้รับควำมพอพระทัยจำกพระเจ้ำรวมทั ้งควำมมั ่งคั ่งในโลกนี้ที่จะได้รั<br />
455
่<br />
บกลับคืนมำของพวกเขำด้วยประกำรฉะนี้กำรกล่ำวหำผู้รับใช ้ของพระเจ้ำที่เคยเกิดขึ้นในอดีตจะเกิดขึ้นอี<br />
กครั้งและเกิดขึ้นด้วยข้อกล่ำวหำที่เหมือนกัน<br />
“และต่อมำเมื่ออำหับทอดพระเนตรเห็นเอลียำห ์อำหับก็ตรัสกับท่ำนว่ำ‘เจ้ำนี่เองหรือผู้ท ำควำมล ำบำกใ<br />
ห้อิสรำเอล’และท่ำนจึงทูลว่ำ‘ข้ำพระบำทไม่ได้ท ำควำมล ำบำกแก่อิสรำเอลแต่ฝ่ ำพระบำทและรำชวงศ ์บิด<br />
ำของฝ่ ำพระบำทต่ำงหำกได้ทรงกระท ำเพรำะพวกฝ่ ำพระบำทได้ทอดทิ้งพระบัญญัติของพระยำห ์เวห ์และ<br />
ติดตำมบรรดำพระบำอัล’”1พงษ์กษัตริย ์18:17,18;เมื่อค ำกล่ำวหำเท็จกระตุ้นคนทั้งหลำยให้โกรธพวกเข<br />
ำจะด ำเนินกำรต่อผู้แทนของพระเจ้ำด้วยวิธีกำรที่คล้ำยคลึงกับที่ชำวอิสรำเอลผู้ละทิ้งพระเจ้ำเคยกระท ำต่<br />
อเอลียำห ์ {GC 590.1} {GCth17 515.1}<br />
อ ำนำจกำรท ำกำรอัศจรรย ์ของลัทธิทรงวิญญำณจะส่งอิทธิพลออกมำต่อต้ำนผู้ที่ปฏิบัติตำมพระเจ้ำม<br />
ำกกว่ำท ำตำมมนุษย ์ผู้ที่ติดต่อกับวิญญำณจะประกำศว่ำพระเจ้ำทรงส่งพวกเขำมำเพื่อท ำให้ผู้ที่ปฏิเสธวั<br />
นอำทิตย ์ส ำนึกถึงควำมผิดของพวกเขำเองและยังย ้ำว่ำควรจะเชื่อฟังกฎหมำยของบ้ำนเมืองให้เสมอเหมือ<br />
นกฎบัญญัติของพระเจ้ำผู้คนจะเศร ้ำใจกับควำมชั ่วช ้ำอย่ำงใหญ่หลวงที่มีในโลกและเห็นพ้องกับค ำพยำ<br />
นของครูสอนศำสนำว่ำสภำพควำมเลวร ้ำยทำงศีลธรรมมีสำเหตุมำจำกกำรท ำลำยควำมศักดิ์สิทธิ์ของวั<br />
นอำทิตย ์ทุกคนที่ปฏิเสธไม่ยอมรับค ำพยำนของพวกเขำจะเป็ นที่ชิงชังอย่ำงใหญ่หลวง<br />
{GC<br />
590.2} {GCth17 515.2}<br />
นโยบำยในกำรต่อสู้ครั้งสุดท้ำยของซำตำนกับประชำกรของพระเจ้ำก็ยังคงเหมือนกับนโยบำยที่มันใช เ้<br />
ปิดฉำกกำรต่อสู้ยิ่งใหญ่ในสวรรค ์มันแสดงตนว่ำมันก ำลังพยำยำมสนับสนุนกำรปกครองของพระเจ้ำให้มั<br />
นคงในขณะที่มันก ำลังกระท ำกำรอย่ำงลับๆพยำยำมหำทุกโอกำสเพื่อที่จะคว ่ำกำรปกครองและงำนที่มัน<br />
ท ำด้วยควำมมุ่งมั ่นเพื่อที่จะให้ส ำเร็จนี้มันกลับน ำมำใส่ควำมกล่ำวหำทูตสวรรค ์ที่ซื่อสัตย ์นโยบำยกำรหล<br />
อกลวงเดียวกันนี้ถูกจำรึกในประวัติศำสตร ์ของคริสตจักรโรมันคริสตจักรนี้แสดงตนว่ำเป็ นตัวแทนของสว<br />
รรค ์แต่ในขณะเดียวกันก็พยำยำมยกตนเองขึ้นเหนือพระเจ้ำและเปลี่ยนแปลงธรรมบัญญัติของพระองค ์ภ<br />
ำยใต้กำรปกครองของโรมนั้นผู้ที่ต้องทนทุกข ์ด้วยควำมตำยภำยใต้กำรปกครองของโรมเพรำะควำมจงรัก<br />
ภักดีต่อข่ำวประเสริฐกลับถูกประณำมว่ำเป็ นคนชั ่วพวกเขำถูกกล่ำวหำว่ำเป็ นพันธมิตรกับซำตำนและถู<br />
กต ำหนิในทุกวิถีทำงเท่ำที่จะเป็ นไปได้เพื่อให้พวกเขำกลำยเป็ นอำชญำกรที่เลวที่สุดในสำยตำของประชำ<br />
ชนและแม้แต่ในสำยตำของพวกเขำเองด้วยบัดนี้ก็จะเป็ นเช่นนั้นเหมือนกันในขณะที่ซำตำนคอยหำทำง<br />
ท ำลำยผู้ที่ถวำยเกียรติแด่ธรรมบัญญัติของพระเจ้ำมันจะท ำให้พวกเขำถูกกล่ำวหำว่ำเป็ นผู้ท ำผิดกฎหม<br />
ำยเป็ นคนที่หลู่เกียรติพระเจ้ำและเป็ นผู้น ำกำรพิพำกษำมำยังโลก {GC 591.1} {GCth17 515.3}<br />
พระเจ้ำไม่ทรงเคยบังคับจิตใจหรือมโนธรรมแต่ซำตำนพยำยำมบังคับโดยใช ้ควำมโหดเหี้ยมเพื่อควบคุ<br />
มคนทั้งหลำยที่มันไม่อำจล่อลวงให้ท ำผิดด้วยวิธีกำรอื่นมันจะใช ้ควำมกลัวหรือกำรบังคับเพื่อควบคุมจิตใ<br />
ต้ส ำนึกและสร ้ำงควำมจงรักภักดีให้กับตัวของมันเองเพื่อกระท ำกำรเรื่องนี้ให้ส ำเร็จมันท ำงำนผ่ำนผู้มีอ ำ<br />
นำจทั้งทำงฝ่ ำยศำสนำและทำงฝ่ ำยโลกโดยเร่งเร ้ำพวกเขำให้ตรำกฎหมำยของมนุษย ์มำบังคับท้ำทำยธร<br />
รมบัญญัติของพระเจ้ำ {GC 591.2} {GCth17 515.4}<br />
456
ผู้ที่ถวำยเกียรติวันสะบำโตของพระคัมภีร ์จะถูกปรักปร ำว่ำเป็ นศัตรูของกฎและระเบียบเป็ นผู้ท ำลำยกร<br />
อบศีลธรรมของสังคมท ำให้เกิดควำมวุ่นวำยและควำมเสื่อมทรำมและน ำกำรพิพำกษำของพระเจ้ำลงมำสู่<br />
โลกนี้ควำมเคร่งครัดทำงศำสนำของพวกเขำจะถูกตรำ[/วินิจฉัย]ว่ำดันทุรังดื้อรั้นและดูแคลนอ ำนำจกำร<br />
ปกครองพวกเขำจะถูกกล่ำวหำว่ำไม่ภักดีต่อรัฐบำลอำจำรย ์ทั้งหลำยที่ปฏิเสธข้อก ำหนดในธรรมบัญญัติ<br />
ของพระเจ้ำจะเทศนำจำกธรรมำสน์ถึงหน้ำที่ที่จะต้องเชื่อฟังอ ำนำจรัฐว่ำเป็ นสิ่งที่พระเจ้ำทรงเจิมไว้ส่วนใน<br />
สภำนิติบัญญัติและในศำลยุติธรรมผู้ที่ถือรักษำพระบัญญัติจะถูกกล่ำวหำอย่ำงไม่เป็ นธรรมและถูกลงโทษ<br />
ค ำพูดของพวกเขำจะถูกป้ ำยสีอย่ำงผิดๆควำมตั้งใจของพวกเขำจะถูกกล่ำวหำอย่ำงเลวร ้ำยที่สุด {GC<br />
592.1} {GCth17 516.1}<br />
ในขณะที่คริสตจักรโปรเตสแตนต ์ปฏิเสธเหตุผลที่ชัดเจนในพระคัมภีร ์ซึ่งแสดงหลักฐำนของกำรปกป้<br />
องธรรมบัญญัติของพระเจ้ำพวกเขำอยำกจะปิดปำกของผู้ที่พวกเขำไม่อำจเอำพระคัมภีร ์ไปล้มล้ำงควำม<br />
เชื่อได้ถึงแม้พวกเขำจะปิดตำตนเองไม่ยอมดูข้อเท็จจริงก็ตำมพวกเขำก ำลังปรับตนเพื่อน ำไปสู่กำรกดขี่<br />
ข่มเหงผู้ที่ตั้งมั ่นปฏิเสธไม่ยอมท ำในสิ่งที่โลกคริสเตียนทั ่วไปก ำลังท ำกันอยู่และยอมรับค ำกล่ำวอ้ำงสิทธิข<br />
องวันสะบำโตของระบอบเปปำซี {GC 592.2} {GCth17 516.2}<br />
ผู้ที่มีต ำแหน่งสูงในคริสตจักรและในรัฐบำลจะร่วมกันให้สินบนชักชวนหรือบังคับคนทุกชนชั้นให้ถวำยเ<br />
กียรติแก่วันอำทิตย ์อ ำนำจของพระเจ้ำที่ขำดหำยไปจะถูกแต่งเติมด้วยกำรตรำกฎหมำยที่กดขี่ควำมเลวร ้<br />
ำยทำงกำรเมืองก ำลังท ำลำยควำมรักควำมยุติธรรมและกำรเคำรพควำมจริงและแม้แต่ในประเทศสหรัฐอเ<br />
มริกำที่เป็ นประเทศเสรีพวกผู้มีอ ำนำจในกำรปกครองและสมำชิกสภำนิติบัญญัติจะตรำกฎหมำยบังคับก<br />
ำรถือรักษำวันอำทิตย ์ตำมที่ผู้คนเรียกร ้องเพื่อคงควำมนิยมจำกประชำชนเสรีภำพทำงควำมนึกคิดซึ่งได้<br />
มำด้วยกำรเสียสละอันมีค่ำนั้นจะไม่ได้รับกำรนับถืออีกต่อไปในควำมขัดแย้งที่ก ำลังจะมำถึงเรำจะเห็นสิ่ง<br />
ที่จะเกิดขึ้นตำมที่ผู้เผยพระวจนะกล่ำวไว้ว่ำ<br />
“พญำนำคโกรธแค้นหญิงนั้นมันจึงออกไปท ำสงครำมกับพงศ ์พันธุ ์ที่เหลืออยู่ของนำงคือคนทั้งหลำยที่รัก<br />
ษำพระบัญญัติของพระเจ้ำและยึดถือค ำพยำนของพระเยซู” วิวรณ์ 12:17 {GC 592.3} {GCth17<br />
516.3}<br />
457
บท 37 - พระคัมภีรเป็ ์ นโล่ป้ องกัน<br />
“ไปดูธรรมบัญญัติและถ้อยค ำพยำนแน่ทีเดียวคนที่ไม่พูดเช่นข้ำพเจ้ำก็จะเป็ นคนที่ไม่มีรุ่งอรุณเลย”อิ<br />
สยำห ์8:20;ประชำกรของพระเจ้ำได้รับกำรชี้แนะให้ไปใช ้พระคัมภีร เป็ ์ นเครื่องป้ องกันตนเองจำกอิทธิพล<br />
ของครูสอนเทียมเท็จและอ ำนำจหลอกลวงของวิญญำณแห่งควำมมืดซำตำนใช ้กลอุบำยทุกรูปแบบขัดข<br />
วำงมนุษย ์เพื่อไม่ให้รับควำมรู ้ของพระคัมภีร เพรำะเรื่องรำวเรียบง่ำยในพระคัมภีร ์<br />
์นั้นกล่ำวเปิดโปงกลลวงข<br />
องมันทุกครั้งที่มีกำรฟื้นฟูงำนของพระเจ้ำจะกระตุ้นให้เจ้ำชำยแห่งควำมชั ่วท ำงำนของมันอย่ำงหนักหน่ว<br />
งยิ่งขึ้นบัดนี้มันก ำลังท ำกำรอย่ำงเต็มที่เป็ นครั้งสุดท้ำยเพื่อดิ้นรนต่อสู้กับพระคริสต ์และผู้ติดตำมของพระ<br />
องค ์กำรหลอกลวงยิ่งใหญ่ครั้งสุดท้ำยก ำลังจะเปิดฉำกขึ้นพระคริสต เทียมเท็จจะท ์ ำกำรอัศจรรย ์ต่อหน้ำต่<br />
อต่อตำของพวกเรำกำรปลอมแปลงจะคล้ำยคลึงกับของจริงจนไม่มีมทำงแยกแยะออกได้นอกจำกจะใช ้พ<br />
ระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ด้วยค ำพยำนของพระคัมภีร ์ศักดิ์สิทธิ์ทุกประโยคและทุกกำรอัศจรรย ์จะต้องถูกตรวจส<br />
อบ {GC 593.1} {GCth17 517.1}<br />
ผู้ที่ตั้งใจปฏิบัติตำมพระบัญญัติทุกๆข้อของพระเจ้ำจะถูกต่อต้ำนและถูกเยำะเย้ยพวกเขำจะยืนหยัดอยู่<br />
ได้ด้วยพระเจ้ำเท่ำนั้นเพื่อที่จะทนต่อกำรทดลองที่อยู่เบื้องหน้ำได้นั้นพวกเขำจะต้องเข้ำใจน ้ำพระทัยของ<br />
พระเจ้ำที่เปิดเผยไว้ในพระวจนะของพระองค ์พวกเขำจะถวำยเกียรติพระองค ์ได้ก็ต่อเมื่อมีควำมเข้ำใจอย่ำ<br />
งถูกต้องถึงพระลักษณะกำรปกครองและพระประสงค ์ของพระองค ์และยอมปฏิบัติตำมไม่มีผู้ใดจะยืนหยัดจ<br />
นผ่ำนพ้นควำมขัดแย้งสุดท้ำยที่ยิ่งใหญ่ไปได้นอกจำกผู้ที่เสริมสมองของตนเองด้วยสัจธรรมต่ำงๆในพระ<br />
คัมภีรเท่ำนั้นกำรทดสอบอย่ำงละเอียดจะมำถึงจิตวิญญำณทุกดวงว่ำข้ำพเจ้ำจะเชื่อฟังพระเจ้ำมำกกว่ำเ<br />
์<br />
ชื่อฟังมนุษย ์หรือไม่บัดนี้เป็ นเวลำแห่งกำรตัดสินใจแล้วเท้ำของเรำวำงอยู่บนศิลำแห่งพระวจนะของพระเจ้<br />
ำที่ไม่เปลี่ยนแปลงแล้วหรือยังเรำพร ้อมที่จะยืนขึ้นเพื่อปกป้ องพระบัญญัติของพระเจ้ำและควำมเชื่อของพ<br />
ระเยซูหรือไม่ {GC 593.2} {GCth17 517.2}<br />
ก่อนที่พระผู้ช่วยให้รอดจะถูกตรึงกำงเขนพระองค ์ทรงอธิบำยให้สำวกทรำบว่ำพระองค ์จะต้องสิ้นพระช<br />
นม์และกลับเป็ นขึ้นมำจำกหลุมฝังศพและทูตสวรรค ์ก็อยู่ที่นั ่นเพื่อประทับพระด ำรัสของพระองค ์ลงไปในค<br />
วำมทรงจ ำและจิตใจของสำวกแต่สำวกทั้งหลำยก ำลังมองหำกำรช่วยกู้ฝ่ ำยเนื้อหนังจำกแอกของชำวโรมั<br />
นและพวกเขำทนไม่ได้กับควำมคิดที่ว่ำพระองค ์ผู้ทรงเป็ นควำมหวังของพวกเขำจะต้องทนกับควำมตำยอั<br />
นน่ำอับอำยเช่นนี้พระด ำรัสต่ำงๆที่พวกเขำต้องจดจ ำนั้นจึงอันตรธำนหำยไปจำกควำมคิดและเมื่อเวลำแ<br />
ห่งกำรทดลองมำถึงพวกเขำจึงไม่พร ้อมควำมตำยของพระเยซูท ำลำยควำมหวังของพวกเขำไปโดยสิ้นเชิ<br />
งเสมือนหนึ่งว่ำพระองค ์ไม่ได้ทรงเตือนพวกเขำไว้ก่อนค ำพยำกรณ์เกี่ยวกับอนำคตที่เปิดเผยให้พวกเรำท<br />
รำบนั้นชัดเจนเช่นเดียวกับพระด ำรัสของพระคริสต ์ที่เปิดเผยให้สำวกทรำบเหตุกำรณ์ต่ำงๆที่เกี่ยวกับกำร<br />
สิ้นสุดของเวลำแห่งพระกรุณำธิคุณและงำนของกำรเตรียมตัวให้พร ้อมส ำหรับเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกได้<br />
ถูกเปิดเผยไว้อย่ำงชัดเจนแต่คนมำกมำยไม่เข้ำใจสัจธรรมที่ส ำคัญเหล่ำนี้รำวกับว่ำสิ่งเหล่ำนี้ไม่เคยถูกเปิ<br />
ดเผยมำก่อนซำตำนเฝ้ ำคอยที่จะขจัดทุกควำมนึกคิดที่จะท ำให้พวกเขำฉลำดจนถึงขั ้นได้รับควำมรอดแ<br />
ละเมื่อเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกมำถึงก็จะพบว่ำพวกเขำไม่พร ้อม {GC 594.1} {GCth17 517.3}<br />
458
เมื่อพระเจ้ำประทำนค ำเตือนที่ส ำคัญมำกให้มนุษย ์โดยใช ้ทูตสวรรค ์บริสุทธิ์บินประกำศอยู่บนท้องฟ้ ำเ<br />
ป็ นสัญลักษณ์พระองค ์ทรงก ำหนดให้ทุกคนที่มีควำมสำมำรถในกำรใช เหตุผลให้รับฟังข่ำวสำรนี้ข่ำวกำร<br />
้<br />
พิพำกษำอันน่ำกลัวซึ่งกล่ำวโทษกำรกรำบไหว้บูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปของมัน (วิวรณ์ 14:9-11)<br />
ควรจะท ำให้ทุกคนขยันศึกษำค ำพยำกรณ์ทั้งหลำยเพื่อเรียนรู ้ว่ำรูปของสัตว ์ร ้ำยคืออะไรและเรำจะหลี<br />
กหนีจำกกำรรับรูปของมันได้อย่ำงไรแต่คนส่วนใหญ่ปิดหูไม่รับฟังสัจธรรมและเปิดหูเข้ำหำนิทำนเมื่ออัคร<br />
ทูตเปำโลมองไปยังยุคสุดท้ำยท่ำนเปิดเผยว่ำ“เพรำะจะถึงเวลำที่คนจะทนต่อค ำสอนที่ถูกต้องไม่ได้” 2<br />
ทิโมธี 4:3<br />
เวลำที่กล่ำวไว้ในข้อนี้มำถึงแล้วคนจ ำนวนมำกไม่ต้องกำรสัจธรรมในพระคัมภีร เพรำะสัจธรรมในพระคั<br />
์<br />
มภีร ์รบกวนควำมปรำรถนำของหัวใจที่บำปหนำและฝักใฝ่ ทำงโลกและซำตำนก็สนองตอบด้วยกำรหลอก<br />
ลวงต่ำงๆตำมที่พวกเขำชื่นชอบ {GC 594.2} {GCth17 517.4}<br />
แต่พระเจ้ำจะทรงมีประชำกรของพระองค ์ในโลกที่คอยค ้ำจุนรักษำพระคัมภีร ์ไว้และใช ้แต่เพียงพระคัม<br />
ภีรเท่ำนั้นเป็ ์ นมำตรฐำนของหลักค ำสอนและเป็ นพื้นฐำนของกำรปฏิรูปทั้งปวงควำมคิดเห็นต่ำงๆของผู้ค<br />
งแก่เรียนข้อสรุปทำงวิทยำศำสตร ์ค ำสอนทำงศำสนำหรือค ำตัดสินของสภำฝ่ ำยศำสนำซึ่งมีอยู่มำกมำยแ<br />
ละขัดแย้งกันเช่นเดียวกับบรรดำคริสตจักรซึ่งพวกเขำเป็ นตัวแทนอยู่ในสภำและเสียงข้ำงมำกสิ่งใดสิ่งหนึ่<br />
งหรือทั้งหมดของสิ่งเหล่ำนี้ไม่ควรถูกน ำมำใชเป็ ้ นหลักฐำนเพื่อสนับสนุนหรือคัดค้ำนจุดใดจุดหนึ่งในควำ<br />
มเชื่อทำงศำสนำก่อนที่เรำจะยอมรับหลักค ำสอนหรือควำมเห็นใดๆนั้นเรำจะต้องได้รับกำรสนับสนุนด้วย<br />
ค ำพูดที่ว่ำ “องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำตรัสไว้ดังนั ้น” {GC 595.1} {GCth17 518.1}<br />
ซำตำนใช ้ควำมพยำยำมอยู่ตลอดเวลำเพื่อดึงดูดควำมสนใจไปที่มนุษย ์แทนที่จะไปยังพระเจ้ำมันน ำผู้ค<br />
นไปหำบรรดำบิชอปศำสนำจำรย ์ทั้งหลำยและบรรดำศำสตรำจำรย ์ทำงศำสนศำสตร เพื่อให้เป็ ์ นผู้ชี้ทำงข<br />
องพวกเขำแทนที่จะค้นหำพระคัมภีร เพื่อเรียนรู ์ ้หน้ำที่ที่ตนเองจะต้องท ำและแล้วด้วยกำรควบคุมสมองขอ<br />
งบรรดำผู้น ำเหล่ำนี้มันจึงสำมำรถแผ่อิทธิพลของมันไปสู่ประชำชนได้ตำมที่มันต้องกำร {GC<br />
595.2} {GCth17 518.2}<br />
เมื่อพระคริสตเสด็จมำเพื่อตรัสพระด ์<br />
ำรัสแห่งชีวิตคนมำกมำยแม้กระทั ่งในหมู่ปุโรหิตและผู้ปกครองฟัง<br />
พระองค ์ด้วยควำมยินดีและเชื่อพระองค ์แต่หัวหน้ำปุโรหิตและผู้น ำประเทศมุ่งมั ่นโจมตีและปฏิเสธค ำสอน<br />
ของพระองค ์ถึงแม้พวกเขำจะงุนงงสับสนในควำมพยำยำมทั้งหมดเพื่อกล่ำวหำพระองค ์และถึงแม้พวกเขำ<br />
จะไม่ยอมรับค ำสอนของพระองค ์ก็ตำมพวกเขำกลับสัมผัสได้ถึงอิทธิพลอ ำนำจของพระเจ้ำและพระปัญญ<br />
ำที่มำกับพระด ำรัสเหล่ำนั้นแต่ถึงกระนั้นพวกเขำก็ยังคงปิดล้อมตัวเองด้วยอคติพวกเขำปฏิเสธหลักฐำน<br />
ที่ชัดเจนที่สุดถึงกำรเป็ นพระเมสสิยำห ์ของพระองค เกลือกว่ำพวกเขำจะถูกบังคับให้เข้ำร่วมเป็ ์<br />
นสำวกขอ<br />
งพระองค ์คู่ต่อสู้เหล่ำนี้ของพระเยซูเป็ นบุคคลที่ประชำชนได้รับกำรสั ่งสอนมำตั้งแต่วัยเยำว ์ให้เคำรพยกย่<br />
องและให้น้อมรับอ ำนำจของพวกเขำโดยปริยำยพวกเขำต่ำงถำมกันว่ำ“เป็ นไปได้อย่ำงไรที่ผู้ปกครองขอ<br />
งเรำและเหล่ำธรรมำจำรย ์ที่รอบรู ้ไม่เชื่อในพระเยซูท ำไมคนที่เคร่งในศำสนำเหล่ำนี้จะไม่ยอมรับพระองค ์ถ้<br />
ำพระองค ์ทรงเป็ นพระคริสต ์”<br />
459
มันคืออิทธิพลของบรรดำครูเหล่ำนี้ที่น ำประชำชำติยิวให้ปฏิเสธพระผู้ไถ่ของตน {GC 595.3} {GCth17<br />
518.3}<br />
วิญญำณที่อยู่เบื้องหลังปุโรหิตและผู้ปกครองเหล่ำนั้นยังคงแสดงออกให้เห็นในผู้คนมำกมำยที่ด ำรง<br />
ต ำแหน่งสูงในฝ่ ำยศำสนำพวกเขำปฏิเสธที่จะพิจำรณำค ำสอนของพระคัมภีร ์ในเรื่องของสัจธรรมต่ำงๆซึ่<br />
งเฉพำะเจำะจงส ำหรับยุคนี้พวกเขำชี้ให้ดูจ ำนวนสมัครพรรคพวกทรัพย ์สมบัติและควำมโด่งดังของตนแล<br />
ะมองด้วยสำยตำที่ดูแคลนไปยังบรรดำผู้ที่ยกชูสัจธรรมซึ่งมีอยู่เพียงไม่กี่คนอีกทั้งมีฐำนะยำกจนและไม่เป็<br />
นที่รู ้จักว่ำเป็ นพวกที่มีควำมเชื่อที่ท ำให้แยกตัวพวกเขำเองออกไปจำกโลก {GC 596.1} {GCth17<br />
519.1}<br />
พระคริสต ์ทรงมองไปยังภำยภำคหน้ำว่ำอ ำนำจที่พวกธรรมำจำรย ์และฟำริสีใช ้นั ้นไม่ได้ยุติลงเมื่อชนช<br />
ำวยิวกระจัดกระจำยไปพระองค ์ทรงพยำกรณ์ให้เห็นถึงงำนกำรยกชูอ ำนำจมนุษย ์เพื่อควบคุมมโนธรรมซึ่<br />
งเป็ นค ำสำปที่เลวร ้ำยของคริสตจักรมำตลอดทุกยุคทุกสมัยและพระด ำรัสอันน่ำกลัวที่ต ำหนิเหล่ำธรรมำ<br />
จำรย ์และฟำริสีรวมทั้งค ำเตือนของพระองค ์ที่ประทำนให้แก่คนทั้งปวงว่ำไม่ให้ติดตำมผู้น ำตำบอดเหล่ำนี้ไ<br />
ด้ถูกบันทึกไว้เพื่อเป็ นกำรว่ำกล่ำวตักเตือนส ำหรับคนทุกยุคในอนำคต {GC 596.2} {GCth17 519.2}<br />
คริสตจักรโรมันสงวนสิทธิ์ให้เฉพำะคณะสงฆ์เป็ นผู้มีอ ำนำจตีควำมหมำยพระคัมภีร ์โดยใช ้หลักกำรว่ำเ<br />
ฉพำะคณะนักบวชเท่ำนั้นที่มีควำมสำมำรถอธิบำยพระวจนะของพระเจ้ำได้ประชำชนทั ่วไปไม่มีสิทธิ์ท ำเช่<br />
นนี้ [โปรดดู APPENDIX NOTE FOR PAGE 340]<br />
ถึงแม้กำรปฏิรูปทำงศำสนำน ำพระคัมภีร ์กลับคืนมำให้แก่ประชำชนทุกคนแล้วก็ตำมแต่กระนั้นหลักกำรอั<br />
นเดียวกันที่โรมรักษำไว้นั้นยังคงขัดขวำงคนจ ำนวนมำกในคริสตจักรโปรเตสแตนต ์จำกกำรค้นหำพระคัม<br />
ภีร ์ด้วยตนเองพวกเขำถูกสอนให้ยอมรับค ำสอนตำมที่คริสตจักรแปลควำมหมำยไว้และคนนับพันไม่กล้ำรั<br />
บแม้กระทั ่งเรื่องที่พระคัมภีร เปิดเผยไว้อย่ำงชัดเจนถ้ำเรื่องนั้นตรงข้ำมกับหลักข้อเชื่อหรือค ์<br />
ำสอนที่ปักหลั<br />
กไว้อย่ำงแน่นแฟ้ นของคริสตจักรของพวกเขำ {GC 596.3} {GCth17 519.3}<br />
ถึงแม้ว่ำพระคัมภีร ์จะเต็มไปด้วยค ำเตือนเรื่องครูสอนเทียมเท็จแต่ก็ยังมีคนอีกมำกมำยที่พร ้อมมอบจิต<br />
วิญญำณของตนไว้กับคณะสงฆ์ในทุกวันนี้มีคนนับพันที่ประกำศตนว่ำเป็ นผู้เชื่อแต่ไม่สำมำรถหำเหตุผล<br />
มำรองรับควำมเชื่อที่พวกเขำยึดถือได้นอกจำกจะบอกได้เพียงว่ำควำมเชื่อของเขำได้รับกำรสอนมำจำก<br />
ผู้น ำศำสนำพวกเขำมองข้ำมค ำสอนของพระผู้ช่วยให้รอดไปและวำงใจในค ำพูดของบรรดำอำจำรย ์แต่อำ<br />
จำรย ์จะไม่มีทำงผิดพลำดเลยหรือเรำจะมอบจิตวิญญำณของเรำให้พวกเขำน ำได้อย่ำงไรนอกเสียจำกเร<br />
ำจะเรียนรู ้จำกพระวจนะของพระเจ้ำว่ำพวกเขำเป็ นผู้ยกชูแสงสว่ำงกำรขำดควำมกล้ำฝ่ ำยศีลธรรมที่จะก้<br />
ำวเท้ำออกจำกเส้นทำงเดินที่โลกเคยเหยียบย ่ำมำแล้วได้น ำคนมำกมำยไปติดตำมย่ำงเท้ำของผู้คงแก่เรีย<br />
นและด้วยควำมไม่เต็มใจของพวกเขำที่จะตรวจสอบด้วยตนเองพวกเขำจึงยึดติดอยู่กับโซ่ตรวนแห่งควำมเ<br />
ท็จอย่ำงสิ้นหวังพวกเขำมองเห็นว่ำสัจธรรมส ำหรับยุคนี้ถูกเปิดเผยไว้อย่ำงชัดเจนในพระคัมภีร ์และพวกเ<br />
ขำสัมผัสได้ถึงอ ำนำจของพระวิญญำณบริสุทธิ์ที่ทรงร่วมสถิตอยู่กับกำรประกำศของพระคัมภีร ์แต่ถึงกระ<br />
นั้นพวกเขำก็ยังปล่อยให้กำรต่อต้ำนของคณะสงฆ์หันเหพวกเขำออกไปจำกแสงสว่ำงถึงแม้ควำมคิดอย่ำ<br />
งมีเหตุมีผลและสำมัญส ำนึกจะถูกโน้มน้ำวแล้วก็ตำมจิตวิญญำณที่หลงผิดเหล่ำนี้ก็ไม่กล้ำแม้แต่ที่จะคิด<br />
460
ต่ำงไปจำกอำจำรย ์กำรตัดสินใจของพวกเขำแต่ละคนและผลประโยชน์ชั ่วนิรันดร ์ของพวกเขำถูกน ำมำถ<br />
วำยบูชำให้แก่ควำมไม่เชื่อควำมหยิ่งและอคติของผู้อื่น {GC 596.4} {GCth17 519.4}<br />
ซำตำนท ำงำนผ่ำนอิทธิพลมนุษย ์ด้วยวิธีกำรมำกมำยเพื่อดักจับเหยื่อของมันมันผูกมัดฝูงชนไว้กับตัว<br />
มันเองด้วยกำรเอำสำยสัมพันธ ์แห่งควำมรักไปผูกมัดพวกเขำไว้กับผู้ที่เป็ นศัตรูกำงเขนของพระคริสต ์ไม่<br />
ว่ำสำยสัมพันธ ์นี้จะเป็ นอะไรก็ตำมอำทิสำยสัมพันธ ์ของกำรเป็ นพ่อแม่ของลูกของกำรเป็ นคู่สมรสหรือขอ<br />
งสังคมผลลัพธ ์ที่ได้ย่อมเหมือนกันคือผู้ต่อต้ำนสัจธรรมใช ้อ ำนำจของเขำควบคุมสำมัญส ำนึกและจิตวิญ<br />
ญำณที่ตกอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของอ ำนำจนี้จะไม่มีควำมกล้ำหำญพอหรือมีอิสระพอที่จะเชื่อฟังควำมเ<br />
ชื่อมั ่นของเขำเองในสิ่งที่เขำต้องท ำ {GC 597.1} {GCth17 520.1}<br />
สัจธรรมและพระสิริของพระเจ้ำนั้นแยกออกจำกกันไม่ได้เป็ นไปไม่ได้ที่จะให้เรำถวำยเกียรติพระเจ้ำด้ว<br />
ยทัศนคติที่ผิดๆในเมื่อมีพระคัมภีร ์อยู่ใกล้แค่เอื้อมคนมำกมำยอ้ำงว่ำใครจะเชื่ออะไรนั้นไม่ใช่เรื่องส ำคัญ<br />
หำกชีวิตของเขำด ำเนินได้อย่ำงถูกต้องแต่ชีวิตจะถูกหล่อหลอมด้วยควำมเชื่อหำกแสงสว่ำงและสัจธรรม<br />
อยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่เรำละเลยโอกำสที่จะพัฒนำกำรฟังและกำรมองเห็นก็เท่ำกับเรำปฏิเสธสัจธรรมและแสง<br />
สว่ำงนั้นเรำก ำลังเลือกควำมมืดมำกกว่ำควำมสว่ำง {GC 597.2} {GCth17 520.2}<br />
“มีทำงหนึ่งซึ่งคนเรำคิดว่ำถูกแต่ปลำยทำงคือควำมมรณำ” สุภำษิต 16:25<br />
กำรไม่รู ้ไม่อำจน ำมำใชเป็ ้ นข้อแก้ตัวให้กับควำมผิดหรือบำปในเมื่อเรำมีโอกำสมำกมำยที่จะรู ้จักน ้ำพระทั<br />
ยของพระเจ้ำเมื่อชำยคนหนึ่งเดินทำงมำจนถึงทำงแยกที่มีถนนหลำยเส้นและมีป้ ำยชี้ทำงบอกว่ำทำงแต่ล<br />
ะสำยจะน ำไปสู่สถำนที่แห่งใดหำกเขำไม่สนใจป้ ำยบอกทำงและเดินไปตำมทำงที่เขำคิดว่ำถูกต้องเขำอำจเ<br />
ดินไปด้วยควำมจริงใจแต่ก็มีควำมเป็ นไปได้สูงที่เขำจะพบว่ำตัวเองเดินอยู่บนเส้นทำงที่ผิด {GC<br />
597.3} {GCth17 520.3}<br />
พระเจ้ำประทำนพระวจนะของพระองค เพื่อให้เรำคุ้นเคยกับค ์<br />
ำสอนของพระองค ์และเรียนรู ้ด้วยตัวเรำเอ<br />
งว่ำพระองค ์ทรงคำดหวังสิ่งใดจำกเรำเมื่อบำเรียนมำหำพระเยซูด้วยค ำถำมว่ำ“ท่ำนอำจำรย ์ข้ำพเจ้ำจะต้อ<br />
งท ำอะไรเพื่อจะได้รับชีวิตนิรันดร ์”พระผู้ช่วยให้รอดทรงแนะให้เขำไปหำพระคัมภีร ์ตรัสว่ำ<br />
“ในธรรมบัญญัติเขียนว่ำอย่ำงไรท่ำนอ่ำนแล้วเข้ำใจอย่ำงไร” ลูกำ 10:25, 26;<br />
กำรไม่รู ้ไม่ใช่ข้อแก้ตัวส ำหรับเด็กหรือผู้ใหญ่หรือช่วยให้พวกเขำหลุดพ้นจำกโทษที่เกิดจำกกำรล่วงละเมิ<br />
ดธรรมบัญญัติของพระเจ้ำเพรำะว่ำในมือของพวกเขำมีธรรมบัญญัตินั้นรวมถึงหลักกำรต่ำงๆและข้อก ำ<br />
หนดทั้งหลำยของมันถูกเสนอไว้อย่ำงซื่อสัตย ์กำรมีควำมตั้งใจดีนั้นไม่เพียงพอกำรท ำตำมค ำพูดของมนุษ<br />
ย ์ที่คิดว่ำตนเองถูกต้องหรือที่อำจำรย ์บอกเขำว่ำถูกต้องนั้นก็ไม่เพียงพอควำมรอดของจิตวิญญำณของเ<br />
ขำเป็ นเดิมพันอยู่และเขำจะต้องค้นหำพระคัมภีร ์ด้วยตัวของเขำเองไม่ว่ำควำมตั้งใจของเขำจะหนักแน่นเ<br />
พียงไรไม่ว่ำเขำจะมั ่นใจเพียงไรว่ำอำจำรย ์ทั้งหลำยทรำบดีว่ำอะไรคือสัจธรรมสิ่งเหล่ำนี้ไม่ใช่รำกฐำนของเ<br />
ขำเขำมีแผนที่แสดงถึงสัญลักษณ์บอกทำงทุกอย่ำงที่น ำกำรเดินทำงมุ่งหน้ำไปสู่สวรรค ์และเขำจะต้องไม่ใ<br />
ช ้กำรคำดเดำใดๆทั้งสิ้น {GC 598.1} {GCth17 521.1}<br />
461
หน้ำที่อันดับแรกและเป็ นหน้ำที่สูงส่งที่สุดของมนุษย ์ทุกคนที่มีควำมคิดนั้นคือกำรเรียนรู ้จำกพระคัมภี<br />
ร ์ว่ำสัจธรรมคืออะไรจำกนั ้นจึงด ำเนินไปในแสงสว่ำงและหนุนใจผู้อื่นให้ท ำตำมแบบอย่ำงของเขำเรำจะต้อ<br />
งศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยควำมขยันหมั ่นเพียรในแต่ละวันประเมินทุกควำมคิดและเปรียบเทียบข้อพระคัมภีร ์<br />
ข้อหนึ่งกับข้อพระคัมภีร ์ข้ออื่นๆด้วยกำรช่วยเหลือจำกพระเจ้ำเรำจะต้องสร ้ำงแนวคิดของเรำเพื่อตัวเรำเอ<br />
งในเมื่อเรำเองจะต้องเป็ นผู้ให้ค ำแก้ต่ำงต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำ {GC 598.2} {GCth17 521.2}<br />
สัจธรรมทั้งหลำยที่พระคัมภีร เปิดเผยไว้อย่ำงชัดเจนที่สุดถูกคนที่มีกำรศึกษำน ์<br />
ำไปพัวพันกับควำมสง<br />
สัยและควำมมืดพวกเขำแสร ้งท ำตัวว่ำมีปัญญำยิ่งใหญ่และสอนว่ำพระคัมภีร ์มีควำมหมำยทำงจิตวิญญำ<br />
ณที่ลึกลับซับซ ้อนและเข้ำใจอย่ำงชัดเจนไม่ได้ด้วยภำษำที่ใช ้คนเหล่ำนี้เป็ นครูสอนเทียมเท็จพระเยซูตรัส<br />
ถึงคนกลุ่มนี้ว่ำ “ท่ำนทั้งหลำยไม่รู ้พระคัมภีร ์หรือฤทธิ์ เดชของพระเจ้ำ”<br />
มำระโก12:24;เรำจะต้องอธิบำยภำษำของพระคัมภีร ์ตำมควำมหมำยที่ชัดเจนอย่ำงไม่ต้องสงสัยยกเว้นว่ำ<br />
พระคัมภีร ์ใช ้ภำษำสัญลักษณ์หรือใช ้อุปมำอุปมัยพระคริสต ์ประทำนพระสัญญำไว้แล้วว่ำ“ถ้ำใครตั้งใจประ<br />
พฤติตำมพระประสงค ์ของพระองค ์คนนั้นก็จะรู ้ว่ำค ำสอนนี้มำจำกพระเจ้ำ” ยอห ์น 7:17<br />
ถ้ำหำกมนุษย ์จะยอมรับพระคัมภีร ์ตำมตัวหนังสือที่อ่ำนถ้ำหำกไม่มีครูเทียมเท็จที่จะน ำพำพวกเขำไปใ<br />
นทำงที่ผิดและท ำให้สมองของพวกเขำสับสนแล้วภำรกิจหนึ่งน่ำจะส ำเร็จลุล่วงไปแล้วซึ่งเป็ นภำรกิจที่จะ<br />
ท ำให้ทูตสวรรค ์ชื่นชมยินดีและจะน ำคนนับหมื่นนับพันที่ซึ่งบัดนี้ยังคงด ำเนินอยู่ในทำงที่ผิดให้เข้ำมำสู่ค<br />
อกแกะของพระคริสต ์ {GC 598.3} {GCth17 521.3}<br />
เรำจะต้องใช ้พลังทำงควำมคิดทั้งหมดเพื่อศึกษำพระคัมภีร ์และจะต้องท ำควำมเข้ำใจเพื่อหยั ่งรู ้ถึงเรื่อง<br />
อันลึกซึ้งของพระเจ้ำมำกเท่ำที่มนุษย ์ที่ต้องตำยจะท ำควำมเข้ำใจได้แต่ถึงกระนั้นเรำจะต้องไม่ลืมว่ำผู้ที่ศึก<br />
ษำพระคัมภีร ์จะต้องมีวิญญำณที่แท้จริงของผู้ใฝ่ เรียนซึ่งมีลักษณะว่ำนอนสอนง่ำยและมีกำรยอมรับอย่ำง<br />
เด็กเล็กๆรวมอยู่ด้วยเรำศึกษำเรื่องที่เข้ำใจยำกในพระคัมภีร ์ให้แตกฉำนด้วยวิธีเดียวกันกับที่ใช เก็บเกี่ยว ้<br />
ปัญหำทำงด้ำนปรัชญำไม่ได้เรำจะต้องไม่ศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยควำมเชื่อมั ่นในตนเองซึ่งเป็ นวิธีที่คนมำกม<br />
ำยใช ้ในกำรศึกษำเรื่องทำงวิทยำศำสตร ์แต่เรำจะต้องหมั ่นอธิษฐำนพึ่งพิงในพระเจ้ำและปรำรถนำอย่ำงจริง<br />
ใจเพื่อเรียนรู ้น ้ำพระทัยของพระองคเรำจะต้องเข้ำมำหำพระองค ์<br />
์ด้วยจิตวิญญำณที่ถ่อมและยอมรับฟังค ำ<br />
สอนเพื่อรับควำมรู ้จำกพระองค ์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้ทรงพระนำมว่ำ “เรำเป็ น” [อพยพ 3:14]<br />
ไม่เช่นนั้นทูตแห่งควำมชั ่วจะท ำให้ควำมคิดของเรำบอดไปและท ำให้หัวใจของเรำแข็งกระด้ำงจนสัจธร<br />
รมประทับลงในตัวเรำไม่ได้ {GC 599.1} {GCth17 522.1}<br />
มีข้อควำมหลำยตอนในพระคัมภีร ์ที่ผู้คงแก่เรียนประกำศว่ำเป็ นเรื่องลึกลับหรือถูกมองข้ำมว่ำเป็ นเรื่อง<br />
ที่ไม่ส ำคัญส ำหรับผู้ที่ได้รับกำรสั ่งสอนในโรงเรียนของพระคริสต ์ข้อควำมดังกล่ำวจะเต็มไปด้วยถ้อยค ำปล<br />
อบประโลมใจและค ำชี้แนะท ำไมนักศำสนศำสตร ์จ ำนวนมำกมำยจึงไม่เข้ำใจพระค ำของพระเจ้ำเหตุผลหนึ่<br />
งก็เป็ นเพรำะพวกเขำปิดหูปิดตำให้กับสัจธรรมต่ำงๆที่ตนไม่ต้องกำรปฏิบัติตำมกำรเข้ำใจสัจธรรมในพระ<br />
คัมภีร ์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับก ำลังทำงปัญญำที่ลงแรงค้นคว้ำแต่ขึ้นอยู่กับเป้ ำหมำยอันแน่วแน่อย่ำงจริงใจนั ่นคือ<br />
ควำมต้องกำรอย่ำงจริงจังของกำรแสวงหำควำมชอบธรรม {GC 599.2} {GCth17 522.2}<br />
462
เรำไม่ควรศึกษำพระคัมภีร ์โดยปรำศจำกกำรอธิษฐำนมีเพียงพระวิญญำณบริสุทธิ์ เท่ำนั้นที่จะทรงประ<br />
กอบกิจเพื่อให้เรำรู ้สึกถึงควำมส ำคัญของสิ่งเหล่ำนั้นที่เข้ำใจได้ง่ำยหรือจะทรงขวำงเรำจำกกำรปล ้ำสู้กับ<br />
สัจธรรมทั้งหลำยที่เข้ำใจยำกบรรดำทูตสวรรค ์มีหน้ำที่ตระเตรียมจิตใจเพื่อให้เข้ำใจพระวจนะของพระเจ้ำเ<br />
พื่อที่เรำจะรู ้สึกหลงใหลในควำมงดงำมแห่งพระวจนะนั้นและยอมรับค ำเตือนชี้แนะจำกพระวจนะหรือรู ้สึกส<br />
นุกสนำนและได้รับพละก ำลังจำกพระสัญญำของพระวจนะนั้นเรำจะต้องให้ค ำทูลขอของผู้ประพันธ ์พระธร<br />
รมสดุดีมำเป็ นของเรำว่ำ“ขอทรงเปิดตำข้ำพระองค เพื่อข้ำพระองค ์<br />
์จะเห็นสิ่งอัศจรรย ์จำกธรรมบัญญัติขอ<br />
งพระองค ์” สดุดี 119:18.<br />
บ่อยครั้งที่ดูเสมือนหนึ่งว่ำเรำไม่อำจต้ำนทำนกำรทดลองได้นั ่นเป็ นเพรำะกำรละเลยกำรอธิษฐำนและก<br />
ำรศึกษำพระคัมภีร ์ท ำให้ผู้ที่ถูกทดลองไม่สำมำรถจดจ ำพระสัญญำต่ำงๆของพระเจ้ำได้อย่ำงทันท่วงทีและ<br />
ไม่สำมำรถเข้ำเผชิญหน้ำกับซำตำนโดยมีพระคัมภีร เป็ ์ นอำวุธได้แต่บรรดำทูตสวรรคเฝ้ ์ ำล้อมรอบผู้ที่ยิน<br />
ดีเต็มใจที่จะได้รับกำรสั ่งสอนในเรื่องของพระเจ้ำและในห่วงเวลำแห่งควำมต้องกำรยิ่งใหญ่ทูตสวรรค ์จะช่ว<br />
ยให้พวกเขำหวงคิดถึงสัจธรรมเหล่ำนั้นที่พวกเขำต้องกำรดังนั้น“เมื่อศัตรูจะเข้ำมำดั ่งน ้ำท่วมเชี่ยวพระวิ<br />
ญญำณของพระเจ้ำชูโล่ขึ้นต้ำนเขำ” อิสยำห ์ 59:19 {GC 599.3} {GCth17 522.3}<br />
พระเยซูทรงสัญญำกับสำวกทั ้งหลำยของพระองค ์ว่ำ“องค ์ผู้ช่วยคือพระวิญญำณบริสุทธิ์ซึ่งพระบิดำจ<br />
ะทรงใช ้มำในนำมของเรำนั้นจะทรงสอนพวกท่ำนทุกสิ่งและจะท ำให้ระลึกถึงทุกสิ่งที่เรำกล่ำวกับท่ำนแล้ว”<br />
ยอห ์น14:26;แต่ค ำสอนของพระคริสต ์จะต้องถูกเก็บไว้ในสมองก่อนเพื่อที่พระวิญญำณของพระเจ้ำจะทร<br />
งเตือนควำมทรงจ ำในเวลำที่เรำตกอยู่ในภัยอันตรำยกษัตริย ์ดำวิดตรัสว่ำ<br />
“ข้ำพระองค ์ได้เก็บรักษำพระด ำรัสของพระองค ์ไว้ในใจเพื่อข้ำพระองค ์จะไม่ท ำบำปต่อพระองค ์” สดุดี<br />
119:11 {GC 600.1} {GCth17 523.1}<br />
ทุกคนที่เห็นถึงควำมส ำคัญในเรื่องนิรันดร ์กำลจะต้องคอยระวังอย่ำให้ควำมสงสัยเข้ำมำแทรกแซงบรร<br />
ดำเสำหลักของสัจธรรมจะถูกโจมตีมันเป็ นไปไม่ได้ที่จะน ำตัวของเรำให้ออกห่ำงไปจำกค ำสอนนอกศำสน<br />
ำยุคใหม่ที่ถำกถำงหรือหลอกลวงอีกทั้งยังบ่อนท ำลำยและร ้ำยกำจซำตำนปรับกำรทดลองของมันให้เข้ำไ<br />
ด้กับคนทุกชนชั้นมันจู่โจมคนอ่ำนหนังสือไม่ออกด้วยค ำตลกคะนองและกำรเย้ยหยันในขณะที่เข้ำหำคน<br />
ที่มีกำรศึกษำด้วยหลักกำรทำงวิทยำศำสตร ์และเหตุผลทำงปรัชญำทั้งสองเหมือนกันคือถูกวำงแผนมำเพื่<br />
อกระตุ้นควำมไม่วำงใจหรือดูแคลนพระคัมภีร ์แม้แต่กับเยำวชนที่อ่อนประสบกำรณ์ก็ยังทึกทักที่จะสอดแท<br />
รกควำมสงสัยเรื่องหลักกำรพื้นฐำนของคริสเตียนเอำไว้และเยำวชนที่ไม่ซื่อสัตย ์นอกใจผู้นี้ซึ่งเป็ นผู้มีสติ<br />
ปัญญำตื้นเขินก็ยังแผ่อิทธิพลของเขำออกไปด้วยด้วยประกำรฉะนี้จึงมีคนมำกมำยที่ล้อเลียนควำมเชื่อข<br />
องบรรพบุรุษและขัดขวำงพระวิญญำณผู้ทรงพระคุณฮีบรู10:29;ชีวิตมำกมำยที่คำดหวังว่ำจะถวำยเกียร<br />
ติพระเจ้ำและเป็ นพระพรแก่โลกถูกลมหำยใจเน่ำเปื่อยของควำมไม่ซื่อสัตย ์นอกใจท ำลำยทุกคนที่วำงใจใน<br />
กำรตัดสินใจด้วยเหตุผลที่โอ้อวดของมนุษย ์และจินตนำกำรว่ำพวกเขำสำมำรถอธิบำยควำมลึกลับของพ<br />
ระเจ้ำและมำถึงควำมจริงได้โดยไม่ต้องรับควำมช่วยเหลือจำกพระปัญญำของพระเจ้ำนั้นก ำลังติดอยู่ในกั<br />
บดักของซำตำน {GC 600.2} {GCth17 523.2}<br />
463
เรำก ำลังด ำเนินชีวิตอยู่ในช่วงเวลำที่ส ำคัญจริงจังที่สุดของประวัติศำสตร ์โลกชะตำกรรมของฝูงชนจ ำ<br />
นวนมำกในโลกก ำลังจะถูกตัดสินควำมเป็ นอยู่ในอนำคตของเรำเองและควำมรอดของจิตวิญญำณอื่นๆขึ้<br />
นกับวิถีทำงที่เรำก ำลังด ำเนินอยู่ในปัจจุบันนี้เรำจ ำเป็ นต้องให้พระวิญญำณแห่งสัจธรรมน ำทำงเรำผู้ติดต<br />
ำมของพระคริสต ์ทุกคนจะต้องถำมด้วยควำมจริงใจว่ำ<br />
“พระองคเจ้ำข้ำพระองค ์<br />
์ทรงประสงค ์จะให้ข้ำพระองค ์ท ำอะไร”<br />
เรำจะต้องถ่อมตัวเรำเองลงต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำด้วยกำรอดอำหำรและกำรอธิษฐำนและกำรใคร่ค<br />
รวญถึงพระวจนะของพระองค ์ให้มำกโดยเฉพำะภำพเหตุกำรณ์ต่ำงๆเกี่ยวกับเรื่องกำรพิพำกษำบัดนี้เรำจ<br />
ะต้องแสวงหำประสบกำรณ์ในเรื่องของพระเจ้ำที่ลึกซึ้งและมีชีวิตเรำไม่มีเวลำที่จะให้สูญเสียได้อีกแล้วเหตุ<br />
กำรณ์ส ำคัญยิ่งก ำลังเกิดขึ้นรอบๆตัวเรำเรำก ำลังอยู่ในพื้นที่แห่งควำมเย้ำยวนของซำตำนคนเฝ้ ำยำมขอ<br />
งพระเจ้ำจงอย่ำหลับใหลศัตรูก ำลังย่องเข้ำมำใกล้จงเตรียมพร ้อมทุกเวลำหำกท่ำนจะผ่อนคลำยสบำยกำ<br />
ยและง่วงเหงำหำวนอนมันจะกระโจนเข้ำใส่ท่ำนและจับท่ำนเป็ นเหยื่อ {GC 601.1} {GCth17 523.3}<br />
คนมำกมำยถูกหลอกในเรื่องสถำนภำพที่แท้จริงของพวกเขำต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำพวกเขำยินดี<br />
กับตัวเองที่ไม่ได้ท ำควำมผิดแต่ลืมนับกำรกระท ำดีและกำรกระท ำอันมีคุณธรรมที่พระเจ้ำทรงประสงค ์ให้<br />
พวกเขำท ำแต่พวกเขำละเลยที่จะท ำกำรที่เขำจะเป็ นต้นไม้อยู่ในสวนของพระเจ้ำนั้นไม่เพียงพอพวกเขำจ<br />
ะต้องสนองตอบตำมที่พระเจ้ำทรงคำดหวังไว้ด้วยนั ่นคือพวกเขำจะต้องเกิดผลพระองค ์ทรงถือว่ำพวกเขำ<br />
ต้องรับผิดชอบกับกำรดีทั้งปวงที่พวกเขำควรจะท ำผ่ำนทำงพระคุณของพระองค ์ที่เสริมก ำลังพวกเขำใน<br />
หนังสือต่ำงๆของสวรรค ์พวกเขำถูกบันทึกไว้ว่ำเป็ นผู้ที่ท ำดินให้รกรุงรังแต่ถึงกระนั้นกรณีของคนกลุ่มนี้ก็<br />
ยังไม่สิ้นหวังเสียเลยทีเดียวส ำหรับบรรดำผู้ที่ดูแคลนพระเมตตำคุณของพระเจ้ำและใช ้พระคุณของพระอง<br />
ค ์ไปในทำงที่ผิดนั้นพระทัยแห่งรักที่ทรงอดทนนำนยังคงร ้องเรียกต่อไปอีกว่ำ“ดังนั ้นจึงมีค ำกล่ำวว่ำคนที่ห<br />
ลับอยู่จงตื่นขึ้นและจงเป็ นขึ้นจำกตำยแล้วพระคริสต ์จะทรงส่องสว่ำงแก่ท่ำนเหตุฉะนั้นจงระวังในกำรด ำเนิ<br />
นชีวิตให้ดี……จงใช ้โอกำสให้เป็ นประโยชน์เพรำะว่ำทุกวันนี้เป็ นยุคสมัยที่ชั ่วร ้ำย” เอเฟซัส 5:14-16<br />
{GC 601.2} {GCth17 523.4}<br />
เมื่อเวลำแห่งกำรทดสอบมำถึงผู้ที่ใช ้พระค ำของพระเจ้ำเป็ นกฎในกำรด ำเนินชีวิตจะถูกเปิดเผยตัวออ<br />
กมำให้เห็นในช่วงฤดูร ้อนเรำแทบจะมองไม่เห็นควำมแตกต่ำงระหว่ำงต้นสนและต้นไม้อื่นๆแต่เมื่อฤดูหนำว<br />
กระหน ่ำเข้ำมำต้นสนจะยังคงสภำพเดิมไม่เปลี่ยนแปลงในขณะที่ต้นไม้อื่นๆจะร่วงโรยจนไม่มีใบหลงเหลือดั<br />
งนั้นในเวลำนี้เรำไม่อำจแยกผู้เชื่อที่ไม่จริงใจออกจำกคริสเตียนแท้จริงได้แต่เวลำใกล้จะมำถึงเมื่อควำมแต<br />
กต่ำงนี้จะปรำกฏให้เห็นอย่ำงเด่นชัดจงให้กำรขัดแย้งเกิดขึ้นจงให้ควำมดันทุรังและควำมไม่ยอมผ่อนปรนเ<br />
กิดขึ้นอีกครั้งหนึ่งจงให้กำรกดขี่ข่มเหงจุดประกำยขึ้นแล้วคนที่ไม่จริงใจและคนหน้ำไหว้หลังหลอกจะหวั ่น<br />
ไหวและละทิ้งควำมเชื่อแต่คริสเตียนที่แท้จริงจะตั้งมั ่นดั ่งศิลำควำมเชื่อของเขำจะแข็งแกร่งควำมหวังจะเจิ<br />
ดจ้ำกว่ำในวันที่อุดมสมบูรณ์ {GC 602.1} {GCth17 524.1}<br />
ผู้ประพันธ ์สดุดีตรัสว่ำ“พระโอวำทของพระองคเป็ ์ นค ำภำวนำของข้ำพระองค ์”“ข้ำพระองค ์ได้ควำมเข้<br />
ำใจจำกข้อบังคับของพระองค เพรำะฉะนั ์ ้นข้ำพระองคเกลียดชังวิถีเท็จทุกอย่ำง”สดุดี ์<br />
119:99, 104 {GC<br />
602.2} {GCth17 524.2}<br />
464
“มนุษย ์ผู้ประสบปัญญำและผู้ได้ควำมเข้ำใจก็เป็ นสุขจริงหนอ”<br />
“เขำเป็ นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน ้ำซึ่งหยั ่งรำกของมันออกไปข้ำงล ำน ้ำเมื่อแดดส่องมำถึงก็ไม่กลัวเพ<br />
รำะใบของมันคงเขียวอยู่เสมอและไม่กระวนกระวำยในปีที่แห้งแล้งเพรำะมันไม่หยุดที่จะเกิดผล” สุภำษิต<br />
3:13 เยเรมีย ์ 17:8 {GC 602.3} {GCth17 524.3}<br />
465
้<br />
บท 38 - ค าเตือนสุดท้าย<br />
“หลังจำกนี้ข้ำพเจ้ำเห็นทูตสวรรค ์อีกองค ์หนึ่งลงมำจำกสวรรค ์ท่ำนมีสิทธิอ ำนำจยิ่งใหญ่และรัศมีของ<br />
ท่ำนท ำให้แผ่นดินโลกสว่ำงท่ำนร ้องประกำศด้วยเสียงกึกก้องว่ำ<br />
‘บำบิโลนมหำนครพังทลำยแล้วพังทลำยแล้วกลำยเป็ นที่อำศัยของพวกผีเป็ นที่อยู่ของวิญญำณทุกชนิด<br />
ที่โสโครกเป็ นที่อยู่ของนกทุกชนิดที่โสโครก’”“และข้ำพเจ้ำได้ยินเสียงอีกเสียงหนึ่งจำกสวรรค ์กล่ำวว่ำ‘จง<br />
ออกมำจำกนครนั้นเถิดชนชำติของเรำเอ๋ยเพื่อเจ้ำจะไม่มีส่วนกับบำปของนครนั ้นและเพื่อเจ้ำทั้งหลำยจะ<br />
ไม่ต้องรับภัยพิบัติของนครนั้น’” วิวรณ์ 18:1, 2, 4 {GC 603.1} {GCth17 525.1}<br />
ข้อพระคัมภีร ์นี้ชี้ไปยังภำยภำคหน้ำเมื่อข่ำวกำรพังทลำยของนครบำบิโลนตำมที่ทูตสวรรค ์องค ์ที่สอง<br />
แห่งพระธรรมวิวรณ์บทที่14(ข้อ8)เคยประกำศไว้จะถูกน ำขึ้นมำประกำศซ ้ำอีกครั้งหนึ่งจะมีกำรกล่ำวเพิ่ม<br />
เติมถึงควำมเสื่อมทรำมชั ่วช ้ำทั้งปวงซึ่งเข้ำมำสู่ถำบันต่ำงๆที่เป็ นส่วนหนึ่งของบำบิโลนตั้งแต่ข่ำวนี้ถูกปร<br />
ะกำศออกไปครั้งแรกในช่วงฤดูร ้อนของปีค.ศ.1844;สภำพอันเลวร ้ำยของโลกศำสนำถูกบรรยำยไว้ณที่นี้<br />
ทุกครั้งที่มีกำรปฏิเสธควำมจริงควำมนึกคิดของประชำกรจะยิ่งมืดมัวลงจิตใจของพวกเขำจะดื้อดึงมำกยิ่ง<br />
ขึ้นซึ่งจะฝังตัวลึกเข้ำไปจนกลำยเป็ นจิตใจแข็งกระด้ำงไม่เลื่อมใสในศำสนำพวกเขำท้ำทำยค ำเตือนซึ่งพร<br />
ะเจ้ำประทำนมำให้ด้วยกำรเหยียบย ่ำค ำสอนในพระบัญญัติสิบประกำรข้อใดข้อหนึ่งอย่ำงต่อเนื่องจนกระ<br />
ทั ่งพวกเขำถูกชักน ำให้กดขี่ข่มเหงผู้ที่ยึดถือควำมศักดิ์สิทธิ์ของพระบัญญัติข้อนั้นพวกเขำท ำให้พระคริ<br />
สต ์หมดคุณค่ำด้วยกำรเหยียบย ่ำพระวจนะและประชำกรของพระองค ์ในขณะที่คริสตจักรยอมรับค ำสอน<br />
ของลัทธิทรงวิญญำณนั้นเครื่องหน่วงเหนี่ยวที่ควบคุมจิตใจฝ่ ำยเนื้อหนังจะถูกขจัดออกไปและกำรนับถือ<br />
ศำสนำจะกลำยเป็ นเพียงเปลือกนอกที่คอยปกปิดควำมชั ่วที่ต ่ำช ้ำที่สุดควำมเชื่อในเรื่องกำรปรำกฏตัวทำ<br />
งวิญญำณเปิดประตูให้กับวิญญำณแห่งกำรล่อลวงและหลักค ำสอนต่ำงๆของผีมำรและด้วยเหตุนี้จึงสัมผั<br />
สอิทธิพลต่ำงๆของทูตสวรรค ์ชั ่วได้ในคริสตจักร {GC 603.2} {GCth17 525.2}<br />
ในช่วงเวลำที่ค ำพยำกรณ์นี้ประกำศออกมำนั้นมีกำรกล่ำวถึงนครบำบิโลนไว้ว่ำ“บำปของนครนั ้นกอง<br />
สูงขึ้นถึงสวรรค ์แล้วและพระเจ้ำทรงจดจ ำกำรอธรรมของนครนั ้นแล้ว” วิวรณ์ 18:5<br />
บำบิโลนเติมควำมชั ่วของตนจนเต็มล้นและควำมพินำศก ำลังจะลงมำยังเธอแต่พระเจ้ำยังทรงมีประชำกร<br />
ของพระองค ์อยู่ในนครบำบิโลนและก่อนที่กำรพิพำกษำของพระองค ์จะมำยังนครนั้นผู้ที่ซื่อสัตย ์เหล่ำนี้จะ<br />
ต้องถูกเรียกให้ออกจำกเมืองนี้เพื่อจะไม่เข้ำร่วมอยู่ในบำปทั้งหลำยของเธอและ<br />
“ไม่ต้องรับภัยพิบัติของนครนั้น”(ข้อ4)ดังนั้นขบวนกำรซึ่งใช ้สัญลักษณ์เป็ นทูตสวรรค ์ที่บินลงมำจำกสวร<br />
รค ์ซึ่งท ำให้โลกสว่ำงไสวด้วยรัศมีภำพและร ้องประกำศด้วยเสียงอันดังและหนักแน่นนั้นก ำลังประกำศถึงบ<br />
ำปทั้งหลำยของนครบำบิโลนข่ำวที่ทูตสวรรค ์ประกำศนี้มำพร ้อมกับค ำเชิญชวนว่ำ“จงออกมำจำกนครนั<br />
นเถิดชนชำติของเรำเอ๋ย”ค ำประกำศเหล่ำนี้เมื่อรวมเข้ำกับข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมจึงกลำยเป็ นค ำเ<br />
ตือนสุดท้ำยที่พระเจ้ำประทำนให้กับผู้ที่อำศัยอยู่ในแผ่นดินโลก {GC 604.1} {GCth17 525.3}<br />
ผลที่จะเกิดกับโลกนี้ช่ำงน่ำกลัวเพียงไรอ ำนำจต่ำงๆในโลกซึ่งรวมตัวกันเพื่อท ำสงครำมต่อต้ำนพระบั<br />
ญญัติของพระเจ้ำจะตรำกฎหมำยให้“ทุกคนทั ้งคนเล็กน้อยและคนใหญ่โตคนมั ่งมีและคนยำกจนเสรีชนแ<br />
ละทำส”วิวรณ์13:16;ต้องปฏิบัติตำมประเพณีของคริสตจักรด้วยกำรถือรักษำวันสะบำโตเทียมเท็จทุกคน<br />
466
ที่ไม่ยอมท ำตำมจะถูกกฎหมำยของบ้ำนเมืองลงโทษและในที่สุดจะถูกประกำศว่ำเป็ นผู้ที่สมควรตำยในอีก<br />
แง่มุมหนึ่งคือธรรมบัญญัติของพระเจ้ำที่ก ำหนดวันพักผ่อนของพระผู้สร ้ำงเรียกร ้องให้เรำเชื่อฟังและตักเ<br />
ตือนถึงพระพิโรธที่จะเกิดแก่ทุกคนที่ล่วงละเมิดข้อบังคับต่ำงๆของมัน {GC 604.2} {GCth17 525.4}<br />
ด้วยประเด็นอันชัดแจ้งตำมเรื่องที่ถูกเปิดเผยไว้ต่อหน้ำเขำคือผู้ใดที่เหยียบย ่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้<br />
ำเพื่อปฏิบัติตำมกฎที่มนุษย ์ตรำขึ้นจะได้รับเครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำยเขำรับเครื่องหมำยที่แสดงถึงควำมภั<br />
กดีต่ออ ำนำจที่เขำเลือกแทนที่จะปฏิบัติตำมพระเจ้ำค ำเตือนที่สวรรค ์ส่งมำให้คือ<br />
“ถ้ำใครบูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปของมันและรับเครื่องหมำยของมันไว้ที่หน้ำผำกหรือที่มือของเขำคนนั ้นจักต้อ<br />
งดื่มเหล้ำองุ่นแห่งควำมกริ้วของพระเจ้ำที่เทลงในถ้วยแห่งพระพิโรธของพระองค ์” วิวรณ์ 14:9, 10 {GC<br />
604.3} {GCth17 525.5}<br />
แต่ไม่มีสักคนใดที่ต้องทนทุกข ์กับพระพิโรธของพระเจ้ำจนกว่ำสัจธรรมจะถูกน ำมำสู่ควำมนึกคิดและส<br />
ำมัญส ำนึกของเขำและเขำปฏิเสธสัจธรรมนั้นไปมีคนมำกมำยที่ไม่เคยมีโอกำสรับฟังสัจธรรมต่ำงๆที่เฉพ<br />
ำะเจำะจงส ำหรับยุคนี้พวกเขำไม่เคยรับรู ้หน้ำที่ที่ถูกต้อง/อันแท้จริงซึ่งเขำมีต่อพระบัญญัติข้อที่สี่พระเจ้ำ<br />
ผู้ทรงอ่ำนจิตใจทุกดวงและทดสอบทุกควำมตั้งใจทั้งหมดจะไม่ทรงปล่อยให้ผู้ที่ต้องกำรรับรู ้สัจธรรมต้องถู<br />
กหลอกด้วยประเด็นของควำมขัดแย้งนี้ค ำสั ่งนี้จะไม่ถูกน ำมำบังคับใส่ให้กับประชำชนคนใดอย่ำงไร เหตุผ ้<br />
ลทุกคนจะต้องได้รับแสงสว่ำงอย่ำงเพียงพอเพื่อที่จะตัดสินได้อย่ำงชำญฉลำด {GC 605.1} {GCth17<br />
526.1}<br />
วันสะบำโตจะเป็ นเครื่องทดสอบอันยิ่งใหญ่ของควำมจงรักภักดีเพรำะเป็ นหัวข้อของสัจธรรมที่เป็ นประ<br />
เด็นพิพำทกันโดยเฉพำะเมื่อกำรทดสอบครั้งสุดท้ำยจะเกิดขึ้นกับมนุษย ์แล้วและแล้วเส้นแบ่งระหว่ำงผู้ที่รับ<br />
ใช ้พระเจ้ำและผู้ที่ไม่ยอมรับใช ้พระองค ์จะเห็นได้อย่ำงเด่นชัดในขณะที่กำรถือรักษำวันสะบำโตเทียมเท็จต<br />
ำมกฎหมำยของรัฐซึ่งขัดแย้งกับพระบัญญัติข้อที่สี่จะเป็ นกำรปฏิญำณแสดงถึงควำมจงรักภักดีต่ออ ำนำ<br />
จที่ต่อต้ำนพระเจ้ำนั้นกำรถือรักษำวันสะบำโตที่แท้จริงซึ่งเป็ นกำรเชื่อฟังตำมพระบัญญัติของพระเจ้ำนั้น<br />
ก็จะเป็ นหลักฐำนที่แสดงถึงควำมภักดีที่มีต่อพระผู้สร ้ำงในขณะที่คนกลุ่มหนึ่งรับเครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำย<br />
ด้วยกำรยอมรับสัญลักษณ์ของกำรยอมจ ำนนต่ออ ำนำจฝ่ ำยโลกคนอีกกลุ่มหนึ่งจะรับตรำประทับของพร<br />
ะเจ้ำซึ่งเป็ นเครื่องหมำยแสดงควำมภักดีต่ออ ำนำจของพระองค ์ {GC 605.2} {GCth17 526.2}<br />
จนกระทั ่งบัดนี้ผู้ที่น ำเสนอควำมจริงของข่ำวทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมมักจะถูกมองว่ำเป็ นเพียงพวกตื่นตูม<br />
ค ำท ำนำยที่ว่ำกำรไม่ยอมผ่อนปรนทำงศำสนำจะเกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกำและคริสตจักรกับอ ำนำจ<br />
รัฐจะร่วมมือกันเพื่อกดขี่ข่มเหงผู้ที่ถือรักษำพระบัญญัติของพระเจ้ำนั้นถูกตรำว่ำเป็ นเรื่องไม่มีมูลและเหล<br />
วไหลมีกำรประกำศอย่ำงมั ่นใจว่ำประเทศนี้จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงเป็ นอย่ำงอื่นแต่จะเป็ นอย่ำงที่เคยเป็ นมำ<br />
ตลอดคือปกป้ องเสรีภำพทำงศำสนำแต่ในขณะที่ปัญหำของเรื่องกำรบังคับให้ถือรักษำวันอำทิตย ์ถูกปลุก<br />
ปั ่นขึ้นมำอย่ำงแพร่หลำยนั้นเหตุกำรณ์ที่มีผู้สงสัยและไม่เชื่อมำเนิ่นนำนก็จะถูกเปิดให้เห็นว่ำก ำลังจะเกิด<br />
ขึ้นและข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมจะส่งผลให้เกิดสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมำก่อน {GC 605.3} {GCth17<br />
526.3}<br />
467
ในทุกยุคพระเจ้ำทรงบัญชำผู้รับใช ้ของพระองค ์ให้ต ำหนิบำปทั้งในโลกและในคริสตจักรแต่ประชำกรทั้<br />
งหลำยปรำรถนำที่จะฟังค ำพูดที่รื่นหูและไม่ยอมรับฟังสัจธรรมที่บริสุทธิ์ตรงไปตรงมำนักปฏิรูปหลำยคนเ<br />
มื่อก้ำวเข้ำไปสู่งำนกำรรับใช ้พวกเขำตั้งใจลงแรงด้วยควำมรอบคอบเป็ นอย่ำงยิ่งเพื่อโจมตีบำปที่มีอยู่ในค<br />
ริสตจักรและในประเทศชำติพวกเขำหวังว่ำแบบอย่ำงชีวิตคริสเตียนที่บริสุทธิ์ของพวกเขำจะน ำประชำกร<br />
ให้กลับมำสู่หลักค ำสอนของพระคัมภีร ์ได้แต่พระวิญญำณของพระเจ้ำเสด็จมำยังพวกเขำเหมือนเช่นที่เส<br />
ด็จมำยังเอลียำห ์ทรงเคลื่อนไหวในตัวของเขำให้ต ำหนิบำปของพระรำชำผู้ชั ่วร ้ำยและประชำชนที่ละทิ้งพร<br />
ะเจ้ำพวกเขำไม่อำจหลีกเลี่ยงกำรเทศนำสิ่งที่พระคัมภีร เปิดเผยไว้อย่ำงชัดแจ้งซึ่งเป็ ์<br />
นค ำสอนที่พวกเขำไ<br />
ม่เต็มใจที่จะประกำศพวกเขำถูกกระตุ้นให้ประกำศควำมจริงและภัยอันตรำยที่คุกคำมจิตวิญญำณด้วยคว<br />
ำมกระตือรือร ้นพวกเขำประกำศถ้อยค ำที่พระเจ้ำประทำนให้โดยปรำศจำกควำมกลัวถึงผลลัพธ ์ที่ตำมมำ<br />
และประชำชนทั้งหลำยถูกบังคับให้ฟังค ำเตือน {GC 606.1} {GCth17 527.1}<br />
ดังนี้แหละข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมจะถูกประกำศออกไปเมื่อถึงเวลำที่ข่ำวนี้จะต้องถูกประกำศออก<br />
ไปด้วยอ ำนำจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนั้นองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะทรงกระท ำกำรยิ่งใหญ่ผ่ำนบุคคลที่ถ่อมตนโดยทรงน ำ<br />
ควำมนึกคิดของผู้ที่ถวำยตัวเองให้แก่พระรำชกิจแห่งกำรรับใช ้ของพระองค ์ผู้ที่ท ำงำนนี้จะมีคุณสมบัติเห<br />
มำะสมกับงำนด้วยกำรได้รับกำรเจิมของพระวิญญำณบริสุทธิ์มำกกว่ำที่ได้รับผ่ำนกำรฝึกฝนจำกสถำบัน<br />
ศึกษำผู้ที่มีควำมเชื่อและอธิษฐำนอยู่เสมอจะถูกผลักดันให้ก้ำวออกไปด้วยควำมกระตือรือร ้นอันบริสุทธิ์ เ<br />
พื่อประกำศพระวจนะที่พระเจ้ำประทำนให้พวกเขำบำปของนครบำบิโลนจะถูกเปิดโปงผลลัพธ ์อันน่ำกลัว<br />
ของกำรบังคับให้ปฏิบัติตำมคริสตจักรโดยอ ำนำจฝ่ ำยปกครองกำรแทรกซึมของลัทธิทรงวิญญำณและกำ<br />
รเติบโตอย่ำงลึกลับแต่รวดเร็วของอ ำนำจระบอบเปปำซีสิ่งเหล่ำนี้ทั้งหมดจะถูกเปิดเผยออกมำค ำเตือนที่<br />
ขึงขังเหล่ำนี้จะปลุกประชำชนให้ตื่นขึ้นคนนับหมื่นนับพันที่ไม่เคยได้ยินเรื่องรำวเช่นนี้มำก่อนจะได้ยินพว<br />
กเขำรู ้สึกประหลำดใจเมื่อได้ยินค ำพยำนว่ำนครบำบิโลนนั้นคือคริสตจักรที่ล่มจมก็เนื่องมำจำกควำมผิด<br />
ทั้งหลำยและบำปต่ำงๆของเธอเองและเนื่องจำกเธอปฏิเสธไม่ยอมรับควำมจริงที่สวรรค ์ส่งมำให้เมื่อประชำ<br />
ชนทั้งหลำยกลับไปหำครูที่เคยสอนด้วยค ำถำมที่อยำกรู ้อยำกเห็นว่ำเรื่องเหล่ำนี้เป็ นเช่นนั้นจริงหรือไม่บร<br />
รดำอำจำรย ์ก็จะเล่ำนิยำยและพยำกรณ์เรื่องรื่นหูเพื่อปลอบควำมกลัวของพวกเขำและท ำให้สำมัญส ำนึก<br />
ที่ตื่นตัวของพวกเขำสงบลงแต่เนื่องจำกมีคนมำกมำยไม่พอใจกับเพียงอ ำนำจของมนุษย ์เท่ำนั ้นและต้องก<br />
ำรได้ยินข้อควำมที่กล่ำวว่ำ“พระยำห ์เวห ์ตรัสดังนี้ว่ำ”อำจำรย ์จำกคริสตจักรที่ได้รับควำมนิยมท ำตัวเหมือ<br />
นเช่นฟำริสีในสมัยก่อนคือเต็มไปด้วยควำมโกรธเพรำะอ ำนำจของพวกเขำถูกสงสัยและพวกเขำจะประณ<br />
ำมว่ำข่ำวเหล่ำนั้นมำจำกซำตำนและปลุกปั ่นฝูงชนที่รักบำปให้ต่อว่ำและกดขี่ผู้ที่ประกำศข่ำวนี้ {GC<br />
606.2} {GCth17 527.2}<br />
เมื่อควำมขัดแย้งแผ่กระจำยเข้ำไปสู่เรื่องใหม่และจิตใจของประชำชนถูกน ำให้หันไปสนใจธรรมบัญญัติ<br />
ของพระเจ้ำที่ถูกเหยียบย ่ำแล้วซำตำนจะเคลื่อนไหวอ ำนำจที่มำพร ้อมกับข่ำวสำรนี้เพียงแต่จะท ำให้ผู้ที่ต่<br />
อต้ำนข่ำวสำรรู ้สึกโกรธคณะสงฆ์จะพยำยำมดับแสงสว่ำงด้วยควำมพยำยำมที่เกือบจะเหนือธรรมชำติขอ<br />
งมนุษย ์เพรำะกลัวว่ำแสงนี้จะส่องไปยังฝูงแกะของพวกเขำพวกเขำพยำยำมระงับกำรวิเครำะห ์ปัญหำส ำคั<br />
ญเหล่ำนี้ด้วยทุกวิธีที่จะท ำได้คริสตจักรร ้องขอกองก ำลังที่เข้มแข็งของอ ำนำจฝ่ ำยกำรเมืองและในงำนนี้<br />
บรรดำผู้นิยมระบอบเปปำซีกับชำวโปรเตสแตนต ์รวมตัวกันเป็ นหนึ่งเมื่อขบวนกำรบังคับให้ถือรักษำวันอำ<br />
468
ทิตย ์เริ่มชัดเจนและเด็ดขำดมำกยิ่งขึ้นแล้วจะมีกำรเร่งน ำกฎหมำยมำใช ้ต่อต้ำนผู้ที่ถือรักษำพระบัญญัติ<br />
พวกเขำจะถูกคุกคำมด้วยโทษปรับและโทษจองจ ำและบำงคนจะได้รับข้อเสนอด้วยต ำแหน่งที่ทรงอิทธิพล<br />
รวมทั้งของรำงวัลและผลประโยชน์อื่นๆเพื่อเป็ นเครื่องจูงใจให้ละทิ้งควำมเชื่อแต่พวกเขำจะตอบด้วยควำม<br />
แน่วแน่มั ่นคงว่ำ“ให้ใช ้พระวจนะของพระเจ้ำบอกควำมผิดของเรำ”ซึ่งเป็ นข้อเรียกร ้องเดียวกับที่ลูเธอร ์ใช ้<br />
เมื่อเขำต้องตกอยู่ภำยใต้สถำนกำรณ์เดียวกันผู้ที่ถูกน ำตัวขึ้นศำลยืนขึ้นปกป้ องควำมจริงอย่ำงเข้มแข็งแ<br />
ละมีบำงคนที่ได้ยินสิ่งที่คนเหล่ำนี้พูดก็ลุกขึ้นยืนเพื่อถือรักษำพระบัญญัติของพระเจ้ำด้วยด้วยกำรท ำเช่<br />
นนี้แสงสว่ำงจึงถูกส่งมำยังคนนับพันซึ่งเป็ นผู้ที่ไม่มีทำงจะได้รับรู ้ถึงสัจธรรมเหล่ำนี้เลย<br />
607.1} {GCth17 527.3}<br />
กำรตั้งใจเชื่อฟังปฏิบัติตำมพระวจนะของพระเจ้ำจะได้รับกำรปฏิบัติเยี่ยงกบฏซำตำนจะปิดตำของพ่อ<br />
แม่ให้ใช ้ควำมเข้มงวดและควำมรุนแรงต่อลูกที่มีควำมเชื่อเจ้ำนำยหรือนำยหญิงจะกดขี่ผู้รับใช ้ที่ถือรักษำ<br />
พระบัญญัติอำรมณ์ควำมรักจะกลำยเป็ นของแปลกลูกๆจะถูกตัดควำมสัมพันธ ์และถูกขับไล่ออกจำกบ้ำน<br />
สิ่งที่เปำโลกล่ำวไว้ก็จะเกิดขึ้น“แท้จริงทุกคนที่ตั้งใจจะด ำเนินชีวิตตำมทำงพระเจ้ำในพระเยซูคริสต ์จะถูก<br />
ข่มเหง” 2 ทิโมธี 3:12<br />
ในขณะที่ผู้ปกป้ องสัจธรรมปฏิเสธที่จะถวำยเกียรติวันอำทิตย ์ให้เป็ นวันสะบำโตนั้นบำงคนจะถูกผลักเข้ำ<br />
ไปอยู่ในเรือนจ ำบำงคนถูกเนรเทศบำงคนถูกปฏิบัติเยี่ยงทำสส ำหรับปัญญำของมนุษย ์แล้วในเวลำนี้เรื่อง<br />
ทั้งหมดที่กล่ำวถึงนี้ดูประหนึ่งว่ำไม่น่ำจะเป็ นไปได้แต่เมื่ออ ำนำจแห่งกำรควบคุมของพระวิญญำณของพร<br />
ะเจ้ำจะถูกเพิกถอนออกไปจำกมนุษย ์และพวกเขำตกไปอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของซำตำนซึ่งเป็ นผู้เกลียด<br />
ชังข้อบังคับทั้งหลำยของพระเจ้ำแล้วเหตุกำรณ์ประหลำดจะพัฒนำขึ้นมำจิตใจโหดเหี้ยมได้เป็ นอย่ำงมำกเ<br />
มื่อควำมย ำเกรงและควำมรักของพระเจ้ำถูกน ำออกไป {GC 608.1} {GCth17 528.1}<br />
ขณะที่พำยุก ำลังเคลื่อนใกล้เข้ำมำมีคนกลุ่มใหญ่ที่เชื่อในข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมแต่ยังไม่ได้ช ำระ<br />
ตัวให้บริสุทธิ์โดยกำรเชื่อฟังสัจธรรมนั้นจะละทิ้งจุดยืนของตนและเข้ำร่วมกับฝ่ ำยต่อต้ำนจำกกำรเข้ำร่วม<br />
กับโลกและรับวิญญำณของโลกพวกเขำจึงมองดูเรื่องรำวต่ำงๆด้วยแสงสว่ำงที่เกือบจะเหมือนกันกับโลกแ<br />
ละเมื่อกำรทดสอบมำถึงพวกเขำถูกเตรียมพร ้อมที่จะเลือกทำงที่ง่ำยและเป็ นที่นิยมคนที่มีควำมสำมำรถสู<br />
งและพูดจำไพเรำะซึ่งครั้งหนึ่งเคยปีติยินดีอย่ำงมีควำมสุขกับสัจธรรมจะใช ้อ ำนำจมำหลอกลวงและน ำจิต<br />
วิญญำณให้หลงไปในทำงที่ผิดพวกเขำกลำยเป็ นศัตรูที่ขมขื่นที่สุดของพี่น้องที่นับถือกันในอดีตเมื่อบรร<br />
ดำผู้ที่ถือรักษำวันสะบำโตถูกน ำเข้ำสู่กำรพิพำกษำเพื่อให้กำรเรื่องควำมเชื่อนั้นผู้ที่ละทิ้งควำมเชื่อเหล่ำ<br />
นี้จะเป็ นเครื่องมือที่มีประสิทธิภำพที่สุดของซำตำนด้วยกำรเป็ นพยำนเท็จและกล่ำวหำพวกเขำและด้วยก<br />
ำรใช ้รำยงำนเท็จและกำรพูดประจบประแจงเพื่อปลุกปั ่นผู้มีอ ำนำจให้ต่อต้ำนพวกเขำ<br />
{GC<br />
608.2} {GCth17 528.2}<br />
ในช่วงเวลำแห่งกำรกดขี่ข่มเหงนี้ควำมเชื่อของผู้รับใช ้ทั้งหลำยขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะถูกทดสอบพว<br />
กเขำประกำศค ำเตือนอย่ำงซื่อสัตย ์ตลอดมำโดยมองไปที่พระเจ้ำและพระวจนะของพระองค เท่ำนั้นพระวิ ์<br />
ญญำณของพระเจ้ำที่ทรงขับเคลื่อนอยู่ในจิตใจของพวกเขำทรงควบคุมกำรพูดของพวกเขำพวกเขำได้รั<br />
บแรงกระตุ้นแห่งควำมร ้อนรนที่บริสุทธิ์และด้วยแรงผลักดันจำกพระเจ้ำที่ลงมำยังพวกเขำพวกเขำจึงก้ำว<br />
{GC<br />
469
เข้ำสู่กำรท ำงำนในหน้ำที่โดยไม่ได้ค ำนึงถึงผลที่จะเกิดขึ้นตำมมำจำกกำรพูดกับประชำชนถึงเรื่องพระวจ<br />
นะที่พระเจ้ำประทำนให้พวกเขำไม่ได้ไตร่ตรองถึงผลประโยชน์ทำงฝ่ ำยโลกหรือหำวิธีกำรที่จะรักษำชื่อเสี<br />
ยงหรือชีวิตแต่เมื่อพำยุแห่งกำรต่อต้ำนและกำรต ำหนิกระหน ่ำลงมำใส่พวกเขำบำงคนที่ตกอยู่ในควำมก<br />
ลัวอย่ำงรุนแรงก็พร ้อมที่จะอุทำนขึ้นว่ำ“หำกเรำสำมำรถมองเห็นล่วงหน้ำถึงผลจำกค ำพูดของเรำเรำก็คง<br />
จะปิดปำกเงียบ”พวกเขำถูกควำมทุกข ์ยำกล้อมไว้ซำตำนโหมกระหน ่ำกำรทดลองที่รุนแรงใส่พวกเขำงำน<br />
ที่พวกเขำรับมำนั้นดูประหนึ่งว่ำจะเกินควำมสำมำรถที่จะท ำให้ส ำเร็จพวกเขำถูกคุกคำมด้วยกำรท ำลำย<br />
ควำมกระตือรือร ้นอย่ำงมีชีวิตชีวำสูญหำยไปแต่ถึงกระนั้นพวกเขำก็หันกลับไม่ได้และแล้วเมื่อพวกเขำรู ้สึ<br />
กว่ำช่วยตนเองไม่ได้อีกแล้วพวกเขำจึงวิ่งเข้ำไปหลบซ่อนในพระเจ้ำผู้ยิ่งใหญเพื่อเสริมก ำลังพวกเขำจด<br />
จ ำได้ว่ำค ำที่พูดไปนั้นไม่ใช่ค ำพูดของพวกเขำเองแต่เป็ นของพระเจ้ำผู้ทรงบัญชำให้พวกเขำไปประกำศ<br />
ค ำเตือนพระเจ้ำทรงใส่สัจธรรมเข้ำมำในจิตใจของพวกเขำและพวกเขำไม่อำจเพิกเฉยที่จะออกไปประกำศ<br />
สัจธรรมนั้น {GC 608.3} {GCth17 528.3}<br />
ประชำกรของพระเจ้ำในยุคต่ำงๆที่ผ่ำนมำต่ำงได้รับประสบกำรณ์กำรทดสอบเดียวกันนี้ไวคลิฟฮัสลูเธ<br />
อร ์ทินเดลบำสเตอรเวสเล่ย ์ ์ต่ำงผลักดัน/เร่งเร ้ำว่ำหลักค ำสอนทั้งหมดต้องถูกน ำมำตรวจสอบกับพระคัมภี<br />
ร ์และประกำศว่ำพวกเขำจะละทิ้งทุกเรื่องที่พระคัมภีร ์ต ำหนิคนเหล่ำนี้ถูกกดขี่ข่มเหงอย่ำงรุนแรงไม่รู ้จบสิ้<br />
นแต่ถึงกระนั้นพวกเขำก็ไม่ได้หยุดประกำศสัจธรรมประวัติศำสตร ์ของคริสตจักรในแต่ละยุคต่ำงถูกแสดงใ<br />
ห้ปรำกฏชัดด้วยกำรพัฒนำสัจธรรมที่พิเศษบำงประกำรซึ่งถูกปรับให้เข้ำกับควำมต้องกำรของประชำกร<br />
ของพระเจ้ำในยุคนั้นๆสัจธรรมใหม่ทุกเรื่องรุดหน้ำเข้ำต้ำนกับควำมเกลียดชังและกำรขัดขววำงซึ่งผู้ที่ได้<br />
รับพระพรจำกแสงสว่ำงของสัจธรรมนั้นจะถูกทดลองและควำมยำกล ำบำกองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำประทำนสัจธ<br />
รรมพิเศษส ำหรับประชำชนในช่วงเวลำวิกฤตใครกล้ำปฏิเสธที่จะประกำศเรื่องเหล่ำนี้พระองค ์ทรงบัญชำใ<br />
ห้ผู้รับใช ้ของพระองค ์น ำค ำเชิญชวนแห่งพระเมตตำคุณสุดท้ำยไปให้แก่โลกพวกเขำอยู่เฉยไม่ได้ยกเว้นว่<br />
ำจะยอมให้จิตวิญญำณต้องเสี่ยงต่อควำมพินำศบรรดำทูตของพระคริสต ์ไม่ต้องรับผิดชอบต่อผลที่ตำมม<br />
ำพวกเขำจะต้องท ำหน้ำที่ของตนเองและปล่อยผลลัพธ ์ไว้ให้พระเจ้ำทรงจัดกำร {GC 609.1} {GCth17<br />
529.1}<br />
เมื่อกำรต่อต้ำนเพิ่มขึ้นจนถึงขั้นรุนแรงที่สุดผู้รับใช ้ของพระเจ้ำก็จะรู ้สึกงุนงงอีกครั้งหนึ่งเพรำะดูประห<br />
นึ่งว่ำพวกเขำเป็ นผู้น ำวิกฤตเข้ำมำแต่สำมัญส ำนึกและพระวจนะของพระเจ้ำต่ำงให้ควำมมั ่นใจแก่เขำว่ำวิ<br />
ถีทำงที่พวกเขำก ำลังด ำเนินอยู่นั้นเป็ นแนวทำงที่ถูกต้องและถึงแม้ว่ำกำรทดลองยังคงด ำเนินอยู่พวกเขำ<br />
ก็ยังคงได้รับก ำลังที่จะทนต่อไปกำรแข่งขันนั้นประชิดเข้ำมำใกล้และรุนแรงมำกขึ้นแต่ควำมเชื่อและก ำลังใ<br />
จของพวกเขำก็เพิ่มสูงขึ้นพร ้อมกับเหตุกำรณ์วิกฤตนั้นค ำพยำนของเขำคือ“เรำไม่กล้ำที่จะเปลี่ยนแปลง<br />
พระวจนะของพระเจ้ำไม่กล้ำแบ่งแยกธรรมบัญญัติศักดิ์สิทธิ์ของพระองค ์และไม่กล้ำเรียกส่วนหนึ่งว่ำส ำคั<br />
ญแต่เรียกอีกส่วนว่ำไม่ส ำคัญเพื่อจะได้รับควำมชื่นชอบจำกโลกพระเจ้ำที่เรำรับใช ้นั้นจะช่วยกู้พวกเรำได้<br />
พระคริสต ์ทรงมีชัยชนะเหนืออ ำนำจของโลกนี้แล้วและท ำไมเรำจึงต้องกลัวโลกที่พระองค ์ได้รับชัยชนะแล้<br />
วเล่ำ” {GC 610.1} {GCth17 529.2}<br />
470
กำรกดขี่ข่มเหงในรูปแบบต่ำงๆคือกำรก้ำวหน้ำของหลักกำรซึ่งจะคงมีอยู่นำนตรำบเท่ำที่ซำตำนยังคง<br />
มีชีวิตอยู่และคริสตศำสนำยังคงมีอ ำนำจส ำคัญไม่มีมนุษย ์คนใดจะรับใช ้พระเจ้ำได้โดยไม่ท ำให้ตัวเองมีส่ว<br />
นเข้ำไปต่อต้ำนกองทัพแห่งควำมมืดบรรดำทูตสวรรค ์ชั ่วจะเข้ำจู่โจมเขำมันกลัวว่ำอิทธิพลของเขำจะน ำเ<br />
หยื่อออกไปจำกมือของพวกมันคนชั ่วที่ถูกต ำหนิด้วยกำรด ำรงชีวิตของเขำจะเข้ำร่วมกับทูตแห่งควำมชั ่ว<br />
เพื่อพยำยำมแยกตัวเองออกจำกพระเจ้ำโดยใช ้กำรชักชวนให้ท ำผิดเมื่อสิ่งเหล่ำนี้ไม่ประสบควำมส ำเร็จก็<br />
จะใช ้อ ำนำจบังคับเพื่อควบคุมสำมัญส ำนึก {GC 610.2} {GCth17 529.3}<br />
แต่ตรำบใดที่พระเยซูยังทรงเป็ นผู้อุทธรณ์ของมนุษย ์ในวิหำรเบื้องบนนั้นบรรดำผู้มีอ ำนำจและประชำช<br />
นจะสัมผัสได้ถึงอิทธิพลกำรควบคุมของพระวิญญำณบริสุทธิ์อิทธิพลนี้ยังควบคุมกฎหมำยของแผ่นดินไ<br />
ด้เป็ นบำงส่วนหำกไม่ใช่เป็ นเพรำะกำรควบคุมกฎหมำยเหล่ำนี้แล้วสภำพของโลกคงจะเลวร ้ำยกว่ำที่เป็ นอ<br />
ยู่ในขณะนี้ในขณะที่ผู้มีอ ำนำจหลำยคนของเรำเป็ นตัวแทนที่ขยันขันแข็งของซำตำนพระเจ้ำก็ทรงมีตัวแ<br />
ทนของพระองค ์อยู่ท่ำมกลำงผู้น ำของประเทศด้วยศัตรูผลักดันผู้รับใช ้ของมันเพื่อเสนอวิธีกำรต่ำงๆที่จะขั<br />
ดขวำงพระรำชกิจของพระเจ้ำด้วยควำมรุนแรงแต่เหล่ำนักกำรปกครองที่ย ำเกรงพระเจ้ำซึ่งรับอิทธิพลขอ<br />
งทูตสวรรค ์บริสุทธิ์จะคัดค้ำนข้อเสนอดังกล่ำวด้วยข้อควำมที่ไม่มีใครสำมำรถโต้แย้งได้ด้วยประกำรฉะนี้จึ<br />
งมีหลำยคนขัดขวำงคลื่นแห่งควำมชั ่วที่รุนแรงไว้กำรต่อต้ำนของศัตรูแห่งควำมจริงจะถูกควบคุมไว้เพื่อให้<br />
ข่ำวทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมท ำงำนต่อไปเมื่อค ำเตือนสุดท้ำยนี้จะถูกประกำศออกไปมันจะดึงดูดควำมสนใจข<br />
องผู้น ำที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงท ำงำนอยู่ด้วยในเวลำนี้และจะมีบำงคนที่ยอมรับข่ำวสำรนี้และจะยืนขึ้นพร ้<br />
อมกับประชำกรของพระองค ์ตลอดระยะเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำก {GC 610.3} {GCth17 529.4}<br />
ทูตสวรรค ์ผู้เข้ำร่วมประกำศข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมจะส่องสว่ำงทั ่วไปทั้งโลกด้วยรัศมีของท่ำนเห<br />
ตุกำรณ์เช่นนี้ท ำนำยถึงงำนหนึ่งที่มีขอบเขตครอบคลุมทั ่วโลกและมีอ ำนำจที่ไม่เคยมีมำก่อนขบวนกำรต้<br />
อนรับกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์ในปีค.ศ.1840~1844;เป็ นกำรเปิดเผยให้เห็นถึงอ ำนำจที่ยิ่งใหญ่ข<br />
องพระเจ้ำข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่หนึ่งถูกน ำไปเผยแพร่ในทุกศูนย ์ประกำศข่ำวประเสริฐทั ่วทุกมุมโลกแล<br />
ะในบำงประเทศเกิดกำรตื่นตัวทำงศำสนำครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดอย่ำงที่ไม่เคยเกิดขึ้นมำก่อนในแผ่นดินอื่นใดนั<br />
บตั้งแต่สมัยของกำรปฏิรูปศำสนำของศตวรรษที่สิบหกแต่ขบวนกำรค ำเตือนสุดท้ำยของทูตสวรรค ์องค ์ที่<br />
สำมจะยิ่งใหญ่กว่ำนี้อีก{GC 611.1} {GCth17 530.1}<br />
ผลที่จะเกิดขึ้นมีลักษณะคล้ำยคลึงกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในวันเพ็นเทคอสต ์ดั ่ง“ฝนต้นฤดู”ที่หลั ่งพระวิญ<br />
ญำณบริสุทธิ์ เมื่อเริ่มต้นกำรประกำศข่ำวประเสริฐเพื่อท ำให้เมล็ดที่มีค่ำนั้นงอกออกมำฉันใด<br />
“ฝนชุกปลำยฤดู”<br />
จะทรงโปรดประทำนให้ในช่วงท้ำยเพื่อเก็บเกี่ยวผลที่ก ำลังสุกฉันนั้น<br />
“ให้เรำรู ้จักให้เรำพยำยำมรู ้จักพระยำห ์เวห ์กำรปรำกฏของพระองค ์ก็แน่นอนเหมือนรุ่งอรุณพระองค ์จะเส<br />
ด็จมำหำเรำอย่ำงห่ำฝนดังฝนชุกปลำยฤดูที่รดพื้นแผ่นดิน”โฮเชยำ6:3;“โอบุตรทั้งหลำยของศิโยนเอ๋ยจ<br />
งยินดีเถิดจงเปรมปรีดิ์ในพระยำห ์เวห ์พระเจ้ำของพวกเจ้ำเพรำะว่ำพระองค ์ประทำนฝนต้นฤดูแก่เจ้ำเพื่อแ<br />
สดงควำมชอบธรรมและทรงเทฝนลงมำให้พวกเจ้ำคือฝนต้นฤดูและฝนชุกปลำยฤดูอย่ำงแต่ก่อน”โยเอล<br />
2:23“พระเจ้ำตรัสว่ำในวำระสุดท้ำยเรำจะเทพระวิญญำณของเรำบนมนุษย ์ทั้งหมด”<br />
471
“และจะเป็ นเช่นนี้คือทุกคนที่ร ้องขอในพระนำมขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำจะได้รับควำมรอด”กิจกำร 2:17,<br />
21 {GC 611.2} {GCth17 530.2}<br />
พระรำชกิจยิ่งใหญ่ของกำรประกำศข่ำวประเสริฐจะไม่ปิดฉำกลงด้วยกำรส ำแดงอ ำนำจของพระเจ้ำที่<br />
น้อยไปกว่ำในสมัยของกำรเริ่มต้นพระรำชกิจกำรประกำศค ำพยำกรณ์เรื่องกำรหลั ่งของฝนต้นฤดูได้ส ำเร็<br />
จลงเมื่อเริ่มประกำศข่ำวประเสริฐฉันใดควำมส ำเร็จนี้ก็จะเป็ นจริงอีกครั้งเมื่อฝนชุกปลำยฤดูหลั ่งลงมำในช่<br />
วงสุดท้ำยของงำนกำรประกำศฉันนั้นนี่จะเป็ น“วำระแห่งกำรฟื้นชื่น”ที่อัครทูตเปโตรหวังคอยไว้เมื่อท่ำนก<br />
ล่ำวว่ำ“เพรำะฉะนั้นท่ำนทั้งหลำยจงกลับใจและหันมำหำพระเจ้ำเพื่อที่ว่ำควำมผิดบำปของพวกท่ำนจะได้<br />
รับกำรลบล้ำงเพื่อวำระแห่งกำรฟื้นชื่นจะได้มำจำกพระพักตร ์พระเจ้ำและเพื่อพระองค ์จะประทำนพระคริส<br />
ต ์ที่ทรงก ำหนดไว้นั้นแก่ท่ำนทั้งหลำยคือพระเยซู” กิจกำร 3:19, 20 {GC 611.3} {GCth17 530.3}<br />
บรรดำผู้รับใช ้ของพระเจ้ำที่มีใบหน้ำอิ่มเอิบด้วยรัศมีและเจิดจ้ำด้วยกำรมอบถวำยตัวอันศักดิ์สิทธิ์จะเร่<br />
งรีบจำกที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งเพื่อประกำศข่ำวสำรจำกสวรรค ์ข่ำวค ำเตือนนี้จะถูกประกำศออกไปทั ่วโลกด้<br />
วยเสียงของคนจ ำนวนหลำยพันกำรอัศจรรย ์จะเกิดขึ้นผู้ป่ วยจะหำยโรคและหมำยส ำคัญและกำรอัศจรรย ์<br />
จะติดตำมผู้เชื่อทั้งหลำยซำตำนจะกระท ำหมำยส ำคัญที่หลอกลวงด้วยเช่นกันแม้กระทั ่งท ำให้ไฟตกลงมำ<br />
จำกฟ้ ำ(วิวรณ์13:13)ด้วยประกำรฉะนี้ผู้ที่อำศัยอยู่ในโลกนี้จะต้องเลือกจุดยืนของพวกเขำเอง {GC<br />
612.1} {GCth17 530.4}<br />
ข่ำวสำรที่ประกำศออกไปนี้จะไม่ถูกประกำศไปด้วยกำรโต้แย้งแต่ด้วยพระวิญญำณบริสุทธิ์ของพระเจ้ำ<br />
ผู้ทรงกระท ำให้เชื่อข้อโต้แย้งถูกเสนอไปแล้วเมล็ดก็ถูกหว่ำนไปแล้วและบัดนี้จะงอกขึ้นและเกิดผลสื่อสิ่งพิ<br />
มพ์ที่ผู้ประกำศข่ำวประเสริฐแจกไปส่งอิทธิพลออกมำให้เห็นกระนั้นควำมคิดของคนมำกมำยที่ได้รับข่ำว<br />
สำรกลับถูกขัดขวำงไม่ให้เข้ำใจถึงควำมจริงได้อย่ำงเต็มที่หรือไม่ได้ยอมถวำยกำรเชื่อฟังบัดนี้ล ำแสงส่อง<br />
ทะลุเข้ำไปยังทุกที่จึงมองเห็นควำมจริงได้อย่ำงชัดเจนและบุตรทั ้งหลำยของพระเจ้ำที่จริงใจจะตัดสำยพันธ<br />
นำกำรที่ผูกมัดพวกเขำไว้บัดนี้สำยสัมพันธ ์ของครอบครัวและควำมสัมพันธ ์ในคริสตจักรไม่มีอ ำนำจที่จะ<br />
ยับยั้งพวกเขำไว้ได้ควำมจริงเป็ นสิ่งที่มีค่ำมำกยิ่งกว่ำทุกสิ่งทุกอย่ำงถึงแม้จะมีตัวแทนต่ำงๆที่ท ำกำรร่วมกั<br />
นเพื่อต่อต้ำนควำมจริงแต่จะมีคนกลุ่มใหญ่ยืนขึ้นมำอยู่ฝ่ ำยขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำ {GC<br />
612.2} {GCth17 530.5}<br />
472
บท 39 - เวลาแห่งความทุกข ์ยาก<br />
“ในครั้งนั้นมีคำเอลเจ้ำผู้ครอบครองยิ่งใหญ่ผู้คุ้มกันชนชำติของท่ำนจะลุกขึ้นและจะมีเวลำยำกล ำบำ<br />
กอย่ำงไม่เคยมีมำตั้งแต่ครั้งมีประชำชำติจนถึงสมัยนั้นแต่ในครั้งนั้นชนชำติของท่ำนจะได้รับกำรช่วยกู้คื<br />
อทุกคนที่มีชื่อบันทึกไว้ในหนังสือ” ดำเนียล 12:1 {GC 613.1} {GCth17 531.1}<br />
เมื่อกำรประกำศข่ำวของทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมสิ้นสุดลงพระเมตตำคุณจะไม่อ้อนวอนเผื่อส ำหรับผู้ที่ท ำ<br />
ผิดซึ่งอยู่ในโลกนี้อีกต่อไปผู้รับใช ้ของพระเจ้ำท ำหน้ำที่ส ำเร็จแล้วพวกเขำได้รับ“ฝนชุกปลำยฤดู”<br />
“วำระพักผ่อนหย่อนใจจำกพระพักตร ์พระเจ้ำ” กิจกำร 3:19 TBS1971<br />
และพวกเขำก็เตรียมตัวพร ้อมส ำหรับเวลำแห่งกำรทดสอบที่อยู่เบื้องหน้ำทูตสวรรค ์ไปและมำในสวรรค ์อย่<br />
ำงเร่งรีบทูตสวรรค ์องค ์หนึ่งที่กลับมำจำกโลกประกำศว่ำงำนของเขำท ำส ำเร็จแล้วกำรทดสอบครั้งสุดท้ำย<br />
ได้ถูกน ำมำให้แก่โลกแล้วและทุกคนที่พิสูจน์ว่ำตนเองซื่อสัตย ์ต่อข้อก ำหนดของพระเจ้ำต่ำงได้รับ<br />
“ตรำประทับของพระเจ้ำผู้ทรงชนม์”<br />
แล้วจำกนั้นพระเยซูทรงยุติกำรอุทธรณ์ของพระองค ์ในสถำนนมัสกำรบนสวรรค ์พระองค ์ทรงชูพระหัต<br />
ถ ์ขึ้นและตรัสด้วยเสียงอันดังว่ำ“ส ำเร็จแล้ว”และทูตสวรรค ์ทั้งหมดถอดมงกุฎวำงลงขณะที่พระองค ์ทรงปร<br />
ะกำศอย่ำงเคร่งขรึมว่ำ“จงให้คนอธรรมประพฤติกำรอธรรมต่อไปจงให้คนโสมมประพฤติกำรโสมมต่อไปจง<br />
ให้คนชอบธรรมท ำกำรชอบธรรมต่อไปและจงให้คนบริสุทธิ์ เป็ นคนบริสุทธิ์ต่อไป”วิวรณ์22:11;ทุกคดีผ่ำน<br />
กำรตัดสินแล้วว่ำจะได้รับชีวิตหรือรับควำมตำยพระคริสต ์ทรงลบมลทิลบำปเพื่อประชำกรของพระองค ์แล<br />
ะทรงลบบำปทั้งหลำยของพวกเขำทิ้งไปแล้วจ ำนวนประชำกรของพระองค ์นั้นถูกก ำหนดไว้แล้ว“รำชอำณ<br />
ำจักรกับรำชอ ำนำจและควำมยิ่งใหญ่แห่งบรรดำรำชอำณำจักรภำยใต้สวรรค ์ทั้งสิ้น”ดำเนียล7:27;ก ำลัง<br />
จะถูกมอบให้กับบรรดำทำยำทที่ได้รับควำมรอดและพระเยซูจะได้รับกำรสถำปนำขึ้นเพื่อทรงครอบครองใ<br />
นฐำนะที่ทรงเป็ น“กษัตริย ์เหนือกษัตริย ์ทั ้งหลำยและเจ้ำนำยทั้งหลำย” วิวรณ์ 19:16 {GC<br />
613.2} {GCth17 531.2}<br />
เมื่อพระองคเสด็จออกจำกสถำนนมัสกำรนั้นควำมมืดก็ปกคลุมผู้คนที่อำศัยอยู่บนแผ่นดินโลกในช่วงเ<br />
์<br />
วลำที่น่ำกลัวนั้นคนชอบธรรมจะต้องด ำรงชีวิตในสำยพระเนตรของพระเจ้ำผู้บริสุทธิ์โดยปรำศจำกผู้อุทธ<br />
รณ์กำรควบคุมคนชั ่วจะไม่มีอีกต่อไปและผู้ที่ไม่ส ำนึกผิดในท้ำยที่สุดจะไปอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของซำต<br />
ำนโดยสิ้นเชิงควำมอดกลั้นพระทัยนำนของพระเจ้ำสิ้นสุดลงโลกนี้ปฏิเสธพระเมตตำคุณของพระองค ์ดูแค<br />
ลนควำมรักของพระองค ์และเหยียบย ่ำธรรมบัญญัติของพระองค ์คนชั ่วก้ำวข้ำมขอบเขตของเวลำแห่งพร<br />
ะกรุณำธิคุณของพวกเขำไปแล้วพระวิญญำณของพระเจ้ำที่พวกเขำต่อต้ำนอย่ำงดื้อด้ำนจึงถูกถอนออก<br />
ไปในที่สุดพวกเขำไม่มีพระคุณของพระเจ้ำที่คอยคุ้มกันจึงไม่ได้รับกำรปกป้ องจำกเหล่ำผู้ที่ชั ่วร ้ำยหลังจำ<br />
กนั้นซำตำนจะกวำดล้ำงผู้ที่อำศัยอยู่ในโลกให้ลงไปสู่ควำมทุกข ์ยำกล ำบำกแสนสำหัสครั้งสุดท้ำยในขณะ<br />
ที่ทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำยุติที่จะยับยั้งพำยุร ้ำยแห่งตัณหำของมนุษย ์นั ้นองค ์ประกอบหลักทั้งหมดของควำ<br />
มขัดแย้งอย่ำงรุนแรงจะถูกปลดปล่อยให้เป็ นอิสระทั ่วทั้งโลกจะเข้ำไปเกี่ยวข้องกับหำยนะซึ่งร ้ำยแรงยิ่งกว่ำ<br />
ควำมพินำศที่เกิดกับกรุงเยรูซำเล็มในสมัยโบรำณ {GC 614.1} {GCth17 532.1}<br />
473
้<br />
ทูตสวรรคเพียงองค ์ เดียวท ์ ำลำยบุตรหัวปีทุกคนของคนอียิปต ์และท ำให้แผ่นดินทั้งหมดตกอยู่ในควำม<br />
เศร ้ำโศกเมื่อกษัตริย ์ดำวิดทรงท ำให้พระเจ้ำไม่ทรงพอพระทัยด้วยกำรนับจ ำนวนประชำกรของพระองค ์ทู<br />
ตสวรรคเพียงองค ์ เดียวน ์ ำกำรท ำลำยที่น่ำกลัวเพื่อลงโทษบำปของพระองค ์อ ำนำจแห่งกำรท ำลำยที่ทูตสว<br />
รรค ์บริสุทธิ์ลงมือท ำกำรเมื่อพระเจ้ำทรงบัญชำจะเป็ นอ ำนำจเดียวกันกับที่ทูตชั ่วน ำไปใชเมื่อพระองค ้ ์ทรง<br />
อนุญำตบัดนี้มีกองก ำลังที่เตรียมพร ้อมเพื่อกระจำยหำยนะไปทุกแห่งหนแล้วเหลือเพียงแต่รอให้พระเจ้ำท<br />
รงอนุญำตเท่ำนั้น {GC 614.2} {GCth17 532.2}<br />
ผู้ที่ให้เกียรติยกย่องพระบัญญัติของพระเจ้ำจะถูกกล่ำวหำว่ำเป็ นผู้น ำกำรพิพำกษำของพระเจ้ำลงมำ<br />
ยังโลกและพวกเขำจะถูกตรำว่ำเป็ นต้นเหตุของควำมปั ่นป่ วนน่ำกลัวที่เกิดขึ้นในธรรมชำติและกำรต่อสู้แล<br />
ะกำรนองเลือดที่เกิดขึ้นในท่ำมกลำงมนุษย ์ซึ่งท ำให้โลกนี้เต็มล้นไปด้วยควำมทุกข ์โศกพลังอ ำนำจที่อยู่กั<br />
บค ำเตือนสุดท้ำยนี้ท ำให้คนชั ่วเดือดดำลควำมโกรธของพวกเขำจะระเบิดใส่ทุกคนที่รับข่ำวสำรและซำตำ<br />
นจะปลุกปั ่นให้จิตใจมีควำมเกลียดชังและกำรกดขี่ข่มเหงที่รุนแรงยิ่งขึ้น {GC 614.3} {GCth17 532.3}<br />
เมื่อในที่สุดพระเจ้ำไม่ได้สถิตร่วมอยู่กับชนชำติยิวอีกต่อไปพวกปุโรหิตและประชำชนทั้งหลำยไม่รู ้ถึงแ<br />
ม้พวกเขำจะอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของซำตำนและถูกตัณหำเลวทรำมร ้ำยกำจซัดเซไปมำก็ตำมพวกเขำ<br />
ก็ยังถือว่ำตนเองยังเป็ นประชำกรที่พระเจ้ำทรงเลือกไว้กำรประกอบพิธีในพระวิหำรยังคงด ำเนินต่อไปพวก<br />
เขำยังคงถวำยเครื่องบูชำบนแท่นบูชำที่เปรอะเปื้อนและทุกวันปุโรหิตอธิษฐำนให้พระเจ้ำทรงอวยพรประช<br />
ำชนผู้ซึ่งท ำผิดด้วยกำรท ำให้พระโลหิตของพระบุตรที่รักของพระองค ์ตกและยังหำทำงฆ่ำผู้รับใช ้ทั้งหลำ<br />
ยรวมถึงบรรดำอัครทูตของพระองค ์ดังนั้นเมื่อค ำตัดสินที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้นี้ถูกประกำศออกมำจำกสถำ<br />
นนมัสกำรและชะตำกรรมของโลกถูกก ำหนดไว้ตลอดนิรันดรแล้วนั้นผู้ที่อำศัยอยู่ในโลกจะไม่รู ้คนเหล่ำนั<br />
นที่พระเจ้ำทรงถอนพระวิญญำณของพระองค ์คืนในที่สุดก็ยังคงปฏิบัติศำสนำที่เป็ นแต่เพียงพิธีกรรมต่อไ<br />
ปและควำมร ้อนรนในรูปแบบซำตำนที่เจ้ำชำยแห่งควำมชั ่วจะดลบันดำลพวกเขำเพื่อควำมส ำเร็จของแผ<br />
นกำรชั ่วร ้ำยของมันจะมีรูปแบบคล้ำยคลึงกับควำมร ้อนร ้นที่มีให้กับพระเจ้ำ {GC 615.1} {GCth17<br />
533.1}<br />
ในขณะที่วันสะบำโตกลำยเป็ นประเด็นพิเศษของควำมขัดแย้งไปทั ่วทั้งคริสตอำณำจักรและผู้มีอ ำนำจ<br />
ฝ่ ำยศำสนำและฝ่ ำยโลกจับมือร่วมกันเพื่อบังคับให้ทุกคนถือรักษำวันอำทิตย ์นั้นชนคนกลุ่มน้อยที่ยืนกรำ<br />
นปฏิเสธไม่ยอมท ำตำมค ำสั ่งที่ผู้คนส่วนมำกท ำกันจะท ำให้พวกเขำเป็ นเป้ ำหมำยของกำรประณำมรุนแร<br />
งอย่ำงกว้ำงขวำงจะมีกำรเร่งเร ้ำว่ำคนส่วนน้อยที่ยืนกรำนต่อต้ำนข้อก ำหนดของคริสตจักรและกฎหมำย<br />
ของรัฐไม่ควรถูกปล่อยไปให้พวกเขำรับทุกข ์ดีกว่ำปล่อยให้ทั้งประเทศตกลงสู่ควำมสับสนและกำรไร ้กฎห<br />
มำยเมื่อกว่ำ1800ปีที่แล้ว“ผู้ครอบครองพลเมืองและพวกผู้ใหญ่ทั้งหลำย”ใช ้ข้อกล่ำวหำเดียวกันนี้โหมก<br />
ระหน ่ำใส่พระคริสต ์คำยำฟำสเจ้ำเล่ห ์กล่ำวว่ำ“เป็ นกำรดีส ำหรับพวกท่ำนที่จะมีคนหนึ่งตำยเพื่อประชำช<br />
นแทนที่จะให้คนทั้งชำติต้องพินำศ” ยอห ์น<br />
11:50;ดูเสมือนหนึ่งว่ำข้อกล่ำวหำนี้เป็ นข้อสรุปของเรื่องทั้งหมดและในที่สุดกฎหมำยลงโทษผู้ที่ถือรักษำ<br />
วันสะบำโตของพระบัญญัติข้อที่สี่ให้บริสุทธิ์จะถูกตรำขึ้นมำพวกเขำจะถูกประณำมว่ำเป็ นผู้ที่สมควรได้รั<br />
บกำรลงโทษอย่ำงรุนแรงและหลังจำกช่วงเวลำหนึ่งผ่ำนไปประชำชนจะได้รับอิสระเสรีที่จะฆ่ำพวกเขำลัทธิ<br />
474
โรมันในสมัยโลกเก่ำและโปรเตสแตนต ์ที่ละทิ้งควำมเชื่อในโลกสมัยใหม่จะปฏิบัติในแบบเดียวกันต่อคนทั้ง<br />
หลำยที่ถือรักษำบทบัญญัติทุกข้อของพระเจ้ำ {GC 615.2} {GCth17 533.2}<br />
ประชำกรของพระเจ้ำจะถูกผลักเข้ำไปสู่เหตุกำรณ์แห่งควำมล ำบำกและควำมทุกข ์ยำกตำมที่ผู้เผยพ<br />
ระวจนะของพระเจ้ำบรรยำยไว้ว่ำเป็ นเวลำทุกข ์ใจของยำโคบ“พระยำห ์เวห ์ตรัสดังนี้ว่ำเรำได้ยินเสียงร ้องเ<br />
พรำะควำมกลัวควำมสยดสยองและควำมไร ้สันติภำพ..หน้ำตำทุกคนจึงซีดไปอนิจจำเอ๋ยวันนั้นใหญ่โตเห<br />
ลือเกินไม่มีวันใดเหมือนเป็ นเวลำทุกข ์ใจของยำโคบแต่เขำก็ยังจะรอดวันนั้นไปได้” เยเรมีย ์ 30:5-7 {GC<br />
616.1} {GCth17 534.1}<br />
กำรปล ้ำสู้ของยำโคบด้วยกำรอธิษฐำนในยำมค ่ำคืนแห่งควำมทุกข ์ยำกเพื่อขอควำมช่วยเหลือให้รอด<br />
พ้นจำกเงื้อมมือของเอซำว (ปฐมกำล 32:24-30)<br />
เป็ นภำพที่แสดงให้เห็นถึงประสบกำรณ์ของประชำกรของพระเจ้ำในเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกเป็ นเพรำ<br />
ะกำรหลอกลวงเพื่อแย่งชิงพรจำกบิดำที่ควรให้กับเอซำวยำโคบจึงต้องหนีเอำชีวิตรอดเมื่อพี่ชำยของเขำ<br />
ขู ่จะฆ่ำเขำภำยหลังจำกที่อยู่ในสภำพคนหนีภัยเป็ นเวลำหลำยปียำโคบได้ออกเดินทำงตำมพระบัญชำข<br />
องพระเจ้ำพร ้อมกับภรรยำและลูกๆและฝูงสัตว เลี้ยงเพื่อมุ่งหน้ำกลับไปยังบ้ำนเกิดเมื่อเขำมำถึงชำยแดนเ<br />
์<br />
ขำเกิดกลัวขึ้นมำเมื่อได้ข่ำวว่ำเอซำวก ำลังเดินทำงมำหำเขำพร ้อมด้วยหมู่นักรบจ ำนวนมำกไม่ต้องสงสัย<br />
เลยว่ำคงจะมำแก้แค้นคณะที่เดินทำงมำกับยำโคบไม่มีอำวุธติดมือและป้ องกันตัวเองไม่ได้ดูประหนึ่งว่ำคง<br />
จะต้องตกเป็ นเหยื่อควำมรุนแรงและคงถูกฆ่ำอย่ำงไม่อำจปกป้ องตนเองได้และนอกเหนือจำกภำระของคว<br />
ำมกังวลและควำมกลัวแล้วเขำยังถูกทับถมเพิ่มให้หนักขึ้นด้วยควำมทุกข ์ของกำรต ำหนิตัวเองเป็ นเพรำะ<br />
บำปของเขำเองที่น ำอันตรำยนี้มำควำมหวังเดียวของเขำคือพระเมตตำคุณของพระเจ้ำกำรอธิษฐำนเป็ น<br />
สิ่งเดียวเท่ำนั้นที่จะปกป้ องเขำแต่กระนั้นเขำท ำทุกสิ่งที่ตัวเขำเองต้องท ำเพื่อแก้ไขควำมผิดที่เขำท ำไว้กับ<br />
พี่ชำยและหลีกเลี่ยงภัยอันตรำยที่คุกคำมเข้ำมำผู้ติดตำมของพระคริสต ์จะท ำสิ่งที่คล้ำยคลึงกันนี้ด้วยเช่<br />
นกันเมื่อพวกเขำเข้ำมำใกล้เวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกพวกเขำจะท ำทุกวิถีทำงเพื่อจัดวำงตัวเองให้อยู่ภำยใ<br />
ต้แสงสว่ำงที่เหมำะสมต่อหน้ำคนทั ้งหลำยเพื่อปลดเปลื้องอคติและหันเหภัยอันตรำยที่คุกคำมต่อเสรีภำพ<br />
ของสำมัญส ำนึก {GC 616.2} {GCth17 534.2}<br />
เมื่อยำโคบส่งคนในครอบครัวให้ออกเดินทำงไปล่วงหน้ำเพื่อไม่ให้ใครได้เห็นควำมระทมทุกข ์ของเขำแ<br />
ล้วเขำก็เข้ำเฝ้ ำอ้อนวอนพระเจ้ำตำมล ำพังเขำสำรภำพบำปของเขำและยอมรับพระเมตตำคุณของพระเจ้<br />
ำที่มีต่อเขำด้วยควำมขอบคุณด้วยควำมถ่อมตัวลงอย่ำงสุดซึ้งเขำร ้องทูลขอพันธสัญญำที่พระเจ้ำท ำไว้กั<br />
บบรรพบุรุษและพระสัญญำที่พระองค ์ประทำนให้แก่เขำในนิมิตของยำมค ่ำคืนที่เบธเอลและในดินแดนที่เ<br />
ขำลี้ภัยวิกฤตในชีวิตของเขำมำถึงแล้วทุกสิ่งตกอยู่ในอันตรำยในควำมมืดมิดและควำมโดดเดี่ยวนั้นเขำยั<br />
งคงอธิษฐำนและถ่อมตัวลงต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำต่อไปทันใดนั้นมีมือหนึ่งวำงบนบ่ำของเขำเขำคิดว่ำ<br />
ศัตรูก ำลังมุ่งหวังเอำชีวิตของเขำและเขำปล ้ำสู้กับผู้ที่มำจู่โจมเขำด้วยพลังแห่งควำมสิ้นหวังทั้งหมดเมื่อวั<br />
นใหม่ก ำลังจะเริ่มต้นขึ้นชำยแปลกหน้ำยื่นมือออกไปแตะด้วยก ำลังเหนือธรรมชำติของมนุษย ์ชำยที่แข็งแ<br />
รงรู ้สึกรำวกับว่ำตนเองเป็ นอัมพำตและเขำก็ล้มลงช่วยตนเองไม่ได้ร ้องไห้อ้อนวอนซบหน้ำลงที่บริเวณคอ<br />
ของคู่ต่อสู้ลึกลับบัดนี้ยำโคบทรำบดีว่ำบุคคลที่เขำต่อสู้อยู่นั้นเป็ นทูตแห่งพันธสัญญำถึงแม้เขำจะพิกำรแ<br />
475
ละได้รับควำมเจ็บปวดอันแสนสำหัสแต่เขำก็ไม่ยอมปล่อยเป้ ำหมำยของเขำไปนำนแล้วที่เขำต้องทนอยู่กั<br />
บควำมสับสนควำมเศร ้ำเสียใจและควำมกังวลใจต่อบำปของเขำบัดนี้เขำจะต้องได้รับควำมมั ่นใจว่ำเขำได้<br />
รับกำรอภัยบำปแล้วดูเหมือนว่ำอำคันตุกะจำกพระเจ้ำก ำลังจะจำกไปแต่ยำโคบกอดยึดทูตองค ์นั้นไว้แน่น<br />
ทูลขอพระพรทูตองค ์นั้นร ้องขอว่ำ“ปล่อยเรำไปเถอะเพรำะใกล้สว่ำงแล้ว”แต่บรรพบุรุษร ้องอุทำนขึ้นว่ำ“ข้<br />
ำพเจ้ำไม่ยอมให้ท่ำนไปนอกจำกท่ำนจะอวยพรแก่ข้ำพเจ้ำ”สิ่งที่แสดงออกมำให้เห็นนี้เป็ นควำมมั ่นใจที่ห<br />
นักแน่นและพำกเพียรเพียงไรหำกค ำร ้องทูลนี้เป็ นค ำพูดที่โอ้อวดและแอบอ้ำงยำโคบคงถูกท ำลำยไปในพ<br />
ริบตำเดียวแต่กำรทูลขอของเขำนั้นเป็ นควำมมั ่นใจของคนที่สำรภำพถึงควำมอ่อนแอและควำมไม่คู่ควรข<br />
องเขำแต่ยังคงวำงใจในพระเมตตำของพระเจ้ำผู้ทรงรักษำพระสัญญำของพระองค ์<br />
616.3} {GCth17 534.3}<br />
“เขำสู้กับทูตสวรรค ์และมีชัย”โฮเชยำ12:4;ด้วยกำรถ่อมตนกำรกลับใจใหม่และกำรถวำยตัวคนบำปที่<br />
ต้องตำยผู้นี้จึงเอำชนะพระผู้ยิ่งใหญ่แห่งสวรรค ์ได้เขำยึดมั ่นในพระสัญญำของพระเจ้ำด้วยมืออันสั ่นเทำแ<br />
ละพระทัยแห่งรักของพระองค ์ไม่อำจหันหลังให้กับค ำอ้อนวอนของคนบำปเพื่อเป็ นหลักฐำนแห่งชัยชนะแ<br />
ละเป็ นกำรหนุนใจให้ผู้อื่นท ำตำมแบบอย่ำงของเขำชื่อของเขำที่คอยเตือนถึงบำปของเขำถูกเปลี่ยนเป็ นชื่<br />
อที่เป็ นอนุสรณ์แห่งชัยชนะของเขำทั้งนี้จำกควำมจริงที่ว่ำยำโคบมีชัยเหนือพระเจ้ำเขำก็จะได้รับควำมมั ่น<br />
ใจว่ำจะมีชัยชนะเหนือมนุษย ์ด้วยเขำไม่กลัวที่ต้องเผชิญหน้ำกับควำมโกรธของพี่ชำยอีกต่อไปแล้วเพรำะ<br />
องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงเป็ นผู้ปกป้ องเขำ {GC 617.1} {GCth17 535.1}<br />
ซำตำนกล่ำวหำยำโคบต่อหน้ำทูตสวรรค ์ของพระเจ้ำโดยอ้ำงสิทธิที่จะท ำลำยเขำเพรำะบำปของเขำมั<br />
นยุยงให้เอซำวมุ่งหน้ำมำต่อสู้เขำและในระหว่ำงที่บรรพบุรุษท่ำนนี้ปล ้ำสู้อยู่ตลอดทั้งคืนนั้นซำตำนพยำย<br />
ำมบังคับให้ยำโคบรู ้สึกผิดเพื่อให้เขำท้อใจและละทิ้งกำรพึ่งพิงในพระเจ้ำยำโคบถูกผลักดันจนเกือบสิ้นหวั<br />
งแต่เขำทรำบดีว่ำหำกเขำไม่ได้กำรช่วยเหลือจำกสวรรคเขำจะต้องพินำศอย่ำงแน่นอนเขำกลับใจจำกบำ<br />
์<br />
ปอันยิ่งใหญ่อย่ำงจริงใจและร ้องทูลขอพระเมตตำคุณจำกพระเจ้ำเขำจะไม่ยอมหันไปจำกควำมตั ้งใจของเ<br />
ขำแต่ยึดพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นทูตแห่งสรวงสวรรค ์ไว้แน่นและร ้องทูลขอด้วยควำมจริงใจและด้วยควำมปวดร ้ำ<br />
วจนกระทั ่งได้ชัยชนะ {GC 618.1} {GCth17 535.2}<br />
ดั ่งซำตำนชักจูงให้เอซำวเดินหน้ำเข้ำต่อสู้กับยำโคบฉันใดมันก็จะก่อกวนให้คนชั ่วลุกขึ้นท ำลำยประช<br />
ำกรของพระเจ้ำในช่วงเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกฉันนั้นและมันกล่ำวหำยำโคบฉันใดมันก็จะโหมข้อกล่ำวห<br />
ำใส่คนของพระเจ้ำฉันนั้นมันถือว่ำโลกอยู่ภำยใต้อ ำนำจของมันแต่คนกลุ่มเล็กๆที่ถือรักษำพระบัญญัติข<br />
องพระเจ้ำก ำลังต่อต้ำนอ ำนำจของมันอยู่หำกมันกวำดล้ำงคนเหล่ำนี้ให้หมดไปจำกโลกได้มันก็จะได้รับชั<br />
ยชนะอย่ำงเต็มบริบูรณ์มันมองเห็นทูตสวรรค ์บริสุทธิ์คอยปกป้ องพวกเขำไว้และมันอนุมำนว่ำบำปทั้งหม<br />
ดของพวกเขำถูกอภัยไปแล้วแต่มันไม่รู ้ว่ำกรณีของพวกเขำได้รับกำรตัดสินในสถำนนมัสกำรเบื้องบนแล้<br />
วมันรู ้มำอย่ำงแม่นย ำถึงบำปต่ำงๆซึ่งมันลวงให้พวกเขำลงมือไปและมันน ำบำปเหล่ำนี้เสนอต่อเบื้องพระพั<br />
กตร ์พระเจ้ำด้วยแสงสว่ำงที่เกินควำมจริงเสนอให้เห็นว่ำคนเหล่ำนี้ไม่สมควรได้รับควำมชอบพระทัยจำกพ<br />
ระเจ้ำเช่นเดียวกับตัวมันเองมันประกำศว่ำในแง่ของควำมยุติธรรมแล้วองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำไม่สำมำรถอภัยบ<br />
{GC<br />
476
ำปของพวกเขำโดยที่ยังท ำลำยมันและทูตสวรรค ์ของมันได้มันอ้ำงว่ำคนเหล่ำนี้เป็ นเหยื่อของมันและเรียก<br />
ร ้องให้มอบพวกเขำเหล่ำนั้นมำไว้ในมือของมันเพื่อท ำลำยทิ้ง {GC 618.2} {GCth17 535.3}<br />
ในขณะที่ซำตำนกล่ำวหำประชำกรของพระเจ้ำในเรื่องบำปของพวกเขำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงปล่อยใ<br />
ห้มันล่อลวงพวกเขำจนถึงที่สุดควำมวำงใจในพระเจ้ำควำมเชื่อในพระองค ์และควำมหนักแน่นมั ่นคงของพ<br />
วกเขำจะถูกทดสอบอย่ำงรุนแรงเมื่อพวกเขำต่ำงทบทวนอดีตของตนเองควำมหวังของพวกเขำก็พังทลำ<br />
ยเพรำะพวกเขำมองเห็นกำรดีเพียงน้อยนิดในชีวิตทั้งหมดของตนเองพวกเขำตระหนักดีถึงควำมอ่อนแอ<br />
และควำมไม่คู่ควรซำตำนพยำยำมท ำให้พวกเขำผวำกลัวกับควำมคิดว่ำพวกเขำอยู่ในกรณีที่สิ้นหวังเพร<br />
ำะรอยเปื้อนมลทินของพวกเขำนั้นไม่มีทำงที่จะลบล้ำงออกไปมันหวังที่จะท ำลำยควำมเชื่อของพวกเขำเพื่<br />
อให้พวกเขำยอมแพ้ต่อกำรทดลองและหันหลังออกไปจำกควำมภักดีที่มีต่อพระเจ้ำ<br />
618.3} {GCth17 535.4}<br />
แม้ประชำกรของพระเจ้ำจะถูกล้อมรอบด้วยศัตรูที่มุ่งหวังจะท ำลำยพวกเขำแต่กระนั้นควำมทุกข ์ระทมใ<br />
จที่พวกเขำต้องทนอยู่นั้นไม่ได้เกิดจำกควำมกลัวกำรกดขี่ข่มเหงอันเนื่องจำกสัจธรรมพวกเขำกลัวว่ำพว<br />
กเขำยังไม่ได้สำรภำพบำปทุกบำปและกลัวว่ำควำมผิดบำงประกำรที่ยังอยู่ในตัวจะท ำให้พวกเขำไม่ได้รับ<br />
พระสัญญำของพระเจ้ำที่ว่ำ“เรำจะเฝ้ ำรักษำเจ้ำให้พ้นจำกช่วงเวลำแห่งกำรทดลองใจซึ่งจะมำถึงคนทั ่วทั้ง<br />
โลก”วิวรณ์3:10;หำกพวกเขำได้รับควำมมั ่นใจว่ำบำปได้รับกำรอภัยแล้วพวกเขำก็จะไม่หวั ่นเกรงกำรทร<br />
มำนหรือควำมตำยแต่หำกพิสูจน์แล้วว่ำพวกเขำไม่คู่ควรและต้องสูญเสียชีวิตเนื่องจำกควำมบกพร่องใน<br />
อุปนิสัยแล้วพระนำมบริสุทธิ์ของพระเจ้ำก็จะได้รับกำรต ำหนิ {GC 619.1} {GCth17 536.1}<br />
พวกเขำได้ยินเสียงกำรวำงแผนกำรทรยศและมองเห็นกำรกบฏที่เกิดขึ้นอยู่ทั ่วทุกทิศและสิ่งเหล่ำนี้กร<br />
ะตุ้นอยู่ภำยในพวกเขำให้เกิดควำมปรำรถนำอย่ำงแรงกล้ำซึ่งเป็ นควำมใฝ่ ฝันที่แท้จริงของจิตวิญญำณที่<br />
ต้องกำรให้กำรละทิ้งศำสนำอันยิ่งใหญ่นี้และควำมชั ่วร ้ำยของคนอธรรมสิ้นสุดลงแต่ในขณะที่พวกเขำทูล<br />
วิงวอนขอพระเจ้ำให้หยุดยั้งผลงำนของกำรกบฏนี้ควำมรู ้สึกส ำนึกที่เด่นชัดบอกพวกเขำว่ำพวกเขำไม่มี<br />
อ ำนำจพอที่จะต้ำนและห้ำมปรำมคลื่นควำมชั ่วที่ยิ่งใหญ่เหล่ำนี้ได้พวกเขำรู ้สึกว่ำหำกเขำใช ้ควำมสำมำร<br />
ถทั้งหมดในงำนกำรรับใช ้พระคริสต ์อย่ำงสม ่ำเสมอมุ่งมั ่นรับใช ้ด้วยก ำลังอย่ำงเต็มที่แล้วกองก ำลังของซำ<br />
ตำนคงมีก ำลังที่จะมีชัยเหนือพวกเขำได้น้อยลงกว่ำนี้ {GC 619.2} {GCth17 536.2}<br />
พวกเขำถ่อมจิตวิญญำณของตนเองลงต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำชี้ไปยังกำรกลับใจจำกบำปมำกมำย<br />
ในอดีตและร ้องทูลขอพระสัญญำของพระเจ้ำ“ให้มันยอมอยู่ใต้กำรปกป้ องของเรำให้มันสร ้ำงสันติภำพกั<br />
บเรำให้มันสร ้ำงสันติภำพกับเรำ”อิสยำห ์27:5;ควำมเชื่อของพวกเขำไม่ได้สูญสลำยไปเพียงเพรำะค ำอธิ<br />
ษฐำนต่ำงๆไม่ได้รับค ำตอบในทันทีถึงแม้พวกเขำจะตกอยู่ในควำมกังวลควำมหวำดกลัวและควำมระทมทุ<br />
กข ์ที่แสนสำหัสพวกเขำก็ไม่ได้หยุดที่จะร ้องทูลขอพวกเขำยึดมั ่นในพระก ำลังของพระเจ้ำเหมือนที่ยำโค<br />
บกอดทูตสวรรค ์ไว้และค ำที่จิตวิญญำณพูดออกมำคือ<br />
“ข้ำพเจ้ำไม่ยอมให้ท่ำนไปนอกจำกท่ำนจะอวยพรแก่ข้ำพเจ้ำ” {GC 619.3} {GCth17 536.3}<br />
{GC<br />
477
หำกก่อนหน้ำนี้ยำโคบไม่กลับใจจำกบำปที่แย่งสิทธิบุตรหัวปีด้วยกำรฉ้อโกงแล้วพระเจ้ำจะไม่สดับฟัง<br />
ค ำอธิษฐำนของเขำและรักษำชีวิตของเขำด้วยควำมเมตตำปรำนีในช่วงเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกก็จะเป็ นเ<br />
ช่นนี้เหมือนกันหำกประชำกรของพระเจ้ำยังมีบำปที่ไม่ได้สำรภำพปรำกฏขึ้นมำตรงหน้ำพวกเขำในขณ<br />
ะที่ต้องทรมำนอยู่ด้วยควำมหวำดกลัวและควำมระทมทุกข ์แล้วพวกเขำคงจะท่วมท้นด้วยควำมรู ้สึกมำกม<br />
ำยควำมท้อแท้ใจจะท ำลำยควำมเชื่อของพวกเขำและพวกเขำคงจะไม่มีควำมมั ่นใจที่จะทูลอ้อนวอนขอพ<br />
ระเจ้ำช่วยพวกเขำให้หลุดพ้นแต่ในขณะที่พวกเขำรู ้สึกส ำนึกอย่ำงลึกซึ้งถึงควำมไม่คู่ควรของตนเองนั ้น<br />
พวกเขำไม่มีควำมผิดใดที่ปกปิดไว้ซึ่งจะต้องถูกเปิดเผยบำปต่ำงๆของพวกเขำได้ไปสู่กำรพิพำกษำก่อนห<br />
น้ำนี้แล้วและถูกลบออกไปหมดแล้วและพวกเขำระลึกถึงบำปเหล่ำนั ้นไม่ได้อีกต่อไป<br />
{GC<br />
620.1} {GCth17 537.1}<br />
ซำตำนน ำคนมำกมำยให้เชื่อว่ำพระเจ้ำจะทรงมองข้ำมควำมไม่ซื่อสัตย ์เล็กๆน้อยๆในชีวิตแต่วิธีกำรที่<br />
พระองค ์ทรงจัดกำรกับยำโคบนั้นแสดงให้เห็นว่ำพระองค ์จะไม่ทรงอนุญำตหรือยอมทนต่อควำมชั ่วทุกคน<br />
ที่พยำยำมแก้ตัวหรือปกปิดบำปของตนเองและปล่อยให้บำปนั้นยังคงถูกบันทึกอยู่ในหนังสือแห่งสวรรค ์โ<br />
ดยไม่ยอมสำรภำพหรือไม่ยอมรับกำรอภัยจะพ่ำยแพ้แก่ซำตำนยิ่งมีอำชีพกำรงำนที่สูงส่งและมีต ำแหน่งที่<br />
มีเกียรติมำกเท่ำไรวิถีทำงของพวกเขำจะยิ่งน่ำเศร ้ำใจในสำยพระเนตรของพระเจ้ำและศัตรูยิ่งใหญ่ของพว<br />
กเขำจะได้รับชัยชนะอย่ำงแน่นอนมำกยิ่งขึ้นเท่ำนั้นผู้ที่รีรอไม่เตรียมตัวให้พร ้อมส ำหรับวันของพระเจ้ำจะ<br />
ไม่สำมำรถรับชัยชนะเมื่อวันแห่งควำมทุกข ์ยำกมำถึงหรือเมื่อเวลำใดๆที่ตำมมำภำยหลังทุกคนที่มีสภำพ<br />
เช่นนั ้นจะหมดหวัง {GC 620.2} {GCth17 537.2}<br />
ผู้ที่อ้ำงตนเป็ นคริสเตียนซึ่งต้องเผชิญหน้ำกับควำมขัดแย้งอันน่ำกลัวโดยไม่ได้เตรียมตัวให้พร ้อมนั ้นจ<br />
ะสำรภำพบำปของพวกเขำด้วยค ำพูดเร่ำร ้อนปวดร ้ำวอย่ำงสิ้นหวังในขณะที่คนชั ่วยินดีปรีดำในควำมทุก<br />
ข ์ยำกของพวกเขำค ำสำรภำพบำปนี้มีลักษณะเหมือนค ำสำรภำพของเอซำวหรือของยูดำสผู้ที่กล่ำวค ำส<br />
ำรภำพนี้จะเสียใจต่อผลที่เกิดจำกกำรล่วงละเมิดแต่ไม่ได้เสียใจในควำมผิดพวกเขำไม่ได้ส ำนึกผิดอย่ำงแ<br />
ท้จริงและไม่ได้รังเกียจควำมชั ่วร ้ำยพวกเขำยอมรับบำปของพวกเขำเนื่องจำกกลัวกำรลงโทษแต่เหมือนเ<br />
ช่นฟำโรห ์ในอดีตพวกเขำจะกลับไปท้ำทำยสวรรค ์หำกเมื่อกำรพิพำกษำจะถูกถอนออกไป<br />
620.3} {GCth17 537.3}<br />
ประวัติของยำโคบยังช่วยให้ควำมมั ่นใจอีกด้วยว่ำพระเจ้ำจะไม่ทรงละทิ้งคนเหล่ำนั้นที่ท ำบำปเนื่องจำก<br />
ถูกหลอกและถูกล่อลวงและถูกทรยศแต่หันกลับมำหำพระองค ์พร ้อมด้วยกำรกลับใจอย่ำงแท้จริงในขณะที่<br />
ซำตำนคอยหำทำงที่จะท ำลำยคนกลุ่มนี้พระเจ้ำจะทรงบัญชำให้ทูตสวรรค ์ของพระองค ์มำปลอบใจและปก<br />
ป้ องพวกเขำในยำมที่ตกอยู่ในอันตรำยกำรจู่โจมของซำตำนนั้นรุนแรงและแน่วแน่กำรหลอกลวงของมัน<br />
น่ำกลัวแต่พระเนตรขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำนั้นอยู่เหนือประชำกรของพระองค ์และพระกรรณของพระองค ์ค<br />
อยสดับฟังเสียงร ้องของพวกเขำควำมทุกข ์ระทมของพวกเขำนั้นยิ่งใหญ่เปลวไฟในเตำไฟร ้อนระอุรำวกับ<br />
ว่ำก ำลังจะเผำไหม้พวกเขำให้พินำศไปแต่พระองค ์ผู้ทรงช ำระให้บริสุทธิ์จะทรงน ำพวกเขำออกมำดั ่งทอง<br />
ค ำที่ผ่ำนกำรหลอมด้วยไฟควำมรักของพระเจ้ำที่ทรงมีต่อบุตรทั้งหลำยของพระองค ์ในช่วงเวลำแห่งกำรท<br />
ดสอบที่รุนแรงที่สุดนั้นยังมั ่นคงและอ่อนโยนเช่นเดียวกับในยำมที่พวกเขำอุดมสมบูรณ์พูนสุขที่สุดแต่เป็ น<br />
{GC<br />
478
เรื่องที่จ ำเป็ นต้องใส่พวกเขำไว้ในเตำไฟควำมฝักใฝ่ ทำงโลกจะต้องถูกเผำทิ้งไปให้หมดเพื่อพระฉำยำของ<br />
พระคริสต ์จะถูกสะท้อนออกมำให้เห็นได้อย่ำงบริบูรณ์ {GC 621.1} {GCth17 538.1}<br />
ฤดูกำลแห่งควำมทุกข ์ยำกและกำรทรมำนที่ก ำลังจะเกิดขึ้นเบื้องหน้ำเรำนั้นต้องกำรควำมเชื่อที่ทนคว<br />
ำมเหนื่อยอ่อนกำรเนิ่นช ้ำและควำมหิวกระหำยได้เป็ นควำมเชื่อที่จะไม่อ่อนเปลี้ยแม้ถูกทดลองอย่ำงรุนแร<br />
งพระเจ้ำประทำนเวลำแห่งพระกรุณำธิคุณให้กับทุกคนเพื่อให้พวกเขำเตรียมพร ้อมส ำหรับช่วงเวลำนั ้นยำ<br />
โคบได้รับชัยชนะเพรำะควำมพำกเพียรและควำมมุ่งมั ่นชัยชนะของเขำเป็ นหลักฐำนแสดงให้เห็นถึงอ ำนำ<br />
จแห่งกำรยืนหยัดอธิษฐำนทุกคนที่ยึดมั ่นในพระสัญญำของพระเจ้ำเหมือนยำโคบยึดมั ่นและเป็ นผู้ที่ตั้งใจ<br />
จริงและพำกเพียรเหมือนเช่นที่ยำโคบเป็ นจะได้ชัยชนะเหมือนเช่นที่ยำโคบได้รับชัยชนะมำแล้วผู้ที่ไม่ยอ<br />
มละทิ้งตนเองไม่ยอมดิ้นรนปล ้ำสู้ต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำและไม่ยอมอธิษฐำนเป็ นเวลำยำวนำนด้วยควำ<br />
มจริงใจเพื่อทูลขอพระพรจำกพระองคเขำก็จะไม่ได้รับมีน้อยคนเพียงไรที่เข้ำใจว่ำอะไรคือกำรปล ์<br />
้ำสู้กับพ<br />
ระเจ้ำมีน้อยคนนักที่เคยทุ่มเทจิตวิญญำณของพวกเขำแสวงหำพระเจ้ำด้วยควำมปรำรถนำอย่ำงรุนแรงจ<br />
นกระทั ่งพลังของร่ำงกำยถูกใช ้ไปจนหมดเมื่อคลื่นแห่งควำมท้อแท้ผิดหวังที่ไม่มีภำษำใดอำจบรรยำยโหม<br />
กระหน ่ำผู้ที่เฝ้ ำอ้อนวอนนั้นมีน้อยคนเพียงไรที่ยังคงยึดมั ่นอยู่กับพระสัญญำของพระเจ้ำด้วยควำมเชื่อที่<br />
มั ่นคง {GC 621.2} {GCth17 538.2}<br />
ในเวลำนี้บรรดำผู้ที่มีควำมเชื่อน้อยก ำลังอยู่ในอันตรำยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของกำรตกอยู่ภำยใต้อ ำนำจกำ<br />
รหลอกลวงของซำตำนและค ำสั ่งกฎหมำยที่จะบังคับมโนธรรมและถึงแม้พวกเขำจะทนต่อกำรทดสอบได้แ<br />
ต่เมื่อเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกมำถึงพวกเขำก็จะตกลงไปสู่ควำมทุกข ์ล ำบำกและควำมปวดร ้ำวมำกยิ่งขึ้นเ<br />
พรำะพวกเขำไม่ได้ฝึกนิสัยที่จะวำงใจในพระเจ้ำบทเรียนแห่งควำมเชื่อที่พวกเขำละเลยนั้นพวกเขำจะถูก<br />
กดดันบังคับให้เรียนรู ้ด้วยควำมผิดหวังที่แสนสำหัส {GC 622.1} {GCth17 539.1}<br />
บัดนี้เรำจะต้องท ำควำมรู ้จักกับพระเจ้ำด้วยกำรพิสูจน์พระสัญญำของพระองค ์ทูตสวรรค ์บันทึกทุกค ำ<br />
อธิษฐำนที่จริงจังและจริงใจเรำควรจะต้องยอมสละสิ่งที่สนองควำมต้องกำรอย่ำงเห็นแก่ตัวมำกกว่ำที่จะละเ<br />
ลยกำรสื่อสัมพันธ ์กับพระเจ้ำควำมยำกจนอย่ำงแสนล ำเค็ญที่สุดและกำรละทิ้งตนอย่ำงยิ่งใหญ่ที่สุดซึ่งพร<br />
ะเจ้ำทรงยอมรับจะดีกว่ำทรัพย ์สมบัติเกียรติยศควำมสุขสบำยและมิตรภำพที่พระเจ้ำไม่ทรงยอมรับเรำจะ<br />
ต้องใชเวลำอธิษฐำนหำกเรำปล่อยให้ควำมคิดของเรำไปหมกมุ่นอยู่กับผลประโยชน์ของโลกองค ้<br />
์พระผู้เป็<br />
นเจ้ำอำจจะประทำนเวลำให้แก่เรำโดยทรงน ำรูปเคำรพต่ำงๆของเรำซึ่งได้แก่ทองค ำบ้ำนและที่ดินอันอุดม<br />
สมบูรณ์ออกไปจำกตัวเรำ {GC 622.2} {GCth17 539.2}<br />
คนหนุ่มสำวจะไม่ถูกชักจูงให้ท ำบำปหำกพวกเขำปฏิเสธที่จะก้ำวเข้ำไปในทำงเดินอื่นใดเว้นเสียแต่เส้<br />
นทำงที่พวกเขำจะทูลขอพระพรของพระเจ้ำได้หำกผู้สื่อข่ำวที่น ำค ำเตือนสุดท้ำยซึ่งเคร่งขรึมจริงจังมำให้<br />
แก่โลกจะอธิษฐำนทูลขอพระพรจำกพระเจ้ำไม่ใช่ด้วยท่ำทีอันเยือกเย็นไร ้ชีวิตและเกียจคร ้ำนแต่ด้วยท่ำที<br />
อันร ้อนรนและด้วยควำมเชื่อเหมือนยำโคบพวกเขำจะพบสถำนที่หลำยแห่งที่จะพูดได้ว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำได้เห็นพระเจ้ำต่อหน้ำข้ำพเจ้ำแล้วพระองค ์ทรงไว้ชีวิตข้ำพเจ้ำ”<br />
ปฐมกำล32:30;สวรรค ์จะจัดให้พวกเขำเป็ นเหมือนเจ้ำชำยผู้มีก ำลังที่จะรับชัยชนะร่วมกับพระเจ้ำและกับ<br />
มนุษย ์ {GC 622.3} {GCth17 539.3}<br />
479
“เวลำยำกล ำบำกอย่ำงไม่เคยมีมำ”ดำเนียล12:1;ก ำลังจะเริ่มต้นขึ้นต่อหน้ำเรำในไม่ช ้ำและเรำจะต้องก<br />
ำรประสบกำรณ์ซึ่งบัดนี้เรำยังไม่มีและเป็ นประสบกำรณ์ที่หลำยคนเกียจคร ้ำนเกินกว่ำที่จะรับไว้โดยปกติแ<br />
ล้วเหตุกำรณ์ที่คำดว่ำจะเกิดขึ้นมักจะสร ้ำงควำมทุกข ์ยำกมำกกว่ำสิ่งที่เกิดขึ้นจริงแต่วิกฤตที่อยู่เบื้องหน้<br />
ำของเรำไม่เป็ นเช่นนั้นภำพกำรบรรยำยเหตุกำรณ์อย่ำงชัดแจ้งเห็นจริงนั้นยังเทียบไม่ได้กับขนำดควำมรุ<br />
นแรงของกำรทดสอบทรหดอันสำหัสในเวลำของควำมทุกข ์ยำกนั ้นจิตวิญญำณทุกดวงจะต้องยืนอยู่เบื้อง<br />
พระพักตร ์พระเจ้ำด้วยตัวเอง“ถึงแม้ว่ำโนอำห ์ดำเนียลและโยบอยู่ในนั้นพระยำห ์เวห ์องค เจ้ำนำยตรัสดังนี้<br />
์<br />
ว่ำเรำมีชีวิตอยู่แน่อย่ำงไรพวกเขำก็ไม่อำจช่วยบุตรชำยและบุตรสำวให้รอดได้พวกเขำจะช่วยเฉพำะชีวิต<br />
ของเขำได้ด้วยควำมชอบธรรมของเขำ” เอเสเคียล 14:20 {GC 622.4} {GCth17 539.4}<br />
บัดนี้ในขณะที่มหำปุโรหิตของเรำก ำลังท ำกำรลบมลทินบำปให้พวกเรำอยู่นั ้นเรำจะต้องแสวงหำที่จะเ<br />
ป็ นคนดีรอบคอบในพระคริสต ์องค ์พระผู้ช่วยให้รอดของเรำไม่ทรงยอมปล่อยแม้เพียงควำมนึกคิดของพระ<br />
องค ์ให้พ่ำยแพ้ต่ออ ำนำจกำรทดลองซำตำนคอยหำสักจุดในหัวใจของมนุษย ์ที่มันจะเข้ำยึดครองกำรเก็บ<br />
ถนอมควำมปรำรถนำแห่งบำปไว้จะเป็ นจุดที่กำรทดลองของมันจะถือสิทธิ์แสดงอ ำนำจให้เห็นแต่พระคริส<br />
ต ์ทรงประกำศถึงพระองคเองว่ำ“ผู้ครองโลกก ์<br />
ำลังจะมำผู้นั้นไม่มีสิทธิอ ำนำจอะไรเหนือเรำ”ยอห ์น14:30;ซ<br />
ำตำนไม่สำมำรถหำจุดใดในพระบุตรของพระเจ้ำที่มันจะมีชัยเหนือได้พระองค ์ทรงถือรักษำพระบัญญัติทั้ง<br />
หลำยของพระบิดำและไม่มีบำปในพระองค ์ที่ซำตำนสำมำรถน ำมำใช ้ให้ตนเองได้รับประโยชน์คุณลักษณ<br />
ะเช่นนี้จะต้องเป็ นของผู้ที่จะยืนหยัดอยู่ในช่วงเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำก {GC 623.1} {GCth17 540.1}<br />
ชีวิตในขณะนี้เท่ำนั้นที่เรำจะต้องแยกบำปออกไปจำกตัวเรำโดยผ่ำนทำงควำมเชื่อในพระโลหิตที่ลบบำ<br />
ปของพระคริสต ์พระผู้ช่วยให้รอดผู้ประเสริฐของเรำทรงเชื้อเชิญเรำให้เข้ำติดสนิทกับพระองค เอำควำมอ่ ์<br />
อนแอของเรำผูกติดกับพระก ำลังของพระองคเอำควำมโง่เขลำของเรำมัดติดกับพระปัญญำของพระองค ์<br />
เ์<br />
อำควำมไม่คู่ควรของเรำประสำนเข้ำกับคุณงำมควำมดีของพระองค ์กำรทรงจัดเตรียมของพระเจ้ำเป็ นโรง<br />
เรียนที่เรำจะต้องเข้ำเรียนเพื่อเรียนรู ้ถึงควำมอ่อนสุภำพและควำมถ่อมตนของพระเยซูองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำท<br />
รงตั้งเป้ ำหมำยที่แท้จริงของชีวิตไว้ตรงหน้ำเรำซึ่งไม่ใช่หนทำงที่เรำเลือกซึ่งดูเหมือนง่ำยกว่ำและสุขสบำย<br />
กว่ำส ำหรับตัวเรำแต่เป็ นเป้ ำหมำยที่แท้จริงของชีวิตทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับเรำที่จะให้ควำมร่วมมือกับตัวแทน<br />
ต่ำงๆซึ่งพระเจ้ำแห่งสรวงสวรรค ์ทรงใช ้ในพระรำชกิจกำรปรับปรุงอุปนิสัยของเรำให้เป็ นไปตำมแบบอย่ำง<br />
ของพระเจ้ำไม่มีใครคนใดจะละเลยหรือถ่วงภำระกิจนี้ไว้โดยไม่ต้องพบกับภัยอันตรำยน่ำกลัวที่สุดที่เกิดกั<br />
บจิตวิญญำณของพวกเขำ {GC 623.2} {GCth17 540.2}<br />
ในนิมิตอัครสำวกยอห ์นได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้นในสวรรค ์ร ้องประกำศว่ำ“วิบัติจะมีแก่แผ่นดินโลกและทะเ<br />
ลเพรำะว่ำมำรได้ลงมำหำเจ้ำทั้งหลำยด้วยควำมเดือดดำลอย่ำงยิ่งเพรำะมันรู ้ว่ำเวลำของมันมีน้อย”วิวรณ์<br />
12:12;ภำพเหตุกำรณ์ที่ท ำให้เกิดเสียงร ้องประกำศที่ดังมำจำกสวรรค ์นี้ช่ำงน่ำกลัวอย่ำงยิ่งควำมโกรธเคื<br />
องของซำตำนเพิ่มขึ้นในขณะที่เวลำของมันลดน้อยลงและกำรหลอกลวงและกำรท ำลำยของมันมำถึงจุด<br />
สุดยอดเมื่อเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกมำถึง {GC 623.3} {GCth17 540.3}<br />
ในเวลำอีกไม่นำนภำพเหตุกำรณ์ที่มีลักษณะเหนือธรรมชำติจะปรำกฏขึ้นบนท้องฟ้ ำเพื่อเป็ นสัญลักษ<br />
ณ์แสดงถึงอ ำนำจของผีมำรที่ท ำกำรอัศจรรย ์วิญญำณของมำรร ้ำยจะออกไปยังกษัตริย ์ต่ำงๆของโลกนี้แ<br />
480
ละไปยังทั ่วทั้งโลกเพื่อผูกมัดพวกเขำไว้ในกำรหลอกลวงและเร่งเร ้ำให้เข้ำร่วมกับซำตำนในกำรต่อสู้ครั้งสุ<br />
ดท้ำยเพื่อต่อต้ำนรัฐบำลของสวรรค ์ผู้ปกครองและพลเมืองทั้งหลำยจะถูกหลอกโดยตัวแทนเหล่ำนี้ด้วยเช่<br />
นกันหลำยคนจะลุกขึ้นแสร ้งท ำตัวว่ำตนเป็ นพระคริสต ์และอ้ำงชื่อและเรียกร ้องให้ถวำยกำรนมัสกำรซึ่งเป็<br />
นของพระผู้ช่วยให้รอดของโลกพวกเขำจะกระท ำกำรอัศจรรย ์ด้วยกำรรักษำคนป่ วยและอ้ำงว่ำมีเรื่องจำก<br />
สวรรค ์ที่จะเปิดเผยแต่เป็ นเรื่องรำวที่ขัดแย้งกับค ำพยำนในพระคัมภีร ์{GC 624.1} {GCth17 541.1}<br />
เพื่อเป็ นฉำกสุดยอดในละครอันยิ่งใหญ่ของกำรหลอกลวงซำตำนเองจะปลอมตัวเป็ นพระคริสต ์คริสตจั<br />
กรได้แสดงตนมำเนิ่นนำนแล้วว่ำเฝ้ ำรอคอยกำรเสด็จกลับมำของพระผู้ช่วยให้รอดในฐำนะที่เป็ นควำมหวั<br />
งอันบริบูรณ์ของพวกเขำบัดนี้จ้ำวจอมหลอกลวงผู้ยิ่งใหญ่จะท ำตัวให้ดูประหนึ่งว่ำพระคริสต เสด็จมำแล้วใ ์<br />
นสถำนที่ต่ำงๆบนโลกซำตำนจะปรำกฏตัวท่ำมกลำงมนุษย ์อย่ำงยิ่งใหญ่ในลักษณะที่เต็มไปด้วยแสงเจิดจ้<br />
ำซึ่งคล้ำยคลึงกับค ำบรรยำยของพระบุตรของพระเจ้ำที่ยอห ์นเปิดเผยไว้ในพระธรรมวิวรณ์วิวรณ์1:13,1<br />
4,15;รัศมีภำพที่ล้อมอยู่รอบตัวมันล ้ำเลิศเหนือกว่ำสิ่งใดๆที่ตำของมนุษย ์ผู้ที่ต้องตำยยังรอคอยที่จะเห็นเ<br />
สียงตะโกนแห่งควำมมีชัยดังก้องขึ้นในอำกำศ<br />
“พระคริสตเสด็จมำแล้วพระคริสต ์<br />
เสด็จมำแล้ว”ประชำชนต่ำงก้มกรำบลงต่อหน้ำมันด้วยควำมเคำรพในข<br />
์<br />
ณะที่มันชูมือทั้งสองขึ้นและประกำศอวยพรพวกเขำเหมือนพระคริสต ์ทรงอวยพรสำวกทั้งหลำยในขณะที่<br />
พระองค ์ยังทรงด ำเนินอยู่ในโลกเสียงของมันนั้นนุ่มนวลและน่ำฟังถึงกระนั ้นก็ยังเต็มไปด้วยควำมไพเรำะด้<br />
วยน ้ำเสียงที่อ่อนโยนและเมตตำมันประกำศควำมจริงแห่งพระคุณของสวรรคเช่นเดียวกับที่พระผู้ช่วยให้ร<br />
์<br />
อดเคยตรัสไว้มันรักษำโรคภัยของประชำชนและแล้วด้วยลักษณะที่เป็ นเหมือนพระคริสต ์มันอ้ำงว่ำได้เปลี่<br />
ยนวันสะบำโตเป็ นวันอำทิตย ์แล้วและสั ่งให้ทุกคนถือรักษำวันที่มันอวยพรมันยังประกำศอีกว่ำผู้ที่ยังคงยืน<br />
กรำนถือรักษำวันที่เจ็ดให้บริสุทธิ์ก ำลังลบหลู่นำมของมันด้วยกำรปฏิเสธที่จะฟังทูตสวรรค ์ที่น ำแสงสว่ำงแ<br />
ละควำมจริงมำให้แก่พวกเขำนี่เป็ นกำรหลอกลวงอย่ำงแรงกล้ำมีอ ำนำจแทบจะครอบง ำอย่ำงเหลือเชื่อเห<br />
มือนเช่นชำวสะมำเรียที่ถูกซีโมนชำวมำกัสหลอกฝูงชนตั้งแต่คนเล็กน้อยที่สุดจนถึงผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดเชื่อเว<br />
ทมนตรเหล่ำนี้ต่ำงพูดกันว่ำนี่ ์<br />
“คือฤทธำนุภำพของพระเจ้ำที่เรียกว่ำมหิทธิฤทธิ์” กิจกำร 8:10 {GC<br />
624.2} {GCth17 541.2}<br />
แต่ประชำกรของพระเจ้ำจะไม่ถูกหลอกค ำสอนของพระคริสตเทียมเท็จไม่ได้เป็ ์<br />
นไปตำมค ำสอนในพระ<br />
คัมภีร ์ค ำอวยพรของมันประกำศให้แก่ผู้ที่บูชำสัตว ์ร ้ำยและรูปของมันซึ่งเป็ นคนกลุ่มเดียวกันกับที่พระคัม<br />
ภีรเปิดเผยไว้ว่ำจะได้รับพระพิโรธของพระเจ้ำที่จะเทออกมำโดยไม่ได้เจือปนกับสิ่งใด<br />
์<br />
625.1} {GCth17 542.1}<br />
และยิ่งไปกว่ำนี้ซำตำนไม่ได้รับอนุญำตให้ปลอมแปลงวิธีกำรเสด็จกลับมำของพระคริสต ์พระผู้ช่วยให้ร<br />
อดทรงเตือนประชำกรของพระองค ์ถึงกำรหลอกลวงนี้และพระองค ์ตรัสถึงลักษณะของกำรเสด็จมำครั้งที่ส<br />
องของพระองค ์ไว้อย่ำงชัดเจน“เพรำะว่ำจะมีพระคริสตเทียมเท็จและผู้เผยพระวจนะเทียมเท็จหลำยคนปรำ<br />
์<br />
กฎขึ้นแสดงหมำยส ำคัญและอัศจรรย ์ที่ยิ่งใหญ่เพื่อล่อลวงแม้พวกที่พระเจ้ำทรงเลือกถ้ำเป็ นได้นี่แน่ะเรำบ<br />
อกพวกท่ำนไว้ก่อนแล้วเพรำะฉะนั ้นถ้ำใครบอกท่ำนว่ำ‘ดูซิท่ำนผู้นั้นอยู่ในถิ่นทุรกันดำร’อย่ำออกไปหรือ<br />
บอกว่ำ‘ดูซิอยู่ที่ห้องชั้นใน’ก็อย่ำเชื่อเพรำะว่ำฟ้ ำแลบจำกทิศตะวันออกส่องไปจนถึงทิศตะวันตกอย่ำงไรก<br />
{GC<br />
481
ำรเสด็จมำของบุตรมนุษย ์ก็จะเป็ นอย่ำงนั้น” มัทธิว 24:24-27, 31; 25:31 วิวรณ์ 1:7 1 เธสะโลนิกำ<br />
4:16, 17<br />
กำรเสด็จกลับมำของพระเยซูนั้นไม่มีทำงที่จะปลอมแปลงได้ทุกคนจะมองเห็นกำรเสด็จมำของพระองค ์ทั ่ว<br />
ทั้งโลกจะเป็ นประจักษ์พยำน {GC 625.2} {GCth17 542.2}<br />
มีเฉพำะผู้ที่ศึกษำพระคัมภีร ์ด้วยควำมขยันหมั ่นเพียรเสมอมำและผู้ที่ยอมรับควำมรักของสัจธรรมเท่ำ<br />
นั้นที่จะถูกปกป้ องจำกกำรหลอกลวงอันรุนแรงซึ่งจับโลกนี้ไว้เป็ นเชลยด้วยค ำพยำนในพระคัมภีร ์พวกเขำ<br />
จะจับผิดผู้หลอกลวงที่ปลอมตัวมำเวลำแห่งกำรทดสอบจะมำถึงทุกคนด้วยกำรฝัดร่อนของกำรทดลองคริ<br />
สเตียนแท้จะปรำกฏให้เห็นในเวลำนี้ประชำกรของพระเจ้ำตั้งมั ่นอยู่ในพระวจนะของพระองค ์จนไม่ยอมแพ้<br />
ต่อหลักฐำนทำงควำมรู ้สึกของพวกเขำหรือไม่ในวิกฤตเช่นนี้พวกเขำจะยังคงยึดมั ่นพระคัมภีร ์และพระคัม<br />
ภีรเท่ำนั้นหรือไม่หำกเป็ ์<br />
นไปได้ซำตำนจะกันไม่ให้พวกเขำเตรียมตัวพร ้อมที่จะลุกขึ้นยืนในวันนั้นมันจะจัด<br />
กำรกับกิจธุระต่ำงๆเพื่อขวำงกั้นทำงของพวกเขำและให้พวกเขำพัวพันกับทรัพย ์สินทำงฝ่ ำยโลกท ำให้พว<br />
กเขำต้องแบกภำระที่หนักและเหนื่อยล้ำเพื่อจิตใจของพวกเขำจะถูกทับถมด้วยเรื่องต่ำงๆในชีวิตและวันเว<br />
ลำของกำรทดสอบจะมำถึงเหมือนดั ่งขโมยย่องเข้ำมำ {GC 625.3} {GCth17 542.3}<br />
เมื่อผู้น ำทั้งหลำยในโลกคริสเตียนออกกฎหมำยสั ่งต่อต้ำนผู้ที่ถือรักษำพระบัญญัติไม่ให้ได้รับกำรปก<br />
ป้ องของรัฐบำลและปล่อยให้ตกอยู่ในมือของผู้ที่ต้องกำรท ำลำยพวกเขำนั้นประชำกรของพระเจ้ำจะหนีอ<br />
อกไปจำกเมืองและหมู่บ้ำนและรวมตัวกันเป็ นกลุ่มอำศัยในที่เปล่ำเปลี่ยวและห่ำงไกลที่สุดมีคนมำกมำยได้<br />
ที่พักพิงในภูเขำอันมั ่นคงเหมือนเช่นคริสเตียนที่อำศัยอยู่ในหุบเขำพิดมอนท ์พวกเขำจะใช ้ที่สูงของโลกเ<br />
ป็นวิหำรและจะขอบคุณพระเจ้ำส ำหรับ“ที่ลี้ภัย….เป็ นป้ อมหิน”อิสยำห ์33:16;แต่คนมำกมำยจำกทุกชนช<br />
ำติและทุกชนชั้นทั้งคนชั้นระดับสูงและคนชั้นระดับต ่ำคนร ่ำรวยและคนยำกจนคนผิวด ำและคนผิวขำวจะ<br />
ถูกจับกุมอย่ำงไม่ยุติธรรมและโหดเหี้ยมที่สุดผู้ที่พระเจ้ำทรงรักต้องใช ้ชีวิตในช่วงวันเวลำแห่งควำมยำกล ำ<br />
บำกด้วยกำรถูกโซ่ล่ำมไว้พวกเขำถูกกักขังอยู่ในเรือนจ ำถูกตัดสินประหำรชีวิตบำงคนถูกปล่อยทิ้งให้อด<br />
ตำยในห้องกักขังใต้ดินที่เหม็นและมืดไม่มีหูของมนุษย ์คนใดได้ยินเสียงร ้องคร ่ำครวญของพวกเขำไม่มีมือ<br />
มนุษย ์คนใดที่จะยื่นเข้ำไปช่วยพวกเขำ {GC 626.1} {GCth17 543.1}<br />
พระเจ้ำทรงลืมประชำกรของพระองค ์ในช่วงเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกแล้วหรือพระองค ์ทรงลืมโนอำห ์ผู้<br />
สัตย ์ซื่อแล้วหรือเมื่อกำรพิพำกษำมำยังโลกในยุคสมัยก่อนน ้ำท่วมโลกพระองค ์ทรงลืมโลทแล้วหรือเมื่อไฟ<br />
ตกลงมำจำกสวรรคเพื่อเผำเมืองในที่รำบพระองค ์<br />
์ทรงลืมโยเซฟแล้วหรือในขณะที่เขำอยู่ท่ำมกลำงคนกรำ<br />
บไหว้รูปเคำรพในประเทศอียิปต ์พระองค ์ทรงลืมเอลียำห ์แล้วหรือเมื่อเขำถูกขู ่ด้วยค ำสำบำนของพระนำงเ<br />
ยเซเบลที่จะทรงฆ่ำเขำให้เหมือนกับที่เขำท ำกับผู้ท ำนำยของพระบำอัลพระองค ์ทรงลืมเยเรมีย ์ที่ถูกคุมขัง<br />
อยู่ในหลุมที่มืดและหดหู่แล้วหรือพระองค ์ทรงลืมผู้ทรงเกียรติสำมคนในเตำที่ไฟลุกอยู่หรือดำเนียลในถ ้ำสิ<br />
งห ์แล้วหรือ {GC 626.2} {GCth17 543.2}<br />
“แต่ศิโยนกล่ำวว่ำ‘พระยำห ์เวห ์ได้ทรงละทิ้งข้ำแล้วและองค เจ้ำนำยทรงลืมข้ำเสียแล้ว’‘ผู้หญิงจะลืมบุต<br />
์<br />
รของนำงที่ยังกินนมอยู่และไม่สงสำรบุตรจำกครรภ ์ของนำงได้หรือ’และถึงแม้ว่ำคนเหล่ำนี้จะลืมได้แต่เรำก็<br />
จะไม่ลืมเจ้ำดูสิเรำได้สลักเจ้ำไว้บนฝ่ ำมือของเรำก ำแพงเมืองของเจ้ำอยู่ต่อหน้ำเรำเสมอ”อิสยำห ์49:14,<br />
482
15,16;พระเจ้ำจอมโยธำตรัสไว้แล้วว่ำ“ผู้ใดได้แตะต้องเจ้ำก็ได้แตะต้องแก้วพระเนตรของพระองค ์”<br />
เศคำริยำห ์ 2:8 {GC 626.3} {GCth17 543.3}<br />
แม้ว่ำศัตรูจะโยนพวกเขำไปไว้ในเรือนจ ำแต่กระนั้นก ำแพงคุกมืดไม่สำมำรถตัดพวกเขำออกจำกกำร<br />
สื่อสำรระหว่ำงจิตวิญญำณของเขำกับพระคริสต ์ได้พระองค ์ผู้ทรงมองเห็นควำมอ่อนแอทั้งหลำยพระองค ์<br />
ผู้ทรงคุ้นเคยกับกำรทดลองพระองค ์ทรงอยู่เหนืออ ำนำจทั้งหมดของโลกและทูตสวรรค ์จะลงมำหำพวกเขำ<br />
ในห้องขังอันโดดเดี่ยวเพื่อน ำแสงสว่ำงและสันติสุขของสวรรค ์มำให้เรือนจ ำจะเป็ นดั ่งพระรำชวังเพรำะว่ำ<br />
ผู้ที่ร ่ำรวยในควำมเชื่ออำศัยอยู่ที่นั ่นและก ำแพงที่เศร ้ำหมองจะสว่ำงขึ้นด้วยแสงจำกสวรรค เหมือนเมื่อสมั ์<br />
ยเปำโลและสิลำสอธิษฐำนและร ้องเพลงสรรเสริญกลำงดึกในคุกมืดของเมืองฟีลิปปี<br />
627.1} {GCth17 544.1}<br />
กำรพิพำกษำของพระเจ้ำจะลงมำยังผู้ที่พยำยำมกดขี่และท ำลำยประชำกรของพระองค ์ควำมอดทนน<br />
ำนของพระองค ์ที่มีต่อคนชั ่วท ำให้พวกเขำกล้ำหำญมำกยิ่งขึ้นที่จะล่วงละเมิดแต่กำรลงโทษของพวกเขำ<br />
นั้นจะเกิดขึ้นอย่ำงแน่นอนและน่ำกลัวเพรำะถูกหน่วงเหนี่ยวไว้เป็ นเวลำนำนแล้ว “<br />
พระยำห ์เวห ์จะทรงลุกขึ้นเหมือนที่ภูเขำเปรีซิม…พระองค ์จะกริ้วเหมือนที่ในหุบเขำกิเบโอนเพื่อท ำพระรำ<br />
ชกิจของพระองค ์อันเป็ นพระรำชกิจที่แปลกและเพื่อท ำงำนของพระองค ์อันเป็ นงำนที่ประหลำด”อิสยำห ์2<br />
8:21;พระรำชกิจกำรลงโทษของพระเจ้ำผู้ทรงควำมเมตตำนั ้นเป็ นพระรำชกิจที่ประหลำด<br />
“เรำมีชีวิตอยู่แน่นอนอย่ำงไรเรำไม่พอใจในควำมตำยของคนอธรรม” เอเสเคียล 33:11<br />
“พระยำห ์เวห ์เป็ นพระเจ้ำผู้เปี่ยมด้วยพระกรุณำและพระคุณพระองค ์ทรงกริ้วช ้ำทรงบริบูรณ์ด้วยควำมรัก<br />
มั ่นคงและควำมสัตย ์จริง…ผู้ประทำนอภัยกำรล่วงละเมิดกำรทรยศและบำปแต่จะไม่ทรงละเว้นกำรลงโทษอ<br />
ย่ำงแน่นอน”“พระยำห ์เวห ์ทรงกริ้วช ้ำทรงฤทธำนุภำพใหญ่ยิ่งพระยำห ์เวห ์จะไม่ทรงปล่อยให้คนผิดลอยนว<br />
ล” อพยพ 34:6, 7 นำฮูม 1:3<br />
ด้วยสิ่งต่ำงๆอันน่ำกลัวที่อยู่ในควำมชอบธรรมนั้นพระองค ์จะทรงแก้ต่ำงปกป้ องสิทธิอ ำนำจของธรรมบัญ<br />
ญัติของพระองค ์ที่ถูกเหยียบย ่ำควำมรุนแรงของกำรแก้แค้นที่ก ำลังรอคอยผู้ล่วงละเมิดอำจจะถูกมองว่ำเ<br />
ป็ นควำมไม่เต็มพระทัยขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำที่ทรงด ำเนินกำรตำมควำมยุติธรรมชนชำติที่พระองค ์ทรงอ<br />
ดทนมำช ้ำนำนและพระองค ์จะไม่ทรงลงมือจนกระทั ่งขนำดควำมชั ่วของพวกเขำเต็มล้นในบัญชีของพระ<br />
องค ์และในที่สุดพวกเขำจะต้องดื่มจำกจอกแห่งพระพิโรธซึ่งไม่ได้เจือปนกับพระเมตตำ<br />
627.2} {GCth17 544.2}<br />
เมื่อพระคริสต ์ทรงยุติกำรอุทธรณ์ของพระองค ์ในสถำนนมัสกำรนั้นพระพิโรธซึ่งไม่ระคนกับสิ่งใดจะขู ่คุ<br />
กคำมผู้ที่กรำบไหว้สัตว ์ร ้ำยและรูปของมันและรับตรำของมันวิวรณ์ 14:9, 10<br />
ภัยพิบัติที่เกิดกับชำวอียิปต เมื่อพระเจ้ำทรงใกล้จะปลดปล่อยชนชำติอิสรำเอลออกมำนั<br />
์<br />
้นมีลักษณะคล้ำย<br />
คลึงกับกำรพิพำกษำอันน่ำกลัวกว่ำและรุนแรงกว่ำที่จะตกลงสู่แผ่นดินโลกซึ่งจะเกิดขึ้นเพียงก่อนเวลำที่<br />
พระเจ้ำจะทรงปลดปล่อยประชำกรของพระองค เป็ ์ นครั้งสุดท้ำยผู้เขียนวิวรณ์บรรยำยถึงภัยน่ำกลัวเหล่ำนั้<br />
นไว้ว่ำ“คนทั้งหลำยที่มีเครื่องหมำยของสัตว ์ร ้ำยและพวกที่บูชำรูปของมันก็มีแผลร ้ำยที่เจ็บปวดเกิดขึ้นตำ<br />
มตัว”<br />
{GC<br />
{GC<br />
483
“ทะเลก็กลำยเป็ นเลือดเหมือนอย่ำงเลือดของคนตำยและบรรดำสิ่งที่มีชีวิตซึ่งอยู่ในทะเลนั้นก็ตำยหม<br />
ดสิ้น”และ“แม่น ้ำและบ่อน ้ำพุทั้งหลำยและน ้ำเหล่ำนั้นก็กลำยเป็ นเลือด”กำรลงโทษเหล่ำนี้ร ้ำยแรงน่ำกลัว<br />
อย่ำงยิ่งแต่ก็พิสูจน์ให้เห็นถึงกำรแก้ต่ำงให้กับควำมยุติธรรมของพระเจ้ำได้อย่ำงครบบริบูรณ์ทูตสวรรค ์ข<br />
องพระเจ้ำประกำศว่ำ“พระองค ์ทรงยุติธรรม.....เพรำะพระองค ์ได้ทรงพิพำกษำสิ่งเหล่ำนี้แล้วเพรำะพวกเข<br />
ำท ำให้โลหิตของบรรดำธรรมิกชนและผู้เผยพระวจนะไหลออกและพระองค ์จึงทรงให้เขำดื่มเลือดซึ่งเป็ นสิ่<br />
งที่สมควรแล้ว” วิวรณ์ 16:2-6<br />
ด้วยกำรตัดสินประหำรคนของพระเจ้ำให้ตำยพวกเขำท ำผิดในเรื่องโลหิตจริงรำวกับว่ำมือของเขำท ำให้โ<br />
ลหิตไหลออกจริงในลักษณะเดียวกันพระคริสต ์ทรงประกำศว่ำชำวยิวในสมัยของพระองค ์ท ำควำมผิดเรื่อง<br />
โลหิตของผู้บริสุทธิ์ทุกคนที่ไหลออกมำนับตั้งแต่สมัยของอำเบลเพรำะพวกเขำมีวิญญำณจิตเดียวกันแล<br />
ะก ำลังท ำงำนเหมือนกับฆำตกรเหล่ำนี้ที่สังหำรผู้เผยพระวจนะทั้งหลำย {GC 627.3} {GCth17 544.3}<br />
ในภัยพิบัติที่ตำมมำนั้นดวงอำทิตย ์มีอ ำนำจ“คลอกแผดเผำมนุษย ์ด้วยไฟควำมร ้อนแรงกล้ำก็แผดเผำ<br />
มนุษย ์”วิวรณ์16:8,9;ผู้เผยพระวจนะบรรยำยถึงสภำพของโลกในเวลำที่น่ำกลัวเช่นนี้ไว้ว่ำ“พื้นดินก็เศร ้ำ<br />
โศก….ข้ำวถูกท ำลำย…..ต้นไม้ทั ้งหมดในนำก็เหี่ยวแห้งไปควำมยินดีก็ห่อเหี่ยวไปจำกบรรดำบุตรของมนุษ<br />
ย์”“เมล็ดพืชแห้งตำยอยู่ในดินฉำงก็ร ้ำงเปล่ำ……สัตวเลี้ยงร ์ ้องครวญครำงฝูงวัวก็สนเท่ห ์เพรำะว่ำไม่มีทุ่ง<br />
หญ้ำให้มัน…..น ้ำในห้วยแห้งไปและไฟก็เผำผลำญทุ่งหญ้ำของถิ่นทุรกันดำร”<br />
“พระยำห ์เวห ์องคเจ้ำนำยตรัสว่ำ‘ในวันนั้นเสียงเพลงในพระวิหำรจะเป็ ์<br />
นเสียงร ่ำไห้จะมีศพมำกมำยทิ้งไ<br />
ว้ทุกแห่งจุ๊จุ๊จงเงียบ” โยเอล 1:10-12, 17-20 อำโมส 8:3 {GC 628.1} {GCth17 545.1}<br />
ภัยพิบัติเหล่ำนี้ไม่ได้เกิดขึ้นทั ่วทั้งแผ่นดินโลกมิเช่นนั้นแล้วผู้ที่อำศัยในโลกจะถูกท ำลำยไปหมดแต่กระ<br />
นั้นก็ยังเป็ นกำรเฆี่ยนตีน่ำกลัวที่สุดเท่ำที่เคยเกิดกับมนุษย ์ที่ต้องตำยกำรพิพำกษำทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับม<br />
นุษย ์ก่อนประตูพระกรุณำธิคุณจะปิดลงนั้นระคนกับพระเมตตำพระโลหิตของพระคริสต ์ที่อ้อนวอนอยู่นั้นไ<br />
ด้ปกป้ องคนบำปจำกกำรต้องรับโทษเต็มขนำดของควำมผิดของเขำแต่ในกำรพิพำกษำครั้งสุดท้ำยนี้พร<br />
ะพิโรธจะถูกเทลงมำโดยไม่มีพระเมตตำเจือปนเลย {GC 628.2} {GCth17 545.2}<br />
ในวันนั้นฝูงชนอยำกจะหลบภัยอยู่ในพระเมตตำของพระเจ้ำซึ่งพวกเขำเคยดูแคลนมำนำน“พระยำห ์เ<br />
วห ์องคเจ้ำนำยตรัสว่ำ‘ดูแน่ะวันเวลำก็มำถึงเมื่อเรำจะส่งควำมกันดำรมำที่แผ่นดินไม่ใช่กันดำรอำหำรหรื<br />
์<br />
อกำรกระหำยน ้ำแต่จะเป็ นกำรกันดำรพระวจนะของพระยำห ์เวห ์พวกเขำจะเดินโซเซจำกทะเลนี้ไปทะเลโน้<br />
นและจำกทิศเหนือไปทิศตะวันออกเขำจะวิ่งไปวิ่งมำเพื่อแสวงหำพระวจนะของพระยำห ์เวห ์แต่จะหำไม่พบ”<br />
อำโมส 8:11, 12 {GC 629.1} {GCth17 545.3}<br />
ประชำกรของพระเจ้ำจะไม่หลุดพ้นจำกควำมทุกข ์ทรมำนแต่ในขณะที่ถูกกดขี่ข่มเหงและตกอยู่ในคว<br />
ำมทุกข ์ยำกในขณะที่ต้องทนกับควำมอดอยำกและตกทุกข ์กับกำรขำดแคลนอำหำรนั ้นพวกเขำจะไม่ถูก<br />
ปล่อยให้พินำศพระเจ้ำองค ์นั้นที่ทรงดูแลเอลียำห ์จะไม่ทรงทอดทิ้งบุตรของพระองค ์แม้เพียงคนเดียวที่ยอ<br />
มเสียสละตนพระองค ์ผู้ทรงนับเส้นผมบนศีรษะของพวกเขำจะทรงดูแลพวกเขำและในเวลำกันดำรอำหำร<br />
พวกเขำจะได้รับกำรเลี้ยงดูจนอิ่มในขณะที่คนชั ่วก ำลังตำยด้วยควำมหิวและโรคระบำดทูตสวรรค ์จะปกป้<br />
484
องคนชอบธรรมทั้งหลำยและเติมสิ่งที่พวกเขำขำดแคลนพระเจ้ำประทำนค ำสัญญำให้กับ“ผู้ด ำเนินอย่ำง<br />
ชอบธรรม”ว่ำ“จะมีผู้ให้อำหำรเขำน ้ำดื่มของเขำจะมีแน่”เมื่อ“คนจนและคนขัดสนแสวงหำน ้ำแต่ไม่พบแล<br />
ะลิ้นของเขำก็แห้งผำกด้วยควำมกระหำยเรำยำห ์เวห ์จะตอบพวกเขำเองเรำพระเจ้ำของอิสรำเอลจะไม่ทอ<br />
ดทิ้งเขำ” อิสยำห ์ 33:15, 16; 41:17 {GC 629.2} {GCth17 545.4}<br />
“แม้ต้นมะเดื่อไม่มีดอกบำนหรือเถำองุ่นไม่มีผลผลมะกอกก็ขำดไปทุ่งนำมิได้ผลิตอำหำรแม้ฝูงแพะแกะ<br />
ขำดไปจำกคอกและไม่มีฝูงวัวที่ในโรง”แต่ถึงกระนั้นผู้ที่ย ำเกรงพระองค ์“จะเปรมปรีดิ์ในพระเจ้ำ”<br />
และจะปีติยินดีในพระเจ้ำผู้ทรงช่วยเขำให้รอดฮำบำกุก 3:17, 18 {GC 629.3} {GCth17 545.5}<br />
“พระยำห ์เวห ์ทรงเป็ นผู้อำรักขำท่ำนพระยำห ์เวห ์ทรงเป็ นร่มเงำที่ขวำมือของท่ำนดวงอำทิตย ์จะไม่โจม<br />
ตีท่ำนในเวลำกลำงวันหรือดวงจันทร ์ในเวลำกลำงคืนพระยำห ์เวห ์จะทรงอำรักขำท่ำนให้พ้นภยันตรำยทั ้ง<br />
สิ้นพระองค ์จะทรงอำรักขำชีวิตของท่ำน”<br />
“เพรำะพระองค ์จะทรงช่วยกู้ท่ำนให้พ้นจำกกับของพรำนนกและพ้นจำกโรคภัยร ้ำยแรงนั้นพระองค ์จะท<br />
รงปกท่ำนไว้ด้วยปีกของพระองค ์และท่ำนจะลี้ภัยอยู่ใต้ปีกของพระองค ์ควำมซื่อสัตย ์ของพระองค เป็ ์ นโล่แล<br />
ะเป็ นดั้งท่ำนจะไม่กลัวควำมสยดสยองในกลำงคืนหรือลูกธนูที่ปลิวไปในกลำงวันหรือกลัวโรคภัยที่ไล่มำใ<br />
นควำมมืดหรือควำมหำยนะซึ่งท ำลำยในเที่ยงวันพันคนจะล้มอยู่ข้ำงๆท่ำนหมื่นคนที่ขวำมือของท่ำนแต่ภั<br />
ยนั้นจะไม่มำใกล้ท่ำนท่ำนจะเพียงเห็นกับตำเองและเห็นกำรตอบแทนคนอธรรมเพรำะท่ำนได้ท ำให้พระย<br />
ำห ์เวห ์ผู้เป็ นที่ลี้ภัยของข้ำพเจ้ำคือองค ์ผู้สูงสุดเป็ นที่พักพิงของท่ำนไม่มีเหตุร ้ำยใดๆจะเกิดแก่ท่ำนไม่มีภัย<br />
พิบัติมำใกล้เต็นท ์ของท่ำน” สดุดี 121:5-7; 91:3-10 {GC 629.4} {GCth17 545.6}<br />
แต่ถึงกระนั้นในสำยตำของมนุษย ์แล้วประชำกรของพระเจ้ำจะต้องประทับค ำพยำนของพวกเขำด้วยเลื<br />
อดของพวกเขำเองเช่นเดียวกับผู้ที่ยอมพลีชีพเพื่อควำมเชื่อก่อนหน้ำพวกเขำพวกเขำเองเริ่มกลัวว่ำอง<br />
ค ์พระผู้เป็ นเจ้ำได้ทรงทอดทิ้งพวกเขำให้ล้มลงด้วยมือของศัตรูของพวกเขำมันเป็ นช่วงเวลำแห่งควำมทุก<br />
ข ์อันน่ำสะพรึงกลัวพวกเขำร ้องทูลขอพระเจ้ำให้ทรงช่วยกู้ทั้งกลำงวันและกลำงคืนคนชั ่วปรีดำและส่งเสีย<br />
งร ้องเยำะเย้ยให้ได้ยินว่ำ“ควำมเชื่อของท่ำนหำยไปไหนถ้ำหำกท่ำนเป็ นคนของพระเจ้ำจริงๆแล้วท ำไมพร<br />
ะองค ์จึงไม่ทรงช่วยให้ท่ำนหลุดพ้นจำกมือของเรำ”แต่เหล่ำผู้ที่รอคอยจ ำได้ว่ำในขณะที่พระเยซูทรงก ำลัง<br />
สิ้นพระชนม์บนกำงเขนคำลวำรีนั้นพวกมหำปุโรหิตและผู้ปกครองต่ำงตะโกนขึ้นอย่ำงเย้ยหยันว่ำ“เขำช่ว<br />
ยคนอื่นให้รอดได้แต่ช่วยตัวเองไม่ได้เขำเป็ นกษัตริย ์ของชนชำติอิสรำเอลให้เขำลงมำจำกกำงเขนเดี ๋ยวนี้เ<br />
ถิดเรำจะได้เชื่อบ้ำง”มัทธิว27:42;พวกเขำปล ้ำสู้กับพระเจ้ำเช่นเดียวกับยำโคบสีหน้ำของพวกเขำบ่งบอ<br />
กถึงกำรดิ้นรนที่มีอยู่ภำยในใบหน้ำของทุกคนมีแต่ควำมซีดเซียวแต่ถึงกระนั้นพวกเขำไม่ได้ยุติกำรทูลข<br />
ออ้อนวอนอย่ำงจริงใจของพวกเขำ {GC 630.1} {GCth17 546.1}<br />
หำกมนุษย ์จะมองด้วยสำยตำของชำวสวรรค ์แล้วพวกเขำจะมองเห็นทูตสวรรค ์ผู้เต็มไปด้วยพลังยิ่งให<br />
ญ่จ ำนวนมำกยืนห้อมล้อมบรรดำผู้ถือรักษำพระวจนะของพระคริสต ์ด้วยควำมอดทนด้วยควำมอ่อนโยนเ<br />
ห็นใจทูตสวรรคเฝ้ ์ ำมองดูพวกเขำทนทุกข ์ล ำเค็ญและได้ยินค ำอธิษฐำนของพวกเขำพวกเขำก ำลังรอคอ<br />
ยค ำบัญชำจำกพระผู้ทรงเป็ นนำยที่จะให้ช่วยคนเหล่ำนี้ให้หลุดพ้นจำกภัยอันตรำยแต่ทูตสวรรคเหล่ำนี้<br />
์<br />
485
จ ำเป็ นที่จะต้องรอคอยไปอีกระยะเวลำหนึ่งประชำกรของพระเจ้ำจะต้องดื่มจำกจอกนั ้นและเข้ำร่วมในบัพติ<br />
ศมำกำรรอคอยเช่นนี้เป็ นค ำตอบที่ดีที่สุดส ำหรับค ำทูลขอแต่ช่ำงเป็ นสิ่งที่เจ็บปวดเหลือเกินส ำหรับเหล่ำ<br />
ทูตสวรรค ์ในขณะที่ประชำกรของพระเจ้ำเพียรรอคอยให้องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงกระท ำกำรให้แก่พวกเขำด้<br />
วยควำมไว้วำงใจนั้นพวกเขำก็จะได้ฝึกฝนควำมเชื่อควำมหวังใจและควำมอดทนนำนซึ่งพวกเขำไม่ค่อยไ<br />
ด้ฝึกปฏิบัติในประสบกำรณ์ทำงศำสนำช่วงที่ผ่ำนมำแต่เพื่อเห็นแก่ผู้ที่ทรงเลือกสรรไว้แล้วนั้นเวลำแห่งค<br />
วำมทุกข ์นี้จะสั้นลง“พระเจ้ำจะไม่ประทำนควำมยุติธรรมแก่คนที่พระองค ์ทรงเลือกไว้คือพวกที่ร ้องถึงพระอ<br />
งค ์ทั้งกลำงวันกลำงคืนหรือ…เรำบอกพวกท่ำนว่ำพระองค ์จะประทำนควำมยุติธรรมแก่พวกเขำโดยเร็วแต่<br />
เมื่อบุตรมนุษย ์มำท่ำนยังจะพบควำมเชื่อในแผ่นดินโลกหรือ”ลูกำ18:7,8;เวลำสิ้นยุคจะมำถึงเร็วกว่ำที่มนุ<br />
ษย ์คำดหมำยไว้ต้นข้ำวจะถูกรวบรวมและมัดไว้เป็ นฟ่ อนเก็บเข้ำยุ้งฉำงของพระเจ้ำส่วนต้นข้ำวละมำนจะถู<br />
กมัดรวมกันเพื่อเผำท ำลำยเสียในกองไฟ {GC 630.2} {GCth17 546.2}<br />
คนเฝ้ ำยำมชำวสวรรค ์ผู้ท ำหน้ำที่ที่ได้รับมอบหมำยไว้ด้วยควำมซื่อสัตย ์จะยังคงเฝ้ ำต่อไปถึงแม้ว่ำค ำสั ่<br />
งกฎหมำยก ำหนดวันประหำรผู้ถือรักษำพระบัญญัติจะถูกประกำศออกไปทั ่วแล้วก็ตำมในบำงกรณีศัตรูบ<br />
ำงคนจะท ำกำรนี้ก่อนถึงวันก ำหนดที่ประกำศไว้ศัตรูเหล่ำนี้หมำยที่จะเอำชีวิตของพวกเขำแต่ไม่มีผู้ใดจะ<br />
ฝ่ ำผู้พิทักษ์ยิ่งใหญ่ที่ยืนล้อมรอบจิตวิญญำณทุกดวงที่ซื่อสัตย ์เข้ำไปได้ศัตรูบำงคนจู่โจมขณะที่คนเหล่ำ<br />
นี้ก ำลังหนีออกจำกเมืองและหมู่บ้ำนแต่ดำบที่ชูขึ้นต่อสู้คนของพระเจ้ำนั้นจะหักและตกลงมำอย่ำงไร ้อ ำนำ<br />
จเหมือนดั ่งฟำงแห้งส่วนคนอื่นๆจะมีทูตสวรรค ์ในสภำพนักรบมำปกป้ องพวกเขำไว้<br />
{GC<br />
631.1} {GCth17 546.3}<br />
ในทุกยุคสมัยพระเจ้ำทรงให้กำรค ้ำจุนและช่วยเหลือประชำกรของพระองค ์โดยทรงท ำกำรผ่ำนทูตสวร<br />
รค ์ผู้บริสุทธิ์ชำวสวรรค ์มีส่วนร่วมอยู่ในกิจกรรมของมนุษย ์พวกเขำปรำกฏให้เห็นในชุดที่สว่ำงเจิดจ้ำดั ่งส<br />
ำยฟ้ ำแลบพวกเขำมำปรำกฏเป็ นมนุษย ์ในสภำพของผู้ร่วมเดินทำงทูตสวรรค ์มำปรำกฏต่อหน้ำคนของพ<br />
ระเจ้ำในสภำพของมนุษย ์พวกเขำพักผ่อนใต้ต้นโอ๊คในเวลำเที่ยงวันท ำรำวกับว่ำเหนื่อยอ่อนพวกเขำเคยไ<br />
ด้รับกำรต้อนรับอย่ำงเป็ นมิตรในบ้ำนของมนุษย ์พวกเขำเคยท ำหน้ำที่เป็ นผู้น ำทำงให้แก่คนเดินทำงในยำ<br />
มค ่ำคืนที่มืดมิดพวกเขำใช ้มือจุดไฟบนแท่นเผำบูชำพวกเขำเปิดประตูเรือนจ ำและปลดปล่อยผู้รับใช ้ของ<br />
องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำให้เป็ นอิสระพวกเขำมำในชุดของชำวสวรรคเพื่อกลิ้งก้อนหินออกจำกปำกอุโมงค ์<br />
์ฝังศ<br />
พของพระผู้ช่วยให้รอด {GC 631.2} {GCth17 546.4}<br />
บ่อยครั้งที่เหล่ำทูตสวรรค ์จะปรำกฏในสภำพมนุษย ์เข้ำร่วมประชุมกับผู้ชอบธรรมและเยี่ยมกำรชุมนุม<br />
ของคนอธรรมเหมือนเช่นที่ไปยังเมืองโสโดมเพื่อจดบันทึกกำรกระท ำชั ่วของพวกเขำเพื่อดูว่ำคนเหล่ำนั้น<br />
ท ำเกินกว่ำขอบเขตควำมอดทนนำนของพระเจ้ำแล้วหรือยังองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงพอพระทัยควำมเมตตำ<br />
และเพื่อเห็นแก่คนเพียงไม่กี่คนที่รับใช ้พระองค ์อย่ำงแท้จริงพระองค ์จึงทรงห้ำมหำยนะและยืดเวลำควำมสง<br />
บสุขให้แก่คนเป็ นอันมำกคนบำปที่ต่อต้ำนพระเจ้ำแทบจะไม่ส ำนึกเลยว่ำชีวิตของพวกเขำนั ้นเป็ นหนี้ต่อ<br />
ผู้ที่ซื่อสัตย ์เพียงไม่กี่คนที่เขำล้อเลียนและกดขี่ {GC 631.3} {GCth17 547.1}<br />
แม้ผู้ปกครองของโลกนี้จะไม่ทรำบแต่มีอยู่บ่อยครั้งที่ทูตสวรรคเป็ ์ นผู้พูดในที่ประชุมของพวกเขำสำยต<br />
ำของมนุษย ์เคยมองเห็นพวกเขำหูของมนุษย ์เคยฟังค ำอ้อนวอนของพวกเขำริมฝีปำกของมนุษย ์พูดต่อต้<br />
486
ำนข้อเสนอแนะและเยำะเย้ยค ำแนะน ำของพวกเขำมือของมนุษย ์คอยกลั ่นแกล้งและเอำเปรียบพวกเขำใน<br />
ที่ประชุมสภำและศำลยุติธรรมผู้สื่อข่ำวชำวสวรรค เหล่ำนี้แสดงควำมคุ้นเคยส่วนตัวกับประวัติศำสตร ์<br />
์ของ<br />
มวลมนุษย ์พวกเขำได้พิสูจน์ตนเองแล้วว่ำสำมำรถแก้ต่ำงให้กับผู้ที่ถูกกดขี่ได้ดีกว่ำทนำยที่เก่งกำจและพู<br />
ดจำคล่องที่สุดพวกเขำเคยเอำชนะควำมมุ่งมั ่นและหยุดยั้งบรรดำควำมชั ่วร ้ำยที่อำจจะท ำให้งำนของพระ<br />
เจ้ำต้องชะลอไปอย่ำงมำกและอำจจะน ำควำมทุกข ์ยำกอันยิ่งใหญ่มำสู่ประชำกรของพระองค ์ในเวลำที่อัน<br />
ตรำยและทุกข ์ยำกเช่นนี้“ทูตสวรรค ์ของพระยำห ์เวห ์ได้ตั้งค่ำยล้อมบรรดำผู้ที่ย ำเกรงพระองค ์และช่วยกู้พ<br />
วกเขำ” สดุดี 34:7 {GC 632.1} {GCth17 547.2}<br />
ประชำกรของพระเจ้ำรอคอยเครื่องหมำยของกำรเสด็จมำของพระรำชำของพวกเขำด้วยควำมหวังที่จ<br />
ริงใจขณะที่คนเฝ้ ำยำมถูกซักถำมว่ำ“คนยำมเอ๋ยดึกเท่ำไรแล้ว”ค ำตอบที่ได้มำอย่ำงไม่ลังเลคือ<br />
“เช ้ำมำถึงกลำงคืนก็มำด้วย” อิสยำห ์ 21:11, 12<br />
แสงสว่ำงส่องประกำยแวววำวอยู่บนเมฆเหนือยอดภูเขำในไม่ช ้ำพระสิริของพระเจ้ำก ำลังจะปรำกฏให้เห็น<br />
ดวงอำทิตย ์แห่งควำมชอบธรรมก ำลังจะส่องแสงออกมำเวลำเช ้ำและเวลำกลำงคืนก ำลังมำใกล้แล้วนั ่นคือ<br />
จุดเริ่มต้นของวันอันไม่วันสิ้นสุดส ำหรับผู้ชอบธรรมและกำรปักหลักของกลำงคืนชั ่วนิรันดร ์ส ำหรับคนอธ<br />
รรม {GC 632.2} {GCth17 547.3}<br />
ในขณะผู้ที่ปล ้ำสู้วิงวอนทูลขอต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำนั้นม่ำนที่ตำเปล่ำมองไม่เห็นซึ่งกั้นระหว่ำงตัว<br />
เขำกับโลกที่มองไม่เห็นดูเหมือนจะถูกยกขึ้นท้องฟ้ ำส่องประกำยขึ้นด้วยรุ่งอรุณของวันแห่งนิรันดรและค ำ<br />
พูดที่พวกเขำได้ยินนั้นเป็ นดั ่งเสียงดนตรีอันไพเรำะของเพลงแห่งทูตสวรรค ์ว่ำ<br />
“จงยืนหยัดในควำมภักดีกำรช่วยเหลือก ำลังจะมำ”พระคริสต ์พระผู้ทรงมีชัยยิ่งใหญ่ก ำลังยื่นมงกุฎแห่งรัศ<br />
มีอมตะให้กับเหล่ำทหำรผู้เมื่อยล้ำและพระสุรเสียงของพระองค ์ดังออกมำจำกประตูที่เปิดกว้ำงว่ำ“ดูเถิดเร<br />
ำอยู่กับเจ้ำอย่ำกลัวเลยเรำคุ้นเคยกับควำมเศร ้ำโศกทั้งหมดของเจ้ำเรำแบกควำมทุกข ์ของเจ้ำไว้แล้วเจ้ำ<br />
ไม่ได้ต่อสู้กับศัตรูที่ไม่เคยมีกำรทดสอบมำก่อนเรำต่อสู้ในสงครำมเพื่อเจ้ำแล้วและในนำมของเรำเจ้ำนั้นเ<br />
ป็ นยิ่งกว่ำผู้มีชัยชนะ” {GC 632.3} {GCth17 547.4}<br />
พระผู้ช่วยให้รอดผู้ประเสริฐจะประทำนควำมช่วยเหลือในเวลำที่เรำก ำลังต้องกำรพอดีหนทำงไปสู่สวรร<br />
ค ์ถูกอุทิศด้วยรอยพระบำทของพระองค ์ทุกเสี้ยนหนำมที่ท ำให้เท้ำของเรำเป็ นบำดแผลนั้นท ำให้พระองค ์<br />
ทรงบำดเจ็บด้วยกำงเขนทุกอันที่เรำต้องแบกรับนั้นพระองค ์ทรงเคยแบกมำแล้วองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงอนุ<br />
ญำตให้ควำมขัดแย้งเกิดขึ้นเพื่อตระเตรียมจิตวิญญำณส ำหรับสันติสุขเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกเป็ นกำรท<br />
ดสอบอันน่ำกลัวส ำหรับประชำกรของพระเจ้ำแต่นั ่นเป็ นเวลำที่ผู้เชื่อซื่อสัตย ์ทุกคนจะมองขึ้นไปและด้วยค<br />
วำมเชื่อเขำจะมองเห็นสำยรุ ้งแห่งพระสัญญำล้อมอยู่รอบตัวเขำ {GC 633.1} {GCth17 548.1}<br />
“พวกที่ไถ่ไว้แล้วของพระยำห ์เวห ์จะกลับมำและจะมำยังศิโยนด้วยกำรร ้องเพลงควำมชื่นบำนเป็ นนิตย ์<br />
จะอยู่บนศีรษะของพวกเขำเขำจะได้รับควำมชื่นบำนและควำมยินดีควำมโศกเศร ้ำและกำรถอนหำยใจจะห<br />
นีไปเรำเองคือเรำเองผู้ชูใจเจ้ำเจ้ำเป็ นใครเล่ำที่กลัวคนซึ่งจะต้องตำยคือกลัวมนุษย ์ซึ่งถูกท ำให้เหมือนหญ้<br />
ำเจ้ำลืมพระยำห ์เวห ์ผู้สร ้ำงของเจ้ำ.....และเจ้ำกลัวอยู่เรื่อยไปตลอดวันเพรำะควำมเกรี้ยวกรำดของผู้บีบบัง<br />
คับเมื่อเขำตั้งตัวขึ้นที่จะท ำลำยแต่ควำมเกรี้ยวกรำดของผู้บีบบังคับอยู่ที่ไหนเล่ำนักโทษจะได้รับกำรปลด<br />
487
ปล่อยโดยเร็วเขำจะไม่ตำยในที่กักขังและอำหำรของเขำก็ไม่ขำดแคลนเพรำะเรำคือพระยำห ์เวห ์พระเจ้ำข<br />
องเจ้ำผู้กวนทะเลให้คลื่นของมันคะนอง(พระนำมของพระองค ์คือพระยำห ์เวห ์จอมทัพ)และเรำใส่ถ้อยค ำข<br />
องเรำไว้ในปำกของเจ้ำและซ่อนเจ้ำไว้ในร่มมือของเรำเรำตั้งฟ้ ำสวรรค ์และวำงรำกฐำนแผ่นดินโลกและก<br />
ล่ำวกับศิโยนว่ำ‘เจ้ำเป็ นชนชำติของเรำ’” อิสยำห ์ 51:11-16 {GC 633.2} {GCth17 548.2}<br />
“ฉะนั้นจงฟังข้อนี้เถิดท่ำนผู้ถูกข่มใจผู้ซึ่งมึนเมำแต่ไม่ใช่ด้วยเหล้ำองุ่นองค เจ้ำนำยของท่ำนคือพระยำ<br />
์<br />
ห ์เวห ์พระเจ้ำของท่ำนผู้ทรงสู้คดีเพื่อชนชำติของพระองค ์ตรัสดังนี้ว่ำ‘นี่แน่ะเรำได้เอำจอกแห่งควำมโซเซ<br />
มำจำกมือของเจ้ำแล้วถ้วยแห่งควำมพิโรธของเรำเจ้ำจะไม่ต้องดื่มต่อไปและเรำจะใส่มันไว้ในมือของพวก<br />
ที่ทรมำนเจ้ำคือพวกที่พูดกับเจ้ำว่ำ<br />
‘จงหมอบลงแล้วเรำจะเดินข้ำมเจ้ำไป’<br />
แล้วเจ้ำท ำให้หลังของเจ้ำเหมือนพื้นดินและเหมือนถนนเพื่อให้คนเดินข้ำมไป” อิสยำห ์ 51:21-23 {GC<br />
633.3} {GCth17 548.3}<br />
พระเนตรของพระเจ้ำทรงมองผ่ำนยุคต่ำงๆไปจับอยู่กับวิกฤตที่ประชำกรของพระองค ์จะต้องเผชิญเมื่อ<br />
อ ำนำจฝ่ ำยโลกจะโหมกระหน ่ำลงมำยังคนเหล่ำนั้นดั ่งเชลยที่ถูกเนรเทศพวกเขำจะกลัวควำมตำยที่เกิดจ<br />
ำกกำรอดอยำกและควำมรุนแรงแต่พระเจ้ำผู้ศักดิ์สิทธิ์ผู้ทรงแยกทะเลแดงออกต่อหน้ำชนชำติอิสรำเอลจ<br />
ะทรงส ำแดงอ ำนำจยิ่งใหญ่ของพระองค ์และทรงปลดปล่อยพวกเขำจำกกำรจับกุม“พระยำห ์เวห ์จอมทัพต<br />
รัสว่ำ‘เขำทั ้งหลำยจะเป็ นคนของเรำเป็ นกรรมสิทธิ์พิเศษของเรำในวันที่เรำจะประกอบกิจและเรำจะเมตตำ<br />
คนเหล่ำนี้ดังชำยที่เมตตำบุตรผู้ปรนนิบัติเขำ’”<br />
มำลำคี<br />
3:17;หำกเลือดของพยำนผู้สัตย ์ซื่อของพระคริสต ์จะต้องไหลออกในช่วงเวลำนี้เลือดนี้จะไม่เหมือนกับเลือ<br />
ดของผู้ยอมพลีชีพที่เป็ นเหมือนเมล็ดที่หว่ำนออกไปเพื่อรอคอยวันแห่งกำรเก็บเกี่ยวของพระเจ้ำควำมจง<br />
รักภักดีของพวกเขำจะไม่เป็ นพยำนเพื่อโน้มน้ำวคนอื่นถึงสัจธรรมเพรำะหัวใจอันแข็งกระด้ำงบีบบังคับให้<br />
คลื่นแห่งควำมเมตตำซัดกลับไปจนไม่หันกลับมำอีกเลยหำกในเวลำนี้จะปล่อยให้ผู้ชอบธรรมล้มลงไปเป็ นเ<br />
หยื่อของศัตรูแล้วเจ้ำชำยแห่งควำมมืดก็จะได้รับชัยชนะผู้ประพันธ ์สดุดีกล่ำวไว้ว่ำ“เพรำะพระองค ์จะทรงซ่<br />
อนข้ำพเจ้ำไว้ในที่ประทับของพระองค ์ในยำมยำกล ำบำกพระองค ์จะทรงก ำบังข้ำพเจ้ำไว้ในที่ก ำบังแห่งพ<br />
ลับพลำของพระองค ์พระองค ์จะทรงตั้งข้ำพเจ้ำไว้สูงบนศิลำ”สดุดี27:5;พระคริสต ์ตรัสไว้แล้วว่ำ“มำเถิดช<br />
นชำติของข้ำพเจ้ำเอ๋ยจงเข้ำในห้องของท่ำนและปิดประตูเสียจงซ่อนตัวอยู่สักพักหนึ่งจนกว่ำพระพิโรธจ<br />
ะผ่ำนไปเพรำะดูเถิดพระยำห ์เวห ์ก ำลังเสด็จออกมำจำกสถำนที่ของพระองคเพื่อลงโทษชำวแผ่นดินโลกเพ<br />
์<br />
รำะควำมบำปผิดของเขำทั้งหลำยและแผ่นดินโลกจะเผยโลหิตซึ่งหลั ่งอยู่บนมันและจะไม่ปิดบังผู้ถูกฆ่ำขอ<br />
งมันไว้อีก”อิสยำห ์26:20,21;กำรช่วยให้รอดของผู้ที่รอคอยกำรเสด็จมำของพระองค ์ด้วยควำมอดทนนำ<br />
นและเป็ นผู้มีชื่ออยู่ในหนังสือแห่งชีวิตนั้นจะงดงำมรุ่งโรจน์อย่ำงยิ่งใหญ่ {GC 634.1} {GCth17 549.1}<br />
488
489
บท 40 - ประชากรของพระเจ้าได้ร ับการช่วยกู้<br />
เมื่อกำรปกป้ องของกฎหมำยมนุษย ์ที่คุ้มครองบรรดำผู้ที่ถวำยเกียรติธรรมบัญญัติของพระเจ้ำจะถูกย<br />
กเลิกไปแล้วจะเกิดขบวนกำรในประเทศต่ำงๆขึ้นพร ้อมกันเพื่อท ำลำยพวกเขำเมื่อเวลำก ำหนดตำมที่ระบุไ<br />
ว้ในกฎหมำยใกล้จะมำถึงแล้วนั้นประชำชนจะร่วมกันออกอุบำยถอนรำกถอนโคนนิกำยที่พวกเขำเกลียด<br />
ชังพวกเขำตั้งใจเข้ำจู่โจมให้เสร็จสิ้นภำยในคืนเดียวเพื่อก ำจัดเสียงที่ขัดแย้งและต ำหนิให้เงียบไปอย่ำงเด็ด<br />
ขำด {GC 635.1} {GCth17 550.1}<br />
ประชำกรของพระเจ้ำบ้ำงก็ถูกขังอยู่ในคุกบ้ำงก็ซ่อนตัวอยู่ในที่โดดเดี่ยวตำมป่ ำและภูเขำคนเหล่ำนี้ยั<br />
งคงอธิษฐำนอ้อนวอนขอกำรคุ้มครองจำกพระเจ้ำในขณะที่คนอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งมีอำวุธครบมือและได้รับกำ<br />
รหนุนหลังจำกทูตสวรรค ์ชั ่วก ำลังเตรียมพร ้อมเพื่อท ำงำนแห่งควำมตำยบัดนี้เป็ นเวลำยำกแค้นล ำบำกที่<br />
สุดซึ่งพระเจ้ำของอิสรำเอลจะทรงเข้ำมำขัดขวำงเพื่อช่วยกู้ผู้ที่พระองค ์ทรงเลือกสรรไว้แล้วองค ์พระผู้เป็ น<br />
เจ้ำตรัสว่ำ<br />
“พวกท่ำนจะมีบทเพลงเหมือนอย่ำงคืนที่มีเทศกำลเลี้ยงศักดิ์สิทธิ์และมีใจยินดีอย่ำงคนที่ออกเดิน…….<br />
ไปยังภูเขำของพระยำห ์เวห ์เจ้ำถึงพระศิลำของอิสรำเอลและพระยำห ์เวห ์จะทรงท ำให้คนได้ยินพระสุรเสียง<br />
ทรงพลังของพระองค ์และจะทรงท ำให้ได้เห็นพระกรของพระองค ์ที่ฟำดลงด้วยควำมกริ้วอย่ำงเกรี้ยวกรำด<br />
และด้วยเปลวเพลิงเผำผลำญรวมทั้งฝนตกหนักกับพำยุและลูกเห็บ” อิสยำห ์ 30:29, 30 {GC<br />
635.2} {GCth17 550.2}<br />
ด้วยเสียงตะโกนโห่ร ้องอย่ำงมีชัยด้วยเสียงเย้ยหยันและแช่งด่ำหมู่คนชั ่วร ้ำยก ำลังจะวิ่งเข้ำไล่ฟันเหยื่อ<br />
ของพวกเขำดูเถิดควำมมืดหนำทึบยิ่งกว่ำกลำงคืนได้แผ่มำปกคลุมแผ่นดินโลกจำกนั ้นปรำกฏรุ ้งซึ่งส่องแ<br />
สงเรืองด้วยรัศมีที่มำจำกพระที่นั ่งของพระเจ้ำทอดโค้งข้ำมท้องฟ้ ำและดูรำวกับจะมำห้อมล้อมกลุ่มคนที่<br />
ก ำลังอธิษฐำนอยู่แต่ละกลุ่มฝูงชนที่โกรธเคืองหยุดนิ่งในทันทีทันใดเสียงร ้องเยำะเย้ยของพวกเขำเงียบหำ<br />
ยไปเป้ ำหมำยที่จะท ำด้วยควำมบ้ำคลั ่งร ้ำยแรงถูกลืมไปหมดสิ้นด้วยควำมรู ้สึกถึงลำงสังหรณ์ที่น่ำกลัวพว<br />
กเขำจ้องมองไปยังเครื่องหมำยแห่งพันธสัญญำของพระเจ้ำและปรำรถนำที่จะหนีไปให้พ้นจำกแสงเจิดจ้ำ<br />
ซึ่งมีอ ำนำจมำกนั้น {GC 635.3} {GCth17 550.3}<br />
ส่วนประชำกรของพระเจ้ำได้ยินพระสุรเสียงหนึ่งที่สดใสชัดเจนและไพเรำะดังมำว่ำ“จงเงยหน้ำขึ้นไป”พ<br />
วกเขำเงยหน้ำมองขึ้นไปยังท้องฟ้ ำและมองเห็นรุ ้งแห่งค ำสัญญำเมฆด ำจัดน่ำกลัวที่ปกคลุมอยู่ทั ่วท้องฟ้ ำเ<br />
คลื่อนตัวแยกออกจำกกันและเช่นเดียวกับสเทเฟนพวกเขำได้จ้องมองเข้ำไปในท้องฟ้ ำและเห็นพระสิริขอ<br />
งพระเจ้ำและของบุตรมนุษย ์ประทับอยู่บนพระที่นั ่งของพระองค ์พวกเขำมองเห็นพระองค ์อยู่ในสภำพของ<br />
พระเจ้ำและมองเห็นเครื่องหมำยแห่งควำมอัปยศปรำกฏอยู่บนพระวรกำยของพระองค ์และพวกเขำได้ยิน<br />
ค ำทูลขอจำกพระโอษฐ ์ของพระองค ์ที่เสนอต่อพระบิดำและทูตสวรรค ์บริสุทธิ์ทั้งหลำยว่ำ“ข้ำแต่พระบิดำข้<br />
ำพระองค ์ปรำรถนำให้คนเหล่ำนั้นที่พระองค ์ประทำนแก่ข้ำพระองค ์อยู่กับข้ำพระองค ์ในที่ที่ข้ำพระองค ์อยู่<br />
นั้น”ยอห ์น17:24;มีเสียงที่ไพเรำะดั ่งดนตรีและด้วยชัยชนะดังขึ้นมำอีกครั้งหนึ่งว่ำ“พวกเขำมำแล้วพวกเ<br />
ขำมำแล้วบริสุทธิ์ เป็ นผู้บริสุทธิ์ปรำศจำกอุบำยไร ้มลทินพวกเขำถือรักษำถ้อยค ำแห่งควำมอดทนนำนขอ<br />
490
งเรำและจะเดินอยู่ท่ำมกลำงทูตสวรรค ์”แล้วริมฝีปำกที่ซีดและสั ่นเทำของบรรดำผู้ที่ยึดมั ่นในควำมเชื่อจะโ<br />
ห่ร ้องด้วยควำมมีชัยอย่ำงแท้จริง {GC 636.1} {GCth17 551.1}<br />
มันเป็ นเวลำเที่ยงคืนที่พระเจ้ำทรงส ำแดงฤทธำนุภำพของพระองคเพื่อกำรช่วยประชำกรของพระองค ์<br />
์<br />
ดวงอำทิตย ์ปรำกฏและส่องแสงสว่ำงอย่ำงแรงกล้ำหมำยส ำคัญและกำรอัศจรรย ์ต่ำงๆเกิดขึ้นอย่ำงรวดเร็ว<br />
ติดต่อกันเป็ นล ำดับคนชั ่วมองเหตุกำรณ์เหล่ำนี้ด้วยควำมหวำดกลัวและประหลำดใจในขณะที่คนชอบธร<br />
รมมองดูด้วยควำมสุขอย่ำงเคร่งขรึมว่ำนี่เป็ นหมำยส ำคัญแห่งกำรช่วยกู้ของพวกเขำดูประหนึ่งว่ำทุกสิ่งใ<br />
นธรรมชำติจะหันเหออกไปจำกวิถีของมันล ำธำรหยุดไหลเมฆด ำหนำทึบปรำกฏและต่ำงชนกระแทกเข้ำใ<br />
ส่กันในท่ำมกลำงท้องฟ้ ำที่ก ำลังปั ่นป่ วนนั้นมีช่องว่ำงที่มีรัศมีสุกใสที่เกินค ำบรรยำยส่องออกมำพระสุรเสีย<br />
งของพระเจ้ำดังลอดผ่ำนช่องนั้นมำเป็ นเสียงที่ดังเหมือนเสียงธำรน ้ำไหลมำกมำยตรัสว่ำ “ส ำเร็จแล้ว”<br />
วิวรณ์ 16:17 {GC 636.2} {GCth17 551.2}<br />
เสียงนั้นสั ่นสะเทือนฟ้ ำสวรรค ์และแผ่นดินโลก“เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงซึ่งตั้งแต่มนุษย ์เกิดขึ้นมำบนแผ่<br />
นดินโลกไม่เคยเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงน่ำกลัวอย่ำงนั้นเลย” วิวรณ์ 16:17, 18<br />
ดูเสมือนว่ำท้องฟ้ ำจะเปิดๆปิดๆรัศมีภำพจำกพระที่นั ่งของพระเจ้ำดูรำวกับจะส่องผ่ำนเมฆออกมำภูเขำสั ่น<br />
สะเทือนเหมือนต้นอ้อถูกลมพัดและเศษก้อนหินขรุขระกระเด็นกระจัดกระจำยไปทั ่วรอบทิศมีเสียงค ำรำม<br />
ประหนึ่งเสียงพำยุที่ก ำลังจะพัดเข้ำมำทะเลซัดปั ่นป่ วนรำวกับโกรธแค้นเสียงลมสลำตันพัดดังกึกก้องรำว<br />
กับเสียงร ้องของภูตผีที่ออกไปท ำหน้ำที่แห่งกำรท ำลำยล้ำงโลกทั ้งใบกระเพื่อมและพองออกเหมือนคลื่นใน<br />
ทะเลพื้นผิวโลกก ำลังปริออกรำวกับว่ำรำกฐำนของแผ่นดินโลกจะพังทลำยเทือกเขำก ำลังจมลงเกำะที่มีผู้<br />
คนอำศัยอยู่จมหำยไปท่ำเรือที่เหมือนเมืองโสโดมเนื่องด้วยควำมชั ่วนั้นถูกคลื่นร ้ำยกลืนไปมหำนครบำบิโ<br />
ลนเข้ำมำอยู่ในควำมทรงจ ำของพระเจ้ำเพื่อ<br />
“ทรงให้ถ้วยเหล้ำองุ่นแห่งพระพิโรธรุนแรงของพระองค ์”แก่เธอลูกเห็บขนำดยักษ์“หนักประมำณห้ำสิบกิโ<br />
ลกรัม”กระท ำกำรแห่งกำรท ำลำยล้ำงวิวรณ์16:19,21;เมืองหยิ่งผยองที่สุดในโลกก ำลังถูกท ำลำยจนรำบเ<br />
รียบคฤหำสน์รำชวังที่งำมสง่ำซึ่งบรรดำเจ้ำนำยในแผ่นดินโลกใช ้จ่ำยทรัพย ์สมบัติอย่ำงฟุ ่ มเฟือยเพื่อท ำใ<br />
ห้ตนเองได้รับเกียรตินั้นพังพินำศไปต่อหน้ำต่อตำก ำแพงคุกแยกออกและประชำกรของพระเจ้ำที่ถูกกักขั<br />
งอยู่อันเนื่องมำจำกควำมเชื่อได้ถูกปลดปล่อยให้อิสระ {GC 636.3} {GCth17 551.3}<br />
หลุมฝังศพเปิดออกและ“คนเป็ นอันมำกในพวกที่หลับในผงคลีแห่งแผ่นดินโลกจะตื่นขึ้นบ้ำงเข้ำสู่ชีวิต<br />
นิรันดร ์บ้ำงเข้ำสู่ควำมอับอำยและควำมขำยหน้ำนิรันดร ์” ดำเนียล 12:2<br />
ทุกคนที่ตำยไปพร ้อมกับควำมเชื่อในข่ำวทูตสวรรค ์องค ์ที่สำมจะเป็ นขึ้นจำกหลุมศพด้วยรัศมีภำพเพื่อฟัง<br />
พระสัญญำแห่งสันติสุขของพระเจ้ำพร ้อมกับบรรดำผู้ถือรักษำธรรมบัญญัติของพระองค ์“คนทั้งหลำยที่แ<br />
ทงพระองค ์”วิวรณ์1:7;คนที่หัวเรำะและเยำะเย้ยเมื่อพระองค ์ก ำลังจะสิ้นพระชนม์ด้วยควำมทุกข ์ทรมำนแล<br />
ะคนที่ต่อต้ำนควำมจริงและต่อต้ำนประชำกรของพระองค ์อย่ำงรุนแรงที่สุดคนเหล่ำนี้จะเป็ นขึ้นจำกตำยม<br />
ำมองดูพระองค ์ในขณะที่ทรงพระสิริอันยิ่งใหญ่และเห็นพระองค ์ประทำนเกียรติยศให้แก่ผู้ที่ซื่อสัตย ์และเชื่<br />
อฟังพระองค ์ {GC 637.1} {GCth17 552.1}<br />
491
เมฆหนำทึบยังคงปกคลุมท้องฟ้ ำแต่กระนั ้นแสงอำทิตย ์ส่องผ่ำนเมฆออกมำเป็ นครั้งครำวมองดูคล้ำยกั<br />
บพระเนตรที่โกรธแค้นของพระยำห ์เวห ์แสงฟ้ ำแลบที่ดุร ้ำยพุ่งออกมำจำกท้องฟ้ ำล้อมรอบโลกไว้ในเปลวไ<br />
ฟที่เป็ นแพและเหนือเสียงค ำรำมของฟ้ ำร ้องอันน่ำกลัวนั้นมีเสียงลึกลับและน่ำกลัวดังขึ้นประกำศวำระสุด<br />
ท้ำยของคนอธรรมไม่ใช่ทุกคนที่ได้ยินเสียงนั้นจะเข้ำใจแต่ครูสอนเทียมเท็จจะเข้ำใจเสียงนั้นได้อย่ำงชัดเ<br />
จนผู้ที่ก่อนหน้ำนี้เพียงเล็กน้อยเป็ นคนไร เหตุผลอวดใหญ่และดื้อดึงสนุกสนำนกับควำมทำรุณโหดเหี้ยมต่<br />
้<br />
อประชำกรของพระเจ้ำที่ถือรักษำพระบัญญัติของพระองค ์บัดนี้กลับท่วมท้นด้วยควำมตะลึงและสั ่นสะท้ำ<br />
นด้วยควำมกลัวเสียงร ้องโหยหวนของพวกเขำดังกว่ำเสียงจำกธรรมชำติพวกผีมำรร ้ำยต่ำงยอมรับว่ำพร<br />
ะคริสต ์ทรงเป็ นพระเจ้ำและสั ่นสะท้ำนอยู่เบื้องหน้ำอ ำนำจของพระองค ์ส่วนมนุษย ์ก ำลังทูลขอควำมเมตตำ<br />
และกลิ้งไปมำด้วยควำมหวำดกลัวอย่ำงน่ำเวทนำ {GC 637.2} {GCth17 552.2}<br />
ผู้เผยพระวจนะในอดีตกำลกล่ำวถึงวันแห่งพระเจ้ำจำกที่เห็นในนิมิตอันศักดิ์สิทธิ์ว่ำ“จงร ้องไห้ซิเพรำะวั<br />
นแห่งพระยำห ์เวห ์มำใกล้แล้ววันนั้นจะมำเหมือนอย่ำงกำรท ำลำยจำกองค ์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์”อิสยำห ์13:6;<br />
“จงหลบเข้ำไปอยู่ในหินและซ่อนตัวในผงคลีให้พ้นจำกควำมน่ำเกรงกลัวของพระยำห ์เวห ์และจำกพระรัศ<br />
มีแห่งควำมโอ่อ่ำตระกำรของพระองค ์ท่ำทีอันผยองของมนุษย ์จะต ่ำต้อยลงและควำมจองหองของคนจะต<br />
กต ่ำพระยำห ์เวห ์องค เดียวจะเป็ ์ นผู้เทิดทูนในวันนั้นเพรำะว่ำพระยำห ์เวห ์จอมทัพทรงเตรียมวันหนึ่งซึ่งจะต่<br />
อสู้กับสำรพัดที่เย่อหยิ่งและโอหังทั้งกับสำรพัดที่ถูกยกชูขึ้นซึ่งจะต ่ำต้อยลง”<br />
“ในวันนั้นคนจะเหวี่ยงรูปเคำรพของเขำที่ท ำด้วยเงินและรูปเคำรพที่ท ำด้วยทองค ำซึ่งพวกเขำท ำให้กั<br />
บตัวเองเพื่อใช ้กรำบไหว้นั้นออกไปยังตัวตุ่นและตัวค้ำงคำวเพื่อจะเข้ำถ ้ำหินและเข้ำซอกผำให้พ้นจำกควำ<br />
มน่ำเกรงกลัวของพระยำห ์เวห ์และพ้นจำกพระรัศมีแห่งควำมโอ่อ่ำตระกำรของพระองคเมื่อพระองค ์ ์ทรงลุ<br />
กขึ้นท ำให้โลกสั ่นสะท้ำน” อิสยำห ์ 2:10-12, 20, 21 {GC 638.1} {GCth17 552.3}<br />
มีดำวดวงหนึ่งส่องประกำยผ่ำนช่องเมฆควำมสว่ำงเจิดจ้ำของดำวดวงนี้เพิ่มขึ้นเป็ นสี่เท่ำในควำมมืดบ่<br />
งบอกควำมหวังและควำมสุขใจให้แก่ผู้ซื่อสัตย ์แต่เป็ นควำมรุนแรงและควำมโกรธเคืองให้กับผู้ล่วงละเมิดธร<br />
รมบัญญัติของพระเจ้ำบัดนี้ผู้ที่ยอมเสียสละทุกสิ่งเพื่อพระคริสต ์ปลอดภัยแล้วพวกเขำซ่อนตัวอยู่ในที่ลี้ลั<br />
บของพลับพลำขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำพวกเขำผ่ำนกำรตรวจทดสอบมำแล้วและประจักษ์ต่อหน้ำคนทั ้งโล<br />
กและต่อหน้ำผู้ที่ดูแคลนสัจธรรมถึงควำมซื่อสัตย ์ที่พวกเขำมีต่อพระองค ์ผู้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อพวกเขำมี<br />
กำรเปลี่ยนแปลงอย่ำงอัศจรรย ์เกิดขึ้นกับผู้ที่ยึดมั ่นในควำมซื่อตรงของพวกเขำแม้ต้องเผชิญหน้ำกับควำ<br />
มตำยพวกเขำได้รับกำรช่วยกู้โดยฉับพลันจำกควำมมืดและควำมเหี้ยมโหดของมนุษย ์ที่แปรเปลี่ยนกลำ<br />
ยเป็ นปีศำจใบหน้ำของพวกเขำซึ่งก่อนหน้ำนี้ไม่นำนดูซีดเผือดวิตกกังวลและเศร ้ำหมองแต่บัดนี้อิ่มเอิบด้<br />
วยควำมอัศจรรย ์ใจควำมเชื่อและควำมรักพวกเขำเปล่งเสียงร ้องเพลงแห่งชัยชนะว่ำ“พระเจ้ำทรงเป็ นที่ลี้<br />
ภัยและเป็ นก ำลังของเรำเป็ นควำมช่วยเหลือที่พร ้อมอยู่ในยำมยำกล ำบำกฉะนั้นเรำจะไม่กลัวแม้ว่ำแผ่นดิ<br />
นโลกจะเปลี่ยนแปลงไปแม้ว่ำภูเขำทั้งหลำยจะโคลงเคลงลงสู่สะดือทะเลแม้ว่ำน ้ำทะเลคึกคะนองและฟองฟู<br />
แม้ว่ำภูเขำสั ่นสะเทือนเพรำะทะเลอลวนนั้น” สดุดี 46:1-3 {GC 638.2} {GCth17 552.4}<br />
ในขณะที่ถ้อยค ำซึ่งแสดงออกถึงควำมไว้วำงใจอันบริสุทธิ์ เหล่ำนี้ลอยไปถึงพระเจ้ำนั้นเมฆถูกกวำดออ<br />
กไปและจะมองเห็นท้องฟ้ ำเปล่งประกำยดังดวงดำวเป็ นรัศมีที่เจิดจ้ำเหนือกว่ำค ำบรรยำยใดๆและแตกต่ำง<br />
492
จำกท้องฟ้ ำทั้งสองด้ำนซึ่งมืดมนปั ่นป่ วนรัศมีของเมืองสวรรค ์ส่องออกมำจำกประตูที่เปิดอยู่จำกนั้นปรำก<br />
ฏมือซึ่งก ำลังถือแผ่นศิลำสองแผ่นที่ประกบติดกันอยู่ทำบขึ้นมำบนท้องฟ้ ำผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ“ฟ้ ำสว<br />
รรค ์ประกำศควำมชอบธรรมของพระองค เพรำะพระเจ้ำนั<br />
์<br />
่นแหละทรงเป็ นผู้พิพำกษำ”สดุดี50:6;ธรรมบัญ<br />
ญัติศักดิ์สิทธิ์ที่เป็ นควำมชอบธรรมของพระเจ้ำซึ่งถูกประกำศณภูเขำซีนำยท่ำมกลำงเสียงฟ้ ำร ้องและเป<br />
ลวเพลิงเพื่อให้เป็ นแนวทำงในกำรด ำรงชีวิตนั้นบัดนี้ถูกเปิดเผยให้แก่มนุษย ์เพื่อใช เป็ ้ นกฎเกณฑ ์ในกำรพิ<br />
พำกษำพระหัตถ ์นั้นทรงกำงแผ่นศิลำออกและมองเห็นข้อก ำหนดของพระบัญญัติสิบประกำรถูกบันทึกไว้<br />
ด้วยปำกกำไฟข้อควำมเหล่ำนั้นชัดเจนจนทุกคนอ่ำนออกควำมทรงจ ำหวนกลับมำและควำมมืดมนแห่ง<br />
ควำมงมงำยและควำมเชื่อที่ผิดถูกกวำดไปจำกสมองของทุกคนและพระวจนะทั้งสิบประกำรของพระเจ้ำที่<br />
กระชับเข้ำใจง่ำยและมีอ ำนำจถูกน ำมำให้ทุกคนที่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ได้มองเห็น {GC 639.1} {GCth17<br />
553.1}<br />
เป็ นเรื่องสุดวิสัยที่จะบรรยำยถึงควำมกลัวและควำมสิ้นหวังของคนทั้งหลำยที่เหยียบย ่ำข้อก ำหนดศัก<br />
ดิ์สิทธิ์ทั้งหลำยของพระเจ้ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำประทำนธรรมบัญญัติของพระองค ์ให้แก่พวกเขำเพื่อที่พวกเ<br />
ขำจะใชเปรียบเทียบกับอุปนิสัยของพวกเขำและเรียนรู ้<br />
้ข้อบกพร่องของตนเองในขณะที่ยังมีโอกำสกลับใ<br />
จและปฏิรูปได้แต่เพื่อที่จะได้รับควำมนิยมชมชอบจำกชำวโลกพวกเขำปัดกฎหมำยของพระเจ้ำทิ้งไปและ<br />
สอนผู้อื่นให้ละเมิดกฎหมำยนั้นด้วยพวกเขำพยำยำมบังคับประชำกรของพระองค ์ให้ท ำวันสะบำโตของพ<br />
ระองคเป็ ์ นมลทินบัดนี้พวกเขำถูกปรับโทษโดยธรรมบัญญัตินั้นที่พวกเขำเคยหมิ่นประมำทพวกเขำมองเ<br />
ห็นด้วยควำมชัดเจนอย่ำงน่ำกลัวว่ำพวกเขำไม่มีข้อแก้ตัวพวกเขำได้เลือกผู้ที่พวกเขำต้องกำรปรนนิบัติ<br />
และนมัสกำรแล้ว“แล้วเจ้ำจะสังเกตเห็นควำมแตกต่ำงระหว่ำงคนชอบธรรมและคนอธรรมระหว่ำงคนที่ปร<br />
นนิบัติพระเจ้ำกับคนที่ไม่ปรนนิบัติพระองค ์ได้อีกครั้งหนึ่ง” มำลำคี 3:18 {GC 639.2} {GCth17<br />
553.2}<br />
ศัตรูของธรรมบัญญัติของพระเจ้ำนับตั้งแต่อำจำรย ์ทั้งหลำยลงไปจนถึงผู้ที่เล็กน้อยที่สุดล้วนมีควำมคิ<br />
ดเห็นใหม่เกี่ยวกับสัจธรรมและหน้ำที่ที่ต้องปฏิบัติแต่กว่ำที่พวกเขำจะเข้ำใจว่ำวันสะบำโตของพระบัญญั<br />
ติข้อที่สี่เป็ นตรำประทับของพระเจ้ำผู้ทรงพระชนม์นั้นก็เป็ นเวลำที่สำยเกินไปแล้วกว่ำพวกเขำจะเห็นว่ำธำ<br />
ตุแท้ของวันสะบำโตเทียมเท็จและรำกฐำนที่พวกเขำใช ้ก่อสร ้ำงนั ้นเป็ นเพียงแค่ทรำยก็สำยเกินไปแล้วพว<br />
กเขำรู ้แล้วว่ำพวกเขำได้ต่อสู้กับพระเจ้ำบรรดำครูสอนศำสนำได้น ำจิตวิญญำณลงไปสู่ควำมพินำศในข<br />
ณะที่แสดงตนว่ำก ำลังน ำจิตวิญญำณเหล่ำนั้นไปยังประตูสวรรค ์พวกเขำไม่มีทำงรู เลยจนกระทั ้ ่งถึงวันที่จ<br />
ะมีกำรคิดบัญชีครั้งสุดท้ำยว่ำควำมรับผิดชอบของผู้ที่อยู่ในต ำแหน่งศักดิ์สิทธิ์นั้นยิ่งใหญ่เพียงไรและผลลั<br />
พธ ์ของควำมไม่สัตย ์ซื่อของพวกเขำนั้นน่ำกลัวเพียงไรเฉพำะในเวลำของนิรันดร ์กำลเท่ำนั้นที่เรำจะสำมำ<br />
รถประเมินได้อย่ำงถูกต้องถึงควำมสูญเสียของจิตวิญญำณเพียงดวงเดียววำระสุดท้ำยของผู้ที่พระเจ้ำจะ<br />
ตรัสว่ำ“เจ้ำผู้กระท ำชั ่วจงออกไปเสีย” นั้นเป็ นสิ่งที่น่ำกลัวยิ่งนัก {GC 640.1} {GCth17 554.1}<br />
พระสุรเสียงของพระเจ้ำดังมำจำกท้องฟ้ ำประกำศวันและชั ่วโมงที่พระเยซูจะเสด็จมำและจะทรงน ำพันธ<br />
สัญญำชั ่วนิรันดร ์มำให้แก่ประชำกรของพระองค ์พระด ำรัสของพระองค ์กระจำยออกตลอดทั ่วทั้งโลกดั ่งเสี<br />
ยงที่ดังกระหึ่มของฟ้ ำร ้องที่ดังที่สุดชำวอิสรำเอลของพระเจ้ำยืนฟังด้วยดวงตำที่จ้องมองขึ้นไปเบื้องบนใบ<br />
493
หน้ำของพวกเขำอิ่มเอิบไปด้วยพระสิริของพระองค ์และส่องประกำยออกมำเหมือนกับใบหน้ำของโมเสสข<br />
ณะเดินลงมำจำกภูเขำซีนำยคนอธรรมมองหน้ำของพวกเขำไม่ได้และเมื่อผู้ที่ถวำยเกียรติพระเจ้ำด้วยกำ<br />
รถือรักษำวันสะบำโตให้บริสุทธิ์ได้รับกำรประกำศว่ำเป็ นพวกที่ได้รับพระพรก็มีเสียงโห่ร ้องแห่งชัยชนะที่ยิ่ง<br />
ใหญ่ดังขึ้น {GC 640.2}] {GCth17 554.2}<br />
ไม่นำนต่อมำมีเมฆสีด ำก้อนเล็กๆปรำกฏขึ้นทำงทิศตะวันออกเมฆนั้นมีขนำดเท่ำครึ่งฝ่ ำมือมนุษย ์เป็ น<br />
ก้อนเมฆที่ห้อมล้อมรอบพระผู้ช่วยให้รอดไว้และดูไกลๆรำวกับว่ำถูกหุ้มห่อด้วยควำมมืดประชำกรของพระ<br />
เจ้ำทรำบดีว่ำนี่คือหมำยส ำคัญของพระบุตรของพระเจ้ำพวกเขำจ้องมองขึ้นไปด้วยควำมเงียบขรึมในขณ<br />
ะที่เมฆก้อนนั้นเคลื่อนเข้ำมำใกล้โลกมำกขึ้นเรื่อยๆแสงสว่ำงและรัศมีภำพก็มีมำกขึ้นมำกขึ้นจนกระทั ่งก<br />
ลำยเป็ นเมฆสีขำวขนำดใหญ่ฐำนของเมฆนั้นมีรัศมีภำพเหมือนดังไฟที่เผำผลำญและเหนือเมฆก็เป็ นสำย<br />
รุ ้งแห่งค ำมั ่นสัญญำพระเยซูประทับอยู่อย่ำงผู้มีชัยชนะที่ยิ่งใหญ่บัดนี้พระองค ์ไม่ได้เป็ น“คนที่รับควำมเจ็บ<br />
ปวด”อิสยำห ์53:3;เพื่อดื่มจอกแห่งควำมขมขื่นด้วยควำมอับอำยและควำมทุกข ์ระทมพระองค เสด็จมำเป็ ์<br />
นผู้มีชัยในสวรรค ์และแผ่นดินโลกเพื่อพิพำกษำทั้งคนเป็ นและคนตำย“ซื่อสัตย ์และสัตย ์จริง”“พระองค ์ทรง<br />
พิพำกษำและทรงต่อสู้ด้วยควำมชอบธรรม”และ“กองทัพทั้งหลำยในสวรรค ์…..ตำมเสด็จพระองค ์ไป”<br />
วิวรณ์ 19:11, 14<br />
หมู่ทูตสวรรค ์บริสุทธิ์จ ำนวนมำกที่ไม่อำจนับจ ำนวนได้ร ้องเพลงสรรเสริญด้วยท ำนองชำวสวรรค ์ขณะ<br />
เดินทำงมำพร ้อมกับพระองค ์ในกำรเสด็จมำนี้ดูประหนึ่งว่ำมีทูตสวรรค ์สว่ำงสดใสเต็มไปทั ่วท้องฟ้ ำ“นับจ ำ<br />
นวนเป็ นแสนๆเป็ นล้ำนๆ”ไม่มีปำกกำของมนุษย ์คนใดจะบรรยำยภำพเหตุกำรณ์นี้ได้ไม่มีสมองของมนุษย ์<br />
ที่ต้องตำยสำมำรถเข้ำใจถึงควำมยิ่งใหญ่นี้ได้“ควำมสง่ำงำมของพระองค ์คลุมทั ่วฟ้ ำสวรรค ์และโลกก็เต็ม<br />
ด้วยค ำสรรเสริญพระองค ์พระรัศมีของพระองค ์ดังแสงสว่ำง”ฮำบำกุก3:3,4;เมื่อเมฆที่มีชีวิตนี้เคลื่อนที่เข้ำ<br />
มำใกล้ยิ่งขึ้นนัยน์ตำทุกดวงจะมองเห็นเจ้ำชำยแห่งชีวิตบัดนี้ไม่มีมงกุฎหนำมที่ท ำให้พระเศียรศักดิ์สิทธิ์ เ<br />
ปรอะเปื้อนอีกแล้วแต่มีมงกุฎที่เต็มด้วยสง่ำรำศีวำงอยู่บนหน้ำผำกบริสุทธิ์ของพระองค ์พระพักตร ์ของพระ<br />
องค ์ส่องสว่ำงยิ่งกว่ำควำมเจิดจ้ำของดวงอำทิตย ์เที่ยงวัน“พระองค ์ทรงมีพระนำมจำรึกที่ฉลองพระองค ์แล<br />
ะที่ต้นพระอูรุพระองค ์ว่ำกษัตริย ์เหนือกษัตริย ์ทั้งหลำยและเจ้ำนำยเหนือเจ้ำนำยทั้งหลำย” วิวรณ์ 19:16<br />
{GC 640.3} {GCth17 554.3}<br />
เมื่อผู้ที่ปฏิเสธพระเมตตำคุณของพระเจ้ำอยู่ต่อเบื้องพระพักตร ์ของพระองค ์“หน้ำตำทุกคนจึงซีดไป”พ<br />
วกเขำเกิดควำมหวำดกลัวด้วยควำมสิ้นหวังชั ่วนิรันดร ์“หัวใจสลำยและหัวเข่ำก็สั ่นคลอน…..ใบหน้ำทุกค<br />
นซีดเซียว” เยเรมีย ์ 30:6 นำฮูม 2:10 คนชอบธรรมตัวสั ่นร ้องว่ำ “ใครจะสำมำรถยืนหยัดอยู่ได้เล่ำ”<br />
วิวรณ์ 6:17<br />
เสียงเพลงของทูตสวรรคเงียบไปและควำมเงียบที่น่ำกลัวก็เกิดขึ้นชั<br />
์<br />
่วขณะหนึ่งและแล้วพระสุรเสียงของพร<br />
ะเยซูดังมำว่ำ“พระคุณของเรำก็เพียงพอกับเจ้ำ”2โครินธ ์12:9;สีหน้ำของผู้ชอบธรรมสดใสขึ้นมำและควำ<br />
มสุขก็เต็มล้นในใจของพวกเขำทุกคนแล้วทูตสวรรค ์จะเปล่งเสียงด้วยโน้ตที่มีเสียงสูงยิ่งขึ้นและเริ่มขับร ้องเ<br />
พลงอีกครั้งหนึ่งในขณะที่พวกเขำเคลื่อนเข้ำมำใกล้โลกมำกยิ่งขึ้น {GC 641.1} {GCth17 555.1}<br />
494
กษัตริย ์เหนือกษัตริย ์ทั้งหลำยเสด็จลงมำในหมู่เมฆที่ห้อมล้อมด้วยไฟที่ลุกไหม้อยู่ท้องฟ้ ำก็ม้วนตัวออก<br />
ไปรำวกับม้วนหนังสือโลกสั ่นสะเทือนอยู่เบื้องพระพักตร ์ของพระองค ์และภูเขำทุกลูกและเกำะทุกเกำะต่ำงเ<br />
คลื่อนออกไปจำกที่ของมัน“พระเจ้ำของเรำเสด็จมำพระองค ์มิได้ทรงเงียบอยู่เพลิงเผำผลำญมำข้ำงหน้ำ<br />
พระองค ์และรอบพระองค ์มีพำยุพัดรุนแรงพระองค ์ทรงเรียกฟ้ ำสวรรคเบื้องบนและแผ่นดินโลกเพื่อจะทรงพิ<br />
์<br />
พำกษำประชำกรของพระองค ์” สดุดี 50:3, 4 {GC 641.2} {GCth17 555.2}<br />
“แล้วกษัตริย ์ทั้งหลำยในโลกพวกคนใหญ่คนโตบรรดำนำยทหำรใหญ่พวกเศรษฐีพวกผู้มีอ ำนำจและทุ<br />
กคนทั้งที่เป็ นทำสหรือเสรีชนต่ำงซ่อนตัวอยู่ในถ ้ำและโขดหินตำมภูเขำพวกเขำร ้องบอกกับภูเขำและโข<br />
ดหินว่ำจงล้มทับเรำเถิดจงซ่อนเรำไว้ให้พ้นจำกพระพักตร ์ของพระองค ์ผู้ประทับอยู่บนพระที่นั ่งและจำกพ<br />
ระพิโรธของพระเมษโปดกเพรำะว่ำวันส ำคัญแห่งพระพิโรธของพระองค ์มำถึงแล้วและใครจะสำมำรถยืนห<br />
ยัดอยู่ได้เล่ำ” วิวรณ์ 6:15-17 {GC 642.1} {GCth17 555.3}<br />
ค ำพูดล้อเลียนเย้ยหยันยุติลงริมฝีปำกที่พูดปดหยุดนิ่งเงียบไปเสียงดังของอำวุธเสียงอึกทึกครึกโครมข<br />
องสงครำม “กระทืบจนสั ่นสะเทือนและเสื้อคลุมทุกตัวที่เกลือกอยู่ในโลหิต” อิสยำห ์ 9: 5<br />
ก็หยุดนิ่งไปบัดนี้ไม่มีเสียงอื่นใดให้ได้ยินนอกจำกเสียงอธิษฐำนและเสียงร ่ำไห้และเสียงร ้องไห้คร ่ำครวญริม<br />
ฝีปำกของผู้ที่เยำะเย้ยก่อนหน้ำนี้ระเบิดเสียงร ้องออกมำว่ำ“เพรำเะว่ำวันส ำคัญแห่งพระพิโรธของพระองค ์<br />
มำถึงแล้วและผู้ใดจะสำมำรถยืนหยัดอยู่ได้เล่ำ”วิวรณ์6:17;คนอธรรมทั้งหลำยวิงวอนอยำกถูกฝังตัวอยู่ใ<br />
ต้ก้อนหินของภูเขำมำกกว่ำที่จะต้องเผชิญหน้ำกับพระองค ์ที่พวกเขำดูหมิ่นและปฏิเสธดูแคลนมำตลอด<br />
{GC 642.2} {GCth17 555.4}<br />
พวกเขำรู ้จักพระสุรเสียงนั้นที่แทงทะลุเข้ำไปในหูของคนตำยบ่อยครั้งเพียงไรที่น ้ำเสียงโศกเศร ้ำและอ่อ<br />
นโยนร ้องเรียกพวกเขำให้กลับใจบ่อยครั้งเพียงไรที่พวกเขำได้ยินค ำร ้องขอที่จับใจจำกเพื่อนจำกพี่ชำยแล<br />
ะจำกพระผู้ช่วยให้รอดส ำหรับผู้ที่ปฏิเสธพระคุณของพระองค ์แล้วไม่มีเสียงอื่นใดจะเต็มล้นด้วยค ำต ำหนิแ<br />
ละด้วยภำระหนักของกำรประณำมเทียบเท่ำได้กับพระสุรเสียงนั้นที่ร ้องอ้อนวอนมำเนิ่นนำนว่ำ“จงหันกลั<br />
บจงหันกลับจำกทำงชั ่วของเจ้ำ”เอเสคียล33:11;โอพวกเขำท ำกับพระสุรเสียงรำวกับเป็ นเสียงของคนแป<br />
ลกหน้ำพระเยซูตรัสว่ำ“ข้ำได้เรียกแล้วแต่พวกเจ้ำปฏิเสธข้ำยื่นมือออกแต่ไม่มีใครใส่ใจพวกเจ้ำเพิกเฉย<br />
ค ำแนะน ำทุกอย่ำงของข้ำและไม่ยอมรับค ำตักเตือนของข้ำเลย”สุภำษิต1:24,25;พระสุรเสียงนั้นปลุกควำ<br />
มทรงจ ำที่เขำใฝ่ ฝันจะลบทิ้งไปซึ่งได้แก่ค ำเตือนต่ำงๆที่พวกเขำเกลียดชังกำรเชื้อเชิญที่พวกเขำปฏิเสธแ<br />
ละโอกำสที่พวกเขำดูแคลน {GC 642.3} {GCth17 555.5}<br />
มีบำงคนในนั้นเป็ นกลุ่มคนที่เยำะเย้ยพระคริสต ์ในขณะที่ทรงถ่อมพระองค ์ลงมำเป็ นมนุษย ์พระด ำรัสข<br />
องพระผู้ทรงทนทุกข ์ที่ตรัสขณะเมื่อมหำปุโรหิตสั ่งพระองค ์ได้หวนกลับเข้ำมำในควำมนึกคิดของพวกเข<br />
ำด้วยอ ำนำจอันเร ้ำใจในเวลำนั ้นพระองค ์ทรงประกำศอย่ำงเคร่งขรึมว่ำ“ตั้งแต่นี้ไปพวกท่ำนจะเห็นบุตรม<br />
นุษย ์ประทับข้ำงขวำของผู้ทรงฤทธิ์ เดชและเสด็จมำบนเมฆแห่งฟ้ ำสวรรค ์”<br />
มัทธิว26:64;บัดนี้พวกเขำมองเห็นพระองค ์บริบูรณ์ด้วยพระสิริและพวกเขำยังจะได้เห็นต่อไปว่ำพระองค ์<br />
ประทับนั ่งอยู่ที่เบื้องขวำของพระรำชอ ำนำจ {GC 643.1} {GCth17 556.1}<br />
495
ผู้ที่เคยหัวเรำะเยำะพระด ำรัสของพระองค ์ที่ทรงอ้ำงควำมเป็ นพระบุตรของพระเจ้ำนั ้นบัดนี้พูดไม่ออก<br />
ณที่นั ่นมีกษัตริย ์เฮโรดผู้หยิ่งยโสที่ทรงหัวเรำะเยำะพระรำชต ำแหน่งของพระองค ์และทรงรับสั ่งให้ทหำรเยำ<br />
ะเย้ยพระองค ์ด้วยกำรมอบต ำแหน่งกษัตริย ์ให้แก่พระองค ์ณที่นั ่นมีบรรดำผู้ที่ใช ้มืออันไม่บังควรสวมเสื้อค<br />
ลุมสีม่วงลงบนพระองค ์สวมมงกุฎหนำมลงบนพระเศียรศักดิ์สิทธิ์ของพระองค ์และเอำคทำจ ำลองไปใส่ไว้ใ<br />
นพระหัตถ ์ที่ไม่ขัดขืนของพระองค ์และก้มค ำนับลงต่อเบื้องพระพักตร ์ด้วยอำกำรล้อเล่นดูหมิ่นชำยทั้งหล<br />
ำยเหล่ำนั้นที่เคยตบตีและถ่มน ้ำลำยใส่พระองค ์ผู้ทรงเป็ นเจ้ำชำยแห่งชีวิตพระองค ์นั้นบัดนี้พวกเขำต้องหั<br />
นหน้ำหนีไปจำกสำยพระเนตรแห่งกำรตรวจสอบและหำทำงที่จะหนีไปให้พ้นจำกพระสิริแห่งกำรทรงอยู่ข<br />
องพระองค ์ซึ่งเต็มล้นด้วยอ ำนำจคนเหล่ำนั้นที่ตอกตะปูลงบนพระหัตถ ์และพระบำทของพระองค ์รวมถึงท<br />
หำรที่แทงสีข้ำงของพระองค ์ต่ำงมองดูรอยแผลเหล่ำนี้ด้วยควำมหวำดกลัวและส ำนึกผิด<br />
643.2} {GCth17 556.2}<br />
ปุโรหิตและผู้ปกครองทั้งหลำยต่ำงหวนคิดถึงภำพเหตุกำรณ์ของคำลวำรีด้วยควำมหวำดกลัวจนตัวสั ่<br />
นพวกเขำนึกถึงภำพเหตุกำรณ์เหล่ำนั้นได้อย่ำงชัดเจนยิ่งพวกเขำจ ำได้ดีว่ำพยักหน้ำแสดงควำมชื่นชม<br />
ปรีดำในควำมชั ่วร ้ำยอย่ำงไรพวกเขำร ้องตะโกนว่ำ“เขำช่วยคนอื่นให้รอดได้แต่ช่วยตัวเองไม่ได้เขำเป็ นก<br />
ษัตริย ์ของชำติอิสรำเอลให้เขำลงมำจำกกำงเขนเดี ๋ยวนี้เถิดเรำจะได้เชื่อบ้ำงเขำวำงใจพระเจ้ำถ้ำพระองค ์<br />
พอพระทัยตัวเขำขอให้ทรงช่วยเขำเดี ๋ยวนี้เถิดเพรำะเขำกล่ำวว่ำเขำเป็ นพระบุตรของพระเจ้ำ” มัทธิว<br />
27:42, 43 {GC 643.3} {GCth17 556.3}<br />
พวกเขำระลึกขึ้นได้อย่ำงชัดเจนถึงอุปมำของพระผู้ช่วยให้รอดเรื่องคนท ำสวนที่ไม่ยอมคืนผลจำกสวน<br />
องุ่นให้แก่เจ้ำของสวนอีกทั้งยังทำรุณบ่ำวและฆ่ำลูกชำยของเจ้ำของสวนพวกเขำยังจ ำได้ถึงค ำตัดสินที่ตั<br />
วเขำเองประกำศออกมำว่ำเจ้ำของสวนจะ“ฆ่ำคนร ้ำยเหล่ำนั ้นให้ตำยอย่ำงทุกข ์ทรมำน”มัทธิว21:41;ปุโร<br />
หิตและผู้ปกครองมองเห็นแนวทำงปฏิบัติของตัวเองและวำระสุดท้ำยที่ยุติธรรมของพวกเขำเองในควำมบำ<br />
ปและกำรถูกลงโทษของชำยที่ไม่ซื่อสัตย ์เหล่ำนั้นและบัดนี้มีเสียงร ้องของร่ำงกำยที่เจ็บปวดอย่ำงรุนแรงดั<br />
งขึ้นมำเป็ นเสียงที่ดังยิ่งกว่ำเสียงที่เคยตะโกนว่ำ“เอำไปตรึงเอำไปตรึงที่กำงเขน”ลูกำ23:21;ที่เคยดังก้อง<br />
ทั ่วท้องถนนของกรุงเยรูซำเล็มเสียงร ้องไห้คร ่ำครวญที่เต็มไปด้วยควำมผิดหวังอย่ำงน่ำกลัวนี้ดังขึ้นมำว่ำ“<br />
พระองค ์ทรงเป็ นพระบุตรของพระเจ้ำพระองค ์ทรงเป็ นพระเมสสิยำห ์องค ์แท้”พวกเขำหำทำงที่จะหนีไปให้<br />
พ้นจำกเบื้องพระพักตร ์ของพระองค ์ผู้ทรงเป็ นจอมกษัตริย ์พวกเขำพยำยำมที่จะหลบซ่อนตัวลึกลงไปใต้แ<br />
ผ่นดินโลกที่แยกตัวออกจำกกันด้วยแรงกระแทกของสิ่งต่ำงๆทั้งหลำยนั้นแต่ก็ไร ้ผล {GC<br />
643.4} {GCth17 556.4}<br />
ในชีวิตของทุกคนที่ปฏิเสธสัจธรรมนั้นจะมีบำงช่วงเวลำเมื่อสำมัญส ำนึกรู ้สึกตัวขึ้นมำเมื่อควำมทรง<br />
จ ำรื้อฟื้นเรื่องทรมำนจิตใจเก่ำๆของชีวิตที่น่ำไหว้หลังหลอกและจิตวิญญำณรู ้สึกถูกคุกคำมด้วยควำมเสีย<br />
ใจที่ไร ้ผลแต่สิ่งเหล่ำนี้จะเทียบกับควำมเสียใจของวันนั้น“เมื่อควำมกลัวมำกระทบพวกเจ้ำอย่ำงพำยุร ้ำยแ<br />
ละควำมหำยนะของพวกเจ้ำมำถึงอย่ำงพำยุหมุน”ได้อย่ำงไรสุภำษิต 1:27<br />
บัดนี้ผู้ที่ต้องกำรท ำลำยพระคริสต ์และประชำกรที่ซื่อสัตย ์ของพระองค ์จะเป็ นพยำนเห็นถึงรัศมีที่หยุดนิ่งอ<br />
ยู่บนพวกเขำในท่ำมกลำงควำมหวำดกลัวนั้นพวกเขำได้ยินเสียงของธรรมิกชนเปล่งเสียงด้วยควำมชื่นช<br />
{GC<br />
496
มยินดีว่ำ“ดูสินี่คือพระเจ้ำของเรำเรำรอคอยพระองค ์เพื่อพระองค ์จะทรงช่วยเรำให้รอด” อิสยำห ์ 25:9<br />
{GC 644.1} {GCth17 557.1}<br />
ท่ำมกลำงควำมปั ่นป่ วนของโลกแสงฟ้ ำแลบและเสียงฟ้ ำร ้องพระสุรเสียงของพระบุตรของพระเจ้ำทรงเรี<br />
ยกธรรมิกชนที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นขึ้นพระองค ์ทรงทอดพระเนตรไปยังหลุมฝังศพของผู้ชอบธรรมทั้งหลำย<br />
แล้วทรงชูพระหัตถ ์ขึ้นไปยังสวรรคเบื้องบนพระองค ์<br />
์ตรัสสั ่งว่ำ“จงตื่นเถิดตื่นเถิดตื่นเถิดท่ำนที่หลับอยู่ในผ<br />
งคลีและจงลุกขึ้น”ตลอดทั ่วทั้งควำมยำวและควำมกว้ำงของโลกคนตำยจะได้ยินพระสุรเสียงนั้นและผู้ที่ได้<br />
ยินเสียงนั้นจะมีชีวิตและทั ่วทั้งโลกจะดังก้องด้วยเสียงย ่ำเท้ำของกองทหำรยิ่งใหญ่ของชนทุกชำติทุกเผ่ำพั<br />
นธุ ์ทุกภำษำและทุกคนพวกเขำก้ำวออกมำจำกห้องกักขังแห่งควำมตำยตกแต่งกำยด้วยรัศมีภำพของชีวิ<br />
ตอมตะพวกเขำร ้องเสียงดังว่ำ“โอควำมตำยชัยชนะของเจ้ำอยู่ที่ไหนโอควำมตำยเหล็กไนของเจ้ำอยู่ที่ไห<br />
น”1โครินธ ์15:55;และผู้ชอบธรรมที่มีชีวิตร่วมกับธรรมิกชนที่กลับเป็ นขึ้นจำกควำมตำยจะโห่ร ้องอย่ำงมี<br />
ชัยร่วมกันด้วยควำมชื่นชมยินดีเป็ นเวลำยำวนำน {GC 644.2} {GCth17 557.2}<br />
รูปร่ำงของทุกคนที่ออกมำจำกหลุมฝังศพจะเหมือนกับเมื่อตอนที่เข้ำไปในหลุมฝังศพอำดัมซึ่งยืนอยู่ใ<br />
นท่ำมกลำงเหล่ำคนที่ถูกปลุกให้เป็ นขึ้นจำกควำมตำยนั้นมีรูปร่ำงสง่ำสูงใหญ่และงดงำมเขำมีรูปร่ำงเล็กก<br />
ว่ำพระบุตรของพระเจ้ำเพียงเล็กน้อยอำดัมจะมีลักษณะแตกต่ำงจำกคนในยุคต่อๆมำอย่ำงเห็นได้ชัดในแง่<br />
นี้ท ำให้เรำมองเห็นถึงกำรถดถอยที่ยิ่งใหญ่ของเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์แต่ทุกคนเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยด้วยคว<br />
ำมสดชื่นและควำมแข็งแรงของวัยหนุ่มสำวซึ่งคงอยู่ชั ่วนิรันดร ์ในปฐมกำลพระเจ้ำทรงสร ้ำงมนุษย ์ให้เหมื<br />
อนพระองค ์ไม่เพียงในด้ำนของอุปนิสัยเท่ำนั้นแต่ให้เหมือนกับพระองค ์ในรูปร่ำงและหน้ำตำด้วยบำปท ำใ<br />
ห้เสียโฉมและเกือบจะลบพระฉำยำของพระเจ้ำไปจนหมดสิ้นแต่พระคริสตเสด็จมำเพื่อน ์ ำสิ่งที่สูญหำยไปก<br />
ลับคืนมำพระองค ์ทรงเปลี่ยนร่ำงกำยที่เลวร ้ำยของเรำและปั้นแต่งขึ้นมำใหม่ให้เป็ นเหมือนพระวรกำยอันส<br />
ง่ำงำมของพระองค ์รูปกำยที่ต้องตำยและเปื่อยเน่ำปรำศจำกควำมสวยงำมซึ่งครั้งหนึ่งเคยเปื้อนด้วยบำปจ<br />
ะถูกเปลี่ยนเป็ นร่ำงกำยที่สมบูรณ์แบบสวยงำมและมีชีวิตอมตะต ำหนิทุกอันและควำมพิกำรทั้งหมดจะถูก<br />
ทิ้งไว้ในหลุมฝังศพบรรดำผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปจะกลับไปยังต้นไม้แห่งชีวิตในสวนเอเดนที่สูญเสียไปนำ<br />
นแล้วพวกเขำจะ “เติบใหญ่” ขึ้น (มำลำคี 4:2)<br />
จนมีขนำดควำมสูงเต็มบริบูรณ์ของเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์ในควำมรุ่งโรจน์ของสมัยยุคแรกเริ่มร่องรอยสุดท้ำยข<br />
องกำรสำปแช่งจำกบำปจะถูกก ำจัดออกไปจนหมดสิ้นและบรรดำผู้ซื่อสัตย ์ของพระคริสต ์จะปรำกฏตัวด้ว<br />
ย “ควำมงำมของพระเยโฮวำห ์พระเจ้ำของข้ำพระองค ์” สดุดี 90:17 Thai KJV<br />
ในควำมคิดและจิตวิญญำณและร่ำงกำยล้วนสะท้อนถึงพระฉำยำอันบริบูรณ์ขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำของพ<br />
วกเขำโอช่ำงเป็ นกำรทรงไถ่บำปอันประเสริฐเสียนี่กระไรเป็ นเรื่องที่ได้กล่ำวขำนถึงมำนำนแล้วและเป็ นคว<br />
ำมหวังที่ได้รอคอยมำเนิ่นนำนเป็ นควำมมุ่งหวังที่ใคร่ครวญด้วยควำมร ้อนรนแต่ยังไม่เคยเข้ำใจได้อย่ำงเต็<br />
มที่ {GC 644.3} {GCth17 557.3}<br />
คนชอบธรรมที่ยังมีชีวิตอยู่จะถูกเปลี่ยนแปลงไป “ในชั ่วขณะเดียวในพริบตำเดียว” 1 โครินธ ์<br />
15:52ด้วยพระสุรเสียงของพระเจ้ำนั้นพวกเขำได้รับศักดิ์ศรีแล้วบัดนี้พวกเขำถูกท ำให้เป็ นอมตะและพร ้อ<br />
มกับเหล่ำธรรมิกชนที่เป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยถูกรับขึ้นไปเพื่อพบกับองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำในฟ้ ำอำกำศทูต<br />
497
สวรรค ์จะ“รวบรวมคนทั ้งหมดที่พระองค ์ทรงเลือกไว้แล้วจำกทั้งสี่ทิศนั้นตั้งแต่ที่สุดฟ้ ำข้ำงนี้จนถึงที่สุดฟ้ ำ<br />
ข้ำงโน้น”มัทธิว24:31;ทูตสวรรค ์ผู้บริสุทธิ์จะอุ้มเด็กเล็กๆไปยังอ้อมแขนของมำรดำมิตรสหำยที่ตำยจำกกั<br />
นไปนำนจะได้พบกันอีกครั้งและจะไม่จำกกันอีกแล้วและด้วยเสียงเพลงแห่งควำมชื่นชมยินดีพวกเขำจะถู<br />
กรับขึ้นไปพร ้อมกันไปสู่เมืองของพระเจ้ำ {GC 645.1} {GCth17 558.1}<br />
ด้ำนข้ำงแต่ละด้ำนของรำชรถที่เป็ นเมฆจะมีปีกใต้รำชรถนี้จะมีล้อที่มีชีวิตและขณะที่รำชรถแล่นขึ้นสู่เ<br />
บื้องบนล้อเหล่ำนั้นจะร ้องว่ำ “บริสุทธิ์” และขณะที่รำชรถเคลื่อนที่ไปนั้นปีกจะร ้องว่ำ<br />
“บริสุทธิ์”และทูตสวรรค ์ทั้งกลุ่มที่ติดตำมจะร ้องว่ำ“บริสุทธิ์บริสุทธิ์บริสุทธิ์องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำคือพระเจ้ำผู้ท<br />
รงฤทธำนุภำพสูงสุด” และผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปแล้วจะร ้องเสียงดังว่ำ “อำเลลูยำ”<br />
ในขณะที่รำชรถเลื่อนสูงขึ้นไปยังกรุงเยรูซำเล็มใหม่ {GC 645.2} {GCth17 558.2}<br />
ก่อนที่จะก้ำวเข้ำไปยังเมืองของพระเจ้ำนั้นพระผู้ช่วยให้รอดทรงมอบเครื่องหมำยแห่งชัยชนะให้แก่ผู้ที่<br />
ติดตำมพระองค ์และสวมเครื่องหมำยแสดงถึงฐำนันดรศักดิ์ให้แก่พวกเขำขบวนอันน่ำประทับใจต่ำงล้อมเ<br />
ป็ นลำนจัตุรัสรอบพระรำชำของพวกเขำพระองค ์ทรงมีรูปร่ำงสูงสง่ำกว่ำธรรมิกชนและทูตสวรรค ์พระพัก<br />
ตร ์ของพระองค เปล่งรอยยิ้มอย่ำงอ่อนโยนมำยังพวกเขำด้วยควำมรักที่เต็มล้นสำยตำของคนทั้งหมดที่ได้<br />
์<br />
รับกำรไถ่จำกบำปซึ่งมีจ ำนวนนับไม่ถ้วนเพ่งมองไปยังพระองค ์ดวงตำทุกดวงมองเห็นพระสิริของพระองค ์<br />
พระผู้ทรงมี“หน้ำตำ…..เสียโฉมมำกเหลือที่จะเหมือนคนและรูปร่ำง…..ก็เสียโฉมเหลือที่จะเหมือนมนุษย ์”อิ<br />
สยำห ์52:14;พระหัตถ ์ของพระองค ์สวมมงกุฎแห่งสง่ำรำศีลงบนศีรษะของผู้ที่มีชัยชนะทุกคนได้รับมงกุฎ<br />
ที่จำรึก “ชื่อใหม่” (วิวรณ์ 2:17)<br />
และจำรึกข้อควำม“ถวำยควำมบริสุทธิ์แด่พระเจ้ำ”;ในมือของทุกคนมีทำงตำลแห่งชัยชนะและพิณเงำงำม<br />
เมื่อทูตสวรรค ์ผู้บัญชำกำรเริ่มต้นบรรเลงทุกคนจะดีดพิณด้วยควำมช ำนำญเสียงเพลงที่ไพเรำะนุ่มนวลก็<br />
ดังออกมำควำมปลำบปลื้มใจที่ไม่อำจบรรยำยเป็ นค ำพูดเต็มล้นเข้ำไปในจิตใจของทุกคนและทุกเสียงต่ำง<br />
ร่วมกันสรรเสริญด้วยควำมส ำนึกในพระคุณว่ำ“พระองค ์ทรงรักเรำทรงปลดปล่อยเรำจำกบำปของเรำด้วย<br />
พระโลหิตของพระองค ์และทรงตั้งเรำให้เป็ นอำณำจักรและเป็ นพวกปุโรหิตของพระเจ้ำพระบิดำของพระอ<br />
งค ์ขอพระเกียรติและอำนุภำพจงมีแด่พระองค ์สืบๆไปเป็ นนิตย ์” วิวรณ์ 1:5, 6 {GC 645.3} {GCth17<br />
558.3}<br />
สิ่งที่อยู่เบื้องหน้ำของบรรดำผู้ที่ถูกไถ่ให้รอดแล้วนั้นคือเมืองบริสุทธิ์พระเยซูทรงเปิดประตูมุกออกกว้ำ<br />
งและประชำชำติเหล่ำนั้นที่ได้ถือรักษำสัจธรรมตลอดมำเดินเข้ำไปพวกเขำมองเห็นสวรรค ์ของพระเจ้ำซึ่ง<br />
เป็ นบ้ำนของอำดัมในสมัยที่เขำยังเป็ นคนบริสุทธิ์และแล้วพระสุรเสียงที่ไพเรำะยิ่งกว่ำดนตรีใดๆที่หูของค<br />
นที่ต้องตำยเคยได้ยินนั้นดังมำว่ำ“กำรต่อสู้ของท่ำนทั ้งหลำยสิ้นสุดลงแล้ว”<br />
“ท่ำนทั้งหลำยที่ได้รับพรจำกพระบิดำของเรำจงมำรับเอำรำชอำณำจักรซึ่งเตรียมไว้ส ำหรับท่ำนทั้งหลำย<br />
ตั้งแต่แรกสร ้ำงโลก” มัทธิว 25:34 {GC 646.1} {GCth17 559.1}<br />
บัดนี้ค ำอธิษฐำนของพระผู้ช่วยให้รอดที่ทรงอธิษฐำนเผื่อสำวกของพระองค ์ก็ส ำเร็จ“ข้ำพระองค ์ปรำร<br />
ถนำให้คนเหล่ำนั้นที่พระองค ์ประทำนแก่ข้ำพระองค ์อยู่กับข้ำพระองค ์” ยอห ์น 17:24<br />
“อยู่เบื้องหน้ำพระสิริของพระองค ์โดยปรำศจำกต ำหนิและมีควำมร่ำเริงยินดี” (ยูดำ 24)<br />
498
พระคริสต ์ทรงน ำผู้ที่พระองค ์ทรงไถ่ด้วยพระโลหิตของพระองค เองมำยังพระบิดำและทรงประกำศว่ำ“ข้ำพ<br />
์<br />
ระองค ์อยู่ที่นี่พร ้อมกับเหล่ำลูกๆที่พระองค ์ประทำนให้แก่ข้ำพระองค ์”“ข้ำพระองค ์ก็พิทักษ์รักษำเขำผู้ซึ่งพ<br />
ระองค ์ประทำนแก่ข้ำพระองค ์ไว้โดยพระนำมของพระองค ์”ยอห ์น17:12;โอควำมรักแห่งกำรไถ่ให้พ้นจำก<br />
บำปนี้ช่ำงประเสริฐเพียงไรเวลำแห่งควำมปรีดำจะเกิดขึ้นเมื่อพระบิดำผู้ทรงไม่มีที่สิ้นสุดทอดพระเนตรมำ<br />
ยังคนทั้งหลำยที่ถูกไถ่ให้รอดแล้วและทรงมองเห็นพระฉำยำของพระองค ์ควำมขัดแย้ง/ควำมบำดหมำงข<br />
องบำปถูกก ำจัดจนหมดสิ้นสำเหตุของบำปถูกขจัดออกไปและมนุษย ์จะประสำนเข้ำเป็ นหนึ่งร่วมกับพระเจ้<br />
ำได้อีกครั้ง {GC 646.2} {GCth17 559.2}<br />
ด้วยควำมรักอันสุดที่จะพรรณนำได้พระเยซูทรงต้อนรับผู้สัตย ์ซื่อทั้งหลำยของพระองคเพื่อให้เข้ำร่วม<br />
์<br />
ควำมสุขกับพระองค ์พระผู้ช่วยให้รอดทรงชื่นชมยินดีที่ทรงเห็นจิตวิญญำณซึ่งพระองค ์ทรงช่วยให้รอดด้ว<br />
ยควำมเจ็บปวดและควำมอัปยศของพระองค ์ได้เข้ำมำยังรำชอำณำจักรแห่งพระสิรินี้และบรรดำผู้ที่ได้รับ<br />
กำรไถ่จำกบำปจะเป็ นผู้แบ่งปันควำมสุขของพระองค ์ในขณะที่พวกเขำมองไปยังผู้ที่ได้รับพระพรเหล่ำนี้พ<br />
วกเขำก็มองเห็นคนเหล่ำนั้นที่ถูกน ำให้มำหำพระคริสต ์อันเนื่องมำจำกค ำอธิษฐำนของพวกเขำและกำร<br />
ท ำงำนของพวกเขำและควำมรักที่เสียสละของพวกเขำยืนอยู่ในท่ำมกลำงคนเหล่ำนี้ด้วยในขณะที่พวกเข<br />
ำชุมนุมกันรอบพระที่นั ่งสีขำวอันยิ่งใหญ่ควำมชื่นชมยินดีที่ไม่อำจบรรยำยด้วยค ำพูดจะท่วมท้นอยู่ในใจ<br />
ของพวกเขำเมื่อมองดูผู้ที่พวกเขำน ำให้มำหำพระคริสต ์และเห็นว่ำคนนั้นชักน ำคนอื่นๆและคนอื่นเหล่ำนี้<br />
ก็ชักน ำคนอื่นต่อๆกันไปและคนทั้งหมดนี้ได้เข้ำมำยังที่พักพิงแห่งกำรพักผ่อนณที่นั ่นพวกเขำจะวำงมงกุ<br />
ฎลงที่พระบำทของพระเยซูและถวำยสรรเสริญพระองค ์ตลอดชั ่วนิรันดร ์กำล {GC 647.1} {GCth17<br />
560.1}<br />
ในขณะที่ก ำลังต้อนรับบรรดำผู้ที่ถูกไถ่ให้รอดเข้ำไปยังนครของพระเจ้ำอยู่นั้นมีเสียงร ้องถวำยเกียรติ<br />
ชื่นชมปรีดำดังขึ้นในอำกำศอำดัมทั้งสองก ำลังจะพบกันพระบุตรของพระเจ้ำทรงกำงแขนออกเพื่อต้อนรั<br />
บบิดำของเผ่ำพันธุ ์มนุษยชำติของเรำซึ่งเป็ นมนุษย ์ที่พระองค ์ทรงสร ้ำงและได้ท ำบำปต่อพระผู้สร ้ำงของเข<br />
ำและเพื่อควำมบำปของเขำท ำให้เกิดรอยแผลจำกกำรตรึงกำงเขนติดอยู่บนพระวรกำยของพระผู้ช่วยให้<br />
รอดขณะที่อำดัมมองดูรอยตะปูที่โหดเหี้ยมเขำไม่ได้ซบหน้ำลงที่พระอุระของพระองค ์แต่เขำทรุดตัวลงแท<br />
บพระบำทของพระองค ์ด้วยควำมถ่อมตนและร ้องขึ้นว่ำ<br />
“พระเมษโปดกผู้ถูกปลงพระชนม์แล้วนั้นทรงสมควรได้รับฤทธำนุภำพ” วิวรณ์ 5:12<br />
พระผู้ช่วยให้รอดทรงพยุงเขำให้ลุกขึ้นยืนด้วยควำมรักปรำนีและชี้ให้เขำมองไปยังสวนเอเดนซึ่งเป็ นบ้ำน<br />
ที่เขำถูกขับออกมำเนิ่นนำนแล้ว {GC 647.2} {GCth17 560.2}<br />
หลังจำกที่อำดัมถูกขับออกจำกสวนเอเดนชีวิตของเขำเต็มไปด้วยควำมโศกเศร ้ำใบไม้ทุกใบที่แห้งเฉำ<br />
ไปสัตว ์ทุกตัวที่น ำมำถวำยเป็ นเครื่องถวำยบูชำทุกสิ่งที่ท ำลำยธรรมชำติอันสวยงำมทุกสิ่งที่สร ้ำงรอยมล<br />
ทินให้แก่ควำมบริสุทธิ์ของมนุษย ์สิ่งเหล่ำนี้คอยย ้ำเตือนถึงบำปของเขำอยู่เสมอเขำต้องปวดร ้ำวด้วยควำ<br />
มเสียใจอย่ำงสุดซึ้งเมื่อมองเห็นควำมชั ่วที่มีอยู่ทั ่วทุกหนแห่งและเมื่อเขำเตือนเขำก็จะได้ค ำต ำหนิตอบโต้<br />
มำว่ำเขำเป็ นต้นเหตุที่ท ำให้บำปเกิดขึ้นเขำต้องแบกรับกำรลงโทษของควำมผิดนี้ด้วยควำมถ่อมตัวอย่ำง<br />
อดทนเป็ นเวลำนำนเกือบหนึ่งพันปีเขำสำรภำพควำมบำปของเขำด้วยควำมสัตย ์ซื่อและวำงใจในคุณควำ<br />
499
มดีของพระผู้ช่วยให้รอดที่ทรงสัญญำไว้และเขำตำยไปพร ้อมกับควำมหวังที่จะกลับเป็ นขึ้นจำกควำมตำย<br />
พระบุตรของพระเจ้ำทรงไถ่มนุษย ์จำกควำมล้มเหลวและกำรล้มลงและบัดนี้โดยพระรำชกิจของกำรลบมล<br />
ทินบำปอำดัมก็ได้รับสิทธิกำรปกครองของเขำกลับคืนมำ {GC 647.3} {GCth17 560.3}<br />
อำดัมมีควำมสุขอย่ำงล้นเหลือเมื่อเขำมองไปยังต้นไม้ที่เขำเคยชื่นชอบเป็ นต้นที่เขำเคยเก็บผลจำกต้น<br />
ไม้ต้นนี้ในสมัยที่เขำยังเป็ นคนบริสุทธิ์และมีควำมสุขเขำเห็นเถำวัลย ์ที่มือของเขำเคยตกแต่งดอกไม้ต้นเดี<br />
ยวกับที่เขำชอบดูแลสมองของเขำจับภำพที่เป็ นจริงเขำเข้ำใจอย่ำงดีว่ำแท้จริงแล้วนี่คือสวนเอเดนที่ถูก<br />
น ำกลับคืนมำใหม่บัดนี้สวยงำมกว่ำเมื่อก่อนที่เขำจะถูกขับออกไปพระผู้ช่วยให้รอดทรงน ำเขำไปยังต้นไม้<br />
แห่งชีวิตและทรงเด็ดผลไม้ที่สวยงำมและทรงยื่นให้เขำรับประทำนเขำมองไปรอบๆและเห็นคนมำกมำยจำก<br />
ครอบครัวของเขำที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปยืนอยู่ในแดนสวรรค ์ของพระเจ้ำแล้วเขำวำงมงกุฎเปล่งประกำย<br />
ลงแทบพระบำทของพระเยซูและซบอยู่ที่พระอุระของพระองค ์และกอดพระผู้ไถ่ไว้เขำดีดพิณทองค ำและเสี<br />
ยงเพลงแห่งชัยชนะก็ดังกังวำนขึ้นไปทั ่วท้องฟ้ ำ“พระเมษโปดกผู้ทรงถูกปลงพระชนม์และทรงพระชนม์อีก<br />
แล้วนั้นเป็ นผู้ทรงสมควรได้รับฤทธิ์ เดช”สมำชิกในครอบครัวของอำดัมร ้องรับและถอดมงกุฎของพวกเขำ<br />
ออกมำวำงแทบพระบำทของพระผู้ช่วยให้รอดในขณะที่ก้มกรำบลงถวำยบูชำต่อเบื้องพระพักตร ์พระองค ์{<br />
GC 648.1} {GCth17 561.1}<br />
กำรได้พบกันใหม่ในครั้งนี้มีทูตสวรรค ์ที่ร ่ำไห้เมื่ออำดัมล้มลงในบำปเป็ นพยำนอยู่ด้วยทูตสวรรคเหล่ำนี้<br />
์<br />
ชื่นชมยินดีเมื่อพระเยซูทรงเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยและเสด็จกลับสู่สวรรค ์และทูตสวรรคเหล่ำนี้จะเป็ ์ นผู้<br />
ที่เปิดหลุมฝังศพของคนทั้งปวงที่เชื่อในพระนำมของพระองค ์บัดนี้ทูตเหล่ำนี้เห็นพระรำชกิจของกำรทรงไ<br />
ถ่ให้พ้นจำกบำปนั้นเสร็จสมบูรณ์แล้วและพวกเขำต่ำงประสำนเสียงร่วมกันร ้องเพลงสรรเสริญพระเจ้ำ<br />
{GC 648.2} {GCth17 561.2}<br />
ที่ทะเลใสเหมือนแก้วหน้ำพระที่นั ่งซึ่งดูคล้ำยกับทะเลแก้วปนไฟที่ยิ่งงำมอร่ำมเมื่อกระทบกับพระสิริของ<br />
พระเจ้ำนั้นมีชนกลุ่มหนึ่งที่มำชุมนุมกันพวกเขำ“มีชัยชนะต่อสัตว ์ร ้ำยและต่อรูปของมันและต่อตัวเลขขอ<br />
งชื่อมัน” พวกเขำยืนอยู่กับพระเมษโปดกที่บนภูเขำศิโยน “ถือพิณของพระเจ้ำ”<br />
เป็ นคนแสนสี่หมื่นสี่พันคนที่ได้รับกำรทรงไถ่แล้วออกมำจำกท่ำมกลำงมนุษย ์และที่นั ่นได้ยินเสียงรำวกับเ<br />
สียงน ้ำมำกหลำยและดุจเสียงฟ้ ำร ้องสนั ่นซึ่งเป็ น“เสียงของผู้ดีดพิณก ำลังเล่นพิณของพวกเขำอยู่”และพ<br />
วกเขำ“ร ้องเพลงบทใหม่หน้ำพระที่นั ่ง”ซึ่งเป็ นบทเพลงที่ไม่มีใครสำมำรถร ้องได้ยกเว้นคนหนึ่งแสนสี่หมื่น<br />
สี่พันคนนั้นมันเป็ นบทเพลงของโมเสสและเพลงของพระเมษโปดกซึ่งเป็ นบทเพลงแห่งกำรช่วยกู้ไม่มีผู้ใดเ<br />
ลยนอกจำกคนแสนสี่หมื่นสี่พันคนนี้เท่ำนั้นที่เรียนรู ้ที่จะร ้องเพลงนั้นได้เพรำะเป็ นบทเพลงแห่งประสบกำร<br />
ณ์ของพวกเขำซึ่งเป็ นประสบกำรณ์ที่ไม่มีคนกลุ่มใดเคยมีมำก่อนพวกเขำ“ติดตำมพระเมษโปดกไม่ว่ำพร<br />
ะองค ์จะเสด็จไปที่ไหน”พวกเขำเป็ นคนที่ถูกรับขึ้นมำยังสวรรค ์ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่พวกเขำจึงถูกจัดว่ำเ<br />
ป็ น“ผลแรกถวำยแด่พระเจ้ำและแด่พระเมษโปดก”วิวรณ์15:2,3(TKJV);14:1-5<br />
“คนเหล่ำนี้เป็ นคนที่มำจำกควำมยำกล ำบำกครั้งยิ่งใหญ่”พวกเขำผ่ำนช่วงเวลำแห่งควำมทุกข ์ยำกล ำ<br />
บำกอย่ำงที่ไม่เคยมีมำก่อนนับตั้งแต่ครั้งมีประชำชำติมำพวกเขำทนกับควำมทุกข ์ล ำเค็ญในช่วงเวลำแห่<br />
งควำมทุกข ์ของยำโคบพวกเขำยืนหยัดอยู่ได้โดยปรำศจำกผู้อุทธรณ์จนถึงช่วงเวลำสุดท้ำยคือเมื่อพระเ<br />
500
จ้ำทรงเทค ำพิพำกษำลงมำแต่พวกเขำทั้งหลำยได้รับกำรปลดปล่อยออกมำเพรำะ“พวกเขำช ำระล้ำงเสื้อ<br />
ผ้ำของเขำด้วยพระโลหิตของพระเมษโปดกจนขำวสะอำด”“ปำกของพวกเขำไม่พบควำมเท็จเขำเป็ นคน<br />
ที่ปรำศจำกต ำหนิ”ต่อเบื้องพระพักตร ์พระเจ้ำ“เพรำะเหตุนี้เขำทั้งหลำยจึงได้อยู่หน้ำพระที่นั ่งของพระเจ้ำแ<br />
ละปรนนิบัติพระองค ์ในพระวิหำรของพระองค ์ทั้งกลำงวันและกลำงคืนและพระองค ์ผู้ประทับบนพระที่นั ่งจะ<br />
ทรงคุ้มครองพวกเขำ”พวกเขำเห็นกำรกันดำรอำหำรและโรคระบำดซึ่งท ำลำยแผ่นดินโลกดวงอำทิตย ์มี<br />
พลังควำมร ้อนอย่ำงแรงเพื่อเผำผลำญมนุษย ์และตัวพวกเขำเองอดทนต่อควำมล ำบำกควำมหิวโหยและค<br />
วำมกระหำยแต่“พวกเขำจะไม่หิวหรือกระหำยอีกเลยดวงอำทิตย ์และควำมร ้อนจะไม่แผดเผำเขำอีกต่อไปเ<br />
พรำะว่ำพระเมษโปดกผู้ทรงอยู่กลำงพระที่นั ่งนั้นจะทรงเลี้ยงดูพวกเขำและจะทรงน ำเขำไปยังน ้ำพุแห่งชีวิต<br />
และพระเจ้ำจะทรงเช็ดน ้ำตำทุกหยดจำกตำของเขำทั้งหลำย” วิวรณ์ 7:14-17 14:5 {GC<br />
648.3} {GCth17 561.3}<br />
ในทุกยุคทุกสมัยบรรดำผู้ที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงเลือกสรรไว้แล้วจะต้องผ่ำนกำรเรียนรู ้และฝึกฝนในโรง<br />
เรียนของกำรทดลองทำงเดินของพวกเขำในโลกนี้คับแคบพวกเขำจะต้องถูกช ำระให้บริสุทธิ์ในเตำไฟแห่<br />
งควำมยำกล ำบำกพวกเขำต้องอดทนต่อกำรต่อต้ำนควำมเกลียดชังและกำรกล่ำวร ้ำยเพื่อเห็นแก่องค ์พร<br />
ะเยซูพวกเขำติดตำมพระองค ์ในกำรต่อสู้ที่ร ้ำยกำจพวกเขำอดทนกับกำรเสียสละและต้องพบกับควำมผิ<br />
ดหวังอันขมขื่นด้วยประสบกำรณ์ที่เจ็บปวดของตัวพวกเขำเองนั้นพวกเขำจึงได้เรียนรู ้ถึงควำมชั ่วร ้ำยขอ<br />
งบำปอ ำนำจของมันควำมผิดของมันควำมทุกข ์ยำกของมันและพวกเขำมองดูบำปด้วยควำมรังเกียจควำ<br />
มรู ้สึกส ำนึกต่อกำรเสียสละอันไร ้ขอบเขตเพื่อรักษำบำปให้หำยท ำให้พวกเขำถ่อมตนลงในสำยตำของพว<br />
กเขำเองและท ำให้หัวใจของพวกเขำท่วมท้นด้วยกำรขอบพระคุณและกำรสรรเสริญซึ่งผู้ที่ไม่เคยล้มในบำ<br />
ปจะไม่มีทำงเข้ำใจพวกเขำรักมำกเพรำะได้รับอภัยมำกพวกเขำเข้ำร่วมทนทุกข ์ของพระคริสต ์พวกเขำจึ<br />
งสมควรได้รับสง่ำรำศีร่วมกับพระองค ์ {GC 649.1} {GCth17 562.1}<br />
บรรดำผู้ที่ได้รับมรดกของพระเจ้ำออกมำจำกห้องใต้หลังคำจำกกระท่อมปรักหักพังจำกคุกมืดใต้ดินจ<br />
ำกตะแลงแกงจำกภูเขำจำกทะเลทรำยจำกถ ้ำใต้พื้นโลกและจำกซอกหินใต้ทะเลลึกขณะที่พวกเขำมีชีวิต<br />
อยู่ในโลกพวกเขำเป็ นคน “สิ้นเนื้อประดำตัวตกระก ำล ำบำกและถูกท ำทำรุณ”<br />
ฮีบรู11:37;คนจ ำนวนนับล้ำนๆลงไปยังหลุมฝังศพด้วยควำมรู ้สึกอับอำยเพรำะว่ำพวกเขำยืนหยัดปฏิเสธไ<br />
ม่ยอมต่อกำรเรียกร ้องสิทธิที่หลอกลวงของซำตำนพวกเขำถูกตัดสินจำกกำรพิพำกษำของมนุษย ์ว่ำเป็ น<br />
อำชญำกรที่เลวร ้ำยที่สุดแต่บัดนี้พระเจ้ำ “ทรงเป็ นผู้พิพำกษำ” สดุดี 50:6<br />
กำรพิจำรณำค ำตัดสินของโลกจะถูกพลิกกลับพระองค ์“จะทรงเอำกำรลบหลู่แห่งชนชำติของพระองค ์ไป<br />
จำกทั้งแผ่นดินโลก”อิสยำห ์25:8;“คนทั้งหลำยจะเรียกพวกเขำว่ำชนชำติบริสุทธิ์ผู้รับไถ่ไว้แล้วของพระย<br />
ำห ์เวห ์”พระองค ์ทรงก ำหนดที่จะ“ให้มงกุฎแทนขี้เถ้ำแก่พวกเขำและให้น ้ำมันแห่งควำมยินดีแทนกำรไว้ทุ<br />
กขเสื้อคลุมแห่งกำรสรรเสริญแทนจิตวิญญำณที่ท้อแท้” ์<br />
อิสยำห ์ 62:12;<br />
61:3;พวกเขำจะไม่อ่อนล้ำไม่ทุกข ์ทรมำนไม่ต้องกระจัดกระจำยและไม่ต้องถูกกดขี่ข่มเหงอีกต่อไปแล้วต่<br />
อแต่นี้ไปพวกเขำจะอยู่ร่วมกับองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำตลอดกำลพวกเขำยืนอยู่เบื้องหน้ำพระที่นั ่งสวมใส่เครื่อง<br />
นุ่งห่มที่มีควำมงำมมำกยิ่งกว่ำของบรรดำผู้สูงศักดิ์ของโลกที่เคยสวมใส่กันพวกเขำสวมมงกุฎที่งำมสง่ำก<br />
ว่ำมงกุฎใดๆที่มหำกษัตริย ์พระองค ์ใดในแผ่นดินโลกทรงเคยสวมใส่วันเวลำแห่งควำมเจ็บปวดและกำรร ่ำไ<br />
501
ห้สิ้นสุดไปแล้วตลอดกำลกษัตริย ์ผู้ทรงพระสิริทรงเช็ดน ้ำตำจำกใบหน้ำของทุกคนต้นเหตุของควำมโศกเ<br />
ศร ้ำทั้งหมดถูกก ำจัดออกไปท่ำมกลำงกิ่งตำลที่โบกสะบัดไปมำนั้นพวกเขำเปล่งเสียงร ้องสรรเสริญชัดเจน<br />
หวำนชื่นและเป็ นหนึ่งเดียวกันทุกเสียงร ้องรับกันจนกระทั ่งเพลงสรรเสริญดังกังวำนไปทั ่วทั้งสวรรค ์“ควำม<br />
รอดขึ้นอยู่กับพระเจ้ำของเรำผู้ประทับบนพระที่นั ่งและขึ้นอยู่กับพระเมษโปดก”<br />
และทุกชีวิตที่อำศัยอยู่ในแผ่นดินสวรรค ์พำกันร ้องตอบว่ำ<br />
“อำเมนค ำสดุดีพระสิริพระปัญญำค ำขอบพระคุณพระเกียรติฤทธำนุภำพและพระก ำลังจงมีแด่พระเจ้ำขอ<br />
งเรำตลอดไปเป็ นนิตย ์” วิวรณ์ 7:10, 12 {GC 650.1} {GCth17 562.2}<br />
ในช่วงชีวิตของเรำในโลกนี้เรำเพียงแค่เริ่มที่จะเข้ำใจถึงเรื่องรำวอันอัศจรรย ์ของกำรทรงไถ่บำปด้วยค<br />
วำมเข้ำใจอันจ ำกัดของเรำนั้นเรำอำจพิจำรณำอย่ำงจริงใจที่สุดในเรื่องควำมอัปยศและสง่ำรำศีชีวิตและค<br />
วำมตำยควำมยุติธรรมและพระเมตตำคุณซึ่งประสำนเข้ำรวมกันที่บนกำงเขนนั้นแต่กระนั้นถึงแม้เรำจะใช ้<br />
พลังสมองของเรำทั้งหมดเท่ำที่เรำจะคิดได้เรำก็ยังไม่สำมำรถเข้ำใจถึงควำมส ำคัญทั้งหมดของมันได้เรำห<br />
ยั ่งรู ้ถึงควำมกว้ำงและควำมยำวควำมสูงและควำมลึกของควำมรักแห่งกำรทรงไถ่ให้รอดได้เพียงแค่เลือนร<br />
ำงไม่มีผู้ใดสำมำรถเข้ำใจแผนกำรแห่งกำรทรงไถ่ให้พ้นจำกบำปได้อย่ำงบริบูรณ์แม้กระทั ่งเมื่อผู้ที่ถูกไถ่ใ<br />
ห้รอดแล้วได้เห็นสิ่งที่เห็นและได้รู ้สิ่งที่ถูกเปิดเผยให้รู ้แต่ตลอดชั ่วนิรันดร ์กำลสัจธรรมใหม่ๆจะถูกเปิดเผยอ<br />
ยู่ตลอดเวลำให้แก่สมองที่มีควำมนึกคิดและชื่นชมยินดีถึงแม้ควำมโศกเศร ้ำควำมเจ็บปวดและกำรทดลอง<br />
ในแผ่นดินโลกจะสิ้นสุดไปและสำเหตุที่ท ำให้เกิดสิ่งเหล่ำนี้จะถูกก ำจัดทิ้งไปแล้วก็ตำมประชำกรของพระเจ้<br />
ำจะได้รู ้อย่ำงชัดเจนและมีควำมเข้ำใจดีว่ำรำคำที่ต้องจ่ำยไปเพื่อควำมรอดของพวกเขำนั ้นจะต้องเสียค่ำใ<br />
ช ้จ่ำยด้วยสิ่งใด {GC 651.1} {GCth17 563.1}<br />
กำงเขนของพระคริสต ์จะเป็ นศำสตร ์และบทเพลงของผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปไปตลอดชั ่วนิรันดร เมื่อ ์<br />
พวกเขำมองดูพระคริสต ์ขณะทรงรับเกียรติยศพวกเขำก็จะแลเห็นพระคริสต ์ขณะที่ทรงถูกตรึงบนกำงเข<br />
นพวกเขำจะไม่มีวันลืมว่ำพระองค ์ผู้ทรงมีอ ำนำจในกำรทรงสร ้ำงและค ้ำจุนโลกจ ำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่ในห้<br />
วงอวกำศกว้ำงใหญ่พระองค ์ผู้ทรงเป็ นที่รักยิ่งของพระเจ้ำพระองค ์ผู้ทรงฤทธำนุภำพยิ่งใหญ่ในสวรรค ์พระ<br />
องค ์ที่เหล่ำเครูบและเสรำฟิมที่ส่องแสงสุกใสกรำบบูชำด้วยควำมชื่นชมพระองค ์ผู้นี้ได้ทรงถ่อมพระองคเอ<br />
์<br />
งลงมำเพื่อยกระดับมนุษย ์ที่ล้มลงในบำปให้สูงขึ้นพวกเขำจะไม่มีวันลืมว่ำพระองค ์ทรงแบกควำมผิดและค<br />
วำมอับอำยของบำปรวมถึงกำรซ่อนพระพักตร ์ของพระบิดำจนกระทั ่งควำมทุกข ์โศกเศร ้ำของโลกที่สูญเ<br />
สียไปท ำให้พระทัยของพระองค ์แตกสลำยและบีบคั้นท ำลำยชีวิตของพระองค ์บนกำงเขนคำลวำรีเรื่องรำว<br />
ของพระเจ้ำพระผู้สร ้ำงโลกพระเจ้ำผู้ทรงตัดสินชะตำกรรมทั้งปวงพระผู้ทรงรักมนุษย ์ในโลกนี้มำกจนได้ละ<br />
สง่ำรำศีของพระองค ์และลดเกียรติถ่อมพระองคเองลงมำเรื่องรำวเหล่ำนี้จะท ์<br />
ำให้ทั ่วทั้งจักรวำลระลึกถึงด้ว<br />
ยควำมอัศจรรย ์ใจและเคำรพบูชำไปจนตลอดกำลขณะที่เหล่ำชนชำติทั้งปวงที่ได้รับควำมรอดจะมองไปยั<br />
งพระผู้ไถ่และมองเห็นพระสิริอันไม่รู ้จบสิ้นของพระบิดำที่ส่องอยู่บนพระพักตร ์ของพระองค ์นั้นขณะที่พวก<br />
เขำมองดูพระที่นั ่งของพระองค ์ที่มีอยู่ตลอดทุกยุคทุกสมัยนั้นและทรำบดีว่ำอำณำจักรของพระองค ์จะไม่มี<br />
วันสิ้นสุดพวกเขำจะร ้องเพลงด้วยควำมปีติยินดีว่ำ“พระเมษโปดกผู้ถูกปลงพระชนม์แล้วนั้นทรงสมควรได้<br />
รับฤทธำนุภำพและด้วยพระโลหิตล ้ำค่ำของพระองค ์เองทรงไถ่พวกเรำให้รอดพ้นจำกบำปกลับคืนมำยังพ<br />
ระเจ้ำ” {GC 651.2} {GCth17 563.2}<br />
502
ควำมลึกลับของกำงเขนอธิบำยควำมลึกลับอื่นๆทั้งปวงภำยใต้แสงสว่ำงที่ส่องออกมำจำกกำงเขนคำล<br />
วำรีนั้นพระลักษณะต่ำงๆของพระเจ้ำที่เคยท ำให้เรำเต็มล้นด้วยควำมกลัวและควำมตะลึงพรึงเพริดจะปรำ<br />
กฏออกมำเป็ นควำมงดงำมและน่ำดึงดูดเรำจะมองเห็นควำมเมตตำกรุณำควำมอ่อนโยนและควำมรักแบบ<br />
บิดำมำรดำประสำนอย่ำงกลมเกลียวกันเข้ำกับควำมบริสุทธิ์ควำมยุติธรรมและอ ำนำจในขณะที่เรำมองดู<br />
ควำมยิ่งใหญ่ของพระที่นั ่งของพระองค ์ที่สูงตระหง่ำนและเป็ นที่เทิดทูนนั้นเรำจะมองเห็นพระลักษณะของ<br />
พระองค ์ที่แสดงออกถึงควำมเมตตำกรุณำและเรำจะเข้ำใจอย่ำงที่ไม่เคยเข้ำใจมำก่อนถึงควำมส ำคัญขอ<br />
งพระนำมซึ่งเป็ นที่รักนั้นคือ “พระบิดำของเรำ” {GC 652.1} {GCth17 563.3}<br />
เรำจะมองเห็นว่ำพระเจ้ำผู้ทรงกอปรด้วยพระปัญญำอันไร ้ขอบเขตจ ำกัดจะไม่ทรงวำงแผนกำรแห่งควำ<br />
มรอดบำปของเรำด้วยวิธีอื่นใดนอกจำกกำรเสียสละของพระบุตรของพระองค ์ผลตอบแทนของกำรเสียสล<br />
ะนี้คือควำมสุขของกำรมีผู้ที่ถูกไถ่ให้รอดบำปแล้วที่บริสุทธิ์มีควำมสุขและมีชีวิตอมตะอยู่เต็มแผ่นดินโลก<br />
ผลของควำมขัดแย้งระหว่ำงพระผู้ช่วยให้รอดกับอ ำนำจมืดคือควำมสุขของผู้ที่ได้รับกำรไถ่ให้รอดจำกบำ<br />
ปย้อนกลับไปถวำยพระสิริแด่พระเจ้ำตลอดชั ่วนิรันดรกำลและนี่คือคุณค่ำของจิตวิญญำณที่พระบิดำทรง<br />
พอพระทัยกับรำคำที่ทรงช ำระในกำรไถ่และองค ์พระคริสต เองทรงมองดูผลของกำรเสียสละที่ยิ่งใหญ่ด้วยค<br />
์<br />
วำมพึงพอพระทัยยิ่งนัก {GC 652.2} {GCth17 563.4}<br />
503
บท 41 - โลกร้างอ้างว้าง<br />
“เพรำะว่ำบำปของนครนั้นกองสูงขึ้นถึงสวรรค ์แล้วและพระเจ้ำทรงจ ำกำรอธรรมของนครนั้นแล้ว…..ใ<br />
นถ้วยที่นครนั้นได้ผสมไว้ก็จงผสมลงไปเป็ นสองเท่ำนครนั้นให้เกียรติตัวเองและอยู่อย่ำงฟุ ่ มเฟือยมำกเพียง<br />
ไรก็จงมอบควำมทรมำนและควำมโศกเศร ้ำแก่นครนั้นมำกเพียงนั้นเพรำะนครนั้นร ำพึงในใจว่ำ<br />
‘เรำนั ่งอยู่ในต ำแหน่งรำชินีเรำไม่ใช่หญิงม่ำยและเรำจะไม่ประสบควำมโศกเศร ้ำเลย’เพรำะเหตุนี้ภัยพิ<br />
บัติต่ำงๆจะมำถึงนครนั้นภำยในวันเดียวคือโรคระบำดควำมโศกเศร ้ำและกำรกันดำรอำหำรและไฟจะเผำน<br />
ครนั้นเพรำะองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำคือพระเจ้ำผู้ทรงพิพำกษำนครนั้นทรงฤทธิ์บรรดำกษัตริย ์แห่งแผ่นดินโลกที่<br />
ล่วงประเวณีกับนครนั้นและอยู่ด้วยกันอย่ำงฟุ ่ มเฟือยเมื่อเห็นควันไฟที่ไหม้นครนั้นก็จะร ้องไห้และทุกข ์โศก<br />
…..และจะกล่ำวว่ำ‘วิบัติแล้ววิบัติแล้วนครที่ยิ่งใหญ่นครบำบิโลนที่แข็งแกร่งเพรำะกำรพิพำกษำมำถึงเจ้ำแ<br />
ล้วภำยในชั ่วโมงเดียวเท่ำนั้น’” วิวรณ์ 18:5-10 {GC 653.1} {GCth17 564.1}<br />
“พวกพ่อค้ำบนแผ่นดินโลก”ที่“มั ่งมีขึ้นจำกควำมฟุ ่ มเฟือยอย่ำงยิ่งของนครนั้น”“จะยืนอยู่ห่ำงๆเพรำะ<br />
กลัวภัยจำกกำรทรมำนนครพวกเขำจะร ้องไห้และโศกเศร ้ำ....วิบัติแล้ววิบัติแล้วนครที่ยิ่งใหญ่นครที่สวมใส่<br />
ผ้ำป่ ำนเนื้อละเอียดผ้ำสีม่วงและผ้ำสีแดงเข้มนครที่ประดับด้วยทองค ำอัญมณีและไข่มุกเพรำะภำยในชั ่วโ<br />
มงเดียวทรัพย ์สมบัติที่มำกมำยเช่นนี้ก็ยังสูญไปสิ้น” วิวรณ์ 18:11, 3, 15-17 {GC 653.2} {GCth17<br />
564.2}<br />
กำรพิพำกษำเช่นนี้จะลงมำยังนครบำบิโลนในวันที่พระพิโรธของพระเจ้ำมำเยือนบำบิโลนเติมควำมไร ้<br />
ศีลธรรมของเธอจนเต็มล้นเธอสุกงอมพร ้อมที่จะถูกท ำลำยแล้ว {GC 653.3} {GCth17 564.3}<br />
ในขณะที่พระสุรเสียงของพระเจ้ำปลดปล่อยประชำกรของพระองค ์นั้นมีควำมตื่นตระหนกด้วยควำมก<br />
ลัวเกิดขึ้นในกลุ่มคนที่สูญเสียทุกสิ่งไปในกำรต่อสู้ยิ่งใหญ่ของชีวิตในช่วงเวลำที่ประตูแห่งพระกรุณำธิคุณ<br />
ยังคงเปิดอยู่นั้นคนเหล่ำนี้ถูกซำตำนมอมเมำด้วยกำรล่อลวงต่ำงๆของมันและพวกเขำหำข้อแก้ตัวให้กับวิ<br />
ถีแห่งบำปของตนคนร ่ำรวยภูมิใจว่ำตนเหนือกว่ำคนที่ได้รับควำมชื่นชอบน้อยกว่ำแต่พวกเขำได้ทรัพย ์ส<br />
มบัติมำด้วยกำรละเมิดธรรมบัญญัติของพระเจ้ำพวกเขำละเลยกำรเลี้ยงดูผู้หิวโหยละเลยที่จะสวมเสื้อผ้ำใ<br />
ห้กับคนเปลือยกำยละเลยที่จะกระท ำกำรยุติธรรมและละเลยกำรให้ควำมรักด้วยควำมเมตตำพวกเขำต้อง<br />
กำรยกชูตนเองขึ้นและให้เพื่อนมนุษย ์ที่พระเจ้ำทรงสร ้ำงยกย่องพวกเขำบัดนี้ทุกสิ่งที่ท ำให้พวกเขำยิ่งให<br />
ญ่ถูกปลดทิ้งไปหมดและพวกเขำถูกปล่อยให้สิ้นเนื้อประดำตัวและไร ้สิ่งปกป้ องพวกเขำหวำดกลัวเมื่อต้อง<br />
มองดูสิ่งต่ำงๆที่พวกเขำเทิดทูนถูกท ำลำยทิ้งไปต่อเบื้องพระพักตร ์พระผู้สร ้ำงของพวกเขำพวกเขำขำยตั<br />
วเองให้กับทรัพย ์สมบัติและควำมสนุกสนำนทำงฝ่ ำยโลกและไม่ได้แสวงหำควำมมั ่งมีจ ำเพำะพระเจ้ำผลที่ไ<br />
ด้คือชีวิตของพวกเขำล้มเหลวบัดนี้ควำมส ำรำญของพวกเขำเปลี่ยนไปเป็ นควำมขมขื่นทรัพย ์สมบัติของ<br />
พวกเขำเปื่อยเน่ำไปทรัพย ์สมบัติที่พวกเขำหำมำตลอดชีวิตถูกกวำดไปหมดในชั ่วพริบตำเดียวคนรวยร ่ำ<br />
ไห้เป็ นทุกข ์ถึงคฤหำสน์ที่ถูกท ำลำยไปทองค ำและเงินของเขำก็กระจัดกระจำยไปแต่ควำมโศกเศร ้ำของพ<br />
วกเขำก็ถูกระงับเพรำะกลัวว่ำตัวเขำเองจะต้องพินำศไปพร ้อมกับสิ่งของที่เขำเทิดทูนด้วย<br />
654.1} {GCth17 565.1}<br />
{GC<br />
504
กำรที่คนชั ่วทั้งหลำยเต็มไปด้วยควำมเสียใจนั้นไม่ใช่เป็ นเพรำะบำปของพวกเขำที่ได้ละเลยพระเจ้ำและ<br />
เพื่อนมนุษย ์แต่เป็ นเพรำะพระเจ้ำทรงได้รับชัยชนะพวกเขำร ่ำไห้กับผลที่เกิดขึ้นแต่ไม่ได้กลับใจจำกควำม<br />
ชั ่วหำกท ำได้พวกเขำจะพยำยำมเอำชัยชนะกลับคืนมำ {GC 654.2} {GCth17 565.2}<br />
โลกมองเห็นกลุ่มคนที่พวกเขำเยำะเย้ยและเหยียดหยำมและต้องกำรก ำจัดทิ้งไปให้หมดเป็ นคนที่ผ่ำนโ<br />
รคระบำดพำยุและแผ่นดินไหวโดยไม่ได้รับบำดเจ็บพระองค ์ทรงเป็ นดั ่งไฟที่เผำผลำญส ำหรับผู้ที่ล่วงละเมิด<br />
ธรรมบัญญัติของพระองค ์แต่ทรงเป็ นป้ อมปรำกำรอันปลอดภัยส ำหรับประชำกรของพระองค ์<br />
654.3} {GCth17 565.3}<br />
ศำสนำจำรย ์ผู้ซึ่งตลอดเวลำที่ผ่ำนมำที่ยอมสละทิ้งสัจธรรมเพื่อจะรับควำมนิยมชมชอบจำกมนุษย ์นั ้น<br />
บัดนี้เขำมองเห็นสภำพและอิทธิพลของค ำสอนของเขำเป็ นที่ประจักษ์แล้วว่ำพระเนตรขององค ์สัพพัญญู<br />
ติดตำมเขำไปในขณะที่เขำยืนอยู่ที่โต๊ะในขณะที่เขำเดินอยู่ตำมถนนและในขณะที่เขำปะปนอยู่กับมนุษย ์<br />
ในเหตุกำรณ์ต่ำงๆของชีวิตทุกอำรมณ์ของจิตใจทุกประโยคที่เขียนทุกค ำที่กล่ำวออกมำและทุกกำรกระ<br />
ท ำที่ชักน ำมนุษย ์ให้เข้ำพักพิงในป้ อมปรำกำรของควำมเท็จนั้นกำรกระท ำต่ำงๆเหล่ำนี้หว่ำนเมล็ดออกไป<br />
และบัดนี้เขำมองเห็นผลของกำรเก็บเกี่ยวในบรรดำจิตวิญญำณหลงหำยน่ำสมเพชเวทนำที่ยืนอยู่รอบตัว<br />
เขำ {GC 654.4} {GCth17 565.4}<br />
พระเจ้ำตรัสว่ำ“เขำได้รักษำแผลแห่งประชำกรของเรำเพียงผิวเผินกล่ำวว่ำสวัสดิภำพสวัสดิภำพเมื่อไ<br />
ม่มีสวัสดิภำพเสียเลย”“เพรำะเจ้ำท ำให้คนชอบธรรมท้อใจด้วยกำรหลอกลวงทั ้งที่เรำไม่ได้ท ำให้เขำเศร ้ำ<br />
ใจเลยและเจ้ำได้หนุนใจคนอธรรมไม่ให้หันกลับจำกทำงอธรรมของเขำท ำให้ไม่อำจรักษำชีวิตของตนไว้”<br />
เยเรมีย ์ 8:11 เอเสเคียล 13:22 {GC 655.1} {GCth17 566.1}<br />
“วิบัติแก่ผู้เลี้ยงแกะผู้ท ำลำยและกระจำยแกะแห่งลำนหญ้ำของเรำ...นี่แน่ะเรำจะลงโทษเจ้ำเพรำะกำรก<br />
ระท ำชั ่วของเจ้ำ”“ท่ำนผู้เลี้ยงแกะทั้งหลำยเอ๋ยจงคร ่ำครวญและร ้องเถิดท่ำนเจ้ำของฝูงแกะจงกลิ้งเกลือกใ<br />
นขี้เถ้ำเพรำะวันเวลำแห่งกำรสังหำรท่ำนและวันเวลำที่ท่ำนต้องกระจัดกระจำยมำถึงแล้ว<br />
ผู้เลี้ยงแกะจะไม่มีทำงหนีเจ้ำของฝูงแกะไม่มีทำงรอด” เยเรมีย ์ 23:1, 2; 25:34, 35 {GC<br />
655.2} {GCth17 566.2}<br />
อำจำรย ์ทั้งหลำยและประชำชนต่ำงมองเห็นว่ำพวกเขำไม่ได้รักษำสัมพันธภำพที่ถูกต้องกับพระเจ้ำพว<br />
กเขำมองเห็นว่ำตนได้กบฏมำตลอดต่อพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นแหล่งก ำเนิดของธรรมบัญญัติที่ยุติธรรมและชอ<br />
บธรรมกำรเพิกเฉยต่อข้อบังคับต่ำงๆของพระเจ้ำน ำมำซึ่งควำมชั ่วควำมไม่ปรองดองกันควำมเกลียดชังแ<br />
ละควำมอธรรมจ ำนวนนับพันๆที่พรั ่งพรูขึ้นมำจนทั ่วทั้งโลกกลำยเป็ นสนำมกว้ำงใหญ่ของกำรแก่งแย่งชิง<br />
ดีกันอีกทั้งยังเป็ นแหล่งรวมของควำมเสื่อมทรำมชั ่วร ้ำยสิ่งนี้เป็ นภำพมุมมองที่ปรำกฏขึ้นในเวลำนี้แก่ผู้ที่<br />
ปฏิเสธสัจธรรมและเลือกที่จะเก็บถนอมรักษำควำมผิดไว้ไม่มีภำษำใดที่จะใช ้บรรยำยถึงควำมรู ้สึกของผู้ที่<br />
ไม่เชื่อฟังและไม่จงรักภักดีซึ่งต้องสูญเสียชีวิตนิรันดร ์ไปตลอดกำลได้ผู้ที่มีควำมสำมำรถและมีวำจำคล่อง<br />
แคล่วซึ่งโลกยกย่องบูชำนั้นถึงเวลำนี้พวกเขำจะมองเห็นสิ่งเหล่ำนี้ด้วยแสงสว่ำงที่แท้จริงพวกเขำตระหนั<br />
กแล้วว่ำกำรล่วงละเมิดของพวกเขำท ำให้สูญเสียสิ่งใดไปและพวกเขำหมอบลงแทบเท้ำของผู้สัตย ์ซื่อที่เข<br />
{GC<br />
……<br />
505
ำเคยดูแคลนและเย้ยหยันและสำรภำพว่ำพระเจ้ำทรงรักผู้สัตย ์ซื่อเหล่ำนั้นเสมอมำ {GC<br />
655.3} {GCth17 566.3}<br />
ประชำชนมองเห็นว่ำพวกเขำถูกหลอกพวกเขำต่ำงโทษซึ่งกันและกันว่ำเป็ นผู้ที่น ำควำมหำยนะมำให้<br />
แต่ทุกคนรวมตัวกันต่อว่ำบรรดำอำจำรย ์ด้วยค ำต ำหนิที่ขมขื่นที่สุดศำสนำจำรย ์ที่ไม่ซื่อสัตย ์ทั้งหลำยล้ว<br />
นท ำนำยแต่เรื่องรำวรื่นหูพวกเขำน ำผู้ฟังให้ไม่ใส่ใจธรรมบัญญัติของพระเจ้ำและกดขี่ผู้ที่ถือรักษำธรรมบั<br />
ญญัติให้บริสุทธิ์บัดนี้ผู้สอนเหล่ำนี้สำรภำพด้วยควำมสิ้นหวังต่อหน้ำโลกถึงผลงำนหลอกลวงของพวกเข<br />
ำฝูงชนโกรธแค้นยิ่งนักต่ำงร ้องขึ้นว่ำ“เรำพินำศแล้วและท่ำนเป็ นต้นเหตุควำมหำยนะของเรำ”แล้วฝูงชน<br />
หันเข้ำใส่ผู้เลี้ยงเทียมเท็จฝูงชนที่ครั้งหนึ่งเคยชื่นชมพวกเขำที่สุดกลับกลำยเป็ นผู้ที่แช่งสำปพวกเขำด้ว<br />
ยค ำพูดที่น่ำกลัวที่สุดมือที่ครั้งหนึ่งเคยมอบรำงวัลเกียรติยศให้แก่พวกเขำจะชูขึ้นมำเพื่อท ำลำยพวกเขำ<br />
ดำบที่เคยใช ้สังหำรประชำกรของพระเจ้ำบัดนี้ใช เพื่อท ้ ำลำยศัตรูของประชำกรของพระองค ์ทั ่วทุกหนทุก<br />
แห่งจะมีแต่กำรต่อสู้และกำรนองเลือด {GC 655.4} {GCth17 566.4}<br />
“เสียงกัมปนำทจะก้องไปทั ่วปลำยพิภพเพรำะพระยำห ์เวห ์ทรงมีคดีกับบรรดำประชำชำติพระองค ์ทรงเ<br />
ข้ำพิพำกษำเนื้อหนังทั้งสิ้นส่วนคนอธรรมนั้นพระองค ์จะทรงฟันเสียด้วยดำบ” เยเรมีย ์ 25:<br />
31ควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่ด ำเนินมำเป็ นเวลำหกพันปีพระบุตรของพระเจ้ำและผู้สื่อข่ำวชำวสวรรค ์ต่อสู้กับ<br />
อ ำนำจชั ่วเพื่อเตือนเพื่อให้ควำมกระจ่ำงและเพื่อช่วยมนุษย ์ทั้งหลำยให้รอดบัดนี้ทุกคนตัดสินใจแล้วคนชั ่ว<br />
เข้ำร่วมกับซำตำนอย่ำงเต็มที่เพื่อท ำสงครำมต่อสู้พระเจ้ำถึงเวลำแล้วที่พระเจ้ำจะทรงยืนยันอ ำนำจของธ<br />
รรมบัญญัติของพระองค ์ที่ถูกเหยียบย ่ำไปบัดนี้กำรต่อสู้ไม่ได้อยู่ที่ซำตำนเท่ำนั้นแต่มำอยู่ที่มนุษย ์ด้วย“พ<br />
ระยำห ์เวห ์ทรงมีคดีกับบรรดำประชำชำติ”“คนอธรรมนั ้นพระองค ์จะทรงฟันเสียด้วยดำบ” {GC<br />
656.1} {GCth17 567.1}<br />
ผู้ที่“ถอนหำยใจและคร ่ำครวญเนื่องจำกสิ่งน่ำสะอิดสะเอียนทั้งหมดที่ท ำกันในเมืองนั้น”จะได้รับเครื่อง<br />
หมำยของกำรปลดปล่อยบัดนี้ทูตมรณะก้ำวออกมำแล้วเป็ นทูตมรณะที่อยู่ในนิมิตของเอเสเคียลซึ่งมีสัญ<br />
ลักษณ์เป็ นคนที่มีอำวุธสังหำรพวกเขำรับค ำสั ่งว่ำ“จงฆ่ำท ำลำยทั้งคนแก่คนหนุ่มและหญิงสำวทั้งเด็กและ<br />
พวกผู้หญิงแต่อย่ำเข้ำใกล้ผู้มีเครื่องหมำยและจงเริ่มต้นที่สถำนนมัสกำรของเรำ”ผู้เผยพระวจนะกล่ำวต่อ<br />
ไปว่ำ “เขำทั้งหลำยจึงตั้งต้นกับพวกชำยแก่ผู้อยู่หน้ำพระนิเวศนั้น” เอเสเคียล9:1-6.<br />
กำรท ำลำยล้ำงจะเริ่มต้นขึ้นก่อนในท่ำมกลำงผู้ที่อ้ำงตนเป็ นผู้น ำทำงด้ำนจิตวิญญำณของประชำชน<br />
คนยำมเทียมเท็จจะเป็ นกลุ่มแรกที่ถูกฆ่ำจะไม่มีผู้ใดสงสำรเขำหรือได้รับกำรยกเว้นทั้งคนหนุ่มคนสำวผู้ห<br />
ญิงและเด็กเล็กต่ำงต้องพินำศไปพร ้อมๆกัน {GC 656.2} {GCth17 567.2}<br />
“เพรำะดูเถิดพระยำห ์เวห ์ก ำลังเสด็จออกมำจำกสถำนที่ของพระองค เพื่อลงโทษชำวแผ่นดินโลกเพรำะ<br />
์<br />
ควำมบำปผิดของเขำทั้งหลำยและแผ่นดินโลกจะเผยโลหิตซึ่งหลั ่งอยู่บนมันและจะไม่ปิดบังผู้ถูกฆ่ำของมัน<br />
ไว้อีก”อิสยำห ์26:21;“ต่อไปนี้เป็ นภัยพิบัติซึ่งพระยำห ์เวห ์จะทรงใช ้โจมตีบรรดำชนชำติทั้งหลำยที่มำท ำส<br />
งครำมกับเยรูซำเล็มคือเนื้อของเขำจะเน่ำเสียเมื่อเขำยังยืนอยู่ได้ตำของเขำจะเน่ำคำเบ้ำตำและลิ้นของเข<br />
ำจะเน่ำคำปำกในวันนั้นควำมสับสนอลหม่ำนอย่ำงใหญ่โตจำกพระยำห ์เวห ์จะตกลงเหนือพวกเขำแล้วคน<br />
506
หนึ่งจะจับมือเพื่อนของตนและเขำจะยกมือขึ้นต่อสู้กันและกัน”เศคำริยำห ์14:12,13;ในกำรต่อสู้อย่ำงบ้ำ<br />
คลั ่งของตัณหำรุนแรงที่สุดของพวกเขำเองและด้วยกำรหลั ่งของพระพิโรธอย่ำงน่ำกลัวของพระเจ้ำซึ่งไม่ร<br />
ะคนสิ่งใดนี้บรรดำคนชั ่วที่อำศัยอยู่ในโลกที่มีทั้งพวกปุโรหิตผู้ปกครองและประชำชนคนร ่ำรวยและคนยำ<br />
กจนคนชั้นระดับสูงและคนชั้นระดับต ่ำถูกประหำร“และบรรดำผู้ที่พระยำห ์เวห ์ทรงประหำรในวันนั้นจะมีจำ<br />
กปลำยโลกข้ำงนี้ถึงปลำยโลกข้ำงโน้นเขำเหล่ำนั้นจะไม่มีใครคร ่ำครวญให้หรือรวบรวมหรือฝังไว้แต่จะเป็<br />
นเหมือนมูลสัตว ์อยู่บนพื้นดิน” เยเรมีย ์ 25:33 {GC 656.3} {GCth17 567.3}<br />
ในขณะที่พระคริสตเสด็จมำบรรดำคนชั<br />
์<br />
่วร ้ำยจะถูกท ำลำยให้สูญสิ้นไปจำกพื้นผิวของทั ่วทั้งโลกโดยถูก<br />
เผำผลำญด้วยวิญญำณจำกพระโอษฐ ์ของพระองค ์และถูกท ำลำยด้วยพระสิริอันเจิดจ้ำของพระองค ์พระ<br />
คริสต ์ทรงน ำประชำกรของพระองค ์ไปยังนครของพระเจ้ำและโลกก็จะว่ำงเปล่ำไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอำศัยอยู่“นี่<br />
แน่ะพระยำห ์เวห ์จะทรงท ำให้โลกร ้ำงเปล่ำทั้งท ำให้เป็ นที่รกร ้ำงพระองค ์จะทรงบิดพื้นโลกและท ำให้ผู้อำศัย<br />
ของโลกกระจำยไป”<br />
“โลกจะร ้ำงเปล่ำและถูกปล้นอย่ำงสิ้นเชิงเพรำะพระยำห ์เวห ์ได้ตรัสพระวจนะนี้แล้ว”“โลกเป็ นมลทินเนื่<br />
องด้วยผู้อำศัยของมันเพรำะเขำทั้งหลำยละเมิดธรรมบัญญัติฝ่ ำฝืนกฎเกณฑ ์และหักท ำลำยพันธสัญญำ<br />
นิรันดร ์นั้นเพรำะฉะนั้นค ำสำปแช่งกลืนกินโลกและผู้อำศัยในนั ้นก็แบกรับควำมผิดเพรำะฉะนั้นผู้อำศัยขอ<br />
งโลกจึงถูกเผำผลำญและคนเหลืออยู่มีน้อย” อิสยำห ์ 24:1, 3, 5, 6 {GC 657.1} {GCth17 568.1}<br />
โลกทั้งใบมีลักษณะคล้ำยป่ ำกันดำรที่อ้ำงว้ำงเปล่ำเปลี่ยวซำกปรักหักพังของเมืองและหมู่บ้ำนที่ถูกท ำ<br />
ลำยจำกแผ่นดินไหวต้นไม้ถูกถอนรำกถอนโคนก้อนหินขรุขระที่ถูกซัดขึ้นมำจำกมหำสมุทรหรือแตกออก<br />
จำกพื้นโลกต่ำงกระจัดกระจำยอยู่ทั ่วพื้นผิวโลกในขณะที่โพรงขนำดยักษ์หลำยอันบอกถึงต ำแหน่งที่ตั้งเดิ<br />
มของภูเขำซึ่งถูกฉีกกระชำกออกไปจำกรำกฐำนของมัน{GC 657.2} {GCth17 568.2}<br />
บัดนี้เหตุกำรณ์เกิดขึ้นจริงตำมที่บอกไว้ล่วงหน้ำไว้ในพิธีส ำคัญตอนสุดท้ำยของวันลบมลทินบำปเมื่อ<br />
พิธีในอภิสุทธิสถำนเสร็จสิ้นลงและบำปของอิสรำเอลถูกน ำออกไปจำกสถำนนมัสกำรโดยอำศัยอ ำนำจข<br />
องเลือดที่ได้มำจำกเครื่องบูชำลบล้ำงบำปจำกนั้นมีกำรน ำแพะของอำซำเซลที่ยังมีชีวิตมำถวำยเฉพำะพ<br />
ระพักตร ์ขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำและต่อหน้ำชุมนุมชนปุโรหิตใหญ่สำรภำพ<br />
“บำปต่ำงๆของคนอิสรำเอลกำรล่วงละเมิดของพวกเขำทั้งหมดและให้บำปทั้งสิ้นของพวกเขำตกลงบนหัว<br />
แพะนั้น”เลวีนิติ16:21;ในท ำนองเดียวกันเมื่อพระรำชกิจของกำรลบมลทินบำปในสถำนนมัสกำรบนสวร<br />
รคเสร็จสิ้นลงแล้วหลังจำกนั้นต่อเบื้องพระพักตร ์<br />
์พระเจ้ำและต่อหน้ำทูตสวรรค ์ทั้งปวงและบรรดำคนทั้งหล<br />
ำยที่ถูกไถ่ให้รอดจะมีกำรน ำบำปทั้งหมดของประชำกรของพระเจ้ำวำงลงบนซำตำนและประกำศว่ำมันต้อ<br />
งรับผิดกับควำมชั ่วที่มันเป็ นผู้บงกำรและเช่นเดียวกันกับที่แพะของอำซำเซลถูกส่งออกไปยังป่ ำกันดำรซึ่ง<br />
ไม่มีผู้คนอยู่อำศัยซำตำนก็จะถูกขับออกไปอยู่ในโลกที่อ้ำงว้ำงเปล่ำเปลี่ยวซึ่งเป็ นป่ ำกันดำรแห้งแล้งที่ไม่<br />
มีผู้คนอำศัยอยู่เช่นกัน {GC 658.1} {GCth17 568.3}<br />
ผู้เขียนพระธรรมวิวรณ์บอกไว้ล่วงหน้ำถึงกำรขับไล่ซำตำนให้ออกไปยังที่เปล่ำเปลี่ยวรวมถึงสภำพยุ่งเ<br />
หยิงและอ้ำงว้ำงของโลกและเขำยังเปิดเผยอีกด้วยว่ำโลกจะมีสภำพเช่นนี้เป็ นเวลำหนึ่งพันปีภำยหลังจำก<br />
507
ที่ยอห ์นเสนอภำพเหตุกำรณ์ของกำรเสด็จมำครั้งที่สองของพระเจ้ำและกำรท ำลำยคนชั ่วไปแล้วนั้นท่ำนยั<br />
งพยำกรณ์ต่อไปอีกว่ำ“แล้วข้ำพเจ้ำเห็นทูตสวรรค ์องค ์หนึ่งลงมำจำกสวรรค ์ท่ำนถือลูกกุญแจของบำดำล<br />
ลึกและถือโซ่เส้นใหญ่ในมือของท่ำนและท่ำนจับพญำนำคที่เป็ นงูดึกด ำบรรพ์ผู้ซึ่งเป็ นมำรและซำตำนแล้ว<br />
มัดมันไว้หนึ่งพันปีแล้วโยนมันลงไปในบำดำลลึกนั้นใส่กุญแจและประทับตรำไว้เพื่อไม่ให้มันล่อลวงประชำ<br />
ชนต่ำงๆได้อีกต่อไปจนครบหนึ่งพันปีหลังจำกนั้นจะต้องปล่อยมันออกมำชั ่วระยะเวลำหนึ่ง” วิวรณ์ 20:1-<br />
3 {GC 658.2} {GCth17 568.4}<br />
“บำดำล”ในที่นี้หมำยถึงโลกที่มีสภำพสับสนอลหม่ำนและมืดมิดในหลักฐำนจำกข้อพระคัมภีร ์อื่นๆที่เกี่<br />
ยวข้องกับสภำพของโลกพระคัมภีร ์บันทึกไว้ว่ำ“ในปฐมกำล”โลกนั้นก็“ว่ำงเปล่ำควำมมืดอยู่เหนือน ้ำ”ปฐ<br />
มกำล1:2;ค ำพยำกรณ์นี้สอนว่ำสภำพเช่นนี้อย่ำงน้อยบำงส่วนจะเกิดขึ้นมำอีกครั้งเมื่อผู้เผยพระวจนะเยเ<br />
รมีย ์มองไปยังภำยภำคหน้ำถึงวันยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำเขำประกำศว่ำ<br />
“ข้ำพเจ้ำมองดูแผ่นดินและนี่แน่ะเป็ นที่ร ้ำงและว่ำงเปล่ำและมองดูท้องฟ้ ำในนั้นก็ไม่มีควำมสว่ำงข้ำพเจ้ำม<br />
องดูภูเขำนี่แน่ะมันก ำลังสั ่นสะเทือนเนินเขำก็เคลื่อนตัวไปมำข้ำพเจ้ำมองดูและนี่แน่ะไม่มีมนุษย ์เลยนกทั้ง<br />
ปวงบนท้องฟ้ ำได้หนีไปแล้วข้ำพเจ้ำมองดูและนี่แน่ะเรือกสวนไร่นำก็เป็ นถิ่นทุรกันดำรและเมืองทั้งสิ้นก็ปรั<br />
กหักพังไปต่อพระพักตร ์พระยำห ์เวห ์ต่อพระพิโรธร ้อนแรงของพระองค ์” เยเรมีย ์ 4:23-26 {GC<br />
658.3} {GCth17 568.5}<br />
ที่นี่จะเป็ นบ้ำนของซำตำนและทูตชั ่วของมันเป็ นระยะเวลำหนึ่งพันปีมันจะถูกจ ำกัดให้อยู่แต่ในโลกมันจ<br />
ะไม่มีทำงเข้ำไปในโลกอื่นเพื่อล่อลวงและรบกวนผู้ที่ไม่เคยล้มลงในบำปข้อควำมที่ว่ำซำตำนถูกผูกมัดจึง<br />
มีควำมหมำยในแง่นี้ไม่มีผู้ใดหลงเหลืออยู่ในโลกให้มันใช ้อ ำนำจของมันได้อีกต่อไปมันถูกตัดขำดจำกงำน<br />
กำรล่อลวงและงำนกำรท ำลำยที่มันท ำด้วยควำมชื่นชอบมำเป็ นเวลำหลำยศตวรรษ<br />
659.1} {GCth17 569.1}<br />
ผู้เผยพระวจนะอิสยำห ์มองไปยังเบื้องหน้ำเมื่อซำตำนจะถูกท ำลำยเขำอุทำนขึ้นมำว่ำ“โอเจ้ำร่วงลงจำ<br />
กฟ้ ำสวรรค ์อย่ำงไรหนอเจ้ำผู้ส่องแสงคือโอรสแห่งรุ่งอรุณเจ้ำถูกเหวี่ยงลงมำยังพื้นดินอย่ำงไรหนอเจ้ำผู้<br />
ท ำให้ประชำชำติทั้งหลำยตกต ่ำเจ้ำเองร ำพึงในใจของเจ้ำว่ำข้ำจะขึ้นไปยังฟ้ ำสวรรค ์<br />
‘ข้ำจะตั้งพระที่นั ่งของข้ำเหนือดวงดำวทั้งหลำยของพระเจ้ำข้ำจะนั ่งบนขุนเขำแห่งกำรชุมนุมณสุดปลำย<br />
อุดรอันไกลโพ้นข้ำจะขึ้นไปเหนือควำมสูงของเมฆข้ำจะท ำให้ตัวของข้ำเองเหมือนองค ์ผู้สูงสุด’<br />
แต่เจ้ำถูกน ำลงมำสู่แดนคนตำยยังก้นบำดำลบรรดำผู้เห็นเจ้ำจะจ้องมองเจ้ำและจะคิดพิจำรณำตัวเจ้ำว่ำ<br />
ชำยคนนี้หรือที่ท ำให้โลกสั ่นสะเทือนที่เขย่ำอำณำจักรทั้งหลำยที่ท ำให้โลกเป็ นเหมือนถิ่นทุรกันดำรและ<br />
ท ำลำยเมืองต่ำงๆในโลกเสียผู้ไม่ยอมปล่อยให้เชลยของตนกลับบ้ำน” อิสยำห ์ 14:12-17 {GC<br />
659.2} {GCth17 569.2}<br />
ตลอดเวลำ 6,000 ปีผลงำนแห่งกำรกบฏของซำตำน “ท ำให้แผ่นดินหวั ่นไหว”<br />
“ท ำให้โลกเป็ นเหมือนถิ่นทุรกันดำรและท ำลำยเมืองต่ำงๆในโลกเสีย”และมัน“ไม่ยอมปล่อยให้เชลยของต<br />
นกลับบ้ำน” สดุดี 60:2 อิสยำห ์ 14:17 ตลอดเวลำ 6,000<br />
ปีเรือนจ ำของมันจองจ ำกักขังประชำกรของพระเจ้ำไว้และมันต้องกำรกักเก็บคนเหล่ำนี้ไว้ตลอดกำลแต่พ<br />
{GC<br />
มัน<br />
508
ระคริสต ์ทรงท ำลำยเครื่องจองจ ำของมันและทรงปล่อยเชลยที่ถูกคุมขังอยู่ให้เป็ นอิสระ {GC<br />
659.3} {GCth17 569.3}<br />
บัดนี้แม้คนชั ่วก็ยังถูกน ำไปอยู่ไกลโพ้นห่ำงจำกอ ำนำจของซำตำนและมันยังคงอยู่อย่ำงโดดเดี่ยวด้วย<br />
กันกับทูตชั ่วเพื่อจะให้รู ้สึกส ำนึกถึงหำยนะที่เป็ นผลลัพธ ์จำกบำป<br />
“พระรำชำทั้งหมดของบรรดำประชำชำตินอนอยู่อย่ำงมีเกียรติต่ำงก็อยู่ในอุโมงค ์ของตนแต่เจ้ำถูกเหวี่ยง<br />
ออกไปจำกหลุมศพของเจ้ำเป็ นเหมือนกิ่งไม้ถูกทิ้ง…เจ้ำจะไม่มีส่วนร่วมกับเขำในกำรฝังศพเพรำะเจ้ำได้<br />
ท ำลำยแผ่นดินของเจ้ำเจ้ำได้สังหำรประชำชนของเจ้ำ‘ขออย่ำให้มีใครเอ่ยถึงเชื้อสำยของผู้ท ำควำมชั ่วต<br />
ลอดไป’” อิสยำห ์ 14:18-20 {GC 660.1} {GCth17 570.1}<br />
ตลอดระยะเวลำหนึ่งพันปีนี้ซำตำนจะท่องเที่ยวไปมำในโลกที่อ้ำงว้ำงเปล่ำเปลี่ยวเพื่อดูผลลัพธ ์ที่เกิดจำ<br />
กกำรกบฏของมันในกำรต่อต้ำนธรรมบัญญัติของพระเจ้ำในช่วงเวลำนี้ควำมทุกข ์ทรมำนของมันนั ้นรุนแ<br />
รงตั้งแต่มันล้มลงในบำปชีวิตของมันที่มีกิจกรรมอย่ำงไม่รู ้จบได้ขับกำรใคร่ครวญไตร่ตรองนึกคิดออกไปแ<br />
ต่บัดนี้มันไม่มีอ ำนำจของมันแล้วและถูกปล่อยให้ครุ่นคิดถึงบทบำทที่มันได้กระท ำนับตั้งแต่มันเริ่มก่อกบฏ<br />
ต่อต้ำนกำรปกครองของสวรรค ์และให้มองไปข้ำงหน้ำด้วยควำมสั ่นสะเทือนและหวำดผวำกับอนำคตอันน่<br />
ำกลัวเมื่อมันต้องรับทุกข ์ทรมำนจำกควำมชั ่วทั้งหมดที่มันได้ท ำไปและต้องถูกรับโทษของบำปทั้งหลำยที่<br />
มันเป็ นผู้ท ำให้เกิดขึ้น{GC_660.2} {GCth17 570.2}<br />
ส ำหรับประชำกรของพระเจ้ำกำรจ ำจองซำตำนจะน ำมำซึ่งควำมยินดีและควำมเปรมปรีดิ์ผู้เผยพระวจ<br />
นะกล่ำวว่ำ“เมื่อพระยำห ์เวห ์ประทำนให้เจ้ำได้หยุดพักจำกควำมเจ็บปวดและควำมวุ่นวำยของเจ้ำและจำก<br />
งำนหนักซึ่งเจ้ำถูกบังคับให้ท ำเจ้ำจะยกค ำเย้ยหยันนี้กล่ำวกับพระรำชำของบำบิโลนว่ำ‘เออผู้บีบบังคับสง<br />
บไปอย่ำงไรหนอควำมเกรี้ยวกรำดของเขำก็สงบไปด้วยหนอพระยำห ์เวห ์ทรงหักไม้พลองของคนอธรรมค<br />
ทำของผู้ครอบครองซึ่งตีชนชำติทั้งหลำยด้วยควำมพิโรธด้วยกำรตีอย่ำงไม่หยุดยั้งซึ่งครอบครองประชำ<br />
ชำติด้วยควำมโกรธด้วยกำรข่มเหงอย่ำงไม่รำมือ’” อิสยำห ์ 14:3-6 {GC 660.3} {GCth17 570.3}<br />
ในช่วงระยะเวลำหนึ่งพันปีระหว่ำงกำรเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยครั ้งแรกกับกำรเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำ<br />
ยครั้งที่สองนั้นกำรพิจำรณำพิพำกษำคนชั ่วจะเกิดขึ้นในช่วงเวลำนี้อัครทูตเปำโลเน้นให้เห็นว่ำกำรพิพำก<br />
ษำนี้เป็ นเหตุกำรณ์ที่เกิดขึ้นภำยหลังจำกพระเยซูเสด็จมำครั้งที่สอง“อย่ำตัดสินสิ่งใดก่อนถึงเวลำจงคอย<br />
จนกว่ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำเสด็จมำพระองค ์จะทรงเปิดเผยสิ่งที่ซ่อนอยู่ในควำมมืดและจะทรงเผยควำมมุ่งห<br />
มำยของจิตใจทั้งหลำยเมื่อนั้นแต่ละคนจะได้รับค ำชมเชยจำกพระเจ้ำ” 1 โครินธ ์ 4:5<br />
ดำเนียลเปิดเผยว่ำเมื่อผู้เจริญด้วยวัยวุฒิเสด็จมำถึงแล้ว<br />
“กำรพิพำกษำถูกมอบให้แก่บรรดำผู้บริสุทธิ์ขององค ์ผู้สูงสุดนั้น” ดำเนียล 7:22<br />
ในช่วงเวลำนี้ผู้ชอบธรรมจะขึ้นครอบครองเป็ นกษัตริย ์และปุโรหิตของพระเจ้ำยอห ์นกล่ำวไว้ในพระธรรมวิ<br />
วรณ์ว่ำ“ข้ำพเจ้ำเห็นบัลลังก ์หลำยบัลลังก ์และผู้ที่นั ่งบนนั้นได้รับมอบอ ำนำจในกำรพิพำกษำ”<br />
“แต่เขำจะเป็ นปุโรหิตของพระเจ้ำและของพระคริสต ์และจะครอบครองร่วมกับพระองค ์หนึ่งพันปี”<br />
วิวรณ์ 20:4-6 เปำโลกล่ำวถึงเวลำนี้ไว้ล่วงหน้ำว่ำ “ธรรมิกชนจะพิพำกษำโลก” 1 โครินธ ์ 6:2<br />
509
พวกเขำร่วมกับพระคริสต ์ในกำรพิพำกษำคนชั ่วทั้งหลำยโดยเปรียบเทียบกำรกระท ำของคนชั ่วเทียบกับ<br />
หนังสือกฎเกณฑ ์ซึ่งก็คือพระคัมภีร ์และตัดสินทุกคนตำมกำรกระท ำที่ได้ท ำลงไปในกำยนี้หลังจำกนั้นส่ว<br />
นที่คนชั ่วจะต้องถูกรับโทษจะถูกตวงออกมำตำมกำรกระท ำต่ำงๆของพวกเขำและบันทึกไว้ให้ตรงกับชื่อข<br />
องพวกเขำในหนังสือแห่งควำมตำย {GC 660.4} {GCth17 571.1}<br />
พระคริสต ์และประชำกรของพระองคเป็ ์ นผู้พิพำกษำซำตำนและทูตชั ่วทั้งหลำยของมันเปำโลกล่ำวว่ำ<br />
พวกท่ำนรู ้แล้วไม่ใช่หรือว่ำเรำจะพิพำกษำพวกทูตสวรรค ์ถ้ำเช่นนั้นก็ยิ่งควรจะพิพำกษำเรื่องของชีวิตนี้”<br />
1โครินธ ์6:3;และยูดำยังประกำศไว้ว่ำ“พวกทูตสวรรค ์ที่ไม่รักษำอ ำนำจครอบครองของตนเองแต่ละทิ้งถิ่น<br />
ฐำนของตนพระองค ์ก็ทรงจองจ ำไว้ด้วยโซ่อันไม่รู ้จักสลำยในที่มืดจนกว่ำจะถึงเวลำพิพำกษำในวันยิ่งใหญ่<br />
นั้น” ยูดำ 6 {GC 661.1} {GCth17 571.2}<br />
เมื่อสิ้นสุดหนึ่งพันปีจะมีกำรเป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยครั ้งที่สองบรรดำคนชั ่วจะเป็ นขึ้นจำกควำมตำยแ<br />
ละปรำกฏตัวต่อพระพักตร ์พระเจ้ำเพื่อรับกำรลงโทษตำม “ค ำพิพำกษำที่บันทึกไว้” สดุดี<br />
149:9;ด้วยเหตุนี้ภำยหลังจำกผู้เขียนพระธรรมวิวรณ์ได้บรรยำยถึงเหตุกำรณ์ผู้ชอบธรรมเป็ นขึ้นจำกตำ<br />
ยแล้วท่ำนได้กล่ำวต่อไปว่ำ“คนอื่นๆที่ตำยไปแล้วไม่ได้กลับมีชีวิตอีกจนกว่ำจะครบหนึ่งพันปี”วิวรณ์20:5;<br />
และอิสยำห ์กล่ำวถึงคนอธรรมไว้ว่ำ“พวกเขำจะถูกรวบรวมไว้รวมกันคล้ำยนักโทษในคุกใต้ดินเขำทั้งหลำย<br />
จะถูกขังไว้ในคุกและอีกหลำยวันก็จะถูกลงโทษ” อิสยำห ์ 24:22 {GC 661.2} {GCth17 571.3}<br />
510
บท 42 - ความขัดแย้งสิ้นสุดแล้ว<br />
เมื่อสิ้นสุดเวลำหนึ่งพันปีพระคริสต เสด็จกลับมำยังแผ่นดินโลกอีกครั้งหนึ่งพระองค ์<br />
เสด็จมำพร ์ ้อมด้วย<br />
บรรดำผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปจ ำนวนมำกและตำมมำด้วยกลุ่มทูตสวรรค ์ผู้ติดตำมในขณะที่พระองค เสด็ ์<br />
จลงมำด้วยควำมยิ่งใหญ่อันน่ำสะพรึงกลัวพระองค ์ตรัสสั ่งบรรดำคนชั ่วที่ตำยอยู่ให้มีชีวิตเป็ นขึ้นเพื่อรับค<br />
วำมพินำศของพวกเขำมีคนจ ำนวนมำกมำยดุจเม็ดทรำยในทะเลที่นับไม่ถ้วนลุกออกมำพวกเขำแตกต่ำง<br />
จำกบรรดำคนที่เป็ นขึ้นจำกควำมตำยครั้งแรกอย่ำงลิบลับคนชอบธรรมสวมสภำพของควำมเยำว ์วัยและ<br />
ควำมงำมของชีวิตอมตะคนชั ่วมีริ้วรอยของโรคร ้ำยและควำมตำยติดอยู่ตำมร่ำงกำย {GC<br />
662.1} {GCth17 572.1}<br />
นัยน์ตำทุกดวงของฝูงชนจ ำนวนมหึมำนั้นหันไปจ้องพระสิริของพระบุตรพระเจ้ำบรรดำคนชั ่วต่ำงร ้อง<br />
ขึ้นเป็ นเสียงเดียวกันว่ำ“ขอให้ท่ำนผู้เสด็จมำในพระนำมขององค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงพระเจริญ”มัทธิว23:3<br />
9;ถ้อยค ำนี้ไม่ได้เกิดจำกควำมรักที่มีต่อองค ์พระเยซูแต่ควำมจริงได้บังคับให้พวกเขำเอ่ยถ้อยค ำเหล่ำนั้น<br />
ออกมำจำกปำกอย่ำงไม่เต็มใจคนชั ่วเหล่ำนี้ลงสู่หลุมศพไปอย่ำงไรพวกเขำก็กลับเป็ นขึ้นมำจำกตำยพร ้อ<br />
มด้วยควำมเป็ นศัตรูต่อพระคริสตเช่นเดิมและด้วยวิญญำณของกำรกบฏแบบเดียวกันพวกเขำจะไม่ได้รับ<br />
์<br />
โอกำสแก้ไขจุดบกพร่องต่ำงๆของชีวิตที่ผ่ำนมำในอดีตของพวกเขำเพรำะกำรท ำเช่นนี้ไม่ท ำให้เกิดประ<br />
โยชน์ใดทั้งสิ้นกำรล่วงละเมิดที่ท ำไปตลอดชั ่วชีวิตไม่ได้ท ำให้จิตใจของพวกเขำอ่อนลงหำกเปิดโอกำสแก้<br />
ไขจุดบกพร่องให้แก่พวกเขำเป็ นครั้งที่สองพวกเขำก็จะใช เวลำนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงข้อก ้<br />
ำหนดต่ำงๆของพระ<br />
เจ้ำและยุยงให้กบฏต่อต้ำนพระองค เหมือนที่ท ์ ำมำแล้วในครั้งแรก {GC 662.2} {GCth17 572.2}<br />
พระคริสตเสด็จลงมำยังภูเขำมะกอกเทศซึ่งเป็ ์<br />
นสถำนที่เดียวกันกับที่พระองค เสด็จกลับสวรรค ์<br />
์ภำยหลั<br />
งจำกที่พระองค ์ทรงเป็ นขึ้นจำกตำยและเป็ นสถำนที่ซึ่งทูตสวรรค ์กล่ำวย ้ำถึงค ำสัญญำของกำรเสด็จกลับ<br />
มำของพระองค ์ผู้เผยพระวจนะกล่ำวว่ำ“พระยำห ์เวห ์พระเจ้ำของเรำจะเสด็จมำและบรรดำทูตทั้งสิ้นจะมำกั<br />
บพระองค ์”“พระบำทของพระองค ์จะทรงยืนอยู่ที่ภูเขำมะกอกเทศซึ่งอยู่หน้ำกรุงเยรูซำเล็มด้ำนตะวันออก<br />
และภูเขำมะกอกเทศนั้นจะแยกออกเป็ น2ส่วนจำกทิศตะวันออกไปทิศตะวันตกโดยมีหุบเขำกว้ำงมำกคั ่นอ<br />
ยู่”“และพระยำห ์เวห ์จะทรงเป็ นกษัตริย ์เหนือพิภพทั้งสิ้นในวันนั้นพระยำห ์เวห ์จะทรงเป็ นเอกและพระนำมข<br />
องพระองค ์ก็เป็ นเอกด้วย” เศคำริยำห ์ 14:5, 4, 9<br />
เมื่อกรุงเยรูซำเล็มใหม่ซึ่งสง่ำงำมอย่ำงน่ำอัศจรรย ์ลอยลงมำจำกสวรรค ์ก็จะมำตั้งอยู่บนสถำนที่ซึ่งได้รับก<br />
ำรช ำระให้บริสุทธิ์แล้วและเตรียมพร ้อมไว้ส ำหรับรองรับเมืองนั้นและพระคริสต ์พร ้อมด้วยประชำกรของพร<br />
ะองค ์และทูตสวรรค ์ทั้งหลำยก็เข้ำไปในนครบริสุทธิ์แห่งนั้น{GC662.3} {GCth17 572.3}<br />
บัดนี้ซำตำนเตรียมพร ้อมที่จะเข้ำต่อสู้อย่ำงยิ่งใหญ่ครั้งสุดท้ำยเพื่อแย่งชิงควำมเป็ นใหญ่ขณะที่เจ้ำชำ<br />
ยแห่งควำมชั ่วสูญเสียอ ำนำจและตัดขำดจำกงำนกำรหลอกลวงของมันนั้นมันรู ้สึกหงุดหงิดและหดหู่ใจแ<br />
ต่เมื่อคนชั ่วถูกปลุกให้เป็ นขึ้นจำกตำยและมันมองเห็นฝูงชนมำกมำยอยู่ฝ่ ำยเดียวกับมันมันกลับมำมีควำ<br />
มหวังอีกครั้งหนึ่งและมุ่งมั ่นไม่ยอมพ่ำยแพ้ในควำมขัดแย้งอันยิ่งใหญ่นี้มันรวบรวมกองทัพทั ้งหมดของบรร<br />
ดำผู้ที่ถึงควำมพินำศให้มำอยู่ภำยใต้ร่มธงของมันและใช ้คนเหล่ำนี้เพื่อท ำตำมแผนของมันคนชั ่วทั้งหลำย<br />
เป็ นเชลยของซำตำนกำรที่พวกเขำปฏิเสธพระคริสต เท่ำกับพวกเขำได้ยอมรับกำรปกครองของหัวหน้ำก<br />
์<br />
511
บฏพวกเขำพร ้อมท ำตำมข้อเสนอและปฏิบัติตำมค ำสั ่งของมันแต่กระนั้นมันยังคงควำมเจ้ำเล่ห ์ที่มีมำแต่ดั้<br />
งเดิมโดยกำรไม่ยอมรับว่ำตัวมันเองเป็ นซำตำนมันอ้ำงตนเป็ นเจ้ำชำยเป็ นเจ้ำของโลกโดยชอบธรรมและม<br />
รดกของมันถูกแย่งชิงไปโดยไม่ชอบด้วยกฎหมำยมันแสดงตัวต่อพลเมืองที่มันล่อลวงว่ำมันเป็ นผู้ไถ่บำปยื<br />
นยันกับพวกเขำว่ำอ ำนำจของมันท ำให้พวกเขำกลับเป็ นขึ้นมำจำกหลุมฝังศพและมันก ำลังจะช่วยพวกเ<br />
ขำให้หลุดพ้นจำกอ ำนำจกดขี่ที่โหดเหี้ยมที่สุดเมื่อกำรทรงร่วมสถิตด้วยของพระคริสต ์ถูกน ำออกไปแล้ว<br />
ซำตำนจึงกระท ำกำรอัศจรรย ์เพื่อสนับสนุนค ำกล่ำวอ้ำงของมันมันท ำให้คนอ่อนก ำลังเข้มแข็งและดลใจทุ<br />
กคนด้วยวิญญำณและอ ำนำจของมันเองมันเสนอที่จะน ำพวกเขำเข้ำต่อสู้กับค่ำยของธรรมิกชนและเข้ำ<br />
ยึดครองนครของพระเจ้ำด้วยควำมโหดเหี้ยมที่แฝงอยู่ภำยใต้สี่หน้ำที่รื่นรมย ์มันชี้ให้ดูคนจ ำนวนนับล้ำนๆ<br />
ที่เป็ นขึ้นมำจำกควำมตำยและประกำศว่ำในฐำนะผู้น ำของพวกเขำนั ้นมันมีควำมสำมำรถเป็ นอย่ำงดีที่จะ<br />
โค่นล้มเมืองนั้นและบุกเข้ำยึดเอำบัลลังก ์และอำณำจักรของมันกลับคืนมำ {GC 663.1} {GCth17<br />
573.1}<br />
ในหมู่ชนจ ำนวนมหำศำลนั้นมีฝูงชนที่เป็ นเผ่ำพันธุ ์มนุษย ์อำยุยืนซึ่งมีชีวิตอยู่ในสมัยก่อนน ้ำท่วมโลกเ<br />
ป็ นคนที่มีรูปร่ำงสูงใหญ่สง่ำผ่ำเผยและมีสติปัญญำเฉียบแหลมคนเหล่ำนี้ตกไปอยู่ภำยใต้กำรควบคุมของ<br />
ทูตที่ล้มลงในบำปพวกเขำอุทิศควำมสำมำรถและควำมรู ้ทั ้งหมดเพื่อยกชูตนเองพวกเขำใช ้ควำมสำมำรถ<br />
ทำงศิลปะล ้ำเลิศน ำคนในโลกกรำบบูชำอัจฉริยภำพของตนแต่ควำมโหดเหี้ยมและสิ่งประดิษฐ ์อันชั ่วร ้ำยข<br />
องพวกเขำท ำให้โลกเป็ นมลทินและท ำให้พระฉำยำของพระเจ้ำมีรอยต ำหนิจนท ำให้พระเจ้ำต้องก ำจัดพว<br />
กเขำออกไปจำกโลกที่พระองค ์ทรงสร ้ำงนั้นยังมีบรรดำกษัตริย ์และแม่ทัพที่ยึดครองประชำชำติยังมีชำยก<br />
ล้ำหำญที่ไม่เคยแพ้ในกำรท ำสงครำมยังมีนักรบที่หยิ่งและทะเยอทะยำนผู้ที่ท ำให้อำณำจักรสั ่นคลอนคว<br />
ำมตำยไม่ได้ท ำให้ประสบกำรณ์ของพวกเขำเปลี่ยนแปลงเลยเมื่อพวกเขำก้ำวออกมำจำกหลุมฝังศพพว<br />
กเขำก็ด ำเนินแนวคิดต่อเนื่องจำกจุดที่ได้ยุติพวกเขำถูกกระตุ้นด้วยควำมปรำรถนำเดิมที่ควบคุมพวกเข<br />
ำในวันที่พวกเขำล้มตำย {GC 664.1} {GCth17 573.2}<br />
ซำตำนปรึกษำกับทูตทั ้งหลำยของมันแล้วปรึกษำกับบรรดำกษัตริย ์และผู้พิชิตและผู้ที่มีอ ำนำจทั้งหลำ<br />
ยพวกเขำมองดูกองก ำลังและจ ำนวนผู้คนที่อยู่ฝ่ ำยเดียวกับพวกเขำแล้วประกำศว่ำกองก ำลังที่อยู่ภำยในเ<br />
มืองนั้นมีจ ำนวนน้อยกว่ำเมื่อเปรียบเทียบกับคนของพวกเขำและพวกเขำจะเอำชนะได้พวกเขำวำงแผนใ<br />
นกำรยึดครองทรัพย ์สมบัติและสง่ำรำศีของกรุงเยรูซำเล็มใหม่ทุกคนเริ่มลงมือเตรียมตัวท ำสงครำมทันทีช่<br />
ำงฝีมือสร ้ำงอำวุธสงครำมผู้น ำกองทัพที่มีชื่อเสียงในกำรต่อสู้จัดกำรเตรียมทัพแบ่งนักรบทั้งหลำยให้เป็ น<br />
หมู่เป็ นกอง {GC 664.2} {GCth17 573.3}<br />
ในที่สุดมีประกำศสั ่งให้เคลื่อนทัพและกองทัพที่มีจ ำนวนทหำรนับไม่ถ้วนก็เคลื่อนออกไปตั้งแต่มีสงครำ<br />
มในโลกยังไม่เคยมีผู้น ำใดในโลกรวมพลได้ยิ่งใหญ่ขนำดนี้เป็ นกองทัพที่รวมพลังจำกทุกยุคที่ไม่มีใครเปรีย<br />
บได้ซำตำนเป็ นนักรบยิ่งใหญ่ที่สุดมันน ำอยู่ข้ำงหน้ำและทูตของมันรวมก ำลังทั้งหมดเข้ำด้วยกันเพื่อกำร<br />
ต่อสู้ครั้งสุดท้ำยนี้กษัตริย ์และนักรบทั้งหลำยอยู่ในขบวนของมันและฝูงชนมำกมำยติดตำมเป็ นกองก ำลัง<br />
ขนำดใหญ่แต่ละคนเดินตำมผู้น ำที่ได้รับกำรแต่งตั้งทหำรเรียงแถวติดกันอย่ำงมีระเบียบของกองทัพเดินไ<br />
ปตำมพื้นผิวโลกที่แตกร ้ำวและไม่เรียบมุ่งหน้ำตรงไปยังนครของพระเจ้ำประตูของกรุงเยรูซำเล็มใหม่ปิดตำ<br />
512
มพระด ำรัสสั ่งของพระคริสต ์และกองทัพของซำตำนล้อมนครไว้และเตรียมพร ้อมที่จะบุกเข้ำโจมตีนครนั้น<br />
{GC 664.3} {GCth17 573.4}<br />
บัดนี้พระคริสต ์ทรงปรำกฏให้พวกศัตรูของพระองคเห็นอีกครั้งหนึ่งสูงขึ้นไปเหนือนครนั้นมีพระที่นั<br />
์<br />
่งยก<br />
ขึ้นตั้งอยู่บนรำกฐำนที่ท ำด้วยทองค ำขัดเงำพระบุตรของพระเจ้ำประทับอยู่บนพระที่นั ่งและมีพลเมืองแห่ง<br />
อำณำจักรของพระองค ์อยู่รอบพระองค ์อ ำนำจและควำมงำมสง่ำของพระคริสต ์นั้นไม่มีภำษำใดจะพรรณน<br />
ำและไม่มีปำกกำใดจะเขียนบรรยำยได้พระสิริของพระบิดำผู้ทรงชนม์นิรันดร ์ห้อมล้อมพระบุตรของพระอ<br />
งค ์ควำมสว่ำงเจิดจ้ำแห่งกำรสถิตร่วมด้วยของพระองค ์ส่องสว่ำงเต็มนครของพระเจ้ำและล้นออกไปนอกป<br />
ระตูนครส่องควำมสว่ำงไปทั ่วทั้งโลก {GC 665.1} {GCth17 574.1}<br />
กลุ่มคนที่อยู่ใกล้พระที่นั ่งมำกที่สุดคือผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยร ้อนรนในอุดมกำรณ์ของซำตำนแต่พวกเขำเป็<br />
นเหมือนดุ้นฟืนที่ฉวยออกมำจำกไฟ [เศคำริยำห ์ 3:2]<br />
พวกเขำติดตำมพระผู้ช่วยให้รอดด้วยควำมภักดีอันแรงกล้ำถัดมำเป็ นกลุ่มคนที่ท ำให้อุปนิสัยชีวิตคริสเตี<br />
ยนสมบูรณ์ขณะอยู่ท่ำมกลำงควำมไม่ถูกต้องและควำมไม่ซื่อสัตย ์เป็ นผู้ที่ถวำยเกียรติธรรมบัญญัติของพ<br />
ระเจ้ำในขณะที่โลกคริสเตียนประกำศว่ำธรรมบัญญัติเป็ นโมฆะและคนนับล้ำนจำกทุกยุคที่พลีชีพเพื่อคว<br />
ำมเชื่อและเลยออกไปเป็ น“มหำชนที่ไม่มีใครนับจ ำนวนได้ที่มำจำกทุกประชำชำติทุกเผ่ำทุกชนชำติและทุ<br />
กภำษำยืนอยู่หน้ำพระที่นั ่งและเฉพำะพระพักตร ์พระเมษโปดกพวกเขำสวมเสื้อผ้ำสีขำวและถือใบตำลอยู่ใ<br />
นมือ”วิวรณ์7:9;กำรต่อสู้ของพวกเขำสิ้นสุดลงแล้วพวกเขำได้ชัยชนะแล้วพวกเขำวิ่งและไปถึงหลักชัยแ<br />
ล้วใบตำลในมือเป็ นเครื่องหมำยแห่งชัยชนะเสื้อขำวซึ่งเป็ นสัญลักษณ์แห่งควำมชอบธรรมของพระคริสต ์<br />
นั้นบัดนี้เป็ นของพวกเขำแล้ว {GC 665.2} {GCth17 574.2}<br />
ผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปร่วมร ้องเพลงสรรเสริญซึ่งส่งเสียงดังก้องสะท้อนไปมำทั ่วสุดขอบฟ้ ำว่ำ<br />
“ควำมรอดขึ้นอยู่กับพระเจ้ำของเรำผู้ประทับบนพระที่นั ่งและขึ้นอยู่กับพระเมษโปดก” วิวรณ์<br />
7:10;และทูตสวรรค ์และเสรำฟิมต่ำงร่วมประสำนเสียงถวำยค ำสรรเสริญในขณะที่ผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำ<br />
ปมองเห็นอ ำนำจและควำมชั ่วร ้ำยของซำตำนนั้นพวกเขำก็มองเห็นอย่ำงที่ไม่เคยเห็นมำก่อนว่ำไม่มีก ำลั<br />
งอ ำนำจใดนอกจำกอ ำนำจของพระคริสต ์ที่ทรงกระท ำให้พวกเขำกลำยเป็ นผู้ที่มีชัยชนะได้ในบรรดำฝูงช<br />
นทั้งหมดที่ชื่นชมยินดีนั้นไม่มีสักคนเดียวที่จะอ้ำงได้ว่ำเขำได้รับควำมรอดด้วยตนเองหรือท ำรำวกับว่ำพว<br />
กเขำมีชัยชนะด้วยก ำลังและควำมดีของตัวเองไม่มีกำรพูดถึงสิ่งที่พวกเขำได้ท ำหรือควำมทุกข ์ยำกที่ต้อง<br />
ทนแต่เนื้อร ้องจำกทุกบทเพลงและเสียงร ้องจำกเพลงสรรเสริญทุกเพลงคือควำมรอดขึ้นอยู่กับพระเจ้ำและ<br />
ขึ้นอยู่กับพระเมษโปดก {GC 665.3} {GCth17 574.3}<br />
พระรำชพิธีรำชำภิเษกพระบุตรของพระเจ้ำกระท ำขึ้นต่อหน้ำบรรดำคนทั้งหลำยที่อำศัยอยู่บนแผ่นดิน<br />
โลกและบรรดำชำวสวรรค ์ที่มำชุมนุมกันและเวลำนี้พระมหำกษัตริย ์เหนือกษัตริย ์ทั้งหลำยผู้ทรงพระสิริแล<br />
ะฤทธำนุภำพสูงสุดทรงประกำศโทษพวกที่กบฏต่อกำรปกครองของพระองค ์และทรงตัดสินอย่ำงยุติธรรม<br />
ต่อผู้ที่ล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของพระองค ์และกดขี่ประชำกรของพระองค ์ผู้เผยพระวจนะของพระเจ้ำกล่<br />
ำวว่ำ“ข้ำพเจ้ำเห็นพระที่นั ่งใหญ่สีขำวและเห็นพระองค ์ผู้ประทับบนพระที่นั ่งนั้นแผ่นดินโลกและฟ้ ำสวรรค ์<br />
ก็หำยไปจำกพระพักตร ์ของพระองค ์และไม่มีใครพบเห็นที่อยู่ของพวกมันอีกเลยข้ำพเจ้ำยังเห็นบรรดำคน<br />
513
ตำยทั้งคนใหญ่โตและคนเล็กน้อยยืนอยู่หน้ำพระที่นั ่งนั้นและหนังสือต่ำงๆก็เปิดออกและหนังสืออีกเล่มหนึ่<br />
งก็ถูกเปิดออกด้วยคือหนังสือแห่งชีวิตคนตำยก็ถูกพิพำกษำตำมกำรกระท ำของเขำทั้งหลำยที่เขียนไว้ใน<br />
หนังสือเหล่ำนั้น” วิวรณ์ 20:11, 12 {GC 666.1} {GCth17 575.1}<br />
ในทันทีที่หนังสือบันทึกต่ำงๆถูกเปิดออกและขณะที่พระเนตรของพระเยซูเพ่งดูบรรดำคนชั ่วพวกเขำ<br />
ต่ำงรู ้สึกส ำนึกถึงบำปทั้งหมดที่ได้ท ำลงไปพวกเขำมองเห็นแล้วว่ำณจุดใดที่เท้ำของพวกเขำก้ำวออกไปจ<br />
ำกทำงบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์และมองเห็นด้วยว่ำควำมเย่อหยิ่งและกำรกบฏของพวกเขำน ำพวกเขำให้ล่วง<br />
ละเมิดธรรมบัญญัติของพระเจ้ำมำกมำยเพียงไรพวกเขำสนับสนุนกำรยั ่วยุของกำรทดลองด้วยกำรปล่อย<br />
ตัวให้กับบำปกำรใช ้พระพรไปในทำงที่ผิดกำรดูหมิ่นเหยียดหยำมผู้สื่อข่ำวของพระเจ้ำกำรปฏิเสธค ำเตือ<br />
นและกำรผลักไสคลื่นแห่งควำมปรำนีออกไปด้วยจิตใจที่ดื้อแพ่งไม่ส ำนึกผิดสิ่งทั้งหมดนี้ปรำกฏให้เห็นประ<br />
หนึ่งเป็ นตัวหนังสือที่เขียนด้วยไฟ . {GC 666.2} {GCth17 575.2}<br />
เหนือพระที่นั ่งแห่งนั้นมีไม้กำงเขนปรำกฏขึ้นมำและภำพเหตุกำรณ์ต่ำงๆรำวกับภำพที่เห็นได้รอบทิศก็<br />
ปรำกฏขึ้นมำให้เห็นภำพกำรทดลองและกำรพ่ำยแพ้บำปของอำดัมรวมถึงล ำดับขั้นตอนที่เกิดขึ้นต่อๆม<br />
ำในแผนกำรอันยิ่งใหญ่ของกำรทรงไถ่บำปกำรเสด็จมำบังเกิดในสภำพที่ต ่ำต้อยของพระผู้ช่วยให้รอดชีวิ<br />
ตช่วงปฐมวัยที่เรียบง่ำยและเชื่อฟังกำรรับบัพติศมำในแม่น ้ำจอร ์แดนของพระองค ์กำรอดอำหำรและกำรท<br />
ดลองในป่ ำกันดำรของพระองค ์พระรำชกิจกำรรับใช ้ประชำชนที่เปิดเผยให้มนุษย ์เห็นถึงพระพรอันประเสริ<br />
ฐที่สวรรค ์ประทำนมำให้วันเวลำที่เต็มล้นไปด้วยกำรกระท ำแห่งควำมรักและควำมเมตตำบรรดำค ่ำคืนแห่ง<br />
กำรอธิษฐำนและกำรเฝ้ ำเดี่ยวท่ำมกลำงควำมเงียบสงบบนภูเขำแผนกำรปองร ้ำยที่เกิดจำกควำมอิจฉำเก<br />
ลียดชังและผูกพยำบำทเพื่อตอบแทนคุณประโยชน์ต่ำงๆของพระองค ์ควำมปวดร ้ำวอันลึกลับน่ำกลัวในส<br />
วนเกทเสมนีภำยใต้แรงบดขยี้อันหนักหน่วงที่เกิดจำกบำปต่ำงๆของโลกทั ้งใบพระองค ์ทรงถูกทรยศให้ตกไ<br />
ปอยู่ในเงื้อมมือของฝูงชนที่เป็ นฆำตกรเหตุกำรณ์น่ำกลัวต่ำงๆของยำมค ่ำคืนอันสยองขวัญนักโทษผู้ไม่ขั<br />
ดขืนถูกสำวกที่พระองค ์ทรงรักมำกที่สุดทอดทิ้งถูกกระชำกไปตำมถนนต่ำงๆในกรุงเยรูซำเล็มอย่ำงหยำบ<br />
คำยพระบุตรของพระเจ้ำถูกน ำมำประจำนอย่ำงสนุกสนำนต่อหน้ำอันนำสกำรกล่ำวโทษที่วังของมหำปุโร<br />
หิตในห้องพิพำกษำของปีลำตต่อหน้ำเฮโรดที่ขลำดกลัวและเหี้ยมโหดถูกเยำะเย้ยถูกหมิ่นประมำทถูกทรม<br />
ำนและถูกตัดสินโทษให้ถึงแก่ควำมตำยภำพทั ้งหมดดังกล่ำวมำนี้ปรำกฏให้เห็นอย่ำงชัดเจน {GC<br />
666.3} {GCth17 575.3}<br />
บัดนี้ภำพฉำกสุดท้ำยเปิดเผยขึ้นมำให้เห็นต่อหน้ำฝูงชนที่เคลื่อนตัวไปมำเป็ นภำพของพระองค ์ผู้ต้อง<br />
ทนทุกข ์ทรมำนทรงเหยียบย่ำงไปตำมทำงที่เดินมุ่งหน้ำไปยังคำลวำรีด้วยควำมอดทนเจ้ำชำยแห่งสรวงสว<br />
รรค ์ทรงถูกตรึงบนกำงเขนพวกปุโรหิตที่หยิ่งยโสและฝูงชนที่เย้ยหยันต่ำงหัวเรำะเยำะควำมทรมำนที่ก ำลัง<br />
จะคร่ำชีวิตของพระองค ์ควำมมืดมิดผิดธรรมชำติแผ่นดินไหวอย่ำงรุนแรงก้อนหินที่แตกร ้ำวและหลุมศพ<br />
ต่ำงๆที่เปิดออกล้วนชี้บอกถึงช่วงเวลำที่พระผู้ไถ่ของโลกทรงพลีชีวิตของพระองคเอง<br />
์<br />
667.1} {GCth17 576.1}<br />
ภำพอันน่ำกลัวปรำกฏให้เห็นตำมที่เกิดขึ้นจริงซำตำนทูตของมันและบรรดำผู้ที่อยู่ภำยใต้กำรปกครอ<br />
งของมันล้วนไม่มีก ำลังที่จะเมินหน้ำหนีไปจำกภำพผลงำนของตนเองแต่ละคนหวนคิดถึงบทบำทที่ตนเอง<br />
{GC<br />
514
ได้ท ำลงไปเฮโรดฆ่ำเด็กไร เดียงสำในหมู่บ้ำนเบธเลเฮมเพื่อหวังฆ่ำกษัตริย ้<br />
์ของชนชำติอิสรำเอลนำงเฮโรเดี<br />
ยสผู้ต ่ำช ้ำชั ่วร ้ำยจะต้องรับผิดต่อโลหิตของยอห ์นผู้ให้บัพติศมำปีลำตผู้อ่อนแอและยอมท ำทุกสิ่งเพื่อผล<br />
ประโยชน์ของตนเองทหำรที่เยำะเย้ยปุโรหิตและผู้ปกครองและฝูงชนบ้ำคลั ่งที่ร ้องว่ำ<br />
“ให้ควำมผิดเรื่องควำมตำยของเขำตกอยู่แก่เรำและลูกๆของเรำ” มัทธิว<br />
27:25;คนทั้งหมดเหล่ำนี้มองดูควำมเลวทรำมของควำมผิดของตนเองพวกเขำพยำยำมหลบซ่อนให้พ้น<br />
จำกพระพักตร ์อันสง่ำน่ำเกรงขำมของพระองค ์ซึ่งสว่ำงเจิดจ้ำกว่ำควำมสว่ำงของดวงอำทิตย ์แต่กลับไร ้ผล<br />
ในทำงตรงข้ำมบรรดำผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปต่ำงน ำมงกุฎของตนเองมำวำงแทบพระบำทของพระผู้ช่วย<br />
ให้รอดและร ้องว่ำ “พระองค ์ทรงยอมสิ้นพระชนม์เพื่อข้ำพระองค ์” {GC 667.2} {GCth17 576.2}<br />
ในท่ำมกลำงผู้ที่ถูกไถ่ให้รอดแล้วมีอัครทูตของพระคริสต ์รวมอยู่ด้วยเปำโลผู้กล้ำหำญเปโตรผู้ร ้อนแร<br />
งยอห ์นสำวกที่พระองค ์ทรงรักและเป็ นคนที่เต็มไปด้วยควำมรักและพี่น้องผู้จริงใจทั้งหลำยของพวกเขำแล<br />
ะผู้ที่ยอมพลีชีพเพรำะควำมเชื่อจ ำนวนมำกก็อยู่ร่วมกับพวกเขำที่นั ่นด้วยในขณะที่นอกก ำแพงเมืองพร ้อ<br />
มกับสิ่งเลวทรำมและน่ำเกลียดน่ำชังมีพวกที่กดขี่พวกเขำพวกที่จับพวกเขำเข้ำคุมขังและพวกที่สังหำรพ<br />
วกเขำให้ตำยเนโรก็อยู่ที่นั ่นด้วยเขำเป็ นคนโหดเหี้ยมและเป็ นจอมมำรแห่งควำมโหดร ้ำยและเลวทรำมเขำ<br />
ก ำลังมองดูควำมสุขและควำมปลื้มปีติของคนเหล่ำนั้นที่ครั้งหนึ่งเขำเคยจับมำทรมำนและในควำมทุกข ์ระ<br />
ทมอย่ำงแสนสำหัสที่สุดของคนกลุ่มนี้เคยท ำให้เขำมีควำมสุขเยี่ยงมำรร ้ำยมำรดำของเนโรก็อยู่ที่นั ่นด้วย<br />
เพื่อเป็ นพยำนถึงผลงำนของเธอเองเพื่อดูว่ำลักษณะชั ่วที่เธอส่งต่อให้ลูกชำยของเธอรวมถึงอิทธิพลและแ<br />
บบอย่ำงของเธอที่สนับสนุนและพัฒนำให้เกิดกิเลสตัณหำนั้นได้บังเกิดผลเป็ นอำชญำกรรมต่ำงๆที่ท ำให้<br />
โลกต้องสั ่นระริกด้วยควำมกลัว {GC 667.3} {GCth17 576.3}<br />
ที่นั ่นมีบรรดำบำทหลวงของระบอบเปปำซีและพระรำชำคณะทั้งหลำยผู้ซึ่งอ้ำงตนว่ำเป็ นทูตำนุทูตของ<br />
พระคริสต ์แต่กระนั้นยังใช เครื่องมือทรมำนดึงแขนขำคุกมืดและหลักประหำรเผำทั้งเป็ ้<br />
นเพื่อควบคุมจิตใต้<br />
ส ำนึกของประชำกรของพระองค ์ที่นั ่นมีบรรดำพระสันตะปำปำผู้ภูมิใจในตนเองทรงยกย่องตัวเองขึ้นเหนือ<br />
พระเจ้ำและทรงอวดอ้ำงว่ำเป็ นผู้เปลี่ยนธรรมบัญญัติขององค ์ผู้สูงสุดคุณพ่อผู้เสแสร ้งเหล่ำนี้ของคริสตจั<br />
กรมีบัญชีที่ต้องส่งคืนต่อพระเจ้ำซึ่งเป็ นบัญชีที่พวกเขำเต็มใจต้องกำรได้รับกำรยกโทษแต่สำยไปเสียแล้ว<br />
พวกเขำถูกท ำให้เห็นแล้วว่ำพระเจ้ำผู้ทรงสัพพัญญูทรงหวนแหนธรรมบัญญัติของพระองค ์และจะไม่ทรง<br />
ถือโทษก็หำมิได้บัดนี้พวกเขำเรียนรู ้แล้วว่ำพระคริสต ์ทรงเปิดเผยให้เห็นว่ำพระองค ์ทรงสนพระทัยในประช<br />
ำกรของพระองค ์ที่ต้องทนทุกข ์และพวกเขำสัมผัสได้ถึงควำมหนักแน่นในพระด ำรัสของพระองคเองที่ว่ำ“<br />
์<br />
ซึ่งพวกท่ำนได้กระท ำกับคนใดคนหนึ่งที่เล็กน้อยที่สุดในพี่น้องของเรำนี้ก็เหมือนท ำแก่เรำด้วย”<br />
25:40 {GC 668.1} {GCth17 577.1}<br />
มัทธิว<br />
คนชั ่วทั้งโลกยืนอยู่เบื้องหน้ำบัลลังก ์พิพำกษำของพระเจ้ำด้วยข้อหำกำรกบฏต่อกำรปกครองของสวร<br />
รค ์ไม่มีผู้ใดแก้คดีแทนพวกเขำพวกเขำไม่มีข้อแก้ตัวและค ำตัดสินถูกประกำศออกมำว่ำให้พวกเขำรับโท<br />
ษตำยตลอดชั ่วนิรันดร ์{GC 668.2} {GCth17 577.2}<br />
บัดนี้เป็ นที่ประจักษ์แก่ทุกคนแล้วว่ำค่ำจ้ำงของบำปไม่ใช่เสรีภำพที่ประเสริฐและชีวิตนิรันดร ์แต่เป็ นทำ<br />
สหำยนะและควำมตำยคนชั ่วมองเห็นว่ำกำรมีชีวิตที่เป็ นกบฏท ำให้พวกเขำสูญเสียอะไรไปบ้ำงเมื่อศักดิ์ศ<br />
515
รีนิรันดร ์มหำศำลยิ่งใหญ่ถูกยื่นให้แก่พวกเขำนั้นพวกเขำกลับดูแคลนแต่บัดนี้เป็ นที่ประจักษ์แล้วว่ำมันเป็<br />
นสิ่งที่น่ำปรำรถนำเพียงใดจิตวิญญำณที่พินำศร ้องว่ำ“ทั้งหมดนี้เป็ นสิ่งที่ข้ำพเจ้ำควรได้รับแต่ข้ำพเจ้ำเลื<br />
อกที่จะปัดทิ้งไปให้ไกลจำกตัวข้ำพเจ้ำโอช่ำงเป็ นควำมหลงใหลที่งมงำยข้ำพเจ้ำเอำควำมสงบควำมสุขแล<br />
ะเกียรติยศแลกกับสิ่งที่น่ำเวทนำควำมเสื่อมเสียชื่อเสียงและควำมสิ้นหวัง”ทุกคนมองเห็นว่ำกำรที่พวกเข<br />
ำไม่ได้เข้ำไปในสวรรค ์นั้นเป็ นเรื่องยุติธรรมเพรำะชีวิตของพวกเขำเองได้ประกำศว่ำ<br />
“เรำจะไม่ยอมให้บุคคลผู้นี้ [พระเยซู] ปกครองเรำ” {GC 668.3} {GCth17 577.3}<br />
ดูรำวกับว่ำพวกคนอธรรมเฝ้ ำมองพระรำชพิธีรำชำภิเษกของพระบุตรพระเจ้ำด้วยอำกำรตกตะลึงพว<br />
กเขำมองเห็นแผ่นศิลำจำรึกธรรมบัญญัติของพระเจ้ำอยู่ในพระหัตถ ์ของพระองค เป็ ์ นบัญญัติที่พวกเขำเ<br />
หยียบย ่ำและล่วงละเมิดพวกเขำเป็ นพยำนมองเห็นเหล่ำผู้ที่ได้รับควำมรอดเต็มล้นไปด้วยควำมอัศจรรย ์ใ<br />
จและควำมสุขอันยิ่งใหญ่และกำรถวำยสรรเสริญและในขณะที่คลื่นเสียงดนตรีดังออกไปถึงฝูงชนที่อยู่นอ<br />
กนครนั้นทุกคนร ้องด้วยเสียงเดียวกันว่ำ“ข้ำแต่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำพระเจ้ำผู้ทรงฤทธำนุภำพสูงสุดพระรำช<br />
กิจของพระองค ์ยิ่งใหญ่และอัศจรรย ์ข้ำแต่องค ์พระมหำกษัตริย ์ของบรรดำประชำชำติบรรดำมรรคำของพ<br />
ระองค ์ยุติธรรมและสัตย ์จริง” วิวรณ์ 15:3 และเขำทั้งหลำยหมอบกรำบนมัสกำรเจ้ำชำยแห่งชีวิต {GC<br />
668.4} {GCth17 577.4}<br />
เมื่อซำตำนมองดูพระสิริและควำมยิ่งใหญ่ของพระคริสต ์นั้นดูเหมือนว่ำมันนิ่งงันไปครั้งหนึ่งมันเคยเป็ นเ<br />
ครูบผู้พิทักษ์มันจ ำได้ดีว่ำมันล้มไปได้อย่ำงไรจำกเสรำฟิมที่เปล่งประกำยเป็ น“โอรสแห่งรุ่งอรุณ”อิสยำห ์1<br />
4:12;ถูกเปลี่ยนไปมำกเพียงไรตกต ่ำลงไปได้ถึงขนำดนี้จำกสภำที่ครั้งหนึ่งมันเคยได้รับเกียรติบัดนี้กลับถู<br />
กขับออกไปตลอดกำลมันมองเห็นทูตสวรรค ์อีกองค ์หนึ่งประทับอยู่ใกล้พระบิดำปกปิดพระสิริของพระองค ์<br />
ไว้มันเห็นทูตสวรรค ์รูปร่ำงสูงใหญ่และมีกิริยำท่ำทำงที่สง่ำงำมวำงมงกุฎลงบนพระเศียรของพระคริสต ์และ<br />
มันรู ้ดีแก่ใจว่ำต ำแหน่งสูงส่งของทูตสวรรค ์องค ์นั้นควรเป็ นของมัน {GC 669.1} {GCth17 578.1}<br />
ควำมทรงจ ำน ำให้มันหวนคิดไปถึงบ้ำนของมันสมัยที่มันยังปรำศจำกบำปและบริสุทธิ์มันเคยมีสันติสุข<br />
และควำมพึงพอใจจนกระทั ่งมันหมกมุ่นอยู่กับกำรบ่นติเตียนพระเจ้ำและอิจฉำพระคริสต ์ค ำกล่ำวร ้ำยทั้งห<br />
ลำยของมันกำรกบฏของมันกำรหลอกลวงต่ำงๆของมันเพื่อให้ได้รับควำมเห็นใจและกำรสนับสนุนจำกทู<br />
ตสวรรค ์กำรยืนกรำนอย่ำงดื้อแพ่งไม่ยอมลงแรงเปลี่ยนใจตนเองของมันเมื่อพระเจ้ำจะประทำนกำรอภัยให้<br />
มันสิ่งทั้งหมดเหล่ำนี้ผ่ำนเข้ำมำให้มันเห็นอย่ำงชัดเจนมันทบทวนสิ่งที่มันท ำไว้ในท่ำมกลำงมนุษย ์และผล<br />
ลัพธ ์ของสิ่งเหล่ำนั้นควำมเป็ นศัตรูของมนุษย ์ที่มีต่อเพื่อนมนุษย ์ด้วยกันกำรท ำลำยชีวิตอย่ำงน่ำกลัวกำร<br />
เรืองอ ำนำจและกำรล่มสลำยของอำณำจักรต่ำงๆกำรแย่งชิงรำชบัลลังก ์ควำมโกลำหลควำมขัดแย้งและก<br />
ำรจลำจลที่มีมำอย่ำงต่อเนื่องมันหวนคิดถึงควำมพยำยำมอย่ำงไม่ลดละเพื่อต่อต้ำนพระรำชกิจของพระค<br />
ริสต ์และกดมนุษย ์ให้ยิ่งตกต ่ำลงไปมันมองเห็นว่ำแผนกำรอันร ้ำยกำจของมันนั ้นไม่มีอ ำนำจที่จะท ำลำยผู้<br />
ที่มอบควำมวำงใจของตนเองไว้ในพระเยซูในขณะที่ซำตำนมองดูอำณำจักรของมันเองผลงำนที่มันท ำไว้<br />
มันมองเห็นแต่ควำมล้มเหลวและควำมหำยนะมันน ำฝูงชนให้เชื่อว่ำนครของพระเจ้ำเป็ นเป้ ำหมำยที่เอำช<br />
นะได้อย่ำงง่ำยดำยแต่มันรู ้ดีแก่ใจว่ำนั ่นเป็ นเรื่องเท็จครั้งแล้วครั้งเล่ำในขณะที่ควำมขัดแย้งอันยิ่งใหญ่ก ำ<br />
516
ลังด ำเนินอยู่นั้นมันต้องพบกับควำมพ่ำยแพ้และถูกบังคับให้ยอมแพ้มันยิ่งกว่ำรู ้ดีแก่ใจถึงอ ำนำจและควำ<br />
มยิ่งใหญ่ของพระเจ้ำแห่งนิรันดร ์กำล {GC 669.2} {GCth17 578.2}<br />
ควำมมุ่งหมำยของกบฏผู้ยิ่งใหญ่คือควำมพยำยำมอย่ำงไม่ลดละเพื่อแก้ตัวให้กับสิ่งที่มันท ำและพิสูจน์ว่<br />
ำรัฐบำลของพระเจ้ำท ำให้เกิดกำรกบฏขึ้นมันทุ่มเทพลังอ ำนำจของสติปัญญำอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดของมันเ<br />
พื่อเป้ ำหมำยนี้มันท ำงำนอย่ำงตั้งใจและอย่ำงมีระบบและได้รับควำมส ำเร็จอย่ำงเหลือเชื่อมันน ำพำให้คนก<br />
ลุ่มใหญ่ยอมรับควำมขัดแย้งอันยิ่งใหญ่ตำมแบบฉบับของมันที่ด ำเนินมำเนิ่นนำนแล้วเป็ นเวลำหลำยพันปี<br />
ที่จอมบงกำรผู้นี้เอำควำมเท็จอย่ำงจอมปลอมมำแทนที่ควำมจริงแต่บัดนี้เวลำมำถึงแล้วเมื่อในที่สุดกำรก<br />
บฏจะถูกปรำบให้พ่ำยแพ้และควำมเป็ นมำรวมถึงบุคลิกของซำตำนถูกเปิดเผยให้เห็นในควำมพยำยำมครั้<br />
งสุดท้ำยของมันเพื่อแย่งชิงบัลลังก ์จำกพระคริสต ์ท ำลำยประชำกรของพระองค ์และยึดนครของพระเจ้ำนั้<br />
นเจ้ำจอมหลอกลวงถูกเปิดโปงให้เห็นจนหมดสิ้นผู้ที่เข้ำร่วมกับมันมองเห็นว่ำจุดประสงค ์ของมันนั ้นล้มเห<br />
ลวอย่ำงสิ้นเชิงผู้ติดตำมของพระคริสต ์และทูตสวรรค ์ที่ภักดีมองเห็นแผนกำรร ้ำยทั ้งหมดของมันที่มันใช ้ใ<br />
นกำรต่อต้ำนรัฐบำลของพระเจ้ำมันเป็ นเป้ ำหมำยที่น่ำรังเกียจของทั ่วทั้งจักรวำล {GC 670.1} {GCth17<br />
579.1}<br />
ซำตำนมองเห็นแล้วว่ำกำรกบฏที่มันเลือกเองนั้นท ำให้มันไม่คู่ควรกับสวรรค ์มันฝึกอ ำนำจของมันไว้เ<br />
พื่อต่อสู้กับพระเจ้ำควำมบริสุทธิ์และสันติสุขและควำมเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกันในสวรรค ์จะเป็ นสิ่งทรมำนมั<br />
นอย่ำงยิ่งบัดนี้กำรกล่ำวร ้ำยของมันต่อพระเมตตำคุณและควำมยุติธรรมของพระเจ้ำยุติลงแล้วค ำต ำหนิที่<br />
มันพยำยำมซัดทอดใส่พระยำห ์เวห ์ตกลงใส่ตัวมันเองทั้งหมดและบัดนี้ซำตำนกรำบลงและสำรภำพว่ำกำร<br />
ตัดสินที่มันได้รับนั้นยุติธรรมดีแล้ว {GC 670.2} {GCth17 579.2}<br />
“ข้ำแต่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำมีใครบ้ำงไม่เกรงกลัวพระองค ์และไม่ถวำยพระเกียรติแด่พระนำมของพระองค ์<br />
เพรำะพระองค ์ผู้เดียวทรงเป็ นผู้บริสุทธิ์ประชำชำติทั้งหมดจะมำนมัสกำรเฉพำะพระพักตร ์พระองค เพรำะว่ ์<br />
ำพระรำชกิจอันชอบธรรมของพระองค ์ปรำกฏให้เห็นแล้ว” วิวรณ์ 15:4<br />
ข้อสงสัยทุกข้อที่เกี่ยวข้องกับควำมจริงและควำมไม่ถูกต้องซึ่งเกิดขึ้นในควำมขัดแย้งที่มีมำอย่ำงยำวนำน<br />
นั้นบัดนี้ก็ถูกท ำให้เข้ำใจอย่ำงกระจ่ำงแจ้งแล้วผลลัพธ ์ของกำรกบฏและผลพวงของกำรละทิ้งกฏเกณฑ ์ต่<br />
ำงๆของพระเจ้ำได้ถูกวำงแผ่ออกให้สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญำทั้งหมดที่พระเจ้ำทรงสร ้ำงได้มองเห็นผลงำนจำ<br />
กกำรปกครองของซำตำนซึ่งตรงข้ำมกับรัฐบำลของพระเจ้ำก็ถูกน ำมำเปิดเผยแก่จักรวำลทั้งหมดผลงำน<br />
ของซำตำนปรับโทษตัวมันเองพระปัญญำของพระเจ้ำรวมถึงควำมยุติธรรมของพระองค ์และคุณควำมดีข<br />
องพระองค ์ได้รับกำรยืนยันว่ำถูกต้องอย่ำงไม่ต้องมีข้อสงสัยใดๆอีกต่อไปเป็ นที่ประจักษ์ชัดแล้วว่ำสิ่งต่ำงๆ<br />
ที่พระองค ์ทรงจัดกำรในระหว่ำงที่มีควำมขัดแย้งอันยิ่งใหญ่นั้นพระองค ์ทรงจัดกำรลงไปด้วยกำรค ำนึงถึงผ<br />
ลประโยชน์อันเป็ นนิรันดร ์ของประชำกรของพระองค ์และเพื่อผลประโยชน์ของโลกทั้งหมดที่พระองค ์ทรงส<br />
ร ้ำง“ข้ำแต่พระยำห ์เวห ์พระรำชกิจทั้งสิ้นของพระองค ์จะขอบพระคุณพระองค ์และผู้จงรักภักดีทั ้งสิ้นของพ<br />
ระองค ์จะถวำยสำธุกำรแด่พระองค ์”สดุดี145:10;ประวัติศำสตร ์ของบำปจะยั ่งยืนตลอดทุกยุคชั ่วนิรันดร เ์<br />
พื่อเป็ นพยำนว่ำธรรมบัญญัติของพระเจ้ำที่ด ำรงอยู่นั้นมีไว้เพื่อควำมผำสุกของสิ่งมีชีวิตที่พระเจ้ำทรงสร ้<br />
ำงเมื่อทั ่วทั้งจักรวำลซึ่งมีทั้งผู้ที่ภักดีและผู้ที่กบฏได้มองเห็นข้อเท็จจริงต่ำงๆทั้งหมดของควำมขัดแย้งอันยิ่ง<br />
517
ใหญ่นี้แล้วพวกเขำประกำศเป็ นเสียงเดียวกันว่ำ“บรรดำมรรคำของพระองค ์ยุติธรรมและสัตย ์จริง” วิวรณ์<br />
15:3 {GC 670.3} {GCth17 579.3}<br />
ต่อหน้ำจักรวำลกำรเสียสละอันยิ่งใหญ่ที่พระบิดำและพระบุตรทรงกระท ำเพื่อมนุษย ์นั้นถูกน ำเสนอให้เ<br />
ห็นอย่ำงชัดเจนเวลำที่ก ำหนดไว้มำถึงแล้วที่พระคริสต ์จะทรงเข้ำครอบครองต ำแหน่งอันชอบธรรมของพร<br />
ะองค ์และได้รับเกียรติเหนือเทพผู้ครองทั้งหลำยรวมทั้งอ ำนำจและนำมทุกนำมที่ได้รับกำรตั้งชื่อขึ้นมำเป็ น<br />
เพรำะควำมสุขที่ทรงตั้งไว้เบื้องหน้ำของพระองค ์คือกำรจะทรงน ำบุตรมำกมำยเข้ำมำยังพระสิริจึงท ำให้พ<br />
ระองค ์ทรงทนต่อกำงเขนและทรงดูหมิ่นควำมอับอำยได้ควำมโศกเศร ้ำและควำมอับอำยนั ้นยิ่งใหญ่เกินกว่<br />
ำที่ใครจะเข้ำใจแต่ถึงกระนั้นควำมสุขและเกียรติศักดิ์ศรีกลับยิ่งใหญ่กว่ำพระองค ์ทรงทอดพระเนตรไปยังบ<br />
รรดำผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปซึ่งเป็ นผู้ที่ได้รับกำรเปลี่ยนแปลงใหม่ตำมแบบพระฉำยำของพระองค ์จิตใจทุ<br />
กดวงมีรอยประทับที่สมบูรณ์ของพระเจ้ำและใบหน้ำทุกหน้ำสะท้อนพระลักษณะของพระเจ้ำผู้ทรงเป็ นกษั<br />
ตริย ์ของพวกเขำพระองค ์ทรงเห็นผลลัพธ ์ควำมยำกล ำบำกของจิตวิญญำณของพระองค ์ที่เกิดขึ้นในตัว<br />
พวกเขำและพระองค ์ทรงรู ้สึกพอพระทัยหลังจำกนั้นในพระสุรเสียงที่ดังไปถึงฝูงชนที่รวมตัวกันอยู่ซึ่งมีทั้ง<br />
คนชอบธรรมและคนอธรรมนั ้นพระองค ์ทรงประกำศว่ำ“ดูเถิดผู้ที่เรำได้ไถ่มำด้วยพระโลหิตของเรำเพื่อเข<br />
ำเหล่ำนี้เรำได้ผ่ำนควำมทุกข ์ยำกล ำบำกเพื่อเขำเหล่ำนี้เรำได้สิ้นพระชนม์เพื่อเขำทั้งหลำยจะได้มำอำศัย<br />
อยู่กับเรำตลอดชั ่วนิรันดร ์กำล”และบทเพลงแห่งกำรสรรเสริญที่มำจำกเหล่ำคนที่สวมเสื้อคลุมสีขำวดังขึ้<br />
นไปถึงรอบพระบัลลังก ์ว่ำ“พระเมษโปดกผู้ปลงพระชนม์แล้วนั้นทรงสมควรได้รับฤทธำนุภำพทรัพย ์สมบัติ<br />
พระปัญญำพระก ำลังพระเกียรติพระสิริและค ำสดุดี” วิวรณ์ 5:12 {GC 671.1} {GCth17 580.1}<br />
ถึงแม้ซำตำนจะถูกฝืนใจให้ยอมรับควำมยุติธรรมของพระเจ้ำและก้มศีรษะลงค ำนับต่อควำมยิ่งใหญ่ขอ<br />
งพระคริสต ์ก็ตำมแต่อุปนิสัยของมันยังคงไม่เปลี่ยนแปลงวิญญำณของกำรกบฏที่เหมือนกับคลื่นเชี่ยวกร<br />
ำดระเบิดขึ้นมำอีกด้วยควำมบ้ำคลั ่งอันเต็มล้นมันตัดสินใจที่จะไม่ยอมแพ้ในควำมขัดแย้งอันยิ่งใหญ่นี้ถึงเ<br />
วลำแล้วที่มันต้องดิ้นรนอย่ำงสิ้นหวังเป็ นครั้งสุดท้ำยเพื่อต่อต้ำนกษัตริย ์แห่งสวรรค ์มันวิ่งกรูเข้ำไปในท่ำม<br />
กลำงสมุนของมันและพยำยำมดลใจพวกเขำด้วยควำมเกรี้ยวกรำดของมันเองและมันปลุกระดมพวกเขำใ<br />
ห้ท ำสงครำมทันทีแต่ในบรรดำคนจ ำนวนเป็ นล้ำนๆนับไม่ถ้วนที่มันเคยล่อลวงให้กบฏนั้นบัดนี้ไม่มีผู้ใดยอ<br />
มรับควำมยิ่งใหญ่ของมันแล้วอ ำนำจของมันมำถึงจุดสิ้นสุดจิตใจของคนชั ่วนั้นเต็มไปด้วยควำมเกลียดชัง<br />
พระเจ้ำเช่นเดียวกับที่ซำตำนเกลียดชังแต่พวกเขำมองเห็นแล้วว่ำกรณีของตนเองนั้นตกอยู่ในสภำพสิ้น<br />
หวังพวกเขำไม่อำจเอำชนะพระยำห ์เวห ์ได้ควำมโกรธของพวกเขำจึงพุ่งเข้ำใส่ซำตำนรวมถึงคนเหล่ำนั้น<br />
ที่เคยเป็ นตัวแทนของมันในกำรหลอกลวงและด้วยควำมโกรธเยี่ยงผีร ้ำยพวกเขำหันไปต่อสู้กับตัวแทนเหล่<br />
ำนั้น {GC 671.2} {GCth17 580.2}<br />
พระยำห ์เวห ์ตรัสว่ำ“เพรำะเจ้ำถือว่ำควำมคิดเจ้ำเป็ นเหมือนควำมคิดพระเจ้ำดังนั้นดูสิเรำจะน ำคนต่ำง<br />
ด้ำวมำสู้เจ้ำเป็ นพวกทำรุณที่สุดในบรรดำประชำชำติเขำจะชักดำบออกสู้กับควำมงำมแห่งปัญญำของเจ้<br />
ำและลบหลู่สง่ำงำมรำศีของเจ้ำพวกเขำจะผลักเจ้ำลงไปที่ในหลุมมรณะแล้วเจ้ำจะตำยอย่ำงคนถูกฆ่ำที่ใจ<br />
กลำงทะเล””เรำขับเจ้ำไปจำกภูเขำของพระเจ้ำอย่ำงไร เกียรติและเครูบผู้พิทักษ์นั้นก็ขับเจ้ำออกไปจำกท่ำ<br />
้<br />
มกลำงศิลำเพลิง...เรำเหวี่ยงเจ้ำลงบนดินแล้วเรำให้เจ้ำถูกกษัตริย ์ทั้งหลำยมองอย่ำงดูแคลน...เรำท ำให้เจ้<br />
518
ำกลำยเป็ นเถ้ำถ่ำนบนพื้นโลกในสำยตำของทุกคนที่เห็นเจ้ำ...เจ้ำสูญสิ้นไปอย่ำงน่ำครั ่นคร ้ำมและจะไม่<br />
ด ำรงต่อไปเป็ นนิตย ์” เอเสเคียล 28:6-8, 16-19 {GC 672.1} {GCth17 580.3}<br />
“รองเท้ำทหำรทุกคู่ที่กระทืบจนสั ่นสะเทือนและเสื้อคลุมทุกตัวที่เกลือกอยู่ในโลหิตจะถูกเผำเป็ นเชื้อเพ<br />
ลิงใส่ไฟ”<br />
“พระยำห ์เวห ์ทรงเกรี้ยวกรำดต่อประชำชำติทั้งสิ้นและทรงพระพิโรธต่อกองทัพทั้งหมดของเขำพระอง<br />
ค ์ทรงท ำลำยพวกเขำและทรงมอบให้แก่กำรฆ่ำฟัน”“พระองค ์จะทรงเทถ่ำนเพลิงและไฟก ำมะถันใส่คนอธร<br />
รมลมที่แผดเผำจะเป็ นส่วนที่เขำได้รับ” อิสยำห ์ 9:5; 34:2; สดุดี11:6;<br />
ไฟจำกพระเจ้ำลงมำจำกสวรรค ์โลกถูกท ำลำยอำวุธต่ำงๆที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของมันถูกดึงออกมำเป<br />
ลวเพลิงเผำผลำญระเบิดออกมำจำกเหวลึกที่เปิดกว้ำงก้อนหินลุกเป็ นไฟวันนั้นมำถึงแล้วคือวันที่ถูกเผำผ<br />
ลำญเหมือนเตำอบโลกธำตุสลำยไปด้วยไฟและแผ่นดินกับสิ่งสำรพัดที่มีอยู่บนนั้นถูกเผำจนหมดสิ้นมำลำ<br />
คี 4:1 2 เปโตร 3:10<br />
ดูประหนึ่งว่ำพื้นผิวโลกถูกหลอมละลำยกลำยเป็ นก้อนเดียวคือเป็ นทะเลเพลิงกว้ำงใหญ่ที่เดือดพล่ำนมั<br />
นเป็ นเวลำแห่งกำรพิพำกษำและควำมหำยนะของคนอธรรม“พระยำห ์เวห ์ทรงมีวันเพื่อกำรแก้แค้นมีปีแห่ง<br />
กำรตอบแทนเพื่อกรณีพิพำทของศิโยน” อิสยำห ์ 34:8 {GC 672.2} {GCth17 580.4}<br />
คนชั ่วได้รับกำรตอบแทนของเขำในแผ่นดินโลกสุภำษิต 11:31 “พระยำห ์เวห ์จอมทัพตรัสว่ำ<br />
[พวกเขำ]จะเป็ นเหมือนตอข้ำววันที่จะมำนั้นจะไหม้เขำหมดจนไม่มีรำกหรือกิ่งเหลืออยู่เลย”<br />
มำลำคี4:1;บำงคนถูกท ำลำยไปในชั ่วพริบตำในขณะที่คนอื่นๆต้องทนทุกข ์หลำยวันทุกคนได้รับโทษ<br />
“ตำมกำรกระท ำของเขำ” อิสยำห ์ 59:18<br />
บำปทั้งหลำยของคนชอบธรรมถูกย้ำยไปไว้ที่ซำตำนมันไม่เพียงแต่ต้องทนทุกข ์ส ำหรับกำรกบฏของตั<br />
วมันเองเท่ำนั้นแต่รวมถึงบำปทั้งหมดที่มันเป็ นต้นเหตุให้ประชำกรของพระเจ้ำท ำลงไปด้วยโทษที่มันรับจะรุ<br />
นแรงกว่ำของผู้ที่ถูกมันล่อลวงหลังจำกที่คนทั้งหมดซึ่งตกเป็ นเหยื่อกำรหลอกลวงของมันต้องพินำศไปห<br />
มดทุกคนแล้วมันยังคงอยู่และรับควำมทรมำนต่อไปอีกในที่สุดเปลวไฟแห่งกำรช ำระจะท ำลำยคนชั ่วไปจน<br />
หมดสิ้นรวมทั้งรำกและกิ่งด้วยคือทั้งซำตำนผู้เป็ นรำกและผู้ติดตำมของมันซึ่งเป็ นกิ่งกำรลงโทษเต็มขนำด<br />
ของธรรมบัญญัตินั้นมำถึงแล้วค ำเรียกร ้องขอควำมยุติธรรมก็ได้รับกำรตอบสนองแล้วทั้งสวรรค ์และแผ่น<br />
ดินโลกซึ่งเฝ้ ำมองอยู่ร ้องประกำศถึงควำมชอบธรรมของพระยำห ์เวห ์ {GC 673.1} {GCth17 581.1}<br />
ผลงำนแห่งกำรท ำลำยของซำตำนจบสิ้นไปตลอดกำลตลอดระยะเวลำหกพันปีที่ผ่ำนมำมันกระท ำกำร<br />
ตำมควำมมุ่งหมำยของมันซึ่งท ำให้โลกเต็มไปด้วยควำมทุกข ์และเป็ นเหตุให้ทั ่วทั้งจักรวำลได้รับควำมโศกเ<br />
ศร ้ำทุกๆสิ่งที่พระเจ้ำทรงสร ้ำงมำต่ำงร ้องคร ่ำครวญและทุกข ์ระทมร่วมกันด้วยควำมเจ็บปวดบัดนี้สิ่งมีชีวิต<br />
ที่พระเจ้ำทรงสร ้ำงมำนั้นได้รับกำรปลดปล่อยให้พ้นจำกกำรเป็ นอยู่ของซำตำนและจำกกำรทดลองของมัน<br />
ไปตลอดกำล“ทั ่วทั้งโลกก็หยุดพักและสงบอยู่เขำทั้งหลำยโห่ร ้องด้วยควำมยินดี” อิสยำห ์ 14:7<br />
และเสียงโห่ร ้องแห่งกำรสรรเสริญและชัยชนะได้ลอยขึ้นจำกจักรวำลทั ้งปวงที่ภักดีต่อพระองค ์<br />
519
“เสียงเหมือนอย่ำงเสียงมหำชนเหมือนอย่ำงเสียงน ้ำมำกหลำยและเหมือนอย่ำงเสียงฟ้ ำร ้องกึกก้องว่ำฮำเ<br />
ลลูยำเพรำะองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำทรงครอบครองอยู่” วิวรณ์ 19:6 {GC 673.2} {GCth17 581.2}<br />
ในขณะที่แผ่นดินโลกถูกไฟแห่งกำรท ำลำยเผำอยู่นั้นบรรดำผู้ชอบธรรมอยู่อย่ำงปลอดภัยในนครศักดิ์<br />
สิทธิ์ผู้ที่มีส่วนร่วมในกำรเป็ นขึ้นจำกควำมตำยครั้งแรกนั้นควำมตำยครั้งที่สองไม่มีอ ำนำจเหนือพวกเขำใ<br />
นขณะที่พระเจ้ำทรงเป็ นเพลิงที่เผำผลำญส ำหรับคนชั ่วแต่ส ำหรับประชำกรของพระองค ์แล้วพระองค ์ทรงเ<br />
ป็ นทั้งดวงอำทิตย ์และโล่ป้ องกันวิวรณ์ 20:6 สดุดี 84:11 {GC 673.3} {GCth17 581.3}<br />
“ข้ำพเจ้ำเห็นฟ้ ำสวรรค ์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่เพรำะว่ำฟ้ ำสวรรคเดิมและแผ่นดินโลกเดิมนั้นหำยไปแ<br />
์<br />
ล้ว”วิวรณ์21:1;เพลิงที่เผำผลำญคนชั ่วนั้นช ำระโลกให้บริสุทธิ์ร่องรอยแห่งค ำสำปแช่งทั้งหมดถูกก ำจัดทิ้<br />
งไปไม่มีนรกที่มีไฟเผำอยู่ตลอดกำลที่คอยเตือนถึงผลน่ำกลัวของบำปอยู่เบื้องหน้ำผู้ที่ถูกไถ่ให้รอดแล้ว<br />
{GC 674.1} {GCth17 582.1}<br />
สิ่งเตือนใจเพียงอย่ำงเดียวที่หลงเหลืออยู่คือพระผู้ไถ่ของเรำจะยังคงมีเครื่องหมำยของกำรตรึงกำงเขน<br />
ติดตัวอยู่ตลอดไปบำดแผลบนพระเศียรของพระองค ์ที่สีข้ำงของพระองค ์ที่พระหัตถ ์และพระบำทของพระอ<br />
งคเป็ ์ นร่องรอยเดียวของควำมโหดเหี้ยมของบำปที่ยังคงเหลืออยู่ผู้เผยพระวจนะกล่ำวในขณะที่เฝ้ ำมองเห็<br />
นพระคริสต ์ในพระสิริของพระองค ์ว่ำ“พระรัศมีของพระองค ์ดังแสงสว่ำงมีล ำแสงแวบมำจำกพระหัตถ ์ของ<br />
พระองค ์ที่นั ่นพระองค ์ทรงซ่อนฤทธำนุภำพของพระองค ์”ฮำบำกุก<br />
3:4สีข้ำงที่ถูกแทงซึ่งมีเลือดแดงก ่ำไหลเป็ นทำงออกมำนั้นได้น ำมนุษย ์กลับมำคืนดีกับพระเจ้ำนั ่นคือพระ<br />
สิริของพระผู้ช่วยให้รอดเป็ นที่ “ซ่อนฤทธำนุภำพของพระองค ์”<br />
“อำนุภำพที่จะช่วยให้รอด”อิสยำห ์63:1;เนื่องจำกกำรเสียสละพระองคเองเพื่อกำรไถ่บำปนั<br />
์<br />
้นพระองค ์จึ<br />
งทรงมีก ำลังเข้มแข็งที่จะกระท ำกำรยุติธรรมแก่ผู้ที่ดูแคลนพระเมตตำของพระเจ้ำได้และเครื่องหมำยแห่ง<br />
ควำมอัปยศของพระองคเป็ ์ นเกียรติยศสูงสุดของพระองค ์ตลอดทุกยุคชั ่วนิรันดรนั้นบำดแผลแห่งคำลวำรี<br />
จะแสดงออกถึงกำรสรรเสริญและประกำศถึงอ ำนำจของพระองค ์ {GC 674.2} {GCth17 582.2}<br />
“โอหอคอยที่เฝ้ ำฝูงสัตวเอ๋ยเจ้ำผู้เป็ ์ นเขำแห่งบุตรีศิโยนรำชอ ำนำจจะมำสู่เจ้ำอำณำจักรดั ้งเดิมจะกลั<br />
บมำ”มีคำห ์4:8เวลำนั้นมำถึงแล้วซึ่งเป็ นเวลำที่เหล่ำมนุษย ์ผู้บริสุทธิ์ เคยคอยเฝ้ ำมองด้วยควำมคำดหวังไ<br />
ปในภำภำคหน้ำนับตั ้งแต่วันที่กระบี่เพลิงได้ขวำงกั้นมนุษย ์คู่แรกจำกสวนเอเดนเป็ นเวลำ<br />
“รับมรดกของเรำจนกว่ำคนของพระเจ้ำจะได้รับกำรไถ่” เอเฟซัส 1:14<br />
โลกซึ่งแต่เดิมได้ทรงโปรดมอบให้มนุษย ์เพื่อเป็ นแผ่นดินของเขำและถูกมนุษย ์ทรยศให้ตกไปอยู่นมือขอ<br />
งซำตำนและถูกศัตรูยึดครองมำเนิ่นนำนนั้นถูกน ำกลับคืนมำโดยแผนกำรยิ่งใหญ่แห่งกำรทรงไถ่บำปทุก<br />
สิ่งที่เคยสูญหำยไปเนื่องจำกบำปก็ถูกน ำกลับคืนมำ“พระยำห ์เวห ์ผู้ทรงสร ้ำงฟ้ ำสวรรค..ผู้ทรงปั้นแผ่นดินโ<br />
์<br />
ลกและท ำมันไว้พระองค ์ทรงสถำปนำมันไว้พระองค ์ไม่ได้ทรงสร ้ำงมันให้ว่ำงเปล่ำพระองค ์ทรงปั้นมันไว้ให้มี<br />
คนอำศัย”อิสยำห ์45:18แผนกำรดั้งเดิมของพระเจ้ำในกำรสร ้ำงโลกขึ้นมำนั้นก็ส ำเร็จจริงแล้วด้วยกำรให้เ<br />
ป็ นที่พักอำศัยของผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำป“คนชอบธรรมจะได้แผ่นดินเป็ นมรดกและอำศัยอยู่ที่นั ่นเป็ นนิ<br />
ตย ์” สดุดี 37:29 {GC 674.3} {GCth17 582.3}<br />
520
ควำมวิตกกังวลในเรื่องกำรจัดหำมรดกในอนำคตซึ่งดูเหมือนเป็ นเชิงวัตถุมำกเกินไปนั้นส่งผลให้คนมำ<br />
กมำยท ำควำมจริงของกำรมองว่ำเป็ นบ้ำนของเรำกลำยเป็ นเรื่องของฝ่ ำยจิตวิญญำณไปเลยพระคริสต ์ปร<br />
ะทำนควำมมั ่นใจให้แก่สำวกของพระองค ์ว่ำพระองคเสด็จไปเพื่อจัดเตรียมคฤหำสน์หลำยแห่งในพระนิเวศ<br />
์<br />
ของพระบิดำให้แก่เขำทั้งหลำยยอห ์น14:2KJVผู้ที่รับค ำสอนในพระวจนะของพระเจ้ำจะไม่เป็ นผู้ที่ไม่รู เรื่อ ้<br />
งอะไรเลยเกี่ยวกับสวรรคเบื้องบนและถึงกระนั้น“สิ่งที่ตำไม่เห็นหูไม่ได้ยินและสิ่งที่ใจมนุษย ์<br />
์คิดไม่ถึงคือสิ่งที่<br />
พระเจ้ำทรงจัดเตรียมไว้ส ำหรับคนทั้งหลำยที่รักพระองค ์”1โครินธ ์2:9;ภำษำมนุษย ์นั้นไม่เพียงพอที่จะบรร<br />
ยำยถึงบ ำเหน็จของผู้ชอบธรรมได้มีเพียงผู้ที่เห็นเท่ำนั้นจึงจะเข้ำใจสมองอันจ ำกัดของมนุษย ์ไม่สำมำรถ<br />
หยั ่งรู ้รัศมีภำพของสวรรค ์ของพระเจ้ำได้ {GC 674.4} {GCth17 582.4}<br />
พระคัมภีรเรียกมรดกของผู้ที่ได้รับควำมรอดว่ำ ์<br />
“เมือง” ฮีบรู 11:14-16<br />
ณที่นั ่นพระผู้เลี้ยงแห่งสวรรค ์ทรงน ำฝูงแกะของพระองค ์ไปยังน ้ำแห่งชีวิตต้นไม้แห่งชีวิตออกผลทุกเดือนแ<br />
ละใบของต้นนั้นจะรับใช ้ประชำชำติที่นั ่นมีล ำธำรหลำยสำยซึ่งไหลอยู่ชั ่วนิรันดร ์ใสดั ่งแก้วและข้ำงล ำธำรจ<br />
ะมีต้นไม้ที่โบกกิ่งไสวไปมำซึ่งทอดร่มเงำบนทำงเดินที่ถูกจัดเตรียมไว้ส ำหรับผู้ที่องค ์พระผู้เป็ นเจ้ำได้ทรงไถ่<br />
ให้รอดแล้วที่นั ่นมีพื้นรำบอันกว้ำงใหญ่ที่โค้งขึ้นไปเป็ นเนินเขำอันงดงำมและภูเขำของพระเจ้ำยืนตระหง่ำ<br />
นอยู่ด้ำนหลังบนพื้นรำบอันสงบข้ำงธำรน ้ำที่มีชีวิตเหล่ำนั้นประชำกรของพระเจ้ำซึ่งแสวงหำและเดินทำง<br />
มำเนิ่นนำนจะได้พบบ้ำนพักอำศัยที่นั ่น {GC 675.1} {GCth17 583.1}<br />
“ชนชำติของข้ำพเจ้ำจะอำศัยในที่อยู่แห่งสันติสุขในบ้ำนเรือนปลอดภัยและในที่พักสงบ”<br />
“จะไม่ได้ยินถึงควำมรุนแรงในแผ่นดินของเจ้ำอีกและไม่ได้ยินถึงกำรล้ำงผลำญหรือกำรท ำลำยในเขตแด<br />
นของเจ้ำเจ้ำจะเรียกก ำแพงเจ้ำว่ำควำมรอดและเรียกประตูเมืองเจ้ำว่ำกำรสรรเสริญ”<br />
“พวกเขำจะสร ้ำงบ้ำนและเข้ำอยู่ในนั้นเขำจะปลูกสวนองุ่นและกินผลของมันพวกเขำจะไม่สร ้ำงบ้ำนแล้ว<br />
คนอื่นได้เข้ำอำศัยอยู่เขำจะไม่ปลูกสวนแล้วคนอื่นได้กิน......ผู้เลือกสรรของเรำจะใช ้ผลงำนจำกมือของเข<br />
ำไปนำน” อิสยำห ์ 32:18; 60:18; 65:21, 22 {GC 675.2} {GCth17 583.2}<br />
ณที่นั ่น“ถิ่นทุรกันดำรและพื้นดินแห้งแล้งจะยินดีที่รำบแห้งแล้งจะเปรมป รีดิ์และผลิดอกอย่ำงต้นดอกฝ<br />
รั ่น”.“ต้นสนสำมใบจะงอกขึ้นแทนต้นหนำมต้นน ้ำมันเขียวจะงอกขึ้นแทนต้นไมยรำบและมันจะเป็ นอนุสร<br />
ณ์แด่พระยำห ์เวห ์เพื่อเป็ นหมำยส ำคัญนิรันดร ์ที่จะไม่ถูกตัดออกเลย”<br />
“สุนัขป่ ำจะอยู่กับลูกแกะและเสือดำวจะนอนอยู่กับลูกแพะลูกโคกับสิงโตหนุ่มจะหำกินอยู่ด้วยกันและเด็กเ<br />
ล็กๆจะน ำมันไป”“จะไม่มีกำรท ำให้เจ็บปวดหรือกำรท ำลำยทั ่วภูเขำศักดิ์สิทธิ์ของเรำ” อิสยำห ์ 35:1;<br />
55:13; 11:6, 9 {GC 675.3} {GCth17 583.3}<br />
ควำมเจ็บปวดจะไม่มีในบรรยำกำศของสวรรค ์จะไม่มีน ้ำตำอีกต่อไปไม่มีขบวนแห่ศพไม่มีเครื่องหมำย<br />
แสดงกำรไว้ทุกข ์“ควำมตำยจะไม่มีอีกต่อไปกำรโศกเศร ้ำกำรร ้องไห้และกำรเจ็บปวดจะไม่มีอีกต่อไปเพรำะ<br />
ยุคเดิมนั้นผ่ำนไปแล้ว”“ไม่มีชำวเมืองคนไหนจะพูดว่ำ‘ข้ำป่ วยอยู่’ประชำชนผู้อำศัยอยู่ที่นั ่นจะได้รับกำรอ<br />
ภัย” วิวรณ์ 21:4 อิสยำห ์ 33:24 {GC 676.1} {GCth17 584.1}<br />
521
กรุงเยรูซำเล็มใหม่จะอยู่ที่นั ่นเป็ นเมืองหลวงของโลกใหม่ที่ได้รับเกียรติ“ท่ำนจะเป็ นมงกุฎงำมในพระหัต<br />
ถ ์ของพระยำห ์เวห ์และเป็ นรำชมงกุฎในพระหัตถ ์พระเจ้ำของท่ำน”“ใสสว่ำงเหมือนอย่ำงอัญมณีเหมือนอย่<br />
ำงพลอยสีเขียวที่ใสดังแก้วผลึก”.“ประชำชำติต่ำงๆจะเดินโดยอำศัยแสงสว่ำงของนครนั้นและกษัตริย ์ทั้งห<br />
ลำยในแผ่นดินโลกจะน ำศักดิ์ศรีของตนเข้ำมำในนครนั้น”พระเจ้ำตรัสว่ำ“เรำจะเปรมปรีดิ์ เพรำะเยรูซำเล็<br />
มและชื่นบำนเพรำะประชำกรของเรำ”“ที่ประทับของพระเจ้ำอยู่กับมนุษย ์แล้วและพระองค ์จะประทับกับเขำ<br />
ทั้งหลำยพวกเขำจะเป็ นชนชำติของพระองค ์พระเจ้ำเองจะสถิตกับเขำและจะทรงเป็ นพระเจ้ำของเขำ”<br />
อิสยำห ์ 62:3 วิวรณ์ 21:11, 24 อิสยำห ์ 65:19 วิวรณ์ 21:3 TKJV {GC 676.2} {GCth17 584.2}<br />
ในนครของพระเจ้ำนั้น“กลำงคืนจะไม่มีอีกต่อไป”ไม่มีผู้ใดต้องกำรหรืออยำกพักผ่อนกำรท ำตำมพระ<br />
ประสงค ์ของพระเจ้ำหรือกำรถวำยสรรเสริญพระนำมของพระองค ์ไม่สร ้ำงควำมเหน็ดเหนื่อยเรำจะรู ้สึกถึง<br />
ควำมสดชื่นของยำมเช ้ำตลอดไปและจะอยู่ห่ำงไกลตลอดไปจำกช่วงเวลำท้ำยของวัน“เขำไม่จ ำเป็ นต้องมี<br />
แสงตะเกียงหรือแสงอำทิตย ์เพรำะว่ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำคือพระเจ้ำจะทรงเป็ นแสงสว่ำงของเขำทั้งหลำย”วิว<br />
รณ์22:5;รัศมีเจิดจ้ำซึ่งไม่ท ำให้แสบตำจะเข้ำมำแทนที่แสงของดวงอำทิตย ์แต่กระนั้นแสงนั้นจะสว่ำงกว่ำแ<br />
สงในยำมเที่ยงวันของเรำพระสิริของพระเจ้ำและของพระเมษโปดกเต็มล้นปกคลุมเมืองบริสุทธิ์ด้วยแสงที่ไ<br />
ม่เลือนหำยไปผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปจะเดินในควำมสว่ำงจ้ำที่ปรำศจำกดวงอำทิตย ์ของกลำงวันตลอดก<br />
ำล {GC 676.3} {GCth17 584.3}<br />
“ข้ำพเจ้ำไม่เห็นมีพระวิหำรในนครนั ้นเพรำะว่ำองค ์พระผู้เป็ นเจ้ำผู้เป็ นพระเจ้ำทรงฤทธำนุภำพสูงสุดแ<br />
ละพระเมษโปดกเป็ นพระวิหำรในนครนั้น”วิวรณ์21:22;ประชำกรของพระเจ้ำได้รับสิทธิพิเศษที่จะสนทนำ<br />
อย่ำงเปิดเผยกับพระบิดำและพระบุตร“เวลำนี้เรำเห็นสลัวๆเหมือนดูในกระจก” 1<br />
โครินธ ์13:12;เรำมองเห็นพระฉำยำของพระเจ้ำสะท้อนออกมำดั ่งกระจกเงำจำกธรรมชำติที่พระเจ้ำทรงส<br />
ร ้ำงและในกำรจัดกำรของพระองค ์ที่มีต่อมนุษย ์แต่ต่อจำกนี้เรำจะเห็นพระองค ์ตัวต่อตัวโดยไม่มีม่ำนขวำง<br />
กั้นเลยเรำจะยืนอยู่เฉพำะพระพักตร ์พระองค ์และเห็นพระสิริบนพระพักตร ์ของพระองค ์ {GC<br />
676.4} {GCth17 584.4}<br />
ที่นั ่นผู้ที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปจะได้รู ้จักพระองค เหมือนเช่นที่พระองค ์<br />
์ทรงรู ้จักพวกเขำที่นั ่นควำมรักแล<br />
ะควำมเห็นใจที่พระเจ้ำเองทรงปลูกฝังลงในจิตวิญญำณจะได้พบกับกำรฝึกฝนอย่ำงแท้จริงและหวำนชื่นที่<br />
สุดกำรสนทนำอันบริสุทธิ์กับสิ่งมีชีวิตที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลำยชีวิตทำงสังคมซึ่งเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกันกับทูต<br />
สวรรค ์ผู้ประเสริฐและกับเหล่ำผู้ซื่อสัตย ์จำกตลอดทุกยุคซึ่งได้ช ำระเสื้อคลุมของพวกเขำและท ำให้ขำวด้ว<br />
ยพระโลหิตของพระเมษโปดกควำมสัมพันธ ์อันศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อม “ทุกตระกูลในสวรรค ์ [และ]<br />
บนแผ่นดินโลก” (เอเฟซัส 3:15) สิ่งเหล่ำนี้ประกอบกันขึ้นเป็ นควำมสุขของผู้ที่ถูกไถ่จำกบำป {GC<br />
677.1} {GCth17 585.1}<br />
ณที่แห่งนั้นสมองอันเป็ นอมตะจะใคร่ครวญด้วยควำมสุขใจอย่ำงไม่มีวันจำงหำยถึงควำมมหัศจรรย ์ขอ<br />
งอ ำนำจแห่งกำรทรงสร ้ำงและควำมลึกลับของควำมรักแห่งกำรไถ่ให้พ้นจำกบำปจะไม่มีศัตรูผู้โหดเหี้ยมแ<br />
ละกำรหลอกลวงเพื่อล่อลวงให้ลืมพระเจ้ำอวัยวะทุกส่วนของร่ำงกำยจะพัฒนำขึ้นมำและควำมสำมำรถก็เ<br />
พิ่มขึ้นกำรแสวงหำควำมรู ้จะไม่ท ำให้สมองอ่อนเปลี้ยหรือใช ้พลังงำนไปจนหมดสิ้นณที่นั ่นกิจกำรงำนยิ่งใ<br />
522
่<br />
หญ่ที่สุดจะด ำเนินต่อไปควำมปรำรถนำอันสูงส่งที่สุดจะก้ำวไปถึงเป้ ำหมำยที่ตั้งไว้ควำมมุ่งหวังที่สูงที่สุดจะ<br />
ส ำเร็จและก็ยังจะมีควำมสูงส่งใหม่ๆที่จะให้พิชิตมีควำมมหัศจรรย ์ใหม่ๆที่จะให้ชื่นชมมีควำมจริงใหม่ๆที่จะใ<br />
ห้ท ำควำมเข้ำใจมีสิ่งใหม่ๆที่จะก่อให้เกิดพลังอ ำนำจของจิตใจจิตวิญญำณและร่ำงกำย<br />
677.2} {GCth17 585.2}<br />
สมบัติทั ้งหมดของจักรวำลจะถูกเปิดออกให้แก่คนของพระเจ้ำที่ได้รับกำรไถ่จำกบำปได้ศึกษำเมื่อไม่ถู<br />
กควำมตำยผูกมัดไว้แล้วพวกเขำจึงบินด้วยปีกซึ่งไม่รู ้จักเหน็ดเหนื่อยไปยังโลกที่ไกลโพ้นออกไปซึ่งเป็ นโล<br />
กที่ตัวสั ่นด้วยควำมโศกเศร ้ำเมื่อเห็นภำพควำมทุกข ์โศกเศร ้ำของมนุษย ์และร ้องเพลงแห่งควำมชื่นชมเมื่<br />
อทรำบข่ำวของจิตวิญญำณที่ถูกไถ่ให้รอดแล้วด้วยควำมสุขใจที่ไม่อำจเปล่งออกมำเป็ นวำจำได้นั ้นบุตร<br />
ทั้งหลำยของโลกก้ำวเข้ำสู่ควำมสุขและสติปัญญำของผู้ที่ไม่เคยล้มลงในบำปพวกเขำแบ่งปันทรัพย ์สมบั<br />
ติแห่งปัญญำและควำมเข้ำใจที่ได้รับเพิ่มมำตลอดทุกยุคจำกกำรไตร่ตรองถึงพระหัตถกิจของพระเจ้ำพว<br />
กเขำมองด้วยสำยตำที่ไม่พร่ำมัวและเห็นรัศมีภำพของสิ่งที่ถูกสร ้ำงขึ้นมำคือดวงอำทิตย ์และดวงดำวและ<br />
ระบบทั้งปวงทุกอย่ำงอยู่ในล ำดับที่ถูกก ำหนดไว้โคจรเป็ นวงกลมรอบพระบัลลังก ์ของพระเจ้ำพระนำมของ<br />
พระเจ้ำจำรึกอยู่ในทุกสิ่งนับตั้งแต่สิ่งที่เล็กที่สุดจนถึงสิ่งยิ่งใหญ่ที่สุดและในทั้งหมดนั้นอ ำนำจของพระองค ์<br />
จะปรำกฏให้เห็นอย่ำงบริบูรณ์ {GC 677.3} {GCth17 585.3}<br />
ในขณะที่เวลำแห่งนิรันดร ์กำลแล่นผ่ำนไปจะเปิดเผยให้เห็นพระเจ้ำและพระคริสต ์ด้วยพระสิริที่เพิ่มมำ<br />
กขึ้นและงำมสง่ำอย่ำงอุดมมำกขึ้นในขณะที่ควำมรู เพิ่มมำกขึ้นนั้นควำมรักและควำมเคำรพบูชำและควำ<br />
้<br />
มสุขก็จะเพิ่มมำกขึ้นด้วยเช่นกันมนุษย ์ยิ่งเรียนรู ้จักพระเจ้ำมำกขึ้นเท่ำไรพวกเขำก็จะชื่นชมพระลักษณะ<br />
ของพระองค ์มำกยิ่งขึ้นเท่ำนั้นเมื่อพระเยซูทรงเปิดเผยให้พวกเขำเห็นควำมไพบูลย ์ของกำรทรงไถ่บำปและ<br />
ควำมส ำเร็จอย่ำงน่ำอัศจรรย ์ใจของควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่กับซำตำนแล้วจิตใจของผู้ที่ถูกไถ่ให้รอดแล้วจะสั<br />
นรัวด้วยควำมภักดีอันแรงกล้ำและด้วยควำมสุขอันล้นเหลือมำกยิ่งขึ้นพวกเขำดีดพิณทองค ำและเสียงข<br />
องคนนับแสนๆล้ำนๆก็ร่วมกันเปล่งเสียงร ้องสรรเสริญอย่ำงยิ่งใหญ่ {GC 678.1} {GCth17 586.1}<br />
“แล้วข้ำพเจ้ำได้ยินเสียงสิ่งที่ทรงสร ้ำงทั้งหมดทั้งในสวรรค ์บนแผ่นดินโลกใต้แผ่นดินโลกในมหำสมุทรแ<br />
ละทุกสิ่งซึ่งอยู่ในที่เหล่ำนั้นร ้องว่ำขอให้ค ำสดุดีพระเกียรติพระสิริและอำนุภำพจงมีแด่พระองค ์ผู้ประทับบ<br />
นพระที่นั ่งและแด่พระเมษโปดกตลอดไปเป็ นนิตย ์” วิวรณ์ 5:13 {GC 678.2} {GCth17 586.2}<br />
ควำมขัดแย้งยิ่งใหญ่สิ้นสุดลงแล้วบำปและคนบำปไม่มีอีกต่อไปจักรวำลทั ้งหมดสะอำดบริสุทธิ์ชีพจรห<br />
นึ่งเดียวแห่งควำมปรองดองและควำมชื่นชมยินดีเต้นผ่ำนสรรพสิ่งทั้งปวงที่ได้ทรงสร ้ำงชีวิตและควำมสว่ำ<br />
งและควำมชื่นบำนหลั ่งไหลมำจำกพระองค ์ผู้ทรงสร ้ำงสรรพสิ่งทั ่วทั้งห้วงอวกำศอันไร ้ขอบเขตจำกอะตอม<br />
ที่เล็กที่สุดไปจนถึงโลกที่ใหญ่ที่สุดนั้นทุกสิ่งทั้งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิตในควำมงำมที่ไม่ถูกเงำมืดบดบังและค<br />
วำมยินดีอันสมบูรณ์ของพวกเขำต่ำงร่วมกันประกำศว่ำพระเจ้ำทรงเป็ นควำมรัก {GC 678.3} {GCth17<br />
586.3<br />
{GC<br />
523
524
รอการสิ้นสุด
รอการสิ้นสุด
Change language