Betra land - 1 Tbl. - október 2015

More documents

Recommendations

Info

Tókst að beygja ýmsar skeifurí lífinu líkt og afanum forðumViðtal við Eirík Sigurbjörnssonsjónvarpsstjóra OMEGA – draumurinnum stóra og öfluga sjónvarpsstarfsemihefur ræstStundum rætast stórir draumar. Þaðsannaðist á ungum Reykvíkingi árið1974. Hann átti sér þann óvenjulegadraum að flytja Guðsorð um himingeiminninn á heimili fólks, með sjónvarpstækninni.Þessi ungi maður var nýlega risinnupp úr mikilli óreglu, hafði frelsast á kristilegrisamkomu og eignast lifandi trú á JesúKrist. Fólk hristi góðlátlega höfuðið þegarhann viðraði hugmyndir sínar. Árin hafa liðið— og draumurinn hefur ræst. Eiríkur Sigurbjörnssoner sjónvarpsstjóri Omega, en kristilegasjónvarpsstöðin nær í dag um land allt ogerlenda systurstöðin Gospel Channel nær tilmeira en 80 þjóða. Orðið nær því til þjóða þarsem hundruð milljóna manna búa. DraumurEiríks um sjónvarpsstöð helgaða Kristi rættistog gott betur. Útbreiddasta sjónvarpsstöð Íslandsvarð til, stöð á heimsvísu og stórkostlegtævintýri.Sogaðist inn í hringiðu óreglu„Ég hafði sem drengur allaf farið með Faðirvoriðog haft mína trú. Þegar ég fermdist varég virkilega ánægður með að geta staðfest trúmína og gerast kristinn maður. Það er svo önnursaga að mér tókst ekki að lifa í takt við trúmína og boðskap hennar. Það var ekkert auðveltað hafa stjórn á mér. Í mér blundaði einhverævintýraþrá, ég vildi kanna heiminn.Heimurinn hafði margt upp á að bjóða, semvar óhollt fyrir sál og líkama. Ég sogaðist inn íhringiðu óreglunnar. Ég var kominn í ógöngursem ég gat ekki losnað úr. Tómarúmið hjá mér6 betra land október 2015var slíkt að ég vissi aldrei hver tilgangur lífsinsvar,“ segir Eiríkur Sigurbjörnsson sjónvarpsstjóriOmega í viðtali.Sjöundi áratugurinn bauð ungu fólki uppá hættulega „menningu“, mikið hömluleysi.Fíkniefni, áfengi og kynlíf í óhófi ásamtmannskemmandi tónlist. Þeir sem ekki höfðunæga ístöðu og létu til leiðast að halda út ískemmtifíknina og dáðleysið urðu margir fyrirlífstíðar skemmdum á lífi sínu. Eiríkur segir aðhann hafi á þessum árum verið í stórkostlegrihættu. Hann hafi viljað hætta, í óreglunni entókst það ekki þrátt fyrir ótal tilraunir.Rammir af afli og góðgjarnir„Hjá minni góðu fjölskyldu var upplausn áþessum tíma, pabbi og mamma voru að skilja,þetta góða fólk. En ég eignaðist yndislegafósturforeldra, Gróu og Sverri, því bæði eignuðustforeldrar mínir góða maka eftir að þauskildu. Það var mikill kærleikur og elska alltí kringum mig. Pabbi var athafnasamur ogdugmikill maður og gaf mér frjálsan tíma tilað sinna því sem ég vildi. Ég sá ekki nokkraástæðu til að sækja skólann, sofnaði yfir bókunumog sá engan tilgang í að læra algebrueða landafræði eða neitt af fögunum. Árangurinnvar því ömurlegur og 13 ára gamallyfirgaf ég skólann feginn að vera laus viðþessa kvöð. Við tók byggingavinna,“ rifjar Eiríkurupp.Eiríkur átti sem barn sumarathvarf hjá afasínum og ömmu á Gestsstöðum í Fáskrúðsfirði,Eiríki og Guðrúnu, sem voru mikil sómahjón.Eiríkur afi var heldur hlédrægur maður ogsýndi helst engum hversu sterkur hann var.Eitt sinn birtist hann úti á túni í slættinummeð hendur fyrir aftan bak, réttir fram aðrahendina og sýnir lítt gengna skeifu, sem hannhélt á. „Á ég að beygja skeifuna fyrir þig,“sagði hann við konu sína. Þá sagði Guðrúnamma á sínu kjarngóða máli: „Þótt þú sért nústerkur Eiríkur, þá réttirðu ekki úr skeifunniþeirri arna.“ Þá tekur bóndi hennar á skeifunniog réttir hana, án þess að taka nein ósköpá. Ekki er að efa að Eiríkur bóndi hefur ráðiðyfir miklu innra þreki og trú á því sem hannvar að gera.Bræðurnir frá Gestsstöðum Sigurbjörn, faðirEiríks og hinir bræðurnir, voru rammir af afliog mikil góðmenni. Margir fóru á fund Sigurbjörnsí Glaumbæ, með vandræði sín og fenguoftar en ekki lausn. Um þetta ræddi hannaldrei við aðra, og ekki krafðist hann greiða ígreiða stað.Frelsaðist á samkomu í FíladelfíuEiríkur Sigurbjörnsson hefur áreiðanlega erftsitt af hverju frá forfeðrum sínum, andleganstyrk og trú á verkefnin sem hann vinnur aðhverju sinni. Það má segja að Eiríki hafi tekistað beygja ýmsar skeifur í lífinu. Ella væri sjónvarpsstöðinOmega ekki til í dag.Eiríkur var eins og fyrr sagði í heldurvafasömum félagsskap fólks sem dýrkaðiBakkus og leitaði uppi læknadóp. En tilraunirEiríks til að láta af líferni sem hann hafðiinnst inni illan bifur á, tókust að lokum. Eiríkursegir að enginn sé það langt leiddur í óregluað hann geti ekki náð sér á strik. Við spyrjumhann hvernig það bar til að hann leitaði tilGuðs.„Vinur minn í óreglunni, strákur sem ég leittalsvert upp til, hafði oft setið inni í fangelsumvegna afbrota, hann var einskonar leiðtogiokkar hóps. Eina nóttina segir hann við migað trúin á Jesú Krist væri alveg nauðsynleg.Ég var alveg undrandi á orðum þessa hraustastráks, Axels, sem mörgum stóð reyndarstuggur af, því hann gat verið harður í hornað taka. Axel hafði séð kunningja sinn öðlastlifandi trú á Jesú Krist, en það var hann Georg
EIRÍKUR SIGURBJÖRNSSONsjónvarpsstjóri OMEGAViðar. Mér fannst Axel ólíklegasti maðurinn tilað ympra á þessu við mig, en áreiðanlega hefurGuð talað gegnum hann. Georg Viðar var lausúr vítahringnum og byrjaður að predika umhinn eina sanna veg. Nú skoraði Axel á mig aðkoma á samkomu með sér. Ég lenti á samkomuhjá Fíladelfíu í neðri salnum að Hátúni 2. Égbeið eftir Axel vini mínum fyrir utan kirkjunaeins og um hafði verið rætt. Inni fékk ég í hendursálmabók. Við fengum okkur sæti og þegarsöngurinn ómaði fann ég að birti til, það varléttleiki yfir þessu, í salnum og í sálum fólks.Það var sungið af innlifun og hljómurinn varfagur. Þarna stóð rauðbirkinn víkingur semtalaði til okkar blaðalaust. Þetta var öflug ræðahjá Einari J. Gíslasyni. Ég gleymdi stað og stund.Allt í einu heyrði ég eitthvað sem ég hafði ekkiheyrt áður, að Jesús hefði allt vald á himni ogjörðu. Ég fann allt í einu að hjá mér vaknaðivon, ég var á réttum stað. Í lok samkomunnarvar kallað fram að þeir sem vildu taka af skariðog taka á móti Jesú Kristi og hjálpræðinu skyldukoma upp. Ég ríghélt mér í bekkinn fyrir framanmig, mér fannst eins og væri togað í mig. Þágaf Axel kunningi minn mér olnbogaskot ogsagði að nú væri tími kominn að fara fram. Égsagðist ekki vera tilbúinn. Þá var mér enn gefiðmerki um að koma fram og nú varð ekkert undanþví komist. Mér fannst öll augu hvíla á mérþegar ég gekk fram ganginn. Fleiri komu framog krupu frammi fyrir öldungum kirkjunnarsem báðu fyrir okkur. Aldrei á ævinni hafði égkropið frammi fyrir Guði og beðið um hjálp. Égstóð upp. Ég var í uppnámi og hélt helst að éghefði orðið til skammar. Eftir samkomuna varokkur boðið í kaffi heim til Einars J. Gíslasonar.Þar sátu prúðbúnir gestir við uppdekkað hringborð,hlaðið krásum. Einar, þessi mikli guðsmaður,sat við borðið og bað hvern og einn aðþakka Guði. Ég gat ekki skorast undan og fluttistutta þakkarbæn.“Frelsaður„Kominn heim gat ég ekki merkt neina skýrabreytingu á mér. Ég hafði enn ekki tekið á mótifagnaðarerindinu, ekki fundið þessa snertingusem aðrir voru að tala um. Ég hafði að vísutekið fyrsta skrefið. En ég hélt áfram að sækjasamkomur, en var með annan fótinn í heiminum,hinn í Guðs ríki. Ég náði því ekki árangri.Svo gerist það að dóttir Einars spyr mig að þvíhvort ég væri frelsaður. Þá sagði ég í vandræðummínum að ég bara viti það ekki. Þá segirhún: „Veistu það ekki, þú verður að trúa því.“Þá segi ég sem svo: „Ég er frelsaður, ég hef tekiðá móti Jesú Kristi.“Þá fóru hlutirnir að gerast, ég fékk sannfæringarkraftinn.Svo var það eftir margarsamkomur að ég var að hugsa um að þetta væriallt sefjun, ég ætti ekki að taka þetta svonaalvarlega, raunveruleikinn væri ekki þessi. Égvildi eitthvað áþreifanlegt — sannleikann. Égvarð að þreifa á Jesú Kristi, einhverju ekta. Éghugðist labba út. En bekkurinn var þétt setinnog erfitt um vik að yfirgefa kirkjuna til að dettaí það og gleyma þessu, það var efst í huga mérþarna. Ég sat eirðarlaus áfram, tilneyddur.Þá gerist það allt í einu að einhver í miðjumsal stendur upp og byrjar að tala svona hljómfagurttungumál, og þá skildi ég að þetta væritungutalið sem Biblían talar um. Síðan detturallt í dúnalogn. Og þá er eins og einhver komimeð útlistun á tungutalinu eða túlkun. Húnvar frá orði til orðs allt það sem ég hafði veriðað hugsa. Þá talaði Guð til mín persónulega.Það gat enginn þekkt mig á þennan hátt annaren Guð. Hann vissi hvað ég var að berjast við ímínu persónulega lífi. „Guð talaði við mig ogálasaði mér fyrir vantrúna,“ segir Eiríkur.Þetta sama kvöld vissi Eiríkur að hannmundi upplifa Jesú ef hann stigi skrefið tilfulls. „Ég var spenntur meðan ég beið eftirþessu tækifæri. Ég var í litlum mannlausumhliðarsal og var að krjúpa niður þegar nærveraGuðs kom yfir mig. Ég datt aftur fyrir migog um leið kemur Jesús til mín og talar við migpersónulega, hann ávarpaði mig með nafniog sagðist ætla að hjálpa mér úr öllum mínumógöngum. Allur þessi þungi og allar byrðarmargra ára hurfu mér. Ég var eins og blindurmaður sem fær sjónina, ég sá veröldina í alvegnýju ljósi. Ég hafði fengið tilgang og fórað taka virkan þátt í öllu kristilegu starfi. Frábetra land október 20157
Page 1 and 2: Joseph Prince boðar fagnaðarerind
Page 3 and 4: Ég var staðráðinn í því að
Page 5: Fyrir náð Guðs náði égað ví
Page 9 and 10: stætt og verða mátti. Menn spá
Page 11 and 12: Systir, ef til vill er ég sá sem
Page 13 and 14: Kona, þú ert hérna í kvöld.Kom
Page 15 and 16: Við trúum að maðurinn sé skapa

Betra land - 1 Tbl. - október 2015

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?