Betra land - 1 Tbl. - október 2015

Tókst að beygja ýmsar skeifur
í lífinu líkt og afanum forðum
Viðtal við Eirík Sigurbjörnsson
sjónvarpsstjóra OMEGA – draumurinn
um stóra og öfluga sjónvarpsstarfsemi
hefur ræst
Stundum rætast stórir draumar. Það
sannaðist á ungum Reykvíkingi árið
1974. Hann átti sér þann óvenjulega
draum að flytja Guðsorð um himingeiminn
inn á heimili fólks, með sjónvarpstækninni.
Þessi ungi maður var nýlega risinn
upp úr mikilli óreglu, hafði frelsast á kristilegri
samkomu og eignast lifandi trú á Jesú
Krist. Fólk hristi góðlátlega höfuðið þegar
hann viðraði hugmyndir sínar. Árin hafa liðið
— og draumurinn hefur ræst. Eiríkur Sigurbjörnsson
er sjónvarpsstjóri Omega, en kristilega
sjónvarpsstöðin nær í dag um land allt og
erlenda systurstöðin Gospel Channel nær til
meira en 80 þjóða. Orðið nær því til þjóða þar
sem hundruð milljóna manna búa. Draumur
Eiríks um sjónvarpsstöð helgaða Kristi rættist
og gott betur. Útbreiddasta sjónvarpsstöð Íslands
varð til, stöð á heimsvísu og stórkostlegt
ævintýri.
Sogaðist inn í hringiðu óreglu
„Ég hafði sem drengur allaf farið með Faðirvorið
og haft mína trú. Þegar ég fermdist var
ég virkilega ánægður með að geta staðfest trú
mína og gerast kristinn maður. Það er svo önnur
saga að mér tókst ekki að lifa í takt við trú
mína og boðskap hennar. Það var ekkert auðvelt
að hafa stjórn á mér. Í mér blundaði einhver
ævintýraþrá, ég vildi kanna heiminn.
Heimurinn hafði margt upp á að bjóða, sem
var óhollt fyrir sál og líkama. Ég sogaðist inn í
hringiðu óreglunnar. Ég var kominn í ógöngur
sem ég gat ekki losnað úr. Tómarúmið hjá mér
6 betra land október 2015
var slíkt að ég vissi aldrei hver tilgangur lífsins
var,“ segir Eiríkur Sigurbjörnsson sjónvarpsstjóri
Omega í viðtali.
Sjöundi áratugurinn bauð ungu fólki upp
á hættulega „menningu“, mikið hömluleysi.
Fíkniefni, áfengi og kynlíf í óhófi ásamt
mannskemmandi tónlist. Þeir sem ekki höfðu
næga ístöðu og létu til leiðast að halda út í
skemmtifíknina og dáðleysið urðu margir fyrir
lífstíðar skemmdum á lífi sínu. Eiríkur segir að
hann hafi á þessum árum verið í stórkostlegri
hættu. Hann hafi viljað hætta, í óreglunni en
tókst það ekki þrátt fyrir ótal tilraunir.
Rammir af afli og góðgjarnir
„Hjá minni góðu fjölskyldu var upplausn á
þessum tíma, pabbi og mamma voru að skilja,
þetta góða fólk. En ég eignaðist yndislega
fósturforeldra, Gróu og Sverri, því bæði eignuðust
foreldrar mínir góða maka eftir að þau
skildu. Það var mikill kærleikur og elska allt
í kringum mig. Pabbi var athafnasamur og
dugmikill maður og gaf mér frjálsan tíma til
að sinna því sem ég vildi. Ég sá ekki nokkra
ástæðu til að sækja skólann, sofnaði yfir bókunum
og sá engan tilgang í að læra algebru
eða landafræði eða neitt af fögunum. Árangurinn
var því ömurlegur og 13 ára gamall
yfirgaf ég skólann feginn að vera laus við
þessa kvöð. Við tók byggingavinna,“ rifjar Eiríkur
upp.
Eiríkur átti sem barn sumarathvarf hjá afa
sínum og ömmu á Gestsstöðum í Fáskrúðsfirði,
Eiríki og Guðrúnu, sem voru mikil sómahjón.
Eiríkur afi var heldur hlédrægur maður og
sýndi helst engum hversu sterkur hann var.
Eitt sinn birtist hann úti á túni í slættinum
með hendur fyrir aftan bak, réttir fram aðra
hendina og sýnir lítt gengna skeifu, sem hann
hélt á. „Á ég að beygja skeifuna fyrir þig,“
sagði hann við konu sína. Þá sagði Guðrún
amma á sínu kjarngóða máli: „Þótt þú sért nú
sterkur Eiríkur, þá réttirðu ekki úr skeifunni
þeirri arna.“ Þá tekur bóndi hennar á skeifunni
og réttir hana, án þess að taka nein ósköp
á. Ekki er að efa að Eiríkur bóndi hefur ráðið
yfir miklu innra þreki og trú á því sem hann
var að gera.
Bræðurnir frá Gestsstöðum Sigurbjörn, faðir
Eiríks og hinir bræðurnir, voru rammir af afli
og mikil góðmenni. Margir fóru á fund Sigurbjörns
í Glaumbæ, með vandræði sín og fengu
oftar en ekki lausn. Um þetta ræddi hann
aldrei við aðra, og ekki krafðist hann greiða í
greiða stað.
Frelsaðist á samkomu í Fíladelfíu
Eiríkur Sigurbjörnsson hefur áreiðanlega erft
sitt af hverju frá forfeðrum sínum, andlegan
styrk og trú á verkefnin sem hann vinnur að
hverju sinni. Það má segja að Eiríki hafi tekist
að beygja ýmsar skeifur í lífinu. Ella væri sjónvarpsstöðin
Omega ekki til í dag.
Eiríkur var eins og fyrr sagði í heldur
vafasömum félagsskap fólks sem dýrkaði
Bakkus og leitaði uppi læknadóp. En tilraunir
Eiríks til að láta af líferni sem hann hafði
innst inni illan bifur á, tókust að lokum. Eiríkur
segir að enginn sé það langt leiddur í óreglu
að hann geti ekki náð sér á strik. Við spyrjum
hann hvernig það bar til að hann leitaði til
Guðs.
„Vinur minn í óreglunni, strákur sem ég leit
talsvert upp til, hafði oft setið inni í fangelsum
vegna afbrota, hann var einskonar leiðtogi
okkar hóps. Eina nóttina segir hann við mig
að trúin á Jesú Krist væri alveg nauðsynleg.
Ég var alveg undrandi á orðum þessa hrausta
stráks, Axels, sem mörgum stóð reyndar
stuggur af, því hann gat verið harður í horn
að taka. Axel hafði séð kunningja sinn öðlast
lifandi trú á Jesú Krist, en það var hann Georg