Betra land - 1 Tbl. - október 2015

Kona, þú ert hérna í kvöld.
Komdu núna með drenginn,
því Guð ætlar að gefa þér
26 kraftaverk. Konan kom
með drenginn.
og hafði aðeins nægilega peninga til að kaupa
bensín og fara heim. Þetta var á þeim tímum
þegar bensínið kostaði 18 sent gallonið (3,8 lítrar).
Fimm dollarar rétt nægðu henni fyrir heimferðinni
frá Birmingham til Knoxville.
„Hafir þú efni á því er engin trú í því!“
Ég mun aldrei gleyma því, þegar guðsmaðurinn
steig út á ræðupallinn síðasta samkomukvöldið.
Hann sagði nokkuð sem ég hafði
aldrei heyrt hann segja áður. Hann sagði, „ég
vil koma samskotunum frá, því ég trúi því að
Guð ætli að gera eitthvað stórkostlegt.“ Hann
sagði við fólkið, „í kvöld vil ég að þú gefir Guði
trúarfórn. Ef þú veist ekki hvað það merkir, þá
þýðir það að gefa Guði eitthvað sem þú hefur
ekki efni á að gefa. Hafir þú efni á því, er engin
trú í því!“
Á sömu stundu og hann sagði þetta, leit ég
á konuna sem sat aftarlega með drenginn sinn,
fjögurra ára, en læknirinn hafði sagt henni að
hann mundi alls ekki geta náð að lifa í eitt ár.
Hún tók barnið, rétti það konu sem var við hlið
hennar og hljóp fram ganginn. Hún varð fyrst
til að ná til gjafakörfunnar og hún fleygði einhverju
í hana.
Ég var á pallinum og stökk upp og leit í körfuna.
Þennan sama dag hafði hún sagt mér hve
mikla peninga hún ætti. Þegar ég leit í körfuna,
gettu hvað ég sá? Tuttugu dollara seðil.
Ég flýtti mér baksviðs og grét eins og barn.
Ég sagði: „Drottinn ég hef reynt alla vikuna að
kenna þessari konu um trú. Jesús, viltu gefa
mér trú eins og ég hef séð þessa konu sýna.“ Ég
veit ekki hvort ég hefði getað gert þetta. Og þú
veist ekki heldur hvort þú hefðir getað gert það,
nema þú værir í svipuðum kringumstæðum.
„Kona, Guð ætlar að gefa þér 26 kraftaverk!“
Guðsmaðurinn byrjaði að predika. Eftir tuttugu
mínútur sagði hann: „Ég hef verið hrifinn
burt í Andanum.“
Ég hugsaði: „Nú ætlar hann með okkur í enn
eina ferðina!“ Ég var að hugsa um litla barnið
sem mundi enn verða útundan. Guðsmaðurinn
sagði: „Ég kem að stórri byggingu, ég fer inn í
hana, það er sjúkrahús og ég heyri barnsgrát.
Það er fæðingardeild. Barn er nýfætt. Barnið
er drengur fæddur með 12, 14 ... 26 alvarlega
galla!“
Þegar hann sagði þetta, þá mátt þú trúa að ég
lifnaði allur við og sagði við sjálfan mig: „Þetta
er kvöld litla drengsins.“
Predikarinn hélt áfram, „ég heyri í læknunum.
Þeir segja að barnið muni ekki ná eins árs
aldri. En þeir höfðu rangt fyrir sér. Barnið lifir.
Ég sé móðurina setja niður í litla ferðatösku,
barnið er í körfu og aðrar konur eru með henni.
Þau eru að fara í ferðalag. Þau fara inn í gamlan
Ford. Ég sé fylkismörkin milli Tennessee og
Alabama. Bíllinn er að fara inn á bílastæðið.
Síðan sagði hann: „Kona, þú ert hérna í
kvöld, komdu núna með drenginn, því Guð ætlar
að gefa þér 26 kraftaverk!“ Konan kom með
drenginn.
Mér var ekki sögð þessi saga. Ég sá þetta ger-
hann varð mér hjartfólginn og ég þráði að fá
að sjá hann upplifa sérstakt kraftaverk. Þessi
kæra móðir kom til mín eftir hádegi á sunnudeginum
og sagði: „Ég er búin að vera hér alla
vikuna.“ Ég sagði, „ég veit það.“ „Heldurðu að
spjaldið mitt verði ekki kallað upp í kvöld?“
spurði hún. „Ég veit það ekki,“ svaraði ég.
„Mun guðsmaðurinn kalla upp spjaldið mitt?“
Aftur svaraði ég: „Ég veit það ekki.“
Hún sagði: „Ég er búin með peningana. Ég
hef búið á hóteli og borðað á veitingahúsum
alla vikuna. Ég hef farið á allar samkomurnar og
ég á aðeins tuttugu dollara eftir. Fimm dollara
fyrir bensíni og fimmtán dollara fyrir lækninn
á mánudaginn.“ Hún var utanbæjarmanneskja
betra land október 2015
13