Betra land - 1 Tbl. - október 2015

More documents

Recommendations

Info

Maðurinn sem opnaði dyrnarWilliam Branham var sá semleiddi hina þekktu lækningapredikarasíðustu aldar.Ævisaga William Branham er nú fáanleg hjá Sjónvarpsstöðinn OMEGA.Guð hafði ákveðið að nota þennanguðsmann til að opna dyrnar aðhinu yfirnáttúrulega með þeimhætti, sem aldrei hafði nokkurntíman gerst.William Branham fæddist 6. apríl 1909í Bandaríkjunum í Kentuckyfylki. Fæðinghans átti sér stað í litlum bjálkakofa. Móðirhans, sem var að hálfu Cherokee indjáni, varaðeins 15 ára er hún fæddi hann. Frá þeirristundu að William Branham kom í heiminn,fóru tákn og undur að gerast í kringum hann.Stax eftir fæðingu hans birtist yfirnáttúrulegtljós yfir vöggu hans.Þegar hann hóf skólagöngu sem barn voruforeldrar hans svo fátækir að þau gátu ekkikeypt skyrtu á hann eins og aðrir foreldrargerðu fyrir sín börn. Hver hefði þá getaðímyndað sér að þessi fátæki drengur ætti eftirað varða veginn fyrir marga heimsþekktalækningaprédikara sem komu fram í upphafisjötta áratugs síðustu aldar. William Branhamvar öflugri lækningapredikari en nokkuraf sporgöngumönnum hans. En það vorumenn eins og Oral Roberts, A. A. Allen ogJack Coe.Hér fer á eftir örlítið brot úr íslenskriþýðingu ævisögu William Branham:Bill (William Branham) læddist hljóðlegaút um fjarlægari dyr bifreiðarinnar og hrað-In TouchMinistriesDr. Charles StanleyCharles F. Stanley er stofnandi In Touch Ministries og hefur einnig skrifað bækursem komist hafa á metsölulista New York Times. Kennsla hans nær til milljónamanna um heim allan. Hann er með hagnýta kennslu sem byggir á Kristi ogbiblíulegum grundvallaratriðum til daglegs lífs.Starfi Charles Stanley er best lýst með þeim orðum sem er að finna í Postulasögunni20.24: „En mér er líf mitt einskis virði, fái ég aðeins að fullna skeiðmitt og þá þjónustu, sem Drottinn Jesús fól mér: Að bera vitni fagnaðarerindinuum Guðs náð.“ Hann segir allt byggja á Orði Guðs og verki Guðs sembreyti lífi fólks.Þættir dr. Charles Stanley eru á dagskrá Sjónvarpsstöðvarinnar Omega áeftirfarandi tímum:Mánudagur 08:00Þriðjudagur 20:30Miðvikudagur 11:30Fimmtudagur 03:30Föstudagur 05:00Föstudagur 19:00Laugardagur 09:30Sunnudagur 15:3010 betra land október 2015
Systir, ef til vill er ég sá semþú þarft að finna.” Húntók í frakkalafið hans ogríghélt sér í það. „Ert þúpredikarinn sem læknar?aði sér meðfram röð af sjúkrabílum, þangaðtil hann kom að bílastæðunum. Flóðljóslýstu upp súldina, sem féll á höfuð nokkurþúsund karla, kvenna og barna, sem stóðuí hóp við bakdyr samkomusalarins. Billfannst hann vera óþekktur, af því að enginnhér hafði nokkru sinni áður séð hann. Frekaren að bíða eftir að samkomuþjónarnir kæmutil að hjálpa sér, reyndi Bill sjálfur að greiðasér leið gegnum mannfjöldann. Hás röddsagði: „Hættu að ýta mér.” „Afsakaðu mig,”sagði Bill og reyndi að komast áfram. Stór,grófur náungi sneri sér að honum. „Ég sagðiþér að hætta að ýta,” rumdi hann. „Já, herraminn,” sagði Bill sauðslega. „Afsakaðu mig.”Bill hörfaði aftur fyrir mannfjöldann og veltifyrir sér hvað hann ætti að gera. Samkomuþjónarnirvoru hvergi í augsýn. Hann heyrðikvenrödd hrópa: „Pabbi, pabbi.” Bill leit íkringum sig eftir eiganda raddarinnar og sáunga, þeldökka stúlku, um það bil sautjánára, vera að þrýsta sér gegnum hóp af hvítufólki. Hún var augljóslega blind. Augu hennarvoru hvít af vagli. Þrátt fyrir það, af þvíað Jim Crow lögin höfðu aðskilið hvíta frásvörtum, var enginn nærstaddur viljugurtil að hjálpa henni. Stúlkan var að fálma sérleið gegnum hópinn í áttina að Bill. Bill færðisig gegnum fjöldann þar til hann stóð beintí vegi fyrir stúlkunni. Fljótlega rakst hún áhann. „Afsakaðu mig,” sagði hún, „en ég erblind og ég hef týnt pabba mínum. Getur þúhjálpað mér að finna rútuna frá Memphis?”Bill leit á röð rútubílanna, sem var lagt viðannan enda bílastæðisins. „Já, ég get hjálpaðþér,” sagði hann. „Hvað ertu að gerahér?” „Ég og pabbi komum til að hitta lækningapredikarann,”svaraði hún. „Hvernigheyrðir þú um hann?” „Ég var að hlustaá útvarpið í morgun og þeir fengu mann tilað koma, sem sagði frá því að hann hefðiekki getað sagt eitt einasta orð í mörg ár ognúna getur hann talað. Annar maður sagðiað hann hefði verið á örorkubótum vegnablindu í tólf ár og nú sér hann nógu vel tilað lesa Biblíuna sína. Það gaf mér von umsjón mína. Þegar ég var lítil stúlka fékk égþessi vögl í augun. Læknirinn sagði mér,að þegar ég yrði stærri, myndi hann takaþau, en núna þegar ég er orðin stærri, segirhann að þau hafi vafið sig utan um sjóntauginaog hann getur ekki hreyft við þeim.Þannig að einu möguleikar mínir eru aðkomast til lækningapredikarans. En í kvölder síðasta kvöldið sem hann verður hér ogvið pabbi gátum ekki einu sinni komist nálægthúsinu. Núna er ég búin að týna pabbamínum og get ekki einu sinni fundið rútuna.Góði maður, viltu vera svo vænn að hjálpamér?” „Já, stúlka litla, ég skal gera það. Enfyrst langar mig til að spyrja þig um þennanlækningapredikara, sem þú ert að tala um.Trúir þú því að Guð myndi senda engil oglækna fólk á okkar tímum?” „Já, herra, þaðgeri ég.” „Þú meinar að þú trúir því, jafnvelþótt við eigum svona marga góða lækna ogsjúkrahús?” Bill skammaðist sín dálítið fyrirað nota sér blindu hennar á þennan hátt,en hann vildi reyna trú hennar. Hún varfljót að svara. „Enginn af þessum læknumgetur hjálpað mér. Herra, ef þú tekur í höndmína og leiðir mig til lækningapredikarans,þá get ég fundið pabba minn sjálf.” Bill gatekki haldið áfram að þykjast. „Systir, ef tilvill er ég sá sem þú þarft að finna.” Hún tókí frakkalafið hans og ríghélt sér í það. „Ertþú predikarinn sem læknar?” vildi hún fáað vita. „Nei, stúlka mín, ég er bróðir Branham,guðs þjónninn. Jesús Kristur er sá semgetur læknað. Viltu nú sleppa frakkanummínum?” Hann tók um úlnliði hennar til aðlosa sig. Stúlkan hélt í hann af öllum krafti.Hún hafði náð í hann og hún ætlaði ekki aðláta hann sleppa. „Miskunnaðu mér, bróðirBranham,” grátbað hún. „Systir, ef þú vildiraðeins leyfa mér að halda í hönd þína meðanég bið.” Bill tókst að losa um aðra höndstúlkunnar. Hann fann bylgjurnar frá vaglinufara upp handlegg sinn er hann tók aðbiðja. „Kæri Jesús, dag einn barst þú þennangamla máða kross, sem skrölti eftir götunni.Blóðið seytlaði niður eftir baki þínu. Hinnveikburða líkami þinn var að örmagnastvegna þyngslanna. Þá kom þeldökkur maður,Símon frá Kýrene að baki þér. Hann tókupp krossinn og hjálpaði þér að bera hann.Og nú er eitt af börnum Símonar hér komiðog reikar um í myrkri. Ég er viss um að þúskilur…” Stúlkan titraði. „Ég fann eitthvaðfara um mig,” sagði hún. „Augu mín eru svoköld.” Bill fann bylgjurnar í handlegg sínumhjaðna. Hið djöfullega líf var farið úr vaglinu.„Systir, lokaðu augunum eitt augnablik.Þarna kom það. Vaglið er að hjaðna. Eftirnokkrar mínútur ættir þú að geta séð. Ekkisegja neitt um það. Annars vita allir af mér.Opnaðu nú hægt augun. Jesús hefur gefiðþér sjónina.” Augu hennar galopnuðust.Hún leit upp og sagði með andköfum: „Eruþetta ljós?” „Já, getur þú talið þau?” „Þaueru fjögur. Er þetta fólk sem gengur framhjá?”Áður en Bill gat svarað, hrópaði húneins hátt og hún gat. Andlit sneru sér í áttinaað henni. Hún hrópaði aftur: „Lof sé Guði! Égget séð! Ég get séð! Ég var blind, en nú get égséð.” Fólk tók að færa sig í áttina að Bill ogstúlkunni. Einmitt þá kom hópur samkomuþjónafyrir hornið. Þeir sáu Bill og komuhonum til hjálpar. Áður en þeir hröðuðu sérbrott, hrópaði maður, sem var með snúinnfótlegg og studdi sig við hækju: „Ég veit aðþú ert bróðir Branham. Miskunnaðu þig yfirmig. Ég hef staðið hér í átta daga. Ég á fimmbörn heima og ég er fatlaður. Ég trúi að þúsért góður piltur. Ef þú biður fyrir mér, þámun Guð gera þetta.” Bill sagði: „Réttu mérþá hækjuna þína, í nafni Jesú Krists.” Fatlaðimaðurinn rétti Bill hækjuna án þess aðhika. Samstundis réttist úr hinum snúnafótlegg hans og hann gat borið hann. Maðurinnstappaði með fætinum á malbikið oghrópaði: „Ég er læknaður! Ég er læknaður!”Mannfjöldinn þrýsti sér spenntur uppað þeim. Samkomuþjónarnir fjórir, skýlduBill eins vel og þeir gátu og ruddu sér leiðað samkomuhöllinni, meðan fólkið í kringreyndi að snerta föt Bill þegar hann fór framhjá.Það skipti fólkið ekki neinu máli, að fötBill voru stöguð og bætt.betra land október 201511
Page 1 and 2: Joseph Prince boðar fagnaðarerind
Page 3 and 4: Ég var staðráðinn í því að
Page 5 and 6: Fyrir náð Guðs náði égað ví
Page 7 and 8: EIRÍKUR SIGURBJÖRNSSONsjónvarpss
Page 9: stætt og verða mátti. Menn spá
Page 13 and 14: Kona, þú ert hérna í kvöld.Kom
Page 15 and 16: Við trúum að maðurinn sé skapa

Betra land - 1 Tbl. - október 2015

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?