Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach

Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
mu jego dziedzictwo. Swym nieświadomym poddanym przedstawia się jako wybawca,
zapewniając ich, że to jego moc wyrwała ich z grobu i że teraz chce uwolnić ich od okrutnej
przemocy Boga. Ponieważ niezbożni nie widzą Chrystusa, szatan czyni cuda na poparcie
swych twierdzeń. Wzmacnia słabych i udziela wszystkim swego ducha oraz mocy.
Proponuje im, że poprowadzi ich na obóz świętych, aby wspólnie zdobyli miasto Boga. Z
wielką radością wskazuje na miliony powstałych z grobów i twierdzi, że jako ich wódz
będzie mógł zdobyć miasto i odebrać z powrotem swój utracony tron oraz królestwo. {WB
351.5}
Wśród tej nieprzeliczonej rzeszy znajduje się wiele osób z długowiecznego pokolenia
sprzed potopu; są to ludzie wysokiego wzrostu, potężnej budowy i bystrego umysłu, którzy
pod wpływem złych aniołów używali swej wiedzy i umiejętności do wywyższania się; są to
ludzie, których wspaniałe czyny skłoniły innych do ubóstwiania ich geniuszu, lecz których
okrutne i złe zamiary niszczące ziemię i zniekształcające obraz Boży, zmusiły Boga do
zgładzenia ich. Wśród wskrzeszonych znajdują się królowie i wodzowie, którzy podbijali
narody, odważni rycerze, którzy nigdy nie przegrali żadnej bitwy, dumni wojownicy, przed
którymi drżały królestwa. Śmierć nie zmieniła ich. Powstaną z grobów z tymi samymi
myślami, z jakimi zakończyli swoje życie. Żądza sławy i zdobyczy opanuje ich tak samo jak
w przeszłości. {WB 352.1}
Szatan naradza się ze swoimi aniołami, a potem z owymi potężnymi królami i
zdobywcami. Rozważają, jaką posiadają moc oraz liczbę ludzi i dochodzą do przekonania,
że liczba mieszkańców świętego miasta jest bardzo mała w porównaniu z ich wojskiem i że
łatwo ich pokonają. Układają plany zdobycia bogactw i wspaniałości Nowego Jeruzalem.
Następnie zaczynają przygotowywać się do walki. Zręczni rzemieślnicy wykonują broń, a
wodzowie sławni z dawnych zwycięstw, formują wojenne szyki. {WB 352.2}
W końcu słychać rozkaz wymarszu i nieprzeliczona armia rusza naprzód. Jest to wojsko,
jakiego nie posiadał żaden ziemski wódz, odkąd wojny pojawiły się na ziemi. Szatan,
najpotężniejszy z bojowników, kroczy na czele, a jego aniołowie łączą swe siły do
ostatniego boju. Królowie i żołnierze idą przy jego boku, a reszta armii podąża za nimi w
wielkich oddziałach, każdy pod dowództwem wyznaczonego wodza. Z wojskową
dokładnością zwarte szeregi posuwają się po nierównym terenie w kierunku świętego
miasta. Na rozkaz Jezusa bramy Nowego Jeruzalemu zamykają się, a wojska szatana
otaczają miasto i przygotowują się do szturmu. {WB 352.3}
Po chwili Chrystus ukazuje się swoim wrogom. Wysoko nad miastem, na jaśniejącym
złotem wzniesieniu, ustawiony jest wspaniały tron. Siedzi na nim Syn Boży otoczony
obywatelami swego królestwa. Mocy i wspaniałości Chrystusa nie da się wyrazić żadnymi
słowami, nie opisze ich żadne pióro. Syn otoczony jest majestatem wiecznego Ojca. Blask
445