Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach

Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
postrachem ziemi, który trząsł królestwami? Ziemię obracał w pustynię, grody jej burzył,
swoich jeńców nie wypuszczał na wolność?” Izajasza 14,12-17. {WB 349.7}
Przez sześć tysięcy lat bunt szatana był „postrachem ziemi”. To on „ziemię obracał w
pustynię” a „grody jej burzył”; „swoich jeńców nie wypuszczał na wolność”. Przez sześć
tysięcy lat więził lud Boży i czyniłby to dalej, lecz Chrystus zerwał łańcuchy i uwolnił
uwięzionych. {WB 350.1}
Nawet niezbożni będą w czasie spustoszenia ziemi nieosiągalni dla mocy szatana, a on
wraz ze swymi aniołami zrozumie, jakie są skutki przekleństwa, spowodowanego przez
grzech: „Wszyscy królowie narodów spoczywają w chwale, każdy w swoim grobowcu, a ty
zostałeś wyrzucony ze swego grobu (...) ty nigdy nie złączysz się w grobie, bo zniszczyłeś
swój kraj, wymordowałeś swój lud”. Izajasza 14,18-20. {WB 350.2}
Przez tysiąc lat szatan będzie chodził po ziemi i oglądał skutki swego buntu przeciw
prawu Bożemu. W tym czasie będzie najbardziej cierpiał. Od chwili upadku jego życie,
pełne nieustannej działalności skierowanej przeciwko Bogu, nie dawało mu czasu na
zastanowienie się; lecz teraz, gdy odebrano mu możliwość działania, rozmyśla nad tym, co
zrobił od czasu, gdy zbuntował się przeciwko rządom Bożym. Ze strachem i drżeniem
spogląda w straszną przyszłość, która przyniesie mu karę za złe czyny i wszystkie grzechy,
do których podżegał innych. {WB 350.3}
Dla ludu Bożego uwięzienie szatana będzie powodem wielkiej radości. Prorok Izajasz
mówi: „I stanie się w owym dniu, gdy Pan da ci odpoczynek po twoim znoju i udręce, i po
ciężkiej niewoli, w którą popadłeś, że zanucisz tę szyderczą pieśń o królu babilońskim
[który symbolizuje tu szatana] i powiesz tak: Wykończył się ciemięzca (...). Pan złamał
laskę bezbożnych, berło tyranów. Smagał ludy w złości, chłoszcząc je bez ustanku, tratował
w gniewie ludy, depcząc je bezlitośnie. Cały świat odpoczął, odetchnął i wybuchnął
radosnym okrzykiem”. Izajasza 14,3-7. {WB 350.4}
W trakcie tysiącletniego okresu między pierwszym a drugim zmartwychwstaniem
odbędzie się sąd nad nie pokutującymi grzesznikami. Apostoł Paweł stwierdza, że sąd ten
nastąpi po powtórnym przyjściu Chrystusa: „Przeto nie sądźcie przed czasem, dopóki nie
przyjdzie Pan, który ujawni to, co ukryte w ciemności i objawi zamysły serc”. 1 Koryntian
4,5. Daniel mówi, że gdy przyszedł Sędziwy, „odbył się sąd i prawo zostało przyznane
Świętym Najwyższego”. Daniela 7,22. W tym czasie sprawiedliwi będą rządzić jako
królowie i kapłani Boga. Jan stwierdza: „I widziałem trony i usiedli na nich ci, którym dano
prawo sądu (...) będą kapłanami Boga i Chrystusa i panować z nim będą przez tysiąc
lat”. Objawienie 20,4.6. W tym czasie według słów apostoła Pawła: „święci świat będą
sądzić”. 1 Koryntian 6,2. Wraz z Chrystusem będą sądzić niezbożnych, porównując ich
czyny z księgą prawa — Biblią, i decydując o losie każdego człowieka na podstawie
442