Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
Rozdział 38 — Ostatnie Ostrzeżenie<br />
„Potem widziałem innego anioła zstępującego z nieba, który miał wielkie<br />
pełnomocnictwo, i rozjaśniła się ziemia od jego blasku. I zawołał donośnym głosem: Upadł,<br />
upadł Wielki Babilon i stał się siedliskiem demonów i schronieniem wszelkiego ducha<br />
nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego, (...) I usłyszałem<br />
inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego<br />
grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające”. Objawienie 18,1-2.4. {WB<br />
322.1}<br />
Powyższe słowa Pisma Świętego wskazują na czas, gdy zostanie powtórnie ogłoszony<br />
upadek Babilonu, który zwiastował drugi anioł z Ap 14,8. Tekst ten wspomina także o<br />
zepsuciu, jakie wkradło się do różnych wspólnot religijnych, wchodzących w skład<br />
Babilonu, od czasu, gdy po raz pierwszy zaczęto głosić to poselstwo w roku 1844. Opisany<br />
jest tutaj tragiczny stan świata religijnego. Za każdym razem, gdy człowiek odrzuca prawdę,<br />
jego umysł staje się ciemniejszy, serce odporniejsze, a w końcu otacza się murem<br />
zuchwalstwa. Lekceważąc Boże ostrzeżenia, ludzie przestępują Dekalog, a w końcu<br />
zaczynają prześladować tych, którzy go przestrzegają. Odnosząc się z pogardą do Słowa<br />
Bożego i Jego ludu znieważają tym samym Jezusa. W miarę jak Kościoły przyjmują nauki<br />
spirytyzmu, znika wszelkie poczucie dobra, a religia staje się tylko zasłoną dla ukrycia<br />
najpodlej szych grzechów. Wiara w spirytystyczne objawienia otwiera drzwi zwodniczym<br />
duchom oraz naukom szatana, w ten sposób w Kościołach przejawia się wpływ złych<br />
aniołów. {WB 322.2}<br />
W proroctwie powiedziane jest o Babilonie: „Gdyż aż do nieba dosięgły grzechy jego i<br />
wspomniał Bóg na jego nieprawości”. Objawienie 18,5. Babilon dopełnił miary swej winy i<br />
zniszczenie szybko go dosięgnie, lecz Bóg ma w nim swój lud i przed wymierzeniem miastu<br />
kary wierni muszą być z niego wyprowadzeni, aby — jak mówi Pismo — „nie byli<br />
uczestnikami jego grzechów i aby nie dotknęły (ich) plagi na niego spadające”. Dlatego też<br />
ruch ten przedstawiony jest symbolicznie w postaci anioła, który przybywa z nieba, oświeca<br />
ziemię swą wspaniałością i mocą oraz donośnym głosem ogłasza grzech Babilonu. Jego<br />
ostrzeżenie zawiera wezwanie: „Wyjdźcie z niego ludu mój!”. To wezwanie wraz z<br />
poselstwem trzeciego anioła jest ostatnim ostrzeżeniem skierowanym do mieszkańców<br />
ziemi. {WB 322.3}<br />
Straszny będzie koniec, do którego zbliża się świat. Ziemskie potęgi połączone w walce<br />
przeciwko przykazaniom Bożym postanowią, że „mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i<br />
niewolnicy” będą musieli zastosować się do zwyczajów Kościoła, święcąc fałszywy dzień<br />
odpoczynku. Wszyscy, którzy się sprzeciwią tym postanowieniom, będą karani często<br />
wyrokiem skazującym na śmierć. Z drugiej strony prawo Boże, które nakazuje święcenie<br />
dnia Pańskiego — soboty, wymaga posłuszeństwa i grozi sankcją wszystkim tym, którzy<br />
406
Change language