Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach

Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Nawet niedoświadczona młodzież ośmiela się wątpić w podstawowe prawdy
chrześcijaństwa. Ten młodzieńczy brak wiary, choć często powierzchowny, ma jednak swój
niebezpieczny wpływ. Powoduje bowiem, iż wielu szydzi z wiary i odrzuca Ducha łaski.
Niejedno młode życie, które mogłoby przynieść Bogu chwałę, a ludziom błogosławieństwo,
zostaje zniszczone trującym powiewem niewiary. Wszyscy, którzy ufają dumnemu
rozsądkowi ludzkiemu i przypisują sobie zdolność objaśniania tajemnic Bożych i
rozumienia prawdy bez pomocy Boga, wpadli w sieci szatana. {WB 321.1}
Żyjemy w najpoważniejszym czasie w historii świata. Właśnie teraz rozstrzyga się los
wielomiliardowej ludzkości. Nasza przyszłość, a także zbawienie innych zależne są od
kierunku życia, jaki obecnie obierzemy. Potrzebujemy kierownictwa Ducha prawdy. Każdy
naśladowca Jezusa musi pytać swego Zbawiciela: „Panie, co chcesz, abym czynił?” Musimy
ukorzyć się przed Bogiem, musimy w poście i modlitwie rozmyślać o Jego Słowie, a
szczególnie o wydarzeniach związanych z sądem. Powinniśmy szukać głębokich i
pouczających doświadczeń w sprawach Pana. Nie mamy ani jednej chwili do stracenia.
Wkoło nas dzieją się wydarzenia największej wagi, znajdujemy się na terenie panowania
szatana. Nie śpijcie, stróżowie Boży, wróg czyha w pobliżu, zawsze gotowy do napaści i
pokonania was, o ile będziecie obojętni i śpiący! {WB 321.2}
Wielu zostało zwiedzionych co do swego stanu przed Bogiem. Czują się zadowoleni i
szczęśliwi, ponieważ nie czynią niektórych złych rzeczy, ale zapominają o dobrych i
szlachetnych czynach, których Bóg od nich żąda, a których jednak nie spełniają. Nie
wystarcza, że są drzewami w ogrodzie Bożym, muszą przynieść owoce, jakich Bóg
oczekuje. Pan obarcza ich winą za wszelkie dobro, które mogą wykonać przez Jego
wzmacniającą łaskę, a którego jednak nie czynią. W księgach nieba zapisani są jako ci,
którzy tylko przeszkadzają. Jednak stan tych ludzi nie jest jeszcze beznadziejny. Serce pełne
cierpliwej miłości wstawia się jeszcze za tymi, którzy lekceważą miłosierdzie Boga i
nadużywają Jego łaski. Biblia stwierdza: „Obudź się, który śpisz, i powstań z martwych, a
zajaśnieje ci Chrystus. Baczcie więc pilnie, jak macie postępować (...) wykorzystując czas,
gdyż dni są złe”. Efezjan 5,14-16. {WB 321.3}
Gdy nadejdzie czas próby, widać będzie, kto przyjął Pismo Święte za drogowskaz swego
życia. W lecie nie dostrzegamy różnicy między tymi drzewami, które nie tracą swej zieleni,
a tymi, które ją zrzucają, lecz gdy przychodzą burze i zima, jedne drzewa zachowują swą
zieloną szatę, natomiast inne ją tracą. Podobnie pozorny chrześcijanin nie odróżnia się od
prawdziwego naśladowcy Chrystusa, ale zbliża się czas, kiedy różnica będzie widoczna.
Gdy powstanie ucisk, gdy fanatyzm i nietolerancja dojdą znowu do głosu i rozpocznie się
prześladowanie, wówczas obłudnicy i ci, którzy połowicznie służyli Bogu, zachwieją się i
zaprą swej wiary, natomiast prawdziwy chrześcijanin stać będzie jak skała umocniony w
wierze, posiadając większą nadzieję, niż za dni spokoju. {WB 321.4}
404