Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach

Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
i morzu, w wielkich pożarach, tornadach, wichurach, cyklonach, powodziach i trzęsieniach
ziemi, w różnych miejscach i rozmaitych postaciach. Niszczy dojrzewające zboża, czego
następstwem są głód i nędza. Napełnia powietrze śmiertelną zarazą, pod wpływem której
ginie tysiące ludzi. Nieszczęścia te staną się coraz częstsze i groźniejsze. Zniszczenie
dotknie zarówno ludzi, jak i zwierzęta: „Więdnie i obumiera ziemia (...) marnieją dostojnicy
ludu ziemi. Ziemia jest splugawiona pod swoimi mieszkańcami, gdyż przestąpili prawa,
wykroczyli przeciwko przykazaniom, zerwali odwieczne przymierze”. Izajasza 24,4-
5. {WB 315.2}
Wtedy wielki oszust wmówi ludziom, że to ci, którzy służą Bogu są powodem
nieszczęść. Buntownicy, którzy ściągnęli na siebie niełaskę nieba, obwinią za wszystkie
nieszczęścia tych, których posłuszeństwo wobec prawa Bożego jest stałym wyrzutem dla
przestępców Dekalogu. Zwolennicy szatana będą twierdzić, że ludzie obrażają Boga przez
lekceważenie niedzieli, że grzech ten spowodował nędzę, która nie ustanie, dopóki nie
będzie się rygorystycznie przestrzegać święcenia niedzieli, i że ci, którzy uznają wymagania
czwartego przykazania, tym samym pozbawiając szacunku niedzielę, czynią zamieszanie w
społeczeństwie oraz przeszkadzają ludziom w zdobyciu łaski Bożej i osiągnięciu
doczesnego dorobku. W ten sam sposób i z tych samych powodów powtórzone zostanie
oskarżenie skierowane kiedyś przeciwko słudze Bożemu: „Gdy Achab zobaczył Eliasza,
rzekł Achab do niego: Czy to ty jesteś, sprawco nieszczęść w Izraelu? A on odpowiedział:
Nie ja sprowadziłem nieszczęście na Izraela, lecz ty i ród twojego ojca przez to, że
zaniedbaliście przykazania Pana, a ty poszedłeś za Baalami”. 1 Królewska 18,17-18. Gdy
fałszywe oskarżenie roznieci w ludziach gniew, postąpią oni z posłami Bożymi tak samo,
jak Izrael postąpił z Eliaszem. {WB 315.3}
Czyniący cuda spirytyzm z całą swą mocą wystąpi przeciwko wszystkim, którzy
bardziej słuchają Boga niż ludzi. Duchy te będą mówiły, że Bóg je posłał, aby przekonać o
błędzie tych, którzy odrzucili niedzielę i aby potwierdzić, że prawo państwowe powinno być
uznawane jako prawo Boże. Będą ubolewały nad wielką niezbożnością panującą w świecie i
poprą stanowisko religijnych nauczycieli, którzy stwierdzą, że ten upadek moralności
spowodowany został przez lekceważenie niedzieli. Zapłonie wielki gniew i oburzenie
przeciwko tym, którzy nie będą chcieli przyjąć ich świadectwa. Postępowanie szatana
wobec ludu Bożego w ostatecznej walce podobne będzie do jego działalności na początku
konfliktu w niebie. Tam udawał, że chodzi mu o umocnienie boskich rządów, podczas gdy
potajemnie czynił wszelkie wysiłki w celu zniweczenia tych rządów. O zamiary, które sam
starał się zrealizować, oskarżył wiernych Bogu aniołów. Taką samą chytrością odznacza się
historia Kościoła rzymskiego. Papiestwo twierdziło, że działa w charakterze zastępcy Pana
nieba, gdy tymczasem dążyło do wywyższenia się ponad Boga i do zmiany Jego prawa. Pod
panowaniem Rzymu piętnowano jako przestępców wszystkich tych, którzy okazywali
wierność ewangelii. Głoszono, że uczynili przymierze z szatanem i rzucano na nich
396