Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach

Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Rozdział 34 — Czy Umarli Mogą się z Nami Komunikować?
Służba świętych aniołów, o której uczy Biblia, jest najbardziej radosną i cenną prawdą
dla każdego naśladowcy Chrystusa. Niestety błędy popularnych teologów zaciemniły i
zniekształciły tę naukę. Doktryna o przyrodzonej nieśmiertelności, zapożyczona z
pogańskiej filozofii i wcielona do wiary chrześcijańskiej w okresie odstępstwa, zastąpiła
prawdę, o której tak wyraźnie uczy Pismo Święte, że „umarli o niczym nie wiedzą”.
Mnóstwo ludzi zaczęło wierzyć, że duchy zmarłych są owymi „duchami usługującymi”,
posłanymi dla tych, którzy mają „odziedziczyć zbawienie”. Pogląd ten utrzymywał się,
pomimo że Pismo Święte mówi o istnieniu niebiańskich aniołów oraz o ich związku z
historią człowieka zanim ktokolwiek z ludzi umarł. {WB 295.1}
Nauka o świadomości człowieka po śmierci, a przede wszystkim wiara w to, że duchy
zmarłych powracają, aby usługiwać żyjącym, utorowała drogę nowoczesnemu
spirytyzmowi. Jeśli umarli dopuszczeni są przed oblicze Boga i świętych aniołów oraz
posiadają wiedzę o wiele przewyższającą tę, jaką mieli za życia, to czemu nie mieliby
wracać na ziemię, by oświecać i pouczać żyjących? Jeżeli, jak uczą popularni teolodzy,
duchy zmarłych unoszą się nad swymi przyjaciółmi na ziemi, to dlaczegóż nie wolno by im
było obcować z nimi, ostrzegać ich przed złem lub pocieszać w smutku? Jakże ci, którzy
wierzą w świadomość człowieka po śmierci, mogą odrzucać to, co przychodzi do nich jako
boskie światło za pośrednictwem wywyższonych duchów? Tę właśnie naukę wykorzystuje
szatan dla własnych celów. Upadli aniołowie, wykonujący jego rozkazy, zjawiają się jako
posłowie ze świata duchów. Książę zła twierdząc, że wprowadza żyjących w kontakt z
umarłymi, wywiera swój zgubny wpływ na umysły ludzi. {WB 295.2}
Może on ukazać ludziom postacie ich zmarłych przyjaciół. Oszustwo to jest doskonałe,
znajomy wygląd, głos, słowa — wszystko to podrabia z zadziwiającą dokładnością. Wielu
pociesza się zapewnieniem, że ich umiłowani doznają szczęścia w niebie i nie
podejrzewając żadnego niebezpieczeństwa, dają posłuch „duchom zwodzącym i naukom
diabelskim”. {WB 295.3}
Gdy już uwierzyli, że umarli istotnie przychodzą, by się skontaktować z ludźmi, wtedy
szatan sprawia, że zjawiają się duchy tych osób, które odeszły do grobu nie przygotowane
na śmierć. Twierdzą one, że są szczęśliwe w niebie, że zajmują tam nawet wysokie
stanowiska, w ten sposób ta błędna nauka staje się coraz bardziej powszechna, a różnica
między sprawiedliwymi a niezbożnymi — coraz bardziej zatarta. Domniemani goście ze
świata duchów wypowiadają czasem przestrogi i napomnienia, które się później sprawdzają.
Gdy w ten sposób uzyskują zaufanie ludzi, zaczynają im wpajać nauki, które bezpośrednio
podważają wiarę w Pismo Święte. Wyrażając pozorne zainteresowanie pomyślnością swych
przyjaciół na ziemi, podsuwają im najniebezpieczniejsze błędy. Fakt, że mówią nieco
prawdy i czasami potrafią przepowiedzieć przyszłe wydarzenia, nadaje ich wypowiedziom
370