Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
Rozdział 30 — Najgroźniejszy wróg człowieka<br />
„I ustanowię nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej<br />
potomstwem, ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę”. 1 Mojżeszowa 3,5. Wyrok<br />
ogłoszony nad szatanem tuż po upadku człowieka był również proroctwem obejmującym<br />
wszystkie wieki dziejów ludzkości i zapowiadającym wielki bój, w którym mieli wziąć<br />
udział wszyscy ludzie żyjący w jakimkolwiek czasie na ziemi. {WB 269.1}<br />
Bóg oświadcza: „Ustanowię nieprzyjaźń”. Ta nieprzyjaźń nie jest naturalna. Z chwilą<br />
przestąpienia boskiego prawa natura człowieka stała się grzeszną, czyniąc go przyjacielem,<br />
a nie wrogiem szatana. Dlatego też nie ma oczywistej nieprzyjaźni między człowiekiem a<br />
sprawcą grzechu, bowiem przez odstępstwo obydwaj stali się grzesznymi. Odstępca nigdy<br />
nie spocznie, dopóki nie pozyska współczucia i poparcia tych, których skłoni do pójścia w<br />
swoje ślady. Z tego powodu upadli aniołowie i grzeszni ludzie łączą się ze sobą w zgubnej<br />
przyjaźni. Gdyby Bóg nie przeszkodził temu, cały rodzaj ludzki zamiast żywić nieprzyjaźń<br />
do szatana, zjednoczyłby się z nim w buncie przeciwko Stwórcy. {WB 269.2}<br />
Szatan skusił człowieka do popełnienia grzechu, podobnie jak skłonił aniołów do buntu,<br />
aby zapewnić sobie współpracowników w walce przeciwko niebu. Między nim a jego<br />
aniołami nie było żadnego rozdźwięku co do nienawiści żywionej przez nich do Chrystusa.<br />
Choć we wszystkich innych punktach istniała między nimi niezgoda, to jednak w<br />
przeciwstawieniu się autorytetowi Władzy wszechświata byli jednomyślni. Gdy szatan<br />
usłyszał, że zaistnieje nieprzyjaźń między nim a kobietą i między jego potomstwem a jej<br />
potomstwem, zrozumiał, że jego wysiłki zmierzające do zdeprawowania ludzkiej natury<br />
natrafią na przeszkodę, że człowiek w jakiś sposób będzie mógł przeciwstawić się jego<br />
sile. {WB 269.3}<br />
Wrogość szatana do ludzi wzmogła się, ponieważ dzięki Chrystusowi stali się<br />
przedmiotem miłości i miłosierdzia Boga. Lucyfer chce pokrzyżować boski plan zbawienia<br />
człowieka i zhańbić Boga przez zniekształcenie i splugawienie dzieła Jego rąk, chce<br />
spowodować smutek w niebie, a ziemię napełnić nieszczęściem i spustoszeniem. Wszystko<br />
zło jest według niego rezultatem tego, że Bóg stworzył człowieka. {WB 269.4}<br />
Łaska, którą Chrystus wszczepia w człowieka, rodzi nieprzyjaźń między nim a<br />
szatanem. Bez tej nawracającej łaski i odradzającej mocy człowiek byłby wiecznym<br />
niewolnikiem szatana — sługą, zawsze gotowym do wykonywania jego rozkazów. Ale ten<br />
nowy czynnik w człowieku wywołuj e walkę tam, gdzie przedtem był pokój. Moc, jakiej<br />
Chrystus udziela, czyni człowieka zdolnym stawiać opór tyranowi i uzurpatorowi.<br />
Ktokolwiek nienawidzi grzechu zamiast miłować go, ktokolwiek sprzeciwia się mu i<br />
zwycięża namiętności, które panowały nad nim, ten objawia działanie mocy pochodzącej z<br />
góry. {WB 269.5}<br />
338
Change language