Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
zaprowadzeniu Go na szczyt góry i na wieżę świątyni, złośliwy zamiar zdradzany w<br />
naleganiu, aby rzucił się On w dół z wielkiej wysokości, nieustająca złość, z jaką ścigał Go<br />
z miejsca na miejsce, nakłanianie kapłanów i ludu, by odrzucili Jego miłość oraz okrzyk:<br />
„Ukrzyżuj Go, ukrzyżuj Go!” — wszystko to wywołało wielkie zdziwienie i oburzenie<br />
wszechświata. {WB 266.6}<br />
To szatan spowodował, że ludzie odrzucili Chrystusa. Książę zła użył wszelkich sił i<br />
chytrości, by zniszczyć Jezusa, gdyż wiedział, że miłosierdzie i miłość Zbawiciela, Jego<br />
współczucie i litościwa łagodność objawiły światu charakter Boga. Szatan sprzeciwiał się<br />
wszystkiemu, co mówił i czynił Syn Boży. Używał ludzi, którzy napełnili życie Zbawiciela<br />
cierpieniem i smutkiem. Chytrość i fałsz, za pomocą których usiłował hamować dzieło<br />
Chrystusa, nienawiść, jaką objawiał przez synów nieposłuszeństwa, okrutne oskarżenia<br />
przeciwko Temu, którego życie było pełne bezprzykładnej dobroci — wszystko to<br />
wypływało z głęboko ukrytej w sercu zemsty. Nagromadzona zazdrość i złość, nienawiść i<br />
pragnienie zemsty wybuchło na Golgocie, gdy całe niebo oniemiałe z przerażenia patrzyło<br />
na tę scenę. {WB 267.1}<br />
Kiedy wielka ofiara dokonała się, Chrystus wstąpił na wysokość, odmawiając przyjęcia<br />
hołdu aniołów, dopóki nie przedłoży Ojcu swej prośby: „Chcę, aby ci, których mi dałeś, byli<br />
ze mną, gdzie Ja jestem”. Jana 17,24. Z niewyobrażalną miłością i mocą nadeszła<br />
odpowiedź z tronu Ojca: „Niechże mu oddają pokłon wszyscy aniołowie<br />
Boży”. Hebrajczyków 1,6. Jezus nie miał już żadnej skazy. Upokorzenie skończyło się,<br />
ofiara się dokonała i dane Mu zostało imię przewyższające wszelkie imię. {WB 267.2}<br />
Wina szatana nie podlegała teraz żadnej wątpliwości. Objawił swój prawdziwy charakter<br />
kłamcy i mordercy. Wszyscy zrozumieli, że tak samo jak panował nad ludźmi znajdującymi<br />
się pod jego kontrolą, tak też panowałby i w niebie, gdyby mu pozwolono sprawować<br />
władzę nad mieszkańcami niebios. Twierdził, że przestępowanie prawa Bożego przyniesie<br />
wolność i wywyższenie, tymczasem okazało się, że skutkiem tego była niewola i<br />
upadek. {WB 267.3}<br />
Ujawnił się fałsz oskarżeń dotyczących charakteru Boga i Jego rządów. Lucyfer<br />
twierdził, że Bóg pragnie jedynie wywyższyć samego siebie żądając poddaństwa i<br />
posłuszeństwa od swoich stworzeń, dowodził, że Stwórca wymaga od wszystkich<br />
samozaparcia, podczas gdy sam nie czyni tego i nie ponosi żadnej ofiary. Teraz okazało się,<br />
że dla zbawienia upadłej i grzesznej ludzkości Władca wszechświata złożył najwyższą<br />
ofiarę, na jaką mogła zdobyć się miłość, bowiem „Bóg w Chrystusie świat z sobą<br />
pojednał”. 2 Koryntian 5,19. Okazało się również, że podczas gdy Lucyfer swym żądaniem<br />
zaszczytów i władzy otworzył drzwi grzechowi, Chrystus, aby zniszczyć grzech, poniżył<br />
samego siebie i stał się posłuszny aż do śmierci. {WB 267.4}<br />
335
Change language