Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
Rozdział 29 — Pochodzenie Zła<br />
Dla wielu ludzi pochodzenie grzechu i racja jego istnienia są zupełnie niezrozumiałe.<br />
Widząc działanie zła z jego strasznymi następstwami, nędzą i spustoszeniem pytają, jak<br />
może ono istnieć pod panowaniem Tego, który posiada nieskończoną mądrość, moc i<br />
miłość. Jest to tajemnica, której nie potrafią sobie wyjaśnić. W swej niepewności i<br />
zwątpieniu nie dostrzegają jasnych prawd objawionych w Słowie Bożym. Są tacy, którzy w<br />
swych dociekaniach istnienia grzechu usiłują wniknąć w to, czego Bóg nigdy nie objawił,<br />
dlatego też nie znajdują żadnego rozwiązania, ci zaś, którzy skłonni są do wątpienia i<br />
wysuwania zarzutów, wykorzystują ten fakt jako powód, dla którego odrzucają słowa Pisma<br />
Świętego. Inni nie mogą dostatecznie zrozumieć wielkiego problemu zła, ponieważ tradycja<br />
i fałszywe przedstawienie prawd biblijnych zaciemniły naukę Pisma Świętego o charakterze<br />
Boga, rodzaju Jego rządów i zasadach postępowania z grzechem. {WB 262.1}<br />
Jest rzeczą niemożliwą, żeby w pełni wyjaśnić pochodzenie grzechu w tym sensie, aby<br />
uzasadnić jego istnienie. Jednak posiadamy dostateczne wiadomości na temat pochodzenia<br />
grzechu i ostatecznego zniweczenia go, aby móc wykazać sprawiedliwość i dobroć Boga we<br />
wszystkich Jego poczynaniach dotyczących zła. Nie ma wyraźniejszej nauki w Piśmie<br />
Świętym jak ta, że Bóg w żadnej mierze nie jest odpowiedzialny za powstanie grzechu, że<br />
nie wstrzymał celowo łaski, że nie było żadnego błędu w systemie Jego rządów, który dałby<br />
sposobność do powstania buntu. Grzech jest intruzem i jego istnienia nie da się niczym<br />
uzasadnić. Jest on niepojęty i nie dający się wytłumaczyć. Usprawiedliwiać go, to znaczy<br />
bronić go. Gdyby można było znaleźć wytłumaczenie lub wskazać powód jego istnienia,<br />
przestałby być grzechem. Jedyną definicją grzechu, jaką znamy, jest ta, którą podaje Słowo<br />
Boże — „grzech jest przestępstwem zakonu” (1 Jana 3,4), jest wytworem zasady<br />
przeciwstawnej wielkiemu prawu miłości, które stanowi podstawę rządów Bożych. {WB<br />
262.2}<br />
Zanim powstało zło, w całym wszechświecie panowały pokój i szczęście. Przyroda<br />
pozostawała w zgodzie z wolą Stwórcy. Miłość do Boga górowała nad wszystkim, a<br />
wzajemna miłość Jego stworzeń była doskonała. Chrystus — Słowo, Jednorodzony Syn<br />
Boży, tworzył jedność z Wiecznym Ojcem — jedność pod względem natury, charakteru<br />
oraz celu, był jedyną istotą we wszechświecie, która znała wszelkie myśli i zamiary<br />
Stwórcy. Ojciec, stwarzając wszystkie niebiańskie istoty, działał przez Chrystusa:<br />
„Albowiem przezeń stworzone są wszystkie rzeczy, które są na niebie (...) bądź trony, bądź<br />
państwa, bądź królestwa, bądź zwierzchności”. Kolosan 1,16. Chrystusowi, tak jak Ojcu,<br />
całe niebo oddawało cześć. {WB 262.3}<br />
Ponieważ prawo miłości stanowiło podstawę rządów Bożych, szczęście wszystkich<br />
niebiańskich istot zależało od postępowania zgodnego z Jego wielkimi zasadami<br />
sprawiedliwości. Bóg żąda od wszystkich swych stworzeń służby miłości — czci<br />
329
Change language