Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach

Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Słowa. Wielu, zarówno duchownych, jak i świeckich, z radością przyjmie wspaniałe
prawdy, które Bóg kazał zwiastować, by przygotować ludzi na powtórne przyjście Pana.
Nieprzyjaciel ludzi pragnie przeszkodzić temu dziełu; będzie próbował rozwinąć ruch
fałszywej pobożności. W Kościołach, które może poddać swej zwodniczej władzy, obudzi
przekonanie, że spłynęło na nie wyjątkowe błogosławieństwo Boże, co uwidoczni się w
wielkim, religijnym poruszeniu. Ogromne tłumy ludzi będą się cieszyć, że Bóg działa w tak
cudowny sposób, podczas gdy autorem tego fałszywego przebudzenia będzie ktoś zupełnie
inny. Pod pozorem prawdziwej religii szatan będzie próbował rozszerzyć swój wpływ na
cały chrześcijański świat. {WB 246.4}
W wielu przebudzeniach religijnych, jakie miały miejsce w ciągu ostatnich
pięćdziesięciu lat, działały w mniejszym lub większym stopniu te same czynniki, które
ujawnią się w przyszłości w ruchach o większym zasięgu. Już dzisiaj daje się zauważyć
emocjonalne podniecenie i takie pomieszanie prawdy z fałszem, że doskonale potrafi to
wprowadzić w błąd. Jednak nikt nie powinien dać się zwieść. W świetle Słowa Bożego
nietrudno rozpoznać charakter tych ruchów. Tam, gdzie odrzuca się świadectwo Biblii i
odwraca od jej jasnych, badających serca prawd, które żądają samozaparcia i wyrzeczenia
się świata, tam — możemy być tego pewni — Bóg nie udziela swego błogosławieństwa.
Stosując zasadę podaną przez samego Chrystusa: „Po ich owocach poznacie ich”, łatwo
będzie stwierdzić, że ruchy te nie są dziełem Ducha Bożego. {WB 246.5}
W naukach swego Słowa Bóg objawił człowiekowi samego siebie i wszystkim, którzy te
nauki przyjmują, służą one jako tarcza przeciwko zwiedzeniom szatana. Zlekceważenie tych
prawd otworzyło drogę złu tak bardzo szerzącemu się w dzisiejszym świecie religijnym.
Ludzie w dużym stopniu stracili z oczu charakter i znaczenie prawa Bożego. Niewłaściwe
pojęcie o charakterze, niezmienności i obowiązkach wobec prawa Bożego doprowadziło do
błędów w zrozumieniu nawrócenia oraz uświęcenia i spowodowało obniżenie pobożności w
Kościołach. W tym właśnie tkwi przyczyna braku Ducha i mocy Bożej we współczesnych
ruchach przebudzenia religijnego. {WB 247.1}
W różnych wyznaniach religijnych znajdują się ludzie o wyjątkowej pobożności, którzy
to zauważają i ubolewają z powodu takiego stanu rzeczy. Prof. Edwards A. Park trafnie
wypowiedział się na temat niebezpieczeństw grożących obecnym ruchom religijnym:
„Jednym ze źródeł niebezpieczeństwa są zaniedbania Kościoła w nauczaniu przestrzegania
przykazań Bożych. Dawniej ambona była echem głosu sumienia (...). Nasi najwybitniejsi
kaznodzieje dodawali swoim kazaniom wspaniałego majestatu, ponieważ naśladując
Mistrza kładli nacisk na prawo, Jego przykazania i ostrzeżenia Boże. Stale podkreślali dwie
wielkie zasady — że prawo Boże jest odbiciem doskonałości Stwórcy, i że człowiek, który
nie miłuje prawa, nie miłuje także ewangelii, ponieważ zarówno prawo, jak i ewangelia są
zwierciadłem, odbijającym prawdziwy charakter Boga. To niebezpieczeństwo prowadzi do
309