Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
żydowski stał się wszetecznicą. Rzym zdeprawowany w podobny sposób, szukając poparcia<br />
u świeckich potęg, został tak samo potępiony. {WB 201.6}<br />
Babilon nazwany jest „matką wszetecznic”. Jej córki symbolizują Kościoły, które<br />
zachowują nauki matki i jej tradycje oraz idą za jej przykładem, poświęcając prawdę i<br />
akceptację przez Boga w celu zawarcia nieprawego związku ze światem. Poselstwo z<br />
czternastego rozdziału Apokalipsy Jana zwiastujące upadek Babilonu musi dotyczyć tych<br />
społeczności religijnych, które niegdyś były czyste, a potem wkradło się do nich zepsucie.<br />
Ponieważ poselstwo to występuje po ostrzeżeniu mówiącym o czasie sądu, wobec tego musi<br />
być zwiastowane w dniach ostatecznych i nie może dotyczyć jedynie Kościoła<br />
rzymskokatolickiego, gdyż ten pogrążony jest w stanie odstępstwa już od wielu stuleci.<br />
Poza tym w osiemnastym rozdziale Apokalipsy Jana lud Boży wezwany jest do wyjścia z<br />
Babilonu, znaczy to, że przebywa w nim jeszcze dużo dzieci Bożych. W jakich Kościołach,<br />
oprócz Kościoła rzymskokatolickiego znajduje się większość naśladowców Chrystusa?<br />
Niewątpliwie w rozmaitych społecznościach protestanckich. W początkach swego istnienia<br />
Kościoły te zajmowały właściwą postawę wobec Boga i Jego prawdy, a błogosławieństwo<br />
Pana było z nimi. Nawet niewierzący musieli uznać zbawienne skutki towarzyszące<br />
przyjęciu zasad ewangelii. O podobnej sytuacji dotyczącej narodu izraelskiego mówi prorok<br />
Ezechiel: „A twoja sława z powodu twojej piękności rozeszła się wśród narodów. Była<br />
bowiem doskonała dzięki mojej ozdobie, którą włożyłem na ciebie — mówi Wszechmocny<br />
Pan”. Ezechiela 16,14. Kościoły te upadły jednak na skutek tych samych grzechów, które<br />
przyniosły przekleństwo i zniszczenie Izraelowi, a mianowicie wskutek pragnienia<br />
naśladowania obyczajów niezbożnego świata i zdobycia jego względów. „Ale zaufałaś<br />
swojej piękności i uprawiałaś nierząd”. Ezechiela 16,15. Wiele Kościołów protestanckich<br />
poszło w ślady Rzymu, łącząc się w nieprawych związkach „z królami ziemi”, Kościoły<br />
państwowe przez swe stosunki z władzą świecką, a inne społeczności — zabiegając o<br />
uznanie świata. Wyraz „Babilon” (zamieszanie) słusznie więc można odnieść do tych<br />
społeczności, które twierdzą, że czerpią swe nauki z Biblii, a mimo to rozpadły się na<br />
niezliczoną liczbę mniejszych wspólnot, posiadających kłócące się ze sobą zasady wiary i<br />
nauki. {WB 202.1}<br />
Oprócz grzesznego związku ze światem Kościoły, które odłączyły się od Rzymu,<br />
posiadają jeszcze inne znamiona. {WB 202.2}<br />
Pewne rzymskokatolickie dzieło stwierdza: „Jeżeli Kościół rzymski był kiedykolwiek<br />
winien bałwochwalstwa czcząc świętych, to jego córka, Kościół Anglikański, winien jest<br />
tego samego, posiada bowiem na dziesięć Kościołów poświęconych Marii tylko jeden<br />
poświęcony Chrystusowi”. — Dr Richard Challoner, The Catholic Christian Instructed,<br />
wstęp, 21-22. {WB 202.3}<br />
252
Change language