Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach

Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Anioł został posłany do Daniela w wyraźnym celu wytłumaczenia mu tego, co w
widzeniu z ósmego rozdziału nie zostało wyjaśnione, a mianowicie wypowiedzi dotyczącej
czasu. „Aż do wieczora i do poranku dni dwa tysiące trzysta, a będzie oczyszczona
świątynia”. Po wezwaniu Daniela, by uważał na słowo i rozumiał widzenie, anioł
powiedział: „Siedemdziesiąt tygodni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu”.
Słowo przetłumaczone tutaj „zamierzono” oznacza dosłownie „odcięto” lub „oddzielono”.
Anioł objaśnia, że siedemdziesiąt tygodni, a więc 490 lat będzie odcięte jako przeznaczone
dla Żydów. Ale od czego miały być one odcięte? Ponieważ 2300 dni były jedynym okresem
czasu wymienionym w rozdziale ósmym, zatem owe 70 tygodni musiały być odcięte od
tego właśnie okresu, stanowią więc część 2300 dni i oba okresy muszą mieć wspólny
początek. Według stwierdzenia anioła 70 tygodni miało rozpocząć się z chwilą wydania
rozkazu o odbudowie Jerozolimy. Gdyby udało się znaleźć datę wydania tego
rozporządzenia, można by wtedy określić datę rozpoczęcia się wielkiego cyklu 2300
dni. {WB 172.4}
Dekret ten opisany jest w Księdze Ezdrasza 7,12-26. W ostatecznej formie został on
wydany przez Artakserksesa w roku 457 przed Chr. W Księdze Ezdrasza 6,14 powiedziane
jest jednak, że dom Pana w Jerozolimie zbudowano „według (...) zarządzenia królów
perskich Cyrusa, Dariusza i Artakserksesa”. Ci trzej królowie wydali trzy dekrety z tym, że
drugi stanowił potwierdzenie pierwszego, a trzeci uzupełnienie dwóch poprzednich. Ten
ostatni był zatem najpełniejszą formą dekretu potrzebną dla określenia w proroctwie
początku 2300 dni. Jeżeli rok 457 przed Chr. — rok ukazania się dekretu o odbudowie
Jerozolimy w swym ostatecznym brzmieniu — przyjmiemy za czas wydania
rozporządzenia, okaże się, że każdy szczegół przepowiedni, dotyczący siedemdziesięciu
tygodni, znalazł w historii swe wypełnienie. {WB 172.5}
„Od wyjścia słowa o przywróceniu i zbudowaniu Jeruzalem aż do Mesjasza wodza
będzie tygodni siedem, potem tygodni sześćdziesiąt i dwa” — a więc razem 69 tygodni,
czyli 483 lata. Dekret Artakserksesa zaczął obowiązywać na jesieni 457 roku przed Chr.
Licząc od tego czasu, okres 483 lat kończy się jesienią roku 27 po Chr. Przepowiednia
spełnia się właśnie w tym czasie. Słowo „Mesjasz” dosłownie znaczy „namaszczony”. Na
jesieni roku 27 Chrystus został ochrzczony przez Jana i namaszczony Duchem Świętym.
Apostoł Piotr świadczy, że Jezusa z Nazaretu namaścił Bóg „Duchem Świętym i
mocą”. Dzieje Apostolskie 10,38. Zbawiciel także sam powiedział: „Duch Pański nade mną,
przeto namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę”. Łukasza 4,18. Po przyjęciu
chrztu w Jordanie z rąk Jana „przyszedł Jezus do Galilei głosząc ewangelię Bożą i mówiąc:
Wypełnił się czas”. Marka 1,14-15. {WB 173.1}
„Wszakże wzmocni przymierze wielom ich w tygodniu ostatnim”. Wspomniany tutaj
„tydzień” jest ostatnim z siedemdziesięciu tygodni. Jest to siedem ostatnich lat z okresu
przeznaczonego specjalnie dla Żydów. Gdy apostołowie wyszli rozgłaszać radosną wieść o
214