Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
Podstawową zasadą kolonii Rogera Williamsa była reguła, że „każdy ma prawo czcić Boga<br />
według własnego sumienia”. — Tamże V, 354. Założony przez niego mały stan Rhode<br />
Island stał się miejscem ucieczki dla wszystkich prześladowanych. Rósł i kwitł, aż jego<br />
fundamentalne zasady — obywatelska i religijna wolność — stały się kamieniem<br />
węgielnym Republiki Amerykańskiej. {WB 156.3}<br />
W Deklaracji Niepodległości ojcowie Stanów Zjednoczonych Ameryki stwierdzili:<br />
„Uważamy następujące prawdy za oczywiste — wszyscy ludzie stworzeni są równymi,<br />
Stwórca obdarzył ich pewnymi nienaruszalnymi prawami, w skład tych praw wchodzi<br />
życie, wolność i swoboda ubiegania się o szczęście”. Konstytucja natomiast wyraźnie<br />
gwarantuje nienaruszalność sumienia: „Nigdy nie będzie się wymagać w Stanach<br />
Zjednoczonych określonej wiary przy obejmowaniu jakiegokolwiek publicznego<br />
stanowiska”. „Kongres nie wyda żadnego prawa, dotyczącego wprowadzenia jakiejkolwiek<br />
religii lub zakazującego jej swobodnego praktykowania”. {WB 156.4}<br />
„Twórcy konstytucji rozumieli wieczną zasadę, że stosunek człowieka do jego Boga stoi<br />
ponad ludzkim prawodawstwem, a wolność sumienia jest nienaruszalnym prawem<br />
jednostki. Nie trzeba było dowodzić słuszności tej prawdy, aby ją wprowadzić, jesteśmy<br />
przekonani o tym w naszym sercu. To właśnie przekonanie pozwoliło tylu męczennikom<br />
sprzeciwić się ludzkim prawom pomimo tortur i płomieni. Czuli oni, że ich obowiązek<br />
wobec Boga stoi wyżej niż ludzkie rozporządzenia i że ludzie nie mogą rządzić ich<br />
sumieniami. Jest to przyrodzone prawo, którego nikt nie zdoła usunąć”. — Congressional<br />
Documents, USA, Ser. 200, Nr 271. {WB 156.5}<br />
Kiedy wieść o istnieniu kraju, gdzie każdy spożywa owoce swojej pracy i może<br />
postępować zgodnie z własnym sumieniem, dotarła do krajów europejskich, tysiące ludzi<br />
zaczęło przybywać do Ameryki. Szybko powstawały nowe kolonie. „Stan Massachusetts<br />
wydał specjalne prawo, zapewniające wolny wstęp i pomoc na koszt publiczny<br />
chrześcijanom wszystkich narodowości, którzy mogli dostać się do Ameryki, uciekając<br />
przed wojnami, klęskami i prześladowaniami. W ten sposób zbiegowie i uciskani stawali się<br />
prawowitymi obywatelami kolonii”. — Martyn V, 417. W ciągu dwudziestu lat od chwili<br />
pierwszego dotarcia do Plymouth tysiące pielgrzymów osiedliły się w Nowej Anglii. {WB<br />
156.6}<br />
„Byli zadowoleni, że osiągnęli cel, do którego dążyli, choć musieli prowadzić<br />
wstrzemięźliwe i pracowite życie, by zapracować na skromne utrzymanie. Od ziemi nie<br />
żądali niczego więcej oprócz właściwych plonów włożonej pracy. Żadne wspaniale wizje<br />
nie zaciemniały ich życiowej ścieżki. (...) Zadowalali się powolnym, lecz stałym rozwojem<br />
swej wspólnoty. Z cierpliwością znosili niedostatki, zraszając drzewo wolności łzami i<br />
potem, aż zapuściło ono głębokie korzenie”. {WB 157.1}<br />
193
Change language