Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
otoczeniu kardynałów i dostojników Kościoła, podążył z uroczystą procesją do Kościoła św.<br />
Ludwika, gdzie kardynał z Lotaryngii zaintonował «Te Deum». Ku upamiętnieniu rzezi<br />
wybito medal, a w Watykanie jeszcze dziś można oglądać trzy freski Vasariego, które<br />
przedstawiają króla planującego wraz z radą masakrę, zabicie admirała Colingny’ego i samą<br />
rzeź. Grzegorz posłał Karolowi złotą różę, a w cztery miesiące po masakrze z<br />
zadowoleniem słuchał kazania francuskiego księdza, który mówił o tym dniu szczęścia i<br />
radości, kiedy to ojciec święty otrzymawszy wiadomość, uroczyście udał się do Kościoła,<br />
by tam złożyć Bogu i św. Ludwikowi swe dziękczynienie”. — Henry White, The Massacre<br />
of St. Bartholomew XIV, 34. {WB 144.6}<br />
Ten sam duch, który spowodował krwawą noc św. Bartłomieja, kierował również<br />
niektórymi wydarzeniami rewolucji. Jezusa Chrystusa uznano za oszusta, a zbiorowy<br />
okrzyk francuskich niewiernych dotyczący Zbawiciela brzmiał: „Precz z łajdakiem!”<br />
Wyzywające błuźnierstwo i obrzydliwa nieprawość szły ze sobą w parze. Na piedestał<br />
wzniesiono najpodlejszych ludzi i największych niegodziwców oddanych okrucieństwu i<br />
rozpuście. Czyniąc to wszystko złożono hołd szatanowi, Chrystus został ukrzyżowany, a<br />
wraz z Nim Jego prawda, czystość i miłość. {WB 145.1}<br />
„Zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bój i zwycięży ich, i zabije ich”.<br />
Niezbożna moc, która podczas rewolucji i panowania terroru we Francji sprawowała<br />
władzę, podjęła taką walkę przeciw Bogu i Jego świętemu Słowu, jakiej świat nigdy<br />
dotychczas nie widział. Zgromadzenie Narodowe zniosło kult Boga. Biblie zebrano i<br />
publicznie spalono, okazując im przy tym największą wzgardę. Zdeptano przykazania Boże.<br />
Zniesiono nakazy i postanowienia Biblii. Usunięto tygodniowy dzień odpoczynku, a co<br />
dziesięć dni oddawano się swawolnym rozrywkom. Chrzest i wieczerza Pańska zostały<br />
zabronione. Na cmentarzach widniały napisy uznające śmierć za wieczny sen. {WB 145.2}<br />
Twierdzono, że bojaźń Boża nie jest początkiem mądrości, lecz głupoty. Wszelkie<br />
praktyki religijne zostały zabronione, uznawano jedynie służbę dla wolności i ojczyzny.<br />
„Sprowadzono konstytucyjnego biskupa Paryża, aby zagrał główną rolę w najbardziej<br />
obraźliwej i nierozważnej komedii, jaką kiedykolwiek odegrano w obecności<br />
przedstawicieli Zgromadzenia Narodowego. (...) Uroczyście przyprowadzono go przed<br />
Konwent, aby oświadczył, że religia, której tyle lat nauczał, jest pod każdym względem<br />
oszustwem klechów, nie mającym oparcia ani w historii, ani w świętych prawdach. Biskup<br />
uroczyście i wyraźnie zaparł się istnienia Boga, dla którego służby został poświęcony, i<br />
zdeklarował się oddać służbie wolności, równości, cnoty i moralności. Potem złożył na stół<br />
swój biskupi strój i przyjął braterskie objęcie przewodniczącego Konwentu. Wielu<br />
odstępczych księży poszło za przykładem swojego prałata”. — Scott I, 17. {WB 145.3}<br />
„A mieszkańcy ziemi radować się będą nimi i weselić się, i podarunki sobie nawzajem<br />
posyłać, dlatego że ci dwaj prorocy udręczyli mieszkańców ziemi”. Niezbożna Francja<br />
178
Change language